«Ο ιδιωτικός τομέας, δηλαδή οι Έλληνες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, είναι, αν όχι παραγωγικότεροι, τουλάχιστον το ίδιο παραγωγικοί σαν τους Γερμανούς. Τα νούμερα, που όπως φαίνεται σκοπίμως έλληνες και ξένοι πολιτικοί τα αγνοούν ή τα αποκρύπτουν, επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό μου.
Το ονομαστικό Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) της Ελλάδας ήταν το 2011 208 δισεκατομμύρια €, το αντίστοιχο της Γερμανίας ήταν 2.560 δισεκατομμύρια €. Αν διαιρεθούν και τα δύο νούμερα με αυτά των εργαζομένων τους στον ιδιωτικό τομέα (στην Ελλάδα περίπου 3 εκατομμύρια στη Γερμανία 37 εκατομμύρια) θα διαπιστώσουμε ότι στην Ελλάδα ο μέσος εργαζόμενος στην ιδιωτική οικονομία παράγει 69.333 €, ο δε μέσος εργαζόμενος στη Γερμανία 69.189 €. Που είναι λοιπόν ο τεμπέλης, o μη παραγωγικός και ο μη ανταγωνίσιμος Έλληνας, που μας κηρύττουν συνεχώς οι Γερμανοί πολιτικοί και τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης;». Αυτά αναφέρει σήμερα ανάμεσα σε άλλα στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ο Δρ. Σπύρος Παρασκευόπουλος , Ομότιμος Καθηγητής της Οικονομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λειψίας, Έδρα Μακροοικονομίας και Διευθυντής του Ινστιτούτου Θεωρητικής Οικονομικής .
-Εκτιμάτε ότι και με την τελευταία δόση έχει αντιμετωπιστεί και αποτελεσματικά το οικονομικό αδιέξοδο της Ελλάδος; Σίγουρα επιτρέπεται η αισιοδοξία αλλά όχι και οι πανηγυρισμοί για έναν νέο κύκλο δανεικών;
«Τα περίπου 300 δις € δημόσιο χρέος της Ελλάδας με τις σημερινές συνθήκες δεν είναι διαχειρίσιμο. Και όταν λέω σημερινές συνθήκες εννοώ το πολιτικό σύστημα με τα πολιτικά πρόσωπα που κυβερνούν. Η τριανδρία Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης δεν είναι τίποτα καινούργιοι στην ελληνική πολιτική σκηνή της Ελλάδας. Και οι τρείς τους είναι τουλάχιστο μία 25ετία κοινοβουλευτικοί, και οι τρείς τους έχουν χρηματίσει ο ένας (Κουβέλης) λίγο οι άλλοι πολύ περισσότερο Υπουργοί. Δηλαδή δεν άσκισαν μόνον νομοθετική αλλά και για πολλά χρόνια και εκτελεστική εξουσία. Άρα δεν είναι καθόλου ανεύθυνοι για τη σημερινή καταστροφική κατάσταση της Ελλάδας. Και εξακολουθούν να πολιτεύονται με το ίδιο σύστημα του βολέματος των ημετέρων ολίγων και πλουσίων και να τιμωρούν ασυστόλως τους πολλούς και ειδικά τους φτωχότερους έλληνες. Είναι απαράδεκτο μία Οικονομία σαν την ελληνική με 19.000 € ετήσιο κατά κεφαλή εισόδημα (2011) ή 52.000 € κατά εργαζόμενο, να αναγκάζεται να δανείζεται συνεχώς, να φορτώνονται οι πολλοί και οικονομικά ασθενέστεροι με δυσβάστακτα τοκοχρεολύσια και οι άλλοι οι πελατειακοί φίλοι των κυβερνόντων να έχουν δισεκατομμύρια € στο εξωτερικό. Όσο καιρό λοιπόν, βέβαια με την εκλογική ανοχή των Ελλήνων, θα μας κυβερνούν οι ίδιοι πολιτικοί με την ίδια νοοτροπία, το οικονομικό αδιέξοδο όχι μόνον θα παραμένει, αλλά και θα στενεύει συνεχώς».
-Πού κατά τη γνώμη σας, παρακολουθώντας την αρθρογραφία σας, εντοπίζεται ευθύνες- αν υπάρχουν- στη διαχείριση του ελληνικού χρέους από τη γερμανική πλευρά; Μήπως μπορούμε να πούμε ότι η Ελλάδα αποτέλεσε κατά κάποιον τρόπο και ένα πειραματόζωο σε όλη αυτή τη διαδικασία;
«Δυστυχώς οι πολιτικοί, που εν συντομία σας περιέγραψα, έχουν περάσει στον ελληνικό λαό και αυτήν την ουτοπία, ότι δηλαδή για τα χάλια μας, που αυτοί έφεραν – βέβαια και με τη δική μας συμβολή σαν εκλογείς – φταίνε οι ξένοι. Επιτέλους αυτό το σύνδρομο του έλληνα ότι οι άλλοι συνεχώς μας „χρωστάνε“ πρέπει να το ξεπεράσουμε. Εγώ προσωπικά που ζω πάνω από 45 χρόνια στη Γερμανία δεν αισθάνομαι σε τίποτα κατώτερος των Γερμανών. Είμαι όμως υπερήφανος και για τους συμπατριώτες μου Έλληνες της Ελλάδας. Ο ιδιωτικός τομέας, δηλαδή οι Έλληνες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, είναι, αν όχι παραγωγικότεροι, τουλάχιστον το ίδιο παραγωγικοί σαν τους Γερμανούς. Τα νούμερα, που όπως φαίνεται σκοπίμως έλληνες και ξένοι πολιτικοί τα αγνοούν ή τα αποκρύπτουν, επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό μου. Το ονομαστικό Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) της Ελλάδας ήταν το 2011 208 δισεκατομμύρια €, το αντίστοιχο της Γερμανίας ήταν 2.560 δισεκατομμύρια €. Αν διαιρεθούν και τα δύο νούμερα με αυτά των εργαζομένων τους στον ιδιωτικό τομέα (στην Ελλάδα περίπου 3 εκατομμύρια στη Γερμανία 37 εκατομμύρια) θα διαπιστώσουμε ότι στην Ελλάδα ο μέσος εργαζόμενος στην ιδιωτική οικονομία παράγει 69.333 €, ο δε μέσος εργαζόμενος στη Γερμανία 69.189 €. Που είναι λοιπόν ο τεμπέλης, o μη παραγωγικός και ο μη ανταγωνίσιμος Έλληνας, που μας κηρύττουν συνεχώς οι Γερμανοί πολιτικοί και τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης; Αποκρύπτεται όμως σκοπίμως από τους πολιτικούς, διότι οι μεν Έλληνες πολιτικοί θέλουν να αποκρύψουν από τον ελληνικό λαό αυτά που οι ίδιοι και οι πελατειακοί φίλοι τους δεκαετίες κλέβουν, κυρίως μέσω του χρηματισμού, της φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής, της καταπάτησης δημοσίων εκτάσεων και άλλων μορφών ιδιοποίησης δημόσιων αγαθών (π.χ. παράνομες συντάξεις), όπως διαβάζουμε συνεχώς στον ελληνικό τύπο. Οι δε Γερμανοί πολιτικοί θέλουν να αποκρύψουν από το γερμανικό λαό, ότι και αυτοί (οι πολιτικοί) συμβάλουν σημαντικά στη άνοδο του αβάστακτο δημόσιου χρέους της Ελλάδας, αφού εγκρίνουν συνεχώς, κεκλισμένων βέβαια των θυρών, στις γερμανικές βιομηχανίες παραγωγής πολεμικού υλικού, την πώληση πανάκριβου πολεμικού υλικού στην Ελλάδα, αφού εγγυούνται συγχρόνως, σε βάρος του γερμανού φορολογούμενου, αυτά τα δάνεια, τα οποία όπως γνωρίζουμε σήμερα συνοδεύονται και από εκατομμύρια € μίζες, σε βάρος τώρα του Έλληνα φορολογούμενου. Στην περίπτωση αυτή δεν είμαστε πειραματόζωα αλλά τα κορόιδα, διότι πλουτίζουν εις βάρος μας οι Γερμανοί βιομήχανοι και οι Έλληνες πολιτικοί μας. Οι δε Γερμανοί πολιτικοί επανεκλέγοντας, διότι εξασφαλίζουν με αυτό τον τρόπο αρκετές θέσεις εργασίας στους ψηφοφόρους τους».
-Και η ανάπτυξη; Πού βρίσκεται; Εκτιμάτε ότι όσα δις και αν δοθούν αν δεν υπάρξει ανάπτυξη και επενδυτικές προσπάθειες είναι σαν μην έχει γίνει τίποτα;
«Τα δις € που δίνονται ξαναφεύγουν στο εξωτερικό για τα τοκοχρεολύσια, άρα από αυτά δεν μένει τίποτε υπόλοιπο για επενδύσεις. Όπως ανέφερα προηγουμένως οι Έλληνες με το ΑΕΠ που έχουν είναι σε θέση να χρηματοδοτήσουνε όλες τις απαραίτητες επενδύσεις που είναι η προϋπόθεση της οικονομικής ανάπτυξης. Αν όμως μέσω του χρηματισμού, της φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής, της καταπάτησης δημοσίων εκτάσεων και άλλων μορφών ιδιοποίησης δημόσιων αγαθών κτλ. , που είπαμε προηγουμένως, χάνονται ετησίως δισεκατομμύρια €, τότε το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών αποταμιεύσεων, που κάνουν όλοι αυτοί οι παράνομοι, διαφεύγει και με αυτόν τον τρόπο στο εξωτερικό, τότε δεν μένει στην Ελλάδα σχεδόν τίποτα για επενδύσεις. Γι αυτό η προϋπόθεση για να έρθουν αναπτυξιακές επενδύσεις στην Ελλάδα είναι η απαλλαγή από τους πολιτικούς που εκπροσωπούν το παρελθόν και δυστυχώς εξακολουθούν ακόμη να είναι και του παρόντος».
-Είναι πραγματικά οι Έλληνες κυρίως του ιδιωτικού τομέα με τα 500 ευρω το μήνα τεμπέληδες; Εργάζονται ελάχιστα σε σχέση με τους Βορειοευρωπαίους και αμείβονται περισσότερο; Ποια η δική σας άποψη;
«Σε αυτή την ερώτηση νομίζω πως απάντησα πολύ καθαρά στην δεύτερη ερώτηση σας, που δεν χρειάζεται νομίζω να την επαναλάβω. Αλλά για να γίνω ακόμη ποιο συγκεκριμένος. Αν ο μέσος Γερμανός εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα με βάση την απόδοσή του έχει σήμερα ένα μηνιαίο εισόδημα της τάξης των 2.500 € περίπου, άλλα τόσα θα έπρεπε να έχει το λιγότερο και ο Έλληνας, αν βέβαια δεν του τα έκλεβαν αυτοί που αναφέραμε προηγουμένως».
Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη.
