Σελίδες

15 Μαΐ 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους! 14-5-13

Posted: 14 May 2013 10:26 AM PDT

- Μην πουλήσεις S-300 στην Συρία!
- Δεν είσαι σε θέση να μιλάς μετά τον βομβαρδισμό, μην τολμήσεις να σηκώσεις παλι αεροπλάνα κατά της Συρίας!!

Πρωτοφανής επίθεση Πούτιν στον Ισραηλινό ηγέτη, από τις σπάνιες φορές που συμβαίνει κάτι τέτοιο σε συνάντηση κορυφής.

Η συνάντηση έγινε στο σπίτι του Πούτιν στην Μαύρη Θάλασσα και η εξέλιξη θα πρέπει να προβλημάτισε πολύ τόσο τον Νετανιάχου, αλλά κυρίως τον Αμερικανικο παράγοντα.
Να υπενθυμίσουμε ότι η επίσκεψη Νετανιάχου στην Ρωσία, έγινε μετά από τηλεφώνημα του Πούτιν, τις ημέρες μάλιστα της επίσκεψης του Τζον Κέρυ στο Τελ Αβίβ!

Ο Νετανιάχου πήγε με σκοπό να εκφράσει τις αντιρρήσεις του για την επερχόμενη πώληση των S-300 στην Συρία, έχοντας στην φαρέτρα του διάφορες "απειλές" και επιχειρήματα, που έφταναν μέχρι τον βομβαρδισμό των συστημάτων πριν συναρμολογηθούν (εντός Συριακου εδάφους).

Το γεγονός αυτό εξόργισε τον Πούτιν, που όχι μόνο δεν απάντησε αλλά ξεκαθάρισε πως ο Νετανιάχου δεν έχει το δικαίωμα να ζητά οτιδήποτε μετά τον βομβαρδισμό της Συρίας! Αντίθετα, του απηύθυνε αυστηρότη προειδοποίηση "να μην τολμήσει να επαναλάβει επιθετική ενέργεια εις βάρος της χώρας!"

Αυτό βεβαίως είναι και μία εξαιρετική δικαιολογία για το Ισραήλ "να κάτσει στα αυγά του". Αλλά η Ρώσικη πλευρά φρόντισε να το διασφαλίσει με δύο επιπλέον διαρροές:
  • 200 πύραυλοι είναι ήδη σε Συριακό έδαφος στα χέρια του στρατού, ο οποίος μάλιστα έχει εκπαιδευτεί στον χειρισμό τους!
  • Τους πυραύλους συνοδεύει Ρωσικο κλιμάκιο, που καθιστά αδύνατη την επέμβαση της Ισραηλινής αεροπορίας για την καταστροφή τους, αφού έτσι θα χτυπήσει Ρωσικες δυνάμεις!
Ο Κέρι λοιπον και το λόμπι του Σόρος – Κατάρ – Σ. Αραβία μπορεί να πιέζει και να χρηματοδοτεί την επέμβαση του Ισραήλ, θεωρείται όμως αδύνατο το Ισραήλ να χτυπήσει με ρίσκο να έλθει αντιμέτωπο με την Ρωσία.

Τέλος, η σημαντική πολιτική είδηση που βγήκε από την συνάντηση, ήταν ότι ο Πούτιν θα σταθεί στο πλευρό του Ασάντ και δεν θα δεχθεί πολιτική λύση χωρίς την παρουσία του. Οι διαρροές λένε ότι αυτό ακριβώς διεμήνυσε τόσο στον Κάμερον όσο και στον Ομπάμα.


Posted: 14 May 2013 08:42 AM PDT
"Δεν θα κλάψουμε και για τις απολύσεις των καθηγητών"!
Δεν το είπε ο Βορίδης!
Δεν το είπε ο Άδωνις!
Ούτε ο Καψής και ο Πρετεντέρης!
Η Ρεπούση της ΔΗΜΑΡ το είπε χτες στην εκπομπή του Πρετεντέρη!

Και, όπως είναι φυσικό, η μεν Ρεπούση ξέρει να "μετακινείται" και να διατηρεί άριστες σχέσεις με τους εκάστοτε ισχυρούς, όμως τα λόγια της αυτά είναι μαχαίρι στην πλάτη για όλους εκείνους τους "προοδευτικούς" εκπαιδευτικούς που έτρεξαν να ενστερνιστούν και να στηρίξουν τις απόψεις της γνωστής εθνομηδενίστριας περί συνωστισμού και άλλων φληναφημάτων της...

Να δείτε πως το λέμε εδώ στην Ελλάδα... "ρόδα είναι και γυρίζει"...
Έτσι, για να μάθουν οι "δάσκαλοι" πως η πολιτική (και ιδιαίτερα η Ρεπουσοειδής" πολιτική) εγκαταλείπει πολύ γρήγορα εκείνους που την στηρίζουν, αν βρει αλλού μεγαλύτερους υποστηρικτές, πετώντας τους προηγούμενους με ένα "τί θέλετε; να κλάψουμε;"
Και τώρα που οι εκπαιδευτικοί πήραν το μάθημά τους, ας φροντίσουν να επιβραβεύσουν με την ψήφο τους στις επόμενες εκλογές (αν και όποτε αυτές γίνουν) τα διάφορα πολιτικά "προοδευτικά" σκευάσματα. Για να μπορούν να πούνε την άλλη λαϊκή ρήση "με τα χεράκια μας βγάλαμε τα ματάκια μας"...

Αναγνώστης

Για όσους δεν πιστεύουν, μπορούν να ακούσουν εδώ...
Posted: 14 May 2013 07:45 AM PDT
Συνεχής η πτωτική πορεία της τριτοκοσμικής μειονοτικής εκπαίδευσης στη Θράκη…
 
Πολλές φορές έχουμε γράψει στο «Προξενείο-Στοπ» για τη μεγάλη πληγή της (πρωτοβάθμιας) μειονοτικής εκπαίδευσης στη Θράκη, που αποτελεί βασικό παράγοντα για τη διαιώνιση της γκετοποίησης της μειονότητας και της μορφωτικής και πνευματικής της υστέρησης. Αυτό τα τελευταία χρόνια το αντιλαμβάνονται ευτυχώς και οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι, που επιλέγουν ολοένα και περισσότερο για τα παιδιά τους τα δημόσια δημοτικά σχολεία. Χαρακτηριστικό επί του ζητήματος και το παρακάτω άρθρο, που αναδημοσιεύουμε από τον τρέχοντα «Αντιφωνητή»

Η αγχωμένη ανακοίνωση της Επιτροπής Κηδεμόνων του Κεντρικού Μειονοτικού Σχολείου Ξάνθης (17-4-2013) μάς γέμισε με τόση αισιοδοξία που θεωρήσαμε επιβεβλημένο να την μοιραστούμε μαζί σας. Με αυτήν ανακοινώθηκε στον τοπικό Τύπο μια διαφημιστική εκστρατεία με σύνθημα «Να μην μείνουν άδειες οι τάξεις μας»
Η εν λόγω καμπάνια φανερώνει το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης και ιδίως της Ξάνθης με την πτώση του αριθμού των μαθητών τα τελευταία χρόνια.

«Το σχολείο μας που υπήρξε καιρός που είχε πάνω από 700 μαθητές, σήμερα έφτασε να έχει δυστυχώς μόνο 304», διαβάζουμε στο δελτίο Τύπου, δηλαδή έπιασε κυριολεκτικά πάτο, με τρεις εντελώς κενές τάξεις, κατάληξη μιας δεκαετούς πτωτικής πορείας. 
Ούτε η εισαγωγή «έξυπνων» πινάκων, ούτε ο εμπλουτισμός της τεχνολογικής υποδομής του σχολείου με βιντεοπροβολείς και ηλεκτρονικούς υπολογιστές πέρυσι φρέναρε την καθοδική πορεία του σχολείου. 
Ωστόσο οι υπεύθυνοι επιμένουν και φέτος στον εκσυγχρονισμό, προσφέροντας σε κάθε μαθητή της 6ης τάξης κι από έναν υπολογιστή τύπου τάμπλετ, μήπως και δελεάσουν κάποιους… πελάτες.

Εμείς δεν θα ψάξουμε ποιος δίνει τα χρήματα για την ανακαίνιση του…καταστήματος, αλλά θα εστιάσουμε στο χαρμόσυνο γεγονός ότι το σύστημα αυτό του εκπαιδευτικού απαρτχάιντ πάει κατά διαόλου. 
Σκεφτείτε πως η δημόσια εκπαίδευση που παρέχει η σημερινή (διαλυμένη) Ελλάδα είναι ελκυστικότερη για την πλειοψηφία των μουσουλμάνων –ειδικά των Πομάκων– από εκείνην της «μητέρας πατρίδας»! 
Χωρίς στόχο, χωρίς μέσα, χωρίς ιδιαίτερες υποδομές, και πάλι τα παιδιά της μειονοτικής κοινωνίας πάνε στα δημόσια σχολεία. 
Πού και να υπήρχαν όλα αυτά, έστω και σε στοιχειώδη μορφή! 
Γι' αυτό το λέμε και το γράφουμε διαρκώς: τίποτε δεν έχει χαθεί οριστικά και όλα είναι στο χέρι μας να αλλάξουν πορεία. 
Εμείς το θέλουμε πραγματικά; 
Αυτό ας απαντηθεί θετικά και μετά ο τρόπος θα βρεθεί…

Πηγή Προξενείο ΣΤΟΠ

Posted: 14 May 2013 03:45 PM PDT
Σε εξέλιξη βρίσκεται μια υπόθεση που θα μπορούσε να εκτροχιάσει τη σύγκλιση ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία σε σειρά θεμάτων που άπτονται της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας.
 
Όπως έγινε γνωστό, η ρωσική αντικατασκοπεία – εσωτερική ασφάλεια (FSB), συνέλαβε άτομο που φέρεται να είναι πράκτορας της αμερικανικής υπηρεσίας πληροφοριών, της CIA. Η αμερικανική πρεσβεία στη Μόσχα δεν έχει προβεί ακόμα σε σχολιασμό της υπόθεσης και φαίνεται ότι ο χειρισμός της γίνεται σε ανώτατο επίπεδο, σε μια προσπάθεια να ελεγχθούν εγκαίρως οι επιπτώσεις, αν και τυπικά η υπόθεση έχει κλείσει λόγω διπλωματικής ασυλίας…

Σύμφωνα με τη FSB, πρόκειται για τον τρίτο γραμματέα της αμερικανικής πρεσβείας, στο Τμήμα Πολιτικών Υποθέσεων, ο οποίος είναι πράκτορας της CIA που δραστηριοποιείται στη Ρωσία υπό την κάλυψη που του δίνει η διπλωματική ασυλία της θέσης του (official cover agent)…

Η κατηγορία που αντιμετωπίζει ο Αμερικανός, το όνομα του οποίου είναι Ράιαν Κρίστοφερ Φογκλ, είναι ότι συνελήφθη την ώρα που επιχειρούσε να στρατολογήσει πράκτορα των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών. Εξαιτίας της ιδιότητάς του, αφού πρώτα μετήχθη στο αρχηγείο της FSB (το αρχηγείο της KGB επί Σοβιετικής Ένωσης, στην πλατεία Λιουμπιάνκα), προτού παραδοθεί στην αμερικανική πρεσβεία, αφού λόγω της διπλωματικής ασυλίας που απολαμβάνει δεν μπορεί να κρατηθεί και να διωχθεί.

Η ρωσική υπηρεσία υποστηρίζει ότι το τελευταίο διάστημα έχουν καταγραφεί πολλές παρόμοιες απόπειρες στρατολόγησης…


Posted: 14 May 2013 06:45 AM PDT
Η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν γοργόνες και ότι ο αριθμός τους αυξάνεται...
Η NOAA δημοσίευσε το άρθρο στο περιοδικό "Γεγονότα Ocean" με τίτλο "αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη Υδάτινου ανθρωποειδούς". Η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών ανακοίνωσε ότι οι γοργόνες που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε έργα ζωγραφικής σε σπήλαια στα τέλη της Παλαιολιθικής (Stone Age) περιόδου περίπου το 30.000 χρόνια π.Χ, υπάρχουν και ζουν σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου.

Η Animal Planet τηλεόραση μετέδωσε πρόσφατα ένα ειδικό ντοκιμαντέρ με την ονομασία "Γοργόνες". Σε αυτό έδειξε μια νεκρή γοργόνα. Εκπρόσωπος της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανού Sandy Νίξον είπε στην τηλεόραση ότι εμπειρογνώμονες που συγκεντρώθηκαν στο νησί της Ταϊτής και εξέτασαν όλα τα γνωστά στοιχεία που έχουν σχέση με την εμφάνιση γοργόνων, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα, και δηλώνουν με έμφαση, ότι υπάρχουν υβρίδια που είναι μισός άνθρωπος και μισό ψάρι και ότι ζουν ειρηνικά μεταξύ μας.
Οι γοργόνες λένε οι ειδικοί ότι ζουν στην πλειοψηφία στα θερμά νερά της Καραϊβικής και της Μεσογείου, αλλά έχουν εντοπιστεί και στην περιοχή του Ειρηνικού και Νότιου Ατλαντικού Ωκεανού.
Ο mermaidologist, Marcus Plumkin, του Πανεπιστημίου της Φλόριντα δήλωσε "ότι υπάρχει ένα μεγάλο ενυδρείο όπου κρατούνται 7 γοργόνες και οι οποίες μελετούνται".
Ο πρόεδρος Ομπάμα έχει δει προσωπικά τις γοργόνες αυτές και ήταν αρκετά εντυπωσιασμένος σύμφωνα με δημοσιεύματα.
Σχόλιο ιστολογίου: Μετά βεβαιότητας, πάντως, οι Έλληνες πολίτες μπορούν να διαβεβαιώσουν για την ύπαρξη καρχαριών με την μορφή ανθρώπων, που ζουν στην στεριά και τρέφονται με ανθρώπινες ζωές... Επίσης, αυξάνονται με γεωμετρικό ρυθμό και έχουν καταλάβει σημαντικά αξιώματα στην πολιτική ζωή της χώρας... Συνοδεύονται, δε από μικρά καρχαροειδή, που εξυπηρετούν τις ανάγκες τους και συνήθως βρίσκονται στα ΜΜΕ...
Posted: 14 May 2013 06:10 AM PDT

Σχέδιο αποδυνάμωσης των Ανεξάρτητων Ελλήνων έχουν θέσει σε εφαρμογή, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, στη Νέα Δημοκρατία. Στόχος σταδιακά το κόμμα να χάσει τη δυναμική και την απήχηση που έχει στην κοινωνία και να φτάσει στις επόμενες εκλογές συρρικνωμένο και με πενιχρές πιθανότητες επιτυχίας. Αν μάλιστα καταφέρουν να μην πιάσει το προβλεπόμενο όριο του 3%, ακόμη καλύτερα για το επιτελείο της Λ. Συγγρού.

Μέρος του σχεδίου αποτελούν και οι διαρκείς «επιθέσεις» του Άδ. Γεωργιάδη εναντίον του Π. Καμμένου, είτε πρόκειται για σοβαρά ζητήματα, όπως το σκάφος και η offshore εταιρεία, είτε για θέματα προσφιλή στις μεσημεριανές εκπομπές της τηλεόρασης, όπως το χρώμα των μαλλιών του προέδρου των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Με τον τρόπο αυτό ο βουλευτής της ΝΔ επιχειρεί να αποδομήσει το πολιτικό προφίλ του κ. Καμμένου αμφισβητώντας τη σοβαρότητά του, αλλά πολύ περισσότερο την ηθική και την εντιμότητά του. 

Πληροφορίες αναφέρουν ότι στη ΝΔ έχουν κι άλλα παρόμοια «καυτά» ζητήματα σε βάρος του κ. Καμμένου, τα οποία και θα αναδείξουν τους προσεχείς μήνες. 

Στη Λ. Συγγρού ποντάρουν πολλά και στις έριδες που υπάρχουν σε μόνιμη βάση στο εσωτερικό των Ανεξάρτητων Ελλήνων, κυρίως λόγω του «αυταρχικού τρόπου» με τον οποίο διοικεί το κόμμα ο κ. Καμμένος. Εκτιμούν ότι προϊόντος του χρόνου η ένταση θα μεγεθυνθεί και θα υπάρξουν αποχωρήσεις στελεχών, δίνοντας έτσι την εικόνα ενός κόμματος που «σπαράσσεται» και τελεί... υπό διάλυση. Αρκετοί βουλευτές και υψηλόβαθμα στελέχη στις κατ' ιδίαν συνομιλίες τους διατυπώνουν σοβαρές αιχμές εναντίον του κ. Καμμένου και δείχνουν να βρίσκονται με το ένα πόδι εκτός κόμματος. Κι ότι παραμένουν μέχρι να βρουν πολιτικό χώρο που θα διασφαλίζει τη πολιτική επιβίωσή τους προκειμένου να μετακινηθούν.

Στη Λ. Συγγρού εκτιμούν ότι στην περίπτωση αυτή σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων των Ανεξάρτητων Ελλήνων θα στραφεί αναγκαστικά προς τη ΝΔ, καθώς ιδεολογικά κινούνται στον χώρο της ευρύτερης Κεντροδεξιάς. Καθοριστικό ρόλο σ' αυτό αναμένεται να διαδραματίσουν οι πρωτοβουλίες που προτίθεται να αναλάβει ο Αντ. Σαμαράς πριν και μετά (κυρίως) το συνέδριο της ΝΔ για την επανασυσπείρωση των δυνάμεων της Κεντροδεξιάς.


Πηγή: Το Παρόν



2ο άρθρο:  03/04/2012 (ένα χρόνο πριν, προεκλογικά)

ΝΔ: Αποδόμηση Καμμένου μέσω… ΣΥΡΙΖΑ

Στο Στόχαστρο της ΝΔ έχουν πια μπει για τα καλά οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» του Πάνου Καμμένου, που δείχνουν να αλιεύουν σημαντικό κομμάτι των ψηφοφόρων της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Το 8,5% που «τσίμπησε» το νεοσύστατο κόμμα στις τελευταίες δημοσκοπήσεις και οι συνεχείς κινήσεις ενδυνάμωσης του, με νέες μετεγγραφές (σ.σ. μόλις εχθές εντάχθηκαν στο σχηματισμό ακόμη δυο «γαλάζιοι» διαγραφέντες, οι κύριοι Γιαννάκης και Σταμάτης), συγκρότηση Κ.Ο. και εγκαίνια κτιρίου, κάνουν πολλούς να ανησυχούν και να αναζητούν τρόπους ταχείας «σφυρηλάτησης» του πολιτικού εγχειρήματος, του πρώην Υπουργού της ΝΔ.

Η ρητορική που αναπτύσσουν μάλιστα τις τελευταίες ώρες στελέχη που πρόσκεινται στον Αντώνη Σαμαρά, θα έλεγε κανείς πως συνοψίζεται στη φράση: «Τι Καμμένος, τι Αριστερά;», στα πρότυπα της φράσης: «Τι Βενιζέλος, τι Παπανδρέου;», με την οποία το «γαλάζιο στρατηγείο», έχει κατά καιρούς επιλέξει να χτυπήσει το ΠΑΣΟΚ.

Αφορμή για αυτό, στάθηκε η αποστροφή Καμμένου, σε αλλεπάλληλες τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές του εχθές εμφανίσεις, κατά την οποία αρνήθηκε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο συνεργασίας του με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑ.Ο.Σ. ενώ διαπίστωσε «συγκλίσεις», μόνο με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Η γραμμή…Μουρούτη

«Θα το φανταζόταν ποτέ ο Μαρκόπουλος, ο Γιαννάκης, η Κουντουρά, ο Ζώης και οι υπόλοιποι, ότι θα γίνονταν η ουρά του Παπαδημούλη, της Ρεπούση και του Βούτση; Ότι θα εκλιπαρούσαν για συνεργασία τους εμπνευστές της Υπατίας, τους άθεους, όσους ζητούν την κατάργηση των θρησκευτικών, των παρελάσεων, αλλά και όσους ονειρεύονται βιβλία που μιλούν για συνωστισμό στην αποβάθρα της Σμύρνης; "Ανεξάρτητοι Έλληνες" ή τελικα, δουλεύετε τους Έλληνες;», σχολίασε εχθές, μέσω του προσωπικού του προφίλ στο facebook, ο Αναπληρωτής Εκπρόσωπος του κόμματος, Γιώργος Μουρούτης, δίνοντας και το στίγμα της κριτικής που αναμένεται να ασκηθεί στο εξής στον Πάνο Καμμένο.

Συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά, θύμιζαν μάλιστα εχθές το απόγευμα και τις προσπάθειες συνεργασίας Ανεξάρτητων Ελλήνων-Πανελληνίου Άρματος Πολιτών, προκειμένου να στηρίξουν τη σύνδεση Καμμένου με τα κόμματα της ευρύτερης Αριστεράς, καθώς το ίδιο διάστημα ο Γιάννης Δημαράς, βρίσκονταν σε παράλληλεςς υπόγειες συζητήσεις με το ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ..

Η τόνοι πάντως το επόμενο διάστημα αναμένεται να ανέβουν καθώς η συγκρότηση Κ.Ο. από τον Πάνο Καμμένο, αναμένεται να του εξασφαλίσει περισσότερο τηλεοπτικό χρόνο, ενώ στη Συγγρού θεωρούν δεδομένο πως το νέο κόμμα θα διεκδικήσει συμμετοχή και στα προεκλογικά ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών.


Πηγή: Newsbomb  

Posted: 14 May 2013 06:13 AM PDT

Γι' άλλη μια φορά ο κοινωνικός αυτοματισμός λειτουργεί καλά. Μόλις οι καθηγητές αποφάσισαν να απεργήσουν, η κυβέρνηση έτρεξε να βγάλει φύλλα πορείας για επιστράτευση, πριν καν ξεκινήσει η απεργία. Αυτό συνιστά παγκόσμια πρωτοτυπία.
Δεν γίνεται λέει να χάσουν οι μαθητές της Πανελλήνιες. Γιατί ως γνωστόν, αν οι μαθητές περάσουν σε σχολές και τις βγάλουν κάποια στιγμή, θα βρουν αμέσως δουλειά και θα παίρνουν αν είναι τυχεροί 400 ολόκληρα ευρώ. Και γι' αυτό δείχνουν ενδιαφέρον αυτοί που γεμίζουν τους λογαριασμούς τους με μερικές χιλιάδες ευρώ τον μήνα.
Έχουμε και τα παπαγαλάκια στις τηλεοράσεις, αλλά και τους αργυρώνητους γραφιάδες των φυλλάδων, να έχουν κάνει έναν ξεδιάντροπο πόλεμο λάσπης, που μόνο τυφλός δεν βλέπει. Παραδείγματα; Κοίτα εδώεδώεδώ κι εδώ. Η λύσσα που επιτίθεται το σύστημα στους εκπαιδευτικούς είναι χαρακτηριστική.
Λες και η υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης είναι αποτέλεσμα των καθηγητών και όχι των πολιτικών, που έχουν καταστρέψει το δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο, που έχουν υποβαθμίσει τα πτυχία και έχουν οδηγήσει μορφωμένα παιδιά στην ανυπαρξία. Βέβαια, αν ο κάθε Σαμαράς και Βενιζέλος έχουν την δυνατότητα να πηγαίνουν σε ιδιωτικά σχολεία τα παιδιά τους, ποσώς ενδιαφέρονται για το παιδί του κάθε μεροκαματιάρη.
Μ' αρέσει που η κουβέντα αρχίζει και τελειώνει με την διεξαγωγή των εξετάσεων, λες και είναι ο σκοπός της εκπαίδευσης και όχι η καλλιέργεια. Και τι ακριβώς να κάνουν οι δάσκαλοι όταν έχει υποβαθμιστεί το περιβάλλον στο οποίο δουλεύουν και έχουν μειωθεί τα εργαλεία τους; Πως θα διδάξουν όταν φτάνουν στην εξαθλίωση;
Και βέβαια υπάρχουν και δάσκαλοι οι οποίοι έχουν κακή νοοτροπία, αλλά πως ελαφρά τη καρδία ο κάθε κρετίνος και η κάθε κυράτσα, θέλει να καταδικαστούν όλοι; Ακόμα δεν καταλαβαίνουν, πως το να ζει ο κάθε κλάδος με αξιοπρέπεια είναι προς το συμφέρον όλων.
Παλιό λοιπόν το παιχνίδι, της εναντίωσης της μιας ομάδας απέναντι στην άλλη. Λες και αν μπουν όλοι στο club της φτώχειας, θα οδηγηθούμε σε καλύτερες μέρες. Πίστεψε τον Πρετεντέρη λοιπόν, όχι τον καθηγητή. Εκεί έχει φτάσει η ξεφτίλα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
και @netakias
Posted: 14 May 2013 07:31 AM PDT


Αν αγαπητέ αναγνώστη για κάποιο λόγο νομίζεις ότι η μείωση των μισθών των κακών καθηγητών, η αύξηση των διδακτικών ωρών, οι μεταθέσεις, σε συμφέρουν, ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΟΣ.

Γιατί; ΜΑ ΔΙΟΤΙ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την παιδεία από αυτά που παίρνουν τα παιδιά. ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΨΑΛΙΔΑ που είναι -σχεδιασμένη; -προορισμένη;- να κρατήσει για δεκάδες χρόνια με αυτό τον τρόπο. Όλες οι έννοιες της ισονομίας, όλες οι έννοιες της αξιοκρατίας, τα πάντα υποσκάπτονται από αυτήν την ψαλίδα.

Τα παιδιά ΔΕΝ έχουν ίσες ευκαιρίες, δεν έχουν ίσα δικαιώματα, τα πάντα όσον αφορά ευκαιρίες και δικαιώματα καταρρέουν την στιγμή που τον Σεπτέμβρη ανοίγει το 1ο φροντιστήριο για τις πανελλήνιες.
Και αν αυτό συνέβαινε μία φορά πριν από 15 χρόνια, σήμερα συμβαίνει με τάξεις υπερθετικού μεγέθους και με τάξεις μεγέθους μεγαλύτερων γωνιών ανοίγματος (μιά που μιλάμε για ψαλίδες).

Μην μου τσαμπουνάτε λοιπόν για παιδιά που δίνουν πανελλήνιες και φάγανε τόσα λεφτά για φροντιστήρια, γιατί ανάβουν τα λαμπάκια μου σαν φωτορυθμικό.
Γιατί όποιος υποσκάπτει την παιδεία σε αυτά ακριβώς επενδύει και ελπίζει.
Στο ΦΠΑ από τα δίδακτρα,
στο ότι οι ψηφοφόροι του καθηγητές δημόσιας εκπαίδευσης θα είναι διακοσμητικοί,
στο ότι τα παιδιά θα συνεχίσουν να βγαίνουν ΖΩΑ ΑΜΟΡΦΩΤΑ αν οι γονείς τους δεν μπορούν να τους προσφέρουν μια στοιχειώδη εκπαίδευση,
ή αν οι γονείς τους έχουν (ευρωπουλάκια και τις κατάλληλες γνωριμίες) μπορούν ούτως ή άλλως να μορφωθούν, όποτε θα γίνουν χρήσιμοι συμπαίκτες στο καραμιζαριό του δημόσιου τομέα.

Αν θέλετε ΟΝΤΩΣ δημόσια εκπαίδευση που να αξίζει τα λεφτά σας, ξεκινήστε από τις αιτίες για τις οποίες η εκπαίδευση έχει πιάσει πάτο.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΤΕ ΒΑΝΑΥΣΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΠΡΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ τους καθηγηταράδες…
ΣΚΙΣΤΕ αυτούς που την έχουν δει τσιράκια του χότζα…
Αλλά, ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΤΕ αυτούς (τους λίγους ή πολλούς) που αξίζουν…
ΟΡΓΑΝΩΣΤΕ την χρήση των διδακτικών ωρών με βέλτιστο τρόπο…
ΕΣΤΙΑΣΤΕ ΣΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ στην ύλη και αφήστε τα άχρηστα μαθήματα, από τα οποία μπορώ να γεμίσω τους σκληρούς του υπολογιστή σας με παραδείγματα…

ΟΧΙ ΟΜΩΣ να τους βάζετε όλους στο ίδιο τσουβάλι…
ΟΧΙ να τους πηδάτε χωρίς διακρίσεις και αξιολόγηση…
Και σίγουρα ΟΧΙ να κρύβεστε πίσω από φουστανάκια και παιδικά παντελονάκια δημοσιεύοντας παραμονή πανελληνίων τα αισχολόγιά σας - είναι εμετικό και τρισάθλιο κύριοι κυβερνώντες, κύριοι δημοσιογράφοι και κύριοι σχολιαστές (επί παντός επιστητού)…

Τέλος, θέλω να θυμίσω (κοιτώντας προς τους Αντωνάκηδες και λοιπούς πρόθυμους μπαχαλάκηδες της κοινωνίας) πως "Μπορείς να κάνεις πολλά με τις ξιφολόγχες, αλλά όχι να κάτσεις για πολύ επάνω τους".
Μια κοινοβουλευτική δημοκρατία ή οποία όπως εύστοχα είπε παλιός Άγγλος πολιτικός "απέχει από το να είναι τέλεια, όμως είναι πολύ καλύτερη από οτιδήποτε άλλο έχει δοκιμαστεί", βασίζεται πολύ στο ότι ο πολίτης ΕΧΕΙ ΚΑΤΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΑΝ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΑΛΥΘΕΙ.

Αυτό να το θυμόμαστε καλά για όσα σήμερα συμβαίνουν και για τα χρόνια που έρχονται.
Επίσης, οι πτωχευμένοι και απελπισμένοι, πάντα με πυγμή, αυταρχισμό και μαστίγιο κυβερνούνται. Το έχει δείξει η ιστορία.
Και αυτό να το βάλουμε στο μυαλό μας, πριν να είναι αργά... Γιατί για όσα λάθη κάναμε χθες και όσα συνεχίζουμε να κάνουμε σήμερα, θα έρθει το αύριο που θα μας ζητήσει να τα πληρώσουμε ακριβά…


Posted: 14 May 2013 04:45 AM PDT
Του Νίκου Μπογιόπουλου

Η κυβέρνηση αποφάσισε, λοιπόν, να δράσει... προληπτικώς. Αυτό περιγράφεται κι έτσι: Πλην της πράξης, διώκεται και η σκέψη! Μόνο που ακόμα και η χούντα, σε επίπεδο προσχημάτων, ισχυριζόταν πως «η σκέψις δεν διώκεται, μόνο η πράξις -έλεγαν- διώκεται»...

Βεβαίως, η κυβέρνηση έχει αγαθές προθέσεις. Διαπνέεται από την αρχή «κάλλιον του θεραπεύειν, το προλαμβάνειν».
(Ασχετο: Το ίδιο κάνουν, για παράδειγμα, οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους: Βομβαρδίζουν προληπτικά)...

Αλλά ας γυρίσουμε στο θέμα μας. Η κυβέρνηση επιστρατεύει τους καθηγητές πριν αυτοί κάνουν απεργία. Γιατί; Μα για να μην κάνουν την απεργία που σκέφτονται. 
Η κυβέρνηση, συνεπώς, τους επιστρατεύει επειδή θέλει να προλάβει την «αρρώστια» (σ.σ.: για την κυβέρνηση η απεργία είναι «αρρώστια»). Για την ακρίβεια, η κυβέρνηση θέλει να προλάβει το «έγκλημα» (σ.σ.: για την κυβέρνηση η απεργία είναι «έγκλημα») πριν τη διάπραξή του (σ.σ.: πριν δηλαδή γίνει απεργία).

Αν το δει κανείς από αυτή την σκοπιά (την κυβερνητική), τότε η κυβέρνηση θα πρέπει ίσως να δει και το ενδεχόμενο μιας εξ ολοκλήρου «προληπτικής» θεραπείας της κοινωνίας από την «ασθένεια» της απεργίας. Γιατί, δηλαδή, οι απεργίες - «αρρώστια», οι απεργίες - «έγκλημα» να απαγορεύονται μόνο όταν γίνονται; Γιατί να απαγορεύεται η απεργία μόνο όταν κάποιος τη σκέφτεται; Και γιατί να μην απαγορεύεται, αν πρόκειται για «αρρώστια» και «έγκλημα», πριν καν ακόμα την σκεφτεί!

Οποιος το εξετάσει ψύχραιμα θα το διαπιστώσει:

Μια κυβέρνηση που με την πολιτική της έχει οδηγήσει το 65% των νέων στην ανεργία, γιατί να μη θέλει να δώσουν τα παιδιά μας κανονικά τις εξετάσεις τους ώστε - χωρίς καθυστέρηση - να γίνουν άνεργα;

Μια κυβέρνηση που με την πολιτική της έχει οδηγήσει σε μια τριετία 120.000 πτυχιούχους Ελληνες στη μετανάστευση, γιατί να μη θέλει να δώσουν τα παιδιά μας κανονικά τις εξετάσεις τους ώστε να σπουδάσουν, να πάρουν το πτυχίο τους και - χωρίς καθυστέρηση - να μεταναστεύσουν;

Μια κυβέρνηση που με την πολιτική της αφήνει τα παιδιά μας χωρίς θέρμανση στα σχολεία γιατί να μη θέλει να δώσουν τα παιδιά μας κανονικά τις εξετάσεις τους ώστε να φύγουν - χωρίς καθυστέρηση - από αυτό το «ανθυγιεινό» και «κρύο» σχολικό περιβάλλον;

Μια κυβέρνηση που απαρτίζεται από εκείνους οι οποίοι έφτασαν να μοιράζουν στα σχολεία φωτοτυπίες αντί για βιβλία, είναι δυνατόν να μη σκέφτεται τα παιδιά μας;

Μια κυβέρνηση που με την πολιτική της 500.000 παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, που με την πολιτική της έφτασαν να λιποθυμούν παιδιά στα σχολεία λόγω υποσιτισμού γιατί να μη θέλει να δώσουν τα παιδιά μας κανονικά τις εξετάσεις τους ώστε - χωρίς καθυστέρηση - να περιφέρουν την πείνα τους εκτός σχολείου;

Θα επαναλάβουμε πως - το ίδιο με τους μαθητές - η κυβέρνηση αγαπάει και τους γονείς των μαθητών.

Posted: 14 May 2013 04:25 AM PDT

Μια καταιγίδα μέτρων απειλεί ξανά την Ελλάδα, που θα δημιουργήσει μεγαλύτερη ύφεση και θα φτάσει στα ύψη την ανεργία, η οποία φλερτάρει ήδη με το 1.500.000 άτομα.

Το ερχόμενο φθινόπωρο η Ελλάδα θα πρέπει να πάρει δημοσιονομικά μέτρα 8 δισ. ευρώ, προκειμένου να στηρίξει τη διετία 2015-2016, σύμφωνα με χθεσινή έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ δεν αποκλείεται να χρειαστεί να ληφθεί και πρόσθετο πακέτο μέτρων εντός του 2013, εφόσον συνεχίσει να μεγαλώνει η τρύπα του εκτελούμενου Προϋπολογισμού. Πάντως και ο πρωθυπουργός χθες, από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΣΕΒ, ανέφερε ότι η επόμενη μεγάλη διαπραγμάτευση με την τρόικα θα γίνει τον ερχόμενο Οκτώβριο.

Πάντως, το υπουργείο Οικονομικών ισχυρίστηκε ότι δεν θα χρειαστούν μέτρα για την περίοδο 2015 – 2016, καθώς τα όποια δημοσιονομικά κενά υπάρξουν θα καλυφθούν από τις καλύτερες επιδόσεις της οικονομίας για την περίοδο 2013- 2014.

Η Κομισιόν αναφέρει ακόμη ότι κατά πάσα πιθανότητα η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να βγει στις αγορές το 2014, ενώ εκτιμάται ότι δεν θα επιτευχθούν φέτος οι στόχοι για έσοδα 2,6 δισ. ευρώ από τις αποκρατικοποιήσεις.

Έως τώρα η Ελλάδα γνώριζε ότι για τη διετία 2015-2016 θα χρειαστούν μέτρα 4 δισ. ευρώ, τα οποία μάλιστα στο τελευταίο Μνημόνιο είχαν αποτυπωθεί ως «αδιευκρίνιστα». Με βάση τα νέα δεδομένα, αυτά τα έως πρόσφατα «αδιευκρίνιστα» μέτρα των 4 δισ. γίνονται 8 δισ. ευρώ.

Συγκεκριμένα, το κενό που πρέπει να καλυφθεί για το 2015 υπολογίζεται στο 1,8% του ΑΕΠ, δηλαδή στα περίπου 3,6 δισ. ευρώ, και για το 2016 στο 2,2% του ΑΕΠ, δηλαδή στα περίπου 4,4 δισ. ευρώ.

Παρ' όλα αυτά στις 16 Απριλίου ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας και ο αναπληρωτής υπουργός Χρ. Σταϊκούρας δήλωναν ότι δεν τίθεται θέμα δημοσιονομικού κενού για το 2014-2015. Χθες πάντως η Κομισιόν τούς διέψευσε.

Τα μέτρα θα πρέπει να ληφθούν το φθινόπωρο σε διαπραγματεύσεις με την τρόικα και να αποτυπωθούν στον Προϋπολογισμό του 2014.

Στην έκθεση υπάρχουν πολλές κόκκινες κάρτες, οι οποίες «φωτογραφίζουν» και τα μέτρα για τα οποία θα υπάρξουν πιέσεις. Επισημαίνονται οι καθυστερήσεις στις περικοπές συντάξεων, καθώς επίσης και ότι το ενιαίο μισθολόγιο δεν εφαρμόζεται στους υπαλλήλους της Βουλής και σε κάποιες ΔΕΚΟ. «Οι αστοχίες αυτές δημιουργούν τρύπα στον Προϋπολογισμό της τάξης των 137.000.000 ευρώ το 2013 και 166.000.000 ευρώ το 2014» εκτιμούν οι εμπειρογνώμονες της Ε.Ε.

Τονίζουν επίσης ότι δεν εφαρμόστηκε το μέτρο της εισφοράς υπέρ του ΟΑΕΕ (2 τοις χιλίοις επί του τζίρου των επιχειρήσεων), όπως και η αύξηση των εισιτηρίων στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Υπολογίζεται ότι η μη εφαρμογή των μέτρων αυτών δημιουργεί επιπρόσθετο κενό εσόδων 270.000.000 ευρώ το 2013 και 700.000.000 ευρώ για το 2014. Πάντως ειδικά για το 2014 η ελληνική κυβέρνηση «έχει δεσμευτεί να εφαρμόσει την εισφορά 0,2% στις επιχειρήσεις» όπως αναφέρεται στην έκθεση.

Posted: 14 May 2013 03:58 AM PDT
Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

Η κυβέρνηση αποφάσισε να επιστρατεύσει τους καθηγητές. Είναι μία πράξη ακατανόητη. Κανονικά θα έπρεπε να τους αφήσει να απεργήσουν και να μην τους δώσει άλλοθι. Να μην γίνουν οι εισαγωγικές εξετάσεις για τα Πανεπιστήμια. Έτσι κι αλλιώς όλο το σύστημα βρίσκεται σε απαξία εδώ και καιρό. Η Παιδεία έχει χρεοκοπήσει σε αυτή την χώρα πριν την Οικονομία.

Οι εκπαιδευτικοί επιτελούν ένα από τα πιο σημαντικά έργα στην κοινωνία μας. Είναι η αλήθεια, ανεξάρτητα από το αν το συνδικαλιστικό τους κίνημα έχει φροντίσει να ξεχάσουμε αυτή την παράμετρο τα τελευταία χρόνια.

Όχι ότι οι κυβερνήσεις και τα κόμματα δεν έχουν μερίδιο ευθύνης στο ναυάγιο της ελληνικής Παιδείας. Κάθε άλλο! Η κομματοκρατία σκότωσε κάθε ίχνος ελεύθερου πνεύματος κι όλοι παγιδεύτηκαν (παγιδευτήκαμε) μέσα σε στερεότυπα που ελάχιστη σχέση έχουν με την πρόοδο, με την έρευνα, με την εκπαίδευση.

Οι καταλήψεις στα σχολεία έγιναν σύμβολο «κοινωνικών αγώνων». Η μάχη ενάντια στην «εντατικοποίηση» ήταν ο οδηγός για ένα σχολείο που έχει πάψει εδώ και καιρό να εξυπηρετεί τις ανάγκες της ίδιας της κοινωνίας.

Πολλοί μιλούν για τις λίγες ώρες που διδάσκουν οι καθηγητές σε σχέση με τους συναδέλφους τους στο εξωτερικό. Άλλοι θα πουν ότι οι Έλληνες καθηγητές πληρώνονται πολύ λιγότερο απ' ό,τι οι συνάδελφοί τους στην Ευρώπη. Και κάποιος τρίτος θα μας θυμίσει ότι βρισκόμαστε στην εποχή της κρίσης και του μνημονίου.

Για όλα αυτά μπορούμε να μιλάμε για ώρες και να μην βγάζουμε άκρη. Είναι επιχειρήματα που στηρίζουν στην παρούσα φάση τις θέσεις των μεν ή των δε, αλλά επί της ουσίας δεν απαντούν σε ένα βασικό ερώτημα: Τι είδους εκπαίδευση έχουμε, τι εκπαίδευση θέλουμε να έχουμε και πως θα το πετύχουμε;

Το τι συμβαίνει το γνωρίζουμε. Το τι θέλουμε πρέπει να συζητήσουμε. Όχι για να επιβάλλει ο ένας την άποψή του στον άλλον, αλλά για να οργανώσουμε, επιτέλους, ένα εκπαιδευτικό σύστημα που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του λαού και να αντέχει στο πέρασμα του χρόνου.

Μπορεί τα κόμματα να μην μπορούν να συνεννοηθούν για το αν πρέπει να πουληθεί η ΕΥΔΑΠ κι αυτό είναι φυσικό. Αλλά για την Παιδεία πρέπει να αναζητήσουν τα κοινά στοιχεία, με την βοήθεια (πάντοτε) των ανθρώπων του πνεύματος. Είναι εθνική υπόθεση η Παιδεία. Εκτός κι αν θεωρούμε φυσιολογικό να έρχεται κάθε δύο – τρία χρόνια και μία νέα «μεταρρύθμιση», που στην πράξη δεν είναι κάτι άλλο από εκείνο που κουβαλάει στο κεφάλι του ο κάθε νέος υπουργός. Κάθε υπουργός, λοιπόν, κι ένα νέο σχέδιο ή αλλιώς «μαθαίνοντας πολιτική στην πλάτη των παιδιών μας».

Ήταν λάθος η επιστράτευση. Ήταν προτιμότερο να ζήσουμε μία κατάσταση στα άκρα κι αυτό να οδηγήσει στο τέλος σε έναν διάλογο ουσίας από το να σβήσουμε πρόχειρα την φωτιά κι αυτή να συνεχίσει να σιγοκαίει αθέατη κάτω από τα χόρτα. Ακόμη κι αν ολοκληρωθούν με ομαλότητα οι εξετάσεις, το σχολείο δεν θα είναι καλύτερο από αυτό που ήταν μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα.

Posted: 14 May 2013 03:35 AM PDT

Του Πέτρου Κατσάκου

Εκεί όπου καίνε βιβλία, μία μέρα θα καίνε και ανθρώπους" είχε πει ο Χάινριχ Χάινε, μα κανείς δεν τον άκουσε. Κάποτε έκαιγαν βιβλία, τώρα καίνε τα μυαλά. Δεν χρειάζονται πια οι πυρές, αρκούν οι εξορκιστές των «οκτώ».

Απεταξάμην την απεργία; Απεταξάμην.
Απεταξάμην τη "βία"; Απεταξάμην.
Απεταξάμην τη δραχμή; Απεταξάμην.

Κάποτε έκαιγαν βιβλία, τώρα καίνε τον δάσκαλο, τον φαρμακοποιό, τον μεταλλεργάτη, τον εργαζόμενο του μετρό. Τώρα καίνε το τρακτέρ του αγρότη, τον καταπέλτη του πλοίου και το χειρόφρενο του φορτηγατζή.

Κάποτε τάιζαν την πυρά με βλάσφημους στίχους και επικίνδυνες σκέψεις, τώρα ταΐζουν τη φωτιά με τεμπέληδες, επίορκους και κοπανατζήδες με φύλλα πορείας για προσάναμμα.

Αφού κάψαμε τα βιβλία καιρός να κάψουμε και τους ανθρώπους. Στα κρεματόρια του κοινωνικού αυτοματισμού. Στην πυρά της ανταγωνιστικότητας. Οι ιεροεξεταστές να φουρνίζουν κάθε βράδυ και πάνω από την οθόνη να υψώνεται η καμινάδα της υπευθυνότητας. Ανθρώπινη αιθάλη μυρίζει το σαλόνι μας από πυρπολημένες ασεβείς μειοψηφίες. Κάποτε έκαιγαν το μέσον, τώρα βάζουν το μέσον να σου κάψει το μυαλό. Κάποτε επικίνδυνος αναγνώστης, σήμερα φρόνιμος τηλεθεατής.

Να περάσει η επόμενη μειοψηφία... κι ευλαβικά να μπει στο θυσιαστήριο. Κι όλο να μικραίνει η πλειοψηφία, κι όλο να σώνεται. Σήκω τώρα. Ήρθε η σειρά σου. Απόψε θα σε δείξει η τηλεόραση.
«Λέω να φτιάξουμε παράνομο σταθμό
Να διαδώσουμε σ' αυτούς
Τους γκαντεμιάρικους καιρούς

Να μη σκοτώνουνε τους διαφορετικούς»

Νικόλας Άσιμος
Posted: 14 May 2013 03:15 AM PDT
«Στο τέλος θα μας στείλουν το λογαριασμό για κάτι μακρινό στην ιστορία και οριστικά διευθετημένο», σημείωσε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος για θέματα εξωτερικής πολιτικής του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της Άνγκελα Μέρκελ.

Αδυναμία κατανόησης των ενεργειών της
ελληνικής κυβέρνησης στο θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων δηλώνει στο BBC ο εκπρόσωπος για θέματα εξωτερικής πολιτικής του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της Άνγκελα Μέρκελ, Φίλιπ Μισφέλντερ.
Ο κ. Μισφέλντερ διερωτάται γιατί η Ελλάδα δεν επιχείρησε να διαπραγματευτεί το θέμα όταν εντασσόταν στην ευρωζώνη «εξαπατώντας» την Ε.Ε. και την ΕΚΤ, αναφερόμενος σε παρουσίαση ψευδών οικονομικών στοιχείων από την Αθήνα.
«Η Γερμανία, και ιδίως ο γερμανός φορολογούμενος, επιδεικνύουν αλληλεγγύη με την Ελλάδα σε μια δύσκολη κατάσταση και στο τέλος θα μας στείλουν το λογαριασμό για κάτι μακρινό στην ιστορία και οριστικά διευθετημένο», σχολιάζει χαρακτηριστικά ο γερμανός πολιτικός.
Το BBC επισκέπτεται τα Καλάβρυτα δίνοντας το ιστορικό της υπόθεσης που «διχάζει» Ελλάδα και Γερμανία.
Πηγή: skai.gr


Posted: 14 May 2013 02:55 AM PDT

Μια σειρά από συστηματικές ακαδημαϊκές μελέτες καταρρίπτουν τις κυρίαρχες θεωρίες για τις ανισορροπίες στην Ευρωζώνη. Υπεύθυνη για την χαμένη ανταγωνιστικότητα και την υπερχρέωση του ευρωπαϊκού Νότου αναδεικνύεται όχι η άνοδος του μοναδιαίου εργασιακού κόστους όπως θέλει η γερμανική αφήγηση, επί της οποίας στηρίζονται τα προγράμματα που εφαρμόζουμε, αλλά:
  • α) τα σφάλματα της νεοκλασικής θεωρίας του ευρώ η οποία, αντί να οδηγήσει στη σύγκλιση των οικονομιών Βορρά-Νότου, οδήγησε σε έκρηξη του ιδιωτικού δανεισμού και φούσκες στεγαστικών δανείων και ακινήτων στο Νότο,
  • β) το πολύ σκληρό ευρώ,
  • γ) μια τριγωνική σχέση αποστράγγισης χρήματος και πλούτου από το Νότο προς την Κίνα και τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες κι από εκεί στον ευρωπαϊκό Βορρά λόγω της παγκοσμιοποίησης, την οποία οι σχεδιαστές του ευρώ –προφανώς– δεν είχαν περιλάβει στο μοντέλο του ενιαίου νομίσματος.
Μετά από κάποια χρόνια οι ιστορικοί θα περιγράψουν την κρίση της Ευρωζώνης ως μια σκοτεινή περίοδο της ευρωπαϊκής ιστορίας και θα αποδώσουν το κύριο μέρος της ευθύνης στους εμπνευστές του κοινού νομίσματος που αντί να ενώσει, όπως υποσχόταν, χώρισε τα ευρωπαϊκά κράτη σε αντιμαχόμενες χώρες-πιστωτές και χώρες-δανειολήπτες. Δεν ξέρουμε αν θα υπάρχει τότε Ευρωζώνη και με ποια μέλη, δεν ξέρουμε καν τι θα απογίνει με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επί του παρόντος όμως, για την Ευρωζώνη δεν γράφουν ακόμη οι ιστορικοί, αλλά οι οικονομολόγοι.

Μάρτιν Γουλφ, Βόλφγκανγκ Μίνχαου, Μοχάμεντ Ελ Αριάν, Πολ ντε Γκράου, Μάρκους Μίλερ, Ρόμπερ Σκιντέλσκι, Πολ Κρούγκμαν, Τζορτζ Σόρος, Γιάνης Βαρουφάκης και πόσοι άλλοι ακόμη… – δεκάδες είναι οι οικονομολόγοι και αναλυτές που άσκησαν και ασκούν κριτική σε όσα γίνονται εδώ και τρία χρόνια στην Ευρώπη. 
Όλοι τους έχουν επισημάνει τα αλλεπάλληλα λάθη και τις αντιφάσεις του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής και έχουν τονίσει ότι η δρακόντεια λιτότητα, η οποία συνοδεύτηκε με τιμωρητικά επιτόκια αλλά όχι και το απαραίτητο κούρεμα του ελληνικού χρέους από την αρχή, είχε ως αποτέλεσμα το ελληνικό πρόγραμμα να μην έχει πιθανότητες επιτυχίας. 
Όλοι τους έχουν υποδείξει πως η γερμανική θέση ότι το Βερολίνο είναι πρότυπο για όλα τα κράτη του ευρώ, εκείνο που τα κάνει όλα σωστά, ενώ οι χώρες του Νότου τα κάνουν όλα λάθος, άρα οφείλουν να σηκώσουν μόνες τους το βάρος της κρίσης, είναι απόρροια ενός γερμανικού ηγεμονισμού και δεν υπακούει σε καμιά οικονομική λογική. 
Οι περισσότεροί τους έχουν τονίσει ότι για κάθε δάνειο που "σκάει" υπάρχει συνευθύνη δανειζόμενου-δανειστή, άρα το κόστος της διαγραφής του προβληματικού ελληνικού, πορτογαλικού, ισπανικού κλπ. χρέους θα έπρεπε να έχει μοιραστεί εξαρχής μεταξύ των κρατών αυτών και των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών που είχαν τα ομόλογά τους και όχι να έχει αναληφθεί εξολοκλήρου από τους λαούς του Νότου. 
Όλοι τους έχουν πει ξανά και ξανά ότι η εφαρμογή δρακόντειας λιτότητας σε πολλά κράτη του Νότου ταυτόχρονα, παράγει μόνο ύφεση και φτωχοποίηση, καθώς, ακόμη κι αν τα κράτη βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα τους, δεν κερδίζουν τίποτα επειδή δεν υπάρχει ευρωπαϊκή ζήτηση για τα προϊόντά τους. 
Όλοι τους έχουν επισημάνει ότι η στρατηγική της ύφεσης που επιβλήθηκε σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο με αποτέλεσμα τη φτωχοποίηση των λαών και τη φυγή ανθρώπων και επιχειρήσεων οδηγεί σε μια χαμένη 10ετία με πιθανή συνέπεια είτε τη μετατροπή των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου σε φτωχή υπανάπτυκτη περιφέρεια του ευρωπαϊκού Βορρά, είτε την εξέγερση των κοινωνιών ενάντια στην Ευρώπη, και πιθανώς τη διάρρηξη της Ευρωζώνης με καταστροφικά αποτελέσματα για όλους.
Όλοι τους, τέλος, έχουν δείξει πως η Ευρωζώνη δεν έχει καν στρατηγική εξόδου από την ύφεση.

Ξεχάστε όλα όσα πιστεύατε για την απώλεια ανταγωνιστικότητας του Νότου

Όλα αυτά είναι γνωστά στην Ελλάδα, ιδίως σε όσους παρακολουθούν το διαδίκτυο. Υπάρχει όμως μια σειρά από μελέτες, απολύτως κρίσιμης σημασίας για τη χώρα μας, που παραμένουν άγνωστες κι αδημοσίευτες. 
Οι μελέτες αυτές αποτελούν τον καρπό συστηματικής εργασίας αρκετών οικονομολόγων – που ξεκινούν από επικεφαλής οικονομολόγους μεγάλων τραπεζών της Ασίας, στελέχη της Τράπεζας της Γαλλίας και της ΕΚΤ και φτάνουν έως ερευνητές του ΔΝΤ. 
Οι φιλότιμοι αυτοί οικονομολόγοι κινητοποιήθηκαν από το εξόφθαλμο της προβληματικότητας της ευρωγερμανικής πολιτικής και τις συντριπτικές της επιπτώσεις της στις κοινωνίες του ευρωπαϊκού Νότου, ανέλαβαν εστιασμένες έρευνες με νούμερα, οικονομετρικά μοντέλα και εκλεπτυσμένα εργαλεία, και κατέθεσαν άριστα στοιχειοθετημένες προσεγγίσεις.

Αφετηρία τους στάθηκε ο έλεγχος της βασικής υπόθεσης επί της οποίας η γερμανική πολιτική στήριξε και στηρίζει ακόμη τις οικονομικές συνταγές που χορηγεί στο Νότο – αυτό που η ίδια η Αγγέλα Μέρκελ διατυμπανίζει ακόμη δεξιά-αριστερά ως άνοδο του εργασιακού κόστους στον Νότο. 
Το ερώτημα που επιχειρήθηκε να απαντηθεί ήταν αν η αιτία της απώλειας ανταγωνιστικότητας του Νότου υπήρξε πράγματι η άνοδος των μισθών των εργαζομένων ή αν το πρόβλημα είχε άλλες ρίζες και ποιες ήταν αυτές. Άρα, αν η εσωτερική υποτίμηση είχε κι έχει νόημα, κι αν όχι, τι πολιτικές θα πρέπει να την αντικαταστήσουν. 
Το αποτέλεσμα όλων αυτών των ερευνών είναι μια ριζικά ανατρεπτική προσέγγιση για όσα θεωρούνται και προβάλλονται μέχρι στιγμής ως δεδομένα για τα αίτια της κρίσης της Ευρωζώνης (όχι μόνο από το Βερολίνο, ή τις λεγόμενες μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις, αλλά και από το ΣΥΡΙΖΑ) η οποία, θα όφειλε, αν μη τι άλλο, να κατευθύνει τις αλλαγές της οικονομικής πολιτικής.

Είναι σκόπιμο τα συμπεράσματα των μελετών αυτών να παρουσιαστούν αναλυτικά γιατί έχουν πάρα πολύ "ψωμί" τόσο για την Ελλάδα όσο και για ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο. Καλό όμως είναι να σημειωθούν προκαταβολικά πέντε σημεία:

Τα πέντε βασικά σημεία

Πρώτον, οι έρευνες αυτές υπογράφονται από οικονομολόγους συστημικούς – της Τράπεζας της Γαλλίας, της Παγκόσμιας Τράπεζας, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ – αλλά όχι εκφραστές πληρωμένων συμφερόντων. Έχουν λοιπόν επιστημονικό χαρακτήρα, σε αντίθεση με τα προγράμματα που εφαρμόζονται στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες του Νότου, που, ως γνωστόν, υπήρξαν και παραμένουν προϊόν συμβιβασμού μεταξύ ποικίλων εθνικών, οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων που έχουν διακυβεύματα στην κρίση. Γι' αυτό το λόγο οι συγκεκριμένες έρευνες αποτελούν πολύτιμο υλικό που πρέπει να παραλάβει, να δει και να επικοινωνήσει τόσο στην Ελλάδα όσο και σε ολόκληρο το Νότο όποιος θέλει διέξοδο από την κρίση και ανάκαμψη για τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

Δεύτερον, όλες τους διαψεύδουν το γερμανικό επιχείρημα που λέει ότι η κρίση οφείλεται στις μεγάλες αυξήσεις που πήραν οι 'τεμπέληδες' του Νότου – ή και αντιστρόφως, στην πολιτική υποτίμησης των γερμανικών μισθών που ακολουθούσε επί χρόνια το Βερολίνο, που λέει η ευρωπαϊκή αριστερά. Αποδεικνύουν αντ' αυτών πως το όντως υπαρκτό έλλειμμα ανταγωνιστικότητας και η υπερχρέωση της Ελλάδας και των άλλων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου οφείλονται:
  • α) στο πολύ σκληρό ευρώ σε σχέση με τα άλλα διεθνή νομίσματα,
  • β) στα σφάλματα της κλασικής θεωρίας του ευρώ που αντί να οδηγήσει σε σύγκλιση, οδήγησε σε φούσκες στο Νότο τις οποίες η ΕΚΤ, με τους λανθασμένους κανόνες της, επιδείνωσε αντί να αποτρέψει,
  • γ) σε παράγοντες εξωγενείς της ΟΝΕ – συγκεκριμένα στη διεύρυνση της ΕΕ με 12 νέα κράτη μέλη από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια, στην κατάργηση των δασμών με την Κίνα και την αύξηση των κινέζικων εξαγωγών στην Ευρώπη αλλά και στην καλπάζουσα άνοδο των τιμών του πετρελαίου κατά 400% από το 1999 ως το 2008,
  • δ) στη λειτουργία, δυνάμει της ΟΝΕ, μιας κρυφής τριγωνικής σχέσης αποστράγγισης πλούτου από τον Νότο προς την Κίνα και τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες κι από εκεί στον ευρωπαϊκό Βορρά.
Τρίτον, οι έρευνες αυτές συγκλίνουν στο ότι η Ελλάδα και η Πορτογαλία είναι κυριολεκτικά πιασμένες σε παγίδα για δυο λόγους. Ο λιγότερο σημαντικός είναι ότι έκαναν το σφάλμα να μπουν στο ευρώ με εξαρχής υπερτιμημένη ισοτιμία κατά 9.4% και 12.3% αντίστοιχα, γι' αυτό και επλήγησαν πάρα πολύ από την ανατίμησή του. Ο πιο σημαντικός είναι ότι οι εξαγωγές τους είναι πολύ χαμηλής τεχνολογίας. 
Το τεχνολογικό προφίλ των εξαγωγών της Ελλάδας και της Πορτογαλίας είναι το χαμηλότερο στην Ευρώπη, χαμηλότερο και από των κινέζικων. Οι δύο χώρες βούλιαξαν υπό το βάρος του ανταγωνισμού των φθηνών κινέζικων εισαγωγών και η λύση στο πρόβλημά τους θα μπορούσε να έρθει μόνο με μια τεχνολογική αναβάθμιση της παραγωγής τους που όμως χρειάζεται πολύ χρόνο.

Τέταρτον, από τις τέσσερις μελέτες οι τρεις απορρίπτουν κατηγορηματικά την πολιτική λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης που εφαρμόστηκε και εφαρμόζεται ακόμη στον ευρωπαϊκό Νότο γιατί προκαλεί μεγάλη ύφεση, ανεργία και την εύλογη οργή των κοινωνιών χωρίς να αντιμετωπίζει το κύριο πρόβλημα που είναι η μακρόχρονη οικονομική βιωσιμότητα των κρατών. Προς αντικατάστασή της συστήνουν, όπως και οι περισσότεροι οικονομολόγοι διεθνώς, αύξηση της ζήτησης στον Βορρά αλλά, ειδικώς για την Ελλάδα και την Πορτογαλία, στροφή στην παραγωγή προϊόντων υψηλότερης τεχνολογίας. 
Η μεγάλη έκπληξη βεβαίως προέρχεται από την τέταρτη μελέτη, των οικονομολόγων του ΔΝΤ. Διότι χωρίς να αποκηρύσσει ρητά τις πολιτικές της τρόικας στην οποία μετέχει ο εργοδότης των συντακτών της, υιοθετεί άκρως επιφυλακτικούς τόνους ως προς την αποτελεσματικότητα των εν λόγω πολιτικών. Καταλήγει δε στο ότι «επείγει η δημιουργία μηχανισμών κεντρικής ανάληψης του ρίσκου στην Ευρωζώνη», συστήνοντας μεταξύ άλλων, βελτίωση των όρων χρηματοδότησης του Νότου, υποτίμηση του ευρώ και σοβαρές δημοσιονομικές μεταβιβάσεις από το Βορρά προς το Νότο προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ανεργία.

Να μιλήσουμε σοβαρά για το ευρώ σε παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον

Πέμπτον, όλα αυτά είναι σημαντικά για δύο σκοπούς μεγάλης πολιτικής σημασίας.
Ο πρώτος σκοπός είναι να γίνουν γνωστά και κατανοητά τα προβλήματα της αρχιτεκτονικής του ευρώ μέσα στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον – καθώς αυτά είναι που βρίσκονται στη ρίζα της σημερινής πολιτικής διαίρεσης της Ευρωζώνης σε πιστωτές του Βορρά και δανειολήπτες του Νότου. 
Με τον τρόπο αυτό ελπίζεται πως θα μπορέσει επιτέλους να ανοίξει και μια σοβαρή κουβέντα για το νόμισμα στη χώρα μας που τόσο χρειάζεται. Δυστυχώς, το ευρώ εισήχθη στην Ελλάδα με βερμπαλισμούς και φανφάρες περί «ισχυρής Ελλάδας», η οποία «εισέρχεται στον πυρήνα της Ευρώπης». 
Βερμπαλισμοί και φανφάρες του τύπου «αν βγούμε από το ευρώ δεν θα έχουμε καύσιμα και φάρμακα» έδωσαν δυστυχώς τον τόνο και στην όποια δημόσια συζήτηση έλαβε χώρα στην Ελλάδα μετά τη χρεοκοπία της, από το 2010 και εξής. 
Είναι εντελώς παράλογο μία χώρα που κατέληξε στη χρεοκοπία εξαιτίας της συμμετοχής της σε ένα ατελές νομισματικό σύστημα, να οδεύει ακόμη με αυτόματο πιλότο και στα τυφλά. Ιδίως εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που υπερασπίστηκαν και υπερασπίζονται ακόμη το ευρώ, μεταξύ αυτών, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ (αλλά και η πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ), έχουν την υποχρέωση να μελετήσουν τις παραμέτρους, τις αναγκαιότητες και τους περιορισμούς που θέτει στην Ελλάδα η συμμετοχή στο ευρώ και να καταθέσουν πολιτικές προτάσεις συμβατές μαζί τους.

Ο δεύτερος σκοπός είναι να γίνουν αντιληπτές μερικές σοβαρές εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στην Ευρώπη, που θα διαμορφώσουν την επόμενη μέρα για την Ελλάδα, την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά που δυστυχώς, για κάποιο λόγο, στη χώρα μας παραμένουν στο σκοτάδι. 
Το κρίσιμο σημείο είναι η σταδιακή μετάβαση της Κίνας, ήδη από το δεύτερο ήμιση της δεκαετίας του 2000, σε παραγωγή υψηλότερης τεχνολογίας και προστιθέμενης αξίας. Για να το πω απλά: η κινέζικη παραγωγική μηχανή αφού συνέτριψε τον ευρωπαϊκό Νότο, από το 2010 άρχισε να συντρίβει τον ευρωπαϊκό Βορρά. 
Σε αντίθεση όμως με την Ελλάδα, όπου όταν έκλειναν τα εργοστάσια του Λαναρά στη Νάουσα λόγω του κινεζικού ανταγωνισμού, η κυβέρνηση Σημίτη έλεγε «τι να κάνουμε, αυτά έχει η παγκοσμιοποίηση» και οργάνωνε πανάκριβες Ολυμπιάδες, το Βερολίνο, μόλις είδε τα πρώτα λουκέτα στα γερμανικά εργοστάσια παραγωγής φωτοβολταϊκών, ξεκίνησε μια προσπάθεια να αποκλείσει την Κίνα από τις σπάνιες γαίες της Γροιλανδίας και, κυρίως, να επιβάλλει πανευρωπαϊκούς δασμούς στα κινέζικα βιομηχανικά προϊόντα που ανταγωνίζονται τα δικά του.

Η Ευρώπη προχωρά σε δασμολογικές ανακατατάξεις. Η Ελλάδα τι κάνει;

Έτσι, τον τελευταίο χρόνο, παράλληλα με το δράμα ύφεσης και ανεργίας που παίζεται στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, έχουμε σοβαρές δασμολογικές ανακατατάξεις στην Ευρώπη. 
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιβάλλει δασμούς σε συγκεκριμένες κατηγορίες κινέζικων προϊόντων (φωτοβολταϊκά, κεραμικά), ετοιμάζει δασμούς για τα ηλεκτρονικά, αλλά και έχει δρομολογήσει πρωτοβουλία της Επιτροπής για εισαγωγή νέων διαδικασιών που θα διευκολύνουν την επιβολή δασμών στα κινέζικα βιομηχανικά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας που ανταγωνίζονται τα προϊόντα του Βορρά. 
Συνειδητοποιούμε τι έχουμε εδώ; Πανευρωπαϊκή επιστροφή δασμών μόνο για επιλεγμένα προϊόντα σημαντικά για τις οικονομίες του Βορρά αφότου ο κινέζικος ανταγωνισμός στραγγάλισε κάποιες οικονομίες του Νότου;

Η συγκυρία είναι κρίσιμη. Χάρη στο νέο πρόγραμμα του Μάριο Ντράγκι και την πειθήνια στάση των πολιτικών ηγετών του Νότου στα προγράμματα που τους υπαγορεύθηκαν, η Ευρωζώνη οδεύει στην έξοδο από τη διακεκαυμένη ζώνη της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Αλλά η λύση που παίρνει σχήμα οδηγεί τα κράτη του Νότου, και ιδίως την Ελλάδα και την Πορτογαλία, σε οικονομική βύθιση και παρατεταμένη μαζική ανεργία. Την ίδια στιγμή η Γερμανία μεριμνά να διασφαλίσει προστασία από την Κίνα πρωτίστως για τα δικά της προϊόντα – άρα και τους δικούς τους εργαζόμενους μόνο – ενώ η ελληνική ή η πορτογαλική κυβέρνηση κοιμούνται βαθιά...

Από τη στιγμή που οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ τεκμηριώνουν πως η απώλεια ανταγωνιστικότητας και η υπερχρέωση των κρατών του ευρωπαϊκού Νότου στο Βορρά οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ευρώ και την κατάργηση των δασμών της Ευρώπης με την Κίνα, οι κυβερνήσεις του Νότου οφείλουν στους άνεργους πολίτες τους να δουν προσεκτικά τις ευρωπαϊκές εξελίξεις και να αναλάβουν συστηματικές προσπάθειες ώστε να επηρεάσουν τους νέους δασμολογικούς διακανονισμούς.
Θα είναι αδιανόητο αν μέσα σε μια τέτοια κρίση ο εκπτωχευμένος και με παραγωγική υστέρηση Νότος αποδεχτεί την εισαγωγή δασμολογικών πολιτικών που θα προστατέψουν την παραγωγή του Βορρά αποδεχόμενος έτσι σιωπηρά την περαιτέρω θυσία της δικής του και δεν υποχρεώσει τη Γερμανία να αναγνωρίσει εμπράκτως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το ρόλο που έπαιξε το νόμισμα και οι αδασμολόγητες κινέζικες εισαγωγές στις ανισορροπίες της Ευρωζώνης.


Posted: 14 May 2013 02:32 AM PDT

Στο λιμάνι της Σούδας και της Ρόδου κατέπλευσαν τις τελευταίες ημέρες τρία, τουλάχιστον, πολεμικά πλοία των ΗΠΑ, στο πλαίσιο προφανώς των μέτρων επιφυλακής που έχει θεσει η Ουάσιγκτον τις ένοπλες δυνάμεις τους προκειμένου να επέμβουν εάν υπάρξει αναγκη επεμβασή τους είτε σην Συρία είτε - το πιθανότερο- στη Λιβύη λόγω απειλής κατά του διπλωματικού τους προσωπικού στη χώρα αυτή.

Λίγους μήνες μετά την αιματηρή επίθεση ενάντια στο προξενείο της στην Βεγγαζη, ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου κ. Τζορτζ Λιτλ δήλωσε: 

«Είμαστε έτοιμοι ν' απαντήσουμε εάν επιδεινωθούν οι συνθήκες, ή όταν μας το ζητήσουν. Έχουμε μετακινήσει στρατιωτικό προσωπικό κι εξοπλισμό».

Οι στρατιωτικές δυνάμεις που έχουν σταλεί για να ασφαλίσουν τοπικούς διπλωμάτες, ή για να καλύψουν τυχόν απομάκρυνση Αμερικανών διπλωματών, βρίσκονται σε ετοιμότητα αμεσης επεμβασης στην βάση της Σιγκονέλα, στη Σικελία, πρόσθεσε ο κ. Λιτλ.Ο ίδιος επιβεβαίωσε πως ένα τμήμα των δυνάμεων αυτών προέρχεται από την βάση Μορόν στην Ισπανία, όπου είχε μεταφερθεί πρόσφατα μία μονάδα 500 πεζοναυτών με αεροσκάφη καθέτου απογειώσεως MV-22 Osprey, καθώς και αεροσκαφη ανεφοδιασμού ( έγραψε σχετικα το ΟnAlert). Ωστόσο, παρόλο που δεν αναφερθηκε, η χρονική συμπτωση παρουσίας πρόσθετου αριθμού πολεμικών στην Σουδα - και στην Ρόδο - εκτιμάται αρμοδίως ότι αυτό αποτελεί μέρος του σχεδίου επιφυλακης ή υποστηριξης επχειρήσεων που καταρτίζουν οι ΗΠΑ. 


Στην Σούδα κατεπλευσαν λοιπόν τις πρόλλες οι φρεγάτες USS Samuel B. Roberts (FFG 58) και USS Robert G. Bradley (FFG 49) που επισημως ανακοινωθηκε πως υποστηρίζουν τις θαλάσσιες επιχειρήσεις ασφαλείας του 6ου Αμερικανικου Στόλου στην περιοχή ευθυνης του. Τα πλoία ανεφοδάστηκαν συστηματικά στην Σουδα, ενώ έγιναν και συγκεντρωσεις προσωπικου όπου μίλησε , στο πλαίσιο περιοδείας του, και ο διοικητής της Destroyer Squadron 60 (DESRON 60), κυβερνητης John Esposito.που ανήκουν τα πλοία. Λίγες ημέρες νωρίτερα κατεπλευσε στην Ρόδο και το αντιτορπιλικό USS Mahan (DDG 72) που άλλαξε διοίκηση.

Επιμέλεια : Λ. Λιγουριώτης


Πηγή: On Alert

Posted: 14 May 2013 02:15 AM PDT
Την πεποίθηση του πως η Ελλάδα θα τα καταφέρει και βγει από την κρίση εξέφρασε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ο οποίος τόνισε όμως πως «μία ή δύο γενιές ανθρώπων θα ταλαιπωρηθούν».
Σε συνέντευξη του στην ημερήσια ομογενειακή εφημερίδα Εθνικός Κήρυκας ο κ.Ιερώνυμος τόνισε «βοηθούν όλοι οι Έλληνες ακόμα και οι πτωχοί, λιγότερο οι πλούσιοι», ενώ στη συνέχεια τόνισε πως «η Ελλάδα θα βγει από το αδιέξοδο», αλλά «θα ταλαιπωρηθεί και θα πάει χαμένη μία ή δύο γενιές ανθρώπων».
Στη συνέχεια, ο Ιερώνυμος αναφέρθηκε και στην εκκλησιαστική περιουσία, για την οποία ανέφερε πως «όση έχει μείνει από τις κατά καιρούς λεηλασίες, θα μπορούσε να φανεί χρήσιμη εάν επιτευχθεί μία συνεργασία Εκκλησίας, Κυβερνήσεως και Πολιτικών Κομμάτων. Η Εκκλησία από μόνη της δεν μπορεί να κάνει τίποτε, διότι χρειάζονται νομοθετικές ρυθμίσεις. Η Εκκλησία έχει κάνει τις προτάσεις της», αναφέρουν Τα Νέα.
Ο Ιερώνυμος, είναι ο πρώτος προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος που επισκέφθηκε επίσημα την Ελληνοαμερικανική κοινότητα τα τελευταία πενήντα χρόνια. Συγκεκριμένα, είναι προσκεκλημένος του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημητρίου και θα ξεκινήσει την επίσκεψή του την Τετάρτη 15 Μαΐου από τη Βοστώνη, όπου το Σάββατο στις 18 Μαΐου θα αναγορευθεί επίτιμος διδάκτωρ Θεολογίας από τη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού.
Από voria
Σχόλιο ιστολογίου: Κι εσείς, μετά από την διαπίστωση αυτή που έχει γίνει πολύ καιρό πριν από την ίδια την κοινωνία, τι σκοπεύετε να κάνετε γι αυτό κ. Ιερώνυμε; Οι απλές διαπιστώσεις και ανακοινώσεις, δυστυχώς, δεν αρκούν. Θα δεχτείτε σιωπηλά και αυτή την γενοκτονία; Θα σιωπήσετε τη στιγμή που το ποίμνιό σας εξαθλιώνεται; Ποιά η δική σας ευθύνη, πέρα από τις τραγικές διαπιστώσεις κύριε ιεράρχα; Οι διαπιστώσεις δεν θα χορτάσουν κανέναν, δεν θα γιατρέψουν κανέναν ασθενή στα ανύπαρκτα νοσοκομεία, δεν θα δώσουν κανένα χαμόγελο στα παιδιά που λιπιθυμάνε από την πείνα στα σχολεία, δεν θα αδειάσουν καμία φυλακή -το αντίθετο μάλιστα, θα δημιουργήσουν νέες φυλακές, νέους κρατούμενους, νέες οικογενειακές τραγωδίες-, δεν θα αναστήσουν κανέναν από τους μέχρι στιγμής υπάρχοντες νεκρούς... Τι σκοπεύετε, λοιπόν, να κάνετε, κύριε Ιερώνυμε; Έχετε αναλογισθεί σε τι ακριβώς αντιστοιχεί το σκήπτρο που κρατάτε; Έχετε αναλογισθεί τις ευθύνες σας απέναντι στους ανθρώπους και στον Θεό;

Posted: 14 May 2013 01:55 AM PDT

Ποια είναι η πολιτική κατάσταση στη γειτονική χώρα, μετά τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της Κυριακής

Γράφει ο Μακεδών

Τα γεγονότα εξελίχθηκαν όπως είχαμε προϊδεάσει τους αναγνώστες με δύο σημειώματα πριν και κατά την διεξαγωγή των βουλγαρικών εκλογών. Παρά τις μαζικές διαμαρτυρίες των πολιτών -που άρχισαν δυναμικά από τον Φεβρουάριο- για αλλαγή του πολιτικού καθεστώτος και οδήγησαν στις πρόωρες εκλογές, το πολιτικό στάτους κβο διατηρήθηκε.

Στη νέα Βουλή θα εκπροσωπηθούν οι γνωστοί πολιτικοί παίκτες: Το μέχρι πρόσφατα κυβερνητικό κόμμα GERB, ο αριστερός «Συνασπισμός για τη Βουλγαρία» με το Σοσιαλιστικό κόμμα (ΒΣΚ), το τουρκικό «Κίνημα Δικαιωμάτων και Ελευθεριών» και το εθνικιστικό κόμμα Ατάκα. Κανένα από τα κόμματα αυτά δεν μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Προς επίρρωση των όσων είχαμε γράψει παραθέτουμε σήμερα δηλώσεις Βουλγάρων πολιτικών, όπως τις μετέδωσε η Βουλγαρική Ραδιοφωνία.

Ο πολιτειολόγος κ. Ογκνιάν Μίντσεφ,θεωρεί κι αυτός ότι δεν υπάρχουν ιδιαίτερα μεγάλες δυνατότητες για σχηματισμό σταθερής πολιτικής κυβέρνησης. Ακόμη και αν υπάρξει κάποια συμφωνία μεταξύ των κομμάτων GERB και Ατάκα, δεν θα γινόταν δεκτός αυτός ο συνασπισμός από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.

Η άλλη δυνατότητα είναι κυβέρνηση του Σοσιαλιστικού κόμματος, του τουρκικού και πάλι του Ατάκα. Αλλά -όπως γράψαμε ήδη στη voria.gr- είναι σχεδόν απίθανο να συνυπάρξουν το τουρκικό με το εθνικιστικό βουλγαρικό κόμμα.

Ο κ. Μίντσεφ δήλωσε: 

«Εάν τα δύο βασικά πολιτικά κόμματα -το GERB και το ΒΣΚ- είχαν κατορθώσει να καθιερώσουν πολιτισμένες σχέσεις, τόσο στη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών, όσο και στην προεκλογική καμπάνια, θα μπορούσαν βάσει π.χ. του γερμανικού μοντέλου να δημιουργήσουν ένα μεγάλο συνασπισμό τουλάχιστον έως τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του χρόνου, όταν θα μπορούσαν να διενεργηθούν και νέες βουλευτικές εκλογές. Αλλά αυτό στη φάση αυτή αποκλείεται».

Ανεξάρτητα από αυτό, όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης θεωρούν ότι οι εκλογές «δεν ήσαν τίμιες και καθαρές», είπε στη Βουλγαρική Ραδιοφωνία, η κα Αντουανέτα Τσόνεβα, του Ινστιτούτου Ανάπτυξης του Δημόσιου Περιβάλλοντος και συμπλήρωσε:


«Δεν νομίζω ότι θα μπορεί να σχηματιστεί σταθερή πολιτική δομή, γύρω από την οποία να επιτευχθεί συναίνεση. Παρατηρείται επίσης ισχυρή εθνικιστική τάση, που δεν είναι κομπλιμέντο για μία ευρωπαϊκή χώρα, επειδή τα κόμματα αυτά κατορθώνουν να πάρουν τις ψήφους διαμαρτυρίας με υποσχέσεις που είναι ανεκπλήρωτες. Είναι εκλογές στερημένες από ελπίδα».

Ανησυχία εκφράζεται και από τον επιχειρηματικό κόσμο. Ο τραπεζίτης κ. Λεβόν Χαμπαρτσουμιάν, αφού αμφισβητεί κι αυτός την ύπαρξη δυνατότητας σχηματισμού κυβέρνησης, προσθέτει: 

«Το πιο σημαντικό είναι να δημιουργηθεί ήρεμο περιβάλλον για τους επιχειρηματίες, επειδή οι επιχειρηματίες και το χρήμα φεύγουν και από την μικρότερη πίεση ή ανασφάλεια. Προς το παρόν δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για τις ξένες επενδύσεις. Ξέρετε όμως πως τα Βαλκάνια δεν είναι πολύ προτιμητέα από την παγκόσμια κοινή γνώμη, έτσι που εμείς πρέπει να είμαστε τριπλάσια πιο σταθεροί και επιτυχείς για να μας διακρίνουν και προτιμήσουν».

Ο αρχηγός της δεύτερης δύναμης στις εκλογές, το Βουλγαρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, κ. Σεργκέι Στανίσεφ, δήλωσε ότι κυβέρνηση μειοψηφίας είναι απαράδεκτη, λαμβάνοντας υπόψη την παρούσα κατάσταση στη χώρα, και δήλωσε την ετοιμότητά του να αναλάβει την ευθύνη για τον σχηματισμό κυβέρνησης, αποκλείοντας την συνεργασία με τον κ. Μπορίσοφ:

«Ένας τέτοιος συνασπισμός θα ήταν ηθική προδοσία της ιδέας μας, όλων των αντιλήψεων που έχουμε υπερασπιστεί τα τελευταία χρόνια και των ανθρώπων που μας υποστήριξαν στις εκλογές».

Και ο αρχηγός του τουρκικού κόμματος απέκλεισε συνεργασία με τον κ. Μπορίσοφ, ενώ ο εθνικιστής κ. Σίντεροφ ήταν κατηγορηματικός: 

«Δεν βλέπω τρόπο να σχηματιστεί λειτουργούσα κυβέρνηση. Το κόμμα Ατάκα προτείνει δημοψηφίσματα για όλα τα σημαντικά ζητήματα με τη συγκέντρωση 50 χιλιάδων υπογραφών για τη διενέργειά τους και οι αποφάσεις των δημοψηφισμάτων να είναι υποχρεωτικές για τη Βουλή και για την κυβέρνηση».

Αυτή είναι η κατάσταση στην Βουλγαρία. Η στήλη θεωρεί, πως αποκλειομένων όλων των άλλων λύσεων, ίσως καταφύγουν σε κυβέρνηση «τύπου Παπαδήμου», με τεχνοκράτες και περιορισμένες αρμοδιότητες, για να διατηρηθεί τουλάχιστον για ένα χρόνο, έως την προκήρυξη των Ευρωεκλογών, ώστε να διενεργηθούν εκ νέου και εθνικές.


Πηγή: Βόρεια 


Posted: 14 May 2013 01:45 AM PDT

Ισλάμ vs Ριζοσπαστικό Ισλάμ και η Ελλάδα

Σε παλαιότερο άρθρο στο RIMSE μας αναφερθήκαμε αναλυτικά στην έννοια του Ριζοσπαστικού Ισλάμ και πως σε αυτό περιλαμβάνονται Ισλαμιστικά κινήματα όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα, η Hizb ut-Tahrir και η Jamaat e-Islami, καθώς επίσης και η γνωστή σε όλους Αλ Κάιντα ( Τζιχαντιστές), το κίνημα των Σαλαφιστών και η Tablighi Jamaat...

Tου Ανδρέα Μπανούτσου 

Στο σημερινό μας άρθρο θα επιχειρηματολογήσουμε  ότι  απειλή για την Ελλάδα και τη Δύση δεν αποτελεί το Ισλάμ ως θρησκεία αλλά το Ριζοσπαστικό Ισλάμ ως μια εξτρεμιστική εκδοχή της Ισλαμικής θρησκείας.
Στις Δυτικές χώρες  οι Αριστεριστές επιχειρηματολογούν ότι δεν υπάρχει απειλή ούτε από το Ισλάμ ούτε από τον Ισλαμισμό και πως η αιτία του προβλήματος είναι ο βίαιος εξτρεμισμός (violent extremism) που προκύπτει ως θεμιτή αντίδραση στον ιμπεριαλισμό της Δύσης. 
Οι συντηρητικοί στη Δύση συμμετέχουν μεταξύ τους σε έναν ενδιαφέροντα διάλογο μεταξύ των οπαδών της σχολής που λέει ότι το Ισλάμ είναι μια θρησκεία που παρέχει τα κίνητρα και τη δικαιολογία για βίαιες ενέργειες και σε εκείνους που θεωρούν ότι η απειλή προέρχεται από μια συγκεκριμένη ερμηνεία της Ισλαμικής θρησκείας που προτάσσει την επιβολή του Ισλαμικού Νόμου (Σαρία) και τη δημιουργία ενός παγκόσμιου Ισλαμικού χαλιφάτου.

Στην Ελλάδα, δυστυχώς δεν υπάρχουν αντίστοιχες θεωρητικές και ιδεολογικές ζυμώσεις για τον απλούστατο λόγο ότι οι Αριστεροί δεν αναγνωρίζουν καν ότι το Ισλάμ και ο Ισλαμισμός αποτελούν απειλή για την Ελλάδα και οι Δεξιοί δεν κατανοούν τη διάκριση μεταξύ Ισλάμ και Ριζοσπαστικού Ισλάμ. 
Ειδικότερα η κυρίαρχη άποψη στη Κεντροδεξιά παράταξη στην Ελλάδα όπως αυτή εκφράζεται από την ηγετική ομάδα του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι το ζήτημα του Ισλάμ άπτεται της ανεξιθρησκίας και δεν είναι θέμα πολιτικό, κουλτούρας ή πολύ περισσότερο εθνικής ασφάλειας. 
Η Ακροδεξιά στην Ελλάδα όπως αυτή εκφράζεται από το κόμμα της Χρυσής Αυγής θεωρεί πως το Ισλάμ καθεαυτό αποτελεί απειλή για το Ελληνικό Έθνος. Εμείς διαφωνούμε και με τις δύο αντιλήψεις.

Σύμφωνα με ένα αποκαλυπτικό άρθρο του Daniel Pipes, Προέδρου του Αμερικανικού think tank Middle East Forum, οι οπαδοί του Ριζοσπαστικού Ισλάμ σε παγκόσμιο επίπεδο αποτελούν ένα 10-15% του συνόλου των Μουσουλμάνων, δηλαδή ο αριθμός τους κυμαίνεται μεταξύ 150 και 200 εκατομμυρίων ανθρώπων. 
Οι Ισλαμιστές όμως αποτελούν μια φανατική και αποφασισμένη ομάδα με εκπαιδευμένα μέλη και επιρροή πολλαπλάσια του αριθμού τους. Αυτός είναι και ο λόγος που οι απλοί και οι μετριοπαθείς Μουσουλμάνοι συναντούν σοβαρές δυσκολίες στην αντιμετώπιση των Ισλαμιστών.

Στην Ελλάδα αν ο εκτιμώμενος συνολικός αριθμός των Μουσουλμάνων ( νομίμων και παρανόμων) είναι 1 εκατομμύριο τότε ο αριθμός των οπαδών του Ριζοσπαστικού Ισλάμ κυμαίνεται μεταξύ 100 και 150 χιλιάδων ανθρώπων, ποσοστό διόλου ευκαταφρόνητο και άκρως ανησυχητικό για την εθνική μας ασφάλεια.

Στην Ελλάδα οι οπαδοί του Ριζοσπαστικού Ισλάμ ανήκουν σε οργανώσεις που σχετίζονται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, την Jamaat e-Islami, τους Σαλαφιστές και την ιεραποστολική οργάνωση Tablighi Jamaat που σχετίζεται με το θρησκευτικό κίνημα της Νότιας Ασίας Deobandism που συγγενεύει με τον Σαλαφισμό. 
Οι οργανώσεις και τα κινήματα αυτά όπως έχουμε επανειλημμένα αναφερθεί σε παλαιότερα άρθρα μας στο RIMSE καταδικάζουν μεν την βία αλλά επιδιώκουν την εφαρμογή της Σαρία και την μακροπρόθεσμη Ισλαμοποίηση της Δύσης γενικότερα και της Ελλάδος ειδικότερα, χρησιμοποιώντας "ανατρεπτικές" (subversive) μεθόδους. 
Σύμφωνα με τον διακεκριμένο αναλυτή θεμάτων ασφαλείας William Rosenau, του διάσημου Αμερικανικού think tank Rand Corporation, υπάρχουν τρείς κατηγορίες " ανατρεπτικών" (subversive) δράσεων: 
  • α) η δημιουργία μετωπικών οργανώσεων (front organizations) και η διείσδυση υφιστάμενων πολιτικών κομμάτων (σημείωση δική μας, π.χ σχέσεις Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος και ΠΑΣΟΚ), 
  • β) η διείσδυση των ενόπλων δυνάμεων, της αστυνομίας και άλλων κρατικών θεσμών και οργανισμών, 
  • γ) η πρόκληση κοινωνικής αναστάτωσης μέσω διαδηλώσεων, απεργιών και μποϋκοτάζ (σημείωση δική μας, π.χ οι μαζικές δημόσιες προσευχές Μουσουλμάνων σε πλατείες στο κέντρο της Αθήνας που ενορχηστρώθηκαν από τη Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδος).
Η Ελληνική κυβέρνηση συνεργασίας και το πολιτικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας που αποτελεί τον κορμό της κυβέρνησης θα πρέπει να αφυπνιστούν και να κατανοήσουν ότι θα πρέπει να εφαρμοστεί μια πολιτική αποτροπής και ανάσχεσης των Ισλαμιστών και των άλλων κλάδων του Ριζοσπαστικού Ισλάμ στην Ελλάδα, με ταυτόχρονη στήριξη των μετριοπαθών Μουσουλμάνων. 
Δυστυχώς η απόφαση της Ελληνικής κυβέρνησης να στηρίξει άνευ όρων την κατασκευή επίσημου Ισλαμικού Τεμένους στην Αθήνα δεν κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση καθότι φαίνεται πως εξυπηρετεί από σκοπιμότητα ή από άγνοια τους σχεδιασμούς των Ισλαμιστών και ειδικότερα της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος, οργάνωσης που σχετίζεται με την Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Πηγή RIMSE

Posted: 14 May 2013 01:20 AM PDT
Εξαιρετικά απλό και σαφές ήταν το κεντρικό μήνυμα που μετέφερε προς την κυπριακή πλευρά και δευτερευόντως προς την ελληνική η κυβέρνηση του Ισραήλ, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη στη χώρα. 
Στο κεντρικό μήνυμα που πέρασαν στην ελληνική (ελλαδική και κυπριακή) πλευρά οι Ισραηλινοί θα αναφερθούμε αμέσως παρακάτω. Σε ότι αφορά τα «υπόλοιπα» οι Ισραηλινοί παρείχαν συγκεκριμένες διαβεβαιώσεις για την ύψιστη σημασία των σχέσεων τους με την Κύπρο όπως επίσης και για ζητήματα που άπτονται της ασφαλείας της εξόρυξης και της αξιοποίησης των κοιτασμάτων. Για ευνόητους λόγους, στο θέμα αυτό δεν μπορούμε κι ούτε πρέπει να επεκταθούμε.
Στο πλαίσιο αυτό πρότειναν την παραχώρηση μέσω μίσθωσης δύο παράκτιων περιπολικών τύπου Super Dvora στη Διοίκηση Ναυτικού της Κυπριακής Δημοκρατίας προκειμένου να ενισχυθούν οι δυνατότητες ναυτικής επιτήρησης της Εθνικής Φρουράς. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες η κυπριακή κυβέρνηση θα αποδεχθεί την παραχώρηση καθώς θα ενισχύσει τις δυνατότητες ναυτικής επιτήρησης μία περίοδο που η οικονομική κρίση είναι βέβαιο ότι θα επηρεάσει τις πιστώσεις για την άμυνα της μεγαλονήσου.
Ποιό ήταν το μήνυμα; Τι ζήτησαν οι Ισραηλινοί;
ΕΧΕΜΥΘΕΙΑ και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Με μία ισχυρή δόση κακεντρέχειας θα σημειώναμε ότι αυτά τα δύο είναι ζητούμενα εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα (κυρίως) και λιγότερο στην Κύπρο.
Την παρούσα περίοδο όμως που η παρτίδα ενός εξαιρετικά πολύπλοκου και πολυεπίπεδου γεωπολιτικού παιγνιδιού έχει αρχίσει στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι εκ των ων ουκ άνευ για την επίτευξη των εθνικών στόχων τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου, με άλλα λόγια του ελληνισμού γενικότερα. Μόνο ως μυστικότητα στα υπό συζήτηση θέματα και άμεση υλοποίηση των αποφάσεων που θα ληφθούν από κοινού θα μπορούσε να διερμηνευθεί το ισραηλινό μήνυμα.
Κι έστω οι Κύπριοι από την εποχή του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου έχουν αποδείξει ότι μπορούν να συμφωνήσουν και να κρατήσουν τα στόμα τους κλειστό. Η Ελλάδα όμως; Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 που άρχισε η ελληνο-ισραηλινή προσέγγιση η ελληνική πλευρά στις διμερείς σχέσεις επέλεξε τον ρόλο του… αγοραστή οπλικών συστημάτων και μάλιστα αναξιόπιστου. Επί της ουσίας, στρατηγικός διάλογος είτε δεν έγινε είτε αντιμετωπίστηκε ως διπλωματική «τυπικότητα». 
Τα χρόνια πέρασαν και ανακαλύφθηκαν οι υποθαλάσσιοι ενεργειακοί πόροι στην Ανατολική Μεσόγειο που είτε μας αρέσει είτε όχι «δένουν» τις τρεις χώρες σε έναν γεωστρατηγικής σημασία «ενεργειακό διάδρομο».
Σε απλά ελληνικά, την παρούσα περίοδο τα συμφέροντα Ελλάδας – Κύπρου και Ισραήλ στο θέμα των υδρογονανθράκων τουλάχιστον συμπίπτουν και φυσικά αυτή είναι η πιο στέρεα βάση για την οικοδόμηση στρατηγικών σχέσεων.
Και πάλι όμως η ελληνική πλευρά τελούσα σε κατάθλιψη, όχι μόνο από τη δυσάρεστη καθημερινότητα, αλλά και τις επικρατούσες ιδεοληψίες, συνεχίζει να επαναλαμβάνει κοινότοπες μεγαλόστομες και ασαφείς διακηρύξεις αλλά επί του πρακτέου σχεδόν μηδέν. Συχνά προσπαθεί διακηρυκτικά να συνδυάσει τα ασυνδύαστα, με αποτέλεσμα να δημιουργεί αμφιβολίες στους δυνητικούς – λόγω συμφερόντων, το τονίζουμε – συμμάχους, εάν έχει ξεκάθαρη πυξίδα και γνωρίζει προς τα πού θέλει να πάει.
«Κουμπώνονται», αφού κανείς δεν μπορεί να βάλει «το κεφάλι του στον ντορβά» για να σε βοηθήσει, εάν πρώτα εσύ πρώτος δεν επιθυμείς να βοηθηθείς. Και για να συμβεί αυτό, δεν μπορείς τη μία μέρα να καταγγέλλεις συμπεριφορές ως έκνομες με βάση το διεθνές δίκαιο και την επόμενη να χαριεντίζεσαι με αυτό που το παραβιάζει.
Εν κατακλείδι το ισραηλινό αίτημα είναι τόσο απλό όσο και δύσκολο.
Προϋποθέτει να γίνουμε κυνικοί και ρεαλιστές και φυσικά να σοβαρευτούμε προφυλάσσοντας τις διεθνείς σχέσεις της χώρας από τη φθορά που επιφέρουν οι ανούσιες και για το θεαθήναι εσωτερικές αντιπαραθέσεις.
Μπορούμε να το καταφέρουμε;
Εάν προκύπτει ένα δίδαγμα από την κατάσταση στη Συρία όπως αυτή έχει εξελιχθεί μέχρι σήμερα, είναι ότι η αυτοπροβαλλόμενη ως «περιφερειακή στρατιωτική υπερδύναμη» Τουρκία, είναι υπερεκτιμημένη… στον υπερθετικό, αποδεικνύοντας την ορθότητα του όρου «φοβικό σύνδρομο» με τον οποίο διαπρεπείς Έλληνες αναλυτές έχουν περιγράψει τη στάση της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας απέναντι στην υπερφίαλη πολιτική της Άγκυρας.
Όσο η Τουρκία δεν αντιμετωπίζει την οποιαδήποτε πίεση, τόσο αποθρασύνεται και επιχειρεί να κερδίσει δια των απειλών και της απειλής χρήσεως στρατιωτικής βίας όσα θεωρεί ότι δικαιούται, ασχέτως εάν αυτά καλύπτονται ή όχι από το διεθνές δίκαιο. Το μυστικό απέναντι στην Άγκυρα είναι να την πιέσεις στρατιωτικά, χωρίς απαραίτητα να εγκαταλείψεις τη διάθεση συζήτησης και εξεύρεσης, εάν υπάρχει, ενός λογικού συμβιβασμού. Πάντως, η υπερδύναμη Τουρκία συμπεριφέρεται ως… αμνός στην περίπτωση της Συρίας, ενώ εξακολουθεί να τους κατατρύχει το σύμπλεγμα της φοβίας της ήττας, εξ ου και η θρασύδειλη συμπεριφορά απένανατι σε όποιον θεωρεί του χεριού της.
Η παρούσα συγκυρία δίνει την ευκαιρία στην Ελλάδα, παρά την κρίση, να το κάνει και να επιδιώξει την ταχεία προώθηση των ελληνικών εθνικών συμφερόντων και να μεγιστοποιήσει την αξία, στρατιωτική και διπλωματική, της ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων, κυρίως των αεροπορικών και των ναυτικών, αφού ο συνδυασμός τους θα καθιστούσε τους τουρκικούς λεονταρισμούς γράμμα κενό. Αλλιώς γιατί τις πληρώνουμε αν δε γνωρίζουμε να τις αξιοποιήσουμε;
Δυστυχώς, πολλοί δεν αντιλαμβάνονται ότι ο χρόνος κυλάει σε βάρος της Ελλάδας, όχι υπέρ της και το «Ελντοράντο» των κοιτασμάτων μπορεί να μετατραπεί σε εφιάλτης, αφού όσο εισέρχεται στη διεθνή αγορά το σχιστολιθικό αέριο (shale gas) τόσο η διεθνής τιμή θα συμπιέζεται λόγω της αύξησης της προσφοράς του αγαθού.
Αυτό σημαίνει, ότι η Ελλάδα όσο καθυστερεί, τόσο διακινδυνεύει, είτε να αναθεωρήσει προς τα κάτω τα εκτιμώμενα έσοδα είτε να διαπιστώσει μια ωραία πρωία ότι δεν θα μπορεί καν να εξορύξει τους υδρογονάνθρακές της, αφού θα είναι οικονομικά ασύμφορο. Η Ελλάδα κινδυνεύει καθώς έχει καθυστερήσει χαρακτηριστικά. Κάποτε, εάν έκανες λόγο για «πετρέλαια» σε λοιδορούσαν, τώρα πολλοί από αυτούς που λοιδορούσαν υπερθεματίζουν… Αποτέλεσμα είναι το ότι καθυστερήσαμε… ευτυχώς οι Κύπριοι Έλληνες όχι τόσο…

Αυτό δυστυχώς δεν το αντιλαμβάνονται δυστυχώς πολλοί με ιδεοληψίες «αριστερού ή δεξιού τύπου» στην Ελλάδα, ώστε να καθαρίσουν το συγχυσμένο τους μυαλό και να αντιληφθούν ότι οι εύπεπτες στο εκλογικό ακροατήριο, πλειοψηφίας ημιμαθών, «κορόνες», είναι απλά αυτοκαταστροφικές.
Το ερώτημα είναι λοιπόν ένα: Μπορούμε Ελλάδα και Κύπρος να σοβαρευτούμε και να αντιληφθούμε ότι εάν δεν δείξουμε υπευθυνότητα απλώς τελειώσαμε; Και ότι όλα όσα σχεδιάζουμε για το μέλλον μας θα είναι πάνω στην άμμο; 
Έχουμε την αρετή ως κοινωνία να περιθωριοποιήσουμε τους ανεγκέφαλους πολιτικούς που έχουν γεμίσει τον τόπο οι οποίοι ασχολούνται με το παραγοντιλίκι και τα παχιά λόγια, ενώ είναι ανίκανοι να αποφασίσουν φοβούμενοι το πολιτικό κόστος και να αντιληφθούμε την ανάγκη για αμοιβαία επικερδείς μπίζνες με αυτούς που θα επιλέξουμε;
Ούτε θα μας «παντρευτούν» ούτε θα τους «παντρευτούμε», ούτε όμως και θα ανακαλύψουμε τον τροχό, απλά θα συμπεριφερθούμε για μια φορά στην Ιστορία μας ως φυσιολογικό κράτος… Δεν το καταλαβαίνουμε, αλλά το να μας ζητούν τα αυτονόητα δεν μας κολακεύει, μάλλον σημαίνει ότι η έξωθεν μαρτυρία μας δεν είναι καλή.
ΕΧΕΜΥΘΕΙΑ και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ λοιπόν…

Posted: 14 May 2013 12:59 AM PDT
Όταν το διακύβευμα είναι υψηλό, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι πολιτικοί αντίπαλοι χρησιμοποιούν ό,τι υποστήριξη μπορεί να συγκεντρώσουν από οικονομολόγους και άλλους ερευνητές. Αυτό συνέβη όταν συντηρητικοί Αμερικανοί πολιτικοί και αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσκολλήθηκαν στο έργο των δύο καθηγητών του Χάρβαρντ – Carmen Reinhart και Kenneth Rogoff – για να δικαιολογήσουν την υποστήριξή τους στη δημοσιονομική λιτότητα, σχολιάζει ο καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας του Χάρβαρντ, Dani Rodrik.
Οι Reinhart και Rogoff δημοσίευσαν μια εργασία που φαινόταν να δείχνει ότι τα δημόσια επίπεδα χρέους πάνω από το 90% του ΑΕΠ εμποδίζουν σημαντικά την οικονομική ανάπτυξη. Στη συνέχεια, τρεις οικονομολόγοι από το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης στο Amherst έκαναν ό,τι οι ακαδημαϊκοί συνήθως υποτίθεται ότι πρέπει να κάνουμε – αναπαρήγαγαν το έργο των συναδέλφων τους και το υπέβαλαν σε κριτική.
Μαζί με ένα σχετικά μικρό σφάλμα στο φύλλο εργασίας, εντόπισαν ορισμένες μεθοδολογικές επιλογές στο πρωτότυπο έργο των Reinhart/Rogoff που έθεσαν την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων τους υπό αμφισβήτηση. Το πιο σημαντικό, αν και η συσχέτιση ανάμεσα στα επίπεδα του χρέους και την ανάπτυξη παρέμεινε αρνητική, τα στοιχεία για το όριο του 90% αποδείχθηκε αρκετά αδύναμο. Και, όπως πολλοί υποστηρίζουν, ο ίδιος ο συσχετισμός θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα της χαμηλής ανάπτυξης που οδηγεί σε υψηλό χρέος, και όχι το αντίστροφο.
Οι Reinhart και Rogoff έχουν αμφισβητήσει σθεναρά τις κατηγορίες πολλών σχολιαστών, ότι προθυμοποιήθηκαν, αν όχι εκ προθέσεως, να συμμετέχουν σε ένα παιχνίδι πολιτικής εξαπάτησης. Υπερασπίστηκαν τις εμπειρικές μεθόδους τους και επιμένουν ότι δεν είναι τα γεράκια του ελλείμματος, όπως τους παρουσιάζουν οι επικριτές τους.
Η ακόλουθη καταιγίδα θόλωσε μια σωτήρια διαδικασία ελέγχου και βελτίωσης της οικονομικής έρευνας. Οι Reinhart και Rogoff αναγνώρισαν γρήγορα το λάθος του Excel που είχαν κάνει. Οι αντι- αναλύσεις διευκρίνισαν τη φύση των δεδομένων, τους περιορισμούς τους και τη διαφορά που οι εναλλακτικές μέθοδοι επεξεργασίας τους προκάλεσαν στα αποτελέσματα. Τελικά, οι Reinhart και Rogoff δεν απείχαν πολύ από τους επικριτές τους, ούτε στα αποδεικτικά στοιχεία, ούτε στις συνέπειες της πολιτικής.
Έτσι, η αισιόδοξη προοπτική σε αυτή τη διαμάχη είναι το ότι απέδειξε πως η οικονομία μπορεί να προχωρήσει με τους κανόνες της επιστήμης. Άσχετα με το πόσο αντίθετες μπορεί να είναι οι πολιτικές απόψεις τους, οι δύο πλευρές μοιράζονται μια κοινή γλώσσα για το τι συνιστά αποδεικτικό στοιχείο και -ως επί το πλείστον- μια κοινή προσέγγιση για την επίλυση των διαφορών.
Το πρόβλημα έγκειται αλλού: στον τρόπο που οι οικονομολόγοι και η έρευνά τους χρησιμοποιήθηκαν στη δημόσια συζήτηση. Η υπόθεση των Reinhart/Rogoff δεν ήταν απλώς μια ακαδημαϊκή υπεκφυγή. Επειδή το όριο του 90% είχε γίνει πολιτική βορά, η επακόλουθη κατεδάφισή του κέρδισε ευρύτερη πολιτική σημασία. Παρά τις διαμαρτυρίες τους, οι Reinhart και Rogoff είχαν κατηγορηθεί για την παροχή επιστημονικής κάλυψης σε μια σειρά από πολιτικές για τις οποίες υπήρχαν, στην πραγματικότητα, περιορισμένα αποδεικτικά στοιχεία. Ένα σαφές δίδαγμα είναι ότι χρειάζονται καλύτεροι κανόνες δέσμευσης μεταξύ των οικονομικών ερευνητών και των πολιτικών.
Μια λύση που δεν λειτουργεί χρησιμεύει στους οικονομολόγους για να προλέγουν πως οι ιδέες τους θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ή να τις καταχρώνται στον δημόσιο διάλογο και να σκιάζουν τις δημόσιες δηλώσεις τους αναλόγως. Για παράδειγμα, οι Reinhart και Rogoff μπορεί να είχαν υποβαθμίσει τα αποτελέσματά τους – όπως και έκαναν – προκειμένου να μην τα καταχραστούν τα γεράκια του ελλείμματος. Αλλά λίγοι οικονομολόγοι είναι επαρκώς προσαρμοσμένοι στο να έχουν μια σαφή ιδέα για το πώς η πολιτική θα εμφανιστεί. Επιπλέον, όταν οι οικονομολόγοι προσαρμόζουν το μήνυμά τους για να ταιριάζει με το κοινό τους, το αποτέλεσμα είναι το αντίθετο από αυτό που προορίζεται: γρήγορα χάνουν την αξιοπιστία τους.
Σκεφτείτε τι συμβαίνει στο διεθνές εμπόριο, όπου αυτή η σκίαση της έρευνας αποτελεί πάγια πρακτική. Για τον φόβο της ενδυνάμωσης των «βαρβάρων του προστατευτισμού», οι οικονομολόγοι του εμπορίου έχουν την τάση να μεγαλοποιούν τα οφέλη του εμπορίου και να υποβαθμίζουν την διανομή του και άλλα έξοδα. Στην πράξη, αυτό οδηγεί συχνά στο να παίρνουν τα επιχειρήματά τους οι ομάδες ενδιαφέροντος της άλλης πλευράς – παγκόσμιες εταιρείες που επιδιώκουν να χειραγωγήσουν τους κανόνες του εμπορίου προς όφελός τους. Ως αποτέλεσμα, οι οικονομολόγοι σπάνια θεωρούνται έντιμοι διαμεσολαβητές στη δημόσια συζήτηση για την παγκοσμιοποίηση.
Οι οικονομολόγοι όμως θα πρέπει να συνταιριάζουν την ειλικρίνεια για το τι λέει η έρευνά τους με την ειλικρίνεια για τον εγγενώς προσωρινό χαρακτήρα αυτών που περνάνε ως αποδεικτικά στοιχεία στο επάγγελμά τους. Η Οικονομία, σε αντίθεση με τις φυσικές επιστήμες, σπάνια αποδίδει σαφή και αναμενόμενα αποτελέσματα. Ένας λόγος είναι ότι κάθε οικονομικό σκεπτικό έχει σχέση με τα συμφραζόμενα, με τόσα συμπεράσματα όσα και οι εν δυνάμει πραγματικές περιστάσεις. Όλες οι οικονομικές προτάσεις είναι δηλώσεις «αν-τότε». Κατά συνέπεια, το να υπολογίσουμε ποια θεραπεία λειτουργεί καλύτερα σε μια συγκεκριμένη ρύθμιση είναι μάλλον μια τέχνη και όχι επιστήμη.
Δεύτερον, τα εμπειρικά στοιχεία είναι σπάνια αρκετά αξιόπιστα ώστε να διευθετήσουν αποφασιστικά μια διαμάχη, η οποία χαρακτηρίζεται από βαθιά διαιρεμένες απόψεις. Αυτό είναι ιδιαίτερα αληθές στην μακροοικονομία, βέβαια, όπου τα δεδομένα είναι λίγα και ανοικτά σε διάφορες ερμηνείες. Αλλά ακόμη και στην μικροοικονομία, όπου μερικές φορές είναι πιθανόν να δημιουργήσεις ακριβείς εμπειρικές εκτιμήσεις χρησιμοποιώντας τεχνικές τυχαίας επιλογής, τα αποτελέσματα θα πρέπει να επεκταθούν ώστε να εφαρμοστούν και σε άλλες ρυθμίσεις. Τα νέα οικονομικά στοιχεία χρησιμεύουν στην καλύτερη περίπτωση για να ωθούν τις απόψεις – λίγο από εδώ, λίγο από εκεί – εκείνων που έχουν την τάση να είναι ανοιχτόμυαλοι.
Σύμφωνα με τα αξιομνημόνευτα λόγια του επικεφαλής οικονομολόγου της Παγκόσμιας Τράπεζας, Kaushik Basu, «αυτό που οι εμπειρογνώμονες γνωρίζουν και οι μη ειδικοί αγνοούν είναι ότι ξέρουν λιγότερα από όσα νομίζουν ότι ξέρουν οι μη-ειδικοί». Οι συνέπειες υπερβαίνουν την υποτίμηση κάθε αποτελέσματος της έρευνας. Δημοσιογράφοι, πολιτικοί και το ευρύ κοινό έχουν την τάση να αποδίδουν μεγαλύτερο κύρος και ακρίβεια σε ό,τι οι οικονομολόγοι λένε. Δυστυχώς, οι οικονομολόγοι είναι σπάνια ταπεινοί, κυρίως δημόσια.
Υπάρχει και κάτι άλλο που το κοινό πρέπει να γνωρίζει για τους οικονομολόγους: είναι η εξυπνάδα, και όχι η σοφία, που προωθεί τη σταδιοδρομία των ακαδημαϊκών οικονομολόγων. Οι καθηγητές στα κορυφαία πανεπιστήμια διακρίνονται σήμερα όχι επειδή έχουν δίκιο για τον πραγματικό κόσμο, αλλά επειδή επινοούν ευφάνταστες θεωρητικές ανατροπές ή αναπτύσσουν μυθιστορηματικές αποδείξεις. Δεν σημαίνει ότι αυτές οι ικανότητες τους καθιστούν επίσης οξυδερκείς παρατηρητές των πραγματικών κοινωνιών και τους παρέχουν ορθή κρίση.


Posted: 14 May 2013 12:55 AM PDT


- Κοινή απεργία με τη ΓΣΕΕ την παραμονή των Πανελληνίων 
- Η ΟΛΜΕ είχε ζητήσει από ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ να κηρύξουν απεργία στις 17 Μαΐου, ανήμερα της πρεμιέρας των πανελλαδικών 
- Συλλαλητήριο της ΑΔΕΔΥ σήμερα στην Αθήνα 
- Έφυγαν τα 88.000 φύλλα της επιστράτευσης των καθηγητών 
- Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας κάλεσε εμμέσως τις ΕΛΜΕ να μην υπερψηφίσουν την απεργία  
- Σήμερα συνεδριάζουν οι τοπικές ενώσεις καθηγητών και στις 15/05 θα γίνει η διάσκεψη των προέδρων

Με προσωρινή διαταγή, το ΣτΕ απέρριψε το πρώτο αίτημα της ΟΛΜΕ για ανάκληση της απόφασής για επιστράτευση των καθηγητών.

Ο αντιπρόεδρος του ΣτΕ κ. Σ. Ρίζος και πρόεδρος του Δ' Τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου εξέδωσε χθες προσωρινή διαταγή απορρίπτοντας το αίτημα των καθηγητών, οι οποίοι έχουν καταθέσει και αίτηση ακύρωσης της επίμαχης απόφασης.

Στο μεταξύ, από σήμερα έχει αρχίσει η επίδοση των φύλλων πορείας σε περίπου 88.000 που επιστρατεύονται από την Τετάρτη 15 του μηνός, δύο ημέρες πριν από την έναρξη των εξετάσεων. 

Από χθες το μεσημέρι άρχισαν να επιδίδονται τα φύλλα πορείας στους 88.000 εκπαιδευτικούς
Τώρα, το βλέμμα όλων και κυρίως των χιλιάδων μαθητών που προετοιμάζονται για τις εξετάσεις που θα κρίνουν το μέλλον τους, στρέφεται στις ΕΛΜΕ, στις τοπικές ενώσεις των καθηγητών, που συνεδριάζουν αύριο για να εγκρίνουν ή όχι την απόφαση της ΟΛΜΕ για 24ωρη απεργία στις 17 Μαΐου, ημέρα που είναι προγραμματισμένο να αρχίσουν οι πανελλαδικές.

Όπως είχε δηλώσει την Παρασκευή στο Newsit ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Νίκος Παπαχρήστος, αν δεν υπάρξει απαρτία σε κάποια ΕΛΜΕ, ο πρόεδρος της θα είναι υποχρεωμένος να ψηφίσει λευκό στην γενική συνέλευση των προέδρων, που συνέρχεται την Τετάρτη (15/5). Κι αν η πρόταση για 5ημερες επαναλαμβανόμενες απεργίες από τις 20 έως τις 24 Μαΐου δε γίνει απόλυτα δεκτή, τότε θα αποσυρθεί και η απόφαση για την απεργία της 17ης Μαΐου.

Τα φύλλα επιστράτευσης για 88.000 εκπαιδευτικούς θα ισχύσουν από τις 15 Μαΐου.


«Μας καλούν σε επιστράτευση με ένα άρθρο που αφορά καταστάσεις πολέμου ή περιπτώσεις θεομηνιών, σεισμών, λοιμών και καταποντισμών.

Φαίνεται ότι οι καθηγητές, στα μάτια της κυβέρνησης, είναι τυφώνας και τους αντιμετωπίζουν όπως τα φυσικά φαινόμενα. Αυτή τη φορά ξεπεράσανε τα όρια, γιατί η απεργία ακόμα δεν έχει ψηφιστεί. Μπορεί κάλλιστα αύριο, στις ψηφοφορίες των ΕΛΜΕ, να πουν οι συνάδελφοι "δίκιο έχουμε, αλλά ας κάνουμε ένα βήμα πίσω"», δήλωσε ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Νίκος Παπαχρήστος στον Βήμα FM.

Και κάλεσε εμμέσως πλην σαφώς της τοπικές ενώσεις (ΕΛΜΕ) να μην εγκρίνουν την απόφαση της ΟΛΜΕ για απεργία. «Η δική μου προσωπική εκτίμηση, που όμως δεν έχει σημασία, γιατί δεν αποφασίζω μόνος μου, είναι ότι δεν θα πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία να βρουν τους πρώτους 15.000 που θέλουν να απολύσουν» είπε ο πρόεδρος ο κ. Παπαχρήστος, σε μια δήλωση που ερμηνεύεται ως μήνυμα προς τις ΕΛΜΕ να μην αποδεχτούν την εισήγηση της ΟΛΜΕ για απεργιακές κινητοποιήσεις εν μέσω Πανελλαδικών.

Στο μεταξύ, μη σοβαρά χαρακτήρισε τα επιχειρήματα των εκπαιδευτικών για την απεργία, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ο οποίος εξέφρασε ωστόσο τη λύπη του και για την επιστράτευση.

Σε δηλώσεις του στο περιθώριο της γενικής συνέλευσης του ΣΕΒ, απαντώντας σε ερώτηση για την απεργία των καθηγητών είπε:  

«Είναι αλήθεια ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν υποστεί οδυνηρές μειώσεις στις αμοιβές τους, όμως τα επιχειρήματα τα οποία παρουσιάζουν για να δικαιολογήσουν την απεργία δεν είναι πειστικά, δεν είναι σοβαρά. Λυπάμαι γι αυτό, λυπάμαι επίσης και για το θέμα της επιστράτευσης. Οι εκπαιδευτικοί θα έπρεπε να είναι σε μόνιμη στράτευση στην υπηρεσία των παιδιών μας. Αυτό απαιτεί το λειτούργημά τους».

Πηγή: Νews IT


You are subscribed to email updates from Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
To stop receiving these emails, you may unsubscribe now.
Email delivery powered by Google
Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.