Κάθε βοήθεια ευπρόσδεκτη
31 Μαΐ 2011
"Ύψωσαν" τουρκική σημαία στη Σαντορίνη !
Στο εν λόγω δημοσίευμα, ο συντάκτης αναφέρει χαρακτηριστικά ότι εν μέσω της δεινής οικονομικής κατάστασης της χώρας «Τούρκοι επιχειρηματίες ετοιμάζονται να αγοράσουν Ελληνικά λιμάνια, αεροδρόμια, ακόμη και σύνολο νησιών».
«Η ελληνική κυβέρνηση» συνεχίζει το δημοσίευμα θέλει να πουλήσει κρατικές τράπεζες, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, μέρος του ΟΤΕ καθώς και τα λιμάνια της χώρας σε Πειραιά και Θεσσαλονίκη και ορισμένους αερολιμένες.
Περιγράφοντας την κατάσταση στην ελληνική πρεσβεία στην Τουρκία, ο συντάκτης του δημοσιεύματος αναφέρει ότι οι Έλληνες διπλωμάτες, «σφουγγαρίζουν τους διαδρόμους αφού τα χρήματα δεν επαρκούν για να συντηρήσουν προσωπικό καθαρισμού».
http://news247.gr/
«Η Ελλάδα σε πλειστηριασμό»! Toυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ (ΕΘΝΟΣ) Γροθιά στο στομάχι κάθε Ελληνα, που διατηρεί ακόμη υποτυπώδη ίχνη εθνικής αξιοπρέπειας, ήταν το χθεσινό φύλλο των "Φαϊνάνσιαλ Τάιμς" του Λονδίνου. Η κρυάδα άρχιζε από το κεντρικό θέμα της πρώτης σελίδας, από τις πρώτες λέξεις της αρχής της ανάλυσης: "Οι Ευρωπαίοι ηγέτες διαπραγματεύονται μια συμφωνία που θα οδηγήσει σε πρωτοφανή εξωτερική επέμβαση στην ελληνική οικονομία, συμπεριλαμβανομένης της διεθνούς ανάμειξης στη συλλογή φόρων και την ιδιωτικοποίηση κρατικής περιουσίας σε αντάλλαγμα νέων δανείων διάσωσης για την Αθήνα", έγραφε η βρετανική εφημερίδα. Ξένοι θα... μαζεύουν τους φόρους στη χώρα μας και ξένοι θα ξεπουλάνε την περιουσία του ελληνικού κράτους! Εφιαλτικό ακόμη και ως ιδέα, πόσω μάλλον ως πραγματικότητα. Συναισθήματα φρίκης και ταπείνωσης θα καταλάμβαναν όποιον Ελληνα έβλεπε τον τίτλο του κύριου άρθρου της εφημερίδας αυτής: "Βγάζοντας την Ελλάδα σε πλειστηριασμό"!!! "Ενα ρωμαλέο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων δεν είναι πανάκεια για τις αρρώστιες της Ελλάδας" επισημαίνουν οι "Φαϊνάνσιαλ Τάιμς" στο κύριο άρθρο τους και σπεύδουν να προειδοποιήσουν: "Οσο για την ιδέα να βάλουν ξένους υπευθύνους των ιδιωτικοποιήσεων, κινδυνεύει να πυροδοτήσει έκρηξη διαμαρτυρίας για τη χαμένη κυριαρχία, που μπορεί να υπονομεύσει την όλη προσπάθεια οικονομικής ανάκαμψης". Δεν σταματάει εδώ ο διασυρμός της χώρας μας. "Μια τέτοια ανάμειξη συνιστά επίθεση κατά της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας", τονίζεται στη στήλη των οικονομικοπολιτικών σχολίων της εφημερίδας. "Αν η ελληνική διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων πρόκειται να ελέγχεται από το εξωτερικό, η νομιμότητά της θα υπονομευθεί θανάσιμα" προσθέτει ο σχολιαστής και γενικεύει: "Καθώς η κρίση της ευρωζώνης συνεχίζει να σέρνεται, τα πιο αδύναμα μέλη του μπλοκ αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να χάσουν την κυριαρχία τους και την αξιοπρέπειά τους. Η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία παρέδωσαν τη δημοσιονομική ελευθερία τους όταν δέχθηκαν τους όρους των πακέτων σωτηρίας τους" υπογραμμίζει χωρίς περιστροφές. Οι Βρετανοί δεν έχουν λόγο να εξωραΐσουν την πολιτική της Ευρωζώνης και έτσι δεν διστάζουν να τα λένε (και να τα γράφουν) έξω από τα δόντια. "Η διπλωματία των κανονιοφόρων εφευρέθηκε για να τρομοκρατήσει τους Ελληνες. Ο όρος δημιουργήθηκε όταν η Βρετανία έστειλε πολεμικά πλοία το 1850 να αποκλείσουν τον Πειραιά καθώς η ελληνική κυβέρνηση είχε αρνηθεί να αποζημιώσει έναν Βρετανό που είχε πέσει θύμα επίθεσης", γράφουν οι "Φαϊνάνσιαλ Τάιμς" και έρχονται στο προκείμενο: "Η κρίση χρέους της Ευρωζώνης δημιουργεί μια σύγχρονη εκδοχή αυτής της πρακτικής" τονίζουν. Σύγχρονη "διπλωματία των κανονιοφόρων" λοιπόν από την Ευρωζώνη εναντίον της χώρας μας στο οικονομικό επίπεδο, κατά τους Βρετανούς, οι οποίοι εκδηλώνουν μέχρι και τον οίκτο τους για τα όσα γίνονται εις βάρος της χώρας μας από τους Ευρωπαίους εταίρους. "Αν οι Βρυξέλλες επρόκειτο να αφαιρέσουν βίαια τον έλεγχο των μοχλών της οικονομίας και της πολιτικής από τις εθνικές κυβερνήσεις, αυτό θα ισοδυναμούσε με ένα αξιοσημείωτο περαιτέρω βήμα προς μια δημοσιονομική ένωση. Μια τέτοια ένωση μπορεί να είναι μέρος της λύσης στην κρίση" γράφει η εφημερίδα. "Δεν πρέπει όμως να φορτωθεί στο πιο αδύναμο από τα κράτη - μέλη με την κάννη του όπλου στραμμένη εναντίον του" ενίσταται. "Το αντίτιμο για τη συνεχιζόμενη υποστήριξη από την ΕΕ και το ΔΝΤ είναι η σχεδόν απώλεια της οικονομικής (εθνικής) κυριαρχίας εκ μέρους της Ελλάδας" τονίζει ένας εκ των κορυφαίων αρθρογράφων της ίδιας εφημερίδας, ο Βόλφγανγκ Μινχάου, σε άλλο άρθρο του χθεσινού μαρτυρικού για την Ελλάδα φύλλου των "Φαϊνάνσιαλ Τάιμς", το οποίο έχει και μια συνέντευξη που αφορά τη χώρα μας. "Είναι παραμύθι η δυνατότητα μιας ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους" δηλώνει ορθά - κοφτά ο Λορέντσο Μπίνι Σμάγκι, Ιταλός και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. "Οι αποσταθεροποιητικές συνέπειες μιας ελληνικής αναδιάρθρωσης χρέους στην Ευρωζώνη και πέραν αυτής θα ήταν δραματικές" υποστηρίζει. ΓΕΡΜΑΝΟΙ Βαρέλι δίχως πάτο θεωρούν τη χώρα ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΟΙ από τους Βρετανούς είναι οι Γερμανοί - όχι μόνο σε οικονομικό ή πολιτικό, αλλά και σε δημοσιογραφικό επίπεδο. "Η Ελλάδα δεν έχει μόνο πρόβλημα ρευστότητας, η Ελλάδα είναι χρεοκοπημένη" γράφει ωμά σε σχόλιό της η "Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε" - ένα σχόλιο με τον αποκαλυπτικό των γερμανικών διαθέσεων τίτλο "Βαρέλι δίχως πάτο". Αναφερόμενη στο "κενό χρηματοδότησης" που παρουσιάζει το περυσινό Μνημόνιο και την ανάγκη νέου δανείου προς την Ελλάδα, η εφημερίδα αποφαίνεται κατηγορηματικά: "Η εμφάνιση αυτού του ελλείμματος δεν σημαίνει τίποτα άλλο παρά ότι απέτυχε το προ έτους πρόγραμμα βοήθειας και προσαρμογής του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης". Πηγή : ΕΘΝΟΣ Επιλογή : Δημήτρης |
Προβλέπουν διαμελισμό της Τουρκίας
Ειδικού Συνεργάτη
Τον κώδωνα του κινδύνου για την Τουρκία κρούει ο έμπειρος Σύρος διπλωμάτης Μπεσσάμ Εμπου Αμπντουλλάχ, που υπηρέτησε παλαιότερα και στην Άγκυρα.
Ο κ. Αμπντουλλάχ υποστηρίζει ότι σύμφωνα με το σχέδιο της Μεγάλης Μέσης Ανατολής πρέπει να διαμελιστούν η Συρία, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και η Λιβύη για να ιδρυθεί το Κουρδιστάν και το Μεγάλο Ισραήλ.
Βάσει του σχεδίου η Συρία πρέπει να χωριστεί σε τέσσερα καντόνια, ο Λίβανος σε οκτώ, η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και η Λιβύη σε τρία.
Εάν οι εκτιμήσεις του είναι σωστές τότε αποκτά ιδιαίτερη σημασία η είδηση της Haber-Gazete, σύμφωνα με την οποία η Αρμενία ετοιμάζεται να βγάλει στη δημοσιότητα το έγγραφο του Αμερικανού Προέδρου Ουίλσον , στο οποίο σχεδιάστηκαν τα σύνορα Αρμενίας- Τουρκίας στις 20/11/1920.
Το έγγραφο αυτό θα αποτελέσει μια βάση για εδαφικές διεκδικήσεις των Αρμενίων από την Τουρκία.
Πηγή : www.elzoni.gr
Ειδικού Συνεργάτη
Τον κώδωνα του κινδύνου για την Τουρκία κρούει ο έμπειρος Σύρος διπλωμάτης Μπεσσάμ Εμπου Αμπντουλλάχ, που υπηρέτησε παλαιότερα και στην Άγκυρα.
Ο κ. Αμπντουλλάχ υποστηρίζει ότι σύμφωνα με το σχέδιο της Μεγάλης Μέσης Ανατολής πρέπει να διαμελιστούν η Συρία, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και η Λιβύη για να ιδρυθεί το Κουρδιστάν και το Μεγάλο Ισραήλ.
Βάσει του σχεδίου η Συρία πρέπει να χωριστεί σε τέσσερα καντόνια, ο Λίβανος σε οκτώ, η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και η Λιβύη σε τρία.
Εάν οι εκτιμήσεις του είναι σωστές τότε αποκτά ιδιαίτερη σημασία η είδηση της Haber-Gazete, σύμφωνα με την οποία η Αρμενία ετοιμάζεται να βγάλει στη δημοσιότητα το έγγραφο του Αμερικανού Προέδρου Ουίλσον , στο οποίο σχεδιάστηκαν τα σύνορα Αρμενίας- Τουρκίας στις 20/11/1920.
Το έγγραφο αυτό θα αποτελέσει μια βάση για εδαφικές διεκδικήσεις των Αρμενίων από την Τουρκία.
Πηγή : www.elzoni.gr
Αγανακτισμένοι: Το Τέλος της Πολιτικής;
Στις πλατείες όλης της Ευρώπης, συγκεντρώνονται, συντονισμένοι διαδικτυακά, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι για να διαδηλώσουν ειρηνικά εναντίον των όποιων γνωστών και αγνώστων πολιτικών που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια, καθώς και κατά των ατόμων κυρίως – ίσως και των θεσμών - που εγκαθίδρυσαν αυτές τις πολιτικές .
Προσωπικά, επί του θέματος της αυθόρμητης και αδέσποτης συλλογικότητας, έκανα μια πολυετή και θα έλεγα εξαντλητική μελέτη, της τριλογίας βιβλίων των Hardt και Negri ( Empire ,2000 - Multitude ,2004- Commonwealth, 2009. ΣΗΜ : δύο από τους πιο ενεργούς πολιτικούς φιλοσόφους στον σημερινό κόσμο, που παρουσιάζουν ανάγλυφα την πραγματικότητα και τη δυνατότητα μιας οικουμενικής δημοκρατίας) καθώς και μεγάλου αριθμού αναλύσεων σε αυτά.
Θα ήθελα απλά να παραθέσω ένα κεφάλαιο που γράφτηκε από τον Παν. Σωτήρη, στο τεύχος 91( Απρίλιος- Ιουνιος 2005) στο περιοδικό ΘΕΣΕΙΣ, κεφ. ‘Αντιφάσεις μιας δημοκρατικής ουτοπίας. Σημειώσεις πάνω στο Πλήθος των Negri και Hardt’ .
Επισημαίνω ότι πρόσφατα μεταφράστηκε –επιτέλους - και στα ελληνικά το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας ( βλ. Πλήθος,εκδ .Αλεξάνδρεια ,2004 ) .Αφήνω σε έσάς τα σχόλια και την κριτική.
Η διαλεκτική αυθορμητισμού και μεταρρυθμισμού
Το Πλήθος είναι μία από τις πιο προχωρημένες προσπάθειες να θεμελιωθεί θεωρητικά και φιλοσοφικά μια αυθορμητίστικη εκδοχή της πολιτικής δράσης, που προσπαθεί να υπερβεί όλες τις «κλασικές» μορφές πολιτικής διαμεσολάβησης, είτε τις παραλλαγές της μορφής-κόμμα, είτε τις εκδοχές συνδικαλιστικής δράσης. Αυτό θεμελιώνεται πάνω σε όλη την οντολογία της πληροφοριακής επικοινωνιακής εργασίας η οποία θεωρείται ότι παράγει ταυτόχρονα κοινωνικό πλούτο και κοινωνικές μορφές, και σε όλη την περιγραφή που κάνουν για τη δικτυακή αλληλεπίδραση ανάμεσα σε εργαζόμενους που αντιμετωπίζονται ως ενικότητες. Δεν είναι τυχαίο ότι η προσπάθειά τους για μια διπλή οριοθέτηση απέναντι και στην ιδιωτική οικονομία και τον κρατισμό τούς οδηγεί σε ένα ασαφές σχήμα κοινής πρόσβασης σε κοινά αγαθά, που, όμως, δεν αποκρυσταλλώνεται σε πολιτικές προτάσεις.
Η επίκληση του κοινού δεν πηγαίνει πέρα από μια γενική επίκληση της ελεύθερης πρόσβασης σε κοινόχρηστους χώρους και πρακτικές. Το παράδειγμα του λογισμικού ανοιχτού κώδικα (open source), που επικαλούνται, και η ανοιχτή δομή του διαδικτύου δεν αποτελούν στρατηγικές προτάσεις για την άρθρωση ενός εναλλακτικού πολιτικού και κοινωνικού σχεδίου, ούτε περιγραφούν επαρκώς την αναγκαία διαδικασία συλλογικής επανιδιοποίησης των μέσων παραγωγής, κοινωνικοποίησης της τεχνικής γνώσης και επαναστατικοποίησης της παραγωγικής διαδικασίας στην κατεύθυνση της άρσης της διάκρισης διανοητικής-χειρωνακτικής και διευθυντικής-εκτελεστικής εργασίας. Δεν αποτελούν έκφραση του δημοκρατικού συλλογικού σχεδιασμού των παραγωγικών κατευθύνσεων και της διαμόρφωσης θεσμών εργατικής (αντι)εξουσίας, που απαιτείται για την ανατροπή των καπιταλιστικών παραγωγικών σχέσεων.
Επιπλέον, δεν μπορούμε παρά να είμαστε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί απέναντι στην όλη προσπάθεια να παρουσιαστεί η εισαγωγή των τεχνολογιών της πληροφορίας ως αυτονόητη –και λίγο πολύ αυτόματη– αντικειμενική προϋπόθεση της μετάβασης στον κομμουνισμό, μια που παραγνωρίζονται όλοι οι τρόποι με τους οποίους αυτές οι τεχνολογίες μπορεί να συμπυκνώνουν μορφές και πρακτικές καπιταλιστικού κοινωνικού ελέγχου εντός και εκτός της παραγωγής…
Πηγή : www.elzoni.gr
Γράφει ο
Ηλίας Καραβόλιας
Ηλίας Καραβόλιας
Προσωπικά, επί του θέματος της αυθόρμητης και αδέσποτης συλλογικότητας, έκανα μια πολυετή και θα έλεγα εξαντλητική μελέτη, της τριλογίας βιβλίων των Hardt και Negri ( Empire ,2000 - Multitude ,2004- Commonwealth, 2009. ΣΗΜ : δύο από τους πιο ενεργούς πολιτικούς φιλοσόφους στον σημερινό κόσμο, που παρουσιάζουν ανάγλυφα την πραγματικότητα και τη δυνατότητα μιας οικουμενικής δημοκρατίας) καθώς και μεγάλου αριθμού αναλύσεων σε αυτά.
Θα ήθελα απλά να παραθέσω ένα κεφάλαιο που γράφτηκε από τον Παν. Σωτήρη, στο τεύχος 91( Απρίλιος- Ιουνιος 2005) στο περιοδικό ΘΕΣΕΙΣ, κεφ. ‘Αντιφάσεις μιας δημοκρατικής ουτοπίας. Σημειώσεις πάνω στο Πλήθος των Negri και Hardt’ .
Επισημαίνω ότι πρόσφατα μεταφράστηκε –επιτέλους - και στα ελληνικά το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας ( βλ. Πλήθος,εκδ .Αλεξάνδρεια ,2004 ) .Αφήνω σε έσάς τα σχόλια και την κριτική.
Η διαλεκτική αυθορμητισμού και μεταρρυθμισμού
Το Πλήθος είναι μία από τις πιο προχωρημένες προσπάθειες να θεμελιωθεί θεωρητικά και φιλοσοφικά μια αυθορμητίστικη εκδοχή της πολιτικής δράσης, που προσπαθεί να υπερβεί όλες τις «κλασικές» μορφές πολιτικής διαμεσολάβησης, είτε τις παραλλαγές της μορφής-κόμμα, είτε τις εκδοχές συνδικαλιστικής δράσης. Αυτό θεμελιώνεται πάνω σε όλη την οντολογία της πληροφοριακής επικοινωνιακής εργασίας η οποία θεωρείται ότι παράγει ταυτόχρονα κοινωνικό πλούτο και κοινωνικές μορφές, και σε όλη την περιγραφή που κάνουν για τη δικτυακή αλληλεπίδραση ανάμεσα σε εργαζόμενους που αντιμετωπίζονται ως ενικότητες. Δεν είναι τυχαίο ότι η προσπάθειά τους για μια διπλή οριοθέτηση απέναντι και στην ιδιωτική οικονομία και τον κρατισμό τούς οδηγεί σε ένα ασαφές σχήμα κοινής πρόσβασης σε κοινά αγαθά, που, όμως, δεν αποκρυσταλλώνεται σε πολιτικές προτάσεις.
Η επίκληση του κοινού δεν πηγαίνει πέρα από μια γενική επίκληση της ελεύθερης πρόσβασης σε κοινόχρηστους χώρους και πρακτικές. Το παράδειγμα του λογισμικού ανοιχτού κώδικα (open source), που επικαλούνται, και η ανοιχτή δομή του διαδικτύου δεν αποτελούν στρατηγικές προτάσεις για την άρθρωση ενός εναλλακτικού πολιτικού και κοινωνικού σχεδίου, ούτε περιγραφούν επαρκώς την αναγκαία διαδικασία συλλογικής επανιδιοποίησης των μέσων παραγωγής, κοινωνικοποίησης της τεχνικής γνώσης και επαναστατικοποίησης της παραγωγικής διαδικασίας στην κατεύθυνση της άρσης της διάκρισης διανοητικής-χειρωνακτικής και διευθυντικής-εκτελεστικής εργασίας. Δεν αποτελούν έκφραση του δημοκρατικού συλλογικού σχεδιασμού των παραγωγικών κατευθύνσεων και της διαμόρφωσης θεσμών εργατικής (αντι)εξουσίας, που απαιτείται για την ανατροπή των καπιταλιστικών παραγωγικών σχέσεων.
Επιπλέον, δεν μπορούμε παρά να είμαστε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί απέναντι στην όλη προσπάθεια να παρουσιαστεί η εισαγωγή των τεχνολογιών της πληροφορίας ως αυτονόητη –και λίγο πολύ αυτόματη– αντικειμενική προϋπόθεση της μετάβασης στον κομμουνισμό, μια που παραγνωρίζονται όλοι οι τρόποι με τους οποίους αυτές οι τεχνολογίες μπορεί να συμπυκνώνουν μορφές και πρακτικές καπιταλιστικού κοινωνικού ελέγχου εντός και εκτός της παραγωγής…
Πηγή : www.elzoni.gr
Πάμε για αποικία της Ολλανδίας. Αν δεν μας ρίξουν στα ναρκωτικά, θα μας κάνουν ευθανασία
Τελικά, για να βγουν αυτοί λάδι, θα μας βάλουν να τσακωθούμε με όλον τον κόσμο.
Αυτοί κατέστρεψαν τη χώρα, αυτοί συμπεριφέρθηκαν ωσάν η πατρίδα να ήταν το τσιφλίκι του παππού τους, αυτοί έστησαν ένα σύστημα κλεπτοκρατίας, ανικανότητας και νεποτισμού, αυτοί εκμαύλισαν τον λαό, αυτοί δεν στάθηκαν αντάξιοι της Ιστορίας μας, παλαιότερης και πρόσφατης, αυτοί δεν τίμησαν τον ηρωισμό και τους ανιδιοτελείς αγώνες των προγόνων, μπροστά στους οποίους κάποτε έκλινε το γόνυ όλη η ανθρωπότητα.
Και κυρίως, αυτοί, που δεν μετράνε νεκρούς και θυσίες στο γενεαλογικό τους δένδρο, κατάφεραν, έχοντας πλουτίσει από την λογική και την πρακτική του «Βάστα Ρόμμελ», να κυριαρχήσουν στη χώρα, εξαγοράζοντας με δοσιλογικά και μαυραγορίτικα χρήματα τις ψήφους των απογόνων των ηρώων.
Και τώρα, πρέπει να τσακωνόμαστε με όλον τον κόσμο. Πρώτα με την Γερμανία, που θα ήταν ακόμη στο «Χάιλ Χίτλερ», αν δεν έσπαγε τα μούτρα της στο ρωσικό μέτωπο, λόγω της καθυστέρησης που προκάλεσε στα ναζιστικά στρατεύματα η ελληνική Εθνική Αντίσταση – που δεν είδαμε μετά να έχει λόγο και χώρο στην διακυβέρνηση της χώρας.
Μιλάμε για τη Γερμανία που υπέστη το Τείχος του Αίσχους, μέσα στην καρδιά της Ευρώπης, τα συρματοπλέγματα, τις επιτόπου εκτελέσεις όσων προσπαθούσαν να το σκάσουν, την διαίρεσή της επί τριάντα χρόνια, τους ελέγχους στο Checkpoint Charlie, και όπου, σε ένα τέτοιο ολοκληρωτικό καθεστώς, γαλουχήθηκε η σημερινή καγκελάριος.
Μετά έπρεπε να τσακωθούμε με την Φινλανδία, που δια του Επιτρόπου Όλι Ρεν και επίδοξου προέδρου της χώρας, μας καλεί να καταργήσουμε το κοινοβουλευτικό σύστημα, να ξεχάσουμε την Εκκλησία του Δήμου και την γέννηση της Δημοκρατίας, και να ευθυγραμμιστούμε όλοι μαζί με τις επιταγές των δανειστών.
Μιλάμε, όπως επίσης έχουμε ξαναπεί, για τη Φινλανδία που προκειμένου να χτυπήσει τον μεγάλο εχθρό της, την τότε Σοβιετική Ένωση και τον Στάλιν, προθύμως έπεσε κι’ αυτή στην αγκαλιά του Χίτλερ.
Μετά έπρεπε να τσακωθούμε με την Αυστρία, που δια της υπουργού των Οικονομικών Μαρίας Φέκτερ μας κουνά απειλητικά το δάχτυλο.
Μιλάμε, όπως έχουμε ξαναγράψει, για την Αυστρία που προθύμως προσαρτήθηκε στη ναζιστική Γερμανία με το «Άνσλους».
Και τώρα, πρέπει να τσακωθούμε και με την Ολλανδία, της οποίας ο υπουργός των Οικονομικών Γιαν Κέες ντε Γιάγκερ, επίσης απειλεί συνεχώς ότι θα σταματήσει να καταβάλλει το μέρος του δανείου που της αναλογεί.
Μιλάμε, φυσικά, για την Ολλανδία, που αντιστάθηκε στα χιτλερικά στρατεύματα… τέσσερις ολόκληρες ημέρες. Και το θεωρεί αυτό εξαιρετικά ηρωικό και το προβάλλει, σε αντιπαραβολή με την Δανία, που δεν αντιστάθηκε ούτε μια ώρα, αντίθετα παραδόθηκε σε… έναν μοτοσικλετιστή του Χίτλερ!
Φταίνε; Όχι, βέβαια. Αυτοί που φταίνε είναι οι φέροντες την ελληνική υπηκοότητα που κατάφεραν να διαλύσουν τη χώρα, τις υποδομές της, την οικονομία της, την αγροτική της παραγωγή, τον ίδιο τον λαό της.
Αυτοί που κατάφεραν να ταπεινώσουν τη χώρα και να την κάνουν δαχτυλοδειχτούμενη, προκαλώντας τις επιθέσεις, τις ύβρεις, τις ειρωνείες, τις απειλές όλων όσοι θα μιλούσαν σήμερα γερμανικά.
Ας τσακωθούμε, λοιπόν, και με την Ολλανδία. Ποιος ξέρει, σε λίγο μπορεί να τσακωθούμε και με την Δανία του… μοτοσικλετιστή.
Θυμήθηκαν το αποικιοκρατικό παρελθόν τους
Ο κ. ντε Γιάγκερ, φαίνεται ότι είναι ο εμπνευστής του σχεδίου που λίγο αργότερα μας σερβίρισε ο Γιουνκέρ (μέρες αντίστασης του Λουξεμβούργου στους ναζί… 0! – για να μην ξεχνιόμαστε) που θέλει ανεξάρτητη υπηρεσία με την συμμετοχή ξένων εμπειρογνωμόνων να αναλάβει τις αποκρατικοποιήσεις «ελληνικών» (;) περιουσιακών στοιχείων.
Το είχε πει πρώτος στις 20 Μαΐου, ενώ βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με το Βερολίνο, που φαίνεται ότι έχει βάλει τους ιστορικούς δορυφόρους του να ρίχνουν τις «καλές ιδέες». Κι’ αυτή είναι μια πολύ καλή ιδέα, αν κρίνουμε ότι συμφωνεί και ο υπουργός των Οικονομικών της Ελλάδας – αν μπορεί, ας κάνει κι’ αλλιώς!
Επίσης, μια άλλη καλή ιδέα θα ήταν, τώρα που η Ολλανδία έχει ξεμείνει από τις αποικίες της, να προσθέσει την Ελλάδα στις λιγοστές που της απέμειναν.
Ως γνωστόν, η Ολλανδία ανήκε στον σκληρό πυρήνα (μαζί με την Γερμανία, την Αυστρία και την Φινλανδία, βεβαίως βεβαίως), που τον Μάρτιο του 2010 τάχθηκε σταθερά κατά της έγκρισης του μηχανισμού για την στήριξη της Ελλάδας.
Σημειώστε πως, εξαιρουμένης της Φινλανδίας, όλοι οι άλλοι είχαν παραβιάσει συστηματικά το Σύμφωνο Σταθερότητας στα ένδεκα χρόνια από την δημιουργία του ευρώ. Η Αυστρία το είχε παραβιάσει (ως προς το χρέος και το έλλειμμα στα δέκα από τα 11 χρόνια, η Γερμανία στα εννέα από τα ένδεκα, η Ολλανδία στα 3 από τα ένδεκα). Για την Ελλάδα μη ρωτάτε: Εννέα στα εννέα!
Σήμερα, οι Ολλανδοί με τις εταιρίες τους ετοιμάζονται να δώσουν μάχη για να πάρουν κάποια από τα φιλέτα των αποκρατικοποιήσεων. Ανάμεσά τους και η ΛΑΡΚΟ, για την οποία έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον από το 2009.
Άλλωστε, οι εταιρίες τους έκαναν χρυσές δουλειές και στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Πρέπει να κάνουν κάτι για να αναπληρωθεί η χασούρα, καθώς τον περασμένο Απρίλιο, οι Ισλανδοί με δημοψήφισμα αποφάσισαν να μην επιστραφεί στην Βρετανία και στην Ολλανδία το ποσό των 4 δις ευρώ που οι δύο χώρες είχαν προσφέρει το 2008 ως οικονομική στήριξη για να αποζημιωθούν όσοι επλήγησαν από την κατάρρευση της τράπεζας Landsbanki.
Οπότε, οι Ολλανδοί δεν έχουν καμιά όρεξη να βλέπουν ανάλογες αντιδράσεις στην Ελλάδα. Και ζητούν – και αυτοί – να… καταργηθούν οι διαφωνίες μεταξύ των κομμάτων, ώστε να σιγουρέψουν τα λεφτά τους.
Μην ξεχνάμε, πως όταν ξεπουλήθηκαν τα μεταλλεία της Χαλκιδικής, η καναδική εταιρία – κάτι ψέλλισε και ο επισκεπτόμενος το προηγούμενο σαββατοκύριακο Καναδός πρωθυπουργός περί ευθυνών των προηγουμένων κυβερνήσεων – που τα απέκτησε δεν μπορούσε (επειδή η περιοχή είναι χαρακτηρισμένη παραμεθόριος) να εμφανίζεται ως ιδιοκτήτρια και έβαλε ως βιτρίνα δύο θυγατρικές της, μία ελληνική και μία ολλανδική, βεβαίως, βεβαίως!
Και μην ξεχνάμε επίσης ότι Ολλανδός είναι ο Μπομπ Τράα, επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ελλάδα, που είχε νοικιάσει ένα παλάτι στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, έναντι 9.100 ευρώ τον μήνα για να έχει θέα στην Ακρόπολη – μπορεί και να του μπήκε η ιδέα να την… αποκρατικοποιήσει κι’ αυτή!
Τελικά, μετά από παρέμβαση του τότε αφεντικού του, του κρατούμενου σήμερα Στρος-Καν, ο Τράα με το αποικιοκρατικό ύφος, νοίκιασε στη Φιλοθέη, έναντι 4.000 ευρώ. Σημειώστε πως ήταν από τους πρώτους που μίλησαν για πώληση κρατικής περιουσίας.
Ο… δικός μας είναι καλύτερος!
Και επιτέλους, πώς τον ανέχεται τον Ολλανδό υπουργό των Οικονομικών ο κ. Παπακωνσταντίνου;
Όταν τον Δεκέμβριο του 2010, οι Financial Times δημοσιοποίησαν τον κατάλογο των καλύτερων Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών, ο κ. Παπακωνσταντίνου κατέλαβε την όγδοη θέση (μας έφαγαν τα μυαλά τότε) και ο ντε Γιάγκερ την ενδέκατη.
Βέβαια, ο δικός μας βρέθηκε τόσο ψηλά επειδή ήλθε… πρώτος σε ένα από τα τρία κριτήρια. Ποιο; Στην… πολιτική ικανότητα! Επειδή, λέει, πέτυχε την διασφάλιση της εγχώριας αποδοχής των πρωτοφανών μέτρων λιτότητας. Κατετάγη, βέβαια, 17ος όσον αφορά στην οικονομία και 19ος, τελευταίος, όσον αφορά στην εξασφάλισης της αξιοπιστίας στις αγορές. Αλλά από πολιτική ικανότητα και… πειθώ (βλέπε προπαγάνδα, που όμως τώρα αποδεικνύεται ότι έχει κοντά ποδάρια), πάμε – πηγαίναμε - καλά!
«Αν η οικονομία αρχίσει να ανακάμπτει το 2011, τότε του χρόνου μπορεί να έλθει πρώτος», σχολίασε τότε εν μέσω διθυράμβων η – ποια άλλη; - Goldman Sachs! Οπότε τώρα, κλάφτα Χαράλαμπε! Και από «πειθώ» και από ανάκαμψη!
Επιστρέφουμε στην Ολλανδία. Η οποία χρωστά στους δανειστές της το 310% περίπου του ΑΕΠ της – και τώρα οι πολιτικοί της βρίσκουν την βολική λύση να τα φορτώσουν στην Ελλάδα.
Μιλάμε για την Ολλανδία που φιλοξένησε την πρώτη επίσημη συνάντηση της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ στο ομώνυμο ξενοδοχείο της πόλης Οοστερμπόικ και σήμερα της προσφέρει την μόνιμη έδρα της στην πόλη Λάιντεν.
Μιλάμε για την Ολλανδία, όπου έγινε ο κακός χαμός για να επικυρωθεί η Συνθήκη της Λισαβόνας, που το 2005 είχε απορριφθεί με δημοψήφισμα.
Μιλάμε για την Ολλανδία, που παρ’ όλα όσα συνέβησαν στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έδωσε μάχη για να διατηρήσει τις αποικίες της, σπαρμένες σε όλον τον κόσμο, με την Ινδονησία, που είχε μια χαρά βρεθεί υπό ιαπωνική κατοχή, να επιστρέφεται στην Ολλανδία μετά το τέλος του πολέμου και να χρειασθεί να αναπτυχθεί εκεί μεγάλο απελευθερωτικό κίνημα κατά των Ολλανδών.
Δηλαδή είχαν βρεθεί υπό κατοχή και δεν πρόλαβαν να απελευθερωθούν οι ίδιοι από τους Συμμάχους τον Μάιο του 1945 και έσπευσαν να ξανασκλαβώσουν τις αποικίες τους!
Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι η Ολλανδία έδωσε μάχη για να διατηρήσει τις αποικίες της – σήμερα της ανήκουν ακόμη η Αρούμπα, το Κουρασάο και ο Άγιος Μαρτίνος (Ολλανδικές Αντίλλες), αλλά και ο Άγιος Ευστάθιος ως «αυτόνομη περιοχή των Κάτω Χωρών» - μεταξύ των οποίων το Μπαλί, οι Νέες Κάτω Χώρες στη Βόρειο Αμερική με πρωτεύουσα το Νέο Άμστερνταμ, η νήσος Ιάβα κλπ. Το Σουρινάμ, η πρώην Ολλανδική Γουιάνα, απέκτησε την ανεξαρτησία του από τους Ολλανδούς, μόλις το 1975!
Οι πραγματικοί σφαγείς της Σρεμπρένιτσα
Και βέβαια, μιλάμε για την Ολλανδία που φιλοξενεί το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, ενώπιον του οποίου οδηγείται ο Σερβοβόσνιος στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς, ενώ ευθύνεται η ίδια για την σφαγή της Σρεμπρένιτσα, του 1995, για την οποία… δικάζει τον Μλάντιτς!
Ήδη από το 2007 εκκρεμεί αγωγή των συγγενών των θυμάτων της Σρεμπρένιτσα κατά της Ολλανδίας, η κυβέρνηση της οποίας έκανε τα στραβά μάτια, αρνήθηκε να στείλει ενισχύσεις στους κυανόκρανούς της, με αποτέλεσμα οι Ολλανδοί στρατιώτες του ΟΗΕ που είχαν την ευθύνη της πόλης, όχι μόνο να μην αποτρέψουν τη σφαγή, αλλά και να την παρακολουθήσουν αμέτοχοι.
Η σχετική έκθεση επίσημου ολλανδικού οργανισμού, 7.600 σελίδων, δημοσιοποιήθηκε το 2002 και είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση της κυβέρνησης Βιμ Κοκ.
Έκτοτε, κάθε φορά που κάποιος Σέρβος πρώην αξιωματούχος, οδηγείται στη Χάγη, ζητά και πετυχαίνει την εξαίρεση των Ολλανδών δικαστών, που εμφανίζονται βασιλικότεροι του βασιλέως για να κρύψουν τις ολλανδικές ευθύνες.
Την εποχή της ανθρωπιστικής καταστροφής στη Σρεμπρένιτσα (την ίδια ακριβώς περίοδο έγινε και η σφαγή με θύματα τους Σέρβους στην Κράινα, αλλά ως γνωστόν για τη λεγόμενη διεθνή κοινότητα κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους άλλους), ο (Εργατικός) Βιμ Κοκ ήταν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Με πρωθυπουργό τον (φιλοσκοπιανό) Ρούουντ Λούμπερς.
Όπως αποκαλύφθηκε, τόσο από την συγκεκριμένη έκθεση της ολλανδικής ΜΚΟ «Διεκκλησιαστική Ομάδα Προβληματισμού για την Ειρήνη», όσο και από εκείνη του γαλλικού κοινοβουλίου (που για την Σρεμπρένιτσα επέρριψε ευθύνες σε ΟΗΕ, ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία και Ολλανδία), ο Μλάντιτς, ενόψει της κατάληψης της Σρεμπρένιτσα, στις 11 Ιουλίου 1995, πρότεινε στον επικεφαλής των κυανοκράνων να βοηθήσουν στην απομάκρυνση των μουσουλμάνων, στο πλαίσιο της ανταλλαγής πληθυσμών. Κάτι που δεν συνέβη.
«Η γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα θα είχε πιθανότατα αποφευχθεί αν η ολλανδική κυβέρνηση και το ολλανδικό τάγμα είχαν αντιδράσει διαφορετικά», κατέληγε εκείνη η έκθεση που είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση και του αρχηγού των ολλανδικών Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγού Αντ Φαν Μπάαλ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στις εκλογές του 2010, ο Χριστιανοδημοκράτης Μπαλκενέντε έχασε τις εκλογές και δημιουργήθηκε κυβέρνηση συνασπισμού μεταξύ Φιλελευθέρων και Σοσιαλδημοκρατών. Και εκεί, όπως πρόσφατα και στην Φινλανδία, μεγάλη δύναμη έχουν αποκτήσει οι ακροδεξιοί ευρωσκεπτικιστές, που στις εκλογές ήλθαν τρίτο κόμμα – άλλη μια εξήγηση για όσα λέει σήμερα ο Γιάγκερ.
Και τα οποία επανέλαβε και το περασμένο Σάββατο από την Λεμεσό όπου, για να μη ξεχνά και το αποικιοκρατικό παρελθόν του, προήδρευσε σε συνάντηση των υπουργών Οικονομικών και Διοικητών Κεντρικών Τραπεζών των χωρών (πρώην αποικιών ή αυτόνομων επαρχιών) που εκπροσωπούνται από την Ολλανδία στα διοικητικά όργανα της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ.
Τέλος, θυμίζω ότι μέχρι το τέλος του χρόνου, οπότε θα εφαρμοστεί στην Ολλανδία ο νόμος που περιορίζει τον «ναρκοτουρισμό», προλαβαίνουν να ανοίξουν και στην Ελλάδα (με fast track, βέβαια) ένα από εκείνα τα coffee shops, που πουλάνε μαριχουάνα – είχε ξεσπάσει, το 2008 και «πόλεμος της φούντας» όταν το Βέλγιο αντέδρασε στην πρόθεση των Ολλανδών να στήσουν ένα τεράστιο τέτοιο ευαγές ίδρυμα στα σύνορα.
Ναρκωμένους, μπορεί να μας καταφέρουν καλύτερα. Αν όχι, υπάρχει και άλλη λύση: Το 2001 η Ολλανδία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που αναγνώρισε το δικαίωμα στην ευθανασία…
Πηγή : www.elzoni.gr
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Αυτοί κατέστρεψαν τη χώρα, αυτοί συμπεριφέρθηκαν ωσάν η πατρίδα να ήταν το τσιφλίκι του παππού τους, αυτοί έστησαν ένα σύστημα κλεπτοκρατίας, ανικανότητας και νεποτισμού, αυτοί εκμαύλισαν τον λαό, αυτοί δεν στάθηκαν αντάξιοι της Ιστορίας μας, παλαιότερης και πρόσφατης, αυτοί δεν τίμησαν τον ηρωισμό και τους ανιδιοτελείς αγώνες των προγόνων, μπροστά στους οποίους κάποτε έκλινε το γόνυ όλη η ανθρωπότητα.
Και κυρίως, αυτοί, που δεν μετράνε νεκρούς και θυσίες στο γενεαλογικό τους δένδρο, κατάφεραν, έχοντας πλουτίσει από την λογική και την πρακτική του «Βάστα Ρόμμελ», να κυριαρχήσουν στη χώρα, εξαγοράζοντας με δοσιλογικά και μαυραγορίτικα χρήματα τις ψήφους των απογόνων των ηρώων.
Και τώρα, πρέπει να τσακωνόμαστε με όλον τον κόσμο. Πρώτα με την Γερμανία, που θα ήταν ακόμη στο «Χάιλ Χίτλερ», αν δεν έσπαγε τα μούτρα της στο ρωσικό μέτωπο, λόγω της καθυστέρησης που προκάλεσε στα ναζιστικά στρατεύματα η ελληνική Εθνική Αντίσταση – που δεν είδαμε μετά να έχει λόγο και χώρο στην διακυβέρνηση της χώρας.
Μιλάμε για τη Γερμανία που υπέστη το Τείχος του Αίσχους, μέσα στην καρδιά της Ευρώπης, τα συρματοπλέγματα, τις επιτόπου εκτελέσεις όσων προσπαθούσαν να το σκάσουν, την διαίρεσή της επί τριάντα χρόνια, τους ελέγχους στο Checkpoint Charlie, και όπου, σε ένα τέτοιο ολοκληρωτικό καθεστώς, γαλουχήθηκε η σημερινή καγκελάριος.
Μετά έπρεπε να τσακωθούμε με την Φινλανδία, που δια του Επιτρόπου Όλι Ρεν και επίδοξου προέδρου της χώρας, μας καλεί να καταργήσουμε το κοινοβουλευτικό σύστημα, να ξεχάσουμε την Εκκλησία του Δήμου και την γέννηση της Δημοκρατίας, και να ευθυγραμμιστούμε όλοι μαζί με τις επιταγές των δανειστών.
Μιλάμε, όπως επίσης έχουμε ξαναπεί, για τη Φινλανδία που προκειμένου να χτυπήσει τον μεγάλο εχθρό της, την τότε Σοβιετική Ένωση και τον Στάλιν, προθύμως έπεσε κι’ αυτή στην αγκαλιά του Χίτλερ.
Μετά έπρεπε να τσακωθούμε με την Αυστρία, που δια της υπουργού των Οικονομικών Μαρίας Φέκτερ μας κουνά απειλητικά το δάχτυλο.
Μιλάμε, όπως έχουμε ξαναγράψει, για την Αυστρία που προθύμως προσαρτήθηκε στη ναζιστική Γερμανία με το «Άνσλους».
Και τώρα, πρέπει να τσακωθούμε και με την Ολλανδία, της οποίας ο υπουργός των Οικονομικών Γιαν Κέες ντε Γιάγκερ, επίσης απειλεί συνεχώς ότι θα σταματήσει να καταβάλλει το μέρος του δανείου που της αναλογεί.
Μιλάμε, φυσικά, για την Ολλανδία, που αντιστάθηκε στα χιτλερικά στρατεύματα… τέσσερις ολόκληρες ημέρες. Και το θεωρεί αυτό εξαιρετικά ηρωικό και το προβάλλει, σε αντιπαραβολή με την Δανία, που δεν αντιστάθηκε ούτε μια ώρα, αντίθετα παραδόθηκε σε… έναν μοτοσικλετιστή του Χίτλερ!
Φταίνε; Όχι, βέβαια. Αυτοί που φταίνε είναι οι φέροντες την ελληνική υπηκοότητα που κατάφεραν να διαλύσουν τη χώρα, τις υποδομές της, την οικονομία της, την αγροτική της παραγωγή, τον ίδιο τον λαό της.
Αυτοί που κατάφεραν να ταπεινώσουν τη χώρα και να την κάνουν δαχτυλοδειχτούμενη, προκαλώντας τις επιθέσεις, τις ύβρεις, τις ειρωνείες, τις απειλές όλων όσοι θα μιλούσαν σήμερα γερμανικά.
Ας τσακωθούμε, λοιπόν, και με την Ολλανδία. Ποιος ξέρει, σε λίγο μπορεί να τσακωθούμε και με την Δανία του… μοτοσικλετιστή.
Θυμήθηκαν το αποικιοκρατικό παρελθόν τους
Ο κ. ντε Γιάγκερ, φαίνεται ότι είναι ο εμπνευστής του σχεδίου που λίγο αργότερα μας σερβίρισε ο Γιουνκέρ (μέρες αντίστασης του Λουξεμβούργου στους ναζί… 0! – για να μην ξεχνιόμαστε) που θέλει ανεξάρτητη υπηρεσία με την συμμετοχή ξένων εμπειρογνωμόνων να αναλάβει τις αποκρατικοποιήσεις «ελληνικών» (;) περιουσιακών στοιχείων.
Το είχε πει πρώτος στις 20 Μαΐου, ενώ βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με το Βερολίνο, που φαίνεται ότι έχει βάλει τους ιστορικούς δορυφόρους του να ρίχνουν τις «καλές ιδέες». Κι’ αυτή είναι μια πολύ καλή ιδέα, αν κρίνουμε ότι συμφωνεί και ο υπουργός των Οικονομικών της Ελλάδας – αν μπορεί, ας κάνει κι’ αλλιώς!
Επίσης, μια άλλη καλή ιδέα θα ήταν, τώρα που η Ολλανδία έχει ξεμείνει από τις αποικίες της, να προσθέσει την Ελλάδα στις λιγοστές που της απέμειναν.
Ως γνωστόν, η Ολλανδία ανήκε στον σκληρό πυρήνα (μαζί με την Γερμανία, την Αυστρία και την Φινλανδία, βεβαίως βεβαίως), που τον Μάρτιο του 2010 τάχθηκε σταθερά κατά της έγκρισης του μηχανισμού για την στήριξη της Ελλάδας.
Σημειώστε πως, εξαιρουμένης της Φινλανδίας, όλοι οι άλλοι είχαν παραβιάσει συστηματικά το Σύμφωνο Σταθερότητας στα ένδεκα χρόνια από την δημιουργία του ευρώ. Η Αυστρία το είχε παραβιάσει (ως προς το χρέος και το έλλειμμα στα δέκα από τα 11 χρόνια, η Γερμανία στα εννέα από τα ένδεκα, η Ολλανδία στα 3 από τα ένδεκα). Για την Ελλάδα μη ρωτάτε: Εννέα στα εννέα!
Σήμερα, οι Ολλανδοί με τις εταιρίες τους ετοιμάζονται να δώσουν μάχη για να πάρουν κάποια από τα φιλέτα των αποκρατικοποιήσεων. Ανάμεσά τους και η ΛΑΡΚΟ, για την οποία έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον από το 2009.
Άλλωστε, οι εταιρίες τους έκαναν χρυσές δουλειές και στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Πρέπει να κάνουν κάτι για να αναπληρωθεί η χασούρα, καθώς τον περασμένο Απρίλιο, οι Ισλανδοί με δημοψήφισμα αποφάσισαν να μην επιστραφεί στην Βρετανία και στην Ολλανδία το ποσό των 4 δις ευρώ που οι δύο χώρες είχαν προσφέρει το 2008 ως οικονομική στήριξη για να αποζημιωθούν όσοι επλήγησαν από την κατάρρευση της τράπεζας Landsbanki.
Οπότε, οι Ολλανδοί δεν έχουν καμιά όρεξη να βλέπουν ανάλογες αντιδράσεις στην Ελλάδα. Και ζητούν – και αυτοί – να… καταργηθούν οι διαφωνίες μεταξύ των κομμάτων, ώστε να σιγουρέψουν τα λεφτά τους.
Μην ξεχνάμε, πως όταν ξεπουλήθηκαν τα μεταλλεία της Χαλκιδικής, η καναδική εταιρία – κάτι ψέλλισε και ο επισκεπτόμενος το προηγούμενο σαββατοκύριακο Καναδός πρωθυπουργός περί ευθυνών των προηγουμένων κυβερνήσεων – που τα απέκτησε δεν μπορούσε (επειδή η περιοχή είναι χαρακτηρισμένη παραμεθόριος) να εμφανίζεται ως ιδιοκτήτρια και έβαλε ως βιτρίνα δύο θυγατρικές της, μία ελληνική και μία ολλανδική, βεβαίως, βεβαίως!
Και μην ξεχνάμε επίσης ότι Ολλανδός είναι ο Μπομπ Τράα, επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ελλάδα, που είχε νοικιάσει ένα παλάτι στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, έναντι 9.100 ευρώ τον μήνα για να έχει θέα στην Ακρόπολη – μπορεί και να του μπήκε η ιδέα να την… αποκρατικοποιήσει κι’ αυτή!
Τελικά, μετά από παρέμβαση του τότε αφεντικού του, του κρατούμενου σήμερα Στρος-Καν, ο Τράα με το αποικιοκρατικό ύφος, νοίκιασε στη Φιλοθέη, έναντι 4.000 ευρώ. Σημειώστε πως ήταν από τους πρώτους που μίλησαν για πώληση κρατικής περιουσίας.
Ο… δικός μας είναι καλύτερος!
Και επιτέλους, πώς τον ανέχεται τον Ολλανδό υπουργό των Οικονομικών ο κ. Παπακωνσταντίνου;
Όταν τον Δεκέμβριο του 2010, οι Financial Times δημοσιοποίησαν τον κατάλογο των καλύτερων Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών, ο κ. Παπακωνσταντίνου κατέλαβε την όγδοη θέση (μας έφαγαν τα μυαλά τότε) και ο ντε Γιάγκερ την ενδέκατη.
Βέβαια, ο δικός μας βρέθηκε τόσο ψηλά επειδή ήλθε… πρώτος σε ένα από τα τρία κριτήρια. Ποιο; Στην… πολιτική ικανότητα! Επειδή, λέει, πέτυχε την διασφάλιση της εγχώριας αποδοχής των πρωτοφανών μέτρων λιτότητας. Κατετάγη, βέβαια, 17ος όσον αφορά στην οικονομία και 19ος, τελευταίος, όσον αφορά στην εξασφάλισης της αξιοπιστίας στις αγορές. Αλλά από πολιτική ικανότητα και… πειθώ (βλέπε προπαγάνδα, που όμως τώρα αποδεικνύεται ότι έχει κοντά ποδάρια), πάμε – πηγαίναμε - καλά!
«Αν η οικονομία αρχίσει να ανακάμπτει το 2011, τότε του χρόνου μπορεί να έλθει πρώτος», σχολίασε τότε εν μέσω διθυράμβων η – ποια άλλη; - Goldman Sachs! Οπότε τώρα, κλάφτα Χαράλαμπε! Και από «πειθώ» και από ανάκαμψη!
Επιστρέφουμε στην Ολλανδία. Η οποία χρωστά στους δανειστές της το 310% περίπου του ΑΕΠ της – και τώρα οι πολιτικοί της βρίσκουν την βολική λύση να τα φορτώσουν στην Ελλάδα.
Μιλάμε για την Ολλανδία που φιλοξένησε την πρώτη επίσημη συνάντηση της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ στο ομώνυμο ξενοδοχείο της πόλης Οοστερμπόικ και σήμερα της προσφέρει την μόνιμη έδρα της στην πόλη Λάιντεν.
Μιλάμε για την Ολλανδία, όπου έγινε ο κακός χαμός για να επικυρωθεί η Συνθήκη της Λισαβόνας, που το 2005 είχε απορριφθεί με δημοψήφισμα.
Μιλάμε για την Ολλανδία, που παρ’ όλα όσα συνέβησαν στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έδωσε μάχη για να διατηρήσει τις αποικίες της, σπαρμένες σε όλον τον κόσμο, με την Ινδονησία, που είχε μια χαρά βρεθεί υπό ιαπωνική κατοχή, να επιστρέφεται στην Ολλανδία μετά το τέλος του πολέμου και να χρειασθεί να αναπτυχθεί εκεί μεγάλο απελευθερωτικό κίνημα κατά των Ολλανδών.
Δηλαδή είχαν βρεθεί υπό κατοχή και δεν πρόλαβαν να απελευθερωθούν οι ίδιοι από τους Συμμάχους τον Μάιο του 1945 και έσπευσαν να ξανασκλαβώσουν τις αποικίες τους!
Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι η Ολλανδία έδωσε μάχη για να διατηρήσει τις αποικίες της – σήμερα της ανήκουν ακόμη η Αρούμπα, το Κουρασάο και ο Άγιος Μαρτίνος (Ολλανδικές Αντίλλες), αλλά και ο Άγιος Ευστάθιος ως «αυτόνομη περιοχή των Κάτω Χωρών» - μεταξύ των οποίων το Μπαλί, οι Νέες Κάτω Χώρες στη Βόρειο Αμερική με πρωτεύουσα το Νέο Άμστερνταμ, η νήσος Ιάβα κλπ. Το Σουρινάμ, η πρώην Ολλανδική Γουιάνα, απέκτησε την ανεξαρτησία του από τους Ολλανδούς, μόλις το 1975!
Οι πραγματικοί σφαγείς της Σρεμπρένιτσα
Και βέβαια, μιλάμε για την Ολλανδία που φιλοξενεί το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, ενώπιον του οποίου οδηγείται ο Σερβοβόσνιος στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς, ενώ ευθύνεται η ίδια για την σφαγή της Σρεμπρένιτσα, του 1995, για την οποία… δικάζει τον Μλάντιτς!
Ήδη από το 2007 εκκρεμεί αγωγή των συγγενών των θυμάτων της Σρεμπρένιτσα κατά της Ολλανδίας, η κυβέρνηση της οποίας έκανε τα στραβά μάτια, αρνήθηκε να στείλει ενισχύσεις στους κυανόκρανούς της, με αποτέλεσμα οι Ολλανδοί στρατιώτες του ΟΗΕ που είχαν την ευθύνη της πόλης, όχι μόνο να μην αποτρέψουν τη σφαγή, αλλά και να την παρακολουθήσουν αμέτοχοι.
Η σχετική έκθεση επίσημου ολλανδικού οργανισμού, 7.600 σελίδων, δημοσιοποιήθηκε το 2002 και είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση της κυβέρνησης Βιμ Κοκ.
Έκτοτε, κάθε φορά που κάποιος Σέρβος πρώην αξιωματούχος, οδηγείται στη Χάγη, ζητά και πετυχαίνει την εξαίρεση των Ολλανδών δικαστών, που εμφανίζονται βασιλικότεροι του βασιλέως για να κρύψουν τις ολλανδικές ευθύνες.
Την εποχή της ανθρωπιστικής καταστροφής στη Σρεμπρένιτσα (την ίδια ακριβώς περίοδο έγινε και η σφαγή με θύματα τους Σέρβους στην Κράινα, αλλά ως γνωστόν για τη λεγόμενη διεθνή κοινότητα κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους άλλους), ο (Εργατικός) Βιμ Κοκ ήταν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Με πρωθυπουργό τον (φιλοσκοπιανό) Ρούουντ Λούμπερς.
Όπως αποκαλύφθηκε, τόσο από την συγκεκριμένη έκθεση της ολλανδικής ΜΚΟ «Διεκκλησιαστική Ομάδα Προβληματισμού για την Ειρήνη», όσο και από εκείνη του γαλλικού κοινοβουλίου (που για την Σρεμπρένιτσα επέρριψε ευθύνες σε ΟΗΕ, ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία και Ολλανδία), ο Μλάντιτς, ενόψει της κατάληψης της Σρεμπρένιτσα, στις 11 Ιουλίου 1995, πρότεινε στον επικεφαλής των κυανοκράνων να βοηθήσουν στην απομάκρυνση των μουσουλμάνων, στο πλαίσιο της ανταλλαγής πληθυσμών. Κάτι που δεν συνέβη.
«Η γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα θα είχε πιθανότατα αποφευχθεί αν η ολλανδική κυβέρνηση και το ολλανδικό τάγμα είχαν αντιδράσει διαφορετικά», κατέληγε εκείνη η έκθεση που είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση και του αρχηγού των ολλανδικών Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγού Αντ Φαν Μπάαλ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στις εκλογές του 2010, ο Χριστιανοδημοκράτης Μπαλκενέντε έχασε τις εκλογές και δημιουργήθηκε κυβέρνηση συνασπισμού μεταξύ Φιλελευθέρων και Σοσιαλδημοκρατών. Και εκεί, όπως πρόσφατα και στην Φινλανδία, μεγάλη δύναμη έχουν αποκτήσει οι ακροδεξιοί ευρωσκεπτικιστές, που στις εκλογές ήλθαν τρίτο κόμμα – άλλη μια εξήγηση για όσα λέει σήμερα ο Γιάγκερ.
Και τα οποία επανέλαβε και το περασμένο Σάββατο από την Λεμεσό όπου, για να μη ξεχνά και το αποικιοκρατικό παρελθόν του, προήδρευσε σε συνάντηση των υπουργών Οικονομικών και Διοικητών Κεντρικών Τραπεζών των χωρών (πρώην αποικιών ή αυτόνομων επαρχιών) που εκπροσωπούνται από την Ολλανδία στα διοικητικά όργανα της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ.
Τέλος, θυμίζω ότι μέχρι το τέλος του χρόνου, οπότε θα εφαρμοστεί στην Ολλανδία ο νόμος που περιορίζει τον «ναρκοτουρισμό», προλαβαίνουν να ανοίξουν και στην Ελλάδα (με fast track, βέβαια) ένα από εκείνα τα coffee shops, που πουλάνε μαριχουάνα – είχε ξεσπάσει, το 2008 και «πόλεμος της φούντας» όταν το Βέλγιο αντέδρασε στην πρόθεση των Ολλανδών να στήσουν ένα τεράστιο τέτοιο ευαγές ίδρυμα στα σύνορα.
Ναρκωμένους, μπορεί να μας καταφέρουν καλύτερα. Αν όχι, υπάρχει και άλλη λύση: Το 2001 η Ολλανδία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που αναγνώρισε το δικαίωμα στην ευθανασία…
Πηγή : www.elzoni.gr
ΔΡΟΜΟΙΡΟΥΣΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ , rvranas@dolnet.grΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 31 Μαΐου 2011 ... και θυσίες. Με τέτοια εργαλεία, η ευρωπαϊκή ηγεσία που έχει προσληφθεί στην υπηρεσία του τραπεζικού κεφαλαίου, χειραγωγεί σήµερα τις χρεωµένες ευρωπαϊκές χώρες. Βλέπει τις οικονοµίες τους σαν προβληµατικές εταιρείες, που πρέπει να περικόψουν το εργατικό δυναµικό τους και να εκποιήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία για να πληρώσουν τους δανειστές τους. Αλλοτε, αυτό γινόταν µε κανονιοφόρους. Σήµερα γίνεται µε πολιτικούς εκβιασµούς και «αναγκαίες» θυσίες. Και είναι λιγότερο δαπανηρό για τους εισβολείς, επειδή τα θύµατα υποτάσσονται αναίµακτα. Ο σχεδιασµός... ... των τραπεζιτών τοποθετείται υπεράνω της πολιτικής. Και επιβάλλει παντού διακοµµατικές συνεργασίες, επιζητώντας την ευρύτερη δυνατή συναίνεση για λεηλασίες της περιουσίας των λαών, στο πρότυπο της λεηλασίας της Ανατολικής Γερµανίας από την Treuhandanstalt, που µέσα σε ενάµιση χρόνο ξεπούλησε 8.500 κρατικές επιχειρήσεις και απέλυσε 2,5 εκατ. εργαζοµένους (ο πρώτος πρόεδρός της Ντέτλεφ Ροβέντερ σκοτώθηκε τότε από την RAF). Οσο οι πολιτικοί παραδίδονται στους τραπεζίτες τόσο οι οικονοµίες των χωρών βγαίνουν στο σφυρί. «Παρουσιάζουν την ιδέα της αποπληρωµής των χρεών ανεξαρτήτως κοινωνικού κόστους περίπου ως φυσικό νόµο, µε µαθηµατικούς τύπους οι οποίοι θυµίζουν φυσικούς που σχεδιάζουν πυρηνικούς αντιδραστήρες», λέει ο οικονοµολόγος Μάικλ Χάντσον. «Οµως, το βασικό τους ψεγάδι θα µπορούσε να το αντιληφθεί ακόµη και ένας µαθητής του ∆ηµοτικού: υποθέτουν ότι οι χώρες θα µπορούν να πληρώνουν χρέη που αυξάνονται πολύ περισσότερο από όσο αυξάνονται οι εξαγωγές τους και η παραγωγή τους». Το όνειρο της ολιγαρχίας του χρήµατος είναι µια µεταβιοµηχανική κοινωνία στην οποία θα µπορεί να δηµιουργεί χρήµα από χρήµα (από δάνεια δηλαδή), φουσκώνοντας τις τιµές των οµολόγων, των µετοχών, των ακινήτων. Το πρόβληµα είναι πως, όταν σκάνε αυτές οι φούσκες, τα χρέη µένουν. Οι κυβερνήσεις τα παίρνουν και τα φορτώνουν στον λαό. Ετσι συρρικνώνονται οι εθνικές οικονοµίες. Και γι’ αυτό ακριβώς απειλείται σήµερα µε κατάρρευση το ευρώ. Η διάσωση... ... του ευρώ δεν είναι παρά ένας ευφηµισµός για τη σωτηρία των τραπεζιτών που έχει αναληφθεί από τις κυβερνήσεις. Οµως, ό,τι κι αν κάνουν, διαβεβαιώνει ο Μάικλ Χάντσον, η δυναµική του χρέους πλησιάζει στο τέλος της. Ο σκοπός της είναι να διατηρηθεί στο ακέραιο (δηλαδή χωρίς «κούρεµα») η αξία όσων χρωστούν οι ευρωπαϊκές χώρες στους τραπεζίτες της Γερµανίας, της Ολλανδίας, της Γαλλίας και στους χρηµατοπιστωτικούς οργανισµούς. Και να πληρώσουν το τίµηµα οι εργαζόµενοι και οι µικροµεσαίες επιχειρήσεις. Αυτοί που καλούνται να πληρώσουν δεν γνωρίζουν ότι είναι µάταιο. Οµως, οι πιστωτές γνωρίζουν ότι το παιχνίδι τους έχει τελειώσει. Οι οικονοµίες των χρεωµένων χωρών έχουν στεγνώσει. Θα φροντίσουν... ... λοιπόν να αρπάξουν όσα µπορούν, για όσο ακόµη µπορούν, κι ύστερα θα τα φυγαδέψουν στους φορολογικούς παραδείσους τους. Εστω κι αν αφήσουν πίσω τους σε συντρίµµια τις πολιτικές ηγεσίες που δούλεψαν για λογαριασµό τους, εκβιάζοντας και θυσιάζοντας τους λαούς τους. Εστω κι αν αφήσουν πίσω τους σε συντρίµµια ακόµη και το ευρώ. Επιλογή : Δημήτρης |
Πώς διαλύεις μια χώρα
08/12/2010
Στο αντικείμενο του θέματος έχουμε αποκτήσει τα τελευταία χρόνια (περίπου 8) αρκετή εμπειρία που κατά τη γνώμη μου συνοψίζεται στα εξής βασικά. Έτσι αν έχεις πολλά λεφτά και θέλεις να διαλύσεις μία χώρα προχωρείς ως εξής:
1. Διαλύεις την μέση παιδεία εισάγοντας τον κομματικό συνδικαλισμό στα σχολεία. Δεκαπενταμελή στα γυμνάσια –λύκεια, κτλ. Έτσι οι μαθητές από «μαθητές» γίνονται «ώριμοι» δημοκρατικοί πολίτες που συνδιοικούν (μάλλον διοικούν) μέσω των κομμάτων τους τα σχολεία. Αποτέλεσμα, τέλεια διάλυση, έλλειψη πειθαρχίας, έλλειψη μάθησης, έλλειψη σεβασμού των δασκάλων τους, κτλ
Συνέπεια τούτου είναι επίσης και το «ιερό δικαίωμα» των καταλήψεων, που εκτός από τη διάλυση της παιδείας αφήνει σχεδόν πάντα πίσω του βανδαλισμούς και καταστροφές. Έτσι ένα αχαρακτήριστο κράτος (κυβέρνηση, εισαγγελείς, δημοτικοί άρχοντες, κτλ) για ένα δήθεν πολιτικό κόστος ανέχεται πχ 5 έως 6 ανώριμα παιδιά με ένα λουκέτο να εμποδίζουν τη λειτουργία του σχολείου και τη μάθηση.
2. Διαλύεις την ανώτατη παιδεία κυρίως με τη κομματικοποίηση της και τον έλεγχο της από κόμματα, με απεργίες, καταλήψεις , διακοπές της εκπαίδευσης κτλ. χωρίς επί χρόνια ουσιαστικά να έχει δοθεί λύση στο απαράδεκτα φασιστικό δικαίωμα των καταλήψεων, κτλ. Προφανώς χώρα χωρίς παιδεία δεν μπορεί να συνεχίσει επί μακρόν να υπάρχει. .....
Επίσης δεν είναι δυνατόν να έχουμε εκπαίδευση χωρίς συμμετοχή των σπουδαστών στο εκπαιδευτικό έργο, το πλείστον των οποίων σιγά σιγά δεν συμμετέχει στο διδακτικό έργο, αφού η παρακολούθηση του δεν είναι στη πράξη υποχρεωτική. Έτσι ένας μεγάλος αριθμός συμμετέχει μόνον στις εξετάσεις.
Βέβαια αυτό είναι και αποτέλεσμα του μεγάλου αριθμού των εισαγόμενων για τους οποίους δεν επαρκούν τα μέσα, αίθουσες διδασκαλίας κτλ
3. Διαλύεις την εθνική ταυτότητα από κατευθυνόμενους ιστορικούς «ανέκδοτα» όπως πολύ χαρακτηριστικά τους ονόμασε ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος και από άλλους «συγγραφείς» των «νέων» σχολικών βιβλίων.
4. Αφήνεις «ξέφραγο» αμπέλι τη χώρα για να μπει ως μετανάστης όποιος θέλει, ανεξάρτητα αν η χώρα τον χρειάζεται ή όχι. Έτσι αυτό που θα εθεωρείτο έγκλημα πολέμου εάν το έκανε μία κατοχική δύναμη (η αλλαγή της σύνθεσης του πληθυσμού) σε μας αφήνεται εσκεμμένα από τους «πολιτικούς-παγκοσμιοποιημένους εγκέφαλους» να γίνεται, ώστε με μαθηματική ακρίβεια σε λίγα χρόνια οι έλληνες θα είναι μειοψηφία στη χώρα τους.
5. Παράλληλα με το προηγούμενο αφού εξαγοραστούν τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, βομβαρδίζουν συνεχώς τον κόσμο, ότι είναι απαράδεκτος ρατσιστής, εθνικιστής, Ελληναράς, ότι η σημαία είναι ένα πανί που ο καθένας έχει «δημοκρατικό δικαίωμα» να καίει και να προσβάλλει (το είπε δυστυχώς βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος με πατέρα τέως υπουργό και νυν ευρωβουλευτή, ο υιός Βαρβιτσιώτης).
Καθορίζουμε παράλληλα «δημοκρατικό καλλιτεχνικό» δικαίωμα επώνυμης δεσποινίδας να δείχνει το «έργο» της υπό τους ήχους του εθνικού ύμνου, κτλ.
Εν ολίγοις προσπαθούμε να τρελάνουμε τον κόσμο. Σε αυτό συμβάλλουν, με αδρή αμοιβή και τα δήθεν παρατηρητήρια Ελσίνκι, ΜΚΟ, κτλ., σε διατεταγμένη υπηρεσία.
6. Διαλύεις την αστυνομία τρελαίνοντάς την κυριολεκτικά. Έτσι ένας αστυφύλακας θα πρέπει να δέχεται να καεί χωρίς να αντιδρά, θα πρέπει να δέχεται πυροβολισμούς χωρίς να αντιδρά γιατί γνωρίζει ότι αν πάθει βλάβη ο επίδοξος δολοφόνος του δεν γλυτώνει τη φυλακή και τη διαπόμπευση των εξαγορασμένων, ΜΜΕ, κτλ.
7. Με κάποιο «γνωστό από την αρχαία εποχή αργυρούν τρόπο», εξ Ελλάδος, ή εκ γείτονος εξ ανατολών, πείθονται πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ΜΜΕ, κτλ.. να υποστηρίζουν ενορχηστρωμένα και φανατικά , πχ. την τουρκοποίηση της Κύπρου μέσω του σχεδίου ΑΝΑΝ (που όπου να 'ναι καταφθάνει πάλιν), τα επεκτατικά σχέδια των Σκοπίων εις βάρος της χώρας μας μέσω του ονόματος, τον αφοπλισμό των νησιών του Αιγαίου και τη διχοτόμηση του, κτλ
8. Υποβάλλεις στον κόσμο, ότι κανείς δεν έχει δικαίωμα να ενδιαφέρεται και να εκφράζει τη γνώμη του για τα εθνικά θέματα πλην των πολιτικών και των νεοταξικών. Έτσι κατακεραυνώναμε τον εξαίρετο μακαριστό αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο ως μάστιγα του θεού και εξαίρουμε τη βουβαμάρα του νυν αρχιεπισκόπου.
9. Τελευταίο μέτρο για την άλωση της χώρας είναι η διάλυση του στρατού της που φοβούμαι ότι είναι ο τελευταίος στόχος. Πχ αφήνεται η κρατική τηλεόραση να προσπαθεί να γελοιοποιήσει το στράτευμα με ηλίθια σίριαλ, τα ΜΜΕ ψάχνουν θέματα να κτυπήσουν το φρόνημα των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, κτλ
10. Η εξωτερική πολιτική της χώρας σχεδιάζεται από ίδρυμα (το ΕΛΙΑΜΕΠ) στο οποίο συμμετέχουν τα γνωστά πρόσωπα.
Μία χώρα που επί δώδεκα περίπου χρόνια υφίσταται τα ανωτέρω είναι θαύμα πως επιζεί.
Ο κ. Ευριπίδης Μπίλλης είναι Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ
1. Διαλύεις την μέση παιδεία εισάγοντας τον κομματικό συνδικαλισμό στα σχολεία. Δεκαπενταμελή στα γυμνάσια –λύκεια, κτλ. Έτσι οι μαθητές από «μαθητές» γίνονται «ώριμοι» δημοκρατικοί πολίτες που συνδιοικούν (μάλλον διοικούν) μέσω των κομμάτων τους τα σχολεία. Αποτέλεσμα, τέλεια διάλυση, έλλειψη πειθαρχίας, έλλειψη μάθησης, έλλειψη σεβασμού των δασκάλων τους, κτλ
Συνέπεια τούτου είναι επίσης και το «ιερό δικαίωμα» των καταλήψεων, που εκτός από τη διάλυση της παιδείας αφήνει σχεδόν πάντα πίσω του βανδαλισμούς και καταστροφές. Έτσι ένα αχαρακτήριστο κράτος (κυβέρνηση, εισαγγελείς, δημοτικοί άρχοντες, κτλ) για ένα δήθεν πολιτικό κόστος ανέχεται πχ 5 έως 6 ανώριμα παιδιά με ένα λουκέτο να εμποδίζουν τη λειτουργία του σχολείου και τη μάθηση.
2. Διαλύεις την ανώτατη παιδεία κυρίως με τη κομματικοποίηση της και τον έλεγχο της από κόμματα, με απεργίες, καταλήψεις , διακοπές της εκπαίδευσης κτλ. χωρίς επί χρόνια ουσιαστικά να έχει δοθεί λύση στο απαράδεκτα φασιστικό δικαίωμα των καταλήψεων, κτλ. Προφανώς χώρα χωρίς παιδεία δεν μπορεί να συνεχίσει επί μακρόν να υπάρχει. .....
Επίσης δεν είναι δυνατόν να έχουμε εκπαίδευση χωρίς συμμετοχή των σπουδαστών στο εκπαιδευτικό έργο, το πλείστον των οποίων σιγά σιγά δεν συμμετέχει στο διδακτικό έργο, αφού η παρακολούθηση του δεν είναι στη πράξη υποχρεωτική. Έτσι ένας μεγάλος αριθμός συμμετέχει μόνον στις εξετάσεις.
Βέβαια αυτό είναι και αποτέλεσμα του μεγάλου αριθμού των εισαγόμενων για τους οποίους δεν επαρκούν τα μέσα, αίθουσες διδασκαλίας κτλ
3. Διαλύεις την εθνική ταυτότητα από κατευθυνόμενους ιστορικούς «ανέκδοτα» όπως πολύ χαρακτηριστικά τους ονόμασε ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος και από άλλους «συγγραφείς» των «νέων» σχολικών βιβλίων.
4. Αφήνεις «ξέφραγο» αμπέλι τη χώρα για να μπει ως μετανάστης όποιος θέλει, ανεξάρτητα αν η χώρα τον χρειάζεται ή όχι. Έτσι αυτό που θα εθεωρείτο έγκλημα πολέμου εάν το έκανε μία κατοχική δύναμη (η αλλαγή της σύνθεσης του πληθυσμού) σε μας αφήνεται εσκεμμένα από τους «πολιτικούς-παγκοσμιοποιημένους εγκέφαλους» να γίνεται, ώστε με μαθηματική ακρίβεια σε λίγα χρόνια οι έλληνες θα είναι μειοψηφία στη χώρα τους.
5. Παράλληλα με το προηγούμενο αφού εξαγοραστούν τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, βομβαρδίζουν συνεχώς τον κόσμο, ότι είναι απαράδεκτος ρατσιστής, εθνικιστής, Ελληναράς, ότι η σημαία είναι ένα πανί που ο καθένας έχει «δημοκρατικό δικαίωμα» να καίει και να προσβάλλει (το είπε δυστυχώς βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος με πατέρα τέως υπουργό και νυν ευρωβουλευτή, ο υιός Βαρβιτσιώτης).
Καθορίζουμε παράλληλα «δημοκρατικό καλλιτεχνικό» δικαίωμα επώνυμης δεσποινίδας να δείχνει το «έργο» της υπό τους ήχους του εθνικού ύμνου, κτλ.
Εν ολίγοις προσπαθούμε να τρελάνουμε τον κόσμο. Σε αυτό συμβάλλουν, με αδρή αμοιβή και τα δήθεν παρατηρητήρια Ελσίνκι, ΜΚΟ, κτλ., σε διατεταγμένη υπηρεσία.
6. Διαλύεις την αστυνομία τρελαίνοντάς την κυριολεκτικά. Έτσι ένας αστυφύλακας θα πρέπει να δέχεται να καεί χωρίς να αντιδρά, θα πρέπει να δέχεται πυροβολισμούς χωρίς να αντιδρά γιατί γνωρίζει ότι αν πάθει βλάβη ο επίδοξος δολοφόνος του δεν γλυτώνει τη φυλακή και τη διαπόμπευση των εξαγορασμένων, ΜΜΕ, κτλ.
7. Με κάποιο «γνωστό από την αρχαία εποχή αργυρούν τρόπο», εξ Ελλάδος, ή εκ γείτονος εξ ανατολών, πείθονται πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ΜΜΕ, κτλ.. να υποστηρίζουν ενορχηστρωμένα και φανατικά , πχ. την τουρκοποίηση της Κύπρου μέσω του σχεδίου ΑΝΑΝ (που όπου να 'ναι καταφθάνει πάλιν), τα επεκτατικά σχέδια των Σκοπίων εις βάρος της χώρας μας μέσω του ονόματος, τον αφοπλισμό των νησιών του Αιγαίου και τη διχοτόμηση του, κτλ
8. Υποβάλλεις στον κόσμο, ότι κανείς δεν έχει δικαίωμα να ενδιαφέρεται και να εκφράζει τη γνώμη του για τα εθνικά θέματα πλην των πολιτικών και των νεοταξικών. Έτσι κατακεραυνώναμε τον εξαίρετο μακαριστό αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο ως μάστιγα του θεού και εξαίρουμε τη βουβαμάρα του νυν αρχιεπισκόπου.
9. Τελευταίο μέτρο για την άλωση της χώρας είναι η διάλυση του στρατού της που φοβούμαι ότι είναι ο τελευταίος στόχος. Πχ αφήνεται η κρατική τηλεόραση να προσπαθεί να γελοιοποιήσει το στράτευμα με ηλίθια σίριαλ, τα ΜΜΕ ψάχνουν θέματα να κτυπήσουν το φρόνημα των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, κτλ
10. Η εξωτερική πολιτική της χώρας σχεδιάζεται από ίδρυμα (το ΕΛΙΑΜΕΠ) στο οποίο συμμετέχουν τα γνωστά πρόσωπα.
Μία χώρα που επί δώδεκα περίπου χρόνια υφίσταται τα ανωτέρω είναι θαύμα πως επιζεί.
Ο κ. Ευριπίδης Μπίλλης είναι Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ
Επιλογή : ΚΒ
Η αμερικανική βουλή υποκλίνεται στη μάχη του Μαραθώνα!
ΣΧΟΛΙΟ: Η αμερικανική Βουλή απέδωσε φόρο τιμής. Η ελληνική είναι πολύ απασχολημένη... Εκείνα τα χρόνια, οι Έλληνες πρώτα "καθάριζαν" με τους εχθρούς και μετά με την ησυχία τους και με τους προδότες. Σήμερα, αν ξυπνήσουμε σε κάποια στιγμή και θυμηθούμε ότι είμαστε Έλληνες, θα πρέπει να κάνουμε ακριβώς το ανάποδο....  Η αμερικανική βουλή των αντιπροσώπων, στις 8 Δεκεμβρίου 2010, ενέκρινε με 359 ψήφους υπέρ και μόνον 44 κατά, το ψήφισμα 1704 με το οποίο: 1. H μάχη του Μαραθώνα το 490 π.X. θεωρείται μια από τις σημαντικότερες μάχες της ανθρώπινης ιστορίας 2. Η μάχη του Μαραθώνα συνέβαλε στην ανάπτυξη του..... καινούριου τότε συστήματος διακυβέρνησης που ονομάστηκε Δημοκρατία, στις βασικές αρχές του οποίου στηρίχθηκε αιώνες αργότερα η ίδρυση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Η απόφαση αυτή της αμερικανική βουλής συνιστά κορυφαίας σημασίας γεγονός, καθώς για πρώτη φορά σε παγκόσμιο επίπεδο οι ΗΠΑ παραδέχονται ότι το πολίτευμά τους έχει στηριχθεί στις αρχές της ελληνικής δημοκρατίας που διασώθηκε με τη μάχη του Μαραθώνα. Το ψήφισμα 1704 της αμερικανικής βουλής κάνει επίσης συγκεκριμένη αναφορά στον αγγελιαφόρο Φειδιππίδη που έτρεξε 26 μίλια για να μεταφέρει το μήνυμα της νίκης στους Αθηναίους από το Μαραθώνα, εμπνέοντας έτσι την Ολυμπιακή Επιτροπή για την καθιέρωση του Μαραθωνίου Αγωνίσματος. Τέλος, όπως ορίζει το ψήφισμα 1704, η φλόγα του Μαραθώνα που την άναψαν πριν χρόνια στον τόπο της μάχης, παραμένει αναμμένη συνεχώς στον Hopkinton της Μασαχουσέτης για να τιμά τη μνήμη όλων των μελών των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων που έδωσαν τη ζωή τους για τη Δημοκρατία, όπως έκαναν οι Αθηναίοι πολεμιστές το 490 π.χ. Επιλογή : ΚΒ |
Να τηρηθεί το Σύνταγμα
σάββατο, 17 ιουλίου 2010
Όλα αυτά επιβάλουν την ενεργοποίηση του άρθρου 120 παρ.4 του Συντάγματος, δηλαδή, ενεργοποίηση Του Πατριωτισμού των Ελλήνων
Του Παναγιώτη Ν. Κρητικού *
Η μακρά πολιτική εμπειρία μου, με έχει οδηγήσει στη διαπίστωση ότι στην Ελλάδα τους νόμους τους παραβιάζουν οι πολίτες, το Σύνταγμα το παραβιάζουν οι πολιτικοί. Δυστυχώς, κάθε κυβέρνηση, κάθε εξουσία, επιδίδεται σε αυτό το «σπορ».
Η αμβλυμμένη νομική συνείδηση, η έλλειψη πολλές φορές νομικού πολιτισμού, η χαλαρή αντίληψη για τη σημασία της τήρησης των συνταγματικών κανόνων, η πολιτική σκοπιμότητα η οποία αναγορεύεται σε αναγκαιότητα, ωθούν την εκτελεστική εξουσία, δηλαδή τον ουσιαστικό νομοθέτη στην παραβίαση, άμεσα ή έμμεσα, διατάξεων του Συντάγματος. Σε αυτή τη διαδικασία συμπράττει αναγκαστικά και κατά παράβαση άλλων διατάξεων ο τυπικός νομοθέτης, δηλαδή η κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Έτσι δυστυχώς έχει καταντήσει η...
Βουλή. Τυπικός νομοθέτης.
Καλείται, κατά κανόνα η Βουλή να επικυρώσει νομοσχέδια που εισάγει η εκτελεστική εξουσία. Μοναδικό της δικαίωμα η ψιμυθίωσή τους (μακιγιαρίσματα).
Με την ευκαιρία αυτή πρέπει να τονιστεί ότι τα νομοσχέδια τα συντάσσουν τεχνοκράτες με περιεχόμενο όχι εκείνο που απορρέει από το προεκλογικό πρόγραμμα, το οποίο έχει εγκρίνει η κυρίαρχη βούληση του λαού, αλλά με περιεχόμενο που απορρέει από τις κυρίαρχες συστημικές αντιλήψεις και το οποίο περιεχόμενο υπηρετεί συμφέροντα των ισχυρών οικονομικών δυνάμεων. Με άλλα λόγια το περιεχόμενο έρχεται σε σύγκρουση με την εκφρασθείσα λαϊκή βούληση. Κλασική περίπτωση κραυγαλέας και προκλητικής αναντιστοιχίας, με το εξαγγελθέν προεκλογικά πρόγραμμα, αποτελεί η ασκούμενη από τη σημερινή κυβέρνηση οικονομική, εισοδηματική και κοινωνική πολιτική. Η πολιτική αυτή, το είχαμε τονίσει και παλαιότερα, απαιτεί δημοκρατική νομιμοποίηση.
Σήμερα, όμως, θέλουμε να σταθούμε σε εκείνο που στην εισαγωγή του άρθρου αυτού επισημάναμε. Και αυτό είναι η άμεση και έμμεση παραβίαση του Συντάγματος που γίνεται από εκείνα τα όργανα που είναι εντεταλμένα να το τηρούν.
Σταχυολογούμε μερικά παραδείγματα:
α. Η κομματική πειθαρχία όταν εφαρμόζεται οδηγεί σε παραβίαση του άρθρου 60 του Συντάγματος γιατί αναιρεί την «κατά συνείδηση γνώμη και ψήφο του Βουλευτή».
β. Αποτέλεσε συνταγματική παραβίαση η υπερψήφιση του Μνημονίου με την απόλυτη πλειοψηφία της Βουλής, όταν είναι σαφές ότι για την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων σε διεθνείς οργανισμούς απαιτείται η αυξημένη πλειοψηφία των 3/5 του άρθρου 28 παρ. 2 του Συντάγματος.
γ. Παραβιάζει το άρθρο 24, παρ. 6 του Συντάγματος η Κυβέρνηση όταν απεμπολεί το δικαίωμα της προστασίας εθνικών πραγμάτων, αξιών εκτός συναλλαγής (ακατάσχετες) και εκχωρεί στους διεθνείς δανειστές ή και σε τρίτους (κατόχους τίτλων) δικαίωμα εκπλειστηρίασης. Έχουν αντιληφθεί οι κυβερνώντες τι έγκλημα έχουν διαπράξει με την παραβίαση αυτού του συνταγματικού κανόνα; ‘Έχουν συνείδηση της υποθήκευσης του έθνους ολόκληρου στην ιστορική πολιτιστική και υλική του διάσταση; Το έχουν αντιληφθεί;
Είναι σαφές, όμως, ότι ένας τέτοιος νόμος είναι άκυρος, ανυπόστατος και ανίσχυρος και σε κάθε περίπτωση ανεκτέλεστος, γιατί προσκρούει στον πατριωτισμό των Ελλήνων στον οποίον το Σύνταγμα (άρθρο 120 παρ. 4) έχει εμπιστευθεί την τήρησή του. Ο λαός και δικαιούται και υποχρεούται στην τήρηση του Συντάγματος. Και είναι ανάγκη από τώρα, από σήμερα, να ενημερωθεί παντοιοτρόπως ο ελληνικός λαός γι’ αυτή τη μεγάλη ευθύνη του.
δ. Έχουν συνειδητοποιήσει οι ουσιαστικοί νομοθέτες τι εθνικό, πολιτειακό και πολιτικό ανοσιούργημα έχουν διαπράξει με το άρθρο 93 του νόμου 3862./2010 (113Α) με το οποίο εκχωρείται στον υπουργό οικονομικών το απόλυτο και απεριόριστο δικαίωμα να δεσμεύει τη χώρα διεθνώς ερήμην της Βουλής;
Πρέπει να τονιστεί επίσης, ότι το Σύνταγμα δεν καταλύεται μόνο με τη βία, καταλύεται και με την φαρμακεία (δηλητηρίαση) με την οποία σιγά και σταθερά απονευρώνονται (παραλύουν) οι διατάξεις του.
ε. Η έμμεση υπαγωγή των δικαστών στην κατηγορία γενικά των δημοσίων υπαλλήλων, παραβιάζει το άρθρο 87 παρ. 1 του Συντάγματος το οποίο κατοχυρώνει τη λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία του δικαστή.
ζ. Κατά το άρθρο 102 παρ. 2, εδ. 1 του Συντάγματος «Οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν διοικητική αυτοτέλεια». Η ανάμειξη του κομματικού συστήματος με προειλημμένες επιλογές στα όργανα της διοίκησης (χρίσματα) αποτελεί έμμεση παραβίαση της συγκεκριμένης συνταγματικής διάταξης γιατί παρεμβαίνει στη γενεσιουργό διαδικασία για την ανάδειξη των οργάνων.
Δεν χρειάζεται να γίνει λόγος στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης, όπως αυτή ασκείται σήμερα, το οποίο εκτρέπεται εντελώς από τις διατάξεις του άρθρου 16 του Συντάγματος, οι οποίες με σαφήνεια ορίζουν τον εθνικό προορισμό της εκπαίδευσης. Για να μην αναφερθούμε στον ολοσχερή εκτροχιασμό των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης (τηλεόραση) από το πλαίσιο που ορίζει το άρθρο 15 του Συντάγματος.
Όλα αυτά επιβάλουν την ενεργοποίηση του άρθρου 120 παρ.4 του Συντάγματος, δηλαδή, ενεργοποίηση Του Πατριωτισμού των Ελλήνων.
* Ο Παναγιώτης Ν. Κρητικός είναι Πρόεδρος του ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ «ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ» και πρ. Αντ/δος της Βουλής.
30 Μαΐ 2011
Και των ΑΤΜ λόγω ΔαμανάκηΆλωση της Ευρώπης από τους «Αγανακτισμένους»
Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε 100 πόλεις και 26 χώρες της Ευρώπης, γέννησαν χθες ένα νέο πανευρωπαϊκό κίνημα που στο μέλλον θα αποτελεί μια μόνιμη πίεση όχι μόνο προς τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών της ΕΕ, αλλά και προς τις Βρυξέλλες, που καλούνται να αλλάξουν πολιτική και σε κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο.
Οι Ευρωπαίοι «Αγανακτισμένοι», που μιλούν για μια «Ευρωπαϊκή Επανάσταση της 29ης Μαΐου», εξελίσσονται σε έναν νέο παίκτη της ευρωπαϊκής σκακιέρας και το γεγονός έχει αρχίσει να απασχολεί τις ηγεσίες και ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου.
Δεν είναι τυχαίο ότι χθες, ο Γάλλος υπουργός των Εξωτερικών Αλέν Ζιπέ αναζήτησε τις ομοιότητες και τις διαφορές ανάμεσα στην «αραβική άνοιξη» και στο «ευρωπαϊκό καλοκαίρι» - ομοιότητα, το φάσμα της ανεργίας και διαφορά, η Δημοκρατία.
Μάλιστα, προχώρησε ο κ. Ζιπέ και ένα βήμα πιο μπροστά, μιλώντας για την απληστία των πλουσίων, αλλά και για τα προβλήματα της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας που «δεν πορεύεται σωστά», καθώς, όπως είπε, αυτοί που εκλέγονται λαμβάνουν ένα είδος λευκής επιταγής για όσο διαρκεί η θητεία τους.
Η πανευρωπαϊκή εξέγερση – και οι ελληνικές συγκεντρώσεις, με την χθεσινή να ξεπερνά κάθε προηγούμενο – έγιναν θέμα και στην Ελλάδα. Με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλο να τις χαρακτηρίζει, στο «Έθνος της Κυριακής», «μόδα των τεχνολογιών» και «ανώδυνη εκτόνωση» και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γ. Πεταλωτή να το «μαζεύει» με δηλώσεις του στο ραδιόφωνο του Αντέννα, υποστηρίζοντας πως και οι εκδηλώσεις των «Αγανακτισμένων» έχουν ιδεολογία και δείχνουν τις ανάγκες του κόσμου σήμερα.
Πάντως, η κυβέρνηση δεν δείχνει να έχει «αγανακτήσει» αρκετά με την Επίτροπο κ. Μαρία Δαμανάκη, που με την δήλωση – απειλή – προειδοποίηση – «σχήμα λόγου» περί κινδύνου επιστροφής στη δραχμή, προκάλεσε νέο όργιο φημών περί εξελίξεων μέσα στο σαββατοκύριακο.
Η κινδυνολογία περί αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις, σε συνδυασμό με τις συνεχιζόμενες επιθετικές δηλώσεις από το εξωτερικό (Λαγκάρντ, ντε Γιάγκερ) και την μοιραία δήλωση Δαμανάκη προκάλεσε πανικό και εμπλοκή στα ATM των τραπεζών.
Ενόψει δε της Δευτέρας και τους ανοίγματος των τραπεζών, ο υπουργός των Οικονομικών αναγκάστηκε χθες βράδυ να εκδώσει ανακοίνωση, προκειμένου να αποτραπεί νέο κύμα απόσυρσης κεφαλαίων. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα εξελίσσονται ικανοποιητικά και αναμένονται να ολοκληρωθούν κατά τις επόμενες ημέρες.
Την ίδια ώρα, από το βήμα του ιδρυτικού συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμμαχίας, η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, που εξελέγη χθες Πρόεδρος του κόμματος, πραγματοποίησε επίθεση προς πάσα κατεύθυνση και κυρίως προς τα «πρώην μεγάλα κόμματα», καταγγέλλοντας όσους «φιλοδοξούν να γίνουν πρωθυπουργοί της δραχμής».
Σήμερα πάντως, ο Όλι Ρεν επανέρχεται με συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό «Ντερ Σπήγκελ», υποστηρίζοντας για την Ελλάδα πως «η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή» και πως «για την επόμενη δόση θα αποφασίσουμε μετά την έκθεση της τρόικας».
Το περασμένο Σάββατο, ο κ. Παπακωνσταντίνου διέψευσε την κ. Δαμανάκη, χαρακτηρίζοντας «παραπλανητική την συζήτηση περί εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ» και λέγοντας πως ουδέποτε τέθηκε τέτοιο θέμα.
Παρ’ όλα αυτά, έδωσε κάλυψη στην Επίτροπο, επαναλαμβάνοντας τα γνωστά. Ότι ήθελε να στείλει ηχηρό μήνυμα στα κόμματα και στην ελληνική κοινωνία, εκφράζοντας «την αγωνία της για ένα κλίμα που δημιουργείται σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και στις Βρυξέλλες».
Παραδέχθηκε δηλαδή, πως η Επίτροπος είπε ένα «αθώο» ψέμα για να «βοηθήσει». Μόνο που αντί να βοηθήσει, κόντεψε να αδειάσει τα ΑΤΜ των τραπεζών…
Όλα αυτά, την ώρα που η Γαλλίδα υπουργός των Εξωτερικών και υποψήφια για την ηγεσία του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, μίλησε χθες (ραδιοσταθμός Europe1) για «πολιτική κόπωση», υπογραμμίζοντας πως παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα δεσμεύτηκε για αποκρατικοποιήσεις ύψους 15 δις ευρώ, αλλά «για την ώρα έχουμε μηδέν»!
Είναι σαφές πως η κ. Λαγκάρντ αποφεύγει να μιλήσει για «συναίνεση» και εντοπίζει το πρόβλημα.
Από την πλευρά του, όμως, ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου μίλησε και χθες από τα Καλάβρυτα, όπου βρέθηκε με τον Καναδό πρωθυπουργό για την τελετή μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, για την αναγκαιότητα «εθνικής συνεννόησης».
Είπε μάλιστα πως δεν έχει κανένα ταμπού για οποιαδήποτε πρόταση, από όπου και αν προέρχεται, εκφράζοντας την προθυμία του για από κοινού διαπραγμάτευση με την τρόικα μαζί με τα άλλα κόμματα.
Πρόσθεσε ότι δεν τον νοιάζει «το σαράκι του μικροκομματισμού και ο κίνδυνος του πολιτικού κόστους».
Αλλά οι συνεχώς διογκούμενες συγκεντρώσεις των «Αγανακτισμένων» σε .όλη τη χώρα, με αποκορύφωμα την χθεσινή πανευρωπαϊκή ημέρα, δείχνουν πως τα λόγια δεν πείθουν πια.
Πηγή : www.elzoni.gr
Οι Ευρωπαίοι «Αγανακτισμένοι», που μιλούν για μια «Ευρωπαϊκή Επανάσταση της 29ης Μαΐου», εξελίσσονται σε έναν νέο παίκτη της ευρωπαϊκής σκακιέρας και το γεγονός έχει αρχίσει να απασχολεί τις ηγεσίες και ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου.
Δεν είναι τυχαίο ότι χθες, ο Γάλλος υπουργός των Εξωτερικών Αλέν Ζιπέ αναζήτησε τις ομοιότητες και τις διαφορές ανάμεσα στην «αραβική άνοιξη» και στο «ευρωπαϊκό καλοκαίρι» - ομοιότητα, το φάσμα της ανεργίας και διαφορά, η Δημοκρατία.
Μάλιστα, προχώρησε ο κ. Ζιπέ και ένα βήμα πιο μπροστά, μιλώντας για την απληστία των πλουσίων, αλλά και για τα προβλήματα της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας που «δεν πορεύεται σωστά», καθώς, όπως είπε, αυτοί που εκλέγονται λαμβάνουν ένα είδος λευκής επιταγής για όσο διαρκεί η θητεία τους.
Η πανευρωπαϊκή εξέγερση – και οι ελληνικές συγκεντρώσεις, με την χθεσινή να ξεπερνά κάθε προηγούμενο – έγιναν θέμα και στην Ελλάδα. Με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλο να τις χαρακτηρίζει, στο «Έθνος της Κυριακής», «μόδα των τεχνολογιών» και «ανώδυνη εκτόνωση» και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γ. Πεταλωτή να το «μαζεύει» με δηλώσεις του στο ραδιόφωνο του Αντέννα, υποστηρίζοντας πως και οι εκδηλώσεις των «Αγανακτισμένων» έχουν ιδεολογία και δείχνουν τις ανάγκες του κόσμου σήμερα.
Πάντως, η κυβέρνηση δεν δείχνει να έχει «αγανακτήσει» αρκετά με την Επίτροπο κ. Μαρία Δαμανάκη, που με την δήλωση – απειλή – προειδοποίηση – «σχήμα λόγου» περί κινδύνου επιστροφής στη δραχμή, προκάλεσε νέο όργιο φημών περί εξελίξεων μέσα στο σαββατοκύριακο.
Η κινδυνολογία περί αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις, σε συνδυασμό με τις συνεχιζόμενες επιθετικές δηλώσεις από το εξωτερικό (Λαγκάρντ, ντε Γιάγκερ) και την μοιραία δήλωση Δαμανάκη προκάλεσε πανικό και εμπλοκή στα ATM των τραπεζών.
Ενόψει δε της Δευτέρας και τους ανοίγματος των τραπεζών, ο υπουργός των Οικονομικών αναγκάστηκε χθες βράδυ να εκδώσει ανακοίνωση, προκειμένου να αποτραπεί νέο κύμα απόσυρσης κεφαλαίων. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα εξελίσσονται ικανοποιητικά και αναμένονται να ολοκληρωθούν κατά τις επόμενες ημέρες.
Την ίδια ώρα, από το βήμα του ιδρυτικού συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμμαχίας, η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, που εξελέγη χθες Πρόεδρος του κόμματος, πραγματοποίησε επίθεση προς πάσα κατεύθυνση και κυρίως προς τα «πρώην μεγάλα κόμματα», καταγγέλλοντας όσους «φιλοδοξούν να γίνουν πρωθυπουργοί της δραχμής».
Σήμερα πάντως, ο Όλι Ρεν επανέρχεται με συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό «Ντερ Σπήγκελ», υποστηρίζοντας για την Ελλάδα πως «η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή» και πως «για την επόμενη δόση θα αποφασίσουμε μετά την έκθεση της τρόικας».
Το περασμένο Σάββατο, ο κ. Παπακωνσταντίνου διέψευσε την κ. Δαμανάκη, χαρακτηρίζοντας «παραπλανητική την συζήτηση περί εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ» και λέγοντας πως ουδέποτε τέθηκε τέτοιο θέμα.
Παρ’ όλα αυτά, έδωσε κάλυψη στην Επίτροπο, επαναλαμβάνοντας τα γνωστά. Ότι ήθελε να στείλει ηχηρό μήνυμα στα κόμματα και στην ελληνική κοινωνία, εκφράζοντας «την αγωνία της για ένα κλίμα που δημιουργείται σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και στις Βρυξέλλες».
Παραδέχθηκε δηλαδή, πως η Επίτροπος είπε ένα «αθώο» ψέμα για να «βοηθήσει». Μόνο που αντί να βοηθήσει, κόντεψε να αδειάσει τα ΑΤΜ των τραπεζών…
Όλα αυτά, την ώρα που η Γαλλίδα υπουργός των Εξωτερικών και υποψήφια για την ηγεσία του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, μίλησε χθες (ραδιοσταθμός Europe1) για «πολιτική κόπωση», υπογραμμίζοντας πως παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα δεσμεύτηκε για αποκρατικοποιήσεις ύψους 15 δις ευρώ, αλλά «για την ώρα έχουμε μηδέν»!
Είναι σαφές πως η κ. Λαγκάρντ αποφεύγει να μιλήσει για «συναίνεση» και εντοπίζει το πρόβλημα.
Από την πλευρά του, όμως, ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου μίλησε και χθες από τα Καλάβρυτα, όπου βρέθηκε με τον Καναδό πρωθυπουργό για την τελετή μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, για την αναγκαιότητα «εθνικής συνεννόησης».
Είπε μάλιστα πως δεν έχει κανένα ταμπού για οποιαδήποτε πρόταση, από όπου και αν προέρχεται, εκφράζοντας την προθυμία του για από κοινού διαπραγμάτευση με την τρόικα μαζί με τα άλλα κόμματα.
Πρόσθεσε ότι δεν τον νοιάζει «το σαράκι του μικροκομματισμού και ο κίνδυνος του πολιτικού κόστους».
Αλλά οι συνεχώς διογκούμενες συγκεντρώσεις των «Αγανακτισμένων» σε .όλη τη χώρα, με αποκορύφωμα την χθεσινή πανευρωπαϊκή ημέρα, δείχνουν πως τα λόγια δεν πείθουν πια.
Πηγή : www.elzoni.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)