20 Μαρ 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους!

Posted: 19 Mar 2013 02:56 PM PDT
Πολλές είναι οι απόψεις που έχουν διατυπωθεί σχετικά με τα κίνητρα της Γερμανίας πίσω από τα σκληρά μέτρα που έχει επιβάλει στην Ελλάδα. Άλλες τα αποδίδουν στην προτεσταντική ηθική, άλλες σε υφέρποντα ναζιστικά γονίδια, άλλες στο σύνδρομο της Βαϊμάρης, άλλες σε εγγενή τιμωρητική διάθεση, που συνάδει με την αρχέγονη εικόνα της Frau Blücher και της νταρντάνας γερμανίδας γκουβερνάντας, και πάει λέγοντας. 

 Τίποτα όμως απ' αυτά δεν πλησιάζει την αλήθεια που είναι απλή και άλλη: Το πρόβλημα των Γερμανών δεν είναι ηθικό, αλλά γονιδιακό. Και παρά τον άμεσο συνειρμό για κάποιο λανθάνον γονίδιο που αναπαράγει τον φασισμό από τη μια γενιά στην άλλη, το χαλασμένο γερμανικό γονίδιο, δεν είναι αυτό, αλλά το «γονίδιο της χαράς», εξακριβωμένο από τα καλύτερα εργαστήρια βιοτεχνολογίας και από τους πλέον διεισδυτικούς ψυχολόγους.
Τι άλλωστε να φταίει που οι Γερμανοί στην πλειοψηφία τους αδυνατούν να γευτούν ακόμα και τις ελάχιστες χαρές της ζωής, όταν και η ανεργία μειώνεται και η οικονομία τους πλέει με φουσκωμένα τα πανιά; 

Θα μου πείτε ότι στενοχωριούνται και τύπτονται που βλέπουν τους καημένους τους Έλληνες και τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους και τους Ιρλανδούς να ταλαιπωρούνται, με τους ίδιους να επωφελούνται από την ταλαιπωρία τους. 
 Αποκλείεται, αποφαίνονται οι ειδικοί. Το πρόβλημα είναι πιο βαθύ και μόνιμο. Οι Γερμανοί έχουν πλέον χάσει οριστικώς και αμετακλήτως την ικανότητα να χαίρονται. Τι να τα κάνεις τα πλούτη και τα καλά όταν δεν μπορείς να τα χαρείς; Και τα πράγματα είναι ιδιαιτέρως σοβαρά. Κοινωνικές μετρήσεις δείχνουν ότι το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζει ένα αξιοσέβαστο 46%, ενώ ανάμεσα στους νέους το ποσοστό σκαρφαλώνει στο 55%. 

 Τίποτε πλέον δεν μπορεί να κάνει την εξουθενωμένη γερμανική καρδιά να σκιρτήσει από χαρά. Κάθεται εκεί και μαραζώνει, μένοντας αδιάφορη ακόμα και σ' ένα πλούσιο δείπνο σε καλό εστιατόριο, ακόμα και στις διακοπές σε εξωτικούς προορισμούς, ακόμα και μπροστά σ' ένα βαρέλι μπύρα. Αλλά μένει το σεξ, θα μού πείτε. Μπα, ούτε και σ' αυτό, λένε οι μετρήσεις. Ήταν που ήταν χάλια ήδη από παλιά, μπήκε στη μέση και το μεταλλαγμένο γονίδιο και η ερωτική ζωή των Γερμανών έπιασε πάτο. 

«Καταραμένο γονίδιο», φέρονται ν' αναφωνούν απελπισμένοι. «Πάει, τέλειωσε πια η ζωή για μας. Ξεχάσαμε τι σημαίνει να είσαι ευτυχισμένος».
Πώς εξηγείται λοιπόν αυτή η κατάρρευση της ικανότητας των Γερμανών να ευτυχούν; Το στρες της δουλειάς, είναι η πιο κοινή απάντηση. Μπορεί να έχουν ακόμα δουλειά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα έχουν και αύριο. Μπορεί να έχουν ακόμα δουλειά, αλλά αυτό δεν λογίζεται σαν δουλειά, αν πρόκειται να δουλεύουν ολημερίς κι ολονυχτίς. Πιο πολύ σε δουλεία φέρνει. Κι ιδού τ' αποτελέσματα.

Οι έρευνες όμως έδειξαν ότι οι Γερμανοί δεν μπορούν να γευτούν τη χαρά, παρά μονάχα αν προηγουμένως την έχουν κερδίσει, αν δηλαδή έχουν κάνει κάτι δυσάρεστο και επίπονο, που η χαρά που ακολουθεί να έρχεται σαν δώρο για το επίτευγμά τους. Έτσι, λοιπόν εξηγείται και η συμπεριφορά που επιδεικνύουν προς τους πάσχοντες λαούς. Κρίνοντας από τη δική τους νοοτροπία, τα μέτρα και οι απαιτήσεις προς εμάς, μόνο ένα σκοπό μπορεί να έχουν: να μας κάνουν, δηλαδή, να χαρούμε, στο βαθμό που θα έχουμε επιτύχει να ικανοποιήσουμε τους στόχους. Βάζοντας τα πράγματα στη σωστή τους βάση, η αντίληψη ότι οι Γερμανοί θέλουν να μας τιμωρήσουν είναι εντελώς ανιστόρητη και λανθασμένη. Τη μέθη της νίκης θέλουν να μάς κάνουν να αισθανθούμε. Και ως προς αυτό μάλλον θα έπρεπε να τους ευχαριστούμε. Αλλά εμείς είμαστε άλλος λαός και δεν καταλαβαίνουνε από τέτοιες περίπλοκες διαδρομές των συναισθημάτων.

Γι αυτό και μας ζηλεύουν! Μπορεί εμείς να το ψιθυρίζουμε αυτάρεσκα μεταξύ μας, αλλά οι μετρήσεις είναι αμείλικτες και το φωνάζουν. Οι Γερμανοί όντως μας ζηλεύουν. Είναι κι αυτό μέρος της κουλτούρας τους. Έτσι λένε οι ειδικοί. Ζηλεύουν τους χαλαρούς και ευτυχισμένους ανθρώπους. Ζηλεύουν τους λαούς που περνάνε καλύτερα από τους ίδιους, αν και με λιγότερα, ζηλεύουν τους ανέμελους λαούς, που φρόντισαν και κράτησαν ανέπαφα στο χρόνο τα καλά τους γονίδια. 

Αν το καλοσκεφτείς, η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, ο Φούχτελ, ο Ράιχενμπαχ, και οι λοιποί, ούτε τον ήλιο μας θέλουν, ούτε τα οικόπεδά μας, ούτε τα λεφτά μας. Αυτοί οι άνθρωποι τα γονίδιά μας θέλουν μόνο και τίποτε άλλο.
Κι εδώ ακριβώς έχουμε ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί…

Υ.Γ. Δείτε σχετικά στο SPIEGEL

Πηγή  CYNICAL
Posted: 19 Mar 2013 01:20 PM PDT

Στις 7 Απριλίου 2004, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσος Παπαδόπουλος απευθύνει διάγγελμα προς τον Ελληνικό Κυπριακό λαό, εν όψει του δημοψηφίσματος που διενεργείται στη Μεγαλόνησο για το σχέδιο Ανάν, στις 24 Απριλίου 2004: «…Συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα αλλά και με πλήρη συναίσθηση της ιστορικότητας των στιγμών και το βάρος της ευθύνης που μου αναλογεί και μου έχετε αναθέσει, λυπούμαι ειλικρινά, γιατί δεν μπορώ να αποδεχτώ και να υπογράψω το σχέδιο Ανάν, όπως, τελικά διαμορφώθηκε. Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο δεν θα παραδώσω κοινότητα χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνων… Ελληνικέ Κυπριακέ λαέ, στη ζυγαριά του ναι και του όχι, πολύ βαρύτερες και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι συνέπειες του ναι. Σε καλώ να απορρίψεις το σχέδιο Ανάν. Σε καλώ να πεις στις 24 του Απρίλη ένα δυνατό ΟΧΙ. Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκιο και με αξιοπρέπεια για την ιστορία σου. Καλή Ανάσταση σε όλους».


Ο Ελληνοκυπριακός λαός στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 καταψήφισε με ποσοστό 76% το Σχέδιο Ανάν λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη το περιεχόμενο του διαγγέλματος του Μεγάλου του ηγέτη. Έτσι, συμπορεύτηκε με τον πατριώτη Πρόεδρό του, Τάσο Παπαδόπουλο, αρνούμενος να συμβιβαστεί με το φιλότουρκο σχέδιο Ανάν και αποκήρυξε τους εσωτερικούς υποστηρικτές του, όπως ήταν ο Νίκος Αναστασιάδης, Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, όπου τότε, σε έκτακτο Παγκύπριο Συνέδριο, το κόμμα του αποφάσισε με ποσοστό 77,6% την υπερψήφιση του σχεδίου Ανάν.

Μετά από εννέα χρόνια, δηλαδή στις 24 Φεβρουαρίου 2013 διεξήχθησαν οι προεδρικές εκλογές στην Κύπρο και ο Ελληνοκυπριακός λαός εξέλεξε Πρόεδρό του τον Νίκο Αναστασιάδη. Δηλαδή, εκείνον τον "πολιτικό εφιάλτη" που μανιωδώς το 2004 υπερασπιζόταν το εθνοπροδοτικό, για τον Ελληνισμό, σχέδιο Ανάν. Απεδείχθη, λοιπόν, για άλλη μια φορά, πως ο απανταχού Ελληνισμός έχει πολύ κοντή μνήμη και πολύ γρήγορα ξεχνά όλους εκείνους που αποδεδειγμένα επιβουλεύονται το κακό της πατρίδας και απλόχερα τους δίνει συγχωροχάρτι. Αναιτιολόγητα, έδειξε για άλλη μια φορά την επιπολαιότητά του και παρασύρθηκε από τις προεκλογικές υποσχέσεις του Αναστασιάδη, ο οποίος επικαλούμενος τους ισχυρούς δεσμούς με τους "Ευρωπαίους συμμάχους", υποσχόταν πως σε σύντομο χρονικό διάστημα θα σώσει την Κύπρο από την οικονομική κατάρρευση και θα δημιουργήσει την οικονομική ανάταση στον τόπο και τον λαό.

Ωστόσο, πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, λίγες μέρες μετά την εκλογή του, οι δήθεν ισχυροί δεσμοί με τους Ευρωπαίους συμμάχους, απεδείχθησαν φρούδες ελπίδες για την ευημερία της Κύπρου και του λαού της και ξαφνικά πριν το τριήμερο αργίας (16-18/3/2013), ανακοινώθηκε από την Ευρωζώνη η ληστρική απόφαση περί της φορολόγησης όλων των καταθέσεων στις τράπεζες της Κύπρου. Αυτή ήταν μια απόφαση διεθνών απατεώνων και κλεφτών, οι οποίοι φέρνουν ψευδεπίγραφους δημόσιους τίτλους προκειμένου να καθαγιάζεται η παλιανθρωπιά τους. Αυτή η απόφαση, ήταν μια τεραστίων διαστάσεων παλιανθρωπιά, από τη στιγμή που έβαλαν τα βρωμόχερά τους στις τσέπες των καταθετών και τους ξάφρισαν τα χρήματα. Στις τράπεζες οι καταθέτες εναποθέτουν τις οικονομίες τους για μεγαλύτερη ασφάλεια και στην προκειμένη περίπτωση η Κύπρος του Αναστασιάδη απεδείχθη ξέφραγο αμπέλι, ενώ οι ευυπόληπτοι Ευρωπαίοι φίλοι του απεδείχθησαν απατεώνες ολκής. Ο Κυπριακός λαός, δεν προβληματίστηκε και δεν παραδειγματίστηκε από τους λωποδύτες της ευρωζώνης, φίλους και της τρικομματικής κυβέρνησης της Ελλάδος, οι οποίοι επί τρία χρόνια λεηλατούν τους μισθούς, τις συντάξεις, τα ασφαλιστικά ταμεία, τις περιουσίες των Ελλήνων και διαμελίζουν την πατρίδα τους. Ένας από αυτούς τους αγύρτες, πρωτομάστορας των σχεδίων αρπαγής του ορυκτού πλούτου της Ελλάδος και της Κύπρου, ανυπολόγιστης αξίας, ο πολύς Γερμανός Υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, άδειασε τον «φίλο του» Αναστασιάδη, δηλώνοντας: «η απόφαση για κούρεμα σε καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ ανήκε στην κυπριακή κυβέρνηση, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Το Βερολίνο ήθελε να τηρηθεί η εγγύηση τραπεζικών καταθέσεων σε ασφαλισμένες καταθέσεις μικρών αποταμιευτών». Ενώπιων αυτής της πολιτικής αγυρτείας της Γερμανικής κυβέρνησης, ο χαμηλοϋψής Αναστασιάδης, φοβισμένος και τρεμάμενος δήλωσε μέσω του διαγγέλματός του στον Κυπριακό λαό: «αποδέχτηκα τη συμφωνία καθώς απειλήθηκε με κατάρρευση το τραπεζικό σύστημα». Αλλά πόσες και πόσες φορές, εμείς οι Ελλαδίτες δεν έχουμε ακούσει αυτό το κακόγουστο παραμύθι εξαπάτησης των πολιτών από τους Παπανδρέου, Παπαδήμο, Σαμαρά, Βενιζέλο και Κουβέλη; Πόσες φορές δεν έχουμε κατατρομοκρατηθεί από τις βαθυστόχαστες ερμηνείες πτωχεύσεως της Ελλάδος μέσω της αποχώρησής μας από την ΕΕ και το ευρώ;

Έτσι, αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως οι κυβερνήσεις Ελλάδος και Κύπρου δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των χωρών τους, αλλά είναι φερέφωνα και πειθήνια όργανα της νεοναζιστικής πολιτικής της Μέρκελ και της Γερμανίας, σε μια προσπάθεια ποδηγέτησης όλου του Ευρωπαϊκού νότου. Πολύ σύντομα θα επιφέρουν τελειωτικά θανατηφόρα κτυπήματα και στις υπόλοιπες χώρες, όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Γαλλία. Τότε θα ολοκληρωθούν τα νεοναζιστικά σχέδιά τους, σχέδια που δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν στους δυο παγκόσμιους πόλεμους, που οι ίδιοι προκάλεσαν. Ο επεκτατισμός των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων ήταν πάντα στο DNT τους και δεν τους ενδιαφέρει εάν για άλλη μια φορά θα δημιουργήσουν εκατόμβη θυμάτων. Η θηριωδία τους δεν είχε και δεν έχει όρια. Μες την ψυχή τους είναι βαθειά χαραγμένο το: Deutschland über alles.

Βέβαια, απαίτηση δική μας θα ήταν οι κυβερνήσεις Σαμαρά και Αναστασιάδη να διαχειρίζονταν την εξωτερική πολιτική επ΄ ωφελεία του Ελληνοκυπριακού Έθνους. Όμως, μετά και τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις είναι δυνατόν να πιστεύουμε πως αυτές οι κυβερνήσεις εισπράττουν αυτό το αποτέλεσμα ένεκα της ανικανότητάς τους, ανεπάρκειάς τους, αφέλειάς τους ή λόγω παραπλάνησης από τους Μερκελικούς;

Πως είναι δυνατόν, όμως, να συμβαίνει αυτό, αφού αμέσως μετά την εκλογή του, ο κ. Αναστασιάδης επισκέφτηκε την Αθήνα προκειμένου να έχει σειρά επαφών με την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας.
Στη συνάντησή του με τον κ. Σαμαρά τι ακριβώς συζήτησαν εν όψει και του Eurogroup που ακολουθούσε; Δεν γνώριζαν ή δεν εκτιμούσαν πως θα αποφασιζόταν από την Ευρωζώνη, η ακραία έως εχθρική ενέργεια της φορολόγησης όλων των καταθέσεων των τραπεζών της Κύπρου; Προσωπικά αδυνατώ να το πιστέψω και νομίζω πως πολύ σύντομα θα αποδειχτεί και η νέα προδοσία κατά του Έθνους, όπως ακριβώς έχει ήδη αποδειχτεί η Εσχάτη προδοσία υπαγωγής της Ελλάδος στα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις. Αυτή η νέα προδοσία θα αποδεικνυόταν, αρκεί και μόνο να δινόταν στη δημοσιότητα η εκροή καταθέσεων από τις Κυπριακές τράπεζες την τελευταία εβδομάδα πριν την απόφαση του Eurogroup. Τότε, πιστεύω θα διαπιστώναμε σημαντικές μεταφορές χρημάτων προς άλλους φορολογικούς παραδείσους.

Συνεπώς, για την ιστορία και μόνο: Ο Ιούδας, εισπράττοντας τα τριάκοντα αργύρια της προδοσίας του Χριστού, είχε το θάρρος και κρεμάστηκε μπροστά στις ενοχές του. Στην πατρίδα μας, αυτοί που πρόδωσαν το λαό και το Έθνος θα βρουν τη δύναμη της αυτοτιμωρίας, με την ελπίδα της ψυχικής κάθαρσης;


Posted: 19 Mar 2013 12:45 PM PDT

Η στάση των Κυπρίων πολιτικών αποκαλύπτει την ενδοτική στάση των δικών μας πολιτικών, που επί 3 χρόνια δέχονται εντελώς αδιαμαρτύρητα τις αποφάσεις των Γερμανών τραπεζιτών και, απλώς, τις υπογράφουν. Οι Κύπριοι, παρότι βρίσκονται εν όψει πλήρους κατάρρευσης του τραπεζικού τους τομέα -ουσιαστικά, δηλαδή, εν όψει γενικευμένης οικονομικής καταστροφής- αρνούνται να υπογράψουν αδιαμαρτύρητα τις ληστρικές αποφάσεις των Ευρωπαίων και απορρίπτουν τα τελεσίγραφα.

Από τις εξελίξεις αυτές γίνεται αντιληπτό πόσο εγκληματική για τα ελληνικά συμφέροντα ήταν η στάση των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά, οι οποίες όχι διαπραγμάτευση δεν έκαναν για τα μνημόνια, αλλά δεν τολμούν ούτε καν να ρυθμίσουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών προς το κράτος!

Ο εξευτελισμός της ελληνικής πολιτικής τάξης είναι πλήρης, μετά την κρίση στην Κύπρο. Ένας πραγματικά θλιβερός υπουργός των Οικονομικών, πήγε στο Eurogoup χωρίς να βγάλει άχνα για τη λεηλασία και, επιστρέφοντας, το μόνο που βρήκε να πει είναι πως τις αποφάσεις θα τις πάρουν οι Κύπριοι, κοινώς τους αφήνουμε στην τύχη τους. Αυτό σημαίνει, φυσικά, ότι έπαψε πια να υφίσταται οποιαδήποτε κοινή στρατηγική Ελλάδας και Κύπρου, που ήταν πάγια πολιτική όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και η Ελλάδα εμφανίζεται, πλέον, ως καθαρό προτεκτοράτο της Γερμανίας.

Δυστυχώς, αυτή είναι η μαύρη αλήθεια. Οι Κύπριοι μπορεί να δεχθούν τελικώς το σχέδιο, αλλά θα έχουν καταφέρει αφενός να το αλλάξουν ουσιωδώς και αφετέρου θα έχουν διασώσει την πολιτική τους τιμή, που είναι θέμα απείρως σοβαρότερο από τα οικονομικά θέματα. Αυτό που πάντα έχει το πρωτείο είναι η δυνατότητα που έχεις να υπάρχεις ως ελεύθερο κράτος και έρχεται σε δεύτερη μοίρα το ζήτημα της οικονομίας. Διότι εάν δεν έχεις τη δυνατότητα να αποφασίζεις, εάν εκχωρήσεις αυτό σου το δικαίωμα, τότε ποιος ο λόγος να υπάρχει ελεύθερη Ελλάδα, γιατί να μην υπαχθούμε σε άλλες πολιτικές οντότητες, στη Γερμανία ή την Τουρκία, ως επαρχία τους;

Η απόφαση του Eurogroup ήταν αποκαλυπτική των προθέσεων και της φύσης της γερμανικής Ευρώπης: θέλουν να κερδίσουν γεωστρατηγικές θέσεις στην περιοχή, ανταγωνιζόμενοι τους Ρώσους στον τομέα του ορυκτού πλούτου. Το επιχείρημα ότι οι κυπριακές καταθέσεις είναι βρώμικες, είναι τόσο γελοίο που προφανώς απευθύνεται στο γερμανικό εκλογικό σώμα. Η Γερμανία της Ζίμενς και της Στάζι είναι η τελευταία χώρα που μπορεί να μιλάει για βρώμικο χρήμα. Επομένως, η αλήθεια είναι άλλη: η διακοπή των φιλικών σχέσεων Κύπρου- Ρωσίας.

Η αντίσταση των Κυπρίων, όμως, μάλλον δεν ήταν αναμενόμενη και μάλλον ξάφνιασε δυσάρεστα τους συχνά χοντροκομμένους διπλωματικά Γερμανούς, οι οποίοι δεν φαίνεται να έχουν απομακρυνθεί και πολύ από την πολιτική της ισχύος που παραδοσιακά χρησιμοποιούν -από τον Μπίσμαρκ μέχρι τον Χίτλερ- και που πάντα τους οδηγεί σε μεγάλες ήττες. Μια χούφτα Κυπρίων κατάφερε, μέσα σε δύο 24ωρα, να αποκαλύψει ότι κανένα θέμα δεν τίθεται με τρόπο οριστικό και τα διλήμματα είναι πάντα για να κοιμίζουν τους λαούς: όλα εξαρτώνται από τη διαπραγματευτική σου ικανότητα και την ενδοτικότητά σου.

Η Ελλάδα, που όφειλε εξαρχής να αρνηθεί με τρόπο απόλυτο τις μειώσεις μισθών και συντάξεων και τις απολύσεις, διότι θα οδηγούσαν σε ύφεση και καταστροφή, έρχεται τώρα έντρομη να διαπιστώσει πως παρότι ήταν το καλό παιδί, εν τούτοις καταστράφηκε. Πως οι πολιτικοί της, παρότι ήταν οι καρπαζο-εισπράκτορες του Σόιμπλε, τώρα θα χάσουν και την εξουσία από όποιον απλώς δηλώσει πως θα πει όχι στις γερμανικές ανοησίες και θα υπενθυμίσει πως η Ελλάδα είναι μια ελεύθερη χώρα.

Ο Απόστολος Διαμαντής είναι συγγραφέας και πανεπιστημιακός

Posted: 19 Mar 2013 11:56 AM PDT
Οι Ρώσοι αφού διαπίστωσαν πως η κυβέρνηση Αναστασιάδη παίζει με τα δικά τους λεφτά, αποφάσισαν και πήγαν στην Κύπρο από το Σάββατο προσφέροντας τρεις επιλογές στην κυβέρνηση Αναστασιάδη:

Η πρώτη επιλογή ήταν οι βαλίτσες με το χρήμα, για να κινήσουν την κρατική μηχανή, αφού είναι γνωστή η τάση των πολιτικών να παίρνουν δωράκια για να μπορούν να κάνουν δεξιώσεις και άλλα σχετικά...
Η δεύτερη επιλογή ήταν οι δικηγόροι, για να τους θυμίσουν πως θα πληρώσουν σε προσωπικό επίπεδο και θα μείνουν στην ψάθα κυριολεκτικά, αλλά και για να κάνουν κάποια deals σε περίπτωση που ο Αναστασιάδης ήθελε να δώσει κάποια Τράπεζα στους Ρώσους ή κάποιο οικόπεδο ως υποθήκη για άμεση αποπληρωμή ολόκληρου του χρέους της Κύπρου.
Η τρίτη επιλογή ήταν οι μπράβοι, για να στείλουν το μήνυμα πως κάποιος, κάπου, κάποτε, σήμερα, αύριο ή μεθαύριο θα φροντίσει να απαλλάξει τον Κυπριακό Ελληνισμό από τους ολίγιστους πολιτικούς του. Εξάλλου, είναι γνωστό πως όποιος (ανά τον κόσμο) τα βάζει με την ρωσική μαφία, το μόνο στο οποίο μπορεί να ελπίζει είναι να μετακομίσει σε άλλο πλανήτη...

Τρεις πολύ καλές, πλουσιοπάροχες -για την περίσταση- επιλογές, αν και θα μπορούσαν οι Ρώσοι να θέσουν μόνο είναι μόνο μία: "Καθίστε καλά, γιατί δεν θα βρίσκουν ούτε την στάχτη σας..."

Τελικά χωρίς να μπορούμε να γνωρίζουμε κατά πόσο αυτές οι επιλογές επηρέασαν τους Κύπριους πολιτικούς, στην σχετική ψηφοφορία βγήκαν 36 όχι και 19 λευκοί ψήφοι για την "πρόταση" της Μέρκελ, για να ταράξουν την ισχύ της Γερμανίας (το να μιλάμε για ευρωζώνη είναι περιττό), να τοποθετήσουν πολύ γερά στο παιχνίδι την Μόσχα και να αναδιατάξουν πολλές σχέσεις και δυνάμεις στην ευρύτερη περιοχή. Το "δύσκολο" μέρος για την Κύπρο αυτή τη στιγμή είναι το να δεχθεί την άμεση ρωσική βοήθεια, ό,που αυτή χρειαστεί, και κυρίως σε επίπεδο βασικών αναγκών επιβίωσης της χώρας. Εάν ο Πούτιν κινηθεί άμεσα (με διαβήματα προς Τουρκία και άλλους πρόθυμους που θα ήθελαν να κινηθούν κατά της Κύπρου, αλλά και με μετακίνηση ρωσικών στρατιωτικών μονάδων), τότε η Γερμανία θα πληρώσει την υπεροψία της απέναντι στην Μόσχα, την οποία όχι μόνο υποτίμησε, αλλά θέλησε και να την πλήξει σε πολλά επίπεδα ταυτόχρονα.

 Η Κύπρος μίλησε, έδωσε μία Ελληνική (και απολύτως λογική) απάντηση και αυτομάτως πέρασε στην Αθήνα και στον Αντώνη Σαμαρά την ευθύνη μίας πάρα πολύ σοβαρής απόφασης: θα σταθεί (έμπρακτα) η Ελλάδα στο πλευρό της Κύπρου ή θα την εγκαταλείψει; 


ΥΓ: Τελευταία είδηση και είναι διασταυρωμένη. Η Ρωσία βάζει το θέμα της ναυτικής βάσης στην Κύπρο μέσα στην προτεινόμενη λύση, ΣΕ ΑΝΩΤΑΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.
Η εξέλιξη αυτή προκαλεί την οργή του Βερολίνου που μιλά για "επικίνδυνη κατάσταση για την Κύπρο".
ΥΓ2: Σημειώνουμε επίσης, την γενναία στάση του αρχιεπισκόπου Κύπρου, ο οποίος δήλωσε χαρακτηριστικά: "Δεν θα μας στραγγαλίσουν, είμαστε αποφασισμένοι για όλα". Και φαίνεται πως αυτή η στάση συνέτεινε τα μέγιστα στην πολιτική απόφαση του "ΟΧΙ". Άραγε, γιατί και ο αρχιεπίσκοπος Ελλάδας δεν έκανε τέτοιες δηλώσεις; Γιατί προτίμησε να παρευρίσκεται σε υπουργικά συμβούλια και να δίνει άλλοθι στους "εφιάλτες" της Ελλάδας; Ποιές ευθύνες του αναλογούν (προσωπικά και μόνο προσωπικά) για τις δυστυχείς επιλογές του που στέρησαν την Ελλάδα από μία σημαντική για την αξιοπρέπεια, την ανεξαρτησία και την υπερηφάνεια της χώρας απόφαση;
Posted: 19 Mar 2013 11:35 AM PDT
Γράφει ο Γιάννης Βαρουφάκης

Το Eurogroup, με την πρόσφατη απόφασή του για την Κύπρο, απεδείχθη άλλη μια φορά όχι μόνο ανίκανο να δημιουργήσει αναχώματα στο διάβα της ευρωζωνικής Κρίσης, αλλά και ιδιαίτερα αποτελεσματικό στο να υπηρετεί τις αγριότερες των διαθέσεών της.

 Η ιδέα και μόνο ότι σκέφτηκαν να διαφυλάξουν τη σταθερότητα στην Ιταλία ή την Ισπανία, παραβιάζοντας σε μια άλλη ελλειμματική χώρα της Ευρωζώνης το συμβόλαιο κράτους-καταθετών (για δημόσια διασφάλιση των καταθέσεων έως τις 100 χιλιάδες ευρώ, ένα όριο που εισήχθη για να αποφευχθούν οι επιδρομές πανικόβλητων καταθετών στις τράπεζες) αποτελεί ύβρη απέναντι στον κοινό νου. Ακόμα κι αν την τελευταία στιγμή πάρουν πίσω την αρχική τους απόφαση, να κατασχέσουν μέρος ακόμα και των μικρών καταθέσεων, η ζημιά έχει γίνει. Καθώς η απόφαση αυτή θα «κυνηγά» την Ευρώπη και τους ηγέτες της για καιρό πολύ, αξίζει η ανατομία της.

 1. Τι επιλογές είχαν;

 Η Κρίση της Ευρωζώνης αφορά ζεύγη κρατών και των τραπεζικών τους συστημάτων που, μετά από το Κραχ του 2008, στερούμενα μιας Κεντρικής Τράπεζας στον ρόλο της «οπισθοφυλακής» άρχισαν (ως ζεύγη) να πτωχεύουν το ένα μετά το άλλο. Αρχής γενομένης από την Ελλάδα, η Κύπρος είναι το πέμπτο ζεύγος κράτους-τραπεζών που καταρρέει επισήμως. Σε δύο από αυτές τις περιπτώσεις τα κράτη «έπεσαν» πρώτα, συμπαρασύροντας τις τράπεζες, ενώ στις τρεις άλλες περιπτώσεις (Ιρλανδία, Ισπανία και Κύπρος) οι τράπεζες «φούνταραν» και παρέσυραν τα κράτη στον βυθό της πτώχευσης. Εν τέλει, δεν έχει μεγάλη σημασία ποιο από τα δύο μέρη του ζεύγους γλίστρισε πρώτο (το κράτος ή οι τράπεζες). Σημασία έχει ότι όταν είτε ένα κράτος είτε ένα εθνικό τραπεζικό σύστημα καταρρεύσει (εντός της Ευρωζώνης), τότε και τα δύο μέρη του ζεύγους κατευθύνονται, με μαθηματική ακρίβεια, στον βυθό.

 Τη στιγμή της κατάρρευσης ενός τέτοιου ζεύγους, ανεξάρτητα από τα αίτιά της, το Eurogroup, είχε και έχει πέντε εναλλακτικές:

 (1) Να μεταφερθούν οι ζημίες (κράτους-τραπεζών) εξ ολοκλήρου στους φορολογούμενους των πλεονασματικών χωρών μέσα από μία διαδικασία εξόντωσης των φορολογούμενων (και ιδίως των μικρομεσαίων) των πτωχευμένων χωρών οι οποίοι φορτώνονται επισήμως τεράστια δάνεια τα οποία η κοινωνική τους οικονομία (ιδίως υπό καθεστώς ακραίας λιτότητας) δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει ποτέ (με αποτέλεσμα τη μόνιμη ύφεση και τη διόγκωση του ποσοστού χρέους).
(2) Να μεταφερθούν οι ζημίες (κράτους-τραπεζών) εξ ολοκλήρου στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υπό όρους εξόντωσης των φορολογούμενων (και ιδίως των μικρομεσαίων) των πτωχευμένων χωρών οι οποίοι φορτώνονται επισήμως τεράστια δάνεια τα οποία η κοινωνική τους οικονομία δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει ποτέ (με αποτέλεσμα τη μόνιμη ύφεση).
(3) Να κουρευθούν οι πιστωτές των κρατών και/ή των τραπεζών που πτώχευσαν.
(4) Να κουρευθούν οι τραπεζικές καταθέσεις.
(5) Μια συνολική λύση που δεν αφορά μόνο το συγκεκριμένο ζεύγος αλλά που χτυπάει την Κρίση στη ρίζα της σε όλα τα κράτη-μέλη ταυτόχρονα (π.χ. με έναν τέτοιο τρόπο)

 Στην περίπτωση Ελλάδας και Πορτογαλίας, η ΕΕ επέλεξε την πρώτη εναλλακτική. Στην περίπτωση της Ιρλανδίας και της Ισπανίας, επιλέχθηκε ένας συνδυασμός των εναλλακτικών (1) και (2) ενώ η Ιταλία, προς το παρόν, βρίσκεται εγκλωβισμένη αποκλειστικά στην εναλλακτική (2). Η εναλλακτική (3) χρησιμοποιήθηκε για την Ελλάδα μετά από δύο χρόνια άρνησης ότι απαιτείται κι όταν ήταν πολύ αργά καθώς η επιλεγμένη εναλλακτική (1) είχε ήδη μειώσει τόσο πολύ το ΑΕΠ και την δυναμική της χώρας που το κούρεμα (το PSI) ήταν, τελικά, ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη (καθώς έγινε αφού ένα τεράστιο μέρος των χρεών είχε ήδη μεταφερθεί στις πλάτες των βόρειων φορολογούμενων και της ΕΚΤ). Τώρα, στην περίπτωση της Κύπρου, ήρθε φαίνεται η ώρα να δοκιμάσουν την εναλλακτική (4) ή όπως έγραψαν οι Financial Times (Alphaville) «Μια ανόητη ιδέα της οποίας ήρθε η ώρα». Την μόνη εναλλακτική που δεν δοκιμάζουν είναι η μόνη που θα απέδιδε: την εναλλακτική (5), δηλαδή την συνολική λύση που παύει να προσποιείται ότι η κάθε χώρα είναι ιδιαίτερη περίπτωση – αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία. Ας μελετήσουμε τώρα τι ακριβώς αποφάσισαν για την Κύπρο.

 2. Το κούρεμα καταθέσεων: η ηθική διάσταση

 Ο λόγος που στην περίπτωση της Κύπρου δεν εφαρμόστηκε ο γνωστός συνδυασμός των εναλλακτικών (1) και (2) είναι διττός: Πρώτον, οι Γερμανοί ψηφοφόροι, τελικά, κατανόησαν αυτό που οι ηγέτες τους τους έκρυβαν για τρία χρόνια – δηλαδή, ότι τα δάνεια προς τις χώρες μας δεν ήταν μια πράξη αλληλεγγύης προς τους χειμαζόμενους λαούς της Περιφέρειας, αλλά μια κυνική προσπάθεια να μεταφερθούν ζημίες από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα του Βορρά στις πλάτες των βορείων φορολογούμενων. Έτσι, η εναλλακτική (1) έχασε έδαφος στην περίπτωση της Κύπρου. Δεύτερον, το SPD επέλεξε ως κεντρική αντιπολιτευτική του πολιτική, την εναντίωσή του στη διάσωση τραπεζών είτε μέσω της ΕΚΤ είτε μέσω του ESM. Πάει, λοιπόν, και η εναλλακτική (2), καθώς η κα Μέρκελ δεν είναι διατεθειμένη να προσφέρει στην αντιπολίτευση πεδίο λαμπρής δόξας. Όσο για την εναλλακτική (3), αυτή την απέρριψαν εκ προοιμίου, σκεπτόμενοι ότι ένα κούρεμα κρατικών ομολόγων (το τρίτο μετά το PSI και την «επαναγορά» ελληνικού δημόσιου χρέους του περασμένου Δεκεμβρίου) θα ήταν ό,τι χειρότερο σε μια εποχή που οι αγορές ομολόγων (και τα spreads της Ιταλίας) έχουν ησυχάσει. Έτσι, λοιπόν, κατέληξαν στην εναλλακτική (4).

 Πολλοί ίσως ξαφνιαστείτε που θα πω ότι συμφωνώ με την αρχή του κουρέματος των καταθέσων για τις κυπριακές τράπεζες, όσο επίπονο και να είναι, εφόσον: (α) αφορά τράπεζες που πτώχευσαν από βλακεία τους, και (β) δεν καταστρατηγεί το συμβόλαιο πολίτη-κράτους για την εξασφάλιση των καταθέσεων κάτω των 100 χιλιάδων ευρώ. Για να το πω απλά, σε καμία χώρα του κόσμου το κράτος δεν ασφαλίζει όλες τις καταθέσεις, ανεξάρτητα από το ύψος τους. Στις χώρες της Ευρωζώνης, μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, για να μην τρέξουν όλοι στις τράπεζες να σηκώσουν τις καταθέσεις τους, τα περισσότερα κράτη-μέλη (της Κύπρου συμπεριλαμβανομένης) αύξησαν τα ποσά καταθέσεων που εγγυώνται στις 100 χιλιάδες ευρώ. Αυτό ήταν το συμβόλαιο κράτους-πολίτη. Η λογική της μερικής ασφάλισης (που ξεκίνησε το 1932 από την κυβέρνηση Roousevelt στις ΗΠΑ) είναι απλή: Το κράτος ασφαλίζει ένα ποσό που καλύπτει τις καταθέσεις της πλειοψηφίας των πολιτών του, αλλά αφήνει ένα μέρος ανασφάλιστο ώστε οι μεγαλοκαταθέτες να «ελέγχουν» τους ιδιώτες τραπεζίτες για να μην τζογάρουν ανενόχλητοι οι τελευταίοι με τα χρήματα άλλων και τις πλάτες των φορολογούμενων.

 Στην περίπτωση της Κύπρου, οι τράπεζες πτώχευσαν λόγω εγκληματικά ανόητων επιχειρηματικών κινήσεων (π.χ. έδωσαν δάνεια 8 φορές το ΑΕΠ της χώρας). Σε μια πραγματικά ελεύθερη οικονομία, θα έπρεπε να κλείσουν, το κράτος να κατασχέσει ό,τι περιουσιακό στοιχείο έχουν, και να αποζημιωθούν οι καταθέτες (από το κράτος) για ποσά έως και 100 χιλιάδες ανά λογαριασμό ή ανά αποταμιευτή. Αυτό ήταν το συμβόλαιο μεταξύ κράτους και πολίτη.

 Βέβαια η κυβέρνηση κρίνει, ορθώς, ότι το κλείσιμο των τραπεζών θα ήταν καταστροφικό και, αντί να δανειστεί όλο το ποσό (τα 17 δισ.) που θα χρειαζόταν για να μη χάσει κανείς καταθέτης ούτε ένα ευρώ, θα απαιτήσει από τους καταθέτες ένα μέρος των χρημάτων. Αυτό θα ήταν καθόλα θεμιτό αν το κράτος τηρούσε στο ακέραιο το συμβόλαιό του με τον πολίτη-καταθέτη: δηλαδή, κανείς Κύπριος πολίτης (ή πολίτης της Ε.Ε.) με καταθέσεις έως 100 χιλιάδες, να μη χάσει ούτε ένα ευρώ. Από εκεί και πέρα, πάνω από τις 100 χιλιάδες, το κυπριακό Δημόσιο δεν έχει καμία υποχρέωση να υποχρεώσει τον Κύπριο μικρομεσαίο φορολογούμενο να χρεωθεί αβάστακτα ποσά για να αποζημιώσει (α) όσους καταθέτες έχουν καταθέσεις πάνω από 100 χιλιάδες ή (β) καταθέτες χωρών εκτός Ε.Ε. που δεν έχουν κανένα ασφαλιστικό συμβόλαιο με το κυπριακό κράτος.

 Από ηθικής και νομικής λοιπόν πλευράς, η κυβέρνηση Αναστασιάδη είχε κάθε δικαίωμα να κουρέψει τις καταθέσεις άνω των 100 χιλιάδων ευρώ. Κατ' εμέ, είχε μάλιστα υποχρέωση να το πράξει καθώς η εναλλακτική θα ήταν να «φεσώσει» τους πιο αδύναμους πολίτες με ακόμα 5 ή 6 δισ. δανείων τα οποία, αφού οι καταθέσεις των πλουσίων (ιδίως ξένων) έφευγαν για Γερμανία ή Cayman Islands μεριά, ο κυπριακός λαός δεν θα μπορούσε να ξεπληρώσει ποτέ. Όσο για το επιχείρημα ότι οι καταθέσεις είναι ιερές, ανεξάρτητα ύψους, θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω: Γιατί είναι πιο ιερές οι καταθέσεις των 3 και 5 εκατομμυρίων από τα φάρμακα του καρκινοπαθή ή τα επιδόματα ανεργίας του νέου άνεργου που θα κουρευθούν, ώστε να εκταμιευτούν ψείγματα αυτών των 3 και 5 εκατομμυρίων υπέρ κάποιων κυρίων που έβαλαν τα χρήματά τους σε ανόητες τράπεζες, χωρίς να έχουν κάποια ασφάλιση είτε κρατική ούτε ιδιωτική;

 Όχι, φίλες και φίλοι. Δεν θα προσθέσω τη φωνή μου σε όσους καταδικάζουν την ιδέα του κουρέματος των καταθέσεων ανεξάρτητα ύψους και εντοπιότητας του καταθέτη. Αυτό που καταδικάζω είναι η επίσημη ανακοίνωση αθέτισης του συμβολαίου κράτους-καταθετών, σύμφωνα με το οποίο η κυπριακή κυβέρνηση εγγυήθηκε στους πολίτες της (και τους πολίτες των χωρών της ΕΕ) ότι καταθέσεις κάτω των 100 χιλιάδων δεν θα αγγιχθούν. Το τραγικό σφάλμα του κ. Αναστασιάδη δεν ήταν το κούρεμα των καταθέσεων, γενικά και αόριστα. Το σφάλμα του ήταν ότι δεν εξαίρεσε, εξ αρχής και πλήρως, τις καταθέσεις κάτω των 100 χιλιάδων – τουλάχιστον στη συμφωνία που ανακοινώθηκε αρχικά. Μακάρι, τελικά, να αλλάξει αυτή η κατανομή βαρών και να εξαιρεθούν από το χαράτσι οι χαμηλές καταθέσεις. Ακόμα και τότε, όμως, το ερώτημα τίθεται: Πώς τους ήρθε να ανακοινώσουν από κοινού και με όλα τα μέρη σύμφωνα (ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ, Γερμανία, Λευκωσία, Αθήνα) ότι μέρος των καταθέσεων θα κατασχεθούν, ανεξαρτήτως του ύψους τους;

 3. Γιατί δεν σεβάστηκαν την εγγύηση καταθέσεων έως 100 χιλιάδες ευρώ;

 Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου απάντησε στο ερώτημα αυτό λέγοντας ότι οι άνω των 100 χιλιάδων ευρώ καταθέσεων απλά δεν αρκούσαν για να μαζευτούν τα απαιτούμενα 5,8 δισ. Δεν ήταν όμως έτσι τα πράγματα και το ήξεραν αυτό, τόσο οι Κύπριοι ηγέτες, όσο και η ΕΕ. Δύο αναλυτές της Barclays, ο Antonio G. Pascual και ο Laurent Fransolet, ανέλυσαν τα στοιχεία των κυπριακών τραπεζών και αναφέρουν τα εξής: Οι συνολικές καταθέσεις στις κυπριακές τράπεζες ανέρχονται στα 37,6 δισ. Από αυτά, το 55% των καταθέσεων βρίσκεται σε λογαριασμούς με ποσά άνω των 100 χιλιάδων ευρώ και ανήκει, ως επί το πλείστον, σε κατοίκους χωρών εκτός Ε.Ε. Όπερ μεθερμηνευόμενο, η συντριπτική πλειοψηφία των καταθέσεων Κυπρίων πολιτών βρίσκεται κάτω από το όριο των 100 χιλιάδων ευρώ. Ας δούμε τώρα την κατανομή των βαρών του νέου «φόρου» μεταξύ καταθετών με καταθέσεις κάτω των 100 χιλιάδων ευρώ και των μεγαλοκαταθετών σε τρία σενάρια: (Α) Την ανακοινωθείσα απόφαση σύμφωνα με την οποία τα ποσοστά κατάσχεσης καταθέσεων είναι 6,75% για καταθέσεις κάτω των 100 χιλιάδων ευρώ και 9,9% για καταθέσεις άνω των 100 χιλιάδων ευρώ, (Β) μια εναλλακτική, πιο προοδευτική κατανομή 3,5% και 12,5% αντίστοιχα, και (Γ) τη λύση της μηδενικής φορολόγισης καταθέσεων κάτω των 100 χιλιάδων ευρώ:

 (Α) 6,75% και 9,9%: 2,08 δισ. χαράτσι στους μικροκαταθέτες και 3,72 δισ. στους μεγαλοκαταθέτες
(Β) 3,5% και 12,5%: 1,1 δισ. χαράτσι στους μικροκαταθέτες και 4,7 δισ. στους μεγαλοκαταθέτες (Γ) 0% και 15,5%: Μηδενικό χαράτσι στους μικροκαταθέτες και 5,8 δισ. στους μεγαλοκαταθέτες


 Το σενάριο Γ καταδεικνύει ότι με έναν φόρο 15,5% στις καταθέσεις άνω των 100 χιλιάδων (που θα έπληττε πολίτες χωρών εκτός Ε.Ε., στους οποίους το κυπριακό κράτος δεν έχει καμία απολύτως ηθική ή νομική υποχρέωση, όσο αφορά την ασφάλεια των καταθέσεών τους), η Κύπρος θα είχε εξοικονομήσει τα 5,8 δισ. που χρειαζόταν χωρίς να διαρρήξει τις σχέσεις εμπιστοσύνης με τον λαό της και με τους υπόλοιπους λαούς της Ε.Ε. Γιατί, λοιπόν, δεν το επέλεξαν εξαρχής;

 Είναι προφανές ότι με το σενάριο (Α) που ανακοινώθηκε ως η κοινή Ευρωπαϊκή πολιτική, τα χαράματα του Σαββάτου, καταθέτες (στη μεγάλη τους πλειοψηφία, πολίτες της Ε.Ε.) στους οποίους το κυπριακό κράτος είχε υποσχεθεί ότι δεν θα χάσουν δεκάρα από μια τραπεζική κρίση, θα υποστούν τεράστιο κόστος. Ακόμα και το σενάριο (Β), που το περιορίζει, καταστρατηγεί την αξιοπιστία του κράτους και καταρρακώνει το ηθικό του πολίτη της Ε.Ε. (όχι μόνο του Κύπριου) ο οποίος βλέπει το κράτος να σχίζει ένα νομικά και ηθικά ισχυρό συμβόλαιο που είχε μαζί του. Θα μου πείτε: Τότε, γιατί δεν θα πήγαιναν το κράτος στα δικαστήρια οι καταθέτες;

 Δεν έχω αμφοβολία ότι θα το έκαναν αν η Ε.Ε. και η κυπριακή κυβέρνηση επέμενε στη «φορολόγηση» όλων των καταθέσεων. Και άριστα θα έπρατταν. Για αυτό το λόγο, η κυπριακή κυβέρνηση παρουσίασε το χαράτσι ως φόρο και όχι ως κατάσχεση καταθέσεων. Ο κ. Αναστασιάδης, όταν ρωτήθηκε γιατί δεν επέλεξε το σενάριο (Γ), επιχειρηματολόγησε ότι αν το ποσοστό «φόρου» ξεπεράσει το 10%, θα είναι δύσκολο να παρουσιαστεί ως φόρος στα δικαστήρια όπου θα προσφύγουν πολίτες! Δυστυχώς, αυτή του η απάντηση έκρυβε δύο ατοπήματα: Πρώτον, ότι επέλεξε έναν ευφημισμό (βαφτίζοντας «φόρο» το κούρεμα-κατάσχεση) που στόχο έχει την καταστρατήγηση του συμβολαίου κράτους-πολίτη. Δεύτερον, επειδή, στην ουσία, δεν ήθελε να κουρέψει τους Ρώσους καταθέτες με 15,5%, παρά το γεγονός ότι αυτό θα του επέτρεπε να τηρήσει το συμβόλαιο τιμής με τους πολίτες της χώρας του και της Ε.Ε., γενικότερα. Και γιατί αυτό; Επειδή, λέει, κάτι τέτοιο θα διακινδύνευε την εθνική στρατηγική μετατροπής της Κύπρου σε... Ελβετία της Μέσης Ανατολής. Λες και αυτό το όνειρο δεν έχει γίνει σκόνη, ήδη!

 Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, φημολογείται ότι η κυπριακή κυβέρνηση, κατόπιν εορτής, διαπραγματεύεται με την Ε.Ε., την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, την αλλαγή της αρχικής απόφασης, ώστε να εξαιρεθούν τελικά οι καταθέσεις κάτω των 100 χιλιάδων – να ενεργοποιηθεί το σενάριο Γ, δηλαδή. Μακάρι. Το ερώτημα, όμως, εξακολουθεί να τίθεται: Τώρα το σκέφτηκαν; Τέτοια επιπολαιότητα, τόσο από τη Λευκωσία, όσο και από την Ε.Ε.;

 Συμπέρασμα

 Σε αυτή τη συνολικά θλιβερή ιστορία, υπάρχει κάτι που είναι θετικό: Ότι η Κύπρος απέφυγε την αποκλειστική χρήση της εναλλακτικής (1) – η οποία χαντάκωσε την Ελλάδα ελέω του δίδυμου των κυρίων Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου. Είναι σημαντικό, δηλαδή, ότι ο Κύπριος φορολογούμενος δεν σήκωσε όλο το φορτίο των 17 δισ. που απαιτούνταν για να μη γονατίσει το κράτος και το τραπεζικό σύστημα. Δυστυχώς, δεν σεβάστηκαν το συμβόλαιο με τους καταθέτες, όσον αφορά τις πρώτες 100 χιλιάδες που το κράτος είχε δεσμευτεί απέναντι στον Ευρωπαίο πολίτη (και τον Κύπριο, βέβαια) να διασφαλίσει. Ήταν μέγα ατόπημα της νέας κυπριακής κυβέρνησης, που ξεκίνησε με αυτογκόλ, ακόμα κι αν, τελικά, συγκλονισμένοι από την αντίδραση των πολιτών, κάνουν το σωστό εξαιρώντας από το χαράτσι τις καταθέσεις κάτω των 100 χιλιάδων. Όσο για την Ε.Ε., τι να πει κανείς; Σε μια περίοδο όπου οι λαοί έχουν αρχίσει να την κοιτούν με όλο και αυξανόμενη εχθρότητα, ανακοίνωσε μια απόφαση που απέδειξε την περιφρόνηση των ηγετών της στο μόνο ίσως συμβόλαιο κρατικής εξουσίας με τους πολίτες που όλοι θεωρούσαν ιερό.
Πέραν, όμως, από τη δόμηση του κουρέματος των κυπριακών καταθέσεων και ανεξάρτητα του αν, τελικά, θα εξαιρεθούν ή όχι οι μικροκαταθέτες από το χαράτσι, το νέο κυπριακό δράμα μας επιβεβαιώνει ότι η Κρίση του ευρώ καλά κρατεί. Και είναι λογικό. Ο μόνος θεσμός που ιδρύσαμε στην Ευρώπη για να δαμάσει την Κρίση, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) αποσταθεροποιεί την Ευρωζώνη μόνο και μόνο με την ύπαρξή του. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον ότι το χαράτσι στις κυπριακές καταθέσεις ονομάστηκε «επιβαλόμενος φόρος σταθερότητας» (stability levy). Λες και οι Ευρωπαίοι ηγέτες μας, χρησιμοποιούν τη λέξη «σταθερότητα» κάθε φορά που παίρνουν μια αποσταθεροποιητική απόφαση ή δημιουργούν ένα νέο εργαλείο που, ακούσια, ενισχύει την αποσταθεροποίηση της νομισματικής μας ένωσης.

 (1) Μην ξεχνάμε ότι και στην Ελλάδα, που δεν κουρεύτηκαν άμεσα οι καταθέσεις τον Μάιο του 2010 με το Μνημόνιο Νο. 1, η βαθιά ύφεση που έφερε η τεράστια μνημονιακή συμφωνία κούρεψε ντε φάκτο τις καταθέσεις καθώς η πλειοψηφία, αντιμέτωπη με νέους φόρους και λιγότερα εισοδήματα, αναγκάστηκε να στραφεί στις αποταμιεύσεις για να ζήσει και να καταβάλει τα νέα χαράτσια. Στην Κύπρο η Ε.Ε., εν τη σοφία της, έβαλε το χέρι στις αποταμιεύσεις των μικρομεσαίων άμεσα και χωρίς να περιμένει τη λιτότητα να τις «κατασχέσει» εκ μέρους της!



Posted: 19 Mar 2013 11:15 AM PDT

Όπως όλα δείχνουν οι Κύπριοι λένε ένα ηχηρό ΟΧΙ στο κούρεμα των καταθέσεων. Ένα ΟΧΙ που εκθέτει ανεπανόρθωτα τoυς εγχώριους Νενέκους οι οποίοι, 3 χρόνια τώρα, ψηφίζουν σκληρά Μνημονιακά. Για μια ακόμη φορά μετά το ΟΧΙ του Τάσου Παπαδόπουλου οι Κύπριοι απαντούν με γενναιότητα στις απειλές των "συμμάχων".

Τώρα για την κυπριακή κυβέρνηση υπάρχουν δύο τουλάχιστο εναλλακτικές λύσεις:
Η να πέσουν στην αγκαλιά της Τρόικας και ενός Μνημονίου, ή να ζητήσουν καταφύγιο στον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος 4 μέρες τώρα δεν βγαίνει στα τηλέφωνα του Αναστασιάδη!

Ας δούμε τα δεδομένα και τις συνέπειές τους στην Ελλάδα. Σε περίπτωση που η Κύπρος προσφύγει στη Τρόικα και στο Μνημόνιο, θα αναγκασθεί πολύ σύντομα να πετσοκόψεικατά 50% μισθούς και συντάξεις και επίσης να ασελγήσει στα Ταμεία Πρόνοιας. Κρίνοντας από το πως αντμετωπίζουν οι Τροικανοί την Ελλάδα, οι Κύπριοι πολύ σύντομα θα διαπίστωναν ότι στόχος της Τρόικας είναι να πάνε οι μισθοί στα 200 ευρώ και τα όποια κοιτάσματα να πέσουν στα χέρια των Ευρωπαίων.

Η άλλη λύση είναι το να χτυπήσουν την πόρτα του Πούτιν μια και στις κυπριακές τράπεζες υπάρχουν παρακαρισμένα 18δις ρωσικά κεφάλαια που επιλύουν αυτόματα το οικονομικό πρόβλημα της Κύπρου, εάν υπάρξει μια σωστή συμφωνία ανάμεσα στους Ρώσους ολιγάρχες (ανάμεσα στους οποίους και πολλοί αντίπαλοι του Πούτιν), την κυπριακήκυβέρνηση και τον Ρώσο Πρόεδρο.

Στην περίπτωση που η Κύπρος επιλέξει την αγκαλιά της Ρωσίας κάτι τέτοιο θα επηρεάσει άμεσα και τις εξελίξεις στην Ελλάδα και κυρίως το μέτωπο των αποκρατικοποιήσεων, όπως για παράδειγμα εκείνη της ΔΕΠΑ.

Έτσι έχουν τα πράγματα και σ΄αυτό που θέλουμε να σταθούμε είναι στην σημασία της ύπαρξης σπουδαίων ηγετών στο τιμόνι των χωρών τους στις κρίσιμες ιστορικά συγκυρίες.


Posted: 19 Mar 2013 10:58 AM PDT

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες είναι βέβαιο ότι γνωρίζουν πως παίρνουν μεγάλο ρίσκο με την Κύπρο. Ο κίνδυνος είναι προφανής. Από τη στιγμή που όποιος έχει χρήματα σε κυπριακές τράπεζες κινδυνεύει να υποχρεωθεί να πληρώσει τίμημα, οι νευρικοί καταθέτες στην υπόλοιπη Ευρώπη εντοπίζουν ότι δημιουργείται ένα επικίνδυνο προηγούμενο. Αντί να κινδυνεύουν έστω και λίγο με ανεπιθύμητο οικονομικό «κούρεμα» στο μέλλον, οι πελάτες των τραπεζών στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία ή στην Ιταλία ίσως επιλέξουν να αποσύρουν τα χρήματά τους από τώρα. Αν αρχίσει να συμβαίνει αυτό, η κρίση του ευρώ θα ξαναχτυπήσει - με μεγάλη ένταση.

Οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από το κυπριακό σχέδιο ελπίζουν ότι οι κινδυνοι μετάδοσης είναι μικροί. Σκέφτονται ότι οι ισπανικές τράπεζες γιατρεύονται πλέον και πως η Ελλάδα έχει ξεφύγει από το χείλος της αβύσσου. Δεν υπάρχει λόγος οι καταθέτες να αντλήσουν μαθήματα από την ιδιαίτερη περίπτωση της Κύπρου, οι τράπεζες της οποίας είναι γεμάτες ρωσικό χρήμα.

Μπορεί να είναι έτσι. Όμως οι Ευρωπαίοι ηγέτες που κάνουν αυτούς τους υπολογισμούς έχουν σφάλει και στο παρελθόν. Στη σύνοδο στο Ντοβίλ τον Σεπτέμβριο του 2010, είχαν ανακοινώσει ότι οι κάτοχοι κρατικών ομολόγων σε χώρες υπό διάσωση θα έχαναν μερικά από τα λεφτά τους. Το αποτέλεσμα ήταν να χειροτερέψει σοβαρά η κρίση στην ευρωζώνη και οι επενδυτές να αρχίσουν να ζητούν υψηλότερα επιτόκια για να δανείσουν σε ριψοκίνδυνες χώρες, όπως η Ιταλία ή η Ισπανία.

Γιατί λοιπόν -μετά τις τόσο επίπονες προσπάθειες να συνέλθει η ευρωζώνη- παίζουν αυτό το τόσο επικίνδυνο στοίχημα οι Ευρωπαίοι ηγέτες στην Κύπρο; Η απάντηση είναι ότι έχουν και αυτοί ξεμείνει από αξιοπιστία - από πολιτική αξιοπιστία.

Αυτή η έλλειψη αξιοπιστίας έχει διαφορετικές μορφές στη βόρεια και στη νότια Ευρώπη. Για τους ηγέτες κρατών όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και η Φινλανδία, υπήρχε μια αίσθηση ότι οι ψηφοφόροι και τα κοινοβούλιά τους απλώς δεν θα ενέκριναν μία ακόμη διάσωση, εκτός αν συνοδευόταν από βαριές ποινές.

Η Κύπρος είναι μια μικρή χώρα και τα χρήματα που χρειάζεται για να σταθεί στα πόδια της είναι σχετικά λίγα - «μόνο» 17 δισ. ευρώ. Το πρόβλημα είναι ότι η Κύπρος είναι επίσης ένα ιδιαίτερα λαμπρό παράδειγμα της θεμελιώδους έλλειψης εμπιστοσύνης μεταξύ των βόρειων και των νότιων Ευρωπαίων. Από τότε που ξέσπασε η κρίση, τα γερμανικά μίντια είναι γεμάτα με ιστορίες διαφθοράς στον νότο. Οι Γερμανοί ψηφοφόροι ενθαρρύνονται να πιστεύουν ότι τα χρήματα που βγάζουν με τον ιδρώτα τους πηγαίνουν στη διάσωση κρατών βαθιά διεφθαρμένων.

Η Κύπρος είναι ιδιαίτερα μεγάλο πρόβλημα γιατί οι τράπεζές της έχουν τη γνωστή φήμη ότι αποτελούν καταφύγιο για το ρωσικό βρόμικο χρήμα. Τα ποσά που περνούν «μετ' επιστροφής» μέσω Κύπρου -καθώς προέρχονται από τη Ρωσία και επιστρέφουν εκεί- δείχνουν ότι το κυπριακό τραπεζικό πλυντήριο έχει δουλέψει σαν τρελό. Το να στοχευθούν οι καταθέτες με πάνω από 100.000 ευρώ σε καταθέσεις ακούγεται καλός τρόπος για να πληγεί το παράνομο ρωσικό χρήμα. Η χαοτική κι επικίνδυνη απόφαση να φορολογηθούν και οι μικροί καταθέτες δείχνει ότι δεν υπάρχει καμία συμπάθεια - ούτε καν για τον... μικρούλη της νοτίου Ευρώπης.

Θεωρητικά, η Γερμανίδα καγκελάριος Angela Merkel και άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες θα είχαν πει στους ψηφοφόρους τους να το καταπιούν και θα είχαν διασώσει την Κύπρο χωρίς να συζητούν την τιμή, γιατί αλλιώς κινδυνεύουν να προκαλέσουν μαζική τραπεζική έξοδο στην Ευρώπη, που εν τέλει θα φτάσει και στην πατρίδα τους. Αλλά η πιθανότερη αντίδραση θα ήταν περισσότερη οργή και αντίδραση από τους ψηφοφόρους.

Οι ηγέτες της Κύπρου είχαν επίσης πολύ λίγη πολιτική αξιοπιστία πια στην υπόλοιπη Ευρώπη. Πολλοί ηγέτες της Ε.Ε. έτρεφαν μεγάλες επιφυλάξεις για την ένταξη της Κύπρου το 2004 χωρίς συμφωνία ειρήνευσης για την επανένωση της νήσου. Όμως η Ελλάδα απείλησε με βέτο στο σύνολο της διεύρυνση της Ε.Ε. -μπλοκάροντας την Πολωνία, την Τσεχία και τις υπόλοιπες χώρες- αν δεν γίνει δεκτή η Κύπρος. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες υποχώρησαν απρόθυμα σε αυτόν τον εκβιασμό. Όμως, το όλο επεισόδιο άφησε μια πικρή γεύση, ειδικά όταν οι Κύπριοι απέρριψαν το ειρηνευτικό σχέδιο Ανάν. Έτσι, όταν η Κύπρος βρέθηκε μπλεγμένη, δεν βρήκε μεγάλη συμπάθεια.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα ωστόσο παραμένει το χάσμα εμπιστοσύνης και πολιτικής ανάμεσα στη βόρεια και τη νότια Ευρώπη. Πριν από την κρίση, όταν όλα ήταν καλά, θεωρείτο πολιτικά εσφαλμένο, ακόμη και ξενοφοβικό, να λες ότι τα στάνταρ ακεραιότητας στον δημόσιο βίο εμφανίζουν μεγάλες διακυμάνσεις μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών και ότι αυτό είναι πρόβλημα για έναν οργανισμό που δουλεύει για μια όλο και πιο στενή ένωση.

Σήμερα όμως είναι εμφανές ότι αυτή η απουσία σύγκλισης στις απόψεις περί αξιοπιστίας και πολιτικής είναι εξίσου, τουλάχιστον, σημαντική με την απουσία οικονομικής σύγκλισης. Είναι επίσης αλήθεια ότι οι Γερμανοί, οι Ολλανδοί και οι Σκανδιναβοί έχουν κι αυτοί προβλήματα με διαφθορά στον δημόσιο βίο και ότι είναι πολύ άδικο να χαρακτηρίζεται όλη η νότια Ευρώπη διεφθαρμένη και τεμπέλα.

Ωστόσο είναι γεγονός ότι η φοροδιαφυγή ακμάζει σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία. Και αυτό πάντα δυσκόλευε τους βόρειους ψηφοφόρους να πειστούν να διασώσουν τον νότο.

Ακόμη και οι καθημερινές παρατηρήσεις επιβεβαιώνουν ότι οι συμπεριφορές απέναντι στο δημόσιο χρήμα παρουσιάζουν τεράστιες αποκλίσεις. Πριν από δύο χρόνια είχα προσκληθεί σε συνάντηση όλων των Ολλανδών προξένων ανά τον κόσμο. Το γεύμα αποτελείτο από μια συμπαθητική ποικιλία με σάντουιτς και κράκερς, για τσιμπολόγημα στα όρθια. Υποπτεύομαι ότι, ακόμη κι όταν τα οικονομικά της Ιταλίας ή της Ελλάδας ήταν σε χειρότερη κατάσταση οι διπλωμάτες τους έτρωγαν καλύτερα.

Το λέω αυτό χαριτολογώντας. Ωστόσο, δείχνει μια πολιτισμική διαφορά, η οποία εξηγεί γιατί οι βόρειοι Ευρωπαίοι λένε πλέον basta όσον αφορά τις κυπριακές τράπεζες.

Αν δεν δημιουργήσει η Ευρώπη μια πραγματική σύγκλιση στα στάνταρ του δημόσιου βίου, τότε το συνακόλουθο χάσμα εμπιστοσύνης εν τέλει θα διαλύσει πρώτα το ευρώ και μετά την ίδια την Ε.Ε.

Posted: 19 Mar 2013 10:40 AM PDT
Θέλετε κούρεμα καταθέσεων ή μείωση μισθών και συντάξεων;
Αυτό θα είναι το νέο ψευτοδίλημμα της ληστοσυμμορίας Σαμαρά. Σύντομα θα το δούμε να παίζει στα δελτία ειδήσεων των δοσιλογικών ΜΜΕ, προκειμένου να διασωθεί το πρόγραμμα οικονομικής γενοκτονίας που εφαρμόζει η Τρόικα στην Ελλάδα.


Η τυπική τους δικαιολογία; «Υπάρχει απόκλιση από τους στόχους της δημοσιονομικής προσαρμογής». «Είναι λυπηρό αλλά αναγκαίο για να συνεχίσει η χώρα μας την ευρωπαϊκή της πορεία», κλπ, κλπ.

Τα 170 δισεκατομμύρια ευρώ των ελληνικών τραπεζικών καταθέσεων είναι ο επόμενος στόχος του οικονομικού blitzkrieg των Τροϊκανών. Αλλά τώρα δεν υπάρχουν δικαιολογίες του τύπου «με κορόιδεψαν», «δεν ήξερα», «αιφνιδιάστηκα». Τώρα το έγκλημα εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας, στην Κύπρο.

Από εδώ και πέρα τα κρατικά ελλείμματα στις χώρες της ευρωζώνης θα χρηματοδοτούνται με ληστείες τραπεζικών καταθέσεων. Ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση, ένα σαββατοκύριακο, ένας υπουργός οικονομικών της ευρωζώνης θα ανακοινώνει την δήμευση τραπεζικών καταθέσεων.

Δεν υπάρχει πια καμία εγγύηση τραπεζικών καταθέσεων σε ευρώ. Καμία απολύτως. Σε όλη την ευρωζώνη.

Τώρα αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το καθολικό περιουσιολόγιο, η ηλεκτρονική φοροκάρτα συνδεδεμένη με τραπεζικό λογαριασμό, η κατάργηση του τραπεζικού απορρήτου, και οι διατάξεις περί «ξεπλύματος μαύρου χρήματος» έναν στόχο είχαν εξ αρχής: την καταγραφή των τραπεζικών καταθέσεων ώστε να προετοιμαστεί η μαζική ληστεία τους.

Αποσύρετε σήμερα τα χρήματά σας από τις «Ελληνικές» τράπεζες. Αύριο θα είναι αργά. Έχετε ευθύνες έναντι των παιδιών σας και της Πατρίδος.

Μην συμμετάσχετε στο καθολικό περιουσιολόγιο. Μην δίνετε οικονομικά στοιχεία στο κατοχικό καθεστώς. Μην του γνωστοποιείτε τα περιουσιακά σας στοιχεία. Θα σας ληστέψει.

Θα είστε συνυπεύθυνοι αν επιτρέψετε να ληστέψουν τις τραπεζικές σας καταθέσεις.
Posted: 19 Mar 2013 10:20 AM PDT
Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος

«Μωραίνει δούλον του ο Θεός ων βούλεται απωλέσαι». Αυτό συνέβη στο Γιουρογκρούπ την περασμένη Παρασκευή με την τραγική απόφασή τους να κουρευτούν οι καταθέσεις στις κυπριακές Τράπεζες. Το ερώτημα βέβαια είναι ποιοι μωραίνονται, οι Ευρωπαίοι οι οποίοι σε κάθε τους βήμα και με κάθε τους απόφαση προχωρούν σταθερά στη διάλυση της Ευρωζώνης. Ο Κύπριος Πρόεδρος από την άλλη, ο οποίος δέχτηκε, έστω και εκβιαστικά, ένα μέτρο το οποίο οδηγεί αναπόφευκτα στην οικονομική καταστροφή της Κύπρου. Ο κ.Αναστασιάδης, με το που άκουσε την πρόταση, όχι μόνο θα έπρεπε να την απορρίψει επί τόπου, αλλά θα έπρεπε να επισημάνει αμέσως σε όλους, να μην ακουστεί έξω από την αίθουσα, διότι θα καταρρεύσει αμέσως η όποια αξιοπιστία έχει απομείνει στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Αλήθεια κανείς δεν αντιλήφθηκε τον καταστροφικό χαρακτήρα μιας τέτοιας απόφασης; Ασχέτως αν εφαρμοστεί ή όχι, η ζημιά έχει επέλθει. Ποιος θα αφήσει τα χρήματά του στην Κύπρο υπό την Δαμόκλεια Σπάθη να του κουρευτούν ανά πάσα στιγμή; Οι Τράπεζες θα αδειάσουν στην κυριολεξία με επακόλουθο την οικονομική καταστροφή. Τη στιγμή κατά την οποία όλοι κόπτονται για την ανάγκη στήριξης του Τραπεζικού συστήματος, ως μοχλού της οικονομικής σταθερότητας και ανάπτυξης και θεωρούν αναγκαία την επανακεφαλαιοποίησής τους, έρχεται το Γιουρογκρούπ να τινάξει στον αέρα τις Τράπεζες της Κύπρου. Οι δε ηγέτες του Γιουρογκρούπ οι οποίοι συναποφάσισαν ομόφωνα, κανείς από τις αδύναμες οικονομικά χώρες δεν υποψιάστηκε ότι θα έρθει και η σειρά τους; Εκτός και αν ο στόχος ήταν να πληγούν συγκεκριμένοι μεγαλοκαταθέτες, οπότε, σε κάθε περίπτωση, θα έπρεπε να διανοηθούν άλλες ενέργειες μη δημιουργίας γενικότερων βλαπτικών παρενεργειών.

Την διάλυση της Ευρωζώνης επιδιώκει πράγματι η Γερμανία και οι δορυφόροι της; Δεν αντιλαμβάνονται ότι η αποδυνάμωση της μισής Ευρωζώνης θα διαλύσει την ίδια την Ευρωζώνη αργά ή γρήγορα, καθώς και την απομείωση των γερμανικών εξαγωγών; Αν πράγματι δεν το αντιλαμβάνονται, θα πρέπει να τους το εξηγήσουμε, να τους το αναλύσουμε και να τους πείσουμε ότι τα οικονομικά προβλήματα των αδύναμων κρατών-μελών της Ευρωζώνης, δεν επιλύονται με τέτοια εξουθενωτικά, αν όχι θανατηφόρα, μέτρα. Αυτή η τραγική και απόλυτα λανθασμένη απόφαση, ας επενεργήσει ως αφύπνιση για τη χάραξη μιας σώφρονας στρατηγικής για το μέλλον της Ευρωζώνης.

Αν θέλουμε την ύπαρξη της Ευρωζώνης, όπως έχουμε επισημάνει από αυτά εδώ τα σημειώματα. Θα πρέπει η Ευρωζώνη να ενοποιηθεί οικονομικά και πολιτικά, το συντομότερο δυνατό. Μόνο μια ενιαία κεντρική ισορροπημένη οικονομική πολιτική και με απόλυτη συνεργασία και ειλικρινή συνεννόηση όλων των κρατών-μελών, η Ευρωζώνη θα επιλύσει τα προβλήματά της και θα δυναμώσει οικονομικά.

Όσο και αν οι ¨αγορές» έχουν στόχο την διάλυση της Ευρωζώνης, έτσι ώστε να μπορούν να ελέγχουν την οικονομία του κάθε κράτους-μέλους χωριστά, οι διεθνείς οικονομικές συγκυρίες, η ανάπτυξη της Κίνας, ακολουθούμενη από την Ινδία, την Βραζιλία κ.ά., επιβάλλεται να δημιουργήσουμε μια εξίσου ισχυρή Ευρωζώνη, για να αντιμετωπίσουμε τον διεθνή ανταγωνισμό σε ισότιμο κατά το δυνατό επίπεδο. Αν αυτό γίνει νοητό και αντιληπτό από την κ.Μέρκελ, θα πρέπει να σπεύσει τώρα και αμέσως να αλλάξει τακτική και να προτείνει την ουσιαστική ενοποίηση, με τις κατάλληλες αποφάσεις και ανάλογες ενέργειες, με όποιο οικονομικό κόστος το οποίο θα είναι πρόσκαιρο, με απόλυτη την έννοια της αλληλεγγύης και τελείως απροκατάληπτα του ποιος και πόσο φταίει, του ποιος και πόσο θα υποστεί θυσίες κ.τ.τ. Ας επικρατήσει ο κεντρικός στρατηγικός στόχος, ο οποίος πρέπει να είναι η επιβίωση της Ευρωζώνης σε πρώτο στάδιο και η ισχυροποίησή της στη συνέχεια. Όταν αυτό επιτευχθεί, ΟΛΟΙ θα είναι ικανοποιημένοι.

Αν παρ' ελπίδα τη Γερμανία κυρίως, δεν την ενδιαφέρει η Ευρωζώνη και η ισχυροποίησή της, αν δεν αντιλαμβάνεται ότι είναι και για το δικό της συμφέρον, τότε οφείλει να το δηλώσει ευθαρσώς και σύντομα, ώστε να μη ταλαιπωρούμε και εξαθλιώνουμε τους πολίτες μας με μάταιες θυσίες. Ας διαλύσουμε το μαγαζί μια ώρα αρχύτερα και ο καθένας ας πορευτεί με τις δικές του δυνάμεις και προοπτικές. Ας μετατραπεί η Ε.Ε. σε Ε.Ο.Κ., ώστε τουλάχιστον να είμαστε ειλικρινείς.

 
Posted: 19 Mar 2013 10:04 AM PDT
Οι δραματικές εξελίξεις στην Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να αποτελέσουν αφορμή για σκέψη και για δράση, πρέπει να ωθήσουν σε ενεργοποίηση και σε κίνηση λαού και αριστεράς. Ολόκληρης της κοινωνίας...

Το σοκ και δέος, η αμηχανία και το πάγωμα δεν πρέπει να επιτρέψουν να περάσει αυτή η εξέλιξη παγιώνοντας ένα νέο πιο αρνητικό τοπίο. 
Στην ουσία έχουμε την κήρυξη μιας μισο-χρεοκοπίας στην πιο μικρή, ευάλωτη χώρα της ευρωζώνης! Είναι άμεσα αναγκαίο να βγουν κάποια πρώτα συμπεράσματα και να τροφοδοτηθεί η πολιτική συνθηματολογία και δράση:

1. Η απόφαση του Eurogroup δείχνει την μοναδική στάση που μπορεί να έχει η ιμπεριαλιστική Ε.Ε. απέναντι σε μια μικρή χώρα σαν την Κύπρο. Μετράνε ζημιές και κέρδη και αποφασίζουν με ωμότητα και υποτίμηση απέναντι σε ένα κυρίαρχο κράτος και οι περίφημες έννοιες της αλληλεγγύης και της κοινής ευρωπαϊκής οικογένειας πάνε περίπατο. Η Ε.Ε ωμά εκβίασε και ανάγκασε τον πρόεδρο της Κύπρου να υποταχτεί σε μια πολιτική και οικονομική λύση που φυλακίζει την Κύπρο σε γοργή και άτακτη παράδοση στα ευρωτροϊκανά αρπαχτικά. Ο ωμός εκβιασμός του κράτους ομολογείται από τον πρόεδρο της Κύπρου και πρέπει να πείσει και τους τελευταίους δύσπιστους. Η Ε.Ε. είναι ένας μηχανισμός επικυριαρχίας των ισχυρών στους ανίσχυρους, χρεοκοπίας οικονομικής και κοινωνικής των φτωχών κρατών που την αποτελούν, άγριας λεηλασίας του παραγόμενου πλούτου, με μια «εννιαία αγορά», την ευρωζώνη, που έχει γίνει αρένα ανοιχτή για πλιάτσικο.

2. Η απόφαση του Eurogroup είναι όντως μια πρωτοφανής απόφαση για όσους ακόμη ονειρεύονται την χώρα τους σε «μια άλλη ΕΕ». Ας ξυπνήσουν λοιπόν από τον λήθαργο που έχουν περιέλθει έστω και τώρα. Η απόφαση του Eurogroup είναι μέσα στη λογική των πραγμάτων και δείχνει τον πυρήνα και την λογική της συγκρότησης της Ε.Ε. και της ευρωζώνης αλλά σκιαγραφεί και το άμεσο μέλλον τους. Μια Ένωση για τα συμφέροντα των τραπεζιτών κόντρα στα συμφέροντα των λαών – και σήμερα ειδικά των λαών του Νότου!.

3. Η απόφαση του Eurogroup σημαίνει στην ουσία κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της Κύπρου με θύματα τους καταθέτες. Ακόμα και όταν αρθεί ο περιορισμός στην ανάληψη μετρητών από τα ΑΤΜ, ποιος γνωρίζει την εξέλιξη του τραπεζικού συστήματος; Ποια η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα; Και παραπέρα πως θα εκληφθεί αυτή η «ωμότητα» από τις άλλες χώρες και λαούς του Νότου που βρίσκονται στην επικίνδυνη ζώνη; Δηλαδή την Ελλάδα, την Ιταλία, την Πορτογαλία, τα PIIGS; Τι θα γίνει τις επόμενες μέρες και βδομάδες όσον αφορά τις καταθέσεις στις χώρες αυτές και ποια τα σχέδια της Γερμανίας και των άλλων χωρών του «σκληρού ευρώ»;Ένα ανεξέλεγκτο ντόμινο είναι μέσα στην λογική των πραγμάτων και ο μόνος που φαίνεται προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο είναι ο πυρήνας του «σκληρού ευρώ».

4. Η εξέλιξη της κρίσης στην Κύπρο είναι χρήσιμη για πολλαπλά συμπεράσματα. Η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ έβαλε την χώρα στο ευρώ. Η Κύπρος δεν είδε καμία θετική εξέλιξη στο Κυπριακό ζήτημα από την ένταξη της, όπως διαφημίζονταν αρχικά. Η ίδια κυβέρνηση έβαλε την Κύπρο αργότερα και στο μνημόνιο. Με μια οικονομία ανοιχτή στις αγορές και στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, με μια οικονομία της αγοράς- φορολογικό παράδεισο, με πίστη ότι οι κάθε λογής προστάτες δεν θα την εγκαταλείψουν. Τα παθήματα του σχεδίου Ανάν, δεν έγιναν μαθήματα στο πεδίο της οικονομίας και της κοινωνίας και της αντιμετώπισης της κρίσης. Όμως αυτή η πίστη εξαντλήθηκε όταν η Κυπριακή ηγεσία αντιμετώπισε, αρχικά τον Ρώσικο παράγοντα, αργότερα τον Ευρωπαϊκό. Συναινετική διαπραγμάτευση του Δαβίδ με τον Γολιάθ δεν μπορεί να υπάρξει, μόνο η πίστη στο ότι ο Δαβίδ μπορεί να αντιμετωπίσει τον Γολιάθ μπορεί να φέρει θετική διέξοδο.

5. Τα διδάγματα αυτά είναι χρήσιμα για την Ελλάδα. Όχι αύριο, αλλά τώρα! Για να αποκρούσουμε τα νεοφιλελεύθερα δόγματα του πολιτικού συστήματος για μια Ελλάδα ξεπουλημένη και ξέφραγο αμπέλι μήπως και έρθει η ανάπτυξη. Για να προετοιμαστούμε γρήγορα στις γρήγορες εξελίξεις που έρχονται στον χώρο της ευρωζώνης. Από την Κύπρο μέχρι την Ιταλία! Η επανίδρυση της Ε.Ε. αποδεικνύεται όνειρο θερινής νυκτός, η ελπίδα για επαναδιαπραγμάτευση στις ιμπεριαλιστικές δανειακές συμβάσεις, αφοπλίζει την λαϊκή συνείδηση και αφήνει τον κόσμο να τρέφεται με χίμαιρες. Το αντιμνημονιακό τόξο οφείλει να ξεκαθαρίσει: Θα γίνει νεομνημονιακό, αν δεν εξασφαλίσει – που είναι δεδομένο ότι δεν θα την εξασφαλίσει - την συναίνεση τους ισχυρών; Αν όχι, να σταματήσει τους τακτικισμούς και τα επικίνδυνα παιχνίδια για την χώρα και τον λαό. Και να σπάσει η σιωπή τώρα για την Ε.Ε. και το ευρώ, λέγοντας ξεκάθαρα την αλήθεια στον λαό!

6. Οι εξελίξεις στην Κύπρο πρέπει να δώσουν ώθηση στην δυναμική και τους στόχους του λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα. Να ενωθούν οι λαοί του Νότου απέναντι στο ευρωτροϊκανό ζουρλομανδύα που μας έχουν φορέσει. Κοινός αγώνας των λαών του Ευρωπαϊκού Νότου ενάντια στις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις τους, στην Ε.Ε και το Γερμανικό imperium. Να φύγει τώρα η Ελλάδα από την ευρωζώνη και την Ε.Ε.. Να συγκρουστεί με το σύνολο των ευρωπαϊκών συνθηκών που την οδηγούν, χωρίς σχέδιο και προσανατολισμό, στην ουσιαστική και τυπική χρεοκοπία με πρωτοβουλία και προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων των δανειστών! 
 
Να φύγει η κυβέρνηση Σαμαρά, μια κυβέρνηση που, εκτός των άλλων, συμφώνησε στον σφαγιασμό των Κυπρίων για τα συμφέροντα των τραπεζιτών και του γκρουπ του «σκληρού ευρώ».
Posted: 19 Mar 2013 09:35 AM PDT
Ακολουθεί μεθόδους Β' Παγκοσμίου Πολέμου για να γονατίσει Ελλάδα και Κύπρο

Η υπόθεση του "κουρέματος" των καταθέσεων στην Κύπρο, ανάγκασε και τους πλέον δύσπιστους να αντιληφθούν ότι ο υπ' αριθμόν 1 κίνδυνος για την Ευρώπη αλλά και για την παγκόσμια οικονομία είναι η Γερμανία.

Για πρώτη φορά είδαμε να επιβάλλεται κούρεμα καταθέσεων, να αμφισβητείται το ιερό δικαίωμα της ατομικής ιδιοκτησίας και της περιουσίας, επιλογή που υπαγορεύθηκε από το Βερολίνο. Μεθόδευση ανάλογης έμπνευσης με τα κατοχικά δάνεια που επέβαλαν οι Γερμανοί στις κατακτημένες χώρες στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αν όχι ίδια.

Η Κύπρος πρέπει να γονατίσει, γιατί διαθέτει κοιτάσματα, ενεργειακό πλούτο και ξεχωριστή γεωπολιτική θέση. Το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα.
Οι δύο αυτές χώρες, εξασφαλίζουν αυτό που λείπει από την Γερμανία, την ενεργειακή αυτάρκεια.
Αυτό που συνέβη στην Κύπρο αποτελεί και ένα μήνυμα για όλο τον ευρωπαϊκό νότο.

Η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία αν δεν συμμορφωθούν με τις γερμανικές υποδείξεις είναι βέβαιο ότι θα "χτυπηθούν" ανελέητα από το Βερολίνο. Μέσα από το κούρεμα των τραπεζικών καταθέσεων στην Κύπρο, η Γερμανία περνάει ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς τους λαούς αυτών των χωρών, ότι τίποτα δεν πρέπει να θεωρούν δεδομένο, ότι δεν πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς ούτε οι ίδιοι ούτε η κινητή και ακίνητη περιουσία τους.

Οι Γερμανοί προσπαθούν να αναδιπλωθούν, "πετώντας" τώρα το μπαλάκι στην Κύπρο και αφού κατάφεραν να προκαλέσουν καίριο πλήγμα στην εμπιστοσύνη των πολιτών του ευρωπαϊκού νότου απέναντι στο τραπεζικό σύστημα.

Κανείς όμως δεν ξεχνάει ότι ο κ. Σόιμπλε ήταν αυτός που στο Εurogroup την Παρασκευή το βράδυ, πρότεινε "κούρεμα" καταθέσεων που έφτανε μέχρι το 40%, εκτοξεύοντας μάλιστα και απειλές, πρωτοφανείς σε ένταση μεταξύ εταίρων και σε αυτό το επίπεδο.

Τη σκυτάλη πήρε ο κ.Άσμουσεν ο οποίος όταν ο Κύπριος Υπουργός Οικονομικών κ.Σαρρής, κυριολεκτικά πανικόβλητος, προσπάθησε να διατυπώσει ενστάσεις, προέβη στην ακόλουθη πρωτοφανή κίνηση που δείχνει πολλά για το που έχει οδηγηθεί η Ευρώπη.
Σήκωσε το τηλέφωνο και απευθυνόμενος στον Πρόεδρο της ΕΚΤ κ. Ντράγκι, σα να απευθυνόταν σε υπάλληλό του, του ζήτησε να προετοιμαστεί η ΕΚΤ για τη χρεοκοπία των δύο κυπριακών τραπεζών.

Εκβιασμός με όρους καμόρας, βγαλμένος μέσα από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας που παραπέμπουν στη Γερμανία της πιο μαύρης περιόδου.
Μήνυμα που δείχνει ποιος είναι το αφεντικό.
Μήνυμα που δείχνει ότι ούτε θεσμοί λειτουργούν πλέον στην Ε.Ε. ούτε η δημοκρατία. Δεν υπάρχουν ούτε εταίροι, ούτε αλληλεγγύη.

Ουσιαστικά οι Γερμανοί με τους δορυφόρους τους, την Ολλανδία και τη Φινλανδία, και έχοντας να αντιμετωπίσουν αδύναμες και έντρομες ηγεσίες στην υπόλοιπη Ευρώπη, καταλύουν τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ιδέας.
Χτίζουν τη Γερμανική Ευρώπη με χώρες προτεκτοράτα και κυβερνήσεις-ανδρείκελα τις οποίες οι ίδιοι θα επιβάλλουν εκβιάζοντας και εξαθλιώνοντας τους λαούς.
Αρκεί να θυμηθεί κανείς τις παρεμβάσεις τους στις Ιταλικές και στις Ελληνικές εκλογές.

Οι μοναδικοί που αντιστέκονται είναι οι Βρετανοί ενώ οίκτο, πραγματικά, προκαλεί η στάση της Γαλλίας.
Η Γαλλία του Ντε Γκώλ, του Πομπιντού και του Μιττεράν αποτελεί παρελθόν μπροστά σε αυτή την καρικατούρα-ηγέτη, όπως είναι ο Φ.Ολάντ που δίνει διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης στο Βερολίνο.
Η κατάσταση δεν απέχει πολύ από το να οδηγηθούμε σε ακραίες καταστάσεις αφού η Γερμανία φαντασιώνεται τον εαυτό της ως υπερδύναμη, δίπλα στις ΗΠΑ, στη Ρωσία και στην Κίνα.

Το ερώτημα είναι ένα και απαιτεί απάντηση: Ποιος θα σταματήσει τη Γερμανία;

Πηγή: newsbomb.gr
Posted: 19 Mar 2013 09:25 AM PDT
Φιλοξενία σε 210 μουτζαχεντίν από το Ιράκ θα παρέχει η αλβανική κυβέρνηση, όπως ανακοινώθηκε κατά τη διάρκεια συνάντησης μεταξύ του πρωθυπουργού Μπερίσα και της αναπληρωτού βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ για υποθέσεις της Εγγύς Ανατολής, Μπάρμπαρα Λιφ.

"Αφού επιβεβαιώθηκαν οι άριστες σχέσεις και η συνεργασία μεταξύ των ΗΠΑ και της Αλβανίας, η συζήτηση επικεντρώθηκε στην εφαρμογή του σχεδίου για τη μεταφορά ορισμένων ατόμων της ομάδας (Mojahedin-e-Khalq) ΜΕΚ, οι οποίοι βρίσκονται στο στρατόπεδο «Ελευθερία» στο Ιράκ και για ανθρωπιστικούς λόγους θα μεταφερθούν στην Αλβανία.

Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ έχει παράσχει σε κάποιους από τους κατοίκους του καταυλισμού "Ελευθερία" το καθεστώς του πρόσφυγα και συνεργάζεται με την κυβέρνηση για να βρει μια ασφαλή και εγγυημένη λύση", αναφέρει σε ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της η αλβανική κυβέρνηση.

"Ο πρωθυπουργός Μπερίσα δήλωσε στην αναπληρωτή βοηθό ΥΠΕΞ ότι όπως είχε υποσχεθεί στην κ. Κλίντον, κατά τη διάρκεια της ιστορικής επίσκεψής της στα Τίρανα, η αλβανική κυβέρνηση είναι έτοιμη να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την παροχή βοήθειας για ανθρωπιστικούς λόγους, για ένα περιορισμένο αριθμό 210 ατόμων, οι οποίοι είναι ευπρόσδεκτοι και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ένα ασφαλές καταφύγιο στην Αλβανία, σε πλήρη συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο και τους νόμους της χώρας", αναφέρει η ανακοίνωση.

Πηγή: Αυτόνομη
Posted: 19 Mar 2013 09:15 AM PDT
Επικίνδυνο προηγούμενο και για άλλες χώρες

Στις ομοιότητες των τελευταίων δραματικών εξελίξεων στην Κύπρο με την οικονομική κατάρρευση της Ισλανδίας, αναφέρεται το πρακτορείο Bloomberg, με αφορμή την απόφαση της ΕΕ να φορολογήσει τις τραπεζικές καταθέσεις στο πλαίσιο ενός προγράμματος διάσωσης μιας χώρας όπου η γιγάντωση των καταθέσεων επισκίασε την οικονομία της χώρας.

Τα προβλήματα στο νησί της Μεσογείου μπορούν να παρομοιαστούν με εκείνα της Ισλανδίας, αναφέρει σε σημερινό δημοσίευμά του το πρακτορείο, όταν το 2008 η χώρα του Βορρά είχε σταθεί αδύνατο να χρηματοδοτήσει το χρέος που έφτανε 12 φορές το μέγεθος της οικονομίας της.

Επικαλούμενο στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Bloomberg υπενθυμίζει ότι τα περιουσιακά στοιχεία των κυπριακών τραπεζών έφτασαν τα 126,4 δισεκατομμύρια ευρώ στο τέλος του Ιανουαρίου, επτά φορές δηλαδή το μέγεθος των 18 δισ. ευρώ της κυρπιακής οικονομίας, από 78 δισ. ευρώ το 2007.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πριν από τρεις ημέρες η κυπριακή κυβέρνηση να ανακοινώσει μια άνευ προηγουμένου φορολόγηση επί των καταθέσεων, επιδιώκοντας την ευρωπαϊκή βοήθεια μετά την απώλεια των 4,5 δισεκατομμυρίων ευρώ σε ελληνικά κρατικά ομόλογα ενώ απέτυχε να ανταποκριθεί στις κεφαλαιακές απαιτήσεις.

«Οι τράπεζες διογκώθηκαν, καθώς συγκέντρωσαν κεφάλαια από πλούσιους ξένους και τώρα το μέγεθος είναι υπερβολικά μεγάλο για να το χειριστεί μόνη της η χώρα», δηλώνει ο Φίλιπ Χέσλερ, αναλυτής ευρωπαϊκών τραπεζών στην Φρανκφούρτη. «Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και η Κύπρος».

Το πρακτορείο υπενθυμίζει ότι το 2008 το 85% του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ισλανδίας κατέρρευσε – με αποτέλεσμα να αλλάξουν τα πάντα στη χώρα, μέσα σε λίγες μόνο ημέρες βυθίζοντας την ύψους 13 δις δολαρίων οικονομία της χώρας σε βαθιά οικονομική κρίση ενώ αρνήθηκε να καλύψει τους Βρετανούς και Ολλανδούς καταθέτες της χρεοκοπημένης τράπεζας Landsbanki Islands hf.

Όπως ακριβώς και στην Ισλανδία, οι επενδυτές στις κυπριακές τράπεζες κυνηγούσαν τους τόκους των καταθέσεων που έμοιαζαν όλο και πιο ελκυστικές καθώς οι αποδόσεις σε άλλα μέρη της Ευρωζώνης μειώνονταν. Τον Ιανουάριο, ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε απαίτησε να ξεκινήσει έρευνα σχετικά με το αν η Ρωσία χρησιμοποιεί το νησί ως προορισμό για ξέπλυμα χρήματος. Κύπριοι αξιωματούχοι ωστόσο αρνούνται ότι η χώρα είναι ο παράδεισος του παράνομου χρήματος.

Σύμφωνα με τον οίκο Moody's οι Ρωσικές εταιρείες και ιδιώτες υπολογίζονται ότι διατηρούν καταθέσεις στην Κύπρο ύψους 31 δις δολαρίων.

Ευρωπαίοι ηγέτες πιέζουν την κυβέρνηση να στραφεί στις τραπεζικές καταθέσεις επειδή τα εταιρικά ομόλογα έχουν περιορισμένο μέγεθος, μειώνοντας την επίδραση οποιασδήποτε περικοπής ελληνικού τύπου. Η μικρή φορολογική βάση της χώρας δυσκολεύει επίσης την ικανότητά της να αντλήσει κεφάλαια.

Η φορολόγηση των καταθέσεων στην Κύπρο αυξάνει την ανησυχία ότι παρόμοιος εφάπαξ φόρος θα μπορούσε να επιβληθεί και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, όπως η Ισπανία ή η Ιταλία προκειμένου να βοηθήσει τη διάσωσή τους, εκτιμά το Αλεξάντερ Φρίντμαν, ανώτατο επενδυτικό στέλεχος στην UBS AG.

«Το κούρεμα των καταθέσεων δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο, καθιστώντας την ασφάλιση των καταθέσεων μερικώς άρχηστη», λέει ο Φρίντμαν. «Αν και αναφέρεται σε όλους τους τόνους ότι πρόκειται για μια εξαίρεση, αυτό μπορεί να επιταχύνει τα προβλήματα των υπόλοιπων ασθενέστερων τραπεζών στην περιφέρεια της Ευρώπης, αυξάνοντας τον κίνδυνο που διατρέχουν οι τράπεζες».

Οι ιταλικές και ισπανικές τράπεζες είναι μικρότερες από τις αντίστοιχες κυπριακές σε σχέση με το μέγεθος των οικονομιών τους. Τα περιουσιακά στοιχεία των ισπανικών τραπεζών φτάνουν στο σύνολό τους πάνω από τρεις φορές το μέγεθος της ισπανικής οικονομίας, ενώ οι τράπεζες της Ιταλίας έχουν περιουσιακά στοιχεία ίσα με πάνω από δυόμιση φορές το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν.

«Οι ευρωπαϊκοί φορείς χάραξης πολιτικής θα έπρεπε να το είχαν προβλέψει», υποστηρίζει ο Κλάους Φλάισερ, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών του Μονάχου. «Οι καταθέσεις είναι καταθέσεις, ανεξάρτητα από το πού βρίσκονται στην Ευρώπη και με άτομα που τις παρακολουθούν σε άλλες χώρες, υπάρχει κίνδυνος να χάσουν την πίστη τους στο σύστημα.
Posted: 19 Mar 2013 08:58 AM PDT
Συναίσθημα, πολιτική συμπεριφορά και αξίες

Σε προηγούμενο σημείωμα, με τίτλο «Ήμουν Φιλοδυτικός», έγινε μία προσπάθεια να παρουσιαστεί το πως αισθάνεται σήμερα ο Έλληνας απέναντι στην Δύση. Ο οποιοσδήποτε έχει την ελάχιστη έστω επαφή με την πραγματικότητα, δεν μπορεί να μην έχει διαπιστώσει ότι ο μέσος Έλληνας γίνεται αντιδυτικός. Και αυτό είναι ένα φαινόμενο που αξίζει θεώρησης.

Ο Έλληνας γίνεται αντι-δυτικός διότι η φιλο-δυτική προπαγάνδα του καλλιέργησε πολλές προσδοκίες, οι οποίες στην συνέχεια διαψεύσθηκαν. Ίσως οι προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν να ήταν ουτοπικές. Ίσως να φταίει ο ίδιος ο Έλληνας που μπέρδεψε το ιδεατό και ευκταίο με το εφικτό. Ίσως να φταίνε άλλοι που εσκεμμένα μπέρδεψαν τον Έλληνα. Το πιο πιθανόν είναι ότι, όλοι οι παράγοντες που μπορούσαν να παίξουν κάποιον ρόλο στην διαδικασία της καλλιέργειας και της διάψευσης των προσδοκιών, έχουν συμβάλει στην επίτευξη του τελικού αποτελέσματος. Άρα, είναι λάθος τον να επιχειρηθεί να βρεθεί ο ένας και αποκλειστικός υπεύθυνος για την κατάσταση, διότι δεν υπάρχει «ένας και αποκλειστικός υπεύθυνος».

Επειδή σε μία σχέση ο ισχυρότερος παίζει τον πλέον καθοριστικό ρόλο, κι' επειδή στην σχέση του Έλληνα με την Δύση, η Δύση είναι ο ισχυρότερος από εκεί πρέπει να αρχίσει η θεώρηση του θέματος. Από την πολιτική συμπεριφορά της Δύσεως.

Πρώτ' απ όλα, η Δύση πρέπει να καταλάβει και να αποδεχθεί το γεγονός ότι έχει δημιουργηθεί αντιδυτικό συναίσθημα.

Στην συνέχεια, η Δύση πρέπει να καταλάβει ότι τα συναισθήματα παίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της πολιτικής συμπεριφοράς. Η πολιτική συμπεριφορά, ως εξαρτημένη μεταβλητή, δεν διαμορφώνεται μόνον από υλικούς – ωφελιμιστικούς παράγοντες, ως ανεξάρτητες μεταβλητές. Τα συναισθήματα και αυτά παίζουν ρόλο, ίσως τον σημαντικότερο ρόλο, διότι μέσω των υλικών – ωφελιμιστικών παραγόντων επιχειρείται η χειραγώγηση των συναισθημάτων. Είναι σημαντικό, λοιπόν, εάν η Δύση θέλει ο Έλληνας να παραμείνει φιλοδυτικός, να ασχοληθεί με τα συναισθήματά του.

Όσο και εάν στον μέσο έμφρονα άνθρωπο η παραπάνω παρατήρηση είναι τόσο εύλογη που δεν χρειάζεται να γίνει, δεν ισχύει το ίδιο σε ορισμένους κύκλους «αναλυτών» που καθορίζουν την συμπεριφορά πολιτικών και κρατικών υπαλλήλων. Υπάρχει σοβαρός αριθμός αναλυτών με μεγάλη επιρροή που θεωρούν ότι υπάρχει μία σχέση ευθέως αναλόγου μεταξύ συναισθήματος και υλικών απολαβών. Εντός ορισμένων ορίων η σχέση αυτή υπάρχει πράγματι. Δηλαδή, όταν πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις πράγματι οι υλικές απολαβές καθορίζουν το συναίσθημα. Έτσι, ένας πολίτης, ή λαός, που απολαμβάνει υλική ευημερία κατά κανόνα συναισθηματικά διάκειται ευμενώς προς το πολιτικό σύστημα που του παρέχει υλική ευημερία.

Υπάρχουν όμως ορισμένες κατ' εξαίρεσιν περιπτώσεις όπου παρά την υλική ευημερία, το συναίσθημα είναι αρνητικό προς το σύστημα που παρέχει υλική ευημερία. Παράδειγμα, οι πολίτες της Σαουδικής Αραβίας που επιλέγουν να πάρουν τα όπλα κατά της Δύσης που στηρίζει την Σαουδική Αραβία, η οποία παρέχει ευημερία στους πολίτες της. Άλλο διαχρονικό και διαπολιτιστικό παράδειγμα είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που αποφασίζουν αν θυσιάσουν την ζωή τους για ένα ιδανικό. Όλα αυτά συνιστούν κοινό τόπο και κοινή λογική. Όχι όμως για όλους! Για ορισμένους κατόχους πολλών πανεπιστημιακών πτυχίων, οι οποίοι συμβουλεύουν κυβερνήσεις, αυτά είναι «αντι-επιστημονικά», άρα απορριπτέα. Όπου λοιπόν η «επιστήμη» καταλήγει σε συμπεράσματα εκτός πραγματικότητος, οι «επιστήμονες» επιρρίπτουν την ευθύνη στην πραγματικότητα!

Στο σημείο αυτό πρέπει πρώτ' απ' όλα να επενεργήσει η Δύση. Οι ειδικοί και σύμβουλοι και αναλυτές πρέπει να αναθεωρήσουν την μεθοδολογία τους. Παραμένουν βαθιά επηρεασμένοι από την μαρξιστική – υλιστική αντίληψη, σύμφωνα με την οποία η ύλη κατευθύνει το πνεύμα, τις ιδέες και τα συναισθήματα, άρα την ανθρώπινη συμπεριφορά. Η εν λόγω μεθοδολογία πρέπει να αποβαρβαρισθεί, με το να σταματήσει να είναι δογματική, και να επανελληνισθεί, με το να γίνει διαλεκτική. Δηλαδή, να αποδεχθεί: Πρώτον, ότι, επειδή «παν μέτρον άριστον», με μέτρο και εντός ορίων η υλική ευημερία καθορίζει τα συναισθήματα και, συνακόλουθα, την πολιτική συμπεριφορά. Δεύτερον, ότι, επειδή υφίσταται η αρμονία των αντιθέτων, ύλη και πνεύμα τελούν σε μία πάλλουσα ισορροπία μεταξύ τους, αενάως διαταρασσόμενη και αποκαθιστάμενη. Κατά συνέπειαν, δεν αρκεί να προσεγγίζεται το ανθρώπινο συναίσθημα ως κάτι τι το οποίο καθορίζεται μόνον από τις υλικές απολαβές. Μία τέτοια προσέγγιση οδηγεί σε λάθος ανάλυση, λάθος συμπεράσματα και λάθος πολιτική.

Στην περίπτωση δε της Ελλάδος, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ούτε καν μέσω της υλικής ευημερίας επιχειρείται να επηρεασθεί το λαϊκό συναίσθημα, το οποίο στον Έλληνα είναι πολύ έντονο. Οπότε, η πολιτική της Δύσης απέναντι στην Ελλάδα είναι πολλαπλώς λανθασμένη.

Βεβαίως, ίσως το πρώτο που πρέπει να κατανοήσει η Δύση είναι ότι διαπράττει λάθη! Σοβαρά λάθη, τα οποία έχουν και θα έχουν επιπτώσεις και στην ίδια την Δύση. Σήμερα, και ο πλέον εθελότυφλος μπορεί να δει ότι: Πρώτον, το ΔΝΤ έκανε λάθος στον πολλαπλασιαστή! Ναι ….! Οι πανάκριβα πληρωμένοι υπερόπτες υπάλληλοι του ΔΝΤ, μπροστά στους οποίους τρέμει η ηγεσία της Ελλάδος έκαναν λάθος! Και το ομολόγησαν! Αφού έκαναν λάθος στο πολλαπλασιαστή δεν αποκλείεται να έχουν κάνει λάθη και αλλού. Δεύτερον, το Eurogroup έκανε λάθος εφαρμόζοντας την πολιτική του «κουρέματος» των καταθέσεων στην Κύπρο. Αυτό φαίνεται να διαμηνύουν και «οι αγορές»! Άρα, και αυτοί δεν μπορούν να διεκδικούν το αλάθητο! Αν η Δύση ανοίξει τα μάτια της θα δει ότι και αυτή μπορεί να κάνει λάθη, και αφού το δει μπορεί να ξεκινήσει να τα διορθώσει. Για να το κάνει πρέπει και πάλι να αποβαρβαρισθεί, με το να σταματήσει να επιδεικνύει αλαζονεία, και να επανελληνισθεί, επιδεικνύοντας σέβας. Η αλαζονεία συνιστά ύβρη (κατά το Ελληνικό σύστημα αξιών), ή άλλως αμαρτία (κατά την Χριστιανική ανάγνωση του Ελληνικού συστήματος αξιών). Η Δύση πρέπει να επανέλθει στις ρίζες της!
Posted: 19 Mar 2013 08:45 AM PDT

Μεροληπτική είναι η μνήμη μας, μεροληπτική και η ακοή μας, με το αυτί στον ρόλο ενός παράδοξου εργαλείου γραφής που γράφει σβήνοντας. Αποδεικνύεται έτσι ότι ακόμα και η σιωπή έχει ηχώ. Διότι σε κάθε πρόταση που ακούμε, τείνουμε -σαν καθοδηγημένοι από κάποιο ισχυρότατο ένστικτο αυτοδικαίωσης- να εντοπίζουμε και να αναδεικνύουμε ό,τι μοιάζει με ηχώ των σιωπηρών μας σκέψεων, των άρρητων προτιμήσεών μας. Κατά κάποιον τρόπο, η ακοή μας, σαν αόρατος επιμελητής κειμένων, βάζει σε όσα θηρεύει εκείνα τα σημεία στίξεως που θα δώσουν το επιθυμητό νόημα, με το οποίο θα επικυρωθούν όσα ήδη πιστεύουμε. Η ιστορία με τους χρησμούς της Πυθίας, και το κρίσιμο κόμμα πριν ή μετά, επαναλαμβάνεται καθημερινά σε σμικρογραφία άπειρες φορές. Το νόημα δεν το δίνει η μάντισσα αλλά οι ερμηνείς.

Ενα παράδειγμα. Σε μια από τις λίγες φορές που ο λόγος του έγειρε προς τη γενναιοδωρία, ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επαίνεσε την Ελλάδα σε συνέντευξή στην αυστριακή εφημερίδα «Ντερ Στάνταρντ», το Σάββατο 9 Μαρτίου. Τα περισσότερα θερμά λόγια του τα ξόδεψε βέβαια για να συντάξει τον αυτοέπαινό του, δηλαδή το εγκώμιο ενός προγράμματος ασφυκτικής, τιμωρητικής λιτότητας που έχει ήδη γονατίσει τον ευρωπαϊκό Νότο. Περίσσεψαν ωστόσο και λίγες λέξεις αβρότητας για τη «σαφή βελτίωση των βασικών στοιχείων της ελληνικής οικονομίας», ανάμεσα στα οποία «η μείωση του ελλείμματος, το πλεόνασμα στις εξαγωγές και η πρώτη μείωση της ανεργίας. Ομως - » Εδώ ακριβώς όμως, στο «όμως», επεμβαίνουν αστραπιαία οι κυβερνητικοί μας, τρισευτυχισμένοι από τον γερμανικό έπαινο, και με κάποια αγένεια βάζουν αυθαιρέτως τελεία στα λεγόμενα του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, παρότι αυτός συνεχίζει να μιλάει. Ή μάλλον όχι. Δεν βάζουν μία τελεία αλλά τρεις. Αποσιωπητικά δηλαδή. Και ενώ κάνουν σημαία τους τα εξυμνητικά λόγια («είδατε πόσο καλά τα πάμε; Ακόμα και ο βαρύς Σόιμπλε το παραδέχεται...»), ενώ αρπάζονται από ένα ασήμαντο -0,2% στον απελπιστικό δείκτη της ανεργίας, αποσιωπούν, παραβλέπουν, σβήνουν τις ενοχλητικές επικρίσεις με τις οποίες συνόδεψε το εύγε του ο Γερμανός πολιτικός. Διότι δεν ακούμε ό,τι έχει όντως ενδιαφέρον. Ακούμε και προσέχουμε ό,τι είναι συμφέρον. Η εθελοτυφλία έχει και το ακουστικό ταίρι της.

Τι άλλο είπε λοιπόν ο κ. Σόιμπλε, ο ισχυρός της Ευρώπης, που θα έπρεπε να ενοχλήσει την ελληνική πολιτική τάξη και να την ωθήσει να το συζητήσει, να το αποδομήσει, ει δυνατόν και να το καταρρίψει; Πάνω-κάτω είπε όσα λένε χρόνια τώρα οι ημεδαποί «λαϊκιστές», οι «μίζεροι», οι «μονιμάδες της γκρίνιας» κ.λπ. Οτι δηλαδή «οι ανεύθυνες πολιτικές ελίτ της Ελλάδας θυσίασαν την οικονομία της χώρας τους για τα δικά τους βραχυπρόθεσμα συμφέροντα και για τα συμφέροντα συγκεκριμένων ομάδων». Βαρύτατη η κατηγορία, θα έπρεπε να προκαλέσει θυμό, αγανάκτηση, σάλο. Κι όμως. Σιωπή. Δηλαδή αποδοχή. Βεβαίως, ο καλός μας φίλος παρέλειψε να πει αυτό που δεν θα ήθελε να ακούσει από τρίτους, ότι δηλαδή εξυπηρετώντας τα δικά της συμφέροντα (και τα συμφέροντα ανωνύμων πλην «συγκεκριμένων ομάδων») η καταγγελλόμενη ανεύθυνη ελληνική πολιτική ελίτ υπηρέτησε και τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα της γερμανικής ελίτ, λ.χ. με αγορές επικλινών υποβρυχίων ή με τον σφοδρό της έρωτα για τη σκανδαλοποιό Ζίμενς. Κι αν η ελίτ αυτή (δηλαδή; οι δέκα - δεκαπέντε οικογένειες που νέμονται παραδοσιακά την εξουσία; αυτοί ενοχοποιούνται δίχως να κατονομάζονται;), αν λοιπόν η ελίτ αυτή «θυσίασε την ελληνική οικονομία», από ανευθυνότητα όπως διατείνεται ο κ. Σόιμπλε, που μάλλον ξέρει περισσότερα απ' όσα ο «μέσος Ελλην» και ο «μέσος Γερμανός», η γερμανική ελίτ συγκαταλέγεται οπωσδήποτε στους περισσότερο ωφελημένους. Αλλά είπαμε. Αυτά τα παρέλειψε ο κ. Σόιμπλε. Δεν πειράζει όμως. Αρκούν όσα είπε· κι ας θυμίζουν το παροιμιωδώς γνωστό «έλα, παππού μου, να σου δείξω τ' αμπελοχώραφά σου».

Μυστηριωδώς, τίποτα το αντιρρητικό δεν ακούστηκε από τη δεινώς στηλιτευθείσα ελληνική πολιτική ελίτ και κανένας από τους επιτιμητικά δακτυλοδειχθέντες δεν ύψωσε φωνή διαμαρτυρίας – πιθανόν, μια και βρισκόμαστε στον χώρο των παροιμιών, για να μην ακούσει από τους υπόλοιπους το χαιρέκακο «όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται». Κανένα στέλεχος της «ελίτας» λοιπόν, όπως την ακούγαμε κάποτε στην παπανδρεϊκή, κανείς απ' όσους κυβέρνησαν και κυβερνούν, από όσους άσκησαν πολιτική από υπουργεία, γραμματείες και προεδρεία οργανισμών, δεν θίχτηκε, δεν διανοήθηκε ότι οφείλει να υπερασπίσει αμέσως και δίχως περιστροφές τη συνομοταξία του, τη συντεχνία, το σόι του. Να πει δηλαδή ότι ο κ. Σόιμπλε δεν έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει με τέτοια προπέτεια και με ύφος πατερναλιστικό, σαν αυτοδιόριστος κήνσορας ή μάλλον ηθικός επίτροπος (εκτός από οικονομικοπολιτικός). Να προσθέσει ότι το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να ασχοληθεί με τα του εθνικού οίκου του, όπου δεν είναι δα και λίγα τα σκάνδαλα. Και να απαιτήσει αποδείξεις, ονόματα, πειστήρια. Ωστε να μη χαρακτηριστεί κοινός συκοφάντης ή έστω επιπόλαιος λογάς.

Ετσι δεν θα 'πρεπε; Ετσι δεν θα αντιδρούσε οποιοσδήποτε «μέσος άνθρωπος» δεχόταν τέτοια προσβολή, αν βέβαια δεν ήταν οπαδός του αυτοπροστατευτικού περαβρεχισμού; Μάλλον. Αλλά τέτοιου είδους αντιδράσεις, άμεσες, «θυμικές», ανθρώπινες εντέλει, δεν αρμόζουν σε όσους δεν είναι «μέσοι». Αυτοί πάσχουν από τη βολική νόσο του μιθριδατισμού, χάρη στην οποία μένουν ατάραχοι όπως κι αν χαρακτηρίζονται, για ό,τι κι αν καταγγέλλονται. Νιώθουν παντοδύναμοι έναντι των «μέσων ανθρώπων» αλλά παντελώς ανήμποροι μπροστά στους όντως ισχυρούς σαν τον κ. Σόιμπλε, γι' αυτό και πρέπει να μετράνε και να ξαναμετράνε τις λέξεις τους πριν τις πουν. Και μια στο τόσο, πρέπει να κάνουν ότι δεν άκουσαν. Για να μην μπλέξουν. Κάπως έτσι, κανείς δικός μας (ας πούμε κάποιος από τους διακινητές του δόγματος «μαζί τα φάγαμε») δεν ένιωσε προσωπικά προσβεβλημένος. Ουδείς σκέφτηκε να πει ότι οι Ελληνες πολιτικοί έχουν μονάχη έγνοια τους τα συμφέροντα του έθνους και όχι τα δικά τους ή «συγκεκριμένων ομάδων», και ότι αν ξόκειλε το καράβι, δεν φταίνε οι άξιοι κυβερνήτες του, πάντοτε αυτοθυσιαστικοί, αλλά οι κωπηλάτες, κοινώς πολίτες, πάντοτε λουφαδόροι και κοπανατζήδες. Οχι. Οσα επικριτικά είπε ο κ. Σόιμπλε παραδόθηκαν στη σιωπή. Οι εθνικώς υπερήφανες απαντήσεις, άλλως πως λεονταρισμοί, προορίζονται για την εσωτερική σκηνή και κατανάλωση.
Posted: 19 Mar 2013 08:20 AM PDT

  • Βαριές ποινές ζήτησε ο εισαγγελέας στη δίκη για συνωμοσία εναντίον της τουρκικής κυβέρνησης
Εισαγγελέας της Κωνσταντινούπολης ζήτησε σήμερα να επιβληθεί η ποινή της ισόβιας κάθειρξης σε 64 πρόσωπα, μεταξύ των οποίων ένας πρώην αρχηγός του στρατού, που κατηγορούνται ότι ήθελαν να ανατρέψουν την ισλαμιστικών καταβολών συντηρητική κυβέρνηση η οποία βρίσκεται στην εξουσία εδώ και δέκα χρόνια στην Τουρκία, έγινε γνωστό από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.

Κατά την 281η ακροαματική συνεδρίαση αυτής της δίκης που άρχισε το 2008 στο συγκρότημα των φυλακών της Σηλυβρίας (Σιλιβρί), σε προάστιο της Κωνσταντινούπολης, ο εισαγγελέας ζήτησε επίσης για εκατό κατηγορουμένους ποινές κάθειρξης από επτάμισι ως δεκαπέντε χρόνια.

Μεταξύ των προσώπων που απειλούνται με ισόβια είναι δέκα εν ενεργεία ή απόστρατοι στρατηγοί, μεταξύ των οποίων ο πρώην αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων Ιλκέρ Μπασμπούγ, αιρετοί αξιωματούχοι αντιπολιτευόμενων κομμάτων, δημοσιογράφοι και δικηγόροι.

Η ανάγνωση της τελικής πρότασης του εισαγγελέα, που αναπτύσσεται σε 2.271 σελίδες, διήρκεσε πολλές ώρες πριν αναβληθεί αργά χθες Δευτέρα το βράδυ η ακροαματική συνεδρίαση.

Η ετυμηγορία στη δίκη αυτή, η οποία έδωσε την ευκαιρία για πολλές διαδηλώσεις της αντιπολίτευσης, αναμένεται πλέον μέσα στις προσεχείς εβδομάδες.

Συνολικά στην υπόθεση αυτή διώκονται 275 πρόσωπα επειδή συμμετείχαν, σε διαφορετικούς βαθμούς, σε μια συνωμοσία που ονομάσθηκε Εργκένεκον, από το όνομα του μυθικού τόπου της κεντρικής Ασίας όπου φέρεται ότι γεννήθηκε ο τουρκικός λαός, και είχε στόχο την ανατροπή του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Η υπόθεση αυτή είναι μία από τις πολυάριθμες δικαστικές υποθέσεις που άνοιξε η κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), η οποία βρίσκεται στην εξουσία από το 2002, εναντίον του στρατού, ο οποίος έχει ανατρέψει από το 1960 τρεις εκλεγμένες κυβερνήσεις και το 1997 υποχρέωσε σε παραίτηση μια τέταρτη.

Στην πρώτη απ' αυτές τις υποθέσεις που εκδικάζονται, η τουρκική δικαιοσύνη ανακοίνωσε το Σεπτέμβριο του 2012 βαριές ποινές κάθειρξης σε βάρος περισσοτέρων των 300 αξιωματικών.

Πηγή ΑΜΠΕ
Posted: 19 Mar 2013 07:58 AM PDT
Γράφει ο Κωνσταντίνος Βουλγαράκης

Προ μηνών, διάβαζα τους αφορισμούς ορισμένων περί Δ' Ράιχ και δεν το πίστευα, όπως και τώρα εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι τότε συντάκτες των, τα έγραφαν αυτά από δογματική και ιδεοληπτική διάθεση και όχι διότι είχαν στο μυαλό τους τις σημερινές εξελίξεις. Σήμερα φαίνεται πράγματι να εξελίσσεται ένασυγκεκριμένο «Γερμανικό Σχέδιο», το οποίο όπως και να ονομάζεται, όπως κι αν πλασάρεται στις κοινωνίες, είναι στην πράξη ένα «Σχέδιο Επικυριαρχίας».

Η απλοϊκή θεώρηση ότι αντιπαρατάσσονται δύο «οικονομικές προσεγγίσεις» διαχείρισης της «Παγκόσμιας Οικονομικής Κρίσης», φοβάμαι ότι είναι απλά ένας νέος «Δούρειος Ίππος». Οι Γερμανοί, αυτό που δεν κατάφεραν δύο φορές να πετύχουν, με τα όπλα και το αιματοκύλισμα, φαίνεται να το πετυχαίνουν τώρα, με το «Χρήμα »… και την παγκόσμια φτώχεια.

Το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, βασίζεται (βασίζονταν) σε τρεις (3) αλληλο-στηριζόμενους σταθερούς πυλώνες (όπως απλοϊκά τους αντιλαμβάνομαι):
  • α. Την «Πολιτική Κοινωνικής Διαχείρισης» (συστήματα και πολιτικές νεοφιλελεύθερες, συντηρητικές, σοσιαλιστικές, κλπ)
  • β. Τις «Επενδύσεις» (αποθήκευση του Χρήματος), μέσω κυρίως των Ομολόγων, που μακροπρόθεσμα στήριζαν τον 1ο Πυλώνα. Αφορά κυρίως στο (πληθωριστικό) πλεονάζον χρήμα, που τοποθετούνταν σε κερδοσκοπικές και επενδυτικές αποδόσεις, μέσω των «ασφαλών» κρατικών ομολόγων.
  • γ. Το «Χρηματοπιστωτικό Σύστημα», που αφορά στις Τραπεζικές Καταθέσεις και είναι ο πραγματικός αιμοδότης της πραγματικής οικονομίας και ο μοχλός κάθε είδους Ανάπτυξης και Κοινωνικής λειτουργίας.
Ο «Γρίφος της Παγκοσμιοποίησης», αρχικά φάνηκε να δοκιμάζεται με το σασπέν αγωνίας τωνεπισφαλειών της Leman Brothers (2008), οπότε αναδύθηκε το συμπέρασμα : «Μη εμπιστεύεστε τα λεφτά σας, στους διεθνείς κερδοσκόπους»... και τοκογλύφους των απανταχού Κυβερνητικών πολιτικών! «Δεν υπάρχει κέρδος, χωρίς ρίσκο»!

Στη συνέχεια, το σενάριο περιλάμβανε ένα αδυσώπητο κοινωνικο-πολιτικό εμφύλιο, υπό μορφή αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας, στην καρδιά του «παλιού κόσμου», την Ευρώπη. Εδώ, αντιπαρατίθενται η Σαξονική «Πειθαρχία» (λιτότητα – δημοσιονομική τάξη – αυστηροί κανόνες – χρονοδιαγράμματα – προϋπολογισμοί) και η Μεσογειακή «Ανάπτυξης» (χαλάρωσης κανόνων – συνεχής αύξηση ροής πληθωριστικού χρήματος – ανάπτυξη βασιζόμενη στην κοινωνική πρόνοια) ή άλλως: «Οι Κανόνες προσδιορίζουν την Αειφόρος Ανάπτυξη» έναντι του «Η Αειφόρος Ανάπτυξη προσδιορίζει τους Κανόνες», διλήμματα που ασφαλώς δεν περιορίζονται στα Ευρωπαϊκά σύνορα και προοιωνίζουν μια γενικότερη Παγκόσμια Κοινωνική Μετάλλαξη.

Είναι αποδεδειγμένο ότι ο εμφύλιος, είναι ο πιο οδυνηρός πόλεμος, όχι μόνο διότι οι εκατέρωθεν απώλειες, λογίζονται αθροιστικά, αλλά και διότι, οι αντίπαλοι γνωρίζονται πολύ καλά μεταξύ τους και ξέρουν να χτυπούν, ακριβώς στα ευαίσθητα – αδύνατα σημεία. Έτσι και στον Ευρωπαϊκό Εμφύλιο, οι «Βόρειοι» όντας για εύλογο διάστημα σε συμμαχία λυκοφιλίας με τους «Νότιους», γνώριζαν πολύ καλά, τους αδύναμους κρίκους και τα αδύνατα σημεία των αντιπάλων τους.

Το αδελφοκτόνο Βορειο-Ευρωπαϊκό «Ράιχ», παραμένει πιστό στις αρχές (και τις καταβολές) του: «Η Νέα Τάξη μπορεί να κτιστεί, ΜΟΝΟ πάνω στα ερείπια του παλιού (διεφθαρμένου Νότιου) κόσμου»! Νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης, νέα κρεματόρια θα πρέπει να λειτουργήσουν!

Οι «Άριες» Ταξιαρχίες των Πάντσερς, επέλεξαν και αρχικά επέδραμαν στο Ελληνικό πεδίο μάχης (στο πιο μαλακό υπογάστριο του αντιπάλου τους) και ισοπέδωσαν ακαριαία τον 2ο Πυλώνα του οικοδομήματος (τα Ομόλογα), προκαλώντας πανικό αγωνίας, στο ψεύτικο, στο πληθωριστικό Κερδοσκοπικό Παγκόσμιο Κεφάλαιο.

Σήμερα, οι Ταξιαρχίες του νέου Ράιχ, επέλεξαν και πλήττουν ανελέητα και τον 3ο Πυλώνα, στο Κυπριακό πεδίο της μάχης (τον έτερο αδύναμο και συνάμα προκλητικό κρίκο), προκαλώντας εκ νέου Παγκόσμια ανησυχία. Τα ασφαλή οχυρά των αποταμιεύσεων μας, το καταφύγιο της καθημερινότητας μας, του μόχθου και της επιβίωσης μας, δεν είναι πλέον ασφαλές, τρίζει και καταρρέει.

Έτσι, «το Χρήμα» (Παγκόσμιο Κερδοσκοπικό Κεφάλαιο και Αποταμιεύσεις), έχοντας χάσει τα ασφαλή καταφύγια του (στα Κρατικά Ομόλογα και το Χρηματοπιστωτικό Σύστημα) τριγυρνά απελπισμένο, ψάχνοντας νέα ασφαλή βάση.

(Προτελευταία Πράξη)
Και μέσα σ' αυτό τον ορυμαγδό, αναδύεται απαστράπτουσα η «Νέα Αρία Φυλή»! Ζυγημένη και στοιχημένη σε σιδηρά πειθαρχία, με τις άψογες χλιδάτες στολές και τις πορφυρές σημαίες της, παιανίζοντας και ζητωκραυγάζοντας:
  • «Χάιλ Νέα Τάξη με Σύστημα – Πειθαρχία – Ιεραρχία»!
  • «Μόνο εδώ μπορείτε πλέον να βρείτε ασφάλειας και μέλλον»!
  • «Μόνο με την Πολιτική της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, της στυγνής λιτότητας, της ταπεινότητας και της υπακοής, μπορείτε πλέον νάχετε μέλλον»!
  • «Συστρατευτείτε μαζί μας και ακολουθήστε μας,… στη Νέα Παγκόσμια Τάξη»!
(Τελευταία Πράξη, σε δύο εκδοχές)
  • «Το Χρήμα», αποκαμωμένο συρρέει μέσα από τα ερειπωμένα καταφύγια του, στις ΜΟΝΕΣ ασφαλείς, σιδηρά περιφρουρούμενες περιοχές του Δ' Ράιχ! Δηλώνει υποταγή στη Νέα Τάξη και ζητά να την υπηρετήσει πιστά και υπάκουα (Τραπεζική Ενοποίηση – Κεντρικός Έλεγχος Εθνικών Προϋπολογισμών – Παγκόσμιος Έλεγχος ροής του χρήματος: η Παγκοσμιοποίηση αγέρωχη παρελαύνει πάνω στο νέο Άριο Άρμα της)!
  • Οι ηττημένοι Μεσόγειοι «Κοινωνιστές», κουρελήδες αντίπαλοι, του Δ' Ράιχ της «Δημοσιονομικής Πειθαρχίας», ανασυντάσσονται κάτω από τη Σημαία της «Κοινωνικής Ανάπτυξης» και απέναντι στα ατσάλινα Πάντσερς, αντιπαρατάσσουν τα ίδια τα αγανακτισμένα λαϊκά στήθη και μέσα από μια γενικευμένη Λαϊκή Αντίσταση Επιβίωσης, υποχωρούν πλέον με σύστημα και την τακτική της «Καμένης Γης» (καίνε – απαξιώνουν «το Χρήμα», δηλαδή τον αντικειμενικό στόχο και το υποκείμενο για την υποταγής των, στο Δ' Ράιχ – απελευθερώνονται από τα δεσμά της συνθηκολόγησης των).
Στο Κυπριακό Μέτωπο, ΠΛΕΟΝ δεν έχει σημασία ποιες και πόσες θα είναι οι απώλειες του ηττημένου (ύψος του πλαφόν τραπεζικού τέλους – ούτε καν αν τελικά θα εφαρμοστεί)! Αυτό που έχει σημασία, είναι το γεγονός ότι οι στρατοί αντι-παρατάχθηκαν στο πεδίο! Το θέμα τέθηκε και καταγράφηκε στη Νέα Συνθήκη! ("Αν όχι τώρα, ίσως αργότερα και βαθύτερα"… λένε οι Άριοι)!

Εγκαταλείποντας το Κυπριακό πεδίο της μάχης, όλοι θα πρέπει να επιλέξουμε:
  • Τι είδους τέλος θέλουμε σ' αυτό το έργο ζωής μας!
  • Τι είδους Συνθηκολόγηση κληρονομιάς και παρακαταθήκης, θα αφήσουμε πίσω μας.
Posted: 19 Mar 2013 07:55 AM PDT

 Οι εργαζόμενοι των μεταλλείων καλούν τον Πάνο Καμμένο να έρθει σε επαφή μαζί τους

Ανοιχτή επιστολή στον Πάνο Καμμένο αποστέλλουν οι εργαζόμενοι στα Mεταλλεία Κασσάνδρας με αφορμή την επίσκεψή του στη Χαλκιδική. Μεταξύ άλλων, τον κατηγορούν πως δεν ενδιαφέρεται για την περιοχή, το περιβάλλον, τους ίδιους και τις δουλειές τους. Την επιστολή υπογράφουν τα Σωματεία: Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων «ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ», Εργαζομένων στις υπόγειες στοές όλων των ειδικοτήτων και Εργαζομένων υπογειτών παραγωγής.

Αναλυτικά η επιστολή των εργαζομένων:


«Με βαθύτατο προβληματισμό, παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες όσα συμβαίνουν στην περιοχή μας και όσα συμβαίνουν για την περιοχή μας, στην δική μας πλάτη…

Μετά την επίθεση της 17ης Φεβρουαρίου στις Σκουριές και τα επεισόδια της Τσικνοπέμπτης στην Ιερισσό, ακούσαμε και είδαμε πολλά. Είδαμε άλλους να μιλούν για μας. Να «εκπροσωπούν» τον τόπο μας. Τις οικογένειες και τα παιδιά μας…

Είδαμε και εσάς, να τάσσεστε ανοιχτά, στο πλευρό των κατοίκων της Ιερισσού. Δεν σας ακούσαμε να μιλάτε για δουλειά. Δεν σας είδαμε να μιλάτε για ανάπτυξη. Δεν σας παρακολουθήσαμε να μιλάτε για την προστασία του περιβάλλοντος. Δεν σας είδαμε να ενδιαφέρεστε για την περιοχή μας και πολύ περισσότερο για μας.

Κύριε Πρόεδρε, μας προβλημάτισε η απόφασή σας να έρθετε στην Ιερισσό, να δείτε και να φύγετε. Χωρίς να ζητήσετε πληροφόρηση. Χωρίς να μπείτε στην ουσία του θέματος. Χωρίς να ρωτήσετε τι απέγινε αυτή η περιοχή, τις περιόδους, που "νέκρωσαν" τα μεταλλεία. Τι απέγιναν οι οικογένειές μας, χωρίς δουλειά, τι απέγινε η τοπική κοινωνία και οικονομία, και πως όλα τα Μαδεμοχώρια (που δεν είναι τουριστική ζώνη, αλλά στηρίζουν οικονομικά όλα τα τουριστικά χωριά της περιοχής), εγκλωβίστηκαν στην ανεργία, την ερήμωση, την υποβάθμιση.

Χωρίς να ρωτήσετε τι επιπτώσεις θα έχει στο περιβάλλον, μια ενδεχόμενη παύση εργασιών. Εμείς που ζούμε εδώ, κατοικούμε εδώ, μεγαλώνουμε τα παιδιά μας εδώ, σ' αυτά τα χωριά του μεταλλείου, σας βεβαιώνουμε ότι ο μόνος κίνδυνος για το περιβάλλον θα είναι αν μείνει εκτεθειμένη η μεταλλευτική ζώνη, που ούτως ή άλλως μετρά αιώνες – ναι, αιώνες, ιστορίας.

Πολλοί από μας σας ψήφισαν. Σας στήριξαν, γιατί πίστεψαν ότι θέλετε να φτιάξετε μια άλλη Ελλάδα. Και θέλουμε να σας ρωτήσουμε: Ποια Ελλάδα θέλετε κύριε Πρόεδρε; Ποια Ελλάδα εκπροσωπείτε; Ελπίζουμε, την Ελλάδα της αξιοπρέπειας.

Κύριε Πρόεδρε, απορούμε γιατί ένας αξιότιμος πρόεδρος κόμματος, που πιστεύουμε ακράδαντα ότι ενδιαφέρεται επί της ουσίας για το κοινό καλό, έπεσε στην πλάνη μιας μερίδας κατοίκων της Ιερισσού, και μέσα στις απαιτήσεις αυτού του ρόλου, καταδικάζει (χωρίς επιχειρήματα) μια από τις πιο σοβαρές επενδύσεις στην χώρα, και την ανάπτυξη μιας ολόκληρης περιοχής, που δεν κατοικείται ούτε από αναρχικούς, ούτε από επαναστάτες ούτε από προστάτες.

Η ΒΑ Χαλκιδική, κύριε πρόεδρε κατοικείται από κατοίκους. Και αυτοί οι κάτοικοι έχουν πραγματική ανάγκη από ανάπτυξη, από σχέδια, από πολιτικούς που θα βγουν μπροστά για να τους προστατεύσουν από την φτώχεια, την ανεργία, την ερήμωση, την υποβάθμιση.

Εμείς οι εργαζόμενοι στα Μεταλλεία Κασσάνδρας βγαίνουμε με καμάρι μπροστά και σας λέμε ότι έχουμε ανάγκη την στήριξη των υγιών πολιτικών δυνάμεων, όχι στα τυφλά, αλλά με βάση συγκεκριμένα επιχειρήματα που αφορούν στην δουλειά μας, στον τόπο μας, στις οικογένειές μας, στο μέλλον της περιοχής μας. Στους πραγματικούς κατοίκους της ΒΑ Χαλκιδικής και σας καλούμε να τα ακούσετε.

Υ.Γ. Κύριε πρόεδρε, με εκτίμηση και σεβασμό σας καλούμε στα χωριά μας. Σας καλούμε να έρθετε για μια επίσκεψη στην πραγματική Χαλκιδική. Σας βεβαιώνουμε ότι με «ανοιχτά» μάτια και αυτιά, θα καταλάβετε πολύ εύκολα ποια είναι η εδώ πραγματικότητα. Σας θυμίζουμε πρώτον ότι εδώ η διαφορά μας από την Θράκη, είναι ότι εμείς έχουμε την μεταλλευτική κουλτούρα στο DNA μας. Μεγαλώσαμε από τα μεροκάματα των παππούδων και των πατεράδων μας σ' αυτά.

Δεύτερον, αυτή η Χαλκιδική, η πραγματική, δεν έχει ούτε οικόπεδα, ούτε ξενοδοχεία, ούτε άνεση. Έχει ανάγκη από δουλειά για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί».

Πηγή: Βόρεια 
Posted: 19 Mar 2013 10:22 AM PDT

Στον καιρό της τρόικα, τα χρόνια αυτά όπου η λογική παρέδωσε την σκυτάλη στην ιδιαίτερη λογική των τοποθετημένων κομματικών εκπροσώπων, είναι γεγονός πως ενώ καταρρέουν τα πάντα διώκονται εκείνοι που διαμαρτύρονται για τα αυτονόητα, που τολμούν να διαμαρτυρηθούν για πράξεις που σε μία δημοκρατικά κινούμενη χώρα φυσιολογικά θα τιμωρούνταν με ποινές ισόβιας κάθειρξης.

 Η περίπτωση του νοσοκομείου της Ξάνθης δεν είναι απλώς χαρακτηριστική της τροϊκανής πολιτικής και των πρακτικών που αυτή επιβάλλει, αλλά αποτελεί ένα ακόμη δείγμα της πολιτικής προσέγγισης επί της αξίας της ανθρώπινης ζωής.

Στα χέρια μας έφτασε επιστολή καταγγελίας από την ΑΔΕΔΥ Ν. Ξάνθης, η οποία χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, προκειμένου να κατανοηθεί πως οι Έλληνες πολίτες αντιμετωπιζόμαστε ως σκουπίδια και όχι ως άνθρωποι, αν ισχύουν τα καταγγελλόμενα. Αν ισχύουν τα καταγγελλόμενα, τότε το συμπέρασμα είναι ότι οποιοσδήποτε, μάλιστα, τολμήσει να καταγγείλει τις συμπεριφορές που παραβιάζουν θεμελιώδεις ανθρωπιστικούς νόμους και κανόνες, στοχοποιείται και διώκεται ως κοινός εγκληματίας…
 Η ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ Ν. Ξάνθης
Αριθμ. Πρωτ.: 05/ 2013
Ξάνθη 19 Μαρτίου 2013
ΠΡΟΣ: Πρωτοβάθμιους Συλλόγους
Κοιν.: ΜΜΕ Ξάνθης
Θέμα: «Στήριξη του Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Ξάνθης στην άδικη δίωξη του Γιατρού Δρ. Δημήτρη Αδαμίδη»
Το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ Ν. Ξάνθης εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του στην προσπάθεια επιβολής αργίας στο Διευθυντή της Παιδιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Ξάνθης Δρ. Δημήτρη Αδαμίδη, που είναι και πρόεδρος της Ένωσης Γιατρών Νοσοκομείου-Κ.Υ. Ξάνθης.
Ο κ. Αδαμίδης διώκεται από το Υπουργείο και τη Διοίκηση του Νοσοκομείου Ξάνθης με την κατηγορία της άσκησης κριτικής στην προϊσταμένη αρχή...
Κριτική που αφορά στην ενημέρωση προς τη Διοίκηση για την ελαττωματικότητα υλικού του Νοσοκομείου που χρησιμοποιούνταν στα νεογέννητα. Κριτική που εκφράστηκε δημόσια μετά την αιμορραγία νεογνού.
Κριτική που οδηγεί τον παιδίατρο Αδαμίδη στο Πειθαρχικό Συμβούλιο με το ερώτημα της απόλυσης.
Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις το δικαίωμα του πολίτη Αδαμίδη να εκφράζει ελεύθερα την άποψή του.
Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις το δικαίωμα του γιατρού Αδαμίδη να δρα ως δημόσιος λειτουργός υπέρ των ασθενών του.
Καταδικάζουμε οποιαδήποτε προσπάθεια φίμωσης και τρομοκράτησης των εργαζομένων μέσω των πειθαρχικών.
Στον αγώνα αυτό κανείς εργαζόμενος δεν μπορεί να είναι μόνος του!
Απέναντι στην ΑΔΙΚΙΑ είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!
Απαιτούμε να σταματήσει αμέσως κάθε δίωξη εναντίον του παιδιάτρου Δημήτρη Αδαμίδη.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ Ν.Τ. ΞΑΝΘΗΣ
Τα συμπεράσματα, δικά σας…, αν κι εμείς θέλουμε να πιστεύουμε πως έχει υπάρξει κάποια παρανόηση ή λάθος πληροφόρηση και δεν ισχύουν επακριβώς τα όσα καταγγέλλονται από την ΑΔΕΔΥ Ν. Ξάνθης.



Posted: 19 Mar 2013 07:27 AM PDT
Στο λιμάνι του Δυρραχίου φιλοξενήθηκε το τουρκικό υποβρύχιο που φέρει την επωνυμία TCG ANAFARTALAR S-356. Η επίσκεψη του τουρκικού υποβρυχίου πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της κοινής στρατιωτικής συνεργασίας Αλβανίας-Τουρκίας για το 2013.

Όπως αναφέρουν τα αλβανικά ΜΜΕ, γίνεται λόγος για μια επίσκεψη στενότερης στρατιωτικής συνεργασίας των δύο φίλιων χωρών. Ο δήμαρχος του Δυρραχίου κ. Vangjush Dako υποδέχτηκε σε μια φιλική τελετή στο γραφείο του δημαρχείου το διοικητή του υποβρυχίου Yucel Kalacos τον οποίο συνόδευε και ο τούρκος στρατιωτικός ακόλουθος στην Αλβανία Nizametin Bogar.

Είναι γνωστές οι ιδιαίτερες σχέσεις και η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Αλβανίας και Τουρκίας. Όπως μεταδίδουν τα αλβανικά ΜΜΕ, γίνεται λόγος για «ανταλλαγή εμπειρίας και στενότερη στρατιωτική συνεργασία».



Posted: 19 Mar 2013 06:58 AM PDT
Την ίδια στιγμή που με κομμένη την ανάσα παρακολουθούμε το δράμα της Κύπρου να βρίσκεται σε εξέλιξη.

Την ώρα που η Μέρκελ και ο Σόιμπλε χαίρονται για το «κούρεμα» των καταθέσεων των Κυπρίων και με ξεκάθαρο, φασιστικό τρόπο, διαλύουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ευρώπης, έρχεται μια έρευνα που διενήργησε το Ινστιτούτο του Κιέλου για λογαριασμό του ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters και η οποία λέει: Μέχρι το 2023 η Γερμανία θα εξοικονομήσει τουλάχιστον 15 δισεκατομμύρια ευρώ από το κόστος των επιτοκίων η Γερμανία, έως το 2023, από την οικονομική κρίση που πλήττει την Ευρωζώνη.

Σύμφωνα με την έρευνα, το γεγονός ότι άλλες χώρες είτε δανείζονται με εξαιρετικά υψηλά επιτόκια, είτε έχουν αποκλειστεί από τις αγορές και η Γερμανία εμφανίζεται ως ασφαλές καταφύγιο για τους επενδυτές, της αποφέρει σημαντικά κέρδη.

Μόνο για το 2013, αυτή η εξοικονόμηση θα φθάσει τα δύο δισεκατομμύρια ευρώ. Η τάση αυτή μάλιστα των υψηλών αποδόσεων αναμένεται να συνεχιστεί όσο παραμένουν χαμηλά τα επιτόκια.

Αμφιβάλει, λοιπόν, κανείς για τον οικονομικό φασισμό της Γερμανίας; Αμφιβάλει κανείς ότι 70 χρόνια μετά ζούμε τον Τρίτο Οικονομικό Ράιχ όπου δύο -τρεις άνθρωποι αποφασίζουν για τις τύχες των λαών;

Και αμφιβάλει κανείς ότι η απόφαση για την Κύπρο είναι ουσιαστικά το πρώτο βήμα για τη διάλυση της Ευρωζώνης;
Posted: 19 Mar 2013 06:35 AM PDT

  • Ο Σόιμπλε «κάρφωσε» τον Κύπριο Πρόεδρο ότι ο Ν. Αναστασιάδης αποφάσισε να φορολογήσει τους μικροκαταθέτες για να πληρώσουν λιγότερα οι πλούσιοι

Αδίστακτος πολιτικός «ληστής», μπροστά στον οποίον ωχριούν ο Ακης Τσοχατζόπουλος και ο καταδικασθείς Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, αποδεικνύεται ο δεξιός Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης, ομοϊδεάτης του Ελληνα πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και υποστηριζόμενος από αυτόν.

Δύο μόλις εβδομάδες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, προχώρησε ανενδοίαστα στην κατάσχεση σχεδόν του 10% των χρημάτων που είχαν καταθέσει στις κυπριακές τράπεζες όλοι οι Κύπριοι και οι ξένοι που ήταν τόσο ανόητοι ώστε να διατηρούν ακόμη και τώρα καταθέσεις έστω και ενός ευρώ στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Κύπρου!

Από τη στιγμή που οι Γερμανοί επικυρίαρχοι της Ευρώπης με διαρκείς δημόσιες δηλώσεις τους μιλούσαν για «κούρεμα» των καταθέσεων στην Κύπρο -δηλαδή για επικείμενη αρπαγή τμήματος των χρημάτων των καταθετών- μόνο ένας τρελός ή ένας απατεώνας θα συνέχιζε να κρατά τα λεφτά του σε τράπεζα του νησιού.

Η συναίνεση του Ν. Αναστασιάδη σε λεηλασία όλων των καταθέσεων, από το πρώτο ευρώ, σε ποσοστό από 6,75% έως 9,9%, εντάσσεται σε σχέδιο που ο Κύπριος δεξιός Πρόεδρος είχε εκπονήσει εκ των προτέρων.

Είναι άκρως αποκαλυπτικό το γεγονός ότι ο ίδιος ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε «κάρφωσε» δημοσίως και δη από γερμανικής τηλεοράσεως τον ομοϊδεάτη του Νίκο Αναστασιάδη ότι ήταν απόφαση του Κύπριου Προέδρου να μην προστατεύσει τους συμπατριώτες του που έχουν καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ, προκειμένου να διαφυλάξει τα συμφέροντα των πλούσιων καταθετών!

Να λεηλατήσει δηλαδή και τους μικροκαταθέτες για να μην πάρει περισσότερα από τους μεγαλοκαταθέτες!

Ξεγυμνώνοντας πολιτικά τον Ν. Αναστασιάδη, ο Σόιμπλε γελοιοποίησε τους προεκλογικούς ισχυρισμούς του νυν Προέδρου της Κύπρου ότι δήθεν έχει «στενές διασυνδέσεις στην Ευρώπη», που θα του επέτρεπαν να χειριστεί άριστα το θέμα του μνημονίου και να πετύχει «εξαιρετικούς» όρους.

Στη βάση του αφελούς αυτού ισχυρισμού ο Ν. Αναστασιάδης παγίδευσε τους πονηρούς, αλλά επαρχιώτικης νοοτροπίας Κυπρίους ψηφοφόρους και εξελέγη πανηγυρικά και δημοκρατικότατα Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Οι Κύπριοι υφίστανται τώρα τις συνέπειες της επιλογής τους.
Αυτό όμως είναι το λιγότερο σημαντικό ζήτημα.

Το ουσιώδες είναι ότι με την ενεργό συνενοχή του Ν. Αναστασιάδη, το Βερολίνο στέλνει ένα νέο ανατριχιαστικό μήνυμα προς όλους τους λαούς της Ευρώπης: μετά τη λεηλασία των χρημάτων όσων είχαν επενδύσει σε ελληνικά κρατικά ομόλογα αφού Βενιζέλος και Σαμαράς αποδέχθηκαν το «κούρεμα» των ομολόγων δημιουργώντας προηγούμενο για όλη την Ευρώπη, τώρα ούτε οι καταθέσεις των Ευρωπαίων είναι ασφαλείς, όπως αποδεικνύεται στην Κύπρο.

Αποδεικνύεται δηλαδή ασύστολο ψέμα η δήθεν εγγύηση των καταθέσεων μέχρι του ποσού των 100.000 ευρώ, για το οποίο η ΕΕ έχει επισήμως διαβεβαιώσει όλους τους Ευρωπαίους πολίτες ότι είναι απαραβίαστο!

Οι ευρωληστές της ΕΕ αρπάζουν κρατικά ομόλογα και καταθέσεις σε όποια χώρα γουστάρουν, όποια στιγμή το θελήσουν!

Αρχίζοντας από την Ελλάδα και την Κύπρο, το Τέταρτο Ράιχ θέλει να δείξει σε όλα τα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης ότι καμιά χώρα πλέον δεν έχει κρατική κυριαρχία ικανή να της επιτρέπει να διαφυλάσσει έστω και τα λεφτά που εμπιστεύονται οι πολίτες της στο κράτος αγοράζοντας ομόλογα ή στις τράπεζες καταθέτοντας χρήματα.

Με «κυβερνήσεις Τσολάκογλου» από πολιτική σκοπιά στην εξουσία των χωρών της Ευρωζώνης και γενικότερα της ΕΕ, καμιά αντίσταση σε επίπεδο ηγεσίας δεν είναι δυνατή, ούτε καν επιθυμητή από τους Ευρωπαίους ηγέτες στην πολιτική υποδούλωσης της Ευρώπης που ακολουθεί η Γερμανία του Τέταρτου Ράιχ.

Αποσταθεροποιώντας έτσι τις οικονομίες των κρατών της Ευρωζώνης, οι Γερμανοί καθιστούν τις κυβερνήσεις τους ακόμη πιο δουλόφρονες προς το Βερολίνο και έτσι το Τέταρτο Ράιχ επεκτείνεται με διαρκώς επιταχυνόμενους ρυθμούς. Εναπόκειται πλέον αποκλειστικά και μόνο στους λαούς της Ευρώπης να απαλλαγούν από τις γερμανόδουλες κυβερνήσεις Κουίσλινγκ και να αντισταθούν αυτοί στους Γερμανούς, όπως έκαναν οι πρόγονοί τους κατά τον Α' και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αναφορικά με την Κύπρο το σχέδιο του ταχύτατα εξελισσόμενου σε «Κύπριο Τσολάκογλου» από πολιτική σκοπιά, Νίκου Αναστασιάδη, είναι να… μικρύνει το ποσό που θα αρπάξει από τους μικροκαταθέτες ώστε ανακουφισμένοι αυτοί να αποδεχτούν τη μοίρα τους! Παράλληλα, συνεχίζονται με φρενιτιώδη ρυθμό οι προσπάθειες εξαγοράς ενός – δύο βουλευτών από τους 56 για να εξασφαλιστεί η κοινοβουλευτική πλειοψηφία υπέρ της λεηλασίας των καταθέσεων.
Posted: 19 Mar 2013 06:10 AM PDT
Και ενώ μετά την ληστρική επιδρομή των Γότθων στην Μεγαλόνησο η Ανατολική Μεσόγειος φλέγεται, αφού εάν η Λευκωσία καταρρεύσει μόνο η φαντασία μπορεί να μας σταματήσει από το να σκεφτούμε το τι ακριβώς θα έκανε ο «Αττίλας», αλλά και το τι θα συμβεί στην Ελλάδα κι ενώ οι άνθρωπος που κάθεται στον θώκο του Τάσσου Παπαδόπουλου σε διάγγελμά του προς τον «Ελληνισμό» μας θυμίζει τους λόγους των τελευταίων τριών πρωθυπουργών της χώρας μας (εξαιρουμένου φυσικά του κυρίου Πικραμένου) και ενώ η Μόσχα περνάει σε μία κίνηση την οποία σε προηγούμενη ανάρτησή μας τη χαρακτηρίσαμε ως «ματ» αφού στο επικοινωνιακό πεδίο τουλάχιστον, ακόμα δηλαδή κι εάν η Λευκωσία δεν αποδεχτεί τίποτα, μόνο κερδισμένη θα βγει η Ρωσία από την περιοχή υπάρχει ένας απόντας ο οποίος με την εκκωφαντική σιωπή του δημιουργεί σκέψεις για το εάν αντιλαμβάνεται το τι ακριβώς παίζεται στην Ανατολική Μεσόγειο ή για το τι ακριβώς επιδιώκει. Και αυτός ο «απόντας» αυτός δεν είναι άλλος από τις ΗΠΑ.

Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη

Τον ρόλο του «επιτήδειου ουδέτερου» φαίνεται να παίζουν οι ΗΠΑ αφού από τα επίσημα κανάλια για την ώρα δεν υπάρχει «ούτε φωνή ούτε ακρόαση», ειδικά για ένα θέμα το οποίο έχει να κάνει τόσο με την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης όσο και με το νομισματικό μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θέμα το οποίο είναι άμεσα συνυφασμένο με την ύπαρξη και τη λειτουργία των καπιταλιστικών αγορών και κατ' επέκταση την ισοτιμία του δολαρίου, αλλά και την ανάκαμψη της αμερικανικής οικονομίας.

Είναι πολύ πιθανόν τις αμέσως επόμενες ώρες ο Λευκός Οίκος να προβεί σε κάποιες ανακοινώσεις /νουθεσίες, προς όλες τις πλευρές, αλλά και μέσω του Δ.Ν.Τ. να συστήσει «αυτοσυγκράτηση» και «περισυλλογή» έτσι ώστε να αποφύγουμε τον κάβο. Πηγές στην Ουάσιγκτον αναφέρουν ότι η θέση των ΗΠΑ εκφράστηκε αρμοδίως στην Ευρώπη και περιγράφεται ως «λύση τώρα» στο πρόβλημα της Ευρωζώνης.

Είναι επίσης προφανές πως η Ουάσιγκτον, μετά την διατύπωση της ετοιμότητας της Μόσχας να παράσχει βοήθεια, θα ήθελε να προχωρήσει σε κάποια κίνηση η οποία να επιχειρήσει να ισορροπήσει τη κατάσταση και τις εντυπώσεις, που δημιουργήθηκαν σε αυτό που ονομάζουμε «Ελληνισμό» (όχι οι «κυβερνήσεις», δεν έχουν καμία πραγματική εξουσία), ώστε να επηρεάσει το πώς αντιλαμβάνονται τα τεκταινόμενα. Με άλλα λόγια, η Ουάσιγκτον αναμένεται να τηρήσει στάση «κατανόησης» προς τον Κυπριακό Ελληνισμό, αλλά και συμβουλευτικής προς την κατεύθυνση της «συμμόρφωσης» της Λευκωσίας στις αποφάσεις του Eurogroup.

Με άλλα λόγια οι ΗΠΑ κρατούν και θα κρατήσουν μία στάση την οποία στη πατρίδα μας το λέμε «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ». Ωραία, θα έλεγε κάποιος, «γιατί όμως σε μία τόσο κρίσιμη για τη περιοχή, για την ΕΕ και για την Ευρασία ειδικότερα στιγμή, εάν κάποιος λάβει υπόψη του τη ρωσική κίνηση, οι ΗΠΑ στην ουσία σιωπούν;».

Η απάντηση έχει δύο σκέλη, ένα απλό και ένα λίγο πιο πολύπλοκο. Το πρώτο σκέλος συνδέεται με τον αγγλοσαξονικό τρόπο ανάπτυξης της διπλωματίας, ο οποίος προσπαθεί μέσω διαπραγματεύσεων, μακριά από τις κάμερες και τα μικρόφωνα, να επιτύχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως οι ΗΠΑ είναι μία ηγεμονική δύναμη τα τελευταία πενήντα έτη, με αποτέλεσμα να έχει μάθει να διαπραγματεύεται, αποτελεσματικά, σιωπηλά και σκληρά ακολουθώντας το Αγγλοσαξονικό παράδειγμα και την παράδοση του αυτοκρατορικού Λονδίνου. 

Με άλλα λόγια η Ουάσιγκτον μπορεί αυτή τη στιγμή να μεταφέρει μηνύματα και να διαλέγεται χωρίς παράτες και θορύβους οι οποίοι καίνε πολλές φορές μία διπλωματική προσπάθεια. Στην επιλογή αυτή συμβάλλει και η εσωτερική κατάσταση στις ΗΠΑ με τη γενικότερη αναδίπλωση της χώρας στις διεθνείς υποθέσεις, εξαιτίας της προτεραιότητας αντιμετώπισης των 16 σχεδόν τρισεκατομμυρίων δολαρίων χρέους, το οποίο εκ των πραγμάτων κάνει τον Ομπάμα να φαίνεται… λιγότερο «πλανητάρχης».

Ο δεύτερος λόγος, είναι βέβαια ο πλέον πολύπλοκος και δυσκολονόητος, σίγουρα στους «λογιστές» που μας κυβερνούν (άλλοι προτιμούν ακόμα και το… Γερμανοτσολιάδες!), όσο και στον αδαή Ελλαδίτη και Κύπριο πολίτη ο οποίος βλέπει τον Ελληνισμό τα τελευταία τρία έτη να σύρεται σιδηροδέσμιος στο Βερολίνο. Είναι εκπληκτικό πως οι εγκεφαλικά ανάπηροι, όταν αναφερόμαστε σε θέματα γεωπολιτικής, ηγέτες της Γερμανίας για κάποιον μαγικό λόγο πιστεύουν πως ό,τι δεν κατάφεραν τη περίοδο 1914-18 και 1939-45 θα καταφέρουν σήμερα μέσω του Ευρώ τους και μέσω της ΕΕ η οποία από μία «Ευρώπη των Πατρίδων» κάθε μέρα αποδεικνύει πως μετατρέπεται σε μία «Κεντρευρώπη» του Γερμανικού Ράιχ.

Η καγκελάριος Μέρκελ ως ένας άλλος Φρειδερίκος Μπαρμπαρόσα, Γερμανός Αυτοκράτορας του Μεσαίωνα, με τις ορδές της καταστρέφει και ληστεύει τον ελληνισμό, όπως ακριβώς ο πρόγονός της προσπάθησε να κάνει στο Βυζάντιο του δωδεκάτου αιώνα, με πρόφαση τότε τη… Σταυροφορία. Ξεχνάει όμως η ηγεσία των Γερμανών πως στη προσπάθεια αυτή, μπορεί να κατάφεραν πλήγματα στο μεσαιωνικό ελληνικό κράτος, ο Μπαρμπαρόσα όμως «μας άφησε χρόνους» στην ίδια τη γη που προσπάθησε να λεηλατήσει (και όχι πολύ ηρωικά) και να σβήσει από τον χάρτη. Έτσι και σήμερα η ηγεσία του Βερολίνου με τους εγχώριους αντιπροσώπους δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται μέσα στην αλαζονεία που τη χαρακτηρίζει πως η όλη κατάσταση θα γυρίσει μπούμερανγκ. 

Αφήνοντας λοιπόν τη μεσαιωνική ιστορία των ελληνο-γερμανικών σχέσεων περνάμε στο προκείμενο:
Πόσο λοιπόν περίεργο θα ήταν οι ΗΠΑ να αφήνουν τη Γερμανία ανενόχλητη να κάνει αυτά που κάνει, απλά και μόνο για αν την αφήσουν να εκτεθεί στους… υποτακτικούς της, στα μάτια ολόκληρης της μεσογειακής και όχι μόνο Ευρώπης, ειδικά στην κοινή γνώμη Ελλάδας και Κύπρου; Παρεμπιπτόντως, να τους θυμίσουμε ότι ο Ελληνισμός, προς απογοήτευση αρκετών «εταίρων», εξακολουθεί να διαβιεί στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, τι να κάνουμε δεν κατάφεραν να μας καθαρίσουν από την εποχή των Γότθων), και πόσο περίεργο θα ήταν οι Αγγλοσάξονες που γνωρίζουν το «στιλ» εξουσίας των Γερμανών, να τους αφήνουν να οδηγήσουν σε εσωτερική κατάρρευση το Ευρώ;

Και γιατί όχι και σε επανάσταση ενδεχομένως τους λαούς της Μεσογείου, κατά των «ηγεσιών», έτσι ώστε η οριστική κατάρρευση της γερμανική ηγεμονίας να φανεί ως «ατύχημα» και ως αποτέλεσμα των «κακών χειρισμών του Βερολίνου» που εξόργισαν τους Ευρωπαίους και ξεθώριασαν το όραμα της ενωμένης Ευρώπης;
 Έτσι δεν έγινε δύο φορές τα τελευταία εκατό έτη; Μήπως αυτό θα άνοιγε τον δρόμο για ακόμα μία φορά ώστε να έρθουν οι Ατλαντικοί μας σύμμαχοι ως «απελευθερωτές»; Με τα «ηγετικά διαπιστευτήρια» του Βερολίνου, δεν φαντάζει καθόλου κακό, για τέτοιο χάλι μιλάμε…

Είναι τυχαίο πως η Τρόικα, ενώ αποτελείται ΚΑΙ από το ΔΝΤ το οποίο στην ουσία εκπροσωπεί τις ΗΠΑ (μόνο οι ΗΠΑ έχουν δικαίωμα veto στις αποφάσεις του Ταμείου), στην ουσία έχει περάσει στην ελληνική αλλά και νοτιοευρωπαϊκή κοινή γνώμη ως «γερμανική»; Δηλαδή πόσο μειωμένης αντιληπτικής ικανότητας θα έπρεπε να είναι κάποιος στο Βερολίνο – και προφανώς ανιστόρητος… – για να πιστεύει πως δεν έχει σημασία το πώς τον αντιμετωπίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίων πολιτών, αρκεί να ελέγχει απλά τις κυβερνήσεις τους;

Κλείνοντας να δώσουμε το επιχείρημα ξανά περιληπτικά, ότι οι ΗΠΑ στο πλαίσιο της αγγλοσαξονικής γεωπολιτικής παράδοσης, είναι πολύ πιθανό να θέλουν επί της ουσίας να αποδυναμώσουν τη Γερμανία, αλλά αυτό θα πρέπει να φανεί ως «ατύχημα». Γι' αυτό την αφήνουν να εκτίθεται. Το ατύχημα θα πρέπει να συμβεί με υπαιτιότητα του Βερολίνου, άρα η Ουάσιγκτον πολύ σοφά αφήνει τη Γερμανία να κινείται με τον συγκεκριμένο τρόπο επειδή γνωρίζει, έχει την εμπειρία της υπερδύναμης να γνωρίζει πως στο τέλος οι γεωπολιτικές δυνάμεις θα θάψουν στη λήθη της ιστορίας τους λογιστές οι οποίοι πιστεύουν πλέον πως και μέσω ληστειών και εκβιασμών θα «ελέγξουν» λαούς και κοινωνίες.

Ο απώτερος σκοπός των Αγγλοσαξόνων θα είναι να αποδυναμώσουν τη Γερμανία, όχι να καταστρέψουν την ΕΕ. Κι αυτό διότι το καπιταλιστικό σύστημα θα πρέπει να λειτουργεί, οι ευρωατλαντικές σχέσεις θα πρέπει να αναθερμανθούν, οι ΗΠΑ θα πρέπει να ελέγξουν τις ενεργειακές πηγές της Μεσογείου, που θα τροφοδοτούν ασφαλώς στην ΕΕ για να τη βοηθήσουν να λειτουργεί ανεξάρτητα και τέλος, σε καμία περίπτωση να μην επιτρέψουν τη υπερβολικά στενή «σύνδεση» Μόσχας-Βερολίνου… 

Όποιος γνωρίζει τα βασικά της Αγγλοσαξονικής γεωπολιτικής θεωρίας θα αντιληφθεί πως πρώτον, οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία δεν θα επιτρέψουν ποτέ μία Γερμανική Ευρώπη, άρα θα αφήσουν το Βερολίνο να καταρρεύσει υπό το βάρος των επιλογών του, και δεν θα επιτρέψουν σε μία ενωμένη Γερμανική Ευρώπη να συνδεθεί περισσότερο με τη Ρωσία (αποτροπή συμμαχίας δύο μεγάλων δυνάμεων στην Ευρασία), διότι τότε θα κινδυνεύει η θέση τους στη Παγκόσμια Νήσο (Ευρασία-Αφρική).

Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ ενδεχομένως και να ωθήσουν εμμέσως τη Γερμανία να συνεχίσει την άσκηση πιέσεων, ενδεχομένως και θα προσπαθήσουν να δελεάσουν τη Ρωσία ακόμα και να στραφεί κατά του Βερολίνου (θέμα τεράστιο εάν κάποιος λάβει υπόψη του την ενεργειακή εξάρτηση Μόσχας-Βερολίνου). Και δυστυχώς είναι πολύ πιθανό να αφήσουν τον Ελληνισμό να καταρρεύσει οικονομικά, έτσι ώστε να ξεκινήσει η «αλυσιδωτή αντίδραση» για την… αποκαθήλωση της Γερμανίας. Φυσικά, μετά θα έρθουν ως «ελευθερωτές», οι οποίοι θα μας βοηθήσουν να ορθοποδήσουμε και να εκμεταλλευτούμε τα κοιτάσματα, κάνοντας μπίζνες μαζί μας, ενδεχομένως όμως συνεργαζόμενοι και με τους Ρώσους!

Ο Ελληνισμός εάν δεν αντιληφθεί αυτά που γράφουμε και λέμε τα τελευταία χρόνια από το «defence-point.gr» δεν πρόκειται να κατανοήσει τις εξελίξεις ώστε να είναι σε θέση να διαχειριστεί τα επερχόμενα προς το μεγαλύτερο δυνατόν όφελός του. Το σίγουρο πλέον είναι πως κάθε ιδεολογία ή/και ιδεολόγημα δεν έχει πλέον θέση στη πολιτική που θα πρέπει ακολουθήσουμε. Το μόνο μας σύνθημα θα πρέπει να είναι η «επιβίωση του Ελληνισμού» και τίποτα άλλο.

«Ταμπού» πλέον δεν είναι ούτε η ΕΕ, ούτε το Ευρώ, ούτε οι «εταίροι», διότι οι συγκεκριμένοι παράγοντες μόνο κακό στην.. υγεία μας έχουν κάνει και τον τελευταίο καιρό απειλούν και την ίδια μας την ύπαρξη.

Το έχουμε άραγε καταλάβει, ή όταν το δούμε θα είναι πλέον αργά;
Posted: 19 Mar 2013 06:10 AM PDT
Γράφει ο Μανώλης Κωστίδης

Η «άτακτη υποχώρηση» του προέδρου Κύπρου Νίκου Αναστασιάδη στις απειλές των Ευρωπαίων ηγετών , στην «κλοπή» καταθέσεων των Κυπρίων, με την απειλή της «άτακτης χρεοκοπίας» της οικονομίας της χώρας, με οδήγησε σε σύγκριση με έναν άλλον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον Τάσσο Παπαδόπουλο.
 Τον Απρίλιο του 2004 όλος ο κόσμος, ΗΠΑ, Ε.Ε ακόμη και η ελληνική κυβέρνηση πίεζε την Κυπριακή Δημοκρατία και τον πρόεδρο της τον Τάσσο Παπαδόπουλο για να δεχθεί το Σχέδιο Ανάν, που για πολλούς «έδινε λύση στο Κυπριακό ζήτημα και ήταν ότι καλύτερο θα μπορούσε να πετύχει η ελεύθερη Κύπρος». Αντίθετη απόφαση έδειχνε πως θα προκαλούσε μεγάλη αντίδραση εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, πρώην αντάρτης της ΕΟΚΑ, δεν φοβήθηκε κανέναν, δεν άκουσε κανέναν «σύμβουλο», «επίτροπο» της Ε.Ε και είπε ξεκάθαρα ένα «όχι» στο σχέδιο Ανάν. Ο Κυπριακός λαός άκουσε τον ηγέτη του και αρνήθηκε ένα σχέδιο που προσπάθησαν να το επιβάλλουν οι ξένες δυνάμεις και θα ήταν επιζήμιο για την Κυπριακή Δημοκρατία. Δεν ήθελε «τούρκικο ζυγό» στην πατρίδα του.

 Έτσι είναι οι ηγέτες. Κάνουν αυτό που θεωρούν σωστό για την πατρίδα και δεν υποχωρούν σε πιέσεις. Ο Παπαδόπουλος δεν είχε φοβηθεί κανέναν και ο χρόνος έδειξε πόσο δίκιο είχε. Δεν ήθελε να πει το «ναι» σε ένα σχέδιο που θα ήταν επιζήμιο για την πατρίδα του κι ας τον απειλούσαν όλες οι χώρες της Ευρώπης, οι ΗΠΑ, ο ΟΗΕ κτλ.

 Στο διάγγελμα του είχε καταλήξει στο εξής συμπέρασμα:
«Έχω εμπιστοσύνη στην κρίση σας.
 Είμαι βέβαιος ότι δεν σας αγγίζουν ψεύτικα διλήμματα.
 Ότι δεν σας τρομάζουν απειλές για δήθεν διεθνή απομόνωση.
 Ότι δεν σας πείθουν τα περί δήθεν τελευταίας ευκαιρίας.
 Είμαι βέβαιος ότι εξακολουθούν να έχουν για σας νόημα οι ηθικές αρχές και αξίες του λαού μας, του πολιτισμού και του εθνικού ιστορικού μας βίου, τον οποίο θέλετε να συνεχίσουμε με ασφάλεια, δικαιοσύνη, ελευθερία και ειρήνη.
 Ελληνικέ κυπριακέ λαέ,
 Στη ζυγαριά του ΝΑΙ και του ΟΧΙ, πολύ βαρύτερες και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι συνέπειες του ΝΑΙ.
 Σε καλώ να απορρίψεις το Σχέδιο Ανάν.
 Σε καλώ να πεις στις 24 του Απρίλη ένα δυνατό ΟΧΙ.
 Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ιστορία σου.»
Η νέα ηγεσία της Κύπρου έχει να μάθει πολλά από την ιστορία και από όλα όσα έκανε ο Παπαδόπουλος. Κάποτε πρέπει κάποιος να μπορεί να πει το «όχι» σε εκβιασμούς για «χρεοκοπίες» , για «διεθνή απομόνωση» κτλ. Και όχι να λέει "ναι" στο "σχέδιο Ανάν" όπως και "στο σχέδιο για την κυπριακή οικονομία".!
 Θα τολμούσε ένας Σόϊμπλε να μιλήσει στον Παπαδόπουλο, όπως απείλησε τον Κύπριο Υπουργό Οικονομικών αν ήξερε πως θα σηκώνονταν να φύγει από το τραπέζι και από το Ευρώ;. 

Οι Κύπριοι αλλά και οι δικοί μας πολιτικοί «ηγέτες» ας πάρουν κάποια μαθήματα από την ένδοξη ιστορία που έγραψε ο Παπαδόπουλος με τις αποφάσεις του


Posted: 19 Mar 2013 06:09 AM PDT
Στην καταγγελία ότι συνεργάτες του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη και οικονομικοί παράγοντες της χώρας ήξεραν για το «κούρεμα» και απέσυραν έγκαιρα τις καταθέσεις τους, προχώρησε η εφημερίδα της Κύπρου «Φιλελεύθερος», όπως μεταδίδει το protothema.gr .

Σύμφωνα με την εφημερίδα, τα τελευταία 24ωρα δίνουν και παίρνουν οι πληροφορίες που φέρουν συνεργάτες του Ν. Αναστασιάδη να έχουν αποσύρει τις τελευταίες δύο εβδομάδες τεράστια ποσά από κυπριακές τράπεζες και να τα έχουν μεταφέρει στο εξωτερικό.

«Αυτοί οι άνθρωποι γνώριζαν ότι βρισκόταν στο τραπέζι το επικείμενο "κούρεμα" στις καταθέσεις και ότι οι Γερμανοί θα πίεζαν προς αυτή την κατεύθυνση και ότι υπήρχε ένα πολύ σοβαρό ενδεχόμενο να περάσει το "κούρεμα"» αναφέρεται στο σχετικό δημοσίευμα.

Μάλιστα, καλεί τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να ζητήσει πληροφόρηση από τον Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας για το ποιοι είναι εκείνοι που έβγαλαν χρήματα στο εξωτερικό το τελευταίο διάστημα, τόσο για να διαπιστωθεί το βάσιμο των πληροφοριών, όσο και για να ενημερωθεί ο κόσμος.


Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)