Ας μιλήσουμε επιτέλους! 9-4-13

• Ψάχνουν στρατόπεδο να το κάνουν φυλακή για οικονομικούς εγκληματίες
• Εκβιάζουν κοινωνικούς λειτουργούς για να παραδώσουν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα πολιτών!
• Σάλος με τη φώτο της Μέρκελ ως έγκλειστη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης
• Αδιέξοδος ο ευρω-μονόδρομος!
• Το Κυπριακό μνημόνιο - Μία ειδική νομική πτυχή
• Το χαράτσι μοχλός εξαθλίωσης!
• Από τα μεγάλα οράματα στην «γερμανική Ευρώπη»
• Η μεγάλη απάτη στην Κύπρο
• Νέα πρόταση του Μ. Nίμιτς για το όνομα της πΓΔΜ
• Μαύρο χρήμα... α λα γερμανικά
• Το μεγάλο ατού της Ελλάδας μας που "ξεχνούν" όλες οι κυβερνήσεις...!
• Η «ομολογία» Νταβούτογλου και η ελληνική προετοιμασία
• Ασυλία για τα δάνεια των κομμάτων
• Αυτοί που κλείνουν σχολεία, χτίζουν φυλακές και υπογράφουν την καταδίκη τους
• Πιέζει η Τουρκία για «λύση» του Κυπριακού
• Ποιος «κρέμασε» ποιον στο ναυάγιο ΕΤΕ-Eurobank
• Η στρατιωτική ηγεσία του PKK απαντά με επιστολή στον Οτσαλάν
• "Επίθεση" του Σόιμπλε κατά του Aμερικανού υπουργού Οικονομικών
• Ευρωπαϊκό «αλληλέγγυο χαστούκι» εναντίον Ελλάδας και υπέρ Σκοπίων
• Ανθελληνικό ευρωπαϊκό ψήφισμα για την ένταξη των Σκοπίων
• Η Τουρκία απαιτεί και απειλεί με κλιμάκωση
• Spiegel: Κούρεμα και στις ελληνικές καταθέσεις!
• Η μεγάλη παγίδα
• Το ΔΝΤ δεν κάνει λάθη!
• Οι βιαστές

Ψάχνουν στρατόπεδο να το κάνουν φυλακή για οικονομικούς εγκληματίες Posted: 09 Apr 2013 01:25 PM PDT Ένα χώρο και συγκεκριμένα ένα στρατόπεδο εντός του Νομού Αττικής, που θα μετατραπεί σε χώρο κράτησης κατηγορουμένων για οικονομικά αδικήματα αναζητά η κυβέρνηση, σύμφωνα με Τα Νέα. Όπως δήλωσε ο Αντώνης Ρουπακιώτης «αυτό είναι κάτι που θα γίνει άμεσα, δεν είναι κάτι που το λέμε για να το πούμε». Ο κ. Ρουπακιώτης σημείωσε, δε, πως στον ίδιο χώρο θα φιλοξενούνται καικρατούμενοι για ήσσονος σημασίας και ποινικής απαξίας αδικήματα, οι οποίοι έχουν καταδικαστεί σε μικρές ποινές φυλάκισης που δεν ξεπερνούν τα 2 χρόνια. Στόχος του υπουργείου Δικαιοσύνης είναι οι οικονομικοί εγκληματίες να μεταφερθούν σε διαφορετικό χώρο από αυτόν όπου κρατούνται δράστες άλλων βαρύτερων αξιόποινων πράξεων (όπως είναι τα εγκλήματα κατά της ζωής) και να επιτευχθεί ο διαχωρισμός των κρατουμένων. Πηγή

Εκβιάζουν κοινωνικούς λειτουργούς για να παραδώσουν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα πολιτών! Posted: 09 Apr 2013 12:58 PM PDT Σε βάθος ενημέρωση για τις αδιερεύνητες πτυχές της υπόθεσης που αφορά στην τριτοκοσμική, απάνθρωπη και βάρβαρη τακτική του ωμού εκβιασμού των κοινωνικών λειτουργών του «Βοήθεια στο Σπίτι», οι οποίοι καλούνται να παράσχουν μέσω ερωτηματολογίων ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των ωφελουμένων του προγράμματος, ζητά με Ερώτησή του προς τον Υπουργό Πρόνοιας Γιάννη Βρούτση ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Τέρενς Κουίκ. Μετά από σχετική αναφορά του Πολιτευτή Ξάνθης των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Χαράλαμπου Ευστρατίου φέρεται ότι ζητήθηκαν και δόθηκαν από το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας ερωτηματολόγια στους υπευθύνους του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» όπου καλούνται να συμπληρώσουν προσωπικά δεδομένα των ωφελούμενων του προγράμματος. Το τρομακτικό της όλης διαδικασίας είναι ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι που είναι υπεύθυνοι για το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» εκβιάζονται να προχωρήσουν στη συμπλήρωση των ερωτηματολογίων ειδάλλως δεν θα τους καταβληθεί η μισθοδοσία! Και επειδή ο παραλογισμός σε αυτή τη χώρα περισσεύει, το Υπουργείο δεν έλαβε καν υπόψη του το γεγονός ότι οι υπεύθυνοι του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» είναι επί το πλείστον Κοινωνικοί Λειτουργοί, που δεσμεύονται τόσο από τις ισχύουσες νομικές διατάξεις αλλά και αποφάσεις του Αρείου Πάγου για την τήρηση αυστηρής εχεμύθειας λόγω του ειδικού επαγγελματικού απορρήτου. «Ποιος ο λόγος συλλογής των ανωτέρω δεδομένων; Έχετε εκπονήσει σχέδιο για τον περιορισμό των όποιων πιθανών διαρροών τους;» ερωτά τον αρμόδιο Υπουργό ο Τέρενς Κουίκ και ζητά να ενημερωθεί για την τυχόν ύπαρξη σχετικής έγκρισης από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Ακολουθεί το κείμενο της Ερώτησης ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΙΤΗΣΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗ ΒΡΟΥΤΣΗ ΘΕΜΑ: «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ» Κύριε Υπουργέ, Μετά από σχετική αναφορά του Πολιτευτή Ξάνθης των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Χαράλαμπου Ευστρατίου φέρεται ότι ζητήθηκαν και δόθηκαν από το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας ερωτηματολόγια στους υπευθύνους του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» στα οποία καλούνται να συμπληρώσουν προσωπικά δεδομένα των ωφελούμενων του προγράμματος. Το τρομακτικό της όλης διαδικασίας είναι ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι που είναι υπεύθυνοι για το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» εκβιάζονται να προχωρήσουν στη συμπλήρωση των ερωτηματολογίων ειδάλλως δεν θα τους καταβληθεί η μισθοδοσία! Η ανωτέρω πρόθεση σας να ζητήσετε από τους Κοινωνικούς Λειτουργούς να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά για την όποια σκοπιμότητα η οποία υποκρύπτεται, δεδομένου ότι είναι σχεδόν βέβαιο ότι ανάμεσα στα ζητηθέντα πιθανότατα να περιλαμβάνονται και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Υπογραμμίζεται ότι οι ωφελούμενοι του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, τα προσωπικά δεδομένα των οποίων ρυθμίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2472/1997 «Προστασία του Ατόμου από την επεξεργασία Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα». Επειδή η φυλετική ή εθνική προέλευση, οι θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις, η συμμετοχή σε συνδικαλιστική οργάνωση, την υγεία, την κοινωνική πρόνοια περιλαμβάνονται ανάμεσα στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα τα οποία προστατεύονται από το νόμο με αυστηρές ρυθμίσεις. Επειδή, σύμφωνα με τον ανωτέρω νόμο «η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων» από κάθε υπεύθυνο επεξεργασίας, είναι κάθε εργασία που πραγματοποιείται σε προσωπικού χαρακτήρα δεδομένα όπως συλλογή, καταχώρηση, οργάνωση, διατήρηση ή αποθήκευση, τροποποίηση, εξαγωγή, χρήση, διαβίβαση, διάδοση, καταστροφή. Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 7 του Ν. 2472/1997 απαγορεύεται η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα χωρίς την προηγούμενη έγκριση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Επειδή το ίδιο το σχέδιο περιγραφής του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» ορίζει ότι τα τηρούμενα προσωπικά στοιχεία των εξυπηρετούμενων φυλάσσονται σε ασφαλισμένο μέρος με ευθύνη του Κοινωνικού Επιστήμονα της δομής, είναι απόρρητα και αποκλειστική πρόσβαση έχουν μόνο τα στελέχη της δομής και οι Εισαγγελικές Αρχές. Επειδή, οι υπεύθυνοι του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» είναι κατά κύριο λόγο Κοινωνικοί Λειτουργοί, οι οποίοι δεσμεύονται τόσο από τις ισχύουσες νομικές διατάξεις (Ν. 2472/1997, ΠΔ 23/1992) αλλά και αποφάσεις του Αρείου Πάγου (Γνωμ. 9/1999) για την τήρηση αυστηρής εχεμύθειας και η εργασία τους περιορίζεται και προστατεύεται από ειδικό επαγγελματικό απόρρητο. Ερωτάσθε κ. Υπουργέ: Έχετε σχετική έγκριση από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για την ανωτέρω επεξεργασία των δεδομένων που συγκεντρώνετε; Ποιος ο λόγος συλλογής των ανωτέρω δεδομένων; Ποιος ο υπεύθυνος επεξεργασίας των δεδομένων; Ποιο το πληροφοριακό σύστημα επεξεργασίας των ανωτέρω δεδομένων; Έχετε εκπονήσει σχέδιο για τον περιορισμό των όποιων πιθανών διαρροών ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων; Η απόφαση να ζητηθεί η συμπλήρωση των ανωτέρω προσωπικών δεδομένων στηρίζεται σε απόφαση μονομελούς ή πολυμελούς διοικητικού οργάνου και να αν ναι, ποιες οι σχετικές διοικητικές πράξεις; Δοθέντος του γεγονότος ότι οι ωφελούμενοι του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» έχουν ήδη δηλώσει προσωπικά δεδομένα τους γιατί επιδιώκετε να συγκεντρώσετε πρόσθετα; Επίσης, γιατί χρησιμοποιείτε αυτήν την τριτοκοσμική, απάνθρωπη και βάρβαρη τακτική του ωμού εκβιασμού Ελλήνων πολιτών και ειδικότερα δημοσίων υπαλλήλων (Κοινωνικών Λειτουργών); Η τακτική των εκβιασμών δεν έχει θέση στον Ελληνικό Δημοκρατικό πολιτισμό και την ηθική μας, ως μέλη της Βουλής των Ελλήνων. Αιτούμαι την κατάθεση: Αντιγράφου του ερωτηματολογίου που ζητήσατε να συμπληρώσουν οι Κοινωνικοί Λειτουργοί. Αντίγραφα των διοικητικών πράξεων που εκδόθηκαν από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας για την έγκριση συλλογής και επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων των ωφελούμενων στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι». Αντίγραφα της απόφασης έγκρισης από την Ανεξάρτητη Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για την επεξεργασία των ανωτέρω προσωπικών δεδομένων. Ο Ερωτών Βουλευτής Τέρενς Νικόλαος Κουίκ

Σάλος με τη φώτο της Μέρκελ ως έγκλειστη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης Posted: 09 Apr 2013 12:05 PM PDT Σάλος έχει προκληθεί με την φωτογραφία της Άνγκελα Μέρκελ ως θύμα των Ναζί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, στο εξώφυλλο του γνωστού πολωνικού περιοδικού, Uwazam RZE. Η καγκελάριος πίσω από τα συρματοπλέγματα, είναι με τη γνωστή ριγέ ενδυμασία των φυλακισμένων και με ένα σκουφί στο κεφάλι. Αυτό το εξώφυλλο, είναι ένα ακόμα επεισόδιο στην κόντρα μεταξύ της Γερμανίας και της Πολωνίας, σχετικά με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μάλιστα η εικόνα συνοδεύεται από τον εξής τίτλο: "Πλαστογράφηση της Ιστορίας: Πώς οι Γερμανοί, έκαναν τους εαυτούς τους θύματα του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου". Η Πολωνία έχει κατηγορήσει στο παρελθόν τη Γερμανία για στρέβλωση ιστορικών γεγονότων και ανακήρυξη των πραγματικών εγκληματιών ως "θύματα πολέμου". Αφορμή για αυτές τις κατηγορίες στάθηκε ένα ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε, στο τέλος του Μάρτη, από το γερμανικό τηλεοπτικό σταθμό ZDF,με τίτλο "Our Mothers, Our Fathers". Το ντοκιμαντέρ επικεντρώνεται στην τύχη πέντε Γερμανών κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, από την πολωνική αντίσταση. Πηγή

Αδιέξοδος ο ευρω-μονόδρομος! Posted: 09 Apr 2013 11:58 AM PDT Του Μάριου Ευρυβιάδη Δανείζομαι μια δήλωση του γνωστού αντισυμβατικού δημοσιογράφου Chris Hedges που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και με σημείο αναφοράς τις ΗΠΑ. Όποιος όμως την διαβάσει αντιλαμβάνεται ότι αφορά και τη δική του χώρα και το κοινωνικό σύνολο. Γράφει ο Hedges: «Ζούμε πλέον σε μια χώρα όπου οι γιατροί καταστρέφουν την υγεία, οι δικηγόροι την δικαιοσύνη, τα πανεπιστήμια τη γνώση, ο τύπος την πληροφόρηση, η θρησκεία την ηθική και, οι τράπεζες μας, καταστρέφουν την οικονομία». Εγώ θα προσέθετα και σε μια χώρα όπου οι λίγοι επιτήδειοι είναι υπεράνω των θεσμών και των νόμων και πλουτίζουν ενώ η μεγάλη πλειοψηφία των αξιοπρεπών και νομοταγών πολιτών λειτουργούν ως κορόιδα αλλά πιο ουσιαστικά και ως το «μαξιλάρι» του συστήματος. Το μαξιλάρι – λαός, απορροφά τους κραδασμούς αυτών που χοροπηδούν πάνω στο σώμα του και πληρώνει τους λογαριασμούς τους. Πέραν των παραπάνω, ο κυπριακός λαός έχει χτυπηθεί ύπουλα και βάρβαρα. Αν αφαιρέσουμε τις ζωές που χάθηκαν, που σφαγιάσθηκαν από το Νατοϊκό – τουρκικό στρατό το 1974, αυτό που συμβαίνει σήμερα στον τόπο είναι πολύ χειρότερα. Τότε η σμιλευμένη για αιώνες πιστή, εργατικότητα, πείσμα και περηφάνια του λαού αντικατέστησε τον χαμένο πλούτο και επανόρθωσε την οικονομία σε μια περίπου πενταετία. Με την κρατική της υπόσταση ακέραια και με μια εύρωστη οικονομία, η Κύπρος και ο λαός της μπόρεσαν να έχουν τον πρώτο λόγο απέναντι όλων όσων επιβουλεύοντο τις ζωές, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία τους. Και το απέδειξαν το 2004. Τούτη τη φορά το χτύπημα δεν είναι μετωπικό. Είναι πρωτίστως διπλά ύπουλο, διότι προέρχεται από την «οικογένεια» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με εργαλείο το Ευρώ. Τούτη τη φορά έχουν εισαγάγει έναν καρκινογενή ιό σε κάθε κυπριακό σπίτι. Ο καρκίνος μπορεί να καταπολεμηθεί. Αλλά σκοτώνει επίσης. Έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση στην Κύπρο ως προς το μέλλον του τόπου και του λαού. Και συνοπτικά υποδεικνύονται δυο δρόμοι. Ένας μέσα στο ευρώ και ένας εκτός - εκτός ευρωζώνης. Με ένα καρκινογόνο ιό στο σύστημα η κυπριακή οικονομία πρέπει να υποστεί τη χημειοθεραπεία πολεμώντας για να μην πεθάνει. Αλλά σε όλη τη διάρκεια δεν θα πρέπει να ξεχνά (α) πως ο ιός εισέβαλλε στα κύτταρά της (β) ν' αναζητά συνεχώς τρόπους εναλλακτικούς θεραπείας και (γ) να ορκίσει τον εαυτό της ότι εάν επιζήσει δεν θα επιτρέψει ποτέ ξανά σε τρίτους να την ξαναμολύνουν. Εάν δεχθούμε την παραπάνω θέση, τότε μια επιλογή υπάρχει. Έξοδος από την Ευρωζώνη. Αυτό δεν μπορεί κατά τη γνώμη μου, να γίνει αύριο ή μεθαύριο. Αλλά πρέπει να γίνει διότι ο δρόμος της ευρωζώνης αποδεικνύεται καθημερινά και εκ των πραγμάτων αδιέξοδος. Η Κύπρος είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα του αδιέξοδου. Η Ευρωζώνη είναι και επιστημονικά αδιέξοδη και επ' αυτού υπάρχει εκτεταμένη βιβλιογραφία. Το θεωρητικό επιχείρημα κατά της ευρωζώνης μπορεί να λεχθεί πολύ απλά. Οι κατασκευαστές της έβαλαν το αμάξι μπροστά από το άλογο. Έπρεπε να προηγηθεί πραγματική πολιτική ένωση (μέσω της ομοσπονδιοποίησης) και μετά να ακολουθήσει η Ευρωζώνη. Για τους καθαρόαιμους ευρωσκεπτικιστές ούτε αυτό δεν ήταν εφικτό και ότι το όλο πείραμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης είχε τα όριά του και τα οποία είχαν προ πολλού ξεπερασθεί. Εξ' ού και τα συνεχή αδιέξοδα που συνοδεύουν με ύπουλα κτυπήματα. Ως μη ισχυρή χώρα η Κύπρος συνθλίφθηκε. Όσοι προασπίζονται την παραμονή στην Ευρωζώνη επικαλούνται δυο επιχειρήματα. Αρχίζω με το ασθενέστερο. Ότι έξοδος από την ευρωζώνη θα σημαίνει έξοδο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ότι αυτό θα ακυρώσει το ευρωπαϊκό πρόσωπο και πολιτισμό της Κύπρου και τους πρόσφατους αγώνες για ένταξη στην «ευρωπαϊκή οικογένεια». Από την Ευρωζώνη μπορούν να μας διώξουν ντε φάκτο, όπως συμβαίνει τώρα, και έτσι να μας αναγκάσουν να φύγουμε, για τα καλά, «εθελοντικά». Από την Ευρωπαϊκή Ένωση όμως δεν μπορεί να μας κουνήσει κανείς. Είναι βέβαια καταγέλαστο και υποδηλώνει ένα βαθύ σύμπλεγμα κατωτερότητας να υποστηρίζεται ότι μη συμμετοχή στην Ευρωζώνη ακυρώνει τον «ευρωπαϊσμό» της Κύπρου –μιας κοιτίδας του ευρωπαϊκού πολιτισμού και όχι μόνο. Δεν είναι τα ράσα που κάνουν τον παπά. Το οικονομικό επιχείρημα είναι πιο σημαντικό και ουσιώδες. Μέσα στην Ευρωζώνη, λένε οι υποστηρικτές της παραμονής θα ματώσουμε περισσότερο, αλλά θα χτυπήσουμε πάτο και θα ξεπεταχθούμε. Εδώ ο πειρασμός είναι μεγάλος ώστε να μην αναφερθώ σε μια αμερικανική ρήση αναφορικά με το «ξεπέταγμα της ψόφιας γάτας» ("the dead cat's bounce"). Όπως και να πετάξεις μια γάτα θα πέσει στα πόδια της, θα ξεπεταχθεί και θα φύγει. Εκτός εάν πέφτοντας, η γάτα είναι ήδη νεκρή. Υπάρχουν σήμερα 19 εκατομμύρια άνεργοι στην Ευρωζώνη. Η ΕΕ και η Ευρωζώνη δημιουργήθηκαν για να υψώσουν το βιοτικό επίπεδο των ευρωπαίων και όχι να τους βάζουν σε μια διαδικασία πτώχευσης, αρπάζοντας ακόμη και τις αποζημιώσεις τους με το σκεπτικό ότι θα ακολουθήσουν «άσπρες μέρες». Μέχρι τότε όμως, και όπως επιγραμματικά δήλωσε ο μεγάλος οικονομολόγος Keynes, θα είμαστε όλοι νεκροί. Το Ευρώ δεν μπορεί να λειτουργεί ως εργαλείο ώστε κάποιοι να περνούν καλά και να επιβάλλονται φασιστικά και άλλοι να υποφέρουν, ακόμη και πεθαίνουν. Η εμπειρία του ευρωπαϊκού Νότου, της Ελλάδας κυρίως, που οι Έλληνες της Κύπρου γνώρισαν πολύ καλά τα τελευταία χρόνια, δείχνει ότι ο δρόμος της πτωχοποίησης είναι μακρύς και ατέρμονος. Το πρώτο μνημόνιο για την Κύπρο είναι γεγονός. Δεν πρέπει να υπάρξει δεύτερο. Και για να μην υπάρξει δεύτερο πρέπει να ακολουθηθεί μια έστω και πολιτικά ανομολόγητη στρατηγική εκ μέρους της κυβέρνηση για μελλοντική αποχώρηση από την Ευρωζώνη. Ας διακηρύττει η κυβέρνηση δημόσια απόλυτη αφοσίωση παραμονής στην Ευρωζώνη. Αλλά να πράττει και τα αναγκαία, έστω και μικρά αλλά σημαντικά βήματα, που θα της επιτρέψουν να σπάσει τα δεσμά πρωτού αυτά τσιμεντωθούν. Αλλιώς η κυπριακή γάτα θα χτυπήσει πάτο ψόφια, όπως ακριβώς έχει ήδη γίνει με την ελληνική. Εδώ βρίσκεται κατά τη γνώμη μου και η μεγαλύτερη πρόκληση για την κυπριακή κοινωνία, για την κάθε οικογένεια και για τον κάθε πολίτη ξεχωριστά. Δεν πρέπει να κάνουν το χατίρι σε αυτούς που θέλουν να τους πάνε μισό αιώνα πίσω και να τους επιβάλλουν ένα ειδεχθές βορειο-ευρωπαϊκό φασισμό. Πάνω δε σε αυτούς τους επιστήμονες και επαγγελματίες της Κύπρου πέφτει η μεγαλύτερη πρόκληση. Θα αναμετρηθούν ομάδα με ομάδα και ένας προς ένας με τους φαινομενικά Γολιάθες της Βορείου Ευρώπης. Τους Γερμανούς, τους Ολλανδούς τους, Φιλανδούς και τους Αυστριακούς. Οι δικοί μας δεν έχουν την επιλογή παρά να τους αποδείξουν ότι ούτε μικροί είναι, αλλά ούτε μικρή είναι η χώρα τους. Στεκόμενοι πάνω στους ώμους του κυπριακού λαού θ' αντλήσουν εκείνη τη ψυχική δύναμη που θα τους επιτρέψει να κερδίσουν τον πόλεμο και να αποκαταστήσουν την αξιοπρέπεια και το δικαίωμα του λαού για ελεύθερη επιλογή, μα επιλογή που δεν νοείται μέσα στη νέο-αποικιακή γερμανική ευρωζώνη. Πηγή

Το Κυπριακό μνημόνιο - Μία ειδική νομική πτυχή Posted: 09 Apr 2013 11:20 AM PDT Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Για να πάρει ο Κύπριος αναγνώστης μια ιδέα του τι θα συμβεί στη χώρα του με το Μνημόνιο, καλό θα είναι να διαβάσει τη Θεία Κωμωδία του Δάντη, πως περιγράφει ο Ποιητής την είσοδο στην κόλαση, καλώντας όσους περνάνε την πύλη της να ξεχάσουν κάθε ελπίδα. Πως περιγράφει επίσης τη μοίρα των αχρείων, που δεν ήταν άξιοι στη ζωή τους ούτε επαίνου, ούτε ατιμίας, και δεν τους θέλει πλέον ούτε ο Θεός, ούτε ο Διάβολος,και που βασανίζονται αιώνια εκεί που δεν υπάρχει η ελπίδα του θανάτου. Μια έξοχη επίσης ανάλυση της κατάστασης στην οποία θα βρεθούν οι Κύπριοι με το Μνημόνιο μας δίνει ο Φραντς Κάφκα στο μοναδικό του αριστούργημα, «Η Δίκη», από τα σημαντικότερα κείμενα του20ού αιώνα. Η Κύπρος είναι ο κατηγορούμενος και η Τρόικα το Δικαστήριο. Στην περίπτωση του νησιού μάλιστα δεν αποκλείεται να συναντήσουμε συντομότατα και τη δεύτερη τρόικα, τους «τρεις ξένους δικαστές» του σχεδίου Ανάν. Θα γελούσε κανείς, αν δεν ήταν να κλαίει, με αυτά που λένε τώρα οι προπαγανδιστές του Μνημονίου στην Κύπρο, με επικεφαλής τον Νίκο Α(ναστασιά)δη και τον απερίγραπτο Υπουργό Οικονομικών του. Τρία χρόνια αφού παρακολουθήσαμε αυτή την απίθανη παράσταση,τα ίδια ψέμματα και τους ίδιους εκβιασμούς που οδήγησαν την Ελλάδα στο σημείο που βρίσκεται, τα βλέπουμε να επαναλαμβάνονται στην Κύπρο και διερωτώμεθα, όπως διερωτηθήκαμε και προεκλογικά, προς ώτα μη ακουόντων: καλά, οι Κύπριοι ζουν σε άλλο πλανήτη; Δεν ακούνε, δεν βλέπουν, δεν μαθαίνουν τι έγινε στην Ελλάδα επί Μνημονίου και Δανειακών. Δανειακές και μνημόνια καταλύουν το κράτος με δύο μηχανισμούς, έναν οικονομικό και έναν νομικό. Ο οικονομικός είναι το μη βιώσιμο χρέος και η διαρκής ύφεση. 'Ότι και να κάνεις το χρέος σου αυξάνεται. Βρίσκεσαι σε συνθήκες οικονομικής κατοχής και «δίνης θανάτου» (Σόρος), επομένως όχι μόνο δεν έχει νόημα να επιχειρήσεις να εκμεταλλευθείς τους υδρογονάνθρακες, πρέπει να εμποδίσεις την εκμετάλλευσή τους από τον ισοδύναμο «κατακτητή». Ο νομικός μηχανισμός αποικιοποίησης είναι οι διάφορες ρήτρες που συνοδεύουν τις δανειακές. Για να κάνει αυτή τη δουλειά, να εγκαταστήσει αυτούς τους μηχανισμούς, εξελέγη ο κ. Αναστασιάδης και, μέχρι στιγμής, την κάνει μια χαρά. Δεν γνωρίζω αν οι δυνάμεις που είναι αντίθετες προς το μνημόνιο μπορούν πλέον να το σταματήσουν, ούτε αν έχουν αντιληφθεί σε βάθος το τι σημαίνει, ούτε αν είναι διατεθειμένες όντως να κάνουν ότι χρειάζεται για να το σταματήσουν, ούτε αν είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν με ευφυή τρόπο μια τέτοια ρήξη. 'Όπως φαίνεται, η υπόθεση έπιασε όλες τις πολιτικές δυνάμεις του νησιού σε βαθύτατο ύπνο – πλην αυτών που χρειάστηκε να συνεργασθούν στο έγκλημα. Το πρόγραμμα «Σοκ και Δέους» που εφαρμόζεται είναι ένα πρόγραμμα εξάλλου που σου διατηρεί την αυταπάτη ότι είσαι ζωντανός ενώ σε σκοτώνει – και μάλιστα εισάγει την αυτοκτονία ως μέθοδο θεραπείας. Επειδή όμως αύριο μπορεί να θελήσει η Κυπριακή Δημοκρατία – αν υπάρχει ακόμα, κάτι αμφίβολο, αλλά ελπίζουμε να υπάρχει – να διακόψει παρόλα αυτά το πρόγραμμα, έχει σημασία ήδη από τώρα να έχει δημιουργήσει τη νομική και πολιτική βάση να το πράξει. Η Βουλή των Αντιπροσώπων είναι σκόπιμο να εξηγήσει επισήμως στους Ευρωπαίους, τον ΟΗΕ και οποιοδήποτε άλλο όργανο, τη σημασία των αποφάσεων του Eurogroup, περιγράφοντάς τες ως μεγάλης κλίμακας κερδοσκοπική επίθεση κατά της κυπριακής οικονομίας και του κράτους. Πρέπει επίσης να γίνει λεπτομερής ανασκευή του επιχειρήματος ότι η Κύπρος ευθύνεται για την κατάσταση που βρέθηκε προ και κατόπιν των αποφάσεων. Ιδιαίτερη σημασία έχει να υπογραμμισθεί ότι πρόκειται για πραξικοπηματική ενέργεια, στην οποία δεν είχε κανένα δικαίωμα, νομικό και πολιτικό, να συμφωνήσει ο Νίκος Αναστασιάδης και η κυβέρνησή του. Το λέμε αυτό, γιατί αν η Κύπρος εμπλακεί αύριο σε διεθνή δικαστική διαμάχη γύρω από τις Δανειακές και τα χρέη που θα συνάψει, χωρίς να μπορέσει να αποπληρώσει, ένα βασικό επιχείρημα που θα χρησιμοποιηθεί εναντίον της είναι ότι η ίδια συνομολόγησε αυτές τις συμφωνίες και εξαιτίας της βρέθηκε σε αυτή την κατάσταση. Αυτό θα είναι και ένα από τα βασικότερα επιχειρήματα, αν η Ελλάδα εμπλακεί σε δικαστική διαμάχη ως προς την αποπληρωμή χρεών και την τήρηση των Δανειακών. 'Εχει λοιπόν σημασία να διατυπωθούν από τώρα από την Βουλή ή τον Πρόεδρο της Βουλής, όλα τα πολιτικά,οικονομικά και νομικά επιχειρήματα εναντίον των Δανειακών και των Μνημονίων στα οποία εισέρχεται η Κύπρος, να αποδοθούν ευθύνες από τώρα στον Αναστασιάδη, το Γιούρογκρουπ, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την Κομισιόν, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν αύριο σε ενδεχόμενη διεθνή δικαστική διαμάχη γύρω από το χρέος. 'Όπως έχει τεράστια σημασία,που δεν έχει γίνει καν αντιληπτή, η οργάνωση μιας γενικευμένης πολιτικής αντεπίθεσης, προς υπεράσπιση Κύπρου και Ελλάδας σε όλη την Ευρώπη. Μέχρι στιγμής αυτοί που κυρίως μας έχουν υπερασπιστεί διεθνώς είναι άνθρωποι σαν τον Υπουργό Εξωτερικών του Λουξεμβούργου ή τον πρώην Καγκελλάριο της Γερμανίας Σμιτ. Επί τρία χρόνια για την Ελλάδα και έξη μήνες για την Κύπρο, σε όλο σχεδόν τον ευρωπαϊκό τύπο βρίσκει κανείς κυρίως τα επιχειρήματα των πιστωτών και της Μέρκελ. Με την Κύπρο το ίδιο συνέβη και με το σχέδιο Ανάν, όπου δεν έγινε ουσιαστικά καμία προσπάθεια να υπερασπισθεί η Λευκωσία διεθνώς το 'Όχι.

Το χαράτσι μοχλός εξαθλίωσης! Posted: 09 Apr 2013 11:10 AM PDT Του Δημήτρη Τσιμούρα Το χαράτσι παρουσιάζεται από τους κυβερνώντες σαν μια αναγκαία πηγή κρατικών εσόδων, για να… «ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις που αναλάβαμε ως χώρα έναντι των δανειστών μας». Οι όποιες υποσχέσεις, που δόθηκαν από τους κυβερνητικούς εταίρους προς το λαό περί της καταργήσεώς του, έπεσαν στο κενό. Έτσι όχι μόνο δεν καταργείται αλλά επεκτείνεται, εκτός από τις κατοικίες που μέχρι τώρα ίσχυε, σε αγρούς, σε οικόπεδα οικοδομήσιμα η μη, σε κάθε είδους ακίνητης περιουσίας! Η αλλαγή ονόματος αυτού του ληστρικού «εργαλείου», οι όποιες αλλαγές στους εισπρακτικούς συντελεστές που θα το εμφανίσουν ως… «δικαιότερο», οι κατευθυνόμενες συζητήσεις που παρουσιάζουν ως πρόβλημα τον τρόπο είσπραξής του και όχι τις πραγματικές του διαστάσεις, αποσκοπούν αποκλειστικά και μόνο στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης, με τελικό στόχο την ελαχιστοποίηση των αντιδράσεων όλων αυτών που πλήττονται και από αυτό το ληστρικό μέσο! Η οικονομική αφαίμαξη της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, πέραν των άλλων, ανάγκασε πολλές οικογένειες να στοιβαχτούν στα σπίτια, με αποτέλεσμα ένα τεράστιο πλήθος κατοικιών, που βαίνει συνεχώς αυξανόμενο, να παραμένουν κενές και αναξιοποίητες. Από την άλλη, η μεθοδευμένη απαξίωση της αγροτικής καλλιέργειας και η ταυτόχρονη ιλιγγιώδης αύξηση του κόστους παραγωγής της, οδήγησε ένα μεγάλο μέρος μικροϊδιοκτητών γης στο να την εγκαταλείψουν και όσοι ακόμα την καλλιεργούν να μην καλύπτουν ούτε τα έξοδα παραγωγής. Επίσης, όσοι μικροϊδιοκτήτες έχουν στην κατοχή τους κάποια οικόπεδα να μην μπορούν πλέον να τα αξιοποιήσουν, γιατί η οικοδομική δραστηριότητα έπεσε κατακόρυφα καθώς και η αγοραστική τους αξία. Αν επιπλέον πάρουμε υπόψη μας ότι ένας στους τρείς εν δυνάμει εργαζόμενος είναι άνεργος, όπως και ένας στους δύο νέους, ότι ένα μεγάλο μέρος και αυτών που εργάζονται δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες θέρμανσης και διατροφής, ότι υπάρχει τάση για ακόμη μεγαλύτερη ανεργία, για ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις μισθών και συντάξεων μέχρι το επίπεδο αυτών της Βουλγαρίας και Κίνας –για να γίνουμε όπως ισχυρίζονται… «ανταγωνιστικοί»- είναι αυτονόητο ότι δεν υπάρχει και δεν θα υπάρχει καμιά δυνατότητα πληρωμής και χαρατσιού και μάλιστα για περιουσιακά στοιχεία που όχι μόνο δεν αποδίδουν κανένα έσοδο, αλλά ήδη φορολογούνται και έχουν επιπροσθέτως και έξοδα συντήρησης! Όμως, το πλιάτσικο από το χαράτσι -με τη λογική του… «όσα μαζέψουμε κέρδος είναι»- δεν είναι ο βασικότερος στόχος τους. Η κύρια επιδίωξή τους είναι να σε κάνουν, με το… «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», να «χρωστάς», ενώ δεν έχεις εισοδήματα. Αυτό θα τους… «νομιμοποιήσει» στη συνέχεια, όχι σε μεγάλο βάθος χρόνου και, όταν φυσικά εκτιμήσουν ότι έχουν την απαιτούμενη ισχύ, θα προχωρήσουν στο επόμενο και καθοριστικό βήμα, τις κατασχέσεις των περιουσιακών στοιχείων, λόγω… «οφειλής» προς το δημόσιο. Ήδη φορμάρουν και τα… νομικά τους άλλοθι! Και φυσικά, για να ενισχύσουν τη θέση τους, δεν παύουν συνεχώς να μας θυμίζουν ότι το ποσοστό των Ευρωπαίων που έχουν ιδιοκτησία είναι πολύ μικρό, ενώ των Ελλήνων πολύ μεγάλο, δημιουργώντας μας έτσι και… «ενοχές»! Κάποιες σκέψεις που ακούγονται ότι η «κρίση» έχει χρονικό ορίζοντα, ότι θα περάσει και ότι τα πράγματα θα διορθωθούν, όχι μόνο είναι αβάσιμες αλλά και αποπροσανατολιστικές. Η κρίση δεν είναι τίποτα άλλο από την αφορμή για την καθολική και ανελέητη επίθεση που δεχόμαστε. Η άρχουσα τάξη, μέσω των κυβερνώντων, επιδιώκει την απόλυτη χειραγώγηση των εργαζόμενων και αυτό θα το πετύχει, εάν καταφέρει να τους οδηγήσει στην πλήρη εξαθλίωσή. Προϋπόθεση της εξαθλίωσης είναι η δήμευση των όποιων περιουσιακών τους στοιχείων, με μοχλό το χαράτσι, ώστε να μην έχουν στον ήλιο μοίρα. Έτσι, θα μπορέσουν, σύμφωνα με τα σχέδιά τους, εύκολα και ανώδυνα να πετύχουν την απόλυτη κινεζοποίηση της κοινωνίας, με ό,τι αυτή συνεπάγεται, δηλαδή τον ανομολόγητο τελικό τους στόχο! Εκεί στοχεύουν οι της δεξιό-σοσιάλ-«αριστερής» κυβέρνησης! Βέβαια, το «δεν πληρώνω τα χαράτσια τους» είναι μια μορφή αντίδρασης, η οποία μαζί με άλλες ανάλογες μορφές όχι μόνο πρέπει να συνεχιστούν αλλά να ενταθούν κιόλας. Όμως, όσο αυτοί παραμένουν στην εξουσία, αποδείχτηκε ότι έχουν τη δυνατότητα να παρακάμπτουν ή και να εξουδετερώνουν ανάλογες μορφές αντιδράσεων και να προχωρούν ακάθεκτοι προς τον τελικό τους στόχο. Συνεπώς, το θέμα που αυτήν τη στιγμή τίθεται επί τάπητος είναι όχι μόνο πώς θα παρακάμψουμε τα κάθε είδους χαράτσια αλλά και πώς αυτοί οι εκπρόσωποι της τρόικας, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των μαυραγοριτών, των ενεχυροδανειστών, των επίσημων και ανεπίσημων τοκογλύφων, οι εκπρόσωποι των επιβητόρων του ελληνικού λαού, θα ανατραπούν! Επιβάλλεται ακόμη να δοθούν εδώ και τώρα απαντήσεις για το αν μπορεί να παραμένουμε άλλο σ' αυτήν τη δολοφονική… «συμμαχία», σαν τζογαδόροι που χάνουν συνεχώς αλλά συνεχίζουν να παίζουν, μέχρι να τα χάσουν όλα, μέχρι την τελική μας εξαθλίωση!

Από τα μεγάλα οράματα στην «γερμανική Ευρώπη» Posted: 09 Apr 2013 11:05 AM PDT Γράφει ο Μαυροζαχαράκης Μανόλης Κοινωνιολόγος – Πολιτικός Επιστήμονας Όλα όσα τεκμαίρονται τα τελευταία 3 χρόνια γύρω από το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης έχουν περισσότερο την χροιά ενός εκτεταμένου δράματος, παρά την υφή μιας αισιόδοξης αφήγησης συναρτημένης με την ενωμένη Ευρώπη. Είναι προφανές ότι εάν ζούσαν σήμερα οι μεγάλοι πρωτοπόροι της μεγάλης ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής, όπως o Jean Monnet , ο Robert Schuman η ο Winston Churchill θα αντίκριζαν με απογοήτευση τόσο την στασιμότητα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης όσο και την κρίση της ευρωζώνης που σε κάθε περίπτωση περιέχει συγκρουσιακά χαρακτηριστικά. Οι μεγάλοι οραματιστές του κοινού ευρωπαϊκού οικοδομήματος γνώριζαν χωρίς άλλο τους κινδύνους που εγκυμονούν . Εντούτοις πίστεψαν στην υπέρβαση του τραγικού , απαισιόδοξου και άδοξου παρελθόντος για χάρη ενός ευοίωνου κοινού μέλλοντος των ευρωπαϊκών λαών. Ειδικότερα ο Churchill είχε επισημάνει το 1946, σε διάλεξη του στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, το όραμα και την ανάγκη δημιουργίας κάποιου είδους Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Όπως χαρακτηριστικά επισήμανε « οι δομές των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, θα πρέπει να θεσπισθούν σωστά και να είναι τέτοιες που να περιορίζουν τη σημασία της υλικής ισχύος της οποιασδήποτε χώρας». Όπως δείχνουν οι εξελίξεις σήμερα ακριβώς η ασυμμετρία και ανισορροπία οικονομικής ισχύος είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της σημερινής Ευρώπης. Με άλλα λόγια η κυρίαρχη επικράτηση των ισχυρότερων όπως εκδηλώνεται σήμερα οδηγεί σε μια σύγκρουση βαρβαροτήτων για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του διεθνολόγου Gilbert Aschar. Η πολιτικοοικονομική μεταβολή της Ευρώπης εν μέσω της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης , ξεκίνησε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και εξέφρασε, την ανάγκη για την διασφάλιση της ειρήνης και του υπαρξιακού μέλλοντος της ανθρωπότητας. Εκ προοιμίου επομένως ο μετασχηματισμός της γηραιάς ηπείρου εδράζονταν στην κραταιά πεποίθηση ότι το προπολεμικό εθνοκεντρικό ευρωπαϊκό σύστημα έχει κλείσει τον ιστορικό κύκλο του και δεν συνέβαλε πλέον στην ειρηνική συνύπαρξη και ευημερία των λαών. Η Ευρώπη προσπάθησε να στρέψει οριστικά την πλάτη στην αναχρονιστική συγκρουσιακή πολιτική των εθνών –κρατών μέσα από μια νέα πολιτική αφήγηση υπερεθνικής συγκρότησης της Γηραιάς Ηπείρου. με κοινές πολιτικοοικονομικές ορίζουσες. Παρά το γεγονός ότι από τότε μέχρι σήμερα κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση προχώρησε τουλάχιστον οικονομικά, διευρύνθηκε και γιγαντώθηκε οι πολιτικές προσδοκίες και τα ηθικά αξιώματα που επενδύθηκαν σε αυτή δεν υλοποιήθηκαν ακόμα. Ούτε στο ελάχιστο. Υπό την ηγεσία της Γερμανίας -όχι όμως με αποκλειστική ευθύνη της- η Ευρώπη των εθνικών κρατών έχει αναβιώσει. Όπως καταγγέλλει μάλιστα ο πρώην καγκελάριος Χέλμουτ Σμιτ «το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο, η Bundesbank και η καγκελάριος Μέρκελ ενεργούν σαν το κέντρο της Ευρώπης, με την οργή των γειτόνων μας». Ένα τμήμα της κοινής γνώμης είναι επιρρεπές κατά τον Σμίτ σε μια «εθνικό-εγωιστική τάση» της Γερμανίας. Είναι σαφές ότι ο Σμιτ, που έζησε τη ναζιστική Γερμανία και τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν προειδοποιεί χωρίς λόγο για μια επικίνδυνη εξέλιξη. Η Ευρώπη σήμερα βρίσκεται εκ νέου μπροστά σε ένα νέο σχίσμα.. Ένα σχίσμα που ενίοτε συμβολοποιείται με τον τίτλο της «Γερμανικής Ευρώπης» και στην ουσία εκφράζει μια σύγκρουση μεταξύ πλούσιου Βορρά και οικονομικά προβληματικού Νότου. Ένα σχίσμα που συνοδεύεται από πολιτικά εργαλεία που μόνο ελκυστικά δεν επιδρούν. Η ασυμμετρία οικονομικής και πολιτικής ισχύος επιδρά ως έναν βαθμό διαλυτικά. Λιτότητα, μνημόνια, δημοσιονομικές προσαρμογές , δημοσιονομικά σύμφωνα, κουρέματα , στάσεις πληρωμών, υποβαθμίσεις κρατών κοκ. Αυτές και άλλες έννοιες αντικατέστησαν παλιότερους όρους όπως ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, Ευρώπη των λαών, ευρωπαϊκό σύνταγμα, ομοσπονδιακή Ευρώπη, Ευρώπη της γνώσης κοκ. Η μετάθεση των εννοιών συνομολογεί από μόνη της την πολιτική μετάθεση προς έναν στείρο οικονομισμό του ισχυρού πολιτικού κέντρου της Ευρώπης. Ο πλούσιος Βορράς έχει ως κέντρο συντονισμού και προσανατολισμού το Βερολίνο, ενώ ο προβληματικός Νότος που αξιωματικά ανέμενε από το Παρίσι έναν αντίστοιχο ρόλο δεν δικαιώθηκε στις προσδοκίες του και δεν διαθέτει κάποια ηγετική δύναμη που θα έθετε τα ζητήματα με πυγμή πάνω στο τραπέζι. Εντούτοις πριν την άνοδο της Μέρκελ στην εξουσία ο τόνος στην Ευρώπη καθοριζόταν σε μεγάλο βαθμό από το Παρίσι. Η Γερμανία ήταν τότε ο «ασθενής της Ευρώπης», και η Γαλλία αποτελούσε από πολλές απόψεις ένα πρότυπο , το οποίο αντέγραφε επίμονα ο πρώην καγκελάριος Σρέντερ , τόσο όσον αφορά τα ελίτ πανεπιστήμια, την βιομηχανική πολιτική όσο και το συγκεντρωτικό πρότυπο της εξουσίας. Όσον αφορά το τελευταίο ο Σρέντερ ίδρυσε το γραφείο της καγκελαρίας ( Kanzleramt) το οποίο κατευθύνει μέχρι σήμερα τα πράγματα. Την ίδια στιγμή ο Σρέντερ απέρριψε το αίτημα της 35 ης εργασίας την εβδομάδα - και εφήρμοσε μια αντιλαϊκή πολιτική ατζέντα (Agenda 2010) η οποία συνέτεινε στο να πέσουν οι γερμανικοί μισθοί κάτω από το τότε ακόμη χαμηλότερο γαλλικό επίπεδο. Οι συνακόλουθες κυβερνήσεις που ανέλαβαν την σκυτάλη συνέχισαν στο ίδιο μοτίβο. Σήμερα το γραφείο καγκελαρίας της Μέρκελ, αποτελεί το νευραλγικό και σκιώδες κέντρο διακυβέρνησης της Ευρώπης. Η Γερμανία φιγουράρει ως οικονομικό πρότυπο ενώ το Παρίσι ως απλός αποδέκτης πολιτικών συνταγών. Μαζί με τους καιρούς αλλάξανε οι συσχετισμοί. Virtu και fortuna όπως θα έλεγε ο Μακιαβέλι. Υπό εξέλιξη βρίσκεται ένα νέο φαινόμενο έντονου Μερκιαβελισμού, κατά τον έγκριτο Γερμανό στοχαστή Ulrich Beck, Για δεκαετίες, η Γαλλία επέβαλε στην ΕΕ την σφραγίδα της. Τώρα έχουμε μια "γερμανική Ευρώπη". Αυτό δεν είναι αποτέλεσμα μόνο σθεναρής αναμονής, ενίοτε σεμνής υποχωρητικότητας και άλλοτε μακιαβελικών υπολογισμών. Αντίθετα υπήρξε αποτέλεσμα στρατηγικών αποφάσεων. Σε πολλούς τομείς, το Βερολίνο διδάχτηκε από το Παρίσι και νίκησε τους Γάλλους με τα δικά τους μέσα. Συνεπώς η Μέρκελ τώρα χρησιμοποιεί την κρίση του ευρώ για να περάσει τη δική της εθνική ατζέντα. Ο Ch Bertram, πρώην διευθυντής του έγκριτου γερμανικού Ιδρύματος Επιστήμης και Πολιτικής (Stiftung Wissenschaft und Politik) , συνόψισε εύστοχα την κατάσταση τονίζοντας ότι «αυτή η κυβέρνηση από την αρχή της κρίσης, σκεφτόταν μόνο εθνικά και όχι ευρωπαϊκά. Η ανησυχία της ήταν πάντα να αποκρούσει κατά κύριο λόγο τις απειλές γύρω από τη γερμανική ευημερία, όχι γύρω από την ευημερία της Ευρώπης. Ο χρυσός της Bundesbank της είναι πιο σημαντικός από ό, τι το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Ασφαλώς όλες οι άλλες χώρες καθώς και η Γαλλία ακολουθούν εθνικές επιδιώξεις και συμφέροντα . Ωστόσο η Γαλλία και οι άλλες χώρες χρειάζονται την Ευρώπη. Η γερμανική κυβέρνηση, εντούτοις συμπεριφέρεται σαν να μην χρειάζεται, την Γαλλία και την νότια Ευρώπη. Αυτή είναι η βασική διαφορά. Σε βάθος χρόνου αυτή η λογική δεν είναι βιώσιμη. επειδή υπάρχουν τρία βασικά προβλήματα για μια ηγεμονική στρατηγική της Γερμανίας: 1. Οι πολίτες δεν συνεργάζονται. Οι περισσότεροι Γερμανοί δε θέλουν καν μία "γερμανική Ευρώπη", επειδή την θεωρούν ως υπερφόρτωση μετά το βάρος που σήκωσαν για την γερμανική επανένωση και την ατζέντα 2010 του Σρέντερ. Οι πολίτες είναι οικονομικά συγκλονισμένοι και θεωρούν ότι μια γερμανική Ευρώπη συνδέεται με το κόστος διάσωσης άλλων χωρών. Η τάση αποδέσμευσης από το ευρώ κερδίζει έδαφος. 2. Η γερμανική οικονομία αποδεσμεύεται ολοένα περισσότερο από την Ευρώπη. Οι μεγάλες εταιρείες θεωρούν την ΕΕ μόνο ως ζώνη ελεύθερου εμπορίου. Θα προτιμούσαν λοιπόν να απαλλαγούνε από όλες τις υποχρεώσεις. 3. Η χριστιανοδημοκρατική κυβέρνηση δεν είναι πρόθυμη και ικανή να υποδυθεί τον απαιτούμενο νέο ρόλο του "ηγέτη". Επί του παρόντος, δεν καταφέρνει καν να εξηγήσει την ευρωπαϊκή πολιτική της. Επιπλέον, το Βερολίνο μετράει με δύο μέτρα και σταθμά. Για τη Γερμανία, υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις (βλ., π.χ., το υπέρογκο πλεόνασμα των εξαγωγών, τους ειδικούς κανόνες για τις γερμανικές τράπεζες καταθέσεων ταμιευτηρίου (Sparkassen) όσον αφορά την τραπεζική εποπτεία, την χρυσή μετοχή της VW), ενώ στις Βρυξέλλες η Γερμανία κηρύττει κανόνες αυστηρής διακυβέρνησης. Εύλογα όλα αυτά συναντούν την δυσαρέσκεια των άλλων χωρών και ειδικότερα της Γαλλίας. Ως εκ τούτου πολλοί αναλυτές εικάζουν ότι μετά τις γερμανικές εκλογές, η Μέρκελ θα πλησιάσει τον Ολλάντ και θα χαλαρώσει τα μέτρα λιτότητας. Χωρίς όμως να υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα , διότι η ανταγωνιστική εμμονή της Γερμανίας μπορεί να οδηγήσει και σε ακόμα σκληρότερη στάση. Εξίσου πιθανόν είναι άλλωστε το Βερολίνο να συνασπιστεί με το Λονδίνο και την Βαρσοβία και να επιχειρήσει μια πολιτική του «διαίρει και βασίλευε». Αυτή η διαδικασία έχει ξεκινήσει ήδη στο Eurogroup . Εκεί το Βερολίνο μαζί με την Χάγη και το Χελσίνκι κυβερνούν τον υπόλοιπο κόσμο , τελευταία μάλιστα και εναντίον του ΔΝΤ. Μοναδική νομιμοποίηση για αυτή την συμπεριφορά αποτελεί η τριπλή αξιολόγηση με Α που παρέχουν οι αμερικανικοί οίκοι αξιολόγησης. Την ημέρα που η Γαλλία έχασε την αξιολόγηση αυτή κατά τραγική ειρωνεία λόγω του δημοσιονομικού συμφώνου της Μέρκελ , είχε ήδη υποβαθμιστεί και στην ιεραρχία της ισχύος. Η «γερμανική Ευρώπη» είναι κατά κύριο λόγο, μια Ευρώπη των αγορών. Είναι ούτε λίγο ούτε πολύ το ακριβώς αντίθετο από αυτό που αντιστοιχεί στην πραγματική ευρωπαϊκή ενοποίηση και από αυτό που έχει άμεσα ανάγκη ο εκτεθειμένος στην διαδικασία φτωχοποίησης Νότος. Για όλους τους παραπάνω λόγους , το ζητούμενο είναι να αλλάξει η Γερμανία πορεία και για να γίνει αυτό πρέπει όχι μόνο να αλλάξει η πολιτική της ηγεσία αλλά κυριολεκτικά η πολιτική της. Όπως τόνισε άλλωστε ο πρόεδρος των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών Sigmar Gabriel σε πρόσφατη συνέντευξη του προς την εφημερίδα « Die Welt» υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που διαφοροποιούν τις πολιτικές δυνάμεις μεταξύ τους. Στην αντίληψη των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών επισήμανε ο Gabriel το κρισιμότερο ζήτημα των επόμενων ετών είναι η απελευθέρωση των κρατών από την λαβή των χρηματαγορών και ο συνδυασμός της κοινωνικής δικαιοσύνης με την οικονομική αποτελεσματικότητα. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται μια νέα ισορροπία τόσο για την Γερμανία όσο και για την Ευρώπη μέσα από την προώθηση μιας νέας κοινωνικής συνοχής μέσα από το σταμάτημα του διευρυνόμενου κοινωνικού και πολιτισμικού χάσματος. Με έμφαση τόνισε ο Gabriel ότι στο πικρό παράδειγμα της Κύπρου φάνηκε ότι η Μέρκελ και η κυβέρνηση της δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα για να ρυθμίσουν τον καταστροφικό χρηματοπιστωτικό τομέα στην Ευρώπη ούτε έκαναν κάτι για να σταματήσουν την διεύρυνση του κοινωνικού χάσματος στην Γερμανία και στην Ευρώπη. Μια πολιτική που απομακρύνεται από τους εργαζόμενους , τους ανθρώπους του μόχθου, τους μικροεπαγγελματίες, τους μικρούς βιοτέχνες , τους τεχνίτες, τους πραγματικούς παραγωγούς της γης δε ταιριάζει στο ιστορικό ευρωπαϊκό πρότυπο. Δεν αρκεί οι συντηρητικές ευρωπαϊκές δυνάμεις να ασκούνται στην υποκλοπή σοσιαλδημοκρατικών ιδεών, μια τέχνη στην οποία διακρίθηκε ιδιαίτερα η Μέρκελ υιοθετώντας στο εσωτερικό της Γερμανίας ένα μέρος της σοσιαλδημοκρατικής ατζέντας όπως ο ελάχιστος μισθός για μάνατζερ και η ρύθμιση των χρηματοπιστωτικών αγορών για να καρπωθεί την ψήφο των ψηφοφόρων της σοσιαλδημοκρατίας. Στις δημοσκοπήσεις η Μερκελ μέχρι τώρα δικαιώνεται. Για πόσο καιρό όμως; Στην πραγματικότητα η Μέρκελ δεν έχει προωθήσει ούτε υλοποιήσει κανένα μέτρο που να αποτρέπει την ανεξέλεγκτη επέλαση των αγορών και να συμβάλει στην κοινωνική συνοχή. Όπως εύστοχα σημειώνει ο γερμανός φιλόσοφος Gadamer «όπου έχουμε ανθρώπινες κοινωνίες, δεν έχουμε μόνο κυριαρχία. Έχουμε μία κυριαρχία που προσανατολίζεται στην δημόσια εκδηλωμένη συγκατάθεση και στην μόνιμη αναγνώριση». Για όσον καιρό η Γερμανία δεν κατανοεί αυτόν τον κανόνα δεν θα μπορέσει να ηγηθεί της Ευρώπης.

Η μεγάλη απάτη στην Κύπρο Posted: 09 Apr 2013 10:40 AM PDT Οι ευρωπαϊκές τράπεζες κερδοσκοπούσαν εις βάρος των κυπριακών, με χρήματα που δανείζονταν με μηδενικό επιτόκιο από την ΕΚΤ - όταν το βρώμικο παιχνίδι τους έμοιαζε να τελειώνει, εξασφάλισαν το απαραίτητο χρόνο για να μην ζημιώσουν, με τη βοήθεια της ΕΚΤ   "Ο εν ψυχρώ βιασμός και η εκ προμελέτης δολοφονία της Κύπρου, δεν θα ήταν δυνατόν να συμβούν, εάν δεν υπήρχαν «Εφιάλτες» εντός των τειχών της. Η επιμονή των πολιτών της όμως να συνεχίσουν να μένουν στο ίδιο σπίτι με τους βιαστές και δολοφόνους τους, είναι σίγουρα μαζοχιστική – αφού είναι πολύ πιθανόν ότι θα συνεχίσουν να βιάζονται, καθώς επίσης να δολοφονούνται, για πολλά από τα επόμενα χρόνια". Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος Αρκετοί αναρωτιούνται σχετικά με το μέλλον της Ευρωζώνης, διαισθανόμενοι προφανώς ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά - επί πλέον στα λάθη και στις παραλείψεις, οι οποίες έχουν δυστυχώς διαπιστωθεί κατά καιρούς. Εν τούτοις, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό το να δημιουργείται κάποιο πρόβλημα από ένα λάθος, σε σχέση με το να είναι σκόπιμο - πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μία πολύ μεγάλη απάτη, όπως διαπιστώνεται στην περίπτωση της Κύπρου (σύμφωνα με τα ξένα ΜΜΕ). Ειδικότερα τα εξής: Τόσο πριν, όσο και μετά τη διαγραφή χρέους της Ελλάδας (PSI), η κυπριακή κυβέρνηση τόνιζε συνεχώς ότι, η συγκεκριμένη διαδικασία θα απειλούσε τις τράπεζες της χώρας της - ενώ τα προβλήματα του χρηματοπιστωτικού τομέα της Κύπρου ήταν σε πολλούς γνωστά (άρθρο μας). Σε κάθε περίπτωση, το αργότερο στις αρχές του 2012, οι δύο μεγάλες κυπριακές τράπεζες (Λαϊκή, Τράπεζα Κύπρου), έπρεπε (α)  είτε να χρεοκοπήσουν (κατά το παράδειγμα της Ισλανδίας), (β)  είτε να διασωθούν, μέσω κάποιου πακέτου στήριξης - να αναδιαρθρωθούν, να ανακεφαλαιοποιηθούν ή να ληφθούν οποιαδήποτε άλλα ανάλογα μέτρα, αφού οι ζημίες στους ισολογισμούς τους υπολογίζονταν στα 11 δις € (ποσόν που αντιστοιχεί με το 60% περίπου του ΑΕΠ της χώρας).   Εάν όμως συνέβαινε κάτι τέτοιο, εάν δηλαδή αντιδρούσε σωστά και έγκαιρα η Ευρωζώνη, τότε θα δημιουργούνταν μεγάλα προβλήματα σε άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της - επειδή στις αρχές του 2012 οι τράπεζες της Ευρωζώνης, κυρίως οι γερμανικές και οι γαλλικές, είχαν ακόμη καταθέσεις στις κυπριακές τράπεζες ύψους 20 δις € (παρά το ότι είχαν ήδη αποσύρει το 2011 μεγάλα ποσά - Διάγραμμα Ι).   Στο Διάγραμμα Ι, η μαύρη γραμμή αφορά τις τοποθετήσεις των γερμανικών και των γαλλικών τραπεζών στην Κύπρο, οι οποίες απέσυραν μαζικά τα χρήματα τους το 2011. Η κόκκινη γραμμή αφορά τις καταθέσεις των Κυπρίων - επιχειρήσεων και ιδιωτών. Τέλος, η κίτρινη αφορά τις καταθέσεις των Ρώσων, ενώ η πράσινη τις τοποθετήσεις τραπεζών εκτός Ευρωζώνης. Όπως φαίνεται καθαρά, μόνο η μαύρη γραμμή εμφάνισε απότομη μείωση των τοποθετήσεων - ενώ οι άλλες είτε παρέμειναν σταθερές, είτε αυξήθηκαν ελαφρά. Συνεχίζοντας, η Ευρωζώνη θα έπρεπε ήδη το 2012 να συμφωνήσει είτε να διασώσει την Κύπρο (Bailout), είτε να αναδιαρθρώσει τις κυπριακές τράπεζες - επειδή το κυπριακό χρηματοπιστωτικό σύστημα ήταν ετοιμοθάνατο. Όμως, αυτό θα ζημίωνε τόσο τις γαλλικές, όσο και τις γερμανικές τράπεζες - οι οποίες θα υποχρεώνονταν να συμμετέχουν στην "δήμευση" των καταθέσεων. Στα πλαίσια αυτά είναι φανερό πως η Τρόικα καθυστέρησε τη διάσωση της Κύπρου, το "Bailout" δηλαδή, έως ότου να γίνει υποχρεωτικά "Bail-in" - όπως αποκαλείται η συμμετοχή των μετόχων, των ομολογιούχων, καθώς επίσης των καταθετών, στη διάσωση των τραπεζών. Στην Ελλάδα η διαδικασία διάσωσης ήταν πολύ πιο σύντομη, επειδή εδώ οι τράπεζες των δύο ηγετικών χωρών της Ευρωζώνης είχαν αποσυρθεί γρηγορότερα - αφού το 80% των δανείων, τα οποία δόθηκαν στην πατρίδα μας πριν από το PSI, οδηγήθηκε στις τράπεζες των έντιμων "εταίρων" μας. Σε σύγκριση τώρα με το 2010, οι ευρωπαϊκές τράπεζες κατάφεραν να αποσύρουν συνολικά 50 δις € από την Κύπρο, πριν από τη "δήμευση" που αποφασίσθηκε - ένα ποσόν που χωρίς καμία αμφιβολία συνέβαλλε τα μέγιστα στην ασθένεια, καθώς επίσης στη μετέπειτα κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Κύπρου. Ενδεχομένως δε, τα υπόλοιπα 10 δις € που έχουν ακόμη απομείνει στην Κύπρο να μην υποστούν διαγραφή - επειδή πιθανότατα είναι τοποθετημένα στις άλλες τράπεζες και όχι στην Κύπρου ή στη Λαϊκή (η άλλη απάτη). Εκτός αυτού, δεν είναι όλες οι ευρωπαϊκές τράπεζες εξίσου δικτυωμένες με την Πολιτική - οπότε ίσως κάποιες δεν είχαν την απαιτούμενη εσωτερική πληροφόρηση, με τη βοήθεια της οποίας θα απέσυραν έγκαιρα τα χρήματα τους. Η ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ Οι τράπεζες της Γαλλίας και της Γερμανίας, λόγω των χαμηλών επιτοκίων δανεισμού, δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν την απαιτούμενη κερδοφορία στις χώρες τους - μέσω της παροχής δανείων εκεί. Εάν όμως τοποθετούσαν τα χρήματα τους στην Κύπρο, είτε σαν αποταμιεύσεις, είτε προθεσμιακά, με διάρκεια ενός έτους, μπορούσαν να επιτύχουν επιτόκια μεταξύ 2,8% και 4,9% - όταν το επιτόκιο στις χώρες τους ήταν μόλις 0,55% (Πίνακας Ι).      ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Επιτόκια καταθέσεων Ποσοστό Επιτοκίου Τύπος κατάθεσης και χώρα 0,55% German Overnight Deposit 1,1% Cyprus Overnight Deposit 2,8% Cyprus Savings Deposit (1 year) 4,9% Cyprus Time Deposit (1 year) Πηγή: mdbriefing.com Πίνακας: Β. Βιλιάρδος       Βέβαια, για να κερδίσουν περισσότερα, θα έπρεπε πραγματικά να αφήσουν τα χρήματα τους στην Κύπρο, όπως φαίνεται από τον Πίνακα Ι - έτσι ώστε να πάρουν τους τόκους και να μην έχουν ζημίες. Επομένως, δεν μπορεί παρά να υποθέσει κανείς ότι, δεν απέσυραν όλες τις τοποθετήσεις τους αμέσως, επειδή δεν ήθελαν να χάσουν τα κέρδη τους - οπότε έπρεπε να περιμένουν ένα χρόνο. Φυσικά, δεν θα μπορούσαν οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες να διακινδυνεύσουν κάτι τέτοιο, εάν δεν είχαν τη βοήθεια της κεντρικής τράπεζας της Ευρωζώνης (ΕΚΤ) - οπότε του διοικητή της, της κυβέρνησης της Γερμανίας, καθώς επίσης της Γαλλίας.    ΕΠΙΛΟΓΟΣ Συμπερασματικά, η διάσωση της Κύπρου δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία "αηδιαστική" ιστορία εσωτερικής πληροφόρησης και απάτης. Σε γενικές γραμμές δε, οι ευρωπαϊκές τράπεζες κερδοσκοπούσαν εις βάρος των κυπριακών, με χρήματα τα οποία δανείζονταν με μηδενικό επιτόκιο από την ΕΚΤ. Αργότερα, όταν το βρώμικο παιχνίδι τους έμοιαζε να τελειώνει, εξασφάλισαν το απαραίτητο χρόνο για να μην ζημιώσουν - με τη βοήθεια της ΕΚΤ. Εάν αυτό δεν είναι διαφθορά και διαπλοκή της χειρίστης μορφής, μπροστά στις οποίες η πολιτική διαφθορά στην Ελλάδα και στην Κύπρο φαίνονται παιδαριώδεις, τότε τι είναι; Γιατί θα πρέπει να πληρώσουν οι απλοί πολίτες της Κύπρου (της Ελλάδας, της Ιρλανδίας κλπ.) το λογαριασμό της απίστευτης αυτής απάτης; Από την άλλη πλευρά, είναι δυνατόν ποτέ να ακολουθήσει η τραπεζική, η πολιτική και η δημοσιονομική ένωση της Ευρωζώνης, χωρίς την οποία είναι καταδικασμένο το ευρώ, υπό αυτές τις προϋποθέσεις; Τέλος, πως θα μπορούσαμε να έχουμε "εταίρους", οι οποίοι συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο, εξαπατώντας αφενός μεν τους δικούς τους πολίτες, αφετέρου όλους εμάς τους υπόλοιπους Ευρωπαίους;

Νέα πρόταση του Μ. Nίμιτς για το όνομα της πΓΔΜ Posted: 09 Apr 2013 10:39 AM PDT O προσωπικός απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Μάθιου Νίμιτς ανακοίνωσε, μετά την κοινή συνάντηση που είχε στην έδρα του διεθνούς οργανισμού, με τους αντιπροσώπους τους Ελλάδας και της ΠΓΔΜ, ότι επέδωσε νέα πρόταση προς τις δύο πλευρές για το θέμα της ονόματος. Όπως είπε ο κ. Νίμιτς, η πρότασή του θα μελετηθεί από τις κυβερνήσεις των δύο χωρών και αναμένεται ο ίδιος, μετά το ορθόδοξο Πάσχα, ή να επισκεφθεί την περιοχή ή να πραγματοποιηθούν νέες συναντήσεις στη Νέα Υόρκη. Το περιεχόμενο της πρότασης δεν έχει δημοσιευθεί από το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας και θεωρείται δεδομένο πως εάν υπάρξει οποιαδήποτε συμφωνία, θα αποτελεί κόλαφο για την ελληνική διπλωματία, τη στιγμή που τα Σκόπια δείχνουν να καταρρέουν από πλήθος προβλημάτων στο εσωτερικό τους, ενώ το Αλβανικό στοιχείο -ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα- δραστηριοποιείται πάρα πολύ έντονα ενεργοποιώντας πλήθος σεναρίων για τις εξελίξεις στην ΠΓΔΜ.

Μαύρο χρήμα... α λα γερμανικά Posted: 09 Apr 2013 10:10 AM PDT Για πόσο ακόμη θα ανέχονται στην Ε.Ε. τον ψευτο-ηθικό μανδύα με τον οποίο η Γερμανία ντύνει την κάθε απόφαση που προωθεί και επιβάλλει στα υπόλοιπα μέλη; Η Κύπρος αποτελεί ένα από τα… χαρακτηριστικότερα ίσως παραδείγματα αυτής της – επικοινωνιακής επί της ουσίας – στρατηγικής του Βερολίνου, αφού ρίχτηκε λίγο - πολύ στην «πυρά» με το πρόσχημα ότι αποτελεί φορολογικό παράδεισο και «κέντρο» ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Από ποιον όμως κατηγορήθηκε η Κύπρος; Από μια χώρα που, σε όλες τις εκθέσεις που συντάσσονται τα τελευταία χρόνια γύρω από το ζήτημα της καταπολέμησης αυτού του φαινομένου, λαμβάνει πολύ χειρότερους βαθμούς από τη Λευκωσία! Δεν θα πούμε για τις γερμανικές εταιρίες – βλέπε Siemens – που έχουν αναδειχτεί σε πρωταθλήτριες του λαδώματος ανά την υφήλιο. Ούτε και για τα υπόλοιπα «μαθήματα» αρετής που, χωρίς να τα υιοθετεί η ίδια, παραδίδει η Γερμανία στους – πάλαι ποτέ – «εταίρους» της. Θα μείνουμε λίγο στο… μαύρο χρήμα για το οποίο τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και ο ΟΟΣΑ, το αμερικανικό Υπουργείο Εσωτερικών αλλά και οι ίδιες οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου… όχι φυσικά στη Λευκωσία, αλλά στο Βερολίνο. Απειλές Ας πάρουμε τα πράγματα ένα - ένα. Πριν από μόλις δύο χρόνια, η Κομισιόν έφτασε στο σημείο να απειλήσει τη Γερμανία ότι θα προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εάν η τελευταία δεν συμμορφωθεί με τις υποδείξεις των «εταίρων» για την αντιμετώπιση του φαινομένου στη χώρα. Στην αιτιολογική της έκθεση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκανε λόγο για «αποτυχία της Γερμανίας να αποτρέψει την κατάχρηση του χρηματοοικονομικού της συστήματος για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας…». Λίγο αργότερα, η έκθεση του ΟΟΣΑ χαρακτήριζε τη Γερμανία ως χώρα «μη συμμορφούμενη προς τις υποδείξεις» ενώ το υπ. Εσωτερικών των ΗΠΑ υποστήριζε σε εκθέσεις του πως οι «ενάρετοι» εταίροι μας είναι «χώρα με εξέχουσα σημασία στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος», προσθέτοντας μάλιστα ότι «δεν έχει εκπονήσει καμία ολοκληρωμένη στρατηγική σε αυτόν τον τομέα». Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ, το μαύρο χρήμα που ξεπλένεται ετησίως στη Γερμανία αγγίζει έως και τα 57 δισ. ευρώ, ενώ το σύνολο της «παραοικονομίας» ξεπερνά το 13,5% του ΑΕΠ αγγίζοντας τα 500 δισ.! Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Ιταλός γενικός εισαγγελέας αρμόδιος για τα ζητήματα της μαφίας, Ρομπέρτο Σκαρπινάτο, δήλωνε πέρσι: «Εάν ήμουν μαφιόζος, και εγώ θα επένδυα τα χρήματά μου στη Γερμανία»… Μαγνήτης Τι είναι αυτό που «προσελκύει» το μαύρο χρήμα στη Γερμανία; Σύμφωνα με τις διεθνείς εκθέσεις, βασικό ρόλο παίζουν ο κατακερματισμός των αρμόδιων αρχών, οι τραπεζικές συνθήκες αλλά και το ευνοϊκό νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο διαφέρει από κρατίδιο σε κρατίδιο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τα απαραίτητα «παραθυράκια». Όπως επισήμαιναν γερμανικά ΜΜΕ πριν από λίγους μήνες… η «αρχή» έγινε την εποχή της επανένωσης καθώς τότε, στην προσπάθειά του να επιταχύνει τη διαδικασία, ο Χέλμουτ Κολ έκανε τα στραβά μάτια μπροστά στις παράνομες δραστηριότητες που αναπτύσσονταν κυρίως στην Ανατολική Γερμανία και επέτρεψε τη δημιουργία «διαφορετικών» καθεστώτων από κρατίδιο σε κρατίδιο. Ποιοι είναι αυτοί που… ξεπλένουν μαύρο χρήμα στη Γερμανία; Σύμφωνα με την Ειδική Μονάδα Χρηματοοικονομικής Δράσης (FATF) του ΟΟΣΑ, στη χώρα συρρέουν «ύποπτα» κεφάλαια Ιταλών, Ρώσων, Λευκορώσων και Ουκρανών… ενώ οι ίδιες οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν προειδοποιήσει κατ' επανάληψη τις ομοσπονδιακές αρχές ότι η μαφία έχει επενδύσει τεράστια κεφάλια στο χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης. Και μια και αναφερθήκαμε στη Φρανκφούρτη… να επιστρέψουμε στο θέμα της Κύπρου. Η FATF, σε εκθέσεις αξιολόγησης που δημοσίευσε για τις χώρες της ευρωζώνης, αναδείκνυε με τον καλύτερο τρόπο την… υποκρισία της Γερμανίας, αφού η Λευκωσία έπαιρνε καλύτερους βαθμούς «σε όλους τους τομείς». Συγκεκριμένα, οι εκθέσεις τόνιζαν ότι «η Κύπρος συμμορφώνεται πλήρως με τουλάχιστον 12 κριτήρια για την καταπολέμηση του μαύρου χρήματος», την ώρα που η Γερμανία συμμορφώνεται πλήρως «μόνο με 5». Όπως τονίζουν υψηλόβαθμα στελέχη ευρωπαϊκών οργανισμών, το μεγαλύτερο ποσοστό των χρημάτων που τοποθετούνταν στη Λευκωσία αποτελούσαν το λεγόμενο «round trip investment». Επρόκειτο δηλαδή για κεφάλαια που φεύγουν από μια χώρα (ας πούμε, τη Ρωσία) για να επιστρέψουν αργότερα στον τόπο καταγωγής τους. Η Μόσχα – όπως και πολλές άλλες χώρες – ουδέν πρόβλημα έχει με αυτού του είδους τις «δραστηριότητες», αρκεί, όταν τα χρήματα επιστρέφουν, να φέρνουν «μαζί τους» και νέα κεφάλαια (από επενδύσεις που γίνονται στις χώρες κατάθεσης). Σύμφωνα πάντα με πληροφορίες του «Π», σε αυτό το σημείο εντοπίζεται η «αδυναμία» της Λευκωσίας, η οποία δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί το δελεαστικό (για το Κρεμλίνο) «πακέτο» που προσέφερε η Γερμανία μέσω της Φρανκφούρτης. Μπορεί βέβαια το Βερολίνο να τράβηξε το σκοινί με το «ύψος» του κουρέματος στις ρωσικές καταθέσεις… πώς αλλιώς όμως θα «συνετιζόντουσαν» οι Ρώσοι;

Το μεγάλο ατού της Ελλάδας μας που "ξεχνούν" όλες οι κυβερνήσεις...! Posted: 09 Apr 2013 09:45 AM PDT Αίσθηση προκάλεσε το άρθρο του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel» για το χρέος της χώρας της κ. Μέρκελ προς την Ελλάδα. Το δημοσίευμα αναφέρεται στις πολεμικές επανορθώσεις, που ακόμα οφείλονται στην πατρίδα μας από την «ατμομηχανή» της Ευρώπης. Συγκεκριμένα, γίνεται λόγος στα ποσά που πρέπει να λάβουμε για την «ανοικοδόμηση κατεστραμμένων υποδομών», αλλά και σ' εκείνα για το «κατοχικό δάνειο», που υποχρεώθηκε να δώσει η ελληνική κυβέρνηση προς τις κατοχικές δυνάμεις την περίοδο 1942-1944. Συνολικά, σύμφωνα με το «Spiegel», έχουμε να... παίρνουμε από τους Γερμανούς 162 δισ. ευρώ, ένα ποσό που αντιστοιχεί στο 80% του σημερινού ΑΕΠ της υπερχρεωμένης κοινής εστίας μας. Είναι αυτονόητο ότι αν διευθετείτο το ζήτημα, θα τακτοποιούσαμε -ακόμα και με αυτή τη... φειδωλή ανάγνωση της οφειλής- το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι -σύμφωνα με ουκ ολίγες αποτιμήσεις και μελέτες για τις πολεμικές επανορθώσεις- το χρέος των Γερμανών προς τους Ελληνες ανέρχεται σε 500 δισ. ή ακόμα και 1 τρισ. ευρώ! Ωστόσο, όποιος κι αν είναι ο ιστορικά ορθός αριθμός, πρέπει ουσιαστικά να λογίζεται μηδενικός για όσο διάστημα οι επικεφαλής του πολιτικού βίου της Ελλάδας δεν απαιτούν τα δέοντα. Το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων αντιμετωπίζεται από εκείνους που οφείλουν να τις διεκδικούν ως θέμα ταμπού! Μέχρι τώρα δεν έχει γίνει από τους καθ' ύλην αρμοδίους επίσημη ανακοίνωση για δρομολόγηση των αναγκαίων διαπραγματεύσεων. Αντιθέτως, οποτεδήποτε πιέζονται από τα πράγματα για να δώσουν πειστικές απαντήσεις στον λαό μας, που υπέφερε τα πάνδεινα από τους Ούνους του χιτλερισμού, επιδίδονται σε αοριστολογίες και προσπαθούν με υπεκφυγές να αναβάλουν την έναρξη των νομικών διαδικασιών. Σε μερικές περιπτώσεις, μάλιστα, αναλαμβάνοντας ρόλο χυδαίων απολογητών του Γ' Ράιχ, αποπειρώνται να γελοιοποιήσουν και να ειρωνευτούν τους αγνούς πατριώτες που ενδιαφέρονται για την απονομή του δικαίου. Ομως, τα εγκλήματα πολέμου και οι γερμανικές θηριωδίες είναι θέματα που δεν μπορούν να ξεχαστούν και οι επίγονοι των κατακτητών θα υποχρεωθούν να πληρώσουν. Πηγή

Η «ομολογία» Νταβούτογλου και η ελληνική προετοιμασία Posted: 09 Apr 2013 09:10 AM PDT Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας Η τάση του Τούρκου ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου να εκμεταλλευθεί τις ατυχείς οικονομικές συγκυρίες της Ελλάδος και της Κύπρου δεν είναι απλώς μία ευκαιριακή προσπάθεια της Αγκυρας.  Τα νεοοθωμανικά και άλλα οράματα του Νταβούτογλου αναλύονται εκτενώς στο ογκώδες βιβλίο του με τίτλο «Στρατηγικό βάθος - Η διεθνής θέση της Τουρκίας», το οποίο εξέδωσε στην Ελλάδα ο εκδοτικός οίκος Ποιότητα. Η μετάφραση είναι του πανεπιστημιακού Ν. Ραπτόπουλου και η επιστημονική επιμέλεια του αείμνηστου τουρκολόγου καθηγητή Νεοκλή Σαρρή. Θυμίζω, λοιπόν: Στις σελίδες 440-485 (αλλά και σε άλλα σημεία) ο συγγραφεύς αναφέρεται ειδικότερα στα Βαλκάνια και μιλά ξεκάθαρα για την ανάγκη της Τουρκίας να περικυκλώσει την περιοχή χρησιμοποιώντας τις μουσουλμανικές χώρες και μειονότητες.  Το μουσουλμανικό τόξο που πρέπει να τεθεί στην υπηρεσία του νεοοθωμανισμού περιγράφεται αυτολεξεί στη σελίδα 477 ως εξής:  «Η ζώνη που εξικνείται βορειοδυτικά και μέσω του άξονα Μπίχατς - Κεντρική Βοσνία - Ανατολική Βοσνία - Σαντζάκ (σ.σ.: Νοτίου Σερβίας) - Κόσοβο - Αλβανία Μακεδονία Κίρτζαλι (σ.σ.: Βουλγαρίας) - Δυτική Θράκη καταλήγει στην Ανατολική Θράκη, έχει από τη σκοπιά της Τουρκίας τον χαρακτήρα ζωτικής αρτηρίας για τη βαλκανική γεωπολιτική και τον γεωπολιτισμό της».  Ενώ σε πολλά σημεία παραδέχεται ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τα τουρκικά συμφέροντα είναι η δημιουργία ενός σερβοελληνικού συνασπισμού (σελ. 365) και ομολογεί ότι  «ένας ενδεχόμενος σερβοελληνοβουλγαρικός συνασπισμός θα έχει ως συνέπεια την αύξηση των πιέσεων επί της στρατηγικής ζώνης, ζωτικής αρτηρίας της Τουρκίας στην περιοχή, στη διάλυση της Μακεδονίας (σ.σ.: έτσι ονομάζει την ΠΓΔΜ) και στην κατάρρευση των σχέσεων της Τουρκίας με τη Βοσνία και την Αλβανία» (σελ. 481-482). Ομως η ευρύτερη ανάλυση των απόψεών του δείχνει ότι πιστεύει ακράδαντα στον ρόλο των ισχυρών ενόπλων δυνάμεων και της αμυντικής βιομηχανίας. Για την περίπτωση της Βοσνίας γράφει (σελ. 364-365) κάτι πολύ διδακτικό και για όσους συζητούν τον αφοπλισμό της Κύπρου:  «Το σημαντικότερο στοιχείο που θα διασφαλίσει την ύπαρξη της Βοσνίας είναι... η έμπρακτη επιβεβαίωση της εν λόγω βούλησης διά της στρατιωτικής ισχύος. Κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας Ιστορίας κανένα έθνος δεν κατόρθωσε να εγγυηθεί την ανεξαρτησία του με τη συγκατάβαση και κηδεμονία άλλου έθνους»! Ο νεοοθωμανισμός στα Βαλκάνια θεμελιώνεται στις εξής κυρίαρχες απόψεις του Νταβούτογλου: 1) Πρέπει η Τουρκία ή οι σύμμαχοί της να ελέγχουν τους άξονες των συγκοινωνιών και των ποτάμιων μεταφορών. 2) Η οθωμανική κληρονομιά πρέπει να προβληθεί ως ιστορική ρίζα των βαλκανικών λαών και κυρίως των Αλβανών και Βοσνιομουσουλμάνων. 3) Η Αλβανία θα παίξει τον ρόλο της συμμάχου, μέσω της οποίας η Τουρκία θα βρει διέξοδο προς την Αδριατική. 4) Ο θρησκευτικός παράγοντας είναι απαραίτητο εργαλείο στρατηγικής σκέψης και διαμόρφωσης συμμαχιών. Κατά τον Νταβούτογλου οι Γερμανοί επηρεάζουν τους καθολικούς Σλοβένους, Κροάτες και Ούγγρους, η ορθόδοξη Ρωσία επηρεάζει τους Σέρβους και προσεγγίζει Ελληνες, Βουλγάρους και Ρουμάνους, οι ΗΠΑ αναγκαστικά θα στηριχθούν στους Αλβανούς και Βοσνίους που είναι μουσουλμάνοι. Αρα ο νεοοθωμανισμός συμπίπτει -έστω πρόσκαιρα- με τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή.  5) Οι μουσουλμανικές μειονότητες ανά τα Βαλκάνια πρέπει να αξιοποιηθούν ως εφαλτήρια προωθήσεως των τουρκικών συμφερόντων. Γράφει χαρακτηριστικά στη σελίδα 482:  «Η Τουρκία [...] οφείλει να δώσει βάρος σε πολιτικές που περικυκλώνουν την περιοχή στο σύνολό της... Μπορεί να προταθεί επίσης μία συνεργασία για την εξασφάλιση των πολιτισμικών και εκπαιδευτικών δικαιωμάτων των εθνικών κοινοτήτων, που διαθέτουν διαφορετικές κουλτούρες στους κόλπους των βαλκανικών κρατών. Μία τέτοια συμφωνία μπορεί να διαμορφώσει ένα κατάλληλο έδαφος κυρίως για το Κόσοβο και τη Δυτική Θράκη».  Σημειώνω με ανησυχία τη σύνδεση Κοσόβου και ελληνικής Θράκης στο φάσμα των νεοοθωμανικών επιδιώξεων. Ο Νταβούτογλου μας έχει εγκαίρως προειδοποιήσει!  Καλούμαστε να μην αδιαφορήσουμε και να προετοιμαζόμαστε αμυντικά, διπλωματικά και ψυχολογικά. Πηγή

Ασυλία για τα δάνεια των κομμάτων Posted: 09 Apr 2013 08:45 AM PDT Του Νίκου Ξυδάκη Η χώρα βρίσκεται στα γόνατα, η αγορά είναι φάντασμα, πολίτες βρίσκουν παγωμένους τους λογαριασμούς τους για μερικές χιλιάδες χρέους... Αλλά τα κόμματα καταφέρνουν να εξασφαλίζουν ασυλία για τα θαλασσοδάνεια που τους χορηγήθηκαν στο παρελθόν, με μόνη εγγύηση τα εκλογικά τους ποσοστά. Με τροπολογία κατατεθειμένη εκπροθέσμως και υπερψηφισμένη εσπευσμένως την περασμένη Παρασκευή, απαλλάσσονται από ποινικές ευθύνες οι διοικήσεις των τραπεζών που χορήγησαν δάνεια ύψους 270 εκατ. ευρώ σε κόμματα, αλλά και άλλα δάνεια σε ιδρύματα και ΜΚΟ. Από τα 270 εκατ., τα 250 εκατ. έχουν καταλήξει στα ταμεία της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Πιο γενναιόδωρη τράπεζα, η διαλυθείσα πλέον Αγροτική, με ροές 198 εκατ. προς Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Οι τράπεζες χορηγούσαν τα κομματοδάνεια με μόνη εγγύηση την κρατική επιδότηση που θα ελάμβαναν τα κόμματα· το προσδοκώμενο έσοδο υπολογιζόταν βάσει τρέχοντος εκλογικού ποσοστού. Μετά την εκλογική συρρίκνωση όμως του περασμένου καλοκαιριού και με σωρευμένο ήδη δανεισμό, τα κόμματα, ιδίως το ΠΑΣΟΚ, με αναλόγως συρρικνωμένη επιδότηση, αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους. Ως εκ τούτου βρίσκονται εκτεθειμένες και οι χορηγούσες τράπεζες, που δεν ασφάλισαν τα χρήματα των καταθετών τους. Με την τροπολογία νομοθετείται ότι οι τραπεζικές διοικήσεις δεν θα υποστούν έλεγχο και κυρώσεις για τα θαλασσοδάνεια, και μάλιστα η ασυλία έχει αναδρομική ισχύ: «Η διάταξη καταλαμβάνει και τα ήδη χορηγηθέντα ή εκκρεμή δάνεια». Η διάταξη καλύπτει και δάνεια προς ιδρύματα, όπως το δάνειο ύψους 90 εκατ. του Μεγάρου Μουσικής. ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ, βαρυνόμενα με δάνεια περίπου 20 εκατ., καταψήφισαν την τροπολογία. Το κοινοβουλευτικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς κόμματα. Αυτή η αναγκαία παραδοχή όμως δεν μπορεί να οδηγεί στην οικονομική ασυδοσία των κομμάτων και στη χαριστική ή σκανδαλώδη δανειοδότησή τους. Η κακοδιαχείριση και ο υπερδανεισμός δείχνουν, αφενός, τις χαμηλές διοικητικές ικανότητες των πολιτικών ανδρών που υπόσχονται να σώσουν τη χώρα. Αφετέρου, δείχνουν πώς αντιλαμβάνονται ακόμη και τώρα, επί των ερειπίων, τη σχέση τους με το κράτος και το τραπεζικό σύστημα: ως πεδίο ασυδοσίας και μη ελέγχου, εκτός κανόνων αγοράς, εκτός ισονομίας και ισοπολιτείας. Οι περισσότερες επιχειρήσεις και ιδιώτες την τελευταία τετραετία βρίσκονται χωρίς ρευστότητα, εκτός τραπεζικού δανεισμού, φορτωμένοι με πολλαπλάσιους φόρους και χαράτσια. Το Δημόσιο τους χρωστάει από παντού, ακόμη και επιστροφές ΦΠΑ, και δεν τους πληρώνει. Ασφυκτιούν. Και πνίγονται καθημερινά. Τα υπερδανεισμένα κόμματα φαίνεται ότι λειτουργούν εκτός πραγματικής οικονομίας, εκτός παραγωγικής κοινωνίας. Πεδίο της δόξης τους ήταν και είναι η συντήρηση ενός παρασιτικού μηχανισμού που θα εξασφάλιζε επιρροή και ψήφους· με θαλασσοδάνεια, άδηλους πόρους, ασυλίες. Με αυτό το μοντέλο λειτουργούσαν, με αυτό κυβερνούσαν τη χώρα. Ακόμη και τώρα, επί των ερειπίων.

Αυτοί που κλείνουν σχολεία, χτίζουν φυλακές και υπογράφουν την καταδίκη τους Posted: 09 Apr 2013 08:46 AM PDT Η είδηση έπεσε σαν βόμβα στην Ελληνική κοινωνία, αφού με βάση τα όσα εντέχνως διέρρευσαν τα κυβερνο-παπαγαλοειδή, η κυβέρνηση μελετά σοβαρά την περίπτωση κατασκευής και λειτουργίας ειδικής φυλακής για εκείνους που δεν θα πληρώνουν τις φορολογικές απαιτήσεις (δηλαδή τα χαράτσια που κρίνονται παράνομα από το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας) της εσωτερικής τρόικας. Αν και ο παραλογισμός έχει καταστεί η μόνη «λογικοφανής» τακτική των φερόμενων ως διακυβερνώντων την χώρα, το συγκεκριμένο μέτρο συνάδει απολύτως με την γενικότερη «φιλοσοφία» εκείνων που αδίστακτα έκλεισαν έναν τεράστιο αριθμό σχολείων με την πρόφαση της εξοικονόμησης χρήματος (και της ταυτόχρονης δολοφονίας του πνεύματος, αλλά αυτό δεν το αντιλαμβάνονται λόγω έλλειψής του στους ίδιους), σήμερα σε μία εξόφθαλμη επιχείρηση κατατρομοκράτησης των πολιτών, απειλούν πως θα φυλακίζουν όποιον δεν υποτάσσεται στο «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» των υποτακτικών της Μέρκελ και του Σόιμπλε!!! Εκείνοι που έχουν κατορθώσει να εμφανιστεί το φαινόμενο παιδιών που λιποθυμούν από την πείνα, τολμούν να απειλούν πως θα φυλακίσουν όλους όσους δεν πεινάσουν προκειμένου να πληρωθούν οι παράλογες φορολογικές απαιτήσεις των επικυρίαρχων Γερμανών…!!! Εκείνοι που έχουν δημιουργήσει το πρόβλημα (δανειζόμενοι για να προσλαμβάνουν δημοσίους υπαλλήλους και να εξασφαλίζουν την παραμονή τους στην εξουσία –βλ. ομολογία Πάγκαλου στο «μαζί τα φάγαμε»- ή που έφτασαν να πληρώνουν προμήθειες ή έργα του δημοσίου σε πολλαπλάσιες τιμές για να εξασφαλίζουν την δική τους –προσωπική ή κομματική κατά Τσουκάτο- προμήθεια) τολμούν σήμερα να απειλήσουν με φυλακίσεις όσους «δεν συμβιβάζονται προς τας υποδείξεις των»…! Εκείνοι που δίχως καμία ντροπή υπέγραψαν ή συμφώνησαν στην παύση λειτουργίας της Ελλάδας ως χώρα και της μετατροπής της σε χώρο δοκιμής και διάφορων πειραματισμών του νεοταξισμού, τολμούν να δείχνουν την πόρτα της φυλακής στους Έλληνες πολίτες από τους οποίους απαιτούν να σκύψουν και να αποδεχθούν τις αποφάσεις που πάρθηκαν σε κλειστά γραφεία με παντελή αδιαφάνεια και χωρίς να ερωτηθούν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, δηλαδή οι πολίτες! Εκείνοι που μετέτρεψαν την χώρα σε μία τεράστια ανοιχτή φυλακή και κατόρθωσαν να την μεταβάλλουν σε έναν τεράστιο σκουπιδότοπο, όπου «πετιούνται» οι άνθρωποι και όπου καταστρέφονται όνειρα και ελπίδες, έχουν το θράσος να απειλούν με φυλάκιση εκείνους που γίνονται θύματα της αύξησης της ανεξέλεγκτης πλέον εγκληματικότητας λόγω του τεράστιου αριθμού λαθρομεταναστών (αγνώστου ταυτότητας και «εκπαίδευσης») που σήμερα ακόμη και με ΦΕΚ εισάγουν "νομίμως" στην χώρα! Στην χώρα που έχει ξεχαστεί εντέχνως ποιοι είναι οι υπεύθυνοι της καταστροφής της, έρχονται οι εγκληματίες να επιβάλουν τους όρους τους στους νομοταγείς, προφασιζόμενοι το νόμο που οι ίδιοι κατ' επανάληψη έχουν καταστρατηγήσει, που οι ίδιοι κατ' επανάληψη έχουν αγνοήσει, που οι ίδιοι κατ' επανάληψη έχουν διαστρεβλώσει προκειμένου να εξασφαλίσουν την δική τους «αθωότητα» (βλ. ατιμωρησία) αλλά και προκειμένου να μεταβιβάσουν τις ευθύνες τους σε έναν ολόκληρο λαό, ο οποίος έκανε το ομολογουμένως τεράστιο λάθος να τους εμπιστευθεί και να πιστέψει πως ήταν έντιμοι… Σε αυτή την χώρα, λοιπόν, όπου νόμος είναι ο λόγος του ισχυρότερου, όπου νόμος είναι εκείνο που οι παράνομες αρχές και εξουσίες επιβάλλουν για να διαιωνίσουν την δική τους ύπαρξη, όπου η δικαιοσύνη έχει ελαστικοποιηθεί και κινείται όχι σύμφωνα με όσα το Σύνταγμα επιτάσσει, αλλά όσα οι ανάγκες των πολιτικών μαριονετών επιθυμούν, ανοίγουν τις φυλακές όχι για να φυλακίσουν εγκληματίες, αλλά για να τιμωρήσουν έντιμους ανθρώπους που δεν έχουν πλέον την δυνατότητα να πληρώσουν τις απαιτήσεις μίας ληστοσυμμορίας που λυμαίνεται την χώρα!!! Μήπως, όμως, αυτοί που σήμερα τρομοκρατούν και απειλούν με δημιουργία ειδικών φυλακών και με τιμωρία τους πολίτες, θα έπρεπε να σκεφτούν πως είναι πάρα πολύ πιθανό σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να χτιστεί μία ειδική φυλακή για τους ίδιους, μία φυλακή που παρόμοιά της δεν θα υπάρχει στον κόσμο, μία φυλακή όπου οι ίδιοι θα εύχονται να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους προκειμένου να διαφύγουν από το μένος των πολιτών που σήμερα χωρίς αιδώ και με μοναδική θρασύτητα τολμούν να απειλούν; Λέμε, μήπως οι λαθροκυβερνώντες καλό θα ήταν να αρχίσουν να σκέφτονται το δικό τους μέλλον; Κι αυτό, επειδή είναι πολύ κοντά εκείνη η στιγμή που θα δημιουργήσει την αναμενόμενη έκρηξη και οι ίδιοι δεν θα μπορέσουν να προλάβουν να φτάσουν ούτε στα ελικόπτερα, ούτε στα αεροπλάνα διαφυγής τους… Εκτός και εάν κάνουν χρήση κάποιας άλλης υπηκοότητας και τρέξουν να κρυφτούν μέσα σε κάποια πρεσβεία… Αν τους δεχτούν κι εκεί… Αναγνώστης ΥΓ: Μην ξεχνάμε πως όλοι οι δικτάτορες είχαν κοινό τέλος. Είτε δολοφονήθηκαν είτε... φυλακίστηκαν δια βίου. Το φωτομοντάζ είναι από το "Γρέκι"

Πιέζει η Τουρκία για «λύση» του Κυπριακού Posted: 09 Apr 2013 07:20 AM PDT Γράφει ο Μακεδών Οι Τούρκοι εκμεταλλεύονται την οικονομική κρίση που έπληξε Ελλάδα και Κύπρο, η οποία πλην της οικονομικής εξασθένισης, επέφερε και αποδυνάμωση των ερεισμάτων τους στα διεθνή φόρα. Πριν από κάτι άλλο, επιβάλλεται να ειπωθεί πως όταν η Τουρκία μιλά για λύση του Κυπριακού, εννοεί δημιουργία κράτους όπως προέβλεπε το Σχέδιο Χάνεϊ, του Βρετανού διπλωμάτη-επιχειρηματία, το οποίο Σχέδιο πήρε το όνομα του Ανάν, για τους προφανείς τυπικούς λόγους. Ο εν λόγω Λόρδος δεν χάνει την ευκαιρία να επιρρίπτει ευθύνες στους Ελληνοκυπρίους για την μη επίλυση του Κυπριακού, επειδή καταψήφισαν το Σχέδιό του. Τώρα επανέρχονται οι Τούρκοι εκμεταλλευόμενοι την οικονομική κρίση που έπληξε Ελλάδα και Κύπρο, η οποία πλην της οικονομικής εξασθένισης, επέφερε και αποδυνάμωση των ερεισμάτων τους στα διεθνή φόρα. Πέραν αυτού, ο κ. Νταβούτογλου, αμέσως με την εκλογή του κ. Αναστασιάδη στον προεδρικό θώκο της Κύπρου, υπενθύμισε πως ο Κύπριος πρόεδρος ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Σχεδίου Ανάν, άρα δεν θα έχει αντίρρηση να επαναφερθεί προς ψήφιση. Βέβαια, ο κ. Αναστασιάδης διαβλέποντας ότι το κλίμα στις εκλογές θα ήταν εναντίον του, λόγω αυτής της τοποθέτησης, φρόντισε σε ανύποπτο χρόνο να δηλώσει, ότι το Σχέδιο Ανάν δεν μπορεί να επαναφερθεί. Όμως, φρόντισε να προσθέσει πέντε λέξεις, που -αποκρυπτογραφούμενες- στην ουσία ανέτρεπαν την προηγούμενη δήλωση: «Με την μορφή που είχε», είπε. Αν ρετουσαρισθεί δηλαδή λίγο -να αλλάξει η αρίθμηση των σελίδων;- τότε το συζητά. Πέρα από τις συνεχείς δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων -έως και προσβλητικές, όπως να ζητήσει η Κύπρος δάνειο από την Τουρκία ή να φύγει από ευρώ και να ενταχθεί στην τουρκική λίρα- η Τουρκία περίμενε την επίσκεψη στην Τουρκία του Αμερικανού υπουργού επί των Εξωτερικών κ. Τζον Κέρι, ώστε να θέσει πλέον το ζήτημα δημόσια. "Στο Κυπριακό υπάρχει "ένα παράθυρο ευκαιρίας"", ανέφερε ο υπουργός επί των Εξωτερικών της Τουρκίας κ. Αχμέτ Νταβούτογλου στον Αμερικανό ομόλογό του: «Ανέφερα στον κ. Κέρι ότι περιμένουμε από τις ΗΠΑ να ασχοληθούν με το θέμα», είπε o κ. Νταβούτογλου στους δημοσιογράφους, και εξήγησε τι εννοεί "παράθυρο ευκαιρίας", τονίζοντας ότι μετά τις κυπριακές προεδρικές εκλογές δημιουργήθηκαν προϋποθέσεις, που θα πρέπει να μελετηθούν προσεκτικά. «Αν αξιολογηθούν σωστά και δεν επισκιαστούν από ψυχολογικούς παράγοντες και την οικονομική κρίση, μπορεί να αποδειχθούν η κατάλληλη ευκαιρία για μια μόνιμη ειρήνη στην Κύπρο. Η λύση του σημαντικού αυτού προβλήματος στην ανατολική Μεσόγειο θα εξασφαλίσει μια σημαντική ανακούφιση του ατλαντικού άξονα και κυρίως στις σχέσεις ΝΑΤΟ- ΕΕ», είπε ο κ. Νταβούτογλου. Ο Τούρκος υπουργός κατέληξε, ότι και ο κ. Κέρι του είπε πως αισθάνεται ότι στη σημερινή συγκυρία υπάρχει "ένα παράθυρο ευκαιρίας". Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας "Φιλελεύθερος" της Λευκωσίας, η Άγκυρα μεθοδεύει ένα τρίπτυχο αξιοποίησης της οικονομικής κρίσης στην Κύπρο, υπό την καθοδήγηση του Λονδίνου, το οποίο δίνει την αμέριστη συμπαράστασή του στην Άγκυρα. Προσβλέπει στο άνοιγμα νέων διαπραγματευτικών κεφαλαίων, που παραμένουν κλειστά λόγω μη επίλυσης του Κυπριακού, με την σθεναρή έως σήμερα αντίσταση της Λευκωσίας, επιδιώκει το "κλείσιμο" του Κυπριακού, και παράλληλα την διασφάλιση, ότι τα κυπριακά κοιτάσματα υδρογονανθράκων θα "μπλοκαριστούν" και δεν θα χρησιμοποιηθούν για να δώσουν οικονομικές ανάσες στην Κύπρο, με προφανή σκοπό να βρεθεί αυτή στο έλεος των εξελίξεων, χωρίς διέξοδο και περιθώρια αντίδρασης. Οι ίδιες πληροφορίες της εφημερίδας, αναφέρουν ότι κύκλοι της Κομισιόν εκφράζουν κατανόηση στη "νέα πολιτική κατεύθυνση" (new line of thought) που χαράχθηκε από το Φόρεϊν Όφις, επιδιώκοντας σε πρώτο χρόνο το άνοιγμα νέων τουρκικών διαπραγματευτικών κεφαλαίων. Σκοπός της Άγκυρας είναι να διασφαλίσει το άνοιγμα του κεφαλαίου "Περιφερειακή Πολιτική" -πιθανότατα τον Ιούνιο, μετά το πράσινο φως που άναψε και η γαλλική κυβέρνηση Ολάντ- αλλά και να επιχειρήσει να πείσει τις Βρυξέλλες για "εκπτώσεις" στα κριτήρια που απαιτούνται για άνοιγμα ενός ακόμη κεφαλαίου, εστιάζοντας την προσπάθειά της, στην "Κοινωνική Πολιτική και Απασχόληση"…    Πηγή: Βόρεια

Ποιος «κρέμασε» ποιον στο ναυάγιο ΕΤΕ-Eurobank Posted: 09 Apr 2013 06:53 AM PDT Γράφει ο Ενδελεχής Το πολιτικό παιχνίδι πίσω από το deal της Εθνικής με την Eurobank στην έναρξη και την λήξη του ήταν τεράστιο. Με πτυχές του παρασκηνίου έντονες και επικίνδυνες, αλλά ακόμη στο σκοτάδι. Σε κάθε περίπτωση, Αντώνης Σαμαράς, Αλέξανδρος Τουρκολιάς και τρόικα μοιράζονται τις ευθύνες και για τον... πολύκροτο γάμο και για το αιματηρό διαζύγιο. Και γεννάται το ερώτημα ποιος... κρέμασε ποιον σε αυτή την υπόθεση, ποιος γνώριζε και ποιος έκανε τον... Μουτζούρη. Διότι ουδείς βγαίνει ατσαλάκωτος από αυτό το αποτυχημένο deal και όχι μόνο σε επίπεδο γοήτρου. Η εμπιστοσύνη των επενδυτών είναι ούτως ή άλλως κλoνισμένη σε ό,τι αφορά στο τραπεζικό σύστημα και στην Ελλάδα, οι τραπεζικές μετοχές στο Χρηματιστήριο... χαροπαλεύουν, καθώς οι παλαιοί μέτοχοι έχουν υποστεί απόλυτη ζημία και βλέπουν και το επερχόμενο dilution. Η Εθνική μπαίνει σε περιπέτειες και η διοίκηση Τουρκολιά βγαίνει λαβωμένη, αφού δεν κατάφερε να πείσει ότι οι συνέργειες του κοινού ομίλου ΕΤΕ-Eurobank ήταν ικανές να δικαιολογήσουν το deal. Πολύ δε, περισσότερο όταν η Εθνική δεν κατάφερε όπως επίσημα ενημέρωσε μόλις την Κυριακή την Τράπεζα της Ελλάδος να βρει το 10% της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου. Η εξέλιξη αυτή ήταν καθοριστική για να καταστεί απόλυτα αρνητική η τρόικα απέναντι στην συγχώνευση, γι' αυτό και τραπεζικές πηγές της καταλογίζουν κωλυσιεργία. Ίσως γιατί το deal ήταν πρωτίστως πολιτικό και δευτερευόντως οικονομικο-επιχειρηματικό. Ερώτημα: το οικονομικό επιτελείο και ιδιαίτερα το Μέγαρο Μαξίμου γνώριζαν αυτές τις δυσκολίες; Διότι αν γνώριζαν φέρουν τεράστια ευθύνη για τις δηλώσεις και τις διαρροές έως την τελευταία στιγμή ότι το deal θα λάβει έγκριση από την τρόικα. Εάν δεν γνώριζαν και ο πρωθυπουργός την Κυριακή συνάντησε τους επικεφαλής της τρόικας με ελλειπή ενημέρωση, οι ευθύνες του περιβάλλοντος του και της ΕΤΕ είναι ακόμη μεγαλύτερες. Αυτό που επίσης γεννά απορίες είναι μέχρι ποιο σημείο ήταν σε ανοικτή γραμμή Μέγαρο Μαξίμου και Εθνική. Διότι η διοίκηση της Εθνικής και ιδιαίτερα ο κ. Τουρκολιάς και το περιβάλλον του εμφανιζόταν σίγουρο ότι θα πάρει η ΕΤΕ την παράταση για την ανακεφαλαιοποίηση, θα πετύχει τους στόχους, ακόμη ακόμη και ότι θα αλλάξουν οι όροι της ανακεφαλαιοποίησης για να καταφέρουν εντέλει να μπουν επενδυτές όπως η Fairfax. Φρούδες ελπίδες, μεγάλες προσδοκίες ή αυτή την πληροφόρηση λάμβαναν από την κυβέρνηση; Ότι δηλαδή τα αιτήματα της ΕΤΕ θα γίνουν αποδεκτά από την τρόικα; Έτερο ερώτημα που βασανίζει τους πάντες είναι γιατί τώρα οι ενστάσεις της τρόικας και γιατί όχι στην αρχή του deal, πριν πέσουν οι υπογραφές και πριν γίνει η δημόσια πρόταση που έφερε την ΕΤΕ να κατέχει το 85% της Eurobank. Η FMVoice.gr έχει ήδη αποκαλύψει ότι οι ενστάσεις του ΔΝΤ υπήρχαν εξαρχής. Γιατί σίγησαν; Γιατί το Μέγαρο Μαξίμου χρειαζόταν μια «καλή είδηση», μια εξέλιξη που θα άλλαζε τον ελληνικό τραπεζικό χάρτη όχι στην λογική του «αναγκαστικού» όπως συνέβη με την απορρόφηση της «καλής» ΑΤΕ από την Πειραιώς ή του εξ' ανάγκης, όπως στην εξαγορά της Εμπορικής από την Alpha, αφού οι Γάλλοι της Credit Agricole είχαν αποφασίσει να υποχωρήσουν. Χρειαζόταν μια προοπτική, ένα deal ικανό να «χτίσει ψυχολογία». Και το πέτυχαν με τις ευλογίες και του ομίλου Λάτση. Πηγή: FM Voice

Η στρατιωτική ηγεσία του PKK απαντά με επιστολή στον Οτσαλάν Posted: 09 Apr 2013 06:28 AM PDT Η στρατιωτική ηγεσία του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν –PKK, που έχει βάσεις στο όρος Καντίλ του βόρειου Ιράκ, έστειλε επιστολή στον ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο οποίος εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης, ανταποκρινόμενη στο κάλεσμά του για την αποχώρηση των Κούρδων ανταρτών από την Τουρκία, σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης ( Milliyet και Radikal). Η επιστολή παραδόθηκε χθες στον πρόεδρο του Κόμματος της Ειρήνης και της Δημοκρατίας, Selahattin Demirtaş και τη βουλευτή του κόμματος, Sarah Sureyya, στη συνάντηση που είχαν στο όρος Καντίλ. Η Milliyet αναφέρει ότι η επιστολή έχει θετική στάση στην έκκληση του ηγέτη του PKK και το μήνυμα που αποστέλλει είναι ότι στηρίζει την ειρηνευτική διαδικασία. Ωστόσο, σημειώνονται ορισμένες ανησυχίες σχετικά με τη διαδικασία εκδημοκρατισμού στην Τουρκία και στην επιστολή εκφράζονται απόψεις και προτάσεις με αυτήν τη διαδικασία. Σύμφωνα με την εφημερίδα Radikal, η αποχώρηση των Κούρδων ανταρτών θα αρχίσει στα μέσα Απριλίου και οι μαχητές του PKK θα αποσυρθούν σε στρατόπεδα στο βόρειο Ιράκ. Πηγή: Εχέδωρος

"Επίθεση" του Σόιμπλε κατά του Aμερικανού υπουργού Οικονομικών Posted: 09 Apr 2013 06:29 AM PDT Αυτό δεν το περίμεναν οι δημοσιογράφοι. Την έντονη αντίδραση δηλαδή του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε στα όσα είπε στην κοινή συνέντευξη Τύπου ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών, Τζακ Λου. Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζακ Λου, κάλεσε σήμερα τις χώρες εκείνες οι οποίες διαθέτουν «τη δυνατότητα» να τονώσουν την καταναλωτική ζήτηση να το πράξουν για να αναζωογονηθεί η οικονομική συγκυρία. «Η ατμομηχανή της οικονομικής ανάπτυξης θα είναι η ζήτηση των καταναλωτών», είπε ο Λου. «Οι πολιτικές που υποστηρίζουν την ζήτηση εντός των χωρών οι οποίες έχουν τη δυνατότητα θα είναι επωφελείς», πρόσθεσε ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών. Ο Σόιμπλε δεν άντεξε και είπε ότι οι Ευρωπαίοι μπορούν να χειριστούν επαρκώς τα προβλήματά τους, ενώ επισήμανε ότι θα προτιμούσε να «μην δίνονται συμβουλές δημόσια» για θέματα που άπτονται της οικονομικής πολιτικής. Πριν από αυτή την σαφή ένδειξη διαφωνίας, οι δύο υπουργοί, οι οποίοι συναντήθηκαν επίσημα για πρώτη φορά, είχαν αφήσει να φανεί μια σχεδόν πλήρης αλληλοκατανόηση. «Ο κ. Σόιμπλε και οι ομάδες του εργάζονται πολύ σκληρά για να αντιδράσουν στις προκλήσεις στην Ευρώπη και για να καταστήσουν την Ευρώπη πιο ανθεκτική», είπε ο Λου. «Μοιραζόμαστε τους ίδιους στόχους, την ανάπτυξη και την (δημοσιονομική) πειθαρχία», πρόσθεσε. Και χθες, κατά την διάρκεια συναντήσεών του με διάφορους ηγέτες της ΕΕ, περιλαμβανομένου του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ο Λου κάλεσε την Ευρώπη να κάνει περισσότερα για την τόνωση της ανάπτυξης και στάθηκε στη σημασία που έχει το να είναι ισχυρή η ευρωπαϊκή οικονομία για την οικονομική συγκυρία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι δηλώσεις αυτές αποκτούν ακόμη περισσότερη βαρύτητα στη Γερμανία, την μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία, που κατηγορείται από πολλούς ότι κινεί τα νήματα στην ευρωζώνη κι ότι επιβάλλει στους εταίρους της την «θεραπεία» λιτότητας που εφαρμόζεται σήμερα στην ΕΕ. Πηγή

Ευρωπαϊκό «αλληλέγγυο χαστούκι» εναντίον Ελλάδας και υπέρ Σκοπίων Posted: 09 Apr 2013 06:12 AM PDT Ψηφίστηκε σήμερα στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το ψήφισμα για την Έκθεση Προόδου της ΠΓΔΜ για το 2012 του εισηγητού κ. Richard Howitt, μέλος της Σοσιαλιστικής Ομάδας. Δυστυχώς, η έκθεση περιλαμβάνει, εν τέλει το επιτακτικό αίτημα προς το Συμβούλιο για άμεση έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΠΓΔΜ, επιρρίπτοντας έμμεσα το βάρος της ευθύνης για τις εξελίξεις στην ελληνική πλευρά. Επιπλέον, η προσπάθεια να αφαιρεθούν οι όροι «Μακεδονία» και «μακεδονικός» που αναφέρονταν τόσο στο αρχικό κείμενο, όσο και σε πολλές τροπολογίες, κατέληξε στη σολομώντεια λύση να αφαιρεθεί ο όρος «Μακεδονία» αλλά να παραμείνει ο επιθετικός προσδιορισμός «μακεδονικός» σε ένα σημείο της έκθεσης. Για τους λόγους αυτούς, οι ευρωβουλευτές της ΝΔ, που συμμετείχαν στη ψηφοφορία καταψήφισαν το τελικό κείμενο της έκθεσης, το οποίο εγκρίθηκε τελικά με 38 ψήφους υπέρ και 13 κατά. Μετά το πέρας της ψηφοφορίας, η κα. Μαριέττα Γιαννάκου, επικεφαλής των ευρωβουλευτών της ΝΔ και τακτικό μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων δήλωσε τα εξής: «Για πολλοστή φορά και παρά τις προσπάθειες όλων των Ελλήνων ευρωβουλευτών, οι συσχετισμοί στο ΕΚ δεν επιτρέπουν μια καθαρή υπέρ της Ελλάδος θέση. Βεβαίως, η τάση αυτή ακολουθεί τη θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία τα τελευταία χρόνια ζητάει έναρξη διαπραγματεύσεων, θεωρώντας ότι αυτό θα βοηθήσει και στις προσπάθειες επίτευξης συμφωνίας για το θέμα του ονόματος. Ωστόσο, η ευρωπαϊκή πορεία της ΠΓΔΜ αποτελεί αρμοδιότητα και ευθύνη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Εκεί η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει σταθερά την ανάγκη επίτευξης μιας αμοιβαία αποδεκτής ονομασίας erga omnes και μόνο τότε την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της γείτονος χώρας. Είναι προφανές, ότι οι ευρωβουλευτές της ΝΔ στηρίζουν απαρέγκλιτα την πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης». Πηγή: Αυτόνομη  Σχόλιο ιστολογίου: Είναι προφανές πως οι "εταίροι" μάλλον δεν μας αντιμετωπίζουν ως φίλους και επίσης είναι προφανές πως ένα τέτοιο κατάπτυστο ευρωπαϊκό ψήφισμα αποδεικνύει ότι η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζεται ως χώρα της Ευρώπης. Μήπως υπάρχει ανάγκη και για περαιτέρω αποδείξεις πέρα από αυτές που μπορούμε να δούμε ολόγυρά μας; Φυσικά, η κυβέρνηση του Σαμαρά θα διαμαρτυρηθεί μετά το ψήφισμα (για τα μάτια του κόσμ0υ) και φυσικά δεν πρόκειται να υπάρξει η παραίτηση κανενός "υπευθύνου" (πρώτου και καλύτερου του υπουργού Εξωτερικών κ. Δ. Αβραμόπουλου)...

Ανθελληνικό ευρωπαϊκό ψήφισμα για την ένταξη των Σκοπίων Posted: 09 Apr 2013 05:49 AM PDT Προκλητικό, έναντι της χώρας, αναμένεται και φέτος το ετήσιο ψήφισμα της Ευρωβουλής για την ενταξιακή πορεία των Σκοπίων, μετά τη χθεσινή υιοθέτησή του και μάλιστα με μεγάλη πλειοψηφία (39 υπέρ, 13 κατά), από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωβουλής. Ακόμη και Σκοπιανός να ήταν ο Βρετανός Εργατικός ευρωβουλευτής, Richard Howit, δεν θα έγραφε τόσο θετικό ψήφισμα για την ΠΓΔΜ. Φτάνει, μάλιστα, σε σημείο να συγχαίρει την Κομισιόν γιατί στην έκθεση χρησιμοποιεί τον όρο «μακεδονικός» και «μακεδονική» να προσδιορίσει το λαό και τη γλώσσα της γειτονικής χώρας. Υπενθυμίζεται ότι στην έκθεση του 2011, η Επιτροπή απέφυγε τον όρο ο «μακεδονικός» λαός ή η «μακεδονική» γλώσσα. Το σχέδιο ψηφίσματος θα υποβληθεί για τελική έγκριση στην ολομέλεια της Ευρωβουλής, ωστόσο, η χθεσινή ψηφοφορία δεν αφήνει πολλά περιθώρια βελτίωσής του. Στο σχέδιο ψηφίσματος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς το Συμβούλιο να ορίσει ημερομηνία για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση». Θεωρεί ότι τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που εγκρίθηκαν ομόφωνα και θέτουν ως χρονικό όριο για τη λήψη μιας απόφασης (για τα Σκόπια) τον Ιούνιο του 2013, στη βάση μιας νέας έκθεσης της Επιτροπής, συνιστούν ένα πραγματικό βήμα προόδου, και καλεί τον αρμόδιο επίτροπο να περιλάβει, στην έκθεση που ετοιμάζει, μια αξιολόγηση του κόστους της μη διεύρυνσης. Η Ευρωβουλή εκφράζει και πάλι τη λύπη της, γιατί η διαφορά στο θέμα της ονομασίας στέκεται εμπόδιο στην πορεία της χώρας προς την ένταξη, ενώ συμφωνεί με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ότι το ζήτημα του ονόματος πρέπει να διευθετηθεί οριστικά χωρίς καθυστερήσεις από καμία πλευρά. Νίκος Μπέλλος, στον "Ελεύθερο Τύπο"

Η Τουρκία απαιτεί και απειλεί με κλιμάκωση Posted: 09 Apr 2013 04:35 AM PDT Γράφει ο Κωνσταντίνος Φίλης Η οικονομική κρίση του ευρωπαϊκού Νότου, η ανολοκλήρωτη «Αραβική Ανοιξη» που ακροβατεί μεταξύ ενός ιδιόμορφου φιλελευθερισμού και ενός βαθέος συντηρητισμού, η ασταθής κατάσταση στη Συρία και το ενδεχόμενο «εξαγωγής» της κρίσης στη γειτονιά της (ειδικότερα στον Λίβανο), όπως επίσης και η αγωνία για το τι θα γεννήσει η επόμενη μέρα, το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και ο αντίκτυπος πιθανής επίθεσης από πλευράς Ισραήλ, η επιλογή της Τουρκίας να παγιώσει τη θέση της ως η ηγέτιδα δύναμη των απανταχού Μουσουλμάνων, καθώς και τα πρόσφατα ευρήματα υδρογονανθράκων συνθέτουν το νέο γεωπολιτικό σκηνικό της περιοχής. Η πρόσφατη πρωτοβουλία των ΗΠΑ να αναθερμάνουν τις σχέσεις Αγκυρας - Τελ Αβίβ εξυπηρετεί έναν διττό στόχο. Από τη μία να κλείσουν όσο το δυνατόν περισσότερες από τις εστίες έντασης που αποτρέπουν τη δημιουργία ενός κοινού μετώπου έναντι των σοβαρών απειλών (Συρία, Ιράν), από την άλλη να «απελευθερωθούν» οι ίδιες ώστε να στρέψουν την προσοχή τους στα επιτακτικά εσωτερικά θέματα και στον Ειρηνικό, με στόχο την ανάσχεση της κινεζικής ισχύος. Θεωρεί, συνεπώς, η Ουάσιγκτον πως ένας εκ των βασικών πυλώνων σταθερότητας πρέπει να είναι αυτός του Ισραήλ και της Τουρκίας. Ωστόσο, δεν μπορεί να καθορίσει τον βαθμό και την ταχύτητα εμβάθυνσης των σχέσεων. Η Τουρκία, από την πλευρά της, εκτιμώντας πως η συγνώμη Νετανιάχου επιβεβαιώνει την περιφερειακή της ισχύ και έχοντας ενθαρρυνθεί από την υποχώρηση της Κύπρου, σπεύδει να υιοθετήσει μια αμετροεπή ατζέντα, βάσει της οποίας το συμφέρον των κείμενων κρατών περνάει μέσα από την «αναγκαστική» συνεννόηση με αυτήν. Αμφισβητεί de facto τα κυριαρχικά δικαιώματα της Αθήνας μέσω πολεμικών πλοίων, αεροσκαφών, εσχάτως και ωκεανογραφικών που διέρχονται του Αιγαίου, επιχειρεί να αναβαθμίσει το status των Κατεχομένων, επιθυμεί να καταστεί συγκυρίαρχος των κυπριακών κοιτασμάτων και κόμβος μεταφοράς ενέργειας προς την Ευρωπαϊκή Ηπειρο. Παρά την εκπεφρασμένη πρόθεση Ερντογάν για εξεύρεση αμοιβαία επωφελών λύσεων στα Ελληνοτουρκικά (καζάν-καζάν), μόλις έναν μήνα μετά, δυσκολευόμαστε να εντοπίσουμε έστω ψήγματα αισιοδοξίας. Αντιθέτως, το χάσμα διευρύνεται από τη στιγμή που η Αγκυρα προτάσσει τον δρόμο της σχετικής ομαλοποίησης αποκλειστικά με τους δικούς της όρους, ειδάλλως αφήνει να επικρέμαται η απειλή κλιμάκωσης των ενεργειών της σε βάρος Ελλάδας και Κύπρου. Εκφοβίζοντας με κυρώσεις εταιρείες που σχετίζονται με την εκμετάλλευση των κυπριακών κοιτασμάτων (ήδη προχώρησε στον αποκλεισμό της ιταλικής ENI από συμβόλαια εντός Τουρκίας) και δημιουργώντας τεχνητά συνθήκες αποσταθεροποίησης, προσπαθεί πάση θυσία να αποτρέψει τη συμμετοχή επενδυτών, εφόσον η μη συναίνεση της Αγκυρας αυξάνει το ρίσκο της επένδυσης. Με αυτόν τον τρόπο θέλει να αποκτήσει, έστω και έμμεσο, λόγο στη διαχείριση των κυπριακών αποθεμάτων, αλλά και να αποτρέψει την έκδοση ομολόγων έναντι μελλοντικών κερδών, αφού ως διαδικασία θα νομιμοποιήσει τη δυνατότητα της Λευκωσίας να αξιοποιήσει κατά μόνας τον ορυκτό της πλούτο. Δημιουργείται, συνεπώς, ένα ασφυκτικό πλαίσιο, εντός του οποίου τα διπλωματικά κανάλια μάλλον θα περιοριστούν σε συμφωνίες γύρω από θέματα χαμηλής πολιτικής, ατέρμονες διαβουλεύσεις χαμηλόβαθμων αξιωματούχων, σε κάποιες περιπτώσεις και στην ανταλλαγή διαβημάτων (για εσωτερική κατανάλωση και αποσυμπίεση της κατάστασης), ενώ θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν για τη συστηματικοποίηση της διαδικασίας αναζήτησης ουσιαστικών τρόπων διευθέτησης χρόνιων προβλημάτων. Με τη γεμάτη αυτοπεποίθηση Τουρκία, όμως, να βλέπει την κυπριακή κρίση ως ευκαιρία επίσπευσης εξελίξεων, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να ενιαιοποιήσει σε σημαντικό βαθμό τις θέσεις της με τις αντίστοιχες κυπριακές, ακόμη και αν αυτό δεν οδηγήσει στην επιθυμητή εξομάλυνση των σχέσεων με την παρ-ορμητική γείτονα χώρα. Το χάσμα διευρύνεται από τη στιγμή που η Αγκυρα προτάσσει τον δρόμο της ομαλοποίησης αποκλειστικά με τους δικούς της όρους, ειδάλλως αφήνει να επικρέμαται η απειλή κλιμάκωσης των ενεργειών της σε βάρος Ελλάδας και Κύπρου * Ο δρ Κωνσταντίνος Φίλης είναι διευθυντής Ερευνών του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Πηγή

Spiegel: Κούρεμα και στις ελληνικές καταθέσεις! Posted: 09 Apr 2013 04:10 AM PDT Τον κίνδυνο ενός κουρέματος και στις ελληνικές καταθέσεις επισημαίνει σε δημοσίευμα του το γερμανικό περιοδικό Spiegel Μετά την άρνηση της τρόικας να επιτρέψει τη συγχώνευση Εθνικής και Eurobank η ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού μιλά ανοιχτά για επανάληψη της μεθόδου που εφαρμόστηκε πρόσφατα στην Κύπρο. «Η απόφαση κατά της συγχώνευσης γεννά υποψίες ότι όπως και στην Κύπρο έτσι και στην Ελλάδα, σε περίπτωση ανάγκης, ο τραπεζικός τομέας θα πρέπει να εκκαθαριστεί. Σε αυτήν την περίπτωση θα τεθεί το ερώτημα, εάν θα συμμετάσχουν και πάλι καταθέτες στην διάσωση», αναφέρει ο συντάκτης του άρθρου. «Οι μεγάλες τράπεζες συνιστούν κίνδυνο, αυτό έδειξε με τρόπο δραματικό η επιχείρηση διάσωσης της Κύπρου. Η ελληνική κυβέρνηση ανέστειλε τη διαδικασία συγχώνευσης έπειτα, προφανώς, από βέτο της τρόικα η οποία μάλλον αντέδρασε έτσι μετά τις εξελίξεις στην Κύπρο. Η σχεδιαζόμενη συγχώνευση θα δημιουργούσε μια μεγάλη τράπεζα με καταθέσεις γύρω στα 170 δισ. ευρώ, όσο οι ετήσιες οικονομικές επιδόσεις της Ελλάδας. Αυτό -μετά την κυπριακή εμπειρία- ενδέχεται να ήταν ένα πολύ λεπτό σημείο για την ελληνική κυβέρνηση», υποστηρίζει το γερμανικό περιοδικό. «Η απόφαση κατά της συγχώνευσης γεννά υποψίες ότι όπως και στην Κύπρο έτσι και στην Ελλάδα, σε περίπτωση ανάγκης, ο τραπεζικός τομέας θα πρέπει να εκκαθαριστεί και να συμμετάσχουν και πάλι καταθέτες στην διάσωση. Ανησυχία έχει ήδη καταλάβει την ελληνική κυβέρνηση και ο υπουργός Οικονομικών Στουρνάρας τονίζει πως οι αποταμιεύσεις είναι απολύτως εξασφαλισμένες», αναφέρει ο συντάκτης του γερμανικού περιοδικού. Πηγή Σχόλιο ιστολογίου: Θεωρούμε πως θα πρέπει να επισημανθεί ότι εάν αυτά που "βλέπει" το Spiegel ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, τότε η κυβέρνηση Σαμαρά θα πρέπει να παραιτηθεί την ίδια στιγμή που θα ανακοινωθεί κούρεμα των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες. Εάν, όμως (επειδή υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις λόγω του πρότερου "βίου" της συγκεκριμένης εφημερίδας η οποία υποσκάπτει τα ελληνικά συμφέροντα) είναι ένα κατασκευασμένο άρθρο, το οποίο προσπαθεί να αποδομήσει ακόμη περισσότερο την ελληνική οικονομία και να γιγαντώσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, τότε η κυβέρνηση Σαμαρά οφείλει να προχωρήσει άμεσα σε όλες τις προβλεπόμενες ενέργειες και να καταθέσει επίσης άμεσα την απαίτησή της να πληρώσει το Spiegel (και όχι φυσικά ο αρθρογράφος) την ό,ποια ζημία δημιουργεί στην Ελλάδα το συγκεκριμένο δημοσίευμα. Μάλιστα, θα πρέπει να απαιτηθεί όχι μόνο η άμεση πληρωμή, αλλά να αιτηθεί την έκδοση στις ελληνικές αρχές και τον εγκλεισμό σε ελληνικές φυλακές του διευθυντή της γερμανικής εφημερίδας. Οποιαδήποτε σιωπή εκ μέρους της φερόμενης ως κυβέρνησης της Ελλάδας, υποδηλώνει αυτομάτως την αποδοχή - συνενοχή των κυβερνώντων προς το συγκεκριμένο δημοσίευμα

Η μεγάλη παγίδα Posted: 09 Apr 2013 03:58 AM PDT Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος Η συζήτηση για το ευρώ έχει ήδη ξεκινήσει στην Ευρώπη – με τις δημοσκοπήσεις που διενεργούνται να δείχνουν παραδόξως άνοδο αυτών που το θέλουν στη Γερμανία (70% υπέρ, έναντι 50% το 2011), ενώ κάθοδο στην Ελλάδα (60% έναντι 80%). Την ίδια στιγμή, η Πορτογαλία απειλεί για πρώτη φορά με την έξοδο της από το κοινό νόμισμα, εάν συνεχιστεί η πολιτική λιτότητας που της έχει επιβληθεί - ενώ η Ισλανδία «συμβουλεύει» την Κύπρο να επιλέξει την επιστροφή στο εθνικό της νόμισμα. Σε κάθε περίπτωση, οι χώρες της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, «ενοχοποιούν» αποκλειστικά και μόνο το ευρώ – θεωρώντας ότι η «κατάργηση» του, θα τις οδηγούσε ως εκ θαύματος στην έξοδο από το τούνελ. Από την άλλη πλευρά όλοι γνωρίζουν ότι, το ευρώ είναι κυρίως ένα «πολιτικό» νόμισμα – ενώ η υιοθέτηση του από τη Γερμανία τέθηκε (1989), κυρίως από τη Γαλλία, ως προϋπόθεση της ένωσης της. Επομένως, η συζήτηση περί διάλυσης της Ευρωζώνης θα έπρεπε (μυστικά ήδη συμβαίνει) να συνοδευτεί από μία δεύτερη: από το εάν θα μπορούσε η Ευρώπη να αντέξει ξανά μία ενωμένη, πανίσχυρη Γερμανία, χωρίς το κοινό νόμισμα - αφού η επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς (διχοτομημένη Γερμανία), είναι μάλλον αδύνατον να «απαιτηθεί». Υπάρχει όμως και μία τρίτη συζήτηση, η οποία ξεκίνησε επίσημα στο παγκόσμιο οικονομικό συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Χονγκ Κονγκ: μία συζήτηση που αφορά τη βιωσιμότητα της Δημοκρατίας. Αρκετοί σύνεδροι τάχθηκαν υπέρ του μοντέλου του κρατικού καπιταλισμού, έτσι όπως αυτός λειτουργεί με επιτυχία στην Κίνα και στη Σιγκαπούρη - ενώ θα μπορούσε να τεθεί αμέσως σε λειτουργία από τη Γερμανία, εάν υιοθετούσε ξανά το μάρκο. Οι τρεις αυτές συζητήσεις που έχουν «ανοίξει», σαν αποτέλεσμα ουσιαστικά της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που βιώνουμε, δεν είναι καθόλου απίθανο να λειτουργήσουν τελικά ως «αυτοεκπληρούμενες προφητείες» - οδηγώντας μας με τη σειρά στην «αυτοκατάργηση»  (α) του ευρώ  (β) της ειρήνης και  (γ) της Δημοκρατίας. Οφείλουμε λοιπόν να φροντίσουμε όλοι μας να πραγματοποιηθούν με την απαιτούμενη σοβαρότητα - χωρίς να υποτιμούνται οι τρεις παραπάνω απειλές που τις συνοδεύουν. Παράλληλα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα τα ενδεχόμενα – ειδικά επειδή η Ευρωζώνη είναι μάλλον αδύνατον να αντέξει τις πιέσεις από την Ιταλία, την Ισπανία και τη Γαλλία, ταυτόχρονα με αυτές του υπερχρεωμένου χρηματοπιστωτικού της συστήματος, σε συνθήκες «διάρρηξης» ή κατάρρευσης της συνεκτικότητας της.  Πηγή

Το ΔΝΤ δεν κάνει λάθη! Posted: 09 Apr 2013 03:35 AM PDT Οι σελίδες των εφημερίδων, οι εκτιμήσεις των παραθύρων, οι εκτιμήσεις των «έγκριτων» αναλυτών, μιλούν για το λάθος του ΔΝΤ. Η επικαιρότητα των τελευταίων μηνών κινείται γύρω από αυτό το λάθος. Προσωπικώς όσο κι αν ψάξω, δεν εντοπίζω λάθος του ΔΝΤ. Εντοπίζω λάθος οπουδήποτε  αλλού, αλλά λάθος του ΔΝΤ, δεν βλέπω. Πως θα μπορούσε άλλωστε ο θεματοφύλακας των αξιών του Καπιταλισμού να κάνει λάθος; Λάθη κάναμε όλοι οι άλλοι. Χωρίς ιδιαίτερο κόπο, συγκέντρωσα τα δικά μας  10 λάθη, για τα οποία δεν γίνεται λόγος, από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, ισάξιος τουλάχιστον με αυτόν που γίνεται για το υποτιθέμενο λάθος του ΔΝΤ. Ακολουθεί σχετική απαρίθμηση... Λάθος το 43% στον Γιώργο Παπανδρέου, στις εκλογές του Οκτώβρη του 2009. Κομβικό λάθος, το οποίο μας έκανε περίγελο σε όλο τον πλανήτη. Λάθος η διατήρηση των δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ, σχεδόν ένα χρόνο μετά (Νοέμβριος 2010) και σχεδόν έξι μήνες μετά την ένταξή της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Ο πράσινος χάρτης τη βραδιά των δημοτικών εκλογών, έδειξε τα ποσοστά της αφέλειας και της ανευθυνότητας ενός λαού. Λάθος η επιμονή των περισσοτέρων στο ευρώ. Ξέρω τις ενστάσεις σας, ξέρω την λογική σας, αλλά το σημερινό Ευρωπαϊκό οικοδόμημα, πρέπει να κατεδαφιστεί. Αν δεν γίνει σύντομα, θα μας κατεδαφίσει αυτό. Πολύ θα χαιρόμουν, η καταστροφή να ξεκινούσε από εμάς. Προς το παρών ελπίζω σε άλλους λαούς, χωρίς να παραγνωρίζω τα κέφια του ελληνικού λαού… όταν ξυπνάει από λήθαργο. (μια φορά στα 50 χρόνια). Λάθος, η καρτερικότητα, η υπομονή, η εγκράτεια του λαού, η ψευδαίσθηση ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, ότι η λύση του μηχανισμού είναι μονόδρομος. Οτιδήποτε άλλο θα επέφερε μικρότερες επιπτώσεις, στην ελληνική κοινωνία. Ιδίως αν είχε γίνει στην αρχή της κρίσης. Όποιος έχει αντίρρηση, να σκεφτεί το 27% της ανεργίας και το 62%!!! της ανεργίας των νέων. Τις 450.000 οικογένειες χωρίς έναν εργαζόμενο! Πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα, με οποιαδήποτε άλλη κατάσταση; Λάθος ο φόβος, για την ενδεχόμενη ήττα, στην επιλογή μιας οποιασδήποτε άλλης λύσης. Λάθος, που δεν τολμήσαμε  να χάσουμε ότι ήταν να χαθεί, με δική μας ευθύνη και όχι με την επιλογή των άλλων. Λάθος η επιλογή Σαμαρά, πριν 8 μήνες και η πλειοψηφία που του έδωσε την δυνατότητα να κυβερνήσει μαζί με τους παρατρεχάμενους του, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Λάθος το οποίο προστιθέμενο στα προηγούμενα λειτουργεί πολλαπλασιαστικά. Μα Σαμαρά;;; Λάθος να καθορίζουν τις τύχες της χώρας οι νοικοκυραίοι, αυτός ο συρφετός βολεμένων και φοβισμένων ανθρώπων, έτοιμων ανά πάσα στιγμή να ξεπουληθούν σε καλή τιμή. Θα μπορούσαμε εύκολα να τους εξοντώσουμε, προβάλλοντας επί 24ώρου, τούρκικα σήριαλ. Λάθος που δεν κάναμε ούτε αυτό το ελάχιστο. Λάθος, της αριστεράς, όλων των πτυχών, της  υποψήφιας για κυβέρνηση, της κομμουνιστικής και της εξωκοινοβουλευτικής, που δεν κατάφερε, μέχρι τώρα να δώσει αυτό που πρέπει να δίνει η αριστερά, ένα πλαίσιο δράσης και εξέγερσης. Όλες μαζί ή η κάθε μια χωριστά, ή σε συνδυασμό. Λάθος που αργούμε. Που δεν το παίρνουμε απόφαση, ότι όλο αυτό που ζούμε δεν θα τελειώσει ξαφνικά, δεν θα τελειώσει ήρεμα και κυρίως δεν θα τελειώσει αλλάζοντας κανάλι. Λάθος που καταντήσαμε εμείς το λάθος. ΥΓ1. «Όσο αργούμε τόσο περισσότερα λάθη μαζεύονται». (Νόμος 7.567, παράγραφος 2) ΥΓ2. «Σε όποια εξέλιξη, τα λάθη είναι αναπόφευκτα, αλλά τουλάχιστον θα είναι λάθη λόγω δράσης και όχι λόγω τηλεθέασης». (Άντζελα Δημητρίου 2012 μ.Χ) Καλό Πάσχα! Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο τεύχος 15 του περιοδικού unfollow Θύμιος Κ. από ellinofreneia ,μοντάζ Γρέκι

Οι βιαστές Posted: 09 Apr 2013 03:10 AM PDT Η συκοφαντία είναι τέχνη αρχαιοτάτη. Σκοτώνει ακαριαία όπως το δηλητήριο της κόμπρας ή αργά και μεθοδικά, αλλά το ίδιο αποτελεσματικά όσον οι μελετημένες δόσεις του αρσενικού. Ιδιαιτέρως εναντίον των γυναικών έκπαλαι η συκοφαντία, αλλά και στις ημέρες μας είναι ακόμα πιο θανατηφόρα, διότι γαργαλάει κι ενεργοποιεί ανδρικούς ατταβισμούς, αρχετυπικούς και δασύτριχους. Η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου βρίσκεται στο στόχαστρο τέτοιων συκοφαντιών από την πρώτη στιγμή της εισόδου της στον πολιτικό στίβο, όταν απέδειξε αμέσως ότι είναι αυτόφωτη, με τις επιχειρήσεις λάσπης εναντίον της να κορυφώνονται, όταν η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ορίσθηκε απ' το κόμμα της μέλος στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής για τη λίστα Λαγκάρντ. Η πρώτη (και κατ' εμέ κορυφαία) συκοφαντία εναντίον της κυρίας Κωνσταντοπούλου δεν αφορούσε στην πολιτική της στάση, αλλά στην επιστημονική της συγκρότηση, την επαγγελματική της υπόσταση και την ηθική της ακεραιότητα. Ετσι ώστε η φθορά της κυρίας Κωνσταντοπούλου ως φυσικού και δημοσίου προσώπου να κάνει εύκολη την ακύρωσή της ως πολιτικού. Κατηγορήθηκε λοιπόν η Ζωή ως συνήγορος βιαστών. Κι επιπροσθέτως ότι, ως συνήγορος, μετήλθε αμφιλεγόμενων δικονομικών μεθόδων, προκειμένου να παρατείνει χρονικώς την εκδίκαση της υπόθεσης που είχε αναλάβει. Κατήγορος: η οργάνωση γυναικών του ΠΑΣΟΚ, ο κατάλληλος δηλαδή ευαίσθητος χώρος (γυναίκες γαρ) του πιο «ευαίσθητου» σε θέματα ισονομίας και ισηγορίας κόμματος από γενέσεως νεοελληνικού κράτους - του ΠΑΣΟΚ. (Ειρήσθω εν παρόδω, ότι η φυτιλιά της κατηγορίας αποδόθηκε σε «συντρόφισσες» της Ζωής από τον ΣΥΡΙΖΑ, φυτιλιά την οποίαν «ανέδειξαν» στη συνέχεια οι γυναίκες του ΠΑΣΟΚ, ούτως ώστε η κατηγορία να φανεί πιο πειστική). Αυτοί όμως που εξαπέλυσαν τέτοιες κατηγορίες όφειλαν να γνωρίζουν (καθώς μάλιστα συχνά-πυκνά αναφέρονται στον «νομικό πολιτισμό») ότι ένας «βιαστής» δικαιούται συνήγορο υπεράσπισης. Οφειλαν επίσης να γνωρίζουν (πόσω μάλλον καθώς μονίμως, συνεχώς κι ανελλιπώς καταφέρονται εναντίον του λαϊκισμού) ότι δεν υπήρχε κανείς «βιαστής», αλλά κάποιος κατηγορούμενος για βιασμό, κάτοχος, όπως όλοι μας, του τεκμηρίου της αθωότητος, ώσπου η Δικαιοσύνη να αποφανθεί. Στοιχειώδη πράγματα. Ναι, αλλά όχι για τους συκοφάντες. Κι εν προκειμένω για τον κ. Βενιζέλο, ο οποίος αναφέρθηκε από το βήμα της Βουλής απαξιωτικά κατά της κυρίας Κωνσταντοπούλου, μιας υπερασπίστριας βιαστών. Τόσον καλά, αλλά όχι μόνον! Διότι και η άλλη κατηγορία κατά της κυρίας Κωνσταντοπούλου, ότι δηλαδή χρησιμοποιούσε δικονομικά τεχνάσματα για να αποφύγει την εκδίκαση της υπόθεσης, κατέπεσε βροντωδώς. Από τον ίδιο τον αντίδικό της δικηγόρο στην ίδιαν αυτήν υπόθεση. Οπου ο άνθρωπος (μάλιστα ΠΑΣΟΚ το θρήσκευμα) εξήγησε δημοσίως ότι για τις υπαρκτές καθυστερήσεις δεν ευθυνόταν η κυρία Κωνσταντοπούλου, αλλά τα κρατούντα στις αίθουσες και τα πινάκια, περί της δυσπραγίας των οποίων όλοι γνωρίζουμε. Κατόπιν τούτων, όλοι πιστεύαμε ότι η υπόθεση έληξε, ξεκαθαρίστηκε, ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη. Αμ δε! Σαν να μην άκουσε τίποτα ο κ. Πρετεντέρης, σαν να μη διάβασε τίποτα για όλα αυτά, πήρε την «υπόθεση» και την ξανάγραψε στη στήλη του στα «ΝΕΑ», σε ένα απ' τα πιο αισχρά συκοφαντικά κείμενα στην ιστορία του ελληνικού Τύπου. Δεν πά' να λέει η νομική δεοντολογία, δεν πά' να υπαγορεύει το δικανικό σύστημα, δεν πά' να παραδέχεται ο αντίδικος της Ζωής το δίκιο της, η συκοφαντία έπρεπε να συνεχισθεί (λέγε-λέγε-λέγε, που έλεγε και ο Γκαίμπελς, κάτι θα μείνει), ανέλαβε λοιπόν ο κ. Πρετεντέρης και συνέχισε ο κ. Βενιζέλος - όλα αυτά πριν λίγο καιρό, αλλά οι συκοφαντίες προς πάσαν κατεύθυνση δεν τελείωσαν, συνεχίζονται. Μόλις προ τριών-τεσσάρων ημερών ο κ. Βενιζέλος, καθ' έξιν πλέον συκοφάντης, συκοφάντησε την επανεκδοθείσα «Ελευθεροτυπία» ως «όργανο κόμματος» (κατά την κατάθεσή του στην Προανακριτική). Σε επανειλημμένες αιτιάσεις της εφημερίδας προς τον κ. Βενιζέλο να «ονομάσει το κόμμα» που εννοεί αλλοιώς «είναι κοινός συκοφάντης» ο κ. Βενιζέλος κάνει την πάπια, αποδεικνύοντας ότι όντως είναι ένας «κοινός συκοφάντης» -αν και, η ταπεινότης μου διαφωνώ με το «κοινός», διότι αντιθέτως είναι πολυτάλαντος (συκοφάντης)- τώρα, αναισχύντως, προσπαθεί να ταυτίσει την κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου με τον κ. Κασιδιάρη, τη Χρυσή Αυγή με τον ΣΥΡΙΖΑ - θα πει κάποιος: αυτό δεν είναι συκοφαντία, είναι πολιτική. Οχι, είναι συκοφαντική πολιτική, η πολιτική έχει πάντα πρόσημα, αριστερή, δεξιά, καθαρή, βρώμικη, εθνική, προδοτική - πάντα η πολιτική έχει πρόσημο. Και η πολιτική που μετέρχεται ο κ. Βενιζέλος, όταν προτάσσει τη θεωρία των δύο άκρων ταυτίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή, είναι μια συκοφαντική πολιτική διότι η μόνη επαφή που έχουν τα δύο άκρα είναι όταν η θρασύδειλη γροθιά ενός Κασιδιάρη προσγειώνεται στο ανυπεράσπιστο πρόσωπο της κυρίας Κανέλλη. Αυτό, που μόνον ένα φασιστοειδές γουρούνι μπορεί να κάνει, ουδεμία σχέση έχει με το ήθος της Αριστεράς και αυτό ο κ. Βενιζέλος το γνωρίζει, συνεπώς συνειδητά συκοφαντεί, διότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος που του έχει απομείνει. Η απαξίωση της Προανακριτικής είναι εκ των ων ουκ άνευ για το σύστημα και ως εκ τούτου η απαξίωση της κυρίας Κωνσταντοπούλου προϋπόθεση. Ποιο είναι το σύστημα; Αυτό που παρέστη στην παρουσίαση του βιβλίου Πρετεντέρη σύσσωμο, από τον κ. Σημίτη έως τον κ. Στουρνάρα, απ' την κυρία Δαμανάκη και τον κ. Κουβέλη έως όλους τους πολιτικούς θαμώνες της Μεγάλης Βρετανίας - ένα σύστημα τρομακτικό και τρομερό από γραβατοφορεμένους φονιάδες των μισθών, από αρπακτικά σπιτιών, από φορομπήχτες και διαπλεκόμενους, το σύστημα που υπηρετεί ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Σαμαράς όταν εξετάζει ο κ. Σαμαράς τον κ. Βενιζέλο αν είναι ένοχος για το στικάκι, σαν να εξετάζει ο Γιωργάκης αν είναι ένοχος για το Μνημόνιο ο ίδιος. Αλλά, όταν γράφεις ένα άρθρο 420 λέξεων για τον Τσάβες και λες 824 ψέματα για αυτόν, όπως έκανε σε άλλο μνημειώδες άρθρο του ο κ. Πρετεντέρης, σιγά που δεν θα την πέσεις στην κυρία Κωνσταντοπούλου γιατί υπερασπίζεται «βιαστές» (που, αυτοί, μπορεί να αποδειχθούν κι αθώοι, ενώ εσύ εν σχέσει με την αλήθεια, αποκλείεται). Διότι τι άλλο από βιαστές της αλήθειας είναι οι συκοφάντες; email: stathis@enikos.gr Του Στάθη από enikos Το φωτομοντάζ είναι από το "Γρέκι" www.kostasxan.blogspot.gr