23 Ιουν 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους! 22-6-13

Ας μιλήσουμε επιτέλους!

Posted: 22 Jun 2013 01:35 PM PDT
Του Νίκου Ξυδάκη

Στο επίκεντρο της κυβερνητικής κρίσης βρίσκεται αίφνης η ΔΗΜΑΡ, η αποχωρούσα από το τριμερές κυβερνητικό σχήμα. Η Δημοκρατική Αριστερά βάλλεται ως προάγουσα την αστάθεια και υπαναχωρούσα. Είναι όμως έτσι; Αραγε η ΔΗΜΑΡ προκάλεσε το ατύχημα της μαύρης ΕΡΤ; Η ΔΗΜΑΡ συνήψε τα Μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις του 2010-12; Η ΔΗΜΑΡ ολιγώρησε στις μεταρρυθμίσεις και τις τομές της κρίσιμης τριετίας; Η αλήθεια είναι ότι έχει ευθύνη διακυβέρνησης, αλλά μόνο κατά το τελευταίο έτος και μόνο κατά το ποσοστό που της αναλογεί στο τριμερές σχήμα. Η αλήθεια, επίσης, είναι ότι η πολιτική συγκυρία και η εξ αυτής απορρέουσα κυβερνητική πρακτική ανάγκασαν τη ΔΗΜΑΡ να μεταθέσει πολλάκις τις δικές της κόκκινες γραμμές, ιδεολογικές και πολιτικές, αυτές ακριβώς που της προσδίδουν διακριτή φυσιογνωμία, άρα και λόγο ύπαρξης.

 Το σημαντικότερο: ένα χρόνο μετά τον σχηματισμό τρικομματικής κυβέρνησης, ελάχιστες ή καμία από τις 14 συμφωνημένες προγραμματικές δεσμεύσεις έχουν τηρηθεί· όλες σχεδόν έχουν παραβιαστεί. Και βεβαίως, πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, αλλά είναι επίσης η τέχνη της διαχείρισης των συμβολισμών και της διατήρησης ενός ελάχιστου αναγκαίου ηθικού έρματος, και εντέλει η ανάληψη των δικών σου ευθυνών, όχι των αμαρτιών άλλων.

 Ο κ. Κουβέλης διείδε ότι το κόμμα του κινδύνευε να έχει την τύχη του ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη, ο οποίος έσπευσε ασμένως να συμμετάσχει στην κυβέρνηση Παπαδήμου και εν συνεχεία το μεν κόμμα του εξαερώθηκε, τα δε κορυφαία στελέχη του μετεπήδησαν στη Ν.Δ. Το μικρό κεντροαριστερό κόμμα του κ. Φώτη Κουβέλη και των συντρόφων του, κατά πλειοψηφίαν προερχομένων από την αλυσίδα ΚΚΕ εσωτερικού, Ελληνική Αριστερά, Συνασπισμός, είναι μεν ένα κόμμα-λέσχη συστημικών στελεχών, επιρρεπών στον κυβερνητισμό και σε έναν ιδιότυπο μικρομεγαλισμό, αλλά δεν αντέχει απεριόριστες ποσότητες οπορτουνισμού και απεμπόλησης όλων των αρχών και χαρακτηριστικών του σε τόσο βραχύ χρονικό διάστημα. Υπό μία έννοια, η ΔΗΜΑΡ εξάντλησε τα αποθέματα πραγματισμού που την είχαν οδηγήσει σε συμβίωση με ακροδεξιά και φαύλα στοιχεία, υπεύθυνα εκτός των άλλων για τον ιστορικό εκτροχιασμό της χώρας.

 Επιπλέον, ενώπιον των επερχομένων σκληρών μέτρων, αφυπνίστηκε το ένστικτο αυτοσυντήρησης· δεν θα μπορούσαν να τα στηρίξουν ηθικά, η εφαρμογή τους θα τους μετέτρεπε σε πολιτικό ακολούθημα της Ν.Δ. Αφησαν αυτή τη μοίρα ακολουθήματος και αφομοιώσεως στο συγκυβερνών ΠΑΣΟΚ και ελπίζουν εφ' εξής να καρπωθούν τους μετριοπαθείς, πλην νεόπτωχους, ψηφοφόρους του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, πλαγιοκοπώντας το δεξί κέρας του συρριζαϊκού μετώπου. Στο μέτρο που διασκεδαστούν οι εσωτερικές συγκρούσεις, η ΔΗΜΑΡ φαίνεται να αποφεύγει προσώρας το στρατηγικό της αδιέξοδο, με τακτικές απώλειες. Τελικός κριτής για την αποσκίρτηση θα είναι η επόμενη κάλπη.
Posted: 22 Jun 2013 12:29 PM PDT
Και γιατί τα κέρδη της μπορεί να είναι φευγαλέα 

 Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ πρέπει να είναι σε μεγάλα κέφια. Όχι μόνο η γερμανική οικονομία ανέκαμψε από την οικονομική κρίση του 2008-9 –κάτι που αναγέννησε τις εξαγωγικές βιομηχανίες και οδήγησε σε ιστορικά χαμηλά την ανεργία- αλλά το πέτυχε την ώρα που οι περισσότερες άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες ακόμη παραπαίουν. Εκεί που άλλες χώρες βλέπουν μόνο οικονομικές δυσκολίες στο μέλλον τους, η Γερμανία βλέπει μια εισροή εξειδικευμένων μεταναστών, χαμηλό κόστος δανεισμού, έναν εξισορροπημένο προϋπολογισμό και μια αναπτυσσόμενη αγορά ακινήτων. Όλα αυτά είναι ευτύχημα για τη γερμανική οικονομία – και για την Μέρκελ που ετοιμάζεται για την επανεκλογή της τον Σεπτέμβριο.

Η κοινή αντίληψη λέει ότι η επιτυχία της Γερμανίας είναι η δύσκολα αποκτηθείσα ανταμοιβή της για την αυστηρή οικονομική της διαχείριση. Παρά ταύτα, ο δημοσιονομικός συντηρητισμός και οι δομικές μεταρρυθμίσεις δεν είναι υπεύθυνες από μόνες τους για τη βασισμένη στις εξαγωγές ανάπτυξη της Γερμανίας, η οποία είναι εν πολλοίς προϊόν προσαρμογών των εταιρικών και εργασιακών σχέσεων που τόνωσαν τις γερμανικές βιομηχανίες. Η χώρα οφείλει επίσης πολλά για την οικονομική της επανάκαμψη στη συγκεκριμένη δομή της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης όπως και στην εργασιακή και οικονομική κατάπτωση στην οποία οδήγησε η κρίση στην ευρωζώνη. Το ρευστό των μεταναστών και των επενδυτών ρέει στην χώρα από την υπόλοιπη Ευρώπη, προκειμένου να αποφύγουν τις ολέθριες συνθήκες τις οποίες η Μέρκελ και οι τεχνοκράτες της Ε.Ε. βοήθησαν για να δημιουργηθούν μέσω της μονολιθικής προσήλωσής τους στη λιτότητα, τις δομικές μεταρρυθμίσεις και τη σταθεροποίηση των τιμών.
Ο δυναμισμός με τον οποίο η Μέρκελ υποστηρίζει τη λιτότητα είναι ριψοκίνδυνο στοίχημα. Παρ' ότι φαίνεται να λειτουργεί ως πλεονέκτημα για τη Γερμανία, έχει αποτύχει να φέρει την ανόρθωση στην χτυπημένη από την ύφεση Ευρώπη. Αλλά, η Γερμανία έχει να οφεληθεί από μια οικονομικά υγιή Ευρώπη, στην οποία εξάγει περίπου το 40% των προϊόντων της. Ήδη, κατασκευαστές αυτοκινήτων όπως η Daimler και η Volkswagen αρχίζουν να ανησυχούν για τις χαμηλές ευρωπαϊκές πωλήσεις. Μια καταρρέουσα ευρωζώνη, συνεπώς, απειλεί και την ίδια την ύπαρξη της νομισματικής ένωσης και κάνει τη γερμανική οικονομία να εξαρτάται σε επικίνδυνο βαθμό από την ζήτηση σε αναδυόμενες οικονομίες. Η μεγαλύτερη αναγνώριση αυτών των αδυναμιών – και των τρόπων μέσω των οποίων η γερμανική οικονομία επωφελήθηκε από το status quo- θα έπρεπε να στρέψει τους διστακτικούς Γερμανούς πολιτικούς από την οδό της λιτότητας σε εκείνη που ευνοεί τις πολιτικές ανάπτυξης για την υπόλοιπη Ευρώπη.
ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑ
Οι απαντήσεις ως προς το γιατί η γερμανική οικονομία προκόβει ενώ οι άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες δίνουν αγώνα για να υπάρχουν, συχνά καταδεικνύουν το επιτυχημένο σφίξιμο του ζωναριού και την κυβερνητική πολιτική της προηγούμενης δεκαετίας. Οι μεταρρυθμίσεις Hartz στις αρχές της δεκαετίας του 2000 – μια δέσμη μέτρων στο κράτος πρόνοιας και στην αγορά εργασίας που μείωσαν τα επιδόματα και έκαναν ευκολότερο στις επιχειρήσεις να έχουν λιγότερο προστατευμένες θέσεις εργασίας, συχνά δε μερικής απασχόλησης και κακοπληρωμένες – θεωρούνται ότι μείωσαν τα εργασιακά κόστη και ότι ενθάρρυναν περισσότερους ανθρώπους να βρουν δουλειά. Εν τω μεταξύ, η δημοσιονομική υπευθυνότητα, την οποία επιτάσσει το γερμανικό σύνταγμα, υποτίθεται ότι εγγυήθηκε τις ισχυρές οικονομικές επιδόσεις της Γερμανίας. Με τη σειρά τους, οι Γερμανοί πολιτικοί διακήρυτταν ότι η λιτότητα και οι δομικές αλλαγές στην αγορά εργασίας πρέπει να είναι το πρότυπο για τις άλλες χώρες της Ευρώπης που επιδιώκουν να ευνοήσουν την ανταγωνιστικότητα, να τονώσουν την ανάπτυξη και να ενισχύσουν την απασχόληση.
Παρά ταύτα, οι βαθύτερες αιτίες της γερμανικής οικονομικής αναγέννησης και της συνεχιζόμενης επιτυχίας δεν ήταν πρωτίστως οι αλλαγές στην αγορά εργασίας ή ο δημοσιονομικός συντηρητισμός αλλά οι προσαρμογές μιας δεκαετίας στις επιχειρήσεις και στις εργασιακές σχέσεις που συνδυάστηκαν με τη θέση της Γερμανίας στη νομισματική ένωση. Πολύ πριν τις μεταρρυθμίσεις Hartz, οι γερμανικές εταιρίες μεταποίησης, αντιμέτωπες με την αυξανόμενο παγκόσμιο ανταγωνισμό, άρχισαν να επιβάλλουν περικοπές μισθών και να τροποποιούν τις ώρες εργασίας και τις αμοιβές, ενώ παρείχαν εργασιακή ασφάλεια στους εξειδικευμένους εγαζόμενους. Με την απρόθυμη συναίνεση των συνδικαλιστικών ενώσεων, οι εταιρίες διαμόρφωσαν μια σειρά από ευέλικτα εργαλεία [1] που τους επέτρεπαν να τροποποιούν τις ώρες εργασίας με βάση τις οικονομικές τους ανάγκες αντί να θέτουν σε κίνδυνο την εργασιακή ασφάλεια των εργαζομένων τους. Και μπορούσαν τώρα να προστατεύουν τις επενδύσεις τους σε εξειδικευμένους εργαζόμενους –περικόπτοντας προσωρινά μισθούς και ώρες, για παράδειγμα- αντί να μειώνουν τον αριθμό των εργαζομένων όταν έπεφτε η παραγωγή. Οι νεωτερισμοί αυτοί αύξησαν την παραγωγικότητα, μείωσαν τα κόστη, έδωσαν στις εταιρίες χώρο για να ελιχθούν κατά τη διάρκεια της πρόσφατης κρίσης, και γενικώς, ενδυνάμωσαν τις γερμανικές βιομηχανίες που για ακόμη μια φορά έγιναν αντικείμενο θαυμασμού ανά τον κόσμο.
Επιπροσθέτως, η Γερμανία κατέστη ικανή να χρησιμοποιήσει τη θέση της μέσα στη νομισματική ένωση για να ωθήσει τις εξαγωγές της. Με δεδομένους τους πολύ καλά συντονισμένους θεσμούς συλλογικών διαπραγματεύσεων που διαθέτει, η Γερμανία είχε ήδη σαφές προβάδισμα έναντι των άλλων ευρωπαϊκών κρατών ως προς την περικοπή των μισθών στον τομέα των βιομηχανιών. Αυτή η μορφή εσωτερικής υποτίμησης – κάτι ανάλογο με τη νομισματική υποτίμηση που βασίζεται στη μείωση των μισθών- έδωσε τη δυνατότητα μιας εξαγωγικής έκρηξης κι έκανε τη γερμανική οικονομία περισσότερο ανταγωνιστική από άλλες χώρες της ευρωζώνης. Ένα σχετικά αδύναμο ευρώ συγκριτικά με αυτό που θα ήταν σε καλύτερους οικονομικούς καιρούς –ή με εκείνο που θα ήταν ένα ισχυρό γερμανικό μάρκο- συνέβαλε περαιτέρω στην υποστήριξη των γερμανικών εξαγωγών. Μια άλλη ευλογία για τους Γερμανούς εξαγωγείς ήταν η γερμανικής έμπνευσης Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με δεδομένο το πάθος της για τον χαμηλό πληθωρισμό και τη σταθεροποίηση των τιμών.
Από κοινού, οι προσαρμογές αυτές στις επιχειρήσεις και στις εργασιακές σχέσεις, και η θέση της Γερμανίας στην ευρωζώνη, μαζί με την αυξανόμενη ζήτηση για υψηλής ποιότητας προϊόντα από αναδυόμενες οικονομίες όπως η Κίνα, έχουν βοηθήσει τη Γερμανία να ενισχύσει τις εξαγωγές της και την απασχόληση. Και παρόλο που οι εξαγωγές διολίσθησαν λίγο τον περασμένο χρόνο, οι εταιρίες εξαγωγών έχουν διατηρήσει τη συνολική ανταγωνιστικότητά τους, όπως επιβεβαιώνει μια πρόσφατη μελέτη [2] του World Economic Forum.
Και η Μέρκελ φαίνεται να διαθέτει και άλλους άσους στο μανίκι της. Ο πρώτος είναι η ακούσια και απρόσμενη έκρηξη στην αγορά ακινήτων, που τροφοδοτείται από την τρέχουσα κρίση στην Ευρώπη. Μέχρι τώρα, η αγορά ακινήτων στη Γερμανία δεν προσείλκυε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των επενδυτών, και οι τιμές των ακινήτων είχαν βαλτώσει τις τελευταίες δεκαετίες. Παρά ταύτα, η κρίση χρέους έχει δώσει κίνητρα για επενδύσεις στο γερμανικό real estate, έναν θεωρούμενο «ασφαλή παράδεισο» για επενδύσεις σε καιρούς οικονομικής αβεβαιότητας και χαμηλών επιτοκίων. Οι Γερμανοί εργαζόμενοι μπορεί να είναι περισσότερο πρόθυμοι να αγοράσουν σπίτια εφόσον κράτησαν τις δουλειές τους στη διάρκεια της κρίσης, μάλιστα έλαβαν και μικρές αυξήσεις. Ο ΟΟΣΑ εκτιμά [3] ότι οι τιμές των ακινήτων αυξήθηκαν κατά 5,4% το 2011 – και κατά πολύ περισσότερο στις μεγάλες πόλεις. Η τάση αυτή μεταφέρθηκε και στην πραγματική οικονομία, με ουσιαστικές αυξήσεις [4] στην οικοδομική δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια (4,4% το 2011 και 4,2% το 2012).
Ο δεύτερος άσος της Μέρκελ είναι ότι το status της Γερμανίας ως ασφαλής παράδεισος έχει ενισχύσει την ικανότητα της χώρας να δανείζεται χρήματα με πολύ χαμηλά επιτόκια (κάποτε και με αρνητικά επιτόκια) κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους. Αναζητώντας ασφαλείς επενδύσεις, οι επενδυτές συρρέουν στην αγορά γερμανικών ομολόγων. Σύμφωνα με το «Ινστιτούτο Kiel για την Παγκόσμια Οικονομία», μια γερμανική δεξαμενή σκέψης, η ανοδική αγορά ομολόγων έχει προσφέρει [5] στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση σχεδόν 80 δισ. ευρώ ανάμεσα στο 2009 και το 2013 (εν συγκρίσει με τα επιτόκια προ κρίσης), τα οποία τώρα – μαζί με τα έσοδα από φόρους που έφθασαν σε ύψη ρεκόρ- συμβάλλουν στην εξισορρόπηση του προϋπολογισμού της Γερμανίας και στη σταθεροποίηση του δημόσιου χρέους της.
Επιπλέον, μετά από μια δεκαετία ελλείψεων σε εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό στον τομέα μεταποίησης της χώρας και μιας γηράσκουσας και συρρικνούμενης κοινωνίας που απειλεί το κράτος πρόνοιας, η κρίση χρέους πυροδότησε μια εισροή εξειδικευμένων μεταναστών από χώρες χτυπημένες από την κρίση – ο τρίτος άσος της Μέρκελ. Αυτή η απότομη άνοδος της μετανάστευσης προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη με δεδομένη τη φήμη της Γερμανίας ως μια χώρα που δεν είναι ιδιαίτερα φιλόξενη στους μετανάστες (το οποίο συνόψισε η Μέρκελ στο σχόλιο της το 2010 ότι η πολυπολιτισμικότητα έχει «εντελώς αποτύχει»). Η Γερμανική Υπηρεσία Στατιστικών εκτιμά ότι το 2012 η καθαρή μετανάστευση ήταν κάπου στις 370 χιλιάδες – αριθμό που είχαμε να τον δούμε εδώ και δύο δεκαετίες. Μετά από οκτώ χρόνια που συστελλόταν, ο πληθυσμός της Γερμανίας αυξάνεται.
ΡΙΨΟΚΙΝΔΥΝΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ
Κοντολογίς, για την ώρα, η Γερμανία απολαμβάνει τα αγαθά όλου του κόσμου – έναν ανταγωνιστικό τομέα μεταποίησης και χαμηλή ανεργία, τα χαμηλότερα δυνατά επιτόκια δανεισμού στις αγορές, έναν όπως φαίνεται εξισορροπημένο προϋπολογισμό, μια αγορά ακινήτων σε έκρηξη κι ένα αυξανόμενο εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό – την ώρα που πολλές άλλες αναπτυγμένες οικονομίες υποφέρουν από μειούμενη ανταγωνιστικότητα και παραπαίουσα ανεργία (Γαλλία), υψηλά κόστη δανεισμού (περιφέρεια της ευρωζώνης), αποτυχία στην εκπλήρωση των δημοσιονομικών στόχων (Γαλλία, Ισπανία), μια αγορά εργασίας που δεν μπορεί να ταιριάξει τα προσόντα με τις ανάγκες (ΗΠΑ), και τις συνέπειες της φούσκας ακινήτων (Ιρλανδία, Ισπανία). Με την εκτόξευση των ποσοστών αποδοχής από τους πολίτες, οι προοπτικές φαίνονται καλές για την Μέρκελ στις προσεχείς εκλογές για την Μπούντεσταγκ, έστω κι αν οι σχολιαστές από όλο το πολιτικό φάσμα (και πολλοί πολίτες της Ε.Ε.) επικρίνουν αγρίως την πλατφόρμα της λιτότητάς της, που έχει διατηρήσει την οικονομική επιτυχία της Γερμανίας – όσο κι αν ήταν με απειλητικό τρόπο.
Το να πειστεί η Μέρκελ για τις ρωγμές στα οικονομικά θεμέλια της Γερμανίας και να στρέψει τη χώρα από την οδό του δημοσιονομικού συντηρητισμού, θα είναι ένα απαιτητικό έργο. Αλλά ένα εξαγωγικό μοντέλο που στηρίζεται υπερβολικά στις αναδυόμενες οικονομίες, την αδύναμη εσωτερική ζήτηση και σε μια περαιτέρω διολισθαίνουσα ευρωζώνη θα μπορούσε να διαλύσει ολόκληρη τη νομισματική ένωση και το γερμανικό «θαύμα». Η άποψη ότι η λιτότητα συνέβαλε στη μεταπολεμική οικονομική επιτυχία της Γερμανίας ευδοκιμεί στη γενικώς αποδεκτή οικονομική σκέψη [6]. Με δεδομένη τη σχετική αντιδημοτικότητα του κακού σχεδίου για το τέλος της λιτότητας που προώθησε ο Πέερ Στάινμπρουκ του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (και ανταγωνιστής της Μέρκελ), η Μέρκελ δεν είναι πιθανό να αλλάξει την πλατφόρμα της λιτότητάς της πριν τις εκλογές, είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό. Ο Στάινμπρουκ έχει μόνο μικρές πιθανότητες να κερδίσει, εντέλει, με δεδομένες τις πολυάριθμες πολιτικές γκάφες του και την αδυναμία του να δώσει μια κεντροαριστερή εναλλακτική λύση για την Ευρώπη και τη Γερμανία.
Ωστόσο, μια στροφή μακριά από τις πολιτικές λιτότητας είναι αναγκαία για να βοηθήσει να αναβιώσει η ευρωζώνη και να δημιουργήσει βιώσιμη ανάπτυξη στην Ευρώπη. Θα δώσει στους Ευρωπαίους ηγέτες περισσότερο χρόνο να επικεντρωθούν στα βαθύτερα προβλήματα της ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένης της πρόκλησης της σύγκλησης πολύ διαφορετικών μοντέλων καπιταλισμού και διαφορετικών επιπέδων ανταγωνιστικότητας. Σημαντικές θεσμικές μεταρρυθμίσεις σε επίπεδο ΕΕ, μεταξύ των οποίων η οικονομική ολοκλήρωση, είτε προς τα εμπρός είτε προς τα πίσω, θα απαιτήσουν εκτεταμένες διαπραγματεύσεις. Οι χώρες που επλήγησαν από την ύφεση πρέπει να βρουν το δικό τους δρόμο προς την αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Όλα αυτά τα βήματα απαιτούν χρόνο, ένα σπάνιο αγαθό δεδομένων των ολέθριων συνθηκών που αντιμετωπίζουν πολλές υπερχρεωμένες χώρες. Μια τέτοια αλλαγή πολιτικής θα συμβάλει στη σταθεροποίηση μιας Ευρώπης που μαστίζεται από κρίση και θα δώσει το στίγμα της Γερμανίας ότι θέλει να διορθώσει τα συστημικά προβλήματα της ηπείρου και όχι μόνο να τα υπερβεί κουτσά-στραβά.
Ο δρόμος της Μέρκελ είναι επισφαλής. Παρά το γεγονός ότι η Γερμανία μπορεί να φαίνεται απομονωμένη από την υπόλοιπη ευρωζώνη, μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει τον εύθραυστο χαρακτήρα αυτού του γίγαντα των εξαγωγών. Η Μέρκελ θα πρέπει να είναι επιφυλακτική. Αν θέλει να κρατήσει το γερμανικό θαύμα ζωντανό, χρειάζεται να βοηθήσει να αναβιώσει η υπόλοιπη Ευρώπη. Η Μέρκελ θα πρέπει να επιτρέψει ελάφρυνση της λιτότητας στην ευρωζώνη και πολιτικές που θα δημιουργούν περισσότερες δαπάνες στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Μια υποτονική γερμανική οικονομία κατά τα τελευταία δύο τρίμηνα και ορισμένες απαισιόδοξες προβλέψεις ανάπτυξης θα πρέπει να είναι τα προειδοποιητικά σημάδια που θα υποχρεώσουν την Μέρκελ να υιοθετήσει αυτές τις αλλαγές. Σε αντίθετη περίπτωση, υπάρχει η πιθανότητα η Γερμανία να επανέλθει σύντομα στις τάξεις των «ασθενών» της Ευρώπης.
Σύνδεσμοι:

[1] http://pas.sagepub.com/content/40/4/549.abstract

[2] http://www3.weforum.org/docs/WEF_GlobalCompetitivenessReport_2012-13.pdf

[3] http://www.oecd-ilibrary.org/economics/house-prices_2074384x-table17

[4] https://www.destatis.de/EN/PressServices/Press/pr/2013/02/PE13_069_441.html

[5] http://www.ifw-kiel.de/media/kiel-institute-focus/2013/kiel-institute-focus-22

[6] http://ecfr.eu/page/-/ECFR49_GERMANY_BRIEF.pdf
Posted: 22 Jun 2013 11:43 AM PDT
Αγκαλιά με όλους τους φανατικούς τουρκόψυχους υπονομευτές της ελληνικής Θράκης για μια ακόμη φορά ο προκλητικός δήμαρχος Τοπείρου Στέλιος Χατζηευαγγέλου!
 
Για τα έργα και τις ημέρες του ελληνόφωνου δημάρχου Τοπείρου Ξάνθης Στέλιου Χατζηευαγγέλου και τις αμφιφανείς σχέσεις του με το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής και τους τουρκόφρονες υποτακτικούς του (χάρη στους οποίους άλλωστε και επανεκλέγεται συνεχώς) δεν είναι λίγες οι φορές που σας έχουμε μιλήσει εδώ στο «Προξενείο-Στοπ».
Επειδή όμως από την τελευταία φορά πέρασε καιρός και για να μη νομίζετε πως έβαλαν σε τίποτε μυαλό όλα αυτά τα οσφυοκαμπτικά δουλικά του Προξενείου, ρίξτε απλώς μια πολύ σύντομη ματιά στο τελευταίο κατόρθωμα του εν λόγω κυρίου. Ο λόγος για τα εγκαίνια της έκθεσης των Μαθημάτων Ραψίματος-Κεντήματος και Χειροτεχνίας (που λειτουργούν υπό την αιγίδα της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης»), τα οποία πραγματοποιήθηκαν στις 9 Ιουνίου στον χωριό Κύρνος του δήμου Τοπείρου. Στα εγκαίνια λοιπόν παραβρέθηκε (και συμμετείχε κανονικότατα) ο δήμαρχος Χατζηευαγγέλου, παρέα με τον Τούρκο πρόξενο Ιλχάν Σενέρ, την επίτιμη πρόεδρο του DEB Ισίκ Σαδήκ (χήρα του Αχμέτ Σαδήκ), τον βοηθό του ψευδομουφτή Ξάνθης Αχμέτ Χράλ, τον – μη χρήζοντα άλλων συστάσεων - Τζεγκίζ Ομέρ, τον πρώην βουλευτή Τσετίν Μάντατζη και πολλά άλλα μπουμπούκια του αυτού φυράματος.

Οπότε τι να πεις περισσότερο! Επειδή έχει πραγματικά μαλλιάσει η γλώσσα μας τόσα χρόνια, προφανώς δεν έχει κανένα νόημα να ξαναμιλήσεις για κωμικοτραγικά δημαρχίδια, που (πιστά προφανώς στην αρχή «πουλάμε και τη μάνα μας για 10 τουρκοψήφους») δεν διστάζουν με την παρουσία τους να νομιμοποιούν παράνομα σωματεία (όπως η ΤΕΞ) και να συναγελάζονται με άτομα που καλλιεργούν ξεκάθαρα υπονομευτικά σχέδια για την ελληνική Θράκη. Ας δούμε λοιπόν απλώς τις φωτογραφίες, με τον λεγάμενο (στην 1η) ανάμεσα στη χήρα του τουρκοπράκτορα Σαδήκ και τον τουρκόψυχο σοσιαλφασίστα Μάντατζη, ενώ βέβαια το μεγάλο αφεντικό (δηλαδή ο τουρκοπρόξενος Σενέρ) είναι στην πρωτοκαθεδρία. Στη 2η φωτογραφία τον βλέπετε τέρμα πάνω, μαζί με τον βοηθό του ψευδομουφτή Ξάνθης Αχμέτ Χραλ και (πάλι) τον Μάντατζη. Στην 3η φωτογραφία, μπορείτε να θαυμάσετε κι εσείς μερικά από τα δείγματα της υψηλής αισθητικής τουρκο-ραπτικής τέχνης του Πολιτιστικού Συλλόγου Κύρνου. Στην 3η περιχαρής κόβει την κορδέλα, εγκαινιάζοντας την τουρκο-έκθεση. Στην 4η τον βλέπετε κάτω από 2 κάδρα, που πολύ απλά απεικονίζουν τον Μουσταφά Κεμάλ στην περιοχή  Κοτζάτεπε, την παραμονή της «Μεγάλης Επίθεσης», η οποία έγινε στις 26/8/1922 κατά του ελληνικού στρατού (!!!). Ε, και όσο για την 5η φωτογραφία, εδώ ο δήμαρχος, αφού τα αποθαύμασε όλα τα παραπάνω κι αυτός, δείχνει πια να απολαμβάνει και παραδοσιακούς τουρκικούς χορούς (κι όταν λέμε τουρκικούς, δεν είναι σχήμα λόγου, εννοούμε κανονικά εισαγόμενους εκ Τουρκίας). Και εμείς απορούμε βέβαια γιατί δεν σηκώθηκε να χορέψει και ο ίδιος! Μα να τους προσβάλει, βρε, έτσι τους ανθρώπους ο…παλιο-ελληναράς; Ντροπή του!
Posted: 22 Jun 2013 11:07 AM PDT
Διαψεύδει ο πρωθυπουργός της Ιορδανίας 

Ο πρωθυπουργός της Ιορδανίας Αμπντάλα Νσουρ διέψευσε σήμερα ότι η CIA σε συνεργασία με τις αμερικανικές ειδικές δυνάμεις εκπαιδεύουν Σύρους αντάρτες στην Ιορδανία, όπως υποστηρίζει δημοσίευμα αμερικανικής εφημερίδας.

«Δε γίνεται καμία εκπαίδευση των δυνάμεων της συριακής αντιπολίτευσης στο έδαφός μας», δήλωσε σε ομάδα δημοσιογράφων ο Ιορδανός πρωθυπουργός.
«Εμείς έχουμε να κάνουμε μόνο με Σύρους που έχουν αναζητήσει καταφύγιο στο έδαφός μας», τόνισε ο Νσουρ, η χώρα του οποίου φιλοξενεί περίπου 500.000 Σύρους πρόσφυγες.

Η εφημερίδα Los Angeles Times έγραψε την Παρασκευή ότι η CIA και οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις εκπαιδεύουν εδώ και μήνες Σύρους αντάρτες στην Ιορδανία και την Τουρκία, πριν ο Λευκός Οίκος ανακοινώσει την πρόθεσή του να αυξήσει τη «στρατιωτική» βοήθεια προς τη συριακή αντιπολίτευση.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, η οποία επικαλείται Αμερικανούς αξιωματούχους και διοικητές της συριακής εξέγερσης, η εκπαίδευση των ανταρτών περιλαμβάνει ασκήσεις με αντιαρματικά και αντιαεροπορικά όπλα.
Η εφημερίδα υποστηρίζει ότι η εκπαίδευση αυτή άρχισε το Νοέμβριο του 2012 σε αμερικανική βάση της νοτιοδυτικής Ιορδανίας.
Posted: 22 Jun 2013 09:10 AM PDT
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Η ταχύτητα καταστροφής του ελληνικού λαού, της οικονομίας, της ηθικο-πνευματικής του κατάστασης, της δημοκρατίας του, των δύο κρατών του (Ελλάδας-Κύπρου) κόβει την ανάσα όποιου την καταλαβαίνει βαθειά.

Αυτό θά 'πρεπε κανονικά να προκαλέσει προ πολλού θυελλώδεις, «επαναστατικές» αντιδράσεις. Αν δεν τόκανε συντρέχουν πολλοί λόγοι, ένας εκ των οποίων είναι ακριβώς η έκταση/βάθος της καταστροφής, η ένταση της απειλής. 
Ενεργοποιούν «σύνδρομο στρουθοκαμήλου», ενδόμυχη άρνηση πραγματικότητας, αυτοπλύση εγκεφάλου κοινής γνώμης και πολιτικών ελίτ.
Ή μπορεί να ενεργοποιήσουν άλλες αντιδράσεις (αναζήτηση μαγικών λύσεων – υδρογονάνθρακες, παροχέτευση εκλυόμενης ενέργειας σε λάθος στόχους – ΑΟΖ ή μετανάστες, χωρίς να υποτιμούμε το μεταναστευτικό, εγκλωβισμός σε εμφύλιες διαμάχες). 
Αυτά ενισχύονται από το ότι τα διανοητικά-πολιτικά εργαλεία μας φτιάχτηκαν σε μια και για μια εποχή σχετικά ακμαίου καπιταλισμού, σχετικά ανεξάρτητων-κυρίαρχων κρατών, όχι του νέου μεταμοντέρνου ολοκληρωτισμού, που καταλαβαίνουμε μόνο εγκεφαλικά, δεν μπορούμε στα αλήθεια να συνειδητοποιήσουμε τι σημαίνει. Επίσης ενισχύονται από πάμπολλους φορείς ξένων συμφερόντων στο σάπιο ελληνικό εποικοδόμημα.

Ο Πούτιν και το Μεγάλο Παιχνίδι

Ελλάδα και Κύπρος δεν είναι μόνο σημεία εκδήλωσης μειζόνων οικονομικών- κοινωνικών κρίσεων, σημεία «συγκέντρωσης» της ευρωπαϊκής κρίσης. Η ελλαδική και κυπριακή κρίση κρύβουν ιστορικής σημασίας, μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι, για το μέλλον της Ευρώπης, τις σχέσεις με τα Ρωσία και τη Μέση Ανατολή

Μείζονος σημασίας είναι η πρόσφατη διπλή εξέλιξη με τα ενεργειακά: πλήρης απομόνωση της Ελλάδας από τη Ρωσία και ταυτόχρονη απόδοση της ελληνικής ενεργειακής υποδομής,εμμέσως πλην σαφώς, σε Τουρκία και Ισραήλ. Η ελληνική ενεργειακή υποδομή πραγματώνει τη γεωπολιτική υπεραξία της Ελλάδας, από τα τελευταία χαρτιά που έχει – ακόμα – να παίξει η χώρα για τη σωτηρία της.

Σύμφωνα με την εκδοχή καλά πληροφορημένων ρωσικών πηγών, και τη μόνη ευλογοφανή από τις υπάρχουσες, όταν ο Πρωθυπουργός επισκέφθηκε τη Μόσχα, ο Πούτιν ήταν σαφής μαζί του: «Καταλαβαίνουμε τις δυσκολίες, τις πιέσεις που φοβάστε και σας ασκούνται, δεν σας παρεξηγούμε αν δεν θέλετε συνεργασία. Αν πάλι θέλετε συνεργασία ελάτε να δούμε τι θα κάνουμε. Αυτό κυρίως που θέλουμε είναι να ξέρουμε τι μας γίνεται και να γίνεται ότι συμφωνούμε».

Για τη Ρωσία η εταιρεία που έχει όντως στρατηγική σημασία είναι η ΔΕΣΦΑ, που ελέγχει τις υποδομές αερίου. Η Μόσχα εκτίμησε ότι η Αθήνα παίζει διπλό παιχνίδι. Της δίνει μια ΔΕΠΑ, χωρίς ιδιαίτερη αξία και με πολλά προβλήματα, εγγυώμενη ταυτόχρονα σε Αμερικανούς και Ισραηλινούς ότι οι δεν θα βάλει πόδι στη ΔΕΣΦΑ. Το ταξίδι του Πρωθυπουργού στο Μπακού ήταν το τελευταίο βήμα που έπεισε το Κρεμλίνο ότι η Αθήνα «την πούλησε» οδηγώντας στην απόφαση Πούτιν να αδειάσει με ωμό τρόπο την ελληνική κυβέρνηση, επιταχύνοντας μια κρίση που κατά βάθος η Μόσχα δεν επιθυμεί, εκτιμώντας και φοβούμενη χαοτική κατάσταση σε Ελλάδα και Ευρώπη προς όφελος των Αγγλοσαξώνων

Το αποτέλεσμα είναι: Αφενός αποκόπτεται η Ελλάδα από ένα κύριο δυνητικό γεωπολιτικό αντιστήριγμα, τη Ρωσία. Αφετέρου περνάει στον έλεγχο του Αζερμπαϊτζάν η ενεργειακή μας υποδομή. Η χώρα αυτή ελέγχεται πρωτευόντως από την Τουρκία, της οποίας συνιστά «στρατηγική προέκταση» και δευτερευόντως από το Ισραήλ, του οποίου είναι βόρεια αιχμή του αντι-ιρανικού δόρατος. Μετά την Τουρκία, είναι η χώρα που διατηρεί τις καλύτερες σχέσεις στον κόσμο, σχεδόν αναγνώρισε την «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου», το «ψευδοκράτος» που δημιούργησε ο τουρκικός στρατός κατοχής.

Την ίδια ώρα που συμβαίνουν αυτά στην Ελλάδα, ο Πρόεδρος τηςΚύπρου, «Υπερεφιάλτης» Νίκος Αναστασιάδης, αφού πρόδωσε, κατέστρεψε οικονομικά και υποδούλωσε δια της Δανειακής το κράτος του, ετοιμάζεται τώρα να το διαλύσει και τυπικά. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες από τη Νέα Υόρκη, έχει διαβιβάσει «ατύπως» και χωρίς ενημέρωση του Εθνικού Συμβουλίου, σειρά ακραία υποχωρητικών προτάσεων προς την άλλη πλευρά.

Ανάγκη διεθνούς κινητοποίησης

Υπάρχει μέσα σε όλη αυτή τη διεθνή μαυρίλα, κάτι πολύ θετικό. Ηδιεθνής κινητοποίηση εναντίον του κλεισίματος της ΕΡΤ. Η κινητοποίηση αυτή είναι πολύ καλό παράδειγμα του τι μπορεί να γίνει αν ξυπνήσουμε, αν ξυπνήσουν δηλαδή οι αντίπαλοι του Μνημονίου στην Ελλάδα. Το ίδιο πούγινε με και για την ΕΡΤ, πρέπει να γίνει για τα ελληνικά νοσοκομεία, τα σχολεία, την οικονομική καταστροφή και το κοινωνικό ολοκαύτωμα, που προκαλεί η πολιτική όχι μόνο της Μέρκελ, αλλά επίσης του ΔΝΤ, των μεγάλων τραπεζών και, εμμέσως, των ΗΠΑ. (Να σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι συνιστά πολύ μεγάλη, δυνητικά θανάσιμη αυταπάτη να θεωρηθούν σύμμαχοι της Ελλάδας ΔΝΤ και ΗΠΑ.)

Πρέπει να τεθεί το ελληνικό στην Ευρώπη και τον κόσμο και να συνδεθεί με μια γνήσια και σοβαρή εναλλακτική για τηνΕυρώπη – η (ορθή) κριτική στη λιτότητα εξαντλεί πλέον τη χρησιμότητά της, δεν επαρκεί, γιατί εδώ μιλάμε όχι για επιλογή πολιτικής εντός πλαισίου, αλλά για την τύχη του πλαισίου, της αστικής δημοκρατίας και των σχέσεων μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών. Η παγκοσμιποίηση απειλεί την ύπαρξη του κράτους-έθνους και της ευρωπαϊκής δημοκρατίας και την επιβίωση του ελληνικού λαού, δεν υποβαθμίζει απλά τις υποκείμενες τάξεις.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πρακτικά και ενεργοποιούνται δύοσχέδια στην Ευρώπη, με κύριο εργαλείο το ελληνικό και κυπριακό μνημόνιο. Το ένα είναι η ολοκλήρωση της θεσμικής μετατροπής της ΕΕ σε δικτατορία του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου υπό γερμανική πρωτοκαθεδρία, αν και δεν είναι καθόλου βέβαιο σε ποιο βαθμό κυβερνά τη Γερμανία η Γερμανία και όχι η Goldman Sachs. Το δεύτερο είναι η διάσπαση της Ευρώπης σε σειρά αλληλοανταγωνιζόμενα και καταστρεφόμενα – με διαφορετικούς ρυθμούς – κράτη, υποχείρια ΗΠΑ και Χρήματος. Γι' αυτό και εκτιμάμε ως πολιτικό λάθος το σύνθημα «συμμαχία του Νότου». Χρειάζεται συμμαχία για μια «κοινωνική, δημοκρατική Ευρώπη, ανεξάρτητηκαι πολυπολική, εναντίον του ΧρηματοπιστωτικούΟλοκληρωτισμού», έστω και αν κυρίως βασιστεί στους Νότιους. Τα γερμανικά συνδικάτα ζητάνε άλλωστε σχέδιο Μάρσαλ και σπανίως κουβεντιάζουμε μαζί τους, με τον Σμιτ ή το γερμανικό παραγωγικό κεφάλαιο. Αντίθετα όλο ειδικοί και αληθινά κίτρινες εφημερίδες της Αγγλοσαξωνίας, όπως οι «Καιροί του Χρήματος» (Financial Times) μας εξηγούν γιατί θα ευημερήσουμε φεύγονταςαπό το ευρώ.

Μόνο τοποθετούμενος κανείς σε τέτοιο, γενικό διεθνές πλαίσιο μπορεί να ασκήσει πραγματικά πολιτική και να δοκιμάσει να αρχίσει τον δύσκολο, «υπέρ πάντων» αγώνα για τη σωτηρία του ελληνικού λαού.

Πηγή «Δρόμος της Αριστεράς»
Posted: 22 Jun 2013 08:15 AM PDT
Το σύστημα ΠΑΣΟΚ επανέρχεται με την προσωπική ευγενική χορηγεία του Σαμαρά

Ο Μητσοτάκης είπε πριν μερικές μέρες πως νόμιζε ότι η πιο δυνατή πράξη του Σαμαρά ήταν το ότι έριξε τον ίδιο, αλλά διαπιστώνει πως έκανε λάθος. Ο τελευταίος είναι ικανός να ρίξει και τον εαυτό του. Εμείς διαπιστώνουμε ότι ο κ. Σαμαράς είναι ικανός και για μια ακόμα πιο δυνατή ενέργεια. Να αναστήσει και να επαναφέρει στην πολιτική σκηνή ένα «πεθαμένο» πολιτικά και τελειωμένο από την κοινωνία ΠΑΣΟΚ. Αυτή για μας, πέρα βέβαια από την έτσι κι αλλιώς συνήθη διάλυση της χώρας, είναι η μεγαλύτερη μέχρι τώρα πολιτική πράξη του. Και έπεται συνέχεια….

Σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν απογειωθεί από τη χαρά τους όλοι μέσα στο ΠΑΣΟΚ από το ανέλπιστο δώρο που τους κάνει ο Σαμαράς. Εκεί που έτρεμαν μήπως βρεθούν ακόμα και εκτός Βουλής και να κινδυνεύουν να κατηγορηθούν για την παράδοση της χώρας στους δανειστές, εκεί ακριβώς ήρθε η ΝΔ και τους δίνει χέρι για να σηκωθούν και να συνεχίσουν το «έργο» τους.

Τα καθεστωτικά ΜΜΕ, που γλιτώνουν προς το παρόν τα συμφέροντά τους, μεταδίδουν ότι ο επικείμενος ανασχηματισμός θα ανακατανείμει και τις υπουργικές καρέκλες μέσα στην κυβέρνηση με αναλογία μεταξύ των δύο κομμάτων 2:1. Εκεί δηλαδή που το ΠΑΣΟΚ ήταν στην κυβέρνηση με 2 υπουργούς, θα βρεθεί να διαθέτει περίπου 15, δηλαδή τη μισή κοινοβουλευτική του ομάδα και συμπρωθυπουργεύοντα τον κ. Βενιζέλο. Χαμένοι θα βγουν και πάλι οι βουλευτές της ΝΔ που μονίμως μένουν στην απέξω. Το "σύστημα ΠΑΣΟΚ" επιστρέφει δικαιωμένο.

Όλα γίνονται για το καλό της χώρας βεβαίως βεβαίως και φυσικά για να μπορέσει να προεδρεύσει ο ήδη πολιτικά "κουρεμένος" κ. Σαμαράς στην ΕΕ το πρώτο εξάμηνο του 2014, που προφανώς είναι και το μεγάλο του όνειρο και μετά να τα παίξει όλα στις εκλογές του Ιουνίου 2014.
Posted: 22 Jun 2013 07:40 AM PDT
Έρχεται η ώρα του προβληματισμού σχετικά με την κατάσταση στην Τουρκία. Μεθυσμένος με τις οικονομικές επιτυχίες και την απολυτοποίηση της προσωπικής εξουσίας του, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχει λησμονήσει ότι η υποστήριξη των μισών ψηφοφόρων στις εκλογές δεν σημαίνει την αγάπη του λαού. Το δεύτερο ημίχρονο δεν ήταν τόσο φιλικό όσο θα ήθελε ο ίδιος.

Φυσικά, στις διαμαρτυρίες συμμετείχαν όχι εκατομμύρια, αλλά οπωσδήποτε εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι μιας δραστήριας μειοψηφίας που καθορίζει το πολιτικό κλίμα οποιασδήποτε χώρας. Με τη μία ή την άλλη μορφή διαδήλωσαν κάτοικοι των μεγαλύτερων πρακτικά πόλεων, και τα πλακάτ «Ερντογάν – παραιτήσου!» και «Ταξίμ αντιστάσου!» ο συντάκτης αυτών των σειρών τα είδε ακόμα και στα βράχια της απόκρημνης περιοχής του βουνών του Πόντου.

Έτσι, λοιπόν προκύπτει το πρώτο συμπέρασμα: η πολιτική ή ακόμη και τα προσωπικά προσόντα του επικεφαλής της κυβέρνησης δεν ικανοποιούν ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας.

Περαιτέρω: έκανε ηχηρή δήλωση της παρουσίας της η νέα μεσαία τάξη της Τουρκίας, της οποίας τα ιδανικά της ζωής δεν συμπίπτουν με την καθιερωμένη πολιτική γραμμή. Οι περισσότεροι από αυτούς που βγήκαν στους δρόμους και τις πλατείες δεκάδων πόλεων, εξέφρασαν την υποστήριξή τους στις διαμαρτυρίες μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα – πρόκειται, κατά κανόνα, για νέους ανθρώπους υψηλής μόρφωσης και επαρκώς ευκατάστατους, που δεν θεωρούν τους εαυτούς τους ως ισλαμιστές ή τούρκους εθνικιστές, ούτε κούρδους αυτονομιστές, ούτε κεμαλιστές. Δεύτερο συμπέρασμα: η πλατεία Ταξίμ ήγειρε αίτημα πολιτικής μορφοποίησης των ιδεών ενός φιλελευθερισμού ευρωπαϊκού τύπου. Οι διαδηλώσεις δεν ανέδειξαν αρχηγούς, αλλά στη χώρα υπάρχουν ηγέτες απολύτως ικανοί να «καβαλήσουν το κύμα» .

Τέλος, υπό το φως των πρόσφατων εξελίξεων έγινε εμφανής η διάσπαση της κυρίαρχης ελίτ, τα συμπτώματα της οποίας συζητούνται στην κοινωνία εδώ και αρκετό καιρό. Οι αυταρχικές μέθοδοι, στις οποίες έχει εθιστεί ο πρωθυπουργός, η απροθυμία του να προβεί σε παραχωρήσεις αρχίζουν να προκαλουν μια αυξανόμενη ανησυχία στο περιβάλλον του. 'Οσο ο πρωθυπουργός επαναλαμβάνει μεγαλόφωνα τα παλιά συνθήματα και τους πολιτικούς του αφορισμούς, οι συνεργάτες του επιτρέπουν στον εαυτό τους να εκδηλώσουν διαφωνίες με τη γραμμή του ηγέτη.

Ο Πρωθυπουργός δηλώνει ότι δεν αναγνωρίζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο διαφωνεί με τις πρακτικές του εναντίον των διαδηλωτών, και ο Πρόεδρος καταγγέλει ότι καταρρέει η διεθνής εικόνα της χώρας. Ο Πρωθυπουργός επιμένει ότι η τρίτη γέφυρα πάνω από τον Βόσπορο είχε το όνομα ενός Σουλτάνου γνωστού ως σφαγέα δεκάδων χιλιάδων Αλεβιτών και ο Πρόεδρος προτείνει να ονομασθεί προς τιμήν ενός από τους ιδεολόγους του τουρκικού Αλεβισμού. Ο Πρωθυπουργός αρνείται να παραδεχθεί ως καταχρηστικά βίαιες τις ενέργειες της αστυνομίας και ο Πρόεδρος απολογείται ενώπιον της κοινωνίας για τις ενέργειες αυτές. Και η όλη υπόθεση δεν είναι μόνο λόγια.

Ο Ερντογάν ζητά να περιμένουν την απόφαση του δικαστηρίου για την τύχη του πάρκου Γκεζί, από το οποίο ξεκίνησαν όλα, δημοτικοί υπάλληλοι φυτεύουν 100 δέντρα στο πάρκο, 2000 τριανταφυλλιές και 202000 «εποχικά λουλούδια» - προφανώς κανείς δεν πρόκειται να το αποψιλώσει και,πολύ περισσότερο, αυτό γίνεται ανοιχτά σαφές στο κοινό .

Φυσικά, το να «θάψει» κανείς τον Ερντογάν ως πολιτικό είναι ακόμη πολύ νωρίς, αλλά ήδη δεν είναι σαφές ποιός θα οδηγήσει το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στις επόμενες εκλογές. Και, τέλος, τί είδους κόμμα θα είναι αυτό - είναι επίσης ασαφές.
Posted: 22 Jun 2013 07:10 AM PDT
Οι γερμανικές αρχές σκοπεύουν να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην αξιολόγηση των προσφύγων από τη Συρία, γράφει σήμερα η εφημερίδα Tagesspiegel.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες της εφημερίδας, προσωρινή άδεια παραμονής στην επικράτεια της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας θα λάβουν περίπου 1600 Σύριοι, οι οποίοι «μπορούν να συνεισφέρουν ιδιαίτερα στην αποκατάσταση της χώρας μετά τη λήξη της σύγκρουσης». Γίνεται λόγος για ανθρώπους με ανώτατη μόρφωση, για παράγοντες των τεχνών και για δημοσιογράφους, καθώς επίσης και για πολιτικούς ακτιβιστές.

Η κυβέρνηση της ΟΔΓ νωρίτερα είχε ανακοινώσει την πρόθεσή της να δεχτεί όχι λιγότερους από 5000 Σύριους πρόσφυγες.
Posted: 22 Jun 2013 06:45 AM PDT
Έχουμε φτάσει στις 22 Ιουνίου και ακόμα δεν έχουν «βγει» και κατά συνέπεια και ανακοινωθεί στους άμεσα ενδιαφερόμενους οι μεταθέσεις των ανωτέρων αξιωματικών των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και των υπαξιωματικών, όπως μας κατήγγειλαν πολλοί από αυτούς.

Και καλά να επρόκειτο μόνο για τα στελέχη θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτοί στρατιωτικοί είναι, «εκπαιδευμένοι» σε τέτοια είναι, αν και κανένας δεν μπορεί να ξεχάσει το περσινό όνειδος του να ανακοινωθούν οι μεταθέσεις – λόγω των διπλών εκλογών – περί τον Αύγουστο.

Όμως δεν είναι έτσι. Άλλο «εκπαίδευση» και άλλο «καψόνι».

Δεν πρέπει να ξεχνούν οι αρμόδιοι ότι πίσω από κάθε στέλεχος, υπάρχει και μία οικογένεια, με παιδιά που υφίσταται και αυτή τα προβλήματα του πατέρα…. Ήδη 20 Ιουνίου και χιλιάδες οικογένειες δεν γνωρίζουν σε ποιο μέρος της Ελλάδος θα μετατεθούν οι στρατιωτικοί-γονείς, πότε θα νοικιάσουν εκεί σπίτια (και με τι ενοίκιο στη μέση της καλοκαιρινής περιόδου, που και πότε θα γραφτούν τα παιδιά στα νέα σχολεία τους κ.λπ.

Μήπως θα πρέπει οι (τύποις) αρμόδιοι να μην καθυστερούν τις υπογραφές που πρέπει να βάλουν;

Αυτές οι υπογραφές «δεν δαγκώνουν».
 Αλλού είναι το πρόβλημα. 

 Λ.Σ.Μ.



Posted: 22 Jun 2013 05:58 AM PDT

Οι εξελίξεις στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας και οι θύελλες που έχουν ξεσπάσει τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνία και λειτουργούν αποδομητικά εμπερικλείοντας τεραστίων διαστάσεων κινδύνους για το σύνολο της χώρας, θα έπρεπε φυσιολογικά να έχουν -προ πολλού καιρού- κατορθώσει να κινήσουν τις διαδικασίες εκείνες που θα διέλυαν οποιαδήποτε κυβέρνηση θα στήριζε τα μνημόνια και τις πολιτικές εξαθλίωσης των πολιτών και έκθεσης κινδύνου της χώρας σε καταστάσεις που απειλούν την γεωγραφική της συνοχή.

Φευ! Τίποτε δεν συνέβη και όπως όλα δείχνουν, τίποτε δεν πρόκειται να συμβεί, επειδή οι αντιπολιτευτικές πολιτικές υπάρχουσες δυνάμεις δεν γίνονται πιστευτές ως προς τις πολιτικές τους προθέσεις και τους ιδεολογικούς τους προσανατολισμούς (και φυσικά λόγω της απίστευτου μεγέθους κυβερνητικής προπαγάνδας και κατασυκοφάντησης μέσω των γνωστών διόδων των ΜΜΕ), με συνέπεια να μην συγκεντρώνουν την εμπιστοσύνη των πολιτών που νιώθουν από την πλευρά τους εγκλωβισμένοι σε ένα πολιτικό αδιέξοδο.

Την ευθύνη, λοιπόν, για την έξοδο από το αδιέξοδο την έχει εκείνος ο πολιτικός χώρος που δεν κατορθώνει να γίνει πιστευτός απέναντι σε μία κυβέρνηση που ουσιαστικά δεν υφίσταται, αφού έχει γίνει πολλάκις αποδεκτό πως λειτουργεί κατόπιν υποδείξεων και έξωθεν εντολών.
Αυτή την κυβέρνηση μία οποιαδήποτε υγιής αντιπολίτευση θα την είχε κονιορτοποιήσει μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Αλλά, για να συμβεί αυτό θα πρέπει να συνεγείρει τους πολίτες, να τους δώσει όραμα και να τους επαναφέρει το αίσθημα ασφάλειας μέσα από ένα εθνικό στρατηγικό σχέδιο. Και αυτό το ολοκληρωμένο εθνικό στρατηγικό σχέδιο, δυστυχώς δεν υφίσταται στο πολιτικό κόμμα που σήμερα φαίνεται να αξιώνει την ανάληψη της επόμενης διακυβέρνησης. Και δεν υφίσταται –κυρίως- στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, όπου μία σειρά από ιδεοληπτικές προσεγγίσεις –απείρου αστειότητας και μέγιστης επικινδυνότητας- κοινό χαρακτηριστικό των οποίων είναι η αποδόμηση οποιουδήποτε χαρακτηριστικού ή έννοιας περικλείει την λέξη «έθνος» (με τα παράγωγά της).

Εάν το ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα που θα προέτασσε την αναγκαιότητα της εθνικής ύπαρξης και συνέχειας της Ελλάδας, της επιβολής αυστηρότατης εθνικής πολιτικής στα θέματα εθνικού ενδιαφέροντος, της αδιαπραγμάτευτης ελληνικής κυριαρχίας σε Αιγαίο, Θράκη, Κεντρική Μακεδονία, Ήπειρο και –φυσικά- στην ΑΟΖ, τότε το ΣΥΡΙΖΑ σήμερα θα στηριζόταν από το 80% του πληθυσμού και θα μπορούσε με απλές – τυπικές διαδικασίες να ανακοινώσει στα κυβερνώντα φληναφήματα μία διορία ελάχιστων ωρών για την άμεση απομάκρυνσή τους από τις θέσεις εξουσίας που σήμερα κατέχουν.

Όμως, το ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε τον διεθνιστικό του ρόλο ως κυρίαρχο ζήτημα της πολιτικής του ύπαρξης και υπόστασης. Ουσιαστικά αδιαφορεί για τα εθνικά θέματα, δεν εναντιώνεται στο μείζον θέμα της λαθρομετανάστευσης που έχει γίνει πηγή ανασφάλειας των πολιτών, ενώ μετεξελίσσεται σε μείζον εθνικό πρόβλημα για την εσωτερική ασφάλεια της χώρας και γενικά δεν κινείται προς την κατεύθυνση δημιουργίας και εφαρμογής μίας πολιτικής που θα λειτουργήσει υπέρ του Έλληνα πολίτη. Οι ατιμώρητες δηλώσεις στελεχών του για τα ελληνοτουρκικά, όπως και η περίφημη (προ ενός έτους) δήλωση του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα ότι είναι διατεθειμένος να φέρει και τις οικογένειες των ήδη υπαρχόντων στην Ελλάδα λαθρομεταναστών, είναι ένα παράδειγμα της οπτικής γωνίας μέσω της οποίας παρακολουθεί και εν γένει αντιλαμβάνεται το ΣΥΡΙΖΑ την Ελλάδα του σήμερα, αγνοώντας πεισματικά πως μία οικονομία μπορεί να διορθωθεί μέσα από κατάλληλες κινήσεις, αλλά μία εθνικά λαβωμένη χώρα μόνο πληρώνοντας με αίμα μπορεί να ανακτήσει χερσαίο ή θαλάσσιο χώρο που έχει απωλέσει…

Γι αυτό το ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσει ποτέ να γίνει κυβερνών κόμμα. Έχει ως στρατηγική του επιλογή την εξυπηρέτηση θεμάτων που δεν εξασφαλίζουν σειρά απαιτητών για την ύπαρξη μίας χώρας. Και ως εκ τούτου, μπορεί να συνεχίσει να παίζει ως «συμπρωταγωνιστής» στο πολιτικό θέατρο σκιών που εξελίσσεται σε μία παραπαίουσα Ελλάδα, αλλά δεν θα μπορέσει ποτέ να αποσπάσει το «χειροκρότημα» και τον έπαινο των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι διαπιστώνουν πως έχουν εγκαταλειφθεί από όλους και από όλα.
Δυστυχώς, το ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί επιλογή εγγύησης για κάτι καλύτερο, αλλά επιλογή συνέχισης με άλλο προσωπείο της ήδη υφιστάμενης κατάστασης. Οι πολιτικές του «στροφές», εξάλλου, έχουν αποδείξει πως αρέσκεται να προσαρμόζεται και όχι να συγκρούεται με εκείνους που –υποτίθεται- ότι καταγγέλλει. Εξάλλου, δεν είναι λίγοι εκείνοι που –δικαίως- ισχυρίζονται ότι το ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήθηκε ως αντιπολιτευτικός πυλώνας για να δοθεί μία εκ του ασφαλούς «πολιτική μάχη» μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το δυστυχέστερο όλων είναι πως οι ισχυρισμοί αυτοί δικαιώνονται ολοένα και περισσότερο, με έναν ΣΥΡΙΖΑ που αρκείται να τους αντιμετωπίζει άλλες φορές με φωνασκίες και άλλοτε με ψιθύρους, ελλείψει ουσιαστικών και ισχυρών πολιτικών επιχειρημάτων.

Στο σημείο που σήμερα βρισκόμαστε ως χώρα, μία στροφή από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ των εθνικών θεμάτων, δυστυχώς δεν θα γινόταν πιστευτή. Κι αυτό, επειδή η πολιτική του ιστορία, λειτουργεί ανάδρομα και απομακρύνει την αλήθεια του πολιτικού του λόγου από την πολιτική του σκοπιμότητα. Κοινώς, το ΣΥΡΙΖΑ βιώνει την μη εμπιστοσύνη του λαού, ο οποίος επιμένει να τον τοποθετεί (μέσα από τις δημοσκοπήσεις τα αποτελέσματα των οποίων προβληματίζουν πολύ σοβαρά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ) σε ποσοστά απίστευτα χαμηλά απέναντι σε μία άθλια κυβέρνηση…
Τις πταίει λοιπόν πέρα από το ΣΥΡΙΖΑ; Ίσως οι πρόσφατες επαφές του Αλέξη Τσίπρα στην Γερμανία και στις ΗΠΑ να λειτούργησαν «όπως έπρεπε» για να δημιουργηθούν οι συνθήκες ενός νέου – επόμενου πρωθυπουργού, αλλά τη στιγμή που οι «σύμμαχοι και εταίροι» θα θελήσουν…

Το καλοκαίρι ήρθε και η πολιτική θερμοκρασία φαίνεται πως θα αυξηθεί κατακόρυφα και θα κάψει πολλούς περισσότερους από την σημερινή κυβέρνηση διαρχίας. Η πολιτική του «ώριμου φρούτου» δεν υποδηλώνει σοφία, αλλά παράξενη αναμονή, μη συμβατή με τις ανάγκες του συνόλου της χώρας. Και αυτή την αναμονή την έχει αντιληφθεί ο πολίτης και γνωρίζει πως ο mr Alexis αναμένει το «σήμα» για να κινηθεί. Μόνο που δεν κοιτάζει προς τον λαό για να πάρει το «σήμα»… Δυστυχώς για τον ίδιο, δυστυχώς για το κόμμα του (όποτε γίνει κι αυτό), δυστυχέστερα όμως για την χώρα, αφού δεν της επιτρέπεται να αναδείξει εκείνον ή εκείνους που θα λειτουργήσουν «υπέρ βωμών και εστιών»… και οδηγείται σε ένα μοναδικού μεγέθους σοκ, τα αποτελέσματα του οποίου θα είναι τραγικά για όλους…

Πηγή GrCitizen
Posted: 22 Jun 2013 05:33 AM PDT

Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

Παρακαλούμε την προσοχή σας:
  • «Αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων, των πολυτεκνικών επιδομάτων, καθώς και των εποχικών επιδομάτων στα επίπεδα που ήταν το 2009. Επίσης, αποκατάσταση των ζημιών που υπέστησαν οι ομολογιούχοι και τα ασφαλιστικά ταμεία».
Αυτό που έγινε ήταν νέα μείωση των συντάξεων, νέο «τσεκούρωμα» των πολυτεκνικών επιδομάτων, περαιτέρω διάλυση των Ταμείων.
  • «Επέκταση του επιδόματος ανεργίας κατά ένα χρόνο ακόμα, στα δύο χρόνια».
Αυτό που έγινε ήταν επέκταση των... ανέργων και ουχί του επιδόματος.
  • «Να μην πέσουν άλλο οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα».
Αυτό που έγινε ήταν νέα μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, με το βασικό μισθό να κατρακυλάει στα 400 ευρώ καθαρά.
  • «Αντικατάσταση του χαρατσιού από νέο διευρυμένο ΕΤΑΚ, υποφερτό για όλους».
Αυτό που έγινε είναι η διατήρηση του χαρατσιού παρά και ενάντια ακόμα και σε δικαστικές αποφάσεις.
  • «Το πλεονάζον προσωπικό από οργανισμούς του Δημοσίου να μην απολύεται, αλλά να μπαίνει σε ειδικό καθεστώς για τρία χρόνια τουλάχιστον».
Αυτό που έγινε είναι να αποφασίζουν και να διατάζουν την εν ριπή οφθαλμού απόλυση χιλιάδων ανθρώπων, όπως έγινε στην ΕΡΤ.
  • «Μέτρα για τους δανειολήπτες».
Αυτό που έγινε είναι να ανακοινώνει πλαγίως ο υφυπουργός Σκορδάς για λογαριασμό των τραπεζιτών τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς των σπιτιών του καταχρεωμένου λαού στις τράπεζες.

Τα όσα διαβάσατε είναι μερικά από τα «18 σημεία της ΝΔ», όπως τα είχε παρουσιάσει ο κ. Σαμαράς. Τα είχε παρουσιάσει και είχε... δεσμευτεί επ' αυτών, προεκλογικά.

Δεδομένων των εξελίξεων, καθώς πολύς λόγος γίνεται για νέες εκλογές και για νέα κυβερνητικά σχήματα, μέσω των οποίων οι φορείς τους θα υπηρετήσουν το λαό με την ίδια ως τώρα αξιοπιστία και συνέπεια, είπαμε να τα θυμηθούμε. Για να ευθυμήσουμε...



Posted: 22 Jun 2013 04:31 AM PDT
Γράφει η Θάλεια Χούντα

Είναι πλέον δεδομένο, ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε την πολιτική που παρουσιάζεται στον κόσμο και την πολιτική που ασκείται στο παρασκήνιο, με εμπλεκόμενα διάφορα πρόσωπα και διαδρομές τα οποία οδηγούν σε χρηματισμό.
Τα σενάρια περί συνομωσιών γνωρίζουν μεγάλη άνθηση και για να είσαι "συνεπής", πρέπει κάποιο να ξέρεις κι εσύ.

Έχουμε "συνομωσία" για την Μνημονιακή εποχή που διανύουμε, τα λάθη που έχουν γίνει, τα λάθη που έχουν αναγνωριστεί και τα λάθη που εν τέλει βιώνει ο πολίτης αυτής της χώρας, με κυριότερο την οικονομική εξαθλίωση.

Έχουμε "συνομωσία" για την προηγούμενη πολιτική περίοδο, όπου από διάφορες δικογραφίες ξετυλίγονται υπόγειες διαδρομές πολλών εκατομμυρίων ευρώ.

Έχουμε "συνομωσία" για τα εθνικά θέματα και την εθνική κυριαρχία, η οποία εκχωρείται μέσω συγκεκριμένων ενεργειών ή μή ενεργειών.

Έχουμε "συνομωσία" για τους υδρογονάνθρακες, την εκμετάλλευσή τους και το ότι μπορούν να μας εντάξουν, σε μία κυριολεκτικά στιγμή, στους οικονομικά ισχυρούς.

Έχουμε "συνομωσία" στο τηλεοπτικό πεδίο, αυτό των εφημερίδων – εντύπων, στους δημοσιογράφους και στους επιχειρηματίες – ιδιοκτήτες.

Τελικά έχουμε "συνομωσία" παντού, την οποία την βιώνουμε και περιμένουμε κάποια στιγμή να αποκαλυφθεί και να την μάθουμε. 
Όταν όμως μαθαίνεις κάτι, θεωρητικά διδάσκεσαι από αυτό και δεν επαναλαμβάνεις τα ίδια λάθη. 
Πόσο το εφαρμόζουμε αυτό στην πράξη; Καθόλου!

Ψηφίζουμε τα ίδια κόμματα, τους ίδιους ανθρώπους για να μας κυβερνήσουν, γινόμαστε μέρος αυτού του «παιχνιδιού» εκούσια τις περισσότερες φορές, αφού αρκεί μία απλή πολιτική υπόσχεση για επίλυση κάποιου θέματός μας – ποιος ενδιαφέρεται για τους άλλους;
Όλοι θέλουμε ανατροπή της εσφαλμένης εφαρμοσμένης πολιτικής, όλοι θέλουμε το Κράτος προνοίας, όλοι θέλουμε την δημόσια διοίκηση να λειτουργεί κατά τις συνταγματικές και νομοθετικές διατάξεις, όλοι θέλουμε κάτι καλύτερο, που μας αξίζει και δικαιούμαστε.
Όμως την ώρα που ψηφίζουμε, ξεχνάμε τα "θέλω" της κοινωνίας και ασχολούμαστε μόνο με τα δικά μας. 
Ατομικά βεβαίως ποτέ δεν έχει επιλυθεί κάτι και δεν έχει εισακουστεί κανένας.
Μόνο οργανωμένες και μαζικές φωνές μπορούν να φέρουν το αποτέλεσμα, αφού φοβίζουν το σύστημα και το οδηγούν στον ορθό κοινωνικό δρόμο.
  • Μήπως τελικά έχουμε μάθει να ζούμε με τον τρόπο αυτό και θέλουμε τις συνομωσίες; Μήπως αναλίσκουμε τις δυνάμεις μας μόνο σε θεωρητικό επίπεδο; 
  • Μήπως δεν ευθύνεται κανένας άλλος παρά μόνο εμείς; 
  • Μήπως μας έχουν δεδομένους και μας προσφέρουν αυτό που περιμένουμε;

Σχόλιο ιστολογίου: Πάγια τακτική εκείνου που δεν έχει επιχειρήματα για να αντιμετωπίσει γεγονότα, είναι να ειρωνευτεί, ελλείψει λογικών επιχειρημάτων. Γνωστή τακτική των παράκεντρων εξουσίας, ιδιαίτερα ανεπτυγμένη εσχάτως και από μαριονέτες του νεοταξισμού...
Posted: 22 Jun 2013 04:10 AM PDT
Αντάρτης του FSA με αντιαρματικό ΠΑΟ των 82mm σε προάστιο της Δαμασκού στις 7 Φεβρουαρίου 2013.

Στελέχη της CIA και των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων εκπαιδεύουν μυστικά αντάρτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) τουλάχιστον από τον περασμένο Νοέμβριο, υποστηρίζει δημοσίευμα των Los Angeles Times.

Οι αντάρτες του FSA εκπαιδεύονται κατά ομάδες των 25 έως 40 ατόμων σε βάσεις στην Τουρκία και στην Ιορδανία ενώ ενισχύονται με οπλισμό ρωσικής προέλευσης. Η εκπαίδευση διαρκεί δύο εβδομάδες με αντικείμενο την εξοικείωση στο χειρισμό αντιαρματικών εκτοξευτών, τυφεκίων PTRS-41 των 14.5 mm και αντιαεροπορικών πυροβόλων Zu-23.

Μέχρι στιγμής έχουν εκπαιδευτεί συνολικά 100 αντάρτες από την Ντέρα και τη Δαμασκό. Ο οπλισμός που παραλαμβάνουν είναι στο σύνολό του ρωσικής προέλευσης και περιλαμβάνει 4 ή 5 αντιαρματικούς εκτοξευτές Konkurs, 18 πυροβόλα ZPU-1 των14,5mm για μεταφορά από αγροτικά οχήματα και 30 αντιαρματικά ΠΑΟ τύπου B-10 των 82mm.

Ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Jay Carney αρνήθηκε να σχολιάσει τις αναφορές των Los Angeles Times όπως επίσης αρνήθηκε να περιγράψει τον οπλισμό που θα μπορούσαν να παράσχουν στους αντάρτες οι ΗΠΑ.



Posted: 22 Jun 2013 03:35 AM PDT

Μετά τον πολύμηνο πολιτικό διασυρμό επέλεξε την διάσωση μέσω της λήθης
Οι εξελίξεις του φθινοπώρου τρόμαξαν τον Κουβέλη, που απομακρύνθηκε τρέχοντας από τους Σαμαρά και Βενιζέλο

Ως κεραυνός εν αιθρία χαρακτηρίστηκε η επιτόπια πολιτική στροφή που έκανε ο αρχηγός της ΔΗΜΑΡ και αυτό-εξοβελίστηκε από το κυβερνητικό σχήμα, αφήνοντας τους Βενιζέλο και  Σαμαρά να συνεχίσουν την εφαρμογή του προγράμματος της τρόικα, η οποία δεν εκπροσωπεί ούτε εξυπηρετεί την χώρα και τα συμφέροντά της.
 
Και όμως, ο Φώτης Κουβέλης, το πρόσωπο του οποίου λοιδωρήθηκε όσο κανενός άλλου, αφού κατόρθωσε να προσφέρει ένα πλαστό αριστερό προσωπείο στην συγκυβέρνηση των τριών, συνυπογράφοντας μάλιστα σωρεία νομοθετημάτων και αποφάσεων που καταστρέφουν το σύνολο της χώρας και ενδεχομένως λίαν συντόμως να αποτελέσουν αιτία για κάποια κοινωνική έκρηξη ή κάποια εθνική καταστροφή, αποφάσισε να αποχωρήσει τώρα και όχι μετά το καλοκαίρι (περίοδος που ως γνωστόν θεωρείται ήρεμη πολιτικά, αφού ο «λαουτζίκος» απολαμβάνει τις ομορφιές της Ελλάδας).

Η συγκεκριμένη κίνηση του κ. Κουβέλη είναι απολύτως στοχευμένη πολιτικά, αφού ο ίδιος και τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ προφανώς θεώρησαν σαν την καταλληλότερη -και με εμφανώς λιγότερο πολιτικό κόστος- στιγμή να εγκαταλείψουν την κυβέρνηση και να «απολαύσουν» τα επερχόμενα αποτελέσματα της τροϊκανής και απολύτου δουλοπρεπούς πολιτικής, από τη θέση της… αντιπολίτευσης. Και είναι γεγονός πως τα γεγονότα που έρχονται καλπάζοντας (οικονομικά μέτρα και εθνικά θέματα) είναι τεράστιου μεγέθους και θα απειλήσουν ευθέως όχι μόνο την περαιτέρω κυβερνητική συνοχή, αλλά και τη συνταγματική νομιμότητα ύπαρξης της ίδιας της κυβέρνησης και όσων την απαρτίζουν.

Ο Φώτης Κουβέλης, λοιπόν, θεώρησε πως πρέπει να τοποθετηθεί πολιτικά και με την ελάχιστη πολιτική φθορά από τώρα, παρά να συμπαρασυρθεί από καταστάσεις που σαφέστατα δεν θα έχει τον έλεγχό τους, αλλά και θα «δέσουν» τον ίδιο και το κόμμα του με μία ολοκληρωτική πολιτική καταστροφή και ενδεχομένως και ποινικές διώξεις, τα οποία αντιμετωπίζουν τόσο ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος (μαζί με τα κόμματά τους).
Η πολιτική κίνηση του Φώτη Κουβέλη θεωρείται «κίνηση ματ», αφού τον επανατοποθετεί (με τις όποιες αμφιβολίες) στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς, ευελπιστώντας πως ο ενδιάμεσος χρόνος θα σταθεί ικανός να ξεχαστεί η γενικότερη συμβολή του στην αύξηση της εξαθλίωσης που σήμερα υφίσταται η χώρα.

Εν κατακλείδι, η αποχώρηση του Φώτη Κουβέλη από το κυβερνητικό σχήμα, είναι μία επιλογή διάσωσης απέναντι στην ιστορία και σηματοδοτεί μία νέα περίοδο σκληρού ροκ τόσο για την Ελληνική οικονομία, όσο και για τα εθνικά θέματα που μέχρι στιγμής έχουν παραμείνει ανέγγιχτα και που θα μπούνε στο τραπέζι μετά τον δεκαπεντάγουστο και σαφέστατα πριν τις γερμανικές εκλογές. Πρόκειται για μία περίοδο που θα κάψει μνημονιακούς πολιτικούς και πολιτικές και θα «αναδείξει» εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που θα έχουν κατορθώσει να τοποθετηθούν εγκαίρως απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις, σε μία προσπάθειά τους να μετέχουν στον επόμενο ή μεθεπόμενο κυβερνητικό σχηματισμό. Και ο Φώτης Κουβέλης αποφάσισε να απομακρυνθεί για να αποφύγει να «καεί» ολοσχερώς.

Οι παραμένοντες στην κυβέρνηση Σαμαράς και Βενιζέλος, ελπίζουν από τώρα πως θα διασωθούν από τους ιδιοκτήτες των γνωστών fax και e-mail μέσω των οποίων υλοποιείται η διακυβέρνηση της Ελλάδας. Κοινώς, ελπίζουν πως θα διασωθούν από τους εντολείς του Βερολίνου, των Βρυξελλών και –φυσικά- του Λευκού Οίκου, αν και -όπως όλα δείχνουν- έχουν ήδη γίνει οι επαφές και οι προεργασίες για την αντικατάστασή τους από νεότερους, προθυμότερους πολιτικούς, που η δίψα τους για την εξουσία είναι πολύ μεγαλύτερη από τον πολιτικό ορίζοντά τους…
Πηγή GrCitizen
Posted: 22 Jun 2013 03:15 AM PDT

Του Νίκου Χρυσικόπουλου

Η σύγχρονη ιστορία του τόπου έχει βρεθεί πολλές φορές αντιμέτωπη με τα αποτελέσματα των ανίερων σχέσεων που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ πολιτικής και οικονομικών συμφερόντων. Ήδη από την μεταπολεμική εποχή και καθώς η Ελλάδα προσπαθούσε να ορθοποδήσει, οι υπόγειοι αυτοί δεσμοί γινόταν όλο και στενότεροι. Πολλά από τα περίφημα επιχειρηματικά τζάκια που ακόμη και σήμερα ασκούν επιρροή στα πράγματα δημιουργήθηκαν τότε, όπως και πολλές από τις πολιτικές φατρίες που καθόρισαν εν πολλοίς το μέλλον του τόπου.

Τη δεκαετία του '70 και πολύ περισσότερο τη δεκαετία του '80, όπως φάνηκε πολλά χρόνια αργότερα, το πλέγμα αυτό των ανίερων σχέσεων έγινε τόσο ισχυρό, ώστε να μπορεί στην πράξη να ανεβάζει και να κατεβάζει κυβερνήσεις. Οι ρομαντικοί ψηφοφόροι που πίστεψαν στο όραμα μιας «Ελλάδας που ανήκει στους Έλληνες» και οι άλλοι που «περίμεναν να γυρίσει και πάλι», προσγειώθηκαν απότομα στην πραγματικότητα που διαμόρφωσε η Τράπεζας Κρήτης, τα γιουγκοσλαβικά καλαμπόκια, τα Τσιμέντα Χαλκίδας, την αγορά του αιώνα, τις προγραμματικές συμβάσεις στις κρατικές τηλεπικοινωνίες και το Ξυστό.

Με την εξαίρεση όμως του αθέατου κόσμου των στρατιωτικών εξοπλισμών, που μόλις σήμερα μέρος του αρχίζει να αποκαλύπτεται, μόνον γύρω από τον τζόγο συγκεντρώθηκαν τόσο μεγάλα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, η ισχύς των οποίων ήταν τέτοια ώστε να καθορίζει τη μοίρα πολιτικών, κομμάτων, επιχειρηματικών ομίλων, των ΜΜΕ, του αθλητισμού και ο,τισήποτε και οποιουδήποτε μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την προώθηση και εξυπηρέτηση συμφερόντων.

Τα γεγονότα της εποχής του 1993 καταδεικνύουν τη δύναμη που αποκτά όποιος ή όποιοι ελέγχουν τον τζόγο. Πρόκειται για μια βιομηχανία όμοια της οποίας δεν υπάρχει, με το κράτος να ελέγχει θεωρητικά τα τυχερά παιχνίδια, να παραχωρεί άδειες και μονοπώλια προκειμένου οι άνθρωποι να ποντάρουν στην εύνοια της θεάς Τύχης. Από την προσδοκία αυτή, κάθε χρόνο της τελευταίας δεκαετίας, ο τζίρος της αγοράς τυχερών παιχνιδιών στην Ελλάδα (νόμιμης και παράνομης) φθάνει, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο, όπως συμβαίνει λόγω ύφεσης τα τελευταία χρόνια, το ποσό των 15 δισ. ευρώ.

Δεν πρόκειται για αριθμούς σε κάποια λογιστική κατάσταση, αλλά για πραγματικό χρήμα, λεφτά που καθημερινά αλλάζουν χέρια, θεωρητικά άμεσα διαθέσιμα και χωρίς τη μεσολάβηση κανενός παρά μόνο όποιου έχει τη νομή τους. Για αυτό και πολλοί επιθυμούν να ελέγξουν το τζόγο, αλλά μόνο όσοι διαθέτουν την απαιτούμενη δύναμη μπορούν να το πράξουν. Και το πολιτικό σύστημα διαθέτει αυτή τη δύναμη.

Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι η περίοδος της μεγάλης ανάπτυξης του ΟΠΑΠ στην Ελλάδα ξεκίνησε αμέσως μετά την κατάρρευση του Χρηματιστηρίου το 1999. Ο τζίρος του «άσημου» κρατικού ΟΠΑΠ της οδού Πειραιώς και του ΠΡΟ-ΠΟ εκτοξεύθηκε από τα 1,7 δις.ευρώ του 2001, στα 5 δις.ευρώ το 2007 και ακόμη και εφέτος, έκτη χρονιά ύφεσης, εκτιμάται ότι οι πωλήσεις του δεν θα υποχωρήσουν κάτω από τα 3,5 δις.ευρώ, με λειτουργικά έξοδα και κόστη που – παρά τις υπερβολές των προηγούμενων ετών – συγκρικά με άλλες δραστηριότητες είναι μηδαμινά.

Γι αυτό το λόγο ο ΟΠΑΠ απέκτησε το προσωνύμιο «η χρυσή αγελάδα του δημοσίου» ή «μηχανή χρήματος» κατ' άλλους, γι αυτό και η κυβέρνηση μόλις πρόσφατα άλλαξε τη φορολογία του ώστε να εισπράττει βρέξει-χιονίσει 350 εκατ.ευρώ, γι' αυτό και όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών επεδίωκαν τον απόλυτο έλεγχο του Οργανισμού. Ο έλεγχος των δρόμων του χρήματος που προέρχονται από τον τζόγο, προσέφερε απίστευτη δύναμη εξουσίας, διαμόρφωνε μέσω του τύπου την κοινή γνώμη, το πολιτικό σκηνικό και οδηγούσε τις εξελίξεις κατά το δοκούν.

Ως αποτέλεσμα, μέσα και δίπλα στον ΟΠΑΠ αναπτύχθηκε ένα σύστημα που πλέον είναι τόσο βαθιά ριζωμένο, ώστε κάθε προσπάθεια να αλλάξουν οι συσχετισμοί δυνάμεων θα προκαλούσε αλυσιδωτές αντιδράσεις. Οι παροικούντες την Ιερουσαλημ, άλλωστε, γνωρίζουν καλά πως η επιμονή της τρόϊκας στην αποκρατικοποίηση του ΟΠΑΠ μόνο τυχαία δεν είναι, ακριβώς για να σπάσουν οι δεσμοί της διαπλοκής μεταξύ της πολιτικής εξουσίας και ενός μέρους του επιχειρηματικού κόσμου. Έτσι φθάσαμε να λάμε ότι ο ΟΠΑΠ μπορεί να ανεβάσει και να κατεβάσει κυβερνήσεις, κάτι που πλέον φαίνεται ξεκάθαρα αν εξετάσει κανείς τους πραγματικούς λόγους που οδήγησαν και προκάλεσαν την πολιτική κρίση των τελευταίων ημερών. Το θέμα είναι, όμως, αν η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία ή ως φάρσα.


Posted: 22 Jun 2013 02:17 AM PDT
Η Ρωσία θα πρέπει να επιστρέψει τα λάφυρα πολέμου που παρουσιάστηκαν σε μια μεγάλη εικαστική-πολιτιστική έκθεση στην Αγία Πετρούπολη, ανέφερε η γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ προς το ρώσο πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν. «Πιστεύουμε ότι αυτά τα εκθέματα θα πρέπει να επιστρέψουν στη Γερμανία», είπε η Μέρκελ κατά τη διάρκεια της κοινής επίσκεψης με τον Πούτιν και των εγκαινίων της έκθεσης που παρουσιάζεται στο περίφημο μουσείο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης.
Η έκθεση, που ονομάζεται «Εποχή του Χαλκού - Ευρώπη χωρίς σύνορα», περιλαμβάνει θησαυρούς από χρυσό που ουσιαστικά αρπάχτηκαν ως λάφυρα από τους σοβιετικούς μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Μέρκελ είπε ότι 600 αντικείμενα που εκτίθενται εκεί ήταν από τη Γερμανία.

Από την πλευρά του ο ρώσος πρόεδρος Πούτιν είπε ότι η έκθεση έδειξε ότι η Γερμανία και η Ρωσία έχουν κοινές ρίζες που χρονολογούνται από την Εποχή του Χαλκού. «Ο μέσος πολίτης δεν ενδιαφέρεται που εκτίθενται αυτά τα αντικείμενα στο Βερολίνο, στην Αγία Πετρούπολη, στην Μόσχα, ή στην Τουρκία », είπε.
Νωρίτερα, ένας εκπρόσωπος της καγκελαρίας είχε δηλώσει ότι η επικεφαλής της γερμανικής κυβέρνησης δεν θα λάμβανε μέρος στην τελετή των εγκαινίων λόγω μιας διαφωνίας που αφορούσε «το πρωτόκολλο». Όμως μετά από μια κοινή συνέντευξη Τύπου η Μέρκελ και ο Πούτιν ανακοίνωσαν ότι οι διαφωνίες που είχαν ανακύψει προηγουμένως διευθετήθηκαν. «Έπειτα από μια συζήτηση μεταξύ του προέδρου και εμού, θα εγκαινιάσουμε την έκθεση», δήλωσε η Μέρκελ.

Σύμφωνα με το πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου οι σοβιετικοί είχαν λεηλατήσει πάνω από 1 εκατ. βιβλία και χιλιάδες αντικείμενα τέχνης. Πολλά από αυτά δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί. Ανάμεσα στα αντικείμενα που εκτίθενται στο Ερμιτάζ είναι και πολλά από τα «τρόπαια» της νίκης του σοβιετικού στρατού, που το Βερολίνο ζητεί να επιστραφούν. Η έκθεση θα ανοίξει για το κοινό αύριο Σάββατο, στην επέτειο της ναζιστικής εισβολής στη Σοβιετική Ένωση.
Posted: 22 Jun 2013 02:48 AM PDT
Η Ρωσία ανησυχεί για την δημιουργία ενός πολιτικού κενού στην Συρία στην περίπτωση που ο πρόεδρος της χώρας Μπασάρ αλ Άσαντ εγκατέλειπε τώρα την εξουσία, το οποίο θα μπορούσε να καλυφθεί από εξτρεμιστές, δήλωσε σήμερα ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν.

"Ανησυχούμε για την πιθανή εμφάνιση ενός πολιτικού κενού στην Συρία αν ληφθούν τώρα αποφάσεις για μια αλλαγή κυβέρνησης στην Συρία", δήλωσε ο Πούτιν σε κοινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε με την Γερμανίδα καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ στην Αγία Πετρούπολη.

"Ο Άσαντ φεύγει σήμερα, ένα πολιτικό κενό δημιουργείται – ποιος θα το γεμίσει; Ίσως (...) τρομοκρατικές οργανώσεις", σημείωσε.

Ακόμα ο Πούτιν επισήμανε ότι τουλάχιστον 600 άνθρωποι μετέβησαν από τη Ρωσία και την Ευρώπη στη Συρία όπου μάχονται στο πλευρό των ανταρτών που προσπαθούν να ανατρέψουν τον πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ, καλώντας την Δύση να μην δώσει όπλα "στους τρομοκράτες" αυτούς.

Παράλληλα στην ίδια τη Συρία η κρατική τηλεόραση μετέδωσε σήμερα ότι ο στρατός έχει σκοτώσει "πολλούς τρομοκράτες" γύρω από την κεντρική φυλακή του Χαλεπιού, στο βόρειο τμήμα της χώρας, και ότι έχει καταστρέψει πυροβόλα, κυρίως αντιαεροπορικά, κρυψώνες όπλων και πυρομαχικά.

Εξάλλου σήμερα η Δαμασκός διέψευσε τις πληροφορίες για έλλειψη φαρμάκων στην φυλακή αυτή του Χαλεπιού. Χθες το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων χαρακτήρισε "τρομακτική" την κατάσταση στην φυλακή αυτή, στην οποία πηγές της μη κυβερνητικής οργάνωσης έχουν καταμετρήσει περισσότερους από 100 θανάτους από τον Απρίλιο, εκ των οποίων ορισμένοι οφείλονται, σύμφωνα με την ίδια, σε ασθένειες, κυρίως σε ψώρα και φυματίωση, οι οποίες είναι ιάσιμες αλλά δεν θεραπεύονται λόγω της έλλειψης φαρμάκων.

"Όλα τα είδη των φαρμάκων διατίθενται και σε επαρκή ποσότητα εντός της φυλακής και καμία ζωή εκεί δεν βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω μιας έλλειψης φαρμάκων", δήλωσε αξιωματούχος της Δαμασκού που ζήτησε να μην κατονομαστεί, τις δηλώσεις του οποίου επικαλείται το συριακό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Sana.

Οι αντάρτες, οι οποίοι θέλουν να απελευθερώσουν τους 4.000 κρατούμενους σε αυτήν την μεγάλη φυλακή, κατάφεραν να καταλάβουν ένα τμήμα της περιοχής έπειτα από επίθεσή τους τον Απρίλιο, αλλά ο στρατός εξακολουθεί να ελέγχει τα κτίρια στα οποία βρίσκονται οι κρατούμενοι και οι μάχες και οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται σε καθημερινή βάση ανάμεσα στις δύο πλευρές.

Την ίδια ώρα από την Γενεύη ο ΟΗΕ προειδοποίησε σήμερα ότι οι υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού στην Συρία σε συνδυασμό με τις ανεπαρκείς συνθήκες υγιεινής, δημιουργούν κινδύνους για την υγεία περίπου 4 εκατομμυρίων παιδιών που έχουν πληγεί από την σύγκρουση στην χώρα.

Οι θερμοκρασίες το φετινό καλοκαίρι στην Συρία αναμένεται να φτάσουν μεταξύ των 40 και των 50 βαθμών Κελσίου, εξήγησε η εκπρόσωπος της Unicef Μαριξί Μερκάδο.

Το πόσιμο νερό σπανίζει ευρέως από τότε που άρχισε η σύγκρουση, σημείωσε η ίδια.

Σύμφωνα με την UNICEF, το πόσιμο νερό που είναι πλέον διαθέσιμο δεν εκπροσωπεί περισσότερο από το ένα τρίτο της ποσότητας του νερού που ήταν διαθέσιμο πριν από την σύγκρουση.

Κι όλα αυτά χωρίς να συνυπολογιστεί το γεγονός ότι 4,25 εκατομμύρια Σύροι που έχουν εκτοπιστεί μέσα στην χώρα τους συνωστίζονται σε καταλύματα με περισσότερους ενοίκους απ' ό,τι επιτρέπουν οι δυνατότητές τους.

Στον Λίβανο επίσης, οι οικογένειες των προσφύγων συνωστίζονται σε μικρά διαμερίσματα ή σε καταλύματα που έχουν κατασκευάσει οι ίδιες και στερούνται πόσιμου νερού σε πολύ μεγάλο βαθμό και δεν έχουν κατάλληλες συνθήκες υγιεινής.

"Χωρίς πόσιμο νερό και επαρκή απολύμανση είναι βέβαιο ότι θα αυξηθούν οι πιθανότητες τα παιδιά στην Συρία και αυτά που ζουν ως πρόσφυγες στην περιοχή να προσβληθούν από διάρροια κι άλλες ασθένειες", σημείωσε η περιφερειακή διευθύντρια της UNICEF για την Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική Μαρία Καλίβις.

Η Μερκάδο επισήμανε επίσης ότι στην Ιορδανία καταγράφηκε το πρώτο κρούσμα ιλαράς από το 1994. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα γνωστοποίησαν την Τρίτη ότι υπάρχουν τουλάχιστον 7.000 κρούσματα ιλαράς στις βόρειες περιοχές της Συρίας και σημείωσε ότι έχει αρχίσει εκστρατείες εμβολιασμού παρά τις δύσκολες συνθήκες.

Η UNICEF χρειάζεται περισσότερα από 151 εκατομμύρια ευρώ για να φέρει εις πέρας ως το τέλος της χρονιάς τα προγράμματά της για την υγεία, την υγιεινή και την παροχή πόσιμου νερού στην Συρία, τον Λίβανο, την Ιορδανία και το Ιράκ.
Posted: 22 Jun 2013 02:35 AM PDT
Συμφωνία Λευκωσίας- Μόσχας για διευκολύνσεις

Γράφει ο Κώστας Βενιζέλος

Η Μόσχα και η Λευκωσία προχωρούν στη σύναψη συμφωνίας για χρήση από τη Ρωσία της αεροπορικής βάσης «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο, όπως γίνεται από Γαλλία και Γερμανία. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Φ», το θέμα αυτό ήταν στην ατζέντα της χθεσινής συνάντησης που είχαν οι υπουργοί Εξωτερικών της Ρωσίας και της Κύπρου, Σεργκέι Λαβρόφ και Ιωάννης Κασουλίδης, που πραγματοποιήθηκε στην Πετρούπολη, στο περιθώριο οικονομικού φόρουμ.

Οι διευκολύνσεις σε σχέση με τη στάθμευση πολεμικών πλοίων για ανεφοδιασμό στο λιμάνι της Λεμεσού θα συνεχισθεί ενώ η συνεργασία αναβαθμίζεται με τη χρήση από ρωσικής πλευράς και της αεροπορικής βάσης. Όπως πληροφορούμαστε, θα υπάρξει καταρχή συμφωνία κατανόησης, ώστε να τεθεί σε εφαρμογή το συντομότερο ενώ στη συνέχεια θα υπογραφεί από τους Πούτιν και Αναστασιάδη.

Τούτο θα γίνει κατά τη διάρκεια επίσκεψης του Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη στη Μόσχα, η ημερομηνία της οποίας θα καθορισθεί δια της διπλωματικής οδού. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης θα υπογραφούν τρεις ακόμη διμερείς συμφωνίες. Την ίδια ώρα, ο Σεργκέι Λαβρόφ αποδέχθηκε πρόσκληση του Ιωάννη Κασουλίδη και θα επισκεφθεί την Κύπρο.

Η συμφωνία αυτή για διευκολύνσεις, προσφέρει τη δυνατότητα στους Ρώσους να έχουν μια σοβαρή εναλλακτική επιλογή στην Ανατολική Μεσόγεια. Μια επιλογή, η οποία θα είναι σταθερή και δεν επηρεάζεται από άλλες εξελίξεις. Την ίδια ώρα, η κίνηση αυτή εμβαθύνει τις σχέσεις των δυο χωρών.

Η συνάντηση Λαβρόφ- Κασουλίδη, επιβεβαίωσε τις καλές σχέσεις και τη συνεργασία των δυο χωρών. Παρά τις όποιες αναφορές έγιναν πως οι τελευταίες εξελίξεις σε σχέση με τις αποφάσεις στα δυο Γιούρογκρουπ του Μαρτίου, άφησαν τα αποτυπώματα τους στις σχέσεις των δυο κρατών, τούτο δεν επιβεβαιώθηκε ποσώς.

Το Κυπριακό αποτέλεσε βασικό θέμα συζήτησης και όπως πληροφορούμαστε, ο Σεργκέι Λαβρόφ διαβεβαίωσε τον Κύπριο ομόλογό του ότι η Μόσχα θα στηρίξει τις προσπάθειες για λύση και πως θα αποτελεί στήριγμα προς τη Λευκωσία. Οι δυο υπουργοί συμφώνησαν να υπάρξει ένα συνεχές κανάλι ενημέρωσης, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία στους χειρισμούς.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου ενημέρωσε τον Σεργκέι Λαβρόφ για την πρωτοβουλία της Λευκωσίας αναφορικά με το θέμα της Αμμοχώστου. Ο Ρώσος ΥΠΕΞ, γνωρίζει για την πρωτοβουλία και επανέλαβε πως η χώρα του υποδέχεται θετικά την πρόταση για επιστροφή της πόλης κατεχόμενης πόλης.

Συζήτηση υπήρξε και για το θέμα της ενέργειας. Ο κ. Κασουλίδης ενημέρωσε τον Ρώσο αξιωματούχο για τις εξελίξεις στο πεδίο αυτό και του ζήτησε να ενθαρρύνει ρωσικές εταιρείες να ενδιαφερθούν τόσο για δραστηριοποίηση σε τεμάχια της κυπριακής ΑΟΖ όσο και για την κατασκευή του τερματικού σταθμού στο Βασιλικό. Ο Ρώσος ΥΠΕΞ, πάντως, επανέλαβε πως είναι δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να προβαίνει σε έρευνες εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της χώρας.
Posted: 22 Jun 2013 02:15 AM PDT
Κάτι έρχεται προς τα επάνω τους και σύντομα θα καταλάβουν τι...
Το Γαλλικό Πρακτορείο μετέδωσε ότι υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας, Εγκεμέν Μπαγίς προειδοποίησε την καγκελάριο της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ να μην αποπειραθεί να εμποδίσει το άνοιγμα ενός νέου κεφαλαίου στις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ.

 "Ελπίζω ότι θα διορθώσει το σφάλμα που έκανε την Δευτέρα (…) ή αυτό θα οδηγήσει σε αντιδράσεις", δήλωσε ο Μπαγίς σε δημοσιογράφους, αναφερόμενος στις δηλώσεις της Γερμανίδας καγκελαρίου με τις οποίες αυτή εξέφρασε την λύπη της για την "υπερβολικά σκληρή" καταστολή των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στην Τουρκία.

 "Η Τουρκία δεν είναι μια οποιαδήποτε χώρα", συνέχισε ο Μπαγίς, σύμφωνα με τουρκικά μέσα ενημέρωσης, κι εξέφρασε την λύπη του για έναν "εύκολο προεκλογικό ελιγμό" από την πλευρά της καγκελαρίου Μέρκελ καθώς πλησιάζουν οι βουλευτικές εκλογές στην Γερμανία.

 Παράλληλα Τούρκος διπλωμάτης δήλωσε σήμερα στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας θα καλέσει τον πρεσβευτή της Γερμανίας για να ζητήσει εξηγήσεις σχετικά με το ότι εκλήθη ο Τούρκος πρεσβευτής στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών.

 Ο πρεσβευτής της Γερμανίας μπορεί να κληθεί στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών ακόμη και σήμερα, διευκρίνισε η ίδια πηγή, εν μέσω της διπλωματικής κρίσης που ξέσπασε ανάμεσα στο Βερολίνο και την Άγκυρα μετά τις επικρίσεις που διατύπωσε ο Μπαγίς εναντίον της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγγελα Μέρκελ σχετικά με το θέμα των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ.

 "Αν ο πρεσβευτής βρίσκεται στην Άγκυρα, θα κληθεί, αν όχι ο δεύτερος στην ιεραρχία της πρεσβείας θα τον εκπροσωπήσει ή θα αναμένουμε την επιστροφή του πρεσβευτή στην πρωτεύουσα", πρόσθεσε η πηγή αυτή, η οποία ζήτησε να μην κατονομαστεί.

 Ο πρεσβευτής της Τουρκίας στο Βερολίνο εκλήθη από τον υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας Γκίντο Βεστερβέλε, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του υπουργού Αντρέας Πέσκε.

 Ο Εγκεμέν Μπαγίς είχε απευθύνει προειδοποίηση προς την Άγγελα Μέρκελ να μην αποπειραθεί να μετατρέψει την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ σε ζήτημα της εσωτερικής γερμανικής πολιτικής, ενόψει των βουλευτικών εκλογών της 22ας Σεπτεμβρίου στην Γερμανία.

 "Αν η κυρία Μέρκελ ψάχνει υλικό για την εσωτερική πολιτική για τις εκλογές της, το υλικό αυτό δεν πρέπει να είναι η Τουρκία", είχε πει.

 "Πρόκειται για δηλώσεις που είναι ακατανόητες", σημείωσε ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών.

 Η καγκελάριος, επισημαίνει το Γαλλικό Πρακτορείο, έδειχνε πάντα σκεπτικισμό όσον αφορά την ολοκλήρωση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της ΕΕ με την Τουρκία, αλλά στις αρχές της χρονιάς φαινόταν να τάσσεται υπέρ του ανοίγματος ενός νέου κεφαλαίου των διαπραγματεύσεων.

 Ωστόσο, σύμφωνα με ευρωπαίους διπλωμάτες, η Γερμανία και η Ολλανδία αντιτίθενται εφεξής στο άνοιγμα του κεφαλαίου αυτού, καθώς επικρίνουν την βαρβαρότητα της καταστολής των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στην Τουρκία.

 Αν δεν επιτευχθεί ομόφωνη συμφωνία των 27 χωρών μελών της ΕΕ την Δευτέρα στις Βρυξέλλες, η διακυβερνητική διάσκεψη που θα έδινε την ερχόμενη Τετάρτη το πράσινο φως στο άνοιγμα αυτού του νέου κεφαλαίου μπορεί να αναβληθεί, σύμφωνα με ευρωπαίους διπλωμάτες.

 Πηγή: Γαλλικό Πρακτορείο, ΑΠΕ
Posted: 22 Jun 2013 01:58 AM PDT
  • Κοψοχρονιάς θέλουν να "ψωνίσουν" εκείνοι που επεδίωκαν "έξοδο" των Ρώσων από τους διαγωνισμούς
  • Οι Ρώσοι είχαν υποβάλλει τις πιο σοβαρές οικονομικές προτάσεις για τη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ
Έκπληξη προκάλεσε η αποτυχία της πολυδιαφημισμένης -από ελληνικής πλευράς- εξαγοράς της ΔΕΠΑ από τον ενεργειακό κολοσσό, Gazprom.

Η δήλωση του εκπροσώπου της Gazprom, Σεργκέι Κουπριάνοφ, μετά την απόσυρση της εταιρείας από τον διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, τα λέει όλα: Η ρωσική εταιρεία, πολύ απλά, αποφάσισε να μην υποβάλει καν υποψηφιότητα στο διαγωνισμό, επειδή θεωρούσε ότι δεν είχαν δοθεί εγγυήσεις για την οικονομική κατάσταση της εταιρείας. «Όλες οι διαδικασίες που απαιτούνται για την ολοκλήρωση της αγοράς της ΔΕΠΑ, μετά τον σχετικό διαγωνισμό, μπορεί να διαρκέσουν περίπου ένα χρόνο. Στο μεταξύ, η εταιρεία αντιμετωπίζει ήδη σοβαρά προβλήματα με μη πληρωμές από καταναλωτές, ενώ θα έπρεπε να αναδιαρθρώσει την θυγατρική της ΔΕΣΦΑ. Ωστόσο, δεν δόθηκαν εγγυήσεις ότι δεν θα επιδεινωθεί η κατάστασή της» δήλωσε, προσθέτοντας ότι «όλα αυτά δημιουργούν σοβαρούς κινδύνους που επηρεάζουν την αξία της εταιρείας, ενώ η τιμή της συναλλαγής καθορίζεται με τις παρούσες συνθήκες, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη αυτοί οι παράγοντες. Γι' αυτό, ελήφθη η απόφαση να μην υποβληθεί προσφορά για τη ΔΕΠΑ».

Η τοποθέτηση αυτή κινείται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Ως γνωστόν, το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), ανέφερε ότι η ελληνική πλευρά είχε δώσει όλες τις επαρκείς εγγυήσεις, ενώ, σύμφωνα με κυβερνητικές διαρροές, την κύρια ευθύνη για το ναυάγιο δεν φέρει η ελληνική κυβέρνηση, αλλά οι αμερικανο-ευρωπαϊκές πιέσεις. Ρωσικοί κυβερνητικοί κύκλοι σχολίαζαν ότι ήταν αναμενόμενες οι αντιδράσεις από ΗΠΑ και Βρυξέλλες, ωστόσο τόνιζαν ότι την ευθύνη για μια τόσο σοβαρή εθνική απόφαση φέρει αποκλειστικά η Ελλάδα και ουδείς άλλος. Πολύ περισσότερο, υπογράμμιζαν με νόημα ότι η Gazprom στην ανακοίνωσή της ούτε μια φορά δεν έκανε αναφορά στις αμερικανικές - ευρωπαϊκές παρεμβάσεις, αλλά περιορίστηκε να εντοπίσει το πρόβλημα αμιγώς στους Ελληνες οφειλέτες προς την ΔΕΠΑ, οι οποίοι εκτιμάται ότι της χρωστούν ίσως και 600 εκ. ευρώ. Είναι ολοφάνερο ότι ρωσική και ελληνική πλευρά έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις σχετικά με την οικονομική υγεία και τις προοπτικές της ΔΕΠΑ. Ελληνας αναλυτής μιλώντας στο πρακτορείο Interfax ανέπτυξε τρία σενάρια σχετικά με το ναυάγιο στη ΔΕΠΑ:
  1. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε από τον κ.Αντώνη Σαμαρά, προκειμένου στον μέλλον να αγοράσουν τη ΔΕΠΑ Έλληνες στη μισή τιμή.
  2. Ο κ. Σαμαράς υπάκουσε στις αμερικανικές και ευρωπαϊκές «συστάσεις».
  3. «Οι Ρώσοι, γνωρίζοντας ότι η πώληση θα μπλοκαριζόταν από τις Βρυξέλλες σε μεταγενέστερο στάδιο, και βλέποντας την γενικότερη αντίθεση των ΗΠΑ και της ΕΕ, έκαναν πίσω».
Να σημειωθεί ότι και η ενδιαφερόμενη ελληνική κοινοπραξία αρνήθηκε να υποβάλει δεσμευτική πρόταση. Οσον αφορά την έτερη ιδιωτικοποιούμενη εταιρεία, τη ΔΕΣΦΑ, ενδιαφέρθηκε μόνον η Κρατική Εταιρεία Πετρελαίου του Αζερμπαϊτζάν (SOCAR), ενώ η ρωσική εταιρεία Sintez, αρνήθηκε να μετάσχει. Η προσφορά της SOCAR μπορεί να σηματοδοτεί την επιδίωξή της για ένα δίκτυο παράδοσης του φυσικού αερίου της Κασπίας προς την Ευρώπη, μέσω της επιλογής του αγωγού της Αδριατικής (ΤΑΡ). Σχέδιο που υποστηρίζουν οι ΗΠΑ.

Ο επικεφαλής της εταιρείας Pöyry Management Consulting, Αναστάσιος Γιαμουρδής, εκτιμά ότι είναι δικαιολογημένες οι ανησυχίες της Gazprom, παρά τις εγγυήσεις του ΤΑΙΠΕΔ. Έχει αναφερθεί ότι οι Έλληνες αναλάμβαναν μέχρι € 180.000.000 από τις απαιτήσεις προς τη ΔΕΠΑ, όμως μόνο μέχρι τις 31.12 2015. Γιατί όχι και αργότερά;

Επίσης, ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι η Gazprom ως υποψήφιος αγοραστής θα μπορούσε να καταστεί το πιθανό «θύμα» από ενδεχόμενη εμπλοκή της Ε.Ε. στην υπόθεση. Σύμφωνα με τον κ. Γιαμουρδή κάτι τέτοιο θα εξέθετε τη Gazprom σε σοβαρό κίνδυνο. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις της ΔΕΠΑ προς τους οφειλέτες της, οι οποίες πιθανότατα υπερβαίνουν τα 180 εκ. ευρώ, δικαιολογούν σε πολύ μεγάλο βαθμό την απόφαση της Gazprom να μην πάρει καν μέρος στην τελική φάση του διαγωνισμού. Πόσω μάλλον όταν οι οφειλές προς τη ΔΕΠΑ εκτιμώνται -αν δεν είναι αποδεδειγμένα- πάνω από 400 εκ ευρώ.

Η τύχη της ΔΕΠΑ είναι πλέον ασαφής, ενώ αναμένεται μια δεύτερη απόπειρα ιδιωτικοποίησης, χωρίς όμως να έχει ξεκαθαρίσει ποιες θα είναι οι υποψήφιες εταιρείες. Να σημειωθεί ότι στον πρώτο διαγωνισμό καμμία Δυτική εταιρεία δεν έδειξε πρόθεση να υποβάλλει συμμετοχή.
Posted: 22 Jun 2013 01:40 AM PDT
Μια άλλη διάσταση στις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις έδωσε μιλώντας στην τηλεόραση του Σκάι ένας τεχνοκράτης, ο αναλυτής Χρηματοοικονομικών Παναγιώτης Παναγιώτου.
Ας την κρατήσουμε γιατί έχει την σημασία της.

Σύμφωνα λοιπόν, μ΄ αυτόν τον τεχνοκράτη όλες οι αντιδράσεις ακόμα και αυτή του Κουβέλη να αποσύρει τους υπουργούς του απ' την κυβέρνηση και να δημιουργήσει την μίνι κυβερνητική κρίση που παρακολουθήσαμε, οφείλονται στο ότι «Φοβούνται αυτό που έρχεται».

Με πολύ γλαφυρό ύφος και χρησιμοποιώντας ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα περιγράφει την τραγική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και κάνει εκτιμήσεις για το τι θα επακολουθήσει.
Posted: 22 Jun 2013 01:20 AM PDT
 
Στην τόση προσφορά 60 χρόνων της Δημόσιας ραδιοτηλεόρασης να προσμετρήσουμε και τον κομβικό της ρόλο για να πάρει καρέκλα ένας ασθενής εθισμένος με την εξουσία. 
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος. 
 
Σήμερα που οι δομές ψυχικής υγείας κλείνουν η ΕΡΤ -έστω και δια της καταστροφής της- προσφέρει στον ασθενή συμπολίτη μας το αντικείμενο της εξάρτησης του. 
Μια καρέκλα να καθίσει τον βαρύτιμο ποπό του. 
 
Ο Βαγγέλης είναι ένας μεγάλος πατριώτης που με μόνο αναγκαίο όπλο μια καρέκλα εξουσίας είναι αποφασισμένος να σώσει την πατρίδα με κάθε κόστος. 
Ακόμα και αν χρειαστεί να την καταστρέψει για να μην καταστραφεί. 
 
Στην Ελληνική ιστορία ο Βενιζέλος επαναλαμβάνεται. 
Τη δεύτερη φορά ως φάρσα. 
Όπως άλλωστε έγινε και με τους δύο προηγούμενους φορείς βαριών πολιτικών ονομάτων.

Αλλά στις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου δεν υπάρχουν αδιέξοδα. 
Ήδη ένα τρίτο κόμμα έσπευσε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση. Το χριστιανοδημοκρατικό της Άνγκελα Μερκελ   
 
Από antistachef
Posted: 22 Jun 2013 12:58 AM PDT
Λίγο  πριν από την καταστροφή, λίγο πριν πέσουν να μας φάνε τα σκυλιά, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο φονέας των γιγάντων, έκανε ένα μπλονζόν και έσωσε τη χώρα, τον ελληνικό λαό και κυρίως  το αμερικανικό hedge fund, που πρόκειται να εισπράξει 3,3 δισ. ευρώ από την επόμενη δόση της Τρόϊκας.

Μας λυπήθηκε ο μεγαλοδύναμος κι από σήμερα έχουμε κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Λοβέρδου, αυτουνού με τις οροθετικές, του μεταρρυθμιστή που είχε πει ότι στην Ελλάδα οι γέροι ζούνε πολύ.
Έχουμε την καλύτερη κυβέρνηση όλων των εποχών, κυβέρνηση με ορίζοντα τριετίας, εκτός κι αν τους οριζοντιώσουμε.

Δέκα μέρες πορευόντουσαν χεράκι -χεράκι ο Βαγγέλης με τον Φώτη και την ενδέκατη ώρα της ενδέκατης μέρας, ο Βαγγέλης άδειασε τον Φώτη σαν τασάκι σε νιπτήρα. Είχε προηγηθεί μεταμεσονύχτια συνομιλία δύο ωρών ανάμεσα στον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, κατά την οποία συζητήθηκαν οι άθλιες συνθήκες του σωφρονιστικού συστήματος και οι δραματικές επιπτώσεις τους σε ανθρώπους με παραπανήσια χρόνια και ακόμη πιο παραπανήσια κιλά. Η συζήτηση έγινε σε πολύ καλό κλίμα, οι δύο άνδρες θυμήθηκαν ιστορίες από το παρελθόν, καθώς και κοινούς γνωστούς, κάποια Κριστίν και κάποιον Άκη, λένε οι πληροφορίες μου.

Πριν αδειάσει ο Βενιζέλος τον Κουβέλη, είχε αδειάσει ο Κουβέλης τον Βενιζέλο. Το βράδυ της Τετάρτης ο Φώτης συμφώνησε με τον Αντώνη και τον Βαγγέλη στο σχέδιο που πρότεινε ο Σαμαράς για την ΕΡΤ και την Πέμπτη το βράδυ, ο Φώτης πήγε στο Μαξίμου με άλλο σχέδιο. Είχε προηγηθεί η συνεδρίαση των οργάνων της ΔΗΜ.ΑΡ., όπου λειτούργησαν τα όποια αριστερά αντανακλαστικά είχαν απομείνει  στην Αγίου Κωνσταντίνου. Κάπως έτσι, η Αριστερά της Ευθύνης κατέστη ελαφρώς ανεύθυνη.

Έμοιαζε σαν θαύμα, σαν να είχε βάλει το χέρι του ο Άγιος Κωνσταντίνος αυτοπροσώπως. Όχι, δεν το  έβαλε ο Άγιος Κωνσταντίνος το χέρι, το έβαλε η Αγία Παρασκευή. Αν το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ δεν είχε γίνει η δική μας πλατεία Ταξίμ, αν δεν είχαν κλειστεί μέσα οι εργαζόμενοι, αν δεν έβγαζαν πρόγραμμα εικοσιτετράωρο, αν δεν είχαν στρατοπεδεύσει  στην Μεσογείων χιλιάδες λαού, να τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ δεν παιάνιζαν νυχθημερόν, τίποτα καλό δεν θα είχε συμβεί. Το ποτάμι της ευθύνης θα κυλούσε αμέριμνο προς τα πεπρωμένα του.
Η  Αγία Παρασκευή, μεγάλη η χάρη της, μας έδειξε το δρόμο. Στο δρόμο παρατρίχα  να ρίξουμε την κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου- Κουβέλη, στο δρόμο θα πέσει η ακόμη πιο ευάλωτη, μην  ακούτε τι λένε οι Πρετεντέρηδες, κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Λοβέρδου. Άντε το πολύ- πολύ να τους αφήσουμε να κάνουν κανένα μπάνιο στην Ψυτάλλεια.
Posted: 22 Jun 2013 12:37 AM PDT
Στη χούντα δεν υπάρχουν αδιέξοδα. 
Η ακροδεξιά κυβέρνηση σαμαρά θα προχωρήσει στην απόλυση των εργαζομένων που στελεχώνουν τα μουσικά σύνολα της ΕΡΤ και θα τα ξαναφτιάξει από την αρχή, με αξιοκρατικά κριτήρια, προσλαμβάνοντας έμπιστα ταλαντούχα σκυλιά που φυλάνε τ' αφεντικά τους.
Βαράτε βιολιτζήδες.

Posted: 22 Jun 2013 12:18 AM PDT

Στους 1.000 αυξήθηκε ο αριθμός των Αμερικανών στρατιωτών στην Ιορδανία

Σε αύξηση του συνολικού αριθμού των στρατιωτών τους που σταθμεύουν στην Ιορδανία, προχώρησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως ανέφερε αξιωματούχος του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας. Πλέον ο συνολικός αριθμός των αμερικανών στρατιωτών στην Ιορδανία μια χώρα με κοινά σύνορα με την αιματοβαμμένη Συρία, αυξήθηκε από 250 σε 1.000 άνδρες.

«Η συνολική παρουσία (αμερικανοί στρατιώτες στην Ιορδανία, ) είναι περίπου 1.000 άνδρες έναντι 250 ανδρών, που ήταν για σειρά μηνών», είπε ο αξιωματούχος, που ζήτησε να τηρηθεί ο όρος της ανωνυμίας του.

Ουσιαστικά οι επιπλέον στρατιώτες είναι οι 700 που είχαν αναπτυχθεί στη Ιορδανία στο πλαίσιο μεγάλων κοινών στρατιωτικών ασκήσεων οι οποίες έληξαν αυτή την εβδομάδα και πλέον θα παραμείνουν στις θέσεις τους.

Πηγή: AΠE-MΠΕ

Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)