ΚΥΡΙΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ!

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΣ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!

26/12/13

Γράφει ο Πέτρος Γιανναδάκης

Το τι συμβαίνει τα τελευταία τρία (τουλάχιστον) χρόνια με τα οικονομικά της Ελλάδας μας είναι λίγο-πολύ γνωστό σε όλους, όμως το γιατί φτάσαμε μέχρις εδώ παίρνει πολλές ερμηνείες και παρά το ότι έχουν ακουστεί πολλά και διάφορα, προσωπικά πολύ λίγο με κάλυψαν, ίσως να μην κάλυψαν και πολλούς από εσάς που τώρα με διαβάζετε. 

Πριν συνεχίσω θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν είμαι οικονομολόγος, ένας απλός πολίτης φιλοτίμως εργαζόμενος; - (δυστυχώς σε ΔΕΚΟ, άρα ‘κοπρίτης’;) - επί 32 και πλέον έτη. 

Η μεταπολίτευση του 1974 βρήκε την Ελλάδα σχετικά αυτάρκη σε αγροτικά αλλά και σε πολλά βιομηχανικά προϊόντα, είχε δηλαδή ισχυρή παραγωγική βάση, την οποία όμως οι υπογραφείσες συνθήκες, οι ‘παράλογες’ απαιτήσεις, αλλά και οι ‘λανθασμένες’ ευρωπαϊκές πολιτικές στις οποίες συναίνεσαν άνευ αντιστάσεως - (εκ του αποτελέσματος ανεπάγγελτοι;) - πολιτικοί μας, οδήγησαν στη σταδιακή μείωση της βιομηχανικής παραγωγικής μας βάσης.

Ακολούθησε πτώση στη μεταποιητική δραστηριότητα και ο κύκλος έκλεισε με την πλήρη απαξίωση της αγροτικής μας παραγωγής, εις όφελος αλλότριων συμφερόντων, είτε ξένων κρατών, είτε μεγαλεμπόρων, είτε πολυεθνικών εταιρειών. Δεν μπορώ να μη θυμηθώ, αν και δεν συμφωνούσα πάντα με τις απόψεις του, τον αείμνηστο Χαρίλαο Φλωράκη και τα όσα τότε (1978 – 1980) έλεγε για την ΕΟΚ, δεν μπορώ να τον ξεχάσω, όταν με τη χαρακτηριστική καρδιτσιώτικη προφορά του υποστήριζε ότι η ΕΟΚ θα είναι η καταστροφή μας, στην οποία έδινε μάλιστα και χρονικό ορίζοντα περίπου στα 30 χρόνια! Προφήτης; Ή μήπως κάτι παραπάνω ήξερε; 

Σχεδόν αμέσως με την είσοδό μας στην ΕΟΚ, η Ελληνική αγορά κατακλύστηκε από εισαγόμενα προϊόντα, συνήθως χαμηλού κόστους και ποιότητας, τα οποία αντικατέστησαν τα πολύ καλύτερης ποιότητας δικά μας Ελληνικά. (Είχαμε από τις καλύτερες κλωστοϋφαντουργίες παγκοσμίως και όχι μόνο...).

Οι ενέργειες αυτές οδήγησαν σε ερημοποίηση όσων βιομηχανικών ή μεταποιητικών μονάδων είχε με κόπο δημιουργήσει η πατρίδα μας, εις όφελος βεβαίως αλλότριων συμφερόντων. Ποιος άραγε δεν θυμάται κάποιες προσπάθειες συγκράτησης; Το Λάκη τον εισαγόμενο τον θυμάστε; Δυστυχώς όμως οι πολιτικές ηγεσίες έμειναν μόνο στα διαφημιστικά σποτάκια… ενώ παραγωγικές μονάδες έκλειναν… Την ίδια περίοδο ποιος δεν θυμάται τις χωματερές των αγροτικών μας προϊόντων; Δήθεν για να κρατήσουν τιμή; Ποιος δεν θυμάται τις ποσοστώσεις; Πάλι για τη δήθεν διατήρηση τιμών παραγωγού; Μετά ακολούθησαν οι επιδοτήσεις… που έγιναν ανεξέλεγκτες επιδοτήσεις… μετά αυτές προόδευσαν σε απάτες και τέλος προήχθησαν σε κακουργηματικές πράξεις εις βάρος ολόκληρης της Ελλάδας και των κατοίκων της, όταν δυστυχώς σήμερα με την ανοχή αλλά και δυστυχώς, τις συμφωνίες των κυβερνητών μας, το 80% των τροφίμων (λένε) εισάγονται!

Η μεσογειακή Ελλάδα εισάγει τρόφιμα! Γιατί κύριοι; Και χώματα Άγια έχουμε και νερά ευλογημένα έχουμε (τα οποία νερά έχουν λυσσιάξει να μας τα ‘φάνε’, έτσι για να πίνουμε κι εμείς ‘φτηνά’ εμφιαλωμένα…). Ποιος π.χ. συναίνεσε κάμπος αρδευόμενος από τη Μαλακάσα μέχρι σχεδόν τη Θήβα (και όχι μόνο…), να γίνει βιομηχανική ζώνη και μάλιστα ανεξέλεγκτη; Με αποτέλεσμα σήμερα να ψάχνουμε όλοι γιατί μολύνθηκε ο υδροφόρος ορίζοντας με διάφορα τοξικά; Άραγε ταξίδεψε κανείς στους τόπους αυτούς; Να δει από κοντά τις παραγωγικές δυνατότητες αγροτικών προϊόντων στα συγκεκριμένα, αρδευόμενα και πλούσια εδάφη; 
Πριν τις υπογραφές που έβαλε μεταξύ ομφαλού και γονάτων για τον ορισμό ή και την επέκταση των βιομηχανικών ζωνών; 

Έλαβε υπ όψιν του ότι μονάχα μικρά τμήματα δεν ήταν κατάλληλα για γεωργικές εκμεταλλεύσεις; Μεταξύ αυτών ήταν και το τμήμα στο αεροδρόμιο της Τανάγρας και - προς τη Θήβα εκεί που είχε γίνει η Ιζόλα, (τη θυμάστε την Ιζόλα;) - που και σε αυτά ακόμη τα εδάφη οι παππούδες μας είχαν κτηνοτροφικές ή πτηνοτροφικές μονάδες… κοτέτσια δηλαδή. 

Κάποια από αυτά έκλεισαν τότε με το αεροδρόμιο (δεν γεννούσαν οι κότες από το σοκ του θορύβου των αεροσκαφών!) και επάνω σε αυτά τα εδάφη κτίστηκε η ΕΑΒ, με όνειρα να κατασκευάζει αεροπλάνα! Κατέληξε σήμερα χρεωμένη ΔΕΚΟ! Ακόμη όμως και εκεί, στην ΕΑΒ σε ένα μικρό τμήμα κοντά στις γραμμές του τραίνου, αγρότες νοίκιαζαν χωράφια και καλλιεργούσαν πατάτες! Ναι πατάτες, τις οποίες πούλαγαν… σήμερα όμως φέρνουν πατάτες Αιγύπτου, είναι ‘φτηνές’! 

Φτηνές (για ποιους;) πλην όμως εισαγόμενες που επιβαρύνουν έτι περαιτέρω το θλιβερά ελλειμματικό μας εμπορικό ισοζύγιο.

Συνέχεια εδώ...