30 Μαΐ 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους! 29-5-13

Πηγή: Ας μιλήσουμε επιτέλους!

Posted: 29 May 2013 02:48 PM PDT
Λείπουν βροντερά ρε γαμώ το ποιητές, λόγιοι, ερμηνευτές, ακαδημαϊκοί.
Ένδεια και τίποτα άλλο. Ένδεια σε κάθε επίπεδο που κάνει φανταχτερό τίποτα την έλλειψη πολιτικών με κότσια. Πολιτικών Ελλήνων που να καίγονται για την Χώρα. Που να μπαίνουν στην φωτιά για τον χειμαζόμενο Λαό τους, για την "αναφερόμενη" κυοφορούμενη διαμέλιση της Χώρας μου.

 Πολιτικών που να σκεφτούν με παρρησία, και να συμπαρασύρουν τον Έλληνα σε αγώνα, σε θεώρημα παλιγγενεσίας, σε πιθανή ήττα, αλλά και σε πιθανότερη Νίκη.

 Αντ΄ αυτών ; Κομματόσκυλα, αλήτες σε παράθυρα, άσχετοι, διανοουμενίσκοι του τίποτα, λογιστάκια με κιτάπια που κεκεδίζουν σε κάθε τους λέξη. Παπαγάλοι που έχουν μάθει μια ξύλινη γλώσσα και την τσαμπουνάνε σαν κασέτα του χθες, στο σήμερα.

 Σε ένα σήμερα που όποιος μιλάει Ελληνικά ξεματώνει, πλην των κομματόσκυλων που περίοπτα διαβαίνουν πόρτες μεγάλες, θαρρώντας ότι είναι οι αφέντες των ζωών μας.
Ίσως να είναι και σαδιστές, μα σίγουρα δεν είμαστε μαζοχιστές. Δεν έχουμε το σύνδρομο της Στοκχόλμης μέσα μας, όσο και αν προσπαθούν να μας το εμφυσήσουν τα σαθρά χρεοκοπημένα μέσα επικοινωνίας τους.

 Θα πληρώσετε. Και μάλιστα ακριβά. Δε θα πω για ελικόπτερα, για φωτιές και για τίποτε άλλο, αλλά θα πληρώσετε. Θρήσκος είμαι, όχι θρησκόληπτος, αλλά η "Θεία Δίκη", άσχετοι ανθέλληνες, λειτουργούσε ανέκαθεν.

 Καλό ξημέρωμα Ελλάδα.

 Γιώργος Θ. Κανελλάκης

Φωτογραφία Βασιλική Ταντάουι
Posted: 29 May 2013 01:54 PM PDT
Φως στο σχέδιο «Νεοθωμανισμός» του Αχμέτ Νταβούτογλου φαίνεται να ρίχνουν τα τελευταία επεισόδια που εκτυλίσσονται τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό πεδίο της Τουρκίας, και τα οποία καταδεικνύουν το θανάσιμο δίλημμα το οποίο η χώρα αντιμετωπίζει. Ο Α. Νταβούτογλου προσπαθεί να το αντιμετωπίσει με έναν τρόπο ο οποίος εάν θα είναι επιτυχημένος θα οδηγήσει στη δημιουργία μίας νέας αυτοκρατορίας, εάν όμως αποτύχει, η κρατική οντότητα της σημερινής Τουρκίας θα οδηγηθεί στη διάλυση. Ας δούμε με λίγα λόγια ποιο ακριβώς είναι το θανάσιμο αυτό μυστικό το οποίο κρύβεται πίσω του η θεωρεία του «Νεοθωμανισμού».

Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη

Ο αείμνηστος και κατά πολλούς δολοφονημένος πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, Τουργκούτ Οζάλ, φαίνεται να διάβηκε τον Ρουβικώνα σε σχέση με τα Κεμαλικά ειωθότα αναφορικά με την εσωτερική πολιτική ασφαλείας της Τουρκίας όταν προσπάθησε να προωθήσει ένα πραγματικό σχέδιο ειρήνευσης με τους Κούρδους το οποίο τους έδινε δικαιώματα με τα οποία θα τους καθιστούσε μακροπρόθεσμα συνδιαχειριστές του κρατικού μορφώματος της σύγχρονης Τουρκίας.

Δυστυχώς για εκείνον, το νήμα της ζωής του κόπηκε απότομα με αποτέλεσμα να μη μπορέσει να φέρει σε πέρας ένα έργο το οποίο θα είχε αναμορφώσει τη χώρα του και ίσως μέσω αυτού να είχε αλλάξει και τον ρου της ιστορίας αναφορικά με τις εξωτερικές σχέσεις της Άγκυρας, αφού είναι προφανές ότι οι Κούρδοι θα δρούσαν ως αποσβεστήρες των εθνικιστικών και επιθετικών… παρορμήσεων των Κεμαλικών προς κάθε κατεύθυνση και κυρίως προς τη πλευρά του Ελληνισμού.
Ένα δεύτερο σημείο το οποίο είχε επισημάνει ο Τ. Οζάλ, αναφορικά με την περίπτωση της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης, ήταν ότι το «πρόβλημα του Αιγαίου» δεν θα λυνόταν με το πόσα F-16 θα είχε η κάθε πλευρά αλλά με το «δημογραφικό». Μία παρατήρηση η οποία δεν θα πρέπει ποτέ να μας αφήνει αδιάφορους, αφού πάντα υπάρχει μία αλήθεια πίσω από αυτή και η οποία επικρέμεται πάντα ως «Δαμόκλειος Σπάθη» πάνω από το ελληνικό έθνος. Η συγκεκριμένη συζήτηση δεν είναι το θέμα της παρούσας σύντομης ανάλυσης οπότε την αφήνουμε εδώ.
Αυτό όμως που έχει άμεση σχέση με την ανάλυση είναι η σύνδεση των δύο θεμάτων με τα οποία ασχολήθηκε ο Τ. Οζάλ, του Κουρδικού και της σημασίας των δημογραφικών δυναμικών σε μία κοινωνία, η συσχέτισή τους με το ζήτημα του… Νεοθωμανισμού και της πολιτικής του Α. Νταβούτογλου και κατ' επέκταση της πολιτικής της κυβέρνησης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Πως λοιπόν συνδέεται το ζήτημα του «δημογραφικού» σε σχέση με το «Κουρδικό» και τη μεγάλη χώρα των «75 εκατομμυρίων Τούρκων»; Με πολύ συντομία η απάντηση δίνεται από άρθρο του φίλου Σάββα Καλεντερίδη στην εφημερίδα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» το οποίο αναρτήθηκε πριν λίγες ώρες και στο «defence-point.gr». Ο Σ. Καλεντερίδης αναφορικά με τα τελευταία δημογραφικά στοιχεία (2013) επισημαίνει ότι «ενώ στις ηλικίες άνω των 18 οι Κούρδοι αποτελούν το 14,7%, στις ηλικίες μέχρι 17 ετών αποτελούν το 24,7 του πληθυσμού. Δηλαδή, με απλά λόγια, σήμερα ένα στα τέσσερα παιδιά στην Τουρκία είναι Κούρδοι!» το παραπάνω στοιχείο σε συνδυασμό με το γεγονός ότι «το ποσοστό των νέων μέχρι 17 ετών, είναι σχεδόν διπλάσιο από αυτόν των άνω των 18, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι σε λίγες δεκαετίες οι Κούρδοι θα είναι πλειονότητα στην Τουρκία».
Δεν γνωρίζουμε εάν η ποιοτική αυτή παρατήρηση μπορεί να γίνει κατανοητή στις πλήρεις διαστάσεις της από τον σημερινό Έλληνα, πολίτη και… πολιτικό, ο οποίος μαθημένος στη νοοτροπία της «ψωροκώσταινας» και του «συνδρόμου αδυναμίας» μπροστά στον «κολοσσό των 75 εκατομμυρίων… Τούρκων» έχει αφεθεί μοιρολατρικά στα χέρια του… Αλλάχ και του «Σουλεϊμάν» να συναντήσει τη μοίρα που ο Σουλτάνος του επιφυλάσσει. Χωρίς καμία διάθεση υποτίμησης ενός γείτονα και αντιπάλου ο οποίος ακολουθώντας μία βυζαντινού τύπου στρατηγική (δηλαδή, αυτή που θα έπρεπε να ακολουθούσαμε εμείς) μας έχει βάλει «τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι», δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε ότι στις επόμενες δεκαετίες δύο πράγματα πρόκειται να συμβούν στον πληθυσμό που διαβιεί στη Μικρά Ασία σήμερα.
(1) Αυτός θα συνεχίσει να αυξάνεται έτσι ώστε να αγγίξει τα 90 περίπου εκατομμύρια και μετά θα αρχίσει να φθίνει ραγδαία (2) Αυτοί που θα αυξάνονται θα είναι οι Κούρδοι το ποσοστό των οποίων αναμένεται θα συναγωνίζεται αυτό των Τούρκων, με μία όμως διαφορά, οι Τούρκοι θα «γερνάνε» ενώ οι Κούρδοι θα αποτελούν τη πλειοψηφία στις μικρές και στις παραγωγικές ηλικίες.
Αποτέλεσμα: Μέχρι το 2050 μπορεί ο πληθυσμός της Τουρκίας να αγγίζει ή να έχει ξεπεράσει τα 90 εκατομμύρια, αλλά αυτός που θα κάνει κουμάντο στη χώρα θα είναι οι Κούρδοι και όχι οι Τούρκοι!


Η συγκεκριμένη παρατήρηση, και η τάση που άρχισε να εμφανίζεται τη δεκαετία του 80' στη χώρα, έκανε τον Τ. Οζάλ να φοβηθεί (ας μην ξεχνάμε ότι έβλεπε τη λύση των ελληνοτουρκικών διαφορών μέσα από το ίδιο πρίσμα), με αποτέλεσμα να προσπαθήσει να επιλύσει τη διαφορά με τους Κούρδους πριν να είναι πολύ αργά.
Το εντυπωσιακό στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν τόσο ότι ο Οζάλ προσπάθησε να αντιμετωπίσει με διάλογο το συγκεκριμένο ζήτημα, όσο το γεγονός ότι ΚΑΙ οι Κεμαλικοί αντιλήφθηκαν το πρόβλημα, το οποίο όμως προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν όχι μόνο με τη γνωστή σε όλους μας βία απέναντι στους Κούρδους, αλλά και με έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο, ο οποίος όμως γύρισε μπούμερανγκ και τελικά τους κατέστρεψε. Ποιος ήταν αυτός ο τρόπος;
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 80' η θεωρία με το όνομα «Τουρκο-ισλαμική Σύνθεση» (Turkish Islamic Synthesis) άρχισε να εμποτίζει όχι μόνο τα σχολεία της χώρας αλλά ακόμα και τις στρατιωτικές σχολές και τα πανεπιστήμια, υπό την ευλογία και τη καθοδήγηση του πραξικοπηματία Κενάν Εβρέν και του νέου πολιτικού αστέρα Τουργκούτ Οζάλ. Η θεωρία αυτή δεν έλεγε τίποτα άλλα παρά του ότι ο περιούσιος λαός του Ισλάμ, του Σουνιτικού Ισλάμ, και οι υπερασπιστές της ορθής πίστης ήταν πάντα οι Τούρκοι.

Όπως γίνεται αντιληπτό η συγκεκριμένη προσέγγιση αποτελούσε την πλέον σοβαρή αίρεση σε σχέση με το καθαρό Κεμαλικό δόγμα το οποίο είχε εξοβελίσει τη θρησκεία από τη δημόσια σφαίρα της Τουρκίας, και μάλιστα την είχε δαιμονοποιήσει σε βαθμό που να είχε δημιουργήσει μία εχθρική στάση των Τούρκων ακόμα και απέναντι στην ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία εκλαμβανόταν ούτε λίγο ούτε πολύ ως ένα μόρφωμα που παραλίγο να εξαφανίσει τη τουρκική ταυτότητα και ότι συνέβαλε στην παρακμή της τουρκικής φυλής.
Γιατί όμως οι «θεματοφύλακες» της κληρονομιάς του Κεμάλ, στρατιωτικοί και πολιτικοί ηγήτορες της Τουρκίας να προχωρήσουν στην ανάπτυξη της θεωρίας της «Τουρκο-ισλαμικής Σύνθεσης» της δεκαετία του 80' και να προσπαθήσουν με αυτή να εμποτίσουν τους πολίτες του κράτους τους; Γιατί οι Κεμαλικοί στην ουσία να παραγκωνίσουν τη πλέον σημαντική εντολή του Κεμαλισμού και κατ' επέκταση τον ίδιο τον Κεμάλ;
H απάντηση είναι απλή αλλά και πολύπλοκη ταυτόχρονα: H πληθυσμιακή άνοδος των Κούρδων και η τάση που διαφαινόταν από τότε, ότι στο μέλλον οι Κούρδοι θα υποσκελίσουν τους Τούρκους, ή θα αυξηθούν σε σημείο ώστε να μπορούν να θέσουν σε αμφισβήτηση την ενότητα του κράτους, τους οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο Κεμαλισμός ως μία πολιτισμική και πολιτική ταυτότητα ενοποίησης του πληθυσμού της Μικράς Ασίας δεν είναι σε θέση πλέον να κρατήσει το κράτος ενωμένο.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Κεμαλισμός ήταν ένας δυτικού τύπου εθνικισμός ο οποίος προσπάθησε να δημιουργήσει ένα δυτικού τύπου έθνος-κράτος, εκεί που υπήρχε πριν μία πολυεθνική αυτοκρατορία. Χωρίς να είναι ανάγκη να αναφερθούμε στην ιστορία της Τουρκίας τον 20ο αιώνα να αναφέρουμε μόνο πως η συγκεκριμένη προσπάθεια δεν πέτυχε, αφού η «ισλαμοποίηση» του κράτους ξεκίνησε λίγο μετά τον Β' ΠΠ από τις αρχές τις δεκαετίας του 50'.
To αποκορύφωμα των εσωτερικών αντιφάσεων υπήρξε η βίαιη δεκαετία του 70' όπου για να μην οδηγηθεί η χώρα σε κατάρρευση αφού πολεμούσαν όλοι εναντίον όλων (Τούρκοι, Κούρδοι, δεξιοί, αριστεροί, ισλαμιστές, Αλεβίτες, κοσμικοί κ.λπ.) για ακόμα μια φορά επενέβησαν οι στρατηγοί και αποφάσισαν να αποδομήσουν σταδιακά τον Κεμαλισμό.
Ή μάλλον, για να το θέσουμε ορθότερα, αποφάσισαν να προωθήσουν μία εθνικο-θρησκευτική ιδεολογία έτσι ώστε να κρατήσουν τη χώρα ενωμένη, μέσα πάντα από την επίφαση της προστασίας του Κεμαλικού κράτους. Η απόφαση αυτή σήμαινε ότι αφού μία καθαρού τύπου δυτική εθνική ιδεολογία δεν μπορούσε να κρατήσει τη Τουρκία ενωμένη αφού πολύ απλά μία μεγάλη μερίδα του πληθυσμού δεν αισθάνονται Τούρκοι, ενώ μία άλλη μερίδα είχε μία θρησκευτικότητα η οποία καταπιεζόταν από τον Κεμαλισμό, ήταν η ώρα της «Τουρκο-ισλαμικής Σύνθεσης» η οποία βρήκε τελικά τη δικαίωσή της στον Νετσμεντίν Ερμπακάν ο οποίος και κατέλαβε έστω και βραχύβια την εξουσία στα μέσα της δεκαετίας του 90', με τα αποτελέσματα του συγκεκριμένου εγχειρήματος να είναι πλέον γνωστά σε όλους.
Και ερχόμαστε στον Α. Νταβούτογλου: Ο πανέξυπνος και πατριώτης ακαδημαϊκός, έζησε και ανδρώθηκε μέσα σε ένα περιβάλλον όπου και κατανόησε αυτό που είδαν και οι Κεμαλικοί τη δεκαετία του 80', ότι ο «Κεμάλ πλέον… δεν πουλάει». Ο Α. Νταβούτογλου, αντιλήφθηκε πολύ γρήγορα, ότι η Τουρκία δεν μπορούσε να συνεχίσει με την ταυτότητα του Κεμαλισμού, διότι τόσο οι Κούρδοι όσο και οι Μουσουλμάνοι αντιδρούσαν.



Ο Α. Νταβούτογλου ανέπτυξε τη θεωρία του, επίσης, την εποχή της κατάρρευσης του «Ανατολικού Μπλοκ» και της δημιουργίας μίας νέας κατάστασης η οποία διεπόταν από αναρχία και πολυπολισμό, την ύπαρξη βέβαια μίας ηγεμονικής δύναμης η οποία ήθελε να επεκταθεί (ΗΠΑ), αλλά και το άνοιγμα χώρων στη Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή οι οποίοι στο παρελθόν ήταν «κλειστοί» για μία χώρα της… Δύσης.
Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο ο Α. Νταβούτογλου δημιούργησε ίσως τη μόνη θεωρία η οποία θα μπορούσε να σώσει τη Τουρκία από τη διάσπαση και τη κατάρρευση: Αντί λοιπόν της Κεμαλικής εθνικιστικής και πολιτισμικής ομπρέλας της «καθαρότητας» της φυλής και του κράτους, ανέπτυξε μία Συνθετική / Πολυσυλλεκτική ταυτότητα της οποίας η βάση, ο συνδετικός κρίκος, δεν ήταν η «καθαρότητα» της φυλής και του «κράτους» αλλά το «Σουνιτικό Ισλάμ» και η «Αυτοκρατορία».
Τι ήθελε να καταφέρει με αυτό; Πολύ απλά, ο Α. Νταβούτογλου θέλησε να μιλήσει όχι για «Τούρκους» και «Κούρδους» αλλά για «Σουνίτες Μουσουλμάνους» και θέλησε να μιλήσει όχι για «Τουρκία» και «Κουρδιστάν» αλλά «Οθωμανική Αυτοκρατορία», στα τελευταία στάδια της οποίας οι Τούρκοι και οι Κούρδοι, μαζί με τους Άραβες ήταν συνεργάτες και πίστευαν όλοι στον Σουλτάνο-Χαλίφη των απανταχού Σουνιτών Μουσουλμάνων.
Όπως μπορεί να γίνει μέχρι στιγμής αντιληπτό, ο Α. Νταβούτογλου και φυσικά ο πρωθυπουργός της Τουρκίας είναι αυτοί οι οποίοι αποφάσισαν να καρφώσουν το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του Κεμάλ και να δημιουργήσουν μία Πολυεθνική / Αυτοκρατορική και άκρως Μουσουλμανική Τουρκία, όχι τόσο λόγω μεγαλομανίας, αλλά για να τη σώσουν από τη διάλυση η οποία επέρχεται, τολμούμε να πούμε, με μαθηματική ακρίβεια τις επόμενες δεκαετίες.



Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο, δηλαδή μέσα από την οπτική της δημιουργίας της νέας συνθετικής ταυτότητας / «ομπρέλας» για Τούρκους, Κούρδους ΚΑΙ Άραβες, μπορούμε να εξηγήσουμε όλες τις επιμέρους πολιτικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης του ΑΚΡ τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Έτσι εξηγείται η πολιτική απαγόρευσης των… φιλιών σε δημόσιους χώρους, η μαντίλα, η προσπάθεια για τη δημιουργία ενός νέου καναλιού στη Κωνσταντινούπολη η οποία προβλέπεται να γίνει και η νέα πρωτεύουσα του νεοθωμανικού κράτους, η πολιτική προστασίας των Παλαιστινίων από το Ισραήλ, αλλά και η υποστήριξη των Σουνιτών «πολεμιστών της ελευθερίας» στη Συρία αλλά και στις άλλες χώρες της Βορείου Αφρικής κατά τη διάρκεια του «Αραβικού Χειμώνα».
Έτσι εξηγείται, το σχέδιο ειρήνευσης με το ΡΚΚ αλλά και η ανάπτυξη σχέσεων με τους Κούρδους του Βορείου Ιράκ, η ψύχρανση των σχέσεων με τη Σιιτική κυβέρνηση της Βαγδάτης, η αποκοπή από το Ιράν, αλλά και η επίθεση «φιλίας» στα Βαλκάνια με επίκεντρο τη Βοσνία και το αλβανικό στοιχείο, καθώς και η προσπάθεια ελέγχου των Τούρκων της Βουλγαρίας αλλά και των Μουσουλμάνων και των Πομάκων της Θράκης μας. Η πολιτιστική δε διπλωματία μέσω των… σίριαλ σε δυνητικούς υπηκόους δεν χρειάζεται περεταίρω ανάπτυξη.
Φυσικά όλα τα παραπάνω λαμβάνουν χώρα, έχοντας υπόψη τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, τα ενεργειακά, τον Καύκασο, τα συμφέροντα των ΗΠΑ, την εμπορική σχέση με τη Ρωσία, ενώ ως κύριο εργαλείο για τη δημιουργία αυτής της… αυτοκρατορίας χρησιμοποιούνται οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας με ιδιαίτερη έμφαση να έχει δοθεί στην ενίσχυση της ναυτικής ισχύος, αφού ως γνωστόν η Ανατολική Μεσόγειος ευνοεί μόνο Ναυτικές Αυτοκρατορίες.
Κλείνοντας τη παρούσα, ελπίζουμε ενδιαφέρουσα, ανάλυση δεν μένει παρά να υπογραμμίσουμε το δραματικό δίλημμα που αντιμετωπίζει σήμερα η Τουρκία, κάτι το οποίο το γνωρίζουν απόλυτα οι ηγέτες της: H Τουρκία είτε θα μετατραπεί σε ένα πολυεθνικό Σουνιτικό κράτος αγκαλιάζοντας Τούρκους-Κούρδους και κάποιους Άραβες με κύριο χώρο ευθύνης της τον υδάτινο άξονα Μαύρη Θάλασσα-Στενά-Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειο, είτε θα πάψει να υπάρχει ως κράτος, αφού οι δημογραφικές εθνικές και θρησκευτικές πραγματικότητες στο εσωτερικό της, η έλλειψη κάποιας ενωτικής ιδεολογίας / ιδεολογήματος σε συνάρτηση με τα μέτωπα που έχει ανοίξει γύρω της θα τη καταστρέψουν.
Το ερώτημα βέβαια για μετά από όλα αυτά είναι το για ποιον είναι «θανάσιμο» το «μυστικό» του Α. Νταβούτογλου, για την ίδια της Τουρκία ή για εμάς του γείτονες; To μέλλον θα δείξει, για την ώρα ας ασχοληθούμε με τη Φατμαγκιούλ και με τις μικροπολιτικές «στρατηγικές» των κομματικών μας ταγών…
Posted: 29 May 2013 12:55 PM PDT
Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Εφοπλιστή, Νίκος Δένδιας, ανακοίνωσε πως η κυβέρνηση στοχεύει στην επιβολή περιορισμών σε πορείες κάτω των 200 διαδηλωτών, ώστε να μην παρεμποδίζεται η οικονομική ζωή των πόλεων, αφού οι πολίτες θέλουν να ψωνίσουν στο κέντρο και τους εμποδίζουν οι πορείες.
Όπως δήλωσε ο κ. Δένδιας, τα ζευγαράκια θα μπορούν να περπατούν ελεύθερα στον δρόμο, αρκεί να είναι νόμιμα.
Αντίθετοι στους περιορισμούς στις πορείες είναι οι ιδιοκτήτες των περιπτέρων και των καφέ του κέντρου της Αθήνας που έχουν γίνει ζάπλουτοι από τις διαδηλώσεις, αφού ο μέσος Έλληνας κλατάρει μετά από πορεία 500 μέτρων και ψάχνει να βρει καρέκλα, για να πλακωθεί στους φραπέδες και τα νερά.
Δεν είναι λίγοι και οι καταστηματάρχες του κέντρου της Αθήνας που διαμαρτύρονται επειδή οι διαδηλώσεις έχουν αραιώσει –από την ημέρα που η χώρα μας επέστρεψε στην ανάπτυξη-, με αποτέλεσμα να μην μπαίνει ούτε διαδηλωτής στο μαγαζί τους και τα λουκέτα να πέφτουν βροχή.
Αν η πορεία έχει λιγότερους από 200 διαδηλωτές, θα είναι υποχρεωμένοι να περπατούν στο πεζοδρόμιο αλλά αυτό θα αναγκάσει τους περαστικούς που περπατούν στο πεζοδρόμιο να κατεβούν στον δρόμο, οπότε οι περαστικοί θα είναι πια παράνομοι και θα συλλαμβάνονται, εκτός αν είναι πάνω από 200, αφού, σε αυτήν την περίπτωση, θα μπορούν να ισχυριστούν πως κάνουν πορεία.
Οι περιορισμοί σε πορείες κάτω των 200 διαδηλωτών θα ευνοήσουν το λαϊκό κίνημα, την ενότητα και την αλληλεγγύη, αφού μπορεί επιτέλους οι διάφορες κοινωνικές ομάδες να ενωθούν και να διαδηλώσουν μαζί, γιατί, μέχρι τώρα, κάθε ομάδα κάνει την δική της πορεία και αποφεύγει τις υπόλοιπες, λες και έχουν λέπρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε στη ανακοίνωση Δένδια για περιορισμούς στις διαδηλώσεις αλλά τον ΣΥΡΙΖΑ δεν τον έχει προβληματίσει ακόμα το ότι, μετά από τρία χρόνια Μνημόνιο και ενώ είναι πια κόμμα στο κατώφλι της εξουσίας, δεν έχει καταφέρει να κάνει μια διαδήλωση της προκοπής αλλά δεν πειράζει, αφού η ανατροπή θα γίνει με συναντήσεις του Αλέξη Τσίπρα με τους νταβατζήδες της διαπλοκής –και με συνεντεύξεις στο «Έθνος»-, και με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να κѠλ⓪τρίβονται όλη μέρα στα κανάλια με τα παπαγαλάκια των καθεστωτικών ΜΜΕ, που θα τα βάλει, όμως, σε μια τάξη ο Αλέξης Τσίπρας όταν γίνει πρωθυπουργός, γιατί έχει ξεκαθαρίσει στον Μπόμπολα και τον Αλαφούζο πως, εκτός από το Μνημόνιο, θα καταργήσει με έναν νόμο και την διαπλοκή.
Σε κάθε περίπτωση, δεν έχει καμία σημασία ούτε το τι επιτρέπεται στις πορείες, ούτε το πόσοι άνθρωποι είναι στον δρόμο.
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν μόνος του στο μεγαλύτερο διάστημα της διαδρομής της Μαραθώνιας Πορείας Ειρήνης αλλά συντάραξε όλον τον κόσμο• γι' αυτό του άνοιξαν μετά το κεφάλι.
Αυτό που έχει σημασία είναι να διαδηλώσεις για κάτι περισσότερο από τον μισθουλάκο σου και τον εαυτούλη σου.
Δύσκολο, ε;

Εγραψε ο Pitsirikos, μοντάζ Γρέκι
Posted: 29 May 2013 12:35 PM PDT
Επιλέγοντας να εξοπλίσουν τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης, η Βρετανία και η Γαλλία κινδυνεύουν να τροφοδοτήσουν μια ταχεία και καταστροφική κλιμάκωση της σύγκρουσης, σχολιάζει ο Simon Tisdall.

 Η απρόθυμη απόφαση της ΕΕ να επιτρέψει, πρακτικά, τον εξοπλισμό των ανταρτών της Συρίας, στην οποία οδήγησαν δυναμικά η Βρετανία και η Γαλλία σε βάρος της ευρωπαϊκής ενότητας, δημιουργεί ένα τεράστιο διπλωματικό ρίσκο σχετικά με το αν το κυβερνόν καθεστώς μπορεί να πιεστεί για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις που θα οδηγήσουν σε πολιτική μετάβαση. Αυτή τη στιγμή, αυτό το στοίχημα μοιάζει με ένα μακρινό στόχο.
Το πόσο επικίνδυνη θα μπορούσε να αποδειχθεί η κίνηση αυτή αποδεικνύεται άμεσα από μια ανακοίνωση της Ρωσίας, βασικού συμμάχου του πρόεδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ και προμηθευτή όπλων του, ότι θα παρέχει προηγμένους αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300, παρά τις ανησυχίες που εκφράστηκαν από το Ισραήλ και τους άλλους. Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Ριάμπκοφ είπε ότι οι πύραυλοι ήταν ένας σταθεροποιητικός παράγοντας που θα μπορούσε να αποτρέψει τους «θερμοκέφαλους» να βυθιστούν κι άλλο μέσα στη σύγκρουση. Προειδοποίησε επίσης ότι η δράση της ΕΕ είχε βλάψει άμεσα τις ειρηνευτικές συνομιλίες τον επόμενο μήνα στη Γενεύη.

 Ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών Γουίλιαμ Χέιγκ υποστήριξε πως η απειλή ότι οι ευρωπαϊκές χώρες μπορούν να εφοδιάζουν με όπλα τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, μέσω της αντιπολίτευσης του Εθνικού Συνασπισμού της Συρίας, είναι ένας ισχυρός και απαραίτητος μοχλός σε μια δέσμη μέτρων, συμπεριλαμβανομένων των μακροχρόνιων κεφαλαίων, του εμπορίου και των ταξιδιωτικών κυρώσεων, που έχουν σκοπό την συμμόρφωση του Άσαντ.
Μιλώντας μετά τη συνάντηση της Κυριακής στις Βρυξέλλες, ο Χέιγκ δήλωσε: «Ήταν σημαντικό για την Ευρώπη να στείλει ένα σαφές μήνυμα προς το καθεστώς Άσαντ ότι πρέπει να διαπραγματευτεί σοβαρά και ότι όλες οι επιλογές παραμένουν στο τραπέζι αν αρνηθεί να το πράξει. Απόψε τα έθνη της ΕΕ έκαναν ακριβώς αυτό … Χιλιάδες ζωές βρίσκονται σε κίνδυνο στη Συρία. Η εστίασή μας παραμένει στις προσπάθειες για την επιτυχή έκβαση στην επικείμενη διάσκεψη της Γενεύης και σε μια πολιτική μετάβαση που θα λήξει τη σύγκρουση και θα επιτρέψει στους πρόσφυγες να επιστρέψουν στα σπίτια τους ώστε να αποτρέπει η περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση στη Συρία».
Το αν ο Άσαντ θα εντυπωσιαστεί από το αγγλο-γαλλικό διάβημα (κανένα άλλο κράτος της ΕΕ δεν φαίνεται πιθανό να εμπλακεί στρατιωτικά στο τέλμα της Συρίας) είναι μάλλον αμφίβολο. Σύμφωνα με τη συμφωνία της ΕΕ, δεν θα παρέχουν όπλα πριν από το φθινόπωρο. Και η Βρετανία και η Γαλλία πρέπει να αποδεχτούν εγγυήσεις, συμπεριλαμβανομένης της διασφάλισης ότι τα όπλα θα χρησιμοποιούνται μόνο για την προστασία των αμάχων, κάτι που είναι σχεδόν αδύνατον.
Η σύνθεση και η ημερήσια διάταξη της διάσκεψης της Γενεύης είναι ακόμα στον αέρα. Δεν είναι σαφές πώς, ή αν, το καθεστώς και η αντιπολίτευση θα εκπροσωπηθούν. Ο Άσαντ δεν είναι επιρρεπής σε απειλές και έχει αντισταθεί πεισματικά στα αιτήματα να παραιτηθεί. Ξέρει ότι η αντικατάστασή του στη θέση του προέδρου είναι μια αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τη Γαλλία, καθώς και για τους αντάρτες. Η υποστήριξη της Ρωσίας έχει ενισχυθεί και είναι σε δύσκολη θέση.
Ο Άσαντ θα ήταν πιο ανήσυχος, ενδεχομένως, αν την κίνηση της ΕΕ ακολουθούσαν ανάλογες ενέργειες από την κυβέρνηση Ομπάμα και τους Ρεπουμπλικάνους του Κογκρέσου, όπως θα ήθελε ο γερουσιαστής Τζον Μακέιν. Ορισμένοι παρατηρητές πιστεύουν ότι η Βρετανία ενήργησε ως δούρειος ίππος για τις ΗΠΑ στις συνομιλίες με την ΕΕ, στρώνοντας το έδαφος για μια αμερικανική επέμβαση – δεν είναι η πρώτη φορά που το Λονδίνο έχει παίξει αυτόν τον ταπεινό ρόλο.
Σε κάθε περίπτωση, το καθεστώς Άσαντ έχει λόγο να πιστεύει τα ρεπορτάζ που βγήκαν στο φως φέτος στις ΗΠΑ, ότι η CIA βοηθά ενεργά τα εχθρικά κράτη του Κόλπου στη διοχέτευση όπλων προς τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Έτσι, καθώς μελετά τους διπλωματικούς ρούνους με τον πρωινό καφέ του, μπορεί να αναρωτηθεί τι έχει αλλάξει.

 Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι ο διετής εμφύλιος είναι όλο και πιο κοντά στην εκπλήρωση των προβλέψεων ότι θα επεκταθεί σε γειτονικές χώρες, κυρίως το Λίβανο, το Ιράκ, την Ιορδανία και την Τουρκία, και θα πυροδοτήσει μια περιφερειακή θρησκευτική πύρινη λαίλαπα. Οι πυραυλικές επιθέσεις το Σαββατοκύριακο στο νότιο Λίβανο και το Ισραήλ ήταν μια ακόμη απόδειξη του ισχυρισμού αυτού, όπως ήταν και η παραδοχή της Χεζμπολάχ ότι οι δυνάμεις της πολεμούσαν μαζί με τα στρατεύματα του Άσαντ.
Αυτό που έχει αλλάξει, όπως έχει προειδοποιήσει η Oxfam μεταξύ άλλων, είναι ότι τροφοδοτώντας τη σύγκρουση με την αποστολή ακόμα περισσότερα όπλων στους μαχητές, η Βρετανία και η Γαλλία κινδυνεύουν να υποδαυλίσουν μια ακόμα πιο ταχεία και δυνητικά καταστροφική κλιμάκωση. Κινδυνεύουν να αυξήσουν τον τρομακτικό αριθμό των 80.000 νεκρών και των εκατομμυρίων που εκτοπίστηκαν. Και κινδυνεύουν να καταρρίψουν και να εξοντώσουν την ήδη αποδυναμωμένη διπλωματική διαδικασία που επιδιώκουν να διατηρήσουν.
Περισσότερα όπλα, περισσότερα πτώματα, περισσότερη δυστυχία. Κάποιος θα θεωρούσε ότι είχαν μάθει το μάθημά τους.
Posted: 29 May 2013 11:06 AM PDT
Πάνω από 60 βουλευτές υπογράφουν τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου κατά Παπακωνσταντίνου

Στην τελική ευθεία μπαίνει η διεύρυνση του κατηγορητηρίου κατά του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, αφού όπως όλα δείχνουν, έχουν συγκεντρωθεί… οι απαραίτητες βουλευτικές υπογραφές.

 Περισσότεροι από 60 βουλευτές, από την ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν υπογράψει την πρόταση της Προανακριτικής Επιτροπής που διερευνά την υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ» για τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου, κατά του πρώην υπουργού Οικονομικών με το αδίκημα της απιστίας σε βαθμό κακούργηματος.

 Η πρόταση αναμένεται να κατατεθεί εντός της ημέρας, στον πρόεδρο της Βουλής Ευάγγελο Μεϊμαράκη.
 Η πρόταση είναι πολυσέλιδη και εξηγεί με νομικά επιχειρήματα τα νέα δεδομένα, που προέκυψαν από την μέχρι τώρα έρευνα της επιτροπής, τα οποία απαιτούν την προσθήκη στο κατηγορητήριό της και του νέου αδικήματος κατά του κ. Παπακωνσταντίνου.

 Σημειώνεται ότι η υπόθεση πήρε νέα τροπή, μετά τα έγγραφα του γαλλικού υπουργείουΟικονομικών που κατατέθηκαν στην Προανακριτική, από τα οποία διαπιστώθηκε ότι η λίστα έφθασε επίσημα στο ελληνικό υπουργείο Οικονομικών για αξιοποίησή της μόνο για φορολογικούς σκοπούς.

 Στο μεταξύ, συνεχίζεται από το πρωί στην Προανακριτική η κατάθεση του πρώην υπουργού Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Φίλιππου Σαχινίδη.

 Σύμφωνα με πληροφορίες, ένταση σημειώθηκε νωρίτερα σήμερα το πρωί, μετά την επιμονή της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Ζωής Κωνσταντοπούλου να εστιάζει τις ερωτήσεις της στις ευθύνες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου, προκαλώντας την έντονη αντίδραση τόσο του κ. Σαχινίδη όσο και του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Παναγιώτη Ρήγα.
Posted: 29 May 2013 09:34 AM PDT
Η λογική της κυβερνο-προπαγάνδας: Αφού δεν μπορούμε να αναστήσουμε το θύμα γιατί να πειράξουμε το δολοφόνο;

 Τελικά έχουν πολύ πλάκα κάποια παπαγαλάκια στα καθεστωτικά ΜΜΕ με τον τρόπο που προσπαθούν να κάνουν προπαγάνδα για να διασώσουν το σύστημα που τα μισθοδοτεί. Η πλάκα όμως γίνεται βραχνάς όταν συνειδητοποιούμε πως δυστυχώς αυτή η χονδροειδής προπαγάνδα καταπίνεται αμάσητη από εκατομμύρια συμπολίτες μας.

 Σήμερα το πρωϊ λοιπόν παρακολουθήσαμε έναν προπαγανδιστικό (δήθεν καθημερινό απλοϊκό) διάλογο μεταξύ δύο έμπειρων μισθοδοτούμενων από το σύστημα. Φυσικά θα αντιληφθείτε αμέσως ότι παρόμοιους διαλόγους ακούμε όλοι κάθε μέρα.

 Το συμπέρασμα του διαλόγου ήταν ότι "όποιος δεν έχει συγκεκριμένη πρόταση για το πώς θα βρουν δουλειά ενάμιση εκατομμύριο άνεργοι, καλύτερα να μην μιλάει. Όποιος δεν μας λέει που θα βρει τα χρήματα για να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις να καθίσει στην άκρη γιατί η κατάσταση είναι σοβαρή και δεν είναι για αστεία".

 Ενώ δηλαδή έχουμε μια συγκεκριμένη πολιτικοοικονομική ολιγαρχία που μας έφερε σε αυτή την οικτρή κατάσταση, το μήνυμα που μας περνάει στο υποσυνείδητο το σύστημα είναι ότι αυτή η ολιγαρχία θα πρέπει να μείνει στο απυρόβλητο και αντίθετα να απομονωθεί οποιοσδήποτε άλλος που δεν έχει άμεση λύση για να εξαλείψει τα εγκλήματα της ολιγαρχίας!

 Στην ουσία τι μας είπαν οι δύο πρωϊνοί προπαγανδιστές; Μας είπαν πως: «Αφού δεν μπορούμε να αναστήσουμε το θύμα γιατί να πειράξουμε το δολοφόνο;». Ας αφήσουμε λοιπόν τον δολοφόνο ατιμώρητο να δημιουργεί νέα θύματα Αυτή είναι στη βάση της η απαίτηση του συστήματος.

 Θα την καταπιούμε αμάσητη;

 Πέτρος Χασάπης
Posted: 29 May 2013 08:57 AM PDT
Θα κόψουν τη σύνταξη πλοιάρχου λόγω άρνησής του να βγάλει ΑΜΚΑ! 

 Του Μπάμπη Σαββίδη
Μια απίστευτη ιστορία, έναν πραγματικό "Γολγοθά", καταγγέλλει ένας συμπολίτης μας, απόστρατος του Πολεμικού Ναυτικού από τα Χανιά, στον οποίο, μετά τις παροχές υγείας, το κράτος απειλεί να του κόψει και τη σύνταξη! Ο λόγος; Το γεγονός πως ο ίδιος δεν έχει και αρνείται - για ιδεολογικούς και θρησκευτικούς λόγους - να βγάλει ΑΜΚΑ...

Τις μέρες αυτές ο 61χρονος Στέλιος Δανδουλάκης, πλοίαρχος εν αποστρατεία, βρίσκεται στην Αθήνα, ψάχνοντας να βρει μια άκρη για να αποφύγει αυτό που πάει, όπως λέει με παράπονο ψυχής στη "Ν.Κ.", να του επιβάλλει το ελληνικό κράτος. Δηλαδή το... θάνατο! Άλλωστε η ψυχρή, στερεοτυπική απάντηση που λαμβάνει από τις αρμόδιες υπηρεσίες είναι ξεκάθαρη. Όσο δεν έχει ΑΜΚΑ και δεν είναι μέσα στο ηλεκτρονικό σύστημα θεωρείται για το κράτος πως δεν υπάρχει. Πως είναι πεθαμένος!

«Μιλάμε για απανθρωπιά. Για σύγχρονους Διοκλητιανούς. Θέλουν σώνει και καλά να με αναγκάσουν είτε να βγάλω ΑΜΚΑ, να φακελωθώ κι εγώ, ή να αποδημήσω εις Κύριον», ξεσπά ο Χανιώτης πλοίαρχος εν αποστρατεία. 

Δηλώνει πως, παρά το τελεσίγραφο που έχει πάρει στα χέρια του να βγάλει ΑΜΚΑ ως τις 30 Μαΐου, ή αλλιώς να ξεχάσει τελείως από εδώ και πέρα τη σύνταξή του, δεν πρόκειται να το βάλει κάτω.


«Είναι συνταγματικό μου θρησκευτικό δικαίωμα. Είμαι ελεύθερος πολίτης», μας λέει οργισμένος. 

Κι εδώ, αν μη τι άλλο, γεννιέται ένα κοινωνικό ερώτημα. Ναι, ο νόμος είναι νόμος. Ναι, η περίπτωσή του είναι ιδιαίτερη. Ναι, η στάση του σε πολλούς ίσως φαντάζει περίεργη. Ασυνήθιστη. Όμως κάποιος, με αφορμή την προσωπική ιστορία του απόστρατου Χανιώτη, αναρωτιέται δικαιολογημένα: Αν ένας άνθρωπος για ιδεολογικούς-θρησκευτικούς λόγους και όχι από άλλο κίνητρο αρνείται να καταχωριστεί ηλεκτρονικά ή να "φακελωθεί", όπως ο ίδιος θεωρεί, πρέπει να πεθάνει; Διότι ένας συνταξιούχος, ο οποίος δεν έχει άλλους πόρους, δεν παίρνει σύνταξη, δεν έχει παροχή υγείας και πληρώνει τα πάντα από την τσέπη του, μέχρι πότε μπορεί να αντέξει;


«Ο υπουργός Εργασίας-Ασφάλισης, αυτοί που μας κυβερνούν, οι προϊστάμενοι στις καρέκλες και στα γραφεία έχουν καθόλου ανθρωπιά μέσα τους; Δε ρωτούν... Ο Δανδουλάκης ο Στέλιος έχει 40 έτη συντάξιμα στο Πολεμικό Ναυτικό; Πλήρωνε κανονικά τις εισφορές του; Έχει την ταυτότητα του αποστράτου; Έχει ταυτότητα Έλληνα πολίτη; Τα έχει όλα. Το κυριότερο ερώτημα... Ο Στέλιος Δανδουλάκης ζει; Ναι. Ε, τότε, γιατί να του κόψουμε το οξυγόνο για να ζει; Αυτό έχω να ρωτήσω εγώ τους κύριους αρμόδιους που με απειλούνε ότι, αν δεν πάω μέχρι τέλος Μαΐου να βγάλω ΑΜΚΑ, από τον Ιούλιο τέλος η σύνταξη», ξεσπά στη "Ν.Κ." ο κ. Δανδουλάκης και συμπληρώνει: «Γιατί πρέπει με το ζόρι, αναγκαστικά, να βγάλω εγώ τον επάρατο αριθμό αυτόν του ΑΜΚΑ; Γιατί, αν δεν το βγάλω, μου λένε ευθέως πως είμαι νεκρός; Να πάω να πεθάνω. Αυτό μου λένε, αφού με απειλούν ότι δε θα ξαναπάρω σύνταξη. Δεν είμαι Έλληνας πολίτης; Τόση απανθρωπιά; Τόση αναισθησία; Είναι δυνατόν ένας αριθμός, ένα "φακέλωμα" να θεμελιώνει δικαίωμα ζωής; Είναι δυνατόν επειδή δεν έχω ΑΜΚΑ να θεωρούμαι ότι δεν υπάρχω για το ελληνικό κράτος; Αν ήμουν άθεος, βουδιστής, μουσουλμάνος ή οτιδήποτε άλλο, θα μου έλεγαν ναι είναι δικαίωμά σου! Δεν είναι δικαίωμά μου να μη θέλω για θρησκευτικούς λόγους να έχω ΑΜΚΑ; Δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμα της θρησκευτικής μου συνείδησης; Το δικαίωμά μου να μη θέλω, βρε αδελφέ, να εκχωρώ φόρα παρτίδα τα προσωπικά μου στοιχεία;».

Ο ίδιος, όπως μας λέει, δεν έχει αρνηθεί στα κουτουρού να βγάλει ΑΜΚΑ. Έχει τα πιστεύω του. Αλλά από εκεί και πέρα έχει κάνει την έρευνά του. Έχει ψάξει το θέμα και έχει ενημερώσει εγγράφως τις αρμόδιες υπηρεσίες γιατί δε θέλει να βγάλει ΑΜΚΑ...

Ιδού, συγκεκριμένα, τι αναφέρει σε έγγραφό του προς το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού: 

«Αφού έλαβα υπόψη: 

α) Έγγραφα, ανακοινώσεις-εγκυκλίους της Εκκλησίας της Ελλάδας, της Εκκλησίας της Κρήτης, των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους και ειδικών επιστημόνων Πληροφορικής, 

β) ότι ο Αριθμός Μητρώου Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΑΜΚΑ) είναι ηλεκτρονική-μηχανογραφική αποθήκευση προσωπικών δεδομένων/στοιχείων, δηλαδή είναι μια μορφή ηλεκτρονικού φακελώματος, το οποίο καθιστά επικίνδυνα απροστάτευτο τον άνθρωπο σε κατάχρηση, δηλαδή μετάδοση/εκχώρηση και επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων, 

γ) ότι δεν υφίσταται σχετική ελληνική νομοθεσία που να καθορίζει ηλεκτρονικό τρόπο-μέσο ασφαλείας για την προστασία του προσωπικού ηλεκτρονικού φακέλου, και για λόγους θρησκευτικής συνειδήσεως αναφέρω ότι δεν επιθυμώ να ενταχθώ στο μητρώο με ηλεκτρονικό, μηχανογραφικό τρόπο αποθήκευσης αρχείου».

Βεβαίως τα επιχειρήματα που ο ίδιος επικαλέστηκε δεν έπιασαν τόπο στις αρμόδιες υπηρεσίες. Έτσι ήρθε, όπως λέει, το πρώτο πλήγμα. Του έκοψαν το αγαθό της υγείας.

«Δε μου αναγνωρίζουν το βιβλιάριο υγείας, παρότι είναι θεωρημένο. Μου είπαν ουσιαστικά πως είναι άχρηστο. Και το μόνο που έχω να κάνω είναι να το πετάξω στα σκουπίδια. Το πρόβλημα το έχω από το Νοέμβριο του 2011. Δε συνταγογραφείται πλέον τίποτε χειρόγραφα. Πρέπει να είμαι στο σύστημα. Επειδή εγώ δεν είμαι, δεν μπορούν να μου συνταγογραφήσουν. Τα πληρώνω όλα από την τσέπη μου. Και δεν είναι καθόλου λίγα τα έξοδα. Έχω κακοήθεια. Έχω καρδιολογικά προβλήματα. Όμως δεν τους ενδιαφέρει. Πηγαίνω στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών και με πετάνε έξω σαν το σκυλί! Εκεί φτάσαμε; Αυτή είναι η Ελλάδα του σήμερα;», λέει οργισμένος ο κ. Δανδουλάκης.

Έφτασε μέχρι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Παρά την ψυχρολουσία με το βιβλιάριο υγείας, ο κ. Δανδουλάκης δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Απευθύνθηκε σε εισαγγελικό λειτουργό.

«Έχω μια εισαγγελική παραγγελία. Είχα κάνει αίτηση στην Εισαγγελία πως είμαι ο τάδε και δε θέλω να είμαι στο σύστημα για θρησκευτικούς λόγους. Παρακαλούσα να δώσουν εντολή να εξυπηρετούμαι σε θέματα υγείας κ.τ.λ. Έτσι και έγινε. Πήρα το εισαγγελικό χαρτί από την Αθήνα το 2012. Αλλά και τι πώς το πήρα; Στο υπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης το απέρριψαν.

Τον Ιούνιο μπορεί να μπει η σύνταξη. Μετά όμως γιοκ. Μου το έχουν ξεκαθαρίσει από το υπουργείο.

Έχω απευθυνθεί το γραφείο του προέδρου της Δημοκρατίας. Στον πρωθυπουργό. Έχω πάει στο υπουργείο Εργασίας. Έχω πάει στη Βουλή. Ουδείς ενδιαφέρεται. Να πάω να πεθάνω. Αυτό μου λένε κυνικά. Το Σύνταγμα με καλύπτει.

Ο Έλληνας δεν είναι αριθμός. Δεν είναι ένα ηλεκτρονικό αρχείο. Το κράτος πρέπει να του παρέχει υγεία. Αλλά δεν τους νοιάζει. Είναι οι σύγχρονοι Διοκλητιανοί», λέει ο απόστρατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, παραπέμποντας στο χαρτί που έλαβε, με ημερομηνία αποστολής την 25η Απριλίου 2013, από τη Γενική Διεύθυνση Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.

Το έγγραφο καταλήγει: «Αν μέχρι τις 30/05/2013 δεν έχετε υποβάλει ή καταχωρίσει ΑΜΚΑ, θα ανασταλεί η καταβολή σύνταξης μηνός Ιουλίου 2013 (ημερομηνία καταβολής τέλος Ιουνίου 2013) και κάθε επόμενης σύνταξης»...

Τι θα κάνει ο ίδιος; Θα το παλέψει, αντιστεκόμενος, όπως λέει, στο φακέλωμα μέχρι τέλους. Άλλωστε, όπως σημειώνει, μπορεί να αποτελεί ασυνήθιστη, αλλά δεν είναι μοναδική περίπτωση πανελλαδικά. Ο ίδιος γνωρίζει άλλωστε προσωπικά περίπτωση πλωτάρχη του Λιμενικού, εν ενεργεία, στον Πειραιά, που δεν του δίνουν μισθό! Και της Αστυνομίας επίσης, που δεν του δίνουν σύνταξη για τον ίδιο ακριβώς λόγο...


Διαβάστε επίσης:
Για τους συνταξιούχους που δε δήλωσαν ΑΜΚΑ ή ΑΦΜ αναστέλλεται η καταβολή συντάξεων 
Posted: 29 May 2013 02:04 PM PDT

Να 'μαστε λοιπόν πάλι εσύ κι εγώ, καθισμένοι αντίκρυ να μιλάμε για τις αλυσίδες που αφήσαμε να μας φορέσουν, να κοιτάζουμε τα συρματοπλέγματα και τον τοίχο που χτίζουνε ολόγυρά μας για να μας κλείσουν σε μια ανώνυμη φυλακή, να βρίζουμε ο ένας τον άλλον και να είμαστε έτοιμοι να αλληλο-σκοτωθούμε, επειδή μας διαβάλουν οι σπιούνοι των δημίων μας, επειδή επιλέξαμε να μένουμε στον μικρόκοσμο των προσωπικών μας συμφερόντων, επειδή συνεχίζουμε –ως άλογα όντα- να κοιτάζουμε το δέντρο, να ψάχνει η ματιά μας εκεί που μας δείχνει το δάχτυλο και να πιστεύουμε στα λόγια εκείνων που κάνανε σχέδια για το πως να γίνουμε δικοί τους σκλάβοι.

Να ήξερες όμως αδελφέ, πόσο καλό μας έκαναν με όλα ετούτα οι μίσθαρνοι εφιάλτες που μας κατατρώγουν τα σωθικά, που λαχταράνε στο τέλος να μας κομματιάσουν την ψυχή και να μας κάνουνε κατάδικούς τους…
Αυτές οι αόρατες αλυσίδες που έχουμε στα πόδια και στο νου, ετούτα τα συρματοπλέγματα και ο τοίχος που κάθε μέρα θεριεύει για να μας κλείσει ακόμη και την ομορφιά του ουρανού με σκοπό να μας βυθίσει στο απόλυτο σκοτάδι, είναι η πρόκληση που έχουμε μπροστά μας, είναι το μέτρο που πρέπει σήμερα να ξεπεράσουμε. 
Οι αλυσίδες αυτές είναι ο στόχος που καλούμαστε να υλοποιήσουμε σπάζοντάς τες, τα συρματοπλέγματα και ο τοίχος είναι το εμπόδιο που πρέπει να υπερβούμε για να γίνουμε καλύτεροι, για να ξαναβρούμε τον δρόμο του αυτονόητου που θα μας οδηγήσει στον σκοπό μας, σε εκείνο το καλύτερο αύριο που θέλουν να μας κλέψουν…

 Κι αν στη σκέψη αυτή φοβάσαι, μην δειλιάζεις πατριώτη. Δεν είναι κακό. Ο φόβος δείχνει πως σκέφτεσαι, πως υπολογίζεις, πως σχεδιάζεις τι θα κάνεις όταν αυτό σου ζητηθεί. 
Κι αν δεν μπορείς στην πρώτη γραμμή να σταθείς, τότε μην γίνεις εμπόδιο, θεριεύοντας τους σπόρους της διχόνοιας που σπείραν αναμεταξύ μας. Μην σταθείς εμπόδιο σ' όλους εκείνους που πρόθυμα θα τολμήσουν να παλέψουν με ορατές κι αόρατες δυνάμεις, για να ξαναφέρουν το χρώμα, που θα θελήσουν να αγωνιστούν στον αγώνα τον όμορφο και τον ιερό για να επιστρέψουν οι ανθρώπινες αξίες, για να έρθει επιτέλους το φως στη ζωή μας.

 Μόνο, που ένα πράγμα μεγάλο πρέπει όλοι μας να κάνουμε, για να ετοιμαστούμε καθώς πρέπει, για να πάρουμε πίσω όσα μας πήραν, για να ξανα-βαδίσουμε περήφανοι στα χώματα ετούτης της πατρίδας.
Πρέπει να ξαναβρούμε τις αξίες που ξεχάσαμε, πρέπει να αγκαλιαστούμε με όσα οι πατεράδες μας είχαν σαν οδηγό, πρέπει να ξαναβρούμε τον δικό μας δύσκολο, ελεύθερο και περήφανο δρόμο στη ζωή. 
Πρέπει να ξαναγίνουμε άνθρωποι κι όχι αριθμοί, όπως μας κάνανε ετούτοι. 
Πρέπει να αφήσουμε τις πέτρες που μας φορτώσαν και να αδελφωθούμε, γιατί σαν έρθει η στιγμή, στην πρώτη γραμμή σαν θα ταχθούμε, ίσοι πρέπει να είμαστε όλοι και να έχουμε πίστη στους αγίους μας, στην Παναγιά και στον Θεό μας, γιατί μονάχους δεν θα μας αφήσουνε σαν τα άγια και τα όσια της πίστης και της φυλής μας υπερασπιστούμε. Ελεύθερους μας θέλει ο δημιουργός μας, γιατί ελεύθερους μας έφτιαξε και όχι υπηρέτες. Ελεύθερους μας θέλουν οι αγγέλοι για να γιορτάσουνε μαζί μας τη νίκη μας απέναντι στους δαίμονες που θέλουν την ζωή –μα πιότερο, την ψυχή- μας να αρπάξουν.

 Λοιπόν, τι λες; 
Θα διώξουμε την αρρώστια που ορίζει σήμερα τις ζωές μας; Θα διώξουμε τους δαίμονες που μας κρύβουνε το φως; 
Θα διώξουμε τον φόβο που στην ψυχή μας με τέχνη περίσσια βάλαν εκείνοι που και στην καρδιά και την ψυχή μας θέλουν να μας φορέσουν αλυσίδες; 
Θα βάλουμε τους παλιάτσους που μας διαφεντεύουν, να κλάψουνε πάνω από τους τάφους που κάνανε για εμάς;
Σε εσένα η απόφαση ετούτη είναι. Κι εγώ μαζί σου, στο πλευρό σου θα σταθώ. Γιατί, κοινή μοίρα μας δένει σε ετούτη την ζωή, αφού κοινή η πατρίδα που μας γέννησε και από μικρά παιδιά μας έφτιαξε άντρες για να της σταθούμε στα δύσκολα και να μας τιμήσει μετά…

 Μην το σκέφτεσαι πολύ. Γίνε αυτός που κάποτε ήσουνα, ακολούθα τα πατήματα των πατεράδων σου, διώξε όλη τη βρώμα που σου φορέσαν για να φανούν το λευκό και το γαλάζιο που τα λάβαρά σου κοσμούν… 
Και τότε, εσύ κι εγώ, κι όλοι μαζί, θε να χορέψουμε εκείνο τον αρχαίο κι όμορφο χορό που τον ζηλεύουνε οι δαίμονες και τον τραγουδούνε οι αγγέλοι, τον χορό του αγώνα για τα άγραφα και μεγάλα, τα ωραία ιδανικά, όλα εκείνα που ήτανε κανόνας ζωής των προγόνων μας, όλων εκείνων απλόχερα μας έδωσε ο δημιουργός μας.

Άντε λοιπόν, μην το αργούμε και δίνουμε χαρά σε όλους εκείνους που μας μισούν…
Άντε λοιπόν, κανένας δεν θα σου χαρίσει εκείνα που ο ίδιος θέλει να σου πάρει πρώτος...
Άντε λοιπόν, ο πυρωμένος δρόμος ετούτος εσένα περιμένει για να εξαγνιστείς, για να γίνει το σίδερο σπαθί που θα κρατήσεις στα δικά σου χέρια, για να τιμήσεις και να τιμηθείς απ' όσους πέρασαν και όσους έρχονται, για να μπορέσεις να ξαναγίνεις άνθρωπος με όλα όσα ετούτη η λέξη μπορεί να σημαίνει...
Η αναδημοσίευση ενυπόγραφων άρθρων και μεταφράσεων του ιστολογίου επιτρέπεται μόνο με έγγραφη ενεργή αναφορά στο ιστολόγιο.

 
Posted: 29 May 2013 06:58 AM PDT
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Δυο σημαντικές προειδοποιήσεις από πολύ σοβαρούς παράγοντες της δημόσιας ζωή της Τουρκίας ότι ο εμφύλιος που έχει ξεσπάσει στην γειτονική Συρία αλλά και η λάθος πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία εμπεριέχει τον κίνδυνο να προκαλέσει ένα αιματηρό εμφύλιο πόλεμο στην ίδια την Τουρκία, έγιναν ταυτόχρονα δείχνοντας και το κλίμα που έχει δημιουργηθεί σε μια Τουρκία με πολλά πολιτικά αδιέξοδα που δεν δικαιολογούν με κανένα τρόπο την τουρκοφοβία με την οποία την αντιμετωπίζουμε.

Συγκεκριμένα ο Deniz Baykal, πρώην αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης και πρώην αρχηγός του Λαϊκού κόμματος, γνωστός στην Ελλάδα όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών κατά την κρίση των Ιμίων, προειδοποίησε τον Ερντογάν και την κυβέρνηση του ότι η πολιτική του στο συριακό οδηγεί την Τουρκία σε εμφύλια σύρραξη μεταξύ των σουνιτών ισλαμιστών και της μειονότητας των Αλεβητών που αριθμεί περί τα 25 εκατομμύρια. Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι την ίδια ακριβώς ημέρα, (28/5), που ο Baykal απεύθυνε αυτή την προειδοποίηση στον Ερντογάν και ο αρχιμουφτής της Τουρκίας, ο μετριοπαθής για πολλούς, Mehmet Görmez, σύμφωνα με δημοσίευμα της ισλαμικής εφημερίδας Yeni Şafak, προειδοποίησε ότι ο εμφύλιος πόλεμος της Συρίας απειλεί με εμφύλιο θρησκευτικό πόλεμο την Τουρκία.

Να σημειωθεί ότι οι Αλεβήτες της Τουρκίας θωρούνται αδελφοί και συγγενείς με τους Αλαουΐτες της Συρίας, δηλαδή την θρησκευτική αίρεση στην οποία ανήκει και ο Μπασέρ αλ Άσαντ, ο πρόεδρος της Συρίας και η οποία είναι το μεγαλύτερο στήριγμα του Σύρου προέδρου στον πόλεμο κατά των ανταρτών. Αν και υπάρχουν κάποιες διαφορές, οι Αλεβητες θεωρούνται Σιΐτες όπως είναι και οι Αλαουΐτες, οι Ιρανοί και οι οπαδοί της Χετζμπολάχ στον Λίβανο που έχει ταχτεί στο πλευρό του Άσαντ πολεμώντας τους φανατικούς σουνίτες ισλαμιστές αντάρτες. Επίσης πολλές μελέτες που έχουν δημοσιευτεί στην ίδια την Τουρκία κάνουν λόγο για ελληνοχριστιανική καταγωγή των Αλεβητών, γι' αυτό και οι σουνίτες τους θεωρούν σαν άπιστους γκιαούρηδες.

Και ενώ στην Τουρκία το κλίμα σχετικά με τον εμφύλιο της Συρίας είναι τεταμένο καθώς η μεγάλη μειονότητα των Αλεβητών υποστηρίζει ανοιχτά το καθεστώς του Άσαντ διαφωνώντας με την ισλαμική κυβέρνηση, εν όψει της κατάρτισης του νέου τουρκικού συντάγματος οι Αλεβήτες οργανώνουν μεγάλες κινητοποιήσεις για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη εσωτερική ένταση. Παράλληλα καθημερινά σχεδόν στην περιοχή του Χατάυ, όπου συγκεντρώνονται οι πρόσφυγες από τον εμφύλιο της Συρίας και οι Σύριοι αντικαθεστωτικοί έχουν τις βάσεις τους, γίνονται διαδηλώσεις των Αλεβητών, οι οποίοι έχουν την συντριπτική πλειοψηφία στην περιοχή, προς υποστήριξη του καθεστώτος Άσαντ ενώ δεν λείπουν και οι μικροσυγκρούσεις με τους φανατικούς Σύρους ισλαμιστές.

Ενώ λοιπόν ακόμα και το φάσμα ενός εκρηκτικού θρησκευτικού εμφυλίου πλανάται πάνω από την Τουρκία καθώς έχει μπλεχτεί για τα καλά με την μεγάλη σύγκρουση της Συρίας, εδώ στην Ελλάδα ασχολούμαστε με τις ρατσιστικές βλακείες και το μόνο που κάνουμε είναι να παρακολουθούμε άφωνοι τις αλλεπάλληλες τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο ενώ η τουρκοφοβία καλλιεργείτε συστηματικά από τα τουρκολαγνικά κανάλια.
Posted: 29 May 2013 06:32 AM PDT
  • Οι λαθρομετανάστες καταλύουν τους θεσμούς και ακυρώνουν την ύπαρξη της Ελληνικής αστυνομίας
  • Το Υπουργείο του κ. Δένδια (υποτίθεται ότι λέγεται "Προστασίας του Πολίτη) παραμένει αμέτοχο και ατάραχο στην αντικατάστασή του από τους λαθρομετανάστες!
  • Ποιός -επιτέλους- κυβερνάει αυτή τη χώρα; Ποιός νόμος ισχύει για τον υποτιθέμενο πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά;
  • Έχουμε Δημοκρατία και Σύνταγμα ή σιωπηλή αποδοχή της Σαρία; Γιατί όλοι συζητούν για το αντιρατσιστικό, όταν οι λαθρομετανάστες επίσημα καταλύουν το νόμο;

Τι απέγιναν εκείνες οι δεσμεύσεις του κυρίου Δένδια για όσους υποκαθιστούν παράνομα την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ - Παραποίηση Αρχής;
Το θέμα θέλει προσοχή και γρήγορη απάντηση της ΕΛ.ΑΣ...γιατί σε περίπτωση που περάσει η εντύπωση πως όποιος θέλει φτιάχνει και μια ομάδα "περιπολίας" ..
  • ισλαμιστές για Σαρία-έχει ακουστεί πως ήδη υπάρχει....
  • Κάτοικοι για ασφάλεια-υπάρχουν ήδη στην περιφέρεια,σε περιοχές που η εγκληματικότητα χτυπάει κόκκινο.
  • Αφρικανοί για να διώχνουν λευκούς..γίνεται ήδη από παρέες αφρικανών στην Κύψέλη, κ.λ.π. κ.λ.π.
  • Αφγανών στην περιοχή της Ομονοίας,για ξεκαθάρισμα λογαριασμών με άλλες μαφίες ναρκωτικών.
Σε λίγο τα πράγματα θα ξεφύγουν και θα αρχίσουν πραγματικές μάχες μέσα στην καρδιά της πόλης...Τα πρόσφατα παραδείγματα σε Λονδίνο-Γαλλία και Σουηδία πρέπει να συνεφέρουν κάποιους και να τους προσγειώσουν στην ωμή πραγματικότητα..Ειδικά ο κος Δενδιας πρέπει να είναι αποφασιστικός και αμείλικτος και να μην αφήσει κανέναν να υπερβαίνει το Σύνταγμα και τους κανόνες του Ελληνικού κράτους.

 Η είδηση...
Οι συνεχείς "ρατσιστικές" επιθέσεις εναντίον μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας, οδήγησαν στην πρωτοβουλία δημιουργίας μίας ομάδας αυτοάμυνας υπό το όνομα «Μαύροι Πάνθηρες», η οποία αποτελείται από αλλοδαπούς που ζουν στην πρωτεύουσα.
Η οργάνωση τους έχει καθαρά αμυντικό στόχο(?), προκειμένου να προστατεύσει τους μετανάστες που πέφτουν θύματα νεοναζιστικών οργανώσεων.

 Οπως αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, τα μέλη της οργάνωσης πραγματοποιούν νυχτερινές περιπολίες στις γειτονιές του κεντρου, ενώ μέσω κινητών και social media ενημερώνονται και αντιδρούν σε περιπτώσεις ρατσιστικών επιθέσεων.

 Οι «Μαύροι Πάνθηρες» απασχόλησαν πρόσφατα και τα ξένα μέσα, αφού, σύμφωνα με δημοσίευμα του EnetEnglish, ο Michael Chege, μέλος των «Μαύρων Πανθήρων» μίλησε στο βρετανικό Channel 4:
«Είμαι μέλος των "Μαύρων Πανθήρων" και όλοι το γνωρίζουν αυτό.
Οπότε, δίνω στη Χρυσή Αυγή μία σαφή προειδοποίηση: μην ενοχλείτε τους μαύρους, με κανένα τρόπο. Το εννοώ».
«Δεν φοβάμαι αυτή τη νεοναζιστική, ηλίθια ομάδα» προσθέτει αναφερόμενος στη Χρυσή Αυγή.
«Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο συνεθλίβησαν. Στον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, θα τους εξαφανίσουμε από προσώπου γης[...] Θέλουν να κάνουν ό,τι έκανε και ο Χίτλερ. Ας το δοκιμάσουν. Θα έχουν την ίδια μοίρα και ακόμα χειρότερη» προσθέτει.
Σύμφωνα με το ifemiredia,όπως ανέφερε στη συνέντευξή του ο 28χρονος Chege, είναι γεννημένος στην Κένυα και μετακόμισε στην Ελλάδα σε ηλικία 8 μηνών, ωστόσο έχει ακόμα προβλήματα και πρέπει να κουβαλάει συνεχώς μαζί του μία τσάντα γεμάτη έγγραφα, προκειμένου να μπορεί να αποδείξει πως βρίσκεται νόμιμα στην Ελλάδα.
Ωστόσο, όπως αναφέρει το δημοσίευμα της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, πέρα από το γραφειοκρατικό θέμα, έχει έρθει αντιμέτωπος συχνά και με επιθέσεις από μέλη της Χρυσής Αυγής και εκεί η εκπαίδευσή του σε πολεμικές τέχνες αποδείχθηκε χρήσιμη: «Τους έχω αντιμετωπίσει δέκα φορές σε πραγματική μάχη, που πρέπει να σκοτώσεις ή να σκοτωθείς».

 Οσο για την κατάσταση στην Ελλάδα για τους μετανάστες, ο Chege παραδέχεται ότι τα πράγματα είναι μάλλον δύσκολα:«Η μητέρα μου θέλει να επιστρέψω στην Κένυα. Ανεξαρτήτως της σημερινής κατάστασης, αγαπώ την Ελλάδα. Νιώθω ότι είναι το σπίτι μου. Δεν μπορώ να την καταδικάσω. Πέρασα καλά στην Ελλάδα, στο παρελθόν. Τώρα όμως, έχει γίνει στροφή 180 μοιρών.
Όταν περπατάω στον δρόμο τη νύχτα, φοβάμαι.
(Προφανώς θα εννοεί και την εγκληματικότητα από αλλοδαπούς μαχαιροβγάλτες ληστές του δρόμου που δρουν στο κέντρο της πόλης (Αφγανούς - Μαροκινούς - Αλγερινούς) και όχι μόνο επιθέσεις από ακροδεξιούς).
Αν μαζέψω αρκετά χρήματα, θέλω να επιστρέψω στην Κένυα μόνιμα τα Χριστούγεννα».

 Το θέμα αναδεικνύεται από το βρετανικό Channel 4 που συνομίλησε με τον Michael Chege. 
"Για τους μετανάστες τα πράγματα στην Ελλάδα γίνονται ολοένα και χειρότερα", καταγράφει το δημοσίευμα του Channel 4. Οι μετανάστες κατηγορούν την αστυνομία και τις αρχές για αδιαφορία. Ο Jamal Osman που επιμελείται του ρεπορτάζ, γράφει ότι ακολούθησε τις αστυνομικές δυνάμεις στο κέντρο της Αθήνας στα πλαίσια της επιχείρησης "Ξένιος Δίας". "Περάσαμε ανάμεσα από ναρκομανείς και εμπόρους ναρκωτικών. Οι αστυνομικοί τους κοιτούσαν και δεν έκαναν τίποτα".

 Η ζωή στην Ελλάδα
Στη συνέχεια του άρθρου, ο Michael Chege μιλάει για τη ζωή του στην Ελλάδα. "Στο σχολείο, ήμουν το μόνο μαύρο παιδί. Έπρεπε κάθε μέρα να δίνω μάχη για να έχω τον σεβασμό". Σε μικρή ηλικία έμαθε πολεμικές τέχνες για να μπορεί να υπεραμύνεται του εαυτού του. Διηγείται μάλιστα ένα περιστατικό ρατσιστικής βίας εναντίον του. Όταν ήταν σε ένα λεωφορείο, δύο άνδρες με μπλούζες της Χρυσής Αυγής εμφανίστηκαν και κινήθηκαν απειλητικά εναντίον του. Επιβάτες προειδοποίησαν τον Michael. "Μου είπαν τρέξε, κρύψου ή πέσε κάτω". Ο ίδιος δεν έφυγε και δέχθηκε επίθεση. "Στις πολεμικές τέχνες μαθαίνεις να πολεμάς.

 Ήμουν τυχερός πάντως που κατάφερα να διαφύγω με ελαφρά τραύματα", αναφέρει. Μία ημέρα αργότερα, βρέθηκε σε τηλεοπτικό παράθυρο δελτίου ειδήσεων, απέναντι στον Νίκο Μιχαλολιάκο. Ο ηγέτης της Χρυσής Αυγής, γράφει ο συντάκτης, αντιμετωπίζει τους μετανάστες ως κανίβαλους. Στην τηλεοπτική αντιμαχία των δύο ανδρών, ο ηγέτης της Χ.Α. διέψευσε την επίθεση από μέλη του κόμματος του. Όταν ο Michael του ζήτησε να τοποθετηθεί, εκείνος είπε: "Οι πυγμαίοι τρώγονται και ψήνονται από άλλους μαύρους στην Αφρική.

 Και θεωρούνται ιδιαίτερο έδεσμα". Ο Chege τον ρώτησε που το ξέρει αυτό, αν έχει ζήσει στην Αφρική ή αν έχει επισκεφθεί κάποια χώρα της και εκείνος απάντησε: "Όχι. Το έχω διαβάσει όμως στις εφημερίδες". "Είμαι άτυχος να είμαι ξένος στην Ελλάδα", καταλήγει ο 28χρονος Michael.

 Λέει πως δεν θέλει τα παιδιά του να ζήσουν τη βία στο πετσί τους και αποσκοπεί στο να τα μεγαλώσει στην πατρίδα του, την Κένυα. Για την ώρα, ο ίδιος και οι ομάδες του θα συνεχίσουν, όπως υπογραμμίζει, να περιφρουρούν τη γειτονιά τους.
Posted: 29 May 2013 06:10 AM PDT
Επίθεση στον πρωθυπουργό έκανε ο Αλ. Τσίπρας μιλώντας στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, κάλεσε τον Αντώνη Σαμαρά σε «ντιμπέιτ» ζητώντας «να μην κρύβεται άλλο, να εξηγήσει ποιο είναι το success story αυτής της κυβέρνησης».

 «Αν θεωρεί πράγματι ότι η Ελλάδα ζει μια επιτυχία γιατί δεν έρχεται να το συζητήσουμε γιατί κρύβεται; Γιατί δεν έρχεται ανοιχτά να ανταλλάξουμε επιχειρήματα;», είπε ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και πρόσθεσε ότι «στη Βουλή έρχεται μια στους έξι μήνες». «Αν δεν έρχεται στη Βουλή τον καλώ όπου θέλει, είτε στη Βουλή είτε στην τηλεόραση σε εθνική εμβέλεια», συνέχισε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, συμπληρώνοντας ότι η συζήτηση μπορεί να γίνει με όποιους δημοσιογράφους επιθυμεί ο Πρωθυπουργός.

 Χαρακτήρισε τους κ.κ. Βενιζέλο και Κουβέλη δεκανίκια του κ. Σαμαρά οι οποίοι εκτίθενται με τις περίφημες απογευματινές τους δηλώσεις στον κήπο του Μεγάρου Μαξίμου.
Αναφερόμενος στον αντιρατσιστικό νόμο ο κ. Τσίπρας επισήμανε πως την ώρα που η Χρυσή Αυγή αλωνίζει και απειλεί με τις φαλτσέτες τους πολίτες της γειτονιάς η κυβέρνηση Σαμαρά αρνείται την αναγκαιότητα αντιρατσιστικού νόμου και ετοιμάζει αντιδημοκρατικό νόμο που θα περιορίζει τις διαδηλώσεις.
Posted: 29 May 2013 05:57 AM PDT
Ανοιχτό άφησε το θέμα του «κουρέματος» των καταθέσεων μελλοντικά στις ελληνικές τράπεζες, αν παραστεί ανάγκη, ο Ευρωπαίος επίτροπος Μισέλ Μπαρνιέ. Ο ίδιος με έναν παρελκυστικό τρόπο απάντησε σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή, που συναρτούσε το πιθανολογούμενο «κούρεμα» με τα κόκκινα δάνεια, ότι δεν έχει να απαντήσει τίποτα επί της ουσίας...

 Το «κούρεμα» των καταθέσεων, που έγινε πραγματικότητα στην Κύπρο, έχει εμφανιστεί περίπου σαν μονόδρομος στις περιπτώσεις εκείνες που θα υπάρξουν στην Ευρώπη τράπεζες με κεφαλαιακά προβλήματα.

 Η ερώτηση του Νίκου Χουντή αφορούσε την κοινοτική οδηγία που υπάρχει σχετικά με το «κούρεμα» των καταθέσεων, εάν κριθεί ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες είναι πολύ μεγάλο, και διερωτήθηκε αν κάτι τέτοιο πρόκειται να εφαρμοστεί άμεσα, με αφορμή το θέμα των «κόκκινων δανείων».

 Η απάντηση του Μισέλ Μπαρνιέ μόνο καθησυχαστική δεν ήταν, αφού ο αρμόδιος επίτροπος για τη ρύθμιση του δημοσιονομικού και του χρηματοπιστωτικού τομέα υπογράμμισε ότι... δεν ξέρει τι να απαντήσει! Η αμφίσημη «μη απάντηση» του Γάλλου επιτρόπου, παρά τον φόβο που θέλει να εμπνεύσει, αφήνει στην ουσία ορθάνοιχτο το ζήτημα του «κουρέματος» των καταθέσεων.

 Στην Ευρώπη είναι κεντρική γραμμή η απειλή του «κουρέματος» των καταθέσεων και υποτίθεται ότι θα λειτουργήσει σαν φόβητρο για να μη γίνονται προβληματικά τα πιστωτικά ιδρύματα.

 Στην απάντησή του στον Ελληνα ευρωβουλευτή ο Γάλλος επίτροπος έβαλε μπόλικη διπλωματική σάλτσα, επιδεικνύοντας ένα πνεύμα κατανόησης για τις ανησυχίες των Ελλήνων, που πληρώνουν σήμερα το μάρμαρο της πολύχρονης λιτότητας, στο πλαίσιο ενός προγράμματος που έχει βάλει τη χώρα στον δοκιμαστικό σωλήνα.

 Ο κ. Μπαρνιέ παραδέχτηκε ότι το μοντέλο του «κουρέματος» των καταθέσεων θα χρησιμοποιηθεί για μερικούς από τώρα (όπως έγινε στην Κύπρο και πιθανόν να γίνει και στην περίπτωση της Ελλάδας), ενώ για τους περισσότερους, όπως ανέφερε, θα αξιοποιηθεί στο μέλλον, αν παραστεί ανάγκη.

 Ο επίτροπος απάντησε, τέλος, και στην τοποθέτηση του κ. Χουντή αναφορικά με το γεγονός ότι προ κρίσης «το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ήταν ένα από τα πιο ασφαλή και πιο υγιή, διότι δεν ήταν εκτεθειμένο σε τοξικά επενδυτικά προϊόντα και επίσης τα δάνεια που έδιναν είχαν καλής ποιότητας εγγυήσεις. Ομως, μετά το "κούρεμα" των κρατικών ομολόγων, μετά την αύξηση της εξόδου των κεφαλαίων από την Ελλάδα, αποφασίστηκε να δοθεί το ποσό των 50 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα». Ο κ. Μπαρνιέ επισήμανε ότι «όλα αυτά τα νομοθετήματα βασίζονται στα μαθήματα από το παρελθόν. Αν είχαν εφαρμοστεί τέτοιοι νόμοι προηγουμένως, τις περισσότερες τραπεζικές κρίσεις που ζήσαμε με την πλάτη στον τοίχο εδώ και τέσσερα με πέντε χρόνια θα τις είχαμε αποφύγει ή ελέγξει πολύ καλύτερα».
Posted: 29 May 2013 05:35 AM PDT
Ανοιχτή πληγή για τις ελληνικές επιχειρήσεις παραμένει το υψηλό κόστος της ενέργειας, οδηγώντας πολλές εγχώριες εταιρείες σε παρακμή, «λουκέτο» ή αναγκαστική μετανάστευση.
Το θέμα επαναφέρουν στο προσκήνιο δύο βουλευτές, οι κ.κ. Ευστάθιος Κωνσταντινίδης και Μιχάλης Παπαδόπουλος, με σχετική επερώτησή τους προς τον υφυπουργό ΥΠΕΚΑ, κ. Ασημάκη Παπαγεωργίου.

Οι δύο βουλευτές, διαπιστώνοντας κυβερνητική αδράνεια στο μείζον θέμα του ενεργειακού κόστους, ζητούν να πληροφορηθούν την πορεία των μέτρων, που εξήγγειλε η κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο, μέτρα τα οποία ανακοινώθηκαν μετά από συνάντηση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ με εκπροσώπους ενεργοβόρων βιομηχανιών της χώρας. Τα μέτρα που είχαν τότε συζητηθεί προέβλεπαν μείωση του τιμολογίου της μέσης τάσης (κυρίως για τις βιοτεχνίες) κατά 16% αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου 2013 και για δύο έτη (σε πρώτη φάση). Μεταξύ των εξαγγελθέντων μέτρων περιλαμβανόταν και η παροχή κινήτρου διακοψιμότητας φορτίου από τους πελάτες υψηλής τάσης επίσης αναδρομικά από 1η Ιανουαρίου 2013, μέτρο που ήδη εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

Οι δύο βουλευτές ζητούν από το ΥΠΕΚΑ να τοποθετηθεί στο κατά πόσο έχουν εφαρμοστεί τα μέτρα, τα οποία εξαγγέλθηκαν, όπως επίσης και το εάν έχουν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια για την υποστήριξη της ελληνικής παραγωγής με φθηνή ενέργεια.

Σε μια εποχή που η ελληνική παραγωγή βρίσκεται ήδη «με την πλάτη στα σκοινιά», το κόστος της ενέργειας, που αγγίζει σε πολλές περιπτώσεις μέχρι και το 50% συνολικού κόστους της παραγωγικής διαδικασίας, έρχεται να κλονίσει περαιτέρω τα θεμέλια της εγχώριας βιομηχανίας και βιοτεχνίας, λειτουργώντας ως «θηλιά στο λαιμό» των ελληνικών μεταποιητικών επιχειρήσεων.

Με το δεδομένο ότι το ενεργειακό κόστος έχει ανατιμηθεί, στη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας, σε ποσοστό άνω του 60%, η κυβερνητική παρέμβαση κρίνεται περισσότερο και από επιβεβλημένη.

Η κατάσταση αυτή δημιουργεί πρόβλημα επιβίωσης σε όλο και περισσότερες επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα τα «λουκέτα» να πληθαίνουν και να χάνονται θέσεις εργασίας. Παράλληλα, υποβαθμίζει συνολικά τη διεθνή ανταγωνιστικότητα των ελληνικών βιομηχανιών, σε μια περίοδο όπου η εξωστρέφεια αποτελεί μονόδρομο επιβίωσης, τόσο για τις ίδιες όσο και για την ελληνική οικονομία.
Posted: 29 May 2013 05:09 AM PDT
Γιατί οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι ανάβουν "πράσινο φως" τώρα για τον TAP

Υπέρ της κατασκευής του αγωγού Trans Adriatic Pipeline, που θα περάσει και απ' τη χώρα μας, αρχίζει να γέρνει η πλάστιγγα στις επιλογές που υπάρχουν για τη μεταφορά του αζέρικου φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Αυτό υπογραμμίζει το Reuters σε αφιέρωμα του για τη "μάχη" των αγωγών που είναι σε εξέλιξη στη νότια Ευρώπη.

"Το μεγάλο ευρωπαϊκό σχέδιο για έναν αγωγό από την Κασπία θάλασσα που θα έκανε την Ευρώπη λιγότερο εξαρτημένη απ' τη Ρωσία πιθανόν έχει υπονομευθεί εως θανάτου από ένα μεγαλύτερο πρότζεκτ που ξεκίνησε η Ρωσία", σημειώνει το δημοσίευμα. Και συνεχίζει: "Καθώς το Αζερμπαϊτζάν είναι κοντά σε μία απόφαση για ποιο αγωγό θα επιλέξει για τις μελλοντικές του εξαγωγές, το σχέδιο του Nabucco που εδώ και χρόνια ήταν το αγαπημένο της ΕΕ, μπορεί να χάσει απ' το πιο μετριοπαθές του TAP που θα διέρχεται την Ελλάδα ως τη νότια Ιταλία".

Όπως επισημαίνει το πρακτορείο Reuters, σε μια σύνθετη εξίσωση που βασίζεται στην πολιτική όσο και στα οικονομικά, ο ΤΑΡ είναι σε άνοδο έναντι του αγωγού Nabucco στην Αυστρία, σε σχέση με το ρωσικό South Stream των 39 δισ. δολαρίων.
"Το ερώτημα είναι: είναι ο Nabucco βιώσιμος εάν χτιστεί ο South Stream;", σημειώνει ο Andrew Neff, ενεργειακός αναλυτής της εταιρείας ερευνών IΗS.

Η απόφαση μεταξύ του ΤΑΡ και του Nabucco αναμένεται τον Ιούνιο από τους εταίρους στην κοινοπραξία Shah Deniz, της οποίας ηγείται η BP και η κρατική αζέρικη εταιρεία Socar.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα έχει άμεσο λόγο στην επιλογή. Ωστόσο το Reuters υπογραμμίζει πως η πρόσφατη στροφή πολιτικής που δείχνει "ουδετερότητα ως προς τα δύο πρότζεκτς" απ' την αρχική θέση που ήταν ξεκάθαρα υπέρ του Nabucco, θα μπορούσε να κάνει μεγάλη διαφορά.

"Υπάρχει μια δραματική στροφή", δήλωσε στο Reuters ο διευθυντής εξωτερικών υποθέσεων του ΤΑΡ, Michael Hoffmann. Απ' την πλευρά του πάντως και ο εκπρόσωπος του Nabucco, Christian Dolezal δηλώνει πως το project διατηρεί ισχυρή πολιτική στήριξη.

Το αρχικό σχέδιο της Ευρώπης ήταν η κατασκευή ενός αγωγού συνολικού μήκους 3.900 χλμ που θα ξεκινούσε απ' το Αζερμπαϊτζάν και μέσω της Τουρκίας θα κατέληγε στα Βαλκάνια. Το όνομα Nabucco το πήρε από την ομώνυμη όπερα του Βέρντι και μάλιστα οι υπογραφές για το σχηματισμό της κοινοπραξίας έπεσαν στο κτίριο της όπερας της Βιέννης.
Αν και το πρότζεκτ, του οποίου ηγείται η αυστριακή OMV, τελικά περιορίστηκε στα 1.300 χλμ, αφού προτιμήθηκε η βερσιόν σύνδεσης του με έναν τουρκικό αγωγό, δεν έχασε την προτίμηση που έδειχναν οι Βρυξέλλες και η Ουάσιγκτον.
Και αυτό καθώς ο "Nabucco West" είναι σχεδιασμένος να διέρχεται από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ που σήμερα εξαρτώνται σχεδόν απόλυτα απ' τη Ρωσία για την ενέργειά τους.

Από την άλλη ο αγωγός TAP έχει μόλις 800 χλμ μήκος, συμπεριλαμβανομένης και της υποθαλάσσιας σύνδεσης Ελλάδας - Νότιας Ιταλάις. Επίσης μεγαλομέτοχοι είναι οι ελβετικές AXPO και Statoil, που κατέχουν μερίδιο στα κοιτάσματα του Αζερμπαϊτζάν.
Σύμφωνα με το Reuters, o Nabucco εκτιμάται ότι κοστίζει λιγότερο από 8 δισ. δολάρια, ενώ ένας Αζέρος ειδικός επισημαίνει ότι ναι μεν ο ΤΑΡ είναι φθηνότερος κατά 500 εκατ. δολάρια, αλλά ο Nabucco δίνει πρόσβαση σε περισσότερες αγορές.
"Και οι δύο αγωγοί έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα", δήλωσε η Gulmira Rzayeva, του Center for Strategic Studies.

Γιατί συμφέρει τους Αζέρους
Η επιλογή του ΤΑΡ, όπως επισημαίνει το Reuters, θα είναι πολιτικά ωφέλιμο για το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο είναι ευθυγραμμισμένο με τη Δύση αλλά δεν έχει κανένα συμφέρον για να έλθει σε σύγκρουση με τον πρώην σοβιετικό ηγεμόνα.
Ήδη η Ρωσία έχει ξεκινήσει να κατασκευάζει τον South Stream τον περασμένο Δεκέμβριο και ελπίζει να προμηθεύσει με αέριο την Ευρώπη πριν το 2019, όταν δηλαδή θα αρχίσει να ρέει και το αζέριο αέριο, βάσει σχεδιασμού, στην Ευρώπη. Σημειώνεται ότι ο Southstream, του οποίου μεγαλομέτοχος είναι η Gazprom, θα διασχίσει τη Μαύρη Θάλασσα και θα ακολουθήσει πολύ κοντά τη χάραξη του Nabucco West.

Ελλάδα
Εξάλλου και οι νότιες χώρες της Ευρώπης θα επωφεληθούν επίσης από τον αγωγό. Η Ιταλία, είναι πρόθυμη να διαφοροποιήσει τον ανεφοδιασμό της.
Η Ελλάδα, προσπαθώντας να ανακάμψει από την κρίση χρέους, θα καλωσόριζε επιπλέον έσοδα από τον αγωγό, και η Γερμανία θα ήταν χαρούμενη με οτιδήποτε ενισχύει τα οικονομικά της Ελλάδας και μειώνει τις μελλοντικές δαπάνες διάσωσης, τονίζει το Reuters.
Επίσης Ευρωπαίοι διπλωμάτες υπογραμμίζουν ότι ο TAP θα φέρει πιο κοντά την Ελλάδα και την Τουρκία περιορίζοντας κάπως την ένταση στις μεταξύ τους σχέσεις.
Επιπλέον Βουλγαρία και Ρουμανία θα είχαν οφέλη απ' τον αγωγό, όπως επίσης η Σερβία, η Ουγγαρία και η Σλοβενία.

Αμερικάνικος παράγοντας
Σε ότι αφορά τον αμερικανικό παράγοντα το Reuters σημειώνει ότι η Ουάσιγκτον δεν ανησυχεί πλέον για τη χάραξη των αγωγών στις σύμμαχες χώρες του ΝΑΤΟ. Και σ' αυτό ίσως σημαντικό ρόλο έχει παίξει η "επανάσταση" του σχιστολιθικού αερίου και η αυξανόμενη σημασία του υγροποιημένου φυσικού αερίου που μπορεί εύκολα να μεταφερθεί δια της θαλάσσης.

Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με το Reuters, η εμφάνιση αυτών των εναλλακτικών προμηθειών φυσικού αερίου έχει εντείνει τη συζήτηση για το εάν μεγάλοι αγωγοί που "δένουν" τους καταναλωτές με σχετικά ακριβά συμβόλαια μπορούν να δικαιολογηθούν οικονομικά.
Posted: 29 May 2013 04:15 AM PDT
Του Νίκου Χιδίρογλου

Ο Τούρκος πρωθυπουργός, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο η Αγιά - Σοφιά να λειτουργήσει εκ νέου ως τζαμί. Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που Τούρκος αξιωματούχος τονίζει κάτι τέτοιο. Κάθε μέρα, μα κάθε μέρα που περνάει όμως, οι Τούρκοι βεβαιώνουν με τα πεπραγμένα τους, πως δεν έχουν καμία απολύτως διάθεση για ειρηνική συνύπαρξη με τους Έλληνες. Και έτσι, πρώτοι αυτοί ακυρώνουν τους εδώ διεθνιστές ή νεοφιλελεύθερους παραμυθάδες της «ελληνοτουρκικής φιλίας». Τους παραμυθάδες, που κάποτε μας έθεταν διλήμματα του τύπου «βούτυρο ή κανόνια», ή χόρευαν αλήστου μνήμης εξευτελιστικά ζεϊμπέκικα ενώπιον Τούρκων αξιωματούχων, ή μας έλεγαν κουταμάρες του στιλ ότι «σύνορα που τα διασχίζουν εμπορεύματα, δεν τα διασχίζουν στρατοί». Τους παραμυθάδες που δεν πτοήθηκαν καν, όταν δολοφονήθηκε από τους Τούρκους στις 23 Μαΐου 2006, ο ΗΡΩΑΣ σμηναγός Κωνσταντίνος Ηλιάκης.

 Όπως έγινε γνωστό προ ημερών δια του κυπριακού Τύπου, οι Τούρκοι προχώρησαν σε οργανωμένη μετακίνηση οστών, με στόχο την απόκρυψη μαζικού τάφου Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα. Και αυτό γράφτηκε, καθώς η Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους ανακάλυψε σημείο ταφής στον Κορνόκηπο, «όπου βρέθηκαν μόνο οστά από γόνατα, ελάχιστα δόντια και λίγα ψιλοθρυμματισμένα κόκαλα. Αριθμητικά τα οστά που βρέθηκαν θα μπορούσαν να ανήκουν σε ένα μόλις άτομο, ωστόσο οι εξετάσεις DNA που έγιναν ταυτοποίησαν τα ευρήματα με 29 Ελληνοκύπριους νεαρούς στρατιώτες του 361 Τάγματος Πεζικού».

 Και διαβάζουμε παρακάτω: «Οι κηδείες των ταυτοποιηθέντων Ε/Κ γίνονται τις τελευταίες μέρες και συνεχίζονται, χωρίς ωστόσο να έχει ξεκαθαρίσει αν ο κύριος όγκος των λειψάνων βρίσκεται κάπου αλλού ή έχει καταστραφεί τελειωτικά. Το όλο θέμα φέρνει ξανά στο προσκήνιο το ζήτημα της εκκένωσης ομαδικών ταφών και μετακίνησης οστών που γίνεται, είτε για κάλυψη προσωπικής ανάμειξης σε κτηνωδίες του 1974, είτε οργανωμένα για απόκρυψη ομαδικών ταφών. Για τον τάφο των Ε/Κ στον κατεχόμενο Κορνόκηπο πληροφορίες και μαρτυρίες αναφέρουν ότι η μετακίνηση έγινε το 1996 με ένα φορτηγό και μια μπουλντόζα. Άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι η μετακίνηση έγινε λόγω άσκησης του κατοχικού στρατού».

 Την ίδια ώρα μαθαίνουμε για την τουρκική εμμονή για έπαρση της τουρκικής σημαίας σε όσες μαρίνες εντός της ελληνικής επικράτειας έχουν πλέον περάσει στα χέρια εταιρειών που εκπροσωπούν τουρκικά συμφέροντα. Με λίγα λόγια, τίποτα στην τουρκική συμπεριφορά έναντι της Ελλάδας δεν έχει αλλάξει. Το αντίθετο: οι Τούρκοι, προωθώντας το συνεχή εποικισμό της χώρας μας με τριτοκοσμικούς λαθρομετανάστες, προσπαθούν να διαβρώσουν τον εθνικό κορμό της χώρας μας.

 Αυτό, το κάνουν χέρι-χέρι με τις ΜΚΟ της Νέας Τάξης Πραγμάτων (βλ. Σόρος και σία) και την εθνομηδενιστική αριστερά, η οποία, λόγω της αρρωστημένης προσκόλλησής της σε αδιέξοδα ιδεολογήματα, αδυνατεί να κατανοήσει ποιο είναι το πραγματικό γεωπολιτικό διακύβευμα στην περιοχή μας. Φυσικά, το να περιμένει κανείς να κατανοήσει η αριστερά το στοιχειώδες, ότι δηλαδή, η ανίερη συμμαχία της με τους εχθρούς της χώρας, στρέφεται κατά της Ελλάδας, είναι μάλλον μάταιο και χάσιμο χρόνου. Θυμίζουμε εδώ τα όσα έχουν πει για τα Ίμια και τα σύνορά μας, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ή τις αμέτρητες προδοσίες του ΚΚΕ (πχ θέσεις της 5ης Ολομέλειας για την Μακεδονία μας) στη διάρκεια του 20ου αιώνα.

 Ο γράφων, είναι επιζών της κυπριακής τραγωδίας. Δεν θα ξεχάσω ΠΟΤΕ. Η λήθη, αποτελεί τον καλύτερο σύμμαχο των εθνομηδενιστών. Και όσον αφορά στα εθνικά μας θέματα, ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ. Η δήθεν «ελληνοτουρκική φιλία», μία επιδίωξη έχει: Τη λήθη. Αυτό, για να υποβοηθηθούν γεωπολιτικοί σχεδιασμοί στην περιοχή μας, που σκοπό έχουν να καταστήσουν την πατρίδα μας κομπάρσο στα δρώμενα της ΝΑ Μεσογείου.

 Τι μας ζητούν να ξεχάσουμε κάποιοι και κάποιες, μιλώντας για «συνωστισμούς»: το σκοτάδι 400 χρόνων τουρκικής σκλαβιάς, την γενοκτονία του Ελληνισμού της καθ' ημάς Ανατολής, τα Σεπτεμβριανά και τις απελάσεις των Ελλήνων της Πόλης, την εισβολή στην Κύπρο και την συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή μεγάλου τμήματος της νήσου από τους Τούρκους αλλά και τον συνεχιζόμενο εποικισμό της από Ανατολίτες, τις συνεχείς προκλήσεις στο Αιγαίο (βλ. Ίμια & δολοφονία Ηλιάκη, μεταξύ πολλών άλλων), την υπονόμευση της ελληνικής κυριαρχίας στη Θράκη και βάλτε. Η απάντησή μας σε όλα αυτά, πρέπει να είναι το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.

 Όπως όλα δείχνουν, η Άγκυρα δεν έχει καμία πρόθεση να προβεί σε αναθεώρηση της πολιτικής της έναντι της Ελλάδας. Το αντίθετο: θεωρώντας την κρίση που περνά η χώρα μας ως ευκαιρία, κοιτάζει να κεφαλαιοποιήσει, κλιμακώνοντας τις πιέσεις της σε όλα τα μέτωπα. Η συμπεριφορά αυτή είναι ΑΝΕΝΤΙΜΗ, χαρακτηριστική όμως μιας χώρας και ενός όχλου, ο οποίος το μόνο που έχει να επιδείξει στην ιστορία του είναι γενοκτονίες. Έλληνες, Αρμένιοι, Κούρδοι, Συροχαλδαίοι και πολλοί άλλοι λαοί, πλήρωσαν ακριβά τη συγκατοίκηση ή τη γειτνίασή τους με τους Τούρκους.

 Σήμερα, τη γειτνίαση πληρώνουν τραυματίες Σύριοι πρόσφυγες, που τεμαχίζονται στην κυριολεξία από Τούρκους «γιατρούς» σε κλινικές της Αττάλειας για τα όργανά τους! Και όλα αυτά, μπροστά στα μάτια της αμήχανης «διεθνούς κοινότητας», η οποία, σε μια ανάλογη περίπτωση, αυτή του Κοσσυφοπεδίου (διεθνούς έδρας πλέον της παγκόσμιας μαφίας), άργησε πάρα πολύ να αντιδράσει, «θυσιάζοντας» μάλιστα για να «κουκουλώσει» υπόθεση εμπορίας οργάνων Σέρβων αιχμαλώτων του UCK, ένα από τα «αγαπημένα» της παιδιά, την εισαγγελέα του Διεθνούς Δικαστηρίου Κάρλα Ντελ Πόντε.

 Όσοι εθνομηδενιστές λοιπόν προωθούν την «ελληνοτουρκική φιλία», υπονομεύουν την ασφάλεια όλων μας και προωθούν την συρρίκνωση του Ελληνισμού. Δεν θα τους το επιτρέψουμε.

 Πηγή ΕΛΚΕΔΑ
Posted: 29 May 2013 03:58 AM PDT

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

 Εκεί, στα γλαυκά παράλια της Μικράς Ασίας άστραψε η χαραυγή του Ελληνικού πνεύματος και καταύγασε την αιωνιότητα. Εκεί, το πρώτο φως της ποίησης το εκήβολο. Εκεί, των φιλοσόφων Ελλήνων ο λαμπρός αστερισμός που οι λαμπηδόνες του εξακολουθούνε να λάμπουνε στη φωτοβόλο και άχρονη τροχιά του πνεύματος. Πανάρχαια, βαθύρριζη και αδιάφθορη η ρωμιοσύνη από την εποχή των προελλήνων μέχρι σήμερα. Εκεί, στην κορυφή, στην αγκαλιά του Βοσπόρου στέκει περήφανη η Κωνσταντινούπολη, η Πόλη των πόλεων, η πόλη των δύο κόσμων. Η Πόλη του Βυζαντίου, η Πόλη μας, που ξυπνά και ικανοποιεί τις αισθήσεις μας, η Πόλη που πάντοτε μας σαγηνεύει. Η Αυτοκρατόρισσα Κωνσταντινούπολη που γεννήθηκε επί Μεγάλου Κωνσταντίνου στο πλαίσιο των σχεδίων του για την ανανέωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και έμελλε να γίνει η Βασιλεύουσα των Ελλήνων. Η δικιά μας Πόλη, με τις γειτονιές του Πέρα, που ακόμα ακούς Ελληνικά, το Ζάππειο Παρθεναγωγείο, το Ζωγράφειο Γυμνάσιο, τους επτά λόφους, τις ακτές του Βοσπόρου, την Αγιά Σοφιά. Στην Πόλη, όπου και εάν σταθείς, νιώθεις ένα συναίσθημα, το ίδιο πάντα, να διαπερνά την ραχοκοκαλιά σου, το συναίσθημα της μεγαλοπρέπειας του Βυζαντίου. Εκεί όμως που σταματά ο νους σου, είναι όταν στέκεσαι μπροστά στην Αγιά Σοφιά και θαυμάζεις το μεγαλείο της. Εκεί, τελειώνουν τα λόγια και πλημμυρίζεις όμορφα συναισθήματα.

Εκεί, η μηχανή του χρόνου σαν ανεμοστρόβιλος παίρνει το μυαλό σου και το γυρίζει πολύ πίσω, τότε στις 6 Ιανουαρίου του 1449. Αυτή την ημέρα, στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου στο κάστρο του Μιστρά, γίνεται η στέψη του τελευταίου Αυτοκράτορα της πόλεως, του Κωνσταντίνου ΙΑ Δραγάση. Αυτός έμελλε να είναι ο Αυτοκράτορας που θα σήκωνε όλη την ευθύνη και το βάρος των περιστάσεων μιας ήδη κατακρεουργημένης Κωνσταντινούπολης, από τους Φράγκους κατά την πρώτη Άλωση του 1204. Μετά τα ολέθρια αποτελέσματα λοιπόν της 4ης Σταυροφορίας, ο προκάτοχος του Κωνσταντίνου, Ιωάννης Παλαιολόγος, στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει κάποια ουσιαστική βοήθεια από την Δύση, με βάση την ένωση των εκκλησιών, δημιούργησε μεγάλο διχασμό στο λαό και οι άγριες διαμάχες αποδυνάμωσαν το φρόνημα και την αγωνιστική του ετοιμότητα, παραμελώντας την συντήρηση των τειχών. Αυτά τα απομεινάρια μιας άλλοτε κραταιάς Αυτοκρατορίας θα παραλάμβανε ο Παλαιολόγος γνωρίζοντας πόσο δύσκολο έως αδύνατο ήταν να ξαναζωντανέψει τη Βασιλεύουσα και να σωθεί η Αυτοκρατορία. Όμως, ο Παλαιολόγος είχε αξιοθαύμαστη αποφασιστικότητα, πίστη και συναίσθηση του χρέους του προς την πατρίδα και αποφάσισε να εκτελέσει το θέλημα του Θεού, όποιο και εάν ήταν αυτό.

Θέλημα που οδήγησε στη Δευτέρα 28 Μαΐου 1453. Μέσα στην κατάμεστη Αγιά Σοφία ο Κωνσταντίνος περιμένει καρτερικά να αφουγκραστούν οι συμμαχητές του την δική του ακλόνητη απόφαση για τον υπέρ πάντων αγώνα. Προσεύχεται στη Μεγαλόχαρη Παναγιά, την Υπέρμαχο Στρατηγό για συναπόφαση «Αποθάνωμεν υπέρ Χριστού Πίστεως και της Πατρίδος ημών». Και αφού η απόφαση επάρθη και αγαλλιάζει η καρδιά του, με αγέρωχο ύφος αγκαλιάζει έναν-έναν τους στρατιώτες του, ζητώντας ταυτόχρονα συγγνώμη και μεταλαμβάνει των Αχράντων Μυστηρίων. Είναι έτοιμος πλέον απέναντι Θεού και ανθρώπων για την τελειωτική μάχη.

 Τρίτη 29 Μαΐου 1453. Οι υπερασπιστές της Πόλεως είναι 9.000 Έλληνες Βυζαντινοί και μερικοί ξένοι μισθοφόροι, με 26 πλοία, ενώ οι άπιστοι απαριθμούν 258.000 με 400 πλοία. Η μάχη είναι άνιση και η πολύμηνη τιτανομαχία μιας πολιορκίας λαμβάνει τέλος. Ο Κωνσταντίνος μάχεται γενναία, άλλοτε φροντίζοντας τους λαβωμένους συντρόφους του, άλλοτε επιβλέποντας την επιδιόρθωση των τειχών και άλλοτε κοιτώντας προς την θάλασσα, προσμένοντας την βοήθεια που του είχε υποσχεθεί ο Πάπας. Το τέλος πλησιάζει, αλλά ο Κωνσταντίνος μένει αγέρωχος και αναφωνεί προς τους συντρόφους του:
«Εάν η Πόλις μου απωλεσθεί, θα απωλεσθώ μαζί της».
Λίγες ώρες αργότερα, πριν την τελική επίθεση, όταν ο πολιορκητής Μεχμέτ του μηνύει να παραδώσει την Πόλη, με αντάλλαγμα να φύγει ελεύθερος με όλα του τα υπάρχοντα και να γίνει αφέντης του Μοριά, εκείνος ως μεγάλος Έλληνας σηκώνει το ανάστημά του, ανάστημα ιερό και θεϊκό και λέει:
«το δε την Πόλιν σοι δούναι, ουκ εμόν εστίν ούτ΄ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη, πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών».
Η κερκόπορτα ανοίγει. Η άμυνα καταρρέει και ο εχθρός ξεχύνεται ως πεινασμένο θηρίο και αρχίζει να καταστρέφει και να λεηλατεί. Ορμάει σε παλάτια και αρχοντικά, σε μοναστήρια και εκκλησιές. Σφαγιάζει και κακοποιεί άνδρες και γυναικόπαιδα. Αποκαθηλώνει κάθε σύμβολο της Χριστιανικής πίστεως μέχρι και τον Σταυρό που επί χίλια χρόνια δέσποζε στο ψηλότερο σημείο του κάστρου. Ο θόρυβος της πτώσης του Σταυρού αντηχεί παντού και κάνει όλη τη Δύση να ριγήσει. Μια Δύση που ποτέ δεν ανταποκρίθηκε στην υποσχεθείσα βοήθεια προς την Βασιλεύουσα. Η κερκόπορτα άνοιξε και έκρινε την τύχη του κόσμου και την Ιστορία της Βασιλεύουσας.

 29 Μαΐου 1453, μια αποφράδα ημέρα για την Ρωμιοσύνη. Η άλωση της Κωνσταντινουπόλεως είναι ιστορικό γεγονός με κοσμοϊστορική σημασία. Είναι ίσως από τις δραματικότερες στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας. Είναι το τέλος μιας ιστορίας που οδήγησε την ανθρωπότητα, μέσα σε λίγες στιγμές από το φως στο σκοτάδι. Αμέσως μετά την άλωση, ο σκλάβος δεν μπορεί να πιστέψει, ότι αυτός ο γίγαντας, ο πρωτοφανής στρατιώτης της ελευθερίας, σκοτώθηκε. Δεν σκοτώθηκε, αλλά υπάρχει, λέει, μαρμαρωμένος και μια μέρα θα αναστηθεί. Έτσι, γεμάτος θαυμασμό για τον αγώνα και την θυσία του Μεγάλου Αυτοκράτορα και προσπαθώντας να αναπτερώσει τις ελπίδες του πολύπαθου Έθνους μας, ο λαός συνθέτει το τραγούδι της Αγιά Σοφιάς. Ένα τραγούδι που αποτελεί σύνθημα ψυχής, ένα τραγούδι που επέζησε σε όλη τη Βαλκανική Χερσόνησο και τη Μ. Ασία και θεωρήθηκε βάση και ξεκίνημα πολλών απελευθερωτικών αγώνων και επαναστάσεων εναντίον του κατακτητή σ' ολόκληρη αυτή την περιοχή. Αυτό το δημοτικό τραγούδι συγκινεί ακόμη και μέχρι σήμερα τις γενεές Ελλήνων.
«Σημαίνει ο Θιος, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια,
σημαίνει κι η Αγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι,
με τετρακόσια σήμαντρα κι εξήντα δύο καμπάνες, κάθε καμπάνα
και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.
Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης
κι απ' την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.
Να μπούνε στο χερουβικό και να 'βγει ο βασιλέας.
φωνή τους ήρθε εξ ουρανού κι απ' αρχαγγέλου στόμα:
Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τα' άγια,
παπάδες πάρτε τα γιερά και σεις κεριά σβηστείτε,
γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει.
Μον' στείλτε λόγο στη φραγκιά, να 'ρωτούνε τρία καράβια
το να πάρει το σταυρό και τα' άλλο το βαγγέλιο,
το τρίτο, το καλύτερο, την άγια τράπεζά μας,
μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη μαγαρίσουν.
Η Δέσποινα ταράχθηκε κι εδάκρυσαν οι εικόνες.
«Σώπασε, κυρά Δέσποινα, και μη πολύ δακρύζεις,
Πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας είναι».
Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, που έχει πλέον, εξέχουσα θέση στο Πάνθεο των Αθανάτων, υπήρξε ο απόγονος του Λεωνίδα και ο πρόγονος του Αθανάσιου Διάκου, του Παπαφλέσσα και του Κολοκοτρώνη.

Σήμερα, η πατρίδα μας βιώνει την Τρίτη Άλωση και έχουμε όλοι μερίδιο ευθύνης. Γιατί, δώσαμε την ευκαιρία να μας κυβερνούν γυμνοσάλιαγκες και χαμαιλέοντες πολιτικοί, άθλια ερπετά της γης, οι οποίοι ξέρουν μόνο, με τον γείτονα, να κάνουν κουμπαριές και να χορεύουν ζεϊμπέκικο. Αυτοί οι χαμηλο-υψείς ηγέτες, που έχουν κάνει κανόνα της ζωής τους το «μια ζωή την έχουμε εάν δεν την γλεντήσουμε τι θα καταλάβουμε τι θα καζαντίσουμε», του Δημήτρη Χορν!

Όμως, αυτοί οι δοσίλογοι-προδότες πρέπει να γνωρίζουν πως, ο Ελληνισμός είναι η κιβωτός της ψυχής μας με διαχρονικές και αδιαπραγμάτευτες αξίες την Ιστορία μας και την Εθνική μας ταυτότητα. Η υπεράσπιση της πατρίδος μας και της θρησκείας μας είναι το χρέος του λαού μας και το οποίο θα εκπληρώσει με όποιο κόστος, αποτρέποντας τη νέα γερμανική κατοχή.

Επικοινωνία με τον συντάκτη
Posted: 29 May 2013 03:50 AM PDT
Συνεχίζονται οι αντιδράσεις στη σύλληψη των διοικητών του πρώην Απελευθερωτικού Στρατού του Κόσσοβου.
Οι Αλβανοί ξεχύθηκαν στους δρόμους σε ένδειξη διαμαρτυρίας στη σύλληψη των «πολέμαρχων» του Πρώην Απελευθερωτικού Στρατού του Κόσσοβου (UÇK) από την αποστολή των ευρωπαϊκών δυνάμεων ασφαλείας EULEX.

 Διάφορες μη κυβερνητικές οργανώσεις διοργάνωσαν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στην πρωτεύουσα Πρίστινα. Στη διαδήλωση που διοργανώθηκε με τη συμμετοχή των μελών μη κυβερνητικών οργανώσεων που πρόσκεινται στον UÇK και των φοιτητών του Πανεπιστημίου της Πρίστινα, οι διαδηλωτές φώναξαν συνθήματα όπως «Ελευθερία στους Απελευθερωτές» και «Ποιος ξεκίνησε τον πόλεμο στο Κόσοβο».
Οι διαμαρτυρόμενοι ισχυρίστηκαν ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου ο Απελευθερωτικός Στρατός του Κοσόβου έδωσε έναν καθαρό αγώνα και ότι προώθησε τον αγώνα ελευθερίας των Αλβανών και για το λόγο αυτό οι πρώην διοικητές πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι.

 Οι πέντε πρώην διοικητές του Πρώην Απελευθερωτικού Στρατού του Κόσσοβου, οι οποίοι συνελήφθηκαν από την Αστυνομική Αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Κοσσυφοπέδιο, είχαν υποβληθεί από το Δικαστήριο της Πρίστινα σε κατ' οίκον κράτηση για ένα μήνα με την κατηγορία ότι διέπραξαν εγκλήματα πολέμου.
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς οι διοικητές έκαναν βασανιστήρια στα χρόνια μεταξύ 1998 με 1999 σε αμάχους στο κέντρο φυλάκισης του Απελευθερωτικού Στρατού του Κόσσοβου στο χωριό Λικόβκ που υπάγεται στο δήμο Σκεντεράι.

 Τι άλλο χρειάζεται και πόσα χρόνια να περάσουν, για να γίνει αντιληπτό ότι συμφωνίες τύπου Βρυξελλών για το Κοσσυφοπέδιο είναι ανεδαφικές; Αλβανοί και Σέρβοι θα είναι πάντα ξένοι και μόνο καθαρές λύσεις θα εδραιώσουν τις συνθήκες ασφάλειας στην περιοχή.
 
Posted: 29 May 2013 03:27 AM PDT

Έναν χρόνο τώρα η τρικομματική κυβέρνηση έχει αλαλιάσει τη χώρα, την έχει μετατρέψει σε ένα πεδίο βολής που ασκούνται ληστεύοντας ξένιοι και ντόπιοι τοκογλύφοι, κι όμως περί τη συνοχή της έως τώρα δεν είχε ανοίξει μύτη. Πέρα από κάτι κόνξες και κόκκινες γραμμές για πράσινα άλογα της ΔΗΜΑΡ, η τριανδρία της ελεεινής μορφής επέδειξε εκπληκτική ομοφωνία στο σφάξιμο της χώρας, στην κατάλυση της κυριαρχίας της και στη μετατροπή της σε Φόρου Υποτελές προτεκτοράτο.
Κι αίφνης, άρχισε να γίνεται της κακομοίρας με το «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο - τρικυμία εν κρανίω, φουρτούνα στο φλυτζάνι, πνιγμοί στο κουτάλι. Πρόκειται για μια ψευδοκρίση στη συνοχή της κυβέρνησης, η οποία μάλιστα συνεχίζει να εξελίσσεται σε δραματικούς τόνους, ενώ η πραγματική κρίση γύρω της, στην κοινωνία και την οικονομία, εξακολουθεί να βράζει, με τον 13ο και 14ο μισθό στον ιδιωτικό τομέα να τίθενται ήδη εν κινδύνω, ενώ ένας νέος φορολογικός Αρμαγεδδών βρίσκεται σε εξέλιξη μέσω των φορολογικών δηλώσεων, αλλά και των λυπητερών που αναμένεται να καταφθάσουν στα σπίτια μας καταμεσοκαλόκαιρο με τον ΦΑΠ του 2011, τον ΦΑΠ του 2012, το επ' αόριστον πλέον χαράτσι μέσω ΔΕΗ, τον ΦΑΠ του 2013 και βλέπουμε, διότι οι εισπράξεις είναι μείον, η ύφεση βαθαίνει, η ανεργία απλώνεται σαν πανώλη και το «success story» του κ. Σαμαρά παραμύθι με κινέζικους δράκους.
Το κακό με όλην αυτήν την ιστορία ξεκίνησε από τον δημοσκοπικό θάνατο του ΠΑΣΟΚ και τις διαρκείς ταπεινώσεις της ΔΗΜΑΡ. Καταλύτης αποδείχτηκε ο «αντιρατσιστικός νόμος», πάνω στον οποίον, μάλλον προς έκπληξιν του κ. Σαμαρά, ο κ. Ρουμπακιώτης είχε προλάβει να αποτυπώσει με ιδεοληπτική μανία όλο τον κομφορμισμό, τον υπολανθάνοντα σταλινισμό και τον καθεστωτισμό μιας ορθοπεδικής αριστεράς που συνέπλευσε όλα αυτά τα χρόνια με τον «εκσυγχρονισμό» κατά την πολιτική ορθότητα, τον ευρωλιγουρισμό, την πολυπολιτισμικότητα κι όλες εκείνες τις αμερικανιές που προτάσσουν μια κοινωνία της φορμόλης εις ό,τι αφορά τις ιδέες και των βομβαρδισμών εναντίον εκείνων των οποίων τη διαφορετικότητα υποτίθεται ότι υπερασπίζεται.
Ενα τέτοιο νομοσχέδιο, στην πραγματικότητα φασιστικό, θα το υποστήριζε με μεγάλη ευκολία ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος έως τώρα υπήρξε ο δημιουργός του νόμου περί ευθύνης Υπουργών, του (Τυποκτόνου) νόμου περί Τύπου, ο άνθρωπος που επέβαλε το χαράτσι μέσω ΔΕΗ, που «έφαγε» με το PSI περίπου 13 δισ. απ' τα ασφαλιστικά ταμεία και διαφόρισε τον ΦΠΑ στην εστίαση σε μπουγάτσες με κρέμα ή χωρίς κανέλα.
Πανικόβλητος ο κ. Βενιζέλος της λίστας Λαγκάρντ από την εξαέρωση του ΠΑΣΟΚ αρπάχτηκε απ' το «αντιρατσιστικό» για να αποδείξει ότι υπάρχει. Από κοντά και ο κυρ Φώτης, γδαρμένος απ' τις επιτυχίες Μανιτάκη, προσπάθησε να μην πάθει κι άλλη νίλα.
Το τραγικό σε αυτήν την ιστορία είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πιάστηκε στον ύπνο (ίσως επειδή ένα μέρος των στελεχών του δυσκολεύεται να διακρίνει ότι μπορούν να διώκονται οι πράξεις αλλά ουδέποτε οι ιδέες) και, αντί να διαμορφώσει μια δική του ατζέντα κατά το δη λεγόμενο για αυτήν την ψευδοκρίση, μπήκε στο κάδρο ως παρακολούθημα της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ, ως «ουρά» όπως θα λέγαμε παλιότερα. Καθόλου ενθαρρυντικό δείγμα γραφής για ένα κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης, που αύριο ίσως λάβει την εντολή να κυβερνήσει.
Μόλις χθες ο κ. Βενιζέλος έλεγε, αναφερόμενος πλέον στη δική του πρόταση για αντιρατσιστικό νόμο που θα φέρει το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, ότι: «θα τη στηρίξει σίγουρα ο ΣΥΡΙΖΑ! έτσι έχει πει». Τόμπολα!
Βεβαίως, ως φαίνεται, από χθες ο ΣΥΡΙΖΑ ξύπνησε, κάλλιο αργά παρά ποτέ, και διά του κ. Παπαδημούλη έγινε γνωστό ότι το κόμμα του θα φέρει δικιά του πρόταση νόμου στη Βουλή.
Μάλιστα ο κ. Παπαδημούλης τόνισε -κι αυτό πρέπει να προσεχθεί ιδιαιτέρως- ότι στην πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι σαφής η διάκριση μεταξύ δίωξης πράξεων και μη δίωξης ιδεών.
Αριστα! διότι αυτή ήταν η αχίλλειος πτέρνα του νόμου Ρουπακιώτη - οι διώξεις για ιδέες που παροτρύνουν σε πράξεις χωρίς αυτές να έχουν συντελεσθεί. Ενας καφκικός εφιάλτης. 
Αλλά, αν με αυτήν την κίνηση, που από καιρό θα έπρεπε να έχει κάνει, ο ΣΥΡΙΖΑ απαγκιστρώνεται απ' αυτό το φιάσκο, το πρόβλημα για την Αριστερά παραμένει. Διότι το φέρει μέσα του ένα μέρος της. Απόδειξη ότι το πρόβλημα αυτό έρχεται κι επανέρχεται.
Η κυρία Ρεπούση δεν είναι ένα ατύχημα του εκλογικού νόμου. Ούτε η καριέρα της (μια καθηγήτρια γαλλικών με μεταπτυχιακό στην παιδαγωγική της ιστορίας, να συγγράψει, ως να ήταν ιστορικός, διδακτικό βιβλίο) υπήρξε σύμπτωμα τύχης. Ούτε οι απόψεις της είναι «προσωπικές», καθώς δηλώνει η ΔΗΜΑΡ κάθε φορά που ζορίζεται και τις αποκηρύσσει (ενώ ταυτοχρόνως την κρατά στο τμήμα παιδείας του κόμματος). Η κυρία Ρεπούση είναι γνήσιο τέκνο του «θαυμαστού νέου μας κόσμου». Ενώ η ίδια υποστηρίζει την ποινικοποίηση της άρνησης του Ολοκαυτώματος, δεν υποστηρίζει το ίδιο για την άρνηση της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Δύο μέτρα και δύο σταθμά; Καθόλου! Το είδος της κυρίας Ρεπούση υποστηρίζει κι επιδιώκει την ποινικοποίηση των ιδεών, την ποινικοποίηση της ιστορίας, αλλά επιλεκτικά.
Δεν πρόκειται για υποκρισία. Πρόκειται για διατεταγμένη σκέψη προς την κατεύθυνση της ομογενοποιημένης σκέψης.
Προϋπόθεση για την ομογενοποιημένη σκέψη είναι η λήθη. Οταν ο Χίτλερ αποφάσιζε την «τελική λύση» που οδήγησε στη Γενοκτονία των Εβραίων, γνωστή με την ελληνική λέξη Ολοκαύτωμα, τη μόνη που μπόρεσε να αποδώσει τέτοια φρίκη, ένα απ' τα ισχυρότερα κίνητρά του προς αυτή την κατεύθυνση ήταν η λήθη στην οποίαν είχε περιπέσει η Γενοκτονία των Αρμενίων απ' τους Τούρκους - «ουδείς τη θυμάται» έλεγε ο Χίτλερ και σχεδίαζε τον επόμενο εφιάλτη.
Φαίνεται φρικτό αλλά η διατεταγμένη σκέψη εις ό,τι αφορά, φέρ' ειπείν, την άρνηση της Γενοκτονίας των Ποντίων είναι η άλλη όψη στο ίδιο νόμισμα της ποινικοποίησης της άρνησης του Ολοκαυτώματος.
Αν μάλιστα το νόμισμα αυτό είναι του Σόρος, άνετα στη μια όψη μπορεί να υπάρχει η ποινικοποίηση της άρνησης του Ολοκαυτώματος και στην άλλη η άρνηση της Γενοκτονίας των Ποντίων, ή των Αρμενίων, ή των Παλαιστινίων.
Τι δουλειά έχει με όλα αυτά η Αριστερά; Εχει ένα μέρος της. Εκείνο που κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για «εθνολαϊκιστικόν», τους κομμουνιστές για «φαιοκόκκινους» και τον λαό για «λαϊκιστή». Οροι οργουελιανοί, στους οποίους αυτή η αλαζονική ελίτ που εμφανίζεται ως αριστερή (πάντα με τις πλάτες της διαπλοκής ή του πανεπιστημιακού κατεστημένου που η ίδια έχει δημιουργήσει) είναι «μανούλα».
Το μόνον καλό σ' αυτήν την ιστορία είναι ότι αυτή η εκδοχή του «εκσυγχρονισμού» υπό αριστερή δορά έχει με τον καιρό αποκαλυφθεί στα μάτια του λαού. Οτι η επιρροή αυτής της ομάδας μέσα στην Αριστερά συρρικνώνεται.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού...
Του Στάθη από enikos
Posted: 29 May 2013 02:58 AM PDT
Του Γιώργου Κατρούγκαλου* 

Ο Νίτσε, ερμηνεύοντας το γνωστό μύθο, γράφει ότι ο Δίας άφησε την ελπίδα στο κουτί της Πανδώρας όχι από οίκτο, αλλά από κακία, γιατί ελπίδα χωρίς αντίκρισμα και κυρίως χωρίς απόφαση για δράση δεν αποτελεί δώρο, αλλά κατάρα. «Τέτοια ελπίδα», υποστηρίζει στο «Menschliches, Allzumenschliches» ο φιλόσοφος, «αποτελεί το χειρότερο κακό, γιατί παρατείνει ατελείωτα το μαρτύριο του ανθρώπου».

Η κυβέρνηση προσπαθεί να καλλιεργήσει ακριβώς ένα παρόμοιο κλίμα τεχνητής αισιοδοξίας και παράδοσης, αξιοποιώντας τις τελευταίες εκθέσεις της τρόικας, του ΔΝΤ και ορισμένων Ευρωπαίων αξιωματούχων. Υπάρχει πράγματι momentum, «ούριος άνεμος», όπως προσπαθούν να μας πείσουν τα κυβερνητικά φερέφωνα; Η καθημερινότητα, φυσικά, στέλνει άλλα μηνύματα, συνέχειας της κρίσης και της ύφεσης και επιδείνωσης της ανεργίας. Μήπως όμως δεν βλέπουμε την αλλαγή στην καθημερινότητα, αλλά αυτή έχει ήδη δρομολογηθεί στον ορίζοντα;

Δυστυχώς, δεν είναι έτσι. Και αυτό φανερώνουν και οι περίφημες δηλώσεις και εκθέσεις, που υποτίθεται ότι συντηρούν την επικοινωνιακή αυτή επίθεση αισιοδοξίας. Οι εξαγγελίες, για παράδειγμα, του επικεφαλής του Eurogroup, Ντάισελμπλουμ, περί νέου «κουρέματος» του χρέους μέσα στο 2014, ουσιαστικά αποτελούν ομολογία ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, παρά τους πανηγυρισμούς ότι η εφαρμογή του Μνημονίου είναι πλέον «εντός τροχιάς». Τα νούμερα, άλλωστε, είναι αμείλικτα: από το 120% του ΑΕΠ, που ήταν το χρέος πριν από την ένταξη της χώρας στους μηχανισμούς «σωτηρίας», έχει ήδη εκτιναχθεί στο 170%. Μάλιστα εάν το κούρεμα γίνει καθ' υπαγόρευσιν των δανειστών μας, με ανάλογο τρόπο με το PSI, ουσιαστικά θα φορτώσει με νέα βάρη -αντί να ελαφρύνει- την ελληνική οικονομία.

Τα θετικά στοιχεία, δε, που αναγνωρίζουν οι πρόσφατες εκθέσεις, χρειάζονται μετάφραση για να γίνουν κατανοητά: επιχαίρουν ότι έχει ήδη μειωθεί κατά τα δύο τρίτα η απώλεια ανταγωνιστικότητάς μας σε σχέση με την Ευρωζώνη, ως προς το μισθολογικό κόστος. Αυτό, σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι πρέπει να πανηγυρίζουμε που μειώθηκαν οι μισθοί μας, αλλά να μη χαιρόμαστε και πολύ, γιατί επίκειται και άλλη μείωση, προκειμένου να καλύψουμε και το υπόλοιπο ένα τρίτο της χαμένης μας ανταγωνιστικότητας.

Η μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού (πρωτοφανής στα χρονικά, κατά τον υπουργό Οικονομικών) και η προαναγγελλόμενη ύπαρξη πρωτογενούς πλεονάσματος κρύβουν, αφ' ενός, τα τεράστια ελλείμματα των ασφαλιστικών οργανισμών (βαίνουν, «αισίως», προς τα τρία δισεκατομμύρια ευρώ), αφ' ετέρου -και κυρίως- το «επίτευγμα» αυτό δεν οφείλεται στην αύξηση των εσόδων από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, που αποτελεί το βασικό λόγο διόγκωσης των ελλειμμάτων, αλλά αποκλειστικά στις περικοπές μισθών, συντάξεων και στη διάλυση των υποδομών του κοινωνικού κράτους.

Το σημαντικότερο όμως δεν είναι τόσο αν η πολυθρύλητη ανάκαμψη έρθει εντός του 2014, πράγμα που, προφανώς, κάθε άλλο παρά βέβαιο δεν είναι, εάν λάβει κανείς υπόψη του τις συνεχείς διαψεύσεις παρόμοιων στόχων. (Κατά το πρώτο Μνημόνιο, θυμίζω, το 2013 θα είχαμε ήδη γυρίσει στις αγορές). Το θέμα είναι κυρίως ποιος θα ωφεληθεί από αυτήν και τι χαρακτήρα θα έχει. Εάν αφήσουμε την κυβέρνηση να ολοκληρώσει το έργο της, ξέρουμε ήδη την απάντηση. Ο αποσταγμένος νεοφιλελευθερισμός, που εφαρμόζεται, προαναγγέλλει υποτονική ανάκαμψη, που θα βασίζεται σε μισθούς Βουλγαρίας και ποσοστά ανεργίας πάνω από 20%, σε διάλυση όχι μόνον των εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά και κάθε άλλης ρύθμισης της οργανωμένης κοινωνικής συμβίωσης. Τα εξαγγελθέντα μέτρα απελευθέρωσης της αγοράς, όπως το άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές, προαναγγέλλουν, για παράδειγμα, το θάνατο του Ελληνα εμποράκου. Εχει ήδη επισημανθεί στα κείμενα της τρόικας ότι στη χώρα μας το ποσοστό των αυτοαπασχολούμενων ανέρχεται σε 36%, ενώ ο μέσος όρος της Ευρωζώνης είναι μόλις 11%. Αυτό έρχονται να «διορθώσουν» παρόμοια μέτρα.

Φυσικά, τίποτε από όλα αυτά δεν είναι νομοτελειακά δεδομένο. Αυτή τη στιγμή σε όλη την Ευρώπη το διακύβευμα είναι αν θα συνεχιστούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας ή θα αντικατασταθούν από μια νέα συνταγή ανάπτυξης, με κοινωνικό πρόσωπο. Οι προχθεσινές διαδηλώσεις στην Πορτογαλία δείχνουν το δρόμο. Η ελπίδα παύει να είναι κατάρα, όταν γίνεται έναυσμα για αντίσταση και δράση.

* Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ΔΠΘ

Πηγή: enet.gr
Posted: 29 May 2013 02:40 AM PDT
Χειμώνας 1452: Ο Μωάμεθ Β', νεαρός σουλτάνος στο κράτος των Οθωμανών, που είχαν πλέον μεταφέρει την πρωτεύουσά τους στην Αδριανούπολη, αποφασίζει να γυρίσει και την τελευταία σελίδα στη σύγκρουση με τους ελληνόφωνους Ρωμαίους χριστιανούς που συνέχιζαν να έχουν υπό τον έλεγχό τους τη μεγαλύτερη πόλη της Ανατολής, την Κωνσταντινούπολη. Στο περιβάλλον του υπάρχουν ο μετριοπαθής βεζίρης (πρωθυπουργός) Χαλίλ, που εκφράζει τη συντηρητική τάση, και οι στρατηγοί του, ο εξισλαμισμένος Ρωμιός Ζαγανός και ο Τουραχάν. 
* 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1452: Σε μια προσπάθεια να κινητοποιηθούν οι Δυτικοί για να βοηθήσουν την απειλούμενη Κωνσταντινούπολη, λαμβάνει χώρο το «ενωτικό συλλείτουργο» με τον καρδινάλιο Ισίδωρο, απεσταλμένο του Πάπα. Οι ανθενωτικοί εξεγείρονται και ο Λουκάς Νοταράς θα πει μια φράση που θα μείνει στην Ιστορία: «Κρειττότερον εστίν ειδέναι εν τη μέση τη πόλει φακίολον βασιλεύον Τούρκων ή καλύπτραν Λατινικήν», που σε ακριβή μετάφραση των εννοιών σημαίνει «Καλύτερα μουσουλμανικό σαρίκι παρά καθολική τιάρα στην Κωνσταντινούπολη».
* ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1453: Ο Μωάμεθ ανακοινώνει την απόφασή του για επιχείρηση κατάληψης της Κωνσταντινούπολης σε συγκέντρωση όλων των Οθωμανών αξιωματούχων στην Αδριανούπολη.
* 29 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1453: Στην Κωνσταντινούπολη καταφθάνει με 700 πολεμιστές ο Γενοβέζος πολέμαρχος Ιουστινιάνης (Τζιοβάνι Τζιουστινιάνι Λόγκο). Τον ίδιο μήνα, ο Ούγγρος μηχανικός Ουρβανός κατασκευάζει για τον Μωάμεθ το πρώτο κανόνι. Ενα τεράστιο πυροβόλο όπλο, με διάμετρο ένα μέτρο, που δεχόταν βλήματα 400 κιλών.
* ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1453: Ο Νταγί Καραντζά μπέης, που ηγείται των οθωμανικών δυνάμεων στην Ευρώπη, επιτίθεται στις τελευταίες βυζαντινές κτήσεις στην Ανατολική Θράκη. Η Σηλυβρία και η Πέρινθος, που αντιστέκονται, καταστρέφονται και λεηλατούνται, ενώ η Αγχίαλος και η Μεσημβρία παραδίδονται.
* 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1453: Η Βενετία αποφασίζει να βοηθήσει την απειλούμενη Κωνσταντινούπολη αποστέλλοντας επιστολές προς τον Πάπα Νικόλαο και τους χριστιανούς βασιλείς της Δύσης για άμεση αποστολή βοήθειας. Ομως δύο ημέρες μετά, οι 700 Βενετοί στρατιώτες που βρίσκονται στην Πόλη δραπετεύουν με επτά πλοία, φοβούμενοι την πολιορκία.
* ΜΑΡΤΙΟΣ 1453: Ο Μωάμεθ αποκλείει τα Στενά, συγκεντρώνοντας στόλο στην Καλλίπολη. Ο στόλος αποτελείται από έξι τριήρεις, δέκα διήρεις, πενήντα γαλέρες με κουπιά κ.λπ. Επικεφαλής του στόλου τίθεται ο εξισλαμισμένος Βούλγαρος Σουλεϊμάν Μπαλτόγλου. Ο Μωάμεθ συγκεντρώνει στρατό περίπου 100.000 ανδρών, που αποτελείται από 20.000 επίλεκτους γενίτσαρους, δηλαδή εξισλαμισμένους χριστιανούς από το παιδομάζωμα, 60.000 τακτικό στρατό και 20.000 άτακτους πολεμιστές. Οι Δυτικοί δεν καταφέρνουν να συμφωνήσουν για τις λεπτομέρειες της αποστολής της βοήθειας.
* 23 ΜΑΡΤΙΟΥ 1453: Ο Μωάμεθ αναχωρεί από την Αδριανούπολη επικεφαλής του στρατού του. Η Κωνσταντινούπολη περικυκλώνεται από τη θάλασσα από το στόλο που έρχεται από την Καλλίπολη και από την ξηρά από την πλευρά της Θράκης. Απέναντι στα οθωμανικά στρατεύματα, οι Ελληνες θα παρατάξουν στρατό επτά χιλιάδων ανδρών, από τους οποίους οι δύο χιλιάδες είναι Λατίνοι.
* 30 ΜΑΡΤΙΟΥ 1453: Τρία πλοία αναχωρούν από τη Γένοβα με πολεμοφόδια και τρόφιμα για την Κωνσταντινούπολη, μισθωμένα από τον Πάπα Νικόλαο. Τα χριστιανικά κράτη δεν μπορούν ή δεν θέλουν να συντρέξουν τους Βυζαντινούς στον αγώνα. Οι Ελληνες θα δώσουν σχεδόν μόνοι τους την ύστατη μάχη.
* 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1453: Αρχίζει η πολιορκία της Πόλης. Ο σουλτάνος στρατοπεδεύει έξω από την πύλη του Αγίου Ρωμανού. Τα οθωμανικά στρατεύματα από τη Δύση έχουν επικεφαλής τον εξισλαμισμένο Ρωμιό Ζαγανό πασά, τα στρατεύματα της Ανατολής έχουν επικεφαλής τον εξισλαμισμένο Μαχμούτ πασά, που προέρχεται από την οικογένεια των Αγγέλων και ο οθωμανικός στόλος τον εξισλαμισμένο Βούλγαρο ναύαρχο Μπαλτόγλου. Οι Βυζαντινοί αποκλείουν το λιμάνι με μια βαριά σιδερένια αλυσίδα. Μέσα στον Κεράτιο βρίσκονται 10 ελληνικά και 5 βενετικά πλοία. Ο αυτοκράτορας και οι καλύτεροι από τους Ελληνες πολεμιστές αναλαμβάνουν την υπεράσπιση του Μεσοτειχίου και των Πυλών του Αγίου Ρωμανού και της Αγίας Κυριακής, που θα δεχτούν τον κύριο όγκο της οθωμανικής επίθεσης.
* 5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1453: Ολος ο οθωμανικός στρατός βρίσκεται μπροστά στα τείχη έχοντας περικυκλώσει τα 29 χιλιόμετρα της περιμέτρου της Πόλης. Ο σουλτάνος ζητεί την ειρηνική παράδοση, σύμφωνα με τους κανόνες του Ισλάμ. Υπόσχεται σεβασμό της ζωής, της τιμής και της περιουσίας των κατοίκων. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος απορρίπτει τις προτάσεις και δίνει τη μνημειώδη απάντηση: «Το δε την Πόλιν σοι δούναι, ουτ' εμόν εστί ούτε άλλου των κατοικούντων εν αυτή... Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών...».
* 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1453: Οι Οθωμανοί αρχίζουν το βομβαρδισμό της Πόλης από 14 σημεία.
* 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1453: Ξεκινά η μάχη των λαγουμιών. Οι Οθωμανοί σκάβουν λαγούμια για να εισέλθουν απ' αυτά στην πόλη. Τους αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη επιτυχία ο Σκοτσέζος Τζον Γκραντ. Ο Γκραντ, έμπειρος μηχανικός, είχε έρθει στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τον Ιουστινιάνη.
* 9-10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1453: Οι Οθωμανοί αποτυγχάνουν να διασπάσουν την αλυσίδα του Κεράτιου Κόλπου. Καταλαμβάνουν όμως τρία μικρά κάστρα που βρίσκονται έξω από τα τείχη: των Θεραπειών, του Στουδίου στην Προποντίδα και της Πριγκίπου στα Πριγκιπόννησα.
* 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1453: Ο βομβαρδισμός των τειχών συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Τα κανόνια του Ουρβανού ρίχνουν 7 βολές το καθένα την ημέρα, προκαλώντας μεγάλες ζημιές. Το μεγαλύτερο απ' αυτά θα αυτοκαταστραφεί με έκρηξη, σκοτώνοντας τους χρήστες πυροβολητές. Ο Μωάμεθ δίνει εντολή για κατασκευή μεγαλύτερου κανονιού. Οι πολιορκημένοι καταφέρνουν να επιδιορθώσουν τα κατεστραμμένα τμήματα του τείχους. Ο οθωμανικός στόλος αποτυγχάνει για άλλη μία φορά, με μεγάλες απώλειες, να διαρρήξει την άμυνα των χριστιανικών πλοίων και να σπάσει την αλυσίδα.
* 18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1453: Επειτα από σφοδρή επίθεση με το νέο κανόνι του Ουρβανού, ο Μωάμεθ διατάζει επίθεση εναντίον των τειχών του Μεσοτειχίου, που τα υπερασπίζεται ο ίδιος ο Παλαιολόγος. Οι Οθωμανοί καταφέρνουν να εισχωρήσουν στα τείχη, όμως απωθούνται από Ελληνες και Λατίνους, αφήνοντας 200 νεκρούς πίσω τους. Και η δεύτερη επίθεση την επόμενη ημέρα καταλήγει άδοξα για τους επιτιθεμένους.
* 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1453: Τέσσερα πλοία, τρία γενοβέζικα και ένα ελληνικό, με επικεφαλής τον Φλαντανελά, φορτωμένα με σιτάρι και όπλα, επιχειρούν να προσεγγίσουν την Κωνσταντινούπολη. Παρά την προσπάθεια του οθωμανικού στόλου και τον πολλαπλάσιο αριθμό πλοίων που διέθετε, τα χριστιανικά πλοία θα καταφέρουν να εισέλθουν στην Πόλη έχοντας προκαλέσει μεγάλες απώλειες στους αντιπάλους τους.
* 22 προς 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1453: Ο Μωάμεθ καταφέρνει με τις συμβουλές ενός Ιταλού μισθοφόρου να υπερκεράσει τον Κεράτιο Κόλπο και να μεταφέρει 70 πλοία σ' αυτόν διά ξηράς, με «υπερνεώλκηση». Ετσι, θέτοντας οι Οθωμανοί υπό τον έλεγχό τους τον Κεράτιο Κόλπο, αποκτούν ένα μεγάλο θαλάσσιο πλεονέκτημα.
* 7 ΜΑΪΟΥ 1453: Υστερα από ακατάπαυστο βομβαρδισμό των τειχών, οι γενίτσαροι εφορμούν στο Μεσοτείχιο με πολιορκητικές μηχανές, σκάλες και γάντζους. Η επίθεση αποκρούστηκε από τους πολιορκημένους.
* 18 ΜΑΪΟΥ 1453: Ενας τεράστιος οθωμανικός ξύλινος προμαχώνας ορθώνεται μπροστά στα τείχη, ξεπερνώντας τα σε ύψος. Ο στόχος του είναι να πλησιάσει τα τείχη και να κατεβάσει τον καταπέλτη, ώστε να εισχωρήσουν οι πολιορκητές μέσω των τειχών. Με καταδρομική βραδινή αποστολή οι πολιορκημένοι καταφέρνουν να τον πυρπολήσουν.
* 23 ΜΑΪΟΥ 1453: Με επικεφαλής τον μηχανικό Γκραντ, οι πολιορκημένοι καταφέρνουν να καταστρέψουν όλα τα λαγούμια που σκάβουν οι Οθωμανοί.
* 24 ΜΑΪΟΥ 1453: Λιτανεία στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης με την εικόνα της Παναγίας των Βλαχερνών, ενώ στο οθωμανικό στρατόπεδο ετοιμάζονται για τη μεγάλη επίθεση.
* 25 ΜΑΪΟΥ 1453: Απαισιοδοξία επικρατεί και στα δύο στρατόπεδα. Ο Μωάμεθ στέλνει στην Πόλη τον Ισμαήλ, γιο εξισλαμισμένου Ελληνα από τη Σινώπη, με προσφορές ειρήνης. Η αρνητική απάντηση εξοργίζει τον Μωάμεθ. Φέρεται να λέει: «Μια επιλογή μένει στους Ρωμιούς. Είτε να παραδοθούν είτε να ασπαστούν την αληθινή πίστη του Αλλάχ είτε να χαθούν από το σπαθί και το τσεκούρι».
* 26 ΜΑΪΟΥ 1453: Σε σύσκεψη του Μωάμεθ με τους συμβούλους του ακούγεται η λύση της υποχώρησης. Ο μετριοπαθής βεζίρης Χαλίλ ζητεί από τον σουλτάνο να συμβιβαστεί, προσφέροντας ευνοϊκούς όρους στους Βυζαντινούς, και να λύσει την πολιορκία. Την αντίθετη θέση υποστηρίζει ο στρατηγός του Ζαγανός, εξισλαμισμένος Ελληνας, επικαλούμενος τον Μέγα Αλέξανδρο: «Στα αρχαία χρόνια, ο βασιλιάς Αλέξανδρος, με στρατό πολύ μικρότερο του δικού μας, υπέταξε τη μισή οικουμένη. Εμείς θα φοβηθούμε τώρα;». Ετσι, αποφασίστηκε η συνέχιση της πολιορκίας.
* 27 ΜΑΪΟΥ 1453: Οργανώνεται η οθωμανική επίθεση. Ο Μωάμεθ, σε λόγο του προς το στρατό του, αναφέρεται στα οφέλη που θα έχουν τόσο όσοι σκοτωθούν όσο και αυτοί που θα ζήσουν. Αναφέρει ότι στην ανταπόδοση που προβλέπει το Κοράνι για όσους σκοτωθούν «όποιος σκοτώνεται στον πόλεμο πηγαίνει κατ' ευθείαν στον παράδεισο, για να τρώει και να πίνει εκεί μαζί με τον Μωάμεθ, να αναπαύεται σε καταπράσινους ανθισμένους τόπους μαζί με αγόρια, ωραίες γυναίκες και κορίτσια, να λούζεται μέσα σε υπέροχα λουτρά». Από την πλευρά του υπόσχεται διπλάσιο μισθό σε στρατιώτες και αξιωματικούς και επιπλέον τους επιτρέπει να λεηλατήσουν την πόλη: «Θα αφήσω την πόλη τρεις ημέρες να τη λεηλατήσετε».
* 28 ΜΑΪΟΥ 1453: Επειτα από λιτανεία των Βυζαντινών γύρω από τα τείχη, ο Παλαιολόγος εκφωνεί τον τελευταίο του λόγο στους «απογόνους Ελλήνων και Ρωμαίων»: «Ξέρετε καλά, αδέρφια, ότι για τέσσερις λόγους οφείλουμε όλοι να προτιμήσουμε το θάνατο παρά τη ζωή: πρώτον, για την πίστη και την ευσέβειά μας· δεύτερον, για την πατρίδα· τρίτον, για τον βασιλέα και τον Χριστό· και τέταρτον, για τους συγγενείς και φίλους...».
* 29 ΜΑΪΟΥ 1453: Αρχίζει η τελική επίθεση των Οθωμανών. Εφορμούν στα τείχη στέλνοντας πρώτα τους άτακτους Βασιβουζούκους (οι οποίοι θεωρούνται οι μόνοι αυθεντικοί Τούρκοι) μαζί με τους συμμάχους τους Σέρβους, Ούγγρους, Γερμανούς, Ιταλούς, ακόμα και Ελληνες. Μετά την απόκρουση αυτής της επίθεσης εφόρμησε η δεύτερη γραμμή των Οθωμανών, η οποία επίσης αποκρούστηκε. Τελικά, επιτέθηκαν τα επίλεκτα σώματα των γενίτσαρων, τα οποία επίσης αποκρούστηκαν, αλλά μια μικρή πύλη, που οι Βυζαντινοί την άνοιγαν για να εξαπολύουν αντεπιθέσεις, είχε μείνει ανοιχτή. Από τη μικρή αυτή πόρτα, την Κερκόπορτα, εισέβαλαν στρατιώτες του Μωάμεθ. Ο τραυματισμός του Ιουστινιάνη και η αποχώρηση των Γενοβέζων από τη μάχη ευνοούν τις οθωμανικές επιθέσεις. Στις δυόμισι το μεσημέρι η Πόλη έχει καταληφθεί από τους Οθωμανούς.
Η κυριαρχία του Ισλάμ
ΤΟΥ ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ*
Από την ομάδα των ελληνόφωνων νεοπροσήλυτων προερχόταν και ο στρατηγός Ζαγανός πασάς, ο οποίος θα προτρέψει τον Μωάμεθ να συνεχίσει την πολιορκία της Πόλης, σε αντίθεση με τις συμβουλές του πρωθυπουργού του
Η Αλωση της Κωσταντινούπολης από τους Οθωμανούς το 1453 έκλεισε οριστικά μια μεγάλη ιστορική περίοδο που ξεκίνησε με την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο και χαρακτηρίστηκε από το βαθμιαίο εξελληνισμό του ρωμαϊκού Ανατολικού Κράτους, ως απόρροια του περιορισμού σε ελληνόφωνα εδάφη, την κυριαρχία του ρωμαϊκού νομικού συστήματος και της ελληνικής γλώσσας και γραμματείας. Η Αλωση της Πόλης και λίγο αργότερα η κατάλυση της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας και η κατάληψη του Μυστρά επιβεβαίωσαν την οριστική κυριαρχία ενός άλλου πολιτισμικού μοντέλου, που είχε γεννηθεί αιώνες πριν στις ερήμους της Αραβίας: του Ισλάμ.
Παρ' ότι η ανάκληση εκείνων των ιστορικών γεγονότων γίνεται σήμερα με αντιιστορικές ταυτίσεις, όπου οι τότε Οθωμανοί και Βυζαντινοί ευθέως ανάγονται στους σύγχρονους Τούρκους και Ελληνες, όπως έχουν διαμορφωθεί στην εποχή του πολιτικού έθνους, εντούτοις οι πραγματικότητες εκείνη την εποχή σε επίπεδο ταυτοτήτων ήταν διαφορετικές. Οι Οθωμανοί αυτοορίζονταν αποκλειστικά ως μουσουλμάνοι. Η ταυτότητά τους ήταν αποκλειστικά θρησκευτική, χωρίς ίχνος εθνικής συνείδησης. Ο όρος «Τούρκος» για τους μουσουλμάνους ήταν απαξιωτικός. Από το 12ο αιώνα, όταν εμφανίζονται οι δερβίσηδες, «Τούρκος» σημαίνει κάτι το απεχθές, βάρβαρο. Ο Τζελαλεντίν Ρουμί, ο σημαντικός Πέρσης ποιητής και σούφι, αναφέρει: «Ο Θεός έπλασε τους Ρωμιούς και τους Τούρκους. Τους Ρωμιούς για να δημιουργούν και τους Τούρκους για να καταστρέφουν». Οι χριστιανοί ορίζουν τους μουσουλμάνους ως «Τούρκους» με τη θρησκευτική έννοια. Οπως «Ρωμιός» σήμαινε χριστιανός, το «Τούρκος» δεν είχε καμιά εθνική σημασία. Ο όρος εθνικοποιείται με την εμφάνιση του τουρκικού εθνικισμού, περί τα τέλη του 19ου αιώνα, και το τουρκικό κράτος θα στηθεί πάνω στην απαξιωτική αυτή έννοια. Και για να το κατανοήσουμε αυτό, θα πρέπει να γνωρίζουμε τον τρόπο που συγκροτήθηκαν οι πληθυσμιακές ομάδες κατά το Μεσαίωνα.
Οι «ολίγοι» Τουρκομάνοι
Η εμφάνιση των τουρκικών ομάδων στον ελληνικό χώρο από τον 11ο αιώνα μ.Χ. εγκαινίασε μια μακρά περίοδο συνάντησης, επικοινωνίας και ώσμωσης. Είτε ως Σελτζούκοι είτε ως Οθωμανοί, θα διαμορφώσουν τελικά τη φυσιογνωμία ολόκληρης της περιοχής μας. Το ερώτημα που αντιμετώπιζαν οι επιστήμονες ήταν το πώς ένας πληθυσμός εισβολέων που δεν ξεπέρασε τα 400.000 άτομα κατάφερε να κυριαρχήσει σ' έναν ελληνόφωνο κόσμο 8 εκατομμυρίων. Πώς οι «ολίγοι» Τουρκομάνοι κατάφεραν να μεταστρέψουν ένα μεγάλο πληθυσμό ελληνοφώνων, χριστιανών, μαζί με τους οποίους στη συνέχεια θα αποτελέσουν τους Οθωμανούς πολίτες της νέας αυτοκρατορίας τους.
Την ίδια εποχή που τα τουρκικά φύλα κάνουν την είσοδό τους στο μικρασιατικό χώρο, το Βυζάντιο από πολυεθνική, ελληνόφωνη αυτοκρατορία μετατρέπεται σε πόλη-κράτος, όπου αναπτύσσονται σημαντικές κοινωνικές και ιδεολογικές διεργασίες. Διαμορφώνεται μια πρώιμη αστική τάξη, η οποία θα γονιμοποιήσει και θα εξελίξει έως τα όριά της την ιδεολογική κληρονομιά των τριών αιώνων νέου Ελληνισμού, που είχε συσσωρευτεί από την εποχή της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας. Η νέα αυτή ιθύνουσα οικονομική τάξη θα εκφραστεί με τους Παλαιολόγους και θα ξεπεράσει την υπερεθνική, ελληνόφωνη και χριστιανική ρωμιοσύνη. Θα διαμορφώσει μια εθνική ταυτότητα όπου δεν προέχει η θρησκευτική καθαρότητα, αλλά η εθνική επιβίωση. Σε αυτή την κοινωνικοπολιτική βάση θα εμφανιστούν οι Ενωτικοί, που στο όνομα της ελπίδας για δυτική βοήθεια θα δεχτούν να υποταχθεί η Ανατολική Εκκλησία στον αντίπαλό της, τη Δυτική Εκκλησία.
Εξισλαμισμένοι χριστιανοί
Μεγάλο μέρος της κοινωνικής βάσης των Οθωμανών προερχόταν από εξισλαμισμένους χριστιανούς, Ελληνες, Αρμένιους, Σλάβους κ.ά. Χαρακτηριστικό είναι το στιγμιότυπο που μας μεταφέρει ο Σφρατζής λίγο πριν από την τελική επίθεση προς την Κωνσταντινούπολη: Ο Μωάμεθ καλεί τα στρατεύματά του να επιτεθούν στην Πόλη και απευθύνει προς αυτά τον τελικό λόγο. Τους στρατιώτες του τους αποκαλεί «νεήλυδες», δηλαδή «προσφάτως ελθόντες» νεοπροσήλυτους στο Ισλάμ. Ισως αυτή η προσαγόρευση να παριστά με τον καλύτερο τρόπο τις κοσμογονικές αλλαγές που συνέβησαν στην καρδιά τού τότε ελληνικού κόσμου, τη Μικρά Ασία, κατά τη διαδικασία εμπέδωσης της ισλαμικής κυριαρχίας, που κράτησε τέσσερις ολόκληρους αιώνες. Από την ομάδα των ελληνόφωνων νεοπροσήλυτων προερχόταν και ο στρατηγός Ζαγανός πασάς, ο οποίος θα προτρέψει τον Μωάμεθ να συνεχίσει την πολιορκία της Πόλης, σε αντίθεση με τις συμβουλές του πρωθυπουργού του. Την ίδια εποχή, στο περιορισμένο γεωγραφικά βυζαντινό κράτος θα υπάρξει μια παράδοξη ανάδυση εθνικής συνείδησης, αιώνες πριν από την έλευση της νεοτερικότητας.
* Διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας-μαθηματικός
Από enet
Posted: 29 May 2013 02:15 AM PDT
Την ώρα που η προσοχή της «μάζας» είναι στραμμένη στις «ήξεις-αφίξεις» στην οικονομία, στις στημένες αναταραχές με τους φανατικούς ισλαμιστές και στην Μέση Ανατολή, στο παρασκήνιο ετοιμάζεται από την δυτικότροπη παγκόσμια διαπλοκή, η απάντηση στα προβλήματα που τεχνηέντως δημιουργούνται.

 Έχουν δοθεί και ίσως δοθούν περεταίρω περιθώρια ανάσας στους πολίτες, προκειμένου οι παγκοσμιοποιητές να δουλεύουν στην άκρη με την ησυχία τους χωρίς κίνδυνο να εξεγερθεί ο λαός. Τους επόμενους μήνες στους οποίους θα κριθούν πολλά κατά τα φαινόμενα, οι αφορμές επιβολής παγκόσμιας αρχής με σκοπό την διαχείριση των τεχνηέντως δοθέντων προβλημάτων θα πληθύνουν.

 Ο κόσμος και δη η Ευρώπη μεταβάλλεται προς το χειρότερο. Η χρησιμοποίηση του Ισλάμ προς δημιουργία σκηνικού πανικού για τους Ευρωπαίους σε συνδυασμό με οικονομικές και γεωπολιτικές παραμέτρους, θα οδηγήσουν σε επιπλέον… «αναγκαία» μείωση-καταπάτηση βασικών αρχών των πολιτικοκοινωνικών δικαιωμάτων μας.

 Όσες χώρες είναι δυνατόν, θα αποτελέσουν κράτη-μέλη αυτού του νέου «υποχθόνιου» παγκόσμιου εγχειρήματος, το οποίο ως αντίβαρο έχει την Ρωσία -και κατά δεύτερο λόγο την Κίνα- που προτιμά την καθιέρωση ενός πολυκεντρικού συστήματος σε αντιδιαστολή με τα δυτικότροπα σχέδια επιβολής μονοκεντρικού μοντέλου για το «καλό» πάντα της ανθρωπότητας.

 Ο ΓΓ του ΟΗΕ, Μπαν κι Μούν, βγήκε πρόσφατα με διάγγελμα και μίλησε για αντίστροφη μέτρηση σε σχέση με την επίτευξη του σχεδίου χιλιετίας (!) –Millennium Developments Goals- των Ηνωμένων Εθνών (δείτε βίντεο στο τέλος του άρθρου) μέχρι το 2015.

 Εν ολίγοις με κλασσικές δικαιολογίες την εσκεμμένα διογκωμένη φτώχεια, την οικονομική κρίση, την διεθνώς εξαπλωμένη βία αλλά και την «διάσωση» του περιβάλλοντος, «μαγειρεύεται» η παγκόσμια λύση. Χαρακτηριστικά ο ΓΓ του ΟΗΕ αναφέρει στο διάγγελμά που του έδωσαν να βγάλει, ότι απαιτείται η εκ νέου ενεργοποίηση του παγκόσμιου κινήματος από τις κυβερνήσεις έως του πολίτες.

 «Δράση τώρα» είναι η τελευταία προτροπή του παγκόσμιου συστήματος διαπλοκής και συμφερόντων με πολλά παρακλάδια και βαθύ παρασκήνιο. Πράγματι τα γεγονότα τρέχουν με γοργούς ρυθμούς. Στην Γερμανία μαίνεται εν τω μεταξύ η «μάχη» ανάμεσα στις δύο τάσεις, δηλαδή τους υπέρμαχους μιας πολιτικής ισορροπίας μεταξύ Ανατολής και Δύσης με προσέγγιση σε Ρωσία και Κίνα και τους διεθνιστές που είναι «φιλικά» προσκείμενοι σε μια πλήρη ενσωμάτωση της χώρας στο πνεύμα των παγκοσμιοποιητών. Τα βλέμματα στραμμένα, εννοείται, και στην Ελλάδα με το παιχνίδι συμφερόντων, όπως έχουμε γράψει άλλωστε, να έχει φουντώσει για τα καλά.

 Μέσα σ' όλα αυτά λοιπόν εκπονείται ένα νέο παγκόσμιο πολίτευμα με κύρια σημεία του μεταξύ άλλων: Μια υποτιθέμενη οικολογική συνείδηση με βάρος στην απάτη της υπερθέρμανσης του πλανήτη και στην γρήγορη εφαρμογή των διατάξεων της Ατζέντα 21, την κατάργηση θρησκευτικών και εθνικών διαφορών «που ενισχύουν το μίσος μεταξύ των λαών» μέσω μιας παγκόσμιας ιδεολογίας-θρησκείας και επομένως τον αφανισμό της πολιτισμικής ποικιλομορφίας και τέλος την δημιουργία ενός τραπεζικού συστήματος, το οποίο και θα διευθύνει τις οικονομίες όσο περισσότερων λαών γίνεται.

 Όσο προχωράμε η διαμάχη των συμφερόντων γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα με τις μάσκες σιγά-σιγά να πέφτουν. Περιμένουμε όλοι να δούμε ποιους σωτήρες μας ετοιμάζουν και φαίνεται ότι δεν θα περιμένουμε για πολύ ακόμα…

 Πηγή ΠΥΓΜΗ
Posted: 29 May 2013 01:57 AM PDT
Θα χρειαστείτε ένα ποτό μετά την ανάγνωση του παρακάτω άρθρου.
Μου άρεσε αυτό, γιατί είναι μια πραγματικά αληθινή ιστορία που πολύ σωστά αναλύει μια διαστρεβλωμένη αντίληψη που ακόμη και το ίδιο το Ισλάμ έχει αποτύχει στην κατανόηση της. Αποφασίστε ότι νομίζετε, αφήνοντας τον παράγοντα «φόβο» στην άκρη. Διότι πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να συνυπάρξουμε σ' αυτόν τον Πλανήτη.

 Με την ίδρυση Μουσουλμανικών σχολείων αναρωτιέται κανείς πώς τα παιδιά των μουσουλμάνων θα αποκτήσουν τις αξίες μας και θα είναι σε θέση να ενταχθούν με επιτυχία στην κοινωνία μας.
Το περιστατικό συνέβη στο Λονδίνο.
Ο Άβολος Ορισμός για έναν "Άπιστο".
ΓΕΓΟΝΟΣ: Το Ισλάμ είναι η ταχύτερη αναπτυσσόμενη θρησκεία στην Βρετανία.
Τον περασμένο μήνα παρακολούθησα την ετήσια συνέλευση για την διατήρηση/ανανέωση της αδείας μου στην ασφάλεια υπηρεσίας των φυλακών.
Έγιναν παρουσιάσεις από τρεις ομιλητές, για τις τρεις θρησκείες, την Ρωμαιοκαθολική, την Προτεσταντική και την Μουσουλμανική, οι οποίοι εξήγησαν τις πεποιθήσεις τους.
Ενδιαφέρθηκα ιδιαίτερα σε ότι ο Ισλαμιστής Ιμάμης είχε να πει σχετικά με τις βάσεις του Ισλάμ, μαζί με την παρουσίαση βίντεο.
Μετά τις παρουσιάσεις, ήλθε η ώρα των ερωτήσεων. Απευθύνθηκα προς τον Ιμάμη και τον ρώτησα: «Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά καταλαβαίνω ότι οι περισσότεροι ιμάμηδες και κληρικοί του Ισλάμ έχουν δηλώσει έναν ιερό πόλεμο εναντίων των άπιστων του κόσμου και ότι με τη δολοφονία ενός άπιστου, (η οποία είναι μια εντολή προς όλους τους Μουσουλμάνους) έχουν εξασφαλίσει την πρόκρισή τους στον Παράδεισο. Αν αυτή είναι η περίπτωση, μπορείτε να μου δώσετε τον ορισμό του άπιστου;
Δεν υπήρξε διαφωνία με τη δήλωσή μου και, χωρίς δισταγμό μου απάντησε, «αυτοί που δεν πιστεύουν!»
Του ανταπάντησα, «Επιτρέψτε μου λοιπόν για να σιγουρευτώ, ότι σωστά αντιλήφθηκα την απάντηση σας: Όλοι οι οπαδοί του Αλλάχ έχουν εντολή να σκοτώσουν όλους όσοι δεν είναι οπαδοί του Αλλάχ, ώστε να μπορέσουν να έχουν μια θέση στον Παράδεισο. Είναι σωστό αυτό;»
Η έκφραση στο πρόσωπό του Ιμάμη άλλαξε από αυτήν της εξουσίας με εκείνη ενός μικρού αγοριού που μόλις πιάστηκε με το χέρι του στο κουτί με τα μπισκότα.
Εκείνος ντροπαλά απάντησε, «Ναι».
Στη συνέχεια δήλωσα: «Λοιπόν, έχω ένα πραγματικό πρόβλημα προσπαθώντας να φανταστώ τον Πάπα Βενέδικτο να διατάζει όλους τους Καθολικούς ν' αρχίσουν να σκοτώνουν Μουσουλμάνους, ή τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι να παροτρύνει όλους τους Προτεστάντες να κάνουν το ίδιο, προκειμένου να τους εξασφαλίσουν μια θέση στον Παράδεισο!»
Ο Ιμάμης ήταν άφωνος!
Και συνέχισα: «Έχω επίσης ένα πρόβλημα με το να είμαι «φίλος» σας όταν εσείς και οι κληρικοί αδελφοί σας λέτε στους οπαδούς σας να με σκοτώσουν! Επιτρέψτε μου να σας θέσω ένα ερώτημα. Θα διαλέγατε τον Αλλάχ σας, που σας λέει να με σκοτώσετε για να μπορέσετε να πάτε στον Παράδεισο, ή τον Ιησού μου που μου λέει να σας αγαπώ γιατί θα με πάρει στον Παράδεισο και θέλει να είστε και εσείς μαζί μου;»
Θα μπορούσατε να είχατε ακούσει μια καρφίτσα που πέφτει καθώς ο ιμάμης έμεινε άφωνος.
Περιττό να πούμε ότι, οι διοργανωτές του σεμιναρίου της «Διαφοροποιήσεως» δεν ήταν ευχαριστημένοι με τον τρόπο που αποκαλύφθηκε η αλήθεια και το πιστεύω των μουσουλμάνων.
Μέσα σε είκοσι χρόνια, θα υπάρχουν αρκετοί μουσουλμάνοι ψηφοφόροι στο Ηνωμένο Βασίλειο για να εκλέξουν μια κυβέρνηση της αρεσκείας τους, που θα είναι συμβατή με τον νόμο της Σαρίας.
Ο καθένας στον ΚΟΣΜΟ πρέπει και απαιτείται να το διαβάσει, αλλά με την τρέχουσα πολιτική παράλυση, το ανεκτικό σύστημα της δικαιοσύνης, τα φιλελεύθερα μέσα ενημέρωσης και με την επικρατούσα ''τρελή πολιτική ορθότητα'', δεν υπάρχει περίπτωση αυτό το κείμενο να γίνει ευρέως γνωστό.
John Harrison MBE. MIDSc
Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος
Posted: 29 May 2013 01:26 AM PDT
Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας

Στις 29 Μαΐου κάθε χρόνο τιμούμε αυτούς που αγωνίσθηκαν και έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος στα τείχη της Βασιλεύουσας το 1453.

 Θυμόμαστε την υπερήφανη απάντηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου προς τον Μωάμεθ τον Πορθητή, μια απάντηση που έρχεται να προστεθεί στη χορεία των πολλών «όχι» του Ελληνισμού. Και διδασκόμαστε από τα γεγονότα μετά την Αλωση. Για να γίνει η Ιστορία δίδαγμα για το παρόν και το μέλλον, πρέπει να μαθαίνουμε από τα παθήματα του Γένους και να αντλούμε δυνάμεις από τις ζωογόνες πηγές που κράτησαν όρθιους τους προγόνους μας· που τους βοήθησαν να μην τουρκέψουν. Οι δυνάμεις αυτές, οι οποίες διατήρησαν την εθνική ταυτότητα και το αντιστασιακό πνεύμα των Ελλήνων, ήσαν η Ορθόδοξη Εκκλησία, η αγάπη για την Παιδεία και τα γράμματα, η Μεγάλη Ιδέα, η συνείδηση της συνέχειας και της διαχρονικότητας του Ελληνισμού, η αλληλεγγύη, ο θεσμός των κοινοτήτων, το εμπορικό μας δαιμόνιο. Οπως γράφει ο αείμνηστος Βρετανός βυζαντινολόγος Στίβεν Ράνσιμαν, «κατά τη διάρκεια της δουλείας η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν ο παράγοντας που διαφύλαξε τον Ελληνισμό. Αλλά και χωρίς την ηθική δύναμη του Ελληνισμού πιθανόν η Ορθοδοξία να είχε μαραζώσει» (στον επίλογο του βιβλίο του «Η Μεγάλη Εκκλησία εν αιχμαλωσία»).

 Κατά τις τελευταίες δεκαετίες οι πνευματικές αυτές δυνάμεις, τα πολύτιμα εφόδια του έθνους, πλήττονται και χλευάζονται από θορυβώδεις μειοψηφίες. Είτε στο όνομα του μαρξιστικού υλισμού είτε χάριν της αποτυχημένης σε όλη την Ευρώπη πολυπολιτισμικότητας ή στον βωμό μιας νεοφιλελεύθερης και ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως, η πίστη μας, η γλώσσα μας, η Ιστορία μας, οι παραδόσεις μας και το αγωνιστικό μας πνεύμα υπονομεύονται συστηματικά και μάλιστα στις διάφορες βαθμίδες της Παιδείας. Η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών μας ανθίσταται, αλλά τα σχολικά βιβλία στις περισσότερες περιπτώσεις καλλιεργούν την αδιαφορία προς καθετί χριστιανικό και ελληνικό. Η Ιστορία γράφεται από αυτές τις μειοψηφίες με στόχο να μη δυσαρεστήσουμε τους Τούρκους. Για τα Θρησκευτικά γίνεται προσπάθεια να αποκοπούν από τη μάνα μας, την Ορθοδοξία, και να μετατραπούν σε έναν πολυπολιτισμικό χυλό, που θα ονομάζεται «θρησκειολογικό μάθημα». Η γλώσσα των νέων μας αποτελείται από ένα φτωχό λεξιλόγιο. Ο θεσμός της οικογένειας χάνει την ιερότητά του και τείνει να αντικατασταθεί από σύμφωνα συμβιώσεως ατόμων διαφορετικού ή του ιδίου φύλου, τα οποία οδήγησαν άλλες κοινωνίες στον αλκοολισμό και στα ναρκωτικά. Η ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού αμφισβητείται από βιβλία και τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ, ενώ η τουρκολαγνεία επιβάλλεται μέσω τηλεοπτικών σειρών!

 Μετά την Αλωση της Πόλης ο Ελληνισμός επιβίωσε με κρυφά και φανερά σχολειά, με Νεομάρτυρες, με κλεφταρματολούς. Σήμερα η αντίσταση στις εξωτερικές απειλές και στα σχέδια των νεογενιτσάρων γίνεται με θαυμαστό τρόπο από τη σιωπηλή πλειοψηφία. Εκεί που νομίζουν ορισμένοι ότι ο λαός καθεύδει ασχολούμενος με την καθημερινότητα, ακούγεται βροντερή η φωνή του υπέρ της εθνικής μας αξιοπρέπειας, της πολιτιστικής μας ταυτότητας, των οσίων και ιερών. Με μαζικές διαμαρτυρίες αποτρέψαμε την παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας. Αντιδράσαμε στην προσπάθεια διαγραφής της Ορθοδοξίας από τις αστυνομικές μας ταυτότητες και κατ' επέκτασιν από την εθνική μας ταυτότητα. Επιτύχαμε την απόσυρση ανιστόρητων βιβλίων, που αθώωναν τους Οθωμανούς και τους Νεοτούρκους. Στηρίξαμε τα αδέλφια μας στην Κύπρο και μπόρεσαν να αντιτάξουν το «όχι» τους στο ρατσιστικό σχέδιο Ανάν.

 Μετά την Αλωση του 1204 από τους Σταυροφόρους και την Αλωση του 1453 από τους Τούρκους, η Μεγάλη Ιδέα και ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς ήταν το βάλσαμο που θεράπευε την εθνική μελαγχολία και έδινε μήνυμα ελπίδας στους υποδούλους. Σήμερα, σε εποχή ποικιλώνυμης κρίσης, ο αγώνας για τη διαφύλαξη της ελληνορθόδοξης ταυτότητας είναι απαραίτητος για να αποφύγουμε την εθνική κατάθλιψη.
Posted: 29 May 2013 01:17 AM PDT
Αλωνίζει κυριολεκτικά εδώ κι ένα μήνα τη Θράκη ο τουρκοπρόξενος Κομοτηνής, δορυφορούμενος βεβαίως απ' όλο το σεσημασμένο τοπικό χαφιεδολόι της Άγκυρας!
 
Ξεσάλωσε πάλι ολόκληρο τον Μάιο ο πρόξενος της Τουρκίας στην Κομοτηνή Ιλχάν Σενέρ, αφού δεν άφησε χωριό για χωριό που να μην περιόδευσε (κυρίως με αφορμή τα χάτιμ, δηλαδή τις τελετές λήξης των μαθημάτων Κορανίου που πραγματοποιούνται αυτήν την εποχή). Συνοδευόμενος εννοείται από τους μόνιμους λακέδες του (αναλόγως του…νομού, τους ψευδομουφτήδες Ξάνθης ή Κομοτηνής, τον Τζεγκίζ Ομέρ, τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, τον πολιτευτή της ΔΗΜΑΡ Ιλχάν Αχμέτ, ηγετικά στελέχη του DEB και πολλούς άλλους), πραγματοποίησε για μια ακόμη φορά τις αρχηγικές του εμφανίσεις, μοίρασε δωράκια σε παιδιά, έβγαλε λόγους και γενικά πέρασε πάλι το μήνυμα της ισχυρής…Μητέρας Πατρίδας που είναι εδώ και νοιάζεται για τα παιδιά της, τους…Τούρκους της Δυτικής Θράκης!

Ενδεικτικά αναφέρουμε την επίσκεψή του στα Αρριανά Ροδόπης στις 4 Μαΐου, χωριό που αποτελεί άντρο τουρκοφρόνων και ανήκει βέβαια στον ομώνυμο δήμο, του οποίου προΐσταται ο τουρκόψυχος Ιμπραήμ Σερήφ. Οι 2 πρώτες φωτογραφίες του σημερινού μας δημοσιεύματος προέρχονται από την επίσκεψη αυτή (να και τα δώρα στα παιδιά μετά την τελετή χάτιμ, που λέγαμε).

Την άλλη μέρα ακολούθησε η περιοδεία στα πομακοχώρια της Ξάνθης, όπου μετείχε σε τελετές χάτιμ στα χωριά Προσήλιο και Μελίβοια, όπως και στα εγκαίνια έκθεσης ραψίματος-κεντήματος στο χωριό Εχίνος (3η φωτογραφία), ενώ επισκέφτηκε και τον (σ.σ. παράνομο) παιδικό σταθμό που διατηρεί εκεί ο «Σύλλογος Επιστημόνων Μειονότητας Δυτικής Θράκης» (4η φωτογραφία) και βέβαια, όπως τονίζει και η «Μπιρλίκ», «συνομίλησε με κόσμο της περιοχής, δίνοντας σε αυτούς μήνυμα ενότητας και ομοψυχίας» (σ.σ. φτάνει, καταλάβαμε)!

Στις 10 Μαΐου βρέθηκε σε άλλο χάτιμ μέσα στην πόλη της Ξάνθης (5η φωτογραφία) και 2 μέρες αργότερα ξανά σε χάτιμ στο χωριό Αύρα του Έβρου (6η φωτογραφία), μαζί με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Χουσεΐν Ζεϊμπέκ και τον ψευδομουφτή Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερήφ.
Στις 16 Μαΐου τον βρίσκουμε στην παράνομη «Τουρκική Νεολαία Κομοτηνής» (7η φωτογραφία), παρέα με τον πρόξενο της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη Τογρούλ Μπιλτεκίν (σ.σ. δεν μας έφτανε, βλέπετε, το δικό μας το μπουμπούκι, έχουμε και μουσαφίρηδες).

Την ίδια μέρα, 16/5, (σ.σ. μα καλά, ούτε το παιδί-λάστιχο να ήταν!) τον πετυχαίνουμε στην τουρκική πλευρά των συνόρων στους Κήπους Έβρου, στην ετήσια τελετή παράδοσης χώματος από το υποτίθεται σπίτι του Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη σε αθλητές που το μεταφέρουν στη συνέχεια στο εσωτερικό της Τουρκίας. Σχετική και η 8η φωτογραφία, όπου βλέπετε μεταξύ άλλων και τον πολιτευτή της ΔΗΜΑΡ Ιλχάν Αχμέτ, αλλά και τον (απελθόντα πλέον πρόεδρο του αλυτρωτικού BTTDD) Μπουρχανεττίν Χακγκιουντέρ!

Στις 18 Μαΐου, μία μέρα δηλαδή πριν από την επέτειο της Ποντιακής Γενοκτονίας (και βεβαίως εθνική εορτή των Τούρκων), τον βρίσκουμε στην Ξάνθη σε εορταστική τουρκοεκδήλωση που διοργάνωσε η παράνομη «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» (ΤΕΞ) (στην 9η φωτογραφία τον βλέπετε παρέα με τον τουρκοφασίστα πρώην βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ξάνθης Τσετίν Μάντατζη, ενώ στην 10η βλέπετε στιγμιότυπο από…αυθεντικό τουρκικό χορό της περιοχής και στην 11η τους Τζεγκίζ Ομέρ και Αμπντουλχαλήμ Ντεντέ να παρακολουθούν τα δρώμενα)!

 Λίγο αργότερα (21 Μαΐου) βρέθηκε πάλι στην Ξάνθη, όπου ξαναεπισκέφτηκε την ΤΕΞ, παρέα πάλι με τον πρόξενο της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη Τογρούλ Μπιλτεκίν (σ.σ. που προφανώς γλυκάθηκε στη Θράκη) (12η φωτογραφία).

Και τρεις μέρες αργότερα (24/5) ξαναβρίσκουμε τον Σενέρ σε άλλο χάτιμ στη Ραγάδα Ροδόπης, παρέα πάλι με όλο τον συρφετό (όπως βλέπουμε στη 13η – και τελευταία – φωτογραφία: Ιλχάν Αχμέτ της ΔΗΜΑΡ, δήμαρχο Αρριανών Ιμπραήμ Σερήφ, βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ροδόπης Αχμέτ Χατζηοσμάν, Τζεγκίζ Ομέρ, πρόεδρο της ΤΕΞ Αχμέτ Κούρτ, ψευδομουφτή Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερήφ), αλλά και με έναν υψηλό μουσαφίρη, το «μεγάλο αφεντικό» Χαλήτ Ερέν του IRCICA!
Και ασφαλώς δεν έχει τελειωμό ο κατάλογος! 

Στην πραγματικότητα ωστόσο, όλα αυτά δεν είναι βέβαια παρά απλή επιθεώρηση στρατιωτικού τύπου (αλλά φυσικά με πολιτικά μηνύματα), γιατί τόσο οι παράνομοι παιδικοί σταθμοί και οι τουρκοσύλλογοι, όσο και οι υπόλοιπες τελετές και δραστηριότητες χρηματοδοτούνται (και μάλιστα με μαύρο χρήμα) από την Τουρκία. Οπότε ο πρόξενος δεν έκανε κάτι περισσότερο από το να επιθεωρήσει τα στρατιωτάκια του (δημαρχίδια, πρακτορίσκους και κάθε λογής λοιπούς ανθυποχαφιέδες).

Κυρίως όμως ο στόχος ήταν να αφήσει – για μια ακόμη φορά – το μήνυμα προς πάσαν κατεύθυνσιν ότι αυτή εδώ η περιοχή είναι απλώς τόπος ψιλής ελληνικής κυριότητας και τίποτε περισσότερο. Άφεριμ, μπρε!
Πηγή Προξενείο Στοπ









Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)