19 Μαΐ 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους! 18-5-13

Posted: 18 May 2013 11:53 AM PDT

«Επένδυσαν σε προγράμματα που βοήθησαν τους ανθρώπους να επιστρέψουν στη δουλειά τους… να σώσουν τους ανθρώπους από το να μείνουν άστεγοι. Η Ισλανδία πλέον ανθεί. Η ανεργία μειώθηκε κάτω του 5% και η αύξηση του ΑΕΠ είναι πάνω από 4% – ξεπερνώντας κατά πολύ οποιαδήποτε από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που υπέστησαν μεγάλες υφέσεις».
Μπα, δεν κάνει να λέγονται τέτοιες ειδήσεις...
Εδώ έχουμε ξέφωτα δεσμεύσεις και ΜΜΕ να μας κουνούν από τα παράθυρα το δάχτυλο νουθετώντας πόσο πρέπει να σκύβουμε ακόμα.
Να ασχοληθούμε με τις 4,000+ αυτοκτονίες; 
Με το 1,500,000+ ανέργους; 
Με την εξαθλίωση των αστέγων; 
Με τη σίτιση από τους κάδους; 
Με την αύξηση της χρήσης ναρκωτικών; 
Για να μιλήσουμε μόνο για ανθρώπους και όχι ΑΕΠ, ύφεση και άλλα νούμερα…
Αλλά δεν ανησυχώ, αφού το 2014 θα βγω στις αγορές…
Κάτι δις μόνο σε νέα μέτρα χρειάζονται για το επόμενο κενό και έρχεται η ανάπαυση.
Μόνο που πολλούς θα τους προλάβει η αιώνια ανάπαυση…

ΥΓ:
Κάτω από το 5% η ανεργία;
Πάνω από το 5% η αύξηση του ΑΕΠ;
Στη φυλακή οι τραπεζίτες-λαμόγια;
Στη φυλακή οι υπεύθυνοι πολιτικοί;
Μάλλον δεν θα είχαν τόσους σωτήρες οι άτυχοι Ισλανδοί όπως οι τυχεροί Ελληνες…




Posted: 18 May 2013 03:38 PM PDT
Ύποπτη καταγγελία για απειλή κατά των μουσουλμάνων (λαθρομεταναστών και μη) που ζούνε στην Ελλάδα, συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των ειδικών, αφού δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που έχουν αναφερθεί σε μία πιθανή εμφάνιση μίας μουσουλμανικής "επανάστασης" (ισοδύναμη με την λέξη "απειλή") εντός της Ελλάδας

Ευθεία απειλή κατά των Μουσουλμάνων καταγγέλλει ότι δέχθηκε την Παρασκευή η Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδας με απειλητικό σημείωμα που ταχυδρομήθηκε επίσημα από κεντρικό ταχυδρομείο των Αθηνών. Η Ένωση ζητεί την παρέμβαση της Πολιτείας για τη διερεύνηση του θέματος.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος, το υβριστικό σημείωμα -που είναι γραμμένο στα ελληνικά, τα αγγλικά και τα αραβικά και έχει το έμβλημα της Χρυσής Αυγής- απειλεί τους Μουσουλμάνους με αίμα, και δίνει διορία ενός μηνός ώστε οι Μουσουλμάνοι, Έλληνες και αλλοδαποί, να εκκενώσουν τη χώρα αλλιώς "θα τους σφάζουν σαν τα κοτόπουλα".

"Το μήνυμα απευθύνεται στους Μουσουλμάνους και όχι γενικά στους μετανάστες (που προς το παρόν είναι στην κορυφή της ρατσιστικής ατζέντας) και αυτό είναι ενδεικτικό ότι είναι απροκάλυπτο το θρησκευτικό μίσος κατά συνανθρώπων" σχολιάζει η Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδος.

"Κάθε Μουσουλμάνος είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος και άφοβος να υπερασπιστεί την πίστη του αδιαφορώντας για τη ζωή του. Εδώ βάλλεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, βάλλεται το αίσθημα αλληλοσεβασμού και αρμονικής συνύπαρξης, μεταξύ συμπολιτών αλλά η ορθή αντιμετώπιση βρίσκεται στα χέρια της Πολιτείας που καλείται να διασφαλίσει ότι όλοι οι πολίτες της απολαμβάνουν ισονομία και ότι δεν είμαστε έρμαιο σε κάθε ασύμμετρη απειλή"
καταλήγει η ανακοίνωση της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος.

Το RIMSE διερωτάται αν η απειλητική επιστολή προς τη Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδος (ΜΕΕ) συνιστά πραγματικό γεγονός ή προβοκάτσια. Το ύφος του απαντητικού Δελτίου Τύπου της ΜΕΕ αποτελεί σίγουρα πάντως μια απόπειρα θυματοποίησης των εν Ελλάδι Μουσουλμάνων. 

Η ΜΕΕ προσπαθεί να προβάλει ότι η ενέργεια αυτή είναι ενδεικτική του "απροκάλυπτου θρησκευτικού μίσους κατά συνανθρώπων" προκειμένου να αποπροσανατολίσει την Ελληνική και διεθνή κοινή γνώμη από την ουσία που δεν είναι άλλη από την προώθηση (εκ μέρους της) της ατζέντας του Πολιτικού Ισλάμ στην Ελλάδα. 

Το RIMSE καλεί τις Αρχές Ασφαλείας της χώρας να διερευνήσουν εις βάθος το ζήτημα αυτό και να αποφανθούν αν πρόκειται για πραγματικό γεγονός ή στημένη προβοκάτσια. Θα είχε ενδιαφέρον αν πρόκειται για προβοκάτσια να μάθει η κοινή γνώμη ποιοι βρίσκονται πίσω από αυτή και φυσικά να υπάρξουν οι προβλεπόμενες διώξεις για συκοφαντία και διασπορά ψευδών ειδήσεων. Αν δεν πρόκειται για προβοκάτσια τότε πρέπει να αποκαλυφθούν οι ένοχοι και να οδηγηθούν ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης.

Posted: 18 May 2013 04:50 PM PDT
"Ο Ασάντ, διατηρεί τον έλεγχο των οπλικών του συστημάτων και κρατά λογική στάση απέναντι στο Ισραήλ"! 
Η στάση της Μόσχας γίνεται καταλυτική και πείθει πως το πρόβλημα δεν είναι ο Άσαντ

Ραγδαίες οι εξελίξεις μετά την επίθεση Πούτιν σε Νετανιάχου, αφού το Ισραήλ με μία πρωτοφανή στροφή στις θέσεις του διαρρέει τις τελευταίες ώρες προς πάσα κατεύθυνση ότι "σε καμμία περίπτωση δεν επιθυμεί ανατροπή του Ασάντ"!
"Καλύτερα ο διάβολος που γνωρίζουμε, παρά οι δαίμονες που μπορούμε μόνο να φανταστούμε τι θα προκαλέσουν εάν η Συρία πέσει στα χέρια τους", δήλωσε στους Τάιμς του Λονδίνου υψηλόβαθμος αξιωματούχος του Ισραήλ, σήμερα τα ξημερώματα.

"Το να αποδυναμώσουμε τον Ασάντ με τις ενέργειες μας, σημαίνει ότι ενδυναμώνουμε τους ισλαμιστές αντάρτες με κίνδυνο να πάρουν τον έλεγχο της χώρας πράγμα που θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες στην περιοχή" συμπλήρωσε.

Άλλος αξιωματικός δήλωσε στους Τάιμς του Ισραήλ ότι "έπεσαν τελείως έξω στους υπολογισμούς τους, πιστεύοντας ότι ο Ασάντ δεν θα κρατούσε τον έλεγχο στην χώρα του. Τώρα, μετά από δύο χρόνια συρράξεων, βλέπουμε ότι υποτιμήσαμε τον Ασάντ και υπερεκτιμήσαμε τους ισλαμιστές".
Οι υποψίες για καθολική κυριαρχία των ισλαμιστών και τις Αλ Κάιντα στους κύκλους των ανταρτών, έχουν γίνει πλέον βεβαιότητα. Τα βίντεο με τις ισλαμικές θηριωδίες έχουν επηρεάσει τόσο την κυβέρνηση αλλά κυρίως την κοινή γνώμη του Ισραήλ που πλέον δείχνει τελείως απρόθυμη να προβεί σε οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια που μπορεί να βοηθήσει στην επικράτηση των ισλαμιστών.
Είχαν προηγηθεί οι χθεσινές δηλώσεις του Amos Gilad, ανώτατου αξιωματούχου του υπουργείου Άμυνας που σε συνέντευξη του στο Ράδιο του Ισραήλ εκτίμησε ότι ο Ασάντ διατηρεί τον απόλυτο έλεγχο της χώρας του και όλων των οπλικών συστημάτων, έχοντας μία απόλυτα λογική θέση έναντι του Ισραήλ (!!!)
Οι δηλώσεις αυτές μπορεί να φαίνονται ως "κατευναστικές" στην ένταση μεταξύ Δαμασκού και Τελ Αβίβ, στην ουσία όμως είναι απόρροια της συνάντησης Πούτιν – Νετανιάχου και στέλνουν μήνυμα τόσο στην Μόσχα όσο και στην Αμερική πως το Ισραήλ δεν πρόκειται να βομβαρδίσει οπλικά συστήματα στην Συρία (S-300).
O Gilad τόνισε πως το Ισραήλ δεν έχει καμμία πρόθεση να εκτοπίσει τον Ασαντ και η προγενέστερη επιδρομή έγινε εναντίον οπλικών συστημάτων της Χεζμπολά για λόγους προληπτικούς που είχαν να κάνουν με την ασφάλεια του Ισραήλ.

Ο ταξίαρχος Tamir Hyman που ηγείται των δυνάμεων στο Συρο–Ισραηλινό σύνορο στην πύρινη περιοχή των υψωμάτων του Γκολάν, δηλώνει απερίφραστα πως ο στρατός του Ασάντ δεν έχει καταρρεύσει παρά τα δύο χρόνια πολέμου, ενώ το Ισραήλ δεν έχει κανένα συμφέρον να υποστηρίξει τους αντιπάλους του.
Την σημασία της συνάντησης Πούτιν – Νετανιάχου, αποκρυπτογράφησε ο πρώην αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών του Ισραηλινού στρατού, Άμος Γιαντλίν λέγοντας πως η συνεχιζόμενη στήριξη της Ρωσίας στον Ασάντ σηματοδοτεί την αποφασιστικότητα της να μην αφήσει τις ΗΠΑ να πατήσουν πόδι στην Συρία.

Ο Γιαντλίν που ήταν και πιλότος της πολεμικής αεροπορίας, θεωρεί ότι ο Ασάντ είναι έτοιμος να απαντήσει την επόμενη φορά που το Ισραήλ θα χτυπήσει στόχους εντός Συρίας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα ενεργοποιήσει τα Ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα.

Αυτό είναι και σαφής προειδοποίηση προς τις ΗΠΑ που μέχρι πρότινος "έκλειναν το μάτι" στο Ισραήλ για να εμπλακεί σε αεροπορικά χτυπήματα στο Συριακό έδαφος.

Posted: 18 May 2013 09:46 AM PDT
Από τον Βασίλη Μπόνιο

Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.
Και η (ναζιστική) θύελλα που θα θερίσουν οι Σαμαράς, Πάστορας και Βενιζέλος δεν θά 'χει προηγούμενο.

Η περίφημη θεωρία των δύο άκρων του μοστράρουν κάθε τόσο συγκεκριμένοι ινστρούχτορες και παπαγαλάκια της συγκυβέρνησης δεν είναι τίποτε άλλο από μια μεταχειρισμένη τσιχλόφουσκα που μας ζητάνε να την μασήσουμε.

Όπως σωστά επεσήμανε η Κατερίνα Ακριβοπούλου η κυβέρνηση ήταν εκείνη που χρησιμοποίησε πρώτη τις φασιστικές μεθόδους επιβολής. Επιστράτευσε και έριξε λάσπη, ξύλο, χημικά και δακρυγόνα σε όσους τόλμησαν να απεργήσουν. Συκοφάντησε και προπηλάκισε με παρακρατικές μεθόδους όσους της αντιστάθηκαν. Χρησιμοποίησε δίχως φειδώ-και συνεχίζει να το κάνει -όλες τις γκαιμπελίστικες μεθόδους.

Oι Σαμαράς, Βενιζέλος και Πάστορας είναι οι μέντορες του ολοκληρωτικού φασισμού.
Τα ίδια έκανε και η κυβέρνηση Παπανδρέου με τους Αγανακτισμένους. Ανηλέητο ξύλο και λάσπη.
Το αποτέλεσμα είναι ο Παπανδρέου να τριγυρνάει σαν καταραμένη φιγούρα στις άκρες του πλανήτη για να διασωθεί από την βουβή οργή των θυμάτων του-όλων μας.

Την ίδια τύχη θα έχουν και οι Σαμαράς, Βενιζέλος και Πάστορας οι οποίοι επιμένουν σε μια χρησιμοποιημένη και αποτυχημένη πατσαβούρα που είναι τα Μνημόνια για να λεηλατήσουν τις ζωές μας με τον πιο χυδαίο τρόπο.

Όταν ακόμη και οι ίδιοι οι «κατασκευαστές» των μνημονίων αρχίζουν να πλακώνονται μεταξύ τους (βλέπε Σόιμπλε, Μπαρόζο, Λαγκάρντ, αμερικανό υπουργό οικονομικών) είναι κτηνωδία ο Στουρνάρας να θέλει να φορολογήσει τα χέρσα και τα βακούφια την στιγμή που ο ίδιος άνθρωπος στην εμετική προσπάθειά του να είναι αρεστός στον Σόιμπλε τσαλακώνει δίχως έλεος τις ζωές μας. Για τα πρόσφατα κατορθώματα του «τεχνοκράτη» υπουργού έγραφε ο Χρήστος Ιωάννου στην «Ελευθεροτυπία»:
"Την ίδια όμως ώρα, οι ίδιοι άνθρωποι συνεχίζουν να αφήνουν αφορολόγητα τα κέρδη από τις μετοχές, τα οποία ουδέποτε φορολογήθηκαν στη χώρας μας, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει διεθνώς. Και όχι μόνο αυτό. Εχουν αφήσει να συντελείται μία άνευ προηγουμένου κερδοσκοπία στο Χρηματιστήριο -ειδικά στις τράπεζες-, η οποία συνοδεύεται, όπως όλες, από στοιχεία παραπλάνησης. Ισως η κυβέρνηση να νομίζει ότι αυτά γίνονται σε άλλη χώρα.
Η τρικομματική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον κ. Σαμαρά μάς λέει απλά ότι ο Χ πολίτης αυτής της χώρας, ο οποίος έχει 10 στρέμματα βοσκοτόπια, ελάχιστης εμπορικής αξίας και μηδενικού εισοδήματος (δεν μπορεί ούτε να τα νοικιάσει σε εταιρείες με ανεμογεννήτριες), θα φορολογηθεί έστω με 10 ευρώ το στρέμμα, δηλαδή 100 ευρώ το χρόνο. Και κάθε χρόνο αυτά τα 100 ευρώ θα «σκοτώνουν» το σύνολο της ελάχιστης εμπορικής αξίας των βοσκοτόπων, συμπεριλαμβανομένου του «εσόδου» από την πώληση αγριόχορτων στις λαϊκές αγορές! Το μόνο που μένει στον «τσιφλικά» είναι να τα εξαφανίσει αλά Κόπερφιλντ.
Αντίθετα, αυτός που αγόρασε μετοχές της τάδε εταιρείας στα 13 ευρώ πριν από πέντε μήνες και τις πουλάει σήμερα στα 21 ευρώ, δηλαδή έχει πετύχει κέρδος 61%, δεν θα πληρώσει στο Δημόσιο από τα κέρδη. Επίσης, δεν θα πληρώσει ούτε ο μεγαλομέτοχος της ίδιας εταιρείας που θα την πουλήσει ολόκληρη.
Είναι αδιανόητο να έχει αυξηθεί η αξία των μετοχών στα 55 δισεκατομμύρια ευρώ σήμερα, από 25 δισ. ευρώ το 2012, αλλά το κράτος να μην έχει πάρει ούτε μισό ευρώ από τα κέρδη αυτά. Και είναι αδιανόητο αυτή η αύξηση να έχει πραγματοποιηθεί από 45.000 επενδυτές (από μια μικρή μειοψηφία που παραμένει αφορολόγητη), αφού τόσες είναι οι ενεργές μερίδες στο Χρηματιστήριο.
Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Την ίδια στιγμή το κράτος δεν ρωτάει πού βρίσκουν τα λεφτά οι επενδυτές και αγοράζουν μετοχές. Ούτε τους επιχειρηματίες που ιδρύουν εταιρείες. Εκεί δεν υπάρχει «πόθεν έσχες». Μέχρι μερίσματα «αγοράζουν» οι επενδυτές για να δικαιολογήσουν διάφορα περιουσιακά στοιχεία, αλλά το κράτος ασχολείται με τη φορολόγηση των αγριόχορτων."
Αν με τέτοιους τύπους και με τους Τζαβάρα-Αμπαταζόγλου-Παναγιωταρέα, ο Σαμαράς πιστεύει ότι θα μακροημερεύσει στην εξουσία πλανάται πλάνην οικτράν.
Δεν μας αφορά ο ανύπαρκτος ΣΥΡΙΖΑ και οι συνιστώσες του.

Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η βουβή οργή του λαού που δίχως βία ένα πρωί θα μετατρέψει τις ζωές των σημερινών πολιτικών δυναστών μας σε καταραμένες και το ανηλέητο κυνηγητό ανά τον πλανήτη δεν θάχει τέλος.
Τρία χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις (πολύ συγκεκριμένοι υπουργοί και πρωθυπουργοί) σπέρνουν μόνο μίσος, οργή, βία. Πλησιάζει η ώρα του θερισμού.
Πρόκειται για τους πολιτικούς σκελετούς της μεταπολίτευσης οι οποίοι είναι καρφιτσωμένοι στα μιζαδοτεφτέρια της Siemens και οι οποίοι κυβερνάνε την χώρα με αυτό το άγος και τον τρόμο μέσα τους: Μην γίνει καμιά στραβή και μιλήσουν με στοιχεία εκείνοι που γνωρίζουν.

Στο μεταξύ τρία χρόνια τώρα οι αχρείες κυβερνήσεις μας έφεραν σε πέρας τις παρακάτω υποχρεώσεις τους:

Οι μερακλήδες ολιγάρχες στις θέσεις τους, πιο δυνατοί από ποτέ. Οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες επίσης. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, όλοι παρόντες. Οι κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές στις θέσεις τους, ξεπουλάνε τους αγώνες. Το κομματικό παρακράτος αλώβητο. Τα κρατικά κανάλια με τους βολεμένους κηφήνες ζουν και βασιλεύουν. Η χυδαία γραφειοκρατία ανίκητη. Το κομματικό κράτος πιο σκληρό από ποτέ. Οι συμμορίες στην Δικαιοσύνη ανέπαφες συνεχίζουν το έργο τους. Και το χειρότερο: Στο βίαιο, χυδαίο και εκδικητικό παρακράτος ήρθε να προστεθεί και ο τρόμος που προκαλούν οι Ανεγκέφαλοι χρυσαυγίτες, οι υπηρέτες του συστήματος καταστολής. Πιο αναλυτικά:

Χρυσή Αυγή 18%
Άνεργοι, άστεγοι, πρεζάκια, πόρνες 2.500.000
Φατμαγκιουλ  40%
Μισθός βουλευτών 8.000-10.000 ευρώ καθαρά
Διόδια εργολάβων αύξηση 35%
Νταβατζήδες του Δημοσίου-μηντιάρχες Στη θέση τους με νέα θαλασσοδάνεια
Ποινικά ελεγχόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι Ολοι παρόντες!
Κρατικά κανάλια Ζωή ναχουν
Αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ +50%
Τιμές στα σούπερ μάρκετ +50%
Βόλεμα δικών μας παιδιών 95%
Ελληνες μετανάστες στη Γερμανία Αύξηση 40%

Aν νομίζουν ότι μετά απ΄όλα αυτά θα την βγάλουν καθαρή, είναι πολύ γελασμένοι. Ευτυχώς σ΄αυτή τη συγκυρία η βουβή οργή του λαού έχει σύμμαχο το μίσος και την απέχθεια των Αμερικανών για τους Σαμαρά, Βενιζέλο και Πάστορα.

Ακόμη κι αν ο Σαμαράς μοιράσει τις ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ σε Ρώσους και Αζέρους, δεν πρόκειται να διασωθεί.

Για την ώρα η κυβέρνησή του επιχειρεί να ταίσει ακόμη πιο πολύ το θηρίο του ναζισμού (στα «δεξιά» της Χρυσής Αυγής ετοιμάζεται κι άλλο κόμμα) με το γελοίο επιχείρημα των δύο άκρων το οποίο κονιορτοποίησε η Ακριβοπούλου και μπράβο της. Ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Πάστορας ταίζουν το κτήνος του φασισμού με τις επιλογές τους. Ο Σαμαράς μάλιστα έχει κάνει και μετεγγραφές φασιστοειδών στο κόμμα του. Δεν μπορεί όλα αυτά να μην έχουν αντίτιμο. Δεν μπορεί να έχεις σπείρει οργή και μίσος στο εσωτερικό της χώρας σου, να έχεις καταφέρει να βρίσκεσαι στην μπούκα Αμερικανών και Εβραίων και να περιμένεις να την βγάλεις καθαρή.

Οσο για την Μέρκελ για να δούμε αν θα καταφέρει να φθάσει ως τις γερμανικές εκλογές...





Posted: 18 May 2013 06:58 AM PDT
Τον τελευταίο καιρό, από επίσημα και ημιεπίσημα χείλη ακούγεται όλο και πιο συχνά το ότι οι ξένα "funds" ενδιαφέρονται να επενδύσουν στην χώρα μας. Και αυτό με τρόπο πασάρεται προς το κοινό ως μια "πορεία" προς την εξομάλυνση της οικονομικής ζωής της χώρας μας, ό,τι και εάν σημαίνει αυτό.

Ποιά είναι όμως η αλήθεια; υπάρχει πραγματικά ένα τέτοιο ενδιαφέρον για την χώρα μας από ξένα funds; Και εάν ναι, πού στρέφεται αυτό το ενδιαφέρον;
Δυστυχώς η αλήθεια είναι πολύ πιο κοντά στον "μίζερο" κλίμα της ελληνικής οικονομίας, παρά στο "αισιόδοξο" που για τους δικούς τους λόγους θέλουν να καλλιεργήσουν οι κυβερνητικοί και τα φίλα σε αυτούς προσκείμενα ΜΜΕ. Γιατί προς το παρόν η Ελλάδα αποτελεί «μαγνήτη» προσέλκυσης κυρίως για τα λεγόμενα distress funds τα οποία στοχεύουν καταρχήν στην εξαγορά απαιτήσεων των τραπεζών έναντι των επιχειρήσεων, αλλά και αντίστοιχες απαιτήσεις ιδιωτών.


Σύμφωνα με δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου στα μεγάλα χρηματοπιστωτικά κέντρα της Ευρώπης – και κυρίως στο Λονδίνο – παρατηρείται οργασμός εργασιών από distress funds που θέλουν να δραστηριοποιηθούν στην Ελλάδα. Δεδομένου όμως ότι και σε αυτά τα fund υπάρχει αξιολόγηση, οι ίδιες πληροφορίες, αναφέρουν ότι σε πρώτη φάση την Ελλάδα παρακολουθούν distress funds που χαρακτηρίζονται ακόμη και ως "αρπακτικά".


Ας ξεκινήσουμε όμως από τα βασικά. Τι είναι τα distress funds; Τα distress funds, όπως άλλωστε μαρτυρά η ονομασία τους (distress = αγωνία, θλίψη, εξάντληση κ.λπ.), αποτελούν επενδυτικά κεφάλαια «έκτακτης ανάγκης», που επενδύουν στην ανάγκη υπερχρεωμένων κρατών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών. Δηλαδή τι ακριβώς κάνουν;


Με απλά λόγια αγοράζουν π.χ. από μία τράπεζα που έχει έλλειψη ρευστότητας τα δάνεια ενός αριθμού καταναλωτών, σε μία αξία της ονομαστικής τους τιμής που μπορεί να είναι και το 30% της πραγματικής τους αξίας.


Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές τα ανωτέρω επενδυτικά κεφάλαια διαπραγματεύονται την εξαγορά ελληνικών δανείων σε τιμές που ξεκινούν στην καλύτερη περίπτωση από το 50% της ονομαστικής αξίας του δανείου για τα ενήμερα ενυπόθηκα δάνεια και μπορεί να κατέβουν ακόμη και στο 5% της ονομαστικής αξίας για τα μη ενυπόθηκα καταναλωτικά δάνεια, που βρίσκονται σε καθυστέρηση άνω των έξι μηνών.


Είναι προφανές ότι τα distress funds εκμεταλλεύονται την μεγάλη ανάγκη των ελληνικών τραπεζών για εξεύρεση ρευστότητας, εν όψει της επικείμενης διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησής τους, που απαιτεί την άμεση καταβολή 3 δις ευρώ σε μετρητά.
Περαιτέρω τα ξένα επενδυτικά κεφάλαια εκμεταλλεύονται την υποχρέωση που ανέλαβαν οι ελληνικές τράπεζες απέναντι στην τρόικα να εξυγιάνουν τα χαρτοφυλάκιά τους μειώνοντας τις δανειακές τους χορηγήσεις, προκειμένου να εξισορροπηθεί ο δείκτης δανείων / καταθέσεων, ο οποίος σήμερα ξεπερνά το 122%, εξαιτίας της μαζικής εκροής καταθέσεων ύψους σχεδόν 80 δις ευρώ κατά τη διάρκεια της κρίσης.


Όπως μάλιστα τόνισε σε ερώτησή του στον Υπ. Οικονομικών Στουρνάρα, ο Γ. Μιχελάκης: "Με τα δεδομένα αυτά γίνεται φανερό ότι ελλοχεύει ο ορατός κίνδυνος τα distress funds να αποκτήσουν δάνεια ελληνικών τραπεζών σε τιμή ευκαιρίας και εν συνεχεία να αισχροκερδήσουν στρεφόμενοι νομικά κατά των δανειοληπτών, που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν εμπρόθεσμα στις υποχρεώσεις τους, προκειμένου να εισπράξουν έστω και ένα χαμηλό ποσοστό της απαίτησής τους, το οποίο όμως θα είναι σαφώς υψηλότερο σε σχέση με το ευτελές τίμημα που κατέβαλαν στην τράπεζα για την αγορά του δανείου.


Είναι προφανές ότι η ανωτέρω αισχροκερδής πρακτική των εν λόγω funds, που προέρχονται κυρίως από την Αμερική και τη Γερμανία, αγνοεί προκλητικά τις βασικές αιτίες αδυναμίας πληρωμής των δανειακών δόσεων, που δεν είναι άλλες από την εφιαλτική άνοδο της ανεργίας στη χώρα μας και τις δραματικές περικοπές του εισοδήματος των ελληνικών νοικοκυριών. 


Επειδή οι παραπάνω πληροφορίες που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας έχουν εύλογα προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση στους Έλληνες δανειολήπτες,
Επειδή η πολιτεία οφείλει να προστατέψει άμεσα και αποτελεσματικά τους Έλληνες δανειολήπτες από τις ασύδοτες και ανεξέλεγκτες κερδοσκοπικές διαθέσεις των distress funds."


Και στην Κύπρο πάνε τα ίδια funds!
«Μαγνήτης» για τα distress fund έγινε, λόγο των τελευταίων δραματικών εξελίξεων, και η Κύπρος όπου τα δεδομένα όμως είναι λίγο πιο ξεκάθαρα, τόσο για τους διαχειριστές των συγκεκριμένων funds όσο και για τους υποψήφιους πελάτες τους. Συγκεκριμένα, στην Κύπρο τα distress fund «στοχεύουν» στις μεγάλες δεσμευμένες καταθέσεις επιχειρηματιών και επιχειρήσεων προσφέροντας άμεσα μετρητά στους δικαιούχους οι οποίοι δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση ούτε στα «κουρεμένα» κεφάλαια τους. 


Έτσι λοιπόν ένας επιχειρηματίας με καταθέσεις 1.000.000 ευρώ στην Τράπεζα Κύπρο (στην Κύπρο) μπορεί να πάρει από ένα distress fund άμεσα ένα σημαντικό μέρος των «καθαρών» κεφαλαίων και σε αντάλλαγμα θα μεταφέρουν την απαίτηση τους – κατάθεση τους – στο συγκεκριμένο distress fund το οποίο πλέον θα έχει να κάνει αυτό με την τράπεζα.


Στόχος των distress funds αυτών είναι να διεκδικήσουν, μέσω νομικών οδών, μέρος των «κουρεμένων» καταθέσεων τους από τις κυπριακές τράπεζες ή ακόμη και από το Κυπριακό κράτος. Να πάρουν δηλαδή πίσω μεγαλύτερο του 40% ή του 60% που αρχικά θα «κουρευτούν». Προβληματισμένη φέρεται να είναι η κυβέρνηση από τη δυναμική είσοδος των distress funds, ταμείων που αγοράζουν προβληματικό ενεργητικό στην Ευρώπη και τελευταία στη χώρα μας, λόγω της κρίσης χρέους.


Οι τράπεζες επιχειρώντας να καθαρίσουν τους ισολογισμούς τους και να περιορίσουν το ενεργητικό τους αναμένεται να προχωρήσουν το επόμενο διάστημα σε πωλήσεις πακέτων δανείων. Η άνοδος των μη εξυπηρετούμενων δανείων σε άνω του 25% του συνολικού χαρτοφυλακίου του συστήματος - περισσότερα από 57 δισ. ευρώ κόκκινων δανείων - προβληματίζει έντονα τις διοικήσεις των τραπεζών και τις εποπτικές αρχές και θεωρείται θέμα χρόνου να πραγματοποιηθούν συναλλαγές αυτού του είδους. Ειδικότερα, σε σχέδιο νόμου – που υποτίθεται ότι επεξεργάζεται η κυβέρνηση - εξετάζεται να ενταχθεί ρύθμιση σύμφωνα με την οποία distress funds, τα οποία έχουν αγοράσει ή θα αγοράσουν στο μέλλον χαρτοφυλάκια κόκκινων δανείων από τις τράπεζες, να υποχρεώνονται να έχουν «αντίκλητο» στην Ελλάδα και κατ' επέκταση να υπάγονται στο εθνικό δίκαιο.


Συγκεκριμένα, θα προβλέπεται ότι αν εκχωρηθεί απαίτηση πιστωτή προς τρίτους, ο εκδοχέας που δεν έχει κύρια κατοικία ή έδρα στην ελληνική επικράτεια οφείλει να ορίσει αντίκλητο στην ελληνική επικράτεια και να το γνωστοποιήσει στον οφειλέτη. Μέχρι τη γνωστοποίηση θα τεκμαίρεται ως αντίκλητος, ο τελευταίος εκχωρητής της απαίτησης.
Κάποιοι λένε λοιπόν – και τολμούν να το λένε σε διάφορα επίπεδα – ότι η οικονομική κρίση είναι "ευκαιρία". Το μόνο που δεν λένε είναι το για ποιούς είναι η "ευκαιρία".


Δημήτρης Παπαγεωργίου


Posted: 18 May 2013 06:35 AM PDT
Θα μπορούσε ο κ. Νταβούτογλου να παρουσιάσει έστω και μια επιτυχία της πολιτικής του στην Ασία, αν οι Η.Π.Α. ενέκριναν το σχέδιο της Τουρκίας για στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, αλλά με όρους. Τέτοιους όρους, που η Ουάσιγκτον συμφώνησε με… την Μόσχα να μη αποδεχθεί. Την υποβοήθηση του Αμερικανικού στρατού δηλαδή, στο εγχείρημα που ενδιαφέρει την Άγκυρα.

Ο πρόεδρος κ. Ομπάμα απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο στρατιωτικής παρέμβασης στη Συρία, γεγονός που απογοήτευσε τον κ. Ερντογάν που τόσους μήνες «επένδυε» την εξωτερική του πολιτική με την άμεση ανατροπή του Άσαντ και του κόμματος Μπάαθ, και την άνοδο στην εξουσία των μισθοφόρων που στηρίζει ποικιλοτρόπως η Άγκυρα.

Μόνη της η Άγκυρα δεν θα αποτολμούσε στρατιωτική επέμβαση κατά της Συρίας, αφού είναι διαπιστωμένο πως το καθεστώς Άσαντ παραμένει ισχυρό. Λαός και στρατός είναι με το μέρος του. Μάλιστα, η λιβανέζικη ιστοσελίδα «Al Manar» δημοσιοποίησε -και αναδημοσίευσαν το defencenet και τουρκικά Μέσα- τμήμα Έκθεσης της CIA, σύμφωνα με την οποία ο Σύρος πρόεδρος, αν προχωρήσει σε εκλογές μέσα στο 2014 -υπό τις παρούσες συνθήκες- θα λάβει το 75 % των ψήφων των Σύρων πολιτών.

«Η CIA φέρεται να έχει φθάσει σε αυτό το συμπέρασμα κατόπιν ερευνών που έγιναν το τελευταίο διάστημα στη Συρία. Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες επισημαίνουν ακόμη ότι ο συριακός στρατός θα συνεχίσει να πολεμά τους αντιπάλους του μέχρι το 2014, αφού προβλέπονται μέχρι τότε συγκρούσεις».

Ακόμη και στην υπόθεση πως η Έκθεση μπορεί να είναι παραποιημένη προς όφελος του καθεστώτος Άσαντ, τα πράγματα δείχνουν πως κάπου εκεί είναι η κατάσταση. Γι' αυτό και η Τουρκία, μέσω κ. Νταβούτογλου, υποχρεώθηκε εχθές να αποδεχθεί έμμεσα την συμφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας, ότι η λύση δεν μπορεί να προέλθει από τους μισθοφόρους, αλλά από την παραμονή του κ. Άσαντ ή καλύτερα άλλου στελέχους, από το κόμμα Μπάαθ όμως πάλι.

Ο κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, σε συνομιλία του με Τούρκους δημοσιογράφους δεν απέκλεισε κάποια μετάβαση της εξουσίας στη Συρία μέσω του κυβερνώντος κόμματος Μπάαθ: «Υπάρχουν κάποιοι που υποχρεώνονται να κάνουν σφαγές. Aν υπάρχουν όμως κάποιοι που δεν έχουν δώσει εντολές για σφαγές, θα μπορούν να παίξουν ρόλο στη μετάβαση της εξουσίας».

Να υπενθυμίσουμε παλαιότερο σημείωμά μας, σύμφωνα με το οποίο ακόμη και εάν η Τουρκία ήταν σε θέση, μόνη της, να καταφέρει καίριο στρατιωτικό πλήγμα στην Συρία, πάλι οι ισχυροί δεν θα της το επέτρεπαν, επειδή θα είχαν να κάνουν πλέον με μια Τουρκία που θα συμπεριφερόταν ως υπερδύναμη στην περιοχή και θα διακινδύνευε το ετοιμαζόμενο από την Δύση και το Ισραήλ, κράτος του Κουρδιστάν.

Η τουρκική εφημερίδα «Vatan» έχει δημοσίευμα με τίτλο «Δεν υπάρχει μαγική συνταγή». Και γράφει ότι «το αποτέλεσμα από τη συνάντηση Ομπάμα-Ερντογάν είναι πως πρέπει να φύγει ο Άσαντ, αλλά δεν υπάρχει μαγική συνταγή για να γίνει αυτό». Και επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις μας, πως έχει αποκλειστεί η στρατιωτική δράση στη Συρία και πως πρέπει να αυξηθεί η διπλωματική πίεση.

Βέβαια, έγινε αντιληπτή η αδυναμία της Τουρκίας για στρατιωτική επέμβαση, μετά τις πολλαπλές προκλήσεις που δέχθηκε, και προσποιήθηκε πως ψιχαλίζει. Είχε 170 περίπου νεκρούς από τις πρόσφατες βομβιστικές επιθέσεις στην πόλη Reyhanli, κι εκείνο που έκανε ο κ. Ερντογάν ήταν να υποχρεώσει τον τουρκικό Τύπο να μη αναγράψει μεγαλύτερο αριθμό από 50 νεκρούς! Τα τουρκικά ΜΜΕ βέβαια, βρήκαν τρόπο να δημοσιεύσουν την πραγματική κατάσταση. Ταυτόχρονα, είχε και απώλεια πολεμικού αεροπλάνου με νεκρό πιλότο.

Η αλήθεια είναι, πως μάλλον πρόκειται για προβοκάτσια, και πως δεν είναι η Συρία εκείνη που ευθύνεται για τα παραπάνω συμβάντα, αλλά μισθοφόροι, προκειμένου να υποχρεώσουν την Τουρκία να επέμβει. Ο κ. Ερντογάν το υπαινίχθηκε, αλλά αν μπορούσε θα άδραχνε την ευκαιρία.

Με όλα αυτά, μένει να δούμε πως θα αντιδράσει ο πάντα απρόβλεπτος παράγοντας στην περιοχή, που είναι το Ισραήλ. Θα αρκεσθεί σε μεμονωμένα κτυπήματα εντός του συριακού εδάφους, για να αποτρέψει την ενδυνάμωση της Χεζμπολάχ, ή θα συμπεριλάβει και την Συρία σε κοινό μέτωπο με το Ιράν; Πάντως, στα κυπριακά λιμάνια ελλιμενίσθηκε χθες τμήμα του ρωσικού στόλου.


Posted: 18 May 2013 05:55 AM PDT
Παραλήρημα του «κανένα»… στην χώρα των αφρόνων… 

Γράφει η Βικτωρία Χατζηνικολάου Καμπανά
«Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρά θεοίς και παρ" ανθρώποις τοις νουν έχουσιν». (Πλάτων: Κρίτων, 51β.)*
Επιτέλους! Στην «χώρα των αφρόνων» επιτάσσεται να τεθεί άμεσα εκτός νόμου ο Πλάτων! Και βέβαια όλοι όσοι ενστερνίζονται παρόμοιες ιδέες, ακόμη κι αν πάσχουν από επιλεκτική τύφλωση και κώφωση. 
Στο εδώλιο ο Πλάτων και οι όμοιοί του. Διασπείρει ιδέες παρωχημένες και άκρως επικίνδυνες για την κοινωνική συνοχή. Ηλίου φαεινότερον πρόκειται περί «αντικοινωνικού στοιχείου»!… Τροφοδοτεί ιδέες που εκκολάπτουν και συντηρούν ανατρεπτικές πεποιθήσεις περί ελευθερίας και αξιοπρέπειας, περί φρόνησης και ηθικής, περί αυτογνωσίας και αυτοσυνειδησίας. Ιδέες που μποϋκοτάρουν – πάρτο χαμπάρι βρε αδερφέ – το νέο είδος ανθρώπου που εκκολάπτεται, του «υπάκουου υπηκόου», αυτού που τρέχει πανικόβλητος τον «εαυτόν σωθήναι». 
Στο πυρ το εξώτερον και ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης κι όλοι όσοι εχέφρονες, αλλά και τρελλοί και αφελείς εμμένουν να πιστεύουν σε ιδέες «απονεκρωμένες» περί αναγέννησης του ανθρώπινου είδους…και του Έλληνος. Μα την αλήθεια ποίου Έλληνος; Του Ρωμηού; του ραγιά; του γραικού; του κατσαπλιά;

Οι «θεοί», οι σύγχρονοι θεοί, αυτοί που «κλώθουν τις τύχες των ανθρώπων» έχουν ήδη αποφανθεί: Η πατρίς στο εδώλιο! Η πατρίδα βορά στο βωμό του κέρδους! Και των αγορών! Της νέας «πραγματικότητας» της ανάπτυξης, των «επενδύσεων των κουρεμάτων», της εκμετάλλευσης του παραγωγικού δυναμικού ενός ανθρώπινου είδους που αργοπεθαίνει. Ενός είδους υπό εξαφάνιση. Ενός είδους υπό …αντικατάσταση!

Αφήσαμε απλήρωτο τον λογαριασμό της φρόνησής μας! «Γκώσαμε» απ' τις αποσπασματικές ελεγείες στην τιμή του Έλληνος. Βουρκώσαμε και φρίξαμε από την παραποίηση και εκμετάλλευση των ιδεών. Γονατίσαμε, ανήμποροι όντες και προδομένοι, μπροστά στο αχαλίνωτο παραλήρημα της «εμπορευματοποίησης» των υποτιθεμένων οραμάτων για μία κοινωνία της δικαιοσύνης, της ισότητας, της ανθρώπινης αδελφοσύνης, της…και πάει λέγοντας.

«Bastα»! Ως εδώ! Πάρτο χαμπάρι αδερφέ: Η μοίρα σου έχει ήδη αποφασιστεί. Αντικαθίστασαι άνθρωπε της Ελλάδας, της Ευρώπης, της Αμερικής, της Ασίας, της Αφρικής. Αντικαθίστασαι σύγχρονε άνθρωπε των «χημικών και ιδεολογικών ψεκασμών»… Αντικαθίστασαι πριν καλά – καλά προλάβεις να κατανοήσεις το μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης…

Δέσμιος του αχαλίνωτου υλισμού, χάθηκες στον λαβύρινθο του σκοταδισμού κι έγινες θύμα και θύτης της βίας και της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο. Θύμα της πλάνης, συνεργός στην «εκκόλαψη του κακού»! Συνεργός στην καθημερινή δολοφονία της «ζωής». Και τις δικαιολογίες κράτα τες για την μεταθανάτια κρίση…

Στα υπερσύγχρονα επιστημονικά εργαστήρια ιέρειες και ιερείς του σκότους απεργάζονται την αντικατάστασή σου. Ο υπεράνθρωπος (κι ο υπάνθρωπος) του Νίτσε είναι ήδη εδώ! Κλώνοι και… παρακλώνοι κι ότι μπορεί να σπείρει η φαντασία προ των πυλών! Κι όταν ξυπνήσεις… θα' σαι ήδη στην κόλαση ή στον παράδεισο να «άδεις» ελεύθερα για την χαμένη πατρίδα…

Πηγή ΠΥΓΜΗ

* Μετάφραση: «Από τη μητέρα και τον πατέρα και όλους τους άλλους προγόνους, η πατρίδα είναι πράγμα πολυτιμότερο και σεβαστότερο και αγιότερο και ανώτερο και κατά τη γνώμη των θεών και κατά τη γνώμη των ανθρώπων που έχουν φρόνηση».

Posted: 18 May 2013 04:58 AM PDT
Χορό στην Ελλάδα έστησε η ΜΙΤ

Είναι, στην Ελλάδα τουλάχιστον, γνωστός τοις πάσι ο ρόλος της ΜΙΤ, των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Η ΜΙΤ δεν περιορίζεται μόνο στο να "στρατολογεί" λαθρομετανάστες και να τους αποστέλλει στην Ελλάδα, ούτε στο να εγκαθιστά πράκτορες και να χρηματοδοτεί «στρατούς»… υποπρακτόρων στη Θράκη για να εκβιάζεται η μουσουλμανική μειονότητα και να δηλώνει «τουρκική». Εδώ και χρόνια, οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, σε αγαστή συνεργασία με το «βαθύ» παρακράτος της γείτονος, έχουν στήσει ένα παιχνίδι αποσταθεροποίησης της Ελλάδας. Έναν ύπουλο πόλεμο.

Κυριολεκτικά, η ΜΙΤ βρίσκεται πλέον παντού. Στους λαθρομετανάστες, στους διακινητές τους, στο «σπρώξιμο» ναρκωτικών, στον τουρισμό, στις «φυσικές» καταστροφές, στα επιχειρηματικά deals. Η δήλωση … ολόκληρου Τούρκου πρωθυπουργού ότι πράκτορές της Τουρκίας, «σπέρνουν» φωτιές στα ελληνικά νησιά και την ενδοχώρα, η παραδοχή του ότι η ΜΙΤ έβαζε φωτιές στην Ελλάδα (κάποιες από αυτές που κατονομάστηκαν είχαν και νεκρούς), είναι μόνο ενδεικτική. Γιατί υπάρχει σωρεία καταγγελιών για τη δράση πρακτόρων σε ολόκληρη τη χώρα. Και, αν αναζητάτε στοιχεία, τότε θα πρέπει να αναρωτηθείτε πόσο… μυστικός πράκτορας είναι αυτός που αφήνει πίσω του τέτοια…

Οι φωτιές
Ο (επίσημος) χορός των αποκαλύψεων άνοιξε από την κυνική ομολογία του πρωθυπουργού της Τουρκίας, Μεσούτ Γιλμάζ, ότι από τα μυστικά κονδύλια της Τουρκίας χρηματοδοτούνταν εμπρηστικές ενέργειες εναντίον της Ελλάδας. Κι όμως. Ήταν γνωστό ότι πίσω από συγκεκριμένες πυρκαγιές σε δασικές και κατοικημένες περιοχές, βρίσκονταν Τούρκοι πράκτορες και παρακρατικοί που χρηματοδοτούνταν από την "μητέρα Τουρκία".

Οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες το γνώριζαν αυτό, εδώ και χρόνια. Και μάλιστα, το πρώην στέλεχος της ΕΥΠ, Σάββας Καλεντερίδης, είχε προτείνει να σταλεί στην Τουρκία Έλληνας εισαγγελέας για να ανακρίνει συγκεκριμένο Τούρκο που είχε ομολογήσει για τις δασικές πυρκαγιές, ή να ζητηθεί η έκδοσή του. Πρόκειται για τον Γιασάρ Οζ, ο οποίος έχει ομολογήσει ότι με εντολή της Τανσου Τσιλέρ, όταν εκείνη ήταν πρωθυπουργός της Τουρκίας, έβαζε φωτιές στην Ελλάδα. Κάτι παρεμφερές, είχε παραδεχθεί ένας ακόμα Τούρκος, ο Αμπντουλάχ Τσατλί. «Συμπτωματικά» και οι δύο ήταν «πρωτοπαλίκαρα» των Γκρίζων Λύκων και είχαν σχέσεις με παραστρατιωτικές οργανώσεις, πολιτικούς και τη ΜΙΤ…

Πάμε τώρα στις πυρκαγιές του 2007, μια από τις μεγαλύτερες σύγχρονες τραγωδίες της χώρας. Τότε, ο Βύρων Πολύδωρας είχε μιλήσει για "ασύμμετρη απειλή". Είχε δίκιο; Ο Σάββας Καλεντερίδης, έχει δηλώσει πως ναι. Και, προφανώς, ο κ. Πολύδωρας το είχε πει αυτό (παρότι αναγκάστηκε να το γυρίσει στον "στρατηγό άνεμο") με τα στοιχεία που είχε από τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες. Το προηγούμενο, άλλωστε, υπήρχε. Οι ελληνικές Αρχές γνώριζαν ότι οι Τούρκοι έβαζαν φωτιές σε ελληνικά δάση. Όμως αυτό, δεν ήταν αρκετό για να οδηγήσει προς ένα τέτοιο (έστω και αυθαίρετο) συμπέρασμα. Ούτε και οι πολλαπλές εστίες πυρκαγιάς σε όλη τη χώρα που έδειχναν συντονισμένο σχέδιο εμπρηστών. Ας δεχτούμε ότι οι οικοπεδοφάγοι έβαλαν όλες αυτές τις φωτιές.

Υπάρχει ένα άλλο στοιχείο που έχει αποκαλύψει ο Σάββας Καλεντερίδης: Η αποδόμηση της Πυροσβεστικής. Τις ημέρες της πυρκαγιάς, η Πυροσβεστική δεχόταν τηλεφωνήματα από "απεγνωσμένους πολίτες" που κατήγγειλαν πυρκαγιές σε διάφορα σημεία. Οι πυροσβέστες με τα οχήματα έσπευδαν στα σημεία και διαπίστωναν ότι δεν υπήρχε φωτιά. Το πλέον περίεργο είναι ότι για τα εκατοντάδες τηλεφωνήματα έγινε ανάκριση και έρευνα στην οποία ενεπλάκη και η ΕΥΠ. Όμως δεν ήταν δυνατό να εντοπιστεί το από πού έγιναν. Εσείς, τώρα, πιστεύετε ότι αν κάποιος ήθελε να κάνει φάρσα, θα μπορούσε να κρυφτεί και από την… ΕΥΠ;

Στρατολογούν
Άλλωστε, όπως είχε αποκαλύψει η Press Time, οι έρευνες για την παρακρατική οργάνωση Εργένεκον στην Τουρκία (η οποία είχε σχέσεις με τη ΜΙΤ), οδήγησαν στην ομολογία πρώην στελέχους της, ότι η οργάνωση στρατολογούσε πράκτορες στη χώρα μας.

Τώρα, οι ελληνικές αρχές εξετάζουν το σενάριο που ερευνούν και οι τουρκικές εισαγγελικές αρχές: Να ετοιμαζόταν η Εργένεκον, εκτός από στόχους του ΝΑΤΟ, να «χτυπήσει» και ελληνικούς στρατιωτικούς στόχους. Μέλος της οργάνωσης άλλωστε είχε ομολογήσει πως η οργάνωση, η οποία είχε φτιάξει δίκτυο πρακτόρων καταρχήν στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες της ΕΕ, όπως η Ιταλία, σχεδίαζε σε βάθος χρόνου να προκαλέσει δολιοφθορές και απευθείας χτυπήματα στις χώρες αυτές «με σκοπό την αποδιοργάνωση και διάλυση της ΕΕ, για την παντοκυριαρχία της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή».

Αυτό που εξετάζεται τώρα, είναι η εξάρθρωση ενός ολόκληρου δικτύου κατασκόπων που, όπως φαίνεται, έχουν στήσει, ή προσπαθούν να στήσουν Τούρκοι παρακρατικοί στην Ελλάδα.
Για την ενεργοποίηση της ΕΥΠ έπαιξε ρόλο και αμερικανική έκθεση του ινστιτούτου TCS αναφέρει ότι διάφορες χώρες (δεν προσδιορίζει ποιες, αλλά επισημαίνει πως έχει σχετική ενημέρωση η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα) χρηματοδοτούν λαθρομετανάστες με σκοπό να δρουν ως πράκτορές τους και να ξεκινήσουν "ανορθόδοξο" πόλεμο, προκαλώντας πολλαπλές δασικές πυρκαγιές -μεταξύ άλλων.

Κατά καιρούς, οι ελληνικές αρχές «αγγίζουν» τη ΜΙΤ στην Ελλάδα. Όπως Έλληνα στην Αλεξανδρούπολη που συνελήφθη επ' αυτοφώρω να τραβά κατασκοπευτικές φωτογραφίες (στρατιωτικών εγκαταστάσεων) για λογαριασμό Τούρκων. Αν και «σκληρός» ο –όπως αποδείχθηκε- πράκτορας, είπε ότι πριν από κάθε αποστολή, έπαιρνε εντολή να κάνει φωτογράφηση και, μετά από την ολοκλήρωσή της, παρέδιδε τις φωτογραφίες σε Τούρκους που «δεν μπορεί να κατονομάσει» και πληρωνόταν. Η κάθε αποστολή του, πληρωνόταν για 500 ευρώ.

Τα ναρκωτικά
Η αποκάλυψη της Εργένεκον, «ξεμπρόστιασε» και τον βουλευτή του κόμματος της Τσιλέρ, Σεντάτ Μουτζάκ. Ο Μουτζάκ, μέλος γνωστής κουρδικής οικογένειας από την ανατολική Τουρκία, που συνεργαζόταν με την κυβέρνηση κατά των ανταρτών του ΡΚΚ, είχε έναν μάλλον περίεργο ρόλο. Ως πράκτορας της ΜΙΤ και βουλευτής, φρόντιζε για τη χρηματοδότηση από τον κρατικό κορβανά καθώς και από την επικράτηση στο εμπόριο ηρωίνης στις κουρδικές φατρίες, για τις ομάδες των Γκρίζων Λύκων, που, με τη σειρά τους, «έσπρωχναν» την ηρωίνη στην Ελλάδα.

Να σημειωθεί ότι η εμπλοκή των υπηρεσιών του τουρκικού επίσημου κράτους στη διακίνηση ναρκωτικών προς τις χώρες της Ευρώπης είναι ένα θέμα που έχει απασχολήσει αλλεπάλληλες φορές τον τουρκικό και το διεθνή τύπο, ενώ πρόσφατα έχει γραφεί επίσης στον τουρκικό τύπο ότι πίσω από τη διακίνηση λαθρομεταναστών προς την Ελλάδα κρύβεται και πάλι η τουρκική στρατοχωροφυλακή (Jandarma).

Το εμπόριο ναρκωτικών, είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την λαθρομετανάστευση. Το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, σύμφωνα με τις διεθνείς εκθέσεις, παράγουν το 90% του οπίου παγκοσμίως. Τα ναρκωτικά αυτά, διακινούνται μέσω των εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών οι οποίοι προέρχονται από τις χώρες αυτές.

Αφγανοί και Πακιστανοί, προωθούνται κυρίως στο Ιράν και την Συρία, φορτωμένοι με ικανές ποσότητες ναρκωτικών, προς την Νοτιοανατολική Τουρκία, όπου με την απόλυτη συνεργασία του Τουρκικού κράτους και των υπηρεσιών του, λειτουργούν, «συνεργεία υποδοχής». Τα «συνεργεία υποδοχής» παραλαμβάνουν τα ναρκωτικά και τα προωθούν στους Τούρκους μεγαλέμπορους ναρκωτικών.

Ο κάθε λαθρομετανάστης, λαμβάνει ως αμοιβή, ένα μεγάλο ποσό, που συνήθως ανταποκρίνεται στα έξοδα μεταφοράς του στις ακτές του Αιγαίου και στην «διεκπεραίωσή απέναντι», δηλ. στην Ελλάδα. Οι μεγαλέμποροι ναρκωτικών, σε συνεργασία με το Τουρκικό κράτος, είναι συνδεδεμένοι με τα δίκτυα διακίνησης των λαθρομεταναστών (ουσιαστικά είναι οι ίδιοι).

Το «κύκλωμα» είναι απόλυτα ελεγχόμενο από την Τουρκία: Ο υποψήφιος Αφγανός, Πακιστανός κλπ, λαθρομετανάστης, έρχεται σε επαφή με τα δεκάδες και εμφανώς εγκατεστημένα «κέντρα διακίνησης» που υπάρχουν στις χώρες αυτές. Του γνωστοποιείται το κόστος μεταφοράς του, μέχρι τις ακτές του Αιγαίου και της μεταφοράς του στην Ελλάδα. Τα ποσά αυτά είναι παντελώς απαγορευτικά για τους πάμφτωχους υποψηφίους, που λιμοκτονούν στις χώρες αυτές.

Τα 2-3 χιλιάδες δολάρια, που συνήθως απαιτούνται, είναι ασύλληπτο σε μέγεθος ποσό για τους ανθρώπους αυτούς. Την απογοήτευσή τους, ακολουθεί η πρόταση των «κέντρων διακίνησης», για μεταφορά ναρκωτικών και την αντίστοιχη αμοιβή τους. Συνήθως όλοι δέχονται την πρόταση. Κατόπιν ξεκινούν τα καραβάνια των λαθρομεταναστών, προς τις ακτές του Αιγαίου, φορτωμένα με ναρκωτικά.

ΠΩΣ ΚΥΚΛΩΝΕΤΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ Η ΕΛΛΑΔΑ
Το «σχέδιο Σουλεϊμά
ν»

η Τουρκική κυβέρνηση έχει δώσει στο σχέδιο διείσδυσης στα Βαλκάνια το όνομα «Σουλεϊμάν», εμπνευσμένη από την τηλεθέαση που έχει το ομώνυμο Τουρκικό σήριαλ, που προβάλλεται καθημερινά σε αρκετές χώρες, καθώς και στην Ελλάδα.

Σήμερα δεν μπορεί κανένας να εντάξει ή όχι, στο σχέδιο «Σουλεϊμάν» τις επενδύσεις που πραγματοποιούν Τούρκοι με την απόκτηση της χρήσης μαρίνων στα Ιόνια Νησιά και ακόμη με τις σχεδιαζόμενες αγορές πολυτελών ξενοδοχείων. Ωστόσο είναι φανερό ότι η Ελλάδα και κυρίως η Βορειοδυτική, υφίσταται πρωτοφανή οικονομική επίθεση από την Τουρκία, που εκμεταλλεύεται στον μέγιστο βαθμό την ελληνική οικονομική κρίση.

Η στρατηγική της Τουρκίας εκτείνεται σε όλα τα Βαλκάνια, κυρίως σε χώρες που έχουν ανοικτούς «λογαριασμούς» με την Ελλάδα, με εμφανή το στόχο να συγκροτήσει μια «κυκλωτική» κίνηση από το Βορρά. Σύμφωνα μάλιστα με δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών, στο Κοσυφοπέδιο έχει εμφανιστεί τουρκική οργάνωση με το όνομα «Ένωση Πολιτισμού και Αλληλεγγύης», με στόχο την προώθηση της αλβανοτουρκικής φιλίας, που χρηματοδοτείται από το κλιμάκιο της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ!

Διαβάστε τη συνέχεια στην "PRESS" που κυκλοφορεί το Σάββατο

Posted: 18 May 2013 03:50 AM PDT
Με την ευκαιρία της ημέρας μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, ο βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης και υπεύθυνος Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας του Πανελλήνιου Άρματος Πολιτών, δήλωσε τα εξής:

«Τιμούμε όλοι οι Έλληνες την 19η Μαίου, ημέρα μνήμης και τιμής των 350.000 Ελλήνων του Πόντου που εξοντώθηκαν συστηματικά από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς. Ευθύνες συμμετοχής και συνενοχής στο έγκλημα της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολής, έχει και η Γερμανία η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην υλοποίηση του σχεδίου.
Ήταν ο Γερμανός στρατηγός Λίμαν φον Σάντερς, σύμβουλος της κυβέρνησης των νεότουρκων που είχε εισηγηθεί τον εκτοπισμό των Ελλήνων, που ουσιαστικά αποτελούσε σχέδιο εξόντωσης. Η Γερμανία υπηρετούσε με κυνικό τρόπο τα οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών της και συνέπραξε στην εξόντωση των Χριστιανικών λαών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Το έγκλημα της γενοκτονίας αποτελεί το βαρύτερο έγκλημα του Διεθνούς Δικαίου για το οποίο μάλιστα δεν υπάρχει παραγραφή. Η Γερμανία και η Τουρκία οφείλουν να ζητήσουν συγγνώμη και να προβούν σε όλες τις επιβαλλόμενες ενέργειες αποκατάστασης.

Δεν λησμονούμε πως ο ελληνικός λαός πλήρωσε επίσης με περισσότερο από ένα εκατομμύριο θύματα την ναζιστική κατοχή.

Η πολιτική των μνημονίων που επιβάλλει στη χώρα μας η σύγχρονη Γερμανία, επίσης αγγίζει τα όρια της γενοκτονίας, έχοντας οδηγήσει σε χιλιάδες αυτοκτονίες, αλλά και απροσδιόριστο αριθμό θυμάτων της φτώχειας και της εξαθλίωσης του λαού μας.

Η τρικομματική κυβέρνηση κόβει σήμερα από τους ανασφάλιστους υπερήλικες Πόντιους και Βορειοηπειρώτες την ελάχιστη σύνταξη-βοήθημα του ΟΓΑ, μοναδικό πόρο επιβίωσής τους.

Για τη νέα τραγωδία του μνημονίου, αργά ή γρήγορα, οι υπαίτιοι θα κληθούν να λογοδοτήσουν».


Posted: 18 May 2013 07:54 AM PDT
Οι Πομάκοι της Ελληνικής Θράκης καταγγέλουν εκτουρκισμό μέσω χρηματισμών

Πριν από μερικούς μήνες μία επιτροπή του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών περιδιάβαινε τη Θράκη. Εντύπωση είχε προκαλέσει τότε το γεγονός πως επέμεναν να επισκέπτονται περιοχές όπου κατοικούν Πομάκοι, ενώ δεν επεδίωξαν καμία απολύτως επαφή (πέραν των τυπικών) με τους τουρκοπράκτορες και γενικότερα τους ανθρώπους του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής. Επίσης, εντύπωση είχε προκαλέσει σε όσους παρατηρούσαν τις μετακινήσεις τους και η επίσκεψή τους σε οικισμούς όπου διαμένουν Αθίγγανοι (Rom). Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως είχαν ελάχιστες επαφές με Ελληνικές κρατικές υπηρεσίες, ενώ απέφυγαν να συναντήσουν εκπροσώπους όλων των κομμάτων.

Τα αποτελέσματα εκείνης της επίσκεψης έγιναν γνωστά μέσα από την ετήσια έκθεση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και αυτή η έκθεση αποτελεί κόλαφο για την Τουρκία, αφού ξεγυμνώνει τον ρόλο της Άγκυρας και τις πρακτικές εκτουρκισμού των Ελλήνων μουσουλμάνων, επιβεβαιώνοντας τα επί χρόνια καταγγελόμενα σχετικά με τις πιέσεις που δέχονται οι Πομάκοι της Θράκης για να αρνηθούν την ταυτότητά τους και να δηλώσουν Τούρκοι.
Μάλιστα, στο σχετικό της απόσπασμα η έκθεση του State Department αναφέρει:
"Η επίσημα αναγνωρισμένη μουσουλμανική μειονότητα των περίπου 150.000 άτομων που κατοικούν στη Θράκη, αποτελούνται κυρίως από εθνικά τουρκικής, πομακικής και από κοινότητες των Ρωμά. Ορισμένα μέλη της κοινότητας των Πομάκων ισχυρίστηκαν ότι μέλη της τουρκόφωνης κοινότητας τους πίεσαν να αρνηθούν την ύπαρξη πομακικής ταυτότητας χωριστή από την τουρκική ταυτότητα. Ορισμένοι Πομάκοι ισχυρίστηκαν πως μέλη της κοινότητας των Πομάκων έλαβαν χρηματικά κίνητρα για να αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι".
Μετά από αυτή την εξέλιξη, δεν γνωριζουμε τι ακριβώς προτίθεται να κάνει το αρμόδιο υπουργείο. Όμως, αυτή η χωρίς αμφισβήτηση "παρατήρηση" του αμερικανικού παράγοντα, αποτελεί ένα όπλο για την Ελληνική διπλωματία, το οποίο δεν επιτρέπεται να μείνει ανεκμετάλλευτο και μαζί με τις προ μηνός δηλώσεις του τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος δήλωσε απερίφραστα πως οι Πομάκοι δεν είναι Τούρκοι, σε συνδυασμό με την καταγεγραμμένη στραφή στην εκπαίδευση των Ελλήνων Πομάκων (εγκαταλείπουν τα μειονοτικά σχολεία και εγγράφονται στα Δημόσια Ελληνικά σχολεία) ίσως να δίνεται μοναδική προς εκμετάλλευση δυνατότητα θέματος παύσης λειτουργίας του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής. Ταυτόχρονα, δίνεται η δυνατότητα παρέμβασης των αρμοδίων υπηρεσιών ώστε να τεθεί θέμα απέλασης όλων όσων προσπαθούν με όποιεσδήποτε πράξεις τους να δημιουργήσουν αναστάτωση στους κατοίκους της Θράκης και λειτουργώντας με δόλο να υποσκάπτουν την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ελληνική ακριτική περιοχή.

Η μέχρι σήμερα παθητική στάση, η επιλογή της ήπιας και χαμηλών τόνων άσκηση εξωτερικής πολιτικής και γενικότερα η ασκούμενη πολιτική και διπλωματία της Ελλάδας που κινείται μοναχικά μέσα σε ένα ανύπαρκτο πλαίσιο Ελληνοτουρκικής φιλίας, έχει δημιουργήσει επιπρόσθετα προβλήματα (π.χ. Ρόδος, νησίδες και ξερονήσια του Αιγαίου, Καστελλόριζο κ.α.) στην Ελλάδα, αφού η Τουρκία αντιλαμβάνεται την "καλή θέληση" ως αδυναμία. Ίσως, λοιπόν, δίνεται μία λαμπρή ευκαιρία για μία στροφή  180 μοιρών στην ασκούμενη εξωτερική πολιτική και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, προκειμένου να δοθεί ένα νέο στίγμα για την αντίληψη και τις διαθέσεις της Ελλάδας απέναντι στους ισχυρισμούς και τις γενικότερες  μεθοδεύσεις και λειτουργίες της Άγκυρας.

Μπορεί η Τουρκία την χρονική αυτή περίοδο να εμφανίζεται ως ισχυρή (λόγω κυρίως της συμφωνίας της με τους Κούρδους και της -προσωρινής έστω- απαλλαγής ενός σημαντικού προβλήματος και μετώπου συγκρούσεων), αυτό όμως δεν σημαίνει πως η Ελλάδα είναι αδύναμη. Εξάλλου (κι επειδή είναι πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί μία σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας -λόγω κοινής συμμετοχής στο ΝΑΤΟ- πέραν ενός θερμού επεισοδίου) ο σημερινός χώρος αντιπαράθεσης των δύο χωρών είναι στην διπλωματία. Η Ελλάδα οφείλει να χρησιμοποιεί τα απροσδόκητα δώρα του διεθνούς παράγοντα, τα οποία είναι απολύτως αξιοποιήσιμα προς την ενίσχυση των Ελληνικών θέσεων και συμφερόντων. Και η τελευταία έκθεση του State Department στην αναφορά της για τον ρόλο της Τουρκίας στην Ελληνική Θράκη, χρήζει άμεσης και πλήρους εκμετάλλευσης.

Διαβάστε ΕΔΩ όλη την έκθεση του Αμερικανικού ΥΠΕΞ


Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Η αναδημοσίευση ενυπόγραφων άρθρων και μεταφράσεων του ιστολογίου επιτρέπεται μόνο με έγγραφη ενεργή αναφορά στο ιστολόγιο.

Posted: 18 May 2013 01:58 AM PDT
Για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί ένας λαός περνάει κάμποσες «συμπληγάδες». Στη χαβούζα που λέγεται ιστορία, τη διαφορά έκαναν η αριθμητική αύξηση κι η ύπαρξη χαρισματικών ανθρώπων, με υψηλή νοημοσύνη και ανθρωπιστικές αρχές.

Ο κανόνας των «μεγάλων αριθμών». Όσο πολυπληθέστερη είναι μια κοινωνία, τόσο αυξάνει τις πιθανότητες να «σκάσουν μύτη» ωραίοι τύποι. Τέτοιοι που μπορούν να πάνε μια… παράλογη χώρα ένα βήμα μπροστά. Αργά ή γρήγορα, οι κοινωνίες χωνεύουν τις παλιές τους δόξες: Στήνουν αγάλματα σε ηγέτες, προικισμένους επιστήμονες, πρωτοπόρους καλλιτέχνες.

Η ακμή της κλασικής Αθήνας είχε μπόι 50 χρόνων. Δεν ήταν συγκεντρωμένοι μόνο στοχαστές και λόγιοι. Οι σύγχρονοί τους ήταν και γεωργοί, έμποροι, ναυτικοί, δούλοι. Χρειάζονταν όλους αυτούς μία χούφτα χαρισματικοί άνθρωποι για να κάνουν το μεγάλο ποιοτικό άλμα. Η ελληνική… παρακμή ακολούθησε. Και την «πάτησε» στις δύο συνθήκες: πλήθος-ήθος. Οι Έλληνες «σφάχτηκαν». Έγιναν μικρές και αντιμαχόμενες πόλεις-κράτη. Μαγκώθηκαν τα γεωγραφικά όρια. «Μάζεψε» ο πληθυσμός. Σειρά είχε η πλούσια ηθική τους σήψη. Βούλιαξαν στη διαφθορά και αυτοδιαλύθηκαν. Την ίδια διαδρομή εξαχρείωσης μιμήθηκαν κι οι ρωμαίοι κατακτητές τους. Από την ακμή στην ηδονοθηρία, τη λειψανδρία και τη διάλυση.

Σήμερα, στερούμαστε ξανά και πλήθους και ήθους. Στη μαγκωμένη -σαν άλλη Λωρίδα της Γάζας- Ελλάδα η μια χούφτα κάτοικοι έφαγαν κατραπακιά. Η πολιτεία ξαπόστειλε στη ξενιτειά πιο πολλούς Ελληνες από όσους έχουν απομείνει εδώ. Η μαγιά για χαρισματικά πρόσωπα σαπίζει. Για τους ελάχιστους που ξεμύτισαν, περιμένει στη γωνία ένα τέρας που τους αποκλείει, τους σπιλώνει, τους γελοιοποίει. Οι ανατρεπτικοί πνίγονται (;) στο κράτος του Δασκαλόπουλου και των δημοσιογραφικών οχετών. Η «Μεγάλη Ιδέα» της ενσωμάτωσης στην ευρωπαϊκή… οικογένεια (sic) πήγε άπατη. Εκεί την άμαξα σπρώχνει η Αγορά κι ο Ανταγωνισμός. Έμεινε καβάτζα η αναξιοπρεπής -κατά Κονδύλη- προσδοκία: «Άλλοι να μας ταΐζουν και άλλοι να μας φυλάνε τα σύνορα».

Η κτηνωδία πια βγάζει μάτι: η θεσμική καλοζωία των αστών. Η ζωή που δεν είναι ζωή. Η χώρα-χώρος. Που εξέλεξε (εδώ μίλησαν οι μεγάλοι αριθμοί) πρωθυπουργούς, όπως ο Γιώργος Παπανδρέου. Που δήλωνε σαν υπουργός Εξωτερικών ότι «είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γης λιγότερα από εκείνα που μας ανήκουν και να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια, παρά να έχουμε ό,τι μας ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο ξαφνικής επίθεσης κακόβουλων γειτόνων».

Μόνο που αυτά τα στρέμματα έχουν όνομα και στάζουν ακόμα αίμα. Τα λένε Κύπρο, τα λένε Μανωλάδα, τα λένε Κάλυμνο, Λήμνο και Γαύδο. Τα λένε Θράκη. Και όποιος θέλει… κοιμάται.
Posted: 18 May 2013 01:41 AM PDT
Συνέντευξη – βόμβα του Λαβρόφ σε Λιβανέζικο μέσο δίνει ακριβώς το στίγμα της στάσης της Ρωσίας. Μεταξύ άλλων αναφέρει:

Δεν εκτελούμε καμμία νέα παραγγελία στην Συρία. Εκτελούμε μόνο μέρη προγενέστερων συμβολαίων, που τα περισσότερα οπλικά συστήματα έχουν ήδη παραδοθεί!
Οι παραγγελίες αφορούν S-300 και TOR-M1 με ειδικές τροποποιήσεις για την Συρία.
Επανέλαβε πάλι ότι "δεν μιλάμε για νέα συμβόλαια αλλά για ολοκλήρωση των παλαιών", ενώ σε ερώτηση "γιατί δεν σταματάτε τις παραδόσεις, τώρα με τις διεθνείς κυρώσεις" η απάντηση ήταν αφοπλιστική: "Εάν το κάνουμε αυτό, θα πάψουμε να θεωρούμαστε αξιόπιστοι προμηθευτές. Η Ρωσία είναι ο πλέον αξιόπιστος προμηθευτής στον πλανήτη"!

Υπεραμύνθηκε της ορθότητας αυτής της συνεργασίας αφού τόνισε πως "Κανένα από αυτά τα όπλα δεν είναι επιθετικού χαρακτήρα, όλα διασφαλίζουν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας… όποιος δεν επιβουλεύεται την εδαφική ακεραιότητα μίας κυρίαρχης χώρας, δεν έχει να φοβάται από αυτά τα όπλα (!!!)"

Στην ερώτηση "γιατί αυτά τα όπλα δεν χρησιμοποιήθηκαν για να αναχαιτισθούν οι πρόσφατες επιθέσεις του Ισραήλ" η απάντηση ήταν Σιβυλλική: Μελετάμε πολύ προσεκτικά τα στοιχεία αυτών των επιθέσεων. Ποιοί ήταν οι στόχοι και οι συνέπειες των ενεργειών. Έχουμε καταλήξει πως όντως επρόκειτο για παραβίαση του εναερίου χώρου της Συρίας"

Ο Πούτιν λοιπόν δεν μπλόφαρε στην συνάντηση του με τον Νετανιάχου.


Posted: 18 May 2013 12:59 AM PDT
Γράφει ο Βίκτωρ Τσιλώνης 
Ο χρόνος κυλά όπως πάντα γοργά και έτσι συχνά είναι δύσκολο κανείς ν' αντιληφθεί την πορεία τόσο των προσωπικών καταστάσεων όσο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, και των διεθνών γεγονότων.
Παραδείγματός χάριν, ακούμε πλέον καθημερινά τον τελευταίο καιρό για την εμφύλια σύρραξη στη Συρία, αλλά είναι δύσκολο να αντιληφθούμε ότι αυτή δεν ξεκίνησε τον προηγούμενο μήνα αλλά μάλλον δεκαέξι μήνες νωρίτερα και μάλιστα μια ημέρα που αποτελεί για μας εθνική επέτειο: ήταν, λοιπόν, Παρασκευή, 25 Μαρτίου 2011 όταν χιλιάδες διαδηλωτές ξεχύθηκαν σε διάφορες πόλεις της Συρίας διεκδικώντας περισσότερη δημοκρατία, περισσότερα δικαιώματα, λιγότερη διαφθορά, καθώς και την απελευθέρωση νεαρών πολιτικών κρατουμένων.

Ένας σημαντικός αλλά αδιευκρίνιστος αριθμός διαδηλωτών όμως -κάποιοι μίλησαν για 30, κάποιοι για 55, κάποιοι άλλοι για ακόμη περισσότερους από αυτούς- δεν γύρισαν πίσω στα σπίτια τους, αλλά έπεσαν νεκροί από τα πυρά των δυνάμεων ασφαλείας εκείνη τη γνώριμη ημέρα της ελευθερίας.


Κι ενώ είχαμε αρχίσει πλέον να συνηθίζουμε να ακούμε για θανάτους αμάχων, ανταρτών και στρατιωτών καθώς και βομβαρδισμούς πόλεων της Συρίας, σαν άλλη μια μέρα της μαρμότας, το καλά μελετημένο βομβιστικό χτύπημα κατά του υπουργικού συμβουλίου του Ασσάντ, που προκάλεσε το θάνατο τεσσάρων τουλάχιστον υψηλόβαθμων αξιωματούχων (μεταξύ των οποίων και του κουνιάδου του), έφερε ξανά εντονότερα στο προσκήνιο τα τεκμαινόμενα στη Συρία. Έτσι μεμιάς προβλήθηκε σε μια μεγάλη οθόνη ενώπιον μας όχι μόνο το πόσο πολύς καιρός από τη στιγμή της συριακής επανάστασης πέρασε, αλλά και το ποιες θα είναι πιθανόν οι εξελίξεις στο μέλλον (ο Ασσάντ θεωρείται από τα δυτικά ΜΜΕ πλέον «τελειωμένος», αλλά προσωπικά δεν θα στοιχημάτιζα ακόμη σ' αυτό).

Το χτύπημα αυτό, του οποίου αυτουργός φέρεται να είναι κάποιος ο οποίος εργαζόταν μέχρι πρότινος ως μέλος του προσωπικού ασφαλείας του Ασσάντ μας θύμισε την σπουδαία λατινική ρήση «ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες;» και αποτέλεσε το σοβαρότερο πλήγμα ενάντια στο καθεστώς του Ασσάντ, μετά το θάνατο 120 ανδρών των σωμάτων ασφαλείας τον Ιούνιο του 2011 στην πόλη Ζιζρ αλ-Σουγκούρ που τυχαίνει να απέχει μόλις 20 χιλιόμετρα από τα τουρκικά σύνορα.

Η επίθεση έλαβε χώρα στο Εθνικό Κτίριο Ασφαλείας στην περιοχή της Ρόουντα και η βόμβα φέρεται να τοποθετήθηκε με κάποιον ευφυή τρόπο που θα ζήλευε και ο κινηματογραφικός πράκτορας 007 προηγουμένως στο δωμάτιο, ενδεχομένως κατόπιν και της συνδρομής ξένων μυστικών υπηρεσιών. Με άλλα λόγια, το μέγεθος της έκρηξής της φαίνεται να καταρρίπτει τα σενάρια του βομβιστή αυτοκτονίας, χωρίς φυσικά να μπορεί να αποκλειστεί 100% κι αυτό το ενδεχόμενο, το οποίο διοχετεύτηκε γρήγορα στα διεθνή και εγχώρια ΜΜΕ ως ο αληθινός τρόπος τέλεσης της δολοφονικής αυτής πράξης.
Κι ενώ σήμερα η εμφύλια σύρραξη στη Συρία συνεχίζεται ακόμη πιο έντονη στο Αλέπο, τη μεγαλύτερη πληθυσμιακά πόλη της Συρίας (με περίπου 2.200.000 κατοίκους), με τη συμμετοχή μάλιστα ελικοπτέρων,η αβεβαιότητα για το μέλλον της Συρίας αλλά και της Μέσης Ανατολής γενικότερα συνεχίζει να παραμένει. Η κρυφή υποστήριξη της Τουρκίας και των δυτικών χωρών στους Σύριους επαναστάτες και η πολύ πιθανή εκλογή του Ρόμνει στη θέση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής μας προετοιμάζουν για μια ακόμη σφοδρότερη συνέχεια στο Ιράν με την επίσημη πλέον εμπλοκή και της«διεθνούς κοινότητας», δηλαδή των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, δηλαδή και της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης.

Κι όλα αυτά μας φέρνουν σιγά-σιγά ένα βήμα πιο κοντά προς έναν Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το πού ακριβώς όμως αυτός θα ξεσπάσει καθώς και το πότε (σε μια εξαετία από τώρα;) παραμένει ακόμη αδιευκρίνιστο.
Πηγή Intellectum

Posted: 17 May 2013 11:26 PM PDT
Του Περικλή Νεάρχου
Πρέσβυς ε.τ.

Η εφημερίδα Μιλλιέτ δημοσίευσε στον ιστότοπό της, την περασμένη εβδομάδα, ένα χάρτη της «Μεγάλης Τουρκίας», που ονειρεύεται και προβάλλει το σημερινό καθεστώς στο πλαίσιο της νεο-Οθωμανικής και μεγαλοϊδεατικής πολιτικής του. Ο χάρτης, ενώπιον των σφοδρών διαμαρτυριών που προκάλεσε, παρέμεινε αναρτημένος μόνο για λίγα λεπτά. Ήταν όμως αρκετά για να στείλουν τα μηνύματα της πολιτικής και των επιδιωκομένων στόχων από τη σημερινή Τουρκία του Ερντογάν.

Οι επεκτατικές φιλοδοξίες εντοπίζονται προς δύο κατευθύνσεις. Ανατολικά και νότια προς το Βόρειο Κουρδικό Ιράκ και τη Βόρεια, Κουρδική κυρίως, Συρία. Δυτικά και νότια προς την Κύπρο, το Αιγαίο, την Ελληνική Θράκη, τη Νότια Βουλγαρία και την Ανατολική Μακεδονία, περιλαμβανομένης της Χαλκιδικής!

Όσοι ανέμεναν ότι η υπερίσχυση του Ερντογάν στον ανταγωνισμό του με το βαθύ κράτος των Κεμαλικών στρατηγών θα οδηγούσε στον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας και στον μετριασμό των επεκτατικών της διεκδικήσεων καλούνται σήμερα να επανεξετάσουν τις εκτιμήσεις τους. Ο φιλοϊσλαμικός, νεο-οθωμανικός προσανατολισμός της Τουρκίας, σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στην περιοχή στη μεταψυχροπολεμική εποχή, την ωθεί στην αναζήτηση ρόλου περιφερειακής δυνάμεως, που διεγείρει σύνδρομα μεγαλοϊδεατισμού και επεκτατισμού.
Ανυπέρβλητο κώλυμα προς την κατεύθυνση αυτή απεδείχθη το Κουρδικό πρόβλημα. Παρ' όλα τα μέσα που διετέθησαν κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, η στρατιωτική λύση παρέμεινε ανέφικτος στόχος και η ανοικτή πληγή του Κουρδικού υποθήκευε την Τουρκική στρατηγική και πολιτική τόσο προς την κατεύθυνση της Ευρώπης όσο και προς την κατεύθυνση της Μέσης Ανατολής, του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας.

Επιπλέον, η κατάκτηση της αυτονομίας και οιονεί ανεξαρτησίας από τους Κούρδους του πλούσιου σε πετρέλαιο Βορείου Ιράκ και η αναγνώριση από το καθεστώς του Μπασάρ Αλ-Άσσαντ της αυτονομίας των Κούρδων της Συρίας έφερε σε δεινή θέση την Άγκυρα. Η τελευταία καλείται είτε ν' αναζητήσει μια πολιτική λύση με τους δικούς της Κούρδους, που είναι οι πολυπληθέστεροι, είτε ν' απομονωθεί και να βρεθεί αντιμέτωπη με επιλογές και συμφέροντα της Αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή και με προοπτικές ενδεχόμενης δημιουργίας ανεξάρτητου εθνικού Κουρδικού κράτους, το οποίο, προφανώς, θα αναφέρεται και στους Κούρδους της Τουρκίας.

Σημειώνεται σχετικά ότι η παραδοσιακή στρατηγική της Τουρκίας για την αντιμετώπιση των απελευθερωτικών κινημάτων των Κούρδων ήταν η στενή τριμερής συμμαχία Τουρκίας, Ιράκ και Ιράν για κοινό μέτωπο. Η στρατηγική αυτή κατέρρευσε εκ των πραγμάτων λόγω των εξελίξεων στο Ιράκ και της ενεργού υποστηρίξεως των Κούρδων του Ιράκ από τους Αμερικανούς.

Η αντιπαράθεση των Αμερικανών και του Ισραήλ με το Ιράν καθιστά επίσης εξόχως αναγκαία την Κουρδική αυτονομία στο Βόρειο Ιράκ ως βάση και προγεφύρωμα κατά του Ιράν. Πολύ περισσότερο, όταν η υπερίσχυση των Σιιτών στο Ιράκ, αντιπάλων του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν, περιπλέκει τη θέση του Ιράκ έναντι των Σιιτών του Ιράν, εφόσον το ίδιο αντιμετωπίζει την ανοικτή και απροκάλυπτη εχθρότητα της γειτονικής Σαουδικής Αραβίας, που υπερακοντίζει στον πόλεμο κατά των Σιιτών και αυτοπροβάλλεται ως πρόμαχος και υπερασπιστής του ορθόδοξου Σουνιτικού Ισλάμ.

Νεο Τολμηρό Παιχνίδι του Ερντογάν στο Κουρδικό
Με τα δεδομένα αυτά, της αδυναμίας δηλαδή επιβολής στρατιωτικής λύσεως και της επ' αόριστον στρατηγικής καθηλώσεως της Τουρκίας στο Κουρδικό, με όλους τους συναφείς ενδεχόμενους κινδύνους, ο Τούρκος πρωθυπουργός επιχειρεί μια νέα πολιτική διεξόδου στο Κουρδίκο. Ακολουθεί σ' αυτό τα βήματα που είχε κάνει, στη δεκαετία του '90, ο Τούρκος Πρόεδρος Τουρκούτ Οζάλ. Ο τελευταίος είχε προτείνει ενός είδους ομοσπονδιακή αυτονομία στους Κούρδους της Τουρκίας, που θα περιλάμβανε όμως και τους Κούρδους του Βορείου Ιράκ, με την πλουσιότατη σε πετρέλαιο περιοχή της Μοσούλης και του Κιρκούκ.

Η προσπάθειά του, ανεξάρτητα από τα άλλα, εξωτερικά εμπόδια και τη στάση των Κούρδων του Ιράκ, συνάντησε επίσης τη σφοδρή αντίδραση του βαθέος Κεμαλικού κράτους των στρατηγών. Για τους τελευταίους, η παραχώρηση οποιασδήποτε εδαφικής αυτονομίας στους Κούρδους της Τουρκίας ισοδυναμούσε με διάσπαση της εθνικής ενότητας, διαμελιστική πολιτική και ανάθεμα. Οι αρχικές υποψίες ότι ο αιφνίδιος θάνατος του Τουρκούτ Οζάλ οφειλόταν σε δηλητηρίαση επιβεβαιώθηκαν προσφάτως με τη σύλληψη ενός πρώην συνταγματάρχη, ο οποίος κατηγορείται ότι, σε συνεργασία με έναν άλλο υψηλόβαθμο αξιωματικό, δολοφόνησε με δηλητήριο τον πρώην Τούρκο Πρόεδρο. Η αναψηλάφηση των συνθηκών του θανάτου του η διερεύνηση των καταγγελιών και η ανεύρεση των ενόχων δεν είναι τυχαία. Αποσκοπεί στην προβολή εμμέσως της ιδέας για ομοσπονδία του Τούρκου Προέδρου και στην προετοιμασία του εδάφους για τη νέα πολιτική στο Κουρδικό του Ερντογάν.

Η πολιτική αυτή προβάλλεται επιδηδείως ως συνάδουσα με τις δομές και τις παραδόσεις του Οθωμανικού παρελθόντος, που χαρακτηριζόταν από αποκεντρωμένες διοικητικές περιοχές και είχε ως κοινό συνεκτικό δεσμό μεταξύ Κούρδων και Τούρκων το Ισλάμ, ανεξάρτητα από εθνικές διαφορές.

Η αυτοκρατορική αυτή δομή μπορεί, κατά τη λογική αυτή, να εξυπηρετήσει και σήμερα άριστα την Τουρκία όχι μόνο για τη λύση του Κουρδικού, υπέρ της Τουρκίας, αλλά επίσης για την εξυπηρέτηση και ευρύτερων στρατηγικών και επεκτατικών της βλέψεων. Μπορεί επίσης, με τα άμεσα επεκτατικά κέρδη που θα φέρει, ν' αντισταθμίσει πολιτικά τις αντιδράσεις για την παραχώρηση δικαιωμάτων χωριστής ταυτότητας και περιφερειακής αυτονομίας στους Κούρδους.

Ειδικότερα, η Άγκυρα αποβλέπει με την πολιτική αυτή στον προσεταιρισμό των Κούρδων και σε στρατηγική συμμαχία μ' αυτούς. Σ' ένα τέτοιο ενδεχόμενο, η Τουρκία θα είχε άμεση πρόσβαση στο πετρέλαιο του Βορείου Ιράκ. Ήδη έχει προωθήσει από καιρό την έντονη οικονομική παρουσία της, εκμεταλλευόμενη τη διαμάχη του Κουρδικού Βορείου Ιράκ με τη Βαγδάτη. Η διαμάχη αυτή δεν επιτρέπει την εξαγωγή του πετρελαίου του Βορείου Ιράκ από την Βασσόρα. Αφήνει ως μόνη διέξοδο την εξαγωγή του μέσω Τουρκικού εδάφους. Η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη την ομηρία αυτή, υπέγραψε προσφάτως συμφωνία με την Κουρδική αυτόνομη κυβέρνηση του Βορείου Ιράκ για τον εφοδιασμό της με πετρέλαιο, με πολύ προνομιακούς όρους. Η συμφωνία αυτή έγινε χωρίς την έγκριση της Βαγδάτης, όπως, άλλωστε, και οι συμφωνίες με πετρελαϊκούς, κολοσσούς, που έσπευσαν στο Βόρειο Ιράκ για να εξασφαλίσουν μερίδιο στα πλούσια κοιτάσματα της περιοχής, που ποσοτικά και ποιοτικά είναι από τα καλύτερα του κόσμου.

Η Άγκυρα δεν υπολογίζει, μακροπρόθεσμα, μόνο σε οικονομικά ωφέλη. Εκτιμά ότι, εάν κατορθώσει να προσδέσει στρατηγικά στο άρμα της τον Κουρδικό παράγοντα και από τις δύο πλευρές των συνόρων, θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για Τουρκική ηγεμονία στην περιοχή.

Η Άγκυρα Εποφθαλμιά και τη Βόρεια Συρία
Προς την ίδια κατεύθυνση αντιμετωπίζει τις εξελίξεις η Άγκυρα και στη Συρία. Επιδιώκει να μεταστρέψει υπέρ της την αυτονομία των Κούρδων της Συρίας και να την εντάξει σε μια επεκτατική πολιτική. Υπενθυμίζεται σχετικά ότι έχει προϊστορία η Τουρκική επεκτατική πολιτική κατά της Συρίας. Επιδιδόμενη σ' ένα επιτήδειο διπλωματικό παιχνίδι, η Άγκυρα, στις παραμονές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου κατόρθωσε να αποσπάσει το σαντζάκιο της Αλεξανδρέτας, υπό ένα προσωρινό δήθεν καθεστώς αυτονομίας. Στη συνέχεια, το ενέταξε στην Τουρκία, εκδιώκοντας μεγάλο μέρος των Αράβων κατοίκων του και εγκαθιστώντας εποίκους, όπως κάνει ακριβώς σήμερα και στην Κύπρο.

Η αντίσταση και η αντοχή του καθεστώτος Άσσαντ έθεσε σε δοκιμασία και αμηχανία την Τουρκική πολιτική, που προσδοκούσε γρήγορα και μεγάλα κέρδη από την πτώση του καθεστώτος. Πολύ δυσάρεση εξέλιξη ήταν για την Τουρκική πολιτική η ανάδυση μιας νέας αυτόνομης Κουρδικής περιοχής στη Συρία, που πολιτικά ευθυγραμμίζεται, κατά κύριο λόγο, με το απελευθερωτικό κίνημα ΡΚΚ των Κούρδων της Τουρκίας.

Η Άγκυρα ενέτεινε τις πιέσεις στους Δυτικούς συμμάχους που αντιμάχονται το καθεστώς, όπως επίσης στους μεγάλους χορηγούς όπλων και χρημάτων στους αντιπάλους του Άσσαντ, το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία, για να εμπλακούν πιο ενεργά και αποφασιστικά στον πόλεμο κατά του Άσσαντ. Ενέτεινε επίσης η ίδια τις συγκεκαλυμμένες επεμβάσεις της. Ενδεχόμενη επιβίωση του καθεστώτος Άσσαντ θ' αποτελούσε στρατηγική ήττα για την Άγκυρα και θ' ανέτρεπε τους σχεδιασμούς και τις υπερφίαλες φιλοσοδοξίες της.

Η τροπή που παίρνει η σύγκρουση στη Συρία, με την παρέμβαση των ακραίων Ισλαμιστών και την έντονα Ισλαμιστική πολιτική του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας, τη μετατρέπει ολοένα και περισσότερο σε διαθρησκευτική σύγκρουση, που οδηγεί σε πολυδιάσπαση της χώρας. Είναι γνωστός ο φανατισμός της Σαουδικής Αραβίας κυρίως κατά των Σιιτών, που συγχέονται με τους Αλαουίτες της Συρίας, και ο φανατισμός όλων των Ισλαμιστικών κινημάτων κατά των Χριστιανών.

Είναι ενδεικτική από την άποψη αυτή η αιματηρή απαγωγή του Ελληνορθόδοξου και του Μαρωνίτη επισκόπου Χαλεπίου, των οποίων η τύχη αγνοείται ακόμη. Η απαγωγή, σύμφωνα με υπάρχουσες πληροφορίες, έγινε από Τσετσένους Ισλαμιστές, που έσπευσαν και αυτοί να συμμετάσχουν στη νέα διεθνή Ισλαμιστική κινητοποίηση στο μέτωπο τώρα της Συρίας. Οι Τσετσένοι Ισλαμιστές είναι γνωστοί για το φανατισμό τους και έχουν στενούς δεσμούς με τη Σαουδική Αραβία. Το γεγονός ότι ο Αλαουίτης Άσσαντ είναι επίσης σύμμαχος των μισητών σ' αυτούς Ρώσων, είναι ένας λόγος παραπάνω για έξαλλο ιερό μένος και ιερό, υποτίθεται, πόλεμο.

Η άνοδος του Ισλαμισμού και του θρησκευτικού φανατισμού στη Συρία θέτει αμείλικτα ερωτήματα για τον πραγματικό ρόλο αυτών που υπερθεματίζουν για τη βίαιη ανατροπή του Άσσαντ και παρέχουν ανεπιφύλακτη βοήθεια στους υποτιθέμενους πρωταγωνιστές της «δημοκρατικής» αλλαγής. Το παιχνίδι με το Ισλάμ και τον θρησκευτικό φανατισμό είναι πολύ επικίνδυνο παιχνίδι, όπως απεδείχθη στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη και αποδεικνύεται τώρα στη Συρία.

Οι Χριστιανοί της Συρίας, που οι ρίζες τους φτάνουν στις αρχές του χριστιανισμού και στο πρώτο Βυζάντιο, απειλούνται με εξαφάνιση. Αντιπροσωπεύουν το 10% περίπου του πληθυσμού, όσοι σχεδόν ήταν μέχρι την Αμερικανική επέμβαση και στο Ιράκ. Απομένουν εκεί σήμερα ελάχιστοι. Παρατηρείται έτσι το οξύμωρο. Εξαφανίζεται ο αρχαιότατος Χριστιανισμός της Μέσης Ανατολής, την ίδια ώρα που το Ισλάμ βρίσκει πρόσφορο έδαφος και πλήρη ανοχή να αναπτύσσεται στη χριστιανική Ευρώπη. Αναπτύσσεται ακόμη και στην Ελλάδα, που μέχρι προσφάτως δεν είχε άλλους Μουσουλμάνους, εκτός από τη μικρή μειονότητα της Θράκης.

Το πρόβλημα όμως δεν αφορά μόνο τους Χριστιανούς της Συρίας και της Μέσης Ανατολής. Αφορά και τις άλλες θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες της χώρας και την ειρηνική συνύπαρξη και συμβίωσή τους. Η βίαιη καταστροφή μιας ισορροπίας και η υποκατάσταση του κοσμικού από ένα θρησκευτικό κριτήριο απειλεί τη συνοχή και την ενότητα της χώρας και μια δύσκολα κατακτημένη, μέσα από συγκρούσεις και καταστροφές, θρησκευτική ανοχή.

Η υπογράμμιση των παραπάνω έχει ιδιαίτερη σημασία τη στιγμή αυτή που γίνονται εντονότερες οι ενδείξεις μιας εξωτερικής επεμβάσεως, με πρόσχημα τη χρήση χημικών όπλων από το καθεστώς Άσσαντ. Το ίδιο πρόσχημα χρησιμοποιήθηκε για την Αμερικανική εισβολή στο Ιράκ. Αποδείχθηκε όμως ότι, πράγματι, ο Σαντάμ Χουσεΐν δεν είχε στη διάθεσή του χημικά όπλα.

Η Άγκυρα επεύχεται μια ξένη επέμβαση και καραδοκεί να θέσει υπό τον έλεγχό της τη βόρεια Συρία, εκμεταλλευόμενη τη νέα πολιτική της για τους Κούρδους και την πολυδιάσπαση της χώρας.

Έχει Πιθανότητες Επιτυχίας η Νέα Πολιτική Ερντογάν για το Κουρδικό;
O Ερντογάν συνδυάζει τη νέα πολιτική για το Κουρδικό με τη σχεδιαζόμενη ανάρρησή του στο θώκο του Προέδρου και με αλλαγές στο Τουρκικό Σύνταγμα. Σύμφωνα με αυτές, το πολιτικό σύστημα της Τουρκίας θα γίνει ακραιφνώς Προεδρικό και ο ίδιος ως Πρόεδρος θα διαθέτει αυξημένες εξουσίες. Πιστεύει ότι μέσα στο νέο αυτό πολιτικό πλαίσιο και με τον ίδιο πρωταγωνιστή, με ευρύτατες εξουσίες, θα κατορθώσει να ποδηγετήσει τις εξελίξεις και να δαμάσει τις αναμενόμενες αντιδράσεις.

Από την πλευρά τους, οι Κούρδοι υπενθυμίζουν με νόημα ότι έχουν κηρυχθεί μέχρι τώρα άλλες οκτώ εκεχειρίες, οι οποίες τελικά δεν έγιναν αφετηρία για μια αποδεκτή πολιτική λύση.

Σε πρόσφατη μεγάλη συνέντευξή του σε δημοσιογράφο της εφημερίδας Μιλλιέτ, ο οποίος υπέστη τη μήνιν γι' αυτό του Τούρκου πρωθυπουργού και απελύθη από την εφημερίδα του, ο αρχηγός των Κούρδων ανταρτών Μουράτ Καραγιλάν, μιλώντας από το όρος Καντίλ, υπεγράμμισε τα εξής ως όρους για την Κουρδική πλευρά: Πρώτον, ότι δεν τίθεται θέμα για τους αντάρτες να παραδώσουν τα όπλα τους. Στο πνεύμα αυτό ανακοινώθηκε, άλλωστε, ότι η αποχώρηση των ανταρτών από την Τουρκία για το Βόρειο Ιράκ θ' αρχίσει στις 8 Μαΐου και ότι οι αντάρτες θ' αποχωρήσουν με τα όπλα τους. Δεύτερον, ότι δεν αρκεί μια απλή συμφωνία με τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση. Πρέπει η συμφωνία να επικυρωθεί από την Εθνοσυνέλευση, ώστε να πάρουν θέση και να δεσμευθούν σχετικά οι πολιτικές δυνάμεις, πέρα από την κυβερνητική παράταξη. Πρέπει επίσης οι συμφωνημένες αλλαγές να περιληφθούν στο αναθεωρημένο σύνταγμα, το όποιο θ' αναγνωρίζει σαφώς την Κουρδική εθνική ταυτότητα και το πλαίσιο της αυτονομίας.

Η μεγαλεπήβολη πολιτική Ερντογάν για το Κουρδικό είναι στην πλάστιγγα. Είναι φανερά τα άμεσα και μακροπρόθεσμα κέρδη μιας τέτοιας πολιτικής για την Άγκυρα. Είναι όμως προφανείς και οι αβεβαιότητες, το βάρος του Κεμαλικού παρελθόντος, οι εγγενείς αντιφάσεις και οι συγκρουόμενες στρατηγικές άλλων δυνάμεων. Οι Κούρδοι έχουν κατακτήσει με τους αγώνες τους κοινή εθνική συνείδηση στις χώρες στις οποίες είναι διεσπαρμένοι. Οι ίδιοι αναφέρονται, άλλωστε, στο βόρειο Κουρδιστάν της Τουρκίας, στο ανατολικό του Ιράν, στο νότιο του Ιράκ και στο δυτικό της Συρίας. Είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν το όραμά τους για ένα κοινό εθνικό κράτος και να δεχθούν μια περιορισμένη αυτονομία στην Τουρκία, που, προφανώς, δεν θα έχει το βαθμό ανεξαρτησίας που έχει η αυτονομία του Βόρειου Ιράκ ή ακόμη της Συρίας;

Ένας λογικός συμβιβασμός φαίνεται εφικτός, υπό το βάρος των περιστάσεων και εφόσον η επίσημη Τουρκική ιδεολογία απομακρύνεται από την αυστηρή Κεμαλική έννοια του εθνικού Τουρκικού κράτους. Προς την κατεύθυνση αυτή, συγκλίνει επίσης η παγκοσμιοποίηση με τον διεθνιστικό οικονομικό νεοφιλελευθερισμό και τα ιδεολογήματα της για την υπέρβαση του εθνικού κράτους.

Αποφασιστικός παράγων για την Άγκυρα είναι οι ευρύτερες στρατηγικές φιλοδοξίες της, που δεν μπορούν να έχουν καμία τύχη, με ανοικτή την πληγή του Κουρδικού. Πολύ σημαντικός παράγων, σε σχέση με το Κουρδικό, είναι επίσης το Ισραήλ. Το τελευταίο αντιμετωπίζει σήμερα ως πρωταρχικό εχθρό το Ιράν. Δεν μπορεί όμως να μένει αδιάφορο για τις Τουρκικές φιλοδοξίες, όταν έχει πάρει ήδη μια γεύση της Τουρκικής αντιπαλότητας και να δεχθεί εύκολα Τουρκική ηγεμονία επί του Κουρδικού παράγοντα, που έχει τεράστια γεωπολιτική σημασία στην περιοχή και με τον οποίο διατηρεί στρατηγικές σχέσεις.

Η Ευρωπαϊκή Διάσταση του Τουρκικού Επεκτατισμού
Ο νέος Τουρκικός επεκτατισμός εκδηλώνεται απροκάλυπτα και προς τη Δύση και αφορά, προφανώς, την Κύπρο, την Ελλάδα αλλά και τη Βουλγαρία, όπου διαβιοί σημαντική Μουσουλμανική μειονότητα.

Ο Τουρκικός επεκτατισμός προς την κατεύθυνση αυτή ακολουθεί τη γνωστή τακτική των αμφισβητήσεων, των αυθαιρέτων διεκδικήσεων και της εκμεταλλεύσεως Μουσουλμανικών μειονοτήτων. Εντάσσεται συνολικά στο πλαίσιο μιας γενικότερης πολιτικής της Τουρκίας που επιδιώκει την ενίσχυση των προσβάσεών της στον Ευρωπαϊκό χώρο και του στρατηγικού της ρόλου. Ειδικότερα, μετά τον εντοπισμό μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων στην ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδος, επιδιώκει να καταστεί «συνέταιρος», διαπραγματευόμενη με τις ΗΠΑ διπλωματικά «ανταλλάγματα» για την υποτιθέμενη σύμπλευση της με τα Αμερικανικά συμφέροντα και την Αμερικανική στρατηγική στην περιοχή.

Ενδεχόμενη μη θετική κατάληξη της πολιτικής Ερντογάν για το Κουρδικό θα ενίσχυε την Τουρκική διπλωματική θέση και τον Τουρκικό επεκτατισμό. Ειδικότερα, θα ενίσχυε την Ευρωπαϊκή προοπτική της Άγκυρας την οποίαν επιδιώκει περισσότερο για γεωπολιτικούς παρά για οικονομικούς και θεσμικούς λόγους. Η Άγκυρα έχει κάθε λόγο να θέλει να προβάλλει και να ενισχύει μια διφυή Ευρω-Ασιατική υπόσταση. Στο πλαίσιο αυτό, αναπτύσσει και το ιδεολόγημα της κομβικής χώρας που συνδέει την Ευρώπη με την Ασία και τον χριστιανικό με τον Μουσουλμανικό κόσμο.

Η Τουρκία δεν κρύβει τις φιλοδοξίες της και προς την κατεύθυνση των χωρών της Κεντρικής Ασίας. Επικαλείται γι' αυτό εκλεκτικές Τουρκικές συγγένειες με διάφορες χώρες. Γνωρίζει όμως ότι μόνη της δεν έχει το απαραίτητο δυναμικό και τη διάσταση για να παίξει οποιοδήποτε ρόλο και να ανταγωνισθεί άλλες σημαντικές επιρροές. Επιδιώκει γι' αυτό να έχει πίσω της τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, φιλοδοξώντας να μπει από την πίσω πόρτα στο μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας.
Η Τουρκία παίζει, προφανώς, τα δικά της μεγάλα και μικρά παιχνίδια. Ποια είναι όμως η γεωστρατηγική αντίληψη και η πολιτική της Ελλάδος; Γιατί, π.χ., υποστηρίζει την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη, την επιστροφή, με άλλα λόγια, της Τουρκίας στην Ευρώπη, από την οποία εξεδιώχθη με τους αγώνες και τις θυσίες δύο Βαλκανικών πολέμων;

Πηγή περιοδικό "Επίκαιρα"

Posted: 17 May 2013 10:21 PM PDT
Ο Ντράγκι αγωνίζεται να σώσει το Νότο – Ο ΓΑΠ αποκαλύπτει τα γεωπολιτικά παίγνια των ευρω-σοσιαλιστών 


Του Μάκη Ανδρονόπουλου

Στο προηγούμενο σημείωμα επεσήμαινα ότι «η πάντα καθυστερημένη αμερικανική ανάλυση, μάλλον άρχισε επιτέλους να αντιλαμβάνεται ότι η Γερμανία από γεωοικονομική δύναμη μετατρέπεται σε πολιτική (ΣΣ: ακολουθεί η στρατιωτική)». Δύο μέρες μετά τα media γέμισαν με πληροφορίες και ειδήσεις που επιβεβαιώνουν την εκτίμηση, αλλά κυρίως ότι μαίνεται ο αμερικανογερμανικός πόλεμος για την επικυριαρχία στην Ευρώπη. Για να δούμε εκδοχικά τις εξελίξεις.

Το μέλος της διοίκησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Γιοργκ Άσμουσεν, ξαφνικά (9/5) τάχθηκε υπέρ της διάλυσης της Τρόικα με αποχώρηση του ΔΝΤ και υποστήριξε πως πρέπει να λάβει κεντρικό ρόλο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώ τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας ενός νέου θεσμού, ο οποίος θα παρεμβαίνει στα κράτη που ζητούν στήριξη. Τι έγινε ξαφνικά; Και γιατί, η καγκελάριος Μέρκελ που δεν ήθελε να μυρίσει την τραπεζική ένωση, επίσης ξαφνικά, την επιθυμεί διακαώς και θέλει να γίνει εδώ και τώρα;

Το πράγμα είναι απλό. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι προκειμένου να σώσει την ευρωζώνη, το ευρώ και το Νότο αποφασίσει με ένα έμμεσο τρόπο να δανείζει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις του Νότου με το ίδιο κόστος που δανείζονται οι γερμανικές, δημιουργώντας έτσι συνθήκες πραγματικού ανταγωνισμού και δημιουργώντας με επίσης έμμεσο τρόπο ρευστότητα σε ευρώ (κάτι σαν το άμεσο τύπωμα που κάνουν οι Αμερικάνοι).

Η γερμανική αντεπίθεση
Οι Γερμανοί έχουν σκυλιάσει! Γι΄ αυτό έβαλαν την Die Welt να μεταφέρει τη θέση της Budensbank, η οποία θεωρεί ότι αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) χρειαστεί να αγοράζει προβληματικούς τίτλους από τις χώρες της Νοτίου Ευρώπης, ώστε να μπορέσει να χρηματοδοτήσει τις επιχειρήσεις, τότε καλά θα κάνει η ΕΚΤ να εξελιχθεί σε bad bank του ευρωπαϊκού Νότου, ώστε να αντιμετωπιστεί το μείζον θέμα της απόκλισης των επιτοκίων δανεισμού μεταξύ επιχειρήσεων στην περιφέρεια και τον πυρήνα της ευρωζώνης.

Αυτό θέλουν να μπλοκάρουν με την επίθεση στον Ντράγκι, βάζοντας εμπόδιο τις τράπεζες με την τραπεζική ένωση αλά βερολινίζε… Εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης εξέφρασε την ελπίδα ότι θα ολοκληρωθούν οι διαβουλεύσεις για τη δημιουργία της ενιαίας τραπεζικής αρχής πριν από την έναρξη των καλοκαιρινών διακοπών, ενώ επισήμανε πως επί τη βάσει των συμφωνιών της ΕΕ που έχουν ήδη συναφθεί μπορούν να διευθετηθούν πολλά συναφή θέματα. Ο Μάρτιν Κοτχάους άφησε να εννοηθεί πως αυτό θα γίνει σε δύο χρονικά στάδια, καθώς πρέπει πρώτα να μεσολαβήσει μια τροποποίηση στο κοινοτικό δίκαιο, ούτως ώστε να είναι εφικτό να ιδρυθεί μια ευρωπαϊκή αρχή επίβλεψης και εκκαθάρισης των προβληματικών τραπεζών.

Αλλά το μεγάλο μέτωπο το στήνουν οι Γερμανοί στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης, το οποίο στις 12 Ιουνίου θα αποφανθεί για το κατά πόσον η ανακοινωθείσα πολιτική ΟΜΤ (αγορά ομολόγων από τις χώρες του Νότου χωρίς όριο) της ΕΚΤ παραβιάζει ή όχι το γερμανικό σύνταγμα. Έκθεση-κατάθεση της Bundesbank αναφέρει: 1)Δεν είναι δουλειά της ΕΚΤ να εγγυάται την ύπαρξη του κοινού νομίσματος. 2) Δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε την ΕΚΤ να τηρήσει τους όρους του ΟΜΤ. 3) Η Bundesbank αμφισβητεί ότι είναι δουλειά της ΕΚΤ να εγγυηθεί στις επιχειρήσεις της Περιφέρειας επιτόκια ανάλογα με εκείνα που πληρώνουν οι αντίστοιχες γερμανικές επιχειρήσεις. Αν το δικαστήριο συμφωνήσει με την Bundesbank, ή η ΕΚΤ θα πρέπει να εγκαταλείψει την πολιτική ΟΜΤ ή η Γερμανία να εγκαταλείψει την ευρωζώνη και ενδεχομένως την ΕΕ.

Ο ΓΑΠ αποκαλύπτει!...
Στο πολιτικό πεδίο, τη μάχη κατά των Αμερικανών τη δίνει το SPD το οποίο προτίθεται να αποχωρήσει από την Σοσιαλιστική Διεθνή, όπου πρόεδρος είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, άνθρωποι του οποίου σε μακροσκελές κείμενό τους υπερασπίζονται τον «αγώνα» του κατά των αγορών και αποκαλύπτουν, όλο το γεωπολιτικό παιγνίδι που παίζεται στους κόλπους των σοσιαλιστικών κομμάτων και της Διεθνούς.  Λένε λοιπόν οι του ΓΑΠ στην ανακοίνωσή τους:
«… Πολλοί Γερμανοί σοσιαλιστές κάποιας ηλικίας, που γνωρίζουν πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις, λένε εμπιστευτικά σε συνομιλητές τους, ότι θα τρίζουν τα κόκαλα του Βίλυ Μπραντ, με τα καμώματα της σημερινής ηγεσίας των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών. Και πράγματι, ο Σίγκμαρ Γκάμπριελ και η ομάδα του, ακολουθώντας το παράδειγμα της Μέρκελ, προσπαθούν να ηγεμονεύσουν στη οικογένεια των σοσιαλιστικών κόμματων προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις. Μάλιστα, οι αντιδράσεις εντείνονται και ενόψει των προσεχών Ευρωεκλογών. Ήδη οι Γερμανοί ελέγχουν την Προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με τον Μάρτιν Σουλτς που φιλοδοξεί να γίνει ο υποψήφιος των σοσιαλιστών για την Προεδρία της επόμενης Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ελέγχουν την Σοσιαλιστική ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέσω του Προέδρου της, του Αυστριακού Χάνες Σβόμποντα, ο οποίος εξελέγη με την υποστήριξη του Μάρτιν Σουλτς. Ελέγχουν επίσης, το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, του οποίου Πρόεδρος είναι ο Βούλγαρος Σεργκέι Στάνισεφ, στενός φίλος των Σουλτς και Σβόμποντα και Γραμματέας ο Άχιμ Πόστ που εξακολουθεί να διατηρεί παράλληλα και τη θέση του Διεθνή Γραμματέα του SPD. Η μόνη οργάνωση που δεν κατάφεραν προς το παρόν να ελέγξουν οι Γερμανοί στο χώρο των σοσιαλιστών είναι η Σοσιαλιστική Διεθνής.Όταν δημιουργήθηκε η Σοσιαλιστική Διεθνής με τη σύγχρονη μορφή της αποτελούνταν κυρίως από μεγάλα ευρωπαϊκά κόμματα. Ο Βίλυ Μπραντ είχε το όραμα μιας οργάνωσης με πραγματική διεθνή εμβέλεια και ξεκίνησε την διεύρυνση που σταδιακά έκανε τη Σοσιαλιστική Διεθνή την μεγαλύτερη πολιτική Οργάνωση σε παγκόσμιο επίπεδο, η οποία αριθμεί σήμερα πάνω από 160 κόμματα - μέλη.Ο Σίγκμαρ Γκάμπριελ, από τη στιγμή που εξελέγη Πρόεδρος του SPD, δεν έκρυψε την αντίθεση του απέναντι σε μια οργάνωση όπου οι ανερχόμενες χώρες άλλων ηπείρων θα άρχιζαν σιγά σιγά να έχουν ουσιαστικό ρόλο στη λήψη αποφάσεων. Διαφώνησε με τη φιλοσοφία του Γιώργου Παπανδρέου, που πιστός στο όραμα του Βίλυ Μπραντ, πρέσβευε ότι η Διεθνής πρέπει να είναι ένα πρότυπο οργάνωσης όπου όλοι, ανεξαρτήτως μεγέθους, επιρροής και οικονομικής δύναμης, πρέπει να έχουν τα ίδια δημοκρατικά δικαιώματα στη λήψη αποφάσεων.Στόχος του Γκάμπριελ, όπως ανακοίνωσε σε συνέντευξη του σε γερμανικό περιοδικό το 2010, ήταν η δημιουργία μιας νέας ευρωκεντρικής Διεθνούς με πολύ λιγότερα μέλη. Το SPD, μέσω και του ιδρύματος Φρήντριχ Έμπερτ, έκανε μεγάλες προσπάθειες και δαπάνησε σημαντικούς πόρους για να πείσει έναν ικανό αριθμό κομμάτων για τη δημιουργία της νέας Διεθνούς. Δεν το κατόρθωσε, και τότε προσπάθησε να ελέγξει την οργάνωση από τα μέσα, προωθώντας τηνΣουηδή Μόνα Σαλίν στη θέση του Γραμματέα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στο Συνέδριο που έγινε στη Νότιο Αφρική, τον Αύγουστο του 2012. Στο Συνέδριο αυτό, με εισήγηση Παπανδρέου, για πρώτη φορά η ηγεσία και τα όργανα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς θα εκλέγονταν με ανοιχτές εκλογές. Οι Γερμανοί, επικουρούμενοι από κάποιες πλούσιες Βόρειες ευρωπαϊκές χώρες έβαλαν όλες τους τις δυνάμεις για να "πάρουν το Συνέδριο" αλλά η κάλπη διέψευσε τις προσδοκίες τους. Ήδη το θέμα είχε γίνει ιδεολογικό και πολιτικό. Οι διαφορετικές προσεγγίσεις στα θέματα της ευρωπαϊκής κρίσης και η έλλειψη δημοκρατίας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς επηρέασαν καθοριστικά τις επιλογές των κομμάτων της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.Μετά την ήττα τους στη Νότιο Αφρική, οι Γερμανοί άλλαξαν πλώρη και προσπάθησαν να προωθήσουν ένα άλλο σχέδιο. Σκέφτηκαν να φτιάξουν ένα Προοδευτικό Δίκτυο κομμάτων που να λειτουργεί παράλληλα με τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Οι ίδιοι και οι δορυφόροι τους, σκόπευαν να παραμείνουν στην οργάνωση μειώνοντας μονομερώς τις οικονομικές συνδρομές τους ώστε να την φθείρουν σταδιακά. Τον Δεκέμβριο του 2012, έγινε η πρώτη συνάντηση του Δικτύου στη Ρώμη, όπου ο Σίγκαρ Γκάμπριελ είπε στην ομιλία του: "εμείς θέλουμε μια οργάνωση με έδρα το Βερολίνο". Οι συμμετέχοντες ήταν λίγοι και διστακτικοί κι έτσι το γεγονός είχε ελάχιστη προβολή. Η επόμενη συνάντηση του Δικτύου έχει προγραμματιστεί να γίνει στις 23 Μαΐου στη Λειψία, στο περιθώριο των εορτασμών για τα 150 χρόνια του SPD. Oι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες ελπίζουν να ρίξουν όλο τους το βάρος ώστε να συναινέσουν όσον το δυνατόν περισσότεροι ηγέτες από αυτούς που θα συμμετάσχουν στην επετειακή εκδήλωση για να προσυπογράψουν την ίδρυση του Δικτύου, που όπως ανακοινώθηκε θα συντονίζεται από τους... Γερμανούς και θα χρηματοδοτείται από εθελοντικές συνεισφορές κομμάτων. Η γεωπολιτική πίεση, κάνει πολλούς ευρωπαίους και μη, να δυσανασχετούν και φοβούνται ότι οι κινήσεις αυτές μπορεί να αποτελέσουν τμήμα της ευρύτερης πολιτικής κρίσης στην Ευρώπη.Ενδεικτική του προβληματισμού που επικρατεί ακόμη και στη Γερμανία, σχετικά με τις κινήσεις της ηγεσίας του SPD, είναι και η στάση κάποιων που προέρχονται από τα σπλάχνα της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας. Μέχρι τον Αύγουστο του 2012, οπότε και πραγματοποιήθηκε το Συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στη Νότιο Αφρική, στην Επιτροπή της Οργάνωσης για την Οικονομία και την Κοινωνική Συνοχή, προήδρευε ο Christoph Zopel, αναπληρωτής υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων την περίοδο των κυβερνήσεων Schroeder, τον οποίο είχε προτείνει το SPD. Ο Zopel, λοιπόν, όχι μόνον είχε υιοθετήσει πλήρως τις εκθέσεις και τις προτάσεις της υπό τον Stiglitz Επιτροπής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, για την Κρίση και την Οικονομία, αλλά και είχε εκφράσει δημόσια την διαφοροποίησή του για την στάση του SPD έναντι της Σοσιαλιστικής Διεθνούς…».

Το κείμενο αυτό αποκαλύπτει τη μετάλλαξη της γεωοικονομικής ισχύος της Γερμανίας σε πολιτική, ή τουλάχιστον την συστηματική προσπάθειά της να τη μετατρέψει σε πολιτική. Το game μόλις άρχισε.

http://kostasxan.blogspot.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.