Ας μιλήσουμε επιτέλους! 8-5-13

• Η μοίρα των προβάτων είναι η σφαγή
• Ξεφτίλας συνέχεια: Και η ΝΔ Ροδόπης… αγκαλιά με τους τουρκοπράκτορες!
• Διώκονται χριστιανοί και η Δύση σιωπά
• Ο λαός αδρανοποιήθηκε γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Υπάρχει άραγε;
• Ποιός θα διαλύσει το ευρώ; Μήπως η Ολλανδία...;
• Τα γεγονότα της Συρίας εμπλέκουν όλη τη Μέση Ανατολή
• Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να κυβερνήσει και το αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία
• Νέα επίθεση του «σοφού» Νταβούτογλου στον Άσαντ
• Δείπνο στη σκιά της άλωσης και της βιώσιμης λύσης
• Πρώην υπουργός Οικονομικών Κύπρου: «Την Κύπρο κατέστρεψαν οι τράπεζες και η έκρηξη στο Μαρί»
• Άρπαγες, δειλοί και διαταραγμένοι
• Τουρκία: Τούρκοι θα κατασκευάζουν τους πυρηνικούς αντιδραστήρες
• "Ιδού, ο στρατός σας πηδά από το παράθυρο"...
• Μειώνονται 10% ως 20% οι αποδοχές 1 εκατ. εργαζομένων!
• Η Τουρκία έφαγε πάλι έναν κουβά σκατά
• Ποιός ποτίζει το δέντρο του φασισμού;
• Η Ελλάδα εκποιείται σε ξένες κρατικές οντότητες
• Η διπλή απάτη
• Όσκαρ Λαφοντέν: Να εγκαταλείψουμε το κοινό νόμισμα!
• Έχουμε καταλάβει τι έρχεται στη Συρία;
• Παρά το καταστροφικό «κούρεμα», δεν είναι βιώσιμο το χρέος
• «Πόθεν έσχες» στις πιστωτικές κάρτες!
• Αν δεν το αντέχετε να είστε Έλληνες, φύγετε...!
• Γιατί η Συρία "εξαφανίστηκε" από το Διαδίκτυο;
• FT: Το ελληνικό δράμα δεν έχει happy end

Η μοίρα των προβάτων είναι η σφαγή Posted: 08 May 2013 08:44 PM PDT Η ακολουθούμενη από την τρικομματική κυβέρνηση οικονομική πολιτική, εφόσον την απομονώσουμε από την ωραιοποίηση που της παρέχει ο προπαγανδιστικός μηχανισμός και τα συστεμικά ΜΜΕ, είναι εμφανές ότι κινείται στους άξονες αφενός της υπεφορολόγησης (χαράτσια, έκτακτες εισφορές κ.λ.π.) και αφετέρου της περιστολής των δημοσίων δαπανών (μείωση μισθών-συντάξεων, περικοπή επιδομάτων, κ.λ.π). Βέβαια η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική, από τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της κυβέρνησης (δεν πιστεύω πως υπάρχει έστω και ένας πολίτης που να θεωρεί ότι η «Ομάδα Αλήθειας» δεν είναι τέτοιος) και τους Παπαγάλους των ΜΜΕ (η ύπαρξή τους δεν αμφισβητείται ούτε από τους ίδιους τους δημοσιογράφους πλέον) διανθίζεται και από ολίγον ανάπτυξη όπως: Η εκποίηση του ΟΠΑΠ που θα στείλει τα κέρδη του οργανισμού στις τσέπες κάποιων ιδιωτών και δεν θα δημιουργήσει ούτε μία νέα θέση εργασίας, το αντίθετο μάλιστα αφού ο οργανισμός είναι υπερστελεχωμένος. Η πώληση του μεριδίου της Hochtief Airports στο fund PSP, που δεν έχει καμία σχέση με την Ελληνική οικονομία για να μην πω ότι το Ελληνικό Δημόσιο έχει ήδη «γράψει στο χιόνι» τα χρέη των Γερμανών. Την ίδια στιγμή, που στην Ελλάδα φόροι και περιστολή δαπανών έχουν περιορίσει στο ελάχιστο το χρήμα που κυκλοφορεί και έχουν ρίξει στα τάρταρα το ΑΕΠ της χώρας, πληθαίνουν οι φωνές από το ευρωπαϊκό ιερατείο (ακόμα και από πάλαι ποτέ υπέρμαχους αυτής της πολιτικής) ότι το μοντέλο δεν βγαίνει και η κρίση δεν καταπολεμάται με αυτό τον τρόπο. Από την άλλη πλευρά, χώρες με παράδοση και γνώση στον καπιταλισμό, όπως η Αμερική και η Ιαπωνία, επιλέγουν ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο εξόδου από την κρίση, που συνδυάζει την ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά και την τόνωση της ζήτησης. Το μοντέλο αυτό φαίνεται πως λειτουργεί, σύμφωνα με τις τελευταίες ειδήσεις, για την Αμερικανική οικονομία. Πραγματικά δεν θεωρώ ότι η μεγαλωμένη στην Ανατολική Γερμανία του Χόνεκερ, Μέρκελ , ξέρει τον καπιταλισμό καλύτερα από τον τελευταίο έμπορο της Νέας Υόρκης. Και σαν να μην μας φτάνουν όλα αυτά, ο Πρωθυπουργός κάνει ταξίδι στην Κίνα και αλλού για να φέρει επενδύσεις, αποδεχόμενος ότι υπάρχουν και εκτός Ευρώπης «πορτοκαλιές που βγάζουν πορτοκάλια», πράγμα που μέχρι πριν λίγο καιρό το αρνιόταν και μάλιστα λοιδορούσε την Αντιπολίτευση όταν αυτή το πρότεινε. Να μην κοροϊδευόμαστε! Η ανάπτυξη δεν είναι κάτι που έρχεται από έξω. Από έξω έρχεται καμία επένδυση και μάλιστα θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δεν θα είναι «ξεπούλημα». Ανάπτυξη έρχεται από μέσα, είναι εσωτερική διαδικασία, που προϋποθέτει την απελευθέρωση και την ενθάρρυνση των παραγωγικών και δημιουργικών δυνάμενων του τόπου. Η ανάπτυξη είναι στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτή της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Θέλει χαμηλή φορολόγηση και ρευστότητα στην αγορά. Αυτό το ξέρει ο Πρωθυπουργός, το έχει σπουδάσει άλλωστε, εκείνο που προκαλεί όμως εντύπωση είναι ότι κάνει ακριβώς τα αντίθετα, όπως τα επιβάλλει η Μέρκελ, ενώ την ίδια στιγμή ο Υπουργό των οικονομικών δηλώνει ότι «οι Έλληνες είναι υπομονετικοί», «έχουν γίνει σιωπηλοί, γιατί βλέπουν φως στην άκρη του τούνελ» και «Οι προβλέψεις ότι θα καιγόταν η Αθήνα στις διαδηλώσεις δεν επιβεβαιώθηκαν». Και εμείς οι πολίτες όλα αυτά τα παρακολουθούμε με απάθεια από τον καναπέ μας…. Βλάσης Μ.

Ξεφτίλας συνέχεια: Και η ΝΔ Ροδόπης… αγκαλιά με τους τουρκοπράκτορες! Posted: 08 May 2013 01:15 PM PDT ΔΗΜΑΡατους και τους Σαλτούρους, να και ο γραμματέας της ΝΔ Ροδόπης σε συνεχείς… προξενικές παρεκτροπές – και ο χορός της οσφυοκαμπτικής κατρακύλας καλά κρατεί στην ελληνική Θράκη!   Όπως ήδη θα γνωρίζετε πολύ καλά, ένα βασικότατο πρόβλημα στην ελληνική Θράκη, πάνω ίσως κι από την ίδια την τουρκική απειλή καθ' αυτήν (οι Τούρκοι και οι ντόπιοι χαφιέδες τους στο κάτω-κάτω κάνουν τη δουλειά τους), είναι η οσφυοκαμψία (για να μη χρησιμοποιήσουμε πιο ακραίους…σεξουαλικούς όρους) του τοπικού πολιτικού προσωπικού για λόγους είτε ψηφοθηρίας, είτε ραγιαδισμού, είτε για να μη μας… πούνε εθνικόφρονες οι διάφοροι ψευτοπροοδευτικοί χαχόλοι, είτε και για όλα αυτά μαζί. Και δεν είναι μόνο οι προεκλογικές περίοδοι, οπότε η πρακτική των… τεμενάδων χτυπάει κόκκινο! Σε όλες τις μέρες και εποχές του χρόνου τα πράγματα παραμένουν κάπως έτσι – άλλωστε πάντοτε οι δύο μεγάλες συμμορίες της Θράκης, τουτέστιν οι προξενορουφιάνοι και τα ημέτερα κομματόσκυλα, έχουν απόλυτη ανάγκη την εκατέρωθεν διαπλοκή, ώστε άπαντες να κάνουν τη δουλειά τους και να μην κουνιέται φύλλο παραέξω (χώρια δε του ότι αν είσαι ένα εμετικό γιουσουφάκι που πουλάει τη μάνα του για 10 ψήφους παραπάνω, δεν χρειάζεσαι δα να έρθουν και οι εκλογές για να δείξεις το…ποιόν σου)! Για του λόγου το ασφαλές, σας θυμίζουμε κάποια πολύ πρόσφατα δημοσιεύματα του «Προξενείο-Στοπ» σχετικά με τοπικούς ελληνόφωνους βουλευτές ή πολιτευτές που αποδεικνύουν ξεκάθαρα πως όλες οι μέρες είναι καλές για να κάνεις… δημόσιες σχέσεις (και για να εγγράψεις παρακαταθήκη φιλοτουρκισμού, που όταν έρθει η ώρα, αναμένεις βεβαίως να εξαργυρωθεί και ψηφοσυλλεκτικά). Θυμηθείτε π.χ. τα συνεχή επιτεύγματα των ΔΗΜΑΡατων, θυμηθείτε και το πρόσφατο ανδραγάθημα του βουλευτή Ξάνθης Σαλτούρου (βλ. Ξεφτίλα: χριστιανός βουλευτής αγκαλιά με τουρκοχαφιέδες σε τζαμί της Ξάνθης!). Επειδή όμως το συγκεκριμένο μικρόβιο της ψηφοτσομπάνικης γελοιότητας και της εθνομηδενιστικής καφρίλας δεν έχει προφανώς αλώσει μόνο πολιτικούς χώρους σαν το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, καιρός να σας δείξουμε σήμερα και τον τρίτο της μνημονιακής κατοχικής παρέας. Το κόμμα δηλαδή που παριστάνει ότι κυβερνά αυτή τη στιγμή τη χώρα… Και ο λόγος βεβαίως για τα απανωτά κατορθώματα του Γραμματέα της τοπικής ΝΔ (Ροδόπης) Κώστα Ναλμπάντη, που δεν αρκέστηκε στο ολίσθημα να επισκεφτεί προ 3 περίπου μηνών τον Τούρκο πρόξενο Ιλχάν Σενέρ, παρέα με άλλους μειονοτικούς πολιτευτές του κόμματός του. Το επανέλαβε αντιθέτως πολύ σύντομα (1η φωτογραφία), αποφασίζοντας να παραστεί (στα τέλη του Μάρτη) στο Προξενείο για να επισκεφτεί τον «φίλο του» (όπως ο ίδιος δήλωσε) Μεχμέτ Μουεζίνογλου, δηλαδή τον «συντοπίτη» μας Υπουργό Υγείας της Τουρκίας (σάς είχαμε γράψει σχετικά στο «Προξενείο-Στοπ», βλ. Κοπρίζοντας στην ελληνική Θράκη…). Και λίγες ακόμη μέρες αργότερα (21/4/2013) το κακό τρίτωσε, όταν ο λεγάμενος (σ.σ. απόστρατος μάλιστα αξιωματικός του ελληνικού στρατού, τρομάρα του!) παρέστη στο παραδοσιακό ετήσιο μεβλίτ για τη «Γέννηση του Προφήτη Μωάμεθ» (!) που πραγματοποιήθηκε στο χωριό Φιλύρα του νομού Ροδόπης (σ.σ. γνωστό άντρο τουρκοφρόνων) και βέβαια όχι από τη νόμιμη μουφτεία, αλλά από το Προξενείο και την ψευδομουφτεία. Όπως γράφει επί λέξει το τουρκοπεριοδικό της Κομοτηνής "Ρόντοπ Ρουζγκαρί" «στην εκδήλωση μετείχαν ο εκλεγμένος μουφτής Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερήφ, ο υποπρόξενος της Tουρκίας Αντνάν Οζτούρκ, ο αντιπεριφερειάρχης Ερτζάν Χουσεΐν, ο διευθυντής του μειονοτικού λυκείου Τζελάλ Μπαγιάρ Τουνάλπ Μεχμέτ, ο δήμαρχος Αρριανών Ιμπραήμ Σερήφ, ο βουλευτής Αχμέτ Χατζηοσμάν, ο πρώην βουλευτής Ιλχάν Αχμέτ, ο επικεφαλής του δημοτικού συνδυασμού "Κοινωνικό Κίνημα" Σααντετίν Σακήρ Χουσεΐν, ο επικεφαλής της νομαρχιακής οργάνωσης Ροδόπης της Ν.Δ. Ναλμπάντης και ομογενείς από τα γύρω χωριά». Τώρα τι έχει να μας πει δηλαδή ο αξιότιμος κύριος Ναλμπάντης, για τον οποίο ξέρουμε ότι είχε ενοχληθεί όταν δημοσιεύτηκε η (παραπάνω) φωτογραφία του με τον Μουεζίνογλου (τον οποίο επισκέφτηκε, όπως είπαμε, στο Προξενείο, λέγοντας πως επρόκειτο για… παλιό φίλο και συμμαθητή του);  Στην τουρκοεκδήλωση της Φιλύρας όμως γιατί πήγε;  Είχε μήπως κι εκεί παλιούς… φίλους και συμμαθητές (ανάμεσα στους χαφιέδες της Άγκυρας με τους οποίους συγχρωτίστηκε και φωτογραφήθηκε);  Δεν ήξερε ότι η εκδήλωση διοργανωνόταν από τον ψευδομουφτή Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερήφ;  Δεν ήξερε και ότι η παρουσία του εκεί αποτελεί έμμεση αναγνώριση του ψευδομουφτή από τη Ν.Δ.;  Και καλά, το ότι η πραγματική και υπεύθυνη πολιτική θέλει μυαλό και… παντελόνια, είναι προφανές ότι δεν το γνώριζε. Τα άλλα όμως; Υ.Γ. Η 2η φωτογραφία είναι ακριβώς από την επίσκεψη του Κ.Ναλμπάντη (4ου από αριστερά) στην τουρκοεκδήλωση της Φιλλύρας. Καμαρώστε τον δίπλα στον έτερο πολιτευτή της Ν.Δ. Ροδόπης Ερχάν Ιμάμογλου (μαζί πήγανε και στο Προξενείο πριν από λίγες μέρες), τον γνωστό δηλαδή προκλητικό προξενοτσανακογλείφτη, που είχε παλαιότερα τη σημαία της «Ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης» στην ιστοσελίδα του στο Facebook, καθώς και φωτογραφίες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων (βλ. το περσινό μας δημοσίευμα Πολιτευτής της ΝΔ με τη σημαία της…«Ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης»!).  Για να μη νομίζετε όμως πως ο προκομμένος έβαλε πλέον…μυαλό, δείτε και την 3η φωτογραφία, από πολύ πρόσφατή του ανάρτηση, η οποία αφορά στη Γιορτή του Παιδιού και της Εθνικής Ηγεμονίας που γιορτάζεται στις 23/4 και έχει καθιερωθεί από τον Κεμάλ! Τι να φταίει όμως κι ο καημένος ο τουρκοπράκτορας, όταν τα σούργελα της τοπικής ΝΔ εξακολουθούν να τον κρατάνε στην τόσο… ζεστή αγκαλιά τους, μήπως και πάρουν κάνα μειονοτικό ψηφαλάκι κι αυτοί στις επόμενες εκλογές (περιορίζοντας κάπως τη δεδομένη ζημιά από τους επαγγελματίες τουρκοπροσκυνημένους των… Πασοκοδημάρατων);  Αλλά θα μου πείτε, τώρα θα ξιπαστούν οι διάφοροι Ναλμπάντηδες (και λοιποί αχυράνθρωποι του μεγάλου αφέντη Στυλιανίδη); Εδώ δεν τους πείραζαν τα ανδραγαθήματα του Ιμάμογλου πολύ πριν οι ίδιοι προσκυνήσουν τις Τρόικες, τότε που ακόμη το παίζανε… πατριώτες κι αντιμνημονιακοί! Τώρα που τους έχει πάρει εδώ και μήνες η μειοδοτική κατρακύλα και η μια ταπεινωτική καρπαζοείσπραξη από τους υπαλλήλους της Μέρκελ διαδέχεται την άλλη, τώρα θα ξιπαστούν;  Είπαμε: όταν αρχίσει ο κατήφορος, μετά τελειωμό δεν έχει…

Διώκονται χριστιανοί και η Δύση σιωπά Posted: 08 May 2013 12:50 PM PDT Όσα συνέβησαν και συμβαίνουν στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή σε βάρος των χριστιανικών μειονοτήτων είναι πέραν πάσης περιγραφής. Συρορθόδοξοι μητροπολίτες απήχθησαν στη Συρία και ακόμη αγνοείται η τύχη τους. Χριστιανικοί ναοί καταστρέφονται. Οι πιστοί διώκονται απηνώς από έξαλλους ισλαμοφασίστες. Πολλοί δολοφονούνται.  Η Κάρλα ντελ Πόντε, πρώην εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και νυν μέλος της επιτροπής του ΟΗΕ για τις παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη Συρία, δήλωσε σε συνέντευξή της ότι οι αντάρτες έχουν χρησιμοποιήσει χημικά όπλα κι έχουν κάνει χρήση του αερίου σαρίν! Ο ΟΗΕ τηρεί... αποστάσεις από την άποψη της κυρίας Ντελ Πόντε, αλλά ουδείς πρέπει να λησμονεί την ύπαρξη διάφορων σκοπιμοτήτων στη φαινομενικά παρανοϊκή στήριξη των ισλαμοφασιστών ανταρτών από την παραζαλισμένη Δύση. Η πικρή αλήθεια είναι ότι η περιβόητη αραβική «άνοιξη» αποτελεί μια μεταμφίεση του ισλαμικού χειμώνα. Το σαουδαραβικό χρήμα έχει εξαγοράσει την ανοχή και τη στήριξη χωρών (πάλαι ποτέ χριστιανικών) που θα έπρεπε να υπερασπίζονται τους ομόθρησκούς μας στην περιοχή και να μην τους παραδίδουν στα νύχια των δολοφόνων της Αλ Κάιντα. Γύρω από την πατρίδα μας έχει αρχίσει να διαφαίνεται ο σχηματισμός του «ισλαμικού τόξου». Στο παρελθόν, αυτόν τον όρο τον αποκήρυσσαν μετά βδελυγμίας διάφοροι ελληνόφωνοι του «εκσυγχρονισμού» ως «συνωμοσιολογία» και ως αποκύημα της φαντασίας των «ορθόδοξων Ταλιμπάν». Αυτοί οι άνθρωποι, που επί σειράν ετών εξουσίασαν και εξουσιάζουν ακόμα όλους τους μηχανισμούς «ενημέρωσης» στην Ελλάδα, έβλεπαν Ταλιμπάν εκεί που δεν υπήρχαν, στη Χριστιανική Εκκλησία, και υποκρίνονταν ότι αγνοούσαν τους υπαρκτούς Ταλιμπάν. Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν. Η υπνώττουσα και συνένοχη Δύση, αν συνεχιστούν έτσι τα πράγματα, θα αντιδράσει μόνο όταν θα είναι πολύ αργά. Το Ισλάμ είναι μια πολεμική θρησκεία που εξαπλώνεται με το ξίφος. Τα επιχειρήματα οι εμπροσθοφύλακες του μουσουλμανισμού τα χρησιμοποιούν μόνο όταν δεν μπορούν να επιβάλουν τη θέλησή τους με τη βία. Γι' αυτό καλό είναι να γνωρίζουμε τι μας περιμένει και από ποιους... Πηγή

Ο λαός αδρανοποιήθηκε γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Υπάρχει άραγε; Posted: 08 May 2013 12:27 PM PDT Ενώ όλοι βλέπουμε το κακό που μας συμβαίνει, εντούτοις κανείς δεν ενεργοποιείται. Ο λαός έχει πλήρως αδρανοποιηθεί. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και κανένα κόμμα δεν προσελκύει το ενδιαφέρον των πολιτών και επομένως δεν μπορεί να ξεσηκώσει. Ο λαός αδρανοποιήθηκε γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική λύση ή τέλος πάντων πείστηκε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Το ίδιο κάνει. Και όμως υπάρχουν δύο εναλλακτικές λύσεις, πέρα από τη λύση που εφαρμόζεται αυτή τη στιγμή. Η μια είναι η έξοδος από το ευρώ και φυσικά ταυτόχρονα έξοδος και από την ΕΕ, καθόσον μια έξοδος από το ευρώ θα απαιτήσει οπωσδήποτε αυστηρό έλεγχο στη διακίνηση του συναλλάγματος και αυστηρό αγορανομικό έλεγχο και καθορισμό των τιμών των προϊόντων, κάτι που δεν μπορεί να γίνει παραμένοντας στην ΕΕ. Αυτό θα μπορούσε να γίνει είτε μονομερώς και κόντρα με την ΕΕ είτε ελεγχόμενα και σε συνεννόηση με την ΕΕ, διεκδικώντας μια ειδική σχέση ορισμένης χρονικής περιόδου για αναπροσαρμογή και ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας. Για να πειστεί όμως κάποιος για το ορθό ή το λανθασμένο της λύσης αυτής θα έπρεπε να συζητηθεί ελεύθερα, κάτι που απαγορεύεται. Η δεύτερη λύση είναι ότι δεν βγαίνουμε από το ευρώ και την ΕΕ, αλλά αλλάζουμε το υπάρχον πολιτικό και οικονομικό μοντέλο, δηλαδή αλλάζουμε το ισχύον παρακμασμένο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, με άλλο δημοκρατικό με την είσοδο των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων, κάτι που θα οδηγήσει αναγκαστικά σε εκρηκτικό κοινωνικό μετασχηματισμό, σε ένα νέο κοινωνικοοικονομικό μοντέλο ανάπτυξης. Πάντα φυσικά σε συνεννόηση και σε αναπροσαρμογή των συμφωνιών μας με τους εταίρους. Είναι ευνόητο ότι με το πολιτικοοικονομικό μοντέλο που μας οδήγησε στη σημερινή κρίση, δεν μπορεί κάποιος να αναμένει να μας βγάλει από αυτή εξυπηρετώντας ταυτόχρονα τα λαϊκά συμφέροντα. Αυτή η δεύτερη εναλλακτική λύση, είναι και η πιο δύσκολη, λόγω της αντίστασης που ήδη προβάλει το πολιτικό σύστημα, προκειμένου να επιβιώσει. Υπάρχουν λοιπόν δύο εναλλακτικές λύσεις, όμως ο λαός παραμένει αδρανοποιημένος επειδή το καθεστώς δεν επιτρέπει μέσα από τα ΜΜΕ που ελέγχει να συζητηθούν δημόσια, κάτι που θα συγκέντρωνε υποστηρικτές υπέρ της μιας ή της άλλης άποψης. Αντίθετα από το καθεστώς προβάλλεται μόνο μια λύση, αποκρύπτοντας τις άλλες, γιατί μόνο αυτή το συμφέρει. Σε ότι αφορά τα συστημικά κόμματα, δεν υποστηρίζουν καμία από τις δύο εναλλακτικές λύσεις (και κυρίως τη δεύτερη), γιατί θέτουν σε κίνδυνο αφενός το ισχύον πολιτικό σύστημα, αφετέρου το ισχύον κρατικοδίαιτο ολιγαρχικό οικονομικό μοντέλο. Πέτρος Χασάπης

Ποιός θα διαλύσει το ευρώ; Μήπως η Ολλανδία...; Posted: 08 May 2013 12:15 PM PDT Ποια χώρα της ευρωζώνης είναι πιο βαθιά χωμένη στα χρέη; Οι άσωτοι Έλληνες με τις γενναιόδωρες συντάξεις; Οι Κύπριοι με τις, γεμάτες ρωσικά κεφάλαια, τράπεζες; Οι Ισπανοί της λιτότητας ή οι Ιρλανδοί της ακμής και παρακμής; Κανένας από τους παραπάνω, σχολιάζει ο Matthew Lynn, αρθρογράφος του MarketWatch, κατά τον οποίο η απάντηση είναι: Οι ξενέρωτοι, υπεύθυνοι Ολλανδοί. Στην Ολλανδία, εξηγεί ο αρθρογράφος το επίπεδο του καταναλωτικού χρέους έφτασε στο 250% του διαθέσιμου εισοδήματος, που είναι ένα από τα υψηλότερα στον πλανήτη. Συγκριτικά, στην Ισπανία δεν έχει ξεπεράσει ποτέ το 125%. Η Ολλανδία έχει γίνει μια από τις πιο βαριά χρεωμένες χώρες στον κόσμο. Έχει βουλιάξει στην ύφεση και δεν δείχνει σημάδια ότι θα εξέλθει σύντομα. Τα χαμηλά επιτόκια, που δημιουργήθηκαν για να ευνοήσουν την γερμανική οικονομία, προκάλεσαν κτηματική άνθιση και δανειακή έκρηξη. Οι τιμές των ακινήτων διπλασιάστηκαν κι έγιναν από τις πιο υπερθερμασμένες στον κόσμο. Έτσι σήμερα μετά την διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση και την κρίση χρεών της ευρωζώνης, η Ολλανδία βουλιάζει στα χρέη. Η ανεργία εκτινάσσεται και οι στόχοι για τα ελλείμματα χάνονται. Και καθώς η ύφεση επιδεινώνεται, η ολλανδική υποστήριξη για τον γερμανικό κανόνα της λιτότητας εξανεμίζεται.

Τα γεγονότα της Συρίας εμπλέκουν όλη τη Μέση Ανατολή Posted: 08 May 2013 11:55 AM PDT Οι εμπνευστές της άλωσης -και διάλυσης- των μεσογειακών χωρών δεν μπορούν άλλο να καθυστερήσουν αναμένοντας την εκ των έσω πτώση του καθεστώτος Άσαντ, και αναλαμβάνουν πολεμική δράση Γράφει ο Μακεδών Οι εμπνευστές της άλωσης -και διάλυσης- των μεσογειακών χωρών είτε με δόρυ την διαβόητη «αραβική άνοιξη», είτε με «ειρηνικά» μέσα -το ΔΝΤ και τη Γερμανία-, δεν μπορούν άλλο να καθυστερήσουν αναμένοντας την εκ των έσω πτώση του καθεστώτος Άσαντ, και αναλαμβάνουν πολεμική δράση. Φαινόταν αρχικά πως με την άρνηση της Ρωσίας να δεχθεί εμπλοκή του αμερικανικού στρατού -είτε με τον μανδύα του ΝΑΤΟ είτε του ΟΗΕ- ο ρόλος έπεφτε στην Τουρκία, που ανυπομονούσε να της δοθεί το πράσινο φως, έστω και αν δημιουργούσε μόνον μια «ζώνη προστασίας» της μέσα στο συριακό έδαφος. Ούτως ή άλλως, μόνοι τους οι μισθοφόροι απέναντι σε συντεταγμένο στρατό, δεν έχουν ελπίδα επιτυχίας. Υπήρχε όμως προβληματισμός, που τελικά απομάκρυνε την προοπτική εμπλοκής της Τουρκίας, η οποία ενδυναμούμενη θα πρόβαλε πολλές απαιτήσεις σε μελλοντική συνεργασία με τις ΗΠΑ. Άλλωστε, πολλές φορές σ' αυτήν την στήλη σημειώσαμε, πως οι ισχυροί δεν επιτρέπουν την ενίσχυση κρατών που μπορούν να καταστούν ανταγωνιστικά. Προ μηνών υπήρξε ανταλλαγή πυρών, όταν η Συρία απάντησε σε πυρά που προέρχονταν από την Τουρκία. Ο Σύριος υπουργός πρεσβευτής στα Ηνωμένα Έθνη, κ. Μπασάρ Τζααφάρι είχε δηλώσει:  «Δεν πρέπει να ζητήσουμε εμείς συγγνώμη από την Τουρκία επειδή την βομβαρδίζουμε, αλλά η Τουρκία από εμάς για όσα έχει κάνει κατά της Συρίας. Περιμένουμε την τουρκική κυβέρνηση 20 μήνες τώρα, να απολογηθεί για τις ενέργειές της στη Συρία και το κακό που έχει προκαλέσεις. Δεν έχουν ακούσει οι Σύροι καμία έκφραση συμπάθειας και αλληλεγγύης για τους αθώους Σύρους πολίτες που σκοτώθηκαν από τις τρομοκρατικές εκρήξεις στο Χαλέπι, ούτε σε ό,τι αφορά τους θανάτους των Σύρων από τα τουρκικά όπλα και τους τρομοκράτες που φιλοξενεί στο έδαφός της η Τουρκία»! Αλλά, ακόμη και αν οι μισθοφόροι ήσαν σε θέση να ανατρέψουν το καθεστώς, υπήρχε προβληματισμός στις ΗΠΑ σχετικά με το τι θα ακολουθούσε σε περίπτωση που οι αντικαθεστωτικοί προχωρήσουν στην πλήρη διάλυση του μηχανισμού ασφαλείας του σημερινού καθεστώτος στη Συρία. Μιλάμε για κατάσταση πλήρους αναρχίας, η οποία θα συνοδεύεται από βία μεταξύ των θρησκευτικών κοινοτήτων της χώρας. Όπως έγινε γνωστό από δημοσίευμα της εφημερίδας Washington Post, η κυβέρνηση Ομπάμα προειδοποίησε τους αντικαθεστωτικούς να μη διαλύσουν την υπάρχουσα υποδομή και να μη προβούν σε αντίποινα, σε περίπτωση κατάρρευσης του καθεστώτος ή απώλειας του Μπασάρ Αλ Άσαντ, καθώς αυτό θα βύθιζε τη χώρα στο χάος. Υπάρχει όμως φόβος και γενίκευσης των θρησκευτικών συγκρούσεων. Είχε δηλώσει στην «Καθημερινή» της Λευκωσίας ο Τουρκοκύπριος διεθνολόγος κ. Μεχμέτ Χάσγκιουλερ, ότι η κρίση στη Συρία άρχισε να μετατρέπεται σε εμφύλιο πόλεμο και ότι αυτή η εξέλιξη ενδέχεται να πυροδοτήσει πόλεμο μεταξύ των θρησκευτικών δογμάτων σε ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή. Συγκεκριμένα, ένας πόλεμος μεταξύ των αλεβιτών και των σουνιτών στη Συρία μπορεί να προκαλέσει στη Μέση Ανατολή αλυσιδωτές αντιδράσεις και να αποτελέσει έναυσμα για διαμάχες μεταξύ σιιτών και σουνιτών. Οι αναλύσεις που κυκλοφορούν στην τουρκική πρωτεύουσα βρίσκονται σε συμφωνία με την προσέγγιση του Τουρκοκύπριου καθηγητή. Οι Τούρκοι αναλυτές εκφράζουν έντονη ανησυχία για την κορύφωση της έντασης μεταξύ σουνιτών και σιιτών, όχι μόνον επειδή οι Ιρανοί είναι σιίτες (ενώ οι Τούρκοι σουνίτες), αλλά μέχρι τώρα οι αλεβίτες δεν έχουν επιδείξει πουθενά διάθεση συγκρούσεων. Τώρα υποχρεώνονται να πάρουν τα όπλα, και δεν ξέρει κανείς πώς θα αντιδράσουν οι αλεβίτες της Τουρκίας. Και ήρθε η ώρα του Ισραήλ. Η δράση της Χεζμπολάχ, με την βοήθεια του Ιράν, δεν μπορεί να επιτραπεί από το Ισραήλ, που δεν λησμονεί τις τελευταίες ανεπιτυχείς εξορμήσεις εναντίον της στον Λίβανο. Μια Χεζμπολάχ, που θα είχε επιτυχίες κατά του Άσαντ, δεν θα παρέμενε ήρεμη στη συνέχεια. Γι' αυτό και ο υπογραφόμενος υποθέτει πως δεν θα μείνει ούτε ο Λίβανος ανεπηρεάστος από τα γεγονότα. Κατ' αρχήν ο Λίβανος αποτελεί μια παραφωνία, θα λέγαμε, στα δρώμενα της Μεσογείου. Είναι η μόνη χώρα της Μεσογείου με ενεργειακά αποθέματα και ακόμη ούτε το ΔΝΤ, ούτε οι μισθοφόροι την επισκέφθηκαν. Πολύ σύντομα θα υπάρξουν κι εκεί εξελίξεις, ελπίζοντας ότι θα προφτάσει η Κύπρος να πάρει από τον Λίβανο εγκεκριμένη από το κοινοβούλιό του την συμφωνία για την ΑΟΖ. Είχαμε πει ότι δεν θα πλήξουμε αυτό το καλοκαίρι. Ίσως, και η αναμενόμενη σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν, να αρχίσει από το έδαφος της Συρίας. Πηγή: Βόρεια

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να κυβερνήσει και το αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία Posted: 08 May 2013 11:27 AM PDT Καταδικάζουν το άγημα του ναυτικού που τραγούδησε τον Εθνικό Υμνο την ώρα της Ανάστασης, ως άλλη ΕΑΤ – ΕΣΑ! Τελικά ο Τσίπρας και η παρέα του βλέπουν ως "Ασέβεια" τον εθνικό ύμνος, αλλά ως μαγκιά "μαγκιά" τον "Παστίτσιο"; Μήπως ο Αλέξης σκοπεύει να γίνει πρωθυπουργός σε άλλη χώρα; Ο υπεύθυνος του τομέα Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ προσθέτει ότι «αυτά που έγιναν προχθές στον Άγιο Διονύσιο δεν είναι παρά μια κακόγουστη επίδειξη πατριωτισμού, που κινείται στα όρια της ασέβειας». «Κακόγουστη επίδειξη πατριωτισμού,που κινείται στα όρια της ασέβειας», χαρακτηρίζει ο υπεύθυνος τομέα άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ Θοδωρής Δρίτσας την ενέργεια του αγήματος να άδει τον εθνικό ύμνο κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της Ανάστασης, παρουσία του αρχιεπισκόπου. Ο κ. Δρίτσας αναφέρει στη δήλωσή του: «Ελπίζουμε οι αρμόδιοι της Εθνικής Άμυνας να μην επικαλεστούν το Προεδρικό Διάταγμα 210/1993 «Διατάξεις Πολεμικού Ναυτικού», το οποίο προέβλεπε για τελετές-εκδηλώσεις, συμπεριλαμβανομένης της Ανάστασης, την απόδοση τιμών στη σημαία με παιάνισμα από το εντεταλμένο άγημα του εμβατηρίου της σημαίας και εν συνεχεία του Εθνικού Ύμνου. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το διάταγμα αυτό ποτέ δεν εφαρμόστηκε. Γιατί και για όσους πιστεύουν και για όσους αμφιβάλλουν το μήνυμα του "Θείου Πάθους" και της Ανάστασης δεν μπορεί παρά να είναι -και είναι- οικουμενικό και πανανθρώπινο. Έτσι, άλλωστε, το υπηρετεί και η επίσημη ορθόδοξη εκκλησία». Ο υπεύθυνος του τομέα Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ προσθέτει ότι «αυτά που έγιναν προχθές στον Άγιο Διονύσιο δεν είναι παρά μια κακόγουστη επίδειξη πατριωτισμού, που κινείται στα όρια της ασέβειας. Ούτε βέβαια ήταν τυχαίο ότι ο παριστάμενος αρχιεπίσκοπος, οι ιερείς, οι ψάλτες και οι συμμετέχοντες στην Αναστάσιμη Ακολουθία, σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες, έμειναν εμβρόντητοι». Σχολιάζοντας την δήλωση του αρχηγού ΓΕΕΘΑ που κάλυψε πλήρως την ενέργεια του αγήματος, ο κ. Δρίτσας αναφέρει: «Είναι άραγε ηθελημένη η σύγχυση; Και ποιο είναι το ακριβές περιεχόμενο του μηνύματος που επιδιώκει να εκπέμψει και μάλιστα μέσω twitter η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων; Θα είχαν ενδιαφέρον κάποιες απαντήσεις για όλα αυτά». Τελικά, φαίνεται πως είχε μεγάλη έμπνευση εκείνος που είχε πει το θαυμάσιο ρητό: "Έχουν μπερδέψει την βούρτσα με την...". Και όμως, θέλουν να μας πείσουν ότι θέλουν να κυβερνήσουν. Στην επόμενη δήλωση του ΣΥΡΙΖΑ περιμένουμε με αγωνία την σαφή δήλωση για το ποιά χώρα θέλουν να κυβερνήσουν. Για να μην μπερδευόμαστε και τους παρεξηγούμε τους ανθρώπους... Αναγνώστης

Νέα επίθεση του «σοφού» Νταβούτογλου στον Άσαντ Posted: 08 May 2013 12:49 PM PDT Ζητάει «έλεος» για τους ισλαμοφασίστες, κατηγορώντας ως γενοκτόνο τον Άσαντ Είναι προφανές πως ισχύει το ρητό «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί», άλλως πώς να εξηγήσει η κοινή λογική την θρασύτατη παρέμβαση του τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου κατά του Σύρου προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ, μέσω της οποίας ο πλήρως αποτυχημένος τούρκος υπουργός (μην ξεχνάμε το γνωστό δόγμα Νταβούτογλου) τολμά να κάνει συστάσεις στην Συρία μέσω των οποίων θρασύτατα την κατηγορεί για… γενοκτονία των ανταρτών μέσω επιχειρήσεων εκκαθάρισης του συριακού στρατού που προελαύνει και τσακίζει (κυριολεκτικά) τους μισθοφόρους ισλαμοφασίστες της Αλ Κάιντα και όχι μόνο. Η λογική του τούρκου υπουργού Εξωτερικών, προφανώς, είναι πως ο συριακός στρατός θα πρέπει να αφήνει θύλακες των στυγνών δολοφόνων αθώων σύρων πολιτών στο πέρασμά του… για λόγους ανθρωπισμού! Ίσως να πιστεύει πως το «είδος» πρέπει να διαιωνισθεί, αφού οι μεταφερόμενες πόρνες από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες φαίνεται πως δεν μπόρεσαν να αναπτερώσουν επαρκώς τους «στρατιώτες του ισλάμ» που πήραν και ειδική φετφά (άδεια) από τους ιμάμηδες για να πορνεύσουν!!! Ίσως, βέβαια, ο Αχμέτ Νταβούτογλου (το κύριος του πέφτει πολύ βαρύς και άδικος χαρακτηρισμός) ξεχνά τις γενοκτονίες των Αρμενίων, των Ποντίων, των Ελλήνων, των Κούρδων κ.α. που έχει ολοκληρώσει (δυστυχώς για την Άγκυρα) ανεπιτυχώς το τουρκικό κράτος. Ίσως να ξεχνάει ο ισλαμιστής υπουργός Εξωτερικών την τζιχάντ κατά της Ορθοδοξίας που έχουν κηρύξει οι αιμοσταγείς δολοφόνοι που εμφανίζονται ως «αντάρτες» και δολοφονούν με τον πλέον στυγερό τρόπο γυναικόπαιδα και άμαχους πολίτες στην Συρία. Βέβαια, η λογική του τούρκου υπουργού Εξωτερικών (όπως και της ολόκληρης της κυβέρνησης Ερντογάν, συμπεριλαμβανομένου του τούρκου πρωθυπουργού), είναι βέβαιο πως στο άμεσο μέλλον θα αποτελέσει αντικείμενο ειδικών ερευνών ομάδων ψυχιάτρων, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως μέχρι να συμβεί αυτό η ανθρωπότητα θα πρέπει να αντιμετωπίζει με σοβαρότητα την γελοιότητα αλλά και την επικινδυνότητα που υποκρύπτουν οι τούρκοι πολιτικοί για τις ανθρώπινες αξίες και για το σύνολο της ανθρωπότητας. Έτσι, ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας Αχμέτ Νταβούτογλου κατηγόρησε σήμερα τον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ ότι έχει περάσει πλέον στο «Σχέδιο Β», στον πόλεμο κατά των ανταρτών της αντιπολίτευσης, το οποίο συνίσταται στην «εθνική εκκαθάριση» σε ορισμένες περιοχές της χώρας. «Εγώ εξήγησα στον Κέρι: η μεγάλη σφαγή στην Μπανιάς αποτελεί ένα νέο στάδιο στις επιθέσεις που πραγματοποιεί το καθεστώς» της Δαμασκού, δήλωσε στην τουρκική εφημερίδα Χουριέτ ο Νταβούτογλου, αναφερόμενος στην πρόσφατη τηλεφωνική συνδιάλεξη που είχε με τον Αμερικανό ομόλογό του Τζον Κέρι. «Εκείνο που μας ανησυχεί στην υπόθεση της Μπανιάς είναι η μετάβαση σε μία στρατηγική εθνικών εκκαθαρίσεων σε μία περιοχή από τη στιγμή που δεν είναι δυνατός ο έλεγχος του συνόλου της χώρας», πρόσθεσε ο Τούρκος ΥΠΕΞ. Τουλάχιστον 62 πτώματα εντοπίσθηκαν το περασμένο Σάββατο στη Μπανιάς, στη δυτική Συρία, η οποία δέχθηκε επίθεση από δυνάμεις του Άσαντ. «Το Σχέδιο Β είναι μία στρατηγική που βασίζεται στη διάνοιξη μίας ζώνης κι ενός διαδρόμου για ένα συγκεκριμένο θρησκευτικό δόγμα και σχετίζεται με μία διαδογματική σύρραξη», εξήγησε ο ίδιος. Κατά τον Νταβούτογλου, ο διάδρομος αυτός θα συνένωνε τις ζώνες με αλαουϊτικό πληθυσμό στα δυτικά της Συρίας με την πόλη Χομς, στα κεντρικά, προς την κατεύθυνση της Δαμασκού, κατά μήκος της μεθορίου με τον Λίβανο. «Είναι ένα πολύ επικίνδυνο παιγνίδι», προέβλεψε ο Τούρκος υπουργός, γιατί «αυτό μπορεί να σπείρει σύγχυση στον Λίβανο κι ενδέχεται να δημιουργήσει μία κουλτούρα ρεβανσισμού στους σουνίτες», οι οποίοι αποτελούν το 80% του πληθυσμού και κυρίως πυκνώνουν τις γραμμές των στασιαστών κατά του Άσαντ. Είναι πραγματική φρίκη να προσπαθείς να είσαι υπερασπιστής και προστάτης ανθρωπόμορφων διπόδων, που προ πολύ καιρού έχουν μεταβληθεί σε γάγγραινα της ανθρωπότητας. Είναι κατάντια για την Τουρκία που επιθυμεί να γίνει ευρωπαϊκή χώρα, να ανέχεται πολιτικούς του επιπέδου Νταβούτογλου και να επικροτεί τακτικές γενοκτονίας μόνο εάν οι θύτες είναι… ισλαμιστές. Αναγνώστης ΥΓ: Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως στο "παιχνίδι" έχει μπει και ο Λίβανος (με την μηδενική του αντίδραση μετά τις συνεχόμενες παραβιάσεις των Ισραηλινών μαχητικών αεροσκαφών), ενώ η Ιορδανία είναι ο χώρος "κλειδί", αφού κοντά στα σύνορα της χώρας εδώ και μήνες λειτουργούν εγκαταστάσεις στις οποίες εκπαιδεύονται "αντάρτες" από αμερικανούς ειδικούς. Η "φωτιά" της Συρίας έχει εξαπλωθεί, όμως κανένας δεν θέλει να το παραδεχθεί αφού όλοι περιμένουν την είσοδο του "μεγάλου παίκτη" (βλ. ΗΠΑ), η στάση του οποίου όμως μέχρι στιγμής δεν είναι θερμή λόγω των αντιδράσεων της Μόσχας... Η συνέχεια αναμένεται εξόχως αποκαλυπτική (δράσεις κυρίως μονάδων ειδικών επιχειρήσεων που δίνουν στόχους στην πολεμική αεροπορία του Ισραήλ), αλλά και με έντονα τα στοιχεία περαιτέρω "διάχυσης" ενός πολέμου, του οποίου η έναρξη θα σηματοδοτήσει τον θάνατο πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων. Η νέα τάξη πραγμάτων θέλει ωκεανούς από αίμα, για να εμφανιστεί με την δική της "ειρηνική τελική λύση" και οι περιπτώσεις πολιτικών καραγκιόζηδων τύπου Νταβούτογλου θα πολλαπλασιαστούν... Και για να κλείσω με τον "πολλά βαρύ Νταβούτογλου", όπως είπε κάποιος σοφός φίλος "Όλοι οι λαοί έχουν ιστορία, οι τούρκοι έχουν ποινικό μητρώο".

Δείπνο στη σκιά της άλωσης και της βιώσιμης λύσης Posted: 08 May 2013 10:26 AM PDT Πώς συνδέουν οι ΗΠΑ τις συνομιλίες με τις σχέσεις Τουρκίας - Ισραήλ Το ξεκαθάρισμα της βάσης των συνομιλιών, η αποφυγή των εκβιασμών και τι διαβίβασε η Άγκυρα σε Ντάουνερ για λύση και χρονοδιάγραμμα  Η σημασία των επισκέψεων Αναστασιάδη-Κασουλίδη σε ΗΠΑ και Ισραήλ και τα ΜΟΕ Του Γιάννου Χαραλαμπίδη* ΕΙΝΑΙ πρόδηλο ότι, τόσο ο κ. Ντάουνερ όσο και ο Επίτροπος Φούλε, καθώς και άλλοι, κυρίως οι Βρετανοί, συνδέουν δημόσια την οικονομική κρίση με τη λύση του Κυπριακού.  Οι Τούρκοι ανέκαθεν έδιδαν ιδιαίτερη έμφαση στη σημειολογία. Όχι μόνο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και δη στο Κυπριακό, αλλά και στη δική τους πολιτική ζωή. Τώρα, έχει καθοριστεί ως ημερομηνία δείπνου και πρώτης συνάντησης μεταξύ του Πρόεδρου Νίκου Αναστασιάδη και του κατοχικού ηγέτη Ντερβίς Έρογλου η 29η Μαΐου. Δηλαδή, η ημέρα της άλωσης της Πόλης. Και δικαίως κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι, εάν η βάση των συνομιλιών δεν είναι επαρκώς ξεκάθαρη για την επανένωση της Κύπρου, τότε όντως το δείπνο της 29ης Μαΐου είναι δυνατό να οδηγήσει από την άλωση της Πόλης, στην τελική άλωση της Κύπρου. Συνομιλίες, συντελεστές ισχύος και λίρα Ήδη, η Κύπρος βρίσκεται οικονομικά και στρατιωτικά σε άθλια κατάσταση, με περιορισμένα τα διεθνή ερείσματα και με την Ελλάδα να έχει τα δικά μας χάλια, ακόμη και χειρότερα. Εάν λάβουμε υπόψη τους κανόνες της επίλυσης των συγκρούσεων που είναι αποτέλεσμα των ισοζυγίων δυνάμεων, που καθορίζονται από τους συντελεστές ισχύος ενός εκάστου των εμπλεκομένων μερών, τότε γίνεται κατανοητό ότι: Στην παρούσα φάση, οι συνομιλίες στο Κυπριακό για να έχουν τύχη θα πρέπει να γίνουν δεκτοί οι όροι του ισχυρού, δηλαδή της Τουρκίας, η οποία, πλέον, εκτός από κανόνια διαθέτει και βούτυρο. Και αυτό σημαίνει ότι, σε περίπτωση λύσης, αντί να αγοράσουμε, όπως ελέγετο παλαιότερα, τον κατεχόμενο σήμερα βορρά, τελικώς θα είναι εμφανής ο κίνδυνος να μας αγοράσει όλους η Τουρκία, ειδικώς εάν εξέλθουμε του ευρώ και πάμε στη λίρα, οπότε με μια υποτίμηση της τάξης του 50% με 60% είναι πιθανό η ισοτιμία της τουρκικής λίρας να είναι πιο ισχυρή από εκείνη της κυπριακής. Τραγικότερο δε, θα είναι το σενάριο εξόδου από την Ε.Ε. Κλίμα έντασης και κρίση Είναι πρόδηλο ότι, τόσο ο κ. Ντάουνερ όσο και ο Επίτροπος Φούλε, καθώς και άλλοι, κυρίως οι Βρετανοί, συνδέουν δημόσια την οικονομική κρίση με τη λύση του Κυπριακού στην εξής λογική: Η λύση του Κυπριακού θα δημιουργήσει, όπως είπε ο Επίτροπος Φούλε, θετικό έδαφος για την οικονομία, καθώς και για την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου. Και θα το επαναλάβουμε για να το εμπεδώσουν οι πάντες και για να βρούμε τους τρόπους αποτροπής: Ενώ το 2004 εάν λέγαμε όχι η εξέλιξη θα ήταν θετική, λόγω της ένταξης στην Ε.Ε., τώρα θα επιδιωχθεί ο ακόλουθος εκβιασμός: Εάν δεν πείτε ναι στη λύση -μια λύση όμοια με εκείνην του σχεδίου Ανάν- τότε η Κύπρος θα διχοτομηθεί και θα απειληθεί η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου. Δηλαδή: Ή διχοτομική λύση στη βάση των δυο ισότιμων κρατών ή θα προκύψει αναγνώριση του ψευδοκράτους, χωρίς εκμετάλλευση φυσικού αερίου. Διότι, η Τουρκία δεν θα δειλιάσει να προχωρήσει σε κρίση εντός της κυπριακής ΑΟΖ, εάν αυτό επιβάλλουν τα συμφέροντά της. Και πώς θα αντιμετωπιστεί μια κρίση όταν εμείς δεν διαθέτουμε ούτε ένοπλες δυνάμεις στη θάλασσα ούτε αμυντική συμφωνία με το Ισραήλ. Ήδη, οι Τούρκοι διεξάγουν βολές με πραγματικά πυρά στο οικόπεδο δώδεκα. Τι θα συμβεί την επαύριον εάν στήσουν εξέδρα σε οικόπεδα που τα θέτουν υπό αμφισβήτηση; Τι θα συμβεί εάν οι Τούρκοι κλιμακώσουν την ένταση στο οικόπεδο 12 πριν από τη δεύτερη επιβεβαιωτική γεώτρηση; Αναγνώριση και συνομιλίες το φθινόπωρο Η τουρκική θέση, όπως έχει διαβιβαστεί από την «κυβέρνηση» Ερντογάν προς τον Αλεξάντερ Ντάουνερ, έχει χρονοδιάγραμμα δυο με τρία έτη και αποτυπώνεται ως εξής: Εάν καθυστερήσει η κυπριακή Κυβέρνηση να εμπλακεί σε συνομιλίες, τότε η Άγκυρα θα προχωρήσει σε ενέργειες αναγνώρισης του ψευδοκράτους. Και προστέθηκε όχι μόνο στον κ. Ντάουνερ αλλά και σε διπλωμάτες κρατών της Ε.Ε. ότι, εντός της επόμενης τριετίας, το Κυπριακό είτε θα λυθεί στη βάση του σχεδίου Ανάν ή με την αναγνώριση του ψευδοκράτους ως χωριστής οντότητας-κράτους. Δηλαδή, ή θα τους αναγνωρίσουμε εμείς, μέσω λύσης, ή θα τους αναγνωρίσουν οι τρίτοι. Η απάντηση του Προέδρου την περασμένη Τρίτη προς τον κ. Ντάουνερ είναι ότι επί του παρόντος στόχος είναι να διαχειριστεί την οικονομική κρίση και ως εκ τούτου οι συνομιλίες παραπέμπονται στο φθινόπωρο, παρότι η τουρκική πλευρά ήθελα διάλογο εδώ και τώρα. Η λογική των ΗΠΑ και εναλλακτική πρόταση ΟΙ ΗΠΑ, από την πλευρά τους, θα ήθελαν λύση στο Κυπριακό, διότι θεωρούν ότι το άλυτο Κυπριακό, καθώς και η υπόθεση του φυσικού αερίου, αποτελούν εμπόδιο για την αποκατάσταση των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ. Αυτό είναι το μήνυμα που εστάλη προς την Κυβέρνηση και δη μέσω του Υπουργείου των Εξωτερικών. Βεβαίως, η αντίληψη των Ισραηλινών δεν είναι ακριβώς όπως θέλουν να τη μεταβιβάζουν οι Αμερικανοί στη Λευκωσία. Όπως διπλωματικές πηγές του Ισραήλ λένε: «Το Ισραήλ θέλει άριστες σχέσεις με την Κύπρο και καλές σχέσεις με την Τουρκία». Το πρόβλημα μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ είναι στρατηγικού χαρακτήρα. Ενόσω ο Ερντογάν επιδιώκει να αναδείξει την Τουρκία ως περιφερειακή δύναμη και ως ηγέτιδα των Αράβων και των Μουσουλμάνων χώρα, σε βάρος των συμφερόντων του Ισραήλ, κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει το εξής: α) Το Ισραήλ δεν πρόκειται να δημιουργήσει σχέσεις με την Τουρκία, όπως αυτές του παρελθόντος. β) Εάν επικρατήσει η «επανάσταση» στη Συρία και δη οι Τζιχαντιστές, η πίεση επί του Ισραήλ θα είναι ακόμη μεγαλύτερη, ειδικώς όταν η Τουρκία θα θέσει υπό την κηδεμονία της το νέο συριακό καθεστώς. Εφόσον το Ισραήλ δεν θα έχει στρατηγικό βάθος, η μοναδική του διέξοδος είναι η Κύπρος. Συνεπώς, η αμυντική και κατ' επέκτασιν η στρατηγική συμφωνία με το Ισραήλ επαφίεται πολύ περισσότερο σ' εμάς, παρά στο Ισραήλ. Αυτό το οποίο μας πλασάρουν οι ΗΠΑ, δεν σημαίνει ότι είναι απολύτως αληθές. Βεβαίως, για να μην είμαστε αρνητικοί, θα πρέπει να έχουμε αντιπρόταση λύσης, που θα στηρίζεται στη μεθοδολογία λύσης αρχών, δηλαδή από κάτω προς τα πάνω και όχι από πάνω προς τα κάτω. Η βάση λοιπόν των συνομιλιών είναι απλή: Εάν όντως η Τουρκία θέλει βιώσιμη λύση επανένωσης, θα πρέπει να δεχθεί ότι θα τεθούν οι δημοκρατικές αρχές και αξίες της Ε.Ε. ως βάση, καθώς και ότι αυτές οι αρχές και αξίες θα καθορίσουν τη λύση και όχι όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα. Τι συνέβαινε μέχρι σήμερα; Ονοματιζόταν ως λύση, η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με το ακόλουθο αποτέλεσμα: Η μεν τουρκική πλευρά με τη στήριξη των Βρετανών να μετακινεί τη ομοσπονδία προς τη συνομοσπονδία, ενώ ταυτοχρόνως αντί να επικεντρώνεται η διαδικασία στον τρόπο κατοχύρωσης των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τελικώς η όλη διαδικασία εξελίσσεται σε ανατολίτικο παζάρι σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, που θα πρέπει να ακρωτηριαστούν, για να χωρέσουν σε μια διχοτομικού χαρακτήρα λύση. Η λογική των ΗΠΑ στηρίζεται στο ότι θα επιλυθεί το πρόβλημα και θα δημιουργηθεί στην περιοχή κοινωνία συμφερόντων. Με τον τρόπο όμως που θέλουν να επιλυθεί το πρόβλημα, δηλαδή με την υπερίσχυση μιας νεο-Οθωμανικής Τουρκίας, το αντίθετο θα συμβεί, αφού μια τέτοια λύση, όπως θα εξηγήσουμε στη συνέχεια, δεν ευνοεί κανέναν πλην της Άγκυρας. Η συμμαχία με ΗΠΑ, Ισραήλ, ΝΑΤΟ, Γερμανία ΥΠΑΡΧΕΙ, βεβαίως, η άποψη ότι σχετικά με την όποια συμφωνία με το Ισραήλ, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και ο αραβικός κόσμος, ή και η Ισλαμική Διάσκεψη. Κάποιος δε θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι η θέση αυτή είναι λανθασμένη. Ταυτοχρόνως, όμως, θα πρέπει να επισημανθούν τα εξής: 1) Ήδη, το ψευδοκράτος είναι αναβαθμισμένο στην Ισλαμική Διάσκεψη με καθεστώς παρατηρητού. 2) Εάν γίνουμε όμηροι της απειλής ότι εάν συνεχίσουμε την αμυντική ή τη στρατηγική συμφωνία με το Ισραήλ θα αναβαθμιστεί ακόμη περισσότερο το ψευδοκράτος, τότε ένα τμήμα της εξωτερικής μας πολιτικής θα είναι φινλανδοποιημένο στην Τουρκία, ένα άλλο στην Τρόικα και ένα τρίτο στην Ισλαμική Διάσκεψη. Η απειλή αυτή θα επικρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας και στην περίπτωση των συνομιλιών, υπό την έννοια ότι θα υλοποιηθεί μαζί με το απευθείας εμπόριο και την παρουσία Τουρκοκύπριων παρατηρητών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εάν δεν θα προβούμε σε κάποια κρίσιμη καμπή των συνομιλιών σε υποχωρήσεις ή εάν δεν αποδεχθούμε την τελική λύση. Επί τούτων υπάρχει φόρμουλα αντίδρασης: Η περίπτωση αναβάθμισης ή πλήρους αναγνώρισης του ψευδοκράτους στην Ισλαμική Διάσκεψη, θα σημαίνει τον τερματισμό ή την αναστολή της τουρκικής ενταξιακής πορείας στην Ε.Ε. Είναι δε, σημαντικό στο σημείο αυτό να αναφερθεί η σημασία της στήριξης των ΗΠΑ μέσω Ισραήλ και η στήριξη εντός της Ε.Ε. από μέρους, κυρίως, Γερμανίας και Αυστρίας, καθώς και άλλων, που δεν θέλουν να δουν την Τουρκία στην Ε.Ε. ως πλήρες κράτος μέλος. Ταυτοχρόνως, είναι εμφανές το κενό που υπάρχει στο γαλλικό στρατόπεδο λόγω της απουσίας της δεξιάς και δη του Νικολά Σαρκοζί. Ο Πρόεδρος Ολάντ, που πολλοί, πολλά επένδυαν πάνω του και σε πολιτικό και σε οικονομικό επίπεδο, είναι σχεδόν ανύπαρκτος, δίδοντας έτσι τη δυνατότητα στη γερμανική δεξιά να γερμανοποιεί την Ευρώπη. Είναι, μάλιστα, σημαντικό να διευκρινιστεί το εξής: Η στάση της γερμανικής δεξιάς στο μνημόνιο και στην οικονομία είναι διαφορετική από αυτήν σε σχέση με το Κυπριακό και την Τουρκία. Ταυτοχρόνως, η συμμαχία με το Ισραήλ θα δημιουργήσει θετικό κλίμα στις σχέσεις με τις ΗΠΑ, ειδικώς εάν επιδιωχθεί υποβολή αίτησης ένταξης στο ΝΑΤΟ, γεγονός που θα δίδει εναλλακτική προοπτική λύσης στη βάση της win-win situation. Εάν η Τουρκία πει όχι σε μια τέτοια πρόταση, τότε θα αποδειχθεί ότι δεν επιδιώκει λύση επανένωσης, αλλά λύση που θα νομιμοποιεί τα τετελεσμένα της εισβολής μέσα από μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία δυο συνιστώντων κρατών με συνομοσπονδιακό χαρακτήρα. Συνεπώς, τα κλειδιά ελέγχου της Ισλαμικής Διάσκεψης είναι: α. Η Ε.Ε. και δη η συμμαχία με τη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες όχι μόνο επί αρχών αλλά και συμφερόντων. Σημαντική είναι η στάση των ΗΠΑ, που μπορεί να γίνει θετικότερη μέσω της συμμαχίας μας με το Ισραήλ και μέσω διατύπωσης εναλλακτικών προτάσεων, που θα δημιουργούν κοινωνία συμφερόντων. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο: Χωρίς το Ισραήλ δεν μπορούμε να προχωρήσουμε με ασφάλεια στην εκμετάλλευση του φυσικού αερίου. Όταν μιλάμε για στρατηγική συνεργασία, αναφερόμαστε σε διαδικασίες και στόχους καθώς και διάθεση μέσων υλοποίησης σε βάθος χρόνου, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να λαμβάνονται όλα υπόψη και να ζυγίζονται. Περί εθνικού συμφέροντος Το εθνικό μας συμφέρον και ως Κύπρος και ως Ελληνισμός σχετίζεται με την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου, καθώς και με τη συμμαχία μας με το Ισραήλ και το ΝΑΤΟ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα έχουμε εξίσου καλές -αν όχι καλύτερες από τις σημερινές- σχέσεις με τη Ρωσία, η οποία θα ήθελε πολύ περισσότερο να ήταν και να είναι το φιλικό κράτος της Κύπρου στο ΝΑΤΟ με το οποίο συνεργάζεται, αντί η Τουρκία και η Βρετανία. Άλλωστε, οι αραβικές και μουσουλμανικές χώρες συνεργάζονται με τις ΗΠΑ, που ως υπερδύναμη αποτελούν το κλειδί επίλυσης διαφορών με διάφορους τρόπους και δη μέσω της χρήσης του ΟΗΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας. Συνεπώς, στις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερο βάρος για να σπάσει η μονοπωλιακή σχέση την οποία διατηρούν σήμερα Τουρκία και Βρετανία, περιορίζοντας την άσκηση των δικών μας κυριαρχικών δικαιωμάτων. Και η σχέση αυτή περνά μέσω Ισραήλ και ΝΑΤΟ. Προϋποθέσεις συνομιλιών και βιώσιμης λύσης Για να πάμε, λοιπόν, σε συνομιλίες που θα έχουν πιθανότητες βιώσιμης λύσης, είναι επάναγκες: 1. Η αλλαγή της μέχρι σήμερα μεθοδολογίας. Θα πρέπει να καθορίσουν οι δημοκρατικές αρχές της Ε.Ε. και του ΟΗΕ τη λύση και όχι η ονοματολογία, που συμβαίνει ώς τώρα. Με αποτέλεσμα, αντί να οδηγούμαστε σε κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να οδηγούμαστε σε ακρωτηριασμό τους. 2. Η απομάκρυνση του κ. Ντάουνερ. Δεν μπορεί να γίνεται διαδικασία με τον διαμεσολαβητή να είναι προκλητικά υπέρ των τουρκικών θέσεων. 3. Η δημιουργία συμμαχιών εντός και εκτός της Ε.Ε. και η βελτίωση των συντελεστών ισχύος μας για να είναι δυνατή η διαπραγμάτευση και όχι η παράδοση. Εάν ξεκινήσουν συνομιλίες με την οικονομία και τον στρατό στα χάλια του, κάθε δόση βοήθειας θα συνοδεύεται με εκβιασμούς στο Κυπριακό. Και χωρίς στρατό ή αμυντική συμφωνία με το Ισραήλ, το φυσικό αέριο θα είναι στο έλεος της Τουρκίας. Συνεπώς, ο Πρόεδρος θα βρεθεί ενώπιον νέων εκβιασμών ανάλογων με εκείνους του Γιούρογκρουπ. 4. Η μελέτη των τρόπων ενίσχυσης της κυριαρχίας και της διαπραγματευτικής μας ικανότητας. Από αυτές τις στήλες είχαμε γράψει ότι η εμπλοκή της Ε.Ε. στο Κυπριακό, κατ' ελάχιστον δεν θα πρέπει να μειώνει την κυριαρχία μας. Και είχαμε αναφέρει ότι θα έπρεπε να κάνει δεύτερες σκέψεις ο Πρόεδρος για τον διορισμό απεσταλμένου του Συμβουλίου, ο οποίος ενδεχομένως να υποβάλλει τέτοιες αναφορές κατά τρόπον ώστε να έχουμε αντί ένα, δυο Ντάουνερ. Οπότε αντί ο Πρόεδρος να τοποθετείται ο ίδιος στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, να κινδυνεύει να είναι υπόλογος στις όποιες αξιολογήσεις ενός τεχνοκράτη - πολιτικού, που κανείς δεν μας εγγυάται ότι δεν θα μας τραβά το χαλί κάτω από τα πόδια. Και είναι πρόδηλο ότι με τον τρόπο αυτό θα μειώνεται η κυριαρχική δυνατότητά μας σε επίπεδο Συμβουλίου. 5. Η αποσαφήνιση των τουρκικών προθέσεων, η οποία περνά: α) Μέσα από την αποδοχή της μεθοδολογίας από κάτω προς τα πάνω και επί της λύσης αρχών, καθώς η αποδοχή της δυνατότητας για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, ώστε να διευθετηθεί το θέμα της ασφάλειας στη βάση του αμοιβαίου οφέλους. Έτσι δεν θα υπάρχει λόγος ούτε ξένων στρατών, ούτε εγγυήσεων ή επεμβατικών δικαιωμάτων. β) Μέσα από τη διαδικασία Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, που ξεκινούν με την υλοποίηση προηγούμενων τουρκικών δεσμεύσεων, όπως είναι η επιστροφή της πόλης της Αμμοχώστου με άνοιγμα του λιμανιού υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η απόρριψη αυτών των προτάσεων και η χρήση των ΜΟΕ από τουρκικής πλευράς για την εκ των προτέρων αναγνώριση ή αποδοχή του ψευδοκράτους θα καταδείξει ότι στόχος δεν είναι η επανένωση, αλλά η λύση δυο κρατών υπό τη συγκάλυψη της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας των δυο συνιστώντων κρατών. Όταν στα απλά ζητήματα η τουρκική πλευρά αρνηθεί να συζητήσει, πώς θα συζητήσει στα δύσκολα. Εάν θα συζητήσει δεν θα είναι για την επανένωση αλλά για την νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής (γεωγραφικός, διοικητικός και πληθυσμιακός διαχωρισμός), καθώς και για τον γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό έλεγχο της Κύπρου και του φυσικού αερίου, που θα σημαίνει την ολοκλήρωση ενός σημαντικού τμήματος της αναθεωρητικής -νεο-Οθωμανικής πολιτικής της Τουρκίας στη λογικής της περιφερειακής δύναμης, παγκοσμίων διαστάσεων, που θα είναι αντίθετη στην ουσία και με τα συμφέροντα του Ισραήλ, προφανώς και των Αράβων, της Ρωσίας και της ίδιας της Ε.Ε., η οποία εάν δώσει εν λευκώ τη διαχείριση της ενέργειας στην Τουρκία, θα τεθεί υπό την ομηρία της. Όπως και το Ισραήλ. Αποφυγή εκβιασμών και μπελάδες ΣΥΝΕΠΩΣ, είναι σημαντικά τα ταξίδια του Προέδρου Ν. Αναστασιάδη και του ΥΠΕΞ Ι. Κασουλίδη στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ, αντίστοιχα. Είναι δε, πρόδηλο ότι ο Πρόεδρος για να αποφύγει νέους εκβιασμούς στο Κυπριακό, που θα ενισχύονται από την οικονομική και στρατιωτική μας πενία, θα πρέπει να βρει τους εναλλακτικούς τρόπους δράσης για να μην εξελιχθεί το δείπνο της 29ης Μαΐου σε διαδικασία της τελικής άλωσης αντί της λύσης. Όσο δε για τις δράσεις, τα κοινά συμφέροντα και τη στρατηγική μας, στο σύνολό τους θα πρέπει να εξηγηθούν με σαφήνεια και προς τους εταίρους μας στην Ε.Ε., και προς τους Ρώσους και προς τους Άραβες, και προς το Ισραήλ, αλλά και προς τις ίδιες τις ΗΠΑ. Ότι δηλαδή η άλωση της Κύπρου και η υπερίσχυση της νεο-Οθωμανικής Τουρκίας δεν θα είναι το τέλος μιας σύγκρουσης, αλλά η αρχή νέων μπελάδων, που θα πλήξουν την ασφάλεια και τα συμφέροντα όλων στην περιοχή, καθώς και τη σταθερότητα σε μια ήδη άρρηκτα ασταθή περιοχή. *Δρ Διεθνών Σχέσεων Πηγή: Σημερινή

Πρώην υπουργός Οικονομικών Κύπρου: «Την Κύπρο κατέστρεψαν οι τράπεζες και η έκρηξη στο Μαρί» Posted: 08 May 2013 09:57 AM PDT «H έκρηξη στο Μαρί τον Ιούλιο του 2011 και οι τράπεζες διέλυσαν την κυπριακή οικονομία» δήλωσε σήμερα ενώπιον της Ερευνητικής Επιτροπής για την οικονομία ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Κύπρου, Χαρίλαος Σταυράκης, προσθέτοντας πως εκ των υστέρων και εκ του αποτελέσματος τα μέτρα δεν ήταν αρκετά και επιρρίπτοντας την ευθύνη γι' αυτό σε δύο εξωγενείς παράγοντές -και συγκεκριμένα στην έκρηξη στο Μαρί και στις ζημιές των τραπεζών. «Αν ήξερα ότι θα υπήρχε η έκρηξη στο Μαρί, με τεράστιες ζημιές στην οικονομία, καθώς και οι ζημιές των τραπεζών θα παίρναμε περισσότερα μέτρα» , είπε. Στην πρώτη του κατάθεση ενώπιον της Επιτροπής που διόρισε ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο κ. Σταυράκης εστιάστηκε ιδιαιτέρως στους δείκτες της οικονομίας κατά την τριετία 2008-2010, που υπηρέτησε ως υπουργός Οικονομικών. Είπε πως, όταν άρχισε η παγκόσμια οικονομική κρίση, ελήφθησαν δύο πακέτα μέτρων το Νοέμβριο του 2008 και το Φεβρουάριο του 2009, τα οποία και κρίθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως έγκαιρα και στοχευμένα. Ο κ. Σταυράκης είπε πως παρ' όλα τα σωστά μέτρα που λήφθηκαν, υπήρχαν κάποιες φορές που ως υπουργός Οικονομικών δεν είχε την ανταπόκριση που θα ήθελε για μέτρα από την κυβέρνηση και το υπουργικό συμβούλιο, προσθέτοντας ωστόσο πως, από την άλλη, τα κόμματα απέρριψαν σημαντικά μέτρα που είχε προτείνει η κυβέρνηση, όπως την αύξηση του εταιρικού φόρου από 10% στο 11% και του φόρου ακίνητης ιδιοκτησίας. Πηγή: Πρώτο Θέμα

Άρπαγες, δειλοί και διαταραγμένοι Posted: 08 May 2013 09:56 AM PDT "Η διαχείριση των μαζών στην παρούσα φάση φαίνεται να είναι αυτές οι περίφημες πεντάμηνες συμβάσεις «κοινωνικής εργασίας». Προφανώς αυτό είναι το νέο δόλωμα των φωστήρων της πολιτικής εξουσίας" Άλλο ένα ελληνικό Πάσχα ανήκει πια στην ιστορία. Πολλοί Έλληνες ξεφάντωσαν και τούτες τις ημέρες με τον προβληματισμό έντονα ζωγραφισμένο στα πρόσωπά τους την ίδια στιγμή που άρπαζαν ένα αρνίσιο παϊδάκι και ύψωναν στον περήφανο ουρανό ένα ποτήρι κρασί. Πριν καν φτάσει η Κυριακή του Θωμά το γνωστό «έργο» ξεκινά πάλι να παίζεται στους τηλεοπτικούς δέκτες και στο διαδίκτυο. Νέα μέτρα, περικοπές στον ιδιωτικό τομέα και λήξη μετενέργειας στις 15 Μάη, απολύσεις μη επίορκων τελικά δημοσίων υπαλλήλων, άφιξη φακέλων στα σπίτια των εξαθλιωμένων με νέα χαράτσια και άλλα τινά. Γνωστά και μη εξαιρετέα. Μέσα σε όλο αυτό το κακοστημένο σκηνικό για ηλίθιους έρχεται να προστεθεί και κύμα δηλώσεων από «προσωπικότητες» και διεθνείς οργανισμούς ότι τάχα η λιτότητα είναι πολύ κακή αλλά πρέπει να συνεχιστεί για το καλό όλων. Για τη μείωση των χρεών, των ελλειμμάτων και άλλων καπιταλιστικών οικονομικών δεικτών. Υπάρχουν δύο κατηγορίες ηλιθίων. Οι έμμισθοι και οι άμισθοι. Η πρώτη κατηγορία είναι αρκετά μικρή και συμπυκνωμένη. Τι νόημα θα είχε άλλωστε να ήταν μεγάλη; Αν ήταν έτσι τότε δε θα υπήρχε «κρίση» και λιτότητα. Θα ήταν όλοι ευτυχισμένοι. Σε αυτή την κατηγορία λοιπόν ανήκουν τα γνωστά μαντρόσκυλα των μνημονίων. Τούτη η επαίσχυντη ομάδα πληρώνεται για να λέει και να υποστηρίζει με πάθος και με περίσσιο θράσος τις γνωστές μνημονιακές «κορδέλες». Δικαιολογημένοι. Πληρώνονται για αυτό και μάλιστα αρκετά καλά. Σε μια χώρα που ήδη έχει εδώ και πέντε χρόνια καταρρεύσει αυτοί συνεχίζουν το μεγάλο πάρτι. Ορθώς πράττουν. Ποιος άρρωστος νους δε θα έκανε το ίδιο αν τον άφηναν ανενόχλητο; Ενώ αυτή η κατηγορία είναι πια ενωμένη, μπετοναρισμένη και αποφασισμένη να συνεχίζει στο διηνεκές στον ίδιο σκοπό έρχεται η δεύτερη κατηγορία ηλιθίων, οι άμισθοι, για να ολοκληρώσει την παράσταση που θυμίζει πια τριώδιο. Αυτή η κατηγορία των άμισθων ηλιθίων πάντα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Είναι μια χρήσιμη κατηγορία που πάντα έφτιαχνε, φτιάχνει και θα συνεχίσει να φτιάχνει η πρώτη κατηγορία. Είναι χρήσιμοι όλοι αυτοί για την κοινωνική πυραμίδα μιας βαθύτατα συντηρητικής ή ακόμα καλύτερα μεσαιωνικής κοινωνίας. Έχει κατασκευαστεί στα πλαίσια των διπόλων. ΠΑΣΟΚ –ΝΔ, Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, αριστεροί – δεξιοί και άλλων παρόμοιων. Κοντά σε αυτά τα δίπολα έχει προστεθεί και μια υποκατηγορία η οποία έχει αναλάβει το έργο της «ειρηνικής» συμπόρευσης των διπόλων με τη λογική της «συναίνεσης» όταν τα αίματα ανάβουν. Με λίγα λόγια αν δεν υπάρχει «δίκαιη» μοιρασιά και εις εκ του διπόλου «επαναστατήσει» γιατί νιώθει πως αδικείται έρχεται ο καλός διαιτητής για το εξίσου καλό της «τάξης», της «ομόνοιας» και της «ασφάλειας» να ανακατέψει εκ νέου τη σημαδεμένη τράπουλα και να φέρει την εικονική πολυπόθητη «ενότητα». Το σχέδιο δεν είναι καμιά ιδιαίτερη φιλοσοφία. Είναι απλό και συνάμα σατανικό. Είναι ένα «επιτυχημένο» μοντέλο διαχείρισης των μαζών. Το αστείο βέβαια της όλης υπόθεσης είναι να νομίζει η μάζα ότι δεν είναι μάζα αλλά κάτι άλλο. Το ποιο βέβαια είναι αυτό το άλλο μόνο η ψυχιατρική με τις πολύτιμες υπηρεσίες της μπορεί να απαντήσει. Η διαχείριση των μαζών στην παρούσα φάση φαίνεται να είναι αυτές οι περίφημες πεντάμηνες συμβάσεις «κοινωνικής εργασίας». Προφανώς αυτό είναι το νέο δόλωμα των φωστήρων της πολιτικής εξουσίας. Γίνεται ωμά παραδεκτό από πολλούς ότι αυτοί ουσιαστικά δε θα δουλεύουν, δε θα προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο. Απλώς θα εισπράξουν ένα ποσό περί τα 2.500 χιλιάδες ευρώ για αυτή την «απασχολησιμότητά» τους. Οι μεν θα είναι ευχαριστημένοι που πήραν έστω και ένα χαρτζιλίκι οι δε πάλι ευχαριστημένοι γιατί βρήκαν νέους ψηφοφόρους. Κατά τα άλλα η ζωή θα συνεχίζεται γιατί είναι γνωστό ότι με λίγη ακόμα υπομονή δε μπορεί. Κάποια στιγμή θα κάνει την εμφάνισή της και η «ανάπτυξη». Μέσα σε όλη την «λογική» του παραλόγου το όλο σχέδιο έχει και μια λογικοφανή εξήγηση. Αυτή η «ανάπτυξη» είναι πιθανό να έρθει για έναν πολύ απλό λόγο. Σε μια χώρα που δεν έχει καν ψήγματα συνταγματικών και εργασιακών πλέον δικαιωμάτων είναι λογικό κάποια στιγμή οι μισθοί των 300 και 400 ευρώ να μην είναι μόνο για 5 μήνες αλλά και για 10 ή και για 18. Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό του «αναπτυξιακού» οργασμού οι φασίστες και άλλοι τινές ψυχικά διαταραγμένοι και διατελούντες σε πνευματική σύγχυση θα συνεχίσουν τα γεύματα «αγάπης» μετερχόμενοι κάθε μέσο και πιο πολύ από όλα τη βία και τη μισαλλοδοξία. Αυτό ξέρουν και αυτό εμπιστεύονται. Οι άρχοντες θα κάνουν ότι δε βλέπουν και η ζωή πάλι θα συνεχίζεται. Με ένα μπρόκολο, μια τομάτα, ένα πακέτο μακαρόνια και ένα μπουκάλι γάλα. Από την άλλη μεριά, όσο οι ελάχιστες υγιείς κοινωνικές δυνάμεις προσπαθούν να πείσουν ότι υπάρχει άλλος δρόμος, μερικοί εντός των τειχών βάζουν εμπόδια λέγοντας ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση αν και πολύ θα την ήθελαν. Άλλοι μιλούν για το νόμισμα, άλλοι για θεωρίες και για λύσεις άλλων εποχών και άλλων συνθηκών ή ακόμα και άλλων χωρών και αποτυχημένων κοινωνικών μοντέλων. Άλλοι πάλι δεν ξέρουν που πατούν και που βρίσκονται και δεν αποδέχονται τίποτε για έναν ανατριχιαστικό λόγο. Γιατί όλα αυτά που λέγονται δεν είναι προϊόν δικής τους σκέψης άρα κατά τον δικό τους αρρωστημένο τρόπο λειτουργίας είναι μη αποδεκτά. Η αλήθεια είναι ότι σε όποια κατηγορία και αν τοποθετεί κάποιος τον εαυτό του δεν παύει να ξεχνά ότι η πνευματική σύγχυση και η συνονθυλευματική αντιμετώπιση των πραγμάτων δεν είναι καλοί σύμβουλοι. Τα όμορφα και ξεκάθαρα πράγματα είναι τα απλά. Η πολυπόθητη λύση βρίσκεται στην κοινή λογική και όχι στον πόλεμο της ταμπέλας. Η κοινή λογική λέει ότι για να υπάρξει λύση πρέπει να ξηλωθεί το υπάρχον καθεστώς που έχει απλώσει τα πλοκάμια της διαφθοράς και της διαπλοκής στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα της χώρας. Δεν είναι ώρα να φαντασιώνονται κάποιοι ανεμόμυλους. Ο εχθρός είναι εδώ και δείχνει τα δόντια του. Είναι αγριεμένος για ένα και μόνο λόγο. Πιστεύει πως παρόλο που έχει ρίξει πολλά από τα όπλα στου στη μάχη υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να ηττηθεί και να χάσει τα «κεκτημένα». Η Ελλάδα είναι μικρή χώρα. Οι περισσότεροι γνωρίζονται μεταξύ τους. Ο εχθρός δεν είναι αόρατος. Έχει υπόσταση και ονοματεπώνυμο. Έχει επίσης και άλλο ένα κρυφό όπλο που έχουν όλοι οι λύκοι. Μυρίζει τον φόβο. Φοβάται και ο ίδιος αλλά έχει το προνόμιο να μυρίζει τον φόβο του άλλου. Αν καταλάβει ότι ο αντίπαλος φοβάται τότε τον κατασπαράζει πιο εύκολα γιατί δεν τον αφήνει να σηκώσει καν το κεφάλι. Δεν του αφήνει καν το περιθώριο να αντεπιτεθεί. Κακά τα ψέματα. Ο χρόνος στην κλεψύδρα αδειάζει. Τα πράγματα πρέπει να γίνουν απλά και ξεκάθαρα. Όσο κάποιοι προσπαθούν να περιπλέκουν την κατάσταση και εσκεμμένα αποπροσανατολίζουν από τον τελικό στόχο προσθέτουν ένα ακόμα ψηλό και ίσως ανυπέρβλητο εμπόδιο στην κοινή προσπάθεια που κάποιοι έχουν αποφασίσει να ξεκινήσουν. Δικαίωμά τους βέβαια αλλά δε θα πρέπει να καμώνονται πως θέλουν πραγματικά να αλλάξουν τα δεδομένα. Ότι και να γίνει τα πράγματα είτε κάποιοι το θέλουν είτε όχι θα αλλάξουν. Όχι γιατί το καλό πάντα στο τέλος νικά το κακό αλλά γιατί η Ιστορία πάντα επαναλαμβάνεται και γίνεται αυστηρός κριτής. Στο τέλος αυτοί θα φανούν πολύ λίγοι και ο ελληνικός λαός μέσα από τις περιπέτειες και τις περιπλανήσεις του θα σταματήσει να συμπεριφέρεται ως δουλικό και θα ακούσει τις εκκλήσεις του Οδυσσέα. Είναι γνωστό άλλωστε πως ο Οδυσσέας τον βρήκε τον δρόμο προς την Ιθάκη. Οι σύντροφοί του όχι Του Κώστα Καπνίση από periodista

Τουρκία: Τούρκοι θα κατασκευάζουν τους πυρηνικούς αντιδραστήρες Posted: 08 May 2013 09:32 AM PDT «Σε λίγα χρόνια Τούρκοι επιστήμονες και μηχανικοί θα κατασκευάζουν πυρηνικούς αντιδραστήρες» δήλωσε ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας Τανέρ Γιλντίζ σε συνέντευξη Τύπου σχετικά με την συμφωνία κατασκευής του δεύτερου πυρηνικού σταθμού της Τουρκίας στη Σινώπη. «Η Ν.Κορέα ξεκίνησε την κατασκευή εγχώριων πυρηνικών σταθμών μετα από 10 αντιδραστήρες, η Τουρκία θα μπορεί να το κάνει αυτό μετά από 8 αντιδραστήρες». Ουσιαστικά ο Γιλντίζ έδωσε σημάδια πως ο τρίτος πυρηνικός σταθμός που ενδέχεται να χωροθετηθεί στην Ανατολική Θράκη θα κατασκευαστεί από Tούρκους επιστήμονες. Η Τουρκία υπέγραψε με τις ιαπωνικές Μitsubishi και Ιtochu και τη γαλλική Αreva συμφωνία κατασκευής πυρηνικού σταθμού στη Σινώπη, ένα έργο προϋπολογισμού 22 δισεκατομμυρίων Ευρώ. Στόχος της Τουρκίας σύμφωνα με τον Γιλντίζ είναι το 2023 το 17% των ενεργειακών αναγκών της Τουρκίας να καλύπτονται από σταθμούς πυρηνικής ενέργειας. Ο ίδιος αποκάλυψε πως το έργο του πυρηνικού σταθμού Άκκουγιου θα καθυστερήσει για περίπου ένα χρόνο λόγω των αλλαγών στους όρους ασφάλειας. Πηγή: On Alert

"Ιδού, ο στρατός σας πηδά από το παράθυρο"... Posted: 08 May 2013 09:02 AM PDT Στρατιωτικοί αυτοκτονούν και κανείς δεν ασχολείται Του Πάρι Καρβουνόπουλου Οι Ένοπλες Δυνάμεις και το προσωπικό τους αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό. Μόνο που η ηγεσία τους το θυμάται επιλεκτικά. Και αυτό "πληγώνει" ακόμη περισσότερο τους στρατιωτικούς. Όταν μιλάς με ανώτατους αξιωματικούς ή και με τους Αρχηγούς τους ίδιους για το ανησυχητικό φαινόμενο της διείσδυσης της Χρυσής Αυγής στις Ένοπλες Δυνάμεις, η δικαιολογία είναι έτοιμη:   "Mα και στις Ένοπλες Δυνάμεις γίνεται ότι στην υπόλοιπη κοινωνία", σου απαντούν . Αυτό όμως ισχύει και για όλα τα υπόλοιπα. Κυρίως για τις δυσκολίες που έχει προκαλέσει η απάνθρωπη "θεραπεία" της ελληνικής οικονομίας. Άνθρωποι αυτοκτονούν κάθε μέρα σ΄ όλη τη χώρα, μη μπορώντας να διαχειριστουν την απόγνωση που τους έχουν προκαλέσει. Και αυτό το φαινόμενο δεν θα μπορούσε παρά να "περάσει" στις Ένοπλες Δυνάμεις. Φθάσαμε λοιπόν αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού να αυτοκτονούν. Γιατί η περίπτωση του υπολοχαγού στη Χαλκίδα δεν ήταν η πρώτη. Και πολύ φοβόμαστε ότι δεν θα είναι και η τελευταία. Προβληματίζει κάποιον αυτή η κατάσταση; Ανησυχεί κάποιος για το κλίμα που διαμορφώνεται στις Ένοπλες Δυνάμεις; Υπάρχει κάποια σκέψη για το πως μπορεί να μπει ένα φρένο στην επιχειρούμενη διάλυσή τους; Γιατί περί αυτού πρόκειται. Δυστυχώς δεν μπορούμε να δώσουμε καταφατική απάντηση! Και δεν υπάρχει τίποτα κακοπροαίρετο σ΄ αυτή τη διαπίστωση: •όταν ο ειδικός γραμματέας του ΥΕΘΑ έχει πει ότι αυτό που μετράει "είναι να πετύχει το πρόγραμμα", ανέξάρτητα από το ποιο θα είναι το κόστος… •όταν ο Α/ΓΕΕΘΑ σε πολλές από τις συσκέψεις που συμμετείχε στο υπουργείο Οικονομικών εμφανίστηκε "βασιλικότερος του βασιλέως"… •όταν δεν έχει ληφθεί ούτε ένα μέτρο ουσίας για να ανακουφιστεί το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων… ...πώς μπορεί κάποιος να πιστέψει ότι υπάρχει ίχνος ανησυχίας για τα όσα συμβαίνουν στην καθημερινή ζωή των στρατιωτικών μέσα στις μονάδες και μετά μέσα στο σπίτι τους. Ποιος άραγε νοιάζεται αν η αξιοπρέπεια αυτών των ανθρώπων που θα έπρεπε για πολλούς λόγους να διαφυλαχτεί, έχει γίνει κουρέλι; Κανείς! Μακάρι η ηγεσία του στρατεύματος να έδειχνε ότι ασχολείται με αυτά τα θέματα, έστω ...στο μισό από την ενασχόλησή της με τα ...τελετουργικά των αγημάτων, τις στολές και το ...πόσο δυνατά θα βαράνε προσοχές οι στρατονόμοι στην πύλη ΓΕΕΘΑ! Όταν υπολοχαγοί φθάνουν στο σημείο να πηδάνε στο κενό, αφήνοντας πίσω τους μικρά παιδιά, επειδή δεν μπορούσαν να τα αντικρύσουν, κάτι έχει αρχίσει να μην πηγαίνει καθόλου καλά.  Ελπίζουμε αλλά δυστυχώς δεν πιστεύουμε ότι έστω και τώρα αυτοί που πρέπει θα το καταλάβουν. Πηγή: On Alert

Μειώνονται 10% ως 20% οι αποδοχές 1 εκατ. εργαζομένων! Posted: 08 May 2013 08:42 AM PDT Για περίπου 1 εκατομμύριο εργαζόμενους που αμείβονται με βάση την εθνική γενική συλλογική σύμβαση ή τις κλαδικές συμβάσεις έρχονται μειώσεις των αποδοχών κατά 10% έως 20% με τη λήξη της μετενέργειας στις 14 Μαΐου. Σε 6 ημέρες λήγει η τρίμηνη μετενέργεια για περίπου 45 κλαδικές συμβάσεις που είχαν λήξει στις 14 Φεβρουαρίου. Έτσι λοιπόν, από τις 15 Μαΐου οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν τον βασικό μισθό και μόνο τα επιδόματα προϋπηρεσίας, τέκνων, σπουδών και ανθυγιεινής εργασίας, αν μέχρι τότε δεν έχει υπογραφεί νέα κλαδική (επιχειρησιακή ή ατομική) σύμβαση που να προβλέπει περισσότερα. Οι μισθοί μπορούν να ξεκινήσουν από τα 586 ευρώ (συν τις τριετίες) για τους εργαζόμενους άνω των 25 ετών και από τα 510,9 ευρώ για όσους είναι κάτω απ' αυτό το όριο. Σημειώνεται όσοι εργοδότες δεν εκπροσωπούνται στις εργοδοτικές τους οργανώσεις, δεν δεσμεύονται από τις κλαδικές συμβάσεις και μπορούν να διαμορφώσουν τους μισθούς έως το επίπεδο της εθνικής συλλογικής σύμβασης. Πηγή: Ημερησία

Η Τουρκία έφαγε πάλι έναν κουβά σκατά Posted: 08 May 2013 07:34 AM PDT Άλλη μία προσπάθεια των Τούρκων να επιβάλουν την παρουσία δύο Τουρκοκυπρίων παρατηρητών στις εργασίες του Ευρωκοινοβουλίου και να ανοίξουν το απευθείας εμπόριο της ΕΕ με τον Κατεχόμενο κυπριακό Βορρά πήγε άπατη.  Αξίζει όμως να δούμε τι και πώς, έστω και τηλεγραφικά.Το λεγόμενο φιλοτουρκικό λόμπυ στις Βρυξέλλες διατρέχει όλο το πολιτικό φάσμα (τα λεφτά δεν έχουν ιδεολογική οσμή). Όμως ειδικά η Κεντροαριστερή πτέρυγα έχει παράδοση οθωμανολαγνείας και το απέδειξε πάλι προ ημερών. Ευρωβουλευτές από τις ομάδες των Σοσιαλιστών, των Φιλελεύθερων και των Πρασίνων, με τροπολογίες που κατέθεσαν την τελευταία στιγμή για το ψήφισμα με το οποίο συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις ΕΕ-Τουρκίας στα κεφάλαια «εκσυγχρονισμός δικαστικού συστήματος» και «προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων»(!), επεδίωξαν τους προαναφερθέντες δύο στόχους.  Το τελικό αποτέλεσμα ήταν αντίστροφο: ένα κείμενο όπου ζητείται αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από τα Κατεχόμενα, επιστροφή της κλειστής πόλης των Βαρωσίων, διακοπή της ροής του παράνομου εποικισμού στην κατεχόμενη Κύπρο και εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Αγκυρας.  Επίσης αναγνωρίζονται τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στην ΑΟΖ της, σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, την οποία καλείται η Τουρκία να υπογράψει και υιοθετήσει. Η υποχώρηση ήταν μονόδρομος για τα ίτσ-ογλάνια τής Άγκυρας μετά την συντονισμένη αντίδραση Ελλαδιτών και Κυπρίων ευρωβουλευτών αλλά και μετά τη στάση της εισηγήτριας της σχετικής έκθεσης, Ολλανδέζας ευρωβουλευτού Ρία Όμεν – Ρουίζτεν.  Μάλιστα ο επικεφαλής των Σοσιαλιστών – Δημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο Χάνες Σβόμποντα αποσύροντας τις επίμαχες τροπολογίες επέμενε πως «πρέπει να βρεθεί μία λύση έτσι ώστε στο μέλλον, ιδιαίτερα μετά τις εκλογές του 2014, ο τουρκοκυπριακός λαός που ανήκει στην Ε.Ε., να μπορεί πραγματικά να είναι παρατηρητής και να εκπροσωπείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο». Είχε προηγηθεί και η παρέμβαση του συμπροέδρου της Ομάδας των Πρασίνων, Δανιήλ Κοέν Μπεντίτ, ο οποίος υποστήριξε ότι η έξοδος της Ελλάδας και της Κύπρου από την οικονομική κρίση θα επιτευχθεί μόνο με… τουρκικές επενδύσεις!!!  Για κάποιον ανεξήγητο λόγο είναι πολλοί οι Έλληνες που βλέπουν στον «κόκκινο» (στα μούτρα) Ντάνυ έναν δυνητικό σύμμαχο.  Άλλοτε με τους γελοίους θεατρινισμούς του, άλλοτε με ανέξοδες παρόλες που δήθεν θυμίζουν την δήθεν επαναστατικότητα της νιότης του, καταφέρνει να κρύβει το πόσο βασικό γρανάζι του συστήματος αποτελεί.  Αλλά και ειδικά για μας τους Έλληνες (δεν θα μιλήσω για τους Σέρβους και για την κανιβαλική του στάση εναντίον τους στη δεκαετία του '90) είναι σταθερά απέναντι.  Ευτυχώς στο επίπεδο της Ευρωβουλής υπάρχει ακόμα λογική και δημοκρατία, τα προσχήματα τηρούνται και η Τουρκία έφαγε πάλι έναν κουβά σκατά, ό,τι δηλαδή αρμόζει στην ιταμότητα και στο θράσσος της. Εφ. Αντιφωνητής 1/5/2013

Ποιός ποτίζει το δέντρο του φασισμού; Posted: 08 May 2013 07:12 AM PDT Γράφει ο Κυριάκος Κυριακόπουλος Όσο κάποιοι επιμένουν να βλέπουν κάτι «περίεργο» πίσω από το αυτονόητο, πίσω από το γεγονός δηλαδή ότι το στρατιωτικό άγημα έψαλλε τον εθνικό ύμνο της χώρας την οποία υπηρετεί… Όσο θα υπάρχουν αφελείς ή εξυπνακίζοντες κουτόφραγκοι, που θα ψαχουλεύουν σενάρια και συνομωσίες πίσω από τα αυτονόητα, και θα ξεφτιλίζονται επιχειρώντας να απαξιώσουν ή πολύ περισσότερο να ενοχοποιήσουν ακόμη και τον κορυφαίο εθνικό μας συμβολισμό… Όσο θα υπάρχουν απερίσκεπτοι, που αντί να έχουν την τόλμη να χειροκροτήσουν το αυτονόητο, και να απαιτήσουν την έτι περεταίρω ενδυνάμωσή του, αυτοί επιμένουν να παραμένουν φτηνοί και μίζεροι, κατασκευάζοντας ενόχους, φαντάσματα, και καταγγέλλουν ακόμη και τον αυτονόητο εθνισμό εκείνων που έχουν ως αρμοδιότητα την υπεράσπιση της εθνικής μας υπόθεσης.  Τότε αυτό... Δεν είναι επαγρύπνηση για την τύχη της δημοκρατίας, αλλά αθεράπευτη ηλιθιότητα και επικίνδυνη εμμονή… Δε συνιστά «προβλεψιμότητα» για τα δήθεν σχέδια μηχανισμών κ.λ.π., κ.λ.π., κ.λ.π., αλλά αυτοκτονική και αδιέξοδη μπουρδολογία… Και βεβαίως αυτό, δε συνιστά αντιμετώπιση της πατριδολαγνείας των οπαδών του νεοναζισμού, αλλά συνειδητή παράδοση των υψηλότερων αξιών μας στα βέβηλα χέρια τους για να τις κακοποιούν και να λαθροχειρούν ψαρεύοντας λαθραία στην ψυχή του λαού μας… Πηγή

Η Ελλάδα εκποιείται σε ξένες κρατικές οντότητες Posted: 08 May 2013 06:45 AM PDT Έχει φαγωθεί το παρακμασμένο πολιτικό σύστημα να αποκρατικοποιήσει δημόσια περιουσία και διάφορες κρατικές οικονομικές δραστηριότητες, αλλά μέχρι στιγμής, αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει, είναι να μεταβιβάζεται το ελληνικό κράτος σε άλλα κράτη ή κρατικές οντότητες. Ξεκινώντας από τα ομόλογα που χρωστούσε το ελληνικό κράτος σε ιδιώτες, αυτά μετατράπηκαν σε χρέη προς κράτη και προς τα ελεγχόμενα από κράτη ΕΚΤ και ΔΝΤ. Το λιμάνι μεταβιβάστηκε στην κρατική κινεζική εταιρία COSCO. Το φυσικό αέριο μεταβιβάζεται στην κρατική ρωσική εταιρία GAZPROM. Η Χόχτιφ μεταβίβασε μέρος του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» σε καναδικό κρατικό συνταξιοδοτικό ταμείο. Ένα νησί μεταβιβάστηκε στον Εμίρη του Κατάρ κ.λ.π. Αντί λοιπόν να μεταβιβάσουμε κρατικές οικονομικές δραστηριότητες σε ιδιώτες οι οποίοι θα υπάγονταν στο ελληνικό Δίκαιο και στα ελληνικά δικαστήρια, μεταβιβάζουμε στην ουσία τμήματα του ελληνικού κράτους σε ξένα κράτη με ειδικές συμβάσεις οι οποίες προφανώς δεν διέπονται από το ελληνικό Δίκαιο και τα ελληνικά Δικαστήρια. Δηλαδή όχι μόνο ξεπουλάμε σε ιδιώτες, αλλά ακόμα χειρότερα, υποδουλωνόμαστε και σε άλλα κράτη. Έτσι άραγε θα έρθει η ανάπτυξη; Πέτρος Χασάπης

Η διπλή απάτη Posted: 08 May 2013 06:28 AM PDT Όλες εκείνες οι προσδοκίες, οι οποίες πηγάζουν από την αλλαγή των κυβερνήσεων και από τις εκλογές, είναι ουτοπικές – αφού έτσι δεν αντιμετωπίζεται η αιτία των προβλημάτων, τα οποία απλά αναβάλλονται για το μέλλον, επιδεινούμενα συνεχώς "Η υπερβολικά υψηλή ανεργία είναι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ύφεσης – της αδυναμίας ανάπτυξης δηλαδή ενός κράτους. Μόνιμη ή προσωρινή, επιδεινούμενη ή όχι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ανεργία αποτελούσε πάντοτε μάστιγα – ενώ η δυνατότητα εξάλειψης της ήταν ανέκαθεν μέρος των ισχυρισμών περί της (δήθεν) ανωτερότητας του κομμουνιστικού καθεστώτος.  (J.Schumpeter). Ο κοινωνικός καπιταλισμός, η μικτή οικονομία καλύτερα, (στην οποία οι κοινωφελείς, οι στρατηγικές και οι κερδοφόρες μονοπωλιακές επιχειρήσεις ανήκουν στο κράτος, ενώ όλες οι υπόλοιπες στους ιδιώτες), σε συνθήκες ήρεμης ανάπτυξης και σε «περιβάλλον» άμεσης δημοκρατίας, όπου οι Πολίτες συμμετέχουν μέσω δημοψηφισμάτων τόσο στις αποφάσεις, όσο και στον έλεγχο του κράτους, μπορεί να εγγυηθεί την καταπολέμηση της ανεργίας – όπως επίσης τη δίκαιη αναδιανομή των εισοδημάτων και την ελευθερία.  Αντίθετα το άκρο αντίθετο του κομμουνισμού, ο νεοφιλελευθερισμός, σύμφωνα με τον οποίο όλες οι επιχειρήσεις πρέπει να ανήκουν στους ιδιώτες (με αποτέλεσμα να μετατρέπονται σε τεράστιες γραφειοκρατικές οργανώσεις «μονοπωλιακής μορφής» εις βάρος της ελεύθερης αγοράς και της ατομικής πρωτοβουλίας), δεν μπορεί να εγγυηθεί τίποτα - πόσο μάλλον όταν επιβάλει μια πολιτική λιτότητας στις εισοδηματικά ασθενέστερες τάξεις, σε συνθήκες ύφεσης, η οποία συνήθως εκβάλλει σε μεγάλες αναταραχές, σε κοινωνικές εξεγέρσεις, στην αύξηση της εγκληματικότητας, στην αναβίωση δικτατορικών καθεστώτων κλπ.  Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος Η παραγωγή πλούτου σε ένα κράτος στηρίζεται ουσιαστικά σε δύο προϋποθέσεις (α) στην αρχή μίας συσσώρευσης κεφαλαίων, βασισμένης στην άνιση αναδιανομή των εισοδημάτων  και  (β) σε μία κοινωνία, η οποία δεν εργάζεται για τις μικρές ηδονές του σήμερα, αλλά για τη μελλοντική ασφάλεια και τα βελτίωση του γένους – επομένως, για την ανάπτυξη και την πρόοδο. Η Δύση κατάφερε να γίνει η πλουσιότερη «περιοχή» του πλανήτη, επειδή ήταν κοινωνικά και οικονομικά οργανωμένη με τέτοιον τρόπο, ώστε να εξασφαλίζει τη μέγιστη δυνατή συσσώρευση κεφαλαίου. Η κοινωνία της δηλαδή ήταν με τέτοιον τρόπο σχεδιασμένη, ώστε ένα μεγάλο μέρος του αυξημένου εισοδήματος να παραμένει στον έλεγχο εκείνης της τάξης, η οποία ήταν λιγότερο πιθανόν να το καταναλώσει – μία «καπιταλιστικής τάξης», η οποία δεν ανατρεφόταν υπό το πνεύμα των μεγάλων δαπανών, αλλά προτιμούσε τη δύναμη που της παρείχε η επένδυση, από τις ηδονές της άμεσης κατανάλωσης. Το σύστημα αυτό, το οποίο δημιούργησε πολύ μεγάλες συσσωρεύσεις παγίου κεφαλαίου, δεν θα μπορούσε ποτέ να επιτύχει σε μία κοινωνία, στην οποία ο πλούτος θα ήταν διανεμημένος ακριβοδίκαια, «σοσιαλιστικά» – ενώ εξαρτιόταν για την ανάπτυξη του από μία διπλή απάτη ή ψευδαίσθηση: (α) Από τη μία πλευρά οι εργαζόμενες τάξεις αποδέχθηκαν μία κατάσταση, στην οποία μπορούσαν να ονομάσουν δικό τους ένα πολύ μικρό μέρος του παραγομένου προϊόντος, το οποίο αυτοί, η φύση και οι κεφαλαιοκράτες συνεργάζονταν για να το παράγουν. (β) Από την άλλη πλευρά επιτράπηκε στις κεφαλαιοκρατικές τάξεις να ονομάσουν το μεγαλύτερο μέρος του παραγομένου προϊόντος («πίτας») δικό τους, θεωρητικά ελεύθερους να το καταναλώσουν – εν τούτοις, με την άρρητη βαθύτερη προϋπόθεση ότι, δεν θα το κατανάλωναν, αλλά θα το (επαν)επένδυαν, σχεδόν στο σύνολο του. Για ολόκληρη τη δυτική κοινωνία, εργαζομένους και κεφαλαιοκράτες, το καθήκον της αποταμίευσης έγινε τα εννέα δέκατα της αρετής, τα «ιλιγγιώδη» πλεονεκτήματα του ανατοκισμού εξυμνηθήκαν, ενώ η συνεχής αύξηση του παραγομένου προϊόντος (ανάπτυξη, μεγάλωμα της «πίτας») αποτέλεσε ένα αντικείμενο αληθινής θρησκείας. Η αρετή της συσσώρευσης έγκειτο δε στο ότι, ο παραγόμενος πλούτος δεν επρόκειτο ποτέ να καταναλωθεί ούτε από τους ίδιους τους ανθρώπους, ούτε από τα παιδιά τους μετά από αυτούς (Keynes).   Σήμερα, μετά από μία περίοδο συνεχούς ανάπτυξης, βασισμένης στους παραπάνω «κανόνες» (1945-1980), τους οποίους στη συνέχεια διαδέχθηκε η κάπως δικαιότερη αναδιανομή του πλούτου (μέσω των σοσιαλιστικών συστημάτων ή/και της δημιουργίας του κοινωνικού κράτους πρόνοιας), ο δανεισμός και η άμετρη κατανάλωση (1980-2007), η Δύση είναι αντιμέτωπη με ένα αδιέξοδο – αφού η επάνοδος στην καπιταλιστική ανάπτυξη, απαιτεί ουσιαστικά την αλλαγή νοοτροπίας του συνολικού πληθυσμού της (εάν εξετάσει κανείς τα συνολικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, ολόκληρης της δύσης, των Η.Π.Α., της ΕΕ της Ιαπωνίας κλπ., θα διαπιστώσει αμέσως τη γενικότερη αύξηση του μετά το 1980 – ενώ η αύξηση του ελληνικού συνολικού χρέους, πόσο μέλλον σε σύγκριση με τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας, είναι από τις μικρότερες).     Επί πλέον, ο συσσωρεμένος πλούτος της Δύσης, ο οποίος έχει πλέον τοποθετηθεί στις τράπεζες αντί στην πραγματική οικονομία, έχει αυτονομηθεί – με αποτέλεσμα να μην παρέχει εκείνο το χρονικό διάστημα «ανακωχής», το οποίο απαιτείται για την «εκλογίκευση» και την  αλλαγή νοοτροπίας. Παράλληλα, οι αδυναμίες αυτές έχουν δημιουργήσει μεγάλες διαστρεβλώσεις στις κοινωνίες - με τους εργαζομένους να μην είναι καθόλου πρόθυμοι να αποδεχθούν την εγκράτεια, καθώς επίσης με τις κεφαλαιοκρατικές τάξεις, αβέβαιες για το μέλλον, εντελώς απρόθυμες να επενδύσουν. Στα πλαίσια αυτά, η Πολιτική αδυνατεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην αυξανόμενη πίεση των αγορών κεφαλαίου, στα συσσωρεμένα χρέη και στη δυσαρέσκεια των Πολιτών – μία κατάσταση η οποία λύνεται είτε με την απόφαση μαζικής διαγραφής χρεών, σε συνδυασμό με την «εκ βάθρων» αλλαγή νοοτροπίας, είτε με τη ριζική «μετατροπή» του πολιτικού συστήματος (κεντρικά κατευθυνόμενη οικονομία, κλπ.), είτε με τη «δημιουργική καταστροφή» (πόλεμοι κλπ.).  Κατά την άποψη μας λοιπόν, όλες εκείνες οι προσδοκίες, οι οποίες πηγάζουν από την αλλαγή των κυβερνήσεων και από τις εκλογές, είναι ουτοπικές – αφού έτσι δεν αντιμετωπίζεται η αιτία των προβλημάτων, τα οποία απλά αναβάλλονται για το μέλλον, επιδεινούμενα συνεχώς. Επομένως η Δύση, με αφετηρία την Ελλάδα,  φαίνεται ότι θα απειληθεί από μία περίοδο έντονης αστάθειας, εσωτερικών αναταραχών, κοινωνικών εξεγέρσεων, εθνικιστικών εξάρσεων, προστατευτισμού, μεταβατικών κυβερνήσεων και αλλεπάλληλων εκλογών, με αποτελέσματα που είναι αδύνατον να προβλεφθούν. ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ Η Ισλανδία, στο ξεκίνημα της κρίσης (2008), είχε δημόσιο χρέος στο 130% του ΑΕΠ (μετά τη ραγδαία υποτίμηση) και χρέος τραπεζών στο 1.000% του ΑΕΠ – ενώ φυσικά είχε χάσει την πρόσβαση στις αγορές χρηματοδότησης. Τρία χρόνια αργότερα (2011), η χώρα επανήλθε στην ανάπτυξη, μείωσε το δημόσιο χρέος της στο 100% του ΑΕΠ, καθώς επίσης το τραπεζικό στο 200% του ΑΕΠ, διαγράφοντας μέρος των χρεών των νοικοκυριών - ενώ η ανεργία περιορίσθηκε στο 7% και επέστρεψε στις αγορές. Η Ελλάδα αντίστοιχα, στο ξεκίνημα της κρίσης (2009), είχε δημόσιο χρέος στο 120% του ΑΕΠ, χρέος τραπεζών στο 23% και ανεργία στο 9% - επίσης, το τρίτο χαμηλότερο συνολικό χρέος στις χώρες του ΟΟΣΑ. Τρία χρόνια αργότερα, το δημόσιο χρέος έφτασε στο 170%, οι τράπεζες ουσιαστικά χρεοκόπησαν παρά το μηδαμινό χρέος τους, λόγω της κατοχής ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, η ανεργία εκτοξεύθηκε στο 21%, η ύφεση στο -7% και η Βουλή μετέτρεψε το σύνολο του χρέους σε ενυπόθηκο – παραδίδοντας την εθνική μας κυριαρχία και μετατρέποντας την πατρίδα μας σε προτεκτοράτο των Βρυξελλών. Μετά τη διαγραφή χρέους (PSI), το νέο δανεισμό για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, καθώς επίσης τα ελλείμματα του προϋπολογισμού (2012), το δημόσιο χρέος θα «μειωθεί» στο 155% του ΑΕΠ – συνεχίζοντας να είναι κατά πολύ υψηλότερο από το 2009 και φυσικά μη βιώσιμο, παρά το ότι η Ελλάδα οδηγήθηκε εγκληματικά στη χρεοκοπία (χωρίς να ξεχνάμε τις τεράστιες ζημίες των ασφαλιστικών ταμείων, Πανεπιστημίων, ιδιωτών κλπ. από τη διαγραφή). Το μνημόνιο ήταν πράγματι ένα φάρμακο για την οικονομία - όπως ισχυρίζονται η κυβέρνηση, το ΔΝΤ και οι υπόλοιποι υπερασπιστές του. Ένα φάρμακο όμως δραστικό και δηλητηριώδες, το οποίο σκοτώνει, αργά αλλά σταθερά, αυτόν που θα υποχρεωθεί να το δοκιμάσει - μία δολοφονία εκ προμελέτης, στην περίπτωση της Ελλάδας, η οποία δεν φανταζόμαστε ότι θα μείνει ατιμώρητη. ΕΠΙΛΟΓΟΣ Έχουμε την άποψη πως όταν μία χώρα είναι βυθισμένη σε μία τεράστια κρίση, όταν βρίσκεται δηλαδή σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, είναι ανόητο να συζητεί κανείς για αναδιάρθρωση της οικονομίας της - ακόμη και αν είναι απολύτως απαραίτητη η λήψη τέτοιων μέτρων, τα οποία θα την ωφελήσουν μακροπρόθεσμα, με απόλυτη σιγουριά. Δεν είναι δε μόνο από οικονομικής πλευράς ανόητο, αλλά και από ηθικής - όταν την ίδια στιγμή χιλιάδες άνθρωποι οδηγούνται στην ανεργία ή/και αυτοκτονούν. Μεταφορικά, θα ήταν σαν να συζητούσαν οι άνδρες της πυροσβεστικής, κατά τη διάρκεια της προσπάθειας τους να σβήσουν μία πυρκαγιά, για τη λογική ή όχι των πυροσβεστικών μέτρων ή για την ελλιπή πυροπροστασία του κτιρίου που καίγεται - αντί να ασχολούνται με τη μη μετάδοση της σε γειτονικούς χώρους και, στη συνέχεια, με την κατάσβεση της. Στα νοσοκομεία οι γιατροί, κατά τη διάρκεια μίας έκτακτης χειρουργικής επέμβασης, δεν συζητούν για τον τρόπο ζωής και για τα σφάλματα του ασθενή - απλά προσπαθούν να τον σώσουν. Τόσο η Ελλάδα λοιπόν, όσο και η Ευρωζώνη, δεν έχουν αυτή τη στιγμή χρόνο για να διορθώσουν τα σφάλματα της οικονομικής πολιτικής και του ευρώ - ενώ θα ήταν δεδομένη η διάλυση των Η.Π.Α. εάν η εκεί κυβέρνηση συζητούσε την αποβολή ή μη της Καλιφόρνιας, λόγω της χρεοκοπίας της. Αυτό που επείγει είναι η λήψη άμεσων μέτρων για την από κοινού ανάπτυξη ολόκληρης της ηπείρου, καθώς επίσης για τον περιορισμό των χρεών, δημοσίων και ιδιωτικών - μέσω των χαμηλών επιτοκίων, του ελεγχόμενου πληθωρισμού και της μερικής διαγραφής. Όλα τα υπόλοιπα, όπως η εσωτερική υποτίμηση, οι διαρθρωτικές αλλαγές, η αύξηση της ανταγωνιστικότητας κλπ., απαιτούν πολύ χρόνο για την επίτευξη τους. Όπως λοιπόν κατά τη διάρκεια μίας πυρκαγιάς οι πυροσβέστες δεν συζητούν για τις αιτίες της, αλλά προσπαθούν να σβήσουν τη φωτιά, αφήνοντας για αργότερα τη διαπίστωση των αιτίων της και την καταπολέμηση τους, έτσι οφείλουμε να λειτουργήσουμε και στην περίπτωση της Ευρωζώνης – με την άμεση υιοθέτηση βραχυπρόθεσμων «κατασταλτικών» μέτρων, τα οποία θα επιτρέψουν σταδιακά την υιοθέτηση μακροπροθέσμων, «ανασταλτικών» και προληπτικών. Πηγή

Όσκαρ Λαφοντέν: Να εγκαταλείψουμε το κοινό νόμισμα! Posted: 08 May 2013 06:10 AM PDT Ο ιστορικός ηγέτης της Γερμανικής Αριστεράς, Όσκαρ Λαφοντέν, ταράζει τα νερά σε όλη την Ευρώπη με ένα βαρυσήμαντο άρθρο του στη "Neues Deutschland", με το οποίο προτείνει την εγκατάλειψη του κοινού νομίσματος, του ευρώ, πράγμα που συνεπάγεται τη διάλυση της ευρωζώνης και την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα στο πλαίσιο, όπως προτείνει ο Ο. Λαφοντέν, ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος, που θα επιτρέπει ανατιμήσεις και υποτιμήσεις των εθνικών νομισμάτων. Η πρόταση του Όσκαρ Λαφοντέν, η οποία κατά σύμπτωση ήρθε μετά την πρόταση του ΑΚΕΛ για έξοδο από το ευρώ, είναι όχι απλώς ρηξικέλευθη αλλά, σχεδόν, "επαναστατική" στις παρούσες συνθήκες, αφού, αν υλοποιηθεί, μπορεί να γίνει ένα πρώτο βήμα για μεγάλες προοδευτικές ανατροπές στις χώρες - μέλη της ευρωζώνης και σταδιακά στο σύνολό της και ιδιαίτερα για χώρες όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, που πλήττονται θανάσιμα από το ευρώ και τις ευρωζωνικές δομές. Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό ότι μια τέτοια πρόταση, διάλυσης της ευρωζώνης, βρίσκει την εξαιρετική τόλμη να την κάνει ένας αριστερός πολιτικός της Γερμανίας, μιας χώρας που η οικονομική ολιγαρχία ωφελείται πολύ σημαντικά από την ύπαρξη του ευρώ, ενώ είναι βέβαιον ότι η πρόταση αυτή θα προκαλέσει ενδιαφέρουσες ζυμώσεις στο χώρο συνολικά της ευρωπαϊκής Αριστεράς, στην οποία το θέμα του ευρώ ήταν, περίπου, ταμπού. Ζήτημα προς συζήτηση είναι, φυσικά, ο χαρακτήρας του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος που προτείνει ο Όσκαρ Λαφοντέν να συνοδεύσει την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα. Το θέμα είναι αν πράγματι χρειάζεται ένα τέτοιο σύστημα, το οποίο σε κάθε περίπτωση, εφ΄ όσον προκριθεί, πρέπει να διαθέτει απεριόριστη ευελιξία και να μην έχει ηγεμονικά χαρακτηριστικά.

Έχουμε καταλάβει τι έρχεται στη Συρία; Posted: 08 May 2013 05:27 AM PDT Ένα θανατηφόρο πόκερ παίζεται στη Συρία και στην Μέση Ανατολή. Ένα πόκερ στο οποίο κάθε ώρα, κάθε λεπτό που περνά χάνονται ανθρώπινες ζωές άδικα. Μικρά παιδιά, γυναίκες, άνδρες, οικογένειες ολόκληρες ξεκληρίζονται σε μια αιματοχυσία που μοιάζει να μην έχει τέλος. Είναι σαφές ότι η "εξίσωση" δεν είναι ίδια με την Λιβύη, όπου η στρατιωτική επέμβαση προχώρησε παρά τις όποιες αντίθετες εκτιμήσεις και απόψεις. Και βέβαια τα όσα ακολούθησαν την πτώση Καντάφι δεν έχουν ακόμη δικαιώσει απολύτως τους ένθερμους υποστηρικτές της επέμβασης. Στη Συρία οι "παίκτες" είναι όχι μόνο περισσότεροι, αλλά και αποφασισμένοι να κρατήσουν τις θέσεις τους μέχρι τέλους. Η Ρωσία πρώτα απ' όλα, δεν δείχνει διατεθειμένη να αποδεχτεί οποιαδήποτε λύση που δεν θα έχει την έγκρισή της. Μπορεί κι αυτή να συμφωνεί στην αντικατάσταση του Άσαντ, αλλά θέλει να έχει λόγο στην διάδοχη κατάσταση. Η Ελλάδα παρακολουθεί ανήσυχη μεν , αμήχανη δε τα όσα συμβαίνουν στην Συρία σε αντίθεση με την Τουρκία που προσπαθεί με πάθος να προκαλέσει την στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Η Αθήνα σε τέτοιες περιπτώσεις κάνει πάντα το "καλό παιδί" επαναλαμβάνοντας περίπου ως "παπαγάλος" τις θέσεις Ευρωπαίων και Αμερικανών. Έτσι και στην περίπτωση της Συρίας πολύ γρήγορα , καταδίκασε το καθεστώς Άσαντ και ζήτησε την πτώση του. Η ένοπλη σύγκρουση όμως που τράβηξε σε βάθος χρόνου απέδειξε ότι και αυτοί που θέλουν να ρίξουν τον Άσαντ δεν είναι πολύ καλύτεροι. Και είναι αλήθεια ότι τώρα τελευταία ακόμη και η Δύση έχει αρχίσει να εκφράζει μεγάλο προβληματισμό γι΄αυτό που έρχεται να ρίξει τον Άσαντ. Το θεωρούν ακόμη πιο επικίνδυνο και απρόβλεπτο. Κάποιοι το θεωρούν "θανάσιμο κίνδυνο" για την Δύση. Μόλις προχθές η Κάρλα Ντελ Πόντε, γνωστή από τις σκληρές θέσεις της εναντίον των Σέρβων στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, αποκάλυψε ότι είναι οι λεγόμενοι "αντάρτες" που κάνουν χρήση αερίου σαρίν στη Συρία! Λίγες ώρες μετά από τις αποκαλύψεις της δόθηκαν στην δημοσιότητα οι φρικτές φωτογραφίες με πτώματα αμάχων, μεταξύ των οποίων πολλών παιδιών. Φρικαλεότητες τις οποίες όλα τα δυτικά ΜΜΕ απέδωσαν σε δυνάμεις του καθεστώτος. Θέλει πραγματικά η Ελλάδα την πτώση Άσαντ τώρα; Ή για να είμαστε πιο ακριβείς αφού αυτό μοιάζει αναπόφευκτο, ξέρει πως θέλει να είναι η επόμενη μέρα στη Συρία, μια χώρα στην "γειτονιά" μας. Ότι γίνεται εκεί μας επηρεάζει και ας χρειάστηκε δυστυχώς η τραγική ιστορία της απαγωγής των ορθόδοξων ιερέων για να το καταλάβουμε. Έχει καταλάβει η Αθήνα ποιοι είναι αυτοί που μάχονται τον Άσαντ; Και θέλει πραγματικά να τους δει στην εξουσία; Πριν από λίγους μήνες το Onalert είχε δημοσιεύσει μια εξαιρετική ανάλυση του Bahar Kimyongür, συγγραφέα του Syriana, la conquête continue, Ed. Couleur Livres et Investig'action, 2011 απόφοιτου της σχολή Ιστορίας και Αρχαιολογίας της τέχνης, του Ελεύθερου Πανεπιστήμιου των Βρυξελλών. Ο Bahar Kimyongür αποτέλεσε το αντικείμενο του ενδιαφέροντος των μέσων ενημέρωσης, ως ένας από τους πρώτους κατηγορούμενους που διώκονταν με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο επειδή μεταφραζε από τα τουρκικά στα γαλλικά τα δελτία τύπου του DHKP-C, μια επαναστατική οργάνωση που θεωρείται τρομοκρατική από το τουρκικό καθεστώς και περιλαμβάνεται στον κατάλογο με τις τρομοκρατικές οργανώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά τους Δίδυμους Πύργους. Παραπέμφθηκε σε δίκη με βάση τη νομοθεσία κατά της τρομοκρατίας του Βελγίου, καταδικάστηκε σε πρώτο βαθμό τον Φεβρουάριο του 2006 και στο Εφετείο το Νοέμβριο του 2006,και αθωώθηκε το 2007 και το 2009, μετά τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αποφάσεις που ανέτρεπαν τις προηγούμενες . Τι υποστήριζε στην ανάλυση του για τον "μύθο του Ελεύθερου Στρατού της Συρίας"; "Πρέπει να το παραδεχτούμε: οι κυνηγοί δικτατόρων που κατοικοεδρεύουν στις αίθουσες σύνταξης των μεγάλων ΜΜΕ έχουν άκρως ειδικευτεί στην τέχνη του καμουφλάζ, όταν πρέπει να προβάλλουν τους "αντιστασιακούς" που εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους . Σαν πραγματικοί πλαστικοί χειρούργοι, έκαναν τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (ASL) να μοιάζει με ένα δημοκρατικό κίνημα αντίστασης γνήσιων και συμπαθητικών ακτιβιστών,λιποτακτών ανθρωπιστών που αηδίασαν από τις αγριότητες του τακτικού στρατού της Συρίας. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο στρατός του καθεστώτος του κόμματος Μπάαθ δεν συμπεριφέρεται με το γάντι, και ότι διαπράττει ασυγχώρητες καταχρήσεις εξουσίας εναντίον αμάχων, είτε πρόκειται για τρομοκράτες, είτε για ειρηνικούς διαδηλωτές και απλούς πολίτες που μπλέκουν σε διασταυρούμενα πυρά. Ως προς αυτό, τα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης αναφέρονται μέχρι εμετού στα εγκλήματα που αποδίδονται στα συριακά στρατεύματα, κάποιες φορές με το δίκιο τους, αλλά πολλές φορές άδικα. Διότι, όσον αφορά τη σκληρότητα, ο ASL δεν συμπεριφέρεται και πολύ καλύτερα. Μόνο κάποιοι λίγοι δημοσιογράφοι, όπως ο Ολλανδός Jan Eikelboom, τολμούν να δείξουν και την άλλη όψη του νομίσματος, δηλαδή ένα σαδιστικό και αισχρό ASL. Ακόμα και η ανταποκρίτρια του Spiegel στη Βηρυτό, Ulrike Putz, θίγει τη φήμη του ASL. Σε συνέντευξή της που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του εβδομαδιαίου γερμανικού περιοδικού, η Ulrike Putz αναφέρεται στην ύπαρξη μιας "ταξιαρχίας δημίων" που έχουν αναλάβει το έργο της εκτέλεσης των εχθρών της εξέγερσης της συνοικίας της Homs, Baba Amr, που εξεγέρθηκε, και την οποία επανακατέλαβε ο συριακός στρατός. Ένας από αυτούς σε συνέντευξη του στο Der Spiegel αποδίδει στη ταξιαρχία του 200 με 250 εκτελέσεις, σχεδόν το 3% του συνολικού αριθμού των θυμάτων του εμφυλίου πολέμου της Συρίας, πέρυσι. Όσον αφορά τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, χρειάστηκε να περιμένουμε τη μοιραία ημερομηνία της 20ης Μαρτίου 2012 μέχρι που μια γνωστή μη-κυβερνητική οργάνωση, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,που σημαίνει "Φύλακας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, να αναγνωρίσει επιτέλους τα βασανιστήρια ,τις εκτελέσεις και τους ακρωτηριασμούς που διαπράττουν ένοπλες ομάδες που αντιτίθενται στο καθεστώς της Συρίας. Μετά από 11 μήνες τρομοκρατίας των εξεγερμένων. Την κατάλληλη στιγμή για τον αλάθητο "φρουρό"! "Sah Al Naum", όπως λένε στα αραβικά σε κάποιον που ξυπνάει. Τώρα, σχετικά με άλλες πληροφορίες, που αμαυρώνουν ακόμη περισσότερο τη φήμη αυτού του ελεύθερου συριακού στρατού και των υποστηρικτών του ατλαντιστών. Σύμφωνα με στρατιωτικές και διπλωματικές πηγές, ο ASL, αυτός ο στρατός των λεγόμενων "λιποτακτών", έχει έλλειψη πραγματικών στρατιωτικών. Για να αντιμετωπίσει αυτή την έλλειψη στρατιωτικών, ο ASL επιστράτευσε σαλαφίτες, χωρίς ιδιαίτερες ευγένειες. Μιλάμε για το τάγμα "Αλ Φαρούκ," του ASL, το οποίο έγινε διάσημο για τις απαγωγές πολιτικών μηχανικών και ιρανών προσκυνητών, για τις μεθόδους βασανιστηρίων που εφάρμοζε και τις εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες. Η δυσκολία στρατολόγησης στρατιωτών του τακτικού στρατού μετά από όλα αυτά είναι απολύτως λογική, δεδομένου ότι ένας λιποτάκτης είναι εξ ορισμού κάποιος που εγκαταλείπει τον αγώνα. Λιποτακτώ σημαίνει ότι εγκαταλείπω το πεδίο της μάχης. Στην περίπτωση της Συρίας, πολλοί λιποτάκτες εγκαταλείπουν τη χώρα και ζουν σαν πρόσφυγες στο εξωτερικό. Η δυτική προπαγάνδα πολέμου υποστηρίζει ότι εάν αυτοί εγκαταλείπουν το στρατό ή δεν παρουσιάζονται στο στρατό όταν τους καλούν να υπηρετήσουν, αυτό το κάνουν επειδή αρνούνται να σκοτώσουν ειρηνικούς διαδηλωτές. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι νεοσύλλεκτοι φοβούνται να σκοτώσουν όπως και να σκοτωθούν". Τα όσα αναφέρει στην ανάλυσή του πρέπει να προβληματίσουν. Όχι, δεν έχουμε την αφέλεια να πιστεύυμε ότι η Ελλάδα μπορεί να επιβάλλει λύση στη Συρία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να "παπαγαλίζει" όσα οι "μεγάλοι" λένε. Πρέπει να έχει δική της άποψη και φωνή και όπου μπορεί να παρέμβει. Η χωρίς δεύτερη σκέψη στήριξη των αντικαθεστωτικών δεν φαίνεται να δικαιώνεται. Πηγή

Παρά το καταστροφικό «κούρεμα», δεν είναι βιώσιμο το χρέος Posted: 08 May 2013 04:58 AM PDT Της Ζέζας Ζήκου Tο ελληνικό χρέος παραμένει πολύ υψηλό, παρά το «κούρεμα» που κατέστρεψε τα ασφαλιστικά μας ταμεία, τις τράπεζές μας και κυρίως τους αποταμιευτές που εμπιστεύτηκαν τα ελληνικά ομόλογα. Η διαπίστωση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην έκθεσή του που δόθηκε στη δημοσιότητα μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου της ελληνικής οικονομίας, ότι το ελληνικό χρέος παραμένει πολύ υψηλό παρά την «αναδιάρθρωση χρέους» (δηλαδή το «κούρεμα») και την υποστήριξη του «επίσημου» τομέα, αποτελεί κόλαφο για τη μνημονιακή συνταγή που ακολουθείται. Τώρα, επισημαίνει το ΔΝΤ, για να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, θα απαιτηθεί οι Ευρωπαίοι εταίροι να προσφέρουν επιπλέον «ανακούφιση» με νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και, όπως σημειώνει, η Ευρωζώνη έχει δεσμευτεί να λάβει μέτρα μείωσης του ελληνικού χρέους – χρέος που βρίσκεται στα δικά της χέρια. «Με το ελληνικό χρέος τώρα να βρίσκεται κατά το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος στα χέρια του επίσημου τομέα, θα απαιτηθεί οι πιστωτές να έχουν έτοιμο ένα αξιόπιστο σχέδιο για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους». Απαραίτητη προϋπόθεση (!) βέβαια είναι η επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων από την Ελλάδα. Οσον αφορά τη βαθιά ύφεση, στην έκθεση σημειώνεται πως με δεδομένο ότι η δημοσιονομική προσαρμογή θα παραμείνει (!) για χρόνια και θα περιορίζει την αύξηση του ΑΕΠ, η βασική πρόκληση είναι να δημιουργηθεί η εμπιστοσύνη που απαιτείται για την ανάκαμψη των επενδύσεων. Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να εξασφαλιστεί ευρεία εγχώρια υποστήριξη στο μνημονιακό πρόγραμμα και η πολιτική σταθερότητα που αυτό συνεπάγεται. «Το μάθημα του παρελθόντος είναι ότι μόνο με πλήρη εφαρμογή των πολιτικών και δέσμευση στο μνημονιακό πρόγραμμα μπορούν να μπουν σε λειτουργία οι βάσεις της ανάκαμψης», επισημαίνουν οι αναλυτές του ΔΝΤ. Προφανώς αποκρύπτεται το ότι η θανάσιμη διασύνδεση της εξυπηρέτησης του χρέους με τα Μνημόνια και την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων, σε συνδυασμό με την αναθέρμανση της χαμένης λόγω ευρώ ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, προκαλεί την εσωτερική πτώχευση της χώρας... Η χώρα ασφυκτιά επειδή ζει χωρίς καμία χαραμάδα αναπτυξιακής προοπτικής. Επί τρία χρόνια γράφουμε ότι το εφιαλτικό σενάριο για την Ελλάδα είναι το ενδεχόμενο τα σκληρά μέτρα να μην αποδώσουν. Τότε είναι που η ασφυξία οδηγεί στην εξαθλίωση. Η δρακόντεια λιτότητα διατυμπανίζεται ως ο δρόμος προς την υγιή ανάπτυξη, μολονότι στερεί από την οικονομία την παραγωγική της δυνατότητα. Οσοι συντάσσονται με τη λογική της λιτότητας είναι σαν να περνούν οι ίδιοι στον λαιμό τους τη θηλιά που έχουν ετοιμάσει γι' αυτούς οι δανειστές. Μπορεί αυτοί να έχουν εξασφαλίσει τον πολιτικό έλεγχο των χωρών, αλλά με αυτήν τη λογική δεν θα υπάρξουν νικητές, αλλά μονάχα ηττημένοι, δανειστές και οφειλέτες. Χωρίς διαγραφή του επαχθούς χρέους μιας χώρας δεν επιτυγχάνεται οικονομική ανάκαμψη, όπως συνέβη στη μεταπολεμική Γερμανία. Αυτό επισημαίνει η στήλη για πολλοστή φορά. Απλώς να θυμίσω ότι η «σεισάχθεια», την οποία εξασφάλισε η Γερμανία με τη Συμφωνία του Λονδίνου πριν από 60 χρόνια, την 27η Φεβρουαρίου 1953, της προσέφερε κάτι σπάνιο στην Ευρώπη του 20ού αιώνα: τη διαγραφή στο ήμισυ των προπολεμικών και μεταπολεμικών χρεών της. Ο Γερμανός ειδικός σε θέματα μείωσης των χρεών τών υπό ανάπτυξη χωρών, Γιούργκεν Kάιζερ, επισημαίνει ότι οι Γερμανοί για πολλά χρόνια απωθούσαν το γεγονός ότι η χώρα τους μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν υπερχρεωμένη. Πίστευαν ότι με την εργατικότητά τους και την αμερικανική αρωγή επετεύχθη η ανοικοδόμηση. Απαιτήσεις από τη Γερμανία είχαν 70 χώρες, ενώ το 1953 το συνολικό χρέος της ανερχόταν σε 30 δισ. μάρκα (περίπου 15,3 δισ. ευρώ). Το ήμισυ αφορούσε την προπολεμική και το υπόλοιπο τη μεταπολεμική περίοδο. Αυτό αντιστοιχούσε στο 23% του ΑΕΠ. Το 1953, όμως, η Γερμανία δεν επεδίωκε λιτότητα για την αποπληρωμή των οφειλομένων, εφόσον χρειαζόταν κεφάλαια ανάπτυξης. Οπως προσθέτει ο Γιούργκεν Kάιζερ, η διαγραφή του γερμανικού χρέους διαμόρφωσε τις προϋποθέσεις να αναδειχθεί η χώρα σε εξαγωγική δύναμη, εφόσον συνέφερε τους δανειστές της να παράγει, να πωλεί τα προϊόντα της και να τους εξοφλεί. «Κάτι αντίστοιχο θα έπρεπε να εφαρμοσθεί στην Ελλάδα», προτείνει. Μετά τη διαίρεση της Γερμανίας κατά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Γερμανός καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ και οι διαπραγματευτές έπρεπε να απαντήσουν στο εξής: Θα ανελάμβανε η Δυτική Γερμανία την κληρονομιά των χρεών του ναζιστικού καθεστώτος ή θα το απέφευγε, εφόσον η Ανατολική Γερμανία τελούσε υπό σοβιετικό έλεγχο; Ο Αντενάουερ έκλινε προς την πρώτη επιλογή, γιατί, πρώτον, είχε ως ύψιστη προτεραιότητα την ανάκτηση της κυριαρχίας της νεοπαγούς Δημοκρατίας και, δεύτερον, επεδίωκε να αποκαταστήσει τη δανειοληπτική της αξιοπιστία στο διεθνές σκηνικό.

«Πόθεν έσχες» στις πιστωτικές κάρτες! Posted: 08 May 2013 04:45 AM PDT Γράφει ο Στέλιος Κράλογλου Έφοδο στις πιστωτικές κάρτες ετοιμάζει το υπουργείο Οικονομικών για να ελέγξει τις συναλλαγές που πραγματοποίησαν οι φορολογούμενοι, ώστε να τους καλέσει για εξηγήσεις εάν βρεθούν υψηλές δαπάνες που δεν δικαιολογούνται από τα δηλωθέντα εισοδήματα. Παράλληλα, το ΣΔΟΕ συγκεντρώνει στοιχεία για όσους εξοφλούν τις δόσεις τους καταβάλλοντας ποσά άνω του 40% των μηνιαίων εσόδων τους, ενώ «φακελώνει» και όσους έχουν δάνεια που ξεπερνούν τα 250.000 ευρώ. Όπως έχει αποκαλύψει η «κυριακάτικη δημοκρατία» σε παλαιότερα δημοσιεύματα, η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων παραλαμβάνει σταδιακά μια μακροσκελή ηλεκτρονική λίστα από τις τράπεζες με τις δαπάνες που πραγματοποίησαν εκατομμύρια πολίτες μέσω των πιστωτικών καρτών. Θα ακολουθήσουν διασταυρώσεις με στόχο να εντοπιστούν φυσικά πρόσωπα και επαγγελματίες που πραγματοποίησαν δαπάνες υψηλότερες από τα εισοδήματα που δήλωσαν στην εφορία. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι λόγω της οικονομικής ανέχειας οι Έλληνες φορολογούμενοι χρεώνουν στην κάρτα τους όχι μόνο τις καθημερινές δαπάνες διαβίωσης, αλλά ακόμα και τους υπέρογκους φόρους που τους επιβάλλει το κράτος, προκειμένου να τους πληρώνουν σε άτοκες ή έντοκες δόσεις. Για τον λόγο αυτόν, στο δείγμα των προς έρευνα υπόπτων φοροδιαφυγής κινδυνεύει να βρεθεί η μισή Ελλάδα, που χρεώνει στις πιστωτικές κάρτες και τα καθημερινά έξοδα του νοικοκυριού. Η λίστα με τις δαπάνες που έγιναν με πιστωτικές κάρτες θα περάσει στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές της ΓΓΠΣ και θα γίνουν δύο διασταυρώσεις: Κατά την πρώτη, θα ελεγχθούν ποιοι δήλωσαν το 2011 εισόδημα χαμηλότερο από το ύψος της ετήσιας δαπάνης που πραγματοποιήθηκε μέσω των πιστωτικών καρτών. Θα αναζητηθούν δηλαδή περιπτώσεις πολιτών που δήλωσαν χαμηλά εισοδήματα (ή δεν έκαναν καθόλου φορολογική δήλωση) και πραγματοποίησαν υψηλές δαπάνες με τις πιστωτικές τους κάρτες. Κατά τη δεύτερη διασταύρωση, θα ελεγχθούν οι συναλλαγές που έγιναν σε επιχειρήσεις και καταστήματα από διαφορετικούς πελάτες που χρησιμοποίησαν πιστωτικές κάρτες. Από το σύνολο των συναλλαγών θα υπολογιστεί το ύψος του ΦΠΑ που θα έπρεπε να είχαν αποδώσει οι επιχειρήσεις. Με αυτή την παράμετρο θα ελεγχθούν οι περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ που υπέβαλαν το 2011 οι επιχειρήσεις και επαγγελματίες. Ο στόχος αυτής της διασταύρωσης είναι να εντοπιστούν επιχειρήσεις που κατέβαλαν ΦΠΑ συγκριτικά χαμηλότερο από αυτό που φαίνεται ότι εισέπραξαν βάσει των καρτών. Από το 2014 θα είναι υποχρεωτική για όλους τους πολίτες η πλήρης καταγραφή των χρημάτων που διατηρούν σε τραπεζικούς λογαριασμούς, κάτι που σήμερα κάνουν μόνο όσοι έχουν υποχρέωση υποβολής πόθεν έσχες. Οι φορολογούμενοι θα υποχρεούνται, μαζί με τη φορολογική δήλωση, να περιγράφουν σε ένα ειδικό έντυπό (το ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο) τις καταθέσεις στις τράπεζες, τις τοποθετήσεις σε μετοχές, ομόλογα και αμοιβαία κεφάλαια.

Αν δεν το αντέχετε να είστε Έλληνες, φύγετε...! Posted: 08 May 2013 04:28 AM PDT Του Γιώργου Μαλούχου Σε Δύση και Ανατολή, σε Βορρά και Νότο, σε πλούσιους ή φτωχούς, δεν υπάρχει άλλη χώρα στην οποία να… ενοχλεί ο Εθνικός Υμνος: είναι κι αυτό ένα δικό μας φαινόμενο, κομμάτι της ελληνικής ιδιαιτερότητας. Πιθανώς, αν οργανωθεί ένα συνέδριο από ιστορικούς και ψυχολόγους, ίσως και ψυχιάτρους, να καταφέρουν οι επιστήμονες να μας πουν το γιατί. Είτε όμως γίνει το συνέδριο είτε όχι, το βέβαιο είναι ότι το, με διεθνείς προδιαγραφές, παράδοξο, είναι το να ενοχλεί ο Εθνικός ύμνος μιας χώρας κι όχι το αντίστροφο. Πολλοί έμειναν άναυδοι επειδή τα στρατιωτικά αγήματα τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο το βράδυ της ανάστασης στη δοξολογία. Ε, πολύ καλά έκαναν και τον τραγούδησαν. Και σε καμία περίπτωση αυτό δεν πρόσβαλε κανέναν, ούτε κι ενόχλησε την εκκλησία – το ακριβώς αντίθετο μάλιστα. Και πάρα πολύ καλά έκανε και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ και συνεχάρη τα αγήματα, για να κοπούν οι όποιες ανόητες συζητήσεις για το αν θα έπρεπε να τιμωρηθούν σα να είχαν κάνει κανένα έγκλημα! Άλλωστε, ο λόγος για τον οποίο το βράδυ της ανάστασης αποδίδονται στρατιωτικές τιμές στις εκκλησίες είναι ακριβώς το γεγονός ότι το ελληνικό πρωτόκολλο τιμά συμβολικά με την ύψιστη τιμή, ως αρχηγό κράτους, το μέγα αυτό θρησκευτικό γεγονός. Γι αυτό βρίσκονται εκεί τα αγήματα και οι μπάντες, γι αυτό την ώρα που ακούγεται το Χριστός Ανέστη ακούγεται μαζί και το εμβατήριο της Σημαίας. Η υπόθεση της ενοχοποίησης του εθνικού φρονήματος ενός ολόκληρου λαού είναι πλέον τόσο γελοία και συντριπτικά ξεπερασμένη, που καταντά προκλητική. Η λογική βάση της οποίας οι άνθρωποι στην Ελλάδα πρέπει περίπου να ντρέπονται για την εθνική τους ταυτότητα όχι μόνον είναι εντελώς απαράδεκτη αλλά είναι και απόλυτα αντιπαραγωγική: πώς μπορεί να κάνει το οτιδήποτε, ακόμα και στην ίδια την οικονομική δραστηριότητα, ένας λαός που πρέπει περίπου να απολογείται για την αγάπη του και το σεβασμό του προς την ίδια του την πατρίδα; Πρέπει λοιπόν κάποτε να τελειώνουμε με αυτές τις μπούρδες που, επιπλέον, κρύβουν κι άλλες πτυχές: τα εθνικά αισθήματα σε αυτό τον τόπο έχουν καταπιεστεί τρομακτικά κι έχουν ενοχοποιηθεί όσο δεν πάει άλλο, άδικα, άκριτα, εν τέλει ανόητα - γι αυτό ας μην απορούν οι πολέμιοί τους όταν αυτά γίνονται αντικείμενα καπήλευσης: όταν η εθνική συνείδηση πρέπει να απολογείται, τότε κάποιοι θα την αξιοποιήσουν όπως τους βολεύει. Αν παρόλα αυτά υπάρχουν εκείνοι που ντρέπονται που είναι Ελληνες, που τους ενοχλεί η πατρίδα και τα σύμβολά της, είναι δικαίωμά τους. Μπορούν πάντοτε να τα μαζεύουν και να φεύγουν. Κάποια άλλη «πατρίδα», που θα είναι πιο κατάλληλη για τα όσα νιώθουν ή πιστεύουν, θα βρεθεί να τους στεγάσει. Κι ας διαλέξουν άλλους ύμνους. Δεν πειράζει: ας μείνουμε εδώ εκείνοι που ο Ύμνος στην Ελευθερία μας συγκινεί ακόμα. Γιατί αυτό ακριβώς είναι ο δικός μας ελληνικός εθνικός ύμνος: είναι η ωδή προς την Ελευθερία, που, είναι αλήθεια, δεν την αντέχουν... Πηγή

Γιατί η Συρία "εξαφανίστηκε" από το Διαδίκτυο; Posted: 08 May 2013 04:24 AM PDT Η Διαδικτυακή κίνηση από και προς τη Συρία «εξαφανίστηκε», αναφέρει ιστοσελίδα που παρακολουθεί την διακίνηση πληροφοριών στο Ίντερνετ. Η διακίνηση δεδομένων μεταξύ της Συρίας και των «σέρβερ» της Google διεκόπη στις 21:00 GMT, σύμφωνα με την αμερικανική ιστοσελίδα Umbrella Security Labs. «Φαίνεται ότι σε μεγάλο βαθμό η Συρία έχει εξαφανιστεί από το Διαδίκτυο», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η εταιρεία. Η διακοπή αυτή «αποσυνδέει αποτελεσματικά τη Συρία από τη Διαδικτυακή της επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο». Η κίνηση αυτή έρχεται σε μια περίοδο αυξανόμενων εντάσεων στον εμφύλιο πόλεμο που εδώ και περίπου τρία χρόνια μαστίζει τη χώρα και λίγες μόνο ημέρες μετά την ισραηλινή αεροπορική επίθεση στη Συρία. Επίσης, έρχεται σε μία στιγμή κατά την οποία η αμερικανική εξωτερική πολιτική (και φυσικά οι σχεδιασμοί των ΗΠΑ για την περιοχή της Μέσης Ανατολής) εκτέθηκε ανεπανόρθωτα μετά την δήλωση - παρέμβαση της Ντελ Πόντε, η οποία αντέστρεψε την αλήθεια της Ουάσινγκτον περί χρήσης χημικών όπλων από τον στρατό της Συρίας και έδειξε ως απολύτως υπεύθυνους και ως εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας τους φονταμενταλιστές ισλαμιστές μισθοφόρους που δολοφονούν ανηλεώς στο όνομα του Ισλάμ. Το "σβήσιμο" της Συρίας είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντικό, λοιπόν, αφού η οποιαδήποτε διαρροή αρνητικών πληροφοριών ή ντοκουμέντων (στυγνών εγκλημάτων των "ανταρτών" ισλαμοφασιστών) ως προς τα συμφέροντα της Δύσης, δύναται να ενισχύσει την στάση της Μόσχας κατά της οποιασδήποτε βοήθειας των "ανταρτών", σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή. Την χρονική στιγμή που όλα δείχνουν πως επίκειται ολομέτωπη και από κάθε κατεύθυνση επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Συρίας. Σε μία τέτοια χρονική στιγμή απαιτείται η "σιγή" του διαδικτύου, αφού συντελεί στην αρνητική φόρτιση των Σύριων πολιτών, που νιώθουν πλέον αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο και χωρίς την δυνατότητα να ενημερώσουν για τα όσα συμβαίνουν ή πρόκειται να συμβούν στα συριακά εδάφη. Είναι άγνωστο το τι έχει αποφασισθεί στην συνάντηση του αμερικανού υπουργού Εξωτερικών με τον ρώσο ομόλογό του στην Μόσχα, αλλά με δεδομένες μία σειρά από κινήσεις - επαφές που πραγματοποίησαν οι ΗΠΑ το τελευταίο χρονικό διάστημα (σε επίπεδο διπλωματικό, στρατιωτικό και υπηρεσιών πληροφοριών), όλα δείχνουν πως ένας μεγάλος πόλεμος βρίσκεται προ των πυλών, αφού η εμπλοκή του Ιράν θεωρείται δεδομένη υπέρ του Άσαντ και ίσως αυτή ακριβώς η εμπλοκή να αποτελέσει και το πολυπόθητο άλλοθι για μία επίθεση του ΝΑΤΟ εναντίον του Ιράν, που εδώ και πολύ καιρό έχει στοχοποιηθεί και θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως θα αποτελέσει τον επόμενο στόχο των ΗΠΑ. Κωνσταντίνος

FT: Το ελληνικό δράμα δεν έχει happy end Posted: 08 May 2013 02:45 AM PDT Εισαγωγικό σχόλιο: Με ένα κείμενο - κόλαφο κατά του παρόντος πολιτικού συστήματος της Ελλάδας, οι Financial Times προσπαθούν να προσδιορίσουν τους πραγματικούς ενόχους της υπάρχουσας οικονομικής καταστροφής, αλλά και της επικείμενης ολοκληρωτικής ισοπέδωσης της χώρας. Μέχρι σήμερα δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν προσδιορίσει το πρόβλημα της Ελλάδας ως αμιγώς πολιτικό, γεγονός που το αντιλαμβάνονται αυτή τη στιγμή -με τον χειρότερο δυνατό τρόπο- οι Έλληνες πολίτες, οι οποίοι βιώνουν την απόλυτη ανεπάρκεια των διασωστών και ταυτόχρονα δημίων τους που επιμένουν να διασώζουν εαυτούς καταστρέφοντας την χώρα, η οποία ζει όλα τα αποτελέσματα ενός ακήρυκτου πολέμου. Δυστυχώς, η Ελληνική κοινωνία παρά το γεγονός πως διαλύεται χωρίς ορατή πιθανότητα ανάκαμψής της, πρωταγωνιστεί στο θέατρο του παραλόγου, χωρίς καμία αντίδραση και έχοντας αφεθεί στην διαχείριση διανοητικά ανίκανων ή (κατ' άλλους) απολύτως διεφθαρμένων πολιτικών που εκτός από το απόλυτο πολιτικό κενό τους αποδεικνύονται και απόλυτα κενοί ως άνθρωποι... Πέντε χρόνια και πέντε πακέτα διάσωσης μετρά η κρίση χρέους στην Ευρώπη και η ευρωζώνη -και ο κόσμος- δεν δείχνει την προσοχή που θα έπρεπε στη χώρα από όπου πρωτοξεκίνησε ο οικονομικός πανικός. Αφού έλαβε δάνεια εκατοντάδων δισ. ευρώ από τους γείτονές της, η Ελλάδα, χωρίς να αντιμετωπίζεται πια ως απειλή για την ακεραιότητα της ευρωζώνης, συνεχίζει να ζει το μαρτύριό της μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Τα πράγματα δεν θα έπρεπε να είναι έτσι μόνο και μόνο γιατί η εμπειρία της μας διδάσκει πολύτιμα μαθήματα, παρά τις διαφορές από τις άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Η τελευταία έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για το πρόγραμμα προσαρμογής που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα εμφανίζει κάποιες αχτίδες αισιοδοξίας εν μέσω των δεινών και των συνεχών διαψεύσεων. Το πρόγραμμα επιτυγχάνει κάποιους από τους οικονομικούς στόχους: το πρωτογενές δημοσιονομικό ισοζύγιο έχει βελτιωθεί κατά 10% του εθνικού προϊόντος, μία από τις μεγαλύτερες προσαρμογές της Ιστορίας σε καιρό ειρήνης. Αντίστοιχη βελτίωση έχει σημειώσει και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Το ΔΝΤ πιστεύει ότι η Ελλάδα έχει κλείσει τα δύο τρίτα από το κενό ανταγωνιστικότητας που δημιουργήθηκε μετά την είσοδο στο ευρώ. Οι τράπεζες επιτέλους ανακεφαλαιοποιούνται, γεγονός που μπορεί να δώσει τέλος στην πιστωτική ασφυξία. Ωστόσο, το τίμημα είναι τεράστιο. Το ΑΕΠ έχει υποχωρήσει περισσότερο από 20%. Το κόστος ανά μονάδα εργασίας έχει βελτιωθεί μέσω των περικοπών στους μισθούς -κατ' επέκταση και στο επίπεδο ζωής- και όχι μέσω της αύξησης της παραγωγικότητας. Το κοινωνικό κόστος είναι ανυπολόγιστο και οι συνέπειες θα είναι μακροχρόνιες. Δεν υπήρχε τρόπος να συνεχίσει η Ελλάδα να καταναλώνει πέρα από τις δυνάμεις της. Όπως σημειώνει το ΔΝΤ, χωρίς τα μισητά δάνεια διάσωσης, η προσαρμογή θα ήταν ακόμα πιο ριζική - περισσότερες απότομες περικοπές ή το χάος μιας ανεξέλεγκτης εξόδου από το ευρώ. Το πολύ δυσχερές σημείο εκκίνησης, όμως, δεν απέκλειε ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Η ευρωζώνη θα μπορούσε να είχε αποδεχτεί νωρίτερα ένα μεγαλύτερο κούρεμα στον ιδιωτικό τομέα. Και οι επιλογές της Αθήνας έφεραν περισσότερο πόνο από ό,τι χρειαζόταν. Οπότε, δεν ευθύνονται μόνο οι υπερβολικά μεγάλες περικοπές για τα δεινά των αθώων Ελλήνων, αλλά και η επιλογή να προστατευτούν οι προνομιούχοι και να μεταφερθεί το βάρος στους πιο αδύναμους ώμους. Αν υπάρχει κάποιο θετικό σημείο, αυτό είναι ότι η Ελλάδα έχει πολλές ευκαιρίες για ανάπτυξη. Αλλά χωρίς βαθύτερη πολιτική αναμόρφωση θα παραμείνουν ανεκμετάλλευτες και θα χρειαστούν, όπως προειδοποιεί το ΔΝΤ, συνεχείς επιμηκύνσεις των δανείων της, με ευνοϊκότερους όρους από αυτούς της αγοράς. Η ευρωζώνη και οι καθημερινοί Έλληνες έχουν κοινό συμφέρον να κόψουν τα δεσμά μεταξύ διαπλεκομένων και κράτους. Πηγή

You are subscribed to email updates from Ας Μιλήσουμε Επιτέλους To stop receiving these emails, you may unsubscribe now.	Email delivery powered by Google
Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610