Του φεγγαριού ο δρόμος

Ολόγιομος στον ουρανό
του φεγγαριού ο δίσκος
σε περιβάλλει φωτεινό
κι εσύ να είσαι ίσκιος

ξεπρόβαλες δειλά-δειλά
στου φεγγαριού το δρόμο
με την αλμύρα αγκαλιά
και τον αφρό στον ώμο

από τριγύρω σου κανείς
να τριγυρνά στο κύμα
εκστατική ακολουθείς
το φεγγαριού το βήμα

στόλισμα του κεφαλιού
με νερό η φορεσιά σου
έσιαξες του φεγγαριού
αχτίδα στα μαλιά σου

χάϊδεψες το φωτεινό
της θάλασσας το κύμα
έστειλες στον ουρανό
της κάθε αγάπης, ρίμα

Ο ΡΙΓΩΤΟΣ ΓΑΤΟΥΛΗΣ

Ζωηρός και πονηρούλης
Ένας όμορφος γατούλης
Με τις ρίγες τις πολλές
άσπρες κίτρινες μαβιές

πήγε μια φορά στο δάσος
είχε το μεγάλο θράσος
για να παίξει στα χορτάρια
και να φάει και σκαθάρια

μια και δυο στο δάσος φτάνει
μα τρομάρα τονε πιάνει
ειν’ το δάσος φοβερό
αχανές και σκοτεινό

θέλει να γυρίσει σπίτι
μα ακούει το σπουργίτι
παίρνει θάρρος και κινά
για το δάσος πιο βαθιά

πάλι ο φόβος τονε πιάνει
και δεν ξέρει τι να κάνει
τα ζωάκια τον κοιτάνε
και γι’ αυτόνε συζητάνε

δεν ξανάδαν τέτοιο γάτο
και στο δέντρο από κάτω
του φωνάζουν για να φτάσει
και το φόβο να ξεχάσει

ν’ απολαύσει τον αγέρα
και ν’ ακούσει την φλογέρα
του βοσκού που τραγουδάει
και τα πρόβατα φιλάει

Ο ριγωτός γατούλης σε νέες περιπέτειες

Χτύπησε το ξυπνητήρι
μα ο γάτος πειραχτήρι
το κλεισε σενα ντουλάπι
μην το πάρει κάνα μάτι

ήθελε να χουζουρέψει
την τιβούλα να χαζέψει
κοπάνα απ' το σχολείο
να γλυτώσουν το 'να-δύο

το παιδί και το κορίτσι
και η φίλη του η Μίτσι
παρέα που θα φτάνει
χατήρια να του κάνει

ν' ανεβεί στα κεραμίδια
ν' αρχίσει τα παιγνίδια
κι όσο για όλα τ' άλλα
τα διέγραψε με μπάλα

μα τον έκοψε η πείνα
και τραβά για την κουζίνα
ψάχνει να 'βρει μεζεδάκι
να γεμίσει στομαχάκι

μα η κυρά τονε ξεχνάει
και δεν έχει τι να φάει
η αυλή δεν έχει χώρο
να βρεί κανένα σπόρο

για δόλωμα να βάλει
και να πιάσει το κεφάλι
αυτου που θα τολμήσει
το σποράκι να τσιμπίσει

έτσι τόσο απελπισμένος
τριγυρίζει σα χαμένος
για το σπίτι του ξανά
τα 'μπρός-πίσω ξεκινά

να ρίξει και καμια ξάπλα
στου σαλονιού την άπλα
πριν ο κύρης να γυρίσει
και στο πάτωμα τον ρίξει

δεν είναι ζωή ετούτη
με όλα της τα πλούτη
ο κόσμος πια να μάθει
για γάτους δεν επλάσθει