24 Αυγ 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους! 23-8-13



Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Ας μιλήσουμε επιτέλους!


Posted: 23 Aug 2013 03:36 PM PDT
Τεράστια φλέβα μαύρου χρυσού μεταξύ του Καστελλόριζου και της Νότιας Ρόδου

Του Στέλιου Βραδέλη

«Στην περιοχή μεταξύ του Καστελλόριζου και της Νότιας Ρόδου βρίσκεται το δεύτερο μεγαλύτερο κοίτασμα πετρελαίου στον κόσμο. Τα στοιχεία προέρχονται από γαλλική εταιρεία που έχει πραγματοποιήσει δεκάδες έρευνες στην περιοχή και δεν..επιδέχονται αμφισβητήσεων.
Οι εκτιμήσεις είναι πως πρόκειται για κοίτασμα 50 δισεκατομμυρίων βαρελιών». Την αποκάλυψη αυτή, ο κ. Αντώνης Φώσκολος, ομότιμος καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης, την έχει αναλύσει εδώ και καιρό στον Αντώνη Σαμαρά.

Ο κ. Φώσκολος βρίσκεται στον Καναδά, όπου είναι καθηγητής στο Ινστιτούτο Πετρελαϊκής Ιζηματογενούς Γεωλογίας της καναδικής κυβέρνησης και επιστημονικός ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας Καναδά. Στις αρχές του Δεκεμβρίου, του ζητήθηκε να συναντήσει στο Μαξίμου τον Έλληνα πρωθυπουργό και να τον ενημερώσει για το μέγεθος των κοιτασμάτων στο ελληνικό υπέδαφος. Ο κ. Φώσκολος μαζί με τον Ηλία Κονοφάγο και τον Νίκο Λυγερό ήταν οι συντάκτες μιας έκθεσης που αποτύπωνε με πολλές λεπτομέρειες τα κοιτάσματα και εκτιμούσε πως μόνο στο βυθό νότια της Κρήτης βρίσκεται «θαμμένος» μαύρος χρυσός και φυσικό αέριο, η αξία των οποίων ξεπερνά το 1 τρισ. δολάρια. 
Στη συνάντηση ο πρωθυπουργός ενημερώθηκε για το πλούσιο κοίτασμα φυσικού αερίου στην περιοχή του Κατάκωλου, το οποίο υπολογίζεται στα 200 δισεκατομμύρια δολάρια, καθώς και για το πετρέλαιο που βρίσκεται εγκλωβισμένο στην ίδια περιοχή, αλλά και για το τεράστιο κοίτασμα στην περιοχή του Καστελλόριζου, το οποίο εκτιμάται στα 50 δισεκατομμύρια βαρέλια ή, μεταφρασμένο σε ποσό, ξεπερνά τα 5 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ποσά ικανά να προκαλέσουν ίλιγγο σε κάθε κυβέρνηση και ισχυρές εντάσεις στην περιοχή. Το κοίτασμα του Καστελλόριζου βρίσκεται στα όρια της περιοχής που ορίζεται από την ελληνική ΑΟΖ, αλλά διεκδικείται με ένταση και από την τουρκική πλευρά.

Συμφώνησαν πως… διαφωνούν για τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων
Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν πως στην ημίωρη συνάντηση, κεκλεισμένων των θυρών, μεταξύ Αντώνη Σαμαρά και Ταγίπ Ερντογάν επετράπη μόνο η παρουσία ενός Έλληνα επιχειρηματία της Πόλης, που εκτελούσε χρέη διερμηνέα. Οι δύο ηγέτες, κατά τις ίδιες πληροφορίες, συμφώνησαν πως… διαφωνούν για το ποιος θα έχει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων. Η Άγκυρα δεν επιθυμεί με κανέναν τρόπο μια επανάληψη της ιστορίας της ΑΟΖ με την Κύπρο και, από την άλλη, στην Αθήνα υπάρχουν πολλοί θιασώτες της κυπριακής πολιτικής και πιέζουν σε περίπτωση που επαληθευτούν οι προβλέψεις των Γάλλων η Αθήνα να το κάνει όπως και η Λευκωσία.

Το «προξενιό» για τη συνάντηση των τριών επιστημόνων- ερευνητών με τον Αντώνη Σαμαρά το έκανε ο υπουργός ΠΕΚΑ, κ. Λιβιεράτος, που γνώριζε από την πανεπιστημιακή κοινότητα το έργο του κ. Φώσκολου και πως δεν επρόκειτο για κάποιο… χθεσινό που αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τη στιγμή και να πουλήσει «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» στον Έλληνα πρωθυπουργό.

Τον είχαν λοιδορήσει
Τα τελευταία 15 χρόνια ο κ. Φώσκολος ήταν ένας από τους ελάχιστους που φώναζε πως το ελληνικό υπέδαφος είναι γεμάτο πετρέλαιο και πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου. Οι διαπιστώσεις του, που γι' αυτόν βασίζονταν σε επιστημονικές εργασίες, είχαν λοιδορηθεί αρκετές φορές από ανθρώπους που τύχαινε να κατέχουν κρίσιμα πολιτικά πόστα αλλά είχαν επιλέξει να «θάψουν» τις επιστημονικές φωνές για το αντίθετο. Το 1996, με μια υπουργική απόφαση, δείγμα μοναδικής πολιτικής ανευθυνότητας, απαγορεύονταν διά νόμου οι έρευνες για την ύπαρξη ή μη πετρελαίου στον ελλαδικό χώρο. Έπρεπε να φτάσουμε στο 2010 να συσταθεί ειδικό υφυπουργείο, με τον Γιάννη Μανιάτη επικεφαλής, για να παραδεχτεί επιτέλους η επίσημη πολιτεία πως υπάρχουν κοιτάσματα και θα προσπαθήσουμε να τα εκμεταλλευτούμε.

Η δικαίωση ήρθε από τους Νορβηγούς
Η δικαίωση για τον κ. Φώσκολο, αλλά και όσων επί τόσα χρόνια λοιδορήθηκαν ήρθε με την ολοκλήρωση των ερευνών του νορβηγικού πλοίου Nordic Εxplorer, τα επιστημονικά ευρήματα του οποίου ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, όπως ανακοίνωσε ο Σβέρε Στράντερες, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Petroleum GeoServices(PGS). Η εταιρεία PGS πλήρωσε από την τσέπη της 120 εκατομμύρια ευρώ για να πραγματοποιήσει μια τεράστια έρευνα σε μια συνολική έκταση 12.431 χιλιομέτρων. Οι Νορβηγοί «όργωσαν» το Βόρειο Ιόνιο, τις περιοχές μεταξύ Κεφαλονιάς, Ζακύνθου, Κυθήρων, Κυπαρισσίας, Πύλου και τη Νότια Κρήτη. Η ανάλυση στις φουσκάλες μεθανίου που αναδύονται στην περιοχή του Κατάκολου αποκάλυψε, σύμφωνα με τον κ. Φώσκολο, πως κάτω από τις τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου βρίσκονται εγκλωβισμένες ακόμη μεγαλύτερες ποσότητες πετρελαίου. «Οι φυσαλίδες των αερίων που διαφεύγουν από τον πυθμένα της θάλασσας αποτελούνται από μεθάνιο κατά 80%-90% και από υδρόθειο σε μικρότερο ποσοστό, κάτι που σημάνει πως υπάρχει πετρέλαιο – και μάλιστα εξαιρετικής ποιότητας, πολύ καλύτερης από αυτής των αραβικών χωρών».

«Να μην πουληθεί η ΔΕΠΑ»
«Η ύπαρξη των υδρογονανθράκων στον ελλαδικό χώρο είχε επιβεβαιωθεί με την ανακάλυψη των κοιτασμάτων του Πρίνου, του φυσικού αερίου στα νότια της Θάσου, του φυσικού αερίου στην Επανομή και του πετρελαίου στο Κατάκολο, αλλά και των επιφανειακών εμφανίσεων στην Ήπειρο. Παρόλα αυτά, η πολιτική επιλογή ήταν να μην αναζητήσουμε τα κοιτάσματα αυτά για χρόνια», υποστηρίζει ο κ. Φώσκολος. Στον πρωθυπουργό μετέφερε και τις υποψίες του εξαιτίας ποιων επί τόσα χρόνια η Ελλάδα καθόταν πάνω σε ένα θησαυρό χωρίς να κάνει τίποτα. «Τώρα θα είναι έγκλημα να πουληθεί η ΔΕΠΑ στους Ρώσους, που με την ανακάλυψη των ελληνικών κοιτασμάτων βλέπουν πως μπορούν να χάσουν μεγάλο μέρος της οικονομικής τους δύναμης, γιατί με αυτά τα αποθέματα η Ελλάδα πια θα μπορεί να τροφοδοτήσει την Ευρώπη για δεκάδες χρόνια. Η ΔΕΠΑ μπορεί να γίνει η νέα GAΖPROM και ακόμη μεγαλύτερη», αποκαλύπτει ο άνθρωπος που συνέδεσε την επιστημονική δουλειά του με αυτό που σήμερα θεωρείται πια πραγματικότητα και όχι παιχνίδι φαντασίας.


Posted: 23 Aug 2013 11:35 AM PDT

Το Συνέδριο ήταν μια εσωστρεφής διαδικασία που εξαρχής είχε στόχο...

Γράφει ο Σταύρος Λυγερός

Το Συνέδριο ήταν μια εσωστρεφής διαδικασία που εξαρχής είχε στόχο όχι μόνο να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα, αλλά και να εδραιώσει και να νομιμοποιήσει ένα προεδροκεντρικό σύστημα εσωκομματικής εξουσίας.

Η παρατεινόμενη ασταθής ισορροπία στον πολιτικοεκλογικό συσχετισμό δυνάμεων αντανακλά την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά τη διάχυτη κοινωνική δυσαρέσκεια για να διαμορφώσει πλειοψηφικό ρεύμα. Η αδυναμία του αυτή οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι δεν έχει παρουσιάσει ένα επεξεργασμένο πολιτικό σχέδιο για την υπέρβαση της κρίσης, με αποτέλεσμα να μην πείθει ότι αποτελεί αξιόπιστη εναλλακτική λύση στο πρόβλημα της διακυβέρνησης.

Μπορεί να επαγγέλλεται ειλικρινώς την απεμπλοκή από το Μνημόνιο, αλλά δεν έχει πείσει ότι μπορεί να το πράξει χωρίς να προκληθεί οικονομική ασφυξία και χάος. Το γεγονός αυτό τροφοδοτεί το διάχυτο φόβο μεσαίων στρωμάτων που ακόμα δεν έχουν πέσει στον γκρεμό και τα ωθεί να παραμένουν στην πολιτική αγκαλιά πρωτίστως της ΝΔ και δευτερευόντως του ΠΑΣΟΚ. Έτσι ερμηνεύεται η πολιτικοεκλογική στασιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ σε μια περίοδο που η μικρομεσαία θάλασσα υφίσταται πρωτοφανή συμπίεση.

Το πρακτικό αποτέλεσμα είναι εξ αντιδιαστολής αφενός να διευκολύνεται η κυβέρνηση Σαμαρά κι αφετέρου να ενισχύεται η Χρυσή Αυγή. Η διάχυτη εντύπωση ότι το εξαρτημένο εγχώριο πολιτικό σύστημα προδίδει την κοινωνία ριζοσπαστικοποιεί μικρομεσαία στρώματα. Η ριζοσπαστικοποίηση ωθεί προς τα αριστερά, αλλά ταυτοχρόνως τροφοδοτεί και τη ραγδαία ανάπτυξη αντιδημοκρατικών τάσεων.

Κατόπιν αυτών, θα περίμενε κανείς ότι το κεντρικό ζήτημα στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν ακριβώς η επεξεργασία του σχεδίου που θα κάλυπτε το πολιτικό κενό και θα ωθούσε τη ζυγαριά να γύρει προς την πλευρά μιας αντιμνημονιακής διεξόδου. Συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Το κρίσιμο αυτό ζήτημα απουσίαζε παντελώς.

Το Συνέδριο, βεβαίως, ψήφισε προγραμματικές θέσεις, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για σχηματικές διατυπώσεις, οι οποίες επιτρέπουν στις δύο πτέρυγες να τις επικαλούνται. Σε καμία περίπτωση δεν προσφέρουν ουσιαστικές απαντήσεις στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Είναι ενδεικτικό ότι κυριάρχησε το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», ενώ το ζητούμενο είναι η επεξεργασία ενός σχεδίου, το οποίο θα αντιμετωπίζει συνολικά το πρόβλημα και όχι μόνο στο επίπεδο του νομίσματος.

Το Συνέδριο ήταν μια εσωστρεφής διαδικασία που εξαρχής είχε στόχο όχι μόνο να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα, αλλά και να εδραιώσει και να νομιμοποιήσει ένα προεδροκεντρικό σύστημα εσωκομματικής εξουσίας. Το πρακτικό αποτέλεσμα ήταν να εξοβελιστεί η Πολιτική και να αποθεωθεί ο φραξιονισμός, μεγάλο θύμα του οποίου ήταν οι ΠΑΣΟΚογενείς.

Μπορεί η Αριστερή Πλατφόρμα να κέρδισε ένα σημαντικό μειοψηφικό ποσοστό, αλλά ο Τσίπρας πήρε από το Συνέδριο αυτό που ήθελε. Είναι πια και με τη βούλα όχι μόνο ο κυρίαρχος, αλλά ουσιαστικά αυτός που θα χαράζει την πολιτική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ. Το κρίσιμο ερώτημα είναι πώς θα χρησιμοποιήσει τη σχεδόν απόλυτη εξουσία του να αποφασίζει.

Είναι αληθές ότι το οργανωτικό σχήμα που υπήρχε δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα. Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κόμμα διαμαρτυρίας, το οργανωτικό σχήμα των συνιστωσών –κορμός ο διπολικός Συνασπισμός και γύρω του ένας αριθμός από αριστερές ομάδες– δεν αποτελούσε ούτε πολιτικό ούτε λειτουργικό πρόβλημα. Κανείς δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία στην πολυγλωσσία του. Τα πράγματα άλλαξαν όταν η κατάρρευση του παραδοσιακού δικομματισμού εκτόξευσε τον ΣΥΡΙΖΑ στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Τον τελευταίο χρόνο οι «γαλάζιοι» και οι «πράσινοι» αναδεικνύουν σε μείζον πολιτικό θέμα ανακοινώσεις κάποιας συνιστώσας ή δηλώσεις κάποιου στελέχους που βρίσκονται σε αντίθεση με την κοινή γνώμη. Με άλλα λόγια, η πολυγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ είχε μετατραπεί σε αχίλλειο πτέρνα του. Η Κουμουνδούρου υποχρεωνόταν να απολογείται, να διορθώνει και να αμύνεται.

Η μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα τερματίζει το καθεστώς πολυγλωσσίας, αλλά δεν λύνει το πρόβλημα του ξεκαθαρίσματος της ιδεολογικής φυσιογνωμίας και κυρίως του πολιτικού σχεδίου. Κι όσο δεν ξεκαθαρίζονται αυτά, τόσο θα αναβλύζουν οι αντιφάσεις στον πολιτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ, που πηγάζουν από το γεγονός ότι συμπεριφέρεται ταυτοχρόνως και ως κόμμα του 5% και ως κόμμα του 27%.

Ο Τσίπρας και η «προεδρική φρουρά» επιδιώκουν να βρεθούν στο τιμόνι της χώρας. Διστάζουν, όμως, να κάνουν ό,τι απαιτείται ώστε να ανταποκριθούν σε μια ακραία πολιτική πρόκληση, όπως είναι η σημερινή κατάσταση της χώρας. Η θεμελιώδης αντίφαση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι οι εσωκομματικοί συσχετισμοί αντανακλούν την εκλογική βάση του 4%-5% και όχι του 27%. Εάν αυτό ίσχυε μία φορά πριν από το Συνέδριο, ισχύει δύο φορές μετά. Στο βωμό του ελέγχου, η νέα Κεντρική Επιτροπή είναι πολιτικά πιο κλειστή από την προηγούμενη. Αυτό σημαίνει ότι ο Τσίπρας θα πρέπει να δώσει μια έτσι κι αλλιώς πολύ δύσκολη μάχη με ένα μάλλον ακατάλληλο πολιτικό εργαλείο.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ στο τεύχος 196





-->
Posted: 23 Aug 2013 11:15 AM PDT
Του Θανάση Μαυρίδη

Πυκνώνουν οι δηλώσεις Ευρωπαίων ότι μία νέα βοήθεια στην Ελλάδα είναι αναπόφευκτη. Εμείς θα συμπληρώναμε ότι αναπόφευκτο είναι και το κούρεμα που θα ήθελαν να αποφύγουν οι Γερμανοί. Απ' ό,τι φαίνεται, πάντως, δεν πρόκειται να προχωρήσουν στο κούρεμα και στο νέο πακέτο αν δεν έχει προηγουμένως ξεκαθαρίσει το τοπίο στην Ελλάδα.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι βάζουν το θέμα του νέου μνημονίου μπροστά από το κούρεμα. Στην πραγματικότητα δεν θα έχει νόημα ένα νέο πακέτο βοήθειας χωρίς να συνοδεύεται και από το κούρεμα. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι γιατί βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο. Γιατί επιμένουν εμφατικά στο νέο πακέτο.

Μία πιθανή απάντηση είναι ότι δεν επιτρέπει να ειπωθεί κάτι περισσότερο, το γεγονός ότι η Γερμανία βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο. Αυτό όμως κοντεύει να γίνει ανέκδοτο. Μοιάζει με ένα δήθεν μυστικό, καθώς όλοι γνωρίζουν ότι οι διαβεβαιώσεις στην προεκλογική περίοδο μοιάζουν με ένα καλά μασκαρεμένο ψέμα.

Πιστεύουμε ότι η απάντηση στο ερώτημα μπορεί να δοθεί μόνο με πολιτικούς όρους, αφού στην ουσία του και το ίδιο το ερώτημα είναι μία πολιτική πράξη. Οι Ευρωπαίοι (κι όχι μόνο οι Γερμανοί) ρωτάνε με σαφή τρόπο αν οι Έλληνες είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε όλα εκείνα που πρέπει κατά την άποψή τους να κάνουμε για να βγούμε από το τούνελ της ύφεσης. Θέλουν μία επαναβεβαίωση των προθέσεων μας.

Με άλλα λόγια δεν διακινδυνεύουν να δαπανήσουν μερικά δισεκατομμύρια και να βρεθούν αντιμέτωποι με εξτρεμιστικές απόψεις. Θα ήθελαν, λοιπόν, να ξεκαθαρίσει το τοπίο πριν βάλουν το χέρι στην τσέπη. Κι εν πάση περιπτώσει το νέο πακέτο να το υπογράψει μία ισχυρή κυβέρνηση. Ανεξάρτητα ποια θα είναι αυτή! Εκτός κι αν προκύψει ένα κυβερνητικό σχήμα που θα απορρίψει την βοήθεια, αλλά σε μία τέτοια περίπτωση το πρόβλημα θα είναι δικό μας και όχι δικό τους.

Στο σημείο αυτό θα εμφανιστούν διάφορες απόψεις που θα υποστηρίζουν την απέχθειά τους στις δόσεις και την αμφιβολία τους για το αν θα μπορούσε να πετύχει ένα νέο πακέτο. Μα εδώ ακριβώς είναι και το πρόβλημα των «άλλων»! Καταλαβαίνουν ότι αυτή την φορά θα πρέπει να υπάρξει μία βοήθεια τύπου σχεδίου Μάρσαλ. Αλλά θέλουν και διαβεβαιώσεις ότι τα χρήματα αυτά θα πιάσουν τόπο, καθώς η εμπειρία τους (ακόμη και από το σχέδιο Μάρσαλ) δεν είναι ιδιαίτερα καλή. Και δεν θα ήθελαν να υπάρξει ένα ακόμη πακέτο στο μέλλον.

Ίσως πάλι αναπτυχτούν απόψεις ότι οι Ευρωπαίοι είναι αναγκασμένοι να μας βοηθούν κι ότι αν πιέσουμε περισσότερο θα πάρουμε την βοήθεια με καλύτερους όρους. Αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές θα φανεί πιο έντονα η πίεση που θα μας ασκήσει η Ευρώπη. Όλες οι πληροφορίες υποστηρίζουν ότι οι εταίροι μας θα σκληρύνουν την στάση τους απέναντί μας. Όχι μόνο επειδή έχουν κουραστεί με την υπόθεσή μας, αλλά και διότι θέλουν να καταστήσουν σαφές ότι τα πράγματα θα γίνονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο κι ότι αυτός ο τρόπος θα αφορά τους πάντες.

Είναι μία μεσσιανική αντίληψη. Μπορεί να διαφωνούμε μαζί της, αλλά αυτή επικρατεί τώρα και θα συνεχίσει να επικρατεί στην Ευρώπη, ανεξάρτητα από το αν εμείς συμφωνούμε ή διαφωνούμε. Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι πρέπει να αναλάβουμε δράση για να ανατρέψουμε αυτή την αντίληψη, είναι βέβαιο ότι κάτι τέτοιο δεν προλαβαίνει να γίνει στους προσεχείς 12 μήνες. Όταν, δηλαδή, η όποια ελληνική κυβέρνηση θα κληθεί να υπογράψει το νέο μνημόνιο.

Όλο αυτό το σκηνικό ανοίγει τον δρόμο για σημαντικές πολιτικές εξελίξεις στην χώρα. Κι είναι πιθανό στο επόμενο διάστημα το πολιτικό σκηνικό της χώρας να μην θυμίζει σε κάτι αυτό που γνωρίζουμε σήμερα. Οι συμπληγάδες των εκλογών θα συνθλίψουν κόμματα, πρόσωπα και κοσμοθεωρίες.

Οι εκλογές είναι κάτι περισσότερο από σίγουρες. Το αργότερο μέχρι τις ευρωεκλογές, πιθανότατα και νωρίτερα. Ούτε η κυβέρνηση Σαμαρά θα θέλει να υπογράψει ένα νέο μνημόνιο με τον ΣΥΡΙΖΑ να αμφισβητεί τα πάντα, ούτε και οι Ευρωπαίοι θα δεχτούν μία συμφωνία που σε λίγους μήνες η επόμενη ελληνική κυβέρνηση θα ζητά να αλλάξει.




-->
Posted: 23 Aug 2013 10:59 AM PDT
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε ότι έχει εμπιστοσύνη στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσαν τα αμερικανικά προγράμματα παρακολούθησης των τηλεπικοινωνιών, την ύπαρξη των οποίων αποκάλυψε ο πρώην συνεργάτης της NSA Έντουαρντ Σνόουντεν. Ωστόσο, ο Αμερικανός πρόεδρος είπε ότι κατανοεί τις "δικαιολογημένες" ανησυχίες που εκφράζουν πολλοί συμπολίτες του για τις παρακολουθήσεις.

"Θα πρέπει να κάνουμε περισσότερα ώστε οι άνθρωποι να αποκτήσουν εμπιστοσύνη στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν αυτά τα προγράμματα", είπε ο Ομπάμα σε συνέντευξη που παραχώρησε στο τηλεοπτικό δίκτυο CNN και η οποία μεταδόθηκε σήμερα το πρωί.
Ο πρόεδρος σημείωσε ότι τα μέτρα προστασίας που θα διασφαλίζουν ότι τα προγράμματα παρακολούθησης δεν παραβιάζουν τη νομοθεσία θα πρέπει να βελτιωθούν καθώς η τεχνολογία κάνει άλματα. Η αμερικανική κυβέρνηση υποστήριζε ότι τα προγράμματα παρακολούθησης δεν κατασκόπευαν Αμερικανούς πολίτες, όμως έγγραφα που δόθηκαν στη δημοσιότητα στις αρχές της εβδομάδας έδειξαν ότι η Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας (NSA) ενδέχεται να υπέκλεπτε ακούσια έως και 56.000 μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ετησίως από το 2008 μέχρι το 2011. Το δικαστήριο ευθύνη του οποίου είναι να εγκρίνει ή να απορρίπτει τις παρακολουθήσεις κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ενδέχεται να έχει παραβιαστεί ο νόμος.
Ο Ομπάμα είπε ότι η ανακάλυψη του λάθους και το αίτημα του δικαστηρίου για βελτίωση των μέτρων ασφαλείας δείχνουν ότι το σύστημα επίβλεψης των προγραμμάτων αυτών λειτουργεί ικανοποιητικά. Παραδέχτηκε όμως ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. "Υπάρχουν δικαιολογημένες ανησυχίες ότι η τεχνολογία τρέχει τόσο γρήγορα που αναρωτιέται κανείς εάν σε κάποιο σημείο η τεχνολογία ξεπερνά τους ισχύοντες νόμους και τα εφαρμοζόμενα μέτρα προστασίας", τόνισε.

Η αμερικανική κυβέρνηση προσπαθεί εδώ και εβδομάδες να υπερασπιστεί τα προγράμματα παρακολούθησης της NSA, μετά τις αποκαλύψεις που έκανε ο Σνόουντεν, ο οποίος καταζητείται από τις ΗΠΑ με την κατηγορία της κατασκοπίας και του έχει παραχωρηθεί άσυλο στη Ρωσία.

Πηγή CNN, Reuters, AFP, ANA-MPA

Σχόλιο ιστολογίου: Τελικά, ο πρόεδρος των ΗΠΑ αποτελεί τον ορισμό της αντίθεσης και της αυτοδιαγραφής άποψης (ουσιαστικά πρόκειται για καιροσκοπικό υπόλειμμα πολιτικού λόγου), αφού ενώ δίνει εντολές για παρακολουθήσεις, ο ίδιος αναιρεί τον εαυτό του και... συμπάσχει με τους αγωνιούντες πολίτες που ζουν γνωρίζοντας πως είναι πολύ πιθανό η επαγγελματική, η κοινωνική, η οικογενειακή και η προσωπική τους ζωή να βρίσκεται στο στόχαστρο των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, οι οποίες εργάζονται με εντολές του με "κροκοδείλια δάκρυα" ανησυχούντα Ομπάμα, ο οποίος δεν έχει την προσωπική πολιτική βαρύτητα να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους είναι απαραίτητες οι (νόμιμες) παρακολουθήσεις. Πιθανότατα δεν έχει ούτε την προσωπική αίσθηση των θέσεών του, αφού καταφέρνει να αυτο-αναιρείται τόσο συχνά που έχει αρχίσει να δημιουργεί πολύ αρνητικές εντυπώσεις για την ικανότητά του να διαχειρισθεί με νηφαλιότητα τα τεράστια προβλήματα εντός και εκτός των ΗΠΑ. Το δε τελευταίο, τον καθιστά μάλλον επικίνδυνο όχι μόνο για τις ΗΠΑ και τους αμερικανούς πολίτες, αλλά και για τον υπόλοιπο πλανήτη...



Posted: 23 Aug 2013 10:40 AM PDT
«Φωνάξτε, δημιουργείστε ή ψοφήσετε» ήταν ένα από τα συνθήματα του Μάη του 68'. Ένα από τα συνθήματα της γενιάς που τόλμησε, της γενιάς που φώναξε, της γενιάς που αγωνίστηκε. 
Η γενιά μου πάλι, ούτε με τη φωνή ούτε και με τη δημιουργία τα πάει τόσο καλά. 
Και όσο για τους ''διανοούμενους'' αυτού του τόπου οι ''φωνές'' τους, αν υπάρχουν είναι κομματάκι άτοπες. 
Λες και μιλούν από τον δικό τους γυάλινο μικρόκοσμο, λες και δεν έχουν κάνει ποτέ μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, λες και δεν έχουν μπει ποτέ τους σε αστικό λεωφορείο, λες και κάθε μέρα στο τραπέζι τους σερβίρεται αστακομακαρονάδα.

Δεν θα μιλήσω για την κυρία Δημουλά, για την κυρία Διβάνη, για τον κύριο Σαββόπουλο, ούτε για τους απολιθωμένους αριστερούς που καπιλευόμενοι ιδέες και αξίες αμπελοφιλοσοφούν ακόμη και σήμερα. 
Άλλωστε έχουν τοποθετηθεί άλλοι πριν από 'μένα, και πολύ πιο σωστά. 
Όμως ειλικρινά απορώ αν καθένας από αυτούς, που με ένα τουίτ, ένα σχόλιο ή μια δήλωση δικάζουν και καταδικάζουν, έχουν ουσιαστική επίγνωση της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης εδώ στην Ελλαδίτσα μας. 
Αν τους έχει τύχει να μαζεύουν τα πεντάλεπτα για να πάρουν ένα εισιτήριο, αν έχουν φύγει από το σούπερ μάρκετ έχοντας στο καλάθι τους ένα ψωμί του τοστ, αν βλέπουν τα παιδιά τους να δυσφορούν από την ανεργία και τη μιζέρια της εποχής. 
 Τότε ίσως μάθαιναν να χρησιμοποιούν πιο προσεκτικά όρους όπως το τζαμπατζιλίκι. 

Κι ακόμη μια μου απορία είναι, γιατί όλοι αυτοί οι διανοούμενοι δεν τουιτάρουν κάτι, για τα νοσοκομεία που κλείνουν και για όλο το προσωπικό τους που τίθεται σε διαθεσιμότητα, για τους ασθενείς που μετακινούνται σαν βαλίτσες, για τον εξευτελισμό της δημόσιας παιδείας, για την ανομία της κυβέρνησης για όλα αυτά που κάθε μέρα καταπίνει αμάσητα ο ελληνικός λαός; 

Και για να επιστρέψω στην αρχή μπορώ να αποδεχτώ ότι ένα παιδί της γενιάς μου δεν ξέρει, δεν διάβασε δεν έχει κάποια πολιτική στάση ή θέση ακόμα κι έτσι δεν βγαίνει να φωνάξει και να αντιδράσει... αλλά όλοι εσείς αγαπητοί μου ''διανοούμενοι'' που είστε; 
Καίγεστε μες στις σιωπές σας, και επειδή οι στάχτες σας μας ενοχλούν στα μάτια, καείτε μια ώρα αρχύτερα. 
Ο λαός ναι, χρειάζεται φωνές, όχι όμως στριγγλιές βολεμένων καλοπερασάκηδων, που ενώ απολαμβάνουν τον καφέ τους μπροστά από την πισίνα τουιτάρουν κι αυτοί την άποψη τους.

Πηγή Catchyourdream



Posted: 23 Aug 2013 10:19 AM PDT
Κάτι συμβαίνει ξαφνικά στις σχέσεις τρόϊκας και ελληνικής πολιτικής ολιγαρχίας.
Το τελευταίο εικοσιτετράωρο παρατηρούμε μια κλιμακούμενη επίθεση της τρόϊκας κατά της ελληνικής πολιτικής ελίτ. Το ΔΝΤ εξέδωσε νέα έκθεση για την Ελλάδα στην οποία αναφέρει ότι για την αποτυχία του ελληνικού προγράμματος δεν φταίει ο πολλαπλασιαστής (όπως είχε ειπωθεί) αλλά η ανικανότητα της ελληνικής πολιτικής ελίτ να κάνει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και να επιτύχει ανάπτυξη. 
Ταυτόχρονα η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, δηλαδή στην ουσία η φωνή της γερμανικής κυβέρνησης, γράφει για «συνεχιζόμενη ανικανότητα της πολιτικής ελίτ της Ελλάδας να προωθήσει μεταρρυθμίσεις, λαϊκίστικη ρητορική, έλλειψη αξιοπιστίας, εμμονή της σε προσωπικούς και όχι εθνικούς στόχους».

Φυσικά η τρόϊκα είναι στην πραγματικότητα απόλυτα συνυπεύθυνη για όλα αυτά που μας συμβαίνουν. Και είναι συνυπεύθυνη, γιατί αν και γνώριζε από την αρχή το ποιος ήταν ο πραγματικός υπεύθυνος για την κατάσταση που έφτασε η Ελλάδα, δηλαδή το πολιτικό της σύστημα, παρόλα αυτά στήριξε αυτό το εθελόδουλο πολιτικό σύστημα και το κατέστησε υποχείριό της.

Η συνδυασμένη όμως τώρα επίθεση εναντίον του εντολοδόχου πολιτικού συστήματος, κάτι που δεν το έχει κάνει ποτέ μέχρι τώρα η τρόϊκα, δεν είναι άνευ σημασίας. Τουναντίον πρέπει να την προσέξουμε πολύ. Είναι βέβαιο πως η τρόϊκα επιρρίπτει όλες τις ευθύνες της αποτυχίας των μνημονίων πάνω στην ανικανότητα κ.λ.π. της ελληνικής πολιτικής ελίτ, προφανώς για κάποιο λόγο. Αυτό δύο πράγματα μπορεί να σημαίνει:

Είτε ότι η τρόικα αποφάσισε να άρει την εμπιστοσύνη της προς το ελληνικό πολιτικό σύστημα και να το κατεδαφίσει (που φυσικά τέτοια τύχη για τη χώρα!!!), είτε θέλει να το εκβιάσει στο έπακρο, προκειμένου αυτό να παραδώσει πλήρως την Ελλάδα στα χέρια των δανειστών.

Εσείς τι λέτε ότι συμβαίνει; Εμείς πιστεύουμε το δεύτερο. Καλύτερος εθελόδουλος εντολοδόχος δεν πρόκειται να βρεθεί στο πρόσωπο κανενός άλλου Έλληνα και αυτό το γνωρίζει καλά η τρόϊκα.



Posted: 23 Aug 2013 10:10 AM PDT
Μία άκρως περίεργη φράση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατά την ομιλία του στην Κέρκυρα, δημιουργεί πολλά ερωτηματικά σχετικά με το τι ακριβώς «παίζεται» στην πλάτη του Ελληνικού Λαού.

Εμμέσως πλην σαφώς ο κ. Τσίπρας ενθάρρυνε τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠαΣοΚ να υπερψηφίσουν το υπό κατάθεση νομοσχέδιο που θα επιτρέπει τους πλειστηριασμούς!

Αναφερόμενος στους αντιδρώντες βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠαΣοΚ, είπε ο κ. Τσίπρας:
«Την Κυβέρνηση δεν θα την ρίξουν οι Βουλευτές της συμπολίτευσης αλλά ο λαός που θα βγει στους δρόμους».
Στην ουσία δηλαδή απαλλάσσει τους Βουλευτές από την ευθύνη αν ψηφίσουν το επαίσχυντο νομοσχέδιο και μεταβιβάζει την ευθύνη στον λαό!!!

Κοντολογίς δηλαδή τους προτρέπει να το ψηφίσουν!!!

Για να πληρωθεί το ρηθέν υπό των πολιτών ότι: όποιος αρχηγός κόμματος επιστρέφει από ταξίδι στις ΗΠΑ, μοιάζει σαν να έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου και επιδίδεται στην κυβίστηση και στην «δήθεν» αντίσταση…

Άκρως περίεργα, επικίνδυνα για τον λαό, παιχνίδια!




Posted: 23 Aug 2013 09:57 AM PDT
Όταν μια αμερικανική επιθεώρηση του τομέα των διεθνών σχέσεων και μάλιστα από τις πιο γνωστές παγκοσμίως επιφυλάσσει τέτοια υποδοχή στον Ερντογάν και τον Νταβούτογλου, τότε δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η τουρκική ηγεσία έχει ξεπεράσει κάθε μέτρο, μια στάση που θα οδηγήσει σε «μέτρα συνετισμού» ή από μια άλλη άποψη «μέτρα αυτοπροστασίας», από τη μεριά των δυνάμεων που έχουν παγκόσμια συμφέροντα, καθώς επίσης την ισχύ και τη βούληση να τα προασπίσουν…

Το άρθρο στο «Foreign Policy» δεν αφήνει πολλές αμφιβολίες για τις διαθέσεις του αμερικανικού κατεστημένου εξωτερικής πολιτικής. Ο εύγλωττος τίτλος του άρθρου είναι, «How Turkey Went From 'Zero Problems' to Zero Friends», δηλαδή, «πως η Τουρκία έφτασε από τα 'μηδενικά προβλήματα' στο 'μηδενικοί φίλοι'»…

Πέραν της εισαγωγής όπου εξιστορείται η ανάπτυξη της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, έως ότου ο Ερντογάν να εναντιωθεί σχεδόν με όλους για χάρη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και του Μόρσι, καταλογίζοντας την ευθύνη στο Ισραήλ και προκαλώντας τον χαρακτηρισμό «Γκέμπελς» από τη πλευρά του πρώην υπουργού Εξωτερικών της χώρας, ο Τούρκος πρωθυπουργός κατηγορείται εμμέσως και για υποκρισία…

Ο συντάκτης του άρθρου θυμίζει ότι η ευαισθησία του Ερντογάν είναι επιλεκτική, αφού στην περίπτωση του Καντάφι τασσόταν κατά κάθε διεθνούς επέμβασης αφού τουρκικές επιχειρήσεις εξασφάλιζαν χρυσοφόρα συμβόλαια. Στη συνέχεια βέβαια, άλλαξε στάση βοηθώντας στην ανατροπή του Καντάφι που είχε το γνωστό δραματικό τέλος. Υποκριτής ήταν όμως κι όταν σιωπούσε για τη βία που ξέσπασε στο Ιράν μετά τις εκλογές του 2009. Με την ανατροπή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας όμως, τα ξέχασε όλα και δεν τήρησε ούτε τους διπλωματικούς τύπους…

Για να έχεις «μηδενικά προβλήματα» αναφέρεται στην ανάλυση, θα πρέπει να τηρείς ίσες αποστάσεις και να μην ανακατεύεσαι. Αυτό δε συμβαίνει ούτε στην Αίγυπτο, ούτε στη Συρία (με την οποία αρχικά βελτίωνε συνεχώς τις διμερείς σχέσεις), ούτε στη διαμάχη Ισραηλινών-Παλαιστινίων.

Η κατάληξη του άρθρου μπορεί να εμφανίζεται απλώς να καταγράφει δεδομένα, ωστόσο, στην ουσία αποδεικνύει στο ακροατήριο του «Foreign Policy» ότι στη χώρα του Ερντογάν έχει απλώς χαθεί το μέτρο… Η Τουρκία, αναφέρεται, δεν έχει κάνει τίποτε για να διορθώσει τη ζημιά στην εξωτερική της πολιτική. Αντί αυτού, αξιωματούχοι καταγγέλλουν «σκοτεινές δυνάμεις» ότι ενορχηστρώνουν τις διαμαρτυρίες στην ίδια τη χώρα, αυθαδιάζει στην Ευρωπαϊκή Ένωση που αντιδρά με σύμβουλο του Ερντογάν να προβλέπει την κατάρρευσή της και τον αρμόδιο για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις υπουργό, Εγκεμέν Μπαγκίς να λέει ότι «εάν χρειαστεί θα τους πούμε 'α να χαθείτε'»!

Το άρθρο ολοκληρώνεται με την προειδοποίηση ότι η χώρα απειλείται με επιστροφή στη νοοτροπία της δεκαετίας του 1990 όταν και οι εντάσεις με τις ευρωπαϊκές και τις αραβικές πρωτεύουσες περίσσευαν, με τις θεωρίες συνωμοσίας να δηλητηριάζουν τον δημόσιο διάλογο και τους Τούρκους πολίτες πεπεισμένους ότι βρίσκονται «υπό πολιορκία» (εν ολίγοις, σύνδρομο καταδίωξης) να επαναλαμβάνουν ότι «ο Τούρκος δεν έχει άλλον φίλο από τον Τούρκο». Ο Ερντογάν φαίνεται πως από τα «μηδενικά προβλήματα» οδήγησε τη χώρα του σε «πονοκεφάλους» στις διεθνείς της σχέσεις, όπου κι αν κοιτάξεις…

Πηγή Defence-Point



Posted: 23 Aug 2013 09:35 AM PDT
Ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος της Ευρωβουλής, επιχειρεί να κερδίσει την προεδρία της Κομισιόν με τη βοήθεια της Μέρκελ


Δεν κρατιούνται πλέον οι Γερμανοί. Αδιαφορούν ακόμη και για την τήρηση των προσχημάτων. Δεν τους αρκεί η ηγεμονία που ασκούν στην Ευρώπη μέσω του ευρώ και της ΕΕ. Τώρα θέλουν και οι πρόεδρος της Κομισιόν να είναι Γερμανός!

Εχει περάσει μισός αιώνας από την τελευταία φορά που το ύπατο αξίωμα της τότε ΕΟΚ και νυν ΕΕ το κατείχε Γερμανός - Δυτικογερμανός, για να είμαστε ακριβέστεροι, δεδομένου ότι τότε υπήρχαν δύο γερμανικά κράτη: ήταν ο Βάλτερ Χάλσταϊν που είχε εκλεγεί πρόεδρος της Κομισιόν το 1958 και του οποίου η θητεία έληξε το 1966, καθώς είχε ξεσπάσει η γαλλογερμανική κρίση εξαιτίας των απαιτήσεων του Γάλλου προέδρου Σαρλ ντε Γκολ, ο οποίος τελικά επέβαλε τις θέσεις του στους Δυτικογερμανούς. Ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς φιλοδοξεί, λοιπόν, να αναδειχθεί σε διάδοχο του Χάλσταϊν στην προεδρία της Κομισιόν. Για πρώτη φορά άλλωστε το καλοκαίρι του 2014 ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν θα αναδειχθεί από το ευρωκοινοβούλιο, η νέα σύνθεση του οποίου θα προκύψει από τις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014. Βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας, που στο σημείο αυτό θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά, οι ευρωβουλευτές θα κληθούν να «εκλέξουν» τον νέο πρόεδρο της Κομισιόν υπό τη μορφή ότι θα πρέπει να εγκρίνουν ή να απορρίψουν ένα πρόσωπο που θα τους υποδείξουν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων "λαμβάνοντας υπόψη τις εκλογές για το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο". Οι ευρωβουλευτές δεν διαλέγουν πρόεδρο, λένε μόνο «ναι» ή «όχι» σε όποιο πρόσωπο τους προτείνουν οι πρωθυπουργοί, αλλά και οι πρωθυπουργοί δεν εκλέγουν πλέον οι ίδιοι τον πρόεδρο της Κομισιόν. Απλώς του προτείνουν και αν απορριφθεί, προτείνουν άλλον και άλλον μέχρι κάποια πρότασή τους να γίνει δεκτή από τους ευρωβουλευτές.

Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών όμως είναι εξαιρετικά απίθανο να δώσουν πλειοψηφία στους σοσιαλιστές ώστε να υποχρεωθούν οι πρωθυπουργοί να προτείνουν τον Σουλτς για πρόεδρο της Κομισιόν. Χάριν συγκρίσεως και μόνο - δεδομένου ότι είναι απολύτως βέβαιο πως στις ευρωεκλογές θα σημειωθούν ριζικές ανακατατάξεις σε κάθε χώρα της ΕΕ ως προς το πόσους ευρωβουλευτές θα εκλέξει το κάθε κόμμα- αναφέρουμε απλώς ότι στη σημερινή Ευρωβουλή υπάρχουν μόνο 190 ευρωβουλευτές στη σοσιαλιστική ευρωομάδα έναντι 269 δεξιών του Λαϊκού Κόμματος σε ένα ευρωκοινοβούλιο που έχει πάνω από 750 ευρωβουλευτές συνολικά. Ακόμη και αν υποτεθεί -μιλώντας πάντα για τη σημερινή Ευρωβουλή- ότι οι 58 ευρωβουλευτές των Πρασίνων και οι 34 της Αριστεράς ψήφιζαν κάποιον σοσιαλιστή υποψήφιο (άθροισμα 282), πάλι αυτός θα έχανε από το δεξιό μπλοκ (269 δεξιοί, 55 συντηρητικοί και 85 φιλελεύθεροι, άθροισμα 409, χωρίς να υπολογίσουμε ούτε έναν από τους 35 ευρωβουλευτές της ευρωσκεπτικιστικής Δεξιάς ή τους 28 μη εγγεγραμμένους σε ομάδα, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και ακροδεξιοί, όπως οι ευρωβουλευτές της Μαρίν Λεπέν από τη Γαλλία).

Εύλογα γεννιέται η απορία: καλά, αφού ο Σουλτς ως πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου γνωρίζει άριστα τα πάντα για τους συσχετισμούς δυνάμεων στην Ευρωβουλή, πώς νομίζει ότι θα μπορούσε να εκλεγεί πρόεδρος της Κομισιόν; Η απάντηση είναι πολύ απλή και έχει καθαρά γερμανική, καθόλου ευρωπαϊκή εξήγηση. Μετά τις εκλογές στη Γερμανία τον επόμενο μήνα, η βέβαιη νικήτρια καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ είναι πιθανότατο να προσλάβει ως «τσόντα» στην κυβέρνησή της τους σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι -εφόσον επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις- αναμένεται να σημειώσουν το χειρότερο ή ένα από τα δύο - τρία χειρότερα αποτελέσματα της ιστορίας τους.

Αν γίνει αυτό και υπάρχει συνεργασία Δεξιάς και Σοσιαλδημοκρατίας στη Γερμανία, ο Μάρτιν Σουλτς ελπίζει ότι θα κατορθώσει να πείσει τη Μέρκελ πως είναι προς το συμφέρον του Βερολίνου -και όντως είναι- να προωθηθεί στη θέση του προέδρου της Κομισιόν ο Σουλτς ως «σοφτ» εκπρόσωπος μιας «άλλης Γερμανίας», η οποία φυσικά θα εναρμονίζεται απολύτως με τη «σκληρή Γερμανία» της Μέρκελ, αφού «τσόντα» της Μέρκελ θα είναι οι σοσιαλδημοκράτες! Η «άλλη Γερμανία» του Σουλτς θα αποσκοπεί στην παραπλάνηση, την απογοήτευση και τελικά την πρόσδεση στη γερμανική πολιτική όλων των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Οπως είναι ευνόητο, αν η Μέρκελ πειστεί να υποδείξει τον Σουλτς, ως ηγέτης της ευρωπαϊκής Δεξιάς θα επιβάλει στους υπόλοιπους δεξιούς ηγέτες την επιλογή της και ο Σουλτς θα εκλεγεί πανηγυρικά πρόεδρος της Κομισιόν με σαρωτική πλειοψηφία! Σε αυτό ελπίζει λοιπόν ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αυτό είναι το όνειρο της ζωής του. Η ζωή θα δείξει αν θα υλοποιηθεί.



Posted: 23 Aug 2013 09:15 AM PDT
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Μιας φωτογραφία του Ερντογάν που κυκλοφόρησε η γνωστή τουρκική επιθεώρηση, Aydınlık και που δείχνει τον Τούρκο πρωθυπουργό σε μια θερμή χειραψία με τον Αιγύπτιο στρατηγό, El Sisi, που όπως είναι γνωστό ανέτρεψε τον ισλαμιστή πρόεδρο της Αιγύπτου και στενό φίλο του Ερντογάν, Mohamed Morsı, προκαλεί πολλά ερωτήματα στην Τουρκία και έρχεται σαν κόλαφος για τον Τούρκο πρωθυπουργό.


Η φωτογραφία αυτή που κυκλοφόρησε παρά τις λυσσαλέες προσπάθειες του Ερντογάν να εξαφανιστεί, δείχνει την μεγάλη υποκρισία του Τούρκου πρωθυπουργού ο οποίος δίνοντας μια φοβερή παράσταση σε εκπομπή του τουρκικού καναλιού Ülke TV ξέσπασε σε δάκρυα όταν διαβάστηκε το γράμμα ανώτατου στελέχους της Μουσουλμανικής Αδελφότητας της Αιγύπτου προς την 17χρονη κόρη του, η οποία έχασε τη ζωή της στη βία που συνταράσσει τη χώρα.
Μάλιστα θέλοντας να δώσει ακόμα πιο δραματικό τόνο στην θεατρική του παράσταση ο Τούρκος πρωθυπουργός μίλησε για τη δίκη του κόρη, αποκαλύπτοντας ότι του είχε αφήσει ένα σημείωμα ζητώντας του να «αφιερώσει και σε εκείνη ένα βράδυ», αλλά λόγω δουλειάς δεν τα κατάφερε.
Η επιστολή που αναγνώσθηκε στη διάρκεια της τηλεοπτικής εκπομπής ανήκει στο υψηλόβαθμο στέλεχος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, Μοχάμεντ αλ-Μπαλτάζι και απευθύνεται στην 17χρονη Άσμα, την κόρη του, που φέρεται να σκοτώθηκε κατά την έφοδο των δυνάμεων καταστολής στις καθιστικές συγκεντρώσεις των Αδελφών Μουσουλμάνων στο Κάιρο.

Η φυτογραφία όμως που δημοσίευσε το Aydınlık και που βγήκε λίγες μέρες πριν από τα γεγονότα της Αιγύπτου στην Κωνσταντινούπολη και στο Dolmabahçe κατά την διάρκεια της τότε επίσκεψης του αρχηγού το Αιγυπτιακού Γενικού Επιτελείου στην Τουρκία, είναι, όπως τονίζεται, άλλο ένα δείγμα της μεγάλης υποκρισία του Τούρκου πρωθυπουργού που σίγουρα είναι αόριστος ηθοποιός.
Έτσι ενώ από την μια συγκινεί το τηλεοπτικό κοινό με τα δάκρυα του, από τη άλλη όμως και ενώ συνομιλούσε με τον El Sisi, που τώρα τον κατηγορεί σαν πραξικοπηματία και δολοφόνο των Αδελφών Μουσουλμάνων, του είχε πλέξει το εγκώμιο σαν ένα ικανότατο και άξιο στρατηγό που υπηρετεί επάξια τα συμφέροντα της πατρίδας του της Αιγύπτου.
Άλλωστε τα ίδια δεν έκανε και με τον Άσαντ της Συρίας που μέχρι πριν από δύο χρόνια ο Ερντογάν τον αποκαλούσε αδελφό του και τώρα τον χαρακτηρίζει δολοφόνο;

Αλλά ενώ κάποιοι τουρκολάγνοι εδώ στην Ελλάδα συγκινήθηκαν με τα δάκρυα του Ερντογάν, στην ίδια την Τουρκία μεγαλώνει όλο και περισσότερο η κριτική για την πολιτική του Τούρκου πρωθυπουργού η οποία έχει απομονώσει την γειτονική χώρα στην ευρύτερη περιοχή.
Έτσι σε δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Milliyet, στις 23/8, προβάλλονται οι δηλώσεις τριών παλαίμαχων Τούρκων διπλωματών, του Onur Öymen, πρώην διπλωματικού πρέσβη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, του γνωστού πρώην υπουργού Εξωτερικών, İlter Türkmen και του πρώην πρέσβη της Τουρκίας στην Γαλλία, Akın Özçer. Και οι τρεις εξαπολύουν έντονη επίθεση κατά της εξωτερικής πολιτικής του Ερντογάν τον οποίο κατηγορούν για επικίνδυνυ πολιτική που έχει απομονώσει διπλωματικά την θέση της Τουρκίας.

Πάντως εμείς εδώ στην Ελλάδα χωρίς ηγεσία και με ηθικό στο ναδίρ, ας ελπίσουμε ότι τα δάκρυα του υποκριτή Ερντογάν να μην μας βγουν «ξινά», αφού καθώς ενώ η Τουρκία απομονώνεται αυξάνονται παράλληλα και οι τουρκικές προκλήσεις προς την ελληνική πλευρά και μάλιστα σε πολλά επίπεδα.


Posted: 23 Aug 2013 08:43 AM PDT
Το κείμενο προέρχεται από έναν πρώην πράκτορα της KGB, ειδικευμένο στις ψυχολογικές επιχειρήσεις. Ο οποίος μιλά για τις επιχειρήσεις υπονόμευσης. Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον γιατί είμαστε βέβαιοι ότι κάτι θα σας θυμίσει.

ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ
Η υπονόμευση, είναι ο όρος που περιγράφει τις δραστηριότητες που χρησιμοποιούμε για να καταστρέψουμε πράγματα όπως η πίστη, η θρησκεία, το οικονομικό και πολιτικό σύστημα μιας χώρας και συνήθως στο μυαλό μας είναι συνδεδεμένος με την κατασκοπεία και άλλα ρομαντικά πράγματα όπως η ανατίναξη γεφυρών, ο εκτροχιασμός τρένων και άλλες θεαματικές χολλυγουντιανές ενέργειες…

[...] Το μεγαλύτερο λάθος ή καλύτερα η λανθασμένη αντίληψη είναι το γεγονός ότι όποτε μιλάμε για την KGB, για κάποιον περίεργο λόγο από τους παραγωγούς ταινιών του χόλυγουντ, μέχρι τους διδάκτορες της πολιτικής επιστήμης, και τους εντός εισαγωγικών "ειδικούς" επι των σοβιετικών θεμάτων ή "κρεμλινολόγους" οπως αυτοαποκαλούνται, όλοι τους νομίζουν ότι η δραστηριότητα της KGB περιορίζεται στην κλοπή των σχεδίων κάποιου υπερηχητικού αεροσκάφους, την παράδοση τους στους σοβιετικούς και την πώληση τους στην σοβιετική στρατιωτική βιομηχανία.
Αυτό όμως είναι μόνο μέρος της αλήθειας…."

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ
"Η υπονόμευση, είναι ο όρος που χρησιμoποιούμε για να περιγράψουμε τις δραστηριότητες που χρησιμοποιούμε για να καταστρέψουμε πράγματα όπως η πίστη, η θρησκεία, το οικονομικό και πολιτικό σύστημα μιας χώρας-στόχου".

ΜΥΘΟΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ
Το μεγαλύτερο λάθος , καλύτερα, η λανθασμένη αντίληψη είναι το γεγονός ότι όποτε μιλάμε για την KGB, για κάποιον περίεργο λόγο, από τους παραγωγούς ταινιών του χόλυγουντ, μέχρι τους διδάκτορες της πολιτικής επιστήμης και τους "ειδικούς" επί των σοβιετικών θεμάτων ή "κρεμλινολόγους", όπως αυτοαποκαλούνται, όλοι τους νομίζουν ότι η δραστηριότητα της KGB περιορίζεται στην κλοπή των σχεδίων κάποιου υπερηχητικού αεροσκάφους, την παράδοσή τους στους σοβιετικούς και την πώληση τους στην σοβιετική στρατιωτική βιομηχανία. Αυτό όμως είναι μόνο μέρος της αλήθειας.

Αν πάρουμε ολόκληρο τον προϋπολογισμό σε χρήμα και ανθρώπινο δυναμικό που η KGB δαπανά εκτός συνόρων της Σοβιετικής Ένωσης, θα ανακαλύψουμε (χωρίς φυσικά να υπάρχουν επίσημα στατιστικά στοιχεία) ότι η κατασκοπεία, αυτή καθ' αυτή, λαμβάνει μόνο το 15% των χρημάτων, χρόνου και ανθρώπινου δυναμικού της δραστηριότητας της KGB. Το υπόλοιπο 85% των πόρων δαπανάται στην υπονόμευση. Και σε αντίθεση με όσα γράφουν τα λεξικά Αγγλικής, ο όρος υπονόμευση για την KGB σημαίνει"επιθετικές καταστρεπτικές δραστηριότητες", που σαν σκοπό έχουν να καταστρέψουν τη χώρα, έθνος ή γεωγραφική περιοχή του εχθρού.
Άρα δεν υπαρχει ρομαντισμός εδώ. Καθόλου. Ούτε ανατίναξη γεφυρών, ούτε μικροφίλμ μέσα σε κουτάκια Κόκα-Κόλας, ούτε τίποτα παρόμοιο. Καμία ανοησία τύπου James Bond. Όχι. Ο υπονομευτής είναι ο φοιτητής που έρχεται στα πλαίσια ανταλλαγής φοιτητών,
ο ηθοποιός, ο καλλιτέχνης, ένας δημοσιογράφος σαν κι εμένα όπως ήμουν δέκα χρονια πριν.

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Η ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ
Η Ιαπωνική και Κινεζική πολεμική τέχνη του Τζούντο μας διδάσκουν ότι πρέπει πρώτα να αποφύγουμε το χτύπημα και μετά να του πιάσουμε το χέρι και να τον ωθήσουμε προς την ίδια κατεύθυνση μέχρι να συγκρουστεί με τον τοίχο. Όπως βλέπετε, η χώρα-στόχος, προφανώς κάνει κάτι λάθος. Αν είναι μια ελεύθερη δημοκρατική χώρα, υπάρχουν πολλές διαφορετικές κινήσεις μέσα στην κοινωνία προφανώς μέσα σε μια κοινωνία υπάρχουν και άνθρωποι που είναι αντιθετοι με την ίδια την κοινωνία, απλοί εγκληματίες, ιδεολόγοι αντιθετοι με την κρατική πολιτική και απλά ψυχωτικά άτομα που αντιτίθενται σε οτιδήποτε και τέλος μια μικρή ομάδα από πράκτορες ενός άλλου έθνους που αγοράστηκαν, υπονομεύτηκαν και στρατολογήθηκαν.
Τη στιγμή που όλες αυτές οι κινήσεις θα καθοδηγηθούν προς την ίδια κατεύθυνση είναι η ώρα να "πιάσουμε" την κίνηση αυτή και να την ωθήσουμε προς την ίδια κατεύθυνση, μέχρι η κίνηση να οδηγήσει την κοινωνία σε κατάρρευση. Σε κρίση. Όμοια με την πολεμική τέχνη.
Δεν σταματάμε έναν εχθρό. Τον βοηθάμε να πάει προς την κατεύθυνση που εμείς θέλουμε. Λοιπόν. Στο στάδιο του "εκφυλισμού", δημιουργούνται τάσεις στην κοινωνία, σε κατεύθυνση αντίθετη με τα βασικά ήθη και αξίες της κοινωνίας. Η εκμετάλλευση και η κεφαλαιοποίηση αυτών των τάσεων είναι ο στόχος του υπονομευτή. Η θρησκεία, η εκπαίδευση, η κοινωνική ζωή, η πολιτική εξουσία, οι εργασιακές σχεσεις και τέλος τα σώματα ασφαλείας είναι το πεδίο εφαρμογης της υπονόμευσης.

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
"Η υψηλότερη τέχνη του πολέμου είναι να μην πολεμάς καθόλου! Αλλά, αντίθετα, να υπονομεύσεις οτιδήποτε έχει αξία στην χώρα του εχθρού σου, ώστε η αντιληψη της πραγματικότητας στο μυαλό του εχθρού σου να διαστρεβλωθεί σε τέτοιο βαθμό που να μην σε θεωρεί καν εχθρό". Και αντίθετα να πιστέψει ότι το δικό σου σύστημα, ο δικός σου πολιτισμός και τα δικά σου ήθη αποτελούν εναλλακτικές, που όχι μόνο δεν τις απεχθάνεται, αλλά τις επιθυμεί και τις προτιμά από το να πεθάνει για τις δικές του. 
Αυτός είναι ο τελικός στόχος της υπονόμευσης και μέχρι εδώ μπορεί να επιτευχθεί χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα.
Αυτό είναι στην πραγματικότητα η υπονόμευση. Όπως είδατε, δεν είπα ούτε λέξη για ανατίναξη γεφυρών, ούτως ή άλλως οι γέφυρες δε θα προστατευσουν τον εχθρό.
Πως επιτυγχάνονται όλα αυτά;

ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ
Ο πρώτος άνθρωπος που διαμόρφωσε τις τακτικές της υπονόμευσης ήταν ο Κινέζος στρατηγός και φιλόσοφος Σουν Τζού. Διετέλεσε συμβουλος του αυτοκρατορικού στρατού στην αρχαία Κίνα.
Και είπε ότι για την κατάληψη του εχθρού,ο πιο αντιπαραγωγικός, βάρβαρος τρόπος είναι ο πόλεμος στο πεδίο της μάχης.
Και ότι είναι ανόητο να διεξάγει κάποιος πόλεμο για να επιβάλει την κρατική του πολιτική.

ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΥ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΥ
Η πρώτη φάση της υπονόμευσης είναι το στάδιο που ονομάζεται "εκφυλισμός" και απαιτούνται 15 με 20 χρονια για να εκφυλίσεις μια κοινωνία
Γιατί 15 με 20 χρόνια; Γιατί αυτό είναι το απαιτούμενο χρονικό διάστημα για να εκπαιδεύσεις μία γενιά μαθητών ή παιδιών για το χρονικό διάστημα κατά το οποίο διαμορφώνεται η ιδεολογία του, η αντίληψή του για τον κόσμο και η προσωπικότητά του. Ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο. 
Η διαδικασία παίρνει 15 με 20 χρόνια. Επιτυγχάνεται με διάφορους τρόπους, με μεθόδους προπαγάνδας, με άμεση επαφή, δεν έχει σημασία. Θα περιγράψω τις μεθόδους αργότερα.

ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ
Επόμενο βήμα: "Αποσταθεροποίηση". Πάλι αυτή η λέξη σημαίνει ακριβώς ό,τι σημαίνει. Να αποσταθεροποιήσεις όλες τις σχέσεις, όλα τα ιδρυματα και τους οργανισμούς στη χώρα του εχθρού σου.
Πως το επιτυγχάνεις αυτό; Δε χρειάζεται να στείλεις ένα σύνταγμα πρακτόρων να ανατινάξουν γέφυρες. Όχι. Αφήνεις τον εχθρό να το κάνει μόνος του. 
Το πεδίο εφαρμογής είναι πάλι το ίδιο, με μόνη διαφορά ότι στο στάδιο του εκφυλισμού οι ενέργειες των πρακτόρων δεν γίνονται αντιληπτές.
Στο στάδιο της αποσταθεροποίησης, έχουμε ριζοσπαστικοποίηση. Στο στάδιο αυτό, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε τίποτα, ακόμα και ανάμεσα στα μέλη της ίδιας οικογένειας. Ο άντρας και η γυναίκα, δεν μπορούν να συμφωνήσουν τί είναι προτιμότερο.
Π.χ. Ο σύζυγος θέλει τα παιδιά να τρώνε στο τραπέζι και η σύζυγος θέλει να τρώνε όπου νά 'ναι και να γεμίζουν τον τόπο ψίχουλα. 
Δεν μπορούν να συμφωνήσουν, αν δεν μαλώσουν.
Είναι αδύνατο να επιτευχθεί ένας δημιουργικός συμβιβασμός μεταξύ γειτόνων. Θα πει π.χ. ο ένας "δε θέλω να κάνεις δουλειές την ώρα αυτή, γιατί την ώρα αυτή βγάζω το σκύλο μου βόλτα και ο θόρυβος τον εκνευρίζει". Δεν μπορούν να τα βρουν. Θα πρέπει να πάνε στα δικαστήρια.
Ριζοσπαστικοποίηση των ανθρωπίνων σχέσεων.
Όχι συμβιβασμοί.
Πόλεμος, πόλεμος, πόλεμος.
Οι φυσιολογικά εγκαθιδρυμένες σχέσεις μεταξύ των μελών της κοινωνίας, αποσταθεροποιούνται. Οι σχέσεις μεταξύ δασκάλων και μαθητών στα σχολεία και τα κολλέγια.
Καυγάς. Οι σχέσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων ριζοσπαστικοποιούνται. Δεν υπάρχει αποδοχή των αιτημάτων των εργαζομένων. Στο στάδιο του εκφυλισμού πριν,
οι σπουδαστές που έλειπαν,τώρα επιστρέφουν από την ΕΣΣΔ πίσω εδώ ή, αν είχαν ήδη επιστρέψει, τώρα αναλαμβάνουν δράση.

Οι "ναρκωμένοι", σηκώνονται. Ήταν σε αδράνεια για 15 με 20 χρόνια. Τώρα γίνονται αρχηγοί ομάδων, κήρυκες, δημόσια πρόσωπα ενεργοποιούνται πολιτικά. Ξαφνικά βλέπετε έναν ομοφυλόφιλο, που πριν 15 χρόνια ό,τι έκανε κανείς δεν το μάθαινε, να μετατρέπει τώρα την ομοφυλοφιλία σε πολιτικό θέμα. Απαιτεί αναγνώριση, σεβασμό, ανθρώπινα δικαιώματα και επηρεάζει μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων και η βία ξεσπάει μεταξύ αυτού και της αστυνομίας, αυτού και των υπολοίπων πολιτών, δεν έχει σημασία ο λόγος. Μπορεί να είναι οι άσπροι εναντίον των μαύρων, οι κίτρινοι εναντίον των άσπρων, δεν έχει σημασία ποια είναι η διαχωριστική γραμμή. Αρκεί οι ομάδες να έρχονται σε απ' ευθείας σύγκρουση, ακόμα και ένοπλη.

Αυτή είναι η διαδικασία της αποσταθεροποίησης. Οι αδρανείς πράκτορες, γίνονται ηγέτες των κινημάτων αποσταθεροποίησης. Και δεν έστειλε ο σύντροφος Αντρόποφ τον σύντροφο Ιβανόφ. Τα άτομα που θα κάνουν τη δουλειά, είναι ήδη εδώ. Είναι αξιοσέβαστα μέλη της κοινωνίας.
Μερικές φορές χρηματοδοτούνται από διάφορα ιδρύματα για τον "δίκαιο αγώνα τους". Ανθρώπινα δικαιώματα, δικαιώματα γυναικών, δικαιώματα μεταναστών, οτιδήποτε. Και υπάρχουν Αμερικάνοι που τους χρηματοδοτούν με δωρεές χωρίς να το καταλαβαίνουν.

Η διαδικασία της αποσταθεροποίησης, οδηγεί κατ' ευθείαν στην κρίση. Προσωπικά ασχολούμουν με αυτό το στάδιο στα αναπτυσσόμενα κράτη. Η διαδικασία ξεκινά, όταν οι επίσημοι οργανισμοί του κράτους δεν μπορούν να λειτουργήσουν πια.
Και έτσι, έχουμε τεχνητούς οργανισμούς που επιβάλλονται στην κοινωνία. Μη εκλεγμένες επιτροπές, ΜΚΟ, περίεργες ομάδες που ισχυρίζονται ότι ξέρουν τι πρέπει να γίνει για να σωθεί η κοινωνία, έχοντας ένα μείγμα θρησκείας και ιδεολογίας.

ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Στο στάδιο της κρίσης, όλα αυτά τα τεχνητά σώματα διεκδικούν την εξουσία. Και αν τους την αρνηθούν, τη διεκδικούν δια της βίας. Στην περίπτωση του Ιράν, για παράδειγμα, ξαφνικά εμφανίστηκαν επαναστατικές επιτροπές.
Για ποια επανάσταση; Δεν υπήρχε επανάσταση εδώ. Και παρ' όλα αυτά είχαν επιτροπές. Απέκτησαν εξουσία δικαστική, την εξουσία να εκτελούν τους αντιφρονούντες, όλες αυτές τις εξουσίες σε ένα πρόσωπο, που πιθανόν σπούδασε στο Χάρβαρντ, που επέστρεψε στη χώρα του και νομίζει ότι έχει την απάντηση για όλα τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.
Κρίση έχουμε όταν η κοινωνία δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει παραγωγικά. Και καταρρέει. Αυτή είναι προφανώς η έννοια της κρίσης. Και έτσι, η κοινωνία αναζητά έναν σωτήρα. Οι ομάδες περιμένουν να έρθει ένας Μεσσίας. 
Οι εργαζόμενοι λένε "έχουμε οικογένειες να θρέψουμε". Ας αποκτήσουμε μια ισχυρή κυβέρνηση. Μια σοσιαλιστική, ίσως, κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που να βάλει τους εργοδότες στη θέση τους και να μας ξαναδώσει δουλειά. 
Χρειαζόμαστε έναν ισχυρό άντρα. 
Μια ισχυρή κυβέρνηση.
Έναν ισχυρό ηγέτη.
Έναν σωτήρα.
Ο πληθυσμός έχει κουραστεί και έχει αηδιάσει με όλα αυτά που συμβαίνουν. 
Και ιδού! Έχουμε έναν σωτήρα!
Είτε έρχεται ένα άλλο έθνος, είτε οι ομάδες μαρξιστών, λενινιστών,οι σαντινίστας, ο Μουζουρέλα, δεν έχει σημασία.
Έρχεται ο σωτήρας και λέει: "Εγώ θα σας οδηγήσω".

Και υπάρχουν δύο εναλλακτικές εδώ. Ο εμφύλιος πόλεμος  και η εισβολή (!!!). 
Βλέπετε πως πάει; Εμφύλιος, όπως στο Λίβανο, για παράδειγμα.
Εμφύλιος που επιβλήθηκε εξωτερικά από την PLO.
Εισβολή είχαμε σε πολλές χώρες όπως π.χ. στο Αφγανιστάν (μιλάει για τη Ρώσικη εισβολή), οποιαδήποτε χώρα της ανατολικής Ευρώπης, στην οποία έγινε Ρώσικη εισβολή.
Αλλα το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΕΞΟΜΑΛΥΝΣΗΣ
Το επόμενο στάδιο είναι η εξομάλυνση. Η λέξη εξομάλυνση χρησιμοποιείται ειρωνικά φυσικά, είναι δανεισμένη από το 1968 στην Τσεχοσλοβακία, όταν η σοβιετική προπαγάνδα και μετά από αυτούς και η New York Times δήλωναν: "Τώρα η κατάσταση εξομαλύνθηκε".
Δεν υπάρχει πια άνοιξη της Πράγας, δεν υπάρχει επανάσταση, δεν υπάρχει βία. Όλα είναι "ομαλά".
Σε αυτό το στάδιο, οι αυτοδιορισμένοι άρχοντες της κοινωνίας, δε χρειάζονται άλλες επαναστάσεις πια. Το στάδιο είναι το αντίθετο της αποσταθεροποίησης. Είναι μια προσπάθεια να σταθεροποιηθεί η κατάσταση στη χώρα.
Και τώρα, όλοι αυτοί οι επαναστάτες, οι ακτιβιστές, οι συνδικαλιστές, οι απελευθερωτές, οι ομοφιλόφιλοι επαναστάτες, οι καθηγητές, οι μαρξιστές, οι λενινιστές, εξοντώνονται. Φυσική εξόντωση μερικές φορές (θάνατος). Έκαναν τη δουλειά μας. Δεν τους χρειαζόμαστε πια.
Οι νέοι ηγέτες θέλουν σταθερότητα. Για να δρέψουν τους καρπούς της νίκης τους. Όχι άλλες επαναστάσεις, παρακαλώ.

Η ΜΟΙΡΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ
Και αυτό έχει γίνει σε πολλές χώρες. Θυμάστε το Μπαγκλαντές; Εκεί δραστηριοποιήθηκα εγώ. Πρώτα είχαν τον Τζιμουραχμάντ (ή κάπως έτσι), το 1971 ήταν ο ηγέτης του "λαϊκού κόμματος", είχε μουστάκι σαν του Στάλιν. Πέντε χρόνια αργότερα, δολογονήθηκε από τους πρώην συναγωνιστές του. Είχε εκπληρώσει την αποστολή του.
Στο Αφγανιστάν, αυτό έγινε τρείς φορές. Πρώτα ήταν ο Οσταράκι, μετά ο Αμίντ, τώρα είναι ο Μπαμπράκ Αμάλ. Αλληλοσκοτώθηκαν ο ένας μετά τον άλλον. Ο πρώτος εκφύλισε τη χώρα, ο δεύτερος την αποσταθεροποίησε, ο τρίτος έφερε την κρίση.
Γεια σας σύντροφοι. Μπαμ. Μόνο ο Μπαμπράκ Αμάλ επέστρεψε στη Ρωσία και του δόθηκε θέση εξουσίας. Το ίδιο συνέβη στη Γρενάδα. Ο Μορίς Μπίσοπ (μαρξιστής) δολοφονήθηκε από τον Ώστιν ή κάπως έτσι, έναν στρατηγό που ήταν επίσης μαρξιστής.
Όχι άλλες επαναστάσεις.
Εξομάλυνση τώρα.
Όχι άλλες απεργίες, όχι άλλοι ομοφυλόφιλοι, όχι άλλα φεμινιστικά κινήματα. 
Όχι άλλα κινήματα γενικώς.
Καλή σταθερή δημοκρατική προλεταριακή ελευθερία. 
Για να αντιστρέψουμε την διαδικασία στο στάδιο της εξομάλυνσης, απαιτείται οπωσδήποτε στρατιωτική επέμβαση. Καμιά άλλη δύναμη στον πλανήτη δεν μπορεί να αντιστρέψει τη διαδικασία εδώ.
Στο στάδιο της κρίσης, δεν απαιτείται η χρήση στρατιωτικής βίας, απαιτούνται δραστικά μέτρα. Όπως στην Χιλή, όπου πράκτορες της CIA εμπόδισαν την εισβολή και την δημιουργία εμφυλίου.
Συντηρητικά μέτρα. Υποστήριξη. Με χρήματα, με τεχνογνωσία, δεν έχει σημασία, για να αποτραπεί η μετατροπή της κρίσης σε εμφύλιο ή εισβολή.

Τώρα, στο στάδιο της αποσταθεροποίησης, η διαδικασία μπορεί επίσης να αντιστραφεί. 
Και είναι ευκολότερο να γίνει εδώ.
Χωρίς ανάμιξη της CIA. Ξέρετε τι χρειάζεται να γίνει εδώ; Περιορισμός κάποιων ελευθεριών των ομάδων που αυτοπροσδιορίζονται σαν αντίθετες στην κοινωνία.
Τόσο απλό. Όμως όχι. Τα ΜΜΕ θα πουν ότι αυτό είναι αντίθετο με το σύνταγμα της χώρας.

Πως μπορεί να γίνει; Με τη χρήση της εξουσίας. Να αφαιρεθούν δικαιώματα από τους εγκληματίες. Δεν ακούγεται καλό ε;
Κι έτσι πρέπει να έχουν δικαιώματα οι εγκληματίες. 
Και να συνεχίζουν το έργο καταστροφής της χώρας.
Δεν εννοώ όμως εδώ ακραία πράγματα.
Δεν εννοώ να βάλουμε όλους τους ομοφυλόφιλους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Αλλά να μην τους επιτρέψουμε να αναλάβουν πολιτική δράση.
Να μην τους εκλέξουμε σε θέσεις εξουσίας, είτε σε επίπεδο δήμου, είτε πολιτείας, είτε εθνικού.
Πρέπει να καταλάβουν οι Αμερικάνοι, ότι ένα τέτοιο πρόσωπο σε θέση εξουσίας είναι εχθρός και αν δεν είναι εχθρός στο στάδιο αυτό, θα γίνει αργότερα.
Αργότερα φυσικά θα τον εκτελέσουν… αλλά σε αυτό το σημείο είναι εχθρός.
Παρέχετε εξέχουσα υπηρεσία απλώς με το να του αρνείστε το δικαίωμα να εκλεγεί, να εξαργυρώσει τις τρελές του ιδέες και να αποκτήσει εξουσίες.
Ο περιορισμός κάποιων ελευθεριών στο σημείο αυτό θα εμποδίσει την εξέλιξη σε κρίση και θα αντιστρέψει τη διαδικασία της αποσταθεροποίησης.
Η περιστολή του δικαιώματος απόκτησης πολιτικής εξουσίας στους ανθρώπους αυτούς θα σώσει την οικονομία από την κατάρρευση.
Η θεσμοθέτηση νόμων που θα απαγορεύσει στις ιδιωτικές τηλεοπτικές εταιρίες να βιάζουν την κοινή γνώμη και τα μυαλά των ανθρώπων προς την κατεύθυνση του καταναλωτισμού. Καμιά εταιρία δεν πρέπει να έχει το δικαίωμα να σας "αναγκάσει" να αγοράσετε περισσότερο αν εσείς δεν χρειάζεστε κάτι. Θα πρέπει να υπάρχει νόμος: "Θέλεις να διαφημίσεις το αυτοκίνητο σου;
Εντάξει. Αλλά δε θα αναφέρεις ούτε μία φορά στη διαφήμηση σου: Τρέξε και αγόρασε τώρα και γλίτωσε χρήματα".

Θα πρέπει να είναι αντίθετο στο νόμο να πιέζεις τον κόσμο να αγοράσει περισσότερα.
Αυτοπεριορισμός. Πριν ξεκινήσει η διαδικασία, ο αυτοπεριορισμός ήταν αποστολή της εκκλησίας, γιατί οι παπάδες, μας έλεγαν ότι τα υλικά αγαθά είναι καλά, αλλά δεν είναι το παν. 
Ότι υπάρχει κάτι άλλο σπουδαιότερο. 
Ότι οι άνθρωποι δεν γεννήθηκαν για να καταναλώνουν. 
Ότι ένα τόσο περίπλοκο κατασκεύασμα όσο το ανθρώπινο σώμα πρέπει να προορίζεται για κάποιον υψηλότερο σκοπό.
Και είναι τόσο εύκολο να αποφύγεις την αποσταθεροποίηση, απλά και μόνο αρνούμενος στις άπληστες εταιρίες μια μικρή ελευθερία: το δικαίωμα τους να σε αναγκάζουν να γίνεις καταναλωτής άχρηστων προϊόντων που σε μετατρέπουν σε καταναλωτική μηχανή.
Σαν το σκουλήκι που μπαίνει από τη μια μεριά, τρώει το μήλο και βγαίνει από την άλλη.
Συνεπώς, η αποσταθεροποίηση μπορεί εύκολα να αναστραφεί, αν η κοινωνία με τη δική της θέληση ή με πειθώ από τους ηγέτες της αποδεχθεί την ιδέα του αυτοπεριορισμού.

Είναι δύσκολο, αλλά πρέπει να γίνει.
Διαφορετικά, θα φτάσετε στο σημείο που, όπως λέμε και εμείς στη Ρωσία, αν η Σαχάρα γίνει ποτέ κουμουνιστικό κράτος, θα ταξινομήσουμε την άμμο.
Θα πρέπει λοιπόν να "λειάνετε" τις προσδοκίες σας σε αυτό το στάδιο πριν να είναι αργά. Οι δυνάμεις εκφυλισμού ανατρέπονται εύκολα. Πρώτα από όλα, περιορίζοντας την εισαγωγή προπαγάνδας. Το πιο εύκολο πράγμα να κάνει κανείς..."

Πηγή OnAlert


Posted: 23 Aug 2013 03:53 PM PDT

Η κάκιστη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού σχετιζόμενου με την διαχείριση και συγκεκριμένα με τις διαρροές άκρως ευαίσθητων πληροφοριών από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, έχει οδηγήσει την Ουάσινγκτον να αλλάξει πολιτική κατεύθυνση και να στοχοποιήσει ως ανίκανους ή άκρως επικίνδυνους να διαχειρισθούν ευαίσθητα κρατικά θέματα ή πληροφορίες, όλους τους αμερικανούς πολίτες που είναι ομοφυλόφιλοι και εργάζονται στο αμερικανικό δημόσιο ή σε υπηρεσίες ασφάλειας και πληροφοριών.

Μετά την απόπειρα εξευτελισμού τόσο του Σνόουντεν, για τον οποίο υπήρξαν άρθρα ειδικών αμερικανών ψυχολόγων για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, αλλά και έπειτα από τις «δηλώσεις» περί αλλαγής φύλου (που φέρεται να έκανε ο Μάνινγκ, κύριος πληροφοριοδότης των Wikileaks), είναι πλέον πασιφανές πως η Ουάσινγκτον μέσω της γελοιοποίησης εκείνων που πρωταγωνίστησαν στις διαρροές, κατόρθωσε να στοχοποιήσει όλους τους ομοφυλόφιλους που είναι αμερικανοί πολίτες και να τους θέσει επί της ουσίας ως ακατάλληλους για εργασία σε άκρως ευαίσθητα κρατικά ζητήματα και δη τομείς σχετικούς με την ασφάλεια και τις πληροφορίες.

Αν και το θέμα τόσο του Σνόουντεν (ο οποίος ήδη απολαμβάνει την φιλοξενία της Μόσχας), όσο και του Μάνινγκ (που φυλακίστηκε με ποινή 35 ετών για την διαρροή άκρως απόρρητων πληροφοριών), είναι καθαρά θέμα αξιολόγησης χαρακτήρων και εσωτερικού ελέγχου των εγκαταστάσεων πληροφοριακών συστημάτων υπηρεσιών σχετιζόμενων με θέματα άμυνας, ασφάλειας και πληροφοριών, ο ίδιος ο Ομπάμα όταν επιτέθηκε φραστικά στον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν λέγοντας πως «είναι σαν παιδί που μένει μόνο του στα πίσω θρανία της τάξης», απέδειξε πως είναι απολύτως προσωπική του επιλογή η γελοιοποίηση και ο εξευτελισμός των εμπλεκομένων αλλά κι εκείνων που τολμούν να αμφισβητούν τις ΗΠΑ.
Όμως, οι εξελίξεις δείχνουν πως ο Λευκός Οίκος αποφάσισε να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα, όταν έγιναν αναφορές για μη ισχυρές προσωπικότητες, που κάτω από την ισχυρή ψυχολογική πίεση της ομοφυλοφιλίας δεν αξιολόγησαν σωστά τις συνθήκες και υπέπεσαν σε σωρεία ιδιαίτερα σημαντικών παραβιάσεων των κανόνων – πρωτοκόλλων τήρησης απόρρητων και άκρως απόρρητων πληροφοριών.

Σε αυτό ακριβώς το σημείο η Ουάσινγκτον φαίνεται πως επέλεξε συνειδητά να αντιμετωπίσει ως ψυχασθενείς –περίπου- τους Σνόουντεν και Μάνινγκ, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα –πέρα από την πολυετή φυλάκιση- σε όσους τολμήσουν να τους μιμηθούν στο μέλλον. Και αυτό το μήνυμα είναι σχετικό με την σπίλωση και την κοινωνική κατακραυγή και γελοιοποίηση, αλλά κυρίως την πλήρη αμφισβήτηση των επαγγελματικών τους ικανοτήτων επειδή είναι… ομοφυλόφιλοι.

Αποφάσισε, άραγε, ο Μπαράκ Ομπάμα να αντιμετωπίσει τους ομοφυλόφιλους των ΗΠΑ, ή πρόκειται για ένα μείζονος σπουδαιότητας λάθος, το οποίο μέχρι στιγμής και όλως περιέργως τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης δεν έχουν «εντοπίσει»;

Ή μήπως πρόκειται για μία σπασμωδική κίνηση που δικαιολογεί όσους κατηγορούν τον Ομπάμα σαν μουσουλμάνο που προσπαθεί να εφαρμόσει μερικώς και όπου μπορεί τους άτυπους και άγραφους νόμους της σαρία;

Μήπως κάποιος από τον Λευκό Οίκο πρέπει να πει στον κ. Ομπάμα πως με αποφάσεις ή πολιτικούς προσανατολισμούς αυτού του είδους θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα στην απομάκρυνση ενός σημαντικού αριθμού στελεχών των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, του πολιτικού κόσμου, αλλά κι ενός σημαντικού αριθμού δημοσίων ή κρατικών υπαλλήλων και λειτουργών των ΗΠΑ, αφού εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα με διαβαθμισμένες και ειδικά προσβάσιμες πληροφορίες;

Όποιοι και αν είναι οι λόγοι οι οποίοι οδήγησαν τον Λευκό Οίκο να τοποθετηθεί απέναντι στους ομοφυλόφιλους και να τους περιθωριοποιήσει επαγγελματικά με βάση τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, πρόκειται για ένα τεράστιο πολιτικό ατόπημα, το οποίο ξεγυμνώνει την νευρικότητα αλλά και την αδυναμία του Λευκού Οίκου να διαχειριστεί την μη ικανότητα επαρκούς ελέγχου των πληροφοριών που συγκεντρώνουν οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Η συγκεκριμένη στάση του αμερικανού προέδρου θυμίζει τον τούρκο πρωθυπουργό κ. Ερντογάν, ο οποίος έχοντας απομείνει χωρίς ουσιαστική πολιτική πρόταση για όσα συμβαίνουν στην Τουρκία δεν διστάζει να συλλαμβάνει μέχρι και ηθοποιούς (ως εμπόρους ναρκωτικών) που δήλωσαν την αντίθεσή τους στις ακολουθούμενες πολιτικές του.

Από όλα αυτά συμπεραίνεται πως ο κ. Ομπάμα, δυστυχώς, φαίνεται να βρίσκεται σε δεινότατη ψυχολογική κατάσταση, υιοθετεί κάκιστες πολιτικές συμβουλές από το περιβάλλον του, δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί επαρκώς ένα μείζον θέμα ασφάλειας που αφορά τις ΗΠΑ και αυτομάτως γίνεται άκρως επικίνδυνος για ολόκληρο τον πλανήτη, αφού σχεδόν πάντα τίποτε δεν χωρίζει το γελοίο από το τραγικό.

Σαν επίλογο και προκειμένου να καταστήσουμε σαφή την κρισιμότητα της λάθος διαχείρισης της έννοιας «πληροφορίες» από τις ΗΠΑ, δημοσιεύουμε τις δηλώσεις του δικηγόρου του κ. Μάνινγκ:
«Η υπόθεση του Μπράντλεϊ Μάνινγκ είναι σημείο καμπής για την ελευθερία του Τύπου. Χρειαζόμαστε μεταρρυθμίσεις ώστε οι δημοσιογράφοι να μην υποβάλλονται σε ποινική δίωξη για τη λήψη πληροφοριών, δηλαδή για την εκτέλεση της δουλειάς τους, δουλειάς «φυλάκων» της δημοκρατίας μας. Για να αποκτούν οι δημοσιογράφοι τέτοιες πληροφορίες, χρειαζόμαστε ανθρώπους σαν τον στρατιώτη Μάνινγκ. Ανθρώπους, που να είναι έτοιμοι να διακινδυνεύσουν την ελευθερία τους για να είμαστε πάντα καλά πληροφορημένοι για το τι συμβαίνει».

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Η αναδημοσίευση ενυπόγραφων άρθρων και μεταφράσεων του ιστολογίου επιτρέπεται μόνο με έγγραφη ενεργή αναφορά στο ιστολόγιο, ως ένδειξη σεβασμού προς τον γράφοντα, αλλά και ως αναγνώριση, έστω και δια της αντιγραφής, πως γινόμαστε καλύτεροι... 



Posted: 23 Aug 2013 05:15 AM PDT

Προς το παρόν δεν υπάρχει οποιαδήποτε έγγραφη απόδειξη ότι στα περίχωρα της Δαμασκού έχουν χρησιμοποιηθεί χημικά όπλα. Οι πληροφορίες για τη χρήση δηλητηριωδών ουσιών στις 21 Αυγούστου μεταδόθηκαν από αραβικά τηλεοπτικά κανάλια. Σύμφωνα με τα στοιχεία τους, ως αποτέλεσμα της επίθεσης σκοτώθηκαν δήθεν 500 έως 1200 άνθρωποι.

Οι επίσημες Αρχές της Συρίας απέρριψαν τις κατηγορίες ότι τα χημικά όπλα χρησιμοποιήθηκαν από τα κυβερνητικά στρατεύματα και χαρακτήρισαν αυτές τις πληροφορίες πρόκληση των ενόπλων της αντιπολίτευσης.

Ο ΓΓ του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν δήλωσε στις 23 Αυγούστου ότι σκοπεύει να στείλει στη Συρία την αντιπρόσωπο του ΟΗΕ για τα θέματα του αφοπλισμού Άντζελα Κέιν. Και κάλεσε την κυβέρνηση της Συρίας να συνεργαστεί με την ευρισκόμενη στη χώρα ομάδα εμπειρογνωμόνων των Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να μπορέσουν να διερευνήσουν χωρίς καθυστέρηση το τελευταίο περιστατικό στα ανατολικά προστασία της Δαμασκού.

Στο ΣΑ του ΟΗΕ η Ρωσία και η Κίνα έχουν μπλοκάρει την προσπάθεια επίρριψης όλης της ευθύνης για τη δήθεν χρήση δηλητηριωδών ουσιών στο καθεστώς Άσαντ. Η Μόσχα και το Πεκίνο τόνισαν την ανάγκη να διεξαχθεί πρώτα λεπτομερής έρευνα όλων των γεγονότων και περιστάσεων από τους επιθεωρητές του ΟΗΕ.

Το Ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών δήλωσε για άλλη μιά φορά ότι μέχρι σήμερα όλες οι παρόμοιες πληροφορίες τελικά αποδεικνύονταν αναληθείς. Βασιζόμενη σε πληροφορίες από δικές της πηγές, η Ρωσία δήλωσε ότι ο πύραυλος με χημική ουσία είχε εκτοξευτεί από τους μαχητές της αντιπολίτευσης. Η Μόσχα επίσης επιμένει στην ταχύτερη διερεύνηση αυτού του περιστατικού, είπε ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας Αλεξάντρ Λουκασέβιτς. Όμως αυτό δεν είναι εύκολο.
- Η εν λόγω περιοχή,- είπε ο Λουκασέβιτς, βρίσκεται υπό τον έλεγχο των ανταρτών. Θεωρούμε ως δεδομένο ότι η Αποστολή του ΟΗΕ πρέπει να συμφωνήσει για τη διεξαγωγή έρευνας με τις συριακές Αρχές ως φιλοξενούσα πλευρά. Δεν είναι τυχαίο που ο Α΄ αναπληρωτής του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ κ. Γιαν Έλιασον είπε σαφώς ότι για τέτοιες ενέργειες πρέπει τουλάχιστον να διακοπούν οι πολεμικές επιχειρήσεις κατά την περίοδο της διερεύνησης.
Οι περισσότεροι δυτικοί εμπειρογνώμονες αμφιβάλλουν ότι τα κυβερνητικά στρατεύματα μπορούσαν να προβούν σε τόσο παράλογο βήμα. Τέτοια άποψη εκφράζει, π.χ., ο αρχισυντάκτης του περιοδικού «Άμυνα» της Ανώτατης Σχολής Εθνικής Ασφάλειας της Γαλλίας Ρισάρ Λαμπεβιέρ. Είναι απόλυτα δυνατό ότι στους Σύριους αντάρτες δεν έμεινε τίποτα άλλο, από τη χρήση χημικών όπλων, προκειμένου να στραφεί προς το μέρος τους η προσοχή της κοινής γνώμης, θεωρεί ο εμπειρογνώμονας:
- Χρειάζεται άκρα προσοχή κατά τη διερεύνηση όλων των περιστάσεων της χρήσης χημικών όπλων στη Συρία. Αυτό το θέμα εμφανίζονται κάθε φορά που η συριακή αντιπολίτευση εξασθενίζει. Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί στο Ιράκ. Πρόκειται, μάλλον, για ψυχολογικό πόλεμο και προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης.
Εν τω μεταξύ για επίλυση της κατάστασης στη Συρία «με χρήση δύναμης» άρχισαν να μιλάνε απροκάλυπτα η Τουρκία, η Μ. Βρετανία και η Γαλλία. Τον τόνο δίνει το Παρίσι. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι BMFTV ο υπουργός Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς, δήλωσε ότι ο χρόνος της «βίαιης απάντησης» έχει ήδη φτάσει. Επίσης είπε ότι «αν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν μπορεί να υιοθετήσει απόφαση για τα γεγονότα στη Συρία, σχετικές αποφάσεις θα ληφθούν με άλλο τρόπο».

Ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας Αλεξάντρ Λουκασέβιτς χαρακτήρισε τις δηλώσεις του Φαμπιούς για την ένοπλη απάντηση κατά παράκαμψη του ΣΑ του ΟΗΕ – παράξενη. Πολύ περισσότερο που καμιά επιβεβαίωση γεγονότων χρήσης χημικών όπλων δεν υπάρχει.

Οι ΗΠΑ προς το παρόν δεν λένε ότι η βίαιη επιλογή είναι αναπόφευκτη. Ο Πρόεδρος Ομπάμα, όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, έδωσε εντολή στα κατασκοπευτικά όργανα των Ηνωμένων Πολιτειών να συγκεντρώσουν και να αναλύσουν όλες τις πληροφορίες περί της δήθεν χρήσης χημικών όπλων στα περίχωρα της Δαμασκού.




Posted: 23 Aug 2013 04:40 AM PDT
Ο εμπνευστής του νεοοθωμανικού δόγματος του στρατηγικού βάθους και των μηδενικών προβλημάτων, Αχμέτ Νταβούτογλου, βρίσκεται ήδη στο μάτι του κυκλώνα, ενώ σοβαρό είναι και το πλήγμα που έχει δεχτεί η εικόνα του Ερντογάν, σε εσωτερικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο.
Αν και καλύψαμε το θέμα στο προηγούμενο άρθρο μας, είμαστε υποχρεωμένοι να αναφερθούμε και πάλι σ' αυτό, αφού οι εξελίξεις στο μέτωπο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής είναι και πολλές και εξαιρετικά σημαντικής βαρύτητας.
Τη φορά αυτή πρωταγωνιστής δεν είναι ο Νταβούτογλου, αλλά ο ίδιος ο Ερντογάν,ο οποίος με τις δηλώσεις και τις αναφορές του, πέραν του ότι έχει αφήσει στην κυριολεξία άναυδη τη διεθνή κοινότητα και τους (ψυχ)αναλυτές, έχει δημιουργήσει έντονο προβληματισμό αν ο έκδηλος εκνευρισμός του, που έχει φθάσει στα όρια της ακαταληψίας, οφείλεται στην κρισιμότητα της κατάστασης που επικρατεί σχεδόν σε όλα τα μέτωπα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής ή στο γεγονός ότι λόγω των εξελίξεων στην Αίγυπτο βλέπει να κινδυνεύει το «όραμά» του για τη δημιουργία του νέου παγκόσμιου ισλαμικού Χαλιφάτου, οπότε οι κινήσεις και οι δηλώσεις του καθορίζονται από το Κοράνι και από τις 'επουράνιες' ισλαμιστικές του ιδεοληψίες και όχι από την επίγεια ανθρώπινη λογική!

Να κάνουμε ορισμένες μόνον αναφορές σε χαρακτηριστικές δηλώσεις που έκανε ο Ερντογάν αυτήν την εβδομάδα, για να αξιολογήσουν και οι ίδιοι οι αναγνώστες μας την όλη κατάσταση, που εκ των πραγμάτων αφορά και την Ελλάδα, λόγω της ιδιαιτερότητας των ελληνοτουρκικών σχέσεων και της συνεχιζόμενης επιθετικής πολιτικής της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας, όπως αποδείχθηκε με ατράνταχτα στοιχεία από τη σύλληψη του Γερμανού κατασκόπου στη Χίο
Να δούμε, λοιπόν, τις δηλώσεις του Ερντογάν:
Πρώτα τα έβαλε με τον βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας, τον οποίον μέχρι χθες στην κυριολεξία προσκυνούσαν και ο Ερντογάν και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Γκιούλ. Να σημειωθεί ότι σε επίσημη επίσκεψη του Σαουδάραβα βασιλιά στην Τουρκία, παραβιάστηκε το διπλωματικό πρωτόκολλο και αντί να τον δεχτούν στο Προεδρικό Μέγαρο, τον επισκέφθηκαν στο ξενοδοχείο που διέμενε, στην Κωνσταντινούπολη!!!
Όταν, λοιπόν, ο βασιλιάς Αμπντουλλάχ Ελ Σαούντ, στις 15 Αυγούστου δήλωσε ότι «υποστηρίζουμε την Αίγυπτο στην προσπάθεια που κάνει εναντίον της τρομοκρατίας και καλούμε όλους τους έντιμους Αιγυπτίους και όλους τους Άραβες να γίνουν μια γροθιά, ένα σώμα και μια ψυχή, απέναντι στις προσπάθειες που γίνονται για την αποσταθεροποίηση της Αιγύπτου», δίνοντας ανοιχτή στήριξη στη νέα κυβέρνηση, ο Ερντογάν, σε ομιλία που έκανε στην Προύσσα στις 17 Αυγούστου, απάντησε ως εξής:
"Αδέλφια μου, ενώπιόν σας απευθύνω έκκληση σε ολόκληρο τον κόσμο, στη Δύση, στον Κόλπο, στον ισλαμικό κόσμο… Τη στιγμή αυτή υπάρχουν κάποιοι που χαρακτηρίζουν τους ιερομάρτυρες της Αιγύπτου ως τρομοκράτες. Εγώ όμως τους λέω ότι εκεί ασκείται κρατική τρομοκρατία και ότι εκείνοι που χειροκροτούν την κρατική τρομοκρατία, κάποια στιγμή θα την υποστούν και οι ίδιοι», απειλώντας ανοικτά τον Σαουδάραβα βασιλιά!
Είπε και άλλα άκρως προσβλητικά ο Ερντογάν στην ομιλία του εκείνη, όπως για παράδειγμα ότι η Σαουδική Αραβία, που χρηματοδοτεί τη νέα κυβέρνηση της Αιγύπτου, «είναι διπρόσωπη, χειροκροτητής της τρομοκρατίας και στην ουσία συνένοχη στο έγκλημα».
Ακολούθησαν οι δηλώσεις του Ερντογάν στη σύσκεψη των προέδρων των Νομαρχιακών Οργανώσεων του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, με την ευκαιρία της 12ης επετείου από την ίδρυση του κόμματος. Εκεί ο Ερντογάν, αφού είπε ότι "μπορεί το κόμμα μας να είναι δώδεκα χρονών, όμως αποτελεί τη συνέχεια μιας (θείας) αποστολής που συνεχίζεται επί χιλιετίες και φθάνει μέχρι τους Σελτούκους και το 1071», δίνοντας υπερκοσμικό και θεόσταλτο χαρακτήρα στο κίνημα του οποίου προΐσταται, υπογράμμισε ότι «πίσω από το πραξικόπημα στην Αύγυπτο κρύβεται το Ισραήλ, έχουμε ντοκουμέντα που το αποδεικνύουν»!
Συνεχίζοντας δεν είπε ότι τα ντοκουμέντα είναι μια τηλεοπτική εκπομπή του 2011, στην οποία ένας Γάλλος διανοούμενος Εβραίος το θρήσκευμα δήλωνε την αντίθεσή του στη Μουσουλμανική Αδελφότητα και στο ενδεχόμενο να αναλάβει την εξουσία στην Αίγυπτο μετά από τις εκλογές!
Το Ισραήλ, δείχνοντας μάλλον ...κατανόηση στην άσχημη ψυχολογική κατάσταση του Ερντογάν, δήλωσε ότι μια τέτοια δήλωση είναι ανάξια απαντήσεως, η κυβέρνηση της Αιγύπτου ανακοίνωσε ότι «δεν μπορεί να μας κάνει μαθήματα ένας πράκτορας της Δύσης», εννοώντας φυσικά τον μέχρι πρότινος εκλεκτό της Ουάσιγκτον Τούρκο πρωθυπουργό, ενώ οι ΗΠΑ με τον πιο επίσημο τρόπο καταδίκασαν έντονα τη δήλωση Ερντογάν, χαρακτηρίζοντάς την ως «επιθετική, αστήρικτη και λάθος κίνηση».
Υπάρχουν και άλλες δηλώσεις του ίδιου του Ερντογάν αλλά και στενών συνεργατών του, όπως για παράδειγμα αυτές που στρέφονται εναντίον όλων των αραβικών βασιλείων, δηλώσεις που εκτός της Σαουδικής Αραβίας και των αραβικών κρατών του Κόλπου, έχουν εξαγριώσει την Ιορδανία και το Μαρόκο, και δείχνουν ότι η ηγεσία της Τουρκίας διακατέχεται από έναν εκνευρισμό που δεν εξηγείται μόνο με όρους πολιτικής. Μάλλον είναι απαραίτητη η συνδρομή και της επιστήμης της ψυχιατρικής και της ψυχανάλυσης.

Όσοι ικανοί, πιάστε τα μολύβια και μάλιστα γρήγορα!!!

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Δημοκρατία"


Posted: 23 Aug 2013 03:50 AM PDT
Διαβάστε για ποιον λόγο επιτίθεται ο γνωστός Αμπντουλχαλήμ Ντεντέ στον βουλευτή Ξάνθης Χουσεΐν Ζεϊμπέκ! 
 
Δεν χάνει ευκαιρία να μας απασχολεί συχνά-πυκνά στο «Προξενείο-Στοπ» ο διαβόητος τουρκόψυχος Πομάκος Αμπντουλχαλήμ Ντεντέ (τον βλέπετε στην 1η φωτογραφία, ανάμεσα στους ψευδομουφτήδες Ξάνθης και Κομοτηνής), αυτός ο τρισμέγιστος δημοκράτης αγωνιστής των ανθρώπινων δικαιωμάτων (όπως μάς τον είχαν πλασάρει κάποτε κάποια αθηνέζικα μεγαλοβοθροκάναλα, χώρια βέβαια που τον είχαν αναγάγει και σε επαΐοντα…θρακολόγο)! 
Λίγες μόλις μέρες μετά απ' όσα σας γράφαμε για τη ρουφιανιά του να βγάλει στη φόρα τα ονόματα των υποψηφίων ιμάμηδων (στοχοποιώντας τους κατ' επέκταση), ο λεγάμενος επέστρεψε στο προσκήνιο, αυτή τη φορά κράζοντας έναν «δικό» του: τον επίσης πολύ γνωστό και πολύ φανατικό τουρκόφρονα Χουσεΐν Ζεϊμπέκ (στη 2η φωτογραφία, παρέα με τον ψευδομουφτή Μέτε), βουλευτή Ξάνθης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ας δούμε για ποιον λόγο…

Πριν από λίγες μέρες κατατέθηκε στη Βουλή ερώτηση του Ζεϊμπέκ (μαζί με τον συνάδελφό του Τάσο Κουράκη), με αφορμή απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για αναστολή λειτουργίας 12 μειονοτικών δημοτικών σχολείων στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης, λόγω έλλειψης μαθητικού δυναμικού (σ.σ. το έχουμε ξαναπεί πολλάκις στο «Προξενείο-Στοπ» για το τεράστιο πρόβλημα μαρασμού που αντιμετωπίζει η μειονοτική εκπαίδευση, πρόβλημα που απασχολεί ιδιαίτερα την τουρκική πλευρά και τον πρόξενο Σενέρ αυτοπροσώπως)
Με την ερώτηση λοιπόν που κατέθεσε, ο Χουσεΐν Ζεϊμπέκ έθεσε κάποια επιμέρους ερωτήματα, όπως π.χ. με ποια κριτήρια αποφασίστηκε η
προσωρινή αναστολή λειτουργίας των συγκεκριμένων μειονοτικών σχολείων, αν υπάρχει δυνατότητα επανεξέτασης της απόφασης αυτής – και σε αντίθετη περίπτωση, αν υπάρχει τουλάχιστον μέριμνα προκειμένου να διασφαλιστεί εγκαίρως η μεταφορά των μαθητών προς και από τα σχολεία τους, αλλά και η μετακίνηση των εργαζόμενων εκπαιδευτικών του ελληνόφωνου και τουρκόφωνου προγράμματος από τα σχολεία των οποίων αναστέλλεται η λειτουργία σε άλλα σχολεία. Πέραν αυτού, ο Ζεϊμπέκ επισήμανε μέσα στο κείμενο πως η απόφαση του Υπουργείου «στηρίζεται στην ψυχρή αριθμητική λογική με την οποία αντιμετωπίζεται ο μαθητικός πληθυσμός και δεν διαβλέπει τον ποιοτικό ρόλο του σχολείου, ως φορέα γνώσης και πολιτισμού, έναν ρόλο μάλιστα που ειδικά στα απομακρυσμένα χωριά της Ξάνθης και της Κομοτηνής έχει πρωταρχική σημασία για τη μουσουλμανική μειονότητα».

Και ως εδώ καλά. Έλα όμως που στον Ντεντέ δεν άρεσε καθόλου η αναφορά του βουλευτή σε μουσουλμανική μειονότητα (και όχι σε τουρκική), άσε δε που ανακάλυψε ότι ενώ στο επίσημο (ελληνικό) κείμενο αναφέρεται αυτό που σας προαναφέραμε, στην τουρκική μετάφραση (που δόθηκε αργότερα στον μειονοτικό τύπο) αναφέρεται ο όρος «Μειονότητα Δυτικής Θράκης»
Οπότε είπε να  τραβήξει απέναντι στον βουλευτή Ξάνθης ένα…σιχτίρ μερεμέτ στην τουρκοφυλλαδίτσα του «Τρακιανίν Σεσί» με το γνωστό του πλέον σε όλους μας ειρωνικό ύφος. Το δημοσίευμα (7/8/2013) έφερε τον τίτλο «Στην Αθήνα ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ…Στην Ξάνθη Μειονότητα Δυτικής Θράκης…» (3η φωτογραφία) και ανέφερε επί λέξει τα εξής (μετάφραση tourkikanea.gr):
«Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης Χουσεΐν Ζεϊμπέκ υπέβαλε ερώτηση στη βουλή. Και καλά έκανε, αυτή είναι η δουλειά του.
Αλλά ο βουλευτής στο ελληνικό κείμενο αναγνωρίζει τη μειονότητα μας ως ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ.
Στη μετάφραση του κάνει λόγο για Μειονότητα Δυτικής Θράκης.
Και αν ήταν κυβερνητικός βουλευτής, θα λέγαμε δεν πειράζει… Αλλά είσαι βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε αριστερό κόμμα.
Και μάλιστα είσαι ο πιο ισχυρός βουλευτής του κόμματος σου στην Ελλάδα…
Αν λοιπόν δεν μπορείς να κάνεις τον πλέον απλό προσδιορισμό…
Ο Αλλάχ ας δώσει καθοδήγηση – ή πιο σωστά να δίνει ΘΑΡΡΟΣ…
Στην Αθήνα ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ…
Στην Ξάνθη Μειονότητα Δυτικής Θράκης…
Σε φιλάμε στα μάγουλα, βουλευτή-άρχοντα...».
Προφανώς ο πολυαγαπημένος μας φίλος Ντεντέ θα ήθελε αυτά που κάνει ο Ζεϊμπέκ μέσα στα τζαμιά παρέα με τον πρόξενο και τον ψευδομουφτή Μέτε, ακριβώς τα ίδια να κάνει και μέσα στην ελληνική Βουλή. Ίσως και να ουρλιάζει από τα έδρανα ότι είναι Τούρκος και δουλεύει για τη Μάνα Πατρίδα του. 
Και γιατί όχι δηλαδή να μην έχει και κάνα κουμπούρι και να πυροβολάει εξ επαφής όποιον άλλο βουλευτή αμφισβητεί τον όρο «τουρκική μειονότητα»; 
Οπότε εμείς τώρα τι να πούμε, άποψη είναι κι αυτή! Άμα θέλει πάντως ο Ντεντέ, ας κατέβει αυτός για βουλευτής, να πάει στη Βουλή και να ουρλιάζει αυτοπροσώπως εκεί μέσα τα γνωστά του περί…γκιαούρηδων. 
Ιδού η Ρόδος…


Σχόλιο ιστολογίου: Τα παραπάνω δεν "εξελληνίζουν" τον έτσι κι αλλιώς τουρκόφρονα βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης, Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, αλλά καταδεικνύουν την εσωτερική διαβάθμιση των τουρκοφρόνων, ενώ η περίπτωση Ντεντέ αποτελεί ξεχωριστή κατηγορία ανθελληνισμού


Posted: 23 Aug 2013 02:14 AM PDT
Υπερεκτιμήσαμε τις δυνατότητες της Ελλάδας 

Στις υπεραισιόδοξες προβλέψεις για τον δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και λιγότερο στην υποεκτίμηση του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή αποδίδει έγγραφο εργασίας του ΔΝΤ (IMF Working Paper) τις λανθασμένες εκτιμήσεις για το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής.

Στη σχετική εργασία - που εκπονήθηκε από τρία στελέχη της διεύθυνσης στρατηγικής, πολιτικής και αξιολόγησης του Ταμείου και αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του - εξετάζονται οι δυναμικές που αναπτύσσονται όσον αφορά την ανάπτυξη (παραγωγή) και το χρέος σε μία σειρά από οικονομίες που υποβάλλονται σε πολυετή δημοσιονομική προσαρμογή, αλλά ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην περίπτωση της Ελλάδας.

Τα στελέχη του ΔΝΤ εξέτασαν διάφορα σενάρια, λαμβάνοντας υπόψη χαμηλότερο δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας από το 2% που είχε υποτεθεί κατά την εκπόνηση του ελληνικού προγράμματος το 2010 και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτά εξηγούν την ύφεση που σημειώθηκε στην ελληνική οικονομία. Ως βασικό σενάριο έλαβαν υπόψη ότι ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής στην Ελλάδα είναι ίσος με τη μονάδα, δηλαδή τα μέτρα για τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος είχαν μείωσαν ισόποσα το ΑΕΠ. Ο χαμηλότερος δυνητικός ρυθμός ανάπτυξης, σύμφωνα με το έγγραφο, αντανακλά έναν αριθμό εξελίξεων, που περιλαμβάνουν τις μεγάλες αναθεωρήσεις των στοιχείων μετά την αρχή του προγράμματος, την ασθενέστερη από την προβλεπόμενη εφαρμογή του προγράμματος και την πολιτική και κοινωνική αναστάτωση, καθώς και άλλους παράγοντες που οδηγούν σε μία πολύ χαμηλότερη οικονομική επίδοση σε σχέση με τις ελπίδες που υπήρχαν στο αρχικό πρόγραμμα.

Τα στελέχη του Ταμείου ασχολούνται και με το μείζον θέμα για το ποια πρέπει να είναι η χρονική κατανομή των μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής στην περίπτωση υπερχρεωμένων χωρών που βρίσκονται σε ύφεση. Το κλίμα τείνει, σημειώνεται στο έγγραφο, υπέρ της αργής προσαρμογής (back loaded path), καθώς ορισμένες οικονομίες που ακολουθούν πρόγραμμα προσαρμογής έχουν περιπέσει σε βαθύτερες υφέσεις και ορισμένες εργασίες έχουν διαπιστώσει ότι οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές τείνουν να είναι υψηλότεροι σε περιόδους ύφεσης και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να υπερβαίνουν σημαντικά τη μονάδα.

Ωστόσο, οι αναλυτές του ΔΝΤ σημειώνουν ότι η ύπαρξη πολλαπλασιαστών δεν αποτελεί πάντα ένα επιχείρημα υπέρ της βραδείας προσαρμογής και ότι η βραδεία προσαρμογή πρέπει να εξετασθεί και σε σχέση με τη βιωσιμότητα του χρέους. Οι ίδιοι τονίζουν, πάντως, ότι η βιωσιμότητα του χρέους μπορεί να εξασφαλισθεί και με την αναδιάρθρωσή του.

«Αν η ανάλυση οδηγεί στην επιλογή μεταξύ αφόρητης μείωσης του ΑΕΠ λόγω υπερβολικά μεγάλης δημοσιονομικής προσαρμογής από τη μία πλευρά και της βιωσιμότητας του χρέους από την άλλη, τότε μια χώρα μπορεί να χρειασθεί να εξετάσει την αναδιάρθρωση του χρέους της» αναφέρεται χαρακτηριστικά.




Posted: 23 Aug 2013 01:55 AM PDT
Το δάκρυ της Παναγιάς στον Ξηρόκαμπο της Λέρου

Απογευματινές ώρες 14ης Αυγούστου 2013: η εικόνα της Μεγαλόχαρης ξεκινά με συνοδεία πιστών από την εκκλησία του Αγίου Φανουρίου στον Ξηρόκαμπο Λέρου για το εξωκλήσι της Παναγιάς του Παλαιόκαστρου. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί αυτό που θα συμβεί.

Η κα Ο.Λ. (θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία της) η οποία δεν είναι μόνιμη κάτοικος Λέρου, φωτογράφιζε την τελετή της επιστροφής της εικόνας στο Παλαιόκαστρο.

Σε ανύποπτο χρόνο, αντιλήφθηκε ότι η εικόνα της Μεγαλόχαρης άρχισε να δακρύζει. Αμέσως μετά το ΣΟΚ που υπέστη, απαθανάτισε το γεγονός, το οποίο συνέβη μπροστά στα μάτια της, στις φωτογραφίες που ακολουθούν.

Σύμφωνα με την μαρτυρία του Παπά της ενορίας (πατέρα Σέργιου) το πρωί της επόμενης μέρας, στη Θεία λειτουργία, το δάκρυ της Παναγίας δεν προήλθε από υγρασία, νερό, κλπ, αλλά επρόκειτο για την εμφάνιση δακρύων, τα οποία μάλιστα εξαφανίστηκαν μετά από χρονικό διάστημα μισής ώρας. Είναι εκπληκτικό το πώς φαίνεται στις φωτογραφίες…

Ευχαριστούμε την ανώνυμη κυρία καθώς και τον Μάκη Αρμενιάκο για την αποστολή των πρωτότυπων φωτογραφιών. 
Πηγή: lerosnews.gr

Σχόλιο ιστολογίου: Πολλοί, φυσικά, διαβάζοντας το συγκεκριμένο περιστατικό, και χωρίς να έχουν μετακινηθούν από τις καρέκλες τους, θα αναθεματίσουν προβάλλοντας ως επιχείρημα μία απάτη για... "συγκέντρωση χρήματος" (είναι η πλέον γνωστή λασπολογία). Βέβαια, οι ίδιοι δεν έχουν ιδέα, αλλά στηρίζονται ΜΟΝΟ στο μένος τους κατά της ορθοδοξίας ή γενικότερα κατά του "θρησκεύειν". Επειδή οι απόψεις των συγκεκριμένων, πέρα από το ότι είναι απολύτως κενές επιχειρηματολογίας, αποτελούν ξεκξάθαρη ύβρι απέναντι στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της χώρας κι επειδή αυτές οι απόψεις είναι επαναλήψεις μίας σκαιότατης και πολύχρονης προπαγανδιστικής επίθεσης κατά της ορθοδοξίας και του χριστιανισμού, καλό θα ήταν να μην επαναληφθούν επειδή θα διαγραφούν πάραυτα. Αρκετά έζησε και ζει η Ελλάδα εξαιτίας της κενότητας αντιλήψεων αλλά και της πληρότητας υλισμού των συγκεκριμένων κύκλων και οπαδών του μηδενισμού.



Posted: 23 Aug 2013 01:28 AM PDT
Το Bloomberg Businessweek με ένα άρθρο – κόλαφο, λέει αυτό που υποστηρίζουμε από το 2010. Σε αντίθεση με την αισχρή προπαγάνδα από τα παπαγαλάκια που διαδίδουν δήθεν "καταδικαστικές αποφάσεις" κατά της Αργεντινής!

Αντίθετα εδώ, η συμμορία των διεφθαρμένων πλήρωσε στο ακέραιο τα άθλια κοράκια με την εσωτερική πληροφόρηση που πενταπλασίασαν τα λεφτά τους και όλως τυχαίως είχαν σχέσεις με το ευρύτερο περιβάλλον Παπανδρέου ή απ' ευθείας με τον ίδιο.

Να σημειωθεί ότι "εκπρόσωπος fund του Σόρος" φέρεται να είχε συνάντηση με τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ενώ όπως έχουμε αποκαλύψει ο Σόρος έχει στην κατοχή του ομόλογα τα οποία σκοπεύει να τα εισπράξει ακούρευτα! Όπως και ο γαμπρός της Κλίντον. (σχετ. ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Η περιβόητη δόση, δεν πληρώνει μισθούς και συντάξεις αλλά τα κοράκια του ΔΝΤ! ΑΚΟΥΡΕΥΤΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ!)

Την ίδια στιγμή η Αργεντινή "γκρέμισε" 95 δις δολάρια τοκογλυφικών ομολόγων και δεν πλήρωσε ούτε σεντ παρά τις απειλές από κάθε κατεύθυνση. Αναμένουμε να δούμε λοιπόν πόσο θα διασυρθεί ακόμα το ελληνόφωνο κράτος πληρώνοντας τους κολλητούς της συμμορίας του μνημονίου από το αίμα του Ελληνικού λαού…


Στο ενδιαφέρον άρθρο λοιπόν του Businessweek διαβάζουμε πως οι διαχειριστές κερδοσκοπικών , οι κύριοι Dart και Singer δεν έχουν καταφέρει να βγάλουν ούτε ένα σεντ από τα ταμεία της Αργεντινής, μετά την αθέτηση χρέους το 2005.

Σε αντίθεση με εμάς που χρυσοπληρώσαμε στον Dart το ομόλογό του στο ακέραιο. Ας είναι καλά οι  Βενιζέλος, Παπαδήμος , Σαμαράς, και Πικραμένος.

Η Guardian τις ίδιες ημέρες έγραφε ότι οι Έλληνες καταστρέφονται για να πληρώνουν κερδοσκόπους-όρνεα, που δεν γνωρίζουν.

Η Αργεντινή δεν το έκανε.

 

Και όπως έγραψε σε άρθρο του στο FORBES ο James K. Glassman, πρώην Υφυπουργός του Μπούς.Τζούνιορ, ο μεγάλος φόβος Ευρωπαίων είναι οτι οι  Έλληνες θα μιμηθούν τους Αργεντινούς, που δεν πλήρωσαν & ανταμείβονται για αυτό.

To Businessweek ζητάει την γνώμη μιας καθηγήτριας Νομικής, σχετικά με την επιτυχία ή όχι μιας παρόμοιας κίνησης στην Ελλάδα, απο νομική σκοπιά.

"Εξαρτάται πάρα πολύ από το ποιος είναι ο τελευταίος των πιστωτών της Ελλάδας", μας λέει η Anna Gelpern, καθηγήτρια νομικής στο American University της Ουάσιγκτον.

"Η Ελλάδα έχει απειλήσει να μην εξοφλήσει όσους κρατούν παλιά ομόλογα, αλλά νομίζω ότι αυτοί θα είναι λίγοι σε σύγκριση με ό, τι ήταν στην Αργεντινή, και ότι είναι απίθανο να βγάλουν το ίδιο επίπεδο νομικής έντασης". Στην Ελληνική προσφορά ανταλλαγής, το 95,7% των ομόλογων δημοπρατήθηκαν.

Όσο για το συμπερασμα του άρθρου;

«Η αθέτηση χρέους των 95 δισ. δολαρίων σε ομόλογα, έκανε κακό στην πιστοληπτική ικανότητα της Αργεντινής, αλλά όχι στην οικονομία της, η οποία αυξάνετα περίπου 7% ετησίως από το 2005».

What Greece Can Learn From Argentina's Default

By Drew Benson

March 15, 2012
"Argentina is going to make this
month's bond payment without any obstacle," Economy Minister Hernán Lorenzino assured reporters on his 40th birthday—on March 5—in Buenos Aires. He was shrugging off a ruling by U.S. District Judge Thomas Griesa in favor of creditors who have been challenging Argentina's debt restructuring in New York.
Τι μπορεί να μάθει η Ελλάδα από τη χρεοκοπία της Αργεντινής
«Η Αργεντινή πρόκειται να προβεί στην πληρωμή του ομολόγου αυτού του μήνα, χωρίς κανένα εμπόδιο», διαβεβαίωσε ο υπουργός Οικονομίας Hernán Lorenzino τους δημοσιογράφους στα 40ο γενέθλιά του, στις 5 Μαρτίου στο Μπουένος Άιρες. Είχε αψηφίσει μια απόφαση του Περιφερειακού Δικαστή των ΗΠΑ, Thomas Griesa, στην Νέα Υόρκη, υπέρ των πιστωτών οι οποίοι έχουν αμφισβητήσει την αναδιάρθρωση του χρέους της Αργεντινής.

Ο Lorenzino ήταν ακόμα στα 20 του, όταν η χώρα αθέτησε το χρέος της, στο τότε ποσό-ρεκόρ των 95 δισ. δολαρίων, τον Δεκέμβριο του 2001, ένα γεγονός που κατά κάποιο τρόπο είναι παράλληλο με το πρόσφατο Ελληνικό μελόδραμα.

Η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Νότιας Αμερικής δεν έχει πουλήσει ομόλογα στο εξωτερικό από τότε. Έχει, όμως, κρατήσει απασχολημένη την δικηγορική εταιρεία Cleary Gottlieb Steen & Hamilton , αποκρούοντας όλες τις προσπάθειες των  funds που διαχειρίζονται οι δισεκατομμυριούχοι επενδυτές Kenneth Dart και Paul Singer, για αποζημίωση. Και ο Griesa, 81 ετών, έχει βγάλει τόσες πολλές αποφάσεις σχετικά με αυτή την διαφορά, που έχει γίνει μια μικρή διασημότητα για τις εφημερίδες του Μπουένος Άιρες.

Η αθέτηση χρέους της Αργεντινής το 2011, έγινε καθώς το δημοσιονομικό της έλλειμμα διευρύνθηκε και η οικονομία της χώρας συρρικνώθηκε για τρίτο συνεχόμενο έτος, υποδαυλίζοντας έτσι αναταραχές που άφησαν πάνω από 24 νεκρούς. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο τότε πρόεδρος Νέστορ Κίρσνερ προσφέρθηκε να ανταλλάξει τα ανεξόφλητα ομόλογα, με νέα αξίας 70% λιγότερο, ναι παρόμοια πρόταση με της Ελλάδας. Σχεδόν τα τρία τέταρτα των ομολογιούχων αποδέχθηκαν την συμφωνία. Άλλοι πήγαν στο δικαστήριο για να προσπαθήσουν να εισπράξουν.

Το 2010, η Πρόεδρος Cristina Fernandez de Kirchner, η οποίοα ξεκίνησε τη δεύτερη θητεία της το Δεκέμβριο, τέσσερα χρόνια μετά την επιτυχία του πρώην συζύγου της, ανανέωσε τηνπροσφορά ανταλλαγής ομολόγων του 2005 , λέγοντας ότι ήταν η τελευταία ευκαιρία για τους πιστωτές που κρατούσαν τα παλιά, να πάρουν νέα ομόλογα. Αυτή την στιγμή, λέει η Αργεντινή, οι πιστωτές που έχουν προσφύγει στην δικαιοσύνη εξακολουθούν να κατέχουν περίπου 4 δισεκατομμύρια δολάρια του αθετημένου χρέους. Μαζί με τα hedge funds που την μηνύουν στη Νέα Υόρκη, είναι και μία ομάδα ιταλών ομολογιούχων που επιδιώκει μια διαιτητική απόφαση στο Διεθνές Κέντρο της Παγκόσμιας Τράπεζας για την Επίλυση Επενδυτικών Διαφορών.

Θα μπορούσε η παρατεταμένη νομική κληρονομιά της αναδιάρθρωσης της Αργεντινής να είναι μια προειδοποιητική ιστορία για την Ελλάδα, η οποία αυτό το μήνα προσφέρθηκε να ανταλλάξει περισσότερα από $ 200 δισ. του χρέους της;

"Εξαρτάται πάρα πολύ από το ποιος είναι ο τελευταίος των πιστωτών της Ελλάδας", μας λέει η Anna Gelpern, καθηγήτρια νομικής στο American University της Ουάσιγκτον. "Η Ελλάδα έχει απειλήσει να μην εξοφλήσει όσους κρατούν παλιά ομόλογα, αλλά νομίζω ότι αυτοί θα είναι λίγοι σε σύγκριση με ό, τι ήταν στην Αργεντινή, και ότι είναι απίθανο να βγάλουν το ίδιο επίπεδο νομικής έντασης". Στην Ελληνική προσφορά ανταλλαγής, το 95,7% των ομόλογων δημοπρατήθηκαν.

Μετά την χρεοκοπία η Αργεντινή εγκατέλειψε την πρόσδεσή της με το δολάριο σε βάση ένα-προς-ένα και άφησε το νόμισμά της να κινηθεί. Το ΑΕΠ της είχε μειωθεί 10,8% το 2002. Μέχρι το επόμενο έτος, η οικονομία άρχισε να ανεβαίνει στηριζόμενο στις υψηλότερες τιμές της σόγιας και των σιτηρών και την Βραζιλιάνικη ζήτηση για τα βιομηχανικά προϊόντα της χώρας.

 Το ΑΕΠ αυξάνεται περίπου 7% το χρόνο κατά μέσο όρο από την ανταλλαγή ομολόγων του 2005. Οι εξαγωγικοί δασμοί, επίσης, βοήθησαν να δωθεί ώθηση στα διεθνή αποθεματικά, φτάνοντας στα επίπεδα ρεκόρ των 52.6 δις δολαρίων πέρυσι. Η Fernández έχει αξιοποιήσει τα αποθεματικά κατά τα τελευταία τρία χρόνια για να κάνει πληρωμές του χρέους.

Η ανάπτυξη της Αργεντινής ήρθε με έναν ετήσιο πληθωρισμό, που οι οικονομολόγοι συμπεριλαμβανομένων των πρώην κεντρικών τραπεζιτών Alfonso Prat-Gay και Martin Redrado, λένε ότι είναι πάνω από 20% σήμερα, περισσότερο από το διπλάσιο του 9,7% που δίνει η κυβέρνηση. Ο δείκτης MHP της Standard & Poors αξιολογεί την χώρα με Β, την  χαμηλότερη μεταξύ της Ομάδας των 20 μεγαλύτερων βιομηχανικών και αναδυόμενων οικονομιών.

Οι Dart και Singer λένε οτι Αργεντινή τους οφείλει τουλάχιστον $ 2 δισ. ευρώ απο τα επενδυτικά κεφάλαια που διαχειρίζονται. Το 2000, το fund του Singer, Elliott Management πληρώθηκε περίπου 58 εκ. δολάρια από το Περού για διακανονισμό σε μια δίκη σχετικά με αθέτηση εξόφλησης, αφότου ένα ευρωπαϊκό δικαστήριο εξέδωσε διαταγή που προέτρεπε την χώρα να σταματήσει μια πληρωμή ομολόγου.

Η τελευταία απόφαση του Griesa έλεγε ότι η Αργεντινή χρειάζεται να καταβάλει τόκους υπερημερίας στους κατόχους παλιών ομολόγων όπως ο Dart και ο Singer αν ήθελε να συνεχίσει την πληρωμή τόκων στους επενδυτές οι οποίοι έχουν αποδεχθεί τα νέα ομόλογα. Η Αργεντινή γρήγορα άσκησε έφεση, το οποίο σημαίνει ότι οι πληρωμές των νέων ομολογιούχων θα προχωρήσουν όπως έχει προγραμματιστεί αυτό το μήνα, δήλωσε ο Lorenzino.

Ότι ο Singer και ο Dart δεν έχουν καταφέρει να εισπράξουν τίποτα από την Αργεντινή, ακόμη κι αν έχουν κερδίσει δικαστικές αποφάσεις μπορεί να ήταν ένας λόγος που οι περισσότεροι ομολογιούχοι δέχθηκαν την προσφορά της αναδιάρθρωσης στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον πρώην Γραμματέα Οικονομικών της Αργεντινής Guillermo Nielsen.

«Η Ελλάδα ωφελείται από το γεγονός ότι κανένα από τα ληστρικά funds δεν κατάφερε να αρπάξει τίποτα, τόσα χρόνια αφότου έκλεισαν οι ανταλλαγές ομολόγων",  λέει ο Nielsen. "Κανείς δεν θέλει να παίξει το παιχνίδι της δεκαετούς επίλυσης διαφορών."

Το
Συμπέρασμα: Η αθέτηση χρέους των 95 δισ. δολαρίων σε ομόλογα, έκανε κακό στην πιστοληπτική ικανότητα της Αργεντινής, αλλά όχι στην οικονομία της, η οποία αυξάνετα περίπου 7% ετησίως από το 2005.

Μετάφραση: LEFTeria-news




Posted: 23 Aug 2013 01:11 AM PDT

Έρχεται κούρεμα καταθέασεων μαζί με το νέο κούρεμα του χρέους

Πολλαπλασιάζονται οι επιβεβαιώσεις για την προδιαγεγραμμένη εξέλιξη που θα αποτελέσει την επόμενη πράξη μαζικής εξόντωσης της ελληνικής οικονομίας και των Ελλήνων.

Όπως από νωρίς έχουμε προειδοποιήσει από τον Άνεμο Αντίστασης, αλλά όπως πράττουν συνεχώς όλο και περισσότεροι φορείς (αντιμνημονιακά κόμματα, mainstream και εναλλακτικοί ειδησεογραφικοί φορείς κλπ.), το αναπόφευκτο κούρεμα των ελληνικών καταθέσεων θα πραγματοποιηθεί μαζί με το επερχόμενο νέο κούρεμα του δημόσιου χρέους, με όποια μορφή κι αν αυτό συμβεί. Διευκρινίζεται ότι ως τέτοιο δεν έχει καμία σχέση με τις υποτιθέμενες εγγυήσεις της ΕΕ που αφορούν σε διασώσεις τραπεζών, συνεπώς ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΕΔΩ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΠΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΟΡΙΟΥ (όπως συνέβη με την πρώτη αποφράδα απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο)!  

Εξάλλου, οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες στην συντριπτική τους πλειοψηφία όχι απλά δεν ξεπερνούν τις 100.000 ευρώ ανά καταθέτη, αλλά -ακόμα και προ του κυπριακού κουρέματος, πόσω μάλλον μετά- κατά 81% βρίσκονταν σε λογαριασμούς που δεν ξεπερνούσαν ούτε τα...2.000 ευρώ.

Όσοι αφελείς εξακολουθούν να εμπιστεύονται τα λεφτά τους στα τραπεζικά ερείπια, ας μην δυσανασχετήσουν όταν στην επόμενη φάση χάσουν σημαντικό μερίδιο του κόπου τους. Οι προειδοποιήσεις για το αναπόφευκτο πολλαπλασιάζονται, συνεπώς δεν μπορούν να πουν ότι δεν ήξεραν.

Επίσης, στο τεύχος των ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ που κυκλοφορεί (ένα από τα πιο μεστά τεύχη της 4ετούς πορείας του περιοδικού):

- ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ Η ΕΛΛΑΔΑ: Πώς και γιατί η Ελλάδα βρίσκεται σε μόνιμη ύφεση ενώ μπορεί να ζητήσει ρήτρες ασφαλείας από τους δανειστές

- ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ 5 ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ: Τα εξωπραγματικά ελλείμματα λόγω μείωσης εσόδων απειλούν τα ασφαλιστικά ταμεία - Κρίσιμη κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων λόγω της «μαύρης τρύπας»

- ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Π.ΚΑΜΜΕΝΟΥ: Η ΝΔ μετατράπηκε σε χάβρα ακροδεξιών και πασόκων.



www.kostasxan.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.