- Χριστόδουλος των Ελλήνων: η Δικαίωση (Β' Μέρος)
- Ρωσικός Στόλος Μαύρης Θάλασσας: Βολές με πραγματικά πυρά
- Η κυβέρνηση Σαμαρά ελπίζει στους Αμερικανούς για να "παγώσουν" την Τουρκία
- Θα χάσει την ευκαιρία η Άγκυρα απέναντι στην πληγωμένη από την τρόικα Ελλάδα;
- Το οικτρό σχέδιο της Ευρώπης για Ελλάδα και Κύπρο
- Ρωσικός Τύπος: «Η Κύπρος βρίσκεται στα πρόθυρα της κοινωνικής έκρηξης»
- Πληροφόρηση ή ενημέρωση;
- (Bίντεο) Π.Καμμένος: "Εργαλείο της Νέας Τάξης ο έλεγχος του νερού"
- Jim Rogers: «Επενδυτές, πάρτε τα βουνά!»
- Σε πήλινα πόδια οι γερμανικές τράπεζες
- Η περιβόητη Ευρωπαϊκή χωροφυλακή μας επιτηρεί!
- Πέφτουν οι μάσκες της συγκάλυψης και ανοίγουν οι πόρτες του Κορυδαλλού;
- Κύριε Σαμαρά, πού είναι τα στρατόπεδα Κούρδων στη χώρα;
- Η Τουρκία "καταπίνει" την ΑΟΖ στο Καστελλόριζο και επιτίθεται στην Κύπρο
- Στο 60% θα φθάσει το «κούρεμα» στην Τράπεζα Κύπρου
- Πού θα γίνει το επόμενο κούρεμα καταθέσεων;
- Θεωρία συνωμοσίας ή στημένο;
- Γυρίζουμε τα ρολόγια αιώνες πίσω…
Posted: 31 Mar 2013 12:59 PM PDT Xριστόδουλος:
Κάποιοι ετοιμάζουν γενική έφοδο κατά της χώρας (18/2/2005) Τα αίτια της πρωτοφανούς εκστρατείας εναντίον της Εκκλησίας δεν είναι μόνον τα ανομήματά μας, υπαρκτά ή μη, είναι και άλλα πολλά. Όλα δείχνουν, και πολλοί πλέον το αποδέχονται, ότι οι επιθέσεις είναι συντονισμένες και μεθοδευμένες. Τα σκάνδαλα είναι, κατά βάσιν, το ισχυρό επικάλυμμα που απευθύνεται στον λαό για να τον διαθέσει δυσμενώς εναντίον μας και να προετοιμάσει τα πνεύματα για τη γενική έφοδο που, όπως φαίνεται, επακολουθεί. Μία από τις έντεχνες μεθοδεύσεις επηρεασμού —ιδίως της νεολαίας— είναι η πρόσκληση για συμμετοχή νέων ανθρώπων, και ειδικώς σπουδαστών, σε εκπομπές διασυρμού της Εκκλησίας. «Πόνεσε» και «πονάει» τις αντιεκκλησιαστικές δυνάμεις η αυξανόμενη εμπιστοσύνη της ελληνικής νεολαίας προς την Εκκλησία και αυτό θέλουν να το ανακόψουν με κάθε τρόπο, ακόμη καταστρέφοντας την εικόνα της Εκκλησίας μέσα στην ψυχή τους. Αλλά η νεολαία μας, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, έχει και κρίση και πίστη. Τούτη την ώρα των σαρωτικών μεταλλαγών που η παγκοσμιοποίηση επιφέρει στους λαούς, ο ελληνορθόδοξος χαρακτήρας μας είναι απαραίτητος στην κοινή ευρωπαϊκή συνείδηση. Η ευρωπαϊκή κουλτούρα και παράδοση έχει άμεση αναφορά στην ελληνορθόδοξη ιδιαιτερότητα μας. Αυτά τα δύο οφείλουμε να τα καλλιεργήσουμε αναπόσπαστα• δηλαδή, να μην επιτρέψουμε να γίνουμε πολτός μέσα στην Ευρώπη, χωρίς συνείδηση πολιτισμού, αλλά ασφαλώς ούτε και εθνοσοβινιστές. Τώρα είναι η ώρα για τη μεγάλη έξοδο της Εκκλησίας μας προς την Ευρώπη, με κοινό παρονομαστή τον χριστιανισμό απέναντι στους κινδύνους του τεχνοκρατισμού, των απρόσωπων δομών, του έντεχνου περιορισμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της πνευματικής φτώχειας. Αυτό το εξάμβλωμα θέλουν να επιβάλουν στον τόπο μας όσοι μάχονται την Εκκλησία ή θέλουν να της αφαιρέσουν —ή, έστω, να της περιορίσουν— τη δυνατότητα αξιόπιστου λόγου. Όσο ο παπάς της Εκκλησίας μας θα συνεχίσει το λαμπρό έργο του, όσο ο λαός θα μας εμπιστεύεται, κανείς δεν θα τολμά να μας επιτεθεί. Όταν όμως θα είμαστε ηθικά ανίσχυροι, τότε θα δεχτούμε έφοδο επιθέσεων και αυτή την πραγματικότητα βιώνουμε αυτόν τον καιρό. Δεν επιθυμώ να επεκταθώ περισσότερο στο σημείο αυτό, διότι γνωρίζω ότι όχι μόνο εμείς αλλά και ο λαός έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται τα βαθύτερα αίτια της οργανωμένης αυτής πολεμικής του γενικευμένου δημόσιου διασυρμού, για την οποία όμως το έναυσμα το δώσαμε εμείς. Αυτοί είναι οι πολιτικοί μας (1/2004) Οι πολιτικοί μας αγνοούν τι είναι θεολογικά η Εκκλησία. Πολλοί από αυτούς την αντιμετωπίζουν σαν «αναγκαίον κακόν» ή «κακό μπελά» που τους απασχολεί, έχοντας με τους λειτουργούς της καθιερώσει ένα επικίνδυνο κατεστημένο, που μεταφράζεται ενίοτε σε αρνητικές ή θείες γι' αυτούς ψήφους. Μιλούν για το «ιερατείο» και εννοούν σκοταδισμό και Μεσαίωνα. Βλέπουν τον ιερό κλήρο σαν ένα παρία της κοινωνίας, που απομυζά το κρατικό χρήμα, το χρήμα του λαού. Δεν αναγνωρίζουν στην Εκκλησία καμιά αναγεννητική αποστολή, τη θεωρούν αρμόδια για τα βρέφη και τους γέροντες, τα δύο άκρα της ζωής. Οι περισσότεροι από αυτούς «εκκλησιάζονται» κατά τις επίσημες δοξολογίες, δεν ζουν μυστηριακή ζωή, δεν λειτουργούνται, δεν κοινωνούν. Την Εκκλησία τη βλέπουν και σαν αντίπαλο τους μερικές φορές, ιδίως όταν, στο πρόσωπο κάποιου δυναμικού ιεράρχη, φαίνεται να επηρεάζει μάζες λαού. Κι εμείς, από το άλλο μέρος, έχουμε συμβιβαστεί με την κατάσταση αυτή, επιδιώξαμε και εγγραφήκαμε στους τροφίμους του κρατικού προϋπολογισμού, εισπράττουμε κάθε μήνα τον μισθό μας και μένουμε ικανοποιημένοι. Ο κίνδυνος όμως του επαγγελματισμού καιροφυλακτεί και δεν καταλαβαίνουμε ότι όσο περισσότερο εξαρτόμαστε οικονομικά από το κράτος τόσο λιγότερη ελευθερία χειρισμών σε πελώρια θέματα έχουμε. Το αποτέλεσμα είναι να σιωπούμε όταν χρειάζεται να υψώσουμε κραυγή και να φορτωνόμαστε ξένες αμαρτίες. Και το ίδιο το κράτος, γνωρίζοντας μας καλά, μας κρατεί υποχείριους με την απειλή και μόνο της απογύμνωσης μας από τα προνόμια που μας εξασφάλισε η «συναλληλία». Και πόσοι τάχα αντέχουν στη στέρηση των κεκτημένων δικαιωμάτων χάριν μιας αναγέννησης που όμως τη ζητούν οι καιροί και τη λαχταρά ο λαός; Κάθε φορά που γίνεται λόγος για αναβάθμιση του ιερού κλήρου και για μια δυναμική παρουσία της Εκκλησίας μέσα στον ιστορικό στίβο, συναντάμε μπροστά μας την απειλή για αφαίρεση των προνομίων με τα οποία έχουμε επί μακρόν ζήσει και ίσως και ταυτιστεί μερικοί. Το νέο ξεκίνημα που πρέπει να γίνει, για να προλάβουμε το τρένο της Ιστορίας, επιβάλλει μια ταχεία μεταμόρφωση και αλλαγή νοοτροπίας, καθώς και μια δυναμική στάση απέναντι στην ίδια τη ζωή. Αλλά ο κίνδυνος της αναμέτρησης με την πολιτεία, και των συνεπειών της, κυρίως των οικονομικών, τελικά λειτουργεί ανασταλτικά, με αποτέλεσμα να γυρίζει ο φαύλος κύκλος και να μην μπορούμε να απαγκιστρωθούμε. Γιατί πια δεν έχεις να κάνεις με ένα και δύο, αλλά με όλο τον κλήρο που πρέπει να συνεισφέρει στη γενική προσπάθεια. Ποιος λοιπόν να τολμήσει να κηρύξει μια ειρηνική επανάσταση μετά στην Εκκλησία καλώντας κλήρο και λαό σε πανστρατιά αγάπης, και ποιος θα αποφασίσει να ομιλήσει με τη γλώσσα της ειλικρίνειας προς πάσα κατεύθυνση, όταν είναι τόσο αλληλένδετα τα συμφέροντα με τις επιδιώξεις και τα οράματα με την πραγματικότητα; Ευγνωμονούμε συχνά εκείνους που μας ενέγραψαν στο δημοσιοϋπαλληλικό μισθολόγιο, αλλά πόσοι αναλογιζόμαστε το φοβερό τίμημα σε ελευθερία που πληρώνουμε και θα πληρώνουμε για πολύ ακόμη; Τα κηρύγματα περιστρέφονται συνήθως γύρω από ανούσια και αδιάφορα θέματα, ενώ οι ανάγκες του λαού είναι άλλες. Γι' αυτό, σε πολλές περιπτώσεις, φεύγει ο κόσμος από την εκκλησία όταν κάποιος αρχίζει να ομιλεί. Έτσι, η ελληνική διανόηση, όταν για λόγους ιδεολογικούς δεν εχθρεύεται την Εκκλησία, παραμένει σε μια συναισθηματική σχέση μαζί της, καθαρά επιδερμική και επιφανειακή. Η διανοουμενίστικη αντίληψη της Εκκλησίας δεν διαφέρει εκείνης των πολιτικών, γιατί και αυτή βλέπει την Εκκλησία ως έκφραση του κατεστημένου, γι' αυτό και εύκολα εκσφενδονίζει τους μύδρους της εναντίον κυρίως των εκκλησιαστικών ηγετών, στους οποίους αρνείται χαρισματικές ιδιότητες και πνευματική υπεροχή. Συγχέοντας τις προσωπικές ικανότητες κάθε ποιμένα με τις θεόδοτες πνευματικές ιδιότητες της χάριτος, φτάνει σε συμπεράσματα ολισθηρά, συγκρίνοντας και επικρίνοντας, μαζί με τους ανθρώπους, τους ιερούς θεσμούς. Τα εξοργιστικά, πολλές φορές, κείμενα των διανοουμένων μας κινούνται στη συχνότητα της άγνοιας μαζί και της προκατάληψης σε ό,τι αφορά την Εκκλησία, ενώ παραπλανούν τους αφελείς και υποκαίνε το μίσος των ανθρώπων εναντίον μας, με την επίκληση των φανερών ελαττωμάτων της φυλής μας. Για τους διανοουμένους μας λοιπόν, η Εκκλησία δεν είναι «σώμα Χριστού», αλλά «αργύριον και χρυσίον», είναι κρατική υπηρεσία, είναι κάλυψη σκανδάλων και άλλων ανομημάτων, κρυφών και φανερών. Αυτού του είδους οι λογάδες δεν διστάζουν να φτάνουν μέχρι παράκρουσης από το μένος τους εναντίον της Εκκλησίας, αντιγράφοντας, κατά κανόνα, ο ένας τον άλλον, μιλώντας αυθαίρετα και συκοφαντικά, καυστικά και άδικα για τη ζωή της Εκκλησίας και των ανθρώπων της. Την εξομοιώνουν με τον κόσμο και αυτή η εκκοσμικευμένη εικόνα περί Εκκλησίας που έχουν είναι εκείνη που τους οδηγεί σε εξομοιώσεις της με τα αμαρτωλά περιβάλλοντα του κόσμου και σε κρίσεις για δήθεν ίντριγκες και κάστες και συμφέροντα, που όλα μαζί συμβάλλουν αποφασιστικά στη μεγαλύτερη παραπλάνηση του λαού. Γιατί όλα αυτά —και αν ακόμη υποτεθούν αληθινά— πολύ απέχουν από το να χαρακτηρίζουν την αληθινή Εκκλησία, που δεν είναι ούτε εκκοσμικευμένος κρατικός οργανισμός ούτε οικονομικός παράγοντας στη ζωή του τόπου ούτε αμαρτωλό κατεστημένο, αλλά ζωή και ειρήνη και αγάπη και σωτηρία και θέωση. Αίμα από το αίμα μας οι Κύπριοι (30/4/2007) Eμείς, οι εξ Ελλάδος αδελφοί σας, ζήσαμε και ζούμε, αισθανθήκαμε και αισθανόμεθα περισσότερον από οιονδήποτε άλλον άνθρωπον και λαόν επί της Γης όλα αυτά τα χρόνια τον πόνον, την θλίψιν και το μαρτύριον των ανθρώπων της Κύπρου, διότι δι' ημάς οι Κύπριοι είναι και θα είναι αδέλφια μας, σάρκα από την σάρκα μας και αίμα από το αίμα μας. Θα μας μετατρέψουν σκόπιμα σε φτωχούς (7/9/2007) Σήμερα, στη διεθνή βιβλιογραφία, έχει γίνει αποδεκτό ότι η παγκοσμιοποίηση αποτελεί ιδεολογία και ότι μία μόνο από τις εκφάνσεις της είναι η κατάργηση των συνόρων στο εμπόριο. Κατά τις Annabelle Mooney και Βetsy Evans, οι πανεπιστημιακοί μελετούν σήμερα την παγκοσμιοποίηση μέσα από διάφορα πεδία της επιστήμης και της τέχνης, όπως είναι οι ανθρωπιστικές επιστήμες, η κοινωνιολογία, η οικονομική επιστήμη, οι διεθνείς σχέσεις, η πολιτική επιστήμη, και η γλωσσολογία, και ερευνούν τις επιπτώσεις της στη ζωή κρατών, εθνών, εθνικών ή θρησκευτικών ομάδων, αλλά και μεμονωμένως στον κάθε άνθρωπο. Ο Larry Ray καθηγητής της Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντ στην Αγγλία, σημειώνει ότι η παγκοσμιοποίηση, οι νέες τεχνολογίες στην πληροφορία, η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας και η κυριαρχία των καταναλωτικών αξιών αποτελούν εξελίξεις, οι οποίες επιφέρουν σήμερα μείζονες αλλαγές στον τρόπο ζωής των λαών της γης και στην προσωπική και κοινωνική καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Η παγκοσμιοποίηση οδηγεί στα εξής αποτελέσματα: • Υπονομεύει το έθνος κράτος και εμφανίζει το μοντέλο των υπερεθνικών σχημάτων. Για να επιτευχθούν οι στόχοι της παγκοσμιοποίησης, χρησιμοποιούνται στον ύψιστο βαθμό τα επιτεύγματα της τεχνολογίας της πληροφορικής και της πληροφορίας και η ισχύς των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας. Ο David Rothkopf, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Colubia των ΗΠΑ και διευθύνων σύμβουλος του Ινστιτούτου Χ. Κίσινγκερ και Συνεργατών, σημειώνει ότι η παγκοσμιο εσχατολογία (και δεν βλέπω κανένα σημάδι αυτής της επιστροφής), τότε είμαστε προορισμένοι όχι μόνο να παραμείνουμε ένα γκέτο, αλλά και να μεταμορφώσουμε τους εαυτούς μας, την Εκκλησία και ό,τι βρίσκεται μέσα της σε ένα πνευματικό γκέτο». Αγιότητα βίου, πίστη στην παντοδυναμία του Θεού, σύγχρονος λόγος και τρόπος για το καλύτερο πέρασμα του ευαγγελίου και προσαρμογή στις συνθήκες που μας επιβάλλονται, ώστε να είμαστε παρόντες στις κοινωνικές και πολιτισμικές εξελίξεις. Με τον αγώνα μας σε προσευχή και προς απόκτηση ταπείνωσης, με την άσκηση μας, με τη διατήρηση της καρδιάς μας νήφουσας, με τη με χριστιανικό ήθος παρουσία μας στα κοινά, μπορούμε να περάσουμε με επιτυχία τη δοκιμασία της παγκοσμιοποίησης. Είναι ευλογία του Θεού ότι οι ορθόδοξοι λαοί της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης είναι σήμερα και πάλι ελεύθεροι να λατρεύουν μαζί μας τον Θεό. Είναι ευλογία του Θεού αλλά και ευθύνη μας ότι ο Κύριος μας έχει δώσει πολλά μέσα προς χρήση για τη διάδοση του ευαγγελίου Του. Είναι ευλογία Θεού ότι σε θέματα κοινωνικά και χριστιανικών αξιών συμφωνούν μαζί μας οι χριστιανοί των άλλων δογμάτων. Σ' εμάς λοιπόν εναπόκειται να εντείνουμε την πνευματική εγρήγορση μας και να είμαστε βέβαιοι ότι ο Κύριος θα βοηθήσει να ξεπεράσουμε τους κινδύνους. Εμείς, ως ορθόδοξοι χριστιανοί, στον σημερινό νεοπαγανιστικό κόσμο, προτείνουμε αντί της παγκοσμιοποίησης την οικουμενικότητα του ευαγγελίου, τη στηριγμένη στην αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο. Στην παγκοσμιοποίηση του πρακτικού υλισμού, εμείς, ως Εκκλησία, προτείνουμε την οικουμενικότητα του σωτηριώδους μηνύματος του ευαγγελίου, στην ιδεολογία της διάσπασης και της λογικής των ισχυρών προτείνουμε τη διδασκαλία μας της αγάπης και της αλληλεγγύης, και στην ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας του ανθρώπου καταθέτουμε την αυτογνωσία της περατότητας μας. Ο κάθε χριστιανός βιώνει ότι η αγάπη ενώνει και δεν χωρίζει, θεραπεύει πληγές και δεν προξενεί τραύματα και κυρίως σώζει και βοηθά κάθε άνθρωπο να ξεπερνά τις δυσκολίες της ζωής, όποιος κι αν είναι, ό,τι κι αν έχει, όπου κι αν βρίσκεται. Το κοινό ποτήριο στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας μας διδάσκει ότι όλοι σε όλο τον κόσμο είμαστε μέλη του ιδίου σώματος, με κεφαλή τον Ιησού Χριστό. Θα μας κυβερνούν πλούσιοι τραπεζίτες (29/5/2001) Ποιος, αλήθεια, από εμάς εδώ αδυνατεί να κατανοήσει στα χέρια τίνων θα περάσει ο απόλυτος έλεγχος των media; Μήπως στα χέρια δύο-τριών Αμερικανών επιχειρηματιών; Θα 'ταν απίστευτα ρομαντική μια τέτοια υπόθεση. Σε ποιον θα περάσει ο έλεγχος της πολιτικής ζωής; Στα χέρια πέντε-δέκα χορηγών των κομμάτων; Αγγίζει τα όρια του γελοίου η ερώτηση. Ποιοι λοιπόν θα είναι αυτοί που θα ελέγχουν τη ζωή; Κάποιοι πλούσιοι τραπεζίτες μήπως; Ας μην τολμήσουμε να απαντήσουμε. Αλλά ο ευρωπαϊκός πολιτισμός είναι το προϊόν μιας παράλληλης δράσης δύο στοιχείων: της ελεύθερης οικονομίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Πληρώσαμε πάρα πολύ ακριβά όλοι οι Ευρωπαίοι κάθε προσπάθεια κατάργησης αυτής της παραλληλίας. Επιπλέον, πρέπει και πάλι να δούμε την άλλη όψη του νομίσματος: Η παγκοσμιοποίηση θα ανεβάσει στο επίπεδο του Ευρωπαίου τον δυστυχή Ταϊλανδό εργάτη, που τώρα δουλεύει για ένα μικρό κομμάτι ξερό ψωμί, ή, μήπως, θα είναι αποτελεσματικότερη αν κατεβάσει τον Ευρωπαίο σε επίπεδο παρόμοιο με του Ταϊλανδού; Ελπίζω ότι όλοι θα έχουμε σε κάποιες ώρες μας αναρωτηθεί πού πηγαίνει ένας πολιτισμός όταν αναγορεύει την οικονομική ανάπτυξη σε αυτοσκοπό, δίνοντας της το δικαίωμα να γίνεται βωμός του Μολώχ. Όλοι θα έχουμε αναρωτηθεί πώς μπορεί να ονομάζεται αναπτυξιακή μια οικονομία που δεν υπολογίζει στο κόστος της την καταστροφή του πλανήτη και του ανθρώπου, δηλαδή του περιβάλλοντος και του πολιτισμού. Ο ιστορικός ρόλος των μοναστηριών (16/5/2003) Η Εκκλησία, ως κιβωτός των εθνικών μας αξιών, καλείται και σήμερα να διασώσει την εθνική μας αυτοσυνειδησία, μέσα στον επιχειρούμενο εθνικό αποχρωματισμό. Η εμπροσθοφυλακή και σ' αυτόν τον αγώνα, όπως πάντοτε, οι μοναχοί της. Στον οδοστρωτήρα της έξωθεν επιβαλλόμενης παγκοσμιοποίησης και στην απεμπόληση υφ' ημών των ιδίων των τιμαλφών του γένους μας, τα μοναστήρια αναλαμβάνουν αποφασιστικά και πάλι τον ιστορικό εθνικό τους ρόλο. Θα διασώσουν ξανά τον ατίμητο θησαυρό της γλώσσας μας στη σημερινή γλωσσική βαρβαροκρατία, την οποία συνιστά η βάναυση κακοποίηση της, η διακοπή της συνεχείας της και η διάσπαση της ενότητας της, με φυσικό επακόλουθο το αποκαρδιωτικό φαινόμενο της λεξιπενίας και της αγλωσσίας, κυρίως της νέας γενιάς της πατρίδος μας. Η συνεχής επαφή των μοναχών με τα συγγράμματα των Αγίων Πατέρων και με τα υμνολογικά κείμενα είναι συγχρόνως και σπουδή στην απαράμιλλη ελληνική γλώσσα. Με την άρνηση τους να υιοθετήσουν αδικαιολόγητες καταστροφικές επεμβάσεις στη δομή και στη μορφή της, και να συμπράξουν έτσι στην κατακρεούργηση της, που είναι συγχρόνως και εθνικό έγκλημα, θα συντελέσουν, μέσα από τη συγγραφική δραστηριότητα τους, η οποία, δόξα τω Θεώ, δεν είναι ευκαταφρόνητη, σε μια γλωσσική αναγέννηση. Στο κατώφλι της νέας χιλιετίας πληθαίνουν οι αγωνίες για το μέλλον της ανθρωπότητας και η αγνωσία του Θεού προοιωνίζεται μύρια όσα δεινά για τα πρόσωπα και τους λαούς και γι' αυτόν ακόμη τον πλανήτη μας. Στα τόσα αδιέξοδα, η μόνη κιβωτός σωτηρίας και η μόνη δύναμη, ικανή να αναπλάσει και αναμορφώσει τον κόσμο, απομένει η Εκκλησία του Χριστού, με την απαραχάρακτη διδασκαλία και τα ιερά μυστήρια της, με τους αγίους και τα ζωντανά πρότυπα της κατά Θεόν ζωής, το μικρό ποίμνιο των συνειδητών μελών της, με πρωτοπόρους πάντοτε τους μοναχούς. Αντισταθείτε στην εθνική αμνησία (18/9/2002) Δεν είναι εθνικιστική υστερία να διαβάζεις την Ιστορία σου και να λες α πράγματα με το όνομα τους. Αντίθετα, υστερία είναι να προσπαθείς, με κάθε τρόπο, να κρύψεις τα πράγματα, να σπρώχνεις απεγνωσμένα κάτω από το χαλί τα στοιχεία, να τρέμεις στην ιδέα ότι θα αφήσεις να φανεί κάτι που θα μυρίσει άσχημα στη μύτη της άρχουσας ιδεολογίας. Μακριά από κάθε διάθεση να κατηγορήσουμε άλλους λαούς, μακριά από κάθε τάση υποτίμησης τους, και με μόνη την απόφαση να δούμε ην πραγματικότητα της εποχής, ώστε να καταλάβουμε τον αγώνα που έδωσαν οι Έλληνες τότε, θα τονίσω εδώ ότι, σε πείσμα της καλλιεργούμενης ειδυλλιακής εικόνας για τη ζωή των Ελλήνων στα χρόνια ης τουρκοκρατίας, η πραγματικότητα ήταν βουτηγμένη στους λυγμούς και στο αίμα. Οι κατακτητές Τούρκοι εφάρμοσαν πολιτική εξαφάνισης της γλώσσας, ης πίστης και της παράδοσης των υποδούλων, με σκοπό να αλλάξουν ην εθνική τους συνείδηση. Θα μας έπαιρνε πολύ χρόνο και μόνον η ανάγνωση καταλόγου με τα μαρτύρια των Ελλήνων. Μελετώντας τους όρους ζωής των υποδούλων, όπως αυτή διαφαίνεται από τα δημοτικά τραγούδια, τις μαρτυρίες, τα χρονικά, τις λαϊκές παραδόσεις, τις αφηγήσεις των περιηγητών, κι από τα λογής ντοκουμέντα της εποχής, βλέπουμε ξεκάθαρα ότι οι Οθωμανοί είχαν εγκαταστήσει αυτοκρατορία του τρόμου, της κτηνωδίας, της διαφθοράς, της απληστίας και της αυθαιρεσίας. Απίστευτα τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν για να εγκαταλείψει ή να χάσει ο Ρωμιός την αυτοσυνειδησία του και να προσχωρήσει στο Ισλάμ. Χιλιάδες είναι οι Έλληνες που τους έκοψαν τη γλώσσα επειδή Τούρκος τους άκουσε να μιλούν ελληνικά. Η θρησκευτική καταπίεση ήταν τόσο μεγάλη, ώστε πολλοί χριστιανοί σύρθηκαν στον εξισλαμισμό. Ένα μέρος από αυτούς, που δεν είχε την αντοχή να παλεύει καθημερινά ενάντια στον δυνάστη, αν και ήθελε να κρατήσει την ταυτότητα του, έγιναν κρυπτοχριστιανοί. Και δεν ήταν λίγοι αυτοί. Η Εκκλησία έμεινε, όλους αυτούς τους αιώνες της φρίκης, στο πλευρό του πιστού λαού, διδάσκοντας τον ότι η φιλαλληλία δεν είναι μόνον η οδός η απάγουσα εις την ζωήν, αλλά και ο μοναδικός τρόπος επιβίωσης του γένους. Δίδαξε ότι μόνον η κοινότητα με τους άλλους, μόνον η αδελφοσύνη και η πίστη στον Θεό και την αξία του ελληνισμού μπορούσαν να σώσουν το γένος. Και πέτυχε. Συνιστά αναμφισβήτητη ιστορική πραγματικότητα ότι η Εκκλησία αγωνίστηκε και πέτυχε να διατηρήσει την αυτοσυνειδησία του γένους. Όσο και να διαστρέφουν την Ιστορία οι εχθροί της ορθοδοξίας, όσο και να προσπαθούν να σβήσουν τον ρόλο της Εκκλησίας και τους δεσμούς της με το γένος, δεν θα κατορθώσουν να κάνουν αυτό που και οι Οθωμανοί δεν το μπόρεσαν: Να βγάλουν τον παπά από τη μέση. Όσο και να προσπαθήσουν, δεν θα μπορέσουν να ανατρέψουν ένα γεγονός: Τα σπάργανα του νέου ελληνισμού φτιάχτηκαν από ράσο. Το αίτημα σήμερα δεν είναι να λυτρωθούμε από τους Τούρκους. Είναι όμως να νιώθουμε πως είμαστε συνέχεια, πως οφείλουμε να κρατήσουμε τη συνέχεια. Σήμερα, που είμαστε στην ενωμένη Ευρώπη, την οποία θέλουμε να τη δούμε να προχωράει, έτσι ώστε να γίνει πραγματικά ενωμένη και πραγματικά Ευρώπη, θα πρέπει να δούμε κατάματα τα προβλήματα που έχουμε. Το κύριο από αυτά απασχολεί ιδιαίτερα την Εκκλησία μας και προσπαθούμε να μην απασχολεί μόνον αυτήν αλλά και την πολιτεία επίσης. Κι αυτό είναι ένα: Η διατήρηση της αυτοσυνειδησίας. Δεν είναι απαραίτητοι οι Τούρκοι για να χαθεί η αυτοσυνειδησία του γένους μας. Μέσα στις συνθήκες της Πανευρώπης, οι Έλληνες θα είναι δύσκολο να βρούμε σχολείο για να μάθουν τα παιδιά μας ελληνικά, θα είναι δύσκολο να βρούμε νάρθηκα εκκλησιάς, θα είναι δύσκολο να φυτέψει κάποιος την καταβολική ρίζα στην ψυχή του παιδιού. Δεν οδηγεί αυτός ο προβληματισμός σε άρνηση της Ευρώπης. Επιβάλλει όμως τη χάραξη μιας πολιτικής εθνογνωσίας, μιας πολιτικής διαφύλαξης της ταυτότητας μας. Το ξέρετε πολύ καλά ότι κυρίαρχη ιδεολογία σήμερα είναι η υποτίμηση του ελληνισμού, η αντικατάσταση των Ελλήνων από μια μάζα πλαδαρώς φιλελλήνων ή και ολωσδιόλου αρνητών του ελληνικού πνεύματος. Σήμερα, εδώ, πρέπει να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας. Πρέπει να αντιταχθούμε σε αυτό που με τη λεοντή της προόδου οδηγεί στην εθνική αμνησία. Να σταθούμε προσεκτικά και να ακούσουμε με προσοχή το μήνυμα που μας φέρνει η μικρασιατική πνευματική μας κληρονομιά: Είμαστε συνέχεια. Αυτή την ευχή και την ευθύνη αφήνει, και σήμερα, η Ιστορία στα χέρια μας. Γυρίστε το βλέμμα στον συνάνθρωπο (15/12/2002) Αδελφοί μου, Ο Χριστός μας ερωτά: "Θυμήθηκες το ορφανό που μένει στο διπλανό διαμέρισμα της πολυκατοικίας σου; Πήγες να δεις στη φυλακή τον κρατούμενο συνάνθρωπο σου; Πρόσφερες ένα ζεστό πιάτο φαγητό σ' αυτούς που δεν το 'χουν; Επισκέφτηκες τον άρρωστο στο κρεβάτι του πόνου; Άνοιξες την ιματιοθήκη σου να δεις πόσα ρούχα έχεις και δεν είναι δικά σου, αλλά ανήκουν σ' αυτόν που τα έχει ανάγκη; Έδωσες ένα χάδι αγάπης στον παππού και στη γιαγιά στη Στέγη Γερόντων που σε περιμένουν; Αγκάλιασες τα παιδιά με τις ειδικές ανάγκες; Αναλογίστηκες τον πολύτεκνο άνεργο πατέρα; Βρήκες τους απογοητευμένους νέους και τους απομονωμένους ηλικιωμένους στη συνοικία σου; Θυμήθηκες ότι ο πτωχός της γειτονιάς σου πεινάει για τα περισσεύματα της τραπέζης σου;" Ο Χριστός συνεχώς ερωτά. Τι θα Του απαντήσουμε εμείς; Το μέλλον του Ελληνισμού (1/1/2001) Ο Ελληνισμός της διασποράς φαίνεται να είναι προϊόν με ημερομηνία πήξεως: Οι μεικτοί γάμοι και η απορρόφηση από το περιβάλλον ορίζουν τις πολύ μικρές δυνατότητες μας. Αυτό είναι το μέλλον όχι μόνο των αποδήμων αλλά και της ίδιας της Ελλάδος, κάτω από τις διαμορφούμενες συνθήκες. Είναι μάταιο να αρνηθούμε τις συνθήκες. Κι ούτε μας βοηθά η επετειακή αναπαράσταση παλιών εθίμων, χορών και φορεμάτων. Ο μόνος τρόπος να κρατήσουμε τον Ελληνισμό ζωντανό είναι να τον βάλουμε να περπατήσει και να τρέξει, να τον βοηθήσουμε να δώσει τη δική του απάντηση στα πιεστικά σημερινά προβλήματα. Τις απαντήσεις αυτές, αα να είναι ελληνικές, πρέπει να τις δίνει η παράδοση μας — και μας τ:ις δίνει αν δεν τη διατηρούμε απλώς και μόνο σαν ωραία ανάμνηση, χν δεν τη νιώθουμε σαν προστατευτικό περίβλημα, αλλά τη χρησιμοποιούμε ως δημιουργική δύναμη. Η μικρασιατική Αποκάλυψη (22/8/2004) Ο Χρυσόστομος Σμύρνης ήταν αντρειωμένος και του αντρειωμένου ο θάνατος δεν πάει ποτέ χαμένος. Όπως λέει ο γνωστός στίχος, «του αντρειωμένου ο θάνατος δίνει ζωή στη νιότη». Όσοι μπόρεσαν πριν, κατά και μετά την καταστροφή να σωθούν έφταναν στην Ελλάδα. Και η περιοχή τους άνοιξε την αγκαλιά της και θέρμανε στους κόλπους της την αποσταμένη ελπίδα των προσφύγων, όπως και πολλά άλλα μέρη της πατρίδας μας. Κι εσείς σήμερα, τα παιδιά ή και τα εγγόνια τους, τιμάτε την 80ετηρίδα της φρικτής περιπέτειας. Και μαζί σας κι εμείς, όλοι οι Έλληνες, που λιτανεύουμε τις μνήμες και λιβανίζουμε τους αγίους νεομάρτυρες, προσδοκώντας τη δικαίωση. Θα έλθει ποτέ; Δεν έχει σημασία. Είναι ένα όνειρο, έστω μια ουτοπία. Όταν όμως πεθάνουν οι μνήμες και τα οράματα, τότε θα έχουμε πεθάνει κι εμείς, έστω κι αν αναπνέουμε ακόμη. Να γιατί προσδοκούμε δικαίωση. Κι αν ο Θεός δεν το επιτρέψει πριν, μόνον εκείνη την ευλογημένη μέρα της κρίσεως οι χλωμοί άγγελοι της προσφυγιάς θα πάρουν πάλι στ' αγιασμένα τους χέρια τα εικονίσματα μας και θα ξεκινήσουν για τις αλησμόνητες πατρίδες, διασχίζοντας το καταγάλανο Αιγαίο «επί πτερύγων ανέμων». Θα είναι η μέρα που, όπως γράφει ο Ελύτης, «και ο στερνός των ανθρώπων τον πρώτο λόγο θα πει. Και τα όνειρα θα λάβουν εκδίκηση...» Τις ώρες εκείνες του ονείρου, θα ζήσουμε μιαν άλλη Αποκάλυψη• τη μικρασιατική. Από το αγιασμένο ιωνικό χώμα, από τους ανώνυμους τάφους των αθώων θα βλαστήσουν μυρτιές, βάγια και γιασεμιά. Οι λυγμοί της χαράς θα ξεσπάσουν από το πικραμένο στόμα της Μικρασιάτισσας μάνας, που θα μοιραστεί τη λύτρωση, με το μόνιμο κραταίωμά της, την Παναγιά! Από τα πηγάδια, στα Βούρλα, θα αναβλύσει άγιο μύρο και θ' ακουστούν οι φωνές των πνιγμένων κοριτσιών να ψάλλουν το «Φως ιλαρόν». Και κάπου εκεί, στη Σμύρνη, στην έρημη προκυμαία της, έχοντας δίπλα του τους αδικοσφαγμένους πρόκριτους μας (τον Γιώργη Κλιμανόγλου και τον Νίκο Τσουρουκτσόγλου), θα περιμένει εκείνος που τότε έμεινε τελευταίος. Λαμπροντυμένος, μέσα στα πορφυρά του άμφια ο Χρυσόστομος, πανώριος, γαλήνιος και δακρυσμένος, θα τους περιμένει όλους, για να ξαναπεί το δοξαστικό «Ευλογημένοι οι ερχόμενοι εν ονόματι Κυρίου». Και οι «ερχόμενοι εν ονόματι Κυρίου» θα μεταλάβουν όλοι από τα χέρια του των Αχράντων Μυστηρίων (εκεί, στην προκυμαία), θα πάρουν την ευχή του και κατόπιν θα ξεχυθούν στους ρωμιομαχαλάδες, στα σοκάκια και στα μπεζεστένια της πυρπολημένης πόλης, για να σπείρουν και να σοδέψουν πάλι την ευλογημένη γαλήνη της Ανατολής, το γέλιο και τον μόχθο, την ευφρόσυνη αγάπη του Θεού. Εκεί που έτρεξε το αίμα, θα τρέξει άφθονο το κανανίτικο κρασί της δικαίωσης, για να μεθύσει κορμιά και καρδιές. Νέοι Όμηροι θα τραγουδήσουν πόθους, καημούς, απαντοχές και βάσανα αιώνων. Κολυμπήθρες θα στηθούν για να βαφτιστούν τα μωρά που είχαν λογχίσει, το 1922, οι Τσέτες. Άγγελοι θα κατεβούν από τον ουρανό, για να στεφανώσουν, «δόξη και τιμή», τα ατιμασμένα νιάτα. Μα, πριν απ' όλα, θα γεμίσει πάλι ασφυκτικά η Αγία Φωτεινή και τα σήμαντρα της θα στείλουν παντού το αναστάσιμο μήνυμα: «Οι Άγιοι γύρισαν στις εκκλησιές τους». Ειρηνικά, πολιτισμένα, ανθρώπινα. Τότε είναι που θα μπει το «Ευλογητός...» κι η μεσοτελειωμένη λειτουργία θα ξαναρχίσει. Κι όλος ο κόσμος θα χαρεί. Αμήν. Γένοιτο, προς Δόξαν Θεού. Γένοιτο, για να ησυχάσουν οι ψυχές των προγόνων μας, και «τα όνειρα (τουλάχιστον τα όνειρα) να λάβουν εκδίκηση». Και να γευτούν δικαίωση. Απόσπασμα από τη συλλογή "Η Δικαίωση Οι μεγάλες αλήθειες του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου" Έμπνευση — Έρευνα — Ανθολόγηση — Επιμέλεια: Δημήτρης Ριζούλης, δημοσιογράφος Πηγή: Ιωάννης Καποδίστριας Διαβάστε το Α' Μέρος: |
Posted: 31 Mar 2013 04:55 PM PDT Με βολές πραγματικών πυρών των πλοίων του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας ολοκληρώθηκε η ενεργός φάση του απροειδοποίητου ελέγχου της μαχητικής ετοιμότητας των στρατευμάτων στο νότο της Ρωσίας. Μεγάλα αποβατικά πλοία αποβίβασαν με επιτυχία πεζοναύτες. Αεροσκάφη εφόδου Su-24 εκπλήρωσαν την αποστολή της υποστήριξης της αποβατικής επιχείρησης από αέρος. Τα πλοία ασφαλείας ενεπλάκησαν σε μάχη με πλοία του υποτιθέμενου αντιπάλου. Στις 31 Μαρτίου τα πολεμικά πλοία θα επιστρέψουν στις βάσεις τους. Τη διαταγή για τη διεξαγωγή των ξαφνικών ασκήσεων μεγάλης κλίμακας στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας έδωσε στις 28 Μαρτίου ο Αρχιστράτηγος των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν. Πηγή: The Voice of Russia |
Posted: 31 Mar 2013 01:39 PM PDT Και τώρα τρέχουμε; Τα τελευταία 24ωρα στην κυβέρνηση ανησυχούν ιδιαίτερα για την ξεκάθαρη πλέον τουρκική επιθετικότητα όπως αυτή εκφράστηκε και από τις δηλώσεις Νταβούτογλου. Γνωρίζοντας προφανώς τι ζημιά έχουν προξενήσει οι κυβερνήσεις των τελευταίων τριών ετών γνωρίζουν ότι είναι πολύ πιθανό να βρεθούν μπροστά στην δύσκολη στιγμή "να πληρώσουν τον λογαριασμό για την ζημιά που έκαναν". Λογικά θα έπρεπε να έχουν ανασκουμπωθεί και να προσπαθήσουν να βρουν τους τρόπους με τους οποίους θα είμαστε απολύτως έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε κλιμάκωση επιχειρήσει η Τουρκία, αν την επιχειρήσει. Στρατιωτικά έχει γίνει ότι πρέπει κι ότι μπορούσε να γίνει. Πολιτικά φοβόμαστε ότι έχουμε και πάλι να αντιμετωπίσουμε το γνωστό "σύνδρομο του προστάτη". Πολλές και διαφορετικές κυβερνητικές πηγές έχουν αγκιστρωθεί στο "επιχείρημα" ότι "δεν θα προχωρήσει σε κλιμάκωση η Τουρκία, επειδή… δεν θα την αφήσουν οι Αμερικανοί"! Δεν γνωρίζουμε αν η "επιχειρηματολογία" αυτή έχει να κάνει με πραγματική και αξιόπιστη ενημέρωση ή με "εκτιμήσεις" που βολεύουν το πολιτικό σύστημα. Επειδή πολύ φοβόμαστε ότι πρόκειται για το δεύτερο καλό θα είναι εκτός από τις συνεχείς συσκέψεις για το πως θα αντιμετωπιστεί η τρόϊκα να γίνει και κάποια προετοιμασία για το τι κάνουμε οι "εκτιμήσεις" αποδειχτούν -όπως σε πολλές άλλες περιπτώσεις- φρούδες ελπίδες. |
Posted: 31 Mar 2013 10:58 AM PDT Η πιθανότητα ενός θερμού επεισοδίου μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας είναι ιδιαίτερα αυξημένη . Προς τα εκεί συγκλίνουν πολλά ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία που έχουν ήδη αναλυθεί. Το μείζον ερώτημα είναι αν η Ελλάδα μπορεί να αντέξει ένα τέτοιο συμβάν, δεδομένης της τραγικής και πρωτοφανούς οικονομικής κατάστασης και της εν εξελίξει ρήξης του κοινωνικού ιστού. Η χώρα μας βρίσκεται -όπως και η Κύπρος- στην δίνη δραματικών εξελίξεων, αφού είναι χειροδεμένη από τρισάθλιους τοκογλύφους της γενοκτονικής ευρωζώνης, η αξιοκρατία δεν υφίσταται σε όλους τους επιμέρους χώρους, οι ένοπλες δυνάμεις δέχονται πρωτοφανή πλήγματα (χωρίς οι υπεύθυνοι να τα αποτρέπουν), ο κομματισμός εξακολουθεί να κυριαρχεί ενώ η πατρίδα μας είναι σε ειδική μορφή χρεοκοπίας και εκατομμύρια ελλήνων έχουνε ξεπεράσει τα όρια αντοχής και όλα είναι πιθανά… Έχω πει και γράψει ότι η χώρα βρίσκεται μέσα στους επόμενους μήνες μπροστά σε δυο ζητήματα, που θα προκαλέσουν αλυσιδωτές αντιδράσεις με απρόβλεπτες επιπτώσεις. Το ένα είναι η επερχόμενη γενίκευση κοινωνικής αναταραχής στο εσωτερικό, αφού δεν πάει άλλο… απλά η σπίθα θα ανάψει και τέλος. Μην αμφιβάλετε. Είναι μαθηματικά βέβαιο. Η περίπτωση ενός αεροναυτικού επεισοδίου με τους τούρκους, οι οποίοι 17 χρόνια μετά την κρίση των Ιμίων είναι έτοιμοι να εκμεταλλευτούν την χαοτική κατάσταση που είμαστε. Και μην ισχυριστεί κάποιος ότι θα σωθούμε μόνο από τον πατριωτισμό μας. Αυτός έχει ενταχθεί στην ψυχή μας, αλλά η χώρα βρίσκεται σε δεινή θέση. Με πατριωτισμό στις κρίσεις και πολεμικές συρράξεις του 21ου αιώνα δεν κερδίζεις. Και δυστυχώς υστερούμε σε μέσα και διαχείριση κρίσεων, αφού οι ηγεσίες σε διάφορους χώρους είναι ακραιφνώς κομματικές και πολύ κατώτερες των περιστάσεων. Δυστυχώς. Από την άλλη πλευρά και επί του παρόντος οι τούρκοι είναι αναβαθμισμένοι, ειδικά από τους αμερικανούς, έχουν λόγο στην Μέση Ανατολή, έχουν στρέψει την Αίγυπτο, την Λιβύη και την Αλβανία εναντίον μας, απειλούν την χώρα μας και την Κύπρο στα ενεργειακά, εμφανίζονται να κλείνουν το κουρδικό, ενώ κέρδισαν πόντους από την συγγνώμη του ισραηλινού πρωθυπουργού προς τον Ερντογάν για το γνωστό περιστατικό του 2010 ανοιχτά της Γάζας με το φονικό ρεσάλτο ισραηλινών κομάντος στο πλοίο Μαβί Μαρμαρά. Αυτή την στιγμή η χώρα μας δεν έχει περιφερειακές συμμαχίες. Έχει κατακρημνιστεί η διπλωματική μας ισχύς, ενώ ως αποτέλεσμα πολλών πιέσεων -και κυρίως οικονομικών- η στρατιωτική μας διπλωματία είναι για αλλού… Το σύστημα της κομματοκρατίας δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα και κινείται πάνω στο πως θα ικανοποιήσει την τρόικα των τοκογλύφων σε βάρος του ελληνικού λαού, ενώ διαδοχικές κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια απέτυχαν οικτρά στα θέματα άμυνας, όπου κυριαρχούσε και κυριαρχεί η καναπεδολογία, η ασχετοσύνη, οι κομματικές ηγεσίες, η απαξίωση στην αξιοκρατία και τα φοβικά σύνδρομα να μην βρεθούν εκτός κομματικής ή κυβερνητικής γραμμής. Έχω πει και γράψει ότι «οι μάχες και οι πόλεμοι κερδίζονται με τα όχι, και ποτέ με τα ναι». Η επικρατούσα κατάσταση στις ένοπλες δυνάμεις με ανησυχεί υπερβολικά, ενώ ένα επεισόδιο με τους τούρκους θα μας φέρει , όχι μόνο στην βέβαιη χρεοκοπία, αλλά δεκαετίες πίσω. Η πατρίδα μας σε διεθνείς οργανισμούς δεν τυγχάνει εκτίμησης και είναι επιεικώς περιθωριοποιημένη. Έχει καίρια πληγεί η κοινωνική συνοχή, μέσω των απαράδεκτων και οικονομικά δολοφονικών μέτρων, ενώ μόνο οι βολεψιματίες των γραφείων βλέπουν ότι τα πράγματα πάνε καλά. Έχω πει και γράψει ότι πρέπει να γίνουν άμεσα εκλογές, αφού η τρικομματική έχει χάσει την πλειοψηφία στην λαϊκή βάση και πρέπει να δοθεί στον αφέντη λαό, το δικαίωμα-πριν να είναι πολύ αργά-να αλλάξει τα πράγματα. Βαδίζουμε -μαθηματικά βέβαιο- στην καταστροφή. Οι οικονομικοί πόλεμοι είναι χειρότεροι και πιο εξαθλιωτικοί των κανονικών συμβατικών πολέμων. Άρα ένα στημένο από τους τούρκους επεισόδιο στην περιοχή μεταξύ Σάμου και Δωδεκανήσου ή στο σύμπλεγμα του Καστελλόριζου ή στον χώρο μεταξύ Κρήτης και Κύπρου είναι πάρα πολύ πιθανό. Ίσως και για κάποιους ορατό. Για κάποιους άλλους σίγουρο. Και ας μην λέμε ότι η Άγκυρα έχει να ασχοληθεί με το μέτωπο της Συρίας και το ενδεχόμενο αμερικανικού πλήγματος στο Ιράν. Οι κακοί γείτονες πάντοτε βρίσκουν τον τρόπο των προκλήσεων… Ειλικρινά, το τελευταίο διάστημα λόγω ειδικών πληροφοριών μου -ως και από ταξίδια στο εξωτερικό- έχω αυξημένη ανησυχία. Τα καζάν-καζάν και τα σχετικά τα ακούω βερεσέ. Οι πληροφορίες που συλλέγουμε δεν είναι επαρκείς, ενώ αν δει κάποιος αυτούς που τις αναλύουν… στο τέλος θα πει βοήθα Παναγιά!!! Ο πατριωτισμός σε όλους τους Έλληνες υπάρχει, αλλά αυτό δεν σώζει την κατάσταση. Και δυστυχώς σε πολιτικό επίπεδο δεν έχουμε ηγέτες επίπεδου Ιωάννη Καποδίστρια ή Ελευθέριου Βενιζέλου, ενώ σε στρατιωτικό δεν διαθέτουμε πρόσωπα κύρους και επίπεδου Αλέξανδρου Παπάγου, Θρασύβουλου Τσακαλώτου ή Νικόλαου Ζορμπά. Συνεπώς η κατάσταση είναι πολύπλοκη. Ασφαλώς δεν βλέπω πόλεμο Ελλάδος-Τουρκίας, αν και ποτέ μην λες ποτέ ,αλλά τέλος πάντων λόγω αμερικανικής παρουσίας και ατλαντισμού, κάτι τέτοιο επί του παρόντος δεν είναι ορατό. Αλλά ένα θερμό επεισόδιο ειδικά στον θαλάσσιο χώρο δείχνει να έρχεται… και ειλικρινά δεν υπογράφω αν η χώρα μας στην κατάσταση που είναι μπορεί να το αντέξει... Στα αρνητικά για εμάς εντάσσω απλά και επιγραμματικά τα παρακάτω:
Βάσει των ανωτέρω, είμαι πάρα πολύ ανήσυχος για τα επερχόμενα σε εσωτερικό και εξωτερικό. Με κομματικά λόγια και τοποθετήσεις (που τα έχουμε πληρώσει σε άλλες εποχές) δεν πας μπροστά, με εντολοδόχους που είναι σε άλλο μήκος κύματος δεν κερδίζεις εθνικές μάχες. Με ημίμετρα δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις ενεργά μέτρα του αντίπαλου. Με εξουθενωμένο πληθυσμό δεν μπορείς να περιμένεις πολλά. Χωρίς ισχυρές συμμαχίες δεν κερδίζεις μάχες και πολέμους. Χωρίς αξιοκρατία είσαι καταδικασμένος για τα χειρότερα. Με κομπλεξική ρητορική και αχαλίνωτη φαφλατολογία δεν μπορείς να περάσεις τον Ρουβικώνα της σκέψης για να περάσεις τον Ρουβικώνα των ενεργειών… έχω πει και γράψει σε εκατοντάδες φίλες φίλους, αγνούς πατριώτες που επικοινωνείτε μαζί μου. Ο θεός να βάλει το χέρι του. Οι καιροί είναι υπερβολικά δύσκολοι. Και θα δούμε προσεχώς πολλά καινούργια κεφάλαια, για τα οποία ειλικρινά δεν θέλω να μιλήσω. Πάντα υπάρχει η επιλογή της επικράτησης και της εθνικής δικαίωσης. Αλλά πάντα υπάρχει στην ελληνική ιστορία και η επιλογή στο Γουδή του 1922. Όλα είναι πιθανά. Υπάρχει αφέντης λαός. Μόνο στο ευρύτατο και πλέριο λαϊκό πατριωτικό αίσθημα έχω εμπιστοσύνη. Και στον Θεό. |
Posted: 31 Mar 2013 12:43 PM PDT
Γράφει ο Πέτρος Λεωτσάκος Το οικτρό σχέδιο της Ευρώπης για την Ελλάδα και την Κύπρο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, υλοποιείται δυστυχώς με την άβουλη συμμετοχή των κυβερνήσεων σε Ελλάδα και Κύπρο. Οι Έλληνες και Κύπριοι πολιτικοί, μη κατανοώντας ότι οι αποφάσεις που λαμβάνουν, οδηγούν σε πλήρη απαξίωση τις τράπεζες άβουλα και άκριτα, δέχονται τις αποφάσεις της Τρόικα ως θέσφατα. Δυστυχώς το φιάσκο της Ελλάδος με το PSI+ και το επικίνδυνο φιάσκο με τις καταθέσεις στην Κύπρο, δεν δίδαξε κανένα, πολλώ δε μάλλον την Γερμανία που έχει υποπέσει σε απίστευτες γκάφες. Άπειροι τεχνοκράτες, παιδαρέλια σύμβουλοι και πολιτικοί κοντόφθαλμοι χωρίς όραμα και στρατηγική συνθέτουν την ομάδα κρούσης ή καλύτερα παράκρουσης στην Ευρώπη. Οι αποφάσεις που έχουν ληφθεί για την Ελλάδα και την Κύπρο οδηγώντας στην παρακμή το banking θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή. Στην Ελλάδα η Τρόικα ήθελε κρατικές τράπεζες για να τις ελέγξει και το πέτυχε. Η Εθνική μετά το αποτυχημένο PSI+ κρατικοποιείται και αυτό είναι οριστικό. Η Alpha και η Πειραιώς παραμένουν τυπικά ιδιωτικές αφού επιτυγχάνουν να καλύψουν το 10% της ελάχιστης συμμετοχής αλλά θα είναι τυπικά ιδιωτικές θα ελέγχονται πλήρως από τον βασικό μέτοχο το ΤΧΣ άρα την Τρόικα. Ο έλεγχος δεν είναι αρνητική εξέλιξη αλλά το σχέδιο για το πώς αντιλαμβάνονται οι τεχνοκράτες της Τρόικα το ελληνικό banking μόνο ανησυχίες προκαλεί. Δυστυχώς στην Τρόικα επικρατεί ένα αλαλούμ απόψεων και θέσεων. Άλλα υποστηρίζει το ΔΝΤ, άλλα η ΕΚΤ και άλλα η ΕΕ. Η Τρόικα και η Γερμανία ήθελαν να βάλουν χέρι στο ελληνικό banking και περίπου το πέτυχαν. Αν δεν υπήρχε η σθεναρή, συνεπής και συνεχής παρέμβαση της Τράπεζας της Ελλάδος και του Γ. Προβόπουλου οι ελληνικές τράπεζες θα είχαν όλες κρατικοποιηθεί. Το μοντέλο που έχει εφαρμοστεί στην Ελλάδα για το banking οδηγεί σε αδιέξοδο. Οι μαθητευόμενοι μάγοι της Τρόικα δεν θα υποστούν συνέπιες για την προδιαγεγραμμένη αποτυχία τους αλλά δυστυχώς τα λάθη θα τα πληρώσει η ελληνική κοινωνία. Η κυβέρνηση, παρ΄ ότι διαθέτει υπουργό οικονομικών έμπειρο και στα τραπεζικά τον Γ. Στουρνάρα δεν έχει κατανοήσει το αδιέξοδο. Πιστεύουν ότι το μοντέλο που υλοποιείται μπορεί να ευδοκιμήσει. Δυστυχώς θα κατανοήσουν ότι το αδιέξοδο θα είναι μακριά. Το φιάσκο της Κύπρου – Κατέρρευσαν οι κυπριακές τράπεζες Εκτρωματική η λύση που δόθηκε στην Κύπρο. Οι τράπεζες ολοκληρωτικά καταστράφηκαν. Θα την πληρώσουν οι καταθέτες και μέτοχοι της Λαϊκής τράπεζας και οι μεγαλοκαταθέτες άνω των 100 χιλιάδων ευρώ της τράπεζας Κύπρου. Η διάσπαση της Λαϊκής σε good και bad bank και η απόφαση καταθέσεις άνω των 100 χιλιάδων ευρώ να καταλήξουν στην bad bank δεν έχει κανένα προηγούμενο. Θα την πληρώσουν οι καταθέτες άνω των 100 χιλιάδων ευρώ της Κύπρου οι οποίοι υποχρεώνονται να συμμετάσχουν στην ανακεφαλαιοποίηση της τράπεζας αφού θα υποστούν haircut έως 50%. Η λύση αυτή είναι παράνομη και εκτρωματική. Η Κύπρος ως ένα περιφερειακό χρηματοοικονομικό κέντρο κατέρρευσε αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Οι τράπεζες με ταχύτατες διαδικασίες μετεξελίσσονται σε zombie banks. Με βάση τα τωρινά δεδομένα, υποχρέωσαν τις κυπριακές τράπεζες με το έτσι θέλω να αποχωρήσουν από την Ελλάδα, χωρίς να ρωτούν τις διοικήσεις και τις περιχαρακώνουν σε μια μικρή αγορά την Κυπριακή χωρίς παρέμβαση ή θεσμικό ρόλο. Για τις κυπριακές τράπεζες η εξέλιξη αυτή είναι απλά καταστροφή. Στην κυριολεξία καταστροφή, που ίσως ελάχιστοι θα κατανοήσουν, καθώς υπερτερεί η διάσωση της χώρας. Όταν διαπιστώσουν ότι υπέπεσαν σε ένα τραγικό λάθος με συνέπειες όμοιες με την χρεοκοπία της Κύπρου θα είναι πολύ αργά. Πηγή: bankingnews.gr |
Posted: 31 Mar 2013 11:46 AM PDT Η κυβέρνηση της Κύπρου υπόσχεται να βρει και να τιμωρήσει τους υπεύθυνους για την κρίση. Τα τοπικά ΜΜΕ ισχυρίζονται, ότι τα τελευταία 5 χρόνια οι τράπεζες, που τώρα βρίσκονται στο χείλος της κατάρρευσης, διέγραφαν χρέη δανείων πολλών εκατομμυρίων υψηλόβαθμων αξιωματούχων και πολιτικών. Ο λαός αρνείται να κατανοήσει τη λογική του σχεδίου διάσωσης, θεωρώντας ότι για την κρίση πρέπει να πληρώσουν οι ίδιοι οι τραπεζίτες. Πριν μερικές ημέρες οι διαδηλωτές ζητούσαν την απόρριψη των προτάσεων της τρόικας των διεθνών δανειστών, αποκαλώντας τις "ολέθριες". Ορισμένοι αναλυτές ανησυχούν σοβαρά για μαζικές ταραχές, υποστηρίζοντας ότι η Κύπρος είναι μία μπαρουταποθήκη που μπορεί να εκραγεί οποιαδήποτε στιγμή. Πηγή: The Voice of Russia |
Posted: 31 Mar 2013 09:58 AM PDT Οι πληροφορίες πολλές... σε υπέρμετρο βαθμό. Οι πηγές ακόμα περισσότερες. Αρκετοί έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, σε μέσα τεχνολογικά , που πληροφορούν σε πραγματικό χρόνο. Τι γίνεται όμως με αυτές τις πληροφορίες; Μήπως τελικά είναι τόσες πολλές που το μυαλό πλέον, βομβαρδισμένο απο την ταχύτητα και το μέγεθος σε αριθμό, είναι ανίκανο να τις επεξεργαστεί και να αποκτήσει την κριτική ικανότητα να αφομοιώσει τις χρειαζούμενες και να απορρίψει τις υπόλοιπες; Δεχόμαστε καθημερινά ένα ορυμαγδό πληροφοριών για την οικονομία , τεχνολογία, εξοπλισμό και στρατό, πολιτισμικές διαστάσεις , κοινωνική ζωή , πολιτική κατάσταση... Πόσα απο αυτά μας είναι χρήσιμα πραγματικά;.. Πόσα από αυτά μας βοηθούν να αποκτήσουμε μια καλύτερη κριτική ικανότητα; Κατά την γνώμη μου και σοκαριστικά αναμενόμενο ίσως.. ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΟΥΣ. Ίσα ίσα που το μούδιασμα που προέρχεται απο αυτό τον χείμαρο πληροφορίας, μας απαγορεύει την ικανότητα σκέψης και φιλτραρίσματος διότι δημιουργεί μια τεχνητή ανάγκη να είμαστε ενήμεροι για όλα, ακόμα και αν δεν κατανοούμε γιατί πρέπει να είμαστε σε αυτή την κατάσταση. Σε τεχνικούς όρους υπολογιστών θα μπορούσε κάποιος να το πει buffer overflow. Εκεί δηλαδή που το μέσο αποθήκευσης δέχεται τόσες πολλές μονάδες πληροφορίας που μέσα σε αυτές περνάνε και μηνύματα εκμετάλλευσης που δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε. Κοινώς... μηνύματα προπαγάνδας πολύ καλά κρυμμένα μέσα στην δημιουργημένη τεχνητή ανάγκη για να είμαστε ενή μεροι και έτοιμοι για όλα! Όμως, ώς άνθρωποι και πολίτες , κατά την γνώμη μου δεν νομίζω ότι αυτό μας κάνει πιο έξυπνους. Η κρίση της πληροφορίας στο σωστό επίπεδο και η δυνατότητα να την απορρίψεις ή να την αφομοιώσεις σε ορθό χρόνο είναι το σωστό του πράγματος. Και αυτό δεν γίνεται με το κυνήγι της σύγχρονης ενημέρωσης. Γίνεται με το κυνήγι της γνώσης... και αυτή έρχεται με αναγνώσεις βιβλίων και κειμένων που είναι από ανθρώπους και πηγές , έγκυρες... εγκεκριμένες για την ποιότητα και το περιεχόμενο τους. Η δυνατότητα να μπορούμε να διαβάσουμε την μηχανική/αρχές της σκέψης σε βασικά πράγματα που περιγράφονται σε αυτά τα άρθρα ενημέρωσης είναι το ζητούμενο. Μόνο έτσι μπορεί κάποιος να πει οτι είναι έτοιμος να επεξεργαστεί μια πληροφορία και οχι απλά να την αναγνώσει ως έτοιμη τροφή προς αποδέκτες. Οι έτοιμοι αποδέκτες πληροφορίας χωρίς ικανό φίλτρο επεξεργασίας είναι και οι καλύτεροι στόχοι για εύκολη χειραγώγηση εκείνων που θεωρούν οτι η γνώση τελικά είναι για λίγους και έτσι πρέπει να παραμείνει. Πηγή: Το Πηγάδι της Σκέψης |
Posted: 31 Mar 2013 12:45 PM PDT Ο Πρόεδρος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ κ.Πάνος Καμμένος, κατά την διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή της Επίκαιρης Επερώτησης της Κ.Ο. του Κινήματος είπε:
Επίσης ο κ.Καμμένος μεταξύ άλλων ανέφερε: "Ο έλεγχος του νερού με το νέο διατροφικό κώδικα σημαίνει έλεγχο των πολιτών. Σημαίνει τη μετατροπή του πολίτη σε έναν ελεγχόμενο αριθμό ταυτότητος από μία παγκόσμια διακυβέρνηση που ζητά να μετατρέψει με οργουελικό τρόπο τους ανθρώπους, τους πολίτες, σε αριθμούς. Πηγή: Στοχασμός-Πολιτική |
Posted: 31 Mar 2013 09:40 AM PDT «Η κυπριακή διάσωση συνιστά ένα άκρως επικίνδυνο προηγούμενο. Μην ακούτε τις κυβέρνησεις... Θα σας κάνουν να χρεοκοπήσετε. Τα όσα συμβαίνουν στην Ευρωζώνη προκαλούν φόβο» «Επενδυτές, πάρτε τα... βουνά! Η κυπριακή διάσωση συνιστά ένα άκρως επικίνδυνο προηγούμενο». Την ανωτέρω άποψη διατυπώνει ο γνωστός μεγαλοεπενδυτής και πρόεδρος της Rogers Holdings, Jim Rogers. «Η απόφαση Ευρωζώνης και ΔΝΤ να μπει χέρι στις τραπεζικές καταθέσεις της Κύπρου με στόχο τη διάσωση της χώρας συνιστά μια άκρως αρνητική και επικίνδυνη εξέλιξη... Γι' αυτό το λόγο καλύτερα οι επενδυτές... ας πάρουν τα βουνά»... ...προειδοποιεί στην τελευταία παρέμβασή του ο Rogers, κληθείς να αποτιμήσει το πακέτο διάσωσης της Κύπρου. «Μπορεί οι πολιτικοί να διατείνονται πως η Κύπρος αποτελεί μια ειδική περίπτωση, αλλά αυτό είναι το στοιχείο εκείνο που θα πρέπει να ανησυχεί τους επενδυτές». Και διευκρινίζει, στρεφόμενος προς τη διεθνή επενδυτική κοινότητα: «Τι περισσότερο πρέπει να μάθετε; Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να βιαστείτε! Πάρτε τα βουνά.. Εγώ θα το κάνω, γιατί δεν θέλω να παγιδευτώ», προειδοποιεί στη συνέχεια και με άκρως γλαφυρό τρόπο ο Rogers. «Eάν προτιμάτε να ακούσετε τα λεγόμενα μιας κυβέρνησης, τότε θα χρεοκοπήσετε πολύ γρήγορα. Κανείς δεν πρέπει να διαθέτει πολλά χρήματα σε έναν και μόνο λογαριασμό και σε καμία συγκεκριμένη τράπεζα στον κόσμο, γιατί πλέον υπάρχει προηγούμενο! Μετά βεβαιότητας δεν κάνω επενδύσεις στην Ευρώπη... Δεν αγοράζω εκεί». Και τονίζει: «Είναι πολύ τρομακτικά τα όσα συμβαίνουν στην Ευρωζώνη»... Πηγή: Banking News |
Posted: 31 Mar 2013 09:22 AM PDT Η πιο αμαρτωλή χώρα της ευρωζώνης ίσως να είναι η Γερμανία και ας επαίρονται οι Σόιμπλε-Ρέσλερ για τα «παγκοσμίως μοναδικά» δημοσιονομικά τους επιτεύγματα, που συγκεντρώνουν το φθόνο των άλλων. Mιλώντας μάλιστα για αμαρτίες δεν εννοούμε αστοχίες, υπερβολές και παραλείψεις, αλλά για συνειδητά εγκλήματα εις βάρος τρίτων. Σε ένα προφητικό κείμενο τον Μάιο του 2009, ο «Economist» έγραφε φόρα παρτίδα πως η κρίση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος παρέχει πρώτης τάξεως ευκαιρία στη Γερμανία να σώσει τις δικές της τράπεζες – όπερ και εγένετο. «Συνήθως η εξήγηση που δίνεται για το κραχ των στεγαστικών στην Αμερική είναι η προσωπική απληστία. Στη Γερμανία οι περισσότερες κακές αποφάσεις δεν ελήφθησαν από golden boys των τραπεζών της Φρανκφούρτης, αλλά από "καλών προθέσεων" δημόσιους λειτουργούς τραπεζών των γερμανικών κρατιδίων, γνωστών ως Landesbanken», έγραφε η βρετανική επιθεώρηση. Ένα μήνα νωρίτερα η «Süddeutsche Zeitung» αποκάλυπτε έκθεση του ρυθμιστικού οργάνου των γερμανικών τραπεζών Bafin, βάσει της οποίας οι Landesbanken είχαν σωρεύσει 816 δισεκατομμύρια ευρώ τοξικών προϊόντων, με αποτέλεσμα να υποβαθμιστούν από τη Standard & Poor's. Άλλο όμως Ισλανδία, άλλο Γερμανία, όπως θα έλεγε και ο κήρυκας του δικαίου των ισχυρών, κ. Σόιμπλε. Επιπλέον, τη στιγμή που η Γερμανία μιλά ανερυθρίαστα για υπερτροφικό τραπεζικό τομέα στην Κύπρο και αλλού, ο «Εconomist» την κατηγορεί ότι έχει τεράστιο αριθμό τραπεζών σε σχέση με τον πληθυσμό της, που ανταγωνίζεται σε αναλογία τις ΗΠΑ και είναι διπλάσιος σε σχέση με τη Γαλλία και την Ιταλία, τριπλάσιος από τη Βρετανία και εικοσαπλάσιος από την Ιαπωνία, την τρίτη οικονομική δύναμη στον κόσμο! «Σε συζητήσεις με το ΔΝΤ το 2008, η γερμανική κυβέρνηση παραδέχθηκε πως το κατακερματισμένο τραπεζικό της σύστημα δημιουργεί τεράστιους κινδύνους», έγραψε μεταξύ άλλων ο «Economist». Να σημειωθεί πως την ίδια περίοδο η Γερμανία δανειζόταν με επιτόκια ανάλογα των σημερινών της Ιταλίας και της Ισπανίας και η πιστοληπτική της ικανότητα βρισκόταν σε κίνδυνο. Πώς αντιμετώπισε λοιπόν το πρόβλημα; Αντί να εξυγιάνει τις τράπεζές της, οδηγώντας τις πιο προβληματικές σε εκκαθάριση, μετέθεσε το πρόβλημα στις χώρες του Νότου, από τις οποίες μάλιστα φρόντισε στη συνέχεια να «απολυμανθεί», ξεφορτώνοντας τα ομόλογά τους. Ιδιοφυές! Το κόλπο επισήμαιναν από το 2010 κυρίως αμερικανικά και βρετανικά έντυπα, ενώ τον Μάιο του 2012 το πρακτορείο Bloomberg «ξεφώνισε» ανοιχτά το Βερολίνο ότι με τις δήθεν διασώσεις των άλλων εξασφαλίζει μόνο τη δική του. Όμως, «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον». Στις τελευταίες τους αξιολογήσεις η Moody's, η Goldman Sachs και ο όμιλος Rotschild ξεσκέπασαν τη γύμνια των γερμανικών τραπεζικών γιγάντων, που είναι τραγικά εκτεθειμένοι σε επισφαλή δάνεια του ναυτιλιακού κλάδου και των ακινήτων, έχουν μεγάλες ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης παρά τους ποταμούς χρηματοδότησης που έλαβαν από το γερμανικό κράτος, παραμένουν έρμαια της μόχλευσης της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής φούσκας, που, σύμφωνα με το περιοδικό «ΤΙΜΕ», ξεπερνά το… 1 τετράκις εκατομμύριο και οι προοπτικές τους είναι δυσμενείς. Πέραν των άλλων, τους ευμεγέθεις σκελετούς του γερμανικού τραπεζικού συστήματος αποκάλυψε τόσο η Διεθνής Τράπεζα Διακανονισμών όσο και το πανευρωπαϊκό «τεστ κοπώσεως», που έβγαλε έξι από αυτές στη σέντρα. Η επικοινωνιακή προπαγάνδα, ο οικονομικός προτεσταντικός δαρβινισμός του κ. Σόιμπλε και η πλήρης συνεργασία της ΕΚΤ στο γερμανικό «έγκλημα» επιτρέπουν προσώρας τη συνέχισή του. Έπαψε όμως να είναι αδιατάρακτη, από τη στιγμή που οι ίδιοι οι Γερμανοί έχασαν την εμπιστοσύνη τους στην ασφάλεια των καταθέσεων, την «ιερή αγελάδα» του οικονομικού πολιτισμού τους. Το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα θα εξαρτηθεί από το αν το Βερολίνο θα πετύχει να δημιουργήσει μια υγειονομική ζώνη ασφαλείας γύρω από το «ευρωμάρκο» ή τουναντίον οι δαίμονες που απελευθέρωσε ο ευήθης υπηρέτης του, Γερούν Ντάισελμπλουμ, θα σαρώσουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Οργή κατά των «αχάριστων Γερμανών» Αγωνιώδεις προσπάθειες να διαχωρίσουν την εικόνα τους από την Κύπρο καταβάλλουν Λουξεμβούργο, Σλοβενία και Μάλτα, χαρακτηρίζοντας άστοχες τις συγκρίσεις τους με τη Μεγαλόνησο και προβάλλοντας τις «ποιοτικές» διαφορές τους. Σε πλεονεκτικότερη θέση βρίσκεται σαφώς το Λουξεμβούργο. Με τις φωνές του κέρδισε τη συμπάθεια ακόμη και του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, μολονότι ανώτερα στελέχη του SPD επέμειναν πως το «μικρό αδελφάκι» της Γερμανίας δεν πρέπει να εξαιρεθεί από το τραπεζικό καθαρτήριο. Αστράφτει και βροντάει τις τελευταίες μέρες ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και ως πρότινος επικεφαλής του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, για τη μεταχείριση της χώρας του. Από τη μια, παραδέχθηκε πως οι Ευρωπαίοι φέρθηκαν στην Κύπρο σαν γκάνγκστερ, από την άλλη όμως την «κάρφωσε» ως παράδεισο του ολιγαρχικού ρωσικού κεφαλαίου – κάτι που, όπως τόνισε, δεν είναι η χώρα του. Το Λουξεμβούργο των 517.000 κατοίκων διαχειρίζεται τραπεζικά κεφάλαια 750 δισ. έως 1 τρισ. ευρώ, τη στιγμή που στην Κύπρο των 800.000 κατοίκων τα ανάλογα ποσά δεν ξεπερνούν τα 80 δισ. – έστω 150 δισ. κατά τους πιο κακόπιστους. «Με ενοχλεί που η κυπριακή μέθοδος θεωρήθηκε οδικός χάρτης. Η Κύπρος αποτελεί ειδική περίπτωση και δεν χωρούν παραλληλισμοί μ' εμάς», τόνισε ο Γιούνκερ σε γερμανικά ΜΜΕ. Ο Λουξεμβούργιος υπουργός Εξωτερικών, Ζαν Ασελμπομ, ανέβηκε στα κάγκελα καταγγέλλοντας την «ακόρεστη δίψα της Γερμανίας για ηγεμονία στην Ευρώπη», ενώ ο συνάδελφός του των Οικονομικών, Λικ Φρίντεν, θύμισε ποντίκι που βρυχάται: Ξεκαθάρισε πως το Μεγάλο Δουκάτο όχι μόνο δεν σκοπεύει να περιορίσει τον τραπεζικό του τομέα, αλλά σκοπεύει να τον επεκτείνει, προειδοποιώντας τους Γερμανούς αναγνώστες του «Spiegel» πως η γενικευμένη φορολόγηση των καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ θα προκαλέσει μαζική φυγή από τις τράπεζες της ευρωζώνης. Σε χωριστή ανακοίνωση, εξάλλου, η λουξεμβουργιανή κυβέρνηση «μάλωσε» τους αχάριστους Γερμανούς, που δεν αναγνωρίζουν τη συμβολή του «διογκωμένου» τραπεζικού κλάδου του Λουξεμβούργου στην ανταγωνιστικότητα της ευρωζώνης. ΜΑΛΤΑ: Αρνείται κάθε ομοιότητα με την Κύπρο Ενώ αρχικά η Μάλτα… έτριβε τα χέρια της και ψάρευε σαν γύπας τους καταθέτες των κυπριακών τραπεζών, αναγκάστηκε επίσης να βγει στο κλαρί… Ο κεντρικός τραπεζίτης Τζόζεφ Μπονίτσι απέρριψε ως «παραπλανητική και επιπόλαιη» τη συσχέτιση με την Κύπρο, επισημαίνοντας πως το μέγεθος του μαλτέζικου χρηματοπιστωτικού τομέα είναι κάτω από το 300% του ΑΕΠ, δηλαδή «εντός των κανονικών ορίων με βάση τα διεθνή πρότυπα». «Τα προβλήματα των κυπριακών τραπεζών περιελάμβαναν ζημιές από τις θέσεις τους σε ελληνικά ομόλογα, ενώ οι μαλτέζικες τράπεζες έχουν περιορισμένη έκθεση σε χρεόγραφα κρατών με προγράμματα στήριξης», υπογράμμισε με νόημα ο Μπονίτσι στους «Times of Malta». ΣΛΟΒΕΝΙΑ: Τράπεζες και ελλείμματα τη σπρώχνουν σε Μνημόνιο Ως «περιττές και άστοχες» χαρακτήρισε τις συγκρίσεις Ντάισελμπλουμ με την Κύπρο και η 44χρονη πρωθυπουργός της Σλοβενίας, Αλένκα Μπράτουσεκ, απορρίπτοντας την υπαγωγή της χώρας της σε πρόγραμμα στήριξης. Ωστόσο, οι καμπάνες για την υπαγωγή της βαλκανικής χώρας σε Μνημόνιο χτυπούν εδώ και καιρό, λόγω του άρρωστου τραπεζικού της τομέα και των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Άλλωστε, η κρίση προκάλεσε την παραίτηση του πρωθυπουργού Γιάνες Γιάνσα και θεωρείται βέβαιο πως θα φέρει την τρόικα και στη Λιουμπλιάνα. Ενδεικτική των σλοβενικών φόβων ήταν η έκκληση του κεντρικού τραπεζίτη Μάρκο Κράνιετς στην κυβέρνηση να προβεί άμεσα στη σύσταση μιας «κακής τράπεζας» και στην ιδιωτικοποίηση χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και άλλων κρατικών επιχειρήσεων. Το ΔΝΤ υπολογίζει σε 1 δισ. τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των σλοβενικών τραπεζών, ενώ, σύμφωνα με την Deutsche Welle, το άνοιγμά τους σε τοξικά δάνεια ξεπερνά τα 7 δισ. Επομένως το πρόβλημα της Σλοβενίας των 2 εκατομμυρίων κατοίκων είναι συγκρίσιμο με της Κύπρου, μολονότι ο Κράνιετς προσπάθησε να πείσει πως «η κατάσταση της χώρας δεν επιβάλλει πακέτο διάσωσης». Την αγωνία του, πάντως, πρόδωσε η προχθεσινή του ανακοίνωση ότι «οι κανόνες της Ε.Ε. δεν προβλέπουν έξοδο μιας χώρας από το ευρώ». Ή μήπως όχι; Σε «θεραπεία» και το Λιχτενστάιν Ακόμη και το πιο δακτυλοδεικτούμενο τραπεζικό πλυντήριο της Ευρώπης ετοιμάζεται για θεραπεία λιτότητας! Την Τετάρτη ο πρίγκιπας Αλόις του Λιχτενστάιν κάλεσε το Κοινοβούλιο να προετοιμάσει το ταχύτερο δυνατόν έναν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό για τη σωτηρία της χώρας. Οι προβλέψεις για το 2013 δείχνουν ένα έλλειμμα 210 εκατομμυρίων ελβετικών φράγκων (172 εκατομμύρια ευρώ) που αντιπροσωπεύει σχεδόν το ένα τέταρτο των δαπανών. Γι' αυτό ο ανώτατος άρχων του κρατιδίου προειδοποίησε: «Παρακολουθώ την κατάσταση με πολλή ανησυχία για το καλό του κράτους μας μακροπρόθεσμα. Η επισφαλής κατάσταση πολλών ευρωπαϊκών κρατών μας δείχνει πού μπορεί να οδηγήσει μια πολιτική υπερχρέωσης». Το Λιχτενστάιν αξιολογείται με ΑΑΑ από τη Standard& Poor's και το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα πλησιάζει τα 100.000 δολάρια. Ουσιαστικά αποτελεί μια μεγάλη τράπεζα της οποίας ηγείται ο πριγκιπικός οίκος, που ελέγχει το χρηματοπιστωτικό σύστημα και διατηρεί προνόμια που δεν απολαμβάνει καμιά άλλη μοναρχία στην Ευρώπη. Μετά την κρίση του 2008 το Λιχτενστάιν κατηγορήθηκε ως φορολογικός παράδεισος από διεθνείς οργανισμούς και τη Γερμανία. Γι' αυτό αναγκάστηκε να λάβει κάποια μέτρα διαφάνειας του τραπεζικού του τομέα, χωρίς ωστόσο να αλλοιώσει τον πυρήνα του. Γιάννης Παπαδάτος, στον «Τύπο της Κυριακής» |
Posted: 31 Mar 2013 07:05 AM PDT Η «συνθήκη του Velsen», κατά πάσα πιθανότητα, δεν μας είναι γνωστή και θεωρούμε, ότι δεν μας αφορά σαν χώρα. Δεν γνωρίζω κατά πόσο είναι γνωστή στους πολιτικούς μας και κατά πόσο την αποδέχονται – εάν ερωτηθούν. Η EUROGENDFOR (Ευρωπαική Δύναμη Χωροφυλακής) ιδρύθηκε με κάθε μυστικότητα και με λογότυπο «Lex Paciferat» δηλ. ο νόμος φέρνει την ειρήνη ή άλλως το δικαίωμα να φέρνεις την ειρήνη. Ενώνει όλες τις εξουσίες και τα στρατιωτικά μέσα της αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών και μπορεί να προσφύγει σ' αυτήν η ηγεσία της ΕΕ μέσω των υπουργών Άμυνας και Ασφάλειας που συμμετέχουν. Το αρ. 4 της συνθήκης αυτής μας εξηγεί, ότι «η προσφυγή χρήσης μπορεί να γίνει για την προστασία προσώπων και ιδιοκτησιών και για την διατήρηση της τάξης σε περίπτωση διατάραξης της δημόσιας τάξης». Άκρως ενδιαφέρουσα είναι και η λεπτομέρεια, ότι οι στρατιώτες της δύναμης αυτής σέβονται τη νομοθεσία του κράτους στο οποίο επεμβαίνουν, όμως τα κτίρια και τα εδάφη που καταλαμβάνονται τίθενται εκτός εθνικής κυριαρχίας και δεν είναι προσβάσιμα ούτε από τις ίδιες τις αρχές του κράτους δηλ. καταργείται το εθνικό δίκαιο! Η πολιτική δε ηγεσία του κάθε κράτους που θα επεμβαίνει η δύναμη αυτή, θα έχει και το επιχείρημα, ότι δεν έδωσε εντολή για χρήση βίας στις εθνικές αστυνομικές ή στρατιωτικές δυνάμεις. Ας μεταφέρουμε τώρα αυτά στην δική μας περίπτωση και ας τα συνδυάσουμε με το ότι πρέπει να παραμείνουμε «καλά παιδιά», να υπακούμε στις τοκογλυφικές απαιτήσεις, να μην αντιμιλάμε, να λέμε «ναι» σε όλα, να πληρώνουμε με το αίμα μας πλέον τους φόρους και τα χαράτσια, να να να …. Αν ενδιαφέρει σαν λεπτομέρεια, η Γερμανία συμμετέχει στην δύναμη αυτή και υπέγραψε και την συνθήκη. Επίσης, είναι δεδομένο, ότι είμαστε υπό καθεστώς επιτήρησης και δεν είναι απόφαση δική μας η όποια επέμβαση, όταν κριθεί αναγκαίο. Και το αναγκαίο είναι πολύ εύκολο να παρουσιαστεί, γιατί η αλήθεια είναι, ότι σε περιπτώσεις λιτότητας και φτώχειας αφυπνίζεται ο λαός, υπάρχουν διαδηλώσεις, υπάρχει αντίδραση. Όταν η αντίδραση αυτή κριθεί, ότι μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις ξένες απαιτήσεις, τότε … η επέμβαση είναι αναπόφευκτη και ό,τι καταληφθεί δεν θα ανήκει στην Ελλάδα. Κατά τα άλλα εμείς συζητάμε για εθνικό και διεθνές δίκαιο! |
Posted: 31 Mar 2013 09:37 AM PDT «Ηξεραν ο Γιώργος και ο Μπίκας» έγραψε σε πρωτοσέλιδο άρθρο η εφημερίδα μας για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και για τους σκανδαλώδεις χειρισμούς των προσώπων που -δυστυχώς για όλους μας- είχαν θέσεις κλειδιά στον κρατικό μηχανισμό και καθήκον να λειτουργήσουν στο πλαίσιο του νόμου και του Συντάγματος. Η κατάθεση του Γιάννη Διώτη στην Προανακριτική της Βουλής ανέτρεψε τους ισχυρισμούς τόσο του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, που επέμενε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είχε ενημερωθεί μόνο δύο φορές για την περιβόητη λίστα, όσο και του πρώην διοικητή της ΕΥΠ, ο οποίος έλεγε ότι η υπηρεσία του δεν είχε εμπλακεί στην υπόθεση. Συνεπώς, και υπό την αίρεση ότι τα στοιχεία που προσκόμισε στην Προανακριτική ο κ. Διώτης είναι ακριβή, οι κορυφές της ελληνικής διοίκησης έπαιξαν έναν όλως ύποπτο ρόλο στη διαχείριση της καυτής λίστας με τους ημεδαπούς καταθέτες στην Ελβετία. Ο πρώην πρωθυπουργός και ο τότε διοικητής της ΕΥΠ γνώριζαν πολύ καλά τι συνέβη και πώς εξελισσόταν, αλλά καμώνονταν ότι δεν ήξεραν, δεν ρωτούσαν, δεν μάθαιναν! Από τον κ. Παπανδρέου ήταν απολύτως αναμενόμενη τέτοιου είδους συμπεριφορά. Ο άνθρωπος που κατέστρεψε τις ζωές και γκρίζαρε το μέλλον όλων των Ελλήνων δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο. Από το «λεφτά υπάρχουν» ως το κουκούλωμα οποιασδήποτε λίστας η απόσταση είναι μηδενική. Ωστόσο, αλγεινή εντύπωση προκαλεί η συμπεριφορά του κ. Μπίκα, ο οποίος ήταν επικεφαλής της καρδιάς και του... υποσυνείδητου του κράτους μας. Είναι πραγματικά ανατριχιαστικό ο πρώην διοικητής της Υπηρεσίας Πληροφοριών της Ελλάδας να «συλλαμβάνεται» ψευδόμενος για ένα θέμα τέτοιας σημασίας. Επιπλέον, ο ίδιος άνθρωπος, που σίγουρα θα κληθεί να εξηγήσει τα ανεξήγητα, σήμερα τυγχάνει πρέσβης στο Λονδίνο. Δηλαδή, σε μια από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες που λαμβάνονται αποφάσεις σημαντικές για το μέλλον της χώρας μας. Εχοντας αυτά τα μέτωπα ανοιχτά, θα είναι σε θέση να προσφέρει τις δέουσες υπηρεσίες στην πατρίδα; Θα αντιμετωπίζεται από τους ομολόγους του ως διπλωμάτης με κύρος; Αυτονόητες οι απαντήσεις... |
Posted: 31 Mar 2013 09:02 AM PDT Από κουραστικό έως αηδία έχει καταντήσει αυτή η υπόθεση με τα «στρατόπεδα Κούρδων τρομοκρατών» στην Ελλάδα, που όπου σταθεί κι όπου βρεθεί αναφέρει ο πολυχρονεμένος Ερντογάν, ο πρωθυπουργός της φίλης και συμμάχου Τουρκίας. Για ία ακόμη φορά, ο Τούρκος πρωθυπουργός, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη χώρα του, ρωτήθηκε για τον αφοπλισμό των ανταρτών του ΡΚΚ… στο εξωτερικό, δηλαδή στην Ελλάδα! Στην απάντησή του ανέφερε «συζητάμε και με την Ελλάδα και της λέμε κοιτάξτε, υπάρχουν στη χώρα σας στρατόπεδα». Και μάλιστα, ο Ερντογάν είπε ότι συζητά το θέμα με την ελληνική κυβέρνηση σε ανώτατο επίπεδο, αλλά αν παρά την ειρηνική αυτή εμπλοκή των δυο χωρών σε συζητήσεις «εξακολουθούν να βρίσκονται τρομοκράτες, που χτυπούν ή που θα χτυπήσουν τη χώρα μας οι οποίοι εκπαιδεύονται στα δικά σας στρατόπεδα, τότε δεν έχει νόημα η συμφωνία που κάναμε. Μας είπαν ότι θα κλείσει το στρατόπεδο». Για να συνεχίσει, ότι όπως πληροφορήθηκαν η Ελλάδα έκλεισε το στρατόπεδο! Και στη συνέχεια συλλάβαμε και 14 «τρομοκράτες». Και παρά τη σύλληψη, τα δικαστήρια τους άφησαν ελεύθερους! Και οι Τούρκοι άρχισαν λέει να μας πιέζουν, λέγοντάς μας ότι «άλλα μας είπατε και άλλα έγιναν». Κι εμείς απαντήσαμε ότι… το φροντίζουμε και να μην ανησυχούν! Και οι Τούρκοι περιμένουν! Ποιος από τους δυο μας κάνει πλάκα; Ο Σαμαράς ή ο Ερντογάν; Διότι αν έχει στοιχεία για «στρατόπεδο τρομοκρατών», παρακαλούμε θερμά τις τουρκικές υπηρεσίες να στείλουν ότι στοιχεία έστειλαν στην κυβέρνηση στο e-mail του ιστοχώρου μας και δεσμευόμαστε να πάμε και να κάνουμε ρεπορτάζ επιτόπου. Ότι και να γράψουμε μετά, είτε θετικά είτε αρνητικά, η Τουρκία θα έχει κερδίσει την απόδειξη του ισχυρισμού της. Δίκαιη συμφωνία. Να μην εννοούν όμως τα στρατόπεδα των προσφύγων, διότι θα είναι απλά φαιδροί. Ποια στρατιωτική εκπαίδευση ρε «μπαγλαμάδες» εκεί οι άνθρωποι διαμαρτύρονται για τις συνθήκες ζωής, αν ήταν να εμπλακεί η Ελλάδα σε τέτοια «παιχνίδια» σε προσφυγικούς καταυλισμούς θα τους «φιλοξενούσε», ή στο… Hilton; Πλάκα μας κάνει ο Ερντογάν με τους «τρομοκράτες»; Κι εάν βρίσκεται κάποιος Κούρδος που ήταν στο PKK και έφυγε από την «πατρίδα» Τουρκία για να γλιτώσει το εξπρές του μεσονυχτίου στις φιλόξενες τουρκικές φυλακές, τον βαφτίσαμε κατευθείαν τρομοκράτη και… εκπαιδευόμενο βεβαίως-βεβαίως; Δε χαίρονται να είναι εδώ και όχι στο όρος Καντίλ να κερνάει μολύβι τους Τούρκους στρατιώτες; Με την ευκαιρία, μήπως θέλει ο Ερντογάν να ανοίξουμε το θέμα πόσοι κατά καιρούς παρίσταναν τους πρόσφυγες και ήταν πράκτορες της τουρκικής MIT; Όλοι γνωστοί είναι, απλά κάποιοι συνελήφθησαν και κάποιοι όχι… και όποιος έχει μυαλό καταλαβαίνει εκεί στην Άγκυρα. Επειδή όμως αυτό το θέμα στην κυριολεξία μας την έχει δώσει κάμποσο στα νεύρα, αυτοί οι κύριοι της κυβέρνησης, σκοπεύουν να πούνε σε απλά ελληνικά τι σημαίνει, ή θα αφήνουμε μόνο το υπουργείο Εξωτερικών με τις κλισέ διαψεύσεις – δεν θα μπορούσε να κάνει και τίποτε άλλο, για α είμαστε και δίκαιοι – κι εκεί θα εξαντλείται η αντίδρασή μας. Για να ασχολούμαστε σήμερα με αυτό, σημαίνει ότι το διαβάσαμε μια, το διαβάσαμε δυο, το διαβάσαμε τρεις και είπαμε τι στην ευχή συμβαίνει; Κανείς τους δεν αντιλαμβάνεται ότι οι Τούρκοι ακολουθούν κατά γράμμα τη στρατηγική του Γκέμπελς, «ρίξε, ρίξε λάσπη, κάτι θα μείνει στο τέλος»; Σκοπεύουν να συνεχίσουν να μη λένε κουβέντα και να αφήσουν τον Ερντογάν να εκμεταλλεύεται την υπόθεση και να χτίζει την εικόνα της Ελλάδας ως κράτους που υποθάλπει τη διεθνή τρομοκρατία; |
Posted: 31 Mar 2013 12:45 PM PDT
Γράφει η Κύρα Αδάμ Kύπρος και Ισραήλ, Ελλάδα και Τουρκία, τέσσερις πτωχές σε ενεργειακές πηγές χώρες μέ χρι τώρα, είναι πλέον υποχρεωμένες να αλλάξουν άρδην θέσεις και στόχους εξωτερικής και ενεργειακής πολιτικής (εκμετάλλευσης και διανομής υδρογονανθράκων). Είναι υποχρεωμένες να αναζητήσουν συμμάχους σε κράτη και πολυεθνικές, έτσι ώστε να αυξήσουν τη σταθερότητα στην περιοχή και δι' αυτού του τρόπου την προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων, άρα και των μελλοντικών κερδών τους. Η αρχή του «ταξιδιού» έγινε το 2003, όταν η Shell για λογαριασμό της Αιγύπτου... Βρήκε με γάλες ποσότητες φυσικού αερί ου στα ανοιχτό του δέλτα του Νείλου. Ακολούθησε η Κύπρος το 2006 με τις πρώτες έρευνες σε μέρος της ΑΟΖ της σε 13 μπλοκ και την ανάθεση στην αμερικανική εταιρεία NOBLE, το 2007, των ερευνών στο πολλά υποσχόμε νο μπλοκ 12 ή αλλιώς «το μπλοκ της Αφροδίτης». Λίγο αργότερα προστέθηκε και η ισραηλινή DE-LEK, η οποία από κοινού με τη NOBLE εντόπισε το 2010 ένα γιγαντιαίο κοίτασμα στο μπλοκ Λεβιάθαν, που «συνορεύει» με τα κοιτάσματα της Κύπρου. Από τον Μάιο του 2012 η Λευκωσία επιστράτευσε και τις εταιρείες TOTAL, ΕΝΙ και GAZPROM-BANK για έρευνες στα οικόπεδα 9,2,3,11. Οριοθέτηση ΑΟΖ Δεν πρέπει, όμως, να διαφεύγει της προσοχής ότι η κυπριακή δημοκρατία δεν έχει «αγγίξει» τα οικόπεδα 4,5,6,7 και 10, στα οποία από την πρώτη στιγμή η Τουρκία προέβαλε τους ισχυρισμούςτης ότι ανήκουν στη «δική» της ΑΟΖ που επιμένει ότι φτάνει μέχρι την Αίγυπτο. Η Τουρκία εντόπισε ευθύς εξ αρχής τον υπαρκτό κίνδυνο να μείνει εκτός νυμφώνος, αν:
Διμέτωπος αγώνας Η Τουρκία, με τα γρήγορα ανακλαστικά της, ξεκίνησε αμέσως «διμέτωπο αγώνα» και στην υπόθεση του Καστελόριζου, αλλά και στην ΑΟΖ της Κύπρου και των χρυσοφόρων κοιτασμάτων της. Ο στόχος είναι εμφανής: όση περισσότερη φασαρία προκαλείται γύρω από τα κοιτάσμα τα, τόσο περισσότερο αποθαρρύνονται μεγάλοι επενδυτές σε περιοχές «μεγάλου ρίσκου» και τόσο περισσότερο θα εμπλα κούν στη «διευθέτηση» του προ βλήματος μεγάλες δυνάμεις με συμφέροντα στην περιοχή, πρωτίστως οι ΗΠΑ και δευτε ρευόντως η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η «φασαρία» στην κυπριακή ΑΟΖ ξεκίνησε το 2011 όταν η τουρκοκυπριακή πλευρά «υπέ γραψε» συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ «της» με την Τουρκία, η οποία έκτοτε λειτουργεί υπέρ των «ενιαίων συμφερόντων» των δυο «κρατών». Ο Τουρκο κύπριος ηγέτης Ερόγλου, μάλι στα, επέμεινε δημοσίως ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά, ως ισότιμη πλευρά στις συμφωνίες του 1960, «έχει ίσα δικαιώματα πάνω στις φυσικές πηγές της νήσου, στην ξηρά και τις θαλάσσιες περιοχές της Κύπρου...». Όλως περιέργως, ο πρώην πρόεδρος της κυπριακής δημοκρατίας Δ. Χριστόφιας την ίδια χρονιά στη Γ.Σ. του ΟΗΕ προσέθεσε στη γραπτή ομιλία του ότι «θέλω να διαβεβαιώσω τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μου ότι ανεξαρτήτως των συνθη κών θα επωφεληθούν από την πιθανή ανακάλυψη και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων...». Η ειλικρινής όσο και «ρο μαντική» αυτή τοποθέτηση του προέδρου, την εποχή κατά την οποία η Κύπρος βρισκόταν ακόμα σε «οικονομική νιρβάνα», γύρισε μπούμερανγκ σήμερα στις συνθήκες οικονομικής κατάρ ρευσης της Λευκωσίας και έγινε η αιχμή του δόρατος του Τούρ κου υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου. Ο στόχος για τη συνολική διευθέτηση της ΑΟΖ Η προσπάθεια της κυπριακής κυβέρνησης να διαμορφώσει ένα «Ταμείο Αλ ληλεγγύης» με πρόθεση να διοχετευθούν σε αυτό τα μελλοντικά κέρδη από το φυσικό αέριο για να βοηθη θεί η οικονομική κατάσταση της Κύπρου έγινε η αφορμή για την Άγκυρα να αναποδογυρίσει την εικόνα. Το οικο νομικό όφελος από τους υδρογονάνθρακες για τους Τουρκοκύπριους «συνιδρυ-τές» της Κύπρου είναι το «πάτημα» για την Άγκυρα να προτείνει τη συνολική διευθέτηση των ΑΟΖ της περιοχής, Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου αν μείνει,ενωμένη -ή των δυο κρατών της Κύ πρου αν οι δυο κοινότητες δεν τα «βρουν στη μοιρασιά» της ΑΟΖ και των κερδών. Η καινούργια «ιδρυτική» συμφωνία στην Κμπρο, κατά την άποψη της Τουρκίας περνάει μέσα από τη συμφωνία των ΑΟΖ της Κύπρου, της Ελλάδας και της Τουρκίας με την Αίγυπτο, στη μέση της Αν. Μεσογείου. Αυτό κατά την τουρκική άποψη σημαίνει ότι έχει επέλθει προηγου μένως «συμβιβασμός » ανά μεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία στο θέμα της οριο θέτησης της μεταξύ τους ΑΟΖ. Η Άγκυρα δείχνει πλέον 'να βάζει σε δεύτερη μοίρα την «ΑΟΖ του Αιγαίου» (σ.σ.: την οποία μάλλον μπορεί να κερδίσει χωρίς μεγάλες απώλειες η Ελλάδα με βάση το Δίκαιο της θάλασσας). Ενδιαφέρεται πρωτίστως για την «ΑΟΖ της Αν. Μεσογείου» υπέρ αυτής, εκτιμώντας ότι εύκολα «θα καταπιεί» την ΑΟΖ του Καστελόριζου, αφού «η τάση» των τελευταίων αποφάσεων του Δικαστηρίου της Χάγης είναι να μην αποδίδει ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα σε νησιά που βρίσκονται πολύ μακριά από την ξηρά του κράτους όπου ανήκουν και πολύ κοντά στις ακτές του παρακείμενου κράτους. Αμοιβαίο όφελος Στο σημείο αυτό η Άγκυρα επιχειρεί να προσεταιρι στεί την επαμφοτερίζουσα επίσημη θέση των ΗΠΑ στο θέμα της κυπριακής ΑΟΖ. Η Ουάσινγκτον ναι μεν «αναγνωρίζει το δικαίωμα της κυπριακής δημοκρατίας να εξορύξει της φυσικές πηγές μέσα στην ΑΟΖ της, συμπε ριλαμβανομένης της βοή θειας από αμερικανικές εταιρείες... προσβλέπει, όμως, στο αμοιβαίο όφελος και για τις δυο πλευρές από τις κοινές πηγές, στο πλαίσιο μιας συνολικής συμφωνίας για το Κυπριακό». «Χαρτί» για την Τουρκία το κόστος μεταφοράς Ένα «χαρτί» που προσδοκά να παίξει πολύ χοντρά η Τουρκία στους υδρογονάνθρακες της Αν. Μεσογείου είναι το σχέδιο και το κόστος μεταφοράς των υδρογονανθράκων στην Ευρώπη. Η τουρκική πλευρά και εκ παραλλήλου η βρετανική πλευ ρά, που «προωθεί» όπως καλύτερα μπορεί την ίδια άποψη, θε ωρούν ότι ο πλέον «οικονομικός τρόπος» για να μεταφερθεί το φυσικόαέριο στην Ευρώπη είναι να περάσει μέσω Τουρκίας, υπονο ώντας σαφώς ότι η Κύπρος (κα τά προτίμηση ενιαία) θα διατρέ χεται από έναν τουρκικό κατ' ου σία αγωγό στο έδαφος της Τουρκίας. Σπεύδουν, μάλιστα, να παρουσιάσουν και ελκυστικά νούμερα, αποσιωπώντας όμως ότι οι τουρκικοί αγωγοί για τη μεταφο ρά του αερίου στην Ευρώπη εί ναι οι περισσότεροι στα σκαριά και όχι έτοιμοι. Γι' αυτό και εκ πρώτης όψεως προκαλεί έκπληξη η «τιμωρητική» απόφαση της Άγκυρας να αναιρέσει όλα τα σχέδια κατασκευής αγωγών σε τουρκικό έδαφος, στα οποία συμμετέχει η ιταλική ΕΝΙ, διότι η εταιρεία αυτή έχει αναλάβει εξορύξεις σε οι κόπεδο της κυπριακής ΑΟΖ. Η ΕΝΙ συμμετέχει στους σχεδιαζόμενους μαζί με τους Ρώσους αγωγούς Σαμσουν Τσεϋχάν (για τη μεταφορά πετρελαίου από την Μαύρη θάλασσα στο λιμάνι του Τσεϊχάν στη Μεσόγειο αλλά και στον υποθαλάσσιο ανωνή ρωσικού φυσικού αερίου SOU TH STREAM, καθώς και στη με ταφορά φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν μέσω Τουρκίας σε Ελλάδα και Ιταλία (ITGI), ή με την παράκαμψη της Ελλάδας τον αγωγό TAP. I Σκοπιμότητα με το αέριο του Ισραήλ Υπάρχει ένα ακόμα ανοιχτό κεφάλαιο στην περιοχή: το φυσικό αέριο του Ισραήλ και οι τουρκοϊσραηλινές σχέσεις. Το σπάσιμο των πάγων ανάμεσα στην Άγκυρα και την Ιερουσαλήμ έγινε θεαματικά από τον πρόεδρο Ομπάμα, αλλά ενώ η «θιγμένη» Τουρκία στην ουσία προσβλέπει στην αναθέρμανση, το «απολογούμενο» Ισραήλ δείχνει πιο επιφυλακτικό. Η επαναπροσέγγιση Τουρκίας - Ισραήλ, πα ράλληλα με την «ειρηνευτική διαδικασία, Άγ κυρας με Κούρδους της Τουρκίας, αλλά και της Τουρκίας με τους Κούρ δους του Β. Ιράκ, ενδυ ναμώνει τον αμερικανι κό κλοιό γύρω από το Ιράν, ορκισμένο εχθρό του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Αποξένωση Όμως, ισχυρό μέλημα της Τουρκίας είναι να αποξενώσει όσο μπορεί περισσότερο το φυσικό αέριοτου Ισραήλ από αυτό της Κύπρου. Γι' αυ τό και από τώρα απλώνει δίχτυα με την ιδέα μετα φοράς του ισραηλινού φυσικού αερίου και πάλι μέσω Τουρκίας, ως προ σφορότερη οικονομικά λύση στο θέμα. Είναι άγνωστο αν το Ισραήλ θα εξαρτήσει το μέλλον του τόπου του και τη σύνδεση του με την ΕΕ μέσω του φυσικού αερίου του από την Τουρ κία ή θα εξετάσει το κό στος και τα οφέλη από σχέδια μεταφοράς του μέσω Κύπρου και Ελλά δας. Οι συνομιλίες Ελλά δας - Ισραήλ για μια τέ τοια προοπτική δεν βρίσκονται καν στα σπάργανα, αν και η Αθήνα, μετά την επαναπροσέγ γιση του Ισραήλ με την Τουρκία, σπεύδει και αυ τή στο Ισραήλ για συνομιλίες σε ανώτατο επίπε δο. Το ίδιο προτίθεται να κάνει και ο πρόεδρος της Κύπρου. Έτσι παραφράζεται η γνωστή ρήση ότι το (τουρκικό) βόδι ξυπνάει τον αγωγιάτη (Αθήνα, Λευκωσία) για το Ισραήλ. Πηγή εφημ. "Η Ελλάδα σήμερα" |
Posted: 31 Mar 2013 01:56 AM PDT Βαρύτατες θα είναι οι απώλειες που θα υποστούν οι καταθέτες της Τράπεζας Κύπρου με ποσά άνω των 100.000 ευρώ, αφού το «κούρεμα» αναμένεται να φθάσει συνολικά το 60%. Περίπου το 60% των καταθέσεών τους θα χάσουν οι καταθέτες της Τράπεζας Κύπρου με ποσά που ξεπερνούν τα 100.000 ευρώ. Η Τράπεζα Κύπρου θα αντικαταστήσει με μετοχές το 37,5% του ποσού που θα κουρευτεί. Ωστόσο το «κούρεμα» δεν αποκλείεται να αυξηθεί περαιτέρω αν προστεθεί σε αυτό το ποσοστό 22,5% που παγώνει προσωρινά και ενδέχεται μέρος ή ολόκληρο να μετατραπεί επίσης σε μετοχές, όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της, η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου: «Ποσοστό 37,5% της διαφοράς μετατρέπεται αυτόματα σε μετοχές τάξης Α' με δικαιώματα ψήφου και μερίσματος στην Τράπεζα Κύπρου. Ποσοστό 22,5% της διαφοράς παγοποιείται προσωρινά και ενδεχομένως, μέρος ή ολόκληρο του, να μετατραπεί σε μετοχές τάξης Α' με δικαιώματα ψήφου και μερίσματος στην Τράπεζα Κύπρου για σκοπούς πλήρης ανακεφαλαιοποίησης της. Στην ανακοίνωση της Κεντρικής Τράπεζας με την οποία δίνονται διευκρινίσεις, ως προς την εφαρμογή των διαταγμάτων για την εξυγίανση της Τράπεζας Κύπρου και την απορρόφηση των καλών εργασιών της Λαϊκής Τράπεζας, αναφέρεται: «Συγκεκριμένα, για την καλύτερη κατανόηση των Μέτρων Εξυγίανσης που εφαρμόζονται, δυνάμει του περί Εξυγίανσης Πιστωτικών και 'Αλλων Ιδρυμάτων Νόμου του 2013, στην Τράπεζα Κύπρου και Λαϊκή Τράπεζα, στη βάση της συμφωνίας του Eurogroup με την Κυπριακή Κυβέρνηση την 25η Μαρτίου 2013, «η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου ('ΚΤΚ') διευκρινίζει τα ακόλουθα: Πηγή: Έθνος |
Posted: 31 Mar 2013 01:40 AM PDT Η κερκόπορτα που άνοιξε στην Κύπρο πολύ δύσκολα θα κλείσει... Τίποτα δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο, πλέον, αναφορικά με το κούρεμα των καταθέσεων, σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η κερκόπορτα που άνοιξε στην Κύπρο πολύ δύσκολα θα κλείσει και αυτό γιατί έχει δημιουργηθεί πλέον δεδικασμένο. Όπερ σημαίνει ότι στο εξής, οι Βρυξέλλες θα μπορούν πολύ πιο εύκολα, σε σχέση με την πρώτη φορά, να ανακοινώνουν haircuts στις καταθέσεις ανά την Ευρώπη. Αρκεί να σημειωθεί ότι πατώντας πάνω στο κυπριακό δεδομένο, από την Μαδρίτη άρχισαν να βγαίνουν οι πρώτοι ψίθυροι που θέλουν την εκεί κυβέρνηση να σχεδιάζει ένα μικρό κούρεμα και στις καταθέσεις των ισπανικών τραπεζών. Συγκεκριμένα, γίνεται λόγος για ένα haircut της τάξης του τρία τοις χιλίοις σε όλες ανεξαιρέτως τις καταθέσεις. Δηλαδή, είτε είναι πάνω από 100.000 ευρώ είτε κάτω. Βεβαίως, το ποσοστό αυτό δεν έχει να κάνει σε τίποτα με το αντίστοιχο της Κύπρου, όπου, ως γνωστόν, ουσιαστικά μπήκε λουκέτο σε μία τράπεζα και το κούρεμα θα ξεκινάει από 30-40%(στην Κύπρου) και θα φθάνει το 80-90%(στη Λαϊκή). Σε κάθε περίπτωση πάντως θα πρέπει να σημειωθεί ότι από τη στιγμή που έγινε το πρώτο βήμα, το πιθανότερο είναι πως θα ακολουθήσει και το επόμενο. Και το μέγα ερώτημα τώρα είναι πού θα εστιάζεται γεωγραφικά και ποιους θα αφορά. Σε κάθε περίπτωση πάντως όλα δείχνουν ότι μια νέα εποχή έχει αρχίσει να διαφαίνεται και σε αυτό το μέτωπο... Πηγή: Βόρεια |
Posted: 31 Mar 2013 12:56 PM PDT Θεωρία συνωμοσίας ή στημένο το ΟΧΙ και η δήθεν αποτυχία της συμφωνίας με τους Ρώσους; Του Δημοσθένη Λιακόπουλου Το ρεζουμέ αυτών που ακούμε στα ευρωπαϊκά κανάλια είναι ότι παρά τον "ηρωισμό" της κυπριακής βουλής και το ΟΧΙ στην τρόϊκα, οι Ρώσοι πούλησαν τους Κύπριους και τους έριξαν στο στόμα του λύκου, αφού δεν υπάρχει τελικά άλλη λύση παρά μόνο αυτό που λέει η τρόϊκα. Τα ρωσικά κανάλια λένε ότι οι Κύπριοι που πήγανε στη Μόσχα κορόϊδευαν και δεν έκαναν καμία ουσιαστική πρόταση και δεν δέχτηκαν καμία πρόταση των Ρώσων, που ήθελαν να δώσουν λύση πακέτο χωρίς την ανάγκη της τρόϊκας, και πήγανε στη Μόσχα με σκοπό να αποτύχουν οι συνομιλίες, ώστε να γυρίσουν πίσω και να πουν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση πέρα από αυτά που λέει η τρόϊκα, με αποτέλεσμα να απογοητεύσουν τους Κυπρίους που ενθουσιάστηκαν μετά το πρώτο ΟΧΙ. Επειδή όμως όλα εκ του αποτελέσματος κρίνονται, σκεφτείτε και το παρακάτω σενάριο. ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ 1. Θέλουν να διώξουν τους Ρώσους από την Κύπρο και την Μεσόγειο. 2. Θέλουν να πάρουν όσα μπορούν περισσότερα από τα ρωσικά χρήματα από τις ρωσικές εταιρείες και τους τραπεζικούς λογαριασμούς της Κύπρου 3. Θέλουν να πάρουν όλο το φυσικό αέριο της Κύπρου και να μην έχουν ανάγκη το ρωσικό φυσικό αέριο, από το οποίο εξαρτάται ολόκληρη η Ευρώπη. 4. Θέλουν να πάρουν ένα μεγάλο μέρος από τις οικονομίες του κυπριακού λαού και των κυπριακών επιχειρήσεων και να δημιουργήσουν προηγούμενο κατάσχεσης καταθέσεων. 5. Θέλουν να διαλύσουν την βαριά βιομηχανία της Κύπρου που είναι το πολύ καλά ανεπτυγμένο τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό της σύστημα και να γίνει η Κύπρος απόλυτο υποχείριό τους, πράγμα αυτονόητο μετά την αποχώρηση των Ρώσων. ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ 1. Έβαλαν το EUROGROUP να κάνει την γνωστή πρόταση κουρέματος που κατέστρεφε ακαριαία την κυπριακή οικονομία. 2. Η κυπριακή βουλή είπε ΟΧΙ στο σχέδιο. 3. Αντί να πάει ο πρόεδρος Αναστασιάδης στη Μόσχα, που θα έβρισκε την μόνη διαφαινόμενη λύση, πήγε ο υπουργός οικονομικών που έλεγε μάλιστα ότι μπορεί και να παραιτηθεί. 4. Οι προτάσεις των Κυπρίων στη Μόσχα ήταν ασαφείς και έλεγαν ότι για να πάρουν λεφτά δεν μπορούσαν να δώσουν τίποτε και ήθελαν απλά δάνειο, χωρίς να δίνουν ΤΙΠΟΤΕ. 5. Οι Ρώσοι που είναι επαγγελματίες έζησαν για μία ακόμη φορά το σήριαλ με την επίσκεψη Παπανδρέου, που πήγε όταν η Ελλάδα ήτανε με το πιστρόλι στον κρόταφο και μιλούσε για....πράσινη ανάπτυξη στον Πούτιν. 6. Οι Ρώσοι ζήτησαν να μην δώσουν δάνειο αλλά να πληρώσουν ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ με συγκεκριμένα ανταλλάγματα (εξαγωγή φυσικού αερίου, ναυτική βάση κτλ) 7. Οι Κύπριοι είπαν ΟΧΙ στους Ρώσους, διότι έχουν άλλες δεσμεύσεις και έστησαν την αποτυχία της συνεννόησης. 8. Οι συνομιλίες πάγωσαν και ο Μεντβέντεφ είπε "ξεκαθαρίστε το τι μπορείτε να κάνετε και ξαναελάτε". Οι Κύπριοι όμως είχαν προθεσμία που "σκοτώνει" και η δουλειά χάλασε. ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ 1. Με το πρώτο ΟΧΙ να δίνει άλλοθι, ψηφίζουν ακόμη μεγαλύτερη κατάσχεση καταθέσεων. 2. Η Κύπρος γίνεται έρμαιο του EUROGROUP και της Γερμανίας, που βρίσκει πηγή φυσικού αερίου στη Μεσόγειο για να μην εξαρτάται μόνο από την Ρωσία, πράγμα που ισχύει σήμερα. 3. Οι Ρώσοι φεύγουν και απομονώνονται πλεόν από την Μεσόγειο. 4. Οι Ισραηλινοί ξαφνικά ζητούν συγγνώμη από τουςΤούρκους και οι απόγονοι των νομάδων της Τάκλα Μακάν εμφανίζονται ενωμένοι και αγαπημένοι (άραγε μάλωσαν ποτέ;) και η Μεσόγειος φράσσεται για τους Ρώσους. 5. Δημιουργείται προηγούμενο για κατάσχεση καταθέσεων ό,τι ώρα γουστάρουν. 6. Τα κανάλια και τα παπαγαλάκια προπαγανδίζουν ότι οι Ρώσοι είναι κακοί και δεν έσωσαν την Κύπρο. 7. Προωθείται η προπαγάνδα της ΜΗ ΥΠΑΡΞΗΣ ΑΛΛΗΣ ΛΥΣΗΣ. 8. Aυτό είναι και το ανέκδοτο. Kάποιοι λένε ότι δεν επαληθεύτηκαν οι προφητείες της Ορθοδοξίας που είχε παρουσιάσει ο Λιακόπουλος, αφού οι Ρώσοι δεν έσωσαν την Κύπρο, δίνοντάς της το κατάλληλο δάνειο. Ξέρετε εσείς, φίλοι μου, να αναφέρθηκα εγώ ποτέ σε κάποια προφητεία που να λέει ότι το ΞΑΝΘΟΝ ΓΕΝΟΣ θα δώσει δάνειο στους Κύπριους; Η προπαγανδιστική δύναμη μερικών συμβαδίζει με τις δυνατότητες του ...εγκεφάλου τους. ΤΕΛΙΚΑ 1. Οι Ρώσοι μένουν στη γωνία και η ρώσικη αρκούδα στριμωγμένη βγάζει νύχια 2. Όλοι οι πολίτες-υπήκοοι-δούλοι συνειδητοποιούν ότι... α. Τα σπίτια τους δεν είναι δικά τους, αφού πληρώνουν φόρο-ενοίκιο στο όποιο κράτος β. Τα αυτοκίνητά τους δεν είναι δικά τους, αφού πληρώνουν για αυτά φόρους κάθε χρόνο στο κράτος γ. Οι οικονομίες τους στις τράπεζες δεν είναι δικές τους αφού ανά πάσα στιγμή γίνεται ένα μπαμ και τους τα παίρνουν όλα. Για δουλέψτε το λίγο στο μυαλό σας... Πηγή: Prison Planet |
Posted: 31 Mar 2013 01:48 AM PDT Αλλάζει η ώρα. Μα δε θα αλλάξει τίποτε άλλο. Δε θα αλλάξει ούτε η μέρα ούτε ο χρόνος ούτε η μαυρίλα τους. Όλα θα παραμείνουν αφόρητα ίδια. Γιατί δεν είναι παρά μικρές κι ασήμαντες κουκκίδες στη γραμμή της ιστορίας. Μια γραμμή που επεφύλασσε για μας έναν πολύ δύσκολο ρόλο. Ενδεχομένως τον πιο δύσκολο απ' όλους. Αυτό θα μας το δείξει το πολύ κοντινό μέλλον. Γυρίζουμε τα ρολόγια μας μια ώρα μπροστά. Πόσο θα 'θελα να τα γυρίζαμε χρόνια μπροστά. Να χαθούν με το γύρισμα ενός δείκτη όλα τα χρόνια που μας μέλλει να ζήσουμε μέσα σ' αυτήν την καταχνιά. Να χαθούν όπως θα χαθεί αυτή η ώρα ανάμεσα στις 3 και τις 4. Μια ώρα που δε θα τη ζήσουμε ποτέ. Πάντα θα ξέρουμε ότι την ώρα 3 με 4 τα ξημερώματα της 31ης Μαρτίου 2013 δεν τη ζήσαμε ποτέ. Την προσπεράσαμε χωρίς μια ανάσα. Πώς θα 'ταν άραγε να προσπερνούσαμε έτσι και τα χρόνια; Να γυρίσουμε το δείκτη ξεκινώντας απ' τις 3 τα ξημερώματα απόψε και να βρεθούμε μονομιάς στις 4 τα ξημερώματα της 31ης του Μάρτη του 2025 ή του 2032…! Να κοιτάμε προς τα πίσω και να μην υπάρχει τίποτα. Μόνο κενό! Και μαύρες μέρες που θα ζούσαμε, αλλά δεν τις ζήσαμε τελικά προσπερνώντας τις με ένα παιχνίδι της μοίρας! Ή τι λέτε να γυρίζαμε τους δείκτες των ρολογιών πίσω; Αλλά αρκετά πίσω. Από κει που ξεκινήσαμε τα μεγάλα μας τα λάθη. Πότε, άραγε, ξεκινήσαμε τα μεγάλα μας λάθη; (Δεν εννοώ τα προσωπικά. Στα συλλογικά αναφέρομαι) Για τον καθένα μας ήταν άλλη η στιγμή του λάθους που θα 'θελε να γυρίσει πίσω και να αλλάξει, να ξαναγράψει την ιστορία απ' την αρχή. Γι' άλλον η στιγμή αυτή είναι η 17η του Ιούνη, γι' άλλον το Καστελλόριζο του ΓΑΠ, γι' άλλον η μέρα που μπαίναμε στην Ευρωζώνη, γι' άλλον η μέρα που μπήκαμε στην ΕΟΚ, γι άλλον η μέρα που προσγειώθηκε ο Καραμανλής στο Ελληνικό, γι' άλλον η αποστασία του Μητσοτάκη, γι' άλλον η δολοφονία του Λαμπράκη, γι' άλλον η ήττα της ΕΔΑ, γι' άλλον η Βάρκιζα, γι' άλλον ο Σαγγάριος, γι' άλλον το Γουδί, γι' άλλον η δολοφονία του Καποδίστρια, γι' άλλον το '21, γι' άλλον η άλωση της Πόλης γι' άλλον το Σχίσμα, γι' άλλον το Βυζάντιο και πάει λέγοντας… Πριν μου πείτε εσείς πόσο ακριβώς θα θέλατε να γυρίσουμε τους δείκτες, θα ξεκινήσω εγώ. Ο καθένας μας θα γύριζε τους δείκτες στο σημείο που νομίζει πως έγινε το λάθος, για να το διορθώσει και να ξαναγινόντουσαν αλλιώς τα πράγματα! Εγώ λοιπόν θα γύριζα τους δείκτες ως εκείνη τη μέρα που ο Δημοσθένης εκφωνούσε το λόγο του στην Εκκλησία του Δήμου ενάντια στη συμμαχία-υποταγή της Αθήνας στον Φίλιππο της Μακεδονίας και υπέρ της υπεράσπισης της αυτοδύναμης αθηναϊκής δημοκρατίας. Δυστυχώς δεν εισακούστηκε ο φλογερός δημοκράτης Δημοσθένης και οι συμπολίτες του, με… think tank τον Ισοκράτη της "πανελλήνιας ιδέας", κουρασμένοι έσκυψαν το κεφάλι στο Φίλιππο και συντάχθηκαν μ' αυτόν. Υποτάχθηκαν σ' αυτόν. Κι η απόφαση αυτή σήμανε το τέλος της Δημοκρατίας. Από τότε μέχρι σήμερα η Δημοκρατία αγνοείται. Εκεί ήθελα να γύριζα, στην Πνύκα. Να έβγαινα στο βήμα, στο πλευρό του Δημοσθένη και να φώναζα στους Αθηναίους πως η απόφασή τους αυτή θα έθαβε για πάντα το σπουδαιότερο πνευματικό επίτευγμα του Ανθρώπου: τη Δημοκρατία. Και να τους τόνιζα ότι από το σήκωμα του χεριού τους κρινόταν το μέλλον της ανθρωπότητας. Κι ότι στο χέρι τους αυτό που θα σηκώσουν για να ψηφίσουν ναι ή όχι, δεν κυλά μόνο το αίμα της καρδιάς τους, αλλά και το αίμα της Δημοκρατίας που με τόσο κόπο, τόσο αίμα και τόσα βάσανα δημιούργησαν και διατήρησαν οι Αθηναίοι δημοκράτες. Θα τους φώναζα ότι στο χέρι τους κυλά ο "Μαραθώνας" της Δημοκρατίας! Κι ότι οι Φειδιππίδες μετά το σπουδαίο αθηναϊκό "όχι", θα 'ναι έτοιμοι να τρέξουν στα πέρατα της γης για να κηρύξουν πέφτοντας "ΝΕΝΙΚΗΚΕΝ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"! Πηγή: Free Pen |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.