2 Απρ 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους! 1-4-13

Posted: 01 Apr 2013 12:05 PM PDT
Η τραγωδία της Κύπρου μόλις άρχισε. Και η κατάσταση μπορεί να γίνει ακόμη χειρότερη. Όχι μόνο οικονομικά, αλλά εθνικά! Η Τουρκία έχει δείξει τις "άγριες" διαθέσεις της και είναι έτοιμη να "επέμβει" για μία ακόμη φορά στην Κύπρο. Όχι με τα όπλα, αλλά μέσω του "υπερόπλου" που λέγεται χρέος. Τι εννοούμε; Ότι αν τα όσα δεχτεί να υπογράψει η Κύπρος είναι ίδια με όσα άθλια δέχτηκε να υπογράψει η Ελλάδα, κινδυνεύει σοβαρά να δει το χρέος της να περνά σε τουρκικά χέρια! Δυστυχώς δεν είναι σενάριο, αλλά απλή λογική. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Τουρκία θα επιχειρήσει να πάρει αυτό το χρέος στα χέρια της. Θα πρόκειται για έναν οικονομικό Αττίλα. Η δημοσιογράφος Σοφία Ιορδανίδου, η οποία διδάσκει στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου, επισημαίνει σε κείμενό της:

Η Κύπρος ετοιμάζεται να υπογράψει μνημόνιο με την Τρόϊκα. Μπορούμε να διασφαλίσουμε τουλάχιστον ότι ο δανεισμός, ως μέρος του μνημονίου, δεν θα υπάρχει δυνατότητα να εκχωρηθεί σε τρίτους; Είναι όρος που υπέγραψε "αφελώς" η άπειρη Ελλάδα και η υπογραφή δεν γυρίζει πίσω. Αξιόλογοι νομικοί της Κύπρου έχουν διαβάσει το μνημόνιο που υπέγραψε η Ελλάδα και γνωρίζουν καλά τι πρέπει να αποφύγει η Μεγαλόνησος. Τα 10 δις είναι σχετικά μικρό ποσό και θα υπάρξουν εύκολα "καλοθελητές" να το εξαγοράσουν. Και μη χειρότερα, δηλαδή! Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Τουρκία θα επιχειρήσει να πάρει αυτό το χρέος στα χέρια της. Θα πρόκειται για έναν οικονομικό Αττίλα.

Για να υπάρχουν δυνατότητες, η Κύπρος να απαλλαχθεί κάποτε από τη δανειακή σύμβαση με την Τρόϊκα, οφείλει να το προβλέψει και να μην υπογράψει 30ετή δέσμευση ανεξαρτήτως αποπληρωμής. Όταν και εφόσον διαθέτει εκ νέου τα χρήματα, δηλαδή, να έχει τη δυνατότητα να αποπληρώσει το χρέος της.

Φαντάζομαι οι δύο παραπάνω όροι να μη χαλάνε την αφήγηση του κ. Σόϊμπλε, αλλά ούτε και των πολιτικών που θα υπογράψουν μνημόνια και δανειακή σύμβαση. Η διασφάλιση των δύο παραπάνω όρων είναι μονόδρομος για να δικαιούται να αναρωτηθεί στη συνέχεια η Κύπρος αν η έξοδος από την τρόϊκα αποτελεί την επόμενη λύση. Σε διαφορετική περίπτωση, πολύ φοβάμαι ότι η Ιστορία επιφυλάσσει απίθανα σενάρια για το νησί της Αφροδίτης.


Posted: 01 Apr 2013 11:53 AM PDT

Η Κυπριακή Δημοκρατία και ο κυπριακός λαός έχουν δεχθεί μια επίθεση ήδη πολύ χειρότερη από αυτή του 1974. Η απόφαση του Eurogroup, του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ, με την προφανή ανοχή, αν όχι τίποτα περισσότερο, των ΗΠΑ και του Ισραήλ, κατέστρεψε, άμα τη ανακοινώσει της, τις κυπριακές τράπεζες και την κυπριακή οικονομία, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την επιβίωση του κυπριακού λαού και του κράτους του. Η οικονομική επίθεση θα ακολουθηθεί άμεσα από γεωπολιτική. Η επιδίωξη των επιτιθέμενων δυνάμεων δεν είναι μόνο ή κυρίως η αρπαγή των ενεργειακών και χρηματοπιστωτικών πόρων της Κύπρου. Είναι Α: Ο στρατηγικός έλεγχος του κυπριακού κράτους και Β. Η έξωση της Ρωσίας από την ανατολική Μεσόγειο.

Ο έλεγχος του κράτους, συνδέεται προοπτικά με μετανάστευση του ελληνικού πληθυσμού και ποσοστιαία δημογραφική του συρρίκνωση. (Ότι αυτή είναι η πραγματική επιδίωξη, τεκμαίρεται από την ανάλυση του σχεδίου Ανάν, βλ. σχετικά «Αρπαγή της Κύπρου» (Λιβάνης, Αθήνα 2004) και «Η Κύπρος σε Παγίδα» (Λιβάνης, Αθήνα 2008), καθώς και άρθρα δημοσιευμένα στην ιστοσελίδα konstantakpoulos.blogspot.com). Η έξωση της Ρωσίας θα συνεπάγεται στρατηγικής σημασίας ήττα της Μόσχας. Μια τέτοια εξέλιξη διευκολύνει αφενός τον σχεδιαζόμενο μεγάλο πόλεμο κατά του Ιράν, αφετέρου την πάγια στρατηγική περικύκλωσης της Ρωσίας.

Θυμίζουμε ότι ο Χίτλερ έχασε πολύτιμο χρόνο και δυνάμεις για να καταλάβει τα Βαλκάνια, προτού επιτεθεί στη Σοβιετική 'Ενωση. Ο Τσώρτσιλ έκανε τα πάντα για να αποσπάσει από τον Στάλιν την Ελλάδα, προτού πάει στον ψυχρό πόλεμο εναντίον του. Η ανεξαρτησία της Κύπρου ήταν ο εφιάλτης του Χένρι Κίσσινγκερ. Συνήθως βέβαια, η Μόσχα καταλάβαινε λιγότερο από τους Δυτικούς τη σημασία του ελληνικού χώρου.

Η Κύπρος βρίσκεται σήμερα στην κατάσταση τραυματία που τα δυο του πόδια έχουν υποστεί γάγγραινα. Πρέπει να βρει το κουράγιο να τα κόψει. Αν δεν τα κόψει, θα πεθάνει. Αλλά είναι πάρα πολύ δύσκολο, σε κάποιον που βρίσκεται σε μια τέτοια θέση να συνειδητοποιήσει τον τραγικό χαρακτήρα του διλήμματος και, ακόμα περισσότερο, να εφαρμόσει ψύχραιμα την αναγκαία συνταγή. Ποια είναι αυτά τα δύο «πόδια»; Το ένα είναι το κυπριακό πολιτικό σύστημα και το σύστημα διοίκησης των τραπεζών. Το δεύτερο είναι ο ίδιος ο τραπεζικός τομέας.

Δεν μπορεί το κυπριακό κράτος να επιβιώσει με επικεφαλής τον Αναστασιάδη και ένα απολύτως σάπιο σύστημα πολιτικής και διοίκησης των τραπεζών. Αν οι Κύπριοι θέλουν να επιβιώσουν, πρέπει να μαζευτούν έξω από το Προεδρικό Μέγαρο και να μη φύγουν προτού φύγει ο Αναστασιάδης, ή πάντως να βρουν κάποιο τρόπο να απαλλάξουν το νησί από τον Πρόεδρο και τη διοικούσα κλίκα. Η εξουσία πρέπει να περάσει άμεσα σε μια επιτροπή εθνικής σωτηρίας, που νομίζω, πρέπει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε τον γιατρό Βάσσο Λυσσαρίδη, φορέα ύψιστης ηθικής νοημοσύνης, με φιλοσοφική κατανόηση του κυπριακού, διαχρονική ενσάρκωση του αγωνιζόμενου λαού και έθνους, τον Πρόεδρο της Βουλής, τον Γιώργο Λιλλήκα και τον Νικόλα Παπαδόπουλο, εκπροσώπους του ΑΚΕΛ και της Εκκλησίας, τον Νίκο Κουτσού και τον Ζαχαρία Κουλία, και επίσης εκπροσώπους της νέας γενιάς που πρωταγωνίστησε στις κινητοποιήσεις κατά Αναστασιάδη, και που έχει περισσότερο μυαλό και περισσότερη ψυχή από όλους μαζί τους Κύπριους πολιτικούς. Οι λόγοι που όλοι αυτοί πρέπει να σχηματίσουν μια Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας μου φαίνονται τόσο προφανείς που δεν θα χρονοτριβήσω εξηγώντας τους.

Πρέπει να το πάρουμε αμέσως απόφαση ότι οι τράπεζες πέθαναν και μαζί τους το βιοτικό επίπεδο που συνήθισαν οι Κύπριοι επί δεκαετίες, όπως παίρνουμε απόφαση ότι ένα αγαπημένο πρόσωπο έχει παύσει να υπάρχει. Ο μόνος τρόπος για να σωζόντουσαν ίσως, πάλι με μεγάλες απώλειες, θα ήταν μια ισχυρή πολιτική και οικονομική εγγύηση μιας μεγάλης δύναμης (ΕΕ, Ρωσία, Κίνα). Δεν μπορούν πλέον να σωθούν με εσωτερικά μέσα, εθνικό δανεισμό και δωρεές, προπώληση εσόδων υδρογονανθράκων κλπ. Θα είναι έγκλημα να διατεθούν αυτοί οι πόροι για έναν ανέφικτο σκοπό. Θα τους χρειασθεί η Κύπρος για να επιζήσει.

Το αυτό συμβαίνει και με τον δανεισμό από την τρόικα, που άλλωστε δημιουργεί αυτός καθ' εαυτός προϋποθέσεις για περαιτέρω καταστροφή της κυπριακής οικονομίας και κοινωνίας, της δημοκρατίας και, συντόμως, των προϋποθέσεων ύπαρξης του κυπριακού κράτους. Πρέπει να καταρτισθεί πρόγραμμα τύπου Ισλανδίας, χρεωκοπίας των τραπεζών προς όφελος του κυπριακού λαού και κράτους κατ' αρχήν. Το όποιο κούρεμα (και το αντίστοιχο ύψος του) οφείλει να μην εξυπηρετεί τον ανέφικτο στόχο διάσωσης του τραπεζικού τομέα και εξυπηρέτησης του μελλοντικού χρέους προς την τρόικα, αλλά την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης. 'Ετσι κι αλλοιώς, οι σχέσεις με τους ξένες καταθέτες έχουν καταστραφεί ανεπανόρθωτα. Δεν έχει νόημα να διατεθούν πόροι εκεί, τη στιγμή κατά την οποία τίθεται σε κίνδυνο η ασφάλεια του πληθυσμού και του κράτους και η μελλοντική τους επιβίωση, μέσα από την ανάληψη βαρών προς τρόικα ή καταθέτες, που δεν θα γίνει δυνατό να αποπληρωθούν.

Γι' αυτό λέμε καλύτερα τώρα η χειρουργική επέμβαση μια κι έξω, παρά ο διαρκής ακρωτηρισμός του ασθενούς, με πιθανότατο αποτέλεσμα την κατάληξή του.

Οι παραπάνω παρατηρήσεις είναι γενικές, ποιοτικές παρατηρήσεις. Είναι φανερό ότι χρειάζεται η εξειδίκευση και μελέτη, για την οποία είναι απαραίτητες η καλή γνώση της λειτουργίας των κυπριακών τραπεζών και συναφών παραγόντων. Και σε αυτόν τον τομέα, όσο και σε όλους τους άλλους τομείς πολιτικής, κεντρική επιδίωξη στην οποία πρέπει να υποτάσσονται όλες οι άλλες είναι η διαφύλαξη και αύξηση της κυριαρχίας του κυπριακού κράτους, της κοινωνικής συνοχής και των διεθνών βαθμών ελευθερίας του.

Πρέπει να κηρυχθεί η χώρα σε κατάσταση έκτακτης οικονομικής ανάγκης και να εφαρμοσθούν διοικητικά μέτρα πολεμικής περιόδου για την επιβίωση του πληθυσμού, όσο καιρό χρειαστεί. Πρέπει να ενθαρρυνθούν κοινωνικές και συνεταιριστικές μορφές οικονομικής οργάνωσης, προσανατολισμένες στις ανάγκες του νησιού, τη διατροφή του κλπ. Πρέπει να γίνει αμέσως μια γιγαντιαία διεθνής πολιτική-επικοινωνιακή αντεπίθεση, στη γραμμή, προσαρμοσμένη στο τωρινό πρόβλημα, της 'Εκκλησης για τη Σωτηρία των Λαών της Ευρώπης του Οκτωβρίου 2011, που υπέγραψαν ο Μίκης, ο Γλέζος, ο Τσίπρας, ο Λαφοντέν, ο Μελανσόν και πολλοί άλλοι.

Πρέπει αμέσως να αρχίσουν επαφές με όλες τις χώρες της περιφέρειας και να ζητηθεί έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Κορυφής με θέμα την καταστροφή της Κύπρου εξαιτίας των αποφάσεων του Γιούρογκρουπ. Στην κυπριακή παράδοση, ιστορικοί λόγοι δίδαξαν την αξία των φραγκολεβαντίνικων τρόπων και της απόκρυψης αντί της έκφρασης. Αυτά μπορεί να είχαν κάποια αξία στην εποχή των αυοκρατοριών του παρελθόντος, είναι καταστροφικά όμως στις σημερινές διεθνείς συνθήκες. Μόνο φωνάζοντας, όχι σιωπώντας μπορεί να σωθεί η Κύπρος. Πρέπει να γίνει προετοιμασία πρακτική, νομική, οικονομική για εισαγωγή εσωτερικού μέσου πληρωμής, αν χρειαστεί. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως, ότι το ζήτημα του νομίσματος είναι βαθιά πολιτικό και στρατηγικό ζήτημα. 'Ένα νόμισμα αντανακλά την παρούσα ισχύ του κράτους που το εκδίδει. Η εισαγωγή εσωτερικού μέσου πληρωμής είναι αναγκαστικό μέτρο, δεν είναι η προτιμητέα λύση υπό τις παρούσες συνθήκες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Κύπρος δέχεται διπλή επίθεση οικονομική και γεωπολιτική. Ο σκοπός δεν είναι να τη βγάλουμε από την Ευρώπη για να την κάνουμε καταστρεφόμενο προτεκτοράτο του άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ, ούτε για να απορροφηθεί από ένα «μεγάλο Ισραήλ» που ονειρευόταν στα προφητικά και πολύ οξυδερκή βιβλία του ο Θεόδωρος Χερτζλ...

Το ζήτημα του ευρώ είναι πολύ μεγάλο και έχει διάφορες πτυχές για να το εξαντλήσουμε εδώ. Η άποψή μας ήταν πάντα υπέρ της σύνθεσης σχεδίου Α και Β, γιατί το σχέδιο Β είναι προϋπόθεση για να πετύχει το σχέδιο Α. Αλλά βέβαια καθυστερήσαμε πολύ και δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορέσουμε να μείνουμε με αξιοπρεπείς όρους, όπως πάμε, και στο ευρώ και στην ΕΕ. Τα δύο τρίτα των μελών του ΔΣ της ΕΚΤ δικαιούνται για παράδειγμα να διακόψουν τη χρηματοδότηση. Αλλά το αν μπορούν να το κάνουν, εξαρτάται από την πολιτική κατάσταση. Επί τρία χρόνια καταστρέφεται η Ελλάδα κι εμείς δεν κάνουμε σχεδόν τίποτα διεθνώς για να την υπερασπίσουμε και να αποδώσουμε εκεί που ανήκει την ευθύνη της ευρωπαϊκής κρίσης.

Για να γίνουν αυτά χρειάζεται η κατεπείγουσα δημιουργία μιας υψηλοτάτου επιπέδου τεχνοκρατικής βάσης από 'Ελληνες και ξένους ειδικούς στα ευρωπαϊκά, τα τραπεζικά, το διεθνές δίκαιο, τη γεωπολιτική, την επικοινωνία, που θα λειτουργούν υπό στιβαρή πολιτική διεύθυνση.

Πρέπει να εξαντληθούν όλα τα περιθώρια με τη Ρωσία και τους BRICS. Δεν έχω καμιά εμπιστοσύνη ούτε στη Ρωσία, ούτε σε κανέναν άλλο. Δεν μπορούμε να είμαστε εκ των προτέρων σίγουροι για το αν θα θελήσει να μας βοηθήσει η Ρωσία. Αλλά δεν μπορούμε να περιμένουμε βοήθεια από τη Μόσχα, όταν εκλέγουμε έναν Πρόεδρο που θέλει να δώσει την Κύπρο στο ΝΑΤΟ, τα πετρέλαια στο Ισραήλ και να βγάλει τους Ρώσους από την Κύπρο! Δεν έπαθε μαζοχισμό ο Πούτιν! Θυμίζω ότι τα σχέδια ελληνορωσικής προσέγγισης (π.χ. S 300, Καραμανλής) ναυάγησαν στην εδώ μεριά. Ούτε είναι δυνατόν να κάνει κάποιος διεθνή πολιτική αν δεν ξέρει τα τελείως στοιχειώδη, όπως π.χ. ότι η Ρωσία του Πούτιν θέλει πολυπολισμό, δηλαδή άμυνα απέναντι στον αναθεωρητισμό της Αυτοκρατορίας, τις πιο ακραίες δυνάμεις της οποίας εκφράζει το Ισραήλ επί Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Σπανίως μπορούμε να τά' χουμε όλα σε αυτή τη ζωή, και είναι βασικό για να επιβιώσουμε να καταλαβαίνουμε τη διαφορά φίλου και εχθρού.

Δεν θέλω τώρα να θυμίσω ότι με κοιτάζατε σαν τρελλό όταν σας έλεγα ότι η υπόθεση «πετρέλαια και συμμαχία με το Ισραήλ» μου μοιάζει τεράστια παγίδα. Που ακριβώς είμαστε τώρα; Οι υδρογονάνθρακες μπορούν να βοηθήσουν στην ανόρθωση της Κύπρου μελλοντικά μόνο αν διατηρηθεί το κυρίαρχο κράτος και δεν μετατραπεί σε «αποικία χρέους» ή δεν διαλυθεί με λύσεις τύπου Ανάν. Αν δεν γίνουν αυτά, τι θα γίνει; Ποιες είναι οι εναλλακτικές;

1. Θα συνάψετε οι Κύπριοι ένα δάνειο που δεν θα μπορέσετε να πληρώσετε, θα αναλάβει η Τρόικα τη διοίκησή σας, μια Τρόικα που δεν έχει απολύτως τίποτα να ζηλέψει από το «Δικαστήριο» του Φραντς Κάφκα και θα γίνετε (καταστρεφόμενη) αποικία χρέους. Καθώς θα καταστρέφεστε και θα πεινάτε, θα σας πουν «α, έχετε πετρέλαια, δώστε τα». Αλλά, ακόμα και για να τους τα δώσετε, πρέπει να λύσετε το κυπριακό, σας τό' πε ήδη το Σταίητ Ντηπάρτμεντ! Το κυπριακό θα το λύσετε με ένα σχέδιο Ανάν, δηλαδή καταργώντας το κράτος σας. Θα φύγετε «προθύμως» από το νησί σας όσοι μπορείτε, και όσοι μείνετε θα ζείτε μια άθλια ζωή και θα εκβιάζουν διαρκώς την Ελλάδα με τη μοίρα σας

2. Αν σπάσετε απροετοίμαστα τη σχέση με την ευρωζώνη, χωρίς τεχνική, γεωπολιτική, πολιτική, νομική προετοιμασία, θα έχετε πάλι σοβαρά προβλήματα. Με μια λίρα που θα βυθίζεται, δεν μπορώ να αποκλείσω να εμφανισθεί πάλι το σχέδιο νομισματικής ένωσης με το Ισραήλ, δηλαδή απορρόφησης του κυπριακού κράτους. Πως στο διάβολο, αναρωτιέμαι, ήρθε προ εβδομάδων σε κάποιον, πριν την κρίση, κι έγραψε άρθρο προτείνοντας τέτοια νομισματική ένωση;
Posted: 01 Apr 2013 09:43 AM PDT
Η Γερμανία δεν είναι χώρα χωρίς προβλήματα. Το αντίθετο μάλιστα. Έχει τεράστια προβλήματα, γνωστά σε όλους, πλην όμως ξεχασμένα, αφού εμφανίστηκαν άλλα πολύ μεγαλύτερα και επικίνδυνα για όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς της νότιας Ευρώπης.
Μια παράμετρος που περνάει γενικά απαρατήρητη, αλλά διακατέχει το Γερμανικό σχεδιασμό, είναι αυτή της δημογραφικής εξέλιξης. Η Γερμανία είναι γηρασμένη και προβλέπεται να γεράσει περισσότερο τα επόμενα χρόνια. Αυτό κάνει, σε συνδυασμό με την θετική ανάπτυξη της οικονομίας της, την ανάγκη για εργατικά χέρια επιτακτική. Έτσι έχει πλακωθεί να εισάγει χέρια από το νότο και από αλλού. Μόνο όμως που αυτά είναι ανειδίκευτα και κανένας δεν διατίθεται να καλύψει το κόστος εκπαίδευσης τους. Έτσι προσπαθούν να περάσουν το κόστος αυτό στις χώρες του Νότου. Θυμηθείτε που πρόσφατα ανακοινώθηκε η δημιουργία εκπαιδευτικών κέντρων από τον ΟΑΕΔ σε συνεργασία με το Ελληνογερμανικό Επιμελητήριο. Να εκπαιδεύουμε εμείς τα παιδιά με δικά μας έξοδα, για να είναι κατάλληλοι να δουλέψουν σαν μετανάστες στη Γερμανία.

Επίσης, οι Γερμανικές επιχειρήσεις δεν είναι πλέον αυτό που ξέραμε, σε ό,τι αφορά ποιότητα, συνέπεια, ακρίβεια κ.λ.π. Απέχουν βέβαια παρασάγγας σε σχέση με το ελληνικό "περίπου", αλλά δεν είναι αυτό που ήταν, γεγονός που θέτει ζητήματα ως προς την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων τους.

Τέλος, οι προωθούμενες πολιτικές της Μέρκελ δεν σημαίνει ότι είναι και πολιτικές όλης της Γερμανίας. Υπάρχουν αντιδράσεις και κυρίως από τους συντηρητικούς κύκλους της Γερμανίας, που είναι και η παραδοσιακή πηγή ψήφων του κυβερνώντος σχηματισμού, γιατί βλέπουν τις αξίες με τις οποίες γαλουχήθηκαν, μεταξύ αυτών ποιότητα, αξιοπιστία κλπ., να θυσιάζονται στο όνομα ενός ασαφούς ακόμη δυναμικού επεκτατισμού.

Ας λάβουμε ακόμη υπόψη μας ότι η Γερμανία δεν είναι ενιαία. Υπάρχουν περιοχές της που ευημερούν και άλλες που η ανεργία κινείται στο 20%. Υπάρχουν περιφέρειες και δήμοι της που είτε έχουν κηρύξει πτώχευση είτε βρίσκονται προ των πυλών της πτώχευσης, λόγω μεγάλων οικονομικών ανοιγμάτων (να υποθέσουμε πως οι γερμανοί είναι λαμόγια;). Και βέβαια η Ανατολική Γερμανία απέχει ακόμη πολύ, για να θεωρείται Γερμανία.

Σημαντικό επίσης είναι να σπάσουν και αυτοί οι κλασσικοί μύθοι με τους οποίους ταΐζονται κοινοβούλια και λαοί, περί των θυσιών του Γερμανικού λαού στο όνομα της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Εφόσον αληθεύει το στοιχείο, η Γερμανία μέχρι στιγμής έχει κερδίσει άμεσα από την κρίση 90 δις, πέραν των άλλων στρατηγικών οφελών που αποκομίζει συνεχώς και όλως παραδόξως δεν «επιστρέφει» στον γερμανικό λαό…

Ο προτεσταντισμός της Γερμανίας (και φυσικά σχεδόν του συνόλου των Γερμανών πολιτών) είναι η κύρια αιτία, κατά πολλούς, για όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ευρώπη και για όσα επιβάλλει η Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε στους ευρωπαίους εταίρους. Η τιμωρητική, δηλαδή, διάθεση των Γερμανών απέναντι σε εκείνους που έσφαλλαν και που πρέπει να τιμωρηθούν, ενίοτε και παραδειγματικά!
Γιατί, κανένας δεν τολμά να θυμίσει στην Ευρώπη πως η έλλειψη προτεσταντικής διάθεσης των υπόλοιπων Ευρωπαίων ήταν εκείνο ακριβώς το στοιχείο που επέτρεψε στην Γερμανία να γίνει αυτή που σήμερα είναι (από πλευράς οικονομικής ισχύος);
Γιατί κανείς ευρωπαίος ηγέτης δεν τολμά να σηκώσει τον τόνο της φωνής του ενάντια σε εκείνους που δεν δίστασαν να αιματοκυλίσουν δύο φορές την ευρωπαϊκή ήπειρο και που –όπως σήμερα συμβαίνει- επαναλαμβάνουν το ίδιο λάθος για τρίτη φορά;

Η απάντηση βρίσκεται στο ότι η Ευρώπη έχει πολιτικούς νάνους ως ηγέτες κρατών, αλλά και στο ότι η Δυτική Γερμανία «κληρονόμησε» τα περιβόητα αρχεία της Στάζι, τα οποία είναι πολύ δύσκολο να μην μπήκε στον πειρασμό να τα μελετήσει και να τα εκμεταλλευθεί. Εξάλλου, η αδικαιολόγητη απραξία – αφάνεια των ευρωπαίων «ηγετών» προδίδει πως κάτι πολύ παράξενο συμβαίνει κάτω από την ευρωπαϊκή πολιτική «βιτρίνα», η οποία μεταλλάσσει την Ευρώπη στο σύνολό της με βάση τις επιθυμίες της Γερμανίας που ελάχιστα απέχει από την Γερμανία του Ράιχ (δεν είναι πλέον λίγοι οι ευρωπαίοι σχολιαστές που αναφέρονται ξεκάθαρα στην έλευση του 4ου Ράιχ).
Δεν πρέπει όμως να παραβλέπουμε και εκείνα τα δεδομένα που φοβίζουν τους υπόλοιπους Ευρωπαίους πολιτικούς, ακόμη και στην περίπτωση τα ονόματά τους δεν απασχόλησαν ποτέ τις μυστικές υπηρεσίες της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.
Η Γαλλία φοβάται την άνοδο των σπρεντ που θα την καθοδηγήσει η Γερμανία με τις "αγορές" που ελέγχει και το ίδιο φοβούνται και οι υπόλοιποι, Ιταλία και Ισπανία.
Γι αυτό, η Γαλλία του Ολλάντ είναι απούσα, η Ισπανία του Ραχόϊ είναι καθυποταγμένη και για την Ιταλία βρίσκονται ακόμα σε στάση αναμονής για να δούνε τί είδους κυβέρνηση θα γίνει, όταν γίνει. Αν δεν είναι της αρεσκείας τους, θα δουλέψει το σύστημα "αγορές".
Η λύση θα δοθεί από τους εκτός Ευρώπης, όταν θα θιγούν σοβαρά συμφέροντα Κινεζικά, Ρωσικά και Αμερικανικά, γι αυτό και δεν θα αργήσει. Δυστυχώς όλοι περιμένουμε να επαναληφθεί σαν φάρσα το ιστορικό του Β΄ ΠΠ και μέχρι τότε θα πέσουν πολλά πτώματα στο όνομα της ισχυρής επελαύνουσας Γερμανίας.

Η Γερμανία σήμερα πρωταγωνιστεί και στα 3 είδη πολέμων στον πλανήτη:
1. Η κατώτερη τάξη της Ανατολής εναντίον της κατώτερης της Δύσης. Εδώ κυριαρχούν οι λέξεις παγκοσμιοποίηση, διεθνοποίηση, οι οποίες εισάγονται στην Ευρώπη μέσω της Γερμανικής Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας (οικονομική και πολιτική ένωση κρατών, με ηγέτη την Γερμανία).
Κερκόπορτα των ηττημένων ήταν και είναι η κατάργηση των εμπορικών δασμών.
Δούρειος ίππος η φτηνή κατανάλωση.
Ωφελημένοι από αυτό το σκηνικό οι πολυεθνικές.
Έπαθλο το φτηνό εργατικό κόστος
Ο πόλεμος αυτού του είδους έχει ήδη ολοκληρωθεί, αφού η κινεζοποίηση μεγάλης μερίδας ευρωπαίων πολιτών οδηγείται με σύμφωνη τη γνώμη των πολιτικών του ηγεσιών στην απόλυτη οικονομική εξαθλίωση, άρα και στην αποδοχή της εργασίας με τις χαμηλότερες δυνατές απολαβές.
2. Η μεσαία τάξη της πλεονασματικής Δύσης εναντίον της μεσαίας τάξης της ελλειμματικής Δύσης. Εδώ εισήχθησαν πρωτοφανείς όροι (από την πλευρά των ισχυρής Γερμανίας) όπως το bail in, τα κουρέματα (που μεγαλώνουν τα υφιστάμενα χρέη), αλλά και οι απαλλοτριώσεις κρατών (τα οποία χάνουν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα και αντιμετωπίζονται ως επιχειρήσεις υπό πτώχευση) που παραβιάζουν βασικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου.
Ωφελημένο από αυτές τις «εξελίξεις» είναι κυρίως χρηματοπιστωτικό λόμπι.
Η κερκόπορτα των ηττημένων η ανοχή στον ακρωτηριασμό της νομισματικής πολιτικής.
Δούρειος ίππος τα φτηνά δάνεια.
Έπαθλο η απαλλοτρίωση περιουσιακών στοιχείων. Αυτή η περίπτωση αφορά άμεσα την Ελλάδα και την Κύπρο και αναμένεται να ολοκληρωθεί πάρα πολύ σύντομα.
3. Τέλος, η Γερμανία διεξάγει τον γνωστό παλαιού τύπου πόλεμο, όπου ιστορικά αναμετρώνται οι ελίτ προσπαθώντας να επιβάλλουν η κάθε μία από αυτές τα δικά της συμφέροντα.
Ως έπαθλο αυτού του πολέμου είναι ο γεωπολιτικός ζωτικός χώρος που ιδιαίτερα αυτή την χρονική περίοδο γίνεται πολύ σημαντικός στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου λόγω των τεράστιων κοιτασμάτων ενέργειας.

Η μέθοδος που χρησιμοποιούν οι Γερμανοί επαναλαμβάνεται μονότονα και είναι ίδια με αυτήν που χρησιμοποίησαν για τις διώξεις και τη γενοκτονία των Εβραίων που κατέληξαν σε πόλεμο και κατοχή άλλων χωρών. Ο Γερμανικός λαός και πάλι δεν συνειδητοποιεί πού οδηγεί αυτή η πολιτική, όπως έδειξαν οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις στη Γερμανία. Ακριβώς όπως συνέβη με το Χίτλερ, ο οποίος και αυτός ανήλθε στην εξουσία μετά από εκλογές, υπό τις επευφημίες του Γερμανικού λαού.
Εφαρμόζουν το "διαίρει και βασίλευε". Κάθε φορά διαβεβαιώνουν ότι η κάθε περίπτωση είναι "ειδική περίπτωση" και οι "ηγέτες" του Νότου επαναλαμβάνουν στους υπηκόους τους "δεν είμαστε Ελλάδα" ή, τώρα, "δεν είμαστε Κύπρος" για να τους καθησυχάσουν. Όμως, μέχρι σήμερα έχει διαπιστωθεί πως, ό,τι μέτρα επέβαλλαν στην Ελλάδα, μετά από λίγο επιβάλλονταν και στις χώρες του Νότου που είναι δεμένες με μνημόνια.
"Δικαιώνουν" τις αποφάσεις τους με την κατάλληλη κάθε φορά προπαγάνδα για τους "τεμπέληδες του Νότου" ή για το "ξέπλυμα" των Ρώσων "ολιγαρχών" στις τράπεζες της Κύπρου.
Πρόσφατα δημοσίευσαν έκθεση της Bundensbank περί του ότι τα νοικοκυριά της Ισπανίας και άλλων Νότιων χωρών είναι πιό πλούσια από τα νοικοκυριά της Γερμανίας και ότι η Γερμανία έχει το μικρότερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης από τις άλλες χώρες του Νότου. Από αυτό, είναι ευνόητο ποιός είναι ο επόμενος στόχος τους.

Η άσπιλη Γερμανία

"Η αποκάλυψη του σκανδάλου των "μαύρων λογαριασμών" του CDU τον Νοέμβριο του 1999 σημάδεψε την πολιτική ζωή της χώρας το 2000 και αποτέλεσε σημαντικό σταθμό στη σταδιοδρομία της Μέρκελ. Αποκαλύφτηκε ένα σύστημα παράνομης χρηματοδότησης της κομματικής οργάνωσης μέσω λογαριασμών στην Ελβετία. Οι ανώνυμες αυτές "δωρεές" ανέρχονταν συνολικά στα 6,1 εκατομμύρια περίπου ευρώ, ενώ ο Χέλμουτ Κολ κατηγορηματικά αρνιόταν να προβεί σε οποιαδήποτε αποκάλυψη σχετικά με την προέλευση των παράνομων δωρεών.
Τον Δεκέμβριο του 1999 η Μέρκελ δημοσίευσε άρθρο στην γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), όπου (δίχως να έχει συμβουλευτεί πριν τον πρόεδρο Σόιμπλε) απαίτησε στο όνομα του κόμματος την ανεξαρτοποίηση από τον Κολ. Η ανοιχτή αυτή αποστασιοποίηση του "κοριτσιού του Κολ" από τον παλιό της υποστηρικτή εξέπληξε τον γερμανικό πληθυσμό. Επίσης στο άρθρο της FAZ παρουσίασε τον εαυτό της ως μέλος του προεδρείου, που ήταν αποφασισμένο όπως κανένα άλλο να θέσει ένα τέλος στο "σύστημα Κολ", παραπέμποντας έτσι στη διστακτικότητα του Σόιμπλε. Σχετικά με την αποστασιοποίηση από τον Κολ θα πει αργότερα σε συνέντευξη: "Εμείς οι ανατολικογερμανοί μάθαμε να συμβιβαζόμαστε με τους εξουσιαστές, δίχως όμως να δημιουργούμε απόλυτες δεσμεύσεις." ([1]) Στις 18 Ιανουαρίου 2000 ο Χέλμουτ Κολ παραιτήθηκε από το αξίωμα του επίτιμου προέδρου της παράταξης (αξίωμα που του εξασφάλιζε μεταξύ άλλων θέση στο κομματικό προεδρείο) μετά τις πιέσεις και τις κατηγορίες που δέχτηκε από συμπολίτευση και αντιπολίτευση.
Στις 16 Φεβρουαρίου παραιτήθηκε και ο διάδοχος του Κολ, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, από την ηγεσία του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας, αφού πριν παραδέχτηκε ότι και αυτός είχε δεχτεί παράνομη δωρεά για το κόμμα από εκπρόσωπο της πολεμικής βιομηχανίας. Στις 10 Απριλίου η Μέρκελ εκλέχτηκε στο συνέδριο του Έσσεν ομοσπονδιακή πρόεδρος του CDU".

Τα παραπάνω θα μπορούσαν να αποτελέσουν στοιχεία για αξιοποίηση και καλύτερη συσπείρωση και οργάνωση του, όχι κατ' ανάγκη, αντιΓερμανικού, λόμπυ, αλλά των όποιων συμμαχιών ενάντια στις προωθούμενες πολιτικές της Γερμανικής κυβέρνησης.

Η Γερμανία σήμερα επιτίθεται σε οικονομίες για να αλώσει κράτη και να καθυποτάξει λαούς. Κάθε ευρώ που αφαιρεί από την οικονομία ενός πολίτη μιάς χώρας, στέλνει αυτόν τον πολίτη και αυτή τη χώρα σε βαθύτερη ύφεση.
Μόνον ένας αφελής δεν το βλέπει. Ή μόνο κάποιος που πληρώνεται για να κάνει πως δεν καταλαβαίνει τι βλέπει…
Ας σκεφτούμε μόνο: Ποιά θά ήταν η ανάπτυξη της Γερμανίας τώρα χωρίς την ΟΝΕ, όταν πριν από την «ανακάλυψη» του ευρώ ήταν μία οικονομία ελλειμματική έναντι των περισσότερων χωρών τής Ευρώπης; Και αυτά τα λέει η Budesbank, δυστυχώς. Δυστυχέστερο όμως είναι πως οι καλοθρεμμένοι γερμανο-παπαγάλοι φροντίζουν να μην αναφέρονται σε αυτά. Γιατί; Επειδή το γερμανικό όνειρο θα τελειώσει κάνοντας μεγάλο πάταγο, αφήνοντας εκτεθειμένους πολλούς σύγχρονους δοσίλογους και οδηγώντας την Γερμανία -στην ούτως ή άλλως μη δυνατό να αποφύγει- στη νομοτελειακή της τιμωρία.



ΥΓ: Το δημόσιο χρέος της ΟΝΕ έχει φθάσει στα 9 τρισ., πού μαζί με το ιδιωτικό, ήτοι κυρίως των τραπεζών, υπολογίζεται ότι εκτινάσσεται στα 30 τρισ.
Posted: 01 Apr 2013 09:37 AM PDT

 SKOURIES ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΒΙΑ ΜΠΟΜΠΟΛΙΣΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ
Του Αρχιμανδρίτη Χριστόδουλου Αγγελόγλου
Σήμερα (χθες), Κυριακή 31 Μαρτίου 2013 το βράδυ, στις 10.30 μ.μ., στην πρώτη εκπομπή «ΠΡΩΤΟ ΠΛΑΝΟ» του ΑΝΤ1, η κα Κατερίνα Αντωνοπούλου πρόβαλε το θέμα της επένδυσης μεταλλουργίας χρυσού στην Χαλκιδική. Από όλο το ρεπορτάζ απέδειξε ότι:
α) Σε καμμία περίπτωση η ίδια δεν κάθισε να μελετήσει τα όσα αφορούν την σύμβαση μεταβίβασης, ώστε να δει την καταλήστευση της αμύθητης και ανεκτίμητης περιουσίας του ελληνικού δημοσίου, ούτε φάνηκε να αισθάνεται την ανάγκη να ζητήσει εκείνα τα στοιχεία που αποδεικνύουν και στοιχειοθετούν το μεγαλύτερο και πιο όμορφα συγκαλυμμένο οικονομικό σκάνδαλο· δεν αισθάνθηκε η δημοσιογράφος την ανάγκη να ενσκήψει και να δει πόσες εκατοντάδες εκατομμύρια υπεραξίες αποκόμισαν οι «εθνικοί εργολάβοι» με την άμεση μεταπώληση του 95% αυτού που τους χαρίσθηκε, πριν καν ακόμα συντάξουν επενδυτικό σχέδιο, πριν αρχίσουν την όποια εκμετάλλευση. Η δημοσιογράφος αυτή αισθάνθηκε μόνο την ανάγκη να παρουσιάσει στο τηλεοπτικό κοινό αυτά που λέει αυτός που ξεπούλησε τον εθνικό πλούτο στον «εθνικό εργολάβο» και ενέχεται για το σκάνδαλο, δηλ. κατά τη λαϊκή παροιμία «ο λύκος να απολογηθεί για τον χαμό των προβάτων». Για όλα τα υπόλοιπα υπήρξε απόλυτη συνειδητή σιωπή, γιατί απλούστατα η σιωπή ιδίως σε ημέρες κρίσης και του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, είναι προφανώς κυριολεκτικά «χρυσός».
β) Η κυρία αυτή σε καμμία περίπτωση δεν κάθισε η ίδια να μελετήσει την ΜΠΕ και να δει τα όσα καταγγέλλουν το Α.Π.Θ., το Τεχνικό Επιμελητήριο Β. Ελλάδος, το πλήθος των επιστημόνων, ούτε φυσικά αισθάνθηκε την ανάγκη να απευθυνθεί σε όλους αυτούς τους επίσημους κρατικούς φορείς να ρωτήσει για τα ουσιώδη περιβαλλοντικά θέματα. Ξεμονάχιασε δύο ανήλικα κοριτσάκια στην θάλασσα της Ιερισσού και προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί την παιδική τους άγνοια. Δεν αισθάνθηκε την ανάγκη η ίδια να προβεί σε επιβεβαίωση των ρεπορτάζ  και των όσων έλεγαν οι υπερασπιστές της καταστροφής του τόπου, απλώς η ίδια τα επιβεβαίωνε με τον τρόπο της και δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να κάνει μια τυπική έρευνα και να δείξει μη αναστρέψιμες βλάβες που έχει ήδη υποστεί το περιβάλλον και πόσα εκατομμύρια κυβικά νερού ήδη εκταμιεύονται και αποστραγγίζουν τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής.
γ) Η κυρία αυτή την στιγμή που η Διεθνής Αμνηστία επεμβαίνει με επίσημη δήλωση της ΑΙ Ιndex:EUR 25/004/ 2013/ 22 Mαρτίου 2013 και εγκαλεί την Ελλάδα για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πάλι με την από 10/2012 έκθεσή της καταδικάζει την βίαιη καταστολή των δυνάμεων των ΜΑΤ, το μόνο που η κα Αντωνοπούλου είχε να πει ήταν ότι κατηγορούνται 20 κάτοικοι για κακουργήματα που δήθεν έχουν διαπράξει.
Θα μπορούσα να αναλύσω πλήρως όλες τις πτυχές του «πάμφθηνου ρεπορτάζ» της κας Αντωνοπούλου, απλώς δημόσια, ειλικρινά, της απευθύνω ένα απλό και τίμιο ερώτημα: Κυρία Αντωνοπούλου, η πρώτη σας αυτή «πάμφθηνη» εκπομπή ήταν χορηγία της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.; Αυτό το ρεπορτάζ ήταν ελεύθερο ή πληρωμένο; Τα έξοδα του ρεπορτάζ τα κάλυψε η «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.»;  Εάν το ρεπορτάζ είναι πληρωμένο «Θεός σχωρέσει», αν όμως είναι ελεύθερο και είναι αυτής της ποιότητος, τότε δεν απορούμε και δεν παραξενευόμαστε. Εδώ είχε πτωχεύσει η Ελλάδα και τα ΜΜΕ μας ενημέρωναν ότι «λεφτά υπάρχουν», και το μόνο που αισθανόντουσαν για να μας ενημερώσουν, ήταν για το τι εσώρουχο φορούσε η lady Gaga. Kα Αντωνοπούλου, είδαμε, μάθαμε, πάθαμε, ξέρουμε τώρα, ωστόσο θα αναμένω την απάντησή σας.
Αρχιμ. Χριστόδουλος Αγγελόγλου
Posted: 01 Apr 2013 08:55 AM PDT

Της Κατερίνας Πάντα

H Γερμανία με την υποστήριξη της ΕΚΤ, πού την έχει μετατρέψει πλέον σε όργανό της, έδειξαν τις διαθέσεις τους. Με ποιό τρόπο δηλαδή σκοπεύουν να προχωρήσουν στις ανακεφαλαιοποιήσεις των υπερχρεωμένων τραπεζών στο μέλλον, κάνοντας το ποντίκι-Κύπρο πειραματόζωο, μετατρέποντάς το σε ζόμπι, αφού τις τραγικές του συνέπειες θα τις υποστεί πολύ σύντομα.

 Της ξέφυγε λίγο βέβαια στις απρόσμενες αντιδράσεις πού συνάντησε, απόρροια των οποίων οι τράπεζες παρέμειναν κλειστές για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ΄ όσο προγραμμάτιζε, ενώ υπήρξαν έντονες κριτικές για τα εμπόδια μεταφοράς κεφαλαίων, καθ΄ ό,τι το πρώτο πείραμα ποτέ δεν είναι τέλειο.

 Αναφερόμενος ό κύριος Σόιμπλε στη συστημικότητα της Κύπρου, αυτό ακριβώς εννοούσε... εμείς δεν το καταλάβαμε. Το μικρό της μέγεθος που θα την μετέτρεπε στην ιδανική πειραματική οντότητα.

 Τώρα κάνει ένα βήμα πίσω και αφουγκράζεται τις εντυπώσεις και... την Ιταλία, δημιουργώντας τεχνητή ομίχλη με πληθώρα αντικρουόμενων δηλώσεων ένθεν κακείθεν.

 Ενώ, έγινε πλήρως αντιληπτός ο λόγος της παραίτησης τού κυρίου Juncker από την προεδρία του Εurogroup, καθώς και η αντικατάστασή του από τον Jeroen Dijsselbloem με on line εντολές εκ Βερολίνου.

 Οι προθέσεις της όμως παραμένουν. Aς μη γελιόμαστε. Το σχέδιο τού bail in συμφέρει από κάθε άποψη την Γερμανία. Γι΄ αυτό και έκρουσε πρύμναν στις αποφάσεις και στις υπογραφές της στην σύνοδο κορυφής του περασμένου Ιουνίου. Πού αφορούσαν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από τον ESM χωρίς την επιβάρυνση των δημοσίων χρεών των κρατών.

 Άλλωστε δεν αισθάνθηκε πώς είχε να δώσει λόγο σε κανένα, αφού ούτε καν της ζητήθηκε. Το δημόσιο χρέος της ΟΝΕ έχει φθάσει στα 9 τρισ., πού μαζί με το ιδιωτικό, ήτοι κυρίως των τραπεζών, υπολογίζεται ότι εκτινάσσεται στα 30 τρισ.
Ποιό λοιπόν είναι το σχέδιο; Όλοι είναι γνώστες της έμφυτης απέχθειας της Γερμανίας στην κοπή χρήματος. Και είναι πολύ το χρήμα πού θα έπρεπε να κόψει η ΕΚΤ προκειμένου να περιορίσει τουλάχιστον τα τραπεζικά χρέη. Διότι ο ΕSM από μόνος του δεν θα μπορούσε να τα αντιμετωπίσει, ούτε καν τις ακεφαλαιοποιήσεις τους, πόσω δε μάλλον τα χρέη τους, εάν δεν συνδεόταν με την ΕΚΤ αποκτώντας τραπεζική οντότητα, στην οποία ήταν κάθετα αρνητική η Γερμανία.
Τα κεφάλαια του σε ρευστό είναι μόνον 80 δισ., ενώ τα υπόλοιπα αποτελούν εγγυήσεις κρατών.

 Είναι όμως πραγματική αυτή η Γερμανική απέχθεια; Ή μήπως υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι γι΄ αυτή την στάση;

 Η Γερμανία έχει αποκομίσει την τελευταία δεκαετία τεράστια πλεονάσματα με την ευγενική "χορηγία" του Νότου, ικανά για να στηρίξουν τις δικές της υπερχρεωμένες τράπεζες, κανείς όμως καταθέτης ας μην αισθάνεται ήσυχος ούτε εκεί, γιατί η κοινή λογική έχει εγκαταλείψει την ευρωζώνη.

 Άλλωστε ας μην ξεχνάμε πως με τη διατήρηση της κρίσης για την οποία κάνει ό,τι μπορεί, έχει μαζέψει μεγάλη ποσότητα ρευστού από κάθε γωνιά της Ευρώπης, διευκολύνοντας πολύ τις ανάγκες τους που είναι ατελείωτες λόγω χρεών.

 Δεν μπαίνει λοιπόν σ΄ αυτή την διαδικασία για τους υπόλοιπους, αφού της ανοίγεται μέσω του bail in η μοναδική ευκαιρία της πλήρους και άμεσης επεκτατικής επιβολής της σε όλες τις χώρες του ευρώ, με μία μόνο κίνηση πολύ παρακινδυνευμένη όμως.

 Κάπως έτσι έχει στοχοποιήσει τις καταθέσεις της ευρωζώνης που σύμφωνα με την ΕΚΤ κυμαίνονται στα 18 τρισ. και προσθέτοντας τους ομολογιούχους των τραπεζών βγαίνει αρκετό χρήμα που θα μπορούσε να σηκώσει μια διάσωσή τους, ακόμη και αν κάνει σεβαστή την εγγύηση των 100.000 ευρώ, αν και δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να το μειώσει στην πορεία. Τα ταμπού έσπασαν.

 Xωρίς την συμμετοχή τους θα είναι αδύνατον να υλοποιηθεί το bail in, ακόμη και αν αυτό έρθει ως συμπλήρωμα των τεράστιων ανακεφαλαιοποιήσεων που χρειάζονται οι τράπεζες.

 Δεν την ενδιαφέρουν ούτε οι αρνητικές επιπτώσεις στις χώρες της ΟΝΕ, ούτε η φυγή ενός μέρους από τις καταθέσεις αυτές εκτός Ευρώπης, γιατί έχει θέσει τον απώτερο στόχο της πάνω απ΄ όλα, που είναι η κυριαρχία της με προσωπικά οφέλη στο μέλλον, που θα της επέτρεπε μέσω αυτής να σταθεί στο ίδιο επίπεδο με τις πραγματικά μεγάλες ανερχόμενες οικονομίες των ΒRICS χωρίς να βάλει το χέρι στην τσέπη.

 Το μερίδιό της στην παγκόσμια παραγωγή ήταν το 1992 σε προϊόντα προστιθέμενης αξίας το 10%. Τώρα είναι μόλις το 6% και βαίνει μειούμενο, γιατί τα κομμάτια της πίτας τα μοιράζονται πλέον οι ανερχόμενοι μνηστήρες.

 Αυτό το σχέδιο βέβαια θα αποτελούσε πλήρη καταστροφή και το τελειωτικό χτύπημα για τις χώρες του Νότου εν μέσω ύφεσης και ανεργίας, που όμως αν κατόρθωνε να το περάσει χωρίς δυναμική αντίδραση εκ μέρους τους, θα της επέτρεπε πλέον να ηγεμονεύσει άνευ ουδεμιάς αντιστάσεως, για να τις οδηγήσει εκεί που θέλει, πού δεν είναι τίποτε άλλο από φθηνό εργατικό δυναμικό των δικών της προϊόντων.

 Αφού η Κίνα άρχισε να αναπτύσσεται επικίνδυνα με πληθωριστικές τάσεις, ενώ τα υψηλά μεταφορικά λόγω απόστασης γίνονται ασύμφορα για την Γερμανία.

 Μετά την απογύμνωση του Νότου κάθε είδους περιουσιακού στοιχείου μέσω υπερφορολογήσεων και όχι μόνον, ήρθε η ώρα των καταθέσεων του.

 Η Γαλλία πού θα μπορούσε πιθανώς να αποτελέσει το αντίπαλον δέος, δυστυχώς αποδείχθηκε πολύ κατώτερη των περιστάσεων δια του τελευταίου της προέδρου, ενώ δεν έχει αποφασίσει ακόμη για την κατεύθυνση της.

 Είναι πολύ απασχολημένη με τα δικά της οικονομικά προβλήματα, που φροντίζει ανελλιπώς να υπερτονίζει ο κύριος Σόιμπλε κάθε λίγο.

Η Ιταλία όμως είναι ακόμη το εμπόδιο. Είναι εκείνη που διαθέτει και το μέγεθος και την δύναμη λόγω της απρόσμενης αντίδρασης των πολιτών της διά των πρόσφατων εκλογών της, να τινάξει τα πάντα στον αέρα με πιθανή άρνηση της, ή ακόμη με έξοδό της από το ευρώ, ενώ η Γερμανία είναι από τις μεγαλύτερες πιστώτριες της.

 Που ασφαλώς εάν το επιχειρήσει, θα μπορούσε να συνασπίσει κάποιες χώρες τού Νότου. Σε ακραία περίπτωση θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα δεύτερο, υποτιμημένο ευρώ. Το οποίο αντίστοιχα θα μείωνε τα εξωτερικά χρέη των χωρών που θα το υιοθετούσαν εις βάρος της, ενώ θα έκανε ανταγωνιστικότερες όλες τις οικονομίες του Νότου, που αντί να τροφοδοτούν αυτές με κάθε τρόπο τις οικονομίες του Βορρά, θα συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο.

 Και αυτό ακριβώς φοβάται η Γερμανία, γνωρίζοντας πολύ καλά τα επικίνδυνα σημεία του σχεδίου της. Μην της γυρίσει μπούμερανγκ και δεν βιάζεται.

 Ο χρόνος δουλεύει υπέρ της, αφού οι δημοσιονομικές ασφυκτικές συνταγές πουύ έχει επιβάλει φέρνουν αντίστοιχα αποτελέσματα φτώχειας, συμπίεσης των εισοδημάτων και φαύλο κύκλο γιγάντωσης των χρεών.

 Άλλωστε οι καταθέσεις τους θα μπορούσαν κατά την οικονομική της πολιτική, να χρησιμεύσουν και ως ρήτρα της πιθανής αποτυχίας των μέτρων αυτών επίσης.

 Θα κάνει βέβαια ό,τι μπορεί προκειμένου να εξουδετερώσει κάθε εσωτερικό αντιπολιτευόμενο των συμφερόντων της κόμμα εντός της Ιταλίας, όπως έπραξε παλαιότερα με τον Μπερλουσκόνι, εκμεταλλευόμενη στο έπακρον τα προσωπικά του σκάνδαλα, αλλά αυτό είναι εξαιρετικά αμφίρροπο ακόμη.

 Εάν όμως πολύ σύντομα δεν υπάρξει κάποια δυναμική αντίδραση του Νότου, θα καταστούμε όλοι χώρες ειδικών οικονομικών ζωνών για τα δικά της συμφέροντα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον όλων μας.

 Η Βαϊμάρη με "σωτήρα" την Γερμανία, είναι πιο κοντά απ΄ όσο μπορούμε να φανταστούμε, εάν το σχέδιο της περάσει.
Την πρώτη γεύση ήδη, την παίρνει η Κύπρος.

 * Η κα Κατερίνα Πάντα είναι επιχειρηματίας



Posted: 01 Apr 2013 08:20 AM PDT

Θα αυξήσουν του φόρους, θα μειώσουν τους μισθούς και τις συντάξεις, θα μειώσουν τις κοινωνικές παροχές, θα απολύσουν κόσμο.
Η καλή γνωστή συνταγή, που έχει εφαρμοστεί και στην Ελλάδα και την επιτυχία της την βιώνουμε καθημερινά.
Το πόσο θα μειωθεί το ΑΕΠ της Κύπρου μέσα από το μνημόνιο αυτό, είναι μια μικρή λεπτομέρεια.
Φυσικά θα δημιουργήσουν και ειδικό ταμείο, στο οποίο θα πηγαίνουν τα μελλοντικά έσοδα από την αξιοποίηση των κοιτασμάτων.

Με λίγα λόγια, δημιουργούν όλες εκείνες τις συνθήκες, ώστε να είναι αδύνατη η μείωση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ, ώστε να εκμεταλλεύονται τα έσοδα από τα κοιτάσματα, που στην τελική ήταν και ο λόγος που βάλανε την Κύπρο σε μνημόνιο.
Όλα τα άλλα είναι απλές δικαιολογίες.

Δεν είναι βιώσιμα τα δημόσια οικονομικά τους λέει, και με το πρόγραμμα που τους προτείνουν θα γίνουν.
Δεν είναι βιώσιμο το χρέος της Κύπρου (84% του ΑΕΠ) και είναι βιώσιμο π.χ. του Βελγίου (101,6% του ΑΕΠ) ή της Γαλλίας (89,9% του ΑΕΠ).

Με απλά λόγια, οι ευρωπαίοι «σωτήρες» θα πάρουν το πετρέλαιο από την Κύπρο μέσα από το «προσφερόμενο» μνημόνιο και οι Κύπριοι θα εξαναγκαστούν να πληρώσουν και από πάνω... Αυτό είναι ευρωπαϊκή αλληλεγγύη όχι αστεία, πρώτα σε σκοτώνουμε, μετά εσύ πληρώνεις τα έξοδα κηδείας άλλα εντάξει τον τρόπο που θα πεθάνεις και τον τάφο τον διαλέγουμε εμείς.

 Βέβαια, την ίδια στιγμή έχει ξεχαστεί πως η φορολογία στις καταθέσεις μπήκε για να… σωθεί η Κύπρος!
Προβλέπεται πως μέσα από το αντίγραφο του Ελληνικού Μνημονίου που επιθυμούν να επιβάλουν στην Κύπρο, σύντομα η Κύπρος θα είναι φορολογική κόλαση χειρότερη από την Δανία και την Ολλανδία.
Φυσικά, δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόβλεψη για την περίπτωση που το ΑΕΠ της Κύπρου πέσει πάνω από ένα ποσοστό (π.χ. ξεπεράσει το -5%) για να υπάρξει αναβολή των υποχρεώσεων. Κάτι που προβλέφτηκε μόνο στην Ισλανδία, γιατί οι Ισλανδοί οικονομολόγοι - πρώην ψαράδες φαίνεται ότι ξέρουν καλύτερα από τα αστέρια της ευρώπης...

 Διαβάστε μία περίληψη του Κυπριακού Μνημονίου και μετά θα μπορείτε να μιλήσετε με πολύ μεγάλη σιγουριά για το πώς θα είναι η Κύπρος μετά από… τρία χρόνια. Μόνο που η οικονομία (ότι θα έχει απομείνει από αυτήν) θα έχει στραγγιστεί από τους «εταίρους» ευρωπαίους, το φυσικό αέριο θα έχει μεταφερθεί στα ικανά χέρια των ευρωπαίων (για να μην το κακοδιαχειριστούν οι Κύπριοι που δεν έχουν ιδέα από οικονομικά.
Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα που «είναι σε καλό δρόμο» με τη διάσωση της, έφτασε το χρέος στα 226% του ΑΕΠ, με την βοήθεια φυσικά των «αλληλέγγυων» ευρωπαίων «εταίρων». Όχι, δεν έχει μπει κανένας φυλακή, αφού δεν προβλέπεται από το μνημόνιο πως θα φυλακίζονται εκείνοι που επιβάλουν ένα σχέδιο που έχει αποτύχει, αλλά για άγνωστους λόγους πρέπει να συνεχίσει να επιβάλλεται.

 Το Κυπριακό Μνημόνιο

 Το κείμενο του μνημονίου που έχει συνομολογηθεί ανάμεσα στην κυπριακή κυβέρνηση και την τρόικα και το οποίο αναμένεται να υπογραφεί εντός της εβδομάδας, πιθανότατα την ερχόμενη Τετάρτη, αποκαλύπτει σήμερα ο "Φιλελεύθερος" της Κύπρου.
Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων στο μνημόνιο περιλαμβάνονται: δημιουργία ειδικού ταμείου στο οποίο θα κατευθύνονται τα έσοδα από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου, μείωση δημοσίων υπαλλήλων κατά 5.000 έως το 2016, αύξηση ΦΠΑ, αύξηση φόρων στις καταθέσεις και φόρων στις επιχειρήσεις, περιλαμβάνει το μνημόνιο για την Κύπρο.

 Οι βασικοί στόχοι του μνημονίου 

Σύμφωνα με όσα αναγράφονται στο μνημόνιο, η επαναφορά των δημοσίων οικονομικών της Κύπρου σε βιώσιμο μονοπάτι συνιστά υψίστης σημασίας προτεραιότητα για την σταθεροποίηση της οικονομίας και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των επιχειρήσεων, των πολιτών καθώς και των ξένων επενδυτών στο Νησί.

Ως εκ τούτου, οι βασικοί μακροπρόθεσμοι στόχοι του μνημονίου συνοψίζονται ως εξής:
  • Συνέχιση της τρέχουσας διαδικασίας δημοσιονομικής προσαρμογής με στόχο την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 4% του κυπριακού ΑΕΠ το 2017 και την διατήρησή του σε αυτά τα επίπεδα τα επόμενα χρόνια
  • Διόρθωση των υπερβολικών ελλειμμάτων του κρατικού προϋπολογισμού το συντομότερο δυνατό. Για τον σκοπό αυτό απαιτείται πλήρης εφαρμογή των μέτρων που συμφωνήθηκαν στις 23 Νοεμβρίου του 2012 σε τεχνικό επίπεδο και τα οποία ανέρχονται στο 7,5% του ΑΕΠ της Κύπρου για το διάστημα 2012-2017, ενώ μόνο για το 2013 τα μέτρα υπολογίζονται στο 1,5% του ΑΕΠ.
  • Τον περιορισμό της αύξησης του μισθολογικού κόστους του δημοσίου καθώς και των κοινωνικών επιδομάτων με παράλληλη ελαχιστοποίηση του αντίκτυπου της δημοσιονομικής εξυγίανσης στις αδύναμες κοινωνικές ομάδες.
  • Συγκράτηση των δαπανών μεσοπρόθεσμα, βελτίωση του φορολογικού μηχανισμού καθώς και την υιοθέτηση διαρθρωτικών μέτρων.
Ρήτρα λήψης επιπρόσθετων μέτρων σε περίπτωση δημοσιονομικών αποκλίσεων

Ρήτρα λήψης επιπρόσθετων μέτρων σε περίπτωση δημοσιονομικών αποκλίσεων… αλά ελληνικά, περιλαμβάνει το νέο κυπριακό μνημόνιο.
Όπως επισημαίνεται, σε περίπτωση υποαπόδοσης των μέτρων με αποτέλεσμα χαμηλότερα έσοδα ή υψηλότερες κοινωνικές δαπάνες, η κυπριακή κυβέρνηση οφείλει να είναι έτοιμη να προχωρήσει στη λήψη επιπρόσθετων μέτρων, όπως για παράδειγμα μείωση των δαπανών.
Αντίθετα, ενδεχόμενα έκτακτα έσοδα της κυπριακής κυβέρνησης που θα υπερβαίνουν τον στόχο του μνημονίου θα κατευθύνονται κατά προτεραιότητα στην μείωση του κρατικού χρέους της Μεγαλονήσου.
Επίσης για το 2013 προβλέπεται ενδεχόμενη αλλαγή του στόχου του ελλείμματος (2,4% του ΑΕΠ σε πρωτογενή βάση) σε περίπτωση που υπάρχουν μεγάλες απώλειες καταθέσεων στα ασφαλιστικά ταμεία. Η κυπριακή κυβέρνηση ωστόσο δεσμεύεται ότι θα υιοθετήσει "κατά γράμμα" τον προϋπολογισμό του 2013 λαμβάνοντας επιπλέον πρόσθετα μέτρα μόνιμης φύσης αξίας τουλάχιστον 351 εκατ. ευρώ (2,1% του ΑΕΠ).
Στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων, η κυβέρνηση δεσμεύεται έως το τέλος Ιουνίου να αξιοποιήσει τα περιουσιακά της στοιχεία περιλαμβανομένων ΔΕΚΟ και ακινήτων και να αποφασίσει ποια από αυτά μπορούν να αποκρατικοποιηθούν, να αναδιαρθρωθούν αλλά και ενδεχομένως ναν ρευστοποιηθούν. Επίσης προβλέπεται η δημιουργία συμπράξεων κράτους με ιδιώτες (ΣΔΙΤ).

 Κυπριακό «ΤΑΙΠΕΔ» για το αέριο

Το μνημόνιο της Κύπρου στο κομμάτι της ενέργειας περιλαμβάνει τη δημιουργία ειδικού ταμείου στο οποίο θα κατευθύνονται και θα αξιοποιούνται όλα τα δημόσια έσοδα από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου.
Για τον ίδιο τομέα προβλέπονται επίσης αποκρατικοποιήσεις κρατικών εταιρειών όπως η εταιρεία ηλεκτρισμού ΑΗΚ καθώς και η πλήρης συμμόρφωση με το θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ (τρίτο ενεργειακό πακέτο). Η αναμόρφωση της ενεργειακής αγοράς τη Κύπρου θα περιλαμβάνει ειδικότερα τρία βασικά σημεία:
  • Σχεδιασμός των υποδομών που απαιτούνται για την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου, λαμβανομένων υπόψη των αβεβαιοτήτων που υπάρχουν (επενδύσεις, κόστη, πρόβλεψη εσόδων). Η πρώτη φάση του σχεδίου αναμένεται να παρουσιαστεί στο τέλος του δεύτερου τριμήνου (δεύτερο τρίμηνο 2013).
  • Σχεδιασμός για το θεσμικό πλαίσιο και την οργάνωση της αγοράς ενέργειας και των εξαγωγών αερίου, με τρόπο ανοιχτό διαφανή και ανταγωνιστικό, λαμβανομένου υπόψη και του μεγέθους της αγοράς(δεύτερο τρίμηνο 2013).
  • Σχέδιο για τη θέσπιση πλαισίου διαχείρισης των αποθεμάτων υδρογονανθράκων περιλαμβανομένης και της δυνατότητας δημιουργίας ενός ταμείου στο οποίο θα καταλήγουν και θα διαχειρίζονται τα δημόσια έσοδα από την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου(δεύτερο τρίμηνο 2013).
Αναλυτικά τα μέτρα

Σύμφωνα με το κείμενο του μνημονίου προβλέπεται η εφαρμογή κλιμακωτής μείωσης (με ισχύ από το 2012) των αποδοχών του δημοσίου και ευρύτερου τομέα (συνταξιούχοι και εργαζόμενοι) ως εξής: για αποδοχές από 1000 μέχρι 1500 ευρώ μείωση κατά 6,5%, από 1501-2000 ευρώ μείωση 8,5%, από 2001-3000 ευρώ μείωση 9,5%, από 3001-4000 ευρώ μείωση 11,5%, και για μισθούς άνω των 4001 ευρώ μείωση 12,5%.
Ακόμη, προβλέπεται η παράταση της αναστολής της πρακτικής COLA (αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή μισθών, δηλαδή όσο ανεβαίνει το κόστος διαβίωσης, τόσο ανεβαίνουν και οι μισθοί) για το δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, μέχρι το τέλος του προγράμματος.
Επίσης, παγώνουν οι προσαυξήσεις και οι γενικές αυξήσεις των μισθών στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα και η προσωρινή εισφορά στο δημόσιο, ευρύτερο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για ακαθάριστες αποδοχές και συντάξεις, κατά τρία επιπλέον χρόνια, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2016.

Παράλληλα, το μνημόνιο προβλέπει τη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κατά τουλάχιστον 5.000 στη διάρκεια της περιόδου 2012-2016 με: i) το πάγωμα της πρόσληψης νέου προσωπικού σε νέες θέσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα για τρία επιπλέον έτη μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2016, ii) την εφαρμογή μιας πολιτικής πρόσληψης ενός για κάθε τέσσερις που συνταξιοδοτούνται, iii) την εισαγωγή μέτρων για την αύξηση της κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων εντός και μεταξύ των αρμόδιων υπουργείων, iv) την εφαρμογή ενός τετραετούς σχεδίου με στόχο την κατάργηση τουλάχιστον 1.880 θέσεων μόνιμης απασχόλησης.

Ακόμη προβλέπει το «πάγωμα» των προσλήψεων νέων ωρομίσθιων εργαζόμενων και την επιβολή σε άμεση εφαρμογή της κινητικότητας εντός και μεταξύ άλλων υπουργείων και κρατικών φορέων. Στην περίπτωση των θέσεων στους τομείς της υγείας και της ασφάλειας, με την πρόσληψη ενός ατόμου για κάθε πέντε που συνταξιοδοτούνται, θα είναι δυνατό να καλυφθούν οι επείγουσες ανάγκες.

Σε ό,τι αφορά τον τομέα των εσόδων, προβλέπεται ένα κατάλληλο εφάπαξ πρόσθετο εισόδημα από μερίσματα που συλλέγονται από ημικρατικούς οργανισμούς, επίσης η αύξηση της εισφοράς στις τραπεζικές καταθέσεις από 0,085% σε 0,11% με τα 25/60 των εσόδων να προορίζονται για έναν ειδικό λογαριασμό για το ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, καθώς και την εισαγωγή ενός μηχανισμού για την τακτική αναθεώρηση των ειδικών φόρων ώστε να εξασφαλιστεί η πραγματική αξία των ειδικών φορολογικών εσόδων. Ένας τέτοιος μηχανισμός θα πρέπει να είναι μη επαναλαμβανόμενος και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να οδηγεί σε έναν μηχανισμό αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής των ειδικών φόρων κατανάλωσης για την εξέλιξη των τιμών.

Αναφορικά με τα μέτρα που θα έχουν ισχύ από το 2013, το μνημόνιο προβλέπει τη διασφάλιση της μείωσης των συνολικών δαπανών για κοινωνικές εισφορές κατά τουλάχιστον 113 εκατ. ευρώ μέσω της κατάργησης ενός αριθμού επικαλυπτόμενων συστημάτων όπως είναι το επίδομα μητρός, άλλα οικογενειακά επιδόματα και επιδόματα εκπαιδευτικών, και μέσω της κατάργησης των συμπληρωματικών επιδομάτων, των ειδικών κρατικών ενισχύσεων, τον περιορισμού του επιδόματος Πάσχα για τους συνταξιούχους.

Επιπλέον, το μνημόνιο προβλέπει την εξασφάλιση μείωσης τουλάχιστον κατά 29 εκατ. ευρώ στο σύνολο των δαπανών των επιδομάτων στο δημόσιο και στο ευρύτερο δημόσιο με: 
i) φορολόγηση των συντάξιμων επιδομάτων που παρέχονται σε ανώτερους κυβερνητικούς αξιωματούχους και υπαλλήλους (γραμματειακή υποστήριξη, εκπροσώπηση και επιδόματα φιλοξενίας) στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, 
ii) τη μείωση των επιδομάτων που προβλέπονται σε εργαζόμενους του ευρύτερου δημόσιου τομέα και στη μείωση όλων των άλλων επιδομάτων για τους εργαζόμενους του ευρύτερου δημόσιου τομέα, κυβερνητικούς υπαλλήλους και ωρομίσθιους κατά 15% και 
iii) τη μείωση της ημερήσιας αποζημίωσης για επαγγελματικά ταξίδια στο εξωτερικό κατά 15%.

 Διασφαλίζει επίσης περαιτέρω μείωση της αποζημίωσης του τρέχοντος επιδόματος για γεύμα/δείπνο κατά 50% (20%-45% των αποζημιώσεων εξωτερικού αντί του 40%-90% που καταβάλλεται σήμερα).

 Το μνημόνιο προβλέπει ακόμη τη μείωση συγκεκριμένων επιδομάτων και προνομίων για κρατικούς αξιωματούχους και για ανώτερους κυβερνητικούς αξιωματούχους, ιδίως με i) την αναστολή του δικαιώματος κρατικών αξιωματούχων, υψηλόβαθμων κρατικών αξιωματούχων και υπαλλήλων να ταξιδεύουν business class (με εξαίρεση τα υπερατλαντικά ταξίδια. Το δικαίωμα αυτό παραμένει για τον πρόεδρο της δημοκρατίας και τον πρόεδρο της βουλής, ii) την κατάργηση του δικαιώματος αδασμολόγητων οχημάτων για μισθωτούς και συνταξιούχους ανώτερους υπαλλήλους του δημόσιου τομέα και iii) την επέκταση του «παγώματος» των μισθών και την προσωρινή εισφορά στα ακαθάριστα κέρδη για την κάλυψη όλων των κρατικών αξιωματούχων και μονίμων γραμματέων (129 άτομα) για το 2013-2016, συμπεριλαμβανομένων των μελών της Βουλής. Συμπεριλαμβάνει επιδόματα σύνταξης και αφορολόγητα επιδόματα αυτών των ατόμων όταν υπολογίζεται το φορολογητέο εισόδημά τους, ενώ εισάγει μια εισφορά 6,8% επί των συντάξιμων αποδοχών αυτών των ατόμων.

 Στο μνημόνιο προβλέπεται η εφαρμογή των ακόλουθων μέτρων αναφορικά με το κρατικό συνταξιοδοτικό σχήμα: i) πάγωμα συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων, ii) αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης κατά 2 έτη για τις διάφορες κατηγορίες υπαλλήλων, αύξηση του ελάχιστου ορίου ηλικίας για τη θεμελίωση δικαιώματος σε σύνταξη που δεν θα είναι μειωμένη (κατά έξι μήνες ετησίως) για να είναι σύμφωνη με τη νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης, iii) μείωση της προτιμησιακής μεταχείρισης συγκεκριμένων ομάδων εργαζόμενων, όπως τα μέλη στρατού και αστυνομίας, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα συμμετοχή στις εφάπαξ παροχές.
Για τις επιχειρήσεις, προβλέπεται αύξηση του συντελεστή φορολόγησης στο 12,5% καθώς και αύξηση του φόρου στα μερίσματα στο 30%.

 Επίσης με βάση το μνημόνιο στην Κύπρο:
  • Εισάγεται μόνιμη εισφορά 3% στις συντάξεις το Ταμείου Χηρών και Ορφανών από δημόσιους λειτουργούς που δικαιούνται σύνταξη. Εισάγεται εισφορά 6,8% στις συντάξεις δικαιούχων που δεν καλύπτονται από το κρατικό ταμείο ή κάποιο άλλο παρόμοιο σχήμα.
  • Καταργείται το δικαίωμα σύνταξης του δεύτερου συζύγου θανόντος συνταξιούχου.
  • Αυξάνεται το ποσοστό εισφοράς στις συντάξεις των μελών του Εφοριακού Συμβουλίου και της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών στο 6,8% από 3,4%.
  • Οι εισφορές στο Ταμείο Χηρών και Ορφανών δεν είναι πλέον επιστρεπτέες.
Επιπλέον μεταρρυθμίσεις στο Γενικό Κοινωνικό Σχήμα Ασφάλισης

 Περιλαμβάνει:
  • Αναλογιστική μείωση στις συντάξεις από το Γενικό Κοινωνικό Σχήμα Ασφάλισης κατά 0,5% ανά μήνα για πρόωρες αποχωρήσεις το αργότερο από τον Ιανουάριο του 2013, ανάλογα με τη σχεδιαζόμενη αύξηση του ελάχιστου ορίου ηλικίας για πλήρη σύνταξη στα 65 έτη (κατά έξι μήνες ανά έτος) από το 2013 έως το 2016.
  • Πάγωμα συντάξεων του Κοινωνικού Συστήματος Ασφάλισης την περίοδο 2013 – 16.
  • Καταμερισμό των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων θανόντων συνταξιούχων μεταξύ συζύγων ανάλογα με τη διάρκεια του γάμου.
  • Κατάργηση της αύξησης συντάξεων για εργαζόμενο εξαρτώμενο σύζυγο από το Γενικό Κοινωνικό Σχήμα Ασφάλισης το αργότερο από τον Ιανουάριο του 2013 και έπειτα.
  • Μείωση των μεταβιβάσεων από την κεντρική κυβέρνηση σε κρατικές επιχειρήσεις και ημικρατικά ιδρύματα κατά 25 εκατ. ευρώ.
  • Μείωση των ωρομίσθιων εποχικών υπαλλήλων κατά 992 από 1.806 το 2012 στους 814.
  • Τετραετές σχέδιο για την κατάργηση τουλάχιστον 1.880 μόνιμων θέσεων την περίοδο 2013 -16.
Φόρος ακινήτων

Με στόχο την αύξηση των εσόδων και την δικαιότερη κατανομή της φορολογικής επιβάρυνσης στους ιδιοκτήτες ακινήτων, το κυπριακό μνημόνιο προβλέπει την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων με βάση τις τρέχουσες τιμές της αγοράς. Σημειώνεται ότι οι αντικειμενικές αξίες στην Κύπρο παραμένουν αμετάβλητες από την δεκαετία του ΄80.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι αρχές έχουν συμφωνήσει στην εφαρμογή των ακόλουθων μέτρων
  • Την εισαγωγή δείκτη τιμών ακινήτων που θα στηρίζεται στην αποτίμηση της κτηματαγοράς της Κύπρου το 2013 ανά τετραγωνικό μέτρο κατοικήσιμης επιφάνειας γης. Ο συγκεκριμένος δείκτης θα διαφοροποιείται βάσει της τοποθεσίας, της ζώνης και άλλων χαρακτηριστικών του ακινήτου.
  • Εισαγωγή ενός επαναλαμβανόμενου φόρου ακίνητης περιουσίας που θα στηρίζεται στις αποτιμήσεις της αγοράς ακινήτων σύμφωνα με την μοναδιαία φορολογική βάση που θα καθοριστεί από τον δείκτη ακίνητης περιουσίας. (γ' τρίμηνο του 2014).
  • Τη δημιουργία νομικού πλαισίου για την υποχρεωτική ετήσια μεταβολή της μοναδιαίας φορολογικής βάσης των ακινήτων που θα καθορίζεται από αρμόδια επιτροπή.
Εισπρακτικά μέτρα

 Στα εισπρακτικά μέτρα περιλαμβάνονται τα εξής:
  • Αύξηση του βασικού ΦΠΑ στο 17% από 18%.
  • Αύξηση του φόρου στα καύσιμα κατά 0,07 ευρώ.
  • Αύξηση του φόρου για δημόσιες υπηρεσίες τουλάχιστον κατά 17% από τις τρέχουσες τιμές.
  • Εισαγωγή φόρου 20% στα διανεμηθέντα κέρδη από τα παιχνίδια του ΟΠΑΠ και της Εθνικής Λοταρίας στα κέρδη άνω των 5.000 ευρώ.
  • Αύξηση του φόρου για το λεπτοκομμένο καπνό στα 150 από 60 ευρώ ανά κιλό και του φόρου σε πακέτο 20 τσιγάρων κατά 0,2 ευρώ.
  • Αύξηση του φόρου στη μπύρα κατά 25% από 4,78 ευρώ per hl στα 6 ευρώ per hl. Αύξηση του φόρου κατανάλωσης στην αιθυλική αλκοόλη από 598,01 ευρώ σε 956,82 ευρώ per hl
  • Κατάργηση όλων των εξαιρέσεων στην πληρωμή ετήσιου εταιρικού φόρου 350 ευρώ.
Ολόκληρο το μνημόνιο στα Αγγλικά, εδώ



Posted: 01 Apr 2013 08:09 AM PDT
Νεκροθάφτης του κυπριακού τραπεζικού συστήματος αποδείχθηκαν οι έλληνες τραπεζίτες έχοντας το προνόμιο να είναι αυτοί που οδήγησαν της κυπριακές τράπεζες στην χρεοκοπία (βλέπε Βγενόπουλος) και ταυτόχρονα αυτοί που απέσπασαν ένα σημαντικό όφελος στο τέλος του δράματος, με την εξαγορά των υποκαταστημάτων τους στην Ελλάδα έναντι πινακίου φακής (βλέπε Σάλας).
 
Οι ευθύνες του Ανδρέα Βγενόπουλου για την χρεοκοπία της Λαϊκής δε, είναι τόσο βαριές που στο παραληρηματικό του μονόλογο, από την τηλεόραση του Σκάι, απέφυγε επιμελώς να αναφερθεί στις απώλειες που κατέγραψε η Λαϊκή από το πρόγραμμα ανταλλαγής των ελληνικών ομολόγων, ενώ παραδέχθηκε ότι η Λαϊκή αγόραζε ελληνικά ομόλογα την επίμαχη περίοδο, δηλαδή το 2009 και το 2010. Είναι η περίοδος που ξεφόρτωναν μαζικά τις τοποθετήσεις τους στα ελληνικά ομόλογα οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες που κατά μεγάλο μέρος τα κατείχαν. Με την χρεοκοπία της Λαϊκής συμπληρώνεται ένα παζλ που ξεκίνησε να σχηματίζεται την εποχή που ο Γ. Παπακωνσταντίνου, ως υπουργός Οικονομικών του Γιώργου Παπανδρέου, διαβεβαίωνε ότι δεν θα γίνει κούρεμα των ελληνικών ομολόγων ή αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους και την ίδια ώρα οι ξένες τράπεζες πέταγαν από πάνω τους μαζικά τα ελληνικά ομόλογα, κι έτσι από 143 δισ. ευρώ που είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους πριν το ξέσπασμα της κρίσης βρέθηκαν πριν το κούρεμα να έχουν μόνο 23 δισ. ευρώ. Μεγάλο μέρος αυτών των τοξικών ομολόγων κατέληξε στα χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών που το 2010 και το 2011 (μεταξύ δηλαδή 31/12/2009 και 31/12/2011) αύξησαν την έκθεσή τους σε ελληνικά ομόλογα κατά 133,7% από 20,1 δισ. σε 46,9 δισ., στην Τράπεζα της Ελλάδας που από 3,5 δισ. ευρώ βρέθηκε με ομόλογα ύψους 7,5 δισ. (110%) και σε έλληνες ιδιώτες που από 2,2 δισ. ευρώ αύξησαν την έκθεσή τους σε 4,5 δισ. (120%). Η χρεοκοπία επομένως του κυπριακού τραπεζικού συστήματος, που κατέγραψε ζημιές ύψους 4,5 δισ. ευρώ από την ανταλλαγή ελληνικών ομολόγων του Μαρτίου του 2012, είναι άμεσο αποτέλεσμα των παρασκηνιακών χειρισμών που έγιναν την προηγούμενη τετραετία με πρωταγωνιστές τους ξένους τραπεζίτες κι ενδιάμεσους έλληνες τραπεζίτες και πολιτικούς.

Το παζλ κλείνει δε με την εξαγορά από την Τράπεζα Πειραιώς των τριών κυπριακών τραπεζών (Λαϊκή, Κύπρου και Ελληνική) έναντι 524 εκ. ευρώ. Με αυτό τον τρόπο η Πειραιώς, σαν κοινός άρπαγας, διαμοιράζει τα ιμάτια του κυπριακού τραπεζικού συστήματος, αξιοποιώντας την πρωτοφανή οικονομική καταστροφή που έπληξε την Κύπρο ως μια χρυσή ευκαιρία για να επεκτείνει το δίκτυο των καταστημάτων της και να αναδειχθεί με άνεση ως τον τρίτο μεγαλύτερο τραπεζικό όμιλο της Ελλάδας. Έτσι, προστίθεται και μια νέα λαμπρή σελίδα στο βιβλίο των οικονομικών εγκλημάτων που διενεργούνται μπροστά στα μάτια μας και σε πραγματικό χρόνο με τα οποία ο καπιταλισμός ξεπερνάει την κρίση του φορτώνοντας τα βάρη της στους εργαζόμενους.

Τα χειρότερα για τους Κύπριους αρχίζουν τώρα, μιλώντας πάντα για την τρέχουσα φάση της κρίσης καθώς αντιλαϊκά μέτρα είχαν αρχίσει να εφαρμόζονται από πέρυσι, επί κυβέρνησης ΑΚΕΛ και προεδρίας Δ. Χριστόφια. Στην απόφαση του Συμβουλίου υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης γίνεται σαφής αναφορά για την υπογραφή Μνημονίου που θα συνοδεύσει τα 10 δισ. ευρώ του δανείου. Οι όροι του έχουν ήδη τεθεί στο τραπέζι των συζητήσεων με την Τρόικα που έχει εγκατασταθεί στο νησί. Ο κλοιός δε αναμένεται να σφίξει ακόμη περισσότερο τις αμέσως επόμενες μέρες που αναμένεται να φθάσει στο νησί και η Ομάδα Εργασίας (Τασκ Φορς) η οποία θα αναλάβει έργο κατοχικής διοίκησης. Τα μέτρα που αναμένεται να απαιτήσει η Τρόικα θα περιλαμβάνουν, σύμφωνα με δημοσιεύματα, νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις και επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων. Πρόκειται για μέτρα που θα επιδεινώσουν απότομα το βιοτικό επίπεδο δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων, που στο εξής και χάριν της ΕΕ η ζωή τους όλο και περισσότερο θα μοιάζει με την ζωή των τουρκοκυπρίων στα κατεχόμενα εδάφη. Κι αυτό άλλωστε είναι το ζητούμενο εκ μέρους της Γερμανίας που ηγείται με προκλητικό μάλιστα τρόπο, χωρίς καν να κρατάει τα προσχήματα, την επίθεση απέναντι στην Κύπρο. Η δήλωση δε του γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σχετικά με την οργή των Κυπρίων ότι "θα τους περάσει" είναι δηλωτική του μίσους που εκθρέφεται απέναντι στις νότιες χώρες και τώρα την Κύπρο. Όσο για τα υπόλοιπα, ότι στο στόχαστρο βρίσκεται το υπερδιογκωμένο χρηματοπιστωτικό σύστημα αποτελούν φθηνές δικαιολογίες. Γιατί, η λαίλαπα που απειλεί την Κύπρο και θα εκφραστεί με μια θεαματική πτώση του ΑΕΠ (ακόμη και 20%) δεν θα προέλθει μόνο από την βίαιη συρρίκνωση του τραπεζικού κλάδου απ΄ όπου προέρχεται το 42% του ΑΕΠ. Μαζί με τις τράπεζες θα πληγούν και όλες οι παραγωγικές δραστηριότητες στην Κύπρο λόγω του προφανούς γεγονότος ότι στις τράπεζες είχαν κατατεθειμένα τα ρευστά διαθέσιμα τους. Η τελευταία απόφαση για συμψηφισμό των δανείων με τις καταθέσεις που θα έχει ως αποτέλεσμα να κουρευτούν μόνο τα υπόλοιπα, αποτρέπει τα χειρότερα. Το πλήγμα όμως που θα υποστούν όλοι οι κλάδοι της οικονομίας, από τη στιγμή που συνετρίβη το νευραλγικό τους κέντρο, ο χρηματοπιστωτικός  τομέας, θα είναι συντριπτικό και χωρίς προηγούμενο. Η ανεργία δε, θα ανέβει σε πρωτοφανή ύψη για το νησί, καθώς ειδικά από τον χρηματοπιστωτικό τομέα αναμένεται να καταργηθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας υψηλής ειδίκευσης και ανάλογων αποδοχών.

Η οργή του Τέταρτου Ράιχ απέναντι στην Κύπρο οφείλεται στην υποχώρηση που υποχρεώθηκε να κάνει το Βερολίνο μετά το όχι της Κυπριακής Βουλής, όταν αναγκάστηκε να αποσύρει την πρόταση για κατάσχεση μέρους ακόμη κι εκείνων των καταθέσεων που είναι κάτω από 100.000 ευρώ. Αυτό είναι το πιο υλικό όφελος που άφησε πίσω του το ανολοκλήρωτο όχι των Κυπρίων. Αν αντίθετα η κυπριακή Βουλή επεδείκνυε την οσφυοκαμψία και την δουλικότητα που έχουν επιδείξει όλα αυτά τα χρόνια ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ και ΔΗΜΑΡ, ικανοποιώντας κάθε απαίτηση των πιστωτών, και ψήφιζε την πρώτη απόφαση του Γιούρογκρουπ, τότε θα θεωρούταν δεδομένο πλέον ότι ως επενδύσεις δεν αντιμετωπίζονται μόνο οι καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ αλλά όλες οι καταθέσεις από το πρώτο κιόλας ευρώ.

Η αναδίπλωση ωστόσο των Γερμανών δεν θα πρέπει να θεωρείται και οριστική. Το νέο δόγμα που εισήγαγαν ότι δεν παρέχεται καμιά ασφάλεια στις καταθέσεις αποτελεί ένα τεράστιο ποιοτικό άλμα, ενδεικτικό του αρπακτικού και τζογαδόρικου χαρακτήρα του σύγχρονου καπιταλισμού που αναδύεται μέσα από την τρέχουσα κρίση και μάλιστα σε αντιστοιχία με την εξάλειψη και των τελευταίων προστατευτικών αλυσίδων για τους εργαζόμενους. Στην διάθεση του κεφαλαίου πλέον τίθενται μισθοί και σχέσεις εργασίας, στη διάθεση του κεφαλαίου τίθενται και τα τραπεζικά βιβλιάρια.

Η Γερμανία αμφισβητώντας την "ιερότητα" των τραπεζικών καταθέσεων, ακριβώς ένα χρόνο μετά την κατάργηση του "ταμπού" των κρατικών ομολόγων, βελτιώνει αισθητά την θέση της στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου ανταγωνισμού. "Όπως εδώ και χρόνια έχουν δείξει οικονομολόγοι, πρέπει να βρεθεί μια λύση για τα υψηλά επιτόκια που καταβάλλουν οι χώρες του νότου", έγραφε στην Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν την Παρασκευή 29 Μαρτίου ο Γκι Βέρχοφσταντ, πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου. Και συνέχιζε στο άρθρο του με τίτλο "Αποφεύγοντας την επόμενη Κύπρο": "Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζητούμε σοβαρές διαρθρωτικές προσαρμογές σε αυτές τις χώρες όταν δισ. ευρώ κάθε χρόνο πληρώνονται σε επιτόκια αντί να επενδυθούν στην οικονομική μεγέθυνση. Η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ δεν μπορεί να συνεχίσει να προσποιείται στο εκλογικό της σώμα στη Γερμανία ότι το ευρώ πρόκειται να επιβιώσει όταν καταβάλλονται τόσο υψηλά επιτόκια". Βγάζοντας επομένως νοκ άουτ η Γερμανία τον τραπεζικό τομέα της Κύπρου και πολύ σύντομα το χρηματοπιστωτικό σύστημα όλων των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, εξάλειψε τους βασικότερους ανταγωνιστές της στην προσέλκυση επενδύσεων, μια και στο εξής το δίλλημα δεν θα είναι χαμηλά επιτόκια της Γερμανίας ή υψηλά των νοτίων χωρών (όπου το Τέταρτο Ράιχ ηττόταν κατά κράτος), αλλά ασφαλείς καταθέσεις στη Γερμανία και τα κράτη δορυφόρους της ή επισφαλείς στις νότιες μεσογειακές χώρες.

Το σημαντικότερο δίδαγμα από την εν εξελίξει κυπριακή κρίση ωστόσο αφορά τον θανάσιμο κίνδυνο που αποτελεί η ΕΕ και πιο άμεσα η ευρωζώνη όχι μόνο για τα κοινωνικά αλλά και για τα κυριαρχικά δικαιώματα των λαών. Το τελεσίγραφο του Μάριο Ντράγκι προς την κυπριακή ηγεσία "ή συμφωνείτε ή το πρωί της Τρίτης σταματάω την υποστήριξη στις τράπεζες σας, κλείνοντας την στρόφιγγα της ρευστότητας" έφερε στην επιφάνεια τα μέσα που έχει στη διάθεσή της η ευρωζώνη για να εκβιάζει και να επιβάλλει τη δική της θέληση και αντιλαϊκές πολιτικές. Επομένως, ανατροπή των Μνημονίων και της πολιτικής λιτότητας και πολύ περισσότερο αμφισβήτηση και διαγραφή του χρέους εντός του ευρώ, είναι αδιανόητη. Όποιος δε πολιτικός χώρος αρνείται να εξάγει το σχετικό συμπέρασμα ή εξακολουθεί να δηλώνει, ακόμη και τώρα, πως είναι ένα στοίχημα ανοιχτό απλώς εθελοτυφλεί, ακυρώνοντας ωστόσο από τώρα τον όποιο ριζοσπαστισμό του.

Σε αυτό το πλαίσιο, μήνυμα ελπίδας αποτέλεσε η προσαρμογή που ήδη ενσωμάτωσε στην πολιτική του γραμμή ο ΣΥΡΙΖΑ κι έγινε γνωστή με ανακοίνωση του Γιώργου Σταθάκη, επικεφαλής του τομέα ανάπτυξης, την Παρασκευή 29 Μαρτίου ο οποίος έσπευσε να διορθώσει τη θέση του κόμματος "καμιά θυσία για το ευρώ" συμπληρώνοντας τη φράση "και καμιά αυταπάτη για την δραχμή"… Το έλαβαν το μήνυμα…
Posted: 01 Apr 2013 07:45 AM PDT
Στις 19 Μαρτίου, ο υπουργός Οικονομικών της Κύπρου Μιχάλης Σαρρής μετέβη στη Μόσχα σε μια προσπάθεια να διασώσει τον τραπεζικό τομέα της χώρας του από την κατάρρευση. Ο υπουργός ζήτησε νέα οικονομική βοήθεια, με αντάλλαγμα δικαιώματα στην εξόρυξη φυσικού αερίου, μερίδια σε κυπριακές τράπεζες και εμπορικά προνόμια στον ενεργειακό τομέα. Δύο ημέρες αργότερα έφυγε άπρακτος. Ακολούθησε η συμφωνία με την ΕΕ, που «κουρεύει» δισεκατομμύρια ευρώ από τους λογαριασμούς πλουσίων Ρώσων και «παγώνει» μερικά ακόμη δισεκατομμύρια στις κυπριακές τράπεζες.

Για πολλούς δυτικούς παρατηρητές, η άρνηση της Μόσχας να δεχθεί την πρόταση της Λευκωσίας ήταν ένα στρατηγικό λάθος. Η Ρωσία θα μπορούσε να εδραιώσει το στρατηγικό της «πάτημα» σε μια χώρα με στρατηγική θέση στην ανατολική Μεσόγειο.
Γιατί δεν το έκανε; Ο καθηγητής στο Χάρβαρντ Γιούρι Ζούκοφ δίνει με άρθρο του στο περιοδικό Foreign Affairs τρεις εξηγήσεις. Πρώτον, δεν είναι σαφές κατά πόσον υπήρξε ποτέ μια αξιόπιστη πρόταση στο τραπέζι. Δεύτερον, η Ρωσία δεν πίστευε ότι μια συμφωνία της τελευταίας στιγμής θα μπορούσε να αλλάξει τη μοίρα της Κύπρου. Τρίτον, εκτιμήθηκε ότι οι απώλειες της Ρωσίας από την κατάρρευση του κυπριακού τραπεζικού τομέα δεν θα ήταν καταστροφικές. Με άλλα λόγια, η απόφαση της Μόσχας να απορρίψει μια συμφωνία με την Κύπρο υπηρετούσε τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της Ρωσίας.

Πηγές που γνωρίζουν το περιεχόμενο των συνομιλιών ανέφεραν στον ρωσικό Τύπο ότι ο Σαρρής πήγε στη Μόσχα απροετοίμαστος. Επιπλέον, οποιαδήποτε συμφωνία θα χρειαζόταν διαπραγματεύσεις πολλών εβδομάδων και η Κύπρος δεν είχε χρόνο. Οι δύο ρωσικοί γίγαντες του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, η Gazprom και η Rosneft, δεν ήθελαν να συζητήσουν επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα προτού ολοκληρωθούν οι σχετικές έρευνες.

Η γενική πεποίθηση στη Ρωσία, σημειώνει ο Ζούκοφ, είναι ότι η απόφαση να αλλάξει το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου είχε ληφθεί στην Ευρώπη εδώ και χρόνια. Το ουσιαστικό δίλημμα της Μόσχας ήταν ανάμεσα στο να χάσει ένα φορολογικό παράδεισο και στο να ρίξει χρήματα σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο. Επέλεξε λοιπόν τη στρατηγική με την οποία θεωρεί ότι θα ελαχιστοποιήσει τις απώλειές της. Οι τελευταίες εκτιμήσεις ανεβάζουν τις απώλειες της Ρωσίας σε 4 με 6 δισεκατομμύρια ευρώ. Πρόκειται ασφαλώς για ένα σημαντικό ποσό, που αποτελεί όμως ένα πολύ μικρότερο πρόβλημα από αυτά που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή. Η φυγή κεφαλαίων κόστισε το 2012 στην οικονομία 44,5 δισεκατομμύρια ευρώ και το 2011 άλλα 63 δισεκατομμύρια.

Η «εισβολή» της Ρωσίας στην Κύπρο ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας επικρατούσε αναταραχή, οι πληρωμές σε ξένο νόμισμα ήταν σχεδόν αδύνατες και πολλοί Ρώσοι άνοιξαν εξωχώριους λογαριασμούς. Εκτοτε, το σύστημα σταθεροποιήθηκε, αλλά η χρησιμοποίηση εξωχώριων λογαριασμών δεν σταμάτησε. Τον Δεκέμβριο του 2012, ο πρόεδρος Πούτιν αποφάσισε να ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα και πρότεινε «εξωχώριες» ζώνες σε ανατολικές περιοχές της Ρωσίας. 
Η ιδέα αυτή δεν είναι καινούργια: η Ρωσία έχει ήδη περισσότερες από 20 ειδικές οικονομικές ζώνες, που προσφέρουν φορολογικά οφέλη στους επενδυτές. Ως τώρα, αυτές οι ζώνες δεν ήταν ιδιαίτερα ελκυστικές. Με τον πρόεδρο του Eurogroup, όμως, να προειδοποιεί ότι το προηγούμενο της Κύπρου μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλες περιπτώσεις και αξιωματούχους της ΕΚΤ να προειδοποιούν τις λετονικές τράπεζες να μη δέχονται μεγάλα ποσά ρωσικού κεφαλαίου προερχόμενα από την Κύπρο, οι ρώσοι επενδυτές συνειδητοποιούν ότι είναι όλο και πιο δύσκολο και επικίνδυνο να καταθέτουν τα χρήματά τους στη Δύση.

Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι η παρουσία της Ρωσίας στην Κύπρο τελείωσε, καταλήγει ο Ζούκοφ. Οσο η Κύπρος αντιμετωπίζει δύσκολες ημέρες, η ανάγκη για εξωτερική πολιτική στήριξη και τεχνικές συμβουλές θα την αναγκάσει να οικοδομήσει εκ νέου τη σχέση της με τον πρώην προστάτη της.

Η έξοδος της Ρωσίας από το νησί της Αφροδίτης ίσως λοιπόν να αποδειχθεί βραχύβια.

Πηγή Foreign Affairs
Posted: 01 Apr 2013 07:25 AM PDT
Γράφει η Οξάνα Πολιτσιούκ, RIA Novosti

Απρόβλεπτη χαρακτηρίζει την ΕΕ ο γνωστός Ρώσος πολιτικός και πρόεδρος του Συμβουλίου Διεθνών Υποθέσεων, Ίγκορ Ιβανόφ, με αφορμή τους χειρισμούς της στην Κύπρο. Τονίζει επίσης, ότι αυτό συνέβαλε στην αύξηση της δυσπιστίας προς τις Βρυξέλλες, ενώ προειδοποιεί με «αντίμετρα».

To Ρωσικό Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων (ΡΣΕΥ) πραγματοποίησε στις 21 Μαρτίου 2013 στη Μόσχα, συνέδριο με θέμα «Ρωσία και Ευρωπαϊκή Ένωση: Ευκαιρίες για συνεργασία». Για τα βήματα που θα πρέπει να γίνουν προκειμένου να βελτιωθούν οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και ΕΕ, για τις αιτίες που γεννούν την έλλειψη εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο πλευρές, και για το πώς θα μάθουν να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο, μιλάει στη συνέντευξή του, ο πρόεδρος του ΡΣΕΥ, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Ίγκορ Ιβανόφ.

ΕΡ: Εκτιμάτε ότι οι διαφορές της Ρωσίας με την ΕΕ μπορεί να οδηγήσουν σε μια νέα «ψυχροπολεμική» εποχή;

ΑΠ: Το συνέδριο που κάναμε, έγινε με αφορμή τη 10η επέτειο της ρωσο-ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής, το Μάϊο του 2003. Γιατί πήραμε σαν σημείο αναφοράς αυτό το γεγονός; Ήμουν σε εκείνη τη σύνοδο, στην οποία μάλιστα συμμετείχαν ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, οι ηγέτες όλων των κρατών-μελών της ΕΕ και των δέκα υποψηφίων κρατών-μελών της ΕΕ. Γιατί τα λέω όλα αυτά; Διότι θυμάμαι το μεγάλο ενθουσιασμό που επικρατούσε 10 χρόνια πριν, τις συναντήσεις που έδιναν την εντύπωση γιορτής, και μιας εικόνας ενότητας. Μάλιστα, πολλοί θεώρησαν ότι στη σύνοδο αυτή έγινε η πραγματική λήξη του ψυχρού πολέμου και ανοίξαμε μια νέα σελίδα στην ιστορία της Ευρώπης. Δυστυχώς, η συγκεκριμένη διαδικασία, αντί να ενδυναμώνει, άρχισε σιγά – σιγά να φθίνει και να ξεθωριάζει.

ΕΡ: Τι συνέβη και δεν προχώρησε;

ΑΠ: Σήμερα ήρθαμε σε μια κατάσταση, στην οποία οι εμπορικές και οικονομικές σχέσεις αναπτύσσονται και οι επιχειρήσεις ολοένα περισσότερο αναζητούν ευκαιρίες για συνεργασία. Και αυτή η αναζήτηση γίνεται σε διπλή κατεύθυνση: Τόσο από τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις στη Ρωσία, όσο και από το ρωσικό επιχειρείν στην ΕΕ.

Για εμάς, η Ευρώπη είναι ο κύριος εμπορικός εταίρος και μάλιστα τόσο μπροστά από τον δεύτερο, που στο άμεσο μέλλον καμιά χώρα δεν μπορεί να την αντικαταστήσει. Ούτε η Κίνα ούτε η Ασία ολόκληρη. Αυτό που παίρνουμε από την Ευρώπη, δεν θα μπορέσουμε να το βρούμε στις ασιατικές χώρες. Και ό,τι παρέχουμε στην Ευρώπη (σ.σ. όπως φυσικό αέριο), δεν μπορούμε να το παραδίδουμε σε τέτοιες ποσότητες στις ασιατικές χώρες.Σήμερα, ωστόσο, είναι σαφές ότι υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ οικονομικών δεσμών, μακροπρόθεσμων συμφερόντων και της πολιτικής που θα πρέπει να εξασφαλίζει τη θετική εξέλιξη τους. Γι' αυτό και πολλοί ομιλητές στο συνέδριο μίλησαν για την έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ μας (Ρωσίας – ΕΕ).

Απρόβλεπτη η ΕΕ στην Κύπρο

ΕΡ: Τι πρέπει να γίνει για να ανακτηθεί η αμοιβαία εμπιστοσύνη;
ΑΠ: Κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, η δυσπιστία ήταν το αποτέλεσμα της ιδεολογικής ασυμβατότητας, αλλά σήμερα αυτό έχει εκλείψει. Τώρα, η έλλειψη εμπιστοσύνης οφείλεται στο ότι η μια πλευρά δεν ξέρει τι θα πράξει η άλλη. Όταν δηλαδή, κάποια πλευρά λειτουργεί απρόβλεπτα. Σε αυτό το πλαίσιο, χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Κύπρου.

Στην Ευρώπη άπαντες γνώριζαν πολύ καλά ότι η Ρωσία έχει τα δικά της συμφέροντα στην Κύπρο. Όταν, λοιπόν, λαμβάνονται κάποιες αποφάσεις που επιδρούν καθοριστικά στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου, είναι απολύτως σαφές ότι και στις Βρυξέλλες ήξεραν ότι θα επηρεαστούν άμεσα τα ρωσικά συμφέροντα. Έτσι, θα έπρεπε, αν όχι να διαβουλευτούν, τουλάχιστον να έχουν ενημερώσει τη Μόσχα σχετικά με το θέμα. Είναι πασιφανές ότι υπήρξαν απρόβλεπτες κινήσεις και εκπλήξεις. Η κίνηση αυτή έγινε ειδικά για να πλήξει εμάς. Όχι για να σώσει το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, ούτε για να λύσει κάποια εσωτερικά ευρωπαϊκά προβλήματα, αλλά έγινε ειδικά για να δημιουργήσει πρόβλημα στη Ρωσία. Και σε αυτή την περίπτωση, θα προσπαθήσουμε και εμείς να τους πλήξουμε. Από το ένα κακό στο άλλο, δηλαδή, με αποτέλεσμα στο τέλος, αντί να ψάχνουμε για δημιουργικές λύσεις, να αφήσουμε τη δυναμική των πραγμάτων να μας προσπεράσει.

Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, οι συμμετέχοντες μίλησαν για το ότι χρειαζόμαστε ένα μόνιμο μηχανισμό διαπραγμάτευσης ανάμεσα στις δύο πλευρές, και ότι πρέπει να κινηθούμε στην κατεύθυνση της ισχυροποίησης του νομικού πλαισίου. Επιπλέον, ότι είναι απαραίτητοι οι μηχανισμοί πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων, για να προλαμβάνουμε τις υπερβολές και τις κάθε είδους παρεξηγήσεις. Δηλαδή, να δημιουργήσουμε εκείνες τις μορφές συνεργασίας που θα επιτρέψουν την καλύτερη κατανόηση μεταξύ μας. Και η καλύτερη μορφή για την επίτευξη αυτής της αλληλοκατανόησης, είναι ο διάλογος.

ΕΡ: Τι μπορεί να περιμένουμε από έναν τέτοιο διάλογο;

ΑΠ: Καταρχάς, ο διάλογος είναι πολύ αναγκαίος. Αλλά, φυσικά, δεν θα λύσει από μόνος του το πρόβλημα. Μπορεί να βάζει τους εταίρους γύρω από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, στη συνέχεια όμως θα χρειαστεί οι ίδιοι να προχωρήσουν αποφασιστικά σε ουσιαστικές  συνομιλίες και βήματα. Από στρατηγικής απόψεως, δεν βλέπω να υπάρχουν σοβαρά και ανυπέρβλητα προβλήματα που να εμποδίζουν τις σχέσεις Ευρώπης - Ρωσίας, που να μας ωθήσουν σε οξύνσεις και αντιπαραθέσεις. Μπορούμε όμως, να έχουμε διαφορετικές απόψεις σχετικά με την κατάσταση στη Συρία, σχετικά με το πρόβλημα της Κύπρου, κλπ. Αυτό είναι κάτι το φυσιολογικό.

Σήμερα, η κατάσταση στον κόσμο μεταβάλλεται τόσο γρήγορα και εξελίσσεται τόσο απρόβλεπτα, που δεν υπάρχουν έτοιμες συνταγές για τη διαχείρισή της. Είμαστε σε μια φάση αναζήτησης των αναγκαίων λύσεων και κατά τη διάρκεια της αναζήτησης, φυσικά μπορεί να υπάρξουν διαφορετικές απόψεις μεταξύ Ρωσίας και ΕΕ. Τέτοιες διαφοροποιήσεις υπάρχουν ακόμα και στο εσωτερικό της ίδιας της ΕΕ, αλλά και μεταξύ συμμάχων, όπως μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ. Ας μην δραματοποιούμε την κατάσταση. Αντίθετα, όμως, είναι απαραίτητο να βρεθεί αλληλοκατανόηση, ακόμη και για θέματα στα οποία υπάρχουν σήμερα προσωρινές διαφορές.
Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στο RIA.RU

Posted: 01 Apr 2013 06:58 AM PDT
Δύο κρατικές υποστάσεις έχει ο ελληνισμός, και οι δύο έχουν περιέλθει υπό καθεστώς Εντολής, έχουν γίνει χώρες Φόρου Υποτελείς, προτεκτοράτα με ανοιχτό πλέον ένα μόνον ερώτημα: αν βρίσκονται και υπό καθεστώς Κατοχής.
Στην πολιτική (και την ιστορία) δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Αυτό που κάποια στιγμή εμφανίζεται ως «σύμπτωση» είναι παράγωγο σχεδιασμού (στην πολιτική) κι αποτέλεσμα πολιτικής (στην ιστορία).
Ο πλούτος των εθνών αποδεικνύεται κατάρα για τους λαούς, όταν δεν έχουν πρόσβαση στη διαχείρισή του. Ενα έθνος οδηγείται σε κατάσταση πολιορκίας και ένας λαός οδηγείται σε κατάσταση αιχμαλωσίας, όταν ο πλούτος που διαθέτουν (και αυτός που παράγεται απ' τους ανθρώπους και αυτός που υπάρχει υπό μορφή φυσικών πόρων) απαλλοτριώνεται απ' τους δημιουργούς του (εις ό,τι αφορά την παραγωγή) και τους φυσικούς κατόχους του (εις ό,τι αφορά τους πόρους).
Η μεγαλύτερη θεωρία συνωμοσίας είναι ότι δεν υπάρχουν συνωμοσίες. Οι συνωμοσίες είναι μέρος της πολιτικής και μάλιστα της υψηλής πολιτικής, εκείνης δηλαδή που προκαλεί δραματικές (ανα)τροπές στη φορά των γεγονότων.
Η Κύπρος επί παραδείγματι: εις ότι αφορά το χρέος της (απ' το τραπεζικό σύστημα) η αξία των φυσικών της πόρων δεν υπολογίσθηκε εν σχέσει με μια δυναμική ισοσκελισμού. Αντιθέτως, εις ό,τι αφορά το χρέος που αποκτά και θα αποκτήσει η χώρα μαθαίνοντας σε Μνημόνιο, οι φυσικοί της πόροι αμέσως υπολογίζονται εν σχέσει με την εξόφληση αυτού του χρέους.
Δηλαδή στη μια περίπτωση (του τραπεζικού χρέους) ο φυσικός πλούτος της χώρας δεν «υπάρχει», ενώ στη δεύτερη περίπτωση του χρέους που δημιουργείται, υπάρχει και λαφυραγωγείται. Κι έτσι ο πλούτος από όπλο γίνεται λάφυρο!
Θα ήταν συνωμοσία αν δεν ήταν πολιτική. Είναι όμως μία συνωμοτική πολιτική.
Τέτοια πολιτική εφαρμόσθηκε και επί Γιωργάκη, όταν η κρίση δανεισμού μετατράπηκε σε κρίση χρέους με αποτέλεσμα τον εγκλεισμό της χώρας στο Μνημόνιο.
Ολα αυτά δεν έγιναν κατά τύχη, αλλά βάσει σχεδίου. Αυτό είναι η πολιτική, σχέδια που επιτυγχάνουν ή αποτυγχάνουν. Στην περίπτωση της Ελλάδας και της Κύπρου, με κοινό παρονομαστή τους φυσικούς πόρους, αλλά και την ιδιοποίηση του παραγόμενου πλούτου, τα σχέδια πέτυχαν – σύμπτωση; Στην πολιτική δεν υπάρχουν συμπτώσεις.
Με εργαλείο την κρίση, η Ελλάδα μετατρέπεται σε Ειδική Οικονομική Ζώνη. Με φθηνή εργασία και πλούσιους πόρους. Το ίδιο και η Κύπρος, κυρίως εις ό,τι αφορά τους πόρους, διότι ο πλούτος που μπορεί να παράξει η εργασία στο μαρτυρικό νησί είναι μικρής κλίμακας. (Αλλά μεγάλης σημασίας για την ποιότητα της ζωής των ανθρώπων που ζουν εκεί.)
Ούτε είναι σύμπτωση το γεωπολιτικό κενό μέσα στο οποίο βρέθηκαν Ελλάδα και Κύπρος – δεν είναι ευθυγράμμιση πλανητών ουδέ αστέρων η ευθυγράμμιση ΗΠΑ – Γερμανίας – (Ισραήλ) – Τουρκίας με αποκλίνουσα τη Ρωσία την ώρα που από τη Συρία εώς το Κουρδιστάν και το Ιράν η τράπουλα μοιράζεται ξανά.
Ο διαμερισμός των ιματίων Ελλάδας και Κύπρου, είναι ένα πολύ σοβαρό επεισόδιο της διαδικασίας για την ιδιωτικοποίηση της Ευρώπης από τη Γερμανία υπό την υψηλή εποπτεία (όσον διαρκέσει κάτι τέτοιο) των ΗΠΑ.
Κι αυτό, όχι μόνον διότι παράγει μια νέα τάξη πραγμάτων περί τη νομή του πλούτου, ακόμα πιο επαχθή για τους αδύνατους που γίνονται έτσι όλο και πιο πολύ αδύναμοι, αλλά και για τον τρόπο που σκέφτονται οι άνθρωποι, αισθάνονται και υπάρχουν.
Λόγου χάριν κι ενδεικτικώς συλλογισμοί του τύπου: για να μη φάνε το αέριο οι Τούρκοι, ας το φάνε οι Ευρωπαίοι. Ή ας το φάνε και οι δύο μαζί, έτσι μπορεί να φάμε λίγο και μεις. Ούτω πως επιτυγχάνεται η εξοικείωση των ανθρώπων με το «λιγότερο κακό» πράγμα που είναι για αυτούς το χείριστο.
Για παράδειγμα: κράτος καζίνο η Κύπρος, κράτος καζίνο η Γερμανία, αλλά η Κύπρος είναι αδύνατη ενώ η Γερμανία δυνατή. Παρ' την κάτω την Κύπρο, «δικαιούται» να την φάει η Γερμανία, ζούγκλα!
Αλλά, αν αυτό ισχύει για τα κράτη, ισχύει το ίδιο και για τους λαούς. «Τεμπέληδες» οι Ελληνες, «διεφθαρμένοι», ένα έθνος που «επινόησε» τον εαυτόν του, παρ' τους κάτω τους Ελληνες – φέρε τους την Τρόικα να τους ξανακάνει ανθρώπους. Δηλαδή σκλάβους. Διότι αυτή είναι η δουλειά της κάθε Τρόικας. Το σκλάβωμα.
Θα μου πείτε: δεν έκαναν λάθη οι Ελληνες; Ουδείς λαός κάνει λάθη. Εγκλήματα κάνουν οι κυβερνήτες του, οι ταγοί του. Μα με την ψήφο του λαού δεν εκλέγονται. Ναι, αλλά τον ξεγελάνε. Αλλον Καίσαρα ψηφίζεις προεκλογικώς, άλλος Ομπάμα σου βγαίνει μετεκλογικώς. Αυτό ακριβώς φροντίζει η αστική δημοκρατία από γεννέσεως της, να μη γίνει ποτέ λαϊκή.
Ομως πρόοδος στην ιστορία της ανθρωπότητος υπήρξε μόνον όταν ο λαός κατάφερνε να βάλει χέρι στη δημοκρατία, είτε με επαναστάσεις είτε με επαναστατικές μεταρρυθμίσεις.
Το οκτάωρο, η ασφάλιση, η μαζική λαϊκή εκπαίδευση, κερδήθηκαν με αίμα και με αίμα τα παίρνουν τώρα πίσω παντού οι απανταχού τρόικες. Για την ώρα νικούν. Και θα νικήσουν οριστικώς, αν καταφέρουν τους εργαζόμενους πολίτες να παραδεχθούν την ήττα τους με έναν τρόπο ζωής έναν τρόπο του σκέπτεσθαι ραγιάδικο. Οπως αυτός που μας προτείνεται καθημερινώς απ' την πιο ιταμή προπαγάνδα στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, την πιο οργουελιανή, την πιο συνωμοτική, αυτή που θέλει να μας νικήσει μέσα μας.
Του Στάθη από enikos
Posted: 01 Apr 2013 06:45 AM PDT
Στην Ελλάδα ο ρυθμός ανάπτυξης εξακολουθεί να είναι χαμηλότερος των εκτιμήσεων που περιλαμβάνονται στην επίσημη ανάλυση για τη βιωσιμότητα του χρέους. Απουσία προθυμίας από τις πιστώτριες χώρες να συμφωνήσουν ένα ακόμη πρόγραμμα μετακύλισης του χρέους, καιροφυλακτεί η ίδια μοίρα: περισσότερα bail in, όπου θα περιλαμβάνονται και οι ελληνικές τραπεζικές καταθέσεις" προειδοποιούν οι Financial Times.

Διαβάστε όλο το άρθρο με τίτλο: Πότε συμφέρει η έξοδος από την ευρωζώνη
"Είναι ένα θέμα που με απασχολεί εδώ και καιρό: Σε ποιο σημείο είναι οικονομικά λογικό για μία χώρα να εγκαταλείψει το ευρώ;

Δύο είναι οι παράγοντες που θα πρέπει να εξεταστούν. Ο πρώτος είναι εάν το τραπεζικό σύστημα της χώρας είναι βιώσιμο στο πλαίσιο μίας ατελούς τραπεζικής ένωσης – όπου στο ορατό μέλλον δεν πρόκειται να υπάρξει κατανομή κινδύνου. Ο δεύτερος είναι εάν τα χρέη του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα είναι διατηρήσιμα, δεδομένου του ρυθμού ανάπτυξης, τόσο τώρα όσο και στο μέλλον.

Για την Κύπρο, η απάντηση και στα δύο ερωτήματα είναι αρνητική. Η απόφαση για bail in των μετόχων, ομολογιούχων και ανασφάλιστων καταθετών θα ήταν λογική εάν υπήρχε πλήρης τραπεζική ένωση στην ευρωζώνη. Δεν θα υπήρχε φυγή των καταθετών, καθώς όλες οι τράπεζες θα ήταν ασφαλισμένες κεντρικά.

Σε αυτό το παράλληλο σύμπαν, θα μπορούσε να προχωρήσει η εκκαθάριση της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας της Κύπρου χωρίς να υπάρξουν παράπλευρες απώλειες στο ευρύτερο τραπεζικό σύστημα, ούτε στην κυπριακή οικονομία.

Οι ΗΠΑ δείχνουν πως αυτό μπορεί να γίνει. Εάν η Federal Deposit Insurance Corporation κάνει έφοδο σε μία τράπεζα στο Σαν Φρανσίσκο και υπάρξει bail in των ανασφάλιστων καταθετών της, δεν θα υπάρξει φυγή των καταθετών από τις γειτονικές τράπεζες, γιατί υπεύθυνη για το τραπεζικό σύστημα δεν είναι η Καλιφόρνια. Αντιθέτως, οι ΗΠΑ έχουν μία ομοσπονδιακή αρχή εκκαθάρισης και ομοσπονδιακό σύστημα ασφάλισης των τραπεζικών καταθέσεων.

Στην ευρωζώνη όμως, κάθε χώρα παραμένει υπεύθυνη για το τραπεζικό της σύστημα. Έτσι, η Κύπρος δεν είχε άλλη επιλογή μετά το bail in από την επιβολή περιορισμών στις κινήσεις των κεφαλαίων. Παρά τις δηλώσεις των αξιωματούχων, οι περιορισμοί αυτοί θα διατηρηθούν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι αρχές πρακτικά έχουν εισάγει ένα νέο παράλληλο νόμισμα μετατρέψιμο στο κανονικό ευρώ σε ισοτιμία ένα προς ένα, αλλά μόνο μέχρι το ποσό των 5.000 ευρώ, που είναι το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο για μεταφορά κεφαλαίων. Δύσκολα πιστεύει κανείς ότι η έξοδος από το ευρώ δεν θα ήταν πιο δραματική. Θα έφερνε όμως, επίσης το πλεονέκτημα της συναλλαγματικής υποτίμησης.

Εδώ βρίσκεται και η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα. Η Κύπρος είναι πιθανότερο να επιστρέψει σε βιώσιμο χρέος εκτός ευρωζώνης, επειδή με χαμηλότερη συναλλαγματική ισοτιμία θα μειώσει το καθαρό της χρέος και λόγω της ταχύτερης επιστροφής στην οικονομική ανάπτυξη.

Το ίδιο ισχύει και για την Ισπανία. Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών και πρόεδρος του Eurogroup, άθελά του απάντησε αυτό το ερώτημα, όταν – σε συνέντευξή του στους Financial Times – σόκαρε τον κόσμο λέγοντας την αλήθεια. Είναι τώρα δηλωμένη πολιτική των πιστωτριών χωρών να λύνουν το πρόβλημα του υπερχρεωμένου τραπεζικού τομέα στις χώρες της περιφέρειας με τη συμμετοχή των ομολογιούχων και των καταθετών.

Ας το σκεφτούμε λίγο αυτό. Χωρίς τις δύο μεγαλύτερές του τράπεζες – την BBVA και τη Santander – το τραπεζικό σύστημα της Ισπανίας είναι χρεοκοπημένο, παρά τις ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών στις οποίες συμφώνησε προσφάτως. Το βασικό πρόβλημα της χώρας δεν είναι πλέον η φούσκα στην αγορά ακινήτων, αλλά η συνεχιζόμενη ύφεση η οποία πιθανότατα θα διαρκέσει πέρα από μία δεκαετία, με την υφιστάμενη πολιτική.

Οι λογικές επιπτώσεις από τα λεγόμενα του κ. Ντάισελμπλουμ και από την πραγματικότητα της λιτότητας και της ανεπαρκούς τραπεζικής ένωσης είναι ένα μελλοντικό bail in των Ισπανών ομολογιούχων και καταθετών.

Το πρόβλημα είναι πως ακόμη και οι ασφαλισμένες καταθέσεις δεν θα προστατευθούν σε αυτή την περίπτωση. Ας δούμε τι συνέβη στην Κύπρο, όπου οι κεφαλαιακοί περιορισμοί επηρεάζουν τόσο τους μεγαλοκαταθέτες όσο και τους μικρούς καταθέτες. Εκτιμώ ότι το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και στην Ισπανία. Δεδομένης της δηλωμένης πολιτικής, είναι λογικά παράλογο για κάθε Ισπανό αποταμιευτή να διατηρεί ακόμη και μικρές αποταμιεύσεις στο ισπανικό τραπεζικό σύστημα. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να εγγυηθεί το Δημόσιο τις καταθέσεις χωρίς να χρεοκοπήσει το ίδιο.
Το αποτέλεσμα είναι πως κάποια στιγμή και για την Ισπανία η οικονομική λογική θα επιβάλει έξοδο από την ευρωζώνη. Η καλύτερη στιγμή θα είναι όταν η χώρα πετύχει δημοσιονομική ισορροπία προ τόκων.

Το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα, όπου ο ρυθμός ανάπτυξης εξακολουθεί να είναι χαμηλότερος των εκτιμήσεων που περιλαμβάνονται στην επίσημη ανάλυση για τη βιωσιμότητα του χρέους. Απουσία προθυμίας από τις πιστώτριες χώρες να συμφωνήσουν ένα ακόμη πρόγραμμα μετακύλισης του χρέους, καιροφυλακτεί η ίδια μοίρα: περισσότερα bail in, όπου θα περιλαμβάνονται και οι ελληνικές τραπεζικές καταθέσεις.

Και τι θα γίνει με την Ιταλία; Το δημόσιο χρέος της, που πλησιάζει το 130% του ΑΕΠ, θα είναι βιώσιμο εάν η χώρα επιστρέψει σε ρυθμό ανάπτυξης του 2%. Τα τελευταία 15 χρόνια όμως, ο ρυθμός ανάπτυξης είναι ελάχιστα πάνω από το μηδέν και δεν είναι σαφές τι θα μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση για να αλλάξει τα πράγματα. Θα έπρεπε να προχωρήσει σε μεγάλες προσαρμογές των μισθών στον ιδιωτικό τομέα πτωτικά και να δημιουργήσει κέρδη αποτελεσματικότητας στο δημόσιο τομέα.

Με άλλα λόγια, η νέα κυβέρνηση της Ιταλίας θα πρέπει να αντιμετωπίσει κατεστημένα συμφέροντα παρόμοια με εκείνα που αντιμετώπισε η Βρετανία κατά τη δεκαετία του 1980. Εάν δεν λυθεί το πολιτικό αδιέξοδο κατά τέτοιο τρόπο ώστε να επιτευχθεί αυτό, τότε η ιταλική κοινωνία μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με την ευθεία επιλογή μεταξύ χρεοκοπίας εντός ευρωζώνης ή έξοδο από το ευρώ.

Η πρώτη επιλογή θα ήταν πραγματικά τοξική, ειδικότερα για τους καταθέτες. Εάν πιστεύετε τον κ. Ντάισελμπλουμ – εγώ τον πιστεύω – τότε θα ήταν λογικό για κάθε Ευρωπαίο του Νότου να πάρει τα χρήματά του από τη χώρα του και να τα καταθέσει εκτός ευρωζώνης.

Σε ένα περιβάλλον όπου οι πιστώτριες χώρες αρνούνται μία γνήσια τραπεζική ένωση, είναι σοκαριστικά ελάχιστα όσα εμποδίζουν μία χώρα να φύγει από την ευρωζώνη. Βεβαίως, η οικονομία μπορεί να μην είναι το βασικό κριτήριο στην απόφαση μίας χώρας. Βραχυπρόθεσμα, η πολιτική μπορεί να επικρατήσει της οικονομίας. Μακροπρόθεσμα όμως, δεν μπορεί να λειτουργήσει κανείς μία νομισματική ένωση κόντρα στην οικονομική λογική".
Posted: 01 Apr 2013 06:25 AM PDT

Πριν μετρήσουμε τις πληγές της Σωτήρος Γερμανίας ας εξετάσουμε λίγο τα γεγονότα.
50.000 επιστολές ελήφθησαν στην Κύπρο από γερμανικές τράπεζες που αρκετές είναι ήδη σαθρές, προτείνοντας στους καταθέτες μεταφορά των χρημάτων τους στον ασφαλή(;) γερμανικό οικονομικό παράδεισο.

Ο κύριος Σόιμπλε υπήρξε σαφής: «Οι καταθέτες πρέπει να πηγαίνουν τα λεφτά τους σε σίγουρες τράπεζες κι όχι στα υψηλά επιτόκια».

Το χρονικό του προαποφασισμένου εγκλήματος έχει ως εξής:
  • Η Γερμανία ανέτρεψε τη συμφωνία του Ιουλίου 2012 για κεντρική εποπτεία των τραπεζών.
  • Τον Ιούλιο του 2012 η σχετική γενική διεύθυνση της Ε.Ε. είχε ήδη ετοιμάσει σχέδιο οδηγίας σύμφωνα με το οποίο η σωτηρία των τραπεζών θα γινόταν από τους μετόχους, τους ομολογιούχους και τους καταθέτες των προβληματικών τραπεζών. Είχαν λάβει γνώση όλες οι κυβερνήσεις και φυσικά και η κυπριακή.
  • Η Γερμανία ανέτρεψε τη δυνατότητα του ESM να αναχρηματοδοτήσει τις τράπεζες.
  • Η Γερμανία επέβαλε τον «υπάλληλό» της Ντάιζελμπλουμ, αντί του ισορροπιστή Γιούνκερ, στο Eurogroup.
  • Η Γερμανία διά του Άσμουσεν υποκατέστησε τον Ντράγκι στις διαπραγματεύσεις για την Κύπρο. Ο Άσμουσεν, με φραστική βιαιότητα που παραπέμπει σε άλλες γερμανικές εποχές, επέβαλε τη θέλησή του.
Έτσι η Ευρώπη, αλλά ουσιαστικά η Γερμανία, απόντων Γάλλων, Μπαρόζο, Ρομπάι και λοιπών συνήθων υπόπτων, επέβαλε τη νέα λογική: Ο καταθέτης να σώζει την τράπεζα αντί η τράπεζα να σώζει τον καταθέτη.
Έτοιμοι, συνήργησαν μετά τις πρωτάκουστες σχετικές δηλώσεις του Ντάιζελμπλουμ, ο αρμόδιος για τα τραπεζικά επίτροπος Μπαρνιέ και ο πρωθυπουργός της Φινλανδίας, οι οποίοι με αντίστοιχες δηλώσεις τους επικύρωσαν τη νέα κατάσταση όπου οι τράπεζες όταν καταρρέουν παίρνουν μαζί τους κι αυτούς που τους εμπιστεύθηκαν τα χρήματά τους, μαζί με τους ομολογιούχους και τους μετόχους.
Η προσπάθεια της Γερμανίας να συγκεντρώσει το χρήμα του Νότου έχει συγκεκριμένο σκοπό. Να σώσει τις τράπεζές της, οι περισσότερες από τις οποίες είναι ουσιαστικά υπό κατάρρευση.
Η ναυαρχίδα του γερμανικού τραπεζικού συστήματος, η Deutsche Bank, πρέπει να βρει 10 δισ. ευρώ για να ανακεφαλοποιήσει τη θυγατρική της στις ΗΠΑ. Έχει επίσης τεράστια ποσά χορηγήσει σε ναυτιλιακά δάνεια, τα οποία είναι σε καθυστέρηση και η μόνη λύση που έχει βρει είναι να μεταθέτει την εξόφληση του κεφαλαίου και να κεφαλαιοποιεί τους τόκους μέχρι ότου σκάσουν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η έκθεση της Deutsche Bank σε ναυτιλιακά δάνεια είναι όσο και το «κούρεμα» των καταθέσεων της Κύπρου, ακριβώς 5,8 δισ. ευρώ. Ταυτόχρονα είναι υπερμοχλευμένη περισσότερο από τη Lehman Brothers. Προσπαθεί να πουλήσει θυγατρικές της με δυσκολία. Και όμως, οι Έλληνες σπεύδουν να τοποθετήσουν εκεί τις καταθέσεις τους για σιγουριά! Αφήνοντας την Deutsche Bank και πηγαίνοντας στη δεύτερη τράπεζα της Γερμανίας, την Commerz Bank, μόνο και μόνο η πορεία της μετοχής της δείχνει την κατάσταση της τράπεζας. Οι τοπικές δε τράπεζες, οι Landes Bank, είναι ήδη οι περισσότερες χρεοκοπημένες, αλλά τα ελλείμματά τους καλύπτονται από τους προϋπολογισμούς των κρατιδίων και δεν εγγράφονται στο γερμανικό χρέος, με τεχνικές της παλαιάς ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας.
Οι τράπεζες της Γερμανίας διαφέρουν από τις κυπριακές κατά τούτο μόνο: Διαθέτουν το μεγάλο ραβδί της γερμανικής κυβέρνησης και της κυριαρχίας της στην Ε.Ε., όπου επικρατεί μια ιδιάζουσα ομερτά.
Το σχέδιο είναι σαφές: Μετά την Κύπρο θα ακολουθήσουν, πλην Σλοβενίας, και η Μάλτα και το Λουξεμβούργο και το Λιχτενστάιν, οι υπουργοί των οποίων ήδη εκφέρουν κραυγές συγκρατημένου πανικού.
Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών του Λουξεμβούργου Γιαν Άσελμπορν, που καταγγέλλει τη Γερμανία για ηγεμονικές επιδιώξεις:
«Η Γερμανία δεν έχει το δικαίωμα να καθορίζει τα πρότυπα σε άλλες χώρες της Ε.Ε. Δεν επιτρέπεται με το πρόσχημα οικονομοτεχνικών ζητημάτων να υποβάλλονται κάποιες χώρες σε ασφυξία», και συνεχίζει ο κ. Άσελμπορν:
«Σε βάθος χρόνου, δεν είναι καλό η Γερμανία να δανείζεται με 1,5% και οι άλλες χώρες με τέσσερις και πέντε φορές υψηλότερο επιτόκιο. Αυτό πρέπει να το έχουν υπόψη τους οι Γερμανοί. Είναι απαραίτητη η αλλαγή νοοτροπίας».
Η ευρείας αποδοχής γερμανική «Die Welt» γράφει: «Με την ενδημική διαφθορά σε κυβέρνηση και διοίκηση, αυτές οι χώρες τοποθετούνται δίπλα σε τριτοκοσμικές δικτατορίες... υπάρχει απόλυτο χάσμα μεταξύ Βορρά και Νότου στην Ευρώπη». Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου δαιμονοποιήθηκαν οι Εβραίοι ως τοκογλύφοι διεθνιστές. Ορισμένοι πιθανώς ήταν. Αυτό δεν ήταν λόγος να τους κατάσχουν τις περιουσίες τους και να τους στέλνουν στα κρεματόρια του Άουσβιτς αλλά έτσι δημιουργήθηκε ο «ηθικός» λόγος της ποινικοποίησης της φυλής τους.
Σήμερα, βλέπουμε την ίδια «δολοφονία χαρακτήρων», με τους Γερμανούς να κατηγορούν τον Νότο ως διεφθαρμένο και τεμπέλη, με τον ίδιο ρατσισμό που στο μεσοπόλεμο κατηγορούσαν τους Εβραίους, και οι τύπου Siemens διαφθορείς να κατηγορούν τον Νότο για τεμπελιά, του οποίου οι κάτοικοι με τον ιδρώτα τους δούλεψαν στα εργοστάσια των Siemens για να κάνουν το Γερμανικό Οικονομικό Θαύμα. Έτσι τα χρήματα του Νότου και των χρηματοπιστωτικών αυτών χωρών θα κατευθυνθούν κυρίως προς τη Φραγκφούρτη, σώζοντας τις γερμανικές τράπεζες των αποταμιεύσεων των νοτίων και καταστρέφοντας τις νότιες τράπεζες για να ζήσουν οι γερμανικές.
Είναι αναίσχυντο; Ναι Είναι αισχρό; Ναι Γιατί το κάνουν; Διότι μπορούν.
Aλλων ιατρός αυτός ελκέσι βρύων.
ΕΥΡΥΠΙΔΗΣ
Μην είσαι γιατρός άλλων όταν ο ίδιος είσαι γεμάτος πληγές, συμβουλεύει ο τραγικός μας ποιητής.
Posted: 01 Apr 2013 06:05 AM PDT

Διάχυτη είναι η αίσθηση ότι οι κυβερνήσεις Αναστασιάδη και Σαμαρά είναι εκτεθειμμένες σε αποκαλύψεις τύπου Wikileaks από διεθνή ΜΜΕ.

Αυτό συζητούσαν Έλληνες και ξένοι δημοσιογράφοι οι οποίοι βρέθηκαν αυτές τις μέρες στην Κύπρο για να καλύψουν τις εξελίξεις.

Ο Αναστασιάδης προσπαθεί εναγωνίως τις τελευταίες ώρες να καλύψει τις συνέπειες από την έκρηξη που προκάλεσε η αποκάλυψη για την απόδραση κεφαλαίων των πεθερικών του από τις κυπριακές τράπεζες.

«Όσα θα ακολουθήσουν δεν τα βάζει ο νους ακόμη και του πιο υποψιασμένου Κύπριου πολίτη…Κι αυτό γιατί τα αρχεία πολλών δικηγορικών γραφείων του νησιού της Αφροδίτης βρίσκονται στα χέρια ξένων μυστικών υπηρεσιών οι οποίες τα διοχετεύουν μεθοδικά στα ΜΜΕ. Σε συγκεκριμένα δικηγορικά γραφεία της Κύπρου «χώρεσε» η νεώτερη ιστορία της νήσου. Σε γραφεία στελεχών συγκεκριμένων τραπεζών γράφτηκε η οικονομική της ιστορία. Όσο θα ακολουθήσουν θα έχουν ανυπολόγιστες συνέπειες…». Αυτό άκουγαν οι δημοσιογράφοι στο νησί.

Όσο για την Αθήνα όταν ανοίξει το «Κουτί της Πανδώρας» θα ισοπεδωθεί το πολιτικό σύμπαν. Ήδη στα γραφεία των διεθνών ΜΜΕ τα ντοκουμέντα για τις σχέσεις του εγχώριου πολιτικού κατεστημένου με εγχώριους και ξένους ολιγάρχες καταφθάνουν από διάφορες πηγές κατά ριπάς.

Η Μέρκελ με τίποτε δεν θάθελε να κλονισθούν οι σημερινές κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου όσο πάμε προς τις γερμανικές εκλογές. Μόνο που όπως όλα δείχνουν η Μέρκελ και ο Σόιμπλε θα πληρώσουν ακριβά την πρόσφατη απόφαση του Eurogroup. Ήδη ευρωπαικά κεφάλαια κατευθύνονται στην Αμερική…
Posted: 01 Apr 2013 05:55 AM PDT
Σε τροχιά επιβράδυνσης παραμένει η τουρκική οικονομία σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν για το 2012. Συγκεκριμένα, ο ρυθμός ανάπτυξης διαμορφώθηκε στο 2,2%, ενώ το τέταρτο τρίμηνο, η τουρκική οικονομία αναπτύχθηκε κατά 1,4%.

Επισημαίνεται ότι η κυβέρνηση της Άγκυρας για το 2012 προέβλεπε αρχικά ρυθμό ανάπτυξης στο 4%. Ο στόχος αναθεωρήθηκε στο 3,2% που επίσης δεν επετεύχθη. Το 2011, η τουρκική οικονομία είχε καταγράψει ρυθμό ανάπτυξης 8,5%.

Ο Ζαφέρ Τσαγκλαγιάν, υπουργός Οικονομίας, εξέφρασε την απογοήτευσή του κάνοντας λόγο για «φρένο» στην οικονομία. Επέμεινε ότι η πορεία της τουρκικής οικονομίας θα ήταν καλύτερη εάν δεν υπήρξε η αύξηση των επιτοκίων από την κεντρική τράπεζα της χώρας. Αναλυτές επισημαίνουν πάντως, πως η επιβράδυνση της τουρκικής οικονομίας οφείλεται και στις εξελίξεις στην ευρωζώνη, που είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός της εταίρος.
Posted: 01 Apr 2013 05:38 AM PDT
Ισχυρές πιέσεις δέχονται τα τελευταία δύο χρόνια οι αλβανικές αρχές του Κοσσυφοπεδίου απ' τις τουρκικές αρχές ώστε να ξαναγράψουν την ιστορία τους «διορθώνοντας» τα όσα σχετίζονται με την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η τουρκική πλευρά ζήτησε επίσημα μέσω του δικού της Υπουργείου Παιδείας και Εξωτερικών κοινή επιτροπή με Τούρκους εμπειρογνώμονες και ιστορικούς οι οποίοι θα «διορθώσουν» τα αλβανικά σχολικά βιβλία της ιστορίας τα οποία μιλούν για βίαιη οθωμανική κατάκτηση των Βαλκανίων, για πολέμους, εξεγέρσεις κλπ. Φυσικά υπήρχαν πολιτικοί στο Κοσσυφοπέδιο που συμφώνησαν με την πρόταση για τουρκικές διορθώσεις. Οπως επίσης υπάρχουν φωνές που θεώρησαν εθνική προσβολή την παρέμβαση των τουρκικών αρχών στο ζήτημα της «διόρθωσης της αλβανικής ιστορίας».

Τις τελευταίες μέρες, σημειώθηκε μια νέα κίνηση με επιστολή 100 διανοουμένων απ' το Κοσσυφοπέδιο και απ' την Αλβανία η οποία απευθύνεται στην πρόεδρο του Κοσσυφοπεδίου Ahtifete Jahjaga, στο Κοινοβούλιο, στην κυβέρνηση, στην Ακαδημία Επιστημών του Κοσσυφοπεδίου και προς ενημέρωση και στις αρχές της Αλβανίας. Μέσω της επιστολής αυτής, οι Αλβανοί διανυόμενοι ζητούν επίσημα να γίνει σεβαστή η ιστορία των Αλβανών και να μην ξαναγραφτεί από Τούρκους ιστορικούς. Μεταξύ των άλλων αναφέρουν:

«...Η οθωμανική κατάκτηση διέκοψε την φυσιολογική ιστορική διαδικασία ανάπτυξης του αλβανικού έθνους. Αυτή η κατάκτηση απέκοψε με βία τους Αλβανούς απ' την Ευρώπη και προκάλεσε τραγωδίες και δράματα αλησμόνητα στην ιστορική μνήμη του έθνους. Δεν συμφωνούμε ποτέ και καταδικάζουμε τις προσπάθειες μερικών ψευδοϊστορικών και μερικών συγκεκριμένων κυβερνητικών παραγόντων, οι οποίοι προσπαθούν να παρουσιάσουν τους πολλούς αιώνες υπό τον οθωμανικό ζυγό, ως περίοδο ειρηνικής συνύπαρξης...».

Είναι γεγονός πως η τουρκική πολιτική στα Βαλκάνια παρεμβαίνει πολλές φορές βίαια. Στην Αλβανία, στο Κοσσυφοπέδιο και στην Βοσνία υπάρχουν παράγοντες που στηρίζουν την νεοθωμανική παρουσία. Είναι οι κύκλοι που όχι λίγες φορές δημιουργούν τεράστια προβλήματα με τις γειτονικές χώρες και καλλιεργούν έντονο ανθελληνικό κλίμα.



Posted: 01 Apr 2013 05:20 AM PDT


Από τα τραγικά για τον κυπριακό λαό τελευταία συμβάντα, εκτιμώ ότι μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε τα ακόλουθα πέντε σταράτα συμπεράσματα:
1. Όπως με την τουρκική εισβολή το 1974 αποδείχτηκε ότι η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ δεν διασφαλίζει καμία κυριαρχία, σήμερα αποδεικνύεται με τον πλέον ηχηρό τρόπο ότι η συμμετοχή στην ΕΕ ούτε την ευημερία ούτε βεβαίως την κυριαρχία των λαών διασφαλίζει.
2. Όταν μια Αριστερή κυβέρνηση διαμορφώνει μια οικονομία όπως η κυπριακή της οποίας η αναλογία του ΑΕΠ της με τις καταθέσεις των τραπεζών της είναι εντόνως δυσανάλογη υπέρ των δεύτερων, όταν αφήνει ασύδοτους τους τραπεζίτες να τζογάρουν επικίνδυνα, και όταν θεωρεί επίτευγμα την...
εισροή μαύρου χρήματος, φουσκώνει μια φούσκα η οποία αργά η γρήγορα θα σκάσει.

3. Είναι αδύνατον όπως μας προτρέπει να πράξουμε ο ΣΥΡΙΖΑ και λοιπές φιλοευρώ δυνάμεις, να παραμένεις μέσα στα πορνεία του ευρώ και της ΕΕ και ταυτόχρονα να θεωρείς ότι μπορείς να διαπραγματευτείς με τους νταβάδες αυτών των πορνείων την μη εκπόρνευση σου.

Εξηγούμαι: Είτε πλανώνται πλάνη οικτρά, είτε είναι συνειδητά υπηρέτες του Γερμανικού ιμπεριαλιστικού κέντρου, όλοι εκείνοι οι οποίοι υποστηρίζουν ότι είναι δυνατόν να βρεθεί φιλολαϊκή διέξοδος στην κρίση εμμένοντας στην παραμονή μιας χώρας στην ευρωζώνη και στην ΕΕ, και μάλιστα διακηρύσσοντας ότι είναι οι καλύτεροι θεματοφύλακες τους.

Βεβαίως ακόμη χειρότεροι είναι εκείνοι οι αδίστακτοι ψεύτες όπως ο πρόεδρος της Κύπρου, Αναστασιάδης οι οποίοι είτε αποδέχονται είτε προτείνουν –λίγη σημασία έχει- την άμεση κλοπή του λαού τους για να ικανοποιήσουν τους τοκογλύφους του.

4. Όσα μας έλεγαν οι υπερασπιστές της παραμονής στην ευρωζώνη ότι θα συμβούν αν φύγουμε από αυτήν, κι' ακόμη όσα μας έλεγαν ότι θα πράξουν οι κομμουνιστές όταν πάρουν την εξουσία, συμβαίνουν και μάλιστα με το παραπάνω εντός ευρωζώνης εν πλήρη κυριαρχία του καπιταλισμού .

Εξηγούμαι και πάλι: Πέρα από τα καύσιμα που δεν έχουμε γιατί δεν μπορούμε να τα αγοράσουμε , πέρα από τα φάρμακα που όλο και περισσότερο λείπουν και δεν μπορούμε να πληρώσουμε, πέρα από το ότι οι ιδιοκτήτες των σπιτιών μέσω των χαρατσιών μετατράπηκαν σε νοικάρηδες, πέρα από το ότι τα κρατικά ομόλογα τα οποία υποτίθεται ότι ήταν για τους κοινούς θνητούς οι πλέον φρόνιμες τοποθετήσεις αποδείχτηκαν κουρελόχαρτα, ήλθε και το επιστέγασμα:

Οι ίδιες οι τράπεζες, αυτοί οι ναοί του Μαμωνά, οι οποίες παρόλα αυτά και συνεχίζουν μαζί με τα χρηματιστήρια σε Ευρώπη και ΗΠΑ να αντιμετωπίζονται ως η ατμομηχανή των οικονομιών τους, και ως εκ τούτου να τροφοδοτούνται με χρήμα πριν και πάνω απ' όλους, αποδείχτηκαν ο πλέον αφερέγγυος μηχανισμός του συστήματος.

5. Αν πράγματι θέλουμε να βοηθήσουμε τον κυπριακό λαό και τους ίδιους μας τους εαυτούς, η μόνη λύση είναι όσο πιο γρήγορα γίνεται να σταθούμε μπροστάρηδες σε ένα μετωπικό κίνημα ρήξης με το ευρώ και την ΕΕ , που αν το ακολουθήσουν και άλλοι λαοί, οι οποίοι απ' ότι φαίνεται από πρόσφατες δημοσκοπήσεις αρχίζουν να συνειδητοποιούν αυτήν την αναγκαιότητα, τότε αντί να μας τρέχουν θα τους τρέχουμε εμείς συνθλίβοντας τα πορνεία που κατασκεύασαν για να εκμεταλλεύονται τους λαούς.

Μόνο αν το ΝΑΙ σε όλα του Αναστασιάδη, και το λειψό ΟΧΙ της Κυπριακής Βουλής, μετατραπεί και από τους Κύπριους και από μας, και από τους άλλους λαούς της Ευρώπης σε άμεσο –και όχι του Αγίου σοσιαλισμού- ΟΧΙ στο ευρώ και στην ΕΕ, αλλά και σε κάθε άλλο ιμπεριαλιστή δυνάστη όπως οι ΗΠΑ, ή η Ρωσία μπορούμε να σωθούμε .
Όσο γρηγορότερα λοιπόν το βροντοφωνάξουμε αυτό το ΟΧΙ τόσο το καλύτερο και για τους Κύπριους αδελφούς μας και για μας τους ίδιους.
Posted: 01 Apr 2013 04:17 AM PDT

Ενα ρίγος διαπέρασε τη σπονδυλική στήλη σχεδόν κάθε Ελληνα που έτυχε να διαβάσει την Πέμπτη ένα από τα άρθρα των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» που αναφερόταν στα υποθαλάσσια κοιτάσματα φυσικού αερίου που βρίσκονται στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το δυσάρεστο συναίσθημα άρχιζε με την ανάγνωση του τίτλου του άρθρου αυτού της μεγάλης αμερικανικής εφημερίδας: «Αποθέματα αερίου και κυπριακή απομόνωση».

Εκείνο όμως που αποτελούσε πραγματική μαχαιριά από πολιτική σκοπιά ήταν ο υπότιτλος:
«Καθώς φθίνουν οι ελπίδες για ενεργειακό κέντρο, κλήση από την ΕΕ για τουρκική λύση». Το σοκ είναι τρομερό: «Κλήση από την ΕΕ για τουρκική λύση»! Δεν έχει σημασία πόσο ακριβές είναι αυτό, το ουσιώδες είναι ότι προδίδει την αμερικανική επιθυμία και θέση για την επόμενη φάση στην Κύπρο. «Το φόρτωμα της Κύπρου με τόσο πολύ χρέος μπορεί να είναι ένας έμμεσος τρόπος για την ΕΕ να σπρώξει τους Ελληνοκύπριους σε κάποιο είδος επίλυσης του κυπριακού προβλήματος», δηλώνει στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» η διευθύντρια κάποιας εταιρείας συμβούλων στη Λευκωσία.

«Οι βουλευτές της ΕΕ θεωρούν και αυτοί την απεγνωσμένη ανάγκη της Κύπρου για μετρητά ως μοχλό διευθέτησης (του Κυπριακού) με την Τουρκία», τονίζει η αμερικανική εφημερίδα, η οποία από την αρχή κιόλας της ανάλυσής της συνδέει ευθέως την οικονομική καταβαράθρωση του νησιού με τον εκβιασμό της Λευκωσίας προκειμένου να αποδεχθεί λύση στο Κυπριακό που θα υπαγορεύσει η Τουρκία. «Με την οικονομία της κουρέλια, η Κύπρος χρειάζεται να αξιοποιήσει επειγόντως τα αποθέματα του φυσικού της αερίου. Το άνοιγμα όμως αυτής της κάνουλας θα υποχρεώσει το πιο ανατολικό μέλος της ΕΕ να κάνει τις σκληρές επιλογές που επί πολύ καιρό απεχθάνεται να κάνει» ισχυρίζονται με αλαζονική βεβαιότητα οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και εξηγούν γιατί: «Τη Δευτέρα (σ.σ. 25 Μαρτίου) η Κύπρος υποχρεώθηκε να συρρικνώσει έναν τραπεζικό τομέα που θα μπορούσε να έχει βοηθήσει να διοχετευθούν κεφάλαια για την κατασκευή ζωτικής ενεργειακής υποδομής...

Το μειωμένο ανάστημα της Κύπρου ''καθιστά απίθανο έναν νέο ενεργειακό μεσογειακό διάδρομο Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας ή την πολιτική συμπαράταξή τους'' δήλωσε ο Μάικλ Λι, εκ των κορυφαίων συμβούλων του Γερμανικού Ιδρύματος Μάρσαλ των ΗΠΑ», γράφει η αμερικανική εφημερίδα. Μετά από όλα αυτά, καταλήγει σε ένα άκρως απεχθές, αλλά ταυτόχρονα πολύ αποκαλυπτικό συμπέρασμα για τις πραγματικές προθέσεις του Λευκού Οίκου: «Με τη βομβαρδισμένη της οικονομία, ο στόχος της κατασκευής εργοστασίου υγροποίησης του φυσικού αερίου στην Κύπρο φαίνεται τώρα ως μια οικονομική πρόκληση που είναι αδύνατον να υπερνικηθεί, αφήνοντας στην Κύπρο ελάχιστες δυνατότητες επιλογής πέραν της κατασκευής αγωγού που να διοχετεύει αέριο στην Τουρκία»! Με άλλα λόγια, οι Αμερικανοί ισχυρίζονται ότι τώρα που η Κύπρος φτώχυνε, μετά την ολέθρια επιβολή του γερμανικού μνημονιακού ζυγού, δεν έχει άλλη επιλογή παρά να εκχωρήσει στην Τουρκία τα κατεχόμενα εδάφη της και να διοχετεύσει επίσης το φυσικό της αέριο στους Τούρκους κατακτητές!!

Εύλογο είναι το συμπέρασμα μετά από όλα αυτά ότι οι ΗΠΑ βρίσκονταν πίσω από τις δηλώσεις που είχε κάνει μια μέρα νωρίτερα, την Τετάρτη 27 Μαρτίου, στις τουρκικές εφημερίδες «Σταρ» και «Χαμπέρτουρκ» ο υπουργός Εξωτερικών της Αγκυρας Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος έθεσε εκ νέου το θέμα της διχοτόμησης της Κύπρου με πρόσχημα την αξιοποίηση των φυσικών πόρων του νησιού και συγκεκριμένα του φυσικού αερίου: «Εάν η ελληνοκυπριακή διοίκηση της Νότιας Κύπρου πει ότι οι φυσικοί πόροι τής ανήκουν επειδή βρίσκονται στη δική της πλευρά, πράγμα που θα σημαίνει ότι έμμεσα λέει πως ο Βορράς ανήκει στους Βόρειους (Κύπριους), τότε εμείς είμαστε έτοιμοι να συνομιλήσουμε στη βάση της λύσης των δύο κρατών. Τα δύο αυτά κράτη στη συνέχεια μπορούν να συναντηθούν μέσα στην ΕΕ!», δήλωσε μεταξύ άλλων ο Αχμέτ Νταβούτογλου.

Το κακό είναι ότι δυστυχώς τόσο οι Τούρκοι όσο και οι Αμερικανοί γνωρίζουν άριστα ότι τολμούν να κάνουν αυτά τα πράγματα επειδή ο προ μηνός εκλεγείς Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης, ανενδοίαστος ένθερμος υποστηρικτής του σχεδίου Ανάν το 2004, δεν έχει ουσιαστικά καμιά αντίρρηση στην υλοποίηση παρόμοιων σχεδίων. Αντιθέτως, ενδεχομένως να αδημονεί να πάρει εκδίκηση από τους Κύπριους ψηφοφόρους για το συντριπτικό «Οχι» του 2004 στο σχέδιο Ανάν, το οποίο τον είχε εκμηδενίσει πολιτικά για οκτώ χρόνια. Ο Νταβούτογλου πάντως στηρίζει πολλά σε αυτόν: «Η εκλογή Αναστασιάδη αναπτέρωσε τις ελπίδες!», δήλωσε χωρίς περιστροφές στην ίδια συνέντευξη που πρότεινε τη διχοτόμηση της Κύπρου.
Posted: 01 Apr 2013 06:05 AM PDT

Σε μία μη αναμενόμενη ενέργειά του, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επικοινώνησε χθες το βράδυ με τον Έλληνα ομόλογό του Αντώνη Σαμαρά. Σύμφωνα με την πληροφόρησή μας η επικοινωνία τους έγινε μέσω Skype και συμμετείχε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου.

 Σε αυτή τους την επικοινωνία, η οποία διήρκησε περίπου μία ώρα, οι τρεις άντρες αντάλλαξαν μέσα σε πνεύμα έκδηλης φιλίας τις πολιτικές και προσωπικές τους απόψεις σχετικά με την έκβαση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Συγκεκριμένα, ο κ. Ερντογάν ομολόγησε στον Αντώνη Σαμαρά πως αισθάνεται άσχημα μετά τις τελευταίες δυσάρεστες εξελίξεις στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, αφού υπήρξε σαφής παρανόηση των προθέσεων της Τουρκίας αλλά και του ίδιου, λόγω ακατανόητων μεταφραστικών λαθών των τουρκικών ΜΜΕ κυρίως σχετικά με δηλώσεις τούρκων πολιτικών, αλλά και με κινήσεις του τουρκικού στρατού. Ο Tούρκος πρωθυπουργός κατέστησε απολύτως σαφές πως δεν υπάρχει και ούτε πρόκειται να υπάρξει στο μέλλον καμία επιθετική πολιτική της Τουρκίας προς την Ελλάδα και προς απόδειξη αυτού έκανε αναφορά στην παύση λειτουργίας της «Κόκκινης Βίβλου» της τουρκικής πολιτικής.

Επίσης, ανακοίνωσε πως μέσα στο πνεύμα καλής γειτονίας και προς απόδειξη των καλών προθέσεων της Τουρκίας προς την Ελλάδα, παραχωρεί στην Ελλάδα το τμήμα της τουρκικής ΑΟΖ που υπάρχει μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, καθώς και την τουρκική ΑΟΖ της Μαύρης Θάλασσας, προκειμένου να ενισχυθεί η Ελληνική οικονομία και η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας η οποία δέχθηκε αδικαιολόγητη επίθεση από την επεκτατική φασίζουσα πολιτική της Γερμανίας.

Στα λεγόμενα του κ. Ερντογάν συμφώνησε πλήρως ο Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος δήλωσε πως ενώ ο ίδιος είναι ένας βαθύτατα δημοκρατικός άνθρωπος, παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις του για Κύπρο, Αιγαίο και ΑΟΖ, αφού πρόθεσή του ήταν να περάσει το μήνυμα πως η Τουρκία θα αποχωρήσει από την βόρεια Κύπρο προκειμένου να βοηθήσει στην επαναφορά του νησιού στην ομαλότητα και κυρίως στην δημοκρατία.

Τέλος, οι κ.κ. Ερντογάν και Σαμαράς συμφώνησαν στην αποστολή αυστηρού μηνύματος συμμόρφωσης προς την Ουάσινγκτον και την Πιονγκγιάνγκ, προκειμένου να μην υπάρξουν μέτρα εναντίον τους από την Ελλάδα και την Τουρκία.

 Νωρίς το πρωί σήμερα, μία έκπληξη περίμενε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο, αφού εισερχόμενος στο γραφείο του παρέλαβε κατεπείγουσα επιστολή από τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ κ. Άσμουνσεν ο οποίος διαβεβαώνε την απόλυτη στήριξη και με κάθε τρόπο της βορειοατλαντικής συμμαχίας προς την Ελλάδα.

Όμως, προφανώς ημέρα εκπλήξεων η σημερινή για τον κ. Αβραμόπουλο, μία δεύτερη επιστολή που στάλθηκε από την τουρκική πρεσβεία των Αθηνών, έφερε τις καλύτερες ειδήσεις για τον έμπειρο διπλωμάτη που κρατά το τιμόνι στο υπουργείο Εξωτερικών. Σε αυτή του την επιστολή ο Tούρκος πρέσβης στην Αθήνα, Κερίμ Ουράς, ενημέρωνε το Έλληνα υπουργό Εξωτερικών πως βρίσκεται στην διάθεση του ιδίου και της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά η απόφαση για συνέχιση της λειτουργίας του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, αφού οι μέχρι τώρα λάθος επιλογές προξένων έχουν δημιουργήσει λανθασμένες εντυπώσεις και έχουν αναστατώσει τους Έλληνες μουσουλμάνους της Θράκης, οι οποίοι μετατράπηκαν σε πιόνια κάποιων ισλαμοφασιστών και ακραίων εθνικιστών που αποσκοπούν στην δημιουργία έντασης τόσο στην περιοχή της Θράκης όσο και στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ο κ. Αβραμόπουλος δεν έχει απαντήσει μέχρι στιγμής στην επιστολή του Τούρκου πρέσβη.

 Μεγάλη έκπληξη όμως, υπήρξε και για τα μέλη του Αντιφωνητή Κομοτηνής και του Τουρκικού Προξενείου Stop, αφού έγιναν δέκτες άκρως επείγοντως μηνύματος από τον τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής Ιλχάν Σενέρ, μέσω του οποίου ενημερώνονταν για τα όσα συνέβησαν τόσο στο μέγαρο Μαξίμου όσο και στο υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας.
Στην επιστολή αυτή ο τούρκος πρόξενος της Κομοτηνής Ιλχάν Σενέρ τόνισε πως μετά την τελευταία ενημερωτική συγκέντρωση που έγινε στην Θεσσαλονίκη για την Θράκη, δεν επιθυμεί να υπάρχουν στρεβλές εντυπώσεις για τον ρόλο τόσο του ίδιου όσο και του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής.

Ο Tούρκος πρόξενος, παραφράζοντας τις περίφημες δηλώσεις του τούρκου πρωθυπουργού κατά την τελευταία του συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη με τον Έλληνα πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά (το γνωστό kazan – kazan), στέλνοντας ένα μήνυμα με πολλά υπονοούμενα: Kazan Dipi.

 Σε επικοινωνία μας με τον Κώστα Καραΐσκο του «Αντιφωνητή», μας δήλωσε:  

«Αισθάνομαι πάρα πολύ άσχημα με την τροπή που πήραν τα πράγματα. Ο αδελφός Ιλχάν Σενέρ παγιδεύτηκε από κακόψυχους τεμπέληδες που τον ενημέρωναν με λάθος πληροφορίες με σκοπό τον προσωπικό τους πλουτισμό και εις βάρος τόσο των αγαστών ελληνοτουρκικών σχέσεων, των προσωπικών μας σχέσεων, όσο και εις βάρος της δημοκρατίας υπέρ της οποίας μάχεται με ιδιαίτερο σθένος τόσο ο τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όσο και σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό της γείτονος και αδελφού χώρας Τουρκίας. Όπως είναι φυσικό, οι άνθρωποι του «Αντιφωνητή» καταδικάζουμε όλα εκείνα τα κακοποιά στοιχεία που προσπαθούν να αποδομήσουν την ελληνοτουρκική φιλία και στηρίζουμε την συνέχιση της λειτουργίας του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και συμπληρώνω στο μήνυμα του αδελφού Ιλχάν λέγοντας «Kazan Seker Dipi».

 Με εμφανή συγκίνηση ο εκπρόσωπος του «Τουρκικό προξενείο Stop», Νεκτάριος Δαπέργολας, υπό τους ήχους του γνωστού τραγουδιού «Κι εγώ λαός κι εσύ λαός» μας δήλωσε: 

«Δεν μπορώ να πιστέψω αυτά που έμαθα. Δεν είναι δυνατόν κάποιοι εγκάθετοι εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου να προσπαθούν να διαλύσουν τις πολύ καλές μας σχέσεις με τους αδελφούς τούρκους που δραστηριοποιούνται στην περιοχή της Θράκης. Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε να φύγουν οι τόσο καλοί μας φίλοι και να χάσουμε τα γλέντια που κάνουμε μαζί. Λόγω των εξελίξεων, θα οργανώσουμε συνέδριο με τίτλο «Η διάσωση του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής». Η ανοχή έχει τα όριά της. Κάποιοι τα ξεπέρασαν σκοπεύοντας στην διάλυση της ελληνοτουρκικής φιλίας. Με την ευκαιρία, καλώ τον πολύ καλό μου φίλο και τούρκο πρόξενο Ιλχάν Σενέρ, για ένα «ντολμά κιοφτέ» και προγραμματισμό για μία από κοινού δράση κατά εκείνων που θέλουν να καταστρέψουν την πολύ καλή μας φιλία».

 Κωνσταντίνος
Posted: 01 Apr 2013 02:53 AM PDT
Υπό την πίεση των νέων συνθηκών και των ραγδαίων εξελίξεων οφείλουμε να αναθεωρήσουμε μία σειρά από παγιωμένες αντιλήψεις μας, να ορίσουμε εκ νέου μια σειρά από … οντότητες, υπερεθνικές και μη, μία σειρά από θεσμούς που ορίζουν το οικονομικό και κοινωνικό μας γίγνεσθαι:

«Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση»: η έννοια είναι καθαρά σεξουαλική, και πρωτίστως αφορά τον ευρωπαϊκό Νότο, που θα περιμένει αναγκαστικά, θέλοντας και μη, να …γυρίσει ο τροχός. Μετά τις γερμανικές εκλογές, μετά από ένα …φορτηγό yes,  άγνωστο…

Τρικομματική Κυβέρνηση: γάμος από προξενιό, που τα επιμέρους μικροσυμφέροντα, συχνά επικαλύπτουν την ανάγκη συμβίωσης. Εκτός από την ευτυχία, η επιτυχία αλλά και η αποτυχία, δεν χωρίζονται στα τρία…

Κόμματα: Μεταπολιτευτικά απολιθώματα, στα οποία η ικανότητα αναπαραγωγής ξεπερνά μέχρι και την αμοιβάδα. Ζωική συμπεριφορά, αυτόνομη κίνηση, διχοτόμηση που ευνοεί τη συνέχεια, πρωτόζωα…

Κοινοβούλιο: πεδίο μάχης  αιρετών «αγανακτισμένων», η δράση των οποίων αναβαθμίζει τα ανταγωνιστικά συνοικιακά καφενεία, σε σύγχρονους τόπους αντιπαράθεσης πρωτοποριακών πολιτικών απόψεων…

Τρόικα: ένα μάτσο άσχετοι με την ελληνική πραγματικότητα τύποι, άτεχνοι τεχνοκράτες που προσφέρουν προκάτ δήθεν λύσεις κατά τις περιοδικές επισκέψεις τους τη χώρα. Είναι σαν να χρειάζεσαι επέμβαση ανοικτής καρδιάς και να πηγαίνεις στον οδοντίατρο για εξαγωγή.

Τράπεζες: η ασφαλέστερη επιχειρηματική δραστηριότητα. Τα κέρδη ιδιωτικοποιούνται, οι ζημίες κοινωνικοποιούνται…

Φυλακές: σύγχρονα one stop shop, όπου κανείς μπορεί να βρει ναρκωτικά και όπλα σε λογικές τιμές.

Γάμος: θεσμός που πλέον στερείται επιδόματος, με άγνωστο τον χρηματοδότη των «κερατιάτικων»…

Στρατός: οι μετοχές του ανέβηκαν κατακόρυφα, μετά την ενεργό στήριξη των νυν και πρώην στελεχών του από τον επικεφαλής των …Σανέλ (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) κ. Αλ. Τσίπρα.

Δικαιοσύνη: κάποτε την έλεγαν τυφλή. Με τους ρυθμούς που πάει , αν δεν τη λες κουτσή, τη λες χελώνα.

Δημοσιογραφία: κάποτε την έλεγαν λειτούργημα, τώρα είναι απλά τερατούργημα. Η ημιμάθεια συναγωνίζεται τη σκοπιμότητα σε έναν ευγενή αγώνα άμιλλας.

Τηλεόραση: όταν το καλύτερο προϊόν είναι ο Λάκης, που βγάζει μεροκάματο με τα ίδια αστεία εδώ και 20 χρόνια, νομοτελειακά πέφτεις στα δίχτυα του Σουλεϊμάν, αφού προηγουμένως βρήκες τον δολοφόνο-παραγιό  στο "the killing"…

Εθνικό Ποδόσφαιρο: το κάποτε «όπιο των λαών», είναι τόσο ελκυστικό ώστε συγκινεί μόνο τυφλούς ισοβίτες, που λατρεύουν τη ρουτίνα. Τα πάντα όλα, όλα τα πάντα, κοκ…
Posted: 01 Apr 2013 02:25 AM PDT
Έπαιξαν οι Βρυξέλλες στην Κύπρο το σενάριο κατάρρευσης της ευρωζώνης σε μικρογραφία; Ίδωμεν. Πάντως, αυτό πιστεύουν πολλοί αναλυτές – οικονομολόγοι. Από τις εξελίξεις, όπως είναι φυσικό, τεράστια ζημιά θα υποστούν οι Ρώσοι καταθέτες Τραπεζών.

Toυ Yevgeny Basmanov 
Russia Beyond the Headlines

 Ύστερα από μία εβδομάδα σκληρών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ και απεγνωσμένων προσπαθειών να αναζητήσει χρήματα από τους Ρώσους εταίρους, η Κύπρος τελικά συμφώνησε με την απαίτηση των Βρυξελλών και του Βερολίνου για αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος σε βάρος των χρημάτων των καταθετών.

Είναι ουσιαστικά η πρώτη φορά που στην ΕΕ εφαρμόζεται ένας τέτοιος τρόπος για την επίλυση προβλημάτων χρέους, ο οποίος αντιβαίνει στην προσέγγιση της ΕΕ για διευθέτηση των τραπεζικών κρίσεων. Αυτή η αδιαλλαξία των Ευρωπαίων αξιωματούχων ώθησε τις αγορές να σκεφτούν σοβαρά ότι πιθανόν η κλιμάκωση των οικονομικών προβλημάτων στην Κύπρο να ήταν και η πρώτη προσπάθεια των Βρυξελλών να αναπαραστήσουν εν μέρει τις πιθανές συνέπειες από μια κατάρρευση ολόκληρης της Ευρωζώνης.

Το ζήτημα είναι όμως ότι μεγάλο μέρος του λογαριασμού θα κληθούν να πληρώσουν οι Ρώσοι καταθέτες. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του οίκου αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας Moody's, από τα 68 δις ευρώ που βρίσκονται στις κυπριακές τράπεζες, πάνω από 30 δις ανήκουν σε εταιρίες και φυσικά πρόσωπα από τη Ρωσία.

Η κατάσταση γύρω από το δάνειο διάσωσης για την Κύπρο ύψους 10 δις ευρώ, αποτέλεσε για το νησί μια έκβαση από τις χειρότερες δυνατές. Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Κύπρου Αναστασιάδης, αναγκάστηκε να λάβει τη δυσκολότερη απόφαση της ζωής του, στερώντας από την Κύπρο τη δυνατότητα να διατηρήσει το πολύ ευνοϊκό από οικονομική άποψη στάτους της offshore ζώνης.

Πρωτοφανείς κινήσεις


Για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρωζώνης το βάρος της διάσωσης εθνικών τραπεζικών ιδρυμάτων δεν μετατοπίστηκε στους μετόχους ή πιστωτές, οι οποίοι ούτως ή άλλως θα χάσουν τις επενδύσεις τους, αλλά στους καταθέτες, στους οποίους εντελώς συνειδητά κατευθύνθηκαν τα πυρά.

Βάσει των συμφωνιών ΔΝΤ, ΕΕ και Κύπρου, «για την ιδέα» θα κληθούν να υποφέρουν μόνο οι πλουσιότεροι, καθώς τα χρήματά τους στους λογαριασμούς των δύο μεγαλύτερων τραπεζών του νησιού, της Bank of Cyprus και της Cyprus Popular Bank (Laiki), θα χάσουν μόνο αυτοί που διαθέτουν καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ. Μάλιστα, ενώ οι πρώτοι απειλούνται με «φόρο» 30% επί των καταθέσεων, οι πελάτες της Λαϊκής, η οποία τον Σεπτέμβριο του 2012 είχε προλάβει να απολέσει 1,8 δις ευρώ, θα χάσουν πιθανότατα όλα τα χρήματά τους.

Τι χάνουν οι Ρώσοι

Αυτή τη στιγμή οι Ρώσοι επιχειρηματίες και αξιωματούχοι δεν έχουν κατανοήσει πλήρως το μέγεθος των απωλειών για τους ρώσους καταθέτες, όπως έχει δηλώσει ήδη ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Ίγκορ Σουβάλοφ. Οι τελευταίες ανεπίσημες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για περίπου 4 δις ευρώ, ωστόσο, σύμφωνα με τον τραπεζικό αναλυτή του γραφείου Moody's στη Μόσχα, Γιεβγκένι Ταρζιμάνοφ, η πρόγνωση αυτή είναι υπερβολικά αισιόδοξη. Σύμφωνα με κάποια στοιχεία, οι Ρώσοι μπορεί να χάσουν έως και το ήμισυ των καταθέσεών τους. Όπως αναφέρουν ρωσικές πηγές από το ίδιο το νησί, τη μεγαλύτερη ζημιά θα υποστούν εκείνες οι ρωσικές εταιρίες, οι οποίες εργάζονται επιτόπου στο νησί, συσσωρεύοντας εκεί οικονομικούς πόρους και πραγματοποιώντας επενδύσεις.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η σκληρή στάση του Βερολίνου, το οποίο εδώ και πολύ καιρό καλούσε ανεπιτυχώς για μεγαλύτερη διαφάνεια στην επιχειρηματική δραστηριότητα στην Κύπρο, επέτρεψε στη Γερμανία να χτυπήσει με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Η ΕΕ δεν έλυσε μόνο τα οικονομικά προβλήματα της Κύπρου, αλλά και πέτυχε την απότομη μείωση της ελκυστικότητας του νησιού στα μάτια των ξένων επενδυτών, κατά πρώτο λόγο των ρώσων. Ο Κωνσταντίνος Λοϊζίδης, γενικός διευθυντής της Piraeus Bank, η οποία σε αντίθεση με τη Λαϊκή και την Τράπεζα Κύπρου κατάφερε να διατηρήσει τα χρήματα των καταθετών της, εξέφρασε την ελπίδα ότι το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου θα καταφέρει να αποφύγει τη μαζική φυγή κεφαλαίων, προσθέτοντας ωστόσο, ότι δεν θα πρέπει να αναμένεται πλέον ροή νέων καταθέσεων από το εξωτερικό. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, «το Βερολίνο τελικά κατάφερε να πετύχει το στόχο του, όμως οι κατηγορίες των Γερμανών προς το νησί είναι αστήρικτες».

Ο θάνατος του ευρώ; 
 
Η κατάσταση στην Κύπρο οδήγησε πολλούς ειδικούς στη σκέψη ότι μπορεί να είναι σε εξέλιξη ένα είδος πρόβας ενόψει μιας κατάρρευσης σε ευρεία κλίμακα του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος. Ο Guntram Wolff, υποδιευθυντής της ευρωπαϊκής δεξαμενής σκέψης σε οικονομικά θέματα Bruegel, αναφέρει ότι «η ελεύθερη ροή κεφαλαίων μεταξύ των τραπεζών διαφόρων χωρών είναι ένα σημαντικότατο χαρακτηριστικό της νομισματικής ένωσης. Αν αυτή η διακίνηση περιοριστεί, τότε η αξία του ευρώ σε λογαριασμό κυπριακής τράπεζας θα είναι χαμηλότερη από εκείνου που έχει κατατεθεί σε τράπεζα άλλης χώρας. Στην ουσία, αυτό σημαίνει ότι το κυπριακό ευρώ δεν είναι πλέον ευρώ. Εισάγοντας περιορισμούς στη διακίνηση κεφαλαίων, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ουσιαστικά δημιούργησε στην Κύπρο ένα νέο νόμισμα».

Όσο παράδοξο κι αν φαίνεται, έτσι ακριβώς θα μοιάζει ο θάνατος του ευρώ. Οι χώρες δεν θα ανακοινώνουν επίσημα την έξοδό τους από τη ζώνη (δεδομένου ότι δεν υπάρχει μηχανισμός εξόδου από μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης), αλλά αυτή θα αντικαθίσταται με την επιβολή περιορισμών στην κυκλοφορία των κεφαλαίων και με την απομόνωση των εθνικών τραπεζικών συστημάτων σε γεωγραφικά όρια.

Όπως πιστεύουν οι αναλυτές, ένα ανάλογο μοντέλο συμπεριφοράς από πλευράς Βρυξελλών σε κρίσιμες καταστάσεις, μπορεί να αποτελέσει το σήμα για τις χώρες PIGS, όπου είναι πιθανός ένας μαζικός πανικός των επενδυτών και η εσπευσμένη έξοδος κεφαλαίων. Εάν στην περίπτωση αυτή οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι επιχειρήσουν ξανά να αποκαταστήσουν τον έλεγχο στη διακίνηση κεφαλαίων, τότε μπορεί κανείς να ξεχάσει το ευρωπαϊκό νόμισμα όπως είναι στη σημερινή του μορφή.


Posted: 01 Apr 2013 02:20 AM PDT
Στο χαμηλότερο επίπεδο της τελευταίας 10ετίας βρίσκονται τα συναλλαγματικά αποθέματα σε ευρώ, που διατηρούν οι αναδυόμενες χώρες. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, οι κεντρικές τράπεζες των αναπτυσσόμενων χωρών το 2012 πούλησαν 45 δισ. ευρώ. Πιο απλά, οι τοποθετήσεις τους σε ευρώ μειώθηκαν κατά 8%, στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2002.

Να θυμίσουμε ότι και ο Μεντβέντεφ είχε απειλήσει τον Μπαρόζο ότι η Ρωσία ενδέχεται να «αδειάσει» τα συναλλαγματικά της αποθέματα σε ευρώ και να στραφεί σε άλλο νόμισμα.

Οι κινήσεις των αναδυόμενων αγορών δείχνουν ότι η κρίση χρέους της Ευρωζώνης είναι εδώ για να μείνει. Όποιος θυμάται ακόμα τον αρχικό στόχο ίδρυσης του ευρώ, να καταστεί ως ένα από τα επικρατέστερα νομίσματα στη διεθνή οικονομία (κυρίως έναντι του δολαρίου), πλέον κινείται στο όριο του ονείρου θερινής νυκτός.

Τα κριτήρια με τα οποία οι κεντρικές τράπεζες επιλέγουν τα συναλλαγματικά τους αποθέματα, είναι τα νομίσματα τα οποία θεωρούν περισσότερο σταθερά, ασφαλή και ρευστοποιήσιμα.

Το πώς βλέπουν πλέον το ευρώ, μπορεί να το δείξουν τα παρακάτω στοιχεία:
  • Συναλλαγματικά αποθέματα αναδυόμενων αγορών σε ευρώ το 2013: 24%
  • Συναλλαγματικά αποθέματα αναδυόμενων αγορών σε ευρώ το 2009: 31%
Το ποσοστό του δολαρίου έμεινε σταθερό στο 60%.

Που στρέφονται οι αναδυόμενες χώρες; 
Στο δολάριο Αυστραλίας και τα νομίσματα άλλων αναπτυσσόμενων οικονομιών. Ήδη, σε μια πρώτη κίνηση οι αναδυόμενες αγορές, τα γνωστά BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Ν. Αφρική) έφτιαξαν δική τους τράπεζα, προκειμένου να παραγκωνίσουν το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
Posted: 01 Apr 2013 02:25 AM PDT


Η Ελεύθερη Θράκη αποκαλύπτει σ' αυτό το άρθρο (Απρίλιος 2012) ότι στη Θράκη υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα τιτανίου, γνωστά στους Έλληνες επιστήμονες από την δεκαετία του 1920, όπως αποκαλύπεται με μια επιστολή από τότε, που δημοσιεύεται μέσα στο άρθρο. Οι Ναζί είχαν πληροφορηθεί για την ύπαρξη πολύτιμων ορυκτών στη Θράκη και τα εκμεταλλεύτηκαν για όσον καιρό τους έπαιρνε.

Άφθονος Ιλμενίτης (Τιτάνιο) στον νομό Έβρου. Αξίζει 50 φορές πιο πάνω από τον χρυσό και χρησιμοποιείται στην αεροναυτική βιομηχανία... Γιατί κάποιοι κύκλοι κάνουν ό,τι μπορούν για να μην τον εκμεταλλευτούμε; Απέραντο ορυκτό κρύβει στα σπλάχνα του ο ακριτικός Νομός μας. 
Έχουμε "προίκα αφάγωτη"

Γιατί όμως κάποιοι κύκλοι κάνουν ό,τι μπορούν για να μην τον εκμεταλλευτούμε; 
Συνεχείς αντιδράσεις και προσκόμματα σε κάθε εξορυκτική πρόταση. Αυτή η μιζέρια δεν μπορεί να συνεχισθεί. Εδώ και 67 ολόκληρα χρόνια επιμένουμε πως ο Έβρος μπορεί να ταΐσει μόνος του ολόκληρη την Ελλάδα, σε σιτηρά, ψάρια, κρέατα, οπωροκηπευτικά, γαλακτοκομικά κ.λ.π. κ.λ.π.

Ακόμη συνεχίζουμε να γράφουμε, πως ο ακριτικός Νομός μας έχει "προίκα αφάγωτη" κι αυτή η προίκα είναι ο ορυκτός μας πλούτος. Μέσα δε σ' αυτόν υπάρχουν και σπάνια μεταλλεύματα.

Αφορμή για το σημερινό μας δημοσίευμα μας έδωσε ο συνεργάτης μας Ερευνητής – Λαογράφος κ. Βασ. Μιχαηλίδης που μας έστειλε το ακόλουθο σημείωμα.


Ο ΙΛΜΕΝΙΤΗΣ ΕΝ ΘΡΑΚΗ,
Υπό του κ. Κων/νου Βραχάμη, Χημικού του Εθνικού Πανεπιστημίου, Διπλωματούχου Αν. Σπουδών Εφηρμ. Χημείας Παν/μίου Παρισίων.

Γράφει λοιπόν ο κ. Βραχάμης στα έτη 1928, στην έκθεσίν του, Δυτικώς του Σουφλίου, και εις απόστασιν 10 χλμ. περίπου εκ της πόλεως ταύτης, ευρίσκονται τα ερείπια του Τουρκικού άλλοτε χωρίου Ντιστιμπάκ.
Το περί το χωρίον τούτο, τμήμα και ιδίως ο ρους παράλληλους ερχομένου χειμάρρου (Καρανλή Ντερεσί) αποτελεί τα Β.Α. όρια του σχηματισμού βασικών πετρωμάτων, οφιτών κυρίως, όστις καλύπτει εν τη περιοχή περί τα 50 τετρ. Χιλιόμετρα, με διεύθυνσιν Ν. 30ο, W μήκος περίπου1 2 και πλάτος 2-6 χλμ. και περικλείει ισχυρότατα κοιτάσματα χρωμίτου ως απέδειξαν αι γινόμεναι έρευναι, άτινα ανακαλύψαμεν κατά το έτος 1929.
Μελέτην μας επί των κοιτασμάτων τούτων, ως και επί της συστάσεως των νικελιούχων οφιτών της περιοχής, των κοιτών περιφερικής εκκρίσεως, χαλκοπυρίτου αίττινες υπήρχαν ως φαίνεται αντικείμενον εκμεταλλεύσεως των αρχαίων, ως και των φλεβών ξυμπλόκου μεταλλεύματος χαλκοπυρίτου-γαληνίτου-αρσενοπυρίτου.
Ο ιλμενίτης (ΤΙΤΑΝΙΟ) απαντά παρά τον χείμαρρον Καρανλή Ντερεσί εντός φλεβών χλωρίτου (Μίκας), παρά την κορυφή και τας νοτίους κλιτύς το λόφου Τουλού Τεπέ και παρά το χωρίον Καλαϊτζή Οβά.
Τα εντός χλωρίτου εγκεκλεισμένα τεμάχια Ιγμενίτου (Τιτανίου) έχουν βάρος από ολίγων δεκατογράμμων μέχρι χιλιογράμμου (κιλού).
Την παραπάνω έκθεση έλαβα από το Τμήμα Γεωλογίας-Παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών 23-06-2008 από κ. Βουδούρη, Μεταλλειολόγο.

Βασ. Μιχαηλίδης ***
Σημείωση Ε.Θ.
Οι ορυκτολόγοι και κυρίως οι ειδικοί επιστήμονες επί των μεταλλευμάτων γνωρίζουν πολύ καλά την αξία του Ιλμενίτου. Που αξίζει 50 φορές πιο πάνω από τον χρυσό. Και χρησιμοποιείται στην αεροναυτική βιομηχανία.Το ερώτημα όμως που μας βασανίζει τόσα χρόνια, είναι γιατί κάθε εξορυκτική προσπάθεια, προσκρούει στην βίαιη και οργισμένη προσπάθεια κάποιων κύκλων που δεν θέλουν με κανένα τρόπο την αξιοποίηση των μεταλλευμάτων που κρύβουν τα σπλάχνα του Έβρου.

Γιατί συμβαίνει αυτό άραγε;
Όχι στον Χρυσό, όχι στον Ζεόλιθο, όχι και στην επαναλειτουργία των Μεταλλείων Κίρκης.
Που οι Γερμανοί στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο τα λειτούργησαν, δημιουργώντας άψογες τεχνικά εγκαταστάσεις.
Εμείς όμως τα βάλαμε λουκέτο.
Και προχθές μάλιστα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αν. Μακεδονίας – Θράκης υπήρξε ομόφωνη απόφαση για την ανάδειξη των Μεταλλείων της Κίρκης Έβρου, ως... "ιστορικού τόπου".

Σε μία περίοδο πρωτοφανούς οικονομικής κρίσεως που βιώνει ο ελληνικός Λαός σε καιρό ειρήνης, θα περιμέναμε μία ομόφωνη απόφαση για την επαναλειτουργία των Μεταλλείων της Κίρκης.
Τέτοια πρόταση όμως δεν ακούσθηκε.

Τί συμβαίνει λοιπόν;
Γιατί τα ορυκτά του Έβρου δεν πρέπει να εξαχθούν;
Υπάρχουν μήπως ξένα συμφέροντα, ή και μυστικές συμφωνίες, που εμείς δεν γνωρίζουμε; Γιατί πολλά αρχίζει και βάζει ο νους μας. Η επίκληση της οικολογικής καταστροφής δεν πείθει πλέον κανένα, την ώρα μάλιστα που η φτώχεια απλώνεται και η ανεργία διώχνει τα παιδιά μας σε ξένους τόπους.

Ο πλούτος είναι κάτω από τα πόδια μας. Ας τον αξιοποιήσουμε επί τέλους.

Ελεύθερη Θράκη

Posted: 01 Apr 2013 01:52 AM PDT
Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

Η υπόθεση της Κύπρου βάζει τέλος και στις τελευταίες αυταπάτες.

Θέτει το όριο ανάμεσα στις ψευδαισθήσεις και την πραγματικότητα.

Συμπέρασμα πρώτο:

Τίποτα πιο επιβεβλημένο από το «Οχι» του λαού στους δυνάστες του, στους εκμεταλλευτές του, στους καταπιεστές του. 

Συμπέρασμα δεύτερο:

Οπως δεν είναι όλα τα «ναι» ίδια, έτσι δεν είναι και όλα τα «όχι» ίδια.

Είναι άλλο το «Οχι» του λαού στον εξανδραποδισμό του, κι είναι άλλο το «όχι» της ολιγαρχίας των λύκων που διαφωνούν μεταξύ τους ή με τους άλλους λύκους, τους εταίρους και τους συμμάχους τους, για το πώς - όλοι οι λύκοι μαζί - θα ρημάξουν το κοπάδι.

Το «Οχι» του λαού δεν έχει καμία σχέση, δεν πρέπει να συγχέεται, δεν πρέπει να αξιοποιείται και κυρίως δεν πρέπει να υποτάσσεται στα άλλα «όχι». Αυτά που μπορεί να ακούγονται και να λέγονται μεταξύ των δημίων του.

Συμπέρασμα τρίτο:

Αυτή η επιβεβλημένη απάντηση, το «Οχι» του λαού, θα είναι εντελώς ανούσια αν πρόκειται να αποτελέσει ή να χρησιμοποιηθεί ως μια εφήμερη εκδήλωση αυτοϊκανοποίησης για εσωτερική κατανάλωση.

Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να τα ξεγελάσουμε επιδιδόμενοι, είτε εδώ, είτε στην Κύπρο, είτε οπουδήποτε, σε άνευ αντικρίσματος ξεσπάσματα του θυμικού μεταξύ των θαμώνων των ανά τις επικράτειες καφενέδων.

Πρέπει να συνεννοηθούμε και να συμφωνήσουμε στο αυτονόητο:

Το «Οχι», για να αποκτήσει νόημα και προοπτική, απαιτείται να πάρει τα χαρακτηριστικά μιας εφ' όλης της ύλης πολιτικής απάντησης.

- Απάντηση που θα ισοδυναμεί με ρήξη και με ανατροπή όλου του καθεστώτος, από τα θεμέλια μέχρι το εποικοδόμημα, της ταξικής καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

- Απάντηση ρωμαλέα, ανυποχώρητη, ανυπότακτη, βαθιά συνειδητοποιημένη, που από τους τόπους δουλειάς, από τις γειτονιές, από τους δρόμους, ο ελληνικός λαός, ο κυπριακός λαός, οι ευρωπαϊκοί λαοί, οι λαοί όλου του κόσμου, θα την μεταφέρουν στους εντός και εκτός των τειχών τυράννους του ιμπεριαλισμού.

- Απάντηση που η ισχύς της δεν θα είναι υπόθεση που θα επαφίεται στη «διαπραγματευτική δεινότητα» κάποιων εκπροσώπων,

(σ.σ.: Αλλά ποιων εκπροσώπων; Αυτών που συντάσσουν μνημόνια με τους δυνάστες; Των άλλων που αποδεικνύονται εξίσου έτοιμοι να συντάσσουν μνημόνια με τους δυνάστες, όπως και οι προηγούμενοι; Των τρίτων που υπόσχονται «επωφελείς» διαπραγματεύσεις πάλι με τους δυνάστες;)

αλλά που την επιβολή του δίκιου της θα την εγγυάται η ισχύς και η αποφασιστικότητα του ίδιου του εξεγερμένου, του επαναστατημένου λαού και των δικών του εκπροσώπων.

Το «Οχι» του λαού, του ελληνικού λαού για να έρθουμε στα δικά μας, απαιτεί επομένως την ικανοποίηση μιας βασικής προϋπόθεσης:

Για να αντιμετωπίσουν οι Ελληνες εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία, τη μέγκενη που τους συνθλίβει τη ζωή τους, δεν έχουν άλλη επιλογή από το:


  • Να γίνουν οι ίδιοι κάτοχοι της πολιτικής εξουσίας.
  • Να γίνουν οι ίδιοι κάτοχοι των κλειδιών της οικονομίας.
  • Να γίνουν οι ίδιοι κάτοχοι και ιδιοκτήτες του παραγωγικού πλούτου της χώρας.
  • Να είναι οι ίδιοι που θα διοικούν και θα «άρχουν».

Που η ηγεσία τους και η κυβέρνησή τους, βγαλμένη από τα σπλάχνα τους, θα τίθεται ανά πάσα στιγμή κάτω από τον δικό τους τον εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Που οι διακρατικές τους σχέσεις δεν θα καθορίζονται από τα συμφέροντα της εγχώριας πλουτοκρατίας αλλά θα οικοδομούνται, από μια ανεξάρτητη Ελλάδα, πάνω στην αρχή «δεν παραχωρούμε τίποτα από τα λαϊκά συμφέροντα», πάνω στην αρχή της αμοιβαιότητας των συμφερόντων με όλους τους άλλους λαούς.

Αυτός ο δρόμος, που δεν τελειώνει στην αλλαγή κυβέρνησης, αλλά που αντίθετα αρχίζει με την αλλαγή τάξης στην εξουσία, είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος που περπατώντας τον ο λαός θα μπορέσει να αποκρούσει τη λεηλασία του από ντόπιους και ξένους λύκους.

Αυτός, ο δρόμος του «Οχι» στον αφανισμό, είναι ο δρόμος του «Ναι» στη λαϊκή εξουσία.

Κάποιοι μας κοιτούν με... συγκατάβαση, μας δείχνουν την Κύπρο, μας δείχνουν τα ευρωπαϊκά και ατλαντικά «Νταχάου», και με το ναρκισσισμό του «επιβεβαιωμένου» - από το ραγιαδισμό του - ραγιά, μας πληροφορούν ότι τα προηγούμενα στην καλύτερη περίπτωση συνιστούν δονκιχωτισμό και επαναστατική ουτοπία.

Τους απαντάμε με τα λόγια του Οσκαρ Ουάιλντ:

«Ενας χάρτης του κόσμου που δεν περιέχει την Ουτοπία δεν αξίζει να τον κοιτάξεις καν, γιατί αφήνει έξω τη μόνη χώρα όπου η Ανθρωπότητα πάντα θα προσγειώνεται. Κι όταν προσγειωθεί, κοιτάζει πέρα και, βλέποντας μια καλύτερη χώρα, ξεκινάει για εκεί. Πρόοδος είναι η υλοποίηση της μιας μετά την άλλη Ουτοπίας».

Τους απαντάμε με τα λόγια του Μπάιρον:

Ναι, «η επανάσταση σε μερικούς μπορεί να μην αρέσει μα είναι ο μόνος σίγουρος και δίκαιος τρόπος να καθαρίσεις απ' το ρίπος τους ανθρώπους».

Τους απαντάμε με τα λόγια της Ιστορίας που δεν «τελείωσε»:

Σίγουρα αυτή η πορεία αναδημιουργίας και αναγέννησης της Ελλάδας δεν είναι μια εύκολη πορεία. Ομως είναι μια πορεία απείρως ευκολότερη και από άποψη αποτελεσμάτων πρόδηλα ρεαλιστικότερη, σε αντίθεση με τον αδιέξοδο δρόμο των ανυπολόγιστων και μάταιων θυσιών με το βαρύ τίμημα, των αβάσταχτων θυσιών που υποβάλλεται ο λαός και ο τόπος για να βγαίνουν κερδισμένοι οι πλουτοκράτες, τα μονοπώλια και το σάπιο πολιτικό τους σύστημα.

Αυτή η Ελλάδα, η Ελλάδα της λαϊκής εξουσίας και της λαϊκής οικονομίας, η Ελλάδα του σοσιαλιστικού δρόμου ανάπτυξης, είναι το πλέον ώριμο και ρεαλιστικό αίτημα των καιρών που «σαν θελήσει ποτέ ο λαός, τότε το πεπρωμένο θα προσκυνήσει».


Posted: 01 Apr 2013 01:28 AM PDT
Γιατί οι Γερμανοί έχουν καταρρίψει όλους τους κανόνες της διπλωματίας

Γράφει ο Τειρεσίας

Τι έχει αποδειχθεί στην πράξη με τους Ευρωπαίους; Δηλαδή, τους Γερμανούς, για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Οτι η πρώτη λύση που προτείνουν, όταν ανακύπτει ένα ζήτημα, είναι η καλύτερη. Υπό την έννοια ότι ...πονάει λιγότερο. Αν τολμήσεις και τους πεις «όχι», τότε ετοιμάσου για ανασκολοπισμό. Οι τύποι έχουν ανατρέψει όλους τους κανόνες της διπλωματίας. Και όποιος έχει αντίρηση, ας μπει στον κόπο να ρωτήσει τους Κύπριους.

Η ιστορία είναι λίγο ως πολύ γνωστή. Όταν τους πρότειναν το μικρό κούρεμα των καταθέσεων, στην πρώτη λύση που είχε κατέβει στο τραπέζι των συνομιλιών, μιλούσαν μόνο για τις μεγάλες, από 100.000 ευρώ και πάνω. Άφηναν απείραχτες τις μικρές, που αφορούσαν και τον πολύ κόσμο, ενώ δεν πείραζαν και τη Λαϊκή, που με 1002 προβλήματα - και την υποστήριξη του ΕLA - θα εξακολουθούσε να λειτουργεί. Οι Κύπριοι ωστόσο έκαναν δύο ασυγχώρητα, όπως αποδείχθηκε, λάθη.

Σημειώστε:

α) Επέμεναν να μπουν και οι μικροί καταθέτες στη διαδικασία του κουρέματος, για να επιμερίσουν το κόστος, που με βάση τη γερμανική πρόταση επιβάρυνε - αλλά όχι υπέρμετρα, μόλις 9,9% - μόνο τους μεγάλους καταθέτες

β) Είπαν ένα υπερήφανο "όχι" στο σύνολο της πρότασης, θεωρώντας ότι στη διαπραγμάτευση θα κερδίσουν κάτι καλύτερο (και στην καθυστέρηση, θα πάρουν και κανένα ρούβλι απ΄ τους Ρώσους).

Αλλα φευ, δεν τους βγήκε τίποτα. Κατ αρχάς, στο Βερολίνο τους "γύρισε το μάτι" απ την πρώτη στιγμή που η Λευκωσία προσπάθησε να προστατεύσει τους μεγάλους καταθέτες, σκεπτόμενοι ότι προσπαθούν να καλύψουν τους Ρώσους ολιγάρχες. Και στην Ελλάδα έχουμε μάθει καλά πλέον τι σημαίνει όταν το Βερολίνο "τα παίρνει στο κρανίο". Αρχές της εβδομάδας, το έμαθαν και στη Λευκωσία.

Οταν ήρθε και το "όχι", έγινε κέντα. Τα υπόλοιπα είναι απλώς ιστορία. Το κούρεμα έγινε σε όλους, η Λαική έκλεισε και οι υπόλοιπες που άνοιξαν, φυτοζωούν. Στην Κύπρο μόλις τώρα αρχίζουν να καταλαβαίνουν που έμπλεξαν...

Πηγή: Βόρεια
Posted: 01 Apr 2013 01:10 AM PDT
Του Χρήστου Γιανναρά

Είναι ρεαλιστικά δυνατό να επιβιώνει φιλοπατρία σήμερα;

 H απάντηση κρίνεται από τα μέτρα ρεαλισμού που έχει ο καθένας μας κατακτήσει. Eίναι κατάκτηση ωριμότητας η ελευθερία από ψευδαισθήσεις.

 Kάποτε, σε άλλο πολιτισμικό «παράδειγμα» (άλλον «τρόπο» του βίου) η πατρίδα ήταν κάτι απτό, χειροπιαστό: Eνα κομμάτι γης, που το καλλιεργούσε ο άνθρωπος με τον μόχθο και τον ιδρώτα του – χάριζε στη γη την εργώδη φροντίδα του και η γη του αντιχάριζε τα μέσα για την επιβίωσή του. Πατρίδα ήταν μια δική του «εστία», σπίτι χτισμένο για τον κάθε ξεχωριστό άνθρωπο και τις ξεχωριστές του ανάγκες. Mια κοινότητα, που μοιραζόταν χαρές και θλίψεις, γιορτές και πένθη, έκανε κοινωνούμενη την καθημερινότητα. Tάφοι προγόνων: συνεχιζόμενη σχέση και αναστροφή με οικείους, γνώριμους, αγαπημένους. «Bωμοί και ιερά», άξονας κοινού «τρόπου» ζωής με εόρτιους κύκλους, συμμετοχική δραματουργία, πανηγύρεις, η εκκλησία σώμα αναφοράς της προσωπικής ευθύνης και της ήρεμης εμπιστοσύνης – καμιά σχέση με ιδεολογήματα.

 Σήμερα τίποτε από αυτά δεν λειτουργεί και η επιστροφή στο παρελθόν είναι μόνο φυγή στην ουτοπία, στρουθοκαμηλισμός εμμονής στην ψευδαίσθηση. H επιβίωση ή και η ευζωία εξασφαλίζεται με άλλου είδους μόχθο, δίχως την αμεσότητα της χειρωνακτικής σχέσης με τη γη. H «εστία» νοικιάζεται, είναι δια-μέρισμα, μεράδι ενοίκησης στον αέρα, φτιαγμένο για οποιονδήποτε, για ενοίκους περαστικούς – προσφέρεται να εξυπηρετήσει τη χρεία, όχι να στεγάσει τη ζωή. Kοινότητα πια δεν υπάρχει, η μετοχή στα κοινά είναι άγνωστη εμπειρία, τα «κοινά» μόνο θέαμα τηλεοπτικό και η «μετοχή» μόνο εταιρισμός για επιδίωξη συμφερόντων. Aκόμα και οι τάφοι νοικιάζονται, έγιναν κι αυτοί «διαμερίσματα» για προσωρινούς ενοίκους – τους αντιμάχεται και η μόδα της καύσης των νεκρών: ομολογία πίστης στο α-νόητο της ύπαρξης, στον μηδενισμό της από τον θάνατο. «Bωμοί και ιερά» λογαριάζονται τα τεμένη της «επικρατούσης θρησκείας»: εξυπηρετούν «τας θρησκευτικάς ανάγκας του λαού» όπως το IKA εξυπηρετεί «τας προνοιακάς» και το περίπτερο «τας καπνιστικάς» – σε περιόδους «κρίσης» οργανώνουν και συσσίτια.

 H σύγκριση του σήμερα με το παρελθόν δεν θεμελιώνει νοσταλγία, ψάχνει για ρεαλιστικό ορισμό της φιλοπατρίας. Aλλοτε η πατρίδα ήταν κάτι τόσο πολύτιμο, που χωρίς αυτό η ζωή δεν είχε νόημα. Γι' αυτό και οι άνθρωποι ήταν έτοιμοι να πεθάνουν, αν χρειαζόταν, για την πατρίδα. Oχι από νταηλίκι και φανατισμένη παράνοια, να «τα δίνεις όλα, για την «ομαδάρα» σου («και τα μυαλά στο κάγκελο»). Aλλά όπως πεθαίνεις για έναν μεγάλο έρωτα, που αν τον χάσεις δεν αξίζει πια να ζεις. H αγάπη για την πατρίδα ήταν τόσο ζωτική όσο και η ανάγκη να αγαπήσεις και να αγαπηθείς. «Oταν ξαναείδα το χώμα που με γέννησε, γράφει ο Σεφέρης, μ' έκανε να νιώσω πως ο άνθρωπος έχει ρίζες, κι όταν τις κόψουν πονεί, βιολογικά, όπως όταν τον ακρωτηριάσουν».

 Σήμερα, ονομασίες που άλλοτε παρέπεμπαν σε βιώματα πατρίδας (Eλλάδα, Eλληνισμός, ελληνικότητα), παραπέμπουν σε εμπειρίες από ένα κράτος που όλοι, μα όλοι απεχθανόμαστε. Tο ζούμε σαν απειλή, σαν αντίπαλο, ντρεπόμαστε γι' αυτό, μας αηδιάζει. Kράτος ανίκανο στην κάθε παραμικρή λειτουργία του, διεφθαρμένο, τυραννικό, κράτος δυνάστης σαδιστής που ευφραίνεται να κακουργεί, να κλέβει την αμοιβή του μόχθου μας, την αποταμίευση του υστερήματός μας, να μας ληστεύει εν ψυχρώ σαν κοινός λωποδύτης, σαν γκάνγκστερ.

 Ποιος πολίτης που έχει τα λογικά του θα ρισκάρει τη ζωή του ή θα την θυσιάσει για να υπερασπίσει, σαν δήθεν πατρίδα, ένα τέτοιο κράτος; Πώς να πολεμήσει ο πολίτης που ξέρει ότι τα κονδύλια για την άμυνα τα κατακλέβουν οι κυβερνήσεις για να καλύπτουν το εξωφρενικό κόστος της προεκλογικής τους διαφήμισης και της κομματικής τους κουζίνας; Mε ποιες γνώσεις στρατηγικής ή πολεμικής τεχνολογίας να οργανωθεί άμυνα, όταν οποιοσδήποτε κομματικός χαρτογιακάς ή πανάσχετος δημοσιογράφος υπουργεύει στις Eνοπλες Δυνάμεις, μόνο σαν αμοιβή για τη βοήθεια στον πρωθυπουργό να αρχηγεύσει στο κόμμα;

 O Eλληνισμός απέκτησε κρατική υπόσταση και γεωγραφικά σύνορα μόλις πριν από 192 χρόνια. Πριν από αυτό, επί τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια, οι Eλληνες δεν είχαν ούτε κράτος ούτε σύνορα. Eίχαν όμως πατρίδα. Kι όταν τις αρχαίες κοιτίδες του ιστορικού τους βίου τις όριζαν κατακτητές αλλοεθνείς, πατρίδα για τους Eλληνες ήταν η γλώσσα τους, η εκκλησιά τους – σώμα λαϊκό, η παράδοσή τους (: πείρα, ευαισθησία, αισθητική, που κληροδοτούσε η κάθε γενιά στην επόμενη, προσθέτοντας θησαυρίσματα).

 Πατρίδα των χωρίς κράτος Eλλήνων ήταν η ιστορική τους συνείδηση, η ευγένεια - αρχοντιά της πολιτισμικής τους ετερότητας, το ελληνικό όνομα ταυτισμένο με τομές ανεξίτηλες στην ανθρώπινη Iστορία.

 Aπό μια τέτοια φιλοπατρία μάς αποκόβει σήμερα το είδος εκείνο της εγχώριας «διανόησης» που επιμένει «μαζί με τα απονέρια του μπάνιου να πετάει και το μωρό». Λόγιοι άνθρωποι, ταλαντούχοι, με κυρίαρχη παρουσία τόσο γραπτού λόγου όσο και τηλεοπτικών εμφανίσεων. Που είναι τόσο θυμωμένοι, ώστε προσπαθούν πεισματικά, μαζί με την ιστορική αποτυχία και ντροπή που τιτλοφορείται Kράτος Eλληνικό, να αφανιστεί και κάθε ίχνος ελληνικότητας: η πρώτη ύλη για τον ψευδαισθητικό εξωραϊσμό της κρατικής αθλιότητας.

 Φτάνει στο σημείο αυτή η θυμωμένη «διανόηση», να ενθουσιάζεται κάθε φορά που η ελληνική κοινωνία (ελλαδική και κυπριακή) οδηγείται σε έσχατες ταπεινώσεις και εξευτελισμούς από τον παρακμιακό ενδοτισμό και ραγιαδισμό της κρατικής της ηγεσίας. Aντίθετα, εκνευρίζεται στο έπακρο, αν συμβεί κάποτε να αντιδράσει η ελληνική κοινωνία με αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό απέναντι σε γκανγκστερικούς εκβιασμούς ετερόχθονων συμφερόντων ή σε χλευασμούς και επιθετικό διασυρμό τού ελληνικού ονόματος. Λογαριάζεται από τη «διανόηση» ο αυτοσεβασμός σαν κομπασμός ότι είμαστε «ο εξυπνότερος λαός του κόσμου». Kαι αυτή η έμπρακτη, ψυχολογικά θωρακισμένη αρνησιπατρία είναι ακόρεστη: απαιτεί όλο και πιο πειθήνια πειθάρχηση στους εκβιαστές μας, όλο και γλοιωδέστερη δουλοφροσύνη.

 Kάποιοι συμπολίτες φρονούν, επιπόλαια, ότι το συγκεκριμένο αυτό είδος «διανοουμένων» είναι συνέχεια ή επανάληψη του φαινομένου που ονομάστηκε στην ιστορία των Eλλήνων «μηδισμός» και περιγράφηκε από τον Kαβάφη στο ποίημα «Σατραπεία». Aλλά μοιάζει μάλλον απίθανο τα μεγάλα στον διεθνή στίβο συμφέροντα να διαθέτουν χρήμα για «πράκτορες» σε μια χώρα που αποτελεί αυτονόητα προτεκτοράτο τους. Δεν πρόκειται για «μηδισμό», πρόκειται για τυπικό σύμπτωμα θυμωμένης ξιπασιάς, για το σύμπλεγμα του ψυχικά επαρχιώτη απέναντι στον «πρωτευουσιάνο» με τις χρυσές καδένες.

 Aκόμα και αρνησιπατρία βλασταίνει ο παρακμιακός επαρχιωτισμός.

Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)