Σπασμένο καράβι...

Δυστυχώς αυτή είναι η εικόνα που αποκομίζει κάποιος κοιτάζοντας την Ελλάδα του σήμερα η οποία και ομοιάζει πλέον με σπασμένο καράβι βγαλμένο μέσα από την ποίηση του Γιάννη Σκαρίμπα το οποίο και γεμάτο πληγές πορεύεται πλέον ακυβέρνητο ενώ μπροστά του μαίνεται η φουρτουνιασμένη θάλασσα και το μαύρο σύννεφο της καταστροφής το οποίο ανοίγεται μπροστά μας πάντοτε έτοιμο να καταπιεί κυριολεκτικά όλους τους κόπους,τα όνειρα και τις ελπίδες ενός ολόκληρου λαού με τόσο ένδοξο παρελθόν όπως ο ελληνικός.

Μέσα του λοιπόν,μέσα σε αυτό το ρημαγμένο καράβι το καταπληγιασμένο αυτό δημιούργημα των αιώνων, για τις ζημιές του οποίου φέρουμε τέραστια ευθύνη και εμείς προσωπικά ώς γενιές νεοελλήνων, είμεθα όλοι αναγκασμένοι να διαβούμε και δυστυχώς η ευτυχώς μαζί με εμάς να διαβούν και πάρα πολλοί απρόσκλητοι επισκέπτες οι οποίοι ήλθαν και όχι μόνο δε σεβάστηκαν τον τόπο μας αλλά διεκδικούν με πλήρη απαξία και θράσος (ένα κομμάτι από την δική μας ζωή) προς εμάς τους γηγενείς και θα συνεχίσουν να το κάνουν για όσο εμείς δεν δείχνουμε να σεβόμεθα τους ίδιους μας τους εαυτούς και είναι βεβαίως γνωστό ότι και σε προσωπικό επίπεδο αν δεν σέβεσαι τον εαυτό σου δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση από κανέναν κυριολεκτικά να σε σεβαστεί με την σειρά του, πόσο μάλλον ΄όταν αναφέρεσαι σε πληθυσμούς με παραδεκτά χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο κάτι το οποίο και υποτίθεται τους έφερε προς τα εδώ προς αναζήτηση καλύτερης τύχης.

Όλοι αυτοί λοιπόν ενώ αρχικώς έφευγαν όπως όπως από τις εστίες τους μέσω των γνωστών κυκλωμάτων τα οποία και λυμαίνονται τον τόπο μας αλλά και τις χώρες προέλευσης κατά κόρον, κατέφθασαν εδώ μέσω ενός πάντοτε περίεργου ¨ανθρωπισμού¨ που ουδεμία σχέση έχει με την πραγματική του έννοια και μάλλον σχετίζεται περισσότερο με την εκμετάλευση,σε ένα κράτος με μηδενική μεταναστευτική πολιτική,σαθρές και σαφώς ελλιπείς υποδομές όσον αφορά την υποδοχή μεγάλου και συνεχούς ρεύματος λαθρομεταναστών,τεράστια διαφθορά στον επίσης τεράστιο και υδροκέφαλο κρατικό του μηχανισμό και έτσι "εντάχθηκαν" μαζί με τον γηγενή πληθυσμό πραγματικά με το έτσι θέλω σε μία κοινωνία όπου η παραβατική συμπεριφορά δεν τιμωρείται εδώ και δεκαετίες και το αποτέλεσμα όλων αυτών μάλλον αναμενόμενο... μιας και ως γνωστόν (αν 'οχι σ' εμάς τουλάχιστον σε όλους τους άλλους) ότι η ατιμωρησία και η απάθεια φέρνει αναγκαστικώς και την ασυδοσία

Επίσης το ακόμη επικινδυνότερο είναι πως όλοι αυτοί οι πληθυσμοί δεν ενσωματώθηκαν ούτε στο ελάχιστο απο την Ελληνική κοινωνία διατηρώντας τα φυλετικά τους χαρακτηριστικά σχεδόν ανέπαφα με αποτέλεσμα να αποτελούν εν δυνάμει θύλακες ισχυρών κοινωνικών και οικονομικών ανακατατάξεων πάντοτε εις βάρος του Ελληνικού λαού και επ' ουδενί προς την καλυτέρευση του βιοτικού του επιπέδου.

Αποτέλεσμα αυτής της γρήγορης , αλλά πραγματικής ανάλυσης , φαινόμενα ακραία στην Ελληνική κοινωνία ( λέγε με ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ) που πλήττει πρωτίστως τις χαμηλότερες εισοδηματικά τάξεις και δρα εντελώς ψηφοθηρικά και ανελέητα στην ψυχή του άπορου και άνεργου , ανταλλάσσοντας την ελπίδα με ένα τσουβάλι πατάτες , απομακρύνοντας τον ίδιο τον καταπιεσμένο , από τα πραγματικά του προβλήματα επιβίωσης , ( μνημόνια , ανεργία ,ανέχεια ) και παίζοντας εν κατακλείδι το παιχνίδι του συστήματος που έθρεψε και γιγάντωσε αυτά τα φαινόμενα μέσα σε φρούδες υποσχέσεις και φαύλους ανθρώπους του μεταπολιτευτικού μας τιτανικού....

Επιλογή : Ηλίας Πολίτης