11 Ιουν 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους! 10-6-13

Ας μιλήσουμε επιτέλους!

Posted: 10 Jun 2013 08:58 PM PDT
«Μην πουλάτε τις ΔΕΚΟ στην τιμή που θέλουν οι άλλοι. Πρέπει να πουληθούν οι Δημόσιες Επιχειρήσεις αλλά στις τιμές που θέλετε εσείς να τις πουλήσετε», τόνισε ο πρώην πρόεδρος του Eurogroup και πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος επισκέπτεται τη χώρα μας στο πλαίσιο διμερούς επίσκεψης εργασίας.

 Ο κ. Γιούνκερ ξεκίνησε τη διάλεξή του με θερμά λόγια για την Ελλάδα. «Όταν η Ελλάδα δέχθηκε μια επίθεση άσεμνη και δηλητηριώδη ήμουν εκεί για να την υπερασπιστώ. Η Ελλάδα είναι και δικιά μου» είπε, ενώ τόνισε πως τα προβλήματα της Ελλάδας δεν μπορούν να εξεταστούν έξω από το ευρωπαϊκό πλαίσιο.

 Παράλληλα, αναφέρθηκε σε προτάσεις και αποστροφές των λόγων πολιτικών εκπροσώπων του ευρωπαϊκού Βορρά κατά τη διάρκεια της κρίσης οι οποίες έθιγαν την τιμή και την αξιοπρέπεια του ελληνικού έθνους και στις οποίες, όπως τόνισε χαρακτηριστικά, ο ίδιος αντιστάθηκε σθεναρά.

 Ο κ. Γιουνκέρ χαρακτήρισε τα προβλήματα τα οποία αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει η Ελλάδα από την έναρξη της κρίσης «τραγικά και δραματικά», σημειώνοντας ότι δε μπορούν να εξεταστούν έξω από το ευρωπαϊκό πλαίσιο.

 Αναφοερόμενος στο ρόλο της Ευρώπης ως ηπείρου από την άποψη των εξελίξεων στην παγκόσμια οικονομία, ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου έκανε λόγο για τη μεγαλύτερη κοινή αγορά του κόσμου, η οποία όμως βλέπει το ποσοστιαίο ΑΕΠ της σαν συμβολή στο παγκόσμιο ΑΕΠ να βαίνει μειούμενο.

 Την ίδια στιγμή, σημείωσε ο κ. Γιούνκερ, η αποδυνάμωση της Ευρώπης σε δημογραφικό επίπεδο θέτει επίσης νέες προκλήσεις.

 «Υπάρχει ανάγκη για περισσότερη ευρωπαϊκή ενοποίηση, για λιγότερο εθνικισμό, για λιγότερο λαϊκισμό», τόνισε χαρακτηριστικό ο πρώην επικεφαλής του Eurogroup, για να σημειώσει ότι οποιος χρησιμοποιεί την έννοια έθνος ενάντια στην Ευρώπη, οδηγεί σε απώλειες για όλους και για τον ίδιο, ενώ «όποιος ζητεί περισσότερη Ευρώπη, οδηγεί σε όφελος για όλους».
Posted: 10 Jun 2013 08:27 PM PDT

Τους λόγους της σύνταξης και δημοσιοποίησης της ειδικής έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για το πρώτο ελληνικό σχέδιο διάσωσης επιχειρεί να διακριβώσει η Megan Greene σε άρθρο γνώμης στο BLOOMBERG με τίτλο «On the IMF's Big Fat Greek Woulda-Shoulda-Coulda».

 Οι παραδοχές αποτυχίας του ελληνικού σχεδίου διάσωσης δεν προκάλεσαν έκπληξη, όπως επισημαίνει η αρθρογράφος, καθώς αξιωματούχοι του ΔΝΤ, καθόλη τη διάρκεια του προηγούμενου έτους εξέφραζαν κατ' ιδίαν την ανησυχία τους για τα προγράμματα διάσωσης της Ευρωζώνης.

 Με την έκθεσή του το ΔΝΤ αποδέχθηκε τρεις σημαντικές αποτυχίες στο ελληνικό πρόγραμμα. Πρώτον ότι το ελληνικό χρέος όφειλε να αναδιαρθρωθεί αμέσως μετά την εκδήλωση της κρίσης και όχι τον Μάρτιο του 2012, καθώς η καθυστέρηση επέτρεψε στους ιδιώτες επενδυτές να μειώσουν την έκθεσή τους στο ελληνικό χρέος μετακυλώντας το στους επίσημους πιστωτές.

 Δεύτερον το ΔΝΤ αποδέχθηκε ότι οι μακροοικονομικές υποθέσεις για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους αποδείχθηκαν ιδιαίτερα αισιόδοξες. Όπως ομολόγησε και παλαιότερα το ΔΝΤ, είχε υποτιμήσει τον δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή και κατά συνέπεια τις επιπτώσεις της λιτότητας και των δημοσιονομικών περικοπών στην οικονομική ανάπτυξη.

Τρίτον το ΔΝΤ επεσήμανε τα διαφορετικά συμφέροντα εντός της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ και των μεμονωμένων πιστωτών, όπως της Γερμανίας. Η έκθεση επικρίνει παράλληλα την αδυναμία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την προώθηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα, όπως και την αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ, που μείωσε την αποτελεσματικότητα της αναδιάρθρωσης του ιδιωτικού χρέους.

Ένας από τους λόγους που διατυπώθηκαν για την δημοσιοποίηση της έκθεσης του ΔΝΤ, σύμφωνα με την αρθρογράφο, ήταν η ενδεχόμενη βούληση του Ταμείου να προκαλέσει την έξοδό του από την Τρόικα. Κάτι τέτοιο δεν μοιάζει ωστόσο πιθανό καθώς το ΔΝΤ είχε την ευκαιρία να απομακρυνθεί κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για το κυπριακό σχέδιο διάσωσης και επέλεξε τελικά να συμμετάσχει.

 Ένα άλλο ενδεχόμενο είναι ότι το ΔΝΤ επιχείρησε να ανακτήσει μέρος της αξιοπιστίας που είχε απολέσει από τα λάθη του πρώτου σχεδίου διάσωσης για την Ελλάδα. Τα ίδια ωστόσο λάθη επαναλήφθηκαν από την Τρόικα και στο πρόσφατο σχέδιο διάσωσης για την Κύπρο. Οι υποθέσεις μάλιστα πάνω στις οποίες βασίσθηκε το κυπριακό σχέδιο διάσωσης είναι οι ίδιες που είχε χρησιμοποιήσει η Τρόικα για την Ελλάδα, καθιστώντας πιθανή την διαγραφή μέρους του κυπριακού χρέους, τα επόμενα χρόνια.

 Την καλύτερη εξήγηση για την απόφαση δημοσιοποίησης της έκθεσης από το ΔΝΤ έδωσε ο Mark Dow, πρώην οικονομολόγος του Ταμείου, ο οποίος θεωρεί ότι το ΔΝΤ επιχειρεί να αλλάξει πολιτική, χρησιμοποιώντας τα διδάγματα για την αναδιάρθρωση χρέους, την ανάκτηση της παραγωγικότητας και τη λιτότητα, που εξάγονται από τα τωρινά σχέδια διάσωσης ώστε να τα εφαρμόσει στα μελλοντικά σχέδια διάσωσης.

 Η επιρροή του ΔΝΤ στις ασκούμενες πολιτικές στην Ευρωζώνη είναι περιορισμένη λόγω και της περιορισμένης οικονομικής συνεισφοράς του στα σχέδια διάσωσης. Το ΔΝΤ εξάλλου καθόλη τη διάρκεια του περασμένου έτους είχε εκφράσει την αντίθεσή του στην επιβολή μιας εμπροσθοβαρούς λιτότητας και των αρνητικών συνεπειών της στην οικονομική ανάπτυξη.
Posted: 10 Jun 2013 08:05 PM PDT
Η εκπρόσωπος του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ Τζεν Πσάκι, ανακοίνωσε πριν από λίγο ότι ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπαράκ Ομπάμα θα εξετάσει ένα ευρύ φάσμα εναλλακτικών λύσεων για τη Συρία κατά τη διάρκεια συναντήσεών του με στελέχη της κυβέρνησης στον Λευκό Οίκο μέσα στην εβδομάδα.
Δήλωσε σχετικά τα εξής: «Ένα ευρύτερο φάσμα από εναλλακτικές λύσεις έχει προετοιμασθεί προς εξέταση για τον πρόεδρο, όπως και εσωτερικές συναντήσεις για να συζητηθεί η κατάσταση».
Η εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών πρόσθεσε ότι "οι συνθήκες στα πεδία των μαχών έχουν επιδεινωθεί. Αυτό είναι ειλικρινώς ανησυχητικό». Μίλησε και για την εμπλοκή της Χεζμπολάχ και του Ιράν στον εμφύλιο της Συρίας.

Αλλος αξιωματούχος υπό καθεστώς ανωνυμίας δήλωσε ότι από τις συναντήσεις στον Λευκό Οίκο, στις οποίες θα συμμετάσχει και ο υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι, ενδεχομένως να αποφασιστεί και ο πιθανός εξοπλισμός των Σύρων ανταρτών.

Προηγουμένως, η Elise Labott σε ανταπόκρισή της από την Ιερουσαλήμ στην ιστοσελίδα του CNN («Will U.S. arm Syrian rebels? White House to discuss it this week»), είχε μεταδώσει ότι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Ομπάμα επιβεβαιώνουν ότι θα διεξαχθούν κρίσιμες συναντήσεις στον Λευκό Οίκο, την τρέχουσα εβδομάδα, όπου θα συζητηθεί, μεταξύ άλλων, το ενδεχόμενο αποστολής βαρέως οπλισμού στους αντικαθεστωτικούς αντάρτες της Συρίας.

Οι εν λόγω αξιωματούχοι επισημαίνουν ότι δεν έχουν ληφθεί ακόμη αποφάσεις, συμπληρώνοντας παράλληλα ότι ο Πρόεδρος Ομπάμα εξετάζει ολοένα περισσότερο το ενδεχόμενο υπογραφής συμφωνίας για τον εξοπλισμό των μετριοπαθών ανταρτικών ομάδων.

Κατά τις συναντήσεις στο Λευκό Οίκο θα συζητηθεί επίσης το ενδεχόμενο επιβολής ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Συρία, μολονότι παραμένει απίθανη η υιοθέτηση της πρότασης, σύμφωνα με τους αξιωματούχους.

Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, John Kerry, ανέβαλε το ταξίδι του στη Μέση Ανατολή για να συμμετάσχει στις συναντήσεις του Λευκού Οίκου.
Posted: 10 Jun 2013 07:28 PM PDT
Γράφει ο Simon Johnson

Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση στην Ευρώπη, αποκαλύπτει στέλεχος του ΔΝΤ. Γιατί δεν λέει όλη την αλήθεια το ταμείο. Ποιο ρόλο παίζουν οι μεγάλες ευρωτράπεζες. Η στάση της ΕΕ και ο φόβος της Lehman.

Στην εσωτερική του έκθεση αναφορικά με την εμπλοκή του στο ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο βάλλει κατά των ευρωπαϊκών αρχών πολύ πιο ωμά απ' ό,τι συνήθως. Η Ελλάδα πήγε στο ΔΝΤ το 2010, αργότερα απ' όσο θα έπρεπε, και χρειάστηκε περισσότερους πόρους απ' όσους υπήρχαν διαθέσιμοι – κυρίως λόγω της κωλυσιεργίας από τους Ευρωπαίους εταίρους της. Οι Δυτικοευρωπαίοι αντιστάθηκαν επίσης για υπερβολικά μεγάλο διάστημα στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, δημιουργώντας ένα τεράστιο μειονέκτημα για το πρόγραμμα διάσωσης.

Όλα αυτά είναι αδιαμφισβήτητα, αλλά και σχετικά εύκολο να τα απορρίψουν οι Ευρωπαίοι. Και η αντίδραση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Mario Draghi, και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν απορριπτική. Η γραμμή τους είναι η εξής: έγιναν λάθη, και τώρα βρισκόμαστε στον δρόμο της ανάκαμψης, γιατί ανησυχείτε;

Στην πραγματικότητα, το προσωπικό του ΔΝΤ κατανοεί πλήρως –αλλά δεν μπορεί να μιλήσει ανοικτά γι' αυτό- τη βαθύτερη και πιο σοβαρή αδυναμία της ευρωζώνης, που δεν απειλεί μόνο την Ελλάδα, αλλά κι ολόκληρη την ευρωπεριφέρεια σήμερα. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν τρομακτικά χαμηλή κεφαλαιοποίηση – αυτό σημαίνει ότι λειτουργούν με πολύ «λεπτά μαξιλάρια» χρηματοδότησης κεφαλαίων (και ως εκ τούτου χρηματοδοτούν τους ισολογισμούς τους με χρέος 95 % ή 97%). Ως αποτέλεσμα, έχουν πολύ περιορισμένη δυνατότητα να απορροφήσουν απώλειες, δημιουργώντας πιθανότητα η αφερεγγυότητα να εξαπλωθεί σε όλο το χρηματοοικονομικό τους σύστημα –και σε όλον τον κόσμο-, με απρόβλεπτους τρόπους.

Οι Ευρωπαίοι ζουν με τον φόβο ότι θα αντιμετωπίσουν τη δικιά τους «στιγμή Lehman», όταν μια σχετικά μέτρια πτώση στις αξίες των ομολόγων θα πυροδοτήσει έναν ευρύτατο πανικό και μία ακόμα κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας.

Για τον λόγο αυτόν, όταν προτάθηκε για πρώτη φορά μια σημαντική αναδιάρθρωση χρέους για την Ελλάδα, η χρηματοοικονομική ελίτ της ευρωζώνης τάχθηκε ομόφωνα κατά. Οι Γερμανοί και οι Γάλλοι αξιωματούχοι ήταν μεταξύ αυτών που ανησυχούσαν περισσότερο για το τι θα μπορούσε να γίνει εάν χρεοκοπούσε η Ελλάδα, ή ακόμα και αν πραγματοποιούσε μια ελεγχόμενη αναδιάρθρωση.

Ούτε το αμερικανικό χρηματοοικονομικό σύστημα, βέβαια, είναι εξαιρετικό, με τις μεταρρυθμίσεις Dodd-Frank να καθυστερούν ουσιαστικά από το lobbying της Wall Street. Όμως, ακόμα και οι μεγάλες τράπεζες των ΗΠΑ με τη χειρότερη διαχείριση είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τις περισσότερες ευρωπαϊκές. Η Deutsche Bank, η BNP Paribas και η Credit Agricole συνήθως λειτουργούν με ίδια κεφάλαια 50-100 δισ. δολαρίων, με ισολογισμούς που ξεπερνούν τα 2,5 τρισ. δολάρια. Τα χρηματοπιστωτικά αυτά ιδρύματα, καθώς και οι αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές χειρίστηκαν με λάθος τρόπο τα ρίσκα. Η Deutsche Bank, η χειρότερη όλων, συχνά αναφέρεται από τους «παίκτες» της αγοράς ως ένα πολύ μεγάλο hedge fund. Και αυτό δεν το λένε ως κομπλιμέντο.

Στην καρδιά αυτού του ευρωπαϊκού τραπεζικού τέρατος είναι η τρελή ιδέα ότι οι τράπεζες και οι αξιωματούχοι μπορούν από κοινού να καθορίζουν τη στάθμιση ρίσκου στα assets. Τι είναι μια χαμηλή ή μηδενική στάθμιση ρίσκου στο ευρωπαϊκό πλαίσιο σήμερα; Το κρατικό χρέος – παρ' όσα έχουμε μάθει από την ελληνική περίπτωση. Ποιος δάνεισε υπερβολικά στην ελληνική κυβέρνηση; Οι υποτίθεται ισχυρές τράπεζες των μεγάλων χωρών της ευρωζώνης.

Γιατί παραμένει σιωπηλό το ΔΝΤ γι' αυτή τη βασική αδυναμία (ναι, υπάρχουν κάποιες παρατηρήσεις, αλλά τίποτα ουσιώδες);

Διότι στην έκθεσή του και στις άλλες επίσημες επικοινωνίες του δεν μπορεί να πει την πλήρη αλήθεια λόγω της υφιστάμενης κατάστασης της διακυβέρνησής του. Οι Ευρωπαίοι υπεραντιπροσωπεύονται στο ΔΝΤ, σε όρους τόσο ψήφων όσο και θέσεων στο διοικητικό συμβούλιο (οι Ευρωπαίοι έχουν έως και το ένα τρίτο των θέσεων στο Δ.Σ.). Η Christine Lagarde, τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, αντικατέστησε γρήγορα τον Dominique Strauss-Kahn όταν η καριέρα του «έσκασε» το 2011. Ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, μάλιστα, ήταν πάντα Δυτικοευρωπαίος.

Είναι μεγάλο λάθος να επιτρέπεται στους Ευρωπαίους να έχουν μια τόσο δυσανάλογη εξουσία στο ΔΝΤ. Το να επιτρέπεται η εκπροσώπηση ορισμένων πιστωτών και να τους δίνεται φωνή στο ΔΝΤ είναι απολύτως αρμόζον. Όμως, οι ισχυροί Ευρωπαίοι δεν είναι οι πιστωτές -είναι τα ταραχοποιά στοιχεία. Και προκαλούν προβλήματα ακριβώς διότι αρνούνται την ευπάθεια του τραπεζικού τους συστήματος. Αυτό είναι κάτι που πολύ απλά οι Γερμανοί και οι Γάλλοι πολιτικοί δεν θέλουν να κατανοήσει το εκλογικό τους σώμα.

Στο ΔΝΤ έπεξε άσχημη ζαριά σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, την οποία όμως την έπαιξε σχετικά καλά. Κανένα πρόγραμμα διάσωσης δεν μπορεί να είναι τέλειο, ούτε στον σχεδιασμό, ούτε στην εκτέλεση. Όμως, τα πιο δύσκολα και απογοητευτικά εμπόδια δεν προέκυψαν από οποιαδήποτε αποτυχία στη σύλληψη, αλλά από τις συμπεριφορές και τις ενέργειες των μεγαλύτερων χωρών της ευρωζώνης.

Οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας είναι αυτές που θα πρέπει να καταστούν υπεύθυνες για τη σοβαρότητα της ύφεσης στην Ελλάδα – και για τον υπερβολικό βαθμό στερήσεων που επιβλήθηκαν σε ευάλωτους ανθρώπους σε όλη την προβληματική περιφέρεια. Υπάρχει πολλή ρητορική αναφορικά με την αλληλεγγύη, όμως η πραγματικότητα είναι ότι επετράπη μια ασύνετη προσέγγιση προς τις τράπεζες να καθοδηγήσει τις αποφάσεις της μακροοικονομικής πολιτικής.

Μέχρι το ΔΝΤ μπορέσει να αντιμετωπίσει ευθέως και ανοικτά τους Ευρωπαίους γι' αυτό το θέμα, θα πρέπει να περιμένουμε και άλλες καταστροφές τύπου Ελλάδας.

* Ο Simon Johnson είναι καθηγητής στο Sloan School of Management του MIT και senior fellow στο Peterson Institute of International Economics. Είναι συνιδρυτής του blog baselinescenario.com, μέλος του πάνελ οικονομικών συμβούλων του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κογκρέσου και μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του FDIC. Διετέλεσε chief economist του ΔΝΤ το 2007 και το 2008.

Πηγή Euro2day
Posted: 10 Jun 2013 07:10 PM PDT
«Οι επιπτώσεις υπέρ των πολιτικών δραστικής λιτότητας αποδείχτηκαν τελικά καταστροφικές», δηλώνει ο γνωστός νομπελίστας οικονομολόγος Π. Κρούγκμαν, ενώ εξέφρασε την άποψη ότι «η δημοσιονομική κρίση είναι απότοκος ιδεολογικών εμμονών».

 Την άποψη ότι η δημοσιονομική κρίση είναι απότοκος ιδεολογικών εμμονών που ανάγονται σε ψυχολογικούς παράγοντες, αλλά και πολιτικών σκοπιμοτήτων, εκφράζει ο γνωστός νομπελίστας οικονομολόγος Π. Κρούγκμαν σε άρθρο του που φιλοξενεί η βελγική De Standaard υπό τον τίτλο «Πώς η πολιτική και η ψυχολογία μπορούν να χειροτερεύσουν μια κρίση».

 Ενώ οι θεωρίες του Κέϋνς «πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων» μόλις εκδηλώθηκε η κρίση, η νομιμοποιητική βάση για την εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας αποδείχτηκε τελικά «σαθρή» στο βαθμό που στηριζόταν σε εσφαλμένες εκτιμήσεις, παρατηρεί η εφημερίδα.

 Στο άρθρο του ο Κρούγκμαν θεωρεί ότι η ελληνική κρίση απετέλεσε «μάνα εξ ουρανού» για τους πολέμιους των θεωριών του Kέϋνς στο μέτρο που τους έδωσε την ευκαιρία να υπογραμμίσουν την ανάγκη για δημοσιονομική εξυγίανση και να καταδείξουν τους κινδύνους που απορρέουν από την αύξηση των δημοσίων δαπανών.

 Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει, η ελληνική κρίση αποτέλεσε «κεραυνό εν αιθρία», καθώς η τότε ελληνική κυβέρνηση γνώριζε μεν ότι υπήρχε ένα υπέρογκο δημόσιο έλλειμμα, εντούτοις μόνον όταν ανέλαβε την εξουσία συνειδητοποίησε την έκταση του προβλήματος. Τότε ήταν που αντιλήφθηκε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση είχε μαγειρέψει τα δημοσιονομικά στοιχεία, με αποτέλεσμα τόσο το έλλειμμα όσο και το δημόσιο χρέος να ήταν τελικά πολύ υψηλότερα από ότι θα μπορούσε κάποιος να φανταστεί, παρατηρεί.

 Σύμφωνα με τον συντάκτη, η ελληνική κρίση υπήρξε «θείο δώρο» για τους αντι-κεϋνσιανούς, στο βαθμό που αποδείκνυε περίτρανα τους κινδύνους που ελλοχεύουν από μια δημοσιονομική χαλάρωση. Μέχρι και σήμερα όσοι τολμούν να ταχθούν εναντίον των πολιτικών λιτότητας ή να μιλήσουν για την ανάγκη λήψης μέτρων τόνωσης της ανάπτυξης χλευάζονται από τους πιστούς της δημοσιονομικής ορθοδοξίας που τους κατηγορούν ότι «θέλουν να κάνουν τις ΗΠΑ μια νέα Ελλάδα», προσθέτει.

 Οι επιπτώσεις όμως από την αλλαγή πλεύσης που επιβλήθηκε το καλοκαίρι του 2010 υπέρ των πολιτικών δραστικής λιτότητας, αποδείχτηκαν τελικά «καταστροφικές», σημειώνει ο διάσημος οικονομολόγος. Για το λόγο αυτό, συμπληρώνει, το ΔΝΤ αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι η προσέγγιση που ακολούθησε στην ελληνική κρίση υπήρξε λανθασμένη.

 Ο συντάκτης αποδίδει την εμμονή που δείχνουν οι διαμορφωτές γνώμης στις πολιτικές λιτότητας - παρά την προφανή αναποτελεσματικότητά τους - στον ψυχολογικό παράγοντα. Κι εξηγείται: «Σε όλους μας αρέσει να διαβάζουμε ένα αφήγημα που κινείται μέσα στους άξονες καλό-κακό. Είμαστε επίσης έτοιμοι να πιστέψουμε ότι τα πάντα έχουν την βαθύτερη ηθική σημασία τους. Εάν προβάλλουμε αυτή την έμφυτη ανάγκη μας στο πεδίο των μακροοικονομικών, μπορούμε εύκολα να διαπιστώσουμε ότι τείνουμε ευήκοον ους στις αντιλήψεις ότι τα δεινά της λιτότητας οφείλονται απλά και μόνο στις δημοσιονομικές υπερβολές και ως εκ τούτου, θεωρούμε το «δέον γενέσθαι» ως ένα κομμάτι μιας αναπόφευκτης πορείας εξυγίανσης».

 Πηγή: AMΠE
Posted: 10 Jun 2013 06:35 PM PDT
Για μια ευρείας κλίμακας επίθεση κατά των ανταρτών που βρίσκονται σε περιοχές στα βόρεια του Χαλεπίου ετοιμάζονται τα κυβερνητικά στρατεύματα της Συρίας, μια επίθεση που αναμένεται να ξεκινήσει «μέσα στις επόμενες ώρες ή ημέρες», όπως αποκάλυψε πηγή των συριακών υπηρεσιών ασφαλείας.
Ακτιβιστές της συριακής αντιπολίτευσης στην πόλη, δήλωσαν στο BBC ότι έχουν σταλεί στρατιωτικές ενισχύσεις, σε περιοχές του Χαλεπίου, συμπεριλαμβανομένων μαχητών της Χεζμπολάχ.
Ηδη από την περασμένη εβδομάδα, οι κυβερνητικές δυνάμεις που υποστηρίζονται από τη λιβανέζικη Χεζμπολάχ, ανακατέλαβαν την πόλη Κουσέιρ, ενώ την Κυριακή, ανακατέλαβαν όσα χωριά βρίσκονταν στα χέρια των ανταρτών, στη περιοχή μεταξύ των λιβανικών συνόρων και της κεντρικής πόλης Χομς.

 Οπως αναφέρουν Αμερικανοί αξιωματούχοι, η Ουάσιγκτον, εάν το αποφάσιζε θα μπορούσε μέσα στην εβδομάδα να ξεκινήσει τον εφοδιασμό των ανταρτών με όπλα, λόγω των γρήγορων εξελίξεων του συριακού καθεστώτος.
Οπως δήλωσε εκπρόσωπος του State Department, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα θα εξετάσει ένα ευρύ φάσμα εναλλακτικών λύσεων για τη Συρία, σε συναντήσεις που θα έχει με στελέχη της κυβέρνησης, μέσα στην εβδομάδα. «Οι συνθήκες στα πεδία των μαχών έχουν επιδεινωθεί. Αυτό είναι ειλικρινώς ανησυχητικό», πρόσθεσε η ίδια πηγή, καθώς η εμπλοκή της Χεζμπολάχ και του Ιράν στον εμφύλιο της Συρίας έχουν προκαλέσει έντονη ανησυχία και προβληματισμό.
Από τις συναντήσεις αυτές στον Λευκό Οίκο, στις οποίες θα συμμετάσχει και ο υπουργός Εξωτερικών, Τζον Κέρι, ενδεχομένως να αποφασιστεί και ο πιθανός εξοπλισμός των Σύρων ανταρτών.

 Βόρεια Καταιγίδα
Μεγάλο μέρος της βόρειας Συρίας ελέγχεται από το περασμένο χρόνο από ομάδες ανταρτών και οι γραμμές του μετώπου στο εσωτερικό του Χαλεπίου παραμένουν σταθερές εδώ και μήνες. Καθοριστικής σημασίας χαρακτηρίζεται ωστόσο η ανακατάληψη της πόλης Κουσέιρ την περασμένη Τετάρτη, από την στρατιωτική ηγεσία στη Δαμασκό.
Την Δευτέρα, οι ακτιβιστές της αντιπολίτευσης που βρίσκονται στο Χαλέπι δήλωσαν στο BBC ότι έχει σταλεί στρατιωτική ενίσχυση και όπλα, στις πολιτοφυλακές που είναι πιστές στον πρόεδρο Μπασάρ αλ-Άσαντ, στο βόρειο-δυτικό τμήμα της πόλης.
Ο στρατός προσπαθεί να ανακαταλάβει τις πόλεις στο βόρειο και το νότιο μέρος της πόλης για να ελέγχει τις -ζωτικής σημασίας- γραμμές παροχής από την Τουρκία, δήλωσαν. Πρόσθεσαν ακόμη ότι απώτερος στόχος τους ήταν να ελέγχουν πλήρως την καρδιά του Χαλεπίου.

 Σε άρθρο της φιλοκυβερνητικής συριακής εφημερίδας «Αλ- Γουτάν» αναφέρεται ότι ο στρατός «παρατάσσεται τώρα στην ευρύτερη περιοχή του Χαλεπίου, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τη μάχη που θα δοθεί μέσα στην πόλη και στα προάστια».
«Σε πρώτη φάση θα απελευθερωθούν οι πολιορκημένες περιοχές και τα στρατεύματα θα περάσουν από την άμυνα στην επίθεση».
«Ο συριακός στρατός θα επωφεληθεί από την εμπειρία του στην Κουσέιρ και την ανατολική Γκούτα, που βρίσκεται κοντά στη Δαμασκό, για να προχωρήσει στις επαρχίες Χάμα και Χομς».

 Επόμενος στόχος της κυβέρνησης είναι το Χαλέπι, ανέφερε ακόμη, η συριακή πηγή των υπηρεσιών ασφαλείας στο πρακτορείο ειδήσεων AFP και πρόσθεσε ότι «είναι πιθανό η μάχη για το Χαλέπι με το κωδικό όνομα «Βόρεια Καταιγίδα», να ξεκινήσει μέσα στις επόμενες ώρες ή ημέρες, και σκοπός της είναι να διεκδικήσει εκ νέου τις πόλεις και τα χωριά της επαρχίας».

 Σφοδρές μάχες αναφέρθηκαν την Κυριακή, στο Νιμπούλ και το Ζάχρα, δύο χωριά στις παρυφές της πόλης, με κατοίκους κατά κύριο λόγο σιίτες μουσουλμάνους.
Ο διοικητής των ανταρτών και πρώην ανώτερος αξιωματικός του στρατού, Ταξίαρχος Μουσταφά Αλ-Σείχ, είπε ότι η κυβέρνηση χρησιμοποίησε ελικόπτερα για να ενισχύσει τις θέσεις του με νομιμόφρονες, συμπεριλαμβανομένων μαχητών της Χεζμπολάχ και Σιιτών από το Ιράκ.
«Στόχος του στρατού είναι να χρησιμοποιήσει τα δύο χωριά ως βάσεις, για να προελάσει έπειτα στο Χαλέπι και τα περίχωρα», δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters.
«Το καθεστώς θεωρεί ότι έχει λάβει «τονωτική ένεση» μετά τη μάχη στο Κουσέιρ, αλλά θα διαπιστώσει ότι δεν θα είναι τόσο εύκολο να προελάσει στο Χαλέπι».

 Ο τοπικός ακτιβιστής Αμπού Μουτζαχίντ δήλωσε ότι τα στρατεύματα που υποστηρίζονται από μαχητές της Χεζμπολάχ, προσπάθησαν να σπάσουν τη πολιορκία των ανταρτών σε ένα στρατιωτικό αεροδρόμιο στην πόλη Μίνινγκ, κοντά στο Ζάχρα και το Νιμπούλ, και ότι οι αντάρτες παρακολουθούσαν τις δραστηριότητες τους στη κοντινή στρατιωτική βάση της Σαλαμίγια.

 Ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, δήλωσε στα τέλη Μαΐου, ότι η ομάδα είχε στείλει μαχητές στη Συρία για να βοηθήσει τις -πιστές στον πρόεδρο Άσαντ- δυνάμεις και ορκίστηκε να πολεμήσει μέχρι τέλους για να νικήσει την εξέγερση και να υπερασπιστεί το Λίβανο από τους εξτρεμιστές της τζιχάντ.

 Δημόσια εκτέλεση ανήλικου
Ισλαμιστές αντάρτες στο Χαλέπι εκτέλεσαν ένα 15χρονο αγόρι μπροστά στους γονείς του, ως τιμωρία για ένα βλάσφημο σχόλιο, ανέφερε τη Κυριακή το συριακό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Η βρετανική ομάδα ακτιβιστών δήλωσε ότι ο Μοχάμεντ Κατά πυροβολήθηκε στο πρόσωπο και το λαιμό από τους αντάρτες, που ισχυρίζονται ότι άκουσαν τον έφηβο να λέει ότι «ακόμα και αν ο Προφήτης Μωάμεθ κατέβει από τον ουρανό, δεν θα γίνω πιστός».
Πριν από την εκτέλεση του αγοριού, ένας από τους αντάρτες φέρεται να είπε στους αυτόπτες μάρτυρες ότι η «δυσπιστία στο Θεό και το να βλασφημείς τον Προφήτη είναι πολυθεϊσμός. Όποιος βλασφημεί έστω και μια φορά θα τιμωρηθεί με τον ίδιο τρόπο».
Στη φωτογραφία που δημοσίευσε το συριακό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, φαίνεται το αλλοιωμένο πρόσωπο του αγοριού, που έφερε τραύματα από πυροβολισμούς στο στόμα και το λαιμό.
Ο διευθυντής του Παρατηρητηρίου, Ραμί Αμπντούλ Ραχμάν, δήλωσε ότι δεν μπορούσε να «αγνοήσει αυτά τα εγκλήματα, τα οποία εξυπηρετούν μόνο τους εχθρούς της επανάστασης και τους εχθρούς της ανθρωπότητας».

 Πηγή: BBC
Posted: 10 Jun 2013 05:47 PM PDT
Γράφει ο Γιώργος Σταφυλάς

Η περίπτωση του Νάσου Θεοδωρίδη έχει απασχολήσει και άλλες φορές τα μέσα. Συνήθως οι απόψεις του αντιμετωπίζονται ως απόψεις ενός γραφικού. Στην χειρότερη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ να τον διαγράψει και κάπου εκεί τελειώνει το θέμα. Αλλά δεν είναι έτσι διότι οι απόψεις αυτές βρίσκουν ανταπόκριση σε ένα μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό γιατί αντανακλούν την ουσία όλης της μαρξιστικής διδασκαλίας...

 Είπε λοιπόν αυτός ο γνήσιος μπολσεβίκος (έστω και αν εμφανίζεται με τον μανδύα του ειρηνιστή) ''Το θέμα δεν είναι αν έχει δίκιο η Ρεπούση ...Το θέμα είναι πως αν όντως συνέβη αυτό το φρικιαστικό περιστατικό δείχνει απόλυτα μια συλλογική παράνοια, από τη στιγμή που μέσα στο φανατισμό μιας άνωθεν επιβαλλόμενης πατριδολαγνείας φτάνουν στο ανατριχιαστικό σημείο να υπερβούν το μητρικό ένστικτό και να σκοτωθούν αυτές και τα παιδιά τους χάριν άψυχων εδαφών..."

 Όλη αυτή η παράγραφος και τα λόγια που χρησιμοποιεί ο εν λόγω κύριος αντανακλούν την άποψη της Αριστεράς περί Έθνους και πατρίδας. Πραγματικά είναι ευχάριστο ν' ανακαλύπτεις πόσο λίγο άλλαξαν οι αριστερές απόψεις από την εποχή του Μαρξ και του Λένιν. Η αριστερά ποτέ δεν πίστεψε στην Ιδέα του Έθνους. Το Έθνος για την αριστερά ήταν και παραμένει μια κοινωνική κατασκευή. Μια κατασκευή της αστικής τάξης.

 Έθνη και πατρίδες για την αριστερά ήταν και όπως φαίνεται είναι ακόμα μια παγίδα των αστών για να δέσουν στα δικά τους συμφέροντα τους εργάτες. Αυτό μας δείχνουν οι εκφράσεις ''άνωθεν επιβαλλόμενη πατροδολαγνεία '' και ''άψυχα εδάφη'' και ακόμα μας δείχνουν πως παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Αλέξη Τσίπρα να πείσει τον Έλληνα νοικοκυραίο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πατριωτικό κόμμα , ο μπολσεβικισμός ξεχειλίζει από παντού. Πότε μια ατάκα του Ζίζεκ, πότε ένα άρθρο του Νάσου, πότε κάποια δήλωση του Βούτση, έρχεται και χαλάει την εικόνα που θα θελε ο Αλέξης να περνάει ο ΣΥΡΙΖΑ προς τα έξω... Έτσι είναι όμως και στα τρανσέξουαλ άτομα, τα δικαιώματα των οποίων υποστηρίζει σθεναρά ο ΣΥΡΙΖΑ. Πάντα κάτι προδίδει...

 Και πάμε τώρα στο ζουμί της δια Facebook δήλωσης Νάσου. Λεει παρακάτω αυτός ο μέγας αστήρ της Αριστερής διανόησης: ''Οι Ειρηνιστές και οι Ειρηνίστριες έχουμε διαλέξει στρατόπεδο και είμαστε ενάντια σε κάθε Ζάλογγο που καταπατά το υπέρτατο αγαθό της ανθρώπινης ζωής και ειδικά αθώων παιδιών''....Καταρχάς είναι πραγματικά για γέλια το πως οι Μπολσεβίκοι γίνονται πατσιφιστές όταν πρόκειται να πολεμήσουν για το Έθνος, αλλά όταν πρόκειται να πολεμήσουν για την μεγάλη πατρίδα των Εργατών ή για την δικτατορία του προλεταριάτου μεταβάλλονται στους σκληρότερους μαχητές. Τα άτομα αυτά χωρίζουν την βία σε καλή και κακή. Η βία από ακροδεξιές ομάδες είναι κακή η βία όμως της αριστεράς και των αλληλέγγυων δυνάμεων είναι καλή. Γελοιότητες...

 Όμως τι μας λέει πραγματικά ο Νάσος μιλώντας για υπέρτατο αγαθό της ζωής και χαρακτηρίζοντας ανατριχιαστική την πράξη των Σουλιωτισσών να αυτοκτονήσουν μαζί με τα παιδιά τους; Προφανώς μας λέει ότι έπρεπε να επιλέξουν την παράδοση. Έπρεπε οι Σουλιώτισσες να επιλέξουν μερικά ακόμα χρόνια ατιμασμένης ζωής ως πόρνες στα χαρέμια των πασάδων και ως γιουσουφάκια τα παιδιά τους γιατί η ζωή είναι από μόνη της υπέρτατη αξία...
Τοποθετώντας όμως την ζωή ως υπέρτατη αξία έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την Ελληνική σκέψη. ''Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστί η πατρίς'', δίδασκαν οι αρχαίοι στα παιδιά τους και ''καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή'' τραγουδούσαν οι κλέφτες το 21.

 Γενεές Ελλήνων από αρχής της Ιστορικής πορείας του Έθνους μας γαλουχήθηκαν με την ιδέα πως πάνω και από την ζωή τοποθετούνται οι αξίες της πατρίδος, της τιμής και της αξιοπρέπειας και πως η ζωή έχει αξία μόνο όταν είναι κανείς ελεύθερος να' χει πατρίδα τιμή και αξιοπρέπεια. Οι Έλληνες ήταν πάντοτε έτοιμοι να θυσιάσουν την ζωή τους για την πίστη τους στην πατρίδα στην Θρησκεία και την τιμή τους. Η άποψη ότι η ζωή είναι από μόνη της υπέρτατη αξία δεν είναι Ελληνική και δεν είναι ούτε και χριστιανική. Είναι άποψη που εισήλθε στην Ευρωπαϊκή σκέψη δια του ατομικιστικού πνεύματος του Ευρωπαϊκού διαφωτισμού.

 Η προέλευση της άποψης όμως είναι Εβραϊκή! Ο μόνος λαός στην Ιστορία της ανθρωπότητας που έγνεψε καταφατικά στην ζωή υπό οιεσδήποτε συνθήκες ήταν οι Εβραίοι. Ο υλιστικός χαρακτήρας της Εβραϊκής θρησκείας που θέλει τον θεό να ευλογεί τον άνθρωπο δια της παροχής πλούτου, προετοίμασε τους Εβραίους να σχηματίσουν την πεποίθηση ότι η ζωή είναι από μόνη της το υπέρτατο αγαθό.

 Όσοι εμφορούνται από το ίδιο ατομικιστικό και υλιστικό πνεύμα στην πραγματικότητα σκέφτονται ως Εβραίοι ακόμα και αν δεν το έχουν καταλάβει και αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον ο ίδιος ο καπιταλισμός είναι βαθύτατα Εβραϊκός. Μόνο στον καπιταλισμό ανακηρύσσεται η ζωή και οι απολαύσεις της ως υπέρτατη αξία. Αυτή είναι όμως και η αρχή της αποιεροποίησης της ζωής.

 Η ζωή χάνει τον ιερό της χαρακτήρα όταν αποσυνδεθεί από την ανώτερη αξία της πίστης σε κάποια ιδανικά. Ποια θα ήταν η ιερότητα της ζωής του Χριστού αν αυτός αντί για τον σταυρικό θάνατο επέλεγε την οδό της ''ζωής''; Θα γινόταν ο Χριστός αν αντί για το συνειδητό τέλος είχε επιλέξει να γεράσει ως κοινός θνητός; Μάλλον όχι... Αυτή είναι και η απάντηση στον Νάσο και σε όλους τους Νάσους και τις Ρεπούσηδες του κόσμου.

 Αν οι Σουλιώτισες είχαν επιλέξει αντί της αυτοκτονίας την υποταγή στα χαρέμια των πασάδων δεν θα έμεναν ποτέ στην ιστορία. Απλώς θα κερδίζανε μερικά ακόμα αξιολύπητα χρόνια στην ζωή τους, έτσι όμως ο άνθρωπος δεν ανεβαίνει επίπεδο δεν θεώνεται. Σκεφτόμενος μόνο την επιβίωση της ταπεινής του υπάρξεως ο άνθρωπος καταντά απλώς ένα πρωτεύον θηλαστικό και τίποτα περισσότερο!

 Και κάτι τελευταίο... Επειδή πολύ συχνά οι αριστεροί κάνουν κατάχρηση της γνωστής ρήσης του Ισοκράτη περί των της υμετέρας παιδείας μετεχόντων πρέπει να ειπωθεί ότι αν όντως ισχύει αυτή η ερμηνεία που δίνουν, στην ρήση οι Αριστεροί, τότε ο Νάσος και οι κάθε λογής ''πατσιφιστές '' δεν έχουν καμία σχέση με το Ελληνικό Εθνος...

Πηγή ΕΛΩΡΑ
Posted: 10 Jun 2013 05:20 PM PDT

Το πρόγραμμα «διάσωσης» οδηγεί τη χώρα στη δραχμή, υποστηρίζει δημοσίευμα των Financial Times, με τίτλο «ζήτω το ξέσπασμα ειλικρίνειας για την Ελλάδα», που αναφέρει ότι οι προβλέψεις για το χρέος είναι «ουτοπικές» και χρειάζεται άμεσα αλλαγή πολιτικής.
Μάλιστα επισημαίνει ότι η πολιτική της τρόικα είναι αυτή που οδηγεί σε Grexit.

 Σε άρθρο του W. Münchau τονίζεται ότι χωρίς ρεαλιστική προοπτική ανακούφισης από το χρέος, η Ελλάδα έχει κίνητρο να φύγει από το ευρώ, όταν πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ εκτιμά πως μπορεί να ευνοηθεί από υποτίμηση και στάση πληρωμών.

 Μέσα σε 50 σελίδες το ΔΝΤ καταδεικνύει τι πήγε στραβά στην περίπτωση της Ελλάδας και καταγγέλλει τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφέρει το άρθρο, που τονίζει ότι το θεμελιώδες λάθος ήταν η υπερβολική αισιοδοξία για την ανάπτυξη.

 Αυτό το λάθος όμως ήταν κρίσιμο γιατί λειτούργησε ως «χιονοστιβάδα» καθώς οδήγησε και σε άλλες λανθασμένες εκτιμήσεις για το έλλειμμα, τις πιέσεις στις τράπεζες, την αποτελεσματικότητα στις μεταρρυθμίσεις και τη βιωσιμότητα χρέους.

 Οι επιπτώσεις των λαθών είναι σοβαρές αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι καθιστούν αδύνατη την επίλυση της κρίσης στις τωρινές συνθήκες, αναφέρει το άρθρο.
«Πιστεύω ότι η Ελλάδα θα παραμείνει κολλημένη σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και αποπληθωρισμού χρέους, μέχρι είτε να φύγει από την ευρωζώνη και να κηρύξει στάση πληρωμών μονομερώς, είτε να γίνει θεμελιώδης αλλαγή στην στρατηγική. Για το δεύτερο απαιτούνται δύο προσαρμογές στο υπάρχον πρόγραμμα. Η πρώτη θα είναι ο επαναπροσδιορισμός της βιωσιμότητας του χρέους. Ο στόχος του 124% του ΑΕΠ είναι αυθαίρετος. Δεύτερον, τυχόν νέα ανάλυση για την βιωσιμότητα του χρέους θα πρέπει να επαφίεται σε πιο επιφυλακτικές προβλέψεις για την μελλοντική ανάπτυξη και την ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων. Ο συνδυασμός του πιο ρεαλιστικού στόχου για το χρέος και για την προσαρμογή, λογικά δεν συνάδει με το αξιόχρεο. Αφού δεν απομένουν αρκετοί ακόμη επενδυτές για να συμμετέχουν σε διάσωση, μόνο ο επίσημος κλάδος μένει να εμπλακεί. Αυτό όμως ήταν πάντα και παραμένει ένα θέμα ταμπού, γιατί θα ήταν μια παραδοχή ότι η κρίση θα κοστίσει στους βορειοευρωπαίους πολλά χρήματα. Κι αυτό δεν είναι ένα μήνυμα που θέλει η γερμανική κυβέρνηση να πουλήσει, τρεις μήνες πριν τις εκλογές. Υποπτεύομαι ότι ούτε μετά τις εκλογές θα υπάρχει κάποιο μήνυμα που θα μπορεί να πουλήσει» 
αναφέρουν οι Financial Times.
Posted: 10 Jun 2013 04:31 PM PDT
Στην κόψη του ξυραφιού κινείται η Τουρκία καθώς στις εξωτερικές προκλήσεις  προστέθηκε η πιο κρίσιμη και επικίνδυνη απειλή, που είναι εσωτερική και αφορά την επιλογή που καλείται να κάνει η τουρκική ηγεσία και ο τουρκικός λαός μπροστά στο σταυροδρόμι που ανοίγεται μπροστά.

Η καλυμμένη ισλαμική ατζέντα του κ. Ερντογαν και του ΑΚΡ εμφανίστηκε το 2002 ως το μεγάλο όπλο για την ανατροπή του κεμαλικου στρατιωτικού κατεστημένου, και την αποκατάσταση των δημοκρατικών θεσμών με σεβασμό στα ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα. Ο κ. Ερντογαν εξέλαβε αυτή την στήριξη που έφτασε το 50% στις εκλογές του 2011 ως καθαρή εντολή για εφαρμογή της ισλαμικής ατζέντας του  θεωρώντας λανθασμένα ότι έχει την δύναμη και την νομιμοποίηση να αγνοήσει το υπόλοιπο 50% της τουρκικής κοινωνίας.

Οι ιδέες για ποινικοποίηση της μοιχείας, η λειτουργία θρησκευτικών σχολείων, η πρόταση για απαγόρευση των αμβλώσεων, η νομιμοποίηση της μαντίλας, οι συστάσεις για αποφυγή φιλιών σε δημόσιους χώρους, η συζήτηση για απαγόρευση στις αεροσυνοδούς της κρατικής ΤΗΥ να βάφουν τα νύχια  και τελικά η απόφαση για περιορισμό στην κατανάλωση και πώληση οινοπνευματωδών, ήταν πολλές σταγόνες σε ένα ποτήρι που είχε γεμίσει ήδη, με την αναβίωση ενός μείγματος οθωμανισμού και ισλαμισμού, με τον περιορισμό της δημοκρατίας, με τις δεκάδες συλλήψεις και προφυλακίσεις αξιωματικών, δημοσίων λειτουργών, δημοσιογράφων και πνευματικών ανθρώπων, με την κατηγορία της συνομωσίας εναντίον της κυβέρνησης.

Ο κ. Ερντογαν δεν κινδυνεύει (προς το παρόν) να ανατραπεί. Αλλά έχει δεχθεί ένα ισχυρό πλήγμα. Πρέπει τώρα να κοπιάσει για να αποκαταστήσει την εικόνα του «μοντέλου» το οποίο πρόβαλε ο ίδιος αλλά και οι δυτικοί σύμμαχοι της Τουρκίας, για ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο και κυρίως να αποδείξει ότι η Δημοκρατία και το Ισλάμ δεν είναι έννοιες ασύμβατες.
Αν δεν μπορέσει να το πράξει ο ίδιος τότε η Τουρκία θα μπει σε περιπέτειες. Γιατί υπάρχουν άλλες δυνάμεις κοινωνικές και πολιτικές που θα επιχειρήσουν να αποτρέψουν την παράδοση της Τουρκίας σε ένα συγκεχυμένο και επικίνδυνο οθωμανικό-σουνιτικο σύστημα εξουσίας… Κάνεις όμως δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι εάν  οδηγηθεί η Τουρκία σε αυτό το σημείο, όλα θα γίνουν ειρηνικά…

Τα εύθραυστα θεμέλια στα οποία κτίζεται το «θαύμα» της Ερντογανικής Τουρκίας, αποκαλύφθηκαν μέσα σε λίγες ώρες. Όσες ακριβώς χρειάστηκαν μέχρις ότου η τουρκική κοινωνία τουλάχιστον ένα μεγάλο, ανομοιογενές μεν αλλά αποφασισμένο κομμάτι της, να πει το «ως εδώ» σε μια ηγεσία που γίνεται όλο και πιο ανεξέλεγκτη όλο και πιο αυταρχική, απειλώντας πλέον όχι μόνο την Δημοκρατία και την ελευθερία έκφρασης αλλά και το δικαίωμα της επιλογής του τρόπου ζωής πέρα από θρησκευτικές η άλλες προκαταλήψεις.
Η στραβοτιμονιά του κ.Ερντογαν έγινε σε έναν πολύ ολισθηρό δρόμο που θέλει προσοχή για να αποφευχθεί ο εκτροχιασμός. Η κρίση αυτή στην Τουρκία συνέπεσε, με την στιγμή που η χώρα και ο ίδιος ο ηγέτης της περνούν την πιο «λαμπρή περίοδο» τους.

Η Τουρκία είναι  από τους πιο αξιόπιστους συμμάχους του Μπάρακ Ομπαμα, η  Ε.Ε. αναζητά τρόπους να ικανοποιήσει την Άγκυρα και να ζωντανέψει την διαδικασία των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, ο ρόλος της στην Μέση Ανατολη και στην Κεντρική Ασια είναι ενισχυμένος, η οθωμανική κληρονομιά ξαναζωντανεύει, η οικονομία έχει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, αν και μικρότερους των προβλεπόμενων και το πιο σημαντικό ίσως, ο κ.Ερντογάν με πολύ τολμηρές κινήσεις δείχνει ότι έχει την δύναμη να οδηγήσει σε λύση το σημαντικότερο πρόβλημα της χώρας το Κουρδικό.
Και αυτή ακριβώς την στιγμή οι χειρισμοί του ιδίου του Τούρκου ηγέτη ήρθαν να αμαυρώνουν την ειδυλλιακή εικόνα.

Το σχέδιο ανάπλασης στην πλατεία Ταξιμ και οι μερικές εκατοντάδες δέντρων που θα ξεριζώνονταν ήταν η σπίθα που πυροδότησε την  ένταση που σιγόβραζε τα τελευταία χρόνια στην Τουρκία.
Όταν εκτός από τους παραδοσιακούς αντιπάλους του κ. Ερντογαν και του ισλαμικού κόμματος του ΑΚΡ, εκατομμύρια Τούρκοι πολίτες προσέφεραν την στήριξη τους όχι για λόγους θρησκευτικούς αλλά με την προσδοκία ότι η σύγκρουση του με το στρατιωτικό κατεστημένο θα άνοιγε τον δρόμο για μια πιο δημοκρατική Τουρκία στραμμένη σαφώς προς την Δύση. Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Ερντογαν δεν είναι τυχαίο ότι είχε στο πλευρό του την στήριξη της νεολαίας αλλά και ενός σημαντικού τμήματος της μεσαίας τάξης που όχι μόνο είδε να βελτιώνεται το επίπεδο ζωής, αλλά ταυτόχρονα είδε στο πρόσωπο του Τούρκου ισλαμιστή ηγέτη την ευκαιρία για μια νέα πορεια της χώρας, χωρίς πραξικοπήματα, χωρίς εθνικούς και θρησκευτικούς διαχωρισμούς. Και αυτό είναι κάτι που παρεξήγησε ο Τούρκος ηγέτης, θεωρώντας ότι πήρε «λευκή επιταγή».

Ο Ταγίπ Ερντογαν ένας παρορμητικός και χαρισματικός ηγέτης, είναι επίσης οξύθυμος και «ξεροκέφαλος» γνωρίσματα που αποδίδονται στην καταγωγή του από τον Πόντο. Για χρόνια στήριξε την πολιτική του καριέρα στις συγκρούσεις από τότε που νέος αποφάσισε να αψηφήσει τις απειλές και να παρακολουθήσει μαθήματα στα ιμαμ χατιπ, αρνούμενος μάλιστα την ίδια περίοδο να  ξυρίσει την γενειάδα του, όπως του ζητούσαν προκειμένου να μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο…

Γνωρίζοντας να παίζει το χαρτί της πόλωσης πορεύθηκε παραμερίζοντας πολιτικούς αντιπάλους του ή και συνεργάτες του, εξουδετερώνοντας το στρατιωτικό κατεστημένο και οικοδομώντας ένα αυστηρά ελεγχόμενο κράτος. Η πόλωση αυτή πολύ συχνά φθάνει μέχρι τον διχασμό, όπως συνέβη την περασμένη εβδομάδα με αφορμή τις διαδηλώσεις εναντίον της αστυνομικής βίας που κατέληξαν στην αμφισβήτηση του ίδιου, αλλά και στο σάστισμα της Δύσης.

Οι ΗΠΑ αντέδρασαν  αξιοπρόσεκτα έντονα στα όσα συνέβησαν την περασμένη εβδομάδα στην Τουρκία και μάλιστα μόλις μερικές εβδομάδες μετα τους ύμνους που ανέπεμπε για τον κ. Ερντογαν ο ίδιος ο Μπάρακ Ομπαμα. Ήταν στην ίδια συνέντευξη Τύπου στον Λευκό Οίκο, όταν ο κ. Ερντογαν ανέλυε τα νεοθωμανικα οράματα του τα οποία διαπνέουν όχι μόνο την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας αλλά και την εσωτερική διακυβέρνηση. Αλλά τότε οι Αμερικανοί άκουγαν με «συμπάθεια» το ηγεμονικό ξέσπασμα ενός εκ των πέντε στενότερων συμμάχων τους. Όμως μια Τουρκία διχασμένη, με την δημοκρατία να υπονομεύεται, την λύση του κουρδικού να ακυρώνεται και το Ισλάμ να σκεπάζει σιγά σιγά τον κοσμικό χαρακτήρα της χώρας, δεν μπορεί να είναι ο αξιόπιστος σύμμαχος που θέλουν οι ΗΠΑ στην περιοχή, ιδιαίτερα την περίοδο αυτή. Η οποιαδήποτε αστάθεια στην Τουρκία είναι επώδυνη για την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Έτσι όσο κι αν η κριτική ήταν ειλικρινής, διατυπώθηκε πρωτίστως για την εξυπηρέτηση των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή. Ενδεικτικό πάντως της έλλειψης μέτρου από τον Τούρκο ηγέτη είναι ότι απάντησε με προσβλητικό τρόπο  στην Ουάσιγκτον, κάνοντας λόγο για …17 νεκρούς στις γνωστές διαδηλώσεις στις ΗΠΑ του κινήματος Occupy Wall Street…

Στις Βρυξέλλες όπου τους τελευταίους μήνες είχαν επιδοθεί σε μια προσπάθεια εξωραϊσμού των επιδόσεων της Τουρκίας σε θέματα δημοκρατίας και δικαιωμάτων, μάλλον θα είναι δύσκολο να δικαιολογήσουν  τα τελευταία γεγονότα σε μια ευρωπαϊκή κοινή γνώμη που είναι δύσπιστη σε κάθε έκφραση του Ισλάμ.

Όσο για τον ρόλο της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή η πλήρης ταύτιση και συμπόρευση με την σουνιτικη αντιπολίτευση της Συρίας, η προσπάθεια υποβάθμισης των κινδύνων από την δράση των σαλαφιστων στους κόλπους της συριακής αντιπολίτευσης, μάλλον ανησυχία προκαλεί, ενώ συγχρόνως φέρνει τον Ερντογαν απέναντι στην μεγάλη θρησκευτική μειονότητα της Τουρκίας τους Αλεβίτες.

Το ΑΚΡ και ο Ταγίπ Ερντογαν μπορούν να καυχηθούν για δυο τουλάχιστον επιτεύγματα: την εξουδετέρωση του στρατιωτικού  κατεστημένου και το οικονομικό «θαύμα» που οδήγησε στην απεμπλοκή της από το ΔΝΤ και σε μεγάλη αύξηση του κατά κεφαλη εισοδήματος που φθάνει σήμερα σχεδόν τις 10.000 δολάρια.

Η μεγαλομανία όμως του κ. Ερντογαν απειλεί και αυτό ακόμη το επίτευγμα, καθώς το πακέτο των «τρελών έργων" που έχει εξαγγείλει  θα έχουν κόστος σχεδόν 140 δις ευρώ, αφορούν έργα κυρίως εντυπωσιασμού, όπως είναι η τρίτη γέφυρα του Βοσπόρου, το κανάλι  Ευξείνου Πόντου –Μαρμαρά, που μετατρέπει το μεγαλύτερο τμήμα της Ανατολικής Θράκης σε ..νησί, τις υποθαλάσσιες σήραγγες στον Βόσπορο, τα δυο πυρηνικά εργοστάσια παράγωγης ενέργειας… Εξυπηρετούν όμως και κάτι ακόμη: το όνειρο του Ταγιπ Ερντογαν, ενός θρησκευόμενου νέου που ξεκίνησε από τα σοκάκια μιας φτωχογειτονιάς της Κωνσταντινούπολης να εγκαινιάσει τα 2023 μια νέα πορεία για την Τουρκία στην συμπλήρωση των εκατό ετών από την ίδρυση της από τον Κεμαλ Ατατουρκ. Μιας Τουρκίας που θα έχει την δική του σφραγίδα και θα κοιτάζει προς την Ανατολή και το Ισλάμ…

Η απουσία αντιπολίτευσης στην Τουρκία αφήνει το πεδίο καθαρό για το ΑΚΡ, με την σύγκρουση εξουσίας να μεταφέρεται στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος και τον πρόεδρο Αμντουλλάχ Γκιουλ να αναδεικνύεται στον άλλο πόλο μετριοπαθή και συμφιλιωτικό.

Οι σχέσεις Ερντογάν-Γκιουλ έχουν περάσει από πολλά σκαμπανεβάσματα από την εποχή ακόμη που υποχρεωτικά λόγω της ποινής που είχε επιβληθεί στον Ερντογαν, ο κ.Γκιουλ είχε αναλάβει και την θέση του πρωθυπουργού. Θρησκευόμενος και ο ίδιος, συνιδρυτής του ΑΚΡ με τον Ερντογαν και τον αντιπρόεδρο Μπουλέντ Αριντς, ο Αμντουλλάχ Γκιουλ όμως, με σπουδές στην Αμερική, πατά γερά με το ένα πόδι στην Δύση, όπου χαίρει και ιδιαίτερης εκτίμησης.

Μετριοπαθής και πραγματιστής έδειξε και στην κρίση του Ταξιμ ένα διαφορετικό πρόσωπο αναζητώντας συμβιβασμό και συγκλίσεις με ένα κομμάτι της τουρκικής κοινωνίας το οποίο δεν μπορεί  σε καμία περίπτωση να περιθωριοποιηθεί ή να αγνοηθεί η ύπαρξη του.
Ο κ. Ερντογαν  φέρθηκε με αρκετά άκομψο τρόπο και στον ίδιο τον κ. Γκιουλ, όταν έκρινε ότι πρέπει να προχωρήσει μόνος του στην αλλαγή του συντάγματος και στην προώθηση της προεδρικής δημοκρατίας, με ισχυρές εξουσίες του προέδρου. Μια θέση που φυσικά επιφυλάσσει για τον εαυτό του, προσφέροντας στον κ. Γκιουλ την θέση του διακοσμητικού πρωθυπουργού. Αν και οι διαφωνίες για την αλλαγή αυτή είναι μεγάλες ο κ. Ερντογαν δεν μπορεί να αποκλείσει ότι σε μια σύγκρουση κορυφής ο κ. Γκιουλ θα επιλέξει να είναι αυτός που σαν δεύτερος υποψήφιος θα μπορέσει να κλονίσει αυτό που τώρα προβάλλει ως παντοκρατορία Ερντογαν. Καθώς μια υποψηφιότητα Γκιουλ θα μπορούσε να κινητοποιήσει δυνάμεις και από την «άλλη» Τουρκία, που αισθάνεται πια να απειλείται από τον Ταγίπ Ερντογαν.

Κρίσιμος και καθοριστικός είναι ο ρόλος του ιμάμη (και ηγέτη του ομώνυμου κινήματος) Φετουλαχ Γκιουλεν που ζει αυτοεξόριστος στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ. Ο κ. Γκιουλεν με ένα δίκτυο τουρκοισλαμικων σχολείων σε όλο σχεδόν τον κόσμο είναι ο «πατερούλης» των ισλαμικών κινήσεων της Τουρκίας. Με προφανείς δεσμούς με την δύση, οπαδός του εκσυγχρονιστικού Ισλάμ ο κ. Γκιουλεν συνέβαλλε σημαντικά στην εγκαθίδρυση της εξουσίας του ΑΚΡ, μέσω του έλεγχου της αστυνομίας στην οποία στηρίχτηκε η εξουδετέρωση του στρατιωτικού κεμαλικου κατεστημένου.
Ο κ. Γκιουλεν διακριτικά παίρνει αποστάσεις τους τελευταίους μήνες από τον κ. Ερντογαν, στηρίζοντας όλο και πιο πολύ τον μετριοπαθή Γκιουλ.
Κάτι που φάνηκε πολύ πιο καθαρά όταν την περασμένη Τετάρτη με δηλώσεις του που δημοσιεύτηκαν στην (ιδιοκτησίας του) ΖΑΜΑΝ, καλεί την τουρκική ηγεσία να «λάβει σοβαρά υπόψη της τους διαδηλωτές και να εργαστεί να λύσει τα προβλήματα» επικρίνοντας όσους έσπευσαν να βάλουν «ταμπέλες» στους διαδηλωτές… Μια γραμμή την οποία ακολούθησαν πλήρως οι κ. Γκιουλ και Αριντς, που είχαν αναλάβει τον χειρισμό της κρίσης όσο απουσίαζε ο κ. Ερντογαν που έκανε δηλώσεις για πλιατσικολόγους και πράκτορες ξένων χωρών...

Ο κ. Ερντογαν εκτός από πολωτικός και οξύθυμος, είναι σκληρός αντίπαλος. Μένει τώρα να δείξει ότι μπορεί να εκτιμήσει ψύχραιμα τις δυνάμεις του και τα όρια του. Τόσο απέναντι στο υπολοιπο 50% του τουρκικού λάου, όσο και απέναντι στους «συνιδιοκτήτες» του ΑΚΡ.
Posted: 10 Jun 2013 12:45 PM PDT
Έκκληση προς τους Ευρωπαίους να εργαστούν ώστε να μην χρειάζονται την βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), απηύθυνε ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αναγνωρίζοντας ότι αυξάνεται η δυσαρέσκεια για την παρουσία του ΔΝΤ στην Ευρώπη.

 «Γενικά, υπάρχει αυξανόμενη δυσαρέσκεια για την ισχυρή εστίαση του ΔΝΤ στην Ευρώπη. Πρέπει να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια προκειμένου να θέσουμε την κατάσταση υπό έλεγχο ώστε να μην έχουμε ανάγκη πλέον (την βοήθεια του ΔΝΤ)», δήλωσε ο κ. Σόιμπλε, απευθυνόμενος στο Συμβούλιο Οικονομικών του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος.

 Bllomberg: Το ΔΝΤ, ενδέχεται να αποχωρήσει από την τρόικα

Η κριτική από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) για το ελληνικό πρόγραμμα ενδέχεται να οφείλεται στη βούληση του Ταμείου για αποχώρηση από την τρόικα. Αυτό υποστηρίζεται σε άρθρο που δημοσιεύει το ειδησεογραφικό πρακτορείο «Μπλούμπεργκ», καταγράφοντας τους λόγους σύνταξης και δημοσιοποίησης της ειδικής έκθεσης του ΔΝΤ για το πρώτο ελληνικό σχέδιο διάσωσης.

 Σύμφωνα με το άρθρο, οι παραδοχές αποτυχίας του ελληνικού σχεδίου διάσωσης δεν προκάλεσαν έκπληξη, καθώς αξιωματούχοι του ΔΝΤ, καθ' όλη τη διάρκεια του προηγούμενου έτους, εξέφραζαν κατ' ιδίαν την ανησυχία τους για τα προγράμματα διάσωσης της Ευρωζώνης.

 Το ΔΝΤ, όπως επισημαίνεται, αποδέχθηκε τρεις σημαντικές αποτυχίες στο ελληνικό πρόγραμμα:

 Πρώτον, το ελληνικό χρέος όφειλε να αναδιαρθρωθεί αμέσως μετά την εκδήλωση της κρίσης και όχι το Μάρτιο του 2012, καθώς η καθυστέρηση επέτρεψε στους ιδιώτες επενδυτές να μειώσουν την έκθεσή τους στο ελληνικό χρέος, μετακυλώντας το στους επίσημους πιστωτές.

 Δεύτερον, το ΔΝΤ αποδέχθηκε ότι οι μακροοικονομικές υποθέσεις για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους αποδείχθηκαν ιδιαίτερα αισιόδοξες. Όπως ομολόγησε και παλαιότερα το ΔΝΤ, είχε υποτιμήσει το δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή και κατά συνέπεια τις επιπτώσεις της λιτότητας και των δημοσιονομικών περικοπών στην οικονομική ανάπτυξη.

 Τρίτον, το ΔΝΤ υπογράμμισε (με την έκθεση) τα διαφορετικά συμφέροντα εντός της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και των μεμονωμένων πιστωτών, όπως της Γερμανίας.

 Στο εν λόγω άρθρο τονίζεται ότι η έκθεση επικρίνει παράλληλα την αδυναμία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την προώθηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα, όπως και την αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ, που μείωσε την αποτελεσματικότητα της αναδιάρθρωσης του ιδιωτικού χρέους

 Στη συνέχεια σημειώνεται ότι ένας από τους λόγους που διατυπώθηκαν για τη δημοσιοποίηση της έκθεσης του ΔΝΤ ήταν η ενδεχόμενη βούληση του Ταμείου να προκαλέσει την έξοδό του από την τρόικα. Κάτι τέτοιο, όπως σημειώνεται, δεν μοιάζει ωστόσο πιθανό, καθώς το ΔΝΤ είχε την ευκαιρία να απομακρυνθεί κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για το κυπριακό σχέδιο διάσωσης και επέλεξε τελικά να συμμετάσχει.

 Ένα άλλο ενδεχόμενο, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο, είναι ότι το ΔΝΤ επιχείρησε να ανακτήσει μέρος της αξιοπιστίας που είχε απολέσει από τα λάθη του πρώτου σχεδίου διάσωσης για την Ελλάδα, προσθέτοντας ότι τα ίδια ωστόσο λάθη επαναλήφθηκαν από την τρόικα και στο πρόσφατο σχέδιο διάσωσης για την Κύπρο. Οι υποθέσεις μάλιστα πάνω στις οποίες βασίσθηκε το κυπριακό σχέδιο διάσωσης, όπως επισημαίνεται, είναι οι ίδιες που είχε χρησιμοποιήσει η τρόικα για την Ελλάδα, καθιστώντας πιθανή τη διαγραφή μέρους του κυπριακού χρέους τα επόμενα χρόνια.

 Πάντα σύμφωνα με το συγκεκριμένο άρθρο, την καλύτερη εξήγηση για την απόφαση δημοσιοποίησης της έκθεσης από το ΔΝΤ έδωσε ο Mark Dow, πρώην οικονομολόγος του Ταμείου, ο οποίος θεωρεί ότι το ΔΝΤ επιχειρεί να αλλάξει πολιτική, χρησιμοποιώντας τα διδάγματα για την αναδιάρθρωση χρέους.

 Τέλος, τονίζεται ότι η επιρροή του ΔΝΤ στις ασκούμενες πολιτικές στην Ευρωζώνη είναι περιορισμένη λόγω και της περιορισμένης οικονομικής συνεισφοράς του στα σχέδια διάσωσης και τονίζεται: Το ΔΝΤ εξάλλου, καθ' όλη τη διάρκεια του περασμένου έτους, είχε εκφράσει την αντίθεσή του στην επιβολή μιας εμπροσθοβαρούς λιτότητας και των αρνητικών συνεπειών της στην οικονομική ανάπτυξη. Αντίθετα, είχε προκρίνει την ανάγκη μιας όσο το δυνατό συντομότερης αναδιάρθρωσης του χρέους, κάτι που εφαρμόσθηκε εν μέρει στο κυπριακό σχέδιο διάσωσης.

 Το κυπριακό σχέδιο απηχεί εν μέρει τις απόψεις του ΔΝΤ, καθώς επέβαλε την κατ' αρχήν συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στη διάσωση, περιορίζοντας τα ποσά δανεισμού της χώρας, όπως αναφέρεται.
Posted: 10 Jun 2013 12:22 PM PDT
Γράφει ο Γιώργος Τσακίρης

 Μας προέκυψε νέο παραμύθι…
Λάθος έκανε το ΔΝΤ, σύμφωνα με την τελευταία και «αποκαλυπτική» του έκθεση, όσον αφορά τις εκτιμήσεις βάσει των οποίων έδωσε την συγκατάθεσή του, ενεπλάκη δε και το ίδιο, για την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου και της συνακόλουθης δανειακής σύμβασης, με σκοπό τη διάσωση της Ελληνικής Οικονομίας.

Τι λέτε;
Ας θυμηθούμε λιγάκι τα γεγονότα με χρονολογική σειρά.
Όταν τον Απρίλιο του 2010 ο Γ. Παπανδρέου ανακοίνωνε από το ακριτικό Καστελόριζο την προσφυγή της Ελλάδας στο (νεοδημιούργητο τότε) μηχανισμό στήριξης, τόσο το ΔΝΤ, όσο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οι δύο δηλαδή από τους τρεις «εταίρους» της έκτοτε αποκαλούμενης «τρόϊκα», γνώριζαν πάρα πολύ καλά ότι Γαλλικές και Γερμανικές κυρίως τράπεζες ήταν απόλυτα εκτεθειμένες λόγω του ότι στα χαρτοφυλάκιά τους περιλαμβάνονταν Ελληνικά ομόλογα, αξίας πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ (800 δις σύμφωνα με κάποια δημοσιεύματα).

Τον Απρίλιο του 2011, ένα χρόνο μετά την προσφυγή της Ελλάδος στο μηχανισμό στήριξης, στις παρατηρήσεις του ο κ. Μπλανσάρντ, επικεφαλής οικονομολόγου του ΔΝΤ, που έγιναν στο πλαίσιο της παρουσίασης της έκθεσης με τις προβλέψεις του ΔΝΤ για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας για το 2011, αναφέρθηκε στις προβλέψεις του Ταμείου τόσο για την πορεία του ΑΕΠ της Ελλάδας, όσο και στα ποσοστά ανεργίας στη χώρα.
Ολοκληρωτική αποτυχία. 
Έπεσε έξω σε όλα (τα στοιχεία διαθέσιμα σε κάθε ενδιαφερόμενο)!
Από τότε, γνώριζαν το «λάθος».

Τον Ιανουάριο του 2012, ο ίδιος άνθρωπος (ο κ. Ολιβιέ Μπλανσάρντ) μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου στην Ουάσιγκτον εκτίμησε ότι ακόμη και στο 120% του ΑΕΠ το ελληνικό χρέος θα είναι σε υψηλά επίπεδα. Ερωτώμενος δε για το ελληνικό πρόγραμμα αλλαγής ομολόγων, αρνήθηκε να αναφερθεί σε λεπτομέρειες καθώς οι διαπραγματεύσεις βρίσκονταν τότε ακόμη σε εξέλιξη, και αρκέσθηκε να δηλώσει πως το PSI θα πρέπει να διασφαλίσει ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδος θα είναι στο 120% του ΑΕΠ το 2020.
Διασφαλίσθηκε; Προφανώς όχι, μιας και η ίδια συζήτηση, με τον ίδιο σκοπό (τη βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους δηλαδή στο 120% του ΑΕΠ το 2020) επαναλήφθηκε 11 μήνες μετά, στο Eurogroup του Νοεμβρίου.

Το Νοέμβριο του 2012, μας προκύπτει ο… λάθος δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής!
Τι είναι αυτός ο πολλαπλασιαστής;
Μεταξύ του 1970 και του 2007, οι ασχολούμενοι με τις οικονομικές προβλέψεις, είχαν διαπιστώσει ότι η μείωση κατά 1% στις δημόσιες δαπάνες, ή κατά 1% επιπλέον έσοδα από τη φορολογία, οδηγούσαν, κατά μέσον όρο, σε 0,5% μείωση της ανάπτυξης στις προηγμένες χώρες. Το ονομάζει δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή (fiscal multiplier).
Εξ αυτού διαμόρφωσαν τον πολλαπλασιαστή 0,5 τον οποίο και χρησιμοποίησαν στις προκαταρκτικές εργασίες τους για τα προγράμματα που επιβλήθηκαν σε Ελλάδα και Πορτογαλία.

Ο κ. Μπλανσάρ (πάλι), σε ένα κεφάλαιο της έκθεσης, αναγνωρίζει ότι με τις σημερινές συνθήκες, οι πολλαπλασιαστές κινούνται ανάμεσα στο 0,9 έως και το 1,7 ήτοι δύο με τρεις φορές μεγαλύτεροι από το 0,5!
Για την κάθε μείωση δηλαδή στις δημόσιες δαπάνες του 1%, η πτώση στην ανάπτυξη δεν θα είναι μισό εκατοστό, αλλά μπορεί να φτάνει ως και το 1.7% του ΑΕΠ. Θα πέφτει δηλαδή το ΑΕΠ περίπου 3 φορές περισσότερο από ότι είχαν προβλέψει!

Ένα μόλις μήνα μετά, το Δεκέμβριο του 2012, ο… «αιρετικός» κ. Μπλανσάρντ, αναφέρει: «Εάν το δείτε κατά χώρα, θα καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι τα κράτη που εφαρμόζουν τα πιο δραστικά πλάνα μείωσης του ελλείμματός τους, είναι ταυτοχρόνως αυτά που έχουν τη λιγότερη ανάπτυξη»!
Καλύτερη «φωτογραφία» της οικονομικής πολιτικής που επιβλήθηκε στη χώρα μας τα τελευταία 3 χρόνια μέσω των μνημονίων, στα οποία το ίδιο το ΔΝΤ, του οποίου επικεφαλής οικονομολόγος είναι… ο ίδιος, δεν θα μπορούσε να είχε πάρει.

Τον Ιανουάριο του 2013, ο κ. Μπλανσάρντ «ξαναχτυπά».
Σε έκθεσή του σχετικά με την πορεία των οικονομιών των χωρών στην Ευρωζώνη, αναφέρει: «Τα προγράμματα λιτότητας που πρότεινε (το ΔΝΤ) κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, είχαν έως και τριπλάσιο κόστος σε επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης, από αυτό που είχε εκτιμηθεί αρχικά»!

Κι ερχόμαστε στον Απρίλιο του τρέχοντος έτους.
Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι η οικονομική θεωρία των Ρογκόφ – Ράινχαρτ, οικονομολόγων του Harvard, είχε αναδειχθεί ως το «ευαγγέλιο» των υμνητών των Μνημονίων.
Ο Κένεθ Ρογκόφ και η Κάρμεν Ράινχαρτ, κατέληξαν στην έρευνά τους ότι η ανάπτυξη μειώνεται κατά 0,1% σε μέσο όρο όταν το δημόσιο χρέος υπερβαίνει το 90% του ΑΕΠ. Ερευνητές του University of Massachusetts, Amherst, όμως, δήλωσαν ότι επανέλαβαν το μοντέλο της ανάλυσης, χρησιμοποιώντας τα ίδια στοιχεία και κατέληξαν στο ότι η ανάπτυξη αυξάνεται κατά 2,2%!

Ψιλά γράμματα θα σκεφθείτε. Το σημαντικό όμως δεν είναι εδώ. Αν και οι Ρογκόφ - Ράινχαρτ, προέβησαν σε επίσημη διόρθωση του περίφημου «λάθους» στη μελέτη τους (κι άλλο λάθος!) αναγνωρίζοντας λάθη που έγιναν στα νούμερα που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη, η οποία συνέδεσε την πορεία της ανάπτυξης μιας χώρας με το ποσοστό του δημόσιου χρέους, άφησαν αμετάβλητο το γενικό συμπέρασμα. 
Ποιο ήταν αυτό ;
Ότι μια χώρα με χρέος άνω του 90% του ΑΕΠ, δεν μπορεί να σημειώσει ανάπτυξη.

Ξέρετε πόσο είναι το χρέος της Ελλάδος σήμερα ως ποσοστό του ΑΕΠ της; Στο 175%!
Τον ίδιο μήνα (Απρίλιος 2013), πέντε χρόνια μετά την οικονομική κρίση σε διεθνές επίπεδο, σε άρθρο των New York Times με αφορμή τη διάσκεψη κορυφαίων οικονομολόγων που πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον, στο πλαίσιο των εργασιών της εαρινής συνόδου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, καταγράφεται η δήλωση του διευθυντή του τμήματος οικονομικής έρευνας του Ταμείου, Ολιβιέ Μπλανσάρντ (ναι, ο ίδιος !), ο οποίος ανέφερε ότι «δεν έχουμε την αίσθηση ενός τελικού προορισμού», σημειώνοντας χαρακτηριστικά : «Δεν έχω ιδέα πού θα καταλήξουμε»!

Πριν λίγες ημέρες, ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ Παναγιώτης Ρουμελιώτης (και νυν αντιπρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς), αναφέρει σε συνέντευξή του: 
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση καθυστέρησε να πάρει μέτρα για την Ελλάδα, ενώ το ΔΝΤ βοήθησε και με το να δανείσει χρήματα με επιτόκιο 3% όταν της ΕΕ ήταν 5% (!!). Το ΔΝΤ είχε θέσει από την αρχή το θέμα της αναδιάρθρωσης και είναι ανακριβές να λέει το αντίθετο η ΕΕ. Η Ελλάδα και η Ευρωζώνη ήταν αυτές που αντέδρασαν στο κούρεμα. Αν το χρέος είχε αναδιαρθρωθεί το αργότερο ως τον Σεπτέμβριο 2010, όπως ζητούσε ο Στρος Καν, τώρα θα υπήρχε η πιθανότητα το χρέος να έχει μπει οριστικά σε μια βιώσιμη τροχιά. Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης έδωσε στις ξένες (γαλλικές, γερμανικές) τράπεζες χρόνο να απαλλαγούν από τα ελληνικά ομόλογα περιορίζοντας τις ζημιές τους κατά 20 –τουλάχιστον- δισεκατομμύρια ευρώ, μεγάλωσε το πρόβλημα της χώρας μας και δεν βοήθησε να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος».
Εν κατακλείδι, σύμφωνα με τη μελέτη του ΚΕΠΕ, η αποτυχία του πρώτου Μνημονίου στοίχισε περίπου 3 δισ. στην ελληνική οικονομία σε ετήσια βάση, ενώ σε βάθος τριετίας το κόστος της αποτυχίας άγγιξε τα 9 δισ. Ευρώ.

Κανένα «λάθος» λοιπόν κύριοι (και κυρίες) του ΔΝΤ. 
Γνωρίζατε επακριβώς τις συνέπειες των προγραμμάτων που επιβάλατε στη χώρα μου. 
Και τις γνωρίζατε διότι, όπως μεταδίδει το Dow Jones Newswires, σε έγγραφο που κυκλοφόρησε εσωτερικά με ένδειξη «αυστηρά εμπιστευτικό» και βρέθηκε στα χέρια της Wall Street Journal (άλλο στοιχείο προς διερεύνηση αυτή η… διαρροή), ο διεθνής Οργανισμός παραδέχεται ότι υποτίμησε σημαντικά τη ζημιά που η συνταγή λιτότητας προκάλεσε στην ελληνική οικονομία, υπογραμμίζοντας ωστόσο πως η αντίδραση στην κρίση έδωσε χρόνο στην Ευρωζώνη να περιορίσει τις επιπτώσεις για την υπόλοιπη Ευρώπη.

Αυτό είναι και το «μεγάλο μυστικό» σας.
Σε αγαστή συνεργασία, τόσο με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όσο και με την Ευρωπαϊκή Ένωση (λέγε με και Γερμανογαλλικό τραπεζιτικό άξονα), εκπονήσατε και επιβάλατε στην Ελλάδα οικονομικές πολιτικές που μοναδικό τους σκοπό είχαν τη διάσωση των Γερμανικών, Γαλλικών και άλλων τραπεζών, σε συνδυασμό με τη νομισματική πολιτική του «σκληρού» ευρώ έναντι του «υποτιμημένου» δολαρίου.
Posted: 10 Jun 2013 12:07 PM PDT
Απάντηση Γ.Ραγκούση στην προσωπική επίθεση του κ.Β.Βενιζέλου από το περιοδικό του κ. Γ.Τράγκα

 Παραδίδεται στην κρίση των εκατομμυρίων πολιτών που κατά καιρούς εμπιστεύτηκαν τη δημοκρατική παράταξη η κατάντια του κ.Β.Βενιζέλου να εξαπολύσει προσωπική επίθεση εναντίον μου μέσα από τις σελίδες του κ. Γ.Τράγκα επιβεβαιώνοντας το δόγμα ότι "το μέσο είναι το μήνυμα".

 Αντιπαρέρχομαι και αδιαφορώ παντελώς για τις ανοησίες ,τα ψέμματα και τους εξυπνακισμούς με τους οποίους μου επιτέθηκε. 
Ο δημόσιος πολιτικός του λόγος πάντα τέτοιος ήταν.

Όμως, δεν αντιπαρέρχομαι και δεν αδιαφορώ καθόλου για το γεγονός ότι με αντάλλαγμα την προσωπική του ασυλία και προστασία οδηγεί όλο και περισσότερο το σημερινό ΠΑΣΟΚ να εργάζεται όχι για τη σωτηρία της χώρας αλλά για την παλινόρθωση του πελατειακού και παλαιοκομματικού κράτους της μεταπολίτευσης που μας χρεοκόπησε.

 Δεν αντιπαρέρχομαι και δεν αδιαφορώ καθόλου για το γεγονός ότι ο κ. Β.Βενιζέλος -ο οποίος πρώτα εκλέχτηκε Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και μετά έγινε γνωστός και ο ρόλος του στον ενταφιασμό της λίστας Λαγκάρντ, μέσα στην οποία φέρεται να υπάρχει και το όνομα του κ. Γ.Τράγκα- καθημερινά συμπράττει στην εδραίωση του νέου συστήματος διαπλοκής του καθοδηγούμενου κ.Σαμαρά.

 Και δεν αντιπαρέρχομαι και δεν αδιαφορώ καθόλου για το γεγονός ότι εξ αιτίας της προσωπικής του πολιτικής εξουδετέρωσης και ομηρίας επιτρέπει στον κ Σαμαρά και την ακροδεξιά ηγετική του ομάδα να οικειοποιούνται - παρότι τότε τις υπονόμευσαν με κάθε τρόπο - τις ιστορικές θυσίες που έκαναν εκατομμύρια Έλληνες και μία παράταξη μόνη της για να μείνει η Ελλάδα όρθια.

 Η αντίστροφη μέτρηση για τον κ. Β.Βενιζέλο έχει εδώ και μήνες ξεκινήσει κι ας απολαμβάνει και τη συμπαράσταση του κ. Γ.Τράγκα.
Posted: 10 Jun 2013 11:47 AM PDT
Άδειες οπλοκατοχής και Άδειες Οπλοφορίας!
Ο μύθος κι η στυγνή ελληνική πραγματικότητα, που επιβεβαιώνει τον κανόνα με το γνωστό πλέον σποτάκι του Υπουργείου
«… Live your Myth in Greece!»

Του Ευάγγελου Ντούσικου
Security Manager L III BTech,
Master Anti-Terrorism Specialist,
Master Firearms Instructor
«Δουλειά δεν είχε ο διάολος και … τα παιδιά του». Πως αλλιώς να ξεκινήσει ο πρόλογος για ένα διαρκές μείζον ζήτημα που κάθε φορά που δίνεται μια αφορμή, (και που δυστυχώς είναι πολλές σχεδόν καθημερινά), οι «(α)διάφοροι ειδικοί και μη δρυοκολάπτες» παρουσιάζονται ως ειδήμονες παντός καιρού και ουσιαστικά κάνουν το κακό κάκιστο (ηθελημένα;) μέχρι την επόμενη φορά που θα τους ξαναδοθεί η ευκαιρία. Οι «συνήθεις ύποπτοι», οι αμετακίνητοι «γνωστοί άγνωστοι» που κατέχουν θέσεις σε Νομοθετικές Επιτροπές Υπουργείων, με τους μισθούς, τις παροχές και το πρεστίζ ως σύμβουλοι υπουργείων, που μας νουθετούν καθοδηγώντας μας κι αποφασίζοντας «πριν από εμάς για εμάς»… 

Η αφορμή αυτήν την φορά προήλθε από λανθασμένο χειρισμό απογέμισης όπλου κι εκπυρσοκρότησή του μέσα στο αεροδρόμιο από Βουλευτή. Το ότι ανήκει στο κόμμα της Χρυσής Αυγής δεν είναι και το κύριο μέλημα της υπόθεσης όπως θεώρησαν πως θα μπορέσουν να προβάλλουν τα ΜΜΕ προς όφελός τους. Έχει ήδη συμβεί πολλάκις σε διάφορους κρατικούς λειτουργούς όπως και κατ' εξακολούθηση σε υπαλλήλους των Σωμάτων Ασφαλείας (ΕΛ.ΑΣ, Λιμενικό) κάτι που δεν θα περίμενε κανείς σε ανθρώπους που προσλαμβάνονται και πληρώνονται από το κρατικό κορβανά ώστε καθημερινά να κουβαλούν αλλά και να χειρίζονται με ασφάλεια τον οπλισμό τους. Το ότι μέχρι τώρα οι διάφορες αρχές «έθαβαν» τέτοιου είδους δυστυχήματα (δεν είναι ατυχήματα) και δεν έφταναν στα αυτιά μας ήταν πρακτική άλλης εποχής. Στην σημερινή εποχή με την αμεσότητα στην πληροφόρηση με το που συμβεί το οτιδήποτε αυτομάτως μεταφέρεται διαδικτυακά ώστε να ενημερωνόμαστε. Μεγάλο ρόλο βεβαίως έπαιξε η άμεση απάντηση του αρμόδιου Υπουργού Δημ. Τάξης και Προ.Πο. ο οποίος σήκωσε το γάντι που πετάχτηκε με τις συνήθεις γνωστές γκρίνιες εξ αριστερών του Κοινοβουλίου, η εμπλοκή του Αρχηγού της Αστυνομίας προτείνοντας κι ένα βήμα παρακάτω ελέγχοντας όλους τους κατόχους αδειών οπλοφορίας (κυρίως ιδιώτες διότι τους βουλευτές ΔΕΝ το βλέπω…) έως και τηλεοπτική εκπομπή προ ημερών που βρήκε θέμα να ασχοληθεί, χάριν ακροαματικότητας, επιτυχημένα, προσδίδοντας και μια χρήσιμη πλευρά με αξιόλογα ερωτήματα που θα δούμε αναλυτικότερα παρακάτω.

Όπως προς τιμήν του παραδέχτηκε δημοσίως ο Υπουργός Δικαιοσύνης κύριος Ρουπακιώτης, τους νόμους τους γράφουν «κάποιοι» οι οποίοι εφόσον διαβεβαιώσουν τον Υπουργό ότι είναι έτοιμο και τσεκαρισμένο, εκείνος το υπογράφει (ο παππούς έλεγε… το πουλί σου και την υπογραφή σου…) και το φέρνει στην Βουλή ώστε να το ψηφίσουν ή να το απορρίψουν οι 300 (όχι του Λεωνίδα) που επίσης, ούτε γνωρίζουν ενδελεχώς, ούτε και θα χάσουν τον χρόνο τους να το διαβάσουν (εδώ κάποιοι δεν διάβασαν το Μνημόνιο…) ή να ζητήσουν περαιτέρω διερεύνηση. Ιδιαίτερα σε «ευαίσθητους» νόμους όπως τον συγκεκριμένο που αφορά όπλα θεωρείται δεδομένο (κακώς) πως πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις άνευ αμφισβήτησης. Άλλωστε ΔΕΝ αφορά τα βουλευτικά προνόμια… Για τους πολίτες μιλάει… Όσο δυσκολότερα κι αποθαρρυντικά τόσο το καλύτερο άσε που ενίοτε «σηκώνει» και πολιτικό ρουσφέτι οπότε τακτοποιείται και η ψηφοθηρική παράμετρος.

Μιας και συνεχώς μιλάμε για όπλα και ο όρος απευθύνεται από καδρόνια και κουζινομάχαιρα (έτσι δεν συλλαμβάνονται έλληνες πολίτες καθημερινά…) έως και τα λέιζερ στην τριλογία «Πόλεμος των Άστρων» ας δούμε ποιες ακριβώς κατηγορίες όπλων μπορεί οποιοσδήποτε έλληνας πολίτης να ΚΑΤΕΧΕΙ ΝΟΜΙΜΩΣ.
  • Άδεια Κατοχής Κυνηγετικού όπλου: Σε αυτήν την κατηγορία είναι όλα τα γνωστά λειόκαννα (καραμπίνες ημιαυτόματες ή επαναληπτικές, δίκαννα, μονόκαννα κτλ)και η άδεια κατοχής εκδίδεται για Θήρα. Άρα αυτομάτως αυτό το όπλο για να χρησιμοποιηθεί χρειάζεται και άδεια θήρας από Δασαρχείο. Οπότε σε αυτήν την κατηγορία κατοχής το όπλο γεμίζει/απογεμίζει και πυροβολεί μόνο στον κυνηγότοπο ή σε χώρα Σκοπευτηρίου εάν ο κάτοχος είναι και μέλος Συλλόγου. Κατά την Μεταφορά και την Φύλαξη το όπλο είναι ΑΔΕΙΟ, με τα πυρομαχικά να μεταφέρονται και να φυλάσσονται ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ (όχι λυμένο όπως μεταδίδουν τα στουρνάρια από γενιά σε γενιά). ΝΟΜΙΚΑ λοιπόν το όπλο αυτού του είδους απαγορεύεται να γεμίσει μέσα στο σπίτι και/ή να χρησιμοποιηθεί για την προστασία μας. ΚΑΚΙΣΤΑ και ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ αυτά τα όπλα κατηγοριοποιούνται ως κυνηγετικά κι όχι ως λειόκαννα όπως στις υπόλοιπες χώρες παγκοσμίως. Αυτός ο χαρακτηρισμός απέφερε και νομικά προβλήματα στους αθλητές σκοπευτές λειόκαννων.
  • Άδεια Κατοχής Σκοπευτικού όπλου: Σε αυτήν την κατηγορία εμπίπτουν όλα τα όπλα που συμμετέχουν σε διάφορες κατηγορίες του αθλήματος της σκοποβολής (αεροβόλα, πιστόλια, περίστροφα, τουφέκια κεντρικής ή περιφερειακής πυροδότησης). Το όπλο γεμίζει και χρησιμοποιείται μόνο σε εγκεκριμένο χώρο του Σκοπευτηρίου. Κατά την Μεταφορά και την Αποθήκευση το όπλο είναι ΑΔΕΙΟ, με τα πυρομαχικά να μεταφέρονται και να φυλάσσονται ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ (Κι εδώ ισχύει για τα στουρνάρια το ίδιο…όχι λυμένο). Άρα ούτε αυτή η κατηγορία όπλων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αυτοπροστασία.
  • Άδεια Κατοχής και Οπλοφορίας για την Ατομική Ασφάλεια: Η μόνη κατηγορία κατοχής που εξασφαλίζει πως το οποιοδήποτε όπλο πιστόλι ή περίστροφο (οι τυχεροί με επιλογέα βολής…) είναι γεμάτο έτοιμο για χρήση είτε μέσα στην οικία μας είτε να φέρεται μαζί μας «απόκρυφα» όλο το 24ωρο. Ξεκαθαρίζουμε πως το γεγονός ότι το όπλο είναι 100% έτοιμο ΔΕΝ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ότι μπορεί και να χρησιμοποιηθεί ελεύθερα διότι στην Ελλάδα του 2013 ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΜΟΘΕΤΗΘΕΙ ΚΑΤΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΝΟΜΙΜΩΝ ΚΑΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΟΤΙ Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ (κατά τα στουρνάρια…) ΑΔΕΙΑ ΟΠΛΟΧΡΗΣΙΑΣ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ.
Ο νόμος 2168/93 περί όπλων και Εκρηκτικών είναι αυτός που καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις για την απόκτηση οποιουδήποτε είδους όπλου καθώς και τις κυρώσεις που προκύπτουν από τις όποιες παραβιάσεις. Πρόκειται για έναν πολυκαιρισμένο και κακογραμμένο νόμο όπου ιδιαίτερα με την πρόσφατη αναθεώρησή του το 2011 επί υπουργίας του ανεκδιήγητου Παπουτσή κατάντησε έκτρωμα εκμηδενίζοντας τα όποια δικαιώματα θα μπορούσε να έχει ένας έννομος πολίτης. Με λίγα λόγια πρόσφατα η ευκαιρία δόθηκε και μάλιστα σε καθεστώς opengov. να ακουστούν απόψεις και να υιοθετηθούν λύσεις για τα πολλαπλά κενά ενός νόμου, να μπορέσουν δηλαδή να μιλήσουν και οι κατεξοχήν ασχολούμενοι με το αντικείμενο αλλά Φευ … το (ξανα)χάσαμε το κορμί πατριώτη!!! Οι «γνωστοί άγνωστοι» συμβουλάτορες επιβάλλοντας την παντοδυναμία τους κατόρθωσαν να μπλέξουν τα μπούτια τους και να ακυρώσουν νομικά μέχρι κι ολόκληρη κατηγορία λειόκαννων στην Πρακτική Σκοποβολή. Και προσωπικά θεωρώ πως έγινε λόγω της μεγίστης άγνοιας που έχουν με το αντικείμενο των όπλων… ΔΕΝ εξηγείται διαφορετικά… ή μήπως εξηγείται; 

Οι προϋποθέσεις ώστε να αιτηθεί ο πολίτης την κατοχή οποιουδήποτε όπλου είναι πέραν των φωτογραφιών, δηλώσεων κτλ. και μια Ιατρική γνωμάτευση από Ψυχίατρο ή Παθολόγο που να αναφέρει πως ο άνθρωπος είναι ψυχικά και σωματικά υγιής. Και κάθε φορά που υπάρχει μια αφορμή προς συζήτηση, τα ΜΜΕ καθώς κι οι κάθε λογής σφουγγοκωλάριοι πιάνονται από εκεί και παραμένουν εκεί στην ψυχιατρική εξέταση και πόσο σημαντική είναι. Δηλαδή μας μεταφέρουν την άποψη για να μας πείσουν πως «ο κάθε εκκολαπτόμενος Φρόυντ» είναι αρμόδιος κατόπιν εξέτασης με σχετικό παράβολο, (επί χρήμασι δηλαδή…), να γνωματεύσει ότι είμαστε ικανοί να κατέχουμε και/ή να φέρουμε όπλο. Πράγματι σε κάθε μορφής συζήτηση όπου εμπεριέχετε έμμεσα ή άμεσα όπλο όπως ατυχήματα, άσκοποι πυροβολισμοί, τραυματισμοί, σκοτωμοί, εγκληματικές ενέργειες κι αυτοκτονίες όλοι αποφορτίζονται τις όποιες ευθύνες ρίχνοντας τες μαζί με το βάρος της συζήτησης στην ψυχοσύνθεση των εμπλεκομένων. Καλά μέχρι εδώ, τελείωσε και αυτό το δελτίο των 8:00, βγήκε το δημοσιογραφοκάματο αλλά προκύπτουν τα εξής ερωτήματα:
  1. «Όσοι σπούδασαν Ψυχιατρική άραγε αποφοιτούν κι από τις σχολές μέντιουμ-χαρτοριχτρών»;
  2. «Πως είναι δυνατόν να προβλέψεις τις αλλαγές και/ή τις στιγμιαίες εναλλαγές καταστάσεων και διαχείρισης ακραίων συναισθημάτων του οποιουδήποτε ανθρώπου, ες αεί»; Αν μπορεί να γίνει τότε «πάω πάσο…»
  3. «Εφόσον γνώριζαν ή γνωρίζουν γιατί κάποιοι εμφανίζονται κατόπιν εορτής απλά επισημαίνοντας τις προφητείες, γενικώς κι απροσδιορίστως, αντί να δράσουν προληπτικά»;
Έτσι λοιπόν μετά από «παπαρολογίες» 2 βδομάδων, ξαφνικούς ελιγμούς εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης και μπόλικη ψηφοθηρική σάλτσα από όλες τις κομματικές παρατάξεις, είδαμε πως το πρόβλημα στην Ελλάδα που είχαμε ξεχάσει να ασχοληθούμε είναι οι ιδιώτες που οπλοφορούν κι ενοχλούν την κατά τα άλλα ασφαλέστατη κοινωνία μας, προσπαθούμε να τους στιγματίσουμε ως ενδεχόμενη απειλή και εντέλει να τους κάνουμε την ζωή «μαύρη» έως ότου τους πάρουμε τα νομίμως κατεχόμενα όπλα. Φυσικά στο γενικό πλαίσιο θα είναι να μην τολμήσουν και φρέσκοι καν να σκέφτονται το ενδεχόμενο αιτήματος άδειας κατοχής και οπλοφορίας. Μεγάλο «Ντέρτι» των κρατικών αρχών να οπλοφορούν μόνο τα Σώματα Ασφαλείας στην Ελλάδα, έτσι θα πάει μπροστά το κράτος κι έτσι θα χουμε μια ασφαλέστερη κοινωνία, όμορφα και κατασταλτικά κι επουδενί προληπτικά. Γενικά ένα σχέδιο που έχει εφαρμοστεί σε όλες τις Τριτοκοσμικές χώρες λίγο πριν την έλευση της Χούντας. Αφοπλίστε και μετά ερχόμαστε! Πόσο σαΐνια είναι οι καρεκλοκένταυροι; Προκύπτουν όχι μόνο εύλογα αλλά σημαντικότατα και σοβαρότατα ερωτηματικά-προβλήματα απευθυνόμενα κατά κύριο λόγο στην Ηγεσία. Ας δούμε όμως μερικά τρανταχτά παραδείγματα των τελευταίων ετών όπου η δεξαμενή των Κρατικών Αρχών όχι μόνο απέτυχε αλλά ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ και στις εκάστοτε υποσχέσεις περί εφαρμογής Επιτροπών Αξιολόγησης και Ψυχομετρικών Τεστ για τα Σώματα Ασφαλείας, τις ίδιες που αναγγέλλονται και τώρα κι αφορούν ως επί το πλείστον τους ιδιώτες. Ας δούμε ποιοι «ζουν και κυκλοφορούν οπλισμένοι ανάμεσά μας» από τα Σώματα Ασφαλείας.
  • Δολοφονία Γρηγορόπουλου από τον αστυνομικό Κορκωνέα. Μια υπόθεση που οδήγησε το κράτος υπό διάλυση και μια κυβέρνηση να τρέμει. Ο δολοφόνος αστυνομικός μέχρι εκείνη την στιγμή υποστηρίζεται πως έφερνε εις πέρας τα καθήκοντά του άψογα. Όταν «έστριψε η βίδα» όμως (διότι αλλιώς ΔΕΝ δικαιολογούνται τα … πεπραγμένα!!!) εντελώς απρόβλεπτα και στιγμιαία ήρθε το χάος.
  • Απόπειρα δολοφονίας υπάλληλου σεκιούριτι από Αστυνομικό φύλαξης του Αμερικάνου Πρέσβη. Μια καίρια και σημαντική θέση δόθηκε σε Αστυνομικό που οπλοφορεί. Μια ωραία των ημερών βλέπει ξαφνικά φαντάσματα και τραυματίζει σοβαρότατα υπάλληλο σεκιούριτι εξερχόμενο της οικείας του Πρέσβη. Φανταστείτε να ήταν ο ίδιος ο Πρέσβης τι θα είχε συμβεί.
  • Περιστατικά με Δεκάδες εκπυρσοκροτήσεις οπλισμού αστυνομικών και λιμενικών κατά την υπηρεσία τους, ακόμα και μέσα στις Υπηρεσίες τους ή στα οχήματά τους. Κι όμως αυτοί μας φυλάνε από τους εγκληματίες. Από τους ίδιους άραγε ποιος θα μας φυλάξει;
  • Λιμενικοί που πυροβολούσαν ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΣΤΟΧΑ τα κατσίκια με το υπηρεσιακό τουφέκι FN FAL τραβώντας ταυτόχρονα και βίντεο. Άραγε πως δικαιολογήθηκαν τα πυρομαχικά αυτά κύριε Υπουργέ; Ως εκπαιδευτική άσκηση;
  • Αυτοκτονία αστυνομικού των Μ.Α.Τ. στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ.
  • Αυτοκτονία άλλων αστυνομικών στις οικείες τους, με πιο πρόσφατη το Πάσχα στην Κρήτη.
  • Αυτοκτονία αξιωματικού της Αστυνομίας, αποσπασμένου μάλιστα στην Ε.Υ.Π., μέσα στις τουαλέτες του Διεθνούς Αεροδρομίου Αθηνών. Τον είχε εξετάσει κανείς αν μπορούσε να φέρει εις πέρας την αποστολή του κάτω από τις αντίξοες συνθήκες που απαιτούνται κατά την άσκηση των καθηκόντων στην Υπηρεσία αυτή; Διότι είναι γνωστότατο πως οι «τυχεροί» αποσπασμένοι αστυνομικοί στην Ε.Υ.Π. δεν περνάνε τα αρκετά δύσκολα Ψ/Μ τεστ όπως το μόνιμο πολιτικό προσωπικό της Υπηρεσίας. Γιατί γίνεται αυτή η εξαίρεση, όταν η μετάβαση εν μια νυκτί από την Τροχαία στην Αντικατασκοπεία – Αντιτρομοκρατία δεν είναι ακριβώς και το φυσικό επακόλουθο στην καριέρα τους, ούτε υφίσταται και πρότερη αντίστοιχη εκπαίδευση όπως αυτή του πολιτικού προσωπικού. Και το ακόμα πιο περίεργο είναι πως οι αστυνομικοί και οι λοιποί λιγοστοί ένστολοι των Ε.Δ. είναι οι μόνοι που καυχιούνται δημοσίως πως υπηρέτησαν/υπηρετούν στην Ε.Υ.Π. διότι μετέπειτα θα μετατεθούν και αλλού σε Αστ. Τμήματα και λοιπές Αστυνομικές Υπηρεσίες εν αντιθέσει με το πολιτικό προσωπικό που το κρατά ως επτασφράγιστο μυστικό λόγω των κινδύνων που αντιλαμβάνεται ότι καραδοκούν ακόμα και μετά την συνταξιοδότησή τους.

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη.
Τα παραπάνω θεωρώ πως τα γνωρίζετε όχι μόνο λόγω της θέσης σας αλλά και από την ενασχόλησή σας πρότερα και με το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Μιας και πλέον εμφανίστηκε στο προσκήνιο το θέμα της οπλοκατοχής κι οπλοφορίας καλό θα είναι 
α) να εισέλθουν εις γνώσιν σας κάποια τραγελαφικά θέματα της αρμοδιότητάς σας ώστε να λυθούν το συντομότερο δυνατόν και καλύτερα 
β) να επανεξεταστεί όλο το νομικό πλαίσιο ενός ομολογουμένως «κακού» νόμου κι επιτέλους να εναρμονιστούμε με την Ευρωπαϊκή και παγκόσμια νομοθεσία. 

Σας επισημαίνω την προσοχή στα εξής τραγελαφικά:

 1. Ανακοινώσατε δημοσίως (μάλλον καλύτερα από το Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. σας συμβούλευσαν να το προτείνετε κι εσείς πέσατε στην «φάκα» λόγω άγνοιας του συγκεκριμένου αντικειμένου και της πλήρους εμπιστοσύνης στα λεγόμενα των συμβούλων όπως κι οι προηγούμενοι Υπουργοί) πως θα δημιουργηθεί Τριμελής Επιτροπή Αξιολόγησης αποτελούμενη από αστυνομικούς, εκ των οποίων ο ένας θα είναι οπλουργός ώστε να κρίνονται οι κάτοχοι αδειών οπλοφορίας τόσο στο όπλο που ήδη κατέχουν όσο και σε ενδεχόμενη αλλαγή του/αντικατάστασή του με διαφορετικό. Οπότε ερωτώμαι, εύλογα, τα εξής:
  • Ποιος ακριβώς μας εγγυάται/πιστοποιεί πως οι αστυνομικοί γνωρίζουν από ασφαλή χειρισμό και χρήση όπλων όταν καθημερινά στις συμπλοκές με εγκληματίες ακούμε για τεράστιο αριθμό πυροβολισμών που ΔΕΝ ΒΡΗΚΑΝ τον στόχο τους, άρα συνεχώς οι πολίτες ζούμε ανάμεσα σε ΑΔΕΣΠΟΤΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ κάνοντας τάμα στην Παναγία της Τήνου να μην «φάνε καμιά ξώφαλτση».
  • Οπλουργός: Φανταζόμαστε πως το προτείνανε (οι «γνωστοί άγνωστοι» ειδικοί) ώστε να δώσει μια «αίγλη» στην διαδικασία και να φανεί σωστή η Επιτροπή. Αλλά κύριε Υπουργέ ο Οπλουργός της Αστυνομίας θα έπρεπε νομικά να είναι πιστοποιημένος στους συγκεκριμένους τύπους όπλων που χορηγούνται από τις υπηρεσίες. Από πού προκύπτει πως πιστοποιημένα γνωρίζει όλους τους τύπους των όπλων που δύναται να διαλέξει προς αγορά ο ιδιώτης; Διότι ένας μη νομικά κατοχυρωμένος εμπίπτει στην κατηγορία του «δάσκαλε που δίδασκες…» κι εφόσον θα το παίζει ειδικός εμπειρικά γιατί να μην ισχυριστεί το ίδιο κι ο εξεταζόμενος, κι οι δυο θα είναι ειδικοί μέσω φωτογραφιών ή του χειρόγραφου βιβλίου χειρισμού κατά κόσμον manual!!! Τι ακριβώς εμποδίζει έναν ιδιώτη να κινηθεί νομικά εναντίον της Επιτροπής (ως μη νομίμως πιστοποιημένοι γνώστες) ενός συγκεκριμένου τύπου όπλων πρωτόγνωρο σε αυτούς; Για παράδειγμα εάν μου σταλεί ειδοποιητήριο για εξέταση από την Επιτροπή και αρνούμενος να παρουσιασθώ, επισκεφτώ έναν Εισαγγελέα θα αποδειχθεί πως οι Εξεταστές δεν είναι πιστοποιημένοι γνώστες του συγκεκριμένου όπλου μου, πως ακριβώς θα αντιμετωπιστεί η κατάσταση και σε ποιους θα επιβληθούν νομικές κυρώσεις από την ποινική δίωξη; Πέραν από υποχρεώσεις υπάρχουν και Συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα για όλους τους πολίτες.
  • Από τις μέχρι τώρα ανακοινώσεις σας δεν είναι ξεκάθαρη η διαδικασία αξιολόγησης αλλά κρατώντας όσα έχουν ειπωθεί, τότε προκύπτει πως ο εξεταζόμενος θα βρίσκεται σε ένα δωμάτιο ενώπιον της Επιτροπής ώστε να εξεταστεί στο λύσιμο-δέσιμο του όπλου; Διότι και η διαδικασία απογέμισης/επαναγέμισης ενός όπλου σε περιβάλλον γραφείου είναι άκρως επικίνδυνη αλλά χάνεται κι η ουσία όπου είναι η ασφαλής κι αποτελεσματική χρήση του όπλου κι αυτό μπορεί να συμβεί μόνο στο ασφαλές περιβάλλον ενός Σκοπευτηρίου. Και για να εισέλθει σε αυτό οποιοσδήποτε έλληνας πολίτης κάνοντας χρήση του χώρου αυτού θα πρέπει βάση νόμου να έχει ήδη εγγραφεί ως μέλος Σκοπευτικού Αθλητικού Συλλόγου, αλλιώς είναι παράνομος (εδώ δεν μετράει το πασπαρτού «είμαι αστυνομικός» του κυρίου Γερμενή…).
2. Γνωρίζετε πως η κατάθεση των δικαιολογητικών για όπλα ΔΕΝ έχει αριθμό πρωτοκόλλου και διαιωνίζονται κλαυσίγελοι με χαμένα χαρτιά από τα Τ.Α. στις Διευθύνσεις και τούμπαλιν; Δηλαδή, το πως τα πιο σημαντικά αιτήματα αποτελούν «φαντάσματα» που διακινούνται ή χάνονται σε γραφεία; Μα εδώ διαβάζουμε πως πρωτοκολλούνται στα εισερχόμενα υπουργείων ακόμα και βαλίτσες με «μίζες», τόσο σημαντικά χαρτιά και με ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα δεν θα έπρεπε να τυγχάνουν καλύτερης τύχης; Βέβαια, στην «πιάτσα», είναι πλέον γνωστό ότι ο τωρινός Τμηματάρχης των Όπλων αγωνίζεται φιλότιμα να βάλει μια τάξη σε λάθος νοοτροπίες χρόνων αλλά «ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη…».

3. Γνωρίζετε πως ο έννομος πολίτης κάτοχος άδειας οπλοφορίας εάν επισκεφτεί την ΓΑΔΑ λόγω της σχετικής γραφειοκρατίας αναγκάζεται να απογεμίσει/επαναγεμίσει το όπλο του μέσα σε τουαλέτα πριν την παράδοση και μετά την παραλαβή; ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΔΕΙΚΝΥΟΜΕΝΟΣ ΑΣΦΑΛΗΣ ΧΩΡΟΣ. Τυχόν εκπυρσοκρότηση θα σημάνει σοβαρό τραυματισμό ή θάνατο από εξοστρακισμό στα πλακάκια για τον κάτοχο όσο και για τυχόν διερχόμενους στον χώρο της εισόδου. Η πορεία του βλήματος είναι πραγματικά ανεξέλεγκτη σε τέτοιο περιβάλλον. Στην επόμενή σας επίσκεψη μπορείτε να το διαπιστώσετε ιδίοις όμασι. Δεν πρέπει ΑΜΕΣΑ να φτιαχτεί ένας ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΟΣ ΜΕ ΣΩΣΤΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ χώρος; Το ίδιο δεν πρέπει να ισχύσει και σε άλλα δημόσια κτίρια όπου παραδίδεται το όπλο; Σας τα έχει αναφέρει ως προβλήματα προς διευθέτηση ο Αξιότιμος Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. που πιστεύω ότι θα τα γνωρίζει λόγω της μακρόχρονης υπηρεσίας του;

4. Από την επιτυχημένη τηλεοπτική εκπομπή του κυρίου Σρόιτερ σας επισημαίνουμε το ρεζουμέ από τις σωστότατες διατυπώσεις ανθρώπων που αφουγκράζονται καθημερινά τον ρυθμό της κοινωνίας και που θα πρέπει να έχετε υπόψη σας για το θέμα γιατί αυτά τα λένε οι Έλληνες πολίτες καθημερινά. Ακόμα κι η σειρά των λεγομένων έχει νόημα.

HEADS UP:
Πέτρος Καλκαντζάκος (οπλοπώλης): Η Ελλάδα είναι μια χώρα που αγαπάει τα όπλα, έχω κουραστεί να ακούω εναντίον των όπλων… Πεπεισμένος πως για να μειώνονται-κόβονται οι άδειες κατοχής νομίμων όπλων κάτι συμβαίνει και κάποιοι θησαυρίζουν από την αυξημένη ζήτηση στην παράνομη αγορά…
Μηνάς Ιορδάνογλου (οπλοπώλης): Η ελληνική νομοθεσία είναι από τις αυστηρότερες… στην Ευρώπη αγοράζεις όπλο μόνο με την επίδειξη της ταυτότητας…
Λευτέρης Τσικλέας (οπλοπώλης): Το ποσοστό των εγκλημάτων που έχουν γίνει έως τώρα με νόμιμο πυροβόλο όπλο είναι μικρό ως μηδαμινό… Έννομοι πολίτες ψάχνουν για ψεύτικα όπλα βάζοντας σε κίνδυνο την ζωή τους διότι την κρίσιμη στιγμή που σε σημαδεύουν με όπλο δεν θα κάτσεις να ρωτήσεις αν είναι αληθινό ή όχι….
Παύλος Σαράκης (Δικηγόρος, Ποινικολόγος): Να επεκταθούν οι Άδειες Οπλοφορίας και να ελαστικοποιηθούν τα κριτήρια… Για όποιον κάνει χρήση είτε νόμιμου κατεχόμενου όπλου είτε παρανόμου για να υπερασπίσει τον εαυτό του ή την οικογένειά του εντός οικίας πρέπει να νομοθετηθεί το ακαταδίωκτο…

 HANDS DOWN:
Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής κύριος Γερμενής (aka. Καιάδας) όπου κατά την διάρκεια της ακινητοποίησής του φώναξε «αφήστε με, μην μ' ακουμπάς, είμαι αστυνομικός…». Τι μαργαριτάρι ήταν αυτό και γιατί κάποιος που είναι Βουλευτής χρησιμοποιεί τον όρο του αστυνομικού ως κάποιου εν πλήρη ασυλία; ΔΕΝ γνωρίζει ο κύριος αυτός ότι όλοι οι Έλληνες πολίτες έχουν ακόμα και το δικαίωμα της σύλληψης όταν τελείται αυτόφωρο πλημμέλημα ή κακούργημα; Και πως ακόμα κι αν ήταν όχι αστυνομικός αλλά ο Θεός ο ίδιος θα έπρεπε να απομακρυνθεί και να ακινητοποιηθεί, το ίδιο που συμβαίνει σε κάθε εκδήλωση-κατάθεση στεφάνων με όσους επιτίθενται στους εκπροσώπους του κόμματός του. Μέσα στον πανικό του και τα νεύρα, χάνοντας πολύ εύκολα την ψυχραιμία του (σκεφτείτε να ένιωθε πως τον απειλούσαν…) ο κύριος Γερμενής ξέχασε ακόμα και το βουλευτικό αξίωμα που έκανε τόσο αγώνα για να κατέχει (στην πραγματικότητα ..έχασε τα αυγά και τα πασχάλια…). Τι λένε άραγε οι Ψυχίατροι για έναν τέτοιο χαρακτήρα, τόσο ευέξαπτο με τέτοιες αντιδράσεις, είναι κατάλληλος να φέρει όπλο και να κρίνει πότε θα χρησιμοποιηθεί; Η βουλευτική ασυλία είναι πάνω από την γνώση των νόμων, δεν τιμωρείται κανένας και για τίποτα ακόμα κι αν το βίντεο μαρτυρά αντιποίηση αρχής;

 Αξιότιμε κύριε Δένδια, όντας ένας επιτυχημένος Υπουργός που τόλμησε κι έσπασε αποστήματα εκεί που οι προκάτοχοι δεν τολμούσαν για τους δικούς τους λόγους (καταυλισμοί, αναρχικά στέκια), είναι επιβεβλημένο να δείτε το θέμα της οπλοφορίας από την βάση του μηδενίζοντας πρότερες ιδεολογίες. Ήδη θεωρώ ως γράφων αλλά κι η πλειοψηφία πιστεύω του κόσμου πως είναι αργά αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Η ίδια η συνοχή της κοινωνίας δεν αντέχει άλλο, το θέμα της ασφάλειας κι αυτοπροστασίας του έλληνα πολίτη είναι σημαντικότατο, βρίσκεται καθημερινά αντιμέτωπος με συνθήκες κι εγκληματικές ενέργειες που πριν από δεκαετίες θα έμοιαζαν ασύλληπτες για τον κοινό νου. 
Το ζήτημα της ΝΟΜΙΜΗΣ ΟΠΛΟΚΑΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΟΠΛΟΦΟΡΙΑΣ είναι ένα μεγάλο βήμα τόσο πολιτιστικό όσο και ουσιαστικό που θα πρέπει να μπει στο τραπέζι και να συζητηθεί με ανθρώπους που πραγματικά κάτι έχουν να πουν και διαθέτουν τόσο την γνώση όσο και την εμπειρία πέραν των γνωστών καρεκλοκενταύρων. Στην Ελλάδα το μόνιμο μειονέκτημα είναι η ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΑΙΔΕΙΑΣ κι αυτό ισχύει επίσης και στα όπλα. Αν ενημερωθείτε για το τι ισχύει σε άλλες χώρες της Ευρώπης και Παγκοσμίως τότε θα διαπιστώσετε πως ΟΙ ΕΝΝΟΜΟΙ ΟΠΛΟΦΟΡΟΥΝΤΕΣ αποτελούν σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας στην μείωση εγκληματικότητας. Λείπει μια σωστή πολιτική βούληση όπου θα τα βάλει όλα σε μια σειρά. Μια σωστή Νομοθετική Επιτροπή όπου θα μοιράσει ακριβοδίκαια τις αρμοδιότητες. 
ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΤΕ να μπορούν στα Σκοπευτήρια να γίνονται εκπαιδεύσεις στην αυτοπροστασία διότι έως σήμερα αυτό είναι παράνομο μιας και τα Σκοπευτήρια αποτελούν χώρο μόνο αθλητικών διοργανώσεων. Η εκπαίδευση στο αθλητικό όπλο ΔΕΝ έχει καμία σχέση με το Αμυντικό όπλο, είναι η μέρα με την νύχτα!!! Επίσης δώστε αρμοδιότητες στην Σκοπευτική Ομοσπονδία Ελλάδος – ΣΚ.Ο.Ε. κι όχι στην Αστυνομία (για να μην γελάσει κι ο κάθε πικραμένος… άλλωστε τα συνδικαλιστικά τους όργανα φωνάζουν πως είναι ανεκπαίδευτοι μετά από κάθε σφαγή!!!) να δημιουργήσει ως αρμόδιος φορέας ένα πανελληνίως πιστοποιημένο σεμινάριο εκπαίδευσης για οπλοφορία όπου βάση των οδηγιών της θα διεξάγεται σε όλα τα νομίμως αδειοδοτημένα Σκοπευτήρια ανά την Ελλάδα ώστε να χουν πρόσβαση στην περιοχή τους όλοι οι πολίτες. 
Δεν είναι και τόσο δύσκολο υπάρχουν ήδη κάποια πλαίσια πως αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί. Το να δημιουργηθεί ένα υποχρεωτικό ταχύρυθμο Σεμινάριο 2-3 Σαββατοκύριακων στο Σκοπευτήριο είναι εύκολο. Μετέπειτα ο «απόφοιτος» θα αιτείται για άδεια κατοχής οπλοφορίας με το ισχύον παράβολο των 180 ευρώ, που είναι ήδη υπερβολικά ακριβό, οπότε ακόμα και για «εισπρακτικούς» σκοπούς ωφελείται η χώρα στην δύσκολη οικονομική συγκυρία. 
Ο γράφων προτείνει να εναρμονιστούμε με πολλές άλλες χώρες όπου προαπαιτούμενο για την κατοχή όπλου είναι η συμμετοχή κι εκπαίδευση στο Σκοπευτήριο στον ασφαλή χειρισμό και στην ασφαλή χρήση των όπλων και μετέπειτα μια πιο απλοποιημένη διαδικασία να βγαίνει η άδεια κατοχής κι οπλοφορίας. Τα οφέλη μιας τέτοιας νοοτροπίας θα είναι πολλαπλά. Καταρχήν νόμιμα όπλα θα είναι καταγεγραμμένα και θα χορηγούνται σε πιστοποιημένα ασφαλείς χρήστες. Άρα αυτομάτως μειώνεται δραστικά και θα τείνει να εξαλειφτεί το φαινόμενο του λαθρεμπορίου των όπλων. Το ίδιο ισχύει και για την ισχύ τους διότι διαφορετικό είναι να υπάρχει έννομος πολίτης με πιστόλι-περίστροφο και εντελώς διαφορετικό να αγοράζει στην μαύρη αγορά ένα άλλου είδους όπλου ακόμα και Καλάσνικοφ διότι αυτό βρήκε από τον «διακινητή» της περιοχής χωρίς οι Διωκτικές Αρχές να γνωρίζουν τι θα αντιμετωπίσουν. 

Άξιο αναφοράς στην αλλαγή νοοτροπίας για μια συνολικού μεγέθους εποικοδομητική συζήτηση ώστε να βρεθεί λύση, είναι το σταμάτημα μιας παιδαριώδους και παντελώς βλακώδους αντίληψης πως μόνο οι «ένστολοι» των Σωμάτων Ασφαλείας πρέπει να έχουν την αποκλειστικότητα στην πρόσβαση των όπλων. 
Αγαπητοί Κύριοι τόσα χρόνια πιέζετε προς αυτήν την κατεύθυνση και το μόνο που κάνετε είναι να ρεζιλεύεστε, Αφενός διότι η καθημερινότητα και τα στατιστικά φανερώνουν πως είναι ανέτοιμοι κι ανεκπαίδευτοι αφετέρου αποδεικνύεται πως ο πολίτης που επιδεικνύει συνέπεια και ζήλο και προπονείται στα Σκοπευτήρια είναι απείρως ασφαλέστερος και πιο αποτελεσματικός στην χρήση τους. Θα πρέπει να πάψει αυτό το παραμύθι που μόνον χάριν εγωισμού κρατά μια άτυπη κόντρα και να υπερισχύσει η λογική, αντί να διαχωρίζεται και να διαιωνίζεται ποιος είναι ποιο μάγκας κι άλλα χαζά, θα έπρεπε η αγάπη προς τα όπλα και τους νόμους να μας ενώνει . 
Ο έννομος εκπαιδευμένος οπλοφόρος πολίτης είναι ένας «κρυφός άσσος» που τόσο το Κράτος όσο και τα Σώματα Ασφαλείας θα πρέπει να τον κατανοούν ως χείρα βοηθείας σε τυχόν δύσκολο περιστατικό. Είναι πολύ εύκολη η διασταύρωση από χώρες όπου σε πάρα πολλές περιπτώσεις εγκληματικών ακόμα και τρομοκρατικών ενεργειών οι πολίτες πρόσφεραν στην Αστυνομία. Για παράδειγμα στην Αμερική ακόμα και προ δεκαετιών οι πολίτες πρόσφεραν την υποστήριξη σε παγκοσμίως γνωστά περιστατικά (Πύργος του Τέξας παλιότερα, σήμερα οι ενεργοί δράστες μέσα σε Πανεπιστήμια- η νέα μόδα) ενώ στο Ισραήλ συχνότατα η εμπλοκή με τον ένοπλο τρομοκράτη λήγει χάριν των απανταχού οπλοφορούντων πολιτών μειώνοντας άμεσα τα θύματα (νεκροί-τραυματίες) λόγω του άμεσης ανταπόκρισης. 
Εφόσον λοιπόν θέλουμε να είμαστε παγκόσμιοι πολίτες θα πρέπει να κοιτάνε και τα παγκόσμια δεδομένα όχι να εξευρωπαϊζόμαστε ή να παγκοσμιοποιούμε μόνο ότι μας συμφέρει και σε μείζον θέματα να πισωγυρίζουμε.

 Κύριε Υπουργέ, αυτά και άλλα πολλά θα πρέπει να συζητηθούν ώστε να βρεθεί μια λύση, αλλιώς με την νοοτροπία του να κάνουμε δυσκολότερη έως ανέφικτη την νόμιμη κατοχή δημιουργούμε και δεν λύνουμε προβλήματα ως κράτος στην κοινωνία. Ο λαός είναι σοφός κύριε Υπουργέ και τα γνωμικά του έχουν περίσσια σοφία, δυστυχώς αυτό που ισχύει σήμερα είναι το Καλλιά η μάνα του φονιά παρά τ αποθαμένου!!!

Υ.Γ Μια μέρα μετά την παρουσίαση της τηλεοπτικής εκπομπής διαβάζω στο διαδίκτυο…51χρονος πυροβόλησε με κυνηγετικό στον αέρα τον εισβολέα διαρρήκτη στην οικία του… ο νόμιμος πολίτης μέσα στο σπίτι του έχει συλληφθεί, κατασχέθηκε το όπλο και κινείται διαδικασία ανάκλησης της άδειας κατοχής… Η πραγματικότητα της καθημερινότητας κύριε Υπουργέ…

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Posted: 10 Jun 2013 10:25 AM PDT
Efendim, Türkçem çok kötü.
Γι αυτό θα στα γράψω ελληνικά (τρόπος του λέγειν).
Αγάς βαρύς είσαι και τζαναμπέτης.
Καλά κάνεις.
Ούτε χαμάλης είσαι, ούτε μπατίρης.
Σαΐνι είσαι και τσίφτης.
Τα σύκα-σύκα λες. Ούτε τσαχπινιές, ούτε νάζια.
Χούγια έχεις πολλά, αλλά χαβά δεν αλλάζεις.
Γι αυτό στην πέσανε. Σου σκαρώσανε χουνέρι...
 Ποιοι ξέρεις. Ξέρω κι εγώ κι ο ντουνιάς ολάκερος.
Δεν τους έκανες τα χατίρια και σεκλετιστήκανε. Δεν τα βρήκατε στα αλισβερίσια και τσαντιστήκανε.
Και τώρα «ανησυχούν».
Όταν σε θέλανε για τσοπανόσκυλο δεν «ανησυχούσανε», αλλά τώρα «ανησυχούν».
Κατέχεις παράνομα το ένα τρίτο ανεξάρτητου κράτους για σαράντα χρόνια, αλλά δεν «ανησυχούν». Χιλιάδες οι αγνοούμενοι από τότε, αλλά δεν «ανησυχούν». Δεν τ' αναγνωρίζεις το κράτος αυτό και κοιτάς να το καταπιείς, αλλά δεν «ανησυχούν». Ζαμάνια και ζαμάνια οι σφαγές από το λεπίδι σου, αλλά δεν «ανησυχούν». Γράφεις το «διεθνές Δίκαιο» (το δικό τους ρε πούστη μου) στα παπάρια σου, αλλά δεν «ανησυχούν».
Αλλά επειδή ξερίζωσες μερικά δένδρα, τώρα «ανησυχούν». Επειδή μπινελίκωσες μερικούς, μπερντάχισες καμπόσους και μπαγλάρωσες κι άλλους, τώρα «ανησυχούν». Για τους χιλιάδες που πεθαίνουν στα μπουντρούμια σου δεν «ανησύχησαν» ποτέ, αλλά τώρα «ανησυχούν».
Κακό σινάφι. Μπινέδες απ' το μπεσίκι τους.
Έχουνε, λένε, νταλκά μεγάλο με το democracy. Με το elections. Σε σημείο να τακιμιάζουνε με δικτάτορες ενός μαχαλά για να εγκαθιδρύσουν democracy και elections σε διπλανό μαχαλά.
Έχουνε, τάχα, ντέρτι και με το Ισλάμ, αλλά παλεύουνε να το κάνουνε παγκόσμια θρησκεία.
Εσύ και elections κάνεις (και κερδίζεις) και Ισλάμ πρεσβεύεις. Σερμπέτι πράμα. Τεφαρίκι. Τεμενάδες έπρεπε να σου κάνουνε. Αλλά δεν τους έκανες τα ρουσφέτια και χαΐρι δεν θα δεις. 
Καλαμπαλίκι μεγάλο και νταβαντούρι. Καυγάς τρικούβερτος.
Μπαϊράκι σηκώσανε τα «τσογλάνια». Γεμίσανε οι αλάνες μπουλούκια, κουτουρού γιουρούσια οι μπάτσοι σου, καραούλι φυλάν οι δερβέναγες του Στρατού.
Καζάνι που βράζει η Τουρκιά. 
Ξέρεις κάτι Ταγίπ;
Χαίρομαι. Πολλοί χαίρονται εδώ στο Γιουνανιστάν. («Τ' οχτρού ο πόνος...» μερικοί, «ο λαός μίλησε...» άλλοι). Εκτός από κάτι δερβίσηδες ντιπ για ντιπ προοδευτικούς, που δεν μετράνε όμως, γιατί παίρνουνε μπαξίσια απ' αυτούς που «ανησυχούν». Αυτοί τσιράκια ήτανε, χαφιέδες μείνανε. 
Εγώ χαίρομαι για άλλο λόγο. Το παραμύθι της Τουρκιάς-υπερδύναμης που πουλάς, ξευτιλίστηκε με μια διαδήλωση. Τον μύθο του τραμπούκου που μαδεί και γδέρνει («καθίστε καλά Γκιαούρηδες») τον πάγωσε τ' αγιάζι. Τον ρόλο του χωροφύλακα που παίζεις, τον γελοιοποίησες.
Χάλια είστε. Άδειοι ντενεκέδες. Μπουνταλάδες. Χουζούρι και τσαπατσουλιά. Ραχάτι και πιλάφι.
Θα τα ξαναβρείτε με αυτούς που «ανησυχούν». Αν όχι εσύ, ο επόμενος. Όλοι οι ιμπεριαλιστές από το ίδιο τσουβάλι. Όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη. 
Από τσάμπα μαγκιές μπουχτίσαμε. Στο εξής τουμπεκί.
Ούτε σας πιστεύουμε, ούτε σας φοβόμαστε.
Το νου μας θα 'χουμε. Όπως το λέει ο λαός μας:
«Τούρκο χαιρετάς; Τον κѠλ⓪ να φυλάς!».
Ισχύει και γι αυτούς που «ανησυχούν». 
 
Posted: 10 Jun 2013 09:40 AM PDT
Ξεκίνησε η προεκλογική περίοδος με τον Αντώνη Σαμαρά και τον Αλέξη Τσίπρα να ανταλλάσσουν κατηγορίες και τα καθεστωτικά ΜΜΕ να τις προβάλλουν εξοντωτικά, ώστε, μέχρι τις εκλογές, να φουντώσει ο δικομματισμός και να μην αλλάξει απολύτως τίποτα.
Η Χρυσή Αυγή αποδεικνύεται το καλύτερο χαρτί του δικομματισμού, αφού άπαντες τοποθετούνται και τοποθετούν τους άλλους σε σχέση με την Χρυσή Αυγή, λες και ζούμε στην Κατοχή.
Ο Αντώνης Σαμαράς έχει βαλθεί να αποδείξει πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στα άκρα μαζί με την Χρυσή Αυγή, οπότε ο ίδιος και τα φασισταριά που έχει μαζέψει γύρω του είναι στο κέντρο και θα πρέπει να του έχουμε ευγνωμοσύνη που παριστάνει τον πρωθυπουργό και μας λέει πομπώδεις ανοησίες, λες και είμαστε καθυστερημένοι σαν τους συνεργάτες του.
Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να γίνει ΠΑΣΟΚ, οπότε θα μας θυμίζει διαρκώς τι εστί Δεξιά -όπως έκανε και το ΠΑΣΟΚ- αλλά και το ΠΑΣΟΚ Δεξιά έγινε, οπότε είναι σαν ο ΣΥΡΙΖΑ να ρίχνει σήμα να μην τον ψηφίσουμε για να μην γίνει Δεξιά.
Κι αν ο Σαμαράς δεν πείθει ούτε μεθυσμένη κατσίκα, στον ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να έχουν προβληματιστεί ιδιαίτερα από το γεγονός πως, μετά από τρία χρόνια χρεοκοπίας, όχι μόνο δεν έχουν καταφέρει να συγκινήσουν και να κινητοποιήσουν τους πολίτες αλλά σέρνονται διαρκώς πίσω από τις κατηγορίες των γελοίων του επιτελείου Σαμαρά.
Κι εντάξει, φταίνε και οι πολίτες για τον ραγιαδισμό τους αλλά, αν εσύ δεν έχεις αποφασίσει ακόμα τι στο διάολο σκοπεύεις να κάνεις με το Μνημόνιο και έχεις αλλάξει σαράντα θέσεις μέσα σε ένα χρόνο, πώς να σε πάρουν στα σοβαρά οι πολίτες;
Αν το καλύτερο που μπορεί να σκεφτεί σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας είναι να καλέσει τον Σαμαρά σε τηλεοπτικό debate, κάποιος θα πρέπει να του πει πως αυτό μυρίζει ναφθαλίνη και παραπέμπει στις εποχές της αρχηγάρας που θα βγει στην τηλεόραση και θα κατατροπώσει τον αντίπαλο, οπότε δεν θα πάρουμε.
Και φυσικά, για το θέμα της Δικαιοσύνης μετά την χρεοκοπία της χώρας -που θα έπρεπε να είναι σημαία-, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πει λέξη. Κατά τ' άλλα, προσπαθεί να πείσει πως δεν είναι συστημικός.
Η πλειοψηφία των πολιτών αδιαφορούν και για τον Σαμαρά και για τον Τσίπρα, αφού αντιλαμβάνονται πως η όποια λύση, αν έρθει, δεν θα έρθει από τα υπάρχοντα πολιτικά πρόσωπα αλλά από εμάς τους ίδιους.
Εν τω μεταξύ, τα θέματα που καίνε τους πολίτες υπολείπονται του ρατσισμού και του Ολοκαυτώματος, το οποίο είναι ένα πάρα πολύ επίκαιρο ζήτημα και απασχολεί όλους τους Έλληνες από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Όπως πάει ο πολιτικός διάλογος, μέχρι τις εκλογές, η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντιπαρατεθούν και στο καυτό ζήτημα του αν υπάρχει ο Άι Βασίλης.
Αν η Χρυσή Αυγή πει ότι δεν υπάρχει Άι Βασίλης, οι άλλοι θα πουν πως υπάρχει για να αποδείξουν πόσο δημοκράτες είναι.
Αλλά όσο άπαντες βολεύονται στο να κάνουν παίκτη το ανέκδοτο Χρυσή Αυγή, ας μην νιώσουν έκπληξη αν στις εκλογές η αποχή σπάσει όλα τα ρεκόρ.
Αν με θεωρείς τόσο ανόητο που νομίζεις πως -στην χρεοκοπημένη και ξεπουλημένη Ελλάδα του 2013- θα με πείσεις να σε ψηφίσω για να αποδείξω πως δεν είμαι νεοναζιστής, έχω να σου πως πως εγώ δεν είμαι νεοναζιστής αλλά εσύ είσαι σίγουρα ανόητος.

Εγραψε o Pitsirikos
Posted: 10 Jun 2013 08:55 AM PDT
Ρε μαγκάκο ρυθμιστή του πολιτεύματος, δανειορυθμιστή και ανεκδοτολόγε καλύτερα, για να μη χάνουμε και το χρόνο μας, πόσες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου έχεις υπογράψει μέχρι τώρα ρε τρισμέγιστε αντιστασιακέ;
Χάρρυ Κλυνν

Σχόλιο ιστολογίου: Και πολύ λίγα του λέει ο Χάρρυ Κλυνν του γνωστού προέδρου που θα γραφτεί στην ιστορία για την σιωπή του τη στιγμή που το υπό την προστασία του πολίτευμα βιαζόταν κατ' επανάληψη, τη στιγμή που ένας ολόκληρος λαός βίωνε -κατά παγκόσμια ομολογία- καταστάσεις πολέμου εν καιρώ ειρήνης, τη στιγμή που η χώρα γινόταν χώρος κερδοφορίας για τα λαμόγια του πλανήτη. 
Τέτοια δημοκρατία μόνο με τέτοιο πρόεδρο θα μπορούσαμε να έχουμε! Με κανέναν άλλο, αφού πληρεί αυστηρές γερμανικές προδιαγραφές (φούρνοι, γενοκτονίες κ.λ.π.) και δακρύζει κάθε φορά που βλέπει Έλληνα (πιθανότατα από το μαράζι του επειδή συναντάει ακόμη ζωντανούς Έλληνες). 
Αλήθεια, ο ρυθμιστής του πολιτεύματός μας, έχει ΚΑΙ γερμανική υπηκοότητα; Και αν ναι, πόσο ηθικό είναι κάτι τέτοιο, τη στιγμή που υπάρχουν επίσημοι εντεταλμένοι του Βερολίνου στην Ελλάδα και κυβερνούν μέσω... fax; 
Αλήθεια, το συγκεκριμένο ανέκδοτο (ο πρόεδρος) θα καταλογιστεί στους συνεργάτες με τις δυνάμεις κατοχής ή επίσημο μέλος - στέλεχός τους;
Posted: 10 Jun 2013 08:15 AM PDT
Του Ιωάννη Μιχαλέτου

Οι πυρκαγιές του θέρους του 2007 που ήταν η μεγαλύτερη εμπρηστική επίθεση στην Ελληνική ύπαιθρο από την εποχή του Ιμπραήμ Πασά της Αιγύπτου το 1827, έβαλε για τα καλά την χώρα στη σφαίρα των ασύμμετρων απειλών και των εκστρατειών αποσταθεροποίησης παγκοσμίων κέντρων εξουσίας και πλούτου που προσπαθούν να ποδηγετήσουν έθνη και κυβερνήσεις προκειμένου να ελέγξουν πλουτοπαραγωγικές πηγές και ευαίσθητα γεωστρατηγικά κέντρα, όπως είναι η Ελλαδική επικράτεια.

 Η εποχή της παγκοσμιοποίησης επέφερε το αδυνάτισμα του εθνικού κράτους και μια πρόσφατη έκθεση των Αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών που τιτλοφορείται ως "Ο κόσμος το 2025", περιγράφει την επικράτηση του οργανωμένου εγκλήματος για μεγάλο μέρος του πλανήτη στα αμέσως επόμενα έτη.

Ουσιαστικά λόγω της εισβολής λαθρομεταναστών στην Ελληνική κοινωνία, πολυποίκιλα εγκληματικά συμφέροντα εισήλθαν που βαθμιαία αναλαμβάνουν το έλεγχο τμημάτων των αστικών κέντρων και αποκτούν συνδέσμους με την πολιτική και επιχειρηματική ντόπια εξουσία. Προκειμένου να καλύψουν τόσο τις ζημιές στη ροή "μαύρου χρήματος" που προκάλεσε η τωρινή παγκόσμια οικονομική κρίση, όσο και για να πιέσουν για παραχωρήσεις την Ελληνική κοινωνία, έχουν κυριολεκτικά εξαπολύσει ένα παλιρροιακού μεγέθους κύμα εγκληματικότητας, μέσω του οποίου συσσωρεύουν κεφάλαιο και προσπαθούν να εξευτελίσουν τα σώματα ασφαλείας και να κάμψουν τις αντιστάσεις του κοινωνικού συνόλου.

 Στο όλο σκηνικό που διαμορφώνεται εμπλέκονται ξένες μυστικές υπηρεσίες που ανήκουν σε εχθρικά προς την Ελλάδα κράτη, τοπικά κέντρα πολιτικό-οικονομικής εξουσίας που εκμεταλλεύονται τις εξελίξεις και η πάγια δυσκινησία του ίδιου του κρατικού μηχανισμού που αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων για μια ακόμη φορά.

 Σε ότι αφορά τα εγκληματικά δίκτυα αυτά σε αδρές γραμμές μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες και επίπεδα. Το πρώτο επίπεδο είναι αυτό των λεγόμενων εθνικών μαφιών όπως οι Αλβανοί, Γεωργιανοί, Κούρδοι, Πακιστανοί, Νιγηριανοί και άλλοι οι οποίοι αντιμάχονται αλλήλους για κατάκτηση "μεριδίων αγορών" στις συνοικίες κυρίως των Αθηνών και επιπλέον στοχοποιούν την Αστυνομία με την αγαστή συνέργεια ντόπιων οργανώσεων ώστε να συνεχίζουν απερίσπαστοι με τις παράνομες δραστηριότητες τους.
Το δεύτερο επίπεδο αφορά τα παγκοσμιοποιημένα εγκληματικά συμφέροντα που διαπλέκονται σε μεγάλο βαθμό με τις νόμιμες επιχειρήσεις και επιδιώκουν να ελέγξουν περιοχές του πλανήτη ώστε να έχουν και κρατικές βάσεις. Έως ένα βαθμό μπορούμε να περιγράψουμε μια νέο-φεουδαρχική διαμορφούμενη κατάσταση που σε ότι αφορά τα Βαλκάνια έχει ήδη επιτευχθεί απολύτως στο Κόσοβο και σε πολύ μεγάλο βαθμό για όλα τα υπόλοιπα κράτη... η Ελλάδα που ειρήσθω εν παρόδω αποτελεί την έξοδο στη Μεσόγειο για όλα τα παραπάνω, αντέχει ακόμα στα σχέδια υπαγωγής της σε διεθνή μη-κρατικά δίκτυα εγκληματικής ισχύς, εάν και ως κρατικός μηχανισμός έχει δεχθεί μεγάλα πλήγματα. Πρέπει να σημειωθεί ότι παρόμοιες καταστάσεις έχουν εμφανιστεί και σε άλλα Ευρωπαϊκά κράτη, μόνο που εκεί αφορά συγκεκριμένες περιοχές εντός της επικράτειας, όπως το Νότιο Λονδίνο, τα Βόρειο-Ανατολικά προάστια των Παρισίων, συνοικίες του Βερολίνου, κ.α.

 Μέχρι στιγμής το μόνο μέσο πίεσης έναντι της Ελλάδας σε ότι αφορά τις σχέσεις της με αλλά κράτη η εγκληματικά δίκτυα, αποτελεί η λαθρομετανάστευση η οποία αγγίζει πλέον την ασφάλεια του λεγόμενου μέσου πολίτη και στοιχίζει πλέον δυσβάσταχτα ποσά στα δημοσιονομικά της χώρας. Συνεπώς το παρόν ζήτημα της εγκληματικότητας δεν πρόκειται να σταματήσει να απασχολεί την Ελληνική κοινωνία εάν και εφόσον δεν ληφθούν συγκεκριμένες δέσμες μέτρων και μάλιστα άμεσα ώστε να καταδειχθεί σε όλους τους τόνους εντός και εκτός της χώρας, ότι υπάρχει η απαραίτητη βούληση να τεθεί το ζήτημα προς μια διαδικασία λύσης ή έστω σημαντικής μείωσης των επιπτώσεων του.

 Βήματα εξόδου από το αδιέξοδο;
  1. Αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου με αναγόρευση της διευκόλυνσης της λαθρομετανάστευσης ως ιδιώνυμο έγκλημα που να επιφέρει βαριές ποινές, παραλλήλως με την υιοθέτηση Ευρωπαϊκών οδηγιών περί της τιμωρίας των εργοδοτών που απασχολούν λαθρομετανάστες
  2. Εξάρθρωση με ταχείες διαδικασίες όλων των ντόπιων κυκλωμάτων που συμμετέχουν στην παράνομη βιομηχανία της λαθρομετανάστευσης. Η Πολιτεία δεν πρέπει να φεισθεί έναντι ουδενός ο οποίος με σκοπό το παράνομο κέρδος καταστρέφει συστηματικά και ανεπανόρθωτα την κοινωνία.
  3. Ο ρόλος της Τουρκίας αλλά και χωρών όπως το Πακιστάν πρέπει να τύχουν ιδιαίτερης προβολής και μνείας προς όλα τα διεθνή ΜΜΕ και διακρατικούς οργανισμούς με προτροπή της Ελλάδας σε συνεργασία με τους Ευρωπαίους εταίρους.
  4. Σε συνέχεια του προηγούμενου, τα κράτη από τα οποία προέρχονται οι λαθρομετανάστες πρέπει να γνωρίζουν ότι οι καλές σχέσεις με την Ελλάδα αλλά και την ΕΕ παίρνουν διαμέσου της αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης. Παράλληλα πρέπει να υπάρξει σαφέστατη αλλαγή των συμφωνιών που έχει υπογράψει η χώρα, όπως το "Δουβλίνο 2".
  5. Εφαρμογή του νόμου και απέλαση λαθρομεταναστών από την Επικράτεια
  6. Διευκόλυνση εξόδου λαθρομεταναστών προς το "Νέο Κόσμο" και συγκεκριμένα προς τη Λατινική Αμερική, κατά το πρότυπο εξόδου των Ελλήνων και Ιταλών ληστών προς τη Βόρεια Αμερική στις αρχές του 20ου αιώνα, η οποία είχε επιτευχθεί στην Ελλάδα από τη κυβέρνηση Θεοτόκη.
  7. Συνεννόηση με τις χώρες προέλευσης των λαθρομεταναστών με την εφαρμογή ανθρωπιστικών και άλλων προγραμμάτων ώστε οι χώρες αυτές να είναι σε θέση να υποδεχθούν πίσω τους μεγάλους αριθμούς των συμπατριωτών τους.
  8. Αλλαγή της οργάνωσης, επάνδρωσης της Αστυνομία εντασσόμενη σε τρία επίπεδα: Βραχυπρόθεσμο, μέσο και μακροπρόθεσμο.
    Αυτό περιλαμβάνει αλλαγή της τρέχουσας διαδικασίας εισαγωγής αστυνομικών που γίνεται μόνο μέσω των πανελληνίων εξετάσεων, εκσυγχρονισμός του οπλισμού τους και εκπαίδευσης, αναδιάταξη του προσφερόμενου ανθρώπινου δυναμικού, δημιουργία τμημάτων με εξειδίκευση στη λαθρομετανάστευση, εφαρμογή πεζών περιπολιών σε συνδυασμό με δημοτική αστυνομία και ομάδες πολιτών που μπορούν να επικουρούν το έργο των αρχών (Neighborhood Watch), ευμεγέθης διεύρυνση του δικτύου πληροφοριών της Αστυνομίας, δημιουργία τμημάτων συλλογής-ανάλυσης πληροφοριών σε συνδυασμό με τεχνικές ψυχολογικών επιχειρήσεων με έμφαση στο οργανωμένο έγκλημα, ακόμα και πλήρη αναδιοργάνωση όλων των αρχών με την ίδρυση "Αρχής Κρατικής Ασφάλειας" της χώρας που θα ασχολείται με τη εσωτερική ασφάλεια στην Ελληνική επικράτεια αφήνοντας τα στρατιωτικά θέματα στο ΓΕΕΘΑ και αυτά του εξωτερικού στην ΕΥΠ.
    Τέλος συγκρότηση σε μόνιμη βάση ευέλικτων ομάδων που θα μπορούν να παρεμβαίνουν σε ολόκληρη τη χώρα για έκτακτες περιπτώσεις με σκοπό τον περιορισμό του χρόνου που απαιτείται για τη μετακίνηση προσωπικού σε περιόδους κρίσεως.
  9. "Κλείσιμο" θαλάσσιων περασμάτων με τη Τουρκία έως ότου το πρόβλημα σταθεροποιηθεί. Αλλαγή των κανόνων εμπλοκής στα σύνορα ώστε να αντιμετωπίζεται η λαθραία παραβίαση των συνόρων ως εισβολή. Ανασυγκρότηση του Λιμενικού σώματος με σκοπό τα αστυνομικά καθήκοντα και περιορισμός ή και εξάλειψη των καθηκόντων των λιμενικών που σχετίζονται με ναυτιλιακά θέματα τα οποία μπορούν να μεταφερθούν είτε στους κατά τόπους οργανισμούς λιμένων, στις Νομαρχίες και σε άλλους φορείς. Σε ένα δεύτερο επίπεδο το Λιμενικό σώμα μπορεί να υπαχθεί στην "Αρχή Κρατικής Ασφάλειας" ως το ναυτικό βραχίονα της.
  10. Συγκρότηση με βάση την Ελλάδα οργανισμών μελέτης των θεμάτων ασφάλειας που άπτονται της λαθρομετανάστευσης σε παγκόσμιο επίπεδο, διοργάνωση παρεμφερών συνεδρίων και κυρίως ενεργοποίηση της διπλωματίας με σκοπό τη συγκρότηση συμμαχιών με άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Σε αυτό το σημείο η ενεργοποίηση των πολιτών είναι αναγκαία γιατί μέχρι στιγμής είναι ολίγοι όσοι συστηματικά ασχολούνται με αυτά τα θέματα.
  11. Απόλυτη διακομματική διαβεβαίωση από την Ελληνική Πολιτεία ότι δεν πρόκειται να υπάρξει σύντομα κύμα νομιμοποιήσεων και παραχώρηση υπηκοοτήτων σε μετανάστες και λαθρομετανάστες ώστε αυτό να λειτουργήσει αποτρεπτικά σε νέες απόπειρες εισβολής και από άλλους λαθραίους.
  12. Εφαρμογή προγράμματος ταυτοποίησης των στοιχείων συμπεριλαμβανομένου και του DNA, όλων των κατοίκων της χώρας -λαθραίων ή μη- ώστε να διευκολύνεται η εξιχνίαση εγκλημάτων. Το παρόν μπορεί νομοθετικά να ισχύει για την εξιχνίαση των σοβαρών εγκλημάτων και αυτών που αφορούν την ασφάλεια του κράτους.
Τα χρήματα που απαιτούνται για τα ανωτέρω μπορούν να εξευρεθούν άμεσα από την περικοπή όλων των "μη-παραγωγικών" υπηρεσιών και υποδομών του κράτους.

Πηγή RIMSE
Posted: 10 Jun 2013 07:45 AM PDT
Σε μία αλλοτριωμένη κοινωνία, ο τρόπος που εκφράζει ο λαός τη θέληση του δεν διαφέρει πολύ, από την επιλογή που κάνει αγοράζοντας εμπορεύματα - oι πολίτες ακούν το θόρυβο της προπαγάνδας, οπότε τα γεγονότα έχουν πολύ μικρή σημασία
 

"Εάν μία μάρκα οδοντόκρεμας χρησιμοποιείται από την πλειονότητα του λαού, λόγω των φανταστικών προτερημάτων που διαφημίζει, αυτό δεν σημαίνει ότι, ο λαός «έχει αποφασίσει» υπέρ της οδοντόκρεμας – δεν πρόκειται δηλαδή για τη «θέληση του λαού».

Αυτό που μπορεί να ισχυρισθεί κανείς είναι ότι, η διαφήμιση ήταν τόσο καλή, τόσο εμπνευσμένη και τόσο αποτελεσματική, ώστε έπεισε εκατομμύρια ανθρώπων για τις ιδιότητες που διαφήμιζε – χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι τις είχε".

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος

Ακούγοντας τον πρωθυπουργό της γειτονικής χώρας να λέει ότι, «Δημοκρατία είναι οι εκλογές», δεν μπορέσαμε να μη χαμογελάσουμε με την, σκόπιμη ή μη, αφέλεια του. Επίσης, με την αντιμετώπιση των Πολιτών της χώρας του η οποία βιώνει, έστω με κάποια καθυστέρηση, τη δική της «άνοιξη του '68» - όταν η κυβέρνηση της θέλει να την οδηγήσει πίσω στο μεσαίωνα, στην ιερή εξέταση και στο σκοταδισμό.

Την ίδια ημέρα, ακούγοντας τους νέους στις «πλατείες των εξεγέρσεων» να τραγουδούν, χρησιμοποιώντας ελληνική μουσική με δικούς τους, πανέμορφους στοίχους, νοιώσαμε μία μεγάλη συγκίνηση να μας κυριεύει – όχι μόνο επειδή διαπιστώσαμε ότι, πρόκειται για μία από τις πολλές «χαμένες πατρίδες» μας, αλλά και επειδή βεβαιωθήκαμε, σε σχέση με το μεγαλύτερο «όπλο» και πλεονέκτημα της Ελλάδας: τον πολιτισμό της, ο οποίος είναι κυριολεκτικά ακατανίκητος.  

Ενθυμούμενοι δε τον ιδιαίτερο τρόπο, με τον οποίο ο Αλέξανδρος «υπέταξε» τις χώρες, στις οποίες επεκτάθηκε, την «κατάκτηση» της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από το ελληνικό πνεύμα κοκ., πεισθήκαμε απόλυτα σε σχέση με τα μέσα, τα οποία έχουμε στη διάθεση μας για να καταπολεμήσουμε κάθε κρίση – καθώς επίσης για να «εξημερώσουμε» όλους αυτούς, οι οποίοι κατά καιρούς εισβάλλουν στην πατρίδα μας για να μας υποδουλώσουν, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι, το πνεύμα και ο πολιτισμός μας παίρνουν πάντοτε, αργά αλλά σταθερά, τα ηνία.

Άλλωστε, ένα έθνος δεν είναι ούτε μόνο η γλώσσα του, ούτε η θρησκεία του, αλλά, κυρίως, ο πολιτισμός του – γεγονός που τεκμηριώνει πως αυτό που ακούγεται παντού, το ότι δηλαδή «Είμαστε όλοι Έλληνες», είναι απολύτως σωστό.

Στα πλαίσια αυτά, οι Πολίτες των Σκοπίων, για παράδειγμα, δεν ισχυρίζονται προφανώς ότι τους ανήκει η Μακεδονία, αλλά ότι είναι Μακεδόνες – Έλληνες δηλαδή. Εμείς δυστυχώς δεν ακούμε το πραγματικό μήνυμα τους - όπως δεν ακούμε τα ελληνικά τραγούδια στην Κωνσταντινούπολη ή στη Σμύρνη, δεν βλέπουμε τις ελληνικές επιγραφές σε τόσους δρόμους του Ισραήλ, δεν συνειδητοποιούμε πόσοι Αλβανοί, Σέρβοι ή Βούλγαροι μιλούν τη γλώσσα μας, καθώς επίσης σε πόσες πόλεις της Ιταλίας γνωρίζουν οι Πολίτες αρχαία Ελληνικά.         

Η εθνική υπερηφάνεια τώρα, η οποία πηγάζει από τον πολιτισμό μας, η βεβαιότητα ότι όποιος επισκεφθεί τον Παρθενώνα, τους Δελφούς, τα αρχαιολογικά μας μνημεία αλλά και τα νησιά μας ή το Άγιο Όρος, θα «κυριευθεί», χωρίς να απαιτείται η χρήση στρατιωτικών όπλων, δεν έχει βέβαια καμία σχέση με εθνικιστικά συναισθήματα – αφού τα συναισθήματα αυτού του είδους δεν είναι «συμβατά» με τον πολιτισμό και το ελληνικό πνεύμα.

Πρόκειται απλά για τη διαπίστωση, σύμφωνα με την οποία "Η χώρα μας είναι ο ιδανικός τόπος «πνευματικής ολοκλήρωσης» και «ψυχικής ανάτασης». Παράλληλα, διαθέτει το μοναδικό ίσως πολιτισμό, με τον οποίο έχει τη δυνατότητα ο άνθρωπος να συνδεθεί με την «παγκοσμιότητα» – με τη Φύση, με το Θεό ή με ότι άλλο την «προσωποποιεί» ή τη βιώνει κανείς". 

ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ανεξάρτητα τώρα από τα παραπάνω, σύμφωνα με μία κοινώς αποδεκτή ερμηνεία, "Η αρχή της Δημοκρατίας έγκειται στην ιδέα ότι, ο λαός σαν σύνολο είναι αυτός που καθορίζει τη μοίρα του και λαμβάνει αποφάσεις, οι οποίες έχουν σχέση με θέματα κοινού ενδιαφέροντος - όχι βέβαια η κυβέρνηση ή μία μικρή ομάδα ανθρώπων".   

Σε μία «αλλοτριωμένη» κοινωνία όμως, όπως οι περισσότερες σήμερα, σε μία κοινωνία δηλαδή που, μεταξύ άλλων, χειραγωγείται, έχοντας χάσει την επαφή της με την πραγματικότητα, ο τρόπος που εκφράζει ο λαός τη θέληση του δεν διαφέρει πολύ, από την επιλογή που κάνει αγοράζοντας εμπορεύματα (E.Fromm). Οι άνθρωποι ακούν τις «κραυγές» της προπαγάνδας, οπότε τα γεγονότα έχουν πολύ μικρή σημασία, σε σχέση με τον υποβλητικό θόρυβο, ο οποίος τους «αλλοτριώνει».

Στα πλαίσια αυτά, η ελευθερία του λόγου, με κριτήριο την οποία θεωρείται ως δημοκρατικό ή μη ένα πολίτευμα, είναι μία πάρα πολύ σχετική έννοια – αφού δεν έχει μόνο σημασία εάν μπορεί κανείς να μιλάει ελεύθερα ή όχι, αλλά και ποιος επιτρέπεται ή μπορεί να τον ακούσει.

Ειδικότερα, όταν τα ΜΜΕ παρέχουν «βήμα» μόνο σε ορισμένους ανθρώπους, επιλεγμένους από τα ίδια, ή όταν εξασφαλίζεται με διάφορους τρόπους το κύρος κάποιων συγκεκριμένων ατόμων, με βάση το οποίο δίνεται ή όχι σημασία στα λόγια τους από το ευρύ κοινό, τότε η ελευθερία της έκφρασης είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη, ουτοπική. Ανύπαρκτες είναι τότε και η επιλογές του λαού – ο οποίος υποβάλλεται σε μία έμμεση «πλύση εγκεφάλου», χωρίς καν να το καταλαβαίνει.      

Συνεχίζοντας, η λειτουργία της «πολιτικής μηχανής» σε μία δημοκρατική χώρα δεν διαφέρει τόσο πολύ, από τη διαδικασία στην ελεύθερη αγορά, στο εμπόριο. Αναλυτικότερα, τα πολιτικά κόμματα δεν διαφέρουν ιδιαίτερα, σε σχέση με τις μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις - ενώ οι επαγγελματίες πολιτικοί προσπαθούν να πουλήσουν τα «εμπορεύματα» τους στο κοινό, στους δυνητικούς ψηφοφόρους τους, με τη βοήθεια των ΜΜΕ, των δημοσίων συγκεντρώσεων, των επιλεγμένων «χειραγωγών» της κοινής γνώμης κλπ..

Περαιτέρω, σύμφωνα με πολλούς, η μειωμένη αίσθηση της πραγματικότητας, αντιστοιχεί σε μία περιορισμένη αίσθηση ευθύνης – επίσης, στην έλλειψη αποτελεσματικής θέλησης, η οποία είναι το «ψυχικό αντίστοιχο» της σκόπιμης, συνειδητής και υπεύθυνης δράσης.

Η περιορισμένη αίσθηση ευθύνης με τη σειρά της, οπότε και η εξ αυτής απουσία αποτελεσματικής θέλησης, επεξηγούν την άγνοια και την έλλειψη κρίσης του απλού πολίτη - όσον αφορά τα θέματα εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής της πατρίδας του.

Το γεγονός αυτό δεν οφείλεται στην απουσία ενημέρωσης, η οποία είναι άφθονη, ενώ παρέχεται πρόθυμα, συχνά δωρεάν και με ανιδιοτέλεια από πολλούς - αλλά στη χειραγώγηση, την οποία αναλύσαμε προηγουμένως, σε συνδυασμό με μία μορφή «μισαλλοδοξίας», η οποία διακρίνει αρκετούς από εμάς.  

Επίσης στο ότι, δεν καταβάλλεται ιδιαίτερη προσπάθεια από την πλειοψηφία των ανθρώπων, να επιλέξουν τις σωστές πηγές ενημέρωσης τους - να αφομοιώσουν τις πληροφορίες, καθώς επίσης να τις υποβάλλουν σε εκείνους τους κανόνες της κριτικής, τους οποίους οι περισσότεροι γνωρίζουν από την άσκηση του επαγγέλματος τους.   

Για να γίνει κατανοητή η παραπάνω διαδικασία, συγκρίνεται (παράδειγμα του γνωστού οικονομολόγου J.Schumpeter) η στάση ενός δικηγόρου, απέναντι στη δικογραφία του, με τη στάση του απέναντι στα πολιτικά γεγονότα της χώρας του.

Στην πρώτη περίπτωση, ο δικηγόρος έχει εξειδικευθεί να εκτιμάει την ουσία των γεγονότων με τις σπουδές, καθώς επίσης με την πολυετή εμπειρία που απόκτησε - εργαζόμενος με καθορισμένο κίνητρο το συμφέρον τόσο το δικό του, όσο και του πελάτη του, κατά την ενάσκηση του επαγγέλματος του. Παράλληλα, υποκινούμενος από το επίσης ισχυρό κίνητρο πως έχει τις ικανότητες, εγκύπτει με όλες τις γνώσεις, το πνεύμα και τη θέληση του, στο περιεχόμενο της δικογραφίας του.

Στη δεύτερη περίπτωση, όταν δηλαδή ο δικηγόρος ασχολείται με τα πολιτικά γεγονότα της χώρας του, δεν κάνει συνήθως τον κόπο να εξειδικευθεί. Ειδικότερα, δεν καταβάλλει ιδιαίτερη προσπάθεια να επιλέξει τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες, δεν τις αφομοιώνει και δεν τις υποβάλλει στους κανόνες της κριτικής – παρά το ότι γνωρίζει τόσο τέλεια το χειρισμό τους, από το επάγγελμα του. Εκτός αυτού, δεν μπορεί να ανεχθεί τα μακροσκελή ή πολύπλοκα επιχειρήματα, αναλύσεις και κείμενα - αν και είναι κανόνας στις δικογραφίες, με τις οποίες ασχολείται.

Ο σκοπός του παραδείγματος είναι να αποδειχθεί ότι, χωρίς την πρωτοβουλία, η οποία πηγάζει από την άμεση ευθύνη, επικρατεί συνήθως η άγνοια – παρά την πληθώρα της ενημέρωσης, όσο σωστή και αν είναι.

Επομένως ο Πολίτης, σε μία αντιπροσωπευτική δημοκρατία, όπως οι σημερινές, «υποβιβάζεται» σε χαμηλότερο επίπεδο πνευματικής απόδοσης, αμέσως μόλις εισχωρήσει στον πολιτικό τομέα - σχεδόν ανεξάρτητα από τη μόρφωση του.

Τόσο η επιχειρηματολογία του, όσο και οι αναλύσεις του, γίνονται κατά έναν τρόπο που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί «παιδαριώδης», στη σφαίρα των επαγγελματικών του συμφερόντων - γίνεται δηλαδή σχεδόν πρωτόγονος. Στο παράδειγμα μας, ο δικηγόρος δεν θα ασχολούταν ποτέ τόσο ανεύθυνα με τη δικογραφία του, όσο με την πολιτική στη χώρα του.

Κατ' επέκταση, η ψήφος των Πολιτών στις εκλογές δεν είναι ουσιαστικά το αποτέλεσμα της θέλησης των ψηφοφόρων – αλλά αφενός μεν το προϊόν της χειραγώγησης τους, αφετέρου της εκ των πραγμάτων μειωμένης υπευθυνότητας τους, όπως την αναλύσαμε παραπάνω.

Πρόκειται λοιπόν για μία «αλλοτριωμένη» έκφραση της θέλησης του Πολίτη ο οποίος, όταν ψηφίζει, έχει την ψευδαίσθηση πως είναι ο δημιουργός αποφάσεων – τις οποίες αποδέχεται σαν να ήταν δικές του ενώ, στην πραγματικότητα, καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από δυνάμεις που ευρίσκονται πέρα από τον έλεγχο και τη γνώση του.

Το επακόλουθο της συγκεκριμένης διαδικασίας είναι μία (συνειδητή ή μη) έντονη αίσθηση αδυναμίας, η οποία δημιουργείται στον Πολίτη, όσον αφορά τα πολιτικά ζητήματα – γεγονός που περιορίζει ακόμη περισσότερο την πολιτική του «διάνοια», τις αποφάσεις και την ψήφο του.

Συμπερασματικά λοιπόν, όταν δεν μπορεί να δρα κανείς αποτελεσματικά, δεν μπορεί και να σκέφτεται παραγωγικά – οπότε η αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι μία «κατ' επίφαση» δημοκρατία.

Στα πλαίσια αυτά, όταν οι Πολίτες κατηγορούν τον εαυτό τους για τα πολιτικά κόμματα που ψήφισαν (ή κατηγορούνται από άλλους), θεωρώντας ότι είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την πολιτική που άσκησαν τα κόμματα, αφού οι ίδιοι τα ψήφισαν, διαπράττουν ένα ακόμη σφάλμα – το μεγαλύτερο ίσως.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ολοκληρώνοντας, ο τρόπος που ελέγχεται μία σύγχρονη δημοκρατία, δεν είναι σημαντικά διαφορετικός από τον έλεγχο μίας μεγάλης, πολυμετοχικής εταιρείας, στις γενικές συνελεύσεις της οποίας σπάνια συμμετέχουν οι μικρομέτοχοι - παρά το ότι οι Πολίτες ψηφίζουν προσωπικά, παίρνουν την απόφαση «τους» και επιλέγουν συνήθως μία από τις δύο «κομματικές μηχανές», οι οποίες ανταγωνίζονται για να εξασφαλίσουν την ψήφο τους.

'Άλλωστε, μόλις η μία από τις δύο αυτές μηχανές υπερψηφισθεί, οι σχέσεις της με τους ψηφοφόρους της γίνονται κάτι το μακρινό – ενώ οι προεκλογικές υποσχέσεις ή οι δεσμεύσεις «χάνονται στο σκοτάδι». Σε κάθε περίπτωση, οι πραγματικές αποφάσεις σπάνια λαμβάνονται από τους βουλευτές, οι οποίοι εκπροσωπούν τα συμφέροντα και τις επιθυμίες των εκλογέων τους – αλλά από το κυβερνών κόμμα, κυρίως δε από αυτούς που κατέχουν τις σημαντικότερες θέσεις στον κομματικό μηχανισμό.

Βέβαια, η διαδικασία αυτή προκαλεί αντιδράσεις, οι οποίες «συσσωρεύονται» με την πάροδο του χρόνου - δημιουργώντας σταδιακά όλο και μεγαλύτερες «εστίες πυρκαγιάς». Κατά κάποιον τρόπο λειτουργεί ακριβώς όπως τα νερά, η στάθμη των οποίων αυξάνεται μπροστά στο φράγμα, το οποίο τα εμποδίζει να κυλίσουν ελεύθερα - έως εκείνη τη στιγμή που καταρρέει το φράγμα, αδυνατώντας να αντισταθεί στην ορμή τους, με αποτέλεσμα να καταστραφούν τα πάντα στο πέρασμα τους.            

Αντίθετα τώρα με την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, η οποία έχει προ πολλού κλείσει τον κύκλο ζωής της, στην άμεση δημοκρατία, όπου ο λαός ψηφίζει ο ίδιος τους νόμους που τον αφορούν, επιλέγοντας προσεκτικά αυτούς που θα τους εφαρμόσουν (κυβέρνηση), οι Πολίτες υποχρεώνονται να δράσουν αποτελεσματικά – οπότε σκέφτονται εκ των πραγμάτων υπεύθυνα και παραγωγικά.

Με τη λογική αυτή το επιχείρημα, σύμφωνα με το οποίο η άμεση δημοκρατία απαιτεί ώριμους Πολίτες, ασφαλώς και δεν ισχύει – αφού, χωρίς την άμεση δημοκρατία, οι Πολίτες δεν «ωριμάζουν» ποτέ, όσον αφορά τις πολιτικές τους υπευθυνότητες και την ευρύτερη ενασχόληση τους με τα κοινά.
Posted: 10 Jun 2013 11:20 AM PDT
Η ρωσική Gazprom ανακοίνωσε και η ίδια ότι δεν κατέθεσε προσφορά για την εξαγορά της ΔΕΠΑ.
«Δεν λάβαμε αρκετές εγγυήσεις ότι η χρηματοοικονομική θέση της ΔΕΠΑ δεν θα καταστεί δυσχερέστερη μετά την ολοκλήρωση του deal. H εταιρία ήδη αντιμετωπίζει δυσκολίες με ανεξόφλητα χρέη», 
δήλωσε ο εκπρόσωπος τύπου της εταιρίας, Sergei Kupriyanov, μεταδίδει το Reuters.
Τι μας λέει δηλαδή η Gazprom; 
  • Μήπως ότι υπάρχουν πολλές οφειλές προς τη ΔΕΠΑ και δεν μπορούν να εισπραχθούν; 
  • Μήπως έχουν σχέση τα σημερινά στοιχεία που δόθηκαν στη Βουλή για οφειλές εταιριών προς τη ΔΕΠΑ;
Για διαβάστε λοιπόν:
Τα ποσά που οφείλουν στη ΔΕΠΑ οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί δόθηκαν σήμερα στη Βουλή, την ώρα δηλαδή που εξέπνεε η καταληκτική ημερομηνία για την κατάθεση δεσμευτικών προσφορών για ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ. 
Οι Ρώσοι τελικά έμειναν εκτός της διεκδίκησης των δυο εταιριών, αφού η Sintez δεν συμμετείχε για τον ΔΕΣΦΑ (έμεινε μόνη της η αζέρικη Socar) και η Gazprom δεν κατέθεσε προσφορά για τη ΔΕΠΑ.
Τα στοιχεία για τις συγκεκριμένες εταιρείες είχε ζητήσει η βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων Ραχήλ Μακρή, ζητώντας να ενημερωθεί η Βουλή πόσα οφείλουν στη ΔΕΠΑ εταιρείες που εμφανίζονταν ως ενδιαφερόμενοι επενδυτές.

 Από το έγγραφο της ΔΕΠΑ προκύπτει ότι:
  • Η ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ ΑΕ οφείλει 111.454.999,90 ευρώ (σύμφωνα με στοιχεία, του 2012, η συγκεκριμένη εταιρεία είχε οφειλές ύψους 53.278.665,61 ευρώ).
  • Η ΚΟΡΙΝΘΟΣ POWER AE οφείλει 29.846.389,61 ευρώ (σύμφωνα με στοιχεία του 2012, η εταιρεία όφειλε 54.579.480,75 ευρώ).
  • Η PROTERGIA AE οφείλει 46.445.051,09 ευρώ (το 2012, οι οφειλές ανέρχονταν σε 74.799.501,73 ευρώ).
  • Η ELPEDISON ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΕ οφείλει 48.312.591,12 ευρώ (το 2012, η οφειλή ήταν 144.145.504,31 ευρώ).
  • Η MOTOR OIL ΕΛΛΑΣ οφείλει 36.960.017,22 ευρώ (το 2012, οι οφειλές ήταν 34.953.943,72 ευρώ).
  • Η ΗΡΩΝ ΙΙ ΘΕΡΜΟ/ΤΡΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ οφείλει 25.548.825,27 ευρώ (το 2012, η οφειλή ήταν 6.184.610,92).
Σύνολο: 298.567.864,6

 Στα έγγραφα που είχαν διαβιβαστεί το 2012 διευκρινιζόταν ότι ο Όμιλος Μυτιληναίου είχε, αθροιστικά, οφειλές ύψους 182.657.648,09 ευρώ. Επίσης, ο όμιλος Μυτιληναίου εμφανιζόταν να κατέχει τις εταιρείες ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ ΑΕ, ΚΟΡΙΝΘΟΣ POWER AE, PROTERGIA AE και ο όμιλος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ να κατέχει την ΗΡΩΝ ΙΙ ΘΕΡΜΟ/ΤΡΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ.

Τι ερωτήματα προκύπτουν; 
  • Ποιος και γιατί άφηνε όλα αυτά τα ποσά να συσσωρεύονται και να την πληρώνει πάντα ο λαός; 
  • Υπήρχε συμφωνία για το ποιος θα μάζευε τα χρωστούμενα αν πουλιόταν η ΔΕΠΑ; 
  • Ποιος θα έκανε δηλαδή τον εισπράκτορα;
Posted: 10 Jun 2013 07:15 AM PDT

Απίστευτη δήλωση καθηγητή σε Πομάκο μαθητή: "Εσύ ούτε τούρκικα δεν ξέρεις καλά"!!!

Άρθρο του Κεμάλ Φαρζλή

Ένα ακόμη απίστευτο περιστατικό συνέβη πριν από λίγες ημέρες σε σχολείο της Ξάνθης, με πρωταγωνιστές ελληνόφωνο καθηγητή και νεαρό μαθητή με μητρική γλώσσα την πομακική. Σύμφωνα με τα όσα μας είπαν οι γονείς του μαθητή, ο καθηγητής του γιου τους, συμμετέχει στα μαθήματα της τουρκικής γλώσσας του Προγράμματος Μουσουλμανοπαίδων της Φραγκουδάκη. Μια μέρα, κατά τη διάρκεια του μαθήματος, προσπαθούσε να εξηγήσει κάτι στον μαθητή του στα ελληνικά. Επειδή το παιδί δεν καταλάβαινε καλά, άρχισε, να του τα εξηγεί… στην τουρκική γλώσσα. Ατυχώς για τον καθηγητή το νεαρό παιδί κατάγεται από γονείς Πομάκους με μητρική γλώσσα την πομακική και έτσι, δεν καταλάβαινε γρι από τα λεγόμενά του. Οπότε, αφού ο καθηγητής «αγανάκτησε» με τον μαθητή του, του είπε απαξιωτικά: «εσύ ούτε τα ελληνικά, ούτε τα τουρκικά δεν ξέρεις καλά»!

 Ως Ζαγάλισα είχαμε προειδοποιήσει (φ. 58, Δεκ. 2011 – Ιαν. 2012) ότι το Πρόγραμμα Φραγκουδάκη έχει μια ακατανόητη εμμονή με τα μαθήματα τουρκικών, στα οποία φέτος έχουν συρρεύσει… εκστασιασμένοι εκατοντάδες Έλληνες εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πιστεύουν ότι έτσι θα βοηθηθούν για να διδάξουν καλύτερα το σχολικό μάθημα. Στην ελληνική Θράκη όμως, δεν υπάρχουν μόνο τουρκόφωνοι μαθητές αλλά μεγάλο μέρος του μαθητικού δυναμικού, τόσο στα ορεινά, όσο και στα πεδινά, έχουν ως μητρική γλώσσα τα πομακικά και τη ρωμανί.

 Είχαμε προειδοποιήσει ότι το αποτέλεσμα της συσσώρευσης στα μαθήματα (τουρκικής γλώσσας) ελληνόφωνων εκπαιδευτικών, που διδάσκουν σε Πομακοχώρια ή σε περιοχές του κάμπου με μαθητές Πομάκους ή Ρωμά, θα είναι η καθιέρωση ως δεύτερης γλώσσας επικοινωνίας με τη σχολική τάξη, της τουρκικής. Η επίδραση στις ψυχές των παιδιών αυτών, που διψούν να ακούσουν μέσα στη σχολική τάξη τη μητρική τους γλώσσα, θα είναι καταστροφική για το μέλλον της διατήρησης των πομακικών και της ρωμανί στην ελληνική Θράκη.

 Ο εκτουρκισμός της εκπαίδευσης για τον οποίο έχουμε προειδοποιήσει με πολλά δημοσιεύματα μας, συνεχίζεται ακάθεκτος, χάρη στην εγκληματική συνέργεια της πολιτείας και την παροιμιώδη άγνοια εκπαιδευτικών και πολιτών.

 Τεύχος 65, Φεβρουάριος – Μάρτιος 2013
Πηγή zagalisa.gr

Σχόλιο ιστολογίου: Πριν από δύο χρόνια περίπου, είχαμε αναφερθεί σε ένα παραπλήσιο περιστατικό που συνέβη σε ορεινό δημόσιο σχολείο του ν. Ξάνθης. Τότε είχαμε καταγγείλει μεταξύ άλλων και την συμπεριφορά εκπαιδευτικού, ο οποίος δεν αναγνώριζε την πομακική γλώσσα -επειδή δεν είναι γραπτή- και προέτρεπε στην χρήση της τουρκικής γλώσσας από τους πομάκους μαθητές του...! Λοιδωρηθήκαμε από "εκπαιδευτικούς" του νομού, αλλά γνωρίζαμε το απόλυτο της αλήθειας που καταθέταμε. Σήμερα, η πομακική εφημερίδα "Ζαγάλισα" καταγγέλει ένα παρόμοιο περιστατικό και είμαστε βέβαιοι πως η απάντηση των "εκπαιδευτικών" θα είναι η απόλυτη σιωπή. Γιατί, τώρα δεν τα καταγγέλει κάποιος χριστιανός, αλλά μουσουλμάνος Πομάκος. Γιατί τώρα η "αντίθετη άποψη" για το γεγονός είναι μία αστειότητα - γελοιότητα. Και λόγω του "κύρους" των εμπλεκομένων "εκπαιδευτικών", δεν είναι δυνατόν να δοθεί απάντηση και φυσικά να υπάρξουν "συγκρούσεις" με τους Πομάκους (είπαμε πως όλα όσα συμβαίνουν στην Θράκη μετράνε σαν ψήφοι για τα κόμματα που είτε διεκδικούν την εξουσία είτε διεκδικούν την είσοδό τους στην Ελληνική Βουλή) και δημιουργηθεί κάποια απώλεια "επιρροής". Τέτοιους εκπαιδευτικούς παράγουν τα "εκπαιδευτικά προγράμμα" Δραγώνα και Φραγκουδάκη, τέτοιους μαθητές (ομιλούντες μετά από πίεση την τουρκική γλώσσα) στοχεύουν να δημιουργήσουν οι εμπλεκόμενοι στην εκπαίδευση των μουσουλμάνων και δη των Πομάκων της Θράκης. Αν αναλογιστούμε και το ότι ο εκτουρκισμός των νεαρών Πομάκων γίνεται με λεφτά του Έλληνα φορολογούμενου, τότε αντιλαμβανόμαστε πως η λογική έχει μετακομίσει και δεν κατοικεί πλέον στην Θράκη. Και φυσικά, αυτά συμβαίνουν με κυβέρνηση Σαμαρά που -κατά δήλωση του ίδιου του πρωθυπουργού- υποστηρίζει το έθνος...! Να τους χαιρόμαστε!
Posted: 10 Jun 2013 06:15 AM PDT
Ο τουρκικός λαός ή τουλάχιστον ένα σημαντικό του τμήμα αποτελούμενο κυρίως από τη μεσαία τάξη, δίνει εδώ και δύο εβδομάδες έναν αγώνα κατά ενός πολιτικού συστήματος κι ενός πρωθυπουργού, προκειμένου να κατορθωθεί η μη μετατροπή της Τουρκίας σε ισλαμική χώρα.
Από την πλευρά του, ο τούρκος πρωθυπουργός χωρίς να έχει τη δυνατότητα να αντιπαρατεθεί με τους διαδηλωτές και το βασικό τους αίτημα εκδημοκρατισμού της χώρας και απομάκρυνσης από το ισλαμικό μοντέλο, επέλεξε να παραμείνει στην εικονική του πραγματικότητα, διακινδυνεύοντας την πολιτική του ύπαρξη και θέτοντας την ίδια τη χώρα σε μεγάλη πολύ-επίπεδη δοκιμασία. Και αντί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, αντί να σταθεί απέναντι στο κυρίως αίτημα και πρόβλημα που παράγει η πολιτική της κυβέρνησής του, ο Ταγίπ Ερντογάν αποφάσισε (μέσα σε ένα συγκρουσιακό κλίμα που καλλιεργείται με την προσωπική του ευθύνη) να αναδείξει το… οικολογικό πρόσωπο της κυβέρνησής του, αποδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο πως έχει ήδη ηττηθεί πολιτικά (ανεξάρτητα από την τελική έκβαση των όσων διαδραματίζονται σήμερα στην Τουρκία) και έχει επιλέξει την πολιτική του «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε», πιστεύοντας πως έτσι θα μεταθέσει το πρόβλημα σε έναν χώρο περισσότερο φιλικό για τον ίδιο, ενώ την ίδια στιγμή πιστεύει (και ίσως να έχει δίκιο) πως αποκτά πολιτικό άλλοθι απέναντι στους ψηφοφόρους του.

 Ο οικολόγος Ερντογάν!

 Ο Τσεγκίζ Σεμερτζίογλου, δημοσιογράφος της Χουριέτ, στηλιτεύει ειρωνευόμενος την πολιτική ανυπαρξία, αλλά και τα χονδροειδέστατα ψεύδη του τούρκου πρωθυπουργού για την φιλο-περιβαλλοντική πολιτική της κυβέρνησής του, γράφοντας στην προσωπική του στήλη:
«Κάθε φράση που αναφέρει ο πρωθυπουργός, γίνεται δεκτή από τα μέλη της κυβέρνησης σαν νόμος, κανείς δεν την ερευνά..
Ο πρωθυπουργός δήλωσε πως φυτεύτηκαν πρώτα είπε 3 δις και έπειτα 2,5 δις δέντρα.
Και επί μέρες τώρα όλα τα μέλη της κυβέρνησης συνεχώς επαναλαμβάνουν πως «επί των ημερών μας φυτεύτηκαν 2,5 δισ. δέντρα».
Και κανένας δεν αναρωτιέται αν μαθηματικά είναι δυνατόν να φυτεύτηκαν τόσα δέντρα μέσα σε 10,5 χρόνια.
Εγώ δεν αρκέστηκα στα 10,5 χρόνια εξουσίας του ΑΚΡ, αλλά πρόσθεσα και τα 4,5 χρόνια που ο Ερντογάν ήταν δήμαρχος. Και έκανα έναν υπολογισμό σχετικά με τα 15 αυτά χρόνια…
15 χρόνια επί 365 μέρες = 5.475 μέρες…
Διαιρώντας τα 2,5 δισ. δέντρα με τις 5.475 μέρες = 456.621…
Δηλαδή πρέπει επί 15 χρόνια ανεξαρτήτως του αν ήταν γιορτές ή είχε χιόνια, καθημερινά να φυτεύονταν 456 χιλιάδες δέντρα.
Ακόμη και αν αδιάκοπα δουλεύουν 12 ώρες την μέρα… χρειάζεται να φυτεύουν 38.000 δέντρα την ώρα!!!
Άραγε σε αυτή τη χώρα αδιάκοπα επί 15 χρόνια φυτεύονται 38.000 δέντρα την ώρα και κανένας δεν το έμαθε;
Ούτε οι υπουργοί;
Μα τι αγάπη για το περιβάλλον είναι αυτή;»
Τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια
Μετά από αυτό, αποδεικνύεται, πως το ψέμα στην πολιτική αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο και χρησιμοποιείται ιδιαίτερα από πολιτικούς που αποδεικνύεται ιστορικά πως επένδυσαν σε μία «virtual» (εικονική) πολιτική και εμμένουν σε αυτήν, προκειμένου να συνεχίσουν να έχουν πολιτικό λόγο και αιτία συνέχισης της πολιτικής τους ύπαρξης.
Τα ψέματα του τούρκου πρωθυπουργού δεν είναι απλά χονδροειδή, αλλά προσβάλουν τη νοημοσύνη κι εκείνων που τον πίστεψαν και τον εμπιστεύτηκαν να οδηγήσει την Τουρκία σε ένα καλύτερο αύριο.

 Φαίνεται, λοιπόν, πως η Τουρκία παραπαίει πολιτικά και η κυβέρνησή της ακολουθεί με γρήγορο βηματισμό τα βήματα των πολιτικών της Ελλάδας, στηριζόμενη σε ψέματα, σε εξαπάτηση των πολιτών και (μακάρι να διαψευσθούμε) σε παράταση ύπαρξης και λειτουργίας της κυβέρνησης με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο και με κάθε θυσία. Και αυτού του είδους οι επιλογές οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε βίαιες ανατροπές. Στην περίπτωση της Τουρκίας μία τέτοια ανατροπή μπορεί να γίνει από τους κεμαλιστές, οι οποίοι στηρίζουν με τους δικούς τους μηχανισμούς τους τούρκους διαδηλωτές. Στην περίπτωση της Ελλάδας, δυστυχώς, η ανατροπή μπορεί να επέλθει μόνο μετά από έναν πόλεμο ή ένα… θαύμα. Ίσως, το καλύτερο και για τις δύο κυβερνήσεις, θα ήταν να έβλεπαν και να αντιμετώπιζαν την πραγματικότητα που οι ίδιες δημιούργησαν, παρά να επιλέγουν την κλασσική μέθοδο του πολιτικού (και αισχρού) ψέματος...
Πληροφορίες από «Τουρκικά Νέα»
Η αναδημοσίευση ενυπόγραφων άρθρων και μεταφράσεων του ιστολογίου επιτρέπεται μόνο με έγγραφη ενεργή αναφορά στο ιστολόγιο.

Posted: 10 Jun 2013 05:35 AM PDT
Του Παναγιώτη Τσολάκη

Ο Ιούδας, όταν συνειδητοποίησε το λάθος του κρεμάστηκε. Αυτοί όμως που ομολογούν κυνικά το λάθος τους, αντί να αυτοκτονήσουν εξακολουθούν να προδίδουν στέλνοντας χιλιάδες Ιησούς, στον Γολγοθά και στην Σταύρωση!

 Γνωρίζοντας σήμερα, μετά από τις προσωπικές δηλώσεις των θυτών, ότι η πρακτική και η συνταγή τους ήταν θανατηφόρα, γιατί εξακολουθούν να επιβάλλουν (κι οι συνεργάτες τους να εκτελούν) ότι επιτάσσουν οι αρχιερείς, γνωρίζοντας εκ των προτέρων το αποτέλεσμα!
Τέτοιες πράξεις συμπεριφορών, εγκαλούνται ως συνέργεια και συνενοχή στο ποινικό δίκαιο!

 Οι δανειστές δεν ζητάνε τώρα μόνο την απόλυτη υποταγή και την παραδειγματική τιμωρία των επαναστατών, ως σύλληψη σκέψης και μόνο, ζητάνε και τα ιμάτια αυτών! Μόνο που ιμάτια θεωρούν τα τιμαλφή τους.
Ζητάνε την άρση αναστολής των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας!
Στο σφυρί οι ζωές των ανθρώπων. Δεν θέλουν ο άνθρωπος να έχει ένα σίγουρο, απάνεμο και ασφαλές λιμανάκι. Τον θέλουν να βολοδέρνει σε άγριες θάλασσες, έρμαιο των νταβατζήδων ναυαγοσωστών!

 Αυτοί που θα εκτελέσουν και αυτήν την εντολή, γνωρίζοντας ότι έτσι εκτελούν την κοινωνία, θέλουν να αποκαλούνται ηγέτες και σωτήρες!

 Η αναμονή της κοινωνίας, η υπομονή, η αμηχανία, η απογοήτευση, η δυσπιστία στο πολιτικό προσωπικό, οδηγούν στην απελπισία και η απελπισία είναι ο ποιο επικίνδυνος εκρηκτικός μηχανισμός! Ακόμα και τα πιο ήρεμα ζώα όταν στριμωχθούν και νιώσουν ότι ακουμπάνε τοίχο, εκρήγνυνται και ορμάνε!

 Το πολιτικό κατεστημένο παίζει τον ίδιο σκοπό. Δεν έχει χάσει ούτε ένα ευρώ, ούτε ένα προνόμιο, την ώρα που η κοινωνία κοντεύει να χάσει τα πάντα!

 Εάν κάποιο πολιτικό κίνημα δεν κατέβει χαμηλά με το λαό, δεν γίνει ένα με τον λαό, δεν γίνει η ασπίδα προστασίας της κοινωνίας ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, όπως τόνισε στην ομιλία του στο Εθνικό Συμβούλιο των ΑΝΕΛ ο Καμένος, τότε δύσκολα θα σπάσει το πολιτικό απόστημα, αποτέλεσμα του οποίου είναι η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και η απόλυτη οικονομική κατοχή!

 Εκτός κι αν συμβεί αυτό που είπε ο Χάρυ Κλιν, πως αν με τους πλειστηριασμούς πέσει η πρώτη ντουφεκιά, τότε κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί και τι θα επακολουθήσει…
Posted: 10 Jun 2013 04:55 AM PDT
"Μέχρι είτε να φύγει από την ευρωζώνη και να κηρύξει στάση πληρωμών μονομερώς, είτε να γίνει θεμελιώδης αλλαγή στην στρατηγική"...

«Ήταν η πιο ειλικρινής και ξεκάθαρη ανάλυση από ένα επίσημο όργανο για την κρίση της Ευρωζώνης. Σε μόλις 50 σελίδες, το ΔΝΤ συνέταξε μία στιβαρή ανάλυση για το τι πήγε στραβά στο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας. Ήταν επίσης μια κατακραυγή της επικρατούσας άποψης για την ευρωπαϊκή πολιτική. Σχολιαστές –όπως και εγώ- επιτίθενται σε αυτή την άποψη περισσότερο από τρία χρόνια. Είναι η πρώτη φορά που ένας επίσημος θεσμός ενώνει μαζί μας τη φωνή του».

Με αυτό τον τρόπο ξεκινά το άρθρο- ανάλυσή του για την Ελλάδα και το λάθος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ο δημοσιογράφος των Financial Times Wolfgang Münchau, υπό τον τίτλο "Χαίρε το ξέσπασμα της ειλικρίνειας για το πακέτο διάσωσης στην Ελλάδα". Και συνεχίζει:

«Σύμφωνα με το ΔΝΤ, το θεμελιώδες σφάλμα ήταν η υπερβολική αισιοδοξία για την οικονομική ανάπτυξη. Ήταν λάθος κυρίως με την έννοια ότι προκάλεσε κι άλλα λανθασμένα συμπεράσματα, για τη μείωση του χρέους, τις πιέσεις στον τραπεζικό τομέα, την ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων και τη βιωσιμότητα του χρέους. Επιπλέον, δεν ήταν ένα απλό σφάλμα από κακοτυχία. Οι σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις της συμφωνημένης ελληνικής προσαρμογής δεν ήταν απλώς ορατές: Τις είχαν πράγματι προβλέψει πολλοί επικριτές, όπως παραδέχεται ανοιχτά το ΔΝΤ».

 «Το άλλο μεγάλο λάθος που παραδέχεται η ανάλυση αφορά στον υπερβολικά μεγάλο χρόνο που πέρασε μέχρι να συμφωνηθεί η αναδιοργάνωση του ελληνικού χρέους. Όταν έγινε η συμφωνία, οι περισσότεροι ιδιώτες επενδυτές είχαν ήδη αποχωρήσει».

 «Οι επιπτώσεις αυτών των συσσωρευμένων σφαλμάτων είναι βαριές. Το πιο σημαντικό είναι ότι καθιστούν αδύνατη την επίλυση της κρίσης μέσα στις παρούσες παραμέτρους. Σε ξεχωριστή ανάλυση το ΔΝΤ κατέληξε ότι η ανάλυση για την βιωσιμότητα του χρέους πάνω στην οποία στηρίχθηκε η διάσωση του 2012 της Ελλάδας, είναι ήδη άκυρη. Καταλήγει ότι θα πρέπει να γίνει κι άλλο ξαλάφρωμα από το χρέος απ' όσο έχει προβλεφθεί –περίπου 7% του ΑΕΠ- για να γίνει εφικτός ο στόχος βιωσιμότητας του χρέους του 124% το 2020 και 110% το 2022. Στην συμφωνία του 2012 αναγνωρίζεται μια "τρύπα" 4% του ΑΕΠ που εξακολουθεί να πρέπει να καλυφθεί. Αυτή η εκτίμηση δεν ακούγεται πολύ μεγάλη, αλλά στηρίζεται κι αυτή σε θετικές προϋποθέσεις. Και είναι, όπως πάντα, ο ελάχιστος αριθμός».

 «Προσωπικώς πιστεύω ότι η Ελλάδα θα παραμείνει κολλημένη σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και αποπληθωρισμού χρέους, μέχρι είτε να φύγει από την ευρωζώνη και να κηρύξει στάση πληρωμών μονομερώς, είτε να γίνει θεμελιώδης αλλαγή στην στρατηγική. Για το δεύτερο απαιτούνται δύο προσαρμογές στο υπάρχον πρόγραμμα» .

 «Οι προσαρμογές που πρέπει να γίνουν στο πρόγραμμα σύμφωνα με τους Financial Times είναι ο επαναπροσδιορισμός της βιωσιμότητας του χρέους, οι επιφυλακτικές προβλέψεις για την μελλοντική ανάπτυξη, αλλά και η επίσπευση των μεταρρυθμίσεων».
Συγκεκριμένα:
«Η πρώτη θα είναι ο επαναπροσδιορισμός της βιωσιμότητας του χρέους. Ο στόχος του 124% του ΑΕΠ είναι αυθαίρετος και απατηλός. Είναι αυθαίρετος γιατί δεν υπάρχει οικονομική δικαιολογία για αυτά το νούμερα. Και είναι απατηλός γιατί οι επενδυτές δεν θεωρούν πλέον το ελληνικό χρέος ως εθνικό χρέος (sovereign), αλλά "υπό του εθνικού χρέους" (sub-sovereign). Τα ενεργητικά "υπό του εθνικού χρέους", όπως των πολιτειών των ΗΠΑ ή των κρατιδίων της Γερμανίας, δεν μπορούν να έχουν τους ίδιους συντελεστές χρέους προς το ΑΕΠ με τα εθνικά, γιατί δεν έχουν την δυνατότητα να τυπώσουν δικό τους χρήμα. Ένα μέγεθος στην κλίμακα του 60-80% θα ήταν πιο ρεαλιστικό.

 Δεύτερον, τυχόν νέα ανάλυση για την βιωσιμότητα του χρέους θα πρέπει να επαφίεται σε πιο επιφυλακτικές προβλέψεις για την μελλοντική ανάπτυξη και την ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων. Ο συνδυασμός του πιο ρεαλιστικού στόχου για το χρέος και για την προσαρμογή, λογικά δεν συνάδει με το αξιόχρεο. Αφού δεν απομένουν αρκετοί ακόμη επενδυτές για να συμμετέχουν σε διάσωση, μόνο ο επίσημος κλάδος μένει να εμπλακεί. Αυτό όμως ήταν πάντα και παραμένει ένα θέμα ταμπού, γιατί θα ήταν μια παραδοχή ότι η κρίση θα κοστίσει στους βορειοευρωπαίους πολλά χρήματα.

 Κι αυτό δεν είναι ένα μήνυμα που θέλει η γερμανική κυβέρνηση να πουλήσει, τρεις μήνες πριν τις εκλογές. Υποπτεύομαι ότι ούτε μετά τις εκλογές θα υπάρχει κάποιο μήνυμα που θα μπορεί να πουλήσει. Η μόνη, περιορισμένη, μορφή συμμετοχής του επίσημου τομέα που θα μπορούσα να δω είναι μέσω «ανοχής» στο χρέος, όπου οι πιστωτές και οι χρεωμένοι θα συμφωνήσουν να αυξηθεί η διάρκεια της πίστωσης και να μειωθούν τα επιτόκια.

 Είναι μια μορφή καλυμμένης ανακούφισης από το χρέος, αλλά δεν μου φαίνεται εύκολο να εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα. Χωρίς μια ρεαλιστική προοπτική ανακούφισης από το χρέος, όμως, η Ελλάδα θα έχει ένα λογικό οικονομικό κίνητρο να φύγει από την Ευρωζώνη, όταν πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα και εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που θα της δώσουν την δυνατότητα να ευνοηθεί από μια υποτίμηση και στάση πληρωμών. Αυτή η ώρα δεν έχει έρθει, αλλά πλησιάζει.

 Η επικριτική ανάλυση του ΔΝΤ είναι επίσης διαυγής όσον αφορά την περιγραφή των πολιτικών προβλημάτων που αντιμετώπισε ως μέλος της τρόικα. Το ΔΝΤ είναι σαφέστατο ότι δεν νοιώθει καθόλου καλά με την υποβάθμισή του στην θέση του ελάσσονος εταίρου, δεδομένα ότι είναι ο μόνος θεσμός στην τρόικα που έχει κάποια τεχνογνωσία στην επίλυση κρίσεων.

 Ποια επίδραση στην στρατηγική θα έχει η ανάλυση του ΔΝΤ; Το ταμείο σίγουρα δεν εφήρμοσε το νέο σκεπτικό του, όταν διαπραγματευόταν την διάσωση της Κύπρου. Η πρόβλεψή του τον περασμένο μήνα ότι η χώρα θα επιστρέψει σε ανάκαμψη το 2015 ήταν γελοία, ειδικά αν σκεφτούμε το τι συνέβη στην Ελλάδα. Είναι δύσκολο να μην σκεφτούμε ότι το ΔΝΤ ίσως δεν μιλάει με μια φωνή σε αυτή την περίπτωση. Όταν ο Πολ Τόμσεν, επικεφαλής της αντιπροσωπείας στην Ελλάδα, είπε το ΔΝΤ θα το ξαναέκανε, αν είχε τις ίδιες πληροφορίες, δεν δημιούργησε την εντύπωση ότι υιοθετεί το μήνυμα αυτής της ανάλυσης. Ενώ η Ουάσιγκτον έστελνε το mea culpa της, ο κ. Thomsen τραγουδούσε ... je ne regrette rien.

 Αν κρίνουμε από την έντονη αντίδραση του Ευρωπαίου οικονομικού επιτρόπου Ολι Ρεν, πιστεύω ότι οι ρυθμιστές της Ευρωζώνης θα αγνοήσουν τις συστάσεις. Η γερμανική κυβέρνηση είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα αποδεχτεί τέτοια συμπεράσματα. Αν το ΔΝΤ σοβαρολογεί με την ανάλυσή του -όπως θα έπρεπε- θα πρέπει είτε να επιβάλλει αλλαγή πολιτικής, είτε να είναι έτοιμο να εγκαταλείψει την Τρόικα».
Posted: 10 Jun 2013 04:25 AM PDT
Την παραίτηση Ρεν για τα εγκλήματα κατά των Ελλήνων ζητά αρθρογράφος του Daily Telegraph μετά το mea culpa του ΔΝΤ. Καμία δικαιολογία για Κομισιόν, τονίζει, λέγοντας ότι η Ελλάδα θυσιάστηκε και μπήκε σε βαθιά ύφεση για χάρη της ευρωζώνης.
Ο Ευρωπαίος Επίτροπος Όλι Ρεν οφείλει να παραιτηθεί από τη θέση του για τα εγκλήματα που διέπραξε κατά της Ελλάδας και κατά των οικονομικών, υποστηρίζει σε άρθρο του στον Daily Telegraph ο Άμπροζ Έβανς Πρίτσαρντ.
 
Ο Βρετανός αρθρογράφος επισημαίνει ότι κανένας αξιωματούχος δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για τα καταστροφικά λάθη του ελληνικού προγράμματος και τις τραγικές του επιπτώσεις στη ζωή των Ελλήνων πολιτών.
Ακόμα χειρότερα, τονίζει, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι συνεχίζουν να υπερασπίζονται την ορθότητα των οικονομικών πολιτικών που οδήγησαν την Ελλάδα σε τρομακτικά ποσοστά ανεργίας και βύθισαν την ευρωζώνη σε παρατεταμένη ύφεση.
Η στάση αυτή καθίσταται ιδιαίτερα προκλητική σύμφωνα με τον κ. Πρίτσαρντ, μετά το mea culpa του ΔΝΤ και την παραδοχή ότι η "τρόικα θυσίασε την Ελλάδα για να σώσει το ευρώ".
Όπως υπενθυμίζει ο ίδιος, το ΔΝΤ αποδέχεται πως υποτίμησε το μέγεθος του καθοδικού σπιράλ που θα προκαλούσαν τα μέτρα λιτότητας.
Το Ταμείο αποκαλύπτει ακόμα ότι η τρόικα δεν δέχτηκε τις εκκλήσεις για "κούρεμα" του ελληνικού χρέους γιατί θα ήταν πολιτικά δύσκολο για χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία, οι τράπεζες των οποίων διέθεταν ελληνικά ομόλογα.
Επιπλέον παραδέχεται ότι η Ελλάδα δεν εκπλήρωνε τρεις από τους τέσσερεις βασικούς όρους του Ταμείου για την χορήγηση δανείων, γεγονός ιδιαίτερα εντυπωσιακό αν αναλογιστεί κανείς ότι το ελληνικό πακέτο ήταν το μεγαλύτερο όλων των εποχών.

Οι δικαιολογίες της Κομισιόν
Την Πέμπτη η Κομισιόν υπερασπίστηκε τις πολιτικές που εφάρμοσε, λέγοντας ότι μια αναδιάρθρωση χρέους το 2010 θα είχε προκαλέσει πανικό στις αγορές ομολόγων και μετάσταση της κρίσης.
Κατά τον κ. Πρίτσαντ, η δικαιολογία της Κομισιόν θα μπορούσε να γίνει δεκτή μόνο αν δεν υπήρχε η ΕΚΤ, η οποία θα μπορούσε να διαδραματίσει το ρόλο του δανειστή έκτακτης ανάγκης και να αποτρέψει μια μετάσταση στην Ιταλία και την Ισπανία.
Η παράλυση που επέδειξε η ΕΚΤ δεν οφείλεται σύμφωνα με τον ίδιο στο Μάαστριχτ και στην αποστολή της ΕΚΤ, αλλά στις εθνικές ατζέντες που ήθελαν να προωθήσουν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της κεντρικής τράπεζας.

Η ευθύνη του Όλι Ρεν
Η άρνηση των Ευρωπαϊων αξιωματούχων να αναλάβουν οποιαδήποτε ευθύνη για την αποτυχία του ελληνικού προγράμματος, αντανακλά σύμφωνα με τον κ. Πρίτσαρντ το βασικό πρόβλημα του Ευρωπαϊκού Σχεδίου: Την έλλειψη ενός μηχανισμού καταλογισμού ευθυνών.
Ο κ. Πρίτσαρντ παραδέχεται ότι όντως δεν είναι εύκολο να εντοπιστεί ο πραγματικός υπεύθυνος στην περίπτωση των οικονομικών πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς ο ρόλος των βόρειων κρατών ήταν καθοριστικός.
Τονίζει ωστόσο ότι από τη στιγμή που ο κ. Ρεν είναι ο αρμόδιος Ευρωπαίος Επίτροπος και η "τρόικα" το παιδί του, είναι αυτός που πρέπει να υποστεί τις συνέπειες. Αν ήταν ο υπουργός Οικονομικών μιας δημοκρατικής χώρας θα ήταν σίγουρα αναγκασμένος να παραιτηθεί, επισημαίνει.
Σύμφωνα με τον αρθογράφο της Daily Telegraph μια παραίτηση Ρεν θα άλλαζε το κλίμα και θα συμβόλιζε την ανάγκη αλλαγής στις πολιτικές της ευρωζώνης.
Αντίθετα, αν δεν έρθει μια τέτοια κίνηση, η καταστροφική λιτότητα θα συνεχιστεί στην ευρωζώνη, προσθέτοντας συνεχώς νέους ανέργους.

Η ύβρις κατά των Ελλήνων πολιτών
Σε μια προσπάθεια να υπογραμμίσει το μέγεθος της υποκρισίας των Ευρωπαίων αξιωματούχων, ο κ. Πρίτσαρντ ολοκληρώνει το άρθρο του υπενθυμίζοντας πόσο μεγάλη ήταν η απόκλιση των προβλέψεων της τρόικας από την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Αρχικά η τρόικα εκτιμούσε ότι το ελληνικό ΑΕΠ θα υποχωρούσε κατά 2,6% το 2010, προτού επιστρέψει σε ανάπτυξη 1,1% το 2011 και 2,1% το 2012.
Στην πραγματικότητα, το ελληνικό ΑΕΠ ακολούθησε μια πορεία ελεύθερης πτώσης, υποχωρώντας κατά 7,1% το 2011 και 6,4% το 2012.
Η τρόικα έπεσε έξω στο μέγεθος της ύφεσης κατά περίπου 12% του ελληνικού ΑΕΠ, ενώ η συνολική πτώση θα φτάσει το 25%.
Κάτι τέτοιο δεν ήταν τόσο δύσκολο να προβλεφθεί, όπως αποκαλύπτουν και οι εκτιμήσεις του ελληνικού υπουργείου Εργασίας και του ΙΟΒΕ, οι οποίες υπήρξαν αρκετά ακριβείς, παρατηρεί ο κ. Πρίτσαρντ.
Και καταλήγει λέγοντας ότι παρά τη θυσία τους για τη σωτηρία της υπόλοιπης Ευρώπης, οι Έλληνες αντί για επαίνους δέχθηκαν τις ύβρεις Ολλανδών, Φινλανδών, Αυστριακών και Γερμανών πολιτικών.

Πηγή Euro2day
Posted: 10 Jun 2013 03:58 AM PDT
Ο κυβερνητικός συνασπισμός επιχειρεί να μετατοπίσει με αλλεπάλληλες επικοινωνιακές επιθέσεις το κέντρο βάρους της δημόσιας συζήτησης από το δυσμενές γι' αυτόν πεδίο της οικονομίας στα αδύνατα σημεία του ΣΥΡΙΖΑ


To 2013 είναι ένα ιδιαιτέρως δύσκολο έτος για την κυβέρνηση, χωρίς να αποκλείονται εξελίξεις, οι οποίες θα θέσουν σε δοκιμασία την ίδια την επιβίωσή της. Ο πρωθυπουργός έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στο ενδεχόμενο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια των χωρών-μελών της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και το οποίο πιθανολογείται ότι θα πραγματοποιηθεί μετά τις γερμανικές εκλογές του φθινοπώρου. Τίποτα, ωστόσο, δεν είναι δεδομένο και βεβαίως δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι το Βερολίνο θα αλλάξει γραμμή πλεύσης, χαλαρώνοντας ή, πολύ περισσότερο, εγκαταλείποντας την πολιτική της μονοδιάστατης λιτότητας που επιβάλλει στην ευρωπαϊκή περιφέρεια.

Οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι επιθυμούν να εξαντλήσουν την τετραετία, αλλά το φορτισμένο κοινωνικοοικονομικό τοπίο δεν αφήνει περιθώρια για ασφαλείς μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς. Το πολιτικό τοπίο, άλλωστε, είναι πολύ ρευστό, χωρίς ακόμα να είναι σαφές πώς τελικώς θα διαμορφωθεί. Η κύρια διαχωριστική γραμμή δεν ορίζεται πια από το παραδοσιακό κομματικό δίπολο ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Ορίζεται από τη στάση απέναντι στο Μνημόνιο.

Στις εκλογές του Μαΐου και Ιουνίου 2012, το δίπολο αυτό εκφράστηκε κυρίως από την αντιπαράθεση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ. Στην πραγματικότητα, τότε συγκρούστηκαν δύο ετεροκαθοριζόμενα πολιτικοεκλογικά ρεύματα: Το πρώτο ήταν το ρεύμα της τιμωρίας του παραδοσιακού συστήματος εξουσίας που έριξε την Ελλάδα στον γκρεμό. Συγκροτήθηκε κυρίως από ψηφοφόρους που δεν έχουν πολλά να χάσουν. Στην πλειοψηφία τους επέλεξαν τον ΣΥΡΙΖΑ ως πλησιέστερο χώρο και όχι επειδή ασπάστηκαν τις ιδεολογικοπολιτικές θέσεις του. Με άλλα λόγια, είναι κατά κανόνα εκλογικοί πρόσφυγες και όχι προσχωρήσαντες ψηφοφόροι. Δύο άλλα τμήματα του αντιμνημονιακού ρεύματος εκφράστηκαν από τους ΑΝΕΛ και από τη Χρυσή Αυγή.

Το δεύτερο ρεύμα στις προηγούμενες εκλογές ήταν το ρεύμα του φόβου, αλλά και της προσδοκίας ότι η προεκλογική δέσμευση της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Υπενθυμίζουμε ότι η «παράταξη του Μνημονίου», με τη ενεργό εμπλοκή του ευρωιερατείου, είχε εξαπολύσει πρωτοφανή προπαγανδιστική επίθεση με αιχμή τον ισχυρισμό ότι ενδεχόμενη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ θα ισοδυναμούσε με έξοδο από την Ευρωζώνη και εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας. Η επαναδιαπραγμάτευση, όμως, αποδείχτηκε επιταγή χωρίς αντίκρισμα. Η επιβολή, μάλιστα, πρόσθετων επώδυνων μέτρων συρρίκνωσε πολιτικοεκλογικά την «παράταξη του Μνημονίου». Και επειδή συρρικνώνεται, γι' αυτό και συσπειρώνεται γύρω από τον ισχυρότερο πόλο της, τη ΝΔ.

Στην «παράταξη του Μνημονίου» παραμένουν μεσαία και ανώτερα εισοδηματικά στρώματα, τα οποία πιέζονται, δυσφορούν, αλλά δεν κινδυνεύουν άμεσα με καταστροφή. Αυτά τα στρώματα έχουν ακόμα να χάσουν και γι' αυτό αντιμετωπίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ σαν απειλή για τα συμφέροντά τους. Με άλλα λόγια, συσπειρώνονται γύρω από τη ΝΔ όχι τόσο επειδή τη θεωρούν λύση, όσο επειδή τη θεωρούν είτε το μικρότερο κακό είτε ανάχωμα.

Οι εκλογές του 2012 παγίωσαν ένα νέο διχαστικό κλίμα, οι πρωτογενείς ορίζουσές του οποίου είναι πρωτίστως οικονομικο-κοινωνικές και δευτερευόντως ιδεολογικο-πολιτικές. Οι παραδοσιακές κομματικές ταυτίσεις τείνουν να ρευστοποιηθούν. Γι' αυτό και ο κυβερνητικός συνασπισμός επιχειρεί να μετατοπίσει με αλλεπάλληλες επικοινωνιακές επιθέσεις το κέντρο βάρους της δημόσιας συζήτησης από το δυσμενές γι' αυτόν πεδίο της οικονομίας στα αδύνατα σημεία του ΣΥΡΙΖΑ. Η Κουμουνδούρου έχει δίκιο όταν μιλά για αποπροσανατολισμό. Δεν είναι, όμως, αθέμιτη η τακτική της «παράταξης του Μνημονίου» να υπογραμμίζει υπαρκτές ασάφειες και αντιφάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Στη συντριπτική πλειονότητά τους οι Έλληνες είναι όχι μόνο δυσαρεστημένοι από την πολιτική του Μνημονίου, αλλά και τη θεωρούν αδιέξοδη. Παρ' όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρνει να κεφαλαιοποιήσει τη διάχυτη λαϊκή οργή για να διαμορφώσει καθαρό πλειοψηφικό ρεύμα. Η αδυναμία του αυτή δεν προκύπτει μόνο από τις κατηγορίες ότι υποθάλπει ανομικά φαινόμενα. Προκύπτει κυρίως επειδή δεν έχει παρουσιάσει ένα αξιόπιστο εθνικό σχέδιο για την υπέρβαση της κρίσης, με αποτέλεσμα να μην πείθει ότι αποτελεί αξιόπιστη εναλλακτική λύση στο πρόβλημα της διακυβέρνησης. Αυτός είναι ο λόγος που μια μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων θεωρεί ότι η άνοδός του στην εξουσία μπορεί να οδηγήσει σε τυχοδιωκτισμούς και ως εκ τούτου σε χειρότερες περιπέτειες.

Αυτός είναι ο βασικός λόγος που εξ αντιδιαστολής σταθεροποιείται προσωρινά η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά. Για τον ίδιο λόγο ενισχύεται και η Χρυσή Αυγή, η οποία εμφανίζει ανοδική πολιτικοεκλογική δυναμική. Η διάχυτη εντύπωση ότι το εξαρτημένο εγχώριο πολιτικό σύστημα προδίδει την κοινωνία ριζοσπαστικοποιεί μικρομεσαία στρώματα. Η ριζοσπαστικοποίηση ωθεί προς τα αριστερά, αλλά ταυτοχρόνως τροφοδοτεί και την ανάπτυξη αντιδημοκρατικών τάσεων, έστω κι αν αυτές οι τάσεις φαίνεται να έχουν ένα άνω όριο.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 09/05/2013 (Τεύχος 186)

Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)