- Tαμπού: το πελατειακό κράτος
- Βοσνία: Εξτρεμιστική ισλαμιστική παρουσία
- Ισχυρές εκρήξεις (συνδυασμένες) στην Βοστώνη
- Σταθεροποίηση στην... εξαθλίωση
- Κοινωνία νεκρών – ζωντανών
- Η Ελλάς του 2013
- Η Δανία σε αντίστροφη μέτρηση
- Η Ιστορία σαν μούντζα
- Άγιο Όρος: Κινείται ακατάπαυστα κανδήλα στη σκήτη Αγίας Άννης
- Η δραχμή, το ευρώ και το… κανόνι!
- Σαμαράς: Θα πάρουμε τη δόση μας
- Στα βήματα του Γκαίμπελς ο Σόιμπλε που ετοιμάζει νέα "βόμβα" κατά της Ελλάδας
- Τραπεζικά τέρατα «Φρανκενστάιν» απειλούν την ΕΕ
- Βάφτισαν την δωροδοκία "έκφραση ευγνωμοσύνης"!!!
- Στο ελληνικό Σύνταγμα οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό αλλά δεν ασκούνται από το λαό!
- Ποιοι κηρύττουν στα τεμένη
- Στάινμπρουκ: Δεν αποκλείεται μια νέα Κύπρος
- Πως η Ελλάδα θα επανακάμψει στην Ανατολική Μεσόγειο
- Κάποτε στην αποικία…
- Αφοπλίστε την τηλεόραση
- Θα αρπάξουν την ακίνητη περιουσία των Ελλήνων με τα ναζιστικά "επιχειρήματα" κατά των Εβραίων! #netakias
- Πρωθυπουργός με το ζόρι και... προφήτης
- Ποιος έκλεψε τα αποθεματικά των ταμείων;
- Όταν οι πολίτες χαλαρώνουν…
- Θα αρπάξουν την ακίνητη περιουσία των Ελλήνων με τα ναζιστικά "επιχειρήματα" κατά των Εβραίων!
Posted: 15 Apr 2013 08:50 PM PDT Του Χρήστου Γιανναρά Τρία χρόνια τώρα ονομάζουμε «άσκηση πολιτικής» το να τρέχει πανικόβλητη η κυβέρνηση πίσω από μια «δόση» δανείου. Nα προλάβει την πειθάρχηση σε δεσμεύσεις εκβιαστικές, πειθάρχηση που βυθίζει τη χώρα σε απύθμενη ύφεση, μόνο για να εξασφαλίσει η κυβέρνηση τη «δόση» της και παραμονή στην εξουσία. Mόλις μία δόση επιτέλους εγκριθεί, παρεμβάλλεται intermezzo θριαμβολογίας και κομπασμών για τις επιδόσεις (σε ενδοτισμό) που πέτυχαν οι κυβερνώντες. Kαι μετά ξεκινάει καινούργιο αγωνιώδες κυνηγητό για την εξασφάλιση της επόμενης «δόσης». H ανυπαρξία πολιτικής έχει καταδικάσει τη χώρα να μην μπορεί να ζήσει παρά μόνο με δανεικά: Aπό δόση σε δόση, τυφλά, μοιρολατρικά, κυριολεκτικά σαν ναρκομανείς, βυθιζόμαστε στην αυτοκαταστροφή, σε συνεχώς επιτεινόμενο αυτεξευτελισμό, σε αργόσυρτη βασαναστική αυτοχειρία. Διότι, δόση ακούμε και δόση δεν βλέπουμε: δεν πιστοποιούμε ούτε πληροφορούμαστε πού πηγαίνουν τα χρήματα που «εκταμιεύονται». Στην αγορά δεν εισρέει τίποτα – τα λουκέτα στις επιχειρήσεις πληθύνονται με ακατάσχετη αύξηση, καταιγιστική. Στα κρατικά ταμεία δεν φτάνει ούτε δεκάρα – οι περικοπές, τουλάχιστον οι αθόρυβες (των συντάξεων) συνεχίζονται και μάλιστα «αναδρομικώς»!! Στις Tράπεζες, ούτε ίχνος «ανακεφαλαιοποίησης», γι' αυτό και ούτε σταγόνα χορήγησης δανείων. Oλες οι τρομακτικές θυσίες που σαδιστικά, απάνθρωπα επιβάλλονται στους πολίτες ως προϋπόθεση κάθε καινούργιας «δόσης», δεν έχουν το παραμικρό ανταπόδομα μετριασμού της συμφοράς, την παραμικρή ορατή ή διαφαινόμενη ελπίδα. Θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι διαφορετικά; Oποιος το ρωτάει αυτό μας λογαριάζει όλους τους πολίτες τυφλούς και ανεγκέφαλους. Δεν βλέπουμε, δεν καταλαβαίνουμε ότι το κομματικό κράτος (τρικομματικό σήμερα) είναι άθικτο, ότι οι αυτουργοί των εγκλημάτων που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία και στην ειλωτεία των «δόσεων» είναι αυτοί που διαχειρίζονται και τη «σωτηρία» μας; Πόσοι υπουργεύουν στην κυβέρνηση του κ. Σαμαρά με μοναδικό προσόν την υποστήριξη που του πρόσφεραν για να αρχηγεύσει στο κόμμα του; Ποιοι είναι διοικητές δημόσιων οργανισμών, ποιοι νέμονται το κάθε γλυφιτζούρι εξουσίας σαν αμοιβή για τον λακεδισμό τους, την καιροσκοπική αφοσίωσή τους σε κάποιον από τους αρχηγούς της τρικομματικής τάχα και κυβέρνησης; Γιατί ο θλιβερός κ. Mανιτάκης τέτοια ανένδοτη άρνηση να απολύσει τους επίορκους δημόσιους υπαλλήλους; Kοντεύουν τα δύο εκατομμύρια (στα πέντε του παραγωγικού πληθυσμού) όσοι ζουν το φρικτότερο μαρτύριο ανελπιστίας: την ανεργία, όμως ο κ. Mανιτάκης μάχεται με νύχια και με δόντια να διασώσει το ταμπού του «πελατειακού» κράτους, τη δημοσιοϋπαλληλία ως κομματική πελατεία. Για την τρικομματική κυβέρνηση οι απολύσεις είναι η «κόκκινη γραμμή»: Aν θιγεί ο πελατειακός χαρακτήρας του δημόσιου τομέα, καταρρέει το «σύστημα», τα σημερινά κόμματα δεν μπορούν πια να λειτουργήσουν, δεν ξέρουν να λειτουργήσουν διαφορετικά. Θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι διαφορετικά; Nαι, θα μπορούσαν, είναι ολοφάνερο. Tο βασικό που ζητάνε οι δανειστές μας, το ίδιο απαιτούν και τα πραγματικά δεδομένα της ελλαδικής οικονομίας: να περιοριστεί δραστικά το πολυσπάταλο κράτος. Kαι η πραγματικότητα της εξωφρενικής κρατικής σπατάλης δεν μετριέται αόριστα (με αριθμητικά-ποσοτικά μεγέθη υπερπληθώρας υπαλλήλων), μετριέται με την ολοφάνερα ελάχιστη προσφορά υπηρεσιών, την κάκιστη ποιότητα των υπηρεσιών – το κράτος που υπολειτουργεί. Tο πρόβλημα δεν είναι οι τυχόν «υπεράριθμοι» στις κρατικές υπηρεσίες, είναι οι περιττοί: δηλαδή οι ανίκανοι, οι ασυνείδητοι, οι φυγόπονοι. H συντριπτική πλειονότητα των «λειτουργών» του κράτους, διορισμένων με ισόβια εξασφάλιση, δεν επιλέχτηκαν με κρίση - σύγκριση, δεν προτιμήθηκαν με έλεγχο - αξιολόγηση - δοκιμασία των προσόντων και ικανοτήτων τους. Διορίστηκαν, άκριτα και αυθαίρετα, με κομματικό αλισβερίσι, πουλώντας τις ψήφους της οικογένειας στους μαστροπούς - εκπορνευτές της πατρίδας. Παράσιτα, τα τρέφει ισόβια ο μόχθος του φορολογούμενου πολίτη σαν ανταμοιβή για την αντικοινωνική τους δολιότητα, τον πρωτογονισμό της ιδιοτέλειάς τους. Δεν φταίνε οι ίδιοι, έπαιξαν με τους όρους του παιχνιδιού που είχαν θεσμοθετήσει τα συνδικάτα του εγκλήματος, τα κόμματα. Ποιο είναι το κυρίως αίτιο που φτάσαμε να είμαστε σήμερα ανέλπιδα βυθισμένοι στην καταστροφή, στην απόγνωση; Kατά πάγκοινη αναγνώριση: ο υπερδανεισμός της χώρας, ιλιγγιώδης, εξωφρενικός. Kαι γιατί δανειζόταν η Eλλάδα; Mήπως για να αποκτήσει υποδομές ανάπτυξης, να ενισχύσει παραγωγικές πρωτοβουλίες; Δανειζόταν αποκλειστικά και μόνο για να υπερτρέφουν τα κόμματα το πελατειακό κράτος, να συντηρούν τον παραλογισμό και τη φαυλότητα της ψηφοθηρικής ασυδοσίας τους. Tρία χρόνια τώρα, ούτε που διανοείται κανείς να θίξει τις προκλητικές αμοιβές και προνομίες των υπαλλήλων της Bουλής – τη σκανδαλωδέστερη από τις συνομοταξίες των κομματανθρώπων, κάθε κουζίνας. Aδύνατο να διαλυθούν, παρά τις εξαγγελίες, οι χίλιες πεντακόσιες (και πάνω) εταιρείες του Δημοσίου με τους χρυσαμειβόμενους προέδρους και διευθύνοντες συμβούλους. Aδύνατο να ελεγχθούν οι υπέρογκες υπερβάσεις κοστολόγησης των δημόσιων έργων και των κρατικών προμηθειών, τα σκάνδαλα στον επαγγελματικό αθλητισμό, οι οφειλές καναλιών και εφημερίδων – όλα τα πλοκάμια διαπλοκής των κομμάτων με την οικονομική αυθαιρεσία και ανομία προστατεύονται, τρία χρόνια τώρα, επομένως γιατί να αποτελέσουν εξαίρεση οι ατομικές περιπτώσεις της επίορκης δημοσιοϋπαλληλίας; Eχει επανειλημμένα και τεκμηριωμένα καταδειχθεί ότι τα «Mνημόνια» θα είχαν αποφευχθεί, αν υπήρχε τίμια και συνεπής πολιτική βούληση για την κατάλυση του πελατειακού κράτους, την αποκατάσταση αξιοκρατίας, ελέγχου της ποιότητας σε κάθε πτυχή του κρατικού μηχανισμού. Aλλά κάτι τέτοιο θα σήμαινε να δεχθούν τα κόμματα την αυτοκατάργησή τους, την άρνηση του μοναδικού τρόπου με τον οποίο ξέρουν να λειτουργούν. Kαι είναι τραγικά αφελές να ελπίζουμε ότι, με τους εκβιαστικούς πειθαναγκασμούς που επιβάλλει η «τρόικα» των δανειστών, θα υποχρεωθεί η ασύδοτη διαφθορά του πολιτικού συστήματος να παραγάγει υγεία, ανάκαμψη, ρεαλισμό ελπίδων. Δυστυχώς οι αντιδράσεις ΣYPIZA, Kαμμένου, «Xρυσής Aυγής» εμφανίζουν μόνο κάποια ρητορική ευστοχία καταγγελτική της διαφθοράς και ανικανότητας του πολιτικού συστήματος. Eντυπωσιάζουν τους πολύ αφελείς ή τους πολύ οργισμένους, αλλά είναι τυπικά γεννήματα του ίδιου συστήματος, της λογικής του, των μεθόδων του. Σε πολύ ανεπεξέργαστη, εντελώς παιδαριώδη, ανεπαρκούς σοβαρότητας εκδοχή. Aν επιβιώνει κάποια άλλη ποιότητα στην ελληνική κοινωνία, δεν έχει ακόμα υποχρεωθεί, από την πίεση των πραγμάτων, να φανερωθεί. |
Posted: 15 Apr 2013 04:57 PM PDT Του Ιωάννη Μιχαλέτου Τη δεκαετία του '90 λόγω του εμφυλίου πολέμου, η εσωτερική κατάσταση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης βρισκόταν στην πρώτη γραμμή της ενημέρωσης, γεγονός που άλλαξε άρδην μετά τη λήξη του εχθροπραξιών εάν και το τεχνητό αυτό κράτος διαθέτει στους κόλπους του πολυάριθμες εξτρεμιστικές ομάδες και πλείστες όσες εξελίξεις λαμβάνουν χώρα στις μέρες μας. Τουρκικές διαπλοκές στην Ισλαμική Βοσνία Ο Al Hussein Imad, γνωστός και ως Abu Hamza δήλωσε σε τοπικά μέσα ενημέρωσης τον Ιούλιο του 2007, ότι η έλευση του στη Βοσνία το 1995 αλλά και το Κόσοβο έγινε ύστερα από Αμερικανική παρότρυνση. Ο ίδιος υπήρξε επιτελικός διαχειριστής κεφαλαίων για Βαλκάνιους ισλαμιστές και προχώρησε σε στρατολογήσεις πολεμιστών από τις τοπικές κοινότητες. Μάλιστα ομολόγησε ότι υπήρχε συνεργασία της Τουρκικής ΜΙΤ με τους Αμερικανούς με την πρώτη να αναλαμβάνει το ρόλο του συντονιστή των ακραίων ομάδων εκείνη την περίοδο… Συγκεκριμένα ανέφερε το όνομα Muvekir, ο οποίος υπήρξε πολιτιστικός ακόλουθος της Τουρκίας στο Σεράγεβο και οποίος είχε αναλάβει τις προετοιμασίες. Το 1995 σε εστιατόριο στην πόλη της Ζένιτσα η οποία είναι ακόμα προπύργιο ισλαμιστών, πρότεινε στον Abu Hamza να μεταφέρει την ταξιαρχία El-Mujaheed, δύναμης 3.000 ανδρών, από τη Βοσνία στο Κόσοβο γιατί πρόκειται να ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ Σέρβων και Αλβανών. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι αρνήθηκε με συνέπεια να καταδιωχθεί με ποικίλους τρόπους και να κινδυνέψει η ζωή του. Αυτή την περίοδο ο ίδιος βρίσκεται στη Δαμασκό της Συρίας μετά από αίτηση των αρχών για την έκδοση του, λόγω συμμετοχής σε τρομοκρατικές ενέργειες. Ο ίδιος ζούσε στην πρώην Γιουγκοσλαβία από το 1984 και υπήρξε κομβικό πρόσωπο στην οργάνωση εισδοχής των πρώτων «πολεμιστών του Ισλάμ» στο Σεράγεβο. Καλά πληροφορημένες πηγές τονίζουν ότι ο ίδιος «γνωρίζει πολλά» και στη Συρία επικρατεί ανησυχία για τη διαφύλαξη της ακεραιότητας του. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ταξιαρχία των ισλαμιστών στη Βοσνία διέπραξε εγκλήματα πολέμου κατά συρροή, ενώ δύο από τους 19 αεροπειρατές της 11/9 είχαν υπηρετήσει στις τάξεις της… Κροατική εφημερίδα το Σεπτέμβριο του 2008, αποκάλυψε ότι τελικά η ταξιαρχία μετακινήθηκε μερικώς στο Κόσοβο και συμμετείχε ο Abu Hamza, μάλιστα συνενώνοντας τους συμμαχητές του με την Αλβανική ομάδα Bekir Sidik η οποία έδρευε στην Κοσοβάρικη πόλη Donji Prekaz. Στο Κόσοβο στις αρχές του 1998 Hamza συνάντησε τον Abdulah Duhajman, στέλεχος της Αλ Κάιντα στα Βαλκάνια ο οποίος δρούσε υπό τις εντολές της ηγεσίας του στο Αφγανιστάν. Ο διοικητής της Αλβανικής μονάδας ονομαζόταν Ekrem Avdija και εκπαιδεύτηκε από τους προαναφερθέντες ενώ ο ίδιος πλέον ζει στην Πρίστινα και παίζει πολιτικό ρόλο στηρίζοντας τη νυν ηγεσία του Θάτσι. Οι Αλβανοί μαχητές της μονάδας προέρχονταν από την περιοχή Ντρένιτσα, όπου και εδρεύει ο πυρήνας υποστήριξης του Θάτσι. Στις τάξεις του υπηρέτησαν και 13 βετεράνοι της Βοσνίας Μουτζαχεντίν, ενώ η κύρια πηγή εισοδήματος τους είναι πλέον τα δημόσια ταμεία του Κοσσυφοπεδίου όπως και τα ποσοστά από τη διακίνηση Τουρκικής ηρωίνης προς την Ευρώπη. Επίσης είναι ενδιαφέρον να καταδειχθεί η χρηματοοικονομική σχέση μεταξύ Τούρκων και Ισλαμιστών διαμέσου Βοσνίας. Η Βοσνιακή τράπεζα Vakufska Banka λειτουργεί ως επίσημος ανταποκριτής συναλλαγών για την Τουρκική τράπεζα Al Baraka και έχει σχετιστεί με υπόθεση διεθνούς τρομοκρατίας. Αναλυτικότερα, ο οικονομικός υπεύθυνος της Αλ Κάιντα στην Ισπανία, Μοχάμεντ Γκαλέμπ Καλαγιέ Ζουαγντι και χρηματοδότης της περιβόητης «Ομάδος του Αμβούργου» που οργάνωσε εν πολλοίς την 11/9, μετέφερε 97.000 δολάρια μέσω Al Baraka τον Ιούλιο του 2000. Τα χρήματα τα διαχειρίσθηκε ο «Κούριερ» της οργάνωσης Μοχάμεντ Μπάιαχα γνωστός και ως Αμπού Καλέντ. Παρόλο που ήταν γνωστός στην Ιντερπόλ αυτό δεν τον εμπόδισε να πραγματοποιήσει συναλλαγές με τη Τουρκική τράπεζα ενώ ρόλο έπαιξε και η Βοσνιακή τράπεζα σε μεταφορές μικρότερων ποσών. Ακόμα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Ισπανικής αστυνομίας η Τουρκική τράπεζα και το Βοσνιακό τμήμα είχε σημαντικό ρόλο στη χρηματοδότηση και εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Αλ Κάιντα με τις διευκολύνσεις που παραχώρησε για μεταφορές χρημάτων. Από ότι διαφαίνεται, η Ισλαμικό-Τουρκό-Αλβανική εμπλοκή στα μέσα της δεκαετίας του '90, αρχίζει να αποκαλύπτεται και αναμένονται εξελίξεις, από τη Συρία αυτή τη φορά.. Ισλαμοποίηση μέσω δωροδοκίας Οι Γουαχαμπιστές στη Βοσνία, δίνουν περίπου 400 Μάρκα Βοσνίας το μήνα σε κάθε ενήλικο άνδρα που προσηλυτίζουν και 1.000 Μάρκα σε γυναίκες που δέχονται να φορούν το Χιτζάμπ. Τα κεφάλαια που διαχέονται στη τοπική κοινωνία τα διαχειρίζεται Μεσανατολίτες πρώην Μουτζαχεντίν που έχουν πλέον εγκατασταθεί στη χώρα και δρουν υπό τις εντολές οργανώσεων στη Σαουδική Αραβία και τα κράτη του Κόλπου. Στο προάστιο Kopisanj του Σεράγεβο, οι Γουαχαμπιστές έχουν επιτύχει μια πλήρη μεταστροφή της τοπικής κοινότητας στις ιδέες τους, κάτι που περιλαμβάνει και το σχηματισμό «Θρησκευτικής αστυνομίας» που ελέγχει τη συμπεριφορά των κατοίκων. Μάλιστα απαγορεύουν ακόμα και τη κυκλοφορία νεαρών ζευγαριών από άλλες συνοικίες της πόλης ενώ επεκτείνονται ταχύτατα. Ήδη στις παρακάτω περιοχές της Βοσνίας εντοπίζεται μεγάλη επιρροή της Σαουδαραβικής αυτής ομάδας: Serici, Zeljezno, Polje Pojska, Mehurici, Bocinja, Travnik, Gornja Maoca, Grmusa, Velika Kladusa, Debeljak. Στα παραπάνω χωρία και κωμοπόλεις ζουν χιλιάδες άτομα ενώ τοπικές πηγές μιλούν για την ύπαρξη ενός Ιορδανού υπηκόου γνωστού μόνο με το όνομα Μοχάμεντ που αναλαμβάνει την οργάνωση προσηλυτισμού νέων μελών. Η προσπάθεια προσέλκυσης νέων πιστών σε μεγάλο βαθμό επιτυγχάνεται μέσω "φιλανθρωπικών" σωματείων. Η οργάνωση ανθρωπιστικής βοήθειας στη Βοσνία, Vezir αποτελεί το παράρτημα της οργάνωσης Al Haramain Islamic Foundation στη Βοσνία. Εάν και αυτή η οργάνωση επισήμως έχει απαγορευτεί στη Βοσνία λόγω "Επικίνδυνης" δράσεις, τοπικές μαρτυρίες λέγουν για την εξακολούθηση της λειτουργίας τους με άλλα ονόματα και με κεκαλυμμένη παρουσία. Περαιτέρω από το Βοσνιακό τμήμα της ΜΚΟ Taibah International το ιδρυτικό της μέλος ο Τυνήσιος Ayadi Chafiq Bin Muhammad ήδη επικηρύχθηκε από τις 12/10/2001 ως άμεσος εμπλεκόμενος για την 11η Σεπτεμβρίου. Η περίπτωση του είναι ενδιαφέρουσα αφού ο ίδιος είναι βετεράνος του πολέμου της Βοσνίας τη δεκαετία του '90 και επιπλέον διατηρούσε σχέσεις με εξτρεμιστικές ομάδες του Πακιστάν όλα αυτά τα έτη. Το 1996 είχε μεταφέρει 500.000 Δολάρια για την ενίσχυση των Μουτζαχεντίν της Βοσνίας και κατείχε μάλιστα και Βοσνιακή υπηκοότητα που του είχε δοθεί από τη κυβέρνηση του Ιζετμπέκοβιτς. Ένα ακόμα σωματείο είναι η World Islamic League (Rabita) που ελέγχετε από την Σαουδική Αραβία έχει προχωρήσει τα τελευταία έτη σε αρκετά προγράμματα εξάπλωσης προγραμμάτων που απευθύνονται στο τοπικό πληθυσμό και διαπνέονται από το υπέρ-συντηρητικό Γουαχαμπιτικό πνεύμα. Τον Ιανουάριο του 2006 χρηματοδότησε με 150.000 Δολάρια Ισλαμικά εκπαιδευτικά προγράμματα για νέους με κεφάλαια που ήρθαν από τη Μέκκα μέσω Μονάχου και κατέληξαν στη πόλη του Νόβι Παζάρ και το τοπικό υποκατάστημα της Societe Generale. Η οργάνωση είναι στην προσοχή των διεθνών αρχών λόγω της διάδοσης μέσω θρησκευτικών σεμιναρίων ακραίων μορφών του Ισλάμ και μίσους προς οτιδήποτε μη Ισλαμικό. Τα τελευταία έτη μόνο στη Βοσνία οι Σαουδάραβες έχουν διαθέσει 500 εκ, δολάρια για "Θρησκευτικούς σκοπούς" χτίζοντας 150 τζαμιά ένα εκ των οποίων έχει έκταση 9 στρέμματα. Στο Μαυροβούνιο ένα παρόμοιο θρησκευτικό κέντρο που κόστισε 30 εκ δολάρια κατασκευάστηκε ενώ στο Κόσοβο και στην Αλβανία δεκάδες τζαμιά έχουν ανεγερθεί σε λιγότερο από δέκα χρόνια. Στη Βοσνία εντός του 2008 ανακοινώθηκε η πώληση υδροηλεκτρικού σταθμού σε Ιρανική εταιρεία, ενώ το κράτος του Αμπού Ντάμπι διαμέσου του Πρίγκιπα του υποσχέθηκε επενδύσεις αξίας 3 δις. Δολαρίων την επόμενη δεκαετία. Σε γενικές γραμμές τα Ισλαμικά κεφάλαια έχουν βρει ιδανική τοποθεσία για επενδύσεις με αποτέλεσμα τη ολοένα και περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων τους με τις τοπικές ηγεσίες. Παγκόσμιες αφανείς διαπλοκές Ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο που καταδεικνύει την πραγματικά παγκόσμια όσο και αθέατη διάσταση του θέματος, είναι η ύπαρξη ακραίων ισλαμικών στοιχείων προερχόμενων από τη Βοσνία.. στην Ισλανδία! Στη μακρινή αυτή νήσο του Βορά και πρόσφατα χρεοκοπημένη, διαβιούν 1,000 Μουσουλμάνοι εκ των οποίων οι περισσότεροι Βόσνιοι και Αλβανοί πρόσφυγες της περασμένης δεκαετίας. Υπάρχουν ακόμα και 150 ντόπιοι προσήλυτοι και λειτουργεί ένα τέμενος με προοπτική δημιουργίας και άλλου τα επόμενα χρόνια. Έχουν δημιουργήσει τοπική ισλαμική ένωση με την επωνυμία Félag Múslima á Íslandi και είναι σημαντικό να ειπωθεί ότι υπάρχουν ήδη 2 ομάδες οργανωμένου εγκλήματος (τηρούμενων των αναλογιών για τόσο μικρή χώρα), προερχόμενες από τους κόλπους της Μουσουλμανικής κοινότητας που δραστηριοποιούνται στο λαθρεμπόριο τσιγάρων και ινδικής κάνναβης. Μαρτυρία προερχόμενη από στέλεχος ασφαλείας Δυτικής χώρας, αποκάλυψε στο γράφοντα ότι « Δεν υπάρχει κίνδυνος βίαιων ενεργειών από τους Βόσνιους Μουσουλμάνους της Ισλανδίας. Απεναντίας ορισμένη από αυτούς, περί τα 30 άτομα που έχουν ακραίες απόψεις, κρατούν χαμηλό δημόσιο προφίλ, αλλά συμμετέχουν κατά καιρούς σε μεταφορά κεφαλαίων άλλων κοινοτήτων που κατοικούν στα μεγάλα Ευρωπαϊκά κέντρα. Επίσης συγκεντρώνουν δωρεές κατά καιρούς και τις προωθούν σε ισλαμικές οργανώσεις ενώ διατηρούν συνεργασία με τις Ισλαμικές κοινότητες του Δουβλίνου στην Ιρλανδία όπου υπάρχει μια "αξιόλογη εξτρεμιστική ομάδα Νιγηριανών και Αράβων". Στην Ιαπωνία μία άλλη μακρινή νήσο, υπήρξε και εκεί πρόσφατα εμπλοκή τρομοκρατών που σχετίζονται με τη Βοσνία. Ο Γάλλο-Αλγερινός τρομοκράτης Lionel Dumont που είχε πολεμήσει ως Μουτζαχεντίν στη Βοσνία διέφυγε από εκεί το 1999, ταξίδεψε στη Μαλαισία και στη συνέχεια κατέφυγε στο Τόκιο το 2002 με το όνομα Tinet Gerald Camille Armand Κατά την περίοδο διαμονής του στη Μαλαισία σπούδαζε στο the International Islamic University of Malaysia (IIUM) όπου και δημιούργησε τις απαραίτητες διασυνδέσεις προκειμένου να αλλάξει ξανά ταυτότητα και διαμονή, λόγω του διεθνούς εντάλματος της Ιντερπόλ μετά από Γαλλική αίτηση. Για να φανεί το παγκόσμιο μέγεθος της διαπλοκής των Βαλκανίων τρομοκρατών, σημειώνετε ότι βασικός συνεργάτης του προαναφερθέντος ήταν ο Hamid Aich ο οποίος διέμενε στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας και διαχειριζόταν την οργάνωση-βιτρίνα Mercy International, η οποία στην πραγματικότητα προετοίμαζε λογιστικά την 11/9 και άλλες τρομοκρατικές επιθέσεις. Ο γνωστός για την εμπλοκή του στη διεθνή χρηματοδότηση τρομοκρατών, Σαουδάραβας Κροίσος Γιασίν Αλ-Καντί, είχε επισκεφτεί το Δουβλίνο και ενώ ταυτόχρονα διατηρούσε δύο μικρές τράπεζες στη Βοσνία για τη μεταφορά χρημάτων για ακραίες ομάδες, τις Vakufska and Depozitna banks. Επιπλέον διατηρούσε μετοχικό κεφάλαιο μέσω των Βόσνιων τραπεζών σε έτερη χρηματοπιστωτικό ίδρυμα του Σεράγεβο, το BamCard, του οποίου το Δ.Σ αποτελείτε από άτομα που έχουν σπουδάσει στο IIUM της Μαλαισίας… Ο Αλγερινής καταγωγής Hamid Aich, μεταξύ 1992-'95 έστελνε κεφάλαια στους Μουσουλμάνους της Βοσνίας και είχε παντρευτεί την Γιαπωνέζα Masumi Miyake, την οποία προσελύτησε στο Ισλάμ! Μάλιστα ζούσαν μαζί στο Δουβλίνο και ο ίδιος κατά διαστήματα πολεμούσε στο Σεράγεβο ενώ το υπόλοιπο διάστημα εργαζόταν ως λογιστής του πολυπλόκαμου οικονομικού δικτύου της ΑΛ Κάιντα. Το 2000 κρατήθηκε για μερικές ημέρες από τις αρχές, αλλά στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος ελλείψει ικανών στοιχείων. Λίγες ημέρες πριν την 11/9 εξαφανίστηκε από προσώπου γης και ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι κατέφυγε στο Αφγανιστάν. Η σύζυγος του και το παιδί τους βρίσκονται στην Ιαπωνία την παρούσα περίοδο. Όσον αφορά τον Lionel Dumont, συνελήφθη στη Γερμανία το Δεκέμβριο του 2004 και ενώ βρισκόταν στη διαδικασία οργάνωσης τρομοκρατικής ομάδας στο Τόκιο. Οι δύο παραπάνω τρομοκράτες είχαν λάβει το βάπτισμα πυρός τους στη Βοσνία γεγονός που υποδεικνύει ότι η χώρα αυτή υπήρξε γενέτειρα πλήθους εξτρεμιστικών ομάδων και πεδίου εκπαίδευσης για σειρά ετών. Ασφαλώς όλα τα παραπάνω περιστατικά αποτελούν μόνο μερικά από τα πρόσφατα αποκαλυφθέντα στοιχεία σχετικά με τις τρομοκρατικές οργανώσεις που δουν στη Βοσνία. Σε ότι αφορά την Ελληνική πραγματικότητα αποτελεί πράγματι μια περιοχή μεγάλης σημασίας σε θέματα ασφάλειας και είναι δεδομένο ότι το μέλλον θα επιφυλάξει και νέα δεδομένα που ενδεχομένως να αξίζουν της άμεσης προσοχής των Ελληνικών αρχών. Σ.Σ. Το παρόν κείμενο προέρχεται από άρθρο που είχε συνταχθεί το 2008. |
Posted: 15 Apr 2013 03:59 PM PDT Οι εκρήξεις σημειώθηκαν λίγο πριν τις 3 το απόγευμα της Δευτέρας. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες η έκρηξη ήταν τρομακτική ενώ στη σκηνή υπάρχουν διαμελισμένα θύματα Σειρά εκρήξεων (τουλάχιστον δύο σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες) πραγματοποιήθηκαν πριν λίγη ώρα στο κέντρο της Βοστώνης. Οι εκρήξεις έγιναν κατά τη διάρκεια και στη διαδρομή του Μαραθωνίου της Βοστώνης. Μέχρι στιγμής έχουν αναφερθεί δεκάδες τραυματίες και δύο νεκροί νεκροί (σύμφωνα με το Fox News). Οι πρώτοι τραυματίες μεταφέρθηκαν ήδη σε νοσοκομεία της πόλης. Σκηνές χάους και τρόμου ακολούθησαν τις δύο εκρήξεις στη λεωφόρο Μπόιστον, κοντά στη γραμμή τερματισμού του μαραθωνίου, ενώ η πλατεία Κόπλεϊ γέμισε καπνό. Εικόνες που μετέδωσαν τα τηλεοπτικά δίκτυα, έδειξαν τη σύγχυση που επικρατεί στο σημείο των εκρήξεων, αλλά και τη μεγάλη κινητοποίηση των αρχών. Ματωμένοι πολίτες είχαν πέσει στο έδαφος από το ωστικό κύμα της έκρηξης και δέχονταν τις πρώτες βοήθειες των διασωστών. Πληροφορίες της αστυνομίας αναφέρουν την ύπαρξη τριών νεκρών (μέχρι στιγμής). Οι εκρήξεις έγιναν κοντά στο σημείο τερματισμού του Μαραθωνίου της πόλης, ένα αθλητικό γεγονός που είναι από τα μεγαλύτερα των ΗΠΑ. Στο Μαραθώνιο της Βοστόνης έτρεχαν περίπου 27.000 πολίτες. Οι νικητές είχαν ήδη περάσει τη γραμμή του τερματισμού, όταν σημειώθηκαν οι εκρήξεις, ενώ χιλιάδες άλλοι δρομείς εξακολουθούσαν ακόμη να τρέχουν στην διαδρομή του Μαραθωνίου. Η αστυνομία έχει αποκλείσει την περιοχή.Νεώτερες πληροφορίες αναφέρουν ότι υπήρξε και τρίτη έκρηξη αλλά το πιθανότερο είναι να πρόκειται για τεχνητή έκρηξη από ειδικές δυνάμεις σε αντικείμενο που θεωρήθηκε ύποπτο. Για το τραγικό περιστατικό ενημερώθηκε ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος εδωσε εντολή να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη διερεύνηση και την αντιμετώπιση των συνεπειών από τις δύο εκρήξεις στη Βοστόνη. Μέχρι στιγμής δεν είναι γνωστό τι ακριβώς συνέβη, αλλά οι πρώτες υποψίες στρέφονται προς την κατεύθυνση τρομοκρατικής ενέργειας, ενώ αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως οι εκρήξεις μοιάζουν να είναι συνδυασμένες, αφού έγιναν με διαφορά 1-2 δευτερολέπτων μεταξύ τους... Εντύπωση προκαλεί η άμεση αντίδραση των αρχών, γεγονός που οφείλεται στο υψηλό επίπεδο ετοιμότητας το οποίο ισχύει για όλες τις κρατικές και δημοτικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, μετά το χτύπημα στους δίδυμους πύργους στη Νέα Υόρκη. Εικόνες που μεταδίδονται από τα τηλεοπτικά δίκτυα δείχνουν τη σύγχυση που επικρατεί στο σημείο των εκρήξεων αλλά και τη μεγάλη κινητοποίηση των αρχών. Ασθενοφόρα και πυροσβεστικά οχήματα αλλά και δεκάδες περιπολικά έχουν αποκλείσει την περιοχή, ο μαραθώνιος έχει διακοπεί, ενώ έχουν σταματήσει και οι συρμοί του μετρό. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, οι εκρήξεις σημειώθηκαν περίπου μία ώρα αφότου οι πρώτες δρομείς πέρασαν τη γραμμή του τερματισμού. Ενας από τους δρομείς δήλωσε στο πρακτορείο Reuters ότι λίγα λεπτά μετά τον τερματισμό του, κοίταξε προς τα πίσω και είδε μια «τεράστια έκρηξη» στο σημείο της γραμμής. Πρόσθεσε ότι αμέσως υψώθηκε καπνός 15 μέτρων και προκλήθηκε πανικός στους αθλητές και τους θεατές που άρχισαν να φωνάζουν και να τρέχουν. «Ολοι τους πανικοβλήθηκαν», είπε. Άμεση κινητοποίηση μετά τις εκρήξεις στη Βοστώνη (όπου έχουν αρχίσει να εκκενώνονται ξενοδοχεία που έχουν θεωρηθεί ως πιθανοί στόχοι τρομοκρατικής επίθεσης) υπήρξε και στη Νέα Υόρκη, οι δρόμοι της οποίας γέμισαν άμεσα με πλήθος αστυνομικών αυτοκινήτων, ενώ οι αρμόδιες αντιτρομοκρατικές αρχές έχουν τεθεί σε κατάσταση κόκκινου συναγερμού... |
Posted: 15 Apr 2013 11:35 AM PDT Αν η σταθεροποίηση είναι 27,6% ανεργία... Αν σταθεροποίηση είναι το τέλος του χρηματοπιστωτικού συστήματος του νότου... Αν σταθεροποίηση είναι να φύγουν 15,000 μη Δ. Υπάλληλοι (από ΝΠΙΔ) και να πάρουμε 15,000 Δ Υπάλληλους στο "υπεράριθμο" δημόσιο... Αν σταθεροποίηση είναι ό.τι ότι οι τρεις καλοί κύριοι ίσως συζητήσουν την μείωση του ΦΠΑ στη μπουγάτσα... Αν σταθεροποίηση είναι η αντικατάσταση με ΕΦΑ αλλά όχι νέα μέτρα …σε κάτι που έληγε... Αν σταθεροποίηση είναι οι δόσεις και ο αριθμός τους στην υπερφορολόγηση ανύπαρκτων εισοδημάτων... Αν σταθεροποίηση είναι η αυξανόμενη σίτιση από τους κάδους η αύξηση του αριθμού των αστέγων η αύξηση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων... Αν σταθεροποίηση είναι ο πέμπτος χρόνος ύφεσης... Αν σταθεροποίηση είναι η ανάπτυξη την άνοιξη του 2012 …ουπς Παπακωνσταντίνου… το Δ' τρίμηνο του 2013… ουπς Στουρνάρας… ίσως το 2014 … ουπς Σαμαράς… Τότε εγώ νιώθω μεγάλη αστάθεια γιατί οι πολιτικοί και η πολιτική τους έχει σταθεροποιηθεί σε ελεύθερη πτώση σε μια κοινωνία που δεν αντέχει άλλη σταθεροποίηση. |
Posted: 15 Apr 2013 10:55 AM PDT Δώστε μου ένα κομμάτι αέρα να αναπνεύσω και ένα κομμάτι γης να ξαπλώσω το κορμί. Σε αυτόν τον τόπο που είχε γεμίσει από φωνές καταπιεσμένων ο αέρας του και αμέτρητα κυβικά αίματος η γη του, ένα τετραγωνικό και από τα δύο ζητάω. Να βάλω στα πνευμόνια μου το κουράγιο των φαντασμάτων που κάποτε ανέπνεαν εδώ και να νιώσω στο δέρμα μου πώς είναι να πεθαίνεις για το ιδανικό. Οι ζωντανοί σε αυτόν τον τόπο πια δεν ζουν, απλά κυκλοφορούν. Στριμώχνονται σε ουρές και δημόσια ταμεία, σπρώχνονται στον δρόμο νομίζοντας ότι έτσι σπρώχνουν το κακό μακριά τους, βουτούν σε θάλασσες κατακαλόκαιρο και ποτέ δεν δροσίζονται. Κι όμως σε όλον αυτόν τον τόπο σπαρμένο από βουνά και κάμπους, ένα κομμάτι γης θα έχει απομείνει αμόλυντο να γίνει η κολυμπήθρα της συνείδησής μου. Έτσι απλά να φυτευτεί σε ένα κύτταρο της κινούμενης ύπαρξής μου, ότι το να ζεις, έστω και λίγο, παλεύοντας, δεν μετριέται ούτε με δέκα αιωνιότητες ζωής. Να σφίξει η πλαδαρότητα της καθημερινότητας και να αστράψει το βλέμμα ποθώντας ένα καλύτερο αύριο για αυτούς που θα ακολουθήσουν. Διότι σε αυτόν τον τόπο έχουν ξεχαστεί αυτοί που θα ακολουθήσουν. Έχουμε γίνει όλοι μας Βασιλιάδες αρχαίου δράματος που σκοτώνουμε τους απογόνους για να μην χαθεί η δική μας κυριαρχία. Η μικρή, θλιβερή, κυριαρχία μας. Όλα τα κομμάτια γης αυτού του τόπου δοθήκαν αντιπαροχή. Εγκλώβισαν τον αέρα και οι φωνές μπήκαν στο χαρμάνι που στερεώνει τις γερές βάσεις των προσωπικών μας παλατιών. Ούτε ένα τετραγωνικό γης δεν ξέμεινε να πατήσεις το πόδι σου και να νιώσεις ότι ο σπόρος του ιδανικού είναι μία σταγόνα αίματος κάποιου τρελού που κάποια στιγμή έβαλε την ελπίδα πάνω από την ασήμαντη ζωή του. Τρελοί δεν υπάρχουν πια σε αυτή την γη. Οι ασήμαντες ζωές πολλαπλασιάστηκαν και το αίμα μας το φυλάμε σαν κάτι πολύτιμο ξεχνώντας ότι πολύτιμο γίνεται όταν το δίνεις. Ένα κομμάτι γης να προσκυνήσω τους μικρούς άγνωστους θεούς που περπάτησαν εδώ και που έφυγαν σε μια στιγμή απόλυτης ελευθερίας. Για μια στιγμή που δεν συγκρίνεται με τις αμέτρητες στιγμές εκατομμυρίων νεκροζώντανων. |
Posted: 15 Apr 2013 10:20 AM PDT Οι άνεργοι πληθαίνουν μήνα-μήνα. Η φανερή ανεργία ξεπέρασε το 27%, το Γενάρη. Εξη στους δέκα νέους είναι άνεργος και χωρίς προοπτικές. Οι άστεγοι, οι αυτόχειρες, οι εξαθλιωμένοι πολλαπλασιάζονται καθημερινά. Εμπορικά και βιοτεχνίες κλείνουν. Αφεντικά και υπάλληλοι οδεύουν στη φτώχεια. Μισθωτοί, όπου κι αν απασχολούνται, στο δημόσιο, τις ΔΕΚΟ ή τον ιδιωτικό τομέα, έχασαν μισθούς, δώρα, επιδόματα. Η ακρίβεια "τραβάει την ανηφόρα". Φόροι εξωραίζονται, μετονομάζονται και αυξάνονται. Οι έμμεσοι φόροι πέφτουν βροχή. Τα καύσιμα ακριβαίνουν μέρα τη μέρα. Ούτε να κινηθείς, ούτε να ζεσταθείς. Το ασφαλιστικό σύστημα "εξορθολογίστηκε" δεόντως. Θα δουλεύεις 40 και 50 χρόνια για να πάρεις 360 ευρώ ή ότι άλλο καινούργιο μας σερβίρουν. Εργασιακά δικαιώματα διεγράφησαν μέσα σε μια νύχτα. Οι εργασιακές σχέσεις "ελαστικοποιήθηκαν" σε τέτοιο βαθμό που θυμίζουν σχέση νταβατζή-πουτάνας. Οι κοινωνικές δαπάνες του κράτους κατέληξαν... οδοντογλυφίδες. Παιδεία,υγεία, πρόνοια στο βωμό της ιδιωτικοποίησης σταθερά. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, μία από τις άλλοτε ατμομηχανές ανάπτυξης της χώρας, καταλήγει στα... παλιοσίδερα, με συμφωνία συγκυβέρνησης-τρόϊκας. Η Δημοκρατία βάλλεται τρικομματικά. Οι Θεσμοί καταρρέουν ή ενοχοποιούνται. Οι μηχανισμοί Βίας της συγκυβέρνησης ισοπεδώνουν θεμελιώδη Δικαιώματα των Πολιτών. Αυτή είναι η Ελλάς του 2013. |
Posted: 15 Apr 2013 10:10 AM PDT
Με την παγκόσμια οικονομία να οδηγείται σε μηδενική ανάπτυξη (Διάγραμμα Tiger – Tracking Indexes for the Global Economic recovery), με τις τιμές των εμπορευμάτων να καταρρέουν, ιδίως του χρυσού και του πετρελαίου, καθώς επίσης με τη Γερμανία να σχεδιάζει την έξοδο της από την Ευρωζώνη (ανάλυση μας), η Δανία φαίνεται να αντιμετωπίζει μία έκρηξη της φούσκας ακινήτων – η οποία, ως συνήθως, συνοδεύεται από μία τραπεζική κρίση (όπως η Ολλανδία). Ειδικότερα, λόγω των «ενυπόθηκων δανείων εξόφλησης μόνο τόκων», ένα μοντέλο με τη βοήθεια του οποίου διατηρήθηκαν τα ενυπόθηκα δάνεια σε φθηνά επίπεδα κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους, αυξήθηκαν τρομακτικά τα ιδιωτικά χρέη – στο 322% του διαθέσιμου εισοδήματος (εκτίμηση της S&P). Από το 2003 οι δανέζικες τράπεζες παροχής δανείων για την απόκτηση ακινήτων, προσφέρουν στους δανειζόμενους τη δυνατότητα καθυστέρησης της εξόφλησης κεφαλαίου έως το τέλος του κάθε χρόνου. Τα δάνεια αυτά αφορούν ένα πολύ μεγάλο μέρος (57%) των συνολικών – με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καταργηθούν από τη μία ημέρα στην άλλη. Στόχος λοιπόν της Δανίας είναι ο σταδιακός περιορισμός τους, έτσι ώστε να μην δημιουργηθούν επικίνδυνες καταστάσεις στην οικονομία της - ενώ αυτού του είδους τα δάνεια απαγορεύονται στις περισσότερες χώρες (πηγή: ΔΝΤ). Εν τούτοις, οι τιμές των ακινήτων έχουν μειωθεί κατά 20% από το 2008 – οπότε «κάηκαν» πολλά κεφάλαια, με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολη η μετατροπή των κανονικών δανείων, σε δάνεια «μηδενικού τόκου». Περαιτέρω, η Δανία είναι μία από τις λίγες εναπομείναντες ευρωπαϊκές χώρες με αξιολόγηση 3Α – γεγονός που διατηρεί τα επιτόκια δανεισμού του δημοσίου της πολύ χαμηλά. Εν τούτοις, οι απώλειες του τραπεζικού κλάδου της, ο οποίος παρέχει ενυπόθηκα δάνεια, αυξήθηκαν μέσα σε μόλις έξι μήνες κατά 51% - στα 250 εκ. €. Ο συνολικός όγκος όμως των πιθανών επισφαλειών είναι της τάξης των 380 δις € - όταν το ΑΕΠ της χώρας πλησιάζει τα 240 δις €. Αποτελούν επομένως το 158% του ΑΕΠ, με τους κινδύνους να αυξάνονται, όσο επιταχύνεται η πτώση των τιμών των ακινήτων – μία καθόλου καλή προοπτική για τη χώρα. Όπως τεκμηριώνεται λοιπόν, δεν είναι το ευρώ υπεύθυνο για την κρίση, αφού η Δανία έχει το δικό της νόμισμα, αλλά η Γερμανία και η μερκαντιλιστική πολιτική που ακολουθεί – με τη βοήθεια της οποίας «παράγει» πλεονάσματα, ζώντας εις βάρος όλων των υπολοίπων. |
Posted: 15 Apr 2013 09:40 AM PDT Αίσθηση έχει προκαλέσει η αποκάλυψη πως η Ελλάδα δεν χρωστάει τίποτα στη Γερμανία, ενώ η Γερμανία χρωστάει στην Ελλάδα εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ που μπορεί να γίνουν και τρισεκατομμύρια, αν επιστρέψουμε στην δραχμή. Με έκπληξη οι Έλληνες πληροφορήθηκαν πως πριν από 72 χρόνια οι Γερμανοί είχαν καταλάβει την Ελλάδα και έκαναν εγκλήματα και λεηλασίες. Μέσα στον ετήσιο ενθουσιασμό μας για το ηρωικό «Όχι» του 1940, είχαμε ξεχάσει τις μικρές λεπτομέρειες των χρόνων που ακολούθησαν. Ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη προκαλεί το γεγονός πως 69 χρόνια από την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από την Ελλάδα δεν βρέθηκε μια αξιοπρεπής ελληνική κυβέρνηση να απαιτήσει με αποφασιστικότητα από την αντίστοιχη γερμανική το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις. Φυσικά, οι πολιτικοί των ελληνικών κυβερνήσεων απαιτούσαν με αποφασιστικότητα τις μίζες από τους Γερμανούς όλα αυτά τα χρόνια, και σιγά μην ασχολούνταν με το κατοχικό δάνειο και τους χιλιάδες νεκρούς Έλληνες που άφησε πίσω της η γερμανική κατοχή. Βέβαια, οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων 70 χρόνων αποδεικνύονται σήμερα σοφές και εθνοσωτήριες, αφού τώρα που το έθνος κινδυνεύει και η Ελλάδα μετατρέπεται και επίσημα σε αποικία, μπορεί η Ελλάδα να απαιτήσει τα χρήματα από την Γερμανία και να σωθεί, ενώ, αν είχαν πάρει τα χρήματα οι προηγούμενες κυβερνήσεις, θα τα είχαν φάει όλα, και σήμερα δεν θα υπήρχε ελπίδα. Οπότε, αποδεικνύεται περίτρανα πως η καθυστέρηση και η αναβλητικότητα -που οι κακοπροαίρετοι υποστηρίζουν πως χαρακτηρίζουν τους Έλληνες- είναι σωτήριες. Ποτέ μην ζητάς σήμερα από την Γερμανία τις πολεμικές αποζημιώσεις που μπορείς να ζητήσεις αύριο. Η Ελλάδα είναι μια ζάπλουτη χώρα, ενώ η Γερμανία –αφού μας ξοφλήσει τα χρέη- θα είναι μια χρεοκοπημένη και διαλυμένη χώρα του Τρίτου Κόσμου, και η Ελλάδα θα κατακλυστεί από Γερμανούς παράνομους μετανάστες που θα εκλιπαρούν για μια θέση εργασίας, ενώ ο Σόιμπλε θα ζητιανεύει στην Ομόνοια και η Μέρκελ θα καθαρίζει τουαλέτες στο Πέραμα. Είναι εντυπωσιακή η χρονική στιγμή που η ελληνική πολιτεία θυμήθηκε το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις: μόλις κινδύνευσαν οι τραπεζίτες, οι νταβατζήδες των ΜΜΕ και οι διορισμένοι πελάτες των κομμάτων που κυβέρνησαν τη χώρα, οι δημόσιοι υπάλληλοι. Βέβαια, η γερμανική κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ποια κόμματα και ποιους Έλληνες πολιτικούς λαδώνει επί δεκαετίες, οπότε τους κρατάει στο χέρι και καλό είναι να μην παίρνουν τα μυαλά πολλών αέρα, αφού το πιθανότερο είναι η υπόθεση να κλείσει ξανά με κάποιες «διευκολύνσεις» της Τρόικας προς την ελληνική κυβέρνηση. Το γεγονός ότι επί 69 χρόνια δεν βρέθηκε μια ελληνική κυβέρνηση να απαιτήσει το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές αποζημιώσεις δηλώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τον υποτελή και αντιπατριωτικό ρόλο των ελληνικών κυβερνήσεων. Κυβερνήσεις ραγιάδων εκλεγμένες από ραγιάδες δεν διεκδικούν τίποτα. Όταν θα υπάρξει μια κυβέρνηση στην Ελλάδα που θα απαιτήσει τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο από τους Γερμανούς, θα ξέρουμε πως αυτή είναι μια καθαρή και αξιοπρεπής κυβέρνηση που εκτελεί τη λαϊκή εντολή. Καλά, εμείς δεν πρόκειται να την δούμε αλλά σε καμιά διακοσαριά χρόνια μπορεί να υπάρξει μια τέτοια κυβέρνηση. Μην απογοητεύεστε. Φυσικά, οι Γερμανοί όχι μόνο γνωρίζουν ποιους Έλληνες πολιτικούς λαδώνουν επί δεκαετίες αλλά –αν η υπόθεση οδηγηθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης- μπορούν να επικαλεστούν και πάρα πολλές δικαιολογίες. Για παράδειγμα, οι Γερμανοί μπορούν να υποστηρίξουν –και θα έχουν δίκιο- πως υπήρξαν τμήματα του ελληνικού πληθυσμού που συνεργάστηκαν άψογα και αδελφικά με τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Επίσης, οι Γερμανοί μπορούν να υποστηρίξουν πως η παρουσία, τα εγκλήματα και οι λεηλασίες των γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα ήταν θετικά για τη χώρα μας και εκτιμήθηκαν από τους Έλληνες, αφού, μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα, οι Έλληνες συνεργάτες τους κατέλαβαν περίοπτες θέσεις στην κρατική μηχανή, ενώ όσοι αντιστάθηκαν και πολέμησαν τους Γερμανούς κυνηγήθηκαν, εξορίστηκαν ή εκτελέστηκαν. Το πιο τρανταχτό επιχείρημα των Γερμανών θα μπορούσε να είναι πως η γερμανική κατοχή έμεινε αξέχαστη στους Έλληνες, την νοσταλγούν και την επιθυμούν ξανά διακαώς, αφού, μετά από 70 χρόνια, οι Έλληνες πολίτες ψήφισαν ένα ναζιστικό κόμμα και το έβαλαν στη Βουλή, ενώ τα ποσοστά αυτού του ναζιστικού κόμματος γνωρίζουν διαρκή άνοδο, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που έχει ναζιστικό κόμμα στο κοινοβούλιό της. Λαός που δεν ξέρει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την μάθει από παλιά δάνεια και πολεμικές αποζημιώσεις. Η Ιστορία σαν μούντζα. Στα μούτρα μας. (Η φωτογραφία είναι από το Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού στο Δίστομο τον Ιούνιο του 2012. Μια κυρία που επέζησε της σφαγής στο Δίστομο στις 10 Ιουνίου του 1944 -όταν η ίδια ήταν 6 ετών- αγγίζει το γυαλί πίσω από το οποίο βρίσκεται το λείψανο της μητέρας της. Η φωτογραφία είναι του Γιάννη Μπεχράκη.) Εγραψε o Pitsirikos |
Posted: 15 Apr 2013 09:18 AM PDT Εκατοντάδες τηλεφωνήματα δέχονται οι πατέρες στην Ιερά Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης στο Άγιο Όρος... Πολύς κόσμος δηλώνει την έκπληξή του για το γεγονός. Το καντήλι που βρίσκεται μπροστά από την εικόνα του Αγίου Μανδηλίου του Καθολικού στον Ι.Ν. Αγίας Άννης κουνιέται μόνο του από τις 9.00 το πρωί το πρωί της προηγούμενης Παρασκευής. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι ερημίτες που ζουν στη ξακουστή Σκήτη, επιβεβαίωσαν για μία ακόμα φορά ότι το καντήλι κουνιέται ακατάπαυστα. Η παράδοση αναφέρει, αλλά και όπως έχει αποδειχθεί με τα γεγονότα, ότι όταν το καντήλι κινείται στις εορτές προμηνύει ευχάριστα γεγονότα, ενώ αντιθέτως, όταν κινείται στις καθημερινές ημέρες πιστεύεται ότι αυτό το γεγονός είναι ένα προμήνυμα για δυσμενή γεγονότα. Βέβαια οι μέρες της Σαρακοστής που διανύουμε είναι περίοδο μετανοίας και δεν είναι κοινές μέρες του χρόνου… Άραγε τι να μας περιμένει; |
Posted: 15 Apr 2013 08:45 AM PDT Η Ελλάδα έχει κάνει πρόοδο, αλλά έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει, αναφέρουν κάθε τόσο διάφοροι ξένοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, όπως ο Β. Σόιμπλε, αλλά και κοινοτικοί, όπως ο Ο. Ρεν. Κι έχουν ασφαλώς δίκιο. Μια ματιά σε ένα ραπόρτο της γερμανικής τράπεζας Berenberg, η οποία είχε κάποτε αξιοσημείωτη παρουσία στην ελληνική χρηματιστηριακή αγορά μέσω του Αμοιβαίου Κεφαλαίου Ολύμπια, είναι άκρως αποκαλυπτική. Στην έκθεση που αξιολογεί και βαθμολογεί την πρόοδο σε θέματα προσαρμογής που έχουν κάνει οι χώρες της ευρωζώνης, και ιδιαίτερα εκείνες της ευρωπεριφέρειας, η Ελλάδα καταλαμβάνει την πρώτη θέση. Η αξιολόγηση βασίζεται σε 4 κριτήρια, δηλαδή στη δημοσιονομική προσαρμογή, στο εξωτερικό ισοζύγιο, στο εργατικό κόστος και στην ένταση των μεταρρυθμίσεων. Το συνολικό σκορ κάθε χώρας συγκρίνεται με εκείνο της τελευταίας έρευνας, που στη συγκεκριμένη περίπτωση έλαβε χώρα στα τέλη Νοεμβρίου 2012. Για την ιστορία, η Ιρλανδία καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση και ακολουθούν η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Εσθονία στην εαρινή έκθεση της Berenberg. Όμως, στην Ελλάδα, όπου πολύς κόσμος αισθάνεται στο πετσί του τις επιπτώσεις της προσαρμογής, με τραγικές συνέπειες ενίοτε, όπως ο θάνατος από αυτοπυρπολισμό του 50χρονου, άνεργου επί 3 χρόνια, άνδρα στα Βριλήσσια το Σαββατοκύριακο, τα ανωτέρω νούμερα δεν έχουν την ίδια αξία. Τουλάχιστον προς το παρόν. Ούτε έχουν βελτιώσει το κλίμα από τη στιγμή που η ανεργία καλπάζει και τα εισοδήματα περικόπτονται, ούτε έχουν προσελκύσει άμεσες επενδύσεις. Υπό αυτές τις συνθήκες, και όσο περνάει ο καιρός, είναι επόμενο να εντείνεται ο προβληματισμός για το ευρώ και για το κατά πόσον η παραμονή στην ευρωζώνη είναι η καλύτερη επιλογή για τη χώρα μεσομακροπρόθεσμα. Η σχετική συζήτηση, που η πολιτική ελίτ της χώρας δεν επιθυμεί, είναι μεν χρήσιμη και ενδιαφέρουσα, αλλά μάλλον φιλολογική. Κι αυτό γιατί το μεγαλύτερο μέρους του δημόσιου χρέους έχει περάσει στα χέρια των θεσμικών πιστωτών της, δηλαδή της Ε.Ε. και δευτερευόντως του ΔΝΤ. Ουσιαστικά, η χρεοκοπία ή μη της Ελλάδας βρίσκεται στα χέρια τους. Αν το επιθυμούσαν, θα μπορούσαμε να βαρέσουμε κανόνι πολύ σύντομα. Όμως, δεν το επιθυμούν για πολλούς και διαφόρους λόγους. Δεν έχουν άλλωστε λόγο να το επιθυμούν αυτήν την περίοδο από τη στιγμή που κουτσά-στραβά το πρόγραμμα υλοποιείται και οι γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου δεν είναι τόσο μακριά. Με άλλα λόγια, εμείς μπορούμε να συζητούμε για το κάθε τι, αλλά η τελική απόφαση για το μέλλον μας δεν είναι καν δική μας. «Σιγά μην αφήσουν οι Γερμανοί την Ελλάδα να βαρέσει κανόνι 200 δισ. ευρώ, που θα ήταν το μεγαλύτερο της Ιστορίας», ανέφερε πρόσφατα γνωστό στέλεχος της αγοράς. Έχει δίκιο. Ούτε να χρεοκοπήσουμε δεν μπορούμε αφού είμαστε σε κηδεμονία και η πολιτική ελίτ δεν έχει καμία απολύτως διάθεση να ρισκάρει το μέλλον της χώρας (σ.σ. ή μάλλον το δικό της μέλλον στη χώρα). Dr. Money , euro2day.gr |
Posted: 15 Apr 2013 08:20 AM PDT Μήνυμα αισιοδοξίας για το μέλλον της Ελλάδας έστειλε ο πρωθυπουργός μετά την επίτευξη συμφωνίας με την τρόικα με την οποία ανοίγει ο δρόμος για την εκταμίευση των έξι δισ.ευρώ του Μαϊου. «Η θέση της Ελλάδας θωρακίζεται- η χώρα σταθεροποιείται» είπε ο Αντώνης Σαμαράς. Η συμφωνία προβλέπει ρυθμίσεις για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, μέτρα στήριξης των ανέργων και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση από τον Ιούνιο, όπως ανέφερε ο πρωθυπουργός. "Στόχος μας παραμένει να βγούμε από την κρίση και τα μνημόνια αλλά να παραμείνουμε στο ευρώ" είπε ο Αντώνης Σαμαράς στο μήνυμά του μετά την επίτευξη συμφωνίας με την τρόικα. Τόνισε ότι η κυβέρνηση παλεύει για να υπάρξουν επενδύσεις, να επιτευχθεί ανάκαμψη και ανακούφιση των ανέργων, εκτίμησε ότι αποκαθίσταται η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας και υπογράμμισε ότι για πρώτη φορά ο πληθωρισμός είναι από τους χαμηλότερους στην ευρωζώνη. "Δεν λέω ότι τα δύσκολα πέρασαν αλλά οι θυσίες πιάνουν τόπο και η ψυχολογία έχει αρχίσει να αλλάζει" σχολίασε ο πρωθυπουργός. Αναφερόμενος στα σημεία της συμφωνίας δήλωσε ότι προβλέπει ρυθμίσεις για τα υπερχρεωμένα νκοικοκυριά και ειδικά για τα χαμηλά εισοδήματα. Ανέφερε ότι η φορολόγηση των ακινήτων φέτος-μέσω των τιμολογίων της ΔΕΗ- θα είναι μειωμένη κατά 15% ενώ ο εναίος φόρος που θα ισχύσει από το 2014 θα είναι ανεξάρτητος από τα τιμολόγια της ΔΕΗ και θα είναι ο χαμηλότερος στην Ευρώπη. Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι αρχίζει από φέτος και θα ολοκληρωθεί τουχρόνου η διεύρυνση της φορολογικής βάσης ώστε όλοι οι πολίτες να επιβαρύνονται πιο δίκαια ενώ προανήγγειλε ότι τον Ιούνιο θα θα εξεταστεί η μείωση και άλλων φορολογικών συντελεστών όπως του ΦΠΑ στην εστίαση. Όπως σημείωσε ο πρωθυπουργός, η συμφωνία προβλέπει ότι ενεργοποιούνται προγράμματα για τη στήριξη μακροχρόνια ανέργων και νοικοκυριών χωρίς κανένα εργαζόμενο, μέσω κοινοτικών πόρων, μπαίνουν σε εφαρμογή προγράμματα για τη στήριξη μακροχρόνια ανασφάλιστων πολιτών που χρηματοδοτούνται απευθείας από κοινοτικά ταμεία και δίνεται έμφαση στην ανακούφιση των νέων σε ηλικία ανέργων. Σε ό,τι αφορά το δημόσιο τομέα επιβεβαίωσε ότι θα αποχωρήσουν 15.000 δημόσιοι υπάλληλοι έως τα τέλη του 2014. Οι 4.000 εξ αυτών είναι όσοι έχουν καταδικαστεί για πιεθαρχικά παραπτώματα, ή θα φύγουν οικειοθελώς ή οι θέσεις τους θα καταργηθούν, είπε ο Αντώνης Σαμαράς ενώ τόνισε ότι θα προσληφθούν "νέα παιδιά με κριτήρια αξιοκρατικά και θα γίνει μία πρόσληψη για κάθε μία αποχώρηση". Σημείωσε ότι δεν πρόκειται για ανθρωποθυσία αλλά για ποιοτική αναβάθμιση του δημοσίου και απαίτηση της ελληνικής κοινωνίας. Επανέλαβε τη δέσμευση ότι μόλις επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα η Ελλάδα θα μπορέσει να ζητήσει περαιτέρω περικοπή του χρέους ενώ σημείωσε ότι για πρώτη φορά η έκθεση της τρόικας λέει ότι η Ελλάδα πετυχαίνει πλέον τους στόχους της και αναγνωρίζεται ότι ο προϋπολογισμός του 2012 πήγε καλύτερα από τις προβλέψεις. "Πιάνουμε τους στόχους, επιταχύνεται η αποπληρωμή των ληξιοπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου και ολοκληρώνεται η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών" είπε ο κ.Σαμαράς. Εκτίμησε ότι φέτος είναι δύσκολη χρονιά γιατί αντιμετωπίζονται όλες οι αστοχίες των προηγούμενων ετών και ολοκληρώνονται μεταρρυθμίσεις που έπρεπε ν αέχουν γίνει εδώ και δεκαετίες. Τόνισε τέλος ότι ενώ η Ελλάδα ήταν το παράδειγμα προς αποφυγή για όλη την Ευρώπη, τώρα πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες φοβούνται ότι θα βρεθούν αντιμέτωπες με δύσκολες καταστάσεις που η Ελλάδα ξεπέρασε. |
Posted: 15 Apr 2013 07:57 AM PDT Νέα βόμβα σκάει σήμερα από το Βερολίνο! Μέσω του (γνωστού για τον ρόλο του σε αυτές τις περιπτώσεις) περιοδικού «Der Spiegel», o προκλητικός Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προετοιμάζει το έδαφος για επιβολή ακόμη «υψηλότερης φορολογίας» στους Ελληνες «που είναι πλουσιότεροι από τους Γερμανούς». Ταυτόχρονα θέτει σε εφαρμογή το σχέδιο για αρπαγή της ακίνητης περιουσίας των ήδη φτωχοποιημένων Ελλήνων πολιτών, καθώς το άρθρο διαπερνάται από την προτροπή προς τους Γερμανούς ότι τώρα έχουν την ευκαιρία να πάρουν τα σπίτια των προβληματικών χωρών του Νότου... Ο,τι δεν κατάφερε η ναζιστική Γερμανία στις αρχές της δεκαετίας του '40, με τα στούκας και τα πάντσερ, επιχειρεί να το επιβάλει τώρα το Βερολίνο με οικονομικούς όρους, έχοντας ως νέο στόχο να πάρουν κυριολεκτικά τα πάντα από τους νότιους «εταίρους» - σπίτια, περιουσίες, τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής. Στο τεύχος που κυκλοφορεί σήμερα το περιοδικό «Der Spiegel» έχει στο εξώφυλλό του έναν Ευρωπαίο, καβάλα σε γαϊδουράκι - υπό τον τίτλο «Το ψέμα της φτώχειας» και υπότιτλο «οι υπερχρεωμένες χώρες της Ευρώπης κρύβουν τις περιουσίες τους». Ενας από τους συντάκτες του άρθρου είναι μάλιστα εκείνος που μεταφέρει κατά κανόνα τη «γραμμή» Σόιμπλε με δημοσιεύματα τα οποία ύστερα από ένα μικρό διάστημα γίνονται επίσημη πολιτική του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, φέρνοντας κάθε φορά νέα δεινά στη χώρα μας. Με έναν άκομψο, σχεδόν (γερμανικά) χοντροκομμένο τρόπο, το περιοδικό προσπαθεί να πείσει (ή και να «ντοπάρει») την κοινή γνώμη της Γερμανίας για την ύπαρξη μιας «φτωχής Γερμανίας», η οποία, όπως γράφει, είναι το «θύμα» (!) και ακόμη πληρώνει τα «σπασμένα» δύο Παγκόσμιων Πολέμων, στους υπόλοιπους Ευρωπαίους και επιπλέον κατηγορείται ότι τους κλέβει με την οικονομική πολιτική που χαράζει. Το «ρεπορτάζ» παραθέτει τα στατιστικά που βολεύουν το Βερολίνο, σύμφωνα με τα οποία το μέσο γερμανικό νοικοκυριό έχει κατά πολύ λιγότερα περιουσιακά στοιχεία από ό,τι τα νοικοκυριά στις άλλες χώρες. Το περιοδικό βέβαια υποβαθμίζει το γεγονός ότι στηρίζεται σε προ κρίσης στοιχεία της ΕΚΤ. Μνημειώδης είναι επίσης και η σπέκουλα αναφορικά με την αποτελεσματικότητα της φορολογικής πολιτικής σε χώρες του Νότου, οδηγώντας στη σκέψη «γιατί δεν φορολογούν ακόμη πιο σκληρά τους Ελληνες;» Το «Spiegel» επικαλείται και τον Γκούντραμ Βολφ του think tank Bruegel των Βρυξελλών, ο οποίος σχολιάζει ότι «χωρίς τη μείωση των δαπανών και την εισαγωγή νέων φόρων τα περισσότερα κράτη υπό κρίση δεν θα καταφέρουν να πετύχουν την αλλαγή». Οσο για τον Λαρς Φελντ, έναν από τους πέντε «σοφούς» της γερμανικής κυβέρνησης, προσθέτει ότι «όταν οι φορολογικοί νόμοι πάψουν να υπάρχουν μόνο στα χαρτιά, τότε η Ελλάδα θα μπορέσει από μόνη της να διώξει τις αμφιβολίες που υπάρχουν για τη βιωσιμότητα του χρέους της». Για να μην υπάρχουν αμφιβολίες, άλλωστε, η εισαγωγή του άρθρου έχει τίτλο «Φτωχή Γερμανία!» και τονίζει ότι «είναι επιβεβλημένη η συζήτηση για την αναδιανομή των βαρών», αφού «οι πολίτες των χωρών που δανείζονται είναι πιο πλούσιοι από τους πολίτες των χωρών που δανείζουν». Και στον επίλογο γράφει ότι «η σωτηρία του ευρώ θα ήταν παράδοξη αν οι Γερμανοί συνεχίσουν να διασώζουν τους Ελληνες πλουσίους από υψηλότερους φόρους»... |
Posted: 15 Apr 2013 07:22 AM PDT
Πολιτικό σοκ τεραστίων διαστάσεων προκάλεσε η επιστολή που έστειλε την Πέμπτη ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι προς τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη και προς τον πρόεδρο του κυπριακού Κοινοβουλίου Γιαννάκη Ομήρου. Με ωμό επί της ουσίας τρόπο, ο επικεφαλής της ΕΚΤ απειλεί ότι θα παραπέμψει την Κύπρο στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αν η Βουλή της Λευκωσίας τολμήσει να υλοποιήσει απόφαση που έχει ήδη λάβει να ξεκινήσει κοινοβουλευτική διαδικασία αναζήτησης ευθυνών του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου Πανίκου Δημητριάδη στη συγκάλυψη της οικονομικής κατάστασης του νησιού! Οι Κύπριοι βουλευτές κατηγορούν τον Π. Δημητριάδη ότι περιφρόνησε και παραπλάνησε το Κοινοβούλιο όταν αυτοί του ζήτησαν να παράσχει στη Βουλή στοιχεία του δωδεκαμήνου 15 Μαρτίου 2012 – 15 Μαρτίου 2013 για τις εκροές καταθέσεων από την Κύπρο προς το εξωτερικό και αυτός καταδέχθηκε να τους δώσει στοιχεία του… δεκαπενθημέρου (!) 1-15 Μαρτίου 2013. Ομόφωνα οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι όλων των κυπριακών κομμάτων αποφάσισαν να κινήσουν διαδικασίες εναντίον τους, ενώ και η προεδρία της Κύπρου έχει γνωστοποιήσει στους πολίτες ότι ο Νίκος Αναστασιάδης έχει απαιτήσει από τον κεντρικό τραπεζίτη να παραιτηθεί: «Εγώ έχω την εμπιστοσύνη της ΕΚΤ» απαντά όμως ο Πανίκος Δημητριάδης, ο οποίος αρνείται πεισματικά να παραιτηθεί! Προφανώς αισθάνεται ότι είναι ο εκπρόσωπος των κατοχικών δυνάμεων της Κύπρου, κάτι σαν αποικιακός διοικητής της εποχής της αγγλικής αποικιοκρατίας, αυτή τη φορά όμως εκπροσωπώντας την ευρωγερμανική επικυριαρχία! Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ όμως απεφάνθη ότι… δεν είναι σοβαρές οι κατηγορίες κατά του Δημητριάδη και γι' αυτό θα παραπέμψει την Κύπρο στο Ευρωδικαστήριο επειδή η κυβέρνησή της προσπαθεί να… πιέσει τον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας! Εύλογη είναι η απορία από πού αντλεί αυτό το θράσος ο Μάριο Ντράγκι να απαγορεύει στο Κοινοβούλιο μιας κυρίαρχης, υποτίθεται, χώρας να κάνει έλεγχο για τις ευθύνες του κεντρικού τραπεζίτη της. Φαίνεται τρελή αυτή η προπέτεια. Αρκεί όμως μια ματιά σε έναν πίνακα για να συνειδητοποιήσει κανείς από πού προέρχεται. Εναν πίνακα που εμφανίζει τη σύγκριση του συνόλου του ενεργητικού όλων των τραπεζών μιας χώρας ως προς το ΑΕΠ της χώρας αυτής. Αν το ενεργητικό των τραπεζών υπερβαίνει το 100% του ΑΕΠ ή το προσεγγίζει, ευνόητο είναι ότι οι μεγαλοτραπεζίτες αυτού του κράτους αισθάνονται περίπου ίσοι ή ανώτεροι του πρωθυπουργού τους! Ενας ενδιαφέρων τέτοιος πίνακας δημοσιεύθηκε στη γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» και αφορά σε στοιχεία του 2012, με προέλευση το ερευνητικό τμήμα της «Ντόιτσε Μπανκ», της ισχυρότερης δηλαδή τράπεζας της Ευρώπης. Ολοι έχουμε την αίσθηση ότι ο τραπεζικός τομέας έχει υπεραναπτυχθεί, αλλά αυτό δεν αποτρέπει ένα αίσθημα δέους και κατάπληξης, όταν βλέπει κανείς τα αριθμητικά μεγέθη. Καλά, το Λουξεμβούργο είναι προφανώς… εκτοξευμένο στο διάστημα: οι τράπεζες που βρίσκονται εγκατεστημένες στο μικροσκοπικό αυτό δουκάτο (όλη η έκταση του Λουξεμβούργου είναι ίση με τον… νομό Καρδίτσας!) έχουν ενεργητικό… 21,7 φορές το ΑΕΠ της χώρας!!! Δεύτερη στην Ευρωζώνη είναι η «αθόρυβη» Μάλτα, με το ενεργητικό των τραπεζών να ισούται με το 790% του ΑΕΠ – 7,9 φορές περισσότερο. Παρά το Μνημόνιο και την υποτιθέμενη συρρίκνωση του τραπεζικού της τομέα, τρίτη παραμένει η Ιρλανδία, με το ενεργητικό των τραπεζών της 7,2 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ. Το 2012 και στην Κύπρο το ενεργητικό των τραπεζών ήταν 7,2 φορές περισσότερο από το ΑΕΠ,αλλά το νούμερο αυτό έχει ήδη μειωθεί και σύντομα θα συρρικνωθεί δραματικά. Είναι εντυπωσιακό το ότι ακόμα και το «θησαυροφυλάκιο του πλανήτη», η Ελβετία, έχει τις τράπεζές της «μόλις» κατά 4,6 φορές ισχυρότερες του ΑΕΠ. Μέχρι και η «σώφρων» Γερμανία παρουσιάζει ενεργητικό των τραπεζών της στο… 310% του ΑΕΠ της! Η πραγματική οικονομία δηλαδή της πρώτης βιομηχανικής δύναμης της Ευρώπης, αυτού του πανίσχυρου γίγαντα, είναι… νάνος μπροστά στο χρηματοπιστωτικό της σύστημα! Οι Γερμανοί τραπεζίτες λοιπόν κυβερνούν τη Γερμανία, όχι οι βιομήχανοί της και προφανώς υπαγορεύουν στη Μέρκελ και στο υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό του Βερολίνου γραμμή που προωθεί πρωτίστως τα συμφέροντα των γερμανικών τραπεζών. Αντιθέτως, στις ΗΠΑ το ενεργητικό των αμερικανικών τραπεζικών κολοσσών που κυριαρχούν στην παγκόσμια αγορά ανέρχεται μόνο στο 80% του ΑΕΠ. Συγκριτικά με την Ευρώπη δηλαδή η πολιτική ηγεσία στην Ουάσιγκτον έχει σαφώς μεγαλύτερα περιθώρια ισχύος, όπως φαίνεται και από την πολιτική που ακολουθεί. |
Posted: 15 Apr 2013 05:28 AM PDT Το ότι οι (διακυβερνώντες) την Ελλάδα βιάζουν κατά κόρον, κατά σύστημα και με κάθε ευκαρία όχι μόνο το Σύνταγμα και τους νόμους της χώρας, αλλά ακόμη και αυτή την απλή - κοινή λογική, θα πρέπει να το έχουμε αντιληφθεί όλοι οι γηγενείς κάτοικοι της χώρας που κάποτε λεγόταν Ελλάδα και σήμερα έχει μεταβληθεί σε μία αποικία χρέους, υποτελών ανθυποκυβερνώντων που υπογράφουν την μεθοδική διάλυση της χώρας και την γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού. Επειδή, όμως, αυτά τα ανθρωποειδή γνωρίζουν πως οι εντολές που τους δίνουν τα ανθρωπόμορφα ναζιστοειδή κτήνη, παραβιάζουν τη νομοθεσία, τολμούν όχι μόνο να ανοίξουν διάπλατα πόρτες και παράθυρα για την διαφυγή τους από την δικαιοσύνη, αλλά ως άλογα κτήνη βιάζουν την λογική παίζοντας με τις λέξεις και καταστρέφοντας κάθε επικοινωνία των ιδίων με την απλή λογική. Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό; Πρώτιστα και κύρια λόγω της πρωτοφανούς ανεκτικότητας και μη αντίδρασής μας. Χωρίς να το πάρει είδηση κανείς, στις 6 Μαρτίου ψηφίστηκε διάταξη, από τους αντιπροσώπους που στείλαμε στη Βουλή, έπειτα από πρόταση από την πλευρά της ΔΗΜΑΡ η οποία αναφέρει ότι «δεν συνιστά δωροδοκία η απλή υλική παροχή προς έκφραση ευγνωμοσύνης». Για όσους δεν έχουν καταλάβει ακόμη πως μας μεταχειρίζονται ως άβουλα όντα (χειρότερα ακόμη και από ζώα) ίσως η συνέχεια της μετάλλαξης (ή αποκάλυψης άραγε;) του ευρωπαϊκού μύθου σε ευρωπαϊκή φρίκη, να σας πείσει. Μόνο που τότε θα είναι πολύ μεγάλος ο πόνος που θα απαιτείται για να εκδιωχθούν όλοι εκείνοι που ξεδιάντροπα ξεπουλάνε όλα όσα δεν τους ανήκουν, που ξεδιάντροπα χαρίζουν όλα εκείνα που ετούτη η χώρα απέκτησε καταθέτοντας ποταμούς αίματος... Δεν φταίνε οι δεσμώτες, οι βασανιστές και οι εκτελεστές μας. Εμείς φταίμε που τους επιτρέπουμε -ακόμη- να υπάρχουν... |
Posted: 15 Apr 2013 05:03 AM PDT Στο άρθρο 1 παρ. 2 του ισχύοντος Συντάγματος διαβάζουμε τη βαρύγδουπη φράση «Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία». Αμέσως όμως στην επόμενη παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου αναιρείται η λαϊκή κυριαρχία. Συγκεκριμένα η παράγραφος αυτή λέει «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα». Προσέξτε ακριβώς τη διατύπωση: Οι εξουσίες πηγάζουν μεν από το λαό, αλλά δεν ασκούνται και από το λαό, απλά υπάρχουν υπέρ αυτού, και ασκούνται μόνο «όπως ορίζει το Σύνταγμα», δηλαδή από τα πολιτικά όργανα που ορίζει το Σύνταγμα. Η διατύπωση αυτή έχει μεγάλη αξία και αυτό θα φανεί αμέσως φέρνοντας κάποια παραδείγματα άλλων Συνταγμάτων. Για παράδειγμα, το άρθρο 20 παρ. 2 του Γερμανικού Συντάγματος λέει «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό. Ασκούνται από το λαό με εκλογές και δημοψηφίσματα και με ειδικά όργανα της νομοθεσίας, της εκτελεστικής εξουσίας και της δικαιοσύνης». Βλέπουμε λοιπόν ότι εξουσίες στο γερμανικό Σύνταγμα δεν πηγάζουν μόνο από το λαό, αλλά και ασκούνται από το λαό και αυτό δεν είναι χωρίς αξία, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχει ο κέρβερος του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου. Το ίδιο βλέπουμε να αναφέρεται και στο Ιταλικό Σύνταγμα. Το άρθρο 1, παρ. 2 του Ιταλικού Συντάγματος λέει «Η κυριαρχία ανήκει στο λαό ο οποίος την ασκεί κατά τους τύπους και τους περιορισμούς του Συντάγματος». Επομένως τα Συντάγματα άλλων χωρών ορίζουν ότι η εξουσία δεν πηγάζει μόνο από το λαό, αλλά και ασκείται από το λαό. Αυτό γίνεται πιο ευκρινές στο ίδιο το Ιταλικό Σύνταγμα όταν στο άρθρο 75 παρ. 1 εισάγει τα δημοψηφίσματα με λαϊκή πρωτοβουλία ορίζοντας ότι «Λαϊκό δημοψήφισμα διενεργείται για ν' αποφασιστεί η ολική ή μερική κατάργηση νόμου ή πράξεων με τυπική ισχύ νόμου, οσάκις το ζητήσουν 500.000 εκλογείς ή πέντε συμβούλια Περιοχών». Επίσης στο άρθρο 71 παρ. 2 εισάγει τις προτάσεις νόμων με λαϊκή πρωτοβουλία ορίζοντας πως «Ο λαός ασκεί τη νομοθετική πρωτοβουλία μέσω της προτάσεως από τουλάχιστον 50.000 εκλογείς σχεδίου συντεταγμένου σε άρθρα». Βλέπουμε λοιπόν πως το ελληνικό πολιτικό σύστημα επίτηδες δεν περιλαμβάνει στο Σύνταγμα τη δέσμευση ότι η εξουσία δεν πηγάζει μόνο από το λαό, αλλά και ασκείται από το λαό, αφού στην πραγματικότητα δεν θέλει καμία ανάμιξη του λαού στα πολιτικά πράγματα πλην της κατευθυνόμενης ψήφου σε συγκεκριμένες προκαθορισμένες από το ίδιο έτοιμες επιλογές σε κόμματα και πολιτικά πρόσωπα. Αυτά όλα πρέπει αμέσως να αλλάξουν. Αν όχι τώρα, πότε; Αν όχι εμείς, ποιοι; |
Posted: 15 Apr 2013 04:28 AM PDT Δεν συμφωνώ με τους καλοπροαίρετους, αλλά ανήσυχους χριστιανούς, που αρνούνται την κατασκευή νόμιμου τεμένους για τους μουσουλμάνους της Αττικής. Οπως έχουμε την απαίτηση να λειτουργούν ορθόδοξοι ναοί σε μουσουλμανικές χώρες, έτσι και εμείς οφείλουμε να παρέχουμε εμπράκτως τη θρησκευτική ελευθερία σε αλλοθρήσκους, εάν ζουν νομίμως (το υπογραμμίζω) στη χώρα μας. Ας μην ξεχνούμε ότι τρία Ορθόδοξα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία εδρεύουν σε μουσουλμανικές χώρες: το Οικουμενικό στην Τουρκία, της Αλεξανδρείας στην Αίγυπτο, το Αντιοχείας στη Συρία. Το δε Πατριαρχείο Ιεροσολύμων εδρεύει σε περιοχή που διεκδικείται και από το Ισραήλ και από τη μουσουλμανική Ιορδανία, ενώ έχει ποίμνιο και στα παλαιστινιακά εδάφη, όπου πλειοψηφούν οι μουσουλμάνοι. Ούτε, όμως, συμφωνώ με τον ενθουσιασμό των υποστηρικτών του τεμένους ότι έτσι θα κλείσουν τα πολλά παράνομα τζαμιά που λειτουργούν και θα γίνουν φανερές όλες οι δραστηριότητες των ομάδων που πιστεύουν στο Ισλάμ ή το χρησιμοποιούν για αλλότριους σκοπούς. Ας μην αυταπατώμεθα. Τα παράνομα τζαμιά θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όπως και οι παράνομες δραστηριότητες φανατικών δήθεν χοτζάδων και ιμάμηδων. Αλλωστε, η Αττική είναι τεράστια και με ένα τέμενος στον Ελαιώνα δεν εξυπηρετούνται όλοι οι ενδιαφερόμενοι. Τα παράνομα δίκτυα θα παραμείνουν ως πρόβλημα, διότι δεν ενδιαφέρονται για την αγνή πίστη των απλών ανθρώπων. Ενδιαφέρονται για τη διάδοση του φανατισμού, πιθανόν και της τρομοκρατίας. Γι' αυτό πιστεύω ότι το πρόβλημα δεν είναι αν στα 100 τζαμιά που έχουμε προστεθεί άλλο ένα. Το κρίσιμο ερώτημα είναι ποιοι κηρύττουν, ποιοι διδάσκουν το Ισλάμ και στα νόμιμα και στα παράνομα τεμένη. Η Γερμανία και το Βέλγιο απαγορεύουν σε οποιονδήποτε μουσουλμάνο να διδάσκει ως ιμάμης αν δεν έχει υπηκοότητα ευρωπαϊκής χώρας και αν δεν μετέχει της ευρωπαϊκής παιδείας, ώστε να αποφεύγονται οι ιμάμηδες που μεταφέρουν τον φανατισμό, κατευθυνόμενοι από ακραίες ισλαμικές χώρες. Η Ιταλία κατά καιρούς έχει απελάσει ιμάμηδες που δεν σεβάστηκαν τους νόμους και τον πολιτισμό της. Σεβαστό το Ισλάμ, αλλά να γνωρίζουμε ότι δεν είναι σε όλες τις εκφάνσεις του συμβατό με την Ευρώπη. Επιπλέον στο νόμιμο τζαμί πρέπει να αποφευχθούν μιναρέδες και ογκώδεις κατασκευές, που θα προκαλούν την ιστορική μας συνείδηση και θα αντιβαίνουν προς την πολιτιστική ταυτότητα της Αθήνας. Είμαστε φιλόξενοι, αλλά όχι αφελείς. |
Posted: 15 Apr 2013 04:15 AM PDT Για επανάληψη της κυπριακής κρίσης, παρά την εκτίναξη του κόστους διάσωσης της χώρας, προειδοποίησε ο ηγέτης της γερμανικής αντιπολίτευσης, Π. Στάινμπρουκ. Μιλώντας στο CNBC μετά το συνέδριο του κόμματος των Σοσιαλδημοκρατών, ο Στάινμπρουκ δήλωσε επίσης πως η Κύπρος θα πρέπει να χρηματοδοτήσει μόνη της τα αυξημένα κόστη. Ερωτηθείς εάν είναι πιθανό να επαναληφθεί η κρίση που πλήττει τη Λευκωσία, ο κ. Στάινμπρουκ δήλωσε: «Τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί. Όπως είδαμε, η διάσωση της Κύπρου μόλις αυξήθηκε κατά 6-7 δισ. ευρώ, όμως αυτό θα πρέπει να το συνεισφέρουν οι ίδιοι οι Κύπριοι. Αυτό μας λέει ότι βλέπουμε πλέον περαιτέρω κλιμάκωση σε εβδομαδιαία βάση». Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, άσκησε κριτική στις πολιτικές λιτότητας της Άγκελα Μέρκελ για τις χώρες της ευρωζώνης. «Τα πάντα έχουν να κάνουν με τη δόση… Είναι πολύ σημαντικό να υπάρξει προσαρμογή, όμως πρέπει να γίνει με μια δόση που δεν θα είναι θανατηφόρα, και πρέπει να συνοδεύεται από οικονομική ώθηση, από μέτρα κατά της ανεργίας των νέων, από αυστηρότερους κανόνες για τις τράπεζες», δήλωσε, προσθέτοντας ότι η λιτότητα κινδυνεύει να πλήξει τις εξαγωγικές αγορές της Γερμανίας. «Ως Σοσιαλδημοκράτες γνωρίζουμε πως μαζί με αυτό έρχεται και η αλληλεγγύη με τις χώρες που δεν τα πάνε τόσο καλά. Προσπαθώ να καταστήσω σαφές στους συμπατριώτες μου τους Γερμανούς ότι η Γερμανία θα τα πάει καλά μόνο αν τα πάνε καλά και οι ευρωπαίοι γείτονές της. Για αυτούς που πιστεύουν ότι αυτό είναι πολύ οικτρό, σημειώνω ότι η Γερμανία είναι εξαγωγική χώρα. Αν οι άλλες χώρες δεν τα πάνε καλά, αυτό έχει άμεση επίπτωση στη Γερμανία». |
Posted: 15 Apr 2013 03:58 AM PDT Γράφει ο Κωνσταντίνος Φίλης* Πριν λίγο καιρό αναλύοντας πτυχές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, έκρινα πως διερχόμαστε μία φάση αδράνειας που ενδέχεται να μας στοιχίσει ακριβά. Οι τελευταίες εξελίξεις δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Αν υπάρχει ένα δίδαγμα από τις τελευταίες εξελίξεις για την ελληνική διπλωματία είναι πως όσο εύκολα χτίζονται οι εθνικοί μύθοι (βλ. άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ) άλλο τόσο εύκολα καταρρέουν. Από τα περισπούδαστα περί στρατηγικής συμμαχίας με το Ισραήλ, αρκούσε μία προσπάθεια αναθέρμανσης των σχέσεων του τελευταίου με την Τουρκία για να σπεύσουν ορισμένοι να αναζητήσουν εκ νέου αναθεώρηση της πολιτικής μας στην περιοχή. Δεν υπερτιμώ ούτε υποτιμώ την απόπειρα μερικής αποκατάστασης των σχέσεων Άγκυρας-Τελ Αβίβ. Είναι μία εν εξελίξει διαδικασία που θα πάρει χρόνο εφόσον το προηγούμενο διάστημα δημιουργήθηκε ψυχολογικό χάσμα, θα δοκιμαστεί δεδομένων των διϊστάμενων συμφερόντων τους σε μία σειρά από ζητήματα, και το πιθανότερο δεν πρόκειται, τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον, να ανατρέψει τις περιφερειακές ισορροπίες. Τα σοβαρά κράτη, όπως το Ισραήλ, δεν προσεγγίζουν τις σχέσεις τους με λογικές αμοιβαίου αποκλεισμού, δηλαδή πως η βελτίωση των σχέσεων με την Τουρκία περνάει μέσα από το πάγωμα των αντίστοιχων με την Ελλάδα και την Κύπρο. Και ακόμη και αν δεχτούμε πως οι Ισραηλινοί μας χρησιμοποίησαν για να να πιέσουν τους Τούρκους, αυτό είναι μία ευρέως διαδεδομένη τακτική στις διεθνείς σχέσεις. Μακάρι και εμείς να παραδειγματιζόμασταν και να επιδεικνύαμε αντίστοιχη ευελιξία αντί να υποτάσσουμε τις σχέσεις μας σε λογικές μηδενικού αθροίσματος ή σε παλαιολιθικές αντιλήψεις ότι για να είμαστε αρεστοί στη χώρα Α πρέπει να μην αναπτύσσουμε τις επαφές μας με τη χώρα Β. Η συνεργασία Άγκυρας-Τελ Αβίβ στον οικονομικό τομέα θα επανακτήσει τη δυναμική της. Ενδεχομένως να υπάρξει ανάκαμψη και του τουριστικού ρεύματος Ισραηλινών προς την Τουρκία. Όμως, το κομμάτι της ενεργειακής συνεργασίας έχει περιορισμούς, που προκύπτουν κυρίως από το γεγονός ότι η γείτονα χώρα δεν νοείται ούτε αξιόπιστη, ούτε προβλέψιμη, ούτε προσανατολισμένη στις ανάγκες της Ευρώπης. Όλα αυτά, αν υποθέσουμε ότι το Ισραήλ επιδιώξει να εξάγει μέρος των ποσοτήτων του στην ΕΕ, λειτουργούν αποτρεπτικά για την επιλογή της τουρκικής οδού. Αν, μάλιστα, προσθέσουμε τον εύλογο σκεπτικισμό πολλών εντός και εκτός Ευρώπης για τις συνέπειες μετεξέλιξης της Άγκυρας σε ενεργειακό «πνεύμονα» της Γηραιάς Ηπείρου, αντιλαμβανόμαστε ότι η κύρια χρησιμότητα της για το Ισραήλ και τους λοιπούς παραγωγούς της περιοχής συνίσταται στο μέγεθος και τη δίψα της αγοράς της και όχι στο ρόλο ως δυνητικού κόμβου. Σε αυτή την περίπτωση, το όφελος για Ισραηλινούς και Τούρκους θα είναι αμοιβαίο. Οι μεν πρώτοι θα μπορούν να διαθέσουν το αέριό τους σε μία μεγάλη γειτονική αγορά και οι δεύτεροι να απορροφήσουν ποσότητες σε χαμηλότερες τιμές από ότι τις προμηθεύονται αυτή τη στιγμή από Ρωσία και Αζερμπαϊτζάν. Η τροφοδοσία, πάντως, της ευρωπαϊκής αγοράς μέσω αγωγού που θα διέρχεται την τουρκική επικράτεια είναι μία σύνθετη απόφαση με αρκετές παραμέτρους όπως: οι οικονομίες κλίμακος, η ρευστότητα των διμερών σχέσεων, η προβλεψιμότητα και αξιοπιστία των εμπλεκόμενων πλευρών, ο περιορισμός του ρίσκου που θα ελκύσει το ενδιαφέρον εταιρειών που θα διευκολύνουν χρηματοδοτικά στην υλοποίηση, ο περιορισμός ενδεχόμενων νομκών κωλυμμάτων, η διεύρυνση των εναλλακτικών αντί της δημιουργίας νέων ολιγοπωλίων (είτε προμηθευτών είτε διαμετακομιστών). Όλα αυτά θα προσμετρηθούν στην τελική απόφαση, εφόσον ένας προμηθευτής δεν ορίζει μόνος του τις τύχες ενός project, αλλά καλείται να το εντάξει σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο με την αγορά ενέργειας να επιζητά βεβαιότητες και διασφαλίσεις για αδιάλειπτη ροή του προϊόντος. Επιπρόσθετα, θα θελήσει, άραγε, το Ισραήλ να ενδυναμώσει εμμέσως την Τουρκία (που επιδιώκει την περιφερειακή ηγεμονία) δίνιντας της πρόσβαση στις πηγές ενέργειας της περιοχής; Ή εκτιμούν οι διαχρονικά καχύποπτοι Ισραηλινοί ότι η ενεργειακή συνεργασία με την Τουρκία θα κατευνάσει τις βλέψεις της, χάριν της εμπέδωσης ενός κλίματος εμπιστοσύνης; Και πώς συνδέονται στην ευρύτερη εξίσωση οι ήδη προχωρημένες συνέργειες με την Κύπρο αλλά και η δυναμική που αναπτύχθηκε τα τελευταία τρία χρόνια με την Ελλάδα, που προσφέρει στο Τελ Αβίβ το απαιτούμενο στρατηγικό βάθος; Εντούτοις, για να αποτρέψουμε δυσμενείς για τον ευρύτερο ελληνισμό καταστάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, οφείλουμε αφενός να καταστούμε χρήσιμοι για τους ισχυρούς δρώντες (εντός και εκτός περιοχής), αφετέρου να «δέσουμε» τις σχέσεις μας υπό το κοινό συμφέρον, που ποικίλει ανάλογα την περίπτωση. Δεν μπορεί να δεχόμαστε στωικά το γεγονός ότι η Τουρκία συνομιλεί με σχεδόν όλες τις μεγάλες δυνάμεις τόσο για διεθνή όσο και περιφερειακά ζητήματα, πολύ περισσότερο από τη στιγμή που θα θελήσει να εξαργυρώσει τις υπηρεσίες της σε ανταλλάγματα στο Κυπριακό και τα Ελληνοτουρκικά. Πρέπει αφού εντοπισουμε τα σημεία ενδιαφέροντος, να δούμε επισταμένως πως εμείς μπορούμε να προσφέρουμε (ασφαλώς με το γεωπολιτικό αζημίωτο) τις υπηρεσίες μας, εξελισσόμενοι σε μέρος της λύσης προβλημάτων που ταλανίζουν την περιφέρεια αντί σε μέρος του ίδιου του προβλήματος. Και αν η χρησιμότητα της γειτονικής Τουρκίας είναι αδιαμφισβήτητα μεγαλύτερη της δικής μας σε θέματα όπως η Συρία και το Ιράν, στο ενεργειακό (και τις προεκτάσεις του) η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει λόγο και ρόλο. Να αναλάβει πρωτοβουλίες με ευρωπαϊκό πρόσημο, καταδεικνύοντας αφενός την προσήλωση της στις ανάγκες της Ένωσης, αφετέρου την ικανότητα της να συν-διαμορφώνει τις περιφερειακές εξελίξεις προς όφελος της ΕΕ. Εντός του εν λόγω πλαισίου θα πρέπει να αναδείξει τη σημασία της Ανατολικής Μεσογείου για την ασφάλεια τροφοδοσίας της Ευρώπης και να «κουμπώσει» σε αυτή την προοπτική τον καθοριστικό ρόλο Κύπρου και Ελλάδας, τόσο χάριν ωριμότητας επιχειρηματικών σχεδίων όσο και της ευρωπαϊκής τους ταυτότητας. Η προχωρημένη συνεργασία ενός κράτους-μέλους, όπως η Κύπρος, σε πρώτη φάση με το Ισραήλ και ακολούθως με άλλα κράτη της περιοχής (π.χ. Λίβανος) την καθιστά ένα ελκυστικό προμηθευτή, ενώ η «προβλέψιμη» Ελλάδα αποδυναμώνει αισθητά τον μονοπωλιακό ρόλο της Τουρκίας ως κόμβου μεταφοράς για όλα τα μη ρωσικά σχέδια του νότιου ευρωπαϊκού ενεργειακού διαδρόμου, δημιουργώντας μία περισσότερο αξιόπιστη εναλλακτική για τη διαμετακόμιση αερίου. Να προωθήσει την πρόταση για τις το δυνατόν μεγαλύτερες συγκλίσεις μεταξύ των κρατών της περιοχής ως προαπαιτούμενου για την προσέλκυση των αναγκαίων κεφαλαίων και της απαραίτητης τεχνογνωσίας, χωρίς, ομως εκπτώσεις στα εθνικά θέματα. Στην πορεία επίτευξης συνεργειών η Αθήνα πρέπει να είναι σε θέση οδηγού, αξιοποιώντας στο έπακρο όλα τα πλεονεκτήματά της ως έντιμου διαμεσολαβητή. Δεν θα λύσει το Παλαιστινιακό ή το Κυπριακό αλλά μπορεί να συμβάλει στην εξομάλυνση των προβληματικών σχέσεων μεταξύ κρατών της περιοχής. Να κινηθεί υπερβατικά και πέρα από αποκλεισμούς ώστε να μη δώσει άλλοθι σε όποιους επιθυμούν να αυτοαποκλειστούν, να το πράξουν επιχειρηματολογώντας σε βάρος μας. Συνάμα, να εκθέσει σε όλα τα επίπεδα τα κράτη που προσπαθούν να ενισχύσουν τις θέσεις τους δια της αποσταθεροποίησης ή της απειλής αλλαγής του status quo σε περίπτωση που δεν γίνουν σεβαστές οι επιθυμίες τους. Όταν μιλούμε για την ανάγκη ομαλοποίησης της κατάστασης, ασφαλώς δεν πρέπει να εννοούμε μία ευκαιριακή διαδικασία με συγκεκριμένους αποδέκτες αλλά μία συνολικά –και έμπρακτα- καλή διάθεση ουσιαστικής αποκλιμάκωσης χωρίς τελεσίγραφα και ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα. Αναρωτιέμαι, συνεπώς, κατά πόσο εντάσσονται σε αυτή τη λογική οι κυρώσεις σε βάρος εταιρειών που «διανοήθηκαν» να δραστηριοποιηθούν στους διαγωνισμούς της μόνης νόμιμης και καθολικά αναγνωρισμένης κρατικής οντότητας, ή η έμπρακτη συστηματική αμφισβήτηση της κυριαρχίας τρίτων κρατών μέσω της απόπειρας δημιουργίας τετελεσμένων; Έτσι, άραγε, οραματίζονται οι ΗΠΑ την εξισορρόπηση των διαφορών προκειμένου να αποφύγουν κλυδωνισμούς που θα θέσουν σε αμφισβήτηση την ικανότητα τους να ορίζουν τα δρώμενα; Με τρόπο που το συμφέρον των κείμενων κρατών περνάει μέσα από την «αναγκαστική» συνεννόηση με την Τουρκία, μόνο και μόνο επειδή η τελευταία αναδεικνύεται εκ νέου σε κρίσιμη μεταβλητή για την εξυπηρέτηση των σχεδιασμών της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής; Μία –η μοναδική προς το παρόν- υπερδύναμη κινδυνεύει να υπονομεύσει τα συμφέροντα της αν κινείται και δρα με οπορτουνιστικούς όρους και δη όταν ενισχύει τις αβεβαιότητες, περιφρονώντας άλλους εταίρους της στην περιοχή, τα συμφέροντα των οποίων πλήττονται από το «ελευθέρας» που αυτή προσφέρει στην Άγκυρα. Αλήθεια, η καλοπροαίρετη Τουρκία σε τι προτίθεται να υποχωρήσει έναντι Ελλάδας και Κύπρου προκειμένου να κάνει το χατίρι των Αμερικανών που μοιάζουν να επιζητούν νέα μοντέλα συνεργασίας; Αυτό πρέπει εγκαίρως και ανερυθρίαστα να το γνωστοποιήσουμε στην Ουάσιγκτον, προτού αναγκαστούμε να αναθεωρήσουμε τη δική μας πολιτική στην περιοχή, ακόμη και αν έτσι διχάσουμε τους εταίρους μας, που ασφαλώς δεν επιθυμούν να ανοίξουν ένα ακόμη μέτωπο ενός έτσι και αλλιώς δοκιμαζόμενου εταίρου. Άλλωστε, σε περίπτωση που καλλιεργηθεί η εικόνα ενός περιφερειακού κενού ασφαλείας, με κάποιον τρόπο και από κάποιους αυτό θα πρέπει να καλυφθεί. Με αφορμή τα παραπάνω, δεν θα πρέπει να διαλανθάνει την προσοχή μας ότι όσο περισσότερο δεδομένο θεωρείται ένα κράτος τόσο περιορίζονται (επί το δραματικότερον) τα περιθώρια των διαπραγματευτικών του ελιγμών. Αν, μάλιστα συνειδητά παραμένει απλός θεατής των εξελίξεων, τότε η διαμόρφωση εθνικών θέσεων και η αποτελεσματικότερη προώθηση τους μέσω μίας στιβαρής και συγκροτημένης διπλωματίας καθίστανται περιττή πολυτέλεια! Έχουμε, όμως, ως έθνος, την πολυτέλεια της αδράνειας; * Ο δρ. Κωνσταντίνος Φίλης είναι διευθυντής Ερευνών του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο |
Posted: 15 Apr 2013 03:45 AM PDT Η ευρωπαϊκή κρίση χρέους έχει αλλάξει εκ θεμελίων τον γεωπολιτικό χάρτη της Ευρώπης. Αντί για τη διαίρεση μεταξύ Δύσης και Ανατολής, που υπήρχε στον Ψυχρό Πόλεμο, η ήπειρος διαιρείται τώρα ανάμεσα στον Βορρά της ευάλωτης ευημερίας και στον Νότο του χάους. Η Ουάσιγκτον ανησυχεί σφόδρα. Αλλά το Βερολίνο δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Την περασμένη εβδομάδα, ο νέος Αμερικανός υπουργός Οικονομικών προκάλεσε δημόσια τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υπογραμμίζοντας πως με την πολιτική της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της λιτότητας στην Ευρωζώνη κινδυνεύει η παγκόσμια οικονομία. Η αμερικανική προειδοποίηση προκάλεσε την οργίλη αντίδραση του Γερμανού υπουργού, ο οποίος απάντησε πως δεν δέχεται συμβουλές για θέματα που άπτονται της οικονομικής πολιτικής. Ηταν η δεύτερη φορά που ένας Αμερικανός υπουργός προσπάθησε να πείσει τη γερμανική ηγεσία ότι απαραίτητη προϋπόθεση της ανάπτυξης είναι η αύξηση της καταναλωτικής ζήτησης και κατά συνέπεια ο περιορισμός της στυγερής λιτότητας. Ο διάλογος αυτός –που έκανε τον γύρο του κόσμου– πρέπει να κάνει όσους ακόμη στην Ευρωζώνη και την Αθήνα αρνούνται να αντιληφθούν επίμονα ότι η γερμανική πολιτική ουδόλως ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη. Δεν της καίγεται καρφί. Στο Βερολίνο, οι άνθρωποι κάθε άλλο παρά ανόητοι είναι: ξέρουν ότι με αυτά που επιβάλλουν, σκοτώνουν κάθε δυνατότητα ανάκαμψης στην Ελλάδα και στις λοιπές υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης. Δεν τους απασχολεί όμως καθόλου κάτι τέτοιο. Αλλά, οι Γερμανοί μπορούν να σταθούν μια στιγμή και να σκεφτούν τη δική τους ιστορία. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Σύμμαχοι θυμήθηκαν τις καταστροφικές συνέπειες των γερμανικών αποζημιώσεων μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ολόκληρο το δημόσιο χρέος των ναζί, που αντιστοιχούσε σε πάνω από το 600% του γερμανικού ΑΕΠ, παραγράφηκε. Το προϋπάρχον απλήρωτο χρέος από την περίοδο της Βαϊμάρης περιορίστηκε σε ένα κλάσμα του αρχικού ποσού. Και οι διεκδικήσεις παλαιών χρεών διαχωρίστηκαν αυστηρά από τα ταμεία για τη γερμανική ανοικοδόμηση. Η Γερμανία ασφαλώς ζούσε πολύ πάνω από τις δυνατότητές της τη ναζιστική περίοδο, ενώ λεηλάτησε και την υπόλοιπη Ευρώπη. Ομως, οι Αμερικανοί όχι μόνο συμφώνησαν να παραγράψουν παλαιά χρέη, αλλά έδωσαν στους Γερμανούς εκατομμύρια δολάρια με το σχέδιο Μάρσαλ. Η ίδια η Γερμανική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία μετά το 1989 δεν καταδίκασε την πρώην Ανατολική Γερμανία σε λιτότητα για να διορθώσει τη σαθρή κομμουνιστική οικονομία της. Αντιθέτως, ο καγκελάριος Χέλμουτ Κολ επέτρεψε στους Ανατολικογερμανούς να ανταλλάξουν τα σχεδόν άνευ αξίας ανατολικογερμανικά μάρκα με γερμανικά στην πληθωριστική ισοτιμία 1 προς 1 και στη συνέχεια διέθεσε το ισόποσο άνω του ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ για την ανόρθωση της ανατολικής οικονομίας. Αν οι Σύμμαχοι και αργότερα η κυβέρνηση της ίδιας της Γερμανίας είχαν εφαρμόσει αυτό που κηρύσσουν τώρα οι Γερμανοί, η Γερμανία θα ήταν σήμερα πολύ φτωχότερη. Η Γερμανία κερδίζει λίγα και η Ευρώπη πρόκειται να χάσει πολλά καταδικάζοντας εμάς τους Ελληνες (και τους άλλους λαούς) στη φτώχεια ως τιμωρία για το αμαρτωλό παρελθόν μας. Η Μέρκελ οφείλει, λοιπόν, να μιμηθεί το πνεύμα του μακροοικονομικού ελέους των Συμμάχων μετά το 1945 και τη δυτικογερμανική γενναιοδωρία προς τους Ανατολικογερμανούς εξαδέλφους τους μετά το 1989. Βέβαια, το Βερολίνο δεν έχει τίποτα τέτοιο στο μυαλό του. Η Μέρκελ μπορεί σήμερα να πανηγυρίζει βλέποντας τις δημοσκοπήσεις στη χώρα της. Αλλά γέμισε την Ελλάδα με Μνημόνια για να απαλείψει τον κίνδυνο για το ευρώ και, τώρα, βλέπει τη χώρα μας να βυθίζεται και να ερημοποιείται, κάτι που θα την καταστήσει σύντομα υλικό προς πλήρη αρπαγή. Οπως η πώληση της Εθνικής Τράπεζας και όσων κρατικών περιουσιακών στοιχείων έχουν ακόμη κάποια αξία. Αυτά συμβαίνουν σήμερα στην αποικία. Ομως, όσο και αν οι Γερμανοί πιστεύουν ότι τα κατάφεραν, ίσως το μέλλον τούς εκπλήξει. Δεν έχουν υπολογίσει ότι, κάποτε, στην αποικία, αλλά και σε άλλες χώρες που βλέπουν ότι έχουν την ίδια τύχη, μπορεί κάτι να αλλάξει. Και θα αλλάξει, γιατί όσο κι αν μπορούν να εκβιάσουν κυβερνήσεις, τους είναι αδύνατο να εκβιάσουν λαούς. Γιατί αυτό που συμβαίνει, δεν αφορά πια μόνον τον ελληνικό λαό, και στην Ευρώπη το γνωρίζουν πλέον όλο και περισσότεροι πολίτες της σε πολλές χώρες… Και όσο για τους διαφόρους που διακινούν το «επιχείρημα» πως ο λαός να μη μιλάει γιατί αυτός έχει την ευθύνη για όλα τα δεινά και, μάλιστα, υπερασπίζονται δήθεν την «ευρωπαϊκή Ελλάδα», τι να πει κανείς; Τίποτε άλλο, παρά το ότι, απλώς, δεν ξέρουν τι λένε και ότι ο Θεός να μας φυλάει απ' τη φασίζουσα, τυφλή μισαλλοδοξία τους… Η τραγική κατάληξη της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, την οποία οι δυνάμεις της Αντάντ μετά το 1918 επέβαλαν (μαζί με τους ταπεινωτικούς όρους των Συνθηκών των Βερσαλλιών) στην ηττημένη Γερμανία, δίδαξε στην ανθρωπότητα πολλά πράγματα. Κυρίως, όμως, δίδαξε ότι η κοινωνία βιώνει την έξωθεν επιβολή όρων ως ταπείνωση και ότι η κοινωνική δυσφορία μπορεί να οδηγήσει σε τραγωδία, όταν στην ταπείνωση προστίθεται και αναποτελεσματικότητα, που οδηγεί σε εξαθλίωση (π.χ. από τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης στο οικονομικό κραχ του 1929). Με το ιστορικό αυτό δίδαγμα, επομένως, άνετα μπορεί κανείς να κατανοήσει τη σημασία της οικονομικής τραγωδίας στην πατρίδα μας. Η βαθιά ύφεση και η εφιαλτική ανεργία σε συνδυασμό με την έπαρση, ίσως δε και την τιμωρητική διάθεση διαφόρων ανιστόρητων τεχνοκρατών ή πολιτικών παραγόντων, ευεξήγητα βιώνονται τα Μνημόνια ως τερατούργημα από την ελληνική κοινωνία. |
Posted: 15 Apr 2013 03:28 AM PDT Ζούμε μια εθνική σχιζοφρένεια. Ζούμε σε μια Ελλάδα που βυθίζεται όλο και περισσότερο στη φτώχεια, στην εξαθλίωση, στην απελπισία, στην ταπείνωση. Και σε μια Ελλάδα τηλεοπτικού σουρεαλισμού, όπου τίποτε από αυτά δεν υπάρχει. Όπου η εικονική πραγματικότητα κυριαρχεί σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής, από τους οίκους της πολιτικής έως τις οικίες των πολιτών, παραμορφώνοντας την «πραγματική πραγματικότητα». Η τηλεόραση έπαψε να είναι μέσο, εικόνα, απέκτησε αυθυπαρξία, είναι Η πραγματικότητα, Η εξουσία, Η πολιτική. Το μέσο είναι το μήνυμα, όπως έλεγε ο Μακ Λούαν. Δεν είναι μόνο τα δελτία ειδήσεων που κατευθύνουν συνειδήσεις και ψήφους, αλλά η παρουσίαση της ζωής, η οποία σε όλες τις «πλευρές» της -από τις εκπομπές μαγειρικής ώς τα τοκ σόου, από τις ενημερωτικές εκπομπές ώς τα σίριαλ και τις τηλεπαρουσιάστριες του καναπέ και του κουτσομπολιού- μεταδίδεται στον τηλεθεατή επεξεργασμένη και μεταποιημένη. Είναι ο κυρίαρχος τόπος διαμόρφωσης της ιδεολογικής, κοινωνικής και πολίτικης συναίνεσης. Η πλατεία που παράγει ιδεολογία, πολιτική και άρα εξουσία. Στοχεύει στο να εγκλωβίσει τα μυαλά των πολιτών στη μοναδική πολιτική, τη μοναδική οικονομία, στην κυρίαρχη ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού. Να περάσουν στη συνείδηση των ανθρώπων ότι η παγκοσμιοποίηση, η ελεύθερη αγορά αποτελούν μονόδρομο. Αποστολή τους είναι να καταστέλλουν τις κοινωνικές συγκρούσεις, να υπονομεύουν τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, να διαμορφώνουν κλίμα ιδεολογικής και πολιτικής συναίνεσης στην κοινωνία. Η τηλεόραση έχει γίνει ο παραμορφωτικός καθρέφτης στον οποίο η Ελλάδα οφείλει να αναγνωρίζει τον εαυτό της. Μια ύπουλη πολεμική μηχανή στα χέρια της κυρίαρχης τάξης. Όσο η κρίση διογκώνεται, όσο τα κινήματα αμφισβήτησης πολλαπλασιάζονται, όσο η ταξική πάλη οξύνεται, τόσο αυτή η πολεμική μηχανή θα γίνεται πιο ωμή και πιο επιθετική. Θα συκοφαντεί, θα διαστρεβλώνει, θα υποκρύπτει, θα αλλοιώνει. Θα ξεπλένει συνειδήσεις και θα κάνει πλύση εγκέφαλου στους ανθρώπους. Θα εκφοβίζει, θα διαβάλλει και θα απειλεί. Με λίγα λόγια θα είναι ταυτόχρονα ο κατ' εξοχήν μηχανισμός χειραγώγησης και καταστολής. Θα υποστηρίξουν πολλοί ότι δεν είμαστε υποχρεωμένοι να παρακολουθούμε τα πολιτικά σίριαλ. Σύμφωνοι, αλλά υπάρχει ακόμη ένα είδος εθισμού, ένα είδος voyeurisme στους τηλεθεατές. Μήπως όμως είναι η ώρα το τέλος του σίριαλ να το δώσουν οι πολίτες της τηλεδημοκρατίας; Αν πατούσαμε το κουμπί που σβήνει την τηλεόραση σε κάθε επανάληψη του χιλιοπαιγμένου και χιλιοστημένου πολιτικού σόου; Αυτή και αν ήταν μια λαϊκή εξέγερση, μια μαζική διαμαρτυρία, μια class action, όπως θα έλεγαν οι ενώσεις των πολιτών, απέναντι στα τοξικά προϊόντα της τηλεπαραμόρφωσης: μείωση τηλεθέασης, μείωση των δεικτών αποδοχής, μείωση των εσόδων - οικονομικών και πολιτικών. Του Βασίλη Μουλόπουλου από avgi |
Posted: 15 Apr 2013 03:21 AM PDT Το 1936 το ράιχ αποκαλούσε τους Εβραίους " πάμπλουτους τεμπέληδες που ζουν παρασιτικά κατά των εργατικών γερμανών". . Σήμερα, χρησιμοποιούν ακριβώς το ίδιο επιχείρημα κατά των Ελλήνων. Την συνέχεια την ξέρουμε. Θα τις επιτρέψουμε; Πρώτα μας είπαν "βρωμερούς και τεμπέληδες", τώρα "πλούσιους" που πρέπει να μας τα πάρουν. Δεν είναι ηλίθιοι, είναι συνένοχοι. Όλοι όσοι καταστρατήγησαν το κοινοτικό κεκτημένο και άνοιξαν την κερκόπορτα στο φασιστικόμόρφωμα που βαπτίστηκε "Τρόικα". Με πρωταγωνιστικό ρόλο του Γιώργου Παπανδρέου τον οποίον προσπάθησε να μεταπείσει ακόμα και ο τοκογλύφος Στρως Καν, η Ελλάδα ετοιμάζεται για το τελικό χτύπημα. Μετά τα απανωτά δημοσιεύματα και τις δηλώσεις του ίδιου του τέως πρωθυπουργού για "συστημική διαφθορά", τα σποτάκια με τους "τεμπέληδες Έλληνες" που όμως δούλευαν διπλάσια από τους Γερμανούς, τώρα έρχονται οι "πάμπλουτοι Έλληνες" που είναι πλουσιότεροι από τους …Γερμανούς! Δηλαδή ένας λαός που έμεινε άνεργος ενώ όσοι έχουν την τύχη να δουλέψουν αμοίβονται με κατώτατο μισθό 1/3 του Γερμανικού, βαπτίζονται "πλούσιοι" από τα ναζιστικά χαλκεία του ράιχ. Το δημοσίευμα του Σπήγκελ που φιλοξενεί συνέντευξη του λαδωμένου μιζαδόρου Σόιμπλε (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΛΑΔΩΜΕΝΟ ΡΕΜΑΛΙ ΚΑΙ ΜΙΖΑΔΟΡΟΣ Ο ΣΟΪΜΠΛΕ!) που υποστηρίζει ότι οι Έλληνες δεν φορολογούνται αρκετά και "κρύβουν τις περιουσίες τους", αφήνοντας μία κτηνώδη σπέκουλα τύπου "τώρα οι Γερμανοί έχουν την ευκαιρία να τους πάρουν τα σπίτια σε χαμηλές τιμές" να αιωρείται. Ότι ακριβώς γινόταν τον μεσοπόλεμο με τους "πλούσιους Εβραίους" που δεν δούλευαν και ζούσαν παρασιτικά εις βάρος των Γερμανών. Την συνέχεια την γνωρίζουμε. Θα την ξαναζήσουμε; olympia.gr |
Posted: 15 Apr 2013 03:15 AM PDT Ο πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, είναι μία ειδική περίπτωση και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί. Με αφορμή την κλήση του στην Προανακριτική Επιτροπή που ερευνά την υπόθεση της «Λίστας Λαγκάρντ», έδειξε... χαρακτήρα. Απάντησε στην κλήση με υπόμνημα και όταν η πλειοψηφία ψήφισε να κληθεί αυτοπροσώπως ανακοίνωσε, μέσω κύκλων του, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ότι δεν θα καταθέσει. Ο κ. Παπανδρέου δεν ήθελε ποτέ να παίξει τον ρόλο του πρωθυπουργού, αλλά δεν μπορούσε και να αρνηθεί την απόφαση της οικογένειας. Αυτός ήταν ο συνεχιστής της δυναστείας. Αλλα πράγματα ήθελε να κάνει στη ζωή του - αναζητούσε περίπου αυτό που είναι σήμερα: ένας περιπλανώμενος πολιτικός «προφήτης», που θα μιλά στις μάζες και αυτές θα εκστασιάζονται, και θα έχει και έναν ισχυρό τίτλο: του απεσταλμένου και μεσολαβητή σε διεθνείς συγκρούσεις. Ο κ. Παπανδρέου εκμεταλλεύθηκε μία «ιδιαιτερότητα» των αμερικανικών πανεπιστημίων, που κερδίζουν «βαθμούς» στον κατάλογο των καλύτερων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ανάλογα με τους πρώην και νυν πολιτικούς που έχουν στη λίστα των καθηγητών τους. Αλλωστε, και στο Χάρβαρντ και στο Κολούμπια δεν κρύβουν τον λόγο για τον οποίο επέλεξαν τον κ. Παπανδρέου. Ούτε ο καλύτερος γνώστης της παγκόσμιας οικονομίας είναι ούτε έχει την παραμικρή επιτυχία στον τομέα αυτό. Εκτός βεβαίως αν θεωρείται επίτευγμα η καταστροφή μίας χώρας και ενός λαού, που αποτέλεσαν πείραμα για τους διεθνείς οικονομικούς παράγοντες και στην πλάτη τους κερδήθηκαν περιουσίες εκατ., και σε μερικές περιπτώσεις δισ. Ο κ. Παπανδρέου δεν έχει πλέον καμία δουλειά στην Ελλάδα, και το δείχνει άλλωστε. Από τον περασμένο χρόνο, αν και βουλευτής, περνά πολύ λίγο από τη χώρα και είναι σχεδόν εξαφανισμένος από το Κοινοβούλιο, όπου είναι ζήτημα αν παρευρέθη σε δέκα συνεδριάσεις της. Αντιλαμβάνομαι ότι σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για τους πολιτικούς, έχει ανάγκη τη βουλευτική ασυλία. Από την άλλη πλευρά, η μέρα της κρίσης φτάνει για όλους. Και ο κ. Παπανδρέου δεν θα εξαιρεθεί, ιδιαίτερα εάν ο κ. Παπακωνσταντίνου αποφασίσει πως δεν θα πληρώσει για τα λάθη των υπολοίπων... |
Posted: 15 Apr 2013 02:58 AM PDT "Το ποδόσφαιρο είναι απλό άθλημα, 22 παίκτες κυνηγούν μια μπάλα για 90 λεπτά και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί", είχε πει ο Άγγλος ποδοσφαιριστής Γκάρι Λίνεκερ, απόφθεγμα που επιβεβαιώθηκε και χθες, όταν η Μπάγερν κέρδισε 0-2 την Γιουβέντους. Μεταφέροντας το ρηθέν υπό του Λίνεκερ στα καθ΄ ημάς, θα μπορούσαμε να πούμε ότι «Η ελληνική πολιτική είναι απλό άθλημα, 22 πασόκοι και νεοδημοκράτες κυνηγούν μια μπάλα για 90 λεπτά και στο τέλος χάνουν πάντα τα ασφαλιστικά ταμεία». Για την ακρίβεια, τα ταμεία χάνουν τα αποθεματικά τους και δεν τα χάνουν μόνο τώρα με τα PSI και τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, τα χάνουν από παλιά, πολύ παλιά. Επί δεκαετίες τα αποθεματικά των ταμείων, δηλαδή οι εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, κατατίθεντο υποχρεωτικά και βάση νόμου στην Τράπεζα της Ελλάδος ατόκως. Τι σημαίνει ατόκως; Σημαίνει ότι κάθε χρόνο έχαναν αξία ίση με τον πληθωρισμό και επειδή μέχρι και τις αρχές του 90 ο πληθωρισμός ήταν κοντά στο 20%, χάθηκαν δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων. Και που πήγαν αυτά τα δισεκατομμύρια; Εδόθησαν υπέρ βιομηχανίας, έγιναν δηλαδή χαμηλότοκα δάνεια, τα οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων απεδείχθησαν δανεικά κι αγύριστα. Εν πάση περιπτώσει, βιομηχανία δεν αποκτήσαμε, αποκτήσαμε όμως βίλες Ελλήνων βιομηχάνων στο Μονακό και το Μαλιμπού, που τις βλέπουμε στις φωτογραφίες και αισθανόμεθα εθνικώς υπερήφανοι. Κι αν ξύσεις βαθιά τη Λίστα Λαγκάρντ, όλο και κανένα αποθεματικό θα βρεις, αναγνώστη και αναγνώστρια. Κάποτε και μετά από σφοδρές αντιδράσεις των συνδικάτων, τα αποθεματικά απελευθερώθηκαν από την Τράπεζα της Ελλάδος και οι διορισμένες από το κράτος διοικήσεις μπορούσαν πλέον να τα κάνουν ό, τι ήθελαν. Και τι θέλησαν; Θέλησαν επί Σημίτη να τοποθετήσουν μεγάλο μέρος αυτών στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, που εκεί προς τα τέλη της δεκαετίας του '90 πήγαινε σφαίρα. Μέχρι και προεκλογική αφίσα το έκανε το ΧΑΑ το ΠΑΣΟΚ, μέχρι και ο ίδιος ο Γιάννος Παπαντωνίου βγήκε και προέβλεψε ότι ο δείκτης θα φτάσει στις 7.000 μονάδες. Ώσπου το παραμύθι τέλειωσε, το ΧΑΑ άρχισε να καταρρέει κι αντί οι Σημιταίοι να προστατέψουν τα αποθεματικά των ταμείων, τα χρησιμοποίησαν οι άθλιοι για να στηρίξουν τεχνητά τον Γενικό Δείκτη, να δημιουργήσουν κλίμα ευφορίας και να κερδίσουν στις εκλογές με 1% διαφορά τη ΝΔ του Καραμανλή. Μετά από λίγα χρόνια όμως, ήρθε στα πράγματα ο Καραμανλής, ο φανατικός πολέμιος, υποτίθεται, του σκανδάλου του Χρηματιστηρίου. Τι να τα κάνουμε τα αποθεματικά των ταμείων, όσα έχουν απομείνει τέλος πάντων, αναρωτήθηκαν οι νεοδημοκράτες; Να τα βάλουμε σε ομόλογα, που είναι και ασφαλή, απάντησαν στους εαυτούς τους. Έλα μου όμως που δεν τα βάλανε σε απλά ομόλογα, έλα μου που δώσανε εντολή, κεντρικά μέσω του Αλογοσκούφη, σε κάτι κουμπάρους τους που είχαν βάλει στις διοικήσεις των ταμείων να τοποθετήσουν τα αποθεματικά σε δομημένα ομόλογα, δηλαδή σε επισφαλή προϊόντα που η απόδοσή τους εξαρτάται από πολλούς και αστάθμητους παράγοντες. Από το επιτόκιο των ομολόγων της Γερμανίας και των ΗΠΑ, από την ισοτιμία ευρώ- γεν, από το ουρικό οξύ της Βασίλισσας της Αγγλίας κ.λπ. Δυστυχώς, κάποια στιγμή το οξύ της Βασιλίσσης κατέρρευσε και μαζί του κατέρρευσαν και τα δομημένα, με τεράστιες απώλειες για τα ταμεία. Οι κουμπάροι μπήκαν για λίγο στην φυλακή και ο Καραμανλής με τον Αλογοσκούφη συνέχισαν να κυβερνούν απτόητοι, μέχρι το 2009 που ήρθε, επιτέλους, ο Γιώργος. Μετά και από την απάτη των δομημένων, οι πασόκοι είπανε νισάφι πια, τέρμα τα πειράματα, θα τα βάλουμε τα αποθεματικά στην Τράπεζα της Ελλάδος, σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, που έχουν μεν χαμηλές αποδόσεις, αλλά είναι απολύτως ασφαλή. Ήταν απολύτως ασφαλή μέχρι που το 2011 ο Παπανδρέου, ο Παπαδήμος, ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς έφεραν το PSI, δηλαδή το κούρεμα, οπότε τα ταμεία έχασαν μέσα σε μια ημέρα το 53% των αποθεματικών τους. Το 53%! Και ο εφιάλτης συνεχίστηκε: Το PSI έφερε την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, με αποτέλεσμα τα ταμεία να κινδυνεύουν να χάσουν όσα εκ των αποθεματικών τους έχουν σε τραπεζικές μετοχές. Και έχουν πολλά από τα αποθεματικά τους, κατέχουν το 17% της Εθνικής Τράπεζας κι αν δεν συμμετάσχουν στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, το 17% θα γίνε 1,7%. Ζήτω ο Βενιζέλος! Τι να κάνουμε, συμβαίνουν αυτά στη ζωή. Μπορεί να χάσουμε τις συντάξεις μας, τα φάρμακά μας, την περίθαλψή μας, αλλά δεν βαριέσαι, υγεία να υπάρχει και όλα διορθώνονται. Ανανδρανιστάκης Γ. από beta.avgi |
Posted: 15 Apr 2013 02:45 AM PDT Η κατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι καθόλου ευοίωνη. Έχει χαθεί ήδη πολύτιμος χρόνος και χάνεται κι άλλος. Η χώρα χρειάζεται ριζική αναδιοργάνωση. Σε περίπτωση που δεν αλλάξει κάτι άμεσα, η πολιτειακή ανωμαλία βρίσκεται προ των πυλών. Αυτό περιμένουν πολλοί και διάφοροι για να πατήσουν για τα καλά πόδι στις ζωές μας. Αυτή την στιγμή στον πλανήτη παίζεται παρασκηνιακά ένα πολύ «χοντρό» παιχνίδι. Κλασσικά άλλα προβάλλονται κι άλλα γίνονται στην πραγματικότητα. Ελλάδα και Κύπρος βρίσκονται αναγκαστικά σε σημαντικό σταυροδρόμι εξελίξεων. Η περίοδος που διανύουμε είναι πολύ κρίσιμη για την πορεία των πραγμάτων. Οι Αγγλοσάξονες δεν επιθυμούν ουσιαστική ανάμειξη των Ρώσων στα της Ελλάδας μέσω των ιδιωτικοποιήσεων (ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ κτλ.). Ευελπιστούν να περάσει το δικό τους σε γεωπολιτικό επίπεδο, όπως συνέβη στην υπόθεση της Κύπρου. Η Γερμανία βρίσκεται σε δίλημμα, αφού διατηρεί οικονομικές σχέσεις με την Ρωσία αλλά από την άλλη είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Επιπλέον χρεωστάει και της Μιχαλούς και δεν θέλει καν να σκέφτεται ότι θα πληρώσει από πάνω και τις αποζημιώσεις στην Ελλάδα, οι οποίες ανακινήθηκαν στο πλαίσιο πιέσεων, προκειμένου το Βερολίνο να εναρμονιστεί πλήρως με τα δυτικά συμφέροντα. Βέβαια η Αθήνα καλά κάνει και τα διεκδικεί. Στον αντίποδα η Μόσχα πιέζει κλασσικά με «όπλο» το φυσικό αέριο και την ενεργειακή εξάρτηση της ΕΕ. Στην πολιτική τίποτα δεν περνάει αναίμακτα και το δυτικότροπο κατεστημένο θα κάνει τα πάντα, έτσι ώστε να παραμείνει το status quo της μονόπλευρης εξάρτησης της Ελλάδας στην Δύση. Δεν θα είναι η πρώτη φορά άλλωστε… Οι μέθοδοι γνωστοί και μάλιστα τώρα έχει προστεθεί στο μενού και η δήμευση καταθέσεων, η οποία μπορεί να συνοδευτεί με στημένη κοινωνική αναταραχή. Πόσοι μισθοφόροι πράκτορες κυκλοφορούν ανάμεσα στους ταλαιπωρημένους μετανάστες και ενδεχόμενα θα λειτουργήσουν σαν «σκανδάλη» για να ξεκινήσει «πλιάτσικο»; Πόσα όπλα έχουν «καταφθάσει» από το εξωτερικό και βρίσκονται σε χέρια αλλοδαπών; Τρανό παράδειγμα η αιματηρή απόδραση ξένων στα Τρίκαλα με χρήση καλάζνικοφ, όπου βρέθηκε επιπλέον ίχνος από βαρύ οπλισμό (πολεμικό οπλοπολυβόλο!). Μερικοί θεωρούν ότι ζούμε σ' έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο, όπως λέει το τραγούδι του Louis Armstrong. Κανείς δεν θέλει να σκέφτεται ενδεχόμενη αναμπουμπούλα και απώλεια της όποιας καθημερινής άνεσης. Εντούτοις, φίλοι μας, άλλοι λαμβάνουν τις αποφάσεις. Ούτε καν οι κυβερνώντες, ειδικά σε ό,τι αφορά την Ελλάδα. Οι κλέφτες, όπως είδαμε στην Κύπρο, χτυπούν νύχτα και μάλιστα σε μέρες αργίας, την ώρα που οι πολίτες απολαμβάνουν στιγμές χαλάρωσης και δεν είναι σε θέση να «μυριστούν» τίποτα και άρα να αντιδράσουν… Πηγή ΠΥΓΜΗ |
Posted: 15 Apr 2013 02:28 AM PDT
Σήμερα, χρησιμοποιούν ακριβώς το ίδιο επιχείρημα κατά των Ελλήνων. Την συνέχεια την ξέρουμε. Θα τις επιτρέψουμε; Πρώτα μας είπαν "βρωμερούς και τεμπέληδες", τώρα "πλούσιους" που πρέπει να μας τα πάρουν. Δεν είναι ηλίθιοι, είναι συνένοχοι. Όλοι όσοι καταστρατήγησαν το κοινοτικό κεκτημένο και άνοιξαν την κερκόπορτα στο φασιστικό μόρφωμα που βαπτίστηκε "Τρόικα". Με πρωταγωνιστικό ρόλο του Γιώργου Παπανδρέου τον οποίον προσπάθησε να μεταπείσει ακόμα και ο τοκογλύφος Στρως Καν, η Ελλάδα ετοιμάζεται για το τελικό χτύπημα. Μετά τα απανωτά δημοσιεύματα και τις δηλώσεις του ίδιου του τέως πρωθυπουργού για "συστημική διαφθορά", τα σποτάκια με τους "τεμπέληδες Έλληνες" που όμως δούλευαν διπλάσια από τους Γερμανούς, τώρα έρχονται οι "πάμπλουτοι Έλληνες" που είναι πλουσιότεροι από τους… Γερμανούς! Δηλαδή ένας λαός που έμεινε άνεργος ενώ όσοι έχουν την τύχη να δουλέψουν αμοίβονται με κατώτατο μισθό 1/3 του Γερμανικού, βαπτίζονται "πλούσιοι" από τα ναζιστικά χαλκεία του ράιχ. Το δημοσίευμα του Σπήγκελ που φιλοξενεί συνέντευξη του λαδωμένου μιζαδόρου Σόιμπλε (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΛΑΔΩΜΕΝΟ ΡΕΜΑΛΙ ΚΑΙ ΜΙΖΑΔΟΡΟΣ Ο ΣΟΪΜΠΛΕ!) που υποστηρίζει ότι οι Έλληνες δεν φορολογούνται αρκετά και "κρύβουν τις περιουσίες τους", αφήνοντας μία κτηνώδη σπέκουλα τύπου "τώρα οι Γερμανοί έχουν την ευκαιρία να τους πάρουν τα σπίτια σε χαμηλές τιμές" να αιωρείται. Ότι ακριβώς γινόταν τον μεσοπόλεμο με τους "πλούσιους Εβραίους" που δεν δούλευαν και ζούσαν παρασιτικά εις βάρος των Γερμανών. Την συνέχεια την γνωρίζουμε. Θα την ξαναζήσουμε; www.kostasxan.blogspot.gr |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.