- Πούτιν: "Η Ρωσία κατασκευάζει 2 νέα εργοστάσια παραγωγής S-400 και επαναφέρει τα "πυρηνικά τραίνα"
- Ο Στουρνάρας βάζει τους αριθμούς πάνω από τους ανθρώπους...
- Στάινμπρουκ: Η λιτότητα παγιδεύει χώρες όπως η Ελλάδα
- Ευρωκοινοβούλιο προς ΔΕΗ: Ποιες αυξήσεις; Χρωστάτε χρήματα στους καταναλωτές!
- Το αίτημα των ΗΠΑ στην Κύπρο συμπίπτει με τις ενστάσεις της Τουρκίας
- Ο χάρτης του αίσχους!
- Τι ετοιμάζει η Μέρκελ στους Ευρωπαίους;
- «Λύση» με «κοτόσουπα» ή με «δόση;»
- Εξελίξεις και συμφέροντα στο μέτωπο του Αιγαίου
- Γερμανικές οφειλές: Αυτοί που σφύριζαν αδιάφορα, τώρα σφυρίζουν... «κλέφτικα»
- Στρατός νηπίων της Αλ Κάιντα!
- Η Τουρκία «καλοβλέπει» δυο οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ!
- Αέναο μίσος για τον Ελληνισμό
- Συλλογικότητα, ο κρίσιμος παράγοντας στην λύση του προβλήματός μας
- Πέφτει η ισλανδική κυβέρνηση της Κεντροαριστεράς
- Σύμβουλος του Σόιμπλε: Το ευρώ έχει το πολύ 5 χρόνια ζωής
- Η διέξοδος είμαστε εμείς!
- Ευρώ(πη) ώρα μηδέν
- Οι εραστές της εξουσίας κατά συρροή βιαστές του Συντάγματος
- Καταρρέει η εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων στην ευρωζώνη
- Συρία: Έπεσε το στρατηγείο των ισλαμοφασιστών στο Αλέπο
- Ο Σουλεϊμάν… δέρνει κιόλας!
- Στη Βουλή οι αμοιβές των μελών της Task Force στην Ελλάδα
- Η Βόρεια Κορέα στήνει οδοφράγματα στα σύνορα με τη Νότια Κορέα
- "Μοιρασιά" του φυσικού αερίου στην Κύπρο επιθυμεί η Ουάσινγκτον
Posted: 25 Apr 2013 01:42 PM PDT Στα πλαίσια του καθιερωμένου «Απ' ευθείας διαλόγου με τους Ρώσους πολίτες», που φέτος ξεκίνησε στις 21/04 και θα ολοκληρωθεί αύριο, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, απαντώντας σε ερώτημα που του τέθηκε, δήλωσε ότι θα κατασκευαστούν στη χώρα δύο νέα εργοστάσια για την παραγωγή των συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας S-400 Triumph. «Όντως, ξεκινήσαμε την κατασκευή δύο νέων εργοστασίων για την παραγωγή των προηγμένων συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας S-400, τα οποία αγοράζονται άμεσα από όλους τους πελάτες μας σε όλο τον κόσμο», δήλωσε ο Πούτιν σήμερα, Πέμπτη, κατά τη διάρκεια μιας απ' ευθείας επικοινωνίας του με Ρώσο πολίτη. Επιστροφή των «πυρηνικών τραίνων» Η Ρωσία άρχισε τη δημιουργία σιδηροδρομικών πυραυλικών συστημάτων μάχης, ανάλογα των οποίων ήταν στην υπηρεσία των Ενόπλων Δυνάμεων της Σοβιετικής Ένωσης και της Ρωσίας από το 1987 έως και το 2005. Τα συστήματα αυτά αποσύρθηκαν από το οπλοστάσιο της χώρας βάσει των όρων της ρωσο-αμερικανικής Συνθήκης START-2 του 1993. Οι πρώτοι σοβιετικοί διηπειρωτικοί πύραυλοι R-7 εκτοξεύονταν από ανοικτό εκτοξευτή. Τα μειονεκτήματα αυτού του τρόπου ήταν προφανή – ο πύραυλος μπορούσε να τεθεί εκτός λειτουργίας από οποιοδήποτε θραύσμα ή απλώς από το ωστικό κύμα μιας συμβατικής βόμβας που εξερράγη κάπου κοντά. Η επόμενη γενιά πυραύλων ήδη εγκαταστάθηκε σε φρεάτια, από τα οποία οι πύραυλοι ανυψώνονταν πριν την εκτόξευση και εκτοξεύονταν από την επιφάνεια. Και τέλος, από τα μέσα της δεκαετίας του ΄60 οι πύραυλοι, που εκτελούσαν μαχητική υπηρεσία, προστατεύονταν από οπλισμένο σκυρόδεμα πολλών μέτρων πάχους και δεκάδων εκατοστών θώρακα. Μέσα στα φρεάτια οι πύραυλοι μπορούσαν να επιβιώσουν μετά από μια πυρηνική έκρηξη σε μικρή απόσταση από τη θέση τους. Παρόλα αυτά, η αυξανόμενη ακρίβεια τόσο των πυρηνικών, όσο και των συμβατικών πυρομαχικών ανάγκασε και πάλι να ανεβούν οι πύραυλοι στην επιφάνεια – αυτή τη φορά με τη χρησιμοποίησή τους από κινητούς εκτοξευτές. Τη δεκαετία του ΄70 στη Σοβιετική Ένωση είχε αρχίσει η ανάπτυξη κινητών πυρηνικών πυραυλικών συστημάτων εδάφους και την επόμενη δεκαετία – και σιδηροδρομικών πυραυλικών συστημάτων μάχης. Το πλεονέκτημα των συστημάτων εδάφους ήταν η ικανότητά τους για ανάπτυξη ουσιαστικά από οποιαδήποτε τοποθεσία. Το πλεονέκτημα των σιδηροδρομικών συστημάτων ήταν η υψηλή ευελιξία τους – μέσα σε ένα 24ωρο το «πυρηνικό τρένο» μπορούσε να μετακινηθεί κατά 1500 χλμ. από τη βάση του. Και τα δυο είδη συστημάτων ήταν πολύ δύσκολο να ανιχνευθούν. Οι ελκυστήρες, δηλαδή τα κινητά πυραυλικά συστήματα εδάφους, φυσικά, είναι δύσκολο να τα συγχύσει κανείς με οτιδήποτε άλλο, όμως η τεράστια έκταση των περιοχών διασποράς τους, σε συνδυασμό με τις χαρακτηριστικές για τη Ρωσία καιρικές συνθήκες (ένα σημαντικό μέρος του εδάφους είναι συνεχώς καλυμμένο από σύννεφα) και το στενό οπτικό πεδίο των αναγνωριστικών δορυφόρων παρείχαν κάθε ευκαιρία να ξεφύγουν από την παρακολούθηση. Τα «πυρηνικά τραίνα», που ήταν κατασκευασμένα στη βάση των συνηθισμένων βαγονιών, ήταν επίσης δύσκολο να εντοπιστούν στο συνωστισμό των κομβικών σταθμών και διακλαδώσεων, παρόλο που ήταν αυστηρά συνδεδεμένα με τις σιδερένιες ράγες. Βάσει της Συνθήκης START-2 του 1993 η Ρωσία έπρεπε να διαγράψει τα σιδηροδρομικά πυραυλικά συστήματα μάχης. Το 2002 απαντώντας στην αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από τη Συνθήκη για την αντιπυραυλική άμυνα του 1972, η Ρωσία αποχώρησε από τη START-2, όμως ήταν ήδη άσκοπο να σταματήσει η διαδικασία διαγραφής. Εκτός αυτού, η κατάσταση γινόταν πιο δύσκολη λόγω του ότι οι πύραυλοι RT-23UTTH (SS-24 Scalpel) παράγονταν στην Ουκρανία. Ως αποτέλεσμα, κατά το 2005 τα σιδηροδρομικά πυραυλικά συστήματα μάχης αποσύρθηκαν από το οπλοστάσιο της χώρας. Για τη δυνατότητα επιστροφής στα σιδηροδρομικά πυραυλικά συστήματα μάχης άρχισε να γίνεται λόγος στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, μετά την εμφάνιση του πυραύλου RS-24 Yars. Οι 45 τόνοι κάνουν τον Yars τον προτιμότερο υποψήφιο για χρησιμοποίηση σε σιδηροδρομική βάση σε σύγκριση με τον 100 τόνων Scalpel. Ένα σύγχρονο πυρηνικό τραίνο, που μπορεί να μεταφέρει 3-4 πυραύλους, θα μπορούσε να γίνει ένα αξιόπιστο στοιχείο της ρωσικής πυρηνικής ασπίδας και καλό μέσο αντιμετώπισης της αντιπυραυλικής άμυνας, γιατί η αποτελεσματικότητα των συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας μειώνεται σημαντικά στις συνθήκες μάχης με πυραύλους κινητής βάσης, το σημείο εκκίνησης των οποίων είναι ουσιαστικά αδύνατο να μαντέψει ο εχθρός εκ των προτέρων. Διαβάστε επίσης: Αιφνιδιαστικό διάταγμα Πούτιν για αύξηση νεοσύλλεκτων στον ρωσικό στρατό Σαφείς οι ενδείξεις ότι ο Πούτιν ετοιμάζεται για πόλεμο | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 08:34 AM PDT
"Οι άνθρωποι δεν θα ευημερήσουν, εάν δεν ευημερήσουν οι αριθμοί".Αυτή ήταν η δήλωση του αριθμολάγνου υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα στις 2 Ιανουαρίου 2013. Αυτή ακριβώς είναι η αντίληψη του κυρίου Στουρνάρα. Αντιμετωπίζει τους ανθρώπους ως αριθμούς και δεν δίστασε πολύ πρόσφατα να κατηγορήσει τον Αλέξη Τσίπρα ότι απευθύνεται σε "κατώτερα ένστικτα". Ας δούμε, όμως, σε ποια "ανώτερα ένστικτα" απευθύνεται ο κ. Στουρνάρας, ο οποίος την ώρα που εξαθλιώνει τον ελληνικό λαό γεύεται σούσι στο γραφείο του. Τα "ανώτερα ένστικτα" του κυρίου Στουρνάρα, τον οποίο πολύ εύστοχα ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήρισε εκπρόσωπο της τρόικας περιλαμβάνουν: Την εξαθλίωση του πληθυσμού, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την αφαίρεση του δικαιώματος των Ελλήνων να ζεσταίνονται που έχει τραγικά αποτελέσματα, όπως στην περίπτωση του θανάτου των φοιτητών της Λάρισας, τη μετατροπή της χώρας σε αποικία, την μονιμοποίηση του "χαρατσιού" που ισοπεδώνει τα νοικοκυριά. Αυτά είναι τα ανώτερα ένστικτα στα οποία απευθύνεται ο κύριος Στουρνάρας, ένας τεχνοκράτης, ο οποίος εισήλθε στη ζωή των Ελλήνων από το παράθυρο, ένας οικονομολόγος, ο οποίος έχει πέσει σε όλες του τις προβλέψεις έξω, ένα πρόσωπο το οποίο όσο χειρίζεται τις οικονομικές υποθέσεις της χώρας, η Ελλάδα κινδυνεύει να πέσει στον γκρεμό. Στις αρχές του έτους, ο κύριος Στουρνάρας ήταν σαφής: Πρώτα οι αριθμοί και ύστερα οι άνθρωποι. Ντροπή. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 07:15 AM PDT
Την εκτίμησή του ότι η λιτότητα παγιδεύει χώρες όπως την Ελλάδα σε έναν φαύλο κύκλο εξέφρασε ο υποψήφιος των αντιπολιτευόμενων Γερμανών σοσιαλδημοκρατών (SPD) για την καγκελαρία Πέερ Στάινμπρουκ, σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times. «Χωρίς ανάπτυξη, οι χώρες αυτές δεν μπορούν να γλιτώσουν από τα δημοσιονομικά ελλείμματά τους», τόνισε ο κ. Στάινμπρουκ. Όπως παρατηρεί η εφημερίδα, η «αλλαγή του ανέμου» στη συζήτηση για τη λιτότητα φαίνεται ότι έχει ενθαρρύνει το SPD να επικρίνει την εμμονή της Γερμανίδας καγκελαρίου στα φιλόδοξα προγράμματα λιτότητας, παρά τη βαθιά ύφεση σε μεγάλο μέρος της Νότιας Ευρώπης. «Όταν ο Γκέρχαρντ Σρέντερ (ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας) προωθούσε το 2003 και το 2004 τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, δεν μείωνε ταυτόχρονα το έλλειμμα», δήλωσε ο εκπρόσωπος του SPD για την οικονομία Ουμπέρτους Χάιλ. Παράλληλα με τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις, η Ευρώπη χρειάζονται περισσότερες δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, μαζί με μία αύξηση της εγχώριας ζήτησης στη Γερμανία μέσα από την αύξηση των μισθών, υπογράμμισε ο κ. Χάιλ. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 07:10 AM PDT
'Ενα όχι του ευρωκοινοβουλίου μπορεί να σημάνει ευχάριστα νεα για τις τσέπες των καταναλωτών. Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, απέρριψε σήμερα το απόγευμα την πρόταση της ΚΟΜΙΣΙΟΝ για backloading. Τι σημαίνει αυτό; Βackloading είναι η πρόταση να αποσυρθούν από την αγορά ρύπων περίπου 900 εκατομμύρια δικαιώματα εκπομπής και δημιουργώντας αυτή την τεχνητή έλλειψη να ανέβουν οι τιμές στο χρηματιστήριο των ρύπων. Μετά από αυτό συμβαίνει το εξής: Η ΔΕΗ η οποία είχε προεισπράξει τα δικαιώματα αυτά από τους καταναλωτές, τις επιχειρήσεις και τις βιομηχανίες, πρέπει τώρα να τους τα δώσει πίσω. Δηλαδή όχι μόνο να ξεχάσει τις αυξήσεις στα τιμολόγια αλλά να δώσει και επιστροφή στους καταναλωτές! Όλοι εμείς είχαμε πληρώσει προκαταβολικά την αύξηση του κόστους που είχε προϋπολογιστεί για τους ρύπους με αυξημένες τιμές. Πώς είχε γίνει αυτό: Η ΔΕΗ είχε προϋπολογίσει το κόστος των ρύπων με τιμές στα 7 ευρώ ο τόνος, ποσό που είχε εγκριθεί από την κυβέρνηση και είχε περάσει στους λογαριασμούς του ρεύματος κατά τις αυξήσεις των τιμολογίων του Ιανουαρίου. Δηλαδή τώρα στην πράξη, με τις τιμές κάτω από τα 3 ευρώ, προκύπτει ένα περίσσευμα 4 ευρώ για κάθε δικαίωμα, ως πλεόνασμα που θα πρέπει να επιστραφεί στους καταναλωτές ή να συνυπολογιστεί στις επικείμενες αναπροσαρμογές των τιμολογίων το Μάιο και τον Ιούλιο. Επίσης, με τα νέα δεδομένα οι προϋπολογισμένες αυξήσεις (για το Μάιο και τον Ιούλιο όπως έχει ήδη συμφωνηθεί με την τρόικα και έχει ανακοινωθεί από τον περασμένο Ιανουάριο) θα πρέπει να επανυπολογιστούν και πιθανόν οι επιβαρύνσεις για τους καταναλωτές να είναι μηδενικές. Σημειώνεται ότι η απόρριψη έγινε με 15 ψήφους διαφορά και στο ΕΚ δόθηκε μια μεγάλη μάχη μεταξύ των υποστηρικτών και των πολέμιων της πρότασης. Πρωταγωνιστικό ρόλο στις αντιδράσεις διαδραμάτισε η ομάδα των Φιλελευθέρων και ο Έλληνας ευρωβουλευτής Θόδωρος Σκυλακάκης. Πηγή: News IT | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 06:53 AM PDT Γράφει ο Μακεδών Οι Τούρκοι αμφισβητούν ότι τα Οικόπεδα 5 και 6 εντάσσονται στην κυπριακή ΑΟΖ. Στον χάρτη που δημοσίευσαν, τα Οικόπεδα αυτά θεωρούνται πως είναι κτήμα της τουρκοκυπριακής κοινότητας, και δεδομένου ότι οι Τούρκοι αναγνωρίζουν την κυπριακή κυβέρνηση μόνον ως «Ρωμαίικη Διοίκηση», ενεργούν ώστε τα Οικόπεδα αυτά να περιέλθουν στην κυριότητά της μέσω των Κατεχομένων. Στο χθεσινό σημείωμά μας μεταφέραμε την θέση της ρωσικής κυβέρνησης, δια του Ρώσου υπουργού Ενέργειας κ. Αλεξάντερ Νόβακ, ο οποίος δήλωσε, ότι η χώρα του δεν επιθυμεί να διαταραχθούν οι σχέσεις της με την Τουρκία. «Υπάρχουν κάποια δύσκολα θέματα σε ό,τι αφορά τα ύδατα γύρω από την Κύπρο, εμείς δεν θα διακινδυνεύσουμε τις σχέσεις μας με την Τουρκική Δημοκρατία, αφού η συνεργασία μας μετρά χρόνια», είπε. Προσθέτουμε σήμερα και την απροκάλυπτη αμερικανική παρέμβαση στα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου. Όπως αναφέρει και η κυπριακή εφημερίδα «Πολίτης», ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Λευκωσία κ. John Koening στη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της Κύπρου κ. Νίκο Αναστασιάδη, του ζήτησε να αποφευχθούν κινήσεις που ενδεχομένως κλιμακώσουν την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο. Πιο συγκεκριμένα -σύμφωνα με τις πληροφορίες της έγκριτης εφημερίδας- ο πρεσβευτής των ΗΠΑ συνέστησε να μην δοθούν επί του παρόντος νέες άδειες εξόρυξης για τα θαλάσσια οικόπεδα 5 και 6 της Κυπριακής ΑΟΖ, για τα οποία η Τουρκία φέρει ενστάσεις. Ως γνωστόν, η κυπριακή κυβέρνηση πρόκειται να δώσει νέες άδειες ερευνών και εξόρυξης φυσικού αερίου σε εταιρείες μέχρι τα τέλη Μαΐου, οπότε και εκπνέει η σχετική προθεσμία στο πλαίσιο του β΄ γύρου αδειοδοτήσης, και όπου ενυπάρχουν τα Οικόπεδα 5 και 6. Η στάση αυτή εξυπηρετεί σαφώς τις τουρκικές θέσεις, που επιδιώκουν συνεκμετάλλευση της Κυπριακής ΑΟΖ, μάλιστα απειλούν και με διχοτόμηση του νησιού σε περίπτωση που δεν μοιρασθούν τα έσοδα από το φυσικό αέριο με τους Τουρκοκυπρίους. Ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας κ. Τανέρ Γιλντίζ, το είπε ξεκάθαρα, όπως ήδη έχουμε γράψει: «Η Άγκυρα θεωρεί απαράδεκτες τις μονομερείς γεωλογικές έρευνες, που πραγματοποιούνται από το ελληνικό τμήμα του νησιού στην ΑΟΖ». Και πρόσθεσε: «Η έρευνα και η εξόρυξη των υδρογονανθράκων στην υφαλοκρηπίδα μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο υπό τον όρο συμμετοχής των και δύο κοινοτήτων της νήσου, ενώ παράλληλα πρέπει να μοιράζονται και τα εισοδήματα από την πώληση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου». Και στο παιχνίδι εμφανίζεται και η Βρετανία. Θα θυμούνται ίσως οι αναγνώστες μέρος της τηλεφωνικής συνομιλίας που δημοσίευσε ο υπογραφόμενος, με τον πρόεδρο κ. Βάσο Λυσαρίδη, η οποία πραγματοποιήθηκε το 2003, όταν ψηφιζόταν από την ελληνική και κυπριακή Βουλή το διαβόητο Ευρωσύνταγμα (και ευτυχώς που δεν εφαρμόσθηκε). Ο Κύπριος έντιμος πολιτικός είχε πει στον γράφοντα, για την προκλητική απαίτηση των Βρετανών να θεωρηθούν οι βάσεις τους ως «κράτος» ουσιαστικά και να έχουν και υφαλοκρηπίδα! Αυτό που δεν επέτυχαν τότε, ούτε με το επίσης διαβόητο Σχέδιο Ανάν (του λόρδου Χάνεϊ, δηλαδή) το επαναφέρουν τώρα. Απαιτούν, όπως τα όρια των Βρετανικών Βάσεων στη θάλασσα αυξηθούν από τρία που είναι σήμερα, στα 12. Εκεί είναι το Οικόπεδο 1 της Κύπρου, άρα επιδιώκουν συμμετοχή στα ενεργειακά αποθέματα της Κύπρου. Ποιος άλλος άραγε, έχει σειρά να απαιτήσει μερίδιο από τις κυπριακές θάλασσες; (για όσους δεν κατάλαβαν, τους λόγους για τους οποίους Παπανδρέου, Χριστόφιας και Αναστασιάδης, μας έστειλαν στο ΔΝΤ). Πηγή: Βόρεια | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 05:43 AM PDT Διευρύνονται τα επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας, καθώς εκτός από νησίδες και βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου, που κατά καιρούς έχει αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία τους, τώρα επεκτείνεται στη Βόρεια Ελλάδα, στη Θεσσαλονίκη, και φυσικά σε ολόκληρη την Κύπρο! Αυτό το απίστευτο και ίσως αληθινό, αν πιστέψουμε τον χάρτη που παρουσίασε η διαδικτυακή εφημερίδα «Μιλιέτ», για δύο τρία λεπτά με τίτλο «Οικονομικά μεγάλη Τουρκία», ο οποίος περιλαμβάνει ως τουρκική επικράτεια ολόκληρη την Κύπρο, τη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα. Ο συγκεκριμένος χάρτης δεν είναι καινούργιος. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην έντυπη έκδοση της τουρκικής εφημερίδας «Μιλιέτ» στις 23 Μαρτίου και επαναλήφθηκε πριν από λίγες ημέρες για μικρό χρονικό διάστημα, συγκεκριμένα για περίπου δύο με τρία λεπτά, αλλά αυτή τη φορά στη διαδικτυακή έκδοση της εφημερίδας, και αποσύρθηκε. Στην έντυπη έκδοσή της συνόδευσε τον χάρτη με τον τίτλο «Η Μεγάλη Τουρκία» και το σχετικό άρθρο, που δημοσίευσε έκανε λόγο για αναβίωση του παλαιού κεμαλικού σχεδίου από τις βόρειες περιοχές της Συρίας ως και τη Θεσσαλονίκη. Στη διαδικτυακή της έκδοση ο τίτλος «Μεγάλη Τουρκία» διαφοροποιήθηκε και έγινε η «οικονομικά μεγάλη Τουρκία». Η συγκεκριμένη εμφάνιση μπορεί να διήρκεσε μικρό χρονικό διάστημα, στέλνοντας όμως σαφέστατα μηνύματα, αφού κατά καιρούς μεγάλοι αρθρογράφοι στις εφημερίδες «Μιλιέτ» και «Χουριέτ» πολλές φορές χρησιμοποίησαν τίτλους όπως «Buyuk Turkiye», δηλαδή μεγάλη Τουρκία, παραλληλίζοντας την άσχημη οικονομική κατάσταση σε Ελλάδα και Κύπρο με την εύρωστη και πολλά υποσχόμενη οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας. Το ζήτημα ανακινήθηκε χθες, καθώς το συγκεκριμένο δημοσίευμα προκάλεσε την έντονη αντίδραση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού της Βουλγαρίας Μαρίν Ράικοφ. «Θεωρώ τον χάρτη που δημοσίευσε η εφημερίδα "Μιλιέτ" απολύτως σκανδαλώδη. Είναι δε τόσο σκανδαλώδης, που δεν αξίζει κάποιο σχόλιο από τον πρωθυπουργό, παρά μόνο περιφρόνηση» δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Ράικοφ. Στο ίδιο πνεύμα κινείται και η ελληνική κυβέρνηση, καθώς αξιωματούχοι του υπουργείου Εξωτερικών έλεγαν ότι «τέτοια δημοσιεύματα όχι μόνον είναι ανάξια διάψευσης, αλλά ακόμη και για να τυλίξεις ψάρια»! | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 04:50 AM PDT Ο ενιαίος μηχανισμός εγγύησης καταθέσεων στην Ευρωζώνη δεν μπορεί να γίνει ξεκαθάρισε η Μέρκελ, ανάβοντας εκ νέου φωτιές για επικείμενα κουρέματα καταθέσεων. Μιλώντας σε τραπεζικό συνέδριο στη Δρέσδη, η Γερμανίδα καγκελάριος, δήλωσε ότι, προς το παρόν τουλάχιστον, η Γερμανία δεν πρόκειται να εγκρίνει αυτό το σχέδιο και που κινδυνεύει να αφήσει τους Γερμανούς φορολογούμενους να πληρώνουν τα λάθη τραπεζών σε άλλα κράτη της ευρωζώνης. Θέλει να μας πει δηλαδή, ότι οι δικές της τράπεζες στη Γερμανία (μαζί με τις περιφερειακές) είναι καθαρές; Όπως είπε, άποψη της κυβέρνησής της είναι ότι στο μέλλον, οι μέτοχοι των τραπεζών θα πρέπει επίσης να επωμίζονται το βάρος των χρηματοοικονομικών οργανισμών που προσφεύγουν στα ευρωπαϊκά κονδύλια στήριξης. Τι ετοιμάζει άραγε η γερμανίδα καγκελάριος; Με τα μνημόνια βάζει χέρι σε οικονομίες κρατών, τις οποίες καταστρέφει... Με τα μνημόνια μετακινεί καταθέσεις σε γερμανικές τράπεζες, στηρίζοντας ουσιαστικά την γερμανική οικονομία για μία δύσκολη στιγμή (όταν αυτή έρθει)... Με τα μνημόνια βάζει χέρι στον ιδιωτικό χρυσό, ενώ παράλληλα είτε αγοράζει χρυσό είτε επιστρέφει γερμανικός χρυσός που ήταν σε ξένες τράπεζες... Η κυρία Μέρκελ μήπως ετοιμάζεται για αποχώρηση της Γερμανίας από την ευρωζώνη, έχοντας εξασφαλίσει πως τα παίρνει όλα; Άλλωστε, αν η Γερμανία παραμείνει θα πρέπει να βάλει το χέρι στην τσέπη (και όχι μόνο δίνοντας εγγυήσεις σε δανεισμούς όπως έκανε στην Ελλάδα, γεγονός που το ομολόγησε ο ίδιος ο Σόιμπλε), τη στιγμή που μπορεί να αποχωρήσει με τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη και με την υπόλοιπη Ευρώπη να πέφτει στα πόδια της προσφέροντας γη και ύδωρ για οικονομική στήριξη από την κραταιά Γερμανία... Ας το σκεφτούμε, σαν πιθανή εξέλιξη... Αναγνώστης | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 04:28 AM PDT Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου Διάβασα τις δηλώσεις του Υπουργού Οικονομικών κ Στουρνάρα ότι η εισαγόμενη τρόικα ανακοίνωσε στην εγχώρια τρόικα ότι οσονούπω η δόση των 2.8 δις ευρώ έρχεται και αναμένονται άλλα 6 δις τον Μάιο και η ψυχή μου αγαλλίασε… Μετά διάβασα τις 'χαρούμενες' και 'ελπιδοφόρες' δηλώσεις του πρώτου στην ιεραρχία από τους 3 Συν-Πρωθυπουργούς μας κ. Σαμαρά και ομολογώ ότι η αγαλλίαση αναβαθμίστηκε και πέρασε σε στάδια ευδαιμονίας!… Μετά διάβασα στα διεθνή ΜΜΕ ότι η Ελλάδα είναι πλέον αδιαμφισβήτητα ΠΡΩΤΗ σε επίπεδα ανεργίας και αναρωτήθηκα «εάν είμαι καλά…» Στα ξένα ΜΜΕ διάβασα, επίσης, ότι φέτος η παραγωγή οπίου στο Αφγανιστάν θα υψηλή σε πρωτόγνωρα ιστορικά επίπεδα και αναρωτήθηκα «τί στην ευχή κάνουν εκεί οι Συμμαχικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ και η ΕΛΔΑΦ» (αλήθεια κκ Κυβερνώντες να κάνω την 'αφελή' ερώτηση εάν διατηρούμε ακόμη την Ελληνική Δύναμη στο Αφγανιστάν και πόσο μας κοστίζει ετησίως;) Το όπιο μετατρέπεται σε ΗΡΩΙΝΗ που σκοτώνει νέα παιδιά σε ΟΛΟ τον Δυτικό Κόσμο και αναρωτήθηκα, με ειλικρινή αφέλεια, καλά κυνηγούν και σκοτώνουν Ταλιμπάν (αφού φάγανε και τον υπ' αριθμό «ένα» και αρκετούς υπαρχηγούς του) αλλά ΔΕΝ κατέστρεψαν ΑΚΟΜΗ τα χωράφια όπου ανθεί και με απίστευτα γοργά αυξανόμενους ρυθμούς το όπιο; Θα μου πει κάποιος ότι εδώ γίνεται ασυνάρτητο το σημερινό μου κείμενο και μπορεί να του μπει και καμιά ιδέα «μήπως πήρα κάτι» αλλά σας διαβεβαιώνω ότι ΔΕΝ πήρα ούτε όπιο, ούτε ηρωίνη, ούτε κόκα ούτε καν, «μαύρο»!... Απλά ήθελα με αυτό τον τρόπο να μεταφέρω και την «ασυναρτησία» που διαπιστώνω μεταξύ του φόβου και τρόμου που μας προξενεί η εισαγόμενη τρόικα και η επί 3 χρόνια αμφιβολία μας «θα την πάρουμε… δεν θα την πάρουμε… νάτην έρχεται… Δόξα τω Θεώ μας τη δώσανε» την «δόση» μας! Θα τα πάρουμε λοιπόν τα 2.8 δις μας ανακοίνωσαν περιχαρείς οι Ηγέτες μας αλλά με τόσους άνεργους, με τόσες επιχειρήσεις να σβήνουν κάθε μέρα, με αμέτρητους άστεγους, με χιλιάδες αυτοκτονίες, με διαρκώς διογκούμενες ουρές στα δωρεάν συσσίτια και με ολισθαίνων ΑΕΠ, αλήθεια αφού την πάρουμε ΚΑΙ αυτήν, μπορεί κάποιος να μας πει ΠΩΣ θα την πληρώσουμε όταν έρθει ο τελικός λογαριασμός; Θυμάμαι την μακαρίτισσα τη Σμυρνιά γιαγιά μου που πάντα είχε τη λύση για κρυολογήματα, πονόλαιμους, κεφαλαλγίες, ημικρανίες, κοιλόπονους: «φάε, έλεγε, Γιωργάκη λίγη κοτόσουπα, και θα γίνεις… περδίκι!...» Όταν θα έρθει η ώρα πληρωμής του λογαριασμού, ΜΕΤΑ τις εκλογές του ερχόμενου Σεπτέμβρη στη Γερμανία (που λένε ότι τις κερδίζει άνετα η κ. Μέρκελ) λέτε μια κοτόσουπα να λύσει τα προβλήματά μας ή θα χρειαστεί καμιά δόση από τη φετινή ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ παραγωγή οπίου από το μακρινό Αφγανιστάν για να διαχειριστούμε εμείς οι Έλληνες την τραγικότητα της κατάστασης που μας κρύβουν Κυβερνώντες, ΜΜΕ και η τρόικα με τις συνεχείς απειλές; Φοβάμαι ότι τελικά θα την χρειαστούμε τη… δόση! | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 04:05 AM PDT Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας «Η ανακήρυξη ΑΟΖ από παράκτια κράτη και η οριοθέτησή της με άλλα γειτονικά και αντικείμενα παράκτια κράτη είναι αναμφίβολα δικαιοδοσία των εθνικών κρατών. Αλλά η Ενωμένη Ευρώπη μπορεί να ενθαρρύνει, να στηρίξει και να διευκολύνει τα κράτη-μέλη της, ώστε η ανακήρυξη της ΑΟΖ εκ μέρους τους να γίνει ταχύτερα και η πλήρης οριοθέτησή της να ολοκληρωθεί με ασφάλεια». Με αυτή τη φράση, που περιλαμβανόταν σε ομιλία του στις 18.4.2013, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς κατέστησε σαφή την πρόθεση της Ελλάδας να προβεί στην ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και ταυτοχρόνως έστειλε το μήνυμα προς την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αν θέλει η Ενωση να αποδείξει ότι έχει οντότητα και μπορεί να προστατεύσει τα συμφέροντά της, καλείται να στηρίξει με κάθε τρόπο τις χώρες-μέλη που θα ανακηρύξουν ΑΟΖ. Με απλά λόγια, καλούνται οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, αν θέλουν πράγματι να βοηθήσουν την οικονομία της Ελλάδας και της Κύπρου, να διαμηνύσουν προς την Τουρκία να μην απειλεί και να μη διεκδικεί την ΑΟΖ του Καστελόριζου και της μισής Κύπρου. Αν δεν σταθούν αλληλέγγυοι οι εταίροι, τότε θα αποδείξουν ότι δεν έχει σκοπό υπάρξεως η Ε.Ε. και ότι απλώς αγόμεθα όλοι πίσω από το γερμανικό άρμα μέχρι να διαλυθεί η Ενωση. Προσωπικά, βρίσκω επίκαιρη και ευφυή την προσπάθεια του πρωθυπουργού να συνδέσει την ελληνική ΑΟΖ με το γενικότερο ευρωπαϊκό συμφέρον και μάλιστα προτείνοντας -στην ίδια ομιλία του- να συνδεθεί η ΑΟΖ της Ελλάδας με εκείνη της Κύπρου και εκείνη της Μάλτας. Ετσι, τα δύο κράτη του Ελληνισμού έρχονται πιο κοντά, αλλά και η Ευρώπη θα διευρυνθεί γεωοικονομικά μέσω της ΑΟΖ τριών μελών της. Βεβαίως, γνωρίζουμε ότι η ανακήρυξη είναι το πρώτο βήμα και ακολουθούν τα πιο δύσκολα. Δηλαδή, η διαδικασία οριοθέτησης με κάθε γειτονικό κράτος ξεχωριστά. Η Τουρκία, η Κύπρος, η Αίγυπτος, η Λιβύη, η Αλβανία και η Ιταλία θα κληθούν να συζητήσουν μαζί μας και άλλοι μεν θα συμφωνήσουν εύκολα, άλλοι δύσκολα και άλλοι, όπως η Τουρκία, θα φέρουν τεράστια εμπόδια. Ομως, η αρχή πρέπει να γίνει και νομίζω ότι θα γίνει σύντομα. Η ανακήρυξη, ως δήλωση βουλήσεως της Ελλάδας, θα βοηθήσει ψυχολογικά και γεωπολιτικά τη χώρα μας να καταδείξει ότι συνεχίζει να έχει ρόλο και συμφέροντα στην περιοχή παρά τα προβλήματά της. Είχαμε, όμως, και μια άλλη δήλωση αυτές τις ημέρες, η οποία κινούνταν σε αντίθετη κατεύθυνση. Ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων Ντανιέλ Κοέν Μπεντίτ δήλωσε ότι η κυπριακή οικονομική κρίση είναι μια ευκαιρία να επανενωθεί το νησί και προσέθεσε ότι είναι προτιμότερο να επενδύουν οι Τούρκοι στην Κύπρο παρά οι Ρώσοι! Οι δηλώσεις και οι παρεμβάσεις του Μπεντίτ δεν γίνονται τυχαία. Τον θυμόμαστε ως Γάλλο ακροαριστερό τον Μάιο του 1968 να αγωνίζεται να ανατρέψει τον Ντε Γκολ. Αργότερα, εμφανίστηκε ως Γερμανός οικολόγος και χειροκροτούσε τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ κατά αμάχων στη Σερβία (1999). Προ ολίγων ετών τον είδαμε να φωνάζει υπέρ των Σκοπίων μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, με τη ρυθμική κραυγή «Μακεδονία, Μακεδονία»! Τώρα, ουσιαστικά ζητεί την επαναφορά ενός χειρότερου Σχεδίου Ανάν. Δηλαδή, να υπάρχει πλήρης τουρκική κυριαρχία στον κυπριακό Βορρά και μερική τουρκική κυριαρχία στον Νότο. Μετά την οικονομική υποδούλωση να έλθει και η πολιτική και αμυντική υποδούλωση των Ελληνοκυπρίων. Ο Ελληνισμός πρέπει να φανεί ψύχραιμος και ενωμένος στο μέτωπο Θράκης - Αιγαίου - Κύπρου. Να επανενεργοποιήσουμε τον ενιαίο αμυντικό χώρο μεταξύ Ελλάδας και Κυπριακής Δημοκρατίας. Και να δηλώσουμε -η Αθήνα και η Λευκωσία- ότι χωρίς την απομάκρυνση του Αττίλα το Κυπριακό δεν λύνεται. Οποιαδήποτε επαναφορά του πνεύματος Ανάν απορρίπτεται. Η μελλοντική λύση να εγγυάται τις βασικές ελευθερίες και την εθνική επιβίωση του Ελληνισμού. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 03:43 AM PDT Πολλή... «λεβεντιά» έχει πέσει τελευταία, με αφορμή τις γερμανικές αποζημιώσεις... Ολοι αυτοί που μέχρι σήμερα δεν ήθελαν να ακούσουν κουβέντα για το ζήτημα, που το έκρυβαν κάτω από το χαλί, που θεωρούσαν περίπου «γραφικούς» όσους το κρατούσαν και το κρατούν ζωντανό, που η βασική τους σχέση με το θέμα ήταν ότι είχαν... χάσει τα σχετικά έγγραφα, παρελαύνουν τώρα μπροστά από κάμερες και μικρόφωνα για να παραστήσουν ο καθένας με τον τρόπο του τον... Πρέκα στη γνωστή ταινία. Μέχρι και ο Βενιζέλος εμφανίστηκε να δηλώνει ότι αν σε κάποιον χρωστάμε την ανακίνηση του ζητήματος των γερμανικών αποζημιώσεων, αυτός είναι το... ΠΑΣΟΚ! Ας δούμε ποια είναι η αλήθεια, ξεκινώντας από τις οφειλές αυτές καθ' αυτές. Οπως επανειλημμένως έχει αναφέρει το «Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα», «η Γερμανία μάς οφείλει:
Αυτά τόνιζε και τονίζει, δεκαετίες τώρα, το «Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα». Σημειώνοντας, παράλληλα, ότι οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα, όσον αφορά τις καταστροφές στην οικονομική υποδομή της χώρας και το κατοχικό δάνειο, έχουν υπολογιστεί με αγοραστική αξία δολαρίου του 1938. Πράγμα που σημαίνει ότι το ύψος των οφειλών ξεπερνά σε σημερινές τιμές τα 162 δισ. ευρώ, χωρίς τους τόκους. (Ανακοίνωση «Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα», 26.11.2010). Τι έκανε για όλα αυτά επί δεκαετίες το ελληνικό κράτος των «Πλαστήρων», των «Παπάγων», των «Μητσοτάκηδων», των «Καραμανλήδων» και των «Παπανδρέου» είναι γνωστό. Περιγράφεται με μια λέξη: Τίποτα! Είναι πασίγνωστο: Επί εφτά δεκαετίες από τις σφαγές, το κράτος και οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας, στο πλαίσιο της ταξικής κολεγιάς τους με Αγγλους, Γάλλους, Γερμανούς και Πορτογάλους κεφαλαιοκράτες, σφύριζαν αδιάφορα και ποτέ - μα ποτέ - δεν διεκδίκησαν ουσιαστικά τις αποζημιώσεις. Να, όμως, που το τελευταίο διάστημα αλλάξανε σκοπό, και ενώ μέχρι σήμερα σφυρίζανε αδιάφορα, τώρα έχουν αρχίσει να σφυρίζουν... «κλέφτικα» και «λεβέντικα»! Ποια είναι, όμως, η αλήθεια; Η υπόθεση, σε αυτήν την τρέχουσα φάση της, έχει ως εξής: Πριν από τρία χρόνια, ήρθε η δικαίωση των κατοίκων του Διστόμου από τον ιταλικό Αρειο Πάγο, στον οποίο προσέφυγαν οι Διστομίτες, διεκδικώντας αποζημιώσεις για τις θηριωδίες των ναζί. Αλλά, γιατί οι κάτοικοι του Διστόμου αναγκάστηκαν να αναζητήσουν το δίκιο τους στην... Ιταλία; Για τον πολύ απλό λόγο ότι η εκτέλεση ανάλογων θετικών αποφάσεων των ελληνικών δικαστηρίων τορπιλίστηκε, «πάγωσε» και απαγορεύτηκε (!) στην Ελλάδα μετά από παρέμβαση των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και των αρμοδίων υπουργών του επί της Δικαιοσύνης, με τη σιωπηρή στήριξη των προυχόντων της ΝΔ. Και ενώ αυτή ήταν η «πολιτεία» του ΠΑΣΟΚ γύρω από το θέμα, μόλις η Γερμανία προσέφυγε στη Χάγη κατά της απόφασης του ιταλικού Αρείου Πάγου, η κυβέρνηση Παπανδρέου, το Γενάρη του 2011, δήλωσε για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης ότι θα παραβρεθεί ως «συμπαραστάτης» των Διστομιτών στο δικαστήριο της Χάγης, «ξεχνώντας» ότι επρόκειτο για μια υπόθεση που η ίδια είχε ναρκοθετήσει στο εσωτερικό της Ελλάδας! Αν, λοιπόν, οι κύριοι του ΠΑΣΟΚ και της τρικομματικής κυβέρνησης, στην οποία συμμετέχουν, αναζητούν «κλέη» για την ανδρεία και τον πατριωτισμό τους γύρω από μια υπόθεση που έχει «ξεχαστεί» και ξεπουληθεί όσο λίγες, θα πρέπει να μας εξηγήσουν τι έγινε μέχρι να φτάσει το θέμα στη Χάγη (μέσω... Ιταλίας). Δηλαδή να μας πουν: Πρώτον, γιατί το κράτος τους, οι κυβερνήσεις τους και οι πρωθυπουργοί τους, αντί να «συμπαρίστανται» στη Χάγη, δεν έδωσαν - εδώ, στην Αθήνα - μια εντολή στον υπουργό τους της Δικαιοσύνης να επιτρέψει, ήδη από το 1997, την εφαρμογή της «παγωμένης» απόφασης του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς (137/1997), το οποίο, μετά από προσφυγή των Διστομιτών, υποχρέωνε το γερμανικό δημόσιο να καταβάλει αποζημιώσεις στους συγγενείς των θυμάτων; Δεύτερον, γιατί το κράτος τους, οι κυβερνήσεις τους, οι πρωθυπουργοί τους, ενώ το Δικαστήριο της Λιβαδειάς με την απόφασή του αποδέχθηκε το αίτημα των συγγενών των θυμάτων και τους επιδίκασε αποζημίωση ύψους εννέα δισ. δραχμών, ενώ ο Αρειος Πάγος απέρριψε την προσφυγή της Γερμανίας και με την 1357/99 απόφασή του αποφάνθηκε υπέρ της βασιμότητας του δικανικού σκεπτικού του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, ενώ το Πρωτοδικείο Αθηνών δικαίωσε τους συγγενείς των θυμάτων που προσέφυγαν με αίτημα την αναγκαστική εκτέλεση της απόφασης εις βάρος του Ινστιτούτου «Γκαίτε» και της Γερμανικής Αρχαιολογικής Σχολής και απέρριψε το γερμανικό αίτημα ανακοπής, εντούτοις το ελληνικό υπουργείο Δικαιοσύνης αρνήθηκε να εκδώσει την απαιτούμενη από το άρθρο 923 του ΚΠΔ εξουσιοδότηση για εκτέλεση δικαστικής απόφασης έναντι τρίτου κράτους; Τρίτον, γιατί το κράτος τους, οι κυβερνήσεις τους και οι πρωθυπουργοί τους, δεν έδωσαν εντολή στο υπουργείο Δικαιοσύνης να εφαρμοστεί η απόφαση του Αρείου Πάγου (12/2000), με την οποία απορρίπτονταν οι γερμανικές αιτιάσεις περί ετεροδικίας και κατέστη αμετάκλητη, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς με την οποία επιβαλλόταν η δήμευση περιουσίας του γερμανικού δημοσίου στην Ελλάδα; Τέταρτον, γιατί το κράτος τους, οι κυβερνήσεις τους και οι πρωθυπουργοί τους, συνεχίζουν επί 15 και παραπάνω χρόνια να κρατούν «ανενεργή» την εκτέλεση των αποφάσεων των ελληνικών δικαστηρίων; Πέμπτον, γιατί το κράτος τους, οι κυβερνήσεις τους και οι πρωθυπουργοί τους, δε διαμόρφωσαν το κατάλληλο νομικό πλαίσιο και δεν προχώρησαν σε αναπομπή της υπόθεσης στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, όταν η Γερμανία κατάφερε τελικά - με το ελληνικό κράτος να κάνει τα στραβά μάτια - και πέτυχε την ιταμή απόφαση που αναγνωρίζει δικαίωμα ετεροδικίας στους σφαγείς του ελληνικού λαού; Γιατί δεν διαμόρφωσαν το νομικό πλαίσιο, ώστε να εφαρμοστούν οι αποφάσεις δικαίωσης των Διστομιτών, αλλά, αντίθετα, επέτρεψαν το μεν Εφετείο Αθηνών και ο Αρειος Πάγος να κάνει δεκτή με μεταγενέστερη απόφαση (36/2002) την προσφυγή της Γερμανίας για ακύρωση της απόφασης του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, το δε Συμβούλιο της Επικρατείας, στο οποίο προσέφυγαν οι κάτοικοι του Διστόμου να αποφαίνεται ότι η πράξη του υπουργού Δικαιοσύνης είναι κυριαρχική πράξη της Πολιτείας που δεν υπόκειται σε «κυριαρχικό έλεγχο»; Εκτον, γιατί το κράτος τους, οι κυβερνήσεις τους, οι πρωθυπουργοί τους, όχι μόνο δεν έθεσαν τις οφειλές σε διακρατικό επίπεδο αλλά έφεραν τα πράγματα σε τέτοια κατάσταση, ώστε το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (για το οποίο μάλιστα... πανηγυρίζουν), πατώντας πάνω στις ελληνικές αποφάσεις να δικαιώνει όχι τους Διστομίτες, αλλά τη Γερμανία (σ.σ.: πράγμα για το ποίο δεν είχαμε καμία αμφιβολία...), κρίνοντας παράνομες τις αποφάσεις ιταλικών δικαστηρίων για αναγκαστική κατάσχεση σε περιουσία του γερμανικού δημοσίου υπέρ των θυμάτων, με το αιτιολογικό της... ετεροδικίας και της ασυλίας της Γερμανίας; Συμπέρασμα: Λίγα πράγματα είναι τόσο ντροπιαστικά όσο η προσποιητή λεβεντιά. Λίγα πράγματα είναι τόσο ανάξια όσο η κάλπικη αντρειοσύνη. Λίγα πράγματα είναι τόσο θλιβερά όσο ο κορδακισμός εκείνων που θέλουν να μετρούν σαν μπόι τον ψοφοδεή ίσκιο τους. Και πραγματικά: Λίγα πράγματα είναι τόσο απεχθή όσο το να παρακολουθείς τους γλοιώδεις γλείφτες και τους αυλοκόλακες που κοψομεσιάστηκαν, με αφορμή την παραπομπή της υπόθεσης του Διστόμου στη Χάγη, να επιδαψιλεύουν ύμνους και να απαγγέλλουν θούριους για τη «γενναιότητα» των εξόφθαλμα «γυμνών βασιλέων» που υπηρετούν. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 03:28 AM PDT Γράφει ο Γιώργος Τραπεζιώτης Το ύψος τους μόλις που ξεπερνά το -φονικό- ύψος των AK-47, που προσπαθούν να κρατήσουν ως «γνήσιοι μαχητές του Ισλάμ». Ωστόσο, τα παιδιά αυτά, προτού καλά καλά κλείσουν το πέμπτο έτος της ηλικίας τους, εκπαιδεύονται σκληρά, προκειμένου να γίνουν μέλη «της επόμενης γενιάς μαρτύρων», που θα θυσιαστούν ως πιστοί στρατιώτες της Αλ Κάιντα στον πόλεμο εναντίον της Δύσης. Υλικό σοκ Το βιντεοσκοπημένο υλικό -απ' όπου και οι φωτογραφίες- κυριολεκτικά σοκάρει. «Τραβηγμένο» σε στρατόπεδο εκπαίδευσης τρομοκρατών της φονικής οργάνωσης, το οποίο βρίσκεται στο βόρειο Ουαζιριστάν, κάπου ανάμεσα στα σύνορα του Πακιστάν με το Αφγανιστάν, το βίντεο απεικονίζει παιδιά να στέκονται, πειθαρχημένα, στη σειρά προκειμένου να μάθουν να σκοπεύουν και να πυροβολούν σωστά με τα καλάσνικοφ. Πολλά εξ αυτών δεν έχουν καν την απαραίτητη μυϊκή δύναμη προκειμένου να ελέγξουν το «κλότσημα» του όπλου, αλλά δεν πτοούνται. Οπλίζουν και πυροβολούν ξανά «κατά ριπάς» εναντίον του ψεύτικου -προς το παρόν- στόχου τους. Την ίδια στιγμή, άλλα παιδιά, σε κάποιο άλλο σημείο του στρατοπέδου της Αλ Κάιντα, καθισμένα στο χώμα, προσπαθούν να σημαδέψουν με τα πιστόλια που τους έχουν δώσει οι εκπαιδευτές τους, ενώ υπάρχουν γωνιές στις οποίες «διδάσκαλοι» φροντίζουν για την πλύση εγκεφάλου άλλης ομάδας πεντάχρονων. Τα περισσότερα εξ αυτών είναι ορφανά, παιδιά που στερήθηκαν τους γονείς τους -κυρίως τους πατεράδες τους-, οι οποίοι έγιναν «μάρτυρες» της οργάνωσης που ίδρυσε ο Οσάμα Μπιν Λάντεν. Κι όπως εκείνοι, θέλουν κι αυτά να «βαδίσουν στο μονοπάτι της δόξας που περπάτησαν οι δικοί τους, προκειμένου να συναντήσουν τον Αλλάχ». Στον απόηχο της βομβιστικής επίθεσης στη Βοστόνη, αλλά και της τρομοκρατικής επίθεσης χθες στην πρεσβεία της Γαλλίας στην Τρίπολη της Λιβύης, εικόνες σαν κι αυτές μοιάζουν να συντηρούν το κλίμα φόβου που κυριαρχεί πια στην παγκόσμια κοινότητα. Το συγκεκριμένο βίντεο «ανέβηκε» στο διαδίκτυο, σε ιστοσελίδα φίλα διακείμενη προς την Αλ Κάιντα, και ήδη αποτελεί αντικείμενο έρευνας από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 03:15 AM PDT Εποφθαλμιά τα οικόπεδα 5 και 6 η Τουρκία στην Κυπριακή ΑΟΖ. Για τον λόγο αυτό, προσπαθεί με κάθε τρόπο να πείσει την Αίγυπτο να ακυρώσει τη συμφωνία οριοθέτησης με την Κυπριακή Δημοκρατία, κάτι που ωστόσο το Κάιρο μέχρι στιγμής απορρίπτει. Μάλιστα η Τουρκία φαίνεται να θεωρεί ότι τώρα που η Κυπριακή Δημοκρατία είναι αδύναμη οικονομικά, αποτελεί την μεγαλύτερη ευκαιρία να δημιουργήσει νέα ένταση στην περιοχή. Σύμφωνα με πληροφορίες που μετέδωσε το SigmaLive, το Ισραήλ, φαίνεται να έχει ενημερώσει τη Λευκωσία ότι τον τελευταίο καιρό τουρκικά πολεμικά πλοία μπαινοβγαίνουν και αλωνίζουν στα οικόπεδα 5 και 6 στην κυπριακή ΑΟΖ. Μάλιστα το Ισραήλ δεν αποκλείει το ενδεχόμενο μέσα στο Μάιο η Τουρκία να μεταφέρει ακόμη και πλατφόρμα σε ένα από τα δύο οικόπεδα για την έναρξη γεωτρήσεων. Η Λευκωσία πάντως δεν πρόκειται να συνδράμει στην αναζωπύρωση της έντασης, αντίθετα θα απαντήσει μέσω της διπλωματίας. Σύμφωνα με πληροφορίες του SigmaLive, μετά την επίσκεψη Ν. Αναστασιάδη στο Ισραήλ θα καταβληθεί προσπάθεια για ένα κοινό κατά κάποιο τρόπο Υπουργικό Συμβούλιο Αθήνας- Τελ Αβιβ- Λευκωσίας κάτι που θα στείλει και το πλέον ηχηρό μήνυμα προς την Άγκυρα Σε δηλώσεις του σε τηλεοπτική εκπομπή του καναλιού "Σίγμα" χθες το βράδυ, ο νομικός Γιώργος Παμπορίδης, επισήμανε ότι η Κύπρος πρέπει να στηριχθεί στις δικές τις δυνάμεις και ότι δεν πρέπει να περιμένει παρέμβαση άλλων χωρών να επιληφθεί του θέματος. Ανοιχτή πρόκληση Τούρκου πρέσβη για την ΑΟΖ της Κύπρου – διασύρθηκε από την Ισραηλινή ομόλογο του! Ποιος θα σταματήσει την Τουρκία από έρευνες εντός της κυπριακής ΑΟΖ αναρωτήθηκε ο Ουνάλ Τσεβικόζ Διεθνές συνέδριο με θέμα τις προοπτικές που ανοίγονται στην Ανατολική Μεσόγειο πραγματοποιήθηκε και έληξε χθες στο Λονδίνο, παρουσία αξιωματούχων από τις χώρες της περιοχής και με τη συνδρομή εξειδικευμένων επιστημόνων. Το κλίμα κατά τις εργασίες του συνεδρίου πάντως ήταν εκρηκτικό με την ένταση να διαγράφεται στις τοποθετήσεις και τις ερωτήσεις των παρισταμένων. Παρούσα ήταν και η διεθνούς φήμης Καθηγήτρια Διεθνούς Δικαίου και Δικαίου Διαιτησίας επί του Δικαίου της Θάλασσας, κα. Άννα Στάνιτς, η οποία με την τοποθέτηση της αναίρεσε τα επιχειρήματα της Τουρκίας για κατασκευή αγωγού μεταφοράς του κυπριακού και του ισραηλινού φυσικού αερίου μέσα από τα εδάφη της. Το γεγονός αυτό μάλλον εκνεύρισε τον Τούρκο πρέσβη στο Λονδίνο, Ουνάλ Τσεβικόζ, ο οποίος στη δική του ομιλία ζήτησε να μειωθούν τα δικαιώματα στη θάλασσα των νησιών, φράση που επέφερε την άμεση απάντηση της Ισραηλινής ομολόγου του, Ζένα Κοέν, η οποία αναρωτήθηκε αν δηλαδή εννοεί πως η Μεγάλη Βρετανία πρέπει να παραιτηθεί από τα κοιτάσματα της ως νησιωτικό κράτος. Η παρέμβαση της Ισραηλινής πάντως, προκάλεσε ακόμη περισσότερη ένταση, με τον κ. Τσεβικόζ, να δηλώνει πως κανένας δε θα μπορέσει να σταματήσει την Τουρκία σε περίπτωση που θελήσει να κάνει έρευνες εντός της κυπριακής ΑΟΖ, τοποθέτηση πάντως που δημιούργησε αλγεινή εντύπωση στου παρευρισκόμενους. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 02:58 AM PDT Η ιστορική μνήμη δεν συγχωρεί τους μειοδότες, τους ρουφιάνους, τους δοσίλογους
Την ίδια στιγμή που η Ελλάδα σηκωνόταν από τις στάχτες, στην Γερμανία έρρεαν πακτωλοί χρημάτων για την παλινόρθωση. Άθλιοι πολιτικάντηδες, "κούρευαν" στις πλάτες αυτών των παιδιών τα Γερμανικά δάνεια και έβαζαν "ρήτρα ανάπτυξης". Αμέσως μετά την "επανένωση", αυτή η συμμορία επανήλθε με το πρόσωπο του "εκσυγχρονισμού" βάζοντας σε εφαρμογή το σχέδιο της νέας υποταγής που ολοκληρώνεται σήμερα. Φωτογραφίες από τα μετακατοχικά σχολεία που συγκλονίζουν. Αυτον τον εξαθλιωμένο λαό άφησαν, αυτή την βιασμένη πατρίδα, που τώρα την ξαναβιάζουν. Αυτόν τον λαό ονομάζουν "λαμόγιο, φοροφυγά, απατεώνα και εσχάτως "ρατσιστή" οι διαχρονικοί δολοφόνοι της Ελλάδας και τα τσιράκια τους. Η παλινόρθωση της Ελλάδας δεν έγινε με την βοήθεια κανενός. Παρά μόνο με την αλληλεγγύη, τον αγώνα και το πείσμα των Ελλήνων (παρά τις απέλπιδες προσπάθειες ορισμένων να τους διχάσουν). Με το χαμόγελο και την αγάπη για την Ελλάδα, ξυπόλητοι μα περήφανοι. Δεν διεκδικούμε λοιπόν. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις. Αλίμονο σε αυτούς που θέλουν να οδηγήσουν την Ελλάδα στις ημέρες κατοχικής εξαθλίωσης. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 02:45 AM PDT Η σιωπή των «αμνών», πριν από τη σφαγή τους, δεν έχει να κάνει απλά με την κατάθλιψη και τις συνέπειές της. Πρωτίστως οφείλεται σε έναν βαθιά ριζωμένο ατομικισμό, τον οποίο το σύστημα καλλιέργησε (με επιτυχία προφανώς), επί σειρά δεκαετιών. Ακόμα και στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, ο «νομοταγής Έλληνας πολίτης» δεν αντιλαμβάνεται ότι, κανείς δεν μπορεί να μας νικήσει όταν είμαστε ενωμένοι, για έναν κοινό και ξεκάθαρο σκοπό. Όμως, η ένωση και η συλλογικότητα προϋποθέτουν, έστω σε ένα βαθμό, το συμβιβασμό και την αναγνώριση του άλλου, ως άξιου σεβασμού - δεδομένο που προσκρούει δυστυχώς στην κλασική ελληνική έκφραση «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;» Ο ατομικισμός είναι επίσης αλληλένδετος με μία πρωτοφανή έλλειψη παιδείας, καθώς επίσης με μία συλλογική αυταπάτη/ουτοπία. Και σε αυτό το κομμάτι έκανε πολύ καλή δουλειά το σύστημα, μέσω του ατελέστατου εκπαιδευτικού συστήματος - όπως επίσης μέσω των «συστημικών» ΜΜΕ, τα οποία επί δεκαετίες έτρεφαν τους θεατές, τους ακροατές και τους αναγνώστες με σκουπίδια (τώρα τελευταία και με τούρκικες σαπουνόπερες από κάποια κανάλια, τα οποία φαίνεται πως θαυμάζουν τον αθάνατο οθωμανικό πολιτισμό). Κατ' αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκαν στρατιές «λοβοτομημένων» οι οποίοι, μετά από μία τελική πλύση εγκεφάλου, απλά αναπαράγουν άθλια στερεότυπα και σαθρά πρότυπα - ενώ είναι ανίκανοι για συνδυαστική σκέψη και για απλή λογική. Τέλος, άλλος ένας ανασχετικός παράγοντας στην ελεύθερη σκέψη και στην όποια ανατρεπτική δράση, είναι η θυματοποίηση και η προσωπολατρία – πιθανότατα σαν αποτέλεσμα της 400ετούς υποδούλωσης μας από τους Τούρκους. Η συντριπτική πλειοψηφία των «πολιτών» αναμένουν και λατρεύουν όποιον «ηγέτη» θα τους υποδείξει το σωστό - όντας ανίκανοι ή αρκετά βολεμένοι για να σκεφτούν από μόνοι τους. Την ίδια στιγμή που οι «χαρισματικοί ηγέτες» απομυθοποιούνται, εξευτελίζονται και «αποκαλύπτονται» καθημερινά, το «ηρωικό Ελληνικό έθνος» προτιμά έναν «αρχηγό», ο οποίος τον εξαθλιώνει συστηματικά και ανερυθρίαστα – αντί να είναι αυτόνομο και να δρα συλλογικά (επειδή έχει πεισθεί ότι, χωρίς ηγέτες θα έλθει το χάος, ενώ ο πολίτης είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για το κατάντημα της χώρας του). Δυστυχώς, εάν η κατάσταση αυτή συνεχίσει, η "επανάσταση" (για την οποία μιλάμε πολύ και κάνουμε ελάχιστα) θα παραμείνει «όνειρο θερινής νυκτός». Ακόμα χειρότερα, εάν όντως συμβεί, αυτό θα γίνει μόνο όταν θα είμαστε τόσο εξαθλιωμένοι, ώστε να αποτελέσουμε «έρμαιο» της όποιας ηγετικής ομάδας εκμεταλλευτεί τη συγκυρία. Κατά την άποψη μου, με πιθανότητες 99%, αυτή η ομάδα των πεφωτισμένων θα αποτελείται από τους χειρότερους δικτάτορες-καπιταλιστές στην ανθρώπινη Ιστορία. Ίσως πρέπει λοιπόν να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας - όχι όμως για να την παραδώσουμε ξανά σε κάποιον άλλον… | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 02:25 AM PDT Αναμένεται εκ βάθρων αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού και επικράτηση των δεξιών που αντιστάθηκαν στους ξένους εκβιαστές Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ Πανικός έχει καταλάβει τις ηγεσίες των δύο κεντροαριστερών κομμάτων που κυβέρνησαν την Ισλανδία στο απόγειο της κρίσης επί τέσσερα χρόνια, από τα τέλη Απριλίου του 2009, εν όψει των βουλευτικών εκλογών που θα γίνουν στη χώρα αυτή μεθαύριο, Σάββατο. Οι σοσιαλδημοκράτες από τη μια μεριά και ο συνασπισμός της Αριστεράς και των οικολόγων που συγκυβέρνησαν για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας αναμένεται να υποστούν συντριπτικές ήττες, αν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις. Ηταν οι θριαμβευτές των προηγούμενων εκλογών. Οι σοσιαλδημοκράτες είχαν πάρει το 29% των ψήφων και 20 από τις 63 έδρες του ισλανδικού κοινοβουλίου. Οι αριστεροί και οι οικολόγοι είχαν πάρει το 22% των ψήφων και 14 έδρες, με αποτέλεσμα ο συνασπισμός σοσιαλδημοκρατών, αριστερών και οικολόγων να έχει απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να σχηματίσει κυβέρνηση με πρωθυπουργό τη Γιοχάνα Σίγκουρδαντόουτιρ. Τότε, το 2009, είχε καταβαραθρωθεί εκλογικά το δεξιό Κόμμα της Ανεξαρτησίας, που κυβερνούσε την Ισλανδία επί 18 συνεχή χρόνια. Είχε πέσει από τις 25 έδρες στις 16, σημειώνοντας τη χειρότερη εκλογική του επίδοση στην 85χρονη ιστορία του, παίρνοντας κάτω από το 24% των ψήφων. Η κυβέρνηση της Κεντροαριστεράς όμως αποδείχθηκε ανάξια των προσδοκιών όσων την ψήφισαν - και δειλή, έτοιμη να υποκύψει ανά πάσα στιγμή στις πιέσεις των ξένων και πρωτίστως των Βρετανών. Ετσι, αποδέχθηκε να πληρώσουν οι Ισλανδοί πολίτες για να αποζημιωθούν οι κερδοσκόποι πελάτες μιας ιδιωτικής ισλανδικής τράπεζας στην Αγγλία και στην Ολλανδία. Ο δεξιός πρόεδρος της Ισλανδίας όμως αρνήθηκε να υπογράψει τον σχετικό νόμο που είχε ψηφίσει το υπό κεντροαριστερή πλειοψηφία κοινοβούλιο, ανταποκρινόμενος πλήρως στα οργισμένα συναισθήματα των πολιτών. Μετά την άρνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας το ζήτημα οδηγήθηκε υποχρεωτικά -βάσει του ισλανδικού Συντάγματος- σε δημοψήφισμα στις 6 Μαρτίου 2010. Το αποτέλεσμα εκμηδένισε το πολιτικό κύρος της κεντροαριστερής κυβέρνησης και σφράγισε τη μοίρα της από πολιτική σκοπιά. Επρόκειτο όντως για απίστευτο ποσοστό απόρριψης: «Οχι» ψήφισε το... 93,3% των Ισλανδών ψηφοφόρων και «Ναι» το... 1,7%!!! Παρά την ασύλληπτων διαστάσεων πολιτική ήττα της, η κυβέρνηση των κεντροαριστερών Ισλανδών «Κουίσλινγκ» ψηφίζει εκ νέου στις 16 Φεβρουαρίου του 2011 να πληρώσουν οι Ισλανδοί 3,9 δισ. ευρώ στους Βρετανούς και τους Ολλανδούς καταθέτες. Τέσσερις μέρες αργότερα, στις 20 Φεβρουαρίου 2011, ο δεξιός πρόεδρος Ολαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον προβάλλει και πάλι το βέτο του. Νέο δημοψήφισμα στις 9 Απριλίου 2011. Νέα νίκη του «Οχι» με 58%! Νέο χαστούκι στην απεχθή σοσιαλδημοκράτισσα πρωθυπουργό, η οποία έχει ήδη προλάβει να κάνει αίτηση ένταξης της Ισλανδίας στην ΕΕ, κινούμενη λυσσωδώς σε μετωπική αντιπαράθεση με τον λαό της χώρας της. Μοιραίο λάθος, καθώς αυτή τη στιγμή ούτε το... 25% (!) των Ισλανδών δεν είναι υπέρ της ένταξης στην ΕΕ. Οι δημοσκοπήσεις φέρνουν τους σοσιαλδημοκράτες να χάνουν τη μισή (!) δύναμή τους. Ακόμη χειρότερη μοίρα φαίνεται ότι περιμένει τους Ισλανδούς αριστερούς, οι οποίοι δημοσκοπικά χάνουν πάνω από τους μισούς ψηφοφόρους τους. Αντιθέτως, υποψήφιο για πρώτο κόμμα στις μεθαυριανές εκλογές εμφανίζεται ένας κεντροδεξιός πολιτικός σχηματισμός, το Προοδευτικό Κόμμα, το οποίο συχνότατα κυβερνούσε ως «τσόντα» της Δεξιάς. Συνήθως έβγαινε τελευταίο, τέταρτο, από τα κόμματα που κυριαρχούν στην Ισλανδία. Το 2009 όμως ανέλαβε αρχηγός του κόμματος αυτού ο Σίγκμουντουρ Γκουνλόιγκσον, 35 μόλις χρόνων, ο οποίος είχε το θάρρος να ταχθεί κατηγορηματικά εναντίον του να πληρώσουν οι Ισλανδοί πολίτες τους Βρετανούς και τους Ολλανδούς καταθέτες των ιδιωτικών ισλανδικών τραπεζών. Αυτό εκτόξευσε τη δημοτικότητά του. Τη νύχτα του Σαββάτου θα μάθουμε τις λεπτομέρειες των ανακατατάξεων. Το βέβαιο όμως είναι η κατακρήμνιση μιας ακόμη κεντροαριστερής κυβέρνησης, εξαιτίας της προθυμίας της να υποτάσσει στα συμφέροντα των ξένων την τύχη του δικού της λαού. Οπως έγινε και στην Ιταλία, ξεπηδούν από τους κόλπους της Κεντροδεξιάς πολιτικές δυνάμεις που έχουν το θάρρος της αντίστασης στους ξένους επικυριάρχους και τους οποίους τελικά επιβραβεύουν και οι λαοί με την ψήφο τους, ελλείψει καλύτερης επιλογής. Το ίδιο έγινε ήδη και με τον δεξιό Ισλανδό πρόεδρο Γκρίμσον. Ο καιροσκόπος αυτός πολιτικός είχε τεράστιες ευθύνες για την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ισλανδίας πριν από την κρίση του 2008. Επέδειξε όμως ταυτόχρονα απαράμιλλο πολιτικό θάρρος προβάλλοντας βέτο το 2010 και το 2011 και επιτρέποντας έτσι στον λαό να πει τα μεγάλα του «Οχι» στα δύο δημοψηφίσματα. Οι Ισλανδοί τον αντάμειψαν στις 30 Ιουνίου 2012, εκλέγοντάς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για... πέμπτη (!!!) συνεχή φορά. Πηγή "Έθνος" | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 02:10 AM PDT «Θάβει» το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, στενός συνεργάτης της Μέρκελ, ένας από τους οικονομικούς συμβούλους της γερμανικής κυβέρνησης. Ο Kai Konrad προέβλεψε ότι το ευρώ το πολύ να αντέξει άλλα πέντε χρόνια καθώς έχει «περιορισμένη πιθανότητα επιβίωσης». Ο Δρ Konrad, που πρόεδρος του επιστημονικού συμβουλίου που συμβουλεύει τον Β. Σόιμπλε τόνισε: «Η Ευρώπη είναι σημαντική για μένα. Το ευρώ όχι. Και θα έδινα στο ευρώ μικρή πιθανότητα επιβίωσης». Ερωτηθείς εάν πιστεύει ότι το ενιαίο νόμισμα θα διαρκέσει άλλα πέντε χρόνια, ο οικονομολόγος είπε: «Είναι δύσκολο να καθοριστεί συγκεκριμένο διάστημα, δεδομένου ότι εξαρτάται από τόσους πολλούς παράγοντες. Ωστόσο, τα πέντε χρόνια ακούγονται ρεαλιστικά». Υπενθυμίζεται ότι η επίσημη γερμανική θέση για το ευρώ είναι ότι πρέπει να γίνει κάθε προσπάθεια για να επιβιώσει. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 01:55 AM PDT Γράφει ο Σταύρος Χριστακόπουλος Η ψήφιση του «πολυνομοσχεδίου», με τα «προαπαιτούμενα» για την εκκρεμούσα δόση, είναι ένα ακόμη βήμα προσαρμογής της Ελλάδας στις απαιτήσεις των δανειστών της. Θα ακολουθήσουν πολλά, καθώς το τέλος του δρόμου βρίσκεται πολύ μακριά, όμως είναι πια φανερό ότι οι αντοχές των δρομέων εξαντλούνται. Πρώτος απ' όλους είναι εξαντλημένος ο ελληνικός λαός, ο οποίος, ύστερα από πρωτοφανείς κακουχίες, διαπιστώνει ότι οι ελπίδες του για φρένο στην πορεία προς την καταστροφή δεν δικαιώνεται. Καμιά από τις τρεις τελευταίες κυβερνήσεις δεν μπόρεσε να τραβήξει χειρόφρενο. Ακόμη χειρότερα, ούτε η Γερμανία δείχνει πρόθυμη να επιβραδύνει. Αντιθέτως είναι πιο ισχυρή από ποτέ και ακούει αφ' υψηλού τόσο τις οιμωγές του Νότου όσο και την κριτική του υπόλοιπου... πλανήτη. Εξαντληµένη και η νυν συγκυβέρνηση, η οποία, αφού εξάντλησε τις απειλές και τις υποσχέσεις, βλέπει τις εσωτερικές της αντιθέσεις να εντείνονται και να απειλούν τη σταθερότητα και τη σοβαρότητά της, ενώ η απειλή οικονομικής και θεσμικής κατάρρευσης παραμένει έντονη και χωρίς απάντηση. Εξαντληµένη μοιάζει και η «αντιμνημονιακή» αντιπολίτευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να διατρέξει μια εκ των πραγμάτων μεγάλη και κακοτράχαλη απόσταση σε λίγο χρόνο, ώστε να πείσει ότι είναι έτοιμος να αναλάβει τη διακυβέρνηση, ενώ τα μικρότερα κόμματα προσπαθούν να ανασυνταχθούν ή να επιβιώσουν. Μόνο η Χρυσή Αυγή εξακολουθεί - άγνωστο για πόσο - να αντλεί από την τυφλή απόγνωση που λιπαίνει τον νεοναζιστικό της «σπόρο». Οι ελπίδες για ανάπτυξη συμμαχιών με τις άλλες δοκιμαζόμενες χώρες του «Νότου» είναι ακόμη λιγοστές, καθώς πουθενά, παρότι θεριεύει η αμφισβήτηση της Γερμανίας, δεν διατυπώνονται εναλλακτικές προτάσεις ικανές να διαμορφώσουν προοπτική αντίστασης στην επέλαση των Μέρκελ και Σόιμπλε. Η ίδια η Ελλάδα αδυνατεί να βρει τον δραματικά αναγκαίο κοινό βηματισμό με τη σοκαρισμένη Κύπρο. Όλοι λοιπόν στρέφουν το βλέμμα εκτός συνόρων, αλλά κανείς δεν κοιτάζει στον... καθρέφτη. Όποιος θέλει να βρει διεξόδους, πρέπει να ψάξει στο εσωτερικό της χώρας, να επενδύσει στις δικές μας δυνατότητες, να ανασυντάξει τις παραγωγικές δυνάμεις και να ανορθώσει τη χαμένη εμπιστοσύνη προς το πολιτικό σύστημα. Όποιος το καταφέρει, θα κερδίσει σε βάθος χρόνου. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 01:45 AM PDT Τρία χρόνια μετά τη μαύρη επέτειο του Καστελόριζου, από το οποίο ξεκίνησε ουσιαστικά ο «Τιτανικός» το ταξίδι του, με καπετάνιο το ΔΝΤ και με κατεύθυνση τα «παγόβουνα» του Βορά, η κατάσταση της πατρίδας μας είναι οριακή – επίσης της Ευρωζώνης
Ακόμη και στην Οικονομία, ορισμένα θέματα είναι πολύ πιο απλά στην κατανόηση τους, από όσο πιστεύουμε - ενώ παρουσιάζονται σκόπιμα ως πολύπλοκα, με στόχο τη «χειραγώγηση των μαζών». Για παράδειγμα, η Ελλάδα ήταν η μοναδική χώρα της Ευρωζώνης, με πρόβλημα δημοσίου και όχι ιδιωτικού χρέους – οπότε η επίλυση του προϋπέθετε ορισμένες, σχετικά εύκολες διαδικασίες. Αρκεί να μείωνε το κράτος τις περιττές δαπάνες, αυξάνοντας τα έσοδα (όχι φυσικά τους φορολογικούς συντελεστές), εξασφαλίζοντας τον απαιτούμενο «χρόνο προσαρμογής», μέσω της επιμήκυνσης της αποπληρωμής των οφειλών του με βιώσιμα επιτόκια (ανάλυση μας), για να κατάφερνε να αντιμετωπίσει την κρίση χρέους. Η έγκριση αυτών των διευκολύνσεων δε από την Ευρωζώνη τότε, ήταν απολύτως εφικτή - αφού ούτε η νομισματική ένωση, ούτε το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα, ούτε ο δοκιμαζόμενος από την παγκόσμια κρίση πλανήτης, δεν ήταν σε θέση να αντέξουν ένα τόσο μεγάλο «πιστωτικό γεγονός», όσο μία στάση πληρωμών της Ελλάδας. Εν τούτοις, παρά το ότι η συγκεκριμένη λύση ήταν προφανώς γνωστή σε όλους, επιλέχθηκε η ακριβώς αντίθετη: η μείωση των εσόδων, σαν αποτέλεσμα της προκληθείσης «πρωτοφανούς» ύφεσης με τη θανατηφόρα συνταγή του ΔΝΤ, η υπερβολική αύξηση των φορολογικών συντελεστών, οι νέοι φόροι, καθώς επίσης η «κλιμάκωση» των δαπανών – λόγω ανεργίας, μη αντιμετώπισης της σπατάλης στο δημόσιο, καθυστερήσεων, μηδενικών διαρθρωτικών αλλαγών κλπ. Έτσι λοιπόν, τρία χρόνια μετά τη μαύρη επέτειο του Καστελόριζου, από το οποίο ξεκίνησε ουσιαστικά ο «Τιτανικός» το ταξίδι του, με καπετάνιο το ΔΝΤ και με κατεύθυνση τα απειλητικά, «υποχθόνια παγόβουνα» του Βορά, η κατάσταση της πατρίδας μας δεν είναι απλά η ίδια. Αντίθετα, η κατάσταση της Ελλάδας είναι κατά πολύ χειρότερη – αφού η τρικυμία εξελίχθηκε σε έναν πραγματικό Αρμαγεδδώνα, μετά από μία σειρά εσφαλμένων (ή «ενδοτικά σκόπιμων») επιλογών. Δυστυχώς, παρά τις θυσίες χιλιάδων θέσεων εργασίας, ενός μεγάλου αριθμού μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μισθών, εισοδημάτων, αξιών (ακίνητα, μετοχές), ασφαλιστικών ταμείων, τραπεζών κοκ. Η πλέον καταστροφική επιλογή ήταν ασφαλώς το PSI, με τη βοήθεια του οποίου κατέρρευσαν τα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς επίσης ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα – ενώ προβλέπεται σύντομα η αποκορύφωση της οικονομικής γενοκτονίας, για την οποία οι κυβερνήσεις μας (επομένως εμείς που τις εκλέγουμε), είναι πολύ περισσότερο υπεύθυνες από τη Τρόικα, από το ΔΝΤ, από τη Γερμανία ή από οποιονδήποτε άλλο εξωτερικό παράγοντα. Ευχόμαστε φυσικά να κάνουμε λάθος στις διαπιστώσεις και στις προβλέψεις μας – αφού ο σκοπός δεν είναι να επιβεβαιωθούμε, αλλά να μην αντιμετωπίσει η πατρίδα μας ακόμη περισσότερα δεινά. Επίσης, να μην είναι πολύ αργά για να αντιστραφεί η πορεία προς την απόλυτη καταστροφή – ειδικά επειδή το παγόβουνο είναι πλέον ορατό στον ορίζοντα, «δια γυμνού οφθαλμού». Ολοκληρώνοντας υπενθυμίζουμε την πάγια θέση μας, σύμφωνα με την οποία (α) δεν έπρεπε να εισέλθουμε στην Ευρωζώνη, (β) αφού πήραμε την απόφαση, είμαστε υποχρεωμένοι να εντείνουμε τις προσπάθειες «σύγκλισης» με τις άλλες χώρες (δυστυχώς κάναμε το ακριβώς αντίθετο), ενώ (γ) σήμερα είμαστε εγκλωβισμένοι - με την «μονομερή» έξοδο μας να μοιάζει με αυτοκτονία. Όσον αφορά την «προδοσία» της 23ης Απριλίου του 2010 (άρθρο μας), η τότε σωστή επιλογή μας, πάντοτε κατά την υποκειμενική μας άποψη, ήταν η αναστολή πληρωμών – φυσικά, σε καμία περίπτωση η υπαγωγή μας στο ΔΝΤ και η «υιοθέτηση» των εγκληματικών μνημονίων. Ελπίζουμε να γίνει έγκαιρα κατανοητό ότι, ένα πολυτελέστατο σπίτι, «δομημένο» με πανάκριβα υλικά, είναι σε δυσμενέστερη θέση από ένα πολύ φθηνότερο και φτωχικό, όταν είναι χτισμένο σε μία «κακή» γειτονιά – ενώ η αξία του είναι άμεσα συνδεδεμένη με την τοποθεσία του οικοπέδου. Για παράδειγμα, ένα υπέροχο μαρμάρινο «διατηρητέο» προς πώληση - το οποίο θαυμάσαμε πρόσφατα σε μία «σκοτεινή» περιοχή του κέντρου της Αθήνας, γεμάτη φτωχούς και καταπονημένους μετανάστες. Παρά την «εξευτελιστική» τιμή του, δεν υπάρχει ενδιαφερόμενος – αφού κανένας δεν θα μπορούσε να μείνει σε ένα τέτοιο σπίτι, στη συγκεκριμένη γειτονιά, γνωρίζοντας ότι δεν θα είχε τη δυνατότητα ποτέ να κοιμηθεί ή να νοιώσει απλά ασφαλής, περιτριγυρισμένος από πεινασμένους, από κλέφτες και από διαρρήκτες. Με άλλα λόγια, η αξία της πάμπλουτης, πολλαπλά προικισμένης Ελλάδας, εντός της Ευρωζώνης και της ΕΕ, είναι κατά πολύ μεγαλύτερη, από την αξία που θα είχε εκτός – ενώ οι κίνδυνοι είναι σε μεγάλο βαθμό μικρότεροι και λιγότερο απειλητικοί. Αυτό σημαίνει ότι τα οικόπεδα μας, τα σπίτια μας, οι θέσεις εργασίας μας, οι επιχειρήσεις μας κοκ. θα έχαναν ένα εξαιρετικά μεγάλο μέρος της σημερινής τους αξίας, εάν τελικά «μετακομίζαμε» εκτός Ευρωζώνης - επιλέγοντας «την πορεία στο άγνωστο, με βάρκα την ελπίδα και τις κενές υποσχέσεις». Στα πλαίσια αυτά, θεωρούμε ότι δεν είναι θετικό να ευχόμαστε ανεύθυνα διάφορα πράγματα, επειδή είναι πιθανόν να εκπληρωθούν οι ευχές μας. Για παράδειγμα, διαπιστώνοντας από τις δημοσκοπήσεις ότι οι Έλληνες, σε ποσοστό άνω του 40%, επιθυμούν πλέον την επιστροφή στη δραχμή, θα προτείναμε να είναι περισσότερο προσεκτικοί – επειδή η ευχή τους μπορεί να εκπληρωθεί. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί σύντομα, είτε με πρωτοβουλία των «δανειστών» μας, λόγω μη επίτευξης κανενός απολύτως στόχου, από αυτούς που έχουμε (καλώς ή κακώς) υπογράψει, είτε με την «ηρωική έξοδο» της Γερμανίας, είτε με την «κατάρρευση» της Ευρωζώνης. Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι η δημοσκόπηση, με βάση την οποία το 30% των Ελλήνων επιθυμεί την επιστροφή της δικτατορίας – μία «ευχή» που θα μπορούσε επίσης να εκπληρωθεί, σαν αποτέλεσμα της απορρύθμισης, της κατάρρευσης, της χρεοκοπίας και ενός (πάντοτε ενδεχόμενου) πραξικοπήματος (άρθρο μας), καταδικάζοντας μας ξανά σε ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε μία χώρα. "Τα κράτη της Ευρωζώνης πρέπει να έχουν την ελευθερία να χρεώνονται, όπως τα ίδια επιθυμούν – με την προϋπόθεση όμως ότι, θα αναλαμβάνουν μόνα τους τις ευθύνες για τα χρέη τους". Αυτή είναι η άποψη του διευθυντή του συμβουλίου οικονομικών εμπειρογνωμόνων της καγκελαρίου, ο οποίος συνεχίζει με τα εξής: "Αυτό που πρέπει να επιτύχουμε είναι η ανεξαρτητοποίηση των τραπεζών από τα κράτη – με την έννοια ότι, οι τράπεζες θα πρέπει να αποσυρθούν εντελώς από την αγορά ομολόγων του δημοσίου. Εάν από εκεί και μετά κάποιο κράτος χρεοκοπήσει, τότε θα καλούνται οι πιστωτές του να επωμισθούν τις ζημίες – χωρίς να ρισκάρουμε μία συστημική κρίση". Σε ερώτηση τώρα η οποία του τέθηκε, εάν με τα λόγια του αυτά συνηγορεί υπέρ της επιστροφής στα εθνικά κράτη, καθώς επίσης στα εθνικά νομίσματα, απάντησε με έναν ξεκάθαρο τρόπο. "Δεν δίνω πολλές ελπίδες στη μεσοπρόθεσμη επιβίωση του ευρώ. Είναι δύσκολο βέβαια να είναι κανείς ακριβής χρονικά, αλλά έχω την εντύπωση ότι μάλλον δεν θα υπάρχει, μετά από πέντε χρόνια". Συνάδελφος του τώρα, ο οποίος ερωτήθηκε εάν υπάρχει ένα σχέδιο βήτα, το οποίο να έχει προετοιμαστεί από την κυβέρνηση, ανέφερε τα εξής: "Στην πολιτική υπάρχει πάντοτε ένα «σχέδιο Β». Ακόμη και αν η καγκελάριος λοιπόν δεν το «διατυμπανίζει», ούτε φυσικά το αναφέρει στο κοινοβούλιο, υπάρχει σίγουρα – αφού, εάν δεν υπήρχε, θα ήταν μία πολύ κακή καγκελάριος. Αυτό που οφείλει πια να μας απασχολεί δεν είναι το ευρώ, αλλά η ενωμένη Ευρώπη". Με κριτήριο τα παραπάνω, τα οποία δυστυχώς επιβεβαιώνουν την ανάλυση μας («Το πρωσικό σχέδιο Β», είναι εμφανές ότι, οφείλουν να κριθούν μάλλον ως ανόητα εκείνα τα «κινήματα» υπέρ των εθνικών νομισμάτων - τα οποία δεν έχουν κατανοήσει πως έτσι υποσκάπτουν τη σταθερότητα του κοινού νομίσματος. Πολύ περισσότερο ότι, διευκολύνουν τα σχέδια της γερμανικής κυβέρνησης – η οποία, έχοντας πλέον πάρει τα πάντα από τη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη, επιθυμεί να επιστρέψει στο δικό της νόμισμα, στο μάρκο. Δυστυχώς, οι υποστηρικτές της «αναβίωσης» της δραχμής δεν αναρωτήθηκαν ποτέ εάν είναι δυνατόν να επιβιώσει μία εξαιρετικά υπερχρεωμένη χώρα, εισάγοντας ξαφνικά ένα εθνικό νόμισμα - αποκομμένη από τις αγορές χρηματοδότησης, χωρίς σοβαρά συναλλαγματικά αποθέματα, με ελλείμματα στον προϋπολογισμό της, με τεράστιο εξωτερικό χρέος (ιδιωτικό και δημόσιο), με αρνητικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, με ανεπαρκές πολιτικό προσωπικό, με έναν εξαιρετικά δυσλειτουργικό δημόσιο τομέα, καθώς επίσης με καταστραμμένη την παραγωγική της βάση. Επίσης δεν αναρωτήθηκαν εάν η ήπειρος μας είναι αυτή τη φορά πράγματι σε θέση να αντέξει μία ενωμένη Γερμανία, με το δικό της νόμισμα και με μία πανίσχυρη οικονομική μηχανή – η οποία θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να μας «ισοπεδώσει», όπως συνέβη δύο φορές στην πρόσφατη ιστορία μας. Όλα αυτά βέβαια δεν σημαίνουν ότι, εμείς έχουμε υποχρεωτικά δίκιο, ενώ οι υποστηρικτές του εθνικού νομίσματος άδικο. Απλά εκφράζουμε τη δική μας επιστημονική θέση - την οποία θεωρούμε μεν απόλυτα σωστή, χωρίς όμως να διεκδικούμε το αλάθητο. Περαιτέρω, το μεγάλο πρόβλημα της Ευρωζώνης, οι ασυμμετρίες, όχι μόνο δεν έπαψε να υπάρχει αλλά, αντίθετα, διογκώνεται – αφού η Γερμανία έχει αυξήσει σημαντικά την απόσταση της από όλες τις άλλες χώρες. Τα φορολογικά έσοδα της μεγεθύνθηκαν κατά 3,4% το πρώτο τρίμηνο του 2013, ενώ μόνο το Μάρτιο η αύξηση τους ξεπέρασε το 5,7% - συγκριτικά με τον αντίστοιχο μήνα του προηγουμένου έτους. Την ίδια στιγμή, οι τόκοι δανεισμού της Γερμανίας μειώθηκαν κατά 11 δις €, λόγω των χαμηλών επιτοκίων που πληρώνει – ενώ οι χρηματικές εισροές από τα κράτη της υπόλοιπης Ευρώπης μοιάζουν πλέον με πλημμύρα, η οποία κατακλύζει τις μεγάλες της επιχειρήσεις, αυξάνοντας την ανταγωνιστικότητα τους (χαμηλά επιτόκια δανεισμού, μεγαλύτερες επενδύσεις, άνετη χρηματοδότηση, φθηνότερο λειτουργικό κόστος κλπ.). Είναι ποτέ δυνατόν λοιπόν να την ανταγωνισθούν οι υπόλοιπες χώρες, ακόμη και αν έχουν τα δικά τους νομίσματα; Από την άλλη πλευρά, είναι δυνατόν να μείνει ενωμένη η Ευρωζώνη, να συνυπάρξουν δηλαδή χώρες με τόσο μεγάλες διαφορές στις οικονομίες τους; Συνεχίζοντας, παρά την πολιτική λιτότητας, τα χρέη στις χώρες της ΕΕ αυξήθηκαν, όπως φαίνεται από τον Πίνακα Ι που ακολουθεί – γεγονός που μάλλον τεκμηριώνει ότι η πολιτική, η οποία ακολουθείται, οδηγεί μονοδρομημένα στην κατάρρευση της Ευρωζώνης. ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Οικονομικά μεγέθη της Ευρωζώνης και της Ε.Ε., σε εκ. €
Πηγή: Eurostat Πίνακας: Β. Βιλιάρδος Παράλληλα, αυξήθηκαν οι φόροι, τα έσοδα γενικότερα, σε ένα «κρίσιμο» σημείο, κατά την άποψη μας - αφού, εάν συνεχίσουν να αυξάνονται, δεν είναι δυνατόν να γίνονται πλέον αποδεκτά από τους Ευρωπαίους Πολίτες. Η Ευρωζώνη τώρα κατάφερε να επιτύχει σημαντική αύξηση του πλεονάσματος στο εμπορικό της ισοζύγιο, στα 54 δις € στο τέλος του 2012 – γεγονός που όμως οφείλεται κυρίως στη Γερμανία (Πίνακας ΙΙ - χωρίς τη Γερμανία η Ευρωζώνη θα ήταν αρκετά ελλειμματική), με αποτέλεσμα να αυξάνεται ακόμη περισσότερο η απόσταση της από τις υπόλοιπες χώρες. ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ: Εξέλιξη του εμπορικού ισοζυγίου ορισμένων χωρών της Ευρωζώνης, σε δις €
Σημείωση: Αριθμοί κατά προσέγγιση, επειδή προέρχονται από διάγραμμα Πηγή: Eurostat Πίνακας: Β. Βιλιάρδος Με κριτήριο λοιπόν όλα τα παραπάνω, η Ευρωζώνη δύσκολα δεν θα διαλυθεί – είτε σταδιακά, με την διαίρεση της αρχικά σε δύο ζώνες, στη Βόρεια και στη Νότια, είτε με την έξοδο κάποιας μεγάλης χώρας, είτε με την επιστροφή όλων των κρατών από κοινού στα εθνικά τους νομίσματα (ανάλυση μας). Ουσιαστικά μοιάζει με μία «διελκυστίνδα», με ένα σχοινί δηλαδή, στη μέση του οποίου είναι δεμένο το ευρώ, με δύο διαφορετικές ομάδες στις άκρες του - οι οποίες το τραβούν και το τεντώνουν σε επικίνδυνο βαθμό, έως εκείνη τη στιγμή που νομοτελειακά θα «διαρρηχτεί». Υπάρχουν φυσικά ελπίδες αντιστροφής της τάσης, εάν κρίνουμε από τις συνεχείς απεργίες των εργαζομένων στη Γερμανία, με στόχο τις υψηλότερες αμοιβές. Μία αύξηση των εισοδημάτων στη χώρα αυτή θα μπορούσε να τονώσει την εσωτερική κατανάλωση με προϊόντα των χωρών του Νότου, ενώ θα λειτουργούσε σαν μία «εσωτερική ανατίμηση» του γερμανικού ευρώ – οπότε, αφενός μεν θα μείωνε την απόσταση της Γερμανίας από τις άλλες χώρες, αφετέρου θα τόνωνε τις εξαγωγές των υπολοίπων, λειτουργώντας θετικά στην καταπολέμηση της κρίσης χρέους εκ μέρους τους. Μία δεύτερη ελπίδα είναι η ΕΚΤ, η οποία ενδεχομένως θα υποχρεωθεί σε μία ελεγχόμενη πληθωριστική πολιτική (ανάλυση μας), πριν συμβεί κάτι στην Ισπανία ή στην Ιταλία – χώρες που είναι μάλλον αδύνατον να διασωθούν από το ESM. Μία τρίτη είναι ασφαλώς εκείνοι οι Γερμανοί πολίτες, οι οποίοι ήδη αντιδρούν στην πολιτική της καγκελαρίου – διαισθανόμενοι ότι οδηγούνται στην απομόνωση από την Ευρώπη και σε καταστάσεις, τις οποίες δεν επιθυμούν να βιώσουν ξανά. Όπως είναι γνωστό, η κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας δήλωσε στις αρχές Απριλίου ότι, θα προβεί σε μαζική αύξηση της ποσότητας χρήματος (τύπωμα), με στόχο την καταπολέμηση του αποπληθωρισμού, ο οποίος «μαστίζει» τη χώρα για πάρα πολλά έτη – στα πλαίσια του υπόγειου παγκοσμίου πολέμου (ανάλυση μας), καθώς επίσης των διελκυστίνδων του τρόμου (άρθρο). Οι συγκεκριμένες ενέργειες της όμως έχουν σημαντικά επακόλουθα, όσον αφορά την απόδοση των ομολόγων του δημοσίου της. Ειδικότερα, τόσο οι ιαπωνικές ασφαλιστικές εταιρείες, όσο και οι τράπεζες της χώρας, αγόραζαν στο παρελθόν μεγάλες ποσότητες ομολόγων – τα οποία πλέον δεν έχουν την απαιτούμενη κερδοφορία, με αποτέλεσμα να αναζητούν άλλες λύσεις. Στα πλαίσια αυτά, τα ομόλογα που εκδίδουν οι χώρες της Ευρώπης, οι οποίες ακολουθούν μία εντελώς διαφορετική πολιτική (με την ΕΚΤ να διατηρεί συγκριτικά χαμηλή την ποσότητα χρήματος, άρα και τον πληθωρισμό), έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον των Ιαπώνων – ειδικά τα ομόλογα της Γαλλίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, οι αποδόσεις των οποίων είναι αρκετά μεγάλες. Πρόσφατα λοιπόν (Δευτέρα), δύο μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες της Ιαπωνίας ανακοίνωσαν την αύξηση των αγορών ξένων ομολόγων - παράλληλα με τη μείωση ή με τη διατήρηση σε σταθερά επίπεδα των τοποθετήσεων τους στα ιαπωνικά. Πριν από αυτές, έχουν σημειωθεί σημαντικές τοποθετήσεις από άλλες ιαπωνικές εταιρείες, σε ευρωπαϊκά ομόλογα – γεγονός στο οποίο οφείλεται η μείωση των επιτοκίων των δεκαετών γαλλικών ομολόγων στο 1,71%, όπως επίσης των ισπανικών στο 4,5%. Ειδικά η Ισπανία θεωρούμε ότι θα είχε υποχρεωθεί, πριν από αρκετό καιρό (αρχές Οκτωβρίου), να καταφύγει στο μηχανισμό στήριξης της Ευρωζώνης, εάν δεν είχε βοηθηθεί τόσο από την Κίνα, όσο και από την Ιαπωνία, όσον αφορά την αγορά ομολόγων του δημοσίου της – αν και μάλλον δεν θα το αποφύγει τελικά, λόγω του τεράστιου τραπεζικού της προβλήματος (ανάλυση μας). ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ Με κριτήριο όλα τα παραπάνω, αν και είμαστε σταθερά υπέρ του ευρώ, για λόγους που έχουμε επανειλημμένα τεκμηριώσει, θεωρούμε ότι, η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να έχει έτοιμο ένα «σχέδιο Β» επιστροφής στη δραχμή - αφενός μεν για να διευκολύνει τις όποιες διαπραγματεύσεις της, αφετέρου επειδή κανένας δεν μπορεί πλέον να αποκλείσει την κατάρρευση της Ευρωζώνης. Ανεξάρτητα από το «σχέδιο Β», καθώς επίσης από τις διαπραγματεύσεις με τους «συνδίκους του διαβόλου», με τις Η.Π.Α. ή με τη Γερμανία, η Ελλάδα πρέπει να έχει επί πλέον ένα «σχέδιο Γ» - εάν δεν θέλει να είναι «έρμαιο» της τύχης και επομένως της δυστυχίας, όπως αναφέραμε στην αρχή του κειμένου μας. Ειδικότερα, η χώρα μας έχει ασφαλώς τη δυνατότητα να περιορίσει σημαντικά το δημόσιο χρέος της, με τις δικές της δυνάμεις, καθιστώντας το βιώσιμο - φυσικά λαμβάνοντας επώδυνες αποφάσεις, για τις οποίες η κυβέρνηση θα έπρεπε να εξασφαλίσει τη στήριξη όλων των πολιτών της, πείθοντας τους τεκμηριωμένα. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να επιβληθεί εκ μέρους του κράτους μία έκτακτη εισφορά - με την οποία θα συγκεντρωνόταν, σε διάστημα δέκα ετών, περί τα 100 δις € (10 δις € ετήσια), οπότε το δημόσιο χρέος θα περιοριζόταν σταδιακά στα 205 δις € ή στο περίπου 110% του ΑΕΠ (μεσοπρόθεσμα). Έναντι αυτής της εισφοράς, το δημόσιο θα παρείχε στους πολίτες του μετοχές μίας εταιρείας, στην οποία θα είχε μεταβιβάσει τα περιουσιακά του στοιχεία, τα οποία υπολογίζονται στα 300 δις € (εάν δεν υποχρεωθούμε να τα ξεπουλήσουμε σε εξευτελιστικές τιμές) - μία εταιρεία που θα είχε ενδεχομένως εισάγει ή που θα σκόπευε να εισάγει στο χρηματιστήριο. Με τον τρόπο αυτό, οι πολίτες θα συμμετείχαν ουσιαστικά τόσο στη διάσωση, όσο και στα περιουσιακά στοιχεία της χώρας τους - χωρίς να έχουν κανέναν ανάγκη, καθώς επίσης εκδιώκοντας κυριολεκτικά τόσο το ΔΝΤ, όσο και τη Γερμανία από την ελληνική επικράτεια. Η ελευθερία απαιτεί θυσίες άλλωστε και όχι μόνο «λόγια του αέρα» - κάτι που δυστυχώς συνηθίζεται στην πατρίδα μας. Παράλληλα, δεν θα υποχρεωνόταν πια η χώρα στις ιδιωτικοποιήσεις-εκποιήσεις-αφελληνισμό των κοινωφελών, των κερδοφόρων και των στρατηγικών της επιχειρήσεων - ενώ οι Έλληνες θα έλεγχαν την εκάστοτε δημόσια διοίκηση (άμεση δημοκρατία), αφού θα κατανοούσαν πλέον ότι, διαχειρίζεται δικά τους χρήματα και όχι κάποιου «άγνωστου κράτους». Για όσους εύλογα θεωρούν υπερβολικό το ποσόν των 100 δις €, τα οποία θα καλούμαστε να συνεισφέρουμε, θεωρούμε ότι, πιθανότατα δεν έχουν κατανοήσει το μέγεθος της ζημίας - την οποία έχουμε υποστεί τα τελευταία τρία χρόνια από τους εισβολείς. Ειδικότερα, μόνο από την πτώση των τιμών των ακινήτων κατά περίπου 30% έχουμε χάσει ήδη περί τα 450 δις € (το ποσόν θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο), από την πτώση των εισοδημάτων (ενοίκια, μισθοί κλπ.) ένα αρκετά σεβαστό ποσόν, από την κατάρρευση του χρηματιστηρίου πάνω από 200 δις €, η διάσωση των τραπεζών θα μας κοστίσει πάνω από 50 δις € κοκ. Απέναντι σε αυτά τα ποσά, τα 100 δις € είναι ουσιαστικά «αμελητέα» - ενώ θα μπορούσαμε ακόμη και να μηδενίσουμε το χρέος μας μακροπρόθεσμα (ανάλυση μας), εάν πράγματι το επιθυμούσαμε. Αρκεί να κατανοήσουμε ότι, εάν κινδύνευε να κατασχεθεί το σπίτι μας (αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα με την Ελλάδα), θα κάναμε ότι μπορούσαμε για να το σώσουμε - πόσο μάλλον όταν το απαιτούμενο ποσόν θα ήταν ένα «κλάσμα» της αξίας του. Αν και κατανοούμε φυσικά ότι, ποτέ δεν γίνεται συμπαθής κανείς, όταν προτείνει στους άλλους να συμμετέχουν με δικά τους χρήματα, τονίζοντας τις δικές τους ευθύνες, θεωρούμε ότι η πρώτη διαγραφή χρέους (PSI) μας κόστισε πάρα πολλά - η δεύτερη ακόμη περισσότερα. Όμως, η τρίτη και τελευταία, την οποία φαίνεται να ζητάμε ξανά και υπό την «χλωμή» προϋπόθεση ότι θα προλάβουμε, θα μας κοστίσει ολόκληρο το σπίτι μας - αφού τότε η πατρίδα μας θα μετατραπεί εξευτελιστικά σε ένα άβουλο προτεκτοράτο. Αυτή τη φορά δυστυχώς με δική μας ευθύνη - όχι με την ευθύνη κάποια κυβέρνησης, την οποία θα καταδικάζαμε ίσως στο ρόλο του «αποδιοπομπαίου τράγου». ΕΠΙΛΟΓΟΣ Οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι, εάν η Ελλάδα δεν ήταν κράτος-μέλος της Ευρωζώνης, όταν ξέσπασε η κρίση, με τα δεδομένα της οικονομίας της (κακοδιαχείριση, σπατάλες του δημοσίου κλπ.), θα είχε καταστραφεί εντελώς - πόσο μάλλον αφού οδηγήθηκε σκόπιμα στη χρεοκοπία, μετά τους εγκληματικούς χειρισμούς της τότε κυβέρνησης της. Ειδικότερα, καμία μικρή χώρα στον πλανήτη δεν μπορεί να επιβιώσει με χρέος πάνω από το 100% του ΑΕΠ της, εάν δεν ανήκει σε κάποια ζώνη - πόσο μάλλον με ταυτόχρονα δίδυμα ελλείμματα, με μεγάλο εξωτερικό χρέος, με τη δική μας προβληματική δημόσια διοίκηση, με τις «πεπαλαιωμένες» φορολογικές και επιχειρηματικές δομές, με το ανεπαρκέστατο «πολιτικό μας προσωπικό» κοκ. Στα πλαίσια αυτά, οφείλουμε να ασχοληθούμε πολύ σοβαρά με την αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων της οικονομίας μας, επεξεργαζόμενοι άμεσα ένα «σχέδιο Γ» - με τη βοήθεια του οποίου θα παραμέναμε στην Ευρωζώνη, διώχνοντας την Τρόικα και συνεισφέροντας στη μείωση του δημοσίου χρέους. Παράλληλα, πρέπει να έχουμε έτοιμο και ένα «σχέδιο Β εκτάκτου ανάγκης», όπως έχουν οι περισσότερες άλλες χώρες – το οποίο να προβλέπει την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, εάν και εφόσον οι συνθήκες μας υποχρεώσουν, μη επιτρέποντας μας καμία άλλη λύση. Ελπίζουμε και ευχόμαστε να έχουμε ακόμη χρόνο στη διάθεση μας, καθώς επίσης να ληφθούν έγκαιρα οι σωστές αποφάσεις - καταπολεμώντας τα βασικά ελαττώματα της «φυλής» μας, τα οποία είναι κυρίως η συμφεροντολογική ατομικότητα, η μηδενική συλλογικότητα και η αλαζονική μισαλλοδοξία. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 01:28 AM PDT
Ο κ.Αντώνης Μανιτάκης ανήκε, πολιτικά και ιδεολογικά, στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Ως Πανεπιστημιακός απολάμβανε γενικής για να μην πούμε καθολικής αναγνώρισης. Οι επιθέσεις που δεχόταν από την τρόικα για την επιμονή του να εξαντλήσει τα περιθώρια και να αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις προκειμένου να μην υπάρξουν απολύσεις, πλην αυτών που πρέπει να γίνουν για τους επίορκους δημοσίους υπαλλήλους, τον είχαν καταστήσει συμπαθή στα μάτια της κοινής γνώμης. Πολλοί προεξοφλούσαν ότι θα είχε ήδη αποπεμφθεί από την κυβέρνηση αν δεν έθετε βέτο ο κ.Κουβέλης. Ο κ.Μανιτάκης όμως φαίνεται να επιβεβαιώνει το απόφθεγμα του Γεωργίου Παπανδρέου για την «Κίρκη της εξουσίας». Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ο ίδιος, εισάγει μία ρύθμιση στο νομοσχέδιο που θα κατατεθεί και θα ψηφιστεί με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, η οποία καταργεί προσωρινές δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν εργαζόμενους που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα όπως και αποφάσεις που έχουν εκδοθεί με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και διατάσσουν την επανατοποθέτηση εργαζομένων στη θέση τους. Είναι σαφές ότι μπαίνουμε σε επικίνδυνα μονοπάτια. Παραβιάζεται το Σύνταγμα και καταργούνται αποφάσεις της Δικαιοσύνης που δεν είναι αρεστές στην τρόικα. Το χειρότερο από όλα είναι ότι η πρωτοβουλία για όλα αυτά ανήκει σε έναν Καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου, με την ιστορία του κ.Μανιτάκη. Για τον έτερο συνταγματολόγο και Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχουν αυταπάτες, ο κ.Βενιζέλος έχει τοποθετήσει στο ράφι το Σύνταγμα και η μοναδική του αγωνία είναι να μην του μείνει το ΠΑΣΟΚ στα χέρια και να εξασφαλίσει 7-8 υπουργεία για να τοποθετήσει δικούς του ανθρώπους, αποκτώντας μερίδιο στη νομή της εξουσίας. Ο κ.Λοβέρδος, συνταγματολόγος και αυτός, είναι άγνωστο τι θα πράξει ενώ η έκπληξη ίσως έρθει από τον κ.Παυλόπουλο, Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου, που φέρεται να αντιμετωπίζει το ζήτημα στην ορθή και απόλυτη θεσμική και συνταγματική του διάταξη. Γιατί όταν η Βουλή ψηφίζει νόμους που καταργούν δικαστικές αποφάσεις, κάτι δεν πάει καλά. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 06:37 PM PDT Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του Ευρωβαρόμετρου, τον Νοέμβριο του 2012, η απώλεια εμπιστοσύνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση χτυπάει κόκκινο. Στο παραπάνω διάγραμμα αποτυπώνονται οι διαθέσεις των πολιτών τόσο από τις πιστώτριες, όσο και από τις δανειζόμενες χώρες, εντός και εκτός της Ευρωζώνης, (π.χ. Πολωνία), σε δυο χαρακτηριστικές περιόδους, πριν από την κρίση (Μάιος 2007) και μετά (Νοέμβριος 2012). Από τις προηγούμενες χώρες, τα μεγαλύτερα ποσοστά σημειώνονται στην Ισπανία, και Ηνωμένο Βασίλειο. Για το δεύτερο δεν περιμέναμε και τίποτε διαφορετικό. Αλλά και στη Γερμανία, τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά, παρά το γεγονός ότι μια πρόσφατη (αν και σε μικρό δείγμα, μόλις 1000 ατόμων) δημοσκόπηση της Handelsblatt δείχνει τους Γερμανούς διχασμένους ως προς το ευρώ. Αντίθετα στο ευρωβαρόμετρο, ένα σημαντικό ποσοστό, 59%, εμφανίζεται με σοβαρούς ενδοιασμούς ως προς το συνολικό εγχείρημα. Μόνο η Μέρκελ, συνεχίζει να τα βλέπει όλα ακόμα καλά. Πηγή: Guardian | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 01:05 AM PDT Σε ιστορικό τέμενος έκρυβαν τα όπλα από το Κατάρ! Συντονισμένη επίθεση των Συριακών δυνάμεων τα ξημερώματα, επέφερε συντριπτική ήττα των εισβολέων αλλά αποκάλυψε και τον τρόπο δράσης τους όλο αυτό το διάστημα. Συγκεκριμένα, ως κύρια αποθήκη πυρομαχικών και όπλων χρησιμοποιούσαν τζαμί 1.000 ετών, το οποίο και κατελήφθη προκαλώντας πανικό στους εναπομείναντες ισλαμιστές της Αλ Κάιντα. Το μέτωπο αναπτύχθηκε στην πόλη Οτάιμπα, ανατολικά της Δαμασκού προκειμένου να αποκοπεί η γραμμή τροφοδοσίας που ξεκινούσε από το συγκεκριμένο τέμενος και προμήθευε τις διάφορες ομάδες που δρούσαν στην ύπαιθρο. Η μαζική υποχώρηση, έφερε τις δυνάμεις του Άσαντ προ των πυλών του τεμένους όπου μετά από σύντομη μάχη, οι περίπου 80 τζιχαντιστές που είχαν απομείνει δεν μπόρεσαν να διαφύγουν και όλος ο εξοπλισμός κατασχέθηκε από τις Συριακές αρχές. Οι εκπρόσωποι των τρομοκρατών μιλούν για συντριπτικό χτύπημα που θα τους εξοντώσει εάν δεν επέμβει η Δύση (!!) Η τιμή της σφαίρας τώρα θα ανέβει από 50 σε 1000 Συριακές λίρες (!!!) διευκρίνησε "μαχητής" μιλώντας στο Reuters. Δεν έλειψαν και οι καταγγελίες για χρήση χημικών όπλων από την πλευρά των Συριακών δυνάμεων, αλλά και της καταστροφής ενός "ιστορικού μνημείου" που οι ίδιοι το είχαν μετατρέψει σε μπαρουταποθήκη! "Τώρα όλοι οι θύλακες θα πέσουν ο ένας μετά τον άλλον" συμπλήρωσε ο εκπρόσωπος των τρομοκρατών, εάν οι "μαχητες" δεν λάβουν στήριξη. Η προέλευση των όπλων ήταν από "δωρεές" του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας αλλά και "ιδιωτών δωρητών". Σχόλιο ιστολογίου: Εμείς, από την πλευρά μας, ας κρατήσουμε την τακτική μετατροπής σε αποθήκες οπλισμού από τους ισλαμιστές... | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 12:54 AM PDT Κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό το βιβλίο του Κοσμά Καραΐσκου (εμβριθούς…τουρκολόγου της παρέας και υπεύθυνου – μεταξύ άλλων – του γνωστού ιστολογίου tourkikanea.gr, που παρέχει πλήρη ενημέρωση για όλα όσα γίνονται σήμερα όχι μόνο στη Θράκη αλλά και στην Τουρκία, μέσα από μεταφράσεις του τουρκικού και μειονοτικού τύπου). Το βιβλίο έχει τίτλο «Ο Σουλεϊμάν δεν "αγαπάει" μόνο…» και είναι στην ουσία μία παρουσίαση της θέσης της γυναίκας στη γειτονική Τουρκία, έτσι όπως αυτή αναδύεται από δεκάδες τουρκικά δημοσιεύματα της τελευταίας διετίας. Όπως διαβάζουμε και στον πρόσφατο «Αντιφωνητή», «η εἰκόνα πού σχηματίζεται εἶναι ἀποστομωτική για ὅσους προπαγανδίζουν τήν «ὁμοιότητα» Ἑλλήνων καί Τούρκων καί γιά ὅσους ἐσχάτως ἀνακάλυψαν την γοητεία τῆς (νεο)ὀθωμανίας, εἴτε μέσα ἀπό τά πρόστυχα τουρκοσήριαλ εἴτε ἀπό τουριστικές ἐντυπώσεις. Τά σχόλια τοῦ συγγραφέα εἶναι ἐλάχιστα, ἀφοῦ δέν χρειάζονται. Ὑπάρχει μιά εἰσαγωγή στό θέμα τῆς διαφυλικῆς βίας στήν τουρκική κοινωνία, μεταφέρεται καί ἡ γνώμη τῶν ὀργανώσεων ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, πού μαζί μέ τά συντριπτικά στατιστικά στοιχεῖα διαγράφουν τό μεγάλο τοπίο. Ὅσο γιά τό μικρό, τά γεγονότα μιλοῦν μόνα τους, ἀκόμα καί οἱ φωτογραφίες θά ἐπαρκοῦσαν σέ κάποιες περιπτώσεις. Ἐπίσης ὑπάρχει καί περαιτέρω τεκμηρίωση σέ πολλά δημοσιεύματα, μέ τήν παραπομπή στά σχετικά βίντεο πού εἶναι ἀναρτημένα στό Διαδίκτυο. Τό βιβλίο εἶναι μία μοναδική συμβολή στή γνώση τοῦ γείτονα καί ἀντιπάλου: μέσα ἀπό ἀνθρώπινες τραγωδίες – δέν λείπουν καί οἱ… κωμωδίες – προσφέρεται μιά ἀληθινή εἰκόνα τῆς τουρκικῆς κοινωνίας πού ὅλα τά ἡμεδαπά κατεστημένα ΜΜΕ πασχίζουν νά ἀποκρύψουν». Το βιβλίο είναι πραγματικά ευρείας κατανάλωσης, απευθύνεται σε όλους και διατίθεται στην τιμή των 11 ευρώ. Όσο για τους συνδρομητές του «Αντιφωνητή» μπορούν να το λάβουν αντικαταβολή σε προνομιακή τιμή (πληροφορίες στο τηλ. 6972 551680). Σπεύσατε! | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 12:45 AM PDT Στα υπουργεία Οικονομικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης παραπέμπει η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Επενδύσεων-ΕΣΠΑ για απαντήσεις αναφορικά με το κόστος της παρουσίας της Task Force στην Ελλάδα και το κόστος των σεμιναρίων από μέλη της. Το έγγραφο διαβιβάστηκε στη Βουλή έπειτα από ερώτηση του ανεξάρτητου βουλευτή Πάρι Μουτσινά, με την οποία ζητούσε να ενημερωθεί η Βουλή ποιος ελέγχει την Ομάδα Δράσης της Κομισιόν για την Ελλάδα, πόσο κοστίζει η παρουσία της και πώς αποτιμάται το έργο της. Ειδικότερα, ο βουλευτής ανέφερε ότι «στον τομέα της εκπαίδευσης έχει ορισθεί το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΚΔΔΑ) να χρησιμοποιείται ως τελικός δικαιούχος για να πληρώνονται τα μέλη της Task Force». Ο κ. Μουτσινάς επισήμαινε ταυτόχρονα ότι «μέσω του ινστιτούτου επιμόρφωσης (ΙΝΕΠ) το οποίο αποτελεί μονάδα του ΕΚΔΔΑ, βαφτίζονται ως επιμόρφωση-κατάρτιση, οι επισκέψεις των μελών της Task Force και η οργάνωση σεμιναρίων κατά τομέα πολιτικής. Η αμοιβή ανά εκπαιδευτή για κάθε ημέρα είναι 350 ευρώ καθαρά μόνο για σεμινάρια, συν τα εισιτήρια, συν τα έξοδα διαμονής, συν 92 ευρώ οδοιπορικά». Με έγγραφο του γενικού γραμματέα Δημοσίων Επενδύσεων-ΕΣΠΑ Γιώργου Γιαννούση, που διαβιβάστηκε στη Βουλή, επισημαίνεται ότι «η Ομάδα Δράσης για την Ελλάδα (Task Force for Greece) που άρχισε τις εργασίες της τον Σεπτέμβριο του 2011, έχει αποστολή να εντοπίζει και να συντονίζει την τεχνική βοήθεια που χρειάζεται η Ελλάδα για να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει στο πλαίσιο του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής. Επιδιώκει επίσης να επιταχύνει την απορρόφηση κονδυλίων της ΕΕ με σκοπό τη στήριξη της οικονομικής ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης». Ο κ. Γιαννούσης επικαλείται τη δήλωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του 2011, σύμφωνα με την οποία, «τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θα κινητοποιήσουν άμεσα όλους τους απαιτούμενους πόρους για την παροχή έκτακτης τεχνικής βοήθειας προς την Ελλάδα για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεών της». «Η Ομάδα Δράσης αναφέρεται στον πρόεδρο της Επιτροπής και τελεί υπό την πολιτική καθοδήγηση του αντιπροέδρου Όλι Ρεν», σημειώνει ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Επενδύσεων και θυμίζει ότι «ο επικεφαλής της Ομάδας Δράσης υποβάλλει τριμηνιαίες εκθέσεις επί της προόδου στις ελληνικές αρχές και στην Επιτροπή». Προσθέτει δε ότι «η Ομάδα Δράσης περιλαμβάνει 45 περίπου άτομα και βάση της έχει τις Βρυξέλλες και την Αθήνα». Πηγή: Finance.in.gr | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 12:40 AM PDT Η Βόρεια Κορέα συλλέγει αντιαρματικές κατασκευές από δοκούς ογκόλιθους και τσιμέντο στην περιοχή που συνορεύει με τη Νότια Κορέα. Σήμερα το πρωΐ το κινεζικό τηλεοπτικό κανάλι Beijing TV έδειξε πως οι στρατιωτικοί της Βόρειας Κορέας κατασκευάζουν τεράστιες κολώνες από μπετόν στην παραμεθόρια περιοχή. Κατά τη γνώμη του καναλιού, τα οδοφράγματα θα συγκρατούν τα άρματα μάχης και άλλο στρατιωτικό τεχνικό εξοπλισμό της Νότιας Κορέας σε περίπτωση έναρξης πολεμικών επιχειρήσεων. Το κινεζικό τηλεοπτικό κανάλι παρατήρησε ότι η κατασκευή των αντιαρματικών οδοφραγμάτων δεν είναι συνηθισμένο έργο για τους Βορειοκορεάτες και ότι η ηγεσία της Βόρειας Κορέας προφανώς ετοιμάζεται για πόλεμο. Πηγή: Η Φωνή της Ρωσίας | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posted: 25 Apr 2013 12:30 AM PDT Αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, κληθείς να σχολιάσει σημερινό δημοσίευμα της κυπριακής εφημερίδας "Πολίτης", που φέρει τις ΗΠΑ να ζητούν από την Κύπρο να μη δώσει επιπλέον άδειες εκμετάλλευσης στα τεμάχια της ΑΟΖ της, επαναβεβαίωσε τη γνωστή αμερικανική θέση, ότι «υποστηρίζουν το δικαίωμα της Κύπρου για ενεργειακές έρευνες σε περιοχές μακριά των ακτών της», μεταδίδει το protothema.gr. Ωστόσο, απέφυγε να εισέλθει στην ουσία του σημερινού δημοσιεύματος της εφημερίδας «Πολίτης». «Οι ΗΠΑ» συνέχισε, «συνεχίζουν να υποστηρίζουν ένθερμα την υπό κυπριακή ηγεσία διαπραγματευτική διαδικασία, που διεξάγεται υπό τις καλές υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών, για επανένωση της νήσου σε μία διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι οι πηγές της νήσου σε πετρέλαιο και αέριο, όπως κι όλες οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της, θα μπορούσαν να μοιραστούν ακριβοδίκαια μεταξύ και των δύο κοινοτήτων, στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης». Ο αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επισήμανε ότι οι ΗΠΑ «δεν πιστεύουν πως χρειάζεται η ανάπτυξη των υπεράκτιων ενεργειακών πόρων να παρεμποδίζει τις συνομιλίες για επανένωση. Πέραν τούτων, δεν θα σχολιάσουμε ιδιωτικές διπλωματικές συνομιλίες» κατέληξε. Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, ορίστηκε συνάντηση στην Ουάσινγκτον μεταξύ του Κύπριου υπουργού Εξωτερικών Ιωάννη Κασουλίδη και του Αμερικανού ομολόγου του, Τζον Κέρι, για το πρωί της 10ης Μαΐου. Παράλληλα, υπάρχει πιθανότητα ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών να συναντηθεί και με τον αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν, όπως και με σημαντικά μέλη του Κογκρέσου. Πηγή: Κεφάλαιο |
You are subscribed to email updates from Ας Μιλήσουμε Επιτέλους To stop receiving these emails, you may unsubscribe now. | Email delivery powered by Google |
Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.