- Goldman Sachs: Δεν θα αλλάξουν και πολλά μετά τις Γερμανικές εκλογές
- Στο στόχαστρο των αρχών οι μουσουλμάνοι ιεροκήρυκες στη Βρετανία
- Εικόνες-σοκ από το μέλλον
- Οι Σουηδοί πολίτες σχηματίζουν πολιτοφυλακές κατά των "μεταναστών"
- Ξυπνήστε... ο «Ευρωγεδδών» είναι προ των πυλών
- Στην πολιτική θολο-κουλτούρα επιβιώνουν οι υποκριτές
- Στο πλευρό του Άσαντ η Χεζμπολάχ, πανικόβλητοι οι ισλαμοφασίστες "αντάρτες"
- Λαβρόφ: Η ύστατη προσπάθεια για την ειρήνη στη Συρία
- Οι ΗΠΑ φοβούνται για ταραχές στην Αλβανία, μετά τις εκλογές του Ιουνίου
- Με τρεις δημοσκοπήσεις θα είχαν λυθεί όλα τα προβλήματα
- Kαταλύτης για το μελλοντικό πολιτικό σκηνικό οι επόμενοι 12 μήνες
- Το βαθύ κράτος της Αμερικής και η σημαία του Προφήτη
- Ενεργειακή παρτίδα με περίπλοκους συσχετισμούς
- Πόθεν έσχες σε βάθος δεκαετίας για τους εφοριακούς...
- Αφγανός πέταξε στα βράχια της Κέρκυρας φοιτήτρια
- Δεν υπάρχει πολυπολιτισμικός Παράδεισος. Μόνο πολυπολιτισμική Κόλαση
- Δυσπιστία στην Ε.Ε. για τις προθέσεις της Μέρκελ
- Ο κατά φαντασίαν επαναστάτης Mr Alexis
- "Μακάριοι" οι…
- Σε αγορά 90 "αόρατων" μαχητικών F35 προχωρά η Ιταλία... εν μέσω κρίσης
- Νιγηριανοί θέλουν να "ξεκινήσουν πόλεμο στο Λονδίνο" για το… Αφγανιστάν
- Ναόμι Κλάιν: Ο μεγαλύτερος φόβος του συστήματος είναι η αντίσταση
- Τα "σημάδια" που αγνοήσε η Σουηδία και το καμπανάκι κινδύνου σε Ευρώπη και Ελλάδα
- Η Νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία
- Μήνυμα Πούτιν σε Ομπάμα
|
Posted: 26 May 2013 08:58 PM PDT
Το αποτέλεσμα των εκλογών στην Γερμανία το Σεπτέμβριο αναμένεται να διαμορφώσει τη συνολική πολιτική της Ευρωζώνης και το πώς θα εξελιχθούν η οικονομία και η θεσμική αρχιτεκτονική της Ευρώπης.
Σύμφωνα με ανάλυση της Goldman Sachs λίγα πράγματα θα αλλάξουν μετά τις εκλογές.
«Κανένα αποτέλεσμα δεν θα επιφέρει σημαντικές αλλαγές στον τρόπο που η γερμανική κυβέρνηση προσεγγίζει την ευρωκρίση. Μπορεί απλά να αλλάξει ελαφρώς η ρητορική και να δίνεται περισσότερη έμφαση στην ανάπτυξη και λιγότερη στην προσαρμογή στις ομιλίες και τις δηλώσεις». Ωστόσο ο οίκος θεωρεί απίθανο τα λόγια να μετουσιωθούν σε πράξεις.
Σύμφωνα με τον οίκο, η γερμανική κυβέρνηση εντοπίζει τη ρίζα της κρίσης στο συνδυασμό της μη υπακοής στους δημοσιονομικούς κανόνες, των ελαττωμάτων στον αρχικό συνδυασμό του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και της απώλειας ανταγωνιστικότητας των περιφερειακών οικονομιών.
Γι αυτό και η απάντησή της στην κρίση εστιάζει στη μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου, έτσι ώστε μια επανάληψη της κρίσης να καταστεί, αν όχι αδύνατη, τουλάχιστον λιγότερο πιθανή.
Ωστόσο, όταν ερχόμαστε στο ζήτημα αντιμετώπισης της υφιστάμενης κρίσης, οι γερμανικές αρχές εμφανίζονται πολύ πιο διστακτικές να επιβάλλουν αλλαγές στο ισχύον πλαίσιο, όπως μια αμοιβαιοποίηση κρατικών χρεών, που θα άμβλυνε τα προβλήματα χρηματοδότησης στην περιφέρεια της Ευρωζώνης.
Αντ ΄αυτού, έχουν δώσει έμφαση στην ανάγκη για προσαρμογή σε εθνικό επίπεδο (ιδίως στη δημοσιονομική εξυγίανση). Το πόσο αποτελεσματικό θα είναι στην πράξη το νέο θεσμικό πλαίσιο, μένει να το δούμε. Η γερμανική κυβέρνηση πάντως το θεωρεί σημαντική βελτίωση στην προαγωγή μια «ένωσης σταθερότητας».
Οι Γερμανοί πολίτες συμμερίζονται εν γένει την άποψη της κυβέρνησης για τα αίτια της κρίσης καθώς και για τη θεραπεία της. Για αυτό και δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι πάνω από τα 2/3 του πληθυσμού πιστεύουν ότι η Angela Merkel έχει "κάνει καλή δουλειά» για την αντιμετώπιση της κρίσης. Η Καγκελάριος παραμένει, με μεγάλη διαφορά, ο πιο δημοφιλής πολιτικός στην Γερμανία, ακολουθούμενη από τον υπουργό Οικονομικών Wolfgang Schäuble.
Η προεκλογική εκστρατεία είναι ακόμα στα αρχικά της στάδια και το σχετικό βάρος των διαφόρων στρατοπέδων είναι πιθανό να αλλάξει, ανάλογα με την επιτυχία των ατομικών εκστρατειών. Ωστόσο, αποκλείοντας το ενδεχόμενο μιας σημαντικής μεταστροφής του κλίματος, ένας Μεγάλος Συνασπισμός μεταξύ του CDU / CSU και του SPD με επικεφαλής την Merkel φαίνεται να είναι το πιο πιθανό αποτέλεσμα.
Η Goldman Sachs δεν περιμένει καμιά σημαντική αλλαγή στον τρόπο διαχείρισης της κρίσης του ευρώ υπό έναν τέτοιο συνασπισμό.
   |
|
Posted: 26 May 2013 08:25 PM PDT
Μετά τη δολοφονία στρατιώτη στο Λονδίνο από εξτρεμιστές
Η βρετανική κυβέρνηση, η οποία δέχεται κριτική για την πρόσφατη δολοφονία του στρατιώτη από ακραίους ισλαμιστές σε δρόμο του Λονδίνου, πρόκειται να ενεργοποιήσει μία νέα ομάδα για την αντιμετώπιση των ακραίων μουσουλμάνων κληρικών και άλλων προσώπων το κήρυγμα των οποίων μπορεί να οδηγήσει κάποιον στην βία.
Το γραφείο του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον ανακοίνωσε σήμερα ότι η ομάδα αυτή θα έχει ως έργο της την καταπολέμηση της ακραίας ιδεολογίας που κηρύττεται σε σχολεία και τεμένη και την εντατικοποίηση των ελέγχων στο Ίντερνετ για τον εντοπισμό υλικού που υποκινεί στην βία.
"Θα αξιολογήσω το εύρος των μέτρων με στόχο τη αναχαίτιση ατόμων που μπορεί να εμπνέουν τον εξτρεμισμό. Πρέπει να αντιμετωπιστούν αυτοί οι θρησκευτικοί ηγέτες που προωθούν την βία", αναφέρει η ανακοίνωση.
Η δολοφονία την Τετάρτη του στρατιώτη Λι Ρίγκμπι προκάλεσε την λαϊκή οργή για το ακραίο Ισλάμ και ενέτεινε τις πιέσεις προς τον Κάμερον να αντιμετωπίσει τους ύποπτους ακραίους ισλαμιστές πιο δυναμικά.
Αυτόπτες μάρτυρες δήλωσαν ότι οι δολοφόνοι του βρετανού στρατιώτη φώναξαν ισλαμιστικά συνθήματα στη διάρκεια της επίθεσης, ενώ ένας περαστικός κατέγραψε με την κάμερα του κινητού του τηλεφώνου έναν από τους υπόπτους να λέει ότι αυτά ήταν αντίποινα για την ανάμειξη της Βρετανίας στους πολέμους στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.
Ο 28χρονος Μάικλ Αντεμπολάτζο και ο 22χρονος Μάικλ Αντεμποβάλε νοσηλεύονται φρουρούμενοι αφού δέχτηκαν τα πυρά αστυνομικών και συνελήφθησαν ως ύποπτοι για ανθρωποκτονία.
Τα μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι ο Αντεμπολάτζο διένειμε εξτρεμιστικό υλικό και έκανε κήρυγμα με το ίδιο περιεχόμενο.
Η υπουργός Εσωτερικών Τερέζα Μέι είπε ότι χιλιάδες άνθρωποι κινδυνεύουν να διολισθήσουν στον εξτρεμισμό.
Ο πρώην πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ επιχείρησε να αυστηροποιήσει τους κανονισμούς σε σχέση με το περιεχόμενο του κηρύγματος ισλαμιστών ύστερα από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Λονδίνο με 52 νεκρούς το 2005.
Ωστόσο, τα μέτρα προκάλεσαν έντονο διάλογο για το πως μπορεί να υπάρξει ισορροπία ανάμεσα στην ελευθερία του λόγου και τα δικαιώματα του πολίτη και την αντι-τρομοκρατική πολιτική.
Η θρησκευτική οργάνωση "Faith Matters" ανακοίνωσε ότι ο θάνατος του Ρίγκμπι οδήγησε στην αύξηση των επιθέσεων εις βάρος μουσουλμάνων.
Περίπου 2.000 άνθρωποι συμμετείχαν σε διαδήλωση στο Νιούκασλ της βόρειας Αγγλίας την οποία διοργάνωσε χθες Σάββατο η ακροδεξιά Συμμαχία Άμυνας της Αγγλίας.
 |
|
Posted: 26 May 2013 07:30 PM PDT
Τα γεγονότα στο Λονδίνο, με τον αποκεφαλισμό του στρατιώτη από δύο μουσουλμάνους, όπως και στη Σουηδία, με τις πολυήμερες ταραχές από κυρίως μουσουλμάνους μετανάστες, ξεβρακώνουν τις ιδεοληψίες της καθ' ημάς Αριστεράς, την ίδια ώρα που σηκώνει το κουρελόπανο του περιττού νέου «αντιρατσιστικού νόμου».
Είχαν προηγηθεί οι ταραχές στη Γαλλία το 2005 και στο Λονδίνο το 2011.
Οι δράστες είναι μάλιστα κυρίως νόμιμοι μετανάστες. Ωστε η «πολιτική ορθότητα», η στοργή και προδέρμ της Σουηδίας και της Αγγλίας, με το γαλαντόμο κοινωνικό κράτος, δεν οδήγησαν στον πολυπολιτισμικό παράδεισο.
Παιδιά δεύτερης ή και τρίτης γενιάς μεταναστών στην Αγγλία εφαρμόζουν τυφλά τις επιταγές του Τζιχάντ, του Ιερού Πολέμου, εις βάρος των απίστων, ενώ στη Στοκχόλμη διαλύουν ολόκληρες συνοικίες.
Τι επιβεβαιώνεται; Οτι το ριζοσπαστικό Ισλάμ δεκάρα δεν δίνει για τις δικές μας αξίες, για τη δημοκρατία, τον σεβασμό της ζωής. Οτι συχνά ευεργετημένοι μετανάστες, ακόμη και στο χλιδάτο «σουηδικό μοντέλο», δαγκώνουν το χέρι που τους τάισε. Δεν νιώθουν καν ως πατρίδα τους τις χώρες που έδωσαν καταφύγιο στους γονείς τους και στους ίδιους. Και αυτό το ριζοσπαστικό Ισλάμ έχει πλέον παντού στην Ευρώπη τη ζώσα εκρηκτική ύλη του έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή από μια θρυαλλίδα.
Οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες υπολογίζουν περί τους 2.500 τους μουτζαχεντίν ευρωπαϊκής εθνικής καταγωγής, Γερμανούς, Γάλλους, Βέλγους και λοιπούς νεοπροσήλυτους, που πολεμούν με τους χασάπηδες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού και συμμετέχουν στη γενοκτονία των χριστιανών και των αλεβιτών της Συρίας. Κάποιοι από αυτούς τους φονιάδες, ξανθοί, γαλανομάτηδες και απαρατήρητοι, θα επιστρέψουν στην Ευρώπη· σε μια Ευρώπη που όλο και πιο πολύ θυμίζει την παρηκμασμένη Μικρά Ασία, που περιγράφει ο Σπύρος Βρυώνης στο μνημειώδες ιστορικό του έργο, λίγο πριν από την ισλαμική κατάκτηση.
Οι πλέον φιλελεύθερες χώρες τούς υποδέχτηκαν δίνοντάς τους δικαιώματα, ισοτιμία, ευκαιρίες. Θέσπισαν δρακόντειους νόμους, σαν αυτούς που ορέγεται τώρα ο κ. Ρουπακιώτης, για να μη γίνουν οι μουσαφιραίοι θύματα ρατσισμού. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Νόμιμοι ή παράνομοι, πρώτης ή δεύτερης γενιάς, μεγάλο ποσοστό τους παρέμεινε αναφομοίωτο, διότι απλούστατα ο δυτικός πολιτισμός, με τους τρεις πυλώνες, Ελλάδα, Ρώμη, Χριστιανισμός, είναι ασύμβατος με το Ισλάμ και τον τρόπο ζωής στις χώρες προέλευσής τους.
Τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία από αυτούς όμως τα εξέθρεψαν η τύφλωση, η ανιστόρητη προσέγγιση και ο τυχοδιωκτισμός των δυτικών ηγεσιών, που καθοδηγούνται από πνευματικά έκπτωτες ελίτ.
Οι ΗΠΑ ανέθρεψαν στα βουνά του Αφγανιστάν και της Βοσνίας την Αλ Κάιντα κατά Σοβιετικών και Σέρβων, και φυσικά έχασαν τον έλεγχό της, με αποτέλεσμα, μετά την ανείπωτη τραγωδία της 11ης Σεπτεμβρίου, να πολεμούν σε όλο τον κόσμο έναν εχθρό-Λερναία Υδρα μαζί με τους συμμάχους τους. Συνεχίζεται όμως η ίδια σχιζοφρενικά ανιστόρητη προσέγγιση, αγνοώντας τη φύση του Ισλάμ, τα διδάγματα της Ιστορίας.
Χρόνια η Δύση χαϊδολόγαγε τους Τσετσένους φανατικούς, εξοργίζοντας τη Ρωσία, ώσπου φτάσαμε στην τραγωδία της Βοστόνης.
Θεωρητικοί εκ του προχείρου εφαρμόζουν αιματηρές θεωρίες διάλυσης των αραβικών κρατών. Στη Λιβύη τον Καντάφι αντικατέστησε το χάος και οι κατσαπλιάδες της Αραβικής Ανοιξης λιντσάρισαν τον Αμερικανό πρέσβη, αφού, σύμφωνα με εφημερίδα του Λιβάνου, τον βίασαν, διότι αρνήθηκε πυραύλους Στίνγκερ για τους «Αγωνιστές της Ελευθερίας», που θα πήγαιναν στη Συρία, εκεί όπου η αρχαιότερη χριστιανική Εκκλησία, της Αντιοχείας, βλέπει το ποίμνιό της να σφαγιάζεται, με τη συμμετοχή του Ερντογάν και την υπόθαλψη της αυτοχειριαζόμενης Δύσης, από μια πανστρατιά σουνιτών μουτζαχεντίν απ' όλο τον κόσμο. Με τη χρηματοδότηση, φυσικά, του «μητρικού σκάφους» της τρομοκρατίας, της Σαουδικής Αραβίας και των διάφορων μικρότερων μεσαιωνικών αραβικών βασιλείων και την άμεση στήριξη της Τουρκίας.
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι ο ρατσισμός και η καταπολέμησή του με αυστηρότερους νόμους αλλά η αλόγιστη μαζική μουσουλμανική μετανάστευση. Είναι η τύφλωση της Δύσης. Μέσα στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις δημιουργούνται νησίδες αναφομοίωτων μουσουλμανικών κοινοτήτων, πεδίον δόξης λαμπρό για αδρά χρηματοδοτούμενους ιμάμηδες και οργανώσεις.
Στην δε παρακμιακή Δύση αργά και σταθερά προσηλυτίζονται Ευρωπαίοι που πυκνώνουν τις τάξεις των μαχητών του Προφήτη.
Στην Ελλάδα ο πληθυσμός των μουσουλμάνων απρόσκλητων μουσαφιραίων ποικίλλει από 700.000 -το Στέιτ Ντιπάρτμεντ βλέπει τόσους μόνο στην Αθήνα (!)- έως 1.500.000. Στις ασφυκτικά γεμάτες φυλακές μας το 70% των κρατουμένων είναι αλλοδαποί. Από αυτούς τους αλλοδαπούς το 90% είναι μουσουλμάνοι, η συντριπτική πλειονότητα σουνίτες. Και δεν κρατούνται για παράνομη είσοδο, ακάλυπτες επιταγές ή μη καταβολή εργοδοτικών εισφορών…
Το πρόβλημά μας λοιπόν είναι ο… ρατσισμός; Ή μήπως αυτή καθαυτή η μουσουλμανική πλημμυρίδα; Η πλειονότητά τους αναζητά απλώς μεροκάματο και καλύτερη ζωή, όμως μόνο τυφλός, ανιστόρητος ή «χρήσιμος ηλίθιος» του ισλαμοφασισμού δεν βλέπει ότι αποτελούν μια ωρολογιακή βόμβα, σαν αυτές που αρχίζουν κι εκρήγνυνται αλλού. Αρκούν μερικοί φανατικοί, χρήμα και τυχαία ή προβοκατόρικα γεγονότα για να την πυροδοτήσουν.
Τότε τι θα πουν οι αφασιακοί συκοφάντες των «ρατσιστών» Ελλήνων; Τι θα πρέπει τότε να κάνουμε με όσους αβαντάρουν τη διάλυση του κοινωνικού μας ιστού, τη διακινδύνευση της εθνικής μας ασφάλειας και της ίδιας μας της ύπαρξης ως ελεύθερου χριστιανικού λαού; Αν αυτοί είναι ηλίθιοι, δεν θα πάθουμε μαζική παράκρουση και θα αυτοπυροβοληθούμε υποτασσόμενοι στις ιδεοληψίες όσων εθελοτυφλούν. Πρώτο μας καθήκον να διαφυλάξουμε την πατρίδα μας, τον λαό μας, τον τρόπο ζωής μας. Επιτέλους, έχει και η πλειονότητα δικαιώματα…
 |
|
Posted: 26 May 2013 01:11 PM PDT
Η κοινωνική έκρηξη και η στροφή περί πολυπολιτισμικότητας της Ευρώπης είναι ένα γεγονός που είναι σχεδόν αδύνατο πλέον να αναστραφεί
Η μη εθνική Ευρώπη έπεσε θύμα των δικών της σχεδίων και γνωρίζει την βαρβαρότητα του Ισλάμ από εκείνους που ευεργέτησε
Η κατάσταση πάει να ξεφύγει στην Στοκχόλμη, όπου μετά μία εβδομάδα εξέγερσης των μεταναστών, στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνων η σουηδική αστυνομία παραδέχθηκε δημοσίως την αδυναμία της να καταστείλει τα επεισόδια και εξέδωσε οδηγία δημιουργίας πολιτοφυλακής για την προστασία της σουηδικής πρωτεύουσας και τον εντοπισμό των δραστών των επιθέσεων.
Συγκεκριμένα ζητήθηκε από τους πολίτες να προχωρήσουν σε αυτοοργάνωση πολιτοφυλακών σε επίπεδο γειτονιάς και να ξεκινήσουν περιπολίες πολιτών προκειμένου να αποτραπεί επέκταση της εξέγερσης η οποία όχι απλώς δεν σταματά, αλλά επεκτείνεται και σε συνοικίες γειτονικές αυτών που κατοικούν οι μετανάστες και οι λαθρομετανάστες.
Εκατοντάδες αυτοκίνητα, σχολεία, αστυνομικά τμήματα κέντρα, ακόμα και ένα κέντρο τέχνης κατελήφθησαν από τους μουσουλμάνους και κάηκαν χωρίς να μπορεί κάποιος να αντιδράσει ουσιαστικά.
Παντελώς ανέτοιμη για το κύμα βίας η σουηδική αστυνομία έχει προχωρήσει σε μόλις 35 συλλήψεις ατόμων από τους οποίους άφησε ελεύθερους τους 19 γιατί ήταν κάτω από 16 ετών!
Αναζητώντας τους εγκεφάλους των επεισοδίων ζήτησε από τους εκτάκτως διορισμένους πολιτοφύλακες να καταγράφουν σε βίντεο και φωτογραφίες άτομα που προβαίνουν σε πράξεις βίας.
Αστυνομικές δυνάμεις έχουν μεταφερθεί και από άλλες πόλεις, αλλά η μάχη μεταξύ των μαλθακών Σουηδών αστυνομικών που έχουν μάθει να διαχειρίζονται υποθέσεις χαμηλής έντασης και των "έτοιμων για ολα" μουσουλμάνων ταραξιών είναι άνιση.
Σε όσες περιπτώσεις χρειάστηκε να αναμετρηθούν οι Σουηδοί ηττήθηκαν κατά κράτος λόγω έλλειψης κατάλληλου εξοπλισμού για οδομαχίες.
Πάντως η υπόθεση της αυτοοργάνωσης πολιτοφυλακής σε έκτακτες καταστάσεις πρέπει να απασχολήσει και τους Έλληνες αρμόδιους σε διαχείριση κρίσεων.
Οι μουσουλμάνοι των σουηδικών γκέτο είναι... "αγγελούδια" μπροστά στις μάζες των μουσουλμάνων από διάφορα έθνη που κατοικούν στο κέντρο της Αθήνας και προς τις δυτικές συνοικίες.
Εκτός του γεγονός ότι είναι πολυπληθέστεροι είναι και πολύ περισσότερο "σκληροί" από αυτούς.
Η δυνατότητα δημιουργίας πολιτοφυλακής και οι βασικές διαδικασίες αυτο-οργάνωσης και εκτέλεσης αποστολών προστασίας εντός του αστικού ιστού, αποτελεί πλέον κρίσιμη προτεραιότητα...
 |
|
Posted: 26 May 2013 12:15 PM PDT
Υφεση, λιτότητα, χρέος, μνημόνιο, δόσεις, ανεργία είναι λέξεις που μονοπωλούν τις σκέψεις μου και τις συζητήσεις μου συνεχώς τα τελευταία χρόνια, ενώ άλλες όπως π.χ. η αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου που μας υποσχέθηκε προεκλογικά ο Αντώνης Σαμαράς, ή ο «Ευρωγεδδών», δηλαδή η απειλή μιας οικονομικής κατάρρευσης της Ευρωζώνης, αποδεικνύονται αρκετά ενοχλητικές στην επιρροή τους. Από χθες προστέθηκε και η λέξη-τίτλος «The Sleepwalkers» του περιοδικού Economist που απεικονίζει τους Ευρωπαίους ηγέτες -μεταξύ τους και ο Σαμαράς- ως... υπνοβάτες μέσα σε μία οικονομική έρημο, βαδίζοντας με μαθηματική ακρίβεια προς τον γκρεμό.
Δυστυχώς, η ιδέα ότι το ευρώ είναι ένα πρόβλημα του παρελθόντος είναι μία επικίνδυνη μυθοπλασία, ενώ η ευρω-καταστροφή είναι προ των πυλών, προειδοποιεί ο Economist. Αντί να περιμένουν τις γερμανικές εκλογές, θα πρέπει να χαλαρώσουν τη λιτότητα και να ενισχύσουν την απασχόληση των νέων και των επενδύσεων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της περιφέρειας, αξιοποιώντας χρήματα από τον πυρήνα της Ευρωζώνης, επισημαίνει: «Εάν οι υπνοβάτες ενδιαφέρονται για το νόμισμα και τους λαούς τους, πρέπει να ξυπνήσουν», καταλήγει ο Economist. Ok.
Ομως για μας είναι μάλλον αργά. Η χώρα βαδίζει τυφλά, η σχεδόν ολοσχερώς κατεστραμμένη οικονομία ζει με τις δόσεις των δανειστών και η χρεοκοπία βαθαίνει, καθώς δύσκολα αναχαιτίζεται ο εκφυλισμός των υποσυστημάτων (υγεία, παιδεία, αυτοδιοίκηση κ.λπ.) που συγκροτούν το κράτος. Η ανεργία καταστρέφει ραγδαία το μέλλον των νέων, η φτώχεια των νοικοκυριών επιδεινώνεται, το κλείσιμο εκατοντάδων χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων συνεχίζεται. Αλλά το τελευταίο διάστημα υπάρχει στη χώρα μια εισαγόμενη αισιοδοξία, η οποία αναπαράγεται από τους οπτιμιστές στην Ελλάδα.
Ομως, η ζοφερή πραγματικότητα δεν αιτιολογεί καμία αισιοδοξία. Το πολιτικό σύστημα απέτυχε στην αποφυγή της κρίσης. Αποτυγχάνει, όμως, και στη διαχείρισή της. Οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις, η καταπολέμηση της διαφθοράς και διαπλοκής, η τιμωρία των επίορκων λειτουργών και πολιτικών, η ανάκτηση των κλοπιμαίων, η διακρίβωση των κατόχων ελβετικών λογαριασμών με «μαύρο» χρήμα της λίστας Λαγκάρντ, η τιμωρία και φορολόγησή τους, η προσέλκυση επενδύσεων, η μάχη κατά της γραφειοκρατίας, διαρκώς αποτυγχάνουν... Αντίθετα συνεχίζουν να φορολογούν ό,τι κινείται. Το Δημόσιο είναι σαν ζόμπι που έχει βγει στους δρόμους και ζητάει να ρουφήξει το αίμα των ζωντανών. Ενα μεγάλο μέρος της κοινωνίας αποστερείται βιαίως απ' όλες τις ώς τώρα διαθέσιμες επιβιωτικές διεξόδους.
Οι πάντες γνωρίζουν πλέον ότι μόνο ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος μπορεί να συγκριθεί με τις συνέπειες της κρίσης στην ελληνική οικονομία και την κοινωνία. Η λιτότητα μείωσε την κατανάλωση, εκτόξευσε την ανεργία, βάθυνε την ύφεση και θρυμμάτισε την κοινωνική συναίνεση. Η μεγέθυνση της ύφεσης κατέστρεψε τον ιδιωτικό τομέα και σάπισε τις τράπεζες, οι οποίες, φορτωμένες με «κόκκινα» δάνεια και «κουρεμένα» κρατικά ομόλογα, σταμάτησαν τη χρηματοδότηση της οικονομίας. Οταν επικρατούν τέτοιες συνθήκες καμία οικονομία δεν σώζεται, ακόμη και αν πραγματοποιηθούν όλες οι διαρθρωτικές αλλαγές μέσα σε μία νύχτα.
Η κεϊνσιανή συμφωνία κατέρρευσε. Η διεθνής οικονομική πολιτική κατέληξε να έχει πολύ μικρή σχέση με τα οικονομικά. Εγινε μια άσκηση στην ερασιτεχνική ψυχολογία, όπου το ΔΝΤ και οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης επέβαλαν στις χώρες να πάρουν μέτρα που ήλπιζαν πως θα τα εκλάμβανε η αγορά ως ευνοϊκά. Ετσι ουδείς απορεί που μόλις ενέσκηψε η κρίση πετάχθηκαν από το παράθυρο όλα τα εγχειρίδια της οικονομίας. Η πολιτική απέτυχε να αντιμετωπίσει την καταστροφική διαδικασία ανάδρασης που προκαλεί την κατάρρευση της μιας οικονομίας μετά την άλλη. Το παράδοξο της ιστορίας είναι ότι εκείνοι που διαμορφώνουν την πολιτική, πίστευαν και πιστεύουν, ότι έπρεπε να παίξουν το παιχνίδι της εμπιστοσύνης γύρω από τον μονόδρομο της λιτότητας και αυτό είχε ως συνέπεια να ακολουθήσουν οικονομική πολιτική που επιδεινώνει τις υφέσεις αντί να τις μετριάζει. Το ερώτημα εάν ήταν αναγκαίο να παιχθεί αυτό το παιχνίδι έχει αποδειχθεί ύπουλο, με αποτέλεσμα να υποστεί καίριο πλήγμα όχι μόνο η κοινωνία αλλά και η ίδια η δημοκρατία.
Γιατί, άραγε, στην Ευρώπη της κρίσης που ζούμε, όλοι έχουν βαλθεί να επιβάλουν τις λάθος συνταγές; Η «εσωτερική υποτίμηση» και η «αντεργατική λαίλαπα» στην Ελλάδα, έχουν αποβεί μοιραίες. Τα εργασιακά μέτρα ανατρέπουν και εκθεμελιώνουν κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος. Αλλά και όλα τα κρυφά μέτρα που ούτε που ξέρουμε πότε ψηφίζονται, δημιουργούν μια βίαιη προσαρμογή της ελληνικής κοινωνίας σε ένα δύσκολο μέλλον. Πράγματι, η Ελλάδα είναι ένα απίστευτο χάλι, με τεράστια προβλήματα. Πράγματι, οι Ελληνες πολιτικοί έστησαν ένα τρελό πάρτι και έφαγαν δισεκατομμύρια, δίνοντας και ορισμένα ψίχουλα στους πολίτες. Πράγματι, όλοι οι πολίτες καλόμαθαν σε μια κοινωνία ευημερίας που βασίστηκε σε δανεικά λεφτά. Ολα αυτά ας τα αποδεχθούμε.
Ομως, ποτέ κανένας λαός δεν εξαναγκάστηκε σε μια τόσο τρομερή και σύντομη αλλαγή του τρόπου ζωής του, χωρίς όμως από την άλλη να αλλάζει η χώρα από τον εναγκαλισμό της διαπλοκής. Οι δημόσιες υπηρεσίες υπολειτουργούν, η διαφθορά βασιλεύει, η φοροδιαφυγή δεν ελέγχεται, οι σπατάλες συνεχίζονται, η γραφειοκρατία εμποδίζει οποιαδήποτε αναπτυξιακή προοπτική. Αυτός ο βιασμός της ελληνικής κοινωνίας τόσο άγρια και τόσο γρήγορα θα είναι μοιραίος. Οι κήνσορες του λαϊκού συμφέροντος θα είναι οι πρώτοι που θα σαρωθούν. Μαζί με τους ψεύτες και τους άρπαγες των ονείρων όλων μας για μια καλύτερη ζωή.
 |
|
Posted: 26 May 2013 11:19 AM PDT
Γράφει ο Δημήτρης Παπαδοκωστόπουλος
Μετά το τέλος του Εμφυλίου, η πολιτική επιβίωση στην Ελλάδα αλλά και η επιβίωση γενικότερα, απαιτούσε την επίδειξη ισχυρού αντικομμουνιστικού πνεύματος.
Και όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά και δίπλα στους ιδεολόγους εμφανίζονται οι καιροσκόποι που προσαρμόζονται στις καταστάσεις και λένε πάντα αυτά που απαιτεί η εποχή.
Στη σημερινή εποχή η πολιτική επιβίωση απαιτεί αντιρατσισμό και δήθεν αντιλαϊκίστικο λόγο, που καταλήγει τελικά να είναι ο χειρότερος λαϊκισμός.
Οι προερχόμενοι από την Αριστερά πολιτικοί, μάστορες της μετάλλαξης και της αλλαγής θέσεων, προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την εποχή, να κερδίσουν από την χώρα που βρίσκεται στα όρια της χρεοκοπίας και βέβαια αδιαφορούν για την κοινωνία, την οποία υποτίθεται ότι προασπίζουν.
Πόσοι, για παράδειγμα, από τη σημερινή ΔΗΜΑΡ δεν θα ήταν στο καλάθι των αχρήστων αν δεν υπήρχε η «Χρυσή Αυγή»; Πάρα πολλοί και σίγουρα ένας θα ήταν ο Θεόδωρος Μαργαρίτης.
Ο προαναφερόμενος χωρίς αμφιβολία θα διάβαζε τότε μόνος του τις ανακοινώσεις που θα έβγαζε ο ίδιος, έπειτα από επισκέψεις του σε μουσουλμάνους για να του εξηγήσουν τον ρατσισμό στην Ελλάδα.
Τι μέλλον, για παράδειγμα, θα μπορούσε να έχει σε μία σοβαρή χώρα ένας πολιτικός σαν τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που, όταν ζορίστηκε για το Μνημόνιο, είπε απλά για να «καθαρίσει» ότι δεν το διάβασε;
Όχι βέβαια ότι διάβαζε κάτι άλλο (καθώς αυτά δεν τα συνηθίζουν οι πολιτικοί), όπως δεν είπε επίσης ότι δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για το αν σωθεί η χώρα όπου μεγαλώνουν τα παιδιά του.
Αν νοιαζόταν, εξάλλου, κάτι θα είχε αφήσει πίσω του έπειτα από τόσα χρόνια εξουσίας, στη διάρκεια των οποίων αναλωνόταν σε τηλεοπτικές κενότητες που εκστόμιζε με βαρυσήμαντο τρόπο και πάντα στο όνομα της ανάγκης να αλλάξει η χώρα.
Και βέβαια είναι σφοδρός αντιλαϊκιστής ο κ. Χρυσοχοΐδης, ίδιας κοπής σαν τον Ανδρέα Λοβέρδο, αυτόν τον Νίκο Ξανθόπουλο της πολιτικής, που αν και έπαιξε όλους τους ρόλους, συνεχίζει να παραμένει στη σκηνή ελπίζοντας στην επιδοκιμασία των θεατών με την κοντή μνήμη.
Σαν τους προαναφερόμενους πολιτικούς υπάρχουν δεκάδες σε όλα τα κόμματα (μηδενός εξαιρουμένου) που σπάνε πλάκα ασχολούμενοι με την πολιτική, σε μία χώρα που έως πριν από λίγα χρόνια η συγκεκριμένη ασχολία ήταν και εξαιρετικά επικερδής, όπως απέδειξε η κατάληξή τα.
Οι αντιλαϊκιστές συμπλέκονται μ ε τους «λαϊκιστές» για το Μνημόνιο και βέβαια το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο. Δηλαδή τίποτα, καθώς όλοι ή σχεδόν όλοι οι αποτελούντες τον σημερινό πολιτικό κόσμο, έχουν ρίζες στον χθεσινό και όσοι δεν έχουν απευθείας καταγωγή δεν παραλείπουν να επιδεικνύουν σε κάθε ευκαιρία την σφραγίδα της συγγένειας μαζί του αλλά και τις κακές έξεις που έχουν αντιγράψει από αυτόν.
Και ευτυχώς για όλους αυτούς, υπήρξε ο από μηχανής θεός του Μνημονίου, το οποίο συνέταξαν οι «μονόχνωτοι» Γερμανοί για να τιμωρήσουν συλλήβδην τους Έλληνες, καθώς πίστεψαν τον Πάγκαλο που είπε ότι στην Ελλάδα όλοι μαζί τα έφαγαν…
Βέβαια, οι πολιτικοί μας δεν λένε ότι το Μνημόνιο ήταν αποτέλεσμα της χρεοκοπίας που οι ίδιοι προκάλεσαν και βέβαια φροντίζει αποκλειστικά και μόνο να πάρουν οι δανειστές μας τα λεφτά τους.
Σε μία τέτοια πολιτική θολούρα οι υποκριτές επιβιώνουν, καθώς έχουν μάθει να αφουγκράζονται τον Έλληνα της μεταπολίτευσης, που διαπαιδαγωγήθηκε με την μικρότερη προσπάθεια, χωρίς αξίες και με διαρκές όραμα μία καλή κονόμα στο όνομα κάθε τιμήματος.
Έπειτα από τόσα χρόνια διορισμών στο Δημόσιο και αθρόων επιδοτήσεων για να θάβονται τα αγροτικά προϊόντα ή να καταστρέφεται γενικότερα η παραγωγή της χώρας, αυτός ο τύπος Έλληνα αποδεικνύεται η μεγαλύτερη τροχοπέδη.
Και εκεί ακριβώς ακουμπάνε πολιτικοί σαν τους παραπάνω, που όσο θα αισθάνονται ότι έχουν ακροατές θα συνεχίζουν να παριστάνουν τους σωτήρες της χώρας, την οποία θα βυθίζουν όλο και βαθύτερα στο τέλμα.
Πηγή Κυριακάτικη Δημοκρατία
 |
|
Posted: 26 May 2013 10:45 AM PDT
Κατά την διάρκεια την ομιλίας του για την 13η επέτειο της αποχώρησης των ισραηλινών δυνάμεων από το Λίβανο, ο σιίτης ηγέτης, ορκίστηκε ότι η επέμβαση της Χεζμπολάχ στο συριακό ζήτημα θα επεκταθεί. Μια πολύ σημαντική δέσμευση, καθότι ήδη η μέχρι τώρα συμμετοχή της έχει στρέψει την πλάστιγγα υπέρ των δυνάμεων του Άσαντ.
"Η Al Qaeda έχει εισχωρήσει στην Συρία, και το Ισραήλ ετοιμάζει νεες επιθέσεις" προειδοποίησε στον επετειακό του λόγο. Και συνέχισε τονίζοντας ότι εάν οι Σουνίτες ισλαμιστές πάρουν την εξουσία στην Συρία, θα αποτελέσουν απειλή για ολόκληρο το λιβανέζικο πληθυσμό.
Εάν ο Άσαντ πέσει, θα καταρρεύσει το "μέτωπο αντίστασης" ενάντια στο Ισραήλ, όπως και οι Παλαιστίνιοι στην Δυτική όχθη, και στη Λωρίδα της Γάζας."Η Χεζμπολάχ δεν θα το επιτρέψει".
Έκκληση από τους ισλαμοφασίστες προς τους μαχητές της Χεζμπολάχ να... αυτομολήσουν
Να αυτομολήσουν, την ώρα που ένοπλοι της οργάνωσης μάχονται στο πλευρό των κυβερνητικών δυνάμεων στην Συρία κατά των Σύρων ανταρτών και ο ηγέτης της οργάνωσης Χάσαν Νασράλα δεσμεύτηκε χθες για την νίκη, κάλεσε τους μαχητές της σιιτικής οργάνωσης του Λιβάνου, Χεζμπολάχ, ο Συνασπισμός της συριακής αντιπολίτευσης.
«Ο Συνασπισμός (της συριακής αντιπολίτευσης) επιθυμεί ειρήνη για τον λαό του Λιβάνου και απορρίπτει τα αιτήματα της Χεζμπολάχ που αποσκοπούν να μετατρέψουν την συριακή επανάσταση σε μια περιφερειακή σύγκρουση», προσθέτει η συριακή αντιπολίτευση.
Όμως σε χθεσινή ομιλία του ο Χάσαν Νασράλα δεσμεύτηκε για την νίκη των μαχητών της Χεζμπολάχ που πολεμούν στο πλευρό των συριακών κυβερνητικών στρατευμάτων στην Συρία και απέρριψε οποιαδήποτε πιθανότητα συμμαχίας με τους Σύρους αντάρτες.
«Η Χεζμπολάχ δεν μπορεί να είναι στο ίδιο μέτωπο με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ» και τους εξτρεμιστές σουνίτες, δήλωσε.
Και αυτή η δήλωση έχει ιδιαίτερη βαρύτητα για τους ισλαμοφασίστες "αντάρτες", οι οποίοι καταρρέουν σε όλα τα μέτωπα και έχουν μετατραπεί σε "λαγούς" προσπαθώντας πλέον να επιβιώσουν από τον συριακό στρατό, από την Χεζμπολάχ, αλλά και από ένοπλες ομάδες απλών πολιτών που τους κατατροπώνουν.
Πολύ δύσκολα πλέον θα μπορέσει η Δύση να επιβάλλει την ανατροπή του Άσαντ. Η μόνη ελπίδα που μπορεί να υπάρχει για τους υποστηρικτές των ισλαμοφασιστών, είναι στην διεθνή συνδιάσκεψη που απαίτησε η Μόσχα. Αν εκεί δεν καταστεί δυνατή μία απόφαση κατά του Άσαντ, τότε όλοι θα πρέπει να αναμένουμε την τελική λύση, δηλαδή την εμπλοκή (ίσως και μέσω προβοκάτσιας) "μίας χώρας του ΝΑΤΟ", που δεν είναι άλλη από την Τουρκία. Και σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ανοίξουν οι "ασκοί του Αιόλου για τον τούρκο πρωθυπουργό, αφού οι τούρκοι πολίτες είναι ενάντια στην στρατιωτική εμπλοκή της Τουρκίας στη Συρία.
 |
|
Posted: 26 May 2013 10:25 AM PDT
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, στη συνέντευξή του μιλάει για την ύστατη προσπάθεια της διεθνούς κοινότητας για την ειρηνική διευθέτηση της συριακής κρίσης, στη διάσκεψη «Γενεύη –2», για τα θέματα ασφάλειας στην Αρκτική, και για τον Μπαράκ Ομπάμα.
ΕΡ: Θα καταλήξει η επικείμενη διεθνής διάσκεψη για τη Συρία σε διπλωματική «παγίδα» για τη Ρωσία; Σε περίπτωση αποτυχίας, οι Αμερικανοί θα πουν: «Η Ρωσία ήθελε ειρηνευτικές συνομιλίες ... Ορίστε, διεξήχθησαν και ποιό το αποτέλεσμα; Κανένα. Τώρα, ας προχωρήσουμε με τον δικό μας τρόπο». Δηλαδή, ας ξεκινήσει η εφαρμογή του στρατιωτικού σεναρίου.
ΑΠ: Η «συριακή παγίδα» μπορεί να γίνει πραγματικότητα, μόνο αν δράσουμε βιαστικά.
Καταρχήν, θα πρέπει να έχουμε τη συναίνεση των σημαντικότερων εμπλεκόμενων μερών. Η κυβέρνηση της Συρίας έχει δηλώσει ότι είναι έτοιμη και γενικά ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση εποικοδομητικά. Αν και παραμένει καχύποπτη ως προς το κατά πόσο θέλει η αντιπολίτευση να διαπραγματευθεί χωρίς προαπαιτούμενα και προϋποθέσεις, όπως προβλέπεται από το ανακοινωθέν της Γενεύης.
Στη διάσκεψη θα πρέπει να εκπροσωπείται το σύνολο της συριακής αντιπολίτευσης. Συμπεριλαμβανομένων και εκείνων των ομάδων που δρουν εκτός Συρίας. Εμείς, εργαζόμαστε πάνω σε αυτό (σ.σ. για τη συμμετοχή της αντιπολίτευσης στη διάσκεψη), στέλνοντας προς κάθε κατεύθυνση τα κατάλληλα μηνύματα. Σε κάποιες από αυτές τις ομάδες έχουμε περισσότερη επιρροή, σε άλλες, λιγότερη. Σε μερικές από αυτές, ασκείται πολύ μεγαλύτερη επιρροή από τη Δύση, σε άλλες πάλι, από τις χώρες του Κόλπου και την Τουρκία. Έτσι, θα πρέπει να υπάρξει ένας «καταμερισμός της εργασίας».
ΕΡ: Υπάρχουν όμως, και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, για παράδειγμα, το Ιράν, που χωρίς την παρουσία τους, η διάσκεψη για τη Συρία μάλλον θα αποτύχει.
ΑΠ: Φαίνεται ότι όλοι συμφωνούμε στη συμμετοχή όλων των πλευρών που ήταν παρόντες στη Γενεύη στις 30 Ιουνίου 2012. Ωστόσο, πριν από ένα χρόνο δεν ήταν στη Γενεύη ούτε το Ιράν, ούτε και η Σαουδική Αραβία.Τους Ιρανούς τους μπλόκαραν οι Αμερικανοί, η τότε κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα. Και οι Σαουδάραβες, δεν προσκλήθηκαν σε «αντιστάθμισμα» της απουσίας του Ιράν.
Από τότε είχαμε θεωρήσει αυτό το «παιδικό παιχνίδι ανταλλαγής» σαν μια όχι και τόσο σοβαρή προσέγγιση. Ας το ξεκαθαρίσουμε: Είτε θέλουμε μια λίστα συμμετεχόντων η οποία θα είναι πλήρως αντιπροσωπευτική από τη συριακή πλευρά, είτε θα θυσιάσουμε την επιτυχία της διάσκεψης υπέρ των προσωπικών φιλοδοξιών και δυσαρεσκειών.
Αντιπαραγωγικές οι λογικές των ΗΠΑ
ΕΡ: Είναι δυνατόν να αρθεί το αδιέξοδο στο συριακό πρόβλημα μέσα στις λίγες ημέρες που θα διαρκέσει η νέα διάσκεψη;
ΑΠ: Ορισμένοι από τους εταίρους μας, όπως αναφέρθηκε στο θέμα αυτό και ο Τζον Κέρι, πιστεύουν ότι αρκούν λίγες ημέρες, μέχρι μια εβδομάδα συνομιλιών. Πιστεύω, ότι μια τέτοια προσέγγιση είναι αναποτελεσματική και αντιπαραγωγική. Διασκέψεις που έφεραν την ειρήνη στην περιοχή, διήρκησαν μήνες, ακόμη και χρόνια. Δεν θέλω να συμβεί το ίδιο στην περίπτωση της Συρίας. Κοντολογίς, τα τεχνητά χρονικά περιθώρια που τίθενται, εμποδίζουν την επίτευξη της ειρήνευσης στη χώρα, και είναι εντελώς αντιπαραγωγικά.
ΕΡ: Πότε θα καταστεί σαφές, μέχρι που είναι έτοιμη να συμφωνήσει η συριακή αντιπολίτευση;
ΑΠ: Αυτή την εβδομάδα θα διεξαχθούν δύο συνδιασκέψεις: Η πρώτη στην Κωνσταντινούπολη, όπου η αντιπολίτευση θα συμμετάσχει κάτω από την «ομπρέλα» του Εθνικού Συνασπισμού των συριακών αντιπολιτευτικών και επαναστατικών δυνάμεων. Η δεύτερη -περίπου τις ίδιες ημέρες- θα πραγματοποιηθεί στη Μαδρίτη.Επίσης αυτή την εβδομάδα, στο μεσοδιάστημα των δύο συνδιασκέψεων, σχεδιάζεται να πραγματοποιηθεί η επόμενη προγραμματισμένη συνάντηση του «πυρήνα» της «Ομάδας φίλων της Συρίας», η οποία θα εξετάσει τη στάση που θα κρατήσει απέναντι στη ρωσο-αμερικανική πρωτοβουλία.
Πρέπει να περιμένουμε για ένα σήμα από την αντιπολίτευση, η οποία ήταν ανέκαθεν κατά της έναρξης των συνομιλιών ειρήνευσης χωρίς προϋποθέσεις. Εάν το σήμα είναι θετικό, τότε μπορούμε να διαμορφώσουμε τη λίστα των μετεχόντων στη διάσκεψη, την ημερήσια διάταξη και το πρόγραμμα, τους κανόνες του παιχνιδιού για τους ξένους παίκτες, κλπ. Και μόνο τότε, αφού όλα αυτά θα έχουν συμφωνηθεί, θα μπορούμε να ανακοινώσουμε την ακριβή ημερομηνία έναρξης της διάσκεψης.
ΕΡ: Πολλοί πιστεύουν ότι στην πραγματικότητα, οι ρωσο-αμερικανικές διαφορές στο συριακό επικεντρώνονται στην εξεύρεση μιας απάντησης στο βασικό ερώτημα: Τι πρέπει να γίνει πρώτα; Η παραίτηση του Σύρου προέδρου Μπασάρ Άσαντ, ή οι ειρηνευτικές συνομιλίες; Εσείς με τον Τζον Κέρι, στις τελευταίες τέσσερις συναντήσεις μπορέσατε να καταλήξετε σε μια κοινή απάντηση;
ΑΠ: Οι ΗΠΑ στο πλαίσιο της ρωσο-αμερικανικής πρωτοβουλίας, συμφώνησαν στις 7 Μαΐου, ότι δεν θα υπάρχουν προϋποθέσεις.
Επιστολές μεταξύ Πούτιν - Ομπάμα
ΕΡ: Σύντομα ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, αναμένεται να πάρει την απαντητική επιστολή από τον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν. Ποιά θα είναι η επόμενη κίνηση;
ΑΠ: Η διαδικασία της ανταλλαγής προσωπικών μηνυμάτων μεταξύ των δύο ηγετών, ακολουθεί συγκεκριμένα βήματα. Ο Μπαράκ Ομπάμα έστειλε επιστολή στον Βλαντίμιρ Πούτιν. Ο πρόεδρος της Ρωσίας, τη διάβασε προσεκτικά και θα απαντήσει καταθέτοντας τις απόψεις του σχετικά με τα βασικά ζητήματα των σχέσεων των δύο χωρών, συμπεριλαμβανομένων της αντιπυραυλικής άμυνας, της στρατηγικής σταθερότητας και όλων των παραγόντων που την επηρεάζουν. Στη συνέχεια, θα περιμένουμε την αντίδραση των ΗΠΑ στην απάντησή μας.
Κούρσα εξοπλισμών στην Αρκτική
ΕΡ: Την περασμένη εβδομάδα, στη σουηδική πόλη Κιρούνα, συμμετείχατε στη συνεδρίαση του Αρκτικού Συμβουλίου. Την ίδια στιγμή, οι Δυτικές χώρες έχουν επανειλημμένα επικρίνει τη Ρωσία για την υποτιθέμενη προσπάθεια της Μόσχας να ξεκινήσει μια νέα κούρσα εξοπλισμών, αυτή τη φορά στην Αρκτική. Ποιά είναι η απάντησή σας σε αυτές τις κατηγορίες;
ΑΠ: Οι χώρες που έχουν σύνορα, τα οποία εκτείνονται σε πολλές κατευθύνσεις, μεταξύ των άλλων και προς Βορρά, πρέπει να διαφυλάξουν την ασφάλειά τους σε οποιοδήποτε μέρος του εδάφους τους. Υπάρχει ένα αξίωμα που λέει: Σε όποιο περιβάλλον και να βρίσκεσαι, είσαι αναγκασμένος να σκεφτείς για την ασφάλεια της χώρας σου. Είναι αφελές να τεθεί το ζήτημα της Αρκτικής σε άλλη βάση πέραν της προαναφερθείσας, που ισχύει για όλες τις άλλες περιοχές του πλανήτη. Σε κάθε περίπτωση, η στρατηγική μας για την ανάπτυξη της Αρκτικής, προϋποθέτει τη διευρυμένη και συστηματική διεθνή συνεργασία.
Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στο rg.ru
 |
|
Posted: 26 May 2013 10:22 AM PDT
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στέλνει εκτάκτως την επόμενη εβδομάδα στα Τίρανα τον Jonathan Moore διευθυντή με αρμοδιότητα την Κεντρική και τη Νότια Ευρώπη,
Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχουν επανειλημμένα εκφράσει την ανησυχία τους για την κατάσταση που επικρατεί στην Κεντρική Εκλογική Επιτροπή και τυχόν επιπτώσεις που θα προκύψουν κατά την εκλογική διαδικασία.
Οι αλλαγές που έγιναν στην Κεντρική Εκλογική Επιτροπή από την κυβέρνηση του Σαλί Μπερίσα έχουν αυξήσει τις ανησυχίες της Ουάσιγκτον, για πιθανή ένταση που θα προκύψει μεταξύ των δύο μεγάλων πολιτικών σχηματισμών, μια ένταση με απρόβλεπτες εξελίξεις.
Ήδη, εδώ και αρκετό καιρό ο Αμερικανός πρέσβης στα Τίρανα, Αλεξάντερ Άρβιζου, έχει επισημάνει το γεγονός και παρότρυνε την αλβανική κυβέρνηση να μην επεμβαίνει στο έργο της Κεντρικής Εκλογικής Επιτροπής.
Μια σχετική συζήτηση για το θέμα είχε προτείνει ο Αμερικανός πρέσβης με τη συμμετοχή όλων των πολιτικών κομμάτων της Αλβανίας.
Τελικά, όπως ανακοινώθηκε η συζήτηση για το ζήτημα αυτό, θα διεξαχθεί την ερχόμενη Δευτέρα μαζί με τρία πολυσυζητημένα νομοσχέδια για την ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ.
Ο Άρβιζου δήλωσε ότι όλα τα κόμματα της Αλβανίας θα επωφεληθούν από αυτή τη συζήτηση με την ανάπτυξη του διαλόγου.
Γ. Μοτσάκος
 |
|
Posted: 26 May 2013 09:58 AM PDT
Ο λαός θα συγύριζε την κατάσταση, οικονομικά, εθνικά και ποινικά, και θα άνοιγε τον δρόμο για το μέλλον, με τρία και μόνο δημοψηφίσματα. Αλλά…
Αν εξαιρέσουμε μερικούς ελάχιστους ανθρώπους, σαν το Γ. Κοντογιώργη ή τον Γ. Οικονόμου και λίγους άλλους, κανείς δεν βγήκε να πει την αλήθεια στον λαό και την κοινωνία. Οτι δηλαδή το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό. Αλλά είναι πρόβλημα που έχει να κάνει με το πολίτευμα.
Αντίθετα μας εμφανίστηκαν πολλοί που μας φλόμωσαν στις οικονομικές αναλύσεις, στις στατιστικές, στα νούμερα και στα ποσοστά. Ξεφτέρια γίναμε. Φτάνει.
Αλλά κανείς, πέραν αυτών των ελαχίστων, δεν μας εξήγησε πόσο απλό είναι αυτό που μας συμβαίνει.
Το πολίτευμά μας, ανεξάρτητα του πως αυτο-αποκαλείται, είναι ολιγαρχία. Και δεν έχει καμμία απολύτως σχέση με δημοκρατία. [Δεν είναι τα περίφημα "δημοκρατικά δικαιώματα" το κριτήριο για το αν είναι δημοκρατία το πολίτευμα. Τέτοια δικαιώματα έχουμε δει να παραχωρούν ακόμα και μοναρχίες στους υπηκόους τους.]
Οσο τις αποφάσεις τις παίρνουν ΛΙΓΟΙ, δεν έχουμε πολλές ελπίδες να φτιάξουν τα πράγματα.
Οσο δεν υπάρχουν θεσμοί στο πολίτευμα ώστε ο λαός, η κοινωνία, το εκλογικό σώμα, να διαμορφώνει προτάσεις και να τις κάνει νόμους, για ένα έστω μέρος των σοβαρών ζητημάτων, δεν έχουμε πολλές ελπίδες.
Το ολιγαρχικό μας πολίτευμα δεν έχει τέτοιους θεσμούς. Κι όμως ούτε τα κόμματα, ούτε ο τύπος, λαλίστατοι όλοι για άλλα κι άλλα, δεν βγήκαν να πουν την αλήθεια στον λαό.
Εμείς, οι πολλοί, ο λαός, μόνοι μας είμαστε. Μόνοι μας. Ούτε κόμματα υπάρχουν για το συμφέρον μας (και μην ακούτε τις αριστερές ή σοσιαλιστικές ολιγαρχικές κομματικές ηγεσίες), ούτε θεσμός για μας, ούτε τύπος, ούτε κάτι άλλο. Ούτε καν η εκκλησία δεν θα βγει να μιλήσει και να πει την αλήθεια για το πρόβλημά μας, οτι είναι το πολίτευμα.
Ολοι αυτοί, είτε είναι ανοιχτά εναντίον μας, είτε απλώς μας παραπληροφορούν για την ΜΙΑ και μοναδική αιτία του προβλήματός μας: πως εμείς, ο λαός, η κοινωνία, το εκλογικό σώμα, δεν έχουμε την παραμικρή πολιτική εξουσία.
Ο λαός θα συγύριζε την κατάσταση, οικονομικά, εθνικά και ποινικά, και θα άνοιγε τον δρόμο για το μέλλον, με τρία και μόνο δημοψηφίσματα.
Μα του κρατούν μυστικό την δύναμή του. Δεν του φανερώνουν καν τι είναι πολίτευμα. Δεν του φανερώνουν τι θα μπορούσε να κάνει ασκώντας την εξουσία του και την θέλησή του, ο ίδιος αυτοπροσώπως.
Θα προτιμήσουν να τον στείλουν να βαράει προσοχές σε κανέναν φύρερ, παρά να του εξηγήσουν τι είναι δημοκρατία και τι ΔΕΝ είναι δημοκρατία, και πως θα μπορούσε να ασκήσει, με τόσα πια τεχνικά μέσα σήμερα, ο ίδιος ο λαός την εξουσία. Και τον έλεγχό της.
Είμαστε μόνοι μας λοιπόν. Μόνοι μας. Κι αν ποτέ τα καταφέρουμε, έστω και κάτι λίγο αν καταφέρουμε, μόνοι μας θα το κάνουμε. Με θεούς και δαίμονες όλους εναντίον μας. Οπως ακριβώς το περιέγραφε ο Ανώνυμος Ελληνας στην "Ελληνική Νομαρχία" το 1806, οτι μόνοι μας θα ελευθερωθούμε. Μόνοι μας έλεγε και ξανάλεγε. Μόνοι μας. Μην περιμένουμε βοήθεια από κανέναν.
Σχόλιο ιστολογίου: Η κοινοβουλευτική ολιγαρχία και η πωλητική σκηνή της διαπλοκής και της διαφθοράς αποφασίζουν και διατάσσουν, εξυπηρετώντας τους γνωστούς - αγνώστους τραπεζίτες και "οικονομικούς παράγοντες" στέλοντας στον Καιάδα την χώρα και διατηρώντας εαυτούς σε μία εξουσία που έχει πέσει στα τέσσερα και προσφέρει γη και ύδωρ στους προσωπικούς της διασώστες, ενώ την ίδια στιγμή λογχίζει την Ελλάδα και εξαναγκάζει τους πολίτες σε μία βίαιη, παράλογη πτώχευση, καταπατώντας το Σύνταγμα της χώρας, καταπατώντας το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της το Διεθνές Δίκαιο και την κοινή λογική. Αυτή η κοινοβουλευτική ολιγαρχία, δεν έχει καμία απολύτως διάθεση να επαναφέρει την χώρα υπό δημοκρατικό καθεστώς και φυσικά δεν επιθυμεί επ' ουδενί να παραδώσει μέρος των υπερεξουσιών της στον λαό, επειδή γνωρίζει πάρα πολύ καλά πως η τιμωρία όλων των εμπλεκόμενων θα είναι παραδειγματική και θα αποτελέσει κανόνα και παράδειγμα προς μίμηση στους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς και μη λαούς. Γνωρίζουν πάρα πολύ καλά οι ριψάσπιδες και ολίγιστοι - ευλίγιστοι υπηρέτες των τραπεζών, πως πρέπει να συνεχίσουν την εφαρμογή του συνεχούς σοκ της Ελληνικής κοινωνίας, προκειμένου να κερδίσουν χρόνο και να επιβάλλουν την μέγιστη δυνατή πίεση -έστω και δια της βίας ή "τυχαίων γεγονότων"- αφού είναι ο μονόδρομος που επέλεξαν για να σώσουν εαυτούς εις βάρος όλων των υπολοίπων. Δεν διαθέτουν την παραμικρή ψευδαίσθηση, δεν έχουν την παραμικρή άγνοια, για τα όσα έχουν υπογράψει, για τα όσα έχουν αποφασίσει, για τα όσα τραγικά πρόκειται να συμβούν από τη στιγμή που συναίνεσαν στην προσωπική τους υποταγή εις βάρος της ουσιαστικής ελευθερίας, της αυτοκυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της χώρας. Πατώντας επί πτωμάτων, ανίκανοι να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν ένα εθνικό στρατηγικό σχέδιο που θα ικανοποιούσε πρωτίστως τα συμφέροντα και την ακεραιότητα της Ελλάδας, δέχθηκαν και υπέγραψαν όλα όσα τους εμφάνισαν οι εντολείς τους. Ευελπιστούν πως η ψυχολογία του σοκ θα επιδράσει καταλυτικά και θα μεταμορφώσει την κοινωνία σε μία κατάσταση συνήθειας και ανοχής των συμβαινόντων. Ευελπιστούν πως θα τύχουν της παρέμβασης των ανωτέρων τους σε περίπτωση που θα υπάρξει κάποια κοινωνική - λαϊκή έκρηξη. Ευελπιστούν πως θα μπορέσουν να ανταλλάξουν εγκαίρως τα πάντα και να επιβάλλουν την πλήρη φτωχοποίηση και υποδούλωση, μέσω της καταστροφής όλων των πιθανών εναλλακτικών οδών αντιμετώπισης μίας κρίσης που σχεδιάστηκε και επιβλήθηκε με την συναίνεση του μεγάλου αριθμού των πολιτικών της χώρας. Παρ΄ όλα αυτά, υπάρχει πάντα διέξοδος για όλους εκείνους που θα αποφασίσουν να τελειώσουν με τις πολιτικές μαριονέττες και να ξεκινήσουν την δύσκολη οδό της ολικής επαναφοράς. Επειδή, όμως, η κοινωνία δεν είναι ακόμη έτοιμη (λόγω του μεγάλου βαθμού διαφθοράς της από τους πολιτικούς -τύπου Πάγκαλου- που αλλοίωσαν την ηθική της υπόσταση και όχι μόνο), θα εξαναγκαστεί να βιώσει ένα ισχυρότατο σοκ για να αντιληφθεί πως είναι μόνη εναντίον των δολοφόνων της, τι πραγματικά συμβαίνει στην χώρα, να εκτιμήσει την πορεία καταστροφής που την οδηγούν οι "εργολάβοι δήμιοί της" και να προχωρήσει προς την πραγματική μοναδική λύση της, την επιβίωση της. Η σύγκρουση μεταξύ του λαού και των δημίων του είναι νομοτελειακά δεδομένη. Ο χρόνος, ο τόπος και ο τρόπος θα ορίσουν σημαντικό ποσοστό του τελικού αποτελέσματος και αυτό το αποτέλεσμα θα κρίνει την χώρα για τους επόμενους δύο -τουλάχιστον- αιώνες...
 |
|
Posted: 26 May 2013 09:28 AM PDT
 Έτσι, έχουμε δει κόμματα να έχουν ευρωβουλευτές αλλά στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό να μην παίζουν σοβαρό πολιτικό ρόλο και το αντίθετο. Μεγάλα κόμματα να είναι στην εξουσία αλλά στις ευρωεκλογές να «τρώνε πολύ ξύλο» κατά το κοινώς λεγόμενον. Πολλές φορές η δύναμη ενός πολιτικού σχηματισμού στις ευρωεκλογές μπορεί να είναι και το εισιτήριο για την κεντρική πολιτική σκηνή. Αν δηλαδή κάποιο κόμμα κερδίσει σημαντικό μέρος του εκλογικού σώματος στις ευρωεκλογές, έχει διαφορετική διαπραγματευτική ισχύ στα τεκταινόμενα στο εσωτερικό. Μπορεί να κάνει συμμαχίες και να διεκδικήσει έδρες στο εγχώριο κοινοβούλιο. Για όλους αυτούς τους λόγους βλέπουμε τον τελευταίο καιρό ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις στο πολιτικό φάσμα της χώρας. Δεξιά, αριστερά και στο κέντρο «ξεφυτρώνουν» κόμματα που με το βλέμμα στις ευρωεκλογές, ελπίζουν να παίξουν ενεργό ρόλο στο, έτσι κι αλλιώς, κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό. Από τη σάρκα του ΠΑΣΟΚ έχουν βγει διάφοροι σωτήρες. Ο Ανδρέας Λοβέρδος διεκδικεί μερίδιο από τον κεντρώο χώρο και με «επαναστατικές» ιδέες επιχειρεί να μας δώσει το νερό της λησμονιάς για να ξεχάσουμε ποιος ήταν και τι έκανε. Το ίδιο και η Α. Διαμαντοπούλου που ετοιμάζεται και αυτή να κάνει κόμμα για τους «άξιους» και τους επιχειρηματίες. Τι πρωτότυπο. Και οι δύο τα πράσινα ιμάτια διαμοιράζουν. Από εκείνο το χώρο γεννήθηκε και το κόμμα των Πέντε Αστέρων ή αλλιώς ο Μπέπε Γκρίλο της Ελλάδας, Θ. Κατσανέβας, πρώην γαμπρός του Ανδρέα Παπανδρέου. Επίσης, μην εκπλαγεί κανείς και από τις κινήσεις του Παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ που έχει στείλει τα μηνύματά της στον Βενιζέλο. Από δεξιά είδαμε πρόσφατα τον Ν. Νικολόπουλο και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα να «παίζει» με την Εκκλησία και το χριστεπώνυμο πλήθος. Ο δε Καρατζαφέρης με το ΛΑΟΣ, μετά από μια περίοδο ημιδιάλυσης θέλει να ξαναμπεί στην ενεργό πολιτική δράση. Στον ίδιο χώρο και η Νέα Μέρα του Χρ. Ζώη ενώ έντονες είναι οι διεργασίες και στους Ανεξάρτητους Έλληνες. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Στ. Μάνος αλλά και ο κ. Τζήμερος που διεκδικούν μερίδιο της εξουσίας. Ακόμη και στην υποτιθέμενη συμπαγή Ακροδεξιά υπάρχουν τάσεις αποσυσπείρωσης και αυτονόμησης από τη Χρυσή Αυγή. Όσο για το χώρο της Αριστεράς, εκτός από το ότι κάθε μια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ είναι και εν δυνάμει κόμμα, είδαμε πρόσφατα το κόμμα της Δραχμής ή Σχέδιο Β από τον Αλ. Αλαβάνο ενώ στη ΔΗΜΑΡ γίνονται συζητήσεις για το πώς θα μπορούσαν να δημιουργήσουν την ελληνική «Ελιά» και να συγκεντρώσουν όλα τα «ορφανά» από κέντρο και αριστερά. Όπως έχουμε αντιληφθεί, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή τη στιγμή τα κόμματα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν μεγάλα, όχι όμως με την παλαιότερη έννοια. Δηλαδή με τα 40άρια που έδιναν την αίσθηση της πολιτικής κυριαρχίας. Κι αν στον ΣΥΡΙΖΑ σκοτώνονται ακόμη και για το πώς θα πούνε καλημέρα, στη Νέα Δημοκρατία ο Αντώνης Σαμαράς επιχειρεί μια ανασύνθεση του χώρου που εκπροσωπεί και σίγουρα θα υπάρχουν εκπλήξεις. Όλοι, πάντως, περιμένουν με αγωνία τις ευρωεκλογές διότι μπορεί αυτές να παίξουν τον κρίσιμο καταλύτη για τα επόμενα χρόνια. Για παράδειγμα, μια κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ ή της ΔΗΜΑΡ θα θέσει σε δοκιμασία την τρικομματική κυβέρνηση. Ή ακόμη και μια σημαντική μείωση στα ποσοστά της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ θα βάλει στο τραπέζι διαφορετικά θέματα για συζήτηση. Για όλους τους παραπάνω λόγους οι επόμενοι 12 μήνες θα είναι εξαιρετικά κρίσιμοι για όλους. Και για τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς και για τους νεόκοπους της πολιτικής σκηνής. Όποιος κάνει τις πιο σωστές πολιτικές κινήσεις θα είναι και ο μεγάλος νικητής, όχι μόνο των ευρωεκλογών αλλά και των επόμενων ετών στην κεντρική πολιτική σκηνή.  |
|
Posted: 26 May 2013 08:58 AM PDT
 Σε μια δήλωση προς τον Τύπο τον Απρίλιο, ο υποτιθέμενος πρώην πράκτορας της CIA Γράχαμ Φούλερ, αρνήθηκε μια σύνδεση μεταξύ της βομβιστικής επίθεση της Βοστώνης και της CIA. Σχετικές αναφορές τις περιέγραψε ως «παράλογες». Ωστόσο, αυτή η εξήγηση θα μπορούσε να καταγραφεί ως ένα από τα μεγάλα λάθη μιας μυστικής υπηρεσία στην ιστορία. Ο Φούλερ, λέγεται σε ένα δικτυακό τόπο, έχει στενούς δεσμούς με τη CIA, και φέρεται να συνδέεται με τον θείο του υπόπτου, προς το παρόν δεν έχει καταδικαστεί ακόμη, δολοφόνου της Βοστώνης.  Στον ρόλο της CIA στη διαμόρφωση μιας πολιτικής ξεσηκωμού ενός τζιχάντ των μουσουλμάνων στο Αφγανιστάν και σε άλλες χώρες, εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, ο Φούλερ φέρεται να είναι ο άνθρωπος κλειδί στο λεγόμενο «American Deep States Rogue» (αμερικανικό βαθύ κράτος), όπως ονομάζεται από την «πληροφοριοδότη» του FBI Σίμπελ Έντμοντς. Η Σίμπελ έχει εργαστεί πριν και μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 για το FBI, ως μεταφράστρια για την γλώσσα των Τούρκων, και τα Φαρσί του Αζερμπαϊτζάν. Εκείνη την εποχή, βρήκε ενοχοποιητικά e-mails και άλλα στοιχεία εγκληματικών δικτύων για τις συνδέσεις μεταξύ των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 με οργανωμένα δίκτυα των ναρκωτικών από την Τουρκία αλλά και στοιχεία για την εγγύτητα των τρομοκρατών εντός και εκτός της Αλ-Κάιντα με κορυφαίους εκπροσώπους του Πενταγώνου και της κυβέρνησης των ΗΠΑ.Όπως αποδείχθηκε αργότερα, μεταξύ των ανθρώπων που κατέδειξε η Έντμοντς ως μεταφράστρια στο FBI, αναφέρονται μεταξύ άλλων ο νεοσυντηρητικός Ρίτσαρντ Πέρλ, αρχιτέκτονας του πολέμου στο Ιράκ και το 2001 ο πρόεδρος του Στρατιωτικού Συμβουλίου του Πρόεδρου των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους. Επιπλέον, ο Ντάγκλας Φέιθ, υφυπουργός Άμυνας υπό το προερδικό δίδυμο Μπους-Τσένι, καθώς επίσης και ένα νεοσυντηρητικός με το όνομα Γιουσούφ Ανβάρ Τουράνι, άνθρωπος κλειδί στις εξεργέσεις των Ουιγούρων κατά του Πεκίνου, οι οποίες σχεδιάστηκαν υπό το «Κέντρο για την Ελευθερία του Έθνους του Ανατολικού Τουρκεστάν» από την Ουάσιγκτον. Το «Ανατολικό Τουρκεστάν» είναι το όνομά τους για την κινεζική επαρχία Ξινγιάνκγ, όπου πριν από μερικά χρόνια έλαβαν χώρα οι μεγάλες ταραχές των Ουιγούρων. Ο Τουράνι αυτοκαλείται ως εξόριστος πρόεδρος του «Ανατολικού Τουρκεστάν», αν και δεν είναι ακόμη σαφές εάν και από ποιον είχε ποτέ εκλεγεί. «American Deep State Rogues» Στις εμπιστευτικές μεταφράσεις η Έντμοντς ανακάλυψε ότι ένα εγκληματικό δίκτυο είχε διεισδύσει μέχρι τα υψηλότερα επίπεδα της κυβέρνησης των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του Πενταγώνου και της CIA, και λειτουργούσε εκεί παράνομες επιχειρήσεις, μεταξύ άλλων και με όπλα - συμπεριλαμβανομένης της τεχνολογίας πυρηνικών όπλων - και με ναρκωτικά. Υπό το πρόσχημα των κρατικών μυστικών, αυτές οι εγκληματικές δραστηριότητες συγκαλήφθηκαν, λέει η Έντμοντς. Επανειλημμένες προσπάθειες να πείσει την ηγεσαία του FBI για μια εσωτερική συνωμοσία εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών, ήταν ανεπιτυχείς. Η συναρπαστική αυτή θέση, είναι μέρος της αυτοβιογραφίας της, υπό τον τίτλο «Classified Woman - The Sibel Edmonds Story». Ο τότε Γενικός Εισαγγελέας Τζόν Ασκροφτ την πήγε μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο προκειμένου να την φιμώσει. Με αυτό τον τρόπο η Έντμοντς έγινε το θύμα μιας πρωτοφανούς απαγόρευσης ομιλίας από την κυβέρνηση Μπους σε σχέση με την συνενοχή ανώτερων Αμερικανών και Τούρκων κυβερνητικών αντιπροσώπων, πριν απολυθεί από το FBI το 2002 ως «πληροφοριοδότης». Η απαγόρευση που της επιβλήθηκες από την αμερικανική κυβέρνηση να μιλάει, μπόρεσε εν μέρει να παρακάμψει , όπως δημοσίευσε στην ιστοσελίδα της φωτογραφίες χωρίς σχολιασμό, οι οποίες έλαβαν ένα όνομα ή και σχόλιο από τρίτους. Στην φωτογραφία του Γκράχαμ Φούλερ που δημοσιεύτηκε από Έντμοντς, υπάρχει ένας από τους συνολικά 21 τίτλους «American Deep State Rogues». Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Ντάνιελ Χοπσίκερ, ο θείος του φερόμενου δολοφόνου της Βοστώνης, Ρουσλάν Ζαρνάγιεβ, ίδρυσε στο Μέριλαντ το «Κογκρέσο των Διεθνών Οργανισμών της Τσετσενίας». Για την εγγραφή στο σωματείο, έδωσε ως διεύθυνση: 11114 Whisperwood Lane, Rockville, Maryland, η διεύθυνση του τότε πεθερού του. Ο πεθερός του ήταν Γκράχαμ Φούλερ, με του οποίου την κόρη ήταν παντρεμένος ο Ρουσλάν. Η Φωλιά των Λύκων Η Τσετσενία, μια αυτόνομη ρωσική επαρχία, μέσω της οποίας διέρχονται αγωγοί πετρελαίου από την Κασπία Θάλασσα, από το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 εξελίσσεται στην παγκόσμια «παιδική χαρά» των ισλαμιστών τρομοκρατών τζιχάντ. Το 1995, όταν ο θείος του Ρουσλάν ίδρυσε το «Κογκρέσο των Διεθνών Οργανισμών της Τσετσενίας», η ισλαμιστική τρομοκρατία με τον πόλεμο τζιχάντ εναντίον της Μόσχας στην Τσετσενία ήταν σε πλήρη εξέλιξη. Ο Πούτιν και οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες έχουν επανειλημμένα ισχυριστεί ότι η τρομοκρατία στην Τσετσενία είχε μια συνεχιζόμενη υποστήριξη από το εξωτερικό. Τώρα, δεδομένου ότι περισσότερες πληροφορίες έρχονται στο φως σχετικά με το ρόλο του Φούλερ, πολλά στοιχεία μπορεί να δείχνουν ότι οι τρομοκράτες στην Τσετσενία αποτελούν επίσης ένα «δαχτυλικό αποτύπωμα» του Γκράχαμ Φούλερ, ο «πρώην» ειδικός της CIA για το πολιτικό Ισλάμ. Το 1988 ο Φούλερ είχε παραιτηθεί από τη υψηλή θέση του στη CIA και βρήκε εργασία στη νεο-συντηρητική δεξαμενή σκέψης RAND Corporation, όπου εργάστηκε επίσημα πάνω σε θέματα στη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία, τη Νότια και τη Νοτιοανατολική Ασία, καθώς και τα εθνοτικά και θρησκευτικά προβλήματα αυτών των περιοχών. Ελέω Σουλτάνου  Στην εποχή του στην RAND Corporation, ο Φούλερ διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο όπως χορηγήθηκε σε έναν Τούρκο άσυλο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Φετουλάχ Γκιουλέν, που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Τουρκία και να αναζητήσει άσυλο το 1999, έλαβε άδεια παραμονής στις ΗΠΑ, μετά την παρέμβαση δύο ανώτερων εν ενεργεία ή πρώην ανδρών της CIA. Ένας από αυτούς ήταν ο Γκράχαμ Φούλερ.Το Foreign Policy Journal περιγράφει το ρόλο του και τον ρόλο της CIA στο κατηγορούντα Τούρκο πολιτικό πρόσφυγα Γκιουλέν ως εξής: «Παρά την έντονη αντίδραση από το FBI και το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας ο Φετουλάχ Γκιουλέν έλαβε την πράσινη κάρτα. Πρώην (επίσημοι και ανεπίσημοι) πράκτορες της CIA όπως ο Γκράχαμ Φούλερ και ο Μόρτον Αμπράμοβιτς ήταν μεταξύ των προσωπικοτήτων που επέμειναν στην χορηγία της πράσινης κάρτας». Τζιχάντ στην Κεντρική Ασία Από το νέο του, πολύ καλά φυλασσόμενο ακίνητο πολυτελείας στην ανατολική Πενσυλβάνια - η έδρα του Γκιουλέν, κατασκευάζονται μια σειρά φονταμενταλιστικών τζαμιών σαλαφιστών και ιεροδιδασκαλείων, όχι μόνο στην πατρίδα του, την Τουρκία, όπου ήταν ένας άνθρωπος με πυγμή πίσω από το καθεστώς AKP του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν - ο ίδιος ένα προϊόν των ιεροδιδασκαελίων του Γκιουλέν, αλλά και σε όλες τις ισλαμικές περιοχές της Κεντρικής Ασίας, οι οποίες στο στο χάος μετά το 1991 ανεξαρτοποιήθηκαν από την Σοβιετική Ένωση. Σύμφωνα με την Έντομοντς, μια εμπειρογνώμονας για το θέμα αυτό, οι αμερικανικές εποχειρήσεις για τον εξισλαμισμό της Κεντρικής Ασίας, οι οποίες λειτούργησαν μέσω του Γκιουλέν, στα τέλη του 1997, αρχές του 1998, φέρνουν το όνομα του Γκράχαμ Φούλερ. Αυτοκρατορία του φόβου Σύμφωνα με μια έκθεση για το παγκόσμιο ισλαμιστικό κίνημα που συντάχθηκε από τον πρώην αρχηγό των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, Οσμάν Νουρί Γκουντές, η παγκόσμια δράση του Φετουλάχ Γκιουλέν από την Πενσυλβάνια, εξυπηρετούσε από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 ως βιτρίνα για τη CIA. Στη δεκαετία του 1990 το κίνημα του Γιουλέν φιλοξενούσε τουλάχιστον 130 πράκτορες της CIA μόνο στα σχολεία του στο Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν, στις ρωσικές περιοχές της Τσετσενία και το Νταγκεστάν, και οι δύο από το 1991 προπύργια φανατικών οπαδών τζιχάντ. Τα σχολεία της σέκτας Νούρκου έχουν απαγορευτεί από τον Πούτιν. Η σέχτα Νούρκου στη Ρωσία σχετίζεται με τις δραστηριότητες του Γκιουλέν. Το 2002-2004 περισσότεροι από 20 οπαδοί του Γκιουλέν εκδιώχθηκαν από τη Ρωσία. Το 1999, η κυβέρνηση στο Ουζμπεκιστάν κλείνει τα σχολεία του Γκιουλέν και καταδικάζει το εν λόγω σχήμα ως παράνομη θρησκευτική ομάδα και συμμετοχή σε εξτρεμιστική οργάνωση. Στο Τουρκμενιστάν, οι αρχές έθεσαν τα σχολεία Γκιουλέν υπό στενή παρακολούθηση και απαγόρευσαν από το πρόγραμμα σπουδών την ιστορία της θρησκείας. Οι οπαδοί του Γκιουλέν στην Τουρκία, με δεσμούς με το ΑΚΡ, έχουν διεισδύσει στην αστυνομία, τις υπηρεσίες πληροφοριών και άλλους βασικούς φορείς της χώρας, έχουν εξωθήσει με συστηματικό τρόπο τους εθνικιστές στρατιωτικούς, τους συνδικαλιστές στρατιωτικούς και άλλα πρόσωπα του εμπορίου και της δημόσια πολιτικής ζωής, που αντιτίθενται στην καθιέρωση ενός ισλαμικού κράτους και την εφαρμογή του νόμου της Σαρία στην Τουρκία. Ο για πάνω από 90 χρόνια Κεμαλισμός στην Τουρκία είναι σήμερα πρακτικά νεκρός. Περισσότεροι από 100 Τούρκοι δημοσιογράφοι συνελήφθησαν για κριτικά άρθα σχετικά με τις ενέργειες των οργανώσεων του Γκιουλέν. Άγγελος και δαίμονας Δημόσια ο Γκιουλέν συμπεριφέρεται ως ένας ταπεινός, βαθιά πνευματικός ιμάμης της αγάπης και της αδελφοσύνης. Ωστόσο, η πρακτική είναι αρκετά διαφορετική. Ο ίδιος είπε κάποτε: «Πρέπει να εισxωρήσεις απαρατήρητα για τόσο πολύ καιρό στις αρτηρίες του συστήματος, μέχρι να φτάσεις σε όλα τα κέντρα εξουσίας, και οι συνθήκες είναι ώριμες». Ακούγεται λίγο σαν τον παλιό Λένιν ... Ορισμένα δίκτυα στην Ουάσινγκτον, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων από το περιβάλλον του Φούλερ, προφανώς δεν έχουν κανένα πρόβλημα με αυτό. Ιμπεριαλιστική πολιορκία Γιατί θα πρέπει η CIA και οι ΗΠΑ να προσεγγίσουν την Κεντρική Ασία; Ο σύμβουλος του Ομπάμα, Ζμπίγκινεβ Μπερσεζίνσκι, έγραψε στο πλέον διάσημο βιβλίο του με τίτλο «Η Μεγάλη Σκακιέρα - αμερικανική στρατηγική της κυριαρχίας» ότι το «γεωπολιτικό βραβείο της Αμερικής είναι η Ευρασία. ... Η συνεχιζόμενη παγκόσμια υπεροχή της Αμερικής εξαρτάται άμεσα από το πόσο χρόνο και πόσο αποτελεσματικά μπορεί να ανταγωνιστεί στην Ευρασία. Το κύριο ενδιαφέρον της Αμερικής ... πρέπει συνεπώς να συμβάλει στη διασφάλιση ότι καμία μεμονωμένη μεγάλη δύναμη δεν θα ελέγχει κέρδη αυτής της περιοχής και ότι η παγκόσμια κοινότητα θα έχει απρόσκοπτη χρηματοπιστωτική και οικονομική πρόσβαση σε αυτή».  Η Ουάσιγκτον έχει χρησιμοποιήσει την Τουρκία και τα φονταμενταλιστά δίκτυα του Γιουλέν για να δημιουργήσει χάος στις περιοχές εξόρυξης πετρελαίου και στις περιοχές της μετα-κομμουνιστικής Κεντρική Ασίαε με πλούσιους φυσικούς πόρους. Σε όλες αυτές τις κεκαλυμμένες επιχειρήσεις, τα ίχνη του Γκράχαμ Φούλερ είναι τα ίδια με εκείνα του Γκιουλέν. Το 2008 ο Φούλερ δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο: «Η νέα Τουρκική Δημοκρατία: Η Τουρκία ως ένα κεντρικό κράτος στον μουσουλμανικό κόσμο». Όπως περιράφει η Σίμπελ Έντμοντς, η Τουρκία χρησιμοποιήθηκε στη διαδικασία ως ένας μηχανισμός προώθησης με τη βοήθεια των «παραγόντων από το Πακιστάν, το Αφγανιστάν και την Σαουδική Αραβία, οι οποίοι με τη σειρά τους χρησιμοποίησαν τον Μπιν Λάντεν και τους Ταλιμπάν πριν από την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 ως υποκατάστατα τρομοκρατικών δυνάμεων».Για τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ στην Κεντρική Ασία, η Έντμοντς λέει: «Έτσι μια πάνω από μια δεκαετία μυστική επιχείρηση στην Κεντρική Ασία, τέθηκε σε ενέργεια από μια μικρή ομάδα στις ΗΠΑ, που ενήργησαν προς το συμφέρον της βιομηχανίας πετρελαίου και του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος. Χρησιμοποιήθηκαν Τούρκοι πράκτορες, εταίροι από την Σαουδική Αραβία και συμμάχοι στο Πακιστάν, οι οποίοι όλοι τους επιδιώκουν αυτό το στόχο στο όνομα του Ισλάμ». Αμερικανική «βοήθεια» Με τι ήταν ο Ρουσλάν Ζαρνάγιεβ, ο θείος του φερόμενου δολοφόνου στην Βοστώνη, απασχολημένος όπως ήταν παντρεμένος με την κόρη του Γκράχαμ Φούλερ; Εργάστηκε για εταιρείες με στενούς δεσμούς με την Halliburton, έχει συνάψει συμβάσεις πετρελαίου στον Καύκασο και ήταν στην πρώην Σοβιετική Δημοκρατία του Καζακστάν ως «σύμβουλος» για την Αμερικανική Υπηρεσία για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID). Αυτή έπρεπε να σταματήσει τις δραστηριότητές της στη Ρωσία στα τέλη του 2012, η οποία σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των ρωσικών αρχών, μαζί με την CIA προσπάθησε να επιδράσει στις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα. Πηγή  |
|
Posted: 26 May 2013 08:40 AM PDT
 Πέραν της ευρείας διμερούς ατζέντας που επιδιώκει η ελληνική κυβέρνηση σε οικονομία, τεχνολογία, εμπόριο, άμυνα, αγροτικά, το μείζον είναι το ενεργειακό ζήτημα. Ο ενεργειακός «άξονας» Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ επιχειρείται να ενσωματωθεί ως προέκταση του ευρωπαϊκού ενεργειακού σχεδιασμού, στον οποίο η Αθήνα προσπαθεί να εντάξει τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου στη δυνητική ελληνική ΑΟΖ. Με δεδομένη την ενεργειακή «δίψα» της Ευρώπης, η οποία θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη στα επόμενα χρόνια, και με τη νέα πολιτική της Ε.Ε. για την ενέργεια να βρίσκεται υπό διαμόρφωση, ο πρωθυπουργός βλέπει διπλωματικά περιθώρια για σύνδεση των ελληνικών επιδιώξεων με την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική στον τομέα των υδρογονανθράκων. Οι δηλώσεις Σαμαρά από τις Βρυξέλλες, στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε., συμπυκνώνουν όλο το σκεπτικό: «Είναι προς το συνολικό συμφέρον όλης της Ευρώπης να προχωρήσει η εκμετάλλευση των εγχώριων πλουτοπαραγωγικών πηγών. Μάλιστα, έγινε τελικά δεκτή η πρότασή μου στο κείμενο των συμπερασμάτων, να υπάρχει, δηλαδή, ειδική αναφορά σε εγχώριες πηγές ενέργειας, χερσαίες και θαλάσσιες, ώστε να συμπεριλαμβάνει ξεκάθαρα και το θαλάσσιο ενεργειακό πλούτο των κρατών-μελών. Περιλήφθηκε για πρώτη φορά ρητή αναφορά στην έρευνα και στην εκμετάλλευση των εγχώριων ενεργειακών πόρων της Ευρώπης, πράγμα που ενδιαφέρει ιδιαίτερα την Ελλάδα και την Κύπρο, καθώς -το είπα ξεκάθαρα- υπάρχουν πολύ ισχυρές ενδείξεις για ύπαρξη σοβαρών ενεργειακών κοιτασμάτων στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, όπως βρέθηκαν ήδη και αξιοποιούνται τέτοια κοιτάσματα στην κυπριακή υφαλοκρηπίδα». Το θέμα της οριοθέτησης της ελληνικής ΑΟΖ βέβαια δεν πρόκειται να το λύσει η Ε.Ε. καθώς είναι απίθανο να υποχωρήσει η Τουρκία σε πιέσεις των Ευρωπαίων ακόμα και αν υποτεθεί ότι οι εταίροι «υιοθετούν» απολύτως την ελληνική ΑΟΖ ως ευρωπαϊκή. Το ενεργειακό και κατ' επέκταση το συνολικό γεωπολιτικό στοίχημα είναι τεράστιο για να αποδεχθεί η Άγκυρα έτσι «απλά» αυτό που δεν αποδέχεται μέχρι τώρα, δηλαδή τις ελληνικές θέσεις (στην ουσία την εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας). Όμως μια επίσημη πολιτική της Ε.Ε. που θα αναγνωρίζει ως ευρωπαϊκά τα κοιτάσματα των κρατών μελών (σε ό,τι αφορά την αξιοποίηση και όχι την ιδιοκτησία) ενισχύει την ελληνική διπλωματική θέση. Η παρτίδα είναι πολύπλοκη. Το ευρωπαϊκό «χαρτί» στην ενέργεια είναι η μία παράμετρος. Η ενεργειακή συνεργασία με το Ισραήλ (με τις όποιες αμυντικές και διπλωματικές προεκτάσεις, καθώς και σε επίπεδο lobbying) είναι μια άλλη πτυχή η οποία σχετίζεται με το ευρωπαϊκό πεδίο καθώς μέρος των ισραηλινών και κυπριακών κοιτασμάτων θα καλύψουν ανάγκες της Ε.Ε. στο πλαίσιο του «νότιου διαδρόμου». Αυτό είναι συμβατό με την πάγια αμερικανική επιδίωξη για μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από τη Ρωσία, οπότε αν στο αζέρικο φυσικό αέριο από την Κασπία, το οποίο προωθεί η Ουάσιγκτον, προστεθούν τα κοιτάσματα του Ισραήλ, της Κύπρου και «αύριο» της Ελλάδας διευρύνονται οι εναλλακτικές για τη μείωση της ενεργειακής επιρροής της Μόσχας στην Ε.Ε. Οι ΗΠΑ όμως δεν επιθυμούν να δυσαρεστήσουν την Τουρκία την οποία χρειάζονται για τον σχεδιασμό τους στη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία και σε σχέση με την «ανάσχεση» της Ρωσίας, οπότε στήριξη της Ελλάδας στο θέμα της ΑΟΖ δεν πρέπει να αναμένεται, τουλάχιστον στην παρούσα φάση. Γι' αυτό και ο Αντώνης Σαμαράς παίζει όσο πιο έντονα μπορεί το ευρωπαϊκό χαρτί το οποίο όμως δεν μπορεί να υποκαταστήσει την αμερικανική ισχύ. Οι Ρώσοι μπαίνουν στο παιχνίδι με τη ΔΕΠΑ, στους οποίους θα καταλήξει όπως όλα δείχνουν, παίρνοντας στρατηγική θέση και εν όψει μελλοντικών εξελίξεων στα ελληνικά κοιτάσματα. Εξ ου και το υψηλό τίμημα που προσφέρουν. Δεν αγοράζουν μόνο τη ΔΕΠΑ αλλά και την τοποθέτησή τους σε μια χώρα μελλοντικό παραγωγό υδρογονανθράκων. Σημειωτέον ότι δεν προϋποθέτει καθορισμό ΑΟΖ η εκμετάλλευση όλων των πιθανολογούμενων κοιτασμάτων καθώς πολλά από αυτά μπορεί να βρίσκονται είτε εντός χωρικών υδάτων είτε σε ασφαλή απόσταση από τη μέση γραμμή η οποία, με οποιαδήποτε απόκλιση υπολογισμού, θα αποτελέσει όριο των ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και οποιουδήποτε γειτονικού κράτους. Γι' αυτό και γίνονται οι έρευνες στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης.
Η θέση της Ελλάδας στο παζλ των αγωγών
Σε ό,τι αφορά στους Ρώσους η κυβέρνηση προσπαθεί να κρατήσει ισορροπίες με τους Αμερικανούς, δίνοντας μεν τη ΔΕΠΑ στην Gazprom, αλλά παγώνοντας τη συμμετοχή της Ελλάδας στο ρωσικό αγωγό φυσικού αερίου South Stream.Παράλληλα συμμετέχει μαζί με την Αλβανία και την Ιταλία στον αγωγό ΤΑΡ (Trans Adriatic Pipeline) ο οποίος ανταγωνίζεται με τον Nabucco West (η χάραξη του οποίου παρακάμπτει την Ελλάδα) για τη μεταφορά αζέρικου φυσικού αερίου στην Ευρώπη από το τεράστιο κοίτασμα Shah Deniz II στην Κασπία. Η απόφαση για την επιλογή αγωγού από την κοινοπραξία που διαχειρίζεται το κοίτασμα θα ληφθεί το επόμενο διάστημα. Αν επιλεγεί ο ΤΑΡ η Ελλάδα θα γίνει χώρα διέλευσης ενισχύοντας τη θέση της στην ενεργειακή σκακιέρα. Ο αγωγός που θα μεταφέρει το αέριο από το Shah Deniz II θα περνά ούτως ή άλλως από την Τουρκία ΤΑΝΑΡ (Trans Anatolia Pipeline) πριν διακλαδωθεί είτε σε ΤΑΡ είτε σε Nabucco West, οπότε η Άγκυρα είχε διασφαλισμένη τη θέση της σε αυτό το project όποιος αγωγός και να επιλεγεί. Ο Αντώνης Σαμαράς συζήτησε το θέμα του ΤΑΡ με τον Αζέρο πρόεδρο Ιλχάμ Αλίγιεφ στη στάση που έκανε στο Μπακού κατά την επιστροφή του από την Κίνα τονίζοντας τη στήριξη της Ελλάδας στον αγωγό. Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης έχει μπει και η ΔΕΣΦΑ για την οποία ενδιαφέρεται η αζέρικη κρατική SOCAR (όπως και η ρωσική SINTEZ). Στο μεγάλο ελληνκό παζλ θα πρέπει να προστεθεί και η Κίνα η οποία επιδιώκει να καταστήσει την Ελλάδα πύλη των προϊόντων της στην Ευρώπη (μέσω Πειραιά) και στην Αφρική (μέσω Κρήτης), σχεδιασμός με σαφείς γεωπολιτικές προεκτάσεις. Η διεύρυνση της κινεζικής επενδυτικής παρουσίας στην Ελλάδα, η επικείμενη είσοδος των Ρώσων στη ΔΕΠΑ και η «ιδιαίτερη» σχέση της Αθήνας με το Βερολίνο δεν έχουν περάσει βέβαια απαρατήρητα από την Ουάσιγκτον και εν μέρει εξηγούν την καθυστέρηση στον καθορισμό συνάντησης του πρωθυπουργού με τον Αμερικανό πρόεδρο. Η παρτίδα που παίζει η Αθήνα είναι δύσκολη καθώς συμπίπτει με μια διαδικασία ισχυρών αναταράξεων και αναδιατάξεων στην περιοχή ενώ η Ελλάδα διανύει μια από τις πιο δύσκολες συγκυρίες των τελευταίων δεκαετιών. Το γεγονός ότι η χώρα μας αποτελεί σημείο συνάντησης και σύγκρουσης συμφερόντων όλων των μεγάλων παικτών θα μπορούσε να ανοίξει, αναλόγως των χειρισμών και της εξέλιξης, από παράθυρο ευκαιρίας μέχρι πόρτα στο χάος. Λάμπρος Καλλαρύτης, στον "Τύπο της Κυριακής"  |
|
Posted: 26 May 2013 08:33 AM PDT
Την περιουσία που απέκτησαν τα τελευταία δέκα χρόνια όλοι όσοι εργάζονται σε ΔΟΥ, ΣΔΟΕ ή ακόμα και στα κεντρικά του υπουργείου Οικονομικών ανέλαβαν να ελέγξουν οι επιθεωρητές του ΥΠΟΙΚ.
Όπως αποκαλύπτει Το Βήμα, από κόσκινο θα περάσουν καταθέσεις, ακίνητα, τραπεζικές θυρίδες, αγορές πολυτελών αγαθών και μετοχών.
Κατά τον έλεγχο ο προσδιορισμός εσόδων του κάθε υπαλλήλου διενεργείται με την καταγραφή των πάσης φύσεως νόμιμων εισπραχθέντων ποσών (μισθοί, επιδόματα, αποζημιώσεις επιτροπών, πωλήσεις μετοχών/κινητών ή ακίνητων στοιχείων κλπ) βάσει προσκομισθέντων αποδεικτικών στοιχείων.
Στο σκέλος των εξόδων θα υπολογίζονται τα πραγματικά ποσά των πάσης φύσεως δαπανών που επιβάρυναν τον υπόχρεο, ο προσδιορισμός των οποίων πραγματοποιείται από τις αναγραφόμενες στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος δαπάνες και αυτών που τυχόν με αποδεικτικά στοιχεία προσκομίζονται από τον ελεγχόμενο ή κατέχει ο αρμόδιος οικονομικός επιθεωρητής, όπως αγορές κινητών μεγάλης αξίας και ακινήτων περιουσιακών στοιχείων, πληρωμές πάσης φύσεως τοκοχρεολυσίων, αγορές μετοχών δωρεές κλπ.
Όταν από τα αποτελέσματα του ελέγχου κάποιου έτους προκύπτει αρνητική διαφορά μεταξύ συνολικών εσόδων και εξόδων του υπόχρεου ως ποσοστού 5% των συνολικών εσόδων, η περιουσιακή κατάσταση θα κρίνεται δικαιολογημένη.
Όταν όμως υπάρχουν καταγγελίες ή πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο διαβίωσης του υπαλλήλου ή αποκτά μη εμφανείς πόρους, τότε και ανεξάρτητα αν κρίνεται δικαιολογημένη η παρουσιαζόμενη περιουσιακή του κατάσταση, ο έλεγχος θα επεκτείνεται όχι μόνο στη διασταύρωση και επαλήθευση των στοιχείων, αλλά και στην αναζήτηση περαιτέρω πληροφοριών.
 |
|
Posted: 26 May 2013 08:24 AM PDT
Με πολιτικό άσυλο ο μιμητής του τέρατος της Πάρου
Αφγανός στην Κέρκυρα ζήλεψε την κτηνωδία του Πακιστανού στην Πάρο και πέταξε στα βράχια της Κέρκυρας, δίπλα από το παλιό Ενετικό φρούριο από ύψος εφτά μέτρων, 20χρονη φοιτήτρια που σπουδάζει στο 2ο έτος του ιστορικό τμήματος στο πανεπιστήμιο του νησιού.
Το περιστατικό συνέβη στις 3 τα ξημερώματα όταν το κορίτσι με καταγωγή από τα ορεινά Θεοδώριανα της Άρτας, επέστρεφε στο σπίτι.
Δίπλα από το σπίτι όπου πέθανε ο Διονύσιος Σολωμός ο νεαρός Αφγανός όρμηξε στην 20χρονη για να της αρπάξει την τσάντα, εκείνη αντιστάθηκε και έβαλε τις φωνές και τότε ο Αφγανός την σήκωσε με τα χέρια του από τα προστατευτικά κάγκελα και την πέταξε από ύψος εφτά μέτρων όπως φαίνεται και στην φωτό-ντοκουμέντο από το σημείο.
«Βοήθησε ο Άγιος Σπυρίδωνας και το κορίτσι γλύτωσε την ζωή του, αλλά υπέστη κάταγμα, πολλές αμιχές και θα χρειαστούν κάποια ράμματα στο πηγούνι της» μας ανέφερε γιατρός-χειρούργος του νοσοκομείου της πόλης.
Στις 12 το μεσημέρι η αστυνομία της πόλης μετά από μεγάλη κινητοποίηση κατάφερε να εντοπίσει και να συλλάβει τον Αφγανό δράστη ο οποίος και αναγνωρίστηκε από το θύμα του.
Ο Αφγανός σύμφωνα με πληροφορίες μάλιστα έχει υποβάλει και αίτημα για την χορήγηση πολιτικού ασύλου, πρόσχημα που εξασφάλιζει την «νόμιμη» παραμονή του στη χώρα μας.
 |
|
Posted: 26 May 2013 07:50 AM PDT
Όταν ο Γιάννης Αγγελάκας τραγουδούσε "Ω, είναι ωραία στον παράδεισο", δεν έφτιαχνε φυσικά ύμνο για τις ορδές των μουσουλμάνων ΑφροΑσιατών που κατέλαβαν τις δυτικές, χριστιανικές κοινωνίες.
Αυτό λες και τραγουδούν ειρωνικά οι εισβολείς όταν εκμεταλλεύονται τους πόρους που συσσώρευσαν οι γηγενείς, βγάζοντάς τους κοροϊδευτικά τη γλώσσα – όταν δεν τους σκοτώνουν.
Κατεστραμμένη παμπ στο Brixton (1981)
Όπως ιστορικά συμβαίνει πάντα, όπου συσσωρεύεται πλούτος κάποιοι φτωχότεροι έρχονται από αλλού να τον διεκδικήσουν. Παλιά, έρχονταν σιδερόφραχτοι, με καταφανείς προθέσεις.
Σήμερα, έρχονται με πρόσωπο παραμορφωμένο από μίσος για την ευημερία των ιθαγενών και όπλο την επίρριψη ενοχής για την ευημερία αυτήν, ώστε έτσι να καρπωθούν συμπόνια, ανοχή και ωφελήματα. Και εν τέλει να επιβληθούν με την τρομοκρατία που ασκεί η βιαιότητα τους σε μαλθακές κοινωνίες.
Κάτοικοι προσπαθούν να σβήσουν φωτιά στο South Central, Los Angeles (1992)
Αυτή είναι όμως η μισή αλήθεια. Τα πρωτογενή κίνητρα και η ορμή των εισβολέων υποβοηθήθηκαν. Εκμεταλλευόμενοι τα λόγω εισοδηματικών διαφορών μεταναστευτικά ρεύματα μεταξύ μητροπόλεων και Τρίτου Κόσμου, οι δυτικές ελίτ, παντού, για να αυξήσουν τα κέρδη τους επέβαλαν το ανεξέλεγκτο άνοιγμα των συνόρων ώστε με την εισροή λαθρομεταναστών
- να μειωθεί η αμοιβή της εργασίας των ιθαγενών - να ευρεθούν ανειδίκευτοι για τις εργασίες χαμηλής κοινωνικής αναγνώρισης που οι πολίτες των αναπτυγμένων κοινωνιών αποφεύγουν - να ανοίξουν αγορές πώλησης των προϊόντων τους. Τόσο απλά.
Ωστόσο, αν η βασική ιδέα ήταν απλή, η όλη μεθόδευση υπήρξε σύνθετη. Οι κρατικοί μηχανισμοί ελέγχου και ανάσχεσης αποδυναμώθηκαν σταδιακά, ενώ η ακατάπαυστη εισροή ασύμβατων ανθρώπων σε αμιγείς εθνικά και θρησκευτικά κοινωνίες ενδύθηκε μια απεχθή και επικίνδυνη «θεωρία»: πολυπολιτισμός.
Παρίσι (2005)
«Μοντέλο» η πολυεθνική κουρελού των Ηνωμένων Πολιτειών, ένα από κατασκευή τεχνητό «έθνος» μεταναστών.
Αν στις παλαιές αποικιακές δυνάμεις υπάρχει μια βάση για την εισροή μεταναστών από τους τόπους που τρύγησε η αποικιοκρατία, χώρες σαν την Ελλάδα δεν είχαν κανένα λόγο να πλημμυριστούν από αλλόφυλους. Ενώ όπως «βρόντηξε» ο Βλαδίμηρος Πούτιν «η Ρωσία δεν χρειάζεται μειονότητες».
Εστιατόριο στις φλόγες, Στοκχόλμη (2013)
Παντού, «την νύφη πλήρωσαν» κυρίως οι αυτόχθονες των ευρέων μεσαίων στρωμάτων, που κυριολεκτικά έχασαν την πατρίδα τους. Και όταν πήγαν να ψελλίσουν κάτι, λοιδορήθηκαν σαν «ρατσιστές» από συνεργαζόμενους, πολυεθνικές εταιρείες και «αριστερές» ταξιαρχίες εθνομηδενιστων.
Όχι τυχαία, τους περισσότερους, πάσης φύσεως πολιτικούς φορείς που υποστηρίζουν την απαλοιφή των εθνικών ιδιαιτεροτήτων χρηματοδοτούν μεγαλοεπιχειρηματίες. Με πρώτο, τον «αριστερό» δισεκατομμυριούχο George Soros και το ίδρυμά του Open Society («Ανοιχτή Κοινωνία»).
Ευχαριστούμε που ήρθαμε, Λονδίνο (2013)
Όμως, όπως για τον ανθρώπινο οργανισμό όποια μέτρηση δεικτών αποκλίνει του «κατά φύση» σημαίνει κίνδυνο, μια βίαιη παραβίαση του κοινωνικού «κατά φύση» προκαλεί θανάσιμες παρενέργειες στον εθνικό οργανισμό.
Οι Τσετσένοι βομβιστές της Βοστώνης και οι Νιγηριανοί χασάπηδες του Λονδίνου ήταν είτε επείσακτοι είτε γεννημένοι σε ΗΠΑ και Αγγλία, αντίστοιχα. Ανατράφηκαν μέσα στη δυτική κουλτούρα. Όχι μόνο δεν αφομοιώθηκαν αλλά στράφηκαν δολοφονικά εναντίον της.
Ας τελειώσει πλέον το παραμύθι – και το μοντέλο. Από το Brixton στο Los Angeles, από τα παρισινά banlieues σ
Δεν υπάρχει πολυπολιτισμικός Παράδεισος.
Μόνο πολυπολιτισμική Κόλαση.
 |
|
Posted: 26 May 2013 07:25 AM PDT
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τις τελευταίες εβδομάδες το Βερολίνο έχει κάνει μια σειρά από κινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση σε σχέση με τα τρέχοντα προβλήματα και τα ανοιχτά θέματα στην ευρωζώνη. Ανοχή στην πρωτοβουλία της Κομισιόν για χαλάρωση της λιτότητας σε ορισμένες χώρες, πρωτοβουλία για την ανεργία των νέων, δέσμευση για την ευρωπαϊκή τραπεζική ενοποίηση είναι ορισμένες σημαντικές γερμανικές κινήσεις τις τελευταίες εβδομάδες.
Στις Βρυξέλλες αλλά και σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες παρακολουθούν με μεγάλη προσοχή αυτή τη διαφαινόμενη αλλαγή των Γερμανών, ωστόσο η δυσπιστία για τις πραγματικές προθέσεις εξακολουθεί να υπάρχει εξαιτίας του πρόσφατου παρελθόντος. Άλλωστε, για όσα συμβαίνουν σήμερα στην ευρωζώνη, δηλαδή την ύφεση, την έκρηξη της ανεργίας και την κοινωνική αναστάτωση στον Νότο, το Βερολίνο φέρει καίρια ευθύνη, αφού εμπνεύστηκε και επέβαλε αυτή τη σκληρή μονόπλευρη λιτότητα.
Πολλοί κοινοτικοί παρατηρητές στη βελγική πρωτεύουσα αποδίδουν τα γερμανικά ανοίγματα και τις υποσχέσεις στις εκλογές που θα γίνουν στη χώρα στις 22 Σεπτεμβρίου. Η Άνγκελα Μέρκελ, μεγάλο φαβορί των δημοσκοπήσεων, έχει κάθε λόγο να διατηρηθεί το θετικό γι' αυτήν κλίμα στο εσωτερικό της χώρας και να βελτιωθεί ή, τουλάχιστον, να μη χαλάσει για το Βερολίνο το κλίμα εκτός συνόρων.
Βέβαια, υπάρχει και η άλλη σχολή σκέψης που θέλει να πιστεύει ότι κάτι αλλάζει, γιατί, έστω και με απαράδεκτη καθυστέρηση, οι Γερμανοί συνειδητοποιούν πλέον πως η γενίκευση της ύφεσης στην ευρωζώνη θα τους παρασύρει και αυτούς αφού η Ευρώπη είναι η μεγαλύτερη αγορά τους.
Εντός της γερμανικής επικράτειας η καγκελάριος Μέρκελ, υπουργοί της, όπως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, και άνθρωποι του στενού της περιβάλλοντος, όπως ο πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας Γενς Βάιτμαν, χρησιμοποιούν μια άλλη γλώσσα σαφώς πιο σκληρή για τα τεκταινόμενα στην ευρωζώνη. Ισχυρίζονται ότι πέτυχαν να βάλουν τάξη στα δημοσιονομικά προβλήματα, επιβάλλοντας τη λιτότητα στις χώρες που εκτροχιάστηκαν, όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία. «Πουλάνε» επίσης στους Γερμανούς ψηφοφόρους την αυστηρότατη νομοθεσία που εγκρίθηκε τα δύο τελευταία χρόνια σε επίπεδο ευρωζώνης σχετικά με την αυστηρή εποπτεία και τη δημοσιονομική πειθαρχία. Με άλλα λόγια, τους λένε ότι με όλα όσα κάναμε διασφαλίζουμε ότι στο μέλλον κανένας δεν θα μας ζητάει δανεικά.
Σε επίπεδο ευρωζώνης τον τελευταίο καιρό η κ. Μέρκελ δεν αισθάνεται πολύ άνετα γιατί δεν υπάρχει σήμερα Ευρωπαίος πολίτης που να μην επιρρίπτει στους Γερμανούς την ευθύνη για την ύφεση και τις επιπτώσεις αυτής στην ανεργία.
Την ίδια στιγμή βασικοί σύμμαχοί της, που έπαιζαν ρόλο «εκτελεστή», όπως η Κομισιόν, της γύρισαν την πλάτη. Η Ολλανδία, που «μαστίγωνε» τις χώρες του Νότου, κυρίως την Ελλάδα, για λήψη μέτρων, εκτροχιασμένη δημοσιονομικά, όχι μόνο δεν έχει κουράγιο να παίξει το ρόλο του «δορυφόρου» του Βερολίνου, αλλά ζήτησε και επίσημα να της δοθεί περισσότερος χρόνος για να μειώσει το έλλειμμα. Ποιοι, οι Ολλανδοί… Το Παρίσι είχε πάρει εδώ και καιρό αποστάσεις, μάλιστα μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες οι σχέσεις του με το Βερολίνο ήταν τουλάχιστον ψυχρές, αν όχι συγκρουσιακές.
Έχοντας απέναντί της τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, τον Γερμανό πρόεδρο της Ευρωβουλής Μάρτιν Σουλτς, σχεδόν όλες τις πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τη συντριπτική πλειονότητα των ηγετών της ευρωζώνης και δίπλα της μόνο τη Φινλανδία, η κ. Μέρκελ δεν είχε πολλά περιθώρια συνέχισης της αδιαλλαξίας της, τουλάχιστον αυτή τη χρονική περίοδο.
Τριπλή υποχώρηση από το Βερολίνο μετά τις αντιδράσεις
Σε μια δύσκολη προσπάθεια να αποκαταστήσει της ισορροπίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το Βερολίνο έκανε την πρώτη υποχώρηση, η οποία από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως το ξεκίνημα αλλαγής στάσης, με την αποδοχή της χαλάρωσης της λιτότητας, μέσω της παράτασης της δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο χρόνια για τη Γαλλία και την Ισπανία και ένα χρόνο για την Ολλανδία και τη Σλοβενία, ενώ μπορεί να ακολουθήσουν η Ιταλία, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία.
Η κ. Μέρκελ έκανε μια δεύτερη υποχώρηση, αναπάντεχη για τις Βρυξέλλες, υποστηρίζοντας πλέον την επιτάχυνση της διαδικασίας της ευρωπαϊκής τραπεζικής ενοποίησης. Το μεγάλο ραντεβού έχει κλειστεί στη Σύνοδο Κορυφής (28-29 Ιουνίου), όπου θα διαπιστωθεί κατά πόσο το εννοούσε. Η τραπεζική ενοποίηση θεωρείται καταλύτης για την επιστροφή της ευρωζώνης στην ομαλότητα, αφού θα σπάσει το φαύλο κύκλο της τραπεζικής κρίσης με το δημόσιο χρέος. Τουλάχιστον τρεις χώρες της ευρωζώνης, η Ιρλανδία, η Ισπανία και τελευταία η Κύπρος, έπεσαν θύματα της τραπεζικής κρίσης, κάτι που θα είχαν αποφύγει εάν υπήρχαν η πανευρωπαϊκή τραπεζική εποπτεία, ο ευρωπαϊκός μηχανισμός εξυγίανσης ή εκκαθάρισης τραπεζών και ο εναρμονισμός των εθνικών συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων.
Το τρίτο άνοιγμα του Βερολίνου έχει να κάνει με την πραγματική οικονομία. Γερμανία και Γαλλία θα παρουσιάσουν από κοινού στις 30 Μαΐου και στη συνέχεια στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου κοινή πρόταση για την αναχαίτιση της ανεργίας στους νέους. Το «New Deal » για την Ευρώπη, όπως το ονομάζουν, θα προβλέπει ένα συνδυασμό μέτρων με κοινοτική χρηματοδότηση και παροχή κινήτρων σε επιχειρήσεις για προσλήψεις νέων κάτω των 30 ετών.
Ενδεικτική του θυμού που προκαλεί σε κοινοτικούς αξιωματούχους η καθυστερημένη ευαισθητοποίηση των Γερμανών ήταν η καυστική απάντηση που έδωσε ο επίτροπος για την απασχόληση και τις κοινωνικές υποθέσεις Λάζλο Αντορ: «Είμαι ικανοποιημένος με την πρωτοβουλία, αλλά, εάν το Βερολίνο είχε ξυπνήσει νωρίτερα, δεν θα φτάναμε εδώ όπου φτάσαμε σήμερα στην ανεργία των νέων», απάντησε ο Ούγγρος επίτροπος όταν του ζητήθηκε ένα πρώτο σχόλιο.
Το αν βρισκόμαστε ενώπιον μιας αλλαγής στάσης της κ. Μέρκελ με μόνιμα χαρακτηριστικά ή εάν πρόκειται για ένα προεκλογικό πυροτέχνημα θα φανεί την επομένη των γερμανικών εκλογών της 22ας Σεπτεμβρίου, υπογραμμίζουν στις Βρυξέλλες.
Η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να εύχεται την επικράτηση της καλής εκδοχής με δεδομένο ότι από την τελική θέση της Γερμανίας θα εξαρτηθεί εάν υπάρξει ή όχι περαιτέρω ελάφρυνση του δημόσιου χρέους το 2014.
Νίκος Μπέλλος, στον "Τύπο της Κυριακής"
 |
|
Posted: 26 May 2013 07:15 AM PDT
Γράφει ο Γιώργος Σταφυλάς
Το τελευταίο επεισόδιο στην βουλή μεταξύ του προέδρου Δραγασάκη (ΣΥΡΙΖΑ) και του βουλευτή της Χρυσής Αυγής Ηλιόπουλου, είναι χαρακτηριστικό του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ την Δημοκρατία.
Αφαιρέθηκε ο λόγος από τον βουλευτή Ηλιόπουλο και απειλήθηκε με αποβολή από την αίθουσα επειδή αποκάλεσε τον πρόσεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Mr Alexis.
O βουλευτής της Χρυσής Αυγής αποκάλεσε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ με ένα όνομα που του αποδίδεται συχνότατα από τον Τύπο, θέλοντας να τονίσει τις άριστες σχέσεις που διατηρεί με τον Αμερικάνικο παράγοντα. Είπε ακόμα ο Βουλευτής της Χρυσής Αυγής ότι ο Mr Alexis κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και ονειρεύεται να ξυπνήσει πρωθυπουργός...
Σε όλα αυτά δεν υπάρχει τίποτε το υβριστικό. Όμως ο πρόεδρος της βουλής και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, κύριος Δραγασάκης, κάνοντας ερμηνεία του κανονισμού περί αντικοινοβουλευτικής συμπεριφοράς απείλησε τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής με βίαιη έξωση από την αίθουσα.
Είναι ένα μικρό παράδειγμα για το πως αντιλαμβάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ την Δημοκρατία και πως πρόκειται να χειριστεί την εξουσία όταν γίνει κυβέρνηση.
Επί της ουσίας, όσα είπε στα δύο λεπτά που πρόλαβε να μιλήσει ο βουλευτής Ηλιόπουλος είναι αληθή.
Ο Αλέξης Τσίπρας διατηρεί άριστες επαφές με τον Αμερικανο-σιωνιστικό παράγοντα, ύστερα από μια σειρά επαφών με πολιτικούς επιχειρηματίες και με το πανίσχυρο Ιουδαϊκό Λόμπυ και γι αυτό δικαίως του έχει αποδοθεί από τον τύπο ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός.
Είναι κοινό μυστικό ότι ο Αντιμνημονιακός, μόνο στο εσωτερικό της χώρας, Αλέξης Τσίπρας, έχει εγκριθεί ως κατάλληλος για πρωθυπουργός από την πανίσχυρη Πρεσβεία.
Το μεγαλύτερό του προσόν, αυτό που πουλάει προς τα έξω, είναι: ''εγώ είμαι το τελευταίο δημοκρατικό ανάχωμα προς την Χρυσή Αυγή'', όπερ μεθερμηνευόμενο σημαίνει «εμπιστευθείτε με για πρωθυπουργό κι εγώ θα σας φέρω επί πίνακι την κεφαλή της Χρυσής Αυγής».
Ας μην γελιέται κανείς. Ο ΣΥΡΙΖΑ των διεθνών επαφών και των εγχώριων τραπεζωμάτων με μεγαλοεργολάβους, κανένα μνημόνιο δεν θα καταργήσει.
Ο λόγος ο ανατρεπτικός, και οι αναφορές σε Ραφαέλ Κορέα και Αργεντινή, είναι μόνο για να χαϊδεύονται τα επαναστατικά ώτα των μακρυμάλληδων νεαρών και των διαφόρων συνιστωσών...
Στην πραγματικότητα η πολιτική του θα είναι και Ευρωπαϊκή και επαρκώς καπιταλιστική.
Όλη η αριστεροσύνη του ΣΥΡΙΖΑ θα εξαντληθεί στην εφαρμογή αντιρατσιστικών νόμων εναντίον Εθνικιστών και στην μετατροπή της Ελλάδος σε πολυπολιτισμική χώρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εφαρμόσει κοινωνική μηχανική made in usa γι αυτό τον σκοπό έχει εγκριθεί από τον Αμερικανικό παράγοντα ώστε να συντρίψει το Εθνικιστικό κίνημα (η άνοδος του οποίου ανησυχεί ιδιαιτέρως συγκεκριμένο θρησκευτικό λόμπυ) και να μετατρέψει την Ελλάδα σε πολυφυλετικό και πολυπολιτισμικό κράτος.
Η δεξιά έχει ακόμη κόσμο πατριωτικό και εθνικιστικό που αποτελεί βαρίδι στα σχέδια των αφεντικών της παγκοσμιοποίησης.
Ο κατά φαντασίαν επαναστάτης Mr Alexis είναι σίγουρα ικανότερος γι αυτά τα σχέδια της Νέας Τάξης...
 |
|
Posted: 26 May 2013 06:58 AM PDT
 Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ελληνας θέλει με όλη του την ηθική δύναμη να επιβιώσει και να διατρέξει τις δύσκολες μέρες, που τελικά έγιναν δύσκολα χρόνια και δεν αποκλείεται να γίνουν "οδυνηρές" δεκαετίες. Θέλει να επιβιώσει, αλλά πρέπει πρώτιστα να αντιμετωπίσει τον εχθρό του, που δεν φαίνεται να τον έχει εντοπίσει ποτέ, από την αρχή. Τον τοποθετούσε πάντοτε έξω του, ποτέ μέσα του. Εκείνος ο εχθρός που βρίσκεται μέσα μας είναι η "μακαριότητα". Θα συνειδητοποιούσαμε πιο άρτια τον κίνδυνο αν καταλαβαίναμε μιά για πάντα πως δεν είναι πουθενά γραμμένο με γραφή ανεξίτηλη πως οι Ελληνες θα σωθούν, πως προσμετράμε απλώς το χρόνο για να βγούμε από μια οικονομική κρίση που έχει εξαθλιώσει την κοινωνία. Μια αισιοδοξία μηχανική, τυφλή, υποβοηθούμενη από τους διαφόρους δημοκόπους της πολιτικής αθλιότητας, από τους εκφραστές των συγκροτημένων συμφερόντων και της εξαγορασμένων συνειδήσεων, μας δημιούργησε την πλάνη ότι "όλα θα πάνε καλά" και το μέλλον είναι εξασφαλισμένο… Αν σ' αυτή την "μηχανική" αισοδοξία, που τόσο επίμονα μας διοχετεύουν το τελευταίο χρονικό διάστημα, προστέσουμε και τη δογματική μας αντίληψη ότι "Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει", ως απότοκο της "εθνικής παραίσθησης", σε μια πραγματικότητα που αλλάζει καθημερινά και καταγράφει χαμένες ευκαιρίες και κυρίως ζωές, σε συνδυασμό με την νεοελληνική, παχυλή ενίοτε αδιαφορία, που συμπυκνώνεται στην έκφραση "δεν βαριέσαι αδελφέ…", τότε είναι περιττό να ειπωθεί ότι τρεφόμαστε με μύθους. Η ελληνική ιστορία το δείχνει, άλλωστε, με αρκετή πειστικότητα. Κι αν υπάρχει ένα μεγάλο θέμα σήμερα, αυτό είναι της αγωνίας για το μέλλον του Ελληνα. Κι ας μην αντιδρούν αβασάνιστα οι πομφολυγωδώς "αισιόδοξοι" μ' αυτή τη διαπίστωση, που αντιμετωπίζει την πραγματικότητα με κάποια προοπτική, παρρησία και ευθύτητα. Απομακρυσμένη μάλιστα από επιφανειακότητες ή προκαταλήψεις, αναδίνει ένα ήχο ταραχής υπολανθάνουσας. Η αντίθεση ανάμεσα σε μια πολιτική ανικανότητα που μοιάζει να προχωρεί "θριαμβευτικά", με διασκελισμό "θανάσιμα" πλατύ, από βλακεία σε ψευδολογία και ολέθρια σφάλματα, και μια προοπτική δυσοίωνη, την οποία οι ολίγιστοι του χώρου της πολιτικής και ευρύτερα του κοινωνικού χώρου, άνθρωποι σκεπτόμενοι, οπλισμένοι με διορατικότητα, έχουν διαρκώς μπροστά στα μάτια τους σαν εφιάλτη, η αντίθεση αυτή λοιπόν, είναι το πιο χαρακτηριστικό φαινόμενο του καιρού μας. Και σίγουρα για τους πολλούς, τους έχοντες και κατέχοντες, τους ευκαιριακά "βολεμένους", τους "γοητευμένους" από τους "γητευτές" των ελπίδων και των επιθυμιών τους, να φαίνεται μονότονη η ανακίνηση του επίμαχου θέματος, και να τους προκαλεί ένα αίσθημα δυσφορίας ή και ενόχλησης, χαρακτηρίζοντας ως "γραφική" την επιμονή των συμπλεόμενων με την παραπάνω διαπίστωση. Για μένα, δεν είναι σοβαρός λόγος για να το αντιπεράσω. Η επιφατική κοινωνική συμπεριφορά δεν με απασχολεί, ούτε με ενοχλεί ο χαρακτηρισμός του "γραφικού". Με αφορά το γεγονός ότι η πολιτική επίφαση οδηγεί στην αυτοκαταστροφή. Οτι έχει χαθεί από την κοινωνία το "ρυθμιστικό ένστικτο". Οτι το αδιανόητο κυριαρχεί. Οτι η "μακαριότητα" διαπλέκεται με την αδιαφορία και την αφέλεια. Οπως καλά γνωρίζω, κι αυτό μου έχει διδάξει η Ιστορία, ότι το χαρακτήρα της εποχής με ό,τι συνέπειες έχει για την κοινωνία, δεν τον συλλαμβάνει η νόηση της ανύποπτης πλειοψηφίας. Τον συλλαμβάνουν μεμονωμένα άτομα με ευαίσθητους αισθητήρες, που βλέπουν πίσω από τις επιφάνειες και απορρίπτουν τις "εικόνες" που "στήνουν" κακόγουστοι πολιτικοί σκηνογράφοι και επικοινωνιολόγοι… Οι πολλοί αποδέχονται τη μοίρα τους είτε λόγω αντικειμενικών αναγκών, είτε λόγω μικρών ή μεγάλων συμφερόντων που επέλεξαν να υπηρετούν. Ετσι, διαμορφώθηκε προιόντος του χρόνου μια κοινωνία "μακάρια", θριαμβεύτρια και νευρωτική. Χωρίς να σημαίνει αυτό, ότι αυτή ακριβώς η κοινωνία, δεν θα χάσει την …ψυχική της στερεότητα και ότι δεν θα στήσουν προοδευτικά…χορό οι ίσκιοι μιας ακαταμάχητης υποψίας και πάμπολλες βεβαιότητες θα βρεθούν να έχουν στην άκρη τους αδυσώπητα ερωτηματικά. Ισορροπούμε ως αντικείμενα μιας μεγάλης πλάνης. Ο "μακάριος"Ελληνας επαίρεται για μια γνώση που δεν ανταποκρίνεται σε τίποτα. Δεν σέβεται ούτε τον εαυτό του κι ούτε εμπιστεύεται τον διπλανό του. Μόνο κανένα σκύλο χαιδεύει, αν βέβαια είναι εξοικειομένος με τα ζώα. Εμπιστεύεται ακόμα, ωστόσο, τους πολιτικούς, τουλάχιστον τόσο ώστε να τον οδηγούν στις παρυφές της οδυνής, όπως κι αν αυτή εκδηλώνεται για τον καθέναν χωριστά. Η "εμπιστοσύνη" του βέβαια στους πολιτικούς συνδέεται με το "βόλεμα", έστω το "ψευτο-βόλεμα" και το ό,τι εξασφαλίσουμε με τη λογική του "Φάγωμεν, πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκωμεν". Τι μας νοιάζει η φτώχεια των άλλων; Οπότε, μπορεί η ανεργία να είναι εφιαλτική και εκατομμύρια συμπατριωτών να έχουν πει το "ψωμί-ψωμάκι" ευρισκόμενοι κάτω από τα όρια της φτώχειας, αλλά οι συνήθειες-συνήθειες για τους "μακάριους" Ρωμιούς. Η παχύδερμη λογική των "ωραίων" αστών δεν επιτρέπει συναισθηματισμούς. Το πολύ-πολύ κάποια συμμετοχή σε κάποια εκδήλωση, σε κάποιο γκαλά, για την ενίσχυση των δυσπαραγούντων….Ετσι, για να "λαγοκοιμάται" η συνείδηση και να μην αντιδρά… Η "μακαριότητα" μετέτρεψε τις κοινωνικές ομάδες σε παθητικά πλάσματα, εγκλωβισμένα είτε στην ανασφάλεια και τη φοβία, που, ούτως ή αλλέως, καλλιεργείται από το κυβερνητικό σύστημα, είτε σ' ένα πλέγμα συμφερόντων και βολέματος. Αβουλοι, επίπλαστα αισιόδοξοι και αδιόρθωτοι σπερμολόγοι ή βεμπαλιστές. Αδύναμοι επί της ουσίας, οι οποίοι κτυπάνε τους τενεκέδες τους, για να χορέψουν τσιφτετέλι οι διαπλεκόμενοι πολιτικοί και επιχειρηματίες, οι επίδοξοι "σωτήρες" τους. Και οι απλοί πολίτες, που δεν μπόρεσαν να βρούν πρόσβαση στο "βόλεμα" παρακολουθούν παθητικά από τον καναπέ τους και αποκτούν "πρότυπα" και μετατρέπονται κι αυτοί σε "μακαρίους" μεν ως προς τη μη αντίδραση, πεινώντες δε. "Μακάριοι" λοιπόν όσοι εποίησαν την πολιτική και την ιδεολογία τρόπο παραοικονομίας, αθλίων συναλλαγών και έφαγαν το καταπέτασμα… "Μακάριοι" όσοι ενεδύθησαν πορφύραν εξουσίας και τον λαό επλάνεψαν και τη "μακαριότητα" της κοινωνίας εγκαθίδρυσαν… "Μακάριοι" οι ορώντες και μη βλέποντες την κοινωνική αθλιότητα και την εθνική μας κατάντια… "Μακάριοι" οι αλλήθωροι, ότι τον άρτον ορώντες πέτρας ροκανίζουσι και χορταίνοντες κοιμούνται μακαρίως… "Μακάριοι" οι γελοίοι, γιατί γλύτωσαν από τη σοβαρότητα… Κακότυχοι όσοι Ηρακλείδες, γιατί η κοπριά του Αυγεία δύσκολα καθαρίζεται. Κακότυχοι όσοι αγαπάτε ουσιαστικά τον τόπο, γιατί υπερπλήθαιναν όσοι τον μισούν και ασελγούν σε βάρος του…
Πηγή: Free Pen
 |
|
Posted: 26 May 2013 06:47 AM PDT
 Την αντίδραση της Κεντροαριστεράς και του Κινήματος των 5 Αστέρων προκάλεσε η επιβεβαίωση από τον υπουργό Αμυνας της Ιταλίας, Μάριο Μάουρο, της αγοράς ενενήντα μαχητικών αεροσκαφών αμερικανικής κατασκευής, F-35. Ως μέσο προάσπισης της ειρήνης τα προβάλλει ο υπουργός, ως πρόκληση σε περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης αποδοκιμάζουν την επιλογή οι επικριτές της. «Αν επιθυμούμε την ειρήνη, πρέπει να διαθέτουμε αμυντικά συστήματα που να μας επιτρέπουν να εξουδετερώνουμε κινδύνους που μπορεί να προκύψουν από συρράξεις οι οποίες εξελίσσονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, αλλά είναι σε θέση να προκαλέσουν την εμπλοκή ολόκληρου του πλανήτη». Αυτά ανέφερε σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα «Messaggero» ο Μάριο Μάουρο, που προέρχεται από τον κεντρώο συνασπισμό Επιλογή Πολιτών (SC). Τόνισε επιπλέον ότι τα F-35 αποτελούν «μέσο προάσπισης της ειρήνης, όχι μια πολυτέλεια, διότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, και η πρόληψη μπορεί να εξουδετερώσει τυχόν συρράξεις». Το θέμα είναι ότι η Ιταλία έχει παραγγείλει 90 F-35, έναντι τιμήματος που ανέρχεται στα 127 εκατ. δολάρια για το καθένα. Ωστόσο μεγάλο μέρος της Κεντροαριστεράς, καθώς και το Κίνημα των 5 Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο, έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους στην παραγγελία αυτή, τονίζοντας ότι σε μια τέτοια περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης τα χρήματα αυτά έπρεπε να αξιοποιηθούν για την άσκηση οικονομικής πολιτικής. Για του λόγου το αληθές, μάλιστα, η εφημερίδα «Messaggero» έκανε αμέσως την αναγωγή: υπολόγισε ότι θα μπορούσαν να φτιαχτούν 287 παιδικοί σταθμοί ή να αγοραστούν 21 τρένα για τη σύνδεση μεγάλων αστικών κέντρων με τα προάστια, κ.ο.κ. (Πηγές: www.huffingtonpost.it, AFP, ΑΠΕ)  |
|
Posted: 26 May 2013 06:10 AM PDT
 Γράφει ο Δημήτρης Παπαγεωργίου «Θέλουμε να ξεκινήσουμε πόλεμο στο Λονδίνο απόψε». Αυτά ήταν τα λόγια που απηύθυναν σε μία 48χρονη που προσπάθησε να παρέμβει, οι δράστες της δολοφονίας του βρεταννού στρατιωτικού στο Λονδίνο προχθές το βράδυ. Ήταν Αφρικανοί, Νιγηριανοί σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, οι οποίοι αποφάσισαν να "δράσουν" ως αντεκδίκηση για τις δραστηριότητες του βρετανικού στρατού στο Αφγανιστάν.  Το Αφρικανικό Ισλάμ ως ο νέος καθοριστικός παράγοντας Εδώ και πολύ καιρό οι επιχειρήσεις των Αμερικανών – και των συμμάχων τους – στην Μέση Ανατολή έχουν βαλτώσει. Ο Αμερικάνικος στρατός συνεχίζει να είναι "καθηλωμένος" σε Ιράκ και Αφγανιστάν, με την δεύτερη μάλιστα περίπτωση να εκτυλίσσεται σε ένα νέο Βιετνάμ, καθώς παρ' όλες τις προσπάθειες των Αμερικανών να έλθουν σε κάποιου είδους "διαπραγμάτευση" με τους Ταλιμπάν, αυτοί καταλαβαίνουν ότι περιμένοντας απλά η χώρα κάποια στιγμή θα επιστρέψει στα χέρια τους, λόγω και της τρομακτικής διαφθοράς που χαρακτηρίζει τους τοπικούς συμμάχους των αμερικανών. Ταυτόχρονα όμως αυτή η εμπλοκή των Αμερικανών στην περιοχή – μαζί με τον παράγοντα των συμμαχικών προς τις ΗΠΑ ισλαμικών κρατών της περιοχής που παίζουν το δικό τους παιχνίδι – έχει ως αποτέλεσμα το να είναι δύσκολα τα πράγματα και για τους εκεί εξτρεμιστές ισλαμιστές. Πρίν από δέκα περίπου χρόνια, το σχέδιο των ισλαμιστών, όπως το περιέγραφαν όλα σχεδόν τα think tanks που ασχολούνταν με το ζήτημα της τρομοκρατίας ήταν το να δημιουργήσουν "πυρήνες" μέσα στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, τόσο από μετανάστες αραβικής καταγωγής, όσο και από ιθαγενείς Ευρωπαίους.  Και όπως αποδεικνύουν γεγονότα σαν το προχθεσινό στο Λονδίνο αυτό ήδη γίνεται. Το γεγονός ότι δύο Νιγηριανοί προέβησαν σε ένα τέτοιο φρικιαστικό έγκλημα αποδεικνύει ότι οι δεσμοί που δημιουργεί το Ισλάμ, είναι αν όχι ισχυρότεροι τουλάχιστον ισάξιοι των εθνικών. Η δε ύπαρξη μίας κοινότητας – εντός των ευρωπαϊκών χωρών και μεγαλουπόλεων – που ενώ είναι διεσπαρμένη δένεται με τόσο ισχυρούς δεσμούς τόσο στο εσωτερικό της, όσο και με το υπόλοιπο "Έθνος του Ισλάμ" δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις για περιστατικά κατά πολύ σοβαρότερα και πιο αιματηρά από αυτό του Λονδίνου. Αποδεικνύει όμως και την αποτυχία όχι μόνον του πολυπολιτισμού αλλά και του πολυφυλετικού – μονοπολιτισμικού μοντέλου. Μπορεί η αποτυχία του πολυπολιτισμού να έχει γίνει παραδεκτή από σχεδόν όλους – πέραν των κλασσικών φορέων της αριστερής ιδεοληψίας – όμως οι ευρωπαϊκές ελίτ προσανατολίσθηκαν προς μία προσπάθεια ενός πολυφυλετικού και μονοπολιτισμικού μοντέλου. Μιλάμε για την περίφημη "ενσωμάτωση" των μεταναστών. Οι οποίοι σύμφωνα με αυτό το πρότυπο σχεδόν άμεσα θα ξεχάσουν ποίοι είναι και από πού έρχονται και θα μετατραπούν σε Ευρωπαίους. Και αυτό όμως αποδεικνύεται ότι αποτυγχάνει. Οι δεσμοί που δημιουργούν την "ισλαμική ταυτότητα" είναι προφανώς πιο "ισχυροί" από αυτούς που δύναται να σφυρηλατήσει μία κοινωνία δομημένη γύρω από τον καταναλωτισμό. Και δεν αναφερόμαστε μόνον στο περιστατικό του Λονδίνου, αλλά και σε όσα συμβαίνουν την τελευταία εβδομάδα στην Σουηδία. Καίγονται τα προάστια της Στοκχόλμης κάθε βράδυ Ασιατικής και αφρικανικής καταγωγής μετανάστες, μαζεύονται μόλις νυχτώσει τα τελευταία βράδια στo προάστιο της Στοκχόλμης Husby. Και επιδίδονται σε εμπρησμούς και συγκρούσεις με την αστυνομία, σε μία μικρογραφία των όσων είχαν συμβεί πριν από χρόνια στο Παρίσι. H "ανεκτική" Σουηδική κοινωνία, αδυνατεί να καταλάβει πώς μπορούν αυτοί στους οποίους έχει δώσει τόσα (το husby που είναι η αραβική γειτονιά της Στοκχόλμης κυριολεκτικά πλημμυρίζει από κρατικές δομές υποστήριξης των μεταναστών, όπως κέντρα νεότητας, ιατρικές εγκαταστάσεις, παιδικοί σταθμοί και πολλά άλλα) στρέφονται με αυτό τον τρόπο εναντίον της. Και όμως, αυτό ακριβώς συμβαίνει καθώς εκατοντάδες νεαροί κάθε βράδυ βγαίνουν στους δρόμους καίγοντας αυτοκίνητα και κτήρια. Η αστυνομία προχωρά σε συλλήψεις αντί όμως η κατάσταση να περιοριστεί, τα επεισόδια που ξεκίνησαν από το Ηusby επεκτείνονται και σε άλλα προάστια Σουηδικών πόλεων, όπου υπάρχει παρουσία μουσουλμάνων μεταναστών. Αφορμή για τα όσα λαμβάνουν χώρα ήταν ένα επεισόδιο κατά το οποίο ένας 69χρονος - μάλλον αραβικής καταγωγής- έπεσε νεκρός από τις σφαίρες αστυνομικών, τους οποίους οι μετανάστες κατηγορούν για "ρατσισμό". Η αλήθεια είναι ότι οι "ετοιμοπόλεμοι" μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς καθόλου ... ευχαριστημένοι δεν είναι από αυτά που τους προσφέρει το Σουηδικό κράτος. Η έννοια της ταυτότητας λοιπόν αποτελεί μία πραγματικότητα. Οι μουσουλμάνοι μετανάστες, Αφρικανοί ή Άραβες, προσδιορίζονται με βάση το Ισλάμ ως μια "ετερότητα" έναντι της Ευρωπαϊκής ταυτότητας. Είτε μιλάμε για δολοφόνους όπως στο Λονδίνο, είτε για μάζες νέων μουσουλμάνων όπως στο Παρίσι και στην Στοκχόλμη το μόνο σίγουρο είναι ότι τα επόμενα χρόνια στις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις σίγουρα θα χαρακτηριστούν από τις συγκρούσεις μεταξύ ιθαγενών Ευρωπαίων και μουσουλμάνων μεταναστών. Αλλού θα υπάρχει τρομοκρατία με την κλασσική της έννοια και αλλού θα υπάρχουν μαζικές "διεκδικήσεις". Η διαφοροποίηση όμως αυτή, τελικά πολύ λίγη σημασία έχει. Ο σκοπός είναι κοινός. Το ερώτημα που προκύπτει είναι το εάν οι Ευρωπαίοι θα δημιουργήσουν τις δικές τους αντίστοιχες "αξίες", οι οποίες θα τους επιτρέψουν να αντιστρέψουν αυτή την πορεία. Το ερώτημα είναι το πώς μπορεί να προκύψει αυτό.
Πηγή: Ελεύθερη Ώρα
 |
|
Posted: 26 May 2013 05:10 AM PDT
 Σ.Κ.: Αν ξαναγράφετε το Δόγμα του Σοκ, θα είχατε ειδικό κεφάλαιο για την ελληνική περίπτωση; Ν.Κ.: Θα υπήρχε ένα ειδικό κεφάλαιο για την Ελλάδα, ίσως όλο για τον ευρωπαϊκό νότο. Αλλά ο στόχος μου δεν ήταν το βιβλίο απλώς να καταγράψει την ιστορία αλλά να γίνει ένα εργαλείο ώστε να μπορέσουμε να προβλέψουμε το επόμενο σοκ. Έτσι άλλωστε τελειώνει και το βιβλίο : «Πότε θα δούμε το επόμενο σοκ;». Έχουμε ένα οικονομικό μοντέλο που δημιουργεί από μόνο του κρίσεις . Εάν έγραφα λοιπόν ένα βιβλίο τώρα θα ήταν για την Ελλάδα. Η κρίση εδώ χρησιμοποιήθηκε για να λεηλατήσουν την χώρα και να καταστρέψουν τα κοινωνικά κινήματα και τις κοινωνικές κατακτήσεις. Σ.Κ.: Δυο παράγοντες θεωρώ ότι έχουν καθοριστικό ρόλο. Ο ένας είναι ο παράγων του φόβου. Αυτό δεν έγινε και στην Λατινική Αμερική; Ν.Κ.: Ακριβώς. Είναι ο φόβος του τι θα γίνει εάν δεν πάρεις το «φάρμακο». Για αυτό χρησιμοποιούνται πάντα μεταφορές από την ιατρική. Λένε ότι διέγνωσαν στην τάδε χώρα καρκίνο. Οπότε δημιουργείται ο φόβος του τι θα γίνει, εάν ο ασθενής δεν πάρει την χημειοθεραπεία του. Η μεταφορά, ο συμβολισμός που επιλέγεται έχει τεράστια σημασία. Σημαντικό ρόλο, όμως, έχουν και τα ΜΜΕ. Οι πολιτικοί λένε ότι έχουν να πουν. Τα μίντια όμως διογκώνουν τον φόβο για να σωθεί υποτίθεται αυτό που είπαν ότι είναι «άρρωστο». Αυτή είναι και η μεγάλη ειρωνεία αυτής της κρίσης. Δημιουργήθηκε από τις ελίτ που τζογάραν ανεξέλεγκτα κερδοσκοπώντας, αλλά είμαστε εμείς που πρέπει να ζήσουμε πιο ανασφαλείς ζωές. Το βλέπουμε αυτό και στην περίπτωση της Ελλάδας: οι άνθρωποι έχουν χάσει την ασφάλειά τους, είτε είναι η εργασιακή είτε είναι η οικονομική είτε είναι η υγειονομική. Εσείς οι Έλληνες έχετε αναλάβει τις ζημιές για τα ρίσκα που πήραν κάποιοι άλλοι.Εκείνοι είναι υπεύθυνοι αλλά εμείς εμφανιζόμαστε ως ένοχοι. Και τα χειρότερα δεν έχουν περάσει. Σ.Κ.: Υπήρξε η περίφημη φράση του Θ. Πάγκαλου: «Μαζί τα φάγαμε». Η συλλογική ενοχοποίηση επηρέασε πολύ την ψυχολογία των ανθρώπων. Ν.Κ.: Αυτή ήταν σίγουρα η πρακτική σε αυτή την κρίση. Γιατί ο κόσμος κατάλαβε ότι για τα όσα συμβαίνουν έφταιγαν οι τραπεζίτες που ζούσαν πλουσιοπάροχες ζωές και συνεχίζουν να ζουν. Αλλαξαν το τροπάριο και είπαν ότι έφταιγαν οι φτωχοί που ήθελαν να ζήσουν πλουσιοπάροχα. Όχι εκείνοι που κερδοσκοπούσαν στις ΗΠΑ με τα στεγαστικά δάνεια δημιουργώντας φούσκες και έφεραν την καταστροφή. Αλλά μια οικογένεια Αφροαμερικάνων που ζούσε με 50.000 δολάρια τον χρόνο και τόλμησε να θέλει ένα σπιτάκι. Είμαστε σε πόλεμο. Και σε κάθε πόλεμο υπάρχει οργή. Δικαιολογημένη οργή αφού ο κόσμος είδε να λεηλατείται ο τόπος του μπροστά στα μάτια του. Το ερώτημα είναι που θα εκφραστεί αυτή η οργή, όχι με εκδικητικό τρόπο ή σε προσωπικό επίπεδο. Αλλά απέναντι σε εκείνο το σύστημα που καθιέρωσε την απληστία. Όμως βλέπουμε ότι ακόμη και τώρα προσπαθεί το σύστημα να στρέψει την οργή στους πιο ευάλωτους. Στις ΗΠΑ είναι εκείνος που ήθελε το σπίτι. Εδώ στην Ελλάδα είναι ο μετανάστης που θέλει την δουλειά σου. Να διοχετεύσουν την οργή στους πιο ευάλωτους ώστε να την γλιτώσουν αυτοί που πραγματικά ευθύνονται. Η κρίση βοηθά τις ελίτ να την αξιοποιήσουν και να επωφεληθούν από αυτήν. Σ.Κ.: Λέτε δηλαδή ότι η άνοδος του φασισμού ήταν αναμενόμενη; Ν.Κ.: Όχι απλά αναμενόμενη. Την είχαν προβλέψει! Αυτή είναι η ιστορία της Ευρώπης. Είναι το μάθημα που θα έπρεπε να πάρουμε από τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο και την συνθήκη ειρήνης στις Βερσαλλίες. «Η εκδικητικότητα δεν θα κάνει καλό». Η ταπείνωση της Γερμανίας λειτούργησε σαν μπούμεραγκ, με τα γνωστά αποτελέσματα. Αυτό με εκνευρίζει περισσότερο: Η σχολή του Σικάγου με τις μειώσεις και τις περικοπές ενισχύει τον φασισμό – κάτι που έγινε ολοφάνερα στην Ελλάδα. Η ελεύθερη αγορά είναι από την φύση της υστερική γιατί ξέρει ότι στηρίζεται στην απληστία και στον φόβο. Για αυτό και για να επιβιώσουν προσπαθούν να τιμωρήσουν παραδειγματικά κάποιες χώρες. Το ότι η Ελλάδα είπε κάποια «όχι» δημιουργεί και ένα παράδειγμα ανταρσίας! Το ότι θα αντισταθεί στην λιτότητα η Ελλάδα δεν σημαίνει ότι δεν θα εξαπλωθεί και στην Πορτογαλία – όπως και έγινε. Ο μεγαλύτερος φόβος του συστήματος είναι η επιδημία της αντίστασης. Σ.Κ.: Εχετε υπ όψιν σας και τα στερεότυπα εναντίον των Ελλήνων, όπως και όλων των ανθρώπων στην Νότια Ευρώπη, ότι είναι τεμπέληδες, έχουν πολλές διακοπές κλπ. Αν και στην πραγματικότητα όλα αυτά έχουν αποδειχθεί εσφαλμένα από στατιστικές μελέτες. Ν.Κ.: Τα ακούσαμε και εμείς αυτά, εναντίον της Ελλάδας. Οι άνθρωποι γενικά είναι θλιμμένοι. Είναι στην κουλτούρα μας να γκρινιάζουμε γιατί δουλεύουμε πολύ χωρίς να παίρνουμε πίσω αυτά που θέλουμε. Ίσως είναι και λίγο σαδιστικό, μας άρεσε λίγο να βλέπουμε να τιμωρούνται οι χώρες της Μεσογείου με τον ήλιο τους, τις φυσικές τους ομορφιές και ένα διαφορετικό τρόπος ζωής! Αλλά τα στερεότυπα που επικράτησαν στις γερμανικές εφημερίδες για την Ελλάδα και τις χώρες του Νότου ήταν ξεκάθαρα ρατσιστικά. Είναι ταπεινωτικό να μιλάνε για εσένα έτσι. Σ.Κ.: Μαθαίνω ότι είστε κατά των ορυχείων στις Σκουριές; Ν.Κ.: Ναι. Γράφω ένα νέο βιβλίο για το περιβάλλον και για την ανάγκη να το σώσουμε. Είναι δύσκολο να σκεφτείς για το περιβάλλον όταν έχεις άλλα οικονομικά προβλήματα τόσο σοβαρά. Στην Ευρώπη η περιβαλλοντική πολιτική δεν ήταν τέλεια αλλά ήταν πρωτοπόρα σε σχέση με την Κίνα ή τις ΗΠΑ μέχρι το 2009, που ξέσπασε η κρίση. Τώρα όμως έχουν αποφασίσει να θυσιάσουν την οικολογία στο όνομα της οικονομίας. Είναι παθογένεια να ξεχωρίζεις αυτές τις δυο έννοιες. Θα δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερη κρίση ακόμη και οικονομική εάν πάψει να μας ενδιαφέρει το περιβάλλον. Δεν είναι μια πολυτέλεια την οποία μπορούμε να αναβάλλουμε για αργότερα. Τώρα για τον εθνικό πλούτο της Ελλάδας, έχουν συνηθίσει στην ιδιωτικοποίηση των πάντων και βλέπουν εδώ προοπτικές κέδρους. Είναι μια ευκαιρία για εύκολο πλουτισμό. Πλέον οι πολυεθνικές εταιρίες έχουν ως λομπίστες τους τις εθνικές κυβερνήσεις. Σ.Κ.: Η ελληνική κυβέρνηση λέει ότι με τις ιδιωτικοποιήσεις θα έρθουν νέοι επενδυτές. Ν.Κ.: Δεν κάνεις ιδιωτικοποιήσεις σε περίοδο ύφεσης. Είναι κανόνας αυτός. Δεν θα πετύχεις ποτέ την καλύτερη συμφωνία αλλά την χειρότερη. Είναι πολύ λίγοι αυτοί που πραγματικά ενδιαφέρονται για την ελληνική οικονομία. Θα βγείτε χαμένοι. Όσοι έρθουν θα επιβάλλουν τους όρους τους γιατί απλά δεν έχει η ελληνική κυβέρνηση την δυνατότητα να θέσει τους δικούς της. Σ.Κ.: Οι λαοί βρίσκονται σε σύγχυση όμως... Ν.Κ.: Τι συμβαίνει σε ένα σοκ; Χάνεις αυτά που είχες και δεν ξέρεις που βαδίζεις. Σου αλλάζει τον αδόξαστο. Σε βγάζει από την γραμμή πλεύσης και τον προγραμματισμό σου. Όταν δημιουργηθεί αυτό το κενό έρχεται κάποιος και σου λέει ότι αυτό πρέπει να γίνει. Και το ακούς γιατί δεν είσαι σε θέση να αναγνωρίσεις τι είναι σωστό και τι όχι. Στις ΗΠΑ για παράδειγμα είχαμε το σοκ με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Το βασικότερο πρόβλημα δεν ήταν οι υλικές καταστροφές, αλλά ότι ο κόσμος βρέθηκε σε πλήρη σύγχιση. Και ήρθε ο Τζωρτζ Μπους και είπε ότι «βρισκόμαστε σε πόλεμο με την τρομοκρατία. Σε ένα πόλεμο μεταξύ του καλού και του κακού». Ο κόσμος το αποδέχθηκε γιατί ειχε χάσει τον προσανατολισμό του. Αυτό είναι το πιο τρομακτικό που συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Η μεγαλύτερη επίπτωση ενός σοκ είναι η παραχώρηση της κυριαρχίας. Η Ελλάδα είναι η κοιτίδα της δημοκρατίας. Παλέψατε για αυτή. Σκοτωθήκατε για αυτή. Και ξαφνικά ξυπνάτε και βλέπετε ότι δεν είστε εσείς αυτοί που έχετε τον έλεγχο αλλά κάποιος άλλος. Αυτό δίνει τροφή και στην ξενοφοβία, στον ρατσισμό, στον νεοφασισμό. Παραχωρήσατε την κυριαρχία σας και τον έλεγχο της εξουσίας. Δεν μπορείς να κάνεις αυτό που θες. Είναι επικίνδυνο και σοκαριστικό όταν το συνειδητοποιείς. Σ.Κ.: Σε έναν συμβατικό πόλεμο υπάρχει πάντα η ελπίδα για το αύριο. Τώρα δεν βλέπει κανείς φως στην άκρη του τούνελ. Ν.Κ.: 'Ολοι δουλεύουν και ζουν σε ανασφάλεια. Αυτό δεν σου επιτρέπει να έχεις εξουσία στον εαυτό σου. Έτσι είτε θα οδηγηθούμε στον φασισμό ή θα επιλέξουμε άλλες λύσεις, όπως η αλληλεγγύη ,η οργάνωση των ευάλωτων στρωμάτων του πληθυσμού, των ανέργων, των εγκαταλελειμμένων γειτονιών, της ενέργειας, του νερού, της τροφής. Έτσι θα μπορούμε να ξαναγίνουμε κύριοι των εαυτών μας, να ξεπεράσουμε τον φόβο. Υπάρχει επίσης στρατηγική για να μείνουν οι χώρες του νότου μακριά η μία από την άλλη. Γιατί, ξέρετε, οι δανειστές είναι ευάλωτοι. Εάν μαζευτούν οι οφειλέτες και παλέψουν μαζί θα κερδίσουν. Εάν οι οφειλέτες πουν ότι «δεν σας πληρώνουμε» εκείνοι έχουν πια την κρίση όχι αυτοί που χρωστάνε. Αυτό λέγεται «το καρτέλ των οφειλετών» και ήταν ο μεγαλύτερος φόβος του ΔΝΤ στην Λατινική Αμερική την δεκαετία του 1980. Μου κάνει τρομερή εντύπωση πως αυτό δεν έχει γίνει ακόμη στην Ε.Ε. Γιατί καθίσατε σε ένα τραπέζι μαζί τους και δεν συνεργάστηκαν οι χώρες του Νότου; Θα πρέπει να γίνει αυτό και θα πρέπει να το απαιτήσουν και οι κοινωνίες. Ξέρω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δουλεύει σε αυτή την κατεύθυνση. Μπορεί να ξεκινήσει και από την βάση – από τα κινήματα και τις συλλογικότητες σε κάθε μια χώρα του νότου. Σ.Κ.: Γράφατε κατά τις ημέρες του Occupy Wall Street ότι ήταν το πιο σημαντικό πράγμα που συνέβαινε τότε στον κόσμο. 'Ομως σήμερα το Κόμμα του τσαγιού έχει μεγαλύτερη επιρροή στην πολιτική ζωή των ΗΠΑ από ότι αυτά τα κινήματα. Ποια θα ήταν η σωστή πορεία για το κίνημα ώστε να καταφέρει τους στόχους του; Ν.Κ.: Δεν νομίζω ότι μπορούμε να συγκρίνουμε το Occupy με το Κόμμα του Τσαγιου, που υποστηρίζεται από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Η ελπίδα μου είναι ότι θα υπάρξει ένα κίνημα τόσο μεγάλο που θα χτυπήσει την αρρώστια στην καρδιά του συστήματος των ΗΠΑ το οποίο διάβρωσαν οι εταιρίες. Θα πρέπει οι πολίτες να απαιτήσουν διαρθρωτικές αλλαγές ουσίας. Αλλά το σύμπτωμα της εποχής μας είναι ότι είμαστε κλεισμένοι στον εαυτό μας και δεν έχουμε χώρους να βρεθούμε συλλογικά. Αυτό συνέβη και με το κίνημα occupy, όταν το έδιωξαν από τις πλατείες. Οι ιδέες θέλουν και ένα "σπίτι", ένα χώρο για να ζήσουν. Πηγή  |
|
Posted: 26 May 2013 10:33 AM PDT
Θα γίνει η Ελλάδα ο "δοκιμαστικός σωλήνας" μίας "ευρωπαϊκής ισλαμικής άνοιξης";
Σε καθημερινή βάση είναι πλέον τα όσα συμβαίνουν στην Σουηδία από τους εκεί "μετανάστες" ισλαμιστές, οι οποίοι αποφάσισαν να οργιστούν κατά της ευεργετικής απέναντί τους Σουηδίας, επειδή "δολοφονήθηκε" από αστυνομικούς κάποιος 69χρονος μουσουλμάνος.
Επειδή όλα φαίνεται να έχουν ως σημείο εκκίνησης μία "δολοφονία" (έτσι αποφάσισαν οι ίδιοι οι "μετανάστες", αγνοώντας τους νόμους του κράτους το οποίο τους φιλοξενεί και τους παρέχει ΤΑ ΠΑΝΤΑ στο όνομα του πολυπολιτισμού και της στήριξης των αδύναμων ανθρώπων) κι επειδή φαίνεται πως υπάρχει ένα συγκεκριμένο "μοτίβο εξεγέρσεων" (μην ξεχνάμε πως τα επεισόδια στην Γαλλία είχαν παρόμοια αφορμή, όπως και τα επεισόδια στην Αθήνα -το 2008- με την δολοφονία του νεαρού Αλέξη από αστυνομικό ή και τα μετέπειτα επεισόδια των μουσουλμάνων λόγω ενός "σκισμένου και ποδοπατημένου" κορανίου, σύμφωνα με μαρτυρία ισλαμιστή "μετανάστη"), καλό θα είναι η Ευρώπη, αλλά και η Ελλάδα, να λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τους το "φαινόμενο της εξέγερσης" και τις αφορμές μέσω των οποίων αυτό το "φαινόμενο" εμφανίζεται.
Στην περίπτωση της Σουηδίας, όμως, υπήρχαν σοβαρές απτές ενδείξεις, οι οποίες έδειχναν την αύξηση της διαφορετικότητας αντίληψης των "μεταναστών" περί σεβασμού της χώρας που τους αποδέχτηκε και τους φιλοξενεί και των νόμων που την διέπουν. Όμως, ο πολιτικός και δημοσιογραφικός κόσμος της Σουηδίας, επέλεξαν τον δρόμο της σιωπής, της ανοχής και, τελικά, της συνενοχής τους στα όσα σήμερα πλήττουν την εικόνα την Σουηδίας. Επέλεξαν να κρύψουν το ορατό πρόβλημα, την προκλητική στάση των "μεταναστών". Επέλεξαν να "ντύσουν" με μία πλαστή εικόνα την ίδια τους την χώρα, επέλεξαν να κρύψουν την παραβατικότητα και τα εγκλήματα των "μεταναστών" εις βάρος γηγενών Σουηδών πολιτών. Επέλεξαν να αγκαλιάσουν τον πολυπολιτισμό, γνωρίζοντας πως επρόκειτο για ένα θανάσιμο εναγκαλισμό και -ταυτόχρονα- βαθιά προσβολή για τα ήδη υπάρχοντα θύματα, Σουηδούς πολίτες, των "μεταναστών".
Έτσι, θέλησαν να αγνοήσουν οι Σουηδικές αρχές πως η Σουηδία έχει το αρνητικό ρεκόρ να είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο στους βιασμούς γυναικών μετά τη Νότια Αφρική και έξι φορές πιο πάνω –αναλογικά με τον πληθυσμό της- από τις ΗΠΑ. Και ίσως δεν είναι σύμπτωση πως οι βιασμοί γίνονται από ισλαμιστές "μετανάστες"...
Πιο συγκεκριμένα ο δείκτης βιασμών γυναικών ανά 100.000 κατοίκους ήταν για το 2003 στο 9,24, το 2005 ο δείκτης αυτός εκτοξεύτηκε στο 36,8 και το 2008 ανέβηκε στο 53,2.
Σύμφωνα με τις στατιστικές 1 στις 4 γυναίκες στη Σουηδία πέφτουν ή πρόκειται να πέσουν θύματα βιασμού. Η αιτία για αυτή την ξαφνική άνοδο των βιασμών η σημαντική εισροή στη χώρα μεταναστών καθώς στο 77% των εξιχνιάσεων βιασμών ευθύνονται μουσουλμάνοι μετανάστες, τη στιγμή που οι μουσουλμάνοι δεν ξεπερνούν το 5% του γενικού πληθυσμού της χώρας.
Κυριότερο πεδίο δράσης των βιασμών τα αστικά κέντρα. Το περασμένο καλοκαίρι στη Στοκχόλμη ο ρυθμός των βιασμών κυμαινόταν σε 5 την ημέρα!
Ο πληθυσμός της Σουηδίας αυξήθηκε από 9 σε 9,5 εκατ, μεταξύ των ετών 2004 και 2012 κυρίως με μετανάστες από το Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Σομαλία.
Τα "σημάδια" υπήρχαν. Κανείς όμως δεν αντέδρασε, προκειμένου να μην χαρακτηριστεί -από τους "πολιτικά ορθούς"- ως ρατσιστής. Έτσι, οι φανατικοί ισλαμιστές, οι οποίοι έχουν αποδείξει πως δεν σέβονται κανέναν νόμο του κράτους που τους φιλοξενεί, αλλά αποδέχονται, ακολουθούν και προσπαθούν να επιβάλουν την δική τους ισλαμική αντίληψη κοινωνικότητας, σήμερα επιτίθενται κατά της χώρας που τους ευεργέτησε, θυμίζοντας το σκυλί που δαγκώνει το χέρι που το τάισε. Αυτά τα σημάδια είναι εμφανή και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος του γενικότερου συναγερμού που υπάρχει σήμερα στην γηραιά ήπειρο.
Σταστικά στοιχεία Ισλαμιστών φυλακισμένων σε σχέση με το ποσοστό πληθυσμού σε χώρες της Ευρώπης Ισπανία: Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 70% των συνολικά φυλακισμένων, αλλά μόνο το 2.3% των κατοίκων της χώρας Γαλλία: Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 66% των φυλακισμένων, αλλά μόνο το 7.5% των κατοίκων της χώρας Ελβετία: Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 58% των φυλακισμένων, αλλά μόνο το 5.7% των κατοίκων της χώρας Νορβηγία: Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 30% των φυλακισμένων, αλλά μόνο το 3% των κατοίκων της χώρας Ολλανδία: Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 26% των φυλακισμένων, αλλά μόνο το 5.5% των κατοίκων της χώρας Βέλγιο: Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 20% των φυλακισμένων, αλλά μόνο το 6% των κατοίκων της χώρας Ιταλία: Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 18% των φυλακισμένων, αλλά μόνο το 2.6% των κατοίκων της χώρας Ηνωμένο Βασίλειο: Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 12.6% των φυλακισμένων, αλλά μόνο το 4.6% των κατοίκων της χώρας.
Η "περίπτωση" της Ελλάδας
Στην Ελλάδα, βέβαια, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά και οι μελέτες αναφέρονται σε αλλαγή πληθυσμού μετά από δύο δεκαετίες, αφού ο ρυθμός αύξησης των "μεταναστών" (μέσω συνέχισης εισόδου τους, αλλά και αυξημένων γεννήσεων) οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την Ελλάδα στον μουσουλμανικό κόσμο...
Αν, όμως, λάβουμε υπόψη πως είναι τακτική του Ισλάμ να διεκδικεί δια της βίας τον χώρο υποδοχής και ανοχής του όταν δημιουργήσει μία κρίσιμη αριθμητική μάζα στην χώρα που μετακινείται, τότε η Ελλάδα ίσως να βρίσκεται πολύ κοντά σε ένα φαινόμενο μίας ιδιαίτερης ισχύος "ισλαμικής έκρηξης", μίας "ισλαμικής άνοιξης" σε χώρα της Ευρώπης. Άλλωστε, πριν αποτολμηθεί ένα τέτοιο εγχείρημα σε χώρες περισσότερο "δυτικές", η Ελλάδα φαίνεται πως πληρεί όλες τις προϋποθέσεις για ένα "ενδιαφέρον" πείραμα ισχύος και επιβολής του ισλάμ απέναντι στους άπιστους της δύσης...
Ζούμε στο μεταίχμιο μέγιστων εξελίξεων που -παραδόξως- δεν συνυπολογίζουν αστάθμητους παράγοντες, όπως η τάση του Ισλάμ να καλύπτει εδάφη δια της βίας. Αν συνυπολογίσουμε την γεωπολιτική μάχη που δίνεται, δεν πρέπει να θεωρηθεί απορριπτέα η περίπτωση - ενδεχόμενο μίας διάθεσης του Ισλάμ να γίνει κυρίαρχη δύναμη στη Νέα Τάξη πραγμάτων. Αν συμβεί αυτό, αν δηλαδή χαθεί ο έλεγχος και δεν λειτουργήσουν οι μουλάδες μαριονέτες της Δύσης, τότε θα μιλήσουμε για τεράστια σύγκρουση. Εξάλλου, άραβες αναλυτές αναφερόμενοι στα όσα συμβαίνουν στην Συρία, μιλάνε για "θρησκευτικό πόλεμο", προσδιορίζοντάς τον μέχρι στιγμής σε διαμάχη μεταξύ σουνιτών και σιιτών και "διαγράφοντας" (όλως παραδόξως, ως αναλυτές) την γενοκτονία των χριστιανών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Εν όψει εξελίξεων, αν εμείς θέλουμε να πράξουμε ορθά και σοφά ως χώρα, απαιτείται να προετοιμαστούμε για τα χειρότερα, κι αυτό επειδή δεν βρίσκονται στην εξώπορτά μας, αλλά μέσα στο... σπίτι μας
Απευχόμενοι μεν, αναμένοντες δε, τις όποιες εξελίξεις, εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας τόσο στις αποφάσεις της Σουηδικής κυβέρνησης, όσο και στις αποφάσεις της εν Ελλάδα (ανθυπο)κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά, η οποία πνέει τα λοίσθια και ίσως να αποφασίσει να "εγείρει" ή και να στηρίξει -μέσω του υπαρκτού παρακράτους- κινδύνους για μία απέλπιδα προσπάθεια παραμονής στην εξουσία.
ΥΓ: Δεν πρέπει να αγνοηθεί η πάρα πολύ σοβαρή πιθανότητα στήριξης των επεισοδίων (φόνοι στρατιωτικών, πυρκαγιές, συγκρούσεις και βανδαλισμοί στην Σουηδία) από την "φρουρά" πολιτικών που επιθυμούν μία σύντομη μεταβολή της Ευρώπης και -φυσικά- στα βήματα της Βοστώνης, στην δημιουργία συνθηκών ελέγχου των Ευρωπαίων πολιτών, μέσω αποφάσεων προστασίας τους απέναντι στην ισλαμική τρομοκρατία... Η Ευρώπη μεταβάλλεται προς το χειρότερο και σύντομα θα δούμε πολιτικές παρεκκλίσεις που θα επιχειρήσουν να μειώσουν τα πολιτικά και τα ανθρώπινα δικαιώματα των ευρωπαίων πολιτών, στο όνομα ενός μεγάλου κινδύνου. Ενδεχομένως έχει κατασκευαστεί ο "κίνδυνος" και κάποιοι αποφάσισαν να πυροδοτήσουν τους "χρήσιμους ηλίθιους" μέσω του Ισλάμ.
Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Η αναδημοσίευση ενυπόγραφων άρθρων και μεταφράσεων του ιστολογίου επιτρέπεται μόνο με έγγραφη ενεργή αναφορά στο ιστολόγιο.   |
|
Posted: 26 May 2013 03:08 AM PDT
  «Σήμερα στην Τουρκία -σχεδόν ταυτόχρονα- διεξάγονται: ένα Συμπόσιο για το Ιράκ και Συνάντηση των Δυνάμεων της Αντιπολίτευσης της Συρίας, οι οποίοι δεν θα ξέρουν ποιον θα εκπροσωπούν μετά την εκκαθάριση των ομάδων στη Συρία», είπε ο Μιχαήλ Οσέροφ στο ρωσικό πρακτορείο ΡΕΞ.
Η Τουρκική Ελίτ τροφοδοτεί εδαφικές διεκδικήσεις
Είναι ενδιαφέρον, ότι η τουρκική ελίτ έχει εδαφικές διεκδικήσεις έναντι τόσο της Συρίας, όσο και στο Ιράκ.
Το ενδιαφέρον εστιάζεται στη βόρεια συριακή πόλη του Χαλεπίου και την βόρεια επαρχία του Ιράκ- το Κουρδιστάν με τις πόλεις του Κιρκούκ και της Μοσούλης.
Σε αυτές τις περιοχές υπάρχουν σημαντικά αποθέματα πετρελαίου.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Μιλιέτ, η κάρτα που δημοσίευσε (φωτό) ονομάζεται «Νέα Τουρκία» και σημειώνει ότι η τουρκική ελίτ έχει εδαφικές διεκδικήσεις σε όλους τις γείτονες της.
Δούρειος ίππος οι τουρκικές μειονότητες
Στο βόρειο γείτονά της, στη Βουλγαρία έχει αυξήσει την επιρροή της μέσω της τουρκικής μειονότητας.
«Οι εκπρόσωποι των βουλγαρικών μυστικών υπηρεσιών έχουν πολλές πληροφορίες σχετικά με το έργο της Τουρκίας προς την τουρκική μειονότητα της Βουλγαρίας, αλλά εκφράζουν τα παράπονά τους ότι οι βουλγαρικές αρχές δεν έχουν λάβει αποφασιστικά μέτρα για να περιορίσουν την προπαγανδιστική δραστηριότητα.
Η τουρκική «Εθνική Εταιρεία», που αποτελείται από ένα πολιτικό κόμμα στη Βουλή, προέβη σε εκτεταμένες ρυθμίσεις για την απόκτηση ακίνητης περιουσίας, τη χρηματοδότηση για να διαφθείρει το εμπόριο καθώς και τη διοίκηση και το προσωπικό των τοπικών δομών εξουσίας, καθώς εργάζονται για την εξάλειψη των Βουλγάρων επιχειρηματιών σε διάφορες πόλεις και περιοχές, όπου δεν υπάρχει σχεδόν κανένας τουρκικός πληθυσμός», σημειώνει ο εμπειρογνώμονας επισημαίνοντας τη στρατηγική της τουρκικής πολιτικής.
Το 2006 συστήθηκε μια νέα δομή δικτύου που οργανώνεται σε συγκεκριμένη περιοχή και περιέχει διαφορετικές υπηρεσίες: συλλογή και διαβίβαση πληροφοριών, συγκέντρωση χρημάτων, στήριξη για τις επιχειρήσεις των τουρκικών στρατευμάτων, ενίσχυση της προπαγάνδας για την ασφάλεια και των Τούρκων στρατιωτικών καθώς και στη διάδοση φημών και τη δημιουργία εκ προθέσεως προκλήσεων, επιπρόσθετα επιδιώκεται συγκεκαλυμμένη προπαγάνδα μέσω της φιλανθρωπίας, της εξάπλωσης των θρησκευτικών ιδεών και κανόνων για το πώς θα διαμορφωθεί η θρησκευτική ζωή.
Μόνο στη Σόφια εντοπίστηκαν και αποκαλύφθηκα τέσσερις (4) τέτοιες ομάδες.
Οι Βούλγαροι πολιτικοί ηγέτες πιστεύουν ότι η εφαρμογή της «εσωτερικής πολιτικής των Τούρκων- υπηκόων της Βουλγαρίας- καθώς και τα προβλήματα στις βουλγαρο-τουρκικές σχέσεις, θα επιδεινώσουν τις βουλγαρικές θέσεις στις ευρω-ατλαντικές δομές.
Στόχος να γίνουν δορυφόροι Ελλάδα και Βουλγαρία
«Ο κύριος στόχος της Τουρκίας είναι ο έλεγχος των Βαλκανίων και η μετατροπή της Βουλγαρίας σε χώρο δορυφόρο.
Η γεωπολιτική θέση της Βουλγαρίας είναι ζωτικής σημασίας για τις σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και της Ευρώπης.
Η Τουρκία επιθυμεί και επιδιώκει την ένταξη της Βουλγαρίας στον οικονομικό της χώρο και να δημιουργήσει ένα πρότυπο σχέσεων στο οποίο η Βουλγαρία μαζί με άλλα μέλη της ΕΕ, θα στηρίξουν τις προσπάθειες της Τουρκίας να ενταχθεί στην ΕΕ», σημειώνει ο Οσέροφ.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Άγκυρα προσπαθεί να αυξήσει την επιρροή της, ακόμη και στην Ελλάδα, στο Αζερμπαϊτζάν και τον Καύκασο.
Ως επίρρωση αυτών των θέσεων παρουσιάζεται το συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Τουρκία στις 13 Μαΐου με θέμα «Καύκασος χωρίς τη Ρωσία», γράφει το βουλγαρικό Φόκους επικαλούμενο το ρωσικό δημοσίευμα.
Πηγή "Βαλκανικό Περισκόπιο"
 |
|
Posted: 26 May 2013 02:20 AM PDT
Ο γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, Νικολάι Πάτρουσεφ, παρέδωσε στην Ουάσιγκτον επιστολή για τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα από τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν. «Αγκάθι» στις σχέσεις των δύο χωρών είναι η αμερικανική αντιπυραυλική «άμυνα» δίπλα στα σύνορα της Ρωσίας.
Επιστολή-απάντηση στην αντίστοιχη επιστολή Ομπάμα, που είχε φέρει μαζί του στη Μόσχα στις 15 Απριλίου ο σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ για θέματα εθνικής ασφάλειας, Τόμας Ντόνιλον, έστειλε ο Β.Πούτιν. Και οι δυο επιστολές έχουν ως θέμα τις διμερείς σχέσεις.
Ο Πάτρουσεφ βρίσκεται στις ΗΠΑ από τις 20 Μαΐου. Στις 22 Μαΐου, όπως αναφέρει η εφημερίδα Vedomosti, συναντήθηκε με τον Ντόνιλον, ενώ για κάποια ώρα συναντήθηκε μαζί τους και ο Ομπάμα. Ο αμερικανός πρόεδρος επιβεβαίωσε την επιθυμία του για ενίσχυση των διμερών σχέσεων με τη Ρωσία, όπως δήλωσε η εκπρόσωπος του Συμβουλίου εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Κέιτλιν Χέιντεν. Επίσης, συζητήθηκε η ανάγκη για συνεργασία στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και η πιθανότητα πολιτικής διευθέτησης της κατάστασης στη Συρία.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Business Standard, ο κ.Πάτρουσεφ συναντήθηκε και με τον αμερικανό υπουργό Άμυνας, Τσακ Χέιγκελ. Σε αυτή τη συνάντηση συζητήθηκε το θέμα της αντιπυραυλικής άμυνας, η αμυντική συνεργασία, και ξανά η Συρία, όπως ανακοίνωσε ο γραμματέας Τύπου του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, Τζορτζ Λιτλ.
Η Μόσχα θέλει εγγυήσεις
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας Izvestia, στην επιστολή του προς τον Πούτιν ο Ομπάμα πρότεινε να ενισχυθεί η συνεργασία στον τομέα της αντιπυραυλικής άμυνας, μεταξύ των άλλων, και μέσω της ανταλλαγής δεδομένων. Στο ζήτημα της αντιπυραυλικής άμυνας αναφέρεται και η επιστολή Πούτιν, στην οποία περιγράφεται η οπτική της Μόσχας για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτό το σύστημα στην Ευρώπη.
Όπως δήλωσε ο Αλεξέι Πουσκόφ, επικεφαλής της επιτροπής της Βουλής για θέματα εξωτερικών σχέσεων, η ρωσική πλευρά είναι «ικανοποιημένη με τις αμερικανικές προτάσεις» για την αντιπυραυλική άμυνα, και ειδικότερα με την κοινοποίηση στη Ρωσία στοιχείων γύρω από το αμερικανικό σύστημα. Τόνισε όμως, ότι τα στοιχεία για οτιδήποτε νεότερο αναπτύσσουν οι Αμερικανοί στον τομέα αυτό, η Ρωσία μπορεί να τα πληροφορηθεί και με άλλους τρόπους (!). Και πρόσθεσε: «Η Μόσχα χρειάζεται ουσιαστικές νομικές εγγυήσεις ότι η αμερικανική αντιπυραυλική ασπίδα δεν θα στρέφεται κατά της Ρωσίας, ή μια συμφωνία για την ανάπτυξη ενός κοινού συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας». Σύμφωνα με τον ίδιο, η Μόσχα θεωρεί ότι η ανάπτυξη της αμερικανικής αντιπυραυλικής άμυνας ανατρέπει την υπάρχουσα ισορροπία δυνάμεων και απειλεί τη Ρωσία.
Ο Πουσκόφ υπενθύμισε ότι στο προοίμιο της συμφωνίας για μείωση των στρατηγικών όπλων START III, αναφερόταν ότι δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στο αμερικανικό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι από αυτό εξάγεται το συμπέρασμα πως, «ενώ εμείς θα μειώνουμε τα στρατηγικά όπλα μας, οι ΗΠΑ θα αναπτύσσουν νέα μέσα για να εξουδετερώσουν αυτό που θα έχει απομείνει στη Ρωσία ύστερα από τη μείωση».
Διαμαρτύρονται οι Ρεπουμπλικάνοι
Παρά ταύτα, κατά της πρωτοβουλίας του Ομπάμα τάχθηκαν και οι Ρεπουμπλικάνοι στο αμερικανικό Κογκρέσο. Τώρα προσπαθούν να μπλοκάρουν τις προτάσεις του προέδρου για συνεργασία με τη Ρωσία με την προώθηση ενός νομοσχεδίου, που προβλέπει την απαγόρευση κοινοποίησης στη Ρωσία οποιωνδήποτε στοιχείων αφορούν το αμερικανικό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας. Αυτό αφορά, μεταξύ των άλλων, τη λεγόμενη τεχνολογία hit-to-kill, η οποία δίδει τη δυνατότητα κατά την αναχαίτιση ενός στόχου από πυραύλους των αντιαεροπορικών-αντιπυραυλικών συστημάτων, να πλήττεται ο πύραυλος-στόχος και όχι να εκρήγνυνται σε μικρή απόσταση από αυτόν.
Χαρακτηριστικά, ο Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής από την Αλμπάμα, Μο Μπρουξ, ο οποίος πήρε την πρωτοβουλία κατάθεσης του νομοσχεδίου, δήλωσε στη διάρκεια των ακροάσεων ότι «η κυβέρνηση Ομπάμα θέλει να αποχαρακτηρίσει άκρως απόρρητες τεχνολογίες μας στον τομέα της αντιπυραυλικής άμυνας». Ωστόσο, το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ διαψεύδει κατηγορηματικά ότι σκοπεύει να δώσει στη Ρωσία απόρρητα στοιχεία, και σημειώνει ότι οι συζητήσεις που γίνονται με τη Ρωσία έχουν να κάνουν με πληροφορίες σχετικά με τις δυνατότητες των πυραύλων που κατασκευάζονται και την ταχύτητα με την οποία καταναλώνουν τα καύσιμά τους, γράφει η Izvestia.
Αναφερόμενος στο ίδιο θέμα, ο υποδιευθυντής του Κέντρου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Σπουδών της Ανώτατης Σχολής Οικονομικών, Ντμίτρι Σουσλόφ, σημείωσε: «Προκειμένου να εγκριθεί από τη Γερουσία η συμφωνία για αμοιβαία κοινοποίηση πληροφοριών όσον αφορά την αντιπυραυλική άμυνα, είναι απαραίτητο να συγκεντρωθούν τα 2/3 των ψήφων, δηλαδή χρειάζεται η συγκατάθεση ενός μέρους των Ρεπουμπλικάνων, καθώς μόνο αυτές των Δημοκρατικών δεν είναι αρκετές».
Η Ρωσία και οι ΗΠΑ είναι σήμερα οι χώρες με τα πιο προηγμένα συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας διεθνώς, τόσο τακτικά, όσο και στρατηγικά. Τα τελευταία χρόνια πάντως, οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκαθιστούν συστηματικά στοιχεία της αντιπυραυλικής άμυνας σε διάφορα σημεία του κόσμου, μερικά από τα οποία βρίσκονται κοντά στα ρωσικά σύνορα, γεγονός που προκαλεί την έντονη δυσαρέσκεια της Μόσχας.
Πηγές: Vedomosti, Izvestia.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.