27 Ιουν 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους! 26-6-13

Ας μιλήσουμε επιτέλους!

Posted: 26 Jun 2013 09:28 PM PDT
«Ξεμένει από χρήματα η ελληνική διάσωση;», είναι ο τίτλος σημερινού άρθρου των Financial Times, στο οποίο μεταξύ άλλων σημειώνεται ότι το ΔΝΤ πιέζει και για τρίτο πακέτο προς τη χώρα μας, το οποίο ωστόσο, δύσκολα θα δεχθούν οι χώρες του Βορρά.

 «Πόσο ακριβώς εκτός τροχιάς βρίσκεται το δεύτερο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας, ύψους 172 δισ. ευρώ;», διερωτώνται οι FT, παραπέμποντας σε πρόσφατο δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας το οποίο αποκάλυπτε ότι το χρηματοδοτικό κενό στο ελληνικό πρόγραμμα ανέρχεται σε 3 με 4 δισ. ευρώ. Μια είδηση, ωστόσο, την οποία έσπευσαν να διαψεύσουν κορυφαίοι αξιωματούχοι.

 « Τόσο ο Ντάισελμπλουμ όσο και ο Ράις είπαν ότι εν θα υπάρξει έλλειμμα – εφ 'όσον το ΔΝΤ είναι σε θέση να δώσει το ποσό των 1,8 δισ. ευρώ της επόμενης δόσης έως το τέλος του Ιουλίου. Γιατί; Λόγω του νέου χρηματοδοτικού κενού, το οποίο σημαίνει ουσιαστικά ότι το ελληνικό πρόγραμμα θα έχει χρήματα έως τον Ιούλιο του 2014. Το ΔΝΤ πρέπει να έχει τη βεβαιότητα ότι η Ελλάδα θα χρηματοδοτείται πλήρως για 12 μήνες αλλιώς δε θα μπορεί να εκταμιεύσει ρευστό και έτσι μετά τον Ιούλιο, θα πρέπει να αναστείλει τις πληρωμές προς την Ελλάδα», εξηγούν.
Posted: 26 Jun 2013 09:05 PM PDT
Παρατείνεται, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών, η προθεσμία ηλεκτρονικής υποβολής των ετήσιων δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος για τα φυσικά πρόσωπα.

Η παράταση που δίνεται, ανάλογα με το τελευταίο ψηφίο του αριθμού φορολογικού μητρώου του φορολογούμενου, έχει ως εξής:
  • Για τα ψηφία: 1 και 2 έως και την 22η Ιουλίου 2013
  • Για ψηφία: 3 και 4 έως και την 29η Ιουλίου 2013
  • Για τα ψηφία: 5 και 6 έως και την 5η Αυγούστου 2013
  • Για τα ψηφία: 7 και 8 έως και την 12η Αυγούστου 2013
  • Για το ψηφίο: 9 έως και την 26η Αυγούστου 2013
  • Για το ψηφίο: 0 έως και την 30η Αυγούστου 2013.
Υπενθυμίζεται ότι η αρχική προθεσμία έληγε στις 30 Ιουνίου.

Επίσης παρατείνεται μέχρι και την 8η Ιουλίου 2013 η προθεσμία ηλεκτρονικής υποβολής των ετήσιων δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος για τους υπόχρεους της παρ. 4 του άρθρου 2 του ΚΦΕ (ΟΕ, ΕΕ, κ.λπ.).

Η πιο πάνω προθεσμία υποβολής δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος, ισχύει και για τις εταιρείες που υποβάλλουν τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματός τους σε φυσική μορφή στην Δ.Ο.Υ., εκτός αυτών που προβλέπεται κατά περίπτωση ειδικότερη προθεσμία από τις διατάξεις του άρθρου 64 του Κ.Φ.Ε. ( περιπτώσεις δ΄, ε΄ και στ΄ της παραγράφου 1).
Posted: 26 Jun 2013 08:22 PM PDT

 Σε ψυχολογικό πόλεμο έχει μεταβληθεί η επερχόμενη διάσκεψη για τη Συρία που έλαβε την ονομασία «Γενεύη-2».

Ξαφνική ήταν η δήλωση του προέδρου της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν:


«Η Ρωσία είναι έτοιμη να ξεκινήσει έναν μεγάλο πόλεμο, προκειμένου να αποφευχθεί η ανατροπή του συριακού καθεστώτος, μέσω της παρέμβασης των εξωτερικών δυνάμεων».

Από την παρέμβαση αυτή υπήρξε η αντίδραση του προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα:


«Σοκαρίστηκα βαθύτατα από το διάβημα του Πούτιν», δήλωσε.

Είναι γνωστό ότι όλοι οι συμμετέχοντες στη συριακή σύγκρουση ετοιμάζονται για τη διάσκεψη της «Γενεύης -2».

Η υψηλότερη δραστηριότητα παρουσιάζεται από τη Σαουδική Αραβία. Στον ελεγχόμενο Τύπο της χώρας αυτής δημοσιεύονται μηνύματα κατά της Συρίας και έχει μάλιστα προωθήσει σαουδαραβικά άρματα μάχης κοντά στα σύνορα της Ιορδανίας-Συρίας.

Ο Σαουδάραβας υπουργός Εξωτερικών πρίγκιπας Σαούντ αλ Φαϊζάλ είπε ότι αυτό που συμβαίνει στη Συρία «αυτή η γενοκτονία πρέπει να σταματήσει».

Στις 24 Ιουνίου στην εφημερίδα Al-Quds Al-Arabi, δημοσιεύθηκε ένα άρθρο του Bassam al-Badarin που αναφέρεται στη δυνατότητα της «επιλογής της Υεμένης» για την επίλυση του ζητήματος της Συρίας.

Ποια είναι αυτή: Ένα αναίμακτο πραξικόπημα βάσει του σεναρίου της Υεμένης. Σύμφωνα με το δημοσίευμα με την περίπτωση αυτή – ενός πραξικοπήματος- ασχολούνται αρκετά δυτικά κράτη.

Ήδη, γερμανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν διεισδύσει στη στρατιωτική δομή της Συρίας, μέσω πρακτόρων του Λιβάνου.

Ο al Badarin αναλύοντας την πρόσφατη δήλωση του υπουργού Εξωτερικών της Συρίας, Walid al-Muallem, εστιάζεται σε δύο βασικά σημεία- την έλλειψη σχεδίων για τη μεταβίβαση της εξουσίας στη Συρία και το συνολικό κίνδυνο που θα αντιμετωπίσουν ο Λίβανος, η Τουρκία και η Ιορδανία, στην περίπτωση ενός ισλαμικού χαλιφάτου στη Συρία.

Δεν πρέπει να λησμονείται ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν επανέλαβε τα λόγια του μπροστά στους άλλους αρχηγούς κρατών και τόνισε: 


«H Ρωσία είναι έτοιμη να προχωρήσει σε ακραία μέτρα «για το καλό και την προστασία των δικαιωμάτων του συριακού λαού για αυτοδιάθεση και του δικαιώματος να επιλέξουν όποιον επιθυμούν και όχι εκείνους που θα επιβάλλουν οι τρομοκρατικές ομάδες από το εξωτερικό».



Posted: 26 Jun 2013 06:15 PM PDT
Του Παναγιώτη Τραιανού

Σε αυτόν τον νέο σχεδιασμό των "τεράτων" αντιλαμβανόμαστε ότι και το Ισλάμ θα έπρεπε να επανασχεδιαστεί. Δεν μπορείς να απαιτείς από τα χριστιανικά έθνη να διαλύσουν, και να διατηρείς τα ψευδοέθνη του Ισλάμ. Το Ισλάμ στον νέο σχεδιασμό θα πρέπει να "χαλαρώσει" τον σχεδιασμό του. Να γίνει πιο ασαφής χώρος και τα όρια του να έχουν την απαιτούμενη σκληρότητα μόνον στα όρια της θρησκείας. Ο στόχος του είναι να παίζει τον ρόλο τού υπερεθνικού "γίγαντα" σε μια παγκόσμια κοινωνία "γιγάντων". Τον ρόλο του "εύφλεκτου" ενδιάμεσου μεταξύ των γιγάντων. Το θέλουν να λειτουργεί με τον θρησκευτικό τρόπο ως ενιαίο. Να το διατηρούν με τον φανατισμό τού μωαμεθανικού συστήματος με μια στοιχειώδη αστική λειτουργία-"κληρονομιά" από την προηγούμενη κατάσταση. Ενώ δηλαδή στον προηγούμενο σχεδιασμό ήθελαν να "διαμερισματοποιήσουν" το Ισλάμ, για να εξασφαλίσουν τη "σταθερότητά" του, τώρα έχουν τον ακριβώς αντίθετο στόχο.

Γι' αυτόν τον λόγο κάποτε ήθελαν τα αστικού τύπου καθεστώτα τύπου Σαντάμ, Μουμπάρακ κλπ., ενώ τώρα θέλουν καθεστώτα ισλαμικά. Θέλουν να "γκρεμίσουν" τα προηγούμενα "στεγανά" και να δημιουργήσουν μια "χαλαρή" ισλαμική αυτοκρατορία με "φανατικά" αλλά ελεγχόμενα καθεστώτα. Επενδύουν στη σουνιτική επιλογή, εφόσον αυτή βρίσκεται πάνω στα πετρέλαια. Το Ιράν μπορεί να είναι εξίσου φανατικό, αλλά είναι σιιτικό και μισεί εξίσου με τους χριστιανούς και τους σουνίτες. Το καθεστώς του Άσαντ είναι για παράδειγμα απολύτως ανεπιθύμητο, γιατί είναι αλεβιτικό καθεστώς, το οποίο εκτός των άλλων έχει και ιδεολογική προτίμηση. Έχει ακριβώς ό,τι δεν θέλουν.

Δεν θέλουν να "αναστήσουν" την Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, γιατί δεν θέλουν να δημιουργήσουν ένα μεγάλο σύστημα με ενιαία διοίκηση και άρα ενιαία συμφέροντα στην περιοχή. Θέλουν κάτι αφηρημένο και χαλαρό, που θα λειτουργεί με βάση τα θρησκευτικά ένστικτα, ακόμα και εις βάρος των οικονομικών του συμφερόντων. Θέλουν ένα σύστημα, το οποίο θα αντιδρά στα θρησκευτικά ερεθίσματα και θα μπορούν να το κατευθύνουν με προβοκάτσιες και "μπαξίσια". Προβοκάτσιες, για να προσανατολίζουν τους λαούς εκεί που "βλέπουν" οι φανατικοί και "μπαξίσια" για τις διεφθαρμένες ηγεσίες τους. Γι' αυτόν τον λόγο λέμε ότι δεν θα ήθελαν να "αναστήσουν" εκ νέου την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν ένα σύνθετο σύστημα, το οποίο με την παρουσία των Ρωμιών είχε ικανοποιητική αστική λειτουργία και ανεπτυγμένα πλήρως όλα τα οικονομικά συμφέροντα.

Αυτό τώρα είναι ανεπιθύμητο. Αυτοί θέλουν μικρές "Τζαμαχιρίες", οι οποίες να λειτουργούν περίπου με τον ίδιο τρόπο και να είναι ξεχωριστές, ώστε να ελέγχονται εύκολα. "Τζαμαχιρίες", οι οποίες θα δίνουν συνολικά στο Ισλάμ μια ενιαία εικόνα, αλλά δεν θα το ισχυροποιούν σε βαθμό που να γίνει επικίνδυνο. Σε αυτό το παιχνίδι βοηθούν την Τουρκία και τον Ερντογάν. Για να εξασφαλίσει αυτό το "χαλαρό" σύστημα μια στοιχειώδη λειτουργία, θα πρέπει να έχει μια στοιχειώδη παραγωγή. Δεν θέλουν όμως να βοηθήσουν τα μουσουλμανικά κράτη στην ανάπτυξη. Δεν θέλουν ούτε να ανοίξουν τα "μάτια" τους ούτε να καλομάθουν τους λαούς τους στην ανάπτυξη. Γι' αυτόν τον λόγο θέλουν να τα συνδέσουν με την Τουρκία. Πελάτες της Τουρκίας θα γίνουν. Η Τουρκία θα πληρώνει τα χρέη της στον αραβικό κόσμο με προϊόντα και η ίδια θα πληρώνεται με πετρέλαια.

Η Τουρκία αυτή είναι το "σημείο" αναφοράς στον σχεδιασμό τους στην περιοχή. Γι' αυτόν τον λόγο την ενίσχυσαν στην ανάπτυξή της. Για να ενισχύσουν τη σταθερότητά της και να την κάνουν να αντέξει στον "σεισμό", ο οποίος αποσταθεροποίησε όλους τους υπόλοιπους. Για να την κάνουν τη "μηχανή" του Ισλάμ, η οποία θα "σύρει" πίσω της τα υπόλοιπα ισλαμικά "βαγόνια". Για ν' αναγκάσει όλους τους υπόλοιπους να συνδέσουν τις οικονομίες τους με την τουρκική, ώστε να λειτουργεί στοιχειωδώς αυτόνομα το Ισλάμ, και ταυτόχρονα ν' αναπτυχθεί η αλληλεξάρτηση και να μπορεί να απειλεί ο ισχυρός τον ανίσχυρο. Στην πραγματικότητα "τσομπάνη" των μικρότερων ισλαμικών κρατών θέλουν και σε αυτό είναι πρόθυμη η Τουρκία να τους εξυπηρετήσει. Έχει και τη βοήθεια και τη χρηματοδότηση των πλούσιων αραβικών κρατών και την απαραίτητη στήριξη της Δύσης.

Για τις ανάγκες αυτού του ρόλου ο Ερντογάν έδωσε και την αντιεβραϊκή "παράσταση". Δεν είναι δυνατόν να είσαι "τσομπάνης" του Ισλάμ και να μην έχεις "βεντέτα" με το Ισραήλ. Δεν πείθεις για τον ρόλο σου. Όπως δεν μπορείς να βάλεις έναν χολεριασμένο να παριστάνει τον ζεν πρεμιέ, έτσι δεν μπορείς να βάλεις κάποιον να παριστάνει τον "πατέρα" των μουσουλμάνων, χωρίς να έχει μίσος για το Ισραήλ. Είναι η σουνιτική "παράσταση" και πρέπει να παιχτεί, για να δικαιολογηθούν ρόλοι. Όπως οι σουνίτες Σαουδάραβες παριστάνουν τους αντισιωνιστές, κάνοντας ό,τι βολεύει τον Σιωνισμό, έτσι έπρεπε να κάνει και ο νέος "πρωταγωνιστής". Οι Σαουδάραβες στέλνουν δήθεν χρήματα στην Παλαιστίνη και ο νέος "σουλτάνος", ελλείψει χρημάτων, στέλνει καράβια "αλληλεγγύης" και αγωνιστικές "ευχές". Τρώνε ψωμί από τον φανατισμό του Ισλάμ και πρέπει να το βοηθάνε όπως μπορεί ο καθένας.

Γι' αυτόν τον λόγο μετά την "επιτυχία" των κατά τόπους "ανοίξεων" ο "αντισιωνιστής" Ερντογάν πηγαίνει στα κράτη με πολυπληθείς αποστολές. Μεταφέρει τεχνογνωσία και προσπαθεί να βάλει τα ισλαμικά κράτη στην "ιδιοσυχνότητα" της Τουρκίας. Αν όχι να τα συνδέσει στο "άρμα" της, να τα βάλει στη λογική της δικής της λειτουργίας. Να τα συνδέσει με την οικονομία της, ώστε να αρχίσουν να λειτουργούν ως συγκοινωνούντα "δοχεία". Στη Συρία περίμεναν να κλείσει αυτός ο κύκλος της "άνοιξης", για να ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός.

Όμως, η αντοχή του καθεστώτος Άσαντ ήταν ένας απρόβλεπτος παράγοντας ...Απρόβλεπτος, αλλά όχι σε βαθμό που να προκαλεί έκπληξη. Γιατί; Γιατί το καθεστώς Άσαντ σε αντίθεση με αυτά του Μπεν Άλη, του Καντάφι ή του Μουμπάρακ δεν στηριζόταν σε ασθενείς ιδεολογικές βάσεις. Δεν ήταν ομοϊδεάτες οι πιστοί του καθεστώτος ...Ήταν ομόδοξοι. Το καθεστώς Άσαντ είχε σχέση με θρησκευτικό δόγμα. Η "επέλαση" των φανατικών Σουνιτών ήταν σίγουρο ότι θα έβρισκε πρόβλημα στη Συρία. Για τους Αλεβίτες της Συρίας το καθεστώς Άσαντ δεν είναι απλά μια πολιτική επιλογή. Είναι η μοναδική ελπίδα επιβίωσης. Γνωρίζουν πως, αν πέσει αυτό το καθεστώς, θα βρεθούν υπό καθεστώς θρησκευτικών διωγμών. Όταν μάλιστα ο Ερντογάν κάνει απροκάλυπτα διωγμούς εναντίον των Αλεβιτών της Τουρκίας, είναι δυνατόν να πείσει τους Σύριους ότι ενδιαφέρεται για το καλό τους και να εγκαταλείψουν τον ηγέτη τους. Ακόμα και οι Σύριοι, οι οποίοι μισούσαν το καθεστώς Άσαντ για την καταπίεση που τους ασκούσε, το "λάτρεψαν", εξαιτίας της ηλιθιότητας του σχεδιασμού. Δεν υπάρχει περίπτωση να τον εγκαταλείψουν. Είναι πλέον γι' αυτούς αγώνας επιβίωσης να διασωθεί το θρησκευτικά φιλικό γι' αυτούς καθεστώς. Το αντίθετο θα ήταν ο απόλυτος εφιάλτης. Η σουνιτική "άνοιξη" γι' αυτούς θα ήταν βαρύς αλεβιτικός "χειμώνας".

Αυτά όλα έπρεπε να τα γνωρίζουν τα αστροπελέκια του σχεδιασμού και είναι φανερό πως δεν τα γνώριζαν. Το αποτέλεσμα ήταν να αιφνιδιαστούν από την αντίσταση των Συρίων και αναγκαστικά η υπόθεση "κόλλησε". Όμως, ενός κακού μύρια έπονται. Όταν "κολλάει" ένας τέτοιος σχεδιασμός, αρχίζουν να προκύπτουν προβλήματα, τα οποία δεν ήταν προβλεπόμενα σε πλάνα β' ή γ'. Τέτοιο απρόβλεπτο πρόβλημα είναι η σημερινή αναταραχή στην Τουρκία. Οι αυτοδίδακτοι αυτοκράτορες χτύπησαν τα κεφάλια τους στον τοίχο.
Posted: 26 Jun 2013 05:42 PM PDT
Γράφει ο Λευτέρης Γκίνης 
Ηλεκτρονικός μηχανικός, μηχανικός υπολογιστών, προγραμματιστής

Έχω και παλαιότερα γράψει σχετικό άρθρο για την μεθόδευση η οποία έλαβε χώρα στην Βαλκανική για την μετατροπή της χώρας μας σε υπόδουλο κράτος, και την εξαφάνιση του έθνους των Ελλήνων.

Στο σημείο αυτό θα θυμίσω λίγο τον Κινέζο στοχαστή και εν δυνάμει στρατηγικό σύμβουλο της μεγάλης Κίνας, Sun Tzu (340 π.Χ.), έναν άνθρωπο στον οποίο ανέθεσε ο Αυτοκράτωρ της Κίνας να του λύσει το μεγάλο ζήτημα των πολεμικών συγκρούσεων. Ένα «σπορ» το οποίο κόστιζε πολλά χρήματα αλλά και πολύ προσωπικό στην Αυτοκρατορία.

Ο «κύριος» αυτός λοιπόν μετά από μακρά σκέψη (διαλογισμό) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, αντί έναν αντίπαλο να τον πολεμήσεις για να τον υποδουλώσεις καλύτερα θα είναι να τον «υπονομεύσεις».

Στην συνέχεια ο «διαφυγών» εις την Δύση πράκτορας της KGB Yuri Bezmenov, σε διαλέξεις του που έκανε στον Καναδά και στην Αμερική, ανέλυσε λεπτομερώς τον τρόπο εφαρμογής αυτού του δόγματος.

Αυτή η ενέργεια του Ρώσου πράκτορα δεν άρεσε καθόλου στην ιδιαιτέρα πατρίδα του, με αποτέλεσμα κάποια ημέρα να αρρωστήσει βαριά και να αποβιώσει.

Εμείς όμως στον υπόλοιπο κόσμο είχαμε επιτέλους την ευκαιρία να ανοίξουμε λίγο τα μάτια του μυαλού μας (όσοι από εμάς έχουμε τέτοια) και να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα, μία πραγματικότητα η οποία για την πατρίδα μας ήταν σε πολύ προχωρημένο στάδιο και μάλλον σε μη αναστρέψιμη φάση.

Η εφαρμογή είχε αρχίσει από το τέλος του Β' παγκοσμίου πολέμου, όταν δηλαδή ακόμα το ελληνικό κράτος ήταν σε πλήρη διάλυση και σπαρασσόταν από έναν απαράδεκτο (με επιεική χαρακτηρισμό) εμφύλιο πόλεμο.

Τότε λοιπόν μπήκαν τα θεμέλια (το πρώτο λιθαράκι) του δόγματος Sun Tzu (καλό θα ήταν να προσπαθήσουμε να θυμόμαστε αυτό το όνομα).

Από τότε που όλοι οι υπουργοί παιδείας άλλαζαν και εκπαιδευτικό σύστημα με την δικαιολογία της βελτίωσης ή και αναβάθμισης, ο ρόλος τους ήταν ηλιθιοδώς επιζήμιος, και αυτό διότι ενέδιδαν κάθε φορά στην έμμεση και άμεση πίεση των «φίλων» Δυτικών συμμάχων, μία πίεση που δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν και να αναλύσουν οι ταγοί της εποχής, και μάλιστα δε όταν κάθε φορά που έκαναν και μία αλλαγή έπαιρναν χρήματα από την «Δύση» υπό μορφή δανείου και (σημειώσατε παρακαλώ ότι) κάθε φορά που ο υπουργός υπέγραφε ένα τέτοιο δάνειο χαρακτηριζόταν μεγάλος ευεργέτης και ελάμβανε για τον λόγο αυτό ποσοστιαία προμήθεια.

Ας επιστρέψουμε λοιπόν στο πρώτο λιθαράκι και να το δούμε καλά, να το παρατηρήσουμε, να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξή του, διότι διαφορετικά δεν πρόκειται να καταλάβουμε ούτε την παρουσία του, αλλά και δεν πρόκειται να ποτέ να κάνουμε κάτι για να ανατρέψουμε την συνθήκη την οποία δημιούργησε.

Το λιθαράκι αυτό είχε την μορφή της μόνιμης αστάθειας, μιας περίεργης αστάθειας στην ελληνική παιδεία, μιας εκρίζωσης των διαδικασιών ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ μόρφωσης.

Μέρα με την μέρα αφαιρούσαν από τα βιβλία της διδακτέας ύλης στις μικρές μόνον τάξεις ελάχιστα κομματάκια αναφορών στον τρόπο εκμάθησης, στην αξία της εκμάθησης, στην υποβάθμιση της ελληνικής γλώσσας και της μεθόδου εφαρμογής της.

Είναι σε όλους τους δασκάλους γνωστό ότι η ελληνική γλώσσα - και κατ' επέκταση η ελληνική παιδεία - έχει την ικανότητα να διατηρεί ή ακόμα και να δημιουργεί νοήματα πίσω από κάθε λέξη.

Στις «Δυτικές» γλώσσες, αλλά κυρίως στην Αγγλική, δεν υπάρχουν νοήματα πίσω από τις λέξεις, οι λέξεις υπάρχουν και χαρακτηρίζουν τα είδη έτσι όπως είναι, απλουστεύοντας την διαδικασία αναγνώρισης αντικειμένων, ταυτόχρονο περιορισμό της φιλοσοφικής ανάπτυξης των λέξεων και των νοημάτων πίσω από αυτές.

Η ανάγκη λοιπόν του «Δυτικού» πολιτισμού για ανάπτυξη φιλοσοφικής σκέψης τον οδήγησε στο «γλωσσικό δάνειο», δηλαδή ο Δυτικός κόσμος άρχισε να δανείζεται πληθώρα λέξεων και νοημάτων από την ελληνική γλώσσα, μέχρι την σημερινή διαμόρφωση του Δυτικού τρόπου σκέψης.

Σε καμία όμως περίπτωση η όποια «Δυτική» ανάπτυξη δεν ανέβασε την γλώσσα της στο επίπεδο της ελληνικής. Η «Δυτική» γλώσσα παρέμεινε ένα εργαλείο ανάπτυξης της τεχνολογίας, αφήνοντας ελεύθερο τον χώρο της φιλοσοφίας στη ελληνική γλώσσα.

Μπροστά στον κίνδυνο ο «Δυτικός» γεωπολιτικός σχεδιασμός να έχει την τύχη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (υποχρεωτική εισαγωγή της ελληνικής γλώσσας στην ζωή τους και το εμπόριό τους) αποφάσισαν την εκ βάθρων πλήρη εξαφάνιση της ελληνικής γλώσσας, του ελληνικού πολιτισμού, και της ελληνικής φιλοσοφίας.

Αυτός είναι και ο λόγος που ποτέ οι «Δυτικοί» φίλοι μας Ευρωπαίοι δεν ανέχονται να ακούν ότι υπάρχουν ακόμα Έλληνες ζωντανοί, που έχουν την δύναμη να διαβιούν με σχετική άνεση, ακόμα και μέσα στο ορυμαγδό της οικονομικής ύφεσης, μιάς ύφεσης την οποία τεχνηέντως έθεσαν σε εφαρμογή με απώτερο σκοπό την εξαφάνιση του έθνους των Ελλήνων.

Προς επίρρωση των πιο πάνω, σας παραπέμπω στην ρήση του κ. Γ. Παπανδρέου ("We need global governance, and we need it fast") Ερμ: «Έχουμε ανάγκη από μία παγκόσμια διακυβέρνηση και την έχουμε ανάγκη σύντομα».

Υπάρχει μία διάχυτη πίεση από την πλευρά πέραν του Ατλαντικού προς την πλευρά της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Στην προσπάθειά τους αυτή, έχουν απόλυτη ανάγκη να εξαφανίσουν κάθε διαφορετικότητα στο ανθρώπινο είδος, έτσι ώστε να είναι σε θέση να καταπιέζουν όλες τις προσωπικότητες και να μην επιτρέπουν σε κανέναν να αναπτύσσει τις φιλοσοφικές του ανησυχίες αλλά και τις όποιες τεχνικές πρωτοβουλίες να τις έχουν σε δικό τους αποκλειστικό έλεγχο.

Το μεγαλύτερο εμπόδιο όλων ήταν και παραμένει η ελληνική γλώσσα, η ελληνική κουλτούρα και το ανήσυχο ελληνικό πνεύμα. «Αυτά τα γνωρίσματα του Έλληνα πρέπει να τα εξαφανίσουμε, εξαφανίζοντας την ελληνική γλώσσα» είχε πει ο Henry Kissinger. Αυτό λοιπόν το σχέδιο εφαρμόστηκε και εφαρμόζεται με απόλυτη μεθοδικότητα, και έχουμε φτάσει σήμερα να μην έχουμε ΚΑΝΕΝΑ μορφωμένο Έλληνα. Έχουμε βεβαίως πολλούς εκπαιδευμένους Έλληνες, αλλά μορφωμένο ΚΑΝΕΝΑ.

Όλοι αυτοί οι εκπαιδευμένοι Έλληνες βρίσκουν διέξοδο κοινωνική και αναπτυξιακή μέσα από την μετανάστευση, έχουν φροντίσει δηλαδή οι «φίλοι» και σύμμαχοι «Δυτικοί» να έχουν ανοικτά τα σύνορα για εργάτες του πνεύματος και της επιστήμης και της καθημερινότητας και μέσα από το τον δρόμο να επιλέγουν ό, τι καλύτερο υπάρχει για τα δικά τους υποχθόνια σχέδια.

Σ' αυτό το σημείο, μάλλον θα πρέπει να δώσω μία εξήγηση σε όσους με διαβάζουν. 'Ολες οι προηγούμενες τοποθετήσεις μου υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να οδηγήσουν κάποιους στο λάθος συμπέρασμα, ότι δηλαδή είμαι και εγώ ένας ακόμα «αλλοπαρμένος» περίεργος σοφιστής που έχω χάσει τελείως την μπάλα της εξέλιξης αλλά και της σκέψης.

Ε λοιπόν, καλοί μου φίλοι, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο διότι υπάρχουν και πολλοί πανεπιστημιακοί διδάσκαλοι οι οποίοι πρεσβεύουν τα ίδια για την εφαρμογή του δόγματος Sun Tzu στην δική μας κοινωνία.

Εδώ που έχουμε φτάσει υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι που θα πρέπει να ακολουθήσουμε.

Ο ένας είναι ο ένοπλος αγώνας, με ό, τι αυτό ήθελε σημαίνει.

Και ο άλλος είναι η επαναφορά στην πρότερη κατάσταση μέσα από την αναγνώριση του «εχθρού», την ανάλυση των αδυναμιών του (διότι έχει και τέτοιες, μόνον που εμείς ποτέ δεν θέλαμε να δούμε) και την εφαρμογή ενός ανάποδου σχεδίου με σκοπό την ανάσχεση των οδυνηρών καταστάσεων που μας έχουν επιβάλει, και μάλιστα με την βοήθεια την δική μας. Εμείς είμαστε αυτοί που κάθε φορά επιλέγαμε τα ίδια και τα ίδια λερωμένα πρόσωπα για να εφαρμόσουν τις ίδιες και ίδιες βρώμικες πολιτικές απαξίωσης της ελληνικής γλώσσας και της ελληνικής ιστορίας, και του ελληνικού πνεύματος εν γένει.

Ο δεύτερος τρόπος είναι και ο πλέον μόνιμος, αλλά και ο πλέον οριστικός για την αλλαγή του κακού σκηνικού. Διότι ο πρώτος είναι ακριβώς αυτό που περιμένουν οι «Δυτικοί» φίλοι μας, για να δικαιολογήσουν την στρατιωτική εισβολή τους στον ελλαδικό χώρο.

Και ναι, αυτό θα πρέπει να δείτε σαν μία ζοφερή πραγματικότητα. Έχουν έτοιμες ειδικές δυνάμεις ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ για να επέμβουν και να καταργήσουν κάθε είδους ελευθερία και δυνατότητα αναστροφής, και αυτό διότι όπως είπαμε και στην αρχή «είμαστε στο τελευταίο στάδιο πριν την επιβολή στρατιωτικού νόμου».

Το μόνο που φοβούνται πραγματικά είναι να ξυπνήσει ο Έλληνας, και να αρχίσει να κάνει τα εντελώς αντίθετα πράγματα από αυτά που τον έχουν βάλει να κάνει.

Όταν δηλαδή αρχίσει ο Έλληνας να σκέφτεται και να αποφασίζει εντελώς διαφορετικά από αυτά που του επιβάλουν να κάνει.

Όταν ο Έλληνας αποφασίσει να διαγράψει από την ζωή του όλα τα επιπλέον σκουπίδια με τα οποία τον φόρτωσαν, και βάλει και πάλι στην ζωή του το Ελληνικό τρόπο διαβίωσης.

Ποτέ δεν ήταν μέσα στην ελληνική παιδεία η τηλεόραση, ήρθε όμως και μέσα από αυτή δίδεται η δυνατότητα στους «παγκοσμιοποιητές» να εφαρμόσουν τα ιδιοτελή σχέδιά τους. Ε λοιπόν, αυτή είναι μία πολύ μεγάλη ευκαιρία να αναστρέψουμε τα αποτελέσματα αυτού του εργαλείου χρησιμοποιώντας το ίδιο το εργαλείο με την αντίθετη φορά.

Να δώσουμε δηλαδή ένα τελείως διαφορετικό νόημα στη χρήση της τηλεόρασης ως μέσον ενημέρωσης και διασκέδασης.

Κάνουμε εδώ την σωστή επιλογή και απορρίπτουμε τα μέσα εκείνα που μας διαβάλλουν το ελληνικό μας πνεύμα, κάνοντας την σωστή επιλογή στην τηλεόραση κάνουμε την σωστή επιλογή για την ζωή μας και την ζωή των παιδιών μας.

Θα ήθελα λοιπόν να μην αντιμετωπίζεται τις ιδέες αυτές σαν εξωπραγματικές αλλά να δείξετε σε όλους τους λαούς ότι είμαστε σε θέση όλοι οι Έλληνες να αναστρέψουμε τα καταστρεπτικά σχέδια των «οικονομικών δολοφόνων» της παγκοσμιοποίησης.

Και μάλιστα η αναφορά μου ήταν ένα μόνο παράδειγμα στην πληθώρα των επιλογών αναστροφής που έχουμε την δυνατότητα να εφαρμόσουμε.

Το μεγαλύτερο όμως βήμα είναι αυτό που θα έχουμε να κάνουμε κάθε φορά που πρέπει να ψηφίσουμε. Δεν πρέπει να περιμένουμε την τελευταία στιγμή για να ενημερωθούμε, δεν πρέπει να περιμένουμε την τελευταία στιγμή να δούμε τι θα πουν οι πολιτικοί απατεώνες. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι από πολύ καιρό πριν και να έχουμε αποφασίσει τι θα κάνουμε, έτσι ώστε να μην αφήσουμε κα πάλι ψεύτες και κοινούς απατεώνες να καταλάβουν την εξουσία, διότι με αυτό τον τρόπο δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε καμία αλλαγή.

Επίσης θα πρέπει μέσα από τον χρόνο που περνά πριν τις εκλογές να ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ τους καλύτερους δυνατούς εκπροσώπους μας και να τους προωθούμε στα ύπατα αξιώματα της πολιτικής, κλείνοντας έτσι τον δρόμο σε κοινούς πολιτικούς απατεώνες να αναρριχηθούν έρποντας και με τα κέρατά τους στην εξουσία, διότι τέτοιοι χαρακτήρες είναι ικανοί να διαβρωθούν αλλά και να υποστούν πιέσεις στις οποίες θα ενδώσουν προκειμένου να έχουν προσωπικά οφέλη προδίδοντας το κύτταρο εκείνο της κοινωνίας το οποίο τον ανέδειξε.

Εντοπίστε, τα στοιχεία υπονόμευσης του κοινωνικού ιστού, καταγράψτε τα και μελετήστε τα έτσι, ώστε να είστε σε θέση να επιτεθείτε κάνοντας το ακριβώς αντίθετο από αυτό που σας εντέλλουν να κάνετε.

Οργανώστε τις τοπικές κοινωνίες έξω από το κυβερνητικό κατεστημένο, ασχοληθείτε εσείς με τα παιδιά σας και με την κοινωνική ανατροφή τους. Δώστε εσείς τις βάσεις στην γνώση και όχι το σχολείο. Μην αφήνετε το σύστημα να σας μεγαλώνει τα παιδιά. Θα τα μεγαλώσει λάθος, θα τα κάνει ἐτσι όπως θέλει για να τα χάστε για πάντα.

Αντίσταση τώρα στο υπάρχον σύστημα εκπαίδευσης διότι υποσκάπτει και καταστρέφει κάθε θετικό στοιχείο στην υποδομή των κοινωνικών θεσμών.

Καταλαβαίνω ότι οι προτροπές που σήμερα δίνω (κατά παράβαση των κανόνων μου) θα διεγείρουν κάποιους εκπαιδευτικούς που βιάζονται να υπερασπιστούν το έργο τους, στερώντας όμως από τους εαυτούς τους το δικαίωμα στην ελεύθερη σκέψη.

Ναι, κύριοι και κυρίες, είσαστε άβουλα αντικείμενα στα χέρια ανόητων υπανθρώπων που θέλουν με κάθε τρόπο να σκοτώσουν το Ελληνικό Έθνος. Έτσι λοιπόν, πριν αρχίσετε να πετροβολάτε, βάλτε το μυαλό σας να λειτουργήσει και βοηθήστε τον συνάνθρωπο που σας έχει μεγάλη ανάγκη στην μόρφωση του παιδιού του.

Η παρακοή στο επιβαλλόμενο από το παρόν σύστημα εκπαιδευτικό πρόγραμμα πρέπει να γίνει δεύτερη φύση σας. Ξέρετε πολύ καλά τι πρέπει να πείτε στα παιδιά κα πώς πρέπει να τα μεγαλώσετε, πώς πρέπει να τα κάνετε να σκέπτονται και όχι να παπαγαλίζουν.

Κάντε το. Με τον τρόπο αυτό, πιάνετε το τιμόνι της χώρας στα χέρια σας και το στρίβετε στον αντίθετο από τον λάθος δρόμο (δηλαδή στον σωστό).

Αθήνα 25-6-2013
Posted: 26 Jun 2013 11:35 AM PDT

Οταν έχεις συγκεντρωμένους σε μια αίθουσα 300 πανεπιστημιακούς, δημοσιογράφους, διπλωμάτες και επιχειρηματίες και αυτοί ψηφίζουν κατά 76% την ανάγκη να ακολουθήσει η Ελλάς μια πιο διεκδικητική και ενεργητική εξωτερική πολιτική, τότε υπάρχουν σοβαροί λόγοι αισιοδοξίας στη σημερινή δύσκολη κατάσταση. Η ψηφοφορία έγινε στις 20 Ιουνίου κατά τη διάρκεια δημόσιας συζήτησης, την οποία διοργάνωσε το βρετανικό περιοδικό «Economist» σε ξενοδοχείο της Αττικής. Το θέμα του διαλόγου ήταν: «Θα έπρεπε η Ελλάδα να προχωρήσει σε μια μονομερή οριοθέτηση της ΑΟΖ;» Κύριοι συζητητές ήσαν ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Μέριλαντ, οικονομολόγος Θεόδωρος Καρυώτης, και ο καθηγητής Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου και πρόεδρος του Διοικητικού Δικαστηρίου του Συμβουλίου της Ευρώπης Χρήστος Ροζάκης. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Θ. Καρυώτης υπήρξε εκπρόσωπος της χώρας μας στη Διεθνή Διάσκεψη του 1982 για το Δίκαιο της Θαλάσσης, όταν θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά η έννοια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.

Επί νομικής βάσεως ουσιαστικά και οι δύο εισηγητές συμφώνησαν ότι απαιτείται συμφωνία και της άλλης πλευράς για να οριοθετηθεί η ΑΟΖ μεταξύ δύο χωρών. Ομως ο Θ. Καρυώτης, που ανέλαβε να στηρίξει την απάντηση «ναι», έδωσε περισσότερη έμφαση στην πολιτική βούληση. Επιτέλους, να ανακηρύξουμε την πρόθεσή μας για ΑΟΖ και να αρχίσουμε να οριοθετούμε πρώτα με τις χώρες με τις οποίες υπάρχουν ελάχιστα ή μηδενικά εμπόδια, όπως η Κύπρος, η Ιταλία, πιθανόν η Αλβανία. Το μήνυμα του Θ. Καρυώτη, το οποίο υπερψηφίστηκε κατά την ηλεκτρονική ψηφοφορία, ήταν ότι πρέπει να σταματήσουμε τη φοβισμένη και αναβλητική τακτική, να δείξουμε προς φίλους και αντιπάλους ότι είμαστε κυρίαρχο κράτος που διεκδικεί τα δικαιώματα και τα συμφέροντά του και να μη βαπτίζουμε «νομιμότητα» και «λογική» την υποχωρητικότητά μας.

Ο κ. Ροζάκης δεν αρνήθηκε το δικαίωμα της Ελλάδας να ανακηρύξει ΑΟΖ, αλλά προειδοποίησε ότι αυτό μπορεί να προκαλέσει την αντίδραση των γειτόνων και κυρίως της Τουρκίας, σε μια εποχή με σοβαρά οικονομικά προβλήματα για την Ελλάδα. Και αναρωτήθηκε: Αφού μέχρι τώρα συζητούμε σε 53 συνεχείς συναντήσεις με τους Τούρκους για την υφαλοκρηπίδα και δεν συμφωνούμε, ποιος μας εγγυάται ότι θα προχωρήσει η ΑΟΖ; Φοβούμαι ότι το ερώτημα αυτό με το οποίο έκλεισε τις παρεμβάσεις του ο εκλεκτός νομικός αποτελεί σόφισμα. Πρώτον, διότι την υφαλοκρηπίδα τη συζητούμε μόνο με την Τουρκία, η οποία δεν έχει υπογράψει τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θαλάσσης, ενώ την ΑΟΖ θα την οριοθετήσουμε και με άλλες χώρες, οι οποίες αποδέχονται αυτή τη Διεθνή Σύμβαση. Δεύτερον, διότι από το 1976 που συζητούμε για την υφαλοκρηπίδα μέχρι σήμερα έχει προκύψει ένα νέο σπουδαιότατο εύρημα, που αλλάζει τα δεδομένα: Οι υδρογονάνθρακες στη ΝΑ Μεσόγειο, τους οποίους θέλουν όλοι να εκμεταλλευθούν. Και Ιταλοί και Αλβανοί και Λίβυοι και Αιγύπτιοι και Ισραηλινοί και άλλοι.

Από τις προτάσεις του καθηγητή Καρυώτη σταχυολογώ και τις ακόλουθες: «Το 2004 ο Πρόεδρος της Κύπρου Τάσσος Παπαδόπουλος με τέσσερα τανκς και δύο ελικόπτερα τόλμησε και ανακήρυξε ΑΟΖ και επέτυχε συμφωνίες με το Ισραήλ και η Τουρκία δεν αντέδρασε δυναμικά, παρά τη λεκτική διαφωνία της». «Από το 1982 μέχρι προσφάτως οι πολιτικές ηγεσίες απέφευγαν να συζητούν δημοσίως για την ΑΟΖ. Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ο πρώτος που θέτει το ζήτημα θαρραλέα και μάλιστα σε ευρωπαϊκό επίπεδο». Ως προς την άποψη του κ. Καρυώτη ότι και η Ευρ. Ενωση έχει ΑΟΖ διαφώνησε ριζικά κ. Ροζάκης, αλλά πιστεύω ότι η σχετική πρόταση του πρωθυπουργού είναι περισσότερο πολιτική παρά νομική.

Επισημαίνω τα ενδιαφέροντα σχόλια των καθηγητών Ι. Μάζη και Π. Λιάκουρα και την έκφραση αντιρρήσεων από Τούρκο διπλωμάτη, που ήταν παρών. Καιρός να προχωρήσουμε!
Posted: 26 Jun 2013 11:13 AM PDT
Δεκάδες απόστρατοι αξιωματικοί του Στρατού των ΗΠΑ οι οποίοι συνοδεύουν τα στρατιωτικά φορτία προς του Σύρους αντάρτες διείσδυσαν στην Συρία μέσω της τουρκικής επαρχίας Χατάι την Κυριακή, σύμφωνα με έγκυρες πηγές που αποκάλυψαν του ιρανικού πρακτορείου Fars News Agency. Σύμφωνα με το ίδιο οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις και το φορτίο είχαν φτάσει ήδη στην επαρχία Hatay από το Σάββατο.

 «Ένα αμερικανικό C-130 αεροπλάνο που μετέφερε ένα φορτίο hi-tech τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού και συσκευών και 57 απόστρατοι στρατιωτικοί ( πιθανόν της Black water) προσγειώθηκε στην επαρχία Χατάι της Τουρκίας σήμερα το πρωί,» ανέφερε μια καλά ενημερωμένη πηγή, ο οποίος ζήτησε να παραμείνει ανώνυμος αναφέρει το ιρανικό πρακτορείο FNA την Κυριακή.
«Οι αξιωματικοί των ΗΠΑ διέσχισαν τα σύνορα με τη Συρία μέσω της περιοχής Reyhanli (στην επαρχία Χατάι) και στόχος τους ήταν να αναλάβουν την ευθύνη της κεντρικής διοίκησης για όλες τις στρατιωτικές δραστηριότητες των ενόπλων ανταρτών στη Συρία», πρόσθεσε η πηγή.
Η ίδια πηγή ανέφερε επίσης ότι το στρατιωτικό φορτίο, που περιέχει τον εξοπλισμό τηλεπικοινωνιών, κατευθύνθηκε μέσω Reyhanli στην βόρεια Συρία μαζί με τους αμερικανούς αξιωματικούς ε.α .
Νωρίτερα αυτό το μήνα, η έκθεση ανέφερε ότι η υπηρεσία στρατιωτικής κατασκοπίας των ΗΠΑ ετοιμάζεται να αποστείλει όπλα σε επαναστατικές ομάδες στη Συρία μέσω μυστικών βάσεων στην Τουρκία και την Ιορδανία.
«Η διαδικασία μεταφοράς των φορτίων όπλων και πυρομαχικών μέσα σε λίγες εβδομάδες θα γίνει πραγματικότητα», ανέφερε η Washington Post, το Σάββατο, επικαλούμενη ανώνυμες αμερικανικές πηγές.
«Έχουμε σχέσεις σήμερα στη Συρία που δεν είχαμε πριν από έξι μήνες,» δήλωσε ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Μπαράκ Ομπάμα, Benjamin J. Rhodes, κατά τη διάρκεια ενημέρωση του Λευκού οίκου .
Αμερικανοί αξιωματούχοι ανακοίνωσαν την Πέμπτη ότι ο Ομπάμα έχει εγκρίνει την αποστολή όπλων στους αντάρτες στη Συρία «για πρώτη φορά».

 Στα μέσα Ιουνίου ,η αμερικανική εφημερίδα USA Today έγραψε ότι ο Christopher Harmer, αναλυτής του Ινστιτούτου μελέτης των συγκρούσεων δήλωσε ότι οι ΗΠΑ εξετάζουν την χρήση της νατοϊκής βάσης του Ιντσιρλίκ, ως διαμετακομιστικού κέντρου προμηθειών όπλων των ανταρτών για την Συρία.παρόλο οποία είναι τεχνικά μια αεροπορική βάση του ΝΑΤΟ.
«Ένα από αυτά τα φορτία( για Συρία) αποτελείται από τα ελαφριά και βαρέα όπλα και τεχνικό εξοπλισμό που ο αμερικανικός στρατός έχει συγκεντρώσει βάση Κανταχάρ του Αφγανιστάν και σκοπεύει να το αποστείλει στους αντάρτες στη Συρία, με τη μορφή φορτίων, μέσω αέρος και θαλάσσης πάντα βέβαια διαμέσου της Τουρκίας και της Ιορδανίας «, εξήγησε η ίδια ανώνυμη αμερικανική στρατιωτική πηγή.
Σύμφωνα με εκθέσεις του ιρανικού πρακτορείου ( στην ουσία μυστικές υπηρεσίες του Ιράν) ο τουρκικός κρατικό αερομεταφορέας «Turkish air lines» μετέφερε αντάρτες της Αλ-Κάιντα και Ταλιμπάν από το Βόρειο Ουαζιριστάν του Πακιστάν στα τουρκικά σύνορα με τη Συρία.
«Η τουρκική υπηρεσία πληροφοριών απέστειλε 93 μέλη της Αλ-Κάιντα και Ταλιμπάν από το Ουαζιριστάν στην επαρχία Χατάι κοντά στα σύνορα με τη Συρία με την τουρκική πτήση Airbus Νο. 709 στις 10 Σεπτεμβρίου, 2012 αλλά και μέσω της διαδρομής Καράτσι-Κωνσταντινούπολη,» είπε η πηγή στο πρακτορείο FNA, προσθέτοντας ότι η πτήση είχε μια σύντομη στάση στην Κωνσταντινούπολη.
Τα 93 μέλη της Αλ –Κάιντα που διήλθαν τα τουρκικά σύνορα με τη Συρία περιλαμβάνουν και μέλη της Αλ-Κάιντα από τη Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ, την Υεμένη, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν και μια ομάδα Αράβων που κατοικούν στο Ουαζιριστάν, πρόσθεσε η ίδια πηγή του FNA.
Σύμφωνα με πληροφορίες του πρακτορείου FNA έως τώρα όλες οι αποστολές αλλά και η εκπαίδευση των ακραίων ισλαμιστών ανταρτών πραγματοποιούνταν στο Πακιστάν αλλά τώρα το κέντρο διανομής και εκπαίδευσης «μεταφέρθηκε» στα σύνορα μεταξύ της Τουρκίας με την Συρία στην επαρχία Χατάι πραγματοποιώντας ένα πρώτο βήμα για μια πιθανή επιχείρηση εισβολής .
Η Αλ-Κάιντα, που υποστηρίζεται από την Τουρκία, και τις αραβικές χώρες του Κόλπου , είχε δημιουργήσει ένα νέο καταυλισμό στο Βόρειο Ουαζιριστάν του Πακιστάν για την εκπαίδευση των Salafi τρομοκρατών και την αποστολή Τζιχάντιστών στη Συρία μέσω των συνόρων Τουρκίας – Συρίας .
«Μια νέα Αλ Κάιντα έχει δημιουργηθεί στην περιοχή, μέσω της οικονομικής και οργανωτικής υποστήριξης της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ και μια σειρά από δυτικών χωρών » ανέφερε πηγή στο πρακτορείο FNA το Σεπτέμβριο.

 Η λιδια πηγή τόνισε ότι τα καθεστώτα της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ χρησιμεύουν ως συνομιλητές για τη διευκόλυνση των σχεδίων της CIA και της βρετανικής MI6 στη Συρία μέσω της υποκίνησης τρομοκρατικών πράξεων από Salafi και αραβικών ομάδων Τζιχάντ, προσθέτοντας ότι οι τρομοκράτες δεν γνωρίζουν ότι πραγματοποιούν εν αγνοία τους τα σχέδια των ΗΠΑ.
«Η Τουρκία βοηθάει ποικιλοτρόπως τις σαλαφιστικές εξτρεμιστικές οργανώσεις των τρομοκρατών της Αλ Κάιντα με άμεσο στόχο την επιδείνωση της κρίσης στη Συρία έχοντας αυξήσει παράλληλα τις προσπάθειές της στον τομέα αυτό. Στην ουσία βοήθησε στην λειτουργία της Αλ-Κάιντα που έχει βρει καταφύγιο σε ένα στρατόπεδο στο Βόρειο Ουαζιριστάν του Πακιστάν για τα μέλη της αλλά και τους αντάρτες Ταλιμπάν, καθώς και Τούρκους σαλαφιστές και άραβες τζιχαντιστές που στη στην συνέχεια αποστέλλονται στη Συρία για τρομοκρατικές ενέργειες «, είπε η πηγή.

 Ο ίδιος δήλωσε ότι το στρατόπεδο στο Ουαζιριστάν δεν είναι μόνο κέντρο εκπαίδευσης, αλλά ένα κέντρο διοίκησης για τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον της Συρίας.
«Επί του παρόντος, οι δυτικές χώρες, ειδικά η Βρετανία που φιλοξενεί και ελέγχει τις ομάδες Salafi και Τζιχάντ σε όλο τον κόσμο προετοιμάζει το έδαφος για αυτές τις εξτρεμιστικές οργανώσεις να εγκαταλείψουν το έδαφος της καθώς και όλες οι ακραίες ισλαμιστικές οργανώσεις που τροφοδοτούνται από το Κατάρ, την Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), αλλά και όσοι ζούν σε όλη της Ευρώπη και τις ΗΠΑ να μετακινηθούν προς το Ουαζιριστάν «, πρόσθεσε η ίδια πηγή.

 Γ. Μοτσάκος
Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών
Posted: 26 Jun 2013 10:58 AM PDT
Με μια «γενναία» αύξηση του προϋπολογισμού των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών απαντά η κυβέρνηση της χώρας στη γεωμετρική αύξηση των απειλών ασφαλείας που αντιμετωπίζει η χώρα, παρά τις γενικευμένες περικοπές, αλλά και την κριτική που διατυπώνεται από διάφορες μεριές αναφορικά με τη δράση τους κατά τρόπο μη συμβατό με τις ατομικές ελευθερίες…

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Telegraph», η αύξηση στον προϋπολογισμό των MI5 (αντικατασκοπεία – εσωτερική ασφάλεια) MI6 (εξωτερική κατασκοπεία) GQHQ (Government Communications Headquarters / υποκλοπές πάσης φύσεως επικοινωνιών και σημάτων), θα είναι της τάξεως των 100 εκατομμυρίων βρετανικών λιρών (περί τα 118 εκατομμύρια ευρώ), που αντιστοιχούν ποσοστιαία στο 3,4%.

Ήδη, ο προϋπολογισμός τους φθάνει τα 1,9 δισεκατομμύρια λίρες (περί τα 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ), οπότε με την αύξηση θα φθάσει ή και θα περάσει τα 2 δισεκατομμύρια λίρες.

Πηγή Defence-Point
Posted: 26 Jun 2013 10:45 AM PDT
Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης
Το έχουμε ξαναπεί. Το Χόλλυγουντ μας προετοιμάζει για τις μελλοντικές εξελίξεις. Πάντα μας ενημερώνει για αυτά που έρχονται, υπό μορφή  μιας"φανταστικής" ιστορίας, ή μιας  ακραίας περιπέτειας, που έγινε για να μας συναρπάσει και να γνωρίσει μια εισπρακτική επιτυχία. Και όμως. Πόσες φορές όμως, αυτά που μας "έδειξε" το Χόλλυγουντ  έγιναν πραγματικότητα, αν όχι στην ίδια ακριβώς μορφή, αλλά σε παραπλήσια; Μέσα στο καλοκαίρι λοιπόν θα προβληθεί η νέα ταινία του Μπράντ Πήτ , με τον τίτλο WORLD WAE Z (Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ).  Σε τι αναφέρεται; Αν δείτε το τρέιλερ της ταινίας στο τέλος θα καταλάβετε σαφώς ότι μας προετοιμάζουν για αυτά που θα ακολουθήσουν. Αναφέρεται προφανώς  για τον στρατιωτικό νόμο που θα επιβληθεί, την μαζική ερήμωση και τις καταστροφικές κρίσεις που προφανώς θα οδηγήσουν  εκεί που θέλουν, δηλαδή σε μια παγκόσμια κυβέρνηση, στην Νέα Τάξη Πραγμάτων. Η ταινία  είναι μια προσαρμογή του ομότιτλου βιβλίου, καθόσον είναι  εντελώς ξαναγραμμένη για να υποστηρίξει λιγότερα κοινωνικά σχόλια και περισσότερο Brad Pitt. Το σημαντικότερο όμως, θα περιέχει ένα σορό προβλέψεις προγραμματισμού και ιδιαίτερα για το όχι και τόσο μακρινό μέλλον, που μας ετοιμάζουν.

Το  επίσημο τρέιλερ  της ταινίας ξεκινάει με την οικογένεια του Μπραντ Πητ κάπου στην Αμερική, που  λόγω ταραχών, η κυβέρνηση των ΗΠΑ εφαρμόζει τον στρατιωτικό νόμο (Marshal Law , όπως ονομάζεται ο Νόμος στην Αμερική).  Έτσι λοιπόν η μικρή κόρη του Μπραντ Πητ ρωτάει αθώα: "Daddy what is the Marshal Law; ('Μπαμπά τι είναι ο στρατιωτικός νόμος;). Αυτό  βασικά μας εισαγάγει    και στο θέμα της ταινίας: Δηλαδή κάνοντας  εισβολή και "εγκατάσταση"  στο μυαλό  των ανθρώπων την ιδέα του στρατιωτικού νόμου και τον  απαραίτητο γενικό κυβερνητικό έλεγχο σε περιόδους κρίσης, σε περιόδους εκτάκτου ανάγκης.  
Σε περίπτωση που δεν ξέρετε τον στρατιωτικό νόμο, μπορείτε συνήθως να καθορίζεστε από την επιβολή του στρατιωτικού νόμου και την αγωνία της ελευθερία των πολιτών, όπως οι έρευνες και οι κατασχέσεις, την ελευθερία των σχέσεων και την ελευθερία των κινήσεων.
 
 
Στο τρέιλερ της ταινίας World War Z,  μέσα από σκληρές σκηνές δράσης, αμέτρητοι άνθρωποι σκοτώνονται, μέσα σε εντυπωσιακά ντεκόρ. Φανταστείτε  λοιπόν τι θα συμβαίνει σε ολόκληρη την ταινία.
Οπότε, προετοιμαστείτε για ένα σωρό πράγματα, φανερά και κρυφά μηνύματα,   προβλέψεις προγραμματισμού, αλήθειες και ψέμματα ,  απευαισθητοποίηση των ανθρώπινων θανάτων, πως θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η κατάσταση, την εφαρμογή του  Marshal Law, την συγκεντρωτική εξουσία και τα αποτελέσματά της  και τον Μπραντ Πητ  να τρέχει τριγύρω και να είναι παντού. Και όπως  λέει κάποιος  στο τέλος του τρέιλερ: 'Κάθε ανθρώπινη ύπαρξη που σώζουμε... είναι μια λιγότερη για να παλέψουμε'!!. Η τελευταία φράση είναι χαρακτηριστική. Έχουν πόλεμο με μας, όταν σώζουν κάποιον... αμέσως τον έχουν υπό την χειραγώγησή τους, οπότε δεν είναι εχθρός... παρά μόνο δούλος!
 Αν από αυτά τα λίγα που παρουσιάζονται στο τρέιλερ της ταινίας, διαπιστώνουμε τόσα πολλά, γίνεται αντιληπτό τι μηνύματα, προοπτικές, εξελίξεις και χειραγωγήσεις θα υπάρχουν στην ταινία. Και το κυριότερο τι μας ετοιμάζουν για το  άμεσο μέλλον και πως τελικά και με τι τρόπο και πρόφαση θα επιβληθεί η Νέα Τάξη Πραγμάτων και γενικά όπως καθορίζονται όλα αυτά στην ατζέντα των Ιλλουμινάτι, για την παγκοσμιοποίηση. Και όλα αυτά βέβαια για το καλό μας, για αυτό  και η συγκεντρωτική ανάληψη της εξουσίας είναι πάντα για το καλό μας, για να αντιμετωπιστεί η έκρυθμη κατάσταση, που προέκυψε "ξαφνικά" και πρέπει να αντιμετωπιστεί. Και για να έλθουμε και στα δικά μας θυμηθείτε πως μας σώζουν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, από την οικονομική καταστροφή,  που μας βρήκε "ξαφνικά" και "φταίμε εμείς βέβαια, που την δημιουργήσαμε(!!!), όπως μας επέβαλαν να εμπεδώσουμε"  και πως πειθήνια και υποτακτικά οι ενσυνείδητοι υποταγμένοι κυβερνητικοί εντολοδόχοι τους,  εκτελούν (στην κυριολεξία) τον λαό, όπως στην ταινία. Και ο λαός ακόμη δεν αντιδρά. Γιατί άραγε; 
  Δείτε το τρέιλερ  και βγάλτε τα συμπεράσματά σας:
Posted: 26 Jun 2013 10:28 AM PDT
Άλλο ένα εθνικιστικό παραλήρημα τουρκισμού σε μια τεχνητή και εντελώς ψευδοϊστορική γιορτή του Προξενείου, που τιμά μέσα στην ελληνική Θράκη τους Οθωμανούς «μάρτυρες», οι οποίοι έπεσαν μαχόμενοι κατά την κατάκτησή της τον 14ο αιώνα!
 
Πραγματοποιήθηκε και φέτος για μια ακόμη φορά (16/6/2013) η εκδήλωση με το όνομα «Σαράντα Κουρμπάνια» στο ορεινό πομάκικο χωριό Χλόη του Νομού Ροδόπης. Μια εκδήλωση που μας φορέθηκε (όπως και τόσες άλλες) με πρωτοβουλία ουσιαστικά του προηγούμενου Τούρκου πρόξενου στην Κομοτηνή Μουσταφά Σάρνιτς. Με τη διαφορά όμως ότι αυτή δεν υποτίθεται πως αναβιώνει κάποιο απλό τουρκο-έθιμο (από αυτά δηλαδή που επινοούνται ή μεταφέρονται από την Τουρκία, «εμφυτεύονται» μέσα στην ελληνική Θράκη και έκτοτε πλασάρονται ως δήθεν ντόπια), αλλά το περιεχόμενό της είναι ακόμη πιο προκλητικό, καθώς πρόκειται για εθνικιστικού χαρακτήρα εκδήλωση που τιμά και εξυμνεί την κατάκτηση της ελληνικής Θράκης από τους Οθωμανούς το 14ο αιώνα! Και γιατί 40 κουρμπάνια; Γιατί, χωρίς ασφαλώς την παραμικρή αναφορά σε κανένα απολύτως συγκεκριμένο ιστορικό στοιχείο, η εκδήλωση είναι ουσιαστικά ένα μνημόσυνο για τους υποτιθέμενους 40 πρώτους Οθωμανούς που έπεσαν μαχόμενοι για την κατάκτηση της βυζαντινής τότε Θράκης!

Όλοι άλλωστε οι προξενικοί, αλλά  και οι μειονοτικές εφημερίδες (φερέφωνα του προξενείου) κάνουν λόγο για τελετή τιμής των πεσόντων «Οθωμανών μαρτύρων». «Ο κόσμος της Χλόης οργανώνει αυτήν την εκδήλωση για να τιμήσει και να πληρώσει το χρέος ευγνωμοσύνης του προς τους μαχητές, τους ήρωες δερβίσηδες που μας άφησαν παρακαταθήκη την περιοχή αυτή ως πατρίδα» έγραφε π.χ. το τουρκοπεριοδικό της Κομοτηνής Ρόντοπ Ρουζγκαρί στις 13/6/2013 (μετάφραση tourkikanea.gr), προαναγγέλοντας την εκδήλωση – και πιο κάτω ανέφερε πως «κατά την διάρκεια της κατάκτησης των Βαλκανίων 40 παλικάρια έδωσαν πολύ σκληρό αγώνα και κάποιοι έγιναν μάρτυρες για αυτό το σκοπό. Μετά από τις νίκες που πέτυχαν, αποφάσισαν να γιορτάζουν αυτό το γεγονός. Αρχικά έγιναν γιορτές με την επωνυμία ¨Γιορτή Ηρώων¨, μετά ως ¨Κουρμπάνι Ηρώων¨ και έτσι αυτές οι νίκες στέφθηκαν. Στον καιρό μας η εκδήλωση γίνεται ετησίως με την επωνυμία ¨Σαράντα Κουρμπάνιᨻ.

Παρουσιαστής» της εκδήλωσης ήταν ο ψευδομουφτής Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερήφ (στην 1η φωτογραφία τον βλέπετε να αρχίζει την προσευχή), ενώ μίλησαν ακόμη ο συνονόματός του τουρκοδήμαρχος Αρριανών, ο δημοσιογράφος Ιμπραήμ Μπαλταλί (που επικαλούμενος δήθεν «ιστορικές έρευνες», είπε διάφορα άκρως…κωμικά για τους – φερόμενους ως – 40 Οθωμανούς μάρτυρες), το φερέφωνο του Προξενείου και υποψήφιος βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Ιλχάν Αχμέτ (στη 2η φωτογραφία, κάθεται ανάμεσα στον πρόεδρο του προξενικού «Συλλόγου Μειονότητας Ν. Έβρου» Μουσταφάογλου και στον ψευδομουφτή Κομοτηνής, ενώ πιο δίπλα βλέπετε τον πρόξενο) και φυσικά ο ίδιος ο πρόξενος Ιλχάν Σενέρ (3η φωτογραφία), που μεταξύ άλλων κατηγόρησε πάλι την Ελλάδα ότι δεν σέβεται εκπαιδευτικά τη μειονότητα σε αντίθεση με ό,τι γίνεται στην Τουρκία («Δείτε την ελληνική μειονότητα στην Τουρκία. Εμείς ανοίγουμε εκεί ελληνικά νηπιαγωγεία, τελευταία παραδώσαμε και το ορφανοτροφείο…, ενώ σήμερα ο πατριάρχης Βαρθολομαίος κάνει λειτουργίες από τη Σουμελά μέχρι την Έφεσο. Αυτή είναι η οθωμανική ανεκτικότητα»).

Όλα τα…λεφτά ωστόσο ήταν η ομιλία κάποιου Ισμαήλ Χουσέ Μουσταφά (4η φωτογραφία) – καπνοπαραγωγού από το χωριό Εσοχή και πολιτευτή με το ΠΑΣΟΚ – ο οποίος, αφού ανέφερε πως έκανε και ο ίδιος ιστορικές έρευνες (!), είπε πως οι Πομάκοι αρχικά μιλούσαν τουρκικά, αλλά μετά επειδή ήταν αθώος κόσμος, η γλώσσα τους μπερδεύτηκε και έτσι έγιναν τα πομάκικα! Ανέφερε μάλιστα πως ο όρος Πομάκος δόθηκε επειδή κατά την περίοδο ίδρυσης του οθωμανικού κράτους βοήθησαν πολύ τους Οθωμανούς (σ.σ. τόσο γελοία είναι βέβαια όλα αυτά, που αξίζει να αναφέρουμε πως στο άκουσμά τους γέλασε ακόμη και το - πομάκικο – ακροατήριο του…αυτοσχέδιου ιστοριοδίφη)! Η ομιλία έκλεισε με ύμνους στη γενναιότητα των κατοίκων της περιοχής και στην ίδρυση της πρώτης – όπως είπε – τουρκικής δημοκρατίας, της δημοκρατίας του 1913, που ιδρύθηκε στο επίσης πομάκικο χωριό Οργάνη.

Στα αξιοσημείωτα της μέρας ήταν η αδιαφορία του κόσμου για τις προαναφερθείσες ομιλίες καθώς από ένα σύνολο περίπου 400-500 ατόμων που ήταν εκεί, τις ομιλίες παρακολούθησαν μόνο 90 άτομα. 
Οι υπόλοιποι έκαναν βόλτες ή προτίμησαν να απολαύσουν τη φύση (όπως φαίνεται και στην 5η φωτογραφία). Ενδεικτικό κι αυτό του πόσο πολύ…ενδιαφέρουσες βρίσκουν ακόμη κι οι πιο απλοϊκοί μουσουλμάνοι όλες αυτές τις γελοίες προπαγανδιστικές μπούρδες των χαφιέδων της Άγκυρας.

Παρ' όλα αυτά όμως λίγο-λίγο η δουλειά γίνεται, αργά και συστηματικά. Και αν οι παλαιότεροι γνωρίζουν – ή έστω συναισθάνονται – την αλήθεια ή ξέρουν πως και τα διάφορα άλλα τουρκο-έθιμα της περιοχής (χοροί, τραγούδια, κλπ) δεν είναι ντόπια, αλλά φυτευτά από Τουρκία, τι θα γνωρίζουν άραγε οι μουσουλμάνοι της Θράκης μετά από 1-2 μόλις γενιές; 
Η Άγκυρα δεν βιάζεται και ασκεί την πολιτική της με σταθερά και μεθοδικά βήματα, χωρίς σπασμωδικές κινήσεις. 
Το θέμα άλλωστε – για μια ακόμη φορά – δεν αφορά στην Άγκυρα και τα εν Θράκη όργανά της, αλλά στο πώς ακριβώς (δεν) αντιδρούν τα ημέτερα ψοφοδεή πολιτικά ανθρωπάκια, όταν μια ξένη εχθρική δύναμη τα κάνει όλα αυτά μέσα σε ελληνικό έδαφος. 
Σκέτη κατάθλιψη…

Σχόλιο ιστολογίου: Τί είπατε; Πως μπορούν να συμβαίνουν αυτά; Πως είναι δυνατόν να τιμώνται οι Οθωμανοί κατακτητές της Θράκης αφού η Θράκη είναι Ελληνική; Όλα είναι δυνατά με τις ελληνόφωνες κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Και όσο για την Ελληνική Θράκη, ίσως σύντομα να ανοίξει μία μεγάλη και συζήτηση για την Ελληνικότητά της, ελέω της παντελούς απουσίας των κυβερνώντων εξ Αθηνών... οι οποίοι βλέπουν - αντιμετωπίζουν την Ελληνική Θράκη ως φλοκλορικό τουριστικό αξιοθέατο, δυστυχώς...
Posted: 26 Jun 2013 10:21 AM PDT
Πριν το άνοιγμα της Έβδομης Σφραγίδας

Αποκαλυπτική ομιλία του πατέρα Ελπίδιου, όχι μόνο για την Αποκάλυψη, αλλά και για τις πολιτικές συγκυρίες που ζούμε... 
36 λεπτά περίπου.



Posted: 26 Jun 2013 09:58 AM PDT
Το πολιτικό σύστημα οργανώνεται σε ένα εξουσιαστικό σύστημα αποτελούμενο από τρεις εξουσίες. Νομοθετική, Εκτελεστική και Δικαστική. Σύμφωνα με το ισχύον Σύνταγμα, στην ουσία ανώτατος άρχων και των τριών αυτών εξουσιών είναι ο εκάστοτε αναλώσιμος (πλέον) και εξαρτώμενος από πολυποίκιλα συμφέροντα πρωθυπουργός.

Αν τώρα κάποιος πολίτης ή κάποια ομάδα πολιτών προσφύγει στη Δικαιοσύνη (που είναι ο ένας από τους τρεις βραχίονας του πολιτικού συστήματος) στρεφόμενος κατά του ίδιου του αδιαίρετου πολιτικού συστήματος, είναι απόλυτα φυσικό να ηττηθεί. Το είδαμε να συμβαίνει με το μνημόνιο, το είδαμε με το χαράτσι της ΔΕΗ, το είδαμε με τις επιστρατεύσεις, το είδαμε με την ΕΡΤ, το είδαμε με τους μικροομολογιούχους κ.λ.π.

Αυτό θα πρέπει να μας κάνει όλους να συνειδητοποιήσουμε άμεσα ότι πρέπει να σπάσει αυτό το αδιαίρετο του πολιτικού συστήματος. Επιβάλλεται το ταχύτερο (χθες αν είναι δυνατόν) η πλήρης και απόλυτη διάκριση των τριών πιο πάνω εξουσιών. Όλες θα πρέπει να πηγάζουν από το λαό με ξεχωριστές διαδικασίες και να ελέγχονται από το λαό. Αν αυτό δεν γίνει ο πολίτης δεν πρόκειται ποτέ να δικαιωθεί με αντίπαλο το αδιαίρετο και αυτονομημένο πολιτικό σύστημα.

Και δυστυχώς έρχονται πολύ δύσκολες καταστάσεις στις οποίες οι πολίτες θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα νόμιμης προστασίας, διαφορετικά θα εξαθλιωθούν.

Posted: 26 Jun 2013 09:50 AM PDT
Οι φοιτητές παρακολουθούσαν με μεγάλο ενδιαφέρον το μάθημα για την διαχείριση του άγχους, όταν ο καθηγητής έπιασε ένα ποτήρι και το σήκωσε ψηλά.

 Όλοι φαντάστηκαν ότι θα έκανε την γνωστή ερώτηση: «Είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο;».

 Αντ' αυτού, με ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπό του, ρώτησε:
«Πόσο βαρύ είναι αυτό το ποτήρι με το νερό;»

 Οι απαντήσεις που έδωσαν οι φοιτητές, κυμάνθηκαν από 200 μέχρι 600 γραμμάρια.

 Όμως ο καθηγητής διαφώνησε:
Το απόλυτο βάρος δεν έχει σημασία.
Εξαρτάται από το πόση ώρα κρατάω το ποτήρι.
Αν το κρατάω ψηλά για ένα λεπτό, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Αν το κρατήσω έτσι για μια ώρα, θα αρχίσει να πονάει το χέρι μου.
Αν το κρατήσω για μια μέρα, το χέρι μου θα μουδιάσει και θα παραλύσει.
Σε κάθε περίπτωση, το βάρος του ποτηριού δεν αλλάζει, αλλά όσο περισσότερο
το κρατώ τόσο βαρύτερο γίνεται.

 Συνέχισε ο καθηγητής:
Το στρες, οι ανησυχίες και τα προβλήματα της ζωής είναι σαν το ποτήρι του νερού.
Αν τα σκεφτείτε τα για λίγο, δεν πειράζει.
Αν τα σκέφτεστε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, θα αρχίσουν να σας πληγώνουν.
Και αν σας προβληματίζουν όλη την ημέρα, στο τέλος θα σας παραλύσουν και θα νιώσετε ανίκανοι να κάνετε οτιδήποτε.

 Ας σκεφτούμε, λοιπόν, αυτό το πείραμα και την Ελλάδα. 
Ίσως να καταλήξουμε σε σημαντικά συμπεράσματα, σχετικά με τον «βομβαρδισμό» των ΜΜΕ και την «παραλυσία» όλων μας…

Posted: 26 Jun 2013 09:25 AM PDT
Η ώρα της ορκωμοσίας των Δυνάμεων Ασφαλείας του Τζίζρε, που δημιούργησε και εκπαίδευσε το ΡΚΚ! 

Το ΡΚΚ συνεχίζει ακάθεκτο να χτίζει το κουρδικό κράτος μέσα στην Τουρκία
Τι θα κάνει η Αθήνα αν συμβεί κάτι παρόμοιο και στην Ελληνική Θράκη;

Παρ' ότι η 50η μονάδα ανταρτών του ΡΚΚ έχει αποσυρθεί από το Βόρειο Κουρδιστάν, με τους αποχωρήσαντες αντάρτες να στρατοπεδεύουν στη Μετίνα του Νοτίου Κουρδιστάν (Β. Ιράκ), εν αναμονή των εξελίξεων και της στάσης που θα τηρήσει η τουρκική κυβέρνηση στο ζήτημα της εκεχειρίας και της ειρηνικής επίλυσης του Κουρδικού, το κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα συνεχίζει συστηματικά τις προσπάθειές του για τη δημιουργία παράλληλης κρατικής δομής στο Βόρειο Κουρδιστάν (ΝΑ Τουρκία).

Το στοιχηθείτε - ζυγιθείτε των Δυνάμεων Ασφαλείας που συγκρότησε το ΡΚΚ στο Τζίζρε
Η τουρκική κοινωνία παρακολουθεί παγωμένη τις δυο τελευταίες ημέρες φωτογραφίες από την τελετή αποφοίτησης και ανάληψης καθηκόντων των Δυνάμεων Αυτοάμυνας και Ασφάλειας, τη γνωστή Αsayiş, που ήδη λειτουργεί με πολύ καλά αποτελέσματα εδώ και μια δεκαετία στο κράτος του Νοτίου Κουρδιστάν και από έτους στο Δυτικό Κουρδιστάν (ΒΔ Συρία).
Η τελετή έλαβε χώρα στην κωμόπολη Τζίζρε, του Νομου Σίρνακ, μια πόλη που έχει συμβολικό χαρακτήρα για τον κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, αφού εδώ, στις γιορτές του Νεβρόζ, το 1992, οι αντάρτες και ο λαός απελευθέρωσαν και πήραν τον έλεγχο της πόλης για ένα τριήμερο!
Κατά την τελετή αποφοίτησης, που θύμιζε στρατιωτική τελετή, απονεμήθηκαν διπλώματα στα μέλη τηςYDG-H (Κίνημα Επαναστατικής Πατριωτικής Νεολαίας), που φορούσαν ομοιόμορφες στολές και τα οποία στη συνέχεια διασκορπίστηκαν στις γειτονιές της πόλης και ανέλαβαν καθήκοντα!
Στη διάρκεια της τελετής ένας μασκοφόρος διάβασε στους αποφοίτους και στο κοινό που παρακολουθούσε την τελετή το εξής μήνυμα:

Οι σημαίες του ΡΚΚ και η εικόνα του Αρχηγού Άπο, στην κεφαλή της τελετής
 "Ο εθνικοαπελευθερωτικός μας αγώνας, τη γιορτή του Νεβρόζ του 2013 μπήκε σε μια νέα φάση με την ανακήρυξη μιας νέας περιόδου δημοκρατικής λύτρωσης και απελεύθερης ζωής.
Άρχισε να γίνεται αποδεκτή και να αναγνωρίζεται η κουρδική πραγματικότητα και διανοίγεται ένα πεδίο αγώνα για να οικοδομήσουμε την ελεύθερη ζωή. Το πρώτο και βασικό σκέλος αυτής της ζωής είναι η αυτοάμυνα. Εμείς, ως Κίνημα Επαναστατικής Πατριωτικής Νεολαίας, αναλαμβάνουμε αυτήν την ιστορική ευθύνη για τη δημιουργία των Δυνάμεων Ασφαλείας του λαού μας (Αsayiş)."
 Στο τέλος της τελετής οι συμμετέχοντες τήρησαν ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των Κούρδων που έχασαν τη ζωή τους στη διάρκεια του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, που συνεχίζεται από το 1984 και αμέσως μετά διασκορπίστηκαν στις γειτονίες του Τζίζρε, αναλαμβάνοντας καθήκοντα.
Κάποιοι από τους νεολαίους έκλεισαν τους δρόμους και άναψαν φωτιές, προκαλώντας την επέμβαση της αστυνομίας.

Οι Δυνάμεις Ασφαλείας επί τω έργω!!!
Οι τουρκικές αρχές εξέδωσαν ανακοίνωση ότι ερευνούν το θέμα, ενώ πολιτικοί παρατηρητές αναλύουν την κατάσταση για να διακρίνουν αν η εν λόγω επαγγελματικά οργανωμένη ενέργεια αποτελεί προάγγελο εξελίξεων. Αν δηλαδή το ΡΚΚ δοκιμάζει τις αντοχές του τουρκικού κράτους και της κυβέρνησης Ερντογάν, ή αν έχει αρχίσει να σαμποτάρει τη διαδικασία ειρήνευσης!

Η σημαία του Κινήματος Επαναστατικής Πατριωτικής Νεολαίας
Πηγή: Ιντερνέτ Χαμπέρ
 Πηγή Infognomon

 Σχόλιο ιστολογίου: Όταν θα αρχίσουμε να βλέπουμε παρόμοιες κινήσεις και στην Ελληνική Θράκη (ελέω Καλλικράτη), τότε θα πρέπει να ανησυχήσουμε για το τι μέλλει γενέσθαι. Οι Τούρκοι είναι πολύ καλοί "μαθητές" και αποκλείεται να μην εκμεταλλευθούν την δομή της τοπικής αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα. Βέβαια, δεν γεννάται καν λόγος για πιθανή ανησυχία του κράτους των Αθηνών, στο οποίο μερικοί ενδεχομένως θα ζητωκραυγάσουν εάν δούνε μουσουλμανικούς Δήμους της Θράκης να αναπτύσσουν την δική τους αστυνομία, την δική τους πολιτοφυλακή και την δική τους ανεξάρτητη άμυνα και ασφάλεια από "πιθανούς εχθρούς"... Αυτά που συμβαίνουν στην Τουρκία θα πρέπει να προβληματίσουν πολλούς στα κέντρα λήψης αποφάσεων της Ελλάδας. Ειδάλλως...
Posted: 26 Jun 2013 09:08 AM PDT
Οι διαδηλώσεις και οι ταραχές εξαπλώνονται σε όλο τον κόσμο. Από πού προέρχονται και τι σημαίνουν; Ο Christopher Dickey απαντά.
Λίγο καιρό πριν πάει στην Παναγία των Παρισίων στο Παρίσι τον περασμένο μήνα και βάλει ένα πιστόλι στον κρόταφο για να αυτοκτονήσει, ο Γάλλος ιστορικός Ντομινίκ Βενέρ εξέταζε  την μεταδοτικότητα των εξεγέρσεων που κατά καιρούς σαρώνουν όλο τον κόσμο, όπως μια πανδημία. «Πώς γεννιούνται οι επαναστάσεις;» αναρωτήθηκε.

Παρά το ακροδεξιό παρελθόν του Βενέρ, οι αρχές που περιέλαβε σε ένα blog post δεν ήταν τόσο ιδεολογικές όσο κοινωνιολογικές. Και καθώς παρακολουθούμε την αναταραχή στους δρόμους από τη Βραζιλία ως την Τουρκία, την άγρια ​​πολιτική της μετα-εξεγερμένης Αιγύπτου και την ανοιχτή πληγή του συριακού εμφυλίου πολέμου, μένω άναυδος από ένα απόφθεγμα στο δοκίμιο του Βενέρ που είναι τόσο γαλλικό ώστε μου είναι δύσκολο να το εκστομίσω  -εκτός και αν κάθεστε στο Café de Flore στο Παρίσι με ένα φλιτζάνι εσπρέσο και Gauloises. «Ο αναβρασμός» έγραψε ο Βενέρ, «δεν είναι η επανάσταση».
 
Αναβρασμός μπορεί να σημαίνει αναβρασμός όπως στα αγγλικά, αλλά στα γαλλικά σημαίνει επίσης τον ενθουσιασμό ή την αναστάτωση και ο αναβρασμός συχνά ξεπηδά όταν ένα καθεστώς –που συχνά πιάνεται τελείως εξαπίνης- ξαφνικά έχει να αντιμετωπίσει πολλές διαφορετικές συγκρούσεις. Ο αναβρασμός είναι το παράτα το σύστημα, είμαστε όλοι στο ίδιο καζάνι, όλοι μαζί, για οτιδήποτε είναι μέρος της διαδικασίας που συμβαίνει όταν η κυβέρνηση αρχίζει να χάνει την εξουσία της και η διαταραχή γίνεται ενδημική.

Δείτε τη Βραζιλία αυτή τη στιγμή, όπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι πήγαν να διαδηλώσουν. Υπήρξε βία, σίγουρα, και ένα άτομο πέθανε, αλλά υπήρχε και σάμπα και το είδος της αδρεναλίνης που προέρχεται από τον μαζικό συλλογικό ενθουσιασμό. Πολλοί άνθρωποι βρίσκουν τον αναβρασμό διασκεδαστικό στα πρώτα του στάδια. Αλλά, όπως είπε και ο Μάο, μια επανάσταση δεν είναι πάρτι. Ο αναβρασμός δεν γίνεται επανάσταση μέχρι να οργανωθεί και να καθοδηγηθεί από ένα κόμμα ή ένα πρόσωπο και στη συνέχεια τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται πολύ σοβαρά και μπορεί να πάρουν πράγματι άσχημη τροπή.

«Νομίζω ότι το χρειαζόμαστε απεγνωσμένα αυτό, ότι το χρειαζόμασταν εδώ και πολύ, πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα» δήλωσε στο Associated Press ένας πωλητής ενδυμάτων στο Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου τα πλήθη των διαδηλωτών ξεχύθηκαν στους δρόμους. Στα 63 του, ο ίδιος είχε ζήσει αρκετά για να δει πολλές επαναστάσεις σε χώρες της Λατινικής Αμερικής. «Από τη μία, χρειαζόμαστε κάποιο είδος ηγεσίας, από την άλλη δεν θέλουμε να τεθεί σε κίνδυνο με το να συνδεθεί με κάποιο πολιτικό κόμμα» είπε.

Η ιστορία των επαναστάσεων είναι, στην πραγματικότητα, γεμάτη από ανθρώπους που ανήλθαν στην εξουσία σε ένα κύμα λαϊκού συναισθήματος και στη συνέχεια έγιναν τύραννοι. Ο αιματηρός αναβρασμός της Βαστίλης έκανε χώρο για τον Ροβεσπιέρο και στη συνέχεια τον Ναπολέοντα. Ο Στάλιν συνέτριψε τον Τρότσκι. («Η Φάρμα των Ζώων» του Τζορτζ Όργουελ δίνει μια πολύ καλή ερμηνεία για τον τρόπο που αυτή η κυνική διαδικασία λειτουργεί). Και το βλέπουμε να συμβαίνει στον αραβικό κόσμο. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο επέταξε τον ενθουσιασμό της πλατείας Ταχρίρ για να έρθει στην εξουσία. Η Jebhat al-Nusra που συνδέεται με την Αλ-Κάιντα διοχέτευσε την ηθική οργή στους δρόμους της Συρίας για να εξυπηρετήσει τα δικά της βίαια σχέδια.

Αλλά ο αναβρασμός στη Βραζιλία και την Τουρκία δεν έχει ακόμη ισοπεδωθεί και ο ενθουσιασμός και η αναταραχή μπορεί κάλλιστα να συνεχίσουν να εξαπλώνονται σε όλη την υδρόγειο. Ποιες είναι οι «ρίζες» όλης αυτής της ζύμωσης; Είναι οι λεηλασίες του αχαλίνωτου καπιταλισμού που κάνουν τους ανθρώπους υπηρέτες της αγοράς και όχι το αντίστροφο; Είναι ένας ανθρώπινος πόθος για ελευθερία; Είναι το Twitter;  Ή, τελικά, είναι όλη η πολιτική τοπική, ακόμα και η επαναστατική πολιτική; Στην πραγματικότητα, η απάντηση μπορεί να είναι ναι σε κάθε μία από αυτές τις ερωτήσεις, αλλά ακόμη και όλοι αυτοί οι παράγοντες σε συνδυασμό δεν οδηγούν απαραίτητα σε πλήρως εξελισσόμενες επαναστάσεις.

Αν προσπαθήσετε να επιβάλετε μια ανάλυση βάσει της δεξιάς-αριστεράς, εξάλλου, θα καταλήξετε ζαλισμένοι. Οι Αριστεροί συχνά ταυτίζονται με τους πολιορκούμενους εργαζομένους και τα παλιά σοσιαλιστικά ή ακόμα και κομμουνιστικά επαναστατικά κινήματα, αλλά ένα μεγάλο μέρος του σημερινού αναβρασμού οφείλεται στη δεξιά και την ακροδεξιά.

Το Tea Party στις Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθεί να λειτουργεί στο πλαίσιο του συστήματος, αλλά η βάση του είναι γεμάτη αναβρασμό και είναι μια πολιτική δύναμη. Το κίνημα Occupy στην αριστερά φαίνεται αναιμικό από τη σύγκριση. Οι τεράστιες διαδηλώσεις στη Γαλλία κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών ήταν σε μεγάλο βαθμό έργο των Καθολικών διοργανωτών και μια χαλαρή συναστρία συντηρητικών δυνάμεων που αντιτίθενται στο γάμο ομοφυλοφίλων, την υιοθεσία από ομοφυλόφιλους και οτιδήποτε άλλο πρότεινε η τρέχουσα σοσιαλιστική κυβέρνηση στο Παρίσι. Η πιο έντονη επαναστατική ρητορική σε όλη την Ευρώπη αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην άκρα-άκρα δεξιά, με την άνοδο του κρυπτο-φασιστικού κόμματος στην Ελλάδα να είναι το πιο εμφανές παράδειγμα.

Οι διαδηλωτές και ταραξίες στη Βραζιλία μπορεί να ανήκουν σε αυτούς για τους οποίους μια αύξηση δέκα σεντς στα εισιτήρια του λεωφορείου είναι ξαφνικά αφόρητη, αλλά επιτίθενται σε μια κυβέρνηση που έχει ρίζες στην εργατική τάξη. Στην Τουρκία, το μαζικό ξεχείλισμα των συναισθημάτων στους δρόμους προέρχεται από μειονότητες, όπως επιμένει ο εμπόλεμος και προκλητικός πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Αλλά αυτή ακριβώς είναι η ουσία. Αισθάνονται ότι η χώρα τους-και ιδιαίτερα η κοσμοπολίτικη μητρόπολή τους η Κωνσταντινούπολη- πέφτει κάτω από την τυραννία μια πλειοψηφίας που θα τους στερήσει το μέλλον.

Οι επαναστάσεις, στην πραγματικότητα, δεν ξεκινούν απλά επειδή οι άνθρωποι έχουν απηυδήσει με το status quo. Οι κοινωνίες δεν είναι στατικές. Οι εξεγέρσεις αρχίζουν όταν οι άνθρωποι αισθάνονται εξαπατημένοι από την αλλαγή. Και αυτό μπορεί να συμβεί σε όλο το ιδεολογικό φάσμα. Μπορεί να τροφοδοτήσει την οργή των μαύρων αναρχικών και την οργή των νεοναζιστικών συμμοριών. Μπορεί να κατεβάσει στους δρόμους τις μητέρες με τα μωρά στα καροτσάκια και τους διαδηλωτές που προστατεύονται μόνο με μαντήλια στα σύννεφα των δακρυγόνων και των χειμάρρων από τα κανόνια νερού.

Από το 2011, όταν η λεγόμενη Αραβική Άνοιξη ξεκίνησε, οι ειδήμονες ψάχνουν για ιστορικά προηγούμενα: ο ζήλος του 1989 που έριξε το Τείχος του Βερολίνου και της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας, οι μαθητικές εξεγέρσεις του 1968 που σάρωσαν τον κόσμο από την αριστερή όχθη του Παρισιού ως την αιματηρή εξέγερση στην πλατεία Τλατελόλκο στην Πόλη του Μεξικού, και από την Πράγα ως το Τόκιο. Ο αρθρογράφος και νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν πρόσφατα έριξε μια ματιά στο παρελθόν και έγραψε για την συμπάθειά του προς τους Λουξδίτες  τους εργάτες στην κλωστοϋφαντουργία που επιτίθονταν στα μηχανήματα που τους έκλεβαν τις δουλειές τους το 1786 και οι οποίοι κατήγγειλαν το σύστημα που δεν τους έδωσε καμία άλλη θέση.

Αλλά η μητέρα όλων των μεταδοτικών εξεγέρσεων ήταν το κύμα του επαναστατικού αναβρασμού που σάρωσε την Ευρώπη το 1848. Τα γεγονότα πριν από 165 χρόνια, στη Γαλλία, την Ιταλία, την Αυστρία, την Πρωσία και αλλού, ως επί το πλείστον ξεχάστηκαν από  τους σύγχρονους Αμερικανούς, αλλά «οι παραλληλισμοί με τη σύγχρονη παγκοσμιοποίηση είναι πολύ προφανείς» λέει ο Ντέιβιντ Λέιβεν, καθηγητής του Nottingham University της Laven και συγγραφέας του υπό έκδοση βιβλίου «Restoration and Risorgimento; Italy 1796—1870». Οι άνθρωποι που πέθαναν στα οδοφράγματα ήταν τεχνίτες που είδαν να του στερούν τις ζωές τους οι νέες βιομηχανίες και οργανισμοί. Ήταν μαθητές των οποίων οι οικογένειες είχαν κάνει τεράστιες θυσίες για να έχουν καλή εκπαίδευση, μόνο και μόνο για να ανακαλύψουν ότι δεν θα έχουν τις θέσεις εργασίας που τους υποσχέθηκαν.

Σήμερα, λέει ο Λέιβεν, υπάρχει η ίδια εκδίωξη, το ίδιο πλεόνασμα εκπαίδευσης και έλλειψης απασχόλησης σε πολλές από τις χώρες που αντιμετωπίζουν αναταραχές. «Χωρίς τις κατάλληλες διασυνδέσεις, δεν έχεις ελπίδα να βρεις δουλειά στην Ιταλία και την Ελλάδα», λέει ο Λέιβεν. Οι άνθρωποι αρχίζουν να επαναστατούν, λέει, όταν νιώθουν ότι τους στερούν «κάτι που θεωρούσαν δικαίωμά τους».

Όταν οι κυβερνήσεις διστάζουν μπροστά στην αντιπαράθεση, χωρίς να ξέρουν αν πρέπει να κάνουν μεταρρυθμίσεις ή να συνθλίψουν την αντιπολίτευση, ο αναβρασμός μεγαλώνει. «Οι επαναστάσεις λαμβάνουν χώρα όταν υπάρχει επαρκής καταστολή για να δημιουργηθούν μάρτυρες», λέει ο Λέιβεν. «Αλλά όχι επαρκής καταστολή για να καταπνίξει τις επαναστάσεις εν τη γενέσει τους». Οι άμεσες αιτίες των εξεγέρσεων δεν είναι τόσο πολύ τα μακροπρόθεσμα διαρθρωτικά προβλήματα, λέει ο Λέιβεν, αλλά «τα έντονα βραχυπρόθεσμα».

Η αυτοθυσία ενός πωλητή φρούτων στην Τυνησία έκανε τη λαϊκή οργή να βράζει στη χώρα του το 2011. Τα άγρια ​​βασανιστήρια, ο ακρωτηριασμός και η δολοφονία μικρών αγοριών στη Συρία επειδή έκαναν το έγκλημα να γράψουν γκράφιτι προκάλεσε τις διαμαρτυρίες που εξελίχθηκαν σε έναν εμφύλιο πόλεμο. Και οι μπουλντόζες για την ισοπέδωση ενός πάρκου και το χτίσιμο ενός εμπορικού κέντρου στην Κωνσταντινούπολη προκάλεσαν την δημόσια οργή που έχει συγκλονίσει την τουρκική κυβέρνηση.
Αλλά εκείνοι που ονειρεύονται επαναστάσεις, ή που θα τις σχεδίαζαν, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι είναι δύσκολο να τις προκαλέσουν επίτηδες. Πολλοί διαδηλωτές αυτοπυρπολήθηκαν χωρίς να προκαλέσουν  μια Αραβική Άνοιξη. Δεν υπήρξε, πραγματικά, τίποτα νέο για τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες από το συριακό καθεστώς, αλλά ποτέ πριν δεν οδηγήθηκαν σε μια εξέγερση όπως αυτή.

Όταν ο 78χρονος Ντομινίκ Βενέρ μπήκε στη Notre Dame του Παρισιού με το όπλο στην τσέπη του, είχε πάνω του ένα σημείωμα. «Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να θυσιαστώ για να σπάσει ο λήθαργος που μας κατακλύζει», έγραψε. Ο ίδιος δεν μπορούσε να αντέξει τον τρόπο που η Γαλλία και η Ευρώπη αλλάζουν. Δεν μπορούσε να αντέξει την απειλή της μαζικής μετανάστευσης. Είχε δει τις μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις και σκέφτηκε ότι η κρίσιμη στιγμή είχε έρθει. Εγκαταλείποντας τη ζωή του, θα μπορούσε να βοηθήσει στην πυροδότηση περισσότερων διαδηλώσεων, ενός κινήματος, μιας επανάστασης.
Αλλά η αυτοκτονία του Βενέρ έγινε πρωτοσέλιδο μόνο για μια ημέρα. Οι διαμαρτυρίες για τους γάμους ομοφυλόφιλων έχουν υποχωρήσει, όπως και η συζήτηση για μια νέα γαλλική επανάσταση. Το καλοκαίρι ήρθε, οι άνθρωποι σκέφτονται τις διακοπές, και ο αναβρασμός έχει ξεθυμάνει. Η Γαλλία θα πρέπει να περιμένει για έναν άλλο μάρτυρα, ένα άλλο έναυσμα που ίσως να μην έρθει ποτέ. Ωστόσο, άλλες χώρες μπορεί να βρουν άφθονα δικά τους.
Posted: 26 Jun 2013 08:58 AM PDT
Χιλιάδες διαδηλωτές κατέβηκαν και πάλι στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης, υπό την εποπτεία των αξιωματικών επιβολής του νόμου. Η ειδηση αυτή μεταδόθηκε από τα ΜΜΕ.

Χθες στην Κωνσταντινούπολη πραγματοποιήθηκε ακόμα μια διαδήλωση. Η αστυνομία πήρε ισχυρά μέτρα για να εξασφαλίσει την τάξη και η διαδήλωση πέρασε ειρηνικά.

Αντικυβερνητικές μεγάλης κλίμακας διαδηλώσεις, που για τρείς και πάνω εβδομάδες συνεχίζονται σε όλη την Τουρκία, άρχισαν με το γνωστό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας ενάντια στην κοπή των δέντρων στο Πάρκο Γκεζί της Κωνσταντινούπολης.

Ρίψεις χειροβομβίδων κατά των διαδηλωτών
Η τουρκική αστυνομία χρησιμοποιώντας χειροβομβίδες με δακρυγόνα και κανόνια νερού διέλυσε τους συμμετέχοντες στην αντικυβερνητική διαδήλωση στην Άγκυρα, πρωτεύουσα της Τουρκίας.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα των τοπικών ΜΜΕ, έχουν συλληφθεί 20 άτομα, ύποπτα για την οργάνωση των ταραχών. Ορισμένοι διαδηλωτές πέταξαν πέτρες κατά των αστυνομικών.

Ταυτόχρονα, χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν σε διαδήλωση στην πλατεία Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη, η οποία διοργανώθηκε απ'αφορμή την απόφαση της τουρκικής εξουσίας να απελευθερωθεί εν αναμονή της δίκης ο κρατούμενος αστυνομικός, ο οποίος, όπως υποτίθεται, σκότωσε ένα διαδηλωτή.
Posted: 26 Jun 2013 08:40 AM PDT
Του Γιώργου Καραμπελιά

Ο συμβολισμός του κυβερνητικού διδύμου –ο ιππότης της ελεεινής μορφής και ο Σάντσο Πάντσα– κλείνει μέσα του την ίδια τη φύση της μεταπολίτευσης στον επιθανάτιο ρόγχο της. Τα δύο κόμματα που ανέλαβαν να διαχειριστούν τις τύχες της χώρας για σχεδόν σαράντα χρόνια, βρίσκονται μαζί λίγο πριν από την τελευταία βουτιά στην οριστική ανυποληψία και ανυπαρξία. Οι δύο άσπονδοι εχθροί-συνεταίροι της μεταπολίτευσης, που κάποτε εκπροσωπούσαν το 80% τουλάχιστον του ελληνικού λαού, βρίσκονται σήμερα να συγκροτούν μια κυβέρνηση μειοψηφίας (μεταξύ του 25-30%) σέρνοντας τον χορό του Ζαλόγγου που οδηγεί στην παραπέρα υποβάθμιση και παρακμή. Μέσα από μια διαδικασία συγκρούσεων και προσεγγίσεων, που κράτησαν σαράντα χρόνια, συρρικνώθηκαν τελικά στο σκληρό πυρήνα του δωσιλογισμού. Σε όλη μας τη διαχρονία το νεώτερο ελληνικό κράτος, υπήρχε και ένα 20-25% που στήριζε την τάξη, την ησυχία και την υποταγή με οποιοδήποτε τίμημα. Δωσίλογοι και ταγματασφαλίτες στην κατοχή, κρυφοί και φανεροί οπαδοί της χούντας μέχρι το 1973, οπαδοί της εκχώρησης σήμερα της διακυβέρνησης της χώρας ανοικτά στις ξένες δυνάμεις και τους Γερμανούς. Μοιάζει ως εάν το νεώτερο ελληνικό κράτος να έκανε τον κύκλο του – καθοδικό από τον Όθωνα και τη βαυαρική αντιβασιλεία, στον Σόιμπλε και την Μέρκελ.

Και το δυστύχημα είναι πως απέναντι στις δυνάμεις της υποτέλειας βρίσκεται μια κατακερματισμένη κοινωνία και μια ανίκανη αντιπολίτευση. Μια αντιπολίτευση που συνεχίζει να κινείται στο ίδιο ιδεολογικό και πνευματικό τοπίο της μεταπολίτευσης ως εάν το φίδι να δαγκώνει την ουρά του. Μιλάμε σήμερα για την «Χρυσή Αυγή» ξεχνώντας ότι τα πρώτα χρόνια της αντιπολίτευσης η ΕΠΕΝ του χουντοβασιλικών συγκέντρωνε κάποτε ανάλογα εκλογικά ποσοστά, ενώ η τότε αξιωματική αντιπολίτευση της «ελπιδοφόρου» δεκαετία του 1970 διέθετε έναν πραγματικό Ανδρέα και όχι την απομίμηση του.

Το δυστύχημα είναι λοιπόν, πως οι Έλληνες βρίσκονται μία μόλις στιγμή πριν βουτήξουν στο χάος, πνευματικά και ηθικά ανέτοιμοι να το αντιμετωπίσουν, διότι είναι προφανές πως αυτή η κυβέρνηση είναι κυβέρνηση τέλους. Πάλι τα ίδια αστεία και τετριμμένα θα ακουστούν για την σωτηρία της χώρας, «την τελευταία προσπάθεια» όταν όλοι πια γνωρίζουν πως από υποχώρηση σε υποχώρηση, από παλινωδία σε προδοσία φθάσαμε πλέον στο τέρμα της διαδρομής των τεσσάρων χρόνων, μετά την οποία το ελληνικό κοινωνικό και πολιτικό σύστημα θα έχει χάσει πλήρως την αυτονομία του και θα εξαρτάται απόλυτα από τη βούληση των μεγάλων δυνάμεων και κατεξοχήν των Γερμανών. Πλέον το εάν σε μερικούς μήνες η Ελλάδα θα έχει βυθιστεί σε μια νέα κρίση που θα σηματοδοτεί και την έξοδο από την ευρωπαϊκή ένωση και την ευρωζώνη, εξαρτάται από τις καλές προθέσεις και τους συσχετισμούς των γεωπολιτικών προθέσεων και στρατηγικών των μεγάλων δυνάμεων. Εξ ου και η κατάθλιψη, η κρίση της σχιζοφρένειας, το αδιέξοδο των Ελλήνων. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Το σκηνικό της παρακμής
Όσοι από την αρχή παρακολουθούν έστω και για λίγο τις απόψεις και τις τοποθετήσεις μας θα έχουν παρακολουθήσει την αντίθεσή μας προς λαϊκίστικες επιλογές τύπου, «έξοδος από το ευρώ», «αυτόνομη πορεία εδώ και τώρα» και άλλα παρόμοια. Με επιμονή και με μεγάλη αγωνία προσπαθήσαμε να δείξουμε πως μια τέτοια επιλογή όταν δεν υπάρχει η κατάλληλη παραγωγική υποδομή, και οι ανάλογες πολιτικές δυνάμεις, και όταν ένα μεγάλο μέρος των «εταίρων μας» και ειδικά οι Γερμανοί και η βόρεια συμμαχία αυτό ακριβώς επεδίωκαν –όπως το παραδέχτηκε πρόσφατα ο Γιουνκέρ– θα ήταν σαν να θες να σβήσεις την πυρκαγιά με βενζίνη.

Και όμως όλοι γνωρίζουν πως η κύρια μέριμνα του χώρου μας υπήρξε πάντοτε η οικοδόμηση μιας χώρας και μιας κοινωνίας αυτόνομης και αυτεξούσιας. Γι' αυτό και πολλοί μας κατηγόρησαν ότι δεν εφαρμόζουμε όλα αυτά που διακηρύσσαμε και πως θα έπρεπε να συνταχθούμε με τους οπαδούς «του ρίσκου».

Η άρνησή μας στηριζόταν σε μια βασική σκέψη. Πως ο ελληνικός λαός, η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε μία φάση βαθύτατης παρακμής και πως δεν είχε ούτε τις οικονομικές ούτε τις πνευματικές, ούτε τις πολιτικές προϋποθέσεις για να επιχειρήσει μια τέτοια έξοδο, η οποία θα κατέληγε πιθανότατα σε νέες, ίσως και τελεσίδικες, συρρικνώσεις. Κάποιοι μιλούσαν για την φύση του Έλληνα, που μπροστά στα δύσκολα κατορθώνει να σηκωθεί και πάλι και να αντισταθεί. Ξεχνούν ωστόσο, ότι αυτή η «φύση» ήταν πάντα συνδεδεμένη με την ύπαρξη ενός παραγωγικού ιστού, αγκιστρωμένου στην αγροτική και βιοτεχνική παραγωγή, σε ένα λαό μαθημένο να ζει με τα λίγα και ικανό να αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις όπως εκείνη του έπους του '40 και της εθνικής αντίστασης.

Ξεχνούν λοιπόν ότι στο μεταξύ στα σαράντα χρόνια της μεταπολίτευσης, ο ελληνικός λαός ως σώμα και όχι μόνο οι ηγεσίες του, εισήλθε σε μια βαθύτατη παρακμή, έχασε την παραγωγή και τα αγροτικά στρώματα, έχασε τη βιομηχανία, έχασε την πνευματική του παράδοση, έχασε τη νεολαία που παρήγαγε σε μεγάλους αριθμούς μια ισχυρή δημογραφία (οι γιαγιάδες μας έκαναν πέντε και δέκα παιδιά). Η Ελλάδα διέθετε έναν πληθυσμό νεανικό, λιτό, παραγωγικό ενώ αντίθετα στη μεταπολίτευση έχουμε έναν πληθυσμό γερασμένο, έξω από παραγωγικές δραστηριότητες που έχει καταντήσει γκαρσόνι των ξένων τουριστών με μια νεολαία μαθημένη στον πιο άθλιο αμερικάνικο τρόπο ζωής, ακριβώς γιατί είναι μιμητικός. Μεταβληθήκαμε σε μια δουλοκτητική κοινωνία όπου οι ξένοι δούλευαν γι' αυτήν ενώ ο  Έλληνας μεταβλήθηκε στον κύριο «εισαγόμενο».

Αυτό λοιπόν ήταν και το μεγάλο κατόρθωμα της μεταπολίτευσης. Ό,τι ολοκλήρωσε την παρασιτική ενσωμάτωση της ελληνικής κοινωνίας στη Δύση, την οποία για αιώνες προωθούσαν οι άρχουσες ελίτ της χώρας, παρασιτοποιώντας το ίδιο το λαϊκό σώμα. Γι' αυτό, και όταν η Δύση μπήκε σε κρίση, οι ξένοι δανειστές και τα ξένα αφεντικά, επέβαλαν τους πιο σκληρούς όρους στους υποτακτικούς τους. Και γι' αυτό αυτοί οι υποτακτικοί δεν είχαν πραγματική δυνατότητα αντίστασης. Γιατί είναι εξαρτημένοι όπως τα πρεζάκια από το χρήμα, τις ιδέες, τον τρόπο ζωής των κυριάρχων. Γι' αυτό, και τα αλλεπάλληλα «σχέδια Ανάν» γι' αυτό η Ρεπούση και οι Λιάκοι, γι' αυτό η κυριαρχία των εθνομηδενιστών στην εκπαίδευση, στον τύπο, στα κόμματα. Όλο το πασοκικό και αριστερό παραμύθι του αλώβητου λαού και της κακής δεξιάς, είναι μια απάτη και μια αυταπάτη, ένα φύλο συκής για να κρύψει την παρακμή του ίδιου αυτού του λαϊκού σώματος.

Γι' αυτό λοιπόν όλα αυτά τα χρόνια και στη διάρκεια της κρίσης έχουμε επιλέξει μια στρατηγική που ανταποκρίνεται σ' αυτές τις πραγματικότητες. Αυτό το μοντέλο θα καταστραφεί αναπόφευκτα και ένας λαός κακομαθημένος από τους νταβατζήδες του θα πρέπει να ανακτήσει τα αντιστασιακά του ανακλαστικά –τα πραγματικά και όχι τα ψευδώνυμα– τα οποία είχε χάσει. Θα πρέπει να ξανασκύψει στην παραγωγή του, να επιστρέψει στην ελληνική παιδεία, να φτύσει τα τουρκοκάναλα, να αποκτήσει εκείνα τα μέσα που θα επιτρέψουν σε ένα λαό μεσήλικων να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τη νέα πραγματικότητα.

Πολλοί αναρωτιούνται γιατί και πως δεν υπάρχουν γρήγοροι πολιτικοί και συνειδησιακοί μετασχηματισμοί όπως συμβαίνει π.χ. σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Αραβίας ή ακόμα και της γειτονικής Τουρκίας, ξεχνώντας πως η χώρα μας είναι όχι μόνο παρασιτική αλλά και γερασμένη. Και ένας λαός μεσηλίκων που έχει αποκτήσει για τουλάχιστον σαράντα χρόνια συνήθειες, πολιτικά ανακλαστικά, πνευματικές ροπές, δεν μπορεί να μετασχηματιστεί με μεγάλη ταχύτητα. Οι δε νέοι μας έχουν μάθει σε ένα τέτοιο τρόπο ζωής ώστε η πρώτη τους σκέψη είναι η μετανάστευση και η φυγή.

Γι' αυτό λοιπόν, δεν έχουμε εμπιστοσύνη στους διάφορους δημοκόπους που κηρύσσουν και εφευρίσκουν θαυματουργές λύσεις (κάποιος μπαρούφας υποστήριζε πρόσφατα ότι σε μια εβδομάδα μπορεί να λύσει το οικονομικό πρόβλημα όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης, δηλαδή να ανατρέψει την ιστορική τάση  της παρακμής της Δύσης έναντι της Ανατολής).

Ένας μακρύς αγώνας μετασχηματισμού
Μία και μόνη απάντηση υπάρχει, ένας μακρόχρονος και πολυμέτωπος αγώνας, ένας αγώνας «ανταρτοπολέμου», ικανός να συγκροτήσει σταδιακά ένα νέο πνευματικό και πολιτικό υποκείμενο· από τον παλιό παρακμασμένο παρασιτικό λαό της μεταπολίτευσης να οικοδομήσει κάτι καινούργιο. Γι' αυτό, και αγώνες όπως αυτός της ΕΡΤ, έστω και αν διεξάγεται από δυνάμεις συνδεδεμένες με το παλιό διεφθαρμένο σύστημα, είναι ένας θετικός αγώνας, γιατί μετασχηματίζει τις συνειδήσεις και τις πρακτικές των ίδιων των ανθρώπων, μετασχηματισμό χωρίς τον οποίο δεν μπορούμε στην πραγματικότητα να κάνουμε κανένα βήμα μπροστά.

Πρέπει εμείς, οι κουρασμένοι, οι γερασμένοι, οι αλλοτριωμένοι να απορρίψουμε την παρακμή μας, μέσα από μια πικρή και επίπονη διαδικασία χτίζοντας σταδιακά ένα νέο αντιστασιακό και αγωνιστικό ήθος. Από τις Σκουριές, την ΕΡΤ, τις μικροαπόπειρες της αλληλέγγυας οικονομίας, καθώς και της αλληλεγγύης στους πληττόμενους Έλληνες όπου για την ώρα πρωτοστατεί μόνο η εκκλησία· από τη συρρίκνωση των εισαγωγών που μειώνει τον παρασιτισμό μας, την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης· να αρχίσουμε να διαμορφώνουμε αυτό το νέο οικονομικό πρότυπο και ένα κοινωνικό υποκείμενο που θα έχει υπερβεί θετικά και όχι απλά δια της καταστροφής του, το μεταπολιτευτικό πρότυπο. Και μέσα από αυτά, μέσα από παρατεταμένους αγώνες, θα διαμορφωθούν και τα νέα πολιτικά υποκείμενα, μεταλλάσσοντας παλιές πολιτικές δυνάμεις και αναδεικνύοντας νέες.

Έτσι λοιπόν, για όλους τους αγανακτισμένους φίλους που δεν αντέχουν το δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου, που δεν αντέχουν τον Άδωνι και την Γεννηματά, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε πως εικόνα τους είμαστε και τους μοιάζουμε. Το ότι πλέον δεν τους αντέχουμε είναι ένα θετικό βήμα, μόνο που πρέπει να ξέρουμε πως αποτελούν ένα κομμάτι του εαυτού μας που πρέπει να πετάξουμε. Το ερώτημα είναι πότε και πως θα αναδείξουμε κάτι ριζικά διαφορετικό στη θέση τους. Και αυτό θέλει κόπο, δουλειά, οργάνωση των λαϊκών στρωμάτων και όχι βέβαια ονοματοδοσίες, Ερνέστους και Σλαβόϊ.

Κατανοούμε, και είναι φυσικό άλλωστε, πως απέναντι στο κυβερνητικό άγος οι άνθρωποι ψάχνουν λύσεις με βάση αυτά που υπάρχουν. Ωστόσο, αν θέλουμε να είμαστε αποτελεσματικοί θα πρέπει να υποχρεώσουμε και τις αντιπολιτευόμενες πολιτικές ηγεσίες σε περισσότερη σοβαρότητα, περισσότερη επαφή με τον τόπο τους και την ιστορία του. Θα πρέπει να τους υποχρεώσουμε να αρχίσουν να ξεφεύγουν οι ίδιοι από τα φθαρμένα κλισέ και το διεφθαρμένο παραγοντίστικο τρόπο με τον οποίο γινόταν η πολιτική στην μεταπολίτευση σε όλους τους χώρους, σε όλα τα ιδεολογικά μήκη και πλάτη. Θα πρέπει ο λαός, να μετασχηματίσει την απόρριψη και την αηδία του σε νέες θετικές και δημιουργικές προτάσεις. Θα πρέπει να υποχρεώσει τον εθνομηδενιστικό πυρήνα της μεταπολιτευτικής Αριστεράς να χαθεί στα μετόπισθεν και να αναδείξει τις πατριωτικές και αυτόκεντρες φωνές.

Στο μεταξύ θα έχουμε τους κυβερνήτες και τις αντιπολιτεύσεις που μας ταιριάζουν. Καθόλου τυχαία εξάλλου, όλοι ψάχνουν αυτά τα χρόνια τη χαρισματική προσωπικότητα που θα εφεύρισκε ως εκ θαύματος κάποια λύση. Πιστεύω πλέον να κατάλαβαν πως οι μεγάλες προσωπικότητες αναδεικνύονται και από λαούς που έχουν ξεπεράσει την παρακμή τους. Διαφορετικά ακόμα και όσες υπάρχουν είναι υποχρεωμένες να τρώνε το βρώμικο ψωμί που φτιάχνουν οι φούρνοι μας.

Πρέπει λοιπόν να κρατήσουμε τα θετικά από τούτη την κρίση. Μια κρίση που ξεγύμνωσε ακόμα περισσότερο την μνημονιακή εξουσία, οδηγεί στην εξαφάνιση το εθνομηδενιστικό thinktank της μεταπολίτευσης –λέγε με ΔΗΜΑΡ– και προπαντός ανέδειξε νέες αντιστάσεις στην ελληνική κοινωνία μέσα από το κίνημα της ΕΡΤ, ενώ αποκαθήλωσε οριστικά και τελεσίδικα τον Αντώνη Σαμαρά, αποδεικνύοντας πως είναι από την ίδια πάστα με τον παλιό του συμφοιτητή. Η κυβερνητική παρέα της μεταπολίτευσης πνέει τα λοίσθια. Και η Νέα Δημοκρατία θα έχει σύντομα την τύχη του ΠΑΣΟΚ.

Είμαστε υποχρεωμένοι, πολλαπλασιάζοντας τις προσπάθειές μας, να αγωνιστούμε για τη διαμόρφωση νέων εναλλακτικών πολιτικών προτάσεων που θα έχουν συνείδηση των διακυβευμάτων. Και αυτό όπως δείξαμε απαιτεί τον ίδιο τον δικό μας μετασχηματισμό. Σε μια τέτοια βάση, μπορούμε και το οικονομικό μας πρόβλημα να επιλύσουμε, πατώντας στις δικές μας δυνάμεις, και αν χρειαστεί να φύγουμε από το ευρώ, να επιλέξουμε εμείς πότε θα το κάνουμε.

Υ.Γ Και πάνω από όλα απαιτείται μια πνευματική επανάσταση που θα απαγορεύει στους αλητήριους νταβατζήδες των ΜΜΕ να αποχαυνώνουν καθημερινά έναν λαό που έχει ανάγκη από θετικά πρότυπα. Προφανώς, δε ως πρώτο βήμα, πρέπει να απαιτήσουμε μια νέα ΕΡΤ, από τους ίδιους τους δημοσιογράφους, που ελπίζουμε ότι η συμμετοχή τους σε αυτό τον αγώνα, θα τους κάνει να έλθουν πιο κοντά στον ελληνικό λαό και τις αγωνίες του, θα τους κάνει να πάψουν να παίζουν μονόχορδα το παιγνίδι του συστήματος, πνίγοντας κάθε άλλη φωνή. Εξάλλου, έχουν πάψει πλέον να είναι προνομιούχοι και ελπίζω να αποδείξουν πως άξιζαν τη συμπαράστασή μας.
Posted: 26 Jun 2013 08:10 AM PDT
Το καλοκαίρι ήρθε, θα περάσει χωρίς να το καταλάβουμε πολιτικά, και θα έρθει το κρίσιμο φθινόπωρο. Οι γερμανικές εκλογές είναι μια ημερομηνία – ορόσημο μετά από την οποία, αρχές Οκτωβρίου αναμένεται να ανοίξουν οι «ασκοί του Αιόλου», τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρωζώνη γενικότερα. Για την χώρα μας, το κρίσιμο φθινόπωρο θα είναι ο προάγγελος ενός δύσκολου και καθοριστικού χειμώνα, τόσο για την οικονομία και την πολιτική, όσο – κι αυτό είναι το κρισιμότερο – για τους πολίτες και την κοινωνία. Είναι φανερό σε όλους, πως παρά το κλίμα αισιοδοξίας των τελευταίων δύο μηνών, παρά τα εύσημα διεθνώς και παρά τις άοκνες προσπάθειες του πρωθυπουργού, η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί σε αυτό το ίδιο κι απαράλλακτο, πλην όμως ατελέσφορο και αναποτελεσματικό μοτίβο των αποσπασματικών μέτρων και των κουτσών και εμβαλωματικών χρηματοδοτήσεων. Έχουμε δυστυχώς μπει σε έναν φαύλο κύκλο «άρνηση αναπτυξιακής χρηματοδότησης από τους εταίρους (λέγε με Γερμανία) – άρνηση εφαρμογής των αντίστοιχων απαραίτητων μεταρρυθμίσεων από την Ελλάδα (λέγε με πολιτικό σύστημα)».

Ένας φαύλος κύκλος που τροφοδοτείται ένθεν κακείθεν όσο ακριβώς χρειάζεται για να μην εκραγεί η κοινωνία, αλλά που εμποδίζει εντελώς κάθε προσπάθεια για ανάπτυξη και αποτελεσματική έξοδο από την οικονομική κρίση.

Αυτό το κρυφτούλι μεταξύ υποτίθεται εταίρων και όχι «εταίρων» (κοινώς «κοινών») πρέπει να σταματήσει! Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία να συνεχιστεί μετά τις γερμανικές εκλογές. Οι ευρωπαίοι εταίροι της Ευρωζώνης από την μια και η Ελλάδα από την άλλη (τουλάχιστον οι πολιτικές δυνάμεις που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή κατεύθυνση της χώρας και στην παραμονή της στην Ευρωζώνη), είναι ανάγκη να αρχίσουν μια ειλικρινή διαπραγμάτευση για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας. Μια διαπραγμάτευση, που αντίθετα με τις μέχρι σήμερα άτολμες, άστοχες και τελικά λανθασμένες λύσεις, θα μπορέσει να δώσει απάντηση τόσο για το πρόβλημα της Ελλάδας, όσο και θα καταφέρει να ανοίξει έναν δρόμο για την λύση γενικότερα του συνολικού προβλήματος των χωρών του νότου αλλά και να δρομολογήσει εξελίξεις για μια σειρά θεσμικά ζητήματα με κυρίαρχο αυτό της πολιτικής – οικονομικής ενοποίησης ή όχι της Ευρωζώνης. Τα ζητήματα αυτά είναι προαπαιτούμενα της διατήρησης της ζώνης του ευρώ και του κοινού νομίσματος, αλλά και προϋποθέσεις για την συνολική απάντηση της ενωμένης Ευρώπης στις προκλήσεις ενός δύσκολου και ανταγωνιστικού οικονομικού αύριο.

Θα έπρεπε λοιπόν ήδη με επικεφαλής φυσικά τον πρωθυπουργό και όλους τους υπόλοιπους (του κ. Τσίπρα μη εξαιρουμένου), να βάζουν «πλάτη», να ετοιμαζόμαστε ήδη για μια τέτοια θυελλώδη διαπραγμάτευση, κατά την οποία τα πιστόλια πάνω στο τραπέζι θα είναι γεμάτα και το PLAN B θα έχει σχεδιαστεί μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια. Ότι χρόνος ήταν να κερδηθεί, κερδήθηκε και μάλλον σπαταλήθηκε στην προσπάθεια να διασωθεί το πελατειακό κράτος και να μην πειραχθούν οι «εκλεκτοί» διαπλεκόμενοι φοροφυγάδες και τα δισεκατομμύρια που «πέταξαν» στα πιο εύκρατα κλίματα μακρινών παραδείσων. Τώρα πια, ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την ελληνική κοινωνία. Αν δεν παρθούν επειγόντως σκληρές και επώδυνες αποφάσεις είτε μέσα στην Ευρωζώνη είτε στην χώρα μας, η καταστροφή που ήδη συντελείται μερικώς, θα ολοκληρωθεί, με απρόβλεπτες συνέπειες για όλους, ακόμη και για αυτούς που «αισθάνονται» προς το παρόν ασφαλείς. Και ευτυχώς ή δυστυχώς, η καταστροφή αυτή δεν αφορά μονάχα την Ελλάδα αλλά «ακουμπά» ήδη σχεδόν το σύνολο των χωρών της Ευρωζώνης. Αν νομίζουν οι εταίροι μας (λέγε με Γερμανία) πως με αυτό το μίγμα πολιτικής και οικονομικής ατολμίας θα αντιμετωπίσουν την υπονόμευση των παμπόνηρων Αγγλοσαξόνων ή την επιθετικότητα των φορτσάτων Κινέζων – Ινδών – Βραζιλιάνων και άλλων εξωτικών πτηνών της παγκόσμιας αγοράς, απατώνται πλάνην οικτράν.

Όπως φαίνεται θα πρόκειται για μια διαπραγμάτευση δίχως αύριο. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν τόσο οι εταίροι μας στην Ευρώπη όσο και οι πολίτες εντός της χώρας. Θα πρέπει ακόμη να το κατανοήσουν και να το συνομολογήσουν η συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων και των Πολιτικών μας. Ακόμη και αν χρειαστεί να βάλουν πολύ νερό στο ιδεολογικό και πολιτικό τους κρασάκι.

Αν δε, ο μη γένοιτο, τούτη η άγρια διαπραγμάτευση αποτύχει, τότε δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο! Η χώρα θα πρέπει να τραβήξει τον δικό της δρόμο, όπως μπορεί και με όσα μέσα είναι δυνατόν να εξασφαλίσει.

Οι γάτες είναι συνήθως ζώα δειλά και μυγιάγγιχτα. Τρομάζουν εύκολα και φεύγουν πάντα μπροστά στον παραμικρό κίνδυνο. Άμα όμως τις στριμώξεις, τότε βγάζουν νύχια, δείχνουν δόντια, κλείνουν τα μάτια και ορμούν επάνω σου να σε ξεσχίσουν. Η Ελλάδα, έπαιξε αρκετό καιρό την γατούλα που φοβάται, την γατούλα που τρίβεται στα μπατζάκια του «αφεντικού» και γουργουρίζει για την επόμενη δόση της. Όσο κακομαθημένη κι αν ήταν αυτή η γατούλα, φαίνεται πως έχει μάθει πια να τρώει και μπαγιάτικα, βρώμικα ψαροκόκαλα. Κατάφερε λίγο-λίγο να ξεσυνηθίσει τις γκουρμέ γατοτροφές και να την βγάζει με αποφάγια. Παρακάτω δεν πάει, θα ψοφήσει. Αν επιμένουν οι εταίροι μας να μας στριμώχνουν στην γωνία, τότε η ναζιάρα και κακομαθημένη Ελλάδα μπορεί να βγάλει νύχια και να τους «κατεβάσει» την μόστρα.

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα τόσο για την χώρα μας όσο και για τους Ευρωπαίους εταίρους μας, που θα συναντηθούν στα μαρμαρένια αλώνια...
Posted: 26 Jun 2013 07:45 AM PDT
Tου Σταύρου Καρκαλέτση*

Μετά τον οικονομικό Αρμαγγεδώνα και την εισβολή της τρόικας –και όσων είναι πίσω της- στην Κύπρο, έχουμε με ξεκάθαρο πλέον τρόπο την εμπλοκή των Αγγλοαμερικανών, σε πορεία προετοιμασίας και διαμόρφωσης συνθηκών νέας προσπάθειας λύσης στο κυπριακό.
Στόχος: Μέχρι το τέλος του 2013 η Κύπρος να έχει συνθηκολογήσει και πολιτικά, οδηγούμενη κακήν κακώς σε ένα αεθνικό προτεκτοράτο νεοαποικιακής μορφής, πλήρως ελεγχόμενο και καθυποταγμένο. Ο γενικός σχεδιασμός: Το περίφημο πιά δείπνο Αναστασιάδη-Έρογλου, θα ακολουθήσει οδικός χάρτης (άνευ δυνατοτήτων παρέκκλισης), τον Σεπτέμβριο θα έχουν ορισμό ειδικού διαμεσολαβητή, και στις αρχές Οκτωβρίου θα οδηγηθούμε (ή ορθότερα: συρθούμε) στην τελική διάσκεψη και διαπραγμάτευση, μέσα από την οποία θα διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και θα προκύψει το νέο, εκ παρθενογεννέσεως, σαθρό κατασκεύασμα που θα σημάνει και την αρχή του τέλους του Κυπριακού Ελληνισμού.

Σε αυτό το εγχείρημα, που αυτή την φορά δεν ''επιτρέπεται'' να αποτύχει, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να έχουν παραχωρήσει την πρωτοβουλία των σχεδιασμών στη Μεγ. Βρετανία, ενώ η Ουάσινγκτον θα ασκεί ένα είδος υψηλής εποπτείας. Και βεβαίως, τώρα λαμβάνονται μέτρα-ασφαλιστικές δικλείδες προς διασφάλιση του αποτελέσματος, με πρώτο την απόρριψη δημοψηφίσματος.
Το timing κρίνεται ιδανικό. Το 2004 και ο Τάσσος Παπαδόπουλος αποτελούν παρελθόν, τώρα υπάρχει Αναστασιάδης και ''ευελιξία''. Μπορεί ο πρόεδρος της Κύπρου να λέει διάφορα (αποδέσμευση Λευκωσίας από παραχωρήσεις Χριστόφια πχ), όμως με την μνημονιακή επίθεση που υπέστη η Κύπρος, ο ίδιος απέδειξε πως στερείται αξιοπιστίας. Θυμίζουμε τα όσα έλεγε και προσυπέγραφε περί μη κουρέματος, τον συνειδητό τορπιλισμό κάθε προσέγγισης με τη Μόσχα (ή και την Κίνα) προς εξασφάλιση στήριξης εκείνες τις κρίσιμες ώρες, τη γενικότερη στροφή που θέλει ο ίδιος να κάνει στην κυπριακή εξωτερική πολιτική, όπως την ένταξη στο ΝΑΤΟ, με όλα τα συν και πλην που αυτό συνεπάγεται.

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΩΝ
-Ελλάδα και Κύπρος είναι ως γνωστόν γονατισμένες, οικονομικά, πολιτικά, και –ας πούμε επιτέλους αλήθειες- και αμυντικά. Η αποτροπή σε επίπεδο στρατιωτικών συσχετισμών βαίνει μειούμενη και τα πράγματα είναι άσχημα. Εκτιμούμε πως ακριβώς λόγω της συνολικής αδυναμίας Ελλάδας και Κύπρου, είναι η χειρότερη δυνατή στιγμή για να συρθούμε σε διαπραγματεύσεις προς λύση. Το αποτέλεσμα είναι προδικασμένο και θα πρόκειται για λύση-διάλυση του κυπριακού κράτους, του δεύτερου ελληνικού κράτους. Ο υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Έρικ Ρούμπιν, αναφερόμενος στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Κύπρο, δήλωσε πως παρατήρησε ''σημαντικές αλλαγές, σε σχέση με την προηγούμενή του επίσκεψη, λόγω των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης''. Πόσο πιο σαφής να γίνει; Είναι εξαιρετικά δύσκολο για Σαμαρά-Αναστασιάδη να αποφύγουν την πορεία αυτή, όμως μήπως θα άξιζε το ρίσκο; Άποψή μας: Οι ίδιοι θεωρούν πως δεν μπορούν, και με άλλοθι αυτό εξυπηρετείται το ''δεν θέλω'' τους. Ούτε θέλουν ούτε μπορούν να προτάξουν αντιστάσεις. Κι αυτό κάνει τα πράγματα ακόμη πιο μαύρα. Και εδώ, ο Ρούμπιν τα είπε όλα, σημειώνοντας ότι οι ΗΠΑ έχουν εντυπωσιαστεί από τη νέα κυβέρνηση Αναστασιάδη: ''Ο πρόεδρος της Κύπρου και οι συνεργάτες του είναι όχι απλώς ταλαντούχοι και έμπειροι, αλλά και αποφασισμένοι να αλλάξουν σελίδα''.

-Στην Τουρκία που ταλανίζεται από τις γνωστές εσωτερικές συγκρούσεις, υπάρχει κλίμα συγκρατημένης αισιοδοξίας. Φαίνεται πως στην πρόσφατη επίσκεψη Ερντογάν στην Ουάσιγκτον, ο Τούρκος πρωθυπουργός απέσπασε μια κατανόηση από τις ΗΠΑ (πχ κατανόηση, όπως διέρρευσαν κύκλοι του State Department, στο θέμα των εποίκων, παραπέμποντας, μάλιστα, στην …Τουρκία για τη λύση του). Ο τουρκικός τύπος χαρακτηρίζει ''ευκαιρία'' την παρουσία Αναστασιάδη τον προεδρικό θώκο και στην Άγκυρα επενδύουν βάσιμα σε λύση σύμφωνα με τους γνωστούς στόχους που διαχρονικά θέτουν. Η πρόταση για τετραμερή διάσκεψη βρίσκεται στο τραπέζι από πλευράς Άγκυρας, ενώ μια από τις βασικές απαιτήσεις των Τούρκων αφορά στο θέμα του κυπριακού φυσικού αερίου και την ''αιχμαλωσία'' του στον Nabucco West. Φυσικά, θα ήταν παράλογη έστω και η παραμικρή συζήτηση από πλευράς Αθήνας και Λευκωσίας περί ενεργειακής εξάρτησης της Κύπρου από την Τουρκία, όμως ούτε για αυτό μπορούμε να είμαστε πλέον βέβαιοι…

-Λονδίνο: Η όλη διαδικασία προς επίλυση του κυπριακού επιδιώκεται να έχει χαρακτήρα εξπρές. Οι κινήσεις επί του παρόντος είναι παρασκηνιακές, και τις κινούν ο πάντα φιλότουρκος ειδικός απεσταλμένος του ΓΓ του ΟΗΕ στην Κύπρο Αλεξάντερ Ντάουνερ και το βρετανικό ΥΠΕΞ, με ανάμειξη προσωπικά και του υπουργού εξωτερικών Ουίλιαμ Χέιγκ. Χέιγκ και Ντάουνερ είναι σε διαρκή επαφή και όταν οι Άγγλοι διατηρούν τον πρώτο λόγο, αυτό που θα πρέπει να αναμένουμε είναι δρομολόγηση ξεκάθαρα φιλοτουρκικής λύσης.

-Στην πλευρά των Αμερικανών (ήταν πρόσφατα στη Λευκωσία ο υφυπουργός εξωτερικών Έρικ Ρούμπιν, όπως προαναφέρθηκε) παρακολουθείται ο βρετανικός σχεδιασμός, υποδεικνύεται όμως ότι δραστικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ θα γίνουν στην τελική –και κρίσιμη- φάση των διαπραγματεύσεων. Τον Σεπτέμβριο η Ουάσινγκτον σχεδιάζει τον ορισμό ειδικού διαπραγματευτή-διαμεσολαβητή, και θέλει να έχει τον πρώτο λόγο στο ποιο πρόσωπο θα είναι αυτό. Για τους Αμερικανούς, σε σχέση και με τις επιδιώξεις τους σε Συρία-Ιράν, το ζητούμενο είναι πώς θα ικανοποιηθεί η Άγκυρα. Και το, ίσως εξ' ίσου σημαντικό, για τις ΗΠΑ: Να κοπεί κάθε σχέση της Κύπρου με τη Ρωσία (άρα: έξωση των Ρώσων από την ανατ. Μεσόγειο), και η λύση να δοθεί μέσα από διαδικασίες κινούμενες στο τρίγωνο Ουάσινγκτον-Λονδίνο-Άγκυρα.

-Η Ρωσία από πλευράς της, μετά τα όσα προηγήθηκαν στους τρεις πρώτους μήνες της διακυβέρνησης Αναστασιάδη, θεωρεί την παρούσα κυβέρνηση στη Λευκωσία τελείως αφερέγγυα και όργανο των δυτικών. Η Μόσχα θα παλέψει βεβαίως να διατηρήσει οικονομικά και λοιπά ερείσματα στην Κύπρο, για πρώτη όμως φορά από ιδρύσεως κυπριακού κράτους έχει να συνδιαλλαγεί με μια καθαρά εχθρική κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που ανατρέπει πάγιες σταθερές δεκαετιών στην εξωτερική πολιτική, δένοντας την Κύπρο στο άρμα της Δύσης και του ΝΑΤΟ, άμεσα ή έμμεσα.

ΤΟ ''ΚΕΡΑΣΑΚΙ'' ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ
Όπως και στο παρελθόν επιχειρήθηκε, θα προταχθεί το ''κερασάκι'' στην (δηλητηριώδη) τούρτα, ώστε να ''τσιμπήσουν'' οι Ελληνοκύπριοι: Επιστροφή της πόλης της Αμμοχώστου, που θα προμηνύει και την επιστροφή 45.000 περίπου Ελλήνων προσφύγων στην πόλη τους, σήμερα πόλη- φάντασμα. Είναι άγνωστο αν θα το δεχθούν οι Τούρκοι (το συζητούν, υπό την αναγνώριση του παράνομου αεροδρομίου Τύμπου, το οποίο όμως σημαίνει και αναγνώριση FIR στο ψευδοκράτος, άρα χωριστή κρατική κυριαρχία και άσκηση αυτής).

Ο Ντάουνερ και οι Άγγλοι ανακινούν ήδη το θέμα της επιστροφής της Αμμοχώστου, με την ελπίδα να καταστεί πιο ελκυστική η όλη διαδικασία ρυμούλκησης των Ελληνοκυπρίων στην διαπραγμάτευση που στήνεται. ''Θέλουμε να ακούσουμε από τους Τούρκους ηγέτες μία πραγματική δέσμευση, ότι η πρόθεσή τους είναι η επιστροφή της Αμμοχώστου. Νομίζω ότι όσο πιο σύντομα γίνει αυτό, τόσο το συντομότερο θα αρχίσει η ανοικοδόμηση της πόλης. Και νομίζω πως αυτό μπορεί να είναι ένα από τα πρώτα θέματα των διαπραγματεύσεων. Όχι απλώς για τις νομικές αρχές και τις επιπτώσεις στους ανθρώπους, αλλά και επειδή είναι κρίσιμο να πιστέψουν οι άνθρωποι πως είναι δυνατό να επιτευχθεί κάτι καλύτερο'', εξηγεί ο Αλεξάντερ Ντάουνερ.

Η Αμμόχωστος είναι η αρχή μιας αλυσίδας από παγίδες, που θα τελειώσει με την έξωθεν επιβολή ''λύσης'', όπου ως τελευταίος (και ασφαλιστικός) κρίκος θα τεθεί η νομιμοποίηση αυτού που ετοιμάζουν, όχι μέσω δημοψηφισμάτων αλλά μέσα από τη Βουλή. Το ΟΧΙ του 76% στο σχέδιο Ανάν, ακόμη στοιχειώνει των ύπνο κάποιων, και τώρα θα λάβουν τα μέτρα τους. Η όλη μεθόδευση για να εγκριθεί η ''λύση'' όχι μέσω του λαού και δημοψηφισμάτων, αλλά από τα κοινοβούλια (Κύπρου και ψευδοκράτους) έχει αναληφθεί εξ' ολοκλήρου από το Λονδίνο. Έτσι, θα έχουμε και την πολυπόθητη σφραγιστική ''νομιμοποίηση'' αυτού που δεν πέρασε το 2004 και επανέρχεται τώρα, ως χειρότερη εκδοχή εκείνου του σχεδίου του Κόφι Ανάν.


ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ (ΑΚΟΜΗ) ΚΑΤΙ;
Με κάποια δόση υπερβολής (ή όχι;), θα μπορούσε να υποστηριχθεί πως τα πράγματα δεν είναι όπως το 1974. Είναι ακόμα πιο άσχημα. Διότι τότε, μέσα από τις στάχτες της συμφοράς, έμεινε το μεγαλύτερο κομμάτι του νησιού υπό τον έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας, και υπήρχε η κρατική οντότητα και το πλαίσιο να συνεχιστεί ο αγώνας. Τώρα, με αυτό που έρχεται, οι Έλληνες της Κύπρου κινδυνεύουν να χάσουν το κράτος τους ολοκληρωτικά και όχι εν μέρει. Και ο επόμενος πρόεδρος της Κύπρου δεν θα παραλάβει κράτος για να διοικήσει, αλλά μια αποικία, αποικία χρέους αλλά και ένα προτεκτοράτο, γεωπολιτικά πλήρως παραδομένο στους διαχρονικούς του εχθρούς: Τούρκους και Άγγλους.

Αυτή τη στιγμή το ΑΚΕΛ και η Αριστερά είναι εκτός. Και με τα τραγικά λάθη της διακυβέρνησης Χριστόφια αμφιβάλλουμε για την δυνατότητά τους να επανέλθουν, έστω και παρεμβατικά. Η κυβέρνηση Αναστασιάδη από την άλλη, είναι γνωστό που αποβλέπει και ποιοί είναι οι προσανατολισμοί της. Είναι μια κυβέρνηση που δύσκολα λέει ΟΧΙ, και δεν έχουμε επάρκεια πεπραγμένων (κάθε άλλο…) για να υποθέσουμε πως θα ορθώσει αντίσταση σε μια κακή, πολύ κακή λύση.

Μένει ο τρίτος και σε διαδικασία μορφοποίησης πόλος, η ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ του Γιώργου Λιλλήκα, ο οποίος έχει επιδοθεί (σε τακτικό επίπεδο) σε εκστρατεία κεφαλαιοποίησης του 25% που έλαβε ως υποψήφιος πρόεδρος. Η ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ προβάλλει ως εθνικό μα και κοινωνικό κίνημα, θεωρεί πως η Κύπρος βρίσκεται πλέον υπό οικονομική κατοχή και ζητά να τεθεί το μνημόνιο σε δημοψήφισμα. Το σημαντικότερο, ως προς το εθνικό θέμα, είναι πως ο Γιώργος Λιλλήκας (για πολλούς, ο επόμενος πρόεδρος της Κύπρου) είναι ο μόνος πολιτικός αυτή την στιγμή που μπορεί να αντισταθεί σε όσα απεργάζονται τα γνωστά κέντρα σε βάρος της Κύπρου: Μια γρήγορη και κακή λύση, υποθηκεύουσα όχι μόνο το φυσικό αέριο ή τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά συνολικά το μέλλον των Ελλήνων της Κύπρου.
Σε αυτά τα πλαίσια, Λιλλήκας και ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ αποκρούουν την όποια εκδοχή λύσης του κυπριακού στη βάση του σχεδίου Ανάν και προχωρούν ρηξικέλευθα, θέτοντας ακόμη και ζήτημα παραμονής βρετανικών βάσεων στην Κύπρο. Τις επόμενες μέρες η ΄΄ΣΥΜΜΑΧΙΑ΄΄ θα καταρτίσει τομείς και επιτροπές, που θα καταρτίσουν ολοκληρωμένες προτάσεις, με πρώτα τα ζητήματα και τις προτεραιότητες για μια νέα, εναλλακτική εξωτερική πολιτική, απαλλαγμένη από τις παθογένειες του παρελθόντος.

Το ζήτημα είναι πως στη Λευκωσία, οι επάλξεις αντίστασης (ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, Εκκλησία, αντικατοχικές οργανώσεις και κινήματα) δεν έχουν την πολυτέλεια του χρόνου. Αυτό το γνωρίζουν όσοι μαγειρεύουν μια λύση εξπρές και για αυτό την επισπεύδουν, ώστε να μην καταστεί συμπαγής και αδιαπέραστος ο, υπό οικοδόμηση τώρα, τοίχος αντίστασης.
Θεωρούμε πως προέχει αυτή τη στιγμή η οικοδόμηση και ανόρθωση ενός πλατιού μετώπου αντίστασης, με τη σύμπραξη και όσων πολιτικών χώρων στην Ελλάδα τάσσονται κατά των μνημονίων αλλά και λύσεων εξάρτησης στα εθνικά θέματα. Μια εναλλακτική που θα μπορούσαν να υιοθετήσουν Αθήνα και Λευκωσία από κοινού (κουραστήκαμε να φωνάζουμε για κοινό σχεδιασμό και δράση, δόγμα ενιαίου ενεργειακού χώρου, πανεθνική διάσκεψη κτλ…) θα ήταν να μεταφερθεί το παιχνίδι έξω από την τετραμερή και την καθοδήγηση του ''διαιτητή που είναι πιασμένος'', δηλαδή των Βρετανών. Γιατί δεν επιδιώκεται μια διεθνής διάσκεψη λύσης του κυπριακού υπό την αιγίδα και στα πλαίσια του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (όπου τα ψηφίσματα είναι υπέρ της Κύπρου) ή μέσω και Βρυξελλών, με ενεργό εμπλοκή της ΕΕ;

Το ότι Ελλάδα και Κύπρος βρίσκονται σε πτώση, δεν σημαίνει πως θα βρούμε στην αδυναμία μας άλλοθι συνθηκολόγησης. Ούτε έχουμε δικαίωμα να τερματίσουμε με την υπογραφή μας μια υπέροχη παρουσία και πορεία Ελλήνων για τρεις χιλιάδες χρόνια στην έπαλξη που λέγεται Κύπρος. Αλλιώς θα στιγματιστούμε από την Ιστορία, ως αυτοί που το αίμα των θυσιών γενεών ηρώων, το σκεπάσαμε με το μελάνι της προδοσίας και της υποταγής…

* Ιστορικός, αμυντικός αναλυτής, πρόεδρος ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.
Το άρθρο δημοσιεύεται στην ''ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ'' που κυκλοφορεί
Posted: 26 Jun 2013 09:51 AM PDT
«Είναι δυνατόν αυτό να χαρακτηρίζεται συνωστισμός; Αστεία πράγματα. Νομίζω ότι η κυρία Ρεπούση μπέρδεψε την Ιστορία με την ιδεολογία» σημείωσε η κ. Αρβελέρ

Σκληρή κριτική στη βουλευτή της ΔΗΜΑΡ Μαρία Ρεπούση άσκησε η βυζαντινολόγος ιστορικός Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, τονίζοντας πως είναι «άλλο να ξέρεις Ιστορία και άλλο να κάνεις ιδεολογία».

«Είναι δυνατόν αυτό να χαρακτηρίζεται συνωστισμός; Αστεία πράγματα. Νομίζω ότι η κυρία Ρεπούση μπέρδεψε την Ιστορία με την Ιδεολογία» σημείωσε χαρακτηριστικά.

Όταν της ζητήθηκε από το δημοσιογράφο Γιώργο Παπαδάκη να διευκρινίσει αν εκτιμά ότι η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ μπερδεύει τους ρόλους της, απάντησε καταφατικά.

Αναφερόμενη στα περί "συνωστισμού" στις αποβάθρες της Σμύρνης που είπε η κ. Ρεπούση, η ιστορικός και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών και του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού σημείωσε πως...

...«αν υπάρχει μια πτώση για την Ελλάδα μετά το 1453, αυτή δεν είναι άλλη από το 1922. Τότε άλλαξε ο ρυθμός του Ελληνισμού».

Πηγή: Βόρεια

Posted: 26 Jun 2013 06:58 AM PDT
Οι υπουργοί των... εφοπλιστών προωθούν στα "μουγκά" την κατάργηση μεγάλου μέρους κρατικών σχολών του εμπορικού ναυτικού και την «αντικατάσταση» τους από ιδιωτικές με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου

Η κυβέρνηση του success story προωθεί εν κρυπτώ εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα το κλείσιμο σημαντικού ποσοστού των κρατικών σχολών του εμπορικού ναυτικού επιχειρώντας να μεταβιβάσει τη ναυτική εκπαίδευση σε ιδιώτες, πάγιο αίτημα των εφοπλιστών εδώ και χρόνια.

Αν και όλα τα μέσα ενημέρωσης σιωπούν γύρω από το θέμα, είναι γεγονός ότι ο κύβος ερρίφθη από την περίφημη συγκυβέρνηση Παπαδήμου, όταν, μέσω ενός πορίσματος που συνέταξε μια ομάδα διορισμένων ειδικών εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ναυτιλίας, παρουσιάστηκε ότι «η ναυτική εκπαίδευση, οι Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ), είναι πέρα για πέρα προβληματική τόσο ως προς την παρεχόμενη εκπαίδευση όσο και στη λειτουργία τους».

Τί κι αν έβγαζαν - εδώ και χρόνια - οι κρατικές ναυτικές σχολές «βαρβάτους καπεταναίους» και τους καλύτερους μηχανικούς του κόσμου, οι οποίοι ως άλλοι πρεσβευτές εκπροσωπούσαν στα πέρατα της γης την Ελλάδα;

Τί κι αν έπαιρναν βραβεία και επαίνους για την ναυτοσύνη τους, αλλά και για την άρτια εκπαίδευση που παρείχαν στους σπουδαστές κατά την τετράχρονη παραμονή τους στις Κρατικές Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού, οι οποίες σημειωτέον εδρεύουν στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην ακριτική Χίο, τις Οινούσες, την Ήπειρο, την Ύδρα, την Κύμη, την Μακεδονία, την Κρήτη και τον Ασπρόπυργο;

Όσο για το κλείσιμο κάποιων από τις οκτώ συνολικά ΑΕΝ (κυρίως των περιφερειακών), τα πορίσματα των ειδικών αποφάνθηκαν ότι όλες μαζί στοιχίζουν περίπου 17.000.000 ευρώ, ενώ για το εκπαιδευτικό έτος 2012 το ταμείο είναι μείον περίπου 4.000.000 ευρώ.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, μας λένε ότι ήρθε η ώρα να τα χαρίσουν και αυτά στους εφοπλιστές και στους κερδοσκόπους της παραπαιδείας. Κοινώς ο κάθε επιχειρηματίας θα μπορεί να πουλάει διπλώματα συλλήβδην, για τα οποία ασκείται έντονη κριτική πως θα «ανταποκρίνονται» σε «φτηνούς και πειθήνιους» χωρίς δικαιώματα ναυτεργάτες.

Πρωτεργάτης της ιδιωτικοποίησης στη ναυτική εκπαίδευση είναι ο λαλίστατος θαμώνας των τηλεοπτικών παραθύρων και νυν Υπουργός Υγείας της ΝΔ και κατά τις πληροφορίες αγαπημένος των εφοπλιστών, Άδωνις Γεωργιάδης όταν στο ελάχιστο διάστημα που τοποθετήθηκε στο υπουργείο εμπορικής ναυτιλίας ως Υφυπουργός βρήκε το χρόνο να ασχοληθεί με τις ακαδημίες. Ο Άδωνις, λοιπόν, μαζί με τον Πειραιώτη Αναπληρωτή Υπουργό Παιδείας Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο επιχειρούν με χειρουργικές δηλώσεις τους να θέσουν το θέμα στο τραπέζι.

Πιο συγκεκριμένα, ο Κ. Αρβανιτόπουλος δήλωσε προσφάτως ότι...

...«η αναβάθμιση της Ναυτικής Εκπαίδευσης είναι κυρίαρχο θέμα, για τη διατήρηση της στρατηγικής θέσης της ελληνικής ναυτιλίας στον κόσμο, για την απασχόληση των ναυτικών και βέβαια για την ανάδειξη του Πειραιά σε κέντρο ναυτιλιακών αποφάσεων», 

...ενώ ο Αδωνις Γεωργιάδης πρόσθεσε: 

«Ο προϋπολογισμός της ναυτικής εκπαίδευσης βαίνει μειούμενος. Προσπαθούμε να βρούμε τον τρόπο, ώστε να παράσχουμε στην ελληνική νεολαία και ναυτιλία την ποιοτικότερη ναυτική εκπαίδευση» και γι' αυτό κατά τον υφυπουργό «εξετάζουμε και τη θεσμοθέτηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης», ενώ συμπλήρωσε ότι «πρόθεσή μας είναι να δίνουν διπλώματα πλοιάρχων και από τις ιδιωτικές σχολές»!

Βέβαια είναι απορίας άξιον από πού προκύπτουν τα νούμερα περί 17 εκατομμυρίων ευρώ, όταν μέχρι σήμερα ουδεμία από αυτές τις σχολές - που το ίδιο το κράτος έχει υποβαθμίσει - τηρούσε ισολογισμούς.

Πάντως σύμφωνα με το ρεπορτάζ προκύπτει ότι ήδη το ίδρυμα Λασκαρίδη έχει ξεκινήσει σεμινάρια σε συνεργασία με ξένα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ενώ δεν αποκλείεται να υπάρξουν και συμπράξεις μεταξύ των Ελλήνων εφοπλιστών προκειμένου να ιδρυθούν σχολές υψηλού κύρους που να εξυπηρετούν τα κοινά τους συμφέροντα.

Μεγάλο ενδιαφέρον δείχνουν εφοπλιστικοί όμιλοι, να επενδύσουν σε ιδιωτικά ιδρύματα που θα παρέχουν ναυτιλιακή εκπαίδευση πανεπιστημιακού επιπέδου. Άλλωστε, πολλές ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες έχουν ιδρύσει στην Κίνα και στις Φιλιππίνες σχολές από τις οποίες αποφοιτούν πλοίαρχοι, μηχανικοί και θαλαμηπόλοι και μεγάλο μέρος από αυτούς τους απορροφούν στα βαπόρια τους.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, η κυβέρνηση επισπεύδει τη διαδικασία έκδοσης πράξης νομοθετικού περιεχομένου, ώστε να ενεργοποιηθούν παλαιότεροι νόμοι που αναφέρονται στην ίδρυση ιδιωτικών σχολών Ναυτικής Επαγγελματικής Κατάρτισης και Επιμόρφωσης (ΝΕΚΕ). Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου που ετοιμάζεται θα ενεργοποιήσει το νόμο 3153/2003 (επί υπουργίας Γιώργου Ανωμερίτη) και το νόμο 4650/2006 (επί υπουργίας Μανώλη Κεφαλογιάννη), και θα έχει ως στόχο τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της ναυτικής εκπαίδευσης, τη δυνατότητα χρησιμοποίησης της τηλεκπαίδευσης, τη δυνατότητα παροχής κατάρτισης και επιμόρφωσης και από ιδιωτικούς φορείς (σχολές ΝΕΚΕ), τη δυνατότητα απόκτησης πτυχίου ΚΕΣΕΝ και από τις ΑΕΝ, ενώ θα ρυθμίζονται και θέματα φοίτησης αλλοδαπών ναυτικών στις ΝΕΚΕ.

Πώς θα γίνει το κόλπο, για να «τρυπώσουν» οι ιδιώτες

Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει αρχικά τη συρρίκνωση των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού προκειμένου μετά να δημιουργηθούν ανάγκες ύπαρξης και ιδιωτικών σχολών. Μάλιστα συζητείται ότι θα παραμείνουν σε λειτουργία οι σχολές του Ασπόπυργου, των Χανίων και της Νέας Μηχανιώνας και να γίνει ενοποίηση των σχολών της Χίου και κατάργηση των σχολών Πρέβεζας, Κύμης, Ύδρας, Αργοστολίου και Σύρου.

Ενδέχεται, και υπό προϋποθέσεις, να διατηρηθεί μόνο η ΑΕΝ Πρέβεζας, για να εξυπηρετηθούν οι σπουδαστές των νησιών του Ιονίου και της Δυτικής Ελλάδας.

Όταν λοιπόν επιτευχθούν οι συγχωνεύσεις και αναζητηθούν λύσεις, για να καλυφθούν τα κενά, θα επιτραπεί – εν χορδαίς κι οργάνοις - η ίδρυση ιδιωτικών ναυτικών σχολών και στα τρία επίπεδα της ναυτικής εκπαίδευσης.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι ήδη στον ιδιωτικό τομέα, υπάρχουν δύο κολέγια που δραστηριοποιούνται στον χώρο της ναυτιλίας:

Το New York College, το οποίο συνεργάζεται με το University Greenwich, ιδιοκτήτης του οποίου είναι ο Ηλίας Φούτσης και Γενικός Διευθυντής σπουδών ο καθηγητής Νίκος Γκουσόπουλος που εντελώς συμπτωματικά (;) συμμετείχε στην επιτροπή που συνέταξε το πόρισμα ότι οι κρατικές σχολές είναι προβληματικές.

Επίσης, λειτουργεί και το BCA, το οποίο συνεργάζεται με το London Metropolitan University και ανήκει στο Βασίλη Δασκαλάκη.

Εξάλλου, σε επίπεδα αντίστοιχα των κρατικών Κέντρων Επιμόρφωσης Εμπορικού Ναυτικού (ΚΕΣΕΝ), των οποίων οι εγκαταστάσεις (τους) είναι στου Ρέντη, λειτουργούν τέσσερις ιδιωτικές σχολές, οι οποίες δίδουν διπλώματα τα οποία όμως δεν αναγνωρίζονται από την Πολιτεία. Οι σχολές αυτές, όπως φημολογείται, θα αναγνωρισθούν σύντομα από το υπουργείο Ναυτιλίας, ώστε να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες.

Οι τέσσερις ιδιωτικές σχολές training είναι η KMC της Πόπης Λυριτζή, η Κόσμος Training του Παναγιώτη Τζωρτζάτου, η Ράνης School και η GMTC του Γιώργου Γιαννόπουλου.

Επίσης, υπάρχει και η σχολή Hellenic Management Centre ICS Creek Branch της Ναταλίας Μαργιώλη Κομνηνού, που παρέχει πιστοποίηση σε ναυλομεσίτες και συνεργάζεται με το Institute of Chartered Shipbrokers.

Στον χώρο της ναυτικής εκπαίδευσης δραστηριοποιείται και το 'Ιδρυμα Ευγενίδη, που σήμερα διευθύνεται από τον εφοπλιστή Λεωνίδα Δημητριάδη Ευγενίδη, το οποίο έχει αναλάβει την προσαρμογή των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και την πιστοποίηση της εγκυρότητάς τους σύμφωνα με τις τροποποιήσεις της διεθνούς σύμβαση STCW, η οποία ορίζει τα ελάχιστα κοινά πρότυπα επίπεδα εκπαίδευσης και πιστοποίησης.

Πηγή: Newsbomb

Posted: 26 Jun 2013 06:35 AM PDT
Μετά από τριάντα χρόνια ακριβώς (1981-2011), ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της φύσης!
 Δειλά και ντροπαλά στην αρχή όπως όλα τα παράνομα ζευγάρια, που στην αρχή χρειάζονται και κάποιον κολλητό μαζί, έτσι για το ''ξεκάρφωμα'', πότε την Παπα-Δήμαινα, πότε τον ανεκδιήγητο Κουρέλη, ξεκίνησε ο έρωτας του αιώνα.

Σήμερα, δύο χρόνια μετά, κι αφού οι ''πομπές'' τους έχουν κάνει τον γύρο της υφηλίου, κι ο κόσμος τόχει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι, δεν χρειάζονται πιά ''μπροστινούς'' και φερετζέδες για να ζήσουν το τρελό τους πάθος!

Κάποιοι λένε ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά είδη, που η μακροχρόνια σχέση μίσους-πάθους τα έφερε κοντά.
Μάλλον όμως πρόκειται για συγγενείς εξ αίματος, που τουλάχιστον ο ένας τους είχε αλλάξει όνομα και τους νόμιζαν για ξένους.

Στο πέρα απ' τον άνθρωπο ζωϊκό βασίλειο, η Φύση επιτρέπει τόσο επιμειξίες όσο και αιμομιξίες.
Το πρόβλημα είναι ότι στο ανθρώπινο είδος (λέμε τώρα!), ό,τι προκύψει από μιά τέτοια ένωση, είτε πρόκειται για επιμειξία, είτε πολύ περισσότερο για αιμομιξία, θα είναι μούλικο!

 Και τον μούλο κανείς δεν τον θέλει.  Όλοι ως μούλο τον αντιμετωπίζουν. Ακόμα κι οι στενοί συγγενείς-ψηφοφόροι.  Πόσο μάλλον οι πιό ξένοι!

Θα σέρνει πάντα τις αμαρτίες των γονιών του στο αίμα του, και θα αναδεικνύει πάντα ό,τι χειρότερο ελάττωμα έχει πάρει απ' τον καθένα τους.

 Είναι σίγουρο ότι οι άνομοι τούτοι εραστές θα περιθωριοποιηθούν και θα αποβληθούν από την κοινωνία. 

 Το δε μούλικό τους θα καταλήξει μετά την ολιγόμηνη ζωή του σε κάποια γυάλα, ως ΕΚΘΕΜΑ ΤΕΡΑΤΟΓΕΝΕΣΗΣ στο μουσείο της Πολιτικής Ιστορίας!

 Το θέμα είναι ότι ως τότε τα ''συνουσιάτικα'' (κατά το γ@@@σιάτικα), θα τα πληρώνει ο λαός!..

Posted: 26 Jun 2013 09:46 AM PDT
Συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις για 13η μέρα...

Για τον κίνδυνο μιας παρατεταμένης περιόδου πολιτικής αστάθειας προειδοποιεί ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Πλάμεν Ορεσχάρσκι, εν μέσω των μαζικών διαδηλώσεων που πραγματοποιούνται στη χώρα εδώ και 13 μέρες.

Χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν και σήμερα έξω από το βουλγαρικό κοινοβούλιο, την ώρα που αναμένονταν να συνεδριάσει η Βουλή, ζητώντας την παραίτηση της κυβέρνησης.

Οι διαδηλωτές ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση «Ας συναντηθούμε να πιούμε ένα φλιτζάνι καφέ μπροστά από το Εθνικό Κοινοβούλιο», η οποία δημοσιεύθηκε σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης.

Αρχικά, οι συμμετέχοντες στη διαμαρτυρία συγκεντρώθηκαν έξω από την πίσω είσοδο του κτηρίου, αλλά σταδιακά άρχισαν να περικυκλώνουν ολόκληρη τη Βουλή.

Φωνάζοντας συνθήματα «Μαφία», «Παραιτηθείτε» και «Σκουπίδια», οι διαδηλωτές αποδοκίμασαν τους βουλευτές που εισέρχονταν στο Κοινοβούλιο.

Η συνεδρίαση της Βουλής αναβλήθηκε λόγω έλλειψης απαρτίας, με τον Βούλγαρο πρωθυπουργό να δηλώνει ότι «το κοινοβούλιο της Βουλγαρίας δεν λειτουργεί και αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα».

«Η Βουλγαρία είναι μια κοινοβουλευτική δημοκρατία, και αν η Εθνική Συνέλευση δεν λειτουργεί, αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Η μεγαλύτερη ανησυχία μου είναι ότι η πολιτική αστάθεια μπορεί να διαρκέσει πολύ», υπογράμμισε.

Σημειώνεται ότι οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν με αφορμή την απόφαση της κυβέρνησης να διορίσει τον Ντελιάν Πέεφσκι, μεγιστάνα των ΜΜΕ, στην ηγεσία της Κρατικής Επιτροπής Εθνικής Ασφάλειας (DANS).

Ωστόσο, ακόμα και μετά την ανάκληση της απόφασης αυτής, οι Βούλγαροι συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους, ζητώντας την παραίτηση της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Πλάμεν Ορεσάρσκι ο οποίος επικρίνεται για σχέσεις με ολιγάρχες και αδιαφανείς πολιτικές, καθώς και τροποποιήσεις στον Εκλογικό Κώδικα.

Sofia News Agency

Πηγή: Βόρεια

Posted: 26 Jun 2013 06:12 AM PDT
Σύριοι ισλαμιστές σκότωσαν καθολικό μοναχό

Μαχητές της συριακής «Jabhat al-Nusra» σκότωσαν τον Φραγκισκανό μοναχό Φρανσουά Μουράτ. Το περιστατικό έλαβε χώρα στις 23 Ιουνίου στη Μονή του Αγίου Αντωνίου της Πάδοβας, στην επαρχία Ιντλίμπ.

Ο αδελφός Μουράτ ζούσε στο μοναστήρι με τέσσερεις καθολικές καλόγριες και άλλους δέκα χριστιανούς. Οι ένοπλοι άρχισαν να λεηλατούν το μοναστήρι και να κακοποιούν τους ανθρώπους. Ο μοναχός προσπάθησε να προασπίσει τους αδελφούς του στην πίστη και οι μαχητές τον εκτέλεσαν.

Δεν είναι το πρώτο έγκλημα που διαπράχθηκε από σύριους μαχητές κατά χριστιανικών ιερών χώρων. Νωρίτερα, στην πόλη Ελ-Κουσέιρ κατέλαβαν ένα αρχαίο μοναστήρι, ανατίναξαν το καμπαναριό και κατέστρεψαν το βωμό και το βαπτιστήριο.

Ξεπέρασαν τους 100.000 οι νεκροί
Ξεπέρασε τους 100.000 ο αριθμός των νεκρών από την έναρξη, τον Μάρτιο του 2011, της λαϊκής εξέγερσης στη Συρία κατά της κυβέρνησης του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μίας ΜΚΟ, τη στιγμή που εμφανίζεται να απειλείται η πολυαναμενόμενη για τον Ιούλιο διεθνής συνδιάσκεψη για τον τερματισμό της σύρραξης.

Χθες, οι ΗΠΑ άφησαν ουσιαστικά να εννοηθεί πως η συνδιάσκεψη, που επονομάζεται 'Γενεύη-2' δεν θα διεξαχθεί τον Ιούλιο, αναβάλλοντας ακόμη περισσότερο τις ελπίδες για μία διπλωματική λύση του προβλήματος.

Από την πλευρά του, κι ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ και του Αραβικού Συνδέσμου για τη Συρία Λακντάρ Μπραχίμι εξέφρασε τις «αμφιβολίες» του για τη διεξαγωγή της συνδιάσκεψης τον Ιούλιο.

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, προσκείμενες στις προετοιμασίες για τη συνδιάσκεψη, Ρώσοι κι Αμερικανοί εξακολουθούν να διχογνωμούν για τη σύσταση της μεταβατικής κυβέρνησης, που σύμφωνα με τα διεθνή σχέδια θα πρέπει να προκύψει από τις διαπραγματεύσεις μεταξύ της αντιπολίτευσης και της κυβέρνησης του Άσαντ.

Οι Αμερικανοί επαναλαμβάνουν πως θα πρέπει να εξαιρεθεί πλήρως ο Άσαντ, ενώ οι Ρώσοι τάσσονται υπέρ της από κοινού συμμετοχής μελών της αντιπολίτευσης και της κυβέρνησης του Σύρου προέδρου, περιλαμβανομένου και του ιδίου. Παρά τις πολλές ώρες που αφιερώθηκαν στη διευθέτηση αυτού του ζητήματος, δεν έχει επιτευχθεί καμία συνεννόηση.

«Η κατάσταση στο πεδίο τω μαχών και το γεγονός ότι η κυβέρνηση αποφεύγει τον οποιονδήποτε διάλογο αποτελούν τα πραγματικά εμπόδια», επεσήμανε ο αναπληρωτής εκπρόσωπος του αμερικανικού ΥΠΕΞ Πάτρικ Βεντρέλ.

Προ δύο εβδομάδων η Ουάσινγκτον είχε ανακοινώσει πως επιθυμεί να προσφέρει «στρατιωτική στήριξη» στις πλευρές που αντιμάχονται τις δυνάμεις του Άσαντ, δείγμα του γεγονότος ότι η κατάσταση κινδυνεύει να διολισθήσει ακόμη περισσότερο στην ένοπλη αντιπαράθεση.

Την 1η και 2α Ιουλίου, οι ΥΠΕΞ της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ και των ΗΠΑ Τζον Κέρι πρόκειται να συζητήσουν για τη συριακή κρίση στο Μπρουνέι, στα περιθώρια περιφερειακής συνόδου.

«Δεν είμαστε σύμφωνοι στα πάντα, όμως οι ΗΠΑ κι η Ρωσία συμφωνούν ως προς το γεγονός ότι η μόνη διέξοδος για τη σύρραξη αυτή περνά από μία πολιτική λύση», πρόσθεσε ο Βεντρέλ.

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΜΚΟ Συριακό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο αριθμός των νεκρών έχει φθάσει τους 100.191, μεταξύ των οποίων 36.661 πολίτες, 18.072 αντάρτες και 25.407 μέλη των κυβερνητικών δυνάμεων.

Παράλληλα, οι συγκρούσεις συνεχίζουν να μαίνονται με σφοδρότητα: σήμερα, η πολεμική αεροπορία των κυβερνητικών δυνάμεων πραγματοποίησε πολλαπλές επιδρομές κατά της Ραστάν, ενός από τα τελευταία ορμητήρια των ανταρτών στην κεντρική επαρχία Χομς. Είναι στην ίδια επαρχία, που ο συριακός στρατός με την συνεπικουρία της σιιτικής οργάνωσης του Λιβάνου Χεζμπολάχ είχε εκπορθήσει στις αρχές Ιουνίου το προπύργιο των ανταρτών στην πόλη Κουσέιρ.
Posted: 26 Jun 2013 06:05 AM PDT

 Συνεχίζεται ο εξευτελισμός του ελληνικού κράτους από μία χούφτα Αλβανών κακοποιών και ίσως παραστρατιωτικών

Γράφει ο Δημήτρης Παπαγεωργίου

Όταν, τρείς μήνες πριν, στις 23 Μαρτίου, μία ομάδα Αλβανών κρατουμένων απέδρασε από τις φυλακές Τρικάλων κανείς δεν φανταζόταν την συνέχεια των γεγονότων. Μία σειρά από δολοφονίες, ληστείες και πάντα αποτυχημένες καταδιώξεις συνέθεσαν την ιστορία του τριμήνου που ακολούθησε.

Μετά την φρικιαστική δολοφονία του αστυνομικού, ακολούθησε και άλλη ένοπλη σύγκρουση μεταξύ της ομάδας των κακοποιών και της ΕΛΑΣ, χωρίς αυτή την φορά να υπάρχουν θύματα σε καμία από τις δύο πλευρές. Όλα ξεκίνησαν λίγο μετά τις 04.00 τα ξημερώματα στην περιοχή Ευπάλιον, στην ορεινή Ναυπακτία. Σύμφωνα με όσα είδαν το φώς της δημοσιότητας οι κακοποιοί μπήκαν σε ένα σπίτι στο χωριό Φιλοθέη από ανασφάλιστη μπαλκονόπορτα και δίχως να τους αντιληφθεί ο ιδιοκτήτης του έκλεψαν τα κλειδιά του αγροτικού του αυτοκινήτου, ενός λευκού Mitsubishi, έβαλαν μπρος και έφυγαν.

Εκείνη την ώρα ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου άκουσε τη μηχανή, βγήκε έξω και είδε τους δραπέτες να διαφεύγουν. Ειδοποίησε αμέσως της αστυνομία και δόθηκε σήμα σε όλα τα μπλόκα που είχαν στηθεί. Λίγη ώρα αργότερα οι κακοποιοί έπεσαν στο μπλόκο στο οποίο συμμετείχαν αστυνομικοί με δύο τζιπάκια της ομάδας ΟΠΚΕ ενώ στην επιχείρηση συμμετείχε και ελεύθερος σκοπευτής. Οι αστυνομικοί έριξαν τον προβολέα στο κλεμμένο αυτοκίνητο και είδαν δύο άτομα στην καμπίνα του οχήματος και τουλάχιστον δύο στην καρότσα. Τότε οι κακοποιοί κατέβηκαν από το αγροτικό με τα καλάσνικοφ στα χέρια. Αστυνομικός πυροβόλησε στον αέρα για εκφοβισμό και τότε οι Αλβανοί δραπέτες των φυλακών Τρικάλων, μπήκαν στο αυτοκίνητο, έκαναν αναστροφή και έφυγαν από το σημείο.

Ουσιαστικά πρόκειται για μία ακόμη "τακτική νίκη" των κακοποιών κατά της ελληνικής αστυνομίας, όσο και εάν κάποια μήντια θέλουν να το παρουσιάσουν αλλιώς. Ο οποιοσδήποτε έχει πάει στρατό γνωρίζει ότι η επιτυχημένη απαγκίστρωση από τις εχθρικές δυνάμεις αποτελεί αν όχι την πιο δύσκολη μία από τις πιο δύσκολες στην εκτέλεση επιχειρήσεις. Και αυτό οι Αλβανοί κακοποιοί το κατάφεραν με τόσο άνεση. Δεν ξέρουμε εάν ήταν στην δικαιοδοσία των εκεί αστυνομικών το να επιλέξουν αν θα τους αφήσουν να φύγουν ή εάν είχαν οδηγίες από πιο ψηλά. Ό,τι και να συνέβη η ουσία είναι ότι οι κακοποιοί τα κατάφεραν ακόμη μία φορά, ακόμη και εάν οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν τον κλοιό να έχει σφίξει ασφυκτικά γύρω τους.

Και τώρα δειλά δειλά άρχισαν πάλι κάποιοι να μιλούν για "στρατιωτική εκπαίδευση" των Αλβανών. Κάτι που πλέον είναι ολοφάνερο. Όπως γράφαμε σε αυτή την εφημερίδα προχθές: "Κάποιοι όμως κάνουν μερικά παραπάνω σενάρια, σχετικά με το πώς καταφέρνουν οι δραπέτες αυτοί να ξεφεύγουν συνεχώς. Σύμφωνα με αυτά, οι συγκεκριμένοι δραπέτες απολαμβάνουν της προστασίας ενός "δικτύου" αλβανών οι οποίοι δραστηριοποιούνται στα πλαίσια ανθελληνικών οργανώσεων, με τελικό στόχο την δημιουργία ενός "αντάρτικου". Και στα πρόσωπα των δραπετών έχουν βρεί "ήρωες".

Τους οποίους έχουν πλαισιώσει και άλλοι Αλβανοί, οι οποίοι ίσως δεν ανήκουν στο κοινό ποινικό δίκαιο αλλά είναι άτομα που έχουν λάβει στρατιωτική εκπαίδευση και ίσως μάλιστα είναι βετεράνοι της "εξέγερσης" των Αλβανών στο Κοσσυφοπέδιο. Και όπως είναι φυσικό, χάρις σε αυτές τις διασυνδέσεις οι δραπέτες όχι μόνο απολαμβάνουν προστασίας επιπέδου VIPS, αλλά και έχουν πρόσβαση σε ό,τι είδους "αγαθά" επιθυμούν, από αυτοκίνητα μέχρι τον βαρύ οπλισμό που χρησιμοποιούν. Η δε όλη εκτέλεση της απόδρασης από τις φυλακές των Τρικάλων, με ομάδες επίθεσης μέσα και έξω από τις φυλακές τείνουν στο να επιβεβαιώνουν αυτά τα σενάρια.

Και η χτεσινή τους επιτυχημένη απαγκίστρωση επιβεβαιώνει για μία ακόμη φορά αυτές τις πληροφορίες. Γιατί και ο πλέον χαζός γνωρίζει ότι για να κάνεις μία τέτοια κίνηση, σημαίνει ότι έχεις και κάποια άλλη ομάδα, η οποία φροντίζει να καλύπτει τις κινήσεις σου και θα επέμβει εάν επιχειρήσουν να σε ακολουθήσουν. Και κατά πάσα πιθανότητα ήταν αυτή η γνώση που έκανε τις αστυνομικές αρχές να μην επιχειρήσουν να καταδιώξουν τους θρασύτατους εγκληματίες.

Κάποιοι είχαν εξαρχής υποψιαστεί το τι έμελλε να ακολουθήσει από τον ίδιο τον τρόπο της απόδρασης. Οι αιχμαλωσίες αστυνομικών που ακολούθησαν, οι ληστείες σε τράπεζες αλλά και τελικά οι δολοφονίες τόσο ενός αστυνομικού όσο και μίας κοπέλας που βρέθηκε στο λάθος σημείο την λάθος στιγμή ήταν η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Θυμίζουμε ότι τότε, στην απόδρασή τους είχαν εξοπλιστεί με τα όπλα που προορίζονταν για την απόδραση του Παναγιώτη Βλαστού. Τότε, από τους πυροβολισμούς τραυματίστηκαν τρεις εξωτερικοί φρουροί.

Τώρα έστειλαν τα ΕΚΑΜ

Πλέον, πάντως, και μετά την δολοφονία του αστυνομικού, στην "μάχη" για την σύλληψη των δραπετών και το σταμάτημα της εγκληματικής τους δράσεις έχουν μπεί οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, τα ΕΚΑΜ, συνεπικουρούμενα από ελικόπτερα τις αστυνομίας. Έχει στηθεί ένα κινηματογραφικού τύπου ανθρωποκυνηγητό.

Όσο οι ώρες όμως περνούν και ακόμη και εάν τελικά πιαστούν – νεκροί ή ζωντανοί – οι Aλβανοί δραπέτες θα έχουν παίξει τον ρόλο που έπρεπε να παίξουν. Δημιούργησαν μία επιτυχία ένα "μονοπάτι" για οιονδήποτε θέλει να εξευτελίσει το ελληνικό κράτος, χρησιμοποιώντας ωμή βία. Και εάν άλλοι Αλβανοί κακοποιοί θεωρούνται "εθνικοί ήρωες" στην χώρα τους, επειδή αντιστέκονται στο "βάναυσο ελληνικό κράτος" φανταστείτε τι έχει να γίνει με τους συγκεκριμένους εάν θεωρηθούν "μάρτυρες". Ενδεχόμενα που δεν ξέρουμε εάν υπάρχει κάποιος στο ελληνικό κράτος να τα λαμβάνει υπόψη του.

Ειδικά όταν γνωρίζουμε ότι ο αριθμός των Αλβανών στην Ελλάδα βρίσκεται πάνω από το 10% του συνολικού πληθυσμού. Και όταν γνωρίζουμε ότι ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός που έχει την υποστήριξη των ΗΠΑ ψάχνει αφορμές για να εκδηλωθεί. Θα πεί κανείς, τι να τους κάνουμε; Να τους αφήσουμε να φύγουν για να μην γίνουν "ήρωες και θύματα"; Φυσικά όχι.

Κανονικά δεν έπρεπε να επιτραπεί να φτάσει η κατάσταση μέχρι εδώ. Οι κύριοι αυτοί δρούσαν με χαρακτηριστική άνεση, ταξιδεύοντας ανά την Ελλάδα. Εξευτελίζοντας στην ουσία την ΕΛΑΣ. Από εδώ και πέρα έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ του κακού και του χειρότερου. Όταν θα έπρεπε να τους έχουν πιάσει δεν το έκαναν. Δεν έστειλαν τότε τα ΕΚΑΜ. Τα στέλνουν τώρα. Τώρα ίσως είναι πολύ αργά!




Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)