Ας μιλήσουμε επιτέλους! |
- Όποιος πιστεύει τον Σαμαρά έχει μεγάλο πρόβλημα ή μεγάλο κέρδος
- Ομπάμα: Πρέπει να κτυπήσουμε...
- Αμέτρητο πλεόνασμα αλητείας
- Ληγμένος πρωθυπουργός, ληγμένα λόγια...
- Καμμένος: Έχουμε πρωθυπουργό που χρειάζεται... ψυχίατρο!
- Οι «νέες» διενέξεις μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας
- ΣΥΡΙΖΑ: "Ο Σαμαράς είναι επικίνδυνος για τη χώρα και τους πολίτες της"
- Πουσκόφ: Ομπάμα, ο πρόεδρος του... πολέμου
- Ακριτολογίες
- Την «κατάργηση» του ΟΗΕ επιθυμούν οι ΗΠΑ!
- Η τουρκική τακτική
- Τι μπορεί να κάνει το Πολεμικό Ναυτικό της Ρωσίας στη Συρία;
- Οι άραβες "χορηγοί" του στρατού των ΗΠΑ, ζητούν άμεσα πόλεμο στη Συρία
- Τα χημικά όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στη Συρία θα μπορούσαν να προέρχονται από τις ΗΠΑ
- Αλλάζει σχέδια ο Ομπάμα για τη Συρία;
- Τα εγκλήματα κατά των χριστιανών
- Πότε και πως θα γίνει η επιχείρηση εναντίον της Συρίας και γιατί δεν θα αντιδράσει η Ρωσία!
- Ο βρώμικος ρόλος της Τουρκίας, στην αρχή ενός νέου παγκόσμιου πολέμου
- Χερσαίο "χτύπημα" στη Συρία μέσω Τουρκίας
- Τι κρύβουν οι εξελίξεις στη Συρία;
- Τουρκική ομολογία σοκ - "Τα Σεπτεμβριανά ήταν επιχείρηση του "βαθέως κράτους"
- Ευρασιατική Ένωση: Αρμενία και Γεωργία στη ρωσική πόρτα!
- Οικουμενισμός: Η σύγχρονη μάστιγα
- Το διακύβευμα
- Οι νομικές συνέπειες των παράνομων πολέμων
| Posted: 07 Sep 2013 12:51 PM PDT  Πάει και αυτό! Το πανηγύρι με τα εγκαίνια της Δ.Ε.Θ τέλος για φέτος. Ήρθε ο πρωθυπουργός και ένα σωρό άλλοι, τον υποδέχτηκε «πλήθος» κόσμου που έσταζαν μελί (ήρθε ο αρχηγός), τα είδαμε στα πλάνα της τηλεόρασης, και όταν ανέβηκε ο πρωθυπουργός στο βήμα, όσοι παρακολούθησαν την ομιλία του, ασχέτου θρησκείας, έκαναν τον σταυρό τους από αυτά που άκουσαν. Όχι ότι δεν περίμεναν να ακούσουν τις συνηθισμένες μπούρδες που ακούγονται ΚΑΘΕ χρόνο από την Δ.Ε.Θ. Το περίμεναν και με το παραπάνω. Η ομιλία όμως αυτή, αφορούσε έναν άλλον πλανήτη, μια άλλη χώρα, και όχι την Ελλάδα. Ακούστηκε ο όρος «πρωτογενές πλεόνασμα», η καραμέλα των τελευταίων ημερών, μίλησε για «καταστροφολόγους», μίλησε για το 2020, ότι ΤΟΤΕ θα έχουμε «καθαρίσει», θα ευημερούμε, είπε πολλά. Και όλοι αναρωτιούνται, για ΠΟΙΟ πλεόνασμα μιλά αυτός και ο υπουργός του τη στιγμή που η χώρα είναι ΚΑΤΑΧΡΕΩΜΕΝΗ και θα χρεωθεί και άλλο, αφού πάμε και για άλλη δόση (αν μας τη δώσουν); Αυτή τη στιγμή κύριε πρωθυπουργέ, κύριοι υπουργοί, κύριοι γραμματείς και φαρισαίοι, και το παραμικρό ευρώ που κυοφορεί στη χώρα, ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ. Ποιον κοροϊδεύετε μιλώντας για πλεονάσματα; Μας καταντήσατε εσείς και οι προηγούμενες κυβερνήσεις να χρωστάμε οι έλληνες ακόμα και τις ΖΩΕΣ μας, εμείς, τα παιδια μας και τα παιδια των παιδιών μας. Είπατε να σκεφτούμε ΠΟΥ ήμασταν πέρσι τέτοιο καιρό, και που είμαστε φέτος. Το θέμα δεν είναι να σκεφτούμε εμείς, γιατί δεν χρειάζεται. Το ξέρουμε πολύ καλά, το νοιώθουμε. Είμαστε στον ΠΑΤΟ του πηγαδιού που μας ρίξατε, και όπως πάει θα πάμε ακόμα πιο βαθιά. Μιλήσατε για καταστροφολόγους, τη στιγμή που ΕΣΕΙΣ και οι συγκυβερνώντες σας είστε η ίδια η καταστροφή. Το 2020 κύριε πρωθυπουργέ, το μόνο που θα έχει καθαρίσει, η μάλλον ξεκαθαρίσει, θα είναι το ότι κανένας έλληνας δεν θα έχει κάτι δικό του. Βέβαια τότε εσείς δεν θα είστε στην κυβέρνηση, ενδεχομένως ούτε καν στη χώρα η οποία μέχρι τότε, στα πλαίσια εκείνων που αποκαλείτε «εξυγίανση και μεταρρυθμίσεις» θα έχει ξεπουληθεί στους ξένους τους οποίους υπηρετείτε. Οι «δύσπιστοι» ευρωπαίοι, μπορεί να επαινούν τις «προσπάθειες» των ελλήνων, αλλά οι έπαινοι αυτοί είναι για το ότι ο καθένας τους έχει ήδη στην κατοχή του κάτι ελληνικό. Ας μην κοροϊδευόμαστε κύριε πρωθυπουργέ και οι λοιποί. Παρόλο που είπατε ότι «βλέπετε» τα προβλήματα των ελλήνων, με αυτά που λέτε όλοι σας, αποδεικνύετε ότι ζείτε «αλλού». Ενώ μιλήσατε για τις «αδικίες» προς τον λαό, όχι μόνο τις συνεχίζετε, αλλά προσθέτετε και άλλες στην τεράστια λίστα. Ακούστηκαν πολλά στην ομιλία του πρωθυπουργού. Η ουσία είναι ότι πλέον ΚΑΝΕΙΣ δεν τον πίστεψε, και αυτό το ξέρει και ο ίδιος. Βασίλης Τσούγκαρης    |
| Posted: 07 Sep 2013 11:28 AM PDT  Πρέπει να κάνουμε χρήση περιορισμένης στρατιωτικής ισχύος στη Συρία για ν' αποτρέψουμε μελλοντικές επιθέσεις με χημικά όπλα, δήλωσε ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπάρακ Ομπάμα, και πρόσθεσε ότι δεν επιθυμεί εμπλοκή σε έναν ακόμα δαπανηρό και παρατεταμένης διάρκειας πόλεμο. --> Ο Ομπάμα στην εβδομαδιαία ραδιοφωνική και διαδικτυακή ομιλία του προς το αμερικανικό Εθνος, υπογράμμισε 'οτι "αυτό δε θα είναι ένα ακόμα Ιράκ ή Αφγανιστάν". "Οποιαδήποτε ενέργεια στην οποία θα προβούμε, θα είναι περιορισμένη χρονικά και επιχειρησιακά και θα έχει ως στόχο ν' αποτρέψει την κυβέρνηση Άσαντ να κάνει χρήση χημικών εναντίον του λαού της και επίσης να μειώσει την ικανότητά της να το πράξει", τόνισε ο αμερικανός πρόεδρος. "Γνωρίζω ότι ο αμερικανικός λαός έχει κουραστεί ύστερα από μια δεκαετία πολέμων, παρόλο που ο πόλεμος στο Ιράκ έχει τελειώσει και στο Αφγανιστάν τελειώνει. Για το λόγο αυτό δεν θέλουμε εμπλοκή των στρατευμάτων μας στον πόλεμο κάποιου άλλου", πρόσθεσε. Ο Ομπάμα τόνισε εάν δε δοθεί απάντηση στην επίθεση της 21ης Αυγούστου από την κυβέρνηση Άσαντ, κατά την οποία σκοτώθηκαν 1.400 άνθρωποι ανάμεσά τους εκατοντάδες παιδιά, θα απειληθεί η εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ καθώς θα αυξηθούν οι πιθανότητες για μελλοντικές επιθέσεις με χημικά όπλα από τη συριακή κυβέρνηση, τρομοκρατικές οργανώσεις ή άλλες χώρες. "Είμαστε οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια σε εικόνες σαν κι αυτές που είδαμε στη Συρία", υπογράμμισε. Πάντως, η δημοσκόπηση των Reuters/Ipsos, την περασμένη Τρίτη, έδειξε ότι το 56% των Αμερικανών πιστεύει ότι οι ΗΠΑ δεν πρέπει να επέμβουν, με μόνο το 19% να υποστηρίζει μια επίθεση. Ο Κέρι για τους Ευρωπαίους Ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Τζον Κέρι χαιρέτισε την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία τονίζεται ότι υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η συριακή κυβέρνηση πραγματοποίησε την επίθεση με χημικά όπλα εναντίον αμάχων τον Αύγουστο. "Είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες για την ανακοίνωση που εκδόθηκε από τη σύνοδο αναφορικά με τη Συρία, μια ανακοίνωση που υπογραμμίζει την ανάγκη για απόδοση ευθυνών", τόνισε ο Κέρι μετά τη σύνοδο των Ευρωπαίων υπουργών Εξωτερικών στο Βίλνιους της Λιθουανίας. Στη διάρκεια της συνόδου ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών κατέστησε σαφές στους Ευρωπαίους ομολόγους του ότι οι ΗΠΑ δεν είναι υποχρεωμένες να περιμένουν την έκθεση των εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ για τα χημικά όπλα πριν αποφασίσουν να πλήξουν τη Δαμασκό. 12 αξιωματικοί των υπηρεσιών ασφαλείας λένε στον Ομπάμα πως τα χημικά δεν τα έριξε ο Άσαντ Με άρωμα σκοπιμότητας που θυμίζει τα πλαστά - ανύπαρκτα στοιχεία της κυβέρνησης Μπους, πριν την δεύτερη επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράκ Exclusive: Despite the Obama administration's supposedly "high confidence" regarding Syrian government guilt over the Aug. 21 chemical attack near Damascus, a dozen former U.S. military and intelligence officials are telling President Obama that they are picking up information that undercuts the Official Story. MEMORANDUM FOR: The President FROM: Veteran Intelligence Professionals for Sanity (VIPS) SUBJECT: Is Syria a Trap? Precedence: IMMEDIATE We regret to inform you that some of our former co-workers are telling us, categorically, that contrary to the claims of your administration, the most reliable intelligence shows that Bashar al-Assad was NOT responsible for the chemical incident that killed and injured Syrian civilians on August 21, and that British intelligence officials also know this. In writing this brief report, we choose to assume that you have not been fully informed because your advisers decided to afford you the opportunity for what is commonly known as "plausible denial." We have been down this road before – with President George W. Bush, to whom we addressed our first VIPS memorandumimmediately after Colin Powell's Feb. 5, 2003 U.N. speech, in which he peddled fraudulent "intelligence" to support attacking Iraq. Then, also, we chose to give President Bush the benefit of the doubt, thinking he was being misled – or, at the least, very poorly advised. Secretary of State John Kerry departs for a Sept. 6 trip to Europe where he plans to meet with officials to discuss the Syrian crisis and other issues. (State Department photo) The fraudulent nature of Powell's speech was a no-brainer. And so, that very afternoon we strongly urged your predecessor to "widen the discussion beyond … the circle of those advisers clearly bent on a war for which we see no compelling reason and from which we believe the unintended consequences are likely to be catastrophic." We offer you the same advice today. Our sources confirm that a chemical incident of some sort did cause fatalities and injuries on August 21 in a suburb of Damascus. They insist, however, that the incident was not the result of an attack by the Syrian Army using military-grade chemical weapons from its arsenal. That is the most salient fact, according to CIA officers working on the Syria issue. They tell us that CIA Director John Brennan is perpetrating a pre-Iraq-War-type fraud on members of Congress, the media, the public – and perhaps even you. We have observed John Brennan closely over recent years and, sadly, we find what our former colleagues are now telling us easy to believe. Sadder still, this goes in spades for those of us who have worked with him personally; we give him zero credence. And that goes, as well, for his titular boss, Director of National Intelligence James Clapper, who has admitted he gave "clearly erroneous" sworn testimony to Congress denying NSA eavesdropping on Americans. Intelligence Summary or Political Ploy? That Secretary of State John Kerry would invoke Clapper's name this week in Congressional testimony, in an apparent attempt to enhance the credibility of the four-page "Government Assessment" strikes us as odd. The more so, since it was, for some unexplained reason, not Clapper but the White House that released the "assessment." This is not a fine point. We know how these things are done. Although the "Government Assessment" is being sold to the media as an "intelligence summary," it is a political, not an intelligence document. The drafters, massagers, and fixers avoided presenting essential detail. Moreover, they conceded upfront that, though they pinned "high confidence" on the assessment, it still fell "short of confirmation." Déjà Fraud: This brings a flashback to the famous Downing Street Minutes of July 23, 2002, on Iraq, The minutes record the Richard Dearlove, then head of British intelligence, reporting to Prime Minister Tony Blair and other senior officials that President Bush had decided to remove Saddam Hussein through military action that would be "justified by the conjunction of terrorism and WMD." Dearlove had gotten the word from then-CIA Director George Tenet whom he visited at CIA headquarters on July 20. The discussion that followed centered on the ephemeral nature of the evidence, prompting Dearlove to explain: "But the intelligence and facts were being fixed around the policy." We are concerned that this is precisely what has happened with the "intelligence" on Syria. The Intelligence There is a growing body of evidence from numerous sources in the Middle East — mostly affiliated with the Syrian opposition and its supporters — providing a strong circumstantial case that the August 21 chemical incident was a pre-planned provocation by the Syrian opposition and its Saudi and Turkish supporters. The aim is reported to have been to create the kind of incident that would bring the United States into the war. According to some reports, canisters containing chemical agent were brought into a suburb of Damascus, where they were then opened. Some people in the immediate vicinity died; others were injured. We are unaware of any reliable evidence that a Syrian military rocket capable of carrying a chemical agent was fired into the area. In fact, we are aware of no reliable physical evidence to support the claim that this was a result of a strike by a Syrian military unit with expertise in chemical weapons. In addition, we have learned that on August 13-14, 2013, Western-sponsored opposition forces in Turkey started advance preparations for a major, irregular military surge. Initial meetings between senior opposition military commanders and Qatari, Turkish and U.S. intelligence officials took place at the converted Turkish military garrison in Antakya, Hatay Province, now used as the command center and headquarters of the Free Syrian Army (FSA) and their foreign sponsors. Senior opposition commanders who came from Istanbul pre-briefed the regional commanders on an imminent escalation in the fighting due to "a war-changing development," which, in turn, would lead to a U.S.-led bombing of Syria. At operations coordinating meetings at Antakya, attended by senior Turkish, Qatari and U.S. intelligence officials as well as senior commanders of the Syrian opposition, the Syrians were told that the bombing would start in a few days. Opposition leaders were ordered to prepare their forces quickly to exploit the U.S. bombing, march into Damascus, and remove the Bashar al-Assad government The Qatari and Turkish intelligence officials assured the Syrian regional commanders that they would be provided with plenty of weapons for the coming offensive. And they were. A weapons distribution operation unprecedented in scope began in all opposition camps on August 21-23. The weapons were distributed from storehouses controlled by Qatari and Turkish intelligence under the tight supervision of U.S. intelligence officers. Cui bono? That the various groups trying to overthrow Syrian President Bashar al-Assad have ample incentive to get the U.S. more deeply involved in support of that effort is clear. Until now, it has not been quite as clear that the Netanyahu government in Israel has equally powerful incentive to get Washington more deeply engaged in yet another war in the area. But with outspoken urging coming from Israel and those Americans who lobby for Israeli interests, this priority Israeli objective is becoming crystal clear. Reporter Judi Rudoren, writing from Jerusalem in an important article in Friday's New York Times addresses Israeli motivation in an uncommonly candid way. Her article, titled "Israel Backs Limited Strike Against Syria," notes that the Israelis have argued, quietly, that the best outcome for Syria's two-and-a-half-year-old civil war, at least for the moment, is no outcome. Rudoren continues: "For Jerusalem, the status quo, horrific as it may be from a humanitarian perspective, seems preferable to either a victory by Mr. Assad's government and his Iranian backers or a strengthening of rebel groups, increasingly dominated by Sunni jihadis. "'This is a playoff situation in which you need both teams to lose, but at least you don't want one to win — we'll settle for a tie,' said Alon Pinkas, a former Israeli consul general in New York. 'Let them both bleed, hemorrhage to death: that's the strategic thinking here. As long as this lingers, there's no real threat from Syria.'" We think this is the way Israel's current leaders look at the situation in Syria, and that deeper U.S. involvement – albeit, initially, by "limited" military strikes – is likely to ensure that there is no early resolution of the conflict in Syria. The longer Sunni and Shia are at each other's throats in Syria and in the wider region, the safer Israel calculates that it is. That Syria's main ally is Iran, with whom it has a mutual defense treaty, also plays a role in Israeli calculations. Iran's leaders are not likely to be able to have much military impact in Syria, and Israel can highlight that as an embarrassment for Tehran. Iran's Role Iran can readily be blamed by association and charged with all manner of provocation, real and imagined. Some have seen Israel's hand in the provenance of the most damaging charges against Assad regarding chemical weapons and our experience suggests to us that such is supremely possible. Possible also is a false-flag attack by an interested party resulting in the sinking or damaging, say, of one of the five U.S. destroyers now on patrol just west of Syria. Our mainstream media could be counted on to milk that for all it's worth, and you would find yourself under still more pressure to widen U.S. military involvement in Syria – and perhaps beyond, against Iran. Iran has joined those who blame the Syrian rebels for the August 21 chemical incident, and has been quick to warn the U.S. not to get more deeply involved. According to the Iranian English-channel Press TV, Iranian Foreign Minister Mohammad Javid Zarif has claimed: "The Syria crisis is a trap set by Zionist pressure groups for [the United States]." Actually, he may be not far off the mark. But we think your advisers may be chary of entertaining this notion. Thus, we see as our continuing responsibility to try to get word to you so as to ensure that you and other decision makers are given the full picture. Inevitable Retaliation We hope your advisers have warned you that retaliation for attacks on Syrian are not a matter of IF, but rather WHERE and WHEN. Retaliation is inevitable. For example, terrorist strikes on U.S. embassies and other installations are likely to make what happened to the U.S. "Mission" in Benghazi on Sept. 11, 2012, look like a minor dust-up by comparison. One of us addressed this key consideration directly a week ago in an article titled "Possible Consequences of a U.S. Military Attack on Syria – Remembering the U.S. Marine Barracks Destruction in Beirut, 1983." For the Steering Group, Veteran Intelligence Professionals for Sanity Thomas Drake, Senior Executive, NSA (former) Philip Giraldi, CIA, Operations Officer (ret.) Matthew Hoh, former Capt., USMC, Iraq & Foreign Service Officer, Afghanistan Larry Johnson, CIA & State Department (ret.) W. Patrick Lang, Senior Executive and Defense Intelligence Officer, DIA (ret.) David MacMichael, National Intelligence Council (ret.) Ray McGovern, former US Army infantry/intelligence officer & CIA analyst (ret.) Elizabeth Murray, Deputy National Intelligence Officer for Middle East (ret.) Todd Pierce, US Army Judge Advocate General (ret.) Sam Provance, former Sgt., US Army, Iraq Coleen Rowley, Division Council & Special Agent, FBI (ret.) Ann Wright, Col., US Army (ret); Foreign Service Officer (ret.)  |
| Posted: 07 Sep 2013 11:05 AM PDT  Δεν μας έφτανε ο ανεκδιήγητος γόνος παπαλίνας, Μίλκος Βαρβιτσιώτης, που δήλωσε με ηλίθιο κυνισμό «πουλήστε τα σπίτια σας αν δεν έχετε να πληρώσετε φόρους, τι θέλετε να σας κάνω εγώ;»… Δεν μας φτάνει ο θρασύς βοηθός λογιστή Γιάνης Στουρνάρας που η μοίρα και η δική μας μ@λ@κί@ τα έφερε έτσι ώστε να ανακοινώνει «ψοφήστε από το κρύο ζώα» διαβεβαιώνοντας ότι «δεν είναι κατάλληλος ο καιρός για μειώσεις φόρων στο πετρέλαιο»… Δεν μας έφτανε η κοροϊδία του success story της πρωθυπουργικής καρικατούρας, των δήθεν επενδύσεων του καταγέλαστου Χατζηδάκη, των μαγικών «νέων θέσεων εργασίας» του τραγικά ανίκανου Βρούτση, καθώς όποτε ανακοινώνονται αυξάνεται η ανεργία… Δε μας έφταναν αυτά κι άλλα τόσα, πρέπει τώρα να υποστούμε την υποκρισία, το ψέμα, την εξαπάτηση και την αλητεία τους σχετικά με τις κοινωνικές τους ευαισθησίες και το πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα. Πρόκειται περί αλητείας και εξαπάτησης και ΑΝ υπήρχε δικαιοσύνη σε αυτή τη χώρα θα έπρεπε σήμερα να απαγγελθούν κατηγορίες. Ο Σαμαράς ανακοινώνει ότι το 70% του δημοσιονομικού πλεονάσματος θα κατευθυνθεί για την ανακούφιση των χαμηλοσυνταξιούχων και την ενίσχυση των ένστολων πραιτοριανών του. Μιλά για το 70% του δήθεν πλεονάσματος, αποφεύγοντας να ομολογήσει ότι όλη αυτή η απάτη είναι όρος του Μνημονίου η οποία υπογράφηκε επί πρωθυπουργίας Παπαδήμου και όχι κάποια δική του απόφαση. Ας θυμηθούμε τι λέει ο όρος της Τρόικας σχετικά με τον Ειδικό Λογαριασμό που δήθεν ξέχασε ο Σαμαράς: «Ο Ειδικός Λογαριασμός που τηρείται στην Τράπεζα της Ελλάδος θα ενεργοποιηθεί πλήρως με την καταβολή της επόμενης δόσης και θα τροφοδοτείται με τα δάνεια του EFSF και φορολογικά έσοδα μόλις επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα. Ο λογαριασμός θα χρησιμοποιείται μόνο για την εξυπηρέτηση τoυ χρέους και θα τροφοδοτείται τμηματικά από το EFSF πριν ακριβώς από την ωρίμανση μιας υποχρέωσης της Ελλάδας. Ορίζεται ρητά η αυτόματη επιβολή νέων μέτρων περικοπής δαπανών αν δεν επιτευχθεί ο στόχος για έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις. Συγκεκριμένα, ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος θα αυξάνεται αυτόματα αν τα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις είναι μειωμένα λόγω καθυστέρησης για την πώληση συγκεκριμένων περιουσιακών στοιχείων σε σύγκριση με τους στόχους του προγράμματος επί δύο συνεχόμενα τρίμηνα. Για την «αναπλήρωση» της απώλειας εσόδων η κυβέρνηση υποχρεούται να προβεί σε περικοπές δαπανών στη γενική κυβέρνηση σε ποσοστό 50% του ποσού που δεν εισπράχθηκε από ιδιωτικοποιήσεις με βάση το συμφωνημένο πρόγραμμα πώλησης περιουσιακών στοιχείων (για το 2013 προβλέπονται έσοδα 2,6 δισ. ευρώ). Για παράδειγμα αν αντί για 2,6 δισ. ευρώ εισπραχθούν το 2013 1,6 δισ. ευρώ, θα απαιτηθούν περικοπές για το 50% του 1 δισ. ευρώ που δεν εισπράχθηκε εγκαίρως, δηλαδή 500 εκατ. ευρώ». Και φτάνουμε στο καλύτερο: «Αν υπάρξουν επιπλέον έσοδα, από φόρους ή ιδιωτικοποιήσεις, πέραν των υπολογιζομένων, ΤΟΤΕ το 30% θα πηγαίνει για την εξυπηρέτηση του χρέους και το υπόλοιπο 70% θα χρησιμοποιείται αυτομάτως την επόμενη χρονιά για την υποστήριξη έκτακτων μέτρων που θα έχουν ως στόχο τη στήριξη της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής, υπό την προϋπόθεση της επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων».Προσέξτε: Η «πρόβλεψη» της πιθανότητας αποτυχίας στα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις δημοσιοποιήθηκε στις 13 Νοεμβρίου του 2012. Όλως συμπτωματικά, τον Ιούλιο του 2013 το ΤΑΙΠΕΔ ανακοινώνει την αποτυχία στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων χρησιμοποιώντας ΑΚΡΙΒΩΣ τους ίδιους αριθμούς της «πρόβλεψης».Δηλαδή, τον Ιούλιο το ΤΑΙΠΕΔ ανακοίνωσε ότι «Περικόπτει η κυβέρνηση τον αρχικό στόχο για τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις φέτος. Ο νέος στόχος περιορίζεται στο 1,6 δισ. ευρώ (από 2,6 δισ. ευρώ) και το 1 δισ. ευρώ μετατίθεται για το 2014. «Συμπτώσεις», θα μου πείτε. Να το δεχτώ, γιατί ούτως ή άλλως τα σπουδαία είναι αλλού. Τα σπουδαία είναι στο ότι «ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος θα αυξάνεται αυτόματα αν τα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις είναι μειωμένα λόγω καθυστέρησης για την πώληση συγκεκριμένων περιουσιακών στοιχείων σε σύγκριση με τους στόχους του προγράμματος επί δύο συνεχόμενα τρίμηνα». Ποιο πρωτογενές πλεόνασμα, λοιπόν, και ποιοι στόχοι; Ακόμη κι αν υπήρχε πλεόνασμα δε θα μπορούσε να δοθεί ούτε το 70% αυτού καθώς τίποτε δεν πήγε σύμφωνα με τους στόχους και κυρίως η είσπραξη φόρων. Όλα έπεσαν έξω και αυτό που θα πέσει εντελώς έξω είναι ο προϋπολογισμός καθώς βασίζεται σε βεβαιωμένους φόρους και όχι φόρους που εισπράττονται. Η διαφορά είναι τεράστια. Χαώδης. Το εικονικό πλεόνασμα που παρουσιάζεται είναι δημιούργημα περικοπών και τίποτε άλλο. Δεν υπάρχει πλεόνασμα. Δε μπορεί να μοιραστεί μέρος του πλεονάσματος. Μιλάμε για καθαρή αθλιότητα χυδαιότητας ίσης με το «λεφτά υπάρχουν». Το πλεόνασμα θα μπορούσε να υπάρχει μόνο στο μυαλό των Σαμαρά και Στουρνάρα αν διέθεταν μυαλό. Όμως ως άψυχες μαριονέτες στα χέρια της Μέρκελ και του ΔΝΤ, όσο κι αν ψάξουμε δε θα βρεθεί ούτε μισό εγκεφαλικό κύτταρο στο κεφάλι τους. Από τον ΚΑΡΤΕΣΙΟ  |
| Posted: 07 Sep 2013 10:45 AM PDT  Κύριε Σαμαρά άκουσα την ομιλία σου στην ΔΕΘ και πολύ εντυπωσιάστηκα. Αλήθεια σε ποια ακριβώς χώρα βρίσκεσαι να έρθουμε κι εμείς; Γιατί στην δική μου αποκλείεται να ζεις. Και εδώ βέβαια υπάρχει ευρώ μόνο για τους περισσότερους από μας αποτελεί είδος προς εξαφάνιση. Στο 27,6% η επίσημη καταγεγραμμένη ανεργία στον τόπο μου με το ποσοστό να φτάνει το 64,9% στους νέους. Οι λαμβάνοντες δε το πενιχρό επίδομα της ανεργίας του ΟΑΕΔ φτάνουν μόλις το 12% οπότε ελπίζω να μπορείς να αντιληφθείς πως επιβιώνουν ενάμισι εκατομμύριο άνεργοι και οι οικογένειες τους. Οσοι εξακολουθούν δε να είναι εργαζόμενοι έχουν χάσει μέχρι και το 50% των αποδοχών τους, με την καθημερινή ανασφάλεια θηλιά στον λαιμό τους. Οσο για τους μη έχοντες που την κεφαλήν κλείνη, κοινώς άστεγους, έχουν ξεπεράσει τις τριάντα χιλιάδες. Καθένας απ ' αυτούς μια ξεχωριστή ιστορία, ένας ακόμα συνάνθρωπος μας που υποφέρει. Και να μην μιλήσω βέβαια για τους χιλιάδες αυτόχειρες συνταξιούχους και μη που οδηγούνται σ αυτή την πράξη μην αντέχοντας τόσο σαξές στόρυ και σε στενοχωρήσω Σαββατιάτικα. Αλλα για την δική σου ενημέρωση πρέπει να σου πω για το 40% των μαγαζιών που έχει μπει λουκέτο, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους καταστηματάρχες και τις οικογένειες τους. Στη δική μου χώρα αν είσαι νέος και θες να δημιουργήσεις οικογένεια μια λύση υπάρχει. Να μεταναστεύσεις άμεσα Γιατί η προοπτική αυτή με τις υπάρχουσες συνθήκες έχει καταντήσει ουτοπία. Κι αν έχεις ήδη τεκνοποιήσει … ας πρόσεχες. Πρέπει τώρα να πληρώνεις περισσότερους φόρους στερώντας απ' τα παιδιά σου πολλές φορές και τα βασικά. Και δεν μιλάμε για την παιδεία που θα τους προσφέρεις. Με τόσες συγχωνεύσεις σχολείων τόσες απολύσεις δασκάλων, τέτοιο εκπαιδευτικό σύστημα σε λίγο θα είμαστε ευτυχείς όσοι κατέχουμε γραφή κι ανάγνωση. Ουέ κι αλίμονο δε αν αρρωστήσεις στον δικό μου τόπο. Στα ελάχιστα νοσοκομεία που θα μείνουν με τις υποτυπώδεις υποδομές αν καταφέρεις να μπεις για νοσηλεία και να εξέλθεις ζωντανός είσαι στ' αλήθεια πολύ τυχερός άνθρωπος. Ακόμα η δική μου χώρα σε αντίθεση με την δική σου είναι πλήρως υποταγμένη και υποτελής στους δανειστές της και σε ντόπια και ξένα συμφέροντα. Οσο για την δημοκρατία εδώ έχει καταντήσει το πιο σύντομο ανέκδοτο. Να μην επεκταθώ στο συγκεκριμένο θέμα, ξέρεις εσύ πολύ καλά τι εννοώ. Για όλα αυτά που προανέφερα πολύ θα σε παρακαλούσα να μου κάνεις μια πρόσκληση για την χώρα που βρίσκεσαι και δεν έχει καμιά σχέση με την δική μου. Αν πάλι δεν με προσκαλέσεις θα υποθέσω ότι εκφώνησες τον λόγο σου έχοντας πάρει ληγμένα για είσαι και στο κλίμα της εποχής...  |
| Posted: 07 Sep 2013 10:28 AM PDT  «Τα ψέματα του κ. Σαμαρά τα έχει αντιληφθεί όλος ο ελληνικός λαός, με τις σημερινές του δηλώσεις, μπροστά στην πραγματικότητα της ελληνικής οικογένειας, είναι ξεκάθαρο πλέον ότι ο πρωθυπουργός χρειάζεται ψυχιατρική υποστήριξη».  |
| Posted: 07 Sep 2013 03:19 PM PDT  Οι αμερικανορωσικές σχέσεις φαίνεται ότι έχουν εισέλθει σε μια νέα φάση «διενέξεων» την τελευταία περίοδο θυμίζοντας, υπό μιαν έννοια, εποχές ψυχρού πολέμου. Ήρθαν στην επιφάνεια με το προσωρινό πολιτικό άσυλο το οποίο χορήγησε η Ρωσία στον Edward Snowden ο οποίος ως γνωστόν δημοσιοποίησε στοιχεία σχετικά με ότι η Εθνική Υπηρεσία των ΗΠΑ (NSA) παρακολουθούσε συστηματικά όλους, εχθρούς και φίλους χωρίς διαφοροποιήσεις. Ακολούθησαν σειρά δηλώσεων του Αμερικανού Προέδρου ενάντια στο νόμο που ψήφισε ο Πούτιν σχετικά με τους ομοφυλόφιλους και άλλα συναφή τα οποία επαναφέρουν κατά κάποιο τρόπο την πολιτική των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» των περασμένων δεκαετιών στο προσκήνιο ως κύρια μορφή άσκησης διεθνούς πολιτικής των ΗΠΑ εναντίων της Ρωσίας. Πρόκειται όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας για εκλογίκευση και ηθικοκανονιστική διάσταση της πολιτικής ισχύος που επιχειρείται από τις ΗΠΑ. Είναι γνωστό ότι βασικός βραχίονας της ηγεμονίας των ΗΠΑ είναι το ΝΑΤΟ. Πολλές κινήσεις στρατηγικής σημασίας γίνονται μέσω της συμμαχίας και με την κάλυψη της. Από τις αρχές του 21ου αιώνα, το ΝΑΤΟ προωθείται συστηματικά προς τα νότια και νοτιοανατολικά, δηλαδή προς την αραβική Μέση Ανατολή και τις περιοχές της Κασπίας Θάλασσας, προσπαθώντας να εδραιώσει την παρουσία του στις πιο ευαίσθητες –από πλευρά ενεργειακών πόρων και γεωπολιτικών ισορροπιών– περιοχές του πλανήτη. Σταδιακά η περιοχή της Κασπίας Θάλασσας αναδεικνύεται σε μια από τις πιο εύφλεκτες περιοχές του κόσμου, ενώ η εμπλοκή του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ τη συνδέει αναπόσπαστα με την ήδη χειμαζόμενη από τους πολέμους περιοχή της Μέσης Ανατολής. Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ έχει ως αποτέλεσμα τέσσερα κράτη γύρω από την Κασπία –Αζερμπαϊτζάν, Καζαχστάν, Ρωσία και Τουρκμενιστάν που ανήκουν στο πρόγραμμα Partnership for Peace (PfP) του ΝΑΤΟ, αλλά και το Ιράν– να βρίσκονται σε επιφυλακή. Την τελευταία δεκαετία ο αριθμός των πολεμικών πλοίων στην Κασπία έχει διπλασιαστεί, ενώ οι παράλιες υποδομές ενισχύονται με ταχύ ρυθμό. (Χώρες του PfP είναι επίσης οι Αρμενία, Λευκορωσία, Γεωργία, Κυργιζία, Μολδαβία, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν, Ουκρανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, FYROM, Μαυροβούνιο, Σερβία, Αυστρία, Ιρλανδία, Φινλανδία, Μάλτα, Σουηδία, Ελβετία). Σε ευρύτερη κλίμακα, η ουσιαστική εμπλοκή του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στις δύο αυτές περιοχές προκαλεί την αμυντική στρατηγική αντίδραση της Κίνας και της Ρωσίας, που γεωπολιτικά θεωρούν τις δύο αυτές περιοχές, αλλά την Κασπία ιδιαίτερα, ως περιοχή επιρροής τους. Από αυτό προκύπτουν και ο αυξανόμενος διμερής συντονισμός των δύο κρατών καθώς και οι όλο και πιο στενές σχέσεις με το Ιράν, που είναι ο περιφερειακός μεγάλος παίκτης που έχουν βάλει στο στόχαστρο το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ. Έχει ενδιαφέρον όσα αναφέρονται στο πρόγραμμα της συμμαχίας ΝΑΤΟ, της 8ης Αυγούστου 2013. Αυτό προβλέπει «πιο απαιτητικές και συχνές στρατιωτικές ασκήσεις» στα πλευρά της Ρωσίας. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες από 25 Αυγούστου έως 5 Σεπτεμβρίου καταδρομικά ΝΑΤΟ διπλής ικανότητας, συμβατικής και πυρηνικής συμμετείχαν στην άσκηση «Brilliant Arrow» της αεροπορικής διοίκησης της Συμμαχίας η οποία διεξήχθη στη Νορβηγία. Το Νοέμβριο έχει προγραμματισθεί η διεξαγωγή της αεροπορικής άσκησης «Steadfast Jazz» στην Πολωνία, Λιθουανία και Λεττονία στα σύνορα δηλαδή της Ρωσίας. Τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο έχει προγραμματισθεί η ναυτική άσκηση «Brilliant Mariner» με συμμετοχή μεγάλου αριθμού πολεμικών σκαφών της συμμαχίας στην περιοχή της Βόρειας και της Βαλτικής θάλασσας. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι τον Ιούλιο πραγματοποιήθηκε ναυτική άσκηση στη Μαύρη θάλασσα, «Sea Breeze 2013», με συμμετοχή πολεμικών πλοίων από δέκα έτη. Επίσης υπάρχει απόφαση των ΗΠΑ να τοποθετήσουν στη νήσο Guam του Δυτικού Ειρηνικού μια συστοιχία πυραύλων. Βεβαίως εξακολουθούν να επιθυμούν την τοποθέτηση της «αντιπυραυλικής ασπίδας» στην ανατολική Ευρώπη ώστε να έχουν την απόλυτη δυνατότητα για το λεγόμενο πρώτο χτύπημα χωρίς ανταπάντηση. Παρατηρούμε λοιπόν ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αυξάνουν συνεχώς την στρατιωτική πίεση στην Ρωσία η οποία με τη σειρά της δεν μένει μόνο σε μια «αντιαμερικανική ρητορική» όπως υποστηρίζει ο πρόεδρος Ομπάμα. Τα ρωσικό ανώτερο στρατηγείο ανακοίνωσε την κατασκευή ενός νέου πυραύλου 100 τόνων «το οποίο είναι ικανό να διαπεράσει οποιαδήποτε αντιπυραυλική ασπίδα». Επίσης ανακοίνωσε ότι εντός του 2013 θα προβεί σε 16 δοκιμές διαφορετικών πυραυλικών συστημάτων διηπειρωτικής εμβέλειας. Ακόμη βρίσκεται υπό κατασκευή το πρώτο πυρηνικό υποβρύχιο, νέου τύπου Borey, μήκους 170 μέτρων, με δυνατότητα βύθισης 450 μέτρων οπλισμένο με 16 πυραύλους Bulava με ακτίνα επιχειρησιακής δράσης 9000 χιλιόμετρα, με 10 πολλαπλές ανεξάρτητες πυρηνικές κεφαλές και με δυνατότητα αποφυγής των αντιπάλων πυραύλων. Πρόκειται για το πρώτο από τα οκτώ υποβρύχια του ίδιου τύπου που θα παραλάβει το ρωσικό ναυτικό μέχρι το 2020 μαζί με 16 υποβρύχια πολλαπλών ρόλων και 54 σκάφη επιφανείας. Οι παραπάνω εξελίξεις δείχνουν πως εξελίσσεται η πραγματικότητα και εύλογα δημιουργούν ανησυχίες. Όμως οι παραπάνω εξελίξεις δεν σηματοδοτούν μια αποσαφήνιση του τρόπου που οι ΗΠΑ αντιλαμβάνονται τις σχέσεις τους με την Ρωσία.Η αμερικανική εξωτερική πολιτική δεν φαίνεται να έχει αποκρυσταλλωμένη άποψη για το πως πρέπει να αντιμετωπίσει τη Ρωσία. Επιθυμεί να την αποκλείσει και να την περιορίσει στα σύνορά της; Επιθυμεί να υποσκάψει την υπόσταση του «κράτους με τα αφύσικα σύνορα;». Ή μήπως την έχει αποδεχθεί ως ένα συζητητή επιπέδου μεγάλης δύναμης; Η έλλειψη αποσαφήνισης, δείγμα ίσως ευρύτερων αλλαγών στην παγκόσμια κατανομή ισχύος, αυξάνει τη ρευστότητα και την εντροπία του συστήματος.  |
| Posted: 07 Sep 2013 10:07 AM PDT  Στην ανακοίνωσή του το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης χαρακτηρίζει επικίνδυνο τον Σαμαρά, ζητώντας του να σταματήσει να κρύβεται και να απολογηθεί για την πολιτική του. Η ανακοίνωση έχει ως εξής: "Με μια παραληρηματική ομιλία άνευ προηγουμένου, το βασικό ερώτημα που άφησε ο πρωθυπουργός να πλανάται είναι εάν ξέρει σε ποια χώρα βρίσκεται.  |
| Posted: 07 Sep 2013 09:57 AM PDT  Συγκεκριμένα, ο κ. Πουσκόφ γράφει: «Έλεγαν ότι ο Ομπάμα δεν θέλει να πολεμήσει στη Συρία. Αποδείχτηκε ένας μύθος που κατέρριψε ο ίδιος ο αμερικανός Πρόεδρος, ο οποίος μετατρέπεται σε " πρόεδρο του πολέμου" σ' ένα δεύτερο Μπους», γράφει χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα του. «Αρχικά οι ΗΠΑ θα πολεμήσουν κατά του Ασσαντ, μαζί με την ...Αλ Καίντα! Στη συνέχεια, "μεγαλόψυχα" και για μεγάλο χρονικό διάστημα θα καταδιώκουν τους...τρομοκράτες. Όλα γίνονται όπως ακριβώς και στο Αφγανιστάν» σημειώνει ο Πουσκόφ, ο οποίος εκτιμά ότι «ο Ομπάμα κάνει λάθος αν θεωρεί ότι με την επίθεση κατά της Συρίας θα καταφέρει να φοβίσει το Ιράν και τη Λαική Δημοκρατία της Κορέας και να τους αποτρέψει από τα σχέδιά τους για δημιουργία πυρηνικού οπλοστασίου». Τέλος, συμπεραίνει οι ΗΠΑ θα πετύχουν ακριβώς το αντίθετο. Ο Αλεξέι Πουσκόφ εκτός από βουλευτής της Κρατικής Δούμας είναι γνωστός διεθνολόγος και διακεκριμένο στέλεχος της Διπλωματικής Ακαδημίας της Ρωσίας.  |
| Posted: 07 Sep 2013 09:47 AM PDT  Τι είναι ο φονταμενταλισμός; Οι άθεοι ως ορθολογιστές κατηγορούν τους θρησκευόμενους για φονταμενταλισμό. Ο Eagleton τον ορίζει ως την πίστη εκείνων που οδηγούνται στον φανατισμό από μία ρηχή τεχνολογική ορθολογικότητα, που θέτει κυνικά στο περιθώριο όλα τα μεγάλα πνευματικά ερωτήματα και κατ'αυτόν τον τρόπο επιτρέπει να τον μονοπωλούν οι μισαδόλλοξοι. Ο A. Heywood τον ορίζει ως τρόπο σκέψης σύμφωνη με τον οποίο συγκεκριμένες αραχές αναγνωρίζονται ως κεντρικές αλήθειες που έχουν αναμφισβήτητη και κυρίαρχη εξουσία. Αυτό συνδέεται συχνά με ισχυρή και πολλές φορές φανατική δέσμευση. Και όμως και οι δύο υποστηρίζουν ότι όταν η όρθή λογική γίνεται υπερβολικά κυριαρχική, υπολογιστική και εργαλειακή καταλήγει τελικά να ευδοκιμήσει σε κάποιο έλλογο είδος πίστης. Στην περίπτωσή μας και με αφορμή την κατάργηση των θρησκευτικών (στην ουσία του χριστιανισμού), από μία μερίδα ατόμων, προσωπικά τους έχω προσδιορίσει ως αθειστές μεταμοντέρνοι φονταμενταλιστές, οι οποίοι είναι αυτοί που θέλουν να επιβάλλουν με το ζόρι την πίστη τους (θρησκεία του) στην πλειοψηφία, αρνούμενοι να ακολουθήσουν σύνταγμα και νόμους του κράτους , βασιζόμενοι σε προδιαγεγραμμένα συμπεράσματα, τα οποία αγνοούν ή απορρίπτουν τα υπάρχοντα στοιχεία(ιστορικά, πνευματικά κλπ) λόγω προκατάληψης ή και εθελοτυφλίας. *** Κατάργηση Θρησκευτικών ή κατάργηση του Χριστιανισμού ζητάνε οι άθεοι μεταμοντέρνοι φονταμενταλιστές; Και φυσικά την ξέρουμε την απάντηση. *** Εδώ και 2 μέρες κυκλοφορεί ένα διάτρητο ανώνυμο άρθρο με θέμα τους δήθεν 10 μύθους σχετικά με την ιδιωτικοποίηση του νερού. Μου θυμίζει τους 10 μύθους του Ιού για το Μακεδονικό. *** Η Μνημονιακή πολιτική μας έχει φέρει άλλα δύο δώρα: την άνοδο προς την εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά την ποσοστιαία γιγάντωση της Χρυσής Αυγής. Τα δύο αυτά κόμματα καταλαμβάνουν τις 2 από τις 3 πρώτες δημοσκοπικές θέσεις. Η Ελληνική...Βαϊμάρη.  |
| Posted: 07 Sep 2013 09:35 AM PDT  Ο διαχωρισμός με αφορμή τη Συρία είναι απλώς μια μεμονωμένη περίπτωση, η οποία έβγαλε οριστικά στην επιφάνεια τις βαθιές αντιθέσεις μεταξύ των δύο μπλοκ όσον αφορά τις προσεγγίσεις τους για την παγκόσμια τάξη. Η συριακή κρίση και η ξεκάθαρη επιδίωξη της Αμερικής να επιτεθεί στο καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ παρακάμπτοντας τον ΟΗΕ ώθησαν ακόμη και τον συγκρατημένο στις τοποθετήσεις του γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν να κατηγορήσει ανοιχτά την Ουάσινγκτον για παραβίαση του καταστατικού του οργανισμού και προετοιμασία στρατιωτικής επέμβασης εναντίον ενός κυρίαρχου κράτους. Στη σύνοδο κορυφής του G20 στην Αγία Πετρούπολη ο Ομπάμα δεν έκρυβε την επιθυμία της αμερικανικής πλευράς να υποκαταστήσει τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με την ψηφοφορία στα δικά του κρατικά νομοθετικά σώματα. Διαίρει και βασίλευε Στις 11 Σεπτεμβρίου είναι προγραμματισμένη η συνεδρίαση του Κογκρέσου για το θέμα της Συρίας. Αν οι νομοθέτες δώσουν τις περισσότερες ψήφους υπέρ της απόφασης για στρατιωτικό πλήγμα κατά της Δαμασκού -και με δεδομένη την έντονη προσπάθεια επηρεασμού των μελών του Κογκρέσου προς αυτή την κατεύθυνση μια τέτοια εξέλιξη δείχνει πιθανή- τότε ο Ομπάμα αναμφίβολα θα δώσει τη σχετική εντολή, αφού η απόφαση του Κογκρέσου φαντάζει πιο νόμιμη και δεσμευτική για να εκτελεστεί από ό,τι ένα ψήφισμα του ΟΗΕ. Το γεγονός ότι η στρατιωτική επέμβαση στη σύγκρουση της Συρίας αντιβαίνει στους διεθνείς νόμους και ηθικούς κανόνες, δεν απασχολεί τον Λευκό Οίκο. Η Αμερική φέρεται στη διεθνή σκηνή σαν τον Ρωμαίο δικτάτορα που διακήρυξε την αρχή του «διαίρει και βασίλευε», μη διστάζοντας καθόλου να αναλαμβάνει έναν τέτοιο ρόλο, το αντίθετο, μάλιστα, θεωρεί ότι αυτό το στιλ διαχείρισης εξακολουθεί να είναι το πιο αποτελεσματικό. Την προηγούμενη εβδομάδα έγινε γνωστό ότι ο Ομπάμα έδωσε εντολή στο Πεντάγωνο να διευρύνει τον κατάλογο των στόχων στο έδαφος της Συρίας. Έτσι, οι συζητήσεις για περιορισμένο πλήγμα στο καθεστώς του Άσαντ που δεν θα επηρεάσει την ισορροπία δυνάμεων στον εμφύλιο αποδείχθηκαν κοινή ψευδής διακήρυξη, όπως άλλωστε και οι αριθμοί που παρέθεσε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, δηλαδή ότι το κόστος ενός στρατιωτικού πλήγματος στη Συρία δεν θα είναι μεγαλύτερο από μερικές δεκάδες εκατομμύρια δολάρια. Δεδομένου ότι ο Ομπάμα θα ενεργοποιήσει για το χτύπημα κατά της Δαμασκού όχι μόνο τους Τόμαχοκ, αλλά και την πολεμική αεροπορία, καθίσταται προφανές ότι η επιχείρηση που ετοιμάζεται θα είναι μεγάλης κλίμακας. Παρ' όλα αυτά, οι μοναρχίες του Περσικού Κόλπου δεσμεύτηκαν να αποζημιώσουν τους Αμερικανούς όσον αφορά ένα σημαντικό τμήμα του κόστους υλοποίησής της. Ποιος θα βομβαρδίσει τη Συρία είναι γνωστό σε μεγάλο βαθμό. Εκτός από τις ΗΠΑ, στις στρατιωτικές επιχειρήσεις ετοιμάζονται να συμμετάσχουν η Γαλλία, η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία. Ωστόσο, στα δύο τελευταία κράτη η υποστήριξη αυτή μπορεί να στοιχίσει ακριβά, αν το καθεστώς του Άσαντ, που θα βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο, αποφασίσει να κάνει χρήση χημικών όπλων προκειμένου να αμυνθεί. Ένα τέτοιο σενάριο, βγαλμένο από την Αποκάλυψη, δεν μπορεί να αποκλειστεί. «Υπερφορτισμένο» το γλωσσικό λάθος των Αμερικανών Είναι σε θέση ο ΟΗΕ να σταματήσει την αμερικανική στρατιωτική μηχανή; Με τον σημερινό πρόεδρο, κάτοχο του βραβείου Νόμπελ, η απάντηση είναι όχι. Ο Ομπάμα θεωρεί ότι πρωταρχική σημασία έχει το πρεστίζ της Αμερικής και το δικό του. Σύμφωνα με τον ένοικο του Λευκού Οίκου, η θετική ψήφος του Κογκρέσου για το θέμα της Συρίας θα δείξει σε όλο τον κόσμο την ενότητα του αμερικανικού έθνους, την ικανότητά του στην πράξη να επιλύει παγκόσμια προβλήματα κατά παράκαμψη του ΟΗΕ. Αμέσως μόλις ο πρόεδρος των δημοκρατικών Ομπάμα ήρθε στην εξουσία, η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ χάρισε στον Ρώσο ομόλογό της ένα κόκκινο κουμπί με την επιγραφή «επανεκκίνηση» (perezagrúzka). Όμως η κακή γνώση της ρωσικής γλώσσας στο αμερικανικό υπουργείο επί των εξωτερικών οδήγησε στο να γραφτεί λάθος η επιγραφή και να αλλάξει και το νόημά της, καθώς σε αυτή αναφερόταν «Υπερφόρτιση» (peregrúzka). Αυτοί που συμμετείχαν τότε στις συνομιλίες γέλασαν με το γλωσσολογικό λάθος και ευθύς αμέσως το διόρθωσαν. Τώρα πλέον υπάρχουν αμφιβολίες για το αν εκείνο το λάθος των Αμερικανών ήταν τυχαίο. Οι διαφωνίες για το θέμα της Συρίας κατέδειξαν την υπερφόρτιση, όχι μόνο στις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, αλλά και εκείνες της Αμερικής με τα κράτη που δεν ασπάζονται στις διεθνείς σχέσεις το «νόμο της ζούγκλας» και προτάσσουν πολιτισμένες μεθόδους διευθέτησης των συγκρούσεων. Όταν η δεύτερη οικονομία στον κόσμο, η κινεζική, δηλώνει -όπως και η Ρωσία- ότι είναι μη αποδεκτό το στρατιωτικό πλήγμα στο κυρίαρχο κράτος της Συρίας χωρίς την έγκριση του ΣΑ του ΟΗΕ, με την Ουάσινγκτον να αγνοεί την άποψη των χωρών που δεν συμπλέουν με την αμερικανική θέση, τότε αυτό είναι ένα σημάδι εμφανούς υπερφόρτισης όσον αφορά την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Μη προτρεχέτω η γλώττα της διανοίας Την παραμονή του G20 εμφανίστηκε στον δυτικό Τύπο ένα πλήθος από άρθρα, στα οποία οι συντάκτες τους υποστήριζαν ότι δεν χρειάζεται να υπολογίζεται η άποψη της Ρωσίας, καθώς η Μόσχα έχει ανακοινώσει ήδη ότι δεν θα παρέμβει στη σύγκρουση, που σημαίνει ότι η Δαμασκός μπορεί να βομβαρδιστεί χωρίς των κίνδυνο απαντητικών βημάτων από την πλευρά της Ρωσίας. Δεν θα πρέπει όμως οι συγκεκριμένοι συντάκτες να αναλογιστούν τις συνέπειες μιας τέτοιας λογικής; Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι η Ρωσία λάμβανε υπόψη τη γνώμη των δυτικών εταίρων σε ευαίσθητα θέματα, όπως για παράδειγμα σε εκείνα που αφορούσαν την παράδοση σύγχρονων οπλικών συστημάτων στο εξωτερικό. Άραγε θα εξακολουθήσει η Μόσχα να λαμβάνει υπόψη τη γνώμη αυτή και στο μέλλον; Το κλαμπ των ΗΠΑ και τα τριάντα αργύρια Η Ρωσία έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν προστατεύει το καθεστώς του Άσαντ, αλλά το σύστημα διεθνών σχέσεων που έχει διαμορφωθεί και το οποίο δεν προβλέπει την ξένη επέμβαση εναντίον κάποιου κράτους -ακόμη και αν αυτή έχει αγαθούς σκοπούς- χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ. Ο Ομπάμα, αντίθετα, επιδιώκει να αποδομήσει το ρόλο του οργανισμού, να τον μετατρέψει σε ένα «διεθνές κλαμπ συζητήσεων», καθιστώντας ως «νούμερο ένα» στον κόσμο τις αμερικανικές κυβερνητικές αρχές και, πιθανόν, και το ΝΑΤΟ. Η διεθνής κρίση που έχει προκύψει λόγω της Συρίας έχει συστημικό χαρακτήρα, καθώς ούτε η Ρωσία ούτε και οι άλλες χώρες της BRICS δεν θα συμφωνήσουν ποτέ στο είδος της επανεκκίνησης που προτείνει η Ουάσινγκτον. Και ποια είναι αυτή; Να επανέλθουν οι διεθνείς σχέσεις στις συνθήκες του μονοπολικού κόσμου, ο οποίος είναι μη αποδεκτός για τις περισσότερες παγκόσμιες και περιφερειακές δυνάμεις - με εξαίρεση, μάλλον, τους πιο πιστούς δορυφόρους της αμερικανικής κυβέρνησης. Αυτούς όμως δεν τους ενδιαφέρει σε ποιον θα πουληθούν για «τριάκοντα αργύρια».  |
| Posted: 07 Sep 2013 09:25 AM PDT  Χθες ξεκίνησε η διαδικασία για το άναμμα της φλόγας στο ειδικό σύστημα που εγκαταστάθηκε τις τελευταίες ημέρες στην πλατφόρμα, στο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ. Το άναμμα της φλόγας θα επιτρέψει στους ειδικούς της Noble και των συνεργαζόμενων για τις μετρήσεις εκπροσώπων ειδικών εργαστηρίων, να μετρήσουν με αρκετή ακρίβεια την πίεση και την ποιότητα του φυσικού αερίου στο συγκεκριμένο τμήμα του κοιτάσματος. Η παρουσία του τουρκικού ερευνητικού πλοίου θεωρούμε πως αποτελεί την απάντηση της Άγκυρας στις κινήσεις που γίνονται εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Συνιστά την απάντηση της Τουρκίας στο γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία προχωρά κανονικά με όλες τις διαδικασίες για την έρευνα και την εξόρυξη του φυσικού πλούτου της χώρας. Είναι προφανές ότι τις επόμενες ημέρες θα διαφανούν και πιο ξεκάθαρα οι προθέσεις των Τούρκων. Θα διαφανούν από τις κινήσεις και ενέργειές τους στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου. Πού θα κινηθεί, δηλαδή, το ερευνητικό σκάφος. Πώς με τις ενέργειες τους θα επιχειρήσουν -για μια ακόμη φορά- να αμφισβητήσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θα αναμένουμε. Οφείλουμε, όμως, να αναφέρουμε πως εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και αξιωματούχοι της Κομισιόν, ετοιμάζονται για να προωθήσουν το άνοιγμα ενταξιακών κεφαλαίων της Τουρκίας. Ακόμη και στις περιπτώσεις που η υποψήφια για ένταξη χώρα πληροί τα κριτήρια που θέτει η Ένωση, κρίνεται και από την εν γένει συμπεριφορά της. Και η Τουρκία συμπεριφέρεται με χαρακτηριστικά κρατικής τρομοκρατίας σε βάρος των γειτόνων της και κρατών-μελών της ΕΕ. Αυτό, κυρίως, θα πρέπει να μετρήσει στις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι άλλοι ανεξάρτητοι και εν πολλοίς εξωγενείς παράγοντες.  |
| Posted: 07 Sep 2013 09:15 AM PDT  Αυτή τη στιγμή στη Μεσόγειο θάλασσα έχει συγκεντρωθεί ένα σχηματισμός του Πολεμικού Ναυτικού της Ρωσίας, στον οποίο συμμετέχουν περισσότερα από δέκα καράβια και ένας άγνωστος αριθμός υποβρυχίων. Τέτοιος αριθμός πολεμικών σκαφών με τη ρωσική σημαία, συγκεντρώνονται για πρώτη φορά τα τελευταία είκοσι χρόνια, μετά το 1992. Η όξυνση της συριακής κρίσης και η απόλυτα ρεαλιστική προοπτικής να γίνει πολύ σύντομα η έναρξη του πολέμου, απαιτούν από τη Ρωσία έγκαιρη αντίδραση στα γεγονότα, και η παρουσία πολεμικών καραβιών στην συγκεκριμένη περίπτωση σημαίνει κάτι παραπάνω από απλή «επίδειξη της σημαίας». Πριν απ' όλα, εκείνο που τραβάει την προσοχή είναι ο αριθμός των μεγάλων αποβατικών καραβιών. Αυτή τη στιγμή στη Μεσόγειο θάλασσα βρίσκονται 7 από αυτά. Τα αποβατικά καράβια εξασφαλίζουν το δίαυλο βοήθειας από την πλευρά της Ρωσίας προς τη νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας στην πόλεμο που διεξάγει κατά της τρομοκρατίας. Η δεύτερη αποστολή των αποβατικών σκαφών σε αυτή την περιοχή είναι η εξασφάλιση σε περίπτωση που χρειαστεί της ασφαλούς απομάκρυνσης από τη Συρία των Ρώσων πολιτών, τόσο εκείνων που βρίσκονται για δουλειές, όσο και εκείνων που διαμένουν μόνιμα. Ωστόσο, οι αποστολές του στόλου δεν εξαντλούνται σε μια πιθανή απομάκρυνση ανθρώπων και η παρουσία στη Μεσόγειο πολεμικών σκαφών του Ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού είναι η επιβεβαίωση αυτής της ιδέας. Στις αμέσως επόμενες ημέρες στην ανατολική Μεσόγειο θα καταφτάσει το πυρηνικό καταδρομικό «Μοσκβά». Το καράβι αυτό θα γίνει ο πυρήνας του σχηματισμού, χάρη στα πανίσχυρα ραντάρ του και αντιαεροπορική άμυνα μεγάλου βεληνεκούς. Ενισχυμένος από το «Μοσκβά» ο σχηματισμός μπορεί να λύσει μια σειρά προβλημάτων σε περίπτωση πολέμου. Πρώτον, οι τεχνικές δυνατότητες του καταδρομικού του επιτρέπουν να έχει πλήρη και αξιόπιστη εικόνα των γεγονότων, αφού «σκεπάσει» με τα ραντάρ του όλη την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Οι πληροφορίες για τον εντοπισμό αμερικανικών πυραύλων Κρουζ, σε περίπτωση που οι ΗΠΑ ξεκινήσουν τον βομβαρδισμό της Συρία, μπορεί να μεταδίδονται όχι μόνο στη Μόσχα, αλλά και στη Δαμασκό, καθιστώντας πιο εύκολο τον εντοπισμό και την κατάρριψη των πυραύλων από τη συριακή αντιαεροπορική άμυνα. Με βάση όλες τις δυνατότητες των ρωσικών καραβιών, ο σχηματισμός συνολικά έχει αρκετά περιορισμένη δυναμικότητα, και πρώτα απ' όλα αυτά αφορά την αεροπορική και την αμφίβια δυνατότητά του. Τα ρωσικά αποβατικά σκάφη χρησιμοποιούμενα στη συγκεκριμένη περίπτωση ως μεταφορικά, δεν είναι πλήρης εναλλακτική λύση στα καθολικά αποβατικά σκάφη, ικανά να εξασφαλίσουν μακρά παραμονή στην περιοχή των πολεμικών επιχειρήσεων σχηματισμών πεζοναυτών με αεροπορική υποστήριξη. Η ύπαρξη σήμερα στη Μεσόγειο 1 – 2 σκαφών τύπου «Μιστράλ» θα μπορούσε να ενισχύσει ποιοτικά το σχηματισμό, ωστόσο ένα καράβι αυτού του τύπου, το «Βλαδιβοστόκ» αυτή τη στιγμή ναυπηγείται στο Σεν – Ναζέρ. Ακόμη πιο αποτελεσματική υποστήριξη στις δυνάμεις του στόλους θα μπορούσε να παράσχει ένα αεροπλανοφόρο, ωστόσο το μοναδικό καράβι αυτού του τύπου του Πολεμικού Ναυτικού θα καταπλεύσει στη Μεσόγειο θάλασσα το Δεκέμβριο του 2013, ενώ η αναγκαιότητα ναυπήγησης των διαδόχων του προς το παρόν συζητείται.  |
| Posted: 07 Sep 2013 09:07 AM PDT  Το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου (CCG) κάλεσε σήμερα τη διεθνή κοινότητα να επέμβει αμέσως στη Συρία για να "απαλλάξει" τον συριακό λαό από την "τυραννία" της κυβέρνησής του. "Η γενοκτονία και οι σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αντιμετωπίζει ο συριακό λαός, απαιτούν την άμεση επέμβαση της διεθνούς κοινότητας", δήλωσε ο γενικός γραμματέας του CCG Αμπντελατίφ αλ-Ζαγιάνι, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο. "Η επέμβαση θα πρέπει να έχει στόχο να απαλλαγεί ο αδελφός συριακός λαός από το τυραννικό καθεστώς και να δοθεί ένα τέλος στα δεινά του", τόνισε ο αλ-Ζαγιάνι. "Το συριακό καθεστώς είναι απολύτως υπεύθυνο γι' αυτό που συμβαίνει στη Συρία, για την απόρριψη κάθε προσπάθειας διευθέτησης της κρίσης και για το γεγονός ότι συνεχίζει να σκοτώνει, να καταστρέφει και να κάνει χρήση χημικών όπλων", υπογράμμισε ο αλ-Ζαγιάνι. "Οι χώρες του Κόλπου υποστηρίζουν τα μέτρα που στόχο έχουν ν' αποτρέψουν το συριακό καθεστώς να προβαίνει σε απάνθρωπες ενέργειες", πρόσθεσε. Το CCG αποτελούν το Μπαχρέιν, το Κουβέιτ, το Ομάν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία.  |
| Posted: 07 Sep 2013 08:50 AM PDT  Πρόσφατα, εμφανίστηκαν στον Τύπο ορισμένες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εκδοχές ως προς την προέλευση των χημικών όπλων που χρησιμοποιήθηκαν στη Συρία. Τάχα, αυτά έφτασαν εκεί κατευθείαν από την Αμερική, όπου κάποιοι κακούργοι τα παρασκεύασαν σχεδόν μέσα στα σπίτια τους. Το θέμα είναι ότι όλες οι εμπορικές αλυσίδες των ΗΠΑ πωλούν προϊόντα, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την Παρασκευή του σαρίν. Βέβαια, σε αυτήν την εκδοχή δεν πιστεύουν όλοι οι ειδικοί. Μιλώντας στη «Φωνή της Ρωσίας» ο στρατιωτικός ιστορικός, αντισυνταγματάρχης Έντουαρντ Κορσουνόφ, σημείωσε: Είναι απίθανο. Γιατί, και τα συστατικά και το ίδιο το σαρίν εμπίπτουν στη Συνθήκη για την απαγόρευση των χημικών όπλων. Η Συνθήκη για την απαγόρευση των χημικών όπλων είναι ένα ντοκουμέντο, στο οποίο ως παράρτημα υπάρχουν τρεις κατάλογοι. Ο πρώτος κατάλογος είναι, συγκεκριμένα, οι δηλητηριώδεις ουσίες. Αυτές απαγορεύεται να παρασκευαστούν, να αποθηκευτούν, να χρησιμοποιηθούν. Το δεύτερος κατάλογος είναι τα συστατικά στοιχεία από τα οποία παρασκευάζονται αυτές οι ουσίες. Επίσης απαγορεύονται και βρίσκονται υπό αυστηρό έλεγχο. Απλά δεν μπορούν να πωλούνται. Την ίδια στιγμή, ένας αρκετά μεγάλος αριθμός ειδικών υποθέτουν πως το σαρίν μπορεί να παρασκευαστεί σε συνθήκες, τις οποίες θα χαρακτηρίζαμε βιοτεχνικές. Ο Πιότρ Τοπιτσκάνοφ, μιλώντας στη «Φωνή της Ρωσίας» σημειώνει: Διαθέτοντας την αντίστοιχη παιδεία, ο χημικός μηχανικός μπορεί στο σπίτι του να φτιάξει το δηλητηριώδες αέριο. Μα δε γίνεται λόγο για όπλα μαζικής καταστροφής, αλλά για μια μικρή ποστότητα αερίου το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια τρομοκρατική ενέργεια. Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με τα στοιχεία του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας, αρκούν 280 γραμμάρια σαρίν για να χάσουν τη ζωή του 10 χιλιάδες άνθρωποι. Και αυτό είναι το μέγεθος ακριβώς της συριακής τραγωδίας. Καταθέτει την άποψη του στη «Φωνή της Ρωσίας» ο πολιτικός αναλυτής Σεργκέι Μιχέγιεφ: Εδώ θα πρέπει να στηριχθούμε την έκθεση που υπέβαλε η ρωσική πλευρά. Εκεί σε υψηλό επαγγελματικό επίπεδο και με ακρίβεια θεμελιώθηκε το γεγονός ότι οι χημικές ουσίες που βρέθηκαν έχουν παρασκευαστεί σε βιοτεχνικές συνθήκες. Και το ότι αυτό είναι δυνατόν, δεν είναι μυστικό για κανένα. Στην εποχή μας αυτό μπορεί να γίνει και σε οικειακές συνθήκες. Πολλά συστατικά στοιχεία όντως πωλούνται σε αλυσίδες καταστημάτων λιανικής πώλησης, όχι μόνο στην Αγγλία ή την Αμερική αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι θα μιλήσουν ξανά για να την αναγκαιότητα ενδελεχούς διερεύνησης. Μόνο αυτή μπορεί να προσδιορίσει το βαθμό της ενοχής των εμπλεκόμενων στη σύγκρουση πλευρών. Πηγή "Φωνή της Ρωσίας"  |
| Posted: 07 Sep 2013 08:23 AM PDT  Ο κ. Τόνι Μπλίνκεν, αναπληρωτής σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου Ομπάμα δήλωσε την Παρασκευή το πρωί στον ραδιοφωνικό σταθμό NPR -αργότερα μίλησε και στο CNN- ότι «δεν είναι ούτε η επιθυμία του Προέδρου, ούτε η πρόθεσή του να χρησιμοποιήσει τη δικαιοδοσία που έχει χωρίς την υποστήριξη του Κογκρέσου». Αμέσως μετά τη γνωστοποίηση της δήλωσης συνεργάτες του Προέδρου που βρίσκονταν μαζί του στην Αγία Πετρούπολη ενημέρωσαν ότι «δεν έχουν έτσι τα πράγματα», ενώ παρέμβαση έκανε και ο ίδιος ο κ. Ομπάμα, ο οποίος άφησε να αιωρείται στον αέρα το τί τελικά θα αποφασίσει. Επίσης ο υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι παρά τις επίμονες ερωτήσεις των βουλευτών αρνήθηκε να απαντήσει, αρνήθηκε να πει τι πιστεύει ότι θα πράξει ο Αμερικανός Πρόεδρος στην περίπτωση που η Βουλή και η Γερουσία δεν συμφωνήσουν να αναληφθεί στρατιωτική δράση κατά της Συρίας. Σύμφωνα με πληροφορίες ο Πρόεδρος Ομπάμα φαίνεται να σκέφτεται να κάνει ένα μικρό βήμα πίσω, να πάρει μία ανάσα και να ξαναδεί τις επιλογές του για τη Συρία. Γίνονται σκέψεις να εκμεταλλευθεί τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ για νέες επαφές και διαβουλεύσεις. Θα είναι δύσκολο να κτυπά τη Συρία και την ίδια στιγμή να συμμετέχει στη γενική συνέλευση του οργανισμού που υποτίθεται παλεύει μόνο για την ειρήνη. Για μερικούς αναλυτές δεν θα είναι έκπληξη εάν ανακοινώσει ότι θα παγώσει τους σχεδιασμούς για επιθέσεις εάν δεν λάβει την έγκριση του Κογκρέσου. Εάν συμβεί αυτό, θα είναι μία ξεκάθαρη αλλαγή της θέσης του, διότι μέχρι πρόσφατα η απόφαση πρόβλεπε επιθέσεις ακόμα και χωρίς την έγκριση της Βουλής και της Γερουσίας. Πάντως, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ούτε επίσημη, ούτε ανεπίσημη ενημέρωση ότι άλλαξε θέση. Ο κ. Ομπάμα αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα στο εσωτερικό. Δεν είναι μόνο όμηρος της φράσης για την κόκκινη γραμμή, αλλά είναι όμηρος και της υπόσχεσης του στον αμερικανικό λαό ότι και θα τερματίσει τους πολέμους, και δεν θα ξεκινήσει νέους. Στη Γερουσία η κατάσταση είναι σχετικά καλή για τον πρόεδρο της Αμερικής, αν και όσο περνούν οι μέρες μερικοί δικοί του γερουσιαστές ίσως αλλάξουν στάση. Στη Βουλή τα πράγματα είναι εξαιρετικά χλωμά. Ενώ αυξάνεται ο αριθμός των βουλευτών που δηλώνουν δημόσια ότι θα καταψηφίσουν το άιτημα για έγκριση των επιθέσεων, μειώνεται ο αριθμός αυτών που ανακοίνωσαν ότι θα υποστηρίξουν τον Πρόεδρο Ομπάμα. Αξιωματούχος του Λευκού Οίκου έκανε ενημέρωση στο Προεδρικό Αεροπλάνο κατά την πτήση της επιστροφής στην Ουάσιγκτον -έφτασε τις πρωινές ώρες του Σαββάτου-για τη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Ρωσίας. Είπε ότι η συνάντηση άρχισε όταν ο κ. Πούτιν προσέγγισε τον κ. Ομπάμα στη διάρκεια των εργασιών της συνόδου, την Παρασκευή. Μίλησαν πολύ λίγο για τη Συρία και στη συνέχεια συμφώνησαν να συνεχίσουν την κουβέντα σε μία γωνία του δωματίου. Τράβηξαν δυό καρέκλες και τα είπαν για 20 με 30 λεπτά, και ενώ τους παρακολουθούσαν με αγωνία οι υπόλοιποι ηγέτες. Σύμφωνα με τον αξιωματούχο, η συζήτηση στη γωνία της αίθουσας αφορούσε σχεδόν αποκλειστικά τη Συρία και την απόφαση του κ. Ομπάμα να κτυπήσει με στρατιωτικά μέσα το καθεστώς. Στη διάρκεια της συζήτησης δεν ύψωσαν τους τόνους. Συζήτησαν επίσης για τη Γενεύη ΙΙ, και τρόπους για να συνεργαστούν για το θέμα της Συρίας στο μέλλον. Από την ενημέρωση διαφαίνεται ότι οι δύο ηγέτες επιμένουν με σκληρό τρόπο στις θέσεις τους. Ο αξιωματούχος είπε ότι ο Λευκός Οίκος θα συνεχίσει να πιέζει για να εξασφαλίσει την έγκριση του Κογκρέσου. Ο αντιπρόεδρος Μπάϊντεν, ο κ. Κέρι και ο προσωπάρχης του Λευκού Οίκου είχαν τηλεφωνικές συνομιλίες με βουλευτές και γερουσιαστές στους οποίους ανακοίνωσαν και άλλες απόρρητες πληροφορίες. Επίσης, επιβεβαίωσε ότι ο κ. Ομπάμα μίλησε με βουλευτές και γερουσιαστές από το Air Force One. Τί είπε ο Μπλίνκεν Σύμφωνα με το Πρακτορείο Reuters, o αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δεν σκοπεύει να εγκρίνει την ανάληψη στρατιωτικής δράσης εναντίον της Συρίας για την επίθεση με χημικά όπλα, αν οι αμερικανοί βουλευτές καταψηφίσουν την πρόταση που έχει καταθέσει στο Κογκρέσο, όπως δήλωσε σήμερα σύμβουλός του. «Ο πρόεδρος φυσικά έχει τη δικαιοδοσία να δράσει, όμως δεν είναι ούτε η επιθυμία του ούτε η πρόθεσή του να χρησιμοποιήσει τη δικαιοδοσία αυτή χωρίς την υποστήριξη του Κογκρέσου», δήλωσε ο Τόνι Μπλίνκεν, αναπληρωτής σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, στον ραδιοφωνικό σταθμό NPR. Εξάλλου ο Μπλίνκεν πρόσθεσε ότι οι ΗΠΑ έχουν εξαντλήσει κάθε άλλο μέσο στην περίπτωση της συριακής κρίσης, αναφερόμενος στην επιβολή αυστηρών κυρώσεων εναντίον του σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ και άλλων σύρων αξιωματούχων. Παράλληλα επεσήμανε ότι ο ΟΗΕ δεν έχει καταφέρει να αναλάβει ούτε καν τα πιο απλά βήματα. «Σε αυτό το σημείο, δυστυχώς έχουμε εξαντλήσει τα πάντα», είπε χαρακτηριστικά, μιλώντας στο πρόγραμμα Morning Edition του NPR. Ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι, που μίλησε ενώπιον τόσο της Γερουσίας όσο και της Βουλής των Αντιπροσώπων αυτή την εβδομάδα, έχει αρνηθεί να πει τι πιστεύει ότι θα πράξει ο Ομπάμα στην περίπτωση που το Κογκρέσο δεν συμφωνήσει να αναληφθεί δράση κατά της Συρίας. Οι αμερικανοί βουλευτές παραμένουν διχασμένοι όσον αφορά το θέμα και πολλοί εξ αυτών αναποφάσιστοι παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης Ομπάμα να αυξήσουν την υποστήριξη στην πρόταση του αμερικανού προέδρου. Πηγή: Reuters, ANA-MPA – Φωτογραφία Ρωσική Προεδρία  |
| Posted: 07 Sep 2013 07:45 AM PDT  Η δράση των ακραίων ισλαμιστών μεταφέρθηκε και στην καρδιά της Ευρώπης Του Περικλή Αθηναίου Τον δικό τους Γολγοθά βαδίζουν, υπό τα αδιάφορα βλέμματα των «δυνατών» χριστιανών (;) –στην περίπτωση του Αμερικανού Προέδρου, Μπαράκ Ομπάμα, δεν βάζουμε και το χέρι μας στη φωτιά, λόγω των επαφών του με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα– της Δύσης, τα εκατομμύρια των χριστιανών όλων των δογμάτων, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Πάνω από εκατό εκατομμύρια χριστιανοί παγκοσμίως –από τους συνολικά 2,2 δισεκατομμύρια, οι οποίοι αποτελούν περίπου το 32% του πληθυσμού του πλανήτη– υποβάλλονται σε μεγάλα δεινά σε εβδομήντα χώρες. Συνήθως οι θύτες των εγκλημάτων κατά των χριστιανών είναι φανατικοί μουσουλμάνοι, αν και η εχθρότητα που επιδεικνύουν τα τελευταία χρόνια και οι ινδουιστές και οι βουδιστές κατά των ομοθρήσκων μας αυξάνεται. Και, το χειρότερο: τα εγκλήματα κατά των χριστιανών λαμβάνουν χώρα ακόμα και στην καρδιά της Ευρώπης! Πολύ χαρακτηριστικό είναι ένα περιστατικό που ο ευρωπαϊκός Τύπος «έπνιξε» στην κυριολεξία, στο πλαίσιο της «κοινωνικής μηχανικής» που ασκείται για να επικρατήσει η πολυπολιτισμικότητα: ο εμπρησμός και η ολοσχερής καταστροφή ενός λουθηρανικού ναού στις 31 Ιουλίου στην πόλη Γκάρμπσεν της Γερμανίας. Και το γεγονός είναι ότι δεν το «έπνιξε» μόνο ο Τύπος, που κόπτεται –στο πλαίσιο της «πολιτικής ορθότητας»– για κάθε μειονότητα και τα δικαιώματά της, αλλά ότι το «έπνιξαν» και οι Χριστιανοδημοκράτες –οι οποίοι ίσως θα πρέπει ν' αλλάξουν ονομασία, τουλάχιστον αν δεν είναι διατεθειμένοι να υπερασπιστούν τα όσια και ιερά της πίστης–, όπως, παραδόξως, και η ίδια η γερμανική Ευαγγελική Εκκλησία, η οποία δεν τοποθετήθηκε δημόσια. Επίσης, ο ευρωπαϊκός Τύπος «δεν είδε» τα επεισόδια κατά των ορθόδοξων χριστιανών στην Πρεμετή της Βορείου Ηπείρου, όπου οι τοπικές Αρχές «θυμήθηκαν» τα «μέτρα» που είχε λάβει την περίοδο 1967-1968 το τότε κομουνιστικό καθεστώς της Αλβανίας κατά των Ελλήνων ορθοδόξων, ώστε να αποχρωματίσει θρησκευτικά και εθνικά τις περιοχές όπου διαβιούν οι ομοεθνείς μας. Στη Μεγάλη Βρετανία, πάλι, οι αστυνομικές και διωκτικές Αρχές, φοβούμενες μην κατηγορηθούν για «ξενοφοβία», «άργησαν» να ανακαλύψουν τη δράση συμμοριών μουσουλμάνων μεταναστών με θύματα πάντα ανήλικες Αγγλίδες. Όταν όλα μαθεύτηκαν ξέσπασε σάλος, αλλά είχαν ήδη καταστραφεί πολλές ζωές… «Διωγμός» και στην Ευρώπη Θανατικές ποινές κατά κληρικών και λαϊκών με πρόσχημα δήθεν «βλασφημίες», καμένες εκκλησίες, κατασχεμένα και καταστραμμένα ιερά σκεύη, δολοφονίες, βασανισμοί και βιασμοί είναι πλέον καθημερινές ειδήσεις στο εξωτερικό δελτίο. Πολλοί ίσως εξ υμών να αναρωτηθούν διαβάζοντας τα παραπάνω γιατί δεν γίνεται αναφορά σε αυτές. Ο λόγος έχει να κάνει με τις ιδεολογικοπολιτικές αγκυλώσεις (όπως η αντιρατσιστική εμμονή) που έχουν επιβληθεί στους μηχανισμούς του Τύπου στις δυτικές χώρες αλλά και με τη λογική των περίφημων θετικών διακρίσεων (positive discrimination), η οποία προτάσσει την επίλυση των προβλημάτων (ή… «προβλημάτων») κάθε ομάδας που αποκλίνει στη συμπεριφορά και στις πρακτικές της από την πλειοψηφία. Τα προβλήματα για τους χριστιανούς είναι μεγάλα στις χώρες όπου το Ισλάμ αποτελεί την κυρίαρχη θρησκεία –και, μάλιστα, με τη συνενοχή των τοπικών κυβερνήσεων– και αναδεικνύουν την έλλειψη ανοχής των μουσουλμάνων έναντι των άλλων θρησκειών, μονοθεϊστικών ή μη. Σε ορισμένες μουσουλμανικές χώρες, δε, τα προβλήματα είναι ιδιαίτερα σοβαρά και η βία κατά των χριστιανών έχει «ξεφύγει» (Αφγανιστάν, Πακιστάν, Ινδονησία). Το Ισλάμ, και δη το σουνιτικό, έχει εξαπολύσει ολομέτωπο πόλεμο κατά της Χριστιανοσύνης· τα όσα συμβαίνουν στη Συρία με την ανοχή της Δύσης αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα. Για τους χριστιανούς της Μέσης Ανατολής ουδείς στη Δύση δείχνει να ενδιαφέρεται. Στο Ιράκ, μετά την «παρέμβαση» της Δύσης, το 2003, από τους εννιακόσιες χιλιάδες χριστιανούς έχουν απομείνει μόλις διακόσιες πενήντα χιλιάδες, ενώ από τις περίπου τριακόσιες εκκλησίες οι περισσότερες έχουν καταστραφεί. Είναι ζήτημα αν έχουν απομείνει πενήντα με πενήντα πέντε. Το συνεχιζόμενο όσο και διαχρονικό δράμα των Κοπτών στην Αίγυπτο δεν συγκίνησε –και εξακολουθεί να μην συγκινεί– τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ενώ από το συστημικό Τύπο της Δύσης συνήθως απουσιάζουν οι αναφορές για τα δεινά των χριστιανών στη Συρία. Ισλαμική διείσδυση Την ίδια ώρα, η Δύση κάνει ότι δεν βλέπει την ισλαμική διείσδυση στη Γηραιά Ήπειρο, με τα τεμένη να ξεφυτρώνουν παντού το ένα μετά το άλλο υπό την υποκριτική ανοχή των Ευρωπαίων φιλελεύθερων, αριστερών –οι τελευταίοι θεωρούν ότι η μουσουλμανική βία έχει… «κοινωνικά» αίτια και υποτιμούν συνεχώς το θρησκευτικό και πολιτισμικό παράγοντα– και λοιπών ελευθεριακών, οι οποίοι θεωρούν ότι στα πρόσωπα των μουσουλμάνων μεταναστών βρήκαν έναν πολύτιμο σύμμαχο για την καταπολέμηση των «σκοταδιστικών» αξιών των γηγενών. Κι ενώ επιτρέπουν στη Σαουδική Αραβία να χρηματοδοτεί την κατασκευή τζαμιών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ευρώπης, ουδέποτε την πίεσαν να άρει την απαγόρευση για ανέγερση χριστιανικών ναών στα εδάφη της ή να ανακαλέσει τη διαταγή της ανώτατης θρησκευτικής της Αρχής (εκδόθηκε το 2012) για καταστροφή όλων των ναών στην Αραβική Χερσόνησο. Σοβαρά προβλήματα όμως για τους χριστιανούς υπάρχουν και σε χώρες με ολοκληρωτικά κομουνιστικά καθεστώτα (Κίνα, Βόρειος Κορέα και Βιετνάμ) αλλά και στην Ινδία, όπως και σε κράτη με βουδιστική πλειοψηφία. Αλλά ας τα δούμε πιο αναλυτικά, ξεκινώντας από την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Θρησκευτική μισαλλοδοξία στην Ασία Στην κομουνιστική Βόρειο Κορέα εβδομήντα χιλιάδες χριστιανοί έχουν σταλεί λόγω της πίστης τους σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας. Στην Κίνα τα κρούσματα βίας κατά των χριστιανών είναι απλώς αμέτρητα. Στις 13 Αυγούστου, στην πόλη Λιγκάο της περιφέρειας της Χαϊνάν, πιστοί ξυλοκοπήθηκαν από αγνώστους όταν προσπάθησαν να εμποδίσουν μια κατασκευή σε σημείο όπου είχε αρχικά σχεδιαστεί να ανεγερθεί εκκλησία. Αποτέλεσμα; Δύο άτομα νοσηλεύονται σε κωματώδη κατάσταση. Στην Ινδονησία, τη χώρα με το μεγαλύτερο μουσουλμανικό πληθυσμό στον πλανήτη, δεκαεφτά εκκλησίες έκλεισαν στην επαρχία Ασέχ λόγω της επιβολής του ισλαμικού νόμου, στην οποία όμως αντιτάχθηκε η κεντρική εξουσία, που εκφράζει το σκεπτικισμό της για την αυξανόμενη θρησκευτική μισαλλοδοξία. Στην Ινδία οι επιθέσεις φανατικών ινδουιστών κυρίως κατά χριστιανών σημείωσαν αύξηση της τάξης του 400%. Η κατάσταση στο Πακιστάν για τους χριστιανούς περιγράφεται με μία μόνο λέξη: χάλια. Η πρόσφατη αθώωση από δικαστήριο της χώρας μουσουλμάνου κληρικού που είχε κακόβουλα κατηγορήσει μια δεκατετράχρονη για «βλασφημία», προκαλώντας επιθέσεις του όχλου κατά χριστιανών, ξεσήκωσε διαμαρτυρίες. Οι τριάντα εφτά επιθέσεις όχλου μουσουλμάνων εξτρεμιστών σε διάστημα δεκαοχτώ μηνών στο Πακιστάν κατά χριστιανών μιλούν από μόνες τους. Οι δε διώξεις εναντίον χριστιανών βάσει νόμου κατά της «βλασφημίας» είναι αμέτρητες. Τα όσα συνέβησαν στην Γκόζρα του Πακιστάν την 1η Αυγούστου του 2009, όπου οχτώ άνθρωποι δολοφονήθηκαν από πλήθη μισαλλόδοξων ισλαμιστών μετά τη διασπορά φήμης περί βεβήλωσης του Κορανίου, είναι χαρακτηριστικά. Δικαιοσύνη για το παραπάνω περιστατικό δεν έχει ακόμα απονεμηθεί. Η κυβέρνηση ξανάχτισε όσα σπίτια καταστράφηκαν, καλύπτει, ωστόσο, ποικιλοτρόπως τους εβδομήντα κατηγορούμενους. Στο Αφγανιστάν η τελευταία χριστιανική εκκλησία καταστράφηκε το Νοέμβριο του 2010 κι έτσι η χώρα αυτή μαζί με τη Σαουδική Αραβία αποτελούν τις μόνες όπου δεν υπάρχει χώρος λατρείας για τους χριστιανούς. Στην Τουρκία, τέλος, του ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν, όπου μόλις το 0,15% του πληθυσμού είναι χριστιανοί, τα μέτρα εναντίον των ομοθρήσκων μας –πολλοί εκ των οποίων είναι και ομοεθνείς μας– είναι συνεχή και εξοντωτικά. Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα"  |
| Posted: 07 Sep 2013 07:15 AM PDT  Όποιος δεν γνωρίζει πώς σκέφτονται, σχεδιάζουν και πώς αντιδρούν οι Αμερικανοί Αξιωματικοί μπορεί να γράφει σενάρια πολέμου από κάποιο γραφείο παίζοντας και το ρόλο του ειδικού! Ας αρχίσουμε όμως μια ακόμη ανάλυση και το σχεδιασμό μιας πολεμικής επιχείρησης εναντίον της Συρίας υπολογίζοντας τις πιθανές αντιδράσεις... Δεν υπάρχει Διεθνής αντίδραση από πουθενά ,πάνω από δέκα χώρες είναι έτοιμες να συμβάλουν με στρατιωτικά μέσα είτε στις πολεμικές επιχειρήσεις (Γαλλία-Τουρκία) είτε με τη συμβολή σε βάσεις ανεφοδιασμού σε καύσιμα και προσωπικό! (Ελλάς) Δεν υπάρχει καμιά σοβαρή αντίδραση απο πλευρά του ΟΗΕ... εδώ καιρό δεν αντιδρούν πια!... Αλλά ούτε θα υπάρξει σοβαρή διεθνής κατακραυγή από δήθεν Χώρες του κινήματος των αδεσμεύτων και τα λοιπά! Τι έχουμε από την μια πλευρά και τι έχουμε από την άλλη! Ο Έκτος στόλος διαθέτει τα ποιο σύγχρονα αεροπλανοφόρα που μπορούν να παραμείνουν στην περιοχή και να επιχειρούν σχεδόν επ' αόριστο! Ο Ρωσικός στόλος δεν διαθέτει ισάξιες μονάδες που να έχουν την δυνατότητα να επιχειρήσουν εναντίον των Μονάδων που θα επιχειρούν από μεγάλη απόσταση και σχεδόν αόρατα! Στην περιοχή πλέουν υποβρύχια των Αμερικανών και όχι μόνο μην ξεχνάμε τα Γαλλικά, που έχουν την δυνατότητα να κινούνται υπό κατάδυση για μεγάλο διάστημα και χωρίς ανάγκη ανεφοδιασμού! Η δυνατότητα που έχουν να εκτοξεύουν πυραύλους Τόμαχωκ από κατάδυση είναι δεδομένη χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα εντοπισμού από τον εχθρό... Η άσκηση των Αμερικανών και Ισραηλινών πριν από μερικά εικοσιτετράωρα είχε ώς σκοπό να εκτιμήσουν τις δυνατότητες των Ρώσων σε μέσα! Μπορεί οι Ρώσοι να είδαν στα ραντάρ τους "ντενεκέδες" που εκτόξευσαν οι "παίκτες της περιοχής", αλλά δεν είχαν την δυνατότητα να εντοπίσουν από που ακριβώς έγινε η εκτόξευση... Αλλά περιμένανε την επίσημη ανακοίνωση των Ισραηλινών που έκανε λόγο για δοκιμή του "Iron Dome"... Τι να δοκιμάσουν άραγε οι Ισραηλινοί; Αφού το έχουν σε 24ωρη ετοιμότητα απέναντι στις "Ρουκέτες της Χεζμπολάχ". Δεν πρόκειται να επιχειρήσουν αεροσκάφη σε ακτίνα δράσεως τέτοια ώστε να γίνουν στόχο από τα Ρωσικά Αντιαεροπορικά συστήματα. Η Επίθεση θα γίνει κεραυνοβόλα με εκτόξευση πυραύλων από σκάφη επιφανείας και υποβρύχια ταυτόχρονα... Ενώ η Ισραηλινή αεροπορία θα εμπλέξει τα Συριακά μαχητικά ώστε να χάσουν το αεροπορικό πλεονέκτημα! Την ίδια στιγμή θα υπάρχει προέλαση Τουρκικών δυνάμεων με άρματα από τα Συριακά Σύνορα υπό την ομπρέλα προστασίας των PATRIOT από τα Συριακά μαχητικά που δεν είναι ότι το καλύτερο... Αλλά θα έχουν και διπλό ρόλο! Θα είναι κανείς ηλίθιος να πιστεύει ότι δεν υπάρχει διάβρωση των Ενόπλων Δυνάμεων της Συρίας σε υψηλόβαθμους οι οποίοι θα έχουν δώσει όλες τις θέσεις των Αντιαεροπορικών Όπλων στους Αμερικανούς! Εάν κάποιος πιστεύει οτι η Μοσάντ δεν έχει εντοπίσει όλες τις πιθανές θέσεις και τις εναλλακτικές θέσεις της Συριακής Αεράμυνας και με πρόσχημα της Ασφάλειας του Ισραήλ δεν θα απογειώσει και δεν θα βομβαρδίσει αυτές θέσεις, εντός της Συρίας, τότε πλανάται πλάνην οικτρά! Να μην ξεχνάμε ότι στη Συρία δρουν ανεξέλεγκτα σχεδόν ομάδες 50 έως 150 ατόμων, που έχουν διαβρωθεί από τα "σκυλιά του Πολέμου της CIA" (παραστρατιωτική οργάνωση της CIA), πληρώνονται από τον αραβικό σύνδεσμο και είναι επιρρεπείς στο πλιάτσικο! Η επίδραση στο ηθικό ενός λαού που πολεμάει εδώ και σχεδόν δύο χρόνια θα είναι τεράστια, γιατί είναι άλλο να ακούς πυροβολισμούς σποραδικούς και άλλο να βλέπεις να κατεδαφίζονται ολόκληρες υποδομές! Αν η Τουρκία εμπλακεί ενεργά στο Πόλεμο όπως έχει διατυμπανίσει το δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτουγλου θα κλείσει τα στενά με αποτέλεσμα τα Ρωσικά πλοία να μην μπορούν να επανέλθουν στη Μεσόγειο ή να στείλουν και άλλες Μονάδες, με αποτέλεσμα την πλήρη αποκοπή των Ρωσικών Πολεμικών σκαφών που θα πλέουν στη Μεσόγειο, τα οποία χωρίς αεροπορική υποστήριξη είναι καταδικασμένα! Συμπέρασμα: Η Ρωσική Πολεμική μηχανή είναι δυνατή να κάνει χερσαίες επιχειρήσεις, αλλά εδώ δεν υπάρχει έδαφος να κινηθεί, ούτε μπορούν να μεταφερθούν άμεσα στρατεύματα και άρματα και δεν μιλάμε βέβαια για μερικές εκατοντάδες Πεζοναύτες χωρίς υποστήριξη! Η Ρώσικη Βάση της Ταρτούς δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που ονομάζουμε Στρατιωτική βάση είναι μαι καθαρά βάση ελλιμενισμού με περιορισμένες δυνατότητες! Ο Πούτιν είναι καλός παίκτης και ως πρώην Πράκτορας της KGB τα γνωρίζει όλα από πρώτο χέρι... Σίγουρα δεν θα κινδυνέψει να χαλάσει το προφίλ του (στη Ρωσία) για να σώσει τον Άσαντ! Η εκτίμησή μου... δεν πρόκειται να κουνήσει ούτε το μικρό του δακτυλάκι! Απο την άλλη ο Ομπάμα δεν μπορεί να κάνει πίσω και θυμηθείτε όλες οι Πολεμικές ενέργειες των Αμερικανών γίνονται πάντα από Δημοκρατικούς στη δεύτερη Θητεία τους! Τα γραμμάτια πρέπει να εξοφληθούν και εδώ μιλάμε για ενέργεια οπότε ο διαμελισμός της Συρίας και η μετατροπή της σε προτεκτοράτο είναι δεδομένη. Όσο για τον χρόνο που θα ξεκινήσουν οι επιχειρήσεις είναι πότε θα αρχίσουν οι πτήσεις των U-2 από τις βάσεις της Τουρκίας γιατί τα Αμερικανάκια θέλουν να έχουν αεροπορική εικόνα της καταστάσεως και του πεδίου της μάχης μπροστά τους... Το μόνο που δεν έχουν υπολογίσει οι Αμερικανοί και έχουν πέσει μέχρι τώρα έξω είναι η αντίδραση του Συριακού λαού, αλλά για όσους γνωρίζουν, γνωρίζουν και τις μεγάλες διαφορές μεταξύ των φυλών αλλά και των τοπικών Τοπαρχών και Φυλάρχων! Σε μια τέτοια επιχείρηση υπάρχει το πλεονέκτημα του χρόνου και του τόπου στον επιτιθέμενο! Ενώ υπάρχει πληθώρα πληροφοριών απο τα σύγχρονα μέσα των Αμερικανών, τα RADAR των Βρετανικών Βάσεων στο Ακρωτήρι... Μόνο τυχαία δεν ήταν η επίθεση του Πούτιν στον Κάμερον και εναντίον της Αγγλίας, τους λιποτάκτες Αξιωματικούς και Αξιωματούχους της Συρίας, αλλά και τις Ειδικές Ομάδες (ζόμπι) των πέντε-έως δέκα Πεζοναυτών που επιχειρούν εδώ και καιρό στη Συρία! Ίσως να πέφτω έξω στις εκτιμήσεις μου και ελπίζω να μην αρχίσουμε την άμεση εκτόξευση πυρηνικών διηπειρωτικών πυραύλων με στόχο πόλεις και κράτη από τις δύο πλευρές πράγμα που το θεωρώ τελείως απίθανο! Η μόνη αντίδραση που πιθανόν να υπάρξει θα είναι από την πλευρά των Ιρανών... Αλλά προς την πλευρά των Τούρκων, ίσως και από ένα κομμάτι των Κούρδων Μαχητών που είναι στο Βόρειο Ιράκ! Ίσως κάποιος να αναρωτηθεί, μα η Χριστιανική Ευρώπη θα βοηθήσει να σφαγεί όλος ο Χριστιανικός Κόσμος της Συρίας χωρίς κάποιος να τον προστατέψει(;) Να μην ξεχνάτε ότι δεν υπάρχουν τέτοιες ευαισθησίες μπροστά στη δύναμη της εξουσίας και τα συμφέροντα... Ακόμη και ο Ομπάμα φέρεται να είναι Μουσουλμάνος και αυτό δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάμε... Γιατί Ιερό πόλεμο στο κόσμο του Ισλάμ μπορείς να κάνεις μόνο εναντίον των απίστων! * Μακρυγιάννης Χρήστος είναι Ανώτερος Αξιωματικός ε.α  |
| Posted: 07 Sep 2013 09:56 AM PDT  Αυτό ακριβώς το στοιχείο είναι που έχει επισημανθεί προ μηνών από άραβες αναλυτές, οι οποίοι γνώριζαν την "άτυπη" εμπλοκή της Άγκυρας στην επιχείρηση αποκαθήλωσης του Άσαντ και τον ρόλο της Τουρκίας στην εκπαίδευση και στον εξοπλισμό των ισλαμοφασιστών τζιχαϊστών και ανδρών της Αλ Κάιντα, που συνεπικουρούμενοι από τούρκους αξιωματικούς και άνδρες των ειδικών επιχειρήσεων του τουρκικού στρατού, συνέβαλαν τα μέγιστα στην επιχειρησιακή ικανότητα των ισλαμοφασιστών. Σήμερα, που οι μάσκες της Άγκυρας έχουν πέσει, αλλά και που η κατάσταση οδηγείται σε μία σφοδρότατη σύγκρουση η οποία θα αναφλέξει την ευρύτερη περιοχή, ο ρόλος της Τουρκίας γίνεται ακόμη πιό "ειδικός", αφού ενδεχομένως θα χρειαστεί η δική της άμεση στρατιωτική "εμπλοκή" με την Συρία. Φυσικά, δεν είναι απαραίτητο να υπάρξει καν εμπλοκή, αρκεί να στηθεί ένα καλό συνοριακό επεισόδιο με κάποια μονάδα (ή και ομάδα) του Συριακού στρατού. Ενδεχομένως να απαιτηθεί να στηθεί ένα σκηνικό προβοκάτσιας μέσω κάποιας υποτιθέμενης στρατιωτικής επιχείρησης εκ μέρους της Συρίας μέσα στο τουρκικό έδαφος.  Αν η «χρήση χημικών» δεν αποδειχθεί επαρκής και δεν σταθεί ικανή για να οδηγήσει σε μία στρατιωτική σύρραξη, είναι απολύτως βέβαιο πως αυτή την στρατιωτική επίθεση θα μπορέσει να την υλοποιήσει η μαρτυρία μίας χώρας μέλους του ΝΑΤΟ, η οποία θα δηλώνει με αποδείξεις (δικές της) πως δέχθηκε επίθεση από τον στρατό της Συρίας. Εξάλλου, η επί μήνες σιωπηλή στρατιωτική τουρκική ενίσχυση επί των συνόρων με την Συρία, αποδεικνύει (κυρίως λόγω του μεγέθους των μεταφερόμενων στρατιωτικών δυνάμεων) πως η Τουρκία ετοιμάζεται για χερσαίο πόλεμο με την Συρία, προκειμένου να δοθεί η πρόφαση στους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους να παρέμβουν για να υπερασπίσουν την σύμμαχο Τουρκία. Ενδεχομένως μία χερσαία εμπλοκή της Τουρκίας να είναι το δεύτερο τμήμα της αμερικανικών στρατιωτικής επίθεσης, η οποία όπως έχουν δηλώσει οι αμερικανοί θα είναι "στοχευμένη" και δεν θα έχει μεγάλη διάρκεια, αλλά θα έχει σαν σκοπό την καταστροφή στρατιωτικών τμημάτων και υποδομών της Συρίας, προκειμένου να υπάρξει μία αντιστροφή της σημερινής δυσχερέστατης θέσης στην οποία έχουν βρεθεί οι τζιχαϊστές και οι άντρες της Αλ Κάιντα. Η μόνη επιφύλαξη που υπάρχει είναι στο εάν ο Ερντογάν θα θελήσει (ή θα του επιτραπεί) να μετέχει σε μία χερσαίου τύπου εμπλοκή ή θα αποχωρήσει διακριτικά, αφήνοντας τους στρατιωτικούς της Τουρκίας να αναλάβουν την "βρώμικη δουλειά" (εντός και εκτός Τουρκίας, αφού είναι γνωστό πως τα εσωτερικά προβλήματα του τούρκου πρωθυπουργού είναι τεράστια και ιδιαίτερα απειλητικά για την ισλαμική νέο-οθωμανική Τουρκία που ονειρεύεται να ανακοινώσει επισήμως το 2023). Εξάλλου, θεωρείται πως ο ρόλος που επιφυλάσσεται για τον ισλαμιστή Ερντογάν είναι ιδιαίτερα κρίσιμος και καίριος για την "επόμενη ημέρα" (μετά και από την επίθεση στο Ιράν), προκειμένου να συσφιχθούν και πάλι οι σχέσεις των ΗΠΑ με τις χώρες της Μέσης Ανατολής, με τον καλό ισλαμιστή Ερντογάν στον αναβαθμισμένο ρόλο του διαμεσολαβητή. Εν αναμονή των ραγδαίων εξελίξεων, ίσως μία τουρκική προβοκάτσια (επιχειρήθηκε πολλές φορές τα τελευταία χρόνια από την πλευρά της Τουρκίας) να γίνει τελικά η αφορμή που θα εξυπηρετήσει τις ΗΠΑ και τα αραβικά κράτη που είναι διατεθειμένα να πληρώσουν τα έξοδα αυτού του πολέμου, αυτής της ανθρωποσφαγής. Αυτή την προβοκάτσια μπορούν να την στήσουν αρκετά εύκολα οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες λειτουργούν σε μέγιστο βαθμό σήμερα μέσα στην Συρία. Κι επέιδή υπάρχει αρκετή αλλαζονεία, κανείς δεν βλέπει την σοβαρότατη πιθανότητα μίας πρωτοφανούς έκρηξης στη Μέση Ανατολή που θα είναικαι η εκκίνηση ενός ανεξέλεγκτου παγκόσμιου πολέμου... ΥΓ: Χαρακτηριστικό των πραγματικών διαθέσεων της Τουρκίας είναι η δήλωση του Γιαλσίν Ακντογάν συμβούλου σε θέματα πολιτικής του πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος είπε: «Αν η Συρία τολμήσει να επιτεθεί στην Τουρκία ως αντίποινα για την επίθεσή μας εναντίον της, θα την ισοπεδώσουμε». Και συμπλήρωσε ο ψευτονταής Γιαλσίν Ακντογάν λέγοντας: «Η Τουρκία έχει την δύναμη και την ισχύ να πραγματοποιήσει την απειλή της». Φυσικά, η θρασύτητα οφείλεται στις πλάτες του ΝΑΤΟ, αφού η Άγκυρα γνωρίζει ότι απειλείται σοβαρά από το καθεστώς του Άσαντ αφού αυτό διαθέτει εκατοντάδες πυραύλους εδάφους-εδάφους Yildirim-1/-2 με ακτίνας δράσης μέχρι 500 χλμ. ανάλογα με το βάρος της κεφαλής που φέρουν. Η δυνατότητα του Συριακού πυραυλικού συστήματος δίδει τη δυνατότητα να πλήξει καίριους στόχους της νότιας Τουρκίας χωρίς να διακινδυνεύσει την απογείωση κάποιου μαχητικού της αεροσκάφους.  |
| Posted: 07 Sep 2013 03:42 AM PDT  Στο τραπέζι βρίσκεται σχέδιο για χτύπημα των εγκαταστάσεων που φέρεται να βρίσκονται χημικά της Συρίας από την ξηρά. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται τουρκική εφημερίδα η οποία αναφέρει ότι για το ρόλο αυτόν προορίζεται η Τουρκία χωρίς η ίδια να το θέλει, Και αυτό καθώς ΗΠΑ και Ισραήλ τον αποφεύγουν για δικούς τους λόγους η κάθε μία! Συγκεκριμένα σε σχέση με το μέτωπο εναντίον της Συρίας, ο Συνασπισμός Εθελοντών ( οι γνωστοί, παλιότερα, "πρόθυμοι") συζήτησε την πιθανότητα αποστολής χερσαίων δυνάμεων, αναφέρει ο αρθρογράφος της Taraf, κ. Χουσεγίν Οζάι: Σύμφωνα με όσα γράφει οι ΗΠΑ δεν θέλουν να προβούν σε μια επίθεση από αέρος εναντίον των συριακών εγκαταστάσεων που κατασκευάζουν χημικά. Προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο απώλειας ανθρώπινων ζωών, οι ΗΠΑ προτιμούν να διεξάγουν χερσαίες επιχειρήσεις για να αποκτήσουν τον έλεγχο των εγκαταστάσεων αυτών. Μυστική επιχείρηση; Όμως - συνεχίζει ο κ. Χουσεγίν Οζάι - οι ΗΠΑ δεν θέλουν να συμμετάσχουν σε χερσαίες επιχειρήσεις. Επιπλέον, μια επίθεση από το Ισραήλ δεν είναι δυνατή γιατί θα πυροδοτήσει αντιδράσεις, οπότε μένει στην Τουρκία να φέρει το βάρος της επέμβασης. Ο αρθρογράφος αναφέρει ακόμα ότι η Τουρκία είναι εναντίον της όποιας χερσαίας επέμβασης στη Συρία, οπότε συζητούνται άλλα σενάρια για την καταστροφή των χημικών εγκαταστάσεων. Επί του τελευταίου δεν αναφέρονται άλλες πληροφορίες στο άρθρο - αν όμως κάποιος ήθελε να αφήσει ελεύθερη την σκέψη του θα υπέθεται ότι αυτό μπορεί να γίνει με κεκαλυμμένη επιχείρηση... Προετοιμασίες από Τουρκία Από την άλλη μεριά η Τουρκία έχει ήδη αποστείλει στα σύνορά της με τη Συρία, εκτοξευτές πυραύλων, τανκς, τεθωρακισμένα οχήματα και αντι-αεροπορικά όπλα ενώ στρατιωτικό κονβόι 20 οχημάτων αναδιπλώθηκε χθες στα σύνορα στην επαρχεία Χατάι. Επίταξη οχημάτων SUV! Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με άλλα δημοσιεύματα ο Υποδιοικητής του τουρκικού Στρατού, Γκαλίπ Μεντί συνεχίζει να επιθεωρεί το στράτευμα στα σύνορα ενώ το επιτελείο του κ Ερντογάν κάνει όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες για το ενδεχόμενο έκτακτης κατάστασης. Ο Υπουργός Αμυνας της Τουρκίας, ζήτησε από τη Γενική Διεύθυνσης Ασφαλείας πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό των οχημάτων SUV (sport utility vehicles- "ελεύθερου χρόνου") που υπάρχουν στη χώρα ενώ φημολογείται η επίταξη τους σε περίπτωση πολέμου. Πηγή OnAlert  |
| Posted: 07 Sep 2013 03:15 AM PDT  Γράφει ο Β. Μαρτζούκος Ολόκληρος ο πλανήτης στρέφει το βλέμμα του με ανησυχία για μία ακόμη φορά στην ασταθή περιοχή της Μ. Ανατολής. Μία νέα φάση διαμορφώνεται αφού σημαντικό μέρος των Δυτικών δυνάμεων περνά από την έμμεση στην άμεση εμπλοκή του στον συριακό εμφύλιο πόλεμο. Ένα πόλεμο που ολοένα και περισσότερο φανερώνει τις γενεσιουργές αιτίες του, που είναι η ευρύτερη σύγκρουση διεθνών συμφερόντων και κυρίως ο ανταγωνισμός των ΗΠΑ με το Ιράν. Στην σύγκρουση αυτή οι ΗΠΑ πλαισιώνονται από το Ισραήλ, το οποίο θεωρεί το Ιράν ως υπαρξιακή απειλή, την Γαλλία λόγω εθνικού ιστορικού διαχρονικού ενδιαφέροντος, την φιλόδοξη νεοοθωμανική Τουρκία, καθώς και σουνιτικά αραβικά κράτη που διαπιστώνουν με ανησυχία την διαρκώς διευρυνομένη ιρανική επιρροή στην περιοχή (π.χ. στην Συρία, τον Λίβανο και το Ιράκ). Η Ρωσία και η Κίνα για διαφορετικούς λόγους στηρίζουν το Ιράν και το καθεστώς Άσαντ. Η ενεργός συμμετοχή της Γαλλίας, η υπαναχώρηση της Αγγλίας και η διαφοροποίηση ή σιωπή των υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών εμφανίζει κατά τραγικό τρόπο, την στρατηγική ένδεια της Ε.Ε., καθώς και την τεράστια απόσταση που την χωρίζει από την ολοκλήρωσή της. Θέμα αναμίξεως του ΝΑΤΟ θα τεθεί εφ' όσον κράτος μέλος του (π.χ. η Τουρκία), δεχθεί επίθεση. Η αναβληθείσα αλλά αναμενομένη περιορισμένης διάρκειας και εκτάσεως επίθεση των Η.Π.Α. κατά του συριακού καθεστώτος Άσαντ δεν καθησυχάζει την διεθνή κοινότητα, δεδομένου ότι οι εκάστοτε πολεμικές επιχειρήσεις έχουν την δική τους λογική, ποτέ δεν αποτελούν ακριβή αντίγραφα παλαιοτέρων αναμετρήσεων και δεν ελέγχονται πάντοτε πολιτικά, ιδίως όταν υπάρχει πληθώρα δρώντων, όπως στην περίπτωση της Συρίας, των οποίων τα συμφέροντα, συμπεριφορές και συσχετισμοί ισχύος συνθέτουν ένα απρόβλεπτο ευρύτερο περιβάλλον, στο οποίο εύκολα η στρατιωτική αναμέτρηση είναι δυνατόν να διαχυθεί. Τα αποδεικτικά στοιχεία της κυβερνήσεως των Η.Π.Α., περί της χρήσεως χημικών όπλων από το καθεστώς Άσαντ δεν έχουν μέχρι στιγμής κοινοποιηθεί είτε δημοσίως είτε στον Ο.Η.Ε. (είναι νωπές οι μνήμες των «αδειάσειστων» στοιχείων, προ της εισβολής στο Ιράκ). Μετά την υπαναχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου, την έλλειψη μεγάλου αριθμού «προθύμων» συμμάχων και την περιορισμένη υποστήριξη της αμερικανικής κοινής γνώμης, ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. Μπαράκ Ομπάμα, αναζητώντας επαρκή νομιμοποίηση του εγχειρήματός του, θα θέσει το θέμα της περιορισμένης στρατιωτικής απαντήσεως κατά της Συρίας, προς ψήφιση στο Κονγκρέσσο (μετά τις 9 Σεπτεμβρίου 2013). Η καθυστέρηση αυτή κρίνεται ότι δημιουργεί προϋποθέσεις για βελτίωση του διπλωματικού κλίματος κατά την συνάντηση των G-20 στην Ρωσία (5 και 6 Σεπτεμβρίου 2013) και παρέχει χρόνο στην Αγγλία για να αναθεωρήσει την στάση της, στον ΟΗΕ για να εκδώσει το πόρισμά του ως προς τον υπαίτιο της χρήσεως των χημικών όπλων, στο Ιράν για να συνδράμει σε πολιτική επίλυση του ζητήματος καθώς και σε άλλα κράτη προκειμένου να συμμετάσχουν στην συμμαχία των «προθύμων». Το 2012 ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. αυτοδεσμεύθηκε θέτοντας ως «κόκκινη γραμμή» την χρήση χημικών όπλων και τώρα που αυτά χρησιμοποιήθηκαν απειλείται η αξιοπιστία των Η.Π.Α., έναντι φίλων και εχθρών, εάν δεν υπάρξει αμερικανική στρατιωτική «τιμωρία». Εν τούτοις εάν οι ΗΠΑ κατέχουν επαρκείς ενδείξεις ότι οι αναμενόμενες αντιδράσεις (από Ιράν, Ρωσία, Κίνα, Χεσμπολάχ, Χαμάς, σιιτικοί πληθυσμοί κ.λ.π.) θα αποσταθεροποιήσουν επικίνδυνα την περιοχή και θα θέσουν σε κίνδυνο τα συμφέροντα των Η.Π.Α. και του Ισραήλ, μία αρνητική ψήφος του Κονγκρέσσου ενδεχομένως να βγάλει τον Ομπάμα από την δύσκολη θέση (με πρόσχημα τον σεβασμό της λαϊκής θελήσεως και παρά το δικαίωμά του να δράσει αυτοβούλως). Το πλέον πιθανό σενάριο είναι το Κονγκρέσσο να συναινέσει, στην περιορισμένη στρατιωτική αμερικανική δράση κατά της Συρίας (χειρουργικού τύπου πυραυλική προσβολή κατά ζωτικών στόχων, όπως συστήματα αεραμύνης, διοικήσεως και ελέγχου, επικοινωνιών, πυραύλων, αεροσκαφών, κυβερνητικών κτιρίων κ.λ.π., συγκεκριμένης διαρκείας και δίχως χερσαίες επιχειρήσεις). Στην περίπτωση αυτή, πέραν του τιμωρητικού συμβολισμού, η επίθεση εκτιμάται ότι αποσκοπεί στην αποδυνάμωση του καθεστώτος Άσαντ, με παράλληλη ενίσχυση των αντικαθεστωτικών ανταρτών, προκειμένου η σχετική ισοδυναμία των δύο πλευρών να τις ωθήσει στην εξεύρεση αμοιβαίως αποδεκτής διπλωματικής λύσεως. Υπό το πρίσμα αυτό είναι δυνατόν να ερμηνευθεί και η ρωσική δηλωθείσα πρόθεση όπως μη εμπλακεί ευθέως στρατιωτικά κατά την περιορισμένη επίθεση των «προθύμων» κατά του Άσαντ. Παρά τις εν λόγω προθέσεις, κρίνεται ότι το εγχείρημα αυτό όχι μόνο δεν θα επιφέρει οριστικές μεταβολές στην περιοχή αλλά θα επιδεινώσει την κατάσταση για τους εξής λόγους: - Η επίθεση δεν θα ανατρέψει το καθεστώς Άσαντ (ιδίως τώρα που έχει χαθεί οριστικά το στοιχείο του στρατιωτικού αιφνιδιασμού), το οποίο θα σκληρύνει την στάση του και θα εξακολουθήσει να στηρίζεται από Ιράν, Ρωσία και Κίνα. Εάν η περιορισμένη επίθεση δεν επιτύχει τους σκοπούς της, οι ΗΠΑ θα εμφανισθούν αδύναμες και θα τεθεί άμεσα το θέμα της σκοπιμότητος του όλου εγχειρήματος. - Μετά από εκτεταμένες καταστροφές ζωτικών εγκαταστάσεων της Συρίας και σειρά παραπλεύρων απωλειών, θα μειωθούν οι πιθανότητες διπλωματικής επιλύσεως των θεμάτων τόσο της Συρίας, όσο και του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. - Επιδείνωση των ήδη τεταμένων σχέσεων Η.Π.Α. – Ρωσίας (ευρύτερα ζωτικά στρατηγικά, οικονομικά και ενεργειακά ρωσικά συμφέροντα στην περιοχή). - Αγνώστου εύρους αντιδράσεις της Συρίας, του Ιράν (δεν αναμένεται ευθεία και ευρεία ανταποδοτική αντίδραση του Ιράν, προκειμένου να διασφαλισθεί το πυρηνικό του πρόγραμμα, η οικονομία του, καθώς και η στρατιωτική του δυνατότητα αυτοάμυνας), της Χεσμπολάχ (το εύρος της αντιδράσεως συνδέεται με το αντίστοιχο του Ιράν), Χαμάς, αλλά εμμέσως και Ρωσίας – Κίνας (π.χ. κυβερνοπόλεμος, έγκαιρη ενημέρωση Σύρων για επερχόμενες πυραυλικές προσβολές, προμήθεια Συρίας με πολεμικό υλικό κ.λ.π.), κατά των Η.Π.Α., του Ισραήλ, της Τουρκίας και της Ιορδανίας. - Ενδεχόμενη αυτόνομη και μη συμβατή με τα αμερικανικά συμφέροντα αντίδραση του Ισραήλ, σε περίπτωση πυραυλικής ή αεροπορικής ή τρομοκρατικής προσβολής του. - Διόγκωση και διάχυση στην ευρύτερη περιοχή του τεραστίου προβλήματος των Σύρων προσφύγων. - Επιδείνωση αμοιβαίων σχέσεων της ήδη διασπασμένης αντιπολιτεύσεως, μέρος της οποίας εναντιώνεται σε κάθε Δυτική επέμβαση η οποία κατά την άποψή τους ενισχύει το Ισραήλ. - Επιπλέον ενδέχεται να ενδυναμωθούν ιδιαίτερα τα πλέον δυναμικά στοιχεία της αντιπολιτεύσεως, τα οποία ανήκουν στο ριζοσπαστικό Ισλάμ (Σαλαφιστές, σύμμαχοι της Αλ Κάϊντα, στηριζόμενοι από την Σ. Αραβία). Εάν η πρόθεση περιορισμένης αμερικανικής στρατιωτικής τιμωρητικής δράσεως αποτελεί πρόσχημα για την δυναμική επιβολή τελικής λύσεως στην περιοχή (ας μην ξεχνούμε ότι και στην Λιβύη η αρχικώς διατυπωθείσα πρόθεση ήταν η διασφάλιση ζώνης απαγορεύσεως πτήσεων), τότε το όλο ζήτημα περιπλέκεται περισσότερο, καθ' όσον ενδέχεται η τρέχουσα εμφύλια διαμάχη να μετατραπεί σε θερμή σύγκρουση στην ευρύτερη περιοχή. Στην περίπτωση αυτή οι στρατιωτικές ενέργειες θα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια, διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά (π.χ. πέραν της πυραυλικής επιθέσεως και βομβαρδισμός από αεροσκάφη των Η.Π.Α. και συμμάχων, προσβολή συριακών στρατευμάτων, πλέον ενεργός στρατιωτικός ρόλος της Τουρκίας, πιθανή εμπλοκή του ΝΑΤΟ, καθώς και αριθμού αραβικών χωρών, του Ισραήλ κ.λ.π.) και θα αποσκοπούν στην εκ των πραγμάτων επιβολή της επόμενης ημέρας στην περιοχή (π.χ. διαμελισμός της Συρίας σε κατάλληλα μικρότερα κρατίδια, κατά τρόπο διασφαλίζοντα την τοπική σταθερότητα, καθώς και την εξυπηρέτηση των δυτικών αλλά και κατά το δυνατόν των ρωσικών συμφερόντων). Εν τούτοις, η άνευ όρων πτώση του καθεστώτος Άσαντ, αποτελεί στρατηγικό ακρωτηριασμό του Ιράν και απομόνωσή του από ζωτικά του περιφερειακά συμφέροντα (Χεσμπολάχ, σιιτικοί πληθυσμοί περιοχής, Παλαιστίνιοι, πρόσβαση στην Μεσόγειο, εγγύτητα προσβολής του Ισραήλ, ενεργειακοί και οικονομικοί λόγοι κ.λ.π.), γεγονός το οποίο πιθανότατα θα προκαλέσει την ευρεία αντίδραση και εμπλοκή του (άμεση ή έμμεση μέσω Χεσμπολάχ και Συρίας κατά του Ισραήλ, καθώς και κατά στόχων αμερικανικών συμφερόντων), η οποία με την σειρά της αναμένεται ότι θα προκαλέσει φαινόμενο ντόμινο με απρόβλεπτες συνέπειες. Η συγκέντρωση ρωσικών πολεμικών πλοίων και υποβρυχίων στην Α. Μεσόγειο επιβαρύνει την ένταση και αυξάνει την ανησυχία, ενώ σε περίπτωση στρατιωτικής εμπλοκής του Ισραήλ, εκφράζεται και ο προβληματισμός του κατά πόσο και έως πότε τα σουνιτικά αραβικά κράτη θα εξακολουθούν να στηρίζουν την συμμαχία των «προθύμων»; Σε κάθε περίπτωση η επόμενη ημέρα στην περιοχή και ιδιαίτερα στην περίπτωση μη συμμετοχής του Μπααθικού κόμματος του Άσαντ στην εξουσία, κρίνεται ότι θα είναι ιδιαίτερα ασταθής (συνέχιση εμφυλίου, τρομοκρατικές ενέργειες και διάχυση αυτών σε γειτονικά κράτη, εμπλοκή Ισραήλ κ.λ.π.), δεδομένων των πολλών αντιμαχομένων εθνοτήτων και θρησκευτικών δογμάτων, της ενδεχομένης προσβάσεως ακραίων ισλαμιστών τρομοκρατών σε όπλα προηγμένης τεχνολογίας ή μαζικής καταστροφής, του εκκρεμούς ιρανικού, κουρδικού και παλαιστινιακού ζητήματος και όλα αυτά σε συνδυασμό με τα συμφέροντα των κρατών της περιοχής, καθώς και των Μεγάλων Δυνάμεων. Η πλέον πιθανή περιοχή αμέσου επεκτάσεως της στρατιωτικής εμπλοκής είναι ο Λίβανος, ο οποίος αντιμετωπίζει ανάλογο εθνοτικό, θρησκευτικό και κοινωνικό κατακερματισμό. Επισημαίνεται ότι οι δυνάμεις της Χεσμπολάχ υπερβαίνουν τους 100.000 μαχητές και το οπλοστάσιό της συμπεριλαμβάνει πυραύλους εδάφους – εδάφους, εδάφους – επιφανείας και εδάφους – αέρος καθώς και σημαντικό αριθμό ρουκετών και αντιαρματικών όπλων. Η οργάνωση αντιμετωπίζει εχθρική συμπεριφορά τόσο από πολιτικές δυνάμεις εντός του Λιβάνου, όσο και από αραβικά σουνιτικά κράτη αλλά σε περίπτωση πλήρους πολεμικής εμπλοκής της, θα βασισθεί στην υποστήριξη του Ιράν, της Συρίας και πιθανόν της Ρωσίας. Η Τουρκία εμμένει και προτρέπει σε πλήρη Δυτική στρατιωτική εμπλοκή (με συμμετοχή της Τουρκίας), μέχρι της τελικής ήττας και πτώσεως του καθεστώτος Άσαντ, επιδιώκοντας να έχει λόγο κατά την επομένη ημέρα, προκειμένου να αποφύγει ανεπιθύμητες εξελίξεις στα σύνορά της. Σε περίπτωση περιορισμένης Δυτικής επιθέσεως, εκτιμάται ότι η Τουρκία θα διαδραματίσει δευτερεύοντα υποστηρικτικό στρατιωτικό ρόλο, ενώ τυχόν παρατεταμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις θα την εμπλέξουν άμεσα. Με την μέχρι στιγμής περιφερειακή πολιτική της, όχι μόνο δεν έχει εκπληρώσει διακηρυχθέντες σκοπούς της (π.χ. μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες) αλλά έχει πλέον καταστεί μέρος του όλου προβλήματος διατρέχοντας τον κίνδυνο η διαμορφούμενη τελική κατάσταση να αποκλίνει από τα Εθνικά της Συμφέροντα. Σημεία που εγείρουν ερωτηματικά, ως προς την τουρκική πολιτική, είναι τα ακόλουθα: - Η Τουρκία έχει συμβάλει σημαντικά στην κλιμάκωση του εμφυλίου πολέμου στην Συρία. Τα σύνορα της Τουρκίας αποτελούν ελευθέρα ζώνη διελεύσεως στρατιωτικού εξοπλισμού, καθώς και πάσης φύσεως αντιστασιακών ομάδων κατά του καθεστώτος Άσαντ, μεταξύ των οποίων και ακραίων ισλαμιστών που συνδέονται με την διεθνή τρομοκρατία. - Η Τουρκία προανήγγειλε κατηγορηματικά την απαίτηση πτώσεως του καθεστώτος Άσαντ, δίχως να έχει τα κατάλληλα εργαλεία και μέσα για να επιφέρει μόνη της το αποτέλεσμα αυτό. Η πολιτική αυτή σε συνδυασμό με την αμέριστη στήριξη των σουνιτών και την βιασύνη της να συμμετάσχει στην συμμαχία των «προθύμων» (άνευ σχετικών πορισμάτων και εγκρίσεως του ΟΗΕ), έχουν καταστήσει την Τουρκία μέρος του προβλήματος και την έχουν εκθέσει διπλωματικά. - Τυχόν στρατιωτική επιθετική ανάμιξη της Τουρκίας, θα έχει πολιτικό, οικονομικό, στρατιωτικό και κοινωνικό κόστος, καθώς και κόστος ασφαλείας. Επιπλέον, δημιουργείται το διπλωματικό παράδοξο, η Τουρκία να συντάσσεται στρατιωτικά με την Δύση στην Συρία, όταν ταυτόχρονα την κατηγορεί για υποκρισία στην Αίγυπτο. - Τίποτε δεν καταδεικνύει, μέχρι στιγμής, ότι η Τουρκία έχει αποτρέψει δυσάρεστες γι αυτήν εκπλήξεις της επομένης ημέρας (π.χ. δημιουργία κουρδικού κράτους στα νότια σύνορά της). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Η κρίση στην Συρία υπερβαίνει κατά πολύ το επίπεδο μίας τοπικής συγκρούσεως. Το διακύβευμα της εμπλοκής στην Συρία αλλά και της γενικής αστάθειας στην περιοχή είναι ο γεωπολιτικός έλεγχος της Μ. Ανατολής, η οποία αποτελεί κλειδί για τον ευρύτερο έλεγχο της Ευρασίας, καθώς και κατ' εξοχήν πεδίο ασκήσεως επιρροής για φιλόδοξες περιφερειακές δυνάμεις της περιοχής. Παρά την πιθανότητα τοπικών ανεξέλεγκτων δράσεων και προκλήσεων που ενδεχομένως να κλιμακώσουν την κρίση, εκτιμάται ότι τελικά οι ΗΠΑ και η Ρωσία, ως λογικοί δρώντες, θα ελέγξουν την τελική έκβαση και θα εξασφαλίσουν μία λιγότερο ασταθή επόμενη ημέρα, αμοιβαίως αποδεκτή. Διαπιστώνεται ότι ο Ο.Η.Ε. αδυνατεί και πάλι να εφαρμόσει τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, αφού τα επί μέρους Εθνικά Συμφέροντα των κρατών του Συμβουλίου Ασφαλείας (Σ.Α.) αποτελούν την τροχοπέδη λήψεως αποφάσεων. Δράσεις υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, λαμβάνουν χώρα επιλεκτικά και μετά από σύγκλιση συμφερόντων ή αδιάφορη ανοχή επί μέρους κρατών του Σ.Α. (επί παραδείγματι η «ευαισθητοποιημένη» Δύση και οι Διεθνείς Οργανισμοί, δεν αντέδρασαν όταν το τότε «ημέτερο» Ιράκ χρησιμοποιούσε χημικά όπλα κατά του Ιράν ή και στο εσωτερικό της χώρας του). Ο περιπετειώδης τρόπος με τον οποίο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έλαβε την τελική του απόφαση, ως προς την Συρία, υπενθυμίζει για μία ακόμη φορά πόσο κρίσιμη και σύνθετη είναι διαδικασία λήψεως αποφάσεων σε κυβερνητικό επίπεδο καθώς και τις υψηλές απαιτήσεις οργανώσεως, προπαρασκευής και εμπειρίας προς τούτο. Η μεγάλης διάρκειας χρονική αναβολή της προαναγγελθείσης αμερικανικής πυραυλικής επιθέσεως κρίνεται ότι θα μειώσει δραστικά την αποτελεσματικότητα του στρατιωτικού εγχειρήματος, αφού παρέχει άφθονο χρόνο προετοιμασίας στον αντίπαλο (διασπορά προσωπικού, μετακίνηση και απόκρυψη μέσων, συστημάτων και υλικών, ανάπτυξη παραπλανητικών ομοιωμάτων, δημιουργία ανθρωπίνων ασπίδων με χρήση αντιπάλων κ.λ.π.). Κλειδί και προϋπόθεση για την ομαλή επίλυση του εμφυλίου στην Συρία, αποτελεί μία κοινή συμφωνία μεταξύ των δύο αντιμαχομένων μερών στην Συρία, των κυρίων πατρόνων αυτών (Ιράν και Σ. Αραβίας), καθώς και των ΗΠΑ και Ρωσίας. Από τις εν λόγω συνομιλίες θα πρέπει να εξαιρεθούν οι ακραίοι ισλαμιστές της αντιπολιτεύσεως, ενώ οι δυνάμεις που τους στηρίζουν θα πρέπει να τεθούν προ των ευθυνών τους. Η ανωτέρω συμφωνία θα πρέπει να διασφαλίζει το δικαίωμα ασφαλούς παραμονής κάθε μειονότητος (εθνικής και θρησκευτικής) στα πατρογονικά της εδάφη καθώς και την διατήρηση του πολιτισμού και των πολιτιστικών μνημείων της. Το μικρό διπλωματικό και στρατιωτικό εκτόπισμα της Ε.Ε., καθώς και η αδυναμία ασκήσεως επιρροής ακόμη και σε περιοχές αμέσου ενδιαφέροντός της, όπως η Μ. Ανατολή (οι εθνικές δράσεις μεμονωμένων ευρωπαϊκών κρατών δεν λογίζονται ως δράση της Ε.Ε.), θα πρέπει να ανησυχούν τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε., τουλάχιστον όσο και για τα οικονομικά θέματα. Κατά την τρέχουσα συγκυρία η Ελλάδα θα πρέπει να φανεί συνεπής στην παροχή λογιστικών και υποστηρικτικών διευκολύνσεων προς τους συμμάχους της εφ' όσον της ζητηθεί, δίχως την άμεση στρατιωτική εμπλοκή της. Σε αντάλλαγμα της πολύτιμης (κατά ομολογία των ΗΠΑ) προσφερομένης υπηρεσίας και συνδυάζοντας την στρατηγική της σύγκλιση με το Ισραήλ, η χώρα μας επιβάλλεται όπως ζητήσει σθεναρά (και όχι ψελλίζοντας), την βάσει του Διεθνούς Δικαίου Θαλάσσης, ευνοϊκή διευθέτηση των θεμάτων των θαλασσίων ζωνών της Α. Μεσογείου (ειδικότερα η ΑΟΖ με την Αίγυπτο πρέπει να συμφωνηθεί άμεσα για ευνόητους λόγους), την προστασία των ερεισμάτων μας στην ευρύτερη περιοχή των συγκρούσεων (ελληνικός πληθυσμός, πολιτιστικά μνημεία, Πατριαρχείο και χριστιανοί κ.λ.π.), οικονομική ή και στρατιωτική βοήθεια για την χώρα μας κ.λ.π.. Εάν για την επόμενη ημέρα προκύπτει ανάγκη αναπληρώσεως τυχόν στρατηγικών απωλειών της Ρωσίας στην Μ. Ανατολή (διευκολύνσεις, ελλιμενισμοί, αγκυροβόλια), η Ελλάς (ίσως και η Κύπρος), σε συνεννόηση με τους συμμάχους της και δίχως να αιφνιδιάζει, θα μπορούσε να προσφερθεί για παροχή περιορισμένου επιπέδου ευκολιών προς την Ρωσία, χρησιμεύοντας ως γέφυρα προσεγγίσεως των δύο Μ. Δυνάμεων, προ των κοινών τους προκλήσεων. Παράλληλα θα πρέπει να διατηρείται εθνική ετοιμότητα παραλαβής ελλήνων της Μ. Ανατολής, καθώς και αποτελεσματικής αποτροπής εισόδου νέου μεταναστευτικού ρεύματος προσφύγων, ακόμη και με κατάλληλη συνδρομή (χερσαία και θαλάσσια) ευρωπαϊκών δυνάμεων. Ο κ. Β. Μαρτζούκος είναι αντιναύαρχος ε.α. Π.Ν., Επίτιμος Διοικητής Σ.Ν.Δ., Πρόεδρος ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.  |
| Posted: 07 Sep 2013 02:50 AM PDT  Επιμέλεια: Λ. Λιγουριώτης Μια επιχείρηση του ''βαθέως κράτους'' της Τουρκίας και ειδικότερα της «Ειδικής Διεύθυνσης Πολέμου» ήταν η προβοκάτσια και όσα ακολούθησαν κατά των Ελλήνων - και των άλλων μειονοτήτων Εβραίων και Αρμενίων - στην Κωνσταντινούπολη στις 6-7 Σεπτεμβρίου 1955, αποκαλύπτει η τουρκική εφημερίδα Zaman.σε αφιέρωμα της Αλίν Οζινιάν,για την μαύρη επέτειο. Ο στρατηγός Σαμπρί Γιρμιμπέσογλου, ήταν αυτός ο οποίος ομολόγησε, με επαίνους, ότι τα γεγονότα ήταν μία διοργάνωση αυτής της Διεύθυνσης. Είχαν συλληφθεί ο Οκτάι Ενγκίν, που σπούδαζε στη Νομική Σχολή της Θεσσαλονίκης, και ήταν μέλος της Υπηρεσίας Πληροφοριών καθώς και ο κλητήρας του Γενικού Προξενείου στη Θεσσαλονίκη, Χασάν Ουτσάρ για την βόμβα που. δήθεν έβαλαν Έλληνες στο σπίτι του Ατατουρκ στην Θεσσαλονίκη.Οι αρμόδιοι του Προξενείου δε δικάστηκαν λόγω ασυλίας, αλλά ο Ουτσάρ και ο Ενγκίν, αφού έμειναν υπό κράτηση για κάποιο διάστημα, στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι. Ο βομβιστής της ΜΙΤ που έγινε Νομάρχης! Ο Ενγκίν, αν και έφερε ελληνική υπηκοότητα, του δόθηκε υπηκοότητα τουρκική, με απόφαση του τουρκικού Υπουργικού Συμβουλίου και προστατεύθηκε με πολλές δυνατότητες που του δόθηκαν. Ο βομβιστής Οκτάι Ενγκίν εξέλαβε αυτό που έκανε ως ηρωισμό και αργότερα, κατά την σφαγή που έγινε στο Μπεγιαζίτ, στις 16 Μαρτίου του 1978, έγινε αντιληπτό ότι ήταν βοηθός Διευθυντού Ασφάλειας. Αργότερα έγινε επικεφαλής της Διεύθυνσης Σχεδιασμού της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλείας και ανερχόμενος συνεχώς έφθασε να είναι το 1992 Νομάρχης του Νεφσεχίρ! Πλήρη αποκάλυψη δηλαδή του οργανωμένου σχεδίου! Ομως οι αποκαλύψεις δεν σταματούν εδώ σχετικά με τα γεγονότα που είχαν σημειωθεί τη νύχτα 6-7 Σεπτεμβρίου 1955 και το πώς έγιναν οι καταστροφές, όταν ομάδες Τούρκων έμπαιναν στα σπίτια και πετούσαν, από τα ρωμαίικα σπίτια, τα έπιπλα στους δρόμους και το πώς γείτονες, από την ίδια περιοχή, είχαν πάρει μέρος μεταξύ των πλιατσικολόγων και κατέστρεφαν καταστήματα και σπίτια,γράφει η εφημερίδα στο αφιέρωμά της. Στην περιοχή Ταξίμ και στη λεωφόρο Ιστικλάλ τα γεγονότα βιώθηκαν έντονα, συνεχίζει,ως μία περίπτωση λεηλασίας και αρπαγών. Τα καταστήματα των Ρωμιών, των Αρμενίων και των Εβραίων υπέστησαν επιθέσεις από πλήθη που δε μπορούσαν να ελεγχθούν και μέχρι σήμερα υπάρχουν φωτογραφίες από την καταστροφή που είχε επέλθει. Την ημέρα εκείνη η αστυνομία δε μπόρεσε να επέμβει στη λεηλασία και ο λαός δε μπόρεσε να τεθεί υπό έλεγχο. Αναλυτικά το χρονικό της προβοκάτσιας Η ιστορία - παραθέτει το χρονικό - είχε ξεκινήσει όταν στις 6 Σεπτεμβρίου του 1955 στις 13:00, ο τουρκικός κρατικός ραδιοσταθμός είχε δώσει την είδηση ότι είχε γίνει βομβιστική επίθεση στο σπίτι του Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη. Η είδηση αυτή δημοσιεύτηκε το απόγευμα στην εφημερίδα Istanbul Express, που ήταν φιλοκυβερνητική, ως 2η έκδοση, δημοσιεύοντας υπερβολές (σ.σ.ότι ήταν έργο Ελλήνων κλπ). Τις επόμενες ώρες, διάφορες ομάδες Τουρκων φοιτητών, που είχαν κάνει τις προετοιμασίες τους εκ των προτέρων, πραγματοποίησαν εκδήλωση στην πλατεία του Ταξίμ, με την έκκληση του «Συνδέσμου Η Κύπρος είναι τουρκική», ο οποίος είχε συσταθεί, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, για να πραγματοποιήσει ακριβώς αυτή η λεηλασία. Αργότερα, σε άλλους που μεταφέρθηκαν σιδηροδρομικώς από τους ανατολικούς νομούς την προηγούμενη, δόθηκε η εντολή να «ξεκινήσουν». Σημάδια στις πόρτες από πρίν Στο μεταξύ, ποιοι άραγε είχαν σημαδέψει πριν από μέρες τις πόρτες των μη μουσουλμάνων; Πως τόσοι άνθρωποι με μιας βγήκαν στους δρόμους; Γιατί η αστυνομία δεν παρενέβη;διερωτάται η Τουρκάλα δημοσιογράφος. Το τουρκικό κράτος έριξε τις ευθύνες στην τότε κυβέρνηση του Δημοκρατικού Κόμματος, και εκείνοι στους Αριστερούς. Στο δικαστήριο Γιασσίαντα, που συστήθηκε μετά το πραξικόπημα της 27ης Μαΐου, αναφέρθηκε ο ισχυρισμός ότι τα γεγονότα αυτά ήταν αποτέλεσμα της προβοκάτσιας του τότε τοτε Πρωθυπουργού της Τουρκίας Μεντερές. Όμως τελικά είχε αποκαλυφθεί -όπως προαναφέρθηκε - ότι επρόκειτο για μία επιχείρηση ενός βαθέως κράτους της «Ειδικής Διεύθυνσης Πολέμου». Ήθελαν να διώξουν τις μειονότητες από το '20 Από τη σύσταση της Τουρκικής δημοκρατίας και στη συνέχεια, οι μειονότητες θεωρήθηκαν από το βαθύ κράτος «κίνδυνος». Οι κυβερνήσεις, στις δεκαετίες του '20 και του '30, άσκησαν μία πολιτική αφομοίωσης και ήθελαν να φύγουν οι μειονότητες. Στο μεταξύ, βγάζοντας «τον εχθρό» έξω, ο μεγαλύτερος στόχος ήταν να τουρκοποιήσουν τα κεφάλαιά τους και αυτό το πέτυχαν. Έγιναν εκστρατείες του «Πολίτη Μίλα Τούρκικα» (σε όσους μιλούσαν ελληνικά στο δρόμο, οι διερχόμενοι τους φώναζαν να μιλάνε τούρκικα). 400 βιασμοί Ακολούθησε ο Κεφαλικός Φόρος και στόχος ήταν να απηυδήσουν οι μειονότητες, να τρομάξουν, να φύγουν και να λήξει έτσι η ηγεσία τους στην οικονομία. Μία από τις μεγαλύτερες οργανωμένες ''εκστρατείες'' που είχαν γίνει για τις μη μουσουλμανικές μειονότητες, για να εγκαταλείψουν τα εδάφη της Τουρκίας, ήταν αυτή των Σεπτεμβριανών του ''55.. Εικάζεται πως τη νύχτα της 6ης προς την 7η Σεπτεμβρίου βιάστηκαν περίπου 400 γυναίκες - υπάρχουν καταγεγραμμένες 60 περιπτώσεις βιασμών. Ο αριθμός όμως είναι μεγαλύτερος και λέγεται ότι οι γυναίκες, επειδή ντρεπόντουσαν δεν τα είχαν πει,γράφει η εφημεριδα Ζαμάν. Καταστράφηκαν 4.214 σπίτια, 1.004 καταστήματα κλπ Στα γεγονότα που έγιναν στο Πέρα, στα Ταταύλα, στο Σισλί, στο Νισάντας, στο Εμίνονού, στο Φατίχ, στο Εγιούπ, στο Μακροχώρι, στον άγιο Στέφανο, στο Μεσοχώρι, στο Αρναβούτ Κιόι, στο Μπεμπέκ, στο Μόδι, στο Καντίκιόι, στο Κουζγκουντζουκ, στο Τσενγκέλ Κιόι και στα Πριγκιπόνησα, που έγιναν τα γεγονότα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, καταστράφηκαν 4.214 σπίτια, 1.004 καταστήματα, 73 εκκλησίες, 1 συναγωγή, 2 μοναστήρια, 26 σχολεία, πολλά νεκροταφεία και 5.317 εγκαταστάσεις, όπου υπήρχαν και πολλά καταστήματα. Σκοτώθηκαν 12 άτομα Επίσης σκοτώθηκαν 12 άτομα και τραυματίστηκαν 300. Καταγράφηκαν περιπτώσεις, όπως τα νεκροταφεία που καταστράφηκαν, τα πτώματα στους δρόμους, οι κληρικοί εναντίον των οποίων έγιναν επιθέσεις και μάλιστα τους έγινε περιτομή. Σημειώνεται πως για τα γεγονότα, οι οπαδοί του δημοκρατικού κόμματος, αργότερα, είχαν πει «Εμείς νομίζαμε ότι θα σπάζαμε μόνο μερικά τζάμια» Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΞΕΡΙΖΩΜΟΥ Από αφιερώματα σε άλλες εφημερίδες κρατούμε μερικά στοιχεία:Η Taraf, γράφειότι οι επιθέσεις και οι αρπαγές, που έγιναν σταΣεπτεμβριανά του 1955 στην Κων/λη, στην Άγκυρα και στη Σμύρνη, στράφηκαν περισσότερο στους Ρωμιούς πολίτες. Οι Ρωμιοί της Πόλης, μετά τα γεγονότα αυτά, άρχισαν να χάνουν, ταχύρρυθμα, τη θέση τους στην οικονομική ζωή και άρχισαν να φεύγουν λίγοι-λίγοι από τη χώρα. Στη ρωμαίικη κοινότητα της Κων/λης, το τελευταίο βαρύ χτύπημα καταφέρθηκε το 1964 σε σχέση με την Κύπρο. Η κυβέρνηση Ινονού αποφάσισε να απελαθούν οι Ρωμιοί που είχαν ελληνικά διαβατήρια και 30.000 περίπου Ρωμιοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Τουρκία. Σήμερα, το 2013, στην Τουρκία ο πληθυσμός των μη μουσουλμάνων πολιτών δε φθάνει ούτε τις 100.000. Σε μία χώρα των 76 εκατ., σε μία χρονική διάρκεια 100 ετών, η χώρα εκκαθαρίστηκε από το μη μουσουλμανικό πληθυσμό και τουρκοποιήθηκε. ''Κεφαλικός Φόρος'' για τουρκοποίηση της οικονομίας Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, επί κυβερνήσεως Σουκρού Σαράτσογλου, εφαρμόστηκε ο Κεφαλικός Φόρος. Ήταν μία περίπτωση με την οποία ο μη μουσουλμανικός πληθυσμός, που βρισκόταν στην Κων/λη, άλλαξε. Και άλλαξε η θέση του στην οικονομική ζωή. Πολλοί έμποροι Ρωμιοί, Εβραίοι και Αρμένιοι χρεοκόπησαν λόγω του φόρου αυτού και εστάλησαν σε στρατόπεδα εργασίας, που είχαν σαν αποτέλεσμα να αποσυρθούν από την οικονομική ζωή. Τα παράπονα των μη μουσουλμάνων για τον Κεφαλικό Φόρο παραβλέφθηκαν από την κυβέρνηση. Ο Πρωθυπουργός της εποχής εκείνης, Σουκρού Σαράτσογλου, είχε πει ξεκάθαρα ότι σκοπός της πολιτικής αυτής ήταν η τουρκοποίηση της οικονομίας. ''Κοκκινίζει το πρόσωπό μου από το ρεζιλίκι αυτό'' Σε άρθρο του ο κ Ρεφίκ Έρντουραν στην Sabah γράφει ότι το αίσθημα που ενοχλεί περισσότερο απ' όλα τον άνθρωπο είναι αυτό της ντροπής. Ο πόνος του αισθήματος αυτού στη ψυχή είναι μόνιμος. Και ειδικότερα όταν δε ντρέπεται κανείς για κάτι που συνέβη πάνω σε οργή και έξαρση, αλλά για κάτι που έγινε σχεδιασμένα. Αν και πέρασαν από τότε 58 χρόνια, εμένα ακόμα κοκκινίζει το πρόσωπό μου από το ρεζιλίκι αυτό. Η εξουσία της περιόδου εκείνης οδήγησε σε στενότητα την οικονομία, στριμώχτηκε στην εξωτερική πολιτική και δέχτηκε πολλές επικρίσεις. Το βαθύ κράτος είχε κάνει σκευωρία: στις 6 Σεπτεμβρίου του 1955 θα γίνει αναστάτωση στην Κωνσταντινούπολη, τη 2η μέρα θα κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος και θα δημιουργηθεί η απαιτούμενη βάση για να εκδοθούν στη συνέχεια αλλεπάλληλοι φασιστικοί νόμοι. Πηγή OnAlert  |
| Posted: 07 Sep 2013 02:28 AM PDT  Προχωρά το σχέδιο άτυπης ανασύστασης του χώρου που καταλάμβανε η πρώην Σοβιετική Ένωση με τις τελευταίες μέρες να έχουν διαφύγει της προσοχής πολλών αναλυτών, λόγω της κατάστασης στη Συρία, που δικαίως απορροφά τη μεγαλύτερη προσοχή, δυο εξελίξεις με ιδιαίτερη σημασία για τις ισορροπίες στο Καύκασο, αλλά και σε οόκληρη στην Ευρασία. Του Μιχαήλ Βασιλείου Η πρώτη είναι και η πιο σημαντική, αφού αφορά μια χώρα με δεδηλωμένη πρόθεση εισόδου στο ΝΑΤΟ, έως ότου η υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων και της περιφερειακής κατάστασης, οδήγησε τον ηγέτη της στο μοιραίο λάθος που έφερε την καταστροφή. Έκτοτε, άλλαξαν όλα. Ο λόγος γίνεται ασφαλώς για τη Γεωργία, η οποία πλέον κυβερνάται από τον ισχυρό πρωθυπουργό, Μπιτζίνα Ιβανισβίλι, ο οποίος αλλάζει σταδιακά όλα τα δεδομένα που ίσχυαν στην εξωτερική πολιτική της χώρας την εποχή που μεσουρανούσε ο πρόεδρος Μιχαήλ Σαακασβίλι, που τερματίζει τη θητεία του και το μέλλον του δείχνει εξαιρετικά αβέβαιο, καθώς υπάρχει ενδεχόμενο ακόμα και να καταλήξει στη φυλακή… Ο πρώην μεγαλοεπιχειρηματίας Ιβανισβίλι του οποίου τα συμφέροντα βρίσκονταν (μήπως ακόμη;) στη Ρωσική Ομοσπονδία, έχει φέρει τη Γεωργία στη τροχιά της Μόσχας και προς το παρόν, οι όποιες αντιρρήσεις στο εσωτερικό, δεν φαίνονται ικανές να τον αποσταθεροποιήσουν. Ερωτώμενος στα μέσα της εβδομάδας από τους δημοσιογράφους, ο πρωθυπουργός Ιβανισβίλι δήλωσε ότι μελετά ρωσική πρόταση για την ένταξη της Γεωργίας στην Ευρασιατική Ένωση που προωθεί το Κρεμλίνο (σε αυτό θα εξελιχθεί η σημερινή τελωνειακή ένωση το 2015) και ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Και μάλιστα, φέρεται να «ζυγίζει» την πρόταση αυτή έναντι της ευρωπαϊκής εναλλακτικής για υπογραφή συμφώνου σύνδεσης ελευθέρου εμπορίου με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα πλεονεκτήματα της Ευρασιατικής Ένωσης μπορεί να αποδειχτούν πολύ σημαντικά, καθώς θα άπτονται του γεωπολιτικού επιπέδου. Η Μόσχα που απέκοψε τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία από τη Γεωργία με τον πόλεμο που της επιβλήθηκε σε μεγάλο βαθμό το 2008 από τους αυτοκαταστροφικούς υπολογισμούς του Σαακασβίλι, ενώ ξεκινούσαν οι Ολυμπιακοί του Πεκίνου, διαθέτει και μόνο από αυτό μεγάλη διαπραγματευτική ισχύ. Ταυτόχρονα, η γεωπολιτική απαξίωση της Ευρώπης παίζει και αυτή τον ρόλο της. Επαναφέροντας τη χώρα στη «γεωπολιτική τάξη», τα ανταλλάγματα που θα μπορούσε να προσφέρει σταδιακά θα ήταν εξαιρετικά δελεαστικά, ενώ δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι η επαναφορά της Γεωργίας στη ρωσική σφαίρα επιρροής θα αποτελούσε μια πολύ αρνητική εξέλιξη και για την Τουρκία. Να προσθέσουμε και πως οι γεωργιανοί θα απέφευγαν τη γνωστή τάση της ΕΕ να παραδίδει «μαθήματα δημοκρατίας» και να παρεμβαίνει σε οτιδήποτε θεωρεί πως αντιτίθεται με τις «αρχές και τις αξίες της»… Η δεύτερη εξέλιξη είναι η συμφωνία της Αρμενίας για ένταξη στην Ευρασιατική Ένωση. Το φλερτ της Μόσχας με το Μπακού (το Αζερμπαϊτζάν είναι ο μεγάλος αντίπαλος της Αρμενίας), καθώς επίσης και η αιφνιδιαστική αύξηση των τιμών εισαγωγής του φυσικού αερίου, χτύπησε τα «καμπανάκια» στο Ερεβάν, που κατανόησε ποια είναι τα πραγματικά περιθώρια κινήσεων στην εξωτερική του πολιτική. Οπότε, ο πρόεδρος Σερζ Σαρκισιάν, ανακοίνωσε ότι η χώρα του προτίθεται να ενταχθεί στην ρωσικής έμπνευσης Τελωνειακή Ένωση… Ταυτόχρονα, το Κοινοβούλιο της Αρμενίας, ακύρωσε την ειδική συνεδρίαση στην οποία θα εξεταζόντουσαν οι διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση για την υπογραφή συμφωνίας σύνδεσης και ελευθέρου εμπορίου… Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε γιατί η αρμενική απόφαση βαραίνει σημαντικά και σε αυτή που θα λάβει κάποια στιγμή και η γειτονική Γεωργία, παρά τις αντιρρήσεις και τις έμμεσες απειλές του Μπακού, το οποίο επίσης προσπαθεί να τηρήσει λεπτές ισορροπίες ανάμεσα στη Μόσχα και την Ουάσιγκτον. Βλέπει όμως ότι εάν ενταχθούν Αρμενία και Γεωργία, γεωγραφικά θα έχει αποκοπεί από τη Δύση και αισθάνεται ότι έρχεται η σειρά του… Πηγή Defence-Point  |
| Posted: 07 Sep 2013 02:08 AM PDT  Γράφει η Θάλεια Χούντα Η όποια αναφορά γίνεται στον οικουμενισμό και στην παγκοσμιοποίηση, μας δημιουργεί άκρως αρνητική στάση και μάλιστα δικαιολογημένα αφού έχουμε γίνει αποδέκτες των ενεργειών και των αποτελεσμάτων τους. Θα ήθελα, να εστιάσω στο θέμα του οικουμενισμού και να παρουσιάσω κάποιες πτυχές του προβλήματος, για την πληρέστερη κατανόησή του. Αίρεση: μία προσπάθεια διαστρέβλωσης των δεδομένων που η Εκκλησία έχει αντιμετωπίσει στο παρελθόν και έχει απαντήσει με την ανάλογη σοβαρότητα, κινητοποιώντας τους αμυντικούς μηχανισμούς της. Σήμερα, πρέπει να ενταχθεί σαν αίρεση και ο οικουμενισμός και μάλιστα υπό την μορφή της «παναιρέσεως», αφού στόχος είναι η ίδια η Εκκλησία και όχι κάποιο επί μέρους ζήτημα. Παρουσιάζεται κατά τα τέλη του 19ου αιώνα και προβάλλει την ανάγκη προσεγγίσεως των Εκκλησιών και του διαλόγου για την επανένωση. Το παράδοξο είναι, ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο από την αρχή του ζητήματος τηρεί μία στάση, η οποία δεν συνάδει με τους Ιερούς Κανόνες, τους Πατέρες αλλά και την ίδια την Ορθόδοξη Πίστη, επιδιώκοντας τον διάλογο αυτό. Και για να εξηγηθεί το γεγονός, ο διάλογος δεν είναι άσχημο πράγμα, όμως οι βάσεις υπό τις οποίες θα διεξαχθεί, είναι άσχημες. Ας αναφερθεί χαρακτηριστικά, ότι εν προκειμένω και αφού η Ορθοδοξία κινείται στον δρόμο της αληθείας, δεν κάνεις διάλογο αλλά προσπάθεια νουθεσίας. Δεν κάνεις διάλογο, με κάποιον που σε διαβάλλει και κάνει προσπάθεια προσηλυτισμού εις βάρος σου. Δεν κάνεις διάλογο, αν δεν έχεις όρο την επιστροφή όλων στην Ορθοδοξία. Η παγκοσμιοποίηση των πάντων εντάσσει στις τάξεις της και τον οικουμενισμό. Και εδώ επιδιώκεται η δημιουργία μίας νέας τάξης πραγμάτων υπό μία παγκόσμια διακυβέρνηση με την ενοποίηση σε πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό και θρησκευτικό επίπεδο. Η συμμετοχή μας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και η έως σήμερα στάση που εκεί έχει τηρηθεί, έχει υποβαθμίσει την ορθή πίστη μας και έχει ταυτοχρόνως φέρει σε, τουλάχιστον, ισότιμη θέση τις αιρέσεις, μέσω των λοιπών Εκκλησιών. Το πιο περίεργο όλων είναι η στάση που τηρεί, σε συνέχεια των προηγουμένων και ο νυν Πατριάρχης. Θυμόμαστε τον Νοέμβριο του 2006 την επίσκεψη του Πάπα στο Φανάρι, την υποδοχή του από τον Πατριάρχη, τον ασπασμό τους, την απαγγελία του «Πάτερ ημών» και την… ευλογία μας. Από ποιόν; Από τον αιρετικό! Ας θυμηθούμε και άλλη μία Πατριαρχική δήλωση, «η μετάνοια ημών δια το παρελθόν είναι απαραίτητος. Δεν πρέπει να σπαταλήσωμεν χρόνον εις αναζήτησιν ευθυνών. Οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεος … οφείλομεν ενώπιον Αυτού όπως επανορθώσωμεν τα σφάλματα εκείνων». Δηλαδή όλοι οι Άγιοι είναι θύματα και όργανα του διαβόλου! Και γιατί το Πατριαρχείο τους τιμά ως Αγίους; Γιατί τους εορτάζει; Γιατί πανηγυρίζει την μνήμη τους; Κατά τον Πατριάρχη, πρέπει να κάνουμε τρισάγια και να ζητούμε να συγχωρεθούν από τον Θεό για την ζωή και την πλάνη τους. Το θέμα είναι πολύ μεγάλο και θα επανέλθω επ' αυτού, με αναφορά στην στάση και της Αρχιεπισκοπής. Είναι όμως και πολύ σοβαρό, αφού άπτεται της πίστης μας και των παραδόσεών μας. Σίγουρα, η στάση του Πατριάρχη είναι άκρως περίεργη και ο δρόμος που μας οδηγεί, με ενέργειες που δεν ενημερωνόμαστε σωστά από τα ΜΜΕ, θα μας βρει σε πολλά απέναντι. Όλα αυτά σε συνδυασμό και πάλι, με τις δηλώσεις Ρεπούση περί θρησκευτικών, δεν μπορεί παρά να προβληματίζουν περισσότερο, αφού ευλόγως διερωτάται κάποιος, αν οι "συμμετέχοντες" είναι τελικά συμπαίκτες και όχι αντίπαλοι! Πηγή Διάλογοι  |
| Posted: 07 Sep 2013 12:24 AM PDT  Του Γιώργου Καραμπελιά Κάτι τέτοιο όμως θα αποτελούσε μεγάλη ήττα για την Τουρκία, μια και στη Συρία δημιουργείται ένα δεύτερο κουρδικό κράτος και οι αλεβίτες της Τουρκίας, αλληλέγγυοι στους αλαουίτες της Συρίας, έχουν αρχίσει να ξεσηκώνονται, φθάνοντας μέχρι την πλατεία Ταξίμ. Το Ισραήλ δεν θέλει επ' ουδενί νίκη του Άσαντ, διότι έτσι θα ενισχυόταν το σιιτικό τόξο που από το Ιράν φθάνει στη Χεζμπολάχ και τον Λίβανο, και προτιμάει τον διαμελισμό της Συρίας. Και, βέβαια, στην ήττα του Άσαντ επενδύουν και οι Σαουδάραβες και οι Καταριανοί. Ο Ομπάμα ταλαντεύτηκε επί πολύ. Πιεσμένος όμως από το σιωνιστικό λόμπι και φοβούμενος ότι η Τουρκία μπορεί να οδηγηθεί σε πλήρη απομάκρυνση από τη Δύση και το Ισραήλ, αν δεν της προσφέρει τον Άσαντ στο πιάτο, διέβη τον Ρουβίκωνα μιας ακόμα επέμβασης. Ο Γάλλος κοκορόμυαλος, για να δείξει ότι συνεχίζει να υπάρχει απέναντι στη Μέρκελ, κάνει μια ακόμα κίνηση ενάντια στα συμφέροντα της Γαλλίας, όπως είχε κάνει με τη Σερβία. Εξάλλου οι Μπερνάρ Ανρύ Λεβύ και άλλοι πράκτορες σπρώχνουν μέχρι θανάτου. Και ας εξοντωθεί η προτελευταία χριστιανική κοινότητα –εκτός από εκείνη της Αιγύπτου– της Μ. Ανατολής. Όσο για το δικό μας χοντρογούρουνο (δεν ευθύνονται σε τίποτε οι υπέρβαροι συμπολίτες μας και τα συμπαθή τετράποδα), ανέλαβε για άλλη μια φορά να αποδείξει πως είναι ταγμένος μέχρι τέλους στην υπηρεσία των υπερατλαντικών αφεντικών και ότι είναι πιστότερος και από τον Σαμαρά. Παρότι μια επέμβαση στη Συρία είναι καταστροφική για τα ελληνικά συμφέροντα (αύξηση προσφύγων, αστάθεια, ξερίζωμα των ελληνορθόδοξων χριστιανών, ενίσχυση της Τουρκίας, ανασυγκόλληση του άξονά της με το Ισραήλ), φρόντισε να προλάβει και τους Αμερικανούς. Η επέμβαση θα αποτελέσει ένα ακόμα Βατερλό για τη Δύση. Η έκβαση είναι αβέβαιη, η Ρωσία έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση μαζί της, για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση εδώ και είκοσι χρόνια, το σιιτικό Ισλάμ (και στο εσωτερικό της Τουρκίας), αλλά και ένα μεγάλο μέρος των σουνιτών (Παλαιστίνη, Αίγυπτος κ.λπ.) θα αντιταχθούν. Και εμείς με τις κινητοποιήσεις μας πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βάλουμε φραγμό στη ληστρική συμμαχία και τους ντόπιους τζουτζέδες της.  |
| Posted: 06 Sep 2013 11:45 PM PDT  Με κάθε λογική ανάλυση, η επέμβαση των ΗΠΑ στη Συρία δεν θα είναι νόμιμη βάσει του διεθνούς δικαίου. Αν η κυβέρνηση Ομπάμα αποφασίσει να παρέμβει ούτως ή άλλως, θα πρέπει να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τις νομικές συνέπειεςΓράφει ο David Kaye Οι Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, σύντομα θα εμπλακούν στρατιωτικά στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας. Η εικαζόμενη χρήση χημικών όπλων από την κυβέρνηση της Συρίας που σκότωσε εκατοντάδες ανθρώπους υπερέβη την «κόκκινη γραμμή» η οποία, όπως υποστήριξε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, πριν από ένα χρόνο, θα είναι ο παράγοντας που θα αλλάξει το παιχνίδι, και το παιχνίδι για την Ουάσιγκτον, το Λονδίνο και το Παρίσι έχει σαφώς αλλάξει. Ωστόσο, ένα πράγμα δεν έχει αλλάξει: το διεθνές δίκαιο που ορίζει πότε τα κράτη μπορούν να προβούν σε χρήση βίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι νομικοί σύμβουλοι της κυβέρνησης δεν θα προσπαθήσουν τελικά να παράσχουν κάποιο είδος νομικής ευλογίας. Οι ειδησεογραφικές πηγές δείχνουν ότι αξιωματούχοι τής κυβέρνησης πιέζουν για να κάνουν ακριβώς αυτό. Και οι νομικοί σύμβουλοι θα θέλουν να είναι χρήσιμοι, ιδιαίτερα αν η πολιτική συναίνεση για την χρήση βίας είναι ισχυρή και τα αποδεικτικά στοιχεία για την ευθύνη τού καθεστώτος γύρω από τις επιθέσεις είναι υπεράνω κριτικής. Αλλά, θα πρέπει επίσης να είναι σαφείς: είναι υποχρέωση των νομικών να παρέχουν στους πελάτες τους – τους ανώτατους αξιωματούχους των ΗΠΑ - νομικές, όχι ηθικές, συμβουλές. Αρμοδιότητα των νομικών δεν είναι να πουν αν η επίθεση στη Συρία είναι κάτι σωστό, αλλά να ορίσουν ποιος είναι ο νόμος, να εξηγήσουν τις θέσεις που υιοθετήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν, και να προβλέψουν ποιες μπορεί να είναι οι νομικές και θεσμικές συνέπειες της παραβίασής τους. Και τι είναι ο νόμος; Η καθιερωμένη ερμηνεία τού νόμου σχετικά με την χρήση βίας είναι αρκετά απλή: σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, που είναι η κεντρική Συνθήκη της σύγχρονης εποχής και σε μεγάλο βαθμό δημιούργημα των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα κράτη γενικά απαγορεύεται να χρησιμοποιούν βία εναντίον άλλων κρατών, εκτός αν ενεργούν σε ατομική ή συλλογική αυτοάμυνα ή σύμφωνα με εξουσιοδότηση του Συμβουλίου Ασφαλείας τού ΟΗΕ. Κατά τη διάρκεια της μεταπολεμικής ιστορίας τού Χάρτη, οι αξιώσεις αυτοάμυνας έχουν αποδειχθεί οι πιο αμφιλεγόμενες. Τα κράτη - ιδίως οι Ηνωμένες Πολιτείες - επεδίωξαν να επεκτείνουν τις καταστάσεις που εμπίπτουν στον ορισμό της αυτοάμυνας. Αλλά, μια υπόθεση περί αυτοάμυνας στη Συρία θα κάνει την ίδια την έννοια της αυτοάμυνας αγνώριστη. Αυτό που απασχολεί την κυβέρνηση, σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις, είναι η «ηθική απρέπεια» [1] της επίθεσης κάποιου με χημικά στους ίδιους τους πολίτες του. Όσο απαίσιο κι αν είναι αυτό, δεν υπήρξε καμία επίθεση (ή απειλή επίθεσης) στις Ηνωμένες Πολιτείες που να δικαιολογεί ατομική αυτοάμυνα, ή ενάντια στους συμμάχους που να δικαιολογεί συλλογική αυτοάμυνα ως αποτέλεσμα του δικαίου. Δεδομένου ότι ένα ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας φαίνεται απίθανο, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μείνει χωρίς ισχυρά νομικά επιχειρήματα για να ασκήσουν βία. Ορισμένα κράτη, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και επιστήμονες έχουν προσπαθήσει να δημιουργήσουν εξαιρέσεις για να πάρουν την έγκριση του Συμβουλίου, συνήθως κάτω από τη σκέπη τής ανθρωπιστικής παρέμβασης [2], ή τη σύγχρονη μορφή της, την Ευθύνη Προστασίας [3] (ή συντετμημένα R2P, Responsibility to Protect). Και οι δύο εξαιρέσεις προκύπτουν από μια ηθική θέση, ότι τα κράτη οφείλουν στους πολίτες τους το καθήκον τής φροντίδας, και όταν το παραβιάζουν με τη διάπραξη σοβαρών εγκλημάτων, η άσκηση βίας πρέπει να είναι ένας διαθέσιμος μηχανισμός για να τους σταματήσει ή να τους αποτρέψει. Αλλά καμία από τις εξαιρέσεις δεν έχει την ισχύ νόμου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες απέρριψαν την ανθρωπιστική παρέμβαση ως νόμιμη δικαιολογία για τον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου το 1999, ακόμη και αν το Ηνωμένο Βασίλειο την ενστερνίστηκε (και εξακολουθεί να ενστερνίζεται [4]), αλλά το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει πολλούς συμμάχους στο θέμα αυτό. Το R2P πήρε την ευλογία των Ηνωμένων Εθνών [5] το 2005, αλλά ακόμη κι εκεί τα Ηνωμένα Έθνη αποφάσισαν ότι η έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας ήταν απαραίτητη για να χαρακτηριστεί ως νόμιμη οποιαδήποτε επέμβαση. Ο Ομπάμα έχει επικαλεστεί, επίσης, κανόνες κατά της χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής, όπως το Πρωτόκολλο της Γενεύης του 1925 που απαγορεύει την χρήση όπλων με δηλητηριώδη αέρια (του οποίου Πρωτοκόλλου η Συρία είναι συμβαλλόμενο μέρος). Η απαγόρευση αυτή μπορεί να υποστηρίχθηκε απερίφραστα, αλλά η ίδια η Συνθήκη δεν προβλέπει καμία βάση για τη χρήση βίας. Όπως πολλά εργαλεία τής εποχής της, δεν μιλάει για τις συνέπειες της παραβίασης. Έτσι, αν το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν εγκρίνει την ανάληψη δράσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους θα παραβίαζαν το διεθνές δίκαιο αν χρησιμοποιούσαν στρατιωτική βία εναντίον της Συρίας. Πείτε την όπως θέλετε: «παράνομη» αν είστε ειλικρινής, «δεν συνάδει με το διεθνές δίκαιο» αν είστε νομικός, «είναι δύσκολο να υποστηριχθεί» αν είστε διπλωμάτης. Όλα καταλήγουν στο ίδιο πράγμα: δεν υπάρχει διεθνές δίκαιο που να υποστηρίζει μια επίθεση των ΗΠΑ στη Συρία, ακόμη και εξ ονόματος της μαζικής θανάτωσης από διεθνώς απαγορευμένα όπλα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πιθανότατα θα αναζητήσουν κάποιο άλλο μέσο για να δικαιολογήσουν τις ενέργειές τους. Η συμπεριφορά τους σε παρόμοιες καταστάσεις, όταν αξιωματούχοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν βία αλλά δεν έχουν καμία προφανή νομική βάση για να το κάνουν αυτό, είναι διαφωτιστική. Πολλοί σχολιαστές καταδεικνύουν τον πόλεμο στο Κοσσυφοπέδιο, έχοντας ισχυρό επιχείρημα, ως το νομικό [6] και πολιτικό [7] προηγούμενο στις διαβουλεύσεις των νομικών της κυβέρνησης. Το 1999, με τον πόλεμο στη Βοσνία να αποτελεί πολύ πρόσφατη μνήμη, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ έγιναν μάρτυρες μιας μεγάλης ανθρωπιστικής καταστροφής στα Βαλκάνια, με τη φημολογούμενη σερβική εθνοκάθαρση κατά των Αλβανών Κοσοβάρων. Όμως, η Ρωσική Ομοσπονδία στη συνέχεια, όπως και τώρα, αρνήθηκε να ανεχθεί οποιαδήποτε έγκριση βίας από το Συμβούλιο Ασφαλείας, κάτι που ανάγκασε το ΝΑΤΟ να εξετάσει μια εναλλακτική διεθνή νομική βάση. Ο DAVID KAYE είναι καθηγητής στη Νομική Σχολή στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Irvine  www.kostasxan.blogspot.gr |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.