ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ

ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ

 

Οι «κύριοι» που συνέταξαν τις ακόλουθες οδηγίες – πρωτόκολλα, με βάση τη γενική τους διεστραμμένη πεποίθηση πως εξυπηρετούν το γενικό σχέδιο των «αγγέλων του σκότους», που άλλοι ονομάζουν Διαβόλους και άλλοι Νεφελίμ, δεν έχει καμία σημασία αν είναι προσκολλημένοι σε δοξασίες, θρύλους ή θρησκευτικές / θρησκοληπτικές προκαταλήψεις. Εκείνο που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι το αν ευσταθεί η διαπίστωση πως η Νέα Τάξη προωθεί, με μαθηματική ακρίβεια, τα ακόλουθα «πρωτόκολλα» σε διεθνές επίπεδο, ώστε να επιτύχει την απόλυτη υποδούλωση των κοινωνιών διεθνώς, σε πρακτικό και οικονομικό επίπεδο. Η σωστή κρίση είναι αν ανιχνεύεται από τα ακόλουθα πως το σχετικό σχέδιο βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη, με εξελιγμένη εφαρμογή, σε τέτοιο επίπεδο και βαθμό, ώστε οι επιπτώσεις αυτού του σχεδίου να είναι σήμερα δραστικότατες ως μη αναστρέψιμες. Η σχετική αξιολόγηση θα πρέπει να συνοδεύεται από ανάλογο προβληματισμό όσο αφορά την ποιότητα που πρέπει να έχει ένα σχέδιο αντίδρασης. Όποιος προσπερνά τα ακόλουθα απροβλημάτιστα, θα χρειαστεί να προβληματιστεί ίσως αργότερα, οπότε και μάλλον αργά…

 

  ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΠΡΩΤΟ

 

1.1            Στην προσπάθειά μας να διασαφηνίσου­με με ένα ξεκάθαρο και απόλυτα ακριβή τρόπο την κατάσταση, θα παραμερίσουμε οποιαδή­ποτε περιττή φρασεολογία και θα ξεκινήσουμε μελετώντας τη σημασία κάθε ιδέας με τη βοή­θεια συγκρίσεων και συμπερασμάτων. Για να διευκολυνθεί επίσης η κατανόηση σας, θεωρώ απαραίτητο να διατυπώσω το σύστημά μας τόσο από τη δική μας σκοπιά, όσο και από τη σκοπιά των Γκοΐμ.

1.2            Επαναδιατυπώνοντας για ακόμη μια φορά το στόχο μας που είναι η άσκηση δύνα­μης και η κατοχή της, θα πρέπει να εξετάσου­με πιο αναλυτικά όλους εκείνους τους παράγο­ντες που άμεσα ή έμμεσα σχετίζονται με το βασικό μας στόχο, που είναι όχι μόνο η από­κτηση και κατοχή δύναμης, αλλά και η διακίνησή της.

1.3            Θα ξεκινήσουμε από μια γενική διαπίστωση. Οι άνθρωποι με κακά ένστικτα είναι και οι πολυαριθμότεροι. Επομένως ο καλύτε­ρος τρόπος διακυβέρνησης τους είναι μέσω της βίας και της τρομοκρατίας και όχι μέσω ακαδημαϊκών συζητήσεων. Σύμφωνα με τον νόμο της φύσεως το δίκαιο βρίσκεται στην ισχύ. Αρχικά οι άνθρωποι στα πρώτα στάδια της κοινωνικής δημιουργίας υποτάσσονταν στην ωμή βία. Τώρα υποτάσσονται στον νόμο, σε μια άλλη δηλαδή συγκαλυμμένη μορφή βίας. Η πολιτική ελευθερία είναι μόνο μια ιδέα και όχι κάτι το υπαρκτό, την ιδέα αυτή την εκμεταλλευόμαστε και την χρησιμοποιούμε σαν δόλωμα, δεν την παρέχουμε. Ας περιγρά­ψουμε σαφέστερα την κατάσταση.

1.4            Οι άνθρωποι, είτε προέρχονται από τον όχλο είτε όχι, οδηγούνται αποκλειστικά από τα πάθη τους, από τις δεισιδαιμονίες τους. από τις παραδόσεις τους και τις αισθηματικές τους θεωρίες, και ουσιαστικά είναι δούλοι της διαί­ρεσης σε κόμματα. Κόμματα τα οποία δημι­ουργήθηκαν για να αντιστέκονται ακόμη και στη λογικότερη συνεννόηση. Επίσης κάθε απόφαση του πλήθους εξαρτάται από μια πλει­οψηφία τυχαία και επιπόλαιη. Ο λαός αγνοώ­ντας τα πολιτικά μυστικά παίρνει αποφάσεις παράλογες. Η πολιτική βέβαια, όπως καταλα­βαίνετε, δεν έχει τίποτε κοινό με την ηθική. Κυβέρνηση, η οποία αφήνεται να οδηγείται από την ηθική, δεν είναι πολιτική και επομέ­νως είναι εύθραυστη.

1.5            Εκείνος που θέλει να επικρατήσει οφεί­λει να είναι πανούργος και υποκριτής. Σύνθη­μα μας είναι η ισχύς και η υποκρισία. Μόνο η ισχύς μπορεί να θριαμβεύσει στην πολιτική. Η βία, η πανουργία και η υποκρισία θα χρησιμο­ποιηθούν ενάντια όλων εκείνων των κυβερνή­σεων που δεν θέλουν να αναγνωρίσουν την ισχύ της νέας δύναμης, δηλαδή της δικής μας.

1.6            Σκοπός μας σας υπενθυμίζω ότι είναι η δύναμη και όχι ο πλούτος, και η λέξη αυτή απλούστατα σημαίνει δώστε μου ότι θέλω για να αποδεικνύω ότι είμαι ισχυρότερος από εσάς. Στα σχέδια μας ας προσέξουμε περισσό­τερο για το αναγκαίο και το ωφέλιμο και όχι για το καλό και το ηθικό. Όσον αφορά τον πλούτο, είναι ένα ανούσιο μέσον για την από­κτηση δύναμης. Όσο για το καλό, αυτό είναι ένα παραπλανητικό κατασκεύασμα του Δημι­ουργού για να ελέγξει τα δημιουργήματα Του.

1.7            Τα μέσα που οδηγούν στην επίτευξη του στόχου μας είναι η δειλία, η αστάθεια, η παλι­νωδία του πλήθους, η ανικανότητα του να καταλάβει και να εκτιμήσει την ευημερία της ζωής. Η δύναμη του πλήθους είναι τυφλή, το πλήθος δεν λογικεύεται, το ίδιο και οι άνθρω­ποι του πλήθους, έστω και αν είναι προικισμέ­νοι με εξαιρετική ευφυΐα. Μόνο άτομα που προετοιμάσθηκαν από την παιδική τους ηλικία στην μοναρχία μπορούν να γνωρίζουν την πολιτική διάλεκτο και την πολιτική πραγματι­κότητα. Μόνο ο μονάρχης μπορεί να αναλάβει το μηχανισμό της διοικητικής μηχανής. Χωρίς απολυταρχία πολιτισμός δεν μπορεί να υπάρξει. Εμείς βέβαια θα προωθήσουμε την δήθεν δημοκρατία, δηλαδή τη διοίκηση μέσω των ελεγχόμενων αντιπροσώπων των λαών.

1.8            Οι λαοί της Γης αποκτηνώθηκαν από τα ισχυρά ποτά, η νεολαία τους αποβλακώθηκε από τις κλασικές σπουδές και από την πρόωρη ακολασία στην οποία την έχουν σπρώξει οι πράκτορες μας, δημοσιογράφοι, παιδαγωγοί, δάσκαλοι, υπάλληλοι, γυναίκες στους τόπους διασκεδάσεως τους. Γυναίκες που μιμούνται με τη θέληση τους τις ακολασίες και τις ηδυπάθειές τους.

1.9            Επαναλαμβάνω και πάλι ότι το σύνθημα μας είναι η ισχύς και η υποκρισία. Μόνο η ισχύς μπορεί να θριαμβεύσει στην πολιτική και προπάντων αν φωλιάζει σαν προτέρημα στους πολιτευόμενους. Η βία είναι μια αρχή, η πανουργία και η υποκρισία κανόνας για τις κυβερνήσεις που αντιστέκονται. Γι' αυτό δεν πρέπει να σταματάμε μπροστά στη διαφθορά, στην απάτη, στην προδοσία, κάθε φορά που αυτές μας βοηθούν στην πραγματοποίηση των σκοπών μας. Στην πολιτική πρέπει να ξέρουμε να παίρνουμε την ιδιοκτησία των άλλων χωρίς δισταγμό, εφόσον μπορούμε να πετύχουμε με αυτόν τον τρόπο την υποταγή και την εξουσία. Αυτό το κακό είναι το μόνο μέσο για να επιτύ­χει κανείς το σκοπό, δηλαδή το δικό μας καλό. Οι ιδεολόγοι θα πρέπει άμεσα να αποκλείονται από τους αρχηγούς των κομμάτων που εννοεί­ται οφείλουμε να διορίζουμε για να ελέγχουμε.

1.10          Ένα τέτοιο δόγμα που στηρίζεται πάνω σε υπολογισμό είναι τόσο αποτελεσματικό, όσο και τα μέσα που χειρίζεται. Θα θριαμβεύσουμε και θα υποδουλώσουμε όλες τις κυβερνήσεις στην υπέρτατη κυβέρνηση μας με αυτά τα μέσα, αλλά και με τη βοήθεια που μας προσφέρει το δόγμα της αυστηρότητας. Η άκρα και άκαμπτη αυστηρότητα είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας δύναμης ενός κράτους. Είναι από μόνο του αρκετό να γνωρίζουν οι άνθρωποι ότι είμαστε άκαμπτοι, γιατί από μόνη της η γνώση αυτή σταματά κάθε ανυποταξία.

1.11          Εμείς πρώτοι ρίξαμε στο λαό τις λέξεις Ελευθερία, Ισότητα, και Αδελφότητα, λέξεις που στη συνέχεια επαναλαμβάνονται από ανόητους, οι οποίοι προσελκύονται από αυτό το δόλωμα. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είδαν ότι οι λέξεις αυτές ερχόταν σε αντίθεση μεταξύ τους, δεν είδαν ότι δεν υπήρχε ισότητα στη φύση, ότι δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία, ότι η ίδια η φύση συνέστησε κάθε ανισότητα στα πνεύματα, στους χαρακτήρες, και στις διάνοιες και ότι όλα και όλοι είναι τόσο ισχυρά υποταγμένα στους νόμους της.

1.12          Στον κόσμο οι λέξεις Ελευθερία, Ισό­τητα, Αδελφότητα, έφεραν στις τάξεις μας, με τη μεσολάβηση των αφοσιωμένων πρακτόρων μας ολόκληρες λεγεώνες ανθρώπων που δού­λεψαν για μας και ύψωσαν με ενθουσιασμό τις σημαίες μας. Οι λέξεις αυτές κατέτρωγαν την ευημερία όλων των μη κρονίων, καταργήσαμε τα προνόμια και την ίδια την ουσία της αρι­στοκρατίας των ανθρώπων και πάνω στα ερεί­πια της κληρονομικής και φυσικής αριστοκρα­τίας ανεγείραμε τη διανοητική και οικονομο­λογική αριστοκρατία μας. Λάβαμε για κριτή­ριο της νέας αυτής αριστοκρατίας τον πλούτο, ο οποίος εξαρτάται από εμάς και την επιστήμη η οποία κατευθύνεται από τους σοφούς μας. Να θυμάστε ότι η ελεγχόμενη από εμάς τεχνο­λογία είναι αυτή που εξασφαλίζει τον έλεγχο των μαζών. Η μέθοδος δοκιμάστηκε από τον Δία και πέτυχε απόλυτα.

1.13          Ο θρίαμβος μας διευκολύνθηκε γιατί ρίχνοντας στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους την απληστία, τον υπολογισμό, το ατελείωτο κυνήγι των υλικών αναγκών εξασφαλίσαμε όχι μόνο την υποταγή τους, αλλά και την κατα­στροφή κάθε πνεύματος πρωτοβουλίας και αυτονομίας.

1.14          Η αφηρημένη ιδέα της Ελευθερίας και πάλι μας βοήθησε και έκανε τα πλήθη να πιστεύουν ότι η κυβέρνηση δεν είναι τίποτε άλλο παρά διαχειριστής της εξουσίας του λαού και ότι μπορεί να την αλλάζει, όπως αλλάζει το πουκάμισο του.

1.15          Αλλά σας υπενθυμίζω η ιδέα της Ελευ­θερίας είναι απραγματοποίητη και κανείς δεν ξέρει να κάνει χρήση της με το μέτρο που πρέ­πει. Όταν αφήσει κανείς το λαό να αυτοκυβερνηθεί, η αυτονομία του μετά από κάποιο διά­στημα μετατρέπετε σε αναρχία. Η πολιτική ελευθερία είναι μια ιδέα, δεν είναι κάτι υπαρ­κτό, αυτή την ιδέα πρέπει να ξέρει κανείς πώς να την χειρίζεται, χρησιμοποιώντας την σαν δόλωμα. Συνήθως το δόλωμα αυτό χρησιμο­ποιούμε όταν θέλουμε να κατασυντρίψουμε το κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία. Και το πρόβλημα αυτό αποβαίνει εύκολο αν ο αντίπα­λος κατέχει την εξουσία χάρη στη φιλελευθερία και αν θυσιάζει μέρος της δύναμης του για αυτήν την ίδια την ιδέα της ελευθερίας. Τα χαλαρωμένα ηνία της εξουσίας του υφαρπάζο­νται από τα δικά μας χέρια και εδώ βρίσκεται ο θρίαμβος τη θεωρίας μας. Γιατί η τυφλή δύναμη του λαού δεν μπορεί να μείνει ούτε μέρα χωρίς αρχηγό και γιατί η νέα εξουσία δεν κάνει τίποτε άλλο από το να παίρνει τη θέση του κόμματος που εξασθένησε από την ίδια τη φιλελευθερία που προηγουμένως έδωσε. Έτσι τα όργανα μας πρέπει να είναι άτομα μεμπτά στα μάτια των λαών, εφόσον χρειαστεί λόγω τυχούσας ανυπακοής τους να τα χτυπήσουμε.

1.16          Σε ένα κράτος, του οποίου η εξουσία είναι οργανωμένη με κακό τρόπο και του οποί­ου οι νόμοι και η κυβέρνηση έφτασαν να είναι ίσοι λόγο των ίσων δικαιωμάτων που δημιούρ­γησε η φιλελευθερία, μπορώ να επιτεθώ με τη δύναμη του νόμου του ισχυρότερου να προ­σβάλω τους νόμους, να ανατρέψω τα πάντα και να γίνω κύριος όλων εκείνων των δικαιω­μάτων τα οποία εγκατέλειψαν εκείνοι οι οποί­οι τα απαρνήθηκαν στο όνομα του φιλελευθε­ρισμού.

1.17          Εξαιτίας της τωρινής αστάθειας όλων των εξουσιών που δημιούργησε η αποχώρηση των μιαρών Ελοχίμ, η δύναμη μας θα διαρκεί περισσότερο από κάθε άλλη, γιατί θα είναι ανί­κητη και καμία πανουργία δεν θα μπορεί να την εξολοθρεύσει.

1.18          Από το παροδικό κακό θα γεννηθεί το καλό μιας ακλόνητης κυβέρνησης η οποία θα αποκαταστήσει την κανονική λειτουργία του μηχανισμού Εθνικής ύπαρξης που ταράχτηκε από την φιλελευθερία. Τα μεγάλα λαϊκά προ­τερήματα, η ειλικρίνεια και η τιμιότητα, είναι ελαττώματα στην πολιτική, γιατί ανατρέπουν ακόμη και βασιλιάδες από το θρόνο τους, τα προτερήματα αυτά οφείλουν να είναι προσό­ντα των βασιλέων των ανθρώπων.

1.19          Όσο για εκείνον τον οποίο η φιλελεύ­θερη ψυχή του θα οδηγούσε να χαρακτηρίσει τους συλλογισμούς αυτούς ανήθικους, θα τον ρωτούσα. Εάν κάθε κράτος έχει δυο εχθρούς και αν του επιτραπεί να μεταχειριστεί εναντίον του εχθρού κάθε μέσον, όπως το να μην κοινο­ποιήσει τα αμυντικά ή επιθετικά του μέσα, το να κυριεύσει ή να κτυπήσει αιφνιδιάστηκα ένα κράτος τη νύκτα ή με δυνάμεις ανώτερες, γιατί τα ίδια αυτά μέσα θα θεωρούνταν ανήθικα αν χρησιμοποιούνταν εναντίον εκείνου που θα κατέστρεφε ή θα απειλούσε να καταστρέψει την κοινωνική τάξη και ιδιοκτησία; Δεν υπάρ­χει σαν έννοια η ανηθικότητα. Δημιουργήθηκε από Εκείνον για να μας σταματά μέσω τύψεων από την όποια επίτευξη των όποιων σκοπών μας.

1.20          Ένα ισορροπημένο πνεύμα μπορεί να ελπίζει ότι θα κυβερνήσει με επιτυχία χρησι­μοποιώντας την πειθώ και τις προτροπές, αλλά ο λαός που αντιλαμβάνεται τα πάντα επιπό­λαια δελεάζεται μόνο από την πιο παράλογη αντιλογία και καθώς αγνοεί τα πολιτικά μυστι­κά, παίρνει τις πιο παράλογες αποφάσεις, εξο­λοθρεύοντας τον τόπο του μέσα από αυτήν την ιδιότυπη αναρχία.

1.21          Οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν ότι αυτοί τους οποίους εκλέγουν για να κυβερνήσουν δεν είναι λιγότερο τυφλοί από τους ίδιους. Λαός αυτοδιοικούμενος, λαός δηλαδή που διοικείται από τους αναδεικνυόμενους από αυτόν ηγέτες είναι προορισμένος να κατα­στραφεί από τις διαφωνίες των κομμάτων και από τη δίψα της εξουσίας που τα χαρακτηρίζει. Δεν είναι δυνατόν οι λαϊκές μάζες να σκέπτο­νται ήρεμα, χωρίς εμφύλιες αντιζηλίες και δεν μπορούν να διευθύνουν τις υποθέσεις της χώρας τις οποίες μονίμως συνδέουν με τα ατο­μικά τους συμφέροντα.

1.22          Μόνο ο μονάρχης και μόνο ένα άτομο που ετοιμάστηκε από την παιδική του ηλικία στην μοναρχία μπορεί να γνωρίζει την πολιτι­κή διάλεκτο και την πολιτική πραγματικότητα, μόνο ο μονάρχης μπορεί να επεξεργάζεται μεγάλα και σαφή έργα και να αποδίδει καθετί στην κατάλληλη θέση του διοικητικού μηχανι­σμού. Μονάρχης μπορεί να είναι μόνο ο υιός μου που θα προσφέρω σε όλους τους ανθρώ­πους για το δικό σας καλό.

1.23          Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι μια κυβέρ­νηση είναι ικανή και ωφέλιμη στη χώρα μόνο αν συγκεντρώνονται οι εξουσίες στα χέρια ενός και μόνο ατόμου, του μονάρχη. Χωρίς απολυταρχία πολιτισμός δεν μπορεί να υπάρ­ξει. Ο πολιτισμός, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι έργο των μαζών, αλλά του οδηγού τους. Το πλήθος είναι βάρβαρο και μόλις πάρει στα χέρια του την εξουσία μετατρέπει τα πάντα σε αναρχία, σε αυτόν δηλαδή τον ύψιστο βαθμό βαρβαρότητας. Το κράτος μας, όταν τελικά πετύχει τον έλεγχο όλων των κυβερνήσεων, θα έχει το δικαίωμα να αντικαταστήσει τις φρικαλεότητες του πολέμου με καταδίκες σε θάνατο λιγότερο ορατές και περισσότερο ωφέλιμες για τη διατήρηση του τρόμου εκείνου που κάνει τους λαούς να υπακούνε και ο οποίος αποτελεί τον ισχυρότερο παράγοντα δύναμης του.

1.24          Ο τελικός έλεγχος των κυβερνήσεων θα επιτευχθεί μέσα από τις ιδέες που εμείς κάνα­με να πιστεύουν τα πλήθη, μέσα από τις αφη­ρημένες ιδέες της ελευθερίας, της ισότητας, της αυτοδιαχείρισης και της υποτιθέμενης δύναμης του λαού να εκλέγει, να ελέγχει, και να αλλάζει κάθε φορά τους κυβερνήτες του, χωρίς φυσικά να γνωρίζει ότι ήταν εκείνο το ίδιο το αμετάθετο των αντιπρόσωπων του που τους έθετε στην διάθεση μας και τους έκανε να είναι απόλυτα εξαρτημένοι από τα κέντρα μας και τις επιλογές μας. Η διαφθορά και η υπο­κρισία, τα πάθη των ίδιων των κυβερνώντων, βοηθούν με τον καλύτερο τρόπο την εδραίωση της κυριαρχίας μας και ετοιμάζουν το έδαφος για την τελική παράδοση της εξουσίας τους στα κέντρα της δικής μας παγκόσμιας κυβέρ­νησης.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

 

2.1            Κύριος στόχος μας είναι η εξάλειψη της έννοιας του έθνους και των εθνικών δικαίων. Γι' αυτό τους άρχοντες θα τους εκλέγουμε εμείς από τις τάξεις των λαών ανάλογα με τον δουλικό τους χαρακτήρα. Οι άνθρωποι αυτοί θα είναι βεβαίως ακατάλληλοι για τη διακυ­βέρνηση της χώρας τους και έτσι εύκολα θα γίνουν πιόνια στα χέρια των σοφών συμβού­λων μας, οι οποίοι από την παιδική τους ηλικία έχουν εκπαιδευτεί στο χειρισμό των υποθέσε­ων ολόκληρου του κόσμου. Οι πληροφορίες από τα πολιτικά μας σχέδια, από την πείρα της ιστορίας και από την μελέτη όλων των αξιοση­μείωτων γεγονότων θα διοχετεύονται από το ακοίμητο σύστημα των αγγέλων μου μόνο στη δική μας αρχή και εξουσία, ενώ οι εικονικές κυβερνήσεις των ανθρώπων και κυρίως των Ελλήνων θα φαντάζουν τυφλές μπροστά μας.

2.2            Για μας είναι απαραίτητο οι πόλεμοι να μη δίνουν εδαφικά πλεονεκτήματα, γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο θα διευκολυνθεί η μεταφο­ρά του πολέμου στο οικονομικό επίπεδο και μόνο έτσι θα αρχίσουν να συνειδητοποιούν τη δύναμη της οικονομικής υπεροχής μας και οι εμπλεκόμενοι εμπόλεμοι θα βρεθούν στη διά­θεση των κρόνιων πρακτόρων μας και κυρίως των Ναχρμπέν που έχουν μύρια μάτια και κανένα σύνορο δεν τους σταματά.

2.3            Τότε επαναλαμβάνω ξανά ότι τα διεθνή μας δίκαια θα απαλείψουν τα εθνικά δίκαια και θα κυβερνήσουν τους λαούς βασιζόμενοι στο αστικό δίκαιο, το οποίο θα είναι και το μόνο που θα ρυθμίσει τις σχέσεις των υπηκόων μεταξύ τους αντικαθιστώντας με αυτόν τον τρόπο το προηγούμενο εθνικό δίκαιο.

2.4            Η πείρα της ιστορίας, η προηγούμενη γνώση και ερμηνεία σημαντικών ιστορικών γεγονότων θα εξασφαλίσει την επιτυχία των σχεδίων μας.

2.5            Οι άνθρωποι, καθώς δεν οδηγούνται σε αμερόληπτες κρίσεις και παρατηρήσεις των ιστορικών φαινομένων, επηρεάζονται από μια θεωρητική ρουτίνα η οποία είναι απολύτως αναποτελεσματική. Μπορούν να διασκεδά­σουν για κάποιο ικανό χρονικό διάστημα ή α­κόμη και να ζήσουν με τις αναμνήσεις των κα­τορθωμάτων τους, μπορούμε ακόμη να τους αφήσουμε να πιστέψουν στην εμπνευσμένη από εμάς σπουδαιότητα των διάφορων επιστη­μονικών νόμων κα θεωριών. Εμείς θα εξακο­λουθήσουμε να ενισχύουμε μέσω των δημο­σιογράφων την τυφλή πεποίθηση τους σε αυτούς τους νόμους, και ενώ οι άνθρωποι μέσω των διανοουμένων τους θα καυχώνται για τις γνώσεις τους, θα ενεργοποιούν όλα τα διδάγματα της επιστήμης που πράκτορες μας έχουν συλλέξει για να καθοδηγούν και να ποδηγετούν τα πνεύματα των ανθρώπων σε εκείνες τις κατευθύνσεις που μας είναι απολύ­τως αναγκαίες.

2.6            Οι διαβεβαιώσεις μας αυτές είναι απολύ­τως βάσιμες, αρκεί να παρατηρήσετε τις επιτυ­χίες των διαφόρων θεωριών και πολιτικών συστημάτων που κατά καιρούς προτείναμε για αυτοδιοίκηση των ανθρώπων σε περίπτωση απόσυρσης των Ελ. Για μας είναι προφανής η δηλητηριώδης επιρροή όλων αυτών των τάσεων.

2.7            Λαμβάνοντας υπόψη τις ιδέες και τις νεωτεριστικές τάσεις των λαών αποφεύγουμε τα λάθη στην πολιτική και διοίκηση των υπο­θέσεων. Το σύστημα μας δηλαδή μπορεί και πρέπει να διατεθεί με διαφορετικούς τρόπους στους διάφορους λαούς, έτσι ώστε τα μέρη του συστήματος να προσαρμόζονται στις ιδιαιτε­ρότητες του κάθε λαού και να εξασφαλίζεται η επιθυμητή για εμάς αποδοχή τους. Είναι φανε­ρό ότι το σύστημα μας μπορεί να πετύχει μόνο αν η πρακτική εφαρμογή του στηρίζεται στα αποτελέσματα του παρελθόντος, τα οποία συνεχώς θα συγκρίνονται με το παρόν.

2.8            Τα νέα κράτη είχαν στα χέρια τους μια μεγάλη δημιουργική δύναμη, τον τύπο. Γενικά μιλώντας, ο τύπος ενσαρκώνει την ελευθερία του λόγου και προορισμός του είναι να γνω­στοποιεί τα παράπονα του λαού, να υποδει­κνύει τις απαιτήσεις του και τις προσδοκίες του, να δίνει φωνή στους δυσαρεστημένους και να προτείνει λύσεις. Τα κράτη όμως φάνη­καν ιδιαίτερα ανίκανα να χειριστούν και να εκμεταλλευτούν τη δύναμη αυτή και, όπως ήταν φυσικό, η δύναμη περιήλθε στον έλεγχο μας. Χρησιμοποιήσαμε την ενέργεια αυτή για να αυξήσουμε την επιρροή μας και να μεταδώ­σουμε τις ιδέες μας παραμένοντας αφανείς. Χάρη σε αυτήν συσσωρεύσαμε χρυσό θυσιά­ζοντας βέβαια πολλούς δικούς μας και όπως καταλαβαίνετε κάθε δικός μας που θυσιάστηκε αξίζει μυριάδες ανθρώπους ενώπιον του Κρόνιου δικαίου.

2.9            Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα παρουσιά­σουν οι περιοχές που ελέγχονται από τους Έλληνες. Εκείνο που τους διαφοροποιεί δεν είναι τόσο η αηδιαστική βιολογική τους μετάλ­λαξη σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώ­πους, όσο η αρχηγική νοοτροπία που κληρονό­μησαν από τους προπάτορές τους Ελ. Αυτή η γνώση, αυτή η σχέση των Ελλήνων και των Ελ πρέπει με κάθε τρόπο να σβήσει από τη συλ­λογική τους μνήμη και τις παραδόσεις τους. Μόνο τότε θα μπορούμε να μιλούμε για επι­βολή των δικών μας συμφερόντων, όταν δηλαδή εξαλειφθεί αυτή η νοσηρή, η Απολλώνια δηλαδή νοοτροπία από τους Έλληνες.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΡΙΤΟ

 

3.1            Ο κύκλος του συμβολικού όφεως που παριστάνει τον Κρόνιο λαό μας πολύ σύντομα θα κλείσει, εφόσον βρισκόμαστε πολύ κοντά στην επίτευξη του στόχου μας. Και όταν ο κύκλος αυτός κλείσει, όλα τα κράτη της Γης που θα βρεθούν σε αυτόν δεν θα έχουν δυνα­τότητα να ξεφύγουν.

3.2            Πολύ σύντομα η συνταγματική πλάστιγ­γα θα ανατραπεί, εφόσον έχουμε δουλέψει τόσο σκληρά για την ανατροπή της. Οι άνθρω­ποι ακόμη εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι στέρεα κατασκευασμένα τα πολιτικά τους σχήματα, όπως ήταν η εξουσία των Ελ. Αλλά τόσο οι βασιλείς, όσο και ο λαός κατευ­θύνονται από αντιπροσώπους, οι οποίοι φέρο­νται ανεύθυνα παρασυρόμενοι από την ανεξέ­λεγκτη δίψα τους για εξουσία. Όμως εξουσία έχουμε τάξει σ' όλες τις φιλελεύθερες τάσεις για ανεξαρτησία και έχουμε ενθαρρύνει για το σκοπό αυτό όλες τις δυνάμεις, έχουμε δηλαδή εξοπλίσει όλα τα κόμματα, και έχουμε επίσης καταστήσει την εξουσία στόχο όλων των φιλό­δοξων.

3.3            Έχουμε μετατρέψει τα κράτη σε κονί­στρες στα οποία αναπτύσσονται πολιτικές δια­μάχες και πολύ σύντομα οι αταξίες και οι χρε­οκοπίες θα εμφανιστούν παντού. Θρασείς δημοσιογράφοι επιτίθενται καθημερινά κατά του κυβερνητικού προσωπικού, φλύαροι έχουν μεταβάλει τις συνεδρίες των κοινοβουλίων και τις διοικητικές συγκεντρώσεις σε ρητορικές παλαίστρες, όπου αναπτύσσεται η πιο αποτε­λεσματική δημαγωγία. Οι καταχρήσεις εξουσίας θα ετοιμάσουν την πτώση όλων των πολιτευμάτων και όλα θα ανατραπούν από την οργή του μαινόμενου πλήθους. Η εξουσία των Ελλήνων έτσι θα εξα­σθενήσει παντού.

3.4            Οι λαοί είναι δεσμευμένοι στη βαριά εργασία και στο άγχος της επιβίωσης περισσό­τερο από όσο τους δέσμευε στο παρελθόν η αιχμαλωσία και η δουλεία στα γκέτο των Νεφελίμ. Τα δίκαια που έχουμε εγγράψει στις νομοθεσίες των κρατών παρ' όλο που αναφέ­ρονται στην προάσπιση των δικαιωμάτων του λαού είναι απολύτως εικονικά, όλα αυτά τα υποτιθέμενα δίκαια του λαού δεν υπάρχουν παρά μόνο στην φαντασία και δεν είναι ποτέ πραγματοποιήσιμα. Για σκεφτείτε τι μπορεί να σημαίνει για τον άπορο εργάτη το δικαίωμα που δίνεται στον φλύαρο να λέει κάθε είδους φλυαρία ή το δικαίωμα των εφημερίδων να γράφουν ένα σωρό ανοησίες για σοβαρά πράγματα, τη στιγ­μή που ο ίδιος δεν εισπράττει παρά μόνο τα άθλια ψίχουλα που του ρίχνουμε ως αντάλλαγ­μα για την ευνοϊκή του ψήφο; Τα δημοκρατικά δίκαια είναι πικρή ειρωνεία και αφαιρούν κάθε εγγύηση ασφαλούς και σταθερού κέρδους, ενώ ταυτόχρονα οδηγούν τους εργάτες σε ακόμη μεγαλύτερη εξάρτηση από τους πατρώνους και τους διάφορους συντρόφους τους. Πρέπει επίσης να προωθήσουμε τις δυναμι­κές διαδηλώσεις σαν μέσο εκτόνωσης του πλήθους. Στην πράξη οι ενέργειες αυτές, ουδό­λως μας αγγίζουν, αντίθετα βρίσκουμε τα βίαια αισθήματα πολύ αναζωογονητικά.

3.5            Με την καθοδήγηση μας ο λαός έχει καταστρέψει την αριστοκρατία που ήταν η προστάτιδα του   και φυσική τους τροφός και τώρα μετά την καταστροφή της, ο λαός έπεσε στο ζυγό καιροσκόπων και λωποδυτών που πλούτισαν σε βάρος του και οι οποίοι τον καταπιέζουν ανελέητα

3.6            Εμείς όμως θα εμφανιστούμε σαν ελευ­θερωτές του εργάτη από το ζυγό και όταν θα του προτείνουμε να μπει στις τάξεις των Κρόνιων, τους οποίους υποστηρίζουμε πάντοτε με το πρόσχημα της αλληλεγγύης, είναι βέβαιο ότι οι περισσότεροι θα ακολουθήσουν το πρό­σταγμα. Το συμφέρον μας έγκειται στην μακροχρόνια πείνα και στην αδυναμία του εργάτη γιατί όλα αυτά τον υποδουλώνουν στην θέληση μας και δεν έχει ούτε τη δύναμη, ούτε την ενεργητικότητα να μας αντισταθεί. Η πείνα δίνει στο κεφάλαιο για τον εργάτη περισσότερα δικαιώματα από όσα αποκτούσε η αριστοκρατία από τη μοναρχική και νόμιμη εξουσία. Χειριζόμενοι τα πλήθη με την αθλιό­τητα και το φθονερό μίσος που η πείνα παρά­γει, τα χρησιμοποιούμε για να συντρίψουμε όσους αντιστέκονται στους σκοπούς μας. Όταν η πείνα εκ των πραγμάτων υποχωρήσει επειδή θα είναι πιθανό να προκαλέσει εξεγέρσεις, θα την αντικαταστήσουμε με το άγχος πληρωμής των δόσεων των δανείων που μαζικά θα χορη­γήσουμε και επικουρικά θα ρίξουμε τη διάθε­ση για κοινωνικούς αγώνες και επαναστάσεις σπείροντος παγκόσμια ιώσεις με τη βοήθεια της βιοτεχνολογίας μας.

3.7            Όταν θα έρθει ο καιρός για τον παγκό­σμιο ηγεμόνα τα ίδια αυτά χέρια θα σαρώσουν οτιδήποτε θα μπορούσε να του σταθεί εμπόδιο.

3.8            Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει να σκέφτο­νται, καθώς έχουν συνηθίσει να ακολουθούν τα δικά μας σχηματοποιημένα πρότυπα επι­στημονικής σκέψης. Έτσι δεν βλέπουν την επείγουσα  ανάγκη  να εφαρμόσουν  ότι θα εφαρμόσουμε εμείς όταν θα έρθουμε στην εξουσία. Εμείς θεωρούμε ήδη ότι από τα σχο­λεία θα πρέπει οι άνθρωποι να διδάσκονται τη μόνη αληθινή επιστήμη, η οποία απαιτεί τη διαίρεση των ανθρώπων σε κλάσεις και διαφο­ρετικές καταστάσεις. Είναι αναγκαίο να γνω­ρίζει κανείς ότι η ισότητα είναι αδύνατη, εφό­σον η ανισότητα είναι δεδομένη μεταξύ των ανθρώπων, τόσο σε επίπεδο ικανοτήτων, όσο και στο επίπεδο προορισμού του καθενός. Για παράδειγμα, η ευθύνη κάποιου που με τις πρά­ξεις του εκθέτει και θέτει σε κίνδυνο ολόκλη­ρη τάξη ανθρώπων δεν είναι ίδια με την ευθύ­νη εκείνου που με τις πράξεις του προσβάλει μόνο την τιμή του.

3.9            Η αληθινή επιστήμη της γνώσης των διαφορών των κοινωνικών τάξεων, η οποία είναι άγνωστη στους ανθρώπους επιτάσσει την διατήρηση της ανισότητας μεταξύ των ανθρώ­πων και επιβεβαιώνει τη στενή σχέση μεταξύ εργασίας και κοινωνικής θέσης, εφόσον υπάρ­χει αναλογία μεταξύ της ανατροφής και της εργασίας. Μελετώντας την επιστήμη αυτή οι λαοί θα υπακούν με την θέληση τους στις εξουσίες και στις θεσπισμένες από αυτές κοι­νωνικές τάξεις. Σήμερα όμως, έτσι όπως εμείς έχουμε διαστρέψει τα νοήματα, ο λαός, πιστεύοντας τυφλά στον έντυπο λόγο, εχθρεύεται όλες αυτές τις καταστάσεις που θεωρεί ανώτερες του και τις οποίες αργότερα, όταν θα έρθει η ώρα της δικής μας εξουσίας, θα εξανα­γκαστεί να αποδεχτεί.

3.10          Για την ώρα η έχθρα αυτή θα μεγαλώ­σει λόγω της οικονομικής κρίσης η οποία σύντομα θα σταματήσει την κίνηση του χρη­ματιστηρίου και της βιομηχανίας, και όταν με τη δύναμη του χρυσού που κατέχουμε δημι­ουργήσουμε μια γενικευμένη και ολοκληρωτική οικονομική κρίση, θα εξαπολύσουμε πλήθη εργατών στους δρόμους όλων των χωρών της Γης. Τα πλήθη θα αρχίσουν να χύνουν το αίμα εκείνων που φθονούν λόγω της αμάθειας τους και θα λεηλατήσουν τα υπάρχοντα τους. Δεν θα πειράξουν τις δικές μας περιουσίες, γιατί εμείς θα γνωρίζουμε τη στιγμή της επίθεσης και θα έχουμε λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα.

3.11          Ξεκινήσαμε με κάποιες διαπιστώσεις οι οποίες επαληθεύτηκαν από τα γεγονότα. Δια­ πιστώσαμε ότι η πρόοδος θα υπέτασσε όλους τους ανθρώπους στη κυριαρχία του λογικού και πιστεύουμε στη συνέχεια ότι ο δικός μας δεσποτισμός θα χρησιμοποιηθεί για να κατα­πραΰνει τις πολιτικές ταραχές, ενώ η αυστηρό­τητα θα εξολοθρεύσει την φιλελευθερία όλων των νομοθεσιών. Ο κάθε λαός μέσα από τις παραχωρήσεις και τις φιλοφρονήσεις που του εξασφάλισε ο φιλελευθερισμός, πίστεψε ότι ήταν πραγματικά κυρίαρχος και ρίχτηκε στο παιχνίδι της εξουσίας. Όταν άρχισε να προ­σκρούει στα πρώτα εμπόδια, άρχισε να ανα­ζητά νέο αρχηγό, αντί να επιστρέψει στον προηγούμενο αρχηγό του, καταθέτοντας με αυτή του την κίνηση όλες τις εξουσίες του στα πόδια μας. Θυμηθείτε τον ξεσηκωμό των Ελ εναντίον των Νεφελίμ, ο οποίος ήταν εξ ολο­κλήρου έργο μας, τα μυστικά της προπαρα­σκευής του είναι όλα γνωστά. Από τότε οδη­γούμε τους πάντες από τη μία πλάνη στην άλλη, για να απαρνηθούν ακόμη και εμάς προς όφελος του βασιλιά μας, τον οποίο ετοιμάζου­με για τον κόσμο.

3.12          Προς το παρόν είμαστε άτρωτοι, διότι όταν μας επιτίθεται κάποιος, μας υπερασπίζο­νται όλοι οι άλλοι. Εκείνο που πραγματικά ευνοεί την ανεξαρτησία μας και διευκολύνει σε αφάνταστο βαθμό τις κινήσεις μας είναι η ατελείωτη δείλια των λαών, οι οποίοι είναι άσπλαχνοι απέναντι στην αδυναμία και τα λάθη, αλλά τρομερά ανεκτικοί και επιεικείς απέναντι στα εγκλήματα. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να ανεχθούν τις αντιφάσεις της ελευθε­ρίας, ενώ είναι υπομονετικοί μέχρι μαρτυρίου ενώπιον της βίας, ανέχονταν από τους Ελ τις καταχρήσεις τους, ενώ θα αποκεφάλιζαν τους ανθρώπους βασιλείς για πολύ μικρότερες οικο­νομικές ατασθαλίες. Με μια πρώτη ματιά είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς ένα τέτοιο φαινό­μενο ασυνέπειας της συμπεριφοράς των λαϊ­κών μαζών απέναντι σε γεγονότα που έχουν ουσιαστικά την ίδια φύση.

3.13          Όμως το φαινόμενο αυτό μπορεί να εξηγηθεί αν εξετάσουμε από πιο κοντά τις υποσχέσεις και τη συμπεριφορά των Ελ. Λέγα­νε κρυφά στο λαό ότι οι βλάβες που προξενούν έχουν σαν απώτερο σκοπό την εξασφάλιση των συμφερόντων της ευτυχίας των λαών. Και ο λαός, ο οποίος καταδικάζει τους δίκαιους και αθωώνει τους ένοχους, πείθεται όλο και περισ­σότερο ότι μπορεί να κάνει οτιδήποτε του αρέ­σει καταστρέφοντας κάθε σταθερότητα και δημιουργώντας αταξία σε κάθε βήμα. Η λέξη ελευθερία κινεί την πάλη μέσα στις ανθρώπι­νες κοινωνίες ενάντια σε κάθε εξουσία, ενά­ντια σε κάθε δύναμη ακόμη και ενάντια στην δύναμη του ίδιου του Θεού.

3.14          Εμείς μετά την τελική επικράτηση μας θα απαλείψουμε από το ανθρώπινο λεξιλόγιο κάθε αναφορά σε αυτήν τη λέξη και στα οποι­αδήποτε παράγωγα της για να πάψουν να μεταβάλλονται οι άνθρωποι σε άγρια θηρία, καθώς θα μάχονται για αυτήν. Βέβαια μπορού­με να αποκοιμίσουμε και να ελέγξουμε τα θηρία αυτά ποτίζοντας τα με αίμα, γιατί αν δεν ποτιστούν με αίμα, τα θηρία αυτά δεν κοιμούνται, αλλά εξακολουθούν να παλεύουν.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

 

4.1            Κάθε πολίτευμα που ελέγχεται από εμάς θα περνά από τρία διαφορετικά στάδια. Το πρώτο μοιάζει με τις μέρες της μανίας, το δεύ­τερο είναι αυτό που σχετίζεται με τη δημαγω­γία η οποία γεννά την αναρχία και τέλος ανα­πόφευκτα έρχεται ο δεσποτισμός.

4.2            Όχι ένας νόμιμος και δηλωμένος δεσπο­τισμός, αλλά ένας δεσποτισμός, μυστικός, άγνωστος, αόρατος ο οποίος ασκείται από μια μυστική οργάνωση η οποία ενεργεί κάτω από την κάλυψη πρακτόρων, τους οποίους και συνεχώς αλλάζει για να μην ξοδεύει τους πό­ρους της σε μακροχρόνιες εκδουλεύσεις.

4.3            Ποιος είναι εκείνος που θα μπορούσε να ανατρέψει μια τέτοια αόρατη δύναμη της οποί­ας η δημόσια διοίκηση είναι μόνο η εξωτερική επικάλυψη των σκοπών της και ο τόπος διαμο­νής της, όπως και τα σχέδια δράσης της, παρα­μένουν πάντα άγνωστα στο λαό.

4.4            Όμως η ελευθερία και η πίστη στο Θεό, εξακολουθούν να είναι εκείνοι οι παράγοντες που θα μπορούσαν να ανατρέψουν τα σχέδια μας, γιατί και αυτή η ίδια η ελευθερία θα μπο­ρούσε να αποδειχθεί αβλαβής και θα μπορού­σε να υπάρχει στο κράτος χωρίς να επηρεάζει βλαπτικά την ευημερία του.

4.5            Αν ο λαός αφηνόταν να κυβερνιέται κατά κάποιο τρόπο ενοριακά, θα βάδιζε ταπει­νός, και ήσυχος καθοδηγούμενος από τον πνευματικό του ηγέτη και αποδεχόμενος την διανομή των αγαθών του κόσμου αυτού σύμ­φωνα με το θέλημα του Θεού.

4.6            Σε ένα τέτοιο κρατικό μόρφωμα λοιπόν, η έννοια της ελευθερίας είναι αβλαβής όταν στηρίζεται στις αρχές της πίστης στο Θεό και της ανθρώπινης συναδέλφωσης και όχι μόνο στην αρχή της ισότητας, η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να αναιρεθεί από τους νόμους της δημιουργίας, οι οποίοι εγκαθίδρυσαν την υποταγή. Αφού λοιπόν στην ίδια τη Δημιουρ­γία δεν υπάρχει ισότητα, δεν θα μπορεί να υπάρχει και στη δική μας διοίκηση. Η ισότητα αντιστοιχεί με τη νέκρωση και το θάνατο.

4.7            Να γιατί είναι αναγκαίο να καταστρέ­ψουμε την πίστη και να αποσπάσουμε το νου των ανθρώπων από αυτή την ίδια την ιδέα της θεότητας και του Αγίου Πνεύματος. Είναι απο­λύτως επιβεβλημένο οι αρχές αυτές να αντικα­τασταθούν και τη θέση τους να πάρουν υλικοί υπολογισμοί και υλικές ανάγκες.

4.8            Τα πνεύματα των ανθρώπων θα πρέπει να αποφεύγουν οποιαδήποτε μορφή ενδοσκό­πησης και εσωστρέφειας, θα πρέπει δηλαδή να μην έχουν χρόνο να σκέφτονται, πρέπει να αποσπάμε την προσοχή τους και να τους κατευθύνουμε σε βιοτικές μέριμνες, σε μέρι­μνες σχετικές με την οικονομία, βιομηχανία και εμπόριο.

4.9            Επιζητώντας τα Έθνη με αυτόν τον τρόπο το κέρδος και παλεύοντας το καθένα βέβαια ξεχωριστά για τα δικά του οφέλη, δεν θα έχουν χρόνο να αντιληφθούν τον κοινό εχθρό τους, δηλαδή εμάς.

4.10          Για να καταστραφεί τελείως η κοινωνία των ανθρώπων και για να αναπτύξει η ελευθε­ρία τον καταστρεπτικό της ρόλο, να διαλύσει δηλαδή και να καταστρέψει εντελώς την κοι­νωνία των ανθρώπων, είναι ανάγκη να κατα­στήσουμε την κερδοσκοπία, βάση της βιομη­χανίας. Με αυτήν την τακτική τίποτε από όσα προσπορίζετε η βιομηχανία από τη γη δεν θα παραμείνει στα χέρια της και όλα τα κέρδη θα διοχετευτούν στα δικά μας ταμεία.

4.11          Η ζωηρή πάλη για την υπεροχή, οι οικονομικές δυσκολίες και προσκρούσεις και πάλι θα δημιουργήσουν και ήδη έχουν δημι­ουργήσει προβλήματα και οι κοινωνίες σύντο­μα μέσα από τις πολλαπλές πιέσεις θα αλλά­ξουν μορφή και θα γίνονται όλο και πιο απο­γοητευμένες, πιο ψυχρές και χωρίς καρδιά.

4.12          Οι κοινωνίες αυτές θα εμφανίσουν μια απόλυτη απέχθεια προς κάθε ανώτερη πολιτι­κή σκέψη και προς την ίδια τη θρησκεία. Ο μόνος τους οδηγός θα είναι ο υπολογισμός, δηλαδή ο χρυσός τον οποίο και θα λατρέψουν για τις υλικές απολαύσεις που εξασφαλίζει. Τότε οι κατώτερες τάξεις των ανθρώπων θα μας ακολουθήσουν στη πάλη μας εναντίον της τάξης των διανοούμενων, κινούμενοι βέβαια από το μίσος τους εναντίον των προνομιούχων και όχι από την επιθυμία απόκτησης πλούτου. Να θυμάστε ότι τον πλούτο αυτόν καθ' αυτό δεν τον θέλει κανείς. Όλοι τον βλέπουν σαν μέσο απόκτησης δύναμης.

4.13          Ο σκοπός είναι την κατάλληλη στιγμή να ξαναξεχάσουν οι άνθρωποι την ύπαρξη του Δημιουργού. Σε αντίθετη περίπτωση πρέπει να τους κάνουμε να είναι χλιαροί στην πίστη τους.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΠΕΜΠΤΟ

 

5.1            Ένα βασικό ερώτημα που εγείρεται μετά τις παραπάνω αναλύσεις είναι το ποια θα μπορούσε να είναι η μορφή της διακυβέρνησης κοινωνιών, στις οποίες η σήψη και διαφθορά έχουν εισχωρήσει σε όλα τα επίπεδα, σε κοινωνίες στις οποίες βασιλεύει η ακολασία των ηθών και η ηθική επιβάλλεται μόνο μέσα από σκληρούς νόμους απόδοσης της δικαιοσύνης και άσκησης ενός έντονα κατασταλτικού κοι­νωνικού ελέγχου. Ποια αλήθεια θα μπορούσε να είναι η μορφή της διακυβέρνησης σε κοι­νωνίες όπου οι ιδέες της πατρίδας και της θρη­σκείας καταπνίγονται από κοσμοπολίτικες δοξασίες;

5.2            Ποια μορφή διακυβέρνησης θα μπορού­σε να δώσει κανείς σε αυτές τις κοινωνίες εκτός από την αυταρχική μορφή; Σε ένα τέτοιο σύστημα όλες οι πράξεις του πολιτικού βίου και των υπηκόων θα ρυθμίζονται μηχανικά από ένα σύστημα νέων νόμων. Οι νόμοι αυτοί θα καταργούν σταδιακά μία προς μία όλες τις ελευθερίες που χορηγήθηκαν από τους Έλλη­νες στη ζώνη επιρροής τους, και η κυριαρχία μας θα εκδηλωθεί με έναν τόσο επιβλητικό αυταρχισμό, ώστε σε κάθε χρόνο και τόπο να φιμώσει όλους εκείνους τους δυσαρεστημέ­νους ανθρώπους οι οποίοι θα θελήσουν να μας αντιπολιτευθούν. Ίσως κάποιος μας πει ότι ο αυταρχισμός για τον οποίο μιλώ είναι παρωχημένος και δεν συμβιβάζεται με τις νεότερες προόδους, αμέ­σως όμως θα σας αποδείξω το αντίθετο.

5.3            Στις εποχές που ο λαός θεωρούσε τους Ελοχίμ εκφραστές της βούλησης του Θεού υποτάσσονταν απόλυτα στην απολυταρχία των Ελοχίμ. Από τότε όμως που έχουμε υποβάλλει με έναν καθαρά έντεχνο τρόπο στους ανθρώ­πους την ιδέα των ατομικών δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών, τα θεία πρόσωπα θεω­ρήθηκαν απλοί θνητοί. Η ελέω Θεού βασιλεία που αποτέλεσε τη νομιμοποιητική βάση της εξουσίας των Ελοχίμ κατέρρευσε, αφού βέβαια πρώτα αφαιρέσαμε την πίστη προς το Θεό. Η εξουσία μεταφέρθηκε στο δρόμο, δηλαδή σε έναν χώρο δημόσιο τον οποίο μπο­ρούσαμε να ελέγξουμε και να κυριεύσουμε.

5.4            Η τέχνη διακυβέρνησης των μαζών και των ατόμων που επιτεύχθηκε μέσω νέων θεω­ριών και φρασεολογιών οι οποίες αναπτύχθη­καν στα πλαίσια της ρύθμισης του κοινωνικού βίου, αποτελεί μέρος της διοικητικής μας μεγαλοφυΐας. Μιας μεγαλοφυΐας που αναπτύ­χθηκε με την ανάλυση, την παρατηρητικότητα, τη λεπτομερή οργανωτικότητα, και μας έκανε μοναδικούς στην επινόηση σχεδίων πολιτικής δράσης και αλληλεγγύης. Όπως είναι φυσικό οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τίποτε από όλους αυτούς τους ευφυείς τρόπους χειραγώ­γησης των μαζών. Εκείνοι οι οποίοι θα μπο­ρούσαν να εξισωθούν με εμάς είναι οι Ελ τους οποίους όμως μπορέσαμε να ταπεινώσουμε στα μάτια του πλήθους, γιατί αυτοί έκαναν το λάθος να σχηματίσουν φανερή εξουσία, ενώ εμείς μένουμε στην αφάνεια με την μυστική μας οργάνωση. Εξ' άλλου τι τον μέλει τον κόσμο για τον κύριο που θα έχει, τι τον μέλει αν αυτός είναι ο άρχοντας των Ελ ή ο άρχοντας μας από το αίμα Νεφελίμ; Για σας όμως που είσαστε ο εκλεκτός λαός, το ζήτημα δεν είναι καθόλου αδιάφορο.

5.5            Μία παγκόσμια συμμαχία των ανθρώ­πων θα μπορούσε να σας υποτάξει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά θεωρούμε ότι έχετε προστατευτεί από τον κίνδυνο αυτό χάρη στα σπέρματα της διχόνοιας τα οποία έχουμε σπείρει και τα οποία δεν μπορούν να βγουν από τον έναν λαό εναντίον του άλλου, έχουμε καλλιεργήσει εδώ και χιλιάδες χρόνια τα εθνι­κά και θρησκευτικά μίση μεταξύ των ανθρώπων και για αυτό καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να βρει βοήθεια από πουθενά. Τους οδηγήσα­με σε ένα σημείο όπου κάθε πιθανή συνεννόη­ση εναντίον μας να θεωρείται επιβλαβής για τα ίδια τα συμφέροντα τους. Είμαστε πανίσχυροι και πρέπει να μας λαμβάνουν υπόψη. Οι δυνά­μεις δεν μπορούν να συνάψουν ούτε την πιο ασήμαντη συμφωνία χωρίς να παίρνουμε μέρος και εμείς.

5.6            Χάρη σε μένα κυβερνούν οι βασιλιάδες. Οι προφήτες μας μας έχουν πει ότι εμείς είμα­στε οι εκλεκτοί του Θεού, ότι εμείς θα κυριαρχήσουμε στη γη και ο Θεός μας έχει δώσει την μεγαλοφυΐα για να κατορθώσουμε να λύσουμε αυτό το πρόβλημα. Αν στον αντίπαλο υπήρχε μεγαλοφυΐα θα ήταν ικανός να πολεμήσει ενα­ντίον μας, αλλά οι νέοι κάτοικοι του σύμπα­ντος δεν έχουν τόση δύναμη όση οι παλιοί κάτοικοι. Έτσι όταν οι παλιοί κάτοικοι συνα­ντήσουν στο πεδίο της μάχης τους καινούργι­ους, τότε θα γίνει μάχη που ποτέ κανείς ως τώρα δεν ξαναείδε. Εκεί θα δείξουμε πόσο άχρηστοι και μιαροί είναι οι αντίπαλοι μας.

5.7            Όλοι οι τροχοί του κυβερνητικού μηχα­νισμού εξαρτώνται από ένα μοχλό που βρίσκε­ται στα χέρια μας, το χρυσό. Η επιστήμη της πολιτικής οικονομίας, που επινοήθηκε από τους σοφούς μας, αποκαλύπτει τώρα και πολύ καιρό το ακατανίκητο γόητρο του χρυσού.

5.8            Το κεφάλαιο, για να αναπτύξει ελεύθερα τις κινήσεις του, οφείλει να πετύχει το μονο­πώλιο της βιομηχανίας και του εμπορίου. Το σχέδιο αυτό πραγματοποιεί ένα αόρατο χέρι σε όλο τον κόσμο. Η ελεύθερη κίνηση του κεφα­λαίου θα δώσει την πολιτική δύναμη στους βιομηχάνους και ο λαός θα υποταχθεί σε αυτούς. Στις μέρες μας, μας ενδιαφέρει περισ­σότερο να αφοπλίζουμε τους λαούς, παρά να τους ωθούμε σε πόλεμο, μας ενδιαφέρει περισ­σότερο να διατηρούμε τα πάθη αναμμένα και όχι να τα καταπραΰνουμε. Μας ενδιαφέρει περισσότερο να γινόμαστε κάτοχοι των ιδεών των άλλων, καθώς θα τις σχολιάζουμε, παρά καθώς θα τις αποκρούουμε.

5.9            Το μεγαλύτερο μέλημα της μελλοντικής κυβέρνησης μας είναι να εξασθενήσουμε το δημόσιο φρόνημα χρησιμοποιώντας την κριτι­κή. Θέλουμε να κάνουμε τους λαούς να σκέ­πτονται, γιατί η σκέψη δημιουργεί την αντιπο­λίτευση, θέλουμε να μετατρέπουμε τις δυνά­μεις της σκέψης σε ρητορικές αψιμαχίες.

5.10          Όλα αυτά τα χρόνια οι λαοί, όπως και τα άτομα, έχουν θεωρήσει τα λόγια σαν πράγ­ματα, αρκούμενοι στην εξωτερική όψη των πραγμάτων. Σπάνια κάνουν τον κόπο να παρα­τηρήσουν αν επακολούθησε η εκπλήρωση όλων των υποσχέσεων που αφορούσαν τον κοινωνικό βίο. Τα σχολεία μας θα έχουν ωραία πρόσοψη για να αποδεικνύεται με έναν εύγλωττο τρόπο η προσφορά τους στην γνώση και την πρόοδο.

5.11          Θα οικειοποιηθούμε τη φυσιογνωμία όλων των κομμάτων, όλων των τάσεων και θα τις διδάξουμε στους ρήτορες μας οι οποίοι θα τις επαναλαμβάνουν συνέχεια στον κόσμο προκειμένου να εξασφαλίσουμε με αυτόν τον τρόπο την αφομοίωση τους.

5.12          Για να ελέγξουμε και να χειραγωγή­σουμε την κοινή γνώμη θα πρέπει να την κάνουμε περίπλοκη εκφράζοντας για μεγάλα χρονικά διαστήματα πολλαπλές και αντιφατι­κές γνώμες, ώστε οι άνθρωποι να χαθούν στο λαβύρινθο τους και να πιστέψουν τελικά ότι αξίζει καλύτερα να μην έχει κανείς καμία γνώμη πάνω στην πολιτική. Αυτά βέβαια είναι ζητήματα που η κοινωνία δεν πρέπει να γνωρί­ζει, δεν επιτρέπεται να τα γνωρίζει κανείς εκτός από εκείνον ο οποίος την διευθύνει. Αυτό είναι και το πρώτο μυστικό.

5.13          Το δεύτερο μυστικό, αναγκαίο για να κυβερνά κανείς με επιτυχία, αναφέρεται στην αύξηση των ελαττωμάτων του λαού, των συνηθειών και παθών, ώστε κανείς να μην μπορεί να ξεκαθαρίσει αυτό το χάος, και οι άνθρωποι να φτάσουν στο σημείο της απόλυ­της ασυνεννοησίας. Αυτή η τακτική θα έχει επίσης σαν συνέπεια την αύξηση της διχόνοιας μεταξύ των κομμάτων, και τη διάλυση των δυνάμεων που δεν θα θέλουν να υποταχθούν σε μας. Κάθε ατομική πρωτοβουλία θα απο­θαρρυνθεί και η τακτική μας αυτή θα είναι ισχυρότερη από τα εκατομμύρια των ανθρώ­πων στους οποίους έχουμε ενσπείρει τη διχό­νοια. Είναι αναγκαίο να διαφθείρουμε τις ανθρώπινες κοινωνίες χρησιμοποιώντας μεθό­δους που θα απαλείψουν εντελώς οποιοδήποτε αίσθημα πρωτοβουλίας. Θα οδηγήσουμε τα άτομα αυτά στο σημείο να απελπίζονται όταν βρίσκονται αντιμέτωπα με μια υπόθεση που θα απαιτεί ανάπτυξη πρωτοβουλιών για την επί­τευξη της.

5.14          Κάθε προσπάθεια που καταβάλλεται στο πολίτευμα απεριόριστης ελευθερίας είναι ανίσχυρη, γιατί προσκρούει στις ελεύθερες προσπάθειες των άλλων. Στα πλαίσια αυτών των κοινωνιών ελεύθερης διακίνησης αντιφα­τικών ιδεών, αξιών, και προτύπων συμπεριφο­ράς δημιουργούνται οδυνηρές ηθικές ρήξεις, πλάνες και αποτυχίες.

5.15          Θα κουράσουμε τόσο πολύ τους ανθρώπους με όλη αυτήν την ελευθερία, ώστε θα τους εξαναγκάσουμε να μας προσφέρουν μια διεθνή εξουσία προκειμένου να συντρι­βούν και να συμπεριληφθούν όλες οι δυνάμεις των Κρατών στο σχηματισμό μιας Υπέρτατης Κυβέρνησης.

5.16          Πρέπει να πείσουμε τους πάντες ότι η δυναμικότερη νόμιμη αντίδραση τους είναι οι διαδηλώσεις και οι καταλήψεις δημοσίων κτηρίων. Οι ένοπλος αγώνας πρέπει να μην υπάρ­χει καν στο μυαλό τους.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΕΚΤΟ

 

6.1            Στόχος μας λίγο αργότερα είναι η δημι­ουργία μονοπωλιακών συγκροτημάτων. Από αυτές τις κολοσσιαίες δεξαμενές πλούτου θα εξαρτώνται αποκλειστικά οι περιουσίες των ανθρώπων, οι οποίες θα απορροφηθούν και θα καταβροχθιστούν την επόμενη μέρα της οικο­νομικής καταστροφής, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που θα διαλυθεί και η αξιοπιστία των Κρατών. Όλοι εσείς οι οικονομολόγοι, προ­σέξτε την σπουδαιότητα του συνδυασμού.

6.2            Είναι αναγκαίο να αναπτύξουμε με όλα τα δυνατά μέσα την σημασία της υπέρτατης Κυβέρνησης μας, και θα πρέπει να την παρου­σιάζουμε σαν προστάτιδα όλων όσων υποτάσ­σονται με τη θέληση τους σε αυτήν.

6.3            Δεν χρειάζεται να λαμβάνουμε υπόψη την αριστοκρατία των ανθρώπων, γιατί η αρι­στοκρατία αυτή σαν πολιτική δύναμη έχει εξα­φανιστεί, διατήρησε όμως ένα μέρος της οικο­νομικής της δύναμης λόγω των ανεξάρτητων πόρων της. Είναι λοιπόν απολύτως αναγκαίο να αφαιρέσουμε την κατοχή των γαιών της. Το καλύτερο μέτρο για να πετύχουμε το στόχο μας είναι η αύξηση της ιδιοκτησίας, τα μέτρα αυτά θα συγκρατήσουν την κτηματική ιδιο­κτησία σε κατάσταση απόλυτης υποταγής.

6.4            Οι αριστοκράτες, καθώς δεν έχουν συνηθίσει να είναι ολιγαρκείς, γρήγορα θα καταστραφούν οικονομικά. Ταυτόχρονα θα πρέπει να προστατέψουμε με κάθε τρόπο το εμπόριο, τη βιομηχανία και προπάντων την κερδοσκοπία η οποία θα χρησιμοποιηθεί σαν κίνητρο. Η βιομηχανία θα πολλαπλασίαζε τα ιδιωτικά κεφάλαια, θα βελτίωνε τη γεωργία απελευθερώνοντας τη γη από τα χρέη που δημιούργησαν τα δάνεια των κτηματικών τρα­πεζών. Πρέπει η βιομηχανία να αφαιρεί τη γη από τους καρπούς της εργασίας, όπως και του κεφαλαίου, και με τη βοήθεια της κερδοσκο­πίας να ρίχνει το χρήμα όλου του κόσμου στα χέρια μας.

6.5            Με τις πρακτικές αυτές οι εύποροι θα βρεθούν στις τάξεις των απόρων και τελικά θα υποταχτούν σε μας για να εξασφαλίσουν το δικαίωμα ύπαρξης και κάποια μορφή επιβίω­σης.

6.6            Για να πετύχουμε την καταστροφή της βιομηχανίας θα πρέπει να αναπτύξουμε την κερδοσκοπία και τη ροπή στην πολυτέλεια που θα καταβροχθίσουν τα πάντα. Θα προσπαθή­σουμε να δουλέψουμε για την αύξηση των εργατικών ημερομισθίων, η οποία δεν θα απο­φέρει κανένα ουσιαστικό κέρδος στους εργά­τες, γιατί εμείς προηγουμένως θα έχουμε προ­βεί σε ανατιμήσεις όλων των ειδών πρώτης ανάγκης. Φυσικά θα υποστηρίξουμε ότι οι ανατιμήσεις αυτές οφείλονται κατά κύριο λόγο στην παρακμή της γεωργίας και της κτηνοτρο­φίας. Ταυτόχρονα όμως όλες οι επιχειρήσεις δεν θα μπορούν να πληρώνουν εύκολα τους μισθούς και θα απολύουν τους εργάτες με απο­τέλεσμα η λαϊκή οργή να αυξάνει. Στο τέλος οι περισσότερες επιχειρήσεις θα κλείσουν λόγο) υψηλού εργατικού κόστους.

6.7            Επιπλέον θα υποσκάπτουμε μεθοδευμέ­να και επιδέξια τις παραγωγικές πηγές, συνη­θίζοντας τους εργάτες στην αναρχία και τα οινοπνευματώδη ποτά και λαμβάνοντας μέτρα που θα απομακρύνουν από τη γη τους διανο­ούμενους Έλληνες.

6.8            Για να μην αντιληφθούν πρώιμα την κατάσταση στην πραγματική της μορφή, θα καλύπτουμε τους πραγματικούς μας σκοπούς κάτω από το πρόσχημα της επιθυμίας να υπη­ρετούμε την τάξη των εργατών, ενώ θα εξακο­λουθούμε να διαδίδουμε τις μεγάλες οικονομι­κές αρχές που δημιουργήσαμε και διδάσκουμε σήμερα.

6.9            Ταυτόχρονα οι δικές μας επιχειρήσεις που θα είναι υπερεθνικές και σε όλον τον κόσμο, θα πληρώνουν ψηλούς μισθούς και την ζημία τους θα καλύπτουμε εμείς, ώστε όλοι να εργάζονται για εμάς και έτσι να είναι απολύ­τως ελεγχόμενοι. Αυτό βέβαια δεν θα το κατα­λαβαίνει κανείς, αφού όλοι θα θέλουν να δου­λεύουν σε μια μεγάλη και σίγουρη επιχείρηση.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΕΒΔΟΜΟ

 

7.1            Αναγκαίο συμπλήρωμα του σχεδίου που εκθέσαμε είναι η αύξηση των εξοπλισμών και του προσωπικού της αστυνομίας. Στα διάφορα κράτη δεν πρέπει να υπάρχουν παρά μόνο μάζες απόρων και κάποιοι αφοσιωμένοι σε μας εκατομμυριούχοι, αστυνομικοί και στρατιώ­τες.

7.2            Σε όλη τη Γη πρέπει να δημιουργούμε ταραχές, διχόνοιες και μίση. Το όφελος είναι διπλό. Αφενός μεν εξασφαλίζουμε το σεβασμό όλων των χωρών και την από μέρους τους ανα­γνώριση ότι μπορούμε όποτε θέλουμε να προ­καλέσουμε αταξία ή να αποκαταστήσουμε αντίστοιχα την τάξη. Όλες αυτές οι χώρες θα συνηθίσουν να μας θεωρούν αναγκαίο βάρος.

7.3            Αφετέρου οι μηχανορραφίες μας θα περιπλέξουν όλα τα νήματα που έχουμε στήσει στα υπουργεία των κρατών, τόσο διαμέσου της πολιτικής, όσο και διαμέσου των οικονομικών συμβάσεων και υποχρεώσεων. Για να πετύχουμε τον στόχο μας, θα πρέπει να αναπτύξου­με μεγάλη πανουργία κατά την πορεία των δια­πραγματεύσεων και των διάφορων συμφω­νιών. Αυτό θα επιτευχθεί με τον παγκόσμιο έλεγχο του χρήματος μέσω μιας παγκόσμιας τράπεζας και μέσω ενός οργάνου που θα επι­βάλει τους οικονομικούς όρους κάτω από τους οποίους θα χορηγεί η Παγκόσμια Τράπεζα τα δάνεια.

7.4            Αλλά στο επίπεδο της επίσημης γλώσ­σας, θα ακολουθήσουμε αντίθετη τακτική και θα φανούμε έντιμοι και συμφιλιωτικοί.

7.5            Με αυτόν τον τρόπο οι λαοί και οι κυβερνήσεις των ανθρώπων θα μας θεωρή­σουν σωτήρες και ευεργέτες του ανθρώπινου γένους, εφόσον τους έχουμε συνηθίσει να σκέ­πτονται με τρόπο που εμείς επιθυμούμε.

7.6            Σε κάθε διεκδίκηση ή αντίσταση οφεί­λουμε να είμαστε έτοιμοι να κηρύξουμε πόλε­μο χρησιμοποιώντας τους γείτονες της χώρας που τόλμησε να μας αντιταχθεί και να προ­βάλλει διεκδικήσεις μη επιθυμητές από εμάς.

7.7            Η μυστικότητα των ενεργειών αποτελεί τον ασφαλέστερο δρόμο για πολιτικές επιτυ­χίες. Ο λόγος του διπλωμάτη δεν είναι απαραί­τητο να συμφωνεί με τις πράξεις του. Πρέπει οι κυβερνήσεις των ανθρώπων να εξαναγκα­στούν να ενεργούν σύμφωνα με το σχέδιο μας, το οποίο ήδη έχουμε εκθέσει διεξοδικά και το οποίο είναι έτοιμο προς εφαρμογή.

7.8            Η κοινή γνώμη αποτελεί πολύ σημαντι­κή βοήθεια στη εκπλήρωση των σχεδίων μας, γιατί ο τύπος ήδη την έχει προσανατολίσει στις επιθυμητές για μας κατευθύνσεις. Έχει δηλαδή φροντίσει ο τύπος και τα ΜΜΕ να οδηγήσουν την κοινή γνώμη μυστικά στα χέρια μας. Πράγματι ο τύπος και τα ΜΜΕ, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, βρίσκεται στα χέρια μας και εξυπηρετεί τους σκοπούς μας.

7.9            Συγκεφαλαιώνοντας το σύστημα μας για την υποταγή των κυβερνήσεων της Γης, θα λέγαμε ότι σε κάποιον που θα τολμούσε να μας αντισταθεί θα δείξουμε τη δύναμη μας χρησι­μοποιώντας πρακτικές και διαδικασίες τρό­μου. Σ' αυτό θα βοηθήσει και το ότι τα όργα­να μας θα είναι άτομα μεμπτά και εκβιάζοντας τα, θα κάνουν ότι θέλουμε.

7.10          Πρέπει επίσης όλοι οι κυβερνώντες να είναι φανερά ανίκανοι. Αυτό επιφέρει δύο οφέλη. Αφ' ενός μεν θα κάνουν πάντα ότι τους λέμε άμεσα ή έμμεσα, αφού δεν θα έχουν άποψη και θα πανικοβάλλονται, αφ' ετέρου δε, θα καταλαβαίνουν οι λαοί ότι υπάρχουν πίσω από τους ανίκανους κρυμμένα αφεντικά και θα αποδεχθούν την αναγκαιότητα της ύπαρξής μας.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΟΓΔΟΟ

 

8.1            Έχουμε χρέος να οικειοποιηθούμε όλα τα όργανα που οι αντίπαλοι μας θα μπορούσαν να μεταχειρισθούν εναντίον μας. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημάνου­με τη μεγάλη βοήθεια που θα μπορούσε να μας προσφέρει η πλούσια σε όρους, αποχρώσεις και αποδόσεις, δικαστική γλώσσα. Όλες αυτές τις ιδιαιτερότητες της δικαστικής γλώσσας θα μπορούσαμε να τις χρησιμοποιήσουμε σαν δικαιολογία σε περιπτώσεις που θα χρειαστεί να ανακοινώσουμε αποφάσεις οι οποίες είναι πιθανό να φανούν πολύ θρασείς και άδικες. Μας ενδιαφέρει να εκφράζουμε τις αποφάσεις αυτές χρησιμοποιώντας λέξεις που  θα τις παρουσιάζουν όχι μόνο σαν ηθικά γνωμικά, αλλά και σαν αυθεντικούς νομικούς συλλογι­σμούς.

8.2            Το πολίτευμα μας θα πρέπει να περιβάλ­λεται από όλες τις δυνάμεις του πολιτισμού πάνω στις οποίες δρα. Θα περιστοιχίζεται από δημοσιογράφους, πεπειραμένους νομομαθείς, διοικητές, διπλωμάτες, επιστήμονες και τέλος από ανθρώπους που έχουν αποκτήσει εξειδι­κευμένη ανώτερη εκπαίδευση σε ειδικές σχο­λές.

8.3            Οι άνθρωποι αυτοί θα γνωρίζουν όλα τα μυστικά της κοινωνικής ύπαρξης, θα γνωρί­ζουν όλες τις διαλέκτους που σχηματίστηκαν από τα πολιτικά γράμματα και τις λέξεις, θα έχουν γνώση όλων των αδυναμιών της ανθρώ­πινης φύσης και όλων των ευαίσθητων χορδών πάνω στις οποίες θα χρειαστεί να παίξουν. Οι χορδές αυτές είναι η πνευματική κατάσταση των ανθρώπων, οι τάσεις τους και οι ελλείψεις τους, οι κακίες τους και τα προτερήματα τους. οι ταξικές καταστάσεις τους.

8.4            Εννοείται βέβαια ότι αυτοί οι ευφυείς συνεργάτες της κυβερνήσεως μας δεν θα εκλέ­γονται από τους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν πλέον συνηθίσει να εκτελούν τη διοικητική εργασία τους χωρίς να αναρωτιούνται για την ωφέλεια της. Οι διοικητές των ανθρώπων υπο­γράφουν τα έγγραφα χωρίς να τα διαβάσουν υπηρετώντας μας είτε από συμφέρον, είτε από φιλοδοξία.

8.5            Θα περιστοιχίσουμε την κυβέρνηση μας με έναν ολόκληρο κόσμο οικονομολόγων. Οι οικονομικές επιστήμες θα είναι οι σπουδαιότε­ρες για την διαπαιδαγώγηση των κρονίων. Θα περιστοιχιζόμαστε από ολόκληρη στρατιά τρα­πεζιτών, βιομηχάνων, κεφαλαιούχων, και προ­παντός εκατομμυριούχων, γιατί συνολικά τα πάντα θα αποφασίζονται με αριθμούς.

8.6            Για ένα ακόμη αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι τη στιγμή δηλαδή που Κρόνιοι αδερφοί μας θα βρίσκονται στις θέσεις υπευ­θυνότητας και εξουσίας των κρατών, θα εμπι­στευόμαστε τις θέσεις αυτές σε άτομα των οποίων το παρελθόν και ο χαρακτήρας τους δημιουργούν άβυσσο μεταξύ αυτών και του λαού που υπηρετούν. Οι κυβερνώντες σε περί­πτωση παρακοής των διαταγών μας δεν θα έχουν να περιμένουν τίποτε άλλο παρά την καταδίκη και την εξορία, έτσι θα υπερασπί­ζουν τα συμφέροντα μας μέχρι την τελευταία τους αναπνοή.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΕΝΑΤΟ

 

9.1            Καθώς θα εφαρμόζουμε τις αρχές μας, θα πρέπει να προσέξετε τον χαρακτήρα του λαού ανάμεσα στον οποίο θα βρίσκεστε και θα δράτε. Η γενική και ομοιόμορφη εφαρμογή αυτών των αρχών πριν από την αναμόρφωση της ανατροφής του λαού, δεν μπορεί να έχει επιτυχία. Εάν εφαρμόσουμε συνετά τις αρχές μας, μέσα σε μια δεκαετία θα δείτε ότι ακόμη και ο πιο επίμονος χαρακτήρας θα μεταβληθεί και στο τέλος θα έχουμε έναν ακόμη λαό κάτω από την εξάρτηση μας.

9.2            Όταν θα έρθει η βασιλεία μας, το φιλε­λεύθερο σύνθημα μας Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα θα αντικατασταθεί όχι από κάποιο άλλο, αλλά από τις ίδιες τις λέξεις του συνθήματος που θα τοποθετηθούν στην ίδια σειρά κατά ιδέες. Θα πούμε το δίκαιο στην Ελευθερία, το καθήκον της Ισότητας, το ιδεώ­δες της Αδελφότητας... θα αρπάξουμε τον ταύρο από τα κέρατα... πραγματικά έχουμε πια καταστρέψει όλες τις κυβερνήσεις εκτός από τη δική μας.

9.3            Στις μέρες μας, αν κάποια κράτη δια­μαρτυρηθούν εναντίον μας αυτό γίνεται μετά από κάποια δική μας, εντολή προς αυτά, για να διατηρηθούν κάποια προσχήματα, εξάλλου ο φόβος των Νεφελίμ, μας είναι ακόμη αναγκαί­ος σαν ιδέα προκειμένου να κυβερνήσουμε τους μικρούς αδελφούς μας.

9.4            Πράγματι δεν υπάρχουν εμπόδια μπρο­στά μας. Η ανώτατη κυβέρνηση μας θα βρί­σκεται σε συνθήκες υπεράνω του νόμου, τις οποίες είναι προσυμφωνημένο να ονομάζουμε με μια λέξη δυνατή και ταυτόχρονα παραστα­τική. Δικτατορία. Συνειδητά μπορώ να σας πω ότι είμαστε νομοθέτες. Εκδίδουμε δικαστικές αποφάσεις, καταδικάζουμε σε θάνατο, απονέ­μουμε χάρη, είμαστε έφιπποι στο άλογο του αρχιστρατήγου. Είμαστε αποφασισμένοι να κυβερνήσουμε με χέρι σταθερό, γιατί έχουμε να κάνουμε με τα συντρίμμια ενός άλλοτε ισχυρού κόσμο, ο οποίος όμως σήμερα είναι υποταγμένος σε μας. Στα χέρια μας κρατούμε υπέρμετρες φιλοδοξίες, ένθερμες απληστίες, ανελέητες εκδικήσεις, μνησίκακες έχθρες.

9.5            Από εμάς προέρχεται ο τρόμος που έχει κατακυριεύσει το παν. Στην υπηρεσία μας βρίσκονται άνθρωποι όλων των αρχών και όλων των δογμάτων. Επανορθωτές της μοναρ­χίας, δημαγωγοί κοινωνιστές, επαναστάτες και ουτοπιστές. Σε όλους έχουμε αναθέσει και από μια εργασία. Καθένας τους έχει αναλάβει να υποσκάψει και τα τελευταία λείψανα της εξου­σίας, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να ανατρέψει οτιδήποτε έχει μείνει ακόμη όρθιο. Όλα τα κράτη που υποφέρουν από τέτοιες ραδιουρ­γίες, αναζητούν γαλήνη, και είναι έτοιμα να θυσιάσουν τα πάντα για την ειρήνη. Αλλά δεν θα τους δώσουμε ειρήνη, παρά μόνο αν αναγνωρίσουν φανερά και ταπεινά την υπέρτατη κυβέρνηση μας.

9.6            Ο λαός άρχισε να κραυγάζει ότι είναι αναγκαίο να λύσουμε το κοινωνικό ζήτημα με διεθνή συνεννόηση. Η διαίρεση του λαού σε κόμματα τους έχει οδηγήσει όλους στη διάθε­ση μας, διότι το να υποστηρίξει κάποιος μια αντίθετη θέση ή το να αναλάβει μια πάλη συναγωνισμού, χρειάζεται χρήματα, και το χρήμα είναι γνωστό ότι βρίσκεται στα χέρια μας.

9.7            Ίσως η πιθανή συμμαχία του λαού με την τάξη των βασιλέων και των διανοουμένων να αποτελούσε κίνδυνο για τα συμφέροντα μας, αλλά έχουμε πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αποτρέψουμε ακόμη και την πιθανότητα ενός τέτοιου ενδεχομένου. Μεταξύ αυτών των δύο δυνάμεων έχουμε ανεγείρει ένα ψηλό τείχος, τον αμοιβαίο τρόμο. Με αυτόν τον τρόπο η τυφλή δύναμη του λαού μένει στήριγμα μας και είμαστε εμείς αυτοί που την καθοδηγούμε, και έτσι μπορούμε να την διευ­θύνουμε με ασφάλεια στον σκοπό μας.

9.8            Για να μην μπορεί το χέρι του τυφλού πλήθους να τραβηχτεί από την καθοδήγηση μας. οφείλουμε σε τακτά χρονικά διαστήματα να ερχόμαστε σε επαφή μαζί του, όχι αυτοπρο­σώπως, αλλά μέσω των κρόνιων πρακτόρων αδελφών μας. Όταν η εξουσία μας αναγνωρι­στεί, θα συνομιλήσουμε μόνοι μας με το λαό σε δημόσιες πλατείες και θα τον ενημερώσου­με για τα πολιτικά ζητήματα με την έννοια που μας είναι αναγκαία.

9.9            Πώς να ελέγξει κανείς αυτά που διδά­σκονται στα απομακρυσμένα σχολεία των χωριών; Εκείνο όμως που θα πει ο αντιπρόσω­πος της κυβέρνησης ή αυτό το ίδιο το πρόσω­πο που βασιλεύει θα γίνει αμέσως γνωστό σε όλο το κράτος, διότι θα διαδοθεί αμέσως με τη φωνή του λαού. Για να μην καταστρέψουμε πρόωρα τα σχολεία των ανθρώπων, τα αγγίξα­με με ένα σοφό τρόπο. Πήραμε στα χέρια μας τα ελατήρια του μηχανισμού τους. Τα ελατή­ρια αυτά ήταν μέρος μιας ακριβής και αυστη­ρής τάξης την οποία αντικαταστήσαμε με ένα άτακτο σύστημα. Διαβρώσαμε τη δικαιοσύνη, τις εκλογές, τον τύπο, τα ΜΜΕ, την ατομική ελευθερία και προπαντός την εκπαίδευση και την ανατροφή, διαβρώσαμε δηλαδή όλες εκεί­νες τις διαδικασίες που αποτελούν τις προϋπο­θέσεις και τους ακρογωνιαίους λίθους της ελεύθερης ύπαρξης.

9.10          Έχουμε αποκτηνώσει και διαφθείρει τη νεολαία των ανθρώπων, παρέχοντας ένα πρό­τυπο διαπαιδαγώγησης δικής μας έμπνευσης, το οποίο βασίστηκε σε ψεύτικες αρχές και θεωρίες, όπως όλοι γνωρίζουμε.

9.11          Επίσης τους υπάρχοντες νόμους, χωρίς να τους μεταβάλλουμε ουσιαστικά, τους μετα­μορφώσαμε χρησιμοποιώντας αντιφατικές μαρτυρίες και πετύχαμε τεράστια αποτελέσμα­τα. Τα αποτελέσματα αυτά εκδηλώθηκαν κατ' αρχήν ως εξής: τα διάφορα σχόλια και οι διατάξεις έχουν αποκρύψει τους νόμους και μετά τους έχουν καλύψει από τα ίδια τα μάτια των κυβερνήσεων οι οποίες δεν μπορούν να καταλάβουν μια τόσο περίπλοκη νομοθεσία.

9.12          Από εδώ προέρχεται η θεωρία του δικαστηρίου της συνειδήσεως. Φοβάστε ένο­πλη εξέγερση το κόσμου εναντίον μας; Αυτό θα ήταν πιθανό αν ο κόσμος καταλάβαινε νωρίτερα περί τίνος πρόκειται, αλλά εμείς έχουμε δημιουργήσει στις Κρόνιες χώρες που ελέγχουμε ένα τόσο τρομερό σύστημα, ώστε και οι πιο θαρραλέες ψυχές να τρέμουν. Σε λίγο οι οργανώσεις μας θα έχουν εγκατασταθεί σε όλες τις πρωτεύουσες και θα είναι έτοιμες να ανατινάξουν οποιοδήποτε κρατικό συγκρό­τημα τολμήσει να μας αντιταχθεί.

9.13          Να θυμάστε πάντα την αναγκαιότητα των συμβούλων των βασιλέων, των πρωθυ­πουργών και των υπουργών, που πρακτικά κυβερνούν εφαρμόζοντας τους πολύπλοκους νόμους και τις διατάξεις μας, που αυτοί που κυβερνούν για τα μάτια του κόσμου, ουδέποτε γνωρίζουν.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΔΕΚΑΤΟ

 

10.1          Επαναλαμβάνω ό,τι ήδη είπα, και σας παρακαλώ να το θυμηθείτε, οι λαοί και οι κυβερνήσεις τους βλέπουν, παρά την επιφανει­ακή, εξωτερική όψη των πραγμάτων. Και πώς θα μπορούσαν να διερευνήσουν την εσωτερι­κή σημασία τους εφόσον οι αντιπρόσωποι τους δεν σκέφτονται τίποτε άλλο παρά τη διασκέ­δαση τους; Θα πρέπει να θυμόμαστε αυτήν την λεπτομέρεια προκειμένου να εφαρμόσουμε με αποτελεσματικότητα την πολιτική μας. Οι εκπρόσωποι μαριονέτες θα γνωρίζουν ότι δεν ασκούν πραγματική εξουσία. Θα δέχονται όμως την κατάσταση για τα εφήμερα οφέλη που θα έχουν.

10.2          Όταν θα επανέλθουμε στη συζήτηση της διαίρεσης της εξουσίας, της ελευθερίας του λόγου και του τύπου, της ελευθερίας της συνειδήσεως, του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι, του ασύλου της κατοικίας, των φορών και της αναδρομικής ισχύος των νόμων, θα μας βοηθήσει ιδιαίτερα η παραπάνω υπενθύμι­ση. Το ότι δηλαδή οι λαοί και οι κυβερνήσεις βλέπουν τα πράγματα επιφανειακά, δεν μπο­ρούν να δουν τι προωθείται προπαγανδιστικά.

10.3          Όλα  αυτά τα  ζητήματα  είναι τόσο σπουδαία, ώστε θα πρέπει να αποφεύγουμε να τα θίγουμε άμεσα μπροστά στο λαό. Σε όσες περιστάσεις είναι αναγκαίο να τα θίγουμε, δεν πρέπει κατά κανένα τρόπο να τα απαριθμούμε, αλλά γενικά να διακηρύττουμε ότι οι αρχές του νέου δικαίου αναγνωρίζονται από εμάς. Η σπουδαιότητα της αποσιώπησης αυτής συνί­σταται στο εξής, μια αρχή που δεν κατονομά­ζεται μας αφήνει το περιθώριο να αποκλείουμε από αυτήν το ένα ή το άλλο στοιχείο, χωρίς να το αντιλαμβάνεται ο κόσμος, ενώ αν είμαστε λεπτομερείς και σαφείς στην απαρίθμηση μας θα δεσμευόμασταν και θα έπρεπε χωρίς επιφύ­λαξη να παραδεχτούμε την οποιαδήποτε παρέμβαση μας.

10.4          Ο λαός τρέφει ιδιαίτερη αγάπη και εκτίμηση στις πολιτικές ευφυΐες και τις μεν βίαιες πράξεις τους τις χαρακτηρίζει με εκφρά­σεις όπως αυτό δεν είναι ηθικό ή δεν είναι καθόλου ηθικό, αλλά παρόλα αυτά είναι ευφυέστατο ή αυτό είναι ένα βρώμικο παιχνίδι στην ουσία, αλλά καλά παιγμένο.

10.5          Σκοπεύαμε να προσελκύσουμε όλα τα έθνη στην κατασκευή ενός οικοδομήματος με γερά θεμέλια, ενός οικοδομήματος του οποίου είχαμε προβλέψει το σχέδιο. Για αυτό το λόγο, μας χρειάζεται το θράσος και η πνευματική ισχύς των οργάνων μας που θα μας βοηθήσουν στην συντριβή όλων των εμποδίων που τυχόν θα εμφανιστούν στην πορεία μας. Όταν θα πραγματοποιείται το πραξικόπημα μας, θα πούμε στις λαϊκές μάζες ότι όλα πήγαιναν απελπιστικά άσχημα και ότι όλοι οι άνθρωποι υπέφεραν πάνω και πέρα από τις δυνάμεις τους απ' τη εποχή των Νεφελίμ. Εμείς θα τους πούμε λοιπόν ότι συντρίβουμε όλα τα αίτια της δυστυχίας τους, δηλαδή τα σύνορα, τις εθνό­τητες, τα διάφορα νομίσματα.

10.6          Αναμφίβολα σας αφήνουμε ελεύθερους να μας δηλώσετε υπακοή, μπορείτε όμως εκούσια και με πλήρη επίγνωση να δηλώσετε υποταγή σε κάτι χωρίς να δοκιμάσετε πρώτα αυτό που σας προσφέρουμε; Και τότε οι λαοί συνεπαρμένοι θα μας σηκώσουν θριαμβευτικά στα χέρια κυριευμένοι από τις ενθουσιώδεις ελπίδες τους και πεποιθήσεις τους. Κανείς όμως, το τονίζω κανείς, δεν πρέπει να ξέρει ότι εμείς οι Ναχρμπέν δώσαμε αυτό το σχέδιο της λύτρωσης.

10.7          Το καθολικό δικαίωμα της ψήφου, που τόσο επιδέξια εκμεταλλευτήκαμε για την επι­κράτηση μας και στο οποίο έχουμε τόσο πολύ εθίσει τους λαούς χρησιμοποιώντας συλλογικά όργανα και συνεννοήσεις για μια ακόμη φορά θα μας βοηθήσει για να εκδηλωθεί η επιθυμία ολόκληρης της ανθρωπότητας να γνωρίσει από κοντά τη διοίκηση μας πριν μας κρίνει.

10.8          Γι' αυτό και είναι αναγκαίο να επιβάλ­λουμε την καθολική ψηφοφορία, κατατρώγο­ντας τη διάκριση των τάξεων και την απογρα­φή εκλογέων, προκειμένου να επιτευχθεί η απαιτούμενη απόλυτη πλειοψηφία, η οποία σε αντίθετη περίπτωση θα ήταν τελείως ανέφικτη. Δίνοντας με τέτοιες μεθόδους στον κάθε άνθρωπο την επίγνωση της προσωπικής του αξίας, θα αφανίσουμε την επικράτηση του ελληνικού κόσμου και των πρωτείων του, και δεν θα αφήσουμε να συνεχιστούν οι διακρίσεις τις οποίες οι μάζες θα αγνοήσουν εντελώς μετά από δική μας καθοδήγηση. Το πλήθος θα ακούσει μόνο εμάς και εμείς θα το ανταμεί­ψουμε για την υπακοή και την αφοσίωση του. Με όλους αυτούς τους τρόπους οι λαϊκές μάζες θα μετατραπούν σε μια τυφλή και ακα­τανίκητη δύναμη, που δεν θα μπορεί σε καμιά περίπτωση να κινηθεί χωρίς την καθοδήγηση των Κρονίων πρακτόρων μας, οι οποίοι στη συνέχεια θα αντικαταστήσουν τους μέχρι τότε κυβερνήτες τους. Το πλήθος θα υποταχθεί τυφλά στο πολίτευμα μας αυτό, διότι θα γνω­ρίζει ότι από αυτούς τους νέους αρχηγούς του θα εξαρτάται κάθε κέρδος, κάθε όφελος και κάθε αγαθό.

10.9          Ένα σύστημα διακυβέρνησης πρέπει να προέλθει και να δοθεί έτοιμο σε όλα τα σημεία του από ένα και μόνον ένα άτομο, γιατί αν πολλά μυαλά μοιραστούν μεταξύ τους το έργο της σύνταξης του, το σύστημα αυτό στην τελι­κή του μορφή θα παρουσιάσει πολλές ασυναρ­τησίες και ασάφειες. Γι' αυτό το λόγο και εμείς, αν και θα γνωρίζουμε ένα σχέδιο εκτέ­λεσης, δεν θα το συζητάμε για να μην κατα­στρέψουμε τη μεγαλειώδη μορφή του, τη σύν­δεση των μερών του, την πρακτική του δύνα­μη και τη μυστική σημασία του κάθε σημείου του. Το σχέδιο συντριβής της ρυπαρής διοίκη­σης των Ελλήνων μπορεί να είναι καθ' ολο­κληρίαν δικό μας, αλλά αυτό δεν θα το ομολο­γήσουμε ποτέ.

10.10       Αν η καθολική ψήφος το συζητήσει και το μεταρρυθμίσει, θα διατηρήσει τα ίχνη των ψεύτικων αντιλήψεων όλων εκείνων που δεν έχουν καταλάβει το βάθος και τη σύνδεση των σκοπών. Πρέπει τα σχέδια μας να είναι ισχυρά και καλά επινοημένα. Γι' αυτό δεν πρέ­πει να ρίξουμε τα μεγαλειώδη σχέδια μου στις μάζες, αλλά και ούτε να τα εμπιστευτούμε σε ένα περιορισμένο κύκλο ατόμων.

10.11       Τα σχέδια αυτά δεν θα ανατρέψουν προς το παρόν τις νεότερες κοινωνίες, θα μετα­βάλλουν σε ένα πρώτο επίπεδο την οικονομική τους υπόσταση αλλάζοντας κατά συνέπεια ολόκληρη την ανάπτυξη τους, η οποία και θα προσαρμοστεί στα σχέδια μας.

10.12       Τα ίδια πράγματα υπάρχουν σε όλες τις χώρες, αλλά με διαφορετικά ονόματα. Η αντιπροσωπεία, τα υπουργεία, η γερουσία, το συμβούλιο επικρατείας, το νομοθετικό σώμα και το εκτελεστικό σώμα.

10.13       Δεν αισθάνομαι την ανάγκη ότι πρέπει να σας εξηγήσω τον μηχανισμό των σχέσεων μεταξύ αυτών των υπηρεσιών, εξάλλου αυτό σας είναι ήδη πολύ γνωστό. Παρατηρήστε μόνο ότι κάθε μια από αυτές τις υπηρεσίες χει­ρίζεται μια πολύ σημαντική κρατική λειτουρ­γία, και σας παρακαλώ να παρατηρήσετε επι­πλέον ότι τη λειτουργία ονομάζουν σπουδαία και όχι την υπηρεσία. Άρα για αυτούς δεν είναι σπουδαίες οι υπηρεσίες, αλλά οι λειτουργίες της κυβέρνηση. Διοικητική λειτουργία. Εκτε­λεστική λειτουργία. Και για αυτό το λόγο στον οργανισμό του κράτους, όπως ακριβώς λει­τουργούν τα όργανα μέσα στο ανθρώπινο σώμα, αν βλάψουμε ένα μέρος της μηχανής του κράτους, το κράτος θα ασθενήσει, όπως ακρι­βώς και το ανθρώπινο σώμα, και θα πεθάνει.

10.14       Από τότε που έχουμε εισαγάγει στον οργανισμό του κράτους το δηλητήριο της φιλελευθερίας, όλη η πολιτική του σύσταση έχει μεταβληθεί. Τα κράτη πάσχουν από μια θανάσιμη ασθένεια: την αποσύνθεση του αίματος τους. Δεν μένει πια από το να περιμέ­νουμε το τέλος της αγωνίας τους.

10.15       Από τη φιλελευθερία γεννήθηκαν οι συνταγματικές κυβερνήσεις, οι οποίες αντικα­τέστησαν την σωτήρια μοναρχία των ανθρώπι­νων κρατών με το Σύνταγμα το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας χάρτης διαφωνιών, διχονοιών, συζητήσεων, διχογνωμιών και ολέ­θριων προστριβών μεταξύ των κομμάτων. Με μια λέξη, είναι η διδασκαλία η οποία κάνει ένα Κράτος να χάσει την οντότητα του και την ατομικότητά του. Το βήμα, όπως και ο τύπος, έχει καταδικάσει τους βασιλιάδες στην αδρά­νεια και στην αδυναμία, τους έχει καταστήσει ανώφελους, ελάχιστα χρήσιμους, οδηγώντας τους τελικά στην πτώση. Τότε γίνεται δυνατή η εγκατάσταση της Δημοκρατίας. Αντικαθιστού­με τον βασιλιά με μια γελοία κυβέρνηση, με έναν πρόεδρο που διαλέγουμε από το πλήθος, ανάμεσα από τα πολλά δημιουργήματα μας, τους αιχμαλώτους μας. Το σημείο αυτό αποτέ­λεσε και το θεμέλιο του υπονόμου που είχαμε ανοίξει κάτω από τα πόδια του λαού των ανθρώπων.

10.16       Στο προσεχές μέλλον θα δημιουργή­σουμε την ευθύνη των προέδρων. Τότε θα δημιουργήσουμε τα γεγονότα χωρίς να στεναχωρηθούμε για όλα αυτά για τα οποία είναι πιθανόν να ενδιαφέρεται το απρόσωπο δημιούργημα μας το οποίο τελικά θα αναγκα­στεί να δώσει λόγο. Τι μας ενδιαφέρει αν οι τάξεις εκείνων που αποβλέπουν στην εξουσία γίνονται αραιότερες, τι μας ενδιαφέρει αν λόγω έλλειψης προέδρων γίνονται αναταραχές στη χώρα ικανές να την παραλύσουν; Εμείς για να πετύχουμε το αποτέλεσμα στην εκλογή προέδρων, επιλέγουμε εκείνους οι οποίοι έχουν στο παρελθόν τους κρυμμένη κάποια ηθική πληγή. Ο φόβος των αποκαλύψεων, η επιθυμία που χαρακτηρίζει κάθε άνθρωπο της εξουσίας να διατηρήσει τα προνόμια του. τις ωφέλειες και τις τιμές, που αναλογούν στη θέση του, θα καταστήσουν τους προέδρους τυφλούς εκτελεστές των διαταγών μας.

10.17       Η βουλή θα καλύψει, υπερασπίσει και θα εκλέξει τους προέδρους, αλλά εμείς θα της αφαιρέσουμε το δικαίωμα να προτείνει νόμους ή να τους μεταβάλλει. Το δικαίωμα αυτό θα απονεμηθεί στον υπεύθυνο πρόεδρο, ο οποίος θα είναι και το παιχνιδάκι στα χέρια μας.

10.18       Η εξουσία της κυβέρνηση όπως είναι φυσικό θα αποτελέσει χωρίς αμφιβολία στόχο όλων των επιθέσεων. Θα της δώσουμε όμως για να αμυνθεί το δικαίωμα να κάνει έκκληση σε λαϊκό δημοψήφισμα με προεξοφλημένη βέβαια την πλειοψηφία, η οποία θα είναι η τυφλή πάντοτε υπηρέτρια των σχεδίων μας. Θα δώσουμε επιπλέον στον πρόεδρο το δικαί­ωμα να κηρύττει πόλεμο. Αυτό θα το δικαιο­λογήσουμε λέγοντας ότι ο πρόεδρος σαν αρχη­γός όλου του στρατού της χώρας οφείλει να έχει το δικαίωμα αυτό στη διάθεση του, για να μπορεί να υπερασπίσει το νέο δημοκρατικό πολίτευμα, του οποίου είναι εκπρόσωπος.

10.19       Με αυτούς τους όρους, ο αρχηγός του αδύτου θα είναι στα χέρια μας και κανείς εκτός από εμάς δεν θα διευθύνει πια τη νομοθετική δύναμη. Εισάγοντας το νέο δημοκρατικό πολίτευμα θα αποσύρουμε κάτω από το πρόσχημα της διάσωσης του πολιτικού μυστικού, το δικαίω­μα επερωτήσεων από τη βουλή. Με το νέο πολίτευμα θα περιορίσουμε τον αριθμό των αντιπροσώπων στο ελάχιστο όριο, με αποτέλε­σμα να ελαττωθούν τόσο τα πολιτικά πάθη, όσο και το πάθος για την πολιτική. Εάν, πέρα από κάθε προσδοκία, παρόμοια πάθη διεγεί­ρονται, έστω και σε αυτόν τον μικρό αριθμό των αντιπροσώπων, θα καταργήσουμε τον θεσμό κάνοντας έκκληση φυσικά προς την πλειοψηφία του λαού.

10.20       Από τον πρόεδρο θα εξαρτάται ο διο­ρισμός τόσο των προέδρων και αντιπροέδρων της βουλής, όσο και της γερουσίας. Οι διαρ­κείς κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις, θα αντι­κατασταθούν και θα περιοριστούν σε κοινο­βουλευτικές συνεδρίες για λίγους μήνες κάθε έτος. Επιπλέον ο πρόεδρος σαν αρχηγός της εκτελεστικής εξουσίας, θα έχει το δικαίωμα να συγκαλεί ή να διαλύει το κοινοβούλιο και σε περίπτωση διάλυσης να αναβάλει το χρόνο νέας σύγκλισης. Αλλά για να μην καταλογι­στούν οι συνέπειες όλων αυτών των πραγματι­κά παράνομων πράξεων στις δικαιοδοσίες που εμείς δώσαμε στον πρόεδρο, και κινδυνέψουν με αυτόν τον τρόπο τα συμφέροντα μας, θα υποβάλουμε στους υπουργούς και στους ανθρώπους του περιβάλλοντος του προέδρου την ιδέα να προβαίνουν σε αυτές τις ενέργειες παρά τις διαθέσεις του με δικά τους μέσα. Έτσι θα είναι αυτοί αντί για αυτόν... εμπιστευόμα­στε τους ρόλους αυτούς, κυρίως στη γερουσία, στο υπουργικό συμβούλιο, στο συμβούλιο επι­κρατείας, και όχι σε ένα άτομο.

10.21       Ο πρόεδρο θα ερμηνεύει κάθε φορά τους υπάρχοντες νόμους σύμφωνα με τις υπο­δείξεις και τις επιθυμίες μας, και θα τους επι­κυρώνει, όταν εμείς θα του υποδεικνύουμε αυτήν την ανάγκη. Θα έχει το δικαίωμα να προτείνει προσωρινούς νόμους ( νομοθετικά διατάγματα) και ακόμα και αυτή τη μεταβολή του πολιτεύματος, κάτω από το πρόσχημα του ύψιστου συμφέροντος του κράτους.

10.22       Τα μέτρα αυτά θα μας δώσουν τη δυνατότητα να καταστρέψουμε σταδιακά όλα αυτά που αναγκαστήκαμε κατά την ανάληψη της εξουσίας να εισαγάγουμε στο πολίτευμα των κρατών. Σταδιακά θα προχωρήσουμε στην κατάργηση κάθε συνταγματικότητας, και όταν έλθει ο χρόνος θα συγκεντρώσουμε όλες τις κυβερνήσεις κάτω από την μοναρχία μας.

10.23       Η αναγνώριση της μοναρχίας μας μπορεί πιθανόν να επέλθει πριν από την κατάργηση του συντάγματος, αν οι λαοί αγα­νακτισμένοι από τις ταραχές και την ανικανότητα των κυβερνώντων τους, αναφωνήσουν "διώξτε τους και δώστε μας γενικό βασιλιά που να μπορεί να μας ενώσει και να καταστρέ­ψει τις αιτίες των διαφωνιών μας, τα σύνορα των εθνών, τις θρησκείες, τους προϋπολογι­σμούς των κρατών. Δώστε μας βασιλιά που να μας εξασφαλίσει την ειρήνη και την ανάκαμ­ψη, που δεν αφήνουν να απολαύσουμε οι κυβερνήτες μας και οι αντιπρόσωποι μας".

10.24       Γνωρίζετε πολύ καλά εσείς οι ίδιοι ότι για να πραγματοποιήσουμε τέτοιες επιθυμίες πρέπει να διαταράσσουμε σε μόνιμη βάση και σε όλες τις χώρες τις σχέσεις του λαού με την κυβέρνηση, να εξαντλούμε τον κόσμο με τους διαχωρισμούς, την έχθρα, το μίσος και το μαρ­τύριο της πείνας, του εμβολιασμού, των ασθε­νειών, της αθλιότητας, για να μην μπορούν τελικά οι άνθρωποι να δουν άλλη σωτηρία παρά την προσφυγή στην πλήρη και ολοκλη­ρωτική ηγεμονία μας. Αν δώσουμε στους λαούς το χρόνο να ανα­πνεύσουν, η ευνοϊκή στιγμή δεν θα φτάσει ίσως ποτέ.

10.25       Επικουρικά η τεχνολογία θα βοηθά στο να κρατούμε τους λαούς σε μία κατάστα­ση ύπνωσης, είτε με φάρμακα στον αέρα που αναπνέουν και το νερό, είτε με τη διαρκή μετά­δοση εκπαιδευτικών μηνυμάτων μέσα στο σπίτι του καθενός.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ

 

11.1          Το συμβούλιο της Επικράτειας θα είναι έτοιμο να καθορίσει την εξουσία της κυβέρνη­σης μας. Η εμφάνιση αυτού του ιδιότυπου νομοθετικού σώματος, θα χρησιμοποιηθεί στην πραγματικότητα για την κατάρτιση των νόμων και των διαταγμάτων του κυβερνήτη.

11.2          Αυτό είναι το πρόγραμμα της νέας εγκατάστασης που ετοιμάζουμε. Θα δημιουρ­γήσουμε το νόμο, το δίκαιο και το δικαστήριο με τον εξής τρόπο:

α)         με τη μορφή προτάσεων στο νομοθετικό σώμα,

β)         με διατάγματα του προέδρου τα οποία θα έχουν τη μορφή γενικών διατάξεων, με πράξεις της Γερουσίας, και αποφάσεις του Συμβουλίου Επικράτειας που θα έχουν τον χαρακτήρα υπουργικών διαταγών.

γ)         σε περίπτωση που αυτό θα κρινόταν επί­καιρο, με μορφή πραξικοπήματος.

11.3          Αφού έχουμε πια καθορίσει με αυτόν τον τρόπο περίπου το σχέδιο δράσης μας, θα ασχοληθούμε με τις λεπτομέρειες των μέτρων, που θα μας βοηθήσουν να ολοκληρώσουμε το με­τασχηματισμό του κράτους με την έννοια που έχουμε πει. Με αυτό εννοώ την ελευθερία του τύπου, το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι, την ελευθερία της συνειδήσεως, την αρχή του εκλέγεσθαι, και πολλά άλλα, τα οποία είναι ανάγκη να βγάλουν οι άνθρωποι από το μυαλό τους ή και να μεταβληθούν ριζικά αμέσως μετά την ανακήρυξη του νέου Συντάγματος.

11.4          Μόνο κατά τη στιγμή ανακήρυξης του νέου Συντάγματος θα είναι δυνατόν να εκδώσουμε όλες τις διαταγές μας αμέσως. Ύστερα κάθε μεταβολή θα είναι επικίνδυνη και θα εξη­γήσω γιατί. Θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτε­ρα τις διαδικασίες που θα εφαρμόσουμε για την πραγματοποίηση όλων αυτών των μεταβο­λών. Γιατί αν αυτή η μεταβολή γίνει με πολύ έντονη αυστηρότητα, μπορεί να επιφέρει απε­λπισία, και φόβο που θα προκληθεί από αυτή την ίδια την διαδικασία των μεταβολών, αν από την άλλη η αλλαγή αυτή γίνει κάτω από το πρόσχημα  των   μελλοντικών   ωφελειών, ο κόσμος θα πει ότι εμείς αναγνωρίσαμε τα σφάλματα μας και αυτή η διαπίστωση τελικά θα εξασθενήσει την λαμπρότητα του αλάθητου της νέας εξουσίας ή θα πει ότι φοβηθήκαμε και αναγκαζόμαστε να κάνουμε παραχωρήσεις, για τις οποίες κανείς δεν θα μας ευχαριστήσει, καθώς θα τις θεωρήσουν επιβεβλημένες.

11.5          Και οι δυο αυτές τάσεις θα έβλαπταν το γόητρο του νέου συντάγματος. Θέλουμε την ημέρα της προκήρυξης του, όταν οι λαοί θα είναι κατάπληκτοι από το πραξικόπημα, καθώς θα είναι έντρομοι και ζαλισμένοι, θέλουμε λοι­πόν εκείνη ακριβώς τη στιγμή να αναγνωρί­σουν ότι είμαστε τόσο ισχυροί, τόσο άτρωτοι, τόσο δυνατοί, ώστε σε καμία περίπτωση δεν θα τους λάβουμε υπόψη, ότι όχι μόνο δεν θα δώσουμε καμία προσοχή στις γνώμες τους και στις επιθυμίες τους, αλλά ότι είμαστε σε θέση να καταστείλουμε με απόλυτη εξουσία κάθε έκφραση, κάθε εκδήλωση αυτών των επιθυ­μιών και απόψεων, ότι γίναμε αμέσως κύριοι οποιουδήποτε πράγματος μάς ήταν αναγκαίο και ότι δεν θα μοιραστούμε σε καμία περίπτω­ση την εξουσία μας με αυτούς. Τότε θα κλεί­σουν τα μάτια και θα περιμένουν αυτά που θα συμβούν.

11.6          Οι άνθρωποι είναι ένα κοπάδι πρόβατα και εμείς είμαστε για αυτούς οι λύκοι. Και ξέρετε τι συμβαίνει στα πρόβατα όταν οι λύκοι μπουν μέσα στην μάντρα τους. Μην ξεχνάτε ότι υποσυνείδητα οι άνθρωποι θυμούνται ότι ζούσαν υπόδουλοι στο καθεστώς Νεφελίμ. Είναι ήδη εθισμένοι στη δουλικότητα και στο να κυβερνώνται από κάποιους τρίτους. Η Κρόνια εξουσία πρέπει να είναι κάθετη πάνω στο θέμα της διοίκησης της. Μερικές μάλιστα εντυπωσιακές δημόσιες εκτελέσεις θα βοηθούσαν προς αυτήν την κατεύθυνση.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΔΩΔΕΚΑΤΟ

 

12.1          Την λέξη ελευθερία μπορεί να την ερμηνεύσει κανείς με διάφορους τρόπους, εμείς όμως την καθορίζουμε ως εξής. Ελευθε­ρία είναι το δικαίωμα να κάνουμε ότι μας επι­τρέπει ο νόμος. Μια τέτοια ερμηνεία διευρύνει ουσιαστικά το πεδίο δράσης μας προσφέρο­ντας μας τελικά απόλυτη ελευθερία, γιατί οι νόμοι ακολουθώντας το πρόγραμμα μας θα καταστρέφουν ή θα δημιουργούν οτιδήποτε είναι σύμφωνο με τα συμφέροντα μας. Οι νόμοι πρέπει να προωθούνται στις κρατικές τοπικές κυβερνήσεις μέσα από μία ανώτερη, ομοσπονδιακή για παράδειγμα αρχή, ώστε οι πρωθυπουργοί να δικαιολογούν κάθε παράλο­γο νόμο, ως προερχόμενο από την ανώτερη αρχή, οπότε οποιαδήποτε βελτίωση του ξεφεύ­γει από τη δική τους αρμοδιότητα. Έτσι θα συνηθίσουν και οι λαοί να διοικούνται από την αόρατη αρχή μας και την κρυμμένη μας κυβέρνηση.

12.2          Απέναντι στον Τύπο και τα Μ.Μ.Ε. θα ενεργούμε με τον εξής τρόπο. Ας εξετάσουμε, πρώτα το ρόλο που παίζει ο Τύπος και τα Μ.Μ.Ε στις μέρες μας, αφού ήδη υπάρχουν και ο οποίος υπάρχει μόνο για να υποδαυλί­ζουν τα πάθη ή για να συντηρούν τους εγωι­σμούς των κομμάτων. Ο τύπος σήμερα είναι μάταιος, άδικος, ψεύτης και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καθόλου σε τι χρησιμεύει. Εμείς θα του φορέσουμε σαμάρι και θα του βάλουμε γερά χαλινάρια, και την ίδια τακτική θα ακολουθήσουμε και με όλα τα άλλα έντυπα, προκείμενου να αποτρέψουμε την πιθανότητα να αποτελέσουμε το στόχο διάφορων φυλλα­δίων και βιβλίων.

12.3      Η δημοσιοποίηση και φαινομενικά ελεύθερη διακίνηση των πληροφοριών που τόσο ακριβά μας στοιχίζει σήμερα θα μετα­τραπεί σε υπολογίσιμη πηγή εσόδων για τη διοίκηση μας. Όλα τα ποσά που σήμερα ξοδεύ­ουμε προσπαθώντας να περάσουμε μέσα από την λογοκρισία τις επιθυμητές για εμάς πληρο­φορίες, θα ξαναγυρίσουν σε εμάς, όταν θα έρθουμε στην εξουσία. Θα δημιουργήσουμε ειδικό φόρο για τον Τύπο και τα Μ.Μ.Ε, και θα απαιτούμε εγγυήσεις για την ίδρυση των εφη­μερίδων και των τυπογραφείων και των ραδιο­φωνικών και τηλεοπτικών σταθμών. Έτσι θα προφυλάσσεται η κυβέρνηση μας από κάθε επίθεση εκ μέρους του τύπου. Σε κάθε ευκαι­ρία θα επιβάλλουμε πρόστιμα χωρίς οίκτο από τα συμβούλια τύπου και ραδιοτηλεόρασης. Χαρτόσημα, εγγυήσεις και πρόστιμα θα δίνουν τεράστιο εισόδημα στη διοίκηση μας.

12.4          Είναι αλήθεια ότι οι εφημερίδες των κομμάτων θα μπορούσαν να αντέξουν τις χρη­ματικές απώλειες. Εμείς όμως θα απαγορεύ­σουμε την κυκλοφορία αυτών των εφημερίδων αμέσως μετά την όποια δεύτερη επίθεση ενα­ντίον μας. Κανείς δεν θα παραμείνει ατιμώρη­τος, αν θίξει το κύρος του κυβερνητικού μας αλάθητου.

12.5          Το πρόσχημα που θα χρησιμοποιήσου­με για να δικαιολογήσουμε την απαγόρευση της κυκλοφορίας κάποιας εφημερίδας ή το κλείσιμο κάποιου σταθμού θα είναι το εξής: το μέσο για το οποίο θα γίνεται λόγος ξεσηκώνει τα πνεύματα χωρίς αιτία και λόγο. Σας παρα­καλώ να σημειώσετε ότι ανάμεσα σ' εκείνους που θα μας επιτίθενται θα υπάρχουν και όργα­να δημιουργημένα από εμάς, αλλά αυτά θα προσβάλουν αποκλειστικά ορισμένα μόνο σημεία, εκείνα των οποίων εμείς θέλουμε τη μεταβολή.

12.6          Τίποτε δεν θα δημοσιεύεται και δεν θα ανακοινώνεται στο κοινό χωρίς τον έλεγχο μας. Ο έλεγχος αυτός έχει ήδη επιτευχθεί στις μέρες μας και αποκαλύπτεται πλέον από τη δυνατότητα συλλογής των ειδήσεων από όλα τα πρακτορεία στα διάφορα μέρη του κόσμου. Τα πρακτορεία αυτά μετά την επικράτηση μας θα είναι εξ' ολόκληρου δικά μας και δεν θα δημοσιεύουν τίποτε άλλο, εκτός από αυτά που εμείς διατάζουμε.

12.7          Γιατί αν ήδη από τώρα μπορέσαμε να κυριαρχήσουμε των ανθρώπινων κοινωνιών σε τέτοιο βαθμό, ώστε σχεδόν όλοι οι άνθρω­ποι να αντιλαμβάνονται τα γεγονότα μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς που εμείς τοποθετήσαμε, αν ήδη από τώρα σε κανένα κράτος δεν υπάρχουν συρτάρια που να μας κρύβουν τα με ανόητο τρόπο λεγόμενα από τους ανθρώπους μυστικά του κράτους, τι θα γίνει όταν εμείς θα είμαστε οι αναγνωρισμένοι κυρίαρχοι του σύμπαντος στο πρόσωπο του παγκόσμιου βασιλιά μας;

12.8          Όποιος θελήσει να γίνει εκδότης, βιβλιοθηκάριος, τυπογράφος ή καναλάρχης θα υποχρεωθεί να αποκτήσει μια άδεια, η οποία και θα του αφαιρείται σε περίπτωση που ο κάτοχος της ενοχοποιηθεί για οποιαδήποτε παράβαση ή κακή πράξη. Με τέτοια μέτρα το όργανο της σκέψης θα γίνει ένα μέσο αγωγής στα χέρια της κυβέρνησης μας ή οποία δεν θα επιτρέπει πια στις λαϊκές μάζες να παρεκτρέ­πονται από τα αγαθά της προόδου. Το τι είναι πρόοδος βέβαια το ορίζουμε εμείς και προο­δευτικούς θα ονομάσουμε εκείνους που προω­θούν την εφαρμογή του σχεδίου μας χωρίς απαραίτητα και να το γνωρίζουν ή να το αποδέχονται.

12.9          Ποιος από μας αγνοεί ότι τα απατηλά αγαθά οδηγούν άμεσα σε παράλογα όνειρα και ότι από αυτά τα όνειρα γεννιούνται οι αναρχι­κές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπου και της εξουσίας; Η πρόοδος ή μάλλον η ιδέα της προ­όδου δημιουργεί τάσεις για κάθε λογής χειρα­φετήσεις, χωρίς όμως να καθορίζει και τα όρια αυτών των χειραφετήσεων. Όλοι εκείνοι που ονομάζονται φιλελεύθεροι είναι αναρχικοί, αν όχι έμπρακτα, τουλάχιστον στην σκέψη. Ο καθένας από αυτούς επιδιώκοντας τις φαντασιοπληξίες της ελευθερίας καταλήγει στην αναρχία. Οι αναρχικοί διαμαρτύρονται απλά γιατί τους αρέσει να διαμαρτύρονται.

12.10       Ας επανέρθουμε στα Μ.Μ.Ε, τα οποία θα πλήξουμε, όπως θα πλήξουμε και κάθε έντυπο με δασμούς, χαρτόσημα και ενέχυρα για κάθε φύλλο. Τα βιβλία κάτω των τριάντα φύλλων θα φορολογούνται διπλάσια, θα τα κατατάξουμε στην κατηγορία των φυλλαδίων, αφενός για να ελαττώσουμε τον αριθμό των περιοδικών, τα οποία είναι το χειρότερο δηλη­τήριο, αφετέρου για να υποχρεώσουμε τους συγγραφείς να παράγουν συγγράμματα τόσο μεγάλα που λίγοι θα μπορούν να τα διαβάζουν και ακόμη λιγότεροι θα μπορούν να τα αγορά­σουν. Οι δασμοί αυτοί θα περιορίσουν την κούφια επιθυμία του γραψίματος, ενώ ο φόβος της τιμωρίας θα θέσει τους συγγραφείς κάτω από την εξάρτηση μας. Εμείς όμως αντίθετα θα εκδίδουμε κάτω από το πρόσχημα της πνευματικής ωφέλειας φθη­νές εκδόσεις που θα διαβάζονται και θα αγο­ράζονται από όλο τον κόσμο.

12.11       Εάν βρεθούν πρόσωπα που θα θελή­σουν να γράψουν κάτι εναντίον μας, δεν θα βρεθεί κανείς για να τυπώσει τα γραπτά τους. Ο έκδοτης ή ο τυπογράφος πριν τυπώσει ένα κείμενο, θα υποχρεώνεται να πηγαίνει πρώτα στις αρχές, για να πετύχει την έγκριση του. Με αυτόν τον τρόπο θα εξουδετερωθεί η βλαπτική επιρροή του ιδιωτικού τύπου και θα αποκτή­σουμε τεράστια επιρροή πάνω στην κοινή γνώμη. Αν εγκρίνουμε την έκδοση δέκα εφη­μερίδων, θα ιδρύουμε τριάντα δικές μας και ούτω καθεξής.

12.12       Το κοινό δεν θα υποπτευθεί τίποτε. Όλες οι εφημερίδες που θα εκδίδονται από εμάς, θα έχουν φαινομενικά μεταξύ τους τις πιο αντίθετες τάσεις και γνώμες. Το κοινό θα αποκτήσει εμπιστοσύνη σε αυτές και εμείς εξουδετερώνοντας την δυσπιστία των αντιπά­λων μας, θα έχουμε την ευκαιρία να τους προ­σελκύσουμε προς το μέρος μας. Οι αντίπαλοι μιας θα πέσουν στην παγίδα μας και θα κατα­στούν αβλαβείς. Τα όργανα επίσημου χαρα­κτήρα θα βρίσκονται πάντα στην πρώτη σειρά. Θα επαγρυπνούν για τα συμφέροντα μας και η επιρροή τους θα είναι μηδαμινή.

12.13       Σε δεύτερη γραμμή θα έρχονται τα ημιεπίσημα όργανα τα οποία σύμφωνα με το ρόλο τους θα προσελκύουν τους αδιάφορους και τους χλιαρούς.

12.14       Στην τρίτη γραμμή θα βρίσκεται η υποτιθέμενη αντιπολίτευση μας, η οποία θα αποτελεί τον αντίποδα των ιδεών μας. Οι αντί­παλοι μας θα θεωρήσουν αυτήν την ψευδοαντιπολίτευσή μας σαν ουσιαστικό τους σύμμα­χο και θα μας αποκαλύψουν τα σχέδια τους.

12.15       Τα Μ.Μ.Ε θα ανήκουν σε όλες τις αποχρώσεις. Άλλα θα είναι αριστοκρατικά, άλλα δημοκρατικά, επαναστατικά, ή ακόμη και αναρχικά εφόσον το σύνταγμα εξακολου­θεί να βρίσκεται σε ισχύ. Θα έχουν, όπως ο Νεφελίμ Βισνού, εκατό χέρια, και καθένα από αυτά θα προωθεί την μεταβολή της κοινωνίας. Τα χέρια αυτά θα καθοδηγούν την κοινή γνώμη σε κατευθύνσεις που εμείς επιθυμούμε και σε στόχους που ταιριάζουν με τους σκο­πούς μας. Είναι πολύ εύκολο για μας να ελέγ­ξουμε και να κατευθύνουμε την κοινή γνώμη στους στόχους μας, γιατί ένας πολύ ταραγμέ­νος άνθρωπος χάνει εύκολα τη δυνατότητα να σκεφθεί λογικά και παραδίνεται εύκολα στην υποβολή. Οι ηλίθιοι θα πιστεύουν ότι επανα­λαμβάνουν τη γνώμη της εφημερίδας του κόμ­ματος τους, ενώ θα επαναλαμβάνουν απλά τη γνώμη μας ή τη γνώμη που εμείς επιλέξαμε. Οι ίδιοι θα συνεχίσουν να φαντάζονται ότι ακο­λουθούν τις γραμμές του κόμματος τους, ενώ στην πραγματικότητα θα ακολουθούν τη σημαία που εμείς σηκώσαμε γι' αυτούς.

12.16       Για να κατευθύνουμε τις στρατιές των δημοσιογράφων στα δικά μας βήματα, θα χρει­αστεί να οργανώσουμε αυτό το έργο με ιδιαίτε­ρη προσοχή. Κάτω από το όνομα κεντρικό γρα­φείο του τύπου, θα διοργανώσουμε φιλολογικές συγκεντρώσεις, στις οποίες οι πράκτορες μας θα δίνουν χωρίς κανείς να το αντιλαμβάνεται, το σύνθημα και τα σημεία. Στη συνέχεια τα όργανα μας, θα συζητούν και θα καταπολεμούν την πρωτοβουλία μας αυτή με έναν εντελώς επιπόλαιο τρόπο, χωρίς να εξε­τάζουν το βάθος των πραγμάτων, ενώ παράλλη­λα θα αναπτύσσουν μια μάταια πολεμική κατά των επίσημων Μ.Μ.Ε για να μας δίνουν την αφορμή να εκφράζουμε σαφέστερα τις θέσεις μας πολύ πριν τις επίσημες δηλώσεις μας.

12.17       Οι επιθέσεις αυτές παίζουν και έναν ακόμη σημαντικό ρόλο: από τη μια μεριά θα δημιουργήσουν τη βεβαιότητα στους υπηκό­ους μας ότι θα μπορούν να μιλούν ελεύθερα, και από την άλλη θα επιτρέψει στους Κρόνιους πράκτορες μας να διαβεβαιώνουν συνεχώς τον κόσμο ότι τα όργανα που στρέφονται εναντίον μας δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να φλυα­ρούν, εφόσον αδυνατούν να παρουσιάσουν επιχειρήματα ικανά να αντικρούσουν τις θέσεις μας, ή έστω να τις ανασκευάσουν.

12.18       Αυτοί οι μη αντιληπτοί από την κοινή γνώμη, αλλά ασφαλείς τρόποι, θα τραβήξουν βεβαίως προς εμάς την προσοχή και την εμπι­στοσύνη του κοινού. Χάρη σε αυτούς τους τρόπους εμείς άλλοτε θα εξαπατούμε και άλλοτε θα καταπραΰνουμε, ανάλογα με τις περιστάσεις, τα πνεύματα στην πολιτική ζωή πείθοντας τα, παραπλανώντας τα, σημειώνο­ντας άλλοτε την αλήθεια, και άλλοτε το ψέμα, επιβεβαιώνοντας ή αμφισβητώντας γεγονότα, ανάλογα με την εντύπωση που προκαλούν στο κοινό, ψηλαφίζοντας πάντοτε προσεκτικά το έδαφος, προτού πατήσουμε το πόδι μας πάνω σε αυτό… ασφαλώς. Χάρη στα μέτρα που ανα­φέραμε, θα νικήσουμε τους αντιπάλους μας, γιατί δεν θα έχουν στη διάθεση τους δημοσιο­γραφικά όργανα με τα οποία θα μπορούν να εκφράζουν τις γνώμες τους μέχρι το τέλος τους. Έτσι δεν θα έχουμε καν ανάγκη να τους αποκρούσουμε εκ βάθρων.

12.19       Σε περίπτωση ανάγκης θα αποκρού­σουμε δραστήρια μέσω του ημιεπίσημου τύπου μας, τις δοκιμαστικές σφαίρες που θα εκσφενδονίζονται από την τρίτη κατηγορία του τύπου μας για σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης.

12.20       Από τώρα πλέον, υπάρχει μια Κρόνια αλληλεγγύη. Όλα τα όργανα του τύπου είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους με το λεγόμενο επαγγελματικό μυστικό, και όπως στους αρχαί­ους μάντεις, κανένα μέλος δεν προδίδει το μυστικό των πληροφοριών του, έτσι και στον κύκλο των δημοσιογράφων κανείς δεν προδίδει το μυστικό των πληροφοριών του, αν δεν πάρει διαταγή για αυτό. Όπως είναι αναμενό­μενο κανείς δημοσιογράφος δεν θα αποφασί­σει ποτέ από μόνος του να προδώσει αυτό το μυστικό, διότι κανείς τους δεν γίνεται δεκτός στο σύνδεσμο παρά μόνο αν υπάρχει κάποια κηλίδα στο παρελθόν του. Οι κηλίδες αυτές είναι το μυστικό ορισμένων και αποκαλύπτο­νται κάθε φορά που κάποιος δημοσιογράφος επιδεικνύει ανυπακοή.

12.21       Τα συμφέροντα μας επεκτείνονται προπαντός στις επαρχίες. Είναι ανάγκη στην περιφέρεια να εγείρουμε στόχους, βλέψεις και ελπίδες αντίθετες με εκείνες που επικρατούν στην πρωτεύουσα. Οι τάσεις όμως αυτές στην πρωτεύουσα θα παρουσιάζονται σαν καθαρά επαρχιώτικες. Είναι φανερό ότι η πηγή όλων αυτών των χαρακτηρισμών θα προέρχεται από μας. Εφόσον δεν έχουμε αποκτήσει ακόμη ολοκληρωτικά την εξουσία, υπάρχει ανάγκη οι πρωτεύουσες να περιβάλλονται από τη γνώμη της πλειοψηφίας, μιας πλειοψηφίας που καθο­δηγείται και επηρεάζεται από τους πράκτορες μας. Για μας είναι αναγκαίο κατά την κρίσιμη στιγμή της εξέλιξης των γεγονότων οι πρωτεύ­ουσες να μην συζητούν και να μην αναλύουν τα γεγονότα, εφόσον οι επαρχίες θα τα έχουν ήδη αποδεχτεί. Όταν θα οδηγηθούμε στο νέο καθεστώς που θα προπαρασκευάσει τη βασιλεία μας, δεν θα επιτρέψουμε στον τύπο να αποκαλύψει τη δημόσια ατιμία. Πρέπει να γίνει πιστευτό ότι το νέο καθεστώς έχει ικανοποιήσει όλο τον κόσμο, σε βαθμό που και τα εγκλήματα ακόμη να έχουν εξαφανιστεί. Τα περιστατικά εγκλη­ματικότητας θα πρέπει να παραμείνουν γνω­στά μόνο στα θύματα της και στους τυχόν μάρτυρές της.

 

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ

 

13.1      Η ανάγκη του επιούσιου άρτου θα εξα­ναγκάζει τους ανθρώπους να μένουν στη σιωπή και θα τους μετατρέπει σε ταπεινούς υπηρέτες μας.

13.2          Πράκτορες μας, που δουλεύουν το δικό μας τύπο, θα επιλέγονται από τις τάξεις τους και θα συζητούν μετά από διαταγή μας όλα αυτά που δεν θα μπορούσαμε εμείς να εκτυπώσουμε αμέσως σε επίσημα έγγραφα.

13.3          Στη συνέχεια, και κατά το διάστημα του προκαλούμενου από τις συζητήσεις θορύ­βου, θα παίρνουμε όλα εκείνα τα μέτρα που θα κρίνουμε πρόσφορα, παρουσιάζοντας τα τελι­κά στο κοινό σαν γεγονότα τετελεσμένα.

13.4          Κανείς δεν θα έχει το θράσος να απαι­τήσει την ακύρωση οποιασδήποτε απόφασης, τη στιγμή που εμείς θα την παρουσιάζουμε σαν πρόοδο.

13.5          Ο τύπος άλλωστε θα τραβάει αμέσως την προσοχή πάνω σε νέα ζητήματα (έχουμε, όπως γνωρίζετε, συνηθίσει τους ανθρώπους να ζητάνε πάντα κάτι νέο).

13.6          Κάποιοι ηλίθιοι, που θα φαντάζονται τους εαυτούς τους όργανα του πεπρωμένου, θα ασχοληθούν με τα νέα αυτά ζητήματα, χωρίς να αντιληφθούν ότι δεν καταλαβαίνουν τίποτε από εκείνα που θέλουν να συζητήσουν. Τα ζητήματα της πολιτικής δεν είναι προσιτά σε κανέναν άλλο, παρά σε εκείνους που την έχουν δημιουργήσει εδώ και πολλές χιλιάδες χρονιές και τη διευθύνουν.

13.7          Απ' όλα αυτά θα δείτε ότι επιζητώντας τη γνώμη του πλήθους, διευκολύναμε την εκπλήρωση μόνο των σκοπών μας, και μπορεί­τε να παρατηρήσετε ότι δεν ζητάμε την έγκρι­ση   των πράξεων μας, αλλά των λόγων μας, που εκφωνήθηκαν με τη μια ή την άλλη ευκαι­ρία. Διακηρύττουμε συνεχώς ότι σε όλα τα μέτρα μας παίρνουμε για οδηγό την ελπίδα ενωμένη με τη βεβαιότητα πως είμαστε ωφέλι­μοι για το καλό όλων.

13.8          Για να παραπλανήσουμε και τους πιο ανήσυχους για τα πολιτικά ζητήματα ανθρώ­πους, θα δώσουμε προτεραιότητα στα βιομη­χανικά θέματα εξαναγκάζοντας τους να στρα­φούν και να προσέξουν αποκλειστικά και μόνο αυτά.

13.9          Οι μάζες θα συγκατατεθούν να παρα­μείνουν για ένα χρονικό διάστημα αδρανείς, δηλαδή θα αποστασιοποιηθούν για λίγο από την υποτιθέμενη πολιτική τους δραστηριότη­τα, την οποία εμείς οι ίδιοι τους έχουμε συνη­θίσει προκειμένου να αντιπαλεύουμε μέσα από αυτούς τις κυβερνήσεις των ανθρώπων και θα προσανατολιστούν σε νέες ασχολίες. Και για να αποφύγουμε την οποιαδήποτε πιθανότητα να αρχίσουν να σκέφτονται, θα τους αποτρέ­πουμε με διασκεδάσεις, παιχνίδια, τέρψεις, πάθη και δημόσια θεάματα που θα προβάλ­λουμε μέσα στα ίδια τα σπίτια τους.

13.10       Αργότερα θα προτείνουμε μέσω του Τύπου διαγωνισμούς τέχνης, αθλητισμού, κ.λπ., φροντίζοντας το ενδιαφέρον για όλες αυτές τις δραστηριότητες να απομακρύνει ορι­στικά το πνεύμα τους από ζητήματα επικίνδυ­να τα οποία θα έπρεπε με κάποιον τρόπο να αντιπαλέψουμε.

13.11       Χάνοντας λίγο-λίγο τα άτομα τη συνήθεια να σκέφτονται με δική τους πρωτο­βουλία, θα καταλήξουν να μιλάνε συνταυτιζόμενα με τις απόψεις και ιδέες μας, γιατί θα είμαστε οι μόνοι που θα προτείνουμε νέες κατευθύνσεις στη σκέψη χρησιμοποιώντας ανθρώπους που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούν να θεωρηθούν συνεργάτες μας. Αυτούς θα πρέπει να καλύψουμε με κοινωνικό και επιστημονικό κύρος χωρίς να τους αξίζει για να μπορούμε να τους καταργήσουμε εύκο­λα, όποτε και αν χρειαστεί.

13.12       Ο ρόλος των φιλελεύθερων ουτοπι­στών θα λήξει οριστικά, όταν το πολίτευμά μας αναγνωριστεί. Μέχρι τότε θα μας προσφέ­ρουν καλές υπηρεσίες. Γι' αυτό και ωθούμε διάφορα άτομα να εφευρίσκουν φαντασίες κάθε λογής, νέες δήθεν προοδευτικές θεωρίες και υποτάξαμε αυτούς τους βλάκες από τους ανθρώπους με μία μόνο λέξη, τη λέξη πρόο­δος. Δεν υπάρχει ούτε ένας από αυτούς που να μπορεί να δει την πλάνη που κρύβεται κάτω από αυτήν την λέξη. Γιατί η πρόοδος δεν ανα­φέρεται σε καμία περίπτωση σε υλικά αγαθά και εφευρέσεις, αλλά στην αλήθεια και η αλή­θεια είναι μια και μόνη και δεν μπορεί να έχει πρόοδο. Η πρόοδος, σαν ψεύτικη ιδέα που είναι, χρησιμεύει για να συσκοτίζει την αλή­θεια, για να μη μπορέσει να την γνωρίσει κανείς παρά μόνο εμείς οι εκλεκτοί του σύμπα­ντος και φύλακες της.

13.13       Όταν έλθει η βασιλεία μας, οι ρήτορές μας θα συζητήσουν τα μεγάλα προβλήματα που συγκίνησαν την ανθρωπότητα, για να την καθοδηγήσουν τελικά στο σωτήριο πολίτευμά μας. Ποιος θα υποπτευθεί τότε ότι όλα αυτά τα προσχήματα είχαν επινοηθεί από εμάς σύμφω­να με το πολιτικό μας σχέδιο, το οποίο και κανείς από τους Ελ και τους ανθρώπους δεν μάντεψε για πολλές χιλιάδες χρόνια.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΔΕΚΑΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

 

14.1.        Όταν θα έρθει η βασιλεία μας, δεν θα αναγνωρίσουμε την ύπαρξη άλλης θρησκείας, εκτός από αυτήν που οδηγεί στη δικαίωση μας και την αποκατάσταση μας στην αρχηγία του σύμπαντος, με την οποία συνδέεται η μοίρα μας. Εμείς είμαστε ο εκλεκτός του λαός μέσω του οποίου η ίδια η μοίρα ενώνεται με τα πεπρωμένα και τις τύχες του κόσμου.

14.2.        Γι' αυτό ακριβώς πρέπει να καταστρέ­ψουμε κάθε πίστη. Εάν οι μεθοδεύσεις μας αυτές γεννούν τους σύγχρονους άθεους, αυτή η μεταβατική κατάσταση δεν θα παρενοχλήσει τις προθέσεις μας, αλλά θα χρησιμεύσει σαν παράδειγμα στις μέλλουσες γενιές, οι οποίες θα καταλάβουν τα κηρύγματα μας.

14.3.        Το στωικό σύστημα της θρησκείας μας, που με τόσο επιτήδειο τρόπο συλλάβαμε, θα οδηγήσει στην κατάκτηση όλων των λαών και θα μας βοηθήσει να αποκαλύψουμε την απόκρυφη αλήθεια της, στην οποία θα βασι­στεί και όλη η αναμορφωτική της δύναμη. Τότε με κάθε ευκαιρία θα δημοσιεύουμε άρθρα και θα συγκρίνουμε το σωτήριο πολί­τευμα με τα πολιτεύματα του παρελθόντος, όπως αυτά των Ελ και των Ελοχίμ, που οδήγη­σαν τους ανθρώπους στην καταστροφή.

14.4.        Τα πλεονεκτήματα της ειρήνης που θα έχει επιτευχθεί μετά από τις μακροχρόνιες ταραχές, θα αποκαλύψουν τον ευεργετικό χαρακτήρα της κυριαρχίας μας, ενώ ταυτόχρο­να θα περιγράφουμε με τα μελανότερα χρώμα­τα τα σφάλματα των διοικήσεων των Ελ και των Ελοχίμ. Θα δημιουργήσουμε μια τόσο μεγάλη απέχθεια για αυτά τα συστήματα, ώστε οι λαοί να προτιμήσουν την ησυχία της δου­λείας από τα δικαιώματα της διαβόητης ελευθερίας. Μιας ελευθερίας η οποία τους βασάνι­σε στο παρελθόν, αφαιρώντας τους τα μέσα επιβίωσης και εκθέτοντας τους τελικά στην εκμετάλλευση τυχοδιωκτικών συμμοριών που δεν γνώριζαν τι έκαναν. 

14.5.        Για όσο διάστημα εμείς θα υποσκά­πτουμε τα κυβερνητικά οικοδομήματα των διαφόρων κρατών με ανώφελες μεταβολές των κυβερνήσεων τους, θα κουράσουμε τόσο πολύ τους λαούς, οι οποίοι τελικά θα προτιμήσουν τα δεινά μας από τον κίνδυνο των νέων ανατα­ραχών.

14.6.        Ταυτόχρονα θα μεγιστοποιούμε εξαι­ρετικά τα ιστορικά σφάλματα των κυβερνήσε­ων των ανθρώπων, που έλεγχαν οι Ελοχίμ, οι οποίες βασάνισαν για τόσους αιώνες την ανθρωπότητα μέσα από την επιδίωξη φαντα­στικών αγαθών, την επιδείνωση των σχέσεων της ανθρώπινης ζωής και την έλλειψη προσα­νατολισμού τους προς το πραγματικά καλό.

14.7.        Οι φιλόσοφοι μας θα συζητούν όλα τα ελαττώματα των αντιλήψεων των Ελ, αλλά κανένας ποτέ δεν θα αμφισβητεί τη θρησκεία μας, γιατί κανείς δε θα γνωρίζει σε βάθος την πραγματική της όψη, εκτός από τους δικούς μας, οι οποίοι ποτέ δεν θα προδώσουν τα μυ­στικά της. Στις χώρες που σήμερα ονομάζονται και θεωρούνται προοδευτικές, δημιουργήσαμε μια φιλολογία ρυπαρή και αποτρόπαιη. Εμείς θα την υποθάλπουμε και μετά τον ερχομό μας στην εξουσία για αρκετό ακόμη χρονικό διά­στημα, για να τονίζουμε την αντίθεση των λόγων και των προγραμμάτων μας από τις αθλιότητες αυτές.

14.8.        Οι σοφοί μας, που ανατράφηκαν για να κατευθύνουν τους ανθρώπους, θα συντάσσουν λόγους και σχέδια, άρθρα και υπομνήματα που θα μας εξασφαλίσουν την επιρροή πάνω στα άτομα και θα μας επιτρέψουν να τα κατευ­θύνουμε σε ιδέες και γνώσεις τις οποίες θα θελήσουμε να επιβάλλουμε.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΔΕΚΑΤΟ ΠΕΜΠΤΟ

 

15.1.        Τέλος όταν αρχίσουμε να βασιλεύου­με, μετά την οριστική ομολογία της μηδαμινότητας όλων των υφιστάμενων κυβερνήσεων και μετά από πραξικοπήματα οργανωμένα παντού την ίδια μέρα, θα προσπαθήσουμε να μην υπάρχουν συνωμοσίες εναντίον μας. Για το σκοπό αυτό θα καταδικάζουμε σε θάνατο όσους αντισταθούν ένοπλα κατά την άνοδο μας στην εξουσία. Θα τιμωρείται επίσης με θάνατο κάθε νέα δημιουργία οποιασδήποτε μυστικής οργάνωσης. Όσες τέτοιες οργανώ­σεις υπάρχουν στις μέρες μας, μας είναι γνω­στές, μας έχουν εξυπηρετήσει και εξακολου­θούν να μας εξυπηρετούν, στο τέλος όμως θα καταργηθούν ή θα εξοριστούν σε απομακρυ­σμένες από την Ασία ηπείρους. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο θα μεταχειριστούμε τους Κρόνιους πράκτορες που γνωρίζουν περισσότερα από όσα πρέπει. Εκείνους που θα λυπηθούμε για κάποιους λόγους, θα ζήσουν σε συνθήκες παντοτινού τρόμου.

15.2.        Θα ψηφίσουμε νόμο βάσει του οποίου όλα τα παλαιά μέλη των οργανώσεων θα πρέ­πει να εγκαταλείψουν την Δαδουέλ (Τάκλα Μακάν), η οποία αποτελεί το κέντρο της κυβέρνησης μας. Οι αποφάσεις της κυβέρνη­σης μας θα είναι οριστικές και αμετάκλητες.

15.3.        Στις ανθρώπινες κοινωνίες που έχουμε σπείρει τόσο βαθιές ρίζες διαφωνιών και δια­μαρτυριών, η τάξη είναι δυνατόν να αποκατα­σταθεί μόνο με αμείλικτα μέτρα, που θα μαρ­τυρούν μια άκαμπτη εξουσία. Είναι ανώφελο να δίνεται προσοχή στα θύματα που πέφτουν για το μελλοντικό καλό.

15.4.        Καθήκον κάθε κυβέρνησης δεν είναι μόνο να απολαμβάνει τα προνόμια της, αλλά να ασκεί τα καθήκοντα της και να πετυχαίνει το καλό, έστω και με τις μεγαλύτερες θυσίες. Για να είναι μια κυβέρνηση ακλόνητη, πρέπει να περιβάλλει με αίγλη τη δύναμη της, πρέπει να υπάρχει δηλαδή μια μεγαλόπρεπη, αδιάλ­λακτη εξουσία με έντονα τα σημάδια της απα­ραβίαστης θείας εκλογής. Αυτά τα χαρακτηρι­στικά εμφάνιζε στο παρελθόν η διοίκηση των Ελοχίμ, ο μόνος σοβαρός αντίπαλος μας μετά τον Δία και την πρωτεύουσα του στον Όλυμπο. Θυμηθείτε το παράδειγμα της πλημμυρισμέ­νης στο αίμα Γης, η οποία δεν άγγιξε ούτε τρίχα από το κεφάλι του Δία. Ο Δίας, παρόλο που κυβερνούσε τυραννικά, θεοποιήθηκε στα μάτια του λαού λόγω της δύναμης του. Ο λαός δεν πειράζει εκείνον που τον υπνωτίζει με το θάρρος και την ψυχική του δύναμη.

15.5.        Αλλά για όσο καιρό θα περιμένουμε την άνοδο μας στην εξουσία, θα δημιουργούμε και θα πολλαπλασιάζουμε τις Κρόνιες στοές σε κάθε χώρα της οικουμένης. Θα προσελκύουμε σε αυτές όλους εκείνους που είναι ή μπορούν να γίνουν αποτελεσματικοί πράκτορες μας. Οι στοές μας θα αποτελούν το σπουδαιότερο γρα­φείο πληροφοριών μας και το κυριότερο όργα­νο επιρροής. Θα συγκεντρώσουμε όλες αυτές τις στοές κάτω από μια κεντρική διοίκηση, που θα αποτελείται από τους σοφούς μας και θα είναι γνωστή μόνο σε μας.

15.6.        Οι στοές θα έχουν τον αντιπρόσωπο τους, πίσω από τον οποίο θα κρύβεται η διοί­κηση, για την οποία μιλάμε, και από αυτούς τους αντιπροσώπους θα δίνονται διαταγές και μαθήματα. Θα δημιουργήσουμε μέσα σ' αυτές τον πυρήνα όλων των επαναστατικών και φιλελεύθερων στοιχείων. Τα μέλη τους θα ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Τα πιο μυστικά πολιτικά σχέδια θα τα γνωρίζουμε και θα τα κατευθύνουμε αμέσως από την στιγ­μή της εμφάνισης τους.

15.7.        Μεταξύ των μελών αυτών των στοών θα περιλαμβάνονται και όλοι οι πράκτορες κάθε εθνικής αλλά και της διεθνούς αστυνο­μίας, γιατί η υπηρεσία τους μας είναι αναντι­κατάστατη, δεδομένου ότι η αστυνομία μπορεί όχι μόνο να παίρνει μέτρα εναντίον των ανεπι­θύμητων ισχυρογνωμόνων, αλλά και να δημι­ουργεί αφορμές δυσαρεσκειών.

15.8.        Όσοι συμμετέχουν στις μυστικές οργα­νώσεις είναι συνήθως φιλόδοξοι τυχοδιώκτες και ως επί το πλείστον άνθρωποι κενοί, με τους οποίους δε θα δυσκολευτούμε να συνεν­νοηθούμε για την εκπλήρωση των σκοπών μας.

15.9.        Αν εκδηλωθούν ανωμαλίες στη στοά, αυτό σημαίνει ότι υπήρχε ανάγκη να κλονιστεί και να καταστραφεί μια πολύ σημαντική αλλη­λεγγύη. Αν στους κόλπους της δημιουργηθεί κάποια συνωμοσία, αρχηγός της θα είναι ένας από τους πιο πιστούς υπηρέτες μας. Είναι φυσικό να είμαστε εμείς, και όχι κάποιοι άλλοι, εκείνοι που θα καθοδηγούν τις υποθέσεις των στοών, διότι γνωρίζουμε που βαδί­ζουμε και γνωρίζουμε τον τελικό σκοπό κάθε ενέργειας, ενώ οι άνθρωποι που θα συμμετέ­χουν δε γνωρίζουν τίποτε, ούτε καν το άμεσο αποτέλεσμα, πόσο μάλιστα τις μακροχρόνιες επιπτώσεις του.

15.10.     Ικανοποιούνται συνήθως με μια στιγ­μιαία επιτυχία του εγωισμού τους, όταν εκτε­λείται κάποιο σχέδιο τους, χωρίς καν να μπο­ρούν να διακρίνουν ότι το σχέδιο αυτό που φαίνεται ότι προέρχεται από την πρωτοβουλία τους, ουσιαστικά τους υπαγορεύτηκε από μας.

15.11.     Οι άνθρωποι γίνονται μέλη των στοών από περιέργεια ή από ελπίδα εξασφάλι­σης μιας δημόσιας ωφέλειας με τη βοήθεια της στοάς, άλλοι πάλι για να μπορούν να εκφρά­σουν ενώπιον του κοινού τα απραγματοποίητα όνειρα τους, τα οποία και δε στηρίζονται που­θενά. Θέλουν τη συγκίνηση της επιτυχίας και των χειροκροτημάτων και τους τα χορηγούμε άφθονα. Τους προσφέρουμε αυτή την επιτυχία για να μπορέσουμε και να εκμεταλλευτούμε αυτή τη βαθιά ικανοποίηση του εαυτού τους χάρη στην οποία οι άνθρωποι δέχονται τις υπαγορεύσεις μας, χωρίς να προφυλάγονται από αυτές, γιατί έχοντας πιστέψει ότι είναι αλάνθαστοι, νομίζουν ότι εκφράζουν ατομικές ιδέες και ότι δεν οικειοποιούταν τις ιδέες των άλλων.

15.12.     Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο εύκολα φτάνουν και οι πιο συνετοί άνθρωποι σε ασυνείδητη απλοϊκότητα, αρκεί να είναι ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους, και πόσο εύκολα απογοητεύονται με την πιο μικρή απο­τυχία, και πόσο δουλικά μας υπακούουν στη συνέχεια για να εξασφαλίσουν νέες επιτυχίες. Όσο οι δικοί μας αρκούνται στο να φέρουν σε πέρας τα σχέδια τους και περιφρονούν την επι­τυχία, τόσο οι άνθρωποι είναι έτοιμοι να θυσιάσουν όλα τα σχέδια τους, για να εξασφα­λίσουν επιτυχίες. Αυτή η ψυχολογία των ελληνοφρόνων ειδικά διευκολύνει τεράστια το έργο της χειραγώγησης τους. Αυτοί που φαινομενι­κά είναι τίγρεις, έχουν ψυχή προβάτων και τα κεφάλια τους είναι εντελώς άδεια. Τους έχου­με ρίξει σαν δόλωμα το όνειρο της απορρόφη­σης της ανθρώπινης ατομικότητας στη συμβολική ενότητα του συνόλου.

15.13.     Δεν κατάλαβαν ως τώρα και δεν θα καταλάβουν ούτε στο προσεχές μέλλον ότι αυτό το δόλωμα αποτελεί πρωταρχική παρα­βίαση του σπουδαιότερου νόμου της φύσης, η οποία από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας έπλασε το κάθε ον διαφορετικό από τα άλλα, ακριβώς για να αποδεικνύεται αυτή η ίδια η ατομικότητα και η μοναδικότητα του κάθε όντος. Η απάτη της ισότητας, είναι το κορυ­φαίο ίσως επίτευγμα μας.

15.14.     Το ότι μπορέσαμε να τους οδηγήσου­με σε αυτή τη φοβερή τύφλωση, δεν αποδει­κνύει με αξιοπρόσεκτη σαφήνεια ότι το πνεύ­μα τους είναι πολύ περιορισμένο σε σύγκριση με το δικό μας; Αυτή η διαπίστωση αποτελεί την κυριότερη εγγύηση της επιτυχίας μας. Πόσο οξυδερκείς είμαστε εμείς οι παλιοί σοφοί που λέγαμε ότι για να πετύχει κάποιος ένα σκοπό, δεν πρέπει να διστάζει ούτε μπρο­στά στα μέσα που θα χρησιμοποιήσει ούτε και στον αριθμό των θυμάτων που θυσιάστηκαν. Ποτέ δεν υπολογίσαμε τα θύματα των ανθρώπων, και μολονότι έχουμε θυσιάσει πολλούς δικούς μας, έχουμε δώσει στο λαό μας τέτοια δύναμη πάνω στη γη, που δε θα τολμούσε ποτέ να ονειρευτεί.

15.15.     Ο θάνατος είναι το αναπόφευκτο τέλος του καθενός. Είναι προτιμότερο να επι­σπεύδουμε το τέλος εκείνων, οι οποίοι βάζουν εμπόδια στο έργο μας, παρά να επισπεύδουμε το δικό μας πριν την ολοκλήρωση του έργου μας. Καταδικάζουμε σε θάνατο τους Κρόνιους με τέτοιο τρόπο, ώστε κανείς, εκτός από τους αδελφούς μας, να υποπτευθεί τίποτε, ούτε καν αυτά τα ίδια τα θύματα της καταδίκης μας. Πεθαίνουν όλοι, όταν αυτό είναι αναγκαίο, και ο θάνατος τους φαίνεται ότι προέρχεται από φυσικά αίτια. Αυτή η ίδια η αδελφότητα, αν και το γνωρίζει, δεν τολμά να διαμαρτυρηθεί. Τα μέτρα αυτά εξολόθρευσαν από τους κύκλους μας κάθε σπέρμα διαμαρτυρίας, και συγκράτησαν το λαό και τους πράκτορες μας σε πλήρη υπακοή.

15.16.     Με παρεμβάσεις μας η εφαρμογή των νόμων των ανθρώπων έχει περιοριστεί στο ελάχιστο και το γόητρο τους υποσκάπτεται από τις φιλελεύθερες ερμηνείες που έχουμε εισαγάγει. Στις εξουσίες και στα ζητήματα πλοκής και αρχών, τα δικαστήρια αποφασί­ζουν ό,τι τους προδιαγράφουμε και αντιλαμβά­νονται τα πράγματα από τη σκοπιά που τους τα παρουσιάζουμε. Για να πετύχουμε τους σκο­πούς μας χρησιμοποιούμε πρόσωπα με τα οποία κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι έχου­με σχέση, ζητούμε τη μεσολάβηση εφημερί­δων και όλων των άλλων μέσων. Ακόμη και αυτοί οι ίδιοι οι πολιτικοί, καθώς και η ανώτε­ρη διοίκηση, δέχονται τυφλά τις συμβουλές μας. Εκείνοι που υποτίθεται ότι είναι οι κύριοι αντίπαλοί μας πρέπει να είναι στην πραγματι­κότητα τα πιο πειθήνια όργανα μας.

15.17.     Το καθαρά ζωώδες πνεύμα των ανθρώπων δεν είναι ικανό να αναλύσει, να παρατηρήσει και ακόμη περισσότερο να προ­βλέψει την κατάληξη ενός ζητήματος εξετάζο­ντας απλά και μόνο τη μορφή και τον τρόπο παρουσίασης του. Μέσα από τις διαφορές που υπάρχουν στην ικανότητα σκέψης ανάμεσα σε μας και τους ανθρώπους, αντιλαμβάνεται κανείς καθαρά τη σφραγίδα της εκλογής μας και το ανθρωπιστικό μας σήμα. Το πνεύμα των ανθρώπων είναι ζωώδες και ενστικτώδες. Δε βλέπουν, δεν έχουν τη δυνατότητα έμπνευσης και σύλληψης νέων ιδεών, και εφευρίσκουν μόνο υλικά πράγματα. Είναι φανερό λοιπόν ότι αυτή η ίδια φύση μας προόρισε να διοικήσουμε το σύμπαν.

15.18.     Όταν θα φτάσει ο καιρός να κυβερ­νήσουμε φανερά και να δείξουμε σε όλους τα αγαθά της διοίκησης μας, θα επαναθεσπίσουμε όλες τις νομοθεσίες. Οι νόμοι μας θα είναι σύντομοι, σαφείς, ακλόνητοι, χωρίς σχόλια, ώστε ο καθένας να μπορεί εύκολα να τους μαθαίνει.

15.19.     Το κύριο χαρακτηριστικό αυτών των νόμων θα είναι η υπακοή στις αρχές, η οποία θα φτάνει σε ύψιστο βαθμό. Όλες οι καταχρή­σεις θα εξαφανιστούν, καθώς όλοι θα ευθύνο­νται, μέχρι και ο τελευταίος, απέναντι στην ανώτερη εξουσία του εκπροσώπου του πολι­τεύματος. Οι καταχρήσεις εξουσίας των κατώ­τερων υπαλλήλων θα τιμωρούνται τόσο αυστηρά, ώστε κανείς δεν θα τολμήσει να μετρήσει τη δύναμη του απέναντι μας. Είναι σημαντικό να παρακολουθούμε με αυστηρό βλέμμα όλες τις διοικητικές πράξεις από τις οποίες εξαρτάται η λειτουργία της κυβερνητι­κής μηχανής, γιατί μια πιθανή παράλυση της διοίκησης θα προκαλούσε και παγκόσμια παράλυση. Κάθε περίπτωση παρανομίας ή κατάχρησης θα τιμωρείται παραδειγματικά. Η δωροδοκία και η αλληλέγγυα συνενοχή μετα­ξύ των διοικητικών υπαλλήλων θα εξαφανι­στούν μετά τα πρώτα παραδείγματα αυστηρό­τατων τιμονιών. Το κύρος της εξουσία μας απαιτεί αποτελεσματικές τιμωρίες, δηλαδή σκληρές τιμωρίες, ακόμη και για τις μικρότε­ρες παραβάσεις των νόμων, γιατί κάθε παρά­βαση είναι ικανή να θίξει το γόητρο της ανώ­τερης αρχής. Ο καταδικασμένος, έστω και αν τιμωρηθεί αυστηρότερα για το σφάλμα του, θα πέσει σαν στρατιώτης στο πεδίο της διοικητι­κής μάχης για την αρχή, τους νόμους και τις θεωρίες, που δεν θα επιτρέψουν να υπερισχύσει της δημόσιας λειτουργίας το ιδιωτικό συμ­φέρον, έστω και αν το επιθυμούν όλοι εκείνοι που οδηγούν το άρμα της κοινωνίας.

15.20.     Οι δικαστές μας θα πρέπει να γνωρί­ζουν ότι, αν θέλουν να καυχηθούν για κάποια ανόητη ευσπλαχνία, θα παραβιάσουν το νόμο της δικαιοσύνης, η οποία θεσπίστηκε για να συγκρατεί τους ανθρώπους, τιμωρώντας τα σφάλματα τους και όχι για να επιδεικνύει ο δικαστής την ψυχική του αγαθότητα. Τα προ­τερήματα αυτά επιτρέπεται να τα δείχνει κανείς στον ιδιωτικό βίο, όχι όμως και στο δημόσιο, που αποτελεί τη βάση της διαπαιδα­γώγησης του ανθρώπινου βίου.

15.21.     Οι δικαστικοί υπάλληλοι δεν θα υπη­ρετούν πάνω από τα 55 χρόνια, πρώτον γιατί οι μεγαλύτεροι σε ηλικία επιμένουν με περισσό­τερο πείσμα στις προσχηματισμένες γνώμες τους και δείχνουν λιγότερη υπακοή στις νέες διατάξεις, και δεύτερον γιατί θα έχουμε τη δυνατότητα να ανανεώνουμε το προσωπικό μας με άτομα τα οποία θα υποτάσσονται ευκο­λότερα σε μας. Εκείνος που θα θέλει να διατη­ρήσει τη θέση του, θα μας υπακούει τυφλά, για να είναι άξιος της εύνοιας μας.

15.22.     Γενικά μιλώντας, οι δικαστές θα εκλέγονται από μας και θα προέρχονται από εκείνες τις τάξεις των ανθρώπων που θα γνω­ρίζουν καλά ότι η αποστολή τους θα είναι να εφαρμόζουν τους νόμους και να τιμωρούν και όχι να ζημιώνουν το κράτος, επιδεικνύοντας την επιείκεια που περιμένουν οι άνθρωποι. Επίσης οι προαγωγές θα χρησιμοποιηθούν για να διαλυθεί η ενωτική συναδελφική αλληλεγ­γύη και για να εξαναγκαστούν όλοι να αφο­σιωθούν στα συμφέροντα της κυβέρνησης που υπηρετούν και από την οποία εξαρτάται η τύχη τους. Η νέα γενιά των δικαστών θα εκπαιδευτεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποφεύγονται οι καταχρήσεις που θα θίγουν την κατεστημένη τάξη των σχέσεων ανάμεσα σε μας και τους υπηκόους μας. Στις μέρες μας οι δικαστές, επειδή δεν καταλαβαίνουν τον προορισμό τους δείχνουν επιείκεια σε όλα τα εγκλήματα. Οι σημερινοί κυβερνήτες, όταν διορίζουν τους δικαστές στα αξιώματα τους, δεν φροντίζουν να τους εμπνεύσουν το αίσθημα του καθήκο­ντος, που θα αξιώσουν από αυτούς. Με δυο λόγια δεν θέλουμε να αποδώσουμε δίκαιο, αλλά παραδειγματική τιμωρία εκείνων που θα παρεμβαίνουν τους απλούς μας νόμους.

15.23.     Όπως τα θηρία στέλνουν τα μικρά τους για αναζήτηση λείας, έτσι και οι άνθρω­ποι τοποθετούν τους υπηκόους τους σε θέσεις υπευθυνότητας και εξουσίας, χωρίς να μπουν οι ίδιοι στον κόπο να σκεφτούν και κατόπιν να τους εξηγήσουν το λόγο για τον οποίο υπάρχει η θέση αυτή. Γι' αυτό και οι κυβερνήσεις τους καταστρέφονται από τις ίδιες τους τις δυνά­μεις, από τις πράξεις δηλαδή της διοίκησης τους.

15.24.     Από τα αποτελέσματα των πράξεων αυτών απορρέει ένα επιπλέον δίδαγμα για το πολίτευμα μας. Να απομακρύνουμε από όλες τις θέσεις της διοίκησης μας όλες τις φιλελεύ­θερες ιδέες, να αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι την επιμόρφωση των υπαλλήλων μας και τέλος να γίνονται δεκτοί στις θέσεις αυτές άνθρωποι με μεγάλη εμπειρία στην άσκηση της διοικητικής εξουσίας. Μπορεί κανείς ίσως να παρατηρήσει πως η απομάκρυνση παλιών υπαλλήλων θα μας στοιχίσει ακριβά. Σε αυτό θα απαντήσου­με ότι πρώτον οι απολυμένοι θα απορροφη­θούν σε κάποια ιδιωτική υπηρεσία και δεύτε­ρον ότι το κράτος μας δεν θα φοβηθεί τις υπερ­βολικές δαπάνες, εφόσον ο χρυσός θα βρίσκεται στα χέρια μας.

15.25.     Η απολυταρχία μας θα είναι συνεπής σε όλα. Η θέληση μας θα είναι σεβαστή και χωρίς αντιρρήσεις, ό,τι διατάζουμε θα εκτελεί­ται. Δεν θα λαμβάνουμε υπόψη καμία αντίρρη­ση και καμία δυσαρέσκεια, και κάθε εξέγερση θα καταπνίγεται και θα τιμωρείται παραδειγ­ματικά. Επίσης το δικαίωμα της αναίρεσης δε θα ασκείται πλέον από το λαό, αλλά από εμάς τους κυβερνήτες για να μη δημιουργείται η εντύπωση στο λαό ότι στηρίζουμε τις άδικες αποφάσεις των δικαστών μας. Αν όμως συμβεί κάτι τέτοιο, εμείς οι ίδιοι θα ακυρώσουμε την απόφαση αυτή τιμωρώντας τόσο παραδειγμα­τικά τον δικαστή που δεν αντιλήφθηκε το καθήκον και τον προορισμό του, ώστε να μην επαναληφθούν ποτέ στο μέλλον παρόμοιες περιπτώσεις. Επαναλαμβάνω και πάλι ότι θα γνωρίζουμε και την πιο μικρή λεπτομέρεια στον τρόπο άσκησης της διοικητικής λειτουρ­γίας και ότι αρκεί να επαγρυπνούμε, για να μένει ευχαριστημένος ο λαός που απαιτεί από εμάς καλή κυβέρνηση και καλό υπάλληλο.

15.26.     Η κυβέρνηση μας θα έχει στο πρόσω­πο του κυβερνήτη την όψη πατριαρχικής και πατρικής εποπτείας. Ο λαός μας και οι υπήκο­οι μας θα βλέπουν στο πρόσωπο του έναν πατέρα που μεριμνά για όλες τις ανάγκες, για όλες τις πράξεις, για όλες τις αμοιβαίες σχέ­σεις μεταξύ υπηκόων και κυβέρνησης. Ποτι­σμένος ο λαός από τη σκέψη ότι επιθυμούμε να ζήσουμε ειρηνικά, δε θα απορρίψει την κηδεμονία και την καθοδήγηση αυτή. Η απο­λυταρχία της κυβέρνησης μας θα αναγνωρι­στεί με έναν σεβασμό που θα αγγίζει τη λατρεία, ιδιαίτερα αν ο λαός πειστεί ότι η εξουσία μας δεν αντικαθίσταται από την εξου­σία  των υπαλλήλων  της  που  παραμένουν τυφλά πιστοί σε αυτήν. Όλοι θα είναι πέρα για πέρα ευχαριστημένοι, γιατί θα έχουμε κανονί­σει τα πάντα στη ζωή τους, σαν φρόνιμοι γονείς που θέλουν να αναθρέψουν τα παιδιά τους με το αίσθημα του καθήκοντος και της υπακοής. Οι λαοί σε σύγκριση με τα μυστικά της πολιτικής μας, είναι πάντα ανήλικα παιδιά, όπως και οι κυβερνήσεις τους.

15.27.     Όπως βλέπετε βασίζω την κυριαρχία μας πάνω στο δικαίωμα και το καθήκον. Το δικαίωμα εκπλήρωσης του καθήκοντος είναι το πρώτιστο δικαίωμα μιας κυβέρνησης, η οποία φέρεται στους υπηκόους της με τρόπο πατρικό. Έχει χρέος να χρησιμοποιεί το δίκαιο του ισχυρότερου, προκειμένου να κατευθύνει την ανθρωπότητα σε μια τάξη που καθορίζεται από την ίδια τη φύση και χαρακτηρίζεται από την υπακοή. Τα πάντα στον κόσμο υπακούουν, αν όχι στους ανθρώπους, τουλάχιστον στις περιστάσεις ή στην ιδιαίτερη φύση και σε κάθε περίπτωση στον ισχυρότερο. Ας γίνουμε λοι­πόν ισχυρότεροι, για να πετύχουμε το επιθυμη­τό. Πρέπει να μάθουμε να θυσιάζουμε αδίστα­κτα κάποια μεμονωμένα άτομα, ακόμη και παραβιάζοντας την κατεστημένη τάξη, γιατί υπάρχει μεγάλη αναμορφωτική δύναμη στην παραδειγματική τιμωρία του κακού.

15.28.     Όταν ο βασιλιάς μας και υιός μου βάλει πάνω στο κεφάλι του το στέμμα που θα του προσφέρει η ανθρωπότητα, θα γίνει πατριάρχης του κόσμου. Τα αναγκαία για την επίτευξη των σκοπών μας θύματα δε μπορούν να φτάσουν ποτέ τον αριθμό των θυμάτων που προσφέρθηκαν για πολλούς αιώνες στην μανία των μεγαλείων και των φιλοδοξιών των Ελ. Ο βασιλιάς μας θα βρίσκεται σε διαρκή επικοι­νωνία με το λαό. Θα απευθύνει σε αυτόν λόγους από το βήμα, οι οποίοι θα μεταφέρονται παντού, στα πέρατα της οικουμένης με την τρέχουσα τεχνολογία.

15.29.     Όταν όλα ολοκληρωθούν, τότε οι άνθρωποι θα λατρέψουν εμάς και θα απορρί­ψουν τον Δημιουργό. Τότε θα έχουμε πετύχει την απόλυτη νίκη.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΔΕΚΑΤΟ ΕΚΤΟ

 

16.1          Κάτω από την προοπτική της κατα­στροφής κάθε ξένης συγκεντρωτικής δύναμης, θα καταργήσουμε τα πανεπιστήμια, τα οποία αποτελούν τον πρώτο σταθμό του συγκεντρω­τισμού και θα ιδρύσουμε νέα με διαφορετική μορφή. Οι Πρυτάνεις και οι καθηγητές τους θα προετοιμάζονται μυστικά για το έργο τους και θα τους δίνονται μυστικά, λεπτομερή προ­γράμματα συγκεκριμένων ενεργειών και πρά­ξεων, από τα οποία δεν θα μπορούν να παρεκ­κλίνουν ούτε κατά μια κεραία. Επιπλέον, θα διορίζονται με ιδιαίτερη προσοχή και θα εξαρ­τώνται εξ ολοκλήρου από την κυβέρνηση.

16.2          Θα αποκλείσουμε από τη διδασκαλία το πολιτικό δίκαιο και οποιαδήποτε αναφορά σε πολιτικά ζητήματα. Αυτά τα ζητήματα θα διδάσκονται μόνο σε μερικές δεκάδες προσώ­πων που θα εκλέγονται λόγω εξαιρετικών προ­σόντων. Από τα πανεπιστήμια δεν πρέπει να αποφοι­τούν παιδάκια, που συντάσσουν τα συνταγμα­τικά νομοσχέδια με τον τρόπο που θα συνέθε­ταν κωμωδίες ή τραγωδίες ή που ασχολούνται με πολιτικά ζητήματα, για τα οποία ούτε και οι γονείς τους δεν έχουν ιδέα. Η κακή γνώση, που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν για τα πολιτι­κά ζητήματα, δημιουργεί ουτοπιστές και κακούς πολίτες. Μπορείτε και μόνοι σας να καταλάβετε σε ποια κατάσταση έφερε τους ανθρώπους η γενική μόρφωση τους. Αναγκα­στήκαμε να εισάγουμε στη μόρφωση τους όλες εκείνες τις αρχές, που τόσο πετυχημένα εξα­σθένησαν την κοινωνική τους συνοχή. Όταν θα βρισκόμαστε στην εξουσία, θα αποκλείσου­με από την εκπαίδευση όλα εκείνα τα στοιχεία, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αναταρα­χές και από τη νεολαία θα δημιουργήσουμε παιδιά, που θα υπακούν στους νόμους και θα αγαπούν τον κυβερνήτη τους σαν στήριγμα και σαν ελπίδα ειρήνης και ευτυχίας.

16.3          Θα αντικαταστήσουμε με τη μελέτη του προγράμματος του μέλλοντος τον κλασικι­σμό, καθώς και τη μελέτη της αρχαίας ιστο­ρίας, η οποία δημιουργεί περισσότερα κακά παρά καλά παραδείγματα. Θα διαγράψουμε από τη μνήμη των ανθρώπων όλα τα δυσάρε­στα σε μας γεγονότα των περασμένων χιλιετη­ρίδων, διατηρώντας μόνον εκείνα που ζωγρα­φίζουν τα σφάλματα των κυβερνήσεων των ανθρώπων. Θα παρουσιάσουμε τους Ελ σαν ανύπαρκτες γραφικές μορφές και βεβαίως θα φροντίσουμε να καταστεί άγνωστη η ύπαρξη των Ελοχίμ. Ο πρακτικός βίος της φυσικής κοινωνικής τάξης, οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, η μη υποχρεωτική αποφυγή των κακών και εγωιστικών πράξεων, οι οποίες μπορεί να σπέρνουν το σπόρο του κακού και άλλα μαθήματα με παρόμοιο παιδαγωγικό χαρακτήρα θα βρίσκονται στην κορυφή του εκπαιδευτικού προγράμματος, το οποίο θα είναι διαφορετικό για κάθε επάγγελμα και σε καμία περίπτωση δεν θα γενικεύει την εκπαί­δευση. Αυτή η τελευταία τοποθέτηση μας έχει ξεχωριστή σπουδαιότητα.

16.4          Κάθε κοινωνική τάξη θα διαπαιδαγω­γείται μέσα σε αυστηρά καθορισμένα πλαίσια ανάλογα με τον προορισμό της ή την εργασία της. Μόνο οι μεγαλοφυΐες κατόρθωναν και κατορθώνουν να αλλάζουν κοινωνική τάξη. Το να επιτραπεί η διείσδυση ατόμων και η κατά­ληψη ανώτερων κοινωνικών τάξεων από ανά­ξιους, που λόγω καταγωγής και επαγγέλματος ανήκουν στις κατώτερες τάξεις, είναι καθαρός παραλογισμός. Γνωρίζετε πού κατέληξαν οι άνθρωποι που επέτρεψαν να συμβεί αυτή η παράλογη μετακίνηση ατόμων ταπεινής κατα­γωγής σε ανώτερες κοινωνικές τάξεις και στην κορυφή της κοινωνικής ιεράρχησης.

16.5          Για να πάρει η κυβέρνηση τη θέση που της αρμόζει στις καρδιές των υπηκόων της θα πρέπει για όσο διάστημα κυβερνά να γνωστο­ποιεί στο λαό σε σχολεία ή στις δημόσιες πλα­τείες τα καθήκοντα της, τους τρόπους με τους οποίους η δράση εξασφαλίζει το γενικό καλό, τη σπουδαιότητα της κυριαρχίας της, το μεγα­λείο της. Στις συγκεντρώσεις αυτές και στις γιορτές οι καθηγητές θα κάνουν ελεύθερες (υποτίθεται)- διαλέξεις σχετικά με τις ανθρώπι­νες σχέσεις, τους νόμους της μίμησης, τα δεινά που προκαλούνται από τον χωρίς όρια ανταγω­νισμό και τέλος γύρω από τη φιλοσοφία όλων αυτών των νέων θεωριών, που είναι άγνωστες ακόμη στον κόσμο. Τις θεωρίες αυτές θα τις χρησιμοποιήσουμε για να προσελκύσουμε στην πίστη μας τους ανθρώπους. Όταν θα τελειώσω την έκθεση του προγράμματος της δράσης μας στο παρόν και στο μέλλον, θα σας αναπτύξω τη βάση όλων αυτών των θεωριών.

16.6          Με λίγα λόγια γνωρίζοντας από την πείρα πολλών χιλιάδων ετών ότι οι άνθρωποι κατευ­θύνονται και ζουν μέσα από ιδέες και ότι οι ιδέες μεταδίδονται εδώ και χιλιετίες μέσα από τη μόρφωση, θα απορροφήσουμε τις τελευταί­ες αναλαμπές της ελεύθερης σκέψης και θα την κατευθύνουμε στα πράγματα και στις ιδέες που μας εξυπηρετούν, φροντίζοντας να λει­τουργεί για τα συμφέροντα μας. Το σύστημα κατάπνιξης της σκέψης μπήκε ήδη σε εφαρμο­γή με τη μέθοδο που ονομάσαμε διδασκαλία μέσω εικόνων και μεταβάλλει τους ανθρώπους σε υπάκουα ζώα, που δεν θα σκέφτονται, αλλά θ' αναμένουν τις παραστάσεις των αντικειμέ­νων για ν' αντιληφθούν.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΔΕΚΑΤΟ ΕΒΔΟΜΟ

 

17.1          Το δικηγορικό επάγγελμα δημιουργεί ανθρώπους ψυχρούς, σκληρούς, αλαζόνες, χωρίς αρχές, οι οποίοι παραμένουν πάντα σ' ένα καθαρά απρόσωπο επίπεδο. Χρησιμοποι­ούν κάθε μέσο για να κερδίσουν και δεν υπο­λογίζουν το κοινωνικό καλό. Αναλαμβάνουν την υπεράσπιση οποιασδήποτε υπόθεσης κατεκμεταλλευόμενοι τις ελαστικότητες της δικονομίας, προσπαθούν να πετύχουν την αθώωση του πελάτη τους με κάθε τρόπο. Γι' αυτό, λοιπόν, θα επιτρέψουμε την άσκηση του επαγγέλματος αυτού σε στενά πλαίσια και θα μεταβάλλουμε τα μέλη του σε εκτελεστικά όργανα. Οι δικηγόροι, όπως και οι δικαστές, δεν θα έχουν δικαίωμα να επικοινωνούν με τους υπόδικους. Θα αναλαμβάνουν τις δικα­στικές υποθέσεις και θα τις αναλύουν σύμφω­να με τα υπομνήματα και τα στοιχεία των δικαστικών ανακρίσεων, θα υπερασπίζονται τους πελάτες τους μετά την ανάκριση τους ενώπιον του δικαστηρίου και αφού διευκρινι­στούν τα γεγονότα. Θα αμείβονται ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της υπεράσπισης. Έτσι θα εξασφαλίσουμε μια τίμια αμερόληπτη υπερά­σπιση καθοδηγούμενη από αποδείξεις και όχι από συμφέρον. Αυτό θα είναι και το τέλος της διαφθοράς, που παρατηρείται σε δικαστικούς παρέδρους, οι οποίοι δεν θα δίνουν πλέον τη συγκατάθεση τους να δικαιώνεται εκείνος που πληρώνει.

17.2          Φροντίσαμε ήδη να καταστρέψουμε την επιρροή της Ελοχιμικής ιερατικής τάξης και να προκαλέσουμε την αποτυχία της απο­στολής της, γιατί διαφορετικά θα μας δημιουρ­γούσε πολλά και σοβαρά προβλήματα. Η επιρ­ροή της στο λαό καθημερινά μειώνεται. Η ελευθερία της συνείδησης έχει ήδη διακηρυ­χτεί παντού. Επομένως, ελάχιστα χρόνια απο­μένουν μέχρι την πλήρη κατάρρευση της. Ακόμη πιο εύκολα θα νικήσουμε τις άλλες θρησκείες, με τις οποίες είναι πολύ νωρίς να ασχοληθούμε. Θα περιορίσουμε τα ιερατεία και τους ιερείς σε τόσο στενά πλαίσια, ώστε η επιρροή τους να είναι μηδαμινή σε σύγκριση με αυτή που είχαν κάποτε, όταν οι Ελοχίμ κυβερνούσαν τη Γη.

17.3          Όταν θα φτάσει η στιγμή να καταστρέ­ψουμε τα ιερατεία, ο δάκτυλος κάποιου αόρα­του χεριού θα τα δείξει στους λαούς. Αλλά όταν οι λαοί ορμήσουν εναντίον τους, θα εμφανιστούμε σαν υπερασπιστές τους, για να μην επιτρέψουμε να χυθεί αίμα. Με αυτόν τον αντιπερισπασμό θα διεισδύσουμε στο εσωτε­ρικό του φρουρίου, από όπου δεν θα βγούμε, παρά μόνον όταν πετύχουμε την ολοκληρωτι­κή του καταστροφή.

17.4          Ο βασιλιάς μας και υιός μου θα είναι ο αληθινός αρχιερέας της οικουμένης, ο Πατριάρχης ενός παγκόσμιου ιερατείου. Εφό­σον, όμως, η νεολαία δεν έχει ανατραφεί ακόμη με τις νέες μεταβατικές αντιλήψεις, αλλά ούτε και με τις δικές μας, δεν θα ρίξουμε φανερά τα ιερατεία που υπάρχουν, αλλά θα αγωνιστούμε εναντίον τους χρησιμοποιώντας την κριτική και τη δημιουργία διχονοιών.

17.5          Γενικά, ο σύγχρονος τύπος μας θα απο­καλύπτει με τις πιο άσχημες λέξεις κρατικές και θρησκευτικές υποθέσεις, την ανικανότητα των ανθρώπων, για να τους δυσφημίσει με κάθε τρόπο, με εκείνο τον τρόπο που γνωρίζει η μεγαλοφυής φυλή των Ναχρμπέν. Το πολίτευμα μας θα είναι η ενσάρκωση της βασιλείας του Βισνού, ο οποίος θα είναι και το σύμβολο μας. Με καθένα από τα εκατό χέρια μας θα κρατάμε και ένα ελατήριο της κοινωνι­κής μηχανής. Θα αντιλαμβανόμαστε τα πάντα χωρίς τη βοήθεια της επίσημης αστυνομίας, την οποία έχουμε οργανώσει με τέτοιο τρόπο, ώστε σήμερα να εμποδίζει τις κυβερνήσεις να βλέπουν.

17.6          Στο πρόγραμμά μας το ένα τρίτο των υπηκόων μας θα επιβλέπει τους άλλους κινού­μενο από την αίσθηση του καθήκοντος και επι­θυμώντας να υπηρετήσει θεληματικά το κρά­τος. Δεν θα θεωρείται ατιμία να είναι κάποιος κατάσκοπος ή καταδότης. Αντίθετα, αυτό θα είναι αξιέπαινο, οι αβάσιμες όμως καταγγελίες θα τιμωρούνται σκληρά, για να μη γίνεται κατάχρηση αυτού του δικαιώματος. Οι πράκτορές μας θα επιλέγονται τόσο από την ανώτερη όσο και από τις κατώτερες κοι­νωνικές τάξεις, από τον κύκλο της διοικητικής τάξης, από εκδότες, τυπογράφους, βιβλιοπώ­λες, υπαλλήλους, εργάτες, υπηρέτες και άλλους.

17.7          Η στερημένη από δικαιώματα αστυνο­μία, επειδή δεν θα εξουσιοδοτείται να ενεργεί από μόνη της, θα χάσει τη δύναμη της και θα μαρτυρεί ή θα καταγγέλλει. Η εξακρίβωση των καταθέσεων της και οι συλλήψεις θα εξαρτώ­νται από ένα υπεύθυνο όμιλο ελεγκτών των αστυνομικών καταθέσεων. Οι ίδιες οι συλλή­ψεις θα διενεργούνται από τη χωροφυλακή και τη δημοτική αστυνομία. Όποιος δεν αναφέρει αυτά που είδε και άκουσε σχετικά με διάφορα πολιτικά ζητήματα, θα θεωρείται δράστης και ένοχος συμμετοχής και απόκρυψης.

17.8          Όπως σήμερα οι αδελφοί μας είναι υποχρεωμένοι με δική τους ευθύνη να καταγ­γέλλουν στην κοινότητα τους αποστάτες-ή τα πρόσωπα, που σχεδιάζουν κάτι εναντίον της κοινότητας, έτσι και στο παγκόσμιο κράτος μας οι υπήκοοι μας θα είναι υποχρεωμένοι πάντοτε να εξυπηρετούν το κράτος σε κάθε περίπτωση.

17.9          Μια τέτοια οργάνωση θα εξαφανίσει τις καταχρήσεις της εξουσίας, τη διαφθορά, τα διάφορα συμβούλια και τις θεωρίες μας για πανανθρώπινα δικαιώματα, που αφήσαμε να εισχωρήσουν στις συνήθειες των ανθρώπων. Πώς αλλιώς, όμως, θα μπορούσαμε να πετύ­χουμε τον πολλαπλασιασμό των ανωμαλιών στη διοίκηση τους; Με ποια άλλα μέσα; Σπου­δαιότερα από όλα τα όργανα είναι εκείνα, στα οποία έχει ανατεθεί η διατήρηση και η αποκα­τάσταση της τάξης. Σε αυτά θα δίνουμε τη δυνατότητα να αναπτύσσουν τις κακές συνή­θειες, να τις αποδεικνύουν και να κάνουν κατάχρηση της δύναμης τους. Έτσι όλοι θα ρίχνουν το φταίξιμο για την υπέρμετρη βία στα σώματα ασφαλείας, ενώ την ευθύνη των ενερ­γειών τους θα έχουμε εμείς. Μην ξεχνάτε, πρέ­πει να ενεργούμε από το παρασκήνιο. Μέχρι να ορισθεί ο παγκόσμιος βασιλιάς, απλά δεν υπάρχουμε. Όσους μιλούν για εμάς θα τους ονομάζουμε γραφικούς, φαντασιόπληκτους και ακραίους κινδυνολόγους.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΔΕΚΑΤΟ ΟΓΔΟΟ

 

18.1          Όταν θα υπάρχει ανάγκη να ενισχύσουμε τα μέτρα της αστυνομικής ασφάλειας, τα οποία φθείρουν πολύ γρήγορα το γόητρο της εξουσίας, θα υποκινήσουμε φαινομενικές ανα­ταραχές και εκδηλώσεις δυσαρέσκειας, που θα εκφράζονται από επιτήδειους ρήτορες. Πρό­σωπα με τις ίδιες απόψεις και τα ίδια αισθήμα­τα θα ενωθούν με αυτούς. Έτσι θα εξασφαλί­σουμε κάθε δικαιολογία για να διατάξουμε έρευνες κατ' οίκον και επιτηρήσεις, χρησιμο­ποιώντας τους πράκτορες, που έχουμε στις χρήσιμες αστυνομίες των ανθρώπων.

18.2          Επειδή οι περισσότεροι συνωμότες ενεργούν από αγάπη για το επάγγελμα και τη φλυαρία, δεν θα τους ενοχλήσουμε πριν ανα­λάβουν οποιαδήποτε δράση, θα αρκεστούμε να εισαγάγουμε στον κύκλο τους όργανα επι­τήρησης. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το γόητρο της εξουσίας μειώνεται κάθε φορά που αποκαλύπτεται ότι υπάρχουν συνωμότες στους κόλπους της κοινωνίας. Κάτι τέτοιο αποδει­κνύει την ομολογία της αδυναμίας της ή το χει­ρότερο, την άδικη υπόσταση της. Γνωρίζετε ότι καταστρέψαμε το γόητρο των τωρινών βασιλέων με συχνές απόπειρες και κτυπήματα των πρακτόρων μας, οι οποίοι αποτελούν και τα τυφλά πρόβατα του κοπαδιού μας. Είναι εύκολο να εξωθείται κανείς στο έγκλημα, αν χρησιμοποιηθούν κάποιες φιλελεύθερες εκφράσεις πολιτικής χροιάς. Θα εξαναγκάσου­με τις κυβερνήσεις να αναγνωρίσουν την αδυ­ναμία τους, καθώς θα υπερτονίζουμε τη σημα­σία και τις συνέπειες της λήψης ισχυρών μέτρων ασφαλείας, καταστρέφοντας τελικά με αυτές τις τακτικές το γόητρο τους. Τα αυστηρά μέτρα να θυμάστε ότι ισχυροποιούν τις κυβερ­νήσεις στα μάτια του λαού. Εμείς θα διαδίδου­με ότι είναι αντιλαϊκό και ασύμφορο πολιτικά, ώστε καμία κυβέρνηση να μην τολμά να λάβει τέτοια μέτρα.

18.3          Η κυβέρνηση μας θα φρουρείται από κάποια σχεδόν αόρατη φρουρά, γιατί δεν θα παραδεχόμαστε ούτε καν σαν σκέψη ότι μπο­ρεί να υπάρχει εναντίον της κάποια δύναμη, την οποία δεν μπορεί να αντιπαλέψει και γι' αυτό φυλάγεται. Αν παραδεχτούμε τη σκέψη αυτή, όπως δέχτηκαν να κάνουν οι άνθρωποι, θα υπογρά­φαμε τη θανατική καταδίκη αν όχι του ίδιου του ηγέτη, τουλάχιστον της δυναστείας του για το προσεχές μέλλον. Σύμφωνα με αυστηρά τηρούμενα προσχή­ματα, ο κυβερνήτης μας θα ισχυρίζεται ότι θα χρησιμοποιεί την εξουσία του μόνο για το καλό του λαού και όχι για να εξυπηρετεί προ­σωπικά ή δυναστειακά συμφέροντα. Με την τήρηση όλων αυτών των προσχημάτων ο ίδιος ο λαός θα προστατεύει και θα τιμά την εξουσία του. Ο κυβερνήτης θα εκτιμάται και θα περι­σώζεται από τους ίδιους τους υπηκόους του. Θα τον λατρεύουν, γιατί θα έχουν πειστεί ότι από αυτόν εξαρτάται η τάξη της κοινωνικής οικονομίας και η ευημερία του κάθε πολίτη.

18.4          Φανερή φρούρηση του βασιλιά ισοδυ­ναμεί με αναγνώριση της αδυναμίας της κυβερνητικής οργάνωσης. Ο βασιλιάς μας, όταν θα βρίσκεται ανάμεσα στο λαό, θα περιστοιχίζεται πάντοτε από μεγά­λο αριθμό ανδρών και γυναικών, οι οποίοι δήθεν τυχαία και εξαιτίας της περιέργειας τους θα πιάνουν τις πρώτες σειρές γύρω του και μάλιστα θα κρατούν και άλλες σειρές, για να τηρούν την τάξη. Αυτό είναι άριστο παράδειγ­μα τήρησης της τάξης. Αν βρεθεί κάποιος από το λαό, που θα εκλιπαρεί και θα προσπαθεί να παρουσιάσει κάποια αναφορά του ανοίγοντας δρόμο ανάμεσα στις γραμμές, τα άτομα που βρίσκονται στην πρώτη σειρά παίρνουν την αναφορά και μπροστά στα μάτια του την παραδίδουν στο βασιλιά. Έτσι όλοι καταλα­βαίνουν πώς κάθε αίτημα που παρουσιάζεται φτάνει στον προορισμό του και ασκείται έλεγ­χος από αυτόν τον ίδιο τον ηγέτη. Το κύρος της εξουσίας μας απαιτεί να φτάσει ο λαός στο σημείο να χρησιμοποιεί εκφράσεις όπως «αν ο βασιλιάς το γνώριζε» ή «όταν ο βασιλιάς το μάθει».

18.5          Η συγκρότηση επίσημης φρουράς εξα­φανίζει το μυστικό γόητρο της εξουσίας. Οποι­οσδήποτε είναι οπλισμένος με αρκετό θάρρος, γνωρίζει τη δύναμη του και θεωρεί τον εαυτό του κάτοχο εξουσίας. Ο ταραχοποιός περιμένει την ευκαιρία να προβεί σε απόπειρες εναντίον εκείνης της εξουσίας που φυλάσσεται φανερά. Διδάσκουμε βέβαια άλλα πράγματα στους ανθρώπους, όμως βλέπουμε πού τους έχουν οδηγήσει τα φανερά μέτρα ασφαλείας.

18.6          Με την πρώτη υπόνοια βάσιμη ή αβά­σιμη θα συλλαμβάνουμε τους εγκληματίες. Ο φόβος του λάθους δεν μπορεί να είναι σοβαρός λόγος για να δώσουμε δυνατότητες διαφυγής σε άτομα ύποπτα για εγκλήματα κοινά ή πολι­τικά, τα οποία και αμείλικτα θα πατάξουμε.

18.7          Εάν τελικά παραβιάσουμε για λίγο την τάξη των πραγμάτων και αποδεχτούμε την εξέ­ταση των αιτίων και την ύπαρξη ελαφρυντι­κών στα κοινά εγκλήματα, δεν είναι δυνατόν να ακολουθήσουμε την ίδια τακτική και με άτομα που ασχολούνται με κρατικές υποθέσεις και ζητήματα, που μόνον η κυβέρνηση είναι σε θέση να καταλαβαίνει σε βάθος. Αν και οι κυβερνήσεις των ανθρώπων δεν είναι ακόμη σε θέση να αντιλαμβάνονται την αληθινή πολι­τική.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΔΕΚΑΤΟ ΕΝΑΤΟ

 

19.1      Εμείς, μολονότι δεν επιτρέπουμε να ασχολείται ο καθένας άμεσα με την πολιτική, θα προκαλούμε όμως και θα επιζητούμε αιτή­ματα και αναφορές που θα απαιτούν από την κυβέρνηση να βελτιώσει την κατάσταση του λαού.

19.2          Μ' αυτόν τον τρόπο θα έχουμε τη δυνα­τότητα να κατανοήσουμε τα ελαττώματα και τις προσδοκίες των υπηκόων μας, στους οποί­ους θα ανταπαντούμε είτε με την εκτέλεση των σχεδίων που θα μας προτείνουν ή είτε με δικαιολογημένη άρνηση που θα αποδεικνύει την προφανή άγνοια των συντακτών.

19.3          Οι επαναστάσεις είναι δυνατόν να χαρακτηριστούν σαν ένα γαύγισμα μικρού σκυλιού εναντίον ενός ελέφαντα. Σε μια κοι­νωνικά οργανωμένη κυβέρνηση τα σκυλάκια θα συνηθίσουν να κουνάνε την ουρά μόλις εμφανίζεται ο ελέφαντας.

19.4          Για να αφαιρέσουμε από το πολιτικό έγκλημα το γόητρο της ανδρείας, θα καθίζου­με στο ειδώλιο των κατηγορουμένων δίπλα στους ταπεινούς εγκληματίες, τους πολιτικούς μας αντιπάλους.

19.5          Η κοινή γνώμη θα συγχυστεί βλέπο­ντας να συγκαταλέγονται στην κοινή κατηγο­ρία των εγκληματιών και οι πολιτικοί αμφι­σβητίες. Είμαστε διατεθειμένοι και ελπίζω ότι το έχουμε κατορθώσει να εμποδίσουμε τους ανθρώπους να καταπολεμούν τις επαναστά­σεις.

19.6          Διαφημίσαμε μέσω του τύπου, των δημοσιευμένων λόγων μας και των δελεαστι­κών εγχειριδίων ιστορίας, το μαρτύριο που δοκίμασαν οι επαναστάτες για το κοινό καλό. Αυτή η διαφήμιση αύξησε τις τάξεις των φιλελεύθερων και έριξε χιλιάδες ανθρώπους στο κοπάδι μας.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΕΙΚΟΣΤΟ

 

20.1      Το οικονομικό μας πρόγραμμα το οποίο κράτησα για το τέλος της έκθεσης μου, είναι ο πιο δύσκολος, ο πιο ψηλός και πιο αποφασι­στικός άξονας της προσπάθειας μας.

20.2          Αρχίζοντας την εξέταση αυτού του προγράμματος θα σας υπενθυμίσω ότι το σύνολο των πράξεων μας είναι ζήτημα ποσών.

20.3          Όταν θα έλθει η βασιλεία μας, η απο­λυταρχική μας κυβέρνηση θα αποφύγει για λόγους προστασίας να επιβαρύνει υπερβολικά με φόρους τις λαϊκές μάζες και δεν θα ξεχάσει το πατρικό και προστατευτικό της ρόλο. Επει­δή η κυβερνητική οργάνωση στοιχίζει ακριβά, πρέπει αν βρεθούν τα αναγκαία μέσα για να σχεδιαστεί με επιμέλεια η οικονομική ισορρο­πία.

20.4          Στο κράτος μας ο βασιλιάς μας θα απο­τελεί τον μόνο νομικό εκπρόσωπο κάθε νόμι­μης ιδιοκτησίας. Θα μπορεί λοιπόν να κατα­φεύγει στη νόμιμη κατάσχεση όλων εκείνων των χρηματικών ποσών που θα κρίνει ότι είναι αναγκαία για την ρύθμιση της κυκλοφορίας του χρήματος στο κράτος.

20.5          Η φορολογία πρέπει κυρίως να βασίζε­ται στην προοδευτική φορολόγηση της ιδιο­κτησίας. Οι φόροι με το σύστημα αυτό θα εισπράττονται χωρίς δυσκολία με μια αναλο­γία επί τοις εκατό της κάθε ιδιοκτησίας. Οι πλούσιοι πρέπει να καταλάβουν ότι ένα μέρος από το πλεόνασμα τους θα το διαθέτουν στο κράτος για να εξασφαλίσουν το δικαίωμα του νόμιμου κέρδους, και λέω νόμιμου γιατί ο έλεγχος της περιουσίας θα καταργήσει κάθε νόμιμη ληστεία.

20.6          Αυτή η κοινωνική μεταρρύθμιση θα προωθηθεί από τα κέντρα μας, όταν έλθει ο καιρός για την αποκατάσταση της ειρήνης. Η φορολογία των φτωχών σπέρνει επαναστάσεις και είναι καταστρεπτική για το κράτος το οποίο χάνει μεγάλα κέρδη και επιδιώκει μικρά οφέλη. Η φορολογία των κεφαλαιούχων επί­σης θα μειώσει την αύξηση του ιδιωτικού πλούτου, τον οποίο αφήσαμε σκόπιμα να συγκεντρωθεί στα χέρια ιδιωτών για να τον χρησιμοποιήσουμε σαν αντίβαρο εναντίον της κυβερνητικής και οικονομικής δύναμης των κρατών.

20.7          Μια προοδευτική φορολογία θα δώσει πολύ μεγαλύτερο εισόδημα από τη σημερινή αναλογική φορολογία, η οποία μας είναι χρή­σιμη σήμερα μόνο για να δημιουργηθούν ανα­ταραχές και δυσαρέσκειες στον κόσμο των ανθρώπων.

20.8          Η ισχύς του βασιλιά μας θα στηριχτεί στην ισορροπία και στην εγγύηση της ειρήνης. Είναι ανάγκη οι κεφαλαιούχοι να θυσιάσουν ένα μικρό μέρος των εισοδημάτων τους για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της κυβερνητικής μηχανής. Οι ανάγκες του κράτους πρέπει να πληρώνονται από εκείνους που έχουν οικονομική άνεση και δυνατότητα.

20.9          Αυτό το μέτρο θα εξαφανίσει το μίσος του φτωχού εναντίον του πλουσίου, στο πρό­σωπο του οποίου θα βλέπει μια οικονομική δύναμη χρήσιμη για το κράτος, για τη διατή­ρηση της ειρήνης και της ευημερίας. Θα κατα­λάβει τέλος ότι ο πλούσιος παρέχει όλα τα αναγκαία μέσα για την επίτευξη όλων αυτών των αγαθών.

20.10       Επιπλέον για να μην δυσανασχετήσει υπερβολικά η τάξη των μορφωμένων για τις νέες ρυθμίσεις πληρωμών, θα της κοινοποιεί­ται πρώτα ένας απολογισμός του προορισμού των ποσών και της απορρόφησης τους για τις ανάγκες του θρόνου και των κυβερνητικών θεσμών.

20.11       Το βασιλικό πρόσωπο δεν θα έχει ατο­μική περιουσία, εφόσον οτιδήποτε υπάρχει στο κράτος θα του ανήκει, διαφορετικές ρυθ­μίσεις θα δημιουργούσαν μεγάλες αντιφάσεις. Οι ατομικές πρόσοδοι του κυβερνήτη θα εκμη­δένιζαν το δικαίωμα ιδιοκτησίας όλων. Οι συγ­γενείς του βασιλικού προσώπου, εκτός από τους διαδόχους του, οι οποίοι επίσης θα συντη­ρούνται με δαπάνες του κράτους, έχουν υπο­χρέωση να αναλαμβάνουν μια κρατική υπηρε­σία ή να εργάζονται για να αποκτήσουν το δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Το προνόμιο της βασιλικής τους καταγωγής δεν πρέπει να χρη­σιμεύσει σαν πρόσχημα λεηλασίας του κρατι­κού θησαυροφυλακίου.

20.12       Η αγορά της ιδιοκτησίας κάπου άλλου ή η αποδοχή κληρονομιάς θα επιβαρύνονται με προοδευτική χαρτοσήμανση. Η μεταβίβαση όμως της ιδιοκτησίας σε χρήματα, ή σε κάποια άλλη μορφή για την αποφυγή της χαρτοσήμαν­σης, θα φορολογείται με ανάλογο φόρο, ο οποίος θα επιβάλλεται σε βάρος του παλιού ιδιοκτήτη από την ημερομηνία μεταβίβασης μέχρι τη μέρα της αποκάλυψης της απάτης. Οι τίτλοι μεταβίβασης θα παρουσιάζονται κάθε εβδομάδα στο ταμείο της περιοχής με ένδειξη του επωνύμου, ονόματος, οικογενείας και κατοικίας του παλιού και του νέου ιδιοκτήτη. Αυτή η καταγραφή θα επιβάλλεται μόνο για ποσά που υπερβαίνουν τα συνηθισμένα έξοδα αγοράς και πώλησης, ενώ στα συνηθισμένα έξοδα θα επιβάλλεται κάποιο ελάχιστο χαρτό­σημο.

20.13       Στο σημείο αυτό προσέξτε ότι οι φόροι αυτοί θα αποφέρουν κέρδη που θα υπερ­βαίνουν τα εισοδήματα όλων των κρατών. Το ταμείο του κράτους θα πρέπει να κρατά κάποιο εφεδρικό αποθεματικό κεφάλαιο, ενώ το υπό­λοιπο θα τίθεται σε κυκλοφορία. Με αυτά τα αποθεματικά κεφάλαια θα εκτελούνται τα δημόσια έργα. Η έναρξη της εκτέλεσης αυτών των έργων από τους κρατικούς φόρους θα προκαλέσει την αφοσίωση της εργατικής τάξης στα κρατικά συμφέροντα και στα συμ­φέροντα των βασιλέων. Ένα μέρος από αυτά τα ποσά θα απονέμεται σε βραβεία για τις εφευρέσεις και την παραγωγή.

20.14       Δεν πρέπει με κανένα τρόπο να μείνει στο κρατικό ταμείο έστω και ένα νόμισμα παραπάνω, εκτός από τα διαθέσιμα υπολογι­σμένα ποσά. Το χρήμα έγινε για να κυκλοφο­ρεί, και κάθε στασιμότητα του χρήματος θα έχει ολέθρια αποτελέσματα στη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού και στη λίπανση των τροχών του. Η έλλειψη λίπανσης μπορεί να σταματήσει την κανονική λειτουργία του μηχανισμού.

20.15       Η αντικατάσταση ενός μέρους χρημά­των από χάρτινες αξίες παρήγαγε στασιμότητα και οι συνέπειες αυτού του γεγονότος έχουν ήδη γίνει αρκετά αισθητές.

20.16       Θα έχουμε επιπλέον ένα ελεγκτικό συνέδριο από το οποίο ο κυβερνήτης θα πλη­ροφορείται κάθε στιγμή τον πλήρη απολογι­σμό των εσόδων και των εξόδων του κράτους, με εξαίρεση τον υπολογισμό του τρέχοντος και του προηγούμενου μήνα, οι οποίοι δεν θα έχουν ακόμη παραδοθεί.

20.17       Το μόνο ίσως άτομο που δεν θα έχει συμφέρον να κλέψει το κρατικό ταμείο είναι ο ιδιοκτήτης του δηλαδή ο κυβερνήτης. Ο έλεγχός του, θα κάνει αδύνατη την απώλεια και την σπατάλη.

20.18       Οι εμφανίσεις που σπαταλούν τον πολύτιμο χρόνο του κυβερνήτη, σε εθιμοτυπι­κές δεξιώσεις θα καταργηθούν, για να του δοθεί χρόνος να σκέφτεται και να ελέγχει. Η δύναμη του δεν θα εξαρτάται πια από τους ευνοούμενους, που περιστοιχίζουν το θρόνο και φροντίζουν να εξασφαλίσουν τα ατομικά και όχι τα κρατικά συμφέροντα.

20.19       Προκαλέσαμε στους ανθρώπους τερά­στιες οικονομικές κρίσεις με στόχο να αποσύ­ρουμε το χρυσό από την κυκλοφορία.

20.20       Καθώς εμείς φροντίζαμε να αποσύ­ρουμε το χρήμα των κρατών, τεράστια κεφά­λαια έμεναν στάσιμα και τα κράτη στην προ­σπάθεια τους να βρουν κάποια χρήματα εξα­ναγκάζονταν να προστρέξουν σε αυτά τα κεφάλαια, ζητώντας δάνεια. Τα δάνεια αυτά και οι πληρωμές των τόκων επιβάρυναν τα οικονομικά των κρατών. Η συγκέντρωση επί­σης της βιομηχανίας στα χέρια των κεφαλαιοκρατών που κατέστρεψαν τη μικρή βιομηχα­νία, απορρόφησε όλες τις δυνάμεις του λαού και συγχρόνως του κράτους.

20.21       Η σημερινή κυκλοφορία του χρήμα­τος δεν ανταποκρίνεται γενικά μιλώντας, στο ποσό που ξοδεύεται για κάθε άτομο και συνε­πώς δεν επαρκεί για την κάλυψη όλων των αναγκών μας. Η κυκλοφορία του χρήματος πρέπει να είναι ανάλογη με την αύξηση του πληθυσμού και πρέπει στον υπολογισμό να συμπεριλαμβάνονται και τα παιδιά, γιατί από τη στιγμή της γέννησης τους στοιχίζουν και καταναλώνουν.

20.22       Η αναθεώρηση της κοπής των νομι­σμάτων είναι ουσιώδες ζήτημα για όλο τον κόσμο. Γνωρίζετε ότι η ανταλλαγή του χρυσού υπήρξε ολέθρια για τα κράτη που την υιοθέτησαν και δεν επαρκεί για την κατανάλωση το χρήματος.

20.23       Πρέπει να εισαγάγουμε ένα νόμισμα που θα έχει για αντίκρισμά του την εργασία, ξύλινο ή χάρτινο, και θα το εκδίδουμε σε ποσότητες ανάλογες με τις τρέχουσες ανάγκες, παίρνοντας επίσης υπόψη τους θανάτους και τις γεννήσεις του πληθυσμού.

20.24       Κάθε διαμέρισμα και κάθε περιφέρεια θα τηρεί τους σχετικούς λογαριασμούς. Για νι μην συμβαίνουν καθυστερήσεις στην καταβολή των χρημάτων, τα ποσά και η ημερομηνία καταβολής τους θα ορίζονται με κυβερνητικό διάταγμα. Θα καταργηθεί το προτεκτοράτο του υπουργείου οικονομικών, το οποίο δεν θα μπορεί πια να ευνοεί κάποιους σε βάρος άλλων.

20.25       Θα παρουσιάσουμε τις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις ακολουθώντας μεθόδους που δεν θα θορυβήσουν κανέναν, και θα ισχυριστούμε ότι είναι αναγκαίες εξαιτίας του κυκεώνα που προκάλεσαν οι οικονομικές αταξίες των ανθρώπων. Η πρώτη αταξία, θα πούμε ότι βρίσκεται στην σύνταξη ετήσιου προϋπολογισμού, ο οποίος κάθε χρόνο αυξάνεται. Ο άνθρωποι παρατείνουν την ισχύ του προϋπολογισμού μέχρι το πρώτο μισό του έτους, έπειτα ζητούν διορθωτικό προϋπολογισμό, τον οποίο σπαταλούν μέσα σε τρεις μήνες. Έπειτα ζητούν και άλλον παρόμοιο συμπλη­ρωματικό, και όλα αυτά καταλήγουν σε ένα\ τελικό εκκαθαριστικό προϋπολογισμό. Κα επειδή ο προϋπολογισμός του επόμενου έτους συντάσσεται με βάση το σύνολο του γενικοί προϋπολογισμού, η κανονική ετήσια διαφορά είναι 50% και ο ετήσιος προϋπολογισμός αυξάνεται ανά τριετία.

20.26       Αυτές οι μέθοδοι που τόσο απερίσκε­πτα εφαρμόζονται από τους ανθρώπους άδειασαν τα κρατικά ταμεία. Τα δάνεια που ακολου­θούν στη συνέχεια καταβροχθίζουν τα υπόλοι­πα χρήματα και οδηγούν τα κράτη σε χρεοκο­πία.

20.27       Κάθε δάνειο αποδεικνύει την αδυνα­μία του κράτους και αποκαλύπτει την έλλειψη κατανόησης των δικαιωμάτων του. Τα δάνεια κρέμονται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια των κυβερνητών, οι οποίοι, αντί να εισπράττουν από τους υπηκόους τους με έκτα­κτη φορολογία τα αναγκαία για αυτούς χρήμα­τα έρχονται με απλωμένα χέρια και ζητούν ελεημοσύνη από τους τραπεζίτες μας.

20.28       Τα εξωτερικά δάνεια είναι βδέλλες που σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν να ξεκολλήσει κανείς από το σώμα του κράτους, εκτός αν τις ξεκολλήσει το ίδιο το κράτος ή ξεκολλήσουν μονές τους. Τα υπάρχοντα κράτη δεν τις ξεκολλούν, αλλά εξακολουθούν να τοποθετούν και άλλες στο σώμα τους, έτσι ώστε να καταστραφούν αμετάκλητα εξαιτίας αυτής της ακούσιας αφαίμαξης.

20.29       Πραγματικά τι άλλο σημαίνει το δάνειο και ιδίως το εξωτερικό; Το δάνειο είναι έκδοση κυβερνητικών τραπεζογραμματίων με υποχρέωση καταβολής ενός ορισμένου τόκου ανάλογου με το ποσό του δανεισμένου κεφα­λαίου. Αν το δάνειο έχει τόκο 5% μέσα σε είκοσι χρόνια το κράτος έχει πληρώσει χωρίς καμία ωφέλεια τόκο ίσο με όλο το δάνειο, μέσα σε σαράντα χρόνια διπλάσιο, μέσα σε εξήντα χρόνια τριπλάσιο ποσό και το χρέος θα παραμένει πάντοτε ανεξόφλητο.

20.30       Βλέπουμε λοιπόν ότι με το πρόσχημα της ατομικής φορολογίας το κράτος αφαιρεί και τον τελευταίο οβολό των φτωχών φορολογουμένων για να εξοφλήσει τους πλούσιους ξένους, από τους οποίους δανείστηκε και για να πληρώνει τόκους, αντί να συγκεντρώνει τα πλούτη του για να καλύψει τις ανάγκες του.

20.31       Όσο καιρό τα δάνεια παρέμεναν εσω­τερικά, οι άνθρωποι δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να μεταβιβάζουν το χρήμα από την τσέπη του φτωχού στην τσέπη του πλούσιου. Όταν όμως εξαγοράσαμε τα πρόσωπα για να μεταφέρουμε τα δάνεια σε εξωτερικό έδαφος, όλα τα πλούτη των ανθρώπων διοχετεύτηκαν στα ταμεία μας και όλοι οι άνθρωποι άρχισαν να μας πληρώνουν φόρο υποτέλειας για επιπο­λαιότητα των ανθρώπων στο χειρισμό των κρατικών υποθέσεων, η διαφθορά των υπουρ­γών, ή η οικονομική άγνοια άλλων κυβερνη­τών φόρτωσαν τις χώρες τους με χρέη, αλλά πρέπει να γνωρίζετε ότι η προσπάθεια μας στοίχισε ακριβά σε χρήμα, κόπο και χρόνο.

20.32       Δεν θα επιτρέψουμε τη στασιμότητα του χρήματος, και οι υποχρεώσεις του κράτους θα ανέρχονται σε μια τάξη του 1 %, έτσι ώστε να μην δίνεται δυνατότητα σε βδέλλες να απο­μυζούν το κράτος, εκμεταλλευόμενες την απο­πληρωμή των χρεών. Μόνο οι βιομηχανικές εταιρείες θα έχουν το αποκλειστικό δικαίωμα έκδοσης αξιών και δεν θα δυσκολεύονται να καταβάλλουν τόκους από τα κέρδη τους. Ενώ το κράτος δεν θα έχει κανένα κέρδος από το χρήμα που δανείστηκε, εφόσον δανείζεται για να ξοδέψει και όχι για να κάνει επιχειρήσεις. Τα βιομηχανικά χρεόγραφα θα πωλούνται από το κράτος το οποίο ξεπερνώντας το φόρο υπο­τέλειας που καταβάλλει σήμερα θα μετατραπεί σε έναν αξιοπρόσεκτο δανειστή. Ένα παρό­μοιο μέτρο θα καταργήσει τη στασιμότητα του χρήματος, τον παρασιτισμό και τον τύπο, τα οποία μας χρησίμευσαν για όσο διάστημα οι άνθρωποι ήταν ανεξάρτητοι και μας είναι ανε­πιθύμητα στο νέο πολίτευμα μας.

20.33       Πόσο φανερή είναι η απουσία της κρί­σης από τα καθαρά ζωώδη μυαλά των ανθρώ­πων. Δανείζονταν από μας με τόκο και χωρίς να σκέπτονται ότι κάποια στιγμή θα αναγκαζό­ταν να αφαιρέσουν το επιβαρυμένο με τόκους χρήμα από τα κρατικά τους ταμεία για να μας εξοφλήσουν. Υπήρχε τίποτε απλούστερο από το να παίρνουν τα απαραίτητα χρήματα από τους φορολογουμένους τους;

20.34       Αυτό αποδεικνύει την υπεροχή του πνεύματος μας, γιατί εμείς κατορθώσαμε να τους παρουσιάσουμε την υπόθεση των δανεί­ων με τέτοια μορφή, ώστε να διακρίνουν σε αυτά ακόμη και κέρδη για τον εαυτό τους.

20.35       Τα δικά μας προγράμματα, όταν θα τα παρουσιάσουμε, καθώς θα ενισχύονται από την πείρα χιλιετιών, θα ξεχωρίζουν για τη σαφήνεια και την ακρίβεια τους. Όλοι θα καταλάβουν τη χρησιμότητα των καινοτομιών μας που θα θέσουν τέλος στις καταχρήσεις, οι οποίες άφηναν τους ανθρώπους στο έλεος μας και οι οποίες δεν θα επιτραπούν στο κράτος μας.

20.36       Θα οργανώσουμε πολύ προσεκτικά το λογιστικό μας σύστημα, έτσι ώστε ούτε η κυβέρνηση ούτε και ο τελευταίος υπάλληλος να μπορούν να αφαιρέσουν έστω και το ελάχι­στο ποσό από τον προορισμό του και ακόμη περισσότερο να μπορούν να το διαθέσουν σε σκοπό διαφορετικό από αυτόν που έχει καθο­ρίσει το δικό μας σχέδιο ενέργειας.

20.37       Είναι αδύνατη η διακυβέρνηση χωρίς ένα σαφώς καθορισμένο σχέδιο. Ακόμη και οι ήρωες που παίρνουν έναν δρόμο χωρίς προφυ­λάξεις καταστρέφονται στην πορεία. Οι αρχη­γοί κρατών τους οποίους συμβουλεύαμε να ξεχνούν τις κρατικές φροντίδες με επίσημες εθιμοτυπικές δεξιώσεις, ή με διασκεδάσεις, μας έδωσαν τη δυνατότητα να εφαρμόσουμε με τον καλύτερο τρόπο τα σχέδια μας. Οι ανα­φορές των αναπληρωτών τους συντάσσονταν από τους πράκτορες μας και ικανοποιούσαν ακόμη και τους ελάχιστους διορατικούς με υποσχέσεις ότι στο μέλλον θα γίνουν σημαντι­κές βελτιώσεις και αύξηση των εσόδων. Θα μπορούσαν να ρωτήσουν εκείνοι που διάβαζαν τους απολογισμούς και τα σχέδια μας αύξηση πως θα γίνει η αύξηση των πόρων και η εξα­σφάλιση των χρημάτων.

20.38       Γνωρίζετε που τους οδήγησε η απερι­σκεψία τους και σε ποια οικονομική αταξία έφτασαν παρόλη τη θαυμαστή ενεργητικότητα των λαών τους. Αντί να χρωστούν ο ένας στον άλλο, μέσα σε κάθε κράτος, χρωστούν τα κράτη σ' εμάς λόγω των κρατικών δανεισμών από τις δικές μας διεθνείς τράπεζες. Έτσι κάνουμε ότι θέλουμε στις οικονομίες τους και οι λαοί είναι δυσαρεστημένοι. Όταν έλθει ο παγκόσμιος ηγέτης και υιός μου, τότε η δικαι­οσύνη του θα κάνει τους πάντες να τον προ­σκυνούν.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΕΙΚΟΣΤΟ ΠΡΩΤΟ

 

21.1          Σε όλα όσα σας ανέφερα ως τώρα θα προσθέσω και μια λεπτομερή εξήγηση των εσωτερικών δανείων. Για τα εξωτερικά δάνεια δεν θα πω τίποτε περισσότερο, γιατί αυτά γέμι­σαν τα χρηματοκιβώτια μας με το εθνικό χρήμα των ανθρώπων. Για το κράτος μας, όμως, δεν θα υπάρχει πια ξένο, δηλαδή εξωτε­ρικό χρήμα. Επωφεληθήκαμε τη διαφθορά των διοικητών και την αμέλεια των κυβερνήσεων για να εισπράξουμε ποσά διπλάσια, τριπλάσια και ακόμη μεγαλύτερα δανείζοντας στις κυβερνήσεις των ανθρώπων χρήμα, που δεν ήταν καθόλου αναγκαίο στο κράτος. Ποιος θα μπορούσε να κάνει το ίδιο σε μας; Γι' αυτό θα εκθέσω διεξοδικά μόνο τα σχετικά με εσωτερι­κά δάνεια ζητήματα.

21.2          Όταν εκδίδουν ένα δάνειο τα κράτη, ανοίγουν εγγραφές για την αγορά ομολόγων. Για να είναι προσιτή η αγορά τους, εκδίδουν ομόλογα αξίας από 100 μέχρι 1.000 μονάδες. Ταυτόχρονα παρέχουν κάποια οφέλη σε όσους γράφονται πρώτοι. Την επόμενη μέρα δημι­ουργείται μια τεχνητή άνοδος των τιμών από την υποτιθέμενη ζήτηση των ομολόγων. Λίγες μέρες αργότερα υποστηρίζουν ότι τα ταμεία του κράτους είναι γεμάτα και δεν ξέρουν πια πού να προωθήσουν τα χρήματα. Η εγγραφή πολλές φορές υπερβαίνει το ποσό του δανείου. Μετά το τέλος του παιχνιδιού αντιμετωπίζουν ένα βαρύτατο παθητικό. Για να πληρωθούν οι τόκοι πρέπει να καταφύγουν σε νέα δάνεια, που δεν απορροφούν, και τα οποία προστίθε­νται στα ήδη υπάρχοντα χρέη. Όταν εξαντλη­θεί η πίστωση, πρέπει να καλυφθεί με νέα δάνεια όχι μόνο το ίδιο το δάνειο, αλλά και οι τόκοι των δανείων. Οι φόροι του κράτους είναι παθητικοί, επειδή χρησιμοποιούνται για την κάλυψη του παθητικού.

21.3          Έρχεται ύστερα ο καιρός των πληρω­μών, οι οποίες αφορούν μόνο την πληρωμή των τόκων και δεν καλύπτουν σε καμία περί­πτωση την πληρωμή των δανείων, επιπλέον χωρίς τη συγκατάθεση δεν είναι δυνατή η απο­πληρωμή των δανείων. Όταν εξαγγέλλεται κάποια πληρωμή, προσφέρονται να επιστρέ­ψουν τα χρήματα σε όσους αρνούνται τη μετα­τροπή των αξιών. Αν όλοι εξέφραζαν την επι­θυμία να παραλάβουν τα χρήματα τους, οι κυβερνήσεις θα πιάνονταν στα ίδια τους τα δίχτυα και θα βρίσκονταν σε αδυναμία να πλη­ρώσουν το χρήμα που προσφέρουν. Ευτυχώς οι άνθρωποι γνωρίζουν ελάχιστα γύρω από τις οικονομικές υποθέσεις και πάντοτε προτιμούν την απώλεια της τιμής των αξιών και των τόκων τους από τον κίνδυνο της μιας νέας τοποθέτησης των χρημάτων τους. Με αυτόν τον τρόπο δίνουν τη δυνατότητα στις κυβερνή­σεις να απαλλαγούν από παθητικό πολλών εκατομμυρίων.

21.4          Με τα εξωτερικά δάνεια ήδη οι άνθρω­ποι δεν σκέφτονται να πράξουν κάτι ανάλογο, επειδή γνωρίζουν ότι εμείς θα απαιτήσουμε όλο το χρήμα τους. Μία αναγνωρισμένη πτώχευση θα καταδεί­ξει οριστικά την έλλειψη συνδέσμου μεταξύ του λαού και των κυβερνήσεων του. Εφιστώ την προσοχή σας σε αυτό το γεγο­νός, καθώς και στο εξής : σήμερα όλα τα εσω­τερικά δάνεια εξυπηρετούνται από χρέη που χαρακτηρίζονται ως κυμαινόμενα χρέη, δηλα­δή χρέη των οποίων η λήξη είναι προσεχής. Τα χρέη αυτά αποτελούνται από χρήματα, που κατατίθενται στο εφεδρικό ταμείο ή στο ταμι­ευτήριο. Επειδή αυτά τα κεφάλαια παραμέ­νουν για πολύ χρόνο στα χέρια της κυβέρνη­σης, εξανεμίζονται για την πληρωμή των τόκων των εξωτερικών δανείων και στη θέση τους βάζουν ίσα ποσά από τις αποταμιεύσεις των εισοδημάτων. Αυτά τα τελευταία είναι οι πόροι, με τους οποίους βουλώνονται οι τρύπες των κρατικών ταμείων των ανθρώπων.

21.5          Όταν θα κατακτήσουμε την εξουσία και ανέβουμε στο θρόνο του κόσμου, όλοι αυτοί οι οικονομικοί σύνδεσμοι θα καταργη­θούν χωρίς να αφήσουν ίχνος, γιατί δεν θα ανταποκρίνονται πια στα συμφέροντα μας. Θα καταργήσουμε επίσης όλα τα χρηματιστήρια, γιατί δεν θα επιτρέπουμε να κλονιστεί το γόη­τρο της εξουσίας μας με την αυξομείωση των τιμών των αγορών μας. Θα αναγνωριστεί με νόμο τιμή ίση με την αξία των τιμών χωρίς δια­κυμάνσεις (η άνοδος προκαλεί πτώση, με αυτόν τον τρόπο παίξαμε και θα συνεχίσουμε να παίζουμε με τα χρεόγραφα των ανθρώπων). Θα αντικαταστήσουμε τα χρηματιστήρια με μεγάλα πιστωτικά ιδρύματα, ο προορισμός των οποίων θα είναι να καθορίζουν την τιμή των βιομηχανικών αξιών σύμφωνα με τις βλέ­ψεις της κυβέρνησης.

21.6          Αυτά τα ιδρύματα θα είναι σε θέση να ρίχνουν στην αγορά μέσα σε μια μέρα 500.000.000 εκατομμύρια βιομηχανικές αξίες. Με αυτόν τον τρόπο όλες οι βιομηχανικές επι­χειρήσεις θα εξαρτώνται από μας. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο μεγάλη δύναμη θα αποκτή­σουμε με αυτό το μέσο.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΕΙΚΟΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

 

22.1          Με ότι σας παρουσίασα μέχρι τώρα προσπάθησα να σας αποκαλύψω τα μυστικά των γεγονότων του παρελθόντος και του μέλ­λοντος. Αυτά αναγγέλλουν και το μέλλον που είναι τόσο κοντά στην πραγματοποίηση του. Σας φανέρωσα το μυστικό των σχέσεων μας με τους ανθρώπους και τις οικονομικές μας επι­χειρήσεις. Απομένει να προσθέσω λίγο ακόμη πάνω στο αντικείμενο αυτό. Έχουμε στα χέρια μας τη μεγαλύτερη δύναμη της σημερινής επο­χής, το χρυσό. Μπορούμε μέσα σε δύο μέρες να αποσύρουμε από το ταμείο μας οποιαδή­ποτε ποσότητα θελήσουμε, αφού γνωρίζω που είναι κρυμμένοι οι μεγαλύτεροι θησαυροί του κόσμου και που είναι τα μεγαλύτερα κοιτά­σματά του.

22.2          Είναι ανάγκη να αποδείξουμε και με άλλα ακόμη επιχειρήματα το γεγονός ότι ο Θεός μας προόρισε για να κυριαρχήσουμε μέχρι που οι μιαροί Ελοχίμ δημιούργησαν τους ανθρώπους, ώστε να αισθανθούν κι αυτοί χρή­σιμοι, αφού εγώ ήμουν υπεύθυνος για την αρμονική λειτουργία όλης της Δημιουργίας; Ορίστε εδώ βρίσκεται η σύγχυση μεταξύ καλού και κακού. Η τάξη θα αποκατασταθεί με τη βία, αλλά επιτέλους θα αποκατασταθεί. Θα μπορέσουμε να αποδείξουμε ότι εμείς είμαστε οι ευεργέτες που δώσαμε στο βασανισμένο κόσμο το πραγματικό καλό, την αναγνώρισή της ελευθερίας του ατόμου, για να μπορούν όλοι να απολαμβάνουν την ανάπαυση, την ειρήνη, την αξιοπρέπεια των σχέσεων, εφόσον βέβαια πρώτα τηρούνται οι νόμοι που θεσπί­σαμε.

22.3          Ταυτόχρονα θα εξηγήσουμε ότι η ελευθερία που επικαλούνται οι Έλληνες δεν προϋποθέτει την ακολασία και το δικαίωμα της ισχύος. Ομοίως η αξία και η ισχύς του ανθρώπου δεν δίνουν το δικαίωμα σε κάποιον να κηρύττει καταστρεπτικές αρχές, όπως το δικαίωμα της συνείδησης ή το δίκαιο της ισό­τητας, ή άλλα παρόμοια. Επίσης το δίκαιο του ατόμου δεν θα μπορούσε ποτέ να μεταφραστεί σαν το δικαίωμα να ξεσηκώνει κάποιος τον εαυτό του και τους άλλους με παράλογες επι­δείξεις των ρητορικών του προτερημάτων σε θορυβώδεις συγκεντρώσεις. Η αληθινή ελευ­θερία αναφέρεται στο απαραβίαστο του προ­σώπου, ενός προσώπου το οποίο τηρεί με τιμιότητα και με ακρίβεια όλους τους νόμους της κοινής ζωής. Η ανθρώπινη αξία πρέπει να σχετίζεται επίσης και με τη συνείδηση των δικαιωμάτων που δεν έχει, και σε καμία περί­πτωση με τη φανταστική ανάπτυξη του Εγώ.

22.4          Το κράτος μας θα είναι ένδοξο, γιατί θα είναι ισχυρό, θα διοικεί και θα κατευθύνει και δεν θα ρυμουλκείται από αρχηγούς κομμά­των, και ρήτορες που απαγγέλλουν μεγάλες και ανόητες λέξεις, που τις ονομάζουν αρχές, ενώ είναι καθαρές ουτοπίες.

22.5          Το κράτος μας θα αποτελεί ενσάρκωση της αποκατάστασης της τάξης, θα αποτελεί την ολοκλήρωση της μοίρας των ανθρώπων. Το κύρος ενός τέτοιου κράτους θα κερδίσει τελι­κά τη μυστική λατρεία και το σεβασμό του λαού. Η αληθινή ισχύς δεν υποχωρεί μπροστά σε κανένα δικαίωμα και σε καμία δύναμη, ακόμη ούτε και μπροστά στον Θεό. Κανείς δεν θα τολμά να προσβάλλει τη δύναμη μας ή έστω ένα ελάχιστο μέρος της.

22.6          Εμείς ήμασταν εξ αρχής οι εκλεκτοί και εμείς θα διοικήσουμε το σύμπαν, αφού οι άνθρωποι θα μας σέβονται και θα μας λατρεύ­ουν.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΕΙΚΟΣΤΟ ΤΡΙΤΟ

 

23.1          Για να συνηθίσουν οι λαοί στην υπα­κοή, πρέπει να τους εξασκήσουμε στην μετριο­φροσύνη και να ελαττώσουμε συνεπώς την παραγωγή των αντικειμένων πολυτελείας. Μέσα από αυτό θα βελτιώσουμε τα διεφθαρ­μένα ήθη ανταγωνιζόμενοι την πολυτέλεια. Θα επανιδρύσουμε την μικρή βιομηχανία, η οποία θα μειώσει τα ιδιωτικά κεφάλαια των εργοστα­σιαρχών. Το ίδιο επιβάλλεται επίσης και διότι οι μεγάλοι εργοστασιάρχες είναι αλήθεια ότι διευθύνουν συχνά, χωρίς να το αντιλαμβάνο­νται, το πνεύμα των μαζών εναντίον της κυβέρνησης.  Λαός  που  ασχολείται  με τη μικρή βιομηχανία δεν γνωρίζει τις απεργίες, είναι προσηλωμένος στην υφιστάμενη τάξη, και συνεπώς και στην ισχύ της Αρχής. Η απερ­γία είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα για την κυβέρνηση. Για εμάς ο ρόλος της θα λήξει αμέσως μόλις η εξουσία έρθει στα χέρια μας. Η μέθη θα απαγορευθεί έτσι με νόμους και θα τιμωρείται ως έγκλημα εναντίον της ανθρωπό­τητας, εφόσον οι άνθρωποι όταν κατακυριεύο­νται απ' αυτή κάτω από την επίδραση του οινο­πνεύματος μεταμορφώνονται σε κτήνη.

23.2          Οι υπήκοοι, επαναλαμβάνω και πάλι. υπακούουν τυφλά σε ένα στιβαρό χέρι εντελώς ανεξάρτητο απ' αυτούς, στο οποίο βλέπουν ένα ξίφος για την υπεράσπιση τους και ένα στήριγ­μα εναντίον των κοινωνικών ρευμάτων. Ποια η ανάγκη να βλέπουν στο πρόσωπο του βασι­λιά τους μία αγγελική ψυχή ή την αγιότητα των Ελοχίμ; Οφείλουν να διακρίνουν σ' αυτόν την προσωποποίηση της ισχύος και της δύνα­μης.

23.3          Αυτός ο άρχοντας θα πάρει τη θέση των κυβερνήσεων που υπάρχουν σήμερα, οι οποίες σέρνουν την ύπαρξη τους μέσα στις αποθαρρημένες από εμάς κοινωνίες, οι οποίες απαρ­νήθηκαν ακόμη και αυτή τη δύναμη του Θεού και στους κόλπους των οποίων υψώνεται παντού το πυρ της αναρχίας μετά την αναχώ­ρηση των Ελοχίμ, ενώ Αυτός οφείλει πριν από κάθε άλλο να κατασβήσει την αδηφάγο αυτή φλόγα. Αυτή είναι η αιτία για την οποία θα υποχρεωθεί να καταδικάσει σε θάνατο αυτές τις κοινωνίες, ακόμη και αν οφείλει να τις πνί­ξει στο ίδιο τους το αίμα, για να αναστήσει με τη μορφή στρατιάς οργανωμένης κανονικά και η οποία αγωνίζεται ευσυνείδητα ενάντια σε κάθε μόλυνση ικανή να μολύνει το κρατικό σώμα.

23.4          Ο εκλεκτός αυτός μου υιός εκλήθη άνωθεν για να θραύσει τις ασύνετες δυνάμεις, αυτές που κινούνται βάσει ενστίκτου και όχι λογικής, βάσει της κτηνωδίας και όχι του ανθρωπισμού. Αυτές οι δυνάμεις ήδη θριαμ­βεύουν, λεηλατούν και προβαίνουν σε κάθε είδους βιαιοπραγίες με το πρόσχημα της ελευθε­ρίας και του δικαίου. Αυτές κατέστρεψαν κάθε τάξη στην κοινωνία, για να υψώσουν πάνω στα ερείπια τους το θρόνο του βασιλιά μας. Τότε θα χρειαστεί να τους απομακρύνουμε από το δρόμο του, στον οποίο δεν πρέπει να υπάρ­χει ούτε το παραμικρό εμπόδιο.

23.5          Θα μπορέσουμε τότε να πούμε στους λαούς: ευχαριστείστε τον Σαμαέλ και υποκλι­θείτε μπροστά σε εκείνον ο οποίος φέρει στο πρόσωπο του την σφραγίδα της πρόχρισης προς την οποία αυτός ο ίδιος ο Σαμαέλ καθο­δήγησε τον αστέρα του, ώστε να μη μπορεί άλλος εκτός από αυτόν, να σας απελευθερώσει από όλες τις δυνάμεις και όλα τα δεινά.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΕΙΚΟΣΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

 

24.1          Τώρα θα εξετάσω ένα - ένα χωριστά τα μέτρα με τα οποία θα εξασφαλιστεί η συνέχεια της δυναστειακής ρίζας του βασιλιά μας. Οι ίδιες αρχές που μέχρι σήμερα έδωσαν τη δυνατότητα μας στους σοφούς μας να διευθύ­νουν τις παγκόσμιες υποθέσεις, θα μας οδηγή­σουν ξανά στην πραγματοποίηση του σκοπού μας. που είναι ο έλεγχος της σκέψης ολόκλη­ρης της οικουμένης.

24.2          Πάρα πολλά μέλη της φυλής του Κρό­νου θα προετοιμάζουν τους μελλοντικούς βασιλιάδες και τους διαδόχους τους, εκλέγο­ντας τους όχι εξαιτίας του κληρονομικού τους δικαιώματος, αλλά λόγω εξαιρετικών δυνατοτήτων τους. Πολλοί μάλιστα θα νομίσουν ότι αυτοί θα δώσουν το σάρκινο δοχείο για την ενσάρκωση του υιού μου και βασιλιά της παγκόσμιας διοίκησης μας. Θα είναι όμως ο ίδιος ο Δημιουργός που θα προστατεύσει τον ένα και μοναδικό βασιλιά μας, χρησιμοποιώ­ντας τον προφητευμένο μισητό εχθρό μας, τον μιαρό πολέμαρχο του. Αυτόν πρέπει να εξο­ντώσουμε με κάθε τρόπο, εδώ ή αλλού. Όσοι πάντως ασκούν διοίκηση θα μυούνται στα απόκρυφα μυστικά της πολιτικής, στα σχέδια της κυβέρνησης, με τον όρο πάντοτε να μην αποκαλύπτουν σε κανένα τα μυστικά αυτά. Σκοπός μας είναι να γνωρίσει όλος ο κόσμος ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί και δεν πρέπει να εμπιστευθεί σε μη μυημένους τα μυστικά της τέχνης της.

24.3          Μόνο σε μυημένους θα διδαχθεί εφαρ­μογή των πολιτικών σχεδίων, η γνώση μας που κατακτήθηκε από εμπειρία χιλιάδων ετών, οι παρατηρήσεις μας πάνω στους πολιτικοοικο­νομικούς και κοινωνικούς νόμους, το πνεύμα των νόμων που η ίδια η φύση έχει θεσπίσει ακλόνητα, για να ρυθμίσει τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.

24.4          Οι άμεσοι διάδοχοι συχνά θα αποκλεί­ονται από τον θρόνο αν κατά την διάρκεια των σπουδών τους δείξουν επιπολαιότητα, μαλθακότητα και άλλες ολέθριες για την εξουσία ιδιότητες, οι οποίες θα τους κάνουν ανίκανους για το βασιλικό αξίωμα.

24.5          Μόνο εκείνοι οι οποίοι θα είναι απόλυ­τα ικανοί να διοικήσουν στιβαρά και εκείνοι που θα είναι άκαμπτοι μέχρι σκληρότητας, θα αναλάβουν τα ηνία από τους σοφούς μας.

24.6          Σε περίπτωση ασθένειας η οποία θα προξενούσε εξασθένηση της θέλησης, οι βασι­λιάδες πρέπει σύμφωνα με το νόμο να παραδώσουν τα ηνία της κυβέρνησης σε άλλα χέρια πιο ικανά.

24.7          Τα σχέδια δράσης του βασιλιά, τόσο άμεσα όσο και τα απώτερα, θα είναι άγνωστα ακόμη και σ' εκείνους που θα έχουν το αξίωμα του πρώτου συμβούλου.

24.8          Στο πρόσωπο του βασιλιά, ο οποίος χάρη στην ακλόνητη θέληση του, θα είναι κύριος του εαυτού του και της ανθρωπότητας, όλοι θα πιστεύουν ότι βλέπουν το πεπρωμένο με τους αγνώστους δρόμους του. Κανείς δεν θα γνωρίζει τι θέλει να πετύχει και για αυτό κανείς δεν θα τολμά να στέκεται στο δρόμο του.

24.9          Εννοείται ότι θα πρέπει, η ευφυΐα του βασιλιά να ανταποκρίνεται στα σχέδια της κυβέρνησης που τον επέλεξε. Γι' αυτό δεν θα ανεβαίνει στο θρόνο, παρά μόνο αφού δοκιμα­στεί από τους σοφούς, για τους οποίους μιλή­σαμε. Για να γνωρίζει και να αγαπά ο λαός το βασιλιά του, είναι αναγκαίο να έρχεται σε επαφή με τους υπηκόους τους στις δημόσιες πλατείες. Η συμπεριφορά του βασιλιά μας θα οδηγήσει στην αναγκαία ένωση αυτών των δύο δυνάμεων, της βασιλικής και λαϊκής, τις οποίες σήμερα έχουμε διαχωρίσει μ' ένα αγε­φύρωτο χάσμα φόβου και τρόμου.

24.10       Αυτή η τρομοκρατία μας ήταν απα­ραίτητη κάθε φορά που επιθυμούσαμε τον έλεγχο, τη διάλυση και το διαχωρισμό της ανθρώπινης βασιλικής εξουσίας από τη λαϊκή δύναμη.

24.11       Ο βασιλιάς των κρόνιων δεν πρέπει να υποτάσσεται στα πάθη του, και κυρίως στην ηδυπάθεια. Δεν πρέπει να επιτρέψει ούτε στο ελάχιστο στα κτηνώδη ένστικτα να επιβλη­θούν στο πνεύμα του. Η ηδυπάθεια επηρεάζει τις πνευματικές ιδιότητες και τη διαύγεια της αντίληψης, στρέφοντας τη σκέψη προς το χει­ρότερο και πιο ζωώδες μέρος της ανθρώπινης ενέργειας.

24.12       Ο στύλος της ανθρωπότητας θα ενσαρκωθεί στο πρόσωπο του οικουμενικού άρχοντα της αγίας γενιάς του Κρόνου, ο οποί­ος θα θυσιάζει όλες τις ατομικές του ορέξεις για το λαό του. Ο ηγέτης μας και υιός μου πρέ­πει να είναι παραδειγματικά άμεμπτος.

24.13       Όλα όσα είπαμε ως τώρα έχουν μετα­ξύ των ανθρώπων έναν αντίπαλο, τους Έλλη­νες. Αφού τους καταστρέψουμε με πόλεμο θα πρέπει να τους κάνουμε να ξεχάσουν την "θεία" καταγωγή τους από τους Ελ, να ξεχά­σουν τον Θεό, και να ξεχάσουν τη γλώσσα που μιλούν, επειδή περιέχει κώδικες αφύπνισης του Ιχώρ.

24.14       Τα σχέδια μας πρέπει και μπορούν να εφαρμοσθούν τώρα, αλλά εφόσον χρειαστεί αναλλοίωτα και στο μέλλον.

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΕΙΚΟΣΤΟ ΠΕΜΠΤΟ

 

25.1          Τις τελευταίες αυτές οδηγίες θα κρατή­σει μόνο η κεντρική διοίκηση, αφού είναι οι οδηγίες της πραγματικής αποστολής του βασι­λιά μας και υιού μου.

25.2          Όταν κυριαρχήσει στον κόσμο με βάση το σχέδιο που ανέπτυξα, ούτε τα σαρκικά ούτε τα πνευματικά πάθη των ανθρώπων θα τον επηρεάζουν. Θα είναι άμεμπτος και τέλει­ος. Ο κόσμος της Γης θα του είναι αδιάφορος.

25.3          Θα πρέπει όλοι οι άνθρωποι να τον λατρεύουν και να τον προσκυνούν αυτόν και το σύμβολο της ισχύος μας από τις ημέρες που η συμπαντική αδικία του δημιουργού μάς στέ­ρησε το προαιώνιο δικαίωμα μας να εξουσιά­ζουμε τα πάντα. Όλοι θα προσκυνούν επειδή το επιθυμούν στον υιό μου και το σύμβολο μας, το 666, για να θυμόμαστε τα 666 νεφελώματα που μας παραδόθηκαν εν είδη φυλακής, αντί για όλο το σύμπαν.

25.4          Όταν όλοι οι άνθρωποι ταυτόχρονα γνωρίζοντας την ύπαρξη του Θεού, προσευχη­θούν στο όνομα του βασιλιά μας, απαρνούμενοι ταυτόχρονα, και έχει σημασία αυτό, τον Δημιουργό, τότε όλη η εξουσία του σύμπαντος θα έλθει στα χέρια μας.

25.5          Για το λόγο αυτό ο βασιλιάς μας θα δώσει τα πάντα στους ανθρώπους και δεν θα κρατήσει τίποτε γι' αυτόν. Και αυτό θα το κάνει μέσα στην απόλυτη παντοδυναμία του, για να μην νομίσει έστω και ένας ότι ενεργεί από αδυναμία.

25.6          Τότε θα διαπιστώσουν ο Δημιουργός, αλλά και ο μιαρός του δούλος, ο πρώτος Ελοχίμ την απόλυτη αποτυχία τους. Τότε θα παρα­μερίσουν, διότι το σύμπαν ανήκει στους ισχυ­ρούς και τους πετυχημένους, ενώ οι άνθρωποι θα έλθουν με το μέρος των νικητών, δηλαδή με εμάς.

25.7          Τότε ο βασιλιάς μας και υιός μου θα έχει εξουσία να τους καταστρέψει και να τους αφανίσει όλους. Κι αυτούς που θα ζουν τότε κι αυτούς που θα έχουν ζήσει έως τότε. Τότε η νίκη μας θα είναι πλήρης. Τότε θα αισθανθού­με όλοι μας δικαιωμένοι. Τότε θα έχει αποκα­τασταθεί η τάξη στο σύμπαν και εγώ που θυσιάστηκα για δισεκατομμύρια χρόνια για όλους εσάς θα καθίσω στο θρόνο που μου αξί­ζει ως ο Μέγας Αρχιτέκτων του Νέου Σύμπα­ντος, αφού εγώ το σχεδίασα και αγωνίζομαι να το δημιουργήσω για το δικό σας και μόνο συμ­φέρον.

25.8          Όσοι άνθρωποι ζουν μετά την απόλυτη επικράτησή μας, δεν θέλω απλά να τους σκο­τώσετε. Θέλω να δουν το θάνατο της ανθρω­πότητας. Θέλω να δουν τους εαυτούς τους να γερνούν και να πεθαίνουν για πάντα. Θέλω να πεθάνουν σ' έναν κόσμο γερόντων. Θα τους δώσουμε από τον αέρα που αναπνέουν και το νερό που πίνουν και τις τροφές που καταναλώ­νουν το γονίδιο της στείρωσης. Κανένα παιδί ανθρώπου δεν θα γεννηθεί πια. Έτσι, όλος ο πλανήτης θα γεράσει και έπειτα θα δει ο κάθε άνθρωπος τον βασανιστικά αναπόφευκτο θάνατο της ανθρωπότητας! Σε εκατό το πολύ χρόνια θα έχουν πεθάνει οι πάντες. Δεν θα υπάρχει κανείς για να θυμηθεί το Δημιουργό, κανείς για να ζητήσει συγχώρεση. Έτσι, η απο­γοήτευση του Θεού θα είναι απόλυτη και η νίκη μας τελειωτική.

25.9          Μέχρι τότε, μία είναι η κύρια παρό­τρυνση μου. Θα ενεργείτε σαν να μην υπάρ­χουμε. Κάθε ένας που θα αναφέρετε σ' εμάς θα τον ονομάζουμε γραφικό και τρελό. Μόνο στις μυστικές μας τελετές των υψηλόβαθμων στε­λεχών μας θα αναφέρεστε στο όνομα μου. Έτσι, για να δείτε πόσο απλός, καλός και ταπεινός είμαι. Μακάρι το σκότος της αλήθει­ας να επικρατήσει παντού. Αμήν.

 

Τα κείμενα αυτά αποτελούσαν ουσιαστικά μία τυφλή μέθοδο, που κι ένας αρχάριος θα μπορούσε να εφαρμόσει έχοντας μόνο ένα προσόν: μηδενικές ηθικές αναστολές. Εκτός, όμως, απ' τα 25 πρωτόκολλα, που αποτελούσαν «δέσμες μέτρων» για μαζική εφαρμογή πάνω στις λαϊκές μάζες, έδωσαν ένα ακόμη πιο επαίσχυντο κείμενο, που αφορούσε την οφειλόμενη συμπεριφορά απέναντι στους «γκοΐμ» και ειδικά στους Έλληνες. Τα μέτρα αυτά έλεγαν:

 

 

 

 

ΟΔΗΓΙΕΣ: ΤΟ ΕΓΚΟΛΠΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

 

1)        Εφόσον δεν έχουμε τη δυνατότητα να εκτελέσουμε καμία απ' τις παρακάτω εντολές, αποφεύγουμε τους Γκοΐμ σαν μία «βρώμικη γυναίκα». Η μόλυνση της ελληνικής σκέψης είναι επικίνδυνη. Το όλο τους σκεπτικό για την καθημερινότητα είναι εξωπραγματικό, γι' αυτό στη γλώσσα των Ναχρμπέν ονομάζονται Αμπχοντάχ Ζαρά (λάτρεις ειδώλων) ή Ομπχντέ Ελ-Ιλίμ (υπηρέτες  λάτρεις των Ελ) ή Νοκχρίμ (ξένοι προς την αλήθεια) ή Αμέ Χαάρετζ (έθνος ηλιθίων) ή Μπασάρ Βεντάμ (σάρκα και οστά).

2)        Οι Έλληνες είναι χειρότεροι από τους ανθρώπους, επειδή εμπιστεύτηκαν τους Ελοχίμ.

3)        Οι Έλληνες είναι δολοφόνοι, γιατί πολέ­μησαν τους Νεφελίμ.

4)        Όταν βρίσκεστε κάπου με Έλληνες, δεν θα κοιμάστε όλοι, αλλά κάποιος θα μένει ξύπνιος για να προσέχει τους υπόλοιπους.

5)        Δεν θα κάνετε καμία σχέση μόνιμη με γυναίκες Ελλήνων. Μόνο να τις διαφθείρετε επιτρέπεται.

6)        Οι Έλληνες είναι περισσότερο ζώα παρά άνθρωποι. Είναι κατώτεροι των ανθρώπων, αφού προέκυψαν από την ένωση ανθρώπων και Ελ.

7)        Όσοι έχουν τη νοοτροπία των Ελλήνων, πρέπει μόνο να μας υπηρετούν.

8)        Ποτέ μια γυναίκα του Κρόνου δε θα έχει καμία σχέση με ελεύθερο Έλληνα. Μόνο με νυμφευμένους και οικογενειάρχες, για να τους διαφθείρουν.

9)        Ποτέ γάμος με Έλληνες. Οι Έλληνες είναι διαφθορείς του πνεύματος και του σώματος.

10)      Οι Έλληνες είναι οι μόνοι που δεν ανα­γνωρίζουν πόσο καλός είναι ο Σαμαέλ.

11)      Οι Έλληνες ιερείς είναι βλάσφημοι εχθροί της ανθρωπότητας.

12)      Δε θα περνάτε μπροστά απ' τα ιερατεία των Ελλήνων.

13)      Δε θα κατοικείτε κοντά στα ιερατεία των Ελλήνων.

14)      Δε θα έχετε φιλικές ή οικογενειακές σχέ­σεις με τους Έλληνες, αν δεν έχετε την ευκαι­ρία να τους βλάψετε.

15)      Να μην εύχεται κανείς - ούτε και στα ψέματα - τους Έλληνες.

16)      Να μη γυρίζουν να κοιτάξουν τους Έλληνες, αν δεν έχουν να κερδίσουν κάτι.

17)      Ν' αποφεύγει να δικαστεί από ελληνικά δικαστήρια ή δικαστήρια σε χώρες ελληνικής επιρροής.

18)      Ν' αναφέρει στις αρχές αν έχει δικαστή­ριο με Έλληνες, ώστε να δικαιώνεται πάντα.

19)      Να μη χρησιμοποιεί μάρτυρες Έλληνες.

20)      Να μην τρώει κανείς φαγητά Ελλήνων.

21)      Να μην κάνει τίποτε, που θα έκανε ένας Έλληνας.

22)      Ν' αποφεύγετε να σας αγγίζουν οι Έλλη­νες χωρίς λόγο.

23)      Οι Έλληνες είναι μιάσματα, που κοροϊ­δεύουν το Δημιουργό.

24)      Να μη χρησιμοποιεί κανείς κάποιο αντι­κείμενο, που ανήκει στη λατρεία των ιερατεί­ων των Ελλήνων.

25)      Να μη συζητάτε ποτέ για τους Ελ.

26)      Να φροντίζετε να μη βρίσκουν οι Έλλη­νες αντικείμενα, που χρησιμοποιούνται στις λατρευτικές τους τελετές.

27)      Η επικυριαρχία των Ελλήνων πρέπει να λήξει.

28)      Πρέπει με κάθε ευκαιρία οι Έλληνες να δυσφημίζονται.

29)      Να στηρίζουμε τους Έλληνες, που θέλουν να γίνουν φίλοι μας, αλλά να φροντί­ζουμε να μαθαίνουμε τις αδυναμίες τους για να μπορούμε να τους καταστρέψουμε.

30)      Μη χρησιμοποιείτε γιατρούς Έλληνες.

31)      Οι Κρόνιοι γιατροί πρέπει να αφήνουν τους Έλληνες να πεθαίνουν.

32)      Δε θα βοηθάτε ετοιμόγεννη Ελληνίδα.

33)      Δε θα χρησιμοποιείτε Έλληνες δασκά­λους.

34)      Δε θα χρησιμοποιείτε Έλληνες παιδονό­μους.

35)      Δε θα χρησιμοποιείτε Έλληνες κουρείς.

36)      Δε θα χρησιμοποιείτε Ελληνίδα μαία.

37)      Δε θα προσλαμβάνετε Έλληνες, που θα δουλεύουν μέσα στο σπίτι σας.

38)      Δε θ' αφήνετε τα παιδιά σας να κάνουν παρέα με Ελληνόπουλα.

39)      Θα παινεύετε τους Έλληνες με τρόπο που να δείχνει ότι τους κοροϊδεύετε.

40)      Δε θα κάνετε δώρα στους Έλληνες.

41)      Δε θα πουλάτε τη γη σας σε Έλληνες.

42)      Θα προσποιείστε το φίλο στους Έλληνες για να τους βλάψετε.

43)      Μπορείτε να προσποιηθείτε ότι είστε Έλληνες για να τους βλάψετε.

44)      Να κλέβετε τους Έλληνες στο λογαρια­σμό.

45)      Να κλέβετε τους Έλληνες στις συναλλα­γές εμπορευμάτων.

46)      Να μη δίνετε στους Έλληνες κάτι δικό τους που βρήκατε.

47)      Εξαπατείστε τους Έλληνες, όπως μπο­ρείτε.

48)      Δανείστε με ψηλά επιτόκια στους Έλλη­νες.

49)      Ψευδομαρτυρήστε εναντίον των Ελλή­νων. Αλλιώς εξαπατάτε εμένα.

50)      Ξεγελάστε με κάθε τρόπο τους Έλληνες.

51)      Κλέψτε την περιουσία των Ελλήνων.

52)      Μη βοηθήσετε ετοιμοθάνατο Έλληνα.

53)      Αν βρείτε ευκαιρία, σκοτώστε τους Έλληνες.

54)      Όποιος ασπαστεί τις ιδέες των Ελ, θα θανατώνεται.

55)      Μισήστε αυτούς που ζουν κάτω από τον Όλυμπο. Η περιοχή είναι δική μας.

56)      Σκοτώστε τα παιδιά των Ελλήνων. Δεν είναι έγκλημα, αλλά θυσία.

57)      Πάρτε το αίμα των παιδιών τους για τον Βάαλ.

58)      Όποιος σκοτώσει Έλληνα, θα τιμηθεί στους ουρανούς.

59)      Μην περάσει μέρα χωρίς να κάνετε έστω κι ένα μικρό κακό σε Έλληνα.

60)      Όλοι οι λαοί του Κρόνου πρέπει να ενω­θούν εναντίον των Ελλήνων.

61)      Σε κάθε γιορτή μας απαιτείται κι ένας νεκρός Έλληνας για κάθε έναν από μας.

62)      Προσεύχεστε για τη δυστυχία των Ελλή­νων.

63)      Όλες τις εντολές αν τις εφαρμόσετε για όλους τους άλλους λαούς, θα έχετε μόνο το μισό όφελος.

64)      Δε θα λυπηθείτε Έλληνα, επειδή δεν έχει συναισθήματα και δεν υποφέρει ποτέ. Είναι ζώο με ανθρώπινη μορφή.

65)      Κάθε βράδυ θα σκέφτεστε και θα ελέγ­χετε τη συνείδηση σας για να δείτε αν κάνατε αρκετό κακό στους Έλληνες, ώστε να επισπεύ­σετε τον ερχομό του βασιλιά μας.

66)      Κάθε βράδυ γονατιστέ και δοξάστε τον ταπεινό Σαμαέλ, που είναι ο μόνος καλός και ο μόνος ευγενικός, που αγωνίζεται διαρκώς για τη δική σας ευημερία και τη δική σας δόξα, χωρίς να ζητά τίποτε γι' αυτόν.

 

  Επιλογή: Κούλα Β.