Μία από τις σημαντικότερες ακαδημαϊκούς και ίσως από τις ωραιότερες γυναίκες της πλατείας Κολωνακίου. Την είχα συναντήσει πριν από πολλά χρόνια κατά τη διάρκεια ενός ρεπορτάζ και είχα μείνει έκπληκτος από τη γνώση, τη μαχητικότητα και την ανιδιοτέλειά της, το κάλλος το φυσικό και το πνευματικό.
Χθες με ανακάλυψε εκείνη μέσω e-mail, το οποίο θεωρώ πως τούτη την ώρα, που οι φωνές των ποιητών και των μπροστάρηδων έχουν σιωπήσει, πρέπει να γίνει κτήμα του χειμαζόμενου ελληνικού λαού και του πρωθυπουργού της χώρας μας.
Ακολουθεί αυτούσια η επιστολή:
«Εγώ, η Ελένη (της Αλάσκας, της Sierra Madre, η επιζήσασα πτώσεως φλεγομένου αεροπλάνου εις ξέφωτον της Καμπάλα, η βιώσασα τον πόλεμον των Πέντε Ημερών εν Ιερουσαλήμ τον Ιούνιον του 1967, η των ορέων Κιλιμαντζάρο, Φίτζι, Ιμαλαΐων, Χορτιάτη, η της “Έcole du Louvre et Université de Paris”, η του Πανεπιστημίου “Columbia in the City of New York”, Διδάκτωρ και κάτοχος των M.A, M.Phil. and PhDegrees, η επί 25 έτη διδάξασα τον Όμηρον, Πλάτωνά τε και Αισχύλον εις τους φοιτητάς του Α.Π.Θ., ως μόνιμη Επίκουρος Καθηγήτρια, η επί 10 έτη επιβιώσασα εις την Πλατείαν Κολωνακίου ως “ιερόν τέρας” κατά τη δεκαετία του ’60, η πολλάκις αγαπήσασα και αγαπηθείσα, χορέψασα, γλεντήσασα, τραγουδήσασα, ακούσασα με πάθος μουσικήν (κλασικήν τε και λαϊκήν), η δις υπανδρευθείσα, έναν νωχελή διανοούμενον, πλην εραστήν της γνωστής Πλατείας, η οποία ως γνωστώς ελέχθη ότι “delenda est” και έναν ζάμπλουτον, πλήν αλκοολικόν, “Indiana Jones” της τε Αφρικής και των U.S.A., η ευλογηθείσα με δύο τέκνα (μίαν βρετανοποιηθείσα καριερίστα της Αθήνας και έναν υιόν, τον Οδυσσέα, με το όνομά του καθρεφτήσαντα την ζωή μας, για την απεξάρτησιν του οποίου από την ηρωίνη παλαίψαμε, αναπνοή με αναπνοή, από το Ashram του Sai Baba των Ινδιών ως τον ΟΚΑΝΑ του Άμστερνταμ,όπου βρήκε αρκετά τον εαυτόν του).
Η εν λόγω Ελένη ηγαπήθη και εδιδάχθη από περισσότερους από 20.000 φοιτητάς, οι οποίοι, σκορπισμένοι από την Κρήτη ως τον Έβρο, της γράφουν ή της τηλεφωνούν, αποκαλώντας την πειρακτικά “εξηγημένη που πάντα στάθηκε δίπλα τους”.
Η παραπάνω σατυροποιημένη αναδρομή, σε λίγους μόνο από τους κύκλους της ζωής μου, έγινε γιατί “τι θάμασταν”.
Μάκη μου, αν την ώρα που είμαστε έτοιμοι να σπάσουμε δεν είχαμε τη δύναμη να αυτοσαρκαστούμε;
Αλλά, ας έρθουμε στον σημερινό κύκλο ζωής μου.
ΕΛΕΝΗ ΠΑΣΑΛΟΓΛΟΥ, ΕΤΩΝ 74, ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΠΑΝ/ΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ( με χρόνο σε Σπουδές και Εργασία 52 έτη), ΣΥΝΤΑΞΗ 950,00 (+επικουρική 350,00 που στέλνεται. κατ’ ευθείαν στον Οδυσσέα). Διεύθ. Κατ. Αλεξάνδρου Σβώλου 54, 54621 Τ.Κ Θεσσαλονίκη. Τηλ. 2310 280 685, Κιν. 6942 918851. Email-epasaloglou@gmail.com
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΥΓΕΙΑΣ=ΑΘΛΙΑ (εκφυλιστική σπονδυλοαρθροπάθεια όλης της σπονδυλικής στήλης, με στένωση του νωτιαίου σωλήνα, οισοφαγίτιδα συνεχής με ένωση στομάχου – οισοφάγου, ύστερα από αφαίρεση όγκου στομάχου, παλινδρομήσεις τροφής, υποθυρεοειδισμός, υπέρταση κ.λπ.). Αυτά δεν με πτοούν.
Διαβάζω, ακούω τις αγαπημένες μου μουσικές, ένα πρωτότυπο! βιβλίο μου για τη Δομή και Θεματολογία της Οδύσσειας είναι υπό εκτύπωση από τις εκδόσεις της Δωδώνης, ένα μυθιστόρημα νεοελληνικό (ΟΝΕΙΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ) μού κρατά παρέα τα βράδια.
Ως εδώ, όλα είναι υποφερτά.
Με έχουν φέρει σε ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ η συσσώρευση των Διακανονισμών (ΣΕ ΕΝΟΙΚΙΑ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΑΕΡΙΟ, ΕΦΟΡΙΑ=Ένας σωρός απλήρωτης ΑΓΩΝΙΑΣ).
Η χαριστική βολή, όμως, ήρθε με Εξώδικο Έξωσης. Πρέπει να αφήσω αυτό το διαμέρισμα ως τις 30/6/13.
Πότε ακινητοποιημένη στο κρεβάτι, πότε ουρλιάζοντας από πόνο, προσπαθώ να αμπαλάρω εκατοντάδες βιβλία, γυαλικά, ρούχα κ.λπ. Πολλές φορές, σέρνομαι να φτάσω στο κρεβάτι μου, καθώς με σκοτώνει μια γαστρεντερίτιδα μαζί με ψύξη. Σαν φοβισμένο ζώο, μένω στα σκοτεινά και με τρομάζει το κουδούνι της πόρτας ή του τηλεφώνου. Τα νεύρα μου κρατούν ακόμη, ωστόσο το όριο ελαστικότητας είναι το σημείο Θραύσης και ο γιατρός μου λέει ότι εκεί βρίσκομαι, χωρίς λίγα ευρώ για μια ένεση παυσίπονη.
Βρήκα ένα φθηνότερο διαμέρισμα, ένα φθηνό φορτηγό, ίσως τα καταφέρω και κάνω συμβόλαιο ως τις 28/6 (Σβώλου 54, ίσως ξαναρχίσω από εκεί), είναι η 40η μετακόμισή μου στις γειτονιές του κόσμου. Η οικονομία και το σώμα μου λύγισαν, ΟΧΙ, όμως, το πνεύμα και η ψυχή μου. Όχι, δεν θα με συνθλίψουν οι συνθήκες, έστω και αν εξαφανίστηκαν οι “φίλοι”, οι εκατοντάδες αυτών που μάλωναν να ‘ναι κοντά μου όταν ήμουν ψηλά. Όχι, η ζωή της Ελένης δεν είναι “επικηρυγμένη”.
Έγραψα στον δήμαρχο, ζητώντας δάνειο 500,00 ευρώ.
Δεν μου απάντησε. Δέκα μέρες, που τρέφομαι με ψωμί, λάδι και μπανάνες αναζητώ τον Μητροπολίτη, μήπως μπορέσω και έχω τροφή. Χρήματα για σίτιση θα έχω μόνο στα τέλη του Ιουλίου. Παίρνω δεδομένο τον όρκο σου ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ η κα ΝΤΑΙΦΑ.
Δεν το πιστεύω ότι είμαι εγώ που γράφω ένα γράμμα τέτοιου περιεχομένου σε σένα. Έχω να επικοινωνήσω μαζί σου από τον καιρό της NATURA(!), μολονότι παρακολουθώ τις δραστηριότητές σου και, βέβαια, την εκπομπή σου της Δευτέρας από το κανάλι ΔΙΟΝ. Δεν θέλω να ανησυχείς για μένα. Μόλις περάσει κι αυτή η μπόρα “ετοιμάζω ταξίδι”! “Κάποτε στην Αμερική”, η γνωστή οικογένεια Reynolds ήθελε να με υιοθετήσει, να αναλάβει όλα τα έξοδα των σπουδών μου, ακόμα και να… με παντρέψει μ’ έναν από τους γιους τους ή με τον γιο του Paul Getty. (Στο φως μου σου ορκίζομαι ότι δεν είναι παραμύθια). Κι εγώ απάντησα πως μόνο Έλληνα μπορώ να ερωτευτώ και πως θα τα καταφέρω στη Νέα Υόρκη “my way”.
Αυτοί έμειναν άναυδοι από την ανιδιοτέλειά μου ή την “idiot-eleia”. Τώρα είμαι σε επαφή να πάω του χρόνου να διδάξω ως ” Visiting Professor” (σ’ ένα από τα Πανεπιστήμιά τους, στο “Wake Forest University of Winston Salem”, NC για 2-4 εξάμηνα). Φτάνει να επιβιώσω αυτήν τη χρονιά. Αυτά για την Ελένη του σήμερα. Ευχαριστώ για αυτήν την εξομολόγηση, νιώθω ήδη καλύτερα, καθώς για μένα κέρδισες τον θαυμασμό και μια ψυχική συγγένεια από την πρώτη στιγμή που είδα εκπομπή σου. Να είστε γεροί και ευτυχισμένοι, εσύ και η οικογένειά σου.
Ελένη τω αυτής φιλτάτω Ευθυμίω ΧΑΙΡΕΙΝ (το ΕΥΔΑΙΜΩΝΕΙΝ το φύλαγε ο Πλάτωνας μόνο για τους Θεούς!)».
