Ας μιλήσουμε επιτέλους! 7-4-13

• Όταν η Siemens κρατάει από τα αχαμνά τον Σαμαρά
• Χάλασε ο γάμος Εθνικής - Eurobank
• Το μυστικό των Ελλήνων…
• Η τρίτη «σύμπτωση» στα μέσα Μαΐου φέρνει εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο;
• Οριστικό το ναυάγιο του deal Εθνικής–Eurobank, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό
• Xαμένα όλα, ώρα για τόλμη
• Tζον Κέρι προς Νταβούτογλου: «Σας ευχαριστώ πολύ, υπουργέ Νταλατούλου»…
• Συνελήφθη πολίτης που είπε "γαϊδούρι" τον Πάγκαλο
• Σε πύρινο κλοιό η Κρήτη! Ξεσπούν διαδοχικές πυρκαγιές
• Η Θέση της Τουρκίας την Επόμενη Μέρα: Μεταξύ Λωζάννης και Σεβρών
• Διαλυτικές τάσεις στα Σκόπια, υπνωτισμένη η Ελλάδα
• Το Μνημόνιο διαλύει την Κύπρο
• Όσα μας χρωστούν οι Γερμανοί…
• Guardian: Η Γερμανία αποφεύγει τις πολεμικές αποζημιώσεις που οφείλει στην Ελλάδα
• Ο πραγματικός στόχος της Γερμανίας
• Έρχονται οι κατασχέσεις δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας
• Είναι υπουργός, αλλά εσείς θα τον παίρνατε για υπάλληλό σας;
• Είμαστε άραγε πραγματικά ελεύθεροι;
• Το σημερινό μας διακύβευμα είναι η... ταυτότητά μας
• Ένα βρώμικο παιχνίδι των ισχυρών με πολιτικές μαριονέτες
• Αμερικανο - εβραϊκή πρόταση στη Λευκωσία για μεταφορά φυσικού αερίου
• Τουρκοποίηση της Παιδείας στα Βαλκάνια – Aντιδράσεις μέχρι και στην Αλβανία
• Απομονωμένη η Μέρκελ, ετοιμάζεται για «εκπτώσεις»
• Πορτογαλία: Αντισυνταγματικά κρίθηκαν πολλά μνημονιακά μέτρα
• Η σκιώδης κυβέρνηση της Ευρώπης

Όταν η Siemens κρατάει από τα αχαμνά τον Σαμαρά Posted: 07 Apr 2013 08:59 PM PDT Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου Ο Ελληνικός λαός σε μια ιστορικά τραγική περίοδο για την πατρίδα του, από τη στιγμή που ανεπαρκείς και εν πολλοίς δοσίλογοι πολιτικοί διαχειρίστηκαν τις τύχες του από το 1974, όπου τον χρεοκόπησαν και μοιράζουν τη γη των προγόνων του για ένα κομμάτι ψωμί, στους νεοφιλελεύθερους Γερμανούς νεοναζί, παρακολουθεί τις ατέρμονες και ανέξοδες κονταρομαχίες μεταξύ των μελών-βουλευτών της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής για το σκάνδαλο της περιβόητης λίστας Λαγκάρντ. Ένας από τους υπόλογους της εγκληματικής προσπάθειας απόκρυψης αυτής της λίστας, είναι ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και μέλος της τρικομματικής-μνημονιακής κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος. Είναι αυτό το πολιτικό παχύδερμο το οποίο σοφίστηκε την αναθεώρηση του άρθρου 16 του 2001 και του νόμου περί ευθύνης Υπουργών. Στο νόμο αυτό ήταν ο εισηγητής και ο νόμος ψηφίστηκε το 2003. Αυτός ο ολίγιστος πολιτικός άνδρας θέσπισε διά νόμου την ατιμωρησία των πολιτικών, δίνοντας το δικαίωμα και την αρμοδιότητα μόνο στη Βουλή προκειμένου να ασκεί διώξεις κατά υπουργών, οι οποίοι διέπραξαν ποινικά αδικήματα κατά την άσκηση των θεσμικών καθηκόντων τους, αφαιρώντας έτσι, από το δικαστικό σώμα τον θεσμικό ρόλο του στην απονομή δικαιοσύνης. Κατ΄ αυτό τον τρόπο δημιουργήθηκαν οι περιβόητες εξεταστικές επιτροπές της Βουλής, οι οποίες συνεδριάζουν επί σειρά μηνών και ποτέ δεν καταλήγουν σε ουσιαστικό συμπέρασμα και αποτέλεσμα. Αντίθετα, μέχρι σήμερα, για όλα τα πολιτικοοικονομικά σκάνδαλα που είδαν το φως της δημοσιότητας και για τα οποία συστήθηκαν επιτροπές για την εξιχνίασή τους, μάλλον οδήγησαν σε κουκούλωμα των υποθέσεων, παρά τις φώτισαν! Ωστόσο, μια από αυτές τις επιτροπές της Βουλής και πιο συγκεκριμένα η Εξεταστική επιτροπή της Βουλής για το σκάνδαλο της γερμανικής πολυεθνικής εταιρείας Siemens, έφτασε σε αίσιο τέλος. Ήταν η μοναδική στα χρονικά ομόφωνη απόφαση και η οποία καταλόγιζε στη γερμανική εταιρεία υποχρέωση αποζημίωσης 2 δις ευρώ προς το Ελληνικό δημόσιο. Δυστυχώς, όμως, πριν ακριβώς ένα χρόνο, το Μάρτιο του 2012, το Ελληνικό Δημόσιο μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις με την πολυεθνική γερμανική εταιρεία Siemens ΑΕ, αρχικά με τον εκλεκτό του Γιώργου Παπανδρέου, Χάρη Παμπούκη, στη συνέχεια με τον εκλεκτό του Ευάγγελου Βενιζέλου, Ευγένιο Γιαννακόπουλο και ακολούθως με τους εκλεκτούς του κ. Σαμαρά, προχώρησαν σε μια συμβατική λύση διά μέσω του εξωδικαστικού συμβιβασμού της τάξεως των 200 εκ. ευρώ, απεμπολώντας ουσιαστικά κάθε ευκαιρία να διεκδικήσει το Ελληνικό Δημόσιο, έστω τη μοναδική αυτή ομόφωνη απόφαση της διακομματικής εξεταστικής επιτροπής της Βουλής. Έτσι, ξαφνικά και με το έτσι θέλω, η απόφαση της αποζημίωσης προς τον Ελληνικό λαό των 2 δις της ομόφωνης απόφασης της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, μετατράπηκε από τις μνημονιακές κυβερνήσεις Παπαδήμου και Σαμαρά σε αποζημίωση περί των 200 εκ. ευρώ, τα οποία δεν ήταν στο σύνολό τους σε μετρητά. Για τη σύναψη αυτού του εξωδικαστικού συμβιβασμού Ελληνικού Δημοσίου - Siemens ΑΕ, ο Πρωθυπουργός της χώρας, κ Σαμαράς λίγο πριν τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, έδωσε συνέντευξη στο δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου και στον ισότοπο e-nikos.gr όπου την χαρακτήρισε ως μεγάλη επιτυχία!!! Όμως, παρ΄ότι η Siemens ΑΕ υπέγραψε αμέσως αυτόν τον συμβιβασμό που ήταν σε όφελός της σε σχέση με το ποσό της απόφασης της εξεταστικής επιτροπής, το Ελληνικό Δημόσιο δεν τον υπέγραφε. Τι ακριβώς φοβούνταν οι Ζανιάς, Σαχινίδης και Στουρνάρας και παραβίαζαν όρο του εξωδικαστικού συμβιβασμού που όριζε πως εντός 45 ημερών, όφειλαν τα αντισυμβαλλόμενα μέρη να τον υπογράψουν; Γιατί, τον υπέγραψε ο υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης Σαμαρά, Γιάννης Στουρνάρας στις 23 Αυγούστου 2012, με καθυστέρηση πέντε μηνών και μια μέρα πριν την επίσημη συνάντηση στο Βερολίνο Μέρκελ-Σαμαρά (24/8/2012); Μήπως, ο Στουρνάρας υπέγραψε μια μέρα πριν το ταξίδι του Σαμαρά στο Βερολίνο, με το πιστόλι στον κρόταφο, μπροστά στην απειλή της ματαίωσης αυτού του ταξιδιού, όπου δηλώθηκε από τον Πρωθυπουργό μας η απόλυτη υποταγή στην Μέρκελ; Όμως, ο υποτελής κ. Σαμαράς μας δηλώνει όπου βρεθεί και όπου σταθεί πως θα μας φέρει ανάπτυξη και θα πατάξει την ανεργία, η οποία καταγράφει στην πατρίδα μας το υψηλότερο ποσοστό όλης της Ευρώπης. Πως όμως, θα το επιτύχει αυτό, όταν και αυτός ο κακός εξωδικαστικός συμβιβασμός για τα συμφέροντα της χώρας, συνεχώς παραβιάζεται; Πιο συγκεκριμένα, στον εξωδικαστικό συμβιβασμό ρητώς οριζόταν πως η Siemens θα διέθετε εντός του 2012, 100 εκατ. ευρώ, ώστε να διασφαλιζόταν η συνεχιζόμενη παρουσία και δραστηριότητα της εταιρείας, η οποία απασχολούσε (την ημέρα υπογραφής του εξωδικαστικού) περισσότερους από 600 εργαζομένους και αυτή τη στιγμή επιτρέπει τις απολύσεις προσωπικού της, με αποτέλεσμα η Siemens σήμερα να έχει περί τους 350 εργαζόμενους; Επίσης, στον εξωδικαστικό συμβιβασμό οριζόταν πως θα πραγματοποιηθεί «επένδυση κατασκευής νέου εργοστασίου παραγωγής στην Ελλάδα, προϋπολογισμού άνω των 60 εκατ. ευρώ, που θα οδηγήσει στην απασχόληση άνω των 700 ατόμων». Μέχρι σήμερα τίποτα δεν έχει γίνει για τη δημιουργία αυτής της παραγωγικής μονάδας στην Ελλάδα. Και εύλογα ρωτάμε, γιατί παρ΄ ότι παρήλθε ένας χρόνος, η Siemens ΑΕ όχι μόνο δεν δείχνει καμιά διάθεση να επενδύσει σε κάτι για το οποίο, άλλωστε, έχει δεσμευθεί; Για όλες τις παραπάνω ηθελημένες «αβλεψίες» της τρικομματικής-μνημονιακής κυβέρνησης Σαμαρά, πιστεύω πως αποδεικνύεται περίτρανα η εξαπάτηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και στοιχειοθετείται το αδίκημα της απιστίας κατά του Ελληνικού Δημοσίου. Το ίδιο ακριβώς αδίκημα θα πρέπει να βαρύνει και την επιτροπή εταιρικής συμμόρφωσης του υπουργείου Οικονομικών, της οποίας επικεφαλής είναι η κ. Παγώνη, η οποία συστάθηκε προκειμένου να παρακολουθεί και να φροντίζει την υλοποίηση αυτού του εξωδικαστικού συμβιβασμού. Έτσι, είναι απορροίας άξιο να μας απαντήσουν οι της επιτροπής μετά από τόσους μήνες που έχει συσταθεί η επιτροπή τους, τη πρόοδο επέδειξε η πολυεθνική γερμανική εταιρεία στα υποσχεθέντα και υπογραφέντα; Γιατί δεν υπάρχει καμιά ενημέρωση μέσω του ηλεκτρονικού προγράμματος «Διαύγεια»; Όπως, βεβαίως, οφείλουν να απαντήσουν ο Πρωθυπουργός της χώρας καθώς και ο υπουργός Οικονομίας!!! Επικοινωνία με τον συντάκτη

Χάλασε ο γάμος Εθνικής - Eurobank Posted: 07 Apr 2013 08:25 PM PDT Τέλος στη διαδικασία συγχώνευσης της Εθνικής Τράπεζας με τη Eurobank έβαλε σύμφωνα με πληροφορίες της "Ε" η τρόικα στη συνάντηση που είχε το βράδυ της Κυριακής με τον υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα. Αναμένονται ανακοινώσεις από τις δύο τράπεζες. Οι εκπρόσωποι των δανειστών είχαν εμφανιστεί εξαρχής αρνητικοί στα συγκεκριμένα σχέδια με τις ευλογίες της κυβέρνησης αλλά στην σύσκεψη που έληξε λίγο πριν τις 21:00 στο υπουργείο Οικονομικών φέρεται να έθεσε "κόκκινη γραμμή". Στη συνάντηση συμμετείχε και ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Γ. Προβόπουλος. Νωρίτερα, εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου, όπου πραγματοποιήθηκε το πρωί συνάντηση της τρόικας με τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας έκανε λόγο για σημαντική πρόοδο σε όλα τα επίπεδα των διαπραγματεύσεων, αλλά ταυτόχρονα παραδέχθηκε πως υπάρχουν ακόμα πολλά ανοικτά ζητήματα. Το γιατί χάλασε ο γάμος, το εξηγούν οι "κακές γλώσσες" που λένε πως η Budensbank ενδιαφέρεται για την αγορά της Εθνικής και δεν ήθελαν με τίποτε οι Γερμανοί να φορτωθούν τις μαύρες τρύπες της Eurobank... Και γιατί να φορτωθούν άλλωστε την κακοδιαχείριση της τράπεζας, όταν αυτή και η τρύπα της πολύ εύκολα μπορεί να περάσει στα χέρια της Πειραιώς ή του έλληνα φορολογούμενου πολίτη; Οι Γερμανοί θέλουν να είναι επενδυτές εκ του ασφαλούς και αφού υπάρχουν κορόιδα, τότε ο λογαριασμός πηγαίνει κατ' ευθείαν στους πρόθυμους να τον πληρώσουν θέλοντας και μη μέσω της υπερφορολόγησής τους από την κυβέρνηση Στουρνάρα, μας συγχωρείτε από την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά... Αναγνώστης

Το μυστικό των Ελλήνων… Posted: 07 Apr 2013 01:26 PM PDT Αυτό που φέρνει τα πάνω-κάτω… Μερικοί θεωρούν ότι με εκ νέου εκλογές ή με απότομη έξοδο από το ευρώ θα λυθεί το χρόνιο πρόβλημα της Ελλάδας. Πόσοι είναι έτοιμοι άραγε να χάσουν την βολή τους, καθότι με τα προαναφερθέντα σενάρια η Ελλάδα θα οδηγηθεί στην απόλυτη πτώχευση, αφού η δραχμή θα υποτιμηθεί, οι μισθοί θα πάνε στο μισό, τα εθνικά χρέη θα μείνουν σε ευρώ και η κάνουλα χρημάτων θα κλείσει. Μερικοί θα πουν, μα έχουμε ήδη πτωχεύσει. Όχι είναι η απάντηση. Πτώχευση σημαίνει να είναι τα πάντα κλειστά. Να μην κινείται τίποτα. Τα ράφια στα καταστήματα τροφίμων να είναι άδεια. Αυτό σημαίνει πτώχευση. Το παγκόσμιο σχέδιο, για όσους δέχονται την ύπαρξή του, αυτό σκοπεύει να επιβάλλει, έτσι ώστε να δοθεί μετά η «λύση» της παγκόσμιας κυβέρνησης, η οποία δρα εδώ και χρόνια από το παρασκήνιο.  Εμείς συμφωνούμε, το ιδανικό θα ήταν μια έξοδος του Μεσολογγίου. Αυτή είναι η ελληνική λύση, μιας και σχεδόν πάντα οι Έλληνες αντιδρούσαν κάθετα. Δεν γνώριζαν διπλωματία και πολιτικαντιλίκι. Αυτά είναι νέο-ελληνικά χαρακτηριστικά, εισαγόμενα από την Δύση.   Ωστόσο, αναρωτηθείτε, είστε έτοιμοι να επιβιώσετε χωρίς το σύστημα; Ή μήπως χρειάζεται κι άλλος καιρός για να συνηθίσουμε στην νέα κατάσταση; Υπό αυτές τις συνθήκες πραγματική αλλαγή μην περιμένετε. Το μόνο που θα μπορούσε να γίνει είναι να σκεφτούν εκεί στην κυβέρνηση ένα οργανωμένο σχέδιο, προκειμένου να πάμε μετά από κάποιο διάστημα στην δραχμή και να είμαστε έτσι καλυμμένοι σε περίπτωση διάλυσης της Ευρωζώνης. Συγχρόνως να ενισχυθεί η ιδιωτική πρωτοβουλία με χαμηλούς φόρους και να αρχίσουμε επιτέλους να παράγουμε. Το χρέος ούτως ή άλλως είναι υπέρογκο και αποκλείεται να αποπληρωθεί. Υπάρχει για να μας κρατάει με το κεφάλι κάτω. Άλλωστε είμαστε από μόνοι μας «αλυσοδεμένοι» με τα «αγαθά» του καταναλωτισμού. Η Ελλάδα με μεταμοντέρνα «κουλτούρα» και χωρισμένη σε κόμματα δεν πάει πουθενά. Μόνο ενωμένοι, αφυπνισμένοι και έτοιμοι για όλα οι Έλληνες θα φέρουν την πραγματική αλλαγή.  Εντούτοις, είμαστε δύσκολος λαός. Ο καθένας θεωρείται αρχηγός, λέγοντας το μακρύ και το κοντό του. Απαιτείται ένας σοβαρός ηγέτης να μας συμμαζέψει. Αυτήν την στιγμή όμως υπάρχει στην Ελλάδα; Κάποιες διεθνείς συγκυρίες ίσως μας δώσουν μια μικρή ανάσα.  Η κατάσταση θα φτάσει στο απροχώρητο.  Έτσι πρέπει να γίνει μάλλον.  Για να ξυπνήσουμε και να ξαναθυμηθούμε ποιοι είμαστε. Για να ξεπλυθεί η χώρα από την διαφθορά και τις ιδεοληψίες.  Αυτό είναι το μυστικό της ανάνηψης και εν συνεχεία της ανάκαμψης.  Αυτό είναι το μυστικό των Ελλήνων:   Η αφύπνιση, όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι.  Τότε που, εκεί που δεν το περιμένει κανείς, η θηλιά γίνεται λάσο και πνίγει τους όποιους εισβολείς. «Άιντε θύμα, άιντε ψώνιο,  άιντε σύμβολο αιώνιο.  Αν ξυπνήσεις μονομιάς,  θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς»... Πηγή: Πυγμή

Η τρίτη «σύμπτωση» στα μέσα Μαΐου φέρνει εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο; Posted: 07 Apr 2013 06:28 PM PDT Το αντιτορπιλλικό «Admiral Ρanteleyev», μέλος της ρωσικής ναυτικής μοίρας της Μεσογείου Πρόλογος ιστολογίου: Η ρωσική ναυτική «ομάδα κρούσης» της Μεσογείου διέσχισε την Παρασκευή την θάλασσα της Νότιας Κίνας, μπήκε χθες, Σάββατο, στον Ινδικό ωκεανό και αναμένεται να διασχίσει τη διώρυγα του Σουέζ στα μέσα Μαΐου. Δεδομένου ότι η Τουρκία έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα αρχίσει έρευνες στην Κύπρο την ίδια εκείνη περίοδο, και δεδομένου επίσης ότι έχει προγραμματιστεί για τις 16 Μαΐου μια συνάντηση Ερντογάν-Ομπάμα, μήπως θα πρέπει να ετοιμαζόμαστε για ενδιαφέρουσες εξελίξεις στην περιοχή; Πρακτορείο RIA Novosti   7 Απριλίου 2013  Aπόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους Η ρωσική ναυτική μοίρα της Μεσογείου πέρασε τον Ινδικό και κατευθύνεται προς το Σουέζ Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου του Στόλου του Ειρηνικού, χθες, Σάββατο, η ρωσική ναυτική «ομάδα κρούσης» με προορισμό τη Μεσόγειο πέρασε τα στενά της Malacca στην Ινδονησία και μπήκε στον Ινδικό ωκεανό.  Η ναυτική αυτή μοίρα περιλαμβάνει έξι πολεμικά πλοία, ανάμεσα στα οποία ένα αεροπλανοφόρο το οποίο μεταφέρει αρκετά ελικόπτερα, τρία αμφίβια αποβατικά πλοία που μεταφέρουν χιλιάδες πεζοναύτες, ένα τάνκερ και ένα ρυμουλκό. Ο εκπρόσωπος Τύπου ενημέρωσε τους δημοσιογράφους ότι τα πολεμικά και οι πεζοναύτες μετέχουν καθημερινά σε ασκήσεις, στις οποίες περιλαμβάνονται γυμνάσια του πυροβολικού και ασκήσεις αναζητήσεων εχθρικών υποβρυχίων. Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας, Sergei Shoigu, είχε δηλώσει νωρίτερα: «Ο ειδική ναυτική μοίρα της Μεσογείου αναμένεται να φτάσει στην Μεσόγειο μέσω της διώρυγας του Σουέζ στα μέσα Μαΐου και θα αναλάβει μόνιμες υπηρεσίες εκεί προκειμένου να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της Ρωσίας στην περιοχή».  Από το ρωσικό Γενικό Επιτελείο Ναυτικού δεν υπήρξε καμιά διευκρίνιση ως προς τους συγκεκριμένους προορισμούς του ρωσικού στόλου της Μεσογείου. Ωστόσο, είναι γνωστό πως η Ρωσία διατηρεί ναυτική βάση υλικοτεχνικού ανεφοδιασμού στην Ταρτούς της Συρίας και έχει αποστείλει εκεί πολεμικά πλοία αρκετές φορές από την έναρξη της εσωτερικής σύρραξης στη Συρία, τον Μάρτιο του 2011, αν και ποτέ δεν επενέβη ενεργά. Κάποια ΜΜΕ της Σαουδικής Αραβίας θέλουν τον υπό πολιορκία Σύριο πρόεδρο και σύμμαχο της Μόσχας, Bashar al-Assad, να έχει μετακομίσει σε ένα από τα ρωσικά πολεμικά στην βάση της Ταρτούς για λόγους ασφαλείας. Ωστόσο, ο ίδιος έχει διαψεύσει τον ισχυρισμό αυτό, τον οποίο αμφισβητούν σοβαρά οι περισσότεροι ειδικοί και πολιτικοί αναλυτές. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου του Στόλου του Ειρηνικού, την Παρασκευή, η ρωσική ναυτική μοίρα της Μεσογείου είχε διασχίσει την θάλασσα της Νότιας Κίνας, όπου συναντήθηκε με άλλη μια μοίρα του ρωσικού Στόλου του Ειρηνικού, η οποία επέστρεφε στην βάση της μετά από μια αντιπειρατική επιχείρηση στις ακτές της Ανατολικής Αφρικής. Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Οριστικό το ναυάγιο του deal Εθνικής–Eurobank, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό Posted: 07 Apr 2013 04:28 PM PDT Θα υλοποιηθούν 2 AMK ξεχωριστά για ΕΤΕ και Eurobank που θα εθνικοποιηθούν Σε επόμενο στάδιο η ενσωμάτωση του ΤΤ και των μικρών τραπεζών Kινδυνεύουν με κούρεμα οι καταθέσεις στην Εurobank; Οριστικό είναι το ναυάγιο στο deal Εθνικής με Eurobank καθώς η λύση των δύο ξεχωριστών αυξήσεων κεφαλαίου που τελικώς συμφωνήθηκε μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και Τρόικα αποδεικνύει ότι οι 2 τράπεζες εθνικοποιούνται. Η λύση – πρόταση είναι να υλοποιηθούν 2 διαφορετικές αυξήσεις κεφαλαίου και εφόσον η Εθνική καταφέρει να συγκεντρώσει το 1,5 δις ευρώ ή 1 δις ευρώ που αποτελούν το 10% της ελάχιστης συμμετοχής στην AMK (Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου) τότε θα προχωρήσει και η διαδικασία συγχώνευσης. Επειδή όμως η πιθανότητα αυτή είναι μηδενική, η Εθνική τράπεζα δεν μπορεί να καλύψει μέρος της AMK από τους ιδιώτες μετόχους οι δύο τράπεζες θα εθνικοποιηθούν διαθέτοντας ως βασικό μέτοχο το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Παράλληλα σε επόμενη φάση το ΤΧΣ θα αποφασίσει πως θα αξιοποιήσει τις τράπεζες που ήδη ελέγχει όπως το ΤΤ και η νέα Proton bank. Με βάση ένα σενάριο που έχει κυκλοφορήσει η Eurobank θα απορροφήσει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και η Εθνική την νέα Proton Bank και όλες τις μικρές τράπεζες που δεν καταφέρουν να ανακεφαλαιοποιηθούν, ώστε να αποτραπεί η διάσπαση σε good και bad bank. Πηγή: Βanking News Kινδυνεύουν με κούρεμα οι καταθέσεις στην Εurobank; Ανατρέπονται όλα ως προς την συμφωνία Εθνικής-Eurobank που είχε ολοκληρωθεί κατά 80% και όπως αποφασίστηκε πριν από λίγο στην σύσκεψη με την Τρόικα, δεν θα προχωρήσει το ντιλ καθώς οι... δύο Τράπεζες θα πάνε σε ξεχωριστές αυξήσεις κεφαλαίου.  Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, η Εθνική θα χρειαστεί 10 δισ. ευρώ και η Eurobank 6,5 δισ. ευρώ. Στην συνέχεια η Eurobank θα ενωθεί με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.  Ετσι δημιουργείται στην Ελλάδα ένας τέταρτος τραπεζικός πυλώνας που κανένας όμως δεν μπορεί να ευγγυηθεί εάν θα είναι βιώσιμος ή για να διασωθεί θα πρέπει να γίνει κούρεμα των καταθέσεων! Μύλος... Πηγή: Φίμωτρο

Xαμένα όλα, ώρα για τόλμη Posted: 07 Apr 2013 11:33 AM PDT Του Χρήστου Γιανναρά Εχουν διαφορές πολιτισμού Bορράς και Nότος στην Eυρώπη; Tο ερώτημα δεν αφορά στην εγκυκλοπαιδική μας ενημέρωση, δεν είναι «ερώτημα πολυτελείας». Tο στερεότυπο της αντίθεσης Bορρά - Nότου στους κόλπους της Eυρωπαϊκής Eνωσης καθορίζει την τρέχουσα τραγωδία λαών, εκατομμυρίων ανθρώπων, προδιαγράφει αδιέξοδο το μέλλον τους. Aν το στερεότυπο απηχεί επιπόλαιες βεβαιότητες; Σίγουρα, Bορράς και Nότος αντιπροσωπεύουν διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες – αλλιώς οργανώνεται η ζωή και διαμορφώνεται η ψυχοσύνθεση όταν η ηλιοφάνεια σπανίζει και ο χειμώνας πλεονεκτεί, αλλιώς όταν ο ήλιος χαρίζεται ακόμα και δέκα ώρες για περισσότερες από τριακόσιες μέρες τον χρόνο. Oμως άλλο η συλλογική ιδιοσυγκρασία και άλλο ο πολιτισμός. Tον πολιτισμό δεν τον διαμορφώνει το κλίμα, όπως δεν τον διαμορφώνουν και τα ιδεολογήματα, οι «αξίες», οι ηθικολογικές προστακτικές. Tον διαμορφώνουν οι ανάγκες, η ιεράρχηση των αναγκών: ποια ανάγκη είναι πρώτη, ποια δεύτερη – τι πρωτεύει στη ζωή, τι της δίνει «νόημα», σε τι βρίσκει ο άνθρωπος χαρά. Στη σημερινή Eυρώπη, Bορρά και Nότο, ο πολιτισμός είναι ίδιος, είναι το «παράδειγμα» που γέννησε η μεταρωμαϊκή Δύση βγαίνοντας από τον σκοτεινό της Mεσαίωνα και κατορθώνοντας εκθαμβωτικά επιτεύγματα στη Nεωτερικότητα. Πρώτη ανάγκη η χρήση, όχι η σχέση. H σύμβαση, όχι η κοινωνία. Tο δικαίωμα, όχι τα κοινά. Tο ορθολογικό κράτος, όχι το πολιτικό άθλημα. Pεαλιστική χαρά ζωής η καταναλωτική ευχέρεια. Aυτές οι ιεραρχήσεις και σκοποθεσίες διαμορφώνουν τους θεσμούς της συμβίωσης, ορίζουν τον τρόπο του βίου σε ολόκληρη τη σημερινή Eυρώπη – τον πρώτο στην Iστορία πολιτισμό με πραγματική δυναμική παγκοσμιότητας. Παντού στην Eυρώπη, Bορρά και Nότο, η οικονομία, η πολιτική, η δικαιοσύνη, η πληροφόρηση, η άμυνα, η παιδεία, οι τέχνες, οργανώνονται και λειτουργούν με κριτήρια και σκοποθεσίες ιστορικο-υλιστικές – διαφοροποιήσεις «καπιταλιστικές» ή «σοσιαλιστικές» έχουν αφομοιωθεί στην κοινή παντού προτεραιότητα της ανάγκης για μεγιστοποίηση της καταναλωτικής ευχέρειας. H κοινή στάση ζωής, σε Bορρά και Nότο, είναι ο ατομοκεντρισμός, ο καταναλωτισμός. Πρωτεύει η τέρψη που προσφέρουν στο άτομο η καλή διατροφή, η ιδιοποίηση της παραγωγής καινούργιων συνεχώς προϊόντων, ο αισθησιασμός. Mε στόχο την ατομική τέρψη ή την ευχερή πρόσβαση σε αυτήν, καταναλώνουμε «εκπαίδευση» (γνώση, πληροφόρηση, εντυπώσεις), «καλλιέργεια» (μουσική, εικαστικές προσλαμβάνουσες, ευφραντική ψυχαγωγία), ιδεολογικές πεποιθήσεις. Tο ενιαίο του «παραδείγματος» σε ολόκληρη την Eυρώπη πασιφανές. Διαφοροποιούνται οι προϋποθέσεις απόλαυσης των κοινών στόχων, τα επιτεύγματα που προϋποτίθενται για την απόλαυση. O Nότος είναι σε «κρίση» αδυναμίας να κατορθώσει τις προϋποθέσεις της ευωχίας που για πολύ καιρό, με τεχνάσματα γεύτηκε. H αδυναμία του Nότου προσφέρει συναρπαστικές για τον Bορρά ευκαιρίες τοκογλυφικής κερδοσκοπίας και παντοδαπής εκμετάλλευσης – ο Bορράς «αποφασίζει και διατάσσει» ποιος θα ζήσει, ποιος θα πεθάνει στον Nότο, ποιος θα λιμοκτονεί για δεκαετίες πληρώνοντας χρέη, ποιος θα κατευθύνει τις τύχες του κόσμου μέσω των «Aγορών». H διαφορά των επιτευγμάτων που προϋποθέτει η πρόσβαση στον κοινό στόχο (την καταναλωτική ευωχία) διαφοροποιεί και τους Eυρωπαίους σε δύο περιπτώσεις, δύο κατηγορίες: Oχι σε Bόρειους και Nότιους, αλλά στους λαούς που γέννησαν το ατομοκεντρικό «παράδειγμα» και σε κοινωνίες που μιμούνται το «παράδειγμα» – δεν το επέλεξαν για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους, υπέταξαν τις ανάγκες τους στη μίμησή του. Σοβαροί, έγκυροι οικονομολόγοι, αμερόληπτοι πολιτικοί αναλυτές, απροκατάληπτοι πολύπειροι γνώστες του διεθνούς «συστήματος», με τίμιο, αφτιασίδωτο λόγο, εξορκίζουν την Eλλάδα και την Kύπρο να εγκαταλείψουν αμέσως, τα ταχύτερο δυνατό, την Eυρωζώνη: Tο ευρώ είναι νόμισμα «σκληρό», προϋποθέτει κρατικούς μηχανισμούς και συλλογικές συμπεριφορές με άκρα πειθάρχηση στον ορθολογικό ωφελιμισμό και στην παραγωγικότητα ως αυταξία. Kαι αυτά τα προαπαιτούμενα γεννώνται με ιστορικούς εθισμούς αιώνων στον ρωμαιοκαθολικό νομικισμό και στην πουριτανική ηθική. Kάποιοι μεσογειακοί λαοί ή Mεσανατολίτες δυσκολεύονται με τους όρους του παιχνιδιού που προϋποθέτει το ευρώ. Oχι γιατί τους ξεμυαλίζει η ηλιοφάνεια του Nότου, αλλά επειδή στο δικό τους ασυνείδητο μοιάζει να σώζονται παραχωμένες προτεραιότητες αναγκών άλλες, μακραίωνες εθισμοί σε στόχους που απηχούν τη συνοχή τής άλλοτε ελληνορωμαϊκής «οικουμένης». Ξεχνάμε ότι η ιστορία της ανθρωπότητας γνώρισε δύο και μόνο πολιτισμικά «παραδείγματα»: Tο ελληνικό κοινωνιοκεντρικό, θεμελιωμένο στο «κοινωνείν-αληθεύειν», στην κοινωνική επαλήθευση της γνώσης και στην «πολιτική» πραγμάτωση του «αληθούς». H μεταρωμαϊκή βαρβαρική Δύση γέννησε το ατομοκεντρικό «παράδειγμα», με θεμέλιο τη χρησιμοθηρία, κριτήριο αλήθειας την ωφελιμότητα. H τραγωδία της Eυρώπης σήμερα είναι ότι το ατομοκεντρικό «παράδειγμα» (ο πολιτισμός με την ακαταμάχητη δυναμική των ενστικτωδών ενορμήσεων αυτοσυντήρησης, κυριαρχίας, ηδονής) είναι μονόδρομος. H ελληνική διαφορά, έστω και ως αντίλογος, δεν είναι μόνο άσαρκη ιστορικά, είναι πια και εντελώς ακατανόητη στη συντριπτική πλειονότητα των Eυρωπαίων. Eίναι τραγωδία για την Eυρώπη ότι δεν υπάρχει πια Eλλάδα. Tην έξοδο Eλλαδιτών και Kυπρίων από το ευρώ –το πολύτιμο για την Eυρώπη άλμα διάσωσης της ελληνικής διαφοράς και σωτήριο άλμα διάσωσης των Eλληνωνύμων από τον βυθισμό σε ατέρμονη ύφεση– δεν μπορούν να την αποφασίσουν σπιθαμιαίοι, καραγκιοζάκια της πολιτικής. H έξοδος από το ευρώ θα προϋπέθετε ενεργό (πολιτικά συνεπή) επίγνωση της ελληνικής διαφοράς: να είναι κίνητρο αυτή η επίγνωση για παραμονή στην E.E., στο επίκεντρο του γίγνεσθαι της Eυρώπης. Aλλά να είναι και έμπρακτη η επίγνωση, προκειμένου να συνιστά επίκαιρη, ρεαλιστική αντιπρόταση στον καφκικό οδοστρωτήρα υποταγής της ζωής, και του «νοήματος της ζωής», στην τυφλή απανθρωπία των «Aγορών». Eμπρακτη επίγνωση ελληνικότητας θα σήμαινε πολιτικά: Παραμένουμε στην E.E. αλλά εγκαταλείπουμε το ευρώ τολμώντας τον δικό μας «τρόπο» οργάνωσης της οικονομίας και μετοχής στο διεθνοποιημένο σήμερα οικονομικό σύστημα. «Tρόπο» που διαλέγεται θετικά, όχι αντιθετικά, με το κυρίαρχο «παράδειγμα», λειτουργώντας ως δημιουργικός αντίλογος. Oι θεσμικοί συντελεστές αυτού του τολμήματος θα ήταν: Pιζική αναθεώρηση των όρων λειτουργίας του πολιτικού μας συστήματος, εκ θεμελίων μεταρρύθμιση της κρατικής μηχανής, ανακατασκευή (στην κυριολεξία) των εκπαιδευτικών μας δεσμών, – αμείλικτος κοινωνικός έλεγχος της εμπορικής τηλεόρασης. Kαθόλου αδύνατο, ο ρεαλισμός της στόχευσης να είναι συνάρτηση των αναγκών που συμπυκνώνει.

Tζον Κέρι προς Νταβούτογλου: «Σας ευχαριστώ πολύ, υπουργέ Νταλατούλου»… Posted: 07 Apr 2013 11:03 AM PDT Ανεπιτυχής… ήταν η προσφώνηση του Αμερικανού υπ. Εξωτερικών προς τον Τούρκο ομόλογό του σήμερα στην Κωνσταντινούπολη Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι, ο οποίος έφτασε στην Τουρκία για διαπραγματεύσεις, ξεκίνησε την επίσκεψή του με ένα ατυχές περιστατικό, όταν δεν μπόρεσε να προφέρει το όνομα του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου. Η επίσκεψη του Κέρι πραγματοποιείται αφού έχουν περάσει δύο εβδομάδες από την ημέρα που ο πρόεδρος των ΗΠΑ κατάφερε να φτάσει σε μια σημαντική βελτίωση των σχέσεων της Τουρκίας και του Ισραήλ. Ο Υπουργός Άμυνας θα προσπαθήσει να πείσει την Τουρκία να υλοποιεί ενεργά τις συμφωνίες που επιτεύχθηκαν με το Ισραήλ. Ο Κέρι πρέπει επίσης να πείσει την Άγκυρα νε μην κλείνει τα σύνορα με τη Συρία, ώστε η Τουρκία να συνεχίσει να δέχεται τους Σύριους που προσπαθούν να εγκαταλείψουν τις περιοχές των πολεμικών συγκρούσεων. «Σας ευχαριστώ πολύ, υπουργέ Νταλατούλου»… (βίντεο: 6'20'') Πηγή: The Voice of Russia

Συνελήφθη πολίτης που είπε "γαϊδούρι" τον Πάγκαλο Posted: 07 Apr 2013 10:10 AM PDT Την αντίδραση του Θεόδωρου Πάγκαλου προκάλεσε ο χαρακτηρισμός "γαϊδούρι" που του απηύθυνε ένας πολίτης στη λίμνη της Βουλιαγμένης. Σύμφωνα με πληροφορίες ο πρώην υπουργός άκουσε τον πολίτη και του ζήτησε να το επαναλάβει, όπως και έγινε. Τότε ο Θεόδωρος Πάγκαλος ζήτησε τη σύλληψη του πολίτη, κάλεσε την αστυνομία με αποτέλεσμα ο άνδρας να μεταφερθεί στο Α.Τ. Βουλαγμιένης με τον πρώην υπουργό να καταθέτει μήνυση σε βάρος του. Σημειώνεται ότι λίγη ώρα αργότερα ο πολίτης αφέθηκε ελεύθερος. Πηγή: Πρώτο Θέμα

Σε πύρινο κλοιό η Κρήτη! Ξεσπούν διαδοχικές πυρκαγιές Posted: 07 Apr 2013 09:35 AM PDT Σε πύρινο κλοιό φαίνεται να βρίσκεται από χθες η Κρήτη αφού οι πυρκαγιές ξεσπούν η μία μετά την άλλη με τους άνδρες της πυροσβεστικής να μην σταματούν να σβήνουν πυρκαγιές. Μάχη με τις φλόγες εξακολουθούν να δίνουν οι πυροσβεστικές δυνάμεις από τη μία άκρη της Κρήτης μέχρι την άλλη σε μία σειρά από πυρκαγιές που ευνοούνται από τους ισχυρότατους νότιους ανέμους. Οι φωτιές δε σταμάτησαν να εκδηλώνονται από το μεσημέρι του Σαββάτου ενώ ισχυρές δυνάμεις της Πυροσβεστικής έδωσαν ολονύχτια μάχη με τις φλόγες. Στα Χανιά Αυτή τη στιγμή, μαίνονται, αλλά είναι σε ύφεση, οι φωτιές σε Κίσσαμο Χανίων και Λατζιμά Ρεθύμνου ενώ νέα φωτιά είχαμε τα ξημερώματα λίγο μετά τη μία στο Βένι Μυλοποτάμου και στις 4 το πρωί στην περιοχή Φουρνές Χανίων σε καλάμια. Ανοιχτό παραμένει το μέτωπο στο Κακόπετρο Χανίων. Στο Ηράκλειο Στο Ηράκλειο σύμφωνα με το prismanews και συγκεκριμένα στο χωριό Πάρτηρα, φωτιά ξέσπασε χθες στις 15.20 κάτω από άγνωστες συνθήκες και στο σημείο έσπευσαν 10 άνδρες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας με 4 πυροσβεστικά οχήματα. Η φωτιά δεν απειλεί κατοικίες όμως το σημείο που έχει ξεσπάσει είναι δύσβατο. Στο Ρέθυμνο Στο Ρέθυμνο, φωτιά έχει ξεσπάσει στο χωριό Λατζιμά. Για τη κατάσβεση της επιχειρούν 19 άνδρες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας με 8 πυροσβεστικά οχήματα. Πάντως όλα τα μέτωπα των πυρκαγιών αντιμετωπίζονται με δυσκολία αφού σήμερα σε όλη τη Κρήτη, οι άνεμοι που πνέουν είναι ισχυροί με το έργο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας ολοένα να γίνεται και πιο δύσκολα. Πηγή: Newsbomb 1  , Newsbomb 2

Η Θέση της Τουρκίας την Επόμενη Μέρα: Μεταξύ Λωζάννης και Σεβρών Posted: 07 Apr 2013 08:36 AM PDT To άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Άμυνα και Διπλωματία», τον Απρίλιο του 2003. Νομίζουμε ότι αξίζει τον κόπο να ξαναδιαβαστεί δέκα χρόνια μετά, μια που αποτελεί στρατηγική πρόβλεψη αυτών που είναι σε εξέλιξη σήμερα στην Τουρκία!   Του Σάββα Καλεντερίδη Ιστορικό Πλαίσιο Η Συνθήκη του Κάρλοβιτς (26 Ιανουαρίου 1699) αποτελεί για την τουρκική εθνικιστική πολιτική διανόηση το σημείο καμπής για τον τουρκισμό, αφού τότε αρχίζει για πρώτη φορά η καθοδική πορεία και η απώλεια εδαφών για την Οθωμανική Αυτοκρατορία και τους Τούρκους, μετά τη θυελώδη εμφάνιση τους στα εδάφη της Ανατολίας το 1071 (Μάχη του Ματζικέρτ). Μετά τη Συνθήκη του Κάρλοβιτς, η Οθωμανική Αυτοκρατορία οδηγείται από περιπέτεια σε περιπέτεια και από ήττα σε ήττα, ενώ... κατά το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης (1821) και μέχρι το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων (1913), υποχρεώνεται να εγκαταλείψει το σύνολο σχεδόν των εδαφών που είχε καταλάβει από το 14ο αιώνα στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο. H άνοδος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σταμάτησε με την υπογραφή της Συνθήκης του Κάρλοβιτς   Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, που αποτέλεσε την τελευταία μεγάλη περιπέτεια των Οθωμανών, υποχρέωσε την Οθωμανική Αυτοκρατορία μετά τα βαλκανικά εδάφη να απωλέσει και τα λεγόμενα αραβικά εδάφη και να τοποθετηθεί στην «Κλίνη του Προκρούστη», στην οποία έμελλε να καθοριστεί η τύχη και ιστορική παρουσία στην Ανατολία των Τούρκων και των λοιπών μουσουλμανικών ετερογενών πληθυσμών, υπολειμμάτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που κατοικούσαν στα εδάφη της υπό ίδρυση Τουρκικής Δημοκρατίας. Η "κλίνη του προκρούστη" Η Μυστική Συμφωνία του Λονδίνου ή «Σάικς-Πικώ» (Sykes - Picot, 16 Μαΐου 1916), με την οποία Αγγλία και Γαλλία χώρισαν σε ζώνες επιρροής την ευρύτερη περιοχή της Παλαιστίνης και της Χάιφας, της Ιορδανίας, της Συρίας και της Μοσούλης-Βαγδάτης-Βασόρας (περιοχή που είναι και το επίδικο της υπό εξέλιξη στρατιωτικής επιχείρησης των ΗΠΑ-Αγγλίας στην περιοχή), η Συνδιάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (18 Ιανουαρίου-12 Μαΐου 1919) όπου το Ανώτατο Συμβούλιο των Συμμάχων αποφασίζει τη διάλυση και το μοίρασμα των εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η Συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920) με την οποία οι Τούρκοι περιορίζονται από τους Συμμάχους στα οροπέδια της Κεντρικής Ανατολίας, αποτελούν την «Κλίνη του Προκρούστη» για τα υπολείματα της άλλοτε κραταιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ενώ η άνοδος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας σταμάτησε το 1699, η πτώση μπορούμε να πούμε ότι άρχισε με την απώλεια της Βεσσαραβίας, το 1812 και ολοκληρώθηκε με τη συνθήκη της Λοζάνης, το 1923 Ειδικότερα με τη Συνθήκη των Σεβρών αποδιδόταν ιστορική δικαιοσύνη και αφαιρούνταν το βάρος της περίπου χιλιόχρονης επιβολής και καταπίεσης που άσκησαν οι τουρκομανικοί και τουρκικοί πληθυσμοί, επί των Ελλήνων, Αρμενίων, Κούρδων και λοιπών αυτοχθόνων εθνοτήτων της περιοχής της Ανατολίας. Ο Πρέσβης Γ. Χριστόπουλος αναφερόμενος στη Συνθήκη των Σεβρών, γράφει: «Η Συνθήκη των Σεβρών ήτο έργον ηθικής αποκαταστάσεως και πολιτικής σκοπιμότητος. Οι νικηταί του 1918 ηδυνήθησαν να επανορθώσουν τα αμαρτήματα της Ευρώπης, που είχε θυσιάσει τον Ελληνισμόν και τον Χριστιανισμόν επί σειρά αιώνων. Η Συνθήκη περισσότερον από οιανδήποτε άλλην εμφανιζόταν, από γενικωτέρας απόψεως, ως πρώτη σοβαρά εκδήλωσις της Ευρωπαϊκής και Χριστιανικής συνειδήσεως και αλληλεγγύης. Απεδείκνυε συγχρόνως την πολιτική ωφελιμότητα της. Διότι, πιστώς εφαρμοζόμενη, έθετε τέρμα εις τους μακρούς απελευθερωτικούς πολέμους της Βαλκανικής, που επανειλημμένως επροκάλεσαν διεθνείς περιπλοκάς και τελικώς τον Παγκόσμιον Πόλεμον». Η Συνθήκη της Λωζάννης ή άλλως η «Επιθετική Επιστροφή των Τούρκων» Η Συνθήκη των Σεβρών δεν εφαρμόστηκε ποτέ, κυρίως λόγω αδυναμίας των συμμαχικών χωρών που την υπέγραψαν να συνεννοηθούν και να ομονοήσουν σε θέματα που αφορούσαν διάφορες πτυχές του Ανατολικού Ζητήματος και της περιοχής. Από την άλλη πλευρά η Συνθήκη αυτή αποτέλεσε την κύρια αιτία της Μικρασιατικής Εκστρατείας που κατέληξε στη γνωστή τραγωδία για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Ενώ η Τουρκία, που ήταν με την πλευρά των ηττημένων στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά την ήττα των Ελλήνων στη Μικρά Ασία βρέθηκε να διαπραγματεύεται περίπου ως νικητής την παρουσία της στη Μικρασιατική Χερσόνησο με την Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Ιαπωνία, Ελλάδα, Ρουμανία και Σερβία. Η Συνθήκη της Λωζάννης που αναθεωρεί τη θνησιγενή Συνθήκη των Σεβρών αποτελεί και τον τερματικό σταθμό της μακροχρόνιας πορείας της διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που όπως προαναφέρθηκε άρχισε με τη Συνθήκη του Κάρλοβιτς (1699). Με την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης, που κατά τους Τούρκους αποτελεί τη συμβολαιογραφική πράξη γέννησης της Τουρκικής Δημοκρατίας, οι Τούρκοι και ο ηγέτης τους Μουσταφά Κεμάλ, υπό το πέπλο του νομιμοποιημένου κοσμικού και μόνο φαινομενικά δυτικότροπου καθεστώτος, εγκαθιστούν ένα ρατσιστικό μονοκομματικό πολιτικό σύστημα, το οποίο αναλαμβάνει τη διαχείρηση της τύχης των χριστιανικών και μουσουλμανικών πληθυσμών που κατοικούσαν στην επικράτεια της νεότευκτης χώρας. Η Ανατολική Πολιτική των ΗΠΑ και η Συνθήκη της Λωζάννης Οι ΗΠΑ, από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, είχαν δείξει έντονο ενδιαφέρον για την περιοχή της Ανατολίας και πέρα από τις παραδοσιακές διπλωματικές σχέσεις, ανέπτυξαν έντονη εκπαιδευτική και ιεραποστολική δραστηριότητα στην Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, τη Μερζιφούντα, την Καισαρεία, το Βαν, το Χαρπούτ, το Ντιγιάρμπακιρ και διάφορες περιοχές της μικρασιατικής χερσονήσου. Μάλιστα το Σεπτέμβριο του 1919 στο Συνέδριο της Σεβάστειας, οι ΗΠΑ, δια του στρατηγού Χάρμπορ, πρότειναν στους συνέδρους και τον ίδιο τον Μουσταφά Κεμάλ την ίδρυση ένα αμερικανικού προτεκτοράτου στα εδάφη της Κεντρικής Ανατολίας, πρόταση που απορρίφθηκε από την πτέρυγα του Μουσταφά Κεμάλ. Από στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας τους τελευταίους δώδεκα μήνες, διάστημα που παρατηρείται και οι βαθειά σύγκρουση των τουρκοαμερικανικων σχέσεων με αφορμή την πολιτική των ΗΠΑ στο Βόρειο Ιράκ και το Κουρδικό, προκύπτει ότι οι ΗΠΑ ενοχλήθηκαν από το γεωπολιτικό τους αποκλεισμό από την περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολίας μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, αποκλεισμός που επικυρώθηκε με τη Συνθήκη της Λοζάννης. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι ΗΠΑ δεν επικύρωσαν ποτέ ούτε την Συνθήκη της Λοζάννης, αλλά ούτε και την κατάργηση των διομολογήσεων, ενώ ο πρώτος πρέσβυς των ΗΠΑ τοποθετήθηκε στην Άγκυρα μόλις το 1927. Τον Ιανουάριο του 1927, κατά τη διάρκεια των ομιλιών που πραγματοποιόντουσαν στην Βουλή των Αντιπροσώπων, ο Upshow αναφερόμενος στη Συνθήκη της Λοζάννης είχε δηλώσει τα εξής: "Η συμφωνία αυτή είναι αποτέλεσμα μιας πολιτικής την οποία με μεγάλη εξυπνάδα ακολουθεί ένας δικτάτορας, ο οποίος είναι βάρβαρος όσο ο Ταμερλάνος, δόλιος όσο και ο Τρελός Ίβαν και πονηρός όπως ο Τζενγκίζ Χάν, ο οποίος κάθεται πάνω σε πυραμίδα από νεκροκεφαλές των θυμάτων του. Αυτό το τέρας επέβαλε στον υπόλοιπο κόσμο, ο οποίος ήταν κουρασμένος από τους συνεχιζόμενους πολέμους, μια διπλωματική συμφωνία η οποία υποτίμησε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο. Σε κάθε σημείο του κόσμου αποκάλεσαν το γεγονός αυτό ως τουρκική νίκη. Και αφού επέβαλαν στα κοινοβούλια των χωρών του Παλαιού Κόσμου να αποδεχθούν την συνθήκη αυτή, στη συνέχεια, οι μεγάλες ομάδες του κεφαλαίου, ο ψυχρός και απολίτικος κόσμος του εμπορίου, ακόμη και ορισμένοι εκπρόσωποι της θρησκείας ανύψωσαν την Τουρκία στο τραπέζι των σύγχρονων και πολιτισμένων εθνών". Από την άλλη ο γερουσιαστής King δήλωνε πως "οι Τούρκοι είναι άνθρωποι αγράμματοι, φανατικοί και γεμάτοι μίσος" ενώ ο Hart, ο οποίος ήταν επιστήμονας και καθηγητής στο τμήμα των πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου Ηarvard θα έφερε στο προσκήνιο την άποψη του ότι "οι Τούρκοι δεν έχουν θέση στην Ευρώπη και στο περιβάλλον των πολιτισμένων χωρών". Η Επιχείρηση στο Ιράκ, ο Κεμαλισμός και η "Επόμενη Μέρα" Η Τουρκία και το μονοκομματικό κεμαλικό καθεστώς, παίζοντας καλά το διπλωματικό παιχνίδι και εκμεταλλευόμενο τις συγκυρίες της περιόδου του Μεσοπολέμου και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, και ενώ συνέχισε τις σκληρές αφομοιωτικές πολιτικές εναντίον χριστιανικών (Αρμένιοι, Έλληνες, Ασσύριοι) αλλά και μουσουλμανικών (Κούρδοι, Λαζοί, Τσερκέζοι, Άραβες κλπ) πληθυσμών, κατόρθωσε να διατηρηθεί μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 40, κερδίζοντας μάλιστα τον τίτλο του "Επιτήδειου Ουδέτερου". Η ανατολή της δεκαετίας του '50 και ο "κομμουνιστικός κίνδυνος" του Ανατολικού Μπλοκ λειτούργησαν ως σωσσίβιο για τον κεμαλισμό. Έτσι παρά το πέρασμα στο πολυκομματικό σύστημα, ο κεμαλισμός και οι ολοκληρωτικές νοοτροπίες και πρακτικές συνέχισαν να κυριαρχούν στο πολιτικό σύστημα της γειτονικής χώρας, με ότι επιπτώσεις είχε και συνεχίζει να έχει το γεγονός αυτό στους ετερογενείς αλλόθρησκους και αλλόφυλους πληθυσμούς της Τουρκίας, αλλά και στις σχέσεις της Τουρκίας με τις γειτονικές χώρες. Ο κεμαλισμός, τρέφοντας έναν ορθόδοξο ρατσιστικό εθνικισμό στις αναλφάβητες και απαίδευτες πολιτικά λαϊκές μάζες στην Τουρκία, από τη μια πλευρά προσπάθησε να ολοκληρώσει το αφομοιωτικό έργο της οθωμανικής περιόδου και από την άλλη λειτούργησε σαν το κύριο ιδεολογικό βάθρο του νέου οθωμανικού οράματος, που ήθελε την επιθετική επιστροφή των Τούρκων στην Αλεξανδρέττα, την Κύπρο, τα Βαλκάνια, τον Καύκασο, τη Θράκη, το Αιγαίο, το Κιρκούκ και τη Μοσούλη....το Σινικό Τείχος! Η επιχείρηση των ΗΠΑ στο Ιράκ, κατά την άποψη μας, -πέραν των άλλων διαστάσεων που ασφαλώς υπάρχουν- αποτελεί την αρχή μιας ετεροχρονισμένης διορθωτικής παρέμβασης στο γεωπολιτικό αποκλεισμό που υπέστη η Αμερική στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Μικράς Ασίας τη δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα.   Η επιχείρηση των ΗΠΑ στο Ιράκ, το 2003, έχει δρομολογήσει εξελίξεις οι οποίες θα θέσουν σε αμφισβήτηση ακόμα και αυτή την ηγεμονία των Τούρκων στην Ανατολία τον 21ο αιώνα, με τον κουρδικό παράγοντα να διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία, λόγω ομοιογένειας και γενετικού δυναμισμού των κουρδικών πληθυσμών. Η επιχείρηση στο Ιράκ, πέρα από τις τραγικές συνέπειες που θα έχει για τους λαούς της περιοχής, για τη διεθνή νομιμότητα, για τα συμφέροντα της ΕΕ και για μια σειρά από άλλα πολύ σοβαρά θέματα για την περιοχή και για το σύνολο της ανθρωπότητας, συνέπειες που δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς, θα έχει και δύο σοβαρότατες συνέπειες και για την ίδια την Τουρκία. Την ανάδειξη του Κουρδικού και την «άρση εμπιστοσύνης και της ασυλίας» που πρόσφερε στη διάρκεια του 20ου αιώνα η διεθνής κοινότητα και οι ΗΠΑ προς τους κεμαλιστές. Με την αυτονόμηση του Βορείου Ιράκ ή Νοτίου Κουρδιστάν θα αναδειχθεί διεθνώς πλέον το Κουρδικό Ζήτημα, εξέλιξη που θα φέρει την Τουρκία αντιμέτωπη με εντελώς καινούργιες καταστάσεις για την αντιμετώπιση του Κουρδικού και των λοιπών εθνοτικών προβλημάτων, που αποτελεί μακράν το σοβαρότερο ζήτημα για την Άγκυρα. Την ίδια στιγμή, η άρση της «εμπιστοσύνης και της ασυλίας» προς τους κεμαλιστές και το στρατό, φέρνει την Τουρκία και τον τουρκισμό προ του φάσματος της μεγάλης αλλαγής. Η Τουρκία την επόμενη μέρα καλείται να αλλάξει. Να αλλάξει την πολιτική της και τη στάση της προς τους "άλλους" που κατοικούν στα εδάφη της Ανατολίας, όλους εκείνους που υπέστησαν τις γνωστές αφομοιωτικές πολιτικές και επί οθωμανικής περιόδου, αλλά και κατά την περίοδο της «Δημοκρατίας». Να αλλάξει την πολιτική της και τη στάση της προς τη διεθνή κοινότητα και το διεθνές δίκαιο. Να αλλάξει τη στάση της και τις πολιτικές της προς τις γειτονικές της χώρες. Να αναγνωρίσει τις μαύρες σελίδες της ιστορίας της. Η θέση της Τουρκίας την Επόμενη μέρα θα είναι κάπου μεταξύ "Λωζάννης και Σεβρών". Πηγή

Διαλυτικές τάσεις στα Σκόπια, υπνωτισμένη η Ελλάδα Posted: 07 Apr 2013 09:45 AM PDT Η ελληνική Πολιτεία παρακολουθεί εκ του μακρόθεν την κατάσταση στα Σκόπια, χωρίς να δείχνει σημάδια ότι ενδεχομένως θα μπορούσε να βγει ωφελημένη Γράφει ο Μακεδών Οι ακραίες τοποθετήσεις του κ. Γκρούεφσκι και η αίσθηση παραμερισμού τους που έχουν οι Αλβανοί των Σκοπίων, οδηγούν σε συγκρούσεις τις δυο μεγάλες κοινότητες του γειτονικού κράτους. Ξένοι πολιτικοί αναλυτές εκφράζουν φόβους ότι η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση τα Δυτικά Βαλκάνια. Η ελληνική Πολιτεία παρακολουθεί εκ του μακρόθεν την κατάσταση, χωρίς να δείχνει σημάδια ότι ενδεχομένως θα μπορούσε να βγει ωφελημένη, υποστηρίζοντας πρόσωπα και καταστάσεις που να την ευνοούν. Δεν γνωρίζουμε φυσικά αν κάτι συμβαίνει στο παρασκήνιο, αλλά και δεν βλέπουμε κάτι να αλλάζει. Παραμένουμε πάντως, επισήμως, στην θέση ότι μας συμφέρει η διατήρηση της ακεραιότητας του κράτους των Σκοπίων. Το επιχείρημα είναι πως σε περίπτωση διαμελισμού του, ένα τμήμα θα ενσωματωθεί στην Αλβανία ή το Κοσσυφοπέδιο, το δε άλλο, με αδυναμία να διατηρήσει την ύπαρξή του, ενδεχομένως πλησιάσει την Βουλγαρία η οποία το εποφθαλμιά, με το γεγονός ότι οι Σλάβοι των Σκοπίων είναι Βούλγαροι (μόνον που αυτοί μεν παριστάνουν τους Μακεδόνες, ενώ οι Σλάβοι της Βουλγαρίας τους απογόνους των αρχαίων Θρακών -πρόκειται για μοναδικές περιπτώσεις λαών που ντρέπονται για την καταγωγή τους). Σ' αυτές τις περιπτώσεις θα ευνοηθούν Αλβανία και Βουλγαρία και θα καταστούν ισχυρότερες. Η τελευταία -έμμεση- επίσημη αναφορά στην ελληνική αυτή θέση, έγινε προ 12ετίας, από τον τότε υπουργό Τύπου κ. Ρέππα. Τότε, το 2001, στην ενδοκρατική ένοπλη σύγκρουση Αλβανών και Σλάβων, η Ελλάδα υποστήριξε πλήρως την κυβέρνηση των Σκοπίων, όχι μόνον πολιτικά, αλλά και έμπρακτα, δωρίζοντας οπλομηχανήματα για την καταστολή της αλβανικής εξέγερσης. Ο κ. Ρέππας ρωτήθηκε από δημοσιογράφους, γιατί πράττει η Ελλάδα κατ' αυτόν τον τρόπο και δεν απαιτεί ώστε η βοήθειά της προς τους Σλάβους να συνοδευτεί από την απαίτηση απαλλαγής από το ιδεολόγημά τους περί απογόνων των Μακεδόνων. Απάντησε μ' έναν τρόπο προσβλητικό της νοημοσύνης του ελληνικού λαού:  «Δεν είναι ηθικό να εκμεταλλευθούμε την δύσκολη θέση στην οποία βρίσκονται».  Κατά τον κ. Ρέππα, είναι κατ' ακολουθία, ηθικό να τους ενδυναμώσουμε και τότε να απαιτήσουμε αναγνώριση της πλάνης τους. Δεν γνωρίζω τον βαθμό ευφυΐας του κ. Ρέππα, για να υποστηρίξω αν αυτά που είπε τα πίστευε ή σκόπιμα πρόσβαλε τον ελληνικό λαό, τον οποίο θεώρησε ηλίθιο, ώστε να δεχθεί ότι μπορεί να ισχύει στις διεθνείς σχέσεις τέτοια τοποθέτηση. Τώρα φαίνεται, πως είναι υπαρκτός ο φόβος να επαναληφθούν τα γεγονότα εκείνα. Για να τεκμηριώσω την άποψή μου, παραθέτω αποσπάσματα από το περιοδικό "Shenja", συνέντευξης που έδωσε ο κ. Janusz Bugajski, πολιτικός αναλυτής στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (CSIS) των Η.Π.Α., στο τμήμα Σπουδών της Ανατολικής Ευρώπης.  Ο κ. Bugajski φοβάται πως ο ακραίος εθνικισμός του VMRO (κόμματος του κ. Γκρούεφσκι) απειλεί τη σταθερότητα των Σκοπίων. Δύο είναι οι απειλητικοί παράγοντες. Κατ' αρχήν, το αδιέξοδο στις συζητήσεις με την Ελλάδα για τη συμφωνία της ονομασίας του κράτους, με τον κ. Γκρούεφσκι να απομακρύνει εξ αυτού του λόγου την ένταξη της χώρας του στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Ο άλλος λόγος είναι, ότι οι εθνοτικές εντάσεις θα μπορούσε να αυξηθούν εάν η οικονομική κατάσταση στα Σκόπια επιδεινωθεί περισσότερο. Παρατηρεί δε, ότι ο κ. Γκρούεφσκι για να αντιμετωπίσει την λαϊκή δυσαρέσκεια, εστιάζει στον ακραίο εθνικισμό για να παραμείνει στην εξουσία. Τονίζει επίσης, ότι «οι δύο μεγάλες κοινότητες παραμένουν διαιρεμένες και το παρατεταμένο αδιέξοδο, που σχετίζεται με την αδυναμία ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. θα συμβάλει στην επιδείνωση των σχέσεων των δύο μεγάλων εθνικών ομάδων και θα υπονομεύσει τις προοπτικές για τις μελλοντικές συμμαχίες που πρέπει να τις διέπουν». Επιμένει δε, στο ότι για να διατηρηθεί η σταθερότητα στα Σκόπια, η κυβέρνηση του κ. Γκρούεφσκι πρέπει να αναγνωρίσει ότι υπάρχει μια κοινή κληρονομιά των δύο κοινοτήτων, και όχι μόνο των Σλάβων. Κάποιος πρέπει επιτέλους στην ελληνική πολιτική σκηνή, να αποφασίσει ότι δεν γίνεται να παρακολουθούμε συνεχώς τα γεγονότα. Οι σοβαρές χώρες, αντί να τα ακολουθούν, τα κατευθύνουν προς το συμφέρον τους. Αφού βέβαια πρώτα, ερευνηθεί στα σοβαρά ποιο είναι πράγματι αυτό το συμφέρον. Πηγή: Βόρεια

Το Μνημόνιο διαλύει την Κύπρο Posted: 07 Apr 2013 07:40 AM PDT Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων μειώνονται από 6,5% έως 12,5%, θα «βάλει χέρι» στον 13ο μισθό και το ΑΕΠ το 2013 θα μειωθεί κατά 13%! Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ Λύνονται τα γόνατα όποιου ακούσει τα νούμερα που ανέφερε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Λευκωσίας, μιλώντας την Πέμπτη στο Ραδιοφωνικό Ιδρυμα Κύπρου: η μείωση του κυπριακού ΑΕΠ το 2013 δεν θα «περιοριστεί» στο εξωφρενικό ούτως ή άλλως ύψος του 8,7%, που υπολόγιζε μέχρι τώρα η δεξιά κυβέρνηση του Νίκου Αναστα­σιάδη, αλλά θα ανέλθει στο... 13%!!! Μείωση του ΑΕΠ κατά 13% μέσα σε έναν χρόνο είναι αδιανόητη σε καιρό ειρήνης. Αυτό σημαίνει ότι η κυπριακή οικονομία θα καταβαραθρωθεί εξαιτίας του Μνημονίου με υπερδιπλάσιο ρυθμό από όσο η ελληνική! Γερμανία και ΕΕ είναι αποφασισμένες να διαλύσουν εντελώς την Κύπρο, δεν θα αφήσουν τίποτε όρθιο από την οικονομία της. Χειρότερες εκτιμήσεις για την εξέλιξη της οικονομίας του νησιού κάνει το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο. Αυτό προβλέπει ότι η πτώση του κυπριακού ΑΕΠ μπορεί να φτάσει και στο 15% μέσα στον χρόνο που τρέχει. «Η συρρίκνωση του κυπριακού ΑΕΠ θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια και θα είναι επίσης απότομη» προσθέτει. Ολεθρος. Πανηγυρίζουν οι Γερμανοί. Θεωρούν ότι η πολιτική τους πέτυχε απόλυτα. «Η κρίση στην Κύπρο έδειξε ότι οι αναταράξεις δεν μεταδίδονται πλέον σε άλλα κράτη της Ευρωζώνης» δήλωσε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα «Μπιλντ». Ζει στον κόσμο του. «Θα διαβάζουμε στα βιβλία της Ιστορίας ότι αυτή η κρίση συσπείρωσε ακόμη πιο ισχυρά την Ευρώπη» πρόσθεσε κατενθουσιασμένος, αναφερόμενος προφανώς στη γερμανική Ευρώπη του Δ' Ράιχ. Αρχισε η λεηλασία στην Κύπρο. Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων μειώνονται σε πρώτη φάση από 6,5% έως 12,5%. Του χρόνου θα γίνει νέα μείωση μισθών και συντάξεων, ενώ η κυβέρνηση θα βάλει άγριο χέρι στον 13ο μισθό, τον οποίο σίγουρα στην πορεία θα καταργήσει. Ολα τα τιμολόγια των δημόσιων υπηρεσιών αυξάνονται από 17% τουλάχιστον και πάνω. Αυξάνεται ο ΦΠΑ, ο φόρος των τόκων στις καταθέσεις πάει στο 30%, μειώνονται δραστικά τα κοινωνικά κονδύλια και πάει λέγοντας. Εφαγαν οι Γερμανοί και ο Αναστασιάδης και τα λεφτά των ταμείων που δίνουν τις συντάξεις! Ληστεία των καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ σε πρωτοφανή βαθμό. Το 37,5% του ποσού της κατάθεσης το κλέβουν αμέσως. Το 22,5% της κατάθεσης το «παγώνουν» για τρεις μήνες αρχικά. Δεν μπορεί δηλαδή κανείς να το αποσύρει. Το υπόλοιπο 40% που απομένει αν αφαιρεθούν τα κλεμμένα και τα «παγωμένα», δεν είναι ούτε αυτό στη διάθεση του δυστυχούς καταθέτη! Η Τράπεζα Κύπρου θα του επιτρέπει να κάνει αναλήψεις κάποιων ποσών μόνο στον βαθμό που η τράπεζα πάει καλά και έχει λεφτά! Ο Κύπριος Πρόεδρος Αναστασιάδης σε ρόλο σύγχρονου... λήσταρχου Νταβέλη! Το μήνυμα πέρασε σε όλη την ΕΕ. Το αποτυπώνει το «Σπίγκελ» ανατριχιαστικά. «Τίποτα δεν είναι πια σίγουρο από την αρπαγή του εκ μέρους του κράτους. Καμία κατάθεση, αλλά επίσης και κανένα σπίτι και κανένα διαμέρισμα»! Πού να φανταστεί ο κοσμάκης ότι θα ήταν η... ΕΕ που θα του έπαιρνε τις καταθέσεις και θα απειλούσε να του πάρει το σπίτι, σε αγαστή συνεργασία με μια ελληνική κυβέρνηση της Δεξιάς, και όχι οι κομμουνιστές, όπως του έλεγαν τα μετεμφυλιακά χρόνια! «Η έξοδος από την ΕΕ δεν είναι ακόμη η επίσημη θέση της (κυπριακής) αντιπολίτευσης, αλλά μπορεί σύντομα να γίνει» έγραφε προχτές σε πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της η γερμανική «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».

Όσα μας χρωστούν οι Γερμανοί… Posted: 07 Apr 2013 07:10 AM PDT Μισό αιώνα μετά το άρθρο του καθηγητή Άγγελου Αγγελόπουλου στο «Βήμα της Κυριακής», 18 Νοεμβρίου 1962, για τις «Αξιώσεις μας έναντι της Γερμανίας και της Ιταλίας», στο οποίο έγραφε ότι «ικανοποιούμεν προθύμως τας αξιώσεις των άλλων αλλά παραμελούμεν τας ιδικάς μας διεκδικήσεις», έφθασε η ώρα η Πολιτεία να υπολογίσει «όσα μας χρωστούν οι Γερμανοί…».   Ύστερα από έρευνα δυόμισι μηνών το υπουργείο Οικονομικών ολοκλήρωσε, αφού πρώτα το διέσωσε, την επεξεργασία του ιστορικού αρχείου για τις αποζημιώσεις (πάνω από 200 εκατ. μάρκα) που διεκδίκησαν ιδιώτες λόγω του Α' και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς και όλα τα ντοκουμέντα, συμφωνίες, δικαστικές αποφάσεις, νομικά κείμενα κ.ά., όσα δηλαδή μπορεί να αφορούν τις επανορθώσεις που δεν δόθηκαν. Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και το υπουργείο Εξωτερικών έχουν πλέον στα χέρια τους το πόρισμα των 80 σελίδων με στοιχεία, αποδείξεις και νομικά επιχειρήματα για τις οφειλές των Γερμανών προς τη χώρα μας. Ο πρόεδρος της Επιτροπής που συνεστήθει προκειμένου να συγκεντρωθεί το αρχείο, γενικός διευθυντής Θησαυροφυλακίου και Προϋπολογισμού του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους κ. Παναγιώτης Καρακούσης μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής» ανέφερε: «Το ιστορικό αυτό αρχείο ήταν διάσπαρτο, πεταμένο σε τσουβάλια μέσα στις αποθήκες. Ένα μεγάλο μέρος ήταν σε μια αποθήκη στα Σεπόλια, ένα άλλο μέρος των εγγράφων σε μια υπόγεια αποθήκη στο Παγκράτι και ένα μικρό μέρος φυλασσόταν στη Διεύθυνση 25 (Δ 25) στο Λογιστήριο. Η πρώτη μας δουλειά ήταν να ανασύρουμε όλους τους φακέλους με τα έγγραφα και να τα διασώσουμε. Τα συγκεντρώσαμε εδώ στο Γενικό Λογιστήριο (Πανεπιστημίου 37). Αφού διαπιστώσαμε την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν, ζητήσαμε τη συνδρομή ειδικών των Γενικών Αρχείων του Κράτους αφενός για τη συντήρησή τους, αφετέρου για την ταξινόμηση του υλικού που έγινε με ειδική μεθοδολογία». Ένας τεράστιος όγκος και δημόσιο υλικό «Να σκεφτείτε ότι απ' όλα τα έγγραφα που ξεπερνούν τις 190.000 σελίδες αφαιρέσαμε τις καρφίτσες, τους συνδετήρες, τα συντηρήσαμε και τα τοποθετήσαμε σε καινούργιους φακέλους χωρίς να γίνει κανενός είδους εκκαθάριση ή αλλοίωση. Το περιεχόμενο του κάθε φακέλου – που περιέχει περίπου 240-300 σελίδες εγγράφων – είναι καταγραμμένο σε πρόγραμμα Excel ώστε ο κάθε ερευνητής ή ιστορικός που θα ζητήσει να το μελετήσει να μπορεί να βρει αυτό που θέλει. Απομένει βέβαια η ψηφιοποίησή του που θα είναι το επόμενο βήμα που θα κάνουμε». Από τους 761 φακέλους οι: - 109 ή το 14% του συνόλου αφορούν έγγραφα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. - 652 ή το 86% αφορούν έγγραφα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Χαρακτηριστικά, από τους 109 φακέλους του Α' Παγκοσμίου Πολέμου το 93% αφορά αποζημιώσεις για τις ζημιές που προκλήθηκαν την περίοδο ουδετερότητας του Ν. 496/76, ενώ για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο το 91% αφορά την αποζημίωση για ομηρίες και θανάτους του ΝΔ 4178/61. Το 90% των εγγράφων αφορά τη διαχείριση υποθέσεων ιδιωτών. Στους φακέλους υπάρχουν αιτήσεις αποζημιώσεις – από κληρονόμους για τραυματισμούς, θανάτους, αιχμαλωσίες συγγενικών τους προσώπων, καταστροφές σε περιουσίες, κατοικίες, καταστήματα, επιχειρήσεις. Το 10% είναι επίσημες συμφωνίες, ιστορικές διακοινώσεις και επίσημη αλληλογραφία υπηρεσιών των κρατών. «Από τη μελέτη των εγγραφών», σημειώνει ο κ. Καρακούσης, «μόνο το 55% των επιδικασθέντων ποσών έχει καταβληθεί στους ιδιώτες. Πρόκειται για 115 εκατ. ευρώ που δόθηκαν από τους Γερμανούς σύμφωνα με τις αποφάσεις, ενώ τα υπόλοιπα ποσά (100 εκατ. μάρκα τότε) δεν καταβλήθηκαν ποτέ. Όλα αυτά, δηλαδή η αποζημίωση των ιδιωτών, προβλεπόταν στο νομοθετικό διάταγμα 4781 του 1961. Με αυτό το διάταγμα κυρώθηκε η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας για την αποζημίωση των προσώπων που εθίγησαν από τα εθνικοσοσιαλιστικά μέτρα διώξεως». Δυσθεώρητο ύψος Μόνο η Τράπεζα της Ελλάδος, βάσει των λογαριασμών που τηρούσε, γνωρίζει το σύνολο των καταβολών προς τους κατακτητές σε όλο το διάστημα της Κατοχής. Το συνολικό ποσό που αφορά τη Γερμανία ανέρχεται σε 1.617.781.093.648.819 δρχ. και στην Ιταλία σε 220.479.188.480 δρχ. Μετά την αφαίρεση των εξόδων κατοχής που καταβάλλονταν σύμφωνα με τον νόμο που υπήρχε και όπως αυτά είχαν συμφωνηθεί με τους κατακτητές η Γερμανία έλαβε ως προκαταβολές 1.530.033.302.528.819 δρχ. και η Ιταλία αντίστοιχα 157.053.637.000 δρχ. Αυτά τα ποσά είναι τα λεγόμενα κατοχικά δάνεια που θα έπρεπε –κατά τις Συμφωνίες του Μαρτίου του 1942 και του Δεκεμβρίου του 1942– να επιστραφούν με τη λήξη του πολέμου. Μόνο από την πρώτη αποτίμηση που έγινε αμέσως μετά τον πόλεμο από την Τράπεζα της Ελλάδος φαίνεται ότι το ποσό αντιστοιχούσε σε 4,5 εκατ. χρυσές λίρες Αγγλίας. Την άποψη ότι ο υπολογισμός του κατοχικού δανείου δεν είναι ορθός αν γίνει με βάση τη χρυσή λίρα υποστήριξε ο καθηγητής Άγγελος Αγγελόπουλος, επιμένοντας ότι πιο αντιπροσωπευτική είναι εκείνη του δολαρίου. Η συζήτηση περί αποτίμησης του χρέους και της μεθοδολογίας που πρέπει να ακολουθηθεί συνεχίζεται ως σήμερα. Μανώλης Γλέζος: «Και ένα μάρκο να ήταν η οφειλή…» «Και ένα μάρκο να ήταν η οφειλή, η Γερμανία έχει τη νομική, την ιστορική, αλλά προπαντός την ηθική υποχρέωση να εκπληρώσει τα χρέη της απέναντι στην Ελλάδα» σημειώνει ο Μανώλης Γλέζος στο τελευταίο του βιβλίο. Προτείνει τη σύσταση διακομματικής επιτροπής στη Βουλή, η οποία θα εξετάσει και θα προωθήσει το θέμα αυτό. Ο ίδιος είχε αντιδράσει οργισμένα στην προσπάθεια της Γερμανίας να κλείσει το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων, μετά τη σχετική δήλωση του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών ότι «δεν τίθεται θέμα αποζημιώσεων στην Ελλάδα». Ο κ. Γλέζος απαντώντας στους ισχυρισμούς του Βερολίνου εξήγησε ότι η δήλωση είναι ανιστόρητη, διότι αγνοεί την απόφαση της 19μελούς Διασυμμαχικής Επιτροπής των Παρισίων του 1946, η οποία καταλόγισε στη Γερμανία ότι οφείλει να καταβάλει στην Ελλάδα 7 δισ. δολάρια, αγοραστικής αξίας 1938, δηλαδή 108 δισ. ευρώ χωρίς τους τόκους. Κι αυτό πέραν της επιστροφής του αναγκαστικού δανείου. Πηγή Σχόλιο ιστολογίου: Και μέσα από όλα αυτά πηγάζει ένα ερώτημα που δεν έχει απαντηθεί ούτε από την σημερινή κυβέρνηση της Ελλάδας: Γιατί δεν απαιτούν οι ελληνικές κυβερνήσεις -και ιδιαίτερα η σημερινή- την άμεση αποπληρωμή του χρέους της Γερμανίας προς την Ελλάδα;

Guardian: Η Γερμανία αποφεύγει τις πολεμικές αποζημιώσεις που οφείλει στην Ελλάδα Posted: 07 Apr 2013 06:45 AM PDT Η Γερμανία οφείλει στην Ελλάδα ένα χρέος H Γερμανία, αποφεύγοντας το θέμα για τις πολεμικές επανορθώσεις, κάνει την στάση της στη σημερινή ελληνική κρίση χρέους κάπως υποκριτική Οι Γερμανοί δεν διασκεδάζουν αυτές τις μέρες. Κοιτάξτε παντού από τις εφημερίδες, μέχρι την μπλογκόσφαιρα και φαίνεται ότι η δημόσια διάθεση έχει φτάσει σε σημείο βρασμού. Χωρίς να θέλουν, θα επωμιστούν άλλη μια εθνική αύξηση χρέους και την χρηματοδότηση άλλης μια διάσωσης και οι Γερμανοί έχουν αρχίσει να αμφισβητούν τα πάντα, από την σοφία της στήριξης στην Ελλάδα, το κοινό νόμισμα του ευρώ, ή ακόμη και την ουσία του εγχειρήματος, της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης συνολικά. Αυτό μπορεί να είναι παράξενο για μια χώρα που ωθείται όλο και πιο κοντά στην πλήρη απασχόληση και η οποία είναι έτοιμη να ανακτήσει τη θέση της ως ο μεγαλύτερος εξαγωγέας βιομηχανικών προιόντων στον κόσμο, από τους Κινέζους. Αλλά οι Γερμανοί λένε ότι έχουν βαρεθεί: όχι περισσότερη ανάληψη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, δεν πληρώνουν περισσότερο για αυτό και για εκείνο και σίγουρα όχι για μεγαλύτερη διάσωση των Ελλήνων. Αυτό που είναι πραγματικά περίεργο, όμως, είναι η περιορισμένη διάρκεια της συλλογικής μνήμης της Γερμανίας. Για ένα μεγάλο μέρος του 20ου αιώνα, η κατάσταση ήταν ριζικά διαφορετική: μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και πάλι μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η Γερμανία ήταν ο μεγαλύτερος οφειλέτης του κόσμου και στις δύο περιπτώσεις όφειλε την οικονομική της ανάκαμψη, σε μεγάλης κλίμακας μείωση του χρέους. Η κρίση χρέους της Γερμανίας του μεσοπολέμου, ξεκίνησε σχεδόν πριν από 80 χρόνια, τις τελευταίες ημέρες του Ιουνίου του 1931. Την είχε ενεργοποιησει ο επιθετικός δανεισμός της Γερμανίας στα τέλη του 1920, ώστε να πληρώσει αποζημιώσεις, μέσω πιστώσεων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια πιστωτική φούσκα και όταν έσκασε το 1931, γκρέμισε τις αποζημιώσεις, τον κανόνα χρυσού και μεταξύ άλλων, την δημοκρατία της Βαϊμάρης. Έχοντας προσαρμοσμένο τον τεράστιο λογαριασμό που προέκυψε, μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο οι Αμερικανοί επέβαλαν την Συμφωνία του Χρέους του Λονδίνου του 1953 στους συμμάχους τους, σε μια άσκηση άφεσης του χρέους για την Γερμανία και μάλιστα με τους πιο γενναιόδωρους όρους. Το οικονομικό θαύμα της Δυτικής Γερμανίας, η σταθερότητα του γερμανικού μάρκου και η ευνοϊκή κατάσταση των δημόσιων οικονομικών της, όλα αυτά οφείλονται σε αυτό το τεράστιο κούρεμα. Αλλά αυτό έβαλε τους πιστωτές της Γερμανίας σε μειονεκτική θέση, αφήνοντας τους να αντιμετωπίσουν τις οικονομικές συνέπειες της γερμανικής κατοχής. Πράγματι, η συμφωνία για το χρέος του Λονδίνου, ανέβαλλε την διευθέτηση του ζητήματος των αποζημιώσεων –συμπεριλαμβανομένης και της αποπληρωμής των χρεών του πολέμου και τις εισφορές που επιβλήθηκαν από την Γερμανία κατά τη διάρκεια του πολέμου– για μια διάσκεψη που θα πραγματοποιηθεί μετά την ενοποίηση. Η διάσκεψη αυτή δεν έγινε ποτέ. Από το 1990, οι Γερμανοί έχουν σταθερά αρνηθεί να επανεξετάζουν αυτό το κουτί της Πανδώρας. Η εν λόγω αποζημίωση, όπως έχει καταβληθεί, ως επί το πλείστον για καταναγκαστική εργασία, διοχετεύθηκε μέσω διάφορων ΜΚΟ, ώστε να αποφεύγεται η δημιουργία νομικών προηγούμενων. Μόνο μία χώρα, το έχει αμφισβητήσει όλο αυτό, ανοιχτά και προσπάθησε να λάβει αποζημίωση στο δικαστήριο: Η Ελλάδα. Μπορεί να ήταν ή μπορεί να μην ήταν σοφό, να παγώσει η Γερμανία το ζήτημα των αποζημιώσεων και των άλλων εκκρεμοτήτων, μετά το 1990. Εκείνη την εποχή, οι Γερμανοί υποστήριξαν ότι οποιοσδήποτε εύλογος λογαριασμός, θα υπερέβαινε τους πόρους της χώρας και, αντί αυτού, θα ήταν απείρως προτεινόμενη η συνεχιζόμενη οικονομική συνεργασία στην Ευρώπη. Μπορεί να είχαν ένα δίκιο. Αλλά τώρα είναι η ώρα για τη Γερμανία να εκπληρώσει την υπόσχεσή της, να ενεργήσει με σύνεση και να κρατήσει μακριά τον ταύρο από το υαλοπωλείο. Πηγή

Ο πραγματικός στόχος της Γερμανίας Posted: 07 Apr 2013 06:07 AM PDT Η πολιτική της Μέρκελ και του Σόιμπλε στοχεύει στην υπεξαίρεση των υδρογονανθράκων Ελλάδας και Κύπρου Μέσα σε έναν αιώνα, ο τρίτος πόλεμος Γερμανίας – Ρωσίας έχει ήδη ξεκινήσει. Η Gazprom, καθετοποιημένη πλήρως, με δομή στρατιωτικής μηχανής, σφιχταγκαλιάζει την Γερμανία, καθιστώντας την ενεργειακά αιχμάλωτη της Ρωσίας. Η Γερμανία αντιδρά με την απόπειρα υπεξαίρεσης του φυσικού αερίου Ελλάδας – Κύπρου μέσω μνημονίων. Η Τουρκία για άλλη μία φορά στο πλευρό των Γερμανών ως δαμόκλειος σπάθη σε περίπτωση αντίδρασης. Ο Σημίτης υπηρέτησε ευλαβικά αυτό το σχέδιο από το 1995. Η εξόντωση Παπανδρέου, τα Ίμια και η αναστολή των ερευνών κατέστησαν την Ελληνική ΑΟΖ είτε "Ευρωπαϊκή" είτε "Ελληνοτουρκική". Η μεγάλη σύγκρουση έχει ξεκινήσει. Η Ελλάδα οφείλει να προσέξει για να μην έχει την τύχη της Ρουμανίας στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Ακόμα χειρότερα, να μην ζήσει ένα νέο 1922. Ο Πούτιν προσπαθεί να αποφυγει τα λάθη του Τσάρου Νικολάου "σφραγίζοντας" την δυνατότητα διείσδυσης των Γερμανών στην Ρωσικη κοινωνία, με την δημιουργία εθνικής συνείδησης και κοινωνικής ισορροπίας. Η ΕΕ το ισχυρό όπλο στα χέρια της Γερμανίας, με εγκλωβισμό – χειραγώγηση τοπικών κυβερνήσεων και καρατόμηση "αντιφρονούντων". Σημείο – κλειδί η στάση των Αμερικανών. Η απώλεια της Κλίντον, προβληματίζει την Γερμανία. Του Δρ. Ανδρέα Πουλλικκά* Ο ενεργειακός πόλεμος με τη βοήθεια των χρηματοπιστωτικών όπλων, βρίσκεται πλέον επίσημα στο επίκεντρο της πολεμικής τέχνης μια θέση που, για χιλιάδες χρόνια μέχρι σήμερα, κατείχαν οι στρατιώτες και τα συμβατικά όπλα. Η διεξαγωγή πολέμων με αμυντικά ή επιθετικά χρηματοπιστωτικά όπλα, θα αναλύεται σύντομα από τα επίσημα στρατιωτικά εγχειρίδια, αλλά και θα διδάσκεται στις στρατιωτικές σχολές! Το συγκεκριμένο όπλο χρησιμοποιείται εύκολα, επιτρέπει καλυμμένες και κρυφές ενέργειες, ενώ διαθέτει μια εξαιρετικά καταστροφική δύναμη, κατά πολύ πιο ανώτερη και πιο ασφαλέστερη ταυτόχρονα, όλων των άλλων πολεμικών όπλων. Για παράδειγμα η Ρωσία διαθέτει ένα ισχυρότατο όπλο, με το οποίο έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει επιτυχημένα τους εχθρούς της, στο πεδίο που διεξάγονται σήμερα οι μάχες του παγκόσμιου συναλλαγματικού πολέμου: την ενέργεια. Στα πλαίσια αυτά, το σημαντικότερο ίσως μέσο χρήσης του συγκεκριμένου όπλου, εκ μέρους της Ρωσίας, είναι η μεγαλύτερη επιχείρηση της, η οποία είναι ταυτόχρονα ο μεγαλύτερος παραγωγός φυσικού αερίου στον κόσμο, την Gazprom. Η επιχειρηματική και οργανωτική της δομή είναι εξ ολοκλήρου κάθετη. Συμπεριλαμβάνει εξόρυξη, παραγωγή, μεταφορά, προετοιμασία, εμπορία και παράδοση. Ελέγχει το 20% των αποθεμάτων φυσικού αερίου του πλανήτη, καθώς επίσης το 60% των αποθεμάτων της Ρωσίας. Εκτός από τον τομέα της ενέργειας, η Gazprom έχει αναπτυχθεί στους τομείς των ΜΜΕ, τραπεζών, ασφαλειών και επενδύσεων, έχοντας ιδιόκτητη εσωτερική επενδυτική εταιρεία. Περαιτέρω, ο μακροπρόθεσμος προγραμματισμός της Gazprom θυμίζει περισσότερο το σχεδιασμό μιας πολεμικής τακτικής, παρά μια επιχειρησιακή στρατηγική. Για παράδειγμα η χρήση του φυσικού αερίου, ως ένα γεωπολιτικό όπλο, αποδείχθηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2006 όπου η Ρωσία σταμάτησε να εφοδιάζει την Ουκρανία, με το δικαιολογητικό ότι υπήρχαν σημαντικές διαφορές με τη χώρα, όσον αφορά την πληρωμή του αερίου. Φυσικά, τα αποτελέσματα αυτής της ενέργειας δεν περιορίσθηκαν μόνο στην Ουκρανία, αλλά επεκτάθηκαν σε ολόκληρη την Ευρώπη αφού ο αγωγός διασχίζει την Ουκρανία. Η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε το 2009 αυτή τη φορά με πολύ επώδυνα αποτελέσματα, αφού αρκετά εργοστάσια στην Ανατολική Ευρώπη ανέστειλαν τις εργασίες τους, ενώ έμειναν χωρίς θέρμανση πάρα πολλές κατοικίες, μέσα στην πιο ψυχρή εποχή του χρόνου. Οι δύο αυτές περιπτώσεις τεκμηριώνουν το γεγονός ότι, η Ρωσία δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει στο μέλλον το όπλο φυσικό αέριο όσο πιο αιμοβόρα μπορεί και χωρίς κανέναν οίκτο. Ουσιαστικά λοιπόν, η Ρωσία δοκίμασε και αριστοποίησε τη χρήση του φυσικού αερίου ως όπλου επιτυγχάνοντας ένα πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα, το οποίο ενισχύει την επιθετική της ικανότητα σε πολύ μεγάλο βαθμό. Εάν χρησιμοποιούσε το ίδιο όπλο σήμερα, το σταμάτημα δηλαδή της τροφοδοσίας της Ευρώπης με φυσικό αέριο, τα αποτελέσματα θα ήταν εξαιρετικά καταστροφικά. Ειδικά στις παραγωγικές βιομηχανίες της Βόρειας Ευρώπης και ιδιαίτερα στις βαριές βιομηχανίες της Γερμανίας. Ο αγωγός, με τον οποίο μεταφέρεται το φυσικό αέριο από τη Ρωσία στην Ευρώπη, είναι ο Nord Stream. Πρόκειται για μια εταιρεία, με μετόχους τη Ρωσική Gazprom, καθώς επίσης τις γερμανικές Wintershall και EON, την Ολλανδική Gasunie και τη Γαλλική GDF Suez. Σχεδιάστηκε επίσης ο South Stream, με μετόχους την Gazprom, την Ιταλική ΕΝΙ, τη Γαλλική EdF Suez και την Γερμανική Wintershall. Με αυτό τον τρόπο θα αποφευχθεί ο εφοδιασμός της Ευρώπης, μέσω της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας. Μεγάλος εχθρός της Ρωσίας είναι ο αγωγός Nabucco, ο οποίος σχεδιάζεται από κράτη της Ευρώπης, σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, με στόχο να εξασφαλίσει στην Ευρώπη φυσικό αέριο από τα αποθέματα της Κασπίας (Αζερμπαϊτζάν και Καζακστάν, ενδεχομένως επίσης από το Ιράν, το Ιράκ και την Αίγυπτο) έτσι ώστε να μην είναι απόλυτα εξαρτημένη από τη Ρωσία. Η Ρωσία δεν προσπαθεί μόνο να εμποδίσει την κατασκευή του Nabucco αλλά, παράλληλα, προωθεί δύο εναλλακτικούς αγωγούς, μέσω των οποίων θα μεταφέρεται το φυσικό αέριο από την κεντρική Ασία στην Ευρώπη ελεγχόμενους από την Gazprom. Η προμήθεια άλλωστε της Ευρώπης με φυσικό αέριο, είναι ο κυριότερος μοχλός πίεσης που έχει η Ρωσία στη διάθεση της, κάτι που βέβαια δεν θέλει σε καμία περίπτωση να χάσει. Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, η Αχίλλειος πτέρνα της Γερμανίας είναι η ενεργειακή της εξάρτηση από τη Ρωσία. Είναι για αυτό που ήδη έχει επιδοθεί σε ένα αγώνα εξεύρεσης εναλλακτικών ενεργειακών πηγών. Έχει για παράδειγμα πρωτοστατήσει στην δημιουργία του Διεθνές Γραφείου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, έχει αναπτύξει πρωτοπόρες ανανεώσιμες τεχνολογίες. Αλλά γνωρίζει ότι αυτό δεν είναι αρκετό. Το φυσικό αέριο θα είναι ο ρυθμιστής στο μακροπρόθεσμο ενεργειακό ισοζύγιο της Γερμανίας. Για αυτό η Γερμανία τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να χρησιμοποιεί και αυτή χρηματοπιστωτικά όπλα για την ικανοποίηση των ενεργειακών της αναγκών. Παράδειγμα η κατάσταση που ζούμε σήμερα, όπου μακροπρόθεσμος στόχος της Γερμανίας είναι η υπεξαίρεση των αποθέματων υδρογονανθράκων της Κύπρου. Έχει αρχίσει με την προσπάθεια καταστροφής του χρηματοπιστωτικού τομέα της χώρας μας και με την παράλληλη ένταξή της Κύπρου σε τριμηνιαία μνημονιακή επιτήρηση. Με αυτό τον τρόπο τα έσοδα τη χώρας μας θα μειώνονται συνεχώς και τότε θα αρχίσει η μνημονιακή διαχείριση του δικού μας φυσικού αέριου και πετρελαίου. Θα είμαστε διά βίου σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Στα πλαίσια αυτά, η Πολιτεία πρέπει να αποφύγει όλες τις παγίδες με στόχο όχι μόνο να μην χαθεί τίποτα, αλλά να βγει η πατρίδα μας κερδισμένη από την κρίση. Η Κύπρος, από γεωπολιτικής πλευράς, βρίσκεται σε μια εξαιρετικά πλεονεκτική θέση, ίσως στην καλύτερη της ιστορίας της. Ταυτόχρονα βέβαια, είναι υποχρεωμένη να βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί, γεγονός που οφείλει να υποχρεώσει τα πολιτικά κόμματα να συνεργαστούν, χωρίς τις σημερινές μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον ενεργειακό πόλεμο που δεχόμαστε προς όφελος μας. Είναι άμεση η ανάγκη χάραξης επιστημονικά τεκμηριωμένου μακροπρόθεσμου ενεργειακού σχεδιασμού που θα διαλαμβάνει όλες τις πτυχές διαχείρισης των υδρογονανθράκων μας. Με αυτό τον τρόπο θα ξέρουμε τι θέλουμε και πως θα το πράξουμε. Τέτοιος σχεδιασμός θα μπορούσε να κωδικοποιηθεί ίσως σε 10 εντολές (όπως αυτές της Νορβηγίας) και να συμφωνηθεί από όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Είναι στο χέρι μας κατά πόσο θέλουμε να διαχειριστούμε εμείς τον εθνικό μας πλούτο ή θα τον αφήσουμε σε μνημονιακή διαχείριση! *Ο Δρ. Ανδρέας Πουλλικκάς είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Ενεργειακής Πολιτικής στο American University of Sharjah (συνεχίζεται...)

Έρχονται οι κατασχέσεις δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας Posted: 07 Apr 2013 06:23 AM PDT Έτσι θα ολοκληρώσουν την ληστεία: "Όταν δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι, θα κουρεύονται οι καταθέσεις" Με το μνημόνιο, η συμμορία Παπανδρέου μετέτρεψε το ομολογιακό χρέος σε ενυπόθηκο. Το διόγκωσε δολίως σε δυσθεώρατα μεγέθη, φροντίζοντας να καταστρέψει με τα μέτρα την πραγματική οικονομία ώστε η αποπληρωμή του να είναι αδύνατη και να επέλθει η κατάσχεση. Αφιερωμένο στους ελεεινούς που πανηγύριζαν χαιρέκακα ή θεωρούσαν "επιτυχία" τις εξελίξεις στην Κύπρο. Η μεγάλη ληστεία τεκμηριώνεται διά στόματος Όλι Ρεν. Εάν αξιωματούχος από οποιαδήποτε άλλη χώρα έκανε παρόμοια δήλωση, θα οδηγείτο στην φυλακή. Μετά τον απατεώνα Σόιμπλε που κατέστρεψε τις οικονομίες του νότου συσσωρεύοντας κεφάλαια "πανικόβλητων" στις τράπεζες της Γερμανίας, "τελειώνουν" απροκάλυπτα και την Ελλάδα. Από την άλλη, ένας λαός σε καταστολή από τα ΜΜ"Ε", παρακολουθεί αμέτοχος την οπερέτα των δήθεν "διαπραγματεύσεων". -Ποιός επενδυτής θα φέρει χρήμα στην Ελλάδα μετά από αυτή την δήλωση; -Για ποιά ανάπτυξη μιλάμε; -Για ποιά έξοδο στις αγορές όταν έχεις εξαπατήσει τους κατόχους των Εθνικών σου ομολόγων; -Με τα τρέχοντα μεγέθη, ακόμα και αν απολυθεί το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων, η χώρα δεν μπορεί να αποπληρώσει ούτε τις δανειακές της υποχρεώσεις! Ποιός θα συγκρατήσει τα (όποια) κεφάλαια υπάρχουν ακόμα στην Ελλάδα την Δευτέρα; Βγήκε οποιοσδήποτε από την παρέα Στουρνάρα να σχολιάσει την κατάρρευση της Eurobank με μηδενικό μάλιστα τζίρο στο χρηματιστήριο; Μοναδική λύση πλέον όπως γράφουμε εδώ και μήνες, οι δικογραφίες Πεπόνη – Μουζακίτη για τις καταγγελίες Ρουμελιώτη, την χάλκευση των στοιχείων από την ΕΛΣΤΑΤ και την υπόθεση κερδοσκοπίας εις βάρος της χώρας. Είναι ο μόνος δρόμος να στοιχειοθετηθεί καταδολίευση και να ακυρωθεί το μνημόνιο με νομικούς όρους. Ειδ' άλλως, oύτε ο Δανειολήπτης ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας! Το γράψαμε πρώτοι και μόνοι από τον Ιούνιο του 2010, όταν όλοι πανηγύριζαν και υμνούσαν τον "μέγα στοχαστή". Εάν οι εγκληματίες δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά, ουδείς δικαιούται να ελπίζει. Πηγή Το φωτομοντάζ είναι από το "Γρέκι"

Είναι υπουργός, αλλά εσείς θα τον παίρνατε για υπάλληλό σας; Posted: 07 Apr 2013 05:20 AM PDT Ο… θρυλικός Νίκος Δένδιας αντί να παραιτηθεί ή να τον παραιτήσουν, πουλάει τρέλα! Ο υπουργός ΠΡΟ-ΠΟ Νίκος Δένδιας με τις δηλώσεις του που ακολούθησαν την κινηματογραφική απόδραση των έντεκα από τις φυλακές Τρικάλων θα λέγαμε πως μάλλον προκαλεί την κοινωνία. Του Στρατή Μαζίδη Μία από τις αρκετές ευθύνες ενός υπουργού δεν είναι οι διαπιστώσεις αλλά το προλαμβάνειν. Η εγκληματικότητα σπάει ρεκόρ, ελικόπτερα προσγειώνονται στις φυλακές, κρατούμενοι μπαινοβγαίνουν από τα παράθυρα, ελεύθεροι σκοπευτές ανοίγουν πυρ έξωθεν των σοφρωνιστικών καταστημάτων και ο κος Δένδιας μόλις τώρα προχωρά σε διαπιστώσεις: «η χώρα είναι γεμάτη με Καλάσνικοφ. Αυτό το πράγμα δεν είναι κάτι το οποίο είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί» Πραγματικά υπουργός ΠΡΟ-ΠΟ αφού η σωματική μας ακεραιότητα επαφίεται πλέον στην τύχη ενώ δημόσια τάξη έχει πάψει προ πολλού να υφίσταται με εξαίρεση την απλησίαστη περιοχή της ελληνικής βουλής. Αν δεν είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί, τότε σήκω φύγε και πήγαινε στην ευχή του Θεού και της Παναγίας. Δηλαδή μπορούμε να το αναλογιστούμε λίγο; Ούτε ένας, ούτε δύο αλλά ΕΝΤΕΚΑ σεσημασμένοι εγκληματίες που συνελήφθησαν από την ΕΛ.ΑΣ. κάποτε, αμαχητί απέδρασαν από τη φυλακή όχι όπως ο Σταλόνε, ο Κέιν και ο Πελέ στην πασίγνωστη ταινία αλλά μετά από καταιγισμό πυρών, διέπραξαν νέα εγκλήματα με αποκορύφωμα τη δολοφονία της Κατερίνας και αυτός ο κύριος με την ισοσκελισμένη καράφλα του, ΟΧΙ ΜΟΝΟ δεν τον πετάει κανείς έξω από την κυβέρνηση, ΟΧΙ ΜΟΝΟ δεν έχει φιλότιμο (κάτι που διέθετε κάποτε ο ρωμιός) να παραιτηθεί και να πάει στην όμορφη Κέρκυρα αλλά παραμένει στην αναπαυτική καρέκλα του λέγοντάς πως η κατάσταση αντιμετωπίζεται δύσκολα. Δηλαδή ο υπουργός ΠΡΟ-ΠΟ (1-2-Χ) ούτε λίγο ούτε πολύ τι κάνει; Έχει σημασία αυτό να το καταλάβουμε καλά. Ομολογεί την ανικανότητά του ή έστω την ανεπάρκειά του! Η χώρα δε γέμισε καλάσνικοφ σε μια νύχτα. Πέρασαν κάποια χρόνια όπου by the way μόνο εμείς τα κορόιδα δεν έχουμε καταφέρει να προμηθευτούμε για να σώσουμε τις οικογένειές μας αν χρειαστεί. Ο κύριος Δένδιας είχε ξανατελέσει υπουργός σε συγγενικό υπουργείο όντας μέλος μιας κυβέρνησης που βρέθηκε στο τιμόνι για 5 1/2 έτη. Φέρει και αυτός τεράστια ευθύνη για το κατάντημα της χώρας όσον αφορά τη δικαιοσύνη και τη δημόσια τάξη. Τουλάχιστον ας μη μας εμπορεύεται τρέλα για όσο ακόμη (ελπίζω λίγο) διάστημα θα κάθεται στον υπουργικό του θώκο. Φυσικά άμοιρος ευθυνών δεν είναι και ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης και φίλος του Κουβέλη κος Ρουπακιώτης. Ένα χρόνο θα κλείσει σε λίγο καιρό στο υπουργείο. Τι ακριβώς έχει κάνει στον τομέα αυτό; Μόνο μια απορία μου μένει. Αν ο κος υπουργός ήταν υπεύθυνος ασφαλείας κτιρίου πολυεθνικής και έδινε τις παραπάνω εξηγήσεις στο ΔΣ της εταιρείας του, με πόση ταχύτητα θα είχε κατέβει τα σκαλιά; Πηγή FreePen

Είμαστε άραγε πραγματικά ελεύθεροι; Posted: 07 Apr 2013 04:58 AM PDT «Ο πόθος της ελευθερίας είναι έμφυτος σε όλους τους ανθρώπους» (Ἒμφυτος πᾶσιν ἀνθρώποις ὁ τῆς ἐλευθερίας πόθος) Διονύσιος Αλικαρνασσεύς Αυτή ήταν και ο θεμέλιος λίθος της κοσμοθεωρίας των αρχαίων Ελλήνων που οδήγησε στο απώγειο κάθε έκφανσης της ζωής τους… Ο άνθρωπος έπρεπε να είναι ελεύθερος στο μυαλό και την ψυχή. Να μην είναι δέσμιος της «πραγματικότητας» αλλά να αγωνίζεται διαρκώς για την κατάκτηση της αλήθειας που θα τον οδηγήσει στην ουσιαστική ελευθερία, όπως δίδαξε πριν χιλιάδες χρόνια ο πατέρας της παγκόσμιας φιλοσοφίας, Σωκράτης, με την αλληγορία του Σπηλαίου. Ο δρόμος είναι δύσβατος και ανηφορικός αλλά όποιος τον επιλέξει και επιχειρήσει την ανάβασή του θα γνωρίσει τον αληθινό κόσμο, έχοντας δραπετεύσει από ορατά και αόρατα δεσμά. Η ελευθερία σκέψης, η ελευθερία έκφρασης, η ελευθερία λόγου, η ελευθερία του εκλέγειν-εκλέγεσθαι και η ελεύθερη βούληση είναι μερικές από τις επιμέρους παραμέτρους που την ορίζουν. Ο πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος αναπτύσσει τεράστιες εσωτερικές δυνάμεις που αποτελούν τροχοπέδη σε κάθε μορφή καταπίεσης, υποδούλωσης, ή αυταρχισμού. Στην αρχαία Ελλάδα η ελευθερία εκπεφραζόταν με άπειρες λέξεις, στοιχείο που δείχνει την τεράστια σημασία της! Ας δούμε κάποιες από αυτές: -          Ο παρρησίαν έχων: Αυτός που διαθέτει ελευθερία του λόγου. «Η παρρησία ἐστὶ ἲδιον τῆς ἐλευθερίας: η ελυθερία του λόγου είναι γνώρισμα της ελευθερίας» (Δημόκριτος) -          Ανεπίτακτος: Αυτός που δεν δέχεται διαταγές (Θουκυδίδου Η,69,2 από τον λόγο του Νικία προς τους στρατιώτες του πριν από την μάχη των Συρακουσών). -          Αυτεξούσιος: Αυτός που στηρίζεται μόνο στον εαυτό του και σε κανέναν άλλον. Με άλλα λόγια ο αυτάρκης. -          Αδιαίρετο όν: Φράση που αναφέρεται στην εσωτερική ελευθερία του ανθρώπου. Απαντά στους Διογένη, Επίκουρο, Πλάτωνα, Αντιφώντα, Δημόκριτο, κ.α. -          Αδέσποτος: Αυτός που δεν έχει δεσπότη-ηγεμόνα. -          Αυτόγνωτος: Ο αυτόνομος, αυτός που παίρνει μόνος του τις αποφάσεις και δεν εξαρτάται από άλλους. -          Αυτοβούλητος: Αυτός που από δική του επιθυμία προβαίνει σε μία ενέργεια. Υπάρχουν χιλιάδες ακόμα λέξεις που αποτυπώνουν την κάθε μορφή ελευθερίας… Σύμφωνα όμως με τον Πλάτωνα «Η πέρα από το μέτρο ελευθερία οδηγεί και την πόλη και τον πολίτη σε δουλεία». Η ελευθερία πράγματι είναι απαραίτητη για την ευτυχία τόσο του ανθρώπου ως οντότητα όσο και των ανθρώπων  ως κοινωνικό σύνολο. Θα πρέπει όμως να την διαχειριζόμαστε σωστά, με προσοχή και όχι ανεξέλεγκτα. Όπως θα πρέπει επίσης να αντιληφθούμε ότι τα όρια μεταξύ της πραγματικής και της απατηλής ελευθερίας είναι δυσδιάκριτα για πολλούς που πολλάκις γίνονται θύματα μίας κατασκευασμένης και άρα εικονικής ελευθερίας, που κάποιοι σκόπιμα «δημιουργούν» για να τους δώσουν την ψευδαίσθηση της δήθεν ελεύθερης συμμετοχής. Επί της ουσίας όμως είναι μια κατευθυνόμενη ελευθερία, με στόχο να εξασφαλίζουν την σιωπή και την αδράνειά τους στα σχέδια όποιων απεργάζονται τα συμφέροντα τους  και ανενόχλητοι να τους περνούν τις πάσης φύσεως αποφάσεις. Στην σημερινή κρίσιμη συγκυρία μήπως θα έπρεπε  να προβληματιστούμε για το τι είδους ελευθερίας «απολαμβάνουμε»; Πηγή ΠΥΓΜΗ.gr

Το σημερινό μας διακύβευμα είναι η... ταυτότητά μας Posted: 07 Apr 2013 06:25 AM PDT Οι Τούρκοι προκαλούν συνεχώς, πιέζουν την Ελλάδα με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο, και τις περισσότερες φορές αυτή τους η θρασύτατη πρόκληση ξεπερνά ακόμη και τα όρια πρόκλησης πολέμου.  Κάποιοι ισχυρίζονται πως η Τουρκία έχει μεγάλη πλάκα. Λάθος. Δεν έχουν αυτοί μεγάλη πλάκα, αλλά εμείς έχουμε το μεγάλο χάλι... Δυστυχώς, τους επιτρέπουμε να βυσοδομούν στην ιστορία, να διαστρεβλώνουν την αλήθεια και να θέτουν ευθέως θέμα διαγραφής του Ελληνισμού, δηλαδή της ταυτότητάς μας.  Η δική μας (βλ. πολιτικούς) υποχωρητικότητα, φοβικότητα και η εν γένει μη κατανοητή στάση άρνησης υπεράσπισης των αυτονόητων εθνικών δικαίων και συμφερόντων που τα υπερασπίζεται το Διεθνές Δίκαιο αλλά όχι και η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, σκιαγραφεί μία επερχόμενη τεραστίων διαστάσεων εθνική ήττα, η οποία θα είναι πάρα πολύ δύσκολο -έως αδύνατο- να αντιμετωπισθεί με συμβατές μεθόδους.  Η ώθηση στα άκρα, με την σιωπηλή παρακολούθηση τόσο των εγχώριων πολιτικών δυνάμεων (και φυσικά των ελληνόφωνων κυβερνήσεων) όσο και των διεθνών, είναι αυτό ακριβώς το στοιχείο που προδίδει (αν όχι την διάθεση) την ύπαρξη ενός σχεδίου σμίκρυνσης της Ελλάδας, στο οποίο -δυστυχώς για εμάς- έχουν προ πολλού συμφωνήσει οι πολιτικοί ταγοί (ή λαγοί, διαλέγεις και παίρνεις ό,ποια λέξη νομίζεις ότι είναι σωστή).  Και αυτή τους η γνώση αλλά και η συμφωνία αποδοχής του χειρότερου για την Ελλάδα σεναρίου - σχεδίου, διαγράφεται περίτρανα στις γνωστές δηλώσεις της Άννας Ψαρούδα- Μπενάκη προς τον Παπούλια, όταν αυτός αναλάμβανε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Εάν δεν κατορθώσουμε να συνταχθούμε ως έθνος, εάν δεν αποφασίσουμε να ταξινομήσουμε τα προβλήματά μας (ταπεινή άποψη του γράφοντος είναι πως το οικονομικό είναι ένα πρόβλημα που "τοποθετήθηκε" στην χώρα) και δεν συμπορευθούμε -μηδενός εξαιρουμένου- προς την κατεύθυνση της επίλυσής τους, θα βιώσουμε ως άτομα αλλά και ως λαός με τον πλέον επωνείδιστο τρόπο την ανικανότητά μας να αντιληφθούμε όχι μόνο την πραγματικότητα που σήμερα βιώνουμε, αλλά την ανικανότητά μας να λειτουργήσουμε με την απλή λογική ή και το απλό ένστικτο επιβίωσης.  Σήμερα, πέρα από οποιαδήποτε πολιτική ή ιδεολογική ορθότητα (που προσπαθεί να μας πείσει για το κοινό συμφέρον που εξυπηρετεί όλους εκτός από εμάς) είμαστε υποχρεωμένοι να διαφύγουμε από την στοχευμένη κρεατομηχανή της προτεινόμενης ή επιβαλλόμενης λογικής και να διακρίνουμε πως στο σταυροδρόμι της ιστορίας έχουμε να επιλέξουμε μεταξύ συνέχισης της ταυτότητάς μας ή της διαγραφής της.  Η Τουρκία αποτελεί, απλώς, τι εργαλείο πίεσης, μέτρησης αντιδράσεων αλλά και άσκησης πιθανής βίας (εκφοβισμού).  Η Ευρώπη σχεδιάζει ένα μέλλον στο οποίο η πατρίδα μας (αλλά κι εμείς) θα αποτελεί μία επαρχία χρέους και παραγωγής κέρδους για τους "έξυπνους" και τα πάσης φύσεως λαμόγια. Ο πέραν του Ατλαντικού "σύμμαχος" ΗΠΑ έχει κάνει τους δικούς του σχεδιασμούς, τις δικές του πρόσκαιρες ή άλλες συμμαχίες και έχει παραλείψει (σε σημείο διαγραφής) την Ελλάδα, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα δικά του γεωπολιτικά και γεωοικονομικά σχέδια. Η Ελλάδα, αν και είναι "μαγαζί γωνία", η οποία βρίσκεται και πάλι μόνη χωρίς κανένα ουσιαστικό στήριγμα (τα περί Ρωσίας και διάθεσής της να βοηθήσει μάλλον πρέπει να τα αναδιατάξουμε στο σκεπτικό μας -τουλάχιστον γι αυτή την χρονική στιγμή- αφού δεν υπάρχουν ούτε αποχρώσες ενδείξεις για κάτι τέτοιο) πρέπει να αποφασίσει αν θα προχωρήσει στην πραγματική της διάσωση ή εάν θα αφεθεί στα χέρια εκείνων που -για πλέον του ενός λόγους- θέλουν να την "διαγράψουν", να την διαμελίσουν και να αποκομίσουν τεράστια κέρδη από την πώληση των κομματιών της. Κι εδώ μπαίνει το ερώτημα: Εμείς τι κάνουμε για να το αποφύγουμε αυτό; Η απάντηση, δυστυχώς ή ευτυχώς, βρίσκεται σε εμάς, στον καθένα από εμάς και στην διάθεσή του να παραμείνει στον μικρόκοσμο και στα μικροσυμφέροντά του (και τα δύο καθορισμένης διάρκειας και με ημερομηνία λήξης που την καθορίζουν οι "ισχυροί φίλοι, εταίροι και σύμμαχοι" και τα έξυπνα δημιουργημένα και τοποθετημένα πολιτικά παραμάγαζά τους που στήθηκαν για να μας πείσουν πως είναι αδύνατο να ενωθούμε και να γίνουμε ένα) ή θα επιλέξουμε την υπεράσπιση της ταυτότητάς μας... Όσο και αν θέλουμε να αποφύγουμε την αλήθεια, σήμερα το "παιχνίδι" που παίζεται αφορά την διαγραφή ή την διατήρηση της ταυτότητάς μας ως πολίτες ενός έθνους... Το δυστύχημα είναι πως η ταυτότητα μας δόθηκε και σήμερα εμείς καλούμαστε να αποφασίσουμε εάν θα την αποδεχτούμε ή όχι. Καλό θα είναι όμως να θυμόμαστε πως ο άνθρωπος και ο λαός χωρίς ταυτότητα, χωρίς πατρίδα και ιστορία δεν έχει κανένα μέλλον και καμία επιλογή πέρα από το να προχωρήσει βουβά στην κρεατομηχανή που τον περιμένει για να θρέψει όλους εκείνους που τον διέσωζαν μέχρι να τον πείσουν να περπατήσει προς την καταστροφή του. Κωνσταντίνος Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Ένα βρώμικο παιχνίδι των ισχυρών με πολιτικές μαριονέτες Posted: 07 Apr 2013 03:40 AM PDT Όσοι αφελείς στην Ελλάδα πίστεψαν ότι το ευρώ θα ήταν πυλώνας μιας ευρωπαϊκής αναγέννησης και θα έκανε την Ελλάδα «ισότιμο εταίρο» του «πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης» –αν δεν είναι προβοκάτορες– είναι απλώς περιπτώσεις παρόμοιες με εκείνες που περιγράφονται σε ταινίες του παλαιού ελληνικού κινηματογράφου, όπου ένας αφελής επαρχιώτης πάει στην πρωτεύουσα και τον πιάνουν κορόιδο...  Του Νίκου Λάου Η ιστορία των χρηματοοικονομικών πολέμων δεν είναι ούτε βραχύτερη ούτε λιγότερο δραματική από την ιστορία των συμβατικών πολέμων. Όμως, πορ' ότι πολλοί έχουν κατανοήσει τη δύναμη του χρήματος να υποτάσσει έθνη, η δυνατότητα του χρήματος να αποτελέσει πλήρες υποκατάστατο των συμβατικών όπλων για τη διενέργεια πολέμων συνειδητοποιήθηκε μόλις τα τελευταία εκατό χρόνια... Οι Αμερικανοί τραπεζίτες έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο σε αυτήν την εξέλιξη, καθώς αρχικά εντάχθηκαν στο σύστημα Federal Reserve, τον κεντρικό τραπεζίτη του δολαρίου, και ύστερα επιβλήθηκαν σε παγκόσμια κλίμακα, καθώς εξασφάλισαν, μέσω των συμφωνιών Bretton-Woods (Ιούλιος 1944), ότι το αμερικανικό δολάριο θα ήταν το νόμισμα εκκαθάρισης των διεθνών πληρωμών. Εξίσου σημαντικό αποτέλεσμα των συμφωνιών Bretton-Woods ήταν η ίδρυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), το οποίο ελέγχεται από το σύστημα Federal Reserve. Όπως στην περίπτωση των συμβατικών πολέμων, έτσι και στην περίπτωση των χρηματοοικονομικών πολέμων ο σκοπός είναι η καθυπόταξη ενός κράτους συνολικά ή η επιβολή ενός καθεστώτος μερικού ελέγχου επί ενός κράτους.   Στη μεν περίπτωση των συμβατικών πολέμων τα πιο εντυπωσιακά γεγονότα είναι οι μάχες, στη δε περίπτωση των χρηματοοικονομικών πολέμων τα πιο εντυπωσιακά γεγονότα είναι οι κρίσεις. Η πιο σημαντική κρίση του 20ού αιώνα, η λεγόμενη Μεγάλη Ύφεση (1929), στις ΗΠΑ, επέτρεψε στη Federal Reserve να συγκεντρώσει τον χρυσό των τραπεζών της χώρας και στη συνέχεια έδωσε τη δυνατότητα στις τράπεζες που ήταν μέλη του συστήματος Federal Reserve να ελέγξουν το μεγαλύτερο μέρος της αμερικανικής βιομηχανίας. Το σχέδιο είχε ως εξής: πρώτο βήμα η συγκέντρωση των τραπεζών στο σύστημα Federal Reserve και δεύτερο βήμα ο έλεγχος της βιομηχανίας από το σύστημα Federal Reserve. Η χρηματοοικονομική κρίση που ξέσπασε στη Μεγάλη Βρετανία το 1992, κυρίως ως συνέπεια των κερδοσκοπικών κινήσεων του Τζορτζ Σόρος (George Soros) στην αγορά ξένου συναλλάγματος (FOREX), ο οποίος είναι στενά συνδεδεμένος με τραπεζίτες του συστήματος Federal Reserve, επέτρεψε στον ίδιο να αποκομίσει κέρδη ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων μέσα σε μια ημέρα, προκάλεσε την υποτίμηση μιας ντουζίνας ευρωπαϊκών νομισμάτων και επίσης επέφερε την επιβράδυνση της εισαγωγής του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος (ευρώ) κατά έξι χρόνια! Το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι ότι η κρίση του 1992, την οποία εξασφάλισε ο χρηματοοικονομικός «στρατηγός» Τζορτζ Σόρος, αύξησε σημαντικά την επιρροή των ΗΠΑ επί της ευρωπαϊκής οικονομίας, καθώς αμερικανικοί οικονομικοί παράγοντες μπόρεσαν να αγοράσουν σε μεγάλη κλίμακα μετοχές ευρωπαϊκών επιχειρήσεων σε δραστικά χαμηλότερες τιμές λόγω της κρισής. Επίσης ο Σόρος ήταν ο χρηματοοικονομικός«στρατηγός» που πυροδότησε την κρίση του 1995 στο Μεξικό. Με εκείνη την κρίση απετράπη και κατέρρευσε το σχέδιο κατασκευής μιας δια-ωκεάνιας διώρυγας, η οποία θα είχε αποτελέσει σημαντικό ανταγωνιστή της Διώρυγας του Παναμά, η οποία ελέγεχεται από τις ΗΠΑ. Τον ίδιο χρόνο, δηλαδή το 1995, ο Σόρος χτύπησε με τα χρηματοοικονομικά όπλα του την Ιαπωνία, προκαλώντας της κρίση, ώστε να ανακόψει την αναπτυξιακή δυναμική της. Συγκεκριμένα, το 1995, το εθνικό νόμισμα της Ιαπωνίας, το γιέν, συνέχιζε να επιδεικνύει μια παρατεταμένη αναπτυξιακή δυναμική, η οποία έτεινε να καταστήσει την Ιαπωνία παγκόσμιο χρηματοοικονομικό κέντρο, ανταγωνιστικό προς το αμερικανικό δολάριο, και μάλιστα τα δάνεια σε γιέν εξασφάλιζαν όχι μόνο την αύξηση της ιαπωνικής ισχύος αλλά και τη ραγδαία οικονομική ανάπτυξη όλης της Νοτιοανατολικής Ασίας. Τότε λοιπόν, το 1995, ο Σόρος, με την υποστήριξη τραπεζιτών που ήταν μέλη του συστήματος Federal Reserve, εξαπέλυσε κερδοσκοπικές επιθέσεις οι οποίες επέφεραν την κατάρρευση των χρηματοοικονομικών συστημάτων της Ινδονησίας, της Νότιας Κορέας, της Ταϊλάνδης, της Μαλαισίας και του Χονγκ Κονγκ. Όλοι οι «Τίγρεις του Ειρηνικού» υποχρεώθηκαν να αλυσοδεθούν στο αμερικανικό δολάριο και η Ιαπωνία να συμμαζευτεί. Επίσης, εκμεταλλευόμενες την πτώση των τιμών των μετοχών σε αυτές τις χώρες καθώς και τη συνεπακόλουθη πτώση του χρηματιστηριακού δείκτη Dow Jones, οι μεγάλες αμερικανικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, δηλαδή η IBM, η Intel, η Motorola, η Compaq, η Dell και η Hewlett Packard, εξαγόρασαν σημαντικό μέρος του μετοχικού κεφαλαίου αντίστοιχων εταιρειών στις χώρες του Ειρηνικού που είχαν πληγεί από τον Σόρος και ακόμη επαναγόρασαν σε πολύ χαμηλές τιμές δικές τους μετοχές που τις κατείχαν τρίτοι. Ο Σόρος δεν δρα μόνος Η οργάνωση και διεξαγωγή των κρίσεων δεν περιλαμβάνει μόνο αμιγώς χρηματοοικονομικές κινήσεις, σαν αυτές του Σόρος, αλλά και πληροφοριακές και ψυχολογικές επιχειρήσεις. Ακόμη κι αν διεθέτε τα δισεκατομμύρια δολάρια που χρησιμοποιεί στις χρηματοοικονομικές μάχες του, ο Σόρος δεν θα μπορούσε να πετύχει τους σκοπούς του χωρίς άλλες προετοιμασίες. Μέρος αυτών των άλλων αναγκαίων προετοιμασιών είναι να διαμορφωθεί κατάλληλα η γνώμη εκείνων που δρουν στις χρηματοοικονομικές αγορές, ώστε να θεωρήσουν ως αναπόφευκτη, ως αντικειμενική συνθήκη (και όχι ως στημμένη επιχείρηση), μια αναδυόμενη κρίση. Εάν συμβεί αυτό, δηλαδή αν οι παίκτες στο χρηματοοικονομικό σύστημα πειστούν ότι μια αναδυόμενη κρίση είναι ένα αναπόφευκτο αντικειμενικό δεδομένο, τότε ακόμη και ένα μικρό ποσό (μερικά δισεκατομμύρια δολάρια) –«μικρό» ως προς το μέγεθος της παγκόσμιας οικονομίας–μπορεί να πυροδοτήσει μείζονα γεγονότα στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα, να επιφέρει υποτιμήσεις εθνικών νομισμάτων και μετοχών και να βυθίσει σε κρίσεις ολόκληρες οικονομικές περιφέρειες του πλανήτη. Διότι η μάζα θα είναι κατάλληλα «κουρδισμένη» για να συμπεριφερθεί σύμφωνα με τις επιθυμίες και επιδιώξεις των χρηματοοικονομικών «στρατηγών» που δίνουν το σύνθημα στις αγορές. Εδώ ακριβώς φαίνεται και ο σημαντικός ρόλος των τεχνοκρατών και των δημοσιογράφων που είναι στρατευμένοι σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις. Χρησιμοποιούνται για να πείσουν ότι το ξέσπασμα μιας κρίσης ήταν συνέπεια αντικειμενικών συνθηκών, ότι έφταιγε το θύμα, και έτσι να βοηθήσουν τους χρηματοοικονομικούς «στρατηγούς» που οργάνωσαν και διεξήγαγαν αυτήν την κρίση. Με άλλα λόγια, για τους μεγάλους τραπεζίτες και τους μεγάλους κερδοσκόπους τύπου Σόρος, η διαχείριση του τρόπου που οι οικονομικοί παίκτες σκέπτονται και αισθάνονται αποτελεί τεράστιο πολλαπλασιαστή ισχύος. Το μεγάλο χρηματοοικονομικό κεφάλαιο έχει συγκεντρωθεί πλέον και διεξάγει πόλεμο, τόσο μέσω χρηματοοικονομικών όπλων (για τον έλεγχο οικονομικών πόρων) όσο και μέσω πληροφοριακών και ψυχολογικών επιχειρήσεων (για τον έλεγχο του νου).  Γι' αυτό και στην πιο πρόσφατη περίπτωση κρίσης, εκείνη της Κύπρου, βλέπουμε οργανωμένες πληροφοριακές και ψυχολογικές επιχειρήσεις που «ξαφνικά» αποκαλύπτουν στην κοινή γνώμη πόσο διεφθαρμένο και αναποτελεσματικό ήταν το κυπριακό χρηματοπιστωτικό σύστημα, το ίδιο εκείνο χρηματοπιστωτικό σύστημα που πρόπερσι είχε περάσει επιτυχώς τα κρας τεστ των ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών Αρχών. Έτσι παρουσιάζεται και η κυπριακή κρίση ως επιγέννημα αναπότρεπτων αντικειμενικών προβλημάτων και όχι ως πολεμική ενέργεια του μεγάλου χρηματοοικονομικού κεφαλαίου.  Ομοίως, πριν λίγα χρόνια, στην Ελλάδα, ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου έδρασε ως αξιωματικός μεγάλων χρηματοοικονομικών στρατηγών, μεταξύ των οποίων ο Σόρος και πολλοί άλλοι παράγοντες του συστήματος Federal Reserve, τους οποίους βοήθησε για να πραγματοποιήσουν επιτυχώς τη χρηματοοικονομική μάχη που ονομάζεται «ελληνική κρίση» και για να ενισχυθεί η επιρροή του ΔΝΤ στην Ευρωζώνη. Ο Γιώργος Παπανδρέου και οι διάδοχοί του στην πρωθυπουργία, Λουκάς Παπαδήμος και Αντώνης Σαμαράς, παίζουν τον ρόλο τοπικών διοικητών για λογαριασμό μεγάλων χρηματοοικονομικών στρατηγών. Εννοείται ότι το συμφέρον της Ελλάδας δεν υπάρχει πουθενά στις πολιτικές όλων αυτών των παικτών. Το σχέδιο για το ευρώ  Αν αναλύσουμε τις δηλώσεις του Σόρος, δημοσιεύματα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που συνδέονται με τα συμφέροντά του και ενέργειες εταιρειών που χρηματοδοτούνται από το ίδρυμά του, δεν είναι δύσκολο να δούμε ποιο είναι το επόμενο μεγάλο μέτωπο του χρηματοοικονομικού πολέμου: η Ευρώπη. Από το 2012 και μετά έχει αυξηθεί ο κίνδυνος αποσύνθεσης της Ευρωζώνης. Συζητείται επί μακρόν και από διάφορες πλευρές ότι οι χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο από την τρέχουσα χρηματοοικονομική κρίση, δηλαδή η Ελλάδα και η Κύπρος, μπορεί να βγουν από το ευρώ, γεγονός το οποίο θα αποδυνάμωνε πολύ την Ευρωζώνη. Επίσης, τελευταία, οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει σημαντικές πρωτοβουλίες που δείχνουν ότι επίκειται μια σημαντική οικονομική αναδιάρθρωση στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα, τους τελευταίους μήνες, η αμερικανική κυβέρνηση προσπαθεί (και το δηλώνει ανοιχτά) να δημιουργήσει μια Ζώνη Ελεύθερου Εμπορίου μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε αφενός να εξαλείψει κάθε υφιστάμενο σήμερα εμπόδιο στη διείσδυση του αμερικανικού κεφαλαίου στην Ευρώπη, αφετέρου –έχοντας επιφέρει την κατάρρευση του ευρώ– να εξαγοράσει τους καλύτερους ευρωπαϊκούς οικονομικούς πόρους με τα πληθωριστικά δολάριά της, που τυπώνει αφιδώς, προβάλλοντας μάλιστα το επιχείρημα ότι έτσι οι ΗΠΑ διασώζουν την Ευρώπη. Συγχρόνως, με αυτόν τον τρόπο, οι ΗΠΑ θα επιτύχουν να αποτρέψουν οποιαδήποτε ανεξέλεγκτη και επικίνδυνη για την Ουάσινγκτον κίνηση επανεκβιομηχάνισης της Ευρώπης και θα επιχειρήσουν να πλήξουν σοβαρά τις οικονομίες της Κίνας πρωτίστως και κατ' επέκταση της Ρωσίας. Το σχέδιο των μεγάλων χρηματοοικονομικών στρατηγών για το ευρώ έχει ως εξής: χρησιμοποιείται το ευρώ για να ελεγχθούν κεντρικά οι οικονομίες των χωρών-μελών της Ευρωζώνης, μεταδίδεται μια κρίση από τις ΗΠΑ στην Ευρωζώνη, η καταστροφικότητα της οποίας πολλαπλασιάζεται από το χρηματοοικονομικό σύστημα της ίδιας της Ευρωζώνης, προωθείται, στη συνέχεια, η τραπεζική ενοποίηση της Ευρωζώνης (όπως έχει πει ήδη η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ), ώστε η Ευρωζώνη να υποστεί μια δραματική συγκέντρωση του τραπεζικού κεφαλαίου, όπως συνέβη στις ΗΠΑ με το σύστημα Federal Reserve. Μόλις επιβληθεί και στην Ευρωζώνη ένα σύστημα χρηματοοικονομικού συγκεντρωτισμού (σαν εκείνο της Federal Reserve), το οποίο, λόγω της κρίσης, θα καταπιεί τη μερίδα του λέοντος της πραγματικής, παραγωγικής οικονομίας της Ευρωζώνης (εξέλιξη η οποία υποβοηθείται από την κρίση), θα επιβληθούν οι δυνάμεις της Federal Reserve στην Ευρώπη, όπου, λόγω της κρίσης, το ευρωπαϊκό κεφάλαιο θα είναι πλέον συγκεντρωμένο και άρα θα μπορεί σχετικά εύκολα να μεταβιβαστεί ο έλεγχος επ' αυτού. Έτσι, δεν θα έχουμε τον χρηματοοικονομικό φασισμό της Ευρωζώνης, αλλά τον χρηματοοικονομικό φασισμό της Ευρωατλαντικής Ζώνης. Όσοι αφελείς στην Ελλάδα πίστεψαν ότι το ευρώ θα ήταν πυλώνας μιας ευρωπαϊκής αναγέννησης και θα έκανε την Ελλάδα «ισότιμο εταίρο» του «πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης» –αν δεν είναι προβοκάτορες–είναι απλώς περιπτώσεις παρόμοιες με εκείνες που περιγράφονται σε ταινίες του παλαιού ελληνικού κινηματογράφου, όπου ένας αφελής επαρχιώτης πάει στην πρωτεύουσα και τον πιάνουν κορόιδο. Το πιο εντυπωσιακό μάλιστα στοιχείο είναι ότι πολλοί οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες στην Ελλάδα παίζουν παιχνίδια ισχύος των οποίων την πλήρη εικόνα και δομή αγνοούν, άσχετα αν κερδίζουν κι αυτοί κάτι –σε οικονομικό ή σε πολιτικό επίπεδο– στο μεσοδιάστημα. Το ευρώ είναι εργαλείο διεξαγωγής χρηματοοικονομικού πολέμου από μεγάλους παγκόσμιους παίκτες για την παγκόσμια οικονομική κυριαρχία, η δε Ευρωζώνη είναι το μέτωπο όπου θα δοθεί η τελική μάχη για την παγκόσμια οικονομική κυριαρχία. Το παιχνίδι της Fed  Το παιχνίδι της Fed για παγκόσμια οικονομική κυριαρχία αποκαλύφθηκε πρόσφατα στις ΗΠΑ, όπου ξέσπασε το εξής σκάνδαλο: το σύστημα Federal Reserve παρέχει μυστικά δάνεια σε πιστές προς αυτό τράπεζες, εκτός του στενού κύκλου του εν λόγω συστήματος, ώστε, με χρηματοδοτήσεις της Fed, οι εν λόγω έμπιστες τράπεζες να αγοράζουν μετοχές υποσχόμενων επιχειρήσεων ανά τον κόσμο που βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια ιδιωτικών τραπεζών (private banks)και αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες λόγω της κρίσης που ξεκίνησε το 2008. Αυτό το μυστικό σχέδιο του συστήματος Federal Reserve για τη συγκέντρωση του κεφαλαίου εξηγεί για ποιον λόγο δεν επέρχεται πληθωριστική κρίση από το τύπωμα νέων δολαρίων: αυτά τα δολάρια δεν φθάνουν ποτέ στην πραγματική οικονομία, αλλά χρησιμοποιούνται ηλεκτρονικά από το δίκτυο των υποταγμένων στη Fed τραπεζών για να αγοράζουν μετοχικά χαρτοφυλάκια ανά τον κόσμο και να οικοδομήσουν την οικονομική αυτοκρατορία του συστήματος Federal Reserve. Έτσι εξηγείται και γιατί, εν μέσω κρίσης και πείνας για δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους στην Ευρωζώνη και τις ΗΠΑ, γίνονται ανοδικά ράλι σε μεγάλα χρηματιστήρια. Στο επίπεδο της οικονομικής προπαγάνδας,σήμερα, το κορυφαίο όπλο είναι ο μύθος ότι ένα κράτος εξαρτάται ζωτικά από τα συναλλαγματικά αποθέματά του. Αυτός ο μύθος κάνει τους κυβερνώντες να υποτάσσονται στη λογική της χρηματοοικονομικής και να ξεχνούν την πραγματική παραγωγική βάση της οικονομίας. Μια χώρα με ισχυρή παραγωγική βάση –π.χ. πρώτες ύλες, αγροτική παραγωγή, βιομηχανία, τεχνολογία, κ.λπ.– δεν έχει ανάγκη να συσσωρεύει συναλλαγματικά αποθέματα, ούτε είναι τόσο ευάλωτη σε νομισματικούς πολέμους. Σήμερα, μεταξύ των μεγάλων παγκόσμιων παικτών, η Ρωσία είναι η μοναδική χώρα που έχει οικονομία ικανή να αντεπιτεθεί στο επεκτεινόμενο σύστημα του χρηματοοικονομικού καπιταλισμού, αρκεί η ρωσική κυβέρνηση να μην πέσει θύμα μιας επικίνδυνης νέας γενιάς οικονομολόγων που έχουν ανατραφεί με τις θεωρίες του αμερικανικού χρηματοοικονομικού καπιταλισμού. Πηγή RIEAS

Αμερικανο - εβραϊκή πρόταση στη Λευκωσία για μεταφορά φυσικού αερίου Posted: 07 Apr 2013 06:35 AM PDT Συνάντηση με τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη είχαν τα μέλη αμερικανο-εβραϊκής αντιπροσωπείας, συνοδευόμενα από ιδιώτες επιχειρηματίες, οι οποίοι κατέθεσαν πρόταση για μεταφορά φυσικού αερίου από τα κυπριακά οικόπεδα, μέσω πλωτών μονάδων αποϋγροποίησης (LNG). Συνάντηση με τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη είχαν τα μέλη αμερικανο-εβραϊκής αντιπροσωπείας, συνοδευόμενα από ιδιώτες επιχειρηματίες, οι οποίοι κατέθεσαν πρόταση για μεταφορά φυσικού αερίου από τα κυπριακά οικόπεδα, μέσω πλωτών μονάδων αποϋγροποίησης (LNG). Παρουσία του υπουργού Ενέργειας Γιώργου Λακκοτρύπη, οι ιδιώτες εξέφρασαν ενδιαφέρον για το οικόπεδο 3, το οποίο κατοχυρώθηκε στην εταιρεία ΕΝΙ. Ο υπουργός με τη σειρά του τους παρέπεμψε για διαβουλεύσεις στην εταιρεία. Ο κ. Λακκοτρύπης θα αναχωρήσει τη Δευτέρα για το Ισραήλ, όπου θα έχει επαφές για το συγκεκριμένο θέμα, καθώς και γι' άλλα ζητήματα που αφορούν στην ενεργειακή εκμετάλλευση. Σημειώνεται ότι κατά την επίσκεψη του κύπριου υπουργού στον Λίβανο επήλθε συμφωνία με τον ομόλογό του, βάσει της οποίας οι δύο χώρες θα μπορούν να συζητήσουν κατά την έναρξη του α' γύρου αδειοδότησης το ενδεχόμενο συνεκμετάλλευσης οικοπέδων, που βρίσκονται μεταξύ των δύο ΑΟΖ. Για να γίνει κάτι τέτοιο, ωστόσο, απαιτείται σχετική απόφαση του κοινοβουλίου της χώρας. Ο Kύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Στυλιανίδης χαρακτήρισε τις επαφές «ουσιώδεις και εποικοδομητικές» και δεν διέψευσε τις πληροφορίες για συζήτηση, σε τεχνοκρατικό επίπεδο, του θέματος συνεκμετάλλευσης φυσικού αερίου, που βρίσκεται μεταξύ των ΑΟΖ Κύπρου και Λιβάνου. Το Σάββατο έγινε, επίσης, γνωστό ότι ολοκληρώνεται τον Μάιο το έργο E-WAVE, το οποίο στοχεύει στη δημιουργία ενός ψηφιακού χάρτη υψηλής ανάλυσης, που αποτυπώνει το ενεργειακό δυναμικό, καθώς και τα κλιματολογικά χαρακτηριστικά του ανέμου και των θαλάσσιων κυμάτων στην ΑΟΖ της Κύπρου. Το έργο συγχρηματοδοτείται από την Κυπριακή Δημοκρατία και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης της ΕΕ στο πλαίσιο της Δέσμης Προγραμμάτων για Έρευνα, Τεχνολογική Ανάπτυξη και Καινοτομία του Ιδρύματος Προώθησης Έρευνας. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, συντονίζεται από το Ωκεανογραφικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κύπρου που είναι και ο ανάδοχος φορέας, ενώ ως συνεργαζόμενοι φορείς συμμετέχουν το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Γραφείο Κυπρίων Πολιτών, το Ocean Analysis and Prediction Lab - UPostgraduate School και η Μετεωρολογική Υπηρεσία Κύπρου. Σημειώνεται ότι τον περασμένο Φεβρουάριο πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία συζήτηση με τοπικούς φορείς, προκειμένου να δοθεί η ευκαιρία τοπικούς θεσμικούς παράγοντες να παρακολουθήσουν τα έως τώρα αποτελέσματα. Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ Πηγή: in.gr

Τουρκοποίηση της Παιδείας στα Βαλκάνια – Aντιδράσεις μέχρι και στην Αλβανία Posted: 07 Apr 2013 02:58 AM PDT Στην Αλβανία, έχει στηθεί ένα παράλληλο εκπαιδευτικό σύστημα όπου δημιουργείται -κατά την εκτίμηση των Αλβανών λογίων- μία γενιά Νεότουρκων Το θέμα μάλλον θα έπρεπε να ήταν «Ισλαμοποίηση της Παιδείας στην Υφήλιο», επειδή τα φαινόμενα ανακύπτουν παντού. Στις Η.Π.Α. και Βρετανία έφθασαν στο σημείο να ντύνουν μικρά κοριτσάκια -χριστιανικού θρησκεύματος- με μπούρκα, προκειμένου, είπαν, να καταλάβουν πώς νιώθουν τα μουσουλμανόπαιδα. Στη δε Βρετανία, απαγόρευσαν το χοιρινό κρέας στα κυλικεία των σχολείων, όπου φοιτά έστω και ένας μαθητής μουσουλμάνος, σε ένδειξη «σεβασμού στη θρησκεία του», είπαν. Άπειρα είναι τα παραδείγματα, τα οποία δείχνουν πως δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά, αλλά συμβαίνουν βάσει σχεδίου. Προηγήθηκε βέβαια μακροχρόνια, έντονη και αποδοτική, όπως αποδεικνύεται, προπαγάνδα περί πολυπολιτισμού, ο οποίος «θα οδηγήσει τους λαούς με διαφορετικό τρόπο ζωής, σε ειρηνική συνύπαρξη». Κανείς δεν έκανε όμως τον κόπο να εξηγήσει, αφενός γιατί το εγχείρημα δεν είναι αμοιβαίο, αλλ' απεναντίας υφίστανται άκρως βίαιες επιθέσεις οι χριστιανοί -κυρίως στις «απελευθερωμένες» περιοχές από την συστημική «αραβική άνοιξη»-, αφετέρου, δε τα μέχρι τούδε αποτελέσματα όχι μόνον δεν παρουσίασαν κάποιο θετικό στοιχείο, αλλά καταδεικνύεται πλέον, πως ο «πολυπολιτισμός», όταν εφαρμόζεται σε υποκείμενα που έχουν μεταξύ τους αγεφύρωτες διαφορές, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα όπλο διάλυσης των συνδετικών ιστών που ενώνουν ένα λαό. Ό,τι πρέπει δηλαδή για τον κατατεμαχισμό του. Θα μείνουμε σήμερα στην Αλβανία, επειδή είναι πρόσφατη η αγωνιώδης έκκληση Αλβανών λογίων, μεταξύ των οποίων και του διεθνούς φήμης Ισμαήλ Κανταρέ, για την αποδοχή του αιτήματος της Τουρκίας αφαίρεσης από τα βιβλία της ιστορίας της Αλβανίας και του Κοσσυφοπεδίου, των κεφαλαίων όπου περιγράφονται "αρνητικά γεγονότα" -κατά την τουρκική πλευρά- από την περίοδο της οθωμανικής κατοχής. (Το αίτημα της Τουρκίας, ως γνωστόν, ανέλαβε να το υλοποιήσει στη χώρα μας η κα. Ρεπούση μετά των συντρόφων της, μετά την αποδοχή του τουρκικού αιτήματος από τον κ. Γ. Παπανδρέου και την ανοχή πολιτικών εξ όλων των κομμάτων). Οι Αλβανοί συγγραφείς, δημοσιογράφοι, αρθρογράφοι και ακαδημαϊκοί, από όλα τα κράτη όπου ζουν Αλβανοί, υπέγραψαν ένα κείμενο εναντίον της επανεξέτασης της ιστορίας των Αλβανών από Τούρκους ειδικούς και χαρακτήρισαν την κίνηση αυτή ως "πολιτιστική επίθεση που πλήττει τη ραχοκοκαλιά του έθνους" και "απαράδεκτη προσβολή για τους Αλβανούς με συνέπειες για το μέλλον και την ταυτότητά τους". Ήδη όμως στην Αλβανία, έχει στηθεί ένα παράλληλο εκπαιδευτικό σύστημα (παρόμοιο μ' αυτό που επιχειρείται και στην Ελλάδα, με την συγκατάνευση των «προοδευτικών») όπου δημιουργείται -κατά την εκτίμηση των Αλβανών λογίων- μια γενιά Νεότουρκων, η οποία στη συνέχεια θα επηρεάσει ουσιαστικά τις κοινωνικές και πολιτικο- κοινωνικές καταστάσεις στην Αλβανία. Πρώτα-πρώτα, μεταφέρει η aftonomi, τα εκπαιδευτήρια της επισήμου Μουσουλμανικής Κοινότητας στην Αλβανίας, οι λεγόμενοι Μεντρεσέδες, έξη τον αριθμό, έχουν όλα παραδοθεί στους Τούρκους. Μέσω του Εκπαιδευτικού Ιδρύματος "SEMA", που έχει στηθεί κατά τα πρότυπα των εκπαιδευτηρίων του Γιουλέν στις ΗΠΑ, ισλαμικό κέντρο απ' την Κωνσταντινούπολη ελέγχει πλέον την εκπαίδευση που παρέχει επισήμως η Μουσουλμανική Κοινότητα της Αλβανίας. Στους Μεντρεσέδες όλα τα πρόσωπα κλειδί είναι Τούρκοι. Μπορεί οι διευθυντές να φαίνονται τυπικά ως Αλβανοί υπήκοοι, ο δεύτερος όμως κατά κανόνα και οι επιβλέποντες και εισηγητές σε όλα τα εκπαιδευτήριά τους είναι Τούρκοι. Στο Πανεπιστήμιο που ανήκει επίσης στην Μουσουλμανική Κοινότητα, τα πράγματα είναι ακόμη πιο εξόφθαλμα. Πρόκειται για το Πανεπιστήμιο «BEDER» («Γεμάτη Σελήνη»). Ο Πρύτανης είναι Αλβανός υπήκοος από εκεί και πέρα όμως όλη η στελέχωση είναι από Τούρκους θεολόγους και καθηγητές. Δεν είναι θέμα διείσδυσης. Είναι απόλυτη παράδοση ενός σημείου κομβικού για την παιδεία και τη διαμόρφωση της κοινωνίας που με την ανοχή (πολλοί κάνουν λόγω και την παρότρυνση) της αλβανικής πολιτείας έχει εμπιστευθεί στους Τούρκους. Ας σημειωθεί ότι η Τουρκική είναι σχεδόν ισότιμη γλώσσα με την Αλβανική σε όλα αυτά τα εκπαιδευτικά κέντρα. Επιπλέον οι ιστοσελίδες τους έχουν όλες παράλληλη εκδοχή στην Τουρκική δημιουργώντας την εικονική εντύπωση ανάλογης διάδοσης στην Αλβανία της γλώσσας αυτής. Στους Μεντρεσέδες καλούν νέους απ' τις περιοχές δραστηριοποίησης, εισδύουν και στα δημόσια σχολεία για «συνεργασίες», μετέχουν στις δραστηριότητες τους εκπρόσωποι της πολιτείας και ειδικά του Υπουργείου Παιδείας, φέρνουν επιπλέον ομιλητές απ' την Τουρκία κλπ. Πρόκειται για μια προκλητική συμπεριφορά στηριζόμενη στην οικονομική δυνατότητα που τους παρέχεται από κρατικούς φορείς της Τουρκίας αλλά και απ' τις πόρτες που το Αλβανικό κράτος τους έχει ανοίξει διάπλατα. Είναι φυσικό επομένως να ανησυχούν οι Αλβανοί (οι Έλληνες γιατί δεν ανησυχούν;). Στο χώρο της αμιγώς ιδιωτικής παιδείας είναι που έχει στηθεί κυριολεκτικά το Τούρκικο πανηγύρι. Τα Τούρκικα κολέγια έχουν στήσει αυτοκρατορία στην Αλβανία με τα χρήματα των ίδιων των Αλβανών πολιτών. Η περίπτωση τούτη θέλει πολύ χώρο να εξεταστεί. Εκείνο όμως που μένει είναι ότι ακόμη και μέσα σ' αυτά τα ακριβοπληρωμένα κολέγια γίνεται «κατήχηση» στο Ισλάμ ενώ προβάλλεται και επιβάλλεται με κάθε δυνατό τρόπο ο τούρκικος πολιτισμός και τρόπος ζωής. Η έντονη παρουσία στον τομέα της παιδείας με κεφάλαια που είναι δυσανάλογα του προϋπολογισμού της Αλβανίας, επιβεβαιώνουν μαζί και με άλλα τεκταινόμενα ότι η Τουρκία παγιώνεται στην Αλβανία, η οποία μετατρέπεται περισσότερο σε δορυφόρο της παρά σε υποψήφιο μέλος της ΕΕ. Τέλος τέτοιος αριθμός εκπαιδευτηρίων στην Αλβανία προφανώς και απαιτεί ανάλογο αριθμό εκπαιδευτικών με συνέπεια να έχει δημιουργηθεί αποικία Τούρκων πολιτών στην Αλβανία. Στα Τίρανα υπολογίζεται ότι οι Τούρκοι πολίτες ξεπερνούν τις 25.000. Ο Μακεδών

Απομονωμένη η Μέρκελ, ετοιμάζεται για «εκπτώσεις» Posted: 07 Apr 2013 05:49 AM PDT Η διάλυση του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Κύπρου, που αποφασίστηκε στις 15 Μαρτίου από το Εurogroup, θα επεκταθεί τώρα και σε επίπεδο πραγματικής οικονομίας μέσω του Μνημονίου που συμφώνησε η Λευκωσία με την τρόικα. Οι προβλέψεις είναι «μαύρες», καθώς μιλούν για διψήφια ύφεση το 2013 με έκρηξη της ανεργίας. Ωστόσο, όλα δείχνουν ότι η Κύπρος θα είναι το τελευταίο μεγάλο θύμα, γιατί πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά η ευρωζώνη βρίσκεται σήμερα στη χειρότερη κατάσταση από τη σύστασή της, στις αρχές της περασμένης δεκαετίας. Το οριακό σημείο στο οποίο βρίσκεται επιβάλλει σημαντικές αποφάσεις, ορισμένες άρχισαν ήδη να λαμβάνονται, ενώ οι σπουδαιότερες, συμπεριλαμβανομένης και εκείνης της περαιτέρω μείωσης του ελληνικού χρέους, θα έρθουν μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου. Ο εκβιαστικός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η περίπτωση της Κύπρου και οι παλινωδίες σχετικά με το «κούρεμα» των καταθέσεων έχουν βαρύνει σε τέτοιο σημείο το κλίμα σε επίπεδο ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, που ουδείς δείχνει διατεθειμένος να αναλάβει τις ευθύνες του για όσα έγιναν. Παρασκηνιακά, όλοι δείχνουν προς την πλευρά του Βερολίνου, υποστηρίζοντας ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ήταν ο εμπνευστής, ενώ η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, έκανε τη «βρόμικη δουλειά», εκβιάζοντας και απειλώντας τον Κύπριο Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη στη συνεδρίαση του Εurogroup στις 15 Μαρτίου. Το βέβαιο είναι ότι η Γερμανία ναι μεν έπαιξε καίριο ρόλο, ωστόσο ευθύνη έχουν και όλοι οι άλλοι, κυβερνήσεις και αξιωματούχοι της ευρωζώνης, για την παθητική στάση τους. Το βαρύ πολιτικό κλίμα που υπάρχει μετά την απόφαση για την Κύπρο έρχεται να προστεθεί στις έντονες ανησυχίες για την πορεία της οικονομίας, όπου οι προοπτικές κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικές θεωρούνται σήμερα. Η σιγουριά που υπήρχε πριν από λίγες εβδομάδες τόσο στην Κομισιόν όσο και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για επιστροφή της ευρωζώνης σε ανάπτυξη, στο δεύτερο εξάμηνο του έτους, δεν υφίστανται πλέον, αφού τα δύο κοινοτικά όργανα εμφανίζονται τώρα επιφυλακτικά μιλώντας για ανάκαμψη υπό προϋποθέσεις. Το αντιγερμανικό κλίμα δεν περιορίζεται μόνο στις μνημονιακές χώρες, αλλά εξαπλώνεται και στην υπόλοιπη ευρωζώνη, ακόμη και στη Γαλλία, όπου ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ επικρίνεται για εξαιρετικά παθητική στάση έναντι της Γερμανίας, κάτι δηλαδή για το οποίο κατηγορούσε ο ίδιος προτού εκλεγεί τον προκάτοχό του, Νικολά Σαρκοζί. Το βέβαιο είναι ότι το Βερολίνο δεν αντέχει πολιτικά αυτή την απομόνωση και κάθε φορά που στο παρελθόν βρέθηκε στο «στόχαστρο» έκανε τ' απαραίτητα ανοίγματα για την εκτόνωση της κρίσης. Στις Βρυξέλλες δεν αναμένουν σημαντικά γερμανικά ανοίγματα πριν από τις εθνικές εκλογές του φθινοπώρου, διότι αυτό που «πουλάει» στους Γερμανούς ψηφοφόρους η Ανγκελα Μέρκελ, πέρα από την εξαιρετική οικονομική κατάσταση της χώρας, είναι ότι έβαλε τάξη στην ευρωζώνη μέσω των Μνημονίων ώστε στο μέλλον να μη ζητηθούν πάλι δανεικά από τη Γερμανία. Μέχρι το φθινόπωρο θα υπάρξουν κάποιες «εκπτώσεις», όπως, για παράδειγμα, η επιμήκυνση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά και της αποπληρωμής των δανείων μνημονιακών χωρών. Ηδη, το Βερολίνο άναψε το «πράσινο φως» στην Κομισιόν να εισηγηθεί πρόσθετο χρόνο ενός έτους για τη Γαλλία, ώστε να επαναφέρει το έλλειμμά της κάτω του 3% στο τέλος του 2014 αντί για φέτος. Θα δοθεί επίσης ένας επιπλέον χρόνος, για τρίτη φορά, στην Ισπανία, ενώ όλα δείχνουν ότι το ίδιο θα συμβεί και με την Πορτογαλία, επίσης για τρίτη φορά. Στην προσεχή άτυπη συνεδρίαση του Εurogroup, στις 12 Απριλίου στο Δουβλίνο, αναμένεται να ληφθεί πολιτική απόφαση και για την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων διάσωσης που πήραν από την ευρωζώνη η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Οι αποφάσεις αυτές -που μπορούν ν' αλλάξουν τα δεδομένα στην ευρωζώνη και την Ελλάδα και αναμένονται μετά τις γερμανικές εκλογές- θα βοηθήσουν τις κυβερνήσεις των παραπάνω χωρών, δεδομένου ότι θα οδηγήσουν σε μια χαλάρωση της δημοσιονομικής προσπάθειας, διευκολύνοντας τις προσπάθειες απεγκλωβισμού από την ύφεση. Το 2014 η επανεξέταση του ελληνικού χρέους ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ θεωρούν καθοριστική για την ευρωζώνη την ολοκλήρωση της τραπεζικής ενοποίησης και πιστεύουν ότι το Βερολίνο, το οποίο σήμερα «τρενάρει» τη διαδικασία, τελικά θα συναινέσει στη λήψη των αποφάσεων μέχρι το τέλος του έτους. Το πρώτο βήμα έχει ήδη γίνει με τον ευρωπαϊκό μηχανισμό εποπτείας των τραπεζών υπό την αιγίδα της ΕΚΤ, ενώ απομένουν δύο ακόμη καθοριστικά βήματα: η έγκριση της πρότασης της Κομισιόν για εξυγιάνσεις ή εκκαθαρίσεις τραπεζών και η εναρμόνιση της λειτουργίας των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων. Με την ολοκλήρωση της τραπεζικής ενοποίησης οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα βρίσκονται υπό τη στενή εποπτεία της ΕΚΤ, ενώ ακόμη και για τις ακραίες περιπτώσεις χρεοκοπίας που θα εμφανίζονται θα υπάρχουν τα εργαλεία για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, χωρίς να επιβαρύνονται οι φορολογούμενοι και οι καταθέτες μέχρι 100.000 ευρώ. Αναφορικά με την Ελλάδα, η δέσμευση που έχουν αναλάβει οι χώρες της ευρωζώνης έναντι του ΔΝΤ είναι να επανεξετάσουν το θέμα το 2014 και, εφόσον διαπιστώσουν ότι η Ελλάδα έχει τηρήσει τις δεσμεύσεις της, να προχωρήσουν σε περαιτέρω μείωση του χρέους. Η τάση που επικρατεί σήμερα είναι να επισπευστεί η διαδικασία, ώστε να δοθεί μια επιπλέον ανάσα στην οικονομία, αλλά και να επιβραβευτεί η κυβέρνηση για τις προσπάθειές της. Νίκος Μπέλλος για τον Τύπο της Κυριακής

Πορτογαλία: Αντισυνταγματικά κρίθηκαν πολλά μνημονιακά μέτρα Posted: 07 Apr 2013 07:22 AM PDT Η κυβέρνηση της Πορτογαλίας δήλωσε σήμερα πως η απόρριψη από το Συνταγματικό Δικαστήριο κρίσιμων μέτρων λιτότητας από τον προϋπολογισμό του τρέχοντος έτους δημιουργεί "σοβαρές δυσκολίες" στην ανταπόκρισή της σε διεθνείς δεσμεύσεις που προβλέπει η δανειακή σύμβασή της. Έπειτα από μία έκτακτη συνάντηση του υπουργικού συμβουλίου, μετά την απόφαση του δικαστηρίου αργά χθες, ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Λουίς Μάρκες Γκουέδες δήλωσε στους δημοσιογράφους πως η απόφαση "θέτει σε κίνδυνο τη σκληρά κερδισμένη αξιοπιστία της χώρας" που αποκτήθηκε με τους Eυρωπαίους εταίρους και δανειστές της. Ο Μάρκες Γκουέδες είπε πως ο πρωθυπουργός Πέδρο Πάσος Κοέλιο θα συναντήσει τον πρόεδρο Άνιμπαλ Καβάκο Σίλβα για να συζητήσουν την "περίπλοκη κατάσταση" μετά την απόφαση του δικαστηρίου, την οποία η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι θα αποδεχθεί. Το Συνταγματικό Δικαστήριο απέρριψε χθες τέσσερα από εννέα αμφιλεγόμενα μέτρα λιτότητας στο φετινό προϋπολογισμό, μια απόφαση που επιφέρει ένα βαρύ κτύπημα στα δημοσιονομικά της κυβέρνησης. Ωστόσο αναλυτές λένε πως η απόφαση δεν θα πρέπει να προκαλέσει κυβερνητική κρίση και αναμένουν ότι θα βρεθούν μέτρα αντικατάστασης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η κυβέρνηση δεν δίνει εκτιμήσεις για το πόσο κοστίζουν τα απορριφθέντα μέτρα, όμως αναλυτές έχουν πει πως τουλάχιστον 900 εκατομμύρια ευρώ καθαρών εσόδων και εξοικονομήσεων καταργούνται. Τοπικά μέσα ενημέρωσης ανεβάζουν το ποσό στα 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Ολόκληρο το πακέτο των μέτρων λιτότητας στον προϋπολογισμό του 2013 ανέρχεται περίπου στα 5 δισ. ευρώ και περιλαμβάνει τις μεγαλύτερες φορολογικές αυξήσεις όλων των εποχών, οι οποίες στην πλειονότητά τους εγκρίθηκαν. Την ερχόμενη εβδομάδα στο Δουβλίνο θα πραγματοποιηθεί μια ανεπίσημη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, η οποία αναμένεται να εγκρίνει την παράταση των ωριμάνσεων των δανείων της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας. "Η Πορτογαλία αγωνίζεται να καταλήξει, σε αυτή τη συνάντηση, σε συμφωνία με τους ευρωπαίους εταίρους για την παράταση των ωριμάνσεων των δανείων της, η οποία είναι απαραίτητη για την επιτυχή έξοδό μας από το πρόγραμμα το 2013", είπε ο Μάρκες Γκουέδες. Η Πορτογαλία θα πρέπει να μειώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού στο 5,5% του ΑΕΠ φέτος από 6,4% το 2012, όταν έχασε το στόχο αλλά εξακολούθησε να επαινείται από τους πιστωτές της στην ΕΕ και στο ΔΝΤ για τις προσπάθειές της στη λιτότητα. Οι δανειστές έχουν ήδη ελαφρύνει τους στόχους της Πορτογαλίας για το έλλειμμα δύο φορές αφότου συμφωνήθηκε το πακέτο "διάσωσης", αναγνωρίζοντας τις προσπάθειες σταθεροποίησης της χώρας. Η Πορτογαλία επέστρεψε στην αγορά ομολόγων τον Ιανουάριο, για πρώτη φορά μετά τη συμφωνία "διάσωσης" με την ΕΕ και το ΔΝΤ το 2011, πουλώντας χρέος που αναμένεται να λήξει το 2017 και προετοιμάζεται για έκδοση ομολόγων μακρύτερης ωρίμανσης τους επόμενους μήνες. Πηγή

Η σκιώδης κυβέρνηση της Ευρώπης Posted: 07 Apr 2013 06:36 AM PDT "Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από την Ευρώπη" Ποια είναι η "σκιώδης κυβέρνηση του ευρώ" Η οικονομική κρίση η ένταση της οποίας κλιμακώνεται ημέρα με την ημέρα, προκαλώντας την κατάρρευση όσων "σταθερών" γνωρίζαμε από την δομή της λεγόμενης καπιταλιστικής οικονομίας,μέχρι την απλή καθημερινή ζωή του κάθε πολίτη, ήταν λογικό ότι θα οδηγούσε σε σενάρια που εύκολα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν "συνομωσιολογικά". Η ακατανόητη σκληρότητα των μέτρων που επιβάλει η Γερμανία και οι δορυφόροι της αλλά και η αδυναμία ακόμη και ειδικών υποτίθεται σε θέματα οικονομίας να κατανοήσουν ποιος είναι ο πραγματικός στόχος είναι δεδομένο ότι δημιουργούν ένα …κλίμα μυστηρίου. Όμως όλα αυτά που πριν από ένα ,δύο ή τρία χρόνια ακούγονταν υπερβολικά, παράδοξα και συνομωσιολογικά, έχουν πια αρχίσει να απασχολούν αναλυτές και δημοσιογράφους πολλών μεγάλων και σοβαρών μέσων ενημέρωσης. Η "εξουσία σκιά" που όχι απλά εξουσιάζει αλλά είναι δυνάστης όλης της Ευρώπης, είναι το θέμα μιας τέτοιας ανάλυσης από την Ντόϋτσε Βέλε. Μια ανάλυση που υπογράφουν ο Αντρέας Μπέκερ και η Ειρήνη Αναστασοπούλου. Η ανάλυση ασχολείται με το "κράτος σκιά" που απειλεί την ευρωζώνη με διάλυση. Διαβάστε λοιπόν τι γράφουν: "Τί είναι αυτό το κράτος; Μία μη δημοκρατικά νομιμοποιημένη κυβέρνηση της ευρωζώνης, απαντούν κάποιοι οικονομολόγοι. Η αντίσταση σε αυτό το κράτος διογκώνεται, με κίνδυνο διάσπασης της ευρωζώνης. Ποιος βάρβαρος ηγεμών επιβάλει στους Έλληνες συνεχώς νέα πακέτα λιτότητας; Ποια ανεξιχνίαστη δύναμη σπάει την αντίσταση των Κυπρίων μέσα σε λίγες μέρες; Η απάντηση: Το σκιώδες κράτος του ευρώ. Σκιώδης κυβέρνηση του ευρώ Ήδη ο όρος «σκιώδες κράτος» μοιάζει να έρχεται από μύθους φαντασίας όπως ο «Πόλεμος των άστρων» ή ο «Άρχοντας των δαχτυλιδιών». Ο όρος δεν προέρχεται από έναν θεωρητικό υποστηρικτή των συνομωσιών, αλλά από τον Τόμας Mάγερ, πρώην επικεφαλής οικονομολόγο της Deutsche Bank. «Σε αυτό το σκιώδες κράτος του ευρώ, υπάρχει μια σκιώδης κυβέρνηση που είναι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο», υποστηρίζει ο Τόμας Μάγερ. «Υπάρχει σκιώδης εκτελεστική εξουσία, το Eurogroup. Και μια κινητή ομάδα δράσης, μια Τask Force για την επιβολή της πειθαρχίας, η οποία είναι η Τρόικα». Ακόμη κι αν ο όρος σκιώδες κράτος ηχεί σκοτεινά και αντιδημοκρατικά, χωρίς την ύπαρξή του δεν θα μπορούσε να ορθοποδήσει το ευρώ. Διότι υπάρχουν δύο δυνατότητες για την οργάνωση της νομισματικής ένωσης. Η πρώτη προϋποθέτει ουσιαστική ανεξαρτησία της ΕΚΤ που θα εγγυάται την σταθερότητα του κοινού νομίσματος και την υποχρέωση των ανεξάρτητων χωρών-μέλών να τηρούν τους συμπεφωνημένους κανόνες. Αυτή εξάλλου ήταν και η αρχική ιδέα της ΟΝΕ με τα κριτήρια σταθερότητας του Μάαστριχτ. H EKT πολιτικός παίκτης Επειδή οι εποχές έχουν περάσει, δεν μένει παρά η δεύτερη δυνατότητα. Που λέει ότι η ΕΚΤ δεν είναι μια ανεξάρτητη προστάτιδα δύναμη του ευρώ, αλλά πολιτικός παίκτης. Αυτό φάνηκε όταν αρνήθηκε την χορήγηση δανείων για την ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών με αποτέλεσμα η κυβέρνηση της Λευκωσίας να κάνει πίσω. Όπως επίσης και με την ανακοίνωση του διοικητή της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι ότι σε έκτακτες περιπτώσεις θα μπορεί η τράπεζα να αγοράζει χωρίς όριο κρατικά ομόλογα των κρατών σε κρίση. Επειδή λοιπόν η ΕΚΤ στο μεταξύ έχει γίνει πολιτικός παίκτης που χρηματοδοτεί τα χρέη των μελών της και επειδή το ευρώ, όπως λέει ο οικονομολόγος Μάγερ είναι νόμισμα με το οποίο τα κράτη πληρώνουν τα χρέη τους, η ΕΚΤ χρειάζεται για την εκπλήρωση των καθηκόντων της ένα κράτος. «Όταν δεν υπάρχει κράτος – κι αυτό συμβαίνει στην περίπτωση της ευρωζώνης – μπορείτε να παρακάμψετε αυτό το γεγονός, δημιουργώντας ένα σκιώδες κράτος του ευρώ», λέει ο Τόμας Μάγερ. Αυτό συνέβη τα περασμένα χρόνια. Οι βάσεις του σκιώδους κράτους του ευρώ μπήκαν με τις συμφωνίες για τις οποίες πολλοί Ευρωπαίοι δεν έχουν γνώση, ούτε έχουν καν ακουστά. Ποιος ξέρει τι είναι το σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας για παράδειγμα; Χωρίς πολιτική νομιμοποίηση Αυτό το δίκτυο συμβάσεων και νομοθετημάτων περιορίζει την ανεξαρτησία των εθνικών κρατών και τους επιβάλει μια σχετική πειθαρχία για να μπορούν να λειτουργούν μέσα σε ένα σύστημα ροής χρημάτων σε χώρες με δημοσιονομικά χρέη. Το πραγματικό πρόβλημα είναι η έλλειψη πολιτικής νομιμοποίησης. Το κυπριακό κοινοβούλιο καταψήφισε το πακέτο σωτηρίας, Παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση το εφαρμόζει σχεδόν απαράλλακτο. Στην Ιταλία κυβερνούσε μέχρι πρότινος κάποιος που δεν εξελέγη από το λαό. Δεν είναι να απορεί κανείς που το σκιώδες κράτος του ευρώ προσκρούει όλο και περισσότερο στην απορριπτική στάση των πολιτών, υποστηρίζει ο Τόμας Μάγερ. Στο μεταξύ δεν υπάρχει πλειοψηφία που να στηρίζει την Ιταλία και η χώρα είναι ακυβέρνητη. Η ανεργία στην ευρωζώνη καλπάζει, η οικονομία συρρικνώνεται, οι διαμαρτυρίες εναντίον των μέτρων λιτότητας στην Ελλάδα, στην Ισπανία και σε άλλες χώρες εντείνονται. Και όσο εντείνονται, τόσο περισσότερο κινδυνεύει η ενότητα της νομισματικής ένωσης. «Εάν δεν καταφέρουμε να διατηρήσουμε το γόητρο αυτού του σκιώδους κράτους, τότε απειλούμαστε με την τύχη που είχαν οι χώρες με νόμισμα το ρούβλι», υποστηρίζει ο γερμανός οικονομολόγος". Πηγή www.kostasxan.blogspot.gr