Αδυναμία μου

Δε σου ζητώ να μ' αγαπάς
μα μόνο νοιάσου
ούτε στα μάτια με κοιτάς
μη δω μες την καρδιά σου

την όποια δική μου υπομονή
λες αδυναμία
κι αν σε κοιτώ με προσμονή
πως θα φερθείς σωστά, κυρία

αν δάκρυ μου πικρό γευτείς
μη δεις τον πόνο
γείρε πάνω μου να ονειρευτείς
το πόσο σ' αγαπάω μόνο

όταν στον κόσμο μου βρεθείς
κι εγώ σκιά σου
να σ' οδηγώ μη μου χαθείς
σε θύελες από το άγγιγμά σου

σαν ποιήματα φιλούν οι λέξεις
τ' άρωμά σου
μα ούτε σε στρατί να μπλέξεις
ειν' όλα μου αυτά δικά σου

αν πάλι θελήσεις για να βγεις
στο δρόμο
θυμήσου την αγάπη της αυγής
που θε να διαρκεί στο χρόνο