Τα Gr-Turkish Έρχονται…
Ανταπόκριση από το μέλλον…
2020. Η επιμονή του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών και της ΜΙΤ σε συνεργασία με το υφιστάμενό τους Υπουργείο Πολιτισμού έφερε αποτελέσματα.
Μπορεί οι Άραβες και οι Σκοπιανοί να τους έφτυσαν στα μούτρα τα τουρκικά σήριαλ, αλλά ένα χωριό κάπου στα νότια της Βαλκανικής χερσονήσου, το Γιουνανιστάν αντιστάθηκε στις πατριωτικές σειρήνες και κράτησε χαρακτήρα.
Μπορεί οι Άραβες και οι Σκοπιανοί να τους έφτυσαν στα μούτρα τα τουρκικά σήριαλ, αλλά ένα χωριό κάπου στα νότια της Βαλκανικής χερσονήσου, το Γιουνανιστάν αντιστάθηκε στις πατριωτικές σειρήνες και κράτησε χαρακτήρα.
Τα τουρκικά σήριαλ στην ελληνική τηλεόραση πολλαπλασιάστηκαν.
Η επιμονή δε του Τουρκικού Παράγοντα να δίνονται μεν στα ελληνικά κανάλια δωρεάν ή σε ιδιαιτέρως χαμηλή (συμβολική) τιμή πλην όμως ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να αναμεταδίδονται στα Τούρκικα, έπιασε τόπο.
Η επιμονή δε του Τουρκικού Παράγοντα να δίνονται μεν στα ελληνικά κανάλια δωρεάν ή σε ιδιαιτέρως χαμηλή (συμβολική) τιμή πλην όμως ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να αναμεταδίδονται στα Τούρκικα, έπιασε τόπο.
Μέσα σε λίγα χρόνια οι Έλληνες εξοικειώθηκαν τόσο μα τόσο πολύ με τα Τούρκικα που πλέον δεν χρειάζονται μετάφραση. Τα καταλαβαίνουν όλα, μα όλα. Σαν δική τους γλώσσα!
Έχουν δε εξοικειωθεί τόσο πολύ που πλέον καταργήθηκαν και τα greeklish (Ω, του θαύματος!) και, ναι, πλέον οι Έλληνες στα sms τους και στα διαδικτυακά τους σερφαρίσματα γράφουν μόνο, μα μόνον Ελληνικά.
Έχουν δε εξοικειωθεί τόσο πολύ που πλέον καταργήθηκαν και τα greeklish (Ω, του θαύματος!) και, ναι, πλέον οι Έλληνες στα sms τους και στα διαδικτυακά τους σερφαρίσματα γράφουν μόνο, μα μόνον Ελληνικά.
Ποιοτικότατα Ελληνικά. Σαν τα παρακάτω…
Και το αξιοσημείωτο μάλιστα είναι πως, επηρεασμένοι από το υψηλότατο πνευματικοδιανοητικό επίπεδο αυτών των σήριαλ που τόσο επίμονα παρακολουθούσαν τόσα χρόνια, είναι και οι ίδιοι οι διάλογοί τους εξαιρετικά υψηλού επιπέδου!!!
Και το αξιοσημείωτο μάλιστα είναι πως, επηρεασμένοι από το υψηλότατο πνευματικοδιανοητικό επίπεδο αυτών των σήριαλ που τόσο επίμονα παρακολουθούσαν τόσα χρόνια, είναι και οι ίδιοι οι διάλογοί τους εξαιρετικά υψηλού επιπέδου!!!
Να, όπως ας πούμε ο παρακάτω «σοβαρότατος» και «ελληνικότατος» διάλογος από επαιτειακή τηλεοπτική παραγωγή ελληνικού καναλιού με ημερομηνία 29 Μαίου 2020….
(Στο trailer) υποτίθεται πως δύο Έλληνες επικοινωνούν διαδικτυακά με τέτοια άνεση μεταξύ τους στα Τουρκικά που πλέον (υποννοεί) δεν υπάρχει ούτε καν σαν σκέψη (στην κοινή γνώμη) η εναντίωση στα τουρκικά σήριαλ. Θεωρείται (πια) αναπόσπαστο τμήμα της νεοελληνικής κουλτούρας.
(Στο trailer) υποτίθεται πως δύο Έλληνες επικοινωνούν διαδικτυακά με τέτοια άνεση μεταξύ τους στα Τουρκικά που πλέον (υποννοεί) δεν υπάρχει ούτε καν σαν σκέψη (στην κοινή γνώμη) η εναντίωση στα τουρκικά σήριαλ. Θεωρείται (πια) αναπόσπαστο τμήμα της νεοελληνικής κουλτούρας.
Το πρώτο μέρος του «Ελληνικού αφιερώματος» έχει να κάνει με τις τουρκικές λέξεις που χρησιμοποιούνται στην Ελληνική γλώσσα εν έτι 2013.
Το δεύτερο μέρος της παραγωγής θα έχει «εμπλουτισμένο λεξιλόγιο» με χιλιάδες τουρκικές λέξεις που είτε θα έχουν εισχωρήσει στην Ελληνική γλώσσα ως το 2020 είτε θα θεωρείται (τουλάχιστον) εξοικειωμένη η Ελληνική κοινωνία με την χρήση και τη σημασία τους. Θα συμμετέχουν Έλληνες και Τούρκοι ηθοποιοί και βεβαίως θα είναι συμπαραγωγή.
Ασχέτως εάν οι Έλληνες δεν θα έχουν βάλει δεκάρα και όλη η χρηματοδότηση θα προέρχεται από τα μυστικά κονδύλια της ΜΙΤ. Κι άλλα μεγάλα κέρδη για μερικούς μερικούς εγχώριους «γάτους της (τουρκο)παγκοσμιοποίησης».
Αναμένεται οσονούπω.
Το δεύτερο μέρος της παραγωγής θα έχει «εμπλουτισμένο λεξιλόγιο» με χιλιάδες τουρκικές λέξεις που είτε θα έχουν εισχωρήσει στην Ελληνική γλώσσα ως το 2020 είτε θα θεωρείται (τουλάχιστον) εξοικειωμένη η Ελληνική κοινωνία με την χρήση και τη σημασία τους. Θα συμμετέχουν Έλληνες και Τούρκοι ηθοποιοί και βεβαίως θα είναι συμπαραγωγή.
Ασχέτως εάν οι Έλληνες δεν θα έχουν βάλει δεκάρα και όλη η χρηματοδότηση θα προέρχεται από τα μυστικά κονδύλια της ΜΙΤ. Κι άλλα μεγάλα κέρδη για μερικούς μερικούς εγχώριους «γάτους της (τουρκο)παγκοσμιοποίησης».
Αναμένεται οσονούπω.
Ας δούμε όμως αυτό το πρώτο μέρος.
(Αυστηρή προειδοποίηση: ο ιντερνετικός αυτός διάλογος ακολουθεί το ποιοτικό παράδειγμα των «διδασκάλων» του Τουρκικών Σήριαλ και είναι αφόρητα βαρύς, σοβαρός και περίπλοκος. Όπως ακριβώς και τα σχετικά σήριαλ.Οπλιστείτε με υπομονή. Για όποιον δεν «αντέξει την ποιότητα του διαλόγου» μετά από τις πρώτες σειρές – θα είναι υπεραρκετή «δόση» – ας πάει κατ’ ευθείαν στον «επίλογο» ):
- Άφεριμ Μπίρουμ Τζερεμέ
- Άφεριμ γκιαβρούμ τσογλάν.
- Ίσα ρε ΑΛΑΝΙ. Κεφάτο σε χαμπαριάζω πρωινιάτικα.
- Το γλεντάς ωρέ ποτέ με την σεκλέτω την Σουλτάνα σου; Ή μονίμως στο φατσοτεφτέρι είσαι;
- Στο μιλέτ της λούφας πάλι τεμενιάζεις μπήρουμ;
- ΑΓΑμ’ εσύ με τα ντέρτια σου. Ζαμάνια κάναμε να σ’ ακούσουμε.
- Σε βάρεσε τ’ αγιάζι γρουσούζη; Σιγά μη σε πω και Πασάμ…
- Χα. Στην τσέπη τά’ χω γω τα χρονάκια μου. Αλί από σένα Μπάμπαλη…
- Άσε ρε ψευτοεργένη…μπαϊλντισες με το καβούκι σου μάλλον κι είπες να ξεσκαρίσεις μπίνικα, ε;
- Άιντε μωρέ, να σου κάνω το χατήρι…κοτζάμ γέρο τσόγλανος είσαι…μην μου πάθεις και κανένα νταβαντούρι…
- Κολαούζος κελεπούρι λαγούμιζε στα κουτουρού…βρε άι σιχτιρ…στην ηλικία σου θες και internet…
- Εμ τζάνεμ είσαι και λεβέντης, είσαι και λαπάς.
- Ωρε ζαγάρι δεν το κόβεις το κουσούρι εσύ…μπαξίσι από γεννησιμιού σου έμεινε, ε;
- Τώρα που πήρα το κολάι στο διαγούμισμα;
- Ντηπ για ντηπ μπάμιας και μαγκούφης πάντα, έτσι;
- Ωπ, έπιασες ταβάνι τώρα…θ’ αρχίσει ο καβγάς…
- Θα με κάνεις μπαρούτι πάλι ρε μπαγιάτικο κοτσάνι;
- Άσε ρε μπαγλαμά, κάνε κανα μερεμέτι στο μαραφέτι σου πριν σε μπαγλαρώσει κανας μπινές σερέτης τσόγλανος…
- Το αφιονισμένο μπουρί μου ρε μπουλουκομπουνταλά; Άντε μη στο δώσω ρεγάλο για το βράδυ…
- Ίσα ρε μαραζωμένη νταντά…
- Τσιμπούκι σεβνταλίδικο γιουρούσι στον οντά σου γκιουζέλ χανούμ…
- Καλά, άσε το νταραβέρι τώρα μη σου’ ρθει κανας νταμπλάς από το νάζι…
- Ντελάλη έβγαλες μωρέ μπατίρη τενεκέ στο μαχαλά;…πάλι ντιβάνι ψάχνεις; το πολύ πολύ να βρεις καμιά κατσίκα ξανά…τέτοιος σακάτης τσομπάνης είσαι…
- Έλα ρε σέρτικε καρασεβνταλή, κάνε μου ένα ρουσφέτι στην γκιουζέλ χανούμ σου που είναι κι από σόι να της στήσω το μπαϊράκι μου στο Δερβένι της…
- Ου μωρέ φουκαρά τζαναμπέτη και τσάμπα να’ παιρνες τέτοιο τεφαρίκι, τι θά’ κανες βρε με σακατεμένη την τουλούμπα σου; Με το ζόρι τσίσα μόνο μπορείς πια…
- Τουμπεκί παλιοτσιφούτη…κάν’ το συ μωρέ και σε χαλαλίζω γω μετά…χαράμι πάντως δεν θα πάει…και κάτσε συ στο ραχάτι σου ασίκη μου μπατζανάκη να μαραζώνεις…
- Μπόλικο μπόι έβγαλες στο καραούλι κουβαρντά μου…ο κιμάς σου δεν ξέρω έτσι καβουρντισμένος που είναι πια αν αντέχει να’ ρθει μουσαφίρης ή αν θα σκάσει σαν καρπούζι…
- Μωρέ άμα πήρε το μαγγάλι να δεις πως πυρώνει ο μπαλτάς…
- Ντελη-πασά μου με το παντζάρι σου…μωρέ μπεκρή μπακάλη δεν μπούχτισες ακόμη με αυτό το ντουμάνι στο κεφάλι σου; Ρε κόψ’ το χούι πριν πάθεις κανά χουνέρι…μαστουροχασίκλα…
- Το χαβά σου εσύ κωλοχασάπη…αλλά τι να σου πω που σε κάνω χάζι…
- Βρε δε σε κάνω ζάφτι παναθεμά σε. Πως πάνε τα τεφτέρια σου ρε παλιοτσιγκούνη;δουλεύει αριάνι και το καλέμι τώρα;
- Όπως πάνε και τα δικά σου τα παζάρια…τσίφτικα…ε, δεν καζαντίζουμε κιόλας…
- Τσιράκι στα γρόσια πάντα, έτσι σαίνι μου; Εκτός από αντζαμής βεβαίως…
- Στην τράμπα δεν είναι όλος ο ντουνιάς τσαχπίνη και χαρμάνη μου;
- Μωρέ χάλι μαύρο και ζαβό είναι…για ένα χαρτζιλίκι κάνουμε όλοι τον χαμάλη….
- Πάλι μπόσικος είσαι μωρέ…βάλε γκέμι στο γινάτι σου και θα έρθει και το γούρι…
- Ποιό γούρι μωρέ που μου έχουν φύγει τα κότσια απ’ το μπινελίδικο αλισβερίσι;Με τέτοια κεσάτια που περνάμε, πάει το κέφι πλέον για αυτά. Καλύτερα να ήμουν στον κασμά ή τα καζάνια, τους κεφτέδες, τα τασκεμπάπ και τα γιουβετσοτουρλού …πιο πολλά θα’ πιανα…
- Τι να πω κι εγώ μωρέ με τα καφάσια και τα ζαρζαβατικά; Και μπακάλης και μανάβης. Εσύ; Πάει το μποστάνι; Το’ βγαλες;
- Δεν πήγαινε άλλο. Μπαϊλντισα και τ’ άφησα αμανάτι . Αμάν πια. Μου έφυγε το καφάσι. Εσύ το καΐκι;
- Έξω. Με κούρασαν τα μελτέμια…δύσκολοι αμανέδες τ’ αμπάρια πια. Το γιαπί; Πας ακόμη;
- Μπαα…πάνε αυτά…μαζί και οι λουφέδες….μας έμεινε τ’ αραλίκι τώρα στο καφενείο…
- Χαβούζα η ζωή Αδερφέ…άτιμο κισμέτ και μπόχα τα καλντερίμια της…
- Χαλκάς σκέτος μωρέ…και τα λούκια της και τα τερτίπια της…με το καντάρι…
- Τι λέει το σινάφι σου ρε αχαΐρευτε; πάει το καμουτσίκι στην καμπούρα σύννεφο;
- Τι να λέει…τσαπατσούληδες, τεμπέληδες και μόνο σαματά ολημερίς…και τα βράδυ στους τεκέδες…μωρέ άχτι τους έχω αλλά τι να κάνω…
- Πιλάφι να υπάρχει καρντάσι στην καραβάνα και έξω απ’ το μπουντρούμι…τ’ άλλα όπως οριστούν…
- Κάλπικη η ζωή εφέντη μ’…για τα πολλά τ’ ασκέρια, εμάς τουλάχιστον…τα τσόλια και τα λέσια…
- Λεκές είμαστε Αδερφέ…λεκές στο μουσαμά της ζωής…όπως βαράει η γκάϊντα της θα χορέψουμε…
- Θέλει και μεράκι όμως για να βγει πέρα η ζωή…αν δεν υπάρχει ο νταλκάς πως θα βγεις τσάρκα στα σοκάκια της και θα βαράς παντζούρια να σε δούνε μωρέ;
- Έχεις δίκηο…αν είναι κάλπικη, μες στον κουβά σου θα χωθείς και θα κλείσεις και το καπάκι…
- Ναι μωρέ…κι αν δεν έχεις και μαγιά, το μεράκι μαντζούνι είναι και πάει…ταπί θα μείνει ο κουμπαράς…και βουρ στο βερεσέ μετά…
- Μωρ’ αν δεν είσαι από τζάκι ξέχνα το μεζέ…θα πας με τα μπουλούκια ντουγρού για το ντουβάρι…χωρίς καλή σερμαγιά και γερά τακίμια δεν κάνεις χαΐρι…
- Το μπούζι και η μπόρα θέλουν τσαρδί και σόμπα…αμ πως; Για λίγους είναι τα καλά τα βιλαέτια…τσιφλικάδες και δραγουμάνους…
- Γι’ αυτό σου λέω πεζεβέγκημ. Εμ που πας χωρίς γιλέκο και παπούτσια στη μπόρα; Αν είσαι με μπελαλίδικα μπατζάκια, τράβα στο νταμάρι καλύτερα να σπας χαλίκι…
- Πάντα το ίδιο καλούπι βρε γκαρντάσι…και με τσαντίζει σα γιακάς από τριχιά που θες δε θες το ζαλώνεσαι…
- Αμ ήθελες να γίνεις και μπαμπάς…δεν σού’ φτανε η δική σου η μαούνα να ταΐσεις, κάνε ρεφενέδες τώρα για ταγίνια στα τσογλάνια σου και στη χανούμ σου…
- Άιντε τζερεμέ, άνοιξες το μεντεσέ πάλι και μπέρδεψες τα μπούτια σου…το χουβαρνταλίκι σε μάρανε…
- Μωρέ κιοτή πότε θα σε τουλουμιάσει εσένα κανένας …άιντε να δούμε…
- Εμένα δεν με τσουβαλιάζουνε πασά μου…εσένα μη σε βρούμε στο τσιγκέλι καμιά μέρα…δεν το γλιτώνεις το γιουχάρισμα…
- Όποιος χουζουρεύει δεν κινδυνεύει απ’ τον σουγιά γκαρντάσι μου…όποιος πετάει το τσουλούφι όμως στα 60 του, αυτός θα φάει τον σοβά, αυτόν θα κλείσουνε και στο σεντούκι…
- Άιντε ρε ταραμά, χαφιέ…αφού δεν την κουλαντρίζεις, κλείσου στο τσαντίρι σου λοιπόν κι άσε τα ζουμπούλια και τους μενεξέδες για μας τα λελέκια…
- Τσακμάκι μου εσύ…που όλοι οι μπαξέδες χαλί γίνονται να τους φυτιλιάσεις…μωρέ ντηπ κουμπούρα είσαι…
- Η μπογιά μας βαστά ακόμα ρε…τι τσακίρηδες γλεντζέδες είμαστε…το κουρμπέτι θέλει αστάρι από τσαγανό για να βγει πέρα βρε…
- Μπαγιάτικος μαϊντανός είσαι που περνιέται για ακριβό μπαχαρικό, αλλά ποιός να στο πει έτσι που κοζάρεις σαν κιρκινέζι ξεπουπουλιασμένο…
- Μμμ…τσαλίμιασε κι ο τσαμπουκάς ο τσαλαπετεινός τώρα… Άντε ρε γρουσούζη ζεμπερώσου στο ντουλάπι σου εσύ κι άσε τ’ σόϊκα περβάζια για μας…
- Μωρέ το σουλούπι σου πότε το είδες τελευταία φορά στο τζάμι;
- Άντε ρε πατημένε γιαρμά λούφαξε στο κιόσκι σου…
- Ναι, ξέρω, αφήνω τα μουρντάρικα τα κωλοχανεία για σένα…τον Μέγα Μπογιατζή…
- Αμεε…τα καλά σιρόπια θέλουν και γερά φλιτζάνια…δεν είσαι συ για λούκια…άστα αυτά για τους αληθινούς νταήδες της ζωής…
- Καλά μωρέ…μάζεψε τώρα το στέρφο το σιντριβάνι σου γιατί μας κατάβρεξες…φυντάνι μου εσύ…
- Ρε πάρε το φιστίκι σου απο δώ…
- Δε μου λες, την κόπιτσά σου την κουβαλάς στην τσάντα ή την πας τσουλώντας;
- Άιντε ρε με το μασούρι σου…και πάρε τα χάπια σου μην ξεραθείς απ’ τον καημό σου…
- Ρε Καραμήτροοο, που πας με το κεφάλι ταψί ρεεε; Οι χανούμισες θέλουν τσακάλια ορε, όχι μαχμουρλήδες μασκαράδες…
- Ουστ από δω ρε που θα με πεις Καραμήτρο, και μάθε να μιλάς Ελληνικά…το «Καρά» είναι Τούρκικη λέξη, μην με ξαναπείς έτσι…..
- Γιατί ρε; Ελληνικά μιλάω και φαρσί μάλιστα…
- Άφεριμ γκιαβρούμ τσογλάν.
- Ίσα ρε ΑΛΑΝΙ. Κεφάτο σε χαμπαριάζω πρωινιάτικα.
- Το γλεντάς ωρέ ποτέ με την σεκλέτω την Σουλτάνα σου; Ή μονίμως στο φατσοτεφτέρι είσαι;
- Στο μιλέτ της λούφας πάλι τεμενιάζεις μπήρουμ;
- ΑΓΑμ’ εσύ με τα ντέρτια σου. Ζαμάνια κάναμε να σ’ ακούσουμε.
- Σε βάρεσε τ’ αγιάζι γρουσούζη; Σιγά μη σε πω και Πασάμ…
- Χα. Στην τσέπη τά’ χω γω τα χρονάκια μου. Αλί από σένα Μπάμπαλη…
- Άσε ρε ψευτοεργένη…μπαϊλντισες με το καβούκι σου μάλλον κι είπες να ξεσκαρίσεις μπίνικα, ε;
- Άιντε μωρέ, να σου κάνω το χατήρι…κοτζάμ γέρο τσόγλανος είσαι…μην μου πάθεις και κανένα νταβαντούρι…
- Κολαούζος κελεπούρι λαγούμιζε στα κουτουρού…βρε άι σιχτιρ…στην ηλικία σου θες και internet…
- Εμ τζάνεμ είσαι και λεβέντης, είσαι και λαπάς.
- Ωρε ζαγάρι δεν το κόβεις το κουσούρι εσύ…μπαξίσι από γεννησιμιού σου έμεινε, ε;
- Τώρα που πήρα το κολάι στο διαγούμισμα;
- Ντηπ για ντηπ μπάμιας και μαγκούφης πάντα, έτσι;
- Ωπ, έπιασες ταβάνι τώρα…θ’ αρχίσει ο καβγάς…
- Θα με κάνεις μπαρούτι πάλι ρε μπαγιάτικο κοτσάνι;
- Άσε ρε μπαγλαμά, κάνε κανα μερεμέτι στο μαραφέτι σου πριν σε μπαγλαρώσει κανας μπινές σερέτης τσόγλανος…
- Το αφιονισμένο μπουρί μου ρε μπουλουκομπουνταλά; Άντε μη στο δώσω ρεγάλο για το βράδυ…
- Ίσα ρε μαραζωμένη νταντά…
- Τσιμπούκι σεβνταλίδικο γιουρούσι στον οντά σου γκιουζέλ χανούμ…
- Καλά, άσε το νταραβέρι τώρα μη σου’ ρθει κανας νταμπλάς από το νάζι…
- Ντελάλη έβγαλες μωρέ μπατίρη τενεκέ στο μαχαλά;…πάλι ντιβάνι ψάχνεις; το πολύ πολύ να βρεις καμιά κατσίκα ξανά…τέτοιος σακάτης τσομπάνης είσαι…
- Έλα ρε σέρτικε καρασεβνταλή, κάνε μου ένα ρουσφέτι στην γκιουζέλ χανούμ σου που είναι κι από σόι να της στήσω το μπαϊράκι μου στο Δερβένι της…
- Ου μωρέ φουκαρά τζαναμπέτη και τσάμπα να’ παιρνες τέτοιο τεφαρίκι, τι θά’ κανες βρε με σακατεμένη την τουλούμπα σου; Με το ζόρι τσίσα μόνο μπορείς πια…
- Τουμπεκί παλιοτσιφούτη…κάν’ το συ μωρέ και σε χαλαλίζω γω μετά…χαράμι πάντως δεν θα πάει…και κάτσε συ στο ραχάτι σου ασίκη μου μπατζανάκη να μαραζώνεις…
- Μπόλικο μπόι έβγαλες στο καραούλι κουβαρντά μου…ο κιμάς σου δεν ξέρω έτσι καβουρντισμένος που είναι πια αν αντέχει να’ ρθει μουσαφίρης ή αν θα σκάσει σαν καρπούζι…
- Μωρέ άμα πήρε το μαγγάλι να δεις πως πυρώνει ο μπαλτάς…
- Ντελη-πασά μου με το παντζάρι σου…μωρέ μπεκρή μπακάλη δεν μπούχτισες ακόμη με αυτό το ντουμάνι στο κεφάλι σου; Ρε κόψ’ το χούι πριν πάθεις κανά χουνέρι…μαστουροχασίκλα…
- Το χαβά σου εσύ κωλοχασάπη…αλλά τι να σου πω που σε κάνω χάζι…
- Βρε δε σε κάνω ζάφτι παναθεμά σε. Πως πάνε τα τεφτέρια σου ρε παλιοτσιγκούνη;δουλεύει αριάνι και το καλέμι τώρα;
- Όπως πάνε και τα δικά σου τα παζάρια…τσίφτικα…ε, δεν καζαντίζουμε κιόλας…
- Τσιράκι στα γρόσια πάντα, έτσι σαίνι μου; Εκτός από αντζαμής βεβαίως…
- Στην τράμπα δεν είναι όλος ο ντουνιάς τσαχπίνη και χαρμάνη μου;
- Μωρέ χάλι μαύρο και ζαβό είναι…για ένα χαρτζιλίκι κάνουμε όλοι τον χαμάλη….
- Πάλι μπόσικος είσαι μωρέ…βάλε γκέμι στο γινάτι σου και θα έρθει και το γούρι…
- Ποιό γούρι μωρέ που μου έχουν φύγει τα κότσια απ’ το μπινελίδικο αλισβερίσι;Με τέτοια κεσάτια που περνάμε, πάει το κέφι πλέον για αυτά. Καλύτερα να ήμουν στον κασμά ή τα καζάνια, τους κεφτέδες, τα τασκεμπάπ και τα γιουβετσοτουρλού …πιο πολλά θα’ πιανα…
- Τι να πω κι εγώ μωρέ με τα καφάσια και τα ζαρζαβατικά; Και μπακάλης και μανάβης. Εσύ; Πάει το μποστάνι; Το’ βγαλες;
- Δεν πήγαινε άλλο. Μπαϊλντισα και τ’ άφησα αμανάτι . Αμάν πια. Μου έφυγε το καφάσι. Εσύ το καΐκι;
- Έξω. Με κούρασαν τα μελτέμια…δύσκολοι αμανέδες τ’ αμπάρια πια. Το γιαπί; Πας ακόμη;
- Μπαα…πάνε αυτά…μαζί και οι λουφέδες….μας έμεινε τ’ αραλίκι τώρα στο καφενείο…
- Χαβούζα η ζωή Αδερφέ…άτιμο κισμέτ και μπόχα τα καλντερίμια της…
- Χαλκάς σκέτος μωρέ…και τα λούκια της και τα τερτίπια της…με το καντάρι…
- Τι λέει το σινάφι σου ρε αχαΐρευτε; πάει το καμουτσίκι στην καμπούρα σύννεφο;
- Τι να λέει…τσαπατσούληδες, τεμπέληδες και μόνο σαματά ολημερίς…και τα βράδυ στους τεκέδες…μωρέ άχτι τους έχω αλλά τι να κάνω…
- Πιλάφι να υπάρχει καρντάσι στην καραβάνα και έξω απ’ το μπουντρούμι…τ’ άλλα όπως οριστούν…
- Κάλπικη η ζωή εφέντη μ’…για τα πολλά τ’ ασκέρια, εμάς τουλάχιστον…τα τσόλια και τα λέσια…
- Λεκές είμαστε Αδερφέ…λεκές στο μουσαμά της ζωής…όπως βαράει η γκάϊντα της θα χορέψουμε…
- Θέλει και μεράκι όμως για να βγει πέρα η ζωή…αν δεν υπάρχει ο νταλκάς πως θα βγεις τσάρκα στα σοκάκια της και θα βαράς παντζούρια να σε δούνε μωρέ;
- Έχεις δίκηο…αν είναι κάλπικη, μες στον κουβά σου θα χωθείς και θα κλείσεις και το καπάκι…
- Ναι μωρέ…κι αν δεν έχεις και μαγιά, το μεράκι μαντζούνι είναι και πάει…ταπί θα μείνει ο κουμπαράς…και βουρ στο βερεσέ μετά…
- Μωρ’ αν δεν είσαι από τζάκι ξέχνα το μεζέ…θα πας με τα μπουλούκια ντουγρού για το ντουβάρι…χωρίς καλή σερμαγιά και γερά τακίμια δεν κάνεις χαΐρι…
- Το μπούζι και η μπόρα θέλουν τσαρδί και σόμπα…αμ πως; Για λίγους είναι τα καλά τα βιλαέτια…τσιφλικάδες και δραγουμάνους…
- Γι’ αυτό σου λέω πεζεβέγκημ. Εμ που πας χωρίς γιλέκο και παπούτσια στη μπόρα; Αν είσαι με μπελαλίδικα μπατζάκια, τράβα στο νταμάρι καλύτερα να σπας χαλίκι…
- Πάντα το ίδιο καλούπι βρε γκαρντάσι…και με τσαντίζει σα γιακάς από τριχιά που θες δε θες το ζαλώνεσαι…
- Αμ ήθελες να γίνεις και μπαμπάς…δεν σού’ φτανε η δική σου η μαούνα να ταΐσεις, κάνε ρεφενέδες τώρα για ταγίνια στα τσογλάνια σου και στη χανούμ σου…
- Άιντε τζερεμέ, άνοιξες το μεντεσέ πάλι και μπέρδεψες τα μπούτια σου…το χουβαρνταλίκι σε μάρανε…
- Μωρέ κιοτή πότε θα σε τουλουμιάσει εσένα κανένας …άιντε να δούμε…
- Εμένα δεν με τσουβαλιάζουνε πασά μου…εσένα μη σε βρούμε στο τσιγκέλι καμιά μέρα…δεν το γλιτώνεις το γιουχάρισμα…
- Όποιος χουζουρεύει δεν κινδυνεύει απ’ τον σουγιά γκαρντάσι μου…όποιος πετάει το τσουλούφι όμως στα 60 του, αυτός θα φάει τον σοβά, αυτόν θα κλείσουνε και στο σεντούκι…
- Άιντε ρε ταραμά, χαφιέ…αφού δεν την κουλαντρίζεις, κλείσου στο τσαντίρι σου λοιπόν κι άσε τα ζουμπούλια και τους μενεξέδες για μας τα λελέκια…
- Τσακμάκι μου εσύ…που όλοι οι μπαξέδες χαλί γίνονται να τους φυτιλιάσεις…μωρέ ντηπ κουμπούρα είσαι…
- Η μπογιά μας βαστά ακόμα ρε…τι τσακίρηδες γλεντζέδες είμαστε…το κουρμπέτι θέλει αστάρι από τσαγανό για να βγει πέρα βρε…
- Μπαγιάτικος μαϊντανός είσαι που περνιέται για ακριβό μπαχαρικό, αλλά ποιός να στο πει έτσι που κοζάρεις σαν κιρκινέζι ξεπουπουλιασμένο…
- Μμμ…τσαλίμιασε κι ο τσαμπουκάς ο τσαλαπετεινός τώρα… Άντε ρε γρουσούζη ζεμπερώσου στο ντουλάπι σου εσύ κι άσε τ’ σόϊκα περβάζια για μας…
- Μωρέ το σουλούπι σου πότε το είδες τελευταία φορά στο τζάμι;
- Άντε ρε πατημένε γιαρμά λούφαξε στο κιόσκι σου…
- Ναι, ξέρω, αφήνω τα μουρντάρικα τα κωλοχανεία για σένα…τον Μέγα Μπογιατζή…
- Αμεε…τα καλά σιρόπια θέλουν και γερά φλιτζάνια…δεν είσαι συ για λούκια…άστα αυτά για τους αληθινούς νταήδες της ζωής…
- Καλά μωρέ…μάζεψε τώρα το στέρφο το σιντριβάνι σου γιατί μας κατάβρεξες…φυντάνι μου εσύ…
- Ρε πάρε το φιστίκι σου απο δώ…
- Δε μου λες, την κόπιτσά σου την κουβαλάς στην τσάντα ή την πας τσουλώντας;
- Άιντε ρε με το μασούρι σου…και πάρε τα χάπια σου μην ξεραθείς απ’ τον καημό σου…
- Ρε Καραμήτροοο, που πας με το κεφάλι ταψί ρεεε; Οι χανούμισες θέλουν τσακάλια ορε, όχι μαχμουρλήδες μασκαράδες…
- Ουστ από δω ρε που θα με πεις Καραμήτρο, και μάθε να μιλάς Ελληνικά…το «Καρά» είναι Τούρκικη λέξη, μην με ξαναπείς έτσι…..
- Γιατί ρε; Ελληνικά μιλάω και φαρσί μάλιστα…
Επίλογος – εν κατακλείδι:
Το 90% των παραπάνω λέξεων είναι «τούρκικα δάνεια» στην Ελληνική γλώσσα που διατηρούνται μέχρι σήμερα στην καθομιλουμένη.
Θα μπορούσε το κείμενο να φτάσει ακόμη και δέκα φορές σε μάκρος. Περίπου στις 5.000 τουρκικές λέξεις (βασικές και παράγωγα) λέγεται ότι χρησιμοποιούνται στον έναν ή στον άλλον βαθμό σε όλη την επικράτεια ή σε περιοχές της. Δεν χρειάζεται. Είναι υπεραρκετό το «δείγμα». Για περισσότερα δείτε το σχετικό λεξικό «Τουρκικών Γλωσσικών Δανείων» https://sites.google.com/site/1001lexeis/Home
Αν και ένα μέρος αυτών είναι παλαιότερες Ελληνικές που στην πορεία τις πήραν οι Τούρκοι, τις «παράφρασαν» και τις ξαναπήραμε κατόπιν εμείς «τουρκοποιημένες» δεν παύουν να είναι, έστω, «Τουρκικά αντιδάνεια»… (το αντίστοιχο – και σε μεγαλύτερο βαθμό – συμβαίνει και στην δική τους γλώσσα ασφαλώς. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία).
Θα μπορούσε το κείμενο να φτάσει ακόμη και δέκα φορές σε μάκρος. Περίπου στις 5.000 τουρκικές λέξεις (βασικές και παράγωγα) λέγεται ότι χρησιμοποιούνται στον έναν ή στον άλλον βαθμό σε όλη την επικράτεια ή σε περιοχές της. Δεν χρειάζεται. Είναι υπεραρκετό το «δείγμα». Για περισσότερα δείτε το σχετικό λεξικό «Τουρκικών Γλωσσικών Δανείων» https://sites.google.com/site/1001lexeis/Home
Αν και ένα μέρος αυτών είναι παλαιότερες Ελληνικές που στην πορεία τις πήραν οι Τούρκοι, τις «παράφρασαν» και τις ξαναπήραμε κατόπιν εμείς «τουρκοποιημένες» δεν παύουν να είναι, έστω, «Τουρκικά αντιδάνεια»… (το αντίστοιχο – και σε μεγαλύτερο βαθμό – συμβαίνει και στην δική τους γλώσσα ασφαλώς. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία).
Εάν μπορούμε να καταλάβουμε και να «νοιώσουμε σαν δικό μας» (γλωσσικά) τον παραπάνω «ελαφρύ» διάλογο με τις ήδη υπάρχουσες – στο λεξιλόγιό μας – τουρκικές λέξεις, τότε μπορούμε να φανταστούμε ότι σε λίγα χρόνια, με το εν εξελίξει μπαράζ των τουρκικών σήριαλ, θα μπορούμε να καταλαβαίνουμε πολύ πολύ περισσότερα εφόσον η «φτωχή μας γλώσσα» θα έχει εμπλουτιστεί με πολλές χιλιάδες ακόμη Τουρκικές λέξεις…(κάποιοι φροντίζουν γι’ αυτό, πριν από μας για μας, χωρίς εμάς)…
Ναι, μέσα από κατώτερης ποιότητας – πλην καθημερινούς/απλούς, άρα «εύκολα αφομοιώσιμους» – ακατάπαυστους τηλεοπτικούς τουρκικούς διαλόγους…
Ίδιου επιπέδου με το παραπάνω «δείγμα»…
Ίδιου επιπέδου με το παραπάνω «δείγμα»…
Τις κασέτες οπτικοακουστικής διδασκαλίας ξένων γλωσσών (μέσω τρικ όπως η διαρκής επανάληψη διαλόγων/λέξεων κλειδιών) τις θυμούνται οι παλαιότεροι;
Ε, ένα τέτοιο πράγμα….
Ε, ένα τέτοιο πράγμα….
Αυτό ονομάζεται «σιωπηρός εν τοις πράγματι Εκτουρκισμός»…
Ναι, μέσα από φτηνή υποκουλτούρα…ακριβώς γι’ αυτό και είναι «αποτελεσματικό εργαλείο»…
Περαστικά μας…
Προφανώς κάποιοι (εντός κι εκτός) ξέρουν καλά τι κάνουν…
ΥΓ: Ο «αντίστοιχος» διάλογος, άραγε, μεταξύ γυναικών πως θα ήταν; Ε, δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς…όχι τίποτε άλλο, αλλά νομίζω πως η πλειοψηφία του σχετικού τηλεοπτικού κοινού είναι γυναίκες. Άρα, μάλλον εκεί θα διαπιστωθούν και οι «πρώτες σχετικές γλωσσολογικές/συμπεριφορικές αλλαγές»…Ε, ρε αντράκια του μέλλοντος τι σας περιμένει αν δεν έχετε την «ανάλογη Τουρκική Αύρα»….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.