23 Απρ 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους! 22-4-13

Posted: 22 Apr 2013 05:11 PM PDT
Το Δημόσιο, Οργανισμοί μέχρι και οι δήμοι θα έχουν το δικαίωμα να μπαίνουν σε τραπεζικούς λογαριασμούς

Προοδεύουμε… Αποδεικνύεται πως όταν θέλει η κυβέρνηση κατεβάζει ιδέες, για να μαζέψει λεφτά, μόνο που τέτοιες ιδέες μπορούν να γίνουν μπούμερανγκ.
Όπως αυτή που ήδη πήρε τη μορφή νομοσχεδίου, το οποίο είναι στη διαβούλευση και μέσα στις επόμενες μέρες θα έρθει στη Βουλή για ψήφιση.

Σύμφωνα με αυτό το... καινοτόμο νομοσχέδιο, θα μπορεί το Δημόσιο, Οργανισμοί ακόμη και ιδιωτικού δικαίου, αλλά και δήμοι πριν καν υπάρξει καταδικαστική απόφαση, δηλαδή κριθεί ο κατηγορούμενος ότι είναι ένοχος, από το στάδιο της προανάκρισης με διάταξη του ανακριτή να μπει στον τραπεζικό λογαριασμό ακόμη «και του υπόπτου τέλεσης αξιόποινης πράξης ή και του τρίτου» και να δεσμεύσει το ποσό που διεκδικεί.

Πρόκειται για πρωτοφανές μέτρο όπως υποστηρίζουν έγκριτοι νομικοί, που ανοίγει επικίνδυνες πόρτες και δημιουργεί μια ακόμη ανασφάλεια στον καταθέτη, που θα σκεφθεί, και μάλιστα και με το δίκιο του, ότι αύριο η εξουσία θα θεσπίσει κάποια άλλη διάταξη, με την οποία θα βάζει... νόμιμα χέρι στα λεφτά που έχει στην τράπεζα.

Αντιλαμβάνεται ο καθένας τι κλίμα δημιουργείται και πλέον ο καταθέτης έχει έναν ακόμη λόγο να σκέφτεται αν θα πρέπει να αφήσει τους κόπους του μιας ζωής στην τράπεζα. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν στο νομοσχέδιο δεν ξεκαθαρίζεται για ποια αδικήματα θα επιτρέπεται η δήμευση καταθέσεων. Όπως επίσης ποιος είναι ο λόγος, η αιτία που επιβάλλει αυτό το νέο νομοθέτημα και γιατί η υπάρχουσα νομοθεσία δεν καλύπτει τα αδικήματα, για τα οποία θεσπίζεται το μέτρο της δήμευσης. Το μόνο που αναφέρεται είναι ότι το μέτρο λαμβάνεται για τη διασφάλιση των συμφερόντων του Δημοσίου και προφανώς αφορά οφειλές από φόρους.

Στο νομοσχέδιο που έχει τίτλο «Ενέχυρο - ποινική συνδιαλλαγή σε εγκλήματα εις βάρος του Δημοσίου» στην παράγραφο γ ΄ του άρθρου 1 προβλέπεται ότι:

Στο στάδιο της ανάκρισης για τα αδικήματα του άρθρου 1 του ν.4022/2011, όταν με διάταξη του ανακριτή, με σύμφωνη γνώμη του εισαγγελέα, λαμβάνονται τα μέτρα που προβλέπονται από την παράγραφο 6 του άρθρου 2 του ν. 4022/2011, με την ίδια διάταξη ή το οικείο βούλευμα, συστήνεται ενέχυρο υπέρ του Ελληνικού Δημόσιου, ν.π.δ.δ., Ο.Τ.Α. ή εν γένει κρατικών νομικών προσώπων δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου του άρθρου 9 του ν.1232/1982, επί χρηματικών καταθέσεων τηρούμενων σε τραπεζικό λογαριασμό του κατηγορουμένου ή του ύποπτου τέλεσης της αξιόποινης πράξης ή και του τρίτου, κατά των οποίων λαμβάνονται τα ανωτέρω μέτρα, μέχρι του ποσού της φερόμενης απαίτησης ή ζημίας ή αξίωσης του Ελληνικού Δημοσίου ή των ανωτέρω νομικών προσώπων, με κοινοποίηση της οικείας διάταξης ή βουλεύματος, στο πιστωτικό ίδρυμα ή χρηματοπιστωτικό οργανισμό, όπου τηρούνται οι τραπεζικοί λογαριασμοί.

Θα συμψηφίζεται!
Στην περίπτωση που απαλλαγεί ο κατηγορούμενος, το ποσόν που έχει δεσμευθεί από τον τραπεζικό λογαριασμό του, δεν θα του επιστρέφεται αν χρωστάει, αλλά θα συμψηφίζεται με τις οφειλές του. Συγκεκριμένα σύμφωνα με το άρθρο 5:

Σε περίπτωση αμετάκλητης απαλλαγής του κατηγορουμένου ή του ύποπτου τέλεσης αξιόποινης πράξης ή του τρίτου, για πράξεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου ή έκδοσης σχετικής αμετάκλητης απόφασης των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, που απαλλάσσει τον υπόχρεο από τους φερόμενους ως οφειλόμενους δασμούς, φόρους, λοιπές επιβαρύνσεις και νόμιμες προσαυξήσεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, κάθε χρηματικό ποσό που έχει ενεχυριασθεί, σύμφωνα με τη διαδικασία που περιγράφεται στις παραγράφους 1 έως 3 του παρόντος, αποδίδεται ή συμψηφίζεται με άλλες εκκαθαρισμένες οφειλές τους, προς το Ελληνικό Δημόσιο, ν.π.δ.δ. ή Ο.Τ.Α. ή εν γένει κρατικά νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου του άρθρου 9 του ν.1232/1982 , με την επιφύλαξη της διάταξης του άρθρου 975 ΚΠολΔ.




Posted: 22 Apr 2013 04:33 PM PDT
Υπογράφει ως "πρόεδρος του πολιτικού κινήματος ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ"

Το 'πε και το 'κανε ο βουλευτής Ηρακλείου Νότης Μαριάς, ο οποίος σήμερα το πρωί έστειλε σε ολους τους αντιμνημονιακούς συναδέλφους (ΑΝ.ΕΛ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ) του την επιστολή που είχε προαναγγείλει από την περασμένη εβδομάδα παροτρύνοντάς τους να εγκαταλείψουν τη Βουλή και να ενωθούν με την πλατεία γιατί μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει αντίσταση. Αυτό πάντως που προκαλεί εντύπωση είναι το γεγονός ότι ο κ. Μαριάς δεν υπογράφει ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των ΑΝ.ΕΛ αλλά "ως πρόεδρος του πολιτικού κινήματος ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ που συνεργάζεται εκλογικά με τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ".

Δείτε ολόκληρη την επιστολή:

«Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το Ελληνικό Κοινοβούλιο έχει πλέον απαξιωθεί πολιτικά, θεσμικά και ηθικά λόγω της αντισυνταγματικής και αντικοινοβουλευτικής δράσης της κυβέρνησης και των κομμάτων του μνημονιακού τόξου που την στηρίζουν.

Τα όσα συμβαίνουν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο είναι αποτέλεσμα της δράσης της Τρόικας και των μνημονιακών πολιτικών δυνάμεων ήδη από το Μάιο του 2010 με την αντισυνταγματική υιοθέτηση του Μνημονίου.

Όλοι γνωρίζουμε ότι η δανειακή σύμβαση Ελλάδας/κρατών Ευρωζώνης ενώ έχει κατατεθεί για κύρωση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ήδη από τον Ιούνιο του 2010 και έχει εκτελεστεί κανονικά, ακόμη εκκρεμεί για κύρωση από την Ολομέλεια της Βουλής!!!

Όλοι είμαστε μάρτυρες της παραβίασης του Κανονισμού της Βουλής που έλαβε χώρα όταν η πλειοψηφία των βουλευτών δι΄ εγέρσεως έκανε δεκτή την ένσταση αντισυνταγματικότητας κατά του Μεσοπρόθεσμου, πλην όμως το Προεδρείο της Βουλής αποφάνθηκε ότι είχε συμβεί το αντίθετο!!!

Όλοι είμαστε μάρτυρες της παραβίασης του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής σε σχέση με τη διαδικασία ψηφοφορίας (ψηφοδέλτια/κάλπες) για τη συγκρότηση Προανακριτικής Επιτροπής για τη λίστα Λαγκάρντ.

Όλοι γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες του «κράτους έκτακτης ανάγκης» που έχουν στήσει οι μνημονιακές δυνάμεις και της νομοθέτησης με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, που υιοθετούνται και εκδίδονται μαζικά κατά παράβαση του άρθρου 44 του Συντάγματος και τις οποίες καλείται εκ των υστέρων να κυρώσει τυπικά η Βουλή.

Ταυτόχρονα ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί απαξιώνουν συστηματικά τη Βουλή αφού αρνούνται να προσέλθουν στον Κοινοβουλευτικό έλεγχο με αποτέλεσμα πάνω από το 50% των Επίκαιρων Ερωτήσεων να ματαιώνονται λόγω δήθεν «κωλύματος υπουργού».

Τέλος, η υιοθέτηση πληθώρας τροπολογιών της τελευταίας στιγμής σε άσχετα νομοσχέδια έχει οδηγήσει σε επικίνδυνα φαινόμενα, όπως στην υιοθέτηση της τελευταίας τροπολογίας για την απαλλαγή των τραπεζιτών λόγω παράνομων χρηματοδοτήσεων.

Συνάδελφοι, θα συνεχίσουμε άραγε να συμμετέχουμε στις εργασίες της Βουλής τη στιγμή που το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της παραβιάζονται βάναυσα από τη μνημονιακή συγκυριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία;

Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να πούμε όλοι μαζί ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ και σε ένδειξη διαμαρτυρίας ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ από τη Βουλή στις 31 Μαϊου με αφορμή την επέτειο των πλατειών αλλά και της μεγάλης συγκέντρωσης που έγινε στα Προπύλαια τον Μάιο του 2011 και να ενωθούμε με τον ελληνικό λαό, προκειμένου ΝΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ το άρθρο 120 του Συντάγματος.

Μετά την αποχώρησή μας από τη Βουλή και δεδομένου ότι δεν παραιτούμαστε από την ιδιότητα του Βουλευτή, θα πρέπει για λόγους ηθικής τάξεως να αποποιηθούμε τη βουλευτική μας αποζημίωση και τις λοιπές οικονομικές παροχές που προβλέπονται για τους βουλευτές, διατηρώντας ταυτόχρονα τα συνταγματικά, πολιτικά και λοιπά θεσμικά δικαιώματα που απορρέουν από την βουλευτική μας ιδιότητα (ελεύθερη κυκλοφορία στη χώρα κτλ.), τα οποία να ασκούμε όπου και όπως προβλέπει το Σύνταγμα.

Επισημαίνεται ότι η αποχώρησή μας από τη Βουλή δεν συνεπάγεται και αποχώρηση από τις Κοινοβουλευτικές μας Ομάδες, οι οποίες ως προς την αριθμητική τους δύναμη θα παραμείνουν ως έχουν.

Αγαπητοί Συνάδελφοι, στο βαθμό που συμφωνείτε με την πρότασή μου αυτή, παρακαλώ να επικοινωνήσετε μαζί μου προκειμένου να συντονίσουμε τη δράση μας.

Μόνο έτσι θα υπερασπιστούμε το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία μας.
Μόνο έτσι θα κλείσουμε το δρόμο στην Τρόικα, η οποία έχει φαλκιδώσει τη λειτουργία της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας στην πατρίδα μας.
Μόνο έτσι θα στείλουμε μήνυμα αντίστασης και αγώνα στον ελληνικό λαό.
Μόνο έτσι θα ανοίξουμε το δρόμο για την άμεση δημοκρατία.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Νότης Μαριάς




Posted: 22 Apr 2013 04:33 PM PDT
Ρεκόρ εισιτηρίων κάνει η τουρκική ταινία «Άλωση 1453». Κλείνοντας την τρίτη εβδομάδα προβολής στις κινηματογραφικές αίθουσες της Τουρκίας υπολογίζεται ότι ήδη 5.042.994 θεατές έχουν σπεύσει στα σινεμά για να παρακολουθήσουν το στόρι. Για την ολοκλήρωση της ταινίας ξοδεύτηκαν περισσότερα από 17 εκατ. δολάρια και χρειάστηκαν σχεδόν τρία χρόνια γυρισμάτων και μοντάζ.Η ταινία παρουσιάζει τη ζωή του σουλτάνου Μωάμεθ μέχρι τη στιγμή της εισβολής των Οθωμανών στην Κωνσταντινούπολη την αποφράδα Τρίτη 29 Μαΐου του 1453 και χρονικά συμπίπτει με την επέτειο των 560 ετών από την κατάληψη της Βασιλεύουσας. Η τουρκική υπερπαραγωγή έχει προκαλέσει και κριτική εκ των έσω. Ενδεικτικά είναι όσα είχε γράψει τον περασμένο Φεβορυάριο στην αγγλόφωνη έκδοση της Hurriet ο δημοσιογράφος Βurak Bentil:

Ο Τούρκος αρθρογράφος έθετε το ρητορικό ερώτημα να γιόρταζαν οι Βρετανοί την "άλωση του Λονδίνου" ή οι Γερμανοί την "Άλωση του Βερολίνου". "Μήπως πρέπει να περιμένουμε να ακολουθήσουν ταινίες όπως "'Αλωση 1974'' ή ''Αφανισμός 1915'';" ειρωνευόταν εμμέσως τους συμπατριώτες του ο Τούρκος δημοσιογράφος. Με ένα εντυπωσιακά ειλικρινές άρθρο, που δημοσιεύεται στην έγκυρη εφημερίδα Sabah, από τον Engin Ardiç, γνωστό συγγραφέα και δημοσιογράφο στην Τουρκία στηλιτεύεται ο Τουρκικός τρόπος εορτασμού της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαΐου...

Στο εν λόγω άρθρο ο συγγραφέας παρουσιάζει µία σειρά από αλήθειες, τις οποίες το κεµαλικό καθεστώς εδώ και δεκαετίες προσπαθεί να καταπνίξει. Αξίζει να παρατεθεί μεταφρασμένο το πλήρες κείμενο, από την συγκεκριμένη διεύθυνση της τουρκικής εφημερίδας Sabah το οποίο έχει ως εξής:

"Τούρκοι συμπατριώτες, σταματήστε πια τις φανφάρες και τις γιορτές για την Άλωση, αρκετή ßία έχουμε δώσει στην Ανατολή µε τις πράξεις µας...

ΑΝ οργανωνόταν στην Αθήνα συνέδριο µε θέμα : «Θα πάρουμε πίσω την Πόλη»...

ΑΝ έφτιαχναν μακέτα µε τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες µε τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη... (όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο!)

ΑΝ ένας τύπος ντυμένος όπως ο περίφημος Έλληνας νικηφόρος και σχεδόν μυθικός Διγενής Ακρίτας έπιανε τον δικό µας Ulubatlι Hasan και τον γκρέμιζε κάτω...

ΑΝ ξαφνικά έμπαινε στην πόλη κάποιος ντυμένος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος πάνω σε ένα λευκό άλογο, και δίπλα του άλλος ως Λουκάς Νοταράς, ως Γεώργιος Φραντζής, κι έμπαιναν ως αντιπρόσωποι της πόλης... (όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο!)

ΑΝ έφτιαχναν µια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε μιναρέδες αλλά σταυρό....

ΑΝ έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύμνους, θα µας άρεσε;

Δεν θα µας άρεσε, θα ξεσηκώναμε τον κόσμο, μέχρι που θα καλούσαμε πίσω τον πρέσβη µας από την Ελλάδα.

Τότε, γιατί το κάνετε εσείς αυτό, κάθε χρόνο; Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την Άλωση) σαν να ήταν χθες; Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή, µε αυτές τις γιορτές πού κάνετε, διακηρύσσετε σε όλο τον κόσµο ότι «αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά µας, ήρθαµε εκ των υστέρων και τα πήραμε µε τη ßία».

Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη µνήµη µια υπόθεση 6 αιώνων; Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η Πόλη κάποια μέρα θα δοθεί πίσω; Μην φοβάστε, δεν υπάρχει αυτό που λένε µερικοί ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919. Μη φοβάστε, τα 9 εκατοµµύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατοµµυρίων, και αν ακόμα την πάρουν δεν μπορούν να την κατοικήσουν.

Κι οι δικοί µας που γιορτάζουν την Άλωση, είναι µια χούφτα φανατικοί µόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα. Ρε σεις, αν µας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις µέρες και τρεις νύχτες συνεχώς τι θα απαντήσουμε; Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό µας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς ;

Αντί να περηφανευόμαστε µε τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε µε αυτές που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν. Αλλά δεν υπάρχουν. Όλη η Ανατολή είναι περιοχή µέ την βία κατακτημένη. Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουμε (ana=µανα, dolu=γεµάτη) αλλά προέχεται από την ελληνική λέξη Ανατολή.

Ακόμα και η ονομασία της Ισταµπούλ δεν είναι όπως µας λέει ο Ebliya Celebi «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάµ» τραßώντας τη λέξη από τα μαλλιά, αλλά προέρχεται από το «εις την Πόλιν».

Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαµε µόνιµη εγκατάσταση, τέλος η νοµαδική ζωή, και γι' αυτό ο λαός αγοράζει πέντε - πέντε τα διαµερίσµατα. Κανείς δεν μπορεί να µας κουνήσει, ηρεμήστε πια...

Οι χωριάτες µας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη χωρίς όμως πολλές φανφάρες....''

Posted: 22 Apr 2013 10:58 AM PDT
Έντονα επικριτικός κατά της Βρετανίας και της ευρωζώνης για την πολιτική λιτότητας που ακολουθούν εμφανίζεται με συνέντευξή του στους Financial Times ο Μπιλ Γκρος, διευθυντής της μεγαλύτερης εταιρείας διαχείρισης ομολόγων στον κόσμο, Pimco.

Ο κ. Γκρος δηλώνει ότι η Βρετανία και σχεδόν όλη η Ευρώπη έχουν κάνει λάθος πιστεύοντας ότι η βραχυπρόθεσμη δημοσιονομική λιτότητα είναι ο τρόπος για να δημιουργηθεί πραγματική ανάπτυξη. «Δεν είναι (αυτός ο τρόπος). Χρειάζεται να ξοδέψεις χρήματα», αντιτείνει ο Αμερικανός επενδυτής.

Οι Financial Times σχολιάζουν ότι η τοποθέτηση Γκρος ακολουθεί την προειδοποίηση του ΔΝΤ προς χώρες όπως η Βρετανία, η Γερμανία και οι ΗΠΑ πως πρέπει να χαλαρώσουν την περιοριστική δημοσιονομική πολιτική. Έρχεται επίσης ενώ η διεθνής οικονομική κοινότητα συζητά τον αντίκτυπο των στατιστικών λαθών στην ακαδημαϊκή έρευνα των Κένεθ Ρόγκοφ και Κάρμεν Ράινχαρτ που έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στην επιχειρηματολογία υπέρ της λιτότητας.

Ο Μπιλ Γκρος λέει ότι ήταν λανθασμένη η εντύπωση πως οι αγορές ομολόγων απαιτούσαν από τις κυβερνήσεις την επιβολή λιτότητας. «Οι επενδυτές ομολόγων θέλουν ανάπτυξη, όπως και οι επενδυτές σε μετοχές», αναφέρει ενδεικτικά.

Σχολιάζει δε ότι μακροπρόθεσμα είναι σημαντικό να κάνει κανείς καλή οικονομία χωρίς σπατάλες. «Είναι σημαντικό να έχεις μια συγκριτικά μέση ή χαμηλή αναλογία χρέους προς ΑΕΠ. Το ερώτημα όμως είναι πόσο γρήγορα πρέπει να γίνει», προσθέτει ο διευθυντής της Pimco.

Ο κ. Γκρος αναφέρει επίσης ότι οι επεκτατικές νομισματικές πολιτικές αποτυγχάνουν να πυροδοτήσουν την ανάπτυξη. Δική του άποψη είναι πως απαιτούνται πολιτικές που ενθαρρύνουν τις επενδύσεις.

Προειδοποιεί τέλος ότι οι κυβερνήσεις ίσως ξεμένουν από εναλλακτικές συμφωνώντας με την πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης των ΗΠΑ, καθώς δηλώνει ότι τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα είναι από τις λιγότερο επισφαλείς επενδύσεις.

Η βρετανική εφημερίδα σημειώνει ότι η άποψη του κ. Γκρος για την ασφάλεια των κρατικών ομολόγων των ΗΠΑ συνιστά αλλαγή θέσης από την προ διετίας απόφασή του να εκμηδενίσει τις τοποθετήσεις της Pimco σε αμερικανικά ομόλογα, οδηγώντας σε μια σπάνια χρονιά ζημιών για τον Μπιλ Γκρος.


Posted: 22 Apr 2013 10:28 AM PDT
Τελικά, είτε ο χορός είναι δύσκολος, είτε ο χορευτής ανίδεος… Τι άλλο να υποθέσει κανείς, όταν τολμήσει να γυρίσει τις σελίδες της ιστορίας και σταματώντας στα κρίσιμα σημεία της να ελέγξει απόψεις και θέσεις Ελλήνων πολιτικών και δη του σημερινού φερόμενου ως πρωθυπουργού (εθελόδουλου κατά ομολογία μεγάλου μέρους των πολιτών της χώρας) Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος εισήγαγε εκφράσεις καινοφανείς (ή κατ' άλλους «κενοφανείς»), αλλά τελικά και εκ των πραγμάτων αποδείχθηκε ένας ακόμη κοινός πωλητικός που ελέω ψήφων και της οραματιζόμενης εξουσίας είπε πολλά και δεν έκανε τίποτε από όσα διεμήνυσε!!!

Και η αναφορά μας δεν έχει να κάνει με την προ της πρωθυπουργίας του πολιτική στάση, αλλά για τον εν καιρώ ΠΟΛ.ΑΝ. πατριωτισμό του την περίοδο της κρίσης των Ιμίων, η οποία και αποτέλεσε κομβικό σημείο για την πολιτική χαμηλών τόνων απέναντι στην Άγκυρα και το εν γένει πνεύμα υποχωρητικότητας, που έγινε σήμα κατατεθέν της πολιτικής σκηνής…

Ο κύριος Σαμαράς υπέβαλε πρόταση δέκα σημείων, για συγκεκριμένες ενέργειες στις οποίες, κατά την άποψή του, η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει αμέσως:
Σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, επαφές του συνόλου της πολιτικής ηγεσίας με τις κυβερνήσεις ξένων.

Οι προτάσεις του Αντώνη Σαμαρά -μετά τα γεγονότα στα Ίμια- για το Αιγαίο και η «…ενίσχυση -υλική και ηθική- των Ενόπλων Δυνάμεων» για συγκεκριμένες ενέργειες στις οποίες, κατά την άποψή του, η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει αμέσως:
  • Σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών
  • Επαφές του συνόλου της πολιτικής ηγεσίας με τις κυβερνήσεις ξένων χωρών
  • Σύγκληση του συμβουλίου κορυφής της E.E.
  • Θεσμοθέτηση Διαρκούς Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας
  • Ενεργοποίηση των Ελλήνων ευρωβουλευτών
  • Ενημέρωση της κοινής γνώμης
  • Επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια
  • Ενίσχυση -υλική και ηθική- των Ενόπλων Δυνάμεων και τέλος
  • Την άμεση προώθηση προγράμματος ανάπτυξης των παραμεθορίων περιοχών και αξιοποίησης των βραχονησίδων.
Αυτός ήταν ο Σαμαράς των Ιμίων. Σήμερα και από θέση ισχύος (ισχυρίζεται ότι είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας) παρουσιάζει ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο, κατά τον καιρό των μνημονίων. Μάλιστα, βλέπει και φως στο τούνελ, χωρίς να αναρωτηθεί μήπως δεν πρόκειται για το τέλος, αλλά πρόκειται για το τρένο που έρχεται προς τα επάνω μας για να μας ισοπεδώσει. Εκτός και εάν βλέπει το φως που οδηγεί (τους πολίτες) στον άλλο κόσμο...

Τα σχόλια δικά σας, αφού εμείς δεν βρίσκουμε λέξεις για να εκφραστούμε…

Κωνσταντίνος



Posted: 22 Apr 2013 10:08 AM PDT
Η καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ δήλωσε σήμερα ότι τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης πρέπει να είναι έτοιμα να εκχωρήσουν περισσότερο έλεγχο σε ορισμένους τομείς λήψης αποφάσεων και χάραξης πολιτικής στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ώστε η ευρωζώνη να μπορέσει να υπερβεί την κρίση χρέους και να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών.

Μιλώντας σε μια εκδήλωση -χορηγός της οποίας ήταν η Deutsche Bank- στο Βερολίνο, μαζί με τον πρωθυπουργό της Πολωνίας Ντόναλντ Τουσκ, η Μέρκελ υπεραμύνθηκε παράλληλα της προσέγγισής της όσον αφορά την αντιμετώπιση της κρίσης κι απέκρουσε τις επικρίσεις ότι δίνει υπερβολική έμφαση στην εφαρμογή πολιτικών λιτότητας, εξηγώντας ότι κατά την άποψή της η Ευρώπη καλείται να εφαρμόσει ταυτόχρονα πολιτικές που να προωθούν την βιώσιμη ανάπτυξη και την δημοσιονομική εξυγίανση.

Η Μέρκελ έκανε τα σχόλια αυτά περίπου δύο μήνες πριν οι Ευρωπαίοι ηγέτες συγκεντρωθούν για να συζητήσουν στις Βρυξέλλες σχετικά με την πορεία προς τη λεγόμενη «δημοσιονομική ένωση».

Οι προσδοκίες ως προς αυτήν μοιάζουν μάλλον μειωμένες, εν μέρει λόγω του γεγονότος ότι η άμβλυνση της κρίσης μειώνει την πίεση που ασκείται στους πολιτικούς για να γίνει ένα μεγάλο άλμα στην κατεύθυνση της ολοκλήρωσης, αλλά και εξαιτίας των διαφορών απόψεων ανάμεσα στη Γερμανία και στους εταίρους της στην ΕΕ, και ιδίως της Γαλλίας, για τα επόμενα βήματα.

«Μοιάζουμε να βρίσκουμε κοινά αποδεκτές λύσεις όταν βρισκόμαστε μπροστά από την άβυσσο. Αλλά μόλις η πίεση μειώνεται, όλοι λένε πως θέλουν να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο», επισήμανε η Μέρκελ.

«Χρειάζεται να είμαστε έτοιμοι να αποδεχθούμε ότι η Ευρώπη θα έχει τον τελευταίο λόγο σε ορισμένα πεδία. Διαφορετικά δεν θα είμαστε σε θέση να συνεχίσουμε να οικοδομούμε την Ευρώπη», είπε.

Ο Τουσκ σημείωσε ότι θα ήταν «επικίνδυνο» εάν άλλες χώρες της Ευρώπης ένοιωθαν πως η Γερμανία επιβάλλει το δικό της οικονομικό μοντέλο σε όλες τις χώρες της ηπείρου.

Αλλά η Μέρκελ το αρνήθηκε, επιμένοντας ότι η Ευρώπη συντέθηκε από διαφορετικούς πολιτισμούς και διαφορετικές οικονομίες, με διαφορετικά προτερήματα και μειονεκτήματα. Το κλειδί, υποστήριξε, είναι η Ευρώπη να κατευθυνθεί στις λεγόμενες βέλτιστες πρακτικές.

Αυτό σημαίνει πως η Γερμανία αποδέχεται την δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς για τις υπηρεσίες, μια κοινή αγορά εργασίας και την εναρμόνιση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε οι Ευρωπαίοι να μπορούν να μετακινούνται από την μια χώρα στην άλλη χωρίς να ανησυχούν για τις συντάξεις ή τις παροχές τους.

«Δεν χρειάζεται πάντοτε να εγκαταλείπουμε τις εθνικές πρακτικές, αλλά χρειάζεται να τις κάνουμε πιο συμβατές. Αυτή τη στιγμή επικρατεί χάος», είπε η Μέρκελ.
«Χρειάζεται να είμαστε έτοιμοι να έλθουμε σε ρήξη με το παρελθόν για να κάνουμε ένα άλμα εμπρός. Είμαι έτοιμη να το κάνω αυτό», τόνισε η Γερμανίδα καγκελάριος.

Παρουσιάζοντας την Μέρκελ και τον Τουσκ, ο συνδιευθύνων σύμβουλος της Ντόιτσε Μπανκ Ανσού Τζάιν εξήρε την καγκελάριο της Γερμανίας και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τις προσπάθειές τους να αντιμετωπίσουν την κρίση. «Τώρα, στα ταξίδια μου στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, ακόμα και οι πιο δύσπιστοι επενδυτές αναγνωρίζουν πως το μέλλον της ευρωζώνης δεν βρίσκεται πλέον υπό σοβαρή απειλή. Κι αυτό είναι ένα πολύ καλό πράγμα», ανέφερε ο Τζάιν.

Από την πλευρά του, ο Τουσκ παραδέχθηκε ότι η κρίση στην ευρωζώνη έχει συνέπειες στην κοινή γνώμη στη χώρα του, όπου η πλειοψηφία πλέον εκφράζει αμφιβολίες για την υιοθέτηση από μέρους της Πολωνίας του ενιαίου νομίσματος.

Η Μέρκελ επισήμανε ότι η Γερμανία «μερικές φορές έχει έναν περίπλοκο ρόλο, διότι έχουμε την μεγαλύτερη (ευρωπαϊκή) οικονομία. . . Αλλά η Γερμανία δρα σε συντονισμό με τους εταίρους της. Η ιδέα της (γερμανικής) ηγεμονίας μου είναι εντελώς ανοίκεια».

Η συνεργασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο πρέπει να είναι όλο και πιο στενή, γιατί σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει κίνδυνος η Ευρώπη να καταρρεύσει, σημείωσε αναφερόμενη στην εμπειρία της στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας.
«Κοιτάξτε, έχω ήδη δει μια χώρα να καταρρέει, τη ΛΔΓ», είπε. «Και πραγματικά αυτό που δεν θέλω είναι να δω την Ευρώπη να καταρρέει στο σύνολό της». Αυτό θα ήταν κάτι που η Μέρκελ είπε πως θα έβρισκε «εντελώς παράλογο. . . έχουμε όλες τις δυνατότητες στα χέρια μας».


Posted: 22 Apr 2013 09:58 AM PDT
Οι νέοι «Εφιάλτες» που βλέπουμε να «εκκολάπτονται», ορισμένοι μέσα από τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης, είναι πολύ πιο επικίνδυνοι – αφού αυτοί «καλούνται» να ολοκληρώσουν ενδοτικά, τη μετατροπή της χώρας μας σε άβουλο προτεκτοράτο


"Τις τελευταίες δεκαετίες, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υποστεί μία από τις πλέον ριζοσπαστικές, οικονομικές και κοινωνικές μεταμορφώσεις στην ιστορία τους.

Ο χρηματοπιστωτικός τομέας έχει γίνει η κυρίαρχη πηγή εσόδων της χώρας και παράλληλα ο πιο διεφθαρμένος – με αποτέλεσμα οι Η.Π.Α. να αποτελούν αυτή τη στιγμή την πιο άδικη και γεμάτη ανισότητες κοινωνία του κόσμου.
Τα δύο μεγάλα κόμματα είναι πλέον αιχμάλωτα της νομισματικής ελίτ..…ενώ ακόμη και «ο Λευκός Οίκος του Obama», επέτρεψε στους οικονομικούς δολοφόνους να συνεχίσουν να δρουν ανεξέλεγκτα" (Charles Ferguson).




«Προσοχή στην προπαγάνδα», θα έπρεπε να συστήνεται σχεδόν καθημερινά στους Έλληνες, διαπιστώνοντας τις τεράστιες προσπάθειες ορισμένων ΜΜΕ να «αναμορφώσουν» την πραγματικότητα – παρουσιάζοντας μία «στρεβλή εικόνα», η οποία δεν έχει καμία σχέση με αυτά που συμβαίνουν.

Η προσεκτική επιλογή των «κατάλληλων» τηλεοπτικών προγραμμάτων, των αξιοπρεπών ραδιοφωνικών σταθμών, καθώς επίσης των σοβαρών εφημερίδων, στην «εποχή των μνημονίων», μπορεί να χαρακτηρισθεί ακόμη και ως «αντιστασιακή ενέργεια» - όσον αφορά τουλάχιστον αυτούς, οι οποίοι αποφεύγουν μεθοδικά να μετατραπούν σε θύματα της χειραγώγησης που ασκείται σχεδόν «παραδειγματικά» στη χώρα μας.  

Ίσως οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ ότι, τόσο οι «επιλεκτικές ειδήσεις», όσο και οι ειδήσεις «αποπροσανατολισμού» όπως, για παράδειγμα, οι συνεχείς αναφορές στους επιόρκους υπαλλήλους, ακριβώς εκείνη τη χρονική στιγμή, κατά την οποία  προωθούνταν οι απολύσεις στο δημόσιο, αποτελούν επίσης προπαγάνδα – κατά πολλούς δε, μία από τις «χείριστες» μορφές χειραγώγησης.  

Στην κατηγορία αυτή ανήκει πιθανότατα και η πολυδιαφημισμένη δίκη του πολιτικού, η οποία αναμένεται να «πλημμυρίσει» τα δελτία ειδήσεων - με απώτερο σκοπό να «επισκιασθεί» το εγκληματικό νομοσχέδιο, το οποίο πρόκειται να κατατεθεί στο Κοινοβούλιο την Πέμπτη.

ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΟΙ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ         

Περαιτέρω το ΔΝΤ, ο βασικός εκπρόσωπος των τοκογλύφων (η έννοια «δανειστές» χρησιμοποιείται μάλλον «κατ' ευφημισμό», αφού δεν μπορεί να αποκαλεί κανείς «δανειστές» αυτούς που «διόγκωναν» τα χρέη της πατρίδας μας, υπερτιμολογώντας και δωροδοκώντας), πιστεύει πως είναι πιο σωστός ο «αφελληνισμός» των τραπεζών.

Κατά την υποτιθέμενη άποψη του, η «βίαιη» μεταφορά της ιδιοκτησίας των ελληνικών τραπεζών σε ξένους είναι απαραίτητη, επειδή οι «τοκογλύφοι» Έλληνες τραπεζίτες «διαπλέκονται» με την πολιτική - οπότε θα ήταν καλύτερος ο «απαγχονισμός» τους, έτσι ώστε να κοπεί ο «ομφάλιος λώρος» που συνδέει την πολιτική με την (ελληνική) οικονομική εξουσία.  

Φυσικά δεν αναφέρεται σε όλα όσα συμβαίνουν στην «πατρίδα» του, στις Η.Π.Α., όπου η κεντρική τράπεζα (Fed), οι μεγάλες εμπορικές τράπεζες-μέτοχοι της καλύτερα, δεν «διαπλέκονται» απλά με την Πολιτική, αλλά την διορίζουν – κυβερνώντας την υπερδύναμη, προφανώς απολυταρχικά, από το παρασκήνιο.

Δυστυχώς όμως, οι Αμερικανοί Πολίτες δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι δεν είναι τίποτα άλλο από απλά πιόνια – «πειραματόζωα» μίας χρηματοπιστωτικής μαφίας, η οποία «νέμεται» κυριολεκτικά την εξουσία. 

Βέβαια, η στάση του ΔΝΤ δεν είναι καθόλου παράδοξη – αφού και στο θέμα των «μνημονίων της ντροπής», τα οποία επιβάλλει σε εκείνες τις χώρες που οδηγούνται στα νύχια του, έχει την ίδια ακριβώς νοοτροπία.

Ειδικότερα, στην πατρίδα του δεν θα διανοούταν ποτέ να επιτρέψει «μέτρα λιτότητας» και δυσβάστακτους φόρους, οι οποίοι προκαλούν την κατάρρευση της κατανάλωσης και του ΑΕΠ – γεγονός που αποδείχθηκε πρόσφατα, από τον τρόπο με τον οποίο χειρίσθηκαν οι Η.Π.Α. το «δημοσιονομικό γκρεμό».

ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Διάφοροι άλλοι τώρα, τις απόψεις των οποίων δεν σημαίνει ότι δεν σεβόμαστε, αν και δεν συμφωνούμε, είναι επίσης υπέρ του «αφελληνισμού» των τραπεζών μας -  «επισείοντας» τον (υπαρκτό) κίνδυνο εξόδου μας από το κοινό νόμισμα, εάν επιλέξουμε «πατριωτικά», «εθνικιστικά» ίσως, τη διατήρηση της «ιθαγένειας» του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος.

Ευρισκόμενοι σε αδυναμία να κατανοήσουμε το νόημα της παραμονής μας στην Ευρωζώνη, με καθεστώς αποικίας, δυσκολευόμαστε παράλληλα να καταλάβουμε γιατί ο μη αφελληνισμός των τραπεζών μας, θα οδηγούσε νομοτελειακά σε αφελληνισμό της πατρίδας μας – όπως ισχυρίζονται ορισμένοι συνάδελφοί μας.

Κατά την άποψη μας, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο – αφού εάν το βασικό κυκλοφοριακό σύστημα μίας χώρας «κυριευθεί», τότε δεν μπορεί κανείς να μιλάει για εθνική κυριαρχία, παρά μόνο «κατ' ευφημισμό».

Ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου ο σχεδόν συντριπτικός αριθμός των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών είναι υποθηκευμένος στις 2-3 μεγαλύτερες τράπεζες, η «επιθετική κατάληψη» τους από τους ξένους εισβολείς, δεν θα σήμαινε εύλογα το τέλος του Ελληνικού κράτους, τουλάχιστον ως αυτόνομης «οντότητας»;

Περαιτέρω, χωρίς τράπεζες, καθώς επίσης χωρίς τις κοινωφελείς, τις κερδοφόρες και τις στρατηγικές επιχειρήσεις μας, τις οποίες προσπαθούν να μας πείσουν πως πρέπει να θυσιάσουμε (ιδιωτικοποιήσουμε) στο βωμό της αποφυγής της χρεοκοπίας, είναι δυνατόν να αποφύγουμε τελικά την ολοκληρωτική πτώχευση; Πότε στην ιστορία νίκησε κάποιος λαός σε έναν πόλεμο, σε μία μάχη έστω, έχοντας παραδώσει προηγουμένως όλα του τα όπλα στον εχθρό;

Συμπερασματικά λοιπόν, είναι ποτέ δυνατόν, χωρίς όπλα, να αποφύγουμε την τρομακτική, απόλυτη χρεοκοπία, στην οποία θα καταλήγαμε λεηλατημένοι και εξαθλιωμένοι, όπως ακριβώς μία στυμμένη λεμονόκουπα; Είναι αυτός ο σωστός τρόπος για να τιμωρήσουμε τους, έστω διεφθαρμένους και τοκογλύφους, τραπεζίτες μας;

Από την άλλη πλευρά, πιστεύει κανείς αλήθεια ότι όλα αυτά γίνονται για το δικό μας καλό; Πόσο μάλλον όταν η «εξυγίανση» της χώρας μας, το δημόσιο χρέος της οποίας ήταν στο 110% περίπου του ΑΕΠ της το 2008, μας έχει κοστίσει ήδη πάνω από το 100% του ΑΕΠ μας - αφού ευρίσκεται σήμερα στο 170%, μετά από δύο ανόητες διαγραφές (PSI) και με κατεστραμμένο το κάποτε υγιέστατο χρηματοπιστωτικό μας σύστημα;   

Πόσον καιρό θα χρειαστούμε ακόμη για να καταλάβουμε ότι, η εγχείρηση δεν έγινε για να διασωθεί ο ασθενής, αλλά για να αφαιρεθούν όλα τα υγιή του μέλη και να πουληθούν, ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί στον ίδιο;  

Συνεχίζοντας, η «κατάρρευση» των μισθών μας, των εισοδημάτων, των τιμών των ακινήτων, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, του χρηματιστηρίου, της κατανάλωσης κοκ., παράλληλα με την έκρηξη της ανεργίας, την υπερφορολόγηση και την εξαθλίωση μεγάλων μερίδων του πληθυσμού, ήταν πράγματι το σωστό φάρμακο; Πικρό έστω αλλά απαραίτητο;    

Μήπως οι «ειδήμονες», το «Ταμείο» και η Γερμανία θεωρούν ότι είμαστε «διανοητικά ανάπηροι», αφού αποδεχόμαστε σχεδόν αναντίρρητα όλες αυτές τις ανοησίες; Δειλοί και φοβισμένοι ίσως ή απλά εξουδετερωμένοι, «αποβλακωμένοι» καλύτερα, από τις συνθήκες «σοκ και δέους» που προκάλεσαν, εν μέσω μίας καταιγιστικής προπαγάνδας;   

ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Επιστρέφοντας στις τράπεζες οφείλουμε να τονίσουμε ότι, σε οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή δεν θα μας ενδιέφερε τόσο πολύ η ελληνικότητα τους – με την έννοια πως δεν θα είμαστε αντίθετοι, εάν κάποιοι μέτοχοι τους ήταν ξένοι. Σήμερα όμως, με τις καταθέσεις να κινδυνεύουν με κατασχέσεις, καθώς επίσης με την πατρίδα μας να δέχεται μία οικονομική επίθεση άνευ προηγουμένου, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.

Απλούστερα, οι τράπεζες πρέπει να παραμείνουν Ελληνικές μέχρι τουλάχιστον να περάσουν οι κίνδυνοι - ενώ μπορούν να παραμείνουν Ελληνικές, εάν εμείς το θελήσουμε. Όλοι έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε ένα τέτοιο εγχείρημα, το οποίο είναι πολύ πιο ανώδυνο, εάν το συγκρίνουμε με το αντίστοιχο ενός συμβατικού πολέμου – όπου οι ελληνικές οικογένειες έστελναν τα παιδιά τους στον πόλεμο, ανεξαρτήτως κόστους, για να υπερασπίσουν την εθνική κυριαρχία και την ελευθερία της πατρίδας τους.

Σε κάθε περίπτωση, είναι μάλλον «οξύμωρο» το να τοποθετείται κάποιος υπέρ του «αφελληνισμού» των τραπεζών, όπως «επιτάσσει» το ΔΝΤ, παραμένοντας ταυτόχρονα «εχθρός» της Τρόικας, των μνημονίων και της οικονομικής γενοκτονίας που προκαλούν – δεν γίνεται και δεν ταιριάζει. Εκτός εάν δεχθούμε βέβαια ότι, προηγείται η επιβίωση μας, από την «ακεραιότητα» της πατρίδας μας – οπότε δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, είναι λάθος καλύτερα, «εμμονή» ίσως η επίκληση της εθνικότητας μας. 

Από όλα όσα διαβάσαμε τώρα για το θέμα των τραπεζών, θεωρούμε ως πλέον σωστό το παρακάτω: "Οι επενδυτές που θα συμμετέχουν τελικά στις αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων «αγοράζουν» τράπεζες, οι οποίες ήδη διαθέτουν φήμη και πελατεία, εκτεταμένο εγκατεστημένο δίκτυο, σημαντικά περιουσιακά στοιχεία και στελεχιακό δυναμικό. Αναλαμβάνουν λοιπόν στην πράξη έναν και μοναδικό κίνδυνο: το συνολικό κίνδυνο της οικονομίας της χώρας, δηλαδή το ενδεχόμενο εξόδου της από την Ευρωζώνη, η οποία όμως έχει αποκλεισθεί από την Τρόικα".

Ολοκληρώνοντας, υπάρχουν αρκετοί, οι οποίοι αναφέρονται σε «Εφιάλτες» εντός των συνόρων – εννοώντας εκείνους που πρόδωσαν την πατρίδα τους, είτε από ανοησία, είτε «ξενόδουλα», είτε από απλή ιδιοτέλεια.

Αν και φυσικά πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά, οι νέοι «Εφιάλτες» που βλέπουμε σήμερα να «εκκολάπτονται», ορισμένοι μέσα από τη χειραγώγηση και τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης, είναι πολύ πιο επικίνδυνοι – αφού αυτοί «καλούνται» να ολοκληρώσουν τη μετατροπή της χώρας μας σε άβουλο, σκλαβωμένο προτεκτοράτο.

ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ

"Το ανθρώπινο ον είναι αξεπέραστο στο ερμηνεύει όλες τις νέες πληροφορίες, έτσι ώστε να παραμένουν άθικτα τα συμπεράσματα, τα οποία είχε εκ των προτέρων εξάγει" (W.Buffet).

Οφείλουμε να κρίνουμε τους ανθρώπους χωρίς προκαταλήψεις, από τις πράξεις και όχι από τα λόγια τους – γεγονός που είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε κάποια στιγμή, κυρίως για να σταματήσουμε να εκλέγουμε αυτούς που απλά μας μοιράζουν γενναιόδωρα υποσχέσεις, χωρίς να τηρούν στη συνέχεια απολύτως καμία.

Περαιτέρω, στην πραγματικότητα δεν χωρίζεται η Ελλάδα σε «μνημονιακούς» και «αντιμνημονιακούς» – όπως ακριβώς οι Έλληνες δεν διακρίνονται σε «πατριώτες» και μη πατριώτες. Κανένας απολύτως Έλληνας και κανένα πολιτικό κόμμα (με ελάχιστες ίσως «ιδιοτελείς» εξαιρέσεις, οι οποίες μάλλον επιβεβαιώνουν τον κανόνα), δεν είναι υπέρ των εγκληματικών μνημονίων – πολύ περισσότερο, όταν όλοι έχουν καταλάβει πια που οδηγούν.

Απλούστατα, υπάρχουν αρκετοί οι οποίοι, φιλοσοφώντας όπως κάποτε οι Στωικοί, αποδέχονται αυτά που, κατά την άποψη τους, δεν μπορούν να αλλάξουν. Με λίγα λόγια, θεωρούν ως αναπότρεπτο γεγονός το μνημόνιο και την Τρόικα, δεν έχουν κάποια εναλλακτική λύση, οπότε συμβιβάζονται με το αναπόφευκτο - όπως ακριβώς η παραπάνω φιλοσοφική σχολή της αρχαιότητας.

Λύσεις όμως υπάρχουν – όχι μόνο μία, αλλά πολύ περισσότερες. Αυτό λοιπόν που φαίνεται απαραίτητο, είναι το να πεισθούν οι «μνημονιακοί» πως πρέπει να πάψουν να θεωρούν την Τρόικα και το μνημόνιο ως αναπότρεπτα γεγονότα.

Εν τούτοις, για να συμβεί κάτι τέτοιο, πρέπει μόνοι τους να αναζητήσουν όλες τις εναλλακτικές δυνατότητες που υπάρχουν – αφού δεν είναι σε καμία περίπτωση λιγότερο έξυπνοι ή «πατριώτες», από όλους εμάς τους υπόλοιπους Έλληνες Πολίτες. 

Παράλληλα, εκείνα τα πολιτικά κόμματα, τα οποία τοποθετούνται αντιμνημονιακά, οφείλουν να αναπτύξουν τις εναλλακτικές λύσεις που προτείνουν, καθώς επίσης να πείσουν τους Έλληνες – αφού, στην αντίθετη περίπτωση, τα εύλογα συμπεράσματα όλων μας είναι πως, για μία ακόμη φορά, επιχειρείται η «στυγνή» υπεξαίρεση της ψήφου μας, μέσω της κακόβουλης εκμετάλλευσης του θυμού και της οργής μας.

Το «εργαλείο» δε της υπεξαίρεσης είναι προφανώς το ίδιο: η διασπορά ψευδών υποσχέσεων, από εκείνους που έχουν (θεμιτό;) στόχο την εξουσία για την εξουσία και τα τεράστια πλεονεκτήματα της: πλούτο, πολυτελή διαβίωση, δόξα, δύναμη, κοινωνική καταξίωση, ασυλία, ατιμωρησία, περίοπτη θέση στην ιστορία, απόλυτη εξασφάλιση των απογόνων τους κλπ.    

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Με κριτήριο την αποδεδειγμένη φοροδιαφυγή δεκάδων εκ. € (υπέβαλλε ήδη αυτοκαταγγελία), για την οποία κατηγορείται ο πρόεδρος μεγάλης ποδοσφαιρικής ομάδας του Μονάχου (επιχειρηματίας, καθώς επίσης εξαιρετικά προβεβλημένο άτομο της χώρας του), όλες τις προηγούμενες ανάλογες υποθέσεις, καθώς επίσης το πολλοστό CD με Γερμανούς φοροφυγάδες, το οποίο αγοράσθηκε από το «ΣΔΟΕ» της Ρηνανίας Βεστφαλίας έναντι 4 εκ. € περίπου, συμπεραίνουμε εύλογα ότι, το «εθνικό χόμπι» της Γερμανίας είναι η φοροδιαφυγή.

Πόσο μάλλον όταν τα προβλεπόμενα έσοδα από τους φοροφυγάδες, οι οποίοι εμφανίζονται στο νέο CD, ξεπερνούν τα 500 εκ. €! Πιθανότατα λοιπόν είναι αυτός ο λόγος που κατηγορεί τόσο την Κύπρο, όσο και την Ελλάδα -  κρίνοντας προφανώς «εξ ιδίων τα αλλότρια».

Περαιτέρω, υπενθυμίζουμε ξανά ότι στο κείμενο μας «Η ελληνική κεντρική τράπεζα», είχαμε θέσει τα παρακάτω «ρητορικά ερωτήματα»: "Ανανεώθηκε το εκδοτικό δικαίωμα της Τράπεζας της Ελλάδας για τριάντα χρόνια; Ήταν «μνημονιακή» υποχρέωση; Ψήφισε το Κοινοβούλιο την αλλαγή του καταστατικού της; Γιατί συνέβη σε μία τόσο προβληματική χρονική περίοδο; Έγραψαν κάτι τα ΜΜΕ;".

Με δεδομένη τώρα την πρόθεση της Ελβετίας, να θέσει σε δημοψήφισμα το θέμα του «επαναπατρισμού», καθώς επίσης της απαγόρευσης των πωλήσεων του χρυσού της (άρθρο FT) θεωρούμε ότι, οφείλουμε αφενός μεν να απαιτήσουμε απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα μας, αφετέρου να διαπιστώσουμε που ακριβώς φυλάσσονται τα δικά μας αποθέματα χρυσού – τα οποία δυστυχώς έχουμε εμπιστευθεί σε μία ιδιωτική κεντρική τράπεζα, χωρίς καν να την ελέγχουμε.

Posted: 22 Apr 2013 09:45 AM PDT
Η Αγροτική τράπεζα, ήταν από την ημέρα της ίδρυσής της, ασχολήθηκε (σχεδόν αποκλειστικά) με την στήριξη της ελληνικής γεωργίας. Ως εκ τούτου, βρέθηκε με έναν σημαντικότατο αριθμό ενυπόθηκων αγροτικών δανείων (με υποθήκες την αγροτική γη) όταν η χώρα μας μπήκε στο μνημόνιο και κάποια στιγμή αγοράστηκε το «υγιές τμήμα της» από την τράπεζα Πειραιώς(!!!).

Με ερώτησή του στην Βουλή, ο Τέρενς Κουίκ ζήτησε να ενημερωθεί τι συμβαίνει με εκείνα τα δάνεια τ5ων αγροτών που δεν εξυπηρετούνται, λόγω προφανούς αδυναμίας.
Η απάντηση που εισέπραξε από το υπουργείο Οικονομικών αποτελεί κόλαφο, αφού το καθ' ύλην αρμόδιο υπουργείο αναφέρει πως είναι άγνωστο σε ποια χέρια βρίσκονται αυτά τα δάνεια. Δηλαδή, η Ελληνική κυβέρνηση ομολογεί πως δεν έβαλε καμία ασφαλιστική δικλείδα (όταν «χάριζε» με 90 εκατομμύρια ευρώ την Αγροτική Τράπεζα στον κ. Σάλλας) για να διασφαλισθεί η κυριότητα σε ελληνικά χέρια ενός τεράστιου τμήματος της Ελληνικής γης…! Με απλά λόγια, τα «κόκκινα» αγροτικά δάνεια μπορεί να βρίσκονται (ή και να βρεθούν) σε τουρκικά, γερμανικά ή άλλα «χέρια» και να τεθεί ξαφνικά μείζον θέμα, λόγω «απρονοησίας» των «υπευθύνων»…

Το σχετικό σχόλιο του βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ. Κουίκ, η οποία «ξεκλείδωσε» ένα μέχρι σήμερα πολύ καλά κρυμμένο και άκρως επικίνδυνο μυστικό:
«Που βρίσκονται τα καθυστερούμενα δάνεια αγροτών, Συνεταιρισμών κλπ;
Ούτε το Υπουργείο Οικονομικών απαντά ούτε η Τράπεζα της Ελλάδας ούτε το γραφείο του Ειδικού Εκκαθαριστή της ΑΤΕ.
Γιατί το κρύβει η κυβέρνηση;Τι παιχνίδια παίζει με τις περιουσίες εκατοντάδων χιλιάδων αγροτών;»
Αυτό το σχόλιο έκανε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και Βουλευτής Επικρατείας των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Τέρενς Κουίκ σε έγγραφη απάντηση που έλαβε από το Υπουργείο Οικονομικών, αλλά και από την Τράπεζα της Ελλάδος σε Ερώτηση που υπέβαλλε τόσο προς τον Ιωάννη Στουρνάρα όσο και στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Αθανάσιο Τσαυτάρη ότι:
«Έχει τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων η αγορά των δανείων χιλιάδων χρεωμένων αγροτών αλλά και δεκάδων αγροτικών συνεταιρισμών από Γερμανούς επενδυτές, με σκοπό να αρπάξουν την υποθηκευμένη ακίνητη περιουσία τους.
Το ύψος των ανεξόφλητων δανείων των αγροτών αγγίζει το αστρονομικό ποσό των 1,2 δις ευρώ της παλαιάς Αγροτικής Τράπεζας και των Συνεταιρισμών περί τα 2 δις ευρώ».
Επισημαίνεται ότι η Τράπεζα της Ελλάδος αρκείται να απαντήσει ότι δεν ξέρει τίποτα για το θέμα άρα δεν κάνει και οιονδήποτε σχολιασμό, την ώρα που το γραφείο του Ειδικού Εκκαθαριστή της ΑΤΕ λέει ότι ούτε και αυτό γνωρίζει για εμπλοκή γερμανικών ή άλλων funds.
Με λίγα λόγια όλοι σφυρίζουν αδιάφορα».
Η ερώτηση του Τέρενς Κουίκ
Η απάντηση του υπουργείου Οικονομικών

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως άγνοια δηλώνει και η Τράπεζα της Ελλάδος, σχετικά με τους ιδιοκτήτες των αγροτικών δανείων...
Τα σχόλια δικά σας, όσον αφορά την αντίληψη ευθύνης που υπάρχει στην κυβέρνηση Σαμαρά και ιδιαίτερα στο υπουργείο Οικονομικών, στο οποίο προΐσταται ο κ. Στουρνάρας, άνθρωπος που δεν τον έχει εμπιστευθεί ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ Έλληνας πολίτης…




Posted: 22 Apr 2013 09:20 AM PDT

«Φωνάζω ελληνικά κι ούτε που μ' αποκρίνεται κανείς»
Οδ. Ελύτης

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός
Δάσκαλος, Κιλκίς

Στα πρώτα χρόνια της Επανάστασης του 1821, στην Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας συνέβη το εξής περιστατικό.
Οι πληρεξούσιοι, όπως έλεγαν τότε τους βουλευτές του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, συνεδρίαζαν στα χωράφια και τα περιβόλια, όπως οι αρχαίοι πρόγονοί μας. Όλοι τους κάθονταν σταυροπόδι, κάτω στο χώμα, και μόνον ο Κολοκοτρώνης ήταν σκαρφαλωμένος στη διχάλα μιας λεμονιάς. Κάποτε, λοιπόν, ήθελαν να ψηφίσουν ένα νομοσχέδιο και μερικοί πληρεξούσιοι πρότειναν να κοπεί στο κείμενο του νομοσχεδίου η φράση «εν αυτή».
Ο Πρόεδρος της Συνελεύσεως προσπαθούσε να τους πείσει πως δεν ήταν σωστό να περικοπούν οι δύο αυτές λέξεις, η φράση «εν αυτή», γιατί θα αλλοιωνόταν όλο το νόημα του σχετικού άρθρου.
Κάποια στιγμή δύο πληρεξούσιοι σηκώθηκαν οργισμένοι από τις «θέσεις» τους και άρχισαν να φωνάζουν προς το προεδρείο:
- Να κοπεί το «εν αυτή». Ναι, να κοπεί.
- Το «εν αυτή» να κοπεί οπωσδήποτε, ο άλλος.
- Όχι, δεν κόβετε το «εν αυτή» και η συνεδρίαση εξελισσόταν σε σύρραξη.

Ο Γέρος του Μοριά λαγοκοιμόταν, αφήνοντας τους λογιότατους να ερίζουν, με την ακατανόητη, γι' αυτόν, στεγνή και τυποποιημένη γλώσσα τους. Ακούγοντας όμως τα λόγια και την φασαρία, πήδηξε μ' ένα σάλτο κάτω από την λεμονιά και πηγαίνοντας κατ' ευθείαν προς το προεδρείο, έξαλλος άρχισε να ρωτά:
- Τίνος το αυτί θα κόψετε, ωρέ πατριώτες;
- Τόσο μεγάλο έγκλημα έκανε ο άνθρωπος. Ντροπή μας Έλληνες. Εμείς αγωνιστήκαμε τόσα χρόνια για να διώξουμε τον τύραννο και τώρα θ' αρχίσουμε να κόβουμε τα αυτιά του κοσμάκι;
Μέσα σ' ένα πανδαιμόνιο από γέλια, χρειάστηκε να επέμβει ο Πρόεδρος, για να εξηγήσει στον Κολοκοτρώνη ότι παρεξήγησε τα πράγματα. Στο τέλος, βέβαια, κατάλαβε και ο Κολοκοτρώνης την γκάφα του και τους είπε χαμογελώντας:
- Ε! Καλά δα, δεν είναι και τίποτα σπουδαίο, ωρέ γραμματιζούμενοι. Πώς θέλετε να καταλάβω, εγώ ο σκράπας, τις ελληνικούρες σας. Λέξεις κόψτε όσες θέλετε, αυτιά μια φορά να μην πειράξετε, γιατί θα 'χουμε άσχημα ξεμπερδέματα. Είπα κι εγώ παλάβωσαν οι καλαμαράδες… Τι κόρακα μαθές.

Το θυμήθηκα το ωραίο περιστατικό από την ζωή του ήρωα για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί πάντοτε με συγκινεί ο λόγος των αγωνιστών του Εικοσιένα και φροντίζω τέτοια ευθαλή και μυρίπνοα άνθη της ιστορίας μας να τα μοιράζομαι με τους μαθητές μου και, δεύτερον, γιατί και σήμερα συνεχίζεται η τακτική των τότε πληρεξούσιων από τους τωρινούς… πληρεξουσιαστές (αν μου επιτρέπεται ο νεολογισμός). Χρησιμοποιούν λέξεις ή φράσεις καινοφανείς αντικαθιστώντας παλιές και γνωστές, δυσάρεστες και αποτρόπαιες.
Ένα από τα πιο ουσιαστικά καθήκοντα των εξουσιών, ιδίως στην σημερινή, μνημονιακή συγκυρία, συνίσταται στο να βαπτίζουν, με λαοφιλές λέξεις ή ουδέτερες ή να επινοούν νέες, τα πράγματα που οι λαοί απεχθάνονται με τα παλιά τους ονόματα. Η δύναμη των λέξεων είναι τόσο μεγάλη, που αρκούν όροι καλά επιλεγμένοι, για να τους κάνουν να δεχτούν τα πιο μισητά και καταστροφικά πράγματα.

Παράδειγμα. Εφευρέθηκε μια τρισάθλια λέξη, η «κινητικότητα», για να καλύψει και να καρυκεύσει την απεχθή λέξη απόλυση. Σε τέτοιες λέξεις είχε διαπρέψει το ΠΑΣΟΚ, επί Ανδρέα κυρίως. Χρησιμοποιούσε, λόγω ιδεοπενίας, λέξεις με λαμπυρίζον περιτύλιγμα-ανανέωση, ανασυγκρότηση, αλλαγή, μεταρρύθμιση-στις οποίες, εάν έξυνες το κέλυφος και τις ξεφλούδιζες, εισέπνεες τις αναθυμιάσεις που έκρυβαν. (Ο γενέθλιος βέβαια χώρος αυτού του γλωσσικού πονηρεύματος, είναι το ΚΚΕ, που διαμορφώθηκε από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του '30. Η γνωστή «ξύλινη γλώσσα»).

Να απαριθμήσω και άλλες τέτοιες λέξεις-πτώματα τυμπανιαίας αποφοράς. Μνημόνιο αντί για προδοσία και εκποίηση της πατρίδας, διαρθρωτικές αλλαγές, ευελιξία, οριζόντιες ή κάθετες περικοπές, το τρένο της ανάπτυξης, διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ισότιμη συμμετοχή στα βάρη, σχέδιο «Καλλικράτης», «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ», αξιολόγηση και λοιπά και λοιπά. Και, όπως προείπα, αν αφαιρέσεις το φανταχτό βερνίκι, κρύβονται δράματα, ανθρώπινες τραγωδίες, δυστυχία, φρίκη και αγραμματοσύνη.

Στο σχολείο ακολουθείται άλλη τακτική, προαγωγός της περιρρέουσας αγλωσσίας. Πέραν του ότι απουσιάζουν λέξεις εδραίες και υψηλές-ελευθερία, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, εντιμότητα, ηρωισμός-κυριαρχεί περίπου αυτό που ο Σεφέρης αποκαλούσε «αριστερή καθαρεύουσα». («Δοκιμές»). Μακροπερίοδες, δυσνόητες και δυσανάπνευστες φράσεις, άγονοι και επαναληπτικοί πλατυασμοί, στερεότυπη μεγαλορρημοσύνη, ασκήσεις γλωσσικές που υπερβαίνουν το λεξιλόγιο και την ηλικία των παιδιών, γεγονός, που αιτιολογεί την ύπαρξη βοηθημάτων από την Α' κιόλας Δημοτικού.

Παραπέμπω σε δύο κείμενα δυσνόητης και ανόητης γραφής, τα οποία περιέχονται σε βιβλία Γλώσσας, Δημοτικού και Γυμνασίου.
Το πρώτο είναι από το βιβλίο Γλώσσας, τετράδιο εργασιών, Β' Δημοτικού, β' τεύχος, σελ. 10.
«Ο σκύλος που δεν ήξερε να γαβγίζει
Μία φορά κι έναν καιρό ήτανε ένας σκύλος που δεν ήξερε να γαβγίζει. Δε γάβγιζε, δε νιαούριζε, δε μουγκάνιζε, δε χλιμίντριζε, δεν ήξερε να κάνει καμιά φωνή ζώου. Ήτανε ένα μοναδικό σκυλί, που ποιός ξέρει πώς κατέφτασε από έναν τόπο όπου δεν υπήρχανε σκυλιά. Το ίδιο δεν καταλάβαινε πως του έλειπε τίποτα. Οι άλλοι του ανοίξανε τα μάτια. Του λέγανε:
-Μα εσύ δε γαβγίζεις;
-Δεν ξέρω, είμαι ξένος.
-Άκου απάντηση! Δεν το ξέρεις πως τα σκυλιά γαβγίζουν;
Ο σκύλος δεν ήξερε τι να απαντήσει. Δεν ήξερε όμως να γαβγίζει κι ούτε ήξερε πώς να μάθει».
(Τζιάνι Ροντάρι, «Παραμύθια για να σπάτε κέφι», εκδ. Κέδρος);

Το δεύτερο, από τα «Κείμενο Νεοελληνικής Λογοτεχνίας», Γ' Γυμνασίου, σελ. 71. Αναφέρεται στους Φαναριώτες και τους Ρομαντικούς.
«Οι ρομαντικοί προβάλλουν το εγώ ως υπέρτατο εκφραστή αυτού του κόσμου. Κύριο χαρακτηριστικό τους η διχασμένη τους συνείδηση ανάμεσα στην οξεία κοινωνική κριτική και τη μελαγχολική αποξένωση, ανάμεσα στη σύμπραξη με τα επαναστατικά κινήματα της εποχής και στην ανία, που οδηγεί στην εξιδανίκευση του πρόωρου θανάτου.
Στοιχεία και θέματα από το κλίμα του ευρωπαϊκού ρομαντισμού απαντούν συχνά στο έργο των ποιητών της πρώτης αθηναϊκής (ή φαναριώτικης) σχολής, τα χρονικά όρια της οποία ορίζονται από την ίδρυση του ελληνικού κράτους ως τα 1880. Ωστόσο, και παρά τις σποραδικές εμφανίσεις βυρωνικών εξάρσεων, ο αθηναϊκός ρομαντισμός χαρακτηρίζεται εξαρχής από την επιδίωξη μορφικής επιμέλειας και θεματικής ευπρέπειας τόσο, ώστε από πολλές απόψεις να μοιάζει συγγενέστερος προς την ποιητική του νεοκλασικισμού ή, όπως έχει υποστηριχτεί, να αποτελεί μία ιδιάζουσα «τοπική» εκδοχή ρομαντικού νεοκλασικισμού».

Ερώτηση: βγαίνει νόημα από τα δύο κείμενα; Μπορεί ένα 7χρονο παιδί να «αποκρυπτογραφήσει» τον κωφό και άλαλο σκύλο (υπάρχουν σκυλιά που δεν γαβγίζουν; αγνοώ), ή ένας 15χρονος τις θολοκουλτουριάρικες τιποτολογίες του δεύτερου κειμένου;
Ανακεφαλαιώνοντας: από την μια αλλοίωση εννοιών, ασαφείς νεολογισμοί και απόκρυψη λέξεων, οι οποίες είναι «σημαίες» αγώνων του λαού-ελευθερία, εθνική αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία-και από την άλλη σύγχυση και «γλωσσική αποκολοκύνθωσις» (Καργάκος).

Πού καταλήγουμε;

Ας θυμηθούμε-στην τραγική υπερβολή της αλλά και στην δύναμη της προφητείας της-την περιγραφή της μελλοντικής γλώσσας, της «Νέας Ομιλίας» του Όργουελ (μετάφρ. Ν.Μπάρτη, Κάκτος 1978, σ. 305-6):
«Στον αυτοματισμό και στην αχρήστευση της σκέψεως βοηθούσε και το γεγονός ότι υπήρχε πολύ μικρή εκλογή στις λέξεις. Το λεξιλόγιο της Νέας Ομιλίας, σε σύγκριση με το δικό μας, ήταν πολύ μικρό, και αναζητούσαν διαρκώς καινούργιους τρόπους να το λιγοστέψουν πιο πολύ. Η Νέα Ομιλία διέφερε πραγματικά από όλες τις άλλες γλώσσες σε τούτο: κάθε χρόνο γινόταν πιο φτωχή αντί να εμπλουτίζεται. Κάθε αφαίρεση που της έκαναν, ήταν κέρδος, γιατί όσο λιγότερη ευχέρεια έχει κανείς να διαλέξει ανάμεσα σε λέξεις, τόσο μικρότερος είναι ο πειρασμός να σκεφθεί.
Έλπιζαν να δημιουργήσουν τελικά μία ομιλία που θα έβγαινε από το λαρύγγι χωρίς καμμιά συμμετοχή του εγκεφάλου».
"Όπου γλώσσα πατρίς" λέει ο Ελύτης, πράγμα επικίνδυνο για τις μνημονιακές ανθρωποκάμπιες…

Posted: 22 Apr 2013 09:19 AM PDT
Τό φαινόμενο τοῦ νεοπαγανισμοῦ εἶναι γνωστό ὅτι κατασκευάστηκε ἀπό τούς σκοτεινούς ἡγήτορες τῆς «νέας ἐποχῆς» καί τῆς «νέας τάξεως πραγμάτων» γιά νά ἀποτελέση ἐκ παραλλήλου μέ τό Ἰσλάμ τούς προωθητικούς κριούς γιά τήν ἐκπόρθηση τοῦ Χριστιανισμοῦ. Δέν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπό τήν ἀναβίωση ἑνός ἰδιότυπου θρησκευτικοῦ ἐθνικισμοῦ νά κτυπήση τόν οἰκουμενικό καί παγκόσμιο Χριστιανισμό πού τιμᾶ καί ἁγιάζει καί θεώνει τό ἀνθρώπινο πρόσωπο χωρίς διακρίσεις φυλῆς, καταγωγῆς, χρώματος καί φύλου.... Μέ τήν ἀναβίωση τῶν ἀρχαίων ξεχασμένων, πρωτόγονων εἰδωλολατρικῶν θρησκευμάτων ἐπιχειρεῖ νά ξυπνήση μνῆμεν δῆθεν εὐκλεῶν χρόνων, ὑποτιθέμενων πολιτισμῶν τούς ὁποίους δῆθεν «στραγγάλισε ὁ Χριστιανισμός κατέλυσε τήν γνήσια δημοκρατία, βύθισε τήν ἀνθρωπότητα στήν ἀπολυταρχία καί τήν ἀνελευθερία, διέλυσε τούς ὑγιεῖς κοινωνικούς θεσμούς τῶν πολυθεϊστικῶν κοινωνιῶν καί εἰσήγαγε τήν ἀνθρωπότητα σέ ἀπίστευτο κοινωνικό σκοτάδι. Ἔφερε τήν ἀδικία, τούς πολέμους, τό μῖσος στούς ἀνθρώπους, δίωξε φιλοσόφους, ἔκλεισε φιλοσοφικές σχολές, ἔκαψε βιβλιοθῆκες, κατάργησε τήν ἐπιστήμη καί εἰσήγαγε τήν δεισιδαιμονία». Αὐτά καί ἄλλα πολλά γράφουν καί λένε οἱ νεοπαγανιστές κατά τῆς ἀποκεκαλυμένης ἀληθείας τοῦ αἰωνίου Θεοῦ.

Εἶναι περιττό νά ποῦμε πώς ὅλα αὐτά εἶναι μυθώδεις συλλήψεις τῶν ἐγκεφάλων τοῦ νεοπαγανισμοῦ συγκεκριμένων κέντρων τοῦ ἐξωτερικοῦ πού χρηματοδοτοῦνται ἀπό τούς γνωστούς τραπεζίτες. Ἀπόδειξη ὅτι τά ἐπιχειρήματα καί ὅλη ἡ ἀντιχριστιανική πολεμική εἶναι φορμαρισμένη καί κοινή σέ ὅλες τίς ὁμάδες τόσο στήν Ἑλλάδα ὅσο καί στό ἐξωτερικό. Εἶναι ἐπίσης χαρακτηριστικό ὅτι οἱ πηγές καί ἡ βιβλιογραφία εἶναι ἴδια καί ἀπαράλλακτη σέ ὅλους. Παραπλανητικά μπορεῖ νά στρέφονται κατά τοῦ διεθνοῦς Σιωνισμοῦ λεκτικά ἀλλά στήν πραγματικότητα ὑπηρετοῦν μέ ὅλη τους τήν δύναμη τόν δόλιο ἀντιχριστιανικό σχεδιασμό του γιά τήν ἐπιβολή τῆς δικτατορίας τῆς παγκόσμιας ἑωσφορικῆς θρησκείας.

Μέσα στά πλαίσια αὐτῆς τῆς ζοφερῆς πραγματικότητος ὁ ἐντιμότατος βουλευτής τοῦ κόμματος Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αὐγή κ. Ἀρτέμης Ματθαιόπουλος πού χαρακτηρίζεται ὡς «ὁ πιανίστας τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς» σέ πρόσφατη συνέντευξή του στό περιοδικό Crash τῆς 1/4/2013 στό δημοσιογράφο κ. Σ. Μπότσαρη δήλωσε χαρακτηριστικά μεταξύ πολλῶν ἄλλων ὅτι «εἶμαι πολύ θρῆσκος, ἀλλά δέν πηγαίνω στήν Ἐκκλησία. Πιστεύω ὅτι ὑπάρχει μιά ἀνώτερη δύναμη ἀλλά δέν μεταφράζω αὐτή τήν πίστη σέ κανόνα τῆς ζωῆς μου. Νοιώθω πιό πολύ Ἕλληνας παρά Χριστιανός» καί στήν ἐρώτηση ἐάν ὁ Ἑλληνισμός καί ὁ Χριστιανισμός συμβαδίζουν ἔπειτα ἀπό 2000 χρόνια στήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπήντησε «δέν εἴμαστε ὅλοι ἀδελφοί σήμερα. Αὐτή εἶναι ἡ πραγματικότητα» καί στό ἐρώτημα «τήν ἀρχαία Ἑλληνική θρησκεία πῶς τήν βλέπεις;» δήλωσε «τήν σέβομαι, ἐμεῖς στήν Χρυσή Αὐγή πιστεύουμε στήν ἀνεξιθρησκεία». Ἡ συνέντευξις τοῦ συγκεκριμένου κυρίου ὁμοῦ μετά τῆς στόν Τύπο κυκλοφορηθείσης πληροφορίας ὅτι ἕτερος ἐντιμότατος Βουλευτής τοῦ κόμματος ὁ κ. Ἠλίας Κασιδιάρης ἡγούμενος τῶν νεολαίων «ἀνῆλθε» εἰς ὑψηλόν ὄρος γιά νά χαιρετίση τό χειμερινό ἡλιοστάσιο (!!!) καί νά ἀποδώσει τιμάς στό ἄστρο τοῦ πλανητικοῦ μας συστήματος πού δέν παύει νά εἶναι ἄλογη καί ἀσυνείδητη μάζα ἐνέργειας, θέτει οὐσιώδη καί κρίσιμα ἐρωτήματα γιά τόν πρόδηλο νεοπαγανισμό τῶν ἀνωτέρω διότι ὀφείλει τό κόμμα τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς νά γνωστοποιήση ἐπίσημα τήν θέση του γιά νά γνωρίζουν οἱ ψηφοφόροι του τί πρεσβεύει καί νά ἐκτιμήσουν ἀνάλογα τήν στάση του καί τίς σημερινές πεποιθήσεις του γιατί παλαιότερα εἶχε ἀναρτήσει σαφεῖς παγανιστικές καί ἀποκρυφιστικές θέσεις. Ἀπό τῆς δημοσιεύσεως τῆς δηλώσεως τοῦ κ. Ματθαιόπουλου πέρασε ἀρκετός καιρός καί οὐδεμία δημόσια δήλωσις τοῦ κομματικοῦ σχηματισμοῦ ἔγινε γιά νά διαφοροποιηθῆ ἀπό τόν δηλωθέντα σεβασμό τῆς ἀρχαίας θρησκείας καί συνεπῶς τεκμαίρεται ὅτι αὐτός ὁ σεβασμός πού προδήλως ἐνέχει ἀντιχριστιανισμόν ἐφ' ὅσον ἡ ἀρχαία θρησκεία ὡς θρησκεία δαιμονίων ἀντιστρατεύεται τήν ἀποκαλυφθεῖσα ζῶσα ἀλήθεια τοῦ Παναγίου Τρισυποστάτου Θεοῦ ἀποτελεῖ κοινή συνισταμένη τοῦ συγκεκριμένου κομματικοῦ σχηματισμοῦ. Τίθενται τά ὀξύτατα καί οὐσιώδη ἐρωτήματα καί καλοῦνται τόσον ὁ κ. Ματθαιόπουλος ὅσον καί τά ὄργανα τοῦ κόμματος Λαϊκός Συναγερμός Χρυσή Αὐγή νά μᾶς πληροφορήσουν εἰς τί ἀκριβῶς συνίσταται ὁ σεβασμός τους πρός τήν εἰδωλολατρεία τῆς ἀρχαίας θρησκείας. Τούς ἐκφράζει δηλαδή ὁ ἀνθρωπομορφισμός τῆς εἰδωλολατρείας καί ἡ ἀπόδοσις ἀνθρώπινης μορφῆς μέ τήν πλαστική φαντασία τῶν ἀνθρώπων καί στήν ψυχικότητα καί στήν σωματικότητα τῶν δῆθεν θεῶν; Καί ταυτόχρονα ἡ ἐνσάρκωσις σέ αὐτούς δυνάμεων τῆς φύσεως ἀλλά καί χυδαίων ἀνθρωπίνων παθῶν; Ἀγνοοῦν ὅτι ἡ εἰδωλολατρεία τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων εἶναι προϊόν τῆς ποιητικῆς φαντασίας τοῦ Ὁμήρου καί τοῦ Ἠσιόδου; Ἀγνοοῦν ὅτι ὁ πολύς Ἠρόδοτος στό Β΄ βιβλίο τῶν Ἱστοριῶν του γράφει «Οὕτοι δέ εἰσίν οἱ ποιήσαντες θεογονίην Ἕλλησι καί τοῖσι θεοῖσι τάς ἐπωνυμίας δόντες καί τιμᾶσθαι καί τέχνας διελόντες καί εἴδεα αὐτῶν σημήναντες» (αὐτοί δηλ.Ὅμηρος καί Ἠσίοδος εἶναι ἐκεῖνοι πού συνέθεσαν στούς Ἕλληνες τήν θεογονία των καί ἔδωσαν στούς θεούς τά ὀνόματά των καί τάς πρεπούσας σέ αὐτούς τιμάς καί ἐμοίρασαν σέ αὐτούς τάς τεχνικάς ἐπιδεξιότητας καί καθώρισαν σέ αὐτούς τήν ἐξωτερική τους ἐμφάνιση). Ἀγνοοῦν τό ἠθικό παραλήρημα τῆς ἀρχαίας θρησκείας πού παρουσίαζε τόν ὑπέρτατο θεό Δία ὡς αἴσχιστο κακοῦργο παιδεραστή πού μεταμορφώνεται σέ ἀετό γιά νά ἁρπάξη τόν νεανία Γανυμήδη καί νά ἀσελγήση μαζί του ἤ λησμονοῦν ὅτι ὁ ἴδιος ψευδοθεός κατά τήν φαντασία τῶν δημιουργῶν του, πότε μετεβάλετο σέ χρυσή βροχή γιά νά γονιμοποιήση τήν Δανάη καί πότε σέ ταῦρο γιά νά κλέψη τήν Εὐρώπη προκαλῶντας τήν ἀκατέσχετο μῆνι τῆς γυναίκας του ψευδοθεᾶς Ἥρας; Ἀγνοοῦν ὅτι στήν ἀρχαία θρησκεία ἐπιβίωσαν φετιχιστικά καί τοτεμικά ὑπολείματα πρωτογόνων θρησκευτικῶν ἀντιλήψεων, μαγικές τελετουργίες, ὀργιαστικές μυστηριακές λατρεῖες, ἀνθρωποθυσίες καθώς καί λατρεῖες τερατομόρφων ὄντων (σφίγγες, ἅρπυες, ἑκατόγχειρες, κένταυροι κ.λ.π.). Ἀγνοοῦν ὅτι στήν ἀρχαῖα θρησκεία ὑπῆρχε ἡ λεγομένη ἱερογαμία δηλ. ὁ γάμος ἑνός θεοῦ καί μιᾶς θεᾶς ἤ ὅτι ἡ ἱεραρχία τοῦ δωδεκαθέου δέν ἦταν δεδομένη ἀλλά τῆς κυριαρχίας τοῦ Διός προηγήθη ἡ κυριαρχία τοῦ Κρόνου καί ἐκείνης ἡ κυριαρχία τοῦ Οὐρανοῦ; Ὁ Κρόνος ἐξεθρόνισε τόν πατέρα του Οὐρανό γιά νά ἐκβληθῆ καί ἐκεῖνος κατόπιν ἀπό τόν υἱό του Δία. Ἡ κατάλυση τῆς ἀρχῆς τοῦ Κρόνου ἐκ μέρους τοῦ Διός ἐπῆλθε κατόπιν λυσσώδους ἀγῶνος, κατά τόν ὁποῖο ὁ Ζεύς εἶχε συμμάχους τούς ἑκατόγχειρες ὁ δέ Κρόνος τούς Τιτάνες. Ἐρωτῶνται λοιπόν οἱ ἀνωτέρω. Αὐτά σέβονται καί θεωροῦν ὡς πραγματικότητες;

Ἀναμένομε τήν ἀπάντησή τους διότι ἄλλως εἶναι τό ἴδιο ἐπικίνδυνοι γιά τό γένος τῶν Ἑλλήνων ὅπως καί ὁ ἐκ τῆς ἰδίας πηγῆς τῶν διεθνῶν τραπεζιτῶν ἀναβλύζων ἕτερος πόλος τοῦ δῆθεν διαφωτισμοῦ ἐκφραζόμενος διά τοῦ ἀντιχριστιανικοῦ μένους τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ


Posted: 22 Apr 2013 09:15 AM PDT

  • Ποια είναι η απάντηση - δήλωση του αρμόδιου Επίτροπου για θέματα Οικονομίας, Όλι Ρεν σε ερώτηση του Ν. Χουντή για τον κατώτερο μισθό. Πότε τοποθετεί τη νέα αναπροσαρμογή 
Δεν αποκλείει να μειωθεί ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα από το 2014  ο  Επίτροπος αρμόδιος για θέματα Οικονομίας κ. Ρεν, απαντώντας σε διευκρινιστική ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή.
Ο Ν. Χουντής, υπέβαλλε στη διευκρινιστική ερώτηση,  μετά τον θόρυβο που προκλήθηκε όταν ο Όλι Ρεν απαντώντας από κοινού σε ερωτήσεις του Ν. Χουντή και του Κ. Πουπάκη, προϊδέασε για το ενδεχόμενο μείωσης του κατώτατου μισθού από το 2014, πράγμα που έσπευσε να διασκεδάσει με δηλώσεις του εκπροσώπου του στις 14/2/2013.
Πιο συγκεκριμένα, στη διευκρινιστική ερώτησή του, ο Ν. Χουντής ζητούσε "να διαβεβαιώσει κατηγορηματικά ο Επίτροπος ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν πρόκειται να θέσει ζήτημα ή να συναινέσει στη μείωση, με οποιαδήποτε μορφή, του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα, και ότι συμφωνεί με αυτό που διαβεβαιώνει η ελληνική κυβέρνηση ότι, "δεν τίθεται θέμα μείωσης του κατώτατου μισθού ο οποίος έχει ήδη κατέβει σε πολύ χαμηλά επίπεδα".
Στην απάντηση του ο Επίτροπος όχι μόνο δεν απέκλεισε να μειωθεί κι άλλο ο κατώτερος μισθός αλλά τόνισε ότι  το πρώτο τρίμηνο του 2014, δηλαδή σε 9 μήνες θα αναθεωρηθεί το σύστημα με βάση την ανταγωνιστικότητα και την προώθηση της απασχόλησης, και τόνισε ότι "Σύμφωνα με τα μνημόνια… προβλέπεται αναθεώρηση του συστήματος για τον κατώτατο μισθό το πρώτο τρίμηνο του 2014" … "Η αναθεώρηση του συστήματος για τον κατώτατο μισθό θα γίνει με σκοπό να καταστεί απλούστερο και αποτελεσματικότερο όσον αφορά την προώθηση της απασχόλησης και την καταπολέμηση της ανεργίας και να συμβάλλει στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
Οι κοινωνικοί εταίροι θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην αναθεώρηση αυτή". Ολοκληρώνοντας την απάντησή του τόνισε ότι "Δεν υφίσταται καμία απολύτως προειλημμένη απόφαση σχετικά με την αναθεώρηση".

Η ερώτηση του Ν. Χουντή
"Στις 14/2/2013, ο εκπρόσωπος του Ευρωπαίου Επίτροπου, κ. Ρεν, αναφερόμενος στην κοινή απάντηση ερώτησης μου και ανάλογης του συναδέλφου μου κ. Κωνσταντίνου Πουπάκη, ανέφερε τα εξής:
"Λυπάμαι που η απάντηση του κ. Ρεν σε κάποιους ευρωβουλευτές, παρερμηνεύτηκε σοβαρά στην Ελλάδα. Για την ιστορία: ο Αντιπρόεδρος κ. Ρεν ποτέ δεν σχολίασε επερχόμενες μειώσεις του κατώτατου μισθού, όταν απάντησε σε αυτές τις ερωτήσεις. Αυτό που είπε απαντώντας στις ερωτήσεις που έγιναν είδηση ήταν:
"Αναθεώρηση του συστήματος για τον ελάχιστο μισθό προβλέπεται για το 2014, με στόχο να βελτιωθεί και να γίνει πιο αποτελεσματικό όσον αφορά την αύξηση της απασχόλησης, την καταπολέμηση της ανεργίας και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Οι κοινωνικοί εταίροι θα συμμετάσχουν σε αυτήν την αναθεώρηση".
Ο κ. Ρεν, δεν ανακοίνωσε τίποτα καινούριο σε αυτή την απάντηση, απλά επανέλαβε αυτά που συμφωνήθηκαν την περίοδο της τελευταίας αναθεώρησης τον Νοέμβριο του 2012, όταν συμφωνήθηκε στην αναθεώρηση του Μνημονίου για την Ελλάδα, ότι πράγματι θα υπάρξει αναθεώρηση του συστήματος του κατώτατου μισθού, το πρώτο τρίμηνο του 2014. Δεν υπήρξε καμία σαφής ή σιωπηρή συμφωνία ότι θα υπάρξουν επιπλέον μειώσεις των μισθών.
Ο σκοπός αυτής της αναθεώρησης είναι απλώς να αφήνει ανοιχτή την δυνατότητα "αλλαγής" του πλαισίου για τον κατώτατο μισθό, και να διασφαλίζει ότι αυτή η πιθανότητα εξετάζεται βάσει μιας "δομημένης ανάλυσης" των οικονομικών εξελίξεων και των εξελίξεων στην αγορά εργασίας, μέσα σε ένα συνεκτικό πλαίσιο. Δεν υπάρχει καμία προειλημμένη απόφαση  για το αποτέλεσμα αυτής της αναθεώρησης".
Ταυτόχρονα, στην Ελλάδα, οι αρμόδιοι Υπουργοί, μεταξύ άλλων, δήλωσαν ότι:
"Δεν τίθεται θέμα μείωσης του κατώτατου μισθού. Είναι ένα ζήτημα στο οποίο η κυβέρνηση έχει συγκεκριμένη θέση, δεν μειώνεται ο κατώτατος μισθός και έχει ήδη κατέβει σε πολύ χαμηλά επίπεδα".
Με τη βεβαιότητα ότι δεν θα χρειαστεί να εξαντληθεί ο χρόνος της επείγουσας ερώτησης μου, ερωτάται η Επιτροπή:
Προκειμένου να μην υπάρξουν περαιτέρω "παρερμηνείες", μπορεί ο Επίτροπος να διαβεβαιώσει κατηγορηματικά ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν πρόκειται να θέσει ζήτημα ή να συναινέσει στη μείωση, με οποιαδήποτε μορφή, του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα, και ότι συμφωνεί με αυτό που λέει η ελληνική κυβέρνηση ότι, "δεν τίθεται θέμα μείωσης του κατώτατου μισθού ο οποίος έχει ήδη κατέβει σε πολύ χαμηλά επίπεδα;".
Η απάντηση του Όλι Ρεν
"Σύμφωνα με τα μνημόνια που συμφωνήθηκαν μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της Επιτροπής - εκ μέρους των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ - της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), αναθεώρηση του πλαισίου για τον κατώτατο μισθό προβλέπεται να πραγματοποιηθεί το πρώτο τρίμηνο του 2014.
Η αναθεώρηση του συστήματος για τον κατώτατο μισθό θα γίνει με σκοπό να καταστεί απλούστερο και αποτελεσματικότερο όσον αφορά την προώθηση της απασχόλησης και την καταπολέμηση της ανεργίας και να συμβάλει στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Οι κοινωνικοί εταίροι θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην αναθεώρηση αυτή.
Δεν υφίσταται καμία απολύτως προειλημμένη απόφαση σχετικά με την αναθεώρηση".
Από news247


Posted: 22 Apr 2013 09:05 AM PDT

Σε αντίθεση με τους Ελληνες αναλυτές, που αμέσως μετά τη συγνώμη του Μπέντζαμιν Νετανιάχου στον πρωθυπουργό της Τουρκίας ισχυρίστηκαν ότι η Αγκυρα και το Τελ Αβίβ «τα βρήκαν όπως παλιά», οι Αμερικανοί συνάδελφοί τους δεν είναι καθόλου αισιόδοξοι. Και πως μπορεί να είναι, όταν ο Ταγίπ Ερτογάν δεν έχει αλλάξει στο ελάχιστο την πολιτική του έναντι του εβραϊκού κράτους.

Ο Μάϊκλ Ρούμπιν του American Enterprise Institute, ο οποίος την εποχή των καλών σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ βρέθηκε απέναντί στην Ελλάδα και την Κύπρο ως πιστός θιασώτης του εβραϊσμού, βγάζει φωτιές για τη συγνώμη, και δεν είναι ο μόνος αναλυτής που απαιτεί την απολογία του Τούρκου πρωθυπουργών και αξιωματούχων της τουρκικής κυβέρνησης για όσα κατά καιρούς ισχυρίστηκαν. Οσα ινστιτούτα και «δεξαμενές σκέψης» ελέγχονται από το Εβραϊκό Λόμπι και αποτελούν την πλειοψηφία στην Ουάσιγκτον, έχουν εντείνει την κριτική τους προς τον κ. Ερτογάν στις «κλειστές συνεδριάσεις», όπου τα πάντα λέγονται χωρίς να δημοσιοποιούνται.

Τα δημοσιεύματα στην Ελλάδα, που είναι πιστη αντιγραφή των τουρκικών εφημερίδων, δεν περιέχουν ίχνος αλήθειας για τις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις και έχουν παραποιηθεί ακόμα και δηλώσεις αξιωματούχων από το Ισραήλ, τους οποίους φέρουν να έχουν αποφασίσει ήδη την κατασκευή αγωγού στην Τουρκία απ' όπου θα περνά το ισραηλινό φυσικό αέριο. Πρόκειται για βλακώδη ψεύδη, που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Οι προβλέψεις για το φυσικό αέριο του Ισραήλ είναι ότι θα καλύπτει τις ανάγκες της χώρας και ότι θα μπορούσε να προμηθεύσει και μία δεύτερη χώρα με πληθυσμό γύρω στα 40 εκατομμύρια πολίτες. Εάν η Τουρκία αποφασίσει να καλύψει μέρος των αναγκών της αγοράζοντας φυσικό αέριο από το Ισραηλ, ουδείς μπορεί να της το απαγορεύσει. Αλλά δεν δικαιολογείται κατασκευή αγωγού. Με τα σημερινά δεδομένα, λοιπόν, το Ισραήλ αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες της Τουρκίας, πόσο μάλλον της Ευρώπης. Αρα, όλα τα σενάρια καταρρίπτονται με βάση αυτό το δεδομένο.

Η ομαλοποίηση των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων είναι μία εξαιρετικά δύσκολη διαδικασία. Στο Τελ Αβίβ συντηρούν την αισιοδοξία επειδή γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα την τέχνη της διπλωματίας, παρά το γεγονός ότι η Αγκυρα διατηρεί και σήμερα την πολιτική του χάσματος από το εβραϊκό κράτος. Ομως οι αναλυτές στην Ουάσιγκτον δεν μπορούν να φανταστούν καν τη σκηνή μίας συνάντησης μεταξύ των πρωθυπουργών των δύο χωρών.

Τόσο ο κ. Ερτογάν, όσο και ο κ. Νετανιάχου είναι δύο ισχυροί χαρακτήρες με εμμονές και επιμονές. Οταν εκφράζεται για το Ισραήλ ο πρωθυπουργός της Τουρκίας χρησιμοποιεί τη γλώσσα και το ύφος του «τουρκικού πεζοδρομίου» και στοχεύει να ικανοποιήσει το τουρκικό ακροατήριο. Ολίγον τον ενδιαφέρει ο πρόεδρος Ομπάμα. Εκστομίζει ότι ακριβώς νοιώθει και επιθυμεί και σε ότι αφορά το Ισραήλ δεν φέρεται διπλωματικά.

Από την πλευρά του, ο κ. Νετανιάχου έχει εθνικιστικό παρελθόν, όπως και ο κ. Ερτογάν, και η οικογένεια του έχει προσφέρει νεκρούς για την ασφάλεια του Ισραήλ. Είναι αντι-ισλαμιστής, στον ίδιο βαθμό με τον αντισιωνισμό του κ. Ερτογάν. Βεβαίως, και οι δύο νοιάζονται για τα στρατηγικά συμφέροντα των χωρών τους. Οπως και να αναλύσει κανείς αυτά τα συμφέροντα, το συμπέρασμα είναι ότι βρίσκονται σε πορεία βίαιης σύγκρουσης.

Το τελευταίο διάστημα το Εβραϊκό Λόμπι διοργανώνει στην Ουάσιγκτον ενημερώσεις για διπλωμάτες, δημοσιογράφους, αναλυτές και παράγοντες της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας. Είναι τυχαίο ότι σε κάθε ευκαιρία υπογραμμίζουν ότι δεν εμπιστεύονται τους Τούρκους; Είναι τυχαίο ότι τονίζουν πως η συνεργασία του Ισραήλ με τη Λευκωσία και την Αθήνα εξυπηρετεί απόλυτα τα συμφέροντα του Ισραήλ;

Πηγή "Επίκαιρα"

Posted: 22 Apr 2013 08:17 AM PDT
Δεν είναι ο εφιάλτης μας ο χρόνος που περνά, αλλά όλα όσα εμείς δεν κάναμε στο πέρασμά του.
Δεν είναι ο εχθρός μας εκείνοι που βάλανε σκοπό να μας σκλαβώσουν, αλλά εμείς οι ίδιοι που ίσαμε τώρα δεν τους πετάμε έξω από το σπίτι μας, έξω από την πατρίδα μας για το κακό που μας κάνουν.
Δεν είναι το κακό η αιτία που σκέπασε ετούτη την πατρίδα η νύχτα, παρά εγώ κι εσύ που δεν αντισταθήκαμε στο σκοτάδι της λησμονιάς και της γλυκιάς ανομίας που απλόχερα μας προσφέρανε σαν δώρο για να μας εξαγοράσουν.

Ετούτες τις ημέρες πολλοί θα βρεθούνε πρόθυμα να πουν πως ζούμε τον Γολγοθά μας ή και πως σταυρωθήκαμε για τα εγκλήματα που επιτρέψαμε να γίνουν. Μα, ετούτη είναι η μισή αλήθεια, αφού η μεγάλη αλήθεια είναι πως είμαστε ήδη νεκροί και μαζευτήκανε τα όρνεα και κομματιάζουν όλα όσα είναι δεν δικά μας, αλλά μας τα αφήσανε βαριά κληρονομιά.
Μας νέκρωσαν στο πνεύμα και στον τρόπο ζωής, αδελφέ, όλα εκείνα δηλαδή που μας κάμνανε διαφορετικούς, που μας ένωσαν και μας κρατήσαν ζωντανούς μέσα στους αιώνες.
Μας έδωσαν την αρρώστια για τροφή του νου κι αφού βάλανε τους εθελόδουλους μπιστικούς τους, τάχατες για να μας κυβερνήσουν, σκορπίσανε όλα εκείνα που μας έδεναν μεταξύ μας και κρατούσαν την ράτσα και της πατρίδας και ανέγγιχτα τα πληρωμένα με ποταμούς από αίμα χώματά της.
Κι έπειτα, αφού φροντίσανε και μας αλυσόδεσανε με τις ξενόφερτες συνήθειες τους, ήρθανε να μας εξευτελίσουν... Και περιχαρείς τώρα να δείχνουν όλους εμάς σαν το τρόπαιό τους, πατώντας επάνω στα κορμιά μας, μέσα στην δική τους σύγχρονη φριχτή αρένα.

Δεν είναι ο Γολγοθάς που ανεβαίνουμε για νά 'ρθει η σταύρωση κι έπειτα η ανάσταση να μας λυτρώσει. Στον τάφο είμαστε αδελφέ μου και το τωρινό σκοτάδι θα γίνει ακόμη πιό πηχτό και η απελπισία και η οδύνη θα γίνουνε ο βούρδουλας της ενοχής μας, επειδή παραδώσαμε τα άγια σε ξιπασμένους ολίγιστους για να τα ατιμάσουν κι εμάς να μας ξεπουλήσουνε στα παζάρια του αίσχους που είναι από πάντα στημένα κι εμπορεύονται ανθρώπους και ρίχνουν στο σκοτάδι ψυχές...

Οι μέρες που έρχονται μας δείχνουν την πορεία της λύτρωσής μας, θα γίνουν φάρος για να μας οδηγήσουν στην έξοδο από την φρίκη. Κι αυτές οι μέρες θα είναι δύσκολες, επειδή εμείς δεν σταθήκαμε ικανοί όταν έπρεπε...
Καμία ανάσταση δεν θα γίνει αν εσύ κι εγώ, μαζί, δεν αποφασίσουμε να σηκώσουμε την πλάκα από τον ζωντανό μας τάφο, να δούμε το φως, να διώξουμε το μαύρο και να βάλουμε ξανά το χρώμα στη ζωή μας.
Μα, για να γίνουν όλα αυτά, εμείς πρέπει να βρούμε τον εαυτό μας που χάσαμε στα χρόνια που περάσαν. Κι αυτό είναι κάτι που θα το κάνουμε ο καθένας ξέχωρα κι όλοι μαζί... Μετά, όλα θα είναι εύκολα...

Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε στο σκοτάδι, κάναμε τετρακόσια χρόνια να αποφασίσουμε πως πρέπει να ζήσουμε σαν ζωντανοί κι όχι σαν πεθαμένοι, πως μας αξίζει η λευτεριά κι όχι οι αλυσίδες που μας είχανε βάλει.
Οι μέρες που έρχονται θα σε πυρώσουν, να το ξέρεις... Και θα σου δώσουνε την μορφή εκείνη που οι επιτήδειοι σου κλέψαν. Θα πονέσεις πολύ και θα δακρύσεις περισσότερο μέχρι να δεις την αλήθεια, μέχρι να δεις τον δρόμο που οδηγεί στο φως...

Σαν έρθει η φοβερή ώρα της ευθύνης κοίτα να συμφιλιωθείς πρώτα με τον εαυτό σου κι έπειτα με τον αδελφό σου για να είσαι έτοιμος. Κι αν ακόμη λυγίσεις, να ψάξεις για ένα χέρι να πιαστείς για να μην πέσεις... Και θα το βρεις, να είσαι σίγουρος πως θα είναι εκεί για εσένα.
Ποτέ δεν πρέπει να ξεχάσεις πως δεν έχει τιμή το χαμόγελο και η αξιοπρέπεια ενός αγέννητου παιδιού, πως δεν έχει τιμή ούτε μια χούφτα γης από ετούτη την πατρίδα.
Ποτέ δεν πρέπει να ξεχάσεις πως το πραγματικό και μοναδικό σου χρέος είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνους που σε πολεμούν...

Κωνσταντίνος

Posted: 22 Apr 2013 07:52 AM PDT
Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ξάνθης Δ.Σαλτούρος σε τελετές μαθημάτων Κορανίου, παρέα με τον πρόξενο, τον αντιπρόεδρο του DEB και πολλούς ακόμη χαφιέδες της Άγκυρας στη Θράκη!
 
    Ε, αυτό ομολογούμε πώς δεν το περιμέναμε! Όσο κι αν λέγαμε πως τα έχουμε πια δει σχεδόν όλα με όλους αυτούς τους ξεγάνωτους ντενεκέδες που παριστάνουν τους ελληνόφωνους πολιτικούς (σ.σ. "ελληνόφωνοι" και πολύ τους είναι, το "Έλληνας" είναι άλλωστε πολύ βαριά κουβέντα!), όσο κι αν είμαστε (πολύ) έμπειροι από περιπτώσεις χριστιανών βουλευτών της Θράκης που (για λόγους ψηφοτσομπάνικης, ιδεοληπτικής ή άλλης χυδαιότητας) συγχρωτίζονται –και ιδίως προεκλογικά– με τουρκοπράκτορες του Προξενείου, ότι θα βρισκόταν όμως τέτοιος που θα έπαιρνε μέρος μέχρι και σε γιορτή τουρκισμού όλων αυτών των βρωμιάρηδων υπονομευτών της Ελλάδας στην περιοχή και δη μέσα σε τζαμί, είναι πραγματικά από τα άγραφα!

    Ο λόγος για τον Δημήτρη Σαλτούρο, βουλευτή Ξάνθης με το ΠΑΣΟΚ, που προ ημερών πήρε μέρος σε τελετή Χάτιμ (=γιορτή λήξης των Κοράν Κουρσού, δηλαδή των μαθημάτων Κορανίου) σε τζαμί στα Κιμμέρια Ξάνθης (1η φωτογραφία). Κατά σύμπτωση μάλιστα πρόκειται για το ίδιο ακριβώς πολυτελές τζαμί που φτιάχτηκε με παράνομο τουρκικό χρήμα και αναφέρθηκε και σε πρόσφατη παρουσία μας σε εκδήλωση στο Βελλίδειο!

    Στήν τελετή αυτή λοιπόν (μια από τις πολλές πού οργανώνει τό τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής δια του σεσημασμένου μεγαλοφασίστα Αχμέτ Μέτε), η οποία πραγματοποιήθηκε στις 7 Απριλίου 2013, δεν μετείχαν μόνο οι 40 απόφοιτοι μαθητές (2η φωτογραφία)! Μετείχαν και ο μέγας χορηγός και πρόξενος Ιλχάν Σενέρ, ο μόνιμος παρατρεχάμενός του βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, φυσικά ο ψευδομουφτής Μέτε, οι πρώην βουλευτές Αχμέτ Φαΐκογλου και Τσετίν Μάντατζη, ο περιφερειακός σύμβουλος Ιρφάν Ουζούν, ο επικεφαλής του DEB Ξάνθης Οζάν Αχμέτογλου, ο πρόεδρος της παράνομης «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης» Αχμέτ Καρά και κάμποσα ακόμη φασισταριά καί πράκτορες της γείτονος.

    Μαζί τους όμως και ο βουλευτής Σαλτούρος (τον οποίο, πλην της 1ης, τον βλέπετε και στην 3η φωτογραφία ανάμεσα σε Σενέρ και Ζεϊμπέκ, τη φορά αυτή έξω ακριβώς από το τζαμί)! Και εμείς εδώ να σας θυμίσουμε (σ.σ. στα γρήγορα, γιατί πρέπει κατεπειγόντως να πάμε για να ξεράσουμε!) ότι ο λεγάμενος ήταν ο  μόνος χριστιανός βουλευτής Θράκης  που όταν ψηφίστηκε η τροπολογία για τους ιμάμηδες, έβγαλε ανακοίνωση στην οποία τόνιζε πως παρά το ότι (όπως έλεγε) ήταν αναγκασμένος να την ψηφίσει, ήταν αντίθετος σε αυτήν! Μάλιστα στο κείμενο του ουσιαστικά ενίσχυε τις τουρκικές θέσεις στην Θράκη. Μεταξύ άλλων π.χ. έλεγε: «Επισημαίνω το θέμα της ουσιαστικής αναβάθμισης της θέσης και του έργου του Μουφτή, αναβάθμιση η οποία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ευρεία αποδοχή του από τη μειονότητα». Ουσιαστικά δηλαδή φωτογράφιζε τους ψευδομουφτήδες! Τώρα λοιπόν έρχεται πάλι αυτός ο ίδιος να παραστεί ΚΑΙ σε τελετή εκτουρκισμού παίδων, παρουσία του επίσημου τοποτηρητή της Άγκυρας στη Θράκη (Σενέρ) και σχεδόν όλων των χαφιέδων της!

    Γιατί βέβαια το ότι πρόκειται περί τελετών εκτουρκισμού δεν είναι που το λέμε μόνο εμείς (βάσει εκατοντάδων εννοείται τεκμηρίων), αλλά το ομολογούν μέχρι κι οι ίδιοι οι διοργανωτές. Δείτε για παράδειγμα τι δήλωνε 2 μόλις μέρες πριν μέσα σε τζαμί ο ίδιος ο ψευτομουφτής Μέτε (περιοδικό «Ρόντοπ Ρουζγκαρί», 6/4/2013):  
«Παλιά εμάς τους Τούρκους της Θράκης προσπάθησαν να μας διασπάσουν σε κεμαλιστές και αντικεμαλιστές. Και σήμερα διαβάζονται ποιήματα για τον Μουσταφά Κεμάλ. Αργότερα μίλησαν για Πομάκους και Ρωμά. Και ο Τσιγγάνος είναι ένας άνθρωπος. Και αυτός αν πει ότι "είμαι Τούρκος", είναι πλέον αδερφός μας».
    Μας θυμίζει δηλαδή ο αξιότιμος κύριος Μέτε πως στα (λέμε τώρα) μαθήματα Κορανίου που οργανώνει το «μαγαζί» του (με την εποπτεία και χρηματοδότηση της «υψηλή πύλης»), διδάσκονται και ποιήματα για τον Μουσταφά Κεμάλ! Αλλά θα μου πείτε ποιος την έχασε την τσίπα στη Θράκη, για να τη βρει ο κάθε… Σαλτούρος; Ρε ουστ!




Posted: 22 Apr 2013 06:49 AM PDT
Βλέποντας την εκστρατεία του περιοδικού «Spiegel» για τη «φτωχή» Ελλάδα και τους «πλούσιους» Έλληνες δεν μπορεί κανείς παρά να σκεφθεί πίσω από τις γραμμές του δημοσιεύματος γνωρίζοντας τον τρόπο καθοδήγησης της κοινής γνώμης.
Όταν θέλει η κεντρική πολιτική κατεύθυνση μιας χώρας να «επιτεθεί» σε μία άλλη ο σχεδιασμός είναι συνήθως ο ίδιος, δηλαδή «καθοδηγεί» τη συλλογική προπαγάνδα με υπαρκτά και ταυτόχρονα κυρίως ανύπαρκτα επιχειρήματα.

Έτσι λοιπόν εις βάρος της Ελλάδας και του Ελληνικού λαού έγινε αρχή με το Γερμανικό περιοδικό «Focus» και με το εξώφυλλό του που απεικόνιζε την Αφροδίτη να δείχνει το γνωστό δάκτυλο.
Ακολούθησαν πλήθος δημοσιευμάτων, που έκαναν πεποίθηση σ' όλη τη Γερμανία και στην Ευρώπη, ότι όλοι οι Έλληνες είναι διαφθαρμένοι, τεμπέληδες και γενικά «ανυπόληπτοι» ως λαός.
Αυτό πέρασε τεχνηέντως και έτσι κανείς δεν αντέδρασε στα μέτρα που ζητήθηκαν για την αντιμετώπιση της κρίσης που «κτύπησε» την Ελλάδα όσο σκληρά και να ήταν μιας και έπρεπε να «τιμωρηθεί» για την «σπάταλη» και «ανεύθυνη» συμπεριφορά της.
Αργότερα φάνηκε το «ψέμα» όταν η κρίση επεκτάθηκε στην Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Κύπρο, Ιταλία και απειλεί επίσης το Βέλγιο, την Αγγλία, τη Γαλλία, την Ολλανδία και τελικά κάποια στιγμή θα έλθει και η σειρά της Γερμανίας.

Τώρα, αρχίζει το 2ο κύμα προπαγάνδας για τους «πλούσιους» Έλληνες.
Το «Spiegel» αναφέρει ότι οι Έλληνες σε μεγάλο βαθμό έχουν σπίτια ενώ οι Γερμανοί δεν διαθέτουν στην πλειοψηφία τους αντίστοιχη περιουσία.
Δεν λαμβάνουν όμως υπόψη τους τη διαφορετικότητα των Ελλήνων και των συνθηκών της χώρας. Η ανασφάλεια που έχει ο λαός λόγω μη ευρέσεως εργασίας τους αναγκάζει να σπουδάσουν για να αντιμετωπίσουν την ανεργία και η απόκτηση ενός σπιτιού τους εξασφαλίζει τουλάχιστον μία ποιότητα ζωής. Ακόμα και το γεγονός ότι έχουν το θεσμό της προίκας, δείχνει την ανάγκη της βοήθειας από την οικογένεια. Αντίθετα οι Γερμανοί δεν έχουν ανάγκη σπουδών για εύρεση εργασίας και η κοινωνική προστασία δεν τους δημιουργεί το αίσθημα της ανασφάλειας. Το ίδιο ισχύει και στις άλλες αναπτυγμένες χώρες που δεν αντιμετωπίζουν με αγωνία το μέλλος τους.

Το πρώτο κύμα προπαγάνδας λοιπόν ήταν για να μπορέσουν να περάσουν τα μέτρα λιτότητας σ΄ένα λαό (που μέχρι χθες ήταν ισότιμος σε μία Ενωμένη Ευρώπη), έτσι ώστε να μην υπάρχει ενόχληση και πρόβλημα ευαισθησίας για τη σκληρή αντιμετώπισή τους. Έτσι, οι σύμμαχοι και συνέταιροι έγιναν τιμωροί και δυνάστες.

Στο δεύτερο κύμα προπαγάνδας για «πλούσιους» Έλληνες, φοβάμαι ότι κρύβεται η ληστεία της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων. Πρώτα με τα μέτρα μείωσης μισθών κ.λ.π. καταδίκασαν τους Έλληνες να μην μπορούν να ικανοποιήσουν τις υποχρεώσεις τους στις Τράπεζες (δάνεια νοικοκυριών, επιχειρήσεων, κράτους). Με τα επιπλέον βάρη (πολλαπλή φορολόγηση) στα ακίνητα έγινε ασύμφορη η κατοχή ακινήτων. 'Όταν λοιπόν τώρα τα κόκκινα δάνεια έχουν περάσει κάθε δυνατότητα αποπληρωμής, ήρθε η ώρα (παρότι η ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών βαραίνει με χρέος όλους τους Έλληνες, έχουν δεν έχουν δάνεια) η Τράπεζα να πάρει όλα τα ακίνητα των δανειοληπτών.
Ταυτόχρονα, όποιος γλυτώσει από την Τράπεζα, υπάρχει και η Εφορία που καραδοκεί να «αρπάξει» την ιδιωτική περιουσία για να την ξεπουλήσει όπως και την κρατική.
Ετοιμάζεται λοιπόν η «αρπαγή» από τις Τράπεζες και το Κράτος όλων των ιδιωτικών περιουσιών και η μετατροπή τους σε Real Estate «ξένων επενδυτών».
Η σκέψη αυτή στηρίζεται στην παροιμία ότι «Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά».

Όποιος λοιπόν πιστεύει σε «αγνά» ή «λάθος» δημοσιεύματα θα «ξυπνήσει» όταν το κακό θα έχει ολοκληρωθεί.
Είναι τώρα που πρέπει να αντιδράσουμε σ' αυτά τα δημοσιεύματα και στην κατασκευή στερεοτύπων.
Τα παραδείγματα στερεοτύπων πολλά στη σύγχρονη Ιστορία. Αρκεί να θυμηθούμε το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας με τον «χασάπη» Μιλόσεβιτς, τα «ανύπαρκτα» χημικά όπλα του Σαντάμ και την καταστροφή του Ιράκ, τον δικτάτορα Καντάφι και την καταστροφή της Λιβύης, τον δικτάτορα Άσαντ και την μετατροπή μιας διαδήλωσης σε «εμφύλιο» πόλεμο με επαναστάτες μισθοφόρους από άλλες χώρες κ.λ.π.
Δεν χρειάζονται άλλα παραδείγματα για να αντιληφθούμε τον μηχανισμό της παραπλάνησης της κοινής γνώμης, έτσι ώστε να δέχονται πράξεις και καταστάσεις που αλλιώς θα είχαν μεγάλες αντιδράσεις από τους λαούς.

Κάποια στιγμή λοιπόν πρέπει το επαναλαμβανόμενο ψέμα (δεν έχουν και μεγάλη ποικιλία οι ιθύνοντες νόες) να γίνεται αντιληπτό και οι λαοί να μην δέχονται «κατασκευασμένες αλήθειες» που φαίνονται αληθοφανείς (υπάρχει πάντα κάποια βάση).
Ας ξεκινήσουμε όλοι μαζί αντίσταση στους δυνάστες των λαών που σκοπό έχουν τη διαμόρφωση των πολιτών σε υπηκόους-σκλάβους.

Αγάθη Αβανέα
Αγάπη Αναστασάκου



Posted: 22 Apr 2013 06:20 AM PDT
Με ιλιγγιώδη ταχύτητα υποσκάπτεται και η θέση των υγιών μέχρι πρότινος επιχειρήσεων, με κίνδυνο τη συνολική κατάρρευση σύντομα

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Θα θέσουμε το ερώτημα ωμά: Απειλείται όντως με μαζική κατάρρευση η ελληνική αγορά τους επόμενους μήνες, όπως ισχυρίζονται οι περισσότεροι επιχειρηματίες και ιδίως όσοι δραστηριοποιούνται στο πάσης φύσεως εμπόριο; Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι συγκαταλεγόμαστε μεταξύ εκείνων που συνήθως ελάχιστη σημασία δίνουν στις υπερβολές των καταστηματαρχών, οι οποίοι όποτε και αν ερωτηθούν, απαντούν ότι δήθεν έχουν «μείωση κατά 30% ή 40% σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο». Μια περίπου μονίμως επαναλαμβανόμενη απάντηση, που αν τη λάβει κανείς σοβαρά υπόψη του και κάνει τις μαθηματικές πράξεις για τέσσερα - πέντε χρόνια οδηγείται στο παρανοϊκό συμπέρασμα ότι ο μαγαζατόρας που μιλάει είναι αδύνατον να υπάρχει με βάση οποιοδήποτε οικονομικό μοντέλο!

Αυτή τη φορά όμως έχουμε σχηματίσει την εντύπωση ότι το μαζικό κλείσιμο δεκάδων χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, ακόμη και μεγάλων στον κλάδο του λιανικού εμπορίου, συνιστά πραγματικό ενδεχόμενο. Από παντού μας έρχεται το μήνυμα ότι κανένας επιχειρηματίας δεν πληρώνει κανέναν - ούτε καν τους προμηθευτές του! Η μνημονιακή πολιτική της συγκυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη αφού εξόντωσε τους εργαζόμενους, τώρα εξοντώνει και τους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες, ενώ μειώνει δραματικά και τον προσωπικό πλούτο ακόμη και των περισσότερων από τους κορυφαίους εκπροσώπους της επιχειρηματικής ελίτ της Ελλάδας. Σε πρώτη φάση, όλοι οι επιχειρηματίες και οι καταστηματάρχες ωφελήθηκαν από το Μνημόνιο.

Καταβαράθρωσαν τους μισθούς των υπαλλήλων τους, έκαναν μαζικές απολύσεις σε έκταση που ούτε να το ονειρευτούν δεν τολμούσαν, εκμεταλλεύθηκαν στο έπακρο την πλήρη κατεδάφιση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και τον πανικό όσων μισθωτών εξακολουθούν να εργάζονται, αφήνοντάς τους απλήρωτους για δύο, τρεις, πέντε ή και περισσότερους μήνες. Ο κόσμος ξοδεύει υποχρεωτικά όλο και λιγότερα χρήματα, εστιάζοντας μάλιστα τις δαπάνες του σε όλο και λιγότερα προϊόντα που καλύπτουν σε διαρκώς μεγαλύτερο ποσοστό πρωτίστως θεμελιώδεις ανάγκες. Η εξέλιξη αυτή προκαλεί συνθήκες ασφυξίας στη χρηματική ρευστότητα της αγοράς, πέραν της αυτονόητης μείωσης των κερδών των επιχειρήσεων.

Η κατάσταση επιδεινώνεται λόγω της ουσιαστικής χρεοκοπίας των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες δίνουν όλο και λιγότερα δάνεια με όλο και σκληρότερους όρους, στους οποίους διαρκώς λιγότερες επιχειρήσεις είναι σε θέση να ανταποκριθούν.

Το «στέγνωμα» της αγοράς από χρήμα γίνεται όλο και πιο αισθητό, οδηγώντας σε σοβαρές αλλαγές το πλαίσιο εντός του οποίου αναπτύσσεται η επιχειρηματική δραστηριότητα. Σοβαροί και συνετοί, ακόμη και επί δεκαετίες, επιχειρηματίες φέρονται πλέον και μεταξύ τους ως αφερέγγυοι απατεώνες: προσπαθούν να μην εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι σε όσους έχουν δοσοληψίες μαζί τους.

Οσα χρήματα εισπράττουν τα παρακρατούν στο σύνολό τους και τα χρησιμοποιούν για να πληρώσουν το ηλεκτρικό ρεύμα, το ενοίκιο, την εφορία, να δώσουν ίσως κάτι σε υπαλλήλους τους έναντι των μισθών που τους χρωστούν και φυσικά πρωτίστως για να περάσουν οι ίδιοι. Ακόμη και όσοι έχουν αποταμιευμένα μεγάλα ποσά χρημάτων, δεν είναι τρελοί για να τα ρίξουν στις επιχειρήσεις τους μέσα σε αυτό το κλίμα οικονομικής κατάρρευσης των πάντων στη χώρα μας.

Προτιμούν να τα κρατήσουν και μάλιστα να τα βγάλουν στο εξωτερικό για να τα σιγουρέψουν από τις αρπακτικές διαθέσεις του Σαμαρά και των ομοίων του. Μέσα σε αυτόν τον φαύλο κύκλο της πολιτικής της συγκυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, όλο και περισσότεροι επιχειρηματίες απαιτούν να πληρώνονται μετρητά για κάθε συναλλαγή με αποτέλεσμα να συρρικνώνεται διαρκώς ο όγκος των συναλλαγών αφού η επιχειρηματική πίστωση περιορίζεται δραστικά.

Με ιλιγγιώδη ταχύτητα υποσκάπτεται η θέση και σχεδόν όλων των υγιών μέχρι πρότινος επιχειρήσεων. Καθώς πλέον οι πάντες χρωστούν στους πάντες, όλες σχεδόν οι ελληνικές επιχειρήσεις αρχίζουν να συγκροτούν ένα πολλαπλά αλληλοδιαπλεκόμενο πλέγμα που απειλείται με συνολική κατάρρευση κολοσσιαίων κοινωνικών επιπτώσεων, αν όντως αυτή λάβει χώρα - πράγμα που είναι απολύτως βέβαιο αν συνεχιστεί η ίδια ολέθρια πολιτική των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη, τα φληναφήματα των οποίων ουδείς επιχειρηματίας πλέον πιστεύει.


Πηγή
Posted: 22 Apr 2013 05:57 AM PDT
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου 

Στην εαρινή σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκό­σμιας Τράπεζας, που ολοκληρώνεται σήμερα στην Ουάσιγκτον, έδωσαν το «παρών» 200 υπουργοί Οικονομικών και κεντρικοί τραπεζίτες, εκατοντάδες οικονομολόγοι, αναλυτές, στελέχη ιδιωτικών τραπεζών, παράγοντες της παγκόσμιας οικονομίας και δημοσιογράφοι.

Απουσίαζαν οι υπουργοί Οικονο­μικών και οι κεντρικοί τραπεζίτες της Ελλάδας και της Κύπρου. Οι δύο χώρες, που αντιμετωπίζουν μύρια προβλήματα, αντιπροσωπεύθηκαν από μεσαία στελέχη, που ούτε αποφάσεις μπορούν να λάβουν, πόσω μάλλον να συζητήσουν και να κερδίσουν επενδύσεις. Και στην Ουάσιγκτον αυτές τις μέρες γίνεται ένα μεγάλο οικονομικό παζάρι.

Δεν γνωρίζω ποια δικαιολογία χρησιμοποίησαν για την απουσία τους. Αλλά, ό,τι και να προβάλουν ως επιχειρήματα, ουδείς πρέπει να τους πιστέψει. Το θέμα της εξοικονόμησης χρημάτων από την απόφασή τους να παραμείνουν στην Αθήνα και τη Λευκωσία αντίστοιχα είναι βεβαίως ένας «καλός ισχυρισμός». Αλλά δεν παύει να είναι ισχυρισμός. Αλλωστε τα οφέλη θα ήταν πολύ περισσότερα...

Και ο κ. Στουρνάρας αλλά και ο Κύπριος ομόλογός του έπρεπε να σπεύσουν και να επιδιώξουν οι ίδιοι να κάνουν το υπερατλαντικό ταξίδι, διότι μόνο κέρδη θα είχαν για την Ελλάδα και την Κύπρο. Ιδιαίτερα για τον δεύτερο, που είναι και νέος και αντιμετωπίζει μεγαλύτερο πρόβλημα η πατρίδα του, η παρουσία του στη σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας ήταν απαραίτητη. Είχε μια μοναδική ευκαιρία να μιλήσει σε υπουργούς Οικονομικών και σε δημοσιογράφους και να διορθώσει τις κάκιστες εντυπώσεις για την Κύπρο. Και θα μπορούσε να έχει συναντήσεις με Αμερικανούς αξιωματούχους του υπουργείου Οικονομικών, οι οποίοι επιδεικνύουν έντονο ενδιαφέρον εσχάτως για την Κύπρο.

Δεν το έπραξε και πρέπει να ελεγχθεί για το γεγονός ότι απώλεσε την ευκαιρία να έχει συνομιλίες σε υψηλότατο επίπεδο, αφού και τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ θα συναντούσε και θα μιλούσε σε ινστιτούτα τα οποία μονοπωλούν οι Τούρκοι. Ο υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας έθεσε σε δημοσιογράφους θέσεις και έωλα επιχειρήματα για την Κύπρο, αλλά δεν υπήρχε κανείς από το κυπριακό υπουργείο Οικονο­μικών για να τον αντικρούσει...

Σχόλιο ιστολογίου: Η απορία που προκύπτει είναι λογική: Γιατί δεν πήγαν, αφού μόνο οφέλη θα αποκόμιζαν; Η απάντηση, δυστυχώς, είναι σκληρή και διπλή: Είτε επειδή δεν τους επέτρεψαν οι "δανειστές" (άρα υπάρχει απόλυτη απώλεια εθνικής κυριαρχίας), είτε επειδή δεν υπολογίζονται σαν αυτοκυρίαρχες χώρες τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος και ως εκ τούτου δεν μπορούσαν να παρίστανται στην συγκεκριμένη σύνοδο του ΔΝΤ. Βέβαια υπάρχει πάντα και η απάντηση πως "είχαν σοβαρότερες ασχολίες στις χώρες τους"...


Posted: 22 Apr 2013 05:25 AM PDT
Ηταν 23 Απριλίου 2010, σαν μεθαύριο, πριν από τρία χρόνια. Ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, που μέχρι εκείνη τη στιγμή διαλαλούσε ότι «λεφτά υπάρχουν», δήλωνε περήφανος που το ΠΑΣΟΚ τιμούσε τις δεσμεύσεις του και απέρριπτε μετά βδελυγμίας κάθε σενάριο προσφυγής στο ΔΝΤ, προχώρησε στο «έγκλημα».

Oπως μάλιστα αποκάλυψε η «κυριακάτικη δημοκρατία», ο κ. Παπανδρέου αθέτησε τη δέσμευσή του προς την Ανγκελα Μέρκελ ότι θα ανακοίνωνε την προσφυγή στο ΔΝΤ μερικές εβδομάδες αργότερα, μετά τις κρίσιμες εκλογές στο κρατίδιο της Ρηνανίας - Βεστφαλίας. Το αποτέλεσμα ήταν οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες να υποστούν την πιο οδυνηρή μεταπολεμική ήττα τους στο κρατίδιο αυτό και η Γερμανίδα καγκελάριος να αποφασίσει, με μια προτεσταντική λογική, ότι η Ελλάδα πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά.

Επιλέγοντας το ακριτικό Καστελόριζο, με φόντο το γαλάζιο του Αιγαίου, ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε λοιπόν στον ελληνικό λαό την καταδίκη του για τα επόμενα χρόνια, την προσφυγή της χώρας στον Μηχανισμό Στήριξης, που κατέληξε στην υπογραφή του πρώτου Μνημονίου.

Ομολόγησε ότι πρόκειται για «μία νέα οδύσσεια για τον Ελληνισμό», αλλά ακόμα και τότε, με άριστη υποκριτική ερμηνεία, εξέφραζε τη σιγουριά του ότι γνωρίζει «τον δρόμο για την Ιθάκη». Η «εθνική προδοσία» είχε επιτελεστεί με απόλυτη επιτυχία. Τα ψέματα και οι φρούδες ελπίδες έδωσαν ξάφνου τη θέση τους στην ωμή πραγματικότητα. Εκτόξευση της ανεργίας, λουκέτα σε επιχειρήσεις, πετσόκομμα σε μισθούς και συντάξεις και συνεχείς φόροι άλλαξαν ριζικά τη ζωή των ελληνικών νοικοκυριών, οδηγώντας ολοένα και περισσότερους Ελληνες στο αδιέξοδο και στην απόγνωση.

Κι όμως, μόλις επτά μήνες πριν, από τη Θεσσαλονίκη, κατά την διάρκεια της ομιλίας του στη ΔΕΘ, ο «καπετάνιος του Τιτανικού» ήταν απόλυτος: «Λεφτά υπάρχουν. Υπάρχουν τεράστιες σπατάλες, πελατειακής φύσης. Εάν εισπράξουμε ένα ποσοστό από αυτούς τους ανείσπρακτους φόρους, θα έχουμε τεράστια έσοδα, τεράστια οικονομία, νοικοκύρεμα» σημείωνε.

Μάλιστα, μετά την εκλογή του ως πρωθυπουργός με τα γνωστά «ψεύτικα» συνθήματα, όχι μόνο δεν έπραξε τίποτα, μα άφησε τον χρόνο να κυλά εις βάρος της Ελλάδας. Σπατάλησε οχτώ μήνες να αναζητεί τρόπους αλλά και να φτιάχνει το κλίμα για την προσφυγή στο ΔΝΤ, αντί στο διάστημα αυτό να λάβει άμεσες πρωτοβουλίες, οι οποίες θα πρόσφεραν πολύ πιο αναίμακτες λύσεις. Ωστόσο, αυτός συνέχιζε το ίδιο… παραμύθι. «Πολλοί είχαν προεξοφλήσει πως θα αθετήσουμε τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις. Θα τους απογοητεύσουμε», έλεγε στις 5 Νοεμβρίου του 2009.

«Είμαστε και υπερήφανοι που τιμούμε τις δεσμεύσεις μας» τόνιζε έναν μήνα αργότερα, ενώ και σε συζήτηση με δημοσιογράφους λίγο αργότερα επισήμαινε ότι «δεν θα αλλάξει η στρατηγική για την οικονομία και θα προχωρήσουμε με βάση όσα έχουμε ανακοινώσει».

Την ίδια ώρα βέβαια, στο παρασκήνιο οργάνωνε με κάθε λεπτομέρεια την παράδοση της χώρας στα χέρια της τρόικας. Το αποκάλυψε πρώτος όλων ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν σε συνέντευξή του στο γαλλικό Canal+, λέγοντας ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είχε απευθυνθεί σε αυτόν από τον Δεκέμβριο του 2009, έναν μήνα δηλαδή μετά την εκλογή του στην πρωθυπουργία. Ο ίδιος, πάντως, ενώπιον των Ελλήνων πολιτών απέρριπτε κατηγορηματικά αυτό το ενδεχόμενο με επανειλημμένες δηλώσεις του. Χαρακτηριστική αυτή της 9ης Μαρτίου 2010 (μόλις έναν μήνα πριν από την ανακοίνωση του Μηχανισμού Στήριξης), όταν ανέφερε: «Η Ελλάδα είναι μέλος της ευρωζώνης και, επομένως, δεν συζητούμε την προσφυγή στο ΔΝΤ»! Εκείνη την περίοδο, μάλιστα, έκανε λόγο ακόμα και για... ανάπτυξη και «έξοδο της χώρας μας από το τούνελ», αφού, όπως ισχυριζόταν, «το 2012 θα επανέλθουμε στην ανάπτυξη και το 2013 θα δρομολογούμε εξελίξεις οριστικής πια εξόδου από την κρίση».

Σε ομιλία του πάντως στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ στις 4 Μαρτίου του 2011, και ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός αναγκάστηκε να ομολογήσει δίχως κανέναν δισταγμό και υπό το βάρος των αποκαλύψεων ότι οι επαφές του δεν γίνονταν γιατί ήθελε απλά την τεχνογνωσία του ΔΝΤ, αλλά διότι έψαχνε... λεφτά. Πάντως, σίγουρα δεν είχε απαντήσεις σε τρία καυτά ερωτήματα που είχε απευθύνει ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης, εκπρόσωπος τότε της χώρας μας στο ΔΝΤ: Γιατί δεν επιδίωξε την άμεση αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, όπως του υποδείκνυε ο Ντομινίκ Στρος Καν; Γιατί αποδέχτηκε τόσο υψηλό επιτόκιο δανεισμού από την ευρωζώνη; Γιατί συμφώνησε σε τόσο μικρή χρονική περίοδο δημοσιονομικής προσαρμογής; Για όλα αυτά, αποκάλυψε ο κ. Ρουμελιώτης, «είχε ενημερωθεί από τον Ντομινίκ Στρος Καν και από εμένα».

Συνεργό του βέβαια σ' αυτό το «έγκλημα» κατά της Ελλάδας και των πολιτών είχε τον τότε στενό του συνεργάτη, υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος, παίζοντας πολύ καλά τον ρόλο που του είχε ανατεθεί, τόνιζε με σιγουριά ότι το 2011 θα ήταν η τελευταία χρονιά ύφεσης στην Ελλάδα και ως εκ τούτου θα ξανάβγαινε στις αγορές ως το τέλος του 2010 και στη συνέχεια εντός του επόμενου έτους.

Το «φουσκωμένο» έλλειμμα του 2009

Μέσα σε όλα αυτά, ήρθε το καλοκαίρι του 2010 η Ζωή Γεωργαντά, μέλος του Δ.Σ. της ΕΛ.ΣΤΑΤ. να καταγγείλει ότι το τελικό ποσοστό του ελλείμματος (15,4%) «φουσκώθηκε» τεχνηέντως από τον πρόεδρο της Αρχής Ανδρέα Γεωργίου (τώρα ο ίδιος αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες), κατόπιν εντολών του ΔΝΤ και συμφωνίας του τότε υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Σκοπός του «φουσκώματος», όπως τόνισε η καθηγήτρια, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση Παπανδρέου, ήταν να ξεπεραστεί το έλλειμμα της Ιρλανδίας, να φτάσει η Ελλάδα στο υψηλότερο έλλειμμα και να δικαιολογηθούν τα σκληρά και επώδυνα μέτρα, τα οποία θα λαμβάνονταν έπειτα.

Το πιο εντυπωσιακό; Οτι ο κ. Παπανδρέου συνέχιζε να δείχνει εκτός τόπου και χρόνου - ή, καλύτερα, να υποκρίνεται με περισσό ταλέντο. Εγκαινιάζοντας τον Εθνικό Κοινωνικό Διάλογο τον Δεκέμβριο του 2010 υπογράμμιζε: «Θα αποδείξουμε στην πράξη πως λεφτά υπάρχουν. Υπάρχουν σε πολλές μεριές. Και αυτά τα λεφτά θα πηγαίνουν σε βασικές προτεραιότητες για τον Ελληνα πολίτη»! Και σαν κερασάκι στην τούρτα ήρθε τον Νοέμβριο του 2011, αμέσως μετά την κοινή συνέντευξη Τύπου των Ανγκελα Μέρκελ και Νικολά Σαρκοζί, να προαναγγείλει δημοψήφισμα με το ερώτημα της παραμονής ή όχι της χώρας μας στο ευρώ, προκαλώντας «σεισμό» σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Το κακό βέβαια είχε ήδη γίνει. Ο κ. Παπανδρέου αποχώρησε από την πρωθυπουργία, μα είχε ήδη επιτύχει τον στόχο του. Κατάφερε να «γονατίσει» τη χώρα, χωρίς βέβαια ακόμα και σήμερα να αναλάβει τις ευθύνες του. Και μάλιστα τώρα, τρία ολόκληρα χρόνια μετά, απολαμβάνει τους «καρπούς» της πολιτικής του, έχοντας βρει καταφύγιο στην «αγαπημένη» του Αμερική, όπου παραδίδει μαθήματα της (μη) αντιμετώπισης της κρίσης...

Φίλιππος Πανταζής, Αλέξανδρος Διαμάντης


Posted: 22 Apr 2013 04:46 AM PDT
Η Θράκη βρίσκεται σε καθεστώς άτυπης συγκυριαρχίας με την Άγκυρα. Οι κυβερνώντες των Αθηνών κωφεύουν και κλείνουν τα μάτια όχι μόνο στα όσα συμβαίνουν στην ακριτική αυτή περιοχή, αλλά ενίοτε μέσα από τις (πλήρους φοβικότητας) αποφάσεις τους κατορθώνουν να διευκολύνουν τους μηχανισμούς της Τουρκίας (που δρουν πλέον ανενόχλητοι) στην περιοχή και δημιουργούν συνθήκες αποδόμησης και αποχώρησης του Ελληνικού κράτους από την Ελληνική Θράκη.

Η επιστολή που ακολουθεί είναι ενός δασκάλου και δημοσιεύθηκε στην Zagalisa (πομακική εφημερίδα που συνεχίζει να ανθίσταται στις πιέσεις του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής), η οποία σε κάθε τεύχος της ξεσκεπάζει σχεδισμούς που υλοποιούνται και ρόλους γενίτσαρων που συνεχίζουν να εργάζονται (αφειδώς) προς την κατεύθυνση δημιουργίας ανώμαλων καταστάσεων και αμφισβήτησης της Ελληνικότητας της Θράκης.
Ας διαβάσουμε, λοιπόν, με την δέουσα προσοχή τα όσα καταγγέλει ο νέος αυτός δάσκαλος και ας σκεφτούμε πως δεν κινδυνεύει μόνο η Θράκη, αλλά η τιμή και η αξιοπρέπεια του καθενός μας, αφού η Κοσοβοποίηση (ή Κυπροποίηση) της Θράκης θα αποτελέσει μία τεράστια και μείζονος στρατηγικής (γεωπολιτικά και γεω-οικονομικά) ντροπιαστικής εθνικής ήττας. Το ερώτημα που αυτομάτως πηγάζει δεν είναι εάν αντέχουμε κάτι τέτοιο σαν λαός, αλλά αν συμφωνούμε με το σκεπτικό των ελληνόφωνων και εθελόδουλων πολιτικών ανθυποκυβερνώντων των Αθηνών και των νεο-οθωμανιστών της Άγκυρας.

Η συγκλονιστική καταγγελτική επιστολή - καταπέλτης

Αγαπητοί συνάδελφοι,
Είναι γνωστό σε όλους πως το κράτος μας κάνει εδώ και χρόνια τα πάντα για να σώσει την αγαπημένη μας πατρίδα.
Για να το επιτύχει αυτό έχει επιλέξει την οδό της οικονομικής μας εξαθλίωσης και παράλληλα της ψυχολογικής και ηθικής. Κάνει δηλαδή τα πάντα , για να μην κάνει τίποτα.
Την ίδια ώρα λοιπόν, που στην ίδια χώρα οι περισσότεροι απογυμνώνονται οικονομικά (χάνοντας όλο και περισσότερα στηρίγματα), σε κάποιους άλλους χαρίζονται απλόχερα (με σχετική αμοιβαιότητα πάντα) χρηματικά πακέτα διόλου ευκαταφρόνητα την σήμερον ημέρα.
Τώρα πολύ εύλογα θα αναρωτιέστε, ποιοι μπορεί να είναι αυτοί που καρπώνονται αυτά τα απλόχερα χαρισμένα δώρα.

Κοιτάζοντας όμως κανείς για λίγο πια το δέντρο και όχι το δάκτυλο, τότε χωρίς μεγάλη δυσκολία ξεκινά να αναζητά τον χρηματοδότη και όχι τον παραλήπτη.
Συνάδελφοι! Μπορεί για κάποιους από εσάς να είναι πολύ σημαντικό, το ποιά παράταξη θα κερδίσει τις εκλογές ή το ποιος συνάδελφος θα μας αντιπροσωπεύσει στα εκπαιδευτικά συμβούλια. Για μένα όμως σημαντικότερο όλων αυτών είναι το κάτω από ποια σημαία θα ξυπνήσει αύριο η οικογένειά μου και κάτω από ποια σημαία θα αναπαύονται οι παππούδες μου.
Κύριοι και κυρίες, κατάγομαι από την Θράκη, από την πόλη της Κομοτηνής. Εκεί από την 14 Μαΐου του 1920 τιμούμε και γιορτάζουμε κάθε χρόνο την απελευθέρωσή μας από τον τουρκικό ζυγό. Ξέρετε, μετά από τα παρακάτω, δεν θα 'ναι υπερβολή να δηλώσω πως ακόμη και μέχρι σήμερα, το έτος 2012, ο τόπος μου διέπεται από κάποιας μορφής τουρκοκρατία.

Η Θράκη κατοικείται σήμερα από περίπου 350.000 ανθρώπους,Έλληνες,πολίτες. Γύρω στους 120.000 από αυτούς είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Αυτοί λοιπόν αποτελούν και τη γνωστή ελληνική μουσουλμανική μειονότητα. Οι 60.000 από τους 120.000 είναι οι τουρκοφανείς (κοινωνική ομάδα που διασπάται σε αρκετές μικρότερες υποομάδες). Γύρω στους 20.000 είναι οι Ρομά και 40.000 είναι οι Πομάκοι.

Εδώ και πολλές δεκαετίες η τουρκική αλυτρωτική πολιτική, με την κρατική ανοχή-προδοσία, στα πλαίσια μιας ανύπαρκτης (κυρίως από την απέναντι πλευρά) ελληνοτουρκικής φιλίας, θέτει τις βάσεις και σπέρνει τους σπόρους της πολύ μεθοδικά, έτσι ώστε την στιγμή του θέρους να μαζέψει ευκολότερα πολύ περισσότερους καρπούς.

Έτσι λοιπόν ακόμα και η πιο καλόβουλη προσπάθεια ερμηνείας των κινήσεων της Τουρκίας στη Θράκη , είναι αδύνατον και ουτοπικό να μην καταλήξει στις προ πολλών ετών μελετημένες και σταδιακά υλοποιημένες και υλοποιούμενες βλέψεις των γειτόνων.

Το σχέδιο έχει ως εξής: Τουρκοποίηση του συνόλου του μουσουλμανικού πληθυσμού, δημιουργία θρακικού ζητήματος (καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως του αυτοπροσδιορισμού), αίτημα για συν διοίκηση, ανεξαρτητοποίηση και τελικά προσάρτηση. Και όλα αυτά, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, μόνο με την χρήση δημοψηφισμάτων.

Ποιο είναι λοιπόν το μέσο για να επιτευχτεί το σχέδιο; Η μη τουρκοφανής μουσουλμανική μειονότητα, η οποία ανέκαθεν και συστηματικά κακοποιείται από σύσσωμο το ελληνικό κράτος και αντιμετωπίζεται σαν κάτι ξένο , προβληματικό και εχθρικό.

Η λυσσαλέα και απρόσκοπτη γειτονική προπαγάνδα για την εμφύτευση τουρκικής συνείδησης στη μειονότητα και η παράλληλη και συστηματική αδιαφορία-κακοποίηση-προδοσία από μέρους της ελληνικής πολιτείας, σπρώχνουν όλο και πιο επικίνδυνα κοντά τη μειονότητα στην αγκαλιά της «μητέρας» Τουρκίας.

Επειδή είμαι λοιπόν και του επαγγέλματος γνωρίζω πως τα παραδείγματα είναι αυτά που μένουν. Παραπάνω μίλησα για χαρισμένα πακέτα χρημάτων από κάποιους σε κάποιους άλλους και μάλιστα σας προκάλεσα να αναζητήσετε τον πομπό και όχι τον δέκτη.

500 ευρώ μηνιαίως είναι το ποσό που παρέχει ο ζάπλουτος Τούρκος επιχειρηματίας Ομάρ Μπαμπά για κάθε παιδί που εγκαταλείπει το ελληνικό σχολείο για να φοιτήσει σε ιδιωτικό μουσουλμανικό ιεροσπουδαστήριο, χάριν της ορθότερης εκμάθησης του Ισλάμ κάτω από τη σκέπη βέβαια της τουρκικής κυβέρνησης.

1000 ευρώ ετησίως για κάθε κεφάλι ανήλικου κοριτσιού που θα φορά την παραδοσιακή τούρκικη μαντίλα (η οποία θεωρείται χρόνια τώρα παρωχημένη στην γείτονα) παρέχει άτυπα το τουρκικό προξενείο.

Το πομακόπουλο που ουδεμία σχέση έχει με την τούρκικη κουλτούρα και γλώσσα καλείται να μάθει δίχως άλλη επιλογή τρείς άγνωστες προς αυτό γλώσσες, από την πρώτη κιόλας δημοτικού. Και αυτό γιατί η ελληνική πολιτεία δείχνει να μην αναγνωρίζει το πομάκικο κομμάτι της μουσουλμανικής μειονότητας και με τη βία σπρώχνει το μικρό παιδί στην σύγχυση, στην αμάθεια και έπειτα στην τουρκοποίηση καθώς μέσα στα μειονοτικά σχολεία οι γλώσσες που διδάσκονται είναι τα τούρκικα, τα αραβικά και τα ελληνικά (καμία αναφορά στα πομάκικα).

Εδώ και χρόνια προσφέρονται δωρεάν δορυφορικά πιάτα (συνδεδεμένα άμεσα με τα τούρκικα ραδιοτηλεοπτικά μέσα) κυρίως στα ορεινά χωριά της Θράκης (πομακοχώρια) όπου μέχρι σήμερα το σήμα των ελληνικών δικτύων δεν έχει φτάσει ή είναι ανεπαρκές.

Στο κέντρο της Κομοτηνής εδώ και κάποια χρόνια δεσπόζει , κάτω από τη σκέπη ενός νεόκτιστου και πολυτελούς κτηρίου, η μεγαλοπρεπής τούρκικη τράπεζα Ζιράατ Μπανκ η οποία δανείζει, επιλεκτικά σε μουσουλμάνους αλλά και συλλόγους που φωνάζουν ότι είναι τούρκικοι, με χαμηλά επιτόκια 3% ενώ οι ελληνικές με 14%. Αποτέλεσμα αυτών είναι ο χριστιανός να πουλά και ο μουσουλμάνος (η τράπεζα στην ουσία) να αγοράζει γη.

Ο εγκληματικός (όχι μόνο για τη Θράκη) Καλλικράτης μετέτρεψε τους δήμους της Κομοτηνής σε τέσσερις, με αποτέλεσμα να μην ισχύει πλέον η κοινωνική ισορροπία στους πληθυσμούς των νέων δήμων και έτσι δυο από τους τέσσερις δήμους να έχουν για άρχοντα μουσουλμάνο, εκλεκτό εννοείται του τουρκικού προξενείου και έτοιμο να λειτουργήσει προς όφελος του.

Η επίσης εγκληματική κομματική λίστα έφερε επικίνδυνα αποτελέσματα στην περιοχή. Τα κόμματα που είχαν αξιώσεις στην περιοχή είχαν ως πρώτο όνομα στη λίστα μουσουλμάνο (εκλεκτό του προξενείου) με αποτέλεσμα δύο από τους τρείς βο«υ»λευτές του νομού Ροδόπης να είναι τελικά από τους παραπάνω «εκλεκτούς».

Όπως φαίνεται τα παραδείγματα είναι πολλά και τα συναντά κανείς καθημερινά και σε όλα τα κομμάτια της κοινωνίας της Θράκης.

Το ζήτημα είναι ότι εφόσον το επίσημο κράτος εδώ και δεκαετίες κάνει τα πάντα για να μην κάνει τίποτα, ο κλήρος πέφτει μόνο σε εμάς τους πολίτες. Εύλογα θα διερωτάται κανείς τι μπορεί να κάνει για να βοηθήσει. Το λιγότερο αλλά συνάμα σημαντικότατο που μπορεί να κάνει κάποιος από εδώ είναι αρχικά να ενημερωθεί για το ζήτημα και έπειτα να μεταλαμπαδεύσει το ζήτημα ως «ιεραπόστολος» και να το γνωστοποιήσει σε όσο το δυνατό περισσότερους συμπολίτες μας.

Στόχος δεν είναι η ελληνοποίηση των Πομάκων.
Στόχος είναι η συνειδησιακή τους αφύπνιση.
Όταν ο Πομάκος νιώσει Πομάκος τότε αυτόματα θα νιώσει και θα είναι Έλληνας!

Για περισσότερες πληροφορίες για το ζήτημα επισκεφθείτε την σελίδα των Πομάκων

Τα όποια συμπεράσματα, δικά σας...Η λύση του προβλήματος ξεκινάει από τον άμεσο τερματισμό λειτουργίας - ύπαρξης του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής. Η Αθήνα των φοβικών και ανίκανων πωλητικών, δυστυχώς, απομακρύνεται καθημερινά από την Θράκη, την Δυτική Μακεδονία, το Ανατολικό και το Νότιο Αιγαίο, αλλά και από τον... Ελληνισμό.

Κωνσταντίνος



Posted: 22 Apr 2013 03:57 AM PDT

  • Γκρεμίζονται οι απατεώνες του μνημονίου
  • Και με την βούλα των "δικών τους" στοιχείων…!
  • Ποιος θα απολογηθεί; Ποιος θα τιμωρηθεί;
  • Η "ανάπτυξη" του 2012 έγινε έλλειμμα 10% και το χρέος διογκώθηκε!

Που είναι όλοι αυτοί οι λαλίστατοι να μας εξηγήσουν πως είναι δυνατόν το χρέος με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat να ανέρχεται στο 156,9% του ΑΕΠ από 148,3% το 2010; Μετά το δολοφονικό "κούρεμα" των ομολόγων που κατέστρεψε τα αποθεματικά των ταμείων και τους μικρο-ομολογιούχους, το χρέος αυξήθηκε;
Και μάλιστα έγινε ΕΝΥΠΟΘΗΚΟ ΜΕ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ, από ομολογιακό; Και δεν έχει πάει κανένας φυλακή;

Μην μας πείτε ότι δεν το περιμένατε, αφού από τον Ιούνιο του 2010, μόλις είδαμε το περιεχόμενο του μνημονίου προαναγγείλαμε -όπως κάθε άνθρωπος με στοιχειώδη γνώσεις οικονομίας-, ότι αποτελεί την ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ της Ελληνικής οικονομίας. Πάντα με στοιχεία.
Επιπλέον, η μεταβολή ενός χρέους από ομολογιακό σε ενυπόθηκο, έχει νόημα μόνο εάν το πραγματικό "κούρεμα" το καταστήσει απείρως μικρότερο. Εδώ όχι μόνον δεν μειώθηκε, αλλά αυξήθηκε ραγδαία!

Άρα, ψεύδονταν συνειδητά. Άρα πρέπει να τιμωρηθούν.
Όσο υπάρχει ακόμα "ανεξάρτητο κράτος".








Posted: 22 Apr 2013 03:31 AM PDT
O κ. Δημοσθένης Κούκουνας είναι ο εμβριθέστερος μελετητής και ο πλέον αξιόπιστος ερευνητής της περιόδου της Κατοχής. Οι πλούσιες γνώσεις και τα σπάνια ντοκουμέντα που έχει συγκεντρώσει κατά τη διάρκεια των ετών τον διευκόλυναν να συγγράψει ένα βιβλίο-σταθμό για τις ελληνικές αξιώσεις έναντι της Γερμανίας. Τιτλοφορείται «Η ελληνική οικονομία κατά την Κατοχή και η αλήθεια για τα κατοχικά δάνεια» (εκδοτικός οίκος Ερωδιός). Σ' αυτό αποδεικνύεται με αδιάσειστα στοιχεία ότι οι Γερμανοί, μόνο για το κατοχικό δάνειο, μάς χρωστούν τουλάχιστον 510 δισ. ευρώ! Η συζήτηση μαζί του είναι ενδιαφέρουσα και διαφωτιστική.

- Πιστεύετε ότι το γεγονός πως μέχρι τώρα δεν έχει εισπραχθεί η γερμανική οφειλή του κατοχικού δανείου οφείλεται σε αμέλεια των ελληνικών κυβερνήσεων;
Και μόνον, αν εξαιρέσουμε την περίπτωση να υπήρξε δόλος εκ μέρους ορισμένων Ελλήνων πολιτικών, είτε διότι δεν θέλησαν να ενοχλήσουν τη Γερμανία είτε διότι ίσως είχαν ιδιοτελή κίνητρα. Θα έπρεπε το ελληνικό κράτος με τη δεδομένη νομιμοποίηση που διαθέτει ως προς αυτήν την απαίτησή του να έχει κινηθεί δραστήρια και αποτελεσματικά. Πιστεύω ότι τουλάχιστον από το 1995 μέχρι σήμερα η εκάστοτε πολιτική ηγεσία φέρει ευθύνες και ακόμη ότι θα όφειλε η ελληνική Δικαιοσύνη να αναλάβει μια ανάλογη αποφασιστική πρωτοβουλία. Οπως και να το κάνουμε, δεν έχουμε μπροστά μας μια μικροαπαίτηση που θα μπορούσε να ρυθμισθεί ευνοϊκά υπέρ ενός φίλου και συμμάχου κράτους, αν και ο τρόπος που ελήφθη αυτό το δάνειο δεν θα το επέτρεπε ηθικά.

- Εχετε μιλήσει κατ' επανάληψη για ποσόν που υπερβαίνει το μισό τρισ. ευρώ. Πώς στοιχειοθετείται αυτό;
Είναι πολλοί εκείνοι που δεν γνωρίζουν περί τίνος ακριβώς πρόκειται και πολύ συχνά συγχέουν τα κατοχικά δάνεια με τις πολεμικές επανορθώσεις και αποζημιώσεις. Πρόκειται για εντελώς διαφορετικά πράγματα και οφείλω να πω ότι για επανορθώσεις και αποζημιώσεις κατά καιρούς έχουν γίνει καταβολές, ανεξάρτητα αν η χώρα μας έχει ικανοποιηθεί πλήρως. Εχει μεγάλη σημασία να αντιληφθούμε πώς ακριβώς υποχρεώθηκε η κατεχόμενη Ελλάδα να δώσει αυτά τα χρήματα στους κατακτητές κατά την Κατοχή. Στο τελευταίο βιβλίο μου «Η ελληνική οικονομία κατά την Κατοχή και η αλήθεια για τα κατοχικά δάνεια» (εκδόσεις Ερωδιός) έφερα στη δημοσιότητα όλα τα χρήσιμα στοιχεία και κυρίως εσωτερικά έγγραφα των κατακτητών, από τα οποία καταφαίνεται η όλη αλήθεια με τρόπο αδιαμφισβήτητο. Είναι όμως εξαιρετικά ενδιαφέρον ότι η τότε χιτλερική Γερμανία, η οποία πλην των ανθρωπίνων και υλικών καταστροφών κυριολεκτικά λεηλάτησε την ελληνική οικονομία και τη γεωργική παραγωγή, θεώρησε υποχρέωσή της να δεσμευθεί ότι τα όσα εισέπραξε τότε θα τα επέστρεφε με το τέλος του πολέμου. Θα μπορούσε κάλλιστα -και κανείς δεν θα αποτολμούσε να αντιμιλήσει εκείνη την εποχή- να μη δώσει αυτή τη δέσμευση, ιδίως που είχε την ιδέα ότι θα κέρδιζε τον πόλεμο.
Αλλά η χιτλερική Γερμανία αυτοβούλως δεσμεύθηκε και μάλιστα περιέλαβε τον όρο της τιμαριθμικής ρήτρας. Αυτός ακριβώς ο όρος είναι που διαμορφώνει το πραγματικό ύψος του κατοχικού δανείου, το οποίο έχει τη μορφή κρατικής δανειακής σύμβασης, στο επίπεδο των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ κατά τη λήξη του πολέμου. Συνεπώς, αν χρησιμοποιήσουμε ένα χαμηλό επιτόκιο 2,5%, γίνεται λόγος για σημερινό ύψος 510 δισεκατομμυρίων ευρώ και πλέον.

- Ωστόσο έχουν κατατεθεί στο τραπέζι από άλλους διαφορετικά ποσά, η δε κυβέρνηση ομιλεί μόλις για το ένα δέκατο των όσων εσείς υποστηρίζετε.
Πράγματι, υπάρχει μια ποικιλία αριθμών και υπολογισμών. Πολύ φοβούμαι όμως ότι ελάχιστοι είναι εκείνοι που έχουν ασχοληθεί υπεύθυνα με το θέμα, σχεδόν όλοι δε παραγνωρίζουν τον βασικό όρο της τιμαριθμικής ρήτρας, που οι κατακτητές δεν θα τον έθεταν αν δεν ήξεραν ότι έχει βάση. Ασχολούμαι επί σαράντα και πλέον χρόνια με την ιστορική έρευνα για τα κατοχικά θέματα, περιλαμβανομένου και εκείνου της κατοχικής οικονομίας, και πραγματικά δεν έχω συναντήσει σοβαρές βιβλιογραφικές πηγές αντίθετες προς όσα υποστηρίζω. Υπολήπτομαι εξαιρετικά τον γνωστό παρ' ημίν καθηγητή Χάγκεν Φλάισερ, με τον οποίο παρεμπιπτόντως δεν συμφωνώ σε όλα όσα έχει γράψει, αλλά δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω την εμβάθυνση της ιστορικής του έρευνας σε ό,τι αφορά την περίοδο αυτή. Ο Γερμανός καθηγητής Φλάισερ, λοιπόν, κάνει λόγο για γερμανική οφειλή του κατοχικού δανείου που ανέρχεται σήμερα σε εκατό δισεκατομμύρια. Εχουν λεχθεί και άλλα, ιδίως από ανιστόρητους Ελληνες παράγοντες του δημόσιου βίου, που δεν λαμβάνουν υπόψη, καλά δεν λαμβάνουν υπόψη το δικό μου βιβλίο, ούτε του Φλάισερ την εκτίμηση. Πρόσφατα εμφανίστηκε η ελληνική κυβέρνηση με ομιχλώδη τρόπο, που έγινε ακόμα πιο αινιγματικός με την αναβολή της συζήτησης στη Βουλή την περασμένη Δευτέρα, για να διατυπώσει το αίτημα αποπληρωμής του κατοχικού δανείου, αναμεμειγμένο -για ακόμα μία φορά- με επανορθώσεις και αποζημιώσεις, οπότε αδυνατίζει η βαρύτητα της εθνικής απαίτησης.

- Είναι αλήθεια ότι μέχρι να εκδοθεί προ έτους το βιβλίο σας για την κατοχική οικονομία δεν γινόταν λόγος για δάνεια. Εσείς επιχειρήσατε έκτοτε να διαφωτίσετε την κυβέρνηση για τις απόψεις σας;
Το έκανα, μάλλον με την αναφαίρετη ιδιότητα του απλού Ελληνα πολίτη, παρά του ιστορικού συγγραφέα που εξειδικεύθηκε στα θέματα αυτά. Οταν μετά τις τελευταίες εκλογές του Ιουνίου 2012, οπότε συνέπεσε λίγες μέρες αργότερα να κυκλοφορήσει το τελευταίο βιβλίο μου, σχηματίστηκε η κυβέρνηση Σαμαρά, θεώρησα χρέος μου να ενημερώσω τον πρωθυπουργό. Εκανα το απλούστερο, του έγραψα μια σύντομη ενημερωτική επιστολή για την υπόθεση των κατοχικών δανείων και του έστειλα ένα αντίτυπο τιμής ένεκεν. Λάβετε υπόψη ότι γνωριζόμαστε προσωπικά από τριάντα και πλέον ετών. Περίμενα ότι κάποιος συνεργάτης του θα εμφανιζόταν κάποια στιγμή για να μου ζητήσει πρόσθετα στοιχεία ή εν πάση περιπτώσει θα υπήρχε κάποια αντίδραση. Απολύτως τίποτα. Θα το είχα ξεχάσει, αν ξαφνικά δεν ελάμβανα ένα γράμμα από τον πρέσβη της Γερμανίας στην Αθήνα, ο οποίος μάλιστα, αφού με συνεχάρη για την όλη ιστορική μου έρευνα, αναγνωρίζει την ύπαρξη της γερμανικής οφειλής, αλλά με κάποιες επιφυλάξεις που δεν διευκρίνισε. Δεν υπεισέρχομαι σ' αυτά, διότι είναι πολιτικά θέματα. Αν η Γερμανία εμφανιζόταν να υποστηρίζει ότι δεν αναγνωρίζει την οφειλή, τότε θα υπήρχαν πολλά να λεχθούν.

Βλέπετε όμως ότι το σύγχρονο γερμανικό κράτος δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι, πέραν της ουσίας, αυτό το χρέος έχει την έννοια «χρέους τιμής». Ενός χρέους, που το προκάτοχό του χιτλερικό κράτος δεν είχε διστάσει ανεπιφύλακτα να αναγνωρίσει, υποσχόμενο μάλιστα ότι θα το εξοφλήσει μόλις λήξει ο πόλεμος. Οι πάσης βαθμίδος Γερμανοί αξιωματούχοι εκείνης της εποχής επέδειξαν μεγαλύτερη εντιμότητα από έναν θρασύτατο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που τόσο θορυβήθηκε την περασμένη εβδομάδα όταν ακούστηκε ελληνική φωνή να διεκδικεί το κατοχικό δάνειο. Και μας συνέστησε να μην… κοιτάμε πίσω. Γελοιότητες!

«Οδεύουμε προς έναν ευτελή συμψηφισμό για μηδενισμό του ποσού»

- Πιστεύετε ότι μπορεί κάτι να γίνει και να μας πληρώσουν οι Γερμανοί τα κατοχικά δάνεια;
Θα ήθελα να είχα τη δύναμη να πω ότι μια τέτοια αδιαμφισβήτητη εθνική απαίτηση δεν μπορεί παρά να ικανοποιηθεί, έστω και καθυστερημένα. Δυστυχώς όμως στη σημερινή εποχή, που η Ελλάδα έχει στερηθεί την εθνική της κυριαρχία και μάλιστα την έχει στερηθεί με φαρδιές-πλατιές τις υπογραφές Ελλήνων πολιτικών ηγετών, όλα είναι πιθανά. Και δυστυχώς η πιθανότερη εκδοχή είναι, μακάρι να διαψευστώ, ότι -αντί ο κ. Σαμαράς και η κυβέρνησή του να ενεργήσουν θετικά- οδεύουμε προς έναν ευτελή συμψηφισμό, ουσιαστικά δηλαδή προς τον μηδενισμό αυτού του γερμανικού χρέους. Φοβούμαι ότι απλώς ετοιμάζεται η μεθόδευση για να διαγραφεί οριστικά το χρέος…


Posted: 22 Apr 2013 03:15 AM PDT
Αυτή η σύνοψη δεν είναι γι' αυτούς που τα ξέρουν. Ας μην την διαβάσουν. Αυτοί που τα ξέρουν, τα ξέρουν και "δεν μπορεί να τους πιάσει κανένας Κώτσο". Αφού τα ξέρουν λοιπόν ας μην τα κρατάνε για τον εαυτό τους και ας αρχίσουν να διαφωτίζουν και τους υπόλοιπους έλληνες, εκείνους που δεν τα ξέρουν.
Εκείνοι που δεν τα ξέρουν, θα διαπιστώσουν πως είναι λίγα εκείνα που χρειάζεται να ξέρουν, και εύκολα να τα μάθουν και να τα θυμούνται. Ας τα τυπώσουν να τα μοιράσουν, ας τα διαβάσουν, ας τα δώσουν και στα παιδιά τους να τα διαβάσουν, και εκείνα στους συμμαθητές τους, ας τα δώσουν στους συγγενείς, στους φίλους, στους συναδέλφους και συνεργάτες. Ας τα ξαναγράψουν με πιο απλά λόγια από τα δικά μου. Ας διαφωτίσει ο κάθε έλληνας τον διπλανό του έλληνα. Πέντε απλά πράματα είναι κι όμως οι ολιγαρχικοί τύραννοι μας κάνανε τις ζωές μας κομμάτια.


Πολίτευμα και Οικονομικό Σύστημα
  • Πολίτευμα είναι ένα σύνολο θεσμών, κανόνων και διαδικασιών που καθορίζουν πως μοιράζεται η πολιτική εξουσία ανάμεσα στα μέλη μιας κοινωνίας.
  • Οικονομικό σύστημα είναι ένα δόγμα που καθορίζει ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής (χωράφια, τρακτέρια, τράπεζες, εργοστάσια, επιχειρήσεις, καράβια, κλπ), το κράτος ή οι ιδιώτες, και πως μοιράζεται ο παραγόμενος πλούτος ανάμεσα στα μέλη μιας κοινωνίας.
Τα πολιτεύματα είναι δύο:
  • Η ολιγαρχία και οι παραλλαγές της (μοναρχία, κοινοβουλευτισμός, κλπ)
  • και η δημοκρατία.
Τα οικονομικά συστήματα (καπιταλισμός και σοσιαλισμός βασικά) και οι παραλλαγές τους είναι δόγματα. Παρόμοια με τα θρησκευτικά δόγματα. Για να εφαρμοστούν απαιτούν ολιγαρχικά πολιτεύματα.

Σκόπιμη συσκότιση του τι είναι πολίτευμα και τι οικονομικό σύστημα
Η συσκότιση και το μπέρδεμα ανάμεσα στο τι είναι πολίτευμα και στο τι είναι οικονομικό σύστημα, είναι σκόπιμη. Βολεύει την ολιγαρχία. Δεξιά και αριστερή ολιγαρχία. Γι' αυτό ακόμη και οι πιο διαβασμένοι πολιτικά πολίτες (πχ κάποιοι αριστεροί) δυσκολεύονται να διακρίνουν τι είναι πολίτευμα και τι είναι οικονομικό σύστημα.
  • Οταν έχουμε ολιγαρχικό πολίτευμα ο πλούτος συγκεντρώνεται και αυτός σε χέρια ολίγων. Οτι οικονομικό σύστημα και να έχουμε (καπιταλισμός ή σοσιαλισμός αδιάφορο) η πολιτική ολιγαρχία οδηγεί στην οικονομική ολιγαρχία.
  • Οταν θα έχουμε δημοκρατία, δηλαδή όταν ΚΑΙ τις οικονομικές αποφάσεις θα τις παίρνει άμεσα και αυτοπροσώπως το σύνολο του εκλογικού σώματος, ο δήμος, τότε θα μπορέσουμε να διαπιστώσουμε αν αυτός ο δήμος, είναι τόσο ανόητος ώστε να συνεχίσει να επιτρέπει να τον εκμεταλλεύονται οικονομικά.
Πολιτεύματα και Εξουσίες
Οι εξουσίες είναι τρεις
  • η εκτελεστική (κυβέρνηση και δημόσιες υπηρεσίες)
  • η νομοθετική (βουλή)
  • η δικαστική
Εξουσίες και Ολιγαρχία
Στα ολιγαρχικά πολιτεύματα οι εξουσίες ασκούνται και ελέγχονται από λίγους.
  • Στην μοναρχία ο βασιλιάς διορίζει μια κυβέρνηση της αρεσκείας του (εκτελεστική), φτιάχνει ότι νόμο θέλει ο ίδιος (νομοθετική), και διορίζει και τους δικαστές (δικαστική).
  • Στον κοινοβουλευτισμό (Ελλάδα, ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Κίνα, πρώην ΕΣΣΔ, Β. και Ν. Κορέα, Κίνα, Κούβα) ο πρωθυπουργός ή ο πρόεδρος της χώρας εκλέγεται ανά 4-ετία, η επανεκλογή του είναι απεριόριστη, διορίζει την κυβέρνηση (εκτελεστική), επιλέγει ο ίδιος ποιοι θα είναι υποψήφιοι για βουλευτές ώστε να μπορεί να νομοθετεί οτι θέλει (νομοθετική), και διορίζει και την ηγεσία της δικαιοσύνης (δικαστική). Οι δικαστές είναι επαγγελματίες ελεγχόμενοι από την ηγεσία τους.
Εξουσίες και Δημοκρατία
Στην δημοκρατία οι εξουσίες ασκούνται από όλους και ελέγχονται από όλους.
  • (νομοθετική) Νομοθέτες είναι όλοι οι πολίτες. Οι νόμοι ψηφίζονται από όλους. Από τον δήμο. Ολοι αυτοπροσώπως.
  • (εκτελεστική) Προέδροι, πρωθυπουργοί, υπουργοί, δήμαρχοι και λοιποί δημόσιοι άρχοντες, προκύπτουν οι περισσότεροι με κλήρωση ανάμεσα σε όλους και οι ελάχιστοι με εκλογή (κάλπη), όταν το απαιτεί το αξίωμά τους. Η θητεία τους είναι το πολύ ετήσια. Και δεν ξαναπαίρνουν ποτέ την ίδια θέση. Δηλαδή δημόσιοι άρχοντες γίνονται όλοι οι πολίτες, με κλήρωση και εκ περιτροπής, και κάποιοι λίγοι με εκλογή.
  • (δικαστική) Δικαστές γίνονται όλοι οι πολίτες με κλήρωση ανάμεσα σε όλους. Οι δικαστές δεν είναι επαγγελματίες δικαστές.
Θραξ ο Αναρμόδιος


Posted: 22 Apr 2013 02:58 AM PDT
Φτωχοί Γερμανοί – Πλούσιοι Νότιοι


Η Γερμανία, η ΕΚΤ και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών ετοιμάζουν νέες επιθέσεις λεηλασίας της περιουσίας και των εισοδημάτων σε χώρες του νότου όπως είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. Προωθούν μορφές κλοπής που είχε να δει η Ευρώπη από την εποχή της πρωταρχικής συσσώρευσης του καπιταλισμού και των δύο παγκόσμιων πολέμων.Οι στατιστικές που εμφάνισε η ΕΚΤ έδειχναν τους γερμανούς φτωχότερους των πολιτών χωρών όπως είναι η Κύπρος ή η Ελλάδα. Σκοπός των κυρίαρχων ομάδων στην ΕΕ είναι να αποτελέσουν αυτές οι στατιστικές άλλοθι: α) για επιπλέον μέτρα λιτότητας στον ευρωπαϊκό νότο και β) για πρόσθετες πολιτικές μεταφοράς πλούτου από τον ευρωπαϊκό νότο στον γερμανικό βορρά. Οι στατιστικές αυτές είναι συνειδητά μονόπλευρες και στρεβλωτικές της πραγματικότητας προκειμένου να εξυπηρετηθούν πολιτικές λιτότητας και ανακατανομής πλούτου. 

Συγκεριμένα:

Α) Η διαφορά ανάμεσα στη Γερμανία και στην Ελλάδα δεν έγκειται στο ότι η Ελλάδα είναι πιο πλούσια από τη Γερμανία, αλλά στο ότι στην Ελλάδα κυριαρχεί η μικρή ιδιοκτησία στις κατοικίες και τη γη, ενώ στη Γερμανία κυριαρχούν μορφές κινητής περιουσίας, όπως χρεόγραφα και καταθέσεις. Κατά συνέπεια η σύγκριση δεν μπορεί να γίνεται, όπως σκόπιμα και απατηλά έκανε η ΕΚΤ ως προς την μικρή ακίνητη περιουσία, αλλά ως προς την περιουσία συνολικά. Σε μια τέτοια προσέγγιση τα αποτελέσματα είναι ακριβώς τα αντίστροφα εκείνων της ΕΚΤ.

Β) Η Γερμανία διαθέτει σχετικά με την Ελλάδα εκτεταμένα δίκτυα κοινωνικής κατοικίας, διασφαλισμένη περίθαλψη και συντάξεις, σχετικά υψηλή κοινωνική πρόνοια. Για αυτό και η ιδιοκατοίκηση δεν έχει το βάρος που έχει στην Ελλάδα. Στην τελευταία, όπως και στην Κύπρο οι εργαζόμενοι κάνουν τρομερές θυσίες προκειμένου να αποκτήσουν στέγη, ενώ λαμβάναν δάνεια με σχετικά μεγάλα επιτόκια προκειμένου να την αγοράσουν ή κτίσουν. Δεν είναι τυχαίο ότι τα νοικοκυριά του νότου είναι υπερχρεωμένα σε αντίθεση με τα γερμανικά νοικοκυριά. Το να μετράται στατιστικά η αξία της στέγης χωρίς να συνυπολογίζονται τα δάνεια είναι στατιστική απάτη.

Γ) Μια θεμελιακή διαφορά ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία είναι η μεγάλη απόσταση τιμών που χωρίζει τις δύο χώρες. Οι τιμές ακόμα και ελληνικών προϊόντων είναι πολύ πιο χαμηλή στη Γερμανία παρά στη χώρα μας. Αυτό είναι ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για τη Γερμανία, αλλά και μια στατιστική πραγματικότητα. Το ότι, επί παραδείγματι, ένα αυτοκίνητο κάνει στην Ελλάδα 20.000 Ευρώ, ενώ στη Γερμανία 8.000, δεν κάνει τον Ελληνα κάτοχό ενός αυτοκινήτου πλουσιότερο από έναν γερμανό που διαθέτει δύο αυτοκίνητα (2χ8.000= 16.000). Απλά κάνει τον έλληνα εργαζόμενο να δουλεύει δύο και τρεις φορές παραπάνω προκειμένου να αποκτήσει καταναλωτικά αγαθά καθώς και είδη μεγάλης διάρκειας ζωής. Η στρέβλωση του συστήματος τιμών στον ευρωπαϊκό νότο δεν είναι απόδειξη του πλούτου του, αλλά μεγάλων ανισοτήτων. Επιπλέον, οφείλει κανείς να συνυπολογίσει τον πληθωρισμό που τυπικά μεγεθύνει τον πλούτο στον νότο ως προς τη Γερμανία, όχι, όμως, και τα πραγματικά μεγέθη.

Δ) Ασφαλώς και πρόκειται για απάτη, όταν επιπλέον προς τα πιο πάνω, η ΕΚΤ χρησιμοποιεί τις τιμές του 2008, δηλαδή, πριν από την Κρίση, ενώ και ένας μαθητής δημοτικού γνωρίζει την απαξίωση/ υποτίμηση που έχουν γνωρίσει οι ελληνικές μικρές ιδιοκτησίες μέσα στον χρόνο.Η ΕΚΤ είναι ένας πολύ μεγάλος οργανισμός για να μην γνωρίζει τα πιο πάνω και άλλα πολλά. Απλά, ετοιμάζει μαζί με τη Γερμανία να στηρίξει μια νέα επίθεση στη ζωή των Ελλήνων και Κυπρίων με άλλοθι τις στατιστικές της. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι μετά μερικά χρόνια θα «ανακαλύψει» τον «λάθος πολλαπλασιαστή» της σε τιμές και αξίες.


Posted: 22 Apr 2013 02:40 AM PDT
Tου Wolfgang Münchau 
 
Τελικά, οι Reinhart και Rogoff είπαν στους πολιτικούς αυτό που ακριβώς ήθελαν να ακούσουν



Ο John Kenneth Galbraith κάποτε αποστόμωσε με τρόπο που έμεινε στην ιστορία το συνάδελφό του Milton Friedman, λέγοντάς: «Η ατυχία του Milton ήταν ότι οι πολιτικές του είχαν ήδη δοκιμαστεί».


Ακριβώς η ίδια παρατήρηση ισχύει πλέον για την Carmen Reinhart και τον Kenneth Rogoff. Ειδικά στην Ευρώπη, οι πολιτικοί που δηλώνουν οπαδοί της λιτότητας δοκίμασαν πολιτικές που η θεωρητική τους θεμελίωση στηρίζεται σ' αυτή τη θεωρία και οι συνέπειες ήταν καταστροφικές σε οικονομικό και ανθρωπιστικό επίπεδο. Η πραγματική τραγωδία των δύο αυτών οικονομολόγων του Harvard δεν ήταν τόσο η κακή χρήση των φύλλων εργασίας του Microsoft Excel, όσο ήταν η κακή χρήση του Power Point. Διαφήμισαν με υπερβολικό τρόπο τα αποτελέσματά τους. Κάνοντάς το αυτό, στην ουσία ακολούθησαν το χρυσό κανόνα της λαϊκίστικης δημοσιογραφίας: αφού το απλοποιήσεις, στη συνέχεια προσπάθησε να το μεγεθύνεις μέχρι υπερβολής.


BA-BA272A_qanda_G_20121123195546Από το 2011 που δημοσιεύτηκε το βιβλίο τους-μπεστ σέλερ, με τίτλο «Αυτή τη Φορά είναι Διαφορετικά» και ολοκληρώθηκε η έρευνά τους πάνω στη συσχέτιση του χρέους με την ανάπτυξη, οι δύο αυτοί καθηγητές δεν επέτρεπαν καμία αμφιβολία πάνω στο πόρισμά τους που έλεγε ότι σύμφωνα με τα δεδομένα υπάρχει ένα κατώφλι στο 90% του χρέους ως προς το ΑΕΠ πέρα από το οποίο η ανάπτυξη μειώνεται δραματικά. Πολλοί ήταν οι πολιτικοί που εξέλαβαν αυτόν τον κανόνα ως υποχρέωσή τους να μειώσουν το επίπεδο του δημοσίου χρέους προς όφελος της οικονομικής ανάπτυξης των χωρών τους. Έτσι οι καθηγητές Reinhart και Rogoff έγιναν οι πνευματικοί νονοί της λιτότητας.


Για να δει κανείς την τεράστια επίδραση της θεωρίας τους στην ευρωπαϊκή συζήτηση, αξίζει να παραθέσουμε ένα απόσπασμα από ένα λόγο του Olli Rehn, δηλ. του Επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων της Ε.Ε., προς το Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων, τον Ιούνιο του 2011: «Οι Carmen Reinhart και Kenneth Rogoff θεμελίωσαν τον «κανόνα του 90%. Αυτό σημαίνει ότι χώρες με δημόσιο χρέος που ξεπερνά το 90% του ΑΕΠ τους αναπτύσσονται πολύ πιο αργά. Τα υψηλά επίπεδα χρέους μπορούν να αποδυναμώσουν την ιδιωτική οικονομική δραστηριότητα και τον επιχειρηματικό δυναμισμό και έτσι να παρεμποδίσουν την ανάπτυξη. Αυτό το συμπέρασμα είναι ιδιαίτερα σχετικό αυτήν την περίοδο με τα επίπεδα χρέους στην Ευρώπη, τα οποία πλησιάζουν το κατώφλι του 90%, ενώ οι ΗΠΑ το έχουν ήδη ξεπεράσει».


Ο κ. Rehn μάλλον δεν είχε διαβάσει τα πρωτότυπα άρθρα, τα οποία ήταν πολύ αμφίρροπα ως προς τα συμπεράσματά τους, όπως άλλωστε τείνουν να είναι και τα περισσότερα ακαδημαϊκά άρθρα. Οι πολιτικοί, όπως ο κ. Rehn, βρίσκονται συνέχεια σε αναζήτηση οικονομικών θεωριών που φαίνονται αληθοφανείς και σύμφωνες με τις βαθύτερές τους πεποιθήσεις. Στην Ευρώπη, οι περισσότεροι πολιτικοί έχουν ελάχιστη επαφή με μακρο-οικονομολόγους που σκέφτονται εκτός των καθιερωμένων πλαισίων. Είναι ξεκάθαρο, ότι οι περισσότεροι πολιτικοί δε μπορούν να αντιληφθούν ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να ξοδεύουν χρήματα σε περιόδους ύφεσης. Είναι κάτι που δε συνάδει με τις προσωπικές τους εμπειρίες, ειδικά αν προέρχονται από χώρες του ευρωπαϊκού βορρά. Μπορεί πολλοί από αυτούς να έχουν διαβάσει την ιστορία της Μεγάλης Ύφεσης, αλλά παρόλ' αυτά θεωρούν ότι μία κεϋνσιανή αντίδραση είναι λιγότερο αντιληπτή από τις κυκλικές πολιτικές της λιτότητας. Αν δύο από τους πιο αναγνωρίσιμους οικονομολόγους στον πλανήτη έρθουν και τους πουν ότι το ένστικτό τους ήταν σωστό όλον αυτό τον καιρό, τότε θα ήταν γι' αυτούς κάτι σα διπλή γιορτή. Θα ήταν αυτό το μήνυμα που πάντα περίμεναν να ακούσουν.


Ο τρόπος με τον οποίο κατάλαβαν οι πολιτικοί τη διατριβή των Reinhart και Rogoff περιλαμβάνει μέσα του δύο πολύ μεγάλους μύθους. Ο πρώτος είναι ότι υπάρχει κάποιο κατώφλι όταν το ύψος του χρέους φτάνει στο 90%. Ο δεύτερος έχει να κάνει με την αιτιότητα.


Ο πρώτος μύθος καταρρίφθηκε την προηγούμενη εβδομάδα από τους ερευνητές του Πανεπιστημίου Amherst της Μασαχουσέτης Thomas Herndon, Michael Ash και Robert Pollin. Τα διορθωμένα νούμερα που παρουσίασαν δείχνουν μία ελαφρώς αρνητικής κλίσης συσχέτιση μεταξύ της ανάπτυξης και του χρέους. Οι οικονομολόγοι πάντα καυγαδίζουν πάνω σε στατιστικά θέματα – όπως το πότε πρέπει να χρησιμοποιήσει κάποιος τον μέσο median και πότε το μέσο mean. Όμως, όπως και να το δεις, δεν υπάρχει με κανέναν τρόπο κάποιο δομικό σημείο καμπής στο 90%. Δεν υπάρχει πουθενά κάποιο συγκεκριμένο ύψος χρέους που να χαρακτηρίζεται γενικώς και αορίστως ως δομικό.


Για την πολιτική συζήτηση, αυτό τη σημείο είναι τεράστιας σημασίας. Βγάζει εκτός επιχειρημάτων τη χρήση του μαγικού αριθμού 90% – κάτι με το οποίο είναι κυριολεκτικά παθιασμένοι ορισμένοι Ευρωπαίοι πολιτικοί, όπως ήταν παλαιότερα παθιασμένοι και με το όριο του 3% στα ελλείμματα, το οποίο επίσης δεν έχει καμία απολύτως θεωρητική βάση ως όριο.


Η μετατροπή των πάντων σε έναν απλό αριθμό είχε ως συνέπεια την εμφάνιση υπερβολών στα αποτελέσματα. Η αιτιότητα (στην υστέρηση της ανάπτυξης) μπορεί να μετακινηθεί από το υψηλό χρέος μέχρι και στο χαμηλό χρέος, όπως άλλωστε υποθέτουν και οι δύο αυτοί καθηγητές στα πρωτότυπα ακαδημαϊκά άρθρα τους, ή αντιστρόφως, ή και προς τις δύο κατευθύνσεις. Αλλιώς η οποιαδήποτε συσχέτιση θα ήταν κίβδηλη. Ή κάτι εντελώς διαφορετικό είναι υπαίτιο τόσο για το ένα, όσο και για το άλλο. Βέβαια αν η αιτιότητα δεν είναι σαφής, τότε η ιστορία αυτή γίνεται πολύ λιγότερο συγκινητική για κάποιον που επιβάλλει πολιτικές. Θα μπορούσε κανείς να πει ισοδύναμα: οι άνθρωποι είναι φτωχοί γιατί δεν έχουν λεφτά! Ή αλλιώς αφού έχεις ύφεση, το χρέος σου ως ποσοστό αυξάνεται για τον πολύ απλό λόγω του ότι εκφράζεται ως ποσοστό του μειούμενου ονομαστικού ΑΕΠ.


Η στατιστική δε μπορεί να σου πει τι προκαλεί τι. Γι' αυτό χρειάζεσαι μία θεωρία. Αλλά οι μακρο-οικονομολόγοι δε διαθέτουν αυτή τη στιγμή μία θεωρία για το βέλτιστο επίπεδο χρέους. Η μόνη γνωστή απάντηση είναι ότι αυτό εξαρτάται από το ύψος των επιτοκίων, την ανάπτυξη, τον τύπο της οικονομίας, το καθεστώς συναλλαγματικής ισοτιμίας, καθώς και από πολλούς άλλους παράγοντες.


Αντίθετα με τους καθηγητές Reinhart και Rogoff, ο Friedman είχε όντως μία θεωρία κατά νου όταν επέβαλε το μονεταρισμό στα τέλη της δεκαετίας του '60 και σε ολόκληρη τη δεκαετία του '70. Δεν ήταν κάτι που προέκυψε από λάθος χειρισμό στο ισοδύναμο του excel της εποχής του. Ήταν κάτι που είχε ισχυρή εμπειρική βάση. Η θεωρία του μπορεί στη συνέχεια να απέτυχε, όμως είχε όλα εκείνα τα προσόντα που έπεισαν τους μεγάλους κεντρικούς τραπεζίτες της εποχής εκείνης να την εφαρμόσουν. Ο κανόνας του 90%, συγκριτικά, είναι απίστευτα ανάξιος λόγου. Το σημαντικό είναι ότι ενώ ήδη αναιρέθηκε, θα συνεχίσει σίγουρα να διαμορφώνει τις πολιτικές στην Ευρώπη τουλάχιστον για κάποιο διάστημα ακόμη.


Έτσι οι καθηγητές Reinhart και Rogoff, υποπτεύομαι ότι θα μείνουν επίσης στην ιστορία, ανάμεσα στους μεγάλους οικονομολόγους που οι πολιτικές τους δοκιμάστηκαν…




Posted: 22 Apr 2013 02:20 AM PDT
Ακόμα τούτη την άνοιξη ραγιάδες – ραγιάδες, πέρασε και η άνοιξη... τούτο το καλοκαίρι, πήγε ο λαός για τα μπάνια του, πέρασε και το καλοκαίρι – τον Σεπτέμβρη, θα πέσουν τον Σεπτέμβρη, πέρασε κι ο περσινός Σεπτέμβρης, η κυβέρνηση δεν έπεσε, μπήκαμε στον χειμώνα, κουκουλωμένοι στις κουβέρτες μας πάνω στον καναπέ κάναμε μαύρη πλάκα ότι θα φθηνύνουν το πετρέλαιο θέρμανσης τον Αύγουστο – αλλά ως τότε θα 'χουν πέσει. Οπωσδήποτε!  
Πείναγαν οι διπλανοί και οι οθόνες ρέκαζαν, ότι δεν μπορεί, θα μειώσουν τον ΦΠΑ στην εστίαση. Ραπανάκια για την όρεξη, έδινε μάχη η ΔΗΜΑΡ, μπροστά πηγαίνει ο Αρχηγός και πίσω του οι δηλώσεις, ψωμί φαϊ δεν έχουμε, θα έχετε έλεγε ο κ. Βενιζέλος και παρέδιδε στη Κομαντατούρ σφαχτάρι την πολυγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ να 'χουν κάθε βράδυ τα παπαγαλάκια της προπαγάνδας να σε αλαλιάζουν στις αμφιβολίες, πέρναγε ο χειμώνας και δεν έβγαινε. Δεν έβγαιναν και τα μέτρα. Νέα μέτρα. Κλονίζεται η κυβέρνηση. Δεν θα τα αντέξει. Μια χαρά τα άντεξε. Οσοι δεν τα άντεχαν, έβγαιναν στην ανεργία, έπεφταν στην ανέχεια, a contrario νέα γκόλντεν μπόυς διόριζε με παχυλούς μισθούς, να κόψουν κι άλλο τις συντάξεις η κυβέρνηση, λουκέτο εσύ στο μαγαζί σου, πακέτο ακίνητα για τους πιστωτές μας να ετοιμάζουν οι κυβερνητικοί σμπίροι, κακός χειμώνας βαρύς κι άραχλος, στέναζε από τον καημό μας ο καναπές. 
Κόκκινες γραμμές ο Κουβέλης, ά όλα κι όλα δεν σηκώνει άλλες αυτοκτονίες η κυβερνώσα αριστερά, 35% πιο φτωχοί οι Ελληνες μέσα σε τρία χρόνια, 60% παραπάνω η φορολόγηση, καίγανε στα διακοσμητικά τζάκια και τις ανακατασκευασμένες σόμπες οι πολίτες παλιόξυλα από πόρτες και παλιά έπιπλα, βρόμησαν τα πνευμόνια μας, κάψαμε και δύο συν έναν συν πέντε φοιτητές στα μαγκάλια, αλλά ποιος τα θυμάται τώρα όλα αυτά, έβγαλε κι ένα διάγγελμα ο κ. Σαμαράς ότι όλα τα κακά πάνε καλά, και ότι θα πάρουμε τη δόση, βάθαινε ο χειμώνας. πλην όμως ερχόταν και η άνοιξη, κουράγιο ραγιάδες ραγιάδες, κλονίζεται η κυβέρνηση, τη σταθεροποιούν στα γκάλοπ, πάρε κατακέφαλα κι άλλα μέτρα, μόνιμο το χαράτσι, οργή εσύ, αλλά ο διπλανός σου το σκέφτεται ακόμα, είναι και οι επίορκοι, βρε παιδί μου, οι συντάξεις μαϊμού, τώρα ο κ. Χρύσανθος Λαζαρίδης λέει ότι σπάσαμε τα ταμπού, θα απολύουμε απ' το δημόσιο, το δημόσιο δεν ανήκει πλέον μόνον σε όποιον διορίζει, αλλά κυρίως σε όποιον απολύει, δεν σε διόρισα, δεν χάθηκε ο κόσμος, ζήσε με την ελπίδα, μπορεί να σε διορίσω, όσο ελπίζεις θα σε έχω, αλλά αν μπορώ τους διορισμένους να απολύω, είμαι ο φόβος, είμαι και ο τρόμος, είναι Ιππος Χλωρός και ιδού σ' έφαγα, είμαι ο θάνατος σας, εκτός κι αν είμαι η ζωή σας, όλη η ζωή σας, προσκύνα ρε! τί σου ζητάνε; Χαμογέλα σεμνά, ρε όταν με βλέπεις, αντίσταση κάνεις;
Κι εγώ το παίρνω αριστερά και το ζορίζω, βλέπω τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να πηγαίνουν στα πάνελ, ένας ο Συριζαίος τρεις οι κυβερνητικοί, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, κι αν συνυπολογίσεις και τους δύο δημοσιογράφους (συνήθως φερέφωνα) πέντε και στο χέρι, πέντε προς έναν ο Συριζαίος – πού πας, καλέ μου Ιγκόρ; Οσο για το ΚΚΕ, έφυγε ιδανικό για το βουνό, εκεί να στήσει κυβέρνηση των ανθέων και των δρυών, για τον Σοσιαλισμό τον Ερχόμενο, αφήνοντας πίσω του εδώ σε εμάς για να 'χουμε κάτι μεταλλαγμένα που βρίζουν. Εκεί όπου μελίρρυτοι, οι άγιοι κομουνιστές κρέμαγαν άρματα τις προσδοκίες του κοσμάκη, τώρα χειμώνας που δεν λέει να βγει παρά για να έρθει νέος χειμώνας με πολύ ρεπορτάζ για συναντήσεις υπουργών, αντιζηλίες στο ΠΑΣΟΚ, από που σαλτάρει ο κ. Λοβέρδος, από πια ικριώματα κρεμάει τις λέξεις η Χρυσή Αυγή κι αν ο Τόμσεν θα δεχθεί ο βιασμός της άνοιξης να γίνεται δημοσίως ή αν θέλει και τα δάκρυα της για αθάνατο νερό.
Ανοιξη, φίλες και φίλοι, ακόμα κάνει ψύχρα τα βραδάκια, έρχεται το Μεγαλοβδόμαδο και στο τέλος του οι πιστοί θα παρηγορηθούν πάνω στην Ακρόπολη κάνει βάρδια η Φρουρά των Τόκων όπως άλλοτε, το 1944, οι Βρετανοί και πιο πριν απ' αυτούς η Βέρμαχτ, σχοινί κορδόνι οι εποχές, ακόμα τούτη την άνοιξη...
Του Στάθη από enikos


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.