- Ολλανδία, το μεγάλο ατιμώρητο πλυντήριο της Ευρώπης...
- Ανάκαμψη δεν θα υπάρξει ούτε το 2030, ούτε το 2300!!!
- Η έκπτωση της δημοκρατίας
- Γερμανοτσολιάδες
- Ο χάρτης που "κάρφωσε" τα διχοτομικά σχέδια της Άγκυρας και του Κίσινγκερ
- Μνημονιακές σκιαμαχίες
- ILO: Στα όρια της κοινωνικής αναταραχής οι χώρες του Νότου
- Απλά, αρνούμαι
- Ιταλία, στο σπιράλ του διαβόλου
- Υπό την κατοχή άθλιων και βρώμικων δυνάμεων
- Αρχή του τέλους της γερμανικής ηγεμονίας
- Δειλοί και άβουλοι μπροστά στην καταστροφή
- Ησυχία παρακαλώ, η κυβέρνηση κοιμάται!
- Μητροπολίτης Μεσογαίας: "Καιρός πλέον να ξεσηκωθούμε"
- H Γερμανία αποσυνδέεται από την ζώνη του ευρώ
- Οι κυρίαρχοι Γερμανοί διαλύουν τα πάντα και τους… πάντες
- FΤ: Η κρίση «σπρώχνει» την Κύπρο στην Τουρκία!
- Τσίπρας: Δώστε μας τα κλειδιά τώρα!
- Η αυλαία πέφτει με τραγικές διαπιστώσεις
- Γιατί το όριο των €100.000 στις καταθέσεις σύντομα θα παραβιαστεί
- Wikileaks: Υπόγειος πόλεμος για τα κοιτάσματα του Αιγαίου
- Αποκάλυψη Χαϊκάλη: Eπίορκοι υπάλληλοι παίρνουν προαγωγές
- Τη χρονιά που θα πέφτει Πάσχα 5 Μαΐου θα γίνουν τα γεγονότα για την Κωνσταντινούπολη
- Οι σάλπιγγες της παρακμής
- S. Das: Αδέξιοι και υποκριτικοί οι χειρισμοί των Ευρωπαίων για Κύπρο, Ελλάδα
Ολλανδία, το μεγάλο ατιμώρητο πλυντήριο της Ευρώπης...
Posted: 08 Apr 2013 01:20 PM PDT
Χθες, προχθές πήρε το μάτι μου δημοσίευμα εφημερίδας με τις δηλώσεις κάποιου Κύπριου μεγαλοδικηγόρου, σύμφωνα με τις οποίες πίσω από την οικονομική καταστροφή της Κύπρου βρίσκεται κυρίως η Ολλανδία. «Με την Ολλανδία βρισκόμαστε σε ένα πολύ σοβαρό ανταγωνισμό όσον αφορά την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και εργασίες από τη διεθνή επιχειρηματική κοινότητα», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Θα το είχα προσπεράσει αν δεν θυμόμουν ότι σε σχετικά πρόσφατο κείμενο, «Ο Καπιταλισμός είναι ένα υπέροχο σύστημα…» είχα αναφερθεί ξανά στην Ολλανδία, η οποία σύμφωνα με στοιχεία που παρέθετε ο Nicholas Shaxson στο βιβλίο του «Offshore τα Νησιά των Θησαυρών», εμφανιζόταν ως ένας περίοπτος αγωγός μαύρου χρήματος προς υπεράκτια κέντρα, ύψους $18 τρις ετησίως. Κάποιοι που το διάβασαν θεώρησαν ότι το «τρις» ήταν πέρα από κάθε φαντασία και ότι πιθανόν να είχε γίνει κάποιο λάθος στη μεταφορά. Για παράδειγμα εκ παραδρομής, τα δις να έγιναν τρις. Πήγα πίσω στο βιβλίο και ξανατσέκαρα το νούμερο. Όχι δεν είχε γίνει κάποιο λάθος.
Μιας και η Ολλανδία, λόγω Ντάισελμπλουμ και υπερχρέωσης ξαναήρθε στο προσκήνιο, είπα να το ξαναψάξω το θέμα. Δεν χρειάστηκε πολύ: ψάχνοντας με τις λέξεις κλειδιά «Netherlands, tax haven», το google στέναξε από το βάρος των ευρημάτων! Άρα, τόσο ο Κύπριος μεγαλοδικηγόρος, όσο και ο Shaxson είχαν απόλυτα ακριβείς πληροφορίες.
Από το ενδελεχές ξεσκόνισμα των ετήσιων εκθέσεων και ισολογισμών των 100 μεγαλύτερων εταιριών του πλανήτη και των Ολλανδικών θυγατρικών τους, η εφημερίδα Volkskrant έφτασε στο συμπέρασμα ότι η Ολλανδία αποτελεί προσφιλές φορολογικό καταφύγιο ήδη από το 2005. Από τις 100 πολυεθνικές που εξετάστηκαν, οι 91 διατηρούν στη χώρα θυγατρικές, εκ των οποίων οι 60 για λόγους φοροαποφυγής, ενώ άλλες 17 είναι ύποπτες για τον ίδιο λόγο.
Σ' όλα τα μεγάλα σκάνδαλα των τελευταίων ετών, όπως αυτά των Enron, Parmalat, Trafigura κλπ, εμπλέκονται Ολλανδικά τραστ και συνεργαζόμενες εταιρίες στην Καραϊβική. Ακόμα χειρότερα, η Ολλανδία αποτελεί τον ενδιάμεσο αγωγό για τη μεταφορά και ξέπλυμα μαύρου χρήματος της Ιταλικής μαφίας, Κινέζικων εγκληματικών οργανώσεων (Chinese triads), Ρώσων πετρελαιάδων και Κολομβιανών ναρκο-οίκων.
Μόνο τον τελευταίο καιρό έχουν ιδρυθεί πάνω από 10,000 εταιρίες-σφραγίδα, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγονται κολοσσοί όπως η Google, Yahoo, Wal-Mart, Starbucks, Microsoft, Gazprom, Dell Inc., Merck & Co, για τι άλλο, παρά για να ελαττώσουν τα φορολογικά τους βάρη και να αποφύγουν ν' αποδώσουν αυτό που τους αναλογεί στις χώρες όπου λειτουργούν και πραγματοποιούν πωλήσεις. Χρησιμοποιώντας τεχνικές με μαφιόζικου τύπου υποκοριστικά όπως «Ολλανδικό σάντουιτς», οι πολυεθνικές αλλά και μεμονωμένοι κροίσοι, όπως για παράδειγμα οι U2, διοχέτευσαν μέσω ολλανδικών «ειδικών χρηματοπιστωτικών εργαλείων», μόνο για το 2010, 10.2 τρις ευρώ σε εξωτικούς προορισμούς, όπως αποκαλύπτουν στοιχεία της κεντρικής τράπεζας της Ολλανδίας.
Η Google για παράδειγμα, όπως αναφέρει το Bloomberg, σε πρόσφατο εκτενές ρεπορτάζ έσπρωξε το 2011 στις Βερμούδες, μέσω του ολλανδικού της παραμάγαζου, $10 περίπου δις. Το αποτέλεσμα ήταν να ελαττώσει τις φορολογικές της υποχρεώσεις κατά $2 δις μόνο γιαυτή τη χρονιά.
Τη στιγμή που οι λαοί της Ευρώπης συντρίβονται κάτω από την πρέσα της αδικίας και της ένδειας, η κατάπτυστη Ολλανδία προσφέρει ξεδιάντροπα χείρα βοηθείας στους θύτες και κερδίζει.
Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά του Ολλανδικού μοντέλου διευκολύνσεων, που το καθιστούν ανάρπαστο;
1. Το μεγάλο δίκτυο των συμφωνιών αποφυγής διπλής φορολόγησης με πάνω από 100 χώρες, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγονται και πατενταρισμένοι φορολογικοί παράδεισοι. Χρήση του απλόχερου αυτού δικτύου ελαττώνει σημαντικά, έως μηδενίζει, το φόρο παρακράτησης σε μερίσματα, τόκους και πνευματικά δικαιώματα που πρέπει να πληρώσουν οι εταιρίες που έχουν σαν βάση τους την Ολλανδία στις offshore θυγατρικές. Όσες ευυπόληπτες χώρες δεν έχουν συνάψει συμφωνίες διπλής φορολόγησης με Κέιμαν ή Βερμούδες, για παράδειγμα, επιβάλουν υψηλή φορολογία, έως και 33% στις συγκεκριμένες δοσοληψίες. Όχι όμως και η Ολλανδία. Ως αντάλλαγμα δε για τη διακριτικότητα και τις διευκολύνσεις που τους παρέχονται, οι απανταχού φοροφυγάδες αφήνουν στη χώρα το κάτι τις τους, δηλαδή ένα μικροσκοπικό ποσοστό των κερδών τους. Φασούλι, το φασούλι όμως η Ολλανδία μαζεύει κοντά στο 1 δις, χώρια τις θέσεις εργασίας και τις καινοτομίες στοο χώρο του finance.
2. Η εξαίρεση από τη φορολογία όσων εταιριών εισάγουν τα κέρδη τους στην Ολλανδία για να τα επαναεξάγουν σε μια από τις παραδεισένιες χώρες όπου ο κάθε είδους φόρος θεωρείται απαράβατο ταμπού. Εξού και το όνομα «σάντουιτς». Για τους φιλομαθείς και τους πιο προχωρημένους, αν το «Ολλανδικό σάντουιτς» φέρνει σοβαρά αποτελέσματα, σε συνδυασμό με το «Ιρλανδικό σάντουιτς», μπορεί να κάνει θαύματα. Σχετικό γράφημα υπάρχει στους NYT, όπου δείχνει βήμα-βήμα τη λειτουργία του θαυμαστού αυτού σχήματος για την Apple.
Αλλά ας δούμε κι ένα χειροπιαστό παράδειγμα, παίρνοντας σαν πρότυπο τη Google. Όταν μια εταιρία οπουδήποτε στον κόσμο αγοράζει μια διαφήμιση μέσω Google στέλνει τα χρήματα στην Google Ιρλανδίας, όπου ο εταιρικός φόρος είναι χαμηλός στο 12.5%. Δώρον άδωρον φυσικά, διότι η Google δηλώνει πάρα πολύ χαμηλά κέρδη. Τα πράγματα θα τελείωναν εδώ, αν η αχαριστία είχε κάποια όρια. Δεν έχει όμως, κι έτσι η Google πασχίζει με κάθε τρόπο να στείλει τα κέρδη της στις παιδικές χαρές της Καραϊβικής. Αν το κάνει απ ευθείας από την Ιρλανδία, θα χαρατσωθεί ακριβά, διότι δεν υπάρχει συμφωνία αποφυγής διπλής φορολόγησης. Μπορεί να το κάνει όμως μέσω Ολλανδίας, καθ' ότι η Ιρλανδία δεν φορολογεί ορισμένες πληρωμές εντός της ΕΖ. Έτσι λοιπόν και το χρήμα πατήσει στην Ολλανδία, πες πως έφτασε κιόλας στις Βερμούδες! Η ολλανδική θυγατρική Google Netherlands Holdings, που είναι φυσικά μόνο στα χαρτιά αναλαμβάνει να περάσει το 99.8% των πληρωμών από Ιρλανδία στις Βερμούδες. Το υπόλοιπο πάει στα φορολογικά ταμεία της Ολλανδίας, κι ούτε γάτα, ούτε ζημιά!
Τι κάνει η ΕΕ γι αυτό; Τα στραβά μάτια! Ξεφεύγει με μια χαλαρή σύσταση, για τα μάτια του κόσμου όπως πάντα, ότι οι διακρατικές συνθήκες θα πρέπει τουλάχιστον να λαμβάνουν τα μέτρα τους ώστε τα κέρδη να φορολογούνται σε κάποιο μέρος τελικά, κι όχι πουθενά. Για να μπορέσει όμως η σύσταση να γίνει συνθήκη, θα πρέπει να επικυρωθεί κι από τα 27 κοινοβούλια, συμπεριλαμβανομένου και του Ολλανδικού. Και όπως αντιλαμβάνεστε, το πράγμα θα μείνει γι άλλη μια φορά στα χαρτιά!
Πηγή
   | |
Ανάκαμψη δεν θα υπάρξει ούτε το 2030, ούτε το 2300!!!
Posted: 08 Apr 2013 12:58 PM PDT
Στο δρόμο της εξόδου από την ευρωζώνη Ελλάδα και Κύπρος - Η ανάγκη για "Plan B"
Κρίσιμη σημασία αποκτά για το μέλλον του Ελληνισμού το θέμα του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, μια συζήτηση που επανέρχεται πιεστικά μετά τα τραγικά γεγονότα στην Κύπρο.
Όπου, όπως συνέβη και στην περίπτωση της Ελλάδας, αμέσως μετά την κυβερνητική αλλαγή και την αναρρίχηση στην εξουσία μιας ομάδα πολιτικών "έτοιμων" από καιρού να προχωρήσουν στην υπογραφή ενός εγκλήματος σε βάρος της ίδια της της χώρας συμφωνήθηκαν καταστάσης απόλυτα επιβλαβείς για το εθνικό μέλλον στο όνομα ποίου;
Στο όνομα ενός κοινού ευρωπαϊκού νομίμσατος το οποίο αν για την Ελλάδα οφείλεται σε ένα ποσοστό 70% για την οικονομική της κατασροφή, στην Κύπρο ευθύνεται 100% για την εξέλιξη του κράτους από "Ελβετία της Μεσογείου" σε "Αργεντινή της Μεσογείου".
Είναι πλέον ζήτημα εθνικής ευθύνης να αναζητηθεί μια δεύτερη λύση, μια λύση που θα οδηγεί την χώρα με ασφάλεια εκτός ευρωζώνης.
Για τον απλό λόγο ότι το κοινό νόμισμα είναι πλέον αβάσταχτο για οικονομίες όπως η Ελλάδα και η Κύπρος. Οδηγεί στην λεηλασία του ορυκτού τους πλούτου, του συνόλου των πλουτοπαραγωγικών πηγών από τον Βορρά και στην μόνιμη αδυναμία εξόδου από την κρίση.
Διότι ακόμα και όταν έρθει η ανάπτυξη η επάνοδος σε επίπεδα βιοτικού επιπέδου π.χ. 2007 θα απαιτήσει πολύ περισσότερα χρόνια απ'ότι υποστηρίζουν αυτοί που επέβαλαν αυτό το κακό.
Είναι αμφίβολο αν πριν το 2030 αν οι πολίτες της χώρας καταφέρουν να επανακτήσουν υψηλό βιοτικό επίπεδο. Και 17 χρόνια (και πάλι αμφίβολο είναι) συν τέσσερα που ήδη βρισκομαστε σε τραγική κατάσταση είναι πάρα πολλά.
Και ουδείς γνωρίζει αν όλα "θα πάνε καλά" μέχρι τότε και δεν υπάρξουν γεγονότα αρνητικά που θα ρίξουν την προσπάθεια ακόμα πιο πίσω.
Αλλά σε τελική ανάλυση, ποια είναι η οικονομική ένωση που αξίζει την οικονομική καταστραφή δύο ολόκληρων γενεών Ελλήνων, την διάλυση του δεύτερου ελληνικού ρκάτους, την αρπαγή των πλουτοπαραγωγικών τους πηγών, την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και την απάλειψη του Ελληνισμού ως ισχυρού παίκτη από τον γεωστρατηγικό χάρτη της περιοχής;
Κανένας και τίποτα!
Όταν ακόμα και ο διακεκριμένος οικονομολόγος Δημήτρης Παπαδημητρίου, «καταστροφική» τη λύση για την Κύπρο και καλεί Ελλάδα και Κύπρο να εξετάσουν έξοδο από την ευρωζώνη, τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό πως το ευρώ έχει χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο αρπαγής πλούτου.
Όπως δηλώνει σε συνέντευξή του στο Έθνος «οι επιλογές τόσο για την Κύπρο όσο και για την Ελλάδα έχουν περιοριστεί τρομερά και οι μελλοντικές τους προοπτικές είναι φρικτές. Η επιλογή της εξόδου από το ευρώ δεν μπορεί πλέον να αγνοηθεί. Προσωπικά βλέπω να έρχονται μεγάλες αναταραχές και ένα "σχέδιο Β" θα πρέπει να αναπτυχθεί εκτάκτως, το οποίο θα περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος ή μια δραματική επαναδιαπραγμάτευση των μέτρων λιτότητας».
Όσο για το αν θα πρέπει να αναμένεται ανάκαμψη προς το τέλος του 2013, ο Δ. Παπαδημητρίου είναι κατηγορηματικός. «Αυτό είναι όνειρο θερινής νυκτός. Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να δείχνει ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε δρόμο ανάκαμψης, αντιθέτως βουλιάζει όλο και πιο βαθιά. Είναι επιτακτική ανάγκη να γνωρίζουν οι Έλληνες πολίτες ποιες επιλογές υπάρχουν και τους κινδύνους που συνοδεύουν κάθε μια από αυτές. Αλλά δεν μπορούν να συνεχίσουν να είναι παγιδευμένοι στην ιδέα του φόβου της χρεοκοπίας όταν η χώρα έχει ήδη χρεοκοπήσει».
Όσο για το ζήτημα των καταθέσεων, οι ελληνικές τράπεζες είναι είναι χρεοκοπημένες, εδώ και δύο χρόνια, όχι σήμερα. Η Τράπεζα Πειραιώς ήταν η πρώτη που χρεοκόπησε το 2011 και ζήτησε βοήθεια από τον ELA και ακολούθησαν και οι άλλες, συστημικές ή μη.
Η διαφορά με την Κύπρο είναι ότι εκεί αποφάσισαν "να τραβήξουν το σωληνάκι" του ELA αφού είχε έρθει η ώρα της άλωσης της χώρας με την κυβέρνηση Αναστασιάδη. Στην Ελλάδα, ακόμα, όχι. Αλλά είναι θέμα απλά απόφασης ξένων κέντρων. Αυτό δεν μπορεί πλέον να συνεχιστεί. Το εθνικό μέλλο της χώρας θα πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά και πειστικά κατά πόσον βρίσκεται εκτός ευρωζώνης.
Και αυτό μπορει να το κάνει μόνο μια πολιτική τάξη η οποία θα βρίσκεται πέρα από τα σχήματα που δοκιμάζει απώδυνα η χώρα από το 2009...
Πηγή
 | |
Η έκπτωση της δημοκρατίας
Posted: 08 Apr 2013 12:40 PM PDT
Η κυπριακή κρίση αναδεικνύει το κατασκευαστικό ελάττωμα της ευρωζώνης, δηλ. την απουσία κεντρικής πολιτικής διαχείρισης με πανευρωπαϊκή νομιμοποίηση. Έτσι η ανεμπόδιστη, στα πλαίσια του ενιαίου νομίσματος, κίνηση των (ιδιωτικών) κεφαλαίων απειλεί να καταστήσει τις «αφερέγγυες» μεσογειακές χώρες προτεκτοράτα των «φερέγγυων» κρατών του βορρά.
Το πρόβλημα της ανακεφαλαιοποίησης των κυπριακών τραπεζών ήταν σε απόλυτους αριθμούς ασήμαντο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Ωστόσο οι γερμανικές προεκλογικές σκοπιμότητες απέκλειαν την αντιμετώπισή του με τρόπο που θα διαφύλασσε την εμπιστοσύνη προς το κυπριακό τραπεζικό σύστημα και την ευστάθεια της κυπριακής οικονομίας. Η απουσία ευρωπαϊκών πολιτικών δομών με τις απαραίτητες αρμοδιότητες για να αντιστοιχηθεί και να υποστηριχθεί το ενιαίο νόμισμα έχει ως συνέπεια την τύχη των κοινωνιών του μεσογειακού νότου να την αποφασίζουν οι προβλέψεις για τη συμπεριφορά των Γερμανών ψηφοφόρων. Όσο για τους πολίτες των μεσογειακών χωρών, αυτοί εξακολουθούν να ψηφίζουν, χωρίς όμως να καθορίζουν τελικά με την ψήφο τους τίποτα.
Απολογητές της μνημονιακής πολιτικής διατυμπανίζουν ότι θα ήταν καλύτερα για την οικονομία της μεγαλονήσου αν η Κυπριακή Βουλή είχε αποδεχθεί το πρώτο σχέδιο «κουρέματος» καταθέσεων, παρά το τελικό, προκειμένου να μας πείσουν ότι η ευπειθής συμμόρφωση στις εξωφρενικές απαιτήσεις της «τρόϊκας» είναι μονόδρομος. Στην πραγματικότητα το μόνο που αποδεικνύεται είναι η έκπτωση της δημοκρατίας στις χώρες του νότου. Το δίλημμα το οποίο αντιμετώπισε η Κυπριακή Βουλή είχε τόση δημοκρατική ποιότητα, όση και το δίλημμα των Ελλήνων ψηφοφόρων για το χουντικό ψευδοσύνταγμα του 1968, που ουσιαστικά είχαν ερωτηθεί αν επιθυμούν δικτατορία με «συνταγματικά» προσχήματα ή χωρίς αυτά.
Το νέο μοντέλο ευρωπαϊκής διακυβέρνησης είναι αυταρχικό, αφού καταλήγει στην ισοπέδωση των κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των πολιτών των «αμαρτωλών» (κατά Μέρκελ) κρατών και στην εκκένωση των πολιτικών τους δικαιωμάτων από ουσιαστικό περιεχόμενο. Ακόμη χειρότερα όμως, είναι μακροπρόθεσμα μη βιώσιμο, διότι η πικρία που εκθρέφει μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών καθιστά ακόμη πιο αδιόρατη την έτσι κι αλλιώς ασθενική ευρωπαϊκή συλλογική ταυτότητα, ενταφιάζοντας τις προοπτικές πολιτικής ενοποίησης.
Πηγή
 | |
Γερμανοτσολιάδες
Posted: 08 Apr 2013 12:20 PM PDT
Πραγματικά, έχουν απύθμενο θράσος οι πολιτικοί απόγονοι αυτών που περιγράφονται με τον χαρακτηρισμό "γερμανοτσολιάδες", όταν τολμάνε σήμερα να εμφανίζονται δημοσίως και να παριστάνουν τους "αντιστασιακούς". Αν υποθέσει, βέβαια, κανείς ότι εκείνος ο συρφετός εγκληματικών και παρανοϊκών στοιχείων, οι συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων, θα μπορούσαν να έχουν πολιτικούς απόγονους.
Δεν οδηγεί πουθενά αυτή η συζήτηση, νομίζω, έτσι όπως διεξάγεται. Γιατί δεν πρέπει να γελιόμαστε: Θαυμαστές του Χίτλερ, δεν μπορεί να υπάρχουν σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, που έχει υποφέρει τα πάνδεινα από τον Ναζισμό. Ίσως να εντοπίζονται μερικοί γνήσιοι θαυμαστές του Χίτλερ σε εκείνο το µισό τοις εκατό, το καταγεγραμμένο στην προ Μνημονίων εποχή. Αλλά δύσκολα, πιστεύω, ένας φυσιολογικός άνθρωπος που έχει κοινωνικοποιηθεί ομαλά μπορεί να θαυμάζει τον Χίτλερ. Αργά ή γρήγορα οι Αυγουλοκέφαλοι θα απαλλαχθούν από αυτήν τη ρετσινιά ή ο φιλοναζισμός ορισμένων από αυτούς θα συνυπάρχει σαν ένα τεκμηριωμένο μεν, αλλά, ατροφικό στοιχείο της πολιτικής τους ταυτότητας, ένα στοιχείο που θα ενδιαφέρει ελάχιστους από τους ψηφοφόρους τους, στην πραγματικότητα.
Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο γίνεται σαφές ότι τα σταγονίδια της πραγματικής τους ουσίας παραπέμπουν σε ένα τιμωρό κράτος, κι ένα παραστρατιωτικού τύπου σύστημα διακυβέρνησης, κατά την προσφιλή έκφραση που ακούγεται όλο και πιο συχνά, στην Ελλάδα των Μνημονίων: «Ένας Παπαδόπουλος μας χρειάζεται».
Παρόλη την κατανοητή ως έναν βαθμό απάθεια της ελληνικής κοινωνίας, αφού διακατέχεται από παντελή έλλειψη οράματος για το μέλλον της, η Τρόικα Εσωτερικού πλησιάζει προς το τέλος της θλιβερής ζωής της. Ίσως όχι τόσο εξαιτίας των νέων μέτρων που θα υποχρεωθεί άμεσα να επιβάλλει, απόρροια των συμφωνιών που έχει υπογράψει, αλλά το σπουδαιότερο, από την προφανή ανικανότητά της να διαχειριστεί την κρίση και την απροθυμία της να αξιοποιήσει τα διαπραγματευτικά εργαλεία προστασίας που προβλέπει για τα πτωχά κράτη το Διεθνές Δίκαιο.
Έτσι ένα ποσοστό της σιωπηρής οργής για την ενδοτικότητα της Τρόικας Εσωτερικού, θα συνεχίσει να διοχετεύεται στην ακροδεξιά, αφού το ανάχωμα που έχει στηθεί από τον πρωθυπουργεύοντα σφουγγοκωλάριο και την παρέα του είναι σαθρό κι ετοιμόρροπο. Πόσο μεγάλο θα είναι αυτό το ποσοστό, τελικά, που θα κατασταλάξει στην ακροδεξιά, θα εξαρτηθεί μόνο από τη διαχείριση που θα κάνει η αξιωματική αντιπολίτευση, όταν κι αν πείσει, εφόσον προηγουμένως πεισθεί και η ίδια, ότι μπορεί να κυβερνήσει.
Το τραγικότερο, σαν συμπέρασμα, δεν είναι ότι οι "γερμανοτσολιάδες" έχουν πολιτικούς απογόνους, αλλά ότι είχαν φυσικούς απογόνους. Είναι αυτοί οι φυσικοί απόγονοι ανάμεσα στους υπόλοιπους που κυβέρνησαν και συνεχίζουν να κυβερνούν την Ελλάδα. Με την ψήφο μας.
Πηγή my-pillow-book
 | |
Ο χάρτης που "κάρφωσε" τα διχοτομικά σχέδια της Άγκυρας και του Κίσινγκερ
Posted: 08 Apr 2013 11:57 AM PDT
Τον Αύγουστο του 2001 -και μετά από 14 χρόνια έρευνας- είχαμε φτάσει στο γλυκό τέλος, για να ακολουθήσει ένα ντελίριο πανηγυρισμών έξω από τα αμερικανικά αρχεία, στο College Ρark της Πολιτείας του Μέριλαντ...
Του Μιχάλη Ιγνατίου
Κρατούσαμε πια στα χέρια μας τον ΧΑΡΤΗ που αναζητούσαμε χρόνια, και ο οποίος -σύμφωνα με πρώην αξιωματούχο της εποχής Κίσινγκερ, που μας βοηθούσε- θα έλυνε όλες τις απορίες μας και θα απαντούσε στα πολλά βασανιστικά ερωτήματα, που έχουμε όλοι στην Κύπρο και αρκετοί στην Ελλάδα. Μαζί με τον χάρτη είχαμε καταφέρει να κερδίσουμε με διάφορους τρόπους, πάντα ΝΟΜΙΜΟΥΣ, τη συντριπτική πλειοψηφία των εγγράφων του Κίσινγκερ για την Κύπρο, την Ελλάδα, τη Χιλή, την Μπαγκλαντές και το Ανατολικό Τιμόρ.
13 Αυγούστου του 1974: Στα γραφεία της CΙΑ -και σε στενή συνεργασία με το επιτελείο του Κίσινγκερ, συμπεριλαμβανομένου και του νομικού του συμβούλου, Χέλμουντ Σόνενφελτ- τα μέλη της ομάδας Βureau of Ιntelligence and Research, που ασχολούνταν με την «Κυπριακή Κρίση», όπως είχε χαρακτηριστεί η εισβολή, σχεδίασαν ένα χάρτη με τον αριθμό 9. Ήταν ο ένατος μίας σειράς χαρτών, που απεικόνιζαν τις κινήσεις των τουρκικών στρατευμάτων από την 20ή Ιουλίου 1974, όταν άρχισε η εισβολή, μέχρι εκείνη την ημέρα, τη 13η Αυγούστου. Την επόμενη ημέρα, πραγματοποιήθηκε η δεύτερη εισβολή, που ολοκλήρωσε την τραγωδία. Οι οκτώ χάρτες καταστράφηκαν και ο ένατος διασώθηκε επειδή ο Κίσινγκερ είχε μία κακή, όπως αποδείχθηκε, συνήθεια να κρατά στο προσωπικό του αρχείο μερικά από τα σημειώματα των συνεργατών του. Η λεζάντα στο χάρτη έγραφε τα εξής: "9. Map done by the Bureau of Intellegence and Research projecting Turkish moves on Cyprus, August 13, 1974. SECRET".
Ο χάρτης, παρουσίαζε την προηγούμενη μέρα το νησί διχοτομημένο, όπως ακριβώς το έκοψαν στα δύο την επόμενη ημέρα (14 Αυγούστου του 1974), τα στρατεύματα του Αττίλα. Θυμάμαι, όταν τον παρουσίασα σε φίλο καθηγητή που μας συμβούλευε στη διάρκεια της έρευνας, ότι υπέστη το ίδιο σοκ με το δικό μας, όταν τον πρωτοπήραμε στα χέρια μας. Και πολύ ορθά μας υπογράμμισε, πως αυτός ο χάρτης αποδεικνύει όλα όσα υποστηρίξαμε κατά καιρούς, ότι το πραξικόπημα και η εισβολή ήταν σχεδιασμένα από την Ουάσινγκτον.
Τον χάρτη ανακαλύψαμε μαζί με ένα φάκελο γεμάτο έγγραφα, με τον χαρακτηρισμό "For ΕyesΟnly". Για να αντιληφθεί ο αναγνώστης τη σημαντικότητά τους, αρκεί να εξηγήσουμε ότι το είδος των εγγράφων αυτών, καταστρέφονται μόλις διαβαστούν από τον παραλήπτη (που ήταν ο Κίσινγκερ). Δεν είναι περίεργο σε εμάς ότι ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, δεν τα κατέστρεψε. Ενιωθε άτρωτος και είχε σχεδιάσει να περάσει από τη Γερουσία μία τροπολογία, η οποία θα απαγόρευε την αποκάλυψη των εγγράφων του μέχρι το θάνατό του. Ομως, τον Αύγουστο του 2001, υπό την επιμονή και την πίεση των ερευνητών, Αμερικανών και ξένων, αποδέχθηκε τη δημοσιοποίηση μερικών εκ των εγγράφων του, τα οποία είχαμε ήδη εξασφαλίσει πάντα με νόμιμο τρόπο. Δεν μπορούσε να πράξει διαφορετικά. Πιστεύω ότι τα έγγραφα με τον χαρακτηρισμό "For ΕyesΟnly", είναι καταστροφικά για τον Κίσινγκερ και απαντούν στους όψιμους υποστηρικτές του στην Ελλάδα και την Κύπρο. Σε ένα από αυτά, με ημερομηνία 14 Αυγούστου 1974 (ημέρα της δεύτερης εισβολής και ενώ οι μάχες μαίνονταν στην Αμμόχωστο και τη Μόρφου), ο νομικός του σύμβουλος γράφει στον Κίσινγκερ -ανάμεσα στα άλλα- και τα εξής:
«Τίποτα από ό,τι μπορώ να σκεφθώ δεν θα σταματήσει τους Τούρκους από το να προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν διά της βίας όσα απαίτησαν στα τελεσίγραφά τους. Ουσιαστικά, όπως ήταν έτσι κι αλλιώς η αλήθεια, η μόνη πιθανή βιώσιμη λύση (modus vivendi) θα πρέπει να βασισθεί σε μια ντε φάκτο διαίρεση του νησιού, όποια και αν είναι η μορφή της. Εάν οι Τούρκοι κινηθούν γρήγορα και μετά αναγκασθούν να υποχωρήσουν, ίσως προκληθεί ελληνική αντίδραση και τότε ίσως μας δοθεί η ευκαιρία να προσπαθήσουμε για μια συμφωνία (η οποία, ίσως, σώσει και τον Καραμανλή).
Καθώς οι Σοβιετικοί μπορούν να λειτουργήσουν ως φόβητρο, πρέπει να τους κρατήσουμε σε απόσταση. Δεν μπορούν να εξελιχθούν σε διαιτητές μεταξύ συμμάχων των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα συμφέροντά τους διαφέρουν ριζικά από τα δικά μας. Εμείς επιθυμούμε ένα modusvivendi μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, ενώ αυτοί θέλουν μια αδέσμευτη Κύπρο, και προτιμούν την Ελλάδα ή την Τουρκία, ή και τις δυο αποστασιοποιημένες από το ΝΑΤΟ.
Έτσι, θα πρέπει:
Δεν πρέπει να εμπλακείτε άμεσα, άστε να σταματήσουν οι εχθροπραξίες. Αφού γίνει αυτό, πρέπει να το κάνετε διότι δεν υπάρχει εναλλακτική δυνατότητα, και μόνο εμείς έχουμε το βάρος (να το πράξουμε)».
Ο χάρτης, το Μνημόνιο του Σόνενφελντ και τα υπόλοιπα έγγραφα με τον χαρακτηρισμό "For Εyes Οnly", αποδεικνύουν τον απαράδεκτο ρόλο του Κίσινγκερ στην κυπριακή τραγωδία. Όσες προσπάθειες και αν κάνουν οι κατευθυνόμενοι υποστηρικτές του, θα αποτύχουν, διότι ομιλούν από μόνα τους τα δικά του έγγραφα…
Η κρίση, οι επέτειοι και οι θύμησες…
Η 38η μαύρη επέτειος της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, ως επακόλουθο του χουντικού πραξικοπήματος εναντίον του Μακαρίου, πέρασε και έφυγε χωρίς πολλές αναφορές από τα ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης. Αποδέχομαι ότι η οικονομική κρίση ισοπέδωσε τα πάντα, και ένα θέμα όπως η τραγωδία της Κύπρου, που δεν επηρεάζει τις ζωές των ανθρώπων, είναι λογικό να περνά απαρατήρητο. Αλλωστε, πρόκειται για μία μεγάλη εθνική ήττα, αλλά και ενοχή, που η Ελλάδα εδώ και χρόνια, προσπαθεί να ξεχάσει -αν και η φράση «να σβήσει από τη μνήμη της», αποτυπώνει καλύτερα την πραγματικότητα.
Τα τελευταία 2-3 χρόνια επιχειρείται να παρουσιαστεί το διπλό έγκλημα, το πραξικόπημα και η εισβολή, ως μία ανόητη πράξη του Δημήτριου Ιωαννίδη, και αυτή η προσπάθεια έχει θυμώσει δικαιολογημένα όσους ασχοληθήκαμε πραγματικά και χωρίς κομματικές παρωπίδες, με την αμερικανική ευθύνη, η οποία είναι αποδεδειγμένη, σε σημείο που δεν αμφισβητείται ούτε από τους ίδιους τους Αμερικανούς.
Άλλωστε, ο μακαρίτης Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, μίλησε και δημόσια και ιδιωτικά σε φίλους του δημοσιογράφους, για το αμερικανικό λάθος την περίοδο του πραξικοπήματος και της εισβολής.
Οταν ξεκίνησε η έρευνα για τα αρχεία του Χένρι Κίσινγκερ, καλοί μου φίλοι, που με αγαπούσαν πραγματικά, μου ομολόγησαν πως μερικές φορές τους θύμιζα τον «Δον Κιχώτη», και άλλες φορές έναν ονειροπαρμένο δημοσιογράφο, ο οποίος πιστεύει πως γίνονται θαύματα.
«Πώς θα βρείτε εσείς τα έγγραφα του Κίσινγκερ», μου είπε θυμωμένα ένας εξ αυτών, «όταν απέτυχαν τόσοι άλλοι». Προφανώς, όλοι ήθελαν πραγματικά να με προστατεύσουν από το τράνταγμα της απογοήτευσης, ως αποτέλεσμα μίας μεγάλης αποτυχίας της έρευνας, που αρχίσαμε με άλλους ερευνητές και φοιτητές που μας βοηθούσαν.
Σημασία έχει ότι τα καταφέραμε και 12 χρόνια μετά, τα μέλη της ομάδας του Αυστραλού Ασάντζ παρουσιάζουν τη δική μας ερευνητική δουλειά ως μία μεγάλη δική τους επιτυχία…
Πηγή
| |
Μνημονιακές σκιαμαχίες
Posted: 08 Apr 2013 11:35 AM PDT
Στην αγωνιώδη προσπάθειά του να συσκοτίσει τις καθοριστικές ευθύνες του για την πολύπλευρη εθνική μας κρίση, το εντός και εκτός κυβέρνησης φαύλο πολιτικό κατεστημένο επιδίδεται σε μια ανίερη σκιαμαχία περί το ψευδοπρόβλημα του "μνημονίου", επιχειρώντας να αποσπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης από το πραγματικό πρόβλημα της χώρας που είναι η δική του ανεπάρκεια και ηθική απαξίωση.
Για να αντιμετωπισθεί με ελπίδες επιτυχίας η οικονομική πτυχή της κρίσης - η και πλέον εμφανής και πιεστική αυτή τη στιγμή - η στοιχειώδης λογική υπαγόρευε την ταχύτερη δυνατή δρομολόγηση επί μακρόν παραμεληθεισών δομικών μεταρρυθμίσεων, όπως η ποσοτική συρρίκνωση και ποιοτική αναβάθμιση του κράτους, η πάταξη της φοροδιαφυγής, η αναμόρφωση της φορολογικής νομοθεσίας, και η αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας, με στοχευμένες, μεταξύ άλλων, ιδιωτικοποιήσεις. Αντ' αυτών, επελέγη η εύκολη "λύση" του ξεζουμίσματος μισθωτών, συνταξιούχων, και συνεπών φορολογουμένων.
Αντιμέτωποι όμως με τη λαϊκή οργή, οι διαχειριζόμενοι την εξουσία - οι ίδιοι άλλωστε άνθρωποι που μας οδήγησαν στην χρεωκοπία - επιχείρησαν να φορτώσουν τους άθλιους χειρισμούς των στους δανειστές μας. Των οποίων, ωστόσο, κύριο λογικώς μέλημα ήταν και είναι η εν καιρώ επιστροφή των δανεικών - και άρα η ταχύτερη δυνατόν ανάκαμψη της οικονομίας μας. Και οι οποίοι, συνεπώς, είχαν κάθε λόγο να συναινέσουν σε μια δικής μας σύλληψης και εκτέλεσης, πλην αποτελεσματική, μεθόδευση της ανάκαμψης αυτής.
Με άλλες λέξεις, "μνημονιακοί" και "αντιμνημονιακοί", αντί να επεξεργασθούν ένα αξιόπιστο σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης, προτίμησαν να θέσουν την Ελλάδα υπό επιτροπεία, προκειμένου να αποδώσουν τα επίχειρα της ακηδίας και φαυλότητάς τους στους ανάλγητους ξένους τοκογλύφους. Κατά των οποίων, ως άλλοι Δον Κιχότες - αλλά χωρίς την αφοπλιστική αγνότητα του πρωτοτύπου - εξορμούν ηρωϊκά, οι μεν σκληρά, υποτίθεται, διαπραγματευόμενοι, οι δε υποσχόμενοι ακόμη σκληρότερη διαπραγμάτευση. Όταν ορισμένοι μεταξύ των τελευταίων δεν επισείουν και την "απειλή" - κατά ποίων, άραγε; - της άτακτης εξόδου μας από την Ευρωζώνη.
Εν κατακλείδι: Το πρόβλημά μας δεν είναι το όποιο μνημόνιο. Είναι η ακαταλληλότητα του πολιτικού μας προσωπικού. Δεν πρόκειται δε το εθνικό μας κατρακύλισμα να ανακοπεί και η εθνική μας ανόρθωση να δρομολογηθεί, έως ότου οι μοιραίοι αυτοί άνθρωποι απομακρυνθούν από το πηδάλιο της Ελληνικής Πολιτείας.
 | |
ILO: Στα όρια της κοινωνικής αναταραχής οι χώρες του Νότου
Posted: 08 Apr 2013 11:10 AM PDT
Αν και δεν περιμένουμε να μας το πουν τα διεθνή ινστιτούτα, το βλέπουμε κι από μόνοι μας, όμως, είναι γεγονός ότι οι χώρες του Νότου, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, βρίσκονται στα όρια της κοινωνικής αναταραχής.
Το επιβεβαιώνει και ειδική έκθεση της οργάνωσης ILO που ανήκει στον ΟΗΕ και στην οποία αναφέρεται ότι υπάρχει ιδιαίτερα μεγάλος κίνδυνος για να ξεσπάσουν ταραχές και να υπάρξει κοινωνική έκρηξη στην Ελλάδα, την Κύπρο, την Ιταλία και την Πορτογαλία.
Όπως αναφέρεται στην έκθεση οι χώρες του Νότου, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα καθώς η ανεργία καλπάζει, κυρίως ανάμεσα στους νέους και στους ανειδίκευτους εργάτες. Η οργάνωση καλεί στην άμεση λήψη μέτρων καθώς ο ειδικός δείκτης με τον οποίο η ILO μετράει τον κίνδυνο κοινωνικών ταραχών έχει αυξηθεί κατά 12 μονάδες στην ΕΕ.
Τονίζεται ότι μέσα στους τελευταίους έξι μήνες οι άνεργοι στην ΕΕ αυξήθηκαν κατά 1εκατ.και πως τα μέτρα λιτότητας που λαμβάνονται δεν χτυπάνε τις ρίζες της κρίσης αλλά ευνοούν την αύξηση της ανεργίας.
Ενδεικτικά αναφέρεται πως μόνο πέντε χώρες από τις 27, η Γερμανία, η Αυστρία, η Ουγγαρία, το Λουξεμβούργο και η Μάλτα, είδαν τα ποσοστά ανεργία να υποχωρούν εν μέσω κρίσης. Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα πως η Γερμανία είναι και η μοναδική χώρα στην οποία από το 2008 μειώνεται η ανεργία των νέων.
Η ILO, στην έκθεσή της προτείνει να προστατεύονται οι θέσεις εργασίας στις μελλοντικές πολιτικές για τη διαχείριση κρίσεων και ζητά ειδικότερα μια «εγγύηση απασχόλησης» για τους νέους.
Την ίδια στιγμή, στο κύριο άρθρο τους οι FT προειδοποιούν και αυτοί για τις χώρες του νότου και λένε ότι οι ισχυροί της Ευρώπης θα πρέπει να ξαναδούν τις πολιτικές που ακολουθούν πριν είναι αργά.
Πράγματι, η κατάσταση είναι στην κόψη του ξυραφιού. Μια σπίθα αρκεί να βάλει φωτιά σε οποιαδήποτε χώρα. Κι αν αυτή η σπίθα είναι το κούρεμα καταθέσεων, το νέο παιχνιδάκι που παίζει το Βερολίνο και ο υποτακτικός της Όλι Ρεν, τότε είμαστε πολύ κοντά στην κοινωνική ανάφλεξη.
Πηγή
 | |
Απλά, αρνούμαι
Posted: 08 Apr 2013 10:14 AM PDT
Αρνούμαι να αποδεχθώ οποιονδήποτε νόμο έχει μπει σε ισχύ από την ώρα που προδότες μετατρέψανε την χώρα μου σε χρεοκοπημένο υποκατάστημα παγκόσμιας τράπεζας. Υπάρχει μια αόρατη γραμμή μεταξύ εκείνης της ημέρας και της προηγούμενης . Στέκομαι πάνω της κοντά τρία χρόνια σαν να βρίσκομαι στην ζώνη πολέμου μεταξύ της χώρας μου και του κράτους τους.
Αρνούμαι να αποδεχθώ οποιαδήποτε απόφαση δικαστηρίου που θα στηρίζεται σε αυτούς τους κατοχικούς νόμους και βεβαίως δεν πρόκειται να δείξω κανέναν σεβασμό στους δικαστές που θα κληθούν να με κρίνουν. Τους έχω ήδη καταδικάσει από την ώρα που περίμενα σε εκείνη την γραμμή με τα δυο μου πόδια μες στο κρύο να έρθουν να αποδώσουν την δικαιοσύνη στην οποία ορκίστηκαν να υπηρετούν μέχρι θανάτου.
Αρνούμαι να αποδεχθώ οποιονδήποτε κομματικό υπάλληλο, που έχει πάρει τον τίτλο-φερετζέ- του δημοσίου, ο οποίος θα έχει απαίτηση να βρει την παρανομία μου για να αποδώσει το τίμημα σε χρήμα. Να είναι σε απόσταση ασφαλείας από το χέρι μου όταν θα πατήσει την σφραγίδα του κατασχετηρίου του σπιτιού μου, διότι αυτό το σπίτι δεν έβγαλε ούτε ένα σκουλήκι που να αποδέχεται τα πάντα αρκεί να "πέφτει" ο αιματοβαμμένος του μισθός.
Αρνούμαι να αποδεχθώ γιατρό δημοσίου τομέα όταν θα έρθει η ώρα να έχει ανάγκη την επιστήμη του συμπολίτης μου και θα έχει το θράσος να ζητήσει βιβλιάριο υγείας ή το χρηματικό ποσό που ορίζει ο νόμος για να κάνει αυτό που του επιβάλει ο υπέρτατος νόμος του λειτουργήματος του. Η άρνησή του να τιμήσει τον όρκο του θα είναι και η δική μου άρνηση να σεβαστώ ό,τι πολυτιμότερο έχει.
Αρνούμαι να αποδεχθώ τον όποιον θεσμό ακόμα κατέχει θέση σε αυτή την χώρα. Οι θεσμοί που έμαθα να σέβομαι είναι αυτοί που υπηρετούν την χώρα μου και δεν υπηρετούν καμία άλλη εις το όνομα του κέρδους.
Αρνούμαι να αποδεχθώ τα όρια που θα θέσει ο κάθε υπουργίσκος για το πώς θα διεκδικήσω τα δικαιώματα μου τα οποία έχουν ήδη εξαϋλωθεί από τις υποκλίσεις που έχει κάνει αυτός και οι όμοιοί του στην Μεγάλη Τράπεζα που λέγεται Ευρώπη.
Αρνούμαι να αποδεχθώ ως καθαρό πολιτικό πρόσωπο τον οποιονδήποτε διατηρεί ακόμα και τυπικές σχέσεις, συζητά ή έστω βρίσκεται τυχαία στον ίδιο χώρο με εκπροσώπους χωρών ή ιδρυμάτων που έβαλαν την ζωή μου υποθήκη για τις δικές τους αποθήκες χρήματος.
Αρνούμαι να αποδεχθώ τον κρατικό φρουρό ο οποίος αντί να φυλλάτει την δική μου πλάτη ασκεί βία σε μένα και στους γύρω μου για να μην ματώσει ο κρατικός εχθρός που έχει ασυλία, αν και εδώ και τρία χρόνια η ασυλία του έχει αρθεί όπως έχουν αρθεί και όλοι οι νόμοι με τις δικές του υπογραφές. Οι κρατικοί φρουροί που προστατεύουν τον εχθρό και όχι τον συνάνθρωπο εδώ και τρία χρόνια μετατράπηκαν συνειδητά, εφόσον δεν παραιτήθηκαν, σε παρακρατικούς.
Αρνούμαι να αποδεχθώ ως Άνθρωπο οποιονδήποτε ψηφοφόρο ή παλαμακιστή του οποιοδήποτε κόμματος συμμετέχει ακόμα και με την παρουσία του μέσα στο Κατοχικό Κοινοβούλιο, αλλά και όλους αυτούς που σπρώχνουν την κατάσταση με οποιαδήποτε κομματική ταμπέλα. Δεν σέβομαι τον μικρό, άνοο, ατομικιστή και επικίνδυνο πολίτη ο οποίος με την κρυφή του ψήφο επιμένει να συντηρεί την χώρα μου σε καταστολή και ψυχική αφαίμαξη.
Αρνούμαι να αποδεχθώ τον καθημερινό εξευτελισμό του Ανθρώπου, τον βιασμό της αξιοπρέπειας ζωής και θανάτου, τις αυτοκτονίες, την πείνα, την κατάθλιψη, την στέρηση οξυγόνου των δικών μου ονείρων και του διπλανού μου, αλλά και το κομμάτιασμα της χώρας μου με προδοτικά χρεόγραφα.
Αρνούμαι να θεωρώ ίσους όλους αυτούς που νομίζουν ότι η σιωπή μου είναι και η κατάφασή μου στο προμελετημένο έγκλημα που επιμένουν να συντελούν.
Πηγή Simple Man
 | |
Ιταλία, στο σπιράλ του διαβόλου
Posted: 08 Apr 2013 09:25 AM PDT
 Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος
Οι περισσότεροι θεωρούν ότι, το πρόβλημα της Ιταλίας είναι η πολιτική αστάθεια, μετά τις πρόσφατες εκλογές. Εν τούτοις, όσο σημαντικό και αν θεωρεί κανείς το συγκεκριμένο γεγονός, είναι μάλλον δευτερεύον - αφού, ακόμη και αν είχε εκλεγεί μία ισχυρή κυβέρνηση, θα είχε να αντιμετωπίσει μία καθόλου εύκολη στην επίλυσή της κατάσταση.
Ειδικότερα, ελλοχεύει μία τραπεζική βόμβα μεγατόνων στα θεμέλια της οικονομίας της, η οποία είναι εμφανής από το ότι, τα ασφαλιστήρια κινδύνου των ιταλικών τραπεζών (CDS), έχουν ξεπεράσει ήδη το κόστος ασφάλισης των ομολόγων του δημοσίου (Διάγραμμα Ι).
Η πίεση λοιπόν στον τραπεζικό τομέα εκ μέρους των αγορών τεκμηριώνεται από το γεγονός ότι (α) τα ασφαλιστήρια κινδύνου για τις ιταλικές τράπεζες αυξήθηκαν κατά 150 μονάδες βάσης, εντός των τελευταίων τεσσάρων μηνών και (β) οι τιμές των μετοχών των τριών μεγαλύτερων τραπεζών της Ιταλίας μειώθηκαν κατά 30% το προηγούμενο τρίμηνο.
Την ίδια στιγμή, οι τράπεζες περιόρισαν σημαντικά τις πιστώσεις τους στις επιχειρήσεις, ενώ πούλησαν τα ομόλογα άλλων τραπεζών και εταιρειών που κατείχαν - έτσι ώστε να αυξήσουν τη ρευστότητα τους. Ταυτόχρονα όμως, αυξήθηκε το κόστος του δικού τους δανεισμού κατά περίπου 150 μονάδες βάσης, οπότε επιδεινώθηκε σημαντικά η κερδοφορία τους.
Περαιτέρω, παρά τις ανωτέρω ενέργειες των τραπεζών για την καλυτέρευση της ρευστότητας τους, παρέμειναν απολύτως εξαρτημένες από τη χρηματοδότηση τους εκ μέρους της ΕΚΤ - η οποία αυξήθηκε το Φεβρουάριο κατά 11 δις € επί πλέον.
Στα πλαίσια αυτά, οι ιταλικές τράπεζες χρηματοδοτούν το 18% του ΑΕΠ της χώρας τους, καθώς επίσης το 10% των ισολογισμών τους από την ΕΚΤ - μία άκρως επικίνδυνη εξέλιξη για την Ευρωζώνη και το κοινό νόμισμα.
Το πρόβλημα της έλλειψης ρευστότητας τεκμηριώνεται επίσης από το ότι, η αγορά ομολόγων του ιταλικού δημοσίου εκ μέρους τους, περιορίσθηκε σημαντικά το Φεβρουάριο - μία αρκετά απειλητική διαδικασία αφού, λόγω της αγοράς ομολόγων από τις τράπεζες, σε συνδυασμό με αντίστοιχες αγορές εκ μέρους της ΕΚΤ, τα επιτόκια δανεισμού της Ιταλίας κατόρθωσαν να διατηρηθούν σε χαμηλά επίπεδα.
Συνεχίζοντας, τα επισφαλή (κόκκινα) δάνεια στους ισολογισμούς των ιταλικών τραπεζών αυξήθηκαν κατά 20% εντός ενός μόνο έτους. Συνολικά δε, σύμφωνα με υπολογισμούς, οι τράπεζες θα χάσουν το 10% των δανείων τους στο εσωτερικό της χώρας - τα οποία ισοδυναμούν με 1,5 τρις €, όσο περίπου το ΑΕΠ της Ιταλίας (1,96 τρις $ ή 1,51 τρις €).
Εάν τώρα επαληθευθούν οι δυσοίωνες αυτές προβλέψεις, τότε η Ιταλία θα αντιμετωπίσει τεράστιο πρόβλημα, όσον αφορά το δικό της δανεισμό (έκδοση ομολόγων) - οπότε θα παγιδευτεί σε ένα καθοδικό σπιράλ του θανάτου, το οποίο τελικά θα την οδηγήσει στη χρεοκοπία (ειδικά αφού το δημόσιο χρέος της ως προς το ΑΕΠ πλησιάζει το 130%, οπότε θα ήταν αδύνατον να διασώσει τις τράπεζες της, όπως η Ισπανία, η Ιρλανδία κλπ.).
Όλα τα παραπάνω ανησυχούν στο έπακρο τους καταθέτες των ιταλικών τραπεζών - ειδικά μετά τη δολοφονία της Κύπρου, η οποία τεκμηρίωσε το ότι, οι καταθέσεις δεν είναι προφανώς ασφαλισμένες από τους κινδύνους χρεοκοπίας των τραπεζών.
Ειδικά όσον αφορά τους Ιταλούς, οι αποταμιεύσεις των οποίων είναι αρκετά υψηλές, τα γεγονότα αυτά είναι ίσως αρκετά για να πυροδοτήσουν μία επίθεση εναντίον των τραπεζών τους (Bank run), με καταστροφικά αποτελέσματα για όλους μας (υπενθυμίζουμε το άρθρο μας "Δήμευση Καταθέσεων", από το οποίο φαίνεται ότι, το "κούρεμα" των Ιταλών καταθετών κατά 8,5% θα μετέφερε 127,2 δις € στα ταμεία διάσωσης των τραπεζών, σύμφωνα με την Goldman Sachs).
Πρώτο θύμα τυχόν κατάρρευσης και χρεοκοπίας τώρα των ιταλικών (ή ισπανικών) τραπεζών θα ήταν αναμφίβολα η Γαλλία - ο κυριότερος χρηματοδότης των δύο αυτών χωρών. Φυσικά θεωρείται βέβαιο το ότι, η ΕΚΤ θα της παρείχε, σε μία τέτοια περίπτωση, απεριόριστο δανεισμό - αφού διαφορετικά θα κατέρρεε ολόκληρη η Ευρωζώνη. Αυτό σημαίνει όμως με τη σειρά του πως ήδη λειτουργεί μία Ευρώπη δύο ταχυτήτων - ενώ η πρώτη ταχύτητα θα ήταν αδύνατον να επιβιώσει χωρίς τη Γαλλία.
Εάν τώρα επιλεχθεί να ριχθούν κάποιες χώρες από το υπερωκεάνιο της Ευρώπης, όπως μάλλον συνέβη με την Κύπρο (ήδη έχουν πανικοβληθεί η Σλοβενία, ο επόμενος υποψήφιος, καθώς επίσης η Ελλάδα, η Μάλτα και το Λουξεμβούργο), για να διασωθούν οι υπόλοιπες, είναι κάτι που θα διαπιστώσουμε πάρα πολύ σύντομα - αφού η τρικυμία εξελίσσεται ήδη σε σφοδρότατη κακοκαιρία,
Ολοκληρώνοντας, η Γερμανία δεν θα έβγαινε αλώβητη από τυχόν κατάρρευση των ιταλικών τραπεζών - επειδή η ιταλική Unicredit, έχοντας εξαγοράσει τη γερμανική Hypovereinsbank, δραστηριοποιείται σημαντικά στην εσωτερική αγορά της Γερμανίας, μεταφέροντας ενδεχομένως γερμανικές καταθέσεις στην Ιταλία.
Επομένως, το σπιράλ του θανάτου δεν θα εγκλώβιζε μόνο την Ιταλία, αλλά και πολλές άλλες χώρες - αφού ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ευρώπης είναι ουσιαστικά υπερχρεωμένο. Θα αρκούσε λοιπόν ακόμη και μία σπίθα, για να εκραγεί ο δυναμίτης - ο οποίος δεν βρίσκεται μόνο στα θεμέλια της Ευρωζώνης, αλλά ολόκληρου του πλανήτη.
| |
Υπό την κατοχή άθλιων και βρώμικων δυνάμεων
Posted: 08 Apr 2013 08:51 AM PDT
Του Αθανάσιου Δρούγου*
Είμαι από αυτούς που δεν ξεχνάνε! Θα περίμενα χθες, 6η Απριλίου, πολλά αφιερώματα για την επίθεση των ναζιστικών δυνάμεων στην οχυρωματική γραμμή ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Σαν σήμερα, πριν 72 χρόνια, τα SS, η Wehrmacht, η Γκεστάπο, μαζί με τους ανεκδιήγητους φασίστες του Ferrero, έπληξαν την γραμμή μεταξά και τα 21 ιστορικά οχυρά της. Σήμερα, σε μια πατρίδα που είναι υπό την κατοχή αθλίων και βρώμικων οικονομικών δυνάμεων, δεν τολμούνε κάποιοι να γράψουν γι αυτά που μας θαύμασαν σύμμαχοι, φίλοι, εχθροί...
Για να μην ασκήσουμε κριτική στην πρώην πράκτορα της Στάζι και εκείνου του εκτρωματικού καθεστώτος Χόνεκερ.
Την περίοδο της γερμανικής εισβολής, προσωπικά όπως και οι πλείστοι από σας δεν την ζήσαμε. Πολλά μου είπαν οι γονείς μου που ήσαν τότε 10-17 χρονών, ενώ σαν αναλυτής και εραστής της ιστορίας έκατσα και την διάβασα. Γιατί όπως μας πάνε οι σημερινοί τύποι της συναλλαγής, θα μας διαγράψουν και την ιστορία μας ή θα διδάσκονται επιλεκτικά κεφάλαιά της. Έχουμε αρκετές και αρκετούς κατά καιρούς εφιάλτες και Ρεπούσηδες.
Επανέρχομαι στο τότε. Τον Μάρτιο του 1941 κι ενώ διαφαίνονταν η επικείμενη ναζιστική επίθεση από Γιουγκοσλαβία και Βουλγαρία, στην τελευταία σύσκεψη του ανώτατου πολεμικού συμβουλίου υπό την προεδρία του αρχιστράτηγου Αλέξανδρου Παπάγου αποφασίστηκε ότι δεν θα υπάρξει παράδοση ούτε συνθηκολόγηση και θα έχουμε μάχη μέχρις έσχατων. Και η πολιτική κυβέρνηση και ο αρχιστράτηγος ήσαν σαφέστατοι. Απέναντι σε Γιοντλ - Φον Λιστ - Γκράφενμπεργκ και Βάιχς, η πατρίδα αντέταξε αγωνιζόμενο ελληνικό λαό στην βόρεια Ήπειρο και στην γραμμή Μεταξά, έργο των κυβερνήσεων 1936-1939 για την προς πόλεμο προπαρασκευή της Ελλάδος.
Επικεφαλής του Γ' Σώματος στρατού ήταν ο αντιστράτηγος γ', Τσολάκογλου. Του Β' Σώματος Στρατού ο Μπάκος και του Α΄ Σώματος Στρατού ο Δεμέστιχας. Διοικητής της στρατιάς στην Λάρισα ο αντιστράτηγος Ι. Πίτσικας. Συμπολεμιστής του αρχιστράτηγου. Γνωστός δωσίλογος και συνωμότης ο τότε μητροπολίτης Ιωαννίνων Σπυρίδων.
Ο Τσολάκογλου -κι ενώ οι μάχες μαίνονταν και οι αξιωματικοί και στρατιώτες μας αμύνονταν επί πατρίου εδάφους απέναντι σε ισχυρότερο αντίπαλο- προχώρησε σε συνθηκολόγηση με τους ναζί, την στιγμή κατά την οποία 13 από τα 21 οχυρά δεν είχαν πέσει, ενώ σε δυο είχαν ρίξει οι ναζί χημικά αέρια.
Ο Τσολάκογλου κατήργησε τον διοικητή της στρατιάς Πίτσικα και μέχρι την 20η Απριλίου υπέγραψε τρία ντροπιαστικά κείμενα συνθηκολόγησης της πατρίδας.
Και επαναλαμβάνω ότι παρά την διείσδυση από την γραμμή Γευγελή προς Θεσσαλονίκη, οι άνδρες μας υπεραμύνονταν των οχυρών, χωρίς αεροπορική υποστήριξη και έχοντας προκαλέσει σοβαρές απώλειες στους ναζί.
Ο Τσολάκογλου υποστήριξε -ακόμα και στην δίκη του το 1945 επί κυβέρνησης Πλαστήρα- ότι ήθελε να αποφύγει η χώρα το ολοκαύτωμα. Από την Αθήνα ο αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος υποστήριξε ότι ο αγώνας συνεχίζεται και κατήγγειλε τον Τσολάκογλου και τους Μπάκα – Δεμέστιχα και Κατσιμήτρο για προδοσία και υπερκέραση εντολών της ιεραρχίας. Αλλά το κακό είχε γίνει. Η συνθηκολόγηση έγινε στην Θεσσαλονίκη, στο Βοτονόσι του Μετσόβου και στην Αθήνα.
Από τις 20 Απριλίου και μετά ο Τσολάκογλου έγινε ο πρώτος κατοχικός πρωθυπουργός. Με αντιπρόεδρο τον πράκτορα της Γκεστάπο στην Αθήνα καθηγητή της ιατρικής Λογοθετόπουλο. Και βέβαια τους Ράλληδες. Στην κυβέρνηση συμμετείχαν οι δοσίλογοι στρατηγοί , με τον αρχιεπίσκοπο να αρνείται να την ορκίσει, κάτι που έκανε μετά ένας χαμηλόβαθμος ιερέας. Υπουργός οικονομικών στην κυβέρνηση των εφιαλτών ο Γκοτζαμάνης, γνωστός για τις σχέσεις του με το Ράιχ.
Η κυβέρνηση Τσολάκογλου παρέμεινε στην εξουσία για 9 μήνες και την διαδέχθηκε η κυβέρνηση Λογοθετόπουλου. Η νόμιμη κυβέρνηση είχε μεταβεί σε Κρήτη και μέση Ανατολή μαζί με τις μικρές στρατιωτικές δυνάμεις Βρετανών - Αυστραλών και Νεοζηλανδών.
Ο Τσολάκογλου με την απελευθέρωση δικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο για εθνική αναξιότητα. Καταδικάστηκε σε θάνατο για εσχάτη προδοσία. Λόγω πρότερου έντιμου βίου και συμμετοχής σε πολλούς πόλεμους, η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Στην απολογία του δεν άλλαξε στάση. Ούτε οι άλλοι συνωμότες. Τα απομνημονεύματά του το 1949 κυκλοφόρησε η σύζυγός του Κατερίνα.
Η χώρα σε κατοχή, με την Αθήνα ειδικά σε δεινή κατάσταση και μαστιζόμενη από πείνα. Ο στρατός παρά τις νίκες στην βόρειο Ήπειρο επέστρεψε καταπονημένος και με το ηθικό πληγωμένο. Ο αρχιστράτηγος μερικούς μήνες μετά την παράδοση συνελήφθη από την Γκεστάπο στην Αθήνα και μαζί με 4 πατριώτες αξιωματικούς εστάλη στο Νταχάου, όπου έμεινε αιχμάλωτος επί δυο και πλέον χρόνια, μέχρι που σε αυτό το κρεματόριο μπήκανε οι αμερικανικές δυνάμεις και απελευθέρωσαν χιλιάδες.
Με αφορμή λοιπόν την σημερινή ημέρα θα περίμενα κάποια αφιερώματα. Αλλά πως να γίνουν αυτά, όταν είναι η τρόικα των χαρτογιακάδων, των ευρω-απατεώνων και των οικονομικών δολοφόνων του Βερολίνου εδώ; Πως να γίνουν σχετικές εκδηλώσεις μνήμης όταν η χώρα έχει παραδοθεί σε ευρω-τοκογλύφους και σε γερμανόφιλους συνεργάτες τους;
Οι ήρωες όλων των αγώνων μας δεν ξεχνιούνται.
Δεν ξεχνιούνται και οι εφιάλτες και όλοι οι Τσολάκογλου.
Δεν ξεχνιέται η κατοχή.
Αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν ξεχνιέται η απελευθέρωση. Και μιλώ για άλλη μια απελευθέρωση που έρχεται.
Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω ο λαός.
Ζήτω οι υγιείς λαϊκές πατριωτικές δυνάμεις.
Ζήτω οι ένοπλες δυνάμεις. Διαχρονικά άγρυπνος φρουρός των ιερών, οσίων και δικαίων της φυλής μας.
Η μέρα εκείνη δεν θα αργήσει, όπως έγραψε και τραγούδησε ο αείμνηστος Μάνος Λοΐζος.
Υπομονή και θάρρος...
* Στρατιωτικός αναλυτής, ειδικός σύμβουλος ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.
Πηγή
 | |
Αρχή του τέλους της γερμανικής ηγεμονίας
Posted: 08 Apr 2013 07:28 AM PDT
Γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας
Η ελληνική κυβέρνηση και τα κόμματα που την συναπαρτίζουν έχουν - από επιλογή ή «ανάγκη» τους - δέσει τη χώρα στο γερμανικό άρμα. Η αποτίμηση αυτής της επιλογής, προφανώς θα γίνει λαμβάνοντας υπόψη το αποτέλεσμα του «πολέμου» που διεξάγει η Γερμανία διεκδικώντας το ρόλο της στο παγκόσμιο παιχνίδι. Κι αν η Γερμανία χάσει τον «πόλεμο»;
Οι Αμερικανοί, πάντως, θεωρούν ότι ήδη έχουν κερδίσει (και) αυτόν τον πόλεμο. Το γνωστό αμερικανικό ινστιτούτο στρατηγικής πρόβλεψης (stratfor) μιλά για μια νέα εποχή που ανατέλλει με τα εξής χαρακτηριστικά:
Πρώτον: οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν κυρίαρχη δύναμη στον κόσμο σε όλες τις διαστάσεις ενεργώντας με προσοχή αναγνωρίζοντας την κρίσιμη διαφορά ανάμεσα υπεροχή και παντοδυναμία.
Δεύτερον, η Ευρώπη επιστρέφει στην κανονική της κατάσταση των πολλών ανταγωνιστικών εθνών-κρατών αφήνοντας την Γερμανία να ονειρεύεται μια Ευρώπη στην οποία μπορεί να γράφει/ ελέγχει τους προϋπολογισμούς των μικρότερων κρατών. Ωστόσο το παράδειγμα της Κύπρου πιθανότατα θα οδηγήσει πολλά κράτη μέλη της ΕΕ να επιλέξουν την πτώχευση από το να απολέσουν την κυριαρχία τους.
Τρίτον, η Ρωσία επανεμφανίζεται στο προσκήνιο αξιοποιώντας τους φυσικούς τους πόρους για να διευρύνουν την πολιτική τους επιρροή.
Τέταρτον, η Κίνα γίνεται όλο και περισσότερο εσωστρεφής στην προσπάθειά της να διαχειριστεί τις νέες οικονομικές πραγματικότητες που συνεπάγονται οι ολοένα και χαμηλότεροι ρυθμοί ανάπτυξης σε έναν πληθυσμό που –κάποια τμήματά του-- άρχισε να αγγίζει το όνειρο των κοινωνιών της κατανάλωσης
Πέμπτον, μια σειρά από νέες χώρες (στη Λατινική Αμερική, και την Αφρική) εμφανίζονται να παραλαμβάνουν τη σκυτάλη της Κίνας και να διεκδικούν το μοντέλο της ραγδαίας ανάπτυξης (βασισμένο σε μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας)
Σύμφωνα με τους Αμερικανούς αναλυτές του stratfor (οι οποίοι προφανώς περιγράφουν και τους μύχιους πόθους της Ουάσιγκτον) ο κατακερματισμός της Ευρώπης και η αποδυνάμωση της Κίνας σημαίνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βγαίνουν πιο ισχυρές από αυτή τη μεταβατική φάση και εξακολουθούν να διατηρούν την αυτοκρατορική της θέση στη νέα εποχή που ανατέλλει. Η Ευρώπη (Γερμανία) και η Κίνα δεν καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν την αμερικανική ισχύ διότι εσφαλμένα πίστευαν ότι η πραγματική εξουσία ήταν οικονομική δύναμη.
Όμως, η πραγματική δύναμη έχει άμεση συνάρτηση με τη στρατιωτική ισχύ. Και υπό αυτήν την έννοια μια κατακερματισμένη πολιτικά Ευρώπη δεν έχει καμία πιθανότητα να αμφισβητήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όσο για την Κίνα, θα χρειαστεί πολλά χρόνια ακόμη μέχρι να μπορέσει να ανταγωνιστεί την στρατιωτική ισχύ της Αμερικής.
Συμπέρασμα: Οι Αμερικανοί έχουν προεξοφλήσει τον πολιτικό κατακερματισμό της Ευρώπης. Μένει, λοιπόν, να δούμε με ποιον τρόπο και ποιες πρωτοβουλίες θα εξελιχθεί αυτή η διαδικασία. Με πιο απλά λόγια, μένει να δούμε πως και με ποιες πολιτικές δυνάμεις θα αρχίσει ο συνασπισμός του ευρωπαϊκού νότου κατά της ηγεμονίας του Βερολίνου
Πηγή
 | |
Δειλοί και άβουλοι μπροστά στην καταστροφή
Posted: 08 Apr 2013 06:59 AM PDT
Του Λεωνίδα Αποσκίτη
Η νέα κυπριακή κρίση έχει λειτουργήσει ως καταλύτης στην ιστορική αφασία της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας, αποκαλύπτοντας πλήρως την κακουργία των ευρω-δωσιλογικών λόμπυ και ηγεσιών, αλλά και την γύμνια των λεγόμενων «αντιμνημονιακών» δυνάμεων. Ανέκαθεν η ιστορία της Κύπρου υπερέβαινε κατά πολύ το μέγεθός της. Το νησί της Αφροδίτης, στο σταυροδρόμι των τριών ιστορικών κόσμων, ήταν πάντα το «μήλον της έριδος» όλων των κατά καιρούς ισχυρών μνηστήρων της ανατολικής Μεσογείου. Η Μεσόγειος Θάλασσα για χιλιετίες υπήρξε το μοναδικό εκείνο φυσικό στοιχείο και το γεωγραφικό επίκεντρο της πνευματικής ιστορίας της ανθρωπότητας.
Εδώ όλες οι θρησκείες, οι φιλοσοφίες, οι τέχνες και οι επιστήμες γεννήθηκαν και από εδώ ο πανάρχαιος ελληνικός Λόγος ξεχύθηκε σ' όλες τις μεριές του κόσμου. Πανίσχυρο φρούριο υψίστης στρατηγικής σημασίας μέσα στον χώρο της ανατολικής Μεσογείου το «χρυσοπράσινο φύλλο», το «μεγάλο νησί», η Κύπρος. Και, λόγω της στρατηγικής της θέσης, ασπίδα για όλο τον Ελληνισμό, όποτε το πελέκι του κυνισμού και της βαρβαρότητας χτυπούσε την Μεσόγειο.
Από τότε που ο πέλεκυς έπεσε απότομα στην Κύπρο, όταν στις μέρες του Βυζαντίου, τον 12ο αιώνα, οι Φράγκοι (όνομα που δινόταν σ' όλους τους γερμανικούς λαούς) μαζί με τους τραπεζίτες της Μεσογείου –τους δόγηδες της Βενετίας- ξεκίνησαν να αλώσουν την περιοχή, μέχρι τις μέρες μας, η αλήθεια αυτή επιβεβαιώνεται.
Σήμερα, το τελεσίγραφο του Eurogroup βασίστηκε πάνω στο πρωτοφανές κλίμα κυνισμού και συνωμοσίας με το οποίο χαράζεται ο παγκόσμιος χάρτης τα τελευταία «παγκοσμιοποιημένα» χρόνια …στο Βελιγράδι, την Βαγδάτη, την Δαμασκό, την Λευκωσία. Μεγάλο θύμα αυτών των δύο ιστορικών κακών, του κυνισμού και της συνωμοσίας, είναι το μαρτυρικό ελληνικό νησί από τότε που ο Άγγλος αποικιοκράτης πάτησε πρώτη φορά το ποδάρι του πάνω στα χώματά του, πριν από 135 χρόνια, το 1878.
Στις 12 Ιουλίου του 1878 υψώθηκε από ένα αγγλικό απόσπασμα η βρετανική σημαία στην Λευκωσία. Η άφιξη των νέων κυρίαρχων είχε αναζωπυρώσει τους εθνικούς πόθους, ότι η Βρετανία θα έδινε την Κύπρο στην Ελλάδα όπως είχε κάνει 14 χρόνια νωρίτερα με τα Επτάνησα. Αυτός ο ευσεβής πόθος ζέστανε τον αγώνα των Κυπρίων μέχρι το 1931. Όμως, οι Άγγλοι επιδόθηκαν συστηματικά στην εδραίωση της κυριαρχίας τους και, βασιζόμενοι στην πάγια πολιτική τους του «διαίρει και βασίλευε», που κληρονόμησαν από τους Ρωμαίους, καλλιέργησαν την αντιπαλότητα ανάμεσα στην Ελληνική πλειοψηφία και την Τουρκική μειοψηφία.
Έτσι φθάσαμε στην εξέγερση του 1931 και έκτοτε άρχισε να εκφράζεται δυναμικά ο ελληνικός αλυτρωτισμός και το σύνθημα της Ένωσης με την Ελλάδα. Όλα αυτά τα χρόνια και στους δύο παγκόσμιους πολέμους, οι Κύπριοι εθελοντές κατά χιλιάδες πολεμούσαν στον πλευρό της Ελλάδας.
Την 1η Απριλίου 1955, η Λευκωσία σείστηκε από τις εκρήξεις. Ήταν η αρχή μιας νέας γενηάς ηρώων στην αστείρευτη ιστορία του Ελληνισμού: Καραολής, Αυξεντίου, Μάτσης, Μόδεστος... «χαίρε, ω χαίρε ελευθεριά»...
Πράγματα ακατανόητα για τους «ληστές με το ένα χέρι» της υπερεθνικής τοκογλυφίας της αφασικής νέας παγκόσμιας τάξης που βλέπουν τις εθνικές σημαίες σαν πειρατικές νεκροκεφαλές.
Η ιστορία, όμως, είχε αρχίσει κρυφά την αντίστροφη μέτρηση: από τους πανηγυρισμούς για την ανεξαρτησία μέχρι το πραξικόπημα και την εισβολή του Αττίλα. Η 20η Ιουλίου 1974 είναι από τις ημερομηνίες-σταθμούς, τις σημαδιακές που σημαδεύουν ανεξίτηλα γενηές ολόκληρες.
Η τραγωδία του 1974 στην Κύπρο και οι συνέπειες της τουρκικής εισβολής συνιστούν ένα διαρκές πολλαπλό και απεχθές έγκλημα, ένα μοναδικό ίσως φαινόμενο διεθνούς ανομίας: το 33% του πληθυσμού μιας χώρας, που είναι εκτοπισμένο με την βία, οι χιλιάδες νεκροί και αγνοούμενοι, ο σφετερισμός της γης και των περιουσιών, οι λεηλασίες και οι καταστροφές της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού το αποδεικνύουν.
Όλα αυτά τα 39 χρόνια, εμείς οι Ελλαδίτες, που πηγαίναμε στην «μοιρασμένη» πρωτεύουσα δίπλα στην πράσινη γραμμή, νομίζαμε ότι η Κύπρος πλουτίζει και ευημερεί αδιαφορώντας για την κατοχή και την σημαία με το μισοφέγγαρο που κυματίζει πιο πέρα.
Τώρα αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο Αττίλας ήταν πάντα εκεί και ότι «οι βάρβαροι» έφθαναν από παντού με προσωπεία «φίλων». Δεν το άφηνε, όμως, αυτό να γίνει αντιληπτό τις τελευταίες δεκαετίες, η δράση ενός «λόμπυ» πολιτικών, διπλωματών, δημοσιογράφων, καθηγητάδων και αναλυτών «δεξαμενών σκέψης» καθώς και άλλων πολιτειακών και οικονομικών παραγόντων που υπονόμευε συστηματικά τα ελληνικά και κυπριακά συμφέροντα και την εθνική στρατηγική.
Στις 24 Απριλίου του 2004, η Κύπρος, που από την αρχαιότητα πολεμάει με τους δυνατούς της γης, κατάφερε να μείνει όρθια σε μια από τις πιο δύσκολες και κρίσιμες στιγμές της ιστορίας της με το ΟΧΙ του Ελληνοκυπριακού λαού που σταμάτησε στην Λευκωσία τους «ληστές με το ένα χέρι». Η απάντηση του Τάσσου Παπαδόπουλου, ότι δεν παραδίδουμε την δημοκρατική πατρίδα, που μας δίνει οντότητα και ελευθερία, για να «αγοράσουμε ελπίδα» και φούμαρα, που μας πλασάρουν οι έμποροι της «ιστορικής αμνησίας», είναι μάθημα σύγχρονης στρατηγικής. Στην άγρια επέλαση της παγκοσμιοποίησης, η Κύπρος έδωσε περήφανη το στίγμα της αντίστασης μαζί, τότε, με την Φαλούτζα και την Ραμάλα.
H κυπριακή Βουλή στις 19 Μαρτίου αντέταξε ένα νέο σθεναρό ΟΧΙ που απέτρεψε την μεγαλύτερη εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων, αλλά αυτό υπονομεύθηκε αμέσως από την εξωνημένη κυβέρνηση του Αναστασιάδη και το ανύπαρκτο «εθνικό κέντρο».
Η εγκατάλειψη της «μάνας» Ελλάδας πόνεσε επανειλημμένα την Μεγαλόνησο: 1930, 1955-59, 1967-74, 2002-2004, 2013. Σε όλους τους αγώνες και τα «όχι» της, η Κύπρος ήταν κατά βάση μόνη της και απροστάτευτη απέναντι στα θηρία που την ορέγονταν. Μόνο για λίγα χρόνια, στα μέσα της δεκαετίας του '60, η εξοπλισμένη ελληνική μεραρχία στάθηκε φύλακας-φρουρός του νησιού για νάρθει η χούντα να το ξαναπροδώσει. Αυτή την φορά δεν ήταν, όμως, απλή εγκατάλειψη, αλλά εγκληματική συνέργεια σε βάρος της αυθυπαρξίας και της ελευθερίας των Κυπρίων από το δωσιλογικό καθεστώς της Αθήνας, προδοσία κυνικότερη κι από την αντίστοιχη χουντική του '74, που είχε εν πολλοίς και τον χαρακτήρα της θερμοκέφαλης «εθνικοφροσύνης».
Αλλά, δεν ήταν μόνον η κακουργία της δυτικόδουλης άρχουσας ελίτ που έλαμψε στις «ειδούς» του φετινού Μαρτίου, μιας κάστας αποκομμένης πλήρως από την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας. Ήταν ακόμα το απόλυτο φιάσκο της νεόκοπης «ελληνοϊσραηλινής» συμμαχίας, με αποκορύφωμα την συγγνώμη Νετανυάχου προς τον Ερντογάν. Ήταν, όμως, και η ανυπαρξία εναλλακτικής διπλωματικής στρατηγικής από τις πολιτικές δυνάμεις και τα κινήματα που εκφράζουν την αντίσταση στον ολετήρα των τραπεζιτών σε Ελλάδα και Κύπρο.
Ακούσαμε οικονομικές και μαρξιστικές αναλύσεις για την κρίση, που παραβλέπουν πλήρως τις παραμέτρους του Κυπριακού ως ζητήματος εισβολής και κατοχής και το γεγονός ότι ο τραπεζικός τομέας, με την συμμετοχή και των Ρώσων μεγαλοκαταθετών, αν κλονισθεί, χάνεται το οικονομικό οχυρό της ανεξαρτησίας των Ελληνοκυπρίων. Η Τουρκία επιχαίρει γι' αυτό και ακονίζει τα νύχια της για την τελική αρπαγή του νησιού μετά από μια επερχόμενη λύση με όρους πιο επονείδιστους κι από του σχεδίου Ανάν.
Είδαμε τα «αντιμνημονιακά» επιτελεία στην Αθήνα να αντιδρούν κατόπιν εορτής με νεφελώδεις τοποθετήσεις και να μην είναι σε θέση ούτε ένα σοβαρό συλλαλητήριο να οργανώσουν τις κρίσιμες ώρες των διαβουλεύσεων για να στηρίξουν το «ΟΧΙ».
Γίναμε, τέλος, μάρτυρες «σοφών» συμβουλών για σύνεση «μην μας βρει χειρότερο κακό»… από «αντιμνημονιακές» φωνές που ελάχιστα διαφέρουν από τις συμβουλές για «ευρωπαϊκή λύση» των θιασωτών του Μνημονίου.
Έχουμε ξεχάσει, με λίγα λόγια, το προφητικό απόσπασμα από το βιβλίο του Παναγιώτη Κονδύλη, «Θεωρία του Πολέμου», ότι «ακριβώς ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της Ελλάδας θα μεταβληθεί σε όργανο de facto μετατροπής της σε δορυφόρο της Τουρκίας».
Μα πιο πολύ λησμονήσαμε σαν λαός τους στίχους από το ποίημα του έφηβου ήρωα της Κύπρου Ευαγόρα Παλληκαρίδη: «Θα πάρω μιαν Ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια, να βρω τα σκαλοπάτια που παν στην Λευτεριά»!
Αντίθετα, θυμίζουμε τους «μοιραίους» του Βάρναλη όσο μένουμε δειλοί, άβουλοι και μουδιασμένοι παρατηρητές της ολοκληρωτικής μας καταστροφής, και δεν βρίσκουμε το σθένος για μια γενικευμένη παλλαϊκή συστράτευση και αντίσταση σε Ελλάδα και Κύπρο.
* ΠΗΓΗ: ΗΕLLENIC NEXUS
 | |
Ησυχία παρακαλώ, η κυβέρνηση κοιμάται!
Posted: 08 Apr 2013 06:28 AM PDT
Γράφει η Θάλεια Χούντα
Θα αναφερθούμε για ένα θέμα που συγκλονίζει αυτό το διάστημα όλο τον κόσμο και τον διεθνή τραπεζικό τομέα και τις εφαρμοζόμενες πρακτικές του. Θα αναφερθούμε για το θέμα της Κύπρου, μίας χώρας «εξωτικής και μακρινής», που δεν έχουμε μάθει την ύπαρξή της ούτε στους σχολικούς Άτλαντες.
Η ανεξάρτητη και περήφανη Ελληνική κυβέρνηση ήταν παρούσα στην πρόσφατη ευρωπαική συνεδρίαση που αποφασίστηκε ο δανεισμός και οι όροι του για την Κύπρο! Η κυβέρνηση, επίσης, όλες αυτές τις ημέρες που γίνεται η προσπάθεια εξεύρεσης λύσης στην Κύπρο, είναι παρούσα μόνο στο Μαξίμου! Η κυβέρνηση, επίσης, έχει προτείνει μέτρα και έχει δηλώσει την παρουσία της για τις εκεί καταθέσεις των πολιτών της!
Όλα αυτά που «έκανε» η κυβέρνηση, μας ενδυνάμωσαν σαν χώρα και μας καταξίωσαν ακόμη περισσότερο στο διεθνές στερέωμα! Μπράβο!
Τι θα περίμενα εγώ ο απλός πολίτης να είχε κάνει;
Να πάρει εξ' αρχής θέση στο ευρωπαικό συμβούλιο, ότι είναι στο πλευρό της Κύπρου.
Να δηλώσει προς πάσα κατεύθυνση, ότι Ελλάδα και Κύπρος είναι ενιαίο σώμα και η αντιμετώπιση κοινή.
Να αντιταχθεί στην υποδούλωση ενός αδερφού λαού, με πρόσχημα τα οικονομικά στοιχεία.
Να προτείνει εναλλακτικές λύσεις και να τείνει χείρα βοηθείας, απαλλαγμένη από την εσωτερική εξυπηρέτηση συμφερόντων και την σχέση της με τον τραπεζικό τομέα.
Να εγγυηθεί, έστω και προφορικά, τις καταθέσεις των πολιτών της στην Κύπρο. Ξέρετε, δεν είναι όλες οι καταθέσεις παράνομες, υπάρχει και το εμπόριο εντός των χωρών της Ευρώπης.
Όλα αυτά και τα όνειρό μου για ισχυρή διεθνή παρουσία της χώρας μου περίμενα εγώ. Μάλλον ζω αλλού όμως και περιμένω τις επόμενες εκλογές, για να προσπαθήσω να κάνω πραγματικότητα τα ¨θέλω¨ μου για την Πατρίδα.
Εν τω μεταξύ θα παρακαλέσω, όλες οι ενέργειες να γίνονται με ησυχία, ακόμη και οι τουρκικές παραβιάσεις. Η κυβέρνηση κοιμάται και δεν επιτρέπεται να την ξυπνήσουμε!
Πηγή
 | |
Μητροπολίτης Μεσογαίας: "Καιρός πλέον να ξεσηκωθούμε"
Posted: 08 Apr 2013 05:46 PM PDT
Η χώρα στενάζει υπό την διπλή κατοχή της τρόικας και της (λαθρο)κυβέρνησης των τριών προθύμων (Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη) και με γοργούς ρυθμούς μεταλάσσεται σε αποικία χρέους, ενώ θεωρείται σχεδόν δεδομένο πως η αντιμετώπισή της από την διεθνή κοινότητα είναι απολύτως διαφορετική και αγγίζει στα όρια αντιμετώπισης ενός χώρου (και όχι κράτους), με πολύ συχνές υποτιμητικές αναφορές του τύπου "δεν θα γίνουμε σαν την Ελλάδα".
Οι υπεύθυνοι -για όλα όσα σήμερα βιώνουμε ως λαός- είναι γνωστοί, πλην όμως κυκλοφορούν όχι μόνο ατιμώρητοι αλλά επιπλέον και πολύ καλά φυλασσόμενοι, ενώ το θράσσος τους έχει ξεπεράσει κάθε όριο αφού τολμούν να συνεχίζουν να εκβιάζουν έναν ολόκληρο λαό με μία επικείμενη καταστροφή την στιγμή που οι ίδιοι συνετέλεσαν να συμβούν όλα εκείνα με τα οποία σε καθημερινή βάση τρομοκρατούν τον ελληνικό λαό... Και όλα αυτά, έχοντας φροντίσει εκ των προτέρων να στερήσουν - απαγορεύσουν την ανάδειξη ενός πολιτικού σχήματος που θα μπορούσε να προσφέρει την λύση.
Οι ευθύνες βρίσκονται σε πλήθος προσώπων που είτε εμπλέκονται με την πολιτική είτε όχι. Όμως, μέσα από την ορθόδοξη εκκλησία (αλλά όχι από την κορυφή της ηγεσίας της) έρχεται ένα μήνυμα που προσπαθεί να ανασυντάξει τον διαλυμένο λαό και επιχειρεί εμμέσως να δείξει την διέξοδο από το εικονικό αδιέξοδο στο οποίο σήμερα βρισκόμαστε.
Οσοι δεν μπορούν, να μην πληρώσουν το «χαράτσι» για τα ακίνητα, τονίζει σε εγκύκλιό του ο μητροπολίτης Μεσογαίας, επισημαίνοντας πως η Εκκλησία θα βρεθεί στο πλευρό τους.
Ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, κ. Νικόλαος, με την οποία κατακεραυνώνει την κυβερνητική πολιτική, εξαπολύει μύδρους για «τον καταιγισμό των χωρίς τέλος φορολογικών επιβαρύνσεων», καλεί τους πολίτες να αντιδράσουν, αν δεν μπορούν να πληρώσουν το έκτακτο «χαράτσι» στα ακίνητα, καθώς η τοπική Εκκλησία θα βρεθεί στο πλευρό τους.
«Θα ήθελα να πω σε όσους δεν μπορούν να πληρώσουν τη λεγόμενη έκτακτη εισφορά ακινήτων, να μη φτάσουν σε απόγνωση. Να ξέρουν ότι θα βρεθούμε όλοι ενωμένοι στο πλευρό τους και θα φωνάξουμε μαζί: "Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος"», τονίζει ο κ. Νικόλαος και συμπληρώνει πως «ας καταλάβουν ότι δεν έχουμε. Δεν μπορούμε. Φτάσαμε στα όριά μας, αλλά αρνούμαστε να μας τελειώσουν».
Με την ίδια εγκύκλιο ο σεβασμιώτατος δεσμεύεται πως «αν σε έναν κόψουν το ρεύμα, εμείς θα το κόψουμε σε όλους τους ναούς. Θα κάνουμε γάμους με κεριά στα χέρια και λειτουργίες με δάκρυα στα μάτια». Είναι αυτονόητο ότι δεν αντέχουμε άλλο, λέει ο κ. Νικόλαος και καλεί τον λαό να ξεσηκωθεί, να δείξει το διαμέτρημα της δύναμής του και να πάρει τις τύχες του στα χέρια του. «Κάποιοι μας διέσυραν διεθνώς και μας οδήγησαν στα στόματα των θηρίων αυτού του κόσμου είτε από επιπολαιότητα είτε ενδεχομένως και από ύποπτες σκοπιμότητες», λέει και συμπληρώνει πως «ήρθε η ώρα που θα πρέπει όσοι παίρνουν αποφάσεις να καταλάβουν τι συμβαίνει στα σπίτια, στους δρόμους, στα μαγαζιά και στην καθημερινότητα».
Ο κ. Νικόλαος αναφέρει πως στην περιοχή του πληθαίνουν αυτοί που με απόγνωση στρέφονται στην Εκκλησία και εκλιπαρούν για βοήθεια. «Οι μισθοί και οι συντάξεις περικόπηκαν, οι άνεργοι πληθύνονται, πολλοί στέγνωσαν οικονομικά. Και ξαφνικά μας ζητείται απειλητικά και εκβιαστικά να πληρώσουμε επιπλέον φόρο για το σπίτι που μένουμε… ».
«Καιρός να ξεσηκωθούμε»
Σκληρή γλώσσα χρησιμοποιεί ο σεβασμιώτατος στην εγκύκλιό του, την οποία συνέταξε, επειδή τις τελευταίες ημέρες δέχθηκε σωρεία τηλεφωνημάτων και μηνυμάτων πολιτών που ζητούν μια παρέμβαση και κάποια συμπαράσταση στο οικονομικό τους αδιέξοδο και δράμα. «Πρέπει να το φωνάξουμε στα αυτιά των αρμοδίων: Ως εδώ! Δεν μπορούμε άλλο. Βρείτε άλλες λύσεις…». Ο κ. Νικόλαος κάνει λόγο για διαψεύσεις που έχουν τραυματίσει το ηθικό και την αξιοπρέπειά μας. «Καιρός πλέον να ξεσηκωθούμε. Τα πάντα πρέπει να αλλάξουν. Και επειδή δεν θα τα αλλάξουν κάποιοι άλλοι, πρέπει να μπούμε στο παιχνίδι όλοι».
Κωνσταντίνος
 | |
H Γερμανία αποσυνδέεται από την ζώνη του ευρώ
Posted: 08 Apr 2013 05:28 AM PDT
Του Μιχάλη Ψύλου
«Λιγότερες δαπάνες, περισσότεροι φόροι. Η Μέρκελ επιμένει σε αυτή τη συνταγή για τον ευρωπαϊκό Νότο. Πολλοί οικονομολόγοι φοβούνται ότι η σκληρή πειθαρχία δεν θα φέρει την ανάκαμψη, αλλά θα προκαλέσει μόνιμη βλάβη στην οικονομική βάση των χωρών της νότιας Ευρώπης». Η εκτίμηση ανήκει στη «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» και μάλιστα στη γερμανική της έκδοση.
Η εφημερίδα–ναυαρχίδα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου γράφει ότι η Γερμανία όχι μόνο δεν ενδιαφέρεται για την τύχη του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά ούτε λίγο-ούτε πολύ έχει πλέον αποσυνδεθεί από τη ζώνη του ευρώ. «Στη νότια Ευρώπη, η οικονομική ύφεση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Στη Γερμανία, ωστόσο, η οικονομία συνεχίζει να αναπτύσσεται, γεγονός που δείχνει πόσο η Γερμανία έχει πλέον αποσυνδεθεί από την υπόλοιπη ζώνη του ευρώ. Τα ετήσια έσοδα από τις εξαγωγές της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ελλάδας δεν ξεπερνούν το… 9% των ετήσιων εσόδων από τις εξαγωγές της Γερμανίας που φτάνουν στα 1,1 τρισεκατομμύρια ευρώ» γράφει η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ».
Βερολίνο: ζήτω η κρίση
Η εφημερίδα αποκαλύπτει και τους νέους στρατηγικούς προσανατολισμούς του Βερολίνου: «Η Γερμανία εξαρτάται όλο και περισσότερο από τις αναδυόμενες αγορές -από την Κίνα, τη Βραζιλία και την Ινδία- για να διατηρήσει σε λειτουργία τον κινητήρα των εξαγωγών. Οι Ευρωπαίοι φοβούνται, ως εκ τούτου, ότι το Βερολίνο λέει ψέματα ότι δήθεν θέλει μακροπρόθεσμα να στηριχθούν στα πόδια τους χώρες όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία. Αντίθετα, εικάζουν ότι η Γερμανία θέλει απλώς και μόνο να διασφαλίσει ότι οι χώρες αυτές δεν θα προκαλούν καμία μεγαλύτερη ζημιά».
Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: Η κρίση μπορεί να μαστίζει σχεδόν όλες τις χώρες του κόσμου, με εξαίρεση όμως τη Γερμανία. Τα τελευταία έξι χρόνια, σε όλες τις βιομηχανικές χώρες το δημόσιο χρέος έχει αυξηθεί ως ποσοστό του ΑΕΠ αλλά με πολύ διαφορετικούς ρυθμούς. Πάνω από 40% στις ΗΠΑ, πάνω από 50% στην Ιαπωνία, στη Βρετανία και στην Ισπανία και 30% στη Γαλλία. Αντίθετα, στη Γερμανία το δημόσιο χρέος μόλις και μετά βίας αυξήθηκε κατά 10%. Αυτό σημαίνει βεβαίως ότι, παρά την κρίση, η θέση του Βερολίνου ενισχύθηκε οικονομικά και πολιτικά σε σχέση με τους ανταγωνιστές του.
Ο λόγος και πάλι στη «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ»: «Η συνεχιζόμενη οικονομική στασιμότητα στη Νότια Ευρώπη δεν απειλεί πλέον τη γερμανική ευημερία. Οπως λένε έγκυροι αναλυτές, η Γερμανία διαχειρίζεται τις κρίσεις εστιάζοντας την προσοχή της σε μια στρατηγική για τον περιορισμό των κινδύνων με βάση τις ορέξεις της και λιγότερο για την εξεύρεση καθολικών λύσεων…
Η Γερμανία εξακολουθεί να εκτιμά ότι δεν υπάρχει λόγος για αλλαγή πορείας. Τον Φεβρουάριο, οι γερμανικές λιανικές πωλήσεις αυξήθηκαν για δεύτερο συνεχόμενο μήνα. Το ποσοστό ανεργίας στη Γερμανία ήταν σταθερό τον Μάρτιο στο 6,9%, που αποτελεί «χαμηλό ρεκόρ». Μόλις χθες ο ΟΟΣΑ ανακοίνωσε ότι το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Γερμανίας θα αυξηθεί σε ετήσια βάση κατά 2,6%».
Να γιατί στο Βερολίνο αναφωνούν πλέον ζήτω η κρίση…
Την ίδια ώρα, η Νότια Ευρώπη βυθίζεται σταθερά στην ύφεση. Ο συνδυασμός των περικοπών στις δαπάνες και των αυξήσεων στους φόρους που απαιτεί η Γερμανία ως αντάλλαγμα για την οικονομική βοήθεια στις χώρες της Νότιας Ευρώπης καθιστά αδύνατη τη μείωση του δημόσιου χρέους και την όποια ελπίδα ανάκαμψης. Και το πρόβλημα δεν είναι φυσικά μόνο της Ελλάδας. Η οικονομία της Ιταλίας αναμένεται να συρρικνωθεί κατά τους υπολογισμούς του ΟΟΣΑ στο πρώτο εξάμηνο του 2013 πάνω από 1%. Στην Ισπανία, η οικονομική παραγωγή παραμένει μειωμένη επί έξι συνεχόμενα τρίμηνα. Η ισπανική Κεντρική Τράπεζα ανακοίνωσε ότι το ΑΕΠ της χώρας θα μειωθεί φέτος κατά 1,5%. Η γαλλική οικονομία αναμένεται επίσης να συρρικνωθεί στο τρέχον τρίμηνο. Στην Πορτογαλία, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού αυξήθηκε παρά τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις από 4,4% το 2011 σε 6,4% φέτος. Τα σχόλια φυσικά περιττεύουν…
Πηγή "Εφημερίδα των Συντακτών"
 | |
Οι κυρίαρχοι Γερμανοί διαλύουν τα πάντα και τους… πάντες
Posted: 08 Apr 2013 09:30 AM PDT
 Την ίδια στιγμή, τα διάφορα παπαγαλάκια αισθάνονται αφόρητη αμηχανία αλλά και πίεση, αφού βλέπουν πως θα μείνουν χωρίς «κηδεμόνες», «εργοδότες», αλλά και προστάτες. Ενδεχομένως ένας αριθμός των δημοσιογραφικών «παπαγάλων» ή και των «διαμορφωτών κοινής γνώμης», να αισθάνονται πως πρέπει να αναχωρήσουν για άλλη γη και για άλλα μέρη, αφού μία κοινωνική έκρηξη (είτε λόγω των τραπεζών και το αναμενόμενο κούρεμα των καταθετών είτε λόγω της αδυσώπητης φορολόγησης εκ μέρους της κυβέρνησης) θα τους δημιουργήσει πλείστα όσα προβλήματα, όχι απλής διαβίωσης αλλά κυριολεκτικά επιβίωσης. Το σκηνικό στην χώρα αλλάζει. Οι επικυρίαρχοι (κατά την γνωστή ιστορικά αποδεδειγμένη συνήθειά τους) φαίνεται πως είναι αποφασισμένοι να ξεκαθαρίσουν το τοπίο από λακέδες των ΜΜΕ και λεκέδες των… τραπεζών. Κινούμενοι μέσα σε αυτό ακριβώς το πνεύμα και αφού δεν υπάρχουν πλέον αντιστάσεις, επιτίθενται κατά της Eurobank την οποία οσονούπω θα μετατρέψουν σε «σκουπίδι», ενώ ταυτόχρονα έχουν εξαπολύσει επίθεσης άλωσης της Εθνικής Τράπεζας για να κατορθώσουν να επικαθίσουν στο σύνολο της Ελληνικής οικονομίας. Έτσι, οι μετοχές των δύο αυτών τραπεζών έγιναν «σκουπίδια» με την τιμή αγοράς μετοχής της Εθνικής να συναγωνίζεται την τιμή αγορά μιάς τσίχλας. Μάλιστα, η κατάσταση γίνεται επικίνδυνη, αφού διαπιστώνεται πως δημιουργείται ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος για άλωση του συνόλου σχεδόν του τραπεζικού συστήματος, αν αναλογιστεί κανείς πως με περίπου 1 δις. ευρώ μπορεί κάποιος «ενδιαφερόμενος» (που μπορεί να είναι κάλλιστα και τουρκικά κεφάλαια, πέρα από τους γερμανούς «επενδυτές») να αγοράσει έναν αριθμό τραπεζών και να επιβληθεί στην Ελληνική οικονομία, δηλαδή να αλώσει οικονομικά την Ελλάδα. Στην περίπτωση που κάποιος αναρωτηθεί γιατί γίνονται σκουπίδια οι μετοχές (κυρίως της Εθνικής), η απάντηση είναι πολύ απλή: Για να αγοράσουν οι γερμανοί «επενδυτές» σε εξευτελιστική τιμή την Εθνική Τράπεζα και αφού το κατορθώσουν να εκτοξεύσουν την τιμή αγοράς μετοχής προκειμένου να μην μπορούν αυτές να αγοραστούν και να εξασφαλίσουν έτσι (με τον πολύ απλό αυτό τρόπο) την ιδιοκτησία της πολυπόθητης τράπεζας που θα τους εξασφαλίσει τον έλεγχο ολόκληρου του τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα. Τρεις απορίες 1. Αλήθεια, τι κινήσεις έκαναν η Εθνική και η Eurobank για να αντλήσουν κεφάλαια που θα τους επέτρεπε να παραμείνουν ιδιωτικές; Αυτό το 10% των ιδίων κεφαλαίων που ακούμε συνεχώς για να μην βάλει χρήματα το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. 2. Ποιος θα μας πει ποιος θα πληρώσει τη διαφημιστική δαπάνη που έπαιζε για τη συνένωση των δυο τραπεζών, την οποία και θεωρούσαν σίγουρη; 3. Ποιος ωφελήθηκε άραγε από την ανταλλαγή των ομολόγων Εθνικής- Eurobank προ ολίγων μηνών και τι θα υποστούν όσοι μέτοχοι της Eurobank δεν μπήκαν στη διαδικασία ανταλλαγής; Αναμένουμε διευκρινίσεις από τον Σαμαρά, τον Στουρνάρα και τον… Προβόπουλο. Αν φυσικά τολμούν να τις δώσουν… Αναγνώστης ΥΓ: Κι επειδή δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται η τρομοκράτηση των πολιτών (ή μήπως πρόκειται για ψυχολογική προετοιμασία των επερχόμενων καλοσχεδιασμένων "παρεμβάσεων";) να θυμίσουμε πως το κούρεμα των καταθέσεων κάτω των 100.000 ευρώ εγκρίθηκε και ψηφίσθηκε στο Eurogroup από την σημερινή κυβέρνηση (του Σαμαρά που ανθίσταται..., του Βενιζέλου που βλέπει και... άλλες λύσεις και του Κουβέλη που κρατά τις... κόκκινες γραμμές)  | |
FΤ: Η κρίση «σπρώχνει» την Κύπρο στην Τουρκία!
Posted: 08 Apr 2013 04:40 AM PDT
 Αυτή τη φορά ήταν η σειρά των Financial Times που γράφουν ότι είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο η Κύπρος να στραφεί προς την Τουρκία εξαιτίας της κρίσης! Στο δημοσίευμα οι FT περιγράφουν την πορεία της Κύπρου μέχρι τη σημερινή κρίση, τονίζοντας ότι η ξαφνική πτώση της Κύπρου από την «ηλιόλουστη» ευημερία στην ανέχεια και την εξαθλίωση έχει «γδάρει» και όχι απλώς «κουρέψει» πολλούς από τους πολίτες της. Σύμφωνα με τους FT, «η Κύπρος δεν έχει κάνει πολλούς φίλους στην ΕΕ εξαιτίας του "όχι" στο σχέδιο Ανάν το 2004. Ωστόσο, μία από τις ειρωνείες είναι ότι η ανακάλυψη πλούσιων κοιτασμάτων σε υδρογονάνθρακες, θα την οδηγήσει στην Τουρκία, ως την πιο εύκολα προσβάσιμη αγορά για το αέριό της».  | |
Τσίπρας: Δώστε μας τα κλειδιά τώρα!
Posted: 08 Apr 2013 04:27 AM PDT
Η φράση που φέρεται να είπε ο αγανακτισμένος με την Τρόικα, υπουργός Οικονομίας, Γιάννης Στουρνάρας, έδωσε το έναυσμα!
«Μη μας πιέζετε άλλο. Αν θέλετε και άλλα μέτρα, τότε πάρτε τα κλειδιά του υπουργείου Οικονομικών και δώστε τα στον Τσίπρα. Να σας δώσω το τηλέφωνο του Τσακαλώτου να συζητάτε μαζί του», φαίνεται να είπε ο υπουργός Οικονομικών.
Σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας, μέσα από άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών, ζητά αυτά τα κλειδιά τώρα! "Αλλιώς, νόημα δεν έχει. Ας μας παραδώσει τα κλειδιά από τώρα. Ας προκηρύξει άμεσα εκλογές".
«Αντί, λοιπόν, ο πρωθυπουργός να αναλώνεται, δια μέσου του υπουργού Οικονομικών σε αστείους λεονταρισμούς προς την τρόικα, του τύπου ''βοηθήστε με, γιατί αλλιώς θα πάρει ο Τσίπρας τα κλειδιά'', θα ήταν προτιμότερο να προσπαθήσει έστω και την ύστατη στιγμή να αποδείξει ότι δεν έχει παραδώσει τα κλειδιά στην τρόικα. Ή έστω να διεκδικήσει να πάρει κάποια πίσω», αναφέρει ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σε άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών».
Καλεί τον πρωθυπουργό να παγώσει αμέσως τις αδιέξοδες συζητήσεις με την τρόικα και να ξεκινήσει περιοδεία στον ευρωπαικό Νότο .
«Το Μνημόνιο έχει αποτύχει εκκωφαντικά», σημειώνει ο κ. Τσίπρας. Και συμπληρώνει: «Το κούρεμα καταθέσεων, που μέχρι πριν από λίγο καιρό εθεωρείτο εκτός ατζέντας, είναι σήμερα ένα ανοιχτό ενδεχόμενο. Τα χειρότερα έρχονται.
Σύμφωνα τον κ. Τσίπρα, ο στόχος της κυβέρνησης πρέπει να είναι μια συμφωνία με τις υπόλοιπες κυβερνήσεις της Νότιας Ευρώπης ότι δεν θα γίνει αποδεκτή παρόμοια λύση με αυτή της Κύπρου και να διερευνήσει μια νέα στρατηγική ώστε να δημιουργηθεί ευρύ μέτωπο δυνάμεων που θα αμφισβητήσει και θα ανατρέψει τα νεοφιλελεύθερη γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη: «Αλλιώς, νόημα δεν έχει. Ας μας παραδώσει τα κλειδιά από τώρα. Ας προκηρύξει άμεσα εκλογές».
Ο κ. Τσίπρας, παράλληλα, ασκεί κριτική σε ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ για τη στάση που τηρούν απέναντι στις εξελίξεις. «Οι δύο ελάσσονες εταίροι προσπαθούν να βγάλουν την ουρά τους απέξω, ώστε να διασώσουν τον εαυτό τους από ένα ορατό ενδεχόμενο κυβερνητικής κατάρρευσης. Θα τους συνιστούσαμε να εξηγηθούν καθαρά για τη στάση τους. Από τη στιγμή που επέλεξαν να στηρίξουν τον κ. Σαμαρά και το Μνημόνιο, δεν υπάρχει δυστυχώς για αυτούς δεύτερη βάρκα να πατήσουν. Επομένως το να βάζουν το πόδι τους έξω από το κυβερνητικό σχήμα στο οποίο συμμετέχουν δεν τους καθιστά τίποτα περισσότερο από γραφικούς και αναξιόπιστους».
Επί τάπητος το plan B στον ΣΥΡΙΖΑ
Απρόβλεπτες εξελίξεις και αβέβαιο μέλλον για το ευρώ βλέπουν τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ και στελέχη, ακόμη και της μετριοπαθούς πτέρυγας, εκτιμούν ότι μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση της Αριστεράς πρέπει να είναι προετοιμασμένη για όλα.
Στην Κουμουνδούρου είναι διάχυτη πια η εντύπωση ότι η ευρωζώνη έχει πρόβλημα επιβίωσης, εξαιτίας της γερμανικής επικυριαρχίας και δεν κρύβουν την ανησυχία τους για το «ξήλωμα του πουλόβερ».
Υπό αυτό το πρίσμα όλο και περισσότερα στελέχη θεωρούν ότι χρειάζεται ένα εναλλακτικό σχέδιο, ώστε η χώρα να προετοιμαστεί για κάθε ενδεχόμενο. Η άποψη αυτή την είχε μέχρι πρότινος μόνο η αριστερή πτέρυγα του κόμματος – η οποία βέβαια συχνά το πάει και ένα ακόμη βήμα μακριά, δηλαδή ακόμη και προς την οικειοθελή έξοδο από την ευρωζώνη – όμως εσχάτως προσχωρούν σε αυτή και παράγοντες της προεδρικής πλειοψηφίας και μάλιστα επιφανείς ευρωπαϊστές και χαμηλών τόνων στελέχη. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι Γιάννης Δραγασάκης και Δημήτρης Παπαδημούλης, που μίλησαν, σε κυριακάτικες συνεντεύξεις τους, για τους κινδύνους βιωσιμότητας της ευρωζώνης και την ανάγκη να υπάρχει σχέδιο για παν ενδεχόμενο.
 | |
Η αυλαία πέφτει με τραγικές διαπιστώσεις
Posted: 08 Apr 2013 03:58 AM PDT
Το σημαντικότερο γεγονός δεν είναι τόσο η ματαίωση της ένωσης των δύο μεγάλων τραπεζών μας, της Εθνικής και της Eurobank, αλλά οι δηλώσεις τους για αδυναμία συμμετοχής στην αύξηση κεφαλαίου – με βάση την οποία η ιδιοκτησία τους θα περάσει στο ΤΧΣ και από εκεί στους ξένους «εισβολείς» (τυπικά στους Γερμανούς ή στους Γάλλους, ουσιαστικά στο μεγάλο αδελφό – στο Καρτέλ).
Προφανώς πρόκειται για μία μεγάλη ήττα της πατρίδας μας, αφού στις δύο αυτές τράπεζες είναι υποθηκευμένη η μισή Ελλάδα, ενώ είναι τοποθετημένες οι περισσότερες καταθέσεις – έρμαιο πλέον στα χέρια των εισβολέων.
Δεν είμαστε σίγουροι βέβαια αν θα έπρεπε να κατηγορούμε την κυβέρνηση για το συγκεκριμένο θέμα, αφού απλά εκτελεί εντολές – αν και όχι αυτών που την εξέλεξαν, επιτρέποντας ανόητα, για μία ακόμη φορά, να υπεξαιρεθεί η ψήφος τους.
Περαιτέρω, όπως λέγεται, ένας νέος πόλεμος μαίνεται στην Ευρώπη: με αντιπάλους τους καταθέτες, τους ομολογιούχους και τους μικρομετόχους των τραπεζών από τη μία πλευρά, ενώ τις τράπεζες και τις κυβερνήσεις από την άλλη – με το μεγάλο αδελφό να κινεί τα «πιόνια» από το «παραπέτασμα».
Πίσω βέβαια από τις «ανοησίες» περί διάσωσης των τραπεζών, κρύβεται προφανώς η σχεδιαζόμενη μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών – αυτή των μικροκαταθετών.
Ολοκληρώνοντας τις θλιβερές και απογοητευτικές διαπιστώσεις μας, όπως φαίνεται δεν θα είναι η Ιταλία ή η Ισπανία οι χώρες που θα κλείσουν την αυλαία της Ευρωζώνης - αλλά η βυθισμένη στα σκάνδαλα πολιτικής φοροδιαφυγής και διαφθοράς Γαλλία.
 | |
Γιατί το όριο των €100.000 στις καταθέσεις σύντομα θα παραβιαστεί
Posted: 08 Apr 2013 03:40 AM PDT
Παρά τις όποιες διαβεβαιώσεις της ευρωελίτ, έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι τα λόγια της δεν έχουν περισσότερη βαρύτητα από ό,τι οι πορδές της.
Παράδειγμα 1ο.
Η απόφαση του 1ου eurogroup όπου σύσσωμοι και οι 17 ΥΠΟΙΚ επικύρωσαν με βουλοκέρι και χωρίς κανένα ενδοιασμό το κούρεμα κάτω των 100,000 στις κυπριακές τράπεζες ανεξαιρέτως. Αγνοούσαν την ύπαρξη ευρωπαϊκής συνθήκης που ορίζει το όριο προστασίας στις 100,000; Φυσικά και το γνώριζαν. Αλλά στο βαθμό που δεν υπάρχει κανένα σώμα να τους ελέγχει, και στο βαθμό που οι λαοί ακόμα ψάχνονται, η Γερμανία και οι υποτακτικοί της μπορούν να αλωνίζουν ελεύθερα.
Παράδειγμα 2ο.
Μετά την κυπριακό ΟΧΙ, η επόμενη σκέψη που η ευρωελίτ κατέβασε άμεσα στο τραπέζι ήταν η προστασία των καταθέσεων μέχρι του ορίου των 20,000, ποσό, που κατά τη γνώμη μας αποτελεί και το defacto νέο όριο προστασίας. Οι όποιες συνθήκες, αναθεωρούνται είτε αυτοστιγμή, είτε εκ των υστέρων για τη διατήρηση του προσωπείου, τάχαμ δήθεν, της νομιμότητας.
Παράδειγμα 3ο.
Εφ' όσον το δόγμα bail-in αποτελεί πλέον γεγονός, διότι η λιτότητα, ως όπλο καταστροφής κεφαλαίων αρχίζει να πνέει τα λοίσθια, πολλοί σπεύδουν να τακτοποιήσουν τις αποταμιεύσεις τους με τρόπο τέτοιο ώστε να εξασφαλίσουν την προστασία τους βάσει του ορίου των 100,000, με αποτέλεσμα, σε ενδεχόμενο μελλοντικό κούρεμα να μην βρεθούν τα απαραίτητα κεφάλαια από τις ανασφάλιστες καταθέσεις για το bail-in. Ο μόνος τρόπος να εξασφαλιστούν είναι απλά να κατεβεί το όριο ασφάλειας. Στοιχειώδες!
Υπενθυμίζουμε ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες, και λόγω του γεγονότος ότι οι περισσότερες τράπεζες στο δυτικό κόσμο είναι κατ' ουσίαν πτωχευμένες, το να προσπαθήσεις να πιαστείς από λόγια, συνθήκες και υποσχέσεις, αποτελεί το άκρον άωτον της ηλιθιότητας.
Πηγή Cynical
 | |
Wikileaks: Υπόγειος πόλεμος για τα κοιτάσματα του Αιγαίου
Posted: 08 Apr 2013 03:20 AM PDT
Μια νέα εφαρμογή πληροφορικής που δίνει τη δυνατότητα να ψάξει κανείς αποχαρακτηρισμένα τηλεγραφήματα αμερικανικών πρεσβειών από τη δεκαετία του 1970 με τρόπο που μέχρι σήμερα δεν ήταν εφικτός ανέπτυξε το Wikileaks (www.wikileaks.org). «ΤΑ ΝΕΑ», μαζί με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το Associated Press στη Μεγάλη Βρετανία, το ιταλικό περιοδικό «L'Espresso», την αυστραλιανή εφημερίδα «The Age», τη μεξικανική «La Jornada» και άλλα εννέα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανά τον κόσμο είχαν πρόσβαση στην εφαρμογή και στα τηλεγραφήματα τον τελευταίο μήνα για την αναζήτηση των καλύτερων ιστοριών που βρίσκονται κρυμμένες σε περισσότερα από 1,7 εκατομμύρια διπλωματικά έγγραφα.
Σύμφωνα με τους ανθρώπους του Wikileaks, το πρότζεκτ Public Library of US Diplomacy (PlusD) «έχει σκοπό την καλύτερη πρόσβαση του κοινού στις αμερικανικές κυβερνητικές πληροφορίες». Επίσης, όπως υποστηρίζει η οργάνωση, «γίνεται για τη διατήρηση της ιστορικής αλήθειας» καθώς έχουν υπάρξει περιπτώσεις κατά τις οποίες διπλωματικά έγγραφα των ΗΠΑ που ήταν αποχαρακτηρισμένα βρέθηκαν να επαναχαρακτηρίζονται ως απόρρητα. «Ουσιαστικά εξαφανίζονται σιωπηρά από εκεί που μπορούσε κανείς να τα βρει – τα ηλεκτρονικά από τις online βάσεις δεδομένων, τα έντυπα από τις βιβλιοθήκες. Υπήρξε ένα μεγάλο σκάνδαλο με έγγραφα για πυρηνικά όπλα στα οποία πιάστηκαν να κάνουν τον επαναχαρακτηρισμό παρά το γεγονός ότι το προηγούμενο χρονικό διάστημα ήταν αποχαρακτηρισμένα» αναφέρει συνεργάτης του Wikileaks. Η ίδια πηγή επισημαίνει ότι επαναχαρακτηρισμοί μπορεί να έχουν επιχειρηθεί σε ικανό αριθμό περιπτώσεων αλλά είναι αδύνατο να βρει κανείς ακριβώς σε πόσες και σε ποιες, αφού τα τηλεγραφήματα που αποχαρακτηρίζονται «απελευθερώνονται» από την αμερικανική κυβέρνηση σε έναν ιστότοπο που είναι πολύ δύσκολο να ψάξει κανείς. Με τη νέα εφαρμογή του Wikileaks οι αναζητήσεις στα τηλεγραφήματα μπορούν να γίνονται δίνοντας συγκεκριμένες ημερομηνίες ή χρονικά διαστήματα ή με βάση παραλήπτη ή αποστολέα ή ανάλογα με το αν η αρχική ή η σημερινή τους διαβάθμιση είναι απόρρητη ή εμπιστευτική. Και το σημαντικότερο: μπορεί να ψάξει κανείς ανάλογα με την κίνηση των τηλεγραφημάτων ανά γεωγραφική περιοχή και θέμα – που σημαίνει ότι επιλέγοντας στο ανάλογο πεδίο τους όρους «GR» και «CY» μπορεί να βρει όλα τα διπλωματικά έγγραφα που αφορούν την Ελλάδα και την Κύπρο. Σημειώνεται ότι για την περίοδο 1973-1976 τα τηλεγραφήματα που αφορούν τη χώρα μας φτάνουν τα 19.910 και την Κύπρο τα 11.189. Θερμά επεισόδια μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας προκαλούσε η πλεύση ερευνητικών σκαφών στο Αιγαίο από τη δεκαετία του '70. «ΤΑ ΝΕΑ», αξιοποιώντας τη νέα εφαρμογή του Wikileaks, εντόπισαν αμερικανικά τηλεγραφήματα που αποκαλύπτουν το διπλωματικό παρασκήνιο των ερευνών των σκαφών «Τσανταρλί» το 1974 και «Σισμίκ» το 1976. Σήμερα, η ιστορία επαναλαμβάνεται, αφού η Τουρκία προτίθεται να διεξαγάγει έρευνες για τον εντοπισμό κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο με το σκάφος «Μπαρμπαρόσα».
Αμερικανοί διπλωμάτες έπειτα από συναντήσεις με τούρκους αξιωματούχους τον Ιούνιο του 1974 διέδιδαν το μήνυμα ότι οι Ελληνες ήθελαν να φοβίσουν τις ξένες εταιρείες ώστε να μην προχωρήσουν σε έρευνες πετρελαίου στο Αιγαίο, σύμφωνα με τηλεγραφήματα που εντόπισε η νέα εφαρμογή αναζήτησης του Wikileaks.
Η Ελλάδα διαμαρτυρήθηκε για την ενδεχόμενη συνεργασία των Αμερικανών με την τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου - ενέργεια που τελικά χρησιμοποιήθηκε υπέρ της Τουρκίας παρά το γεγονός ότι η ένταση είχε προκληθεί από έρευνες τουρκικού σκάφους. Στις 17 Ιουνίου 1974 ένα εμπιστευτικό πολυσέλιδο έγγραφο (1974ANKARA04379) εστάλη από τον αμερικανό πρεσβευτή στην Αγκυρα προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τον ΟΗΕ, τις πρεσβείες σε Αθήνα, Λευκωσία, Λονδίνο, τα προξενεία Σμύρνης, Θεσσαλονίκης, Κωνσταντινούπολης, αλλά και προς πλήθος άλλων αποδεκτών κυρίως από τις στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, στην Ευρώπη, τον 6ο Στόλο καθώς και στις μυστικές υπηρεσίες. Οπως διαπιστώθηκε κατά την ερευνητική συνεργασία των «ΝΕΩΝ» με το Wikileaks, σπανίως συναντώνται τηλεγραφήματα με τόσο πολλούς αποδέκτες.
Το διάβημα. Στο εν λόγω έγγραφο περιγραφόταν η συνάντηση του γενικού διευθυντή του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας κ. Σοϊζάλ με στέλεχος της πρεσβείας στην Αγκυρα, κατά την οποία οι Αμερικανοί παρέλαβαν το διάβημα διαμαρτυρίας της Ελλάδας για τις έρευνες του τουρκικού ωκεανογραφικού σκάφους «Τσανταρλί» στο Αιγαίο. «Πιθανώς, το ελληνικό διάβημα στόχευε στο να "τρομάξει" όποιες ξένες εταιρείες εξετάζουν το ενδεχόμενο να αναλάβουν έρευνες για λογαριασμό της Τουρκίας», έγραφε στο τηλεγράφημα ο πρεσβευτής Μάκομπερ. Οι ΗΠΑ παρακολουθούσαν στενά την κατάσταση ήδη από τα τέλη του προηγούμενου μήνα. Στα στοιχεία εμπιστευτικού τηλεγραφήματος (1974 ANKARA 04216) φαίνεται ότι οι έρευνες για πετρέλαιο στο Αιγαίο αντιμετωπίζονταν από τις ΗΠΑ ως «αξιώσεις συνόρων και κυριαρχίας». Μερικές ώρες αργότερα το «Τσανταρλί» έβγαινε από τα Στενά του Βοσπόρου για να εξερευνήσει τα πετρώματα της υφαλοκρηπίδας. Ταυτόχρονα από πηγές του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού διέρρεε σε ξένα μέσα ότι το πρωί απέπλευσε από τον Ναύσταθμο του Μαρμαρά μικρός στόλος καταδρομικών - τέσσερα υποβρύχια, εννέα ναρκαλιευτικά και κανονιοφόροι.
Την ίδια ημέρα, εμπιστευτικό τηλεγράφημα από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ (1974 STATE 112403) αναφέρεται στα συμβόλαια της εταιρείας Geophysical Services Inc., θυγατρικής του αμερικανικού κολοσσού Texas Instruments o οποίος προμήθευε με εξοπλισμό την τουρκική εταιρεία πετρελαίου TPAO. Σε ερωτήσεις αμερικανού διπλωμάτη σχετικά με το αν η θυγατρική είχε υπογράψει συμβόλαιο για εξερεύνηση αμφισβητούμενων περιοχών του Αιγαίου και αν γνώριζαν για τη διαμάχη μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας, εκπρόσωπος της εταιρείας απάντησε ότι η GSI δεν επιθυμούσε να βρεθεί ανάμεσα στα δύο αντιμαχόμενα κράτη. Οπως αποκαλύπτεται στο σχετικό τηλεγράφημα, η GSI δεν θα συμμετείχε με δικό της πλοίο αλλά θα παρείχε το τεχνικό προσωπικό σε εξερευνητικό τουρκικό σκάφος.
ΠΙΕΣΕΙΣ. Στις 30 Μαΐου ο γενικός γραμματέας του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών κ. Βλάχος, ενημέρωσε την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα ότι εντοπίστηκαν δύο σκάφη, τα οποία συνοδεύονταν από πλοία του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, να κατευθύνονται προς τις αμφισβητούμενες περιοχές. Στις 4 Ιουνίου ανακοινώθηκε ότι οι έρευνες του «Τσανταρλί» ολοκληρώθηκαν.
Οπως αποκαλύπτεται στο τηλεγράφημα 1974ANKARA04566, η Τουρκία άσκησε πιέσεις στους Αμερικανούς στις 12 Ιουνίου κατά τη συνάντηση του τούρκου υπουργού Εξωτερικών με τον πρεσβευτή Μάκομπερ. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε ότι η θέση των ΗΠΑ να εκδώσει οδηγία προς τις αμερικανικές εταιρείες να παύσουν τα εξερευνητικά προγράμματα σε αμφισβητούμενες περιοχές έβλαπτε τα συμφέροντα της Τουρκίας, αφού η Ελλάδα είχε ήδη διεξαγάγει έρευνες.
Το παρασκήνιο του Σισμίκ
Αθήνα, 6 Αυγούστου 1976. Ηταν η ώρα του δείπνου. Υστερα από ενενήντα λεπτά συνομιλιών ο ολλανδός υπουργός Εξωτερικών Βαν Ντερ Στουλ καθόταν στο ίδιο τραπέζι με τον ομόλογό του Δημήτριο Μπίτσιο και τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Τότε έφτασε η πληροφορία ότι το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Σισμίκ» έπλεε σε ελληνικά ύδατα. Η ατμόσφαιρα στο τραπέζι φορτίστηκε. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είπε ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί να «δράσει» εφόσον οι Τούρκοι «εμμείνουν στις προκλήσεις τους». Η προγραμματισμένη για το Σαββατοκύριακο κρουαζιέρα Καραμανλή και Βαν Ντερ Στουλ ακυρώθηκε. Θα ακολουθούσε ένας τεταμένος μήνας διπλωματικών παρεμβάσεων, ακραίας ρητορικής και πρωτοσέλιδων εφημερίδων που έφερναν τις δύο χώρες στο χείλος πολεμικής σύρραξης. Οι λεπτομέρειες εκείνου του δείπνου δεν διέρρευσαν ποτέ στον Τύπο.
ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ. Ο πολιτικός διευθυντής του ολλανδικού υπουργείου Εξωτερικών Ντε Χουπ Σέφερ επικοινώνησε την επομένη με αξιωματούχο στην Ουάσιγκτον. Η ολλανδική αντιπροσωπεία θεώρησε την ακύρωση της κρουαζιέρας ως ένδειξη κλιμάκωσης της έντασης. Μάλιστα, σύμφωνα με το τηλεγράφημα (1976STATE196852) μετέφερε και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα το παρασκήνιο των συζητήσεων και ζήτησε την παρέμβαση και των Αμερικανών για ειρηνικό συμβιβασμό Τουρκίας - Ελλάδας. Η αγωνία των Ολλανδών εξηγείται και από δημοσίευμα των «ΝΕΩΝ» λίγες ημέρες αργότερα, στις 17 Αυγούστου, σύμφωνα με το οποίο η αγγλοολλανδική εταιρεία Shell πήρε άδεια από την Τουρκία για έρευνες εντοπισμού πετρελαίου σε μια περιοχή 1.000 χιλιομέτρων (από τη Σμύρνη έως το Νότιο Αιγαίο).
Οι ΗΠΑ πάντως δεν περίμεναν την παρακίνηση των Ολλανδών για να ασχοληθούν με το «Σισμίκ». Στις 3 Αυγούστου ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αγκυρα Γουίλιαμ Μάκομπερ συνάντησε τον τούρκο υπουργό Εξωτερικών Ιχσάν Τσαγλαγιανγκίλ. Οπως γράφει ο Μάκομπερ σε τηλεγράφημά του προς την Ουάσιγκτον (1976ANKARA05940), προσπάθησε να κατευνάσει τον τούρκο υπουργό λέγοντάς του ότι «θα ήταν πιο λογικό η Τουρκία, ως μεγαλύτερη και πιο ισχυρή χώρα από ό,τι η Ελλάδα, να πάρει πρωτοβουλία διαλόγου». Ο Τσαγλαγιανγκίλ ζήτησε οι ΗΠΑ και οι άλλοι σύμμαχοι «να σταματήσουν να συμπεριφέρονται στην Ελλάδα σαν να είναι κακομαθημένο παιδί». Ο Μάκομπερ τον προειδοποίησε ότι οποιαδήποτε σύγκρουση θα πάγωνε για πολλά χρόνια την έγκριση της αμυντικής συνεργασίας Τουρκίας - ΗΠΑ από το αμερικανικό Κογκρέσο.
Ολο τον Αύγουστο του '76 οι Αμερικανοί παρακολουθούσαν στενά την πορεία του «Σισμίκ» στις θάλασσες. Από τις αρχές του '70 άλλωστε διεξήγαν έρευνες και γεωτρήσεις αμερικανικές εταιρείες πετρελαιοειδών όπως η Texaco, η Chevron, η Conoco. Μάλιστα σε διαμαρτυρίες των Τούρκων για τις γεωτρήσεις στη Θάσο ο αμερικανός πρεσβευτής στην Αγκυρα Μάκομπερ σημείωσε σε τηλεγράφημά του (1976ATHENS08194) ότι η αμερικανική εταιρεία που ανέλαβε τις εργασίες κινούνταν αυστηρά σε ελληνικά χωρικά ύδατα.
Η ΚΑΤΑΛΗΞΗ. Οσο εξελισσόταν η υπόθεση του «Σισμίκ» ο Μάκομπερ ενημέρωνε την Ουάσιγκτον για τα τουρκικά δημοσιεύματα και με τηλεγράφημά του στις 12 Αυγούστου (1976ANKARA06198) ζήτησε την προσοχή των ΗΠΑ για τις τουρκικές κινήσεις και το ταξίδι του διοικητή του τουρκικού στόλου, ναυάρχου Χίλμι Φιράτ, από την Αγκυρα στη Σμύρνη. Στο λιμάνι της πόλης κατέπλευσε λίγες ημέρες αργότερα το «Σισμίκ». Παράλληλα η Ελλάδα είχε προσφύγει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ζητώντας τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων.
Πηγή
 | |
Αποκάλυψη Χαϊκάλη: Eπίορκοι υπάλληλοι παίρνουν προαγωγές
Posted: 08 Apr 2013 03:15 AM PDT
 atypos.com Αυτή την ωρα επίσκεψη του Π. Χαικάλη στον Πρόεδρο της Βουλής για το έγγραφο της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου που εχει σταλεί απο τις 7/6/2011 στη Βουλή, σχετικά με αναζήτηση τυχόν ποινικών ευθυνών πολιτικών προσώπων για την υπόθεση του ΕΟΤ.
Το βίντεο από την χθεσινή εκπομπή του Γιώργου Αυτιά.
 | |
Τη χρονιά που θα πέφτει Πάσχα 5 Μαΐου θα γίνουν τα γεγονότα για την Κωνσταντινούπολη
Posted: 08 Apr 2013 02:28 AM PDT
 «Τη χρονιά που θα πέφτει Πάσχα 5 Μαΐου θα γίνουν τα γεγονότα για να πάρουμε την Πόλη»… Πάσχα στις 5 Μαΐου έχουμε το 2013 και το 2024! Άρα, θα πρέπει να είναι φέτος τα γεγονότα. Παπά-Γιάννης Καλαΐδης: «Θα γίνουν τα γεγονότα της Πόλης για να γλιτώσουμε από την ταυτότητα!»  (Η ίδια η συγκυρία της γνωριμίας ήταν θαυμαστή αφού την ίδια στιγμή - κατά μία απίστευτη διπλή σύμπτωση: Ο ένας έψαχνε τον άλλο!) Επί του θέματος : Tο εν λόγω πρόσωπο μου απεκάλυψε κάποιες σημαντικότατες μαρτυρίες από τον παπά-Γιάννη τις οποίες θα προσπαθήσω να αποδώσω όσο πιο πιστά γίνεται από μνήμης. Για οποιαδήποτε παράλειψη ή διαστρέβλωση των λεγομένων η ευθύνη μού ανήκει, και αν χρειαστεί θα επανέλθω για ενδεχόμενες διορθώσεις. Η δημοσίευση γίνεται κατόπιν προφορικής άδειας. Μαρτυρία 1η: «Ο παπά-Γιάννης, όσο κι αν προσπαθούσα να τον πιάσω στον ύπνο, δεν μου έλεγε ποτέ τίποτε σχετικό με την ημερομηνία παράδοσης της Πόλης. Επέμενα διαρκώς και προσπαθούσα να τον πετύχω χαλαρό, σε ανύποπτες στιγμές αλλά η αδιάπτωτη Χάρις δεν του επέτρεπε να μου αποκαλύψει τίποτε σχετικό. Μετά από καιρό όμως έμαθα μέσω άλλου γνωστού ότι του απεκάλυψε ότι "την Πόλη θα την πάρουμε την χρονιά που το Πάσχα θα πέσει 5 Μαΐου"! Το Πάσχα πέφτει σε αυτήν την ημερομηνία το 2013 και το 2024... Ποιος ξέρει...» Μαρτυρία 2η: «Μια μέρα ήμασταν μαζεμένοι σε κάποια γιορτή ενός μέλους της οικογένειας και ο παπά-Γιάννης προβληματισμένος μας είπε: "Ακούστε καλά τι θα σας πω και να το βάλετε καλά στο μυαλό σας : λυπάμαι που δεν υπάρχει ένας ανδρείος να δει το παιδί του να πεθαίνει από την πείνα και να μην παίρνει αυτήν την ταυτότητα!"Μας προβλημάτισε όλους έντονα... Πέρασε ο καιρός και μετά από 6 μήνες, σε άλλη γιορτή, όπου ήταν όλη η ευρύτερη οικογένεια μαζεμένη, μας είπε χαρούμενος αυτήν την φορά: Μαρτυρία 3η: «Το 2009, έξι μήνες πριν κοιμηθεί είχα μία πληροφορία ότι οι Τούρκοι ήταν έτοιμοι να μας επιτεθούν. Το είπα στον παπά-Γιάννη κι αυτός χαμογέλασε και είπε: "Τους Τούρκους μην τους φοβάστε! Θα πάθουν μεγάλη ζημιά...
Πηγή: Προφητείες Ορθοδοξίας
 | |
Οι σάλπιγγες της παρακμής
Posted: 08 Apr 2013 02:10 AM PDT
 Φυσικά και είναι καταδικαστέα ως απεχθή, απρεπή και άθλια όσα έλαβαν και λαμβάνουν χώρα εντός του ναού της δημοκρατίας μας. Ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί η υποκρισία μερικών από εκείνους που δείχνουν να εκπλήσσονται από τα τεκταινόμενα. Οταν γίνονταν σημεία και τέρατα στην αίθουσα της Ολομέλειας, τα οποία επηρέαζαν αρνητικά τις ζωές των πολιτών της χώρας, εκείνοι σιωπούσαν. Οταν ψηφιζόταν το Μνημόνιο, εκχωρούνταν εθνική κυριαρχία και καταλυόταν το αυτεξούσιο των Ελλήνων -κανονικό πραξικόπημα, δηλαδή- οι «εκπλαγέντες» δεν καυτηρίασαν την προδοσία με την ένταση που αποδοκιμάζουν τις ακρότητες μελών της Προανακριτικής Επιτροπής. Οταν απονέμονταν έκτακτες εξουσίες στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, τον τότε υπουργό Οικονομικών και αρχιτέκτονα του σκανδάλου της «λίστας Λαγκάρντ», δεν εξημάνησαν οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι φαρισαίοι. Οταν ξέσπασε και συγκαλύφθηκε το τεράστιο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και εξαϋλώθηκαν οι κόποι των Ελλήνων με τις σπατάλες των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, αυτοί που καμώνονται τους «ευαίσθητους» περί τους θεσμούς δεν ξιφούλκησαν εναντίον των εγκληματιών του λευκού κολάρου. Ούτε όταν έβγαιναν λάδι -εκ των προτέρων- οι επίορκοι υπουργοί (με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών του κ. Βενιζέλου) δεν αντιληφθήκαμε τους προαναφερθέντες να πνέουν μένεα εναντίον του πολύφερνου πολιτικού και σημερινού ηγετίσκου του θνήσκοντος ΠΑΣΟΚ. Μακάρι η θεραπεία του ελληνικού προβλήματος να εναπέκειτο στην πολιτική απομόνωση των βουλευτών των οποίων η συμπεριφορά παραπέμπει σε χαμαιτυπείο ή πτέρυγα ψυχιατρικού ιδρύματος. Δεν είναι, όμως, αυτό το μείζον. Εκείνο που προέχει είναι η πλήρης αναδιάταξη του τοπίου και η σκληρή τιμωρία των πρωταγωνιστών της Μεταπολίτευσης, που λειτούργησαν καιροσκοπικά και ιδιοτελώς και δεν άφησαν λίθον επί λίθου στην ταλαίπωρη χώρα μας. Με τη λέξη «πρωταγωνιστές» δεν νοούνται μόνον οι βουλευτές, οι υπουργοί και οι διοικητές των οργανισμών αλλά και οι κρατικοδίαιτοι αεριτζήδες επιχειρηματίες, οι «διαμορφωτές άποψης» και οι ανήκοντες στην πνευματική ελίτ, που κατάντησαν ουραγοί μιας φαύλης εξουσίας. Ο σεβασμός στους θεσμούς και στο πολίτευμα είναι αδύνατον να πηγάσει μόνον από τους... καλούς τρόπους. Δεν χρειάζεται μόνο ο τύπος αλλά και η ουσία.
Πηγή
 | |
S. Das: Αδέξιοι και υποκριτικοί οι χειρισμοί των Ευρωπαίων για Κύπρο, Ελλάδα
Posted: 08 Apr 2013 01:58 AM PDT
«Λανθασμένα έχει θεωρηθεί μικρής σημασίας από συστημική άποψη» η κρίση της κυπριακής οικονομίας, καθώς «καθίστανται ορατοί πλέον οι κίνδυνοι επέκτασης της εφαρμογής του μέτρου "κουρέματος" των καταθέσεων στο σύνολο της ευρωζώνης και όχι μόνο».
Αυτό υποστηρίζει ο οικονομικός αναλυτής και συγγραφέας Satyajit Das στο μπλογκ The Drum του αυστραλιανού ραδιοτηλεοπτικού δικτύου του ABC.
Ο κ. Das εξηγεί ότι, «όπως και με την περίπτωση της Ελλάδας, θα είναι σχεδόν αδύνατο για την Κύπρο να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος, εξαιτίας αφενός, του ισχυρού πλήγματος, που δέχθηκε ο χρηματοπιστωτικός τομέας, αφετέρου, των συνεπειών από την επιβολή ελέγχου στην κίνηση των κεφαλαίων αλλά και συνακόλουθα εξαιτίας της πιθανής μείωσης της τουριστικής κίνησης, βασικού πυλώνα της κυπριακής οικονομίας». Θεωρεί, δε, ότι «εξακολουθούν να κινδυνεύουν οι καταθέσεις ακόμα και των μικροκαταθετών, οι κινήσεις των οποίων πραγματοποιούνται εντός συγκεκριμένων ορίων ανάληψης και μεταφοράς ποσών».
Επιπλέον, ο αναλυτής υπογραμμίζει ότι, «όπως και στις προηγούμενες περιπτώσεις, ούτε καν ελήφθησαν υπόψη λύσεις όπως έξοδος της Κύπρου από την ευρωζώνη ή ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και του δημόσιου χρέους, καθώς κάτι τέτοιο θα συνεπαγόταν απώλειες δισεκατομμυρίων τόσο για την ΕΚΤ και για τραπεζικά ιδρύματα κυρίως του ευρωπαϊκού βορρά, τα οποία, κατέχουν ομόλογα του κυπριακού δημοσίου».
Υπογραμμίζεται, παράλληλα, σε όλους τους τόνους, ότι «οι κατηγορίες περί ξεπλύματος βρώμικου χρήματος και φοροδιαφυγής ως αιτιολόγηση για την εφαρμογή των συγκεκριμένων μέτρων, καταδεικνύουν την υποκρισία της ευρωπαϊκής οικονομικής ελίτ», καθώς «εάν η Κύπρος εφάρμοζε τέτοιες αήθεις πρακτικές, τότε εξαρχής δε θα της επιτρεπόταν η είσοδος στην ευρωζώνη [...] δεδομένου ότι απαραίτητη προϋπόθεση ήταν η εφαρμογή αυστηρότατων ελέγχων για την πιθανότητα ξεπλύματος βρώμικου χρήματος».
Ο γνωστός οικονομικός αναλυτής αντιπαραθέτει τις περιπτώσεις του Λουξεμβούργου, του Λιχτενστάιν, της Σιγκαπούρης και του Χονγκ Κονγκ, «χώρες οι οποίες όντως αποτελούν φορολογικούς παραδείσους», σε αντίθεση με τη Κύπρο, «όπου απλώς ισχύει χαμηλότερη φορολόγηση», καταλήγοντας ότι η εν λόγω περίπτωση «αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα των αδέξιων χειρισμών οικονομικών κρίσεων στην Ε.Ε. [...] οι οποίοι δεν προσφέρουν καμία λύση, αντιθέτως βυθίζουν την ευρωζώνη στην ύφεση, με την εφαρμογή των λάθος μέτρων, όπως αύξηση των φόρων, επιτόκια χαμηλότερων του πληθωρισμού και ενίσχυση του κυβερνητικού παρεμβατισμού στη λειτουργία της οικονομία και της αγοράς». Τέλος, υποστηρίζεται ότι η «ταχύτητα στην εφαρμογή του 'κουρέματος΄ των καταθέσεων στην περίπτωση της Κύπρου συνιστά μέρος των νέων κανονισμών του τραπεζικού συστήματος, κανονισμοί οι οποίοι υιοθετούνται και θα εφαρμόζονται στο εξής σε παγκόσμια κλίμακα, συμπεριλαμβανομένης και της Αυστραλίας».
Στο ίδιο θέμα αναφέρεται, επίσης, άρθρο στην εφημερίδα The Australian όπου διαπιστώνεται ότι «το γεγονός και μόνο ότι η οικονομία της Κύπρου αντιστοιχεί σε μέγεθος στην οικονομία της Τασμανίας και αποτελεί τέτοια σημαντική απειλή για την οικονομική σταθερότητα του συνόλου της ευρωζώνης, αποδεικνύει περίτρανα ότι δεν ακολουθείται η σωστή πολιτική για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της κρίσης, με συνέπεια να επιδεινώνονται οι οικονομικές συνθήκες στην Ευρώπη και η ανεργία να καλπάζει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Ελλάδα, όπου η ανεργία στους νέους ξεπερνά το 50%, ποσοστό δυσθεώρητο για μία χώρα τέτοιου μεγέθους».
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.