Μέσ' το μυαλό μου

Τα 'βαλα μεσ' το μυαλό μου
κατηγόρησα το εαυτό μου
τ' άφησα να μ' επηρεάσουν
και τους άλλους να δικάσουν

όλοι ίσοι μέσα στην ζωή
αυτά σκεφτόμουν το πρωί
ήρθε κι έπεσε σκοτάδι
όλα είναι αλλιώς το βράδυ

οι κοιλιές ξεγυμνωμένες
οι γυναίκες ξαναμμένες
με ποτά και με τσιγάρα
και στο βάθος με κιθάρα

ένα της παράπονο μας λέει
ψάχνει νάβρει τι της φταίει
έδωσε ψυχή και σώμα
πάνω στο παλιό το στρώμα

ένα δάκρυ της κυλάει
μόνο ψίχουλα ζητάει
αλλιώς της τα 'χαν περιγράψει
περίμενε το κορμί ν΄ ανάψει

ψάχνει να βρει μια ματιά
που θ' αγγίξει την καρδιά
μα όλο στο κενό κοιτάζει
μοναξιά που την τρομάζει

βγήκα για να πάρω αέρα
και πεθύμησα τη μέρα
βιάσου ήλιε να φωτίσεις
μέσ' τη νύχτα μη μ' αφήσεις