Δυο φεγγάρια

Σου ΄στειλα την αγάπη μου κοιτώντας το φεγγάρι τ' ολόγιομο και λαμπερό που πρόβαλε με χάρη γέμισε την άκρη τ' ουρανού φώτισε τη ματιά μου μάρτυρας μου ζωντανός διαβάζει την καρδιά μου όταν θα έρθει να σε δει να σου δώσει τα φιλιά μου πίστεψε τι θα σου πει κι ας είσαι μακρυά μου ανέβηκε πολύ ψηλά κι ακόμα περιμένω το ρωτώ δεν μ' απαντά δεν ξέρω που πηγαίνω ξεμάκρινε απ' το στρατί κακό στο νου μου φέρνω και στ' αμέτρητα γιατί απάντηση δεν παίρνω άλλο φεγγάρι είσαι συ δεν είσαι το δικό μου ούτε τη νύχτα τη μισή δεν είσαι στο πλευρό μου άλλο θα βλέπει η αγάπη μου κι άλλο εγώ μπροστά μου γεμάτος με λύπη το κοιτώ που φεύγει μακριά μου δυο τα φεγγάρια τ' ουρανού για σένα και για μένα πληγή στο σαλεμένο νου που τα χει μπερδεμένα