Ας μιλήσουμε επιτέλους! 3-9-13

Ας μιλήσουμε επιτέλους!

---

• Έτοιμος να μεταπηδήσει στην προεδρία ο Ερντογάν
• Μουσουλμανική Αδελφότητα - Η εξάπλωση στις ΗΠΑ
• Υλικά για πέταμα...
• Ο Ομπάμα είναι αποφασισμένος για επίθεση στη Συρία
• Όρια η δουλοπρέπεια δε γνωρίζει
• Να χτυπήσουμε ή να μή χτυπήσουμε: το θέμα της Συρίας στο Κογκρέσο των ΗΠΑ
• Έκανε ο Ομπάμα ένα ιστορικό βήμα;
• Ληγμένοι πολιτικοί...
• Άσαντ στον Figaro: Όσοι με κατηγορούν, ας παρουσιάσουν τα στοιχεία
• Προπαγάνδα και Σκοπιμότητες στη Συρία
• Οι «εραστές» της αστερόεσσας…
• Τέρενς Κουίκ: Να παρέμβει εισαγγελέας για την πώληση των «κόκκινων δανείων»
• Πώς σκέφτονται οι Γερμανοί;
• Συναγερμός στην Ανατολική Μεσόγειο: Η Ρωσία κάνει λόγο για εκτόξευση δύο βαλλιστικών πυραύλων!
• ΣΟΚ: Παιδομάζωμα τζιχαντιστών για να χτυπήσουν Κούρδους…
• Αιματηρά «και προπαντός… Αμερικανικά»
• "Για την απόλυση μου από το Βήμα.."
• Κλιμάκωση της κρίσης… Ρωσικά Πολεμικά περνούν τα στενά των Δαρδανελίων και βγαίνουν στη Μεσόγειο!
• Η Συρία δεν είναι Σερβία
• Syria Killer
• Πρωτογενές πλεόνασμα και Μνημόνιο
• Ούτε θέλουν ούτε μπορούν να μας σώσουν
• Αν η Τουρκία δράσει εναντίον μας όπως οι ΗΠΑ στη Συρία...
• Τα "γεράκια" των Ρεπουμπλικανών στηρίζουν την στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Συρίας
• Η Συρία θα είναι η αρχή του ολοκαυτώματος

Έτοιμος να μεταπηδήσει στην προεδρία ο Ερντογάν Posted: 03 Sep 2013 08:56 PM PDT Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για αυταρχισμό στις διαδηλώσεις του Ιουνίου, έκανε άλλο ένα βήμα προς το να αναλάβει την προεδρία της χώρας και μάλιστα με ενισχυμένες εξουσίες, αφού δύο εξέχοντα στελέχη του ισλαμοσυντηρητικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) τάχθηκαν σήμερα δημόσια υπέρ της υποψηφιότητάς του. Ενώ απομένει χρονικό διάστημα μικρότερου του ενός χρόνου ως τις προεδρικές εκλογές του 2014, τα σενάρια δίνουν και παίρνουν σχετικά με το ρόλο τον οποίο θα διαδραματίσουν ο Ερντογάν και ο Αμπντουλάχ Γκιουλ —ο οποίος βρίσκεται στον προεδρικό θώκο, ένα αξίωμα όμως που ως σήμερα είναι κυρίως συμβολικό—, πολύ περισσότερο που για πρώτη φορά ο αρχηγός του κράτους θα εκλεγεί απευθείας από τους πολίτες. Ο Ερντογάν και ο Γκιουλ ήταν ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη του το AKP 2001 και διατήρησαν επί μακρόν μια στενή πολιτική συμμαχία. Η σχέση τους όμως φάνηκε να επιδεινώνεται πέρυσι και φέτος, με πιο πρόσφατη αφορμή την σκληρή αστυνομική καταστολή των διαδηλώσεων του καλοκαιριού. "Εάν ο πρωθυπουργός μας θέλει να θέσει υποψηφιότητα, τότε θα πούμε χωρίς κανένα δισταγμό 'ο φίλος μας Ταγίπ Ερντογάν είναι ο υποψήφιός μας' και το θέμα θα τελειώσει", είπε ο Μπουλέντ Αρίντς, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και επίσης ιδρυτικό στέλεχος του AKP, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο τουρκικό περιοδικό Aksiyon. "Εάν ο πρωθυπουργός το επιθυμεί αυτό, τότε είναι φυσικό να συμβεί. Δεν νομίζω ότι ο Αμπντουλάχ Γκιουλ θα εξέφραζε διαφορετική γνώμη", εκτίμησε ο Αρίντς. Ο Ερντογάν, ο οποίος κυριαρχεί στην τουρκική πολιτική επί μια δεκαετία, δεν μπορεί να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για το αξίωμα του πρωθυπουργού το 2015, βάσει του καταστατικού του AKP. Εδώ και καιρό αναμενόταν ότι θα διεκδικήσει την προεδρία έχοντας μετατρέψει στο μεταξύ το τουρκικό πολιτικό σύστημα σε προεδρικό, αν και το σχέδιό του αυτό αντιμετωπίζει προσκόμματα. Ο Γκιουλ, ο οποίος με βάση τις δημοσκοπήσεις ξεπερνά τον Ερντογάν στην πρόθεση ψήφου όσον αφορά το αξίωμα του προέδρου, μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για να διεκδικήσει δεύτερη προεδρική θητεία, αλλά δεν έχει εκφράσει, τουλάχιστον δημόσια, την πρόθεση να το κάνει. Ο Χουσεΐν Τσελίκ, αντιπρόεδρος και εκπρόσωπος του AKP, έχει δηλώσει ότι θα ήταν προς το συμφέρον της χώρας ο Ερντογάν να αναδειχθεί πρόεδρος της Τουρκίας το 2014, ενώ υποβαθμίζει τα δημοσιεύματα περί ρήξης στις σχέσεις των δύο ισχυρών ανδρών του κόμματος. "Η φιλία του πρωθυπουργού μας και του προέδρου μας είναι πολύ βαθιά. Είναι μια φιλία η οποία υποβλήθηκε σε πολλές δοκιμασίες. Όταν ο πρωθυπουργός μας αποφασίσει να θέσει υποψηφιότητα, δεν νομίζω ότι ο κ. Γκιουλ θα πει 'θα είμαι κι εγώ υποψήφιος'", είπε ο Τσελίκ στον ραδιοφωνικό σταθμό Kral FM. Η απότομη και σκληρή φύση του Ερντογάν έρχεται συχνά σε καταφανή αντίθεση με την πιο μετριοπαθή και μειλίχια προσέγγιση του Γκιουλ, κάτι που έγινε ιδιαίτερα εμφανές σε θέματα όπως είναι οι κρίσεις στη Συρία και στην Αίγυπτο. Αν και μια ανοικτή αναμέτρηση του Ερντογάν με τον Γκιουλ θεωρείται γενικά απίθανη από τους περισσότερους πολιτικούς αναλυτές οι διαφορές των δύο Τούρκων ηγετών γίνονται όλο και περισσότερο διακριτές. Η πιο ξεκάθαρη ένδειξη της ενόχλησης του Ερντογάν είχε καταγραφεί τον περασμένο Οκτώβριο, όταν ο πρωθυπουργός είχε δηλώσει πως η κυβέρνηση είναι "δικέφαλη", αναφερόμενος εμμέσως πλην σαφώς στο ότι ο Γκιουλ σχολίασε επικριτικά τη σκληρή αντιμετώπιση από την αστυνομία μιας διαδήλωσης στην Άγκυρα που έγινε χωρίς άδεια. Ο Γκιουλ είχε υποβαθμίσει την δήλωση αυτή. "Το Σύνταγμα και οι νόμοι ορίζουν σαφώς τις δικαιοδοσίες μας, τα καθήκοντά μας και τις ευθύνες μας", είχε πει. Οι διαφορές τους ήλθαν στην επιφάνεια και κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων του καλοκαιριού. Ο Ερντογάν αναφέρθηκε επανειλημμένα με απαξιωτικό τρόπο στους διαδηλωτές αποκαλώντας τους "αλήτες" και "κακοποιά στοιχεία", ενώ ο Γκιουλ είχε υιοθετήσει σαφώς πιο συμφιλιωτικούς τόνους καλώντας να υπάρξει διάλογος. Οι εξελίξεις πάντως ενόψει των εκλογών της επόμενης χρονιάς αναμένεται να εξαρτηθούν από το εάν και κατά πόσον ο Ερντογάν θα μπορέσει να προωθήσει ένα νέο Σύνταγμα που θα εκχωρεί στον πρόεδρο μεγαλύτερες εκτελεστικές εξουσίες, κάτι που μοιάζει όλο και πιο δύσκολο, καθώς πλησιάζουν οι εκλογές. Πηγή

Μουσουλμανική Αδελφότητα - Η εξάπλωση στις ΗΠΑ Posted: 03 Sep 2013 11:24 AM PDT Του Μάνου Ηλιάδη, από τα Επίκαιρα Η δεδηλωμένη επιδίωξη ανατροπής της καθεστηκυίας τάξεως, οι οργανώσεις και τα πρόσωπα που κατάφεραν να βρεθούν στο πλευρό του Προέδρου Ομπάμα! Σύμφωνα με το «Επεξηγηματικό Μνημόνιο», το οποίο συνέγραψε ο ισλαμιστής Μοχάμεντ Ακράμ, υπάρχουν 29 μουσουλμανικοί σύλλογοι που η Μ.Α. θεωρεί ότι μπορούν να συνεργασθούν αποτελεσματικά για την καταστροφή της Αμερικής εκ των έσω! Η διείσδυση της Μ.Α. στις ΗΠΑ αποτελεί συγκεκριμένο στρατηγικό στόχο της οργανώσεως, ο οποίος εδράζεται στη λογική της κατακτήσεως του κέντρου του δυτικού κόσμου, από το οποίο προέρχεται η όλη εκστρατεία εναντίον της ισλαμικής τρομοκρατίας. Ένα ρεπορτάζ αιγυπτιακού περιοδικού που δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο του 2012 αναφέρει ότι έξι Αμερικανοί ισλαμιστές οι οποίοι εργάζονται με την κυβέρνηση Ομπάμα είναι μέλη της Μ.Α. και έχουν μεγάλη επιρροή στην αμερικανική πολιτική! Λεζ shakir: Ο γνωστός στις ΗΠΑ Ιμάμης Zaid Shakir. Λεζ Wahhaj: Ο Ιμάμης Siraj Wahhaj είναι «Εμίρης» της Μουσουλμανικής Συμμαχίας Βορείου Αμερικής και αντιπρόεδρος της Ισλαμικής Ενώσεως Β. Αμερικής. Στο προηγούμενο τεύχος των «Επικαίρων» για την εξάπλωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (Μ.Α.) στην Ευρώπη και στην Αμερική είχαμε αναφέρει ότι θα περίμενε κανείς πως μετά τις αλληλοεπικαλυπτόμενες, ταυτόσημες αναφορές ξένων υπηρεσιών και δηλώσεις της ίδιας της οργανώσεως για τη στρατηγική και τους πραγματικούς της σκοπούς αυτό θα οδηγούσε στην ευαισθητοποίηση των λαών της Αμερικής και της Ευρώπης και τη διαμόρφωση μιας συνεκτικής πολιτικής για την αντιμετώπισή της. Αντ' αυτού, εκείνο που βλέπουμε είναι η πλήρης αμηχανία της πολιτικής ηγεσίας όλων σχεδόν των χωρών να αντιμετωπίσουν μια απειλή εθνικής ασφαλείας της μορφής που ήδη εκθέσαμε και την έλλειψη βουλήσεως για την αντιμετώπιση μιας εξ αντικειμένου παράνομης δραστηριότητας. Και τούτο διότι, όπως έχομε ήδη επισημάνει, η δεδηλωμένη επιδίωξη ανατροπής της καθεστηκυίας τάξεως μιας χώρας από έναν εξωγενή παράγοντα, η κατάλυση του πολιτεύματός της και η αντικατάσταση με ένα άλλο, όπως αυτό της Σαρία, είναι πράξεις κατ' εξοχήν παράνομες και τιμωρούνται αυστηρότατα από το Σύνταγμα και τους νόμους όλων των χωρών του κόσμου. Η κατάσταση αυτή τείνει να προσλάβει τις διαστάσεις παραλόγου αν αναλογισθεί κανείς ότι παρόμοιες επιδιώξεις, με άλλο ιδεολογικό μανδύα, όπως αυτό του κομμουνισμού, αντιμετωπίσθηκαν επί δεκαετίες από τις χώρες της Δύσεως με μια αποφασιστικότητα, ένταση και οξύτητα που έφεραν αρκετές φορές τις δύο παρατάξεις στα πρόθυρα ενός νέου παγκόσμιου πολέμου. Η σύγκριση αυτή δεν αδικεί το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα που ωθείτο από μια συγκεκριμένη ιδεολογία. Και τούτο διότι, όπως έχει ήδη αναφερθεί, το Ισλάμ δεν είναι απλώς μια θρησκεία, αλλά ταυτόχρονα μια πολιτική ιδεολογία, η οποία εκτείνεται πολύ πέραν των επιδιώξεων του πάλαι ποτέ κομμουνισμού, υπό την έννοια ότι εκτός από την αλλαγή του πολιτεύματος καλύπτει και την τελευταία πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας, με μεταφυσικές και υπαρξιακές μάλιστα προεκτάσεις και –επί πλέον– χαρακτηρίζονται από έναν φανατισμό που μόνο θρησκευτικά κινήματα μπορούν να εμπνεύσουν. Παγκόσμια επικράτηση Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι η ομοιότητα της κομμουνιστικής μεθόδου της έμμεσης υπονομεύσεως μιας χώρας, μέσω εντατικής προπαγάνδας, πλήθους μετωπικών οργανώσεων και κινημάτων διαφόρων σκοπών και αποχρώσεων –με το ένοπλο κίνημα στο βάθος–, με τη μέθοδο που ακολουθεί η Μ.Α., μέσω του πολιτισμικού ή «stealth Jihad» και της στρατηγικής της βαθμιαίας και κλιμακούμενης σε μεγάλο χρονικό βάθος υλοποιήσεως των σκοπών της, όπως αναφέραμε σε προηγούμενο τεύχος. Αυτό που είναι επίσης αξιοσημείωτο είναι ότι, παρά τη στρατηγική της «χαμηλής ορατότητας» που ακολουθεί η Μ.Α. στην προσπάθειά της για παγκόσμια επικράτηση του Ισλάμ, οι ανοιχτές δηλώσεις περί του αντιθέτου όχι μόνο δεν λείπουν, αλλά είναι ιδιαίτερα προκλητικές και ενδεικτικές του προαναφερθέντος παράνομου χαρακτήρα τους. Στις 25 Μαΐου 2013, για παράδειγμα, στην εθνική εορτή των Αμερικανών (Memorial Day) προς τιμήν των νεκρών της στους πολέμους, ο γνωστός στις ΗΠΑ Ιμάμης Zaid Shakir, σε ομιλία του στην ετήσια σύνοδο της Μουσουλμανο-Αμερικανικής Διασκέψεως (Muslim-American Conference) στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ, δήλωσε ενώπιον 18.000 ατόμων και άλλων 14.000 που τον παρακολουθούσαν μέσω της καλωδιακής τηλεοράσεως ότι το «Αμερικανικό Σύνταγμα είναι κατώτερο της Σαρία». Το θέμα της ομιλίας του ήταν «Η νομιμότητα της κοσμικής εξουσίας», στην οποία ανεφέρθη στο κοσμικό κράτος και στο γεγονός ότι το αμερικανικό Σύνταγμα βασίζει τη συμμετοχή των πολιτών στα ίσα δικαιώματα τους αντί της θρησκείας. «Το κοσμικό κράτος», είπε, «επιβάλλει τον διαχωρισμό της θρησκείας από το κράτος. Γιατί; Διότι εάν δεν έχουμε τη θρησκεία –και η θρησκεία είναι η βάση της συμμετοχής των πολιτών σε μία κοινωνία– δεν μπορούμε να έχουμε πραγματική ισότητα. Εάν το Ισλάμ είναι η βάση, τότε ο καφίρ [Σ.Σ.: άπιστος] δεν θα είναι ίσος με τον μουσουλμάνο. Ο χριστιανός ή ο Εβραίος θα είναι "dhimmi" [Σ.Σ.: πολίτης δεύτερης κατηγορίας, χωρίς δικαιώματα]. Δεν θα είναι ίσοι με τον μουσουλμάνο». Ο ίδιος παράνομος χαρακτήρας δηλώσεων επιφανών στελεχών της Μ.Α. προκύπτει και από μια ομιλία του δημοφιλούς και με τεράστια επιρροή στον μουσουλμανικό χώρο Ιμάμη Siraj Wahhaj που είναι «Εμίρης» της Μουσουλμανικής Συμμαχίας Βορείου Αμερικής και αντιπρόεδρος της Ισλαμικής Ενώσεως Β. Αμερικής (Islamic Society of North America) από το 1997 μέχρι και σήμερα. «Μην μιλάτε ακόμη για τον νόμο της Σαρία» ήταν το κεντρικό μήνυμα. «Δεν είμαστε ακόμη εκεί», ακολουθώντας την προαναφερθείσα τακτική της βαθμιαίας προωθήσεως των σκοπών του ισλαμικού κινήματος. Στην ομιλία του, που έγινε στην ετήσια Σύνοδο του ICNA (Islamic Circle of North America) και της ΜΑS (Muslim American Society) το 2011, ο Wahhaj είπε ότι «η παγίδα στην οποία μπορούμε να πέσουμε είναι να κάνουμε μια πρόωρη συζήτηση για τη Σαρία, ενώ δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι», ενώ σε άλλο σημείο της ομιλίας του επισήμανε ότι «το Ισλάμ είναι καλύτερο από τη Δημοκρατία».  Τέσσερα αποσπάσματα ομιλίας του στο Μπρούκλιν που κατεγράφη το 1992 είναι ακόμη πιο ενδεικτικά των παράνομων σκοπών που προαναφέραμε του ισλαμικού κινήματος: • «Δεν χρειάζεται να οπλίσουμε τον κόσμο με (πιστόλια) 9 mm και UZI. Χρειάζεται πρώτα να τους εξοπλίσεις με την πεποίθηση ότι έχουν δίκιο. Και αφού το κάνεις αυτό, τότε μπορείς να τους οπλίσεις». • «Δεν θα πω ποτέ στον λαό να μην ασκεί βία. Αυτός δεν είναι ο ισλαμικός τρόπος». • «Εάν πάμε στον πόλεμο, και μία ημέρα θα πάμε, πιστέψτε με, αυτό θα είναι γιατί το Τζιχάντ επιβάλλει να μάχεσθε». • «Ορισμένοι μουσουλμάνοι έχουν χάσει την επιθυμία τους να πολεμούν. Οι μουσουλμάνοι έχουν γίνει μαλθακοί. Και αγαπούν τη ζωή. Και μισούν τον θάνατο. Και αυτός είναι ο λόγος που οι μουσουλμάνοι σε ολόκληρο τον κόσμο δέχονται κλοτσιές, εκτός από τους μουσουλμάνους που ανταποδίδουν τον πόλεμο, όπως στο Αφγανιστάν». Οι οργανώσεις-κλειδιά Πώς είναι δυνατόν να μην διώκονται οι προαναφερθέντες ηγέτες των μουσουλμάνων ιδίως στις ΗΠΑ; Η απάντηση προφανώς βρίσκεται στην τεράστια ισχύ που απέκτησαν μετά από δεκαετίες συστηματικής και αθόρυβης δουλειάς, παράλληλα με την οργανωμένη μετανάστευση και εγκατάσταση μεγάλου αριθμού μουσουλμάνων στις ΗΠΑ και τη χρήση σημαντικού αριθμού μετωπικών οργανώσεων που δημιουργήθηκαν με τη χρηματοδότηση κυρίως της Σαουδικής Αραβίας. Στο «Επεξηγηματικό Μνημόνιο» (Εxplanatory Memorandum) που αναφέραμε στο προηγούμενο τεύχος των «Επικαίρων», το οποίο συνέγραψε ο ισλαμιστής Μοχάμεντ Ακράμ, αναφέρονται 29 μουσουλμανικές σύλλογοι και οργανώσεις που η Μ.Α. θεωρεί ότι μπορούν να συνεργασθούν αποτελεσματικά για την καταστροφή της Αμερικής εκ των έσω (βλ. «The Moslem Brotherhood's "General Strategic Goal" for North America» στο organizingthenetworks.org).  Οι οργανώσεις αυτές είναι: • Islamic Society of North America (ISNA). • Fiqh [Σ.Σ.: Ισλαμική Νομική Επιστήμη] Council of North America. • ISNA Political Awareness Committee. • Muslim Youth of North America. • Muslim Students Association of the US and Canada. • Association of Muslim Scientists and Engineers. • Islamic Medical Association. • Islamic Teaching Center. • Malaysian  Islamic Study Group. • Foundation for International Development. • North American Islamic Trust. • Islamic Centers Division. • American Trust Publications. • Audio-Visual Center. • Islamic Book Service. • Islamic Circle of North America. • Muslim Arab Youth Association. • Islamic Association for Palestine. • United Association for Studies and Research. • International Institute of Islamic Thought. • Muslim Communities Association. • Association of Muslim Social Scientists. • Islamic Housing Cooperative. • Muslim Businessmen Association. • Islamic Education Department. • Occupied Land Fund (Ηoly Land Foundation for Relief and Development). • Mercy International Association. •Baitul Mal Inc. • Islamic Information Center (of America). Όλες οι οργανώσεις αυτές και αρκετές άλλες ακόμη ελέγχονται από τη Μ.Α. και ασκούν τεράστια επιρροή στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Ένας βασικός τους σκοπός, πέραν των όσων αναφέρθηκαν μέχρι τώρα σχετικά με τη διείσδυση του Ισλάμ στις ΗΠΑ, είναι να καταστούν συνομιλητές με την αμερικανική κυβέρνηση σε θέματα αφορώντα στους μουσουλμάνους. Η πολιτική επιρροή και η διείσδυση στον Λευκό Οίκο Λεζ alikhan: Ο Arif Alikhan ήταν υπεύθυνος για τον «Φάκελο Ισλαμικά Κράτη» στον Λευκό Οίκο και θεωρείται ότι αποτελεί τον άμεσο σύνδεσμο μεταξύ της κυβερνήσεως Ομπάμα και των επαναστάσεων της αραβικής ανοίξεως. Η αναφερόμενη από πολλές πηγές διείσδυση της Μ.Α. ακόμη και στον κυβερνητικό μηχανισμό των ΗΠΑ κατά την περίοδο της προεδρίας Ομπάμα είναι ένα άλλο θέμα που ενδεχομένως εξηγεί ορισμένες θέσεις της χώρας σε αρκετά διεθνή θέματα, π.χ. στο θέμα της εξεγέρσεως στην Αίγυπτο. Ένα ρεπορτάζ του αιγυπτιακού περιοδικού Rose El Youssef που δημοσιεύθηκε προ οκταμήνου (22 Δεκεμβρίου 2012) αναφέρει ότι έξι Αμερικανοί ισλαμιστές, οι οποίοι εργάζονται με την κυβέρνηση Ομπάμα, είναι μέλη της Μ.Α. και έχουν μεγάλη επιρροή στην αμερικανική πολιτική. Το περιοδικό αναφέρει ότι οι έξι αυτοί μουσουλμάνοι ακτιβιστές επέτυχαν να μετατρέψουν τον Λευκό Οίκο «από την εχθρική θέση του προς τις ισλαμικές ομάδες και οργανώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο στον μεγαλύτερο και πιο σημαντικό υποστηρικτή της Μ.Α.». Το περιοδικό κατονομάζει τους έξι ακτιβιστές οι οποίοι είναι: α) Ο Arif Alikhan, βοηθός υπουργός Εσωτερικής Ασφαλείας (Assistant Secretary of Homeland Security for Policy Developmen), β) ο Mohammed Elbiary, μέλος του συμβουλευτικού οργάνου του υπουργείου Εσωτερικής Ασφαλείας (Homeland Security Advisory Council), γ) ο Rashad Hussein, ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ στον Οργανισμό Ισλαμικής Διασκέψεως, δ) ο Salam Al-Marayati, συνιδρυτής του Μουσουλμανικού Συμβουλίου Δημοσίων Υποθέσεων (Muslim Public Affairs Council – MPAC), ε) ο Ιμάμης Mohamed Magid, πρόεδρος της Ισλαμικής Ενώσεως Βορείου Αμερικής (ISNA) και στ) ο Eboo Patel, μέλος του συμβουλευτικού συμβουλίου του Προέδρου Ομπάμα για συνεργασίες γειτονιών με βάση τη θρησκευτική πίστη (Advisory Council on Faith-Based Neighborhood Partnerships). Kατά το περιοδικό, ο Αlikhan είναι ιδρυτής του Παγκόσμιου Ισλαμικού Οργανισμού (World Islamic Organization), τον οποίον το περιοδικό κατατάσσει ως παράρτημα της Μ.Α. Σύμφωνα με το περιοδικό, ο Αlikhan ήταν υπεύθυνος για τον «Φάκελο Ισλαμικά Κράτη» στον Λευκό Οίκο και αποτελεί τον άμεσο σύνδεσμο μεταξύ της κυβερνήσεως Ομπάμα και των επαναστάσεων της αραβικής ανοίξεως. [Σ.Σ.: Ώρα να ψάχνουμε τώρα ποιος υποκίνησε πραγματικά την περίφημη αραβική άνοιξη, γιατί, αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα και από το ποιος ωφελείται πραγματικά, τα πράγματα μπλέκουν]. Όσο για τον Elbiary, ο οποίος αναφέρεται ότι έχει ενστερνιστεί τις απόψεις του ριζοσπάστη Sayyid Qutb (βλ. προηγούμενα άρθρα γι' αυτόν) της Μ.Α., το περιοδικό υπαινίσσεται ότι μπορεί να έχει διαρρεύσει απόρρητα στοιχεία από τη βάση δεδομένων του υπουργείου Εσωτερικής Ασφαλείας. Ο ίδιος, σημειώνει το περιοδικό, αρνείται κάθε σχέση με τη Μ.Α. Κατά το περιοδικό, ο Εlbiary έπαιξε ρόλο στη διαμόρφωση της αντιτρομοκρατικής στρατηγικής της κυβερνήσεως Ομπάμα και ότι ο ίδιος ήταν ο συντάκτης της δηλώσεως που έκανε ο Ομπάμα, με την οποία καλούσε τον Χόσνι Μουμπάρακ να εγκαταλείψει την εξουσία. Σχετικά με τον Αl- Marayati, o οποίος συγκαταλέγεται μεταξύ των μουσουλμάνων ηγετών των ΗΠΑ με τη μεγαλύτερη επιρροή των τελευταίων ετών, το περιοδικό αναφέρει σύνδεση μεταξύ της MPAC και της Μ.Α. Ο Magid είναι επικεφαλής της ΙSNA, αναφέρει το περιοδικό, η οποία ιδρύθηκε από μέλη της Μ.Α., και τον οποίον ο Ομπάμα διόρισε το 2011 ως σύμβουλο του υπουργείου Εσωτερικής Ασφαλείας. Κατά το περιοδικό, ο ίδιος έχει κάνει πολλές ομιλίες και έχει λάβει μέρος σε συσκέψεις σχετικά με την αμερικανική πολιτική στη Μ. Ανατολή στο υπουργείο Εξωτερικών καθώς επίσης έχει παράσχει και συμβουλευτικές υπηρεσίες στο FBI. Όσο για τον Patel, το περιοδικό αναφέρει ότι διατηρεί στενές σχέσεις με τον Hani Ramadan, εγγονό του ιδρυτή της Μ.Α., Hassan Al-Banna, ο οποίος είναι μέλος της Ενώσεως Μουσουλμάνων Φοιτητών (Muslim Students Association), που θεωρείται ότι αποτελεί μία μεγάλη οργάνωση της Μ.Α. Οι διαρροές για τον Ομπάμα Η φύση των παραπάνω πληροφοριών που επικαλείται το περιοδικό καταδεικνύει ότι αυτές δεν προέρχονται από δημοσιογραφική έρευνα παρά μόνο από μια στοχευμένη διαρροή εκ μέρους μιας μυστικής υπηρεσίας, η οποία σίγουρα δεν μπορεί να είναι η αιγυπτιακή Σ.Σ.: υπάρχει βαθύτερη γνώση για δράσεις στο εσωτερικό του Λευκού Οίκου κ.λπ. Η διαρροή αυτή θα πρέπει να συσχετισθεί με το πλήθος των πληροφοριών και βίντεο που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο σχετικά με το θρήσκευμα του Ομπάμα και οι βιντεοσκοπημένες δηλώσεις του σχετικά με το Ισλάμ που προβάλλονται με ιδιαίτερη επιμονή από συγκεκριμένα μέσα στις ΗΠΑ. Η γενική εικόνα που προκύπτει από ένα πλήθος άλλων σχετικών πληροφοριών είναι ότι η διείσδυση της Μ.Α. στις ΗΠΑ δεν περιορίζεται σε αυτά που αναφέρθηκαν εν συντομία παραπάνω. Είναι προφανές ότι η διείσδυση της Μ.Α. στις ΗΠΑ αποτελεί συγκεκριμένο στρατηγικό στόχο της οργανώσεως, ο οποίος εδράζεται στη λογική της κατακτήσεως του κέντρου του δυτικού κόσμου, από το οποίο προέρχεται η όλη εκστρατεία εναντίον της ισλαμικής τρομοκρατίας. Αν το κέντρο «κατακτηθεί» ή γενικώς διαβρωθεί κατά τη διάρκεια της Προεδρίας Ομπάμα, η προώθηση των σκοπών του παγκόσμιου ισλαμικού κινήματος θα είναι σημαντικά ευκολότερη, δεδομένου ότι η κατάσταση στην Ευρώπη είναι ακόμη χειρότερη. Με την κατάσταση στην Ευρώπη και τελικά με αυτήν στην Ελλάδα και σε ποιο στάδιο εκτιμάται ότι βρίσκεται η ισλαμική διείσδυση στη χώρα μας θα ασχοληθούμε σε προσεχή άρθρα.

Υλικά για πέταμα... Posted: 03 Sep 2013 09:58 AM PDT Θα έπαιρνε κάποιος τον κακοποιό που του λήστεψε το σπίτι, για να του εγκαταστήσει σύστημα συναγερμού; Θα έπαιρνε μήπως τον λογιστή που έχει καταδικαστεί για απάτες και εικονικά τιμολόγια, για διαχειριστή στην καινούργια του εταιρεία; Τον ύποπτο για παιδοφιλία, δάσκαλο για τα παιδιά του; Πας ποτέ στην χωματερή να πάρεις τα μπάζα και τα υλικά από παλιές κατεδαφίσεις, για να χτίσεις ή να ανακαινίσεις το σπίτι σου; Με ποιά λογική λοιπόν μία μερίδα (τουλάχιστον) του λαού είναι διατεθειμένη να εμπιστευτεί την διάσωση και την αναγέννηση της χώρας, σ' αυτούς που είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ υπεύθυνοι για την καταστροφή και τον διασυρμό της; Είναι δυνατόν όσοι ακόμα σήμερα στελεχώνουν την ''εγκληματική πολιτική οργάνωση'' ΠαΣοΚ, να μπορούν και να ΘΕΛΟΥΝ να σώσουν την Ελλάδα;   Όταν μιά τέτοια πραγματική διάσωση σημαίνει αυτόματα την πολιτική και ποινική δίωξη της συντριπτικής τους πλειοψηφίας; Είναι δυνατόν άτομα διψασμένα για εξουσία σε βαθμό ψυχο-παράνοιας, όπως κάτι μπουμπούκια, κάτι πρώην πρόεδροι ''ανοίξεων'', και λοιποί εξυπηρετητές μεγαλοεργολαβικών και εφοπλιστικών συμφερόντων να θελήσουν να υπάρξει χώρα με αδέσμευτες και φιλολαϊκές κυβερνήσεις; Μπορεί ποτέ τα στουρνάρια φερέφωνα των τραπεζών, κάτι ξεπεσμένοι καρα-μποντιμπιλντεράδες και κάποιοι γυρολόγοι της αριστεράς, να κόπτονται πράγματι για την ευημερία του λαού; Όλοι αυτοί δεν είναι παρά μπάζα.. Μπάζα πολιτικά. Μπάζα κοινωνικά. Μπάζα ηθικά. Ο,ΤΙ ΛΕΝΕ,  Ο,ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ,  ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ,  ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ. ΑΠΑΤΗ. ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ! Η θέση τους είναι στην χωματερή της Ιστορίας και όχι στο τιμόνι και την διαχείριση των κοινών της χώρας! Ας μην τους δώσουμε άλλο την ευκαιρία να αποτελειώσουν το καταστροφικό-δολοφονικό έργο τους. Ανατροπή τώρα! Χθές, αν είναι δυνατόν!... Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"

Ο Ομπάμα είναι αποφασισμένος για επίθεση στη Συρία Posted: 03 Sep 2013 09:08 AM PDT Μικρή σημασία έχει πια εάν ο αμερικανό πρόεδρος είχε κλείσει ή όχι το μάτι στους ισλαμοφασίστες της Συρίας, όταν αναφέρθηκε στην χρήση χημικών όπλων, οριοθετώντας έτσι μία «κόκκινη γραμμή» η παραβίαση της οποίας θα σήμαινε την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ στην επίθεση που δέχεται από την οργανωμένη ισλαμική τρομοκρατία (τζιχαϊστές και Αλ Κάιντα) η Συρία.  Σήμερα, και με δεδομένη την γενική αρνητική εικόνα που έβγαλε προς τα έξω με το τελευταίο του διάγγελμα ο Μπάρακ Ομπάμα, είναι θέμα γοήτρου για τις ΗΠΑ να παρέμβουν, αφού διαφορετικά θα απωλέσουν τον ρόλο του διεθνή τιμωρού – χωροφύλακα. Βέβαια, στην περίπτωση στρατιωτικής επέμβασης των ΗΠΑ στη Συρία (έστω και με περιορισμένη χρήση όπλων) οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής κινδυνεύουν να απωλέσουν οριστικά και αμετάκλητα τον ρόλο της διεθνούς – κραταιάς δύναμης που μέσα από αρχές και διεθνείς συνθήκες, κανόνες και συμφωνίες, βοηθά στην επίλυση δυσάρεστων για την ανθρωπότητα καταστάσεων (αν και για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, τον ρόλο αυτό τον έχουν χάσει προ πολλών ετών οι ΗΠΑ). Επίσης, τα τρία τέταρτα των Αμερικανών δεν πείθονται από τα επιχειρήματα του Obama για την στρατιωτική δράση εναντίον της Δαμασκού. Σχεδόν κανείς δεν υποστηρίζει μια αμερικανική επιτόπια παρουσία στη Συρία. Όλοι ανησυχούν ότι μια παρατεταμένη στρατιωτική εκστρατεία στη Μέση Ανατολή θα είχε μεγάλο οικονομικό κόστος. Και υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες μεταξύ της αμερικανικής κοινής γνώμης, ότι ο Λευκός Οίκος γνωρίζει τι θέλει να πετύχει στη Συρία ή στην Μέση Ανατολή γενικότερα. Ο Barack Obama, βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης –ας μην το ξεχνάμε- έχει πατήσει το pause στην αντίστροφη μέτρηση για την επίθεση στη Συρία. Η αμερικανική επίθεση είναι ακόμη πιθανή και όπως κατέστησε σαφές ο Obama, δεν εξαρτάται από την ψηφοφορία του αμερικανικού Κογκρέσου ή την ομοφωνία του μόνιμων πέντε μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.  Είναι, λοιπόν, θέμα γοήτρου για τον Μπάρακ Ομπάμα, η στρατιωτική επίθεση των ΗΠΑ στη Συρία. Δεν έχει σημασία για τον αμερικανό πρόεδρο, πλέον (ο οποίος βλέπει μία κατακόρυφη πτώση της δημοφιλίας του), πια είναι η αλήθεια και ποιος είναι ο υπεύθυνος για την χρήση των χημικών όπλων και τον θάνατο εκατοντάδων αθώων αμάχων πολιτών. Οι ΗΠΑ, σύμφωνα με τα αμερικανικά πρότυπα, απαιτείται να είναι μία χώρα – υπερδύναμη, την οποία είτε θα σέβονται είτε θα φοβούνται όλοι. Έτσι, κι ενώ οι ΗΠΑ έχουν απομείνει μόνο με την Γαλλία και μερικούς πρόθυμους ηλιθίους μικρών κρατών (Αλβανία, Σκόπια, Ελλάδα, Τουρκία), είναι βέβαιο πως θα αποτολμήσουν την επίθεση κατά της Συρίας, για να εισπράξουν μία ακόμη νίκη (αν και οι διαθέσεις της ρωσικής πλευράς δεν έχουν διευκρινισθεί ακόμη για το συγκεκριμένο θέμα). Η κινητικότητα που δείχνουν οι ΗΠΑ στη Μεσόγειο και την Ερυθρά Θάλασσα, με την αναδιάταξη του αμερικανικού αεροπλανοφόρου USS Nimitz και τεσσάρων ακόμα πλοίων, αποδεικνύει πως η Ουάσιγκτον είναι αποφασισμένη να ξεκινήσει την στρατιωτική επίθεση στη Συρία, δήλωσε σήμερα ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής επιτροπής της Ρωσίας στις διεθνείς υποθέσεις Αλεξέι Πουσκόφ. Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, το αμερικανικό αεροπλανοφόρο USS Nimitz, μαζί με υποστηρικτικό στόλο, κατέπλευσε στην Ερυθρά Θάλασσα τη Δευτέρα. Σύμφωνα με πηγές του Πενταγώνου, τις οποίες επικαλείται το Reuters, ο στόλος δεν είχε εντολές να προχωρήσει προς τη Μεσόγειο, όπου υπάρχουν ήδη πέντε Αμερικανικά αντιτορπιλικά και το USS San Antonio, σε επιφυλακή για πιθανές επιθέσεις με πυραύλους Cruise εναντίον της Συρίας. «Με την αποστολή του αεροπλανοφόρου Νίμιτς στις ακτές της Συρίας, ο Ομπάμα αποδεικνύει ότι η στρατιωτική δράση έχει μεν αναβληθεί, αλλά δεν ακυρώνεται, και ότι είναι αποφασισμένος να ξεκινήσει πόλεμο» τόνισε ο επικεφαλής της διεθνούς επιτροπής στη Δούμα. Ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ζήτησε επίσημα το περασμένο Σάββατο την έγκριση του Κογκρέσου, προκειμένου να νομιμοποιηθεί η επικείμενη στρατιωτική επίθεση στη Συρία. Ο Ομπάμα εμφανίστηκε αποφασισμένος να αναλάβει στρατιωτική δράση εναντίον στόχων στη Συρία, παρά την αντίθετη γνώμη των αμερικανών πολιτών αλλά και πολλών γερουσιαστών, επαναλαμβάνοντας τους ισχυρισμούς των ΗΠΑ ότι η κυβέρνηση Άσαντ βρίσκεται πίσω από την επίθεση με χημικά αέρια της 21ης Αυγούστου σε προάστιο της Δαμασκού. Από την πλευρά του ο Σύριος Πρόεδρος Μπασάρ Άσαντ συνέκρινε χθες την κατάσταση στην περιοχή με «με φωτιά που πλησιάζει επικίνδυνα ένα βαρέλι μπαρούτι». Όπως δήλωσε «Κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί (μετά το χτύπημα των ΗΠΑ). Ο έλεχγος της κατάστασης θα χαθεί ολοκληρωτικά, μόλις εκραγεί αυτή η πυριτιδαποθήκη… Το χάος θα εξαπλωθεί και οι εξτρεμιστές θα αρπάξουν την ευκαιρία, βυθίχοντας την περιοχή σε πόλεμο με απρόβλεπτες συνέπειες». Η Σιϊτικη οργάνωση του Λιβάνου, Χεζμπολάχ, στενός σύμμαχος του Ασαντ, δήλωσε, σύμφωνα με το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων, πως προχωρά σε αναδιάταξη των δυνάμεών της, έτοιμη να αντιμετωπίσει τη στρατιωτική επίθεση των ΗΠΑ. Μέλη της Χεζμπολάχ αγωνίζονται εδώ και καιρό στο πλευρό των συριακών στρατευμάτων, εναντίον των ανταρτών της αντιπολίτευσης που επιθυμούν την ανατροπή του Ασαντ.  Ο Τσόμσκι βλέπει σαν έγκλημα πολέμου μία επίθεση των ΗΠΑ στη Συρία Μια επίθεση των ΗΠΑ κατά της Συρίας δίχως την έγκριση του ΟΗΕ, θα αποτελούσε έγκλημα πολέμου, ανεξάρτητα από το αν το Κογκρέσο είχε δώσει ή όχι την συγκατάθεσή του γι' αυτό». Τη δήλωση αυτή έκανε ο γνωστός Αμερικανός διανοητής Νόαμ Τσόμσκι, αναφερόμενος στην ανακοίνωση του Μπαράκ Ομπάμα για το ότι θα επιδιώξει την έγκριση του Κογκρέσου.  Αξίζει να σημειωθεί πως ο Τσόμσκι ταξίδεψε πρόσφατα στη Συρία για να πληροφορηθεί όσο γίνεται περισσότερα για την κρίση, και τα σχόλιά του δεν οδηγούν στην αντίληψη πως η στρατιωτική επέμβαση στην περιοχή αποτελεί μονόδρομο και ότι δεν υπάρχουν περιθώρια να επιτευχθεί η ειρήνη μέσω διαπραγματεύσεων. ''Καθώς η διεθνής υποστήριξη στην απόφαση του Ομπάμα να επιτεθεί στη Συρία έχει καταρρεύσει, μαζί με την αξιοπιστία των ισχυρισμών του, η κυβέρνηση καταφεύγει πάλι στα γνωστά επιχειρήματα περί εγκλημάτων πολέμου". Και συνεχίζει ο Τσόμσκι: ''Επαληθεύεται για άλλη μια φορά το ότι οι ΗΠΑ έχουν αυτοανακηρυχθεί σε παγκόσμιο μπάτσο. Πιστεύω ότι πρώτα θα έπρεπε να επιλεγεί ο δρόμος των διαπραγματεύσεων, και αν αυτές αποτύγχαναν, τότε να προχωρούσαμε στη δεύτερη επιλογή, παρέχοντας υποστήριξη στους αντάρτες'', είπε o Tσόμσκι, χαρακτηρίζοντας για μια ακόμη φορά και ξεκάθαρα οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ ως ''εγκληματική ενέργεια''. Κούρδοι: Επέμβαση στη Συρία σημαίνει παγκόσμιος πόλεμος Ο Ντουράν Καλκάν-μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου του KCK σχολιάζοντας σχετικά με την πιθανή εξωτερική επέμβαση στην Συρία ανέφερε πως ¨Όλοι πρέπει να δούνε πως μια επέμβαση στην Συρία θα γίνει ένας περιφερειακός πόλεμος, ένας πόλεμος Μέσης Ανατολής¨. Ο Ντουράν Καλκάν προειδοποιεί πως μια στρατιωτική επέμβαση στην Συρία δεν θα περιοριστεί εκεί αλλά θα προκαλέσει πόλεμο. Συγκεκριμένα είπε: Μέχρι τώρα σε ένα διάστημα πάνω από 20 έτη, ο πόλεμος αυτός ήταν κυρίως ιδεολογικός και πολιτικός ενώ η στρατιωτική του διάσταση είχε παραμεριστεί. Λέχθηκε πως αυτό ήταν χαρακτηριστικό του 3ου παγκόσμιου πολέμου. Αν όμως τώρα υπάρξει μια εξωτερική επέμβαση στην Συρία είτε επέμβουν με συμφωνία ΗΠΑ-Ευρώπης-Κίνας-Ρωσίας, είτε διασπαστούν και επέμβουν μόνο ΗΠΑ-Ευρώπης-ΝΑΤΟ ερχόμενοι σε σύγκρουση με Ρωσία , Κίνα και Ιράν, ότι και να γίνει όπως έγινε και στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, θα διαμορφωθεί στην Μέση Ανατολή μια κατάσταση στρατιωτικού παγκόσμιου πολέμου. Ο ιδεολογικός και πολιτικός πόλεμος γίνεται πλέον στρατιωτικός. Αυτός ο πόλεμος σίγουρα δεν θα περιοριστεί στην Συρία. Θα μεταδοθεί στο Ιράκ. Θα περιλάβει ολόκληρο το Κουρδιστάν και η Τουρκία θα μπει στο παιχνίδι. Το Ιράν και οι Άραβες ούτως ή άλλως είναι μέσα σε αυτόν, για αυτό θα γίνει ένας περιφερειακός πόλεμος. Θα γίνει ένα Μεσανατολικός πόλεμος, όλοι πρέπει να το δούνε αυτό¨. Ο Ντουράν Καλκάν λέει πως καθώς αυτό μέχρι τώρα ήταν ορατό, δεν υπήρξαν στρατιωτικές παρεμβάσεις και συνεχίζει λέγοντας : ¨ Εάν τώρα λοιπόν δεν βρίσκεται πολιτική λύση και τίθεται στην επικαιρότητα η ένοπλη σύρραξη, τότε αυτό φέρνει καταστροφή. Η περιοχή πραγματικά θα μετατραπεί σε λίμνη αίματος. Ότι υπήρξε στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, μπορεί να υπάρξει πάλι. Τι μέλλει γεννέσθαι λοιπόν, στο καζάνι που λέγεται Μέση Ανατολή; Ποια θα είναι η επόμενη ημέρα της αμερικανικής επίθεσης και –ιδιαίτερα- ποιες δυνάμεις θα γεννηθούν μέσα από την τελευταία αμερικανική απερισκεψία που θα δημιουργήσει και πάλι χιλιάδες αθώους νεκρούς, στο όνομα της ισχύος και του γοήτρου των ΗΠΑ; Όλοι οι αναλυτές συμφωνούν πως η Συρία αποτελεί με βεβαιότητα την πόρτα της κόλασης και προειδοποιούν όσους τολμήσουν να την ανοίξουν, πως η επόμενη ημέρα δεν θα είναι καθόλου ίδια, ενώ τονίζουν την ύπαρξη δυνάμεων που ενδεχομένως δεν θα ανεχθούν τον αμερικανικό παραλογισμό. Είναι, άραγε, έτοιμες οι ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν καταστάσεις πολέμου σε ευρύτερο πεδίο και ίσως να επωμιστούν την ευθύνη για ένα νέο παγκόσμιο πόλεμο; Είναι άραγε έτοιμες οι ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν τις ευθύνες τους απέναντι στη διεθνή κοινότητα, όταν θα βάλουν φωτιά στην πλέον ευαίσθητη περιοχή του πλανήτη; Είναι άραγε έτοιμες οι ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που φαίνεται σήμερα στη Συρία; Κωνσταντίνος Πηγές "Ria Novosti", "Τουρκικά Νέα"

Όρια η δουλοπρέπεια δε γνωρίζει Posted: 03 Sep 2013 06:58 AM PDT "Η Ελλάδα, εξαιτίας της ανεκδιήγητης μνημονιακής συγκυβέρνησης μένει έκθετη, ως πιόνι στα σχέδια Ερντογάν- Νταβούντογλου και διαλύει σχέσεις δεκαετιών χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα" Η γελοιότητα του δουλοπρεπούς κορυφώνεται όταν υπερβαίνει το ή τα αφεντικά του σε ζήλο να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους. Γίνεται βασιλικότερος του βασιλέως, γλύφοντας αυτούς από τους οποίους εξαρτάται, εκχωρώντας κάθε ίχνος αξιοπρέπειάς του. Αυτό ακριβώς έπραξε η μνημονιακή συγκυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου και στο ζήτημα της Συρίας. Ο ανεκδιήγητος Βενιζέλος, μέσα από ένα πρωτοφανή συνδυασμό εθελοδουλείας προς όποιον αντιλαμβάνεται ως ισχυρό παράγοντα, ικανό να διαδραματίσει ρόλο στις εγχώριες πολιτικές εξελίξεις και ασχετοσύνης ως προς τη διεθνή πολιτική, χέρι- χέρι με το νυν πρωθυπουργό και ίσως πιο αποτυχημένο υπουργό εξωτερικών από τη μεταπολίτευση- αρκεί να θυμηθούμε τη στάση του στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και στην περιφερειακή απομόνωση της χώρας για να αντιληφθούμε τη διορατικότητά του- μας εξέπληξαν ακόμα μια φορά: έσπευσαν σχεδόν πρώτοι απ' όλους να εντάξουν τη χώρα στα πολεμοκάπηλα γεράκια διεθνώς, μαζί με τους γνωστούς κύκλους της Ουάσινγκτον, τον Κάμερον, τον Ολάντ και ποιόν άλλον; τον Ταγίπ Ερντογάν που θέλει να ανατρέψει τον Άσαντ για να εγκαταστήσει ένα καθεστώς της δικής του άμεσης επιρροής στη Συρία. Χωρίς να νοιαστούν για το διεθνές δίκαιο που κατά τα άλλα η χώρα μας πάντα επικαλείται, χωρίς να υπολογίσουν ότι παίζουν το παιχνίδι ούτε καν γενικά της Τουρκίας αλλά ειδικότερα του νέο- οθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού της, χωρίς να νοιαστούν που μπλέκονται σε μια ενδό- αραβική διένεξη με τρόπο που απομακρύνει τη χώρα από όλες τις αντιμαχόμενες πλευρές στην πραγματικότητα, χωρίς να λάβουν υπόψη τους μακρόχρονους ιστορικούς δεσμούς, έσπευσαν να υποστηρίξουν εκ των προτέρων μια επερχόμενη ιμπεριαλιστική εκστρατεία. Μάλιστα, διά του Σίμου Κεδίκογλου χαρακτήρισαν ως λαϊκισμό το αίτημα να αποφασίσει περί της πιθανής ελληνικής ανάμειξης η Βουλή. Και έπειτα όπως πάντα συμβαίνει σε αντίστοιχες περιπτώσεις με τα τσιράκια των ισχυρών, χωρίς κανείς να νοιαστεί για την ελληνική κυβέρνηση που ούτως ή άλλως έχει απομακρυνθεί από κάθε άλλη συμμαχία με την πρόσδεσή της στην καγκελαρία του Βερολίνου και που μόνο σπασμωδιακά, ευτελίζοντας τη χώρα κυκλοφορεί σαν επαίτης φωτογραφιών από πρωτεύουσα σε προωτεύουσα, άρχισαν οι έμμεσες σφαλιάρες: Ο Ντ. Κάμερον ζήτησε τη γνώμη της Βουλής των Κοινοτήτων και εισέπραξε άρνηση. Όλες οι δυτικές χώρες πλην της Γαλλίας τραβήχτηκαν από τη χρήση βίας. Ακόμα και ο Μπ. Ομπάμα, για λόγους που χρήζουν εκτεταμένης ανάλυσης αποφάσισε να απευθυνθεί στο Κογκρέσσο.  Η Ελλάδα λοιπόν, εξαιτίας της ανεκδιήγητης μνημονιακής συγκυβέρνησης, κόντρα στη θέληση του λαού της μένει έκθετη, ως πιόνι στα σχέδια Ερντογάν- Νταβούντογλου. Διαλύει σχέσεις δεκαετιών χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα, απλά και μόνο επειδή ο Βενιζέλος φιλοδοξεί να πλασαριστεί ως ο άνθρωπος της αμερικανικής πρεσβείας και επειδή ο Σαμαράς νομίζει και αυτός ότι θα διασφαλίσει κάποια στήριξη από το Λευκό Οίκο, που να υπερβαίνει τις φωτογραφίες του με τον Μπ. Ομπάμα. Πρόκειται για αξιοθρήνητους και επικίνδυνους αχυρανθρώπους, που ωθούν τη χώρα σε πρωτοφανή διεθνή απομόνωση και σε επικίνδυνες ατραπούς αντίθετες προς τα εθνικά της συμφέροντα. Πηγή

Να χτυπήσουμε ή να μή χτυπήσουμε: το θέμα της Συρίας στο Κογκρέσο των ΗΠΑ Posted: 03 Sep 2013 06:35 AM PDT Το Κογκρέσο των ΗΠΑ πρόκειται να αποφασίσει για τη σκοπιμότητα της διεξαγωγής ή μη στρατιωτικής επιχείρησης στη Συρία. Προς το παρόν οι απόψεις των γερουσιαστών διίστανται εξίσου. Παρόλο που το χτύπημα μπορεί να καταφερθεί χωρίς την έγκριση της Γερουσίας, η απόφαση αυτή έχει πολύ μεγάλη σημασία για τον Ομπάμα, δεδομένου ότι ούτε ο ΟΗΕ, ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε και η Βρετανία ακόμα δεν τόλμησαν να υποστηρίξουν τον Πρόεδρο των ΗΠΑ σ΄αυτό το ζήτημα. Στις 3 Σεπτεμβρίου προς τους γερουσιαστές θα απευθυνθούν ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι, ο επικεφαλής του Πενταγώνου Τσάκ Χέιγκελι και ο επικεφαλής του γενικού επιτελείου των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ Μάρτιν Ντέμπσι. Στην επερώτηση που υποβλήθηκε για έγκριση της στρατιωτικής επιχείρησης στους γερουσιαστές, αναφέρεται ότι σκοπός της είναι να στερήσει από το καθεστώς της Συρίας την δυνατότητα χρησιμοποίησης όπλων μαζικής καταστροφής. Εξάλλου, δεν συμφωνούν όλοι οι γερουσιαστές ότι το καθήκον αυτό ανταποκρίνεται στα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Για παράδειγμα, ο Ρεπουμπλικάνος Άλαν Γκρέισον είπε ότι οι ΗΠΑ δεν είναι «παγκόσμιος χωροφύλακας» και δεν μπορούν να επιτρέψουν στον εαυτό τους «στρατιωτικές περιπέτειες που εμπλέκουν τη χώρα σε πολέμους για μια δεκαετία και περισσότερο». Ο γερουσιαστής Ραντ Πολ παρατήρησε ότι η Αμερική θα έπρεπε να συνεργαστεί πιο στενά με τη Ρωσία και την Κίνα στο ζήτημα της διευθέτησης της συριακής κρίσης αντί να θέτει τελεσίγραφα, σπρώχνοντας τον εαυτό της σε μειονεκτική δυσάρεστη θέση. Σχολιάζει την υφιστάμενη κατάσταση ο πολιτικός αναλυτής Φιόντορ Βοϊτολόφσκι: - Οι γερουσιαστές και οι κόγκρεσμεν καθοδηγούνται από τη θέση να μην απογοητεύσουν τους ψηφοφόρους τους. Στην αμερικανική δε κοινωνία ο αριθμός των αντιπάλων της στρατιωτικής επιχείρησης υπερβαίνει κατά πολύ τον αριθμό των υποστηρικτών της. Σύμφωνα με διάφορες έρευνες, περίπου 60-70% των Αμερικανών αντιτίθενται στην επίθεση κατά της Συρίας. Συνεπώς, οι Αμερικανοί βουλευτές δεν ενδιαφέρονται να αποκτήσουν αρνητική αντίδραση από τους εκλογείς τους. Μεταξύ των υποστηρικτών του χτυπήματος κατά της Συρίας είναι και ο Ρεπουμπλικάνος Τζον Μακέιν. Ο Μακέιν προτείνει να καταστραφεί η στρατιωτική υποδομή των συριακών κυβερνητικών δυνάμεων. Αν το Κογκρέσο απορρίψει το προτεινόμενο από τον Λευκό Οίκο ψήφισμα, αυτό θα σημαίνει για τις ΗΠΑ, κατά τη γνώμη γερουσιαστή, πραγματική καταστροφή. Εν τω μεταξύ, ένας από τους συμμετέχοντες στις ακροάσεις στο Κογκρέσο - ο Μάρτιν Ντέμπσι, επικεφαλής του γενικού επιτελείου των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, νωρίτερα είχε καταστήσει σαφές ότι βλέπει τη συριακή εκστρατεία ως ανεπίτρεπτη πολυτέλεια. Από τη μία πλευρά, θα σταθεί επιπρόσθετο βάρος για τον προϋπολογισμό των ΗΠΑ και από την άλλη οι συνέπειες της επιχείρησης αυτής είναι δύσκολο να προβλεφθούν. Αξίζει να προστεθεί ότι οι Ρώσοι βουλευτές σχεδιάζουν να συναντηθούν με τους Αμερικανούς τους ομολόγους. Αυτό δήλωσαν ο πρόεδρος της Κρατικής Δούμας Σεργκέι Ναρίσκιν και η επικεφαλής του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας της Ρωσίας Βαλεντίνα Ματβιένκο. Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών τους, οι εκπρόσωποι της Ρωσίας υπολογίζουν να πείσουν τους Αμερικανούς να πάρουν μια σταθμισμένη θέση σχετικά με το θέμα της Συρίας. Εν τω μεταξύ, ο πιο κοντινός σύμμαχος των ΗΠΑ – η Μεγάλη Βρετανία - πρόσφερε δυσάρεστη έκπληξη στην Ουάσιγκτον. Τα περισσότερα μέλη του Κοινοβουλίου του Ηνωμένου Βασιλείου αρνήθηκαν να υποστηρίξουν τη συμμετοχή της χώρας τους στη συριακή εκστρατεία. Αρνήθηκε να συμμετάσχει στην επιχείρηση και η Βορειοατλαντική Συμμαχία. Πηγή

Έκανε ο Ομπάμα ένα ιστορικό βήμα; Posted: 03 Sep 2013 06:11 AM PDT Αυτόν τον Αύγουστο στο Ιράκ σκοτώθηκαν 800 άνθρωποι. Κατά την «επίσημη» καταμέτρηση, αυτήν που μπορεί να κάμει ένα διαλυμένο στα εξ ων είχε συντεθεί απ' τη μαμά αποικιοκρατία κράτος. Το πιθανότερο είναι οι νεκροί να 'ναι πολλοί περισσότεροι - με αυτούς τους ρυθμούς αιμορραγεί η χώρα διαμάντι στο στέμμα του Νόμπελ Ειρήνης που φοράει ο Ομπάμα. Πριν από λίγα μόλις χρόνια ο Κόλιν Πάουελ ομολογούσε σε συνέντευξη Τύπου ότι «εξαπατήθηκε». Οτι η CIA τον φλόμωσε στα ψέματα για τα «χημικά όπλα του Σαντάμ Χουσεΐν». Πάλι μόλις πριν από λίγο καιρό ο στρατηγός Wesley Clark δήλωνε και αυτός σε συνέντευξη στην τηλεόραση ότι η επίθεση στη Συρία ήταν προγραμματισμένη απ' το 2001. Μάλιστα ο στρατηγός περιέγραφε τότε πώς έμαθε για αυτό το σχέδιο, έτσι στα «ξεκάρφωτα», καθώς επίσης και ότι η μεγαλειώδης στρατηγική για αυτήν την επιχείρηση θα μπορούσε να συνοψισθεί στη λογική ότι: όποιος διαθέτει ένα σφυρί χρειάζεται ένα καρφί. Είναι μια αλήθεια. Τα όπλα πρέπει να κινούνται. Οπως και τα κεφάλαια. Αρκεί να μην κινούνται οι ιδέες. Ομως, όπως και να 'χει 20 χρόνια πολέμων έχουν κάπως «κουράσει» την κοινή γνώμη στη Δύση, μια κοινή γνώμη που υποδέχθηκε συχνά αυτούς τους πολέμους με τον ενθουσιασμό των νεοσύλλεκτων του Μεγάλου Πολέμου, πριν να μάθουν τι εστί Υπρ, Βερντέν και Σωμ. Πολλά τα φέρετρα των στρατιωτών που επέστρεψαν στις ΗΠΑ και τη Βρετανία κι ακόμα περισσότεροι οι τραυματίες, ακρωτηριασμένοι. Τρελοί, ζωντανοί νεκροί. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι απώλειες στο πεδίο της μάχης «ολοκληρώνονται» μετά την επιστροφή στην πατρίδα, με αυτοκτονίες, δολοφονίες οικείων και εξαφανίσεις - απώλειες στα μετόπισθεν συχνά μεγαλύτερες από εκείνες της πρώτης γραμμής. Οσο και να το κάνεις, είναι συγκινητικό! Στρατιώτες που χαπακώνει ο στρατός για να δολοφονούν, και χαπακώνονται και οι ίδιοι για να το αντέξουν, σου ραγίζουν την καρδιά. Ακόμα κι αν έχεις μείνει ασυγκίνητος απ' τον θάνατο χιλιάδων μαχητών, παιδιών, γυναικών και γερόντων στις πρώην αποικίες και νυν κατεχόμενα εδάφη ή προτεκτοράτα, θα σε συγκινήσει οπωσδήποτε το πρωτογενές πλεόνασμα παράνοιας του δεκανέα Τζων Σμιθ, ο οποίος αφού επέστρεψε στο Τζάκσονβιλ Οκλαχόμα, εκτέλεσε τη γυναίκα του, εκτέλεσε τα παιδιά του κι αυτοκτόνησε. Κάπως έτσι, με το ένα και το άλλο η κοινή γνώμη στη Δύση έχει μεταστραφεί και μεγάλο μέρος της συμμερίζεται πλέον τις εναντιώσεις των «γραφικών» στους ανθρωπιστικούς πολέμους των Μπους και Μπους, Κλίντον, Ομπάμα και CIA. Με αποτέλεσμα να υπάρχει μέγας κίνδυνος ο συρφετός των αληταράδων (μισθοφόροι, Μπλακ Γουώτερ, Αλ Κάιντα, Αμερικανοβρετανοί πράκτορες, σιωνιστές και άλλα τομάρια) να απομείνουν να επιχειρούν μόνοι τους στη Συρία, εκτός κι αν σπεύσει ο νανογίγας Ολανδρέου να δώσει χείραν βοηθείας - «γαλλικού» άλλωστε «ενδιαφέροντος» η Συρία κάποτε. Ενα «κάποτε» όχι πολύ μακρινό. Ομως, πέρα απ' το γκροτέσκ αυτής της κατάστασης, φαίνεται να διαμορφώνονται νέα δεδομένα στην παγκόσμια γεωπολιτική. Μάλλον ο Πρόεδρος Ομπάμα έχει κάνει ένα ιστορικό βήμα μπροστά. Κι όχι απαραιτήτως προς τον γκρεμό. Εως τώρα, οι ΗΠΑ ασκούσαν την ηγεμονία τους μέσα από συμμαχίες, συναινέσεις και ανοχές. Βεβαίως το δόγμα τους για τον (εν πολλοίς χειραγωγούμενο απ' τις ίδιες) ΟΗΕ ήταν απλό. Οταν εξασφάλιζαν την έγκριση του Οργανισμού για την πολιτική τους, οι πόλεμοι βαφτίζονταν νόμιμοι. Οταν δεν τα κατάφερναν, έγραφαν τον ΟΗΕ στα παλιά τους άρβυλα και κατέφευγαν σε συμμαχίες προθύμων. Και στις δύο περιπτώσεις το «δίκαιο» του ισχυρότερου μπορούσε να εμφανίζεται ως τήρηση του Διεθνούς Δικαίου ή ως έκφραση ηθικών προταγμάτων, αναλόγως. Προταγμάτων που εκφράζουν το κοινό περί δικαίου αίσθημα που έχει, ή εκπαιδεύεται να έχει, η πλειοψηφία σε μια δυτική κοινωνία. Στην τρέχουσα κρίση, αυτό το μοτίβο έσπασε. Το Βρετανικό Κοινοβούλιο έβγαλε τη Βρετανία απ' τη νέα σταυροφορία. Να πιστέψει κανείς ότι ο Κάμερον έκανε την γκάφα (να πάει στη Βουλή) που δεν έκανε ο Μπλαιρ; Να πιστέψει κανείς ότι έπιασε ορισμένους τόρυδες κρίση συνείδησης για τα εγκλήματα που έχουν κάνει, κάνουν και θα κάνουν; Να πιστέψει κανείς ότι η αντιπολίτευση των Εργατικών κι αυτός ο θλιβερός Μίλιμπαντ είχαν ανέβει στα κάγκελα απειλώντας ότι δεν θα δεχθούν ποτέ ξανά τον τίτλο του ιππότη της καλτσοδέτας; Να πιστέψει κανείς ότι ο πρίγκιπας Χάρυ βαρέθηκε να πολυβολεί Αφγανούς απ' το ελικόπτερό του σαν να κυνηγάει αλεπούδες στο Σάσεξ; Μάλλον όχι. Τι είδε λοιπόν ο Κάμερον να έρχεται κι έσπευσε στη Βουλή των Κοινοτήτων να «χάσει»; Γιατί ο Λαβρόφ δήλωσε στεντορίως ότι η «Ρωσία δεν θα εμπλακεί σε πόλεμο με κανέναν», αντί του συνήθους περί υπεράσπισης των συμφερόντων της χώρας του στην περιοχή; Και γιατί ο Πούτιν χρησιμοποίησε πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς για «πολιτική ηλιθιότητα» (προφανώς του Ομπάμα), ενώ ταυτοχρόνως η ναυαρχίδα του Στόλου της Βαλτικής έπαιρνε διαταγή να καταπλεύσει στην περιοχή της κρίσης; Οι απαντήσεις μάλλον ενυπάρχουν στο διάγγελμα Ομπάμα. Οι ΗΠΑ έχουν απασφαλίσει. Βασίζονται πλέον κυρίως στη στρατιωτική τους ισχύ κι όχι στη διπλωματική ομπρέλα που έδινε σε αυτήν την ισχύ έστω τη νομιμότητα ενός κατά συνθήκη ψεύδους. (Συν το γεγονός ότι αυτή η εκάστοτε διπλωματική ομπρέλα προσεπόριζε στις ΗΠΑ και τη στρατιωτική συνεπικουρία άλλων δυνάμεων). Αλλά, αν οι ΗΠΑ αποδεσμεύονται απ' τη συναίνεση ιστορικών συμμάχων τους όπως η Βρετανία σημαίνει ότι γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνες μπαίνοντας στον πειρασμό της μονοκρατορίας - το τελευταίο και πιο παρακμιακό στάδιο μιας αυτοκρατορίας. Οι σχέσεις των ΗΠΑ με ήσσονος σημασίας (πολιτικής) δυνάμεις, αλλά ισχυρές στρατιωτικώς, όπως το Ισραήλ, η Τουρκία ή το Πακιστάν, έχουν μεγάλη αξία στο γεωπολιτικό παιχνίδι, πλην όμως υποφέρουν από πλήθος μεταβλητών και πάντως υπάρχουν χωρίς την αξία του στρατηγικού εταίρου, όπως ήταν, αν δεν ξαναγίνει, η Βρετανία για τις ΗΠΑ. Ο ελιγμός Ομπάμα να πάει στο Κογκρέσο δεν συνιστά αναδίπλωση ούτε, πολύ περισσότερο, μαρτυρά φόβο μπροστά στην κούραση του αμερικάνικου εκλογικού σώματος απ' τους πολέμους - ου μην και τις διαψεύσεις για τον τερματισμό τους. Κάτι τέτοια ξέρει να τα απορροφά το πολιτικό σύστημα - «κι εμείς κουρασμένοι είμαστε» δήλωσε ο Κέρυ, αλλά! Πάντα υπάρχει ένα αλλά. Τώρα ο Ομπάμα απευθύνεται στο Κογκρέσο για να δείξει στον κόσμο ότι δεν χρειάζεται να απευθύνεται σε κανέναν άλλον. Οτι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ μπορεί να χρειάζεται πιόνια, αλλά δεν χρειάζεται απαραιτήτως και συνεταίρους. Το πρόβλημα σε αυτή τη λογική που υπαγορεύει η στρατιωτική ισχύς είναι η ίδια η στρατιωτική ισχύς. Τουλάχιστον στη συμβατή της εκδοχή. Αν δηλαδή οι ΗΠΑ μπουκάρουν στη Συρία, θα βγουν ποτέ; κι αν βγουν, πώς θα βγουν; Πόσο Ιράκ ή Αφγανιστάν μπορεί να αντέξει ακόμα το Τενεσσή ή η Οκλαχόμα; O Ομπάμα έκανε ένα πρώτο βήμα στο μονοπάτι του πολέμου «όποτε μου καπνίσει». Αυτό εν μέρει οφείλεται στο γεγονός ότι για πολλά χρόνια τώρα η στρατηγική των ΗΠΑ απορρέει κυρίως απ' τις επιλογές τους κι όχι απ' τον σχεδιασμό τους. Με δεδομένο ότι η πολιτική των ΗΠΑ βασίζεται στη στρατιωτική ισχύ και την έκδοση χρήματος, είναι πολύ πιθανό η υπερεκτίμηση του πρώτου παράγοντα να τις οδηγήσει σε αδιέξοδο - όσον κι αν οι πόλεμοι θρέφουν την οικονομία τους. Διότι ναι μεν οι ΗΠΑ διαθέτουν συντριπτική υπεροπλία για έναν ολοκληρωτικό (συμβατικό ή πυρηνικό) πόλεμο, αλλά εις ό,τι αφορά τις τοπικές συρράξεις (πολύ μικρής ή πολύ μεγάλης έκτασης), η εν λόγω υπεροπλία τους υποβαθμίζεται και εξαρτάται από παράγοντες που δεν μπορούν να ελέγξουν. Οπως έπαθαν στον αχανή, πολύπλοκο και αρχαίο μουσουλμανικό κόσμο. Αν λοιπόν οι Αγγλοι δεν έφυγαν απ' τη Βασόρα για να επιστρέψουν στην Ταρσό, οι Αμερικανοί θα αιμορραγούν και στις δύο. Παραδόξως, αυτό δήλωσε στον κόσμο με το διάγγελμά του ο Ομπάμα: οι ΗΠΑ θα αιμορραγούν όπου γουστάρουν, όποτε γουστάρουν και για όσο (;) γουστάρουν. Ισως διότι για αυτήν τη χώρα ο μόνος τρόπος για να μείνει ζωντανή είναι η αιμορραγία της. Και μαζί της η αιμορραγία όλων των άλλων. Που «νομιμοποιείται» να σκοτώνει παντού στον κόσμο ο δεκανέας Τζων Σμιθ πριν να τρελαθεί, να γυρίσει σπίτι του και να σκοτώσει τα παιδιά του.   email: stathis@enikos.gr Του Στάθη από enikos

Ληγμένοι πολιτικοί... Posted: 03 Sep 2013 05:45 AM PDT Πήραν μια έκφραση από την καθημερινή αργκό και την έκαναν αγορανομική διάταξη. Μια φράση που χρόνια ολόκληρα κυκλοφορούσε ως αστείο («πήρε ληγμένα»), την πήραν και την έβαλαν κανονικά και με το νόμο στην καθημερινή διατροφή του χειμαζόμενου λαού, υποβιβάζοντας την ανάγκη του ανθρώπου για τροφή. Κάποιοι φωστήρες των υπουργείων Ανάπτυξης και Υγείας θεσμοθέτησαν το «φάτε ληγμένα» ως πνευματικοί απόγονοι της Μαρίας Αντουανέτας. Μόνο που στην περίπτωσή μας, αφού δεν έχουμε να φάμε παντεσπάνι, θα μπορούμε να τρώμε ελεύθερα ό,τι ληγμένο έχει απομείνει στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Αυτή ήταν η ανήθικη απάντηση στη φτώχεια που μαστίζει ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, αντιμετωπίζοντας ανθρώπους ως δεύτερης διαλογής όντα που τους κάνεις και χάρη να πουλάς σκουπίδια που «αλλιώς θα πέταγες». Αυτή ήταν η απάντηση στην θλιβερή πραγματικότητα των 500.000 παιδιών που, σύμφωνα με την Unicef, υποσιτίζονται σήμερα στη χώρα μας. Ληγμένες αποφάσεις, από ληγμένους πολιτικούς προς ληγμένους πολίτες. Μόνο που καλά θα κάνουν οι εμπνευστές της συγκεκριμένης διάταξης να κοιτάξουν στην πόρτα του γραφείου τους την ημερομηνία λήξης της δικής τους θητείας στα ράφια των υπουργείων... Του Πέτρου Κατσάκου

Άσαντ στον Figaro: Όσοι με κατηγορούν, ας παρουσιάσουν τα στοιχεία Posted: 03 Sep 2013 05:28 AM PDT Ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Λε Φιγκαρό, αρνήθηκε ότι οι δυνάμεις του βρίσκονταν πίσω από τις επιθέσεις με χημικά όπλα στη Δαμασκό τον περασμένο μήνα και προειδοποίησε πως οποιαδήποτε γαλλική στρατιωτική επέμβαση κατά της κυβέρνησής του θα έχει αρνητικές συνέπειες για το Παρίσι. «Εκείνοι που διατυπώνουν κατηγορίες θα πρέπει να παρουσιάσουν στοιχεία. Έχουμε προκαλέσει τις ΗΠΑ και τη Γαλλία να καταθέσουν έστω και ένα μοναδικό ψήγμα απόδειξης. Οι πρόεδροι Ομπάμα και Ολάντ αποδείχθηκαν ανίκανοι να το πράξουν»,  δήλωσε ο Άσαντ σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα Λε Φιγκαρό. «Οποιοσδήποτε συνεισφέρει στην οικονομική και στρατιωτική ενίσχυση των τρομοκρατών (σ.σ. η Δαμασκός αποκαλεί τους αντιπολιτευόμενους και τους αντάρτες συλλήβδην "τρομοκράτες") είναι εχθρός του συριακού λαού. Εάν οι πολιτικές του γαλλικού κράτους είναι εχθρικές έναντι του συριακού λαού, τότε το κράτος αυτό θα γίνει εχθρός τους»,  πρόσθεσε. «Θα υπάρξουν συνέπειες, φυσικά αρνητικές, για τα γαλλικά συμφέροντα», επισήμανε στην συνέντευξή του ο Άσαντ. Παράλληλα, ο Άσαντ προειδοποίησε για τον κίνδυνο ενός «περιφερειακού πολέμου» σε περίπτωση που υπάρξει δυτική στρατιωτική επέμβαση, την ώρα που η Ουάσιγκτον και το Παρίσι πασχίζουν να πείσουν την κοινή γνώμη των χωρών τους για την αναγκαιότητα μίας βιαίας απάντησης στις κατηγορίες για χρήση χημικών όπλων. «Η Μέση Ανατολή είναι ένα βαρέλι με μπαρούτι και σήμερα η φωτιά το πλησιάζει. Όλοι θα χάσουν τον έλεγχο όταν εκραγεί το βαρέλι αυτό με το μπαρούτι. Το χάος και ο εξτρεμισμός θα ξεχυθούν. Ο κίνδυνος για έναν περιφερειακό πόλεμο υπάρχει»,  υπογράμμισε ο Άσαντ. -->

Προπαγάνδα και Σκοπιμότητες στη Συρία Posted: 03 Sep 2013 04:58 AM PDT Του Μάριου Ευρυβιάδη* Για πολλαπλή φορά, γινόμαστε μάρτυρες ενός διεθνούς προπαγανδιστικού εσμού που καταφέρνει, δυστυχώς, να πείσει ένα μεγάλο μέρος της δυτικής κοινής γνώμης, ή τουλάχιστον τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ, ότι ένα ζώο που έχει τέσσερα πόδια, που γαυγίζει και έχει κυρτή ουρά δεν είναι σκύλος αλλά ελέφαντας, ίσως ακόμη και φάλαινα. Το ερώτημα που δεν μπορούν να απαντήσουν αυτοί που επιδιώκουν σώνει και καλά να επιτεθούν στη Συρία και να ανατρέψουν το καθεστώς Άσσαντ είναι γιατί, το καθεστώς, ο ίδιος ο Άσσαντ δηλαδή, να χρησιμοποιήσει τη συγκεκριμένη περίοδο μάλιστα, χημικά όπλα εναντίον αμάχων και , όπως ηδονίζονται να διατυμπανίζουν οι δυτικοί ηθικοπλάστες, «εναντίον του λαού του» ("against his own people"). Δεν μας λένε πως «ωφελείται» το καθεστώς και ο ίδιος ο Άσσαντ ή πιο ορθά, «ποιός ωφελείται»; Cui Bono, λοιπόν; Οι Δυτικοί, και για να είμαστε πραγματιστές η κυβέρνηση Ομπάμα, αποφάσισε ότι στις 21 Αυγούστου το καθεστώς Άσσαντ χρησιμοποίησε νευροπαραλυτικά χημικά όπλα σε μια γειτονιά της Δαμασκού που ήλεγχαν αντικαθεστωτικοί, πέντε περίπου χιλιόμετρα από το ελεγχόμενο κέντρο της πόλης και λίγες μόλις δεκάδες μέτρα από τις θέσεις κυβερνητικών δυνάμεων. Ως αποτέλεσμα πέθαναν με φρικτό τρόπο άνδρες και γυναικόπαιδα, όχι όμως και άνδρες του καθεστώτος παραδίπλα. Πρώτα μας είπαν ότι σκοτώθηκαν περίπου 1500, ενώ τώρα επιβεβαιώνουν γύρω στα 300 θύματα. Σχεδόν αμέσως ξέσπασε παγκόσμια κατακραυγή κατά του ειδεχθούς αυτού εγκλήματος που φαίνεται να ενεργοποιεί και την «κόκκινη γραμμή» Ομπάμα. Κατά την πριν ένα χρόνο δήλωση του Αμερικανού Προέδρου, η χρήση χημικών όπλων στη Συρία από το καθεστώς δεν θα γίνει αποδεκτή και ότι θα υπάρξουν συνέπειες. Ίσως μέχρι να διαβαστούν αυτές οι γραμμές, το καθεστώς Άσσαντ να δέχεται πυραυλική επίθεση από την ισχυρότερη πολεμική μηχανή της Μεσογείου , τον 6ο Αμερικανό Στόλο. Ωφελείται λοιπόν το καθεστώς Άσσαντ από αυτήν την εξέλιξη; Είναι τρελός ο Άσσαντ; Παρανοϊκός; ή και τα δύο; Εδώ και δυο περίπου μήνες οι κυβερνητικές δυνάμεις πήραν το πάνω χέρι σε όλα τα μέτωπα. Δείγμα γραφής της απελπισίας των αντικαθεστωτικών ήταν και η καθοδηγούμενη από δυτικούς και Τούρκους προσπάθεια της υπερφαλάγγισης του καθεστώτος με την επίθεση στην παραλιακή πόλη Λατάκεια, προπύργιο των Αλουϊτών του Άσσαντ. Η επίθεση αυτή ήταν έκδηλα μια ψυχολογική στρατηγική επιχείρηση με στόχο τη δημιουργία πανικού, διότι οι πιο αποτελεσματικές δυνάμεις του συριακού στρατού κατάγονται από την περιοχή της Λατάκειας. Η επίθεση απέτυχε και οι αντικαθεστωτικοί τράπηκαν σε φυγή. Ο Άσσαντ δεν είχε κανένα λόγο ή κίνητρο να προκαλέσει τη μήνη του Ομπάμα και της αυτοαποκαλούμενης Διεθνούς Κοινότητας, της International Community, αλλιώς INTCOM. Εξ' άλλου με τη συναίνεση του καθεστώτος επιθεωρητές του ΟΗΕ βρίσκονταν στη Δαμασκό (απείχαν πέντε περίπου λεπτά από την τοποθεσία της επίθεσης) και διερευνούσαν προηγούμενες καταγγελίες για τη χρήση χημικών όπλων. Θα διερευνούσαν και αυτή. Επιπλέον η Δαμασκός, κατόπιν πιέσεων από τη Ρωσία, συναίνεσε να συμμετάσχει σε διεθνή διάσκεψη στη Γενεύη υπό την προεδρία Αμερικανών και Ρώσων για μια πιθανή συμβιβαστική λύση. Γιατί λοιπόν το καθεστώς Άσσαντ να ακυρώσει τα πολλαπλά αυτά πλεονεκτήματα προκαλώντας με το συγκεκριμένο τρόπο και τεκμηριώνοντας, έτσι, την απόλυτη κατηγορία ότι χρησιμοποιεί χημικά όπλα «εναντίον του λαού του;». Είναι προφανές ποιος ωφελείται από τη χρήση χημικών. Και δεν είναι μόνο οι αντικαθεστωτικοί –ένα συνονθύλευμα χιλίων περίπου ομάδων αποτελούμενες από φανατικούς ισλαμοφασίστες οι οποίοι όταν δεν πολεμούν τον Άσσαντ, σκοτώνονται μεταξύ τους και στα διαλείμματα σφάζουν χριστιανούς και λεηλατούν τους ναούς τους. Ωφελούνται και όλα τα μέλη της ανίερης συμμαχίας –Τούρκοι, Ισραηλινοί, Σαουδάραβες, Καταριανοί, Ιορδανοί, Εγγλέζοι, Γάλλοι. Όλοι για τους λόγους τους, που μόνο ανθρωπιστικοί δεν είναι, επιδιώκουν την ανατροπή του Άσσαντ. Αφήνω τελευταίους τους Αμερικανούς διότι αυτοί είναι ουσιαστικά που κινούν τα νήματα, όσο και να προσποιούνται ότι δεν θέλουν να εμπλακούν κλπ κλπ . Γιατί βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός ακόμη πολέμου στη Μέση Ανατολή; Επειδή το επιδιώκουν οι Τούρκοι, οι Σαουδάραβες, οι Καταριανοί, ακόμα και οι Ισραηλινοί; Όχι βέβαια. Βρισκόμαστε στα πρόθυρα πολέμου επειδή έτσι αποφάσισε η Ουάσιγκτον – ο Πρόεδρος Ομπάμα και οι σύμβουλοί του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση πέραν των στρατηγικών στόχων, που είναι (α) ο εκβιασμός του Ιράν στο ζήτημα του πυρηνικού προγράμματος και (β) η ταπείνωση της Ρωσίας αλλά και της Κίνας, έχουμε και έναν επιπρόσθετο λόγο που εγκλωβίζει τον Ομπάμα και τον σπρώχνει σε πόλεμο. Είναι η προσωπική του αξιοπιστία (credibility) που όπως εξελίσσονται τα πράγματα ταυτίζεται με την αξιοπιστία της Αμερικής. Ένα διπλό επιχείρημα παρουσιάζεται εδώ. Πρώτο ότι ο Άσσαντ «παραβίασε» την κόκκινη γραμμή Ομπάμα για μη χρήση χημικών και, δεύτερον, η παραδειγματική τιμωρία του Άσσαντ πιστεύεται ότι θα λειτουργήσει αποτρεπτικά εναντίον χωρών όπως το Ιράν και η Β. Κορέα, που κατηγορούνται ότι κατέχουν όπλα μαζικής καταστροφής. Εάν τελικά εκδηλωθεί η αμερικανική επίθεση κατά τον Άσσαντ, θα βομβαρδίζεται και ο υπόλοιπος κόσμος με προπαγανδιστικά επιχειρήματα, όλα έωλα, ως προς τη νομιμότητα της επιδρομής. Το πιο έωλο από όλα αυτά είναι η επίκληση των επιθέσεων κατά της Γιουγκοσλαβίας το 1995 και το 1999. Και στις δυο περιπτώσεις καταπατήθηκαν όλοι οι μεταπολεμικοί κανόνες, θεσμοί και νόμοι για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Αφορμή για την αμερικανο(Νατοϊκή) επιδρομή του 1995 ήταν ένα περιστατικό, όχι διαφορετικό από το προκείμενο. Ρίχθηκε επίτηδες και ακριβώς για να προκαλέσει, μια οβίδα όλμου στην κεντρική αγορά του Σεράγεβο από μουσουλμάνους – σκοτώθηκαν μουσουλμάνοι, αλλά κατηγορήθηκαν οι Σέρβοι ως υπαίτιοι. Ήταν μια καλοστημένη προβοκάτσια, οι Δυτικοί γνώριζαν σχεδόν αμέσως ότι ήταν προβοκάτσια αλλά η Ουάσιγκτον ήθελε να τιμωρήσει τους Σέρβους (και τον Μιλόσεβιτς) και άρχισε τους βομβαρδισμούς. Το 1999 δεν υπήρχε εξόφθαλμη προβοκάτσια αλλά χρησιμοποιήθηκε το «ανθρωπιστικό επιχείρημα» ότι οι Σέρβοι έσφαζαν τους Κοσοβάρους. Στην περίπτωση του 1999 σφαγές έγιναν, αλλά μετά που άρχισαν οι βομβαρδισμοί. Και κάτι τελευταίο. Οι Αμερικανοί και τα παρακολουθήματά τους, όπως είναι ο Εγγλέζος Κάμερον και ο Γάλλος Ολάντ, θέλουν να μας πείσουν για το εξής: η ειδοποιός διαφορά, αυτή που επιβάλλει τη δική τους πολεμική παρέμβαση λένε, δεν είναι οι θάνατοι αθώων αλλά η μέθοδος της θανάτωσής τους. Την ίδια περίοδο που η στρατιωτική χούντα της Αιγύπτου δολοφονούσε χιλιάδες διαδηλωτές, δολοφονήθηκαν και στη Συρία άλλοι τριακόσιοι με χημικές ουσίες. Επικροτούν όλοι αυτοί οι παραγωγοί ηθικής την αιγυπτιακή χούντα και συνεχίζουν να της παρέχουν οικονομική και πολιτική στήριξη. Αλλά εξανίστανται κατά της συριακής χούντας και κινούνται να την τιμωρήσουν. Είναι προφανές ότι για μόνο μια αρχή κόπτονται, απαιτούν δράση και παραδειγματική τιμωρία. Αυτή της σκοπιμότητας. Υ.Γ. Να τους πιστεύψουμε τούτη τη φορά; Κατέχουν, διαβάζουμε,αδιάψευστα στοιχεία οι Αμερικανοί για την ενοχή του καθεστώτος διότι υπέκλεψαν τις συνομιλίες πανικόβλητων αξιωματούχων που οργάνωσαν την επίθεση. Οπως αυτά που κατέθεσε ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ ενώπιον του ΟΗΕ το 2003 για τα ανύπαρκτα οπως διαπιστώθηκε όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσέιν και που τον έκαναν προσωπικά ρεζίλι; Οι υποκλεμμένες δήθεν συνομιλίες και η παραποίηση τους, doctoring, είναι παλιά τεχνάσματα των υπηρεσιών. Οταν στις 31 Αυγούστου 1983 οι Σοβιετικοί κατέρριψαν το κορεατικό επιβατικό αεροπλάνο 007 νομιζόμενοι οτι ήταν κατασκοπευτικό, οι συνομιλίες τους υπεκλάπησαν απο τους Αμερικανούς. Οι συνομιλίες παραποιήθηκαν και δόθηκαν στη δημοσιότητα με τέτοιο τρόπο ώστε οι Σοβιετικοί να φαίνονται οτι κατέρριψαν εν γνώση τους ενα επιβατικό αεροπλάνο. Μάθαμε την αλήθεια 13 χρόνια αργότερα οταν ένας απο τους αρχιτέκτονες της απάτης, ο Alvin A. Snyder, ζήτησε δημόσια συγνώμη για την απάτη. Διαβάστε την απολογία του: "Flight 007:The Rest of the Story: I Told the World the Soviets Shot it Down in Cold Blood, But I Was Wrong". The Washington Post, September 1, 1996, C2. * Ο Μάριος Ευρυβιάδης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Πηγή E-Afipnisi

Οι «εραστές» της αστερόεσσας… Posted: 03 Sep 2013 04:45 AM PDT …όταν η Ελλάδα υπερσκελίζει την Βρετανία Τώρα που οι Αμερικανοί δείχνουν να τα βρίσκουν δύσκολα σε σχέση με τα της επίθεσης στην Συρία, θυμήθηκαν στην Αθήνα τους ελληνοορθόδοξους της προαναφερθείσας χώρας, οι οποίοι τόσο καιρό σφαγιάζονται από τους ισλαμιστές στο όνομα της «δημοκρατίας». Μπουχτίσαμε από την υποκρισία των κομματικών επιτελείων που συνεχίζουν την πολιτικάντικη αντιπαράθεση σε μία Ελλάδα απόλυτο προτεκτοράτο της Δύσης. Η δικομματική κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι είμαστε υποχρεωμένοι να εφαρμόσουμε τις υποχρεώσεις μας έναντι της συμμαχίας. Να δώσουμε δηλαδή για επίθεση την βάση της Σούδας και ακούγεται και της Καλαμάτας. Η συμφωνία χρήσης των βάσεων δεν αναφέρει ωστόσο πουθενά την αγνόηση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, την αναζωπύρωση κρίσης στην ευρύτερη περιοχή μας καθώς και τον επιθετικό πόλεμο, ο οποίος αντίκειται στο Σύνταγμα των Ελλήνων. Η χρήση των βάσεων σε περίπτωση επίθεσης στην Συρία θα γίνει αποκλειστικά και μόνο, επειδή η Ελλάδα «προσκυνάει» την «υπερδύναμη» του Μεγάλου Αδελφού. Δημοσιογράφοι, αναλυτές και πολιτικοί, «ορκισμένοι εραστές» της αστερόεσσας, εξαπατούν μαζικά τον κόσμο σε σχέση με την αλήθεια και τις πραγματικές προθέσεις των παγκοσμιοποιητών, οι οποίοι, όπως δεν θα βαρεθούμε ποτέ να γράφουμε, επιδιώκουν τον πλήρη έλεγχο και περαιτέρω διαμελισμό της Μέσης Ανατολής και όχι μόνο σε «δημοκρατικά» προτεκτοράτα. Η Ελλάδα ξεπέρασε ακόμα και την Βρετανία στον άκρατο φίλο-αμερικανισμό, αποτέλεσμα της εθελούσιας εξάρτησής της από την δεξαμενή σκέψης των «μεγάλων» εμπνευστών της παγκοσμιοποιητικής εξωτερικής πολιτικής και επομένως της άρνησης εκπόνησης ελληνικού σχεδίου ελιγμών στην γεωπολιτική σκακιέρα. Κατά τα άλλα φταίνε πάντα τα… Ορλωφικά, όταν η Ελλάδα εμβαθύνει εν γνώσει των ιθυνόντων την ατλαντική της εξάρτηση και η Ρωσία λαμβάνει από την άλλη τα μέτρα της και πολύ καλά κάνει. Η λογική των «εραστών» της αστερόεσσας επιβάλλει για την Ελλάδα την πολιτική του «yes man», την δυτικόφερτη ενημέρωση και την υποβάθμιση των ελληνικών συμφερόντων στον βωμό μιας παγκόσμιας «δημοκρατικής» δικτατορίας… Πηγή ΠΥΓΜΗ

Τέρενς Κουίκ: Να παρέμβει εισαγγελέας για την πώληση των «κόκκινων δανείων» Posted: 03 Sep 2013 04:35 AM PDT «Ζητώ την άμεση παρέμβαση της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου στο σκάνδαλο σε βαθμό κακουργήματος για τα «κόκκινα δάνεια» που πουλήθηκαν στα «μαύρα κοράκια» του εξωτερικού» Ο Βουλευτής Επικρατείας των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Τέρενς Κουίκ έκανε την εξής δήλωση: «Η ώρα του εισαγγελέα έφτασε για την τράπεζα ή τις τράπεζες εκείνες που πούλησαν σε ξένα «μαύρα κοράκια» τα κόκκινα δάνεια είτε ελληνικών νοικοκυριών είτε ελληνικών επιχειρήσεων. Το αποκαλυπτικό έγγραφο του συναδέλφου Βουλευτή Βασίλη Καπερνάρου που αποδεικνύει την πώληση κόκκινου δανείου, έρχεται να επιβεβαιώσει την Ερώτηση που είχα καταθέσει στις 8 Ιουλίου τόσο στο Υπουργείο Οικονομικών, όσο και στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Στην Ερώτηση μέχρι σήμερα, σχεδόν δύο μήνες μετά, ο κ. Γιάννης Στουρνάρας κρύβεται μέσα σε μία εκκωφαντικά ένοχη σιωπή. Δεν απαντά. Απάντησε μόνο, μέσα σε 20 μέρες, ο Υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου, ο οποίος μου έγραψε ότι «δεν εκκρεμούν αγωγές ξένων τραπεζικών ιδρυμάτων - επενδυτικών αρχών - funds που να αφορούν «κόκκινα δάνεια» Ελλήνων δανειοληπτών στα Πρωτοδικεία που λειτουργούν στις έδρες των Εφετείων (Πειραιώς, Λάρισας, Χανίων, Λαμίας, Θεσσαλονίκης, Ιωαννίνων, Σύρου, Ρόδου, Ναυπλίου, Καλαμάτας, Κομοτηνής)». Είναι όμως ενδεικτικό ότι η προσεκτική απάντηση του κ. Αθανασίου (την επισυνάπτω) αφήνει ανοικτή την περίπτωση του Πρωτοδικείου Αθηνών και μάλιστα για τα περαιτέρω μας παραπέμπει στο Υπουργείο Οικονομικών, το οποίο, όπως μου αναφέρει, είναι και το αρμόδιο για να απαντήσει στην Ερώτησή μου. Το διαταύτα σε αυτή τη κορυφαία περίπτωση, που τη διαχειρίζομαι από τότε που βρισκόμουνα στο Αντιμνημονιακό δημοσιογραφικό μετερίζι του KONTRA CHANNEL, είναι το εξής: Ο Υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας θα κληθεί να απαντήσει θέλει δεν θέλει και πολύ περισσότερο θα πρέπει να κληθεί να απαντήσει και ο καθ' ύλην αρμόδιος Κεντρικός Τραπεζίτης Γιώργος Προβόπουλος. Και ο πλέον αδαής με τα οικονομικά, φαντάζομαι ότι θα αντιλαμβάνεται ότι είναι σκάνδαλο κακουργήματος για ισόβια, εάν η Δικαιοσύνη επαληθεύσει τις πληροφορίες μου ότι τα κόκκινα δάνεια απέκτησαν οι ξένοι οίκοι από ελληνικό όμιλο, ο οποίος φέρεται να τα πούλησε έναντι ποσού από 5% έως 15% του συνολικού ποσού των δανείων! Ως Βουλευτής Επικρατείας των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ θα ζητήσω από το συνάδελφο Βασίλη Καπερνάρο, έγκριτο ποινικολόγο, να πράξει όλα τα προβλεπόμενα προς την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Εάν το κρίνει σκόπιμο, βεβαίως και θα συνυπογράψω τα οποιαδήποτε έγγραφα ετοιμάσει. Προς το παρόν, επανακαταθέτω, σήμερα κιόλας, την αναπάντητη Ερώτησή μου προς τον Υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα (την επισυνάπτω) αναμένοντας να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του έναντι μέλους του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Με την ευκαιρία, του υποβάλλω και δημόσια το ερώτημα, εάν σε όλη αυτή τη σκανδαλώδη υπόθεση εμπλέκεται και η BlackRock, η οποία γνωρίζει από το 2010-2011 τους φακέλους των επισφαλών δανείων των ελληνικών τραπεζών. Είναι εκείνη που έδωσε περιεχόμενα - φιλέτα αυτών των φακέλων, στα «μαύρα κοράκια» του εξωτερικού; Είναι άλλο θέμα που ζητώ να διερευνήσει η Ελληνική Δικαιοσύνη».

Πώς σκέφτονται οι Γερμανοί; Posted: 03 Sep 2013 04:15 AM PDT Του Νίκου Ξυδάκη Η προεκλογική συζήτηση και η μετεκλογική πορεία της Γερμανίας ουδέποτε απασχόλησε την Ελλάδα ή και την Ευρώπη τόσο έντονα όσο τώρα. Ευλόγως. Ουδέποτε η γερμανική πολιτική βούληση επηρέαζε τόσο έντονα τις τύχες των Ευρωπαίων όσο τώρα - εκτός των δύο μεγάλων πολέμων του 20ού αιώνα. Ουσιαστικά, το φλέγον δεν είναι καν η προεκλογική συζήτηση, αλλά το πώς σκέφτονται πολιτικά οι Γερμανοί, κυρίως πώς βλέπουν την Ευρώπη και τους εαυτούς τους μέσα σ' αυτήν. Η σκέψη, η στάση, το φαντασιακό των Γερμανών, αυτών των Γερμανών, δύο γενιές μετά την πτώση του Τείχους και μιάμιση δεκαετία μετά την ενοποίηση, μας είναι λίγο-πολύ άγνωστα, ή τουλάχιστον μας προβληματίζουν. Η Αγκελα Μέρκελ, πρώην Ανατολική και μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας, δεν φέρει την πολιτική και πνευματική σκευή του Βίλι Μπραντ, του Χέλμουτ Σμιντ ούτε καν του Χέλμουτ Κολ. Κανείς από τη σημερινή πολιτική ελίτ της Γερμανίας δεν μοιράζεται τα βιώματα των παλαιών ηγετών της Δυτικής Γερμανίας, άρα ούτε και τις πολιτικές σκέψεις τους. Ο διακεκριμένος κοινωνιολόγος Ούλριχ Μπεκ, αναλύοντας την πολιτική της συμπατριώτισσάς του καγκελαρίου, τη χαρακτηρίζει «μερκιαβελισμό»: επιδιώκει να τη φοβούνται στο εξωτερικό και την αγαπούν στο εσωτερικό. Αυτό δεν μπορούσε να το διανοηθεί ο Αντενάουερ, ούτε ο Βίλι Μπραντ, που γονατιστός στη Βαρσοβία ζητούσε συγγνώμη για το Ολοκαύτωμα. Η πολιτική ατζέντα στη Γερμανία διαμορφώνεται για εσωτερική κατανάλωση· όπως και εδώ εξάλλου, έως ότου ξέσπασε η κρίση και σάρωσε την επαρχιακή μας μακαριότητα. Οι ηγέτες της Γερμανίας λένε στον λαό ό,τι τον καθησυχάζει και αφήνουν τα δαιμόνια του ταραγμένου κόσμου έξω από τα σύνορα. Η μνήμη, που τόσο βασάνισε τις πρώτες μεταπολεμικές γενιές, τώρα εξορίζεται· τη θέση της παίρνει ο υποκριτικός πραγματισμός και η ηθικολογία του περιχαρακωμένου μικροαστού. Ο,τι έγινε, έγινε στο απώτερο παρελθόν, εμείς δουλέψαμε σκληρά και προκόψαμε, οι άλλοι είναι τεμπέληδες και αγνώμονες. Το στερεότυπο αυτό υφέρπει κάτω από τον ωμό πραγματισμό του υπουργού Σόιμπλε και την αμφισημία της καγκελαρίου Μέρκελ. Η εφημερίδα Die Zeit υπενθύμισε αυτές τις μέρες ότι η Γερμανία ορθοπόδησε μεταπολεμικά χάρη στο αμερικανικό Σχέδιο Μάρσαλ και στη διαγραφή των χρεών με τη Συμφωνία του Λονδίνου το 1953. (Θα προσθέταμε: χάρη και στην εργασία εκατομμυρίων μεταναστών από τον Νότο.) Δηλαδή, το γερμανικό θαύμα πυροδοτήθηκε με ό,τι αρνείται τώρα στους τεμπέληδες Νότιους ο Β. Σόιμπλε. Αυτή ακριβώς η μνήμη έχει διαγραφεί, του 1945, του 1953 αλλά και της πρόσφατης ενοποίησης· η μνήμη που έκανε τις ταινίες του Φασμπίντερ και του Βέντερς, τα βιβλία του Χ. Μπελ, τη ζωγραφική του Ρίχτερ, να συγκροτούν ευρωπαϊκό πολιτισμό, και όχι μόνο γερμανικό. Αλλά όπως επισημαίνει ο επικριτής του Σόιμπλε, ο φιλόσοφος Γιούργκεν Χάμπερμας, «η Γερμανία δεν χορεύει, λαγοκοιμάται πάνω σ' ένα ηφαίστειο». Το ηφαίστειο είναι η ασύμμετρη Ευρώπη, η εξασθενημένη και παρακμάζουσα Ευρώπη, με το ογκούμενο έλλειμμα δημοκρατίας και τη ραγισμένη ταυτότητα, σε έναν κόσμο αυξημένης αβεβαιότητας και διακινδύνευσης.

Συναγερμός στην Ανατολική Μεσόγειο: Η Ρωσία κάνει λόγο για εκτόξευση δύο βαλλιστικών πυραύλων! Posted: 03 Sep 2013 04:45 AM PDT - Πόλεμος νεύρων Ρωσίας - ΗΠΑ; - Η εκτόξευση των πυραύλων έγινε στις 10:16 και εντοπίσθηκε από ρωσικά ραντάρ - Πρεσβεία Ρωσίας: δεν έγιναν εκρήξεις στη Δαμασκό - "Έπεσαν στη θάλασσα" μεταδίδει το κρατικό πρακτορείο της Ρωσίας - Ισραήλ: δεν γνωρίζουμε τίποτε για εκτόξευση πυραύλων - Νωρίτερα η Ρωσία είχε επικρίνει τις ΗΠΑ επειδή έστειλαν πολεμικά πλοία κοντά στη Συρία Ανησυχία έχει προκαλέσει η πληροφορία που διοχετεύτηκε στον Τύπο, ότι ρωσικό ραντάρ εντόπισε δύο βαλλιστικά "αντικείμενα" που εκτοξεύθηκαν σήμερα προς την κατεύθυνση της ανατολικής Μεσογείου από το κεντρικό τμήμα της εν λόγω θάλασσας. Το ανακοίνωσε το Ρωσικό υπουργείο Άμυνας σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων RIA και αναμεταδίδεται από ρωσικά ΜΜΕ. Το υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε λίγο αργότερα πως η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε στις 10:16 (ώρα Μόσχας, 09:16 ώρα Ελλάδας) και εντοπίσθηκε από τους σταθμούς ραντάρ στο Αρμαβίρ (νότια Ρωσία). Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου, ο υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου ενημέρωσε σχετικά τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν. Πάντως η πρεσβεία της Ρωσίας στη Συρία ανακοίνωσε πως δεν υπάρχουν ενδείξεις για πυραυλική επίθεση ή εκρήξεις σήμερα στη Δαμασκό αφού η Ρωσία εντόπισε την εκτόξευση δύο βαλλιστικών "αντικειμένων" στη Μεσόγειο, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων ITAR-TASS. Το Ισραήλ την ίδια στιγμή ανακοίνωσε πως δεν γνωρίζει τίποτε για εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου στην ανατολική Μεσόγειο. "Δεν γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή ότι συνέβη ένα τέτοιο γεγονός", δήλωσε στρατιωτικός εκπρόσωπος στην Ιερουσαλήμ. Τα δύο βαλλιστικά "αντικείμενα" που η Ρωσία δήλωσε ότι εκτοξεύθηκαν σήμερα προς την κατεύθυνση της ανατολικής ακτής της Μεσογείου, έπεσαν στη θάλασσα, μετέδωσε το κρατικό ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA επικαλούμενο δηλώσεις πηγής στη Δαμασκό («Η διαδρομή αυτών των αντικειμένων ξεκινά από κεντρικό σημείο στη Μεσόγειο και κατευθύνεται στις ανατολικές ακτές», ανέφερε ο εκπρόσωπος) "Ψυχρός πόλεμος" με αφορμή τη Συρία Νωρίτερα σήμερα η Ρωσία είχε επικρίνει τις ΗΠΑ επειδή έστειλαν πολεμικά πλοία κοντά στη Συρία λέγοντας πως οι αναπτύξεις αυτές θα αυξήσουν την ένταση καθώς η Ουάσινγκτον προετοιμάζεται για ενδεχόμενα στρατιωτικά πλήγματα. "Η πίεση που ασκείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία", δήλωσε ο αξιωματούχος του ρωσικού υπουργείου Άμυνας Όλεγκ Ντογκάγιεφ σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων ITAR-TASS. Ο ίδιος δήλωσε πως "η αποστολή πλοίων εξοπλισμένων με πυραύλους κρουζ προς τις ακτές τις Συρίας έχει αρνητικό αποτέλεσμα στην κατάσταση στην περιοχή". Πέντε αμερικανικά καταδρομικά και ένα αμφίβιο πλοίο βρίσκονται στη Μεσόγειο, έτοιμα για ενδεχόμενα πλήγματα με πυραύλους κρουζ εναντίον της Συρίας και αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν πως το αεροπλανοφόρο Νίμιτς και τέσσερα άλλα πλοία της ομάδας κρούσης του κατέπλευσαν χθες Δευτέρα στην Ερυθρά Θάλασσα. Αντικρουόμενες θέσεις ΗΠΑ και Ισραήλ για τα "βαλλιστικά αντικείμενα" Το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι πραγματοποίησε σήμερα στη Μεσόγειο τη δοκιμή ενός πυραύλου, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε ως στόχος για το χρηματοδοτημένο από τις ΗΠΑ αντιπυραυλικό του σύστημα. Το ισραηλινό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε πως η δοκιμή πραγματοποιήθηκε στις 9:15 π.μ. (τοπική ώρα και ώρα Ελλάδας), δηλαδή περίπου την ίδια ώρα που το ρωσικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων RIA μετέδωσε ότι ρωσικό ραντάρ εντόπισε την εκτόξευση δύο βαλλιστικών "αντικειμένων" στη Μεσόγειο. Ισραηλινά μέσα ενημέρωσης υποστήριξαν πως οι εκτοξεύσεις πυραύλων που εντοπίσθηκαν σήμερα το πρωί από τη Ρωσία στην ανατολική Μεσόγειο εντάσσονται στο πλαίσιο μιας ισραηλινο-αμερικανικής στρατιωτικής άσκησης. Τα εν λόγω μέσα ενημέρωσης διευκρίνισαν πως οι πύραυλοι εκτοξεύτηκαν από τη Μεσόγειο και από μια στρατιωτική βάση στον κέντρο του Ισραήλ. Ωστόσο εκπρόσωπος του ευρωπαϊκού αρχηγείου του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ δήλωσε πως το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό δεν εκτόξευσε κανένα πύραυλο από τα πλοία του στη Μεσόγειο. "Κανένας πύραυλος δεν εκτοξεύθηκε από αμερικανικό πλοίο στη Μεσόγειο", δήλωσε ο εκπρόσωπος χωρίς να προσθέσει κανένα άλλο σχόλιο. Σχόλιο ιστολογίου: Πόλεμος νεύρων; Μάλλον ακριβός σαν πόλεμος, αν πετιούνται άσκοπα (χωρίς πραγματικό στόχο) πύραυλοι... Αντίμετρα ρωσικά ή συριακά; Ίσως... Πάντως, το επόμενο διάστημα αρκετοί τα αντίπαλα μέρη θα "παίξουν" στον ψυχολογικό τομέα, προκειμένου να εξαναγκάσουν τους αντιπάλους στο να κάνουν κάποιο μεγάλο (ή και μικρό) λάθος. Αυτή τη στιγμή, μην ξεχνάμε, πως γίνονται και απόπειρες υποκλοπής συχνοτήτων στην λειτουργία των αμυντικών συστημάτων της Συρίας... Αν οι ΗΠΑ αλλά και το Ισραήλ είναι βέβαιο πως διαθέτουν πυραύλους (κάποιους που πλησιάζουν στην λήξη τους και μόνο το Ισραήλ έχει την πολυτέλεια να τους "ξοδεύει"...) για να υποκλέψουν συχνότητες συστημάτων, τότε ενδέχεται οι πύραυλοι να εκοξεύθηκαν και να ακυρώθηκαν από τους αμερικανούς ή κάποιους από τους "πρόθυμους" που βρίσκονται στην Αν. Μεσόγειο

ΣΟΚ: Παιδομάζωμα τζιχαντιστών για να χτυπήσουν Κούρδους… Posted: 03 Sep 2013 02:58 AM PDT «Παιδομάζωμα» λαμβάνει χώρα στις υπό αντικαθεστωτικές δυνάμεις ελεγχόμενες πόλεις της Συρίας, σύμφωνα με λιβανέζικες πηγές. Πιο συγκεκριμένα, στην πόλη Τελ-Αμπαγιάντ οι δυνάμεις του «Ισλαμικού Κράτους Συρίας και Ιράκ» (ISIS) απαιτούν από τις οικογένειες της περιοχή, είτε να στείλουν έναν υιό να στελεχώσει τις δυνάμεις τους είτε να πληρώσουν… πρόστιμο (προφανώς για να «ενοικιαστούν» μισθοφόροι «μαχητές της ελευθερίας»). Και έναντι ποιανού θα πρέπει αυτά τα ανεκπαίδευτα στη μάχη παιδιά να πολεμήσουν; Εδώ λοιπόν είναι το ενδιαφέρον της υπόθεσης, αφού οι δυνάμεις του ISIS θα πρέπει να προχωρήσουν σε τζιχάντ (Ιερό Πόλεμο) όχι κατά των δυνάμεων του Άσαντ αλλά κατά των Κούρδων και των Μονάδων Λαϊκής Προστασίας που έχουν δημιουργήσει. Το πρόστιμο δε κυμαίνεται στα 4.500 δολάρια. Το κάλεσμα για Τζιχάντ κατά των Κούρδων γίνεται από τους μιναρέδες των τοπικών τζαμιών ενώ οι Κούρδοι εμφανίζονται ως «αποστάτες». Σύμφωνα με την ίδια πηγή το «παιδομάζωμα» λαμβάνει χώρα από τη στιγμή που τα περισσότερα τάγματα του «Απελευθερωτικού Στρατού της Συρίας» φαίνεται να εγκαταλείπουν την περιοχή και να αφήνουν μόνους τους Τζιχαντιστές του ISIS. Είναι γνωστό ότι οι «αντικαθεστωτικοί» μετά τις ήττες που γνώρισαν οι ισλαμιστικές τους μονάδες από τους Κούρδους προσπαθούν να κλείσουν το μέτωπο με αυτούς έτσι ώστε να ισορροπήσουν λίγο την κατάσταση και να μην αφήσουν τον Κουρδικό παράγοντα να συνεχίσει να αναπτύσσει την έως τώρα προνομιακή σχέση με τη Δαμασκό. Το εντυπωσιακό δε της υπόθεσης είναι ότι οι μαχητές του ISIS στην κυριολεξία «πουλούν προστασία» στην πόλη ενώ οι εκβιασμοί τους προς τους κατοίκους της έχουν εξοργίσει την τοπική κοινότητα. Πως όμως ακριβώς διαμορφώνεται η κατάσταση επί του πεδίου; Οι δυνάμεις του ISIS αυτή τη στιγμή φαίνεται να κατέχει μία περιοχή με οχτώ περίπου συνοικισμούς πέριξ και πλησίον της πόλης Τελ-Αμπαγιάντ, ενώ οι Κούρδοι αντιπροσωπεύουν το 30% περίπου μία περιοχή η οποία αριθμεί περί τους 200.000 ανθρώπους. Η συγκεκριμένη δε πόλη φιλοξενεί κοινότητες Αράβων, Τουρκμένων και Αρμενίων. Πολλοί δε κάτοικοι της περιοχής κυρίως Άραβες (και εδώ είναι το αξιοπερίεργο) μετατράπηκαν σε πρόσφυγες όταν η πόλη πέρασε στον έλεγχο των Τζιχαντιστών του ISIS. Πηγή Defence-Point

Αιματηρά «και προπαντός… Αμερικανικά» Posted: 03 Sep 2013 03:18 AM PDT Του Θανάση Νικολαΐδη ΕΙΝΑΙ εύκολα τα «παιχνίδια» των μεγάλων. Όσο υπάρχουν λαοί, κυβερνήσεις και… Αμερικανοί, η συνταγή είναι ίδια. Με τις παραλλαγές και τις διαβαθμίσεις της. ΕΙΣΑΙ λαός χαχόλων που σηκώνεις δικτατορία; Σου ρίχνουμε έναν δυνάστη ντυμένο στα χρυσά, και το «χειροκρότα ρε!» επιβάλλει συμπεριφορές και υποδεικνύει «ιδεολογίες». Η πρακτική της άλλης βαθμίδας είναι ο… λαοφιλής ηγέτης. Δικός τους (των Αμερικανών) άνθρωπος και λατρεμένος του λαού. Χωρίς να το υποψιάζεται ο τελευταίος και να προδικάζει το τέλος. ΚΙ έγιναν ινδάλματα «ηγέτες» χειροκροτούμενοι τη μέρα και τη νύχτα άνοιγαν τον…φάκελο με τις εντολές. Χωρίς να γνωρίζουν λεπτομέρειες του σχεδίου, αλλά με τη (γλυκιά) εξουσία να τρέφει την ψυχή και τα όνειρά τους. ΝΑ πάμε, για παράδειγμα, στον Σαντάμ Χουσεΐν. Θέλουμε, κάποτε, να βομβαρδίσουμε το Ιράκ, για δικούς μας (αμερικανικούς) λόγους; Τοποθετούμε τον δικό μας άνθρωπο στην κατάλληλη (προεδρική) θέση, τον προωθούμε, τον πριμοδοτούμε, κινούμε τον μηχανισμό ντόπιας αναγόρευσής του σε μοναδικό και αναντικατάστατο. Από 'κει και πέρα, είναι εύκολο το παιχνίδι σε στρωμένο έδαφος και με τον λαοφιλή… δικτάτορα σε ρόλο προώθησης των αμερικανικών συμφερόντων στην πλούσια πετρελαιοφόρο περιοχή των φτωχών Ιρακινών. Υπαγορεύουν στον άνθρωπό τους να εισβάλει στο Κουβέιτ γιατί του… έκλεψε πετρέλαιο με έρευνες και εξορύξεις, οπότε ο Σαντάμ πρέπει να τιμωρηθεί! Όλα έτοιμα, πέφτουν βόμβες, σκοτώνονται άμαχοι, ο άνθρωπός τους («την πίστιν τετήρηκα…») απαγχονίζεται. ΤΙ κάνουμε για να διχοτομήσουμε την Κύπρο; Ποντάρουμε στον Μακάριο που σώζεται (περιέργως) απ' τα «βόλια» του Σαμψών και να το πρόσχημα για να σαρώσει την Κύπρο ο Αττίλας. Βάσει των συμφωνιών της Ζυρίχης και Λονδίνου (μαγείρεψαν πριν… πεινάσουν) που συνιστούσαν την «ευτυχέστερη μέρα της ζωής» του αείμνηστου Κων. Καραμανλή. ΤΙ κάνουμε στη μακρινή Συρία; Ανεχόμαστε τον Ασάντ (γευματίζαμε μαζί του), του κηρύσσουμε τον πόλεμο φανερά, και μυστικά του υποδεικνύουμε να ΜΗΝ παραιτηθεί. Τον «τιμωρούμε» και μαζί του έναν λαό που τον σπρώξαμε επιδέξια σε εμφύλιο. ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ στημένα, αιματηρά και προπαντός… Αμερικανικά.

"Για την απόλυση μου από το Βήμα.." Posted: 03 Sep 2013 03:18 AM PDT Φωτο @tetRadio πηγή @risinggalaxy η σημείωση του φίλου και συντρόφου Γιάννη την αλίευσα από το facebook *** Ξημερώνει Δευτέρα. Δεν θα πάω για δουλειά… Την Παρασκευή, κατά τις 11 το πρωί, δέχθηκα το τηλεφώνημα που περίμενα εδώ και καιρό από τον διευθυντή στην εφημερίδα. Με κάλεσε στο γραφείο του, όπου μου είπε ότι "βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση". Δε μου είπε σε ποια δυσάρεστη θέση βρίσκεται κι εγώ δεν μπήκα στον κόπο να τον βγάλω από αυτήν επισημαίνοντάς του εγώ σε ποια δυσάρεστη θέση βρίσκεται. Επειτα μου είπε ότι αυτός δεν ήθελε καθόλου να φύγω από την εφημερίδα και ότι λυπάται πολύ. Τον παρηγόρησα άκεφα για το κακό που τον βρήκε και εκείνος μου σημείωσε ότι ποτέ δεν ξέρουμε τι μπορεί να γίνει στο μέλλον. Συμφώνησα μαζί του ότι το μέλλον είναι για όλους άδηλο, του είπα ότι δεν υπογράφω την απόλυση και έφυγα από το γραφείο του με την ψευτοπερηφάνεια εκείνου που είπε την καλύτερη ατάκα σε μια αμήχανη κουβέντα. Στο δικό μου γραφείο δεν πήγα. Δεν είχα προσωπικά αντικείμενα να μαζέψω, τα μάζεψα όλα τον Ιούνιο όταν μας ενημέρωσαν ότι επίκειται αναδιάρθρωση τμημάτων για μείωση του κόστους –δεν ήξερα που θα με έβρισκε η «αναδιάρθρωση» ούτε αν θα έχει μείνει κανείς πια να μαζέψει τα πράγματά μου, όπως είχαμε μαζέψει εμείς του Θοδωρή. Πήρα την κόρη μου και της είπα ότι θα τηρήσω την υπόσχεσή μου να μην πηγαίνω κάθε απόγευμα στη δουλειά. Στο γιο μου δε χρειάστηκε να πω κάτι, δεν καταλαβαίνει ακόμα: απλά του επιβεβαίωσα ότι για τα γενέθλιά του θα του πάρω έναν εκσκαφέα ή ένα ποδήλατο και βγήκα για τσιγάρο. Στο τσιγάρο άρχισαν να φτάνουν και τα επόμενα ονόματα της λίστας: Ο Κώστας… Η Αννα… Η Ηρώ…Ο Γιώργος… Η Πέννυ που την ενοχλούσε συνέχεια ο καπνός από το τσιγάρο μου και μου φώναζε να το σβήσω- ειρωνεία, κανείς από τους δύο δεν θα βρει την ησυχία του από την απόλυση του άλλου. Τα τελευταία τρία χρόνια, οι αναδιαρθρώσεις στον ΔΟΛ μοιάζουν με πολεμικά ανακοινωθέντα από το Ιράκ. «Σήμερα Παρασκευή χάσαμε 32 καλούς στρατιώτες». Από τον Σεπτέμβριο του 2010 είμαστε πάνω από 350 που πέσαμε. Αλλοι βρήκαν δουλειά, άλλοι παλεύουν ακόμα, μερικοί δουλεύουν απλήρωτοι, ο Κώστας πέθανε γιατί έσκασε το ανεύρυσμα… Στην αρχή έδιωξαν τους διοικητικούς –πολλές δεκάδες διοικητικούς. Οι διοικητικοί είναι η πλέμπα των εφημερίδων, δεν βλέπουν το όνομά τους τυπωμένο πουθενά ούτε κι ελπίζουν να το δουν ποτέ, δε μιλάνε με υπουργούς, μεγαλογιατρούς και πρυτάνεις, δε μπορούν να καμαρώσουν στη μάνα τους. Το σωματείο έκανε απεργία και τότε είδαμε για πρώτη φορά πόσο αποφασισμένα είναι τα αφεντικά στην κρίση. Μας τραμπούκισαν, μας έβγαλαν πιστόλια κι έπειτα μας έβγαλαν και μια κάλπη για να καταδικάσουμε την απεργία αλλιώς θα έκλεινε η καθημερινή έκδοση και θα απολυόταν κόσμος. Και πήγαμε στην κάλπη και καταδικάσαμε την απεργία, όχι όλοι μας, αλλά οι περισσότεροι. Και έπειτα, ωστόσο, η καθημερινή έκδοση έκλεισε. Κι ο κόσμος απολύθηκε. 35 συνάδελφοι, που μια στιγμή ενωθήκαμε και τους φέραμε πίσω κι ύστερα τους έδιωξαν πάλι μια Παρασκευή μεσημέρι, μόλις έκλεισαν το κυριακάτικο φύλλο. Όχι πλέμπα πια. Δημοσιογράφους. Ναι, ύστερα έδιωξαν κι εμάς. Οι δημοσιογράφοι είναι περίεργα ζώα. Σαν τους ξιπασμένους μπάτλερ, νομίζουν ότι έχουν κάτι από την ευγένεια των κυρίων τους, ότι αποκτούν κάτι από την αύρα εκείνων στους οποίους σερβίρουν το Ντραμπουί. Δεν αισθάνονται εργαζόμενοι, αισθάνονται κουκλοπαίχτες που κινούν νήματα. Αρέσκονται να υποτιμούν τον λογαριασμό τους, δεν είναι δα και ο μικρότερος, δεν νιώθουν εργαζόμενοι, αγαπάνε λένε αυτό που κάνουν, δεν είναι λειτούργημα είναι κάτι πιο έξυπνο. Συχνά βέβαια, καταλήγουν αλκοολικοί, φυλάνε μποτίλιες και αντικαταθλιπτικά στα γραφεία τους, πεθαίνουν από εμφράγματα από το καθισιό, την τρυφηλότητα, το κακό ωράριο και το άγχος της κακομοιριάς και του υπηρέτη, αλλά δε νιώθουν εργαζόμενοι –αυτοί ξέρουν, οι άλλοι δεν ξέρουν. Δεν ασχολούνται με τις παραγωγικές σχέσεις, αυτό είναι μπανάλ, νομίζουν πως ο κόσμος είναι ένας διαγωνισμός δύναμης κι επιρροής που υπάρχει από μόνη της. Στο μεταξύ το ποσοστό της υπεραξίας τους χάνεται στο σύμπαν αγνοημένο από όλους, σαν τα χτυπήματα τηλεφώνου σε ένα άδειο σπίτι. Πιστέψτε με, οι δημοσιογράφοι είμαστε πιο νάρκισσοι από τις μπαλαρίνες και σίγουρα πιο αφελείς από τους ανειδίκευτους εργάτες. Η ιδέα ότι ο κόσμος είναι κάτι άλλο από αυτό που λέμε εμείς, δεν μας περνάει από το μυαλό και καμιά φορά τη βρίσκουμε να υπογράφουμε ατομικές συμβάσεις με μειώσεις, γραμμένες σε διατυπώσεις που αποδεικνύουν την ανωτερότητα του είδους μας. Επειτα, μόλις μας πάρουν ένα ακόμα κομμάτι από το μισθό που τους δουλέψαμε, συζητάμε σοβαρά – σοβαρά για το «ντηλ». Την Παρασκευή με τις απολύσεις, είδα ξανά μερικούς από εμάς να έχουν έναν αέρα της τάξης μας. Τα παιδιά του in.gr μαζεύτηκαν στις σκάλες και συζητούσαν τι θα κάνουν: συζητούσαν με αυτό το είδος της αλληλεγγύης που σε κάνει να πιστεύεις, κόντρα στις προκαταλήψεις, ότι οι εργάτες δε μπορούν μόνο να κάνουν τον κόσμο πιο δίκαιο, μπορούν να τον κάνουν και πιο όμορφο. Ο φωτογράφος από τον 4ο, ο πιο ήσυχος άνθρωπος που γνώρισα ποτέ στη ζωή μου, που ήρθε συστημένος από το Μάριο να με βρει για να μου πει πως ούτε εκείνος υπέγραψε την ατομική σύμβαση και ήθελε να είναι σε επαφή μαζί μας, με την ηρεμία του ινδιάνου από τη Φωλιά του Κούκου, μου έλεγε πώς δεν έχει γυναίκα και παιδιά και θα τα καταφέρει για λίγο. Η Ηρώ με αγκάλιασε: τόσα χρόνια στη δουλειά, τσακωνόταν με όλους μα δεν κάρφωσε ποτέ κανέναν. Σε αντάλλαγμα δεν την έβαλαν ποτέ στο μισθολόγιο: έζησε και πέθανε μπλοκάκι κι ένας θεός ξέρει με ποιους όρους την απολύσανε. Η κοπέλα από τα βίντεο, η Στεφανία, είχε βουρκώσει κι όταν μας είδε όλους μαζί κατάπιε τα δάκρυά της και χαμογέλασε. Γύρισε πριν λίγους μήνες στη δουλειά από άδεια λοχείας. Μου είπαν μετά πως κι ο άνδρας της είναι άνεργος χρόνια, ότι τους ζήτησε κλαίγοντας να την κρατήσουν με λιγότερα και της το αρνήθηκαν –εύχομαι να στουκάρουν το καινούριο τους αμάξι σε κολώνα της ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ και να ζήσουν για να δουν τα μεγάλα βαθουλώματα στις πόρτες του. Είμαι βέβαιος πως δεν έκλαιγε για την απόλυση, έκλαιγε γιατί κατηγορούσε τον εαυτό της που τους το ζήτησε. Αν την ξαναδώ, θα της πω να μην το σκέφτεται: έτσι κι αλλιώς είμαστε πάντα στην ανάγκη τους. Πάει καιρός που χα να νιώσω εκεί μέσα πως ήμουν ανάμεσα σε ανθρώπους της τάξης μου, αυτούς που δουλεύουν για να ζήσουν και νικούν τον φόβο με την αξιοπρέπεια. Ημασταν 21, πριν από τρία χρόνια, που σηκώσαμε τα χέρια μας, μπροστά στους διευθυντές και ψηφίσαμε ξανά την απεργία κι ας κλείσει η εφημερίδα και τα κρατήσαμε σηκωμένα ώρα, γιατί δεν ξέραμε πότε θα έρθει ξανά η στιγμή να νιώσουμε πάλι τόσο περήφανοι. Από την Παρασκευή, μόνο τρεις από αυτούς είναι ακόμα στην εφημερίδα. Οι υπόλοιποι απολυθήκαμε μήνα το μήνα, ο ένας μετά τον άλλον ή σπρωχτήκανε στην έξοδο. Ο Δημήτρης ο Ζακχαίος. Ο Θοδωρής ο Βαρβάρης. Η Μαρινίκη η Αλεβιζοπούλου. Ο Τάσος ο Αναστασιάδης. Και οι υπόλοιποι. Στάθηκαν απέναντι στον Πρετεντέρη και τον Παντελή Καψή, που λίγες μέρες πριν κλαψούριζε ότι αν δεν κόψει τους μισθούς δεν θα χει να σπουδάσει το παιδί του κι έπειτα πήρε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ αποζημίωση για να γίνει υπουργός και να απολύσει όλη την ΕΡΤ. Και τους θύμισαν τον βασικό νόμο της συνείδησης στον καπιταλιστικό κόσμο: το να καταλαβαίνεις πως είσαι εργάτης είναι η προϋπόθεση για να μην είσαι δούλος. Με καμάρι τρυπώνω στη λίστα τους. Και δεν είναι μόνο αυτοί. Είναι όλοι εκείνοι που σε κοιτάζουν συνωμοτικά την ώρα που ουρλιάζει ο προϊστάμενος. Αυτοί που δε γελάσανε στο κρύο αστείο του διευθυντή. Εκείνοι που πήγαν να υπογράψουν τις ατομικές συμβάσεις λίγα λεπτά πριν τελειώσει η προθεσμία –κι ας το χαν αποφασίσει μέρες πριν- για να ανησυχήσει ο οικονομικός διευθυντής. Είναι οι άλλοι που δε μιλούν στις συνελεύσεις και σε αγαπάνε γιατί όταν μιλάς εσύ είναι το ίδιο –γιατί είστε το ίδιο. Είναι ο Κωστής, που αφού πέρασε ώρες πολλές με εμάς τους απολυμένους χωρίς να μας πει τίποτα, πήγε και άφησε ένα χαρτί και ζήτησε να συμπεριληφθεί στις απολύσεις, γιατί δε θέλει να ξαναπατήσει το πόδι του εκεί. Είναι μια πελώρια δύναμη, σαρκαστική, κρυφή, πανίσχυρη, που όταν ενωθεί θα καταστρέψει έναν κόσμο που πάσχει από έλλειψη δικαιοσύνης κι από έλλειψη χιούμορ. Μα δεν έχει ενωθεί ακόμη. *** Ξημερώνει Δευτέρα. Δεν θα πάω για δουλειά. Στις 12 έχουμε συνέλευση –δεν περιμένω πολλά. Οι πιο πολλοί ανάμεσά μας, φοβήθηκαν νωρίς, πάει καιρός που στις συνελεύσεις μας είμαστε οι λιγότεροι. Ολοένα και λιγότεροι. Αυτοί που απολύουν έχουν βρει έναν αλγόριθμο για να μειώνεται σταθερά το ιξώδες της γενναιότητας. Στις 3 θα είμαστε έξω από τον ΔΟΛ. Για 6 χρόνια κάθε μέρα, σήμερα ίσως τελευταία φορά. Θα είμαστε. Δεν ξέρω πόσοι, ξέρω ποιοι: οι πιο όμορφοι ανάμεσά μας, αυτοί που πουλάμε τη δουλειά μας για να ζήσουμε. Λίγο αδύναμοι και καμία φορά λίγο περίγελοι. Μα γράφει ο Μπρεχτ: «Όταν για την αδυναμία μας μας περιγελούν Δεν πρέπει πια να χάνουμε καιρό Πρέπει έτσι να το φροντίσουμε Που όλοι οι αδύναμοι να βαδίσουμε μαζί Και τότε κανείς πια δεν τολμά να μας περιγελάει» Με λένε Γιάννη Ανδρουλιδάκη, είμαι δημοσιογράφος και κοστίζω περίπου 1500 ευρώ το μήνα μαζί με την ασφάλιση. Πριν δυο χρόνια φώναζα σε μια συνέλευση του Βήματος: «Κατεβήκαμε κάτω 140, θα ανεβούμε πάλι 140, ούτε ένας λιγότερος». Νομίζω πια, θα έχουν μείνει 70. Εγώ είμαι πάλι στη γύρα και σας πουλάω την εργατική μου δύναμη. Αλλά να ξέρετε ότι κάποτε, σύντομα, αυτό θα πάψει να γίνεται και τα δάκρυα της Στεφανίας θα τα πληρώσετε. Γιατί, ξέχασα να σας το πω: Εμείς θα νικήσουμε. risinggalaxy.wordpress.com -->

Κλιμάκωση της κρίσης… Ρωσικά Πολεμικά περνούν τα στενά των Δαρδανελίων και βγαίνουν στη Μεσόγειο! Posted: 03 Sep 2013 02:15 AM PDT Ρώσικα πολεμικά κατηγορίας Admiral Panteleyev πέρασαν μέσω των τουρκικών στενών και βγήκαν στη Μεσόγειο απο χθές το βράδυ. Σύμφωνα με πληροφορίες το πλοίο συλλογής πληροφοριών SSV-201 Priazovye (φώτο κάτω) τέθηκε σε συναγερμό, πλέει προς τη Μεσόγειο και μπορεί να περάσει μέσω των τουρκικών στενών σήμερα. Me αποστολή «τη συλλογή πληροφοριών στην περιοχή για την κλιμακούμενη κρίση», η Ρωσία στέλνει αναγνωριστικό πλοίο (SSV-201 Priazovye φώτο) στην ανατολική Μεσόγειο, μετέδωσε σήμερα το ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Interfax καθώς οι ΗΠΑ προετοιμάζονται για πιθανή στρατιωτική επίθεση κατά της Συρίας. Το αναγνωριστικό πλοίο Priazovye απέπλευσε αργά χθες από τη ναυτική βάση της Ρωσίας στο ουκρανικό λιμάνι της Σεβαστούπολης, στη Μαύρη Θάλασσα, με αποστολή «τη συλλογή πληροφοριών στην περιοχή για την κλιμακούμενη κρίση», πρόσθεσε το πρακτορείο επικαλούμενο στρατιωτική πηγή, την οποία δεν κατονόμασε. Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας δεν έχει σχολιάσει μέχρι στιγμής την πληροφορία αυτή. Το Interfax πρόσθεσε ότι το SSV-201 Priazovye θα επιχειρήσει χωριστά από τη ναυτική δύναμη που βρίσκεται στη Μεσόγειο. Η ανάπτυξή του είναι σύμφωνα με το ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν χρήσιμη για τα συμφέροντα εθνικής ασφαλείας. Πηγή Βετεράνος Όλες οι δυνάμεις που συγκεντρώθηκαν μέχρι στιγμής στη Μεσόγειο Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές οι κάτωθι ναυτικές δυνάμεις ανά χώρα είναι αναπτυγμένες σήμερα (2 Σεπτεμβρίου 2013) στην Ανατολική Μεσόγειο: >ΗΠΑ Αντιτορπιλικά κατευθυνόμενων βλημάτων τύπου Arleigh Burke: USS Barry DDG-52, USS Mahan DDG-72, USS Gravely DDG-107, USS Ramage DDG-61 και USS Stout DDG-55. Σημειώνεται ότι τα τρία πρώτα συμμετέχουν στη νατοϊκή επιχείρηση «Active Endeavour». Φρεγάτα κατευθυνόμενων βλημάτων τύπου Oliver Hazard Perry: USS Samuel B. Roberts FFG-58 (συμμετέχει στη νατοϊκή επιχείρηση «Active Endeavour»). Πετρελαιοφόρο στόλου τύπου Henry J. Kaiser: USNS Leroy Grumman TAO-195 (σήμερα ελλιμενισμένο στη Σούδα). Αποβατικό δεξαμενόπλοιο τύπου San Antonio: USS San Antonio LPD-17 > Ρωσία Αντιτορπιλικό τύπου Udaloy: Admiral Panteleyev 548 Βοηθητικό / πλωτό συνεργείο: Amur PM-138 Φρεγάτα τύπου Neustrashimyy: Neustrashimyy 712 Ρυμουλκό ανοικτής θαλάσσης τύπου Sorum (Project 743): MB-304 Πετρελαιοφόρο τύπου Dubna: Pechenga Αρματαγωγό τύπου Ropucha II (Project 775M): Peresvet Αποβατικό: Admiral Nevelskoi >Γαλλία Φρεγάτα τύπου La Fayette: Aconit F713. Συμμετέχει στη νατοϊκή επιχείρηση «Active Endeavour». Αντιτορπιλικό τύπου Horizon: Chevalier Paul D621 >Βρετανία Πλοίο διοίκησης αμφίβιων επιχειρήσεων τύπου Albion: HMS Bulwark L15 Φρεγάτες τύπου Type 23 Duke: HMS Montrose F236 και HMS Westminster F237 (η συγκεκριμένη ελλιμενισμένη στη Σούδα) > Γερμανία Ταχέα περιπολικά κατευθυνόμενων βλημάτων τύπου Gepard: Frettchen S76 P6126 και Wiesel S79 P6129 (συμμετέχουν στη UNIFIL). Πλοίο υποκλοπών τύπου Oste: Oker A53 > Μπαγκλαντές Φρεγάτα τύπου 053H: BNS Osman F18 Περιπολικό ανοικτής θαλάσσης τύπου Sea Dragon: BNS Madhumati. Και οι δύο μονάδες συμμετέχουν στη UNIFIL. > Βραζιλία Φρεγάτα τύπου Niteroi: Uniao F45 (συμμετέχει στη UNIFIL). > Ινδονησία Κορβέτα τύπου SIGMA: KRI Diponegoro 365 (συμμετέχει στη UNIFIL). > Νότια Κορέα Αντιτορπιλικό τύπου Chungmugong Yi Sun-sin KDX-II: Dae Jo-yeong DDH-977 Πετρελαιοφόρο τύπου Cheonji: ROKS Cheonji. Και οι δύο μονάδες είχαν πρόσφατα επισκεφθεί την Τουρκία.   Πηγή Defence-Point

Η Συρία δεν είναι Σερβία Posted: 03 Sep 2013 01:57 AM PDT Του Dmitri Trenin Η κόκκινη γραμμή του Barack Obama για τη Συρία απέτυχε να ενεργήσει ως αποτρεπτικός παράγοντας. Οι κυνικοί θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ότι ήταν μια προϋπόθεση που έπρεπε να εκπληρωθεί για να εμπλακούν στρατιωτικά οι ΗΠΑ στη συριακή σύγκρουση. Η πολύ σθεναρή δήλωση του Kerry για τη Συρία δεν αφήνει μεγάλη αμφιβολία ότι μια αμερικανική στρατιωτική επίθεση εναντίον των δυνάμεων του Bashar al-Assad θα έλθει σύντομα. Το Πεντάγωνο αναλαμβάνει από την κράτος ως η επικεφαλής αμερικανική κυβερνητική υπηρεσία για τη Συρία. Οι περισσότεροι αναλυτές σε αυτό το σημείο αναμένουν επιθέσεις με πυραύλους cruise οι οποίες θα πραγματοποιηθούν εναντίον κυβερνητικών κέντρων και κέντρων ελέγχου της Συρίας, επικοινωνιών και κυρίων στόχων υποδομών. Μερικοί ωστόσο αναμένουν ότι οι επιθέσεις θα είναι περιορισμένες, αποφεύγοντας βαθύτερη αμερικανική εμπλοκή και βαρύτερη οικονομική επιβάρυνση. Υπάρχει συγκεκριμένη λογική πίσω από αυτές τις προσδοκίες, ωστόσο είναι μάλλον απίθανο ότι η Ουάσιγκτον θα είναι τόσο συγκρατημένη. Ο πρόεδρος Obama έχει επικριθεί πολύ καιρό τώρα στο εσωτερικό της χώρας για το θέμα της Συρίας. Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν επίγεια αμερικανική παρουσία, η λεγόμενη «παθητικότητα» και έλλειψη στρατηγικής από τον Obama έχει μετατραπεί σε μια πολιτική ευθύνη για την κυβέρνηση. Ο Αμερικανός πρόεδρος είναι ένας απρόθυμος πολεμιστής αλλά μπορεί να πειστεί για την ανάγκη χρήσης βίας, όπως στη Λιβύη ή στη διάρκεια της επιχείρησης στο Αφγανιστάν. Ο Obama θα προσπαθήσει σκληρά να αποφύγει να συρθεί σε ένα νέο γύρο πολέμου στη Μέση Ανατολή, αλλά θα ρίξει περισσότερες από μία προειδοποιητικές βολές. Οι ΗΠΑ πρόκειται να ξεκινήσουν μια εκστρατεία η οποία θα έχει στόχο τελικώς, να ανατρέψει το καθεστώς Assad. Η Ουάσιγκτον θα ηγηθεί μιας συμμαχίας Σύριων ανταρτών, ευρωπαϊκές χώρες και χώρες της Μέσης Ανατολής οι οποίοι θα επιδιώξουν να ανατρέψουν τον Assad και να κλέψουν από το Ιράν έναν από τους μεγάλους συμμάχους του. Για ορισμένους παρατηρητές, ο Obama μπορεί να ακολουθεί τα βήματα του Bill Clinton στο Κοσσυφοπέδιο. Η κατάσταση μέσα και γύρω από τη Συρία ωστόσο, είναι εξαιρετικά διαφορετική από τα Βαλκάνια στη δεκαετία του '90. Η Μέση Ανατολή δεν είναι πρώην Γιουγκοσλαβία και η Συρία δεν είναι Σερβία. Θα υπάρξουν πολλαπλές αντιδράσεις στις ενέργειες των ΗΠΑ στην περιοχή και παραπέρα, και μαζικές απρόβλεπτες συνέπειες. Κανείς δεν θα βγει αλώβητος. Για την ώρα ωστόσο, όλο αυτό είναι άγνωστο. Ως συνήθως, η πολιτική αντί της στρατηγικής λογικής πιέζει τον πρόεδρο Obama σε έναν πόλεμο ο οποίος μόλις ξεκινήσει, θα καθορίσει την προεδρία του όσο και οι δύο πόλεμοι τους οποίους τελείωσε ή έλυσε. Πηγή

Syria Killer Posted: 03 Sep 2013 01:35 AM PDT Του Θ. Καρτερού Μια υπερδύναμη οφείλει όχι απλώς να είναι αλλά και να φαίνεται υπερδύναμη σε όλες τις περιπτώσεις. Να δείχνει σε κάθε περίπτωση σε όλο τον κόσμο και κυρίως σε όσους πιστεύουν ότι μπορούν να την αμφισβητήσουν, όχι μόνο πόσο ισχυρή, αλλά και πόσο έτοιμη να χρησιμοποιήσει την ισχύ της γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια τη διεθνή έννομη τάξη, τον ανθρωπισμό όσων συγκινούνται με την προοπτική ανθρώπινων θυμάτων και εν τέλει τα ανθρώπινα θύματα. Η ισχύς για μια υπερδύναμη που έχει επίγνωση του ρόλου της απαιτεί θυσίες -των άλλων συνήθως. Αυτή η πλευρά δεν διαφεύγει από τις αναλύσεις για το επικείμενο χτύπημα των ΗΠΑ κατά της Συρίας. Δημοσιογράφοι, αναλυτές, προπαγανδιστές του πολέμου με πανεπιστημιακές περγαμηνές, εκπρόσωποι think tanks, αξιωματούχοι, ασχολούνται φυσικά με τα αποτελέσματα που θα έχει ένα σοκ και δέος συριακού τύπου για τη Συρία, την περιοχή και τον κόσμο. Ασχολούνται όμως και τα αποτελέσματα που θα είχε στην εικόνα της υπερδύναμης, στην περιοχή και στον κόσμο τυχόν αυτοσυγκράτηση των ΗΠΑ. Πόσο ολέθριο θα ήταν για το ρόλο της υπερδύναμης αν ο Ομπάμα δήλωνε το απλό: Δεν ξέρουμε ποιος έριξε τα χημικά, θα περιμένουμε να διαπιστωθεί πέραν πάσης αμφιβολίας και μετά θα δράσουμε. Ή: θα δράσουμε εφόσον υπάρξει απόφαση του ΟΗΕ, διότι αυτό απαιτεί η διεθνής έννομη τάξη. Αυτά τα απολύτως λογικά όμως είναι το άκρον άωτο του παραλογισμού και της ηττοπάθειας για τους προπαγανδιστές, τους αναλυτές, τον Ομπάμα και την Ουάσιγκτον. Η ρομφαία πρέπει να επιπέσει, οι πύραυλοι πρέπει να καταστρέψουν, οι βόμβες πρέπει να σκοτώσουν κόσμο για να επιβεβαιωθεί ότι η υπερδύναμη παραμένει υπερδύναμη και δεν έχει γίνει χάρτινη τίγρης. Η λογική, η μετριοπάθεια, η δικαιοσύνη, η δημοκρατία είναι ψιλά γράμματα στην περίπτωση αυτή. Και για λόγου πετρελαϊκούς βεβαίως, και για λόγους γαιωστρατηγικούς, αλλά και για λόγους επιβεβαίωσης της ισχύος. Ισχύς που δεν ασκείται σε κάθε ευκαιρία δεν είναι ισχύς και υπερδύναμη που δεν συμπεριφέρεται φονικά δεν είναι υπερδύναμη. Τόσο απλά. Από την άποψη αυτή είναι αφέλεια να περιμένει κανείς οτιδήποτε άλλο από λογική ολέθρου στη Συρία. Ένας serial killer θα γίνει πολύ λογικά Syria killer για να επιβεβαιώσει ότι έχει τη θέληση και τη δύναμη να σκοτώνει... Πηγή

Πρωτογενές πλεόνασμα και Μνημόνιο Posted: 03 Sep 2013 04:01 AM PDT Σύμφωνα μ' έναν γενικό καθορισμό,  πρωτογενές έλλειμμα είναι το έλλειμμα που προκύπτει όταν τα έξοδα είναι παραπάνω από τα έσοδα,   αν εξαιρέσουμε από τα έξοδα του κράτους την εξυπηρέτηση του χρέους. Πρωτογενές πλεόνασμα προκύπτει όταν τα έσοδα είναι παραπάνω από τα έξοδα χωρίς φυσικά να υπολογίσουμε πάλι την εξυπηρέτηση του χρέους. Αυτά είναι γνωστά στο ευρύ κοινό. Όμως το πλεόνασμα που ζητάει η τρόικα και οι υπέρμαχοι του μνημονίου είναι ένα πλεόνασμα το οποίο μας φέρνει σε μια κατάσταση στην οποία ο λογαριασμός δεν βγαίνει. Και εξηγώ αρχίζοντας από την αρχή ώστε να γίνω ποιο κατανοητός. Η «θεσμική μακροοικονομική θεωρία» του Minsky επιτρέπει την εκτίμηση των εξής τεσσάρων διακριτών, ποιοτικό και ποσοτικά, κατηγοριών χρηματοπιστωτικής κατάστασης του κρατικού τομέα της οικονομίας: 1. Ο δημόσιος τομέας είναι αντισταθμιστής όταν το πρωτογενές πλεόνασμα ισούται με ή είναι μεγαλύτερο από τις συνολικές δανειακές υποχρεώσεις του κράτους. 2. Ο δημόσιος τομέας είναι κερδοσκόπος όταν το πρωτογενές πλεόνασμα δημιουργεί ρευστότητα περιορισμένη αλλά ικανή για την αποπληρωμή των τόκων. Ωστόσο, είναι αναγκασμένος να εκδώσει νέο χρέος για να ικανοποιήσει τα ληξιπρόθεσμα χρέη του. 3. Ο δημόσιος τομέας είναι ponzi όταν το πρωτογενές πλεόνασμα δεν δημιουργεί ρευστότητα ικανή να χρηματοδοτήσει την αποπληρωμή του συνόλου των τόκων. Είναι, δηλαδή, αναγκασμένος να εκδώσει νέο χρέος για να ικανοποιήσει το υπόλοιπο της αποπληρωμής των τόκων και του ληξιπρόθεσμου χρέους. 4. Ο δημόσιος τομέας είναι ultra ponzi όταν ο κρατικός προϋπολογισμός έχει πρωτογενές έλλειμμα. Η Ελλάδα μέχρι το 2012 ήταν σε κατάσταση ultra ponzi. Όμως από φέτος ακόμη και εάν εφαρμοστούν όλα τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής και εσωτερικής υποτίμησης και επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι του Μνημονίου, η χρηματοπιστωτική κατάσταση της Ελλάδας θα εξακολουθεί να είναι ponzi. Δηλαδή, η χώρα θα συνεχίσει μέχρι το 2015 να μην έχει επαρκή ρευστότητα για να ικανοποιήσει την πληρωμή των τόκων που δημιουργεί το ψευδο-αναδιαρθρωμένο χρέος της. Άρα, θα κεφαλαιοποιεί τόκους, με συνέπεια, όπως έχει ήδη σημειωθεί, το χρέος να συνεχίζει να αυξάνεται. Θα έχει επίσης ιδιωτικοποιήσει πάνω από το 1/3 της δημόσιας περιουσίας της, που σχεδιάζεται να εκποιηθεί βάσει του Μνημονίου. Μετά το 2015 το χρηματοδοτικό κενό της Ελλάδας θα συνεχιστεί, δηλαδή η αποπληρωμή των δανειακών υποχρεώσεών της θα εξακολουθήσει να εξαρτάται από νέο δανεισμό μέχρι το 2020.  Η ανάγκη νέου δανεισμού θα είναι συνάρτηση του μεγέθους του πρωτογενούς πλεονάσματος. Όσο μικρότερο θα είναι το δημοσιονομικό πλεόνασμα τόσο μεγαλύτερη θα είναι η εξάρτηση της χώρας από εξωτερική ρευστότητα. Η εφαρμογή του Μνημονίου έχει ελάχιστες πιθανότητες να δημιουργήσει το προσδοκώμενο πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο, σύμφωνα με το σενάριο του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, είναι αναγκαίο προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι δανειακές υποχρεώσεις της χώρας. Επίσης, η αρχιτεκτονική οικονομικής πολιτικής του Μνημονίου δεν μπορεί να έχει κοινωνική αποδοχή και υποστήριξη, καθώς καθιστά την ελαχιστοποίηση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων ως απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της. Υπενθυμίζω ξανά ότι πρωτογενές πλεόνασμα για την Τρόικα, είναι όχι μόνο τα έσοδα να είναι παραπάνω από τα έξοδα, αλλά να εξυπηρετούνται οι δανειακές ανάγκες του ελληνικού χρέους, προκειμένου αυτό να πέσει από το...180% στο 120% το 2020. Το οξύμωρο στην υπόθεση είναι  ότι το ΔΝΤ(Greece: Preliminary Debt Sustainability Analysis", IMF, Ουάσινγκτον, 5 Φεβ 2012) είχε προβλέψει ότι , αν το πρωτογενές πλεόνασμα διαμορφωνόταν στο 2,5% του ΑΕΠ (ενώ ο στόχος ήταν 3,5-4,5%: του ΑΕΠ ετησίως μέχρι το 2020), τότε το χρέος θα συνέχιζε την ανοδική του πορεία. Αν τα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις υστερούσαν κατά 10 δισεκατομμύρια ευρώ από τα 46 δισεκατομμύρια που θα έπρεπε να εισπραχθούν μέχρι το 2020, τότε το χρέος θα έφτανε το 148% του ΑΕΓΙ το 2020 (ενώ ο στόχος ήταν 120%). Αν ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας ήταν κατά 1% μικρότερος από τις προβλέψεις (οι οποίες ήταν 2,3% ετησίως μέχρι το 2020), τότε το χρέος θα ξεπερνούσε το 143% του ΑΕΠ το 2020. Αν το επιτόκιο του ΕΤΧΣ ήταν μεγαλύτερο κατά 100 μονάδες βάσης (σε σχέση με 3,3%-3,9% που είχε καθοριστεί), τότε το χρέος θα έφτανε το 135% του ΑΕΠ το 2020. Αυτή είναι η σημασία του Πρωτογενούς Πλεονάσματος για την Τρόικα και τους υποστηρικτές του Μνημονιακού προγράμματος. Άλλο το δημοσιονομικό κενό και άλλο το χρηματοδοτικό κενό. Από το 2014 πρέπει να πληρώνουμε τα χρέη της Τρόικας. Αυτό είναι το κενό που λένε, και αυτό δεν τους βγαίνει και ζητάνε ΝΕΑ μέτρα προκειμένου να πληρώσουμε τα Δάνεια που πήραμε για να πληρώσουμε τα παλιά δάνεια που άνηκαν σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κυρίως της Γερμανίας και Γαλλίας. Βιβλιογραφία 1- Αγείρτης, 2012, Χρεοκοπία και οικονομική κρίση 2- Ρουμελιώτης, 2012, Το άγνωστο παρασκήνιο της προσφυγής     Ακρίτας -->

Ούτε θέλουν ούτε μπορούν να μας σώσουν Posted: 03 Sep 2013 01:15 AM PDT Του Γιώργου Κράλογλου Αν ήθελαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες να σώσουν όποιον είναι σε κρίση θα είχαν ήδη σώσει το ευρώ και την ευρωζώνη. Αν ήθελαν οι πολιτικοί μας να σωθούμε θα απέφευγαν να συντηρούν ό,τι λέγεται σήμερα ελληνικό κράτος. Αν ήθελαν να μας σώσουν οι επενδυτές θα ήταν ήδη εδώ. Αν δεν σωθούμε μόνοι μας ξεχάστε μας... Οι Γερμανοί και οι άλλοι «φιλεύσπλαχνοι» Ευρωπαίοι ηγέτες θα μας σώσουν μόνο αν τους βολεύουμε ως κράτος-μέλος που θα ανήκει σε ειδική ζώνη και ειδική κατηγορία αμοιβών μέχρι να αποφασίσουν τι θα κάνουν πολιτικά με την Ευρώπη και ειδικότερα με τον Νότο της. Και ας πάμε στους εγχώριους «σωτήρες». Ο κ. Βρούτσης θα μαζέψει και άλλους «σοφούς» να μελετήσουν πως θα σωθούν τα εφάπαξ στο δημόσιο και πως, παίζοντας με τα νούμερα, θα μανουβράρει την πρόωρη συνταξιοδότηση κρατικών υπαλλήλων για να μην γίνουν απολύσεις. Ο κ. Σταϊκούρας θα τραβήξει από τα μαλλιά τις εισροές και τις εκροές για να αποδείξει ότι η κυβέρνησή του έσωσε την Ελλάδα επειδή σχηματίζεται λογιστικό πλεόνασμα. Και αφού έχουμε πλεόνασμα και μας βγαίνουν οι αριθμοί άντε πάλι στην ελεύθερη αγορά για δανεικά... Ο κ. Χατζηδάκης παίρνει έτοιμα 250 εκατ. ευρώ από αυτά που έχουμε να σωθούμε μέσω ΕΣΠΑ για να σώσει τους Δήμους που θα σώσουν την ανεργία. Ο κ. Γεωργιάδης νομίζει ότι θα σώσει την υγεία όπως πραγματικά νόμιζε και ο αείμνηστος Γεννηματάς... Ο κ. Δένδιας είναι ευτυχής που το 2013 και ίσως το 2014 θα έχουμε λιγότερες ή καθόλου καταλήψεις... Για μετά το 2014 βλέπουμε.. Η Νέα Δημοκρατία «επανίδρυσε» το κράτος από το 2005 μέχρι το 2009 βάζοντας μισθωτούς και συνταξιούχους να πληρώσουν το ίδιο κράτος... Το ΠΑΣΟΚ, ως σκέτο ΠΑΣΟΚ, μας έσωσε όσο μας έσωσε..., 30 χρόνια, και τώρα μας ξανασώζει ως συγκυβέρνηση. Και ο ΣΥΡΙΖΑ στέλνει το μήνυμα «κάτω τα χέρια» από το σύστημα γιατί θα το σώσει και θα το αναστήσει η κυβέρνησή μου που το ξέρει καλύτερα από τους άλλους... Ας πούμε τώρα ότι τα καταφέρουν να μας σώζουν. Όποιοι και αν είναι αυτοί. Είτε οι δανειστές μας με τους Τροϊκανούς τους. Είτε η σημερινή κυβέρνηση. Είτε η αυριανή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Είτε πολιτικές συμμαχίες. Αν όμως λάβουμε υπόψη αυτά που κάνουν για να μας σώσουν θα διαπιστώσουμε ότι όλοι τους διαχειρίζονται την ίδια κατάσταση, πετσοκόβοντας μεν από εδώ και από εκεί, αλλά διατηρώντας «με ευλάβεια» πάλι την ίδια εικόνα. Στο κράτος διώχνουμε κόσμο για να φέρουμε πάλι τον ίδιο κόσμο χωρίς τίποτε να μας λέει ότι θα αλλάξουν νοοτροπίες, φαυλοκρατίες, κομματισμοί και συντεχνιασμοί. Και σε αυτό είναι σύμφωνοι όλοι τους. Από τους δανειστές μέχρι τους δικούς μας. Στην τοπική αυτοδιοίκηση (το άλλο κράτος μέσα στο κράτος) συνεχίζουμε την «σωτηρία» με προσλήψεις 50.000 ατόμων που θα διαλέξουν οι Δήμαρχοι που πάνε σε εκλογές... Στις ΔΕΚΟ προχωράμε στην εξυγίανση αλλά το κράτος εκεί... Ακλόνητο και με τον πρώτο ρόλο για να χωθεί πάλι αν φτιάξουν τα πράγματα... Στην υπόλοιπη οικονομία φόροι... φόροι... φόροι... μέχρι να βγει η ψυχή μας. Στην παιδεία κάποια ζοριλίκια... μόνο για να μην απορριφθούμε από το μνημόνιο... Κατά τα άλλα όπως τα ξέρουμε και όπως τα θέλουμε... Στην κοινωνική πολιτική και τις παροχές τσίμπημα στις περιπτώσεις που βγάζουν μάτι... Αλλά τα παράθυρα ανοικτά για νέες μαϊμουδιές στο μέλλον... Ας πάμε τώρα ένα βήμα παραπέρα και ας δεχθούμε (καλόπιστα και καλοπροαίρετα) ότι (παρ΄ όλα αυτά) έχουν γίνει μεταβολές που μας επιτρέπουν να πιστεύουμε ότι θα σωθούμε. Νομίζετε ότι υπάρχει κάποιος σε όλη την επικράτεια που να αντιλαμβάνεται ότι κάτι έχει αλλάξει εκτός από την αύξηση της ανεργίας; Εκτός από την μεγαλύτερη φτώχια σε μισθωτούς και συνταξιούχους; Εκτός από τα λουκέτα σε εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και μαγαζιά; Εκτός από την σύνθλιψη της μεσαίας τάξης που χαρακτηρίζονται τώρα πλουτοκράτες; Εκτός από την τεράστια απώλεια της αξίας της ακίνητης περιουσίας (μεγαλύτερη από εκείνη του Χρηματιστηρίου) που όμως ακόμη δεν φαίνεται; Συνεπώς η αγωνιώδης διαχείριση, αναπαραγωγή και συντήρηση, (έστω και επιτυχώς) του μεταπολιτευτικού συστήματος που μας κατέστρεψε και οικονομικά και κοινωνικά δεν λέγεται σωτηρία της χώρας και του λαού. Λέγεται σωτηρία μόνο εκείνων που βολεύονται από το σύστημα. Η Ελλάδα χωρίς πραγματικό όραμα και ξερίζωμα της νοοτροπίας που κυριαρχεί τόσο για τα δικαιώματα όσο όμως και τις υποχρεώσεις του λαού δεν θα θωρακιστεί από τον κίνδυνο υποτροπής στην καταστροφή. Αν βεβαίως μπορέσουν να μας σώσουν. Πηγή -->

Αν η Τουρκία δράσει εναντίον μας όπως οι ΗΠΑ στη Συρία... Posted: 03 Sep 2013 12:45 AM PDT Η Άγκυρα θα γίνει πολύ πιο επικίνδυνα επιθετική κατά της Ελλάδας και της Κύπρου μετά την αμερικανική επίθεση κατά του Άσαντ Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ Συνιστά έγκλημα κατά της χώρας μας η υποστήριξη εκ μέρους κυβερνητικών παραγόντων της επίθεσης που έχουν προαποφασίσει να κάνουν οι ΗΠΑ εναντίον της Συρίας, παραβιάζοντας κάθε θεμελιώδη κανόνα διεθνούς νομιμότητας. Πέρα από το γεγονός ότι για αδύναμα κράτη όπως η Ελλάδα (και δεν αναφερόμαστε στη σημερινή κατεξευτελισμένη χώρα με το ανύπαρκτο διεθνές κύρος) η τήρηση του Διεθνούς Δικαίου συνιστά το σημαντικότερο μέσον προάσπισης των εθνικών συμφερόντων τους, εκπλήσσει το ότι η κυβέρνηση υποκρίνεται πως δεν αντιλαμβάνεται τις συνέπειες του ρόλου της Τουρκίας στη συριακή κρίση. «Θάβει» το θέμα για να μη γίνουν οι αναπότρεπτοι συνειρμοί για τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν δυνητικά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ο εσκεμμένος στρουθοκαμηλισμός όμως δεν είναι λύση. Πρέπει να θέσουμε τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων. Ευθύς εξαρχής, από το 2011, η Τουρκία αποτέλεσε τη σημαντικότερη βάση εξοπλισμού των Σύρων αντικαθεστωτικών και των μυριάδων ξένων μισθοφόρων που μάχονται μαζί τους.  Στο τουρκικό έδαφος προσγειώνονται δεκάδες μεταγωγικά αεροπλάνα με τεράστια φορτία όπλων που στέλνουν για τους μισθοφόρους οι Δυτικοί και τα οποία πληρώνουν αδρά οι εμίρηδες του Κόλπου.  Στο τουρκικό έδαφος καταφεύγουν οι μισθοφόροι και οι αντικαθεστωτικοί της Συρίας για να γλιτώσουν τα κεφάλια τους, όταν τους πιέζουν τα στρατεύματα του Ασαντ.  Για τους δικούς της λόγους η Αγκυρα (αποφυγή δημιουργίας νέου κουρδικού κράτους και στη Συρία, όπως έκαναν οι Αμερικανοί και στο Ιράκ) είναι πανέτοιμη να εισβάλει και με χερσαίες δυνάμεις στη Συρία, αν και όταν το αποφασίσουν οι Αμερικανοί, ενώ υποστηρίζει με φανατισμό τη στρατιωτική εισβολή για άμεση ανατροπή του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ-Ασαντ. Δεν γνωρίζουμε φυσικά ποια θα είναι η πορεία των δραματικών εξελίξεων στη Μέση Ανατολή, τις οποίες θα πυροδοτήσει η αποφασισμένη επίθεση των ΗΠΑ. Αν όμως η Άγκυρα κρίνει ότι η άκρως επιθετική πολιτική της εναντίον της Συρίας που συμπεριλαμβάνει μέχρι και σχέδια εξαπόλυσης πολέμου είναι αποδοτική, τι θα την εμποδίσει να εφαρμόσει ανάλογη πολιτική απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο; Οταν ολόκληρος ο πλανήτης παρατηρεί με απάθεια τις ΗΠΑ να παραβιάζουν ωμά το Διεθνές Δίκαιο εξαπολύοντας αλλεπάλληλους κατακτητικούς πολέμους για να διαλύσουν χώρες (Γιουγκοσλαβία, 1999), να τις υποδουλώσουν (Ιράκ) ή να απαλλαγούν από καθεστώτα που δεν είναι δουλικά απέναντί τους, όπως τώρα στη Συρία του Ασαντ ή προ διετίας στη Λιβύη του Καντάφι, είναι απολύτως φυσιολογικό άλλα κράτη να αντιγράψουν τη συμπεριφορά αυτή σε τοπικό επίπεδο.  Αφού οι ΗΠΑ επιβάλλουν τη θέλησή τους με πολέμους χωρίς να υφίστανται καμιά απολύτως συνέπεια, γιατί να μην επιβάλει και η Τουρκία τη θέλησή της στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στην Αρμενία, στη Συρία, στη Βουλγαρία; Ολες αυτές οι χώρες είναι του χεριού της Αγκυρας από στρατιωτική σκοπιά.  Επομένως, αν επικρατήσει η αρχή ότι «Διεθνές Δίκαιο» είναι ο νόμος του ισχυρότερου και όχι αυτά που ορίζει ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ, η Τουρκία θα πάρει ό,τι θέλει από τις προαναφερθείσες χώρες. Η ανομολόγητη αυταπάτη της κυβέρνησης είναι πως αν έχει τις πλάτες των ΗΠΑ και του Ισραήλ, η Αγκυρα δεν θα τολμήσει να πειράξει την Ελλάδα και την Κύπρο. Πρόκειται για τραγική πολιτική ψευδαίσθηση. Πρώτα απ' όλα, όπως έχουμε ήδη ξαναγράψει, αλλά δεν θα σταματήσουμε να υπενθυμίζουμε, η Τουρκία είναι μια χώρα απείρως σημαντικότερη από την Ελλάδα και για τις ΗΠΑ και για το Ισραήλ.  Αδίστακτα θα πουλήσουν την Αθήνα η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ και μία και δέκα και εκατό φορές, αν χρειαστεί, προκειμένου να συσφίξουν τις σχέσεις τους με την Αγκυρα!   Ούτε μια στιγμή δεν θα διστάσουν - και πολύ καλά θα κάνουν από την οπτική γωνία των συμφερόντων τους. Έπειτα, ο μύθος της «προστασίας» της Ελλάδας από τις ΗΠΑ έχει καταρρεύσει με τον πιο δραματικό τρόπο από την εποχή της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο το 1974.  Δυστυχώς, η κυβέρνηση Σαμαρά μας ξανάφερε... σαράντα (!) χρόνια πίσω, προσδίδοντας τραγική επικαιρότητα σε αυτά που έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου π.χ. στον λόγο του στην Πέτρα Λέσβου, στις 22 Ιουλίου του 1976: «Ποιους προστάτες άραγε γυρεύουμε; Πού είναι ο νονός;... Πληρώνουμε αυτή την ώρα το γεγονός πως για τόσα χρόνια ζήσαμε τον μύθο της προστασίας μας από την Ατλαντική Συμμαχία...  Αναφέρομαι και στη μεγάλη διείσδυση και διάβρωση του κρατικού μας μηχανισμού, της ηγεσίας του τόπου μας από την ατλαντική νοοτροπία και μια εθελόδουλη στάση απέναντι στους μεγάλους προστάτες μας»!  Εθελόδουλη τότε, εθελόδουλη και τώρα...

Τα "γεράκια" των Ρεπουμπλικανών στηρίζουν την στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Συρίας Posted: 03 Sep 2013 12:32 AM PDT Ο Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα φαίνεται ότι κατάφερε να πείσει τους γερουσιαστές Τζον Μακέιν και Λίντσεϊ Γκράχαμ να υποστηρίξουν το αίτημα του για έγκριση από το Κογκρέσο της επίθεσης που σχεδιάζει εναντίον της Συρίας. Οι δύο συντηρητικοί γερουσιαστές, που χαρακτηρίζονται και «γεράκια» της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής των ΗΠΑ, επιθυμούν γενικευμένο πόλεμο με τη συμμετοχή της αμερικανικής στρατιωτικής μηχανής –άρα και Αμερικανούς στρατιώτες στο συριακό έδαφος. Αυτό δεν θα συμβεί μεν, αλλά με τις δηλώσεις τους έδωσαν το «πράσινο φως», αν και είναι γνωστοί και ως «οι απρόβλεπτοι». Την ίδια στιγμή, ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ κάλεσε ενώπιον της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της οποίας προεδρεύει τους υπουργούς Εξωτερικών και Αμυνας Τζον Κέρι και Τσακ Χέιγκελ για μία ανοικτή δημόσια ακρόαση για τη Συρία. Ο κ. Μενέντεζ, που είναι σύμμαχος του Πρόεδρου Ομπάμα πιστεύει ότι ο λαός πρέπει να γνωρίζει και κάλεσε τους δύο υπουργούς να μιλήσουν τη γλώσσα της αλήθειας για να πληροφορηθούν οι πολίτες όλα τα γεγονότα για το θέμα της Συρίας. Πιστεύεται ότι στη συνεδρίαση της Επιτροπής θα παραστούν επίσης ανώτερα στελέχη του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και των μυστικών υπηρεσιών. Μετά από τη συνάντηση με τον Πρόεδρο Ομπάμα στο Λευκό Οίκο, οι γερουσιαστές, Τζον Μακέιν και Λίντσεϊ Γκράχαμ χαρακτήρισαν «καταστροφική» τυχόν απόρριψη από το Κογκρέσο του ψηφίσματος που θα προσφέρει την εξουσιοδότηση που χρειάζεται ο Αμερικανός ηγέτης για να προχωρήσει στη χρήση στρατιωτικής βίας . Ο κ. Μακέιν είπε ότι «μια καταψήφιση του ψηφίσματος από το Κογκρέσο θα ήταν καταστροφική κατά τη γνώμη μου». Ο γερουσιαστης, που στηρίζει τον Πρόεδρο αν και είναι μόνιμα διαμαρτυρόμενος, υποστήριξε ότι η απόρριψη από το Κογκρέσο «θα μείωνε την αξιοπιστία των Ηνωμένων Πολιτειών και του προέδρου. Κανείς δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο» τόνισε και πρόσθεσε ότι το αποτέλεσμα της συνάντησης με τον Πρόεδρο ήταν ενθαρρυντικό, όμως η κυβέρνηση «έχει να διανύσει ακόμη μακρύ δρόμο» έως ότου καταφέρει να εγκριθεί στο Κογκρέσο η πρότασή της. Από την πλευρά του, ο κ. Γκράχαμ είπε ότι «αν δεν κάνουμε ότι χρειάζεται για να βάλουμε τη Συρία στο σωστό δρόμο, τότε το Ιράν θα το εκλάβει προφανώς, ως ένα μήνυμα ότι είμαστε αδιάφοροι για το πυρηνικό του πρόγραμμα ». Ο Πρόεδρος συνομίλησε χθες με δεκάδες βουλευτές και γερουσιαστές. Σήμερα θα συναντηθεί με τα μέλη των πιό σημαντικών Επιτροπών της Βουλής και της Γερουσίας, καθώς επιθυμεί να παρουσιάσει ένα ισχυρό εσωτερικό μέτωπο, πριν την αναχώρησή του για τη Σουηδία και την Αγία Πετρούπολη, όπου θα συναντηθεί και με τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Πάντως ανώτερος αξιωματούχος δήλωσε ότι ο Λευκός Οίκος είναι προετοιμασμένος να επεξεργαστεί εκ νέου τη φρασεολογία η οποία χρησιμοποιείται στο προσχέδιο της απόφασης που θα κατατεθεί προς συζήτηση και ψήφιση στο Κογκρέσο για την έγκριση της στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία, προκειμένου αρθούν οι ανησυχίες από μέρους πολλών κοινοβουλευτικών. Ο ίδιος αξιωματούχος εξήγησε πως η κυβέρνηση είναι πρόθυμη να κάνει αλλαγές «εντός των παραμέτρων που (ο) πρόεδρος είχε ορίσει προηγουμένως». Από την πλευρά του, ο υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι συνέχισε τα προηγούμενα 24ωρα τις διπλωματικές διαβουλεύσεις με τους συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών, καλώντας τηλεφωνικά την Κυριακή τον ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου, όπως ανέφερε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο ABC , το αεροπλανοφόρο USS Nimitz έπλευσε προς την Ερυθρά Θάλασσα, αν και δεν έχει ακόμη αποφασιστεί αν θα μετάσχει στις πιθανές επιχειρήσεις κατά της Συρίας. Photo: President Barack Obama meets with Senators John McCain and Lindsey Graham in the Oval Office to discuss Syria, Sept. 2, 2013. National Security Advisor Susan E. Rice is at left. (Official White House Photo by Pete Souza) Πηγή Γραφείο γερουσιαστή Μενέντεζ, White House, ABC News, ANA-MPA

Η Συρία θα είναι η αρχή του ολοκαυτώματος Posted: 02 Sep 2013 11:50 PM PDT Tου Χρήστου Α. Καπούτση Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι; Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα. Περιμένουμε, με δικαιολογημένη αγωνία, το στρατιωτικό πλήγμα των αμερικανών και των συμμάχων τους εναντίον της Συρίας. Ο Αμερικανός Πρόεδρος ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ, που είναι και κάτοχος του Βραβείου ΝΟΜΠΕΛ για την ΕΙΡΗΝΗ, αποφάσισε την λύση στρατιωτικού χαρακτήρα στη σπαρασσόμενη Συρία. Επέλεξε τη στρατιωτική βία, από τη διπλωματία… Ήδη το αεροπλανοφόρο ΝΙΜΙΤΣ που το συνοδεύουν Πολεμικά πλοία και υποβρύχια πλέουν προς την Ερυθρά Θάλασσα. Εκτιμάται ότι τα αμερικανικά Πολεμικά πλοία και υποβρύχια που βρίσκονται σε απόσταση βολή από τη ΣΥΡΙΑ, μεταφέρουν ένα φορτίο , πάνω από 300 πυραύλους Τόμαχοκ. Την στρατιωτική επιχείρηση των αμερικανών εναντίον της Συρίας, θα συνδράμουν και η ΓΑΛΛΙΑ, Η ΤΟΥΡΚΙΑ, ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΤΟ ΚΑΤΑΡ, ΤΑ ΗΑΕ, ΤΟ ΜΑΡΟΚΟ, Η ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ, Η ΙΟΡΔΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΒΕΙΤ. ΟΙ αμερικανοί σχεδιάζουν μια σκληρή, αλλά περιορισμένης έκτασης επίθεση, διάρκειας το πολύ 3 ημερών, μέχρι να εξουδετερώσουν περίπου 100-120 στρατιωτικούς στόχους στη ΣΥΡΙΑ. Η έναρξη των Στρατιωτικών επιχειρήσεων, πιθανόν να καθυστερήσει, αφού θα πρέπει να την εγκρίνει το Αμερικανικό Κογκρέσο. Η απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ , σύμφωνα με μετρήσεις της αμερικανικής Κοινή Γνώμης, δεν έχει λαϊκή υποστήριξη, για αυτό ζητείται η έγκριση του Κογκρέσου, ώστε να ενδυναμωθεί η αποδοχή και η απήχηση, αυτής της απόφασης. Πάντως, αρκετοί αμερικανοί Βουλευτές δεν έχουν πειστεί, για την αναγκαιότητα της στρατιωτικής δράσης στη Συρία. Επίσης, αίσθηση προκαλούν και οι δηλώσεις που έκανε στη Deutsche Welle για το συριακό ζήτημα ο αμερικανός διεθνολόγος Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκυ. Ο επιφανής διεθνολόγος, ο Μπρεζίνσκυ, καταλογίζει στην αμερικανική πλευρά έλλειψη ολοκληρωμένης στρατηγικής, για τη ΣΥΡΙΑ και σημειώνει ότι το στρατιωτικό-τιμωρητικό χτύπημα, είναι αμφίβολο αν λύνει το πολύπλοκο πρόβλημα της Συρίας. Φυσικά, παράλληλα με τις στρατιωτικές προετοιμασίες, κλιμακώνεται και ο πόλεμος της προπαγάνδας, από ΟΛΕΣ τις εμπόλεμες πλευρές. Σχετικά με την αξιοπιστία των στοιχείων που παρουσιάζουν οι αμερικανοί ισχυριζόμενοι ότι ο ΑΣΑΝΤ χρησιμοποίησε χημικά εναντίον των πολιτών, αίσθηση έχει προκαλέσει το γεγονός ότι η έκθεση των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών αναφέρει 322 νεκρούς από χημικά, ενώ η τετρασέλιδη αμερικανική έκθεση που παρουσίασε ο αμερικανός ΥΠ.ΕΞ. Τζον Κέρι κάνει λόγο για 1429 νεκρούς. Είναι τεράστια η απόκλιση και μάλλον αναλόγων διαστάσεων και το ψέμα… Τι είδους στρατιωτική δράση ετοιμάζουν οι αμερικανοί. ΤΟ πιθανότερο είναι, η επίθεση αυτή θα περιλαμβάνει χτυπήματα πυραύλων cruise, κυρίως τακτικούς Tomahawk, που θα εκτοξευτούν από πολεμικά πλοία επιφανείας και υποβρύχια, τόσο αμερικανικά όσο και ΓΑΛΛΙΚΑ, με στόχους κάποιες αποθήκες του Συριακού Στρατού όπου εκτιμάται ότι έχουν χημικά όπλα. Δεν θα γίνουν χερσαίες επιχειρήσεις. Δεν θα υπάρξουν αεροπορικοί βομβαρδισμοί. Και αυτό διότι, η ΣΥΡΙΑΚΗ αεράμυνα, είναι ενισχυμένη με σύγχρονα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα, που δεν επιτρέπουν την ανενόχλητη δράση των αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών. Αναφερόμαστε ουσιαστικά σε μια επίθεση χαμηλών στρατηγικών προσδοκιών, επίθεση, που θα προσφέρει εντυπωσιακό θέαμα στους τηλεθεατές και υψηλή τηλεθέαση στα τηλεοπτικά δίκτυα, αλλά πενιχρά αποτελέσματα, όσον αφορά τη μείωση των στρατιωτικών ικανοτήτων του καθεστώτος Άσαντ. Επίσης, είναι σκόπιμο να αναφέρουμε, ανάλυση ΕΙΔΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ Εμπειρογνωμόνων, που έχει αποσταλεί στα ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ των κρατών- μελών του ΝΑΤΟ, όπου καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, δεν θα πρέπει από αέρος να πληγούν οι χημικές βάσεις του Ασαντ, διότι θα υπάρξει ακόμα χειρότερη περιβαλλοντική καταστροφή στην Συρία. Γιατί όμως οι αμερικανοί θα πραγματοποιήσουν, αυτή την περιορισμένη έστω, στρατιωτική επέμβαση στη ΣΥΡΙΑ. Κυρίως, για δύο λόγους. Ο πρώτος, διότι , εάν δεν αναλάβει δράση ο αμερικανικός ΣΤΡΑΤΟΣ, μετά την παραβίαση της «κόκκινης γραμμής», που είχε θέσει Ο Πρόεδρος ΟΜΠΑΜΑ, σχετικά με την χρήση χημικών όπλων, τότε, οι ΗΠΑ θα εμφανίζονταν «αδύναμες» και ο αμερικανός Πρόεδρος αναποφάσιστος, άρα, με μειωμένο διεθνές κύρος. Εξέλιξη, που συνιστά πλήγμα για το κύρος της Υπερδύναμης. και η δεύτερη αιτία της αμερικανικής επίθεσης κατά της Συρίας, είναι η διαφαινόμενη στρατιωτική ήττα των αντικαθεστωτικών συριακών δυνάμεων. Ένα συνονθύλευμα μισθοφόρων, τζιχαντιστών και αντικαθεστωτικών, που χρηματοδοτούνται αδρά από τα εμιράτα, την Σαουδική Αραβία και εξοπλίζονται από τη Δύση, με κύρια βάση εξοπλισμού τους την Τουρκία, αλλά και την Ιορδανία. Ήττα των αντικαθεστωτικών θα σήμαινε, ισχυροποίηση του ΑΣΑΝΤ και κυρίως, ενδυνάμωση του ΙΡΑΝ και της ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ. Εξέλιξη αρνητική για το ΙΣΡΑΗΛ , άρα και για τις ΗΠΑ. Είναι επιβεβλημένο να επισημάνουμε και το εξής: Για πρώτη φόρα, οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους, ετοιμάζονται , να εμπλακούν σε έναν θρησκευτικό πόλεμο, για την πολιτική και ιδεολογική και δογματική κυριαρχία στο πλαίσιο του ΙΣΛΑΜ. Σε έναν πόλεμο σουνιτών εναντίον σιιτών μουσουλμάνων. Είναι σαφές ότι, στρατιωτική επέμβαση της Δύσης με στόχο την ανατροπή του ΑΣΑΝΤ, συνιστά , ουσιαστική υποστήριξη των σουνιτών μουσουλμάνων. Και επομένως, οι αμερικανοί και σύμμαχοί τους, υποστηρίζουν την κυριαρχία του σουνιτικού Ισλάμ στην Α.Μεσόγειο και τη Β.Αφρική. Όμως, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι, μεταξύ των αντικαθεστωτικών σουνιτών που μετέχουν στον εμφύλιο και μάχονται για την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος ΑΣΑΝΤ, βρίσκονται και ένοπλες ομάδες ακραίων τζιχαντιστων ισλαμιστών και σκληροπυρηνικές εξτρεμιστικές και μισθοφορικές ομάδες επαγγελματιών δολοφόνων, με διασυνδέσεις με την τρομοκρατική οργάνωση ΑΛ – ΚΑΙΝΤΑ , όπως είναι η οργάνωση ΑΛ-ΝΟΥΣΡΑ. Πρόκειται για εξτρεμιστικές ισλαμικές Οργανώσεις, που χρηματοδοτούνται από το ΚΑΤΑΡ και από το Ουαχαμπιτικό καθεστώς του Βασιλικού Οίκου των ΣΑΟΥΝΤ, της ΣΑΟΥΔΙΚΗΣ ΑΡΑΒΙΑΣ. Η στρατιωτική επέμβαση των αμερικανών και των προθύμων συμμάχων τους στη ΣΥΡΙΑ, μάλλον δεν υπαγορεύεται από ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΑ ΙΔΕΩΔΗ. Και αυτό γιατί: το νέο καθεστώς που θα προκύψει από την ανατροπή του αδιαμφισβήτητα Δικτατορικού καθεστώτος του ΑΣΑΝΤ, μάλλον δεν θα είναι φιλικό προς τη Δύση, δεν θα είναι ανοιχτό σε δημοκρατικές εξελίξεις, αφού η πολιτική εξουσία θα περάσει στα χέρια φανατικών Ισλαμιστών σουνιτών και ακόμη, δεν θα έχει τα εχέγγυα του σεβασμού των ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ των εθνοτικών ή θρησκευτικών ή και κοινωνικών μειονοτήτων. Ο ελληνισμός της Συρίας. Στη ΣΥΡΙΑ υπάρχουν έλληνες, ελληνορθόδοξοι και η Ελληνική Κυβέρνηση έχει καταρτίσει ένα σχέδιο απεγκλωβισμού και επαναπατρισμού των Ελλήνων , που είναι μόνιμοι κάτοικοι στη Συρία. Υπολογίζονται από 3-5 χιλιάδες οι ελληνικής καταγωγής κάτοικοι στη Συρία. Ενώ είναι αρκετές χιλιάδες οι αραβόφωνοι Ελληνορθόδοξοι Χριστιανοί της Συρίας. Έχει σχεδιαστεί , από τα συναρμόδια Υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας, στρατιωτική επιχείρηση απεγκλωβισμού τους, στην περίπτωση που θα υπάρξει περαιτέρω επιδεινώσει της κατάστασης και εφόσον φυσικά επιθυμούν να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Μεταγωγικά αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας και Πολεμικά Πλοία του Ναυτικού, είναι σε διαρκή ετοιμότητα, για την μεταφορά ελλήνων από τη ΣΥΡΙΑ στην Ελλάδα. Η Ιστορία καταγράφει αξιοσημείωτη ελληνική παρουσία στη Συρία. Τα υπολείμματα των ελληνιστικών πόλεων που δημιουργήθηκαν από τη μακεδονική δυναστεία των Σελευκιδών ανάμεσα στον 3ο και 1ο π.X. αι. είναι άφθονα: Η Aπάμεια διατηρεί ακόμα επιβλητικά ερείπια της στοάς, των αψίδων θριάμβου, του θεάτρου που είναι ένα από τα μεγαλύτερα αρχαία θέατρα. Η ΑΠΑΜΕΙΑ κατά την Σελευκιδική περίοδο απετέλεσε το στρατιωτικό κέντρο του ελληνιστικού κράτους της Συρίας. Στην ΑΠΑΜΕΙΑ της Συρίας γεννήθηκε ένας πολύ αξιόλογος Έλληνας. Ο Ποσειδώνιος ο Απαμεύς ( 135 π.Χ. – 51 π.Χ.), Στωικός φιλόσοφος, αστρονόμος, και ιστορικός. Μάλιστα τον θεωρούσαν τον πολυμαθέστερο άνθρωπο του κόσμου για την εποχή του. Για τον Ποσειδώνιο από την ΑΠΑΜΕΙΑ, η «Ιστορία» της Ανθρωπότητας επεκτείνεται πέρα από τη Γη και αποτελεί ένα τμήμα της Ιστορίας του Σύμπαντος! Επίσης στη Συρία είναι και το Αυτοκέφαλο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο της Αντιοχείας, η μεγαλύτερη ελληνορθόδοξη και σήμερα αραβόφωνη χριστιανική εκκλησία στη Μέση Ανατολή. Από το 1343 η έδρα του Πατριαρχείου βρίσκεται στη Δαμασκό , την Πρωτεύουσα της Συρίας. Μια Μεγάλη Πνευματική μορφή είναι ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός , που γεννήθηκε στη Δαμασκό το 675 από ελληνικής καταγωγής γονείς. Θεολόγος, υμνογράφος έγινε Πατέρας της Εκκλησίας μας και ένας εκ των Τριών Ιεραρχών. H θέση της Ελλάδας Σε ανακοίνωσή του το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, σχετικά με την κρίση στην Συρία και την ελληνική θέση, επισημαίνει ότι: «Η Ελλάδα καταδίκασε και καταδικάζει με καθαρό και απόλυτο τρόπο το έγκλημα της χρήσης χημικών όπλων. Η Ελλάδα  επιμένει στην ανάγκη να διαφυλαχθεί η πολιτική διαδικασία (Γενεύη 2), με στόχο μια οριστική και βιώσιμη λύση στο δράμα της Συρίας. Οι θέσεις της χώρας μας διαμορφώνονται με γνώμονα το διεθνές δίκαιο, το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την διαφύλαξη των εθνικών στρατηγικών συμφερόντων σε μια περιοχή με πολλά ανοικτά μέτωπα, την ανάγκη συγχρονισμού της στάσης μας σε άλλα κρίσιμα ζητήματα, όπως η σταθερότητα στην Αίγυπτο, τη μέριμνα για το ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας, όλους τους χριστιανικούς πληθυσμούς, όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως θρησκεύματος, τις υποχρεώσεις της χώρας στο πλαίσιο του ΟΗΕ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των διμερών μας συμβάσεων. Από την Ελλάδα δεν έχει ζητηθεί ούτε συμμετοχή σε στρατιωτικές επιχειρήσεις ούτε παροχή διευκολύνσεων.» Καταλήγοντας, για τη σημερινή πολύ σοβαρή κρίση στη ΣΥΡΙΑ, δυστυχώς, το μόνο που μπορούμε να ευχηθούμε αυτές τις δύσκολες ώρες, είναι να μην ξεφύγει η κατάσταση, και περάσουμε σε άλλα επίπεδα ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ή χαοτικής υπερ-συστημικής κρίσης, με εφιαλτικές προοπτικές. Επιμένω ότι, η στρατιωτική επιλογή, είναι η χειρότερη δυνατή λύση, για τη κρίση στη Συρία. Πηγή OnAlert www.kostasxan.blogspot.gr