21 Μαΐ 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους! 20-5-13

Posted: 20 May 2013 02:02 PM PDT
Έχουμε πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που έκαναν περιουσίες και όταν αυτές πέρασαν στην κατοχή των παιδιών τους αυτά τα εξαφάνισαν όλα.
Έτσι και ο ελληνικός λαός παρέλαβε μια πατρίδα, που του παραδόθηκε από τους παλαιότερους με αίμα, κόπο και ιδρώτα. Επειδή όμως οι νεοέλληνες δεν μάτωσαν, δεν κόπιασαν και δεν ίδρωσαν γι' αυτήν την αφήνουν να τους την κλέψουν οι ξένοι μέσα από τα χέρια τους.
Ο νεοέλληνας για τα μόνα πράγματα που νοιάζεται είναι να μη χάσει τη δουλειά του, τη σύνταξή του, το σπίτι του, τις καταθέσεις του, τις ανέσεις του και καθόλου δεν τον ενδιαφέρει εάν θα χάσει την πατρίδα του. Δεν μπορεί όμως ο ανόητος νεοέλληνας να κατανοήσει ότι όλα αυτά τα χάνει επειδή χάνει την πατρίδα του.

 Οι επιχειρήσεις που φύγανε επειδή πήρανε χρηματοδοτήσεις και πήγαν στις βαλκανικές χώρες, ο ξένος που έρχεται και σου παίρνει την εργασία, οι ξένοι που σε διοικούν, η δημόσια περιουσία που περνάει στα χέρια των ξένων, οι ελληνικές επιχειρήσεις που κλείνουνε, τα ελληνικά κεφάλαια που εξαφανίζονται, η μετανάστευση των νέων επιστημόνων, η αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού, η γκετοποίηση, η ανασφάλεια, η μείωση της στρατιωτικής ισχύος της χώρας κλπ είναι απώλεια πατρίδας.

 Και επειδή σιγά – σιγά χάνεται η πατρίδα μας, χάνουμε και τις δουλειές μας, τα χρήματά μας, τις συντάξεις μας, την δημόσια υγεία και τις άλλες κοινωνικές παροχές, τον δημόσιο πλούτο μας κλπ.

 Είπαν οι Κύπριοι, ένα πρόσκαιρο όχι για να μη χάσουν τις καταθέσεις τους. Έπρεπε όμως να πουν ένα μόνιμο όχι για να μη χάσουν την πατρίδα τους. Χάνοντας όμως την πατρίδα τους θα τα χάσουν όλα.

 Ας σκεφτούμε αυτά που είπε ο στρατηγός των Αθηναίων Μιλτιάδης πριν από τη μάχη του Μαραθώνα.
Να σώσουμε λοιπόν την πατρίδα μας με οποιοδήποτε τίμημα και αυτή θα μας σώσει.

 Οι αρχαίοι Έλληνες έκαναν αποικίες. Οι Βρετανοί και οι Γάλλοι δυνάμωσαν οικονομικά χάρη στις αποικίες τους. Εμείς χαιρόμαστε που θα γίνουμε αποικία των Κινέζων.

 Έχουμε καταντήσει ένας ηλίθιος λαός, γι' αυτό επιτρέπουμε να μας δουλεύουν και να μας επεξεργάζονται άνθρωποι που έχουν μυαλό κόκορα.

 Προσπαθούν να αλλοιώσουν το έθνος με την εισβολή των λαθρομεταναστών και αν κάποιος πάει να διαμαρτυρηθεί του κάνουν μαθήματα αντιρατσισμού και αγάπης.

 Αγάπη όμως χωρίς διάκριση δεν έχει αξία. Κάποιος παππούς βρήκε μια οχιά στο χωράφι του και αντί να τη σκοτώσει της είπε: «φύγε καλό μου κορίτσι». Η οχιά έφυγε και πήγε και κουλουριάστηκε κάτω από ένα δέντρο. Μετά από λίγη ώρα ο παππούς πήγε να ξαπλώσει κάτω από το δέντρο, δεν είδε την οχιά και αυτή τον δάγκωσε στο σβέρκο και πέθανε.

 Μου είπε ένας βοσκός μια ιστορία για ένα λυκόσκυλο που πήρε και το μεγάλωσε από μικρό μαζί με τα τσοπανόσκυλα. Κάποια στιγμή έβρισκε κομμένα πρόβατα και δεν μπορούσε να καταλάβει ποιος τα έκοβε χωρίς να τον κυνηγήσουνε τα σκυλιά. Ανακάλυψε ότι τα πρόβατα τα σκότωνε το λυκόσκυλο και επειδή τα τσοπανόσκυλα το γνωρίζανε δεν το πειράζανε.

 Μήπως υπάρχει κάποιος άνθρωπος που θα έρθει κάποιος στο σπίτι του να τον σκοτώσει, να τον κλέψει ή να βιάσει τη γυναίκα του και στο όνομα της αγάπης θα τον αφήσει να βλάψει τον ίδιο και την οικογένειά του;

 Προσέχετε όμως γιατί καλή η αγάπη αλλά φυλάξτε και τους εαυτού σας γιατί πολλοί δεν εκτιμούν την αγάπη που τους δείχνεις και την βλέπουν ως αδυναμία. Φερόμαστε καλά στους Τούρκους στα Δωδεκάνησα και στη Θράκη. Πού είναι όμως οι Έλληνες της Ίμβρου, της Τενέδου και της Πόλης; Πήγα στην Κωνσταντινούπολη και στα πρόσωπα των ελλήνων είδα ζωγραφισμένο τον φόβο. Ή έχετε την εντύπωση ότι εάν η Θράκη και κάποια νησιά του Αιγαίου περάσουν στα χέρια των Τούρκων αυτοί θα εκτιμήσουν τον τρόπο που τους φερθήκαμε; Σας πληροφορώ ότι δεν πρόκειται να αφήσουν ελληνική ψυχή ούτε για δείγμα. Ξέρετε γιατί προωθείται ο μουσουλμανισμός σε όλο τον κόσμο; Γιατί κυριαρχεί ο φανατισμός. Όποιος δεν σκύβει το κεφάλι το κόβουνε. Και αυτοί θέλουν ένα νέο κόσμο που θα σκύβει το κεφάλι. Γι' αυτό ας είμαστε προσεκτικοί με την αθρόα είσοδο μουσουλμάνων λαθρομεταναστών και με τη νομιμοποίηση αυτών.

 Προσέχετε όμως γιατί αυτά τα θέματα λύνονται με νόμιμες διαδικασίες, μέσα από την πίεση που ασκείται στην κυβέρνηση. Ας λειτουργήσουμε συλλογικά ως αντίβαρο σε ένα καράβι που έχει γύρει στο πλάι και κοντεύει να βουλιάξει. Χάρη στο αντίβαρο που έχει ήδη δημιουργηθεί έγινε μια καλύτερη φύλαξη των συνόρων. Χάρη στο αντίβαρο που έχει δημιουργηθεί έκλεισε ο δρόμος της εξουσίας στον Τσίπρα και στους εθνοδιαλυτές της αριστεράς. Και αν δεν είχε δημιουργηθεί αυτό το αντίβαρο σήμερα ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης θα τραβούσαν το Σαμαρά από τη μύτη.

 Πολλοί αναρωτιούνται γιατί σήμερα δεν βγαίνει ένας ηγέτης. Γιατί έχουμε καταντήσει ένας ασήμαντος και ανόητος λαός. Ας βρούμε την ελληνική ψυχή μας και τις αξίες μας και ξέρει ο Θεός την ώρα που θα εμφανίσει τον άνθρωπο του και τότε να είστε σίγουροι ότι αυτός με το ένα χέρι θα ξεριζώνει τα αγριόχορτα και με το άλλο χέρι θα φυτεύει τα κρίνα.

 Εμείς αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να λειτουργήσουμε συλλογικά, αυξάνοντας το αντίβαρο και η πίεση που θα ασκηθεί σε αυτούς που εξουσιάζουν ντόπιους και ξένους θα είναι μεγάλη. Όλα τα άλλα θα έρθουν από μόνα τους.
Posted: 20 May 2013 01:09 PM PDT
Τον τελευταίο καιρό τρίβουμε τα μάτια μας και δεν πιστεύουμε σ' αυτό που βλέπουμε, τεντώνουμε τ' αυτιά μας και παραμένουμε καχύποπτοι σ' αυτό που ακούμε.
Είναι δυνατόν;, αναρωτιόμαστε. Κοιτάζουμε τα στοιχεία, γυρίζουμε 180 μοίρες τα χαρτιά με τα διαγράμματα, μπας και τα κρατάμε ανάποδα και δεν τα καταλαβαίνουμε, αλλά όχι. Δεν μας γελούνε ούτε τα μάτια, ούτε και το μυαλό. Οι καμπύλες δεν έχουνε ξεκουνηθεί από την πορεία τους πέντε-έξι χρόνια τώρα. Συνεχίζουν ανενόχλητες άλλες να ανεβαίνουν, άλλες να κατεβαίνουν κατά πως κάνανε όλο τον κακόχρονο καιρό. Η καμπύλη της ανεργίας τραβάει την ανηφόρα προς το συν άπειρο. Η καμπύλη του χρέους και των ελλειμμάτων τραβάει την κατηφόρα, προς το μείον άπειρο. Ως συνήθως.

Κι όμως, σε πείσμα των δεικτών και των στοιχείων γίναμε στα ξαφνικά «Success Story». Οι εκθέσεις των αφεντάδων μας μόνο μέλι που δεν στάζουν. Εκεί που εμείς βλέπουμε τη σταύρωση, αυτοί βλέπουν την ανάσταση. Ακόμα και του Σόιμπλε μισοχάραξε το χείλι, αφήνοντας να του ξεφύγει ένα συλλεκτικό χαμόγελο. Το χρηματιστήριο κάνει τρελές κούρσες και οι θέσεις στα αεροπλάνα είναι κλεισμένες από επενδυτές με βαλίτσες γεμάτες δολάρια, γουάν, ρούβλια για να ψωνίσουν χοντρά.

Προς τι όλα αυτά λοιπόν; Μα δεν το μάθατε, ήρθε η Ανάπτυξη! Μα πώς; Αλλιώς μας είχαν δασκαλέψει τόσο καιρό. Τεντώστε απ' εδώ, μας διέταζαν, κοντύνετε απ' εκεί, κόψτε απ' εδώ, αραιώστε απ' εκεί, μέχρι να έρθουν οι δείκτες στα ίσια τους, μέχρι να ξυπνήσει η νεράιδα της εμπιστοσύνης και να σας γλυκοφιλήσει. Εμείς τα κάναμε τα μαθήματά μας, και με το παραπάνω, παρ' ότι οι δάσκαλοι κάποια στιγμή, πολύ αργά και λίγο πριν από τις εξετάσεις, τόλμησαν να ψελλίσουν ότι οι οδηγίες που είχαν δώσει και τα προβλήματα που έπρεπε να λύσουμε είχαν λάθος εκφώνηση.

Πώς έγινε λοιπόν και ξύπνησε η καλή νεράιδα; Είναι σαν να έχεις, ας πούμε, στην τάξη ένα μαθητή επιμελή, που διαβάζει, γράφει, κοπιάζει, ιδρώνει, ξενυχτάει, που στο τέλος δίνει κόλλα όλο λάθη, κι εκεί που περιμένει ο δύσμοιρος να τον κόψεις και να τον στείλεις στο χωράφι, εσύ τον παίρνεις παράμερα και τον περνάς με δέκα.

Κι αν αυτά τα πράγματα δεν γίνονται στα σχολεία, γίνονται όμως στην οικονομία. Γιατί τι είναι η οικονομία; Μην είναι οι κάμποι των στατιστικών και τα βουνά των αριθμών; Μπούρδες. Τίποτε απ' όλα αυτά. Είναι η απέραντη θάλασσα του απρόσμενου, του ευμετάβλητου και του αψυχολόγητου. Εκεί που λικνίζεται κι αποκοιμιέται, εκεί παίρνει φωτιά και ανανταριάζει. Από το τίποτα. Από ένα αγέρι που ξέφυγε απ' τον ασκό και που στο δρόμο φούντωσε, αγρίεψε και έγινε τυφώνας. Χωρίς λόγο. Ίσως, από μια πεταλούδα κάπου μακριά που ίσως νευρίασε λιγάκι παραπάνω και πετάρισε λιγάκι πιο έντονα. Κι εκεί που ανανταριάζει, εκεί πάλι καλμάρει κι αποκοιμιέται. Ίσως, επειδή η πεταλούδα στο «εκεί κάπου μακριά» απόκαμε και δίπλωσε τα φτερά.

Όπως μπήκαμε σ' αυτή την περιπέτεια από ένα τίποτα, από ένα δημόσιο ξεμπρόστιασμα της χώρας μας από δυο ηλίθια και ανόητα, κατ' άλλους μίσθαρνα, δίποδα, κι από μια αγέλη που το 'βαλε στα πόδια από πανικό, έτσι και τώρα θα βγούμε επειδή ο Σόιμπλε έσκασε ένα χαμόγελο, επειδή η Λαγκάρντ γύρισε ανάποδα το χαρτί και διάβασε αλλιώς τους αριθμούς της Ελλάδας, επειδή το κόμμα του Ολλάντ είπε στους Γερμανούς να πάνε να γαμηθούν, επειδή ο Ολλάντ τανύστηκε από τον ύπνο της παράδοσης, επειδή ο Ομπάμα τα «πήρε» με τους Γερμανούς, κι επειδή τελικά, η ύφεση άρχισε να γλείφει και τα πορτοπαράθυρα του Βερολίνου.

Κι έτσι κάνοντας τα πικρά, γλυκά φτιάξαν' και το κλίμα για την Ελλάδα. Καθώς και την αγέλη που καβάλησε το κύμα στη φουσκοθαλασσιά και ξεβράστηκε στο ΧΑΑ. Και έτσι μάς χτύπησε την πόρτα η Ανάπτυξη. Από το τίποτα. Από ένα «κλίμα» που δεν πήγαινε άλλο και που έπρεπε να φτιαχτεί σε πείσμα των αριθμών και των τεχνοκρατών. Κάποιων ολίγων έστω που νόμιζαν ότι με το να φτιάχνουνε σωστά τους αλγόριθμους και τα excel μπορούν και να χαράζουν επιτελικά σχέδια και να καπετανεύουν ολόκληρα καράβια.

Το Ελληνικό «Success Story» θα φτιαχτεί επειδή κάποιοι εκεί έξω αποφάσισαν ότι πρέπει να φτιαχτεί. Με σαλπίσματα θριάμβου και τρομπάρισμα της θετικής σκέψης και της ψυχολογίας. Και φυσικά αφού πρώτα τσίμπησαν απ' εδώ τα λάφυρα της υποταγής και της παράδοσης, το σπάσιμο των ταμπού, λίγο αίμα, κάποιες πενταροδεκάρες από το ξεπούλημα και κάποιο γλείψιμο στα γερασμένα τους οπίσθια, που μπορεί να το ένοιωσαν ως και αισθησιακό…
Posted: 20 May 2013 12:45 PM PDT

  • Μετά τη συνθήκη του Ντιτρόιτ, καθώς επίσης μετά τη συναίνεση της Ουάσιγκτον, βαδίζουμε ολοταχώς προς την απόλυτη επικράτηση μίας παγκόσμιας ελίτ χωρίς πατρίδα – με τον «επιτάφιο» της δημοκρατίας να είναι προ των πυλών

"Οι Έλληνες έθεσαν τα βάθρα της πνευματικής εξέλιξης του δυτικού κόσμου – έθεσαν τις «πρώτες αρχές» της επιστημονικής σκέψης, ήταν οι πρώτοι που ανέδειξαν τη «θεωρία» ως βάση της επιστήμης και ανέπτυξαν μία συστηματική φιλοσοφία, σε βαθμό που δεν υπήρχε σε κανέναν προγενέστερο πολιτισμό.

Διατύπωσαν τη θεωρία του κράτους και της κοινωνίας, με βάση την εμπειρία τους από τη ελληνική πόλη κράτος – συνεχιστής της οποίας ήταν η Ρώμη, επάνω στην κοινωνική βάση μίας απέραντης ενιαίας αυτοκρατορίας. 
Η ανικανότητα όμως της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας να εξασφαλίσει μία συνεχή κοινωνική και πολιτική εξέλιξη, την οδήγησε σε αποτελμάτωση (ύφεση) – με αποτέλεσμα να μετασχηματισθεί βαθμιαία στο φεουδαρχικό απολυταρχικό σύστημα, το οποίο επέζησε στην Ευρώπη πάνω από χίλια χρόνια (E.Fromm).
Σήμερα, ο πλανήτης αντιμετωπίζει μία ανάλογη απειλή – ενδεχομένως πολύ πιο επικίνδυνη. Ελπίζουμε, ευχόμαστε καλύτερα να είναι οι Έλληνες, αυτοί που θα αντισταθούν συλλογικά, ανατρέποντας την επιδιωκόμενη επιβολή μίας «νέας τάξης πραγμάτων»".     

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος

Η «συνθήκη του Ντιτρόιτ» ήταν μία πενταετής σύμβαση, στην οποία κατέληξαν μετά το «new deal» (Bretton Woods), το 1950, η συνδικαλιστική ένωση εργατών της αυτοκινητοβιομηχανίας στις Η.Π.Α., με τους τρεις μεγάλους κατασκευαστές αυτοκινήτων. Η συμφωνία αυτή προστάτευε τις αυτοκινητοβιομηχανίες από απεργίες, με αντάλλαγμα τη γενναιόδωρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη, καθώς επίσης την παροχή συντάξεων στους εργάτες.

Εκείνη την εποχή εδραιώθηκαν στις Η.Π.Α. τα ισχυρά συνδικάτα, οι υψηλοί φόροι και ο ικανοποιητικός κατώτατος μισθός – σηματοδοτώντας τη χρυσή εποχή για τη μεσαία τάξη, κατά τη διάρκεια της οποίας συρρικνώθηκε το «χάσμα» ανάμεσα στο 1% των υπερβολικά πλουσίων και στους υπόλοιπους άλλους.

Η εξαιρετικά θετική αυτή εξέλιξη για τους Αμερικανούς εργαζομένους, καθώς επίσης η πολύ πιο «γενναιόδωρη» παραλλαγή της στην Ευρώπη έγινε κατά πολλούς εφικτή, κυρίως λόγω του «κόκκινου φόβου» - ειδικότερα, του κομμουνιστικού πολιτεύματος, το οποίο είχε επικρατήσει στη Σοβιετική Ένωση και στην Κίνα.

Στις αρχές όμως της δεκαετίας του 1980, η «συνθήκη του Ντιτρόιτ» άρχισε να καταρρέει – σαν αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της M.Thatcher στη Βρετανία, καθώς επίσης του R.Reagan στις Η.Π.Α. Τη θέση της πήρε η «συναίνεση της Ουάσιγκτον» - με τη μείωση των φόρων εισοδήματος από το 70% στο 28%, με το πάγωμα των πραγματικών αμοιβών των εργαζομένων, με την «καθαίρεση» του κοινωνικού κράτους, με τον ανώτατο φόρο υπεραξίας στο 20%, με την «απελευθέρωση» των αγορών μέσω ευρέων αποκρατικοποιήσεων, με τον «αποδεκατισμό» των συνδικάτων με τη μέθοδο χρηματισμού των ηγετών τους, με τη χειραγώγηση των μαζών από «διατεταγμένα» ΜΜΕ, με την έντεχνη διασπορά συναισθημάτων ενοχής στους Πολίτες κλπ.

Η «συναίνεση της Ουάσιγκτον» εξήχθη στον υπόλοιπο πλανήτη σταδιακά, υιοθετούμενη από πολλές χώρες είτε εκούσια, είτε ακούσια - με τη βοήθεια του ΔΝΤ, το οποίο έκτοτε είναι όργανο της εξωτερικής πολιτικής των Η.Π.Α. Στη αρχή εγκαθιδρύθηκαν ή χρησιμοποιήθηκαν δικτατορικά καθεστώτα, ενώ αργότερα φιλελεύθερα - σήμερα επιλέγονται πλέον τα «σοσιαλιστικά», επειδή έτσι εξουδετερώνονται σχεδόν εξ ολοκλήρου οι αντιδράσεις των Πολιτών.    

Η διαδικασία αυτή εξελίχθηκε θετικότερα, μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού στο «σοβιετικό μπλοκ», καθώς επίσης μετά την υιοθέτηση της οικονομίας της αγοράς από την Κίνα – όπου ο καπιταλισμός αναδείχθηκε ως το μοναδικό σύστημα, το οποίο έχει επινοήσει ο άνθρωπος και λειτουργεί στην πράξη.

Το αποτέλεσμα της ήταν οι τεράστιες εισοδηματικές ανισότητες στις πλουσιότερες χώρες, η καταστροφή της μεσαίας τάξης σε πολλές άλλες, η υπερχρέωση του δημοσίου, η χρεοκοπία των χαμηλότερων εισοδηματικών τάξεων, καθώς επίσης η δημιουργία μίας νέας, παγκόσμιας τάξης - της τάξης εκείνων των υπερβολικά πλουσίων, οι οποίοι ανήκουν στο 1% του πληθυσμού της εκάστοτε χώρας: της μειοψηφίας των εκλεκτών.

Για να κατανοήσει κανείς το «χάσμα» μεταξύ της ελίτ αυτής και των υπολοίπων, αρκεί ίσως να αναφέρουμε ότι, το 2005 η συνολική περιουσία των δύο πλουσιότερων Αμερικανών, του B.Gates και του W.Buffet, ήταν 90,5 δις $ - όσο δηλαδή περίπου το μισό ΑΕΠ της Ελλάδας. Εκείνη την εποχή οι 120.000.000 Αμερικανοί πολίτες, οι οποίοι αποτελούσαν το 40% του πληθυσμού των Η.Π.Α., είχαν συνολικά περιουσιακά στοιχεία ίσα με 95 δις $ - ελάχιστα περισσότερα δηλαδή από τους δύο μόνο «εκπροσώπους» της ελίτ.   

Περαιτέρω, οι αλλαγές αυτές επιταχύνθηκαν σε μεγάλο βαθμό, όταν η τεχνολογική επανάσταση συνδυάσθηκε με την παγκοσμιοποίηση – όπου προηγήθηκαν οι χρηματοπιστωτικές αγορές, καταφέρνοντας να γίνουν ανεξέλεγκτες, καθώς επίσης να αναλάβουν τα ηνία στον πλανήτη, θέτοντας στην υπηρεσία τους την Πολιτική.

Η συνεχής «επέκταση» των πολιτικών ελευθεριών, παράλληλα με την άμεση ή έμμεση μείωση των εισοδημάτων της πλειοψηφίας των Πολιτών, προς όφελος της ελίτ του 1%, ήταν το «δόλωμα». Ο στόχος φυσικά δεν ήταν η Δημοκρατία, αλλά η οικονομική επικράτηση της συγκεκριμένης ελίτ - η οποία έχει ουσιαστικά πατρίδα ολόκληρο τον πλανήτη.

Ειδικότερα, επιτρέποντας στη «μάζα» να διαμαρτύρεται «δημοκρατικά», δημόσια και σε υψηλούς τόνους, «εκτονώνονται» οι πιέσεις, «φεύγει ο ατμός από την κατσαρόλα» χωρίς να κινδυνεύει να εκραγεί, ενώ διευκολύνεται τα μέγιστα το «διαίρει και βασίλευε» – όπως επίσης η τοποθέτηση της μίας κοινωνικής ομάδας εναντίον της άλλης, έτσι ώστε να εκμηδενίζεται ο κίνδυνος της συλλογικής εξέγερσης των Πολιτών.       

Η τεχνολογική εξέλιξη λοιπόν, σε συνδυασμό με την παγκοσμιοποίηση, επέτρεψαν στην ελίτ να ευημερήσει – παρέχοντας της παράλληλα εκείνα τα οικονομικά όπλα, με τα οποία θα επιχειρήσει αφενός μεν την κατάληψη ολόκληρου του πλανήτη, αφετέρου την εγκατάσταση απολυταρχικών κυβερνήσεων στη Δύση, παρόμοιων με αυτές που υπάρχουν ήδη σε πολλές άλλες χώρες (Κίνα, Σιγκαπούρη κλπ.).

Αυτή τη φορά, η συρρίκνωση των πολιτικών ελευθεριών, με τη βοήθεια του φόβου, της αύξησης της εγκληματικότητας, της ανασφάλειας των πολιτών, της ανάμιξης των πληθυσμών κλπ. θα αποτελέσει το μέσον, με το οποίο θα επιδιωχθεί ο ακόμη μεγαλύτερος πλουτισμός της ελίτ – εκτός εάν δημιουργηθεί ξανά ένα αντίπαλο δέος, όπως κάποτε ο κομμουνισμός, ικανό να λειτουργήσει ως «φράγμα» στη νέα τάξη πραγμάτων.

Η υιοθέτηση της άμεσης δημοκρατίας, όπου οι Πολίτες ψηφίζουν οι ίδιοι εκείνους τους νόμους, με τους οποίους λειτουργεί ολόκληρη η κοινωνία, μίας ουσιαστικά «αναρχικής» ιδεολογίας με τη σωστή της έννοια, θα μπορούσε να αποτελέσει τον «κυματοθραύστη» - ο οποίος θα εμπόδιζε τον «πνιγμό» των εκατομμυρίων φτωχών θυμάτων εκείνης της μορφής του νεοφιλελευθερισμού, η οποία λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο προς όφελος της ελίτ.

Φυσικά υπάρχουν πολλές άλλες λύσεις του προβλήματος, εάν υποθέσουμε ότι δεν είναι ακόμη πολύ αργά για να αντιστραφεί η τάση – αρκεί να κατανοήσουν οι πολίτες ότι, η κρίση που βιώνουν σήμερα είναι το μέσον επιβολής της νέας τάξης πραγμάτων και όχι το αποτέλεσμα εσφαλμένων επιλογών ή/και λανθασμένων οικονομικών μεθόδων αντιμετώπισης της υπερχρέωσης.

Posted: 20 May 2013 12:15 PM PDT
…τότε ο Γιάννης Στουρνάρας δηλώνει με άνεση σε συνέντευξή του: «Ήρθα για να μείνω». Άραγε, τι άλλαξε από τον Δεκέμβρη του 2012 όταν πάλι σε συνέντευξή του δήλωνε: «Θα παραιτηθώ, αν σταματήσουν να γίνονται δεκτά αυτά που εισηγούμαι»; Τι άλλαξε από τον Φεβρουάριο του 2013 όταν ο Στουρνάρας εκβίαζε τον Σαμαρά ότι θα παραιτηθεί στην περίπτωση που δε σταματήσουν να τον «κακολογούν» οι Μ. Κεφαλογιάννης, Ν. Κακλαμάνης, Π. Παυλόπουλος, και άλλοι;

Είναι προφανές ότι άλλαξαν πάρα πολλά. Ο Στουρνάρας πλέον πρωθυπουργεύει εν λευκώ. Την όποια πολιτική ευθύνη έχει αναλάβει ο Σαμαράς. Μια πολιτική ευθύνη ορφανή, καθώς ο Σαμαράς απουσιάζει από την πολιτική σκηνή και τρέχει δεξιά κι αριστερά ως μεσάζοντας ξένων και εγχώριων συμφερόντων προς άγρα συνεταίρων τους. Κλείνει επιχειρηματικές συμφωνίες ο Σαμαράς, εκπροσωπώντας τον Μπόμπολα, τον Κόκκαλη, τον Μελισσανίδη, τους τραπεζίτες, τον Λάτση και υπόσχεται φορολογικές ασυλίες, γη, ύδωρ, σκλάβους.
Άλλαξαν πολλά και μέσα στη ΝΔ και στην «κοινωνία». Ηρέμησαν οι φιλόδοξοι της παράταξης, ηρέμησε και η «κοινωνία» καθώς αρέσκεται στους άγγελους εξάγγελους που της χαϊδεύουν τα αυτιά και της υπόσχονται ανάπτυξη και ευημερία. Της αρκεί η υπόσχεση. Δεν απαιτεί να τη βιώσει. Δε ζητά αποδείξεις. Αρκείται στις υποσχέσεις. Χρόνια τώρα…
Άλλαξαν τόσα που αρκούν για να πετάξει ο Στουρνάρας από πάνω του τον όποιο μανδύα σεμνότητας φορούσε και να επιδείξει μια παγκάλεια αλαζονεία. «Δεν είμαι αναλώσιμος», διεμήνυσε ο Στουρνάρας μέσω της συνέντευξής του στη Real News. Άλλαξαν τόσα, ώστε του δίνουν χώρο να πει: «Χτυπήματα κάτω από τη μέση δεν ανέχομαι. Υποτιμούν τη νοημοσύνη του κόσμου και κυρίως την αποφασιστικότητά μου. Εγώ θα φέρω σε πέρας το έργο που μου ανατέθηκε, είτε τους αρέσει, είτε όχι». Να αρέσει σε ποιους; Και σε ποιους να μην αρέσει; Δεν έχει σημασία! Αρκεί που αρέσει στον Στουρνάρα.
Θα γίνει αυτό που αρέσει στον Στουρνάρα και σε ό,τι εκπροσωπεί. Δεν αρέσει στον κόσμο να κρυώνει τον χειμώνα. Δεν έχει σημασία. Ο Στουρνάρας ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μειωθούν οι φόροι στο πετρέλαιο θέρμανσης. «Εγώ θα φέρω σε πέρας το έργο που μου ανατέθηκε, είτε τους αρέσει, είτε όχι». Ποιο όμως είναι το έργο που του ανατέθηκε και ποιοι του το ανέθεσαν;
Δε χρειάζεται πολύ ψάξιμο. Ο Στουρνάρας προέρχεται από το χώρο των βιομηχάνων και των τραπεζιτών. Τα συμφέροντά τους εξυπηρετεί. Αυτούς εκπροσωπεί. Την αποστολή που του ανέθεσαν φέρνει σε πέρας. Με το που αντιλήφθηκε ότι έχει και τη στήριξη των μεγαλοκαναλαρχών – μεγαλοεργολάβων, ένιωσε ατρόμητος. Δεν έχει να φοβηθεί τίποτε. Καμία ευθύνη δεν πρόκειται να του καταλογιστεί. Ούτε πολιτική, ούτε ποινική. Φρόντισαν άλλοι γι' αυτό.
Η «κοινωνία» είναι στο λαγούμι της. Γλείφει τα κόκαλα των ελπίδων made in China που της πέταξε ο Σαμαράς και τα ΜΜΕ. Θα μου πεις «και τι να κάνει; Δεν έχει σε ποιον ν' ακουμπήσει. Σε ποιον να ελπίσει;». Σωστό κι αυτό. Η «κοινωνία» ποτέ δεν πίστεψε στις δυνάμεις της. Πάντα επέλεγε τσομπάνη, δεσμοφύλακα, ψεύτη, κλέφτη, απατεώνα. Πρόκειται για ένα ιδιότυπο απαρτχάιντ, όπου οι πολίτες επέλεξαν εθελοντικά το ρόλο του κατώτερου αποδεχόμενοι σιωπηλά την ανωτερότητα της πολιτικής τάξης.
Όχι, οι πολίτες δεν είναι άβουλοι. Έχουν βούληση και επιλογές. Ούτε άμοιροι ευθυνών είναι, ούτε καημένοι. Επιλογή τους είναι να λαθροβιώνουν, σύμφωνα με τη βιολογική έννοια του όρου: «η κατάσταση ορισμένων οργανισμών κατά την οποία αυτοί, χωρίς να έχουν πεθάνει, δεν παρουσιάζουν κανένα αισθητό ίχνος ζωής». Είναι σε νεκροφάνεια η «κοινωνία», ας μην κρυβόμαστε πίσω από τα άλλοθι του «σοκ», της «κούρασης» και της «απογοήτευσης». Δεν έδωσε κάποιον αγώνα για να τον χάσει και να απογοητευτεί ή για να κουραστεί. Όσο για το «σοκ» καλή δικαιολογία για τον πρώτο χρόνο, αλλά το άτιμο δεν κρατάει για πάντα. Κάποτε τελειώνει.
Η «κοινωνία» αρέσκεται σε αυτό που κάνει. Έχει εραστή το φόβο. Γονιμοποιείται και γεννάει Καραμανλήδες, Παπανδρέου, Βενιζέλους, Σαμαράδες και Στουρνάρες για να της προσφέρουν την ασφάλεια και τη σιγουριά ότι κανείς «ταραξίας» δε θα χαλάσει τη νοσηρή της ησυχία. Όνειρα γλυκά και… αναπτυξιακά.
Υγ: Σχετικά με την ανάρτηση μου με τίτλο «ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΒΥΖΙΑ ΤΗΣ ΤΖΟΛΙ» υπήρξαν κάποιες ελάχιστες αντιδράσεις. Γι' αυτό, θα ήθελα να δώσω συνέχεια στο θέμα προτρέποντας όσους επιθυμούν να ενημερώνονται για όλες τις πλευρές κάποιου ζητήματος, να διαβάσουν το άρθρο με τίτλο «Η μαστεκτομή δεν είναι απαραίτητη» που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της DW. Δυστυχώς, στο εν λόγω άρθρο δεν υπάρχει η υπογραφή της Αντζελίνα Τζολί, οπότε δύσκολα θα χωρέσει στο λαμπερό κόσμο  των ΜΜΕ και δε θα βρει ποτέ το δρόμο προς το «ευρύ κοινό». Τέλος, ας μου επιτραπεί να τονίσω ότι δεν αντιτίθεμαι στο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να κάνει ό,τι επιθυμεί με το σώμα του, αλλά στον πανικό της χολιγουντιανής ιατρικής και «ιατρικής».
Από τον ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ


Posted: 20 May 2013 11:45 AM PDT
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Κάποτε σε μια άλλη εποχή όταν γίνονταν συγκεντρώσεις των δημοκρατικών και αριστερών υπήρχαν οι αντισυγκεντρώσεις και οι διάφοροι βαλτοί και παρακρατικοί που δημιουργούσαν επεισόδια πάντα σε βάρος των διαδηλωτών διαλύοντας τις συγκεντρώσεις τους συχνά με άγριο ξύλο. Ήταν η εποχή της μαύρης λογοκρισίας έναντι σε κάθε τι που ήταν αντίθετο σε εν άκρως συντηρητικό και αυταρχικό σύστημα.

Ποτέ δε μπορούσα να φανταστώ ότι θα έρχονταν κάποια εποχή που ο φασισμός θα άλλαζε μάσκα και θα αντιστρέφονταν ενάντια σε καθετί που θα τολμούσε να υποστηρίξει πατριωτικές θέσεις, να μιλήσει υπέρ του ελληνισμού και κατά της άγρια σύγχρονης νεοταξικής λεηλασίας σε κάθε τι ελληνορθόδοξο ενώ μια στυγνή λογοκρισία κατευθυνόμενη από μια σειρά αθλίων ΜΜΕ, κανάλια, εφημερίδες, περιοδικά, σε ένα όργιο παραπληροφόρησης θα καταπίεζε μέχρι εξόντωσης κάθε αντίθετη φωνή που θα τολμούσε να κάνει το αυτονόητο δηλαδή να περιγράψει μια κατάσταση που ζούμε καθημερινά. Μια πραγματικότητα με εκατομμύρια λαθρομετανάστες, αδίστακτους φανατικούς μουσουλμάνους που είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή με το κατάλληλο ερέθισμα να πιούν το αίμα κάθε «άπιστου», (όρα Συρία). Το αποκορύφωμα όλων αυτών είναι το φασιστικό «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο που πολιτικοποιεί απόψεις και που θα ζήλευαν οι διάφοροι Χίτλερ, Μουσολίνι, Στάλιν, κλπ.

ΤΟ 65% των τροφίμων στις ελληνικές φύλακες είναι αλλοδαποί, τα μεγαλύτερα και πιο στυγνά εγκλήματα που έχουν γίνει τις τελευταίες δυο δεκαετίες έχουν γίνει από αλλοδαπούς ενώ διάφορες συμμορίες αλλοδαπών λυμαίνονται ολόκληρες περιοχές των μεγάλων αστικών κέντρων σε σημείο που δεν μπορεί κάνεις να κυκλοφορήσει αμέριμνος μετά από κάποια ώρα. Βεβαία δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η προώθηση όλου αυτού του απελπισμένου κόσμου στην χώρα μας έγινε σκόπιμα αφ' ενός για να πλουτίσουν κάποιοι απατεώνας επιχειρηματίες με την μαύρη εργασία τους και αφ έτερου για να αλλοιωθεί όλη η σύνθεση του εγχώριου πληθυσμού έτσι ώστε να ελέγχεται καλυτέρα και να μην μπορεί να ενωθεί για να αντιδράσει σε όλη αυτή την νεοταξική θύελλα. Τώρα όποιος ομιλεί γι' αυτά θα μπαίνει…μέσα. Έτσι έφτασαν στο έσχατο σημείο της φασιστικής τους συμπεριφοράς να θέλουν να επιβληθούν μέσω διαταγμάτων. Τύφλα νάχουν όλοι οι προηγούμενοι δικτάτορες από τους σημερινούς «δημοκρατικούς» «αριστερούς» και «προοδευτικούς» που έχουν καταξεφτυλύσει κάθε έννοια δημοκρατικότητας.

Αλλά ο φασισμός των «δημοκρατικών» δεν σταματά εδώ. Πλέον δεν κρατούν κανένα πρόσχημα και ετοιμάζονται να στείλουν στις φύλακες όποιον θα τολμήσει να προασπιστεί τα δικαιώματα των ελλήνων πολιτών γιατί ακριβώς θα είναι… ελληνικής καταγωγής. Ένας σκληρός ανθελληνικός ρατσισμός από τους «αντιρατσιστές» της νέας Τάξης που σιχαίνεται κάθε ιστορική αναφορά που είναι υπέρ του ελληνισμού ενώ σε κάθε ευκαιρία απαξιώνει με ευχαρίστηση κάθε ελληνορθόδοξο χριστιανικό σύμβολο. Σήμερα ο φασισμός έχει βρει τους πιο άξιους εκπροσώπους του και αυτοί είναι τα αποκαλούμενα «προοδευτικά» «δημοκρατικά» κόμματα. Δημοκρατία με διατάγματα και ελευθερία με ποινικοποίηση των ιδεών είναι το κατάντημα τους.
Posted: 20 May 2013 11:10 AM PDT
Οι Γερμανοί του SPD απέ­τυχαν να ελέγξουν τη Σοσιαλιστική Διεθνή και αποφάσισαν να τη διαλύσουν ιδρύοντας στη θέση της την... Προοδευ­τική Συμμαχία

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Μεγάλα πράγματα θα γίνουν την Τετάρτη, 22 Μαΐου, στη γερμανική πόλη της Λει­ψίας. Στις 23 Μαΐου το Σο­σιαλδη­μοκρατικό Κόμμα της Γερμα­νίας (SPD) κλείνει τα 150 χρόνια από την ίδρυσή του το 1863. Για να γιορτάσουν λοιπόν τα γενέθλιά τους οι Γερμα­νοί σοσιαλδημοκράτες, αποφάσισαν να κάνουν δώρο στον εαυτό τους μια... κηδεία και μια γέννα! Την παραμονή των γενεθλίων τους θα ενταφιάσουν ουσιαστικά τη Σοσιαλι­στική Διεθνή μέσω της ίδρυσης μιας άλλης Διεθνούς των δεξιότερων σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων που βρίσκονται υπό την άμεση πολιτική επιρροή τους. «Προοδευτική Συμμαχία» θα την ονομάσουν.

 Απέτυχαν να ελέγξουν τη Σοσιαλιστική Διεθνή οι Γερμανοί και γι' αυτό αποφάσισαν να τη διαλύσουν. Στο Παρίσι γεννήθηκε η Σοσιαλιστική Διεθνής, το 1889, στα εκατοντάχρονα της Γαλλικής Επανάστασης. Ονομαζόταν όμως Εργατική Διεθνής. Το 1951, στη Φρανκφούρτη της τότε Δυτικής Γερμανίας μετονομάστηκε σε Σοσιαλιστική Διεθνή. Σε γερμανικό έδαφος της έμελλε και να πεθάνει.

 Ολοι οι Ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες -ή σχεδόν όλοι, αυτό θα το δούμε την Τετάρτη- θα υποταχθούν βεβαίως στη θέληση των Γερμανών. Η δεξιά καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ στοιχίζει όλους τους δεξιούς Ευρωπαίους πίσω από το Βερολίνο, ώρα για τους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες να κάνουν το ίδιο με τους κεντροαριστερούς των χωρών της ΕΕ! Δεν μπορεί το Ράιχ να μην έχει πρόσβαση, να μην έχει συγκροτημένο πόλο στον προοδευτικότερο πυλώνα του συστήματος. Αλλωστε τα σοσιαλιστικά κόμματα της Γηραιάς Ηπείρου έχουν από μόνα τους αποδειχθεί πολύ πιο γερμανόφρονα και υποτακτικά προς το Βερολίνο από τα συντηρητικά. Πού και πού εμφανίζεται και κάποιο δεξιό κόμμα που κυβερνά να αντιστέκεται κάπως στους Γερμανούς. Κεντροαριστερό, όμως, κανένα! Φταίνε μόνο οι Γερμανοί;

 Αρχισε ο στραγγαλισμός της Σοσιαλιστικής Διεθνούς από τους Γερμανούς και τους συμμάχους τους. Πρώτα πρώτα στον οικονομικό τομέα. Το SPD μείωσε μόνο του την ετήσια εισφορά του στη Διεθνή κατά... 95%!!! Από 100.000 στερλίνες που έδινε -η έδρα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς είναι στο Λονδίνο- αποφάσισε να δίνει μόνο ένα... πεντοχίλιαρο! Ελεημοσύνη, δηλαδή! «Θα είμαστε μόνο παρατηρητές στη Διεθνή», ανακοίνωσε. Ζορί­στηκαν οι Γάλλοι σοσιαλιστές που έχουν στη Διεθνή τη Σεγκολέν Ρουα­γιάλ σε θέση αντιπροέδρου, αλλά μείωσαν κι αυτοί τα λεφτά που δίνουν. Από τα εκατό χιλιάρικα στα σαράντα πέντε.

 Οργανο των Αμερικανών θεωρούν οι Γερμανοί τον πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γιώργο Παπανδρέου. Δηκτικό σχετικό σχόλιο της γαλλικής εφημερίδας «Λε Μοντ» - μάλλον δηλητηριώδες: «Κανένας Γερμανός σοσιαλδημοκράτης που δεν έχει αυτοκτονικές τάσεις δεν επιθυμεί να βγει φωτογραφία στο πλάι του Γιώργου Παπανδρέου» έγραψε.

 Τελευταία απόπειρα των Γερμανών να αποκτήσουν τον έλεγχο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς έγινε πέρυσι τον Σεπτέμβριο. Προσπάθησαν να προωθήσουν την ηγέτιδα των Σουη­δών σοσιαλδημοκρατών Μόνα Σαλίν στη θέση του γενικού γραμματέα. Ο Χιλιανός Λουίς Αγιάλα που βρίσκεται στη θέση αυτή εδώ και ένα τέταρτο του... αιώνα, από το 1989, τη συνέτριψε και εξελέγη για έξι χρόνια ακόμη!

 Λύσσαξαν οι Γερμανοί! «Πίσσα στα κόκαλα του Βίλι Μπραντ!» θα σκέφτονταν, χωρίς να μπορούν να το πουν. Δεκαέξι χρόνια πρόεδρος της Διεθνούς (1976-1992), ο Μπραντ ήταν αυτός που ενέταξε στους κόλπους της τα τριτοκοσμικά κόμματα που τώρα κυριαρχούν. «Θα τη διαλύσουμε» αποφάσισε το SPD. Αμ' έπος, άμ' έργον.
Posted: 20 May 2013 10:45 AM PDT
Γράφει ο Σταύρος Λυγερός 

Το φθινόπωρο του 2012, ο πρωθυπουργός ήλπιζε η κυβέρνηση να καταφέρει να φθάσει αλώβητη στον Ιούνιο. Το καλοκαίρι είναι πάντα περίοδος πολιτικής χαλάρωσης. Oλα δείχνουν, άλλωστε, ότι η φετινή τουριστική κίνηση θα είναι αυξημένη, γεγονός που εκ των πραγμάτων θα δώσει μία κάποια ανάσα στην ασφυκτιώσα αγορά. Κατά πάσα πιθανότητα, λοιπόν, η κυβέρνηση θα φθάσει χωρίς απώλειες μέχρι τις γερμανικές εκλογές (22 Σεπτεμβρίου 2013), οι οποίες έχουν αναδειχθεί σ' ένα μυθοποιημένο ορόσημο για τις εξελίξεις όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σ' oλόκληρη την Ευρώπη.

Eχοντας βάλει όλα τα αβγά του στο γερμανικό καλάθι, ο Σαμαράς ελπίζει ότι μετά τις γερμανικές εκλογές η Μέρκελ, που όλα δείχνουν ότι θα παραμείνει στην καγκελαρία, θα ανάψει το πράσινο φως για το «κούρεμα» και του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια των χωρών-μελών της ευρωζώνης και της ΕΚΤ. Για να υλοποιηθεί η σχετική υπόσχεση, η Ελλάδα πρέπει να έχει πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά αυτό δεν είναι ανυπέρβλητο εμπόδιο. Συνεχίζοντας την παράδοση των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, η κυβέρνηση Σαμαρά, παρά τις αντίθετες υποσχέσεις της, παρατείνει τη μερική στάση πληρωμών στο εσωτερικό, γεγονός που της επιτρέπει να εμφανίσει πλασματικό πρωτογενές πλεόνασμα.

Αντίστροφη μέτρηση
Η δραστική μείωση του ελληνικού χρέους, την οποία απαιτεί και το ΔΝΤ, θεωρείται από τον πρωθυπουργό κρίσιμης σημασίας, επειδή εκτιμά πως θα ανοίξει τον δρόμο για τη σταδιακή επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές. Η εκτίμηση αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι τα επιτόκια δανεισμού της Ιταλίας και της Ισπανίας παρουσιάζουν μεγάλη πτώση, σε συνδυασμό με τα πρώτα επιτυχή βήματα της Πορτογαλίας για δική της επιστροφή στις αγορές.

Εάν πραγματοποιηθεί κι αυτό το «κούρεμα» και εάν δρομολογηθούν κάποιες μεγάλες επενδύσεις, ο Σαμαράς θα ισχυρισθεί ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την απεμπλοκή από το μνημόνιο. Ενας ισχυρισμός που θα αναπαραχθεί και πολλαπλασιασθεί από τα κατεστημένα ΜΜΕ, αναζωπυρώνοντας την ελπίδα ότι ο Γολγοθάς θα τελειώσει σύντομα.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Ακόμα κι αν τελικώς αποφασισθεί το πρόσθετο «κούρεμα», κατά πάσα πιθανότητα θα συνοδευθεί από κάποιου είδους «κούρεμα» και των ελληνικών καταθέσεων, σύμφωνα με την τάση που επικρατεί πλέον στην ευρωζώνη. Αλλά ούτε και η μείωση του ελληνικού χρέους είναι από μόνη της ικανή να σπάσει τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και να θέσει την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης. Η πολιτική της μονοδιάστατης λιτότητας επιτείνει τις συνθήκες ασφυξίας της αγοράς, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται τα οικονομικά και κατ' επέκταση τα κοινωνικά ερείπια.

Η απειλή της ρήτρας
Η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να ληφθούν νέα μέτρα. Ακόμα κι αν παραβλέψουμε ότι η διαβεβαίωση έχει δοθεί και έχει παραβιασθεί πολλές φορές την τελευταία τριετία, υπάρχει η ρήτρα της αυτόματης δημοσιονομικής προσαρμογής. Η συνεχιζόμενη ύφεση καθιστά αναπόφευκτη τη μείωση των εσόδων, δηλαδή τις δημοσιονομικές αποκλίσεις και κατ' επέκταση τη λήψη νέων μέτρων, τα οποία με τη σειρά τους θα αναπαράγουν τον φαύλο κύκλο.

Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση καταφεύγει σε φθηνά προπαγανδιστικά κόλπα για να στηρίξει τις συνεχώς διαψευδόμενες αισιόδοξες προβλέψεις και να δημιουργήσει πλασματική εικόνα σταθεροποίησης. Ενα τέτοιο κόλπο είναι ο ισχυρισμός ότι το τελευταίο διάστημα οι προσλήψεις είναι περισσότερες από τις απολύσεις. Προσθέτουν τις επιδοτούμενες ολιγόμηνες συμβάσεις και βεβαίως τις επαναπροσλήψεις εργαζομένων με ατομικές συμβάσεις μερικής ή και πλήρους απασχόλησης και βεβαίως με πολύ χαμηλότερες αμοιβές.

Η κυβέρνηση μπορεί και να συμπεριφέρεται σαν οδοστρωτήρας και ταυτοχρόνως να καλλιεργεί με σχετική επιτυχία φρούδες ελπίδες, επειδή η πλειονότητα της μικρομεσαίας θάλασσας είναι προς το παρόν ευεπίφορη στην παραμυθία. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στο σοκ. Οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η μικρομεσαία θάλασσα, που αποτελεί τον κορμό της ελληνικής κοινωνίας, είναι από τη φύση της νοοτροπιακά ανίκανη να συσπειρωθεί και να προβάλει οργανωμένη συλλογική αντίσταση. Το εμπόδιο γίνεται ακόμα πιο μεγάλο λόγω των δεδομένων ιδεολογικών διαχωρισμών, αλλά και λόγω της ανυπαρξίας αξιόπιστης εναλλακτικής πολιτικής λύσης.

Το επώδυνο δίλημμα της μικρομεσαίας θάλασσας
ΚΑΘ' ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ της μεταπολιτευτικής περιόδου, οι κινητοποιήσεις ήταν μία μορφή διαπραγμάτευσης με την εκάστοτε κυβέρνηση που συνήθως κατέληγε σε κάποιον συμβιβασμό. Σήμερα, τον τελευταίο λόγο τον έχει η τρόικα και ως εκ τούτου περιθώρια συμβιβασμών δεν υπάρχουν. Οι παραδοσιακές κινητοποιήσεις, λοιπόν, δεν μπορούν να αποδώσουν.

Ανίκανες να σταματήσουν τον οδοστρωτήρα του μνημονίου αποδείχθηκαν και οι μαζικές διαδηλώσεις των Αγανακτισμένων το 2011. Στην πραγματικότητα, εκείνες οι αυθόρμητες και ιδεολογικά οριζόντιες κινητοποιήσεις δεν ήταν τίποτα άλλο από κραυγές οργής, από μια ύστατη προσπάθεια της κοινωνίας να ανατρέψει κατά βάση με ειρηνικό τρόπο την ασκούμενη πολιτική.

Η μικρομεσαία θάλασσα, που υφίσταται τις καταστρεπτικές συνέπειες, αντιμετωπίζει ένα επώδυνο δίλημμα: ή να συνεχίσει την προσπάθεια ατομικής επιβίωσης, ελπίζοντας ότι ο Γολγοθάς σύντομα θα τελειώσει, ή να υπερβεί τον εαυτό της και να εξεγερθεί, προκαλώντας μία κοινωνική έκρηξη που εκ των πραγμάτων θα είναι τυφλή και βίαιη.
Προς το παρόν, η πλειονότητα των μικρομεσαίων δείχνει να επιλέγει το πρώτο και γι' αυτό έχει ψυχολογική ανάγκη να πιαστεί από την ελπίδα. Αυτός είναι ο λόγος που η ρητορική του πρωθυπουργού βρίσκει ακόμα ακροατήριο. Οσο, βεβαίως, η κοινωνία δεν προβάλλει αντίσταση, η τρικομματική κυβέρνηση θα παραμένει στην εξουσία και ο οδοστρωτήρας του μνημονίου θα συνεχίζει το έργο του. Η νηνεμία που επικρατεί, ωστόσο, δεν είναι καθόλου απόδειξη ότι η κοινωνία έχει υποταχθεί. Η Ιστορία διδάσκει ότι η κοινωνική δυναμική είναι απρόβλεπτη και συχνά οι νηνεμίες εγκυμονούν κοινωνικές εκρήξεις. Ολες οι προϋποθέσεις για να συμβεί αυτό, άλλωστε, βρίσκονται ήδη στο τραπέζι, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι μία τέτοια εξέλιξη είναι αναπόφευκτη.
Posted: 20 May 2013 10:35 AM PDT
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Ισραηλινής DEBKA Files, η νίκη του Συριακού στρατού στην πόλη Al-Qusayr, αλλάζει τα δεδομένα στον πόλεμο με τους αντικαθεστωτικούς. Ισραηλινές στρατιωτικές πηγές αναλύουν και αναφέρουν τους λόγους:
  1. Με τη νίκη του Άσαντ στην πόλη Αλ Κουσαΐρ «κόπηκε» ο βασικός άξονας επικοινωνίας και μεταφοράς αγαθών των αντικαθεστωτικών με τους βασικούς χρηματοδότες τους, την Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
  2. Οι θέσεις των αντικαθεστωτικών στην πόλη Χομς γίνονται ολοένα και περισσότερο ευάλωτες, καθώς ο Συριακός στρατός έχει ανακτήσει τον έλεγχο των μεγάλων αυτοκινητόδρομων που ενώνουν τη Δαμασκό με τη Χομς και το Χαλέπι.
  3. Μετά την ήττα των αντικαθεστωτικών από τον Συριακό στρατό στην Αλ Κουσαΐρ, η μοναδική πηγή προμηθειών είναι η Τουρκία.
    Ωστόσο και η περίπτωση αποστολής προμηθειών από την Τουρκία προς τους αντάρτες δεν είναι τόσο απλή, μετά τη συνάντηση του τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν με τον αμερικανό πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα. Αν και στην αρχή ο Ερντογάν προσπάθησε να πείσει τον Ομπάμα να δημιουργήσει ζώνες απαγόρευσης πτήσεων στο εσωτερικό της Συρίας, αργότερα αναγκάστηκε να συμφωνήσει για εξεύρεση λύσης μέσω των συνομιλιών σε Διεθνές Συνέδριο, κάτι που υποστηρίζει και η Μόσχα. Τυπικά λοιπόν και η μοναδική ελπίδα των ανταρτών, η βοήθεια από την Τουρκία, ουσιαστικά αποκλείστηκε. Το ποιες χώρες θα συμμετάσχουν στο Διεθνή Συνέδριο ακόμη δεν έχει ξεκαθαριστεί, ωστόσο σε κάθε περίπτωση η Τουρκία μέχρι την ολοκλήρωση του Συνεδρίου δεν θα μπορεί να παράσχει στους αντικαθεστωτικούς την ίδια βοήθεια με πριν.
  4. Για το Ισραήλ η πτώση της Αλ Κουσαΐρ σημαίνει ότι μπορεί να «έκλεισαν» οι δρόμοι ανεφοδιασμού προς τους αντικαθεστωτικούς, αλλά «άνοιξαν» εκείνοι των Ιρανικών οπλικών συστημάτων προς την Συρία με τελικό προορισμό τη Χεζμπολάχ.
Στην περίπτωση που ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, επιμείνει στην απόφασή του να πλήξει συριακούς στόχους ώστε να μην φτάσουν συριακά οπλικά συστήματα στην Χεζμπολάχ, έχει τρεις βασικές επιλογές που καμία από αυτές δεν είναι εύκολη:
  1. Ευθεία στρατιωτική επέμβαση του Ισραήλ στην πόλη Αλ Κουσαΐρ, πριν εδραιωθούν εκεί οι συριακές δυνάμεις με αυτές της Χεζμπολάχ. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ανοιχτό πόλεμο Ισραήλ – Συρίας, με τα όποια επακόλουθα.
  2. Να συνεχίσει να βομβαρδίζει συριακά κομβόι και στόχους που από εκεί μεταφέρονται τα εξελιγμένα οπλικά συστήματα προς τη Χεζμπολάχ. Σαν λύση δεν δείχνει και τόσο αποτελεσματική, αν κρίνουμε τα αποτελέσματα των τριών Ισραηλινών βομβαρδισμών που προηγήθηκαν.
  3. Επίθεση στα στρατόπεδα της Χεζμπολάχ που θα φτάσουν τα συριακά οπλικά συστήματα. Κάτι τέτοιο θα πυροδοτήσει έναν πόλεμο μεταξύ Χεζμπολάχ και Ισραήλ.
Posted: 20 May 2013 10:25 AM PDT
Γράφει ο Δημήτρης Δερμάτης
Πολιτικός Επιστήμονας

Μια θεωρητική προσέγγιση πάνω στον κόσμο των ιδεών (ενν. ιδεολογία) στην Ελλάδα του σήμερα δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να γίνει αποκομμένη από την ίδια την κοινωνία, στο πεδίο της οποίας αλληλεπιδρούν μεταξύ τους άλλωστε, ούτε θα μπορούσε να αναλυθεί διαφορετικά παρά μόνο μέσα από κοινωνικούς όρους. Καθώς τα παραδοσιακά σχήματα της πολιτικής διαστρωμάτωσης (αριστερά-κέντρο-δεξιά) πολυδιασπώνται σε μικρότερης δυναμικής τάσεις, διαφορετικής μεταξύ τους πολιτικής τοποθέτησης και θεώρησης υποχρεωνόμαστε πλέον να προχωρήσουμε σε συγκριτική μελέτη με κύριο άξονα το ιδεολογικό τους περιεχόμενο.

Στην παρούσα ανάλυση επιλέγω να εστιάσω αποκλειστικά στον χώρο της δεξιάς επιχειρώντας μια αντιπαραβολή της εφαρμοζόμενης σήμερα πολιτικής του εν λόγω πολιτικού χώρου με μια ριζικά διαφορετική πολιτική πρόταση που δύναται να προσφέρει διέξοδο ή τουλάχιστον να αποτελέσει έναν θεωρητικό οδηγό προς αυτή την κατεύθυνση.

Το νεοφιλελεύθερο μοντέλο διακυβέρνησης που πρώτη υιοθέτησε και εφάρμοσε η πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Μάργκαρετ Θάτσερ την δεκαετία του 1980 έχει πολλές ομοιότητες με την σημερινή κυβερνητική πολιτική στην Ελλάδα. Κοινή συνισταμένη η υποχώρηση του κράτους σε βαθμό τέτοιο που να διευκολύνει την επιχειρηματική δραστηριότητα ακόμα και έναντι του κοινωνικού συνόλου ορισμένες φορές. Επρόκειτο για μια συνολική μεταρρύθμιση της βρετανικής οικονομίας που ξεκίνησε από την σταδιακή αποδόμηση των συνδικαλιστικών ενώσεων και ολοκληρώθηκε με την πλήρη αποβιομηχάνιση της χώρας. Οι δυο βασικοί πυλώνες του νεοφιλελευθερισμού είναι η μείωση της φορολογίας με την προϋπόθεση να λειτουργήσει ως κίνητρο για οικονομική ανάπτυξη και οι ιδιωτικοποιήσεις μεγάλων επιχειρήσεων. Στην Ελλάδα η φορολόγηση παραμένει υψηλή ακόμη εξαιτίας της ανάγκης εύρεσης πόρων για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους. Συνεπώς το χάσμα μεταξύ θεωρίας και πράξης στην προσπάθεια εφαρμογής του στην ελληνική πραγματικότητα σκιαγράφει την αναποτελεσματικότητά του. Η στρατηγική των αποκρατικοποιήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο υπήρξε αποτελεσματική ως ένα βαθμό μόνο σε χώρες όμως, οι οποίες διέθεταν τα κατάλληλα μέσα και υποδομές, ώστε να μπορέσουν να ιδιωτικοποιηθούν άμεσα οι μεγάλες επιχειρήσεις τους και να παραμείνουν κερδοφόρες στο μέλλον. Στην Ελλάδα, όπου η βιωσιμότητα μιας επιχείρησης μπορεί να θιγεί από την μια μέρα στην άλλη-λόγω της εύθραυστης κατάστασης της αγοράς- κάτι τέτοιο θα ήταν εξαιρετικά επισφαλές και το αποτέλεσμα του εκ προοιμίου θα μπορούσε να αμφισβητηθεί.

Μια διαφορετική διάσταση, τροφή για σκέψη και παραλληλα κριτική στον νεοφιλελευθερισμό δίνεται επαρκώς από τον Άγγλο διανοούμενο συντηρητικό Φίλιπ Μπλόντ και το "think tank" του, "ResPublica" , ο οποίος διαπιστώνει ότι η αποτυχία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου οφείλεται ακριβώς στο αίτιο του που είναι και ταυτόχρονα και αποτέλεσμα της εφαρμογής του. Δεν είναι άλλο από την μονοπώληση και την συγκέντρωση του πλούτου στους λίγους στον ιδιωτικό τομέα με την παράλληλη υπονόμευση του ρόλου της οικογένειας και του ατόμου στα πλαίσια μιας κακώς εννοούμενης συλλογικότητας. Προτείνει τον επαναπροσδιορισμό των αξιών της δεξιάς, έθιμα, παραδόσεις, οικογένεια και υπερθεματίζει ακριβώς αυτή την ανάγκη να ενισχυθεί η ατομικότητα μέσα από την υιοθέτηση μια αντιμονοπωλιακής πολιτικής ως διέξοδο από την παγκόσμια ύφεση.

Στην χώρα μας η ατομικότητα τοποθετείται στο μέσο μεταξύ αγοράς και κράτους ισορροπώντας σε μια λεπτή κλωστή στην παρούσα φάση. Αυτη είναι η πρόκληση που καλείται να αντιμετωπίσει η δεξιά διακυβέρνηση στην Ελλάδα, με ποιο τρόπο δηλαδή θα καταφέρει να τονώσει την ατομικότητα και να "προστατέψει" το άτομο από την λαίλαπα της ελεύθερης αγοράς. Η νεοφιλελεύθερη έκφραση της υπάρχουσας πολιτικής ελίτ αδυνατεί να το επιτύχει κατά την γνώμη μου, διότι απαιτείται υπέρβαση και διαφοροποίηση από τις θεμελιώδεις αρχές της ίδιας της ιδεολογίας. Η επιδίωξη για ισχυροποίηση του κράτους, όχι τόσο δομικά όσο σε επίπεδο αναβάθμισης των δημόσιων πολιτικών μέσω των συχνότερων παρεμβάσεων του κράτους προς την κατεύθυνση της στήριξης με οικονομικά, ηθικά ή άλλα μέσα των εγχώριων φορέων, είναι επιτακτική. Αναφέρομαι στους κοινωνικούς εκείνους μηχανισμούς που έχουν την δυνατότητα να αντεπεξέλθουν στην κρίση και να οδηγήσουν στην ανάπτυξη της αγοράς στο μέλλον. Στο παραπάνω παράδειγμα δεν νοούνται ως κοινωνικοί μηχανισμοί αποκλειστικά οι επιχειρήσεις. Ουσιαστικά μιλάμε για μια στρατηγική "εσωτερικής επένδυσης" παρέχοντας κίνητρο στο άτομο να συμμετάσχει κι αυτό από την πλευρά του στις κοινωνικές διαδικασίες.

Ένα επιπλέον έλλειμμα της νεοφιλελεύθερης σκέψης αφορά στην εξωτερική πολιτική. Εκεί όπου σήμερα για την χώρα μας διακυβεύονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα θα αποτελέσει στο μέλλον η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η οποία στην νεοφιλελεύθερη συνείδηση πρόκειται απλώς για μια ευκαιρία, ένα "deal" με όρους οικονομίας σε συνάρτηση με τους εξωτερικούς παίκτες. Απαιτείται και εδώ όπως και προηγουμένως μια απόκλιση από την βασική νεοφιλελεύθερη αντίληψη και μια περισσότερο εθνική προσέγγιση. Η ανάγκη για την ανακήρυξη της ΑΟΖ είναι πιο επίκαιρη από ποτέ και χρειάζεται να έρθει μέσα από μια πολιτική συμμαχιών με τις γειτονικές φίλιες χώρες, ενώ με τις εχθρικές στο μέτρο των κανόνων των διεθνών σχέσεων να ασκηθεί όσο μεγαλύτερη πίεση, ώστε να επιτευχθεί στο τέλος η καλύτερη δυνατή συμφωνία για την χώρα μας. Αυτή την ακολουθία στην εξωτερική πολιτική που επί της ουσίας πρόκειται για μια στρατηγική σε βάθος χρόνου αδυνατεί να ακολουθήσει το νεοφιλελεύθερο μοντέλο με τις παρούσες πολιτικές και επιδιώξεις.

Ο νεοφιλελευθερισμός πλέον αποτελεί αναμφισβήτητα την επίσημη ιδεολογία της πολιτικής ελίτ της δεξιάς στην Ελλάδα. Η κοινωνική βάση όμως διαφοροποιείται αισθητά από αυτή την θέση και σημειώνει την λάθος κατεύθυνση αυτής της πολιτικής. Μεγάλος αριθμός κοινωνικών επιστημόνων επίσης διαπιστώνει την ανεπάρκεια του να δώσει λύσεις στο σύγχρονο πολιτικό περιβάλλον και ειδικά στην περίοδο της κρίσης. Χρειάζεται επαναπροσδιορισμός όλων εκείνων των αξιών του συντηρητικού χώρου που έχουν αντικατασταθεί από τις νεοφιλελεύθερες "ελευθεριότητες", μια επαναθεμελίωση του ιδεολογικού χαρακτήρα του πολιτικού χώρου που να έχει τις απαντήσεις σε θεμελιώδη ζητήματα πολιτικής φύσης που αφορούν άμεσα την κοινωνία. Εδώ είναι το μεγάλο στοίχημα μέσω της αλλαγής και της μεταστροφής από την μια ή της προσκόλλησης σε ατελέσφορες προσπάθειες πολιτικής δράσης από την άλλη.
Posted: 20 May 2013 10:10 AM PDT
Μόνο φρίκη και αποτροπιασμό προκαλεί η είδηση, αποκαλύπτει όμως και τον βρώμικο ρόλο των "δημοσιογράφων" φερέφωνων του Σόρος στην επιβολή του παγκόσμιου φασισμού και της εξόντωσης κάθε ελεύθερης φωνής.

Η Σομαλή δημοσιογράφος Amun Abdullahi, εντόπισε ισλαμοφασιστικό πυρήνα που λειτουργούσε ως "ισλαμικό πολιτιστικό κέντρο", σαν αυτά που θέλει να ανοίξει ο Καμίνης σε κάθε διαμέρισμα, με επιδότηση μάλιστα από το κράτος. Παρακολούθησε την αλλαγή συμπεριφοράς ενός Σομαλού νέου που γνώριζε καλά, μετά τα "σεμινάρια" που παρακολουθούσε εκεί. 

Μετά από έρευνα, απέδειξε πως πίσω από το "πολιτιστικό ίδρυμα", κρυβόταν επικίνδυνη ισλαμιστική οργάνωση που έκανε πλύση εγκεφάλου στους νεαρούς μουσουλμάνους, μετατρέποντας τους σε πειθήνιους φασίστες. Η ηρωΐδα δημοσιογράφος, το αποκάλυψε ως όφειλε και εκεί άρχισε η… κόλαση!

Παρότι Μουσουλμάνα και η ίδια, ο εσμός των δημοσιογραφικών καθαρμάτων που παρουσιάζονται ως "ευαίσθητοι" και "ανθρωπιστές", την έδωσαν βορά στα στίφη των ισλαμοφασιστών με απίστευτα ρεπορτάζ μίσους όπου περίπου χαρακτηριζόταν ως… ρατσίστρια! 

Το αποτέλεσμα ήταν να δεχθεί η ίδια τρομοκρατικές επιθέσεις, να της κάψουν το αυτοκίνητο, να της στέλνουν ακόμα και κούκλες με ακρωτηριασμένα γεννητικά όργανα και τέλος να την αναγκάσουν να επιστρέψει στο Μογκαντίσου.

Στην ερώτηση του δημοσιογράφου "εάν θα την ενδιέφερε να εργαστεί πάλι στην Σουηδία ως δημοσιογράφος", η απάντηση ήταν κάθετη: "Ποτέ ξανά στην Σουηδία, γιατί εδώ δεν μπορείς να πεις την αλήθεια"!
Posted: 20 May 2013 09:55 AM PDT
Μίλησε για "Μακεδονική" γλώσσα ο εγκληματικά ανιστόρητος

"Μακεδόνικα" βάφτισε δημοσίως και τηλεοπτικώς ο Μπουτάρης τη γλώσσα των Σκοπίων, ο οποίος είπε (εν γνώσει του) κι ένα μεγάλο ψέμμα, ότι παλιά στην περιοχή του το γλωσσικό ιδίωμα το αποκαλούσαν "μακεδόνικα". 
Φυσικά, ποτέ δεν αποκαλούσαν "μακεδόνικα", αλλά "εντόπικα" τη γλώσσα. 

Πάντως, η νέα "πατάτα" του Μπουτάρη, πρέπει να του συγχωρεθεί, γιατί… είναι σήμερα εμφανώς χολωμένος, από τα "ουστ γαϊδούρι" που του φώναξαν χθες και τα "ανώμαλε, αλκοολικέ" του πανό της Τούμπας (εδώ). 

Προσπαθεί σήμερα λοιπόν, επίτηδες, εν γνώσει του, να ρεφάρει εκνευρίζοντας αυτούς που τον έβριζαν και να οδηγήσει εκ νέου στα άκρα την κόντρα, έχοντας στο πλευρό του το σύστημα των ΜΜΕ και το ΠΑΣΟΚ, που βλέπει ως "σκοταδισμό" την ιστορική αλήθεια, όταν αυτή δεν βολεύει τον εκλεκτό του συστήματος εξουσίας Γιάννη Μπουτάρη (ακραιφνή νεοφιλελεύθερο, ιδρυτή της Δράσης για να μη ξεχνιούνται οι χαχόλοι).

Όπως πάντα ένας άνθρωπος που χάνει την ψυχραιμία του, κάνει χοντράδες.
Άσχετα από το προσωπικό του θέμα λοιπόν, η ουσία είναι ότι οι ντόπιοι δεν αποκαλούσαν ποτέ τη γλώσσα τους μακεδόνικα, αλλά εντόπικα.

Για την ιστορία, ο κ.Μπουτάρης, μίλησε για "μακεδόνικα", όταν αναφέρθηκε σε μια πλακέτα Σκοπιανών στη Ρώμη, η οποία είναι γραμμένη στη γλώσσα της FYROM, δηλαδή τα Βουλγάρικα.


Από το ΤΑΧΑΛΙΑ
Posted: 20 May 2013 09:35 AM PDT
Προτιμούν την ομερτά, για να αποφύγουν τον εισαγγελέα…

Ενώ πλησιάζουν οι μέρες υποβολής των πορισμάτων για τη διαχείριση των οικονομικών του ΠΑΣΟΚ κατά την περίοδο του ΓΑΠ απ' τις ελεγκτικές εταιρίες, πληθαίνουν εντός του κόμματος οι συζητήσεις και ζυμώσεις και πιέσεις προκειμένου αυτά τα «κρυφτούν»!
Είναι πλέον πολλά τα στελέχη και μάλιστα τόσο του κλίματος ΓΑΠ όσο και του επιτελείου του Βενιζέλου, τα οποία προτείνουν ανοιχτά και πιέζουν να μην δοθούν στη δημοσιότητα αυτά τα πορίσματα, αλλά να «κρυφτούν» και να συζητηθούν μόνο στα κομματικά όργανα, δηλαδή εντός του στενού κομματικού κύκλου.

Το επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι θιασώτες αυτής της απόκρυψης είναι απλό:
Αν τα πορίσματα δοθούν στη δημοσιότητα, τότε είναι αναπόφευκτη η παρέμβαση του εισαγγελέα, με απρόβλεπτες συνέπειες που δεν αποκλείεται να φτάσουν μέχρι και στην παραπομπή στελεχών στη δικαιοσύνη!
Μάλιστα κάποια στελέχη έμπειρα δεν αποκλείουν ακόμα και την απαγόρευση δράσης του ΠΑΣΟΚ, εφόσον διαπιστώνονται κακοδιαχείριση και σπατάλες δίχως παραστατικά, στο βαθμό που τα χρήματα τα οποία ξοδεύτηκαν έτσι προέρχονται απ' την κρατική επιχορήγηση και τον τραπεζικό δανεισμό!

Μπροστά σε τέτοιους και τόσους κινδύνους με κίνδυνο ακόμα και διάσπασης του ΠΑΣΟΚ η πρόταση να γίνουν τα πορίσματα γνωστά μόνο σε ένα κλειστό κλαμπ στελεχών φαίνεται να συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες.
Και μάλιστα –επαναλαμβάνουμε- από στελέχη όλων των αντιμαχόμενων τάσεων.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι ο ίδιος ο Βενιζέλος επιχειρεί να υποβαθμίσει (όσο γίνεται βέβαια…) ένα μείζον θέμα, το οποίο αυτός και η ηγετική του ομάδα ανέδειξαν.

Είναι επίσης χαρακτηριστικό, ότι στελέχη του επιτελείου του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ λένε τώρα, πως οι δαπάνες που γίνανε δίχως παραστατικά είναι… λίγες, όταν οι ίδιοι κάρφωναν στελέχη του ΓΑΠ για δαπάνες χωρίς παραστατικά ύψους εκατομμυρίων ευρώ!
Απ' τη μεριά τους φυσικά τα προσκείμενα στο ΓΑΠ στελέχη δεν έχουν κανένα λόγο να μην ενταχθούν σε αυτή τη λογική της ομερτά, για λόγους ευνόητους…

Το ζήτημα είναι, τι θα πράξει η δικαιοσύνη. Θα κλείσει τα μάτια ή θα απαιτήσει την υποβολή των πορισμάτων, ώστε να πράξει ανάλογα;
Οι επόμενες μέρες θα είναι έτσι κι αλλιώς καθοριστικές.
Και πάντως κάποιοι έχουν αναπνεύσει μετά την απόφαση των Πεπόνη-Μουζακίτη να αποσυρθούν!
Posted: 20 May 2013 09:15 AM PDT
Του Βασίλη Πανδή

Όπως όλα δείχνουν, είναι σχεδόν έτοιμος για να έρθει προς ψήφιση στην Βουλή ο νέος "αντιρατσιστικός" νόμος του υπουργείου Δικαιοσύνης, όπως διακαώς ποθούν ΔΗΜΑΡ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, ενώ άβουλη παρακολουθεί η συντριπτική πλειοψηφία της Κ.Ο. της "Νέας ΠΟΛ.ΑΝ." του Αντώνη Σαμαρά. Οι εθνομηδενιστικές και ανθελληνικές πολιτικές δυνάμεις, προσπαθούν να ποινικοποιήσουν τον ανοιχτό διάλογο και την ελεύθερη ανταλλαγή ιδεών. Ζούμε δηλαδή στην χώρα της απόλυτης παράνοιας, όπου όποιος διαφωνεί με την πολιτικά ορθή θέση πάνω σε κάποιο θέμα, καθίσταται αυτομάτως εγκληματίας. Έτσι, όποιος αντιστέκεται στον βίαιο και δόλια προσχεδιασμένο (με σκοπό την δημογραφική αλλοίωση) εποικισμό της χώρας του, θα είναι εχθρός της κυρίαρχης "thought police" και επικίνδυνος για την έννομο τάξη...

 Και όλο αυτό φυσικά ονομάζεται "δημοκρατία", παρά το γεγονός ότι μόνον Δημοκρατία δεν είναι. Μόνο κατ'επίφαση και παρά φύση "δημοκρατία" θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κάτι τέτοιο! Από την άλλη, τα "τζιμάνια" της συγκυβέρνησης, μας λένε πως με τον νέο νόμο θα τεθεί ένα οριστικό τέλος στην παρακρατική δράση της Χρυσής Αυγής. Θα έπρεπε όμως οι κύριοι αυτοί, ως "περισπούδαστοι", έμπειροι και πεπειραμένοι πολιτικοί που είναι, να ξέρουν ότι τον ναζισμό δεν μπορείς να τον πολεμήσεις ούτε με το να τον ποινικοποιείς, ούτε με το να τον αποκλείεις από τις συζητήσεις στα τηλεοπτικά πάνελ. Και εν πάσει περιπτώσει όταν πας να πολεμήσεις το "τέρας", δεν εξομοιώνεσαι μαζί του χρησιμοποιώντας τις μεθόδους και τις πρακτικές του.

 Η πολιτική γύμνια και η ένδεια πολιτικών θέσεων που τους χαρακτηρίζει, δεν φαίνεται όταν δεν τους καλείτε στις εκπομπές των καναλιών σας, κύριοι καναλάρχες και κύριοι μεγαλοδημοσιογράφοι. Αντιθέτως: η παρατεταμένη απουσία τους από τα πάνελ τούς χαρίζει μια αντισυστημική αίγλη και φυσικά τις αγανακτισμένες ψήφους, αφού έτσι τους ανοίγεται πεδίον δόξης λαμπρόν για να εμφανίζονται άλλωτε ως οι αδιάφθοροι τιμωροί του κατεστημένου και άλλωτε ως οι αδικημένοι, οι μόνοι πραγματικοί πατριώτες (εκτός βέβαια εάν, κύριοι καναλάρχες, δεν θέλετε πραγματικά να κατακερματιστεί η Χρυσή Αυγή, αλλά να ανεβούν κι άλλο τα ποσοστά της...).

 Ακούστε λοιπόν τούτο κύριοι της συγκυβέρνησης: Για την Δημοκρατία δεν υπάρχουν ούτε επικίνδυνες ιδέες, ούτε επικίνδυνες θεωρίες, ούτε επικίνδυνα κόμματα. Η πραγματική Δημοκρατία δεν ποινικοποιεί, ούτε φυλακίζει τον αντιφρονούντα της: τον αντιμετωπίζει στα ίσα.

 Το έχουμε πει πολλές φορές και θα συνεχίσουμε να το λέμε: Η μόνη υγιής λύση είναι η άμεση απέλαση όλων των λαθρομεταναστών. Και όταν λέμε απέλαση, εννοούμε απέλαση, και όχι τα πέρα-δώθε από την Αθήνα στον Έβρο, και τις άκαρπες κινήσεις εντυπωσιασμού του νυν υπουργού Δημοσίας Τάξεως...
Posted: 20 May 2013 09:05 AM PDT
Οι ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας ανακοίνωσαν τη Δευτέρα πως απέτρεψαν τρομοκρατική επίθεση στη Μόσχα, σκοτώνοντας δύο δράστες και συλλαμβάνοντας άλλον έναν.

«Οι αποφασιστικές μας ενέργειες απέτρεψαν προσπάθεια τρομοκρατικής ενέργειας στην πρωτεύουσα,» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η National Anti-Terror Committee.

 © Dow Jones Newswires
Posted: 20 May 2013 10:16 AM PDT
Γράφει ο Νίκος Καρατουλιώτης 
Υποστράτηγος ε.α
Μέλος Κίνησης Εθνικής Άμυνας (Κ.ΕΘ.Α)

1400 σχολεία και φροντιστήρια
1890 εκκλησίες και 1460 ιερείς
353.000 ψυχές χάθηκαν
930.000 πρόσφυγες διώχτηκαν
Η γενοκτονία που συντελέστηκε την περίοδο 1912-1922 σε βάρος του ελληνισμού, ήταν απόρροια του ισλαμοφασισμού.
Εκτελεστικός βραχίονας οι ισλαμιστές της οθωμανικής αυτοκρατορίας και ο ιθύνων νους αλλά και σχεδιαστής της εθνοκάθαρσης οι γερμανοί φασίστες.

Με το τρίπτυχο «ένα κράτος, μια θρησκεία, ένας λαός», και έχοντας ως συμβουλάτορες Γερμανούς αξιωματικούς, οι Νεότουρκοι αρχικά και στη συνέχεια ο Μουσταφά Κεμάλ, σχεδίασαν και εκτέλεσαν την ποντιακή γενοκτονία.

Ο προσχεδιασμένος αφανισμός, ξεκινά το 1916 με το πρόσχημα να μην ενωθούν οι Έλληνες του Πόντου με τις Ρωσικές δυνάμεις, που πολιορκούσαν τον Πόντο για να ολοκληρωθεί τον Αύγουστο του 1923 όταν ο Κεμάλ αναφώνησε θριαμβευτικά: «Επί τέλους τους ξεριζώσαμε»...
«Από τα αποτελέσματα των Βαλκανικών πολέμων και από τους Γερμανούς, τους επίσημους συμβούλους των, οι Νεότουρκοι διδάχτηκαν ότι μόνο μετά την εξαφάνιση των Ελλήνων και των Αρμενίων θα έκαναν πατρίδα τους τη Μικρά Ασία . Οι διάφορες μορφές βίας δεν αρκούσαν για να φέρουν τον εκτουρκισμό.
H Γερμανία στην προσπάθειά της να πετύχει τους οικονομικούς και πολιτικοστρατηγικούς της στόχους στον νευραλγικό αυτό χώρο, δεν δίστασε να θυσιάσει τους χριστιανικούς λαούς της Ανατολής στο βωμό του Παντουρκισμού»(1).
Η Τουρκία άρχισε την εθνοκάθαρση με τη στρατολόγηση των χριστιανών στα τάγματα εργασίας (μελέ-ταμπουρού), που σχηματίστηκαν με την δικαιολογία κατασκευής δημοσίων έργων, ενώ στην πραγματικότητα ήταν τάγματα θανάτου.  
«… χιλιάδες αποθνήσκουν προσβαλλόμενοι υπό ασθενειών, πυρετών, εξανθηματικού τύφου, χολέρας».(2).
«Από τούρκο λοχία λιποτάκτη πήραμε τις εξής πληροφορίες:
Οι ανυπότακτοι Έλληνες καταδικάστηκαν σε θάνατο κατά χιλιάδες, αλλά στην πραγματικότητα τούς έστειλαν στην περιοχή Bozanti, γιά να χρησιμοποιηθούν σε κοπιώδεις εργασίες για το άνοιγμα του τούνελ στο όρος Ταύρος. Αγνοείται τί έγιναν, αλλά γνωρίζουμε μεγάλος αριθμός είναι νεκροί»(3).
Ο Γερμανικός στρατός, φοβόταν τον διαμελισμό της οθωμανικής αυτοκρατορίας και τυχόν προσάρτηση τμημάτων αυτής σε περιοχές υπό ρωσικό, βρετανικό ή γαλλικό έλεγχο.

«Οι Γερμανοί είχαν τεράστια οικονομικά και στρατιωτικά συμφέροντα στην Τουρκία. Έλπιζαν ότι με μια ισχυρή Τουρκία θα ανταγωνίζονταν καλύτερα τους Βρετανούς. Η Γερμανία εκπόνησε ένα «πρόγραμμα ακεραιότητας της Τουρκίας», η υλοποίηση του οποίου προϋπέθετε την εξόντωση των πληθυσμών εκείνων που ενίσχυαν τις φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ο σύνδεσμος Γερμανίας και Νεότουρκων ήταν ο Λήμαν Φόν Σάντερς, ο οποίος είχε αναλάβει την οργάνωση του τουρκικού στρατού τον οποίο και πράγματι εκσυγχρόνισε ενώ ταυτόχρονα τον εξόπλισε με βαρύ οπλισμό και αμέτρητα εφόδια. Με την λήξη των Βαλκανικών πολέμων Γερμανία και Τουρκία, στοχοποιούν ως εχθρό και την Ελλάδα, εκτός της Γαλλίας, της Αγγλίας και της Ρωσίας.
Η Τουρκία είναι πρωτίστως μια μουσουλμανική χώρα και οι ιδέες του μουσουλμανισμού και η επιρροή του πρέπει να κυριαρχούν. Κάθε άλλη θρησκευτική προπαγάνδα πρέπει να κατασταλεί αφού δεν μπορεί κανείς να εμπιστευτεί τους Χριστιανούς, οι οποίοι πάντα δούλευαν για την κατάρρευση του νέου καθεστώτος(4).
«Αρκετοί ερευνητές θεωρούν ότι η καταπίεση και η εξαφάνιση των χριστιανικών κοινοτήτων υπήρξε έμπνευση των Γερμανών. Ο Μιχ. Ροδάς θεωρεί ότι στόχος της Γερμανίας ήταν "… να εκδιωχθούν τελείως οι Άγγλοι και οι Γάλλοι και να συντριβούν οι Έλληνες." Το στόχο αυτό προπαγάνδιζε από το 1915 ο Γερμανός Φράνς Κόολερ: "Αφ' ενός, με τον τουρκικό αποικισμό στα παρ' αμιγών Ελλήνων κατοικούμενα νησιά του Αιγαίου και τις Μικρασιατικές ακτές -απ' όπου αυτοί θα εκδιωχθούν- αφ' ετέρου με την ηθική και οικονομική εξασθένηση όσων Ελλήνων απομείνουν, θα κατορθωθεί ο βαθμιαίος εξισλαμισμός της Τουρκίας. Θα κατορθωθεί η ίδρυση τουρκικού κράτους με συμπαγή τουρκική μάζα, κράτους δηλαδή που θα έχει καθαρά εθνικό χαρακτήρα. …Οι ελληνικές αρπακτικές διαθέσεις δεν θα έχουν πλέον έδαφος πραγματοποίησης. Γιατί η κύρια βάση πάνω στην οποία στηρίζεται η πολιτική του ελευθέρου βασιλείου, η λύτρωση του υποταγμένου γένους, θα έχει εκλείψει αφού ο Ελληνισμός θα ΄χει εξαφανιστεί»(5).
«Η Τουρκία έγινε το πιο σημαντικό πεδίο δράσης του γερμανικού ιμπεριαλισμού»
 
Ο μάλλον φιλότουρκος Γάλλος αντιπλοίαρχος Ρολέν (Rollin), σ' έκθεσή του προς το γαλλικό Γενικό Επιτελείο Ναυτικού στις 9 Φεβρουαρίου 1919, αναφέρει:
"Οι Νεότουρκοι σε συνεργασία με τους Γερμανούς φανέρωσαν τους στόχους τους. Απέβαλαν τη μάσκα… Από τις αρχές του 1914 υπό την καθοδήγηση του Γερμανού αρχιστρατήγου Liman Von Sanders άρχισαν συστηματικοί διωγμοί και εξορίες… Μεθοδική επιχείρηση εξαφάνισης του ελληνικού στοιχείου… Υπό το πρόσχημα στρατιωτικής επιταγής οι διωγμοί μεταβλήθηκαν σ' εκατόμβες… Χιλιάδες εξοντώθηκαν στα περίφημα Αμελέ ταμπουρού".
Ο Αμερικανός ταγματάρχης Γιόουελ δίνει μια εικόνα του Μικρασιατικού Πόντου το 1921: «Πτώματα, πτώματα σε όλο το μήκος της πορείας των εκτοπισμένων... φρίκη και πτώματα».
Ενώ ο Αμερικανός δημοσιογράφος Γκίμπονς γράφει: «Η πεδιάδα της Μαλάτειας ήταν στρωμένη με πτώματα Ελλήνων».
O Σοβιετικός αξιωματικός Φρούνζε (Frounze), έδωσε την ακόλουθη μαρτυρία για τους ηττημένους αντάρτες του Πόντου και τον Τοπάλ Οσμάν:
«Συναντήσαμε μια μικρή ομάδα από 60-70 Έλληνες, οι οποίοι μόλις είχαν καταθέσει τα όπλα. Όλοι τους είχαν εξαντληθεί στο έπακρο... Αλλοι έμοιαζαν κυριολεκτικά με σκελετούς. Αντί για ρούχα κρέμονταν από τους ώμους τους κάτι απίθανα κουρέλια. Στο κέντρο της ομάδας βρίσκονταν ένας ψηλός κι' αδύνατος παπάς, φορώντας το καλυμμαύχι του... Φυσούσε κρύος αέρας και όλη η ομάδα κάτω από τα σπρωξίματα των συνοδών-στρατιωτών, κατευθυνόταν με πηδηματάκια προς τη Χάβζα. Μερικοί όταν μας αντίκρυσαν, άρχισαν να κλαίνε δυνατά ή μάλλον να ουρλιάζουν, μια και ο ήχος που ξέφευγε από τα στήθη τους, έμοιαζε περισσότερο με ουρλιαχτό κυνηγημένου ζώου.
Από τους 200.000 Έλληνες που ζούσανε στη Σαμψούντα, τη Σινώπη και την Αμάσεια έμειναν λίγοι μόνο αντάρτες που τριγυρίζουν στα βουνά. Το σύνολο σχεδόν των ηλικιωμένων, των γυναικών και των παιδιών εξορίστηκαν σε άλλες περιοχές με πολύ άσχημες συνθήκες.
Πληροφορήθηκα ότι οι τσέτες του Οσμάν Αγά (Τοπάλ Οσμάν) έσπειραν τον πανικό στην πόλη Χάβζα. Έκαψαν, βασάνισαν και σκότωσαν όλους τους Έλληνες και Αρμένιους που βρήκαν μπροστά τους.
Γκρέμισαν όλες τις γέφυρες. Παντού υπήρχαν σημάδια γκρεμίσματος.
Η διαδρομή από την πόλη Καβάκ προς το πέρασμα Χατζηλάρ θα μείνει για πάντα στη μνήμη μου όσο θα ζω. Σε απόσταση 30 χιλιομέτρων συναντούσαμε μόνο πτώματα. Μόνο εγώ μέτρησα 58. Σ' ένα σημείο συναντήσαμε το πτώμα μιας ωραίας κοπέλας. Της είχανε κόψει το κεφάλι και το τοποθέτησαν κοντά στο χέρι της. Σε κάποιο άλλο σημείο υπήρχε το πτώμα ενός άλλου ωραίου κοριτσιού, 7-8 χρονών, με ξανθά μαλλιά και γυμνά πόδια. Φορούσε μόνο ένα παλιό πουκάμισο. Απ' ότι καταλάβαμε, το κοριτσάκι καθώς έκλαιγε, έχωσε το πρόσωπό του στο χώμα, δολοφονημένο από το κάρφωμα της λόγχης του φαντάρου».
Απόσπασμα ομιλίας του πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας, Λόϋδ Τζώρτζ στό βρετανικό κοινοβούλιο (23 Ιουλίου 1922):
«Αναρωτιέμαι αν ο εντιμότατος και γενναίος βουλευτής (Kenworthy) είδε την έκθεση της αμερικανικής αποστολής για τις βιαιότητες που διαπράχθηκαν στον Πόντο. Τί συνέβη εκεί; Όχι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά δεκάδες χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά εκτοπίστηκαν και δεκάδες χιλιάδες βρήκαν το θάνατο. Οι εκθέσεις πού αναφέρονται στην τύχη των γυναικών είναι αυτόχρημα φρικώδεις. Και όλες αυτές οι ακρότητες διεπράχθησαν χωρίς να προηγηθεί εξέγερση. Χωρίς να υπάρξει πρόκληση. Ήταν καθαρά προμελετημένη εξόντωση. "Εξόντωση" δεν είναι δική μου λέξη. Είναι η λέξη πού χρησιμοποίησε η αμερικάνική αποστολή».
Άλλοι Γερμανοί αξιωματικοί είχαν εμπλακεί ακόμα πιο άμεσα στην γενοκτονία. Στην πόλη Urfa, σχεδόν 25.000 Αρμένιοι, φοβούμενοι την απέλαση και την σφαγή τους, οχυρώθηκαν καταφέρνοντας να απωθήσουν το τουρκικό πεζικό: ο διοικητής Wolffskeel, αξιωματικός του γερμανικού πυροβολικού, παρενέβη τότε στρατιωτικά μετατρέποντας την αρμένικη περιοχή σε σωρό από συντρίμμια.

Μετά την «οικονομική» κατάρρευση της πατρίδας μας και την υποταγή στα αλλεπάλληλα μνημόνια, οι πατροπαράδοτοι «σύμμαχοι» και διώκτες του ελληνισμού επανεμφανίζονται για μια ακόμη φορά διεκδικώντας τον όλεθρο μας. Ο σύγχρονος ισλαμοφασιμός επανέρχεται με την σύμπραξη της κ Μέρκελ και κ. Ερντογάν και απαιτούν:

1. Λύση του Κυπριακού τύπου Ανάν.
2. Συνεκμετάλλευση των κυπριακών υδρογονανθράκων μαζί με το υπό τουρκική κατοχή κυπριακού τμήματος (ψευδοκράτος).
3. Μη κατασκευή σταθμού υγροποίησης (LNG) στο κυπριακό έδαφος, γιατί κοστίζει ακριβά (κατά τους ισχυρισμούς της κ. Μέρκελ).
4. Οι κυπριακοί υδρογονάνθρακες να προωθηθούν στην Ευρώπη μέσω αγωγού που θα διέρχεται από την Τουρκία, παρακάμπτοντας την Ελλάδα. Δηλαδή η Γερμανία να υφαρπάξει τους κυπριακούς υδρογονάνθρακες μέσω της Τουρκίας (και ενδεχομένως στο μέλλον και τους ελληνικούς).
5. Η Τουρκία για πρώτη φορά αμφισβητεί ευθέως και συνολικά τα θαλάσσια σύνορα με τον ελληνισμό (Ελλάδα-Κύπρος), αμφισβητώντας όλες τις υπάρχουσες διεθνείς συνθήκες.
6.Η Γερμανία με το πρόσχημα της Συριακής κρίσης, προώθησε συστοιχίες patriot στην Τουρκία, μαζί με γερμανούς στρατιώτες και αξιωματικούς (χειριστές του συγκεκριμένου οπλικού συστήματος).
7. Γερμανία και Τουρκία προχωρούν σε συμπαραγωγή προηγμένων γερμανικών οπλικών συστημάτων.

Και η Ελλάδα με το υπάρχων πολιτικό σύστημα, οραματίζεται ελληνοτουρκική φιλία και επιτίθεται … με ζεμπεκιές, κουμπαριές και «win-win».
________________________________
  1. Του Κώστα Φωτιάδη. Ο Κώστας Φωτιάδης είναι Αν. Καθηγητής Α.Π.Θ. - Παιδαγωγικό Τμήμα Φλώρινας
  2. Έκθεση του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών
  3. Γαλλικό Γενικό Επιτελείο, 1η Οκτωβρίου 1918
  4. "Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ". Ουγγρικό περιοδικό ιστορίας Trianoni Szemle
  5. Του Βλάση Αγτζίδη για την πολιτική του τουρκικού εθνικισμού και τη γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών στην Ανατολή
Κοζάνη 16/5/13
Posted: 20 May 2013 08:35 AM PDT

Στο κέντρο της πόλης Κουσέιρ, προπύργιο των ανταρτών, εισήλθε χθες ο στρατός της Συρίας, ο οποίος επιχειρεί ανακατάληψη στρατηγικών περιοχών που κατέχουν οι αντάρτες. Στο μεταξύ, η Επιτροπή του Αραβικού Συνδέσμου για τη Συρία πρόκειται να συνεδριάσει επειγόντως την Πέμπτη, στην προοπτική της διεθνούς ειρηνευτικής διάσκεψης με στόχο την εξεύρεση λύσης στη σύγκρουση.

Ο στρατός εισήλθε στο κέντρο της πόλης Κουσέιρ, στην επαρχία της Χομς, και έθεσε υπό τον έλεγχό του την κεντρική πλατεία και το Δημαρχείο της πόλης, όπως δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο μια στρατιωτική πηγή. 

«Ο συριακός στρατός ελέγχει την κεντρική πλατεία της πόλης καθώς και τα γύρω κτίρια συμπεριλαμβανομένου του Δημαρχείου, όπου οι στρατιώτες ύψωσαν στον ιστό την συριακή σημαία», δήλωσε.

«Οι άξιες δυνάμεις μας αποκατέστησαν την ασφάλεια και τη σταθερότητα στο δημαρχείο της Κουσέιρ και στα γύρω κτίρια, και θα συνεχίσουν να καταδιώκουν τους τρομοκράτες στην πόλη», ανακοίνωσε από την πλευρά της η κρατική τηλεόραση.

Ο συριακός στρατός, υποστηριζόμενος από το ισχυρό λιβανέζικο ένοπλο σιιτικό κόμμα Χεζμπολάχ, σύμφωνα με μια μη κυβερνητική οργάνωση και ακτιβιστές, επιτίθεται εδώ και εβδομάδες εναντίον της Κουσέιρ, προπύργιο των ανταρτών, που προβάλει αντίσταση εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο. Πρόσφατα οι κυβερνητικές δυνάμεις κατάφεραν να καταλάβουν πολλά χωριά στα περίχωρα της Κουσέιρ, η οποία βρίσκεται στην κεντρική επαρχία Χομς και πάνω στο στρατηγικό άξονα που συνδέει τη Δαμασκό με τα παράλια.

Σύμφωνα με ανταποκριτές του BBC, η Κουσέιρ έχει στρατηγική σημασία και για τις δύο πλευρές. Αν η κυβέρνηση αποκτήσει τον έλεγχο, θα εξασφαλίσει την πρόσβαση από την πρωτεύουσα προς τα παράλια, ενώ για για τους αντάρτες, ο έλεγχος της πόλης σημαίνει ελεύθερη πρόσβαση στον γειτονικό Λίβανο.

Στην ίδια περιοχή, η τοποθεσία Νταμπάα, που ελέγχεται από τους αντάρτες, έχει επίσης γίνει από τη νύκτα στόχος επιδρομών, με σφοδρές μάχες να διεξάγονται ανάμεσα σε αντάρτες και στρατιώτες, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο στρατός βομβάρδισε επίσης το Μπουέιντα αλ-Σαρκίγια, ένα άλλο χωριό που βρίσκεται υπό τον έλεγχο των ανταρτών.

Επείγουσα σύσκεψη

Όπως ανέφερε σήμερα ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας του Αραβικού Συνδέσμου, Αχμεντ Μπεν Χίλι, οι υπουργοί Εξωτερικών του Κατάρ, της Αλγερίας, του Σουδάν, της Αιγύπτου, του Ομάν και του Ιράκ, θα συζητήσουν για τη συμφωνία μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον, η οποία προβλέπει την πραγματοποίηση διάσκεψης με στόχο τον διάλογο μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης στη Συρία. Η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα θα συμμετάσχουν επίσης στη σύνοδο για να «παρακολουθήσουν τις εξελίξεις στη Συρία, υπό το φως της ρωσο-αμερικανικής συμφωνίας», πρόσθεσε.

Ο επιθυμητός διάλογος από τους διοργανωτές της διάσκεψης θα είναι δύσκολο να καθοριστεί, καθώς η συριακή αντιπολίτευση καθιστά την αποχώρηση του προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ απαραίτητη προϋπόθεση για διάλογο, ενώ αυτός τονίζει πολύ σθεναρά την αποφασιστικότητά του να παραμείνει στην εξουσία.

ΑΜΠΕ, BBC



Posted: 20 May 2013 08:35 AM PDT
Το παιχνίδι των ισχυρών ξεκίνησε και θα ολοκληρωθεί μέσα από ένα παγκόσμιο σοκ

 Τελικά, γιατί γίνονται όλα αυτά; Γιατί η Ελλάδα, η Κύπρος (κυρίως), αλλά και οι χώρες της νότιας Ευρώπης έχουν τόσο μεγάλα οικονομικά προβλήματα;

Σίγουρα επιχειρείται η οικονομική τους άλωση από την οικονομικά πανίσχυρη Γερμανία, η οποία αποφάσισε να επαναλάβει (ή να ολοκληρώσει) το «έργο» του τρίτου ράιχ. Όμως, θα ήταν αφελές εάν πιστεύαμε πως για έναν και μόνο λόγο θα αποφάσιζαν οι «ισχυροί» να δημιουργήσουν πανίσχυρα οικονομικά και κοινωνικά σοκ σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους, αφού δεν διακινδυνεύουν μόνο τη ηθική τους υπόσταση, αλλά αντιμετωπίζουν το σοβαρότατο ενδεχόμενο να ανατραπούν από τις κοινωνίες και να διασυρθούν ως εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας. Άλλωστε, ήδη από αρκετές πλευρές (γνωστούς οικονομολόγους) κατατίθεται η άποψη πως η οικονομική κρίση είναι τεχνητή…

 Όχι, το «παιχνίδι» που ξεκίνησε δεν αφορά τα χρήματα και τις προβληματικές οικονομίες. Ούτε οι εφαρμοζόμενες οικονομικές πολιτικές (αντίθετες σε κάθε οικονομική ή κοινή λογική) αποσκοπούν στην απλή καθυπόταξη των ανθρώπων, αφού ο χρονικός ορίζοντας που μπορεί να εξασφαλιστεί είναι απολύτως απροσδιόριστος.

Το «δόγμα του σοκ» και η πλήρης αναδιάταξη της ευρωπαϊκής πολιτικής αφορά σε κάτι μεγαλύτερο και είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ανακατάταξη του παγκόσμιου γεωπολιτικού χάρτη. Η καθυπόταξη των λαών και η πλήρης υποταγή των κρατών αποτελούν τα βασικά εργαλεία για την Νέα Τάξη πραγμάτων, η οποία γνωρίζει πολύ καλά πως η ενέργεια και συγκεκριμένα η εξασφάλιση πόρων – πηγών φθηνής ενέργειας, αποτελεί το κλειδί της ισχύος, το απόλυτο εργαλείο για να μπορέσουν να πεισθούν οι πολίτες ότι οι «διαχειριστές» της εξουσίας μπορούν να τους εξασφαλίσουν αυτό το υπέρτατο αγαθό. Βέβαια, δοθείσης της ευκαιρίας, δεν είναι λίγοι εκείνοι που εισέρχονται στο βίαιο αυτό γεωπολιτικό και γεω-οικονομικό παιχνίδι (π.χ. Τουρκία), προσπαθώντας να καταλάβουν θέσεις, έστω και δίπλα στο τραπέζι των ισχυρών…

 Παρατηρώντας τα όσα συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, ο απλός παρατηρητής διαπιστώνει το απόλυτο χάος. Οι χώρες της βόρειας Αφρικής –στις οποίες έχουν διαπιστωθεί ενεργειακά κοιτάσματα- βρίσκονται σε πλήρη εμφύλιο σπαραγμό. Το φονταμενταλιστικό ισλάμ μέσω των «αδελφών μουσουλμάνων», απόλυτα ελεγχόμενο από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, έχει αλλάξει τον πολιτικό χάρτη και, φυσικά, οι ενεργειακοί πόροι των χωρών αυτών ήδη έχουν περάσει υπό την εκμετάλλευση ισχυρών δυτικών εταιρειών (βλ. Λιβύη).

Ταυτόχρονα, το ισλάμ, αφού αποδείχθηκε άριστο «εργαλείο», διεισδύει σε χώρες κλειδιά, ενισχύεται τόσο οικονομικά, όσο και από πλευράς τεχνογνωσίας, ώστε να ανατρέψει κυβερνήσεις (βλ. Συρία), οι οποίες βρίσκονται σε γεωπολιτικούς χώρους – κλειδιά και έχουν συμμαχίες με άλλους εχθρούς (οικονομικούς), κυρίως των ΗΠΑ.

Γενικά, στη Βόρειο Αφρική και στην Μέση Ανατολή, έχει κατορθωθεί η πλήρης αποδιοργάνωση και η επιβολή χάους, θέτοντας επ' αμφιβόλω διεθνείς συμφωνίες (οικονομικές, αλλά κυρίως ενεργειακές) αυτών των χωρών.

 Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα και η Κύπρος, χώρες που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, η οποία και αποδεδειγμένα είναι το επίκεντρο του ενεργειακού ενδιαφέροντος για τις επόμενες δεκαετίες, χτυπήθηκαν ανελέητα από την Γερμανία, η οποία διέλυσε κάθε έννοια ύπαρξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να επιτύχει τον στόχο της. Είναι σαφές πως τόσο για την Κύπρο, όσο και για την Ελλάδα, επιλέχθηκε το μοντέλο της οικονομικής καταστροφής, αντί της χρήσης – δημιουργίας μίας «μουσουλμανικής εξέγερσης».

Το ζητούμενο, όμως, είναι σαφές. Απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, υπογραφή συνθηκών παραχώρησης της οικονομικής διαχείρισης, πώληση όλων των περιουσιακών στοιχείων, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι… δανειστές.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, ένα απολύτως ανήθικο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, έπαιξε τον ρόλο του «δούρειου ίππου».

Στην περίπτωση της Κύπρου, δεν υπήρξαν καν οι τυπικές προφάσεις. Ρίχνοντας τις μάσκες τους, οι «ισχυροί» επέβαλλαν στον Κυπριακό λαό μία κατάπτυστη συμφωνία, μέσω των φημών και των γνωστών "οίκων αξιολόγησης" και οικονομολόγων, αλλά και μέσω του «δικού του ανθρώπου», που μόλις είχε αναλάβει τα ηνία της χώρας.

 Η ενέργεια, οι πηγές της και οι δρόμοι που αυτή θα ακολουθήσει προκειμένου να φτάσει στον Ευρωπαίο βιομήχανο ή απλό πολίτη, είναι το απόλυτο ζητούμενο. Και για να γίνει κατορθωτό αυτό, παραποίησαν στοιχεία (μην ξεχνάμε τις καταγγελίες της πρώην διευθύντριας της ΕΛΣΤΑΤ, για παραποίηση και διόγκωση των στοιχείων του Ελληνικού ελλείμματος από τον κ. Παπακωνσταντίνου), λειτούργησαν με βάση φήμες (όπως για το «ξέπλυμα χρήματος» στην Κύπρο, το οποίο τελικά δεν επιβεβαιώθηκε όπως ανακοίνωσαν οι δύο εταιρείες που ανέλαβαν να τα διερευνήσουν) και χρησιμοποιώντας γενικότερα πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών τους ή και τον «μπαμπούλα» της περιοχής (βλ. Τουρκία), πίεσαν και κατόρθωσαν να διαχειρίζονται πλήρως τις οικονομίες αυτών των δύο χωρών (βλ. ΤΑΙΠΕΔ).

Είναι γνωστό πως το χρήμα παράγεται από ιδιωτικές τράπεζες. Η ενέργεια, όμως, έχει ιδιοκτήτριες χώρες και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο ισχύος για να «πείσει» λαούς να προσφέρουν την εξουσία στους νεοταξίτες επερχόμενους κυβερνώντες. Ελπίδα όλων είναι πως δεν θα χρησιμοποιηθεί και η δεύτερη «πειστική λύση», δηλαδή η αρπαγή των αγροτικών πόρων και η επιβολή στυγνής και απόλυτης εξουσίας στους πιθανούς αντιδρώντες λαούς ή στους λαούς… πειραματόζωα. Εξάλλου, το διεθνές σύστημα, το παγκόσμιο σύστημα και η επερχόμενη παγκόσμια κυβέρνηση, γνωρίζουν πως πριν την πείνα μπορούν να χρησιμοποιήσουν ένα παλιό κλασικό και απολύτως αποδοτικό «εργαλείο», τον πόλεμο. Και στην κατάσταση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή η ανατολική Μεσόγειος, το ευκολότερο που μπορεί να συμβεί είναι μία γενικευμένη (ή έστω και τοπική) σύρραξη…

 Με δεδομένη την στόχευση των «ισχυρών», αλλά και με δεδομένο τον πάντα υπαρκτό «απρόβλεπτο παράγοντα» (μην βιαστούν κάποιοι να τοποθετήσουν το «ξανθό γένος» στον ρόλο αυτό), οι εξελίξεις αναμένονται όχι απλώς ενδιαφέρουσες, αλλά απολύτως δολοφονικές και ίσως στον… υπέρτατο βαθμό. Εξάλλου, για να υλοποιηθεί η πλήρης αλλαγή της πολιτικής μορφής της Ευρώπης (αλλά και του πλανήτη), απαραίτητο είναι ένα πανίσχυρο σοκ, ένα χωρίς ιστορική επανάληψη γεγονός, που θα «πείσει» τους λαούς για τα… συμφέροντά τους.

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Η αναδημοσίευση ενυπόγραφων άρθρων και μεταφράσεων του ιστολογίου επιτρέπεται μόνο με έγγραφη ενεργή αναφορά στο ιστολόγιο
 
Posted: 20 May 2013 06:40 AM PDT

Γράφει ο Stranger

Οι 50 αυτές ερωτήσεις θα σε πείσουν;

Μάλλον όχι, γιατί ό,τι και να σου δείχνω δεν βλέπω να προετοιμάζεσαι! Ακόμα ειρωνεύεσαι για το θέμα αποθήκευσης και προετοιμασίας!

Δεν με πιστεύεις ότι έρχεται παγκόσμιο γονάτισμα της ανθρωπότητας μέσω μιας ξαφνικής κρίσης στην Αμερική; Ο εμφύλιος της Αμερικής; 

Τότε…

1) Γιατί οι πωλήσεις σε ασήμι και ιδιαίτερα σε ασημένια νομίσματα έχουν σπάσει ρεκόρ κάθε εποχής; Τον πρώτο μήνα του 2013 το νομισματοκοπείο της Αμερικής πούλησε περισσότερα νομίσματα ασημιού από ότι ολόκληρο το 2007!

2) Γιατί η Γερμανία ανάγγειλε ότι θα μεταφέρει τον χρυσό της από την Νέα Υόρκη και το Παρίσι πίσω στην χώρα της; Τι έγινε χάθηκε η εμπιστοσύνη μεταξύ παγκόσμιων τραπεζών;

3) Γιατί η Κίνα έχει τρελαθεί να συσσωρεύει χρυσό; Όπως βέβαια και η Ρωσία…

4) Γιατί οι δισεκατομμυριούχοι σε στυλ Σορρος και Τζον Παλσον ξεσκίζονται στην αποταμίευση χρυσού;

5) Γιατί οι δισεκατομμυριούχοι σε όλο τον κόσμο με μανία αγοράζουν ράντζα και γη με στόχο την παραγωγή τροφής.

6) Γιατί Η Ρωσία λέει και ξαναλέει ότι πλησιάζει ένας παγκόσμιος νομισματικός πόλεμος;

7) Γιατί ο Μπαράκ Ομπάμα διάλεξε τώρα να επιτεθεί στην δεύτερη τροπολογία του Συντάγματος;

8) Γιατί ο Μπαράκ Ομπάμα ζητάει από τους γιατρούς να συλλέγουν πληροφορίες από τους ασθενείς τους για το θέμα της κατοχής όπλων;

9) Γιατί υπάρχει ξαφνικά στην αγορά της Αμερικής μια απίστευτη έλλειψη πυρομαχικών;

10) Γιατί εισήχθη στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ νομοσχέδιο που θα απαγορεύει τις αγορές στο Διαδίκτυο για πυρομαχικά;

11) Γιατί οι υποστηρικτές ελέγχου των όπλων, όπως Piers Morgan πιέζει για να μοιάσει η ΗΠΑ πιο πολύ με την Αγγλία ενώ στην πραγματικότητα η Αγγλία χει υψηλότερο δείκτη εγκληματικότητας;

12) Γιατί ένα άρθρο του Forbes που κάνει μια σύνδεση μεταξύ της χρήσης ψυχοφαρμάκων και τις μαζικές εκτελέσεις μόλις βγήκε στο διαδίκτυο εξαφανίστηκε ως δια μαγείας;

13) Γιατί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θέλει να τοποθέτηση "μαύρα κουτιά" σε όλα τα νέα μηχανοκίνητα οχήματα;

14) Γιατί μερικές πολιτείες των ΗΠΑ με τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών προσπαθούν να προβλέψουν "μελλοντικά εγκλήματα;"

15) Γιατί οι ειδικές μαυροντυμένες swat ομάδες ασχολούνται και κυνηγάνε αγρότες με φάρμες;

16) Γιατί όλα τα σώματα εκπαιδεύονται ώστε το ένα να κατασκοπεύει το άλλο;

17) Γιατί έχουν προχωρήσει τόσο πολύ σε κάμερες αναγνώρισης προσώπου και έχουν εγκατασταθεί σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες;

18) Γιατί τα αστυνομικά τμήματα σε όλη την Αμερική προμηθεύτηκαν drones ειδικά μηχανήματα παρακολουθήσεις από αέρα και επιτηρούν τον ουρανό πάνω από τις όλες τις πόλεις;

19) Γιατί τα σχολεία σε όλη την Αμερική αρχίζουν να απαιτούν από τους σπουδαστές να φέρουν αναγνωριστικά με RFID μικροτσίπ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΝΕ;

20) Γιατί οι Αμερικάνοι δεν είναι εξοργισμένοι που στο όνομα μια ψευδής ασφάλειας συμπεριφέρονται οι "μπράβοι" των σωμάτων ασφαλείας στα παιδιά και στις γυναίκες τους λες και είναι ζώα;

21) Γιατί ένας ηλικιωμένος επιζών της ναζιστικής κατοχής της Αυστρίας, ο Kitty Werthmann προειδοποιεί οτι η Αμερική του θυμίζει ακριβώς τα γεγονότα που έζησε;

22) Αν η οικονομία είναι σε καλή κατάσταση, τότε γιατί είναι κάτι περισσότερο από ένας στους τέσσερις εργαζόμενους των ΗΠΑ με μια ειδική συνεχή δανειοδότηση , προκειμένου να πληρώσει τις τρέχουσες δαπάνες;

23) Γιατί στη Federal Reserve συνεχίζουν να επιμένουν ότι η οικονομία βρίσκεται σε "βελτίωση", όταν προφανώς δεν είναι έτσι;

24) Γιατί τόσοι λίγοι Αμερικανοί μπορούν να εξηγήσουν πώς τα χρήματα δημιουργούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες;

25) Γιατί το δολάριο των ΗΠΑ υποχώρησε σε αξία κατά πολύ πάνω από το 95 τοις εκατό οταν δημιουργήθηκε το Ομοσπονδιακό Αποθεματικό ταμείο;

26) Γιατί το εθνικό χρέος των ΗΠΑ εγινε πάνω από 5000 φορές μεγαλύτερο από ό, τι ήταν όταν δημιουργήθηκε η Federal Reserve ;

27) Γιατί τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στις ΗΠΑ ΔΕΝ συζητούν το γεγονός ότι το αμερικανικό δολάριο κινδυνεύει να χάσει τη θέση του ως το κύριο αποθεματικό νόμισμα του κόσμου;

28) Γιατί οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν γνωρίζουν την τετράκις εκατομμύρια δολάρια σε φούσκα που υπαρχει στα παράγωγα;

29) Γιατί το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ αυξάνεται κατά τη διάρκεια των τεσσάρων πρώτων ετών της κυβέρνησης Ομπάμα κατά περίπου όσο αυξήθηκε από τη στιγμή που ο George Washington ανέλαβε τα καθήκοντά του μέχρι τη στιγμή που ο Τζορτζ Μπους ανέλαβε τα καθήκοντά του;

30) Γιατί η μεσαία τάξη στην Αμερική φερνει στο σπίτι το μικρότερο μερίδιο της συνολικής πίτας σε εισόδημα από ό, τι ειχε καταγραφεί ποτέ πριν; Ρεκόρ θέλουν να κάνουν;

31) Αν η αμερικανική οικονομία παράγει ένα υγιές αριθμό καλών θέσεων εργασίας, τότε γιατί να δαπανούν σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο για την πρόνοια (ΤΑΜΕΙΟ ΑΝΕΡΓΩΝ);

32) Αν η αμερικανική οικονομία δεν καταρρέει, τότε γιατί ο αριθμός των Αμερικανών ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ κουπόνια τροφίμων αυξήθηκε από 17 εκατομμύρια το 2000 σε περισσότερα από 47 εκατ. που είναι σήμερα;

33) Αν η Αμερική εξακολουθεί να είναι μια οικονομική δύναμη, τότε γιατί έχουν χαθεί πάνω από 56.000 εγκαταστάσεις παραγωγής από το 2001;

34) Γιατί χάνονται μισό εκατομμύριο θέσεις εργασίας στην Κίνα κάθε χρόνο;

35) Γιατί ένα από τα δέκα σπίτια που πωλούνται στην πολιτεία της Καλιφόρνια αγοράζονται από Κινέζους πολίτες;

36) Γιατί το ποσοστό των ανδρών με θέσεις εργασίας στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει πέσει τόσο δραματικά; Πίσω στο 1950, περισσότερο από το 80 τοις εκατό όλων των ανδρών στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαν μια θέση εργασίας. Σήμερα, λιγότερο από το 65 τοις εκατό όλων των ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν θέσεις εργασίας.

37) Γιατί είναι τόσο πολλοί Αμερικανοί φτωχοί σήμερα; Σύμφωνα με την Υπηρεσία Απογραφής των ΗΠΑ, περισσότερα από 146 εκατομμύρια Αμερικανοί είναι είτε "φτωχοί" ή "χαμηλού εισοδήματος". Γιατί συμβαίνει αυτό;

38) Γιατί η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει μια ιστοσελίδα που διδάσκει τους μετανάστες πώς να υπογράφουν για τα προγράμματα πρόνοιας από τη στιγμή που φτάνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες;

39) Γιατί αριθμός των μελών σε συμμορίες που ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες αυξήθηκε με μια εκπληκτική άνοδο της τάξης 40 τοις εκατό από το 2009;

40) Γιατί περίπου ένα στα τρία παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες ζουν σε ένα σπίτι χωρίς πατέρα; Μπορεί μια τέτοια κοινωνία να ευημερήσει σε μακροπρόθεσμη βάση;

41) Γιατί τα σουπερμάρκετ έχουν πλημμυρίσει με γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, όταν μια ολόκληρη σειρά από μελέτες έχουν δείξει ότι είναι δυνητικά επικίνδυνες τροφές για την ανθρώπινη υγεία;

42) Αν η οικονομία έχει "βελτιωθεί" κατά τη διάρκεια των ετών του Ομπάμα, γιατί η πείνα και η φτώχεια εξακολουθεί να έχει εκτοξευθεί στα ύψη στις Ηνωμένες Πολιτείες;

43) Γιατί είναι κάτι περισσότερο από ένα εκατομμύριο μαθητές των δημόσιων σχολείων στις Ηνωμένες Πολιτείες άστεγοι;

44) Γιατί είναι περισσότερο από το 50 τοις εκατό τα παιδιά που ζουν σε συνθήκες φτώχειας στο Ντιτρόιτ; Το Ντιτρόιτ παλιά ήταν μία από τις μεγαλύτερες πόλεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Πώς προέκυψε αυτή η ευημερία να μετατραπεί σε τέτοια ερημιά;

45) Γιατί βίαιες ταραχές ξέσπασαν σε μια εκδήλωση όπου δινόντουσαν από την κυβέρνηση 8 κουπόνια στέγασης και έγινε χαμός στο Ντιτρόιτ νωρίτερα αυτό το μήνα; Είναι αυτό το είδος απο αναταραχές που μπορούμε να περιμένουμε να δούμε σε όλη τη χώρα, όταν τα πράγματα γίνουν πολύ άσχημα;

46) Γιατί σε όλες τις πόλεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι παράνομο να ταΐζουν τους άστεγους;

47) Γιατί ο ΟΗΕ προσπαθεί να πάρει τον έλεγχο του Διαδικτύου;

48) Γιατί οι παγκόσμιες προμήθειες τροφίμων βυθίστηκαν στο χαμηλότερο επίπεδό τους που έχει να καταγράφει εδώ και 40 χρόνια;

49) Γιατί η παγκόσμια δύναμη συγκεντρώνεται σε λίγα χέρια ; Σύμφωνα με το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο, ένα δίκτυο από 147μεγαλο οργανισμών έχει το 40 τοις εκατό του συνόλου του πλούτου στον κόσμο, έξι αισχρά ισχυρές εταιρείες κυριαρχούν εντελώς τον κλάδο των μέσων ενημέρωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι καλό για μια τέτοια απίστευτη δύναμη να συγκεντρώνεται στα χέρια τόσο λίγων ανθρώπων;

50) Μετά από όλα αυτά μπορείς να δεις με λιγότερο καχυποψία και ειρωνεία το θέμα Παγκόσμια οικονομική κατάρρευση; Το θέμα αποθήκευση και προετοιμασία? Το θέμα ενός μεγάλου πλανητικού σχεδίου και εχθρού της ανθρωπότητας; Αν ναι ..τότε και εγώ νιώθω ότι κάτι πρόσφερα!

ΕΝΩΘΕΙΤΕ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙΡΟΣ!



Posted: 20 May 2013 06:15 AM PDT
Δυστυχώς... επαληθευόμαστε. Το σχέδιο «επίλυσης» του Κυπριακού παίρνει σάρκα και οστά ίσως πιο γρήγορα απ' όσο κάποιος θα πίστευε. Οι δηλώσεις άρχισαν, αλλά οι διεργασίες «δούλευαν» στο παρασκήνιο εδώ και εβδομάδες. Γιατί; Επειδή οι ενδιαφερόμενοι θεωρούν ότι με την κυβέρνηση Αναστασιάδη είναι πολύ πρόσφορο το έδαφος ώστε να περάσουν τα σχέδιά τους «μια κι έξω».

Επισήμως, ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου Γιαννάκης Κασουλίδης δηλώνει ότι η Κύπρος δεν θα γίνει αιχμάλωτη της κρίσης και ότι οι συνομιλίες με τους Τουρκοκυπρίους θα αρχίσουν από φθινόπωρο. Διατυπώνει δε την – πάγια – αξίωση να επιστραφούν οι κλειστές περιοχές της Αμμοχώστου ώστε να ξεπαγώσει ο διάλογος. Η Τουρκία βεβαίως όχι μόνο δεν ακούει, αλλά θεωρεί πλέον ότι αντιστράφηκαν οι όροι και έχει όλα τα ατού στα χέρια της.

Παρά τα όσα ακούγονται από την προπαγανδιστική μηχανή της παρούσας κυβέρνησης, ο πρώην πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας πέτυχε ενεργειακές συμφωνίες που έφεραν σε πολύ δύσκολη θέση την Τουρκία, η οποία τώρα με έμμεσο τρόπο τις ξηλώνει σιγά - σιγά.

Τα κοιτάσματα
Είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πλέον ότι η κρίση στην Κύπρο έγινε διότι όντως το δημόσιο χρέος δεν ήταν βιώσιμο. Όλη η παραφιλολογία ξεφούσκωσε, όπως ξεφούσκωσαν και οι κατηγορίες της Γερμανίας για ξέπλυμα μαύρου χρήματος από Ρώσους ολιγάρχες, καθώς η έκθεση της Moneyval και της Deloitte, που συζητήθηκε στο Eurogroup της Δευτέρας, ήταν πιο ήπια απ' ό,τι αναμενόταν.

Όλα αυτά ήταν προπέτασμα καπνού από μεγάλα συμφέροντα που έχουν πολλά να ωφεληθούν από την Τουρκία και θεωρούν ότι η κυβέρνηση που θα διαπραγματευόταν τα μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ θα έπρεπε να είναι απολύτως διαχειρίσιμη.
  • Για τα ενεργειακά κοιτάσματα λοιπόν γίνεται όλο το παιχνίδι, καθώς από τη Μεσόγειο κυρίως θα εξαρτώνται τα επόμενα χρόνια Ε.Ε. και ΗΠΑ.
  • Γι' αυτό «ξαφνικά» διαπιστώθηκε ότι ο Καντάφι, ο Μουμπάρακ, ο Άσαντ και οι λοιποί ήταν δικτάτορες και έπρεπε να ανατραπούν. Κι ας «διορίστηκαν» από τα ίδια αυτά συμφέροντα.
Αυτό όμως που προκαλεί εντύπωση ήταν το πόσο σύντομα μπήκε στο τραπέζι το θέμα επίλυσης του Κυπριακού με δυσμενείς όρους για την Κύπρο. Οι αρχικοί σχεδιασμοί προόριζαν τις διεργασίες για το καλοκαίρι του 2014, όταν η χώρα θα βρισκόταν σε βαθιά ύφεση έως και 20% και οι κάτοικοι σε απόγνωση.

Από την πρώτη μέρα των εκλογών, όμως, πράκτορες, απεσταλμένοι, διπλωμάτες και λοιποί, υπό την ομπρέλα εταιρειών δημοσκοπήσεων, σφυγμομετρούσαν αντιδράσεις και τεκταινόμενα στην πολιτική σκηνή. Και βρήκαν κατάλληλη ευκαιρία να δράσουν, καθώς κανείς από τους νέους κυβερνώντες δεν προέβαλε τη στοιχειώδη αντίσταση ή τουλάχιστον διαπραγμάτευση σε μια σειρά από κρίσιμα θέματα. Είδαν επίσης ότι ο κόσμος βρίσκεται σε κατάσταση αφασίας και δεν αντέδρασε ούτε στιγμή, ακόμα και στα πιο ακραία, άδικα και μη αναγκαία μέτρα που του σέρβιραν.

Με τουρκικούς όρους
Εδώ, δυστυχώς, ήταν το κλειδί. Από εβδομάδες δόθηκε το σήμα στους κατάλληλους αποδέκτες ότι πρέπει να συνδεθούν η πορεία της οικονομίας και η επίλυση του Κυπριακού με τους τουρκικούς όρους.

Ήδη ακούσαμε από τον επίτροπο Όλι Ρεν ότι θα έκανε καλό στην Κύπρο να λύσει το «πρόβλημα» για το καλό της οικονομίας, ώστε να έρθει πιο γρήγορα η ανάκαμψη. Ο Ρεν δεν μίλησε ως επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων μόνο. Αλλά και ως πρώην επίτροπος Διεύρυνσης, που «εργάστηκε επί σειρά ετών για την επίλυση του Κυπριακού» και, όπως διευκρίνισε στις δημόσιες δηλώσεις του, στενοχωρήθηκε που δεν τα κατάφερε και δεν είδε πρόοδο.

Με αυτές τις δημόσιες δηλώσεις αρχίζει και επισήμως η εκστρατεία χειραγώγησης του κυπριακού λαού, που θα βομβαρδιστεί κατά τρόπο ώστε να πιστέψει ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την επώδυνη λύση και ότι βεβαίως όλα αυτά γίνονται «για το καλό του». Ήδη ο φόβος της πτώχευσης ώθησε χιλιάδες πρόσφυγες να πουλήσουν όσο - όσο την περιουσία τους στα Κατεχόμενα στο ταμείο αποζημιώσεων που έστησε η ίδια η Τουρκία!
Οι ιθύνοντες είδαν δε με ικανοποίηση ότι ακόμα και το σχέδιο ένταξης στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη, προθάλαμο του ΝΑΤΟ, προωθείται με υπερβάλλοντα ζήλο από την κυβέρνηση Αναστασιάδη. Είδαν επίσης με ικανοποίηση ότι η κυβέρνηση ελέγχει πλήρως τη συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ του νησιού και ότι οι πραγματικές διεργασίες, τόσο στο Κυπριακό όσο και στην οικονομία, συγκαλύπτονται.

Υπάρχουν πλέον οι προϋποθέσεις ώστε να σερβιριστεί το δεύτερο «σχέδιο Ανάν», το οποίο προοιωνίζεται πολύ χειρότερο από το πρώτο που απέρριψαν οι Κύπριοι επί Τάσσου Παπαδόπουλου. Ο «Αττίλας 3» γκαζώνει...
Posted: 20 May 2013 05:45 AM PDT
Γράφει ο Δημήτρης Τσίτος
Συγγραφέας – Σύμβουλος Διαπραγματεύσεων

Η ιστορία μας διδάσκει –καλύτερα από κάθε τι- ότι οι τυραννίδες (πολιτικά ή θεοκρατικά σχήματα διακυβέρνησης όπως δικτατορίες, απολυταρχικά καθεστώτα, κομμουνισμός, φασισμός, ναζισμός, μοναρχίες, κλπ.), σε όλο τον κόσμο και σε όλες τις εποχές, είχαν ως κύρια επιδίωξή τους την απαγόρευση και την καταστολή της ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Προφανώς, πίστευαν –και πιστεύουν ακόμη και σήμερα- ότι οι ιδέες είναι περισσότερο απειλητικές και αποτελεσματικές από τα όπλα σε μια κατά μέτωπο ή και με άλλο τρόπο αντιπαράθεση του λαού με την αρχή εξουσίας.

Στην Ελλάδα έχουμε μνήμη εφιαλτικών καταστάσεων εξαιτίας έκφρασης ιδεών και αντιλήψεων οι οποίες ήταν αντίθετες στις προτιμήσεις και τις επιλογές των κυβερνώντων τόσο από ό,σα ακολούθησαν τον εμφύλιο πόλεμο, όσο και κατά τη διάρκεια της επταετούς δικτατορίας των επίορκων συνταγματαρχών. Οι διώξεις ήταν απηνείς, με εκτελέσεις, δολοφονίες, φρικτούς βασανισμούς, εξορίες, περιορισμούς στην εργασία και σε ελευθερία κινήσεων τόσο αυτών που μίλησαν όσο και για τα μέλη του συγγενικού ή φιλικού τους περιβάλλοντος. Ο απόηχος και οι συνέπειες εκείνων των πρακτικών είναι ακόμη νωπές και δικαιολογούν, ως ένα σημείο, την αντιπάθεια των επιγόνων αυτών που υπέφεραν, αναφορικά στα σώματα ασφαλείας τα οποία είχαν την ευθύνη για την εφαρμογή των μέτρων καταπίεσης και κατατρεγμού.

Κάποια στιγμή τα πράγματα στην Ελλάδα άλλαξαν και οι Έλληνες ένοιωσαν τι σημαίνει να είσαι ελεύθερος να πεις αυτά που αισθάνεσαι και να μην υπάρχει ανάγκη για αυτολογοκρισία. Φυσικό ήταν, βέβαια, μετά από τόσα χρόνια καταπίεσης, τα πράγματα να ξεπεράσουν τα όρια της λογικής και η ελευθερία της έκφρασης να πάρει τη μορφή ύβρεως με πρωταγωνιστές τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τα οποία στην προσπάθειά τους να κερδίσουν όσο γίνεται μεγαλύτερο κοινό έχασαν το μέτρο και εξελίχθηκαν σε μέσα μαζικής αποπλάνησης, παραπληροφόρησης και κατασυκοφάντησης αντιπάλων, ενώ ταυτόχρονα πρόβαλλαν με τρόπο ανέντιμο εκείνους που τους πρόσφεραν «αντίδωρο».

Στις μέρες μας η πατρίδα μας βρίσκεται σε ένα ελεεινό σημείο ξεπεσμού από κάθε άποψη. Υπάρχει ένα κοινοβούλιο για το οποίο οι ίδιοι οι μετέχοντες σ' αυτό δεν λένε και τα καλύτερα, δα, λόγια. Όσοι βρίσκονται έξω από αυτό λένε τα γνωστά τα οποία δεν επαναλαμβάνουμε για να μην χαρακτηρισθούμε χυδαίοι.

Ο λαός βρίσκεται, όπως λένε ξένες πηγές, στα πρόθυρα εξέγερσης –και διερωτώνται γιατί δεν έγινε ακόμη-, το κράτος έχει διαλυθεί, η διαφθορά χαρακτηρίζει τη χώρα ως παγκόσμιο πρωταθλητή, τα μέτρα που υιοθετεί το κυβερνητικό μόρφωμα είναι εξοντωτικά, η ανεργία καλπάζει, τα συνδικάτα και οι συντεχνίες οργιάζουν απάνθρωπα, όσοι έχουν τη δυνατότητα να εγκαταλείψουν τη χώρα το κάνουν, και η Ελληνική επικράτεια βρίσκεται στο έλεος ενός τρομακτικά μεγάλου αριθμού παρανόμων εισβολέων – τους χαρακτηρίζουν … «μετανάστες»!- οι οποίοι προέρχονται από διαφορετικούς κόσμους, διαμετρικά αντίθετους στην Ελληνική παράδοση και ιστορία, με διαφορετικές αξίες ακόμη και για την ανθρώπινη ζωή και τα εγκλήματα που απειλούν την κοινωνία και τον καθημερινό βίο των Ελλήνων.

Στο όνομα λοιπόν των αξιών της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού είχαμε την πρόσφατη προσπάθεια των κυβερνώντων να ψηφισθεί ένας νόμος ο οποίος δεν έχει καμιά διαφορά από νόμους και τακτικές που επιβλήθηκαν στο παρελθόν από τα συστήματα που αναφερθήκαμε στην πρώτη παράγραφο.

Επινοήθηκε ένα «εργαλείο» το οποίο θα αναγκάσει τους Έλληνες –με πρωτοφανείς ποινές, εκδίκηση και τιμωρία- να μη μπορούν να σχολιάσουν τα ό,σα σκέπτονται για αυτούς που τους απειλούν! Και αυτό γίνεται για την αντιμετώπιση, λένε, του «ρατσισμού και της ξενοφοβίας»! Δηλαδή, με απλά λόγια λένε «δεν επιτρέπεται, και τιμωρείται αυστηρά, αν μιλήσετε εναντίο αυτού που σας σκοτώνει, σας βιάζει, σας κλέβει, σας κάνει να φοβάστε 24 ώρες το εικοσιτετράωρο». Αυτός είναι ο νόμος που θα ψηφιστεί από τη Βουλή των Ελλήνων για τους Έλληνες υποτελείς στους ξένους παρανόμους.

Όμως, αυτή είναι η κορυφή του παγόβουνου. Κατά βάθος υπάρχουν άλλες σκοπιμότητες και ο νόμος γίνεται για να αποτελέσει έναν κυματοθραύστη σε επερχόμενες καταστάσεις. Κάποιοι επιθυμούν κάποιους έξω από το παιγνίδι διότι τους αξιολογούν σαν απειλητικούς και διογκούμενους αντιπάλους. Το να κλείσεις όμως το στόμα κάποιου δεν σημαίνει ότι τον έχεις πείσει!

Το νομοσχέδιο στη σύλληψή του είναι αίσχιστο και μπορεί να έχει απίθανες επιπτώσεις. Για παράδειγμα: αν κάποιος καταδικαστεί από τα δικαστήρια της χώρας για ένα ειδεχθές έγκλημα –από αυτά που συνήθως γίνονται- και είναι Αλβανός και κάποιος πει ότι «κοίτα τον κακούργο Αλβανό», τότε ο νόμος θα τον κυνηγήσει επειδή στράφηκε εναντίον σε ξένο (ξενοφοβία, ρατσισμός, κλπ.) και επειδή το σχόλιό του μπορεί να καλλιεργήσει αρνητική διάθεση για τους Αλβανούς, ή οποιαδήποτε άλλη φυλή ή εθνικότητα στην οποία ανήκει ο εγκληματίας, και ανάλογες πράξεις διωγμού! Τόσο εύκολο, τόσο βολικό και ένα διαβόητο πας-παρτού φτιαγμένο από ειδικούς.

Για την τεχνουργία του εξαμβλώματος –προς απονομή δικαιοσύνης- συντάχθηκαν και συνέπραξαν τρείς αντίρροπες, αλλά ομόθρονες , δυνάμεις. Το μόρφωμα που κυβερνά τη χώρα και οι οποίες –συνιστώσες, αλλά όχι συνισταμένη- πιστεύουν ότι από κοινού απειλούνται από το πώς διαμορφώνεται το πολιτικό σκηνικό. Είχαν λόγους να ομονοήσουν σε αυτήν την πράξη ενώ, για παράδειγμα, δεν συμφωνούσαν στην πάταξη της διαφθοράς και της απεμπόλησης επιόρκων! Προφανώς, όλα γίνονται για το πολιτικό συμφέρον και την διατήρησή τους στην εξουσία.

Υπήρξαν όμως αντίθετες απόψεις από τα δύο συστημικά κόμματα της «άκρατης» και «κεκραμένης» αριστεράς, το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί διατείνονται ότι είναι αντίθετοι στην επιβολή νόμων που εμποδίζουν την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και εναντιώνουν λόγο στο επιχειρούμενο εγχείρημα. Φυσικά δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι οι προθέσεις τους είναι «εκ του αγαθού» διότι η προέλευσή τους –ας μην ξεχνούμε τον Στάλιν- κάθε άλλο μπορεί να πείσει εκτός του ότι κόπτονται για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Μάλλον θέλουν να προσελκύσουν τους αριστερίζοντες διανοούμενους.

Αυτά τα λίγα, απλά και χωρίς διάθεση φιλοσοφίας. Εκείνο, όμως, που έχει μεγάλη σημασία είναι όχι ο νόμος αυτός καθαυτός, που κάποια στιγμή θα φύγει από τη μέση μαζί με τους γεννήτορές του, και που θα ακολουθεί σαν ρετσινιά αυτούς που τον έφτιαξαν –και όταν ακόμη φύγουν από αυτή τη ζωή. Μεγάλη σημασία έχει η «στάση», η διάθεση και οι προθέσεις αυτών που έχουν τη δυνατότητα να νομοθετούν πράγματα άσχημα και απεχθή.

Είναι σημείο των καιρών. Για τις αυτοκτονίες –πρόσφατη η αυτοκτονία του υπολοχαγού και η καταπληκτική αξιοπρεπής αποχαιρετιστήριος επιστολή - διαθήκη στους πολιτικούς- κανένας λόγος. Για την ανεργία και τη φτώχεια που αποτελούν εθνική γενοκτονία, κανένας λόγος. Για την ανασφάλεια και το έγκλημα στην καθημερινή ζωή κανένας λόγος.

Όμως, θέλουν να βάλουν Φιμωτρο στον κόσμο. Αν το πετύχουν θα είναι η αρχή και για άλλα, χειρότερα, δεινά.

Σημείωση του αρθρογράφου: Ίσως δεν μας δοθεί ξανά η δυνατότητα να ξαναγράψουμε κείμενα με αυτό τον τρόπο – το φίμωτρο είναι ήδη κατασκευασμένο. Να δούμε πότε θα μας το φορέσουν!
Posted: 20 May 2013 05:20 AM PDT

Από μια βραχυπρόθεσμη και κοντόφθαλμη οπτική γωνία η κυβέρνηση της Μέρκελ υπηρετεί το γερμανικό εθνικό συμφέρον και ένα σχέδιο επιβολής της γερμανικής οικονομικής ηγεμονίας στην ηπειρωτική Ευρώπη. Από μια πιο μακροπρόθεσμη και πιο πολύπλοκη οπτική γωνία η κυβέρνηση της Μέρκελ είναι ένας υποδειγματικά ανόητος εργολάβος των χρηματοοικονομικών συμφερόντων του συστήματος της FED και της ευρωατλαντικής γεωπολιτικής, διότι η πολιτικής της Μέρκελ καταστρέφει την Ευρωζώνη και τελικά και την ίδια τη Γερμανία, ετοιμάζεται να προσφέρει «στο πιάτο» την Ευρωζώνη, σχεδόν κατεστραμμένη, στο σύστημα της FED και επίσης η Γερμανία θα φορτωθεί όλο το πολιτικό κόστος για τον εφιάλτη της Ευρωζώνης, ενώ οι ΗΠΑ, την κατάλληλη στιγμή, θα αναδειχθούν ως οι σωτήρες και λυτρωτές της Ευρώπης από το αποτυχημένο ευρωζωνικό σύστημα και ειδικά από την καταστροφική πολιτική της Μέρκελ.

Δεν είναι τυχαίο ότι η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ, με την καταστροφική πολιτική της, «κατόρθωσε» να συρρικνώσει ραγδαία τον αντιαμερικανισμό στην Ελλάδα, και μάλιστα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας πλέον προσδοκά την απελευθέρωσή του από τη γερμανική ηγεμονία μέσω των ΗΠΑ και του ευρωατλαντισμού.

Με την αλαζονική και καταστροφική πολιτική της Μέρκελ και την εξαιρετικά ανόητη και αυτοκαταστριφική ηγεμονική πολιτική της Γερμανίας, οι ΗΠΑ δεν χρειάζεται να δαπανήσουν πόρους για να επιβάλλουν την ηγεμονία τους στην Ευρώπη. Η ίδια η Γερμανία κάνει το «βρωμοδουλειά», αποδυναμώνοντας την Ευρωζώνη και οικοδομώντας θετικό προφίλ για τις ΗΠΑ. Την κατάλληλη ώρα, καθώς θα έχει αποδομηθεί το ευρωπαϊκό γεωοικονομικό και γεωπολιτικό προνομιακό πεδίο δράσης της Γερμανίας, εξ αιτίας της ίδιας της γερμανικής πολιτικής, οι ΗΠΑ θα αναλάβουν τα ηνία της ηγεμονίας από τους Γερμανούς, ασκώντας τους, αν χρειαστεί, μια επιπλέον πίεση στο οικονομικό μέτωπο της Κίνας. Η Γερμανία, έχοντας καταστρέψει τις αγορές της στην Ευρωζώνη και υφιστάμενη μια επιπλέον πίεση στην Κίνα από τις ΗΠΑ, θα παραδεχθεί την ήττα της.

Ο Ντράγκι και το λόμπι του «ευρωομολόγου» είναι οι δούρειοι ίπποι του συστήματος της FED μέσα στην Ευρωζώνη και ετοιμάζονται να δράσουν όταν η Γερμανία θα έχει φέρει τα πράγματα στο μη περαιτέρω, ώστε να περάσει η Ευρωζώνη στον έλεγχο μιας ευρωατλαντικής χρηματοοικονομικής ελίτ, που θα διαχειρίζεται και το ευρωομόλογο. Όπως, σταδιακά, η οικονομία των ΗΠΑ, πέρασε στον έλεγχο της χρηματοοικονομικής ελίτ του συστήματος της FED.

Οι κυβερνήσεις της Μέρκελ και των κρατών-δορυφόρων της, μεταξύ των οποίων και η κυβέρνηση Σαμαρά στην Ελλάδα, αποτελούν τους αναλώσιμους (αρκετές φορές ακούσιους) εργολάβους των ΗΠΑ. Αυτές οι πολιτικές δυνάμεις έχουν αυξημένη πολιτική και οικονομική ισχύ για όσον χρόνο η Γερμανία παίζει, ή αφήνεται να παίζει, το παίγνιό της στην Ευρωζώνη. Είναι όμως οι εργολάβοι –έστω οι ακούσιοι εργολάβοι– του συστήματος της FED για να κάνουν τελικά τη «βρωμοδουλειά» στην Ευρώπη υπέρ των ΗΠΑ. Αφού γίνει το μεγαλύτερο μέρος της «βρωμοδουλειάς», θα αναδειχθούν νέες μεταβατικές κυβερνήσεις, έως ότου δημιουργηθούν οι νέοι πολιτικοί πυλώνες της νέας ευρωπαϊκής (ευρωατλαντικής) οικονομικής τάξης πραγμάτων.

Ήδη, στην Ελλάδα, πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι, εγχώριοι και ξένοι, απεργάζονται και επεξεργάζονται νέα μεταβατικά κυβερνητικά σενάρια, στα οποία το νέο τρίπτυχο περιλαμβάνει τον Δημήτρη Αβραμόπουλο (αντί του Αντώνη Σαμαρά), τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» (αντί του ΠΑΣΟΚ) και ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ ελεγχόμενο αποκλειστικά από τη «γραμμή Τσίπρα» (αντί της ΔΗΜΑΡ).

Πηγή εφημερίδα "Ελλάδα"
Posted: 20 May 2013 04:45 AM PDT

  • Ετοιμάζεται «μυστικό γεύμα» Τσίπρα - ξένων διπλωματών
  • Το σημαντικότερο με αυτή τη συνάντηση δεν θα έχει να κάνει με την σύνθεσή της, όσο με το «μενού» της
Ενα «μυστικό γεύμα» με ξένους πρέσβεις, οι οποίοι θέλουν να ακούσουν τις απόψεις του Αλέξη Τσίπρα, σχετικά με μια σειρά από κρίσιμα θέματα, που άπτονται των πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων στην Ελλάδα, προετοιμάζεται αυτό το καιρό, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Ως γνωστόν, την προηγούμενη φορά που ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκε και πάλι με πρέσβεις μεγάλων δυτικών χωρών στην Αθήνα, το γεγονός είχε πάρει πολύ μεγάλες διάστασεις, κάτι το οποίο, στο τέλος της ημέρας δεν ήταν καθόλου σίγουρο ότι οφέλησε κάποια από τις δύο πλευρές.

Γι' αυτό και τώρα γίνεται προσπάθεια ώστε ο κ. Τσίπρας να δει τους ξένους διπλωμάτες σε όσο το δυνατόν πιο κλειστό κύκλο. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στο τραπέζι με τον κ. Τσίπρα θα βρεθούν οι πρέσβεις οκτώ κρατών, χωρίς ωστόσο να έχει επιλεγεί ακόμα ποιοι ακριβώς θα είναι αυτοί. Το σημαντικότερο πάντως και με αυτή τη συνάντηση δεν θα ΄χει να κάνει με την σύνθεση της, όσο με το «μενού» της.

Δηλαδή, το τι ακριβώς θα συζητηθεί και κυρίως τι θα απαντήσει ο κ. Τσίπρας σε συγκεκριμένες ερωτήσεις που μεταξύ άλλων θα ΄χουν να κάνουν με: τις αποκρατικοποιήσεις, το μνημόνιο, τις επενδύσεις και την επόμενη μέρα της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Posted: 20 May 2013 04:30 AM PDT
Η διευθέτηση της συριακής κρίσης εισέρχεται σε νέα φάση. Ωστόσο, αν στην επικείμενη διεθνή διάσκεψη, την επονομαζόμενη «Γενεύη-2», η Δύση εξακολουθεί να πιέζει μονόπλευρα για την απομάκρυνση του Ασσαντ από την εξουσία, το ενδεχόμενο της ειρήνευσης θα απομακρυνθεί.

Στις 7 Μαΐου 2013, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι, Μόσχα και Ουάσιγκτον συμφώνησαν στη διεξαγωγή διεθνούς διάσκεψης για τη Συρία. Το καινούριο στοιχείο είναι ότι ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, και ο κ.Κέρι αποφάσισαν για πρώτη φορά να προβούν σε κοινές ενέργειες για να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή στη διάσκεψη και της αντιπολίτευσης, και των εκπροσώπων της επίσημης Δαμασκού.

 Ύστερα από μία εβδομάδα έγινε γνωστό ότι η διάσκεψη θα πραγματοποιηθεί στη Γενεύη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, σε επίπεδο υπουργών. Η άποψη της Μόσχας είναι ότι στις εργασίες της πρέπει να συμμετάσχουν και δυο πολύ σημαντικές χώρες της περιοχής, δηλαδή το Ιράν και η Σαουδική Αραβία. Επί της ουσίας, η «Γενεύη-2» αποτελεί μια αναπαραγωγή της ανάλογης συνάντησης που διεξήχθη στην ελβετική πόλη πέρυσι. Τότε, όλοι οι μετέχοντες σε αυτή, είχαν συμφωνήσει στην ανάγκη διεξαγωγής πολιτικού διαλόγου μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν έγινε.

 Δυτικές εμμονές
Ο κύριος λόγος είναι πως η Δύση, οι σύμμαχοί της στη Μέση Ανατολή και η συριακή αντιπολίτευση, επιμένουν στην αποχώρηση του προέδρου της Συρίας, Μπασάρ Άσαντ, ως βασικό προαπαιτούμενο για το ξεκίνημα της πολιτικής διευθέτησης. Η Μόσχα από την πλευρά της, ζητάει λύση στο πρόβλημα χωρίς πιέσεις από το εξωτερικό. Με άλλα λόγια, η Ρωσία διαφωνεί κάθετα με την πρακτική της αλλαγής κυβερνήσεων με εξωτερική παρέμβαση. Μια πρακτική που εφαρμόστηκε στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ και τη Λιβύη, και σε αρκετές άλλες περιπτώσεις τα τελευταία 25 χρόνια.

Το γεγονός ότι ο κ.Πούτιν δεν φάνηκε ενθουσιασμένος με όσα άκουσε από τον Κέρι στη συνάντησή τους στις 7 Μαΐου στο Κρεμλίνο, δείχνει ότι Μόσχα και Ουάσιγκτον εξακολουθούν να διαφωνούν εκ διαμέτρου σε αυτό το σημαντικότατο ζήτημα. Και, όπως φαίνεται, καμιά από τις δύο πλευρές δεν δείχνει έτοιμη να αλλάξει τη θέση της. Γεγονός, όμως, που δεν ακυρώνει τους διπλωματικούς ελιγμούς. Το τελευταίο διάστημα, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ επισκέφθηκε ο Βρετανός πρωθυπουργός, Τζέιμς Κάμερον, στο Πεκίνο και τη Μόσχα μετέβη ο ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας πραγματοποίησε επίσκεψη στην Ουάσιγκτον, ενώ οι υπουργοί Εξωτερικών ΗΠΑ και Ρωσίας, βρίσκονται σε συνεχή επαφή.

 Το "αγκάθι" Ασαντ
Παρόλα αυτά όμως, φαίνεται ότι τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το θέμα του Άσαντ. Ο Σύρος υπουργός Πληροφοριών, Ομράν Αζ-Ζοουμπί, δήλωσε ότι οι συριακές αρχές δεν θα συμμετάσχουν στη διεθνή διάσκεψη για τη διευθέτηση της σύγκρουσης με την αντιπολίτευση, αν αποφασιστεί να τεθεί σε αυτή προς εξέταση το ζήτημα της παραμονής του Άσαντ στην εξουσία ή της πιθανότητας τροποποίησης του συντάγματος.

 Εν τω μεταξύ, ο κ. Κέρι κατέστησε σαφές ότι οι ΗΠΑ θα επιθυμούσαν να δουν ανάμεσα στους μετέχοντες της «Γενεύης-2» και τον Σύρο ηγέτη. Όπως ανέφερε ο Κέρι, «αν αυτός αρνηθεί να μεταβεί στη διάσκεψη, θα είναι ένα ακόμη σοβαρό λάθος του προέδρου Άσαντ». Σύμφωνα με τον ίδιο, αν ο Άσαντ τελικά δεν καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, «η αντιπολίτευση θα λάβει επιπρόσθετη βοήθεια, θα γίνουν επιπλέον προσπάθειες και δυστυχώς, η βία δεν θα σταματήσει». Με άλλα λόγια, απειλούν τον Σύρο πρόεδρο με αύξηση της βοήθειας προς την αντιπολίτευση. Αυτό αφορά τόσο τον διπλασιασμό της αμερικανικής βοήθειας ως το 2014, όσο και την άρση του εμπάργκο στην αποστολή όπλων προς τη Συρία από πλευράς ΕΕ.

 Η Δαμασκός δέχεται πιέσεις και από τον ΟΗΕ. Στις 16 Μαΐου με πρωτοβουλία της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ κατατέθηκε ένα ακόμη καταδικαστικό για την επίσημη Δαμασκό ψήφισμα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Υπέρ του ψηφίσματος τάχθηκαν 107 χώρες, και 12 κατά. Στις τελευταίες περιλαμβάνονταν η Ρωσία και η Κίνα. Απείχαν τέλος, 59 χώρες. Κατ' αυτό τον τρόπο, ο αριθμός των χωρών που υποστήριξαν το σχέδιο του ψηφίσματος μειώθηκε σε σχέση με το 2012, όταν υπέρ του είχαν ταχθεί 133 χώρες.

 Στρατιωτική επέμβαση
Εξίσου σοβαρή είναι και η απειλή άμεσης χρήσης βίας. Αφορμή για στρατιωτική επέμβαση στη συριακή κρίση μπορούν να αποτελέσουν πειστήρια περί χρησιμοποίησης χημικών όπλων από τη Δαμασκό. Παρόλο που οι αποδείξεις αυτές μπορεί και να μη χρειαστούν. Αρκεί να θυμηθεί κανείς την ιστορία με τα ιρακινά βιολογικά όπλα.

 Πρόκειται για μια δαμόκλειο σπάθη πάνω από το κεφάλι του Άσαντ, καθώς ελάχιστα μπορεί να αμφιβάλει κανείς ότι η επέμβαση μπορεί να πραγματοποιηθεί και χωρίς ψήφισμα του ΟΗΕ. Αυτό έγινε σαφές ύστερα από τις αεροπορικές επιθέσεις του Ισραήλ στο συριακό έδαφος στις 3 και 5 Μαΐου. Δεν τσιγκουνεύτηκε στην εκτόξευση απειλών και η Τουρκία, η οποία αποδίδει την τρομοκρατική επίθεση στην πόλη Ρεϊχανλί στις 11 Μαΐου, στις συριακές μυστικές υπηρεσίες.

 Επομένως, τα περιθώρια αδιαλλαξίας που αποκτά ο Άσαντ, είναι προφανή. Ωστόσο, αν η πίεση αποτελέσει τη βασική τακτική στη συνάντηση της Γενεύης, τότε δεν θα πρέπει να αναμένεται σύντομα η ειρήνευση στη Συρία.
Posted: 20 May 2013 04:28 AM PDT
Σημερινό δημοσίευμα φέρει καθηγητή να μαθαίνει μουσουλμανικές προσευχές στους μαθητές
Για την κατάσταση στο Κέντρο της Αθήνας έχουν γραφεί πάρα πολλά και ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι επικρατεί στα σχολεία.
Οι Έλληνες μαθητές αρχίζουν να αποτελούν μειονότητα καθώς οι περισσότερες οικογένειες είτε μετακομίζουν σε άλλες περιοχές, είτε στέλνουν τα παιδιά τους σε σχολεία άλλων δήμων.

 Αυτό όμως που δημοσιεύεται στο σημερινό Τύπο, ξεπερνά κάθε φαντασία. Όπως αποκάλυψε μαθητής σχολείου του Αγίου Παντελεήμονα στους γονείς του, ο δάσκαλος της τάξης, άρχισε να τους διδάσκει μία καινούργια προσευχή. Όταν η μητέρα του παιδιού του ζήτησε να μάθει τι προσευχή ο νεαρός της διηγήθηκε πως επρόκειτο για μία προσευχή με τα χέρια υψωμένα σε μία "ακαταλαβίστικη" γλώσσα.

Από την περιγραφή, είναι ξεκάθαρο πως επρόκειτο για προσευχή στον Αλλάχ, γεγονός που ξεπερνά κάθε έννοια πολυπολιτισμικότητας.
Άραγε στο Υπουργείο Παιδείας έχουν πάρει χαμπάρι τέτοιες πρωτοβουλίες καθηγητών;
Υπάρχει στην διδακτέα ύλη το συγκεκριμένο... "μάθημα";
Άραγε, γνωρίζει ο συγκεκριμένς καθηγητής πως στην Ελλάδα απαγορεύεται ο προσηλυτισμός;
Το σκοπεύει να κάνει ο κύριος Ρουπακιώτης, ως ο καθ' ύλην υπεύθυνος υπουργός Δικαιοσύνης;

Posted: 20 May 2013 06:49 AM PDT
Οι κίνδυνοι για μία κοινωνική έκρηξη αυξάνουν αλματωδώς

Η πολιτική είναι η επιστήμη (κατ' άλλους «τέχνη» και κατ' άλλους «επάγγελμα») η οποία καλείται να δημιουργήσει κατευθύνσεις βασιζόμενη σε ένα γενικό εθνικό στρατηγικό σχέδιο, αναλύοντας τα δεδομένα του παρόντος και αποφεύγοντας το χείριστο σενάριο - αποτέλεσμα (βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα) για το μέλλον. Είναι λοιπόν, εκείνη η επιστήμη που σαν σκοπό έχει να επιφέρει τα καλύτερα αποτελέσματα για την χώρα και τους κατοίκους, τοποθετώντας μία κλίμακα στόχων (με μετρήσιμα αποτελέσματα).

 Τι γίνεται, όμως με την πολιτική στην Ελλάδα;
Στην περίπτωση της χώρας μας, είναι πασιφανές πως οι πολιτικοί είτε δεν έχουν την ικανότητα να «προβλέψουν» και μέσω εντατικής εργασίας να δημιουργήσουν μία θετική πορεία για την χώρα την οποία υποτίθεται ότι υπηρετούν, είτε δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα της χώρας. Βέβαια, υπάρχει και το σοβαρό ενδεχόμενο να μην έχουν την διάθεση λόγω οκνηρότητας να εργαστούν (ως γνωστόν το μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτικών της Ελλάδας δεν έχει εργαστεί ποτέ) και προτιμούν τις έτοιμες – «πακεταρισμένες» λύσεις που τους προσφέρονται από το εξωτερικό (οι οποίες όμως εξυπηρετούν τα συμφέροντα εκείνων που εκπονούν αυτές τις «λύσεις»).

 Στην Ελλάδα έχει δημιουργηθεί το εξής παράδοξο ζευγάρι, το οποίο και φέρει την ευθύνη για την κατάντια της χώρας: οι πολιτικοί έγιναν πωλητικοί και οι πολίτες έγιναν πελάτες. Και τα δύο μέρη αυτού του εκτρωματικού «ζευγαριού» προσπαθούν εναγωνίως να διαιωνίσουν την ύπαρξή τους, χρησιμοποιώντας κάθε τρόπο και κάθε μέσο… Ηθελημένα ή μη, αλληλο-εξυπηρετούνται και υποβοηθούν τα μέγιστα στην περαιτέρω αποδόμηση της χώρας. Επικεντρώνονται στα επιμέρους προσωπικά μικροσυμφέροντα και διαλύουν την γενικότερη εικόνα και ύπαρξη της χώρας. Έχουν δημιουργήσει ισχυρότατες συντεχνίες και κατορθώνουν να μετακυλύουν τόσο τις υποχρεώσεις όσο και τις ευθύνες τους στους ανίσχυρους, δημιουργώντας έτσι –με γοργούς ρυθμούς- μία μάζα πολιτών η οποία εξαθλιώνεται και ταυτόχρονα αργά αλλά σταθερά σωρεύει ένα καταστροφικό στοιχείο, την οργή, η οποία και θα εκδηλωθεί με τον πλέον βίαιο τρόπο όταν δημιουργεί η «ικανή μάζα» πολιτών που δεν θα έχουν να χάσουν τίποτε απολύτως…

 Δεν είναι ένα απλό τέχνασμα της πολιτικής τάξης ο φόβος της κοινωνικής έκρηξης. Βέβαια, επειδή η άρχουσα πολιτική τάξη (μην ξεχνάμε πως υπάρχει και η άρχουσα οικονομική τάξη, της οποίας τα συμφέροντα δεν έχουν πάψει να εξυπηρετούνται) ελέγχει πλήρως τους μηχανισμούς καταστολής μίας εξέγερσης, επιθυμεί να ορίσει η ίδια τον τόπο, τον χρόνο, αλλά και το μέγεθος αυτής της έκρηξης. Εργαζόμενη προς αυτή ακριβώς την κατεύθυνση -και προκειμένου να εμφανιστεί ο πολιτικός κόσμος ως λυτρωτής – διασώστης- εδώ και πολύ καιρό έχει τοποθετήσει την λέξη «εμφύλιος» (μέσω πολιτικών δηλώσεων και "βαθυστόχαστων" αναλύσεων μνημονιακών δημοσιογράφων), προκειμένου να ενοχοποιήσει εκ των προτέρων τους πολίτες που θα τολμήσουν να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, που θα επιχειρήσουν να αποκτήσουν τον έλεγχο της ζωής τους.
Το εμφυλιοπολεμικό αυτό κλίμα απαιτεί την ύπαρξη εικονικών συγκρουσιακών πόλων ή την ύπαρξη ενός –έστω και δημιουργημένου- «μπαμπούλα». Και αυτά τα στοιχεία ήδη δημιουργούνται μέσα από «ριζοσπαστικές» ή πολυπληθείς πολιτικές κινήσεις που έχουν έναν υποτιθέμενα κοινό στόχο, αλλά δεν συμφωνούν για την κρίσιμη επόμενη ημέρα και την διαχείριση της χώρας. Η ύπαρξη των δύο αντίπαλων πόλων ή και των πολλών μικροκινημάτων, εξασφαλίζει την παράταση ύπαρξης του υφιστάμενου πολιτικού εκτρώματος, αφού η γενικότερη εικόνα προς τους πολίτες είναι ασαφής και απολύτως ομιχλώδης. Στην περίπτωση που θα υπάρξει ακέφαλη έκρηξη των πολιτών (πολύ δύσκολο να συμβεί κάτι τέτοιο, λόγω της υφιστάμενης και ιστορικής πολιτικής κουλτούρας των Ελλήνων που θέλουν έναν αρχηγό επικεφαλής), τότε το πολιτικό σύστημα θα διαλύσει πάρα πολύ εύκολα και με ισχυρότατες δόσεις κυβερνητικής βίας (μην ξεχνάμε την ύπαρξη της αστυνομίας, της οποίας η ηγεσία υπακούει και εκτελεί όλες τις μη νόμιμες (έχει αποδειχθεί σε πλείστες περιπτώσεις) «άνωθεν εντολές» και έχει μετατρέψει την Αστυνομία από προστάτη των πολιτών σε «πραιτωριανούς» υπαλλήλους της τροϊκανής κυβέρνησης). Αυτό το «τσάκισμα» των πολιτών, θα λειτουργήσει καταλυτικά και θα προσθέσει αρκετά χρόνια ύπαρξης και λειτουργίας των σημερινών κυβερνώντων.

 Επειδή όμως οι «δημοκρατίες» επιτάσσουν την αλλαγή προσώπων, το σύστημα (και οι έξωθεν εντολείς του) είναι αναγκασμένο να δημιουργεί νέες –αλλά υπάκουες- προσωπικότητες, οι οποίες θα εμφανίζονται στην εξουσία και όντας μαριονέτες αλλά με την βιτρίνα ενός δημοκρατικού πολιτεύματος θα κάνουν κατορθωτή την συνέχεια της ύπαρξης ενός κράτους χρέους, ενός κράτους απόλυτα αστυνομευόμενου –φυσικά για «το καλό των πολιτών του»- κι ενός κράτους που θα έχει γίνει μία τεράστια φυλακή ανθρώπων και χώρος κοινωνικών πειραματισμών για περαιτέρω εφαρμογή σε άλλες δυτικές χώρες.

 Εάν όλα αυτά δεν αποτελούν κίνδυνο για μία χώρα, τότε με δεδομένη την απόλυτη ανυπαρξία της πολιτικής ηθικής των κυβερνώντων, ο κίνδυνος για μείωση του γεωγραφικού χώρου της Ελλάδας είναι περισσότερο από εμφανής. Ενδέχεται, μάλιστα, να χρησιμοποιηθεί η απειλή αυτή από τους ίδιους τους κυβερνώντες, προκειμένου να συσπειρώσουν τους πολίτες υπέρ τους και απέναντι στην «εξωτερική απειλή».
Ενδέχεται το επόμενο διάστημα να υπάρξει κάποιο «λάθος» (από κάποιον "πιεσμένο", "ηθικά και ψυχολογικά καταρρακωμένο" στρατιωτικό), το οποίο θα λειτουργήσει ως πυροκροτητής ενός θερμού επεισοδίου. Ευχή όλων, σε μία τέτοια εξέλιξη, είναι η αποφυγή κάποιας εθνικής ήττας (μετά από πολιτική συμφωνία, όπως έγινε στα Ίμια το 1996 από την κυβέρνηση Σημίτη και την παγίωση γκριζοποίησης μέρους του Αιγαίου, το οποίο σήμερα αμφισβητείται ευθέως και χωρίς καμία απολύτως συνέπεια από τον τούρκο υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου).
Παράλληλα, ο υπαρκτός κίνδυνος κάποιας «μουσουλμανικής άνοιξης» στην Ελλάδα, είναι ορατός και τα στοιχεία που θα πυροδοτούσαν κάτι τέτοιο είναι γνωστά και βρίσκονται τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας, έχουν δε προ καιρού πάρει "θέσεις μάχης". Κάτι τέτοιο, μάλιστα, θα εξυπηρετούσε στον μέγιστο βαθμό την σημερινή κυβέρνηση, αφού θα της δινόταν η ευκαιρία επιβολής αυστηρότατων αστυνομικών μέτρων (πέρα από τα όρια που κινείται η Δημοκρατία), ενώ παράλληλα θα περνούσε σε σειρά μέτρων ικανοποίησης των «εξεγερμένων», προκειμένου να μην υπάρξει επανάληψη κάποιας μουσουλμανικής «έκρηξης» στο μέλλον.

 Όλα τα παραπάνω σας φαίνονται απίθανα; Ίσως... και μακάρι να είναι. Δυστυχώς, μέρος από αυτά ήδη είναι μέρος της ζωής μας, της καθημερινότητάς μας. Ευελπιστούμε πως οι πολιτικοί θα πάψουν να είναι πωλητικοί και πως οι πολίτες θα πάψουν να είναι πελάτες. Μόνο τότε θα μπορέσει η χώρα να επανέλθει σε πορεία ανάκαμψης (ουσιαστικής και όχι εικονικής ή μέσω επιτηδευμένων δηλώσεων του εσωτερικού και του εξωτερικού) και θα σταθεί στα πόδια της. 
Για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει οι πολίτες να κατανοήσουν την σημερινή πορεία της χώρας και το αύριο που αυτή η πορεία τους επιφυλάσσει. Επίσης, οι πολιτικοί θα πρέπει να κατανοήσουν πως όλα έχουν ένα τέλος και πως στο χέρι τους είναι το δικό τους τέλος να είναι αίσιο και όχι φρικώδες… Γιατί δεν πρέπει κανείς να ξεχνά πως η οργή φέρνει φρίκη. Και η φρίκη δεν θα έρθει μέσω ενός ανύπαρκτου εμφύλιου πολέμου, αλλά από ανθρώπους της καθημερινότητας που θα έχουν οδηγηθεί στον παραλογισμό και θα λειτουργούν έχοντας στο μυαλό τους μόνο μία σκέψη: «αν είναι να καταστραφώ, θα πάρω μαζί μου όσους περισσότερους μπορέσω»…

Επανερχόμενοι στο αρχικό ερώτημα, "ποιός και πως θα ξεκινήσει την επικείμενη έκρηξη", θα πρέπει να κατανοήσουμε όλοι πως η επόμενη ημέρα σε καμία περίπτωση (οτιδήποτε και αν συμβεί) δεν θα βρει την Ελλάδα ίδια. Είτε χειρότερα, είτε καλύτερα, το αποτέλεσμα θα κριθεί στο ποιοί και πως θα συμμετέχουν στην επικείμενη έκρηξη...

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Η αναδημοσίευση ενυπόγραφων άρθρων και μεταφράσεων του ιστολογίου επιτρέπεται μόνο με έγγραφη ενεργή αναφορά στο ιστολόγιο.
http://kostasxan.blogspot.gr/

Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)