Ανάδραση των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων στη ζωή μας.
Βοήθησε τον εαυτό σου...διεκδίκησε το μέλλον σου... και κάτι θ' αλλάξει.! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ, ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΛΟΥΝ ΤΟ ΧΩΡΟ ΜΑΣ. Οι απόψεις και οι αναρτήσεις σας στο F/B περνούν και χάνονται... εδώ μένουν..!!!
Το
καλοκαίρι έφθασε, μαζί με τα κουνούπια. Και
δυστυχώς, κάποια κουνούπια δεν κάνουν
μόνο αθώα τσιμπήματα, αλλά μεταφέρουν
σοβαρές ασθένειες, που μπορεί να είναι
και μοιραίες. Σας παρουσιάζουμε μία
εύκολη και οικονομική λύση.... Υλικά:
2000ml (2 λίτρα) πλαστικό μπουκάλι
αναψυκτικού 50
γραμμάρια καφέ Ζάχαρη, 1 γραμμάριο
μαγιά, Μαύρο χαρτί Κολλητική
ταινία.
ΟΔΗΓΙΕΣ 1. Κόψτε
το πλαστικό μπουκάλι στο μισό. 2. Αναμείξτε
την καφέ ζάχαρη με το ζεστό νερό. Τα
αφήνουμε να κρυώσουν. Όταν κρυώσουν,
το ρίχνουμε στο κάτω μισό της
φιάλης. 3. Προσθέστε
τη μαγιά. Μην το αναμείξτε απλά τοποθετήστε
τη μέσα στο υγρό.. Δημιουργεί το διοξείδιο
του άνθρακα, το οποίο προσελκύει τα
κουνούπια. 4. Τοποθετήστε
το τμήμα χοάνης, ανάποδα, μέσα στο άλλο
μισό της φιάλης(δες φώτο), δένοντάς τα
μαζί 5. Τυλίξτε
το μπουκάλι με κάτι μαύρο (χαρτί, ταινία),
αφήνοντας την κορυφή ακάλυπτη, και
τοποθετήστε την κατασκευή εξωτερικά,
κοντά σε σημεία που συγκεντρώνεστε. Κάθε
δύο εβδομάδες, αντικαταστήστε την
παγίδα, με νέα! [Πηγή] http://e-rodios.blogspot.gr
τον κατώτατο των Μπαγκλαντεσιανών της Μανωλάδας. Έτσι ψήφισε χθες η Βουλή!
Όλες αυτές της ημέρες διαβάζουμε παντού και καθημερινά “δακρύβρεχτα” άρθρα για το “δράμα” των Μπαγκλαντεσιανών της Μανωλάδας, για τους “σύγχρονους δουλοπάροικους” κ.λ.π.
Σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα ο κατώτατος μισθός των Μπαγκλαντεσιανών ξεκινάει από τα 22 Ευρώ την ημέρα για 7ωρη εργασία, σε κάποια χωράφια αμείβονται με 26, ενώ οι ίδιοι διεκδικούν αύξηση στα 30 Ευρώ. Υπάρχουν πλήθος σχετικών δημοσιευμάτων που πιστοποιούν τις παραπάνω απολαβές , ένα από αυτά μπορεί κανείς να διαβάσει στον παρακάτω σύνδεσμο:
Χθες στην Βουλή μαζί με το “πολυνομοσχέδιο” ψηφίστηκε και τροπολογία του ΠΑΣΟΚ που θέσπισεανώτατες αμοιβές για νόμιμη εργασία Ελλήνων.
Σύμφωνα με την τροπολογία, ο ανώτατος μισθός για τους νεοπροσληφθέντες Έλληνες ανέργους θα είναι τα 19,6 Ευρώ την ημέρα για 8ωρη εργασία, ενώ για τους κάτω των 25 ετών θα είναι 17 Ευρώ την ημέρα. Η διαφορά των απολαβών των Ελλήνων δεν είναι απλώς στα 5 Ευρώ χαμηλότερα: Οι Μπαγκλαντεσιανοί δεν έχουν να πληρώσουν ενοίκια , ηλεκτρικό ρεύμα κοινόχρηστα , χαράτσια και φόρους.
Παρόλα αυτά, καμιά κινητοποίηση , καμιά ένδειξη συμπαράστασης και καμιά αναφορά στις συνθήκες εργασίας των Ελλήνων δεν θα δείτε πουθενά, ενώ τα “δακρύβρεχτα” άρθρα, οι πορείες και οι συγκεντρώσεις για συμπαράσταση στους Μπαγκλαντεσιανούς συνεχίζονται σε ολόκληρη την χώρα.
Σκοπός της τροπολογίας είναι δήθεν “η αντιμετώπιση της ανεργίας”.
Το πρώτο μέτρο για την αντιμετώπιση της ανεργίας θα έπρεπε να ήταν η άμεση απέλαση των παράνομων αλλοδαπών, που θα απελευθέρωνε περισσότερες από ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας. ΠΗΓΗ: armahellas.com/?p=11340
Σε δειγματοληψία βραστής πάριζας με την εμπορική ονομασία "Πάριζα ΝΙΚΑΣ για τοστ βραστή από φρέσκο χοιρινό κρέας" προχώρησε ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ), έπειτα από έλεγχο βάσει καταγγελίας.
Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, το δείγμα, ήταν από συσκευασία βάρους 3,45 kg (μπαστούνι), έφερε ημερομηνία λήξης 21.6.2013, παρασκευάζεται / συσκευάζεται από την εταιρεία ΝΙΚΑΣ ΑΒΕΕ (22ο χλμ. Αθηνών-Λαμίας, Άγιο Στέφανο). Στο συγκεκριμένο δείγμα, βάσει εργαστηριακής ανάλυσης, ανιχνεύτηκε DNA αλόγου (στο σύνολο του DNA < 1% και > 0.1%).
Ο ΕΦΕΤ απαίτησε την άμεση ανάκληση / απόσυρση του συνόλου του εν λόγω προϊόντος από την επιχείρηση και οι έλεγχοι συνεχίζονται προς κάθε κατεύθυνση με στόχο την προστασία του καταναλωτή.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΙ ΝΑΟΙ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΜΟΥΣΕΙΑ-ΤΖΑΜΙΑ κ.λ.π. ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ, ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΑΛΙ ΝΑΟΙ!!!
Γνωρίζετε ότι απόφαση του Κογκρέσου υποχρεώνει τους Τούρκους να επιστρέψουν την Αγία Σοφία και άλλες εκκλησίες στο Πατριαρχείο στη Πόλη και να γίνουν πάλι Ορθόδοξοι Ναοί;...
Πού να το ξέρετε αφού το θάβουν τα καθεστωτικά κανάλια! Όλα τα κτίρια που χτίστηκαν από Ορθοδόξους για να είναι εκκλησίες τους, πρέπει να τους επιστραφούν και να απαγορευτεί να γίνουν τζαμιά η μουσεία η οτιδήποτε άλλο!
πηγή (λεπτομέρειες της συγκλονιστικής απόφασης την οποία ο Σαμαράς έκανε γαργάρα)
Ο ανεξάρτητος βουλευτής υποστήριξε ότι το μνημόνιο θα ακολουθήσουν πιέσεις για το Κυπριακό
Ο Βουλευτής Αμμοχώστου Ζαχαρίας Κουλίας δήλωσε ότι θα καταψηφίσει το μνημόνιο συναντίληψης και τη δανειακή σύμβαση, αναφέροντας ταυτόχρονα ότι εάν υπερψηφιστεί το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση, που θα σημαίνει εκχώρηση κρατικής κυριαρχίας, η Βουλή δεν έχει ρόλο και πρέπει όλοι οι Βουλευτές να παραιτηθούν... Εξέφρασε την άποψη ότι το μνημόνιο θα ακολουθήσουν πιέσεις για το Κυπριακό. Μετά «τα ανοσιουργήματα της προηγούμενης Κυβέρνησης», τα μόνα έργα του νεοεκλεγέντος Προέδρου είναι τα μνημονιακά νομοσχέδια και η ομάδα των δημοσιογράφων που προσέλαβε στο Προεδρικό, είπε και αναφέρθηκε στη 14η προς 15η Μαρτίου ως «επάρατη νύχτα, που ισοδυναμούσε με 10 τουρκικές εισβολές και μια καταστροφή». Σχολιάζοντας τα όσα αναφέρθηκαν για τις αντιδράσεις του Προέδρου Αναστασιάδη κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης, είπε πως όταν ένας Πρόεδρος κτυπά το χέρι στο τραπέζι πρέπει να το εννοεί και όταν πάει προς την πόρτα να έχει το θάρρος να την περάσει και να φύγει. Ανέφερε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορούσε με το επιχείρημα «στο Χριστόφια δώσατε εννιά εκατομμύρια και 9 μήνες», να ζητήσει πίστωση χρόνου. Πρόσθεσε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ δήλωνε ότι δεν θα γίνει κούρεμα, αποδέχθηκε κούρεμα «απλώς και μόνο για να έχουν κάποιοι προνομιακή ενημέρωση και να κουρευτούν οι χαζοί». Συνεχίζοντας είπε ότι «θα είμαστε οι καταραμένοι της Βουλής εάν πάρουμε σήμερα λάθος αποφάσεις», προσθέτοντας ότι «τούτες τις δύσκολες ώρες ο καθένας θα αναμετρηθεί με την ιστορία και τη συνείδηση του». Ο κ. Κουλίας είπε ακόμα ότι σε μία νύχτα ενώ οι καταθέτες κοιμήθηκαν με τις καταθέσεις τους ξύπνησαν με την περιουσία τους δημευμένη και είπε ότι πίσω από κάθε κατάθεση που κουρεύτηκε υπάρχει ένα δράμα. Είπε ακόμα ότι οι συνέπειες του Eurogroup ήταν να κλείσουν οι τράπεζες δύο εβδομάδες, κάτι που δεν έγινε στην τουρκική εισβολή. Ο κ. Κουλίας ανέφερε επίσης πως σήμερα που τα πουλιά και τα ζώα έχουν δικαιώματα, παραβιάζονται ανθρώπινα δικαιώματα, με περιορισμούς που ούτε σε περιόδους κατοχής δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές. Αναφέροντας ακόμα ότι ο Διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι «έδινε δανεικά στον Δημητριάδη για να πασάρει στον Βγενόπουλο», είπε ότι ο ELA, που μεταφέρθηκε στην Τράπεζα Κύπρου, είναι όπως το τηλεχειριστήριο στα χέρια τους για να πατήσουν το κουμπί να εκραγεί η νάρκη. Με βάση της ενημέρωσης που έτυχε η Βουλή από τον Υπουργό Οικονομικών, πρόσθεσε, τα 4,1 δις από το δάνειο της Τρόικας θα πάνε για παλιά χρέη, 3,4 δις για νέα χρέη και 2,5 δις για ανακεφαλαιοποίηση του συνεργατισμού και της ελληνικής τράπεζας.
Κάνοντας επίσης λόγο για «φαγοπότι της Pimco», εξέφρασε την άποψη ότι υπάρχει λύση τόσο εντός όσο και εκτός ευρώ και κατέληξε ότι «εάν για 10 δις αποδεχτούμε να επιφέρουμε τη δυστυχία στους ανθρώπους του τόπου όλες οι συνέπειες θα βαραίνουν τους ώμους μας».
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Απριλίου 30, 2013
ΠΑΡΑΚΙΝΗΣΗ ΣΕ ΦΥΛΕΤΙΚΟ ΜΙΣΟΣ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΙΤΑΛΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΚΑΤΑ ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ. ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΥΡΙΕ;
Η εισαγγελία του Μπάρι εξέδωσε έξι εντάλματα για διεθνή τρομοκρατία και παρακίνηση σε φυλετικό μίσος. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο συγκεκριμένος πυρήνας διατηρούσε στενές σχέσεις με σημαντικά πρόσωπα της διεθνούς τρομοκρατίας και έκανε αντισημιτικό προσηλυτισμό, αλλά και εναντίον «των απίστων χωρών» όπως οι ΗΠΑ και η Ιταλία.
Τα πρόσωπα εναντίον των οποίων εκδόθηκαν εντάλματα σύλληψης κατηγορούνται για παρακίνηση σε ιερό πόλεμο και για επιθέσεις αυτοκτονίας στη Δύση και σε εμπόλεμες ζώνες.
Από τις έρευνες προέκυψε πως τα μέλη του πυρήνα έκαναν εντατική προπαγάνδα και κατήχηση μέσω ηχητικών και οπτικών ντοκουμέντων με επιθέσεις αυτοκτονίας.
Φωτό από πρόσφατη διαδήλωση μίσους στην Αθήνα, δείτε ποιοί παρέλασαν ανενόχλητοι στην Μανωλάδα:
Μέλη ακραίας ισλαμιστικής οργάνωσης παρέλασαν ως αλληλέγγυοι με τους εργάτες της Μανωλάδας, υπό τα απαθή βλέμματα των αρχών.
Λιγες ημέρες μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στην Βοστώνη και την απαγωγή των ιεραρχών της Συρίας από ακραιους ισλαμιστές, ο εφιάλτης φαίνεται πως χτυπά την πόρτα και της Ελλάδας.
Με πρόσχημα το έγκλημα κατά των εργατών στην Μανωλάδα, στην πορεία αλληλεγγύης που ακολουθησε, πρωτοστάτησε ακραία ισλαμιστική οργάνωση γνωστή για τις θηριωδίες που έχει διαπράξει στο Μπανγκλαντές κατά “απίστων”!
Πρόκειται για την οργάνωση “Hefazate Islam Bangladesh”¨που όπως μας ενημέρωνε το πανώ στην κεφαλή της πορείας, έχει πλέον και ελληνικό βραχίονα.
Η οργάνωση αυτή συγκλόνισε την διεθνή κοινή γνώμη πριν από λίγες εβδομάδες, όταν χιλιάδες μέλη της βγήκαν στους δρόμους του Μπανγκλαντες και αξίωναν την δολοφονία Bloggers που αντιδρούσαν στην επιβολή του σκοταδισμού στην χώρα. Ένας από αυτούς μάλιστα, ο 26χρονος Ahmed Rajib Haider δολοφονήθηκε με φρικτό τρόπο έξω από το σπίτι του.
Μία ματιά στην ιστοσελίδα της συγκεκριμένης οργάνωσης προκαλεί φρίκη αφού δεν κρύβουν τις προθέσεις τους για την δημιουργία “παγκόσμιου χαλιφάτου”, για το “έθνος του Ισλάμ” και την παγκόσμια κυριαρχία.
Δυστυχώς δεν μένουν μόνο στα λόγια αφού στο Μπανγκλαντές δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν καταστρέψει λατρευτικούς τόπους, αγάλματα αλλά έχουν επιτεθεί σε πιστούς άλλων δογμάτων.
Όσο για την ευαισθησία για τα δικαιώματα των εργατών, μόνο υποκριτική μπορεί να χαρακτηριστεί.
Το Μπανγκλαντες θεωρείται βασίλειο της παιδικής δουλείας ενώ τα εργατικά ατυχήματα με χιλιάδες νεκρούς είναι πλέον είδηση που δεν συγκινεί κανέναν. Πρόσφατα κατέρρευσε εργοστάσιο με τους νεκρούς εργάτες (γυναίκες και ανήλικους στην πλειοψηφία τους) να ξεπερνούν τους 350.
Είναι τουλάχιστον υποκριτικό αυτοί που ανέχονται την χώρα τους σκλαβοπάζαρο ανηλίκων και σφαγείο εργατών να επικαλούνται τα “εργατικά δικαιώματα” για να αποκρύψουν τους επικίνδυνους σκοπους τους.
Μήνυση και για τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις στρατιωτικών κατέθεσε ο πλωτάρχης εα Παναγιώτης Σταμάτης. Ο απόστρατος αξιωματικός κατέθεσε την μήνυση στον Ιωάννη Τέντε. Στην μήνυσή του αναφέρει μία,μία τις παρανομίες των περικοπών και ζητά από τον Εισαγγελέα να διερευνήσει ποιοι ευθύνονται γι΄ αυτές.
Διαβάστε όλη τη μήνυση:
ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
κ.κ. Ιωάννη Τέντε
ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ- ΜΗΝΥΣΗ
Του Παναγιώτη Σταμάτη του Δημητρίου, Πλωτάρχη του Πολεμικού Ναυτικού ε.α. κατοίκου Αθηνών, οδός Κομνηνών, αρ.48.
ΚΑΤΑ
ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ – συμμετόχου και εμπλεκομένου, διά κοινής δράσης και κοινού δόλου, αρμοδίου υπηρεσιακού παράγοντος και εξωθεσμικού τοιούτου συναυτουργού ή ηθικού αυτουργού.
Πάσχιζε χρόνια τώρα να κρατηθεί όρθιος, κρατώντας τη σημαία της "τιμιότητας" ψηλά. Από επιλογή και άποψη το έκανε, και όχι από φόβο. Καθαρή επιλογή, για καθαρές δουλειές και καθαρή ζωή.
Περίπου τον χλεύαζαν οι άλλοι με τη συμπεριφορά και τα καμώματά τους. Με την απόλυτη επίδειξη φανερού αλλά ύποπτου πλουτισμού, με τη μαγκιά και την εξυπνάδα τους.
Εκείνος, όμως, βράχος ηθικής. Τακτοποιημένα όλα. Δημόσιο, ασφαλιστικά, τράπεζες, συνεργάτες, υπάλληλοι. Οι πάντες ικανοποιημένοι και πληρωμένοι. Όλοι;
Όχι ακριβώς όλοι. Η οικογένεια του πρώτα και μετά εκείνος, συχνά βρίσκονταν στη στέρηση και την ανέχεια. Αλλά όλοι οι άλλοι ικανοποιημένοι. Πληρωμένοι μέχρι τελευταίας δεκάρας και στην ώρα τους.
Δυσκόλεψαν τα πράγματα, ζόρισαν πολύ. Οι τράπεζες έκλεισαν τις στρόφιγγες για όλους, συνεπείς και μη συνεπείς. Το Δημόσιο αγρίεψε. Τα ταμεία λύσσαξαν και οι συνεργάτες ένας προς έναν εξαφανίστηκαν.
Παλικάρι καθώς ήταν, δεν μάσησε. Θα το παλέψω σκέφτηκε, θα το παλέψω με νύχια και με δόντια, όπως μόνο εγώ ξέρω να το παλεύω. Δυνατά, όμορφα, τίμια. Η ελπίδα του δεν πέθαινε εύκολα, και το όνειρο να βγει με την οικογένειά του νικητής και καταξιωμένος θέριεψε μέσα του.
Έκανε τις κινήσεις του, δούλεψε και πάλι σκληρά, πιο σκληρά από πριν.Με πείσμα και θέληση ατσάλι. Έκανε έξυπνα πράγματα. Παρεμβάσεις, καινούργιες συμφωνίες, αλλαγές και ευέλικτες πολιτικές που θα τον επανέφεραν στον δρόμο της ελπίδας, της επιτυχίας.
Είχε όμως ένα κακό. Ένα πολύ κακό πράγμα που δεν το άλλαξε ποτέ. Ήταν τίμιος και συνεπής, σ' ένα περιβάλλον που δεν ήταν κάτι ανάλογο. Πιο πολλές και πιο καλοστημένες ήταν οι παγίδες τώρα παρά ποτέ. Για τους τίμιους όμως από τους άλλους, τους όχι και τόσο καθαρούς. Καθώς σ' αυτά δεν ήταν και τόσο καλός, δεν ήξερε κιόλας τα τερτίπια, λίγο λίγο έπεφτε στις παγίδες.
Αγρίεψε το θηρίο από τις πολλές παγίδες. Ξέφυγε. Έχασε την πίστη του και το σθένος. Κλείστηκε στον εαυτό του. Με μια και μόνη λύση στο θολωμένο του μυαλό να κυριαρχεί: Τιμιότητα τέλος, στο κλαρί, πειρατής, και ο σώζων εαυτόν σωθείτω.
Τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν κόψουμε το κάπνισμα;
Οι γιατροί όταν θέλουν να πείσουν κάποιον καπνιστή να κόψει το κάπνισμα του λένε πως κάθε τσιγάρο που καπνίζει, του κόβει 10 λεπτά από τη ζωή.
Είναι ένα επιχείρημα το οποίο εκείνη τη στιγμή ο θεριακλής καπνιστής δεν το καταλαβαίνει και δεν του δίνει σημασία, αλλά ισχύει πέρα για πέρα. Γνωρίζετε τι συμβαίνει μέσα στον οργανισμό μας, όταν αποφασίσουμε μια “Δευτέρα, να κόψουμε το κάπνισμα”; Διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί και ξανασκεφτείτε να ανάψετε το επόμενο τσιγαράκι. Σίγουρα δεν θα το ευχαριστηθείτε.
Όταν λοιπόν είμαστε ψυχολογικά έτοιμοι και κάνουμε το μεγάλο βήμα, λέγοντας “δεν θα ξανακαπνίσω”, τότε στην κυριολεξία ο οργανισμός μας ξαναγεννιέται από τα δηλητήρια που του βάζαμε, τόσα χρόνια. Τα αποτελέσματα του να κόψει κάποιος το τσιγάρο είναι άμεσα Χωρίς τσιγάρο λοιπόν τα πρώτα 20 λεπτά, η πίεση του αίματος αλλά και οι σφυγμοί, πέφτουν στο φυσιολογικό και το κυκλοφορικό “ανασαίνει”.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα και η θερμοκρασία των άκρων μας (χέρια και πόδια) να επανέρχεται σε φυσιολογικά επίπεδα.
Μέσα στις 8 πρώτες ώρες που δεν έχουμε καπνίσει το μονοξείδιο του άνθρακα στο αίμα μας, υποχωρεί αισθητά σε φυσιολογικά επίπεδα και ταυτόχρονα διαπιστώνεται μια αύξηση του οξυγόνου, στα επίπεδα που έχει κάποιος μη καπνιστής. Μια ημέρα χωρίς τσιγάρο, και έχει μειωθεί στο μισό η πιθανότητα να πάθουμε καρδιακή προσβολή.
Σε 48 ώρες νιώθουμε την όσφρηση και τη γεύση μας διαφορετική. Αντιλαμβανόμαστε πιο έντονα αλλά και πιο φυσιολογικά τις μυρωδιές και τις γεύσεις. Απολαμβάνουμε το φαγητό και το ποτό σαν να τα έχουμε δοκιμάσει για πρώτη φορά. Είναι εντελώς διαφορετικά. Ακόμη και το επιχείρημα των θεριακλήδων ότι “ένα τσιγαράκι μαζί με τον καφέ είναι απόλαυση”, καταρρίπτεται αφού χωρίς τσιγάρο βιώνουμε στο έπακρο την υπέροχη μυρωδιά του.
Αν συνεχίσουμε χωρίς να ανάψουμε τσιγάρο για 72 ώρες, τότε θα νιώσουμε πως αναπνέουμε διαφορετικά. Θα ρουφάμε κυριολεκτικά τον αέρα. Η αναπνοή λειτουργεί ομαλά, ενώ παρατηρείται αύξηση της χωρητικότητας των πνευμόνων μας.
15 ημέρες μέχρι 2 μήνες χωρίς τσιγάρο, σταματάμε να λαχανιάζουμε με το παραμικρό, περπατάμε πιο εύκολα και δεν κουραζόμαστε. Μέσα σε 3 μήνες η χωρητικότητα στα πνευμόνια μας τα οποία σιγά σιγά “καθαρίζουν”, έχει αυξηθεί κατά 30%.
Στους 9 μήνες, πριν καν δηλαδή συμπληρώσουμε χρόνο, οι πνεύμονες αναπλάθονται, για την ακρίβεια το ενδοθήλιο των βρόγχων. Επίσης έχει υποχωρήσει, σχεδόν έχει εξαφανιστεί, ο περίφημος “τσιγαρόβηχας”.
Εάν καταφέρουμε να μην καπνίσουμε για 5 χρόνια, τότε έχουμε ανεβάσει τις πιθανότητες μας να μην προσβληθούμε από καρκίνο του πνεύμονα. Συγκεκριμένα, κάποιος που έχει κόψει το τσιγάρο για 5 χρόνια, έχει μειώσει τις πιθανότητες από το 132 στο 72, ανά 100.000 καπνιστές.
Στα 10 χρόνια πια, είμαστε σχεδόν καθαροί. Οι προκαρκινικές κυψέλες έχουν εξαφανιστεί και οι πιθανότητες για καρκίνο του φάρυγγα, του στόματος και του οισοφάγου, σχεδόν έχουν εκμηδενιστεί.
Σκεφτείτε καλύτερα εάν θα συνεχίσετε να καπνίζετε. Η ζωή είναι υπέροχη δίχως τσιγάρο... Πηγή: http://gr.news.yahoo.com
Δεν θα τους λυπηθεί ούτε ο βόθρος. Αυτή είναι η αλήθεια. Βρώμισαν την πατρίδα μας, την έβγαλαν στον τόκο και παρέδωσαν τα πάντα στους αφέντες τους, για να εξασφαλίσουν την δόση τους στην εξουσία.
Ο ένας μετά τον άλλον, παρελαύνουν από τα μπαλκόνια και επιδεικνύουν το πτώμα της βιασμένης δημοκρατίας. Το πολίτευμα έχει ανατραπεί. Οι νόμοι δεν ισχύουν και αντικαταστάθηκαν από βωμολοχίες κατά της λογικής και από εμέσματα υπανθρώπων.
Οι ανθρωποθυσίες δεν έχουν τελειωμό. Τα κτήνη δεν ικανοποιούνται με τίποτε. Τα θέλουν όλα…
Μην τους κοιτάτε άλλο να σας παίρνουν την ζωή. Μην τους πετάτε ντομάτες, κοστίζουν. Σκατά πετάξτε στα εκτρώματα, για να νιώθουν σαν στο σπίτι τους. Να πάρουν αυτό που τους αξίζει.
Ξέρουν πολύ καλά πως σύντομα θα έρθει η στιγμή να φύγουν τρέχοντας για να μην βρεθούν απέναντι στην Δικαιοσύνη που ποδοπάτησαν, απέναντι στους νόμους που αγνόησαν, απέναντι στον λαό που εξαθλίωσαν.
Ξέρουν πολύ καλά πως τους συνοδεύουν οι κατάρες εκατομμυρίων ανθρώπων και πως ούτε η γη θα ανεχτεί να σκεπάσει την βρωμιά που έχουν μέσα τους.
Ξέρουν πολύ καλά πως πλησιάζει η ώρα να αποκαλυφθούν τελείως και να παρατάξουν τις δυνάμεις τους για να σκορπίσουν πραγματικό τρόμο, αιματηρή βία, ελπίζοντας πως θα καταστείλουν την οργή, ελπίζοντας πως θα σταματήσουν τον χείμαρρο που θα ξεχυθεί προς το μέρος τους…
Μετρούν τις ώρες και τις μέρες, ελπίζοντας πως αυτοί, οι λίγοι, θα μπορέσουν να λυγίσουν τους πολλούς, και ξεχνάνε πως αυτός ο τόπος μπορεί να αλλοιώθηκε από την βρωμιά που τον πότιζαν, όμως η εξαθλίωση κάνει τους ανθρώπους θηρία…
Θα βάλουν τους κουκουλοφόρους τους να ρίξουν αίμα, θα βγάλουν τους πραίτορές τους να υπερασπιστούν την βρώμα, θα καλέσουν τους φίλους τους και τα αφεντικά τους από τα ξένα για να σωθούν οι ίδιοι και να κρατήσουν τα κλεμμένα…
Αλίμονο, οι άθλιοι, ξεχάσανε πως ετούτη η πατρίδα, αυτός ο τόπος, έχει μάθει να δίνει αγώνες… Ξεχάσανε οι μιαροί πως «η οργή του λαού είναι η φωνή του Θεού», επειδή θεό και σύμμαχό τους κάνανε τον διάολο, στον οποίο θυσιάζουνε καθημερινά ανθρώπινες ψυχές…
Η τιμωρία έρχεται καλπάζοντας και αυτή τη φορά κανένας τους δεν θα ξεφύγει. Ούτε ένας…
Στην εκπνοή του Απρίλη με το φρεσκοψηφισμένο πολυνομοσχέδιο και τις διατάξεις-νόμους-απειλές σαν την δαμόκλειο σπάθη πάνω από το κεφάλι μου αποφάσισα ΕΓΩ για μένα τα εξής μοναδικά καταπληκτικά ΔΙΚΑ μου βήματα, ενάντια σε όλους αυτούς που πο το 2009 προσπαθούν να με στείλουν στον άλλο κόσμο. Αποφάσισα να αποχαιρετίσω τον Απρίλη τραγουδώντας στεντόρεια το "Απρίλη μου καλέ" και ταυτόχρονα να υποδεχτώ το Μάη τον μυρωδάτο, αντέχοντας την βλακεία τους , την προδοσία τους την ανευθυνότητα τους, χωρίς να βγω στους δρόμους. Δεν θα φάω άλλα χημικά, αλλά δεν θα ανεχτώ και κανέναν χωροφυλακίσκο να με τρομοκρατεί. Τα... δικά μας παιδιά διάλεξαν μεριά και δυστυχώς είμαστε απέναντι. Οχι θα τους περιμένω εδώ, στο σπίτι μου και γαία πυρί μυχθήτω! Θα τους περιμένω στη γειτονιά μου, στους δρόμους που μεγάλωσα και ξέρω, με τους δικούς μου γύρω μου έτοιμους να αντιμετωπίσουμε τα κτήνη. Δεν υπακούω σε κανένα νόμο που ψηφίστηκε από προδότες, πουλημένους ανθέλληνες πολιτικάντηδες, που μόνο μέλημα τους είναι να με παραδώσουν στους σύγχρονους δουλεμπόρους των Βρυξελλών.
Νόμος τελικά είναι το δίκιο των τραπεζών, των δανειστών, των εγκάθετων. ΕΓΩ δεν έφαγα, δεν έκλεψα, δεν εξαπάτησα δεν επιβάρυνα τον κρατικό προϋπολογισμό ούτε για φάρμακα.
Πλήρωνα τα πάντα, φόρους, νοσοκομεία, σχολείο, πανεπιστήμιο, φώτα, νερά τους μισθούς των καρεκλοκένταυρων αλλά ήμουν αόρατος για όλους αυτούς που κυνηγούν τη ζωή μου! Κάθε επαφή με το δημόσιο τελείωνε με ένα αί σιχτίρ χαρτογιακάδες και πάντα πλήρωνα. Χαρτόσημα, σπατόσημα, τέλη, διόδια, παπαδόσημα παράβολα, φόρο.
Γιατί χρωστάω ρε; Δεν χρωστάω σε κανέναν, ίσως λίγο της Μιχαλούς, αλλά αυτή είναι καλή κυρία δεν τα θέλει πίσω. Ετσι λοιπόν αποφάσισα για ΜΕΝΑ πως είναι η ώρα να τους περιμένω. Τα 490 ευρώ με τα οποία κοστολόγησαν τη ζωή μου τους τα χαρίζω, σκλάβος στη χώρα μου δεν γίνομαι. Επαίτης των αφεντάδων για μισή ζωή δεν θέλω να είμαι.
ΘΕΛΩ τη ζωή μου πίσω και την διεκδικώ, αλίμονο πια σε αυτόν που θα βρεθεί στη ρότα μου, αλίμονο σε αυτόν που θα προσπαθήσει να εφαρμόσει το δίκιο των αφεντάδων.
Δεν είμαστε δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι, δεν περιμένουμε σωτήρες, θα ζήσουμε για ΜΑΣ χωρίς εσας και επειδή πάντα πληρώνουμε θα πληρώσουμε το τελευταίο τίμημα αλλά για ΜΑΣ.
Γράφει ο Γιώργος Λεονταρίτης Την αισιοδοξία του εξέφρασε την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός, πως όλα πάνε καλά, ότι βαδίζουμε στην ανάκαμψη, ότι γίναμε παράδειγμα «καλών μαθητών» στις εντολές που δίνουν οι γερμανοί κατακτητές και παρέθεσε αριθμούς. Ανέφερε αριθμούς για να δείξει ότι θα υπάρξουν θέσεις εργασίας, αφού γίνουν οι πολυσυζητημένες απολύσεις στο Δημόσιο. Απ' όσα είπε, μόνον οι αριθμοί ευημερούν, ενώ οι άνθρωποι υποφέρουν… Και μόλις τελείωσε τις δηλώσεις του ο κ. Σαμαράς, σαν ντουέτο κακόγουστης επιθεωρήσεως, βγήκαν οι «δευτεραγωνιστές κωμικοί του κυβερνητικού θιάσου», οι Βενιζέλος και Κουβέλης, να παπαγαλίσουν τις ίδιες «θριαμβολογίες». Την πλήρη υποδούλωση της χώρας μας στους ξένους Σάιλοκ, θεωρεί η συγκυβέρνηση ως «επιτυχία» και κομπάζει. Το ότι έχουμε απολέσει πλήρως την εθνική ανεξαρτησία μας, ουδόλως την απασχολεί. Διότι, φθάσαμε στο κατάντημα, εξαιτίας του ευρώ, να αποφασίζει η Γερμανία για τις τύχες της Ελλάδος. Επαναλαμβάνεται ό,τι είχε συμβεί και το 1842, που οι ξένες δυνάμεις προσπαθούσαν να επωφεληθούν από τις οικονομικές δυσκολίες της χώρας μας και τότε ο άγγλος πρεσβευτής στην Αθήνα, ο Λάιονς, είπε κυνικά στον αυστριακό συνάδελφό του, τον Πρόκες Όστεν:
«Ανεξάρτητη Ελλάδα, αποτελεί παραλογισμό. Η Ελλάδα είναι ή ρούσικη ή αγγλική. Κι επειδή δεν πρέπει να είναι ρούσικη, οφείλει να είναι αγγλική»!
Έτσι και τώρα, η Ελλάδα «οφείλει» να είναι γερμανική αποικία. Τον Ιούλιο του 1845, ο γνωστός ανθέλλην άγγλος υπουργός, ο Πάλμερστον, μιλώντας στη βρετανική Βουλή, τόνισε τα εξής καταπληκτικά:
«Είμεθα πιστωταί της Ελλάδος. Και όταν αυτή δεν αποδίδει τα οφειλόμενα χρέη της, έχομεν το δικαίωμα να επέμβωμεν διά να την καταναγκάσωμεν να πληρώσει»!
Μετά 168 χρόνια, τα ίδια προκλητικά και προσβλητικά λόγια, επαναλαμβάνονται από τον πολιτικό αγύρτη του Βερολίνου, τον Σόιμπλε. Αποτελεί σύστημα των μνημονιακών να εμμένουν στην άποψη ότι, εφόσον είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να υπακούομε ασυζητητί στις «υποχρεώσεις» που μας έχει καθορίσει η μαντάμ Μέρκελ. Σ' αυτό το πλαίσιο, πάλι «οφείλουμε» να θυσιάζουμε τα εθνικά μας συμφέροντα στα γενικότερα συμφέροντα της Ευρώπης… Κάθε άνθρωπος, που δεν έχει αποβάλει από την ψυχή του το αίσθημα του πατριωτισμού, αποκρούει με αγανάκτηση αυτήν την αντίληψη περί «υποχρεώσεων» και αυτήν την ερμηνεία της εννοίας περί «συμμαχίας με τους εταίρους». Νοοτροπία υποτελούς διακατέχει μόνον την τριμερή συγκυβέρνηση. Το παρελθόν και το παρόν των μνημονιακών αρχηγών δικαιολογούν κάθε ανησυχία για το μέλλον. Για εκατοστή φορά θα το επαναλάβουμε: Τόσο η Ελλάδα, όσο και η Κύπρος μας, δεν πρόκειται να αναπνεύσουν, εάν δεν χαραχθεί πολιτική έξω από το ευρώ και την Ευρωζώνη. Οι κινδυνολογίες περί «καταστροφής», σε μια τέτοια περίπτωση, είναι μύθος που τον καλλιεργούν οι Γερμανοί για τα δικά τους συμφέροντα. Εκείνοι θα ζημιωθούν από μια δική μας ηρωική έξοδο. Βλέποντας τη λαϊκή δυσαρέσκεια και την ψυχρότητα με την οποία οι πολίτες ακούνε τις πρωθυπουργικές υποσχέσεις, ο κ. Σαμαράς μελετά ανασχηματισμό, λες κι αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η μετακίνηση ορισμένων προσώπων. Η κυβέρνηση έχει την ψυχολογία κάποιων γυναικών περασμένης ηλικίας, που για να πιστέψουν οι ίδιες ότι μπορούν ακόμα να ελκύουν, καλύπτουν κάτω από τη μάσκα της Αποκριάς το μαραμένο τους πρόσωπο. Από την άλλη πλευρά, το Βερολίνο προβληματίζεται από το ενδεχόμενο εκλογών στην Ελλάδα, διότι θα μπορούσε να ανατρέψει τους σχεδιασμούς του. Γι' αυτό ο γερμανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Βόλφγκανγκ Ντολτ, έχει αρχίσει κύκλο μυστικών επαφών. Μειδιώντες Ιάγοι και πυγμαίοι πολιτικοί, οικονομικοί παράγοντες, αλλά και άνθρωποι των ΜΜΕ κυκλοφορούν με δαιμονιώδη δραστηριότητα στα παρασκήνια και στους διαδρόμους της γερμανικής πρεσβείας, για να κερδίσουν την εύνοιά της. Δίπλα στους παλαιούς γνωστούς πολιτικούς παράγοντες, «δοκιμασμένους» στην υπηρεσία των Γερμανών, συνωστίζονται τώρα και καινούργιοι, με άμετρες φιλοδοξίες, για να ανέβουν σε αξιώματα και να κατέβουν στην συνείδηση των πολιτών. Να είναι σίγουροι, όλοι αυτοί οι νέοι «γερμανοτσολιάδες», ότι έχουν χάσει τη μάχη τους πριν ακόμη την αρχίσουν. Κι αν αμφιβάλλουν, δεν έχουν παρά να βαδίσουν προς νέες εκλογές. Ο λαός θα αναλάβει να τους διαφωτίσει. Στα χρόνια τα προπολεμικά, του εθνικού διχασμού, η «εκτίμηση» του βαρόνου Σενκ προς πολιτικούς και δημοσιογράφους μεταφραζόταν στα χρυσά μάρκα της γερμανικής προπαγάνδας. Πολλοί πιστεύουν ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Θα το δούμε. Κάποιοι απόφοιτοι της Γερμανικής Σχολής Αθηνών να μην αυταπατώνται ότι θα μπορέσουν στο μέλλον να διαδραματίσουν ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου. Οπωσδήποτε, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν εκφράζει πλέον τίποτε. Τα μεγάλα λόγια του παρελθόντος, για «ιδεώδη» αυτού του γεωγραφικού χώρου, «έσβησαν σαν τα τραγούδια της γιορτής στην ξαφνική βροχή», για να θυμηθώ τον στίχο του Τάσου Λειβαδίτη. Οι ευρωπαίοι ηγέτες στάθηκαν ανίκανοι να υπερασπιστούν αξίες και οράματα. Τα παλιά χρόνια, υπήρξαν πολιτικοί άνδρες που δεν θαμπώθηκαν από τις μεγαλοστομίες και την υπεραισιοδοξία για τα όνειρα θερινής νυκτός περί Κοινής Αγοράς και Ενωμένης Ευρώπης. Ο αείμνηστος Ηλίας Τσιριμώκος, σ' ένα άρθρο του στο περιοδικό «Εποχές» το 1963, τοποθετούσε το ζήτημα στη σωστή βάση του:
«Μιλώντας όλη την ώρα για Ευρώπη σα σύνολο, δεν μπορούμε να αφήσουμε να υπονοηθεί πως υπάρχει ένα γενικό ευρωπαϊκό πνεύμα σύμφωνα με τα όσα εμείς πιστεύουμε. Αντίθετα, σημειώσαμε τι μεγάλο εμπόδιο αποτελεί για την ευρωπαϊκή πρόοδο το γεγονός ότι η Ευρώπη κυριαρχείται από συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις. Πιστεύουμε ότι μόνο οι προοδευτικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις μπορούν να οδηγήσουν την Ευρώπη στην αποστολή της. Αποτέλεσμα της πάλης, μιας πάλης σκληρής, και της νίκης τους, μια νίκης δύσκολης, θα είναι η επικράτηση, η ολοκλήρωση του πολιτικού και κοινωνικού μηνύματος της Ευρώπης, που διατύπωσε η Γαλλική Επανάσταση. Η νίκη αυτή θα κάνει την Ευρώπη άξια να αντιμετωπίσει το μεγάλο πρόβλημα του καιρού μας: Τη χειραφέτηση και ανάπτυξη των καθυστερημένων χωρών. Ονομάζονται συνολικά ''τρίτος κόσμος'', μα ίσως να είναι αληθινά ο δεύτερος, γιατί απαρτίζουν μια ενιαία πραγματικότητα απέναντι στις βιομηχανικά ανεπτυγμένες περιοχές (ΗΠΑ-ΕΣΣΔ-Ευρώπη). Και μόνο στη νίκη αυτή -που θα επιβάλει τη χαλιναγώγηση των κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων και τον οικονομικό προγραμματισμό- μπορεί να αναζητηθεί ικανοποιητική απόκριση στα ερωτήματα που έχει θέσει η σύνδεση της Ελλάδας -χώρας ευρωπαϊκής, μα καθυστερημένης- με την Κοινή Αγορά και, γενικά, με την Δυτική Ευρώπη…».
Δυστυχώς, αντί η Ευρωπαϊκή Ένωση να ακολουθήσει αυτήν την οδό και να ανταποκριθεί στη μεγάλη αποστολή της, μετετράπη σε όργανο της κεφαλαιοκρατίας των τραπεζιτών και τοκογλύφων, όπου κυρίαρχο δικτατορικό ρόλο διαδραματίζει το Δ' Γερμανικό Ράιχ. Όσο πιο γρήγορα αποδεσμευθούμε από το γκέτο αυτό της Μέρκελ, τόσο το καλύτερο. Όσο για το θέμα των γερμανικών κατοχικών αποζημιώσεων, που τόσο ενοχλεί το Βερολίνο, δεν πρέπει να σταματήσουμε τον θόρυβο και να το θέτουμε συνεχώς επί τάπητος. Να θυμίζουμε πάντα τα εγκλήματα των Γερμανών και τα όσα υπέστημεν από την προηγούμενη κατοχή. Μας οφείλουν, δεν τους οφείλουμε. Πρώτα αυτοί πρέπει να μας ξεχρεώσουν. Ενοχλήθηκε ο πολύς Σόιμπλε από την ανακίνηση του θέματος για τις κατοχικές αποζημιώσεις, που ακόμα μας οφείλουν οι Γερμανοί. Μας είπε να… μην ασχολούμεθα μ' αυτό το ζήτημα και να κοιτάξουμε τις «μεταρρυθμίσεις», τις οποίες διέταξε για τη χώρα μας… Τι περίεργη ιστορική σύμπτωση! Από πολύ νωρίς -το 1942- και ο Χίτλερ είχε δώσει εντολή να μη γίνεται λόγος για «έξοδα κατοχής». Φοβούμενος, ίσως, ότι κάποτε μπορεί να ερχόταν μια μέρα όπου θα ζητούσαμε «λογαριασμό», έψαξε να βρει ένα κατάλληλο «ένδυμα» για αυτό το χρέος και τελικά το βρήκε. Διέταξε στο εξής να μη γίνεται λόγος για έξοδα κατοχής, αλλά για… «έξοδα ανοικοδομήσεως»! Και υπ' αυτόν τον όρο, συγκατένευσε να επισκεφθεί το Βερολίνο ο τότε υπουργός Οικονομικών, Σωτ. Γκοτζαμάνης. Εκ μέρους του Χίτλερ, ο πρεσβευτής Χέβελ έστειλε σημείωμα στον Ρίμπεντροπ και, μεταξύ άλλων, έγραφε:
«Υπέβαλα στον Φίρερ το προοριζόμενο γι' αυτόν σημείωμα, αναφορικά με το ζήτημα των εξόδων κατοχής στην Ελλάδα, κι εκείνος εκφράστηκε ως εξής: Επιθυμεί να γίνει σαφές στους Ιταλούς τι αφορούν τα εν λόγω έξοδα, δηλαδή ότι πρόκειται για χρηματικά ποσά, τα οποία σε μικρότερη αναλογία προορίζονταν για κάλυψη δαπανών κατοχής και ως επί το πλείστον, για την εκτέλεση στρατιωτικών έργων, που κατά μεγάλο μέρος γίνονται και προς το συμφέρον των Ιταλών, όπως για παράδειγμα η εξασφάλιση των συγκοινωνιών προς την Κρήτη, οι οποίες έχουν αποφασιστική σημασία για τον πόλεμο στην Αφρική. Στους Έλληνες πρέπει να λεχθεί ότι, στην περίπτωση των ποσών αυτών, πρόκειται στη μέγιστη αναλογία τους για έργα ανοικοδομήσεως και ότι αυτοί έχουν την υπαιτιότητα που επιβαρύνονται με τέτοιες δαπάνες. Όλα αυτά έπρεπε να τα είχαν σκεφτεί νωρίτερα (!). Διατάζει να παύσει να χρησιμοποιείται εφεξής ο όρος «έξοδα κατοχής» εν προκειμένω, διότι πρόκειται περί επιβεβλημένων δαπανών. Προτείνει τον όρο «έξοδα ανοικοδομήσεως» ή κάποιον που ανταποκρίνεται στον πραγματικό σκοπό…».
Κατά τον Χίτλερ τότε (και κατά τον Σόιμπλε σήμερα) οι Έλληνες έπρεπε «να είχαν σκεφτεί νωρίτερα» πόσο επρόκειτο να υποφέρουν κατά την Κατοχή και ότι θα πλήρωναν βαρύτατο και αιματοβαμμένο λογαριασμό γι' αυτήν την… «ανοικοδόμηση»… Και κάτι ακόμα περίεργο: Το ιδεολόγημα περί «Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας», πέρασε για πρώτη φορά στην ελληνική κοινή γνώμη με ένα άρθρο του πρώην υπουργού του Ράιχ, δόκτορος Παύλου Μπαγκ, στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο», στις 14-12-1942. Να θυμίσουμε στον Σόιμπλε, ότι η Ελλάδα λεηλατήθηκε και ερειπώθηκε από τους συμπατριώτες του όσο καμιά άλλη χώρα κάτω από την κατοχή τους. Συμφώνως προς τα στοιχεία του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, τουλάχιστον 300.000 Έλληνες πέθαναν από πείνα εξαιτίας ακριβώς της γερμανικής λεηλασίας. Ήταν χαρακτηριστική η επισήμανση, ακόμα και του ίδιου του Μουσολίνι, στον υπουργό του των Εξωτερικών, κόμη Τσιάνο: «Οι Γερμανοί έχουν αρπάξει από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους»… Κι ο γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της γαλλικής κυβερνήσεως Ζακ Ντελπλά είχε τονίσει στις 2 Ιουλίου του 2011 ότι οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονται σε 575 δισεκατομμύρια δολάρια. Φαίνεται, ότι ο Σόιμπλε έκλεισε τα αυτιά του και στη σύσταση του συμπατριώτη του ιστορικού της Οικονομολογίας δρ AL. RITSCHL στις 2 Ιουλίου 2011, που συνέστησε στη Γερμανία να ακολουθήσει μια περισσότερο μετριοπαθή πολιτική, διότι ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη με δικαιολογημένες απαιτήσεις για πολεμικές επανορθώσεις… Και δικαιώθηκα! Οι Ούννοι επανήλθαν και μας προκαλούν ρημάζοντας τη χώρα μας. Νέος «Αττίλας» έγινε ο Σόιμπλε. Έρχεται στη θύμησή μου ένας στίχος ρώσικος, που μνημόνευε ο Γκόρκι στις αναμνήσεις του: «Ντυμένος στ' ατσάλι, σαν τάφος βουβός, διαβαίνει ο Αττίλας θλιμμένος, των άγριων Ούννων βασιλιάς, αρχηγός, κι ο τόπος γυμνός, ρημαγμένος…».
Γιατί να έρθω στο Μαραθώνα; Γιατί έχεις καταλάβει ότι το πρόβλημα είναι ότι αποφασίζουν άλλοι αντί για εμάς, και ότι αυτοί οι άλλοι αποφασίζουν με γνώμονα το συμφέρον τρίτων και όχι της κοινωνίας, και ότι αυτοί οι άνθρωποι μας δημιουργούν συνεχώς προβλήματα, και ότι έχουν σκοπό τον εξανδραποδισμό μας, και ότι ο μοναδικός τρόπος για να πάρουμε τη ζωή μας πίσω, είναι να αποφασίζουμε εμείς πλέον για τα σοβαρά θέματα, και να ελέγχουμε εμείς, οι νόμιμοι ιδιοκτήτες αυτούς στους οποίους αναθέτουμε τη διαχείριση της περιουσίας μας, να ξαναγίνουμε αφέντες στον τόπο μας. Υπάρχει σχέδιο για να γίνουν όλα αυτά; Ναι, υπάρχει και έχει αποτυπωθεί στα 12 σημεία στην κεντρική σελίδα της επιχείρησης 2013 Μαραθών. (http://2013marathon.org/pragmatikotita/sindomi-perigrafi). Ποια είναι η ακριβής θέση διεξαγωγής της εκδήλωσης; Ο τόπος συνάντησης είναι το Δημοτικό γήπεδο Μαραθώνα στην οδό δημοκρατίας.
Οι συντεταγμένες GPS είναι 38 09 Β - 23 57 Ε Τι ώρα ξεκινάει η εκδήλωση; Οι οργανωτές θα είμαστε εκεί από νωρίς το πρωί και θα χρειαζόμαστε βοήθεια. Η εκδήλωση θα ξεκινήσει "επίσημα" στις 11 το πρωί. Τα λεωφορεία θα αναχωρήσουν για επιστροφή το βράδυ. Πως θα έρθω στο Μαραθώνα ; Ενας τρόπος είναι το Ι.Χ. αυτοκίνητο. Υπάρχουν λεωφορεία τόσο από Αθήνα (6980834934), Θεσσαλονίκη (6974456328), ανατολική Μακεδονία και Θράκη (6985738427) με πολύ φθηνά εισιτήρια. Μπορείτε να κλείσετε θέση μέχρι τις 7 Μαίου. Ποιο είναι το πρόγραμμα της εκδήλωσης της 12ης Μαίου; Ποιός είναι ο αριθμός και τα ονόματα των ομιλητών ; Τι θα συμβεί εκείνη την ημέρα; Αυτό θα εξαρτηθεί από το πόσοι θα είμαστε στις 12 Μαίου στον Μαραθώνα. Εαν είμαστε όσοι πρέπει, θα δοθεί βήμα στα μέλη της προσωρινής κυβέρνησης και της ομάδας σύνταξης νέου συντάγματος για να μας εξηγήσουν πως θα επιτύχουν να εφαρμόσουν τη θέληση μας. Αν είμαστε λιγότεροι,το πρόγραμμα θα είναι διαφορετικό, προσανατολισμένο στην ανάγκη εκδημοκρατισμού του πολιτεύματος, τη δύναμη της εθνοσυνέλευσης και θα αποδοθεί φυσικά φόρος τιμής σε όλους τους εθελοντές που με τον αγώνα τους άναψαν τον φάρο της δημοκρατίας, συμμετέχοντας στην επιχείρηση 2013 Μαραθών.
Τι είναι η ομάδα σύνταξης νέου συντάγματος; Είναι η ομάδα που θα προετοιμάσει το σχέδιο νέου συντάγματος που θα ψηφίσει ο λαός με δημοψήφισμα. Τι είναι η προσωρινή κυβέρνηση εθνικής εμπιστοσύνης; Είναι η κυβέρνηση που θα διασφαλίσει την συνέχιση της λειτουργίας του κράτους και την ασφάλεια της χώρας μέχρι να ολοκληρωθεί η ψήφιση του νέου συντάγματος σε πανελλήνιο δημοψήφισμα. Πως έχουν επιλεγεί τα άτομα αυτά; Θα τα επιλέξουμε στις 12 Μαίου; Η ομαδα σύνταξης του νέου συντάγματος και η κυβέρνηση εθνικής εμπιστοσύνης, θα ψηφιστούν μετά από διαβούλευση στην Ελλήνων Βούληση (http://ellinonvoulisi.org/forum/forumdisplay.php?f=64) ένα ηλεκτρονικό εργαλείο δημόσιας διαβούλευσης. Την εγκυρότητα των δημοψηφισμάτων εγγυάται ο Οργανισμός Δημοψηφισμάτων με μια διαδικασία που εξηγείται εδώ (http://ellinonvoulisi.org/forum/showthread.php?t=178) Δεν θα γίνουν επι τόπου ψηφοφορίες. Ποιος προτείνει τους υποψηφίους; Με ποια κριτήρια ψηφίζουν οι Βουλευτές; Οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να προτείνει οποιονδήποτε πολίτη για την ομάδα σύνταξης νέου συντάγματος και την προσωρινή κυβέρνηση εθνικής εμπιστοσύνης. Προφανώς για να γίνει αποδεκτή η υποψηφιότητα από τους υπόλοιπους Βουλευτές, θα πρέπει να παρατεθούν αποδείξεις για την καταλληλότητα του υποψηφίου, αλλά αυτό δεν εξαρτάται από την οργανωτική ομάδα. Αυτός που προτείνει, με δική του μέριμνα, πρέπει να προετοιμάσει σωστά μια υποψηφιότητα, παραθέτοντας στοιχεία που την υποστηρίζουν και να αναδείξει το άτομο που προτείνει. Το ίδιο δικαίωμα έχουν και εκείνοι που διαφωνούν, πάντα πάλι με αποδείξεις και στοιχεία. Μήπως κάποιοι έχουν ήδη προεπιλέξει τις προσωπικότητες των ομάδων αυτών; Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ο καθένας μπορεί να προτείνει όποιον θέλει. Η διαδικασία είναι διαφανής και ξεκάθαρη. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να θέσει κάποιος υποψηφιότητα στην Ελλήνων Βούληση ; Η μοναδική προϋπόθεση για να θέσει κάποιος υποψηφιότητα, είναι να μην του έχουν στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα.
Η προσωρινή κυβέρνηση θα λάβει αποφάσεις για κρίσιμα εθνικά θέματα; Οχι. Η προσωρινή κυβέρνηση εθνικής εμπιστοσύνης, καλείται να εκτελέσει σαφείς εντολές: 1. Τη διασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας του κράτους και 2. την διαφύλαξη της ασφάλειας της χώρας. Οι πληρωμές προς τους δανειστές θα παγώσουν μέχρι να ολοκληρωθεί το νέο σύνταγμα, να ψηφιστεί με δημοψήφισμα, να διενεργηθούν εκλογές σύμφωνα με το νέο σύνταγμα, να ελεγχθεί το χρέος και να διακανονιστούν τα οφειλόμενα ποσά με προτεραιότητα πάντα την ασφάλεια του πληθυσμού. Η κυβέρνηση αυτή, ΔΕΝ θα αποφασίσει πως θα λυθεί το μεταναστευτικό, ή το νομισματικό, ή η παραμονή μας στην ΕΕ, ή οτιδήποτε άλλο. Αποστολή της είναι ΜΟΝΟ η διασφάλιση της ασφάλειας της χώρας και η συνέχιση της λειτουργίας του κράτους. Τα υπόλοιπα θέματα, θα τα αποφασίσουμε με δημοψήφισμα εμείς με το νέο σύνταγμα. Πως συμμετέχουν οι Έλληνες που δεν διαθέτουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο ; Καλώς ή κακώς, το διαδίκτυο είναι σήμερα το "κατοχικό μας ραδιόφωνο". Καλώς ή κακώς, το διαδίκτυο είναι που μας παρέχει τα εργαλεία για να ανταλλάσσουμε απόψεις και να αποφασίζουμε. Και καλώς ή κακώς, για να συμμετέχει κάποιος στις αποφάσεις, θα πρέπει να έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο. Για να έρθει πάντως κάποιος στο Μαραθώνα, δεν είναι απαραίτητο να έχει πρόσβαση. Το κάλεσμα Α5 έχει τυπωθεί και διανεμηθεί σε χιλιάδες αντίγραφα από τους εθελοντές, σε πολίτες που δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο.Μπορείτε να το κατεβάσετε από την κεντρική σελίδα της επιχείρησης, ή από το scribd (http://www.scribd.com/doc/116715275/2013-%CE%9C%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%98%CE%A9%CE%9D).
Αν μαζευτούν μερικές χιλιάδες στις 12 Μαιου, θα μπορεί άραγε το δείγμα αυτό να αξιολογηθή ως αντιπροσωπευτικό και να αναδείξει εκπροσώπους για ένα ολόκληρο Έθνος ; θα ζητήσουμε τα κλειδιά της χώρας; Οχι φυσικά. Οι διοργανωτές είναι απλοί πολίτες, και δεν είναι ανόητοι. Στις 12 Μαίου, δεν πρόκειται να ξεκινήσει κανείς να ζητήσει τα κλειδιά της χώρας αν είμαστε απλώς μερικές χιλιάδες. Αν στο Μαραθώνα είμαστε όσοι πρέπει, πως θα πάρουμε την χώρα μας πίσω; Αν στις 12 Μαίου είμαστε όσοι πρέπει (π.χ. ένα εκατομμύριο, οπότε μαζί με αυτούς που δεν κατάφεραν να έρθουν το μέγεθος δικαιολογεί να απαιτεί τα κλειδιά της χώρας), θα έχει γεννηθεί για πρώτη φορά στη χώρα μας μια πολιτική δύναμη, που δε θα ζητάει την εξουσία σε ένα σάπιο πολιτικό σύστημα, για να διαιωνίσει τη σαπίλα, αλλά θα ζητάει να αλλάξει το ίδιο το σάπιο πολιτικό σύστημα. Η νέα πολιτική δύναμη αυτή, θα έχει επιλέξει τα πρόσωπα που εμπιστεύεται, και όλοι μαζί αυτοί, ο λαός και τα πρόσωπα της εμπιστοσύνης του, θα αποφασίσουν πως θα φέρουν εις πέρας την αποστολή που ανέλαβαν στις 12 Μαίου. Δεν είμαστε εμείς που θα αποφασίσουμε από εκεί και μετά. Πως διασφαλίζεται η ειρηνική διεξαγωγή της όλης εκδηλώσεως και ο αποκλεισμός υποκινητών (προβοκατόρων), έτσι ώστε να αποφευχθή η εμπλοκή των δυνάμεων καταστολής όπως στο παρελθόν ; Με περιφρούρηση. Η πρώτη ομάδα που δημιουργήθηκε στην επιχείρηση, είναι η ομάδα περιφρούρησης και αυτό δείχνει πόσο σοβαρά λαμβάνουμε οι διοργανωτές το θέμα. Σκοπός είναι να διοργανωθεί μια απόλυτα ασφαλής εκδήλωση.
Πόσα πλεονεκτήματα προσφέρει ο Μαραθώνας σε σχέση με το Σύνταγμα ως τοποθεσία, με βάση τα σημερινά δεδομένα; Πως θα αποφύγουμε τα επεισόδια; Η αστυνομία δεν έχει κανέναν λόγο παρουσίας στην εκδήλωση. Τι να έρθουν να φυλάξουν τα ΜΑΤ; Το πάρκινγκ του Δημοτικού σταδίου; Η απουσία αστυνομικών σε συνδυασμό με την περιφρούρηση απο πλευράς διοργανωτών, θα εξασφαλίσει μια απολύτως ασφαλή εκδήλωση, μια γιορτή για τη δημοκρατία. Θα πετύχει; Αυτό εξαρτάται από εσένα.
Αλίμονο σε εσάς υποκριτές πολιτικοί,που ενώ ορκιστήκατε να υπηρετείτε τον πολίτη, αποφασίζετε και ψηφίζετε νόμους μόνο για τους λίγους, τα αφεντικά σας…
Αλίμονο σε εσάς υποκριτές πολιτικοί, που χωρίς να έχετε ούτε εργαστεί, ούτε παρουσιάσει στο κοινωνικό σύνολο δείγμα γραφής αλλά σάπιοι εώς εκεί που δεν πάει
γίνεστε επαγγελματίες πολιτικοί…
Αλίμονο σε εσάς υποκριτές πολιτικοί, που δήθεν κόπτεστε και νοιάζεστε για τον συνάνθρωπο σας, για τον άνεργο, τον πολύτεκνο, τον ασθενή, τον ηλικιωμένο ενώ στην πραγματικότητα αδιαφορείτε γιατί ποτέ δεν θα έρθετε σε παρόμοια κατάσταση…
Αλίμονο σε εσάς υποκριτές πολιτικοί, που πουλάτε την πατρίδα μου, χωρίς καν να ερωτηθώ, δήθεν για να με σώσετε, ενώ ξέρετε ότι έρχεται το τέλος σας…
Αλίμονο σε εσάς υποκριτές δημοσιογράφοι, λαοπλάνοι, υπάλληλοι των συμφερόντων που ενώ υπηρετείτε την αλήθεια και την κοινωνία, δημιουργείτε ψεύτικα είδωλα και δίνετε βήμα στους διεφθαρμένους αντί να τους στηλιτεύετε...
Αλίμονο σε εσάς υποκριτές δημοσιογράφοι, που καθοδηγείτε την κοινή γνώμη σε κόμματα-συμμορίες που ληστεύουν τον ιδρώτα ενός λαού, τον οδηγούν στον όλεθρο, τον διχάζουν και τον διαιρούν για να είναι πάντα στην κυβέρνηση...
Αλίμονο σε εσάς υποκριτές αρχιερείς, που ενώ κηρύττετε τον λόγο του Θεού, δεν τηρείτε το παραμικρό από τα λόγια Τουκαι κρύβετε με τα ράσα σας την σαπίλα και την μαυρίλα της διεφθαρμένης σας ψυχής που πιστεύει μόνο στο όργανο του σατανά, το χρήμα...
Αλίμονο σε εσάς υποκριτές δικαστικοί, το θεμέλιο της κοινωνίας μας, που ενώ ορκιστήκατε σε τυφλή δικαιοσύνη, πίστη στο Σύνταγμα αφήνετε ατιμώρητους τους δολοφόνους των ονείρων μας...
Αλίμονο σε εσάς υποκριτές αρχιερείς, που παρουσιάζετε σαν έργο σας την βοήθεια των απλών πιστών, είτε στα συσσίτια είτε σε ανεγέρσεις ιδρυμάτων και ναών και δίνετε ψευδείς βεβαιώσεις σε ολίγους για δήθεν δωρεές…
Αλίμονο σε εσάς υποκριτές συνδικαλιστές, που ενώ σας ψηφίζουν για να προασπίσετε τα συμφέροντα των εργαζομένων, βολεύετε τον εαυτό σας και αυτούς που σας υποδεικνύουν τα αφεντικά σας…
Αλίμονο σε εσάς υποκριτές που καταδικάζετε τον φασισμό και τον ρατσισμό και χρησιμοποιείτε βία ενάντια σε αυτούς που κατηγορείτε για βία…
Αλίμονο σε εσάς υποκριτές, που κόπτεστε για το τι προσφέρει το κράτος για εσάς ενώ δεν παρουσιάσατε ποτέ τα εισοδήματα σας…
Αλίμονο σε εμάς υποκριτές, που καταδικάζουμε πάντα όλους τους άλλους χωρίς να κρίνουμε και να αλλάζουμε προς το καλύτερο τον εαυτό μας…
Αλίμονο σε εμάς υποκριτές, που συμπεριφερόμαστε σαν είμαστε μόνοι μας, αδιαφορούμε ενώ συμβιώνουμε με ανθρώπους σε μια –υποτίθεται- ευνομούμενη πολιτεία, καταπατώντας τους νόμους της…
Αλίμονο σε εμάς υποκριτές, που περιμένουμε τους άλλους να μας σώσουν, καθισμένοι στον καναπέ μας, μπροστά στα πληκτρολόγια μας, αδιαφορώντας για το μέλλον των παιδιών μας, με δικαιολογία ότι δεν έχουμε την δύναμη να αντιδράσουμε στο σύστημα…
Μακάριοι αυτοί που θα καταλάβουν ότι το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό αλλά φιλοσοφικό, ηθικό. Εξουσία και χρήμα διαφθείρουν τον άνθρωπο, τον μεταμορφώνουν σε κτήνος, παίζουν με το μυαλό του, αφαιρούν ζωές και εξαφανίζουν συνειδήσεις.
Μακάριοι όσοι καταλάβουν ότι πρέπει να αντιδράσουν, να πάψουν να είναι σύγχρονοι δούλοι, να αποφασίσουν ότι όλοι είμαστε ίσοι ενώπιον θεού και ανθρώπων και ότι ο πλούτος της γης μας ανήκει σε όλους.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΕΙΘΕ Η ΦΛΟΓΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΦΩΤΟΣ ΝΑ ΑΝΑΨΕΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ…
Ομάδα 10 περίπου νεαρών ατόμων εισέβαλαν το απόγευμα της Κυριακής των Βαΐων στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννου στη νήσο Αντιγόνη της Κωντσταντινούπολης και προκάλεσαν περιορισμένες ζημιές.
Οι νεαροί, ηλικίας μεταξύ 15 και 18 ετών, συνελήφθησαν από κατοίκους του νησιού και μεταφέρθηκαν στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, όμως αφέθηκαν ελεύθεροι επειδή ήταν ανήλικοι. Όπως διαπιστώθηκε οι νεαροί δεν είναι κάτοικοι του νησιού.
Κύκλοι της ελληνικής μειονότητας στην Πόλη σχολιάζουν ότι ο θρησκευτικός και εθνικιστικός φανατισμός που καλλιεργείται από διάφορους κύκλους στην Τουρκία, μεταξύ αυτών και από κυβερνητικούς, είναι ο ηθικός αυτουργός αυτής της επίθεσης.
Σχόλιο ιστολογίου: Στον αντίποδα, στην Ελλάδα βρίσκονται κάποιοι καλοπληρωμένοι ανθυποπράκτορες να καταγγέλουν την χώρα για άσκηση θρησκευτικής πίεσης, για ρατσισμό και φασιστικές μεθόδους κατά των μουσουλμάνων και ιδιαίτερα κατά των Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης! Οι καταγγελίες γίνονται χωρίς ούτε ένα στοιχείο, γίνονται απλά για να καταγράφονται και να συσωρεύονται ως "διπλωματικά όπλα" της Άγκυρας, την στιγμή που οι μουσουλμάνοι της Θράκης δεν δέχονται καμία απολύτως επίθεση για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, τη στιγμή που ούτε ένα τζαμί δεν έχει υποστεί ούτε μία βλάβη από επίθεση εθνικιστών ή εξτρεμιστικών στοιχείων (οι ελάχιστες υποθέσεις που καταγγέλθηκαν αποδείχθηκαν προβοκάτσιες), τη στιγμή που οι μουσουλμάνοι της Ελληνικής Θράκης αναπτύσσονται οικονομικά και χαίρουν ιδιαίτερων νομικών πρωτοβουλιών από τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις, σε σημείο μάλιστα "παρεξηγήσεως"αφού δημιουργείται η εικόνα ενός υπερπροστατευτισμού και ανισότητας της κρατικής μέριμνας εις βάρος των υπολοίπων κατοίκων της περιοχής.
Στην Τουρκία, ο εθνικισμός των κεμαλιστών μεταμορφώνεται σε φονταμενταλισμό των ισλαμιστών και το "έργο" συνεχίζεται με άλλους πρωταγωνιστές, εις βάρος πάντα της αναγνωρισμένης εθνικής ελληνικής μειονότητας της Κωνσταντινούπολης, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ορθόδοξοι ναοί μετατρέπονται σε μουσεία ή αποθήκες εμπορευμάτων ή και ζώων. Παρ' όλα αυτά, το θράσος των πληρωμένων λακέδων του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, σε συνδυασμό με ολίγιστους ελληνόφωνους των Αθηνών (αλλά κυρίως της Θράκης), στο πνεύμα της ήπιας αντιμετώπισης της τουρκικής προκλητικότητας έχει γίνει κατορθωτό να υπάρχει σήμερα μία άτυπη συγκυριαρχία της Άγκυρας στην Ελληνική Θράκη, μία σιωπηλή αποχώρηση του αθηνοκεντρικού κράτους με ταυτόχρονο αποδεκατισμό των Ελλήνων γηγενών κατοίκων (χριστιανών και μουσουλμάνων) που δεν αποδέχονται τον ρόλο της Άγκυρας στην ακριτική αυτή περιοχή.
Η τελευταία "εικόνα" που αφήνει η Αθήνα στην Ελληνική Θράκη, ξεπερνά την τραγικότητα και εγγίζει (ή και προσπερνά) τα όρια της εθνικής προδοσίας, αφού η ανυπαρξία του Ελληνικού κράτους είναι τόσο αισθητή που οι κάτοικοι "αποδέχονται" την απουσία αυτή ως ένδειξη μίας άτυπης και βολικής για την Αθήνα συμφωνίας με την Άγκυρα, βάσει της οποίας δεν θα υπάρξουν "εξάρσεις", ούτε θα χρειαστεί να υπάρξει ένα νέο Κόσοβο (γεγονός που θα δυναμίτιζε την ευρύτερη περιοχή π.χ. νότια Βουλγαρία) και μέσα σε ένα γενικότερο "πνεύμα ειρήνης" (και προς όφελος του ΝΑΤΟ αλλά και της ΕΕ) έχει υλοποιηθεί ένας άτυπος διαχωρισμός σε αρμοδιότητες μεταξύ του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και των Ελληνικών κρατικών υπηρεσιών που εξ ανάγκης δραστηριοποιούνται ακόμη στην Θράκη.
Η "αδυναμία" της Αθήνας στο να κατανοήσει πως στην Θράκη απαιτείται η σε απόλυτο βαθμό έντονη παρουσία του Ελληνικού κράτους, μέσω της στήριξης τόσο σε οικονομικό, όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο ή και σε επίπεδο λειτουργίας των υπηρεσιών ασφάλειας, λειτουργεί ως καταλύτης (ή ως το απόλυτο "ορεκτικό") προς το νεο-οθωμανισμό της Τουρκίας, ο οποίος πλέον χωρίς δισταγμό προβάλει ακόμη και σε περιοχές της δυτικής Μακεδονίας (π.χ. Κοζάνη, Φλώρινα και Καστοριά) θέτοντας νέους στόχους, αφού η "περίπτωση της Θράκης" θεωρείται ένα κλεσμένο κεφάλαιο τόσο για την Άγκυρα όσο και για τους "απίθανους" και μεστούς ανευθυνότητας καρεκλοκένταυρων των Αθηνών, οι οποίοι -και παρά τιςόποιες αποδείξεις και όχι ενδείξεις- συνεχίζουν να παραχωρούν "έδαφος" και "αρμοδιότητες" στην τουρκική εξωτερική πολιτική στην Θράκη, της οποίας οι άνθρωποι δεν διστάζουν να παραβιάζουν εξόφθαλμα την Ελληνική νομοθεσία και να δημιουργούν συνεχώς προβλήματα, μέσω των οποίων κατορθώνουν να κερδίζουν συνεχώς απέναντι σε μία "άβουλη" Ελληνική κυβερνητική πολιτική.
Αυτή ακριβώς η "δοτικότητα" της Αθήνας, είναι και ο λόγος που η Άγκυρα δεν έχει προχωρήσει σε περισσότερο σκληροπυρηνικές κινήσεις, όπως για παράδειγμα στην δημιουργία ενός τουρκικού κόμματος το οποίο θα κατέβει σε εθνικές εκλογές (βλ. Βουλγαρία), αν και το εθνικιστικό τουρκικό κόμμα DEB δημιουργήθηκε ως προειδοποίηση προς την Αθήνα, για το τι μέλλει γενέσθαι εάν αλλάξει η ελληνική κυβερνητική πολιτική στην Ελληνική Θράκη...
Και όλα αυτά, δυστυχώς, δεν αφορούν κανένα μνημόνιο και καμία διεθνή "υποχρέωση" της χώρας προς τους δανειστές της, οπότε δεν υπάρχει και καμία απολύτως δικαιολογίαγια όλους εκείνους που μετέχουν μέσω των αποφάσεων, των πράξεων ή των παραλείψεών τους στην γκριζοποίηση της Θράκης και στην μετατροπή της σε μία άτυπη βόρεια κατεχόμενη Κύπρο (χωρίς να έχει γίνει στρατιωτική εισβολή)...
Δεν υπάρχει ίσως πιο γνωστός φιλοευρωπαϊστής Βρετανός από τον Τίμοθι Γκάρτον Ας. Ακόμη και αυτός όμως δείχνει πλήρως απογοητευμένος από την κατάσταση στην ΕΕ. Αυτό το συναίσθημα τουλάχιστον προδίδει ένα άρθρο του στην κεντροαριστερή βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» το οποίο ξεχειλίζει από πίκρα. «Σήμερα φτιάξαμε το ευρώ και η κρίση του ευρώ ξεκάνει τους Ευρωπαίους», γράφει περίλυπος αρχίζοντας το άρθρο του:«Υφίσταται πραγματικός κίνδυνος να γίνουν κομμάτια οι συναισθηματικοί δεσμοί και οι δεσμοί σύμπνοιας που είναι ουσιώδεις για κάθε πολιτική κοινότητα... Καθώς τμήματα της Ευρώπης έγιναν πιο αντιγερμανικά, έτσι και τμήματα της Γερμανίας έγιναν πιο αντιευρωπαϊκά» διαπιστώνει. Ποιος φταίει; Το ευρώ! «Γιατί βρισκόμαστε τώρα σε αυτό το σπιράλ αμοιβαίας έχθρας που μας οδηγεί προς τα κάτω; Σίγουρα εξαιτίας των βασικών ελαττωμάτων του σχεδιασμού του ευρώ» υποστηρίζει ο Βρετανός φίλος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Δεν είναι ο μόνος που έχει αυτήν την άποψη. Κάθε άλλο. «Ζώνη των ζόμπι (!) έχει γίνει τώρα η Ευρωζώνη» έγραψε στην ίδια εφημερίδα μια μέρα νωρίτερα ένας άλλος αρθρογράφος της, ο Σιούμας Μάιλνι. «Το πείραμα του ευρώ αποτυγχάνει. Η ΕΕ μπορεί να σωθεί από πολλές άλλες απόψεις, αλλά το ενιαίο νόμισμα ήταν τρέλα» υπογράμμιζε στη διεθνή έκδοση των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο Γουίλιαμ Πφαφ, γνωστός αρθρογράφος. «Αυτή η κρίση τώρα μπορεί να καταστρέψει την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση, όπως αυτή υφίσταται σήμερα» προσθέτει με έμφαση. «Η Ευρωζώνη γνώρισε την πρώτη μείζονα πράξη αποσύνθεσής της. Η θεαματικά κακότεχνη διάσωση της Κύπρου δημιούργησε επισήμως μια Ευρωζώνη δύο ταχυτήτων. Οι καταθέσεις είναι πιο ασφαλείς στη Γερμανία παρά στην περιφέρεια και αυτό έχει τεράστιες συνέπειες», γράφει στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο Τόμας Ράιτ του Ινστιτούτου Μπρούκινγκς της Ουάσιγκτον. Απειλείται με διάλυση η ΕΕ; Αυτό ουσιαστικά υποστηρίζει ο προαναφερθείς Αμερικανός αρθρογράφος. «Το ερώτημα δεν είναι πλέον "θα διαλυθεί η Ευρώπη;" Πρέπει να ρωτάμε "μπορεί να αντιστραφεί η αποσύνθεση της Ευρώπης;"» γράφει χαρακτηριστικά. «Τα γεγονότα των τελευταίων έξι μηνών συνάδουν με μια διαδικασία αποσύνθεσης ενώ η διαδικασία της ολοκλήρωσης έχει αποδυναμωθεί σταθερά... Η ευρωπαϊκή πολιτική πολώνεται κατά τρόπο που καθιστά απίθανη περαιτέρω πρόοδο (της διαδικασίας ολοκλήρωσης)» ισχυρίζεται. Αν έχει δίκιο, θα το δούμε. «Ζουρλομανδύας (!) που ροκανίζει σιγά σιγά τον χώρο που είχε μέχρι τώρα αφεθεί στις εθνικές πολιτικές των κρατών - μελών και που αδειάζει από κάθε περιεχόμενο τις εθνικές δημοκρατίες, φαντάζει η ΕΕ κάθε μέρα και περισσότερο στα μάτια όλο και αυξανόμενου αριθμού πολιτών της Νότιας Ευρώπης», γράφει η «Μοντ» σε αφιέρωμα για την Ευρώπη που κυκλοφορεί ταυτόχρονα από 6 μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες. «Ενα ουσιώδες μέρος της δημοκρατίας έχει εξαφανιστεί σε εθνικό επίπεδο χωρίς να αποκατασταθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο», τονίζει. Η δημοκρατία κινδυνεύει στην ΕΕ είναι και η γνώμη του περιοδικού «Εκόνομιστ». «Η πάλη εναντίον των ελλειμμάτων των προϋπολογισμών διευρύνει το άλλο έλλειμμα της Ευρώπης - το δημοκρατικό» υπογραμμίζει. Εκπλήσσει η βιαιότητα της γλώσσας του περιοδικού: «Αν η Ευρώπη κάνει το άλμα προς έναν νέο δήμο (σ.σ. χρησιμοποιεί την αρχαία ελληνική λέξη), μπορεί να είναι ένας ενωμένος στη θέληση να απαλλαγεί από το ευρώ και τους μπάσταρδους (!) στις Βρυξέλλες», καταλήγει επί λέξει.
Πριν όχι και πολλά χρόνια, όταν το 2004 έδινα πανελλήνιες, θυμάμαι τον εαυτό μου να ζορίζεται τόσο πολύ, να αφιερώνει εξαντλητικό χρόνο για διάβασμα ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει στην κούρσα των εξετάσεων. Ήθελα να εκπληρώσω το όνειρο μου να γίνω καθηγήτρια. Οι γονείς μου είχαν δώσει ό,τι είχαν και δεν είχαν για να πηγαίνω φροντιστήρια. Θυμάμαι τον πατέρα μου που μου έλεγε "κοριτσάκι μου να σπουδάσεις... να βρεις μια δουλειά". Εν τέλει πέρασα στη φιλοσοφική της Αθήνας, τελείωσα στα 4,5 χρόνια, και τον επόμενο χρόνο με πήραν αναπληρώτρια. Με το σπαθί μου, χωρίς να έχω φιλήσει κατουρημένες ποδιές, χωρίς να έχω δεχτείούτε ένα ρουσφέτι από κανένα κρατικοδίαιτο κονδυλοφόρο, κατάφερα έστω να μην ζητάω από τους γονείς μου... και να στέκομαι με μια αξιοπρέπεια. Τώρα στα 27 μου που από του χρόνου θα προσλάβουν ελάχιστους αναπληρωτές και θα αναγκαστώ να βρω αλλού δουλειά. Επίσης πρέπει να γυρίσω πίσω στους δικούς μου. Μίλησα για δουλειά; Ξεχάστηκα χίλια συγνώμη... Δουλειά με 490 ευρώ; Πρέπει να βγάλω από το νου μου αυτή τη λέξη και να την αντικαταστήσω με τη λέξη σκλαβιά. ΝΑΙ!! ΜΑΛΙΣΤΑ! Σκλαβιά μιας ολόκληρης γενιάς που την καταδικάζουν να φυτοζωήσει, να ζητιανέψει, να γεμίσει ψυχολογικά προβλήματα, να μην μπορέσει να ερωτευτεί. Όπως τότε που διάβαζα για τις πανελλήνιες και πίστευα ότι θα πραγματώσω το όνειρο μου, έτσι τώρα με το ίδιο πάθος θα προσπαθήσω να φωνάξω σε αυτά τα γουρούνια που με καταδικάζουν να ζω με 490 ευρώ ότι 490 θα είναι οι ώρες τους! Μαργαρίτα
Ο πολύς Αλεξάντερ Ντάουνερ, που «μύρισε αίμα», ξεκίνησε τις διαδικασίες και επιδίωξή του είναι η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων μέχρι το Σεπτέμβριο...
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου Η απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο, η οποία προβλέπει το κλείσιμο της Λαϊκής, του δεύτερου μεγαλύτερου τραπεζικού οργανισμού του νησιού, και την έναρξη διαδικασίας αναδιάρθρωσης της Τράπεζας Κύπρου, η οποία θα υποστεί γενναίο «κούρεμα», αποτελεί την αρχή του δράματος του κυπριακού Ελληνισμού, που θα συνεχιστεί και στο πολιτικό επίπεδο. Η δοκιμή των αντοχών του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας απέδειξε πως στον πρώτο εκβιασμό πέφτει αμαχητί. Και με δεδομένη τη θέση τη δική του και των στενών συνεργατών του για το εθνικό θέμα, είμαστε υποχρεωμένοι να επαγρυπνούμε, καθώς η οικονομική κρίση μπορεί να αποδυναμώσει τις αντοχές και των πολιτών. Των ίδιων ανθρώπων, που με την ψήφο τους έσωσαν την Κύπρο το 2004, όταν ο κ. Αναστασιάδης με τη βοήθεια των Αμερικανών του Μπους και του Τσέινι, των Βρετανών και των ασπόνδυλων Ευρωπαίων αξιωματούχων, προεξάρχοντος του γονυπετή Σολάνα, απαιτούσαν υπερψήφιση του φιλοτουρκικού Σχεδίου Ανάν. Το ελληνικό εκσυγχρονιστικό «μπλοκ» λοιδόρησε τους εκπροσώπους της κυπριακής Βουλής, που απέρριψαν την αρχική πρόταση του Eurogroup, όπως την παρουσίασε ο πρόεδρος της Κύπρου, ο οποίος «ποινικοποίησε» τους καταθέτες, που νόμιμα κατέθεταν τα χρήματά τους και τα ασφάλιζαν για την περίπτωση χρεοκοπίας. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, κάρφωσε απροκάλυπτα τον κ. Αναστασιάδη, ότι ήταν αυτός που παρακάλεσε να καλύψει το «κούρεμα» όλους τους καταθέτες. Τόσα γνωρίζει, τόσα κάνει... Ή, μήπως, επρόκειτο για σχέδιο, το οποίο εκπονήθηκε στις Βρυξέλλες και εφαρμόστηκε στη Λευκωσία; Το παρελθόν του Κύπριου προέδρου προδιαθέτει και αναγκάζει να αναλύουμε και τις λεπτομέρειες, διότι η στάση του έναντι του ρατσιστικού Σχεδίου Ανάν έδειξε έναν πολιτικό ο οποίος προτιμούσε να ικανοποιήσει τα ξένα συμφέροντα, αντί τις επιθυμίες του κυπριακού λαού. Έτσι επανήλθαν τα προεκλογικά σενάρια, που ξεκίνησαν από ένα δικό μου κείμενο και στη συνέχεια από ανταποκρίσεις ξένων μέσων ενημέρωσης, ότι το Λονδίνο, οι Βρυξέλλες και η Ουάσιγκτον θα εκμεταλλευτούν την οικονομική κρίση για να επιβάλουν σχέδιο όμοιο με το κείμενο του Κόφι Ανάν. Ο πολύς Αλεξάντερ Ντάουνερ, που «μύρισε αίμα», ξεκίνησε τις διαδικασίες και επιδίωξή του είναι η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων μέχρι το Σεπτέμβριο. Με δεδομένη τη στάση του κ. Αναστασιάδη στο Eurogroup, αλλά και το γεγονός ότι περιτριγυρίζεται από επικίνδυνους και ασπόνδυλους συμβούλους, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τους ξένους εναντίον του νησιού, οι Έλληνες της Κύπρου πρέπει να ανησυχούν. Βεβαίως είναι ευτύχημα ότι συσπειρώνονται οι δυνάμεις που αντιστάθηκαν εναντίον του Σχεδίου Ανάν το 2004, από την ΕΔΕΚ, τους οπαδούς του Γιώργου Λιλλήκα και όσων στο ΔΗΚΟ δεν προσκύνησαν τον Νίκο Αναστασιάδη. Κοντά σε αυτούς, ένα μεγάλο ποσοστό του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ θα εγκαταλείψει ξανά τις ηγεσίες του και θα ταχθεί εναντίον σχεδίου, που θα παραδίδει την Κύπρο στην Τουρκία, όπως ακριβώς και το 2004. Φυσικά, εάν ο κ. Αναστασιάδης παραμείνει στην εξουσία και δεν παραιτηθεί υπό το βάρος των λαθών του στο Eurogroup, θα μπορεί να χρησιμοποιήσει τις κρατικές υπηρεσίες για να εκβιάσει τη θετική ψήφο των πολιτών υπέρ του σχεδίου που θα καταθέσει ο ΟΗΕ. Η στάση του λαού έναντι της οικονομικής κρίσης θα δείξει και τη διάθεσή του να αντισταθεί. Τα επόμενα δύο τρία χρόνια θα είναι εξαιρετικά δύσκολα, και πάρα πολλοί άνθρωποι θα αναγκαστούν να ψάχνουν ακόμη και στα σκουπίδια για φαγητό. Οι αντιστάσεις αναγκαστικά θα μειωθούν. Ας ελπίσουμε πως οι Ελληνοκύπριοι θα αντέξουν και καρτερικά θα απαντήσουν αρνητικά σε αντεθνική λύση του Κυπριακού. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ στις 28/03/2013 (Τεύχος 180)
Η επίθεση στον Μαραθώνιο της Βοστώνης, όπως και η απόπειρα βομβιστικής επίθεσης στην Times Square σχεδόν πριν από τρία χρόνια, δείχνουν ότι η γραμμή μεταξύ των τοπικών και των παγκόσμιων συγκρούσεων έχει γίνει πιο λεπτή. Ο Faisal Shahzad, ο επίδοξος τρομοκράτης το 2010, ζούσε νομίμως στις Ηνωμένες Πολιτείες για επτά χρόνια και είχε πάρει την αμερικανική υπηκοότητα ένα χρόνο πριν εφαρμόσει το σχέδιό του. Αργότερα είπε ότι για την επίθεση εμπνεύστηκε από τον ριζοσπαστικό κληρικό της Υεμένης Ανουάρ αλ-Αουλάκι, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακάλυψαν ότι το σχέδιο, στην πραγματικότητα, είχε οργανωθεί και χρηματοδοτηθεί από μια εξτρεμιστική ομάδα που ονομάζεται Τερίκ-ι -Ταλιμπάν του Πακιστάν (TTP), η οποία στοχεύει συνήθως στο κράτος και στον στρατό του Πακιστάν. Η προσπάθεια της οργάνωσης να επιτεθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες έδειξε ότι η διάκρισή της μεταξύ του εγγύς και του μακρινού εχθρού είχε γίνει όλο και περισσότερο θολή.
Όπως ο Shahzad, οι ύποπτοι της Βοστώνης βρίσκονταν στις ΗΠΑ νόμιμα. Σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες, ο μεγαλύτερος των δύο αδελφών, ο Tamerlan Tsarnaev, ανέπτυξε τις ριζοσπαστικές ιδέες του στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν να ταξιδέψει στο Νταγκεστάν για να επισκεφθεί την οικογένεια του. Άλλοι αναφέρουν ότι εκπαιδεύτηκε στο εξωτερικό. Καμία από τις υποθέσεις αυτές δεν δίνει μια οριστική απάντηση στο το κατά πόσο η πράξη του ήταν θρησκευτική, πολιτική ή εθνοτική. Θα μπορούσε, τελικά, να ήταν ένας συνδυασμός και των τριών. Υπάρχει πλήθος παραπόνων που μπορεί να έχει ένας νεαρός Τσετσένος, και αρκετές ομάδες που επιθυμούν να τον εκμεταλλευτούν. Οι οργανώσεις των Τσετσένων αυτονομιστών, οι οποίες είναι σε μεγάλο βαθμό μουσουλμανικές, μάχονται κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Το «Εμιράτο του Καυκάσου», η μεγαλύτερη από αυτές τις ομάδες, αρνήθηκε οποιαδήποτε ανάμειξη στην βομβιστική επίθεση. Εν τω μεταξύ, η αλ Κάιντα έχει αναφέρει συχνά την Κεντρική Ασία ως ένα σημαντικό θέατρο για την τζιχάντ. Σύμφωνα με τις περισσότερες μαρτυρίες, εξάλλου, υπήρξε εκπαίδευση Τσετσένων στα στρατόπεδα της αλ Κάιντα κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1990.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες επικεντρώθηκαν κυρίως στην τρομοκρατία που σχετίζεται με την αλ Κάιντα, αλλά αυτή η οργάνωση είναι μόνο μια σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από αύξηση του σεχταρισμού και στην οποία οι κοινότητες της διασποράς μπορούν να αναπτύξουν πολύ πιο στενές επαφές με τις χώρες καταγωγής τους από ό, τι έκαναν στο παρελθόν. Οι συμπαθούντες του εξωτερικού μπορούν να πάρουν εύκολα πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο σχετικά με συγκρούσεις στις πιο απομακρυσμένες γωνιές του κόσμου. Τούτο και μόνο, αυξάνει την πιθανότητα ότι μια μικρή απειλή κάπου αλλού μπορεί να γίνει γρήγορα παγκόσμια, και μάλιστα με ελάχιστη προειδοποίηση.
Τι σημαίνει αυτό για τη χάραξη πολιτικής των ΗΠΑ και του στρατού; Η συλλογή πληροφοριών από το εξωτερικό παραμένει κρίσιμη, αλλά μια άλλη πρόκληση μπορεί να αποδειχθεί εξίσου ζωτικής σημασίας: η ανταλλαγή πληροφοριών. Οι ξένοι σύμμαχοι εξακολουθούν να έχουν συνήθως τις καλύτερες πληροφορίες για τους πολίτες τους - ενδεχομένως ακόμη και εκείνους που ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αν οι τρέχουσες αναφορές είναι σωστές, το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών (Federal Bureau of Investigation, FBI) γνώριζε για τον Tamerlan Tsarnaev από το 2011, με βάση μια πληροφορία από αγνώστων στοιχείων υπηρεσία πληροφοριών του εξωτερικού. Είχε ανακριθεί πριν από το ταξίδι του στο εξωτερικό, αλλά καμία περαιτέρω ενέργεια δεν κρίθηκε σκόπιμη. Αυτό θέτει το ερώτημα του κατά πόσον η ξένη υπηρεσία είχε κι άλλες πληροφορίες - ή αν παρακολουθούσε τις δραστηριότητες του ενώ ήταν στο εξωτερικό - και γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν το γνώριζαν.
Σε περιπτώσεις σαν κι αυτή, είναι δύσκολο να υπερτιμηθεί η σημασία της βελτίωσης της συνεργασίας των διεθνών υπηρεσιών πληροφοριών. Είναι σχεδόν αδύνατο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αν ενεργούν μόνες τους, να παρακολουθούν την συμπεριφορά μιας ομάδας δύο ατόμων σε ολόκληρες ηπείρους και σε απομακρυσμένες περιοχές. Χρειάζονται συνεργασίες. Η πολιτική αναταραχή στην Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική έχει επιδεινώσει το πρόβλημα. Μερικές σχέσεις υπηρεσιών πληροφοριών αντιτρομοκρατίας είναι πλέον τόσο τεταμένες που έχουν γίνει πια σχεδόν ανύπαρκτες. Οι αξιωματούχοι στις χώρες που εξέρχονται από την Αραβική Άνοιξη φοβούνται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδεχομένως θα χειραγωγήσουν τις νέες κυβερνήσεις με την τοποθέτηση στελεχών στις υπηρεσίες ασφαλείας ή πολιτικών προκειμένου να έχουν πρόσβαση στην κοινότητα των υπηρεσιών πληροφοριών. Μια δεύτερη ανησυχία είναι ότι η κοινή γνώμη, αν μάθει για την συνεργασία, θα γίνει έξω φρενών. Παρά τις δηλώσεις περί του αντιθέτου, οι σχέσεις της αμερικανικής αντιτρομοκρατίας στην εν λόγω περιοχή δεν είναι αυτές που ήταν κάποτε. Και τούτο μπορεί να συνεχιστεί, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες επικεντρώνονται σε άλλες προτεραιότητες σε όλο τον κόσμο.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναθεώρησαν την εγχώρια ανταλλαγή πληροφοριών μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και θα πρέπει να προσπαθήσουν τώρα να κάνουν ανάλογες βελτιώσεις στην διεθνή ανταλλαγή πληροφοριών. Φυσικά, υπάρχουν διαφορές: στην εγχώρια ανταλλαγή πληροφοριών, οι διαφορές στις νομικές εξουσίες και τις δικαιοδοσίες «σαλαμοποίησαν» την συλλογή πληροφοριών και περιέπλεξαν τις πολύπλοκες σχέσεις μεταξύ των υπηρεσιών. Η διεθνής ανταλλαγή πληροφοριών, αντιθέτως, περιορίζεται επειδή οι ξένες χώρες - ακόμα και οι σύμμαχοι - συχνά βρίσκονται σε ανταγωνισμό, δεν εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο. Παρ' όλα αυτά, το να γίνουν μερικά βασικά βήματα θα είναι μια χρήσιμη αρχή. Η καθιέρωση τεχνολογικών πλατφορμών ώστε να παρέχονται προειδοποιήσεις χωρίς μελοδραματικές συναντήσεις ή διπλωματικά διαβήματα, είναι πλέον εφικτή, χάρη στην ανωνυμία του λογισμικού των ηλεκτρονικών υπολογιστών και την πανσπερμία των υπολογιστικών συστημάτων. Η ανάπτυξη εργαλείων ανταλλαγής πληροφοριών προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να συμβάλει στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ ξένων εταίρων. Η διαδικασία για να γίνει αυτό, θα βοηθήσει να αναπτυχθεί μια κοινή επιχειρησιακή εικόνα, καθώς και να δημιουργηθούν κοινά πρότυπα. Στα πιο ταραχώδη μέρη του κόσμου, ωστόσο, το πιο σημαντικό βήμα για την ενθάρρυνση της συνεργασίας των υπηρεσιών πληροφοριών θα μπορούσε να είναι τόσο απλό, όσο το να εκπέμπονται κατανοητά μηνύματα σχετικά με την συνέχιση της δέσμευσης των ΗΠΑ.
Ακόμη και η βελτιωμένη διεθνής ανταλλαγή πληροφοριών δεν αποτελεί πανάκεια για την τρομοκρατία. Αρχικά, όπως λέει μια παλαιά κατασκοπική παροιμία, «δεν υπάρχει φιλική υπηρεσία πληροφοριών». Οι μυστικές υπηρεσίες επιφορτίστηκαν με την συγκέντρωση μυστικών για απειλές κατά της εθνικής ασφάλειας, κάτι που φέρνει αντιμέτωπες τις υπηρεσίες ακόμα μεταξύ φιλικών χωρών. Οι κοινές τρομοκρατικές απειλές έχουν βοηθήσει να αρθεί ένα μέρος αυτής της πίεσης και να ανοίξουν δίαυλοι για την ανταλλαγή πληροφοριών, αλλά παραμένει ένα δύσκολο εγχείρημα, καθώς οι υπηρεσίες προσπαθούν να προστατεύσουν τις πηγές και τις μεθόδους τους.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η συνεργασία δεν είναι ένας στόχος που αξίζει προσπάθεια. Είναι αλήθεια ότι πολλές νέες τρομοκρατικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένων των μικρών «κυττάρων» της αλ Κάιντα που σχηματίζονται σε όλο τον κόσμο, ποτέ δεν θα παρουσιάσουν μια άμεση απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά είναι επίσης αληθές ότι οι μικρές απειλές μπορεί να αναπτυχθούν σε απροσδόκητα σημεία και να γίνουν μεγάλες. Εν τω μεταξύ, οι ιδεολογικοί και ιστορικοί δεσμοί με τα παγκόσμια κινήματα της τζιχάντ αυξάνουν την πιθανότητα οι τοπικές συγκρούσεις να γίνουν παγκόσμιες ή να γίνουν απειλές για την ασφάλεια μιας ολόκληρης χώρας. Η πολιτική που στοχεύει να κρατήσει τις απομακρυσμένες συγκρούσεις σε απόσταση μπορεί να λειτούργησε στο παρελθόν - αλλά γρήγορα καθίσταται παρωχημένη.
Πριν από ένα μήνα δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της τουρκικής εφημερίδας Μιλιέτ ένας χάρτης με την Τουρκία όπως την ονειρεύεται το Συμβούλιο Ασφαλείας της γειτονικής χώρας. Στον χάρτη αυτόν η Τουρκία φτάνει μέχρι την Θεσσαλονίκη και περιλαμβάνει τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και ολόκληρη την Κύπρο. Το δημοσίευμα έτυχε της αντίδρασης της βουλγαρικής κυβέρνησης, όχι όμως της ελληνικής. Είναι σαφές ότι οι φίλοι μας από την άλλη πλευρά του Αιγαίου βλέπουν την κρίση στην Ελλάδα ως ιστορική ευκαιρία για να πετύχουν τα σχέδιά τους. Η Μιλιέτ και η Χουριέτ έχουν πολλές φορές στο παρελθόν εκφράσει τις θέσεις του στρατιωτικού και οικονομικού κατεστημένου της Τουρκίας. Σήμερα ασχολούνται συνεχώς (και δικαίως) με την άσχημη θέση που έχουν περιέλθει η Ελλάδα και η Κύπρος. Οι υπερπατριώτες που υπερασπίζονται με θέρμη την προοπτική να πετάξουμε τους τροϊκανούς στην θάλασσα, θα έχουν, ελπίζουμε, μία καλή πρόταση για να λυθεί ο γρίφος «Τουρκία». Η έξοδος της χώρας από το ευρώ και την ΕΕ δεν νομίζουμε, πάντως, να είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή. Η γερμανική Ευρώπη δεν έχει μέχρι σήμερα βοηθήσει στο ελάχιστο στην υπόθεση των συνόρων της ΕΕ με την Τουρκία, αλλά μία επίθεση σε ελληνικό έδαφος θα έχει απίστευτο πολιτικό κόστος για την Γερμανία. Εκτός κι αν εμείς διαλέξουμε μόνοι μας την πόρτα της εξόδου, αν αποφασίσουμε για άλλη μία φορά στην πορεία των αιώνων να βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια μας. Η άσχημη οικονομική κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει ήταν ένα ατόπημα της δικής μας γενιάς σε βάρος της χώρας και των μελλοντικών γενεών. Δεν συνωμότησαν οι εχθροί μας σε βάρος μας, όσο κι αν αυτή ειδικά η θεωρία βρίσκει ευήκοα ώτα στην κοινωνία. Η σημερινή μας αδυναμία, όμως, αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για όσους θα ήθελαν να μας δουν στο χώμα, πεσμένους και αδύναμους να διεκδικήσουμε τα ιστορικά και εθνικά μας δίκαια. Κάποιοι υποστήριξαν στην αρχή της κρίσης ότι δεν χρειαζόμαστε ένοπλες δυνάμεις. Η δημοσίευση τέτοιων χαρτών αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο. Ίσως θα ήθελαν να πουν ότι η Ευρώπη δεν έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Σε αυτό έχουν απόλυτο δίκιο! Δεν είναι δυνατόν να εγκαλεί κάποιος την Ελλάδα για τις μεγάλες αμυντικές δαπάνες των τελευταίων δεκαετιών και από την άλλη να σφυρίζει αδιάφορα όταν τίθεται θέμα με την επιθετικότητα της Τουρκίας. Δεν είναι μόνο ο χάρτης. Ο πολύς κ. Νταβούτογλου έθεσε εμμέσως πλην σαφώς μέσα στην τουρκική Βουλή θέμα για τα νησιά Οινούσσες, Φίμενα, Φούρνους, Αγαθονήσι, Αρκοί, Φαρμακονήσι, Καλόλημνο, Ψέριμο, Γυαλί, Λέβιθα και Κίναρο. Πάλι καλά! Προς το παρόν μας αφήνει με τα μεγάλα νησιά! Είναι επικίνδυνο να αποδεχόμαστε με αδιαφορία την απαίτηση της τρόικας να έχουμε Ένοπλες Δυνάμεις που ίσως ταιριάζουν στην Ιρλανδία. Οι Ιρλανδοί δεν κινδυνεύουν από τους Τούρκους. Οι Έλληνες, ναι! Έχουμε, λοιπόν, κάθε λόγο και να ανησυχούμε και να πιστεύουμε ότι από την στιγμή που βρισκόμαστε σε προφανή οικονομική αδυναμία ανοίγουμε την όρεξη όσων θα ήθελαν την ήττα της Ελλάδας. Η ουσιαστική απάντηση σε ανάλογα σχέδια είναι η ισχυροποίηση της χώρας, κάτι που ξεκινάει μέσα από την Οικονομία και από την θέση των ελληνικών επιχειρήσεων στην ευρύτερη περιοχή. Είναι απολύτως κατανοητό, για παράδειγμα, τι εξυπηρετούν όσοι επιθυμούν την αποψίλωση των ελληνικών τραπεζών και τον αφελληνισμό τους! Αρκεί να έχουμε υπόψη μας τι πραγματικά σημαίνει αυτό! Μπορεί να το υποστηρίζουν δήθεν για να προασπιστούν τα συμφέροντα των δοκιμαζόμενων Ελλήνων σε βάρος των... τραπεζιτών, αλλά κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, εξυπηρετούν πλήρως άλλα σχέδια... Δεν θεωρούμε, επίσης, τυχαίο το γεγονός ότι διάφοροι κύκλοι στην Ευρώπη βρίσκουν τώρα την ευκαιρία να συζητήσουν το θέμα της τιμωρίας της Ελλάδας και της Κύπρου με την έξοδό μας από το ευρώ. Η χρονική σύμπτωση κάνει την ιστορία αυτή ξεδιάντροπή! Ξέρουμε ότι κάποιοι θα προσπεράσουν αυτή την προειδοποίηση, πιστεύοντας ότι πρόκειται για ένα «παιγνίδι» που στόχο έχει να μας πείσει να πάρουμε τον άλφα και όχι την βήτα δρόμο. Κάτι ανάλογο έλεγαν φίλοι κι όταν δημοσιευόντουσαν προειδοποιήσεις για την «επιχείρηση Βαριοπούλα». Σήμερα δεν πρέπει να έχουν την ίδια άποψη. Ελπίζουμε να μην κατηγορούμε και πάλι στο μέλλον τους εαυτούς μας, ότι σε τόσο δύσκολους καιρούς φερθήκαμε με απερισκεψία...
Μετά τον αιφνιδιασμό που προκάλεσε στην τουρκική διπλωματία η συμφωνία της Λευκωσίας με το Κάιρο για την οριοθέτηση των ΑΟΖ με βάση την αρχή της μέσης γραμμής, η Άγκυρα έκανε ό,τι μπορούσε για να ακυρώσει στην πράξη το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να πραγματοποιήσει σεισμικές έρευνες και στη συνέχεια γεωτρήσεις. Στις αρχές του 2007 είχε ανακοινώσει ότι «είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει τα δικαιώματα και συμφέροντά της στην Ανατολική Μεσόγειο και δεν πρόκειται να επιτρέψει την προσβολή τους». Στις 19 Οκτωβρίου 2008, ο Τούρκος αρχηγός ΓΕΝ, ναύαρχος Μετίν Ατάτς, είχε δηλώσει: «Εκτιμώ ότι η Ανατολική Μεσόγειος θα καταστεί εστία προστριβών και συγκρούσεων λόγω της πετρελαϊκής σπουδαιότητας που θα αποκτήσει προσεχώς. Εξαιτίας των πετρελαίων που διαθέτει, θα μετατραπεί σ' ένα δεύτερο Αραβικό Κόλπο. Η Τουρκία πρέπει να επαγρυπνεί και να αντιδράσει». Ο τότε πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος δεν πτοήθηκε από τις τουρκικές απειλές. Οι Τούρκοι αντέδρασαν και διπλωματικά και με στρατιωτικές παρενοχλήσεις των ερευνητικών σκαφών. Ως αντίδραση η Λευκωσία μπλόκαρε το σημαντικό κεφάλαιο για την ενέργεια στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι έρευνες στο τμήμα της κυπριακής ΑΟΖ που είχε ήδη οριοθετηθεί δεν σταμάτησαν. Σε αυτό βοήθησε αποφασιστικά η στρατηγική προσέγγιση της Κυπριακής Δημοκρατίας με το Ισραήλ. Η Τουρκία δεν έχει κανένα δικαίωμα στη θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κύπρου. Μια ματιά στο χάρτη το δείχνει. Ακόμα και οι πιο τραβηγμένες από τα μαλλιά ερμηνείες του Διεθνούς Δικαίου δεν μπορούν να της δώσουν το παραμικρό νομικό έρεισμα. Γι' αυτό και επικαλείται τα συμφέροντα των τουρκοκυπρίων, προβάλλοντας δύο ισχυρισμούς: • Πρώτον, ότι η κυπριακή κυβέρνηση δεν έχει δικαίωμα να συνάπτει καμία διεθνή συμφωνία (όπως η οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο, το Λίβανο και αργότερα με το Ισραήλ) πριν λυθεί το Κυπριακό. • Δεύτερον, ότι οι τουρκοκύπριοι έχουν δικαιώματα σε ολόκληρη την Κύπρο (άρα και στα κοιτάσματα του «Οικοπέδου 12») και δεν παραιτούνται απ' αυτά. Ο ΟΗΕ αναγνωρίζει μόνο την Κυπριακή Δημοκρατία και τη νόμιμη κυβέρνησή της. Κατά συνέπεια, ο ισχυρισμός ότι δεν μπορεί να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες είναι αυθαίρετος σε βαθμό γελοιότητας. Η επίλυση του Κυπριακού είναι μια τελείως ανεξάρτητη διαδικασία από την τρέχουσα άσκηση της κυριαρχίας. Επίσης, η διατύπωση «οι Τουρκοκύπριοι έχουν δικαιώματα σε ολόκληρη την Κύπρο» είναι παραπλανητική. Σε αντίθεση με τη διεθνή κοινότητα, που αναγνωρίζει ένα κράτος στην Κύπρο, η Άγκυρα και οι Τουρκοκύπριοι ισχυρίζονται ότι από την ανακήρυξη της «Τουρκικής Δημοκρατίας Βορείου Κύπρου» το 1983 στην Κύπρο υπάρχουν δύο κράτη. Σύμφωνα, λοιπόν, με την τουρκική θέση, οι Τουρκοκύπριοι έχουν πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα στη Βόρεια Κύπρο, άρα και στην ΑΟΖ που της αντιστοιχεί. Δεν έχουν, όμως, κανένα δικαίωμα στην κατ' αυτούς Νότια Κύπρο και κατ' επέκτασιν στην ΑΟΖ που της αντιστοιχεί. Η Άγκυρα και η τουρκοκυπριακή ηγεσία, όμως, παίζουν σε δύο ταμπλό. Αναλόγως με το τι κάθε φορά τις βολεύει, άλλοτε επικαλούνται τη δική τους επίσημη θέση για ύπαρξη δύο κρατών κι άλλοτε τις Συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου, τις οποίες οι ίδιοι κατέλυσαν με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους. Εάν από τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό προκύψει ένα κοινό κράτος, τότε, βεβαίως, οι Τουρκοκύπριοι θα έχουν τα δικαιώματα που θα προβλέπονται από το νέο Σύνταγμα. Μέχρι τότε, όμως, δεν έχουν κανένα δικαίωμα. Ο ενεργειακός πλούτος, άλλωστε, ανήκει στο νόμιμο κράτος και όχι σε κάθε πολίτη ξεχωριστά. Κανείς δεν μπορεί σοβαρά να αμφισβητήσει ευθέως το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλευτεί τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της. Υπάρχουν ισχυροί παράγοντες, όμως, που προσπαθούν να υπονομεύσουν αυτό το δικαίωμα, σχετικοποιώντας το, μετατρέποντάς το σε διαφορά και διασυνδέοντάς το με άσχετες διπλωματικές διελκυστίνδες, όπως η επίλυση του Κυπριακού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η Ουάσιγκτον. Ενώ αναγνωρίζει το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλευτεί τους ενεργειακούς πόρους της, πάντα προσθέτει ότι τα οφέλη πρέπει να είναι και για τις δύο κοινότητες στο πλαίσιο μιας διζωνικής δικοινοτικής λύσης του Κυπριακού. Το μόνο παρήγορο είναι ότι ούτε οι Ευρωπαίοι ούτε οι Ισραηλινοί θέλουν τα ενεργειακά κοιτάσματα να βρεθούν υπό τον έλεγχο της απαιτητικής και καθόλου βολικής Τουρκίας. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ στις 28/03/2013 (Τεύχος 180)
Σαρώθηκαν σε πρωτοφανή βαθμό στις εκλογές που έγιναν το Σάββατο στην Ισλανδία τα κόμματα των σοσιαλδημοκρατών και των αριστερών και οικολόγων που συναποτελούσαν τον κυβερνητικό συνασπισμό που ασκούσε την εξουσία στη χώρα από το 2009, όταν στο απόγειο της οικονομικής κρίσης εκδιώχθηκε κλωτσηδόν η Δεξιά.
Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και η Αριστερά - Πράσινοι επέδειξαν εξαιρετική πολιτική δειλία υποκύπτοντας διαρκώς σε απαιτήσεις της Αγγλίας, της Ολλανδίας και της ΕΕ κατά την περίοδο της διακυβέρνησής τους, καθιστάμενα έτσι στη συνείδηση των Ισλανδών κόμματα - φορείς εθνικής υποτέλειας. Αυτό εξόργισε σε υπέρμετρο βαθμό τους ψηφοφόρους τους με αποτέλεσμα να χάσουν πάνω από το 50% των ψήφων τους! Από το 51,5% που είχαν πάρει και τα δύο κόμματα μαζί το 2009, έπεσαν στο... 23,8% στις προχθεσινές εκλογές! Πρόκειται για το χειρότερο αποτέλεσμα που έχουν σημειώσει ποτέ αθροιστικά η Κεντροαριστερά και η Αριστερά της Ισλανδίας εδώ και πάνω από... 80 (!) χρόνια.
Από το 1931 συγκεκριμένα, μια εποχή που η Ισλανδία δεν ήταν ακόμη ανεξάρτητο κράτος αλλά αποικία της Δανίας (ανεξάρτητη έγινε το 1944) και τότε οι σοσιαλδημοκράτες και οι κομμουνιστές είχαν πάρει μόνο 18,7%. Εκτοτε το ποσοστό τους υπερέβαινε πάντοτε το 25% αθροιστικά. Οι σοδιαλδημοκράτες που ήταν πρώτο κόμμα με 29,8% και 20 έδρες το 2009, έχασαν αισθητά πάνω από τις μισές ψήφους τους και έπεσαν στο... 12,9% (περίπου στο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ!) προχθές, χάνοντας τις 11 από τις 20 έδρες τους στο 63μελές ισλανδικό κοινοβούλιο, μένοντας μόνο με 9 έδρες. Τα ίδια χάλια ουσιαστικά παρουσίασε και το κόμμα Αριστερά - Πράσινοι.
Από το 21,7% που είχε πάρει και τις 14 έδρες το 2009, έπεσε στο 10,9% χάνοντας κι αυτό τις μισές του ψήφους και τις μισές του έδρες, με μόνο 7 έδρες να του απομένουν. Δύο νέα κόμματα, το ένα με την ειρωνική ονομασία Λαμπρό Μέλλον και το άλλο των Πειρατών, μπήκαν για πρώτη φορά στο ισλανδικό κοινοβούλιο. Το πρώτο πήρε το 8,2% των ψήφων και 6 έδρες και το δεύτερο ξεπέρασε οριακά το φράγμα του 5% και παίρνοντας 5,1% κατέλαβε 3 έδρες. Συνολικά δηλαδή παρατηρούμε ότι στον χώρο της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς οι ανακατατάξεις είναι κατακλυσμιαίες.
Ο μεγάλος ωφελημένος από την καταβαράθρωση των δυνάμεων αυτών είναι η Κεντροδεξιά και η Δεξιά. Εύκολα μπορεί κανείς να εξηγήσει τη θεαματική αύξηση της εκλογικής απήχησης του κεντροδεξιού Προοδευτικού Κόμματος. Ο αναδειχθείς το 2009 νεαρός ηγέτης του Σίγκμουντουρ Γκουνλόιγκσον είχε το θάρρος να αρνηθεί κατηγορηματικά να πληρώσουν οι Ισλανδοί πολίτες τους καταθέτες στη Βρετανία και στην Ολλανδία μιας ιδιωτικής ισλανδικής τράπεζας που χρεοκόπησε.
Δικαίως τον αντάμειψαν οι Ισλανδοί ψηφοφόροι εκτινάσσοντας το ποσοστό του από το 14,8% του 2009 στο 24,4% προχθές και τις 9 έδρες του στις 19!
Πολύ πιο δύσκολο είναι όμως να εξηγήσει κανείς την άνοδο κατά 3 εκατοστιαίες μονάδες του δεξιού Κόμματος της Ανεξαρτησίας, καθώς το κόμμα αυτό ήταν αποκλειστικά υπεύθυνο για την οικονομική κρίση της χώρας και στη συνέχεια τασσόταν υπέρ της μετάθεσης στους ώμους των Ισλανδών των οφειλών των ιδιωτών Ισλανδών τραπεζιτών προς ξένους καταθέτες! Και όμως το κόμμα της Δεξιάς αύξησε το ποσοστό του από το 23,8% στο 26,7% και τις έδρες του από τις 16 στις 19 προχθές. Εστω και αν το 26,7% είναι το δεύτερο χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα στην ιστορία του με το προηγούμενο 23,8% να είναι το απολύτως χειρότερο, έχει μια ιδιαίτερη συμβολική σημασία ότι το κόμμα που κατέστρεψε την Ισλανδία αναδείχθηκε και πάλι πρώτο από τους ψηφοφόρους.
Οσο και αν αυτό αναδεικνύει τα αδιέξοδα των Ισλανδών πολιτών λόγω της παταγώδους αποτυχίας της κεντροαριστερής - αριστερής κυβέρνησης, προκαλεί εντύπωση το ότι δεν προτίμησαν σε ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό το «αντιστασιακό» Προοδευτικό Κόμμα, το οποίο και στον ευρύτερο πολιτικό χώρο τους βρίσκεται και παραδοσιακά συνεργάζεται με το δεξιό Κόμμα της Ανεξαρτησίας για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Η ουσία πάντως είναι ότι από το 51,5% των ψήφων που είχαν το 2009 τα δύο κεντροαριστερά και αριστερά κόμματα, βρέθηκαν από προχθές οι Ισλανδοί να έχουν δώσει το 51% στα δύο δεξιά - κεντροδεξιά κόμματα! Η αντιστροφή είναι πλήρης, ακόμη και από μαθηματική σκοπιά! Θα έχει πάντως ενδιαφέρον να δούμε αν η νέα δεξιά κυβέρνηση της χώρας θα ακολουθήσει μια γραμμή εθνικής ανεξαρτησίας ή αν θα παραδώσει τη χώρα στο έλεος της ΕΕ.
Ο Σαμαράς αναβιώνει το σκληρό κράτος της «επαράτου» δεξιάς
Αυταρχισμός, εκβιασμοί και τρομοκρατία το νέο δόγμα
Γράφει ο Στάθης Διομήδης Η κυβέρνηση ,για ακόμη μία φορά, φέρνει με τη διαδικασία του κατεπείγοντος προς ψήφιση, ένα κατάπτυστο πολυνομοσχέδιο. Ένα νομοσχέδιο που στόχο έχει την εξαθλίωση και την τρομοκρατία του Ελληνικού Λαού. Έχοντας αναγάγει το Ελληνικό κοινοβούλιο σε χωματερή αισχρών νομοθετημάτων, καταστρατηγώντας κάθε Συνταγματικό διαδικασία, ο Σαμαράς και το κονκλάβιο του επιβάλλουν με εκβιαστικές τακτικές τον αυταρχισμό και την τρομοκράτηση των Ελλήνων. Αναφέρω μόνο μία από τις διατάξεις του κατάπτυστου εκτρώματος-νομοθετήματος των Σαμαροστουρνάρων που αποδεικνύει τη φασίζουσα πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Σαμαρά και το υπηρετικό προσωπικό που τον στηρίζει: «το δημόσιο, ακόμη και αν έχει χορηγήσει ρύθμιση τμηματικής εξόφλησης στην οποία ο οφειλέτης είναι συνεπής, μπορεί να λάβει μέτρα αναγκαστικής είσπραξης εφόσον η οφειλή δεν είναι εξασφαλισμένη. Για παράδειγμα, μπορεί να εγγράφει υποθήκες σε περιουσιακά στοιχεία, ακόμη και να προχωρά σε κατασχέσεις και να μην χορηγεί αποδεικτικό ενημερότητας». Μόνο και μόνο η πιο πάνω διάταξη του νομοσχεδίου δείχνει με τον χειρότερο τρόπο πια είναι η πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά. Ο τρόπος που πολιτεύεται η κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών. Βασικές της αρχές είναι: εκβιασμοί και κρατική τρομοκρατία, σκληρός αυταρχισμός και το χειρότερο όλων: οικονομική τρομοκρατία.
Σκληρός αυταρχισμός όπως π.χ. στις Σκουριές που κάνουν επίδειξη ισχύος οι δυνάμεις καταστολής του σερίφη Δένδια, και θυμίζουν εποχές χούντας κάνοντας νυχτερινές επιθέσεις σε σπίτια φιλήσυχων κατοίκων μόνο και μόνο για να δείξουν οι κυβερνώντες την απόλυτη υποταγή τους στη διαπλοκή και ταυτόχρονα να τρομοκρατήσουν όποιον διεκδικεί τα αυτονόητα Δημοκρατικά του δικαιώματα.
Εκβιασμοί και τρομοκρατία με αφορμή την απόλυση δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων στο δημόσιο τομέα. Με διαδικασίες που θα ζήλευε και η χούντα του Πινοσέτ, ο Σαμαράς απολύει χιλιάδες δημοσίων υπαλλήλων με βασικό κριτήριο την υποβολή της απόλυτης υποταγής του εργαζομένου στο αρμόδιο υπουργικό γραφείο. Όποιος γονατίσει στο υπουργικό γραφείο παραμένει, όποιος δε σκύψει απολύεται… Είναι το μοναδικό κριτήριο.Ενώ ταυτόχρονα όποιοι θα προσλαμβάνονται, θα περνούν από συνέντευξη και εκθεσούλα ιδεών. Ή δηλαδή γονυκλισίες στο εκάστοτε υπουργικό γραφείο ή δεν προσλαμβάνονται ποτέ. Μόνο πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων δεν έχει θεσπίσει ο Σαμαράς, ο άρχων του νεοσκοταδισμού στην Ελλάδα.
Οικονομική τρομοκρατία όχι μόνο για την φασιστική διάταξη του πολυνομοσχεδίου που αναφέρω στην αρχή, που θα γίνεται πράξη «διότι δε συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις» για όλους όσους αντιστέκονται στην κυβέρνηση και δεν έχουν υποβάλλει τα σέβη τους, αλλά και με δεκάδες άλλες διατάξεις και νομολογίες του Στουρνάρα (ανθρώπου και πουλέν των Σημίτη και Παπαντωνίου για να μην ξεχνιόμαστε). Το κριτήριο της επιλογής είναι απλό και συγκεκριμένο: ή κάνεις ότι διατάσσει η κυβέρνηση ή σου κατάσχουμε τη όποια περιουσία έχεις. Γιατί τα αυταρχικά καθεστώτα δεν έχουν αδιέξοδα…
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η Γερμανική επεκτατική πολιτική έχει βρει στην Ελληνική τρικομματική κυβέρνηση τους πιο σκληρούς εκφραστές της. Οι Έλληνες πολίτες έχουν γίνει τα πειραματόζωα των γερμανικών οικονομικών κρεματορίων ενώ Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης παίζουν με τον καλύτερο τρόπο το ρόλο των γκάουλαϊτερς. Είναι πλέον βέβαιον ότι ο Αντώνης Σαμαράς αναβιώσει το σκληρότερο κράτος της δεξιάς που γνώρισε η χώρα τον τελευταίο αιώνα. Αυταρχισμός, εκβιασμοί, τρομοκρατία, κλείσιμο του ματιού στο παρακράτος, και απόλυτος εκφοβισμός του λαού είναι το όραμα του Σαμαρά και των ακολούθων του, Βενιζέλου και Κουβέλη. Ο Λαός με Δημοκρατικές αλλά ειρηνικές διαδικασίες πρέπει να αντισταθεί στη νεοφασιστική λαίλαπα που επιβάλλει ο σχιζοφρενικός νεοφιλελευθερισμός της κυβέρνησης.
Τουλάχιστον 10 ναυτικοί αγνούνται, μετά τη βύθιση φορτηγού πλοίου, ύστερα από σύγκρουση με άλλο φορτηγό πλοίο, νοτιοδυτικά της νήσου Σαπιέντζα στις νοτιοδυτικές ακτές της Μεσσηνίας, απέναντι από τη Μεθώνη. Το φορτηγό πλοίο ''Consouth'' με σημαία Αντίγουα-Μπαρμπούντα, με 16 επιβαίνοντες και κενό φορτίου συγκρούσθηκε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες με το Τουρκικο φορτηγό πλοίο Piri Reis, με σημαία Cook Islands και 17 άτομα πλήρωμα. Από τη σύγκρουση, που έγινε λίγο πριν τις 06.00, βυθίστηκε το φορτηγό πλοίο Piri Reis, με αποτέλεσμα και να αγνούνται 10 άτομα, που σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες δεν πρόλαβαν να εγκαταλείψουν έγκαιρα το πλοίο. Στην περιοχή είναι σε εξέλιξη εκτεταμένες έρευνες απο πλωτά σκάφη του λιμενικού, τέσσερα παραπλέοντα πλοία, ένα αεροσκάφος c-130 και ελικόπτερο Sikorsky. Οι καιρικές συνθήκες στην περιοχή είναι καλές.
Οι τουρκόφωνοι κύριοι της φωτογραφίας διώχθηκαν από το κόμμα τους ("Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και την Αξιοπρέπεια) ως αντιφρονούντες πριν από μερικούς μήνες, αλλά λίγο πριν από τις εκλογές στη Βουλγαρία τους ξανάβαλαν μέσα, και μάλιστα ο κύριος στα αριστερά (Κορμάν Ισμαΐλοφ) "χρίστηκε" αρχηγός του κόμματος. Κατά τα άλλα, ο Τούρκος βουλευτής στην τελευταία παράγραφο αποκαλεί το κόμμα αυτό "μια ανάσα φρέσκου αέρα".
Για πρώτη φορά η τουρκική κοινότητα στη Βουλγαρία θα εκπροσωπηθεί από δύο πολιτικά κόμματα στις πρόωρες γενικές εκλογές που θα διεξαχθούν στις 12 Μαΐου.
Εκτός από το τουρκικό κόμμα της Βουλγαρίας, «Κίνημα για τα Δικαιώματα και τις Ελευθερίες» που εκπροσωπεί μέχρι τώρα την τουρκική μειονότητα στη βουλγαρική Βουλή, πάνω από 20 χρόνια, τώρα και το Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και την Αξιοπρέπεια, που ιδρύθηκε το Δεκέμβριο του περασμένου έτους, με ηγέτη τον Κορμάν Ισμαϊλοφ (πρόεδρο) και τους αντιπροέδρους Κασίμ Ντάλ και Ρούσλαν Σεμερντζίεφ, θα συμμετάσχουν στις βουλευτικές εκλογές.
Μιλώντας στην εφημερίδα «Ζαμάν», ο βουλευτής του Κόμματος της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AK), Rıfat Sait, που εκλέγεται στη Σμύρνη και ηγείται του «Κέντρου Βαλκανικών Στρατηγικών Ερευνών», τόνισε ότι η τουρκική μειονότητα στη Βουλγαρία, δεν διαιρείται, αλλά αντ' αυτού το νέο κόμμα θα προσφέρει μια ανάσα φρέσκου αέρα στις βουλγαρικές εκλογές, γράφει το τούρκικο δημοσίευμα.
"Η Κύπρος οδηγήθηκε σε αδιέξοδο από το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό σύστημα που επικρατούσε στη χώρα"
Πολύ απογοητευτικά είναι τα συμπεράσματα της πρώτης δημοσκόπησης μετά την αποδοχή του Μνημονίου, την οποία έκανε η εταιρεία "Symmetron Market Research" για λογαριασμό της εφημερίδας "Καθημερινή" της Κύπρου. Η αμφισβήτηση των θεσμών του κράτους και της Πολιτείας και ο πεσιμισμός στις προοπτικές της κυπριακής οικονομίας γενικότερα, καταγράφουν ιστορικά ρεκόρ.
"Ένοχοι" οι πολιτικοί τους στα μάτια των Κυπρίων
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, η οποία ήταν παγκύπρια σε αστικές και αγροτικές περιοχές, με συμμετοχή ανδρών και γυναικών 18 χρονών και άνω και έγινε από 22-26/04/2013, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων πολιτών (79%) καταλογίζει την κύρια ευθύνη για τη σημερινή κρίση και το οικονομικό αδιέξοδο στην κυβέρνηση Χριστόφια, ενώ 13% αποδίδουν την ευθύνη στην κυβέρνηση Αναστασιάδη.
Απόδοση της βασικής ευθύνης στην κυβέρνηση Χριστόφια καταγράφεται και στον χώρο του ΑΚΕΛ σε ποσοστό 50%, ενώ 42% των ΑΚΕΛικών θεωρούν υπεύθυνη την κυβέρνηση Αναστασιάδη. Στα υπόλοιπα κόμματα ο καταλογισμός της κύριας ευθύνης στην κυβέρνηση Χριστόφια υπερβαίνει το 90%.
Το σημαντικότερο ίσως εύρημα της δημοσκόπησης είναι η αντίληψη, που επικρατεί στην πλειοψηφία των πολιτών (84%), ότι η Κύπρος οδηγήθηκε στο σημερινό αδιέξοδο από το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό σύστημα που επικρατούσε στη χώρα και όχι από εξωτερικούς παράγοντες όπως την τρόικα και το ΔΝΤ.
Ευθύνες και στους τραπεζίτες
Η άποψη αυτή είναι διάχυτη σε όλους τους κομματικούς χώρους. Το μεγαλύτερο βάρος της ευθύνης επιμερίζεται στις τράπεζες με ποσοστό 68% και ακολουθεί με μικρή διαφορά το πολιτικό σύστημα με 63%, και η Κεντρική Τράπεζα με 48%. Μεταξύ των προσώπων που διαχειρίζονταν τα τελευταία χρόνια έμμεσα ή άμεσα την κυπριακή οικονομία (υπουργοί, τραπεζίτες), "τη μεγαλύτερη ευθύνη σύμφωνα με 67% των πολιτών φέρει ο Ανδρέας Βγενόπουλος και στη δεύτερη θέση κατατάσσεται ο πρώην διοικητής της ΚΤΚ Αθ. Ορφανίδης". Στο σημερινό διοικητή της ΚΤΚ αποδίδεται 43%.
Η εμπιστοσύνη στα κόμματα, τα πολιτικά πρόσωπα και τους θεσμούς έχει κλονιστεί ανεπανόρθωτα και οι πολίτες μετακινούνται από την αποστασιοποίηση που παρατηρήθηκε τα τελευταία χρόνια στην ολοκληρωτική περιφρόνηση και αποψίλωση της πολιτικής ζωής και των εκπροσώπων της.
Το ΑΚΕΛ δέχεται το μεγαλύτερο πλήγμα και αυτό αποτυπώνεται πρόδηλα στο πολύ χαμηλό για τα δεδομένα του κόμματος ποσοστό εκλογικής επιρροής, το οποίο κυμαίνεται κάτω από 15%, ενώ "πρωτοφανής είναι και η πτώση της δημοτικότητας του γενικού γραμματέα του κόμματος που εισπράττει αρνητικές ψήφους από την οριακή πλειοψηφία των ΑΚΕΛικών ψηφοφόρων".
Η εκθεμελίωση του βιοτικού επιπέδου και της ποιότητας ζωής των πολιτών οδηγεί σε πρωτόγνωρες και επώδυνες εμπειρίες με την οικονομική κρίση να επηρεάζει πλέον καταστροφικά την πλειοψηφία των πολιτών, αφού 68% δηλώνουν ανήμποροι να ανταποκριθούν στις άμεσες οικονομικές τους υποχρεώσεις και ανάγκες. Το μέλλον προδιαγράφεται ζοφερό με μόνο 7% να ελπίζουν ότι η οικονομική τους κατάσταση θα βελτιωθεί τους επόμενους 12 μήνες, ενώ αντίθετα 70% αναμένουν περαιτέρω επιδείνωση.
Φοβικό σύνδρομο για τη διατήρηση της εργασίας
Η πιθανότητα απώλειας της εργασίας τους επόμενους 12 μήνες έχει καταντήσει φοβικό σύνδρομο για την οριακή πλειοψηφία (52%) και κυρίως για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους (63%) και τους αυτοεργοδοτούμενους (61%).
Επίσης, η δημοσκόπηση δείχνει ότι έχει καταρρεύσει κυριολεκτικά ο δείκτης εμπιστοσύνης σε θεσμούς που στο πρότερο κοινωνικό περιβάλλον παρουσιάζονταν ακηλίδωτοι. Η πλειοψηφία των πολιτών (92%) αίρει την εμπιστοσύνη της προς την Κεντρική Τράπεζα, ενώ 89% των Κύπριων Ευρωπαίων πολιτών, μετά το Μνημόνιο, δεν εμπιστεύονται πλέον την ΕΕ.
Στο ίδιο επίπεδο κυμαίνεται και η άρση της εμπιστοσύνης για τις Συντεχνίες (81%), ενώ 79% απορρίπτει και τη Βουλή με μόλις 21% των πολιτών να την εμπιστεύονται. Η δυσπιστία για την Εισαγγελία και το Δικαστικό σύστημα φθάνει το 66% και 64% αντίστοιχα και η ψήφος εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση κυμαίνεται στο 38%.
Η κυβέρνηση Αναστασιάδη συγκρατεί σε κάποιο βαθμό τα ποσοστά αποδοχής που κέρδισε στον πρώτο γύρο των εκλογών και αυτό οφείλεται κυρίως στους ψηφοφόρους της συγκυβέρνησης, όμως από την άλλη φαίνεται ότι ειδικά στον χώρο του ΔΗΚΟ αρχίζει να σχηματίζεται ένας αρνητικός πυρήνας.
Ο δείκτης έγκρισης για τον τρόπο με τον οποίο ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εκτελεί τα καθήκοντά του κυμαίνεται στο 43% και ο δείκτης απόρριψης στο 49%. Η 'αχίλλειος πτέρνα" της κυβέρνησης είναι οι ενέργειές της για την αντιμετώπιση της κρίσης που το 66% δεν τις θεωρεί ικανοποιητικές σε αντίθεση με το 34% που τις χαρακτηρίζει ως ικανοποιητικές.
Οι περισσότεροι Κύπριοι θέλουν έξοδο από το ευρώ
Οι απόψεις των πολιτών για διάφορα επιμέρους θέματα που αφορούν το Μνημόνιο, βρίσκονται στις περισσότερες περιπτώσεις σε διάσταση με τις απόψεις που εκφράζουν τα κόμματα. Για παράδειγμα, 54% των πολιτών θεωρεί εσφαλμένη την καταψήφιση από τη Βουλή της πρώτης απόφασης της Ευρωομάδας (Eurogroup) για "κούρεμα" όλων των καταθέσεων, ενώ 53% τάσσονται υπέρ είτε της πλήρους ιδιωτικοποίησης των Ημικρατικών Οργανισμών (15%) είτε της μερικής ιδιωτικοποίησης (38%).
Η πλειοψηφία της τάξης του 64% τάσσεται εναντίον της εξόδου από το ευρώ σε αντίθεση με 31% που επιθυμούν επιστροφή στην κυπριακή λίρα. Η παραμονή στο ευρώ προκρίνεται από την πλειοψηφία των ψηφοφόρων όλων των κομμάτων. Όσον αφορά την προοπτική εξόδου από την κρίση μέσα από την πιστή εφαρμογή του μνημονίου, το 73% των πολιτών αντιμετωπίζει αυτό το ενδεχόμενο απαισιόδοξα.
Επισπεύδεται η παράδοση του πορίσματος από τους διεθνείς οίκους
Του Δημήτρη Κουκλουμπέρη Σεισμικές δονήσεις εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ προκάλεσε η αποκάλυψη της «Εφ.Συν.» για τα οικονομικά του Κινήματος την περίοδο της προεδρίας του Γιώργου Παπανδρέου, με βάση το πόρισμα διεθνών ελεγκτικών εταιρειών ορκωτών λογιστών. Η ηγεσία της Ιπποκράτους με τη στάση που κράτησε, μετά το δημοσίευμα, ουσιαστικά επιβεβαίωσε απόλυτα τα στοιχεία που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας και την εγκυρότητά τους, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας μας οι εταιρείες, εκ μέρους τους, προχωρούν στην επίσπευση της παράδοσης του πορίσματος στο ΠΑΣΟΚ. Η δημοσιοποίηση του θέματος επέφερε αρχικά παγωμάρα στους επιτελείς του Κινήματος, οι οποίοι εν πρώτοις έδειχναν να σφυρίζουν αδιάφορα, στην πραγματικότητα όμως αναζητούσαν τον κατάλληλο τρόπο για να διαχειριστούν την υπόθεση, χωρίς φυσικά να τη διαψεύδουν. Οπως πληροφορείται η «Εφ.Συν.», η εκτίμηση του Ευάγγελου Βενιζέλου και των στενών συνεργατών του, με δεδομένη την ειλημμένη απόφασή τους το θέμα των οικονομικών πεπραγμένων του κόμματος να φτάσει μέχρι τέλους, ήταν ότι τα στοιχεία του πορίσματος έτσι κι αλλιώς δεν θα έμεναν εν κρυπτώ, ούτε οι ίδιοι είχαν πρόθεση να κουκουλώσουν το ο,τιδήποτε. Ως εκ τούτου, κάθε άλλο παρά δυσαρεστημένοι από την εξέλιξη εμφανίστηκαν, υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι «θα πρέπει όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους». Αναγνωρίζουν την ίδια ώρα ότι θα ξεσπάσει σφοδρή αντιπαράθεση με τον πρώην πρόεδρο και πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και το περιβάλλον του, παρ' όλα αυτά φέρονται αποφασισμένοι και έχουν αποδεχτεί ότι «δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι επιδιώκουν σύγκρουση. Μάλιστα, δεν αποκλείουν την καλύτερη ώς τη χειρότερη περίπτωση για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ, μετά τη διαρροή στοιχείων της έρευνας, θεωρώντας ότι ίσως θα ήταν η συγκυρία για ένα ξεκίνημα από το μηδέν. Λύτρωση και ιδιαίτερη ικανοποίηση επικράτησε στους κόλπους μεγάλης μερίδας των εργαζομένων του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι εξάλλου έχουν υποστεί τις επιπτώσεις των μεγάλων ατασθαλιών, που οδήγησαν στο σημερινό οικονομικό κραχ και στην αδυναμία καταβολής των δεδουλευμένων τους.
Είναι πλέον 84 ετών, η δύναμη της σκέψης του ωστόσο συνεχίζει επίμονα να γεννά καινούριες ιδέες. Να διαπιστώνει απτές πραγματικότητες. Να εξηγεί, και όχι απλώς να προβλέπει το μέλλον που έρχεται, τις περισσότερες φορές καλπάζοντας.
Ο Γιούργκεν Χάμπερμας, επιστήμονας της κοινωνικής θεωρίας και της σύγχρονης σκέψης, επέδρασε καθοριστικά στη διαμόρφωση μιας σειράς από θεωρίες στη δημόσια σφαίρα, τις τελευταίες δεκαετίες. Και μεταξύ άλλων, βοήθησε το έθνος του, τη Γερμανία, να ξανασταθεί στα πόδια της μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, να ξεπεράσει τις αυτονόητες δυσκολίες, να οικοδομήσει από την αρχή μια αξιακή κιβωτό που επέτρεψε στον μέσο Γερμανό να ζήσει και να προοδεύσει, απενοχοποιημένος. Ξεπερνώντας στην καθημερινότητά του την αβάσταχτη κληρονομιά του ναζισμού, αλλά και του γεγονότος ότι από το Βερολίνο ξεκίνησαν οι μόνοι πόλεμοι που καταγράφηκαν από την Ιστορία ως Παγκόσμιοι.
Ο διάσημος θεωρητικός από τη Φρανκφούρτη λοιπόν, έρχεται σήμερα να… πατήσει φρένο στην πολιτική της Άνγκελα Μέρκελ. Στην πολιτική της σύγχρονης Γερμανίας, που με τη δύναμη της οικονομικής ηγεμονίας καταφέρνει ότι δεν κατάφερε στα πεδία των μαχών με δυο Παγκοσμίους Πολέμους. Γιατί ο Χάμπερμας κατανοεί ότι μια τέτοια επικράτηση δεν θα γίνει… χωρίς αιχμαλώτους. Και η Γερμανία θα έχει χάσει την ψυχή της, βάζοντας την ίδια στιγμή απέναντί της την ιστορική συνείδηση της Ευρώπης. Και τις καρδιές των ανθρώπων που συγκροτούν λαούς και έθνη.
Μιλώντας στο Πανεπιστήμιο του Leuven στα ανατολικά των Βρυξελλών, στην πρώτη μεγάλη ομιλία του για την κρίση χρέους της ευρωζώνης, ο Γιούργκεν Χάμπερμας "χαστούκισε" την πολιτική που εφαρμόζει η Γερμανία. Επεσήμανε ότι η φιλελεύθερη Δημοκρατία που εγκαθιδρύθηκε στη χώρα του μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως αυτονόητη και αιώνια, και προειδοποίησε ότι αν δεν αλλάξει κάτι ουσιαστικά στη σημερινή Ευρώπη, μπορεί να οδηγηθούμε σε μια μεγάλη καταστροφή: Τη διάλυση της Ευρώπης.
Σύμφωνα με τον Χάμπερμας, η Ευρώπη θα πρέπει να "ξαναγεννήσει" το όραμα των ιδρυτών της για μια πολιτική ένωση, μια ένωση λαών με σεβασμό στις ιστορικές και πολιστικές ιδιαιτερότητες του καθενός, δίνοντας έμφαση στη συγκρότηση και υπεράσπιση των αναγκαίων θεσμικών δομών.
"Το να αναβάλλουμε τη Δημοκρατία, είναι μια εξαιρετικά ριψοκίνδυνη κίνηση. Η διαχείριση αυτής της κρίσης δεν μπορεί να είναι τεχνοκρατική. Πρέπει να είναι πολιτική. Βαθιά πολιτική.
Η γερμανική κυβέρνηση κρατάει στα χέρια της το κλειδί για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το βασικό ερώτημα είναι αν η Γερμανία ενδιαφέρεται να πάρει την πρωτοβουλία και να αλλάξει την πορεία προς το μέλλον αυτό.
Ο ηγετικός ρόλος της σημερινής Γερμανίας, ξυπνάει ιστορικά φαντάσματα παντού γύρω μας. Γι' αυτό και πρέπει να ξεπεράσουμε τον πειρασμό μιας Γερμανικής Ευρώπης.
Δυστυχώς, οι απαντήσεις που έδωσαν μέχρι σήμερα οι ευρωπαϊκές ηγεσίες στην κρίση υπήρξαν στρεβλωτικές και ανεπαρκείς. Δημιουργήθηκε ένα τεχνοκρατικό μοντέλο, χωρίς δημοκρατικές ρίζες. Και δεν μπορούμε να γυρίζουμε την πλάτη μας στη Δημοκρατία. Ούτε να ανεχόμαστε την αναβολή της", ήταν τα λόγια του Χάμπερμας.
Ο διάσημος καθηγητής πάντως δεν περιορίστηκε στα λόγια. Έγινε και πολύ συγκεκριμένος, ζητώντας από τη γερμανική κυβέρνηση να εγκαταλείψει την πολιτική λιτότητας που έχει επιβληθεί στο σύνολο της ευρωζώνης, θυσιάζοντας την κοινωνική συνοχή, και να την αντικαταστήσει με δράσεις αλληλεγγύης, ευελιξία στην κινητικότητα του χρήματος και των ενισχύσεων στην Ευρώπη, ενώ πρότεινε και την έκδοση ευρωομολόγων για την αγορά χρεών προβληματικών οικονομιών.
"Ακόμη κι αν δεν καταλαβαίναμε από μόνοι μας ότι αυτό πρέπει να κάνουμε, είναι ιστορική υποχρέωσή μας. Ένα… δάνειο από το παρελθόν προς όλους τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης", σχολίασε ο Γιούργκεν Χάμπερμας. Και όλοι κατάλαβαν το υπονοούμενο. Ας ελπίσουμε ότι το κατάλαβε και το Βερολίνο.
Αν δεν ακούτε εμάς τουλάχιστον ακούστε τον πρώην αρχηγό του FBI!
.jpg)
