24 Απρ 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους! 23-4-13

Posted: 23 Apr 2013 01:33 PM PDT

Δεν θα έμπαινα στον κόπο να σχολιάσω το σημερινό άρθρο στο «ΕΘΝΟΣ» (επισυνάπτεται) ενός εκ των πλέον διάσημων (αυτόν τον χαρακτηρισμό επέλεξα) Ελλήνων δημοσιογράφων που έφτασε να διοριστεί έως και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος…
Δεν θα τολμήσω να αμφισβητήσω ούτε τη θέση του περί συνωμοσιολογιών…
Θα τολμήσω όμως να του θέσω κάποια ερωτήματα…
  • Γιατί ο κ. Π. Καψής παρεμβαίνει με αυτόν τον τρόπο στο έργο της Δικαιοσύνης και μάλιστα τώρα; Διαθέτει κάποια στοιχεία; Γνωρίζει τον φάκελο της υπόθεσης; Πως και γιατί παίρνει αυτή την θέση; Την υπόθεση αυτή, απ΄ ότι γνωρίζουμε από τον Τύπο, την χειρίστηκαν δύο, κατά κοινή ομολογία, εξαίρετοι Λειτουργοί της Δικαιοσύνης (ο ένας Εισαγγελέας Εφετών και ο άλλος Εισαγγελέας Πρωτοδικών) και τώρα βρίσκεται στο στάδιο της κύριας Ανάκρισης. Τους θεωρεί, ο κ. Π. Καψής, τόσο επιπόλαιους ή μη εχέφρονες όπως χαρακτηριστικά γράφει, για να προχωρούν σε αυτό το βαθμό την υπόθεση αυτή;
  • Είναι σίγουρος, ο κ. Π. Καψής, ότι οι υποκλοπές σταμάτησαν με την λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων; Και πως το γνωρίζει αυτό;
  • Είναι σίγουρος ο κ. Π. Καψής ότι οι μεγάλες φωτιές που κατέστρεψαν ολόκληρες περιοχές της χώρας μας δεν ήταν δολιοφθορά με συγκεκριμένο σκοπό;
  • Θεωρεί ο κ. Π. Καψής, ότι τα Δεκεμβριανά του 2008 στα οποία μετείχαν με μετέπειτα δηλώσεις τους «φοιτητές» από την Αίγυπτο, την Λιβύη και άλλες «προοδευτικές» χώρες οι οποίες αργότερα «επαναστάτησαν» με «εμπειροπόλεμα» στελέχη στο δυναμικό τους, έγιναν τυχαία εξ αιτίας της δολοφονίας ενός παιδιού;
  • Είναι τόσο σίγουρος, ο κ. Π. Καψής, ότι ο Κ. Καραμανλής, ως Πρωθυπουργός, είχε άριστες σχέσεις με τους αμερικανούς και αν ναι πως το γνωρίζει; Τι έχει να πει για τη στάση του Κ. Καραμανλή στο σχέδιο «Ανάν» και στο Βουκουρέστι;
  • Θεωρεί ο κ. Π. Καψής, ότι υπουργοί (εκείνης της εποχής) που αποκαλύπτουν πλέον και δημόσια ότι δέχονταν πιέσεις από αμερικανούς αξιωματούχους για να μην προχωρήσουν οι σχέσεις Ελλάδος – Ρωσίας λένε ψέματα και αν ναι γιατί το κάνουν;
  • Θεωρεί ο κ. Π. Καψής, ότι είναι ψέματα ή οφθαλμαπάτη τα όσα διαβάζουμε για πιέσεις που ασκούνται (δημοσίως) και στη σημερινή κυβέρνηση από αμερικανούς αξιωματούχους για το ζήτημα των ενεργειακών σχέσεων Ελλάδας – Ρωσίας;
  • Πιστεύει ο κ. Π. Καψής, ότι τα όσα αποκάλυψαν τα περίφημα "WIKILEAKS" στις αρχές του 2010, για τα τηλεγραφήματα των αμερικανών πρέσβεων της Αθήνας προς την Ουάσινγκτον, για την προσπάθεια των αμερικανικών υπηρεσιών να σταματήσουν κάθε (ενεργειακή, αμυντική, εμπορική κ.α.) συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας (Σπέκχαρντ), για τις επισκέψεις – αναφορές των κ.κ. Χρυσοχοΐδη και Μπίκα στην αμερικάνικη πρεσβεία (Σπέκχαρντ) αλλά και για την στρατολόγηση δυσαρεστημένων «πασόκων» υπαλλήλων των μυστικών υπηρεσιών μας που ήταν επιρρεπείς στις «διαρροές» (Ράις) είναι προϊόν της φαντασίας των αμερικανών πρέσβεων; Και τι αλήθεια έχει να πει ο κ. Π. Καψής για το ότι κανείς μέχρι σήμερα, τουλάχιστον απ΄ ότι γνωρίζουμε μέσω των ΜΜΕ, δεν έχει ασχοληθεί με τα όσα αποκαλυπτικά - τραγικά αναφέρουν αυτά τα τηλεγραφήματα;
Εγώ, πραγματικά λοιπόν, να δεχθώ τον ισχυρισμό του κ. Π. Καψή, ότι το έγγραφο της Ε.Υ.Π. που διέρρευσε στο περιοδικό «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» για τα περί σχεδίου δολοφονίας του Κ. Καραμανλή δεν είναι τίποτα παραπάνω από προϊόν της φαντασίας ενός ή πολλών υπαλλήλων της μυστικής μας υπηρεσίας… Δεν μπορώ να ξέρω τι στοιχεία υπάρχουν και γιατί η Δικαιοσύνη προχωρά σε τέτοιο βαθμό αυτή την υπόθεση ούτε θα κρίνω εγώ το οποιοδήποτε στοιχείο της υπόθεσης αυτής που εμφανίζεται στα ΜΜΕ ή το Διαδίκτυο και μάλιστα επωνύμως από όπου και αν προέρχεται αυτό… Αυτό θα το κρίνουν οι υπεύθυνοι…
Ο κ. Π. Καψής θα απαντήσει όμως στα ερωτήματά μου; 

Σαφέστατα, λοιπόν κι εγώ, είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι τόσο οι υποκλοπές, όσο και η αποκάλυψη για παρακολούθηση και σχεδιασμό δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή, αλλά και γενικότερα το σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας, αποτελούν πολύ σοβαρά θέματα με τα οποία είναι υποχρεωμένη η Ελληνική Δικαιοσύνη να ασχοληθεί, να τα ερευνήσει εις βάθος και να προχωρήσει σε αποκαλύψεις για το εάν πράγματι αληθεύουν όλα αυτά και να οδηγήσει τους όποιους εμπλεκόμενους, όσο ψηλά και εάν βρίσκονται (τουλάχιστον όσους από αυτούς είναι Έλληνες πολίτες γιατί με τους ξένους θα είναι πράγματι λίγο δύσκολο) στο εδώλιο του κατηγορουμένου για να δικασθούν για άκρως ειδεχθείς (προδοτικές) ενέργειες που αποσκοπούσαν στην δημιουργία ανωμαλίας στο εσωτερικό της Ελλάδας.

Ειδικός Συνεργάτης

 Το άρθρο του κ. Καψή

Οχι άλλη συνωμοσία!


Στις αρχές της δεκαετίας του '90 ένας υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ βρέθηκε αντιμέτωπος ένα πρωί, παραμονές εκλογών, με οκτάστηλο τίτλο απογευματινής εφημερίδας σύμφωνα με τον οποίο ήταν ο αρχηγός της... 17 Νοέμβρη. Η είδηση εξαρχής έδειχνε κατασκευασμένη, έδενε ωστόσο μια χαρά με τη νεοδημοκρατική συνωμοσιολογία της εποχής.
Οπως ήταν φυσικό, προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, στο δικαστήριο ωστόσο η καλή εφημερίδα αθωώθηκε καθώς παρουσίασε αναφορά στελέχους της ΕΥΠ στο οποίο υποστηριζόταν η εν λόγω θεωρία. Πώς την εμπνεύστηκε, ποτέ δεν έγινε γνωστό. Ηθελε να γίνει αρεστός στους προϊσταμένους του; Εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία; Κρυφάκουγε στον καρνάβαλο;
Ετσι κι αλλιώς δεν έχει πια σημασία. Αρκεί ωστόσο να θυμόμαστε τι είδους (ύποπτες) σαχλαμάρες μπορεί ενίοτε να κατεβάσει η κούτρα των μυστικών υπηρεσιών. Οπως, για παράδειγμα, το περιβόητο έγγραφο στο οποίο στηρίζεται η υποτιθέμενη απόπειρα δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή.
Είναι τόσο κακότεχνο -δολιότητα και ικανότητα δεν είναι συνώνυμα- που εμφανίζει μια ομάδα των μυστικών υπηρεσιών της Ρωσίας να βρίσκεται στην Ελλάδα το 2008 για να αποτρέψει υποκλοπή των συζητήσεων του πρωθυπουργού με τους ομολόγους του Ρωσίας και Βουλγαρίας, σε μια συνάντηση όμως που είχε γίνει το 2006!
Και μόνο αυτό θα ήταν αρκετό για έναν εχέφρονα άνθρωπο να πετάξει στο καλάθι των αχρήστων τις «πληροφορίες» του άγνωστου καλοθελητή που κατά την ΕΥΠ ανήκει στο προσωπικό της ρωσικής πρεσβείας. Δεν το κάναμε. Κι επιχειρείται τώρα η «υπόθεση» να συνδυαστεί με την παρακολούθηση των τηλεφώνων του 2004 - παρακολούθηση που αφορούσε πάνω από 100 άτομα, τα οποία, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, σχετίζονταν με την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων!
Από εκεί και πέρα έγκειται στην κρίση ενός εκάστου εξ ημών το αν θα πιστέψει ότι η σατανική δύναμη που κρύβεται πίσω από όλα αυτά -καταλάβαμε όλοι ποια υπονοείται ότι είναι- από όλους τους εχθρούς της στην υφήλιο θα διάλεγε να δολοφονήσει έναν Ευρωπαίο πρωθυπουργό με τον οποίο μάλιστα διατηρούσε άριστες σχέσεις. Ναι, ήταν άριστες και μετά τις παρακολουθήσεις του 2004!
Δεν είναι η μοναδική «συνωμοσία» πάντως που βρίσκεται τον τελευταίο καιρό στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης. Οπως θυμόμαστε, οι εισαγγελείς ερευνούν κατά πόσον τα στοιχεία για το έλλειμμα του 2009 παραποιήθηκαν προκειμένου να μπούμε στο Μνημόνιο. Κι αυτό παρά το ότι η αναθεώρηση των στοιχείων έγινε μήνες αργότερα, αφότου είχαμε ήδη υπογράψει το Μνημόνιο!
Ερευνά ακόμα τις εξίσου εξωφρενικές καταγγελίες για τα περίφημα «ασφάλιστρα κινδύνου» από τα οποία υποτίθεται ότι η Ελλάδα ζημιώθηκε κατά 60 δισεκατομμύρια, την ώρα που το σύνολο των ασφαλίστρων που εκδόθηκαν για το ελληνικό χρέος δεν ξεπερνούσαν τα 5 δισεκατομμύρια!
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι οι καταγγελίες αυτές υπηρετούν πολιτικές ή καλύτερα μικρο-πολιτικές σκοπιμότητες. Τροφοδοτούν μπλογκ και αρθρογράφους στο να φιλοτεχνούν φανταστικά προφίλ αποτυχημένων πολιτικών. Σαν τέτοιες κάθε σοβαρός άνθρωπος έχει κάθε λόγο να τις αγνοήσει.
Το αποτέλεσμα ωστόσο είναι ότι έχουμε χάσει κάθε δυνατότητα διαλόγου. Γιατί βέβαια όταν πίσω από κάθε πραγματικό γεγονός έχουμε καταφέρει να κατασκευάζουμε και μια εξωπραγματική θεωρία, τότε στην πράξη κλεινόμαστε στον δικό μας εικονικό και κατασκευασμένο κόσμο. Πρόκειται για τον ορισμό της μεταμοντέρνας Δημοκρατίας. Δεν υπάρχει πραγματικότητα παρά μόνο (διαμετρικά αντίθετες) αφηγήσεις για την πραγματικότητα. Αντε να ξεμπλέξουμε!

panteliskapsis@gmail.com
Posted: 23 Apr 2013 12:55 PM PDT
Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών κάλεσε σήμερα να συνεχιστεί η πολιτική δημοσιονομικής προσαρμογής και οι μεταρρυθμίσεις για μια "υγιή ανάπτυξη", σε μια γραπτή ανακοίνωσή του η οποία εστάλη στο Γαλλικό Πρακτορείο.

"Το ζητούμενο τώρα είναι να επιδιωχθεί με συνέπεια η εφαρμογή της πολιτικής (δημοσιονομικής) προσαρμογής και η ενίσχυση της ανάπτυξης μέσω μεταρρυθμίσεων", ανέφερε το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας, αντιδρώντας στην τοποθέτηση που έκανε χθες ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ο οποίος αμφισβήτησε την εφαρμογή μιας υπερβολικά αυστηρής λιτότητας στην Ευρώπη.

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είχε εκτιμήσει χθες ότι "οι τρέχουσες πολιτικές έφθασαν στα όριά τους, από πολλές απόψεις", αφού "οφείλουν να χαίρουν μιας ελάχιστης πολιτικής και κοινωνικής υποστήριξης".
Αλλά για το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας η δημοσιονομική πολιτική που μετά την εκδήλωση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη —παρά τις επικρίσεις πολλών ότι συνθλίβει την ανάπτυξη— "συνιστά ήδη επιτυχία".

Το Βερολίνο αναγνωρίζει ότι κάθε μέλος της ευρωζώνης πρέπει να εφαρμόζει την πολιτική αυτήν σε συνάρτηση με τις "ιδιαιτερότητες και τις δυνατότητές του" πλην όμως "με σεβασμό των δεσμεύσεων εκείνων που απορρέουν από τις ευρωπαϊκές συνθήκες και το Δημοσιονομικό Σύμφωνο".

Οι δηλώσεις Μπαρόζο ερμηνεύτηκαν από ορισμένες πλευρές ως αλλαγή στάσης από πλευράς των Βρυξελλών, με την σοσιαλιστική ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να εκτιμά πως σηματοδότησαν την "αναγνώριση ότι η λιτότητα που έχει επιβληθεί στην Ευρώπη (. . .) είναι αντιπαραγωγική". Αλλά σήμερα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να κάνει "μια στροφή 180 μοιρών".
Ως τώρα το Βερολίνο, που θεωρείται ο βασικός κήρυκας της δημοσιονομικής ορθοδοξίας, απορρίπτει όλες τις εκκλήσεις να γίνουν περισσότερα για την ανάπτυξη, υποστηρίζοντας ότι είναι αναγκαία η ανάταξη των δημοσιονομικών για να υπάρξει μακρόπνοη ανάπτυξη.
Posted: 23 Apr 2013 12:33 PM PDT
Σημαντική αύξηση των Τούρκων τουριστών βλέπει ο Γιάννης Μπουτάρης λόγω και των εγκαινίων του ανακαινισμένου σπιτιού του Κεμάλ Ατατούρκ και της προσευχής του Ραμαζανιού στο Αλατζά Ιμαρέτ

Της Κάτιας Γερακαρίτου

Σημαντική αύξηση των Τούρκων τουριστών, που θα επισκεφθούν τη Θεσσαλονίκη φέτος το καλοκαίρι, βλέπει ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης, λόγω των εγκαινίων του ανακαινισμένου μουσείου του Κεμάλ Ατατούρκ και της παραχώρησης για προσευχή του Αλατζά Ιμαρέτ.

Μάλιστα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των τουριστικών πρακτόρων φέτος οι διανυκτερεύσεις τουριστών από τη γείτονα αναμένεται να φτάσουν τις 75.000, όταν το 2012 ήταν στις 47.500.

Ενδεικτικό της θετικής εξέλιξης στην τουριστική κίνηση της Θεσσαλονίκης είναι η σημερινή εικόνα έξω από το τουρκικό προξενείο. Από νωρίς το πρωί, λόγω της εθνικής εορτής Ανεξαρτησίας της Τουρκίας, (σαν σήμερα το Εθνικό Τουρκικό Συμβούλιο υπό τον Μουσταφά Κεμάλ κατέλυσε την κυβέρνηση του σουλτάνου Μεχμέτ ΣΤ΄), ήταν σταθμευμένα επί της Αγ. Δημητρίου από το ύψους του τουρκικού προξενείου έως το ΑΧΕΠΑ περίπου 130 τουριστικά λεωφορεία. «Αυτές τις μέρες έχουμε τεράστια κίνηση από Τούρκους τουρίστες και μπορεί να το διαπιστώσει κανείς αν κινηθεί στην Άθωνος και τα Λαδάδικα, όπου κινούνται εκεί για φαγητό» σημείωσε στη Voria.gr ο εκπρόσωπος των Ταξιδιωτικών Γραφείων Μακεδονίας Θράκης Στέφανος Χατζημανώλης.

Σημαντική επισκεψιμότητα αναμένεται επίσης και στις αρχές του καλοκαιριού, και συγκεκριμένα τον Ιούνιο, όπου σύμφωνα με τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια του ανακαινισμένου σπιτιού – μουσείου του Κεμάλ Ατατούρκ.

Μάλιστα, σε πρόσφατο ταξίδι του δημάρχου Θεσσαλονίκης στην Άγκυρα, ο Τούρκος υπουργός Πολιτισμού τον ευχαρίστησε για τη στήριξή και το ενδιαφέρον του στο σχέδιο ανακαίνισης του σπιτιού του Κεμάλ Ατατούρκ. Όπως είχε δηλώσει τότε ο κ. Ομέρ Τσελίκ, το σπίτι του Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί υπογραμμίζει την κοινή πολιτιστική κληρονομιά των δύο χωρών.

Επίσης, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης δεσμεύτηκε να ανοίξει στις 8 Αυγούστου το Αλατζά Ιμαρέτ προκειμένου να προσευχηθούν, τη μεγάλη προσευχή του Ραμαζανιού, οι Μουσουλμάνοι. «Θα έχουμε πολύ μεγάλη προσέλευση μουσουλμάνων, κυρίως Τούρκων» εκτίμησε ο δήμαρχος.

Σημειώνεται ότι στις αρχές Απριλίου ο κ. Μπουτάρης είχε παραχωρήσει στους σπουδαστές της Ιερατικής Σχολή της Κομοτηνής για μεσημβρινή προσευχή τους το πρώην Γενί Τζαμί, που χρησιμοποιείται σήμερα ως εκθεσιακό κέντρο.

Ωστόσο, η δημοτική αρχή δεν σταματά εδώ για την ενίσχυση του τουρισμού αλλά προωθεί τη συνεργασία με το δήμο Κωνσταντινούπολης για τις μαθητικές εκδρομές. Όπως γνωστοποίησε ο κ. Μπουτάρης σχεδιάζει να προχωρήσει μια μορφή συνεργασίας με τον συγκεκριμένο δήμο, προκειμένου να ταξιδεύουν μαθητές από την Κωνσταντινούπολη στη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, όπως ανέφερε, μείζον εμπόδιο είναι η ατομική βίζα που απαιτείται.

Πηγή: Βόρεια



Posted: 23 Apr 2013 11:45 AM PDT






Η επιστολή που ακολουθεί και συνάπτεται συντάχθηκε από μία ομάδα επιστημόνων και έχει υπογραφεί από 120 πανεπιστημιακούς και ιατρούς. Σας παρακαλούμε να την δημοσιεύσετε. Παραθέτουμε μόνο το ελληνικό κείμενο, αλλά επισυνάπτουμε και το αντίστοιχο αγγλικό και γαλλικό (σε περίπτωση που γνωρίζετε ιστολόγια που θα μπορούσαν να τα δημοσιεύσουν σε αυτές τις δύο γλώσσες. Ευχαριστούμε πολύ.

H υπακοή στις απαιτήσεις της Τρόικας και η εξαθλίωση των Υπηρεσιών στον τομέα της Δημόσιας Υγείας

Προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος και Πρόεδρο της ΝΔ, Κύριο Αντώνιο Σαμαρά,

Τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Κύριο Ευάγγελο Βενιζέλο,

Τον Πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς , Κύριο Φώτη Κουβέλη,

Τον Υπουργό Υγείας, Κύριο Ανδρέα Λυκουρέντζο,

Η παρούσα επιστολή αποτελεί μια προσπάθεια Ελλήνων Πανεπιστημιακών και Ιατρών να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την σημερινή κατάσταση στον τομέα της Δημόσιας Υγείας στην Ελλάδα.

Η Πατρίδα μας έχει περιέλθει σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και βάλλεται συνεχώς σε καθημερινή βάση από εξωγενείς αλλά και από ενδογενείς παράγοντες, ενώ η κατάσταση χειροτερεύει ημέρα με την ημέρα. Η Κυβέρνηση, υπακούοντας σε παράλογες πιέσεις της Τρόικας, επικεντρώνεται στις υποχρεώσεις των πολιτών έναντι του Κράτους και φαίνεται να ξεχνά, ή να αγνοεί τις δικές της υποχρεώσεις έναντι τών πολιτών. Στόχος της Κυβέρνησης έχει γίνει η βάναυση και αυτοκαταστροφική δημοσιονομική λιτότητα, καθώς επίσης και η δημευτική είσπραξη εσόδων από έναν ήδη εξαθλιωμένο και ταλαιπωρημένο λαό, ενώ παράλληλα αγνοείται πλήρως ο βασικός ρόλος της Κυβέρνησης, όπως καθορίζεται Συνταγματικά: Η Προστασία και η Ευημερία του Πολίτη.

Ας μην εθελοτυφλούμε. Όλοι μας γνωρίζουμε τι συμβαίνει. Μέσα σε τρία χρόνια, οι διάφορες κυβερνήσεις των κομμάτων που τώρα συγκυβερνούν, έχουν «κατορθώσει» να μειώσουν το ΑΕΠ κατά 25% και να οδηγήσουν την Χώρα στην βαθύτερη και μεγαλύτερης διάρκειας οικονομική καταβαράθρωση στην ιστορία του δυτικού κόσμου. Κατά την ίδια χρονική περίοδο, το δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε από το 109% στο 170% του ΑΕΠ, η ανεργία αυξήθηκε από το 8% στο 27%, η ανεργία των νέων κατέχει πλέον το παγκόσμιο ρεκόρ του 58% και το οικογενειακό εισόδημα έχει μειωθεί περισσότερο από 40%, γεγονός που οδηγεί σε πρωτοφανή πληθώρα οικογενειών και ατόμων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Αξίζει να σημειώσουμε, ότι το περίφημο «κούρεμα PSI» ‒ που τελικά αύξησε το δημόσιο χρέος, ενώ η Κυβέρνηση το παρουσίαζε και το παρουσιάζει σαν κατόρθωμα ‒ έγινε εις βάρος των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, τα οποία είχαν συγκεντρωθεί από τις εισφορές των εργαζομένων και των συνταξιούχων.

Ένας απο τους τομείς που έχει επηρεαστεί ιδιαίτερα είναι η παροχή υπηρεσιών σε θέματα Υγείας. Το Σύστημα Υγείας στην Ελλάδα πλήττεται δραματικά. Έχοντας υπογράψει ένα μνημόνιο συνεργασίας με την μη εκλεγμένη και ανεξέλεγκτη Τρόικα για την μείωση των δαπανών για την δημόσια υγεία από το 9,8% στο 6% του ΑΕΠ (το συρρικνωμένο, μετά την κρίση ΑΕΠ), η Ελληνική Κυβέρνηση έχει θεσπίσει μια σειρά από μέτρα τα οποία υπονομεύουν την υγεία του Ελληνικού λαού. Η αφαίρεση της ασφάλειας υγείας από χιλιάδες ανέργους, κάνει μαθηματικά βέβαιη την αύξηση της θνησιμότητας σε αυτό το τμήμα του πληθυσμού.

Η πολιτική της υποτέλειας που ακολουθεί η Κυβέρνηση έχει οδηγήσει στο κλείσιμο ή υποβιβασμό Νοσοκομειακών Μονάδων, όπως χαρακτηριστικά τού Νοσοκομείου Κύμης – Γεώργιος Παπανικολάου, του Νοσοκομείου Θήβας και πολλών άλλων στις επαρχίες και στα αστικά κέντρα, στην μείωση του ιατρικού δυναμικού, σε απλήρωτο προσωπικό, σε ιατρικό εξοπλισμό υπό κατάρρευση, σε εργαστήρια με αυξανόμενες ελλείψεις αναλωσίμων (σύριγγες, γάζες, αντιδραστήρια κ.α.), στην υποχρέωση των ασφαλισμένων να πληρώνουν ‒επί πλέον όσων έχουν ήδη καταβάλει στα ταμεία τους‒ για αναλώσιμα, για ιατρικές εξετάσεις και για εγχειρήσεις. Ασθενείς που υποφέρουν από χρόνια προβλήματα, όπως είναι η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, αναγκάζονται να πληρώνουν αντί του 5% του κόστους των φαρμάκων τους όπως ίσχυε μέχρι πρότινος, το 25%. Καρκινοπαθείς και νεφροπαθείς υποφέρουν λόγω της αύξησης του κόστους των θεραπειών, των εξειδικευμένων εξετάσεων και των φαρμάκων τους, καθώς και εξ αιτίας της ταλαιπωρίας και της προσωπικής εξαθλίωσης που υφίστανται καθημερινά στις ατελείωτες ουρές αναμονής των ασφαλιστικών ταμείων και στις εγκαταστάσεις των Νοσοκομείων. Εξαναγκάζονται να επισκέπτονται ιατρικά κέντρα πολύ μακριά από τον τόπο κατοικίας τους για το δικαίωμα στη Ζωή. Ασθενείς σε μονάδες Ψυχικής Υγείας, όπως χαρακτηριστικά το Δρομοκαΐτειο, αντιμετωπίζουν καθημερινά την αποξένωση και την αδιαφορία ενός Κράτους που αποτυγχάνει να τους στηρίξει. Ενόσω το προσωπικό και οι πόροι των περισσοτέρων Ψυχιατρικών Κλινικών μειώνονται με ταχείς ρυθμούς, οι ασθενείς τους αυξάνονται (λόγω της κρίσης), τα ράντζα επίσης, οι συνθήκες υποστήριξης των ανθρώπων αυτών καταρρέουν (έλλειψη φαρμάκων, περιορισμένο φαγητό, υποβιβασμένες κτιριακές εγκαταστάσεις, απουσία θέρμανσης, έλλειψη προσωπικού). Τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία αδυνατούν πλέον να ασκήσουν το έργο τους στο επίπεδο που απαιτείται για συνανθρώπους μας με ψυχικά νοσήματα.

Επιπλέον, η θέσπιση «ταρίφας» όσον αφορά στις χειρουργικές επεμβάσεις εξαναγκάζει τους ασφαλισμένους ΄Ελληνες πολίτες να καταβάλλουν προκαταβολικά περίπου το 20% της αξίας των υλικών και παροχών. Κατά συνέπεια, οι εγχειρήσεις έχουν γίνει απρόσιτες για πολλούς. Χαρακτηριστικά, το κόστος για μια επέμβαση αποκατάστασης ισχίου αγγίζει το λιγότερο τα 1000 ευρώ σε δημόσιο Νοσοκομείο, χωρίς να έχει συνυπολογισθεί η αμοιβή του Ιατρού καί τού λοιπού προσωπικού / αναισθησιολόγου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ένα ηλικιωμένο άτομο με σύνταξη 300-400 ευρώ το μήνα, που καλείται να πληρώσει ενοίκιο, λογαριασμούς, αγορά φαρμάκων και έξοδα διαβίωσης, σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στα έξοδα μιας εγχείρησης, αλλά ούτε κάν μπορεί να ζήσει, καθώς μάλιστα πολλές φορές αυτό το ποσό μοιράζεται τουλάχιστον στα δύο όταν υπάρχει οικογένεια.

Πέρα από αυτά τα συγκεκριμένα καταστροφικά μέτρα, ο οποιοσδήποτε μπορεί να κατανοήσει εύκολα τις επιπτώσεις των αλλεπάλληλων μειώσεων στις συντάξεις, καθώς και των φορολογικών μέτρων δήμευσης, στη δημόσια υγεία. Πολλοί φτωχοί συνταξιούχοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να παραιτηθούν από ζωτικά φάρμακα, που είναι απαραίτητα για την επιβίωσή τους, και από την παρακολούθηση της κατάστασης της υγείας τους, προκειμένου να καλύψουν την απαραίτητη τροφή και θέρμανση (οι καταστροφικές πολιτικές της Κυβέρνησης στο θέμα πετρελαίου θέρμανσης αξίζει να επισημανθούν). Όχι μόνον οι τιμές βασικών προϊόντων έχουν αυξηθεί (όχι μόνον λόγω πληθωρισμού αλλά και λόγω δραστικών αυξήσεων ΦΠΑ), ενώ τα εισοδήματα έχουν μειωθεί δραστικά, αλλά και η αύξηση στο 500% και πλέον στην συμμετοχή των ασφαλισμένων καθιστά τελείως αδύνατη για την πλειοψηφία τους την εξακολούθηση της θεραπείας τους. Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τις συνέπειες, ειδικά όσον αφορά σε άτομα με σοβαρές και χρόνιες ασθένειες.

Η δραματική εικόνα συμπληρώνεται από το γεγονός ότι περισσότεροι από 4.000 αξιόλογοι Έλληνες ιατροί αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό ένεκα τής απογοήτευσής τους από την Ελληνική πραγματικότητα, μετά την υπογραφή των μνημονίων. Επί πλέον, αξίζει να σημειωθεί, ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) της Χώρας μας αποτελεί ένα σημαντικό επίτευγμα της κοινωνίας μας και λειτουργούσε αποτελεσματικά μέχρι πριν από την κρίση. Η αποτελεσματική λειτουργία του ήταν συνέπεια του σκληρού μόχθου ιατρών, νοσοκόμων και όλων εκείνων που στελεχώνουν την οργάνωσή του και δουλεύουν νυχθημερόν, διατηρώντας μια ικανοποιητική δομή περίθαλψης του Ελληνικού λαού. Αυτό το Σύστημα, το οποίο είναι ένα συλλογικό Αγαθό, τώρα έχει αφεθεί να πολιορκείται σε κάθε επίπεδο και να λεηλατείται με την συγκατάθεση της Κυβέρνησης, χάνοντας πόρους και προσωπικό. Ο αριθμός των εργαζομένων στο ΕΣΥ που φεύγουν από την Χώρα αυξάνεται συνεχώς.

Στο πλαίσιο αυτό, καλούμε την Κυβέρνηση να διατηρήσει και να υπερασπιστεί την Αξία της Υγείας. Όχι πια άλλες εκπτώσεις στην οικονομική, υλική, επιστημονική και ερευνητική υποστήριξη των Νοσοκομείων, τόσο στις μεγαλουπόλεις, όσο και στην περιφέρεια, είτε πρόκειται για το οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο νησί, είτε για οποιαδήποτε απομακρυσμένη περιοχή της Ηπειρωτικής Ελλάδος. Όχι στον υποβιβασμό των περιφερειακών Νοσοκομείων σε Κέντρα Υγείας. Τέτοια Κέντρα Υγείας θα αποτελέσουν εν δυνάμει την αποδυνάμωση και τελικά τονθάνατο της περιφέρειας. Μην επιτρέψετε τα περιφερειακά Νοσοκομεία να στηρίζονται σε αριθμητικά ανεπαρκές προσωπικό βασικών ειδικοτήτων καί μόνον, ενώ οι πιο εξειδικευμένες ειδικότητες, που τώρα συνιστούν τή δύναμη αυτών των Νοσοκομείων, στο μέλλον θα αποτελούν πολυτέλεια και θα συναντώνται αποκλειστικά και μόνον στα μεγάλα αστικά κέντρα. Μην αφήνετε καίριες θέσεις ακάλυπτες και με περιορισμένες υποδομές και εξοπλισμό, εξαναγκάζοντας τους συμπολίτες μας που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής να ταξιδεύουν όλο και πιό μακριά από την κατοικία τους προκειμένου να βρουν την υγειά τους, πράγμα δυσχερέστατο στις παρούσες οικονομικές συνθήκες. Το επιπρόσθετο κόστος και η έλλειψη εξειδικευμένων ιατρών θα οδηγήσουν χωρίς αμφιβολία σε αυξημένη θνησιμότητα στην Επαρχία. Ένα Κράτος πρόνοιας, που σέβεται τους θεσμούς του και την Ιστορία του, που νοιάζεται για την ύπαρξή του στο παρόν και την συνέχειά του στο μέλλον, δεν νοείται να κάνει τέτοιου είδους περικοπές σέ θέματα της Δημόσιας Υγείας.Τέτοιες ενέργειες θα μπορούσαν να ανεμένοντο μόνον από ξενόφερτες κυβερνήσεις κατοχής και όχι από μια κυβέρνηση Ελλήνων για Έλληνες.

Για τους λόγους αυτούς, ζητούμε από την Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας:

1. Την διατήρηση και τον εκσυγχρονισμό των υπαρχόντων Νοσοκομείων της Χώρας, ιδιαίτερα των Νοσοκομείων της Επαρχίας και των Νησιών μας.

2. Την αποκατάσταση της προσήκουσας ιατρικής κάλυψης ομάδων του πληθυσμού, ειδικότερα εκείνων των οποίων η υγεία απειλείται από την τρέχουσα οικονομική κρίση. Σε τούτες τις ομάδες περιλαμβάνονται οι μακροχρόνια άνεργοι, άτομα που εργάζονται αλλά βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, συνταξιούχοι με χαμηλά εισοδήματα, και άλλοι. Για τούτες τις ομάδες του πληθυσμού θα πρέπει να μηδενιστούν ή να μειωθούν σημαντικά οι πρόσφατες αυξήσεις στο κόστος της υγειονομικής περίθαλψης.

3. Την παροχή κινήτρων για την λειτουργική γεωγραφική κατανομή των Ιατρών, ώστε να μη συνωστίζονται, ακόμη και άνεργοι, στα αστικά κέντρα, αλλά να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις περιφέρειες, στα χωριά, στις επαρχίες και στα νησιά, που τους έχουν μεγάλη ανάγκη.

4. Την αρμόζουσα αμοιβή των ιατρών, νοσηλευτών, εργαστηριακών επιστημόνων και τεχνικών προκειμένου να αποφευχθεί η περαιτέρω μείωση αυτού του βασικού προσωπικού, εξαιτίας της μετανάστευσης του. Οι δραστικές περικοπές σε μισθούς, ημερομίσθια, και υπερωρίες πρέπει να ανακληθούν. Σε αντίθετη περίπτωση, η έξοδος πλήθους εξειδικευμένου προσωπικού θα μετατραπεί σε άτακτη φυγή, με καταστροφικές συνέπειες για τη δημόσια υγεία.

5. Την εισαγωγή πολιτικών που θα βοηθήσουν στην άμεση διαθεσιμότητα φαρμακευτικών προϊόντων, αναλωσίμων, εργαστηριακών προμηθειών και συσκευών. Η κυβέρνηση θα πρέπει να σταματήσει τα αναξιόπιστα δημόσια δελτία σχετικά με τα πρωτογενή πλεονάσματα και να εξοφλεί τακτικά και εξ ολοκλήρου τα οφειλόμενα ποσά στους προμηθευτές και στις φαρμακευτικές εταιρείες.

Απαντήσεις όπως «μα δεν υπάρχουν χρήματα», ή «μας πιέζει η Τρόικα, δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά», ή «δεν έχουμε επιλογές, είναι μονόδρομος εάν θέλουμε να παραμείνουμε στο ευρώ», είναι μόνον για τους αφελείς. Έχετε την ευθύνη ως Κυβέρνηση για την επιβίωση της Χώρας. Δεν έχετε δικαίωμα να «εξαγοράζετε πίστωση» με την υποβάθμιση της υγείας και με τον θάνατο πολλών συμπατριωτών μας. Έχετε την υποχρέωση να πείτε ΟΧΙ στα μη εκλεγμένα και μη αντιπροσωπεύοντα τον λαό μέλη της Τρόικας, όταν οι απαιτήσεις τους οδηγούν στην καταστροφή της Πατρίδας μας. Και εάν η άρνηση στις απαιτήσεις της Τρόικας σημαίνει έξοδο από το ευρώ, ας είναι έτσι. Πολλοί απο εμάς πιστέψαμε σε μια ενωμένη Ευρώπη, αλλά αποδείχθηκε πως η Ευρωζώνη είναι μόνο ένα μέσο εκμετάλευσης των αδυνάτων από τους ισχυρούς. Οι συνέπειες της συμμετοχής μας στο κοινό νόμισμα έχουν γίνει πλέον πασιφανείς. Μαζί με την φτωχοποίηση της πατρίδας μας, μας υποχρεώσατε να ξεχάσουμε όχι μόνον την λέξη υπερηφάνεια, αλλά και την λέξη αξιοπρέπεια. Παρά την συνεχιζόμενη κρίση, το ρεκόρ ανεργίας, την ταχεία μείωση του ΑΕΠ, την δραματική αύξηση της φτώχειας και της πείνας, την επιδείνωση της υγείας του πληθυσμού, την απότομη μείωση των γεννήσεων, το κύμμα αυτοκτονιών και την καθολική απώλεια της ελπίδας, παραμένετε προσκολλημένοι σε πολιτικές ικεσίας και υποταγής, ενόσω συνεχίζετε να ξεπουλάτε την δημόσια περιουσία και δημόσιες επιχειρήσεις σε εξευτελιστικές τιμές.

Οι καταστροφικές πολιτικές που απειλούν ακόμη και την υγεία του Ελληνικού λαού πρέπει να σταματήσουν. Ως Έλληνες, είμαστε ικανοί να ξεπεράσουμε την κρίση και να ξαναχτίσουμε. Βεβαίως, γιά να τό κάνουμε αυτό, η φυσική μας υγεία είναι βασική προϋπόθεση.

Οι Υπογράφοντες,

1. Ιατρικό και βοηθητικό προσωπικό του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού, ΕΛΛΑΣ.

2. Βήχας Γιώργος, Καρδιολόγος, Υπεύθυνος ιατρικής ομάδας Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού, ΕΛΛΑΣ.

3. Ακρίτας Αλκης, τέως Καθηγητής, CS / KU, USA.

4. Albrecht-Πηλιούνη Ευφροσύνη, Ph.D., International Programs, Foy Hall 316, Auburn University, Auburn, AL 36849, USA.

5. Αλμπούρα Eυστρατία, MSc Αναπτυξιακή Ψυχολόγος, IED-Paris8, Vincennes-Saint Denis,Παρισίων & Harvard-ES, Cambridge, MA. Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

6. Αναστασοπούλου Ιωάννα, Καθηγήτρια, Σχολή Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ, Τομέας Επιστήμης και Τεχνικής των Υλικών, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

7. Ανδρεάτος Αντώνιος, Καθηγητής, Τομέας Πληροφορικής και Υπολογιστών,Τμήμα Αεροπορικών Επιστημών, Σχολή Ικάρων, Αττική, ΕΛΛΑΣ.

8. Αντίκας Θεόδωρος Γ., Ph.D., ΕΛΛΑΣ.

9. Αποστολάκη Αγγελική, MSc Ψυχολόγος, ΑΠΘ, Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Ψυχολογίας, Θεσσαλονίκη, ΕΛΛΑΣ

10. Αργυροκαστρίτης Ιωάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.

11. Αργυρόπουλος Γιάννης, PhD, AT&T Labs, USA.

12. Αρωνιάδου-Anderjaska Βασιλική, Ph.D., Διδάκτωρ Νευροεπιστημών, Bethesda, Maryland, USA.

13. Βαλασκάκης Κίμων, Ph.D., Ambassador of Canada (Ret), Καθηγητής Οικονομικών (Emeritus), University of Montreal, CANADA.

14. Βαλλιανάτος Ευάγγελος, Ph.D., Αναπληρωτής Καθηγητής, Pitzer College, USA.

15. Βαρθολομαίος Τάσος, MD, PhD, MFHom, GMC, UK, Registered Consultant Pathologist, Member of the Faculty of Homeopathy, UK

16. Βαρθολομαίου-McLean Αθηνά, Ph.D., Professor, Sociology, Anthropology and Social Work, Central MI University 48859, USA.

17. Vigot Jacques, DNSAP, Kαλών Τεχνών, ENSBA (Α.Σ.Κ.Τ.) Παρισίων,Καλλιτέχνης-Zωγράφος, Δάσκαλος Ζωγραφικής και Σχεδίου,Κέντρο Εμψύχωσης-Animation, LesHalles-Mαρραί, Δημαρχείο του 1ου διαμ. Παρισίων, Παρίσι, ΓΑΛΛΙΑ.

18. Βογιατζής Αλέξανδρος, Τέως Αν.Καθηγητής, Πανεπιστημίου Μακεδονίας, ΕΛΛΑΣ.

19. Burriel Αγγελική Ρ., Καθηγήτρια, Veterinary Microbiology, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ΕΛΛΑΣ.

20. Bucher Matthias, PhD, Επίκουρος Καθηγητής, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά – ΕΛΛΑΣ

21. Γεωργοπούλου Λιτώ, Παιδαγωγός, ΕΛΛΑΣ.

22. Γιαννάκη Ευφροσύνη, Χειρουργός Οδοντίατρος, Οδοντιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

23. Γιαννακόπουλος Σπύρος, Ph.D., P.Eng., Associate Dean and Director, School of Engineering, University of British Columbia, Okanagan Kelowna, BC, CΑΝΑDA.

24. Παναγιώτης Γιαννόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.

25. Γιαννούκος Κωνσταντίνος, M.Eng., Doctoral Candidate, Faculty of Engineering, Division of Materials Mechanics and Structures, The University of Nottingham, UK.

26. Γιαννούκος Σταμάτιος, M.Eng., Research Assistant and Doctoral candidate, Department of Electrical Engineering and Electronics, University of Liverpool, UK.

27. Γιόκαρης Νίκος, Καθηγητής, Τμήμα Φυσικής, Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.

28. Γκατζούλη Νίνα, Languages, Literature and Cultures University of New Hampshire, USA.

29. Δασκαλοπούλου Στέλλα Σ., MD, MSc, DIC, PhD, Assistant Professor in Medicine, Director, Vascular Health Unit, Department of Medicine, Division of Internal Medicine, McGill University, CANADA.

30. Δόκος Σωκράτης, Ph.D., Associate Professor, Graduate School of Biomedical Engineering, University of New South Wales, Sydney 2052, Australia

31. Δρίτσα Μαργαρίτα, Ομότιμη Καθηγήτρια Οικονομικής Ιστορίας, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (Ηellenic Open University), ΕΛΛΑΣ.

32. Ελευθεριάδης Γεώργιος Savva, PhD, OAM, GCSCG, CETr, JP. – ExarchOSETrAu, New South Wales, AUSTRALIA.

33. Ελευθεριάδου Ευγενία, CLETr, CSH; – Sydney, New South Wales, AUSTRALIA.

34. Ευαγγελίου Χρήστος C., Professor of Philosophy, Honorary President of IAGP, Towson University, Towson MD, USA

35. Ζαβος Παναγιώτης, Dr., Professor, Director & Chief of Andrology, Andrology Institute of America, President & CEO, ZDL, Inc. USA, P.O.Box 23777, Lexington, KY 40523, USA

36. Ζέρβα Ευγενία, M.Eng., Doctoral Candidate, Process and Environmental Engineering Research Division, University of Nottingham, UK.

37. Ζώτου Βασιλική, Ph.D., Language and Linguistics in Education, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Βόλος, ΕΛΛΑΣ.

38. Ζωγραφόπουλος Γρηγόριος, Οδοντίατρος, Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών, Φλώρινα, ΕΛΛΑΣ.

39. Ήφαιστος Παναγιώτης, Καθηγητής, Διεθνείς Σχέσεις-Στρατηγικές Σπουδές, Πανεπιστήμιο Πειραιώς Τμήμα Διεθνών-Ευρωπαϊκών Σπουδών, ΕΛΛΑΣ.

40. Θεοχαρόπουλος Αντώνης, Ph.D., Lecturer in Dental Technology, Cork University Dental School and Hospital, Wilton, Cork, IRELAND.

41. Ιωάννου Πέτρος, Ph.D.,Electrical Engineering, University of Southern California, Los Angeles, CA 90089-2562, USA.

42. Καϊμάρα Πολυξένη, MSc Σχολικής και Εξελικτικής Ψυχολογίας, MSc Δημόσιας Υγείας Ειδίκευση στη Συμβουλευτική και στον Προσανατολισμό, Κέντρο Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης Φλώρινας, ΕΛΛΑΣ.

43. Κακούλη Θωμαΐς, PhD, Lecturer in Biosciences, Department of Science and Health, Institute of Technology Carlow, Carlow, IRELAND.

44. Κακούλος Θεόφιλος, Ομότιμος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.

45. Ιερεύς Καμπερίδης Λάμπρος, Montreal Classics, Modern Languages and Linguistics Concordia University, Montreal, CANADA.

46. Καραγιάννης Αναστάσιος, PhD, Professor, Department of Applied Human Sciences, Concordia University, Montreal, CANADA

47. Καραναστάση Ειρήνη, PhD, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών & Ανθοκομίας, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας, ΤΕΙ Μεσολογγίου, ΕΛΛΑΣ

48. Καράνης Παναγιώτης, Professor of Parasitology and Anatomy, Medical School, University of Cologne, 50937 Cologne, GERMANY

49. Κατσιφαράκης Κώστας, Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Α.Π.Θ., Θεσσαλονίκη, ΕΛΛΑΣ.

50. Κελάνδριας Παναγιώτης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Μετάφρασης και Διερμηνείας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, ΕΛΛΑΣ.

51. Keromnes Luce, (CCI) Σχολή Διευθυντών Νοσοκόμων Pitié -Salpêtrière, , Ανώτατο Στέλεχος- Διευθύντρια Τομέα Υγείας, Συνταξιούχος, Παρίσι, ΓΑΛΛΙΑ.

52. Κόντος Ιωάννης, Ομότιμος Καθηγητής, ΕΚΠΑ, ΕΛΛΑΣ.

53. Κοπάτου Σταματίνα, Professeur de français a l' institut Français d'Athènes (INFA), Grèce. Université des Langues et Lettres Grenoble 3. Athènes, ΕΛΛΑΣ.

54. Κωνσταντίνος Κουδουνάς, Απόφοιτος τμήματος Φυσικής ΕΚΠ, MSc Marketing & Communication, Gold Coast, QLD, AUSTRALIA.

55. Κουτσελίνη Μαίρη, Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Κύπρου, ΚΥΠΡΟΣ.

56. Κρανιδιώτη Μαρία, Επίκουρη Καθηγήτρια Τμήματος Νομικής Πανεπιστημίου Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.

57. Κριαρά Φένια, MSc Πολιτισμικής Πληροφορικής και Επικοινωνίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ΕΛΛΑΣ.

58. Κυριακού Γεώργιος, Καθηγητής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.

59. Κωλέτης Θεόφιλος Μ., Καθηγητής, Καρδιολόγος, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, ΕΛΛΑΣ.

60. Κωμοδρόμος Πέτρος, Λέκτορας, Department of Civil & Environmental Engineering School of Engineering, Πανεπιστήμιο Κύπρου, ΚΥΠΡΟΣ.

61. Κωνσταντάτος Δημοσθένης, Ph.D., M.Sc. M.B.A., Greenwich CT, USA.

62. Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντέλος Δημήτριος Ι., Δρ,Φ. Δ.Θ, Ομότιμος Καθηγητής τής Βυζαντινής Ιστορίας & Θεολογίας, Stockton College of New Jersey, Galloway, New Jersey, USA

63. Kostas Αντιγόνη, Doctor of Psychiatry, Greenwich CT USA.

64. Λαζαρίδη Χριστίνα, Ph.D, retired from Dupont Company, Wilmington DE, USA (and Heraklion, Crete, ΕΛΛΑΣ)

65. Λαζαρίδης Αναστάσιος, Eng.Sc.D, Professor Emeritus, Widener University, Chester PA, USA (and Heraklion, Crete, ΕΛΛΑΣ)

66. Λαμπροπούλου Βενέττα, Καθηγήτρια, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.

67. Λεκανίδου Ρ., Ομοτ. Καθηγήτρια, ΕΚΠΑ, ΕΛΛΑΣ.

68. Λουτρίδης Αβραάμ, MSc, PhD Candidate, Antenna and High Frequency Research Centre, Dublin Institute of Technology, Dublin, IRELAND

69. Μανιός Ιωάννης, DDS/LitGM.HAF, Οδοντιατρική Σχολή Α.Π.Θ., Χειρουργός Οδοντίατρος, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

70. Μελακοπίδης Κώστας, Associate Professor of International Relations (ret.), University of Cyprus, Nicosia, ΚΥΠΡΟΣ.

71. Μιχαλακόπουλος Γεώργιος, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Μετάφρασης και Διερμηνείας Ιόνιο Πανεπιστήμιο, ΕΛΛΑΣ.

72. Κώστας Μουλόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Φυσικής, Πανεπιστήμιο Κύπρου Λευκωσία, ΚΥΠΡΟΣ.

73. Ιωάννης Ε. Μπατζάκας, Λέκτορας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ΕΛΛΑΣ

74. Μπακάλης Ναούμ, PhD, Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

75. Μπαλόγλου Γιώργος – τέως Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτειακού Πανεπιστημίου Νέας Υόρκης (SUNY Oswego), Θεσσαλονίκη, ΕΛΛΑΣ.

76. Μπαλόπουλος Βίκτωρ, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.

77. Μπλύτας Κ. Γεώργιος, Ph.D., Physical Chemistry/Chemical Engineering, Research Consultant, Royal Dutch Shell, retired, President, GCB Separations Consulting, Founder: The Hellenic Professional Society of Texas, Author: The First Victory, Greece in the Second World War, 2009, USA.

78. Μπουγάς Ιωάννης, Διδάκτωρ Στατιστικής, Μόντρεαλ, Καναδάς.

79. Μπριασούλη Ελένη, Καθηγήτρια, Τμήμα Γεωγραφίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Μυτιλήνη, Λέσβος, ΕΛΛΑΣ.

80. Μωραίτης Νικόλαος Λ., Καθηγητής Διεθνών σχέσεων – Συγκριτικής πολιτικής, Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας,Μπέρκλεη, USA.

81. Νεγρεπόντη-Δελιβάνη Μαρία, Ph.D., πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ΕΛΛΑΣ.

82. Nοτοπούλου Ιουλία, MSc Αναπτυξιακή Ψυχολόγος, IED-Paris8, Vincennes-Saint Denis,Παρισίων. MFA Κινηματογράφος και Παραγωγή Ταινιών/Βίντεο, IED-Paris8, Vincennes-Saint Denis, Παρισίων, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

83. Octeau Anne-Pascale, DNSAP, Kαλών Τεχνών, ENSBA (Α.Σ.Κ.Τ.) Παρισίων, Καλλιτέχνης-Zωγράφος, Kαθηγήτρια Ζωγραφικής και Σχεδίου, Παρίσι, Γαλλία.

84. Παπαβασιλείου-Αλεξίου Ιωάννα, Επίκουρη Καθηγήτρια Συμβουλευτικής & Προσανατολισμού Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Τμήμα Εκπαιδευτικής & Κοινωνικής Πολιτικής, Θεσσαλονίκη, ΕΛΛΑΣ.

85. Παπαγιάννης Γρηγόριος, Διδάκτωρ Βυζαντινής Φιλολογίας, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.

86. Πανοσκάλτσης Βασίλης Π., M.S., M.A., Ph.D., Θράκη, ΕΛΛΑΣ.

87. Παπαδόπουλος Νίκος Θ., Ομότιμος Καθηγητής Ιατρικής Α.Π.Θ., Θεσσαλονίκη, ΕΛΛΑΣ.

88. Παπαθανασίου Μάρω, Καθηγήτρια στο Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.

89. Παπαμαρινόπουλος Σταύρος Π., Ph.D., Καθηγητής, Τμήμα Γεωλογίας, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.

90. Παπαροδόπουλος Νικόλαος, τ.Λέκτορας, Πανεπιστημίου Αιγαίου, ΕΛΛΑΣ.

91. Παύλος Γεώργιος Π., Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης, Πανεπιστημιούπολη Ξάνθης, Κιμμέρια, Ξάνθη, ΕΛΛΑΣ.

92. Péré-Pasturel Sandrine, MSc Ψυχολόγος, IED-Paris8, Vincennes-Saint Denis, Paris, Varcheny, Παιδιατρική Νοσοκόμος Νεογνών, Διευθύντρια του Crèche au Pont, Rhône-Alpes, ΓΑΛΛΙΑ.

93. Πετράκης Λεωνίδας, Ph.D., Chairman and Senior Scientist (Retired), Department of Applied Science Brookhaven National Laboratory, Now residing in California, USA.
τ. Αναπληρωτής Καθηγητής, ΕΛΛΑΣ.

94. Πυργιωτάκης Γιώργος, τ. Αναπληρωτής Καθηγητής, ΕΛΛΑΣ.

95. Ρέτζιος Αναστάσιος, Ph.D., President, Bay Clinical R&D Services, LLC, San Ramon, California, USA.

96. Ρίγα Αικατερίνη, Ph.D. Director of Nematology Laboratory and Senior Scientist, Verdesian Life Sciences, Pasco, WA, USA

97. Ρούσσος Πέτρος, Επίκουρος Καθηγητής, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.

98. Sakatcheff Veronique, MSc Cognitive-behaviorist Psychologist, IED-Paris8, Vincennes-Saint Denis, Paris. Toulon, ΓΑΛΛΙΑ.

99. Σαρρή Μαρία, Χειρουργός οδοντίατρος-UMFT Victor Babes,Αθήνα, ΕΛΛΑΣ

100. Σταμπολιάδης Ηλίας, καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, ΕΛΛΑΣ.

101. Σταυρόπουλος Γεώργιος Π., Κυτταρολόγος, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

102. Σταυροπούλου Μίκα, ΕΕΔΙΠ Παν/μίου Αθηνών, Doctorat de Sociologie (Sorbonne) Ειδικό Ερευνητικό Διδακτικό Προσωπικό, ΕΛΛΑΣ.

103. Σταυροπούλου Γεωργία, MA, MPhil. Los Angeles, CA, USA.

104. Στυλιανάκης Βασίλης, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.

105. Τζαμτζής Σταύρος – Διονύσιος, Ψυχολόγος, απόφοιτος ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη, ΕΛΛΑΣ.

106. Τσομπανόγλου Γεώργιος, Ph.D., Sociology, Carleton, President, International Sociological Association, Research Committee on Sociotechnics & Sociological Practice (ISA-RC26), Associate Professor, University of the Aegean, Dept. of Sociology, Mytilini, ΕΛΛΑΣ.

107. Τσίρκα Αννα, Παιδίατρος-Καρδιολόγος, Assistant Professor, Tufts University School of Medicine, USA.

108. Τσουτσουλοπούλου Α.Μ., ΕΕΔΙΠ Ι Αγγλικής γλώσσας Σχολή Επιστημών του Ανθρώπου Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ΕΛΛΑΣ.

109. Φλέσσας Γεώργιος Π., Professor, Department of Information & Communication Systems Engineering, Department of the Aegean, Καρλόβασι, Σάμος, ΕΛΛΑΣ.

110. Φλώρου Ευαγγελία, Καθηγήτρια, ΤΕΛ & Γ.Λ. Λαρίσης, Τμήματα Διακοσμητών/Γραφιστών, Συντηρητών έργων τέχνης, Σχέδιο Ελεύθερο/Γραμμικό και Ειδικότητας, Αρχιτεκτονική Σχολή ΑΠΘ, Λάρισα, ΕΛΛΑΣ.

111. Φραντζή Κατερίνα Θ., Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πληροφορικής, Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ΕΛΛΑΣ.

112. Φρύδας Σταύρος, Καθηγητής Παρασιτολογίας-Ανοσολογίας Α.Π.Θ., Θεσσαλονίκη, ΕΛΛΑΣ.

113. Χαλαμαντάρης Παντελής, Ph.D., Ed.D. (HC), Professor Emeritus, Brandon University, Deputy Director, the University of Manitoba Centre for Hellenic Civilization, Brandon, Manitoba, CΑΝADA.

114. Χαμηλός Ι. Απόστολος, Χειρουργός Οδοντίατρος, Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

115. Χαμηλού Α. Iωάννα, Χειρουργός Οδοντίατρος, Univerzita Karlova v Praze-Charles Univeristy, Prague, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

116. Χατζής Αριστοτέλης, Οδοντίατρος, Α.Π.Θ-Ε.Κ.Π.Α-Οδοντιατρικό Τμήμα, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ΑΘΗΝΑ, ΕΛΛΑΣ.

117. Χατζής Λάμπρος ,MD, PhD, BPlast, Fellow, St John's College, Cambridge University, UK. S. Lecturer Royal College of Surgeons in Ireland, Dublin, IRELAND.

118. Χατζόπουλος Ν. Ιωάννης, Καθηγητής, Διευθυντής Εργαστηρίου Τηλεπισκόπησης & ΓΣΠ, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Περιβάλλοντος, Λόφος Πανεπιστημίου, Μυτιλήνη, 81100, ΕΛΛΑΣ.

119. Χριστοδούλου Νικολέττα, Λέκτορας, Αναλυτικά Προγράμματα και Διδασκαλία, Σχολή Επιστημών της Αγωγής, Πανεπιστήμιο Frederick, Λευκωσία, ΚΥΠΡΟΣ.

120. Χρίστου Θεόδωρος, Ph.D., Assistant Professor, Queen's University, Faculty of Education, CANADA.

Πηγή: Ιατρο-BLOG

Posted: 23 Apr 2013 10:58 AM PDT

Της φυλακής το... κάγκελο γίνεται εσχάτως, ως απότοκο ενός μπαράζ αποδράσεων, ομηρειών, σπασμωδικών μέτρων καταστολής και περαιτέρω περιστολής των όποιων ελευθεριών και δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα οι φυλακές να μετατρέπονται η μία μετά την άλλη σε πυριτιδαποθήκες.

 Από την άλλη, στο βάθος αρχίζει να φαίνεται βέβαιη η προσφυγή σ' ένα περιπεπλεγμένο σύστημα ιδιωτικών «σωφρονιστικών» καταστημάτων, τεχνολογίας κράτησης και επαγγελματιών σεκιούριτι. Για να φτάσουμε όμως εκεί, προϋπόθεση αποτελεί η πυριτιδαποθήκη να εκραγεί, ώστε η φυλακή να απολέσει τον δημόσιο χαρακτήρα της, υπό τις ευλογίες μάλιστα της τρομοκρατημένης από τη βία κοινής γνώμης.

Αν σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά, είναι επειδή σας είχαμε προϊδεάσει με αναλυτικό ρεπορτάζ τον περασμένο Σεπτέμβριο αναφορικά με τον στόχο που είχε η πρόταση για τα βραχιολάκια στους έγκλειστους ως μέτρο αποσυμφόρησης των φυλακών. Πριν γυρίσουμε όμως στο παρελθόν, ας δούμε πώς, ενδιαμέσως, τα υπουργεία Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης έστρωσαν κι εξακολουθούν να στρώνουν το χαλί στους επιχειρηματίες ανθρωποφύλακες.

 Ιδιωτική ασφάλεια
Είναι γνωστές οι απαιτήσεις της τρόικας για δραστική μείωση του δημόσιου τομέα. Αν και ποτέ δεν έγινε ουσιαστική μνεία για ψαλίδι στους ένστολους των Σωμάτων Ασφαλείας, έσπευσε να ξεκαθαρίσει κάπως το τοπίο ο Δένδιας, ως προάγγελος της τρόικας, ο οποίος σε ανύποπτο χρόνο, περιγράφοντας την αναδιάρθρωση της ΕΛ.ΑΣ., μίλησε για μείωση στο ήμισυ των οργανικών μονάδων και δημιουργία ενός σώματος 40.000 ατόμων, αντί των σημερινών σχεδόν 60.000.

Τότε κάποιοι, με δεδομένη την αλματώδη αύξηση της εγκληματικότητας και την αδυναμία της ΕΛ.ΑΣ. ν' ανταποκριθεί, μίλησαν για... παραλήρημα του υπουργού. Όμως ο Δένδιας, πριν απ' όλους, είχε ερμηνεύσει το τοπίο και έσπευδε να ράψει το κουστούμι της Αστυνομίας στα μέτρα της τρόικας. Σύμφωνα με πληροφορίες, στόχος του υπουργείου είναι να συρρικνώσει την Αστυνομία στον μέγιστο βαθμό και παράλληλα να διογκώσει τη βιομηχανία της πιστοποιημένης παροχής ιδιωτικής ασφάλειας, η οποία θα βρίσκεται σε ευθεία σύνδεση με τα κέντρα πληροφοριών της Αστυνομίας.

Δεν θα είναι λοιπόν η Blackwater που θα έρθει ν' αναλάβει καθήκοντα φύλακα και ανθρωποφύλακα, αλλά πολλές εγχώριες και ξένες Blackwater που θα «συνδράμουν» το έργο της ΕΛ.ΑΣ. Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, η Αστυνομία προορίζεται να συρρικνωθεί σ' έναν μηχανισμό το πολύ 40.000 (άλλοι μιλούν ακόμη και για 30.000) υπηρετούντων.
Η αρχή της συρρίκνωσης έχει γίνει με το διετές πάγωμα προσλήψεων και την ποσόστωση στην εισαγωγή στις αστυνομικές σχολές για κάποια χρόνια. Ίσως μάλιστα να μην απαιτηθεί καν πενταετία, καθώς οι διαφαινόμενες μισθολογικές περικοπές θα οδηγήσουν συντομότερα μεγαλύτερο από τον «προσδόκιμο» αριθμό αστυνομικών στην έξοδο. Θα προηγηθεί βεβαίως η «αναδιάρθρωση» των υπηρεσιών και κυρίως του νέου καθηκοντολογίου, με το οποίο η ΕΛ.ΑΣ. θ' απαλλαχθεί από πάρεργα, ώστε απερίσπαστη ν' αφιερωθεί στο έργο της πρόληψης και, κυρίως, της καταστολής.
  • Πώς όμως θα κρατήσουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο;
  • Πώς θα μειώσουν πάνω από 30% το προσωπικό, άρα και τη δημόσια δαπάνη, χωρίς να γίνει έκπτωση στη δημόσια τάξη;
Η αλήθεια είναι ότι ο αριθμός αυτών που θα διατίθενται για την ασφάλεια θα υπερδιπλασιαστεί, όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες που μπαίνουν υπό τον μνημονιακό ζυγό, αλλά με δύο παραμέτρους: Η πρώτη ότι θα πρόκειται για εξαιρετικά φθηνό προσωπικό, σε αντίθεση με τους ψαλιδισμένους μόνιμους, και η δεύτερη ότι το κυρίαρχο μέλημά τους δεν θα είναι η ασφάλεια του πολίτη. Αυτή θα προκύπτει – όταν και εάν – ως προϊόν αντανάκλασης από την απασχόληση για την προστασία των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
Όπως σωστά έχετε αντιληφθεί, μπαίνουμε στον αστερισμό των ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας...

 ΙΕΚ και άδειες
Το χαλί είχε αρχίσει να στρώνεται από την αρχή της κρίσης και τη δεύτερη θητεία Χρυσοχοΐδη στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, όταν καθιερώθηκε η... φοίτηση σε ΙΕΚ όσων ήθελαν να «καταταγούν» στον κλάδο των ιδιωτικών αστυνομικών.
Τότε ψάχναμε να βρούμε ποιων επιχειρηματιών τα συμφέροντα εξυπηρετούνται, παραβλέποντας κι εμείς το βάθος του σχεδιασμού. Η πραγματικότητα άρχισε να αναδύεται στην αυγή του 2012, όταν νομοθετήθηκε η υποχρεωτική φοίτηση σε ΙΕΚ των άνεργων που επέλεξαν την επαγγελματική αποκατάσταση στις εταιρείες σεκιούριτι. Ως προϋπόθεση θεσμοθετήθηκε η... «φοίτηση» για 105 ώρες, ακόμη και μέσω... Skype (!!!), με τον άνεργο να πληρώνει 350 - 450 ευρώ.

Όπως αποκάλυψε ο βουλευτής της Ν.Δ. Αργύρης Ντινόπουλος με ερώτηση στη Βουλή, μετά τη «φοίτηση» ο επίδοξος σεκιουριτάς θα πρέπει να πληρώσει άλλα 150 ευρώ για νέες εξετάσεις, ώστε να λάβει τη σχετική πιστοποίηση από το ΚΕΜΕΑ (Κέντρο Μελετών Ασφαλείας), φορέα του υπουργείου Δημόσιας Τάξης! Τόμπολα...

Εδώ κρύβεται το μυστικό. Απώτερος στόχος είναι η δημιουργία ενός θεσμού βοηθητικού της κολοβωμένης και φθηνότερης ΕΛ.ΑΣ. και ελεγχόμενου από αυτή προσωπικού, που σύμφωνα με μετριοπαθείς υπολογισμούς θα ξεπεράσει πολύ σύντομα τα 60.000 άτομα: ενώ σήμερα το μόνιμο προσωπικό ανέρχεται σε περίπου 60.000 και είναι ακριβό, με τις νέες αλχημείες θα ξεπεράσει τις 100.000 και θα είναι πάμφθηνο. Κατά την άποψή μας, η προοπτική να επιτραπεί στους σεκιούριτι το δικαίωμα οπλοφορίας και οπλοχρησίας βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ.
Το δε κράτος θα εξοικονομήσει επιπλέον έσοδα από την υποχρεωτική φοίτηση και την υποχρεωτική πιστοποίηση. Μ' ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια.

 Σεκιούριτι παντού...
Στις 10 Απριλίου ο Δένδιας εδέησε ν' απαντήσει σε κατατεθειμένη από μηνός ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία του ζητούσαν να εξηγήσει «γιατί δεν έχει μπει στον κόπο να διαψεύσει τα αναγραφόμενα στον Τύπο» και γιατί δεν διέψευσε δημοσίευμα, τον περασμένο Αύγουστο, για την ανάληψη της ασφάλειας του κτηρίου της Βουλής από την ιδιωτική εταιρεία ασφαλείας Academi, πρώην Ze, πρώην Blackwater. Οι βουλευτές μιλούσαν για εταιρεία με αμαρτωλό παρελθόν, της οποίας το όνομα έχει συνδεθεί με δολοφονίες πολιτών και βασανιστήρια κρατουμένων στο Ιράκ, αλλά και παράνομες πωλήσεις στρατιωτικού εξοπλισμού.

Ο Δένδιας περιορίστηκε ν' απαντήσει ότι, σύμφωνα με όσα ορίζει ο Κανονισμός της Βουλής, ο πρόεδρος της Βουλής μεριμνά για την εσωτερική και εξωτερική ασφάλειά της, στο όνομα της οποίας ασκεί την αστυνομική εξουσία, καθορίζει τη δύναμη της Αστυνομίας και εγκρίνει το προσωπικό της που πρέπει να υπηρετεί στη φρουρά της Βουλής, η οποία τελεί αποκλειστικά υπό τις διαταγές του. Υπογράμμισε δε ότι η ΕΛ.ΑΣ., διά της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Βουλής, ασκεί το σύνολο των αστυνομικών δραστηριοτήτων. Κι εμείς τον πιστέψαμε...

 Βραχιολάκι και ιδιωτικές φυλακές
Με αφορμή τη συζήτηση του νόμου για το λεγόμενο βραχιολάκι στους έγκλειστους των φυλακών, θυμηθήκαμε το προφητικό, όπως αποδεικνύεται, ρεπορτάζ μας του περασμένου Σεπτεμβρίου, με αφορμή μια δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης Αντώνη Ρουπακιώτη, ο οποίος, περιγράφοντας τη δύσκολη κατάσταση στις ελληνικές φυλακές εξαιτίας της συμφόρησης και των μειωμένων δαπανών, αποκάλυψε ότι υπάρχουν σκέψεις για παρακολούθηση των κρατουμένων στην άδειά τους με συσκευή γεωεντοπισμού.

Τότε έκανε λόγο και για την αναγκαιότητα της κοινωφελούς εργασίας ως εναλλακτικής μορφής έκτισης ποινών, ώστε να αποσυμφορηθούν τα σωφρονιστικά καταστήματα. Τα ίδια ακριβώς ζητήματα επανέρχονται τώρα με αφορμή τις αποδράσεις και την... υπερσυσσώρευση ψυχών σε ασφυκτικά γεμάτα κελιά. Επειδή, όπως γράφαμε, είμαστε καχύποπτοι, δείτε πώς καταλήγουμε σε ένα ταξινομημένο αποτέλεσμα: στις ιδιωτικές εταιρείες ασφάλειας και στις ιδιωτικές φυλακές...

Καταρχάς, σημειώνουμε ότι πατρίδα των ιδιωτικών φυλακών είναι οι ΗΠΑ. Ακολούθησε η Μ. Βρετανία και στη συνέχεια τις αντέγραψαν Αυστραλία και Ν. Ζηλανδία. Οι κοιτίδες του νεοφιλελευθερισμού δηλαδή, τον οποίο ευαγγελίζεται το ΔΝΤ και «μεταγγίζει», μαζί με την μπίζνα της φυλακής, σε οποιαδήποτε χώρα καλείται να... διασώσει την οικονομία της. Βρε κάτι συμπτώσεις!
Από την πρώτη κιόλας εφαρμογή του μηχανισμού γεωεντοπισμού ή γεωδέτησης καθίσταται conditio sine qua non η επιστράτευση της εταιρείας σεκιούριτι. Της ιδιωτικής εταιρείας δηλαδή με το «ανθρωπομετρικό» κέντρο επιχειρήσεων.
  • Για τον κρατούμενο σε άδεια, όσο βρίσκεται στο σπίτι του ισχύουν πάνω - κάτω τα ίδια, καθώς η ηλεκτρονική παρακολούθηση των κινήσεών του ανατίθεται και αυτή στον κεντρικό σταθμό της ιδιωτικής εταιρείας, ενώ μέσω ενσωματωμένου GPS εντοπίζεται ανά πάσα το στίγμα του όταν ξεπορτίζει.
  • Για τους κρατούμενους υπό επανένταξη ή για όσους παρακολουθούν κάποιο ειδικό πρόγραμμα, όπως σπουδών, κοινωνικής εργασίας κ.λπ., που επιτρέπει ελευθερία κινήσεών ακόμη και σε καθημερινή βάση, συμπεριλαμβάνει αυστηρά την ηλεκτρονική παρακολούθηση των κινήσεών τους από τον κεντρικό σταθμό της ιδιωτικής εταιρείας όσο αυτοί βρίσκονται εντός οικίας και μέσω GPS όταν εξέρχονται αυτής.
Όπως είδαμε νωρίτερα, ένας από τους σκοπούς του... μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα συρφετού του ΔΝΤ είναι και η ιδιωτικοποίηση των φυλακών. Δεν θεωρείται διόλου τυχαίο πως οι εταιρείες - κολοσσοί που κυριαρχούν στις ΗΠΑ στον τομέα της ιδιωτικοποιημένης φυλακής είναι η γνωστή και στην Ελλάδα εταιρεία σεκιούριτι Group 4 και η Wakenhut (τώρα ονομάζεται GEO Group).

Αυτές οι δύο σχεδόν μονοπωλούν τον κλάδο με 264 σωφρονιστικά καταστήματα, κυρίως στις νότιες και δυτικές πολιτείες, χωρητικότητας 99.000 κρατουμένων. Όπως δείχνουν οι αριθμοί, τα καταφέρνουν αρκετά καλά, αυξάνοντας σταθερά την αναλογία των κρατουμένων σε ιδιωτικές προς κρατικές φυλακές από 6% το 2000 σε 9% το 2007, καθώς και τα κέρδη, που ανέρχονται σε αρκετά δισ. δολάρια.

Στην Ελλάδα θυμίζουμε πως η πρώτη φορά που μπήκε θέμα ιδιωτικής φυλακής ήταν αμέσως μετά το... ριμέικ της απόδρασης Παλαιοκώστα - Ριζάι με ελικόπτερο από τις φυλακές Κορυδαλλού (22.2.2009), όταν ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης... Νίκος Δένδιας ανακοίνωνε μια σειρά από μέτρα για την καλύτερη λειτουργία του σωφρονιστικού συστήματος. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και μια νέα «νομοθετική ρύθμιση» για την πρόσληψη «διευθυντών φυλακών με ειδικά προσόντα».

Όπως έγραψε χαρακτηριστικά η «Ημερησία» στις 24 Φεβρουαρίου, «η κυβέρνηση προχωρεί τον σχεδιασμό αποκρατικοποίησης και των φυλακών ξεκινώντας με ιδιώτες μάνατζερ». Σήμερα οι συνθήκες για την ιδιωτικοποίηση του σωφρονισμού εμφανίζονται ωριμότερες από ποτέ...


Posted: 23 Apr 2013 10:40 AM PDT
Οριστικό τέλος στην εθνική και δημοσιονομική ελευθερία 

Για όσους πιστεύουν ή για όσους παραμυθιάζονται από το καθεστώς, ότι η κ. Μέρκελ θα γίνει δήθεν φιλεύσπλαχνη μετά τις γερμανικές εκλογές και γι΄ αυτό πρέπει τώρα να κάνουμε υπομονή μέχρι τότε, δεν έχουμε παρά να λάβουμε τα μηνύματα που εξέπεμψε η ίδια.

Μιλώντας σε εκδήλωση της Deutsche Bank στο Βερολίνο, στην οποία συμμετείχε και ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ, η κ. Μέρκελ είπε: 
«Οι χώρες της Ευρωζώνης πρέπει να είναι διατεθειμένες να παραχωρήσουν μέρος της κυριαρχίας τους επί κάποιων πεδίων πολιτικής σε ευρωπαϊκούς θεσμούς, για να μπορέσουν να ξεπεράσουν την τρέχουσα κρίση χρέους και να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη των ξένων επενδυτών». 
Δηλαδή όχι μόνο φιλευσπλαχνία δεν πρόκειται να δείξει, αλλά στην ουσία απαιτεί να παραδώσουν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη τις Εθνικές τους Κυριαρχίες στην Γερμανία.

Και το ακόμα χειρότερο, προς άρση κάθε αμφιβολίας, βγαίνει από τα ακόλουθα λόγια της:
«Μόλις εκτονωθεί η πίεση, όλοι λένε ότι θέλουν να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο… Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε ότι η Ευρώπη θα έχει τον τελευταίο λόγο σε κάποιους τομείς». 
Τα λόγια αυτά στέλνουν το σαφές μήνυμα πως, ακόμα και να ξεπεράσουμε την κρίση, δεν θα ξαναγυρίσουμε ποτέ στα παλιά, ούτε τα κράτη θα είναι ελεύθερα να ασκήσουν τη δική τους πολιτική. Η δημοσιονομική λιτότητα θα είναι πλέον μόνιμη και ετεροκατευθυνόμενη.

Ας τα έχουμε αυτά υπόψη μας, γιατί σε λίγο χρόνο το πολιτικό μας σύστημα θα προσπαθήσει να αναθεωρήσει το Σύνταγμα της χώρας, προφανώς ευθυγραμμιζόμενο με τα παραγγέλματα της κ. Μέρκελ, η οποία αναμένεται φυσικά να επανεκλεγεί.
Posted: 23 Apr 2013 10:32 AM PDT
Είναι στο δρόμο για το πατριαρχείο του Χαλεπιού, είπε ο επίσκοπος Τόνι Γιαζίγκι

Οι δύο μητροπολίτες που είχαν απαχθεί χθες κοντά στο Χαλέπι, στη βόρεια Συρία, αφέθηκαν ελεύθεροι σήμερα, επιβεβαίωσε ένας εκπρόσωπος της Συριακής Ορθόδοξης Εκκλησίας μιλώντας στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς από τη Δαμασκό.

«Και οι δύο τους είναι στο δρόμο για το πατριαρχείο του Χαλεπιού», είπε ο επίσκοπος Τόνι Γιαζίγκι.

Νωρίτερα η θρησκευτική οργάνωση «L'Oeuvre d' Orient» είχε ανακοινώσει ότι ο Ελληνορθόδοξος Μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος και ο Συρορθόδοξος Μητροπολίτης Χαλεπίου Γιοχάνα Ιμπραχίμ έχουν απελευθερωθεί και βρίσκονται στην ελληνορθόδοξη Εκκλησία του Προφήτη Ηλία, στο Χαλέπι.

Η οργάνωση, έργο της οποίας είναι να βοηθά τις Εκκλησίες της Ανατολής που αντιμετωπίζουν προβλήματα, χαιρέτισε με ανακοίνωσή της την απελευθέρωση των δύο επισκόπων, «όμως, υπενθυμίζει στις διεθνείς αρχές ότι πρέπει να κάνουν τα πάντα για να απελευθερωθούν και δύο ιερείς (ένας ελληνορθόδοξος και ένας Αρμένιος καθολικός) οι οποίοι κρατούνται όμηροι εδώ και σχεδόν τρεις μήνες».

Σχόλιο ιστολογίου: Μέχρι τη στιγμή που θα υπάρξει συνάντηση ανθρώπων του πατριαρχείου Αντιοχείας με τους δύο "απελευθερωθέντες", διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας, αφού έχει διαρρεύσει εδώ και αρκετές ώρες είδηση η οποία φέρει ειδικές δυνάμεις της Ρωσίας να έχουν μεταβεί στην Συρία για επιχεπίρηση απελευθέρωσης των μητροπολιτών. Ταυτόχρονα, και μετά από ισχυρές πιέσεις -έως και του Βατικανού- και δράση ακόμη και των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, η είδηση θεωρείται ως θετική κλιμάκωση, αφού η παράταση της συγκεκριμένης απαγωγής περιείχε και το ενδεχόμενο εξαναγκασμού στροφής ακόμη και της Ευρώπης κατά του "απελευθερωτικού στρατού" (των ισλαμοφασιστών της Αλ-Κάντα και των μισθοφόρων της Λιβύης) με οριστική απομόνωσή του...
Posted: 23 Apr 2013 10:20 AM PDT
Δήλωση του Αβραάμ Λίνκολν κατά την διάρκεια του Αμερικανικού Εμφύλιου Πολέμου:
"Έχω δυο μεγάλους εχθρούς. Το στρατό των Νοτίων μπροστά μου και το στρατό των τραπεζιτών πίσω μου. Από τους δυο αυτούς εχθρούς ο χειρότερος είναι ο πίσω μου."
Πότε έκανε αυτή τη δήλωση ο Λίνκολν;
Όταν κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου οι τραπεζίτες που δάνειζαν το κράτος με 24% τόκο προσπάθησαν να τον αναγκάσουν να τους δίνει τόκο 36%(!!)
Τι έκανε ο Λίνκολν; Απλά ενεργοποίησε το δικαίωμα που έχει κάθε κράτος να εκδίδει χρήμα. Έτσι ο Λίνκολν θαρραλέα άρχισε να τυπώνει δολάρια για τη χρηματοδότηση του πολέμου, σώζοντας τη χώρα του από τις μελλοντικές πληρωμές των υπέρογκων τόκων προς τις τράπεζες.

Και όλοι γνωρίζουμε τι απέγινε ο Λίνκολν λίγο καιρό μετά. Δολοφονήθηκε. Μετά τη δολοφονία του Προέδρου Λίνκολν το 1865 κανένας άλλος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν τόλμησε να αρνηθεί να δανειστεί η χώρα από τους τραπεζίτες και να μη τους πληρώνει τόκο.
Ή για να ακριβολογούμε, ένας ακόμα Πρόεδρος των ΗΠΑ τόλμησε 100 χρόνια μετά τον Λίνκολν να το ξανακάνει, δηλαδή να μη δανειστεί η χώρα από τις τράπεζες αλλά να εκδώσει χρήμα χωρίς τόκο, και ο οποίος και αυτός είχε την ίδια κατάληξη με τον Λίνκολν. Δολοφονήθηκε και αυτός λίγο καιρό μετά την απόφασή του.Ήταν ο Τζον Κένεντι. 
Αλλά για να καταλάβουν οι αναγνώστες μας πώς ακριβώς οι μεγαλοτραπεζίτες καταδυναστεύουν τις χώρες και τις οικονομίες πρέπει να τους εξηγήσουμε τα παρακάτω απίστευτα (ΝΑΙ – ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ) αλλά απόλυτα αληθινά πράγματα.

Ενώ το Σύνταγμα των ΗΠΑ δίνει το δικαίωμα στο Κογκρέσο να εκδίδει χρήμα, η Αμερικανική Κυβέρνηση έχει μεταφέρει το δικαίωμα της έκδοσης του χρήματος και μάλιστα με επιτόκιο στο 'Federal Reserve' το οποίο δεν είναι κρατικό αλλά ένα όργανο των μεγάλων τραπεζών που είναι και οι μέτοχοί του. Έτσι λοιπόν το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ τυπώνει στα πιεστήριά του το χρήμα που χρειάζεται η χώρα. Αμέσως μετά το δίνει στο 'Federal Reserve' δηλαδή στους τραπεζίτες, το οποίο Federal Reserve το δανείζει πίσω στο Αμερικανικό κράτος με τόκο(!!!)

Έτσι για να καταλάβετε: Μόνο ο τόκος που πληρώνουν οι ΗΠΑ στις τράπεζες του Federal Reserve για το Αμερικανικό χρέος φθάνει το χρόνο τα 400 δισεκατομμύρια δολάρια !!!
Προσέξτε: Πληρώνουν οι Αμερικανοί φορολογούμενοι 400 δισεκατομμύρια δολάρια τόκο στους τραπεζίτες για χρήματα που έχει τυπώσει το Αμερικανικό κράτος και τα έχει δώσει δωρεάν στους τραπεζίτες (και οι οποίοι τους τα δανείζουν πίσω με τόκο)(!!!)  

Βλέποντας ο Πρόεδρος Κένεντι αυτήν την εξόφθαλμη αδικία για τον Αμερικανικό λαό, αποφασίζει το 1963 με το νόμο Νο:11110 να πάρει πίσω τις εξουσίες του 'Federal Reserve' και να τυπώσει και διανείμει χρήμα το ίδιο το κράτος παρακάμπτοντας τους τραπεζίτες.
Τύπωσε δισεκατομμύρια δολάρια για τα οποία το Αμερικανικό Δημόσιο δεν πλήρωνε κανένα τόκο στο Federal Reserve. Μάλιστα τα χαρτονομίσματα του Κένεντι έγραφαν επάνω UNITED STATES NOTE αντί του FEDERAL RESERVE NOTE που γράφεται πάντα. Αυτά τα UNITED STATES NOTE χαρτονομίσματα αποτέλεσαν θανάσιμη απειλή για το Federal Reserve System και τους τραπεζίτες αφού τους αφαιρούσαν δισεκατομμύρια δολάρια τόκους. Πέντε (5) μήνες μετά το τύπωμα των άτοκων δολαρίων ο Πρόεδρος Κένεντι δολοφονήθηκε.

Μετά την δολοφονία του Κένεντι κανένας άλλος Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν τόλμησε να κάνει χρήση του νόμου Κένεντι παρ'ότι ο νόμος αυτός ισχύει μέχρι σήμερα(!!) 
Δηλαδή με το νόμο του Κένεντι θα μπορούσαν οι ΗΠΑ τα περίπου 3 τρισεκατομμύρια δολάρια που τύπωσαν τα τελευταία 4 χρόνια να τα τύπωναν και να τα χρησιμοποιούσαν χωρίς καθόλου τόκο. Αντίθετα όμως τα τύπωσαν, τα έδωσαν στο Federal Reserve (δηλαδή στους τραπεζίτες), για να τα δανειστούν στη συνέχεια με τόκο(!!!!)

Και για όσους είναι ακόμα δύσπιστοι ας μάθουν τι έλεγε ένας άλλος μεγάλος Αμερικανός Πρόεδρος, ο Τόμας Τζέφερσον (από τους δημιουργούς του Αμερικανικού θαύματος – του τότε, του αληθινού):  
"Εάν ποτέ στο μέλλον ο Αμερικανικός λαός επιτρέψει στους τραπεζίτες να ελέγξουν την έκδοση του χρήματος, οι χρηματοδοτικοί οργανισμοί που θα γιγαντωθούν, πρώτα με πληθωρισμό και μετά με ύφεση, θα στερήσουν από τους ανθρώπους την ιδιοκτησία τους έως ότου τα παιδιά τους ξυπνήσουν άστεγα στη γη που οι πατεράδες τους κατέκτησαν».
Και για την ιστορία: Οι δολοφόνοι και του Λίνκολν (John Wilkes Booth) και του Κένεντι (Lee Harvey Oswald) δολοφονήθηκαν και οι δυο πριν προλάβουν να δικαστούν.
Posted: 23 Apr 2013 10:05 AM PDT

Σε υπονόμευση της εμπιστοσύνης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα οδηγούν τα μέτρα που έχουν ληφθεί για την κρίση της Κύπρου, δήλωσε σήμερα ο ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, κατά τη διάρκεια σύσκεψης του οικονομικού επιτελείου της ρωσικής κυβέρνησης, στο Σότσι της Μαύρης Θάλασσας.

 Αναφερόμενος στο γεγονός ότι οι απόψεις των ειδικών διίστανται και ως προς τον τρόπο εφαρμογής των μέτρων, αλλά και για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις συνολικά στην Ευρωζώνη, ο Βλαντιμίρ Πούτιν σημείωσε χαρακτηριστικά πως "είμαστε μάρτυρες των αναταραχών στην Ευρωζώνη και όχι μόνο στην Κύπρο".

 Σε όλες τις μεγάλες χώρες, πλην της Γερμανίας, υπάρχουν παντού προβλήματα, τόνισε ο Ρώσος πρόεδρος συμπληρώνοντας ότι δεν έχει απομείνει πλέον καμία χώρα που να μην είναι προβληματική.

 Επιπλέον, εκτίμησε πως με μείωση του ΑΕΠ της Ευρωζώνης κατά 0,6%, το 2012," διαμορφώνεται μια δύσκολη κατάσταση στον τομέα των δανειοληπτικών δεσμεύσεων ορισμένων χωρών της ευρωζώνης", υπογραμμίζοντας παράλληλα πως ακόμη κι αν τελευταία υπάρχουν κάποια θετικά σημάδια, η κατάσταση εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα προβληματική.

 Απευθυνόμενος στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, τόνισε πως η Ρωσία πρέπει να είναι έτοιμη για τις επιπτώσεις από τα αρνητικά φαινόμενα που προκαλεί η παγκόσμια οικονομική κρίση, όπως η πτώση της παραγωγής.

 Την ίδια ώρα, πάντως, έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι για τη ρωσική οικονομία υπάρχει ισχυρό μαξιλάρι ασφαλείας, αφενός με τα τεράστια συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας, αφετέρου με την τιμή του πετρελαίου που εξακολουθεί να είναι υψηλή.


Posted: 23 Apr 2013 10:56 AM PDT
Γράφει ο Γιώργος Δρακούλης

Και ποιος δεν θυμάται στις 23 Απριλίου του 2010 τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να ανακοινώνει από το Καστελόριζο την ένταξη της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης.

Τίποτα δεν ήταν ίδιο από εκείνη την μέρα και μετά για τους Έλληνες πολίτες. Η χώρα μας σύρθηκε σε μια κούρσα βάναυσων οικονομικών μέτρων. Οριζόντιες περικοπές και μειώσεις μισθών, μειώσεις κρατικών δαπανών, σαρωτικές αλλαγές στα εργασιακά, καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων, στείρα πολιτική λιτότητας, κατάργηση επιδομάτων και προνομιών, έκτακτες εισφορές και δυσβάσταχτες φορολογικές επιβαρύνσεις για την ελληνική οικογένεια που μέρα με την μέρα την οδηγούν στην εξαθλίωση. 
Οι Κυβερνώντες της χώρας μας μετατρέπονται σε «πιόνια» της Τρόικας. Οι απειλές, οι πιέσεις και τα εκβιαστικά διλλήματα των δανειστών είναι οι παράγοντες που καθορίζουν την πολιτική που θα εφαρμοστεί. Οι δανειστές πλέον ελέγχουν τα πάντα μέσα στην χώρα αφού ακολουθείται πιστά και απαρέγκλιτα από τους Έλληνες πολιτικούς η πολιτική που τους επιβάλλουν.

Η εικόνα της Ελλάδας άλλαξε δραματικά μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια. Ανέχεια, ανεργία στο κόκκινο, μισθοί φτωχοποίησης, δραματική συρρίκνωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, εγκληματικότητα, ολοένα και αυξανόμενη τάση της κοινωνίας προς τα άκρα, συσσίτια, κρατική και πολιτική αναλγησία, ανύπαρκτο κράτος πρόνοιας, κοινωνική εξαθλίωση και χιλιάδες Έλληνες άστεγοι, γεγονός που συνιστά την πιο ακραία μορφή φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού αντικατοπτρίζουν την εικόνα μιας χώρας που παραπαίει με την κοινωνική της συνοχή να απειλείται και το κυριότερο να τίθεται πλέον θέμα επιβίωσης των πολιτών. 
Οι πολίτες που παγιδεύτηκαν στην μέγγενη των Μνημονίων οφείλουν να γνωρίζουν ποιοι είναι οι πολιτικοί υπαίτιοι και οι ιθύνοντες που οδήγησαν την χώρα στην εξαθλίωση. Ακόμα αντηχεί η προεκλογική δέσμευση του νυν Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά που έλεγε με πύρινους λόγους ότι «θα προχωρήσουμε σε μία και μόνη Εξεταστική Επιτροπή για να μάθουμε πως φθάσαμε στο Μνημόνιο». 
Ωστόσο, μετεκλογικά ο κ. Σαμαράς ακλούθησε πιστά την πεπατημένη πολιτική υποτέλειας στους δανειστές του κ. Παπανδρέου δικαιώνοντάς την και ενέτεινε την συγκάλυψη αποσιωπώντας την προεκλογική δέσμευση για εξεταστική επιτροπή και λειτουργώντας τελικά ως «πλυντήριο» του ΠΑΣΟΚ και του τότε Πρωθυπουργού.

Είναι επιτακτικό αίτημα της κοινωνίας να διαλευκανθεί πλήρως αυτή η δύσοσμη υπόθεση της ένταξης της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης και να αποδοθούν οι ευθύνες, ώστε να αποκατασταθεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα των πολιτών που υποβάλλονται εδώ και τρία χρόνια σε ατέρμονες, αμείωτες και εν τέλει άκαρπες θυσίες εξαιτίας αυτής της «εγκληματικής» πράξης που έγινε πριν από τρία χρόνια από τον κ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ και ακόμα συνεχίζεται και συγκαλύπτεται από την σημερινή Τρικομματική Κυβέρνηση!

Posted: 23 Apr 2013 09:45 AM PDT
Γράφει ο Νίκος Μελέτης

Σε αγώνα δρόµου µεταξύ πετρελαϊκών κολοσσών και κυβερνήσεων µετατρέπεται η προσπάθεια καθορισµού του τρόπου εξαγωγής των τεράστιων ποσοτήτων φυσικού αερίου από τη Λεκάνη της Λεβαντίνης, στις ΑΟΖ της Κύπρου, του Ισραήλ και του Λιβάνου, επιλογή η οποία έχει όχι µόνο οικονοµική αλλά κρίσιµη γεωστρατηγική σηµασία.

Τις τελευταίες εβδοµάδες ένα πραγµατικό µπαράζ δηµοσιευµάτων στον διεθνή Τύπο αλλά και δηλώσεις Τούρκων αξιωµατούχων προσπαθούν να δηµιουργήσουν κλίµα σχεδόν ειληµµένης απόφασης για τη µεταφορά του αερίου της περιοχής µέσω αγωγού από το έδαφός της γείτονος προς την Ευρώπη.
Οµως, εκτός των σοβαρών πολιτικών ζητηµάτων (της προηγούµενης λύσης του Κυπριακού και της παράδοσης από την ισραηλινή ηγεσία του ισχυρότερου όπλου του Ισραήλ στα χέρια του κ. Ερντογάν), υπάρχουν πλέον σοβαρές ενστάσεις, που προέρχονται και από τις µεγάλες εταιρείες που έχουν εµπλακεί στην εκµετάλλευση των κοιτασµάτων.

Η κυπριακή κυβέρνηση, όπως δήλωσε την Παρασκευή ο Πρόεδρος Ν. Αναστασιάδης, θα ανακοινώσει επίσηµα σε 15 ηµέρες τις τελικές αποφάσεις και την πρόθεσή της να προχωρήσει έστω και µόνη της στην κατασκευή σταθµού LNG στο Βασιλικό (απόσταση 185 χιλιόµετρα από το Οικόπεδο 12), ενώ η Λευκωσία έχει καλέσει τόσο το Ισραήλ όσο και τον Λίβανο να εκµεταλλευτούν τις υποδοµές που θα δηµιουργηθούν εκεί για την εξαγωγή του φυσικού αερίου τους.

Με την κατασκευή του σταθµού αυτού, η Κύπρος θα αποκτήσει ένα σηµαντικό προβάδισµα στον ανταγωνισµό αυτόν καθώς, εκτός από χώρα παραγωγός ενέργειας, θα µετατραπεί και σε σηµαντικό κόµβο µεταφοράς του υγροποιηµένου φυσικού αερίου προς τις αγορές. Η Κύπρος µέχρι το 2025 θα µπορεί σύµφωνα µε δήλωση του Χαράλαµπου Ελληνα, προέδρου της ΚΡΕΤΥΚ (Κρατική Εταιρεία Υδρογονανθράκων Κύπρου), να παράγει 25 εκατοµµύρια τόνους LNG τον χρόνο καλύπτοντας το 50% των πρόσθετων ενεργειακών αναγκών της ΕΕ.

Ο γρίφος: Η Λευκωσία όµως, για να αποκτήσει ρόλο κόµβου εξαγωγής φυσικού αερίου, θα πρέπει να εξασφαλίσει ότι ένα µέρος τουλάχιστον του ισραηλινού φυσικού αερίου, κυρίως από το κοίτασµα Λεβιάθαν, θα εξαχθεί από το Βασιλικό. Οι ποσότητες που το Ισραήλ θα διαθέσει προς εξαγωγή, σύµφωνα µε την έκθεση της επιτροπής που είχε συγκροτηθεί υπό τον Shaul Tzemach, θα φθάνουν τα 500 BCM (δισ. κυβικά µέτρα) µε τα υπόλοιπα 450 BCM να παραµένουν για τις εσωτερικές ανάγκες και ως στρατηγικά αποθέµατα.

Η Εκθεση αυτή, η οποία δεσµεύει και τις αποφάσεις της ισραηλινής κυβέρνησης, αφήνει ελεύθερη την επιλογή για την κατασκευή σταθµού LNG ακόµη και σε έδαφος που δεν ελέγχεται από το Ισραήλ.
Τα πλεονεκτήµατα της επιλογής του σταθµού LNG για το Ισραήλ είναι πρόδηλα: κοντινή απόσταση του Λεβιάθαν από την Κύπρο και µεγαλύτερη ασφάλεια σε σχέση µε αγωγούς που θα διέρχονται από τον βυθό του Λιβάνου και της Συρίας, σηµαντική εξοικονόµηση πόρων και συνεπώς ανταγωνιστικότερες τιµές στη διεθνή αγορά, και κυρίως ευελιξία στην αναζήτηση αγορών, κάτι που δεν εξασφαλίζει η δηµιουργία δικτύου σταθερών αγωγών προς την Τουρκία.

Αποφασιστικής σηµασίας είναι η υποστήριξη που προσφέρει στα σχέδια της Λευκωσίας ο αµερικανικός κολοσσός Noble Energy.
Ο Gerald Peereboom, διευθυντής LNG της NOBLE ENERGY, σε οµιλία του την Πέµπτη στο µεγαλύτερο παγκοσµίως συνέδριο του είδους (LNG 17- Houston) προανήγγελλε ουσιαστικά ότι η περιοχή του Βασιλικού (σύµφωνα και µε τη µελέτη σκοπιµότητας που πραγµατοποιεί η γαλλική εταιρεία Technip) είναι ικανή να φιλοξενήσει τουλάχιστον 5 γραµµές υγροποίησης 5ΜΤΡΑ, δύο δεξαµενές αποθήκευσης και δύο αγκυροβόλια για φόρτωση πλοίων.

Οι εξελίξεις αυτές δεν αφήνουν αδιάφορη την Ελλάδα, καθώς έστω κι αν η διαδικασία ερευνών σε Ιόνιο και νότια της Κρήτης είναι ακόµη σε προγενέστερο στάδιο, η τελική απόφαση για την εκµετάλλευση του φυσικού αερίου της Κύπρου και του Ισραήλ επηρεάζουν και τις επιλογές της Αθήνας. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι στο τέλος Μαΐου θα επισκεφτεί το Ισραήλ και ο Δ. Αβραµόπουλος για συνοµιλίες και για να προετοιµαστεί το Συµβούλιο Ανώτατης Συνεργασίας µεταξύ των δύο κυβερνήσεων, που εκτός των θεµάτων στρατηγικής συνεργασίας θα επικεντρωθούν και στην Ενέργεια.

Ντοκουµέντα: Η Αθήνα προς το παρόν περιµένει να δει πώς θα κινηθεί η Τουρκία και εάν θα επιχειρήσει να προκαλέσει κρίση στέλνοντας το νέο της απόκτηµα, το ερευνητικό σκάφος Barbaros (που προς το παρόν παραµένει σε αγκυροβόλιο του Μαρµαρά) στην ΑΟΖ της Κύπρου νοτίως του Καστελόριζου.

Παρά την εντύπωση που υπάρχει ότι δεν έχουν πραγµατοποιηθεί έρευνες στην επίµαχη περιοχή, από το 2002 η µεγάλη νορβηγική εταιρεία ερευνών TGS-Nopec έχει πραγµατοποιήσει 2D έρευνες και ο χάρτης έχει δηµοσιευθεί επεξεργασµένος εκ νέου τον Ιούλιο του 2010, αλλά δεν είναι γνωστό εάν η ελληνική κυβέρνηση έχει γνώση των προκαταρκτικών στοιχείων που έχουν προκύψει από αυτή την έρευνα.

Δεν είναι τυχαίο πάντως ότι πριν από δύο χρόνια είχαν δηµοσιευθεί πληροφορίες ότι ισραηλινή εταιρεία είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον να ξεκινήσει έρευνες στη συγκεκριµένη περιοχή, η οποία αποτελεί τη φυσική συνέχεια της λεκάνης της Λεβαντίνης όπου έχουν ανακαλυφθεί τα µεγάλα κοιτάσµατα του φυσικού αερίου.

Η κυβέρνηση, κατανοώντας τις δυσκολίες που θα έκρυβε το εγχείρηµα µονοµερούς οριοθέτησης της ΑΟΖ στη θαλάσσια περιοχή µεταξύ Κρήτης – Αιγύπτου – Κύπρου – Τουρκίας, έχει επιλέξει νέα τακτική προσπαθώντας να κτίσει ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο το οποίο θα δηµιουργήσει ασφαλές περιβάλλον για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο.

Αυτή η προσπάθεια φυσικά δεν θα αποδώσει άµεσα καρπούς, αλλά η κυβέρνηση ελπίζει ότι µπορεί να ερεθίσει το ενδιαφέρον της ΕΕ για εξασφάλιση νέων ενεργειακών πόρων που ανήκουν µάλιστα και σε µέλη της, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος.
Τα πλεονεκτήµατα της µεταφοράς υγροποιηµένου φυσικού αερίου στην Ιαπωνία για παράδειγµα παρουσίασε πρόσφατα ο αµερικανικός κολοσσός Noble Energy.
Posted: 23 Apr 2013 09:25 AM PDT

Η Μόσχα καταδικάζει την απαγωγή του Ελληνορθόδοξου Μητροπολίτη Χαλεπίου κ. Παύλου και του Συρορθόδοξου Μητροπολίτη Χαλεπίου κ. Γρηγόριου Γιοχάνα Ιμπραχίμ και ζητεί την άμεση απελευθέρωσή τους.

Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών σε δήλωση που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του καταδικάζει την απαγωγή των ιεραρχών, ζητεί την απελευθέρωσή τους και υπογραμμίζει ότι «η Ρωσία καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να εξασφαλίσει την άμεση απελευθέρωσή τους».

Επίσης, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία με ανακοίνωσή της στην επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου Μόσχας κάλεσε σήμερα την παγκόσμια κοινότητα "να ενωθεί για την ανεύρεση το συντομότερο δυνατόν" των δύο Μητροπολιτών της Ελληνορθόδοξης και της Συρορθόδοξης Εκκλησίας.

Η ρωσική ορθόδοξη εκκλησία καλεί επίσης τις αρχές της Συρίας να πράξουν ό,τι είναι δυνατόν για την ανεύρεση των ιεραρχών.

Ο Ελληνορθόδοξος Μητροπολίτης Χαλεπίου κ. Παύλος και ο Συρορθόδοξος Μητροπολίτης Χαλεπίου Γιοχάνα Ιμπραχίμ έπεσαν στα χέρια "τρομοκρατικής ομάδας", ενώ βρίσκονταν σε ανθρωπιστική αποστολή, στην επαρχία του Χαλεπίου στη βόρεια Συρία, μετέδωσε χθες το συριακό πρακτορείο ειδήσεων Sana.
Posted: 23 Apr 2013 08:58 AM PDT
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Σε άλλο ένα προκλητικό βήμα για την εκ νέου ισλαμοποίηση της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης, προχώρησαν οι Τούρκοι αυτές τι μέρες χωρίς φυσικά καμία αντίδραση και με την έγκριση της κυβέρνησης του Ταΐπ Ερντογάν, ο οποίος πριν από λίγο καιρό είχε συστήσει απροκάλυπτα στον πρωθυπουργό της Ελλάδας να μην καθυστέρει στην ανέγερση μεγάλου ισλαμικού τεμένους σε προάστιο της ελληνικής πρωτεύουσας.

Συγκριμένα με την ευκαιρία της ισλαμικής εορτής, «Kutlum Doğum», δηλαδή της επετείου των γενεθλίων του προφήτη του Ισλαμ, του Μωάμεθ, μέσα στην αγία Σοφία, στο σύμβολο της ελληνικής Ορθοδοξίας αλλά και γενικότερα του χριστιανισμού, γίνεται αυτές τις μέρες υπό την αιγίδα της Διεύθυνσης Θρησκευμάτων της Τουρκίας, (κάτι ανάλογο με την δική μας αρχιεπισκοπή), μεγάλη έκθεση ισλαμικής ιερής καλλιγραφίας, γνώστης στα τουρκικά ως, Hüsn-ü Hat.

Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει γνωστά ισλαμικά ρητά και ισλαμικές επιγραφές που παρουσιάζουν με την χαρακτηριστική αραβική ιδεογραφική μορφή, διάφορες ισλαμικές προσευχές. Δεδομένου δε ότι οι επιγραφές αυτές έχουν την ίδια θρησκευτική άξια που έχουν και οι άγιες εικόνες στην Ορθοδοξία, αντιλαμβάνεται κανείς την θρησκευτική διάσταση αυτής της έκθεσης που γίνεται για πρώτη φορά μέσα στον αρχιτεκτονικό σύμβολο της Ορθοδοξίας.

Μάλιστα η έκθεση αυτή έχει προβληθεί τόσο πολύ, ώστε από όλη την Κωνσταντινούπολη αλλά και από άλλες περιοχές έρχονται πιστοί μουσουλμάνοι να δουν και να προσκυνήσουν αυτές τις επιγραφές που θεωρούνται σαν ιερά σύμβολα του Ισλάμ. Άλλωστε είναι γνωστές οι τεράστιες επιγραφές που βρίσκονται πέριξ του τρούλου της Αγίας Σοφίας με ισλαμικές προσευχές τονίζοντας την άλλοτε χρήση του ναού σαν μουσουλμανικό τέμενος. Είναι δε τόσοι πολλοί που έρχονται, ώστε κάθε μέρα σχηματίζονται, όπως αναφέρει ο ίδιος οι τουρκικός τύπος, τεράστιες ουρές από ισλαμιστές που περιμένουν να δουν και να προσκυνήσουν τα ισλαμικά σύμβολα μέσα στην αγία Σοφία.

Για να καταλάβουμε το μέγεθος της προκλητικής αυτής ενέργειας που δίνει άλλη μια αφορμή στην εκ νέου μετατροπή της αγίας Σοφίας σε μουσουλμανικό τέμενος, αρκεί να αναφέρουμε ότι ο ίδιος ο Διευθυντής Θρησκευμάτων της Τουρκίας, Mehmet Görmez, έχει πρωτοστατήσει για την προβολή των ισλαμικών συμβόλων μέσα στην αγία Σοφία. Παράλληλα την έκθεση αυτή στηρίζουν με την δικές τους ισλαμικές συλλογές, το Μουσείο Τουρκικών Ιδρυμάτων Ισλαμογραφίας, το Μουσείο του Τόπκαπι, η βιβλιοθήκη του Σουλειμανίγιε, η βιβλιοθήκη Τακσίμ του Κεμάλ Ατατούρκ, το μουσείο του Δήμου της Κωνσταντινούπολης, το μουσείο Ασίας, το Ντολμά μπαχτσέ, ενώ το σύνολο των ισλαμικών συμβόλων που εκθέτονται είναι περίπου 100. Όλα αυτά μέσα στον χώρο της αγίας Σοφίας σαν πρώτο και σημαντικό βήμα στην ισλαμοποίησης της και στην εκ νέου μετατροπή της σε ισλαμικό τέμενος.
Posted: 23 Apr 2013 08:40 AM PDT
23 Απριλίου. Μια ακόμη εθνική επέτειος προστέθηκε τα τελευταία χρόνια στο ελληνικό καλεντάρι. Δεν είναι όμως, κάποια επανάσταση ενάντια στον εχθρό ή κάποιο μεγάλο ελληνικό κατόρθωμα. Είναι μια «μαύρη» επέτειος και μπαίνει στη λίστα με αυτές που θυμόμαστε με πόνο. Όπως την Άλωση, τη Μικρασιατική Καταστροφή, την Κυπριακή τραγωδία, τα Ίμια κ.λπ.

Πρόκειται για την επέτειο του… Καστελόριζου. Τέτοια μέρα το 2010 ο Γ. Παπανδρέου έπαιρνε το ύφος του αποφασιστικού και με φόντο το γραφικό λιμανάκι του ακριτικού νησιού μας ανακοίνωνε την προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης.

Αφού μας αράδιασε τα τραγικά λάθη των προηγούμενων κυβερνήσεων ξεχνώντας φυσικά ότι «λεφτά υπήρχαν» μέχρι που εξελέγη, αφού μας είπε ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει είπε και το αποτέλεσμα: «Είναι ανάγκη, ανάγκη εθνική και επιτακτική, να ζητήσουμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης, που από κοινού δημιουργήσαμε στην Ε.Ε.». και συνέχισε:

« Όλοι μας κληρονομήσαμε -η σημερινή κυβέρνηση και ο ελληνικός λαός- ένα σκάφος έτοιμο να βυθιστεί. Μια χώρα χωρίς κύρος και αξιοπιστία, που είχε χάσει τον σεβασμό ακόμα και των φίλων και των εταίρων της. Μια οικονομία εκτεθειμένη στο έλεος της αμφισβήτησης και των ορέξεων της κερδοσκοπίας».

Και κατέληξε: «είμαι βέβαιος πως η Ελλάδα θα τα καταφέρει».

Τι κατάφερε η Ελλάδα μέχρι σήμερα όλοι το βλέπουμε, όπως κι όλοι έχουμε αναρωτηθεί αν θα έπρεπε να μπούμε στο Μηχανισμό Στήριξης ή υπήρχαν άλλες λύσεις. Δεν έχει νόημα να κάνουμε ξανά αναλύσεις για το πόσο… βοήθησε η τρόικα. Από τη μια τα 400 δις ευρώ που έχουν δοθεί, εξασφάλισαν τη διατήρηση της χώρας στο ευρώ και το γεγονός ότι δεν χρεοκόπησε… επισήμως.

Από την άλλη το τίμημα είναι βαρύτατο. Χάθηκε το 30% του εισοδήματος των πολιτών. Η ανεργία έχει φτάσει το 30% από 10% που ήταν πριν λίγα χρόνια. Πάνω από τους μισούς νέους δεν έχουν να εργαστούν κάπου. Περισσότερες από 300.000 επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο.

Εκατοντάδες χιλιάδες σε απόγνωση, εκατομμύρια εργαζόμενοι φτωχοί. Που έχουν δηλαδή κάποια δουλειά αλλά με τα λεφτά που παίρνουν δεν φτάνουν ούτε μέχρι τις 15 του μήνα.

Ασφαλιστικά ταμεία που έχουν καταρρεύσει από το κούρεμα. Ομολογιούχοι που κλαίνε τα λεφτά τους ενώ έπεται το κούρεμα των καταθέσεων. Μια οικονομία σε απόγνωση με 5ο χρόνο ύφεσης και μάλιστα εκρηκτικής.

Όλα αυτά ήταν το τίμημα του Καστελόριζου, κι όπως λένε τώρα ιστορικοί και οικονομολόγοι, θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί με διάφορους τρόπους η τραγωδία.

Οι υποσχέσεις για γρήγορη έξοδο από την κρίση έχουν διαψευστεί πολλές φορές και οι Έλληνες ζουν με μια μικρή ελπίδα ότι κάποτε θα μπορέσουν να δουν φως στο τούνελ. Η χώρα κινείται σε τεντωμένο σκοινί κι αν δεν υπήρχε η συναίνεση των τριών κομμάτων της κυβέρνησης θα είχε καταρρεύσει προ πολλού.

Αυτά τα τρία δραματικά χρόνια «γιορτάζουμε» σήμερα. Να ανάψουμε κεράκια όπως στα μνημόσυνα ή να κάνουμε… τρελό πάρτι για να ξεχάσουμε; Ο καθένας όπως το βλέπει. Ο πρωταγωνιστής εκείνης της ημέρας, πρώην πρωθυπουργός μοιάζει με τουρίστας που σπάνια επισκέπτεται τη χώρα του.

Άραγε, πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα αν αντί για το Καστελόριζο ο κ. Παπανδρέου πήγαινε… αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ. Ίσως είχαμε γλιτώσει πολλά.

Δείτε το βίντεο της αποφράδας ημέρας:
Posted: 23 Apr 2013 06:35 AM PDT

Η σκοπιμότητα της «παράλογης» βομβιστικής επίθεσης στην Βοστώνη των ΗΠΑ, είναι κάτι που δεν έχει απαντηθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες των ΗΠΑ. Κι επειδή είναι απολύτως σαφές πως σε ένα έγκλημα απαραίτητη προϋπόθεση για τον σχεδιασμό και την εκτέλεσή του είναι το «κίνητρο», είναι πραγματικά αξιόλογο το ότι οι «αρχές» των ΗΠΑ δεν είναι σε θέση να απαντήσουν (με αποδείξεις) στο αυτονόητο αλλά με ηχηρή απουσία τραγικό και όχι μονοσήμαντο γεγονός.

 Πριν βρεθούν τα αδέρφια βομβιστές και παρατηρώντας τις εξελίξεις μέσα από τα αμερικανικά ΜΜΕ, διαπιστώσαμε πως ως πιθανοί ένοχοι στοχοποιούνταν ο εξτρεμιστικός «πατριωτικός χώρος», αλλά και θρησκευτικές ομάδες ισλαμιστών.

Αυτός ο προσανατολισμός των αμερικανικών ΜΜΕ «έδειξε» είτε τους φόβους των πολιτικών στις ΗΠΑ, είτε τους καλά κρυμμένους φόβους που έχει η αμερικανική κοινωνία…

 Οι φόβοι αυτοί δεν είναι ούτε τυχαίοι, ούτε σημερινοί. Υπάρχουν, για την ακρίβεια δημιουργήθηκαν, προκειμένου να συμβάλουν στον καλύτερο δυνατό έλεγχο των πολιτών (ομάδων ή μεμονωμένων) που έχουν διαφορετική άποψη για τον τρόπο διαχείρισης της εξουσίας (πολιτικής και οικονομικής).
Αρχικά, οι ΗΠΑ μέσα από το περίφημο χτύπημα στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης, δημιούργησαν τον φόβο του ισλαμισμού (συγκεκριμένα, του θρησκευτικού φονταμενταλισμού), τον οποίο και «πολέμησαν» στο έδαφος του (τότε) εχθρού, Σαντάμ Χουσεΐν, τον μετακίνησαν στο έδαφος του Αφγανιστάν με τους Ταλιμπάν και οσονούπω θα τον μεταθέσουν νοτιότερα –πάντα μέσα στο ίδιο ευρύτερο πεδίο μαχών- το Ιράν.

 Εν αρχή ήν ο φόβος…, απαραίτητο συστατικό όταν θέλεις να επιβληθείς ή να δικαιολογήσεις – «νομιμοποιήσεις» τις επιθετικές σου κινήσεις (ως κράτος) για να διασφαλίσεις τα ό,ποια συμφέροντά σου. Ο φόβος φέρνει την συγκατάθεση των πολιτών, που μεταβάλλονται σε μάζα (ελεγχόμενη) άμεσα εξαρτώμενη από εκείνον που ασκεί την εξουσία…

 Το «χτύπημα της Βοστώνης», είναι το επόμενο στάδιο, μετά την εξωτερίκευση της «δυναμικής πειθούς» των ΗΠΑ και αποτελεί ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ που οδηγεί στον έλεγχο της μάζας (αυτοβούλως οι πολίτες παραδίδουν τα δικαιώματά τους σε εκείνον τον «υπεύθυνο» που μπορεί να τους παρέχει ασφάλεια).

Πριν από την βομβιστική ενέργεια της Βοστώνης, υπήρξε ένα πλήθος «περιστατικών» βίας, κυρίως μέσα σε σχολικά κτίρια, με πλήθος αθώων θυμάτων – παιδιών. Τότε καταδείχτηκε ως «μείζον πρόβλημα» η οπλοφορία και η αναγκαιότητα απαγόρευσής της (ιδιαίτερα στις ΗΠΑ το δικαίωμα στην οπλοφορία είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο), για την περίπτωση ύπαρξης πολιτών που έχουν πνευματικές διαταραχές και γίνονται επικίνδυνοι για το «σύνολο».

 Ίσως αποτελεί σύμπτωση το γεγονός ότι πριν την βομβιστική επίθεση η αμερικανική γερουσία είχε αρνηθεί να ψηφίσει υπέρ της απαγόρευσης των όπλων, δηλαδή υπέρ της κατάργησης του δικαιώματος στη νόμιμη οπλοκατοχή και οπλοφορία των αμερικανών πολιτών…

 Επίσης, η επιλογή της πόλης όπου έγινε η έκρηξη των βομβών, αποτελεί ένα ακόμη σημείο που χρήζει πολύ μεγάλης ανάλυσης, αφού η συγκεκριμένη πόλη δεν είναι συνδεδεμένη ούτε με τον στρατό, ούτε με θέματα που άπτονται υπηρεσίες ασφάλειας (εσωτερικού ή εξωτερικού). Είναι η πλέον ήρεμη πόλη των ΗΠΑ και κύριο χαρακτηριστικό της είναι τα πανεπιστήμια και τα νοσοκομεία της…! Χτυπήθηκε, δηλαδή, μία πόλη που η κοινή λογική υπεδείκνυε πως δεν μπορούσε να γίνει ποτέ στόχος κάποιας ακραίας επιθετικής ενέργειας εις βάρος των ΗΠΑ και των πολιτών της! Δηλαδή, πόσο αυξημένες είναι οι πιθανότητες να γίνει οποιασδήποτε μορφής επίθεση σε οποιαδήποτε άλλη πόλη των ΗΠΑ, που έχει χαρακτηριστικά «στόχου»; Σαφώς απείρως περισσότερες από αυτές που πληρούσε η Βοστώνη…

 Ποιο είναι το μήνυμα από όλα αυτά για την επόμενη ημέρα στις ΗΠΑ;

 Στις ΗΠΑ από την επόμενη ημέρα της επίθεσης στην Βοστώνη, οποιαδήποτε πόλη θεωρείται στόχος, οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να πέσει θύμα επιθετικής ενέργειας οιουδήποτε εξτρεμιστικού στοιχείου (πολιτικού ή θρησκευτικού) και ως εκ τούτου, είναι επιτακτική η ανάγκη να παραδοθούν περισσότερες «αρμοδιότητες» (δηλαδή να μειωθεί περισσότερο η ελευθερία και τα εν γένει δικαιώματα των αμερικανών πολιτών) στο κυρίαρχο κράτος και στις αρχές που θα φροντίσουν να αντιμετωπίσουν τους «κακούς»…

 Οι βόμβες στην Βοστώνη δεν χτύπησαν ανθρώπους, αλλά τα δικαιώματά τους. Οι νεκροί (πολίτες και αστυνομικοί) εξυπηρέτησαν ως «χρήσιμες απώλειες» την περιστολή των πολιτικών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των αμερικανών πολιτών. Στο επόμενο χρονικό διάστημα θα δημιουργηθούν (εν ανάγκη και με επανάληψη παρόμοιου γεγονότος) όλες οι συνθήκες για την επιβολή περισσότερης τάξης, περισσότερης ασφάλειας, πάντα φυσικά με την συναίνεση των πολιτών.

 Η συνταγή είναι κλασική: δημιουργείται το πρόβλημα για να προσφερθεί η βολική για την εκάστοτε εξουσία «λύση».

 Και με βάση αυτή την αλάνθαστη συνταγή, αρκούσε μία εντολή των «αρμοδίων υπηρεσιών» για να κλειστούν στα σπίτια τους για 2 ολόκληρες ημέρες οι πολίτες μίας μεγάλης πόλης των ΗΠΑ…! Υπάκουσαν σαν πρόβατα και περίμεναν κλεισμένοι μέσα στα σπίτια τους τις… εντολές για να βγούνε έξω από αυτά, ενώ την ίδια στιγμή βομβαρδίζονταν –τόσο οι ίδιοι όσο και το σύνολο των πολιτών των ΗΠΑ- μέσα από τα ΜΜΕ, με συνεντεύξεις πολιτών που μιλούσαν για τον φόβο που μπήκε στην ζωή τους, για την ανασφάλεια που νιώθουν και για την ανάγκη λειτουργίας του κράτους προς την κατεύθυνση της επιβολής του νόμου και της τάξης…! Είδαμε, δηλαδή, έντρομους πολίτες να παραδίδουν οικειοθελώς τα δικαιώματά τους προκειμένου να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους (η ποιότητα διαβίωσης αποτελεί πλέον παρελθόν)… και να μεταβάλλονται αυθορμήτως σε στατιστικές μονάδες.

 Αναπάντητα ερωτήματα

 Μέσα από όλα αυτά που συνέβησαν στην Βοστώνη, παραμένουν –αλλά δεν αναφέρονται- μία σειρά από ερωτήματα:
  • Γιατί απελάθηκε εν ριπή οφθαλμού και χωρίς καν να ανακριθεί ο πρώτος συλληφθείς (γόνος γνωστής σαουδαραβικής οικογένειας) και μάλιστα με την «σφραγίδα» της εθνικής ασφάλειας;
  • Γιατί σκοτώθηκε ο ένας εκ των αδελφών βομβιστών; Δεν υπήρχαν μέθοδοι σύλληψής του; Γιατί δεν έγινε χρήση αναισθητικών αερίων, πλαστικών σφαιρών ή όπλων tazer; Γιατί δεν επιχειρήθηκε ο εγκλωβισμός και η σύλληψη του; Γιατί οι αμερικανικές υπηρεσίες ασφάλειας δεν μπόρεσαν να αξιοποιήσουν την προ έτους πληροφορία που είχαν από την Ρωσία, σχετικά με τις «δραστηριότητες» του νεκρού Τσετσένου;
  • Τέλος, οι «αρχές» των ΗΠΑ, θα πρέπει να απαντήσουν και σε μία άλλη μείζονος σπουδαιότητας ερώτηση: Γιατί κλήθηκαν «ειδικοί ασφαλείας» από το Ισραήλ για να βρεθούν οι βομβιστές της Βοστώνης; Δεν υπάρχει η σχετική «τεχνογνωσία» στις υπηρεσίες ασφάλειας των ΗΠΑ;
Η "περίπτωση" της Ελλάδας

 Όσοι από εμάς νομίζουν πως οι ΗΠΑ βρίσκονται πολύ μακριά από την Ελλάδα, απλώς γελιούνται οικτρά ή δεν θέλουν να γίνει γνωστό πως η Ελλάδα συνηθίζει να «εισάγει» (εκτός από αυτοκίνητα) χρήσιμες μεθόδους διαχείρισης των μαζών…

 Βέβαια, μερικές φορές η χώρα μας κατορθώνει και πρωτοπορεί, αφού η περίπτωση των νεκρών της Marfin δεν αποτελεί ένα απλό γεγονός, τη στιγμή που οι δολοφόνοι συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι (παρά τα όσα ακούστηκαν μετά το γεγονός μέσα σε πανεπιστημιακό κτίριο που τελούσε υπό κατάληψη), οι αντεξουσιαστές απολαμβάνουν την συμμετοχή τους στην εξουσία (έχοντας προφανώς ως ίνδαλμά τους τον Γ. Παπανδρέου), οι ό,ποιες κινήσεις πολιτών συνθλίβονται κάτω από ένα καθεστώς που έχει διασπείρει τους δικούς του ανθρώπους για να παίξουν τον ρόλο της «βαλβίδας ασφαλείας» ή για να υποσκάψουν τους λόγους και τις πράξεις αξιολογότατων ελλήνων πολιτών.

 Ο έλεγχος της μάζας και στην Ελλάδα καλά κρατεί, αλλά εσχάτως παρουσιάζει κάποια σημεία «κόπωσης» και ίσως να θεωρηθεί ως πρέπουσα ενέργεια η «αναθέρμανση» της (κυβερντικής) «τρομοκρατίας», ενδεχομένως και κάποιας «έκρηξης» ομάδας ισλαμιστών ή άλλων παρακρατικών στοιχείων που σήμερα εκκολάπτονται (μισθοδοτούμενοι μέσω διάφορων ΜΚΟ), μέχρι να δημιουργηθεί η ανάγκη εμφανίσεώς τους…

 Βέβαια, έχει υπάρξει και περαιτέρω υποδομή για την δημιουργία συνθηκών «αύξησης των μέτρων ασφάλειας των πολιτών». Η αύξηση της εγκληματικότητας (ακόμη και με νεκρούς γέροντες μέσα στα σπίτια τους), οι θάνατοι πολιτών (μέσα σε πολυσύχναστους δρόμους) από σφαίρες κακοποιών που συγκρούονται με την αστυνομία, οι δραπέτες που οργώνουν την χώρα, οι παραστρατιωτικές ομάδες, το οργανωμένο έγκλημα, οι διαρροές για την ύπαρξη και λειτουργία ξένων μυστικών υπηρεσιών και η σύνδεσή τους με ισλαμιστές φονταμενταλιστές κ.α. «δένουν το γλυκό» για μία αυστηρότερη δέσμη μέτρων από την πλευρά της κυβέρνησης προς τους πολίτες, φυσικά «για το καλό» των τελευταίων.

 Οι όποιες εξελίξεις στο εσωτερικό της Ελλάδας, κρέμονται από μία κλωστή. Για την ακρίβεια, από τις (καθόλου ισχυρές) διαθέσεις της εξουσίας να κινείται μέσα στα πλαίσια όσων ορίζονται με σαφήνεια από το Σύνταγμα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, πως σκοπός της εξουσίας (ιδιαίτερα εκείνης που ορίζεται και λειτουργεί εξυπηρετώντας συμφέροντα τρίτων) είναι η απόλυτη επιβολή της στους πολίτες. Ενίοτε, με κάθε μέσο και τρόπο… (μην μένουμε στα «στεγανά» της ύπαρξης και λειτουργίας στρατιωτικών δικτατοριών, αφού στις ημέρες μας έχουν υπάρξει σαφείς πολιτικές μεταλλάξεις και «νομικές» προσαρμογές υπέρ εκείνων που έχουν διαφορετική άποψη για την έννοια και τον τρόπο λειτουργίας μίας δημοκρατίας)…

 Αν αναλογιστούμε, μάλιστα την σημερινή δυσχερέστατη θέση της (υποτιθέμενης) κυβέρνησης Σαμαρά, ίσως τα αμερικανικά γεγονότα να είναι πολύ πιο κοντά μας από όσο φοβόμαστε και νομίζουμε…, αφού τα κυβερνητικά επιτελεία της αγωνίζονται προς την κατεύθυνση της εξεύρεσης του «μεγάλου μπαμπούλα», του «ύστατου κινδύνου», που θα δώσει την πολυπόθητη παράταση στην εξουσία, αλλά και που θα κάνει την κυβέρνηση της Ελλάδας ίσως την πλέον επικίνδυνη που υπήρξε ποτέ (για τους πολίτες)…

 Κωνσταντίνος
Posted: 23 Apr 2013 05:58 AM PDT
«Τρία χρόνια πριν στο Καστελόριζο… ο εγκληματίας που τον αφήνουν ακόμα να κυκλοφορεί ελεύθερος βάζει την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό στην μέγγενη των τοκογλύφων…
Παραποίησε τα στατιστικά στοιχεία της χώρας με τον υπόδικο Παπακωνσταντίνου…
Με το σύστημα Σόρος και τους φίλους του πόνταρε στην πτώχευση της χώρας που ο ίδιος δυσφήμησε, πούλησε τα ασφάλιστρα κινδύνου των ελληνικών ομολόγων και έκανε δισεκατομμυριούχους τους ομοτράπεζους του οικονομικούς δολοφόνους…
Σήμερα έχει την πλήρη κάλυψη και ασυλία του συμφοιτητή του, Σαμαρά, που συγκυβερνούν και συνεχίζουν την ίδια πολιτική με παράδοση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, με παράδοση του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου σε συγκεκριμένα συμφέροντα.
Ο ελληνικός λαός εξαθλιώνεται και λειτουργεί το «δόγμα του σοκ» για να μην αντιδρά.
Η Δημοκρατία έχει καταλυθεί, το Κοινοβούλιο δεν λειτουργεί και διατάξεις του Συντάγματος έχουν ανασταλεί.
Είναι τώρα που οφείλουμε να δώσουμε τέλος σε αυτή την πορεία.
Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ενώνουμε τους πολίτες.
Καλούμε όλους ανεξάρτητα από την πολιτική τους θέση ως εχθές.
Να δημιουργήσουμε την ασπίδα του Συντάγματος, της Δημοκρατίας, της Ελλάδας.
Μπορούμε να πάρουμε την Ελλάδα πίσω.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ».
Posted: 23 Apr 2013 05:34 AM PDT

Του Μενέλαου Γκίβαλου, 
Αναπληρωτή καθηγητή 
Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών

Το «διάγγελμα αισιοδοξίας» του Αντ. Σαμαρά είναι σίγουρα εμπνευσμένο από κάποιο επεισόδιο της σειράς των «μικρών Μήτσων» του Λ. Λαζόπουλου: Ο περιδεής και ψοφοδεής «δημόσιος υπάλληλος» επιδίδεται σε «ασκήσεις θάρρους», προκειμένου να δώσει κουράγιο στον εαυτό του και να πείσει τους γύρω του -έστω και προσχηματικά- ότι ασκεί εξουσία και ότι επιτελεί κάποιο ρόλο…

Δυστυχώς για τη χώρα και το λαό της, η στάση -και η κατάσταση- αυτή του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του αποτελεί μια θλιβερή και τραγική πραγματικότητα. Η πορεία προς την καταστροφή -που έχει ήδη επέλθει σε ένα μεγάλο της τμήμα- δεν ανακόπτεται και δεν αντιμετωπίζεται με «ψεύτικους παραδείσους» τεχνητής αισιοδοξίας ούτε με επαγγελίες και μέτρα που, ακόμα κι αν εφαρμοσθούν, δεν πρόκειται να προσφέρουν καμιά ουσιαστική βοήθεια στους πληττόμενους πολίτες, στις επιχειρήσεις και στις επαγγελματικές δραστηριότητες, που καταρρέουν οδηγώντας καθημερινά στον εφιάλτη της ανεργίας περίπου 3.000 νέους άνεργους.

Ποια είναι η αλήθεια που κρύβεται πίσω από το «τσουνάμι» αισιοδοξίας; Στην πράξη, οι όροι και οι προϋποθέσεις που τίθενται τόσο για τη ρύθμιση χρεών προς το Δημόσιο, όσο και εκείνων προς τις τράπεζες, περιορίζουν ασφυκτικά στην πράξη τον αριθμό των πολιτών που μπορούν να κάνουν χρήση τους. Το κυριότερο: Τα χρέη και οι οφειλές αντιστοιχούν σε εισοδήματα που σήμερα δεν υπάρχουν ή έχουν περιορισθεί στο όριο της επιβίωσης. Η αγορά έχει «στεγνώσει» και δεν κυκλοφορούν πια ελληνικά ευρώ, στο ποσοστό που τους αντιστοιχεί… Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, στον ιδιωτικό κυρίως τομέα, παραμένουν απλήρωτοι επί πολλούς μήνες… Όσο για τα δήθεν «πρωτογενή πλεονάσματα», ακόμα δεν έχει καταβάλει το Δημόσιο τα άνω των 7 δισ. ευρώ που οφείλει στους ιδιώτες, παρόλο που έχει εισπράξει το ποσόν…

Ακόμα και η εξαγγελθείσα μείωση του «χαρατσιού» της ΔΕΗ κατά 15% υποκρύπτει το γεγονός ότι το «χαράτσι» θα αυξηθεί συνολικά για την ακίνητη περιουσία και με τον ΦΠΑ του 2013 και με τις αυξήσεις του ΕΣΤΗΔΕ στα εκτός σχεδίου…

Όμως η θεατρική παράσταση της μνημονιακής συγκυβέρνησης δεν έχει πια «θεατές»… Η ταπείνωση και ο ευτελισμός στον οποίο υποβλήθηκε η κυβέρνηση -και οι ηγεσίες των κομμάτων που τη συνθέτουν- από την «τρόικα» κατά τη διάρκεια των «διαπραγματεύσεων» (οι λέξεις έχουν απολέσει το νόημά τους), με τη βίαιη επιβολή των βουλήσεων της -ιδιαίτερα στο θέμα της απόλυσης των δημοσίων υπαλλήλων- αποδόμησαν και τα τελευταία αποθέματα αξιοπιστίας της συγκυβέρνησης. Για πρώτη φορά επίσημα η εκδηλωμένη βούληση του πρωθυπουργού απορρίφθηκε αυτόματα μετά τη συνάντησή του με την «τρόικα». Όσο για τον κ. Μανιτάκη, θα όφειλε να επιλέξει το δρόμο της παραίτησης… «Υπάρχει και φιλότιμο», όπως τιτλοφορείται η παλιά, κλασική ελληνική ταινία…

Επί της ουσίας: Ο κ. Αντ. Σαμαράς γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να «πείσει», όποιον ρόλο κι αν υποδυθεί. Απλώς χρειάζεται μια «παραμυθία», μια ψευδαίσθηση, μέχρις ότου διενεργηθούν οι εκλογές στη Γερμανία… Μετά έχει ο Θεός… Θα αρχίσει η «αφήγηση» περί μειώσεως του χρέους και οριστικής εξόδου από την κρίση…

Το ελληνικό πολιτικό σύστημα παραμένει τελματωμένο. Η συγκυβέρνηση έχει σταθεροποιηθεί ως προς τις εσωτερικές της ισορροπίες, τις οποίες ελέγχει, αφού οι όποιες «διαφωνίες» αποτελούν ένα παιγνίδι που καταλήγει στον συμβιβασμό. Έχει επίσης «ισορροπήσει» τις σχέσεις της με την «τρόικα», έχοντας πλήρως και συνειδητώς αποδειχθεί τον υπάλληλο ρόλο της και έχοντας παράλληλα παραιτηθεί από κάθε είδους διεκδίκηση.

Όταν φθάσει η στιγμή να αποχωρήσουν ο κ. Αντ. Σαμαράς και οι «συγκάτοικοί» του από την κυβέρνηση, τότε θα ακολουθήσουν το πολιτικό παράδειγμα του Γ. Παπανδρέου: Θα κατηγορήσουν τους τροϊκανούς, το ΔΝΤ, τη Ά. Μέρκελ για την εφαρμογή μιας λανθασμένης συνταγής στην οποία οι ίδιοι «αντιτάχθηκαν» στα όρια του εφικτού…

Η αξιωματική αντιπολίτευση παραμένει στάσιμη, ανίκανη να πολιτικοποιήσει και να «κεφαλαιοποιήσει» την ευρύτατη κοινωνική διαμαρτυρία. Στην πράξη ο ΣΥΡΙΖΑ βιώνει μια ιστορική αντινομία: Τόσο πολιτικοϊδεολογικά όσο και οργανωτικά εξακολουθεί να «σκέπτεται» και να δρα σύμφωνα με την ιστορική του «ταυτότητα». Δεν μπορεί να ενσωματώσει πολιτικοϊδεολογικά τα κοινωνικοπολιτικά ρεύματα και τις κοινωνικοεπαγγελματικές ομάδες που είτε ανήκουν στον κεντροαριστερό χώρο, είτε συρρέουν από όλο το εύρος του πολιτικοϊδεολογικού φάσματος. Αντί για ένα συνεκτικό πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης και μια δέσμη πολιτικοϊδεολογικών θέσεων που θα συγκροτούν μια ολοκληρωμένη αριστερή πρόταση ικανή να διαμορφώσει μια σύγχρονη εθνική-πατριωτική στρατηγική, ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει μια εξωτερικού χαρακτήρα σύνδεση με τις κοινωνικές αυτές ομάδες και πολιτικοϊδεολογικά ρεύματα, τροποποιώντας φραστικά τις θέσεις του… Δημιουργεί με τον τρόπο αυτό μια σύγχυση και μια ασάφεια, την περίοδο ακριβώς που η κοινωνία χρειάζεται σαφείς στόχους και προοπτικές.

Σ' αυτό το πολιτικό τοπίο, το ΚΚΕ «αποσύρεται» από κάθε είδους πολιτική συνεργασία και τονίζει την παραδοσιακή του «ταυτότητα», θεωρώντας ότι η αυτοαπομόνωση αυτή αποτελεί ιστορικό όρο της επιβίωσης και της αυτοαναπαρωγής του. Καπιταλισμός και Ευρωπαϊκή Ένωση συνιστούν τους στρατηγικούς αντιπάλους του, ενώ ως τακτικώς αντίπαλος κηρύσσεται ο ΣΥΡΙΖΑ και οι αποχωρήσαντες κατά καιρούς «συμβιβασμένοι και ρεφορμιστές» από το ΚΚΕ… Σ' αυτό το πλαίσιο, ο κ. Κουτσούμπας αποτελεί τον ιδεώδη τύπο, τον «ιδεότυπο» του γενικού γραμματέα που θα εκφράσει και θα υλοποιήσει τη στρατηγική αυτή.

Πηγή: Το Παρόν

Posted: 23 Apr 2013 05:04 AM PDT
Γιατί είναι αποτέλεσμα λανθασμένης πολιτικής σκέψης οι προϋποθέσεις που έθεσε ο βουλευτής Β. Κικίλιας για την οικοδόμηση Τεμένους στην Αθήνα

Γράφει ο Μακεδών

Την ώρα που η Ευρώπη ανησυχεί για την μετατροπή της Τουρκίας σε ισλαμικό κράτος, στην Ελλάδα προτείνονται ενέργειες για την ενεργό ανάμιξη της Τουρκίας στα ελληνικά πράγματα, γεγονός που θα καταλήξει σε βάρος της χώρας μας.

Η νέα Έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την γειτονική χώρα, είναι επικριτική σε πολλά σημεία για τα τεκταινόμενα σ' αυτήν, και ιδιαίτερα στην αύξηση της επιρροής των ισλαμιστών.

Δημοσίευμα της εφημερίδας Cumhurıyet, που αναδημοσιεύει το Onalert, αναφέρεται στην 62σέλιδη Έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης, και τονίζει ότι διακυβεύεται ο κοσμικός χαρακτήρας της Τουρκίας και αποτελεί παραβίαση της κοσμικότητας αυτής το άνοιγμα των θρησκευτικών σχολών (ımam-hatip), ενώ ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην αυξανόμενη επιρροή του ισλαμιστή ηγέτη Φετουλάχ Γκιουλέν, στους δημόσιους θεσμούς.

Η Έκθεση προσθέτει, ότι Ευρωπαίοι παρατηρητές έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται για το τι ακριβώς καθεστώς επικρατεί στην Τουρκία. Η Γαλλίδα βουλευτής κ. Josette Durrıeu προειδοποιεί μάλιστα για την ολοένα αυξανόμενη άνοδο του Ισλάμ που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τον κοσμικό χαρακτήρα της Τουρκίας.

Καταδικάζονται επίσης οι διώξεις εκλεγμένων βουλευτών, δημάρχων και τοπικών αρχόντων χωρίς να έχουν εξαντληθεί προηγουμένως όλα τα ένδικα μέσα και καλεί την Τουρκία να εξεύρει άμεσα λύση για το ζήτημα των φυλακισμένων δημοσιογράφων και βουλευτών.

Δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία, πως η Τουρκία «έβαλε στο ράφι» την προοπτική ένταξής της στην Ε.Ε. και στρέφεται προς την ηγεμόνευση του ισλαμικού κόσμου. Ο πρόεδρος της Τουρκίας κ. Αμπντουλλάχ Γκιούλ, μιλώντας στην «Σύνοδο Εικοσαετίας από την ανεξαρτητοποίηση των Τουρκικών Δημοκρατιών» (!) είχε αναφέρει πως η Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν, το Καζακστάν, το Κιργιζιστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν πρέπει να κινούνται ως "έξι κράτη-ένα έθνος" και να δείχνουν την αλληλεγγύη τους.

Ο κ. Γκιούλ, μιλώντας στην Σύνοδο που οργανώθηκε στο ξενοδοχείο Rixos στην Άγκυρα, δήλωσε: 

«Είναι ανάγκη να κινούμαστε με την συνείδηση πως είμαστε "έξι κράτη-ένα έθνος". Πρέπει να έχουμε μεταξύ μας σεβασμό, αγάπη, αλλά και να επιδεικνύουμε μεγάλη αλληλεγγύη. Αυτές είναι οι μεγάλες εξετάσεις ενώπιον μας». 

Το ότι δεν γίνεται αυτό ακόμη, οφείλεται σε πολλούς λόγους που δεν είναι του παρόντος. Όμως η Τουρκία δεν έπαυσε να εργάζεται προς αυτόν τον σκοπό, εκμεταλλευόμενη την ανοχή που δείχνει η Δύση έναντί της, όσο καιρό ακόμη χρειάζεται την γεωστρατηγική της θέση.

Σ' αυτήν την επιδίωξη βρίσκει συμμάχους παντού, μεταξύ των οποίων και πολιτικούς που δεν έχουν βάθος πολιτικής παιδείας και παίζουν άθελά τους το παιχνίδι της.

Αυτά γράφονται με αφορμή ένα "δώρο" του επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στην περιφέρεια Αττικής και βουλευτή Α΄ Αθηνών της ΝΔ Βασίλη Κικίλια, προς τους Τούρκους, που ελπίζω να μη επιτρέψει η κυβέρνηση να επιδοθεί.

Ο κ. Β. Κικίλιας, στο Περιφερειακό συμβούλιο, έθεσε μια σειρά προϋποθέσεων για την οικοδόμηση του Τεμένους στην Αθήνα, με κυριότερη όλων αυτή της «αποβολής» του από τον αστικό ιστό.

Με απλά λόγια να οικοδομηθεί, όχι απλά εκτός του δήμου των Αθηναίων αλλά και εκτός των δήμων που συνθέτουν τον αστικό ιστό της Αττικής, δηλαδή τις συνοικίες. Σ' αυτήν την τοποθέτηση υπάρχουν αρνητικά και θετικά, που πρέπει να συζητηθούν από ειδικούς που δεν θα εξαρτώνται από τις ψήφους των περιοίκων ή από εργολαβικά συμφέροντα ενδεχομένως.

Άλλο είναι το θέμα που ενοχλεί. Ότι ο κ. Β. Κικίλιας έθεσε κάποιες προϋποθέσεις, που προφανώς δεν είναι αποτέλεσμα ορθής πολιτικής σκέψης. Υποστήριξε: 

«Η κατασκευή τεμένους εκτός του αστικού ιστού της πόλης θα πρέπει να είναι ανταποδοτική της άμεσης επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης»!

Κάποιος από τους φίλους του κ. Β. Κικίλια, που διαθέτει πολιτική σκέψη, ας του πει: Πρώτον, ότι είναι απαράδεκτο να δίνει στην Τουρκία δικαίωμα επέμβασης σε ενδεχόμενο ανέγερσης τεμένους στην Αθήνα, το οποίο αφορά μουσουλμάνους από όλη την υφήλιο και όχι Τούρκους.

Δεύτερον, η πρόταση του κ. Ερντογάν για συμψηφισμό θεμάτων που αφορούν τους Έλληνες πολίτες μουσουλμάνους, με την επαναλειτουργία της Χάλκης, είναι απαράδεκτη γι' αυτό και απορρίφθηκε από το σύνολο του πολιτικού κόσμου (πλην του κ. Β. Κικίλια).

Αφενός επειδή το Πατριαρχείο έχει Οικουμενικό χαρακτήρα και αγκαλιάζει Ορθοδόξους από πολλούς λαούς -που σημαίνει ότι δεν είναι Ίδρυμα του ελληνικού κράτους-, αφετέρου, η «επαναλειτουργία» της Χάλκης έχει μόνον συναισθηματικό χαρακτήρα, αφού δεν πρόκειται να λειτουργήσει ως Σχολή, ελλείψει μαθητών. Θα φιλοξενεί εκδηλώσεις πολιτιστικού χαρακτήρα. Αντιθέτως, οι απαιτήσεις των Τούρκων για συμψηφισμό, είναι ουσιαστικές, και αφορούν σε συνδιοίκηση στην Θράκη.

Κάποιος να του τα εξηγήσει του κ. Β. Κικίλια. Η πολιτική είναι σοβαρή υπόθεση (όταν την ασκούν οι επαΐοντες).

Πηγή: Βόρεια

Posted: 23 Apr 2013 04:30 AM PDT

  • Ο κορυφαίος οικονομολόγος υποστηρίζει ότι είναι αριθμητικά αδύνατο για Ελλάδα, Ισπανία και Ιταλία να αποπληρώσουν το χρέος τους, αν η Γερμανία δεν ενισχύσει την εγχώρια ζήτηση προκειμένου να τρέξει ένα μεγάλο εμπορικό έλλειμμα

Υποτονική ανάπτυξη στις ΗΠΑ, στασιμότητα στην Ιαπωνία και βαθιά ύφεση στην Ευρωζώνη (με ουσιαστική εξαίρεση τη γερμανική οικονομία). Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα στις ανεπτυγμένες οικονομίες του κόσμου.

Στις αναπτυσσόμενες οικονομίες, η κατάσταση είναι αρκετά ρόδινη: σταθερή ανάπτυξη σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής και εκρηκτική ανάπτυξη εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες στην Κίνα, με την τελευταία μάλιστα να έχει συσσωρεύσει τεράστια πλεονάσματα, την ίδια στιγμή που οι ΗΠΑ εμφανίζουν ογκώδη ελλείμματα.
Στο πλαίσιο αυτό, οι ανισορροπίες είναι όντως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η παγκόσμια οικονομία, μας λέει ο κορυφαίος οικονομολόγος και διακεκριμένος καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου, Μάικλ Πέτις (Michael Pettis), με τον οποίο συνομίλησε η «Κ.Ε.», με αφορμή τη δημοσίευση του τελευταίου του βιβλίου, που φέρει τον τίτλο «The Great Rebalancing» («Η Μεγάλη Επανεξισορρόπηση»). Και αν πιστεύετε ότι οι ανισορροπίες δεν αφορούν την Ελλάδα και τα αίτια της ελληνικής κρίσης, τότε έχετε έναν παραπάνω λόγο να διαβάσετε προσεκτικά τι μας είπε.

Χρέος και ανεργία
 
* Γιατί είναι ξεχωριστή η σημερινή κατάσταση και ποιος είναι ο πραγματικός κίνδυνος πίσω από τις ανισορροπίες;
- Η παγκόσμια οικονομία μπορεί εύκολα να αντιμετωπίσει μικρές και προσωρινές ανισορροπίες, αλλά όταν οι ανισορροπίες είναι μεγάλες και διατηρούνται για πολλά χρόνια, δημιουργούν αναπόφευκτα προβλήματα ισολογισμού που τελικά οδηγούν σε κρίση. Γιατί; Επειδή οι ανισορροπίες στις ροές κεφαλαίων αποτελούν αυτόματη συνέπεια των ανισορροπιών των εμπορικών ροών και οι ανισορροπίες στις ροές των κεφαλαίων μπορεί να οδηγήσουν σε τεράστια και επικίνδυνα επίπεδα χρέους. Εάν μια χώρα λάβει μέτρα για να ωθήσει προς τα πάνω το εμπορικό της πλεόνασμα, όπως έκανε η Γερμανία πριν από μια δεκαετία, θα πρέπει να εξάγει κεφάλαια στη χώρα που θα αναλάβει το αντίστοιχο έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο. Το αποτέλεσμα για την ελλειμματική χώρα (π.χ. η Ελλάδα) είναι ότι αναγκάζεται να επιλέξει μεταξύ της αύξησης του χρέους και της αύξησης της ανεργίας.
Στην αρχή είναι φυσιολογικό να ακολουθήσει η ελλειμματική χώρα την επιλογή του αυξανόμενου χρέους -δείτε όχι μόνο την περίπτωση της Ελλάδας, αλλά και της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας και ούτω καθεξής. Οταν το χρέος όμως φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα, η χώρα είναι αναγκασμένη να εξισορροπήσει την κατάσταση με τη μορφή υψηλής ανεργίας. Αυτό που συμβαίνει στον κόσμο σήμερα είναι μια πολύ παλιά ιστορία. Το έχουμε δει αυτό το έργο να παίζεται πολλές φορές στο παρελθόν και ξέρουμε πώς τελειώνει. Το μόνο πράγμα που εκπλήσσει είναι ότι η εξέλιξη αυτή κατέλαβε πολλούς εξαπίνης.

* Μια και αναφέρατε τη Γερμανία, ουκ ολίγοι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ανοικτά πλέον ότι οι ανισορροπίες στην Ευρωζώνη προκάλεσαν τη σημερινή κρίση και όχι το χρέος, δείχνοντας με το δάκτυλο μάλιστα προς την κατεύθυνση της Γερμανίας, εξαιτίας του εξαγωγικού οικονομικού μοντέλου και της συντηρητικής νομισματικής πολιτικής που ακολουθεί. Είναι η Γερμανία ο πραγματικός ένοχος για την κρίση στην Ευρωζώνη;
- Αυτό είναι απολύτως σωστό και πηγάζει αυτόματα από μια απλή κατανόηση του ισοζυγίου πληρωμών και της σχέσης μεταξύ αποταμίευσης, επενδύσεων και ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Μετά την επανένωση της Γερμανίας, όπου υπήρξε σημαντική ανατίμηση του μάρκου της Ανατολικής Γερμανίας, η Γερμανία υπέφερε από αργή ανάπτυξη, ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών και υψηλά ποσοστά ανεργίας. Το Βερολίνο αντιμετώπισε αυτά τα προβλήματα στο τέλος της δεκαετίας του 1990, θέτοντας σε ισχύ μια συμφωνία ανάμεσα σε επιχειρήσεις, εργατικά συνδικάτα και κυβέρνηση, με σκοπό τη συγκράτηση των μισθών.
Οπως δείχνω στο βιβλίο μου, αυτή η πολιτική επιλογή οδήγησε σε αυτόματη αύξηση τα ποσοστά αποταμίευσης στη Γερμανία, μετατρέποντας έτσι τα μεγάλα γερμανικά ελλείμματα της δεκαετίας του 1990 σε μερικά από τα μεγαλύτερα εμπορικά και του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών πλεονάσματα στον κόσμο μετά το 2000-01. Φυσικά, όταν μια χώρα ωθεί προς τα πάνω το εμπορικό της πλεόνασμα, κάποια άλλη χώρα θα πρέπει να απορροφήσει ένα εξίσου μεγάλο έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου. Στο πλαίσιο αυτό, και δεδομένου του τρόπου με τον οποίον ήταν δομημένο το ευρώ, ήταν σχεδόν αναπόφευκτο ότι οι χώρες που ξεκίνησαν με υψηλότερα επίπεδα πληθωρισμού -όπως οι περισσότερες χώρες της νότιας Ευρώπης- θα κατέληγαν με ανάλογα ελλείμματα. Υπήρχαν ελάχιστα πράγματα που μπορούσε να κάνει μια μικρή χώρα, όπως η Ελλάδα, για να προστατεύσει τον εαυτό της από την επίδραση των οικονομικών πολιτικών της Γερμανίας, που αποσκοπούσαν στο να αυξήσουν το γερμανικό ποσοστό αποταμίευσης, και η Ελλάδα δεν είχε άλλη επιλογή από το να επιτρέψει την κατάρρευση του δικού της ποσοστού αποταμίευσης για να εξισορροπήσει τις πλεονάζουσες αποταμιεύσεις στη Γερμανία.

Οι ελληνικές επιλογές
 
* Τι μπορούσε να κάνει η Ελλάδα;
- Θα μπορούσε να αυξήσει τις επενδύσεις σε αναγκαίες υποδομές, αλλά με δεδομένη τη συρρίκνωση του κλάδου των εμπορεύσιμων αγαθών, που δεν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί με βάση το υποτιμημένο νόμισμα της Γερμανίας, αυτό ήταν δύσκολο να γίνει. Οι άνθρωποι επισημαίνουν τις αρετές των Γερμανών και λένε ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι εξίσου ενάρετη, αλλά μην ξεχνάτε ότι οι ίδιοι οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να βρουν κάτι συνετό και έξυπνο να κάνουν με την απότομη αύξηση του επιπέδου των αποταμιεύσεών τους και τις εξήγαγαν στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με αποτέλεσμα να έχουν τώρα οι χώρες αυτές την ευθύνη να βρουν κατάλληλη χρήση για τις πλεονάζουσες αποταμιεύσεις.

* Θα προτείνατε έξοδο από το ευρώ για τις υπερχρεωμένες χώρες της Μεσογείου, οι οποίες βλέπουν να καταστρέφονται οι οικονομίες τους από τις πολιτικές της λιτότητας;
- Νομίζω ότι αξίζει να γίνει κάποια προσπάθεια να σωθεί το ευρώ, αλλά, δυστυχώς, αυτό μπορεί να μην είναι πολιτικά εφικτό. Μια απλή ανάλυση του ισοζυγίου πληρωμών δείχνει ότι αν η Γερμανία δεν είναι πρόθυμη να ενισχύσει αρκετά την εγχώρια ζήτηση, προκειμένου να τρέξει ένα μεγάλο εμπορικό έλλειμμα, είναι αριθμητικά αδύνατο για χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία να αποπληρώσουν το χρέος τους. Οι χώρες αυτές πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αναγκάσουν την Γερμανία να προβεί σε αλλαγή της πολιτικής στρατηγικής της ή να απειλήσουν ότι θα εγκαταλείψουν όλες μαζί το ευρώ.
Να θυμάστε ότι αν το κάνουν αυτό, το ευρώ θα εκτιναχθεί στα ύψη. Η νότια Ευρώπη θα δει μια τεράστια ανατροπή στο εμπορικό της ισοζύγιο και το ίδιο θα συμβεί και με αυτό της Γερμανίας. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι αύξηση της ανεργίας στη Γερμανία και απότομη πτώση της ανεργίας στη νότια Ευρώπη. Ιστορικά, συνήθως είναι οι μεγάλες πλεονασματικές χώρες που υποφέρουν περισσότερο από μια μορφή εμπορικού πολέμου, όχι οι ελλειμματικές χώρες.


Posted: 23 Apr 2013 04:15 AM PDT
Ξεσηκωμό στον εκπαιδευτικό κόσμο της Θεσσαλίας προκαλεί η προοπτική απόλυσης δασκάλου, διευθυντή στο 1ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο για παιδιά με αυτισμό, λόγω της συμμετοχής του σε αντιμνημονιακή διαμαρτυρία, στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου του 2012.

Η ΕΛΜΕ Λάρισας με ανακοίνωσή της «εκφράζει την αμέριστη και ανεπιφύλακτη συμπαράστασή της στο συνάδελφο Σ. Γκ., δάσκαλο και διευθυντή του 1ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου για παιδιά με αυτισμό, ο οποίος παραπέμπεται στο πειθαρχικό συμβούλιο με την κατηγορία της αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς εκτός υπηρεσίας, με κίνδυνο την άμεση απόλυσή του. Συγκεκριμένα η υπόθεσή του αφορά συμμετοχή σε διαμαρτυρία ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, την ημέρα της παρέλασης για την 25η Μαρτίου, όπου και συνελήφθη εντελώς αναίτια.

Η σχετική απόφαση στηρίζεται στο μνημονιακό νόμο 4093/2012 ο οποίος επιβάλλει αυτοδίκαιη αργία σε οποιονδήποτε δημόσιο υπάλληλο από τη στιγμή που παραπέμπεται στο πειθαρχικό συμβούλιο και μόνο».

Η ΕΛΜΕ επίσης τονίζει: «Πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση του συνταγματικά κατοχυρωμένου τεκμηρίου της αθωότητας (η υπόθεση δεν έχει εκδικαστεί οριστικά), που στιγματίζει τον εργαζόμενο και θίγει την προσωπική του αξιοπρέπεια. Αποτελεί στην ουσία πολιτική δίωξη και απαγόρευση κάθε διαμαρτυρίας».

Ανακοινώσεις με ανάλογο περιεχόμενο εξέδωσαν ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών, αλλά και το νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ.


Posted: 23 Apr 2013 03:55 AM PDT
Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

Σήμερα έχουμε... «επέτειο»! Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε πριν από τρία χρόνια, στις 23 Απρίλη του 2010...

Ηταν τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου, ως πρωθυπουργός της χώρας, από το Καστελόριζο, επιλέγοντας για φόντο τις βαρκούλες που αρμενίζανε, μας ανακοίνωσε την υπαγωγή της Ελλάδας στη δίνη των μνημονίων.
Ηταν τότε που η εγχώρια πλουτοκρατία έθετε σε εφαρμογή το σχέδιό της για την μετακύλιση των βαρών της καπιταλιστικής κρίσης, της δικής της κρίσης, πάνω στις πλάτες του ελληνικού λαού.

Οπως μας είπαν τότε οι κυβερνώντες και τα φερέφωνά τους, για τα μνημονιακά μαρτύρια του ελληνικού λαού που συνεχίζονται ακατάπαυστα και που μέσα από αυτά προωθούνται όλα τα αντιδραστικά μέτρα που είχαν προσχεδιάσει εδώ και χρόνια αλλά μέχρι τώρα δεν τολμούσαν να εφαρμόσουν, έφταιγε ότι τα «σπρεντς» είχαν φτάσει τις 600 μονάδες...
Αλλά σήμερα, τρία χρόνια μετά -και μετά από τόση «σωτηρία»- τα «σπρεντς» είναι στις... 1.016 μονάδες! 
Μας είχαν πει πως η πολιτική τους στόχευε στη μείωση του χρέους, επειδή το χρέος είχε φτάσει στο 125% του ΑΕΠ.
Αλλά σήμερα, τρία χρόνια μετά - και μετά από τόση «σωτηρία» - το χρέος είναι στο... 156,9% του ΑΕΠ! (σ.σ.: οι «σωτήρες» ακόμα και μετά από το «κούρεμα» το αύξησαν κατά 25 δισ. ευρώ!)...

Μας είπαν όμως και μια αλήθεια:
«Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό», ήταν τα λόγια του Παπανδρέου τότε.
Πράγματι. Αλλά με την εξής διαφορά: Για τον Οδυσσέα υπήρξε Ιθάκη. Για τον ελληνικό λαό υπάρχει μια αέναη «Οδύσσεια». Δεν υπάρχει Ιθάκη. Υπάρχουν μόνο Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες.

Κάντε υπομονή, λένε οι κυβερνώντες από Παπανδρέου και Παπαδήμο, μέχρι Σαμαρά, Βενιζέλο και Κουβέλη: Ζήστε χωρίς μισθούς, χωρίς συντάξεις, χωρίς δουλειά, χωρίς θέρμανση, χωρίς ελπίδα, και εκεί κατά το 2020, το χρέος, που αυτοί το δημιούργησαν
(και που εμείς βάσει των δανειακών συμβάσεων θα το πληρώνουμε μέχρι το 2042!)
θα ξαναπάει στο 125% του ΑΕΠ!

Προσέξτε, δηλαδή, τι μας λένε:
Οτι ο ελληνικός λαός - αν και εφόσον «όλα πάνε καλά» - εκείνο που έχει να περιμένει στα δέκα χρόνια από το διάγγελμα του Παπανδρέου, είναι ότι οι «σωτήρες» θα τον έχουν ξαναγυρίσει στην ίδια θέση που ήταν το 2010! Στην ίδια κατάσταση!

Προσέξτε:
Μετά από τόσα μνημόνια, τόσους εφαρμοστικούς, τόσα μεσοπρόθεσμα, τόσες περικοπές, τόσες κλοπές, τόσα λουκέτα, τόση ανεργία, τόση δυστυχία, εκείνο που μας «υπόσχονται» είναι ότι αφού θα μας έχουν λεηλατήσει, αφού θα μας έχουν εξαθλιώσει, αφού θα μας έχουν μετατρέψει σε κανονικούς είλωτες, έτσι, λεηλατημένους, εξαθλιωμένους και είλωτες, οι «σωτήρες» μας, αν κάτσουμε... ήσυχα, το 2020 (και σίγουρα μέχρι το... 2042) θα μας έχουν οδηγήσει στο ίδιο σημείο απ' όπου ξεκίνησαν τα μαρτύρια!

Αυτός είναι ο λόγος που μας λένε ότι πρέπει να έχουμε... «υπομονή». Οτι πρέπει να τους... δοξάζουμε. Να τους ανακηρύξουμε «ευεργέτες»: Επειδή μας υπόσχονται ότι στις 23 Απρίλη του... 2020 (και σίγουρα μέχρι το...2042), θα μας έχουν γυρίσει στο... Καστελόριζο!
Μόνο που αν τους επιτρέψουμε να συνεχίσουν το «έργο» τους ένα είναι απολύτως βέβαιο: Εκείνο το μελλοντικό τους διάγγελμα (μεταξύ του 2020 και του... 2042), δεν θα είμαστε εδώ για να το απολαύσουμε. Γιατί στο μεταξύ θα μας έχουν αφανίσει. Κι εμάς, και τα παιδιά μας, και το Καστελόριζο και την Ελλάδα ολόκληρη.
Posted: 23 Apr 2013 03:27 AM PDT

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

 Από μια χώρα που είναι πρωταθλήτρια στια καταδίκες για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να γίνεται έντονη κριτική κατά των Ελλήνων για ρατσισμό και για καταπίεση των δικαιωμάτων των λαθρομεταναστών, είναι κάτι που πολύ δύσκολα μπορεί να το αποδεχτεί κανείς για να μην αναφέρω κάτι πιο βαρύ.
Με αφορμή το τελευταίο επεισόδιο της Μανωλάδας, ένα ς γνωστός αρθογράφος που έχει διακριθεί στο παρελθόν για την «αγάπη» του στις ιστορικές αλήθειες, (βλέπε κατάφορη διαστρέβλωση της ιστορίας υπέρ των Τούρκων), με ένα κατάπτυστο άρθρο στην μεγαλύτερη κυκλοφορίας τουρκική εφημερίδα, Zaman, ασκεί έντονη κριτική κατά του ρατσισμού των Ελλήνων που «κακομεταχειρίζονται» με τον χειρότερο τρόπο τους λαθρομετανάστες, για τους οποίους φυσικά παραλείπει να αναφέρει ότι για να έρθουν στην Ελλάδα η τουρκική μαφία έχει κάνει χρυσές δουλειές αποκομίζοντας εκατομμύρια δολάρια.

 Αλλά το θράσος αυτού του άρθρου, που μάλιστα έχει και τον χαρακτηριστικό τίτλο, «Yunanistan' da ırkçılık», δηλαδή, «Ο ρατσισμός στην Ελλάδα», δεν είναι μόνο ότι με αφορμή αυτό το άρθρο κάνει έντονη κριτική κατά του ελληνικού ρατσισμού και αποθεώνει τους λαθρομετανάστες, αλλά ότι ο κύριος αυτός διάλεξε την μέρα της επετείου της μεγάλης αρμενικής γενοκτονίας, όπου ο τουρκικός ρατσισμός συσσώρευσε ενάμισι εκατομμύριο θύματα, για να προβάλει τις αντιρατσιστικές του θέσεις σε βάρος της Ελλάδας.

 Την ίδια περίοδο που οι λαθρομετανάστες στην ίδια την Τουρκία στοιβάζονται σαν τα πρόβατα σε διάφορες συνοικίες της Κωνσταντινουπόλεως για να «πακεταριστούν» από την τουρκική μαφία και να μεταφερθούν με κάθε παράνομο μέσο στην Ελλάδα, την ίδια περίοδο που κάθε μέρα στην Κωνσταντινούπολη χάνονται εκατοντάδες παιδιά που πέφτουν θύματα της μαφίας των ανθρωπίνων οργάνων, την ίδια περίοδο που στην Τουρκία στις διάφορες μειονότητες απαγορεύεται να μιλούν την μητρική τους γλώσσα, όπου οι Αλεβήτες, μια μειονότητα που αριθμεί περί τα 15 εκατομμύρια, δεν αναγνωρίζονται σαν ξεχωριστή θρησκευτική μειονότητα, την ίδια περίοδο που οι προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για κατάφορες και συχνά ρατσιστικές παραβιάσεις σπάνε ρεκόρ, έρχονται τώρα οι Τούρκοι να… κατακρίνουν τον ελληνικό ρατσισμό.
Αλήθεια γιατί τδεν ασχολούνται με τα τεράστια τουρκικά κυκλώματα της μαφίας των λαθρομεταναστών; Είναι χαρακτηριστικό πως σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, ολόκληρες συνοικίες της Κωνσταντινούπολης χρησιμεύουν σαν τόπος συγκέντρωσης χιλιάδων λαθρομεταναστών που συγκεντρώνονται από την τουρκική μαφία, η οποία στοιβάζει τους λαθρομετανάστες σε άθλιες συνθήκες, για να προωθηθούν προς τα δυτικά. Γνωστές συνοικίες που βρίσκονται στην ευρωπαϊκή ακτή της Κωνσταντινούπολης, όπως το Μπακίρκιοϊ, Γκαζίοσμάν πασά, Εγιούπ, Μπαϊράμπασά, Μπαγτζιλάρ, ακόμα και κεντρικότερες όπως Μπεΐογλου, Σισλί, και Φατίχ, συχνά γίνονται το επίκεντρο επιχειρήσεων της τουρκικής ασφάλειας, η οποία υποτίθεται πως προσπαθεί να βάλει κάποια τάξη στο φαινόμενο της συγκέντρωσης λαθρομεταναστών χωρίς φυσικά ουσιαστικά αποτελέσματα.

Αλλά και στην Σμύρνη, που βρίσκεται ένα βήμα πριν από τα ελληνικά νησιά, η εικόνα είναι η ίδια και ακόμα χειρότερη. Γνωστές περιοχές της Σμύρνης, όπως το Αλίαγά και η Ούρλα, και δυτικότερα το γνωστό λιμάνι του Τσεσμέ, είναι τόπος συγκέντρωσης χιλιάδων λαθρομεταναστών που ετοιμάζονται να προωθηθούν στην ελληνική επικράτεια. Επίσης μεγάλη βάση συγκέντρωσης είναι η πόλη του Αϊδινίου, νοτιοανατολικά της Σμύρνης και η περιοχή γύρω από την Μούγλα, που βρίσκεται απέναντι από τα Δωδεκάνησα. Στα βόρεια παράλια το γνωστό μας Αϊβαλή, όπου επίσης η τουρκική μαφία συγκεντρώνει λαθρομετανάστες και τους προωθεί συχνά με λαστιχένιες βάρκες στα ελληνικά νησιά, όπως επίσης και το λιμάνι του Τσανάκ Καλέ, στην αρχή του Ελλησπόντου. Βορειότερα στην ανατολική Θράκη η Αδριανούπολη, που τα τελευταία χρόνια έχει κατακλύσει επίσης από χιλιάδες λαθρομετανάστες, όπως επίσης και το Ουζούν Κιοπρού, που βρίσκεται ένα βήμα πριν από τα ελληνικά σύνορα στους Κήπους του Έβρου.


Η τουρκική «μαφία» δουλεμπορίας που δρα στην περιοχή του Αιγαίου είναι αυτή που επωφελείται περισσότερο και αποκομίζει τεράστια κέρδη καθώς απαιτεί γύρω στις 3.000 ευρώ κατ' άτομο, (αλήθεια που τα βρίσκουν οι λαθρομετανάστες;) , για να το περάσει στα ελληνικά νησιά. Ο συνολικός τζίρος της τουρκικής μαφίας των λαθρομεταναστών της περιοχής Αιγαίου ανέρχεται σε πολλά εκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Σύμφωνα με τον αρθογράφο της Χουριέτ, Εζγκί Μπασαράν, η συνηθισμένη ταρίφα για να περάσουν οι λαθρομετανάστες από την Τουρκία στην ελληνική επικράτεια, είναι 2000-4000 ευρώ.

 Είναι το λιγότερο κωμικοτραγικό αλλά και χαρακτηριστικό το να γίνεται κριτική από πλευράς Τουρκίας κατά της Ελλάδας για ρατσισμό. «Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλούν για σχοινί», λέει μια χαρακτηριστική ελληνική παροιμία. Καλό θα είναι να την μάθουν και στην άλλη πλευρά του Αιγαίου.

Posted: 23 Apr 2013 03:05 AM PDT

Πολύς λόγος γίνεται για την ΑΟΖ και ελάχιστοι είναι εκείνοι οι Έλληνες που πραγματικά γνωρίζουν όχι απλά την σημασία της, αλλά και το τι πράγματι διακυβεύεται πίσω από την οριοθέτηση της και όχι μόνο.
Σε μία προσπάθεια να γίνουν κατανοητά τα όσα στο παρελθόν δεν έγιναν, αλλά και στα όσα στο παρόν διακυβεύονται, παραθέτουμε ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε πριν έναν χρόνο και το οποίο υπογράφει ο Άγγελος Συρίγος, Επίκουρος Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

1. Τί είναι η ΑΟΖ;
Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) είναι μία θαλάσσια ζώνη. Ξεκινά από εκεί που τελειώνει η αιγιαλίτιδα ζώνη (στην περίπτωση της Ελλάδος στα 6 μίλια). Εκτείνεται έως 200 μίλια από τις ακτές.
Στο στενό θαλάσσιο χώρο της Μεσογείου κανένα κράτος, περιλαμβανομένης και της Ελλάδος, δεν έχει δυνατότητα για πλήρη ανάπτυξη της ΑΟΖ λόγω της εγγύτητας με γειτονικά κράτη. Μέσα στην ΑΟΖ το κράτος ασκεί μεταξύ άλλων:
α. "Κυριαρχικά δικαιώματα" για την έρευνα και εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών στο βυθό, στο υπέδαφος και στα υπερκείμενα ύδατα.
β. Δικαιοδοσία για τη λήψη μέτρων προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος

2. Σε τί διαφέρει η ΑΟΖ από την υφαλοκρηπίδα;
Οι κύριες (αν και όχι όλες) διαφορές είναι οι ακόλουθες:
Διαφορά 1: Η ΑΟΖ περιλαμβάνει τον βυθό, το υπέδαφος και τα υπερκείμενα ύδατα. Η υφαλοκρηπίδα περιλαμβάνει μόνον τον βυθό και το υπέδαφος της θάλασσας. Δεν περιλαμβάνει τα υπερκείμενα ύδατα.
Διαφορά 2: Τα δικαιώματα και οι δικαιοδοσίες ενός κράτους επί της ΑΟΖ αποκτώνται μόνον όταν το κράτος κηρύξει ρητώς τη συγκεκριμένη θαλάσσια ζώνη. Αντιθέτως, «τα δικαιώματα του παράκτιου Κράτους στην υφαλοκρηπίδα δεν εξαρτώνται από την πραγματική ή ιδεατή κατοχή ή από οποιαδήποτε ρητή διακήρυξη» (άρθρο 77) και υπάρχουν "εξ υπαρχής" και "αυτοδικαίως".
Διαφορά 3: Η ΑΟΖ περιλαμβάνει και την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών αλλά και την προστασία και τον περιβαλλοντικό έλεγχο αυτών των πηγών καθώς και την επιστημονική έρευνα. Η υφαλοκρηπίδα αναφέρεται αποκλειστικώς στην (οικονομική) εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών του βυθού και του υπεδάφους.

3. Δεν έχει απορροφήσει ο θεσμός της ΑΟΖ την υφαλοκρηπίδα;
Όχι. Και οι δύο θαλάσσιες ζώνες είναι εξ ίσου ισχυρές στο νομικό πεδίο. Η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας δέχεται την αυτόνομη ύπαρξη τους. Επιπλέον, στη Σύμβαση αναφέρεται ρητώς ότι ένα κράτος που έχει θεσπίσει ΑΟΖ, ασκεί τα δικαιώματα επί του βυθού και του υπεδάφους της ΑΟΖ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στα σχετικά άρθρα για την υφαλοκρηπίδα (άρθρο 56). Επομένως, για να δούμε ποιά δικαιώματα ασκεί ένα κράτος επί του βυθού και του υπεδάφους της ΑΟΖ του, πρέπει να ανατρέξουμε στις σχετικές διατάξεις για την υφαλοκρηπίδα.

4. Πόσες χώρες έχουν κηρύξει ΑΟΖ σε όλο τον κόσμο;
Η θέσπιση ΑΟΖ ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970. Σήμερα από τα 150 κράτη που έχουν δυνατότητα να διεκδικήσουν ΑΟΖ, τα 129 έχουν προχωρήσει στην κήρυξή της. Στη Μεσόγειο από τα 21 κράτη της περιοχής, μόνον τα 8 έχουν θεσπίσει ΑΟΖ.
Στα κράτη που δεν έχουν θεσπίσει ΑΟΖ περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η Ισπανία, η Γαλλία και η Ιταλία (η Ισπανία έχει, όμως, θεσπίσει ζώνη προστασίας της αλιείας και οι άλλες δύο χώρες, έχουν θεσπίσει ζώνες οικολογικής προστασίας). Η Τουρκία έχει θεσπίσει ΑΟΖ στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου αλλά όχι στη Μεσόγειο.

5. Η κήρυξη ΑΟΖ θα βοηθήσει στην επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών;
Κατηγορηματικά όχι. Τα ίδια προβλήματα που υπάρχουν σήμερα με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας θα εξακολουθήσουν να υφίστανται όταν θεσπισθεί η ΑΟΖ.
Σύμφωνα με τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, οι κανόνες οριοθετήσεως των δύο θαλασσίων ζωνών είναι απολύτως ίδιοι. Μοναδική διαφορά είναι ότι με τη θέσπιση ΑΟΖ θα επιβεβαιωθεί ότι το βασικό κριτήριο της θαλάσσιας αυτής ζώνης είναι η απόσταση από τις ακτές και όχι γεωμορφολογικά κριτήρια του βυθού που σχετίζονται με τη γεωλογική υφαλοκρηπίδα. Ούτως ή άλλως, όμως, η Τουρκία έχει πάψει εδώ και χρόνια να επικαλείται γεωμορφολογικά κριτήρια.

6. Εάν δεν βοηθά στην επίλυση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, γιατί επιθυμούμε την κήρυξη ΑΟΖ;
Την Ελλάδα συμφέρει η θέσπιση ΑΟΖ για τους ακόλουθους επτά λόγους:
  • Διασφαλίζει την πολιτική και οικονομική ενότητα του ελλαδικού χώρου, τις ηπειρωτικές περιοχές με τα νησιά.
  • Προστατεύει το θαλάσσιο περιβάλλον (π.χ. από πετρελαιοκηλίδες) που είναι και ο μόνος πλούτος του Αιγαίου τον οποίο πραγματικά εκμεταλλευόμαστε μέσω του τουρισμού.
  • Βοηθά στην αντιμετώπιση της καταστροφής των αλιευτικών πεδίων του Αιγαίου που υπεραλιεύονται συστηματικά πέραν των 6 μιλίων από τις ακτές μας.
  • Προσφέρει δυνατότητες οικονομικής εκμεταλλεύσεως πέραν της αιγιαλίτιδας ζώνης μέσω π.χ. της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ρεύματα, ύδατα και ανέμους.
  • Έχει ως βάση της το στοιχείο της αποστάσεως από τις ακτές και μόνον. Έτσι καταρρίπτει οποιοδήποτε τουρκικό επιχείρημα για γεωμορφολογικά στοιχεία του βυθού της θάλασσας που θα μπορούσαν να συνδεθούν με την υφαλοκρηπίδα.
  • Κλείνει θέματα που δυνητικά θα μπορούσαν να εγερθούν στο μέλλον στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπως αυτό της ΑΟΖ.
  • Προσφέρει μεγαλύτερη ισχύ σε ένα κράτος η πρόσκτηση αυξημένων αρμοδιοτήτων στις θάλασσες που το περιβάλλουν
7. Γιατί διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις δεν κήρυξαν ΑΟΖ μέχρι σήμερα;
Οφείλεται καθαρά στη φοβική στάση της ελληνικής πλευράς. Η στάση αυτή δεν περιορίζεται μόνον στην ΑΟΖ. Το ίδιο συμβαίνει εδώ και χρόνια με:
  • την αύξηση των ελληνικών χωρικών υδάτων (η Ελλάδα είναι το μοναδικό από τα 149 παράκτια κράτη του πλανήτη που έχουν δυνατότητα να επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα στα 12 μίλια, που δεν έχει ασκήσει αυτό το δικαίωμα),
  • την αποφυγή υιοθετήσεως ευθειών γραμμών βάσεως που θα επέτρεπε την αύξηση της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης περίπου κατά 5%.
  • την άρνηση θεσπίσεως ελληνικής εθνικής ζώνης αποκλειστικής αλιείας 12 μιλίων, παρ' ότι το έχει ζητήσει η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δύο φορές (Κανονισμοί της ΕΚ/ΕΕ 3760/1992 & 2371/2002)
  • τις ανενόχλητες θρασύτατες υπερπτήσεις τουρκικών αεροσκαφών πάνω από τα νησιά του Αιγαίου.
Ουσιαστικά, από το 1980 που διεκόπησαν οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις, η Ελλάδα, προκειμένου να αποφύγει εντάσεις με την Τουρκία, επέλεξε την πλήρη αποχή από κάθε δραστηριότητα πέραν των ελληνικών χωρικών υδάτων.

8. Ποιές κινήσεις πρέπει να κάνουμε, όταν κηρύξουμε ΑΟΖ;
Εν σχέσει προς την ΑΟΖ τρία πράγματα έχουν σημασία: η κήρυξη, η εφαρμογή και η οριοθέτηση. Από τις θέσεις των κομμάτων είναι περίπου σαφές ότι η επόμενη βουλή θα προχωρήσει στην κήρυξη ΑΟΖ. Αυτό δεν αρκεί.
Με δεδομένο ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ είναι εξαιρετικά δύσκολη (και στην περίπτωση της Τουρκίας μάλλον απίθανη), το βάρος πρέπει να πέσει στους τρόπους εφαρμογής της ΑΟΖ.
Αυτή θα μπορούσε να περιλαμβάνει την αυστηρή εφαρμογή κανόνων περιβαλλοντικής προστασίας των πλοίων που ρυπαίνουν εντός της ΑΟΖ
• την πρόταση στην ΕΕ αφ' ενός να θεσπίσει εντός της ΑΟΖ «προστατευόμενες περιοχές αλιείας» εντός των οποίων θα απαγορεύονται ή θα περιορίζονται ορισμένες μέθοδοι αλιείας και αφ' ετέρου να αναγνωρίσει ως «τόπους κοινοτικής σημασίας» του Δικτύου Natura, υποθαλάσσιες περιοχές
• τη θέσπιση αλιευτικής ζώνης στο Αιγαίο 12 μιλίων και πιθανόν τη θέσπιση de facto "αρχαιολογικής ζώνης" έως 24 μίλια. Σε άλλη περίπτωση ελλοχεύει ο κίνδυνος η ΑΟΖ να θεσπισθεί εν χορδαίς και οργάνοις και στη συνέχεια να μείνει κενό γράμμα.

9. Χρειάζεται να κηρύξουμε ΑΟΖ για να μπορέσουμε να εκμεταλλευθούμε πετρέλαιο ή φυσικό αέριο που βρίσκεται έξω από την ελληνική αιγιαλίτιδα ζώνη;
Κατηγορηματικά όχι! Οι πόροι αυτοί βρίσκονται στο υπέδαφος κάτω από τον βυθό της θάλασσας και καλύπτονται πλήρως από το καθεστώς της υφαλοκρηπίδας.

10. Ποιό είναι το πρόβλημα με το Καστελόριζο;
Η τοποθεσία του νησιωτικού συμπλέγματος της Μεγίστης (Καστελόριζο) επιτρέπει στις υφαλοκρηπίδες Ελλάδος και Κύπρου να εφάπτονται. Αντιστοίχως, η τουρκική υφαλοκρηπίδα περιορίζεται σε μία τριγωνική περιοχή ανάμεσα στη Ρόδο και στο Καστελόριζο. Προϋπόθεση είναι το όριο της υφαλοκρηπίδας να χαραχθεί επί τη βάσει της μέσης γραμμής/γραμμής ίσης αποστάσεως μεταξύ των τουρκικών ακτών και του Καστελόριζου, της Ρόδου, της Καρπάθου και της Κρήτης.
Η Τουρκία, προφανώς, αντιδρά σε μία τέτοια οριοθέτηση. Για αυτό το λόγο επεδίωξε κατά τις διερευνητικές συνομιλίες της περιόδου 2010-2011, μεταξύ των δύο χωρών, να απομονώσει το Καστελόριζο, ως ευρισκόμενο στην ανατολική Μεσόγειο, από τα υπόλοιπα ελληνικά νησιά.
Η απάντηση στις τουρκικές επιδιώξεις είναι ότι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας (και της ΑΟΖ, οψέποτε θεσπισθεί) θα πρέπει να είναι συνολική και όχι αποσπασματική και να αφορά ενιαία σε όλο το μήκος των ελληνοτουρκικών θαλασσίων συνόρων, από το δέλτα του Έβρου έως και τη Στρογγύλη ανατολικά του Καστελόριζου.
Posted: 23 Apr 2013 03:19 AM PDT

Μας τα ζάλισαν....
"Oι φωνές μας δεν καταστέλλονται, δεν φιμώνονται..."
"Η ελευθερία του λόγου δεν είναι μία γυναίκα με παράξενο επίθετο…"
Αυτά και άλλα πολλά είναι τα συνθήματα υποστήριξης για το δήθεν κλείσιμο του indymedia.
Και όλα αυτά βέβαια θα είχαν και βάση αλλά θα ήταν και λογικά αν και σε αυτήν την περίπτωση όπως και σε πολλές άλλες δεν τους χαρακτήριζε η πλήρης και κακόβουλη πολιτικο-ιδεολογική διαστρέβλωση όρων και εννοιών.

Κλαίνε και οδύρονται οι θολοκουλτουριάρηδες πως το indymedia φιμώνεται... και κάποιος που δεν ξέρει αν τους ακούσει θα πιστέψει πως έτσι είναι... αλλά ποιά είναι η αλήθεια;

Η αλήθεια είναι πως στο indymedia θεωρούν φίμωση το να μην τους αφήνουν να εκμεταλλεύονται δημόσια περιουσία...
Θεωρούν καταστολή το να τους κόβουν το τζάμπα!
Και οι ερωτήσεις είναι απλές... όπως και οι απαντήσεις...

Ερώτηση: Αν ο οποιοσδήποτε ιδιώτης ή ομάδα έχει στην κατοχή το domain του indymedia και θέλει να το "ανεβάσει" μπορεί; Η υπάρχει κάποιου είδους απαγόρευση;
Απάντηση: Και βέβαια μπορεί!! Και για το indymedia ισχύει ότι για όλους τους Έλληνες πολίτες που κάνουν χρήση του διαδικτύου... δεν υπάρχει απαγόρευση...

Ερώτηση: Δηλαδή αν θέλουν και πληρώσουν hosting αύριο το πρωί μπορούν να το ανεβάσουν;
Απάντηση: Και βέβαια!... Και σε 10 λεπτά αν θέλουν!

Ερώτηση: Και τότε γιατί δεν το κάνουν; Γιατί διαμαρτύρονται; Γιατί το κρατάνε κλειστό και σκούζουν ότι δήθεν τους έκλεισαν;
Απάντηση: Γιατί δεν θέλουν να πληρώσουν... Θέλουν να έχουν το indymedia με την κάλυψη του πανεπιστημίου... Γιατί έχουν μάθει στο τζάμπα (κατά μάνα κατά κύρη κατά γιο και θυγατέρα)... Και γιατί το τζάμπα... ειδικά το πανεπιστημιακό, τους παρέχει και άλλα πλεονεκτήματα.... Ό,τι και να κάνουν..., ό,τι και να γράψουν..., έχουν το ακαταδίωκτο (βλέπε πανεπιστημιακό άσυλο), σε αντίθεση με όλους εμάς τους υπολοίπους που είτε σε gr, είτε σε com είτε σε οτιδήποτε... ΚΑΙ πληρώνουμε ΚΑΙ λογοδοτούμε για τις πράξεις μας και γι αυτά που γράφουμε!

Το πιάσατε;
Οι τύποι που και καλά δεν θέλουν να διαχωρίζονται οι άνθρωποι..., που δήθεν είναι αγανακτισμένοι με την έλλειψη ισονομίας και δικαιοσύνης..., που δήθεν υποστηρίζουν πως είμαστε όλοι ίδιοι...αυτοί οι ίδιοι τύποι...., θέλουν να είναι υπεράνω..., να μην μπορεί κανείς να τους κάνει τίποτα αν κάνουν κάτι εκτός νόμου..., να μην είναι ίδιοι με τους υπολοίπους..., και φυσικά θέλουν να έχουν παραπάνω δικαιώματα...

Γι αυτό σκούζουν παλικάρια και παρθένες με ταγάρια... για το τζάμπα και το ακαταδίωκτο...
Αυτό θεωρούν ελευθερία έκφρασης...
Ελευθερία έκφρασης γι αυτούς είναι όλοι οι υπόλοιποι να είμαστε υπόλογοι στους νόμους και να πληρώνουμε... και αυτοί να είναι τζαμπατζήδες, ασύδοτοι... και προοδευτικοί!

G.A

*** Και κάτι τελευταίο... εμείς οι κακοί..., οι "φασίστες"..., λέμε πως τα "παιδιά" του indymedia είναι δικαίωμα τους να λειτουργούν και να γράφουν ότι γουστάρουν..., αν φυσικά είχαν ένα δικό τους hosting (φιλοξενία) και δεν ήταν στο τζάμπα εις βάρος των φορολογούμενων καλύπτοντας παράλληλα παράνομες πράξεις πίσω από το πανεπιστημιακό άσυλο!
Κάντε ένα κόπο και ρωτήστε έναν από αυτούς τους ψευτοτιμητές της ελευθερίας έκφρασης αν πιστεύουν και αυτοί το ίδιο;... Εμείς που ΚΑΙ πληρώνουμε από την τσέπη μας ΚΑΙ δεν εκμεταλλευόμαστε πανεπιστημιακά άσυλα για να καλύπτουμε παράνομες πράξεις έχουμε δικαίωμα να γράφουμε και να εκφραζόμαστε όπως θέλουμε;
Ρωτήστε τους και θα καταλάβετε ακόμη περισσότερα για το πως εννοούν την ελευθερία έκφρασης!
Posted: 23 Apr 2013 02:35 AM PDT
Από την πρώτη στιγμή της υπαγωγής της Ελλάδας σε καθεστώς υποτέλειας μέσω Μνημονίου, οι Γερμανοί γνώριζαν την πορεία της χώρας μας

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Ήταν Παρασκευή, 23 Απριλίου του 2010. Γιορτή του Αγίου Γεωργίου, μέρα που γιόρταζε και ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος βρισκόταν στο Καστελόριζο με ειδικό σκοπό. Οχι φυσικά για να υπογραμμίσει με την παρουσία του την ελληνικότητα του ακριτικού νησιού, που είναι καρφί στα συμφέροντα της Τουρκίας.


Κάθε άλλο. Ο Γ. Παπανδρέου είχε διαλέξει συμβολικά το Καστελόριζο για να οδηγήσει από εκεί την Ελλάδα στη μεγαλύτερη εθνική ταπείνωση της σύγχρονης ιστορίας της: να την υπαγάγει σε καθεστώς υποτέλειας προς την ΕΕ και το ΔΝΤ μέσω της υπογραφής του διαβόητου πλέον ανά την υφήλιο Μνημονίου. «Είναι ανάγκη, ανάγκη εθνική και επιτακτική, να ζητήσουμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης που από κοινού δημιουργήσαμε στην ΕΕ.

Εχω ήδη δώσει εντολή στον υπουργό Οικονομικών να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες» ανακοίνωσε προς τον παγωμένο από φρίκη ελληνικό πληθυσμό. «Ο τελικός μας στόχος, ο τελικός μας προορισμός είναι να απελευθερώσουμε την Ελλάδα από επιτηρήσεις και κηδεμονίες» πρόσθετε υποκριτικά. «Δημιουργήσαμε νέες συμμαχίες» καυχιόταν. «Ξέρουμε τον δρόμο για την Ιθάκη και έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά» ισχυριζόταν και διακήρυττε ότι «θα φθάσουμε εκεί ασφαλείς, πιο σίγουροι, πιο δίκαιοι, πιο περήφανοι»!

Λόγια του αέρα. Ποιες «νέες συμμαχίες» δημιούργησε ο Παπανδρέου; Με λοιδορίες και περιφρόνηση αντέδρασαν οι «σύμμαχοι» και οι εταίροι του Γιώργου. «Οι Ελληνες παρακαλούν επισήμως για λεφτά τους Ευρωπαίους» ήταν π.χ. ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της γερμανικής κυβερνητικής εφημερίδας «Ντι Βελτ» την επόμενη μέρα. «Η Ελλάδα ζητάει βοήθεια για το βυθιζόμενο σκάφος της» ήταν ο επίσης πρωτοσέλιδος τίτλος της παγκόσμιας έκδοσης των «Τάιμς της Νέας Υόρκης». «Η Ελλάδα παραδίνεται και ζητάει διάσωση» ήταν ο σχετικός τίτλος μέχρι και της ισπανικής «Ελ Παΐς».

Ολοι στο εξωτερικό αντιμετώπιζαν την υπαγωγή σε καθεστώς Μνημονίου ως παράδοση άνευ όρων της Ελλάδας στο απόλυτο έλεος της ΕΕ και του ΔΝΤ. Με πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της η γερμανική «Ντι Βελτ» δεν άφηνε κανένα περιθώριο αυταπατών ούτε στο πώς αντιμετώπιζε το θέμα το Βερολίνο ούτε για τα κίνητρά του. «Οι εταίροι μας θα συνδράμουν άμεσα και αποφασιστικά ώστε να παράσχουν στην Ελλάδα το απάνεμο λιμάνι που θα μας επιτρέψει να ξαναχτίσουμε το σκάφος μας με γερά και αξιόπιστα υλικά» είχε πει ο Γ. Παπανδρέου στο κωμικοτραγικό από πολιτική σκοπιά διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό.

Παραμύθια. Το πρωτοσέλιδο άρθρο της «Ντι Βελτ» την επομένη βάζει τα πράγματα στη θέση τους. «Δεν πρέπει κανείς να αυταπατάται. Δεν οφείλεται σε υπέροχη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη το γεγονός ότι τώρα πρέπει να δοθεί βοήθεια» διευκρινίζει χωρίς περιστροφές και εξηγεί: «Πρόκειται απλώς για την προστασία των δικών μας συμφερόντων. Αν δεν βοηθούνταν οι Ελληνες, μερικές ευρωπαϊκές τράπεζες θα βρίσκονταν εκ νέου στο χείλος του γκρεμού - και τότε θα έπρεπε και πάλι να πληρώσουμε σε διαφορετικό σημείο». Η δεξιά γερμανική εφημερίδα ομολογεί ευθέως ότι «στην καλύτερη περίπτωση τα δισεκατομμύρια της βοήθειας θα δώσουν χρόνο στην υπόλοιπη Ευρωζώνη να αποκτήσει ανοσία καλύτερα εναντίον της ελληνικής καταστροφής από το χρέος». Ο γερμανικός σχεδιασμός συμπεριλαμβάνει από την πρώτη στιγμή και την αναδιάρθρωση του χρέους, με όλες τις ολέθριες συνέπειες της κίνησης αυτής, τις οποίες έχει ήδη υποστεί ο λαός μας.

Η «Ντι Βελτ» το έγραφε από την πρώτη κιόλας μέρα στο προαναφερθέν άρθρο της: «Χωρίς 'κούρεμα' -δηλαδή αναδιάρθρωση χρέους- η Ελλάδα αργά ή γρήγορα θα καταρρεύσει» τόνιζε χωρίς ταλαντεύσεις η γερμανική εφημερίδα.

Την ίδια μέρα δημοσιευόταν στην «Καθημερινή», στις 24 Απριλίου 2010, ένα άρθρο του Γιάννη Στουρνάρα, που χαρακτήριζε το Μνημόνιο «μεγάλη ευκαιρία ανόρθωσης της οικονομίας της χώρας» ήδη από τον τίτλο του. «Η κυβέρνηση δεν πρέπει να ανησυχήσει για ενδεχόμενες αντιδράσεις ορισμένων τμημάτων της κοινωνίας και του πολιτικού κόσμου» υπογράμμιζε ο νυν υπουργός Οικονομικών και πρόσθετε: «Η κυβέρνηση πρέπει να αποκρούσει προτάσεις περί αναδιάρθρωσης του χρέους, που όχι μόνον δεν χρειάζεται, αλλά είναι και επικίνδυνη για τη χρηματοοικονομική ευστάθεια της χώρας». Οπως είναι φυσικό, έγινε αυτό που είπαν οι Γερμανοί.

Πάνω από το άρθρο του Γ. Στουρνάρα υπήρχε στην «Καθημερινή» και ένα άρθρο του ανεκδιήγητου Στέφανου Μάνου. «Επιτέλους, ο πρωθυπουργός αποφάσισε να προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης ΕΕ - ΔΝΤ! Εκανε πολύ καλά! Η εμπλοκή του ΔΝΤ εξυπηρετεί το γενικό συμφέρον. Η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού θα ωφεληθεί» έγραφε περισπούδαστα ο Στ. Μάνος. Τρομερό... όφελος είδαν οι Ελληνες από το Μνημόνιο! Τρελοί και παλαβοί από τη χαρά τους είναι με τη σημερινή οικονομική κατάσταση!


Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)