Ας μιλήσουμε επιτέλους! 18-4-13

• Τελικά, ποια είναι η αλήθεια που μας κρύβουν;
• Έως 40 χρόνια θα χρειαστούν για να συνέλθει η χώρα από το Μνημόνιο!
• Eurostat κατώτατοι μισθοί και ποσοστά ανεργίας στην Ευρωζώνη
• Ολοταχώς για ισόβια ο Παπακωνσταντίνου
• Ποιον ενοχλεί η μονιμότητα στο δημόσιο;
• Πώς θα σταματήσουμε την παρακμή;
• Deutsche Welle: Η Μέρκελ ως άλλος Χίτλερ;
• Καταστροφή μιας χώρας, καταστροφή μιας ηπείρου
• Πανηγυρική ομολογία Ερντογάν: Οι Πομάκοι δεν είναι τουρκικό φύλο!
• Οι Κινέζοι θέλουν και το "Ελ. Βενιζέλος" ως γέφυρα για τα προϊόντα τους στην Ευρώπη
• Το... «ατύχημα» έχει ήδη συμβεί
• Να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ, αλλά με... εισιτήριο επιστροφής
• Πάλι "ντόπια" κατσικάκια Σκοπίων, αγορασμένα από γερμανικά σουπερ μάρκετ θα φάμε…
• Αντιμέτωπη με εκρηκτικό κοινωνικό μίγμα η κυβέρνηση
• A. Τσίπρας: «Το μνημόνιο θα τελειώσει το βράδυ των εκλογών»
• Η πρώτη φάση του Ψυχρού Χρηματοοικονομικού Πολέμου κατά της Γερμανίας ξεκίνησε
• Οι παλινωδίες Τσίπρα και οι κυβερνητικές «θέσεις»
• Αμήχανη Αυτοκρατορία 





• Ο Λοβέρδος κάνει κόμμα και κλέβει όνομα άλλου κόμματος!
• Μας ταΐζουν... αισιοδοξία, όσο προχωρούν στην παντελή εξαθλίωση μας
• Ήρθαν ντυμένοι "φίλοι" αμέτρητες φορές οι εχθροί μας…
• Στρατόπεδα συγκέντρωσης για Έλληνες "φοροφυγάδες"
• Τι μας χρωστάει η Γερμανία και πως θα της τα πάρουμε
• Πριν το τέλος του Ελληνικού Κοινοβουλευτικού Πολιτεύματος
• Κύπρος: Ένα επικίνδυνο σχέδιο σε πλήρη εξέλιξη

Τελικά, ποια είναι η αλήθεια που μας κρύβουν; Posted: 18 Apr 2013 12:27 PM PDT Το έχουμε ακούσει πάρα πολλές φορές, από βουλευτές της κυβέρνησης (πρώην και νυν) και από βουλευτές και στελέχη της αντιπολίτευσης… Όλοι αναφέρονται στην «αλήθεια που πρέπει να μάθει ο λαός», «στην αλήθεια που πρέπει να πει η κυβέρνηση»… Όλοι λένε τι πρέπει να γίνει, αλλά κανένας δεν τολμάει να πάρει την πρωτοβουλία και να μας πει το «μεγάλο μυστικό»…! Η αλήθεια, δυστυχώς, είναι γνωστή σε όλους μας. Και αυτή είναι πως «η Ελλάδα έχει πτωχεύσει». Η πρώτη πτώχευση που έγινε, ήταν αυτή της πολιτικής. Στη συνέχεια ήρθε και η οικονομική πτώχευση, η οποία συνέβη όταν υπογράφτηκε το πρώτο μνημόνιο, το οποίο αποτελούσε πράξη παραδοχής πτώχευσης, άσχετα με το αν οι πολιτικοί και οι καλοπληρωμένοι αυλικοί τους των ΜΜΕ χρησιμοποίησαν άλλες λέξεις. Δυστυχώς, η μεγάλη αλήθεια είναι πως έχουμε πτωχεύσει. Για την ακρίβεια, οι πολιτικοί της χώρας, με τις αποφάσεις τους οδήγησαν την Ελλάδα στην σημερινή κατάσταση. Και γι αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν λένε – ομολογούν την «μεγάλη αλήθεια». Επειδή γνωρίζουν πως αυτομάτως και σχεδόν στο σύνολό τους υπογράφουν την καταδίκη τους για εγκληματικές ευθύνες που αγγίζουν την «εσχάτη προδοσία» λόγω πράξεων ή παραλείψεών τους. Η αλήθεια που επιμελώς μας κρύβουν οι ταλαντούχοι "πωλητικοί" μας είναι πως πτωχεύσαμε. Και, δυστυχώς, αντί να αυτο-διαχειριστούμε την φτώχεια την οποία μας επέβαλαν φίλοι και εχθροί, με απόφαση –και πάλι- των πολιτικών (οι οποίοι αυτάρεσκα ανέλαβαν τον ρόλο του «διασώστη»), πέφτουμε στα γόνατα και παρακαλάμε για την διάσωσή μας ευελπιστώντας στις καλές προθέσεις και διαθέσεις των υποτιθέμενων διασωστών μας που είτε παραμένουν ατιμώρητοι για το έγκλημά τους εις βάρος της χώρας και του λαού, είτε αποκομίζουν τεράστια κέρδη μέσω των υποθηκών που έχουν υπογραφεί και που συνεχίζονται να υπογράφονται προκειμένου να μην έχουμε το δικαίωμα να διαχειριστούμε εμείς οι ίδιοι το πρόβλημά μας, προκειμένου να μην έχουμε τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούμε εμείς οι ίδιοι τον ό,ποιο πλούτο της πατρίδας μας προς όφελος της χώρας και όχι προς όφελος των «δανειστών» της. Όταν καταλάβουμε σαν πολίτες τι ακριβώς συνέβη, τι ακριβώς συμβαίνει και τι απαιτείται να συμβεί, τότε αίφνης θα παρουσιαστεί πληθώρα από λύσεις που δεν θα θέλουν ούτε την Ελλάδα χωρίς αυτοκυριαρχία, ούτε τον ελληνικό λαό σε κατάσταση εξαθλίωσης και υποταγής… Και ο μονόδρομος της πραγματικής λύσης ξεκινά από την ανατροπή των σημερινών πωλητικών και την άμεση φυλάκισή τους… Εάν αργήσει να συμβεί το αυτονόητο της παραδειγματικής τιμωρίας όλων των εμπλεκομένων στην πτώχευση της Ελλάδας, τότε δυστυχώς, υπάρχει η πολύ σοβαρή πιθανότητα να ξυπνήσουμε μία μέρα και να μην μπορούμε πλέον να αντιδράσουμε ή -απλά- να επαναληφθεί η ίδια ιστορία με άλλα πρόσωπα... Κωνσταντίνος Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Έως 40 χρόνια θα χρειαστούν για να συνέλθει η χώρα από το Μνημόνιο! Posted: 18 Apr 2013 12:05 PM PDT 2026, 2028, 2038, 2042 οι πιθανές χρονιές επαναφοράς της ανεργίας στα επίπεδα του 2008 αναλόγως του σεναρίου! Του Πάνου Παναγιώτου Χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής Μόνιμο είναι κάτι που παραμένει στην ίδια κατάσταση σε βάθος χρόνου. Αν το μόνιμο είναι και θετικό, τότε είναι καλοδεχούμενο και δεν χρήζει αλλαγής. Αν, όμως, είναι αρνητικό, επιφέρει σταδιακά τις συνέπειες επίμονης ασθένειας, που όσο πιο πολύ διαρκεί τόσο μεγαλύτερη εξάντληση και βλάβη προκαλεί, και ως εκ τούτου επιβάλλεται να αναγνωριστεί και να αντιμετωπιστεί. Όταν το Μάιο του 2010 η τρόικα επέβαλε ένα πρόγραμμα σκληρής λιτότητας στην Ελλάδα, υποσχέθηκε αρνητικές συνέπειες περιορισμένης χρονικής διάρκειας με αντάλλαγμα θετικά αποτελέσματα μόνιμου χαρακτήρα. Έτσι, έθεσε για την ολοκλήρωση του προγράμματος έναν ορίζοντα τριετίας, διάστημα στο οποίο, υποτίθεται, ότι θα επιτυγχάνονταν η καταπολέμηση διαχρονικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας, η αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητάς της και της εμπιστοσύνης των επενδυτών απέναντί της και η επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη και στις αγορές, ήδη από την αυγή του 2012. Όμως όποιος ήταν εξοικειωμένος με την ιστορία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου γνώριζε πως τα προγράμματά του ποτέ δεν ολοκληρώνονται στη βάση του πρώτου επίσημου σχεδιασμού αλλά τείνουν, καθώς αποτυγχάνουν, να αποκτούν… μονιμότητα. Εξ αυτού του γεγονότος ορμώμενος και με ιδιαίτερη αφορμή την εμπειρία της Πορτογαλίας, που το 1978 πείστηκε να αποδεχτεί ένα Μνημόνιο Συνεργασίας «ενός έτους» με το ΔΝΤ, για να βρεθεί μετά από εφτά χρόνια ύφεσης να έχει υπογράψει μια σειρά επικαιροποιημένων Μνημονίων και έπειτα από τριάντα και πλέον χρόνια να υποδέχεται και πάλι το ΔΝΤ, παρομοίασα το Μάρτιο του 2011 το Ταμείο με το κακόφημο «Hotel California» του γνωστού ομότιτλου τραγουδιού, στο οποίο, όπως ακριβώς περιγράφουν οι στίχοι, «μπορείς να μπεις ό,τι ώρα θέλεις, αλλά δεν μπορείς να φύγεις ποτέ». Στο πρότυπο της λογικής που χρησιμοποιήθηκε στην Πορτογαλία αλλά και σε μια σειρά άλλων χωρών, αντί η αποτυχία της εφαρμογής του προγράμματος του ΔΝΤ στην Ελλάδα να εκληφθεί ως λόγος για την αντικατάστασή του με ένα άλλο, ορθολογικό και ρεαλιστικό, αποτέλεσε την αφορμή για την επαναλαμβανόμενη επικαιροποίηση και επιμήκυνσή του, με τους τελικούς στόχους του να εκτείνονται όλο και πιο μακριά στο μέλλον, ξεπερνώντας πλέον επισήμως τα χρονικά όρια της τρέχουσας δεκαετίας. Και, παρά τη δημοσίευση μελέτης του ίδιου του Ταμείου, στο α' εξάμηνο του 2012, με βάση την οποία η λιτότητα επιφέρει μακροπρόθεσμες βλάβες σε μία οικονομία και δεν πρέπει να εφαρμόζεται πριν αποκατασταθεί η ανάπτυξη, αλλά και παρά την ομολογία του ΔΝΤ, αργότερα το ίδιο έτος, για τη λανθασμένη εκτίμηση της πραγματικής κλίμακας της ύφεσης ως αποτέλεσμα των σκληρών μέτρων δημοσιονομικής «εξυγίανσης», κυβέρνηση και τρόικα εξακολουθούν πεισματικά να συνταγογραφούν στην Ελλάδα ένα φάρμακο που τη μετατρέπει από μερικώς ανάπηρη σε παραπληγική. Λιτότητα και ανεργία Πρωταγωνιστική θέση μεταξύ των πιο δραματικών συνεπειών της λιτότητας κατέχει η θεαματική απώλεια θέσεων εργασίας στην ελληνική οικονομία. Με βάση τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, το Μάρτιο του 2008 εργάζονταν στην Ελλάδα 4,6 εκατομμύρια άνθρωποι, αριθμός που μειώθηκε μόλις κατά 45 χιλιάδες μέχρι τον Οκτώβριο του 2009, παρά την πρωτοφανή διεθνή κρίση και την παγκόσμια ύφεση, ενώ υποχώρησε στα 4,42 εκατομμύρια το Μάιο του 2010, στον απόηχο του ξεσπάσματος της ελληνικής κρίσης. Από την υπογραφή του Μνημονίου, ωστόσο, και μέχρι το Μάρτιο του 2013, ο αριθμός των εργαζομένων μειώθηκε περαιτέρω κατά 900 και πλέον χιλιάδες, δημιουργώντας ένα πρόβλημα χωρίς προηγούμενο στη μοντέρνα ελληνική Ιστορία. Προεκτείνοντας την τάση αυτή μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, διαπιστώνουμε πως το Δεκέμβριο του 2013 θα εργάζονται στην Ελλάδα περίπου 3,2 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή 1,2 εκατομμύρια λιγότεροι απ' ό,τι πριν την υπογραφή του Μνημονίου και 1,4 εκατομμύρια λιγότεροι απ, ό,τι το 2008. Το πιο δραματικό είναι πως ακόμη και αν αυτό που διανύουμε είναι το τελευταίο έτος της ύφεσης και από το 2014, η οικονομία περάσει σε εντυπωσιακούς ρυθμούς ανάπτυξης, καταγράφοντας επιδόσεις ανάλογες της θετικότερής της από την υιοθέτηση του ευρώ, ο αριθμός των εργαζομένων δεν θα έχει φτάσει στα επίπεδα του Μαΐου του 2010 πριν από το 2026 και σε αυτά του 2008 πριν από το 2028. Αυτό επειδή στην «καλύτερη» στιγμή της η ελληνική οικονομία προσέθετε περί τους 100.00 νέους εργαζόμενους ανά έτος, και έτσι, αν προσεγγιστεί αυτό το ρεκόρ, προκειμένου να δημιουργηθούν 1,2 εκατομμύρια με 1,4 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας, θα απαιτηθούν 12 με 14 έτη αντίστοιχα. Δεδομένου, ωστόσο, ότι η Ελλάδα θα παραμείνει σε καθεστώς δημοσιονομικής εξυγίανσης σε όλη τη διάρκεια της τρέχουσας δεκαετίας, είναι λογικό να εξετάσουμε δύο άλλα, αισιόδοξα σενάρια, σύμφωνα με τα οποία η επίδοσή της στη δημιουργία θέσεων εργασίας από το 2014 και μετά θα αντιστοιχεί στο 70% και το 50% της καλύτερης επίδοσής της στα χρόνια του ευρώ και όχι στο 100% αυτής. Στο πρώτο σενάριο, η δημιουργία 70.000 νέων θέσεων εργασίας ανά έτος θα φέρει τη χώρα στα επίπεδα του Μαΐου του 2010 το 2031 και σε αυτά του 2008 το 2034. Στο δεύτερο σενάριο, με 50.000 νέες θέσεις εργασίας ανά έτος από το 2014 και μετά, η Ελλάδα θα φτάσει στον αριθμό εργαζομένων που είχε το Μάιο του 2010 τον Ιανουάριο του 2038 και στο αριθμό των εργαζομένων του 2008 το 2042. Με το ελάχιστο διάστημα αποκατάστασης της βλάβης στην αγορά εργασίας να τοποθετείται στα 12 με 14 χρόνια και ένα ρεαλιστικό διάστημα στα 17 με 28 χρόνια, γίνεται εύκολα αντιληπτό γιατί η παρατεταμένη άσκηση μιας λανθασμένης οικονομικής πολιτικής μπορεί να οδηγήσει στην πρόκληση βλαβών με σχεδόν μόνιμη προοπτική. Στρατηγική εξόδου Οι παραπάνω υπολογισμοί δεν πρέπει να προκαλούν έκπληξη, καθώς η ανεργία αποτελεί πια ένα επίμονο και δύσκολο πρόβλημα ακόμη και στις πιο αναπτυγμένες οικονομικά χώρες. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι, προκειμένου να επιστρέψουν τα ποσοστά ανεργίας στις ΗΠΑ στα προ κρίσης επίπεδα, υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν 10,5 έτη από την ώρα που ελήφθησαν τα πρώτα μέτρα κι αυτό παρά το γεγονός ότι ακολουθείται μια πολιτική νομισματικής χαλάρωσης και διαρκούς τόνωσης της οικονομίας, με την αμερικανική κεντρική τράπεζα να έχει θέσει, για πρώτη φορά στην ιστορία της, ως βασικό στόχο της τη μείωση της ανεργίας στο 6,5%. Δεν είναι τυχαίο ούτε συμπτωματικό πως το μεγαλύτερο ποσοστό του αμερικανικού χρέους που θα εκδοθεί το 2013 θα αγοραστεί από την κεντρική τράπεζα της χώρας (FED), κάτι που θα ισχύσει για το σύνολο σχεδόν του χρέους στα αμέσως επόμενα χρόνια, με τη FED να «τυπώνει» 80 δις δολάρια ανά μήνα ως τμήμα του τελευταίου πακέτου τόνωσης της αμερικανικής οικονομίας, η διάρκεια του οποίου έχει συνδεθεί αποκλειστικά με το στόχο μείωσης της ανεργίας στα επιθυμητά επίπεδα. Αντίθετα με τις ΗΠΑ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει υιοθετηθεί καμία απολύτως στρατηγική αντιμετώπισης της ανεργίας, παρά το γεγονός ότι αυτή έχει απογειωθεί σε ιστορικά υψηλά επίπεδα. Αυτό γιατί, χάρη στην κρίση η Γερμανία απολαμβάνει τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας από την επανένωσή της, ενώ η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης σε άλλες χώρες χρησιμοποιείται ως κίνητρο για την επιβολή των γερμανικών συμφερόντων με την υπόσχεση μελλοντικής βοήθειας. Για τη γερμανική ηγεσία, όπως έχει ρητά παραδεχτεί μέσω εκπροσώπων της, η κρίση είναι κάτι θετικό και έτσι η μονιμοποίησή της συντελεί στην εδραίωση των συνθηκών εκείνων που θα λειτουργούν ως μοχλός πίεσης για την περαιτέρω προώθηση του γερμανικού (και γαλλικού) σχεδίου για δημοσιονομική και πολιτική ενοποίηση της Ευρωζώνης, με τελικό στόχο το μεγαλύτερο δυνατό έλεγχό της από το γαλλογερμανικό άξονα. Ως εκ τούτου δεν υπάρχει διάθεση για το σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός πανευρωπαϊκού σχεδίου αντιμετώπισης της καλπάζουσας ανεργίας, ενώ είναι φανερό πως έχει γίνει αποδεκτή η «θυσία» της Ελλάδας στο βωμό του γερμανικού οράματος κι έτσι η ανοχή επιπέδων ανεργίας αλλά και συνθηκών εργασίας που συναντώνται σε τριτοκοσμικές χώρες. Ελλάδα, όπως… Αφρική Πράγματι, με την επίσημη ανεργία στην Ελλάδα να αγγίζει το 30%, αποτελώντας ήδη την υψηλότερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να στραφεί κανείς σε φτωχές και υπανάπτυκτες χώρες προκειμένου να εντοπίσει μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας από τα ελληνικά. Έτσι σε χειρότερη θέση απ' την Ελλάδα βρίσκονται κράτη όπως το Κονγκό, η Ναμίμπια, το Τζιμπουτί και η Κένυα. Η σύγκριση με χώρες αυτής της κατηγορίας δεν πρέπει να ξενίζει, καθώς η Ελλάδα αποκτά όλο και περισσότερα απ' τα χαρακτηριστικά τους, ενώ το ίδιο το Μνημόνιο θέτει ως στόχο μια οικονομική εικόνα αντίστοιχη αυτής τέτοιων χωρών, τουλάχιστο σε επίπεδο αριθμών. Για παράδειγμα, η Ναμίμπια εμφανίζει ποσοστά ανεργίας της τάξης του 51% αλλά το χρέος της είναι μόλις στο 28% του ΑΕΠ, έχει πρωτογενές πλεόνασμα και δημοσιονομικό έλλειμμα μόλις στο 4,9%, ενώ καταγράφει ρυθμούς ανάπτυξης 4%. Σε προσφάτως δημοσιευμένη έρευνα που προκάλεσε αντιδράσεις κατέθεσα στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία η Ελλάδα έχει διαβεί μόλις το 50% του δυσβάσταχτου δρόμου στον οποίο την έχουν τοποθετήσει η τρόικα και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Μετά από ένα πρώτο κύμα διαψεύσεων από επίσημα χείλη ακολούθησε η παραδοχή του κ. Προβόπουλου ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας ότι «έχουμε διανύσει το 70% της διαδρομής» που συνοδεύτηκε από το σχόλιο ότι «μας απομένει όμως ακόμα ένα 30% αλλά, όπως ξέρετε, στο μαραθώνιο το τελευταίο κομμάτι είναι το πιο δύσκολο και το πιο εξαντλητικό». Ακόμη κι αν δεχτούμε το 30% ως το εναπομείναν ποσοστό «διαδρομής» για την Ελλάδα, εφόσον το πρώτο 70% οδήγησε στην απώλεια 900.000 θέσεων εργασίας, θα πρέπει να αναμένουμε, με βάση την εκτίμηση του κ. Προβόπουλου, την απώλεια επιπλέον, περίπου, 270.000 θέσεων εργασίας (900 x 30%). Σε αυτή την περίπτωση, οι υπολογισμοί που έγιναν παραπάνω σχετικά με το χρόνο που θα χρειαστεί προκειμένου η χώρα να επιστρέψει στα επίπεδα απασχόλησης του 2010 ή του 2008 θα πρέπει να επιμηκυνθούν κατά ένα περίπου έτος. Δηλαδή, ούτως ή άλλως, η αποκατάσταση της βλάβης στην αγορά εργασίας από την εφαρμογή του Μνημονίου θα πάρει, με βάση τα αισιόδοξα σενάρια, περίπου δύο με τρεις δεκαετίες. Αυτό, με την προϋπόθεση ότι από το 2014 η οικονομία θα μπει σε μια σταθερή και ισχυρή πορεία ανάπτυξης, κάτι το οποίο δεν φαίνεται να έχει εξασφαλιστεί τουλάχιστον με βάση τα μέχρι στιγμής στοιχεία. Δεν χρειάζεται επομένως να περιμένει κανείς ούτε μία ημέρα ακόμη για να αντιληφθεί ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης όσον αφορά στο πρόβλημα της ανεργίας. Δεδομένου, μάλιστα, ότι για το 99% των Ελλήνων σε εργάσιμη ηλικία η αμοιβή από την εργασία τους είναι και το μόνο εισόδημά τους, γίνεται εύκολα κατανοητό ότι για τα 2 εκατομμύρια Έλληνες που δεν θα έχουν δουλειά όταν η κρίση φτάσει στο ζενίθ της δεν θα υπάρχει καμία άλλη πηγή εισοδήματος κι έτσι μοιραία θα επέλθει η ιδιωτική πτώχευση και η προσωπική εξαθλίωση. Σχέδιο εκτάκτου ανάγκης Αυτό δεν αποτελεί μια πρόβλεψη που χρήζει συζήτησης για το κατά πόσο ενδέχεται να επιβεβαιωθεί ή όχι, αλλά το δεδομένο και βέβαιο αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθείται με ένα μεγάλο μέρος αυτού να έχει ήδη επαληθευτεί. Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως ένα σχέδιο εκτάκτου ανάγκης για την αντιμετώπιση της ανεργίας, η εφαρμογή του οποίου θα αρχίσει το συντομότερο δυνατό. Όμως κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στο σχεδιασμό και στα συμφέροντα της Γερμανίας και αυτό δημιουργεί απόκλιση μεταξύ των συμφερόντων των δύο χωρών. Η ελληνική πολιτική ηγεσία θα πρέπει να κατανοήσει την ωμή οικονομικοπολιτική πραγματικότητα της Ευρωζώνης και να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αναγνωρίζοντας, από τη μια, ότι έχει απέναντί της έναν πανίσχυρο εταίρο με πολύ διαφορετικά συμφέροντα από τα ελληνικά αλλά και, από την άλλη, ότι αυτό δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για την αποτυχία εξυπηρέτησης των συμφερόντων της Ελλάδας. Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν εκλεγεί για να προωθήσουν ένα γερμανικό ή έστω ευρωπαϊκό όραμα, αλλά πρωτίστως για να υπηρετήσουν και να προστατεύσουν τα ελληνικά συμφέροντα. Και αυτό με την υπάρχουσα πολιτική είναι αδύνατο. Και επειδή ακόμη και στο «μόνιμο» υπάρχουν όρια και χρονικοί περιορισμοί, επιβάλλεται αλλαγή πολιτικής άμεσα, καθώς για κάθε 50 ημέρες εφαρμογής του Μνημονίου απαιτείται ένας χρόνος ανάπτυξης για να αποκατασταθούν οι απώλειες σε θέσεις εργασίας κι έτσι η συνέχιση της εφαρμογής του προγράμματος λιτότητας μέχρι το α' τρίμηνο του 2014 θα έχει κοστίσει στην Ελλάδα επιπλέον 7 χρόνια σε απόθεμα θέσεων εργασίας. Το μείζον θέμα, λοιπόν, δεν είναι αν έχουμε διανύσει το 50% ή το 70% του δρόμου τον οποίο έχει χαράξει για την Ελλάδα η τρόικα, αλλά ότι όσο προσπαθούμε να τον διαβούμε προκαλούμε μόνιμες αλλοιώσεις, χρονικές και ποιοτικές στο δρόμο που θα χρειαστεί να περπατήσουμε στις επόμενες δεκαετίες. Και μέχρι στιγμής η υλοποίηση των περισσότερων πολιτικών του Μνημονίου έχει εξασφαλίσει για το μέλλον ένα δρόμο ανώμαλο, δύσβατο και ανηφορικό, για τον οποίο κανείς, ούτε η τρόικα, δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι τελικά δεν θα οδηγήσει στον γκρεμό. Πηγή περιοδικό "Επίκαιρα"

Eurostat κατώτατοι μισθοί και ποσοστά ανεργίας στην Ευρωζώνη Posted: 18 Apr 2013 12:00 PM PDT Κατώτατοι μισθοί Κρατών Ευρωζώνης εντός, εκτός και επί τα αυτά. Μετά από όχι και πολλές προσπάθειες απολαμβάνουμε το κατώτατο μισθό, των υψηλών παροχών υγείας,του επιδόματος ανεργίας αλλά και συντάξεων. Αν βλέπετε εσείς κάποια Χώρα που είναι στο Μηχανισμό (αντι)στήριξης και χαίρει άκρας υγείας σε μισθούς και ποσοστά ανεργίας παρακαλώ να μας ενημερώσετε...! Η πηγή που ελήφθησαν τα στοιχεία είναι η παρακάτω: Eurostat Κατώτατοι μισθοί Ποσοστά Ανεργίας εντός Ευρωζώνης, εκτός και επί τα αυτά. Η πηγή που ελήφθησαν τα στοιχεία είναι η παρακάτω: Eurostat ποσοστά ανεργίας με επιλογή που θα κάνετε ανάλογα το μήνα που σας ενδιαφέρει πχ.2012Μ11 είναι 2012 μήνας Νοέμβριος.

Ολοταχώς για ισόβια ο Παπακωνσταντίνου Posted: 18 Apr 2013 11:58 AM PDT Έδωσε το γνωστό USB στον Διώτη, αλλά χωρίς... ονόματα!!! Κόλαφος η έκθεση των εμπειρογνωμόνων της ΕΛΑΣ. Τα ονόματα των συγγενών του Παπακωνσταντίνου, αφαιρέθηκαν πριν παραλάβει ο Διώτης το USB. Αυτό σημαίνει ότι ο Παπακωνσταντίνου πήρε μία λίστα με τα ονόματα των συγγενών του και παρέδωσε μία λίστα χωρίς αυτά τα ονόματα "για έλεγχο". Η αποκάλυψη είναι εξαιρετικά σοβαρή και θέτει μείζον θέμα για την δικαιοσύνη που αφήνει τον Παπακωνσταντίνου να μπαινοβγαίνει ελεύθερα από την χώρα. Μείζον θέμα όμως υπάρχει και για τον Παπανδρέου, αφού όπως έχει δηλώσει ο ίδιος ο Παπακωνσταντίνου "ήταν ενήμερος για τα πάντα", ενώ ο Διώτης κατέθεσε ηλεκτρονικά μηνύματα που οδηγούν στο ίδιο συμπέρασμα. Θέμα δημιουργείται όμως και για τον Διώτη αφού η πραγματογνωμοσύνη έδειξε ότι δημιουργήθηκε ένα τρίτο USB, πιθανότατα αυτό που δημοσιοποιήθηκε, όταν το αρχείο ήταν στην κατοχή του. Μάλλον θα πρέπει να τον δοξάσουμε (σε περίπτωση) που όντως το έκανε, αλλιώς ακόμα θα κοιμόμασταν τον ύπνο του δικαίου. Πηγή

Ποιον ενοχλεί η μονιμότητα στο δημόσιο; Posted: 18 Apr 2013 11:57 AM PDT Από όταν ετέθη το θέμα των απολύσεων στο δημόσιο λύσσαξε η τρόϊκα εσωτερικού (η νυν και η προηγούμενη) και όλα τα ελεγχόμενα ΜΜΕ για την κατάργηση της μονιμότητας. Ο λόγος; Εδώ και περίπου 20 χρόνια, από το 1994, οι προσλήψεις μονίμου προσωπικού στο δημόσιο γίνονται μέσω ΑΣΕΠ. Σε αυτό το διάστημα υπήρξαν ελάχιστες εξαιρέσεις μονιμοποίησης υπαλλήλων αορίστου χρόνου ή πρόσληψης μονίμων με "ειδική" μοριοδότηση. Έτσι μπορούμε να θεωρήσουμε ότι οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι των τελευταίων 20 ετών, σχεδόν στο σύνολό τους, έχουν εισαχθεί αξιοκρατικά. Οι υπάλληλοι αυτοί αποτελούν την ελπίδα για ένα δημόσιο το οποίο δεν δεσμεύεται από την υποχρέωση να υπηρετεί τα κόμματα αλλά το σύνταγμα και την κοινωνία. Ο τρόπος διορισμού είναι αναγκαία συνθήκη ώστε ο υπάλληλος να μην είναι εξαρχής κομματόσκυλο και η μονιμότητα αναγκαία συνθήκη ώστε να μην απαιτείται να καταλήξει στην πορεία του σε κομματόσκυλο. Οι κομματικοί μηχανισμοί βεβαίως όλο αυτό το διάστημα δεν σταμάτησαν τα ρουσφέτια και έχουν βολέψει τους ημετέρους σε όλο το εύρος του δημοσίου με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Το πρόβλημα όλων των κομμάτων λοιπόν είναι πως οι απολύσεις εάν δεν αγγίξουν τους μονίμους διορισθέντες αξιοκρατικά (μέσω ΑΣΕΠ), που δεν έχουν υποχρέωση στα κόμματα, θα πρέπει να αγγίξουν τους ημετέρους. Με τις απολύσεις λόγω κατάργησης οργανικών θέσεων επιχειρείται η εξομοίωση όλων των υπαλλήλων, έτσι ώστε ακόμη και οι διορισθέντες μέσω ΑΣΕΠ να αναγκαστούν να τρέξουν να γλύψουν τα κόμματα για τη διατήρηση της θέσης τους. Ο πόθος των κομματικών μηχανισμών ώστε να μην απολύσουν δικά τους παιδιά είναι τόσος που δεν διστάζουν να καταπατήσουν ακόμη και το σύνταγμα για να το πετύχουν. Θλιβερή φιγούρα σε όλο αυτό το θέατρο είναι ο πρώην αριστερός καθηγητής, ο οποίος στην καλύτερη των περιπτώσεων, αφού οργανώσει όλη την επιχείρηση, θα την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια πριν τις απολύσεις μονίμων κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι δεν εφαρμόζει το "ακριβές" σχέδιο του. Αυτός είναι ο σκοπός πίσω από όλη αυτή την παπαριά που ονομάζεται αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα. Να απολύσει από αυτούς που έχουν μπει αξιοκρατικά λόγω κατάργησης της οργανικής τους θέσης. Δεν πιστεύω ότι απαιτούνται απολύσεις από το δημόσιο. Ακριβώς το αντίθετο. Οι υπάλληλοι-κομματόσκυλα όμως είναι αυτοί που πάντα κοιτούν την πάρτη τους και μόνον και είναι αντίθετοι σε κάθε ενωτική προσπάθεια για την ανατροπή αυτών των πολιτικών. Είναι αυτοί που δεν τους ενοχλούν οι απολύσεις εάν δεν τους αφορούν άμεσα. Ας στρέψουν λοιπόν αυτοί οι υπάλληλοι την οργή τους προς εκεί που πρέπει και να μην κοιτάνε και πάλι πως θα βολευτούν σε βάρος αυτών που έχουν εξασφαλίσει μια θέση εργασίας μέσα από τίμιες διαδικασίες και προσπαθούν να την διατηρήσουν χωρίς να φιλήσουν κατουρημένες ποδιές. Και εάν αυτοί δραστηριοποιηθούν ενάντια στα κόμματα τους, τότε σίγουρα μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες ημέρες για όλη την ελληνική κοινωνία. Δ/Υ διορισθείς μέσω ΑΣΕΠ

Πώς θα σταματήσουμε την παρακμή; Posted: 18 Apr 2013 11:40 AM PDT Όλοι το βλέπουμε πια πως έχουμε μπει πλέον σε μια αναπόδραστη πορεία παρακμής σαν Έθνος, σαν κοινωνία, σαν λαός και σαν κράτος. Παρακμή πολύπλευρη, όχι μόνο οικονομική, αλλά κυρίως κοινωνική, ηθική και πολιτική. Το υπόδειγμα ζωής που είχαμε επιλέξει, με κύρια ευθύνη της άρχουσας πολιτικο-οικονομικής τάξης, απέτυχε παταγωδώς. Τώρα έφτασε η ώρα να επιλέξουμε. Θα αφεθούμε στην παρακμή που θα μας αφανίσει ή θα την υπερβούμε; Συνέχιση αυτής της κατάστασης δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να υπάρξει αλλά και ούτε επιστροφή στην προ του 2010 κατάσταση. Η τελευταία περίπτωση, όχι μόνο είναι αδύνατη, αλλά δεν πρέπει να είναι και επιθυμητή. Μην κοροϊδευόμαστε. Απαιτείται κάτι πολύ συγκλονιστικό, κάτι πολύ δυνατό για να ζωντανέψει το ενδιαφέρον όλων μας για την πατρίδα μας, για την ίδια τη ζωή μας. Και αυτό δεν είναι άλλο από την συμμετοχή όλων μας αυτοπροσώπως στη διακυβέρνηση της χώρας από εδώ και πέρα. Το να συνεχίσουμε έτσι με πολιτικά τζάκια ως πολιτικούς μας εκπροσώπους και με κρατικοδίαιτα παράσιτα ως άρχουσα οικονομική μας τάξη, απλά δεν έχουμε κανένα μέλλον. Θα μετατραπούμε ομαδικά σε παθητικά αντικείμενα εκμετάλλευσης. Θα πρέπει λοιπόν όλοι μας να συμμετάσχουμε στη διαμόρφωση ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου, ενός νέου καταστατικού χάρτη που θα εξασφαλίζει αφενός τη διαρκή λαϊκή συμμετοχή στην διακυβέρνηση της χώρας και αφετέρου την απελευθέρωση, από τον εγκλωβισμό του συστήματος, της ανθρώπινης προσωπικότητας του καθενός μας. Ο Αλέξις Ντε Τοκβίλ είχε πει: «Τα ισχυρότερα και ίσως τα μόνα μέσα τα οποία κατέχουμε για να κάνουμε τους ανθρώπους να ενδιαφερθούν για την ευημερία της χώρας τους, είναι να τους κάνουμε συνεταίρους στη διακυβέρνησή της». Ο δε Άλμπερτ Αϊνστάιν είχε πει: «Χωρίς δημιουργικές, ελευθερόφρονες προσωπικότητες, η εξέλιξη της κοινωνίας είναι το ίδιο ακατανόητη, όπως η εξέλιξη της ατομικής προσωπικότητας χωρίς το θρεπτικό λίπασμα της κοινότητας». Επομένως ο μόνος τρόπος για να σταματήσουμε την παρακμή είναι αφενός η συμμετοχή όλων μας στη διακυβέρνηση της χώρας και αφετέρου η απελευθέρωση της προσωπικότητας των Ελληνίδων και των Ελλήνων ώστε να μπορέσουν να δείξουν την αξία τους. Το τι ακριβώς θα γίνει με τα μνημόνια, με το ευρώ και γενικά με την οικονομική πορεία της χώρας και την οικονομική κατάσταση όλων μας, θα το αποφασίσουμε όλοι μαζί ως ελεύθεροι άνθρωποι και όχι ως άφωνοι και ακυρωμένοι σκλάβοι. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση. Πέτρος Χασάπης

Deutsche Welle: Η Μέρκελ ως άλλος Χίτλερ; Posted: 18 Apr 2013 11:35 AM PDT «Η Μέρκελ ως Χίτλερ;», είναι ο τίτλος του άρθρου της Deutsche Welle για την εικόνα της γερμανίδας καγκελαρίου στην Ευρώπη. Όπως σημειώνει το δημοσίευμα, η ευρωκρίση αναβιώνει παλιές εχθρότητες συχνά με τη μορφή αμφιλεγόμενων συγκρίσεων, που εγείρουν ερωτήματα για την προοπτική της ευρωπαϊκής πολιτικής κουλτούρας. Το «έργο» ξεκίνησε στην Ελλάδα. Πριν από περίπου τρία χρόνια κατέβηκαν οι πρώτοι διαδηλωτές στους δρόμους της Αθήνας με στόχο να διαμαρτυρηθούν για την όξυνση της κρίσης, απεικονίζοντας τη γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ με στολή των SS. Η επιμονή της Μέρκελ στα προγράμματα λιτότητας φέρνει στη μνήμη ορισμένων διαδηλωτών την περίοδο της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.  Περίπου 70 χρόνια μετά τα ναζιστικά εγκλήματα, πολλοί Έλληνες αισθάνονται να πέφτουν και πάλι θύματα των Γερμανών στο οικονομικό πεδίο. Τα αντιγερμανικά συνθήματα μερίδας διαδηλωτών πλαισιώνονται και από αντιγερμανικές κορώνες σε ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Συγκρίσεις της Μέρκελ με τον Χίτλερ έκαναν και Κύπριοι διαδηλωτές Ωστόσο οι παραλληλισμοί με το ναζιστικό παρελθόν δεν αποτελούν ελληνική αποκλειστικότητα. Παρόμοιες συγκρίσεις της Α. Μέρκελ με τον Χίτλερ παρατηρήθηκαν και σε πρόσφατες διαδηλώσεις στην Κύπρο, ενώ στην ισπανική εφημερίδα El Pais δημοσιεύθηκε άρθρο ισπανού οικονομολόγου, που υποστήριζε ότι η Μέρκελ « όπως ο Χίτλερ κήρυξε τον πόλεμο στην υπόλοιπη Ευρώπη, αυτή τη φορά για να εξασφαλίσει οικονομικό ζωτικό χώρο». Σύμφωνα με τον επί πολλά χρόνια σοσιαλδημοκράτη ευρωβουλευτή Όλαφ Σβένκε, αυτές οι ναζιστικές κατηγορίες «είναι εντελώς ανάρμοστες, αλλά εν μέρει ψυχολογικά κατανοητές». Ο κ. Σβένκε, σημερινός πρόεδρος της Γερμανικής Ένωσης του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Ιδρύματος (ECF) παραπέμπει στη συλλογική μνήμη των λαών που έχουν πέσει θύματα των ναζί, η οποία τους ωθεί – όπως λέει – σε υπερβολικές αντιδράσεις όταν νιώθουν ότι προκαλούνται. Ο Όλαφ Σβένκε θεωρεί ότι θα έπρεπε να καταστεί σαφές ότι η βοήθεια είναι κομμάτι της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και δεν διστάζει να χαρακτηρίσει λάθος τη γερμανική στάση που δηλώνει ότι «εμείς το κάνουμε σωστά, κάντε το όπως εμείς». Εξαιτίας αυτής της στάσης βλέπουν τους Γερμανούς στην Ελλάδα και όχι μόνο σαν «σχολικό διευθυντή», συνοψίζει στην εφημερίδα Süddeutsche Zeitung ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης, ο οποίος παράλληλα δεν φείδεται κριτικής έναντι των συμπατριωτών του. Όπως λέει, «σχεδόν όλοι οι βαλκανικοί λαοί θεωρούν τους εαυτούς τους αθώα θύματα», ενώ οι Γερμανοί «είναι περήφανοι για τα επιτεύγματά τους και θέλουν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι -κυρίως οι νότιες χώρες- να τους μιμηθούν», αγνοώντας, όμως, «ότι ο Νότος έχει μία εντελώς διαφορετική κουλτούρα». «Η Ευρώπη έχει επενδύσει πολύ στην οικονομία, αλλά πολύ λίγο στον πολιτισμό και τις κοινές αξίες» εκτιμά ο Π. Μάρκαρης συνεχίζει το δημοσίευμα. Η Γερμανία μοιάζει συχνά ανίκανη να αντιληφθεί την πολιτισμική διαφορετικότητα του Νότου. Μερίδα του τύπου, όπως η λαϊκή εφημερίδα Bild, που παρουσιάζει τους Γερμανούς ως εκείνους που συμβάλλουν με τα περισσότερα χρήματα πληρώνοντας «τις πολυτελείς συντάξεις των Ελλήνων», οξύνει κι άλλο την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. Άλλο τόσο δυσχεραίνουν την κατάσταση, σύμφωνα με την Ουλρίκε Γκερνό, ρήσεις όπως αυτή του επικεφαλής της ΚΟ των γερμανών Χριστιανοδημοκρατών Φόλκερ Κάουντερ, ο οποίος είχε δηλώσει το 2011 ότι «η Ευρώπη μιλά γερμανικά». Η επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τις Διεθνείς Σχέσεις (ECFR) στο Βερολίνο εκτιμά ότι η απουσία αλληλοσεβασμού και ευαισθησίας που παρατηρείται ορισμένες φορές δείχνει πόσο αναστρέψιμη είναι η διαδικασία 50 ετών ενσωμάτωσης». Ωστόσο, όπως εκτιμά η κ. Γκερνό, η γερμανική πολιτική των τελευταίων δεκαετιών δεν έχει αποτύχει και εφιστά την προσοχή στις πτυχές της 'ευρωκρίσης': «Δεν πρόκειται μόνο για μία κρίση του ευρώ ή για υπερχρέωση του Νότου, αλλά και για μία κρίση του καπιταλισμού, των τραπεζών, της εθνικής κυριαρχίας και μία συστημική κρίση». Δεδομένης της περιπλοκότητας της κατάστασης, αλλά και της απουσίας πολιτισμικού διαλόγου, κερδίζουν έδαφος οι υπεραπλουστεύσεις και οι εύκολες απαντήσεις του τύπου «τεμπέληδες Έλληνες» και «η Μέρκελ είναι ο Χίτλερ». Η Ευρώπη «έχει επενδύσει πολύ στην οικονομία, αλλά πολύ λίγο στον πολιτισμό και τις κοινές αξίες» διαπίστωνε ο Πέτρος Μάρκαρης στις αρχές του 2012 για να προσθέσει αργότερα ότι «θα βοηθούσε πολύ τις δύο πλευρές αν εισέρεε λίγη λογική στα συναισθήματα των Ελλήνων και λίγο συναίσθημα στη λογική των Γερμανών», καταλήγει η Deutsche Welle. Πηγή: newsbomb.gr

Καταστροφή μιας χώρας, καταστροφή μιας ηπείρου Posted: 18 Apr 2013 11:20 AM PDT Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Η απόφαση του Eurogroup (δηλαδή όλων των κυβερνήσεων της ευρωζώνης, περιλαμβανομένης της κυπριακής και της ελληνικής), της ΕΚΤ, της Κομισιόν και του ΔΝΤ για την Κύπρο θα περάσει ίσως στην ιστορία ως η ταχύτερη καταστροφή κράτους – τύφλα νάχει ο Γκουντέριαν, με τους αστραπιαίους πολέμους του. Ταυτόχρονα, η απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο έθεσε τα θεμέλια για την πιθανή τελική καταστροφή της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, βάζοντάς την πιθανώς σε τροχιά δύσκολα αντιστρέψιμης πορείας προς την τελική διάλυση. Μια τέτοια διάλυση, υπό τις διαγραφόμενες συνθήκες, κινδυνεύει να οδηγήσει τον κόσμο πιο πίσω από τον Διαφωτισμό και την Αναγέννηση. Κατά πάσα πιθανότητα, μια τέτοια διάλυση, επερχόμενη, θα οδηγήσει στον κατακερματισμό της 'Ενωσης σε μια σειρά αδύναμα κρατίδια, ταχέως φτωχοποιούμενα, υποχείρια της «Αυτοκρατορίας του χρήματος» και των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Ελλάδα θα κινδυνεύσει μεσοπρόθεσμα με διαμελισμό, ενώ ότι απομένει από την Κύπρο θα απορροφηθεί από το Ισραήλ, αφού η Τουρκία πάρει ένα γερό κομμάτι. 'Όπως σε κάθε φάση της ευρωπαϊκής κρίσης, ελπίζει κανείς σε μια εναργή παρέμβαση της ανθρώπινης βούλησης που θα αντιστρέψει την πορεία. Δυστυχώς όμως οι ευρωπαϊκές κοινωνίες έχουν παρακμάσει εδώ και πολλές δεκαετίες, τα ρεύματα της ριζοσπαστικής αμφισβήτησης, πάνω στα οποία στηρίχτηκε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός έχουν σιγήσει ή έχουν εκφυλισθεί, κι όταν οι λαοί νοιώσουν ότι πεθαίνουν, και αναζητήσουν πολιτικές και διανοητικές ηγεσίες για να οργανώσουν τις άμυνές τους δύσκολα θα τις βρουν, εκτός των άλλων, γιατί επί δεκαετίες συντελείται μια διαδικασία ελέγχου των ελίτ. Στην πραγματικότητα ο Γκουντέριαν και ο Χίτλερ μοιάζουν ανόητοι μπροστά στα πραξικοπήματα που οργανώνει σήμερα το «Χρήμα». Τότε, τουλάχιστον, καταλαβαίναμε ότι μια χώρα καταλαμβάνεται από τον στρατό μιας άλλης. Τώρα, καταλύεται το κράτος υιοθετώντας «προγράμματα σωτηρίας» (!) και χωρίς το πολιτικό προσωπικό και οι πολίτες να παίρνουν χαμπάρι τι έχει συμβεί. Η ταχύτατη, με ένα μόνο «χτύπημα», καταστροφή της Κύπρου συνιστά Α) καινούριο σταθμό στην τελειοποίηση της μεθόδου «Σοκ και Δέους», Β) εκδήλωση της λανθάνουσας γεωπολιτικής τάσης της ευρωπαϊκής κρίσης Γ) νέο, τρίτο σταθμό, μετά τη Λήμαν Μπράδερς και τα Μνημόνια, στο «διαρκές πραξικόπημα» του «τραπεζικού ολοκληρωτισμού», του Χρήματος, εναντίον των κανόνων του «κανονικού» καπιταλισμού και της αστικής δημοκρατίας, δηλωτικό της μετάβασης από τον «νεοφιλελεύθερο» στον «καπιταλισμό της καταστροφής», από την αστική δημοκρατία προς τον μεταμοντέρνο ολοκληρωτισμό, ενδιάμεσο πιθανώς σταθμό προς πλήρη ολοκληρωτισμό Πόλεμος Από την αρχή της κρίσης τονίσαμε ότι πρόκειται περί πολέμου με μη στρατιωτικά μέσα, αλλά πληρούντος απολύτως τον σχετικό ορισμό του Κλαούζεβιτς. Τον πόλεμο εξαπέλυσε η παγκόσμια, χρηματιστική ιδίως ολιγαρχία εναντίον των λαών της Ευρώπης, εναντίον της μεταπολεμικής Ευρωπαϊκής δημοκρατίας και των κοινωνικών επιτευγμάτων των ευρωπαϊκών λαών. 'Αρχισε μέσω της Ελλάδας, χωρίς να περιορίζεται σε αυτή. Είναι ταυτόχρονα και πόλεμος ειδικά κατά του ελληνικού λαού, για λόγους τόσο γεωπολιτικούς, όσο και «ιδεολογικούς» (που έχουν να κάνουν με ότι συμβολίζει αυτός ο λαός και ο ιδιαίτερος ρόλος του στην Ιστορία, από τα αρχαία χρόνια, αλλά και η ανθεκτικότητα, στο χρόνο, του «αντιστασιακού» κυττάρου του, όπως εκδηλώθηκε στις τρεις μεγάλες, παγκόσμιας σημασίας, Επαναστάσεις του νεώτερου ελληνισμού, το 1821, το 1941-45, το 1955-59). 'Ένα από τα κύρια όπλα αυτού του πολέμου είναι η ψυχολογία, η εξαιρετικά, όλο και πιο επεξεργασμένη τακτική του «Σοκ και Δέους», κατά τον τόσο επιτυχή τίτλο του ομώνυμου βιβλίου της Ναόμι Κλάιν, τακτική που χρησιμοποιείται τώρα στην περίπτωση της Κύπρου. Κάθε «Αυτοκρατορία» στην Ιστορία απέβλεπε στην περιφερειακή ή και παγκόσμια, ει δυνατόν, επικράτηση. Κάθε μια το έκανε όμως με τη δική της ιδεολογία, τα ιδιαίτερα μέσα και «όπλα» της. Η «Αυτοκρατορία του Χρήματος» χαρακτηρίζεται από τη χρήση μη πολεμικών, αν και εξίσου θανατηφόρων όπλων. Αν άλλες αυτοκρατορίες, από τον Ιούλιο Καίσαρα έως το Τρίτο Ράιχ του Χίτλερ εμφάνιζαν την ισχύ τους και δήλωναν τις προθέσεις τους, ετούτη εδώ κρύβεται πίσω από τη δράση κρατικών και πολιτικών υποκειμένων, βασίζεται στην εντυπωσιακή διείσδυσή της στις κρατικές, πολιτικές, οικονομικές, εκδοτικές και πολιτιστικές δομές όλου σχεδόν του πλανήτη, στηρίζεται στη δημιουργία μιας πλαστής, εικονικής πραγματικότητας, χρησιμοποιώντας την απίστευτη πρόοδο των κοινωνικών επιστημών, της βιολογίας και των νευροεπιστημών, της θεωρίας της πληροφορίας και των μαθηματικών θεωριών του Χάους για να δημιουργήσει «εικονικές πραγματικότητες» στους λαούς και ιδιαίτερα στις ελίτ. Υπερ-εφιάλτες Ακόμα και όσοι χρησιμοποιούν στην Ελλάδα τον όρο «αποικία χρέους» δεν τον αντιλαμβάνονται σε βάθος, εξακολουθούν να δρουν λες και υπάρχουν τα κράτη με τη μορφή που τα ξέραμε πριν τα 2010. Ζούμε ήδη στο «ισοδύναμο» ξένης κατοχής, αλλά δεν μπορούμε να το νοιώσουμε, γιατί δεν επιβάλλεται άμεσα, με τη δύναμη των τανκς και των πολυβόλων. 'Όμως οι «ελληνικές κυβερνήσεις» έπαψαν προ πολλού να είναι «ελληνικές». Και οι τρεις Πρωθυπουργοί της Ελλάδας μετά το 2009 χειραγωγούνταν/χειραγωγούνται άμεσα και προσωπικά από ανθρώπους του διεθνούς συστήματος στο άμεσο περιβάλλον τους, που είναι άλλωστε γνωστοί σε όποιον θέλει να τους μάθει. Το ίδιο συμβαίνει με τον «υπερ-Εφιάλτη» του Ελληνισμού, τον Νίκο Αναστασιάδη. Συγκρίνετε τα διαγγέλματα Γιώργου Παπανδρέου από το Καστελόριζο και Νίκου Αναστασιάδη μετά το πρώτο Eurogroup και θα διακρίνετε ότι έχουν γραφτεί από το ίδιο χέρι, χέρι όχι πολιτικού συμβούλου, αλλά του επιτελείου ψυχολογικού-πολιτικού πολέμου που επιδιώκει την καταστροφή της Ελλάδας. Συνήθως οι Αυτοκρατορίες συνέτριβαν μέχρι τώρα τους αντιπάλους τους με τη δύναμη της ισχύος τους ή τον φόβο που προκαλούσαν. Αυτή εδώ παραπλανά τα προς καταστροφή ή υποταγή υποκείμενα ώστε να οδηγηθούν μόνα τους εκεί που επιδιώκεται να οδηγηθούν χωρίς να το αντιληφθούν. Η επίθεση και καταστροφή της ΕΣΣΔ, που εμφανίστηκε όμως ως κατάρρευση ενός υποκειμένου ανίκανου να λύσει τα πολλά του προβλήματα είναι το πρώτο ιστορικό παράδειγμα της νέας εποχής. Δεν σκοτώνουμε τους δεινόσαυρους, αλλάζουμε το κλίμα και πεθαίνουν, έλεγε ο Καρότιτς, εκ των πρωτεργατών της (οργανωμένης από το Ιδεολογικό Τμήμα της Κεντρικής Επιτροπής, αλλά σχεδιασμένης από τον Σόρος) σοβιετικής «γκλάσνοστ». Το παράδειγμα της «περεστρόικα» Η Σοβιετική 'Ενωση ήταν το πρώτο κράτος στον κόσμο που δεν έπεσε με ξένη εισβολή ή με επανάσταση, αλλά τόριξε η ίδια η ηγεσία του, υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ και του Χρήματος, μέσω της τηλεόρασης! Τις προάλλες, βλέποντας τον Ζαχαρία Κουλία και τον Νίκο Κουτσού να μένουν μόνοι στη Βουλή των Αντιπροσώπων να υπερασπίζονται την Κυπριακή Δημοκρατία, θυμήθηκα την αντίστοιχη σκηνή στο ρωσικό κοινοβούλιο, τον Ιανουάριο του 1992. «Καλά τρελλαθήκατε;», έλεγε ο συνταγματάρχης 'Αλκσνις στους βουλευτές, «είστε με τα σωστά σας, θα διαλύσετε τη Σοβιετική 'Ενωση;». Κι όμως, σαν ζόμπι, οι Ρώσοι βουλευτές, ανάμεσά τους κι ο κομμουνιστής Ζιουγκάνωφ αν θυμάμαι καλά, ψήφισαν για να επικυρώσουν το πραξικόπημα του Γέλτσιν, εγκαινιάζοντας τη μεγαλύτερη οικονομική, κοινωνική, «γεωπολιτική» και πολιτιστική καταστροφή στην ιστορία της βιομηχανικής εποχής! Σοκ και Δέος Σε κάθε επεισόδιο του πολέμου που έχει εξαπολυθεί, τα σοκ είναι τόσο φοβερά που δεν επιτρέπουν στον εγκεφαλικό φλοιό να αντιδράσει φυσιολογικά και λογικά. Στη συνέχεια ο «εχθρός», οι επιτιθέμενες δυνάμεις, υπό τη γενική «καθοδήγηση» της διεθνούς χρηματιστικής ολιγαρχίας, χρησιμοποιούν τα ίδια τα φαινόμενα τρόμου, πανικού και σύγχυσης που προκαλούν, για να περάσουν την ατζέντα τους! Η πραγματικότητα είναι τόσο απίστευτη κα τραγική, που δημιουργεί η ίδια κίνητρο για λάθος αντίληψή της και λάθος αντίδραση. Αφού κατατρομοκρατούν και χρεωκοπούν μια χώρα, όπως έκαναν με την Ελλάδα τον Μάιο του 2010 και την Κύπρο τον Μαρτιο 2013, μετά λένε «προσοχή να μη χρεωκοπήσουμε». Εν ονόματι της «μη χρεωκοπίας», υπογράφονται δύσκολα αναστρέψιμες, αποικιακές δανειακές συμβάσεις και αρχίζει η διαρκής μεταφορά δημόσιας και ιδιωτικής ιδιοκτησίας και κρατικής κυριαρχίας στους Δανειστές, ενώ μπαίνει σε εφαρμογή ο υφεσιακός μηχανισμός της «δίνης θανάτου». Τώρα σκότωσαν τις κυπριακές τράπεζες και προσπαθούν να βάλουν το κυπριακό κράτος σε τροχιά αυτοκτονίας για να μην πεθάνει! Συχνά κι εγώ ακόμα αντιλαμβάνομαι με απελπισία, αμηχανία και οδύνη, ότι τα άρθρα μου φορμάρουν μάλλον τη σκέψη του «εχθρού», παρά μπορούν να χρησιμεύσουν στα ανάπηρα υποκείμενα που καταντήσαμε. Εμπεδώνεται μια διαρκής «διαλεκτική του τρόμου και της σύγχυσης», καταστρέφεται το νόημα και το υποκείμενο, δημιουργείται μια ατμόσφαιρα αντίστοιχη με αυτή που περιγράφει ο Φραντς Κάφκα στη «Δίκη», το απελπιστικό αριστούργημα που κινδυνεύει να αποδειχθεί μεγαλοφυής προφητεία. Κάθε νέο επεισόδιο στον πόλεμο αυτό προσφέρει τη δυνατότητα τελειοποίησης της μεθόδου και συλλογής πολύτιμων πληροφοριών για την αναζήτηση νέων μεθόδων κυριαρχίας και επιβολής, που συγκροτούν σταδιακά τις μορφές του νέου ολοκληρωτισμού, μέσα στις δομές της φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας, συμβιώνοντας για ένα διάστημα μαζί τους, προτού επικρατήσουν τελειωτικά. Για το λόγο αυτό οι αναγνώστες πρέπει να διατηρούν όσο το δυνατό ψυχρό τον εγκέφαλό τους, να τον απομονώσουν όσο γίνεται από τον ψυχισμό τους, γιατί έχει σημασία να καταλάβουμε τι γίνεται. Φυσικά, η πραγματικότητα είναι πολύ τραγική και ανεπιθύμητη, αλλά πρέπει να βρούμε τον τρόπο να την αντιμετωπίσουμε ορθολογικά και συλλογικά. Μια καλή ιδέα θα ήταν επίσης να μη βλέπετε τουλάχιστο τηλεόραση, που είναι ένα από τα βασικά όπλα του εχθρού. Ενημερωθείτε από άλλα μέσα και προσπαθείστε να δουλεύετε όσο περισσότερο μπορείτε με το μυαλό και τη λογική σας λειτουργία. Καλό θα ήταν να κινητοποιηθούν και οι πατριώτες και ανθρωπιστές ψυχίατροι, νευρολόγοι και ειδικοί στον ψυχολογικό πόλεμο, όσοι έχουν συνείδηση της κατάστασης, για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες αυτού του πρωτοφανούς στην ιστορία πειράματος και προγράμματος χειραγώγησης της κοινωνίας, και επίσης, του ειδικού προγράμματος χειραγώγησης των ελίτ. Αν και δεν σας κρύβω μια ορισμένη απαισιοδοξία – τόσο η ελλαδική, όσο και η κυπριακή κοινωνία έχουν σαπίσει σε τέτοιο βαθμό, που θα δυσκολευτούν πολύ να προτάξουν οποιαδήποτε αντίσταση στην καταστροφή τους. Κυττάξτε γύρω σας: πόσοι, ακόμα κι από αυτούς που οικτίρουν την απουσία αντιδράσεων ή τον ασύλληπτο εγωϊσμό μιας καταρρέουσας κοινωνίας, διαθέτουν δέκα ευρώ, δύο ώρες ή αναλαμβάνουν οποιονδήποτε κίνδυνο για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους της ή τη χώρα τους. Προσέξτε πόσο προσεκτικά προσπαθούν, ακόμα και τώρα, ακόμα και εντός των αντιμνημονιακών, να χτίσουν καριέρα. 'Ισως μας αξίζει όντως, με μια ευρύτερη έννοια, αυτό που μας συμβαίνει. Αν και δυστυχώς την πληρώνουν πάλι τα φτωχότερα και πιο αδύναμα, και τελικώς αποδεικνυόμενα πιο έντιμα, «υγιή» και κυρίως αξιοπρεπή στρώματα της κοινωνίας - επιβεβαιώνεται στην πράξη η άποψη ότι η αξιοπρέπεια είναι συνήθως αντιστρόφως ανάλογη προς τα ευρώ που έχει κανείς στην τσέπη του ή τα ακίνητα στο όνομά του. Είπαμε, να μη βλέπουμε μόνο το ταξικό, χωρίς το εθνικό, αλλά δεν υπάρχει και πολύ εθνικό χωρίς ταξικό – το «έθνος» το υπερασπίζονται συνήθως οι πληβείοι. Κύπρος – πρώτος απολογισμός Υπογραμμίσαμε εδώ και μήνες από τις στήλες αυτού του περιοδικού, ότι η εκλογή Αναστασιάδη θα μπορούσε να οδηγήσει σε καταστροφή, το τέλος της Κυπριακής Δημοκρατίας, και χρησιμοποιούμε τον όρο κατά κυριολεξία και όχι καθ' υπερβολήν, με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον μιας ήδη ημικατεστραμμένης Ελλάδας. Ούτε κι εμείς όμως περιμέναμε τέτοιο ρεκόρ – δεν θυμόμαστε άλλον πολιτικό ή κρατικό ηγέτη στην παγκόσμιο ιστορία που να πρόδωσε και να κατέστρεψε τη χώρα του δεκαπέντε μέρες μετά την εκλογή του. Το Eurogroup, δηλαδή οι Υπουργοί Οικονομικών όλων των κυβερνήσεων της ευρωζώνης, περιλαμβανομένης της κυπριακής και της ελληνικής, από κοινού με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έλαβαν τη γνωστή απόφαση για το κούρεμα των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες. Από μόνη της, η ανακοίνωση των αποφάσεων του Eurogroup σήμανε την καταστροφή του κυπριακού τραπεζικού τομέα και την έναρξη μιας διαδικασίας που, πολύ σύντομα, είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει στην καταστροφή του κυπριακού κράτους και να βάλει σε άμεσο κίνδυνο τον ελληνικό κυπριακό λαό, συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού της νήσου. Αυτό συνέβη γιατί, απλούστατα, κάθε φυσιολογικός άνθρωπος, ιδιώτης ή διαχειριστής κεφαλαίων, δεν διατηρεί τα λεφτά του σε τράπεζες αν του ανακοινώσουν ότι τα κουρεύουν 30% και ότι αυτές οι τράπεζες αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα. Με το που ακούει τέτοια είδηση παίρνει τα λεφτά του την επομένη και φεύγει. Υπό τη πίεση του κυπριακού λαού, που ένοιωσε τι συμβαίνει, η Βουλή των Αντιπροσώπων είπε ένα σπουδαίο 'Όχι. Αλλά η Βουλή δεν διέθετε ούτε την ελάχιστη κατανόηση του τι συμβαίνει, ούτε αξιόπιστη στρατηγική, ούτε διεθνείς συμμαχίες και στρατηγική, ούτε την αποφασιστικότητα να δώσει τον αγώνα μέχρι το τέλος με ότι αυτό συνεπάγεται. Καταλήξαμε έτσι στη δεύτερη, χειρότερη από την πρώτη απόφαση του Eurogroup, που πάρθηκε μάλιστα – δεν ξέρω αν είναι συμπτωματικό – την 25η Μαρτίου. Τι θα γίνει στη συνέχεια; 'Όταν ανοίξουν οι τράπεζες θα καταστραφούν διότι κάθε λογικός άνθρωπος και διαχειριστής κεφαλαίων θα πάρει τα λεφτά του και θα φύγει. Δεν μπορούν να σωθούν με εθνικά μέσα, γιατί έχουν καταστραφεί, αν δοκιμάσουν να κάνουν κάτι τέτοιο οι Κύπριοι θα χάσουν και τα εθνικά μέσα τους. Πρέπει να χρεωκοπήσουν κανονικά και να μη φορτωθεί το κυπριακό κράτος ούτε ένα ευρώ για τη διάσωσή τους. Αλλά το κυπριακό κράτος αποφάσισε να πάρει 10 δισεκετομμύρια δάνειο που δεν θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει και φυσικά θα βάλει υποθήκη τους ενεργειακούς του πόρους και θα περιλάβει στη συμφωνία τους γνωστούς αποικιακούς όρους. Αύριο, όταν οι Κύπριοι θα πεινάνε, θα τους πούνε «δεν έχετε άλλη λύση, δώστε μας τα πετρέλαια», αλλά για να γίνει εκμετάλλευση των πετρελαίων πρέπει να λύσετε τα κυπριακό – ήδη αυτή τη θέση υιοθετεί το Στέητ Ντηπάρτμεντ. Η Κύπρος θα γίνει και «αποικία χρέους», όπως η Ελλάδα και «μεταμοντέρνο προτεκτοράτο» ΗΠΑ, Βρετανίας και Ισραήλ, όπως προέβλεπε το Ανάν. Υπό αίρεση είναι αν θα μείνουν και πόσοι 'Ελληνες στο νησί. Προφανώς θα μείνει βεβαίως αφενός μια αποικιακή διοίκηση και αφετέρου μια ομάδα Ελληνοκυπρίων, είτε γιατί δεν θα μπορούν να φύγουν, είτε γιατί θα χρειάζονται για να εκβιάζεται με την τύχη τους η Ελλάδα. Το Ισραήλ, η Τουρκία, οι ΗΠΑ και η Βρετανία θα διαμελίσουν τα ιμάτια του νησιού. Εδώ και πολύ καιρό, η κατάσταση στην Ελλάδα και την Κύπρο επέβαλε τη δημιουργία ενός «ισοδύναμου» του ΕΑΜ, τηρουμένων των αναλογιών και του είδους του πολέμου και της κατοχής που αντιμετωπίζουμε. Ευρώ και Ευρώπη Υπογραμμίσαμε επίσης επανειλημμένα και θέλουμε να το τονίσουμε και πάλι, χωρίς να μπούμε εδώ αναλυτικά στη συζήτηση ότι η έξοδος της Ελλάδας ή της Κύπρου δεν είναι η όπτιμουμ λύση, η αιχμή της επίθεσης δεν είναι ούτε το ευρώ, ούτε το Μάαστριχτ, αλλά το χρέος και οι δανειακές, και αυτά δεν φεύγουν με τη δική μας αποχώρηση από την ευρωζώνη , που πιθανώς μπορεί να εξελιχθεί σε αποχώρηση και από την 'Ενωση. Ταυτόχρονα, τουλάχιστο αντικειμενικά, ένα τέτοιο σύνθημα εξυπηρετεί ενδεχομένως τις πιο ριζοσπαστικές δυνάμεις του Χρήματος και τις γεωπολιτικές επιδιώξεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ στη Μεσόγειο, επιδιώξεις που είναι θανάσιμα αντίθετες με τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Θεωρούμε ύποπτο τον μονομερή, αδιάκριτο αντιγερμανισμό, που αθωώνει ταυτόχρονα το ΔΝΤ και παραβλέπει ότι στη Γερμανία πιθανώς δεν κυβερνά πλέον η γερμανική δεξιά αλλά η Goldman Sachs μέσω και των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών! Οι δικές μας διαφορές με την ΕΕ είναι για τους ακριβώς αντίθετους λόγους απ΄αυτούς για τους οποίους την εχθρεύονται οι Αμερικανοί και το βαθύ Χρήμα. Είμαστε επομένως υπέρ του «σχεδίου Α», γιατί, ακόμα κι αν δεν πετύχει τελικά, μας επιτρέπει να δημιουργήσουμε συμμαχίες με άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, απαραίτητες για να αντιμετωπίσουμε έναν εχθρό τόσο ισχυρό όσο η συμμαχία των «Αγορών» με το αμερικανικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Εδώ και καιρό όμως υπογραμμίσαμε ότι τέτοιο σχέδιο προϋποθέτει πρώτον μια πανευρωπαϊκή καμπάνια εναντίον του «τραπεζικού ολοκληρωτισμού» και των υποτελών σε αυτόν ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, δεύτερον ένα σχέδιο Β, που να κάνει αξιόπιστο το σχέδιο Α. Δυστυχώς καμία προσπάθεια δεν έγινε προς αυτή την κατεύθυνση από ένα απελπιστικά επαρχιακό, εξαρτημένο και καθυστερημένο πολιτικό προσωπικό σε Ελλάδα και Κύπρο. Ακόμα και σήμερα, την Κύπρο την υποστηρίζει καλύτερα διεθνώς ο Υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου. Το μόνο που μας έχει μείνει είναι να παίζουμε τον ρόλο διεθνούς κλωτσοσκουφιού. Σήμερα, οι Κύπριοι είναι υποχρεωμένοι, αν θέλουν να σωθούν και να σώσουν το κράτος και τους εαυτούς τους, να ετοιμαστούν άμεσα για την εισαγωγή άλλου μέσου πληρωμής αν χρειαστεί, να χρεωκοπήσουν με τους δικούς τους όρους τις τράπεζες, όπως ένας τραυματίας κόβει τα πόδια του αν προσβληθούν από γάγγραινα, για να μην πεθάνει, να αρχίσουν άμεσα πανευρωπαϊκή πολιτική καμπάνια αντεπίθεσης και να προσανατολιστούν σε αλληλέγγυο στρατιωτικό μοντέλο επιβίωσης. Το λιγότερο που θάπρεπε να κάνουνε θάταν να κλείσουνε τους τραπεζίτες τους σε σκοτεινά μπουντρούμια, υπό τις χειρότερες δυνατές συνθήκες και να πετάξουνε στη θάλασσα τον Εφιάλτη πούχει στρογγυλοκαθήσει στο Προεδρικό Μέγαρο, έτοιμο να κάνει ότι γίνεται ακόμα για να καταστρέψει τη χώρα του. Πηγή Hellenic Nexus, Aπρίλιος 2013

Πανηγυρική ομολογία Ερντογάν: Οι Πομάκοι δεν είναι τουρκικό φύλο! Posted: 18 Apr 2013 10:58 AM PDT Καταρρέει η πολύχρονη προπαγάνδα του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής Σε κατάσταση σοκ οι τουρκοπράκτορες και οι αργυραμοιβοί Πομάκοι Αμηχανία μεταξύ των Πομάκων που είχαν πιστέψει στα λόγια της Άγκυρας που τώρα αποδεικνύονται "ψεύτικα και μεγάλα" Ο Τούρκος υπουργός Παιδείας ζητάει να διδάσκονται τα Πομάκικα στα σχολεία, ενώ επί χρόνια οι τουρκοπράκτορες της Θράκης διεμήνυαν πως δεν υπάρχει πομακική γλώσσα, άρα δεν υπάρχει ούτε πομακικό έθνος και λαός Η πόλη Εσκίσεχίρ (ελλ. Δορύλαιο) της Τουρκίας, ανακηρύχθηκε σε πολιτιστική πρωτεύουσα του τουρκικού κόσμου για το έτος 2013. Πραγματοποιήθηκαν εντυπωσιακές εκδηλώσεις στο στάδιο «Ατατούρκ», όπου στις 23 Μαρτίου 2013, παρέστη και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρ.Τ. Ερντογάν. Η τελετή ξεκίνησε με ενός λεπτού σιγή και την ανάκρουση του τουρκικού εθνικού ύμνου. Ο Ερντογάν στην ομιλία του (η οποία μεταδόθηκε από τα τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια) αναφέρθηκε στα επιτεύγματα των Τούρκων, και επεδίωξε να υπογραμμίσει τα κοινά στοιχεία των λαών με τουρκική καταγωγή μέσα στους οποίους κατέταξε ονομαστικά τους: Καζάκους, Τουρκμένιους, Κιργίζιους, Ουζμπέκους, Τάταρους, Τούβα, Μπασκούρτ και …Γκαγκαούζους! Αφού ονομάτισε τους «τουρκικούς λαούς», πέρασε σε δεύτερη κατηγορία λαών οι οποίοι δεν έχουν τουρκική καταγωγή, αλλά έχουν κοινή θρησκεία και κάποια κοινά πολιτιστικά στοιχεία με τους Τούρκους. Σε αυτούς, μεταξύ των Κούρδων, Αλβανών, Βοσνίων, Πακιστανών, Αφγανών, Περσών, Γεωργιανών και Λαζών, συμπεριέλαβε και τους …Πομάκους! Άρα, κατά τον τούρκο πρωθυπουργό, όσο μπορεί να είναι Τούρκοι οι ΄Αραβες και οι Πέρσες, άλλο τόσο είναι Τούρκοι και οι Πομάκοι... Η εντυπωσιακή δήλωση είναι ένα ακόμη ισχυρό ράπισμα στους γενίτσαρους Πομάκους της Ελληνικής Θράκης, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι είναι Τούρκοι. Όσο και να φωνάζουν, όσο και να προσπαθούν να γίνουν πιο Τούρκοι και από τους Τούρκους, όσο και να μισούν και να προδίδουν τη χώρα στην οποία ζουν, Τούρκοι ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ! Θα είναι μαϊμού-ιμιτασιόν Τούρκοι, τους οποίους χρησιμοποιεί το Τουρκικό κράτος για να βλάπτει την Ελλάδα. Και όπως δήλωσε ένας γέρος Πομάκος: όταν τα κατσίκια γίνουν πρόβατα, τότε και οι Πομάκοι θα γίνουν …Τούρκοι! Πραγματικά, πόσο ανόητος μπορεί να είναι κάποιος, ώστε να ισχυρίζεται ότι είναι Τούρκος, όταν οι ίδιοι οι Τούρκοι και ο πρωθυπουργός της χώρας τους, δεν τους θεωρούν Τούρκους; Για την εξήγηση του ψυχολογικού φαινομένου αρμοδιότεροι από εμάς είναι οι ψυχίατροι… Όσον αφορά τους Γκαγκαούζους, τους οποίους σε αντίθεση με τους Πομάκους …ετίμησε ο Ερντογάν κατατάσσοντάς τους στους Τουρκικούς λαούς, σύντομα θα ξεσκεπάσουμε τα τουρκικά παραμύθια για την δήθεν τουρκική καταγωγή των Γκαγκαούζων. Η Ζαγάλισα διαθέτει μοναδικά ιστορικά ντοκουμέντα που καταρρίπτουν τις κατασκευασμένες τουρκικές θεωρίες. «Να διδάσκονται τα Πομακικά στα σχολεία!»  Ιστορική δήλωση Τούρκου υπουργού Μία ιστορική δήλωση (2.9.2002) του πρώην υπουργού Παιδείας της Τουρκίας, Necdet Tekin, παρουσιάζουμε στο παρόν φύλλο της Ζαγάλισα. Μία δήλωση που δεν είναι τυχαία, αφού το τουρκικό κράτος κατά καιρούς μέσω των επίσημων οργανισμών του, των τουρκικών εφημερίδων και του ίδιου του πρωθυπουργού, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχει αναγνωρίσει τους Πομάκους ως ξεχωριστή εθνότητα που ζει στην Τουρκία. Καθόλου τυχαίες δεν είναι και οι διαδηλώσεις Πομάκων μέσα στην ίδια την Κωνσταντινούπολη, αλλά και σε χωριά και κωμοπόλεις όπου ζουν, για την αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και της εθνοτικής τους ιδιαιτερότητας. Αλλά και οι σύλλογοι που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια μέσα στην Τουρκία, οι εκδηλώσεις και τα στέκια παρουσίασης του πομακικού πολιτισμού, είναι ένα ακόμη τολμηρό βήμα. Μεγάλος εκφραστής της πομακικής ταυτότητας μέσα στην Τουρκία, είναι και ο φίλος και συνεργάτης της Ζαγάλισα κ. Ιμπραχήμ Κενάρ, μαχητικά άρθρα του οποίου φιλοξενούμε κατά καιρούς. Η αναγνώριση των δικαιωμάτων των Πομάκων έρχεται σαν αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Ο εκδημοκρατισμός της Τουρκίας, η σταδιακή πτώση του κεμαλισμού, το κουρδικό κίνημα, η σύνδεση με την ευρωπαϊκή οικογένεια κτλ, είναι παράγοντες που ωθούν το τουρκικό κράτος να παραχωρήσει δικαιώματα στις μειονότητές του. Έτσι, το 2002 το επίσημο κράτος θέλησε να κάνει ένα ακόμη βήμα προτείνοντας δημοσίως και από επίσημα χείλη, τη διδασκαλία μειονοτικών γλωσσών στα τουρκικά σχολεία. Στο επίκεντρο βρέθηκαν τα κουρδικά λόγω της δυναμικής του κουρδικού κινήματος. Αλλά, παράλληλα, ο τότε υπουργός Παιδείας είχε δηλώσει πως πρόθεση της κυβέρνησης ήταν να διδαχθούν και τα Πομακικά, τα Λαζικά και τα Τσερκέζικα, εφόσον διατυπωθούν σχετικά αιτήματα από τις ίδιες τις μειονότητες: «MEB Necdet Tekin'e göre kurslar Kürtçe ile sınırlı değil; talep olursa Pomakça, Lazca, Çerkezçe için de benzer kurslar açılabilecek». Ήταν μία κίνηση που ερχόταν σε αντίθεση με την ισχυρή κεμαλική λογική της Τουρκίας και για αυτό τελικά δεν προχώρησε. Αλλά στο διάστημα που έχει ακολουθήσει, με τις επανειλημμένες δηλώσεις των Τούρκων επισήμων για την ύπαρξη διαφορετικών εθνοτήτων μέσα στην Τουρκία, τη δημιουργία τηλεοπτικού σταθμού με αποκλειστικά κουρδόφωνο πρόγραμμα και τις δηλώσεις των ίδιων των μελών των μειονοτήτων για τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, είναι βέβαιο, πως δεν θα αργήσει η διδασκαλία των πομακικών μέσα στην Τουρκία. Η Ελλάδα είναι φυσικά ουραγός των εξελίξεων αυτών, αφού τα ελληνικά κόμματα κρέμονται από τα χείλη των βουλευτών Χατζηοσμάν (ΠΑΣΟΚ) ή του Χατζηγιουσούφ και Ζεϊμπέκ (ΣΥΡΙΖΑ) και των λίγων χιλιάδων κομματικών ψήφων τους, που κρίνονται πιο σημαντικοί από το συμφέρον της πατρίδας! Ό,τι κι αν γίνει , στο τέλος, η μάχη για την πομακική γλώσσα θα κερδηθεί! Πηγή εφημερίδα Ζαγάλισα

Οι Κινέζοι θέλουν και το "Ελ. Βενιζέλος" ως γέφυρα για τα προϊόντα τους στην Ευρώπη Posted: 18 Apr 2013 10:40 AM PDT Στη συνάντηση με τον Γ. Στουρνάρα ζήτησαν και το μερίδιο της Hochtief Του Κωστή Πλάντζου «Γέφυρα» που θα συνδέει μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές ζώνες της Κίνας (Shenzhen) με το αεροδρόμιο της Αθήνας και το λιμάνι του Πειραιά, όπου έχει ήδη εγκατασταθεί η Cosco, θέλουν να στήσουν οι Κινέζοι. Το επενδυτικό ενδιαφέρον τους ανακοίνωσαν στον Γιάννη Στουρνάρα, το μεσημέρι της Πέμπτης, εκπρόσωποι του κινεζικού fund Shenzhen Airport και της FriedmannPacific Asset Management, παρουσία της διοίκησης του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ). Η συνάντηση έγινε σε εξαιρετικό κλίμα και οι περίπου 25 της κινέζικης αποστολής έφυγαν με πλατιά χαμόγελα από το γραφείο του Γ.Στουρνάρα, αφού του παρουσίασαν τα σχέδιά τους για τη μετεξέλιξη της χώρας μας σε κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων, συνδυάζοντας την αξιοποίηση του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών με την παρουσία της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά. Η διαγωνιστική διαδικασία για το αεροδρόμιο της Αθήνας είναι προγραμματισμένο να ξεκινήσει μέχρι τον Ιούνιο. Στόχος του ΤΑΙΠΕΔ είναι να επεκταθεί η υπάρχουσα 30ετής σύμβαση παραχώρησης, που λήγει το 2026, και να πωληθεί μέρος της συμμετοχής του Δημοσίου, που ανέρχεται στο 55%. Η γερμανική εταιρία Hochtief κατέχει σήμερα συνολικά το υπόλοιπο 40%, ενώ 5% ανήκει σε ιδιώτη επενδυτή. Το κινεζικό ενδιαφέρον, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν περιορίζεται στο ποσοστό των μετοχών που θα διαθέσει το Ελληνικό Δημόσιο αλλά εκτείνεται και σε αυτό που επιθυμεί να πουλήσει η Hochtief (26,7% από το 40% που ελέγχει συνολικά μέσω δύο εταιριών). Δύο ακόμα δυναμικοί «παίκτες» που έχουν εμφανιστεί παλαιότερα ως ενδιαφερόμενοι για τον διεθνή αερολιμένα της ελληνικής πρωτεύουσας είναι η, επίσης κινεζική, ΗΝΑ και η γαλλική Vinci. Η Shenzhen Airport διαχειρίζεται το ομώνυμο αεροδρόμιο, που είναι το 5ο μεγαλύτερο στην Κίνα και 24ο παγκοσμίως από πλευράς επισκεψιμότητας. Πρόσφατα ολοκληρώθηκε η κατασκευή ενός νέου τερματικού σταθμού και πλεονέκτημά του θεωρείται η διασύνδεση με πολλές κινεζικές πόλεις έναντι χαμηλού κόστους. H Friedmann Pacific Asset Management είναι θυγατρική του ομίλου Friedmann Pacific Investment Holdings Limited, έχει έδρα το Χονγκ Κονγκ και δραστηριοποιείται κυρίως σε επενδύσεις στην αγορά ακινήτων, αλλά διαχειρίζεται και έναν από τους μεγαλύτερος στόλους αεροσκαφών. Πηγή

Το... «ατύχημα» έχει ήδη συμβεί Posted: 18 Apr 2013 10:15 AM PDT Γράφει ο Σταύρος Χριστακόπουλος Ο φόβος του πρωθυπουργού, της συγκυβέρνησης και των φιλικών προς αυτούς ΜΜΕ για ένα «ατύχημα», που θα μπορούσε να εκτροχιάσει την οικονομία και το κυβερνητικό σχήμα, δεν είναι νέος. Απλώς στο συνέδριο του «Economist» ο Αντώνης Σαμαράς τον εξέφρασε όσο πιο καθαρά μπορούσε, προφανώς θεωρώντας ότι το «ατύχημα» θα μπορούσε να προέλθει από μια εκδήλωση «δισταγμού» στην υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων. Όμως, ατυχώς για τον ίδιο, την κυβέρνησή του και τη χώρα ολόκληρη, το «ατύχημα» έχει ήδη συμβεί - και μάλιστα όχι ένα, αλλά πολλά «ατυχήματα», των οποίων τις συνέπειες βιώνει κατά τον πιο καταιγιστικό τρόπο σύμπασα η ελληνική κοινωνία. Η ίδια η διεθνής επιτήρηση της Ελλάδας είναι το πρώτο ατύχημα, το οποίο προέκυψε κατά τη διακυβέρνηση του Γ.Α. Παπανδρέου υπό συνθήκες που, αν μη τι άλλο, πρέπει κάποτε να διερευνηθούν. Η υπογραφή δανειακών συμβάσεων και η υιοθέτηση μνημονίων με κύριο χαρακτηριστικό την πλήρη απώλεια εθνικής κυριαρχίας, και μάλιστα «άνευ όρων» και με παραίτηση ακόμη και από τα νομικά δικαιώματα της χώρας μας, ήταν η αρχή της κατρακύλας. Το περίφηµο «κούρεµα» χρέους (PSI) επί συγκυβέρνησης Παπαδήμου, το οποίο γκρέμισε Έλληνες ομολογιούχους, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και έσυρε την Κύπρο στον γκρεμό, είναι το δεύτερο, του οποίου μάλιστα οι συνέπειες ακόμη δεν έχουν πλήρως αποτυπωθεί, καθώς εξακολουθούν να καθορίζουν την πορεία καταστροφής σε Αθήνα και Λευκωσία και να δημιουργούν διαρκώς πρόσθετους - έως και εθνικούς - κινδύνους. Η πλήρης υπαναχώρηση Σαμαρά και εταίρων από τις προεκλογικές δεσμεύσεις τους για «διαπραγμάτευση» και η συνακόλουθη εντατικοποίηση των ρυθμών αποδόμησης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας είναι το τρίτο. Η εκτόξευση της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής σε ποσοστά που λίγοι μόνο μπορούσαν να προβλέψουν, είναι ένα ακόμη «ατύχημα», το οποίο δεν αφορά μόνο το κοινοβουλευτικό σκέλος, αλλά και τον κίνδυνο εκτροχιασμού και εκφασισμού μεγάλων λαϊκών στρωμάτων, στα οποία περιλαμβάνονται και κάποια «μεσαία». Τούτων δοθέντων, η πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά και εταίρων είναι μάλλον το πιο ασήμαντο από τα «ατυχήματα» που έχουν ήδη συμβεί στη χώρα και από αυτά που πρόκειται ή ενδέχεται στο μέλλον να συμβούν... Πηγή

Να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ, αλλά με... εισιτήριο επιστροφής Posted: 18 Apr 2013 09:57 AM PDT Παρέμβαση-σοκ του "σκληρού" προέδρου του γερμανικού ινστιτούτου, που επαναφέρει το θέμα της δραχμής για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας Την εκτίμησή του ότι η Ελλάδα πρέπει να φύγει από το ευρώ, να υποτιμήσει τη δραχμή και ενδεχομένως να επιστρέψει αργότερα στη νομισματική ένωση, επαναλαμβάνει με συνέντευξή του στο Open Europe ο Hans Werner Sinn, επικεφαλής του γερμανικού οικονομικού ινστιτούτου Ifo. Η Ελλάδα ζει μία καταστροφή μέσα στο ευρώ, γιατί ο δρόμος προς την ανταγωνιστικότητα μέσω των περικοπών και της λιτότητας είναι πολύ μακρύς, προειδοποιεί ο Sinn. Ακόμα και εάν μια χώρα βρεθεί στα πρόθυρα του εμφυλίου πολέμου, οι τιμές δεν θα πέσουν αρκετά, ενώ από την άλλη, η Γερμανία δεν είναι διατεθειμένη να υποστεί την αύξηση τιμών που απαιτείται για να γίνει η Ελλάδα ανταγωνιστική (δηλαδή να γίνει 20% ακριβότερη), σημειώνει ο οικονομολόγος. Θα ήταν πολύ καλύτερο για την Ελλάδα να τυπώσει δραχμές, με την υπόσχεση ότι αργότερα, θα επιστρέψει στην Ευρωζώνη. "Αντί να εισάγουν ντομάτες από την Ολλανδία, οι Έλληνες θα αγοράζουν τις δικές τους. Θα είναι ο λιγότερο προβληματικός τρόπος για την ανάκαμψη. Αν και δεν θα είναι χωρίς προβλήματα", σημειώνει ο Sinn. Παραδέχεται βέβαια, ότι η προοπτική της εξόδου από το ευρώ θα προκαλέσει μία έξοδο κεφαλαίων ανάλογη με εκείνη που έζησε η Κύπρος. Όμως, μόλις εκδοθεί η δραχμή, όλα θα φτιάξουν, και τα κεφάλαια που βγήκαν στο εξωτερικό θα επιστρέψουν, οδηγώντας στην ανάκαμψη, σημειώνει. Η Ελλάδα θα πρέπει να βγει από το ευρώ, να μπει στο "νοσοκομείο", αλλά να έχει ένα "εισιτήριο επιστροφής", όπως λέει. Ο Sinn θεωρεί ότι η αντιμετώπιση της κυπριακής κρίσης από τους Ευρωπαίους ήταν η σωστή και προβλέπει ότι το κυπριακό κούρεμα των καταθέσεων θα λειτουργήσει σαν πρότυπο και για άλλες χώρες. Και κάνει λόγο για αλλαγή στη στάση της Γερμανίας, η οποία πυροδοτήθηκε από την απόφαση του περασμένου καλοκαιριού για την απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού διάσωσης ESM. Οι Γερμανοί δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώνουν για να σώζονται οι καταθέτες των ξένων τραπεζών και πολύ περισσότερο οι Ρώσοι ολιγάρχες, είπε. Τέλος, ο Sinn απορρίπτει τους ισχυρισμούς ότι η Γερμανία ήταν ο μεγάλος κερδισμένος του ευρώ. Όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, ξεχνάνε τι συνέβη με τη δημιουργία του κοινού νομίσματος, όταν υπήρξε ροή κεφαλαίων προς το Νότο, ελάχιστες επενδύσεις στη Γερμανία, πολύ μεγάλη ανεργία και χαμηλή ανάπτυξη στη χώρα, τονίζει. "Η Γερμανία έζησε τη δική της κρίση του ευρώ". Σύμφωνα με τον οικονομολόγο, οι Γερμανοί έχασαν τα κεκτημένα τους, και αυτό οδήγησε στην ανταγωνιστικότητα. Πηγή

Πάλι "ντόπια" κατσικάκια Σκοπίων, αγορασμένα από γερμανικά σουπερ μάρκετ θα φάμε… Posted: 18 Apr 2013 09:45 AM PDT Την ώρα που οι ντόπιοι τσακώνονται, οι ξένοι ετοιμάζονται πάλι να θησαυρίσουν πάνω στις πλάτες του Έλληνα καταναλωτή…  Ενδεικτικό το ρεπορτάζ από τη "Νέα Κρήτη".  Οι ισχυρισμοί μερίδας κτηνοτρόφων της Κρήτης ότι δεν υλοποιήθηκε συμφωνία για την αγορά αμνοεριφίων από την εταιρεία "Μαρινόπουλος", ενόψει του Πάσχα, προκάλεσε την αντίδραση της εταιρείας που έδωσε στο φως της δημοσιότητας συγκεκριμένα στοιχεία για το μερίδιο που κατέχουν τα κρητικά προϊόντα και οι ντόπιοι παραγωγοί στα ράφια των καταστημάτων της σε όλη την Ελλάδα. Ταυτόχρονα έρχεται στο φως και το παρασκήνιο που καθορίζει εν πολλοίς τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνονται οι τελικές τιμές για τον καταναλωτή. Οι κτηνοτρόφοι από τα "Κρητικά Μιτάτα" υποστήριξαν από χθες ότι η εταιρεία αθέτησε συμφωνία για την αγορά 15.000 αμνοεριφίων, η οποία συμφωνία δεν έγινε ποτέ νομίμως και εγγράφως. Από την άλλη η "Μαρινόπουλος Α.Ε." εξηγεί ότι «ουδέποτε προέβη σε παραγγελία ποσότητας αμνοεριφίων από συγκεκριμένο συνεταιρισμό όπως αναφέρεται στον τοπικό Τύπο ή δεσμεύτηκε γραπτώς για παραγγελία με κάποια συμφωνία που δεν τηρήθηκε». Οι ίδιοι κτηνοτρόφοι υποστήριξαν ότι η φερόμενη συμφωνία περιελάμβανε τελική τιμή διάθεσης του κρέατος στην εταιρεία έναντι 6,40 ευρώ το κιλό. Γεγονός που σημαίνει ότι η εταιρεία για να καλύψει το κόστος μαζί με το Φ.Π.Α και συνυπολογίζοντας το κέρδος της θα έπρεπε να αυξήσει τη τιμή λιανικής πάνω από 7,5  έως και 8 ευρώ για τον καταναλωτή.   «Διακινούμε το 50% της κρητικής παραγωγής αμνοεριφίων - Η αλήθεια για τις τιμές» Όπως διευκρινίζεται στην ανακοίνωση της "Μαρινόπουλος", «η μέχρι τώρα συνεργασία μας με τοπικούς προμηθευτές, περίπου 8, που προμηθεύονται τα προϊόντα τους από κτηνοτρόφους της Κρήτης, είναι αγαστή και εκτενής, αφού περίπου το 50% της ντόπιας παραγωγής αμνοεριφίων διοχετεύεται στα 800 καταστήματα της "Μαρινόπουλος" ανά την Ελλάδα», γεγονός που επιβεβαιώνει ότι η προμήθεια αμνοεριφίων για τη φετινή πασχαλινή περίοδο έγινε και πάλι από  κτηνοτρόφους της Κρήτης που μπορεί να μη συμμετέχουν στα "Κρητικά Μιτάτα", αλλά όπως όλα δείχνουν έδωσαν χαμηλότερη τιμή, κάτι που εξασφαλίζει μια εξίσου χαμηλή τιμή για τον καταναλωτή. Γι' αυτό και η εταιρεία εξηγεί μεταξύ άλλων: «Οι όποιες διαπραγματεύσεις λαμβάνουν χώρα με γνώμονα το συμφέρον του καταναλωτή και τη δέσμευση της εταιρείας μας για χαμηλές τιμές, που ειδικά την περίοδο του Πάσχα είναι αναγκαιότητα και υποχρέωση όλων μας». Η επιβεβαίωση για τη συμπίεση των τιμών έρχεται και μέσα από τη διαφημιστική καμπάνια της "Μαρινόπουλος" που ήδη έχει βγει στη δημοσιότητα και σε καταστήματα του Ηρακλείου – δηλαδή πριν την αντίδραση των "Κρητικών Μιτάτων" – σύμφωνα με την οποία διατίθεται το αρνί/κιλό προς τον καταναλωτή τελικά στα 6,80 ευρώ. Γεγονός που δείχνει ότι και ντόπια αμνοερίφια εξασφαλίστηκαν αλλά και σε χαμηλότερη τιμή για τον καταναλωτή, αφού εάν η αγορά γινόταν στα 6,40 ευρώ τότε η τελική τιμή θα ήταν πολύ πάνω.   Η ανάλυση των τιμών Πιο συγκεκριμένα οι συγκεκριμένοι κτηνοτρόφοι πωλούν με την τιμή 6,40 ευρώ ανά κιλό όταν η εταιρεία  πωλεί 6,80 τιμή λιανικής συμπεριλαμβανομένου και του ΦΠΑ 13%. Δηλαδή η τιμή στον καταναλωτή χωρίς την επιβάρυνση του ΦΠΑ είναι 6 ευρώ,  που συμπεριλαμβάνει τόσο το κόστος αγοράς όσο και τα έξοδα και το κέρδος. Εδώ προκύπτει το οξύμωρο βάσει στοιχείων, η εταιρεία "Μαρινόπουλος" να θέλει να πουλήσει φτηνά και οι κτηνοτρόφοι να θέλουν να επιβάλουν την τιμή αγοράς, άρα και ακριβότερη τιμή πώλησης στο ράφι. Βάσει των παραπάνω στοιχείων και ο πιο κακόπιστος παρατηρητής μπορεί να δει ότι η τιμή στο ράφι του πολυκαταστήματος είναι φτηνή και ότι η πίεση των κτηνοτρόφων είναι προς την κατεύθυνση ναι μεν διάθεσης των προϊόντων τους αλλά αύξησης της τιμής για τον καταναλωτή τις ημέρες του Πάσχα. Από την πλευρά τους τα μέλη των "Κρητικών Μιτάτων" επιμένουν ότι εάν έδιναν χαμηλότερη τιμή θα ζημιωνόταν ο παραγωγός. Αυτή ωστόσο είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Αφού από την άλλη χαμένοι από την τιμολογιακή πολιτική του συνεταιρισμού θα έβγαιναν οι καταναλωτές. Μέσα σε αυτό το κλίμα ο Σύλλογος Κτηνοτρόφων του νομού Λασιθίου προέβη σε συμβολικό αποκλεισμό του καταστήματος της εταιρείας στον Άγιο Νικόλαο, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο τη διαμαρτυρία των κτηνοτρόφων γιατί δεν απορροφήθηκε η παραγωγή τους σε υψηλότερη τιμή, η οποία όμως θα μετακυλυόταν στον καταναλωτή.   Χάνουν το δίκιο τους Στην επιστολή που οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι διέρρευσαν ότι απέστειλαν στην εταιρεία "Μαρινόπουλος" καταδεικνύεται με χαρακτηριστικό τρόπο το τι ακριβώς ζητούν διασφαλίζοντας τα συμφέροντα του κλάδου τους αλλά ταυτόχρονα παραμερίζοντας το συμφέρον του καταναλωτή. Η επιστολή έχει περισσότερο συνδικαλιστικό χαρακτήρα, που είναι θεμιτός για την προστασία των κτηνοτρόφων, ωστόσο οι συντάκτες τους φέρονται να μην υπολογίζουν τις ανάγκες που υπάρχουν για όσο το δυνατόν χαμηλότερες τιμές στον καταναλωτή εν μέσω της οικονομικής κρίσης. Παράλληλα προκύπτει ξεκάθαρα και ζήτημα για τους χειρισμούς από τους επικεφαλής του συνεταιρισμού, αφού εμφανίστηκαν να διακινούν  ως δεδομένη μια συμφωνία που δεν είχε συναφθεί καν, πόσω μάλλον και εγγράφως, δημιουργώντας έτσι λανθασμένες εντυπώσεις και αφήνοντας πλέον ακάλυπτα τα μέλη του. Πάντως βάσει της ίδιας επιστολής η εταιρεία "Μαρινόπουλος" απειλείται με μποϊκοτάζ στα καταστήματά της από τους συγκεκριμένους κτηνοτρόφους, επειδή δεν αγοράζει τα αμνοερίφιά τους στην τιμή των 6,40 ευρώ που απαιτούν. Μια πρώτη γεύση της πρακτικής που ακολουθούν έδωσαν σήμερα λίγοι παραγωγοί  όταν επισκέφτηκαν κατάστημα της εταιρείας στον Άγιο Νικόλαο, προσπαθώντας να κάνουν πράξη την απειλή τους.   Οι προεκτάσεις και τα συμφέροντα έως τα Χανιά Την ίδια ώρα επιστολή προς όλα τα μεγάλα σουπερ-μάρκετ κυκλοφορεί από φερόμενους παραγωγούς κτηνοτρόφους, βάσει της οποίας δίνονται οδηγίες και εντέλλει ακόμη τους αγοραστές αμνοεριφίων να μην πουλήσουν αμνοερίφια το Πάσχα σε τιμές λιγότερο από 8-8,5 ευρώ ανά κιλό. Μεγάλη εντύπωση προκαλεί όλος αυτός ο συνδυασμός όταν οι μέρες  είναι δύσκολες για τον καταναλωτή και όταν κάποιοι προσπαθούν να επιβάλουν ακόμη και τη λιανική τιμή στον καταναλωτή. Οι κτηνοτρόφοι μπορεί να έχουν δίκιο διεκδικώντας μια καλύτερη τιμή για το προϊόν τους αλλά υπάρχουν και κανόνες της αγοράς, κανόνες για τις συμφωνίες, όπως επίσης ότι πρέπει να πρυτανεύει πάνω απ' όλα και όλους (παραγωγούς-εταιρείες κ.ά.) το συμφέρον του απλού καταναλωτή. Γιατί με τέτοια τερτίπια που εξακολουθούν να γίνονται στην αγορά, κάποιοι δείχνουν να μην έχουν συνειδητοποιήσει ότι σύντομα δε θα υπάρχουν καταναλωτές αφού δε διαθέτουν πλέον αγοραστική δύναμη. Πηγή

Αντιμέτωπη με εκρηκτικό κοινωνικό μίγμα η κυβέρνηση Posted: 18 Apr 2013 09:43 AM PDT Γράφει ο Ραβανός Άρης  Εκρηκτικό είναι το κοινωνικό μίγμα για την κυβέρνηση που καλείται άμεσα να διαχειριστεί μια πολύ δύσκολη κατάσταση, η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να ανατρέψει τα υφιστάμενα δεδομένα. Στο Μέγαρο Μαξίμου επικρατεί προβληματισμός για τις αντοχές της κοινωνίας και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός κ. Αντ. Σαμαράς αναγνωρίζει πως πρέπει να γίνουν κινήσεις για να ανακουφιστούν συγκεκριμένες κοινωνικές τάξεις και ήδη ξεδιπλώνονται διάφορες πρωτοβουλίες. Στο πρωθυπουργικό γραφείο κυρίαρχη είναι η αίσθηση, ότι η κυβέρνηση χρειάζεται κοινωνική υποστήριξη, διότι χωρίς αυτήν δεν μπορεί να έχει διάρκεια η προσπάθεια. Γι' αυτό και έγιναν και θα γίνουν κινήσεις, έστω και μικρές, ώστε να αρχίζει να αλλάζει το κλίμα σε επίπεδο κοινωνίας και να δημιουργηθούν θετικές ειδήσεις. Είναι ενδεικτικό ότι στο Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων του υπουργείου Οικονομικών που εστάλη στις Βρυξέλλες, προβλέπει ύφεση 4,2% για το 2013 και ανάπτυξη 0,6% το 2014 και 3,7% το 2016 και εκτιμά ότι θα υπάρξει άνοδο των επενδύσεων, αλλά μεγάλες πιέσεις σε ανεργία και ιδιωτική κατανάλωση. Τα μεγάλα προβλήματα που θα επιχειρήσει να αντιμετωπίσει με μεγαλύτερη ένταση η κυβέρνηση είναι η φτώχεια και η ανεργία, ενώ μεγάλος εφιάλτης είναι τα λεγόμενα «κόκκινα» δάνεια που εκτοξεύθηκαν στο 24,6% στο τέλος του 2012. Παράλληλα, μεγάλη αγωνία καταγράφεται για την έλλειψη ρευστότητας στην αγορά, σε μια στιγμή που οι κοινωνικές αντοχές εξαντλούνται. Ειδικά για την ανεργία, ιδιαίτερη σημασία έχει και η χθεσινή συνάντηση της αντιπροσωπείας του ΠαΣοΚ (συμμετείχαν οι κκ. Φ. Σαχινίδης, Χρ. Πρωτόπαπας, Π. Κουκουλόπουλος και Γ. Κουτρουμάνης), με τον γραμματέα της ΝΔ κ. Εμμ. Κεφαλογιάννη, τον υφυπουργό Εργασίας, κ. Ν. Παναγιωτόπουλο και τον γραμματέα της ΚΟ κ. Αθ. Μπούρα. Στη συνάντηση, όπου επιβεβαιώθηκε η πληροφορία ότι θα υπάρξει κυβερνητική πρωτοβουλία για την αντιμετώπιση της ανεργίας, συζητήθηκε το «Έκτακτο Πρόγραμμα Ανάσχεσης της Ανεργίας» και η αντιπροσωπεία του ΠαΣοΚ παρουσίασε αναλυτικά την πρόταση του κόμματος για τη διατήρηση 500.000 θέσεων εργασίας και την απασχόληση 200.000 ανέργων. Σε αυτό το κλίμα, ο υπουργός Ανάπτυξης, κ. Κ. Χατζηδάκης, παρόντος του Χορστ Ράιχενμπαχ που ηγείται της Ομάδας Δράσης για την Ελλάδα, εμφανίστηκε αισιόδοξος για την οικονομία της χώρας και ανήγγειλε ότι οι αυτοκινητόδρομοι ξεκινούν την επόμενη εβδομάδα, ενώ σημείωσε ότι στο ΕΣΠΑ η χώρα έχει κατορθώσει να είναι 8η στις 27 χώρες της Ε.Ε. και προέβλεψε άνοδο στον τουρισμό και στις εξαγωγές. Παράλληλα, την ίδια στιγμή στη Βουλή ο υπουργός Εργασίας, σε μια κίνηση να δείξει ότι η τρικομματική κυβέρνηση μεριμνά με γνώμονα να υπάρξει μελλοντικά κοινωνικό μέρισμα, αποδέχθηκε την πρόταση νόμου του ΠαΣοΚ, παρουσία του κ. Ευ. Βενιζέλου, για την ίδρυση Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών που θα χρηματοδοτηθεί από τα έσοδα εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων. Λίγο αργότερα, από το Μέγαρο Μαξίμου μεταδιδόταν η είδηση, ότι ο Πρωθυπουργός ανέλαβε πρωτοβουλία για τη διάσωση 1.000 θέσεων εργασίας στα Ναυπηγεία Ελευσίνας. Ο γ.γ. της κυβέρνησης κ. Τ. Μπαλτάκος, μετά από εντολή του κ. Σαμαρά, συναντήθηκε με εκπροσώπους των εργαζομένων και ανακοίνωσε την θετική είδηση της επαναλειτουργίας των Ναυπηγείων. Επίσης, με εντολή του Πρωθυπουργού, η ΔΕΗ, ρυθμίζει σε άτοκες δόσεις τις οφειλές καταναλωτών, οι οποίοι ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, ενώ στη σχετική απόφαση του αρμόδιου υφυπουργού κ. Μ. Παπαγεωργίου, δεν θα γίνεται διακοπή της ηλεκτροδότησης λόγω χρέους κατά τους χειμερινούς (Νοέμβριο, Δεκέμβριο, Ιανουάριο, Φεβρουάριο, Μάρτιο) και τους καλοκαιρινούς μήνες (Ιούλιος, Αύγουστος). Στο Μέγαρο Μαξίμου που δίνουν μεγάλη σημασία να προχωρήσει άμεσα το πρόγραμμα επενδύσεων, ανακουφίστηκαν όταν πληροφορήθηκαν ότι το ΣΤΕ άναψε «πράσινο φως» για την επένδυση της «Ελληνικός Χρυσός» στη Χαλκιδική, απορρίπτοντας με την υπ.αριθμόν 1492/2013 απόφασή του την προσφυγή 81 κατοίκων της περιοχής εναντίον της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Πηγή

A. Τσίπρας: «Το μνημόνιο θα τελειώσει το βράδυ των εκλογών» Posted: 18 Apr 2013 09:25 AM PDT Σε μία θεαματική αποσαφήνιση των θέσεων και προθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για το μνημόνιο, στην περίπτωση που κληθεί να κυβερνήσει, προχώρησε ο πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Τσίπρας, μετά τις αντιδράσεις και τις συγχύσεις, που προκάλεσε η προ ημερών αποστροφή του περί «αναστολής» του προγράμματος. Μιλώντας στην ετήσια οικονομική διάσκεψη της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών ο κ. Τσίπρας απέδωσε τη σύγχυση στη «διαρκή προσπάθεια των πολιτικών μας αντιπάλων, παίζοντας με τις λέξεις, να διαμορφώσουν αμφιβολίες για τις προθέσεις μας», που είναι όμως, όπως είπε «άδικος κόπος» και ξεκαθάρισε ότι «το μνημόνιο θα τελειώσει το ίδιο το βράδυ των εκλογών που ο λαός μας θα δώσει μια μεγάλη πλειοψηφία και μια καθαρή εντολή σε μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας». Πρόσθεσε δε με έμφαση ότι «όλοι σε αυτόν το τόπο γνωρίζουν και καταλαβαίνουν ότι κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και μνημόνιο είναι δυο έννοιες ασύμβατες» και σημείωσε ότι «το μεγάλο ερώτημα για όλους είναι: ποιο είναι το σχέδιο για τη μεταμνημονιακή εποχή. Και εκεί πρέπει να ανοίξει η συζήτηση». Κατά τον κ. Τσίπρα «όλα τα άλλα είναι επικοινωνιακά παιχνίδια όλων εκείνων που δεν έχουν ούτε την ικανότητα αλλά ούτε και τη τόλμη να σχεδιάσουν το αύριο, γιατί μοναδικό τους σχέδιο είναι οι εντολές της τρόικα και μοναδικό ουσιαστικό που γνωρίζουν να τοποθετούν δίπλα στη λέξη μνημόνιο είναι η εφαρμογή. Και μάλιστα τυφλή και πειθήνια εφαρμογή». Ο κ. Τσίπρας είπε ότι ισχυρή δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ είναι να βγάλει τη χώρα από την περιπέτεια του Μνημονίου και να «αξιοποιήσουμε δημιουργικά τη συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη. Σε συντονισμό με κυβερνήσεις του ευρωπαϊκού Νότου. Αλλά όχι μόνον». Στόχος είπε, είναι να «μετατρέψουμε την Ελλάδα από εντολοδόχο αποφάσεων τρίτων, σε πολιτικά ισότιμο εταίρο και ουσιαστικό συμμέτοχο στη διαμόρφωση των ευρωπαϊκών εξελίξεων». Παρουσιάζοντας δε το σχέδιό του για τη μεταμνημονιακή εποχή, παρέθεσε πέντε μεγάλες, άμεσες πρωτοβουλίες, με στόχο την αποκατάσταση της οικονομικής και κοινωνικής σταθερότητας: 1. Αντικατάσταση, με νομοθετική πρωτοβουλία στη Βουλή, του καταστροφικού Μνημόνιο με ένα Εθνικό Σχέδιο για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση του τόπου. 2. Δημοσιονομική σταθεροποίηση με κοινωνικά δίκαιο και βιώσιμο τρόπο. 3. Διαμόρφωση ενός σταθερού εργασιακού και φορολογικού πλαισίου. 4. Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη καταπολέμηση της ανεργίας. 5. Αποκατάσταση και διεύρυνση των θεσμών κοινωνικής προστασίας. Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ «ο απεγκλωβισμός της χώρας από το καταστροφικό Μνημόνιο πρέπει να συνοδευτεί με τρεις κρίσιμες επιλογές για τις αναπτυξιακές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Ι) Τη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης. ΙΙ) Ο αναπροσανατολισμός των διαθέσιμων εργαλείων δημόσιας πολιτικής και η ένταξη στον περιφερειακό σχεδιασμό νέων παραγωγικών δραστηριοτήτων. ΙΙΙ) Η αντιμετώπιση της διαφθοράς και της διαπλοκής. Ο κ. Τσίπρας μίλησε για την ανάγκη μίας νέας επιχειρηματικότητας, ενώ αναφέρθηκε και σε συγκεκριμένες προτάσεις όπως η εση επαναφορά του ΦΠΑ 3%, για να ανακοπεί η εξελισσόμενη καταστροφή ενός ολόκληρου κλάδου και η αυτοϋπονόμευση ενός σημαντικού συγκριτικού πλεονεκτήματος της χώρας μας: Του τουρισμού. Αναφερόμενος στ παρατεταμένη έλλειψη ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, μίλησε για την ανάγκη να υπάρξει ένα «ανακεφαλαιοποιημένο και υγιές τραπεζικό σύστημα υπο κοινωνικό και δημόσιο έλεγχο. Τραπεζικό σύστημα χρηματοδοτικό εργαλείο της ανασυγκρότησης της χώρας». Κατέστησε δε υπόλογη την κυβέρνηση «γιατί καθυστέρησε την ανακεφαλαιοποίηση», ενώ την κατηγόρησε ότι «κοροϊδεύει τους δανειολήπτες». Πηγή

Η πρώτη φάση του Ψυχρού Χρηματοοικονομικού Πολέμου κατά της Γερμανίας ξεκίνησε Posted: 18 Apr 2013 09:00 AM PDT Οι Αμερικανοί ανεβάζουν υπογείως τα CDS στα γερμανικά ομόλογα και η Γερμανία δέχεται την πρώτη μίνι υποβάθμιση από τον Οίκο Egan Jones O οίκος Egan-Jones Ratings υποβάθμισε την πιστοληπτική αξιολόγηση της Γερμανίας σε "Α" από "A+" λόγω των προβλημάτων που πιθανόν να αντιμετωπίσουν οι τράπεζες της χώρας, της αύξησης του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ, αλλά και εξαιτίας των συνεπειών που θα υποστεί ή ίδια λόγω της ύφεσης που μαστίζει τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης με τις οποίες συναλλάσσεται. Φαίνεται πως οι Γερμανοί πληρώνουν τώρα τις συνέπειες της λιτότητας και της ύφεσης που βιώνει η Ευρωζώνη εξαιτίας της πολιτικής λιτότητας την οποία επιβάλλει η κυβέρνηση Μέρκελ. Από το πρωί της Τετάρτης κυκλοφορούσαν φήμες περι υποβάθμισης της Γερμανίας, όμως το χτύπημα δεν ήρθε από κάποιον από τους 3 ισχυρούς οίκους αξιολόγησης (S&P, Moody's, Fitch), αλλά από τον μικρό Egan-Jones που όμως θεωρείται από πολλούς ως προπομπός για επικείμενες υποβαθμίσεις. Η αξιολόγηση έχει αρνητικές προοπτικές, γεγονός που δεν αποκλείει το ενδεχόμενο ο οίκος να προχωρήσει και σε περαιτέρω υποβάθμιση. "Παρόλο που η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ αντιτίθεται στην αμοιβαιοποίηση των χρεών μέσω των ευρωομολόγων, οι άλλες χώρες της ΕΚΤ θα ψηφίσουν υπέρ του μέτρου και άρα θα αυξηθεί η έκθεση της Γερμανίας στα χρέη των μελών της περιφέρειας", αναφέρει ο οίκος. Παράλληλα, εκτιμά ότι το γερμανικό χρέος θα αυξηθεί στο 100% του ΑΕΠ από 80% που ήταν το 2011. Οι αγορές χρήματος ήδη προεξοφλούν με τα εργαλεία τους, μέσω των swaps, αλλά και των συμβολαίων προστασίας - CDS - την εμφάνιση ενδεχόμενων τέτοιων προβλημάτων στην Ευρωζώνη, πολύ περισσότερο, καθόσον καταλαβαίνουν ότι οι Γερμανοί εμμένουν σε μια συγκεκριμένη πολιτική λιτότητας που έχει σαν μονομερή στόχο τη δημοσιονομική προσαρμογή, αλλά δεν απαντά στην ανάγκη για αποτελεσματικές λύσεις στην κρίση χρέους και στην έξοδο της Ευρωζώνης από την ύφεση. Όπως διεφάνη χθες από τα στοιχεία σοκ για την πτώση των πωλήσεων στον κλάδο των αυτοκινήτων κατά 17% τον μήνα Μάρτιο, οι εξελίξεις μπορεί να είναι χειρότερες από αυτές που έχουν προεξοφλήσει οι αγορές. Η εικόνα ανατρέπεται στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια και αναμένεται να οδηγήσει σε γενικότερες εξελίξεις, όσον αφορά στην αντιμετώπιση της κρίσης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά και την ΕΚΤ, καθώς μάλιστα υπάρχει μπροστά και η εκλογική αναμέτρηση στη Γερμανία. Και όλα αυτά ενώ Διατηρεί το ΑΑΑ για τη Γερμανία η Moody's, αλλά με "αρνητικές προοπτικές"... Πηγή

Οι παλινωδίες Τσίπρα και οι κυβερνητικές «θέσεις» Posted: 18 Apr 2013 08:35 AM PDT Γράφει ο Μενέλαος Τασιόπουλος Ο ορισμός της απόλυτης πολιτικής «κυβίστησης» είναι οι τοποθετήσεις του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τα Μνημόνια και την παραμονή της χώρας στο ευρώ, το τελευταίο δεκαήμερο. Ο κ. Α. Τσίπρας. με αφετηρία τη συνέντευξή του στους «Φακέλους» του κ. Παπαχελά άρχισε τις υπαναχωρήσεις από προηγούμενες θέσεις του. Ουσιαστικά, σε μια προσπάθεια συγκερασμού των αντίθετων τοποθετήσεων των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, μίλησε για επαναδιαπραγμάτευση των Μνημονίων, αλλά και για παραμονή σε κάθε περίπτωση στο ευρώ. Στη δικαιολογημένη πίεση του έμπειρου δημοσιογράφου ποιο είναι το πλάνο Β σε περίπτωση που, όπως έχει διακηρύξει το Βερολίνο, δεν θα δεχθεί καμία επαναδιαπραγμάτευση για το πρόγραμμα της Ελλάδας, ο κ. Τσίπρας ψέλλισε κάτι για ενδεχόμενη συζήτηση εξόδου από το ευρώ. Στην ίδια συνέντευξη υπογράμμισε, όμως, ότι έξοδος από το ευρώ δεν μπορεί να συμβεί χωρίς προετοιμασία. Ελάχιστες μέρες μετά ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας σε εκδήλωση στα ΤΕΙ της Λάρισας, προχώρησε σε διακήρυξη περί «Μεσογειακής Ανοιξης», στο πρότυπο της Αραβικής Ανοιξης, προβλέποντας ότι στον ευρωπαϊκό Νότο το επόμενο διάστημα, αν συνεχιστεί η αδιάλλακτη πολιτική της Μέρκελ και των «μερκελιστών», θα έχουμε «άνοιξη των κινημάτων, άνοιξη των αγώνων, άνοιξη των λαών και της δημιουργίας». Στη βάση αυτή, μάλιστα, εξήγησε και τη νέα θέση για παραμονή στο ευρώ, λέγοντας: «Να γιατί δεν είναι η πολιτική μας η απομόνωση, η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα και ο ανταγωνισμός των λαών. Γιατί την Ελλάδα θα την ξαναφέρουν στην Ευρώπη οι κοινοί αγώνες των λαών και όχι ο ανταγωνισμός των νομισμάτων». Τι έχουμε εδώ; Τέλος στο πλάνο Β και τα περί επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, έστω ως αναγκαστική επιλογή. Ο ΣΥΡΙΖΑ αφήνει τα περί εθνικών κρατών, εμπεδώνει και πάλι το άναρχο περιβάλλον Σόρος και συγχέει τις αναγκαιότητες των λαών της Ανατολής και της Αφρικής με το πρόβλημα που έχουν προκαλέσει στις δημοκρατικές χώρες του ευρωπαϊκού Νότου η γερμανική ηγεμονία και ο αυτοκρατορικός εθνικισμός της. Με τον τρόπο αυτό φτάνουμε στην τελική τοποθέτηση Τσίπρα, πάλι μετά την παρέλευση ελάχιστων ημερών, στην ομιλία του στο συνέδριο του Economist. Η παραμονή στο ευρώ αναφέρεται πλέον ως δόγμα και η θέση του Τσίπρα ελάχιστη έως μηδαμινή απόσταση έχει από την τοποθέτηση της παραμονής στο ευρωπαϊκό νόμισμα με κάθε θυσία, που πετροβολούσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Στην ίδια ομιλία ο κ. Τσίπρας συνέχισε να αναφέρεται σε «αποτυχημένα μνημόνια καταστροφικής λιτότητας», αλλά μίλησε για εθνικό σχέδιο ανάπτυξης, ενώ είπε ότι στόχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η επιστροφή στο 2009, επιμένοντας για την αποκατάσταση του κατώτατου μισθού, που δεν έχει ως επιλογή σημαντική δημοσιονομική επιβάρυνση. Τίθεται το πολύ απλό ερώτημα. Πόση είναι η απόσταση στις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ από τα κόμματα της συγκυβέρνησης, ιδιαίτερα στη βάση της αισιοδοξίας που προσπαθεί να δημιουργήσει το Μαξίμου μετά το διάγγελμα του πρωθυπουργού αλλά και τις ενθαρρυντικές δηλώσεις από το ΔΝΤ; Και τελικά μήπως οι κ. Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης θα πρέπει να προτείνουν την είσοδο στην κυβέρνηση ή την ψήφο ανοχής από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενισχύοντας τη διαπραγματευτική θέση της χώρας έναντι των Βρυξελλών, αλλά και τη σταθεροποίηση του πολιτικού σκηνικού, τουλάχιστον μέχρι η «άνοιξη των κινημάτων» φέρει, όταν και όποτε, την πλήρη ανατροπή. Τα υπόλοιπα είναι μάλλον μικροπολιτική... Πηγή

Αμήχανη Αυτοκρατορία Posted: 18 Apr 2013 07:50 AM PDT "Κάθε ανθρώπου ο θάνατος λιγοστεύει εμένα τον ίδιο, γιατί είμαι ένα με την ανθρωπότητα. Για αυτό ποτέ σου μη στέλνεις να ρωτήσεις για ποιον χτυπάει η καμπάνα. Χτυπάει για σένα"  Τζων Λοκ Είναι συζητήσιμο το εάν ο υπόλοιπος πλην ΗΠΑ κόσμος συμμερίζεται τον συγκινητικό ουμανισμό του Λοκ, όσον αφορά την προχθεσινή τραγωδία στη Βοστώνη. Και το κατά πόσον το Δυτικό Θεαματικό, τηλεοράσεις, διαδίκτυο, σχολιασμός, εικόνα, καταφέρνει να εκμαιεύσει ειλικρινή συμπάθεια από ανθρώπους οι οποίοι έχουν οι ίδιοι υποστεί τα πάνδεινα – όχι σπάνια από υπαιτιότητα των σημερινών στοχοποιηθέντων. Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί στη Δυτική Όχθη και στη Γάζα ανάγκασαν τον Γιασσερ Αραφάτ να δώσει ο ίδιος την επομένη αίμα για τα θύματα της Νέας Υόρκης. Σε μια συμβολική, αν και όχι τόσο επιτυχημένη, προσπάθεια να ανασκευάσει την εντύπωση που αποκόμισε η παγκόσμια κοινότητα για τη διάθεση των Παλαιστινίων απέναντι στο πλήγμα που είχαν δεχθεί οι Αμερικανοί. Σήμερα, ο μουσουλμανικός κόσμος είναι λιγότερο εκδηλωτικός, ίσως επειδή έγινε πιο προσεκτικός. Όταν η παγκοσμιοποίηση έχει διαδώσει τις δυτικές αξίες σε κάθε γωνιά του πλανήτη έμαθαν ότι με το να εκδηλώνεις ανοιχτά την χαρά σου για τη δυστυχία του αντιπάλου σου, όπως συνηθίζεται στην αυθόρμητη Ανατολή, δεν κερδίζεις τίποτα. Έμαθαν από τον Μαξ Νορντάου τη βάση του Δυτικού Πολιτισμού : τα κατά συνθήκην ψεύδη. Τη διαστρέβλωση της αλήθειας ως θεμέλιο της (συν)ύπαρξης. Έτσι, συμπάσχουν. Οι αιματηρές βομβιστικές επιθέσεις στη Βοστώνη υπόρρητα θέτουν ξανά στην παγκόσμια κοινή γνώμη, κατά τον θρυλικό τίτλο «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;», το σε πρώτη προσέγγιση «ανήθικο» ερώτημα: Ποιος λυπάται τους Αμερικανούς; Ω, μα φυσικά όλοι. Καθένας συμπάσχει με τα θύματα, σε ατομικό επίπεδο. Με πρώτο το ΚΚΕ , που παλαιά φώναζε στις διαδηλώσεις «Φονιάδες των λαών – Αμερικάνοι». Και αμέσως μετά το Ιράν , που για την περίπτωση εγκατέλειψε τη ρητορική του « Μεγάλου Σατανά ». Αλλά σε επίπεδο κρατικής υπόστασης; Ίσως, με σκοπό να προσεγγίσουμε την πραγματικότητα, να επαναδιατυπώναμε το ερώτημα : Ποιος πραγματικά λυπάται την Αμερική; Και ακριβέστερα : Ποιος αγαπά ειλικρινά την Αμερική – ώστε να τη λυπάται όταν δοκιμάζεται; Εδώ οι απαντήσεις δεν χρειάζεται να αναζητηθούν από αλλότριους, στη Σερβία, στο Ιράκ ή στο Αφγανιστάν. Απαντούν οι ίδιοι οι Αμερικανοί. Ο George Friedman, ιδρυτής της Stratfor, είναι κρυστάλλινος : «οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπνέουν βαθύ μίσος και φόβο». [1] Γιατί; «Είναι ένας γίγαντας που δεν συγχωρεί» [2], εξηγεί ο ίδιος. Γίγαντας που καθημερινά διεξάγει μυστικούς πολέμους σε 120 (!) χώρες του κόσμου, μεταξύ των οποίων όλες όσες έχουν ονομασία με κατάληξη «–σταν», με δύναμη 60.000 υπό τη διοίκηση των «Ειδικών Επιχειρήσεων» (Special Operations Command – SOCOM). Τι ακριβώς κάνουν σε εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Αυτοκρατορίας είναι απόρρητο, αλλά οι αποστολές περιλαμβάνουν από την «επιχείρηση Οσάμα μπιν Λάντεν» μέχρι τους μηδέποτε αναγνωριζόμενους ως γενόμενους βομβαρδισμούς από μη επανδρωμένα βομβαρδιστικά (drones). Ωστόσο εάν στην αναζήτηση βάλετε τις λέξεις drone+kills+children το Google «φέρνει» 105.000.000 αποτελέσματα. Είναι η τελευταία εξέλιξη στην διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων που, με βάση τις μέχρι χθες ηθικές σταθερές, κρίνεται ότι έχει ανήθικο υπόστρωμα. Τουλάχιστον μέχρι πρότινος η πολεμική επιχείρηση απαιτούσε την προσωπική εμπλοκή και διακινδύνευση. Αλλά σήμερα η ακίνδυνη εκ του μακρόθεν εξόντωση δικαίων και αδίκων αντιπάλων διαθέτει το «ακαταμάχητο» από την τεχνολογία επιχείρημα–απάντηση στο «γιατί έτσι;»: «επειδή μπορώ» (because I can). Οι βομβαρδισμοί από μη επανδρωμένα αεροσκάφη επισήμως αποκαλούνται από τους Αμερικανούς "unattributed explosions". Εκρήξεις μη αποδιδόμενες σε κάποιους, ανεξήγητες εκρήξεις. Η ειρωνεία για τους Αμερικανούς είναι πως οι εκρήξεις της Βοστώνης, μέχρι την ώρα που γράφουμε, παραμένουν και αυτές ανεξήγητες. Από τη μεθόδευση δύσκολα μπορεί να είναι έργο κάποιου μονήρους δολοφόνου, από αυτούς που παράγει κατ' αποκλειστικότητα η αμερικανική κοινωνία, οι οποίοι συνηθίζουν να αρπάζουν ένα νόμιμα πωλούμενο πολυβόλο και να «καθαρίζουν» όποιον βρίσκουν μπροστά τους. Παρότι τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί όταν υπάρχει το προηγούμενο του Timothy McVeigh , ο οποίος πυροδότησε μια ισχυρότατη βόμβα σε δημόσιο κτίριο στην Οκλαχόμα Σίτυ στις 19 Απριλίου του 1995, σκοτώνοντας 168 άτομα. Τα χτυπήματα στη Βοστώνη όμως μάλλον τεκμαίρουν την δραστηριοποίηση μιας οργάνωσης, ακόμα κι αν υπήρξε μονάχα ένας δράστης . Το αν είναι ισλαμιστές σε συνέχεια της τζιχάντ ή συντηρητικοί που επιδιώκουν τον περιορισμό της νομιμοποίησης λαθρομετανάστων ή άλλοι μένει να ευρεθεί. Για τον μέσο άνθρωπο πρόκειται για θέμα δικαιοσύνης. Για την Αυτοκρατορία πρόκειται για θέμα ισχύος. Δεν μπορεί να χτυπά κάποιος στην καρδιά της ατιμώρητα, διαφεύγοντας. Έτσι ο ειδικός πράκτορας του FBI Ρικ Ντελόριε ανέφερε σε δημοσιογράφους ότι «θα είναι μία διεθνής έρευνα. Θα φτάσουμε στο τέλος της Γης για να εντοπίσουμε τους υπεύθυνους αυτού του ειδεχθούς εγκλήματος. Θα κάνουμε τα πάντα για να τους βρούμε». Και πολύ σωστά. Ονειρεύομαι τη στιγμή που ένας αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας θα δήλωνε πως θα κάνει τα πάντα για να συλλάβει με την κατηγορία της κατασκοπείας αυτούς που διενεργούσαν υποκλοπές σε βάρος του εκλεγμένου από τους Έλληνες πρωθυπουργού. Αν και στην περίπτωση δεν θα χρειαζόταν διόλου να φτάσει  στο «τέλος της γης». Αρκεί να τον άφηναν να πεταχτεί μέχρι την Πλατεία Μαβίλη. Προφήτης [1], [2] George Friedman, «Τα επόμενα 100 χρόνια», Εκδόσεις Ενάλιος, σελ. 83

Ο Λοβέρδος κάνει κόμμα και κλέβει όνομα άλλου κόμματος! Posted: 18 Apr 2013 01:21 PM PDT Ο σοφός λαός λέει «η καλή ημέρα από την αρχή φαίνεται» ή και το αντίστροφο. Κι επειδή η σοφία του λαού είναι αλάνθαστη ο κ. Λοβέρδος βρίσκεται σε δύσκολη θέση, αφού ξεκινώντας την δημιουργία ενός κόμματος φρόντισε να κάνει την χειρότερη αρχή, δείχνοντας πως όχι μόνο δεν σέβεται το Σύνταγμα αλλά δεν σέβεται ούτε την κοινή λογική, αποπειρώμενος να κλέψει (κυριολεκτικά) μέσα στα επικοινωνιακά πολιτικά παίγνια, το όνομα ενός άλλου (εξωκοινοβουλευτικού) κόμματος! Μάλιστα, ο πρόεδρος του εξωκοινοβουλευτικού κόμματος μας απέστειλε σχετικό ενημερωτικό σημείωμα, καθώς και το δελτίο τύπου που εξέδωσε και το οποίο αποτελεί κόλαφο για το υποτιθέμενο κόμμα Λοβέρδου, αφού με βάση τα καταγγελλόμενα αποδεικνύεται πως το κόμμα του κ. Λοβέρδου χρησιμοποιεί τακτικές που έχουν (υποτίθεται) καταδικασθεί από το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Η καταγγελία κατά Λοβέρδου Η ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ είναι πολιτικός φορέας που ιδρύθηκε σύμφωνα με τα όσα ο νόμος προβλέπει από το Μάιο του 2010. Από ιδρύσεώς της έγιναν πολλές προσπάθειες οικειοποίησης και λεηλασίας του ονόματος. Μερικές από αυτές, σύμφωνα με αυτά που είδαν το φως της δημοσιότητας, σωστά ή λάθος, χρεώθηκαν στην κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, το Μίκη Θεοδωράκη, το Πέτρο Τατούλη και άλλους. Στις 15/4/2013 με μεγάλη μας έκπληξη παρακολουθήσαμε, τη ΡΥΚΣΙ του κυρίου Λοβέρδου, κατεξοχήν εκπροσώπου του παλαιοκομματισμού και της μνημονιακής πολιτικής, στο γήπεδο του SPORTING, να παρουσιάζει την ίδρυση νέου κόμματος με το τίτλο «Συμφωνία ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ». Και στην απεικόνιση αλλά και προβολή του λογοτύπου κατά την ίδρυση του κόμματος, αλλά και το πρωί της 16/4/2013 στην εκπομπή του ΣΚΑΙ (Λυριτζή – Οικονόμου), εμφανιζόταν με πολύ μικρά γράμματα δυσανάγνωστα, στο επάνω μέρος η λέξη «Συμφωνία» και με τεράστια το λογότυπο «ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ». Προσπαθήσαμε να παρέμβουμε στην εκπομπή αλλά το κανάλι δεν μας έδωσε την δυνατότητα. Σήμερα το μεσημέρι, ο Πρόεδρος του κόμματος συνοδευόμενος από μέλη της διοικούσης επιτροπής, επισκέφθηκε το αρμόδιο τμήμα του Αρείου Πάγου και διαπίστωσε ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχαν κατατεθεί τα προβλεπόμενα για την δημιουργία νέου κόμματος από τον κύριο Λοβέρδο. Ανακοίνωσε λοιπόν ο κύριος Λοβέρδος την ίδρυση νέου κόμματος, που σύμφωνα με το νόμο και τα προβλεπόμενα μέχρι και σήμερα δεν υφίσταται. Η ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ είναι Κίνημα Πολιτών, δεν ανήκει στο παρελθόν και σε όσους το εκπροσωπούν, αλλά είναι το όραμα και η ελπίδα, όχι μόνο του Ελληνικού Λαού, αλλά ολόκληρου του Ελληνισμού. Σας προτείνουμε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας και να ενημερωθείτε για την ιδρυτική διακήρυξη, το καταστατικό, τις θέσεις, τις προτάσεις, το πρόγραμμά μας και ότι άλλο θα σας ενδιέφερε να μάθετε. (www.neaellada.org.gr) Είμαστε πρόθυμοι να σας ενημερώσουμε και να απαντήσουμε σε ότι άλλο μας ζητήσετε. Επειδή η αθλιότητα και η διαπλοκή στην Ελλάδα δεν έχουν πάτο, απευθυνόμαστε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, για την αποκατάσταση της αλήθειας και την αντικειμενική ενημέρωση των Ελλήνων Πολιτών. Άλλωστε αυτή είναι και η αποστολή σας. ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Λ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ 217, Τ.Κ.11523, ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ. 2106457566 FAX.2106457561 www.neaellada.org.gr email: neaellada.gr@gmail.com Σχόλιο ιστολογίου: Κύριε Λοβέρδο, εσείς που ως υπουργός υγείας είχατε εκφράσει τη δυσαρέσκειά σας επειδή δεν πεθαίνουν οι γέροι, ευρισκόμενος τώρα μπροστά σε ένα προφανώς "πιασάρικο" επικοινωνιακά όνομα, δεν έχετε κανέναν φραγμό στο να αποπειραθείτε να το οικειοποιηθείτε έστω και δια της πλαγίας οδού... Έτσι δεν είναι; Τελικά, φαίνεται πως «ο λύκος την τρίχα του την αλλάζει, το χούι του όμως ποτέ»…

Μας ταΐζουν... αισιοδοξία, όσο προχωρούν στην παντελή εξαθλίωση μας Posted: 18 Apr 2013 06:03 AM PDT Ακούς ή διαβάζεις δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων και έχεις την αίσθηση ότι οι άνθρωποι ζουν σε άλλο κόσμο. Το να γράψεις το κλασικό «οι αριθμοί ευημερούν και οι άνθρωποι δυστυχούν» είναι λίγο στην συγκεκριμένη περίπτωση αφού όλος αυτός ο χαβάς που ακούμε –με μαέστρο τον ίδιο τον πρωθυπουργό- πρέπει να έχεις IQ ραδικιού για να μην καταλάβεις ότι όσο να χρωματίζεις, λεκτικά αισιόδοξα μια ζοφερή πραγματικότητα αυτή δεν αλλάζει. Μόλις λίγες ώρες μετά την τελευταία συμφωνία της άθλιας συγκυβέρνησης με την τρόικα  εξαπολύθηκαν κυβερνητικά στελέχη και δημοσιοκαφρικά παπαγαλάκια να μας παρουσιάσουν το μαύρο – άσπρο. Πρώτος και καλύτερος ο Α. Σαμαράς. Χτες μιλώντας στο συνέδριο του Economiast ισχυρίστηκε κι αυτός –επικαλούμενος της ίδιες ακριβώς λέξεις με τον προκάτοχό του Γ. Παπανδρέου- ότι φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ … η χώρα πιάνει τους στόχους της… οι θυσίες του λαού δεν πάνε χαμένες … μπλα… μπλα… Από κοντά και ο Γ. Στουρνάρας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προπαγάνδας Σ. Κεδίκογλου, ο Βενιζέλος, τα στελέχη της «υπεύθυνης αριστεράς» του Κουβέλη που συστρατεύτηκαν μαζί με αργυρώνητους «λειτουργούς του τύπου» σε ένα μπαράζ επικοινωνιακής προπαγάνδας για να μας πείσουν … για τις μεγάλες μέρες που θα 'ρθουν… Μήπως έχουν την εντύπωση ότι τον ελληνικό λαό τον κατέλαβε μαζικά το «σύνδρομο της Στοκχόλμης;». Μάλλον όχι. Απλώς εφαρμόζοντας την γκεμπελίστικη προπαγανδιστική τακτική «όσο μεγαλύτερο είναι το ψέμα που θα πεις τόσο περισσότερο μπορεί να γίνει πιστευτό», προσπαθούν να εξαπατήσουν και να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο. Γίνεται όμως αυτό κατορθωτό σε οποιονδήποτε έχει στοιχειώδη λογική ή και ο ίδιος βιώνει την εξαθλίωση; Που απευθύνονται οι τύποι; Στο ενάμιση εκατομμύριο ανέργους που δημιούργησαν; Στα 400 χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά που δεν έχουν κανέναν εργαζόμενο; Σ' όλους εμάς που χρωστάμε τα μαλλιοκέφαλά μας σε δάνεια, κάρτες κλπ; Σε μας, που δεν έχουμε να πληρώσουμε την φοροληστεία και τα χαράτσια που μας επιβάλλουν; Στις δεκάδες χιλιάδες οικογένειες που ζουν στο σκοτάδι αφού δεν μπορούν να πληρώσουν τα δυσβάσταχτα τιμολόγια της ΔΕΗ; Στους 15.000 δημόσιους υπαλλήλους που ανακοίνωσαν ότι απολύουν μέχρι το τέλος του 2014; Το πολιτικό υπηρετικό προσωπικό των πλουτοκρατών που μας κυβερνά, μας έχει ισοπεδώσει. Εχει γυρίσει το βιοτικό μας επίπεδο δεκαετίες πίσω. Ξεπουλούν την όποια κρατική περιουσία έχει απομείνει οδηγώντας παράλληλα τον εργαζόμενο λαό σε καινούργια σκλαβοπάζαρα, οδηγούν και την χώρα μας και τον λαό της σε νέα μορφή αποικιοκρατίας. Δεν υπάρχουν περιθώρια: Ή ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΩΡΑ Ή ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΜΑΣ. Τέρμα πια οι αυταπάτες για όσους τις είχαν. Στους δρόμους, μαζικά, δυναμικά, αποφασισμένα. 'Η θα τους ανατρέψουμε ή θα παρακολουθούμε μοιρολατρικά να μας εξαθλιώνουν.  Αυτοί που αρπάνε το φαϊ απ' το τραπέζι  κηρύχνουν τη λιτότητα.  Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα/ ζητάν θυσίες. Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους/για τις μεγάλες εποχές που θά 'ρθουν./  Μ. Μπρεχτ Από το ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Ήρθαν ντυμένοι "φίλοι" αμέτρητες φορές οι εχθροί μας… Posted: 18 Apr 2013 04:25 AM PDT Της Ζέζας Ζήκου Αυτήν τη μεγαλειώδη φράση του Ελύτη από το «Αξιον Εστί» μάς επαναλάμβαναν συχνά η μάνα μας και η γιαγιά μας για τη Μικρασιατική τραγωδία και το τουρκικό πογκρόμ της 6ης - 7ης Σεπτεμβρίου 1955, που αφάνισε τον ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης, και για την κατοχή της μισής Κύπρου από τον τουρκικό «Αττίλα». Tο ελληνικό κράτος δεν στάθηκε ικανό μετά τον Eλευθέριο Bενιζέλο να προστατεύσει αποτελεσματικά τον ευρύτερο ελληνισμό και να αναστείλει τη συρρίκνωση ή τον αφανισμό του. Kαι ήδη, βαθμηδόν, φανερώνεται ανήμπορο να προστατεύσει και το έθνος που βρίσκεται εντός των συνόρων του. Μετά την Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκεται σε πόλεμο, με την κοινωνία να οδεύει στην κόλαση. Η διαπραγματευτική ισχύς βρίσκεται στο ναδίρ σε όλα τα επίπεδα. Σημαίνει ότι στον διαρκή διπλωματικό πόλεμο θέσεων η απώλεια κύρους και διαπραγματευτικής δύναμης αντανακλάται στον τρόπο που την αντιμετωπίζουν εταίροι, γείτονες και δανειστές. Οσο για τα περί «αναδιαπραγμάτευσης» του Μνημονίου, όλοι μάς λένε ψέματα. Η χώρα είναι πλήρως εξαρτημένη από τις αποφάσεις της τρόικας. Το βλέπουμε με τον πόλεμο που έχουν κηρύξει κατά της Κύπρου. Αλλά ο βίαιος εξαναγκασμός και η αποδοχή από την Κύπρο του σχεδίου για τη διάσωση της χώρας γίνονται με όρους πολιτικής ρουλέτας. Οταν υπάρχει πόλεμος, όταν η εθνική επιβίωση κρέμεται από μια κλωστή, δεν υπάρχουν περιθώρια για πολλές κουβέντες, αντιθέτως, ανοίγει ο δρόμος για να δικαιολογούνται κάθε είδους μακιαβελικά στρατηγήματα. Ομολογώ πως δεν εκτιμώ τον Ντανιέλ Κον–Μπεντίτ. Αλλωστε, είναι πρωταθλητής του αριστερού ψεύδους και δεινός χαμαιλέοντας. Ωστόσο, χθες ξεπέρασε ακόμη και τον εαυτό του. Με την ευκαιρία της συζήτησης στο Ευρωκοινοβούλιο για τον άθλιο χειρισμό της κυπριακής κρίσης, πολλοί ευρωβουλευτές κατηγόρησαν το Eurogroup και την Κομισιόν για τη μη υπεράσπιση των εγγυημένων καταθέσεων και κάποια κράτη–μέλη για την «αποικιακή» προσέγγιση. Στην ομιλία του, λοιπόν, ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων Ντανιέλ Κον–Μπεντίτ υποστήριξε τη σύσφιγξη των σχέσεων της Κύπρου με την Τουρκία με στόχο την επανένωσή της (δηλαδή την τουρκοποίησή της) για να προσελκύσει τις τουρκικές επενδύσεις ως μόνη λύση για να ανακάμψει οικονομικά. Επίσης, αναφέρθηκε και στις διαπραγματεύσεις της Τουρκίας για την ένταξή της στην Ε.Ε., λέγοντας πως θα είχαν προχωρήσει αν η Κύπρος ήταν ενωμένη. (Αει σιχτίρ!) Από την πλευρά του, ο ηγέτης των Σοσιαλιστών και Δημοκρατικών στο Ευρωκοινοβούλιο Χάνες Σβόμποντα ορθώς δήλωσε πως «πρέπει να τερματιστεί η νεοαποικιακή συμπεριφορά του Συμβουλίου και της τρόικας στην Κύπρο». Εκ μέρους των Φιλελεύθερων και Δημοκρατικών, ο Βέλγος Γκι Φέρχοφστατ είπε ότι είναι σημαντικό να μάθουμε τι ακριβώς πήγε στραβά, προσθέτοντας πως η ΕΚΤ, η τρόικα και ο πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, έχουν να απαντήσουν σε δύσκολες ερωτήσεις. Εάν δεν δοθούν αυτές οι απαντήσεις, τότε το Ευρωκοινοβούλιο θα πρέπει να συστήσει μια εξεταστική επιτροπή, τόνισε. Ο Ευρωπαίος επίτροπος Οικονομικών Ολι Ρεν, ο οποίος παρέστη στη συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο, είπε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα προτιμούσε μια πιο σταδιακή προσαρμογή για την Κύπρο, αλλά εφόσον τα κράτη–μέλη δέχονταν να δανείσουν μόνο 10 δισ. ευρώ αυτό δεν ήταν εφικτό και συνέχισε λέγοντας πως πρέπει να σταματήσει το παιχνίδι των κατηγοριών. Εγώ, πάντως, προτείνω στον Κον–Μπεντίτ να γίνει σύμβουλος του Αναστασιάδη, ο οποίος ουδέποτε έκρυψε τα πιστεύω του στο σχέδιο Ανάν. Η οικονομική υποταγή της Κύπρου μπορεί να μην αποδειχθεί πρόσκαιρη και ίσως αποτελέσει την αρχή μιας νέας τραγωδίας με την υπογραφή ενός σύγχρονου νέου σχεδίου Ανάν, έγραψα ήδη στις 24 Φεβρουαρίου. Αν τα αναφέρω όλα αυτά, είναι γιατί προβληματίζουν τα βάσιμα σενάρια ότι με μοχλό το Μνημόνιο θα ασκηθούν πολιτικές πιέσεις στην ηγεσία της «νέας» Κύπρου, προκειμένου να δεχθεί τετελεσμένα γεγονότα. Να υποχρεωθεί, δηλαδή, να συμφωνήσει σε μια λύση του Κυπριακού κατά τα πρότυπα του επονείδιστου σχεδίου Ανάν. Να σας θυμίσω ότι, εκβιαζόμενη, η Κύπρος προκειμένου να ενταχθεί στην Eυρωπαϊκή Eνωση με «Δούρειο Iππο» το σχέδιο Aνάν, είχε κληθεί να πληρώσει ένα βαρύ τίμημα: τη νομιμοποίηση της εισβολής του τουρκικού «Aττίλα». Ηταν το πολιτικό τερατούργημα των Aμερικανο-Βρετανών κομμένο και ραμμένο στις επιθυμίες της Tουρκίας και του παμπόνηρου νομικού Nτενκτάς. Καταργούσε την ενότητα του ελληνοκυπριακού κράτους, εξισώνοντας τις δύο κοινότητες. Δηλαδή καταργούσε την (αρχαιότατη) αρχή της πλειοψηφίας και την αντικαθιστούσε με την αρχή της ομοφωνίας δύο ανίσων πλην εξισωμένων κοινοτήτων, οδηγώντας σ' ένα ομοίωμα κράτους, θνησιγενούς και ανεμπράγματου. Τότε οι φανατικοί προπαγανδιστές του σχεδίου Ανάν στην Ελλάδα και στην Κύπρο ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου, η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Νίκος Αναστασιάδης. Αυτά δεν πρέπει να τα ξεχνάμε...

Στρατόπεδα συγκέντρωσης για Έλληνες "φοροφυγάδες" Posted: 18 Apr 2013 12:10 PM PDT Κυβερνούν χρησιμοποιώντας την βία και τον τρόμο. "Σπέρνουν" μία συνεχή τρομοκρατία μεταξύ των πολιτών, προκειμένου να τους εξαναγκάσουν είτε να αποδεχθούν τα σχέδια και την επικείμενη εφαρμογή τους, είτε να τους έχουν υπό συνεχή καταστολή μέσα από την μέθοδο των συνεχόμενων σοκ. Πέφτουν οι μάσκες των ανθυποκυβερνώντων και των πολιτικών λυμμάτων που αυτοεπαίρονται πως κυβερνούν την χώρα, ελέω της προσωπικής τους υποταγής και φυσικά του προσωπικού τους πανικού για την περίπτωση που θα βρεθούν εκτός του άμβωνος της εξουσίας, γυμνοί απέναντι στην Δικαιοσύνη και την οργή του Ελληνικού λαού. Μέσα σε αυτή την τακτική της επιβολής μίας κυβερνοτρομοκρατίας, η οποία νομιμοποιείται να δολοφονεί έμμεσα πολίτες και καταστρέφει άμεσα την χώρα, ενώ κάτω από το πρόσχημα της αποπληρωμής του χρέους (που δημιούργησε το παρόν πολιτικό σύστημα και οι εναλλασσόμενες στην εξουσία -απολύτως κενές ηθικής και κοινής λογικής- ληστοσυμμορίες) προχωρούν στην οικοπεδοποίηση και στην προς πώληση τεμαχίων και τον εν γένει διαμελισμό της χώρας. Το μοναδικό εμπόδιο στην υλοποίηση του σχεδίου της τρόικα (η οποία αποσκοπεί στο "στίψιμο" κάθε διαθέσιμου πλουτοπαραγωγικού πόρου) είναι οι ίδιοι οι πολίτες, πάνω στους οποίους εφαρμόζονται μοναδικές στα παγκόσμια χρονικά πρακτικές υποταγής και τρομοκράτησης. Έτσι, και όχι μόνο στα πλαίσια του απόλυτου εκφοβισμού της κυβερνοτρομοκρατίας, το υπουργείο Δικαιοσύνης αναζητά στρατόπεδο εντός της Αττικής για να μετατραπεί σε κέντρο κράτησης οφειλετών, σύμφωνα με τον υφυπουργό Κ. Καραγκούνη. Μιλώντας στη Βουλή ο υφυπουργός επεσήμανε ότι «πρέπει να διαχωριστούν οι κρατούμενοι ήπιας και βαριάς εγκληματικότητας» και «γι' αυτό φέρνουμε να ψηφιστεί από τη Βουλή το βραχιολάκι». «Πρέπει να βρούμε νέους χώρους – στα αγροτικά καταστήματα κράτησης γι' αυτούς που έχουν ποινές μέχρι 2 έτη και έχουν διαπράξει οικονομικά εγκλήματα», πρόσθεσε. Ο Κ. Καραγκούνης σημείωσε ακόμη ότι το 67% του πληθυσμού των φυλακών είναι αλλοδαποί και τόνισε ότι «άν δεν τους είχαμε, για τους Έλληνες έφταναν οι φυλακές και περίσσευσαν, αλλά έχουμε να καλύψουμε και 80%της λαθρομετανάστευσης». Ανακοίνωσε ακόμη ότι βρίσκεται σε νέα διαπραγμάτευση με την Αλβανία, προκειμένου να επιστραφούν κρατούμενοι στη γείτονα. (πληροφορίες από τη Ναυτεμπορική) Τι χρεία περισσότερων αποδείξεων χρειαζόμαστε, ως λαός, προκειμένου να κατανοήσουμε το μέγεθος του εγκλήματος που εκτελείται σε καθημερινή βάση εναντίον μας; Όταν οι υπεύθυνοι του οικονομικού ολοκαυτώματος που βιώνει η χώρα, όχι μόνο κυκλοφορούν ελεύθεροι αλλά σχεδιάζουν και την φυλάκιση των πολιτών που δεν συμμορφώνονται ως προς τας υποδείξεις των, τι περισσότερο χρειαζόμαστε για να καταλάβουμε πως υπάρχει σχέδιο παραδειγματικής τιμωρίας, υποταγής και εξανδραποδισμού μας; Είναι οι ίδιοι που ευχαριστούσαν πριν μερικά χρόνια τους λαθρομετανάστες που ήρθαν στην Ελλάδα... Είναι οι ίδιοι που μέσα από τις αποφάσεις τους οδήγησαν στον θάνατο περίπου 4.000 συμπατριώτες μας... Είναι οι ίδιοι που παραβιάζουν και αποδομούν το Σύνταγμα και μετέτρεψαν -με τις υπογραφές τους και την γενικότερη συναίνεσή τους- την χώρα μας σε εργαστήριο πειραματισμού κάθε παράλογου σχεδίου κοινωνικού ελέγχου... Είναι οι ίδιοι που φέρουν την ευθύνη για περίπου 2 εκατομμύρια ανέργων Ελλήνων... Είναι οι ίδιοι που οδήγησαν νέα παιδιά στην πείνα... Είναι οι ίδιοι που κατέστρεψαν την υγεία, την παιδεία και κάθε συνταγματική υποχρέωση του κράτους για κοινωνική μέριμνα... Είναι οι ίδιοι που σιωπούν σε ευθείες προκλήσεις γειτονικών χωρών και απαιτήσεις εις βάρος εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων... Είναι οι ίδιοι που μεθοδικά στοχεύουν στην προσωπική -μικρή ή μεγάλη, δεν έχει καμία απολύτως σημασία- περιουσία των γηγενών κατοίκων της χώρας... Είναι οι ίδιοι που καταστρατήγησαν όλα τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων... Είναι οι ίδιοι που νομοθέτησαν για την κλήση ξένων εργαζομένων στην Ελλάδα... Είναι οι ίδιοι που νομοθέτησαν για "χρήση" των λαθρομεταναστών ως εργάτες, όπου χρειαστεί στην επικράτεια... Είναι οι ίδιοι που κατέστρεψαν τις μικρές επιχειρήσεις για να ανθίσουν οι πολυεθνικές... Είναι οι ίδιοι που φόρτωσαν τα τραπεζικά χρέη (και απάτες των τραπεζιτών) στα Ελληνικά νοικοκυριά... Είναι οι ίδιοι που σήμερα ψάχνουν να μετατρέψουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης (χώρους φυλάκισης) Ελλήνων πολιτών πρώην στρατόπεδα του Ελληνικού Στρατού (τα οποία φρόντισαν να κλείσουν προηγουμένως για... οικονομικούς λόγους). Είναι οι ίδιοι που έτρεξαν να συμφωνήσουν σε όλα όσα τους προέταξαν, χωρίς καν να τα διαβάσουν, χωρίς καν να τα μελετήσουν... Είναι οι ίδιοι που δεν έθεσαν ποτέ θέμα αποπληρωμής του γερμανικού χρέους προς την Ελλάδα... Είναι οι ίδιοι που ποτέ δεν απαίτησαν την οικονομική αποζημίωση για τα όσα οι περιχαρείς γερμανοί έκαναν εις βάρος του λαού αυτής της χώρας την τελευταία φορά που την έθεσαν υπό κατοχή... Είναι οι ίδιοι που δημιουργούν (μέσα από κατάλληλους μηχανισμούς) αντιπαλότητα μεταξύ των πολιτών και κατορθώνουν να κυβερνούν ως "μοναδικές λύσεις" με την τακτική του διαίρει και βασίλευε... Είναι οι ίδιοι που κρύβονται πίσω από προσωπικούς σωματοφύλακες για να αποφύγουν την απολύτως δικαιολογημένης οργή που έχουν προκαλέσει οι ίδιοι με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους... Αυτοί, λοιπόν, που για την προσωπική τους διάσωση επέλεξαν να καταστρέψουν μία ολόκληρη χώρα και να απειλούν έναν ολόκληρη λαό, θα πρέπει να γνωρίζουν πάρα πολύ καλά πως εάν είναι τυχεροί θα γίνουν μόνιμοι κάτοικοι μίας ιδιαίτερης φυλακής που θα χτιστεί ειδικά για "διασώστες" και η οποία θα έχει μόνο είσοδο... Απλά τους θυμίζουμε την σοφή λαϊκή παροιμία που λέει "όποιος σκάβει τον λάκκο του άλλου, πέφτει ο ίδιος μέσα"... Και αυτό ακριβώς θα συμβεί. Είναι νομοτελειακός κανόνας της ιστορίας...  Είναι δέσμευση του Ελληνικού λαού απέναντί τους.  Και αυτή τη φορά δεν θα υπάρξουν εξαιρέσεις, ούτε διαφυγή σε ασφαλείς χώρες... Κωνσταντίνος Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Τι μας χρωστάει η Γερμανία και πως θα της τα πάρουμε Posted: 18 Apr 2013 02:58 AM PDT Οι Γερμανικές οφειλές κι εμείς Γράφει ο Γιάννης Γ. Μαύρος* Ήρθε επιτέλους, με καθυστέρηση πολλών ετών και δεκαετιών, το ζήτημα των Γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα, στη θέση που του αρμόζει, δηλαδή στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου στη Χώρα μας και διεθνώς. Αποτελούσε και αποτελεί το μεγαλύτερο μεταπολεμικό σκάνδαλο το γεγονός ότι η Ελλάδα, η χώρα που υπέστη αναλογικά τις μεγαλύτερες θυσίες και καταστροφές κατά τη Γερμανική Κατοχή, όχι μόνο ουσιαστικά δεν έλαβε επανορθώσεις για τις καταστροφές των οικονομικών της υποδομών(1) και αποζημιώσεις για τα αμέτρητα θύματα των αμέτρητων ολοκαυτωμάτων(2) αλλά δεν της επεστράφη καν το περιβόητο «κατοχικό δάνειο»(3) ούτε και οι 8.500 αρχαιολογικοί θησαυροί που κλάπηκαν από μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους και παράνομες ανασκαφές(4). Σκάνδαλο επίσης, ίσως ακόμη μεγαλύτερο, είναι το γεγονός ότι ουδέποτε μέχρι σήμερα διεκδίκησε πραγματικά η Χώρα μας τα δικαιώματά της! Και αν υπήρξαν κατά το παρελθόν γι' αυτό κάποια ελαφρυντικά, λόγω του ότι η «Διάσκεψη των Νικητών» στο Παρίσι έλαβε χώρα το 1945-ʾ46 -εν μέσω Εμφυλίου- και αυτή του Λονδίνου, που ανέβαλε τη διευθέτηση των εκκρεμοτήτων μέχρι την επανένωση της Γερμανίας, έγινε τον Φεβρουάριο του 1953, μεσούντος του πολέμου της Κορέας, στο αποκορύφωμα του «Ψυχρού Πολέμου», πώς δικαιολογείται η αδράνειά μας μετά το 1995, όταν συμπληρώθηκε η πενταετής «στάση πληρωμών» που απαίτησε και έλαβε η Γερμανία μετά την επανένωσή της; Η «ρηματική διακοίνωση» που επέδωσε ο Έλληνας Πρέσβης στη Βόννη τον Νοέμβριο του 1995 στον Γερμανό Υφυπουργό Εξωτερικών απορρίφθηκε προκλητικά και έκτοτε η Γερμανία καταφεύγει σε σωρεία ψευδών που, εκτός από την κακοπιστία και αναξιοπρέπειά της, μαρτυρούν και την πλήρη περιφρόνησή της απέναντι στην Ελλάδα και τις νομικές και ηθικές της υποχρεώσεις. Οι πρόσφατες δηλώσεις Σόϊμπλε είναι μονάχα το τελευταίο επεισόδιο σε μια μακρά σειρά ψευδών, αντιφάσεων και υπεκφυγών οι οποίες δεν τιμούν βέβαια τη Γερμανία αλλά τρέφονται και από την αναξιοπρεπή και εθελόδουλη στάση των Ελληνικών Κυβερνήσεων διαχρονικά. Η Ελλάδα όχι μόνο δεν τολμούσε να θέσει ευθαρσώς, όπως απαιτούσαν οι θυσίες και καταστροφές τις οποίες υπέστη καθώς και οι δύσκολες περιστάσεις της μεταπολεμικής ανασυγκρότησης, το ζήτημα στους Γερμανούς «εταίρους» της, αλλά έφτασε στο σημείο να εκδώσει το 1960 τον εγκληματία πολέμου Μέρτεν, για να «δικαστεί» και να αθωωθεί στη Γερμανία, έναντι επαίσχυντης «αντιπαροχής» 115 εκατομμυρίων μάρκων (η τρίτη δόση των οποίων δεν καταβλήθηκε ποτέ !) «για τα θύματα της ναζιστικής ιδεολογίας», δηλαδή των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Το αποκορύφωμα όμως της εθελοδουλείας ήταν οι μεθοδεύσεις των Κυβερνήσεων Σημίτη και του Προέδρου του Αρείου Πάγου Ματθία, που εμπόδισαν την αποζημίωση των οικογενειών των θυμάτων του μαρτυρικού Διστόμου, αναγκάζοντας τον αείμνηστο Ιωάννη Σταμούλη, πρώην Ευρωβουλευτή και μετέπειτα Νομάρχη Βοιωτίας και ιδρυτικό μέλος του Εθνικού Συμβουλίου για τις Γερμανικές Οφειλές, μαζί με τον αείμνηστο Γεώργιο Μαγκάκη, τον Μανώλη Γλέζο, τον Ευάγγελο Μαχαίρα και άλλους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, να καταφύγει στην Ιταλία για την εκτέλεση των τελεσίδικων αποφάσεων των Ελληνικών Δικαστηρίων, δεδομένου ότι οι εκάστοτε υπουργοί Δικαιοσύνης δεν συνυπέγραφαν για να μην δυσαρεστήσουν την Γερμανία.(5)  Η εθελοδουλεία έφτανε μάλιστα σε τέτοιο σημείο ώστε να μην δέχονται, Πρωθυπουργοί και Αρχηγοί Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, καν σε ακρόαση το σεβάσμιο Προεδρείο του Εθνικού Συμβουλίου, λες και η Χώρα ήταν ακόμη υπό κατοχή! Και υπό μια έννοια ήταν, όπως και είναι. Εκτός του ότι είμαστε η μόνη χώρα που όχι μόνο δεν τιμώρησε τους δωσίλογους της Γερμανικής Κατοχής, αλλά τους αντάμειψε ποικιλοτρόπως, υπό τις ευλογίες των αγγλο-αμερικανών επικυρίαρχων(6), ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της Χώρας, όπως αποκάλυψε εν μέρει το σκάνδαλο της Siemens, καθώς και αυτό των προμηθειών στρατιωτικών εξοπλισμών, τελούσε και τελεί υπό καθεστώς ιδιότυπης ομηρείας, επιρρεπές στις δωροδοκίες τις οποίες οι γερμανικές εταιρείες ανήγαγαν σε υψηλή τέχνη με τη γνωστή «επιστημονική» τους μεθοδικότητα. Πώς να διεκδικήσει, υπό αυτές τις συνθήκες, το διεφθαρμένο πολιτικό μας σύστημα το οτιδήποτε από τον οποιονδήποτε, πόσο μάλλον τις υπέρογκες Γερμανικές οφειλές από την ηγεμονεύουσα δύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Τρανή απόδειξη για το γεγονός της ομηρείας είναι το ότι όχι μόνο δεν απαιτήσαμε μέχρι σήμερα τις πολεμικές επανορθώσεις και τις αποζημιώσεις που δικαιούμαστε, πράγμα που θα μπορούσε ενδεχομένως -όχι πάντως πειστικά- να «εξηγηθεί» με όρους πολιτικής σκοπιμότητας, αλλά ούτε καν διεκδικήσαμε την εξόφληση του αναγκαστικού κατοχικού «δανείου», ορισμένες «δόσεις» του οποίου μας κατέβαλαν οι αρχές κατοχής! Το χειρότερο όμως -και ταυτόχρονα αποκαλυπτικότερο της ηθικής και πολιτικής χρεωκοπίας του μεταπολεμικού πολιτικού καθεστώτος- είναι ότι δεν διεκδικήσαμε ούτε την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών, που κοσμούν τα μουσεία και τις ιδιωτικές συλλογές στη Γερμανία και αλλού, αβελτηρία που αποτελεί εθνική μειοδοσία και δεν μπορεί βέβαια να αποδοθεί σε καμία πολιτική σκοπιμότητα… Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι μόνο μια «επαναστατική» Ελληνική Κυβέρνηση, με όλη τη σημασία της λέξης, στηριζόμενη από τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, μπορεί να διεκδικήσει και να πετύχει την καταβολή των οφειλών και την επιστροφή των θησαυρών. Είναι επίσης βέβαιο ότι ο αγώνας αυτός, που θα είναι Μαραθώνιος, είναι αγώνας ιερός, αγώνας εθνικός, αγώνας που υπερβαίνει κόμματα και παρατάξεις και ενώνει τον Ελληνικό Λαό, καταλύτης μιας νέας εθνικής ενότητας που θα μας επιτρέψει να πάμε πολύ πέρα από την ακύρωση των «μνημονίων» και την ανάκαμψη της οικονομίας -εντός ή εκτός Ευρώ- σε μια συνολική επανεξέταση του δόγματος «ανήκομεν στη Δύση» που τόσα δεινά επισώρευσε στην Ελλάδα και την Κύπρο μεταπολεμικά. Μια τέτοια Ελλάδα χρειάζεται σήμερα όχι μόνο ο Λαός της, όχι μόνο η πολύπαθη και πολυπροδομένη Κύπρος, αλλά ολόκληρη η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος, μια Ελλάδα αντάξια του ονόματός της, απόρθητο φρούριο Δημοκρατίας, προμαχώνα Δικαιοσύνης και Πολιτισμού. Είναι επίσης βέβαιο ότι αυτή η Ελλάδα δεν χωράει στην γερμανοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση του κεφαλαίου και των τραπεζών, ούτε στα ατλαντικά σύμφωνα των ιμπεριαλιστών. Η επιλογή -όπως άλλοτε- είναι ξεκάθαρη: ή αυτοί ή εμείς! Ή ταν ή επί τας! Ιωάννης Γεωργίου Μαύρος Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα Υποσημειώσεις (1) Το Εθνικό Συμβούλιο, βάσει στοιχείων της Τράπεζας της Ελλάδας, τις υπολογίζει (άνευ τόκων) σε ποσό που υπερβαίνει τα 108 δις Ευρώ. (2) Μόνο οι αποζημιώσεις των Διστομιτών ξεπερνούν τα 60 εκατομμύρια Ευρώ. (3) Το Εθνικό Συμβούλιο, βάσει στοιχείων της Τράπεζας της Ελλάδας, το υπολογίζει (άνευ τόκων) σε ποσό που υπερβαίνει τα 54 δις Ευρώ. (4) Βλ. «Ζημίαι των αρχαιοτήτων εκ του πολέμου και των στρατών κατοχής», που εκδόθηκε και κυκλοφόρησε το έτος 1946 από το Υπουργείο Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας (Διεύθυνσις Αρχαιοτήτων και Ιστορικών Μνημείων), «Τα αρχαία της Ελλάδος κατά τον πόλεμο 1940-1944», Βασιλείου Πετράκου, εφόρου αρχαιοτήτων ε.τ. και γ.γ. της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας και Γιώργου Λεκάκη, «Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί Κατοχής». (5) Η σχετική πρόνοια της Πολιτικής Δικονομίας που απαιτεί την υπογραφή του Υπουργού Δικαιοσύνης για να εκτελεσθεί απόφαση Ελληνικών Δικαστηρίων που αφορά ξένο κράτος είναι κατάλοιπο εξάρτησης άλλων εποχών και αποτελεί δυστυχώς μοναδική περίπτωση στα ευρωπαϊκά χρονικά. Αδημοσίευτη (!) γνωμάτευση των Καθηγητών Γιώργου Κασιμάτη, Κώστα Μπέη και Κώστα Χρυσόγονου υποστηρίζει ότι δεν μπορεί αναιτιολόγητα και επ' αόριστον να αρνείται ο εκάστοτε Υπουργός Δικαιοσύνης την εκτέλεση απόφασης διότι αυτό συνιστά στέρηση συνταγματικού δικαιώματος Ελλήνων πολιτών. (6) Βλ. Δημοσθένη Κούκουνα, «Η Ελληνική Οικονομία κατά την Κατοχή και το Κατοχικό Δάνειο», εκδόσεις Ερωδιός. Δημοσιεύεται στο περιοδικό «Επίκαιρα»

Πριν το τέλος του Ελληνικού Κοινοβουλευτικού Πολιτεύματος Posted: 18 Apr 2013 02:40 AM PDT Aπό τον Γιάννη Αγγέλου Λίγο πριν την κατάρρευση της Τρίτης Επανίδρυσης του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος από την επανασύσταση της Ελλάδας σε Κράτος, βρεθήκαμε εγκλωβισμένοι σε μία στυγνή Δικτατορία με βαθιές ρίζες συνενοχής σε όλο το εύρος του Πολιτικού μας Κόσμου αλλά και των Συνδικαλιστών. Μια δικτατορία που ασκεί ασφυκτικά την πίεση της στους Έλληνες. Και προκαλεί ένα κοινωνικό αναβρασμό που αρχίζει να θυμίζει ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί. Μία βόλτα στις κεντρικές -κι όχι μόνο- συνοικίες των Αθηνών είναι αρκετή για να επιβεβαιώσει τη συνεχιζόμενη, από πλευράς Κυβερνητικής Τρόικας, της πιο απάνθρωπης πολιτικής που εφαρμόστηκε σε χώρα μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Σε κάθε κτίριο που εγκαταλείπεται και σφραγίζεται η κεντρική του πόρτα, μετατρέπεται η είσοδός του σε καταφύγιο των νέο άστεγων και των νεόπτωχων αυτής της πόλης. Αναφέρομαι στην Αθήνα, των πέντε εκατομμυρίων κατοίκων, γιατί εδώ είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Αναφέρομαι στην πρωτεύουσα της χώρας, που επισκέπτονται καθημερινά χιλιάδες τουριστών για να θαυμάσουν τον Παρθενώνα… Και κάτω από τους πρόποδες της Ακρόπολης, γύρω τριγύρω, συναντά ο περαστικός όλο και περισσότερους ανθρώπους, που με τεντωμένο το χέρι ζητούν βοήθεια. Όχι γιατί δε θέλουν να εργαστούν, αλλά γιατί δε βρίσκουν να εργαστούν. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις καταρρέουν η μία πίσω από την άλλη, αφήνοντας και τους εργαζόμενους σε αυτές, έρμαια του Ταμείου Ανεργίας. Όμως, ο ατσαλάκωτος υπουργός οικονομικών, πρώην τραπεζίτης, πρώην πρόεδρος του ΙΟΒΕ, υπηρέτης των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, βλέπει «βελτίωση του κλίματος». Και είναι να απορεί κάποιος με αυτά που υποστηρίζει ο υπουργός. Πού ζει; Είχε το θράσος προ ημερών να δημοσιοποιήσει το παράπονο της συνταξιούχου μητέρας του, ότι δεν της επαρκούν τα χρήματα που παίρνει από τη σύνταξή της! Δίδυμο με τον εθνικό εγγυητή της συμφοράς, τον πρωθυπουργό της τρόικας εσωτερικού, έχουν ήδη οδηγήσει σε απόγνωση την κοινωνία. Και εξακολουθούν να πιπιλάνε την καραμέλα της ανάπτυξης και των νέων θέσεων εργασίας, όταν οι άνεργοι πλησιάζουν το 1,5 εκ! Πασχίζουν να ικανοποιήσουν τους τραπεζίτες-συνεταίρους τους, εις βάρος των ανθρώπων. Καθημερινά, οι νέο άστεγοι αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Τα παιδιά στα σχολεία λιποθυμάνε από την πείνα. Πολύ πρόσφατα, σε σχολείο της Αθήνας, οι δάσκαλοι αντιλήφθηκαν ότι δυο μαθητές, αδελφάκια, είναι ζήτημα αν τρώνε δυο μέρες την εβδομάδα. Να μη διαφεύγει ότι πολλές οικογένειες με παιδιά στην Γ΄ Λυκείου, παλεύουν, όντας και οι δυο γονείς άνεργοι. Όπως είχε πει και ο Γιώργος Παπανδρέου, «να υπάρχει ένας εργαζόμενος σε κάθε οικογένεια». Αυτό, βέβαια, σιγά – σιγά τείνει να μετατραπεί σε «ένας εργαζόμενος σε κάθε γειτονιά»… Και οι ανάλγητοι της κυβερνητικής τρόικας συνεχίζουν να αυξάνουν τους φόρους, να μειώνουν τις αποδοχές εργαζόμενων και συνταξιούχων σε ποσοστά τρομακτικά, ενώ ταυτόχρονα αποδεικνύονται ανίκανοι να ελέγξουν την αισχροκέρδεια, τις τιμές σε αλυσίδες καταστημάτων, να πατάξουν τη φοροδιαφυγή… Αντί να πράξουν το αυτονόητο, φορολογούν τα παιδιά, μοιράζουν τον εθνικό πλούτο αριστερά και δεξιά, συνεχίζουν το εμπόριο ελπίδας με την ΑΟΖ. Παραχωρούν μαρίνες σε συμπράξεις επιχειρηματιών, στις οποίες πίσω βρίσκεται το Τουρκικό Μετοχικό Ταμείο Στρατού, ετοιμάζονται να παραχωρήσουν αεροδρόμια, αγνοώντας τον εθνικό τους ρόλο. Και συνεχώς, ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΥΝ το Σύνταγμα, που το έχουν καταντήσει κουρελόχαρτο. Αυτή η ιστορία κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσει. Γιατί αν συνεχιστεί, η Ελλάδα θα πάψει να υπάρχει ως χώρα. Γιατί δε νοείται χώρα χωρίς λαό. Και αυτοί που κυβερνούν σήμερα, έχουν βαλθεί να εξαφανίσουν τον Ελληνικό λαό. Θα τους αφήσουμε; Θα έχει αυτή η καταστροφή και τη δική μας υπογραφή; Γιατί, μέχρι οι μέχρι σήμερα κινητοποιήσεις των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, φαίνονται σα να «αβαντάρουν» την κυβέρνηση των Τριών. Εάν, πραγματικά επιθυμούσαν την ανατροπή, τότε δε θα είχαν αρκεστεί σε εικοσιτετράωρες απεργίες, με συγκεντρώσεις σε ώρες που θυμίζουν ωράριο εργασίας Δημοσίου. Εάν πραγματικά επιθυμούσαν την ανατροπή αυτής της κοινοβουλευτικής δικτατορίας, θα είχαν κηρύξει απεργία διαρκείας, που πραγματικά θα ανέτρεπε και θα σάρωνε. Έως ότου αποφασίσουν, αποφασίσουμε όλοι μαζί, εμείς να σαρώσουμε, θα παρακολουθούμε τις λεπτομέρειες ενός ουσιαστικού τέλους της Δημοκρατίας μας. Το τέλος του Κοινοβουλευτικού μας Πολιτεύματος για το οποίο στο παρελθόν δώσαμε «μάχες στα χαρακώματα». Ας ελπίσουμε ότι, λίγο πριν το τέλος, θα αφυπνιστούμε και θα ενώσουμε τη δική μας «φωνή» μαζί με τις άλλες ευρωπαϊκές «φωνές», σε μία μάχη κατά ενός άδικου και ισοπεδωτικού συστήματος που βλέπει και αντιλαμβάνεται τους ανθρώπους σαν αριθμούς ενός tamploid κάποιου Χρηματιστηρίου. Αυτού του life style Κόσμου που «θριαμβεύει» στα οικονομικά νούμερα πατώντας σε ανθρώπινες ψυχές. Πηγή

Κύπρος: Ένα επικίνδυνο σχέδιο σε πλήρη εξέλιξη Posted: 18 Apr 2013 02:25 AM PDT Οι άνθρωποι είναι εφήμεροι, τα συμφέροντα αιώνια. Αυτή η βασική αρχή της πολιτικής δεν πρέπει να λησμονείται σε περιοχές μείζονος παγκοσμίου ενδιαφέροντος όπως η δική μας... Η Ελλάδα και η Κύπρος δεν βρίσκονται μόνο στο γεωγραφικό μεταίχμιο Ανατολής και Δύσης αλλά, όπως δείχνουν οι έρευνες που έχουν γίνει κατά καιρούς, «κάθονται» επάνω σε αξιοποιήσιμα και προσοδοφόρα κοιτάσματα ορυκτού πλούτου. Εύλογο είναι οι μεγάλες δυνάμεις να θέλουν να αξιοποιήσουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματά τους καθώς και τις αδυναμίες μας, ώστε να αναγνωριστούν εμμέσως ή αμέσως «συνδικαιούχοι» της ελληνικής κληρονομιάς. Ενα από τα βασικά εργαλεία στην άσκηση πολιτικής μεγάλης κλίμακας είναι το «ψαλίδισμα» της ισχύος των χωρών που διαθέτουν φυσικούς πόρους, σε τέτοιο βαθμό ώστε η εκποίηση των «προικιών» τους έναντι συμβολικού αντιτίμου να θεωρηθεί «λογική» και «αναπόφευκτη» λύση. Οι χώρες με σχετική αυτάρκεια, οικονομική ανεξαρτησία, στιβαρές Ενοπλες Δυνάμεις και αρραγές εθνικό μέτωπο δεν προσφέρονται για πλιάτσικο. Αντιθέτως, οι οικονομικά γονατισμένες, με ανοιχτές εθνικές πληγές και κατακερματισμένες κοινωνίες ενδείκνυνται προς εκμετάλλευση. Δυστυχώς, η Ελλάδα και η Κύπρος συνορεύουν με την Τουρκία - ένα κράτος που έχει ειδικευτεί στις εθνοκαθάρσεις, τις γενοκτονίες, τα πογκρόμ εις βάρος μειονοτήτων και στην κατοχή εδαφών που δεν της ανήκουν. Η Κύπρος το 2004 γλίτωσε από μια νέα φάση του Αττίλα, απορρίπτοντας το σχέδιο Ανάν λόγω της εθνοπρεπούς και αντρίκειας στάσης του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου. Τώρα, ετοιμάζεται από τους γνωστούς και μη εξαιρετέους κύκλους το επαναλανσάρισμα αυτού του κατάπτυστου και αποικιοκρατικού σχεδίου. Η ευκαιρία που έχει δοθεί στους επίδοξους τεμαχιστές και εκτουρκιστές του νησιού είναι η οικονομική κρίση και οι «μειωμένες αντοχές» που ενδέχεται να δείξει η κυπριακή ηγεσία. Ωστόσο, οι προαναφερθέντες ασεβείς πόθοι των συνεργών της Αγκυρας θα προσκρούσουν στον ύφαλο της βούλησης και της θέλησης για αντίσταση του Κυπριακού Ελληνισμού. Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο οι προπετείς ανανιστές και ξανά θα αποτύχουν. Πηγή