9 Ιουλ 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους! 8-7-13

Ας μιλήσουμε επιτέλους!

Posted: 08 Jul 2013 08:57 PM PDT
Του Μιχάλη Ιγνατίου

Όταν στις 13 του περασμένου Ιουνίου, ο πρώην πράκτορας της CIA Τζον Κυριάκου έγραψε από τη φυλακή του Λορέττο την ανοικτή επιστολή του στον Εντουαρντ Σνόουντεν, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες κήρυξαν «κόκκινο» συναγερμό. Και δεν υπερβάλλω καθόλου. Οι ανακριτές και οι ερευνητές που ασχολούνται με την μεγαλύτερη διαρροή πληροφοριών στην ιστορία της αμερικανικής Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA), θεώρησαν ότι υπάρχει «σχέση» μεταξύ του Ελληνοαμερικανού πρώην πράκτορα και του νεαρού αναλυτή της Booz Allen Hamilton Inc., τον οποίο ο πρώτος καθοδηγεί για να μην διαπράξει τα ίδια λάθη με αυτόν, και να αποφύγει τη φυλακή. Η φράση στην επιστολή του ότι «το FBI είναι ο εχθρός, είναι μέρος του προβλήματος, δεν είναι η λύση», προκάλεσε σοκ και για την πληροφορία-κατηγορία αυτή καθ' αυτή, αλλά κυρίως για το γεγονός ότι μία εκ των πλέον ονομαστών υπηρεσιών της Αμερικής, κατηγορείται ανοικτά και δημόσια για παραβίαση των ατομικών ελευθεριών.

Ήταν άνθρακας ο θησαυρός, δεν υπήρχε σχέση. Απλά, ο Τζον Κυριάκου, που καρτερικά περνά τις μέρες του στη φυλακή υπό καθεστώς απίστευτων προκλήσεων, αποφάσισε να δώσει μερικές συμβουλές στο Σνόουντεν, ο οποίος παραμένει εγκλωβισμένος στο αεροδρόμιο της Μόσχας, περιμένοντας ένα νεύμα από οποιαδήποτε χώρα, που θα ήθελε να τον δεχθεί διακινδυνεύοντας τις σχέσεις της με την Αμερική. Ο ίδιος την είχε «πατήσει» όταν κλήθηκε από το FBI για ανάκριση για μία υπόθεση διαρροής ονόματος μεγαλοπράκτορα της CIA. Οπως κατήγγειλε πριν οδηγηθεί στη φυλακή, αλλά και μετά, οι πράκτορες της υπηρεσίας αυτής άλλαξαν το κείμενο της κατάθεσής του και τον έκαψαν, διότι κινδύνευσε να του φορτώσουν και την κατηγορία για εσχάτη προδοσία για να τον τιμωρήσουν επειδή τόλμησε να αποκαλύψει ότι η αμερικανική κυβέρνηση ενέκρινε το φρικτό βασανιστήριο του «πνιγμού». Η κατηγορία για εσχάτη προδοσία σημαίνει ισόβια…

Ο Ελληνοαμερικανός πρώην πράκτορας της CIA, έγραψε στον Σνόουντεν τα εξής:
«Αγαπητέ Εντ
Σε ευχαριστώ για τις αποκαλύψεις σου αναφορικά με τις ατασθαλίες της (αμερικανικής) κυβέρνησης. Εχεις προσφέρει στη χώρα μια μεγάλη δημόσια υπηρεσία. Ξέρω ότι αισθάνεσαι πως το βάρος όλου του κόσμου είναι στους ώμους σου αυτή τη στιγμή, αλλά καθώς οι Αμερικανοί άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι μετατρεπόμαστε σε ένα αστυνομικό κράτος, που συνεπάγεται την απώλεια των πολιτικών ελευθεριών μας, θα δουν τις ενέργειές σου όπως ακριβώς είναι: ηρωικές. Θυμήσου τα αθάνατα λόγια του Αβραάμ Λίνκολν: «Η Αμερική δεν θα καταστραφεί από το εξωτερικό. Αν παραπαίουμε και χάσουμε τις ελευθερίες μας, θα είναι επειδή εμείς οι ίδιοι αυτοκαταστραφήκαμε». Αυτό είναι ό, τι συμβαίνει στη χώρα μας τώρα. Οι καταγγελίες σου θα βοηθήσουν για να σωθούμε. Ήθελα να σου προσφέρω το πλεονέκτημα της δικής μου εμπειρίας όταν έκανα τις δικές μου καταγγελίες και τα επακόλουθά τους, έτσι ώστε να μην κάνεις τα ίδια λάθη που έκανα εγώ.
Πρώτον, να βρεις τους καλύτερους δικηγόρους που ασχολούνται με θέματα εθνικής ασφάλειας, όσα χρήματα και αν απαιτηθούν. Ήμουν ευλογημένος να με αντιπροσωπεύσουν τιτάνες του (αμερικανικού) νομικού κόσμου και, παρόλο που αναγκάστηκα να παραδεχθώ, η μικρή ποινή μου είναι μια απόδειξη για την εμπειρία τους.
Δεύτερον, να δημιουργήσεις μια ιστοσελίδα έτσι ώστε οι υποστηρικτές σου να παρακολουθούν την υπόθεσή σου, να πληροφορούνται τη δική σου θέση, και το σημαντικότερο, να κάνουν δωρεές για να υποστηρίξουν την υπόθεσή σου οικονομικά.
Τρίτον, χρειάζεσαι την υποστήριξη επιφανών Αμερικανών και των ομάδων που μπορούν να εξηγήσουν στο κοινό γιατί αυτό που έκανες είναι τόσο σημαντικό. Αν και τα περισσότερα μέλη του Κογκρέσου είναι ανόητοι αρουραίοι ακολουθώντας την ηγεσία της εθνικής ασφάλειας στο γκρεμό, υπάρχουν αρκετοί καθαροί στοχαστές στο Καπιτώλιο, οι οποίοι θα μπορούσαν να είναι σημαντικές πηγές στήριξης. Καλλιέργησέ τους. Προσπάθησε να προσεγγίσεις την Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών (ACLU), το Government Accountability Project και άλλους σαν κι αυτούς που εκτιμούν τις ατομικές ελευθερίες μας και οι οποίοι μπορεί να σε συμβουλεύσουν.
Τέλος, και αυτή είναι η πιο σημαντική συμβουλή που μπορώ να προσφέρω, ΜΗΝ συνεργαστείς, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, με το FBI. Οι πράκτορες του FBI θα πουν ψέματα, θα χρησιμοποιήσουν τεχνάσματα και θα σε εξαπατήσουν. Θα «στρίψουν» τα λόγια σου και θα παίξουν με τον πατριωτισμό σου για να σε παγιδέψουν. Θα προσποιηθούν ότι είναι οι άνθρωποι που δεν είναι. Θα το παίξουν υποστηρικτές σου, καλοθελητές, και φίλοι. Θα έχουν απάνω τους μαγνητόφωνα για να καταγράψουν τις συνομιλίες σας και να τις χρησιμοποιήσουν εναντίον σου. Το FBI είναι ο εχθρός. Είναι μέρος του προβλήματος, δεν είναι η λύση.
Σου εύχομαι να έχεις την καλύτερη τύχη. Ελπίζω ότι θα μπορέσεις να φτάσεις στην Ισλανδία γρήγορα και με ασφάλεια. Εκεί θα βρείς ένα λαό και μια κυβέρνηση που νοιάζονται για τις ελευθερίες που έχουμε, και για τις οποίες οι πρόγονοί μας και οι (Αμερικανοί) βετεράνοι πολέμησαν και πέθαναν».
Όσοι στην Ουάσιγκτον ασχολούνται με τους κυβερνητικούς υπαλλήλους (γνωστούς ως Whistleblowers), που επιλέγουν να αποκαλύπτουν απόρρητα μυστικά της αμερικανικής κυβέρνησης και των μυστικών της υπηρεσιών, συγκλονίστηκαν από το κείμενο της ανοικτής επιστολής του Τζον Κυριάκου, ο οποίος δείχνει να αναλαμβάνει από τη φυλακή ένα «ηγετικό και καθοδηγητικό ρόλο» για όσους επιλέξουν να ακολουθήσουν το δικό του δρόμο.

Ιδιαίτερα ο Σνόουντεν, ο οποίος θεωρείται ως ο πλέον σημαντικός Whistleblower, έχει τη δυνατότητα να τινάξει το σύστημα παρακολουθήσεων στον αέρα. Από τη θέση του ως αναλυτής υποδομών για τη NSA, ως μηχανικός συστημάτων και διαχειριστής συστημάτων, ως ανώτερος σύμβουλος για την CIA και ως σύμβουλος και υπάλληλος συστημάτων τηλεπικοινωνιών, είχε τη δυνατότητα συλλογής πληροφοριών, που αφορούσαν όλο το σύστημα διεθνούς και εσωτερικής παρακολούθησης της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, έχει στην κατοχή του υλικό τουλάχιστον για 113 χώρες και ισάριθμους ηγέτες κρατών και κυβερνήσεων. Ανάμεσα τους πρόεδροι, πρωθυπουργοί και πολιτικοί ηγέτες ευρωπαϊκών χωρών. Η παρακολούθηση γινόταν και κατά τις επισκέψεις τους στην Ουάσιγκτον και άλλες πόλεις της Αμερικής, αλλά το πλέον ενοχλητικό, που απαγορεύει το αμερικανικό Σύνταγμα είναι ότι υπέκλεπταν συνομιλίες ξένων ηγετών και πολιτών στις χώρες τους. Επειδή απαιτείται άδεια από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών για να παραβιαστεί το Σύνταγμα, οι αποκαλύψεις του Σνόουντεν θα προκαλέσουν και προσωπική ζημία στον Μπάρακ Ομπάμα, καθώς θα εξαλειφθεί κάθε έννοια εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό του.

Ο 29χρονος πρώην αναλυτής και πράκτορας έχει υποκλέψει ολες τις πληροφορίες που αφορούν το σύστημα παρακολούθησης της Ρωσίας και της Κίνας. Δεν είναι υπερβολικός ο ισχυρισμός ότι η κατοχή αυτών των πληροφοριών θα μπορούσε να σώσει τον Σνόουντεν και να αναγκάσει την αμερικανική κυβέρνηση να προχωρήσει σε συμβιβασμό, επιτρέποντας τη μετακίνησή του στην Ισλανδία, χώρα η οποία προστατεύει τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και αυτό ακριβώς θεωρεί τον εαυτό του ο Σνόουντεν, ο οποίος –όπως έχει εξηγήσει στην εφημερίδα Guardian- διαβάζοντας το υλικό των παρακολουθήσεων ταράχθηκε.

«Όταν βλέπεις τα πάντα», είπε στη βρετανική εφημερίδα, «όταν τα βλέπεις όλο και πιό συχνά, αναγνωρίζεις ότι κάποια από αυτά τα πράγματα συνιστούν στην πραγματικότητα παραβιάσεις (των ατομικών δικαιωμάτων). Και όταν μιλάς σε άλλους γι' αυτά στο ίδιο μέρος (εργασίας), όπου είναι η φυσιολογική κατάσταση καθημερινά, αυτοί έχουν την τάση να μην σε παίρνουν στα σοβαρά και να σε προσπερνούν». Αυτή ήταν και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τον 29χρονο πρώην αναλυτή, ο οποίος επιχείρησε να μιλήσει με συναδέλφους του, αλλά και ανωτέρους του, καθώς ένοιωθε πως οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν πλέον μαζικές σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο. Τόνισε: «Με την πάροδο του χρόνου, η γνώση για τις παραβιάσεις συσσωρεύθηκε. Νοιώθει κανείς υποχρεωμένος να μιλήσει σε κάποιον άλλο. Και όσο περισσότερο μιλάς γι' αυτά, τόσο περισσότερο σε αγνοούν, σου λένε ότι δεν είναι πρόβλημα, έως ότου τελικά συνειδητοποιείς ότι ο λαός είναι αυτός που πρέπει να αποφασίζει για αυτές τις υποθέσεις και όχι κάποιος που απλώς διορίστηκε από το κράτος».

Γεγονός είναι ότι όταν έλαβε τη μεγάλη απόφαση ο Σνόουντεν να αποκαλύψει το κύκλωμα των παρακολουθήσεων, που περιλάμβανε και την ελληνική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, όπως και τα γραφεία της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Ελλάδος στον ΟΗΕ, έκλεψε με χαρακτηριστική άνεση τα αποδεικτικά έγγραφα μέσα από τα μάτια των προϊσταμένων του και των συναδέλφων του. Το μεγαλύτερο μάθημα σε αυτή την ιστορία: Τα κράτη, και δη η υπερδύναμη Αμερική, δεν δύνανται να προστατεύσουν τα «προϊόντα» των παράνομων ενεργειών τους...
Posted: 08 Jul 2013 02:56 PM PDT

 Η «Δράση ανεξάρτητων πολιτών» καλεί τους πολίτες σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της κατασκευής μουσουλμανικού τεμένους στις 8.30 το πρωί

Έξι χρόνια μετά την ψήφιση νομοσχεδίου από την Ελληνική Βουλή, το υπουργείο Yποδομών δημοπρατεί την κατασκευή τζαμιού στην Αθήνα.

Σύμφωνα με το dogma.gr το Υπουργείο Παιδείας εξασφάλισε τα απαραίτητα χρήματα και επομένως η ειδική υπηρεσία δημοσίων έργων κτιριακών προχωρά στο διαγωνισμό.

Στο Βοτανικό θα μετασκευαστεί παλαιό συνεργείο αυτοκινήτων του Πολεμικού ναυτικού ώστε να γίνει Ισλαμικό τέμενος.

Ο χώρος αυτός θα είναι προσωρινός, αφού μελετάται η κατασκευή κανονικού τζαμιού.

Το υπουργείο Υποδομών θα περιμένει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τις προσφυγές που κατατέθηκαν κατά της ανέγερσης του τεμένους.

Με αφορμή την κήρυξη του διαγωνισμού, την Τρίτη 9 Ιουλίου η «Δράση ανεξάρτητων πολιτών» διοργανώνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της κατασκευής μουσουλμανικού τεμένους.

Η συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί στις 8.30 το πρωί, έξω από τα γραφεία της Ειδικής Υπηρεσίας Δημοσίων Έργων κτιριακών (ΕΥΔΕΚ), όπου θα διενεργηθεί ο διαγωνισμός (Βατάτζη 37, Αθήνα) με σύνθημα «Η νομιμοποίηση των παράνομων λαθρομεταναστών μέσω της κατασκευής τζαμιού είναι εθνικό ζήτημα».






Posted: 08 Jul 2013 01:14 PM PDT
Δεκτός από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο θα γίνει, σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κατά την διάρκεια της επίσκεψης του τελευταίου στην Αθήνα. Η συνάντηση των δυο ανδρών προγραμματίζεται να γίνει στην έδρα της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Η επίσκεψη του υψηλόβαθμου Γερμανού αξιωματούχου στην ελληνική πρωτεύουσα, ανακοινώθηκε από τον ίδιο τον κ. Σόιμπλε στις 26 Ιουνίου στο γερμανικό κοινοβούλιο, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του γερμανικού προϋπολογισμού για το 2014.

Η παρουσία του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας -ενός αξιωματούχου με σημαίνοντα ρόλο και λόγο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης- στην ελληνική πρωτεύουσα αλλά και οι επαφές που θα έχει εδώ αποκτούν βαρύνουσα σημασία, καθώς η γερμανική πολιτική ηγεσία το τελευταίο διάστημα σε κάθε ευκαιρία επιχειρεί να στηρίξει την Ελλάδα και τις προσπάθειες της για την ανάκαμψη της οικονομίας.

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών προσκλήθηκε στη χώρα μας από τον Έλληνα ομόλογό του Γιάννη Στουρνάρα, ενώ κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αθήνα ο κ. Σόιμπλε θα συναντηθεί και με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.

Στην ατζέντα των επαφών του Γερμανού υπουργού Οικονομικών με τους Αντώνη Σαμαρά και Γιάννη Στουρνάρα θα βρεθούν η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, ενώ αναμένεται να συζητηθεί εκτενώς και το ζήτημα της ανεργίας των νέων.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως θα έχει και η συνάντηση του με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο, την οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, ζήτησε ο ίδιος ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών. Μάλιστα, εκείνη την περίοδο ο κ. Ιερώνυμος είχε προγραμματίσει ολιγοήμερη ανάπαυση με αποτέλεσμα, μετά το αίτημα της γερμανικής πλευράς για τη συνάντηση με τον Β.Σόιμπλε, να αναγκαστεί να το αναπροσαρμόσει.
Posted: 08 Jul 2013 12:36 PM PDT
Τα έβαλαν πάνω και κάτω από το τραπέζι τρόικα και «κυβέρνηση», τα είπαν, τα απαίτησαν, και οι αποφάσεις πάρθηκαν χωρίς να ληφθει υπ όψιν το παραμικρό κόστος.
Νέα μέτρα, χαράτσια, φόροι και άλλα πολλά έρχονται να δώσουν τη χαριστική βολή σε έναν εξαθλιωμένο λαό.

Η τρόικα ήρθε στην χώρα με άγριες διαθέσεις αποφασισμένη να «γδάρει» και οι υποτελείς της για ακόμα μια φορά έσκυψαν το κεφάλι, έβαλαν την ουρά στα σκέλια και αυτό ήταν.
Μην το ξεχάσω, γιατί πρέπει να λέμε και τα «καλά», οι ευρωπαίοι αναγνώρισαν ότι η χώρα έχει σημειώσει «πρόοδο», τέτοια πρόοδο μάλιστα, που σε λίγο καιρό ΔΕΝ θα ανήκει τίποτα στους έλληνες, οι οποίοι πουλούν ΤΑ ΠΑΝΤΑ για να ζήσουν.

Από εδώ και πέρα θα δουν τα «ζόρια» και όλοι εκείνοι που μέχρι σήμερα τα βόλευαν κουτσά στραβά, είτε γιατί είχαν κάποια χρήματα στην άκρη, είτε γιατί η κρίση δεν τους είχε χτυπήσει την πόρτα.

Φορολογούνται ΟΛΟΙ και ΟΛΑ.
Ακόμα και οι… ΑΝΕΡΓΟΙ.
Οι ΑΝΕΡΓΟΙ, οι οποίοι θα γίνουν ακόμα περισσότεροι, και μάλιστα είναι αμφίβολο αν έτσι όπως είναι τα πράγματα βρουν ποτέ δουλειά.

Τρομακτική πραγματικότητα ε;
Ελληνική πραγματικότητα.

Κατά τα άλλα έχουμε σημειώσει «πρόοδο», και την έχουμε σημειώσει στο τεφτέρι του μπακάλη, του χασάπη του περιπτερά, του φούρναρη, του φαρμακοποιού…
Την «πρόοδο» του βερεσέ, των καταχρεωμένων ελλήνων που προσπαθούν με οποιοδήποτε τρόπο να επιβιώσουν.

Το «κράτος» θέλει να μαζέψει κάτι δισεκατομμύρια και φυσικά θα τα ζητήσει από τον κοσμάκη, ΟΧΙ από εκείνους που ήδη του χρωστούν εκατομμύρια εδώ και χρόνια, αλλά από τους άλλους, από εκείνους που ΔΕΝ χρωστούσαν μέχρι σήμερα και ξαφνικά βρεθήκαν όχι απλά χρεωμένοι, αλλά χωρίς «στον ήλιο μοίρα».

Τα μίλησαν και τα συμφώνησαν (μετά από σκληρές και καλά διαπραγματεύσεις).
Συμφωνήσαν να ξεπουληθεί η παιδεία, η υγεία, όλη η χώρα.
Το ξαναγράφω για να το χωνέψουμε.

Και καθώς γίνονται όλα αυτά τα κόμματα ασχολούνται και με τα «ποσοστά» τους (λες και θα ξαναβγούν).
Ξεπουλάμε τη χώρα για να πάρουμε τη δόση, όπως ο πρεζάκιας που ξεπουλά ότι έχει και δεν έχει για τη «δόση» του.

Και ξέρετε κάτι;
Τον πρεζάκια τον καταλαβαίνω γιατί είναι άρρωστος.
Τους άλλους δεν καταλαβαίνω, που μας ξεπουλάνε και κοιμούνται ήσυχοι.

Τον λαό δεν καταλαβαίνω, που τα υπομένει όλα αυτά, δίνοντας τους έμμεση «έγκριση» για να του κάνουν κι άλλα.
Περαστικά μας.
Posted: 08 Jul 2013 12:38 PM PDT
Του Χρήστου Καπούτση

Η επέμβαση του Στρατού στην πολιτική, κατά κανόνα, έχει ολέθριες συνέπειες, διότι, ανοίγει το δρόμο, στην επιβολή αυταρχικού και ενίοτε τυραννικού Πολιτειακού καθεστώτος. Συνήθως, τα καθεστώτα που στηρίζονται στο Στρατό, δεν διώκουν τους φαύλους πολιτικούς, αλλά εκείνους τους πολίτες, που δείχνουν τη πρόθεση να αντιταχθούν στα αντιδημοκρατικά σχέδιά τους.

Η γειτονιά μας, ο γεωγραφικός μας περίγυρος, είναι σε διαρκή αναστάτωση. Ελπίζουμε, να είναι δημιουργική και να κερδίσει η Δημοκρατία, αλλά και οι πολίτες τον σεβασμό στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, που αποτελούν τα αρχικά αιτήματα της «ΑΡΑΒΙΚΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ», πριν αυτή εξελιχθεί σε Ισλαμικό Χειμώνα.

Η Αίγυπτος είναι η χώρα-κλειδί στον αραβικό κόσμο

Η αποσταθεροποίηση της Αιγύπτου, αλλά και η ασταθής ισορροπία των μουσουλμανικών κρατών της Β. Αφρικής (Τυνησία, Μαρόκο, Αλγερία, Λιβύη, Συρία, Λίβανος), είναι ασφαλώς, παράγοντες ανησυχίας και απειλή, για την περιφερειακή σταθερότητα.
Όμως, πιθανή κοινωνική αναστάτωση και αναταραχή στον Ευρωπαϊκό νότο, στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Πορτογαλία και στα νησιά Κύπρος και Μάλτα, είναι ισχυρές απειλές, για την αποσταθεροποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο λεγόμενος, σχηματικά αλλά και γεωγραφικά, ευρώ-μεσογειακός χώρος (δηλαδή Β. Αφρική και ευρωπαϊκός νότος), πιθανότατα, βρίσκεται σε μια αρχική φάση περιδίνησης, με πιθανή εξέλιξη τη γενικευμένη περιφερειακή αποσταθεροποίηση. Την αποδόμηση των κρατικών δομών και με ορατούς τους εφιάλτες του εμφυλίου, της αναρχίας και των εθνο-φυλετικών και θρησκευτικών συγκρούσεων.

Έγινε πραξικόπημα στην Αίγυπτο;

Ο ανατραπείς Πρόεδρος της Αιγύπτου Μοχάμεντ Μόρσι, ήταν εκλεγμένος Πρόεδρος με άψογες Δημοκρατικές διαδικασίες. Ανετράπη όμως, διότι επιδίωξε την ισλαμοποίηση του κράτους, με τη βοήθεια της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, που είναι μια σκληροπυρηνική σουνιτική ισλαμική οργάνωση, με πλούσιο όμως, κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο. Γι' αυτό άλλωστε, είχε την στήριξη και αποδοχή, από τα φτωχά στρώματα της κοινωνίας της Αιγύπτου, που στις εκλογές εκφράστηκε με ψήφο στον Μ.Μόρσι, τον εκλεκτό της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Ήθελε, ο Μόρσι, μέσω των ΙΕΡΩΝ κανόνων του Ισλάμ να ασκήσει την πολιτική εξουσία στην ΑΙΓΥΠΤΟ. Επιδίωξε, την αναβάθμιση του πολιτικού Ισλάμ σε πολιτειακό σύστημα διακυβέρνησης. Και αυτό, ήταν το μοιραίο λάθος του. Είναι ακριβώς, το ίδιο λάθος που επιχειρεί να κάνει και ο λαοφιλής ισλαμιστής ηγέτης και Πρωθυπουργός της Τουρκίας ο Ταγιπ Ερντογάν, ίσως με ηπιότερο τρόπο, στην Τουρκία.

Αυτή η προσπάθεια Ισλαμοποίησης του κράτους, η επιβολή του πολιτικού ισλάμ, είτε στην Αίγυπτο, είτε στην Τουρκία, είτε στη Συρία, συναντάει ισχυρές κοινωνικές αντιστάσεις. Ειδικά από νέους ανθρώπους, με καλές σπουδές, με γνώση της σύγχρονης ηλεκτρονικής τεχνολογίας, όπως το ΙΝΤΕΡΝΕΤ, που πιστεύουν, στη φιλελευθεροποίηση και τον εκδημοκρατισμό των δομών της κρατικής εξουσίας και απεχθάνονται τον Ισλαμικό εξτρεμισμό και τη ΣΑΡΙΑ.

Επίσης, η αποτυχία, μέχρι τώρα τουλάχιστον, της σουνιτικής συριακής αντιπολίτευσης, των ισλαμιστών του λεγόμενου Απελευθερωτικού Στρατού της Συρίας, να ανατρέψουν το κοσμικό καθεστώς του δικτάτορα Μπασάρ ΑΛ ΑΣΑΝΤ, είναι γενικά, μία ήττα του φανατικού σουνιτικού Ισλάμ. Ήττα του Ισλαμικού ιερατείου, που έχει στόχο να ασκήσει πολιτική-κοσμική εξουσία στα κράτη του Αραβο-μουσουλμανικού Κόσμου.
Επιπλέον, από την ροή των γεγονότων στην Αίγυπτο, αμφισβητείται και το μοντέλο του μετριοπαθούς Ισλάμ, ως πρότυπο Δημοκρατικής Διακυβέρνησης Κράτους, που προωθεί, η τουρκική διπλωματία, υπό τον Α. Νταβούτογλου.

Το εντυπωσιακό είναι ότι ο Ισλαμιστής Πρωθυπουργός της Τουρκίας Τ.Ερντογάν, κατηγόρησε την Ε.Ε που βοηθά οικονομικά την Ελλάδα και όχι την Αίγυπτο!
Ακόμη, δεν είναι τυχαίο, ότι μόνο ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Τ. Ερντογάν, θεωρεί την επέμβαση του Στρατού και την ανατροπή του Μόρσι, ως πραξικόπημα.

ΗΠΑ, Ε.Ε., ΝΑΤΟ, αποφεύγουν αυτόν τον χαρακτηρισμό. Γιατί άραγε; Έγινε ή δεν έγινε Στρατιωτικό Πραξικόπημα στην Αίγυπτο; Το γεγονός ότι, λίγη ώρα αφού ο στρατηγός Άμπντελ Φάταχ αλ Σίσι ανακοίνωσε το σχέδιο περί νέας πολιτικής μετάβασης στην Αίγυπτο, οι αρχές έκλεισαν τρεις τηλεοπτικούς σταθμούς των ισλαμιστών, θεωρείται προοδευτική ή σκοταδιστική εξέλιξη;

Ωστόσο, επιβάλλεται να επισημάνουμε το εξής: ΟΙ ΗΠΑ, κατά μία λογική εξήγηση, δεν χαρακτήρισαν την ανατροπή του εκλεγμένου προέδρου της Αιγύπτου ως στρατιωτικό πραξικόπημα, διότι ο Μ.Μόρσι: πρώτον, προσπάθησε να βελτιώσει τις σχέσεις της Αιγύπτου με το Ιράν. Μάλιστα επέτρεπε στα Ιρανικά εμπορικά και πολεμικά πλοία να διέρχονται από τα στενά του ΣΟΥΕΖ. Και δεύτερον, η πολιτική που σχεδίαζε απέναντι στην Παλαιστινιακή οργάνωση ΧΑΜΑΣ, ήταν να ανοίξει τα σύνορα και να «σπάσει» το ισραηλινό εμπάργκο στη Λωρίδα της Γάζας από την πλευρά της Αιγύπτου. Και οι δύο πρωτοβουλίες του Μ.Μόρσι και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, είχαν προβληματίζει τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Και συνεπώς, η ανατροπή του ΜΟΡΣΙ δεν ήταν τόση κακή εξέλιξη για τους αμερικανο-ισραηλινούς!

Ο νομπελίστας και πρώην γενικός διευθυντής της υπηρεσίας ατομικής ενέργειας ΕΛ ΜΠΑΡΑΝΤΕΙ, που ορίστηκε ως μεταβατικός πρωθυπουργός της Αιγύπτου, είναι εκλεκτός της Δύσης, και τα δύο τελευταία χρόνια σφοδρός πολέμιος των ΜΟΥΜΠΑΡΑΚ ΚΑΙ ΜΟΡΣΙ. Πιθανότατα, στις προτεραιότητες που έχει το δίδυμο Σισι- Μπαραντέι, είναι να επαναφέρουν την Αίγυπτο στο «σωστό» δρόμο, που είναι ασφαλώς, να περάσει στη ζώνη επιρροής των ΗΠΑ. Αστάθμητος παράγοντας των εξελίξεων, είναι να διολισθήσει η Αίγυπτος στη δίνη ενός εμφυλίου πολέμου.

Ακολουθεί η Τουρκία;

Οι Ισλαμιστές της Τουρκίας, έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν. Υποστήριξαν τον Μόρσι και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στην Αίγυπτο και τους σουνίτες Αντικαθεστωτικούς στη Συρία, αλλά και οι δύο επιλογές, αποδεικνύονται αποτυχημένες. Και το σημαντικότερο, οι Ισλαμιστές της Τουρκίας, ανησυχούν, μήπως, η Τουρκία είναι το επόμενο κράτος που θα αντιμετωπίσει παρόμοιες εξελίξεις. Η διαφαινόμενη στροφή της Ισλαμικής Κυβέρνησης Ερντογάν στον Ισλαμισμό, είναι πολύ πιθανόν, να συναντήσει την αντίδραση, όχι μόνο των Κεμαλιστών στρατηγών, που παραμένουν υπολογίσιμη δύναμη, αλλά και των Κούρδων και των Αλεβιτών και κυρίως, της νεολαίας του αστικού πληθυσμού, που θέλουν την Τουρκία προσανατολισμένη στα Δυτικά πολιτικά και πολιτιστικά πρότυπα.

Πάντως, ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Τ.Ερντoγάν, θέλοντας να προλάβει δυσάρεστες καταστάσεις και στη χώρα του, σε ομιλία του έκανε την εξής προειδοποίηση: «Κάθε στρατιωτικό πραξικόπημα κόστισε στην Τουρκία δεκαετίες ακρωτηριασμού της εθνικής οικονομίας. Κατά τη διάρκεια της τουρκικής Ιστορίας, οι πραξικοπηματίες πέτυχαν να αναλάβουν την κυβέρνηση, αλλά ποτέ δεν πέτυχαν τους στόχους τους». Τα λέει για τους Αιγύπτιους, αλλά μέλλον απευθύνεται στους Τούρκους Κεμαλιστές Στρατηγούς…

Γενικά, τα όσα γίνονται στις Αραβο-μουσουλμανικές χώρες, είτε στα πλαίσια της λεγόμενης «ΑΡΑΒΙΚΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ», είτε στη συνέχειά της, δεν είναι τελείως ανεξάρτητα, του ανταγωνισμού και των επιδιώξεων πανίσχυρων Κρατών και Πολυεθνικών εταιρειών.
Το διακύβευμα είναι τεράστιο, δεδομένου ότι, οι γεωπολιτικές, γεωστρατηγικές και γεωοικονομικές εξελίξεις, στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, επηρεάζουν άμεσα τα ζωτικά τους συμφέροντα. Και αυτά, αφορούν, την ασφάλειά τους, την περιφερειακή σταθερότητα, αλλά και κυρίως, τις ενεργειακές – στρατηγικές επιδιώξεις, που έχουν αυτά τα πανίσχυρα κέντρα Εξουσίας. Οι καιροί είναι δύσκολοι και οι εξελίξεις απρόβλεπτες. «Σου εύχομαι να ζήσεις σε ενδιαφέροντες καιρούς», έλεγαν οι Κινέζοι, αλλά πρόκειται άραγε για ευχή ή για κατάρα;

Πηγή: OnAlert
Posted: 08 Jul 2013 10:53 AM PDT

Γνωστοί πολιτικοί ισχυρίζονται ότι θαυμάζουν τις Αιγύπτιες, οι οποίες είχαν το θάρρος να βγουν στους δρόμους για να υπερασπίσουν την ελευθερία τους – παρά τις απειλές και τη βία του καθεστώτος. Δυστυχώς δεν αναφέρονται στην ακριβώς αντίθετη στάση των Ελληνίδων – γεγονός που σημαίνει ότι, δεν θεωρούν βίαιο και απειλητικό το καθεστώς της Τρόικας στην Ελλάδα.

Από την άλλη πλευρά, η Πολιτική στην Ελλάδα ασκείται σχεδόν καθημερινά στις υποκλίσεις – ανεχόμενη συνεχώς θρασύτερες απαιτήσεις ή/και τελεσίγραφα, εκ μέρους των εργοδοτών της. Κατά την άποψη μας, αυτός είναι ο πλέον σίγουρος δρόμος εξόδου από το ευρώ και χρεοκοπίας της πατρίδας μας – όπου βρισκόμαστε πιο κοντά από ποτέ.

Εντός βέβαια των πολιτικών κομμάτων η δουλοπρέπεια, η ανοησία, η ανικανότητα, η ανεπάρκεια, καθώς επίσης η σχεδόν ολοκληρωτική έλλειψη νοημοσύνης (IQ), αμείβονται πλουσιοπάροχα – με υπουργικές θέσεις, καθώς επίσης με ειδικά προνόμια, τα οποία εντυπωσιάζουν.

Όσον αφορά τώρα το πρόσφατο σκάνδαλο κατασκοπίας στη Γερμανία, όλοι οι πολιτικοί εμφανίζονται έκπληκτοι, μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις – παρά το ότι οι ίδιοι έχουν εγκρίνει τη συγκεκριμένη παρακολούθηση τους από τις Η.Π.Α.
Ειδικότερα, όλοι ανεξαιρέτως οι Γερμανοί καγκελάριοι έχουν βοηθήσει τους Αμερικανούς, από πολλές δεκαετίες πριν, στην κατασκόπευση των συμπατριωτών τους – προσποιούμενοι τώρα υποκριτικά τους έκπληκτους.

Σύμφωνα με πολύ σοβαρές πηγές, αρχικά στο βαυαρικό Bad Aibling και στο βερολινέζικο Teufelsberg, αργότερα στο Darmstadt, καθώς επίσης στο Taunus οι Αμερικανοί, με τη βοήθεια των Γερμανικών κυβερνήσεων, κατασκεύασαν μεγάλες εγκαταστάσεις παρακολούθησης - στις οποίες βέβαια δεν είχε καμία πρόσβαση η γερμανική υπηρεσία πληροφοριών (BND).
Το ίδιο συνέβαινε και με τις διάφορες συσκευές παρακολούθησης στο δίκτυο οπτικών ινών της Γερμανίας - τις οποίες είχαν τοποθετήσει τόσο οι Αμερικανοί, όσο και οι Βρετανοί.

Σύμφωνα τώρα με ορισμένα γερμανικά ΜΜΕ δεν πρόκειται για μία θεωρία συνωμοσίας το γεγονός ότι, όλοι οι καγκελάριοι ήταν προδότες υψηλού επιπέδου – αφού υπέγραφαν ανέκαθεν, μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο, έγγραφα υποτέλειας απέναντι στις Η.Π.Α. Μέσα σε αυτά τα έγγραφα δε αναγνωρίζουν ότι, εν πρώτοις θα λειτουργούν προς όφελος των συμμαχικών δυνάμεων – κατά δεύτερο λόγο υπέρ του γερμανικού λαού.

Το γεγονός αυτό αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον σοσιαλδημοκράτη πολιτικό Egon Bahr. Ο Bahr, το 1969, από τη θέση του γενικού γραμματέα της καγκελαρίας, παρακολούθησε από κοντά το θυμωμένο ξέσπασμα του Willy Brandt, όταν υποχρεώθηκε να υπογράψει τη σύμβαση υποταγής στους συμμάχους - μη έχοντας πλέον τη δυνατότητα να κυβερνά ελεύθερα τη χώρα του.

Πριν από κάθε τι άλλο, στα έγγραφα υποταγής αναφερόταν ξεκάθαρα ότι, η κυβέρνηση θα επέτρεπε την παρακολούθηση τόσο των γερμανικών επιχειρήσεων, όσο και των γερμανών πολιτών - εκ μέρους των Αμερικανών και των Βρετανών συμμάχων τους.

Η δήθεν έκπληξη λοιπόν της καγκελαρίου, παρά το ότι γνωρίζει επακριβώς πως η χώρα της είναι ουσιαστικά προτεκτοράτο των Η.Π.Α. (όπως το ευρώ του δολαρίου), είναι εντελώς υποκριτική – εάν φυσικά πιστέψουμε τα γερμανικά ΜΜΕ.

Υστερόγραφο: Η καγκελάριος, συγκεντρώνοντας τους Ευρωπαίους ηγέτες στην δήθεν Ουάσιγκτον της Ευρώπης, στο Βερολίνο, γνωρίζει ότι έχει δύο μόνο επιλογές στη διάθεση της:
(α) Την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, τη δημοσιονομική και πολιτική ένωση δηλαδή – οπότε τη μεταφορά πόρων από τις πλεονασματικές προς τις ελλειμματικές χώρες, τα Euro-bills, τα ευρωομόλογα, τη δημιουργία ενός κοινού κεφαλαίου (fund) για την από κοινού «αποθήκευση», καθώς επίσης τη σταδιακή εξόφληση του χρέους άνω του 60% του ΑΕΠ κλπ.
(β) Την έξοδο από το ευρώ – οπότε το τέλος του ονείρου της, αναφορικά με τη γερμανική ηγεμονία στην Ευρασία.

Η απόφαση της αυτή δεν μπορεί να περιμένει τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, αφενός μεν επειδή οι ενδείξεις αναζωπύρωσης της κρίσης χρέους πληθαίνουν (η Πορτογαλία κινδυνεύει με κραχ, η Γαλλία με κατάρρευση κλπ.), αφετέρου λόγω του πρόσφατου «σκανδάλου κατασκοπείας», όπου τεκμηριώθηκε ξανά η απόλυτη ηγεμονία των Η.Π.Α. στον πλανήτη.

Στην πρώτη περίπτωση γνωρίζει ότι, εάν η κρίση χρέους επανέλθει δριμύτερη, η εξουσία θα αναληφθεί από τους δρόμους, από εκείνους τους πολίτες λοιπόν οι οποίοι, μη έχοντας τίποτα άλλο να χάσουν, θα εξεγερθούν εναντίον της ηγεσίας τους και, κατ' επέκταση, εναντίον της πρωσικής Γερμανίας (εμφύλιοι και διακρατικοί πόλεμοι).

Στη δεύτερη, η καγκελάριος θεωρεί πως η πατρίδα της έχει πλέον την ευκαιρία να απελευθερωθεί από τις Η.Π.Α., αν και κάτι τέτοιο σημαίνει ότι θα πρέπει η Ευρώπη, με ηγεμόνα τη Γερμανία, να εξελιχθεί σε μία παγκόσμια στρατιωτική δύναμη.

Οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης με τη σειρά τους, κυρίως αυτές που έχουν χάσει ήδη την εθνική τους κυριαρχία, έχουν επίσης δύο κυρίως επιλογές: είτε να υποταχθούν στη Γερμανία, είτε να «συνταχθούν» με τις Η.Π.Α.

Έχουμε την άποψη λοιπόν ότι, η ώρα της τελικής κρίσης πλησιάζει, ελπίζοντας ότι θα καταφέρουμε, έστω την τελευταία στιγμή, να «υποταχθεί» η Γερμανία στην Ευρώπη και όχι το αντίθετο. Διαφορετικά πολύ φοβόμαστε πως η ιστορία θα επαναλαμβανόταν, κάτι που δεν θα ήταν προς όφελος της ηπείρου μας.
Posted: 08 Jul 2013 10:28 AM PDT
Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών εκφράζει τη λύπη του για τη στάση των δυτικών εταίρων στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, οι οποίοι όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή του, χειρίζονται το συριακό με δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Συγκεκριμένα, η ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείο Εξωτερικών χαρακτηρίζει μονόπλευρο το σχέδιο που προώθησαν προς έγκριση, μη-μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, σύμφωνα με το οποίο εκφράζουν την ανησυχία τους για την τύχη 2.500 εγκλωβισμένων αμάχων στην πόλη Χομς, μετά από σφοδρές μάχες μεταξύ κυβερνητικών δυνάμεων και ένοπλων ανταρτών.

Οι εμπνευστές του σχεδίου αυτού αφήνουν στο απυρόβλητο την αντιπολίτευση η οποία κρύβεται πίσω από τον άμαχο πληθυσμό, τονίζει το ρωσικό ΥΠΕΞ , προσθέτοντας ότι έτσι διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα αυξάνοντας τις απαιτήσεις από τη συριακή κυβέρνηση με στόχο να διασφαλίσουν την παρουσία των ανθρωπιστικών τους δυνάμεων και σε άλλες περιοχές των συγκρούσεων.

 Δεκαετία προβλημάτων στη Συρία βλέπουν οι ΗΠΑ
Ο επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου των ΗΠΑ Μάρτιν Ντέμπσι σε συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό CNN δήλωσε, ότι η συριακή σύγκρουση και οι συνέπειές της θα συνεχιστούν για μία δεκαετία.

 Σύμφωνα με το στρατηγό, το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός, ότι ο πόλεμος στη Συρία μετατράπηκε σε περιφερειακή σύγκρουση, στην οποία ήδη συμμετέχουν το Ιράκ και ο Λίβανος. Μάλιστα, τον ηγετικό ρόλο σε αυτήν την αντιπαράθεση από τις δύο πλευρές έχουν εξτρεμιστές.

 Όπως εξήγησε ο Ντέμπσι, η κατάσταση στη Συρία δεν είναι απλά μία λαϊκή εξέγερση κατά ενός δικτάτορα, αλλά ένας ανταγωνισμός, αν όχι μία έντονη σύγκρουση, μεταξύ των δύο κλάδων του Ισλάμ – του σιιτικού και του σουνιτικού.

Συντριβή των ισλαμιστών δολοφόνων στην Συρία
Παρά τις ό,ποιες αμερικανικές προβλέψεις, ανακωχή ζήτησαν οι ισλαμοφασίστες που έχουν συντριβεί κατά κράτος και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη νηστεία του Ραμαζανίου και να μπορέσουν να ανεφοδιαστούν με όπλα και πυρομαχικά, να ανασυνταχθούν απέναντι στον συριακό στρατό και να συλλέξουν τις όποιες δυνάμεις τους απέμειναν προκειμένου να συνεχίσουν μετέπειτα τις σφαγές του άμαχου πληθυσμού.
Έτσι, έκαναν πρόταση ανακωχής και κατάπαυσης του πυρός προς την κυβέρνηση Άσαντ, εκπρόσωπος της οποίας τους διεμήνυσε να παραδοθούν μαζί με τον οπλισμό τους και θα αντιμετωπιστούν με επιείκεια, εκτός των ξένων μισθοφόρων, οι οποίοι θα δικαστούν για εγκλήματα κατά του Συριακού λαού.
Posted: 08 Jul 2013 12:39 PM PDT
Το πρωί της Δευτέρας 8ης Ιουλίου η εσωτερική πολιτική κατάσταση στην Αίγυπτο οξύνθηκε απότομα ξανά. Ένα από τα μεγαλύτερα ισλαμικά κόμματα της χώρας, το «Αλ Νουρ» δήλωσε πως αποχωρεί από τις διαβουλεύσεις για την αναζήτηση νέου πρωθυπουργού και το σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης τεχνοκρατών.

Την απόφαση αυτή προκάλεσε το γεγονός ότι το πρωί διαδηλωτές που υποστήριζαν τον καθαιρεθέντα πρόεδρο Μοχαμέντ Μούρσι, δέχτηκε πυροβολισμούς. Σκοτώθηκαν περίπου 30 άνθρωποι. Οι στρατιωτικοί ισχυρίζονται πως υποχρεώθηκαν να ανοίξουν πυρ, όταν άγνωστοι επιχείρησαν να εισβάλουν στο στρατόπεδο της Προεδρικής Φρουράς του Καΐρου.

Το «Αλ Νουρ» είναι το δεύτερο σε επιρροή ριζοσπαστικό ισλαμικό κόμμα μετά το «Κόμμα της ελευθερίας και της δικαιοσύνης», με το οποίο ήταν υποψήφιος πρόεδρος ο Μοχαμέντ Μούρσι. Μέχρι σήμερα το κόμμα αυτό υποστήριζε τον αιγυπτιακό στρατό. Τώρα, ουσιαστικά, οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» απέκτησαν νέο σύμμαχο, και η Αίγυπτος αυτομάτως έκανε ένα ακόμη βήμα προς τον τραγικό εμφύλιο πόλεμο.

Ορισμένοι Αιγύπτιοι αναλυτές λένε πως η κατάσταση μπορεί ακόμη να διορθωθεί. Άλλοι θεωρούν πως η εξέλιξη των γεγονότων στρέφεται προς επικίνδυνη ατραπό. Αυτή είναι η γνώμη του Αιγύπτιου πολιτικού σχολιαστή Αμπάς Κουνφούντ:

Υπάρχει ο κίνδυνος να κυριαρχήσει οριστικά η αναρχία στην Αίγυπτο, και η εναλλαγή στην εξουσία να γίνεται όχι σε αντιστοιχία με τις συνταγματικές αρχές, αλλά, όπως τώρα, στην πλατεία Ταχρίρ. Η αιτία κρύβεται στην ουσιαστικά απουσία δημοκρατικών παραδόσεων στον αραβικό κόσμο. Η Αίγυπτος βρέθηκε σε πολιτικό αδιέξοδο. Αξίζει να υπενθυμίσουμε άλλο ένα χαρακτηριστικό της αραβικής δημοκρατίας – είναι η σημαντική ενίσχυση των τρομοκρατών.

Στο μεταξύ οι ταραχές εξαπλώνονται στην τουριστική ζώνη της Αιγύπτου. Τα μουσεία και τα αξιοθέατα του Καΐρου δεν είναι πλέον προσβάσιμα στους τουρίστες. Συγκρούσεις ξεκίνησαν στο Λούξορ, τη Χουργκάντα και το Σαρμ ελ Σείχ.

Η τουριστική βιομηχανία μόλις είχε αρχίσει να συνέρχεται από τις επιπτώσεις της επανάστασης του 2011. Τα έσοδα από τον τουρισμό στην Αίγυπτο είναι στο ίδιο επίπεδο με τα έσοδα από τις εξαγωγές πετρελαίου και τα διόδια για τη χρήση της διώρυγας του Σουέζ. Η νέα κρίση απειλεί με νέα μείωση εσόδων και την αναπόφευκτη οικονομική κρίση.

Στο μεταξύ οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οίκοι, προειδοποιούν ότι η αιγυπτιακή οικονομία κρέμεται στο χείλος του γκρεμού και δεν έχει ζωή μεγαλύτερη των έξι μηνών. Μέχρι το τέλος του 2013 η Αίγυπτος χρειάζεται 33 δισεκατομμύρια δολάρια για την πληρωμή του εσωτερικού και εξωτερικού χρέους, τη στιγμή που τα αποθέματα χρυσού της χώρας έχουν μειωθεί κατά 3 φορές.

Όπως θεωρούν οι αναλυτές της επενδυτικής τράπεζας Merill Lynch, η τελευταία ελπίδας είναι η βοήθεια των πλούσιων Αράβων χορηγών στο πρόσωπο της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ και των ΗΑΕ. Οι ριζοσπαστικές ισλαμικές μοναρχίες όμως θα δώσουν υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Είναι αμφίβολο αν η κοσμική εξουσία της Αιγύπτου θα μπορεί να τις εκπληρώσει.
Posted: 08 Jul 2013 09:58 AM PDT
Διαμηνύει ότι δεν θα «ανεχθεί» καμιά «απειλή για την εθνική ασφάλεια»

Ο αιγυπτιακός στρατός κάλεσε σήμερα τους υποστηρικτές του ανατραπέντος ισλαμιστή προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι να σταματήσουν τις καθιστικές διαμαρτυρίες τους, προειδοποιώντας ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί καμία «απειλή για την εθνική ασφάλεια» μετά το θάνατο τουλάχιστον 51 ανθρώπων τα πρωί από τα πυρά εναντίον ισλαμιστών διαδηλωτών που εξαπέλυσαν στρατιώτες και αστυνομικοί.


«Δεν θα επιτρέψουμε να υπάρξει καμία απειλή εναντίον της αιγυπτιακής εθνικής ασφάλειας υπό οιεσδήποτε συνθήκες», δήλωσε ο εκπρόσωπος των ένοπλων δυνάμεων Άχμεντ Αλί καλώντας τους ισλαμιστές διαδηλωτές να σταματήσουν τις καθιστικές διαμαρτυρίες κι υποσχόμενος ότι οι συγκεντρωμένοι σε διάφορες πλατείες του Καΐρου «δεν θα αντιμετωπίζουν διώξεις» από την δικαιοσύνη.

Η συνέντευξη του εκπροσώπου του στρατού σημαδεύτηκε ωστόσο από το γεγονός ότι οι δημοσιογράφοι που εργάζονται για το τηλεοπτικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα του Κατάρ διώχτηκαν από την αίθουσα.

«Απορρίπτουμε την παρουσία των εκπροσώπων του Αλ Τζαζίρα στην συνέντευξη Τύπου», είπε ένας δημοσιογράφος. Επικράτησε χάος στην αίθουσα, με πολλούς από τους παριστάμενους δημοσιογράφους να φωνάζουν «το Αλ Τζαζίρα έξω», ώσπου το τηλεοπτικό συνεργείο του δικτύου αποχώρησε. Οι εκπρόσωποι του στρατού και της αστυνομίας δεν παρενέβησαν.

Το Κατάρ στηρίζει σθεναρά τον Μόρσι και το δίκτυο έχει επικριθεί έντονα για την κάλυψή του, που θεωρείται ότι τάσσεται ανοικτά υπέρ των Αδελφών Μουσουλμάνων.

Πηγή Real
Posted: 08 Jul 2013 09:45 AM PDT

Μόνο ντροπή μπορεί να νοιώσει κανείς, μεγάλη ντροπή διαβάζοντας ότι, η Ευρώπη θέλει να κρατήσει την ανίκανη Ελλάδα με κάθε τρόπο στο ευρώ, για να αποφύγει ο πλανήτης την τεράστια χρηματοπιστωτική έκρηξη, την οποία θα προκαλούσε τυχόν έξοδος της – γεγονός που ίσως μεταφράζεται στο ότι, προετοιμάζεται κατάλληλα για να τη διώξει, αφού προηγουμένως την εξευτελίσει διεθνώς και τη λεηλατήσει.

Ντροπή επίσης, επειδή το επόμενο τμήμα του δανείου (8,1 δις €) θα πληρωθεί με δόσεις – ενδεχομένως δε με καθυστέρηση τριών μηνών, αφού η χώρα μας δεν εκπλήρωσε τις υπογεγραμμένες υποχρεώσεις της (ως συνήθως, αυτές που σχετίζονται με τους δημοσίους υπαλλήλους).

Αυτονόητο λοιπόν το ότι, θα παίρνει τόσα χρήματα, όσα είναι απαραίτητα για την πληρωμή των δανειστών της – πάντοτε υπό την προϋπόθεση πως θα υπογράφει προηγουμένως τη σταδιακή καταδίκη και τον αργό θάνατο της: τα νομοσχέδια της ντροπής δηλαδή, εμπλουτισμένα με όλο και περισσότερους φόρους υποτέλειας. 

Φυσικά, για τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας της, δεν εισέπραξε ποτέ απολύτως τίποτα – ούτε και πρόκειται να εισπράξει (άρθρο μας). Κανένας δεν ενδιαφέρεται για έναν λαό, ο οποίος σκύβει συνεχώς το κεφάλι και ανέχεται τα πάντα, προκαλώντας την αποστροφή ακόμη και των βασανιστών του – για έναν σκλάβο που, αντί να μάχεται για την ελευθερία του, παρακαλεί γονατιστός για την επιβίωση του.

Ποιος και γιατί να ενδιαφερθεί άλλωστε για μία διαβρωμένη κοινωνία, η οποία παρακολουθεί αποχαυνωμένη τους παντογνώστες υπαλλήλους και λοιπούς «παρατρεχάμενους» των διατεταγμένων ΜΜΕ που, έναντι αμοιβής, δόξας ή αυτοπροβολής, της εξηγούν επιστημονικά γιατί πρέπει να υποφέρει ή ποιόν να ενοχοποιεί;

Παράλληλα βέβαια, «ο λαός εκτονώνεται» είτε στα κοινωνικά δίκτυα, είτε συζητώντας τα μεγαλύτερα δεινά των άλλων – αφού γνωρίζουμε όλοι ότι, η φτώχεια είναι συγκριτικό μέγεθος, οπότε γίνεται πολύ πιο εύκολα αποδεκτή, όταν ο γείτονας είναι περισσότερο εξαθλιωμένος ή λιμοκτονεί.

Επίσης γνωρίζουμε πως η εξάρτηση υποδηλώνει ουσιαστικά μία βαθύτερη, κρυμμένη επιθυμία, οι τύψεις επιβαρύνουν τα βασανισμένα θύματα και όχι τους αυταρχικούς θήτες, ενώ η δήθεν αυτοκριτική των ηττημένων, «απαλύνει» την πίκρα της ήττας και της αποτυχίας.

Πιθανότατα, εάν δεν είχαν κορυφωθεί οι ταραχές στην Αίγυπτο, όπου οι πολίτες της δεν εξεγείρονται προφανώς για τη Δημοκρατία, αλλά επειδή κάθε δεύτερος πεινάει (η επισιτιστική κρίση μαίνεται), η Ελλάδα να υποχρεωνόταν σε ακόμη μεγαλύτερες «υποκλίσεις» – με την κυβέρνηση, αλλά και με την αντιπολίτευση, σύσσωμες, με κάθε θυσία, στο πλευρό των δημοσίων υπαλλήλων.

Προφανώς όχι από καλοσύνη, αλλά λόγω του ότι είναι η πιο συνεκτική ομάδα ψηφοφόρων - αδιαφορώντας πλήρως για όλους αυτούς, από τους οποίους «τρέφεται» το δημόσιο, αν και σήμερα με τις σάρκες τους πλέον: για τον ιδιωτικό τομέα.

Χωρίς η κυβέρνηση καν να υπολογίζει, ως οφείλει, τον αριθμό των ΔΥ ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, όπου στα 233 δις € του ΑΕΠ μας το 2008 το ποσοστό των 750.000 ΔΥ ήταν 32% (ενώ στα σημερινά 184 δις €, με το ίδιο ποσοστό, θα έπρεπε να είναι  περίπου 600.000), «μεταφέρει» το σύνολο των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα – στον οποίο η ανεργία, εάν δεν υπολογίσουμε το δημόσιο τομέα, συμπεριλαμβάνοντας φυσικά τους χιλιάδες μικρομεσαίους επιχειρηματίες που χρεοκόπησαν και δεν καταγράφονται στατιστικά, πλησιάζει επίσημα το 40%.

Το γεγονός αυτό μπορεί να το παρομοιάσει κανείς με μία επιχείρηση η οποία, παρά τη ραγδαία πτώση του τζίρου και της κερδοφορίας της, επιμένει να απασχολεί τον ίδιο αριθμό εργαζομένων – ακόμη χειρότερα, με μία ανόητη εταιρεία, η οποία απολύει εκείνους που αυξάνουν το τζίρο και τα κέρδη της, κρατώντας με κάθε θυσία αυτούς που στηρίζουν το θρόνο και τη βασιλική αυλή!

Η ελληνική κυβέρνηση βέβαια δεν σκέφτεται καθόλου πως θα αυξήσει το τζίρο και τα κέρδη της χώρας της – αλλά αποκλειστικά και μόνο τις μεθοδεύσεις, με τις οποίες θα μειώσει τον αριθμό των εργαζομένων και τις αμοιβές τους, στα όρια της πείνας και της εξαθλίωσης.

Με άλλα λόγια, πως θα πετάξει όσο περισσότερους μπορεί από το καράβι, στοιβάζοντας τους υπόλοιπους στα αμπάρια και αδιαφορώντας για τη «λιμοκτονία» τους. Της αρκεί προφανώς να κυβερνάει το πλοίο, ακόμη και αν μετατρέπεται, αργά αλλά σταθερά, σε ένα άθλιο «σαπιοκάραβο» – αφού συνεχίζει να «διασπείρει» ψευδείς ελπίδες, με μοναδικό σκοπό την παραμονή της στην εξουσία.

Επανερχόμενοι στο θέμα μας, η ανεργία στο δημόσιο τομέα έχει αυξηθεί κατά 0%, ενώ στον ιδιωτικό τομέα κατά 30% – έχοντας φτάσει ίσως στο ανώτατο δυνατό όριο «αποδοχής» της.

Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι, θα επιθυμούσε κανείς την απόλυση οποιουδήποτε, στρέφοντας τη μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης – τη μέθοδο δηλαδή που εφαρμόζει το ΔΝΤ, σε όσες χώρες εισβάλλει. Είναι όμως εντελώς άδικο να επιβαρύνεται και να καταδικάζεται εκείνος ο τομέας, ο οποίος ήταν ο υγιέστερος στη χώρα μας, απλά και μόνο για να παραμένουν στο απυρόβλητο τα προνόμια του δημοσίου, για «ψηφοθηρικούς» σκοπούς.

Πόσο μάλλον όταν η λύση για την ευημερία και των δύο τομέων δεν είναι άλλη, από την αύξηση του ΑΕΠ – από την ανάπτυξη δηλαδή, την οποία μας στέρησε το ΔΝΤ σκόπιμα, για να δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις λεηλασίας τόσο του δημόσιου, όσο και του ιδιωτικού πλούτου της πατρίδας μας.

Μία ανάπτυξη που θα έπρεπε άμεσα να επιδιώξουμε, με τις δικές μας μικρομεσαίες επιχειρήσεις και με τα δικά μας μέσα – μειώνοντας την εξάρτηση μας από τους διεθνείς τοκογλύφους. Άλλωστε, είναι παράλογο να περιμένουμε πως «οι ξένοι» θα τολμήσουν να επενδύσουν σε μία χώρα, χωρίς σταθερό φορολογικό και επιχειρηματικό πλαίσιο, το δημόσιο της οποίας εμποδίζει ή εκμεταλλεύεται όσο μπορεί την ιδιωτική πρωτοβουλία – ειδικά όταν οι ίδιοι οι Πολίτες της αποφεύγουν πια τις επενδύσεις, όπως «ο διάβολος το λιβάνι».

Με βάση όλα τα παραπάνω, αλλά και με αυτά που διαπιστώνονται στα χρόνια της κρίσης, δεν μπορεί παρά να θέσει κανείς στον εαυτό του τα εξής ρητορικά ερωτήματα:

(α)  Ήταν αλήθεια τα τετρακόσια σκοτεινά χρόνια σκλαβιάς από μία υποανάπτυκτη, πρωτόγονη χώρα, ικανά να σβήσουν από το γενετικό κώδικα των Ελλήνων τα 7.000 χρόνια του ασύγκριτου πολιτισμού τους, ο οποίος θα επηρεάζει για πάντα ολόκληρη την ανθρωπότητα;
(β)  Ήταν τα τριάντα χρόνια μίας πλαστής ευημερίας, βασισμένης στον εισαγόμενο από τις Η.Π.Α. άκρατο δανεισμό και τυχοδιωκτισμό, ικανά να κάνουν δειλό και σκλάβο μαζί έναν λαό, ο οποίος θυσίαζε για αιώνες ολόκληρους τα πάντα, στο βωμό της υπεράσπισης της ελευθερίας, καθώς επίσης της εθνικής κυριαρχίας του;
(γ)  Ικανοποιεί τους Έλληνες, ειδικά αυτούς που έχουν συνταγματική υποχρέωση να προστατεύουν την πατρίδα τους, εγγυώμενοι την άμυνα, την εθνική κυριαρχία και την ασφάλεια της, απλά να τρέφονται περιστασιακά και να κοιμούνται, ανεχόμενοι τις προσβολές και αδιαφορώντας για τα πραγματικά καθήκοντα τους;
(δ)  Ήταν σε θέση το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε», προϊόν της πολιτικής διαπλοκής και διαφθοράς, να εκμηδενίσει εντελώς το σεβασμό του ατόμου προς τον εαυτό του, προς το συνάνθρωπο του, προς την πατρίδα, προς τους Θεσμούς και τους νόμους;
(ε)  Πως μπορεί ένας περιορισμένος αριθμός πλήρως διεφθαρμένων και απίστευτα ιδιοτελών, ανόητων εξουσιομανών, με άβουλα πιόνια ορισμένους επαίσχυντους Εφιάλτες, να τυραννάει τη συντριπτική πλειοψηφία των Πολιτών μίας χώρας, χωρίς να φοβάται την παραμικρή αντίδραση εκ μέρους τους;
(στ) Πώς να χαρακτηρίσεις τους Πολίτες ενός κάποτε υπερήφανου κράτους που κυβερνάται σήμερα από τα κόμματα που το χρεοκόπησαν, με «στελέχη» απελπιστικής νοημοσύνης; Πολίτες που δεν κατανοούν ότι, η αντιπολίτευση είναι σημαντικότερη για τη σωστή διακυβέρνηση μίας χώρας, έχοντας μεγαλύτερες ευθύνες για το κατάντημα της πατρίδας της, ακόμη και από την ίδια την κυβέρνηση;
(ζ)  Ποιος είναι ο κατάλληλος χαρακτηρισμός για εκείνους τους συνδικαλιστές, οι οποίοι διαμαρτύρονται και απεργούν μόνο όταν απειλούνται τα δικά τους συμφέροντα, αδιαφορώντας εντελώς για όλους τους υπόλοιπους; Πότε αντέδρασαν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, για παράδειγμα, σε σχέση με τα δεκάδες νομοσχέδια, τα οποία «αποδομούν» μεθοδικά το κοινωνικό κράτος; Πότε διαδήλωσαν οι Πολίτες μαζικά, για συλλογικά, μη συντεχνιακά, κοινά προβλήματα, όπως η απώλεια της εθνικής τους κυριαρχίας και η λεηλασία της πατρίδας τους;
(η)  Μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει «άβουλο κοπάδι» τους εκπροσώπους των Πολιτών στο κοινοβούλιο, επειδή ψηφίζουν καθημερινά νομοσχέδια εναντίον της πατρίδας τους, χωρίς ταυτόχρονα να ενοχοποιήσει ακόμη περισσότερο τον «όχλο» που τους επέλεξε, συνεχίζοντας μαζοχιστικά να τους ανέχεται;
(θ) Πως «εμφυτεύονται» ανυπόστατες ενοχές στην αντίληψη ενός λαού, πως χειραγωγείται τόσο απλά, πως καλλιεργείται η μιζέρια και πως αλλοτριώνεται τόσο εύκολα μία κοινωνία; Πως παραμένουν τόσο πολλοί άνθρωποι αδρανείς στους καναπέδες τους, παρακολουθώντας να καταστρέφονται τα πάντα γύρω τους; Εάν αδιαφορούν για τον εαυτό τους, με ποιο δικαίωμα καταδικάζουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους;
(ι)  Πιστεύουν ίσως ότι, δεν πρόκειται για τη δική τους ζωή, αλλά για κάποιο «θέατρο του παραλόγου», το οποίο δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα, αλλά στη σφαίρα της φαντασίας τους; Ή μήπως θεωρούν ανόητα πως αυτά που διαδραματίζονται, δεν πρόκειται να αγγίξουν τους ίδιους, αλλά μόνο τους γύρω τους;

«Άλυτος γρίφος η ψυχή του ανθρώπου, άβυσσος η νοημοσύνη μίας κοινωνίας, εγκληματικές οι ανοχές και οι αντοχές της», θα έλεγε κανείς, αδυνατώντας να ερμηνεύσει αυτά που συμβαίνουν, χρησιμοποιώντας την κοινή λογική – η οποία, ελπίζουμε προσωρινά, έχει εγκαταλείψει εντελώς την Ελλάδα.
Posted: 08 Jul 2013 09:28 AM PDT
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Μεγάλη ταραχή προκάλεσε στην Τουρκία οι δηλώσεις στις 7 Ιουλίου του γενικού εισαγγελέα της δημοκρατίας της Αρμενίας, Aghvan Hovsepyan, ότι η Αρμενία με την ευκαιρία της μεγάλης επετείου των εκατό χρόνων από την αρμενική γενοκτονία θα οργανώσει μεγάλες κινητοποιήσεις σε διεθνές επίπεδο για να διατρανώσει τα αρμενικά δίκαια. Μεταξύ δε αυτών των αρμενικών δικαίων εκτός από την διεκδίκηση της αναγνώρισης από την Τουρκία της γενοκτονίας είναι και η διεκδίκηση 5-7 τουρκικών επαρχιών που αρπάγησαν με παράνομο τρόπο από τους Τούρκους.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου, ο γενικός εισαγγελέας της Αρμενίας μιλώντας στο φόρουμ της Ένωσης Αρμενίων Δικηγορών στο Ερεβάν, τόνισε πως επί τη ευκαιρία της επετείου των εκατό χρόνων της μεγάλης αρμενικής γενοκτονίας οι Αρμένιοι ετοιμάζουν μεγαλειώδεις εκδηλώσεις στην Αρμενία και σε όλο τον κόσμο όπου υπάρχει αρμενική διασπορά. 
Οι εκδηλώσεις αυτές σε συνεργασία με την αρμενική εκκλησία θα δίνουν έμφαση αφ' ενός στο πάγιο αίτημα της αναγνώρισης από πλευράς της Τουρκίας των μεγάλων εγκλημάτων που έχει διαπράξει σε βάρος των χριστιανών της Μικράς Ασίας στις αρχές του εικοστού αιώνα και αφ' έτερου στη διεκδίκηση από την Τουρκιά 5-7 επαρχιών όπου κατοικούσε αμιγής αρμενικός πληθυσμός και εκδιώχτηκε με βάρβαρο τρόπο, όσοι φυσικά γλύτωσαν από την γενοκτονία. Ο Aghvan Hovsepyan τόνισε πως οι Αρμένιοι δεν είναι δυνατό να λησμονήσουν τις πατρίδες τους που αρπάγησαν από την τουρκική βαρβαρότητα και το θέμα εκτός από ηθικό είναι και νομικό καθώς οι αρμενικές διεκδικήσεις είναι νόμιμες και βασίζοντα στο διεθνές δίκαιο.

Τις απόψεις του Hovsepyan συμμερίζεται απόλυτα και ο νυν πρόεδρος της Αρμενίας, Serj Sarkısyan, ο οποίος στο ίδιο φόρουμ έδωσε έμφαση στην συμβολή της αρμενικής διασποράς για την επιτυχία των εκδηλώσεων για την εκατοστή επέτειο της μεγάλης αρμενικής γενοκτονίας και πρόσθεσε πως οι Αρμένιοι δεν ξεχνούν τις πατρίδες τους στην σημερινή Τουρκία από τις οποίες εκδιώχτηκαν δια της βίας ενώ μεγάλο μέρος του πληθυσμού σφαγιάστηκε από τα οθωμανικά και κεμαλικά στρατεύματα.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι πραγματικά οι Αρμένιοι ετοιμάζουν από τώρα μεγαλειώδεις εκδηλώσεις σε πολλές πρωτεύουσες με την στήριξη της αρμενικής διασποράς για την εκατοστή επέτειο της αρμενικής γενοκτονίας. Αυτή την φορά οι εκδηλώσεις θα δώσουν έμφαση εκτός από την διεκδίκηση της αναγνώρισης από την Τουρκία της μεγάλης γενοκτονίας και στην διεκδίκηση εκ μέρους της Τουρκίας των αρμενικών επαρχιών στην σημερινή νοτιοανατολική Τουρκία από όπου οι Αρμένιοι εκδιώχτηκαν με βίαιο τρόπο. Θα έχουν δηλαδή και απολυτρωτικό χαρακτήρα. 
Να σημειωθεί ότι οι σχέσεις Τουρκίας Αρμενίας παρά τις κάποιες προσπάθειες εκ μέρους των Αμερικανών για να υπάρξει κάποια προσέγγιση παραμένουν εξαιρετικά παγωμένες και τα σύνορα μεταξύ των δυο χωρών είναι κλειστά καθώς οι Αρμένιοι παραμένουν σταθεροί στο πάγιο αίτημα τους προς την Τουρκία της αναγνώρισης των φρικτών τουρκικών εγκληματών κατά των Αρμενίων δηλαδή της μεγάλης αρμενικής γενοκτονίας.

Βλέπετε οι Αρμένιοι ακόμα δεν έχουν γνωρίσει την κ Ρεπούση. Αν την γνώριζαν ίσως άλλαζαν άποψη για όλα αυτά και απέδιδαν την γενοκτονία τους όχι στους Τούρκους αλλά… σε φυσικά φαινόμενα.
Posted: 08 Jul 2013 12:30 PM PDT
Η παράδοση χάνεται στα βάθη των αιώνων. Παρ' όλα αυτά, διατηρείται αμείωτα ζωντανή: δώδεκα αόρατοι καλόγεροι κατοικούν σιην κορυφή του Άθω, μερικές φορές εμφανίζονται για λίγο και χάνονται ξανά στην «ανυπαρξία» τους.
Δώδεκα παράξενοι άγιοι, που προκαλούν τη σκέψη και τη φαντασία μας. Πόσο μυθικοί και πόσο πραγματικοί άραγε είναι;
Στο Άγιον Όρος υπάρχει μια παλαιά και άγραφη παράδοση που λέει ότι κοντά στην κορφή του Αθωνα χειμώνα-καλοκαίρι ζουν, τρεφόμενοι από την ευχή, δώδεκα μοναχοί αόραται. Όταν ένας απ' αυτούς κοιμηθεί, άλλος τον αντικαθιστά. Και η δωδεκάδα μένει πάντοτε…ακεραία, χωρίς να της λείπει κανείς.
Λέγεται ότι κάποιοι τους είδαν και αμέσως τους έχασαν. Κάποιοι άλλοι τους είδαν και χάθηκαν μαζί τους. Ένας νέος υποτακτικός είδε έναν απ' αυτούς. Διηγήθηκε στον γέροντά του το γεγονός και ο γέροντας του είπε «έπρεπε να τον ακολουθήσεις».
Μαρτυρία επίσημη δεν υπάρχει για τους περιβόητους -κατά τα άλλα- δώδεκα αόρατους μοναχούς του Αγίου Όρους. Στο εύλογο και λογικό ερώτημα: θρύλος ή πραγματικότητα; δεν υπάρχει «λογική» απάντηση.
Η μόνη απάντηση έρχεται αβίαστα και φυσικά από τον π. Βασίλειο, στο παραπάνω παλαιότερο κείμενο του, λίγο πιο κάτω: «Το γεγονός είναι ότι η πραγματικότης στο Όρος είναι Θρύλος». Δεν είναι άλλωστε λίγοι οι επισκέπτες του Άθω που, ενώ ξεκίνησαν για βόλτα αναψυχής ή διερευνητική εκδρομή στο βουνό αυτό της Χαλκιδικής, στο τέλος έφτασαν να αναρωτιούνται αν ήταν πραγματικότητα όλο εκείνο που έζησαν κατά την παραμονή τους στο Άγιο Όρος.
Σε τέτοιον τόπο λοιπόν, που γεννά αισθήσεις και εμπειρίες απρόσμενες, ακόμη και στους πιο «υλιστές» επισκέπτες του, τίποτε δεν θα μπορούσε να είναι πραγματικά α-φύσικο, πολλά όμως μπορούν να είναι «ονειρικά φυσικά».
ΜΥΣΤΙΚΑ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ…
Είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να ξετυλίξει κάποιος το νήμα αυτής της αγιορείτικης παράδοσης και να βρει την αρχή του. Πριν από λίγο καιρό, παρέα πολύ καλών φίλων μου επισκέφτηκε διάφορες μονές του Αγίου Όρους, όπου, μεταξύ πολλών άλλων ερωτημάτων, έθεταν στους μοναχούς -αλλά και σε τακτικούς χρόνιους επισκέπτες- το ερώτημα, τι γνωρίζουν για τους δώδεκα αόρατους.
Δεν ήταν λίγοι αυτοί, λαϊκοί και μοναχοί, που γέλασαν ή και σάρκασαν με την ερώτηση. «Μα είναι δυνατόν να ασχολείστε με τέτοια πράγματα;», «Μα πιστεύετε ακόμη σε τέτοια παραμύθια;», ήταν κάποιες από τις απαντήσεις που έλαβαν. Αυτό όμως που κυρίως εισέπραξαν από την πλειονότητα όσων ρώτησαν, ήταν καταρχήν η κρυψίνοια και η επιφυλακτικότητα. Κανείς δεν είχε διάθεση να μιλήσει, όσοι γνώριζαν κάτι δεν μπορούσαν να το πουν, επειδή «τους το είχαν μυστικά εμπιστευτεί», όπως έλεγαν.
Τα μόνα «στοιχεία» που συνέλεξαν ήταν ότι η «ομάδα» των δώδεκα αόρατων αποτελεί πραγματικότητα μακραίωνη, η οποία παρέμενε απόλυτα μυστική για πάρα πολλές δεκαετίες. Πριν από μερικά χρόνια όμως (κανένας δεν ξέρει πόσα χρόνια), η ύπαρξη αυτών διέρρευσε από τον πνευματικό πατέρα ενός από αυτούς τους δώδεκα, ο οποίος καλοπροαίρετα μίλησε κάπου για την ύπαρξη τους.
Είναι αξιοσημείωτο ότι κανένας δεν θέλησε να αναφέρει το όνομα του εν λόγω πνευματικού, ενώ όλοι όσοι είπαν τα παραπάνω, γνώριζαν το όνομα του. Τόνιζαν μάλιστα ότι από τότε που διέρρευσε αυτή η πληροφορία, πολλά έχουν λεχθεί, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία άλλη αξιόπιστη μαρτυρία από πρώτο χέρι.

Κατά γενική πεποίθηση, οι δώδεκα ζούνε κυρίως στην κορυφή του Άθω, πολλές φορές όμως μπορεί κάποιος να τους δει (αν έχει αντίστοιχο χάρισμα), σε οποιοδήποτε μέρος του Αγίου Όρους. Έχουν ξεπεράσει τις ανάγκες της φύσης, γι' αυτό δεν χρειάζονται τροφή, αλλά τρέφονται επαρκώς με την ευχή του Ιησού (πρόκειται για το γνωστό Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με).
Είναι εύλογο βέβαια αυτή η αναφορά να γεννά υποψίες και δυσπιστίες, αφού έρχεται σε κατακόρυφη αντίθεση με την ανθρώπινη λογική μας. Πρόκειται ίσως για την πραγματικά δυσεύρετη στην εποχή μας εμπειρία των «χωμάτινων» ανθρώπων, ανθρώπων σαν εμάς, να ζουν μέσα στην άχρονη και άκτιστη αλήθεια του Αγίου Πνεύματος. Πρόκειται για βίωμα που δεν μπορεί να μεταδοθεί με λόγια, ούτε φυσικά να αποδειχθεί με μαθηματική -ή οποια- δήποτε άλλη- λογική.
Πολλοί επισκέπτες του Αθω, αλλά και πολλοί καλόγεροι αναφέρουν ότι σε περιπλανήσεις τους στο βουνό ή κατά τη διάρκεια της μοναχικής προσευχής τους, είχαν την έντονη, διαρκή και βέβαιη αίσθηση της παρουσίας κάποιου κοντά τους, ενώ δεν φαινόταν κανείς. Ξαφνικά εμφανίστηκε κάποιος «από το πουθενά», άλλοι αναφέρουν ότι τούς μίλησε και άλλοι ότι ήταν αμίλητος, κι ότι όπως ξαφνικά εμφανίστηκε, το ίδιο απρόσμενα εξαφανίστηκε.
Πρωτάκουσα γι' αυτούς πριν από λίγα χρόνια από έναν φίλο μου που ονομάζεται Τρύφωνας – όνομα όχι ιδιαίτερα συνηθισμένο, το αναφέρω επειδή έχει κάποια σημασία στην εμπειρία που μου μετέφερε.
Είχε επισκεφτεί τότε για πρώτη φορά το Αγιο Όρος (κατά τα επόμενα χρόνια έγινε τακτικός επισκέπτης του) με διάθεση καλοπροαίρετη, αλλά ιδιαίτερα δύσπιστη, θεωρώντας τον εαυτό του «άθεο σκεπτικιστή», όπως έλεγε. Φιλοξενήθηκε σε κάποιο παραλιακό μοναστήρι, συγκεκριμένα στη Μονή του Οσίου Γρηγορίου.
Νωρίς το απόγευμα, την πρώτη μέρα της άφιξης του, βγήκε για να περπατήσει στη μεγάλη παραλία. Απολάμβανε τη γαλήνη του τοπίου, χωρίς σκέψεις, όταν ξαφνικά βλέπει κάποιον να τρέχει με απίστευτη ταχύτητα, όπως μου είπε, προς το μέρος του και να κουνά τα χέρια του, σαν για να τραβήξει την προσοχή του. Δεν υπήρχαν άλλοι άνθρωποι εκείνη την ώρα σ' εκείνο το σημείο.
Πλησιάζοντας, ακούει να του φωνάζει με λαχτάρα: «Τρύφωνα… Τρύφωνα… είδα τον Θεό, μίλησα μαζί Του! Μεγάλη μέρα σήμερα…». Όταν έφτασε κοντά του σταμάτησε, τον κοίταξε στα μάτια και με άπλετο χαμόγελο τού είπε λαχανιασμένος απ' το πολύ τρέξιμο: «Είμαι πολύ χαρούμενος σήμερα, Τρύφωνα, γι' αυτό τρέχω…».
Ήταν μισόγυμνος κι έμοιαζε με τρελό. Ξαφνιασμένος ο φίλος μου και πριν καν προλάβει να τον ρωτήσει, τουλάχιστον, πού ήξερε το όνομα του, ο «τρελός καλόγερος» εξαφανίστηκε. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ένταση των ματιών του που έλαμπαν από ευτυχία», μου είπε αργότερα ο Τρύφωνας.Όταν διηγήθηκε την εμπειρία του στους καλόγερους του μοναστηριού που τον φιλοξενούσε, ομόφωνα όλοι τού είπαν ότι πρόκειται σίγουρα για έναν από τους δώδεκα αόρατους… Από τότε μέχρι σήμερα δεν είδε ξανά κανέναν στα πολυάριθμα ταξίδια του σε διάφορες περιοχές του Αθω.
ΔΩΔΕΚΑ ΑΟΡΑΤΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ
Πολύ συχνά, οι μυστηριώδεις αυτοί «αόρατοι» ή «ανύπαρκτοι» (με την έννοια του ακραία ταπεινού) καλόγεροι χαρακτηρίζονται ως «φύλακες». Ο χαρακτηρισμός αυτός μάλιστα, παίρνει πολλές φορές σπουδαιότητα μεγαλύτερη από την ιδιότητα τους ως «αόρατοι».
Τι είναι αλήθεια αυτό που φυλάνε; Πάλι δεν θα βρούμε μία και μόνη απάντηση στο ερώτημα, αλλά διάφορες, όχι κατ' ανάγκη ετερόκλητες μεταξύ τους, απαντήσεις. Ο π. Βασίλειος ο Ιβηρίτης αναφέρει ότι «φυλάνε», «κρατούν» τη ζωή την ίδια στο Αγιο Όρος και αποτελούν ευλογία για όλον τον κόσμο.
Κάποιοι άλλοι τούς χαρακτηρίζουν ως φύλακες της ΟρΘοδοξίας και του Ελληνισμού. Υπάρχει μάλιστα διαδεδομένη -μεταξύ αυτών που πιστεύουν στην ύπαρξη τους- η άποψη ότι συγκεντρώνονται και οι δώδεκα σε κάποιο μέρος της κορυφής του Αθω (κάθε φορά σε διαφορετικό σημείο, αλλά πάντα στην κορυφή), όποτε προκύπτει στην κοινωνία κάποιο εθνικό ή πίστεως θέμα-πρόβλημα.
Πώς γίνεται η συνεννόηση μεταξύ τους για τον τόπο και χρόνο της συνάντησης; Όπως ίσως ήδη καταλάβατε, αυτή γίνεται με κάποιον τρόπο που εμείς μπορούμε να αντιληφθούμε ως «τηλεπαθητικό».Δώδεκα άνθρωποι που κατάφεραν να ξεπεράσουν τη φύση σε κάθε απαίτηση της και να πνευματοποιηθούν κατ' ουσίαν, δεν είναι δυνατό παρά να επικοινωνούν μεταξύ τους επαρκώς, πνευματικά και μόνο.
Υπάρχει έντονη μεταξύ των μοναχών η πίστη ότι οι δώδεκα αόρατοι «συγκάτοικοι» τους προσπαθούν να περιφρουρούν από απειλές και να φυλάττουν ιδιαίτερα αυτό που ονομάζουμε «Ελληνισμό», ό,τι κι αν σημαίνει στις συνειδήσεις μας.
Για το λόγο αυτόν μάλιστα πιστεύεται ότι αποτελούν τη φυσική συνέχεια του αρχαιοελληνικού δωδεκάθεου, επιπλέον και για το λόγο της σύμπτωσης του αριθμού τους. Παρενθετικά δεν μπορώ να μην αναφέρω πως για άλλη μια φορά γίνεται αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι Αγιορείτες (και συνεπώς η ορθόδοξη παράδοση της οποίας είναι φορείς) δεν απορρίπτουν το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, αλλά συνδέονται σε φυσική συνέχεια μαζί του και ιο αφομοιώνουν μετουσιώνοντας το σε νέα πραγματικότητα.
ΑΕΙΚΙΝΗΤΗ ΣΤΑΣΗ;
Άνθρωποι που έγιναν εν ζωή αύρες, άνθρωποι που πραγματοποιούν την ύψιστη δράση στην κατάσταση της ησυχίας, άνθρωποι που δεν προσεύχονται πια, αλλά έγιναν οι ίδιοι προσευχή, άνθρωποι που κατάφεραν τέτοια ύψη ταπείνωσης, ώστε πέρασαν στην ανυπαρξία πριν να πεθάνουν.
Και μέσα από την «ανυπαρξία» τους μπορούν να παρέχουν σε όσους τους γνωρίσουν, όλα όσα δεν μπόρεσε κανένας σημαντικός ή ασήμαντος κοσμικός να τους παράσχει. Σημαντικότερο απ' όλα: η πνοή της ελευθερίας. Δεν διδάσκουν με λόγια κανένα δόγμα ή αρχή πίστης, αλλά εμπνέουν με την ύπαρξη τους και μεταδίδουν την απίστευτη δύναμη τους απέναντι σε κάθε δουλική αναγκαιότητα.
Η ευλογία τους διαχέεται σε σημείο που να αποτελεί δύναμη συνεκτική της κτίσεως. Η ανωτερότητά τους απέναντι σε κάθε ανάγκη και η γενναιότητα της αγάπης τους που τίποτε δεν αποζητά, παραμένουν για μας καταστάσεις ύπαρξης ανερμήνευτες. Λένε πως κάθε σύναξη τους συνοδεύεται μοιραία από λαμπρότατο φως στο σημείο της συνάντησης. Δεν αποκλείεται αυτοί οι ίδιοι να είναι το φως, υπάρξεις σωματικές, φωτεινές και άσαρκες.
Παραμύθι; Υπερβολή; Ψέμα υποκινούμενο από σκοταδιστές για χειραγώγηση των αφελών; Ίσως… Ίσως κι όχι… Αυτές οι ερωτήσεις μοιάζουν με το μεγάλο ερώτημα: «Υπάρχει Θεός»; Πώς να απαντηθεί με ναι ή όχι και πώς να αποδειχθεί η όποια απάντηση;
Αξίζει νομίζω να σας πω αυτά που μου ανέφερε ο Θανάσης, φίλος αγιογράφος που επισκέπτεται κατά καιρούς το μοναστήρι της «Μικράς Αγίας Άννας», για λόγους κυρίως επαγγελματικούς.

Το μοναστήρι βρίσκεται σε μεγάλο ύψος και η θέα που μπορεί κάποιος να απολαύσει από εκεί είναι, όπως λένε, μοναδική. Πριν από έναν περίπου μήνα ο Θανάσης ξαναβρέθηκε εκεί και το βράδυ, όπως συνήθιζε, βγήκε με το φακό του για περίπατο. «Είχε κρύο και υπέροχη διαφάνεια», μου είπε. Δεν είχε ύπνο και αφέθηκε να περιπλανηθεί μέσα στη νύχτα, ώσπου έφτασε στα Κατουνάκια. Δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που έκανε ανάλογες νυχτερινές βόλτες στο Αγιο Όρος.
Ξαφνικά άκουσε, πολύ κοντά του, έντονο θόρυβο μέσα από τα δέντρα και τους ψηλούς θάμνους. Τρόμαξε, έστρεψε το φακό του προς το μέρος απ' όπου ερχόταν ο θόρυβος κι ενστικτωδώς έσκυψε για να πιάσει κάποιο ξύλο ή πέτρα ή οποιοδήποτε «όργανο άμυνας» για τον κίνδυνο που τον απειλούσε.
Προς στιγμή νόμισε ότι ήταν κάποιο μεγάλο ζώο. Ακουσε για δεύτερη φορά, πιο δυνατό τον ήχο. Με το φακό του σταθερά στραμμένο προς τα εκεί και αρκετά τρομαγμένος, είδε ξαφνικά μπροστά του μια ψιλόλιγνη, φωτεινή σιλουέτα, έναν άντρα γυμνό και πολύ αδύνατο με γενειάδα που έφτανε μέχρι τα γόνατά του.
Η λαμπερή ύπαρξη τού χαμογέλασε ήρεμα, έκανε μπροστά του μετάνοια κι εξαφανίστηκε χωρίς να πει τίποτα, αφήνοντας θεϊκή γαλήνη στο χώρο και τον Θανάση να κοιτά ακίνητος και ξαφνιασμένος μέσα στο τσουχτερό κρύο.
«Απ' το χαμόγελο του θαρρείς ξεχυνόταν όλου του κόσμου η αγάπη», μου είπε όταν επέστρεψε. «Δεν είπε τίποτα, μου έδωσε όμως τόση δύναμη όση δεν θα μου έδιναν όλες οι φιλολογίες μαζεμένες…», έλεγε συνεπαρμένος.
Οι μαρτυρίες ανθρώπων που τους συνάντησαν μιλούν για άρρητη γλυκύτητα και έκχυση αγάπης, δίχως προϋποθέσεις και σχόλια. Για δυναμισμό μέσα στη σιωπή και στη γαλήνη. Για ολική δύναμη που δεν μπορεί να εκφραστεί. Για αρμονία εσωτερική και ταυτόχρονα με το εξωτερικό περιβάλλον.Για άλλης ποιότητας ελευθερία που κανένα κοινωνικό, πολιτικό ή θρησκευτικό πρότυπο δεν μπόρεσε να εμπνεύσει και να πραγματώσει.
ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΑΠ' ΑΥΤΟ…
Στη θρησκεία, το «θαύμα» αποτελεί τομή στη φύση. Στην πίστη, το «θαύμα» είναι το φυσικό. Οι «άγιες» υπάρξεις είναι οι φυσιολογικές υπάρξεις. Γι' αυτούς που έχουν δεχτεί τη χάρη του Αγίου Πνεύματος τίποτε δεν είναι αφύσικο.
Πρόκειται βέβαια για κατάσταση ύπαρξης που οι περισσότεροι από εμάς δεν γνωρίζουμε, το γεγονός όμως ότι εμείς είμαστε φτωχοί από αυτό το βίωμα δεν σημαίνει ότι η κατάσταση αυτή δεν υπάρχει.
Οι δώδεκα «αόρατοι» παραμένουν δώδεκα επί αιώνες, όχι επειδή ζουν στην αιωνιότητα, αλλά επειδή αντικαθίστανται κάθε φορά που κάποιος αφήνει οριστικά αυτόν τον κόσμο. Η διατήρηση αυτού του αριθμού μάλιστα, σύμφωνα με την παράδοση, είναι απαραίτητη για τη σωτηρία της υλικής κτίσης ή μέρους αυτής.Μοιάζει σαν οι δώδεκα αρχαίοι Έλληνες θεοί του Ολύμπου -οι δώδεκα απεικονίσεις των φυσικών δυνάμεων- να μεταποιήθηκαν σε δώδεκα τιέραν της φύσεως υπάρξεις, οι ανθρωπόμορφοι θεοί να εξελίχθηκαν αβίαστα σε «θεόμορφους» ανθρώπους και να μετακόμισαν στο άλλο βουνό, στον Άθω της Χαλκιδικής.
Στα αυτιά και στη διάνοια πολλών, φαντάζει παραμύθι. Γι' αυτούς εκεί επάνω, στην κορυφή του Άθω, είναι αυτονόητη πραγματικότητα. Για εμένα προσωπικά αποτελεί μυστήριο, εξ ορισμού ανεξιχνίαστο, που δεν περιορίζεται βέβαια γεωγραφικά στο Άγιο Όρος, που δεν περιορίζεται γενικότερο σε κανέναν τόπο.
Το μυστήριο των δώδεκα αοράτων μοναχών στην κορυφή του Άθω, μέσα στη συνείδηση μου συγγενεύει με το μυστήριο της σιωπής του θεού, η οποία ξεπερνάει καθετί αισθητό, οι περισσότεροι όμως το έχουμε αισθανθεί με βεβαιότητα μοναδική.
Η πνοή, το πνεύμα, η ευλογία των αόρατων εκτείνεται σε οποιονδήποτε μπορεί να την αισθανθεί ως οικεία, οπουδήποτε κι αν βρίσκεται. «Το πνεύμα πνέει όπου θέλει», σύμφωνα με τη γνωστή ρήση και φυσικά αγγίζει οποιουσδήποτε βρει να έχουν στοιχεία συγγενικά μαζί του.Είμαι από τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν σε τίποτε μετα-φυσικό. Πιστεύω στη δυνατότητα ύπαρξης των υπερ-φυσικών πραγμάτων και καταστάσεων, στην υπέρβαση δηλαδή των δεδομένων της φύσης, αλλά όχι σε καταστάσεις «μετά τη φύση». Γι' αυτό δεν μπόρεσα ποτέ να θεωρήσω την ιδιότητα του «μη ορατού» των δώδεκα μοναχών, ως κατάσταση μεταφυσική.
Θεωρώ ότι γίνονται αόρατοι, «ανύπαρκτοι», μέσα από την άκρα ταπείνωση, την εκούσια και ολοκληρωτική διαγραφή της ύπαρξης τους, την οδυνηρή συντριβή κάθε προσδιορισμού του «εγώ» (ακόμη και των θεωρούμενων «καλών» και θετικών), μέσα από την ελεύθερη και απόλυτη αγάπη που δεν γνωρίζει υστεροβουλίες, γιατί προέρχεται από υπάρξεις που εκμηδένισαν τις ανάγκες.
Μ' αυτήν την έννοια, η αντηλιά των αόρατων εκτείνεται πέρα από τα όρια του Άθω, σε κάθε ασκητή της ταπείνωσης και της μηδένισης του «εγώ», σε κάθε «σαλό» που καταισχύνει τη σοφία των σοφών, σε κάθε άνθρωπο, μοναχό ή κοσμικό, που αγάπησε τόσο πολύ τον Θεό, ώστε «ηρπάγη» κοντά Του, ενώ συνέχιζε την ύπαρξη του σ' αυτήν τη ζωή και σ' αυτήν τη γη…
Φυσικά δεν μπορώ, προσωπικά εγώ, να γνωρίζω και να μιλήσω για τη βέβαιη ύπαρξη ή βέβαιη μυθολογία αυτών των μοναχών, μπορώ όμως με βεβαιότητα να πω ότι, εφόσον μπορούμε να γίνουμε μέτοχοι των καταστάσεων που οδηγούν σ' αυτήν την ενεργητική και δημιουργική «ανυπαρξία», οι δώδεκα μοναχοί θα ζουν πάντα μέσα στους μετόχους αυτών.
ΑΝΤΑΥΓΕΙΑ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ…
Οι αόρατοι της κορφής του Άθωνα είναι οι ταπεινοί, οι απλοί και ασήμαντοι οι πλήρεις Πνεύματος Αγίου που κυκλοφορούν μεταξύ μας.Κάνουν τη ζωή παράδεισο. Και ενώ σου χαρίζουν ό,τι πολύτιμο βρήκες στον κόσμο, δεν ζητούν καμμιά ανταμοιβή.
Δεν Θεωρούν τον εαυτό τους μεταξύ των ζώντων. Δεν έχει, κατ' αυτούς, καμμιά αξία η ύπαρξή τους. Ό,τι έχουν το οφείλουν στον Θεό. Ετσι καταλήγουν να είναι μια ανταύγεια καλοσύνης προς όλους, φανερώνοντας την αγάπη του Θεού προς τον κόσμο ολόκληρο. Αυτοί αγιάζουν το Όρος.
Σε κάνουν να αγαπάς τη ζωή, και σου ανοίγουν ορίζοντες ελευθερίας. Σου δίδουν όλα όσα δεν μπόρεσαν να σου δώσουν οι «σοφοί και συνετοί».Αυτοί δεν παρέρχονται και δεν χάνονται, έστω και αν περάσουν αιώνες. Βρίσκονται εδώ και παντού ως ευλογία και κουράγιο ανερμήνευτο.Το παραπάνω είναι απόσπασμα από το κείμενο του π. Βασιλείου Γοντικάκη, με το οποίο άρχισα. Η πληρότητα της γραφής του πάνω στο δέμα αυτό είναι απόλυτη.
Συνήθως, όταν αυτο-αποκαλύπτονται, ταυτόχρονα αποκαλύπτουν. Κι αυτό που αποκαλύπτουν βρίσκεται μέσα στον άλλον που έχουν απέναντι τους και που ο ίδιος πιθανόν να μην το είχε ποτέ συνειδητοποιήσει. Η επαφή μαζί τους δεν συγκινεί, συγκλονίζει. Όπως η αστραπή με τη λάμψη της, οξύτατη και σύντομη.Όπως ο Θεός, τιανταχού παρών και ταυτόχρονα υπερφυσικός. Όπως οι άγιοι, αφύσικα δυνατοί μέσα στην άκρα ταπείνωση.
Δεν νομίζω ότι έχει σημασία τι πιστεύει η διάνοια μας. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει, να απιστεί, να προσεύχεται ή να χλευάζει, να σέβεται ή να σαρκάζει… Ο καθένας μπορεί να σταθεί με την απόλυτη προσωπική του ελευθερία απέναντι σ' αυτό το μυστήριο. Κανένας δεν είναι «καλύτερος» ή «χειρότερος», εφόσον η άκρα ταπείνωση των αόρατων μπορεί να τους εμπεριέξει όλους με την ίδια αγάπη.
Posted: 08 Jul 2013 09:34 AM PDT
Χαλαρότερες ποινές για τους παιδόφιλους προβλέπει εξωφρενική τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα που βρίσκεται στο στάδιο της προετοιμασίας. Δείτε αποκλειστικά τις... ανατριχιαστικές αλλαγές.

Τη χαλάρωση των ποινών για αδικήματα που σχετίζονται με την παιδική πορνογραφία περιλαμβάνει τροποποίηση των σχετικών άρθρων του Ποινικού Κώδικα που αναμένεται να περάσει από τη Βουλή το προσεχές διάστημα.

Ο αριθμός των αδικημάτων αυτού του τύπου έχει τα τελευταία χρόνια αυξηθεί σημαντικά αφού το διαδίκτυο ευνοεί την διακίνηση παρόμοιου υλικού, ενώ οι υπολογιστές διευκολύνουν την αποθήκευση και φύλαξή του. Οι ιθύνοντες της ελληνικής πολιτείας επιλέγουν αυτήν ακριβώς την εποχή που οι διωκτικές αρχές ανά τον κόσμο εντείνουν την προσπάθειά τους να ανταπεξέλθουν στον όγκο των κρουσμάτων, για να βάλουν εμπόδια στις ελληνικές υπηρεσίες εντοπισμού και σύλληψης όσων καταστρέφουν την παιδική αθωότητα.

Αξίζει χαρακτηριστικά να σημειωθεί ότι με τις αλλαγές που προωθούνται, οι ποινές που προβλέπονται για τους παιδόφιλους θα είναι μικρότερες από εκείνες που επιφυλάσσει ο νόμος για τους συκοφάντες! Νομικοί κύκλοι παρατηρούν πως σε αρκετές από τις περιπτώσεις που ρυθμίζει το νέο άρθρο περί πορνογραφίας Ανηλίκων (265 Π.Κ.) εμφανίζει περισσότερες ομοιότητες με το παλαιότερο σχετικό άρθρο του 2002, παρά με το άρθρο 348Α με το οποίο η σχετική νομοθεσία εκσυγχρονίστηκε μερικώς το 2007- 2008.

Τι περιλαμβάνουν οι αλλαγές
Αναλυτικότερα, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες, μεταξύ των αλλαγών που σχεδιάζονται περιλαμβάνεται η μείωση της ποινής για κατοχή ή προμήθεια υλικού παιδικής πορνογραφίας, είτε προέρχεται από «την τεχνολογία της πληροφορίας και των επικοινωνιών» είτε όχι, σε ένα έτος και διαζευκτικά η επιβολή χρηματικής ποινής.
Η αντίστοιχη ποινή που ορίζει ο ισχύων Ποινικός Κώδικας στο άρθρο 348Α, όπως τροποποιήθηκε το 2007- 2008, προβλέπει φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή 50.000 έως 300.000 ευρώ. Ενώ δηλαδή στο ισχύον σήμερα πλαίσιο ο διακινητής, ο αγοραστής και ο κάτοχος προϊόντος παιδικής πορνογραφίας μέσω του διαδικτύου έχουν την ίδια αντιμετώπιση, μετά τη σχεδιαζόμενη ρύθμιση, ο προμηθευόμενος και κάτοχος τέτοιου υλικού αντιμετωπίζεται ευμενέστερα.

Η υποχώρηση της ποινής στο ένα έτος ισοδυναμεί πρακτικά με τη μη φυλάκιση του δράστη, αφού, όπως είναι γνωστό στους νομικούς και όχι μόνο κύκλους, στις συντριπτικά περισσότερες τέτοιες περιπτώσεις η ποινή εξαγοράζεται.

Το «καθ΄έξιν» που εξαφανίστηκε
Εξάλλου, οι διωκτικές αρχές έχουν, σύμφωνα με τα όσα ορίζει ο σημερινός κώδικας, τη δυνατότητα να παραπέμπουν όσους συλλαμβάνονται για τα συγκεκριμένα αδικήματα με την κατηγορία της καθ΄εξιν συμπεριφοράς, αφού σπάνια το υλικό που βρίσκεται στις έρευνες περιορίζεται σε μία μόνο φωτογραφία ή ένα μόνο video παιδικής πορνογραφίας. Ο λόγος είναι ότι οι παραβατικές πράξεις που τελούνται καθ΄εξιν τιμωρούνται αυστηρότερα.

Πράγματι, το σημερινό άρθρο του κώδικα ορίζει για τους καθ΄εξιν παραβάτες την κάθειρξη μέχρι 10 ετών σε συνδυασμό με χρηματική ποινή. Η ειδικότερη διάταξη για την καθ΄ εξιν τέλεση του αδικήματος λείπει από τη σχεδιαζόμενη τροποποίηση επιτρέποντας την ευμενέστερη μεταχείριση του κατηγορουμένου ασχέτως του αν αυτός παρέβη το νόμο μία ή χίλιες φορές.

Μια ακόμη εξόφθαλμα στρεβλή αλλαγή, αφορά τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο ανήλικος παρασύρθηκε ή εξωθήθηκε στην τέλεση πράξης σεξουαλικού χαρακτήρα που αποτελεί αντικείμενο πορνογραφικού υλικού και λόγω αυτού υπέστη βαριά σωματική βλάβη ή έχασε τη ζωή του. Ενώ στον ισχύοντα νόμο η ποινή που προβλεπόταν για τον δράστη ήταν ισόβια κάθειρξη, στη σχεδιαζόμενη ρύθμιση ορίζεται ότι διαζευκτικά της ισόβιας κάθειρξης μπορεί να επιβληθεί και πρόσκαιρη διάρκειας 15 έως 20 ετών σε συνδυασμό με χρηματική ποινή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αλλαγές αυτές βρίσκονται σε αντίθεση με το πνεύμα των γνωμοδοτήσεων που έχουν κατά το παρελθόν υποβάλει οι Εισαγγελείς κ. Σανιδάς και κ. Τέντες περί της άρσης απορρήτου σε σχετικές περιπτώσεις διαδικτυακών συμπεριφορών, ενώ ακυρώνουν μεγάλο μέρος της προσπάθειας που καταβάλουν οι διωκτικές αρχές στην εξάρθρωση των κυκλωμάτων διακίνησης παιδικού πορνογραφικού υλικού.
Posted: 08 Jul 2013 06:55 AM PDT
Η 5η Ιουλίου του 2013 θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «η πρώτη ημέρα του αιγυπτιακού εμφύλιου». Στο Κάιρο και στις υπόλοιπες μεγαλουπόλεις επικρατεί το χάος, ενώ η εκτίμηση για τις μελλοντικές εξελίξεις είναι απογοητευτική. Ουσιαστικά, μετά την πτώση του Hosni Mubarak, η χώρα έχει εισέλθει σε μια μακρόχρονη μεταβατική περίοδο, με κύρια χαρακτηριστικά το πολιτικό αδιέξοδο και τις συγκρούσεις μεταξύ των κοσμικών και των ισλαμιστών.

Όταν στις 30 Ιουνίου του 2012 ο Mohamed Morsi ανέλαβε την προεδρία της Αιγύπτου, έπρεπε να αντιμετωπίσει άμεσα δύο μείζονα προβλήματα. Τη δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας και τον πολιτικο-θρησκευτικά διαιρεμένο αιγυπτιακό λαό,
που είχε οδηγηθεί σε πόλωση. Ο Morsi απέτυχε να δώσει λύσεις και στις δύο αυτές προκλήσεις. Αντίθετα, επικεντρώθηκε στην εδραίωση της εξουσία των ισλαμιστών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση της φιλελεύθερης, κοσμικής και αστικής αιγυπτιακής κοινωνίας. Πέραν αυτών, δεν αφουγκράσθηκε τις πολυήμερες διαμαρτυρίες των πολιτών σε διάφορες πόλεις της χώρας, ούτε τις προειδοποιήσεις του αρχηγού των αιγυπτιακών ενόπλων δυνάμεων και υπουργού Άμυνας, Abdul Fatah Al-Sisi, ότι «η συνέχιση της διαμάχης των διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων για τη διαχείριση των κρατικών υποθέσεων μπορεί να οδηγήσει στην κατάρρευση του κράτους». Επίσης, δεν έγινε «αποδέκτης» της δυσαρέσκειας της Ουάσιγκτον, που συνέχιζε να διατηρεί επαφές με τον αιγυπτιακό στρατό.

Αυτά είναι τα βασικά αίτια για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Αίγυπτο. Ωστόσο, η αφορμή δόθηκε στις 22 Νοεμβρίου του 2012, όταν ο Αιγύπτιος πρόεδρος Mohammed Morsi εξέδωσε ένα αμφιλεγόμενο διάταγμα, το οποίο προέβλεπε ότι «οι αποφάσεις του είναι απρόσβλητες από τον έλεγχο της δικαστικής εξουσίας, μέχρι την έγκριση του νέου Συντάγματος». Το γεγονός αυτό, που χαρακτηρίσθηκε από τους δικαστικούς ως «αρπαγή της εξουσίας», δίχασε την αιγυπτιακή πολιτεία και αποτέλεσε την έναρξη ενός νέου γύρου βίαιων ταραχών. Θα πρέπει να τονισθεί ότι ο Αιγύπτιος πρόεδρος προχώρησε στην έκδοση του εν λόγω διατάγματος εκμεταλλευόμενος τη χρονική στιγμή των θετικών σχολίων προς το πρόσωπό του από τη διεθνή κοινότητα, για την εμπλοκή του αφενός στην κατάπαυση του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας, αφετέρου της έγκρισης ενός δανείου 4,8 δισ. δολαρίων από το ΔΝΤ προς την Αίγυπτο.

Ως αντίδραση στην έκδοση του διατάγματος από τον Αιγύπτιο πρόεδρο με σκοπό την επέκταση της εξουσίας του, προκλήθηκε η συνένωση ενός μέρους της διαιρεμένης αιγυπτιακής αντιπολίτευσης. Συγκεκριμένα, συστάθηκε το Εθνικό Μέτωπο Σωτηρίας (National Salvation Front – NSF), από προσωπικότητες όπως ο πρώην γενικός διευθυντής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας Mohamed El Baradei (συντονιστής του NSF), ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και επικεφαλής του Αραβικού Συνδέσμου, Amr Moussa, ο ηγέτης του αριστερού κόμματος «Αξιοπρέπεια» (Dignity Party), Hamdeen Sabahi, κτλ.

Φυσικά, εκτός από τον οργισμένο αιγυπτιακό λαό, ο πρωταγωνιστής και ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων είναι ο στρατός, στην ιδιοκτησία του οποίου ανήκει και ένα σημαντικό μέρος του κρατικού προϋπολογισμού. Συνιστά κράτος εν κράτει. Το Σύνταγμα κατοχυρώνει μεταξύ άλλων την αυτονομία και το απόρρητο του οικονομικού προϋπολογισμού των στρατιωτικών, την επιλογή της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων, παρέχει επιπρόσθετες εξουσίες εν καιρώ πολέμου, καθώς και επίσημο ρόλο στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής και της εθνικής στρατηγικής για την ασφάλεια της χώρας. Επιπρόσθετα, τους δίνει το δικαίωμα να δικάζουν πολίτες υπό ορισμένες συνθήκες στα στρατοδικεία, παρά τις έντονες αντιδράσεις εγχώριων και διεθνών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η αιγυπτιακή οικονομία
Η οικονομία της Αιγύπτου βασίζεται κυρίως στην τουριστική βιομηχανία, τις εισπράξεις από τη διώρυγα του Σουέζ, τις εξαγωγές υδρογονανθράκων και τα μεταναστευτικά εμβάσματα.

Πριν από το άτυπο πραξικόπημα της 3ης Ιουλίου, τα κύρια χαρακτηριστικά της αιγυπτιακής οικονομίας ήταν τα υψηλά ποσοστά του πληθωρισμού που παραμένουν στάσιμα και η ιδιαίτερα χαμηλή ανάπτυξη συγκρινόμενη με τη ραγδαία αύξηση του πληθυσμού. Το 2012, οι τιμές των τροφίμων αυξήθηκαν κατά 8% και ο συνολικός πληθωρισμός διαμορφώθηκε στο 7%. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, ο ρυθμός ανάπτυξης για το τρέχον έτος αναμένεται σε 1,6%, λόγω της αυξημένης πολιτικής έντασης, ενώ για να απορροφηθούν οι περίπου 600.000 νέοι Αιγύπτιοι, που εισέρχονται κάθε χρόνο στην αγορά εργασίας, απαιτείται ρυθμός ανάπτυξης της τάξης του 6-7%.

Οι κοινωνικές δαπάνες, η δαπανηρή εισαγωγή καυσίμων, οι επιδοτήσεις των τροφίμων και του ψωμιού, αλλά και η φυγή επενδυτικών κεφαλαίων έχουν δημιουργήσει τεράστια ελλείμματα στον προϋπολογισμό, που υπολογίζονται σε 26 έως 31 δισ. δολάρια για το τρέχον έτος. Σχεδόν τα τρία τέταρτα του προϋπολογισμού δαπανώνται στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, στις επιδοτήσεις και στις πληρωμές τόκων. Αναφορικά με τα συναλλαγματικά αποθέματα, θα πρέπει να τονίσουμε ότι, στα τέλη Μαΐου 2013, ανέρχονταν στα 16 δισ. δολάρια, λόγω εισροής τριών δισ. δολαρίων από το Κατάρ, και αρκούσαν για να καλύψουν εισαγωγές 3,2 μηνών. Προκειμένου να υποστηρίξει τις εξαγωγές και τον τουρισμό, η Κεντρική Τράπεζα έχει προσπαθήσει να διαχειριστεί την σταδιακή υποτίμηση της αιγυπτιακής λίρας, η οποίο έχει ολισθήσει 8% έναντι του δολαρίου το 2013.

Παρότι τη χρονική περίοδο Ιανουαρίου-Μαΐου 3013 ο τουρισμός σημείωσε άνοδο κατά 12,5% σε σχέση με την αντίστοιχη χρονική περίοδο του περασμένου έτους και τα έσοδα από τη διώρυγα του Σουέζ , το Μάιο του 2013, παρουσίασαν αύξηση κατά 1% σε σχέση με το Μάιο του 2012, εντούτοις, το 2013, η ανεργία ανήλθε σε 12, 9% από 12,4% το 2012 (10,4% το 2011).

Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα τη σημαντική αύξηση του κόστους ζωής των πολιτών, στη διάρκεια του 2013. Μάλιστα, η κατάσταση θα επιδεινώνονταν περαιτέρω, καθώς ο Morsi εξέταζε την πρόταση του ΔΝΤ για επιπρόσθετες φορολογικές αυξήσεις και περικοπές των επιδοτήσεων.

Ο ρόλος της Ουάσιγκτον
Μετά την ανατροπή του Hosni Mubarak, διακυβεύονται μια σειρά από αμερικανικά συμφέροντα, όπως η απαίτηση για ταχεία διέλευση των αμερικανικών πολεμικών πλοίων από τη Διώρυγα του Σουέζ προς τον Περσικό Κόλπο και αντιστρόφως, η διατήρηση της ισραηλινο-αιγυπτιακής συμφωνίας ειρήνης του 1979, η πιθανή αρνητική τροπή για τους Ισραηλινούς στο παλαιστινιακό πρόβλημα λόγω επιρροής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, το σημαντικό έλλειμμα ασφάλειας στη βόρεια περιοχή της χερσονήσου του Σινά, η διατήρηση της διμερούς αμερικανο-αιγυπτιακής στρατιωτικής συνεργασίας, η ανταλλαγή πληροφοριών σε θέματα τρομοκρατίας, καθώς και η πιθανή σύναψη σχέσεων συνεργασίας μεταξύ Καΐρου και Τεχεράνης (στις 30 Αυγούστου 2012, ο Morsi επισκέφθηκε την ιρανική πρωτεύουσα, για τη σύνοδο του Κινήματος των Αδεσμεύτων και υποσχέθηκε μια περισσότερο ισορροπημένη εξωτερική πολιτική).

Οι δυσοίωνες προβλέψεις για τις επερχόμενες εξελίξεις
Στην παρούσα φάση, το ζητούμενο για την αντιπολίτευση είναι αν θα κατορθώσει να συσπειρωθεί, ώστε να σχηματίσει ένα ενιαίο πολιτικό κίνημα, που θα μπορέσει να διεκδικήσει τις επόμενες εκλογές. Σ' αυτές τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις, ο Mohammed El Baradei αναμένεται να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα παραμένει το ισχυρότερο πολιτικό κόμμα. Αυτό σημαίνει ότι αν διεξάγονταν εκλογές σήμερα, η Μουσουλμανική Αδελφότητα μάλλον θα καταλάμβανε και πάλι την πρώτη θέση. Σε μια τέτοια περίπτωση, η κατάσταση περιπλέκεται περαιτέρω. Έστω ότι αλλάζουν τα δεδομένα και οι επιλογές της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος και ότι η αντιπολίτευση επιτυγχάνει να εκλέξει δικό της πρόεδρο. Ποια θα είναι η στάση των ισλαμιστών; Θα ξεχάσουν το πραξικόπημα και θα αναγνωρίσουν τη νομιμότητα του νέου προέδρου; Μήπως, η Αίγυπτος οδηγηθεί σε μια παρατεταμένη εμφύλια σύγκρουση;

Αυτό που αναμένεται για το επόμενο χρονικό διάστημα είναι η εντολή του προσωρινού προέδρου Adly Mansour για τη σύσταση μιας πολυκομματικής(;) επιτροπής αναθεώρησης του Συντάγματος και τη διεξαγωγή προεδρικών και βουλευτικών εκλογών. Δεδομένου όμως ότι ανατράπηκε με άτυπο πραξικόπημα ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος, ο οποίος μάλλον εξακολουθεί να υποστηρίζεται από την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, δημιουργεί τις προϋποθέσεις σημαντικής επιδείνωσης της εσωτερικής κατάστασης. Επομένως, η πόλωση και οι συγκρούσεις μεταξύ των κοσμικών και των ισλαμιστών, οι ανθρώπινες απώλειες και η αδυναμία κατάρτισης νέου Συντάγματος με τη συγκατάθεση του συνόλου των πολιτικών αντιπάλων, συνιστά το πλέον πιθανό σενάριο.

Γίνεται προφανές ότι τα αμερικανικά και ισραηλινά συμφέροντα ευνοούνται από τις τρέχουσες εξελίξεις στην Αίγυπτο, γεγονός που δημιουργεί ερωτήματα για το «αν υπήρξε παρότρυνση ή μεθοδευμένη προσπάθεια της Ουάσιγκτον προς τον Abdul Fatah Al-Sisi να λάβει την απόφαση απομάκρυνσης του Morsi από τον προεδρικό θώκο» και «αν στο επόμενο χρονικό διάστημα, η αιγυπτιακή αντιπολίτευση θα έχει την υποστήριξη των Αμερικανών».

Βασίλης Γιαννακόπουλος
Άρθρο του GeoStrategy στην εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ"
Posted: 08 Jul 2013 06:54 AM PDT
Γράφει ο Νίκος Μελέτης

Σε ποιον ανήκει τελικά ο Ανδρέας Παπανδρέου; Βάλθηκαν να μας μπερδέψουν καλοκαιριάτικα και να μας πείσουν ότι ο Ανδρέας πλέον βρίσκει τη θέση που του ανήκει δίπλα στα πορτρέτα του Τσε και του Λένιν, εκεί σε κάποια σκονισμένα γραφεία του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Τι οπορτουνιστική μύγα τσίμπησε τον Δημήτρη Κουτσούμπα και εξυμνεί το ΠΑΣΟΚ του 1980, και τον Αλέξη Τσίπρα να εμφανίζεται ως υπερασπιστής της πολιτικής κληρονομιάς του Ανδρέα;

Είναι προφανές ότι η εκλογική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ έχει αφήσει ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτικού χάρτη κενό. Η Κεντροαριστερά αυτή τη στιγμή ουσιαστικά δεν υπάρχει, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του κ. Βενιζέλου να περιορίσει τις απώλειες αλλά και του Φ. Κουβέλη να παίξει τον ρόλο που έπαιζε αυτό το κομμάτι της Αριστεράς, πατώντας διαρκώς σε δύο τουλάχιστον βάρκες.

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα μπορούσε να αντισταθεί στον πειρασμό προσέλκυσης των πολιτών που εξέφρασε το ΠΑΣΟΚ για τρεις δεκαετίες και ο ιδανικός τρόπος δεν ήταν άλλος από τη δημόσια διεκδίκηση ρόλου ιδεολογικού κληρονόμου του λαϊκού-πατριωτικού κινηματικού ΠΑΣΟΚ.

Το ΚΚΕ, βλέποντας την αδυναμία του να αντιμετωπίσει την ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο της Αριστεράς, στρέφεται στην ίδια πηγή ψηφοφόρων και με την ελπίδα ότι οι ύμνοι στον Ανδρέα ξυπνούν στο υποσυνείδητό τους αναμνήσεις τού «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο», «Οχι στα Διευθυντήρια των Βρυξελλών» κ.ά.

Ο Ανδρέας, εκτός από μεγάλος ηγέτης, που έκανε σημαντικές τομές και κυρίως θεμελίωσε την εθνική συμφιλίωση, θυμίζει και άλλα πράγματα. Την πολιτική των «θα», το οι «Βάσεις φεύγουν» (μένοντας), «Εξω από την ΕΟΚ» (αλλά ευτυχώς μείναμε), τη γιγάντωση του κράτους. Ποιον ακριβώς Ανδρέα εξυμνεί ο κ. Κουτσούμπας, ποια περίοδό του θαυμάζει ο Αλ. Τσίπρας; Γιατί όλο και περισσότερο δείχνουν να επιλέγουν τη «σκοτεινή» πλευρά του. Αλλά δεν έχει και τόση σημασία τελικά.

Δεν αναζητούν πολιτικά πρότυπα και σημείο αναφοράς. Ψήφους αναζητούν…

E-mail συντάκτη nmeletis@pegasus.gr
Posted: 08 Jul 2013 05:40 AM PDT
Του Κώστα Ράπτη

Να αποκαλέσουν το πραξικόπημα στην Αίγυπτο με το όνομά του: αυτό διεκδικεί επίμονα από τους συνομιλητές της η τουρκική διπλωματία, η οποία έχει αναδειχθεί στον πλέον δραστήριο διεθνή παίκτη, με στόχο την αποκατάσταση του καθαιρεθέντος (και πλέον κρατούμενου) Αιγύπτιου προέδρου Mohammad Morsi.

Μάλιστα ο Τούρκος πρωθυπουργός Tayyip Erdogan είχε το Σάββατο τηλεφωνική επικοινωνία με τον γ.γ. του ΟΗΕ Ban Ki Moon (ο οποίος επίσης έχει αποφύγει τη χρήση του όρου "πραξικόπημα", χάριν της περισσότερο ουδέτερης έκφρασης "επέμβαση του στρατού") για να του εκφράσει την ανησυχία του, σχετικά με το μέλλον της δημοκρατίας στην Αίγυπτο, η οποία απειλείται από παρατεταμένη και ενδεχομένως αιματηρή κρίση μετά την καθαίρεση του Morsi.

Ο δε υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Ahmet Davutoglu είχε τρεις τηλεφωνικές συνομιλίες με τον Αμερικανό ομόλογό του από τις 3 Ιουλίου και εξής, ενώ επικοινώνησε το Σαββατοκύριακο και με τον επικεφαλής της διπλωματίας του Κατάρ Khalid bin Mohammed al-Atiyya.

Σε τηλεοπτική εμφάνισή του το Σάββατο, ο Davutoglu θέλησε να τονίσει ότι η στάση της Άγκυρας υπαγορεύεται από θέση αρχής (ότι δηλ. εκλεγμένος ηγέτης ανατρέπεται μόνο στην κάλπη) και όχι από την ιδεολογική συγγένεια των Τούρκων κυβερνώντων με τον Morsi, ο οποίος άλλωστε υπήρξε ο σημαντικότερος ξένος προσκεκλημένος στο τελευταίο συνέδριο του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.

"Αν ο Mohammad el Baradei υφίστατο τις ίδιες αδικίες θα είχαμε την ίδια τοποθέτηση" ανέφερε χαρακτηριστικά ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, προσθέτοντας ότι ο σεβασμός των ελευθεριών είναι το στοιχείο το οποίο επιτρέπει στην Ιστορία να ακολουθεί τη φυσική της ροή.

Το ότι όμως το κύριο μέλημά του έχει να κάνει με τον αντίκτυπο της αιγυπτιακής κρίσης στο εσωτερικό της δικής του χώρας αποκαλύπτεται από τον παραλληλισμό στον οποίο προχώρησε ο Davutoglu ανάμεσα στα νυν διαδραματιζόμενα στη Χώρα του Νείλου με τα πραξικοπήματα του 1960, 1980 και 1997 στην Τουρκία.

Προφανώς ο παραλληλισμός δεν μπορεί παρά να είναι επιφανειακός, στον βαθμό που η Τουρκία (χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και υποψήφια για ένταξη στην Ε.Ε.) δεν αντιμετωπίζει θεσμική, οικονομική και κοινωνική κρίση εφάμιλλη με της Αιγύπτου, και ο τουρκικός στρατός όχι μόνο έχει "δαμασθεί" από τους πολιτικούς του προϊσταμένους αλλά και δεν διατηρεί τα τελευταία χρόνια τις ίδιες σχέσεις εμπιστοσύνης με την υπερατλαντική υπερδύναμη που έχει ο αιγυπτιακός.

Όμως γεγονός παραμένει ότι το μοντέλο της "ισλαμοδημοκρατικής" σύνθεσης το οποίο η Άγκυρα φιλοδοξούσε να εξαγάγει στην ευρύτερη περιοχή, καθίσταται πλέον μια αποκλειστικά τουρκική "ιδιομορφία", καθώς η "εποχή" της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Μέση Ανατολή μοιάζει να τελειώνει προτού καλά καλά αρχίσει.

Την ίδια στιγμή η τουρκική "διείσδυση" στην ευρύτερη περιφέρεια δοκιμάζεται για άλλη μία φορά, μετά τη Λιβύη και τη Συρία, καθώς το υπουργείο Οικονομικών της Τουρκίας δημιούργησε γραμμή έκτακτης επικοινωνίας με τους Τούρκους επιχειρηματίες οι οποίοι δραστηριοποιούνται στην Αίγυπτο. Οι ξένες άμεσες επενδύσεις Τούρκων επιχειρηματιών στην Αίγυπτο υπολογίζονται σε 2 δισ. δολάρια, ενώ οι τουρκικές εξαγωγές έφθασαν το 2012 τα 1,7 δισ. δολάρια.

Τα μέσα ενημέρωσης της γείτονος κάνουν ήδη λόγο για την "απογοήτευση" της τουρκικής διπλωματίας από τις αντιδράσεις των συνομιλητών της: όχι μόνο των Δυτικών (τους οποίους ήδη στηλιτεύει δημοσίως ο Erdogan για υποκρισία) αλλά και των Αράβων. Ωστόσο, μετά την πρωτοφανή οικειοθελή παραίτηση του Εμίρη Hammad του Κατάρ, υπέρ του τεταρτότοκου γιού του, και την εμφάνιση των Αιγύπτιων Σαλαφιστών (προστατευόμενων της Σαουδικής Αραβίας) στο πλευρό του Αιγύπτιου υπουργού Άμυνας στρατηγού Sisi είναι σαφές ότι στην ευρύτερη περιοχή έχει σημειωθεί μια ευρύτερη μετατόπιση. Οι αραβικές μοναρχίες που αντιμετώπιζαν με εχθρότητα τη Μουσουλμανική Αδελφότητα ως πιθανό φορέα ανατροπής δείχνουν να υπαγορεύουν τις εξελίξεις, ενώ αντίθετα ο άξονας Ντόχα-Άγκυρας (που κινήθηκε από κοινού για τη χειραγώγηση των εξελίξεων στη Συρία) βρίσκεται εκτός παιδιάς.

Την ίδια ώρα, η Άγκυρα αντιμετωπίζει άμεσο πρακτικό πρόβλημα στο πώς να μεταφράσει την "θέση αρχής" που προβάλλει για την Αίγυπτο σε ένα ρεαλιστικό σενάριο αποκατάστασης της δημοκρατικής νομιμότητας, ενώ ταυτοχρόνως προβάλλει το ερώτημα εάν θα διατηρήσει ή όχι σχέσεις με τις νέες αιγυπτιακές αρχές.
Posted: 08 Jul 2013 05:10 AM PDT
Οι τελευταίες εξελίξεις σχετικά με τον Σνόουντεν και την μή έκδοσή του στις ΗΠΑ από τις Ρωσικές αρχές, έχει δημιουργήσει ένα ψυχρό κλίμα μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας.
Ο αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάκα, ενδέχεται να ακυρώσει την προγραμματισμένη επίσκεψή του στη Μόσχα τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, εάν μέχρι τότε ο πρώην συνεργάτης της NSA, 'Εντουαρντ Σνόουντεν, εξακολουθεί να βρίσκεται στο Σερεμέτιεβο, αναφέρει η εφημερίδα «Kommersant» επικαλούμενη πηγή του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ.

Το Κρεμλίνο από την πλευρά του,σύμφωνα με δηλώσεις του επικεφαλής της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων της Κρατικής Δούμας, Αλεξέι Πουσκόφ δεν επιβεβαιώνει τις σχετικές πληροφορίες για πιθανή ακύρωση της επίσκεψης του Μπαράκ Ομπάμα στη Μόσχα.

Σημειώνεται ότι την Πέμπτη, ο Βλαντιμίρ Πούτιν έστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Αμερικανό ομόλογό του, για την Ημέρα της Ανεξαρτησίας επιβεβαιώνοντας και τη συνάντησή τους στη Μόσχα, στις 3-4 Σεπτεμβρίου, πριν από τη σύνοδο κορυφής της G20 στην Αγία Πετρούπολη.

Ο εκπρόσωπος του αμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, Μπερναντετ Μίχαν, δήλωσε ότι, ο Μπαράκ Ομπάμα πρόκειται να επισκεφθεί τη Ρωσία το Σεπτέμβριο, χωρίς όμως να διευκρινίζει αν πρόκειται για τη σύνοδο κορυφής της G20 στην Αγία Πετρούπολη, ή και για την προγραμματισμένη συνάντηση του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στη Μόσχα.

Η Ρωσία ετοιμάζεται για... ανταλλαγή
Πρωτοβουλία για την έναρξη διαδικασίας ανταλλαγής του Έντουαρντ Σνόουντεν έχουν ξεκινήσει Ρώσοι βουλευτές στην Κρατική Δούμα, ζητώντας από τη ρωσική Γενική Εισαγγελία να προωθήσει προς την αμερικανική πλευρά το αίτημα έκδοσης του 61χρονου Αλεξάντρ Ποτέεφ, ο οποίος διέφυγε στις ΗΠΑ το 2010.

Όπως θεωρείται πλέον βέβαιο από τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, σύμφωνα με πολυάριθμα σχετικά δημοσιεύματα, το εν λόγω πρώην στέλεχος της Υπηρεσίας Εξωτερικής Κατασκοπείας είναι αυτός που έδωσε στους Αμερικανούς τις πληροφορίες για το δίκτυο συνεργατών των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών οι οποίοι δρούσαν στις ΗΠΑ ως "ενσωματωμένοι στην κοινωνία πληροφοριοδότες".

Σύμφωνα με την καλά πληροφορημένη σε θέματα υπηρεσιών ασφαλείας δικτυακή πύλη segodnia.ru, ο Ποτέεφ "πρόδωσε έναντι μεγάλης χρηματικής αμοιβής" τους συναδέλφους του, μεταξύ των οποίων ήταν και η διάσημη πλέον Αννα Τσάπμαν, η οποία ανάμεσα στα άλλα απηύθυνε και πρόταση γάμου στον Σνόουντεν μέσω του λογαριασμού της στο Twitter.

Οι συνεργάτες των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονταν και ξένοι υπήκοοι, είχαν ανταλλαχθεί λίγο μετά τη σύλληψή τους, τον Ιούλιο του 2010 στη Βιέννη με πράκτορες των αμερικανικών και βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, οι οποίοι είχαν συλληφθεί και καταδικαστεί στη Ρωσία.

Μετά την επιστροφή τους στη Ρωσία οι δέκα εκδοθέντες έτυχαν υποδοχής ηρώων και είχαν συναντηθεί με τον Β.Πούτιν, ενώ ειδικά η όμορφη Άννα Τσάπμαν ακολούθησε "επικοινωνιακή" καριέρα με δημόσιες εμφανίσεις, συνεντεύξεις κλπ.

Κατά τους συναδέλφους του, ο Ποτέεφ ήταν κλεπτομανής και η παθολογική λατρεία του για χρήματα αποτέλεσε το κλειδί για τη στρατολόγησή του από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες φαίνεται πως επί μία δεκαετία γνώριζαν την ύπαρξη του δικτύου στις ΗΠΑ και το "καθοδηγούσαν" εντέχνως, κάποτε και μέσω του ίδιου του Ποτέεφ, ο οποίος είχε και προσωπική επαφή με κάποιους από αυτούς. Το 2011 στρατοδικείο της Μόσχας καταδίκασε τον Ποτέεφ ερήμην σε 25 χρόνια κάθειρξης σε φυλακές υψηλής ασφαλείας.
Posted: 08 Jul 2013 05:32 AM PDT
Η κρατική αεροπειρατεία εναντίον του προέδρου της Βολιβίας από ευρωπαϊκές χώρες αναβίωσε την ιμπεριαλιστική εικόνα της ΕΕ


Περιφρόνηση και οργή απέναντι στην Ευρώπη προκάλεσε σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική η πρωτοφανής και όντως κατάπτυστη ενέργεια της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας την περασμένη εβδομάδα να απαγορεύσουν την πτήση στον εθνικό εναέριο χώρο τους του προεδρικού αεροσκάφους της Βολιβίας κατόπιν απαίτησης των ΗΠΑ...

Ούτως ή άλλως, αυτή καθαυτή μια τέτοια απαγόρευση υπερπτήσης αεροπλάνου που μεταφέρει τον ηγέτη μιας χώρας συνιστά εχθρική πράξη και παραβίαση θεμελιωδών κανόνων συμπεριφοράς στις διεθνείς σχέσεις. Αυτή η εχθρική πράξη καθίσταται ιδιαζόντως σοβαρή όταν γίνεται από ομάδα χωρών που συνορεύουν, καθώς θέτει πλέον σε κίνδυνο τη ζωή του περί ου ο λόγος ηγέτη, όταν απαγορεύεται η προσγείωση ακόμη και για ανεφοδιασμό καυσίμων. Εγγίζει δε τα όρια της πράξης κρατικής αεροπειρατείας, όταν το αεροσκάφος υποχρεώνεται να προσγειωθεί σε τρίτη χώρα και εκεί του απαγορεύεται ουσιαστικά η απογείωση, αν προηγουμένως δεν... ελεγχθούν (!) το πλήρωμα και οι επιβάτες αυτού του προεδρικού αεροσκάφους από αστυνομικούς και πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών του κράτους στο οποίο προσγειώθηκε.

Πάνω από 13 ολόκληρες ώρες παρέμεινε καθηλωμένο στο έδαφος το αεροπλάνο του Προέδρου της Βολιβίας Εβο Μοράλες στο αεροδρόμιο της Βιέννης, επειδή οι κυβερνήσεις της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας αρνούνταν να δώσουν άδεια υπερπτήσης, αν προηγουμένως δεν ερευνούσαν το αεροσκάφος Αυστριακοί πράκτορες! Το ακόμη πιο εξωφρενικό είναι δε ότι το Παρίσι, η Ρώμη, η Μαδρίτη και η Λισαβόνα ενεργούσαν κατά τον απαράδεκτο αυτό τρόπο υπακούοντας σε εντολή της Ουάσιγκτον στο πλαίσιο μιας υπόθεσης, η οποία υποτίθεται ότι είχε κάνει έξαλλους τους Ευρωπαίους εναντίον των... Αμερικανών!

Απύθμενη άβυσσος ευρωπαϊκής υποκρισίας, όπως αποδεικνύεται. Τρελαίνεται κανείς όταν συνειδητοποιεί ότι όλη αυτή η ιστορία κρατικής αεροπειρατείας εκ μέρους των Ευρωπαίων έλαβε χώρα επειδή οι κυβερνήσεις των εμπλεκομένων ευρωπαϊκών κρατών παραβίασαν θεμελιώδεις κανόνες διακρατικής συμπεριφοράς, γιατί η CIA τους μεταβίβασε κάποιες «φήμες» ότι δήθεν στο αεροπλάνο του Εβο Μοράλες βρισκόταν και ο νεαρός Αμερικανός πράκτορας Εντουαρντ Σνόουντεν. Αυτός δηλαδή, που αποκάλυψε ότι η μυστική υπηρεσία των ΗΠΑ NSA παρακολουθεί όλο τον πλανήτη και όλους τους ηγέτες των συμμαχικών της, των φιλικών και φυσικά και των εχθρικών κρατών, αλλά πρωτίστως τους εταίρους των Αμερικανών.

Η σοσιαλιστική κυβέρνηση της Γαλλίας, η κεντροαριστεροδεξιά κυβέρνηση της Ιταλίας και οι δεξιές κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Πορτογαλίας συνήργησαν δηλαδή σε επιχείρηση κρατικής αεροπειρατείας κατ' απαίτηση της CIA στη βάση «φημών»! Φαίνεται παρανοϊκό, αλλά είναι η ωμή και σκληρή, πικρή αλήθεια. Αυτή η πραγματικότητα όμως έχει ευρύτατες συνέπειες σε όλους τους πολιτικούς τομείς.

Οταν αποκαλύπτεται π.χ. ότι ο Φρανσουά Ολάντ δρα περιδεής κατ' εντολήν της CIA, είναι προφανώς γελοίο να περιμένει κανείς από ένα τέτοιο πολιτικό ανθρωπάκι να ηγηθεί της αντίστασης των ευρωπαϊκών χωρών του Νότου προς το Τέταρτο Ράιχ της Γερμανίας! Ακόμη και αν ο Σνόουντεν βρισκόταν όντως στο προεδρικό αεροσκάφος της Βολιβίας, τι τον ένοιαζε τον Ολάντ αν ο Μοράλες έπαιρνε μαζί του τον Αμερικανό πράκτορα στη χώρα του; Από πού κι ως πού θα έπρεπε η Γαλλία να απαγορεύσει την υπερπτήση του αεροπλάνου του Βολιβιανού προέδρου για τον λόγο αυτόν; Θα τρελαθούμε εντελώς; Ο θλιβερός ευρωπαϊκός Τύπος επιχειρεί να υποβαθμίσει το θέμα σε ένα «ατυχές» περιστατικό που συνέβη επειδή οι «φήμες» της CIA -που ακόμη θα γελούν στο Λάνγκλεϊ, στην έδρα της, με τον αυτοεξευτελισμό των Ευρωπαίων και δη των Γάλλων- αποδείχθηκαν «αβάσιμες». Υπονοούν δηλαδή έτσι πως αν όντως είχαν βρει τον Σνόουντεν μέσα στο αεροπλάνο του Μοράλες, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα με την κρατική αεροπειρατεία!

Το μοναδικό κακό ήταν ότι δεν βρήκαν τον Σνόουντεν και εκτέθηκαν, ενώ αν τον είχαν βρει όλα θα ήταν εντάξει! «Η Ευρώπη πέφτει στην παγίδα του ιμπεριαλιστικού στερεότυπου στην ξαφνική διένεξη με τη Βολιβία» αναστενάζουν στον τίτλο σχετικού ρεπορτάζ τους οι «Φαινάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. «Η προσγείωση του αεροσκάφους επέτρεψε στις αριστερές λατινοαμερικανικές δυνάμεις να επιτεθούν στη Δύση» προσθέτει ο υπότιτλος, αντιστρέφοντας πλήρως την πραγματικότητα. Το πρόβλημα δηλαδή δεν είναι η κρατική αεροπειρατεία των Ευρωπαίων, αλλά η... επίθεση των αριστερών κατά της Δύσης! «Αυτό που έκανε η επίθεση (σ.σ. κατά του Μοράλες) είναι ότι μας ένωσε περισσότερο» δήλωσε, αντιθέτως ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο.
Posted: 08 Jul 2013 08:38 AM PDT

Επεισόδια σημειώθηκαν λίγο πριν από τις 12:00 στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών, στα Προπύλαια, όταν ομάδα φοιτητών που ανήκουν σε αριστερές οργανώσεις εισέβαλε στο κτίριο, όπου ήταν σε εξέλιξη σύσκεψη καθηγητών του Ιδρύματος.

Επικράτησε ένταση, ενώ στο σημείο έφθασαν άνδρες της Αστυνομίας, με αποτέλεσμα να "ανάψουν" γρήγορα τα αίματα.

Ακολούθησε χρήση χημικών αλλά και μάχες σώμα με σώμα μεταξύ φοιτητών και αστυνομικών. Σύμφωνα με την Αστυνομία 39 άτομα έχουν προσαχθεί στην Ασφάλεια Αττικής, προκειμένου να διαπιστωθεί αν έχουν σχέση με τα επεισόδια.

Εξαιτίας των γεγονότων η οδός Πανεπιστημίου παρέμεινε για ώρες κλειστή. 

Πηγή: Newsbomb









Posted: 08 Jul 2013 03:45 AM PDT
Του Κώστα Λαπαβίτσα 

Οι προγραμματικές θέσεις του Σύριζα, όπως κατατέθηκαν στον προσυνεδριακό διάλογο, είναι εκτενέστατες καλύπτοντας πλήθος ζητημάτων της ελληνικής κοινωνίας και του παγκόσμιου καπιταλισμού. Στο θέμα όμως της αντιμετώπισης του χρέους αφιερώνουν μόλις μία παράγραφο. Ο στόχος του Σύριζα φαίνεται να είναι η επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και η αποπληρωμή όσου απομένει – μετά από μια περίοδο χάριτος – ανάλογα με το ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας.

Η παράγραφος για το χρέος είναι παρ' όλα αυτά γραμμένη με εξαιρετική προσοχή. Δεν αναφέρει πουθενά ότι ο Σύριζα θα προβεί σε μονομερείς ενέργειες, ούτε και υπάρχει λέξη για διακοπή πληρωμής των τόκων όσο θα διαρκεί η επαναδιαπραγμάτευση. Είναι φανερό ότι οι συντάκτες των θέσεων έχουν πλήρη συναίσθηση ότι στο θέμα του χρέους διακυβεύεται κάτι πολύ σοβαρό. Θυμίζουν ανθρώπους που βαδίζουν σε ναρκοπέδιο.

Η ίδια η μορφή του κειμένου δείχνει τη σημασία που υπόρρητα αποδίδεται στο ζήτημα του χρέους. Στις πολλές χιλιάδες λέξεις των προγραμματικών θέσεων, δύο μόνο σημεία εμφανίζονται με ηθελημένα έντονους χαρακτήρες. Το πρώτο αναφέρεται στο στόχο σχηματισμού κυβέρνησης της συμπαραταγμένης Αριστεράς. Η πολιτική σημασία μιας τέτοιας εξέλιξης είναι καταφανής και πολύ φυσιολογικά το κείμενο παρέχει εκτενή ανάλυση της σπουδαιότητάς της.

Το δεύτερο βρίσκεται στη σύντομη παράγραφο περί χρέους και μας πληροφορεί ότι κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων είναι πιθανόν να υπάρξουν εκβιασμοί για διακοπή της χρηματοδότησης, έξοδο από το ευρώ και ίσως και άλλοι. 'Δεσμεύεται΄ όμως ο Σύριζα να τους αντιμετωπίσει με όλα τα όπλα που διαθέτει, είναι έτοιμος να αναμετρηθεί και με 'τη χειρότερη έκβαση' και δηλώνει την εμπιστοσύνη του στον ελληνικό λαό. Κι εκεί η παράγραφος τελειώνει.

Ίσως ρωτήσει κανείς, μα έχει τόση σημασία τι λέει ένα μακροσκελέστατο κείμενο αρχών και προθέσεων; Η απάντηση είναι, ναι, έχει. Αφενός γιατί οι παραδόσεις της Αριστεράς απαιτούν ακρίβεια και καθαρότητα στις προγραμματικές θέσεις. Αφετέρου γιατί υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο Σύριζα να σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση και μάλιστα σύντομα. Κι εδώ τα πράγματα μπλέκουν.

Σε πρόσφατη ομιλία του στην Πάτρα ο Αλέξης Τσίπρας απάντησε σε όσους ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχουν τα κονδύλια για να εκτελεστεί το πρόγραμμα του Σύριζα λέγοντας ότι λεφτά μπορούν να βρεθούν αν η χώρα απλώς δεν πληρώσει τους τόκους του 2013-6, τους οποίους υπολόγισε σε πάνω από 25δις. Το πρώτο που έχει να παρατηρήσει κανείς είναι ότι το ύψος των τόκων έχει έτσι κι αλλιώς υποχωρήσει δραματικά μετά το PSI. Αλλά η μη πληρωμή των τόκων από μόνη της δεν απαλλάσσει τη χώρα από το βάρος τους, αφού θα κεφαλαιοποιηθούν και κάποια στιγμή θα πληρωθούν. Ούτε αφήνει πόρους για ανάπτυξη αμέσως, αφού τα χρήματα των τόκων η Ελλάδα τα δανείζεται. Πόροι για ανάπτυξη μπορεί να υπάρξουν μόνο αν σταματήσουν όλες οι πληρωμές στο χρέος, περιλαμβανομένων των χρεολυσίων, επέλθει η δραστική μείωση του όγκου του και, το κυριότερο, απαλλαγεί η χώρα από την τραγική πολιτική της Τρόικα που επιδιώκει να δημιουργήσει δημοσιονομικό πλεονάσμα ακριβώς για να εξυπηρετείται το χρέος.

Είναι αλήθεια βέβαια ότι ο Αλέξης Τσίπρας, παρά τα όσα του προσάπτει η ΝΔ, ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός στο σημείο αυτό και πουθενά δεν αναφέρθηκε σε στάση πληρωμών, ή ακριβέστερα σε μορατόριουμ αποπληρωμής τόκων. Παρέθεσε απλώς ορισμένα από τα οφέλη που πιστεύει ότι θα έχει η χώρα, αν καταφέρει να επαναδιαπραγματευτεί το χρέος της κατά το πρότυπο της μεταπολεμικής Γερμανίας το 1953, δηλαδή περίπου όπως προτείνουν τα προσυνεδριακά κείμενα.

Ας αφήσουμε κατά μέρος το κατά πόσο θα ήταν επιθυμητό για την Ελλάδα ένα μοντέλο αναδιάρθρωσης χρέους που εφάρμοσαν οι ΗΠΑ στην ηττημένη Γερμανία ώστε να την εντάξουν για τα καλά στη σφαίρα επιρροής τους, κι ας μείνουμε στο θέμα της στάσης πληρωμών. Γιατί μπορεί ο πρόεδρος του Σύριζα να απέφυγε να αναφερθεί σε μονομερείς ενέργειες, αλλά ο Νίκος Βούτσης δήλωσε ότι κατά την περίοδο των διαπραγματεύσεων, ίσως για πέντε ή έξι μήνες, η χώρα θα μπορούσε να σταματήσει να εκπληρώνει τις δανειακές της υποχρεώσεις. Με τα χρήματα αυτά, που τα υπολόγισε σε πάνω από 4δις, θα είχε τη δυνατότητα να εξυπηρετήσει τις άμεσες ανάγκες της. Αν χρειαζόταν μεγαλύτερο διάστημα, ο Σύριζα θα το μπορούσε να το αντιμετωπίσει μαζί 'με το λαό'.

Είτε ομολογείται ανοιχτά, λοιπόν, είτε όχι, το θέμα της στάσης πληρωμών υφέρπει στις θέσεις του Σύριζα για το χρέος. Πως θα μπορούσε να ήταν αλλιώς; Είναι καλές οι διακηρύξεις ότι η διακοπή της εξυπηρέτησης του χρέους για διάστημα μηνών, ή ετών, και η δραστική του αναδιάρθρωση θα γίνουν μέσω διαπραγματεύσεων και χωρίς μονομερείς ενέργειες. Αν όμως, όπως είναι πιθανότερο, οι δανειστές δε συναινέσουν, τότε μια κυβέρνηση της Αριστεράς που προτάσσει την κοινωνική και εθνική επιβίωση της χώρας θα πρέπει να κάνει αυτό που οφείλει.

Αυτό φυσικά είναι το διακύβευμα της επίμαχης παραγράφου των προγραμματικών θέσεων. Η εμπειρία της Κύπρου κατέδειξε το περιεχόμενο και τη φύση των εκβιασμών που θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα αν επιχειρήσει δυναμικά να επαναδιαπραγματευτεί το χρέος της. Μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα πρέπει συνεπώς να είναι έτοιμη για γρήγορες αποφάσεις, χωρίς να εξαρτάται από τη στήριξη των 'χωρών του Νότου', ή άλλων. Αν όμως προχωρήσει σε μονομερή στάση πληρωμών, θα βρεθεί τάχιστα προ του φάσματος διακοπής χρηματοδότησης και εξόδου από το ευρώ, δηλαδή στη 'χειρότερη έκβαση' που υπονοούν οι προγραμματικές θέσεις του Σύριζα.

Τι ακριβώς θα κάνει τότε ο Σύριζα; Η διακήρυξη ότι είναι έτοιμος να αναμετρηθεί με οποιοδήποτε ενδεχόμενο φέρνει χαμόγελο στα χείλη. Η στάση πληρωμών, η διακοπή χρηματοδότησης, η αναστολή παροχής ρευστότητας στις τράπεζες και η έξοδος από τη νομισματική ένωση είναι κατακλυσμιαία γεγονότα που απαιτούν συνεκτικό σχέδιο για να αντιμετωπιστούν. Ποιός και που έχει καταρτίσει τέτοιο σχέδιο; Μικρός ο τόπος, θα το γνωρίζαμε. Ακόμη περισσότερο, για να αντιμετωπιστούν με τρόπο που θα είναι υπέρ των λαϊκών συμφερόντων είναι απολύτως απαραίτητο να συμμετάσχουν ενεργά τα λαϊκά στρώματα σε ότι χρειαστεί να γίνει. Για να υπάρξει λαϊκή συμμετοχή όμως δεν αρκούν απλές διακηρύξεις εμπιστοσύνης. Απαιτείται πλήρης ενημέρωση, καθαρότητα στις θέσεις και συστηματική οργάνωση από καιρό. Έχουν γίνει έστω και τα στοιχειώδη γι' αυτο;

Στα τρία χρόνια των Μνημονίων ο Σύριζα μετεξελίχθηκε με τρόπο εκπληκτικό. Το 2010 είχε ελάχιστη αντίληψη της σημασίας του χρέους, ή ακόμη και του τι συνέβαινε στη χώρα, ή την Ευρώπη γενικότερα. Γρήγορα συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να μπει μπροστά στο αντιμνημονιακό κίνημα, πράγμα που έκανε με επιτυχία κι έτσι μετατράπηκε στο κόμμα στο οποίο προσβλέπει η ελληνική κοινωνία και όχι μόνο. Πάντα όμως τόνιζε ότι παραμένει πιστός στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και ότι θα αλλάξει τα πράγματα σε συνεργασία με τους εταίρους μας, χωρίς μονομερείς δράσεις στο θέμα του χρέους και χωρίς να τεθεί σε αμφισβήτηση η παραμονή μας στο ευρώ. Είναι πολύ πιθανό επομένως οι διαμορφωτές της πολιτικής του γραμμής να ενοχλούνται σφόδρα από τη συνεχή ανακίνηση του θέματος της στάσης πληρωμών και της εξόδου από το ευρώ. Μπορεί ακόμη και να πιστεύουν ότι κάνει ζημιά στις προοπτικές της κυβέρνησης της Αριστεράς.

Λυπάμαι, αλλά η συνεχής ανακίνηση δεν οφείλεται ούτε στη μονομανία μερικών, ούτε στην αναντίρρητη κακοβουλία της ΝΔ και της παράταξης του ευρώ γενικότερα. Είναι στη φύση των πραγμάτων, όπως υπόρρητα αναγνωρίζουν και οι προγραμματικές θέσεις του Σύριζα. Αν πραγματικά θέλει να αλλάξει την Ελλάδα και όχι απλώς να σχηματίσει κυβέρνηση, ο Σύριζα έχει υποχρέωση να αντιμετωπίσει το θέμα με σοβαρότητα και όχι με διακηρυκτικές παραγράφους στα προσυνεδριακά κείμενα. Οι παραδόσεις της Αριστεράς, η απλή λογική των ψηφοφόρων, αλλά κυρίως η τραγική κατάσταση της χώρας, απαιτούν καθαρότητα από το κόμμα που θέλει να είναι ο πυρήνας της κυβέρνησης που χρειάζεται ο τόπος. Το συνέδριο είναι μία ευκαιρία.

Πηγή: costaslapavitsas
Posted: 08 Jul 2013 03:20 AM PDT
Η εμμονή της Γερμανίας στην αποτελεσματικότητα των μέτρων λιτότητας που επιβάλλει, όχι μόνο στο χειμαζόμενο Νότο, αλλά και στους συμμάχους της στο Βορά, πέρα από τις ηθικίστικες δικαιολογίες που ξεφουρνίζει, κυρίως για εσωτερική κατανάλωση και χάιδεμα αυτιών των πολυπληθών αναγνωστών της Bild, βασίζεται σε μια λοξή ανάγνωση της δικής της εξαγωγικής επιτυχίας, που ακολούθησε την υιοθέτηση το 2003 από την ίδια και τον σοσιαλδημοκράτη ΥΠΟΙΚ Σρέντερ, της Ατζέντας 2010, η οποία προέβλεπε αύξηση της ανταγωνιστικότητας δια της περιστολής μισθών, απορρύθμισης της εργασίας, φτηνού ευρώ σε σχέση με το μάρκο αν εξακολουθούσε να υπάρχει και για να μη το ξεχνάμε, υπέρβασης των κριτηρίων του Μάαστριχτ για το δημόσιο έλλειμμα.

Τώρα, όμως, που η πραγματικότητα της Ελλάδας, Πορτογαλίας, Ισπανίας και Ιταλίας βγάζει μάτι ως προς την επιτυχία της γερμανικής συνταγής, πληθαίνουν και οι φωνές, λίγο αργοπορημένες είναι αλήθεια, ότι η επιτυχία της Γερμανίας δεν είναι και τόσο επιτυχία, όπως η ίδια θέλει να βαυκαλίζεται.

Χωρίς να το αντιλαμβάνεται, επιστρατεύοντας πριν λίγο καιρό την ΕΚΤ στο να βγάζει μακροσκελείς εκθέσεις σχετικά με τον ελλείποντα πλούτο των Γερμανών σε σχέση με τους ομολόγους τους στο Νότο, και βάζοντας τον Τόμσεν να διαδίδει ότι οι συντάξεις των Ελλήνων κατά μέσο όρο είναι μικρότερες από τις συντάξεις των Γερμανών, η εντύπωση που μένει τελικά δεν είναι ότι οι Νότιοι γδέρνουν τους Γερμανούς, αλλά ότι η Γερμανία γδέρνει τους ίδιους της τους πολίτες. Και πράγματι, παρά το μεγάλα της εμπορικά πλεονάσματα, αδιάλειπτα από το 1952 με εξαίρεση το χρόνο της ενοποίησης με την Ανατολική Γερμανία, ο συσσωρευμένος πλούτος δεν μετακυλίστηκε προς τους εργαζόμενους που έβαλαν πλάτη, αλλά συσσωρεύτηκε στα ανώτερα εισοδηματικά στρώματα, καθιστώντας τη Γερμανία μια από την πρώτες χώρες ως προς την ανισοκατανομή. Το ότι οι γερμανικές συντάξεις είναι τόσο χαμηλές δεν είναι κατόρθωμα για το οποίο πρέπει να υπερηφανεύεται. Τουναντίον μάλιστα.

Επίσης, η Γερμανία αντί να ανακυκλώνει τα πλεονάσματά της στο εσωτερικό, όπως της ζητείται να κάνει σήμερα για να δοθεί μια εξαγωγική ανάσα στην περιφέρεια που ασφυκτιά, προτίμησε όλο αυτό τον καιρό που επωφελούνταν από τα χαμηλά, έως αρνητικά επιτόκια, να τα τοποθετεί σε εξωτικά χρηματιστηριακά προϊόντα στο εξωτερικό και σε οικιστικές φούσκες στην Ιρλανδία και Ισπανία. Το αποτέλεσμα των ενεργειών αυτών ήταν να χαθεί από το 2006 έως σήμερα, έως και το 20% του γερμανικού ΑΕΠ, όπως αποκάλυψε πρόσφατη έκθεση του Marcel Fratzscher από το Ινστιτούτο οικονομικής έρευνας DIW του Βερολίνου. Μεταφραζόμενο σε ευρώ, οι Γερμανοί επενδυτές έχασαν δηλαδή, γύρω στα 400 δις. Αν ήταν περισσότερο προσεκτικοί, και προτιμούσαν να επενδύσουν στο εσωτερικό τις αποταμιεύσεις τους, που είναι από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως, σήμερα θα ήταν σαφώς πλουσιότεροι. Τώρα ποιοι, αυτό είναι άλλο ερώτημα.

Ένα σκάλισμα λίγο πιο κάτω από τις ρητορείες και την επιφάνεια, δείχνει ότι το γερμανικό θαύμα οφείλεται περισσότερο σε μια καλοσερβιρισμένη αφήγηση παρά στην απτή πραγματικότητα. Ας δούμε κάποιες λεπτομέρειες, όπως τις εκθέτει το Spiegel, σε άρθρο του με τίτλο «Η πάσχουσα υποδομή».

«Καθ' ένας που περιδιαβαίνει τη χώρα θα παρατηρήσει δρόμους γεμάτους τρύπες, παρατημένες σιδηροδρομικές γραμμές, ερειπωμένα σχολεία, εργοστάσια που εγκαταλείπονται για να μεταφερθούν στο εξωτερικό, γερασμένες γέφυρες, φθαρμένες πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις και πεπαλαιωμένα τηλεφωνικά δίκτυα».

Όπως αναφέρει ο Υπουργός Μεταφορών του κρατιδίου της Βεστφαλίας, πολλές από τις γέφυρες της χώρας χρονολογούνται από το 1970, σε πολλά σημεία είναι σάπιες και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην αυξανόμενη κίνηση. Συγκεκριμένα, από τις 100 γέφυρες, οι 80 βρίσκονται σε ελεεινή κατάσταση, και χρειάζονται περί τα 4 δις ευρώ για να ξαναγίνουν ασφαλείς. Επίσης, το 20% των autobanhs και το 40% των ομοσπονδιακών δρόμων χρειάζονται ομοίως επισκευές.

Πριν από 15 περίπου χρόνια η αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων της χώρας ανερχόταν στο 20% του ΑΕΠ, ή στα 500 δις ευρώ, ενώ, το 2011 τα περιουσιακά στοιχεία λόγω παλαιότητας και παραμέλησης δεν αξίζουν πάνω από 13 δις ευρώ, ή το 0.5% του ΑΕΠ.

Κοντολογίς, όπως δείχνει και η έκθεση DIW, η Γερμανία πάσχει από χρόνια έλλειψη επενδύσεων σε υποδομές, που είναι και η κύρια αιτία για τη μειωμένη παραγωγικότητα, για την αντιστάθμιση της οποίας επιστρατεύτηκε όλα αυτά τα χρόνια η πολιτική μείωσης του εργατικού κόστους. Για παράδειγμα, το 1999 οι συνολικές επενδύσεις (ιδιωτικές και δημόσιες) ανέρχονταν στο 20% του ΑΕΠ, ενώ σήμερα αντιπροσωπεύουν το 17%, το οποίο σημαίνει ότι περίπου 1 τρις ευρώ έχουν αποσυρθεί από τη συντήρηση δρόμων, σιδηροδρομικών γραμμών και μηχανημάτων. Το γεγονός αυτό, καθώς και η διόγκωση του εργατικού δυναμικού με άτομα χαμηλής εξειδίκευσης, (το 17% αποτελείται από mini jobbers), προβλέπεται να μειώσουν ακόμα περισσότερο τη γερμανική ανταγωνιστικότητα.

Στο παρακάτω γράφημα φαίνεται η θέση της Γερμανίας ως προς τις δημόσιες επενδύσεις, που είναι από τις χαμηλότερες του ΟΟΣΑ, στο 1.5% του ΑΕΠ, πολύ χαμηλότερες δηλαδή, και από αυτές της Μ. Βρετανίας και των ΗΠΑ.


«Είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς», συνεχίζει η έκθεση, «αλλά, όταν έρχεται η συζήτηση στις πιο σημαντικές τεχνολογίες του 21ου αιώνα, όπως στα high-speed δίκτυα του ιντερνετ, η Γερμανία βρίσκεται πολύ πίσω, πιο πίσω ακόμα και από τη Βουλγαρία, τη Λιθουανία και τη Ρουμανία».

Η έκθεση DIW συνεχίζει ανατέμνοντας πολλούς ακόμα από τους αναχρονισμούς και τις δυστοκίες του γερμανικού οικονομικού μοντέλου. Πριν από ενάμισι χρόνο, όταν η Ελλάδα βαλλόταν από παντού για το πλήθος των προστατευόμενων επαγγελμάτων της, είχαμε θέσει το ερώτημα για το "Πού βρίσκονται τα περισσότερα κλειστά επαγγέλματα". Η απάντηση ήταν ανέλπιστη: Στη Γερμανία, φυσικά!

Κι όσον αφορά τις δομικές μεταρρυθμίσεις για την ενθάρρυνση των επενδύσεων, όπως για παράδειγμα το σύστημα φορολόγησης, την απάντηση τη δίνει ο ΟΟΣΑ, ο οποίος την κατατάσσει σε μια από τις χαμηλότερες πάλι θέσεις μεταξύ των μελών του.

Και να σκεφτείς, ότι μόλις αντιγράψαμε το γερμανικό φορολογικό σύστημα!

ΥΓ. Για το "Γερμανικό Θαύμα" δείτε και το άρθρο του Economist, "Dissecting the Miracle".

Πηγή Cynical
Posted: 08 Jul 2013 04:17 AM PDT
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Τρελοί από τη χαρά τους είναι ο πρωθυπουργός –ιδίως αυτός!– και οι υπουργοί της πολιτικά δοσίλογης κυβέρνησης των συνεργατών των κατοχικών δυνάμεων. Βοηθούσης και της πολιτικής κρίσης στην Πορτογαλία –όπου με το ζόρι αποφεύχθηκε η κατάρρευση των Κουίσλινγκ της Λισαβόνας, καθώς απειλούσε να αποχωρήσει το κόμμα των νοσταλγών και συνεχιστών της… χούντας του Σαλαζάρ που ακόμη κι αυτό θεωρεί «εθνοπροδοτική» τη μνημονιακή πολιτική της πορτογαλικης Δεξιάς(!)– το Βερολίνο προχώρησε σε κινήσεις στήριξης των εγχώριων «γερμανοτσολιάδων» του Σαμαρά. Μόνο σε φραστικό επίπεδο, φυσικά.

Εκείνο το νεύμα της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ προς τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να έρθει πιο κοντά της για να φωτογραφηθούν μαζί κοντεύει πια να γίνει τόσο διάσημο όπως το …άνοιγμα των ποδιών της Σάρον Στόουν για να δουν όλοι ότι δεν φορούσε σλιπ πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια! 
Από κοντά και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: «Η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά έχει σημειώσει σημαντικές προόδους ως προς τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις» δήλωσε, προσθέτοντας ότι είναι βέβαιος πως η αξιολόγηση της τρόικας για την ελληνική οικονομία που θα ανακοινωθει στο Γιούρογκρουπ αύριο, θα είναι οπωσδήποτε θετική! 
Σαν να μην έφταναν αυτά, έστειλαν στην Αθήνα τον υπουργό Εξωτερικών του συγκυβερνώντος κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών, Γκίντο Βεστερβέλε, για να πει και επιτοπίως τα συγχαρητήρια του Τέταρτου Ράιχ στον άνθρωπό του στην Ελλάδα, τον Αντώνη Σαμαρά: «Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει», δήλωσε ο Βεστερβέλε μετά τη συνάντησή του με τον Σαμαρά στο Μέγαρο Μαξίμου, αν και σαν κακιά στρίγκλα μίλησε μόνο για «ίχνη προόδου(!)» και πρόσθεσε συγχεχυμένα ότι «τα πανιά της Ελλάδας είναι προς την ανάπτυξη». Πιάσ' τ' αβγό και κούρεφ' το δηλαδή!

Εκεί που δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του και ήταν απολύτως αρνητικός ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών ήταν στο θέμα νέου «κουρέματος» του ελληνικού δημόσιου χρέους. Το απέρριψε μετά βδελυγμίας. Ε, βέβαια, άλλο πράγμα να γίνεται «κούρεμα» του χρέους και να το πληρώνουν τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, οι ελληνικές τράπεζες, τα ελληνικά πανεπιστήμια και εκπαιδευτικά και ερευνητικά ιδρύματα κ.λπ. με αποτέλεσμα την καταβαράθρωσή τους και εντελώς άλλο πράγμα ένα νέο «κούρεμα» τώρα. 
«Κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους αυτή τη στιγμή ναι μεν θα διαλύσει εντελώς τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία και οι συντάξεις θα πέσουν στο μισό και λιγότερο, ενώ θα διαλυθούν εντελώς τα δημόσια νοσοκομεία και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του ελληνικού λαού μαζί με τα ΑΕΙ κ.λπ., αλλά ταυτόχρονα το κύριο βάρος του «κουρέματος» θα το πληρώσουν η Γερμανία και τα άλλα κράτη της ευρωζώνης. 
Ελάχιστα θα θιχτούν οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες, αφού μέσω του Μνημονίου αυτό που επιδιώχθηκε και επιτεύχθηκε ήταν να ξεφορτωθούν τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που κατείχαν, φορτώνοντάς τα στην ΕΚΤ και στις κυβερνήσεις των κρατών της ευρωζώνης. 
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η Ελλάδα μπορεί πλέον να χρεοκοπήσει ως κράτος ανά πάσα στιγμή, χωρίς αυτό να βλάψει άμεσα τις ιδιωτικές γερμανικές, γαλλικές ή άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες. 
Παράλληλα όμως σημαίνει ότι η ΕΚΤ και οι κυβερνήσεις των χωρών του ευρώ θα χάσουν ή θα διαγράψουν τα λεφτά που έχουν δανείσει στην Ελλάδα, κάτι για το οποίο προφανώς οι κυβερνήσεις αυτές είναι υπόλογες απέναντι στους ψηφοφόρους τους και καμιά διάθεση δεν έχουν να το υποστούν, όπως είναι ευνόητο.

Στο μεταξύ, η κυβέρνηση των «γερμανοτσολιάδων» του Σαμαρά ετοιμάζει για τις αρχές κατοχής τις λίστες με τα ονοματεπώνυμα των εργαζομένων που θα «εκτελεστούν» μέσω των απολύσεων. 
Θα απολύσουν πρώτα γύρω στις 2.000 εκπαιδευτικούς, κυρίως… πληροφορικής(!) και γυμναστές, καθώς και 3.000 υπαλλήλους από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ίσως και 4.000. Θα υποβαθμίσουν επίσης περίπου 5.000 καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε… δημοδιδασκάλους για τα δημοτικά σχολεία και θα τους στείλουν εξορία στου διαόλου τη μάνα, ελπίζοντας ότι πολλοί από αυτούς δεν θα αντέξουν την ποινή, δεν θα μπορούν καν να ζήσουν με τις μειωμένες αποδοχές, ανοίγοντας καινούργιο σπίτι και αφήνοντας πίσω τις οικογένειές τους και έτσι θα παραιτηθούν. 
Οι κυβερνητικοί δοσίλογοι συνεργάτες των Γερμανών υποσχέθηκαν στο Βερολίνο ότι θα έχουν έτοιμες τις λίστες των προς εκτέλεση Ελλήνων μέχρι τις 31 Ιουλίου. Έχουν άλλωστε συμφωνήσει Βενιζέλος και Σαμαράς με τους υπαλλήλους της τρόικας να απολύσουν 4.000 δημόσιους υπαλλήλους φέτος και 11.000 του χρόνου, χώρια οι 6.000 συμβασιούχοι που εργάζονται με προσωρινές δικαστικές αποφάσεις ή με ασφαλιστικά μέτρα και για τους οποίους οι κυβερνητικοί εταίροι ετοιμάζουν το νομικό πλαίσιο για να μπορούν να εκτελούν εργασιακά αυτούς και τους ομοίους τους με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς καθυστέρηση.

Αναφερόμενοι στις «εκτελέσεις», ο Σαμαράς, ο Στουρνάρας και ο Μητσοτάκης απολογήθηκαν στους υπαλλήλους της τρόικας ότι «οι όποιες καθυστερήσεις υπήρξαν στην υλοποίηση του προγράμματος οφείλονταν στο πρόσωπο του προηγούμενου υπουργού» –δηλαδή του Μανιτάκη– και έδωσαν όρκο υπόσχεσης στους επικυρίαρχους ότι «τώρα αυτό έχει αλλάξει και σύντομα θα υπάρξουν αποτελέσματα» στο κολαστήριο του εργασιακού Νταχάου.
Posted: 08 Jul 2013 04:38 AM PDT
Η νέα κυβέρνηση της Αιγύπτου, όποια και αν είναι αυτή, θα κληθεί να αντιμετωπίσει τα ίδια προβλήματα. Η παραπέουσα οικονομία της χώρας και η εκρηκτική αύξηση του πληθυσμού. Η έλλειψη σε βασικά αγαθά και ο ρόλος των ξένων κρατών.

Η αιγυπτιακή κρίση έχει τις ρίζες της πολύ βαθύτερα από το πρόσφατο πολιτικό χάος. Με τον επικεφαλής του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου να αναλαμβάνει την προεδρία της χώρας έπειτα από εντολή του στρατού, η νέα κυβέρνηση θα αποτελέσει ένα συνασπισμό συμφερόντων που θα αντιμετωπίσει πολλές από τις προκλήσεις που οδήγησαν στην πτώση του Μοχάμεντ Μόρσι.

Ο πληθυσμός της Αιγύπτου έχει διογκωθεί πολύ πέρα από τις δυνατότητες που έχει το κράτος για να καλύψει τις ανάγκες του και ακόμα και μια ισχυρή κυβέρνηση θα δυσκολευτεί να διασφαλίσει επαρκείς προμήθειες βασικών αγαθών, ιδίως σε καύσιμα και σιτάρι.

Πίσω από το ερώτημα για την πολιτική δομή που θα αναδυθεί από την κρίση αυτής της εβδομάδας, το βασικό δεδομένο παραμένει: η οικονομία της Αιγύπτου παραπαίει.

Η μείωση των συναλλαγματικών αποθεμάτων καταδεικνύει το αρνητικό ισοζύγιο πληρωμών που εξαντλεί τα αποθέματα της κεντρικής τράπεζας.

Την ίδια ώρα, η εξάρτηση της Αιγύπτου από το εξωτερικό για προμήθεια σιτηρών και καυσίμων αυξάνεται. Η εγχώρια παραγωγή πετρελαίου έφτασε στα υψηλότερα επίπεδα το 1996 και η χώρα έγινε για πρώτη φορά καθαρός εισαγωγέας το 2007.

Τα κρατικά επιδόματα για καύσιμα αποτελούν ένα τεράστιο βάρος για τα δημοσιονομικά και κατά το 2012, η αδυναμία να αποπληρωθούν οι προμηθευτές και το έλλειμμα των εισαγωγέων σε ξένο συνάλλαγμα, οδήγησε σε τεράστιες ελλείψεις και αύξηση των τιμών σε όλη την χώρα.

Η κυβέρνηση έχει κάποιες επιλογές, μεταξύ των οποίων η διακοπή των επιδομάτων με την ελπίδα ότι οι υψηλότερες τιμές θα μειώσουν την κατανάλωση και θα περιορίσουν τις απώλειες για τα κρατικά ταμεία. Ο δρόμος αυτός ενέχει τον κίνδυνο να δημιουργηθούν μεγάλες πολιτικές αντιδράσεις, οπότε το πιθανότερο είναι ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει, αν δεν αυξήσει κιόλας, τη χρήση κρατικών πόρων για να εξασφαλίσει επαρκή προσφορά και χαμηλές τιμές.

Η δεύτερη μεγάλη πρόκληση έχει να κάνει με το πόσο ευάλωτη είναι η Αίγυπτος στις διεθνείς αγορές τροφίμων. Αν και οι προειδοποιήσεις για ελλείψεις στα τρόφιμα είναι πολύ συχνές στα αιγυπτιακά μέσα, δεν έχουν μέχρι τώρα κάνει την εμφάνιση τους στην Αίγυπτο. Αλλά τίποτα δεν αποκλείει ότι τελικά θα εμφανισθούν.

Το ψωμί αποτελεί βασικό συστατικό στην καθημερινή διατροφή των Αιγυπτίων και η Αίγυπτος βασίζεται στις εισαγωγές για πάνω από το 50% της κατανάλωσης σιτηρών. Παρά το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος της αγροτικής παραγωγής είναι προσανατολισμένο στην καλλιέργεια σιτηρών, η γη δεν είναι αρκετή για να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού. Στην πραγματικότητα, αν και η έκταση της Αιγύπτου είναι αρκετά μεγάλη, το μεγαλύτερο μέρος της χώρας καλύπτεται από έρημο.

Την ίδια ώρα, ο πληθυσμός στα αστικά κέντρα της Αιγύπτου αυξάνεται με αλματώδη ταχυτήτα, καθιστώντας ακόμα πιο δύσκολη την αντιμετώπιση των παραπάνω προκλήσεων. Η αύξηση του πληθυσμού το 2012 έφτασε στο υψηλότερο σημείο από το 1991, αγγίζοντας το επίπεδο των 32 γεννήσεων ανά 1.000 κατοίκους. Ο πληθυσμός της χώρας ανήλθε σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις της κυβέρνησης στα 84 εκατομμύρια.

Τα νούμερα αυτά αντανακλούν αύξηση 50% από το 1990, όταν ο πληθυσμός ήταν μόλις 56 εκατομμύρια. Ο δείκτης γονιμότητας της Αιγύπτου βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο επίπεδο των 2,9 τέκνων ανά γυναίκα και αναμένεται να παραμείνει πάνω από το επίπεδο του 2.1 τουλάχιστον για τις επόμενες δύο δεκαετίες. Ως εκ τούτου, ο ΟΗΕ προβλέπει ότι ο πληθυσμός της χώρας θα ξεπεράσει τα 100 εκατομμύρια ως το 2013. Αυτό σημαίνει τις επόμενες δεκαετίες θα αυξάνεται ο αριθμός των νέων, δημιουργώντας μεγάλες δυσκολίες στο αιγυπτιακό κράτος να τους προσφέρει οικονομικές ευκαιρίες ή τουλάχιστον τα απαραίτητα βασικά αγαθά.

Ο εκδιωγμένος Αιγύπτιος ηγέτης Χόσνι Μουμπάρακ αντιμετώπισε παρόμοια προβλήματα και η εξάπλωση της ανεργίας και της φτώχειας αποτέλεσαν βασικές αιτίες για την εξέγερση που οδήγησε στην καθαίρεση του. Το κύμα διαδηλώσεων κατά του Μόρσι, του πρώτου δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου στη ιστορία της χώρας, πρέπει να ερμηνευτεί ως μια συνέχεια αυτής της τάσης.

Εν τω μεταξύ, ενώ οι προηγούμενες αιγυπτιακές κυβερνήσεις είχαν καταφέρει να κερδίσουν στήριξη από ξένες χώρες που ενδιαφέρονταν για την διατήρηση της σταθερότητας στην Αίγυπτο, η οποία αποτελεί τον συνδετικό κρίκο μεταξύ Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής και τον διαχειριστή της διώρυγας του Σουέζ, η χώρα έχει καταστεί περιφερειακή στις στρατηγικές ανάγκες των μεγάλων δυνάμεων.

Το αποτέλεσμα είναι πως αν και η Αίγυπτος έχει καταφέρει να εξασφαλίσει κάποια περιορισμένη χρηματοδότηση από τοπικές δυνάμεις όπως το Κατάρ, το Ιράκ, η Σαουδική Αραβία και η Λιβύη, παραμένει εγκλωβισμένη σε διαπραγματεύσεις με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για μια ευρύτερη και πιο βιώσιμη χρηματοδότηση.

Δεν αποκλείεται βέβαια, η νέα κυβέρνηση να βρει ένα επίπεδο σταθερότητας που η απομονωμένη ηγεσία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας αδυνατούσε να διατηρήσει λόγω των συγκρούσεων με τους πρώην κυβερνητικούς συμμάχους και την εχθρική στάση της δικαστικής εξουσίας. Ωστόσο, η απόφαση του στρατού να εκδιώξει τον Μόρσι αντανακλά την αστάθεια που ενυπάρχει στο πολιτικό σύστημα της Αιγύπτου και δεν αποκλείεται να απομακρύνει τη χώρα ακόμα περισσότερο από την εύνοια των αγορών ή των δυτικών δυνάμεων.

Σε κάθε περίπτωση, οι αυξανόμενες γεωγραφικές και οικονομικές πιέσεις σημαίνουν ότι το έργο της αντιμετώπισης των οικονομικών προκλήσεων της Αιγύπτου θα γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο κάθε χρονιά που περνάει και για κάθε φατρία που καταλαμβάνει το προεδρικό μέγαρο.

Πηγή Euro2day


Posted: 08 Jul 2013 02:23 AM PDT
Από Δ. Πορφύρη και Π. Σταφυλά 

Ελεύθερα αφέθηκαν τέσσερα άτομα που είχαν συλληφθεί στις 6 Ιουλίου με τις κατηγορίες της πρόκλησης βαρειάς σωματικής βλάβης και αντίστασης κατά της αρχής, όταν επιτέθηκαν με μασέτες σε διαδηλωτές του Gezi Park.
Ο εισαγγελέας παρέπεμψε τους υπόπτους σε δίκη.Η στοιχειοθέτηση της υπόθεσης στηρίζεται σε βίντεο που ταυτοποιεί τους κατηγορουμένους σε πλήρη δράση.

Ένας εξ αυτών ο S.C εθεάθηκε να κραδαίνει ένα τεράστιο χασαπομάχαιρο και να καταφέρει πισώπλατα χτυπήματα σε γυναίκα.Ο δράστης βρισκόταν σε κατάσαση αμόκ και καταδίωκε αδιακρίτως διαδηλωτές ,τουρίστες και κάθε ανυποψίαστο περαστικό. Το βίντεο μαγνητοσκοπήθηκε στην περιοχή Talimhane δίπλα στην πλατεία Ταξίμ όπου υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία και είναι τουριστικός προορισμός.

Ο κυβερνήτης της Κωνσταντινούπολης κ. Hüseyin Avni Mutlu είπε απ΄τον λογαριασμό του στο Twitter ότι ήδη κρατούνται 2 άτομα που εμπλέκονται στις επιθέσεις με τις μασέτες και ότι η αστυνομία θα συνεχίσει να εκτελεί το καθήκον της με πυγμή απέναντι σε ανάλογες επιθέσεις.Ο κ. Mutlu έγραψε αυτά στις 6 Ιουλίου αφού είχε ασκηθεί μεγάλη κριτική στις δυνάμεις ασφαλείας για μη επέμβασή τους σ΄αυτές τις επιθέσεις.

Ο βασικός πρωταγωνιστής των επεισοδίων είναι ένας καταστηματάρχης της περιοχής που φώναζε ότι ζημιώθηκε οικονομικά από τις κινητοποιήσεις στο Gezi Park.Ο ίδιος στο παρελθόν είχε συλληφθεί για την απαγωγή μιας γυναίκας ενώ είχε ανακριθεί και από τη Δίωξη ναρκωτικών.Οι αρχές απαγόρευσαν οποιαδήποτε εκδήλωση στην περιοχή του Ταξίμ ενώ οι διαδηλωτές είχαν αποφασίσει να συγκεντρωθούν στις 7 Ιουλίου στο Gezi Park παρά τις σχετικές απαγορεύσεις.

Πηγές Hurriyet, Occupy Turkiye
Posted: 08 Jul 2013 04:37 AM PDT
Άνθρωποι συνεπείς στις οικονομικές τους υποθέσεις σε όλη τη ζωή τους μεταλλάσσονται σε κακοπληρωτές που «ρίχνουν» όποιον συναλλάσσεται μαζί τους


Πανηγυρικό κλίμα επικρατεί στην κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός πρέπει να έχει τρελαθεί από τη χαρά του για τα εγκώμια των Γερμανών. Η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ τού κάνει νεύμα να πάει κοντά της για να φωτογραφηθούν μαζί. Ο υπουργός Οικονομικών του Βερολίνου Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δηλώνει ότι «η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά έχει σημειώσει σημαντικές προόδους στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις» και προαναγγέλλει ότι η αξιολόγηση της Ελλάδας από την τρόικα που θα παρουσιαστεί στο Eurogroup αύριο θα είναι θετική. «Τα πανιά της Ελλάδας είναι προς την ανάπτυξη» δήλωσε μετά τη συνάντησή του στο Μέγαρο Μαξίμου με τον Αντώνη Σαμαρά και ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος βρήκε «ίχνη προόδου».

Οι άνθρωποι των Γερμανών κινήθηκαν στο ίδιο μήκος κύματος. «Η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει χρηματοδοτικό κενό» διακήρυξε ο πρόεδρος του Eurogroup, Ολλανδός Γερούν Ντάισελμπλουμ. «Η Ελλάδα έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο» έσπευσε να προσθέσει και ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Ιταλός Μάριο Ντράγκι.

Μας έπνιξε στο πετρέλαιο και μας έσκασε στο φυσικό αέριο, παράλληλα, ο υπουργός Ενέργειας Γιάννης Μανιάτης, ο οποίος ανακοινώνει την ανακάλυψη με καταιγιστικούς ρυθμούς ελληνικών κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, όπως άλλωστε αναμενόταν. Επεσαν μάλιστα στην πιάτσα και οι πρώτες εκτιμήσεις για τα έσοδα από την εκμετάλλευση αυτών των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, αν και είναι αντιφατικές: άλλοι μιλούν για έσοδα 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε βάθος 15 με 20 ετών, άλλοι μιλούν για εισπράξεις 11 δισεκατομμυρίων σε 25 χρόνια. Δεν πρόκειται να τα χαλάσουμε όμως για τα λεφτά - πόσω μάλλον που μιλάμε για κοιτάσματα που δεν ξέρουμε καν αν όντως υπάρχουν. Επιστημονικά, τίποτα δεν είναι αποδεδειγμένο ακόμη. Περί ενδείξεων, υποθέσεων και εκτιμήσεων ο λόγος.

Ο λαός αμέτοχος σε αυτό το κυβερνητικό κλίμα ευεξίας. Οι άνεργοι αυξάνονται. Οι μισθοί όσων ακόμη δουλεύουν μειώνονται. Ο κόσμος αρχίζει πλέον να αντιμετωπίζει με απάθεια τα χρέη προς την Εφορία, τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, τις τράπεζας. Αδυνατεί σε όλο και μεγαλύτερο ποσοστό να πληρώσει τα διαρκώς αυξανόμενα φορολογικά βάρη. Το συρρικνούμενο εισόδημα κάθε οικογένειας δεν φτάνει σε πολλές περιπτώσεις για να καλύψει τις υποχρεώσεις που αναλήφθηκαν σε παρελθούσες -ανεπιστρεπτί, όπως φαίνεται- εποχές ευημερίας.

Η κοινωνική καταστροφή επεκτείνεται. Η οικονομία πιέζεται τρομερά και αποσαθρώνεται σε όλους τους αρμούς της με την πάροδο του χρόνου. Ανθρωποι συνεπείς στις οικονομικές τους υποθέσεις σε όλη τη ζωή τους, μεταλλάσσονται σε κακοπληρωτές που «ρίχνουν» όποιον συναλλάσσεται μαζί τους.

«Φυλακή πόσους θα βάλουν; Ολους; Αποκλείεται. Πόσα διαμερίσματα, πόσα σπίτια, πόσα χωράφια θα κατασχέσουν οι τράπεζες; Ολα; Αποκλείεται». Μια τέτοια νοοτροπία αρχίζει και εξαπλώνεται στην κοινωνία με ταχύτητα επιδημίας. Δεν γνωρίζουμε αν θα οδηγήσει σε κοινωνική έκρηξη, όταν αρχίσουν οι μαζικές κατασχέσεις διαμερισμάτων για χρέη προς τις τράπεζες ή την Εφορία. Το βέβαιο είναι ότι καμιά οικονομία δεν μπορεί να λειτουργήσει υπό τέτοιες συνθήκες.

Η εσωτερική χρεοκοπία της χώρας διαγράφεται πλέον ως σοβαρή απειλή. Ο κίνδυνος είναι υπαρκτός γιατί με το Μνημόνιο το ελληνικό δημόσιο χρέος έχει «κρατικοποιηθεί». Σήμερα πλέον μια χρεοκοπία της Ελλάδας δεν θα έχει καμία άμεση επίπτωση στις ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες. Πέτυχαν αυτό που ήθελαν!



Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)