Ας μιλήσουμε επιτέλους! |
- Οι μνημονιακοί έκαναν την χώρα καρπαζο-εισπράκτορα
- Success story my ass
- Ενώ το ΔΝΤ ομολογεί λάθη η κυβέρνηση το καλύπτει πλήρως!
- Συρία: Όλοι μιλούν για διαπραγματεύσεις και ετοιμάζονται για πόλεμο
- Ο γνωστός Ντεντέ καλεί τους μουσουλμάνους της Ελληνικής Θράκης να ξεσηκωθούν κατά της Ελλάδας...!
- Ψύχραιμα, Ερντογάν...
- Η λιτότητα ρημάζει την Ευρώπη και... αυξάνει το χρέος!
- Αρχίζει η διάλυση της «διχασμένης» Τουρκίας!
- Καμμένος: Τιμωρία και δήμευση περιουσιών για τους υπεύθυνους της Λίστας Lagarde
- Νέες ψηφίδες στο μωσαϊκό της αναταραχής στην Τουρκία
- Κοτζαμπάσηδες, ή γιουσουφάκια;
- Ταξιδιωτική οδηγία της Μόσχας στους Ρώσους που επισκέπτονται την Τουρκία
- Τι σημαίνει λάθος Μνημόνιο; Ότι θα το αντικαταστήσουμε με σωστό Μνημόνιο;
- «Λεξικό»
- Δελαστίκ: Ανάλυση για την «εξέγερση» στη Τουρκία
- Άρχισαν τα «παιχνίδια» με τα ελληνικά πετρέλαια
- Οι φόροι ταΐζουν την παρα-οικονομία
- Στα πόσα λάθη καίγεσαι;
- Stratfor: Τι σημαίνουν οι ταραχές στην Τουρκία
- Τσιμεντώνουν τις αγιογραφίες στην Αγία Σοφία Τραπεζούντας
- Έλληνας συνελήφθη στην Τουρκία ως «υποκινητής διαδηλώσεων»
- Η πλατεία Ταξίμ ξεγύμνωσε την αντιπολίτευση στην Ελλάδα
- Stratfor: Τα οκτώ κλειδιά των εξελίξεων στην Τουρκία
- Αυστηρό μήνυμα από ΗΠΑ στον «σουλτάνο» Ερντογάν
- Γερμανικές Αποζημιώσεις: Μια Κηλίδα στο Διεθνές Σύστημα Δικαιοσύνης
| Posted: 06 Jun 2013 09:06 PM PDT  Άγριο Σκάκι σε βάρος μας με έλληνες πιόνακια Βερολίνο: Δεν φταίμε εμείς, φταίει η Ελλάδα Με επιθετικό τρόπο υπερασπίζεται η γερμανική πλευρά την επιλογή της στη συνταγή της λιτότητας, αναφορικά με την διάσωση της Ελλάδας, καθώς τονίζει ότι δεν φταίει το πρόγραμμά της, αλλά οι Έλληνες που δεν το εφάρμοσαν σωστά. Σύμφωνα με το MEGA, το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση για το θέμα, στην οποία επισημαίνεται, μεταξύ άλλων ότι την ευθύνη για το πρόγραμμα στην εφαρμογή του προγράμματος φέρει η ίδια η Ελλάδα, καθώς δεν έκανε γρήγορα τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Στην ανακοίνωση αναφέρεται επίσης ότι ο συνδυασμός όρων και αλληλεγγύης ήταν και παραμένει σωστός. Κυβερνητικός αξιωματούχος στο Βερολίνο σημειώνει ότι μεγάλο ρόλο έπαιξε η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος το 2012. Σύμφωνα με το MEGA, στο Βερολίνο διαμηνύουν ότι το πρώτο κούρεμα του ελληνικού χρέους ήταν μία πολύ δύσκολη διαδικασία που δεν είχε γίνει στο παρελθόν και υπήρχαν πάρα πολλά προβλήματα τα οποία έπρεπε να ξεπεραστούν. Επίσης υπογραμμίζουν ότι το πρώτο ελληνικό πρόγραμμα ήταν μία πρωτόγνωρη διαδικασία και είναι φυσικό να υπήρξαν και κάποιες παραλείψεις. Παράλληλα εκτιμούν ότι τώρα το ελληνικό πρόγραμμα λειτουργεί αλλά αποκλείουν το ενδεχόμενο νέου ελληνικού κουρέματος. Κορυφαίοι αξιωματούχοι λένε ότι αν το ελληνικό πρόγραμμα παρουσιάσει πρωτογενές πλεόνασμα, τότε θα εξεταστούν νέα μέτρα χαλάρωσης, όπως η περαιτέρω μείωση των επιτοκίων.    |
| Posted: 06 Jun 2013 01:58 PM PDT  Ο ΟΑΕΔ συμμετέχει και αυτός στο success story του Σα(χλα)μαρά. Για να βγάλεις κάρτα ανεργίας σου ζητά, ανάμεσα στα άλλα δικαιολογητικά, εκκαθαριστικό σημείωμα ή τη φορολογική δήλωση του 2013! Που η περίοδος υποβολής της άρχισε την 1η Ιουνίου! Διότι σου λέει, μπορεί να είχες μερικές χιλιάδες ευρώ μισθό το 2012, οπότε θα ήταν αντικοινωνικό να σου δώσουν κάρτα ανεργίας όταν, περιέργως και παρά το success story, οι άνεργοι παραμένουν περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο. Αν έχεις μια δυσκολία να καταλάβεις ή να δεις το success story, σκέψου ότι είναι κάτι σαν το σοσιαλισμό του ΠΑΣΟΚ, σαν τη δημοκρατία που αναφέρει το Σύνταγμα ως πολίτευμα της Ελλάδας και σαν την ανεξάρτητη δικαιοσύνη ή τους νόμους, που απέναντί τους είμαστε όλοι ίσοι. Με δυο λόγια, δεν υπάρχει. Success story δεν υφίσταται. Αυτό που υφίσταται και εμείς είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι γι' αυτό, είναι μια ανείπωτη δυστυχία και εξαθλίωση. Που θα συνεχίσει να υπάρχει, όσο καθόμαστε και βλέπουμε χωρίς να αντιδρούμε, όλους αυτούς τους αλήτες να συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο. Από swell  |
| Posted: 06 Jun 2013 01:35 PM PDT  Όμως αντί η ελληνική κυβέρνηση να αρπάξει την ευκαιρία, να ζητήσει εξηγήσεις και να επιβάλει τους δικούς της όρους, αντίθετα σιωπά ένοχα. Σαν να μην υπάρχει καθόλου. Ούτε μια ανακοίνωση. Σαν όλα αυτά να αφορούν μια άλλη χώρα. Γιατί άραγε; Τι εξυπηρετεί πια αυτή η σιωπή; Πιθανολογούμε πως η σιωπή αυτή έχει να κάνει με την ίδια την επιβίωση του καθεστώτος. Αν τολμήσει το πολιτικοοικονομικό καθεστώς να κριτικάρει το ΔΝΤ και να απαιτήσει καινούργιους όρους, είναι βέβαιο πως οι δανειστές θα το αποκεφαλίσουν αμέσως. Πέτρος Χασάπης Οι Γερμανοί κρίνουν... την «αυτοκριτική» του ΔΝΤ... Οι ηλεκτρονικές εκδόσεις των γερμανικών εφημερίδων αναπαράγουν την «παραδοχή λαθών του ΔΝΤ» σε ό,τι αφορά το ελληνικό πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης, όπως προέκυψε από στοιχεία εσωτερικού εγγράφου του Ταμείου, τα οποία δημοσιοποιήθηκαν χθες στην Ουάσιγκτον. «Το ΔΝΤ ασκεί αυτοκριτική» σημειώνει σε τίτλο της η ιστοσελίδα της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου και επισημαίνει: «Υπερβολική επιβάρυνση μέσω των μεταρρυθμιστικών όρων. Το ΔΝΤ υποτίμησε τις επιπτώσεις των σκληρών μέτρων λιτότητας στην Ελλάδα και παραδέχθηκε λάθη στο πρόγραμμα βοήθειας για τη χώρα που πλήττεται από την κρίση». «Το ΔΝΤ παραδέχεται λάθη στη διαδικασία διάσωσης» γράφει η διαδικτυακή έκδοση της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt. «Το ΔΝΤ ασκεί ασυνήθιστα σαφή αυτοκριτική σε ό,τι αφορά στην ελληνική διάσωση. Σκληρά λόγια επιφυλάσσει ωστόσο και για άλλους», σχολιάζει το δημοσίευμα αναφερόμενο στην κριτική που ασκεί το ΔΝΤ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην οποία επέρριψε απειρία στη διαχείριση κρίσεων, επισημαίνοντας ακόμη ότι το κούρεμα του ελληνικού χρέους αποφασίστηκε με μεγάλη καθυστέρηση εξαιτίας των πολιτικών αντιστάσεων που παρατηρήθηκαν για μεγάλο διάστημα εντός της Ευρωζώνης. Το Spiegel Online σημειώνει ότι πρόκειται για «ασυνήθιστα ειλικρινή γλώσσα» και υπογραμμίζει: «Εν μέρει φταίει και η ίδια η Ελλάδα για την καταστροφή, γράφει το ΔΝΤ. Η χώρα προώθησε πολύ αργά τις οικονομικές της μεταρρυθμίσεις. Κριτική ασκείται επίσης και για τη συνεργασία με την Κομισιόν και την ΕΚΤ στο πλαίσιο της τρόικα. Υπήρξαν προβλήματα συντονισμού και διαφορετικοί στόχοι, σημειώνεται στην έκθεση του ΔΝΤ». Πηγή: Deutsche Welle  |
| Posted: 06 Jun 2013 01:09 PM PDT  Η Ρωσία αντιτίθεται στην περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της Ιορδανίας, η οποία σύντομα θα φιλοξενήσει μαχητικά αεροσκάφη F-16 και αντιαεροπορικές πυροβολαρχίες Patriot. Αυτά τα όπλα τελευταίας τεχνολογίας θα μπορούσαν να παραμείνουν στο Βασίλειο και μετά την ολοκλήρωση των κοινών στρατιωτικών ασκήσεων με τις ΗΠΑ, οι οποίες έχουν προγραμματιστεί τον Ιούνιο και είναι ήδη σε εξέλιξη. Σύμφωνα με την εφημερίδα View της Συρίας, οι νέες πυροβολαρχίες Patriot μπορεί να αλλάξουν την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή. Ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν την Τρίτη εξέφρασε την απογοήτευσή του με την απόφαση της Δύσης να αρχίσει τις παραδόσεις όπλων στους αντάρτες της Συρίας. Αυτό είπε στο τέλος της συνόδου κορυφής Ρωσία-Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Γιεκατερίνενμπουργκ. Η ρωσική πλευρά, είπε, επιμένει ότι οποιαδήποτε προσπάθεια να επηρεαστεί η κατάσταση με τη βία είναι καταδικασμένη σε αποτυχία και θα επιφέρει σοβαρές συνέπειες. Ο Πούτιν εξέφρασε επίσης την ελπίδα ότι οι συμμετέχοντες των μελλοντικών ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων δεν θα είναι κανίβαλοι! "Ελπίζω ότι σε αυτές τις διαπραγματεύσεις της Γενεύης-2 δεν θα εμφανιστούν, διαφορετικά θα είναι δύσκολο να εξασφαλιστεί η ασφάλεια των Ρώσων συμμετέχοντων» - ανέφερε με σαρκασμό ο Ρώσος Πρόεδρος. Νωρίτερα στο Διαδίκτυο, ένα βίντεο παρουσιάζει αντάρτες να τρώνε νεκρούς Σύριους στρατιώτες. Κατά την επίσημη άποψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κατάργηση του εμπάργκο της ΕΕ σημαίνει ότι τώρα κάθε χώρα-μέλος της ΕΕ, θα λάβει τη δική της απόφαση, αλλά πολλά μέλη έχουν ήδη επιλέξει να μην προμηθεύουν όπλα. Όπως γνωρίζουμε, το ενεργό εξοπλισμό των αντατρών έχουν υποσχεθεί η Βρετανία και η Γαλλία, ενώ η Γερμανία αντιτίθεται σε αυτό το ενδεχόμενο. Τη Δευτέρα, ο Υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας Γουίλιαμ Χέιγκ δήλωσε ότι η απόφαση για την προμήθεια όπλων θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα της Γενεύης-2 και τη θέση των άλλων χωρών. «Ανυπόμονο Λιοντάρι» Εν τω μεταξύ, στη γειτονιά της εμπόλεμης Συρίας - Ιορδανία - ολοκληρώνονται οι προετοιμασίες για μια μεγάλης κλίμακας ετήσια άσκηση με την ονομασία «Eager Lion 2013», που διοργανώνεται υπό την αιγίδα του Αμερικανικού Πενταγώνου. Στην άσκηση συμεμετέχει και στρατιωτικό προσωπικό από πολλές άλλες χώρες: Εκτός από τις ΗΠΑ - Καναδάς, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Γαλλία, Τσεχική Δημοκρατία, Πολωνία, Κατάρ, Λίβανος, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Πακιστάν, Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Μπαχρέιν, Αίγυπτος, Ιορδανία, Ιράκ και Υεμένη. Αλλά φέτος, τα στρατεύματα μπορεί να μείνουν στο Βασίλειο της Ιορδανίας και μετά την άσκηση. "Για να αυξηθεί το δυναμικό της άμυνας στην Ιορδανία, μερικά από αυτά τα όπλα μπορεί να παραμείνουν μετά από αίτημα της κυβέρνησης της Ιορδανίας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, μετά την ολοκλήρωση της άσκησης» - προειδοποίησε το Πεντάγωνο. Και ο ισραηλινός Τύπος την Τρίτη πρόσθεσε ότι η ιορδανική αίτηση είναι "σε περίπτωση ανάγκης να παρέμβουν στη Συρία». Η Μόσχα την Τρίτη εξέφρασε μέσω μιας ανακοίνωσης του Υπουργείο Εξωτερικών την ανησυχία της για το θέμα αυτό. Ένας ανώνυμος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας της Συρίας δήλωσε στην εφημερίδα View ότι η σημασία των μηνυμάτων εξαρτάται από τον παρεχόμενο εξοπλισμό. Αν και η προμήθεια F-16 αντιπροσωπεύει μόνο μια ποσοτική ενίσχυση της Ιορδανίας, η προμήθεια του συστήματος αντιαεροπορικής άμυνας Patriot μπορεί να είναι μια ποιοτική αναβάθμιση. Ο εμπειρογνώμονας είπε ότι νωρίτερα η Ιορδανία ήταν εξοπλισμένη με δεκάδες πυραύλους PAC-2. Ωστόσο, το μοντέλο αυτό έχει αποτύχει παταγωδώς κατά τη διάρκεια της κρίσης του Ιράκ και του Ισραήλ. "Το PAC-2 ήταν σε θέση να καταρρίψει μόνο το 20% των στόχων, και είχε επίσης προβλήματα με τις επίγειες εγκαταστάσεις ραντάρ». Το PAC-3 είναι σημαντικά διαφορετικό από την προηγούμενη έκδοση. "Εάν πρόκειται για την προμήθεια συστημάτων αυτής της τροποποίησης, - είπε ο εμπειρογνώμονας - τότε η Ιορδανία θα διαθέτει στρατηγική αεράμυνα». Ωστόσο, ο εμπειρογνώμονας από την Συρία τόνισε ότι το PAC-3 δεν έχει ακόμη δοκιμαστεί σε συνθήκες μάχης. Όσο για το F-16, ο εμπειρογνώμονας δήλωσε ότι η Βασιλική Ιορδανική Πολεμική Αεροπορία έχει ήδη περίπου 50 F-16 Α/Β. Σύμφωνα με τον ίδιο, "η προμήθεια αυτών των εκδόσεων μπορεί να είναι μόνο μια ποσοτική αύξηση του αεροπορικού δυναμικού της Ιορδανίας». Διεθνείς αναλυτές δεν απέκλεισαν το ενδεχόμενο της παράδοσης των εκδόσεων F-16 Block 52 στην Ιορδανία, αν και είναι πιο πιθανό να πρόκειται για λιγότερο σύγχρονα αεροσκάφη, ειδικές υποεκδόσεις για την Ιορδανία. Υπενθυμίζεται ότι ένας εμπειρογνώμονας δήλωσε στην γαλλική εφημερίδα Le Figaro, το Φεβρουάριο του περασμένου έτους, ότι η Ιορδανία έχει προγραμματίσει την εγκατάσταση τεσσάρων πυροβολαρχιών Patriot κοντά στα σύνορα με τη Συρία. Νωρίτερα φέτος, πυροβολαρχίες Patriot αναπτύχθηκαν στο έδαφος της Τουρκίας, Με αυτό τον τρόπο, το αντιεροπορικό σύστημα θα μπορούσε να αποτελεί «γροθιά» μέσα στο έδαφος της Συρίας, και ακόμη και σε επιχειρήσεις με το Ιράν. Σύμφωνα με προηγούμενες πληροφορίες, η Ιορδανία σχεδιάζει να αγοράσει τουλάχιστον μια πυροβολαρχία Patriot στη Γερμανία. Προηγουμένως, μετά τις ανακοινώσεις των Ρώσων αξιωματούχων στην Μόσχα για προμήθεια της Συρίας με πυραυλικά συγκροτήματα S-300 και μαχητικά αεροσκάφη MiG-29M/M2, ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι, σε μια συνάντησή του με τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην Ιερουσαλήμ, ανέφερε ότι η προμήθεια αυτών των συστημάτων θα αποσταθεροποιήσει την περιοχή. Το Γενικό Επιτελείο των ΗΠΑ δήλωσε ότι «είναι λυπηρή και ακατάλληλη η απόφαση» της Μόσχας. Έτσι, μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης ξέσπασε ένας πόλεμος διπλωματικών δηλώσεων, σχεδόν ομοιοκατάληκτος, με την κάθε πλευρά να κατηγορεί την άλλη πως στηρίζει τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, με την προμήθεια όπλων. Πηγή Fox2Magazine  |
| Posted: 06 Jun 2013 11:20 AM PDT  Σε αγώνες κατά της Ελλάδας καλεί τους νέους της μειονότητας ο διαβόητος τουρκόψυχος τραμπούκος, αντί της… συμπαράστασης στους διαδηλωτές της Τουρκίας! Όπως σας γράφαμε λίγες μόλις μέρες πριν στο «Προξενείο-Στοπ», άκρα του… προξενείου σιωπή επικρατούσε (έως και το Σάββατο 1 Ιουνίου) στον μειονοτικό τύπο της Θράκης σε σχέση με τα γεγονότα στην Τουρκία, καθώς η στάση όλων αυτών των…δημοσιογραφούντων υπερμάχων της ελευθεροτυπίας ήταν κυριολεκτικά…άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε! Ε, λοιπόν 2 μόλις μέρες αργότερα φαίνεται πως διαψευστήκαμε, αλλά με τρόπο που μας…επαλήθευσε πανηγυρικά!  Πώς συνέβη αυτό το άκρως οξύμωρο; Η αλήθεια είναι πως βοήθησε ο γνωστός σε όλους σας Αμπντουλχαλήμ Ντεντέ, που βγήκε την προηγούμενη Δευτέρα 3/6 στη φασιστοφυλλαδίτσα του, την «Τρακιανίν Σεσί», και έκανε όντως μία αναφορά στα όσα εκτυλίσσονται αυτή τη στιγμή στην Τουρκία. Ο στόχος του όμως ήταν βέβαια τελείως διαφορετικός από το να ενημερώσει για τα καθέκαστα. Μετά λοιπόν από την εν λόγω αναφορά (που ήταν μάλιστα απροκάλυπτα και γελοιωδώς βιαστική), πέρασε στον πραγματικό του στόχο που ήταν να κατηγορήσει καγχάζοντας όσους μουσουλμάνους της Θράκης συμπαρίστανται στους διαδηλωτές της Τουρκίας, να επικρίνει και τους νεαρούς μειονοτικούς που μαζεύτηκαν το προηγούμενο Σάββατο στο Πάρκο της Κομοτηνής (βλ. τη 2η φωτογραφία) και τελικά, ασκώντας τους ψυχολογική βία, να τους στρέψει προς άλλες…δράσεις, εναντίον του…κακού και καταπιεστικού ελληνικού κράτους! Διαβάστε παρακάτω όλο το δημοσίευμα με τίτλο «Ταξίμ-Πάρκο Γκεζί και Δυτική Θράκη» (το βλέπετε και στην 2η φωτογραφία) (σε μετάφραση tourkikanea.gr): Είδατε πόση δημοκρατική ευαισθησία από τον τόσο γνωστό αυτό υπέρμαχο της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ε; Πάντως, για να λέμε τώρα και του…τριπλοχαφιέ το δίκιο, θα πρέπει να είναι όντως πολύ εκνευριστικό (τουλάχιστον) να βγαίνουν πρώτη φορά στα χρονικά νέοι από τη μειονότητα στον δρόμο και να το κάνουν με συνθήματα που δεν αφορούν τις εν Θράκη επιδιώξεις του προξενοκοπριταριού! Ε, σου λέει, εδώ μας… σφάζει και μας καταπιέζει τόσο βάρβαρα η φασιστική Ελλάδα κι αυτά τα… καλόπαιδα για τη… λίγη παραπάνω δόση αστυνομικής βίας στην (κατά τα λοιπά) τόσο δημοκρατική και φιλελεύθερη «Μάνα Πατρίδα» μας βγήκαν να διαμαρτυρηθούν; Τι θράσος, ρε παιδί μου, αυτή η νέα γενιά! Μα τίποτε αλήθεια να μη μάθει από μας τους επαγγελματίες τουρκολακέδες ινστρούχτορές της; Σε τι κόσμο ζούμε, Αλλάχ μου! Πηγή Προξενείο Στοπ Σχόλιο ιστολογίου: Ένας Έλληνας εισαγγελέας δεν υπάρχει για να παρέμβει αυτεπάγγελτα στην περίπτωση του Ντεντέ, ο οποίος καλεί σε δημιουργία ανώμαλων καταστάσεων στο εσωτερικό της Ελλάδας, με σαφή προσανατολισμό στην διασάλευση της ειρήνης και της ασφάλειας των πολιτών...;  |
| Posted: 06 Jun 2013 10:58 AM PDT  Καθώς τα δακρυγόνα πλανιούνται πάνω από την πλατεία Ταξίμ, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ερντογάν εξακολουθεί να κρατά τα ηνία της εξουσίας. Κατ' αρχήν, είναι δύσκολο να δούμε πώς η ετοιμοθάνατη αντιπολίτευση στην Τουρκία θα επωφεληθεί από τα λάθη του. Περαιτέρω, αν και οι υποστηρικτές του ΑΚΡ παρακολουθούν τις διαδηλώσεις με κατάπληξη, δεν καταθέτουν τις κομματικές τους ταυτότητες. Γράφει ο Steven A. Cook Όταν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης στα μέσα της δεκαετίας του 1990, έκανε ό, τι κάνουν οι επιτυχείς μεγάλη δήμαρχοι – έκανε λίγο πιο εύκολη τη ζωή για τα εκατομμύρια των κατοίκων της όμορφης, πυρετώδους μεγαλούπολης. Ο Ερντογάν μάζεψε τα σκουπίδια από τους δρόμους, ξεμπέρδεψε την κυκλοφορία και κυριολεκτικά καθάρισε την ατμόσφαιρα με την αγορά φιλικών προς το περιβάλλον μέσων μαζικής μεταφοράς. Πάντοτε με μεγάλες φιλοδοξίες, κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Δημαρχείο ο μελλοντικός πρωθυπουργός έκανε μια (έκτοτε συχνά επαναλαμβανόμενη) δήλωση σε έναν δημοσιογράφο από την εφημερίδα Milliyet, «Η δημοκρατία», είπε, «είναι σαν το τραμ. Επιβαίνετε σ' αυτό μέχρι να φτάσετε στον προορισμό σας, μετά θα βγείτε έξω». Αυτές οι ιστορίες βοηθούν σε μεγάλο βαθμό να εξηγηθούν οι διαδηλώσεις εναντίον του πρωθυπουργού της Τουρκίας κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών. Ο Ερντογάν, ο οποίος κατάγεται από μια δύσκολη γειτονιά της Κωνσταντινούπολης, έχει τόσο μια έμφυτη αίσθηση του τι κάνει τον μέσο όρο των Τούρκων να λειτουργούν όσο και μια παράδοξη εργαλειακή αντίληψη της δημοκρατίας. Ποτέ δεν ανέφερε τον «προορισμό» προς τον οποίο σκεπτόταν ότι θα πρέπει να κατευθυνθεί η δημοκρατία της Τουρκίας. Αλλά 15 χρόνια αργότερα, πολλοί Τούρκοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Ερντογάν είχε ανέκαθεν την πρόθεση να κατέβει από το τραμ αμέσως μόλις συσσωρεύσει απαράμιλλη δύναμη. Το κόμμα του πρωθυπουργού, το Κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης (ΑΚΡ), ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 2001 αφότου νεαροί μεταρρυθμιστές αποσπάστηκαν από την παλιά φρουρά του ισλαμικού κινήματος της Τουρκίας. Ακόμη και τότε, ο Ερντογάν ήταν πρώτος μεταξύ ίσων, αλλά είχε σημαντικούς συνεργάτες, κυρίως τον Αμπντουλάχ Γκιούλ, ο οποίος κατοικεί τώρα στο προεδρικό μέγαρο και παραμένει επισήμως πάνω από την πολιτική. Ωστόσο, με τον καιρό, ο Ερντογάν έγινε το κόμμα και το κόμμα έγινε ο Ερντογάν. Όχι ότι οι Τούρκοι ψηφοφόροι φαίνεται να νοιάζονται: το ΑΚΡ έχει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο από το Νοέμβριο του 2002. Τα δέντρα ήταν απλώς μια αφορμή της πρώτης πλήρους πολιτικής κρίσης στην αξιόλογη δεκαετία του Ερντογάν. Για πολλούς από τους ανθρώπους που διαδηλώνουν κατά τη διάρκεια των τεσσάρων τελευταίων ημερών, ο Ερντογάν έφθειρε τό καλό του πρόσωπο από την αρχή. Οι υποστηρικτές του Δημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), το οποίο αντιπροσωπεύει μια ευερέθιστη, απερίσκεπτη και χωρίς όραμα ομάδα κεμαλικής ελίτ φερόμενης ως σοσιαλδημοκρατικής, αντιτίθεται στο ΑΚΡ επί της αρχής. Υπήρξαν επίσης αναφορές για αριστεριστές και «αντι-καπιταλιστές μουσουλμάνους» που συμμετείχαν στην συμπλοκή. Διάφορα μικρά, με λιγότερη επιρροή πολιτικά κόμματα εμφανίστηκαν να κραδαίνουν σημαίες στην πλατεία Ταξίμ. Ωστόσο, ο θυμός ξεπέρασε τα τυπικά στενά συμφέροντα της πολιτικής των κομμάτων της Τουρκίας. Οι διαδηλωτές δεν ήταν «περιθωριακοί», όπως υποστήριξε ο Ερντογάν, αλλά βαθύτατα απογοητευμένοι επειδή έχουν περιθωριοποιηθεί. Ο πρωθυπουργός αντέδρασε στις διαδηλώσεις με θυμό, απειλώντας κάποια στιγμή να κατεβάσει τα εκατομμύρια των οπαδών του στους δρόμους. Το στυλ του Ερντογάν μπορεί να είναι θλιβερό, αλλά είχε δίκιο να επισημάνει τα εκατομμύρια των υποστηρικτών του. Όταν ο ίδιος και το AKP σημείωσε μια άνευ προηγουμένου νίκη κατακτώντας το 47% της λαϊκής ψήφου στις εκλογές του 2007, ο πρωθυπουργός απολάμβανε την υποστήριξη ενός μεγάλου τμήματος της τουρκικής κοινωνίας - ευσεβείς μουσουλμάνοι, Κούρδοι, φιλελεύθεροι, μεγάλες επιχειρήσεις, και οι μέσοι Τούρκοι των οποίων ο τραπεζικός λογαριασμός αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Ερντογάν. Με την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο και μια τεράστια δεξαμενή δημόσιας υποστήριξης, ο πρωθυπουργός προχώρησε ορμητικά τα σχέδιά του να μεταμορφώσει τη χώρα πολιτικά και οικονομικά, απορρίπτοντας αφ' υψηλού την κριτική και συλλαμβάνοντας και φιμώνοντας τους ειρηνικούς πολιτικούς του αντιπάλους. Αυτό κατακερμάτισε τον συνασπισμό του καθώς οι φιλελεύθεροι αποχώρησαν, οι Κούρδοι απομακρύνθηκαν και οι μεγάλες επιχειρήσεις συμμαζεύτηκαν φοβούμενες μια ισχυρή κυβέρνηση που είχε αποδείξει τη βούλησή της να τιμωρεί τις εταιρείες που δεν στήριζαν τον πρωθυπουργό και το κόμμα του. Παρ' ότι ο Ερντογάν έχει καταφύγει στον εκφοβισμό και σε άλλες αυταρχικές τακτικές, εξακολουθεί να καταγράφει εντυπωσιακές εκλογικές νίκες. Τον Ιούνιο του 2011, οι ψηφοφόροι ξανάφεραν τον πρωθυπουργό και το κόμμα του στην εξουσία με 49,95% των ψήφων. Ακόμη και σήμερα, καθώς τα δακρυγόνα συνεχίζουν να πέφτουν, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ερντογάν θα κερδίσει τις εκλογές. Είναι δύσκολο να δει κανείς πώς η ετοιμοθάνατη αντιπολίτευση θα επωφεληθεί από τα στραβοπατήματα του Ερντογάν, και παρόλο που οι υποστηρικτές του ΑΚΡ μπορεί να παρακολουθούν τις εξελίξεις με κατάπληξη, δεν παραδίδουν τις κομματικές τους ταυτότητες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, όπως και την εποχή που ο Ερντογάν ήταν δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, έχει κάνει πολλά πράγματα ως πρωθυπουργός για να γίνει η ζωή των Τούρκων αισθητά καλύτερη. Οι βελτιώσεις στον τομέα των μεταφορών, στην υγειονομική περίθαλψη και στις οικονομικές ευκαιρίες είναι βαθιά σημαντικές για μια αυξανόμενη μεσαία τάξη που το καλό που της γίνεται το επιστρέφει με τη μορφή ψήφων. * Ο STEVEN A. COOK είναι βασικός συνεργάτης για τις μελέτες Μέσης Ανατολής στην έδρα Hasib J. Sabbagh στο Council on Foreign Relations. Το βιβλίο του με τίτλο The Struggle for Egypt from Nasser to Tahrir Square [1] πλέον κυκλοφορεί. Πηγή ForeignAffairs  |
| Posted: 06 Jun 2013 10:25 AM PDT  Έξι χρόνια τώρα, από το 2007 έως και το 2012, το δημόσιο χρέος αυξάνεται διαρκώς τόσο στις δεκαεφτά χώρες της Ευρωζώνης όσο και στις είκοσι εφτά της ΕΕ... Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ Η κτηνώδης εξαθλίωση πολλών δεκάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών μέσω των Μνημονίων ή μέσω της άσκησης μνημονιακής πολιτικής λιτότητας, διαπιστώνεται ότι μέχρι στιγμής κάθε άλλο παρά οδηγεί στη μείωση του δημόσιου χρέους. Αποκαλυπτική για την παταγώδη αποτυχία της πολιτικής λιτότητας που έχει επιβάλει σε όλα τα κράτη-μέλη της η ΕΕ και ιδίως η Ευρωζώνη –αν, φυσικά, υποτεθεί ότι κάποιος είναι αρκετά αφελής, ώστε να πιστεύει πως στόχος της ασκούμενης πολιτικής είναι η μείωση των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους– είναι η ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat) για τη δημοσιονομική κατάσταση των είκοσι εφτά χωρών που ανήκουν στην ΕΕ. Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί. Έξι χρόνια τώρα, από το 2007 έως και το 2012, το δημόσιο χρέος αυξάνεται διαρκώς τόσο στις δεκαεφτά χώρες της Ευρωζώνης όσο και στις είκοσι εφτά της ΕΕ. Κατά μέσο όρο ήταν 66,2% του ΑΕΠ το 2007 στις χώρες της Ευρωζώνης. Το 2008 ανέβηκε στο 69,9% και το 2009 εκτοξεύθηκε στο 80%. Νέα αύξηση στο 85,4% το 2010 και περαιτέρω μικρή αύξηση στο 87,3% το 2011. Πέρσι ξεπεράστηκε και το φράγμα του 90%, με μέσο όρο δημόσιου χρέους για την Ευρωζώνη 90,6% του ΑΕΠ για το 2012. Αντιστοίχως για τις είκοσι εφτά χώρες-μέλη της ΕΕ, το δημόσιο χρέος τους κατά μέσο όρο από το 59% του 2007 έχει απογειωθεί στο 85,3% το 2012. Ποιο Μάαστριχτ; Υπενθυμίζεται ότι το όριο για το δημόσιο χρέος που έχει επιβάλει το Μάαστριχτ είναι το 60% του ΑΕΠ κατ' ανώτατο. Πόσες χώρες της Ευρωζώνης έχουν λοιπόν δημόσιο χρέος κάτω του 60%; Μόνο... πέντε (!) από τις δεκαεφτά. Ποιες είναι αυτές; Όχι, δεν είναι μεταξύ αυτών ούτε η Γερμανία ούτε η Γαλλία ούτε η Ιταλία ούτε η Ισπανία ούτε καμιά αξιόλογη οικονομία. Οι πέντε πρωταθλητές της Ευρωζώνης είναι το... Λουξεμβούργο, η Εσθονία, η Σλοβενία, η Σλοβακία και η Φινλανδία! Και οι πέντε αυτές μικρές χώρες μαζί έχουν συνολικό πληθυσμό 14,5 εκατομμύρια κατοίκους από τα... 300 και πλέον εκατομμύρια των κατοίκων των κρατών της Ευρωζώνης – ούτε το 5%! Όσον αφορά στη Γερμανία με τα πλέον των 80 εκατομμυρίων κατοίκων, το δημόσιο χρέος της κατά το 2012 ανήλθε στο 81,9% του ΑΕΠ της. Επίδοση, φυσικά, καλύτερη από της Γαλλίας με τα 60 εκατομμύρια κατοίκους της, που έχει δημόσιο χρέος 90,2% του ΑΕΠ της, ή της Ιταλίας με τα επίσης 60 εκατομμύρια ανθρώπους, που το χρέος της ανέρχεται στο αστρονομικό ύψος του... 127% (!) του ΑΕΠ της. Ελληνική πρωτιά Υπάρχει και ένα άλλο, πολύ διασκεδαστικό ή μάλλον κωμικοτραγικό στοιχείο. Κατά τη διάρκεια του 2012 το δημόσιο χρέος αυξήθηκε στις δεκαέξι από τις δεκαεφτά χώρες της Ευρωζώνης. Σίγουρα δεν πάει ο νους σας στο ποια είναι εκείνη η μοναδική και σπάνια χώρα που κατόρθωσε τον ακατόρθωτο για όλη την υπόλοιπη Ευρωζώνη άθλο της μείωσης του χρέους της. Ε, λοιπόν, ναι, είναι η πιο εξαθλιωμένη και ξεφτιλισμένη, η... Ελλάδα! Η Ελλάδα του Σαμαρά, του Βενιζέλου και του Κουβέλη! Η Ελλάδα των πολιτικών απατεώνων, που λεηλάτησαν κατά 80% τα χρήματα όσων τα είχαν τοποθετήσει σε κρατικά ομόλογα με το «κούρεμα» και την «επαναγορά» τους, «έριξε» τυπικά το δημόσιο χρέος της από το 170,3% του ΑΕΠ το 2011 στο 156,9% το 2012. Ένα ποσοστό που χαρίζει στη χώρα μας μια άνετη ευρωπαϊκή πρωτιά με... 30 (!) εκατοστιαίες μονάδες διαφορά από τη δεύτερη Ιταλία. Αξίζει ακόμη να σημειωθεί ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας κατά το 2012 είναι επίσης περίπου κατά 30 εκατοστιαίες μονάδες μεγαλύτερο (!) από τότε που άρχισαν να μας «σώζουν» η ΕΕ και το ΔΝΤ! Με όλες τις χυδαίες λαθροχειρίες του ΠΑΣΟΚ και των Γερμανών επικυρίαρχων, το χρέος του 2009 εμφανίστηκε στο 129,7% του ΑΕΠ και, μετά από τρία φρικτά χρόνια «σωτήριας» εξαθλίωσης του λαού μας μέσω των εφιαλτικών Μνημονίων, το χρέος αυτό αντί να μειωθεί... αυξήθηκε από το 129,7% στο 156,9% του ΑΕΠ και είναι απολύτως βέβαιο ότι θα αυξηθεί και πάλι το 2013. Έκτακτα! Απατηλές ευρω-εντυπώσεις «Συνολικά, έξι κράτη-μέλη της ΕΕ σημείωσαν βελτίωση στο δημόσιο χρέος τους σχετικά με το ΑΕΠ το 2012 σε σύγκριση με το 2011 και είκοσι ένα κατέγραψαν επιδείνωση», αναφέρει η Eurostat παρουσιάζοντας τα στοιχεία. Σωστά. Μόνο που δεν επισημαίνει μια «λεπτομέρεια» που έχει ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα: Οι πέντε από τις έξι αυτές χώρες... δεν ανήκουν στην Ευρωζώνη! Έχουν έτσι το δικό τους νόμισμα και πλήρη νομισματική κυριαρχία. Η έκτη χώρα –και μοναδική της Ευρωζώνης– που μείωσε το ποσοστό του δημόσιου χρέους της είναι η... Ελλάδα! Μιλάμε για τον... απόλυτο θρίαμβο της πολιτικής που ακολουθεί η Ευρωζώνη, αφού έχει ως υπόδειγμα επιτυχίας της την καταβαραθρωμένη οικονομικά Ελλάδα, μια χώρα που βυθίζεται στη μιζέρια, τη δυστυχία και τη φτώχεια με ραγδαίους ρυθμούς, γυρίζοντας κάθε χρόνο μία... δεκαετία πίσω. Αν ρίξουμε μια ματιά στις δεκαπέντε «παλιές» χώρες της ΕΕ, αυτές δηλαδή που ανήκαν στη Δυτική Ευρώπη πριν η ΕΕ διευρυνθεί με τα δέκα κράτη του τέως «υπαρκτού σοσιαλισμού» συν την Κύπρο και τη Μάλτα, θα διαπιστώσουμε ότι έντεκα χώρες έχουν χρέος πάνω από 60% του ΑΕΠ τους και μόνο τέσσερις έχουν κάτω από το όριο αυτό. Μάλιστα οι δύο από τις χώρες αυτές παραμένουν οικειοθελώς εκτός ευρώ – η Σουηδία και η Δανία. Οι άλλες δύο είναι το Λουξεμβούργο και η Φινλανδία, των οποίων πάντως το δημόσιο χρέος αυξάνεται. Το 2007 το Λουξεμβούργο είχε χρέος μόλις 6,7% και το 2012 αυτό είχε ανεβεί στο 20,8% του ΑΕΠ. Η Φινλανδία το 2007 είχε χρέος 35,2% και το ποσοστό αυτό αναρριχήθηκε πέρσι στο 53%, προσεγγίζοντας σταδιακά το όριο του 60% που έχει θέσει το Μάαστριχτ και που καμία μεγάλη χώρα δεν λαμβάνει υπόψη της. Μνημόνια ίσον καταστροφή Η κτηνώδης εξαθλίωση πολλών δεκάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών μέσω των Μνημονίων ή μέσω της άσκησης μνημονιακής πολιτικής λιτότητας χωρίς την επίσημη συνομολόγηση Μνημονίου, όπως π.χ. στην Ισπανία ή την Ιταλία, διαπιστώνεται ότι μέχρι στιγμής κάθε άλλο παρά οδηγεί στη μείωση του δημόσιου χρέους. Οι αριθμοί είναι αδιαμφισβήτητοι – και δεν αναφερόμαστε μόνο στην περίπτωση της Ελλάδας που προαναφέραμε. Ας αρχίσουμε με τις χώρες υπό καθεστώς Μνημονίου. Το 2007 η Ιρλανδία είχε απίστευτα χαμηλό δημόσιο χρέος – μόλις 25% του ΑΕΠ της. Ένα ποσοστό που το 2009 είχε εκτιναχθεί στο 65,6%. Μόλις όμως μπήκε το 2010 επισήμως υπό καθεστώς Μνημονίου, το χρέος της απογειώθηκε στη... στρατόσφαιρα: 92,1% του ΑΕΠ το 2010 και 106,4% το 2011. Αύξηση κατά ακόμη 10 και πλέον εκατοστιαίων μονάδων το 2012 και ποσοστό 117,6% του ΑΕΠ. Η Ιρλανδία έγινε Ελλάδα! Από εκεί, δηλαδή, που το 2007 εμείς είχαμε χρέος 105% και οι Ιρλανδοί 25%, τώρα γίναμε σχεδόν ίσα κι όμοια! Λιγότερο εντυπωσιακή, αλλά προς την ίδια κατεύθυνση και η πορεία της Πορτογαλίας. Το 2007 είχε δημόσιο χρέος 68,3% του ΑΕΠ, ποσοστό λίγο πάνω από το όριο του Μάαστριχτ. Με το που την έβαλαν σε καθεστώς Μνημονίου, την πήρε κι αυτήν η κάτω βόλτα: 94% του ΑΕΠ το χρέος της το 2010, στη συνέχεια 108,3% το 2011 και 123,6% το 2012! Άλλη μια Ελλάδα, δημιούργημα της μνημονιακής λιτότητας. Στον Καιάδα και η Ισπανία Επισήμως η Ισπανία δεν τέθηκε υπό καθεστώς Μνημονίου, αλλά η Μαδρίτη και η δεξιά κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι έχει υποχρεωθεί υπό το κράτος ασφυκτικής πίεσης της Γερμανίας να ασκεί ουσιαστικά μνημονιακή πολιτική. Τα αποτελέσματα είναι ολέθρια. Μόλις 36,1% του ΑΕΠ ήταν το ισπανικό δημόσιο χρέος το 2007. Μόλις όμως άρχισε το 2011 –με καθυστέρηση σε σχέση με Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία– η μνημονιακή πίεση, το χρέος σκαρφάλωσε στο 69,3% του ΑΕΠ το 2001 και έκανε άλμα στο 84,2% το 2012, με σαφείς προοπτικές περαιτέρω αύξησης. Έφτασε έτσι το 2012 και η Ισπανία, η τέταρτη σε μέγεθος οικονομία της Ευρωζώνης, στα επίπεδα των υπόλοιπων τριών: 81,9% του ΑΕΠ το δημόσιο χρέος της Γερμανίας, 90,2% της Γαλλίας και 127% της Ιταλίας. Όσο για τη Βρετανία, μπορεί να μην ανήκει στην Ευρωζώνη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν υστερεί των προαναφερθεισών χωρών ως προς την αθλιότητα των δημοσιονομικών της επιδόσεων, απόρροια της ακραίας πολιτικής λιτότητας που ασκεί η δεξιά κυβέρνηση Κάμερον. Στο 90% του ΑΕΠ της χώρας ανήλθε και στη Βρετανία το δημόσιο χρέος το 2012 από μόλις 44,5% που ήταν το 2007, έχοντας εκτιναχθεί στο 67,8% το 2009 λόγω της κρίσης του υπερανεπτυγμένου βρετανικού τραπεζικού συστήματος. Η δυστυχής Κύπρος, η οποία το 2007 είχε δημόσιο χρέος 58,3%, μέχρι και το 2010 δεν το είχε αυξήσει ούτε καν κατά 3 εκατοστιαίες μονάδες, αφού βρισκόταν στο 61,3% του ΑΕΠ της. Το 2012 όμως, από το καλοκαίρι που άρχισε η επαίσχυντη πολιτική της Γερμανίας και του προέδρου Δημήτρη Χριστόφια, το χρέος εκτινάχθηκε στο 85,8% του ΑΕΠ και για το 2013 αναμένεται πραγματική κόλαση, παρά την αναίσχυντη ληστεία των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 09/05/2013 (Τεύχος 186)  |
| Posted: 06 Jun 2013 09:58 AM PDT  Είναι εντυπωσιακό ότι στο πρώτο της report για τις εξελίξεις στην Τουρκία η διεθνής τράπεζα των τραπεζών Goldman Sachs, πέραν των οικονομικών εκτιμήσεων, φροντίζει με σαφήνεια να διαχωρίσει τις διαδηλώσεις στην Κωνσταντινούπολη, στην Αγκυρα, στη Σμύρνη και σε πολλές άλλες πόλεις της Τουρκίας από την επονομαζόμενη Αραβική Ανοιξη και όσα έχουν προηγηθεί στην Αίγυπτο, στη Λιβύη, στην Τυνησία. Γιατί η Τουρκία δεν πρέπει να συγχέεται με τις χώρες των Αράβων και ό,τι συμβαίνει εκεί; Ας δούμε κάποιες αρχικές παραμέτρους. Η Τουρκία δεν υπήρξε ποτέ εθνικό κράτος, όπως θα ήθελε ο Κεμάλ και οι οπαδοί του. Είναι αυτό που έχει απομείνει από τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που αποτέλεσε συνέχεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Μια χώρα πολυεθνική, πολυθρησκευτική, πολυπολιτισμική από την ίδια της τη φύση και συγκρότηση στις χιλιετίες και όχι μόνον στους αιώνες. Το εγχείρημα του Κεμάλ υπήρξε από την αφετηρία του ανιστόρητο. Η Τουρκία, όπως ονομάστηκε, δεν μπορούσε να μετατραπεί σε εθνικό κράτος, γιατί πολύ απλά δεν είχε ούτε μπορούσε να έχει εθνική συνοχή. Οι γενοκτονίες που αποφασίστηκαν σε βάρος Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων, οι ελίτ του στρατού, των διπλωματών, των δικαστών και των καθεστωτικών που επιβλήθηκαν, οι συνθήκες μόνιμου πραξικοπήματος που κυριάρχησαν δεν στάθηκαν ικανές να ενοποιήσουν σε εθνική δομή το «μωσαϊκό» των χριστιανικών και ισλαμικών δυναστειών και λαών του Βυζαντίου.  Η Τουρκία ήταν και έμεινε διχασμένη οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, πολιτικά στο δυτικό κομμάτι της, που βλέπει στη θάλασσα ή στην Ευρώπη, και στο ανατολικό κομμάτι της, που αποτελεί την ασιατική ενδοχώρα. Μια πρώην αυτοκρατορία, με δεδομένα εθνικού κράτους, που στις δεκαετίες και στον χρόνο που είχε στη διάθεσή της, μετά τη δεκαετία του 1920, δεν κατόρθωσε να βρει τον προσανατολισμό της. Υπέκυψαν σε εθνικιστικά αντανακλαστικά, θέλοντας πρόσκτηση του (πολυεθνικού) Βυζαντίου στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα ο Κεμάλ να αποκτήσει επιχείρημα υπέρ της ανατροπής του συγκεκριμένου σχεδιασμού των Μεγάλων Δυνάμεων και της προώθησης ενιαίου, εθνικιστικά υστερικού, εθνικού κράτους από τις παρίες της Βυζαντινής και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στους Τούρκους, τόσο στο δυτικό όσο και στο ανατολικό κομμάτι. Από εκεί και πέρα οι κεμαλικοί προσπαθούσαν να πάρουν το ελληνικό αρχιπέλαγος για να κάνουν τα δύο μέρη ισοδύναμα , με ανακατάληψη (ζωτικός χώρος) στη συνέχεια τη Βαλκανική. Οι Νέο-Οθωμανοί στη συνέχεια υπό τον πλέον σπουδαίο ηγέτη τους Ερντογάν, επιχείρησαν να επιστρέψουν στην αυτοκρατορία και τη μεγάλη Ανατολή, ως σουνήτικο πολιτικό θρησκευτικό Χαλιφάτο με επιρροή σε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο. Στην Ασία, τον Καύκασο, την Αφρική. Έχοντας μάλιστα ευλογία των Δυτικών, απέναντι στην Τζιχάντ. Όλα καταρρέουν στην Συρία και τώρα στους δρόμους της Πόλης. Η Τουρκία είναι ένα «διχασμένο κορμί» όποια και να είναι η πολιτική τύχη του Ερντογάν, που σημειωτέον απέδειξε ήδη ιστορικά ότι δεν είναι Μεντερές.  |
| Posted: 06 Jun 2013 09:50 AM PDT  Μιλώντας κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην Ολομέλεια της Βουλής για τη διεύρυνση των κατηγοριών κατά του Γ. Παπακωνστνατίνου, ο κ. Καμμένος ανέφερε τα εξής: «Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε σήμερα εδώ δυστυχώς λίγοι Βουλευτές, συζητώντας για την επέκταση του κατηγορητηρίου της Επιτροπής που διερευνά ένα μέρος του μεγάλου εγκλήματος που έχει γίνει στη χώρα μας. Το αδίκημα, το έγκλημα που έχει γίνει είναι ληστεία μετά φόνου: Ληστεία στην περιουσία του ελληνικού λαού και φόνοι, φόνοι που συμπεριλαμβάνουν τις 5.000 αυτοκτονίες, φόνοι που συμπεριλαμβάνουν το 1.800.000 ανέργους, φόνοι που συμπεριλαμβάνουν τις κλειστές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα αδιέξοδα στα οποία έχουν έρθει οι Ελληνίδες και οι Έλληνες. Το έγκλημα αυτό στο σύνολό του είναι ότι η χώρα παράνομα, αντισυνταγματικά, κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών μπήκε σε ένα μηχανισμό στήριξης, έγινε θύμα των τοκογλύφων, έγινε θύμα της νέας τάξης πραγμάτων. Σήμερα, εξετάζουμε σε αυτή τη ληστεία μετά φόνου την παράβαση ενός σηματοδότη ενός αυτοκινήτου που πήρε μέρος σε αυτή τη ληστεία. Διότι τα πρόσωπα είναι τα ίδια. Οι κατηγορούμενοι είναι οι ίδιοι. Σήμερα εξετάζουμε ένα από τα αδικήματα για έναν από τους κατηγορουμένους, τον πρώην Υπουργό Οικονομικών, τον κ. Παπακωνσταντίνου. Εμείς μιλήσαμε για απιστία από την πρώτη στιγμή, όπως μιλήσαμε και για την ανάγκη παραπομπής εκτός του Παπακωνσταντίνου, του πρώην Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, του πρώην Πρωθυπουργού της συγκυβέρνησης, του κ. Παπαδήμου, για να εξετάσει η Βουλή τα πιθανά αδικήματα και να αποφασίσει αν θα τους παραπέμψει στο Ειδικό Δικαστήριο. Δυστυχώς, αυτό που παρακολουθούμε είναι σε μια προσπάθεια να πούμε στον ελληνικό λαό ότι κάτι γίνεται, να κόβουμε τα αδικήματα σε φέτες, να σαλαμοποιούμε τα αδικήματα, να ρίχνουμε στην πυρά έναν για να γλιτώσουμε τους άλλους. Απευθύνομαι, πρώτα απ' όλα, στους συναδέλφους μου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας και ερωτώ: Υπάρχει ένας από τους ψηφοφόρους σας, που ήταν και ψηφοφόροι μου επί 20 χρόνια, που να πιστεύει ότι ο πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δεν είναι υπεύθυνος γι' αυτό το έγκλημα; Δεν υπάρχει ούτε ένας ή μάλλον μόνο ένας, ο σημερινός Πρωθυπουργός, ο οποίος στην προσπάθειά του να διασώσει το συμμαθητή του, σύρει ένα ολόκληρο κόμμα, μια ολόκληρη παράταξη στο να παρέχει ασυλία σε εκείνον που εγκλημάτησε. Το παραδέχονται σήμερα ακόμη και πρώην συνεργάτες του τέως Πρωθυπουργού. Απευθύνομαι και στους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ, διότι πράγματι πιστεύω ότι υπάρχουν και έντιμοι άνθρωποι εδώ, στη Βουλή οι οποίοι δεν θέλουν να απολογούνται για τα εγκλήματα που έκανε μια συμμορία, που άρπαξε την εξουσία επί χρόνια και πλούτισε. Διότι υπάρχουν συνάδελφοι βουλευτές οι οποίοι αποδίδουν λόγο στον ελληνικό λαό και είναι φτωχότεροι από την ημέρα που μπήκαν στο Κοινοβούλιο. Απευθύνομαι σε όλους τους συναδέλφους όλων των κομμάτων, λέγοντάς τους ότι είναι η ώρα που μπορούμε ακόμη και τώρα να διασώσουμε την πατρίδα μας. Μπορούμε να ενωθούμε όλοι μαζί και να αποδείξουμε, όπως σιγά-σιγά αποδεικνύει η δικαιοσύνη, ότι το έγκλημα που έγινε, είναι ένα έγκλημα το οποίο έστησαν εκτός Ελλάδος κύκλοι κερδοσκόπων, κύκλοι διεθνιστών που προσπαθούν να οδηγήσουν με βία τη μετατροπή της Ευρώπης των εθνών-κρατών σε μια Ευρώπη των τραπεζών, την Ευρώπη των κυρίαρχων κρατών σε μια Ευρώπη της επικυριαρχίας των Γερμανών. Θέλουν να καταργήσουν τη δημόσια και την ιδιωτική περιουσία. Εάν ενωθούμε όλοι μαζί και αποδείξουμε ότι με δόλο έγινε αυτό με τη μια και μόνη περίφημη εξεταστική την οποία είχε προαναγγείλει ο Πρωθυπουργός εάν δείξουμε ότι παραποίησαν τα στατιστικά στοιχεία της χώρας όπως πράγματι έγινε εάν αποδείξουμε ότι κάποιοι συνεργάστηκαν με κερδοσκόπους, είναι κόλαφος η απόφαση που έβγαλε το Πολυμελές Πρωτοδικείο προχθές στην αγωγή που έκανε εναντίον μου ο αδερφός του πρώην Πρωθυπουργού, σε σχέση με τη μαφία που συνεργάστηκε με συγγενικά πρόσωπα και κέρδισε από την είσοδο της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στο μηχανισμό στήριξης. Να πούμε, λοιπόν, ότι προϊόν όλης αυτής της προσπάθειας που έγινε από ξένα κέντρα –και με Έλληνες συνεργούς- είναι τα μνημόνια και η πολιτική αυτή που οδηγεί στο θάνατο, οδηγεί στην καταστροφή, οδηγεί στη δήμευση των περιουσιών, οδηγεί στο αγγλικό δίκαιο, οδηγεί στις εισπρακτικές εταιρείες που μπουκάρουν πλέον στα σπίτια του ελληνικού λαού, οδηγεί στο δάκρυ σε πατεράδες, σε παππούδες, σε παιδιά, σε γυναίκες, σε μάνες, στις οικογένειές μας. Και όταν αποδείξουμε το δόλο, τότε όλοι μαζί να κάνουμε αυτό που έκαναν οι Γερμανοί το '50, να διαγράψουμε το παράνομο αυτό χρέος της χώρας που χτίστηκε επάνω σε μια συνωμοσία που έστησαν εις βάρος του ελληνικού λαού. Το απεχθές και επονείδιστο χρέος. Έδωσαν -λέει- 350 δισεκατομμύρια ευρώ για να σώσουν τις τράπεζες. Να σώσουν, τι; Να σώσουν 160 δισεκατομμύρια ευρώ. Πού είναι τα υπόλοιπα; Βγαίνει η λάθος συνταγή που έλεγε ο Πρωθυπουργός; Όχι απλώς δε βγαίνει, αλλά έρχονται σήμερα με θράσος από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και λένε ότι έγινε λάθος. Κατά λάθος οδηγηθήκαμε σε αυτή την ιστορία και στο λάθος αυτό –λέει- δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω. Τολμά ο υπουργός Οικονομικών, το πολιτικό παιδί του Σημίτη, να έρχεται σήμερα στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ και να αναφέρει αυτό που είπε ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος, ότι δηλαδή εκείνος τα είχε πει και είχε προειδοποιήσει. Όταν ήταν στο ΙΟΒΕ, το 2010 έλεγε ότι το 2012 θα βγούμε στις αγορές. Ο ίδιος κύριος. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Ο πρώην υπουργός, ο κ. Παπακωνσταντίνου, στη λίστα Λαγκάρντ δεν ήταν μόνος του, όπως δεν ήταν μόνος του ο Άκης Τσοχατζόπουλος, που εγώ τον έστειλα στον Κορυδαλλό, με τις καταγγελίες από το 1998 απ' τη δικαιοσύνη και την έρευνα που κάναμε τότε. Συναποφάσισε με το ΚΥΣΕΑ, με τον Σημίτη, με τον Παπανδρέου, με τους υπόλοιπους υπουργούς, που ήξεραν τότε και για τα υποβρύχια και για τους TOR-M1. Το σκάνδαλο ήταν γνωστό και το ίδιο συμβαίνει και τώρα με τη λίστα Λαγκάρντ. Μας λέει ο πρώην γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών ότι ξέχασε να πει στην Επιτροπή ότι είχε στείλει αίτημα. Και το αίτημα το έστειλε, όπως απέδειξε ο εισηγητής μας, μια μέρα μετά από την ερώτηση που απάντησε στο Γιάννη Ντάσκα στην Έκθεση Θεσσαλονίκης ο πρώην Πρωθυπουργός, ο Γιώργος Παπανδρέου, ότι διερευνούμε τους λογαριασμούς στο εξωτερικό. Βεβαίως και γνώριζε και όσοι έχουμε θητεύσει σε υπουργεία γνωρίζουμε καλά, ότι κανένας πρέσβης, όπως ο κ. Χαλαστάνης, δεν είναι δυνατόν να είναι γνώστης μιας πληροφορίας τέτοιας ποιότητας και να μην την έχει μεταδώσει στον υπουργό του. Και υπουργός του Χαλαστάνη ήταν ο Παπανδρέου τότε. Άρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ έχουμε την ευκαιρία να επεκτείνουμε την έρευνα σε όλους αυτούς, τους οποίους εμείς οι Ανεξάρτητοι Έλληνες ζητήσαμε από την πρώτη στιγμή, σε αυτούς που απαγόρευσε ο Πρωθυπουργός –για να προφυλάξει το συμμαθητή του- να ψηφίσουν οι εκλεγμένοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Ογδόντα δύο αρνήθηκαν και ψήφισαν την παραπομπή του Γιώργου Παπανδρέου. Εάν δεν προχωρήσουμε στη διερεύνηση και στην τιμωρία, στη δήμευση των περιουσιών, δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε στη δήμευση του επαχθούς και επονείδιστου χρέους, στο να βγει η πατρίδα μας πια από τα μνημόνια, στο να μη μας ξεφτιλίζει ο κάθε Φούχτελ και ο Ράιχενμπαχ, στο να μην έρχεται, κύριε Χατζηδάκη, στο υπουργείο σας ο επίτροπος. Είστε εκλεγμένος βουλευτής και υπουργός του ελληνικού λαού και προϊστάμενός σας έρχεται ένας εγκάθετος από την τρόικα. Πρέπει να γίνει πάλι η Ελλάδα μια κυρίαρχη χώρα. Να δουλέψουμε σκληρά να ρίξουμε τους φόρους, να δώσουμε τη δυνατότητα στην αγορά να ανοίξει. Να ρυθμίσουμε τα χρέη των μικρομεσαίων. Να τους βγάλουμε από τον Τειρεσία. Να πάρουν ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα και να αρχίσει πλέον να δουλεύει η αγορά και να προσλάβει ανέργους. Να κατεβάσουμε τους φόρους κάτω από τη Βουλγαρία, κάτω από την Τουρκία. Και προσέξτε. Να φορολογήσουμε σκληρά αυτούς, οι οποίοι τα άρπαξαν και έφυγαν έξω, γιατί ήξεραν το κόλπο. Μέσα στη λίστα Λαγκάρντ, είναι τα ίδια πρόσωπα, οι ίδιες εταιρίες που συναντήσαμε στη SIEMENS. Είναι τα ίδια πρόσωπα και οι ίδιες εταιρίες που συναντήσαμε στα υποβρύχια. Είναι τα ίδια πρόσωπα και οι ίδιοι δρόμοι χρήματος που συναντήσαμε στους TOR-M1. Είναι τα ίδια πρόσωπα, τα οποία τα άρπαξαν με το γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι το 1982 και σήμερα τολμούν να κάνουν και αγωγές. Είναι αυτοί, οι οποίοι έδεσαν πολιτικούς με παράνομο χρηματισμό, τους φωτογράφισαν «με τη γίδα στην πλάτη» και τώρα τους εκβιάζουν. Εμείς δεν ζητάμε να διχαστούν οι Έλληνες. Εμείς, ως Ανεξάρτητοι Έλληνες σας ζητάμε να ενωθούμε, να αντιμετωπίσουμε το ρατσισμό και το ναζισμό που μπήκε στη Βουλή των Ελλήνων και από αυτό εδώ το Βήμα είπαν ότι δεν αναγνωρίζουν το Ολοκαύτωμα. Αύριο δε θα αναγνωρίσουν τη Γενοκτονία του Πόντου, δεν θα αναγνωρίσουν τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Δεν μπορεί να βάζουμε τους Ναζί, για να δημιουργούν τον κακό με τον καλό. Γιατί αυτοί που θέλουν να υποτάξουν τη χώρα, θα χρησιμοποιήσουν την παλιά, καλή συνταγή της διχόνοιας, που πλήρωσαν οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας. Τελείωσαν τα «αριστερά» και τα «δεξιά». Πάμε όλοι μαζί, κάτω απ' την ελληνική σημαία, να απελευθερώσουμε την πατρίδα. Πάμε όλοι μαζί, να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο ενιαίο δημοκρατικό μέτωπο, προκειμένου να βγούμε από τη λογική των μνημονίων. Και ας πάρουμε συμμάχους –εάν η Γερμανία και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θέλει η Ελλάδα να μετατραπεί σε ένα γερμανικό προτεκτοράτο- τους πραγματικούς μας συμμάχους που μας στήριξαν στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ας πάρουμε δίπλα μας τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, που σήμερα είναι ευκαιρία με αυτό που συμβαίνει στην Τουρκία να αποκτήσουν έναν σύμμαχο σταθερότητας. Ας πάρουμε τη Ρωσία, την Κίνα, τις τρίτες αγορές και ας προχωρήσουμε σε μια καινούρια μέρα για τον ελληνικό λαό. Ας αποκλείσουμε εκείνους που χρησιμοποιούν τη βία, προκειμένου να δώσουν δήθεν διέξοδο στους πολίτες. Ας τους αφοπλίσουμε με δημοκρατικά μέσα και ας πάμε στο αύριο, έχοντας απομονώσει στη φυλακή όλους τους διεφθαρμένους μέσα από την πολιτική ζωή του τόπου και με δήμευση των περιουσιών και όχι μόνο αυτών αλλά και εκείνων που περιμένουν με τα χρήματα στην Ελβετία ή σε εξωτικούς τραπεζικούς παραδείσους να αγοράσουν την πτωχευμένη Ελλάδα. Γιατί στο χειμώνα που έρχεται -δεν ξέρω ποιες θα είναι οι πολιτικές εξελίξεις- το βέβαιο είναι ότι θα σας αναγκάσουν να κάνετε αυτό που είπε ο υφυπουργός προχθές, να αρθεί η δυνατότητα να προστατεύουμε την πρώτη κατοικία. Θα μπουκάρουν οι εισπρακτικές εταιρείες με το αγγλικό δίκαιο και θα παίρνουν τα σπίτια των Ελλήνων. Θα πετάνε με τις κλοτσιές έξω οικογένειες. Θα πτωχεύσει η χώρα. Τα οκτώ δισεκατομμύρια ευρώ δεν βρίσκονται πουθενά. Αύριο θα γίνουν 16, 32, 64 δισεκατομμύρια ευρώ. Τώρα να σταματήσουμε τη ληστεία αυτή μετά του φόνου. Να καταδικάσουμε εκείνους που τη διέπραξαν και να μπορέσουμε να δώσουμε ελπίδα στον ελληνικό λαό. Μπορούμε έστω και τώρα. Αποφασίστε το και εμείς οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα είμαστε μαζί!».  |
| Posted: 06 Jun 2013 09:29 AM PDT  Του Κώστα Ράπτη Ενώ η Τουρκία αναμένει την επιστροφή του Tayyip Erdoğan από την βορειοαφρικανική του περιοδεία, η συνολική εικόνα της αναταραχής στη γειτονική χώρα εμπλουτίσθηκε το τελευταία δύο 24ωρα με νέα, άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία. Το πρώτο είναι αναμφίβολα η ανακοίνωση που εξέδωσε υπέρ των διαδηλώσεων η Ένωση Κουρδικών Κοινοτήτων (KCK), θύμα η ίδια ενός μαζικού κύματος συλλήψεων σε προηγούμενο χρόνο, οπότε είχε κατηγορηθεί ως "βιτρίνα" του ΡΚΚ στην "κοινωνία των πολιτών". Με την ανακοίνωση αυτή αποσείεται κάθε εντύπωση ότι το οργανωμένο κουρδικό στοιχείο κρατιέται έξω από την αμφισβήτηση της πολιτείας του Tayyip Erdoğan προκειμένου να μην διακινδυνεύσει το μείζον, ήτοι την διαδικασία ειρήνευσης που βρίσκεται σε εξέλιξη έπειτα από την συμφωνία του Τούρκου Πρωθυπουργού με τον φυλακισμένο ηγέτη του PKK Abdullah Öcalan. Στην ανακοίνωσή της η KCK κάλεσε τους Κούρδους να συντονισθούν με τις λοιπές προοδευτικές δυνάμεις και "να αναλάβουν τις ευθύνες τους, ώστε να προχωρήσει προς την σωστή κατεύθυνση η πρωτοβουλία, που θα μεταμορφώσει την Τουρκία σε δημοκρατική χώρα". Τονίζεται δε ότι η διαδικασία ειρήνευσης "δεν έχει ως στόχο μόνο τη δημοκρατική επίλυση του Κουρδικού, αλλά και τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας". Ο κατ' επίφαση περιορισμός του στρατού από το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) δεν εξάλειψε τη βία, την οποία τώρα ασκεί η αστυνομία, υποστηρίζεται στην ίδια ανακοίνωση. Με άλλα λόγια, η πτέρυγα του κουρδικού στοιχείου που εκφράζεται από την KCK, αντιλαμβάνεται τους κινδύνους απομόνωσής της, αν σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία κατοχυρωθεί ως απλό δεκανίκι του Erdoğan, διακρίνει σοβαρό κίνδυνο ακύρωσης της διαδικασίας ειρήνευσης από ενδεχόμενη αλλαγή συσχετισμών και μεταθέτει τη συζήτηση από το ξεπερασμένο πλέον δίλημμα "το ΑΚΡ ή τους στρατηγούς" στην αμφισβήτηση των πατερναλιστικών δομών στη γειτονική χώρα, που έμειναν αλώβητοι από την αλλαγή στην κορυφή της εξουσίας. Υπενθυμίζεται ότι η δρομολογημένη από τον Ιανουάριο διαδικασία επίλυσης του Κουρδικό αποτελεί το κορυφαίο ιστορικό στοίχημα του Erdoğan, εφόσον τυχόν ευόδωσή της ανοίγει τον δρόμο στην μονοκρατορία του, με συνεργασία του φιλοκουρδικού κόμματος BDP στην αναθεώρηση του Συντάγματος για την καθιέρωση ενός προεδρικού μοντέλου στα φιλόδοξα μέτρα του νυν Πρωθυπουργού. Σε παράλληλες εξελίξεις, ο πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας Abdullah Gül εξακολούθησε να κινείται σε απόκλιση από την γραμμή Erdogan, καθώς έγινε γνωστό ότι διαβεβαίωσε το προεδρείο της Συνομοσπονδίας Τούρκων Εμποροβιοτεχνών (TESK) πως θα "κάνει ό,τι πρέπει"¨, κοινώς δεν θα προσυπογράψει, αν διαπιστώσει συνταγματικά προβλήματα με τον επίμαχο αντιαλκοολικό νόμο που υιοθέτησε στις 24 Μαϊου η Τουρκική Εθνοσυνέλευση. Την ίδια ώρα, ο έτερος συνιδρυτής του κυβερνώντος κόμματος Bülent Arınç δεχόταν αντιπροσωπεία της "Πλατφόρμας Ταξίμ" η οποία του παρουσίαζε τα αιτήματά της (ακύρωση του επίμαχου σχεδίου ανάπλασης, απελευθέρωση συλληφθέντων, απαγόρευση της χρήσης χημικών, αποπομπή των πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων που ευθύνονται για το κατασταλτικό αμόκ της περασμένης Παρασκευής). Το αν η στάση του Gül και του Arınç αποτελεί παιχνίδι κατανομής ρόλων (όσο ο Erdoğan τιμάται στην Αλγερία με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα για την... προσφορά του στην ανθρωπότητα και αναλύει τις αρετές του εκδημοκρατισμού στην Τυνησία, αρχική εστία της "Αραβικής Άνοιξης") ή βαθύτερη διαφωνία στους κόλπους των κυβερνώντων δεν θα απαντηθεί πριν από την Παρασκευή. Θα επιλέξει ο Τούρκος πρωθυπουργός τη ριψοκίνδυνη γραμμή της κινητοποίησης της "σιωπηλής πλειοψηφίας", με τη διοργάνωση αντιδιαδηλώσεων, όπως ήδη συνέβη στην ιδιαίτερη πατρίδα του Rize; Θα ανοίξει τα χαρτιά τους ως προς τους πράκτορες των ξένων δυνάμεων που ισχυρίζεται ότι τον υπονομεύουν; Θα επιλέξει κάτι πιο θεαματικό (π.χ. προκήρυξη εκλογών); Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι τόσο ο Gül όσο και ο Arinc θεωρούνται προσκείμενοι στον εγκατεστημένο στις ΗΠΑ και συνοδευόμενο από υποψίες συνεργασίας με τη CIA ιεροκήρυκα Fethullah Gülen, επικεφαλής ενός κινήματος με μεγάλη διείσδυση στην τουρκική αστυνομία, το οποίο ελέγχει μεταξύ άλλων ένα διεθνές δίκτυο σχολείων και αρκετά μέσα ενημέρωσης (π.χ. Zaman). Επιπλέον, ο Gül διατηρεί (από τα χρόνια της θητείας του στην Ισλαμική Αναπτυξιακή Τράπεζα στη Τζέντα) στενούς δεσμούς με τη Σαουδική Αραβία, την ώρα που ο μεγάλος περιφερειακός ανταγωνιστής της, το Εμιράτο του Κατάρ συντονίζεται πλήρως με τον Erdoğan στην προώθηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ανά τον κόσμο. Με αυτή την έννοια, και με δεδομένη τη νευρικότητα της Ουάσιγκτον για τον ανεξέλεγκτο πλέον ρόλο του Κατάρ στη συριακή κρίση, αποκτά τα κατάλληλα συμφραζόμενα και το άλλο εντυπωσιακό στοιχείο των ημερών, ήτοι η καθημερινή ομοβροντία δηλώσεων Αμερικανών ιθυνόντων υπέρ των δικαιωμάτων των Τούρκων διαδηλωτών... Πηγή: Κεφάλαιο  |
| Posted: 06 Jun 2013 08:58 AM PDT  Kατ' αρχάς δεν μπορεί να λέγεσαι ''πρωθυπουργός'' και όταν θέλεις να εξαγγείλλεις κάποιο μέτρο να συμπληρώνεις ''αν συμφωνήσουν και οι δανειστές'', ή ''θα το συζητήσουμε με την τρόϊκα''! Αυτομάτως υποβιβάζεσαι σε κοτζαμπάσης. Ξέρετε. Αυτοί οι ''έλληνες'' που στην περίοδο της τουρκοκρατίας έπαιζαν τον ρόλο του προύχοντα, του προεστού στις αυτοδιοικούμενες ελληνικές κοινότητες, κάτω βέβαια από την εξουσία του ντόπιου πασά. Τις περισσότερες φορές, σχεδόν όλες, οι κοτζαμπάσηδες ήταν μισητοί στους έλληνες. Έπαιρναν το μέρος του πασά, εξασφαλίζοντας κάτι λίγα προνόμια για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Φρόντιζαν όμως να εξομαλύνουν τα πράγματα και να ηρεμούν τα πνεύματα των υπόδουλων, προκειμένου να μην διαταράσσεται το καθεστώς της δουλείας και να μην δημιουργούνται προβλήματα στο σουλτανάτο. Ήταν επίσης αυτοί που με λύσσα αντιτάχθηκαν σε κάθε ιδέα και υπόνοια εξέγερσης, και επανάστασης των σκλάβων ελλήνων. Πού και πού όμως και για λόγους ίδιου συμφέροντος κατάφερναν να αποσπάσουν απ' τους πασάδες και κάποιες ευνοϊκές για τους δούλους ρυθμίσεις. Στην δική μας όμως προκείμενη κατάσταση, όταν ακόμα και ως κοτζαμπάσης , δεν μπορείς να εκμαιεύσεις από την τρόϊκα έστω και μία μείωση ενός φόρου που αποδεδειγμένα έφερε λιγότερα έσοδα στα δημόσια ταμεία, και μείωσε την ανταγωνιστικότητά μας διεθνώς, τότε υποβιβάζεσαι ακόμα κι από κοτζαμπάσης! Γίνεσαι γιουσουφάκι. Ξέρετε. Τα ''μπάνικα'' εκείνα αγοράκια, που μόνο σκοπό είχαν την διασκέδαση, και με τον χορό, το τραγούδι και τα ''τσαλίμια'' τους την βελτίωση της διάθεσης ορισμένων ''μερακλήδων'' αγάδων και πασάδων.. Βέβαια, στην δική μας και πάλι περίπτωση, το δικό μας γιουσουφάκι είναι λιγάκι ψηλοκρεμαστό, άχαρο και σιτεμένο. Έχει όμως όλη την νοοτροπία και την διάθεση εξυπηρέτησης των σύγχρονων πασάδων και αγάδων αφεντικών του, όπως και κείνα τα παλιά αυθεντικά γιουσουφάκια. Ένα απομένει στους σύγχρονους ραγιάδες: Να στείλουν στον διάολο πασάδες και αγάδες, μαζί με το χαρέμι τους.. Από Ουδέν Σχόλιον  |
| Posted: 06 Jun 2013 08:55 AM PDT  Στη σχετική οδηγία το υπουργείο συνιστά στους Ρώσους τουρίστες να αποφεύγουν κεντρικά τμήματα των πόλεων όπου γίνονται διαδηλώσεις, αλλά σημειώνει πως δεν υπάρχει λόγος ακύρωσης των ταξιδιών σε θέρετρα της Τουρκίας. "Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, δεν υπάρχει βία στα θέρετρα των επαρχιών που είναι δημοφιλή στους Ρώσους τουρίστες" ανακοίνωσε το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, προσθέτοντας ότι έχει λάβει πολλές κλήσεις από Ρώσους που σχεδιάζουν να κάνουν τις διακοπές τους στην Τουρκία  |
| Posted: 06 Jun 2013 08:20 AM PDT  Αν κάναμε μια πιο ψύχραιμη ανάλυση των εκθέσεων του ΔΝΤ και της παραδοχής του λάθους για το ελληνικό χρέος, ίσως δε θα έπρεπε να είμαστε πολύ αισιόδοξοι για το μέλλον της χώρας. Το mea culpa της Λαγκάρντ έχει γίνει πρώτο θέμα σε όλα τα διεθνής μέσα ενημέρωσης και αυτό ίσως να σήμαινε σε πιο… ιδανικές εποχές ότι θα έπρεπε να περιμένουμε βελτιώσεις του προγράμματος. Είναι όμως, έτσι; «Το ΔΝΤ ομολογεί: Αποτύχαμε να αντιληφθούμε τη ζημιά που θα προκαλούσε η λιτότητα στην Ελλάδα», είναι ο κεντρικός τίτλος στο δημοσίευμα του Guardian. «Η ΕΕ έβαλε την ασφάλεια της ευρωζώνης πάνω από την Ελλάδα, αναφέρεται σε έκθεση του ΔΝΤ», γράφει η Telegraph που χαρακτηρίζει «κακοφτιαγμένο» το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας επειδή ήταν μια προσπάθεια να σωθεί το κοινό νόμισμα παρά η ελληνική οικονομία που βούλιαζε στα χρέη της. Το αμερικανικό πρακτορείο «Associated Press» κάνει για αξιοσημείωτες αποτυχίες στο πρόγραμμα λιτότητας που ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση το ΔΝΤ, η «Wall Street Journal» υπογραμμίζει την ομολογία του ΔΝΤ ότι υποτίμησε κατά πολύ τις επιπτώσεις που θα είχε η πολιτική της αυστηρής λιτότητας ενώ οι New York Times αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι το ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι έκανε λάθη στην διαχείριση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Το γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι France 24 λέει ότι οι λανθασμένες εκτιμήσεις από μέρους του Ταμείου συνέτειναν σε βαθύτερη του αναμενόμενου ύφεση, καθώς και σε μεγάλη αύξηση της ανεργίας κατά τη διάρκεια της εφαρμογής του πρώτου Μνημονίου από το 2010. Την ίδια στιγμή, όμως, το ΔΝΤ στην έκθεσή του για την Ελλάδα αφήνει ορθάνοιχτο παράθυρο για επιβολή νέων μέτρων από το 2015 και μετά, εφόσον δεν παταχθεί η φοροδιαφυγή ή αν η Ελλάδα κάνει πίσω στο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που ακολουθεί. Δηλαδή το ΔΝΤ μας λέει ότι αν δεν εφαρμόσουμε το πρόγραμμα, το οποίο στηρίχθηκε σε λάθος παραδοχές για το χρέος, θα μας επιβάλλουν κι άλλα μέτρα. Να θυμίσουμε ότι το Μνημόνιο, δηλαδή τα δάνεια προς τη χώρα, τελειώνουν το 2014, επομένως η Ελλάδα πρέπει να βγει στις αγορές για να δανειστεί. Επίσης, με βάση το… λάθος πρόγραμμα που εφαρμόστηκε, το χρέος θα πρέπει το 2020 να πέσει στο 124% ή και ακόμη πιο κάτω. Αφού όμως είναι λάθος είναι λανθασμένη και η εκτίμηση για τη μείωση του χρέους. Μπορεί δηλαδή να φτάσει το 128%, 130% ή και ακόμη περισσότερο. Τι μας λέει, λοιπόν, το ΔΝΤ: Έχετε ένα λάθος Μνημόνιο και πρέπει να το διορθώσετε με ένα σωστό Μνημόνιο; Για να μειωθεί το χρέος σε φυσιολογικά επίπεδα, δηλαδή, τι πρέπει να γίνει; Να πάρουμε κι άλλα μέτρα μόνοι μας; Να επιτείνουμε στη σκληρή λιτότητα και να χειροτερεύσουν οι δείκτες της ανεργίας; Ή μήπως να αποφασιστεί νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους; Αλλά αυτό με τι αντίτιμο θα γίνει; Με ένα… σωστότερο Μνημόνιο; Γιατί όλη αυτή η αυτοκριτική του ΔΝΤ, η «διαρροή» του απόρρητου εγγράφου και ο σάλος που έχει ξεσπάσει διεθνώς, μας μοιάζουν με στημένο παιχνίδι; Να αντικαταστήσουμε το λάθος Μνημόνιο με το σωστό και καθαρίσαμε; Πολύ περίεργα πράγματα αλλά και πολύ ύποπτες οι νέες προβλέψεις του ΔΝΤ. Αλλά τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα; Η μία λογική λέει ότι ο δανειστής κάνει ότι γουστάρει και ο δανειζόμενος αναγκάζεται να αποδεχθεί όλους τους όρους. Η άλλη λογική λέει ότι γίνεται μια σκληρή διαπραγμάτευση που μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερους όρους για τη χώρα. Και η τρίτη λέει ότι η «Ελληνική Άνοιξη» δεν είναι πολύ μακριά. Όχι γιατί το λέει ο Τσίπρας αλλά γιατί ο ελληνικός λαός βαρέθηκε να ακούει για λάθη που του στέρησαν το δικαίωμα να ζήσει με αξιοπρέπεια. Και βαρέθηκε να ακούει τους ξένους και ντόπιους αξιωματούχους να υπόσχονται και να βάζουν στόχους οι οποίοι στηρίζονται σε -εσκεμμένα- λανθασμένα προγράμματα. Κάτι πρέπει να γίνει γιατί αν συνεχίσουμε έτσι, θα χαθεί η Ελλάδα για ένα λάθος.  |
| Posted: 06 Jun 2013 07:58 AM PDT  "Unfollow" O καπιταλισμός δεν είναι καπιταλισμός. Είναι η οικονομία της ελεύθερης αγοράς... Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ιμπεριαλισμός. Είναι παγκοσμιοποίηση... Οι βομβαρδισμοί λαών δεν είναι βομβαρδισμοί. Είναι προληπτική δράση... Οι δολοφονίες αμάχων δεν είναι δολοφονίες. Είναι παράπλευρες απώλειες... Η απόλυση και η ανεργία δεν είναι ούτε απόλυση ούτε ανεργία. Είναι εργασιακή εφεδρεία, είναι διαθεσιμότητα, καμιά φορά είναι και κινητικότητα... Η μισοανεργία δεν είναι μισοανεργία. Είναι απασχολησιμότητα... Ο εργασιακός μεσαίωνας δεν είναι εργασιακός μεσαίωνας. Είναι εκ περιτροπής εργασία... Οι μίζες δεν είναι μίζες. Είναι χορηγίες... Το κουκούλωμα της αρπαχτής, της λαμογιάς και της διαφθοράς, δεν είναι κουκούλωμα. Είναι κάθαρση... Το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου δεν είναι ξεπούλημα. Είναι αξιοποίηση, άσε που συνήθως είναι και επένδυση... Η ιδιωτικοποίηση δεν είναι ιδιωτικοποίηση. Είναι μετοχοποίηση... Η μετατροπή της χώρας σε ενέχυρο και σε υποθήκη δεν είναι ούτε ενέχυρο ούτε υποθήκη. Είναι εμπράγματη εγγύηση... Η καταστροφή κεφαλαίου δεν είναι καταστροφή κεφαλαίου, η ληστεία ακόμα και των καταθέσεων, όπως έγινε στην Κύπρο, δεν είναι ληστεία. Είναι κούρεμα... Η στάση πληρωμών δεν είναι στάση πληρωμών. Είναι πιστωτικό γεγονός... Η πτώχευση δεν είναι πτώχευση. Είναι επιλεκτική χρεοκοπία... Το «δεν πληρώνω», όταν το λέει το κράτος στον πολίτη, δεν είναι «δεν πληρώνω». Είναι τακτοποίηση οφειλών εν αναστολή... Τα λουκέτα στα σχολεία, δεν είναι λουκέτα. Είναι συγχωνεύσεις... Η αποδιοργάνωση των νοσοκομείων δεν είναι αποδιοργάνωση. Είναι αναδιάρθρωση... Η κτηνωδία να στερούνται οι καρκινοπαθείς τα φάρμακα τους δεν είναι κτηνωδία. Είναι εξορθολογισμός... Οι επιστρατεύσεις δεν είναι επιστρατεύσεις. Είναι ομαλή δημοκρατική λειτουργία... Ο φασισμός της ανεξέλεγκτης δράσης των ναζιστικών συμμοριών, ο ρατσισμός, ο εκφασισμός των στρατοπέδων συγκέντρωσης δεν είναι φασισμός και ρατσισμός. Είναι επανακατάληψη των πόλεων... Η εκμετάλλευση των ανθρώπων, η διάλυση του κοινωνικού ιστού, η φτωχοποίηση του λαού, οι περικοπές σε μεροκάματα και συντάξεις, δεν είναι εκμετάλλευση, δεν είναι διάλυση, δεν είναι περικοπές, δεν είναι φτωχοποίηση. Είναι προσαρμογή... Η κινεζοποίηση των μισθών δεν είναι κινεζοποίηση. Είναι ανταγωνισμός... Η επιστροφή του κρατικομονοπωλιακού Λαοκόοντα στην εποχή της Ούλεν, της Πάουερ, της Πεσινέ και του Τομ Πάπας δεν είναι κρατικομονοπωλιακή σύμφυση. Είναι επιχειρηματικότητα... Η λυκοσυμμαχία εντός της ΕΕ δεν είναι λυκοσυμμαχία. Είναι εταιρική σχέση... Το χαράτσι δεν είναι χαράτσι. Είναι τέλος ηλεκτροδοτούμενων επιφανειών... Τα Μνημόνια δεν είναι Μνημόνια. Είναι ευλογία... Οι παρακεντέδες του Τύπου και των ΜΜΕ, η ενσωματωμένη δημοσιογραφία στο κλαμπ των εφοπλιστών, των εργολάβων και των πετρελαιάδων, δεν είναι παρακεντέδες και ενσωματωμένη καθεστωτική δημοσιογραφία. Είναι ελευθεροτυπία... Η πλύση εγκεφάλου των σοβαροφανών του γκεμπελισμού, από κοινού με το πολιτικό κατιναριό που καθημερινά περιφέρει τη γελοιότητα και την καφρίλα του στα τηλεστασίδια, δεν είναι γκεμπελισμός και κατιναριό. Είναι διάλογος... Αυτό είναι το «λεξικό» του καθεστώτος της ημετέρας δημοκρατίας. Το «λεξικό» είναι διαδεδομένο και στα τέσσερα σημεία του πλανήτη. Ειδικά στην Ελλάδα, όμως, μπορούμε να είμαστε περήφανοι: Εδώ έχουμε τη Νέα Δημοκρατία. Έχουμε το ΠΑΣΟΚ. Έχουμε και τη ΔΗΜΑΡ. Εδώ, δηλαδή, έχουμε μια συγκυβέρνηση που τα κόμματα που την απαρτίζουν, με τόση προϋπηρεσία στο «άλλα λέω, άλλα πιστεύω, άλλα εννοώ και άλλα κάνω», δεν θα μπορούσαν παρά να έχουν αναγάγει σε επιστήμη το διασυρμό των εννοιών μέσα από την αποκολοκύνθωση των λέξεων. Να, όμως, που ακόμα και για τα κόμματα της εγχώριας τρόικας, όση εμπειρία κι αν διαθέτουν, είναι πολύ δύσκολο να γίνει η υπέρβαση κάποιων ορίων. Έτσι, οι κύριοι που κυβερνούν και η τάξη που τους χρησιμοποιεί για να κυβερνούν, θα έχουν -αργά ή γρήγορα- να αναμετρηθούν με έναν λαό που κανένα καθεστωτικό «λεξικό» και καμία πλύση εγκεφάλου δεν θα του αλλάξει άποψη για τις έννοιες που κρύβουν λέξεις όπως: Τσίπα. Φιλότιμο. Αξιοπρέπεια. Οσο μάλιστα πιο κρίσιμες αναδεικνύονται οι ώρες που διανύουμε, όσο πιο βαριά δένεται ο τόπος στο μαγκανοπήγαδο της δυστυχίας και της ανασφάλειας, με τόσο μεγαλύτερη σφοδρότητα, με τόσο μεγαλύτερη ταχύτητα πρέπει να πεταχτούν στα αζήτητα, εκεί που τους αξίζει, όσοι χωρίς τσίπα και χωρίς φιλότιμο προσβάλλουν την αξιοπρέπεια και καταδυναστεύουν τη ζωή του λαού. Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ  |
| Posted: 06 Jun 2013 07:30 AM PDT Όπως είπε, δεν υπάρχει καμία αντιστοιχία μεταξύ «Αραβικής Άνοιξης» και κινητοποιήσεων στη Τουρκία. Οι τελευταίες ξεκίνησαν μεν αυθόρμητα σε υπαρκτή βάση ενός κοινωνικού αιτήματος , όχι όμως μείζονος πολιτικής σημασίας, αλλά στη πορεία επιχειρείται από την κατακερματισμένη αντιπολίτευση να χρησιμοποιηθούν ως «όχημα» αποσταθεροποίησης της πολιτικής ισχύος Ερντογάν. Κατά την γνώμη του, η αυταρχική διακυβέρνηση Ερντογάν με το λάθος και φονικά βίαιο χειρισμό της αστυνομίας σε μία διαδήλωση μειοψηφίας, έγινε αντικείμενο συντονισμένης δράσης για όλες εκείνες τις δυνάμεις συμπεριλαμβανομένης και της Δύσης, που διαφωνούν με το ρόλο αυτόνομης περιφερειακής δύναμης που θέλει να προσδώσει στη Τουρκία ο Ερντογάν. Αποκάλυψε μάλιστα ότι ο άλλοτε συνεργάτης του Πρόεδρος της Τουρκίας Γκιούλ φέρεται να έχει βρει σημεία επαφής με τα «βαθύ κράτος» των στρατηγών που παρότι αποδυναμωμένοι έχουν βρει ευκαιρία να σύρουν τον Ερντογάν σε πιο ελεγχόμενη ατζέντα. Αναλύοντας πίσω από τα επιφαινόμενα παρουσίασε άγνωστες πτυχές της Τουρκικής κοινωνίας , τα τελευταία γεωπολιτικά σενάρια και την γεωστρατηγική που με άξονα και τις εξελίξεις στη Τουρκία φτάνει μέχρι το Ιράν. Σχολίασε δε με νόημα ότι τυχόν «εξαγωγή» της κρίσης στα ελληνοτουρκικά συμφέρει μόνο το στρατιωτικό σύμπλεγμα της Τουρκίας και όχι τον Ερντογάν που ναι μεν έχει σκληρή ατζέντα για το Αιγαίο αλλά δεν θα ήθελε «εξαγωγή» της κρίσης προς την Ελλάδα που θα ενίσχυε το ρόλο του στρατού αυτή τη στιγμή στο εσωτερικό της Τουρκίας. Κάλεσε μάλιστα τους Έλληνες πολίτες να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στη ξαφνική ενιαία και συντονισμένη μεταστροφή των δυτικών μέσων ενημέρωσης κατά του Ερντογάν ακόμη και για την κρίση στη Συρία, την ώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ ενισχύουν ομοίως με τον Ερντογάν τους εκεί λεγόμενους αντάρτες , με την άρση του εμπάργκο πώλησης όπλων σε αυτούς. Τόνισε δε, πως ακόμη και οι σχέσεις με τους Κούρδους της Τουρκίας επιχειρείται να σπάσουν, ώστε να μην ενισχυθεί ο Ερντογάν στις συνταγματικές αλλαγές που θα το φέρουν στη Προεδρική εξουσία το 2014 με διευρυμένες αρμοδιότητες και απευθείας εκλογή από το λαό και για την οποία χρειάζεται και την κοινοβουλευτική στήριξη των κουρδικών κομμάτων της Τουρκίας. Πηγή: Σεισάχθεια  |
| Posted: 06 Jun 2013 07:10 AM PDT  Του Κώστα Χαρδαβέλλα Το χειρότερο από όλα όμως είναι ότι αυτή η κυρία που ξαφνικά βγήκε μπροστά για να μικρύνει σε Ελλάδα και εξωτερικό το «συγκριτικό και γεωπολιτικό πλεονέκτημα» που περιγράφει ο Σαμαράς, κάποιοι την προωθούν για πρόεδρο της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων. Δηλαδή τοποθετούν στην κρίσιμη θέση του ανθρώπου που θα αναλάβει τη διαχείριση της έρευνας και εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ελλάδα, τις επαφές και τους διαγωνισμούς που θα γίνουν με ξένες εταιρείες, σε μία καθηγήτρια που ήδη έχει βγάλει τη δική της απόφαση, ότι δεν αξίζει τον κόπο να ενδιαφερθούν οι ξένοι για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες λόγω της ασήμαντης ποσότητας που υπάρχει. Δηλαδή διαψεύδει τον ίδιο τον Έλληνα πρωθυπουργό, κ. Σαμαρά, ο οποίος μίλησε για τεράστιο ενδιαφέρον ξένων εταιρειών να επενδύσουν στους ελληνικούς υδρογονάνθρακες. Και όλα αυτά χωρίς η κ. Σταματάκη να έχει στα χέρια της τα επίσημα στοιχεία από τις έρευνες των Νορβηγών που αναμένεται να βγουν περί το τέλος του 2013. Οι δηλώσεις Σταματάκη σε δύο τηλεοπτικές εκπομπές έχουν προκαλέσει σάλο στην επιστημονική κοινότητα και ήδη ο καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, κ. Αβραάμ Ζελελίδης ζητά την άμεση παραίτηση της κ. Σταματάκη και από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και από τη θέση της στην ομάδα του υπουργείου Ενέργειας, που παρακολουθούσε τις έρευνες των Νορβηγών στο Ιόνιο, τη δυτική Ελλάδα και την Κρήτη. Πολλοί άλλοι επιστήμονες που γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις μιλάνε ανοιχτά για «παιχνίδια» που γίνονται ήδη για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες ώστε μέσω της απαξίωσής τους να έχουν και χαμηλή τιμή κόστους σε οποιαδήποτε εκμετάλλευσή τους από ξένες εταιρείες στο μέλλον. Πηγή newsbomb.gr  |
| Posted: 06 Jun 2013 06:58 AM PDT  Δε νομίζω ότι χρειάζεται να είναι κανείς επιστήμονας για να απαντήσει, αλλά εδώ που έχουμε φτάσει μάλλον πρέπει να εξηγούμε τα αυτονόητα στους φωστήρες πολιτικούς μας που προσπαθούν να μας σώσουν βάζοντας τον ένα φόρο πάνω στον άλλο... Για του λόγου το αληθές δείτε και εδώ, όπου εξηγεί πως η παραοικονομία στην Ευρώπη αναπτύσσεται ταχέως τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας κυρίως της διόγκωσης των συντελεστών φορολόγησης και απασχολεί πλέον 30 εκατομμύρια ανθρώπους στην ήπειρο. Στη Νότια Ευρώπη η παραοικονομία κυμαίνεται στο 20%-30% της εθνικής παραγωγής. Και λίγα λένε. Ας ρίξουν μια ματιά κατά την Ελλάδα για να δουν που έχουμε καταντήσει... Από την έρευνα που έκανε το βρετανικό think tank, Institute of Economic Affairs προέκυψε ότι η «μαύρη οικονομία» απαρτίζεται από δραστηριότητες όπως η φύλαξη παιδιών, οι οικιακές εργασίες και η οικοδομή, μέχρι μεγάλης κλίμακας παράνομο εμπόριο όπως στον κλάδο των ποτών. Ας το διαβάσουν μπας και ανοίξουν τα μάτια τους όλοι όσοι πιστεύουν ότι με το να κρατάνε τους φόρους στα ύψη και να έχουν την επιβολή νέων φόρων στο τσεπάκι τους ως λύση για όλα τα δεινά της Ελλάδα. Ξέρουν αυτοί ποιοι είναι... Σώτος  |
| Posted: 06 Jun 2013 06:50 AM PDT  Του Κώστα Βουκελάτου «Σας επιβάλαμε σκληρή λιτότητα, αλλά τελικά κάναμε λάθος. Τώρα όμως που ξεκίνησε το πρόγραμμα, πρέπει να το τελειώσετε, όπως έχετε συμφωνήσει, αλλιώς σας περιμένουν χειρότερα». Με αυτά τα λόγια το ΔΝΤ λέει με τον τρόπο του «Συγνώμη λάθος» και συνεχίζει να εκβιάζει χυδαία ένα λαό γνωρίζοντας ότι κυβερνάται από άβουλους πολιτικούς χωρίς φιλότιμο. 385 σελίδες έκθεσης που όταν τις διαβάσεις βλέπεις να ομολογείται ένα έγκλημα κατά ενός λαού και δεν βλέπω ακόμα τις συνέπειες κατά των εγκληματιών από τους δήθεν υπεύθυνους πολιτικούς μας. Το θέμα της ομολογίας ενός εγκλήματος από το ΔΝΤ είναι Εθνικό θέμα και δεν χωράει μικροπολιτικές κραυγές αλλά συστράτευση όλων των σοβαρών πολιτικών δυνάμεων για να καταδικάσουν και να διαπραγματευτούν από την αρχή. Είναι η δεύτερη φορά μετά τον «λάθος πολλαπλασιαστή» που το ΔΝΤ παραδέχεται το λάθος του και μας λέει χωρίς ντροπή ότι όπως και ο Πολλαπλασιαστής έτσι και η λιτότητα είναι ένα μεγάλο λάθος για την χώρας σας και ΑΔΙΚΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΝΕΤΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΣΑΣ. Ο Στουρνάρας που συνεχίζει να εγκληματεί κατά ενός λαού γνωρίζοντας όπως φαίνεται και για τα λάθη αλλά και για τις συνέπειες που έχουν τα λάθη αυτά σε ένα λαό τι έχει να πει τώρα; Ατυχείς χειρισμούς στο πρόβλημα της Ελλάδας όπως δηλώνει το ΔΝΤ έχει κάνει και ο ίδιος ο Στουρνάρας εναντίον του λαού μια χώρας και θα πρέπει να καταδικάσει πρώτος αυτό το έγκλημα των συνεργών του. Το θράσος του ΔΝΤ είναι τεράστιο αφού από την μία παραδέχεται το λάθος χειρισμών με την εφαρμογή σκληρής λιτότητας κατά της χώρας μας και από την άλλη συνεχίζει να εκβιάζει ότι εάν δεν κάνουμε όσα λάθος κάνουμε θα υπάρξουν και άλλα λανθασμένα μέτρα λιτότητας από το 2017. Το ανησυχητικό είναι ότι δε βγαίνει κανένας σοβαρός πολιτικός να καταδικάσει φωνάζοντας όλα τα διεθνή ΜΜΕ και ξεφτιλίζοντας ΔΝΤ, Ευρώπη και Γερμανία. Άλλωστε μέσα σε αυτή την εγκληματική ομολογία των 385 σελίδων του ΔΝΤ ρίχνει ευθύνες στους Ευρωπαίους γιατί «μπλέχτηκαν» στις επιθυμίες και τις… εντολές της Γερμανίας και της Άνγκελα Μέρκελ και προτρέπει τους Ευρωπαίους να κάνουν πράξη τη δέσμευσή τους για μείωση του ελληνικού χρέους. Φυσικά ένας εγκληματίας καρφώνει πάντα και τους συνεργούς του για να μειώσει τις δικές του ευθύνες λέγοντας «Δε φταίμε μόνο εμείς, φταίνε και οι άλλοι». Κατηγορεί ευθέως τα ευρωπαϊκά κράτη, πως δεν πήραν αποφάσεις όταν έπρεπε σε επίπεδο κυβερνήσεων γιατί είναι άσχετη όπως φαίνεται από την έκθεση και χωρίς εμπειρία στη διαχείριση κρίσης. Στην έκθεση ζητάει επίσης και πάλι απολύσεις στο δημόσιο και πάταξη της φοροδιαφυγής ( και επειδή ο Στουρνάρας διαβάζει πάντα λάθος του λέω ότι η φοροδιαφυγή δεν γίνεται από τον μισθωτό που του έχει πάρει και τα σώβρακα και δεν έχει να πληρώσει πλέον τους κεφαλικούς φόρους, αλλά από τα μεγάλα κεφάλια που πάντα έχουν και συνεχίζουν να μην πληρώνουν) και ασκεί κριτική στην κυβέρνηση γιατί ακόμη δεν έχει κάνει τίποτα σε αυτούς τους τομείς. Φυσικά όπως τονίζει το ΔΝΤ και στην έκθεση του υπάρχει κίνδυνος πολιτικής αστάθειας λόγω της υψηλής ανεργίας και της κοινωνικής δυσχέρειας, αλλά ξεχνάει να προσθέσει που τα λάθη του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων δημιούργησαν εκμεταλλευόμενοι την ανεπάρκεια, την ανικανότητα και την δουλικότητα των πολιτικών της χώρας μας. Στα πόσα λάθη καίγεσαι; Πηγή: Free Pen  |
| Posted: 06 Jun 2013 06:05 AM PDT  Τα νέα δεδομένα στα σχέδια Ερντογάν για υπερεξουσία. Τι σηματοδοτεί η πολιτική "γεωγραφία" των διαδηλωτών. Η σύγκρουση κοσμικών-ισλαμιστών, οι εργολάβοι και η στάση του Tύπου. Η ταχεία κλιμάκωση των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στην Τουρκία τις τελευταίες μέρες αποκάλυψε μια σειρά ρήγματα στο πολύπλοκο πολιτικό τοπίο που πλέον αλλάζουν τα δεδομένα σε πολλά φλέγοντα ζητήματα εντός και εκτός των τουρκικών συνόρων. Αν και η δημοφιλία του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (γνωστού από τα αρχικά του, AKP) έχει αρχίσει να φθίνει, φαίνεται πως αυτό θα παραμείνει σημαντική δύναμη στην τουρκική πολιτική σκηνή για μεγάλο χρονικό διάστημα, χάρη στην ισχυρή εκλογική βάση σε όλη τη χώρα, αλλά και στην απουσία αξιόπιστης πολιτικής εναλλακτικής στις επόμενες εκλογές. Η αφορμή για τις ταραχές δόθηκε στις 28 Μαΐου όταν μια μικρή ομάδα, κυρίως νεαρών περιβαλλοντολόγων, συγκεντρώθηκε στην πλατεία Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη για να διαμαρτυρηθεί για το γκρέμισμα κάποιων τοίχων, το ξερίζωμα δέντρων και την υποτιθέμενη βεβήλωση ιστορικών χώρων στο πάρκο Γκεζί. Η αρχικά ειρηνική διαδήλωση έγινε βίαιη τη νύχτα της 30ής Μαΐου, όταν η αστυνομία επιχείρησε να διασπάσει τον κλοιό περίπου 100 διαδηλωτών. Οι τάξεις των διαδηλωτών ενισχύθηκαν την επόμενη μέρα από υψηλόβαθμα στελέχη του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), βασικού αντιπάλου του ΑΚΡ. Το μήνυμα των διαδηλώσεων εξελίχθηκε από διαμαρτυρία για το κόψιμο των δέντρων στο πάρκο Γκεζί σε γενικευμένη καταδίκη του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του κόμματός του για μια σειρά παραπόνων. Ενδεικτικά είναι τα αντικυβερνητικά συνθήματα «κάτω ο δικτάτορας», «Ταγίπ παραιτήσου» και «Ενωθείτε κατά του φασισμού». Οι διαμαρτυρίες εντάθηκαν το Σαββατοκύριακο, με περισσότερους από 10.000 διαδηλωτές στην πλατεία Ταξίμ την 1η Ιουνίου. Πολλοί από αυτούς έφτασαν στην πλατεία περνώντας από την περιοχή Καντίκιοι, προπύργιο του CHP στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης, διασχίζοντας τη γέφυρα του Βοσπόρου, χτυπώντας τηγάνια και κατσαρόλες και περιφρονώντας τους νόμους για τη χρήση της γέφυρας από τους πεζούς. Κάποιοι πέταξαν βόμβες Μολότοφ και πέτρες κατά των αστυνομικών δυνάμεων, προκαλώντας ρίψεις δακρυγόνων και νερού κατά των διαδηλωτών. Η γρήγορη καταδίκη της αστυνομικής βίας οδήγησε την κυβέρνηση σε προσωρινή απόσυρση της αστυνομίας, γεγονός που έφερε στη συγκέντρωση περισσότερους διαδηλωτές. Ο Ερντογάν, αφού παραδέχτηκε ότι η αστυνομία χρησιμοποίησε υπερβολική βία και διέταξε έρευνα, τόνισε ότι δεν θα υποκύψει σε βίαιους εξτρεμιστές που ανήκουν σε πολιτικό και όχι σε περιβαλλοντικό κίνημα και ότι για κάθε 100.000 διαδηλωτές μπορεί να φέρει 1 εκατομμύριο υποστηρικτές του κόμματός του. Την ίδια νύχτα, ξέσπασαν ταραχές και περίπου 5.000 διαδηλωτές πέταξαν πέτρες κατά του γραφείου του πρωθυπουργού στη συνοικία Μπεσίκτας. Το πρωί της 2ας Ιουνίου, οι ισχυρές βροχές κράτησαν τους περισσότερους διαδηλωτές μακριά από την πλατεία Ταξίμ. Το απόγευμα, ωστόσο, συγκεντρώθηκαν εκ νέου οι διαδηλωτές, τη στιγμή που ο Ερντογάν έβγαλε μία ακόμη προκλητική ομιλία, κατηγορώντας το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα για τις ταραχές και επιμένοντας ότι θα προχωρήσουν τα σχέδια για την ανάπτυξη του πάρκου. Συνεχίστηκαν για μία ακόμη μέρα οι συγκρούσεις με την αστυνομία, με απολογισμό 1.000 περίπου συλλήψεις και δεκάδες τραυματισμοί. Το μέγεθος και οι στόχοι των διαδηλωτών πρέπει να παρακολουθούνται με προοπτική. Μέχρι το τέλος της 1ης Ιουνίου οι ταραχές σύμφωνα με τα ρεπορτάζ επεκτάθηκαν στις περιοχές Σμύρνη, ΕσκιΣεχίρ, Μούγκλα, Γιάλοβα, Αντάλια, Μπολού, Άγκυρα, Καϊσέρι και Κόνια. Σε πολλές από αυτές τις περιοχές, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα έχει ισχυρή στήριξη. Το Καϊσέρι και η Κόνια, ισχυρά κέντρα του κόμματος του Ερντογάν, αποτέλεσαν αξιοσημείωτες εξαιρέσεις. Οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις, στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη, έβγαλαν στον δρόμο κυρίως νέους, κατά δεκάδες χιλιάδες. Σημειώνεται ότι οι ταραχές θα είναι υψηλού κινδύνου εάν οι διαδηλωτές πολλαπλασιαστούν, περιλαμβάνοντας ευρύτερο δημογραφικό και γεωγραφικό φάσμα, που θα επεκταθεί σε περιοχές με παραδοσιακά υψηλή στήριξη στο κυβερνών κόμμα. Οι διαδηλώσεις ως τώρα δείχνουν ότι το κόμμα του Ερντογάν δεν διατρέχει σοβαρό ή άμεσο κίνδυνο να χάσει την εξουσία, αλλά αποκαλύπτουν τα όρια στις πολιτικές φιλοδοξίες του πρωθυπουργού. Ο Εργτογάν προσπαθεί να εξασφαλίσει ψήφους από την αργή και ιδιαίτερα εύθραυστη διαδικασία ειρήνευσης με το κουρδικό εργατικό κόμμα, προκειμένου να εξασφαλίσει ισχυρή στήριξη για ένα συνταγματικό δημοψήφισμα. Το δημοψήφισμα θα μετατρέψει την Τουρκία από κοινοβουλευτικό σύστημα σε προεδρικό και αυτό θα επιτρέψει στον Ερντογάν, η θητεία του οποίου ως πρωθυπουργού λήγει το 2015, να συνεχίσει να ηγείται της χώρας ως πρόεδρος, μετά το 2014, οπότε έχουν προγραμματιστεί οι προεδρικές εκλογές. Η συμμετοχή στις διαδηλώσεις στελεχών από το κουρδικό κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας (γνωστό ως BDP) μαζί με υποστηρικτές του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος δεν δένει καλά με το σχέδιο του Ερντογάν να στηριχθεί σε αυτές τις ψήφους για το συνταγματικό δημοψήφισμα. Παρότι το κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης, το οποίο παραμένει πολύ δημοφιλές στον πιο συντηρητικό πληθυσμό που ζει στην περιοχή της Ανατολίας, ως τώρα δεν αντιμετωπίζει σοβαρό πολιτικό αντίπαλο στις τοπικές εκλογές του Οκτωβρίου ή στις βουλευτικές του 2015, ο πολιτικός ελιγμός του Ερντογάν να γίνει πρόεδρος αναμένεται να αντιμετωπίσει μεγαλύτερες αντιστάσεις. Οι κοσμικοί είναι σε συναγερμό εξαιτίας των πολιτικών Ερντογάν που θέτουν σε κίνδυνο τις βασικές αρχές του κράτους που δημιούργησε ο Κεμάλ Ατατούρκ. Από κοινωνικά μέτρα που απαγορεύουν την πώληση αλκοόλ μετά τις 22:00 έως την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, που προσπαθεί να εξασφαλίσει επιρροή στους ισλαμιστές αντάρτες της Συρίας, σηματοδοτούν πολιτικές που υποσκάπτουν ευθέως το δόγμα του Ατατούρκ ότι η Τουρκία πρέπει να μείνει κοσμική και να αποφύγει την υπερεπέκταση πέρα από τα σύνορα της δημοκρατίας. Ωστόσο, η αυξανόμενη αντίδραση απέναντι στο κόμμα δεν είναι απλώς διχασμός ισλαμιστών-κοσμικών. Σε ολοένα και αυξανόμενο αριθμό Τούρκων έχει διαμορφωθεί η αντίληψη ότι η κυβέρνηση κυνηγά μια επιθετική μορφή καπιταλισμού, που αψηφά τόσο περιβαλλοντικές συνέπειες, όσο και ισλαμικές αξίες. Εν τω μεταξύ, στους επιχειρηματικούς κύκλους υπάρχει εκνευρισμός για τον αριθμό των παραχωρήσεων που έχουν δοθεί σε στενούς συμμάχους του Ερντογάν. Η πόλωση που επικρατεί μπορεί να φανεί ξεκάθαρα στα ρεπορτάζ για τις διαδηλώσεις στο πάρκο Γκεζί. Οι διαδηλωτές εμφανίζονται ενθαρρυμένοι από τη στιγμή που κρίσιμες εφημερίδες, όπως η Hurriyet, επέλεξαν μια αντικυβερνητική στάση που δεν είχε εκδηλωθεί τα προηγούμενα χρόνια της κυριαρχίας Ερντογάν. Η Hurriyet μίλησε για «ήττα» Ερντογάν με πρωτοσέλιδα όπως «Ο Ερντογάν δεν είναι πλέον παντοδύναμος». Στην άλλη άκρη του πολιτικού φάσματος, το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anatolia μεταδίδει τα γεγονότα ως έναν καυγά μεταξύ της αστυνομίας και «νεαρών εξτρεμιστών», τονίζοντας ως μήνυμα δημοκρατίας ότι η κυβέρνηση επιτρέπει στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό κόμμα να εκδηλώνει πορείες στην πλατεία Ταξίμ. Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι το ρεπορτάζ από τις παραδοσιακές πηγές στήριξης του κυβερνώντος κόμματος. Η εφημερίδα Yeni Sagak καταδίκασε τα έργα στο πάρκο και συντάχθηκε με τους διαδηλωτές. Το ίδιο έκανε και η εφημερίδα Zaman, η οποία ελέγχεται από οπαδούς του μετριοπαθούς ισλαμικού κινήματος Gulen. Οι οπαδοί του κινήματος αυτού αποτελούν κρίσιμο συστατικό της ευρύτερης βάσης στήριξης του κυβερνώντος κόμματος, κρατώντας πάντως αποστάσεις. Το κίνημα αυτό έχει εντείνει την κριτική του κατά του Ερντογάν, τονίζοντας ότι ο ίδιος και το κόμμα του έχουν αυξήσει υπέρμετρα την εξουσία τους. Τα κύρια άρθρα της εφημερίδας προειδοποιούν τον Ερντογάν για την «υπερβολική» του συμπεριφορά και συντάχθηκαν με τους διαδηλωτές. Αν και οι διαφωνούντες αυξάνονται, ο Ερντογάν και το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης έχουν ακόμη αρκετή στήριξη, τη στιγμή που είναι εμφανής η έλλειψη αξιόπιστης πολιτικής εναλλακτικής (οι τοπικές εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για τον Οκτώβριο θα δώσουν μια εικόνα του εάν έχει εξασθενήσει η δυναμική του AKP). Την ίδια στιγμή, η Τουρκία έχει υπερφορτωμένη διεθνή ατζέντα, από τις διαπραγματεύσεις για ειρήνευση με τους Κούρδους παραστρατιωτικούς και την ανάπτυξη αγωγών πετρελαίου στο κουρδικό Ιράκ, έως την αντιμετώπιση επιθέσεων στον Νότο που στηρίζονται από τη Συρία. Η Τουρκία ήταν ήδη ιδιαίτερα περιορισμένη, κυνηγώντας τους στόχους εξωτερικής πολιτικής. Ωστόσο, τώρα θα έλθουν σε δεύτερη μοίρα λόγω των εγχώριων κλυδωνισμών, καθώς ο Ερντογάν θα θέσει ως άμεση προτεραιότητα την αντιμετώπιση των αυξανόμενων κινδύνων εντός των τειχών. Αυτό όμως θα ωθήσει αντιπάλους της χώρας, όπως η Συρία, να αξιοποιήσουν τη διασπορά των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας, για να επιχειρήσουν νέες επιθέσεις εντός των τουρκικών συνόρων Πηγή Stratfor  |
| Posted: 06 Jun 2013 05:58 AM PDT  Άρχισαν οι εργασίες των αλλαγών στο μουσείο Αγίας Σοφίας Τραπεζούντας για την μετατροπή του σε τζαμί, θέμα που επί μακρόν είχε απασχολήσει την επικαιρότητα της Τραπεζούντας και ολόκληρης της Τουρκίας. Προχτές μεταφέρθηκαν σίδερα και ξύλα για να σκεπαστούν οι αγιογραφίες στους τοίχους και τα ελληνορθόδοξα σύμβολα που υπάρχουν στο πάτωμα. Υπήρξε όμως αντίδραση από πολίτες και τα υλικά δεν έγινε δυνατόν να μπούνε μέσα στο μουσείο, και αφέθηκαν στην αυλή.  Την αντίδραση των πολιτών και των γύρω εμπόρων προκάλεσε η δήλωση αρμοδίων που μιλώντας σχετικά με τις αλλαγές είπαν πως "Σε πρώτο στάδιο θα σκεπαστούν τα σύμβολα που υπάρχουν στο πάτωμα. Όλα αυτά αποτελούν όρο για να ιδρύσουμε ισλαμική δημοκρατία". Η Αγία Σοφία Τραπεζούντας, ναός με εξέχουσα θέση τόσο ανάμεσα στα μνημεία του Πόντου, όσο και ανάμεσα στα βυζαντινά μνημεία ευρύτερα, οφείλει τη σημασία της στη σύνδεσή της με ποικίλες ιστορικές και αρχαιολογικές παραμέτρους. Πρώτα απ' όλα αποτελεί ένα μνημείο σαφώς συνυφασμένο, ήδη από την ίδρυσή του, με την τοπική αυτοκρατορική δυναστεία των Μεγάλων Κομνηνών. Ταυτόχρονα, ο τρόπος με τον οποίο συνδυάζονται τα επιμέρους στοιχεία της αρχιτεκτονικής διαμόρφωσης, της ζωγραφικής, της ψηφιδωτής και της γλυπτής διακόσμησής του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ασυνήθιστος και ίσως μοναδικός. Αυτή η μοναδικότητα έγκειται κυρίως στη συνύπαρξη ετερόκλητων επιδράσεων, οι οποίες παραπέμπουν άλλοτε στη Δύση (σε σχέση με τη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή) και άλλοτε στην Ανατολή. .jpg) Χτισμένος έξω από τα τείχη της Τραπεζούντας, αλλά σε κοντινή τους απόσταση, ο ναός της Αγίας Σοφίας -σύνθετος σταυροειδής εγγεγραμμένος με τρούλο, νάρθηκα και τρία εντυπωσιακά πρόπυλα- αποτελεί το κέντρο ενός ευρύτερου οχυρωμένου οικοδομικού συγκροτήματος. Πλαισιώνεται από έναν πύργο με παρεκκλήσι, καθώς και από κατάλοιπα μιας μικρότερης εκκλησίας, αλλά και άλλων κτισμάτων, κατά πάσα πιθανότητα μοναστηριακών. Φιλολογικές πηγές του 14ου αιώνα μνημονεύουν τη μονή "της του Θεού Λόγου Σοφίας", αλλά και "την μονήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ήγουν την Αγίαν Σοφίαν".  Πηγή: Προσκυνητής  |
| Posted: 06 Jun 2013 05:55 AM PDT  Πρόκειται για μεταπτυχιακό φοιτητή, που βρισκόταν στην Τουρκία με το πρόγραμμα Erasmus. Σύμφωνα με πληροφορίες από το ελληνικό προξενείο στην Κωνσταντινούπολη, ο φοιτητής είναι καλά στην υγεία του και εκπροσωπείται από δικηγόρο. Πληροφορίες ότι έφερε πάνω του διπλωματικό διαβατήριο, δεν επιβεβαιώθηκαν από τις τουρκικές αρχές. Το όνομά του, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι Γιώργος Ιατρίδης.  Σύμφωνα με την εφημερίδα "Χουριέτ" που επικαλείται δημοσίευμα της "Radical", τέσσερις Αμερικανοί, δύο Βρετανοί, δύο Ιρανοί, ένας Ινδός, ένας Γάλλος κι ένας Ελληνας έχουν συλληφθεί απο τις αρχές με την κατηγορία της υποκίνησης των διαδηλώσεων στο πάρκο Γκεζί. Οι ξένοι υπήκοοι συνελήθησαν χτες, ωστόσο, μέχρι στιγμής, οι τουρκικές αρχές δεν έχουν ανακοινώσει ότι ανακρίνονται από την αστυνομία. Με βάση το δημοσίευμα της "Radical", τέσσερις εξ αυτών είναι φοιτητές που επισκέφθηκαν την Τουρκία στο πλαίσιο του προγράμματος "Εrasmus". Στην πλατεία Ταξίμ περιμένουν οι διαδηλωτές τον Ερντογάν Στο μεταξύ, με σχετική ηρεμία πέρασε η χθεσινή νύχτα στην Κωνσταντινούπολη μετά από έξι ημέρες ταραχών μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών δυνάμεων. Το ξημέρωμα βρήκε τους διαδηλωτές σκεπασμένους με κουβέρτες, κάτω από τα δέντρα, καθώς έχουν δώσει «όρκο» να προστατέψουν το καταπράσινο πάρκο Γκεζί δίπλα στην πλατεία Ταξίμ. Η μουσουλμανική γιορτή Μιράτς, που ήταν χθες, έγινε σεβαστή και από τις δύο πλευρές: η αστυνομία δεν εμφανίστηκε πουθενά, ενώ οι διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν στο τόπο όπου συνήθως λαμβάνουν χώρα οι συγκρούσεις, στην περιοχή Μπεσίκτας, δεν επιχείρησαν να πλησιάσουν στο πρωθυπουργικό γραφείο, όπως έκαναν τις προηγούμενες ημέρες.  Ωστόσο οι συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν όπως συμβαίνει μια βδομάδα τώρα. Από το πρωί διαδηλωτές συνέρεαν στην πλατεία Ταξίμ, στην οποία τις τελευταίες δύο ημέρες βρίσκονται από νωρίς το μεσημέρι δημόσιοι υπάλληλοι που απεργούν το τελευταίο 48ωρο. Οι γύρω δρόμοι έκλεισαν ξανά από νωρίς και από τα μεγάφωνα ακούγονταν επαναστατικά τραγούδια, την ώρα που κόσμος ανέβαινε προς την Ταξίμ από την ιστορική οδό του Πέραν (Ιστικλάλ), που ξεκινάει από το Γαλατά. Επίσης ομάδες διαδηλωτών εχθές συναντήθηκαν στην Άγκυρα με τον αναπληρωτή πρωθυπουργό της κυβέρνησης Ερντογάν, Μπουλέτ Αρίτς, συνάντηση που απέβη άκαρπη. Οι διαδηλωτές επέδωσαν τα αιτήματά τους στον Αριτς, τα οποία επικεντρώνονταν στην ακύρωση της κυβερνητικής απόφασης που αφορά την οικοδόμηση του πάρκου Γκεζί δίπλα στην πλατεία Ταξίμ, καθώς και στην παραίτηση υψηλόβαθμων στελεχών της Αστυνομίας. Όμως στην Ταξίμ, πέρα από αυτά τα αιτήματα, πολλά συνθήματα συνέχισαν να στρέφονται κατά του πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν καλώντας τον να παραιτηθεί. Ο Τούρκος πρωθυπουργός επιστρέφει σήμερα από την περιοδεία του στην Αφρική. Η διαχείριση της παρούσας κρίσης θα είναι ένα από τα πρώτα θέματα που θα έχει να αντιμετωπίσει, μιας και οι διαδηλωτές στις μεγάλες πόλεις της Τουρκίας εξακολουθούν σταθερά να συγκεντρώνονται στις κεντρικές πλατείες. Πηγή: Πρώτο Θέμα  |
| Posted: 06 Jun 2013 04:32 AM PDT  Τα όσα διαδραματίζονται στην Τουρκία τις τελευταίες ημέρες, ασχέτως των αφορμών και των αιτιών τους, αποτελούν πραγματικό κόλαφο για την Ελληνική πολιτική πραγματικότητα και συγκεκριμένα για την Ελληνική αντιπολίτευση. Ο λόγος είναι πολύ απλός και σχετίζεται άμεσα με τις πραγματικές διαθέσεις των Ελληνικών αντιπολιτευτικών κομμάτων να ανατρέψουν την κυβέρνηση Σαμαρά και να διώξουν το μνημόνιο, το οποίο –κατά κοινή ομολογία- καταστρέφει την χώρα.
Η πλατεία Ταξίμ έριξε τις μάσκες εκείνων που επαγγέλλονται την σωτηρία της Ελλάδας. Η πλατεία Ταξίμ στέλνει ένα μήνυμα προς όλους τους πολίτες της Ελλάδας. Τουλάχιστον, προς όλους τους (ακόμα) σκεπτόμενους και μη κομματικά πνευματικά ελεγχόμενους Έλληνες. Και αυτό το μήνυμα δεν έχει να κάνει με την αγωνιστική διάθεση των πολιτών της Τουρκίας, αλλά με την παραπλανητική και ψευδέστατη αγωνιστική διάθεση των πολιτικών της Ελλάδας, οι οποίοι αποδεικνύονται περίτρανα όχι απλά μικρότεροι των περιστάσεων, αλλά επικίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο, αφού δεν έχουν κατανοήσει την αδήριτη ανάγκη άμεσης αλλαγής πλεύσης της χώρας. Οι πολιτικές του «ώριμου φρούτου» εφαρμόζονται όταν υπάρχει αρκετός χρόνος. Στην περίπτωση της Ελλάδας ο χρόνος έχει τελειώσει προ πολλού και τόσο η χώρα όσο και οι πολίτες της συνθλίβονται από την πολιτική ανυπαρξία και τις μηδενικές πολιτικές προτεραιότητες ουσιαστικής διάσωσης της χώρας. Στην περίπτωση της Ελλάδας, οι Έλληνες έχουν βρεθεί στο σημείο να ψάχνουν την σωτηρία τους μέσα από έναν πόλεμο που δεν έρχεται ή μέσα από ένα… θαύμα που δεν γίνεται! Και αυτή η παθητική στάση τους στην επίθεση που δέχονται, τους έχει καταστήσει ουσιαστικά ηττημένους σε έναν πόλεμο που δεν έδωσαν ποτέ, επειδή πίστευαν πως θα βρεθούν εκείνοι οι «αναγνωρισμένοι» πολιτικοί «ηγέτες» που θα στήριζαν τα αυτονόητα της δημοκρατίας και θα πάλευαν υπέρ των δικαίων της χώρας και των πολιτών, θα έδιναν μάχες απέναντι στην μετατροπή της χώρας σε χώρο και των πολιτών σε περιφερόμενους αναμένοντες το… μοιραίο… Δυστυχώς, οι ελπίδες των Ελλήνων πολιτών αποδείχθηκαν φρούδες, αφού τα καπνογόνα της πλατείας Ταξίμ δεν μπορούν να συναγωνιστούν τα καπνογόνα που ρίχνουν στους Έλληνες πολίτες τα κόμματα της Ελληνικής αντιπολίτευσης... Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους Η αναδημοσίευση ενυπόγραφων άρθρων και μεταφράσεων του ιστολογίου επιτρέπεται μόνο με έγγραφη ενεργή αναφορά στο ιστολόγιο.  |
| Posted: 06 Jun 2013 03:45 AM PDT  Τον τρόπο για να αξιολογήσετε τις εξελίξεις στην Τουρκία παρουσιάζει το Stratfor. Η στάση κρίσιμων κρίκων της αλυσίδας. Ο ρόλος στρατού και Τύπου. Η συμμετοχή των Κούρδων, οι μειοψηφίες και ο ρόλος της... σιωπηλής πλειοψηφίαςΤις τελευταίες ημέρες η βία εξαπλώθηκε στην Τουρκία καθώς αστυνομικές δυνάμεις συγκρούστηκαν με διαδηλωτές. Ως τώρα, δύο διαδηλωτές, νεαροί, έχουν σκοτωθεί. Ο ένας χτυπήθηκε από ταξί στην Κωνσταντινούπολη και ο άλλος από αντλία νερού στην Αντιόχεια, στην περιφέρεια Χατάι. Οι διαδηλώσεις έχουν μικρότερο μέγεθος και ένταση από το Σαββατοκύριακο, αλλά θα συνεχίσουμε να αξιολογούμε την ισχύ και την ύπαρξη αυτού του ιδιαίτερα διαιρεμένου κινήματος. Οι εκτιμήσεις μας θα βασιστούν στις παρακάτω κατευθυντήριες γραμμές. Διατήρηση Αναλυτικής Πειθαρχίας Διατήρηση μιας πειθαρχημένης προσέγγισης στην αξιολόγηση του μεγέθους, της σύνθεσης και της γεωγραφικής έκτασης των διαδηλώσεων. Η κάλυψη μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα τείνει να διογκώνει τους αριθμούς και τα γεγονότα. Οι μεγαλύτερες και πιο βίαιες διαδηλώσεις, με τη συμμετοχή περίπου 5.000 – 10.000 διαδηλωτών, συνεχίζονται στην Κωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη, στην Άγκυρα και σε μικρότερο βαθμό στα Άδανα. Μικρότερες διαδηλώσεις έχουν εκδηλωθεί στην Αττάλεια, στο Εσκισεχίρ, στη Γιάλοβα, στο Μπολού, στη Μούγκλα, στο Ικόνιο, στο Χατάι, στη Μερσίνη και στην Τραπεζούντα, με τη συμμετοχή μερικών εκατοντάδων ανθρώπων. Να επιδείξετε προσοχή σε οποιαδήποτε ανακοίνωση καλεί τους διαδηλωτές να συγκεντρωθούν το Σαββατοκύριακο, όπου μπορεί να κινητοποιηθεί μεγάλος αριθμός πολιτών. Να θυμάστε τη σιωπηλή πλειοψηφία  Προσοχή για βίαιες αντιδράσεις Να είστε σε επιφυλακή για σημάδια περιστατικών βίας απέναντι στους διαδηλωτές. Οι διαδηλώσεις στην πλατεία Ταξίμ έχουν επηρεάσει τις επιχειρήσεις γύρω από την περιοχή, μεταξύ των οποίων και τα ταξί, προκαλώντας μεγάλη ζημιά στον τουρισμό. Όσο πιο βίαιες και ενοχλητικές γίνονται αυτές οι διαδηλώσεις, κυρίως κατά τη διάρκεια νυχτερινών ταραχών όταν καίγονται αυτοκίνητα και πραγματοποιούνται επιθέσεις σε κτίρια, τόσο θα αυξάνεται ο κίνδυνος να χαρακτηριστούν οι διαδηλωτές εγκληματίες από τους υποστηρικτές του κυβερνώντος AKP. Η λαϊκή στήριξη θα έδινε πάτημα για πιο βίαιη καταστολή. Αναλογιστείτε τη διχασμένη αντιπολίτευση Να έχετε κατά νου τις βαθιές συγκρούσεις εντός του αντιπολιτευτικού κινήματος. Οι διαδηλωτές εκπροσωπούν ένα ιδιαίτερα κατακερματισμένο συνάθροισμα κεμαλιστών της μεσαίας τάξης και των κοσμικών ελίτ που ταυτίζονται με το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα: Νέους οικολόγους που στηρίζονται από παλαιότερες γενιές αριστεριστών. Τα πιο φιλελεύθερα μέλη του AKP που πιστεύουν ότι ο Ερντογάν έχει γίνει πολύ ισχυρός. Κούρδους υποστηρικτές του Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας, που απαιτούν δικαιώματα για τους Κούρδους. Δυσαρεστημένους επιχειρηματίες που πιστεύουν ότι το πελατειακό επιχειρηματικό δίκτυο του AKP είναι διεφθαρμένο. Ακροδεξιούς υπερεθνικιστές του κόμματος Εθνικιστικό Κίνημα. Μια μειονότητα Αλεβιτών, τους οποίους ο Ερντογάν προσέβαλε επιλέγοντας να δώσει στην τρίτη γέφυρα που ετοιμάζεται να κατασκευαστεί στον Βόσπορο το όνομα του Σουλτάνου Σελίμ Α', ο οποίος ευθύνεται για τη σφαγή των Αλεβιτών προγόνων τους. Και μέλη του επιδραστικού μετριοπαθούς ισλαμικού κινήματος Γκιουλέν, τα οποία τάσσονται ανοιχτά κατά του κόμματος του Ερντογάν. Ένα αντιπολιτευτικό κίνημα το οποίο είναι τόσο διχασμένο θα αντιμετωπίσει προβλήματα να αντέξει ως ένα ενιαίο και συνεκτικό μόρφωμα, ιδίως χωρίς μια ισχυρή προσωπικότητα που θα το κρατήσει ενωμένο. Παρακολουθείτε τα τουρκικά ΜΜΕ Να παρακολουθείτε στενά το πολιτικό ρεύμα στα τουρκικά ΜΜΕ. Ενώ διάφορα μέσα, όπως η Hyrriyet, συνέχισαν την κριτική στο κυβερνών κόμμα, εφημερίδες που κάποτε ήταν πολύ κοντά σε αυτό, όπως η Yeni Safak, έχουν φιλοξενήσει αρθρογράφους που έχουν ταχθεί ανοιχτά στο πλευρό των διαδηλωτών. Το NTV του Dogus Group και το CNN Turk, ένας συνεταιρισμός της Time Warner και της Dogan Media, αρχικά αγνόησε τις διαδηλώσεις, για να ξεκινήσει να τις καλύπτει στις 3 Ιουνίου (τόσο το Dogus Group όσο και η Dogan Media έχουν τεταμένες σχέσεις με το κυβερνών κόμμα και αναγκάστηκαν να το αντιμετωπίσουν πιο προσεκτικά τα τελευταία χρόνια). Εν τω μεταξύ, το πρακτορείο ειδήσεων Zaman Media, που βρίσκεται στο ρεύμα των γκιουλενιστών, ανακοίνωσε στις 3 Ιουνίου ότι θα σταματήσει τη συνεργασία του με το κρατικό πρακτορείο Anatolia, επικαλούμενο ενοχλήσεις για τα ηθικά παραπτώματα του τελευταίου. Αυτό είναι ένα μεγάλο οικονομικό πλήγμα για το πρακτορείο, το οποίο κερδίζει το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων του από εγγραφές, παρά τους δεσμούς του με το κράτος. Το ολοένα και μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ του κινήματος Γκιουλέν και του κυβερνώντος κόμματος εγείρει ερωτήματα για το κατά πόσον οι γκιουλενιστές θα κατευθύνουν τα μέσα και τις επιχειρήσεις τους προς μια εναλλακτική του κυβερνώντος AKP και του ίδιου του Ερντογάν. Προσοχή στην επιχειρηματική κοινότητα Εκμεταλλευόμενο το κλίμα των διαδηλώσεων, το εργατικό σωματείο CPWU κάλεσε απεργία από τις 4 ως τις 5 Ιουνίου, για να απαιτήσει υψηλότερους μισθούς και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Το σωματείο είχε κατά το παρελθόν διαφωνίες με την κυβέρνηση για συλλήψεις μελών του. Πολλές επιχειρήσεις θα είναι επιφυλακτικές να κινηθούν ανοιχτά κατά του AKP, αλλά δείξτε μεγάλη προσοχή στις ανακοινώσεις και στις δράσεις των επιχειρηματικών συλλόγων της Τουρκίας με τη μεγαλύτερη επιρροή και άλλων μεγάλων ενώσεων σχετικά με τις διαδηλώσεις. Προσέξτε τον στρατό Να παρατηρείτε τις αντιδράσεις του στρατού στις διαδηλώσεις. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, στρατιωτικό προσωπικό έχει μοιράσει μάσκες οξυγόνου σε διαδηλωτές στην Κωνσταντινούπολη και έχει μεταφέρει τραυματισμένους διαδηλωτές στο στρατιωτικό νοσοκομείο κοντά στο Ταξίμ. Ο στρατός θα προσπαθήσει πιθανότατα να αποφύγει τη δημιουργία μιας "κατάστασης ασφαλείας", στην οποία θα κληθεί να παρέμβει. Αν και σχετικά απίθανο σε αυτό το σημείο, αναζητήστε σημάδια για έναν πιο ενεργό ρόλο στη στήριξη των διαδηλωτών. Το AKP έχει καταστήσει πιο ουδέτερο τον ρόλο του στρατού στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια, αλλά ο στρατός μπορεί να δει μια ευκαιρία να ανακτήσει λίγη από τη χαμένη επιρροή. Καταγράψτε την κουρδική συμμετοχή Να έχετε το βλέμμα στραμμένο στο στρατόπεδο των Κούρδων διαδηλωτών. Κατά τις διαδηλώσεις του Σαββατοκύριακου, οι διαδηλωτές υπέρ του κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας βρέθηκαν στο πλευρό εθνικιστών πολιτικών αντιπάλων για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην κυβέρνηση. Η κουρδική εμπλοκή στις διαδηλώσεις έχει προκαλέσει αμφιβολίες για το κατά πόσον ο Ερτνογάν θα είναι σε θέση να βασιστεί στις ψήφους τους για ένα δημοψήφισμα τροποποίησης του συντάγματος, το οποίο θα του επιτρέψει να κατέβει για πρόεδρος του 2014. Η εθνικιστική ρητορική έχει αρχίσει να οδηγεί ορισμένους από αυτούς τους Κούρδους υποστηρικτές μακριά από τις διαδηλώσεις. Το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν μπορεί να προσπαθήσει να στρέψει αυτό το δημοφιλές κίνημα κατά του Ερντογάν, προς όφελος των ειρηνευτικών του διαπραγματεύσεων του με την κυβέρνηση. Πηγή Euro2day Σημείωση συντακτών: Το Stratfor δημοσιεύει κατά περιόδους οδηγίες για την ομάδα ανάλυσης και τις μοιράζεται με τους αναγνώστες. Οι οδηγίες αυτές θέτουν το πλαίσιο στο οποίο κινείται η δική μας εξέταση και αξιολόγηση των γεγονότων που εκτυλίσσονται στην Τουρκία, καθώς συνεχίζονται οι διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης. Δεδομένης της σημασίας που δίνουμε στον ρόλο της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή και στη γρήγορη εξέλιξη των γεγονότων, θεωρούμε σημαντικό να έχουν οι αναγνώστες πρόσβαση σε αυτήν τη γνώση.  |
| Posted: 06 Jun 2013 03:22 AM PDT  Τα αιματηρά επεισόδια στην Τουρκία αναδεικνύουν τα γνωστά, αλλά επιμελώς καλυμμένα προβλήματα μιας πολυεθνοτικής χώρας, μιας διχασμένης κοινωνίας κι ενός αμφιλεγόμενου πρωθυπουργού. Οι αόρατες αντίρροπες δυνάμεις της Τουρκίας γίνονται πλέον ορατές στις δυτικές κυβερνήσεις που, επί σειρά ετών, εθελοτυφλούσαν, χαρίζοντας διαδοχικές πιστώσεις χρόνου στον πρωθυπουργό Ρ. Τ. Ερντογάν. Χωρίς να έχει κανείς την αφελή αισιοδοξία ότι οι εξεγέρσεις θα συρρικνώσουν άμεσα τον περιφερειακό ρόλο της Τουρκίας ή τη διεθνή επιρροή του κ. Ερντογάν, το γεγονός είναι ότι η Δύση αρχίζει επιτέλους να ρίχνει πιο αυστηρές ματιές προς ανατολάς. Η Αγκυρα και ο κ. Ερντογάν εξακολουθούν να έχουν χρησιμότητα για τη Δύση και θα φροντίζουν να την υπενθυμίζουν διαρκώς, αλλά τα πράγματα αλλάζουν: Ο Τούρκος πρωθυπουργός δεν έχει πλέον το προνόμιο ανοχής της Ουάσινγκτον, όπως όταν μπλοκάριζε τις, εκ Βορρά, επιχειρήσεις κατά του Σαντάμ Χουσεΐν το 2003. Ούτε ανοχή του Τελ Αβίβ, όπως συνέβη ακόμα και μετά το επεισόδιο του πλοίου «Μαβί Μαρμαρά» το 2010. Ούτε ανοχή της Αθήνας, καθώς ο Αντ. Σαμαράς, στη συνάντηση με τον κ. Ερντογάν στις 4 Μαρτίου, υιοθέτησε διαφορετικούς τόνους συγκριτικά με το 2005 (αποσύνδεση των ενταξιακών συνομιλιών Τουρκίας - Ε.Ε. από ενδεχόμενο ελληνικό βέτο) ή με το 2010-11 (ανεπαρκής απόκρουση απαιτήσεων για το Καστελόριζο). Ελληνικές και ξένες διπλωματικές πηγές, χωρίς φυσικά να παρασύρονται σε εύκολες ως κωμικές συνωμοσιολογίες περί σύνδεσης των επεισοδίων με τις συνομιλίες Ομπάμα - Ερντογάν της 16ης Μαΐου, υπογραμμίζουν ότι ο κρυφοϊσλαμιστής ηγέτης αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι είναι αντιμέτωπος με μια νέα πραγματικότητα στις σχέσεις με τις ΗΠΑ και με την Ε.Ε. Οι σημαντικότερες αποκλίσεις Δύσης - Αγκυρας, όπως προκύπτουν από τις διαβαθμισμένες διπλωματικές ενημερώσεις, είναι οι εξής: - Πρώτον, το πιεστικό (λόγω και του χημικού οπλοστασίου) πρόβλημα της Συρίας, όπου το μόνο κοινό σημείο Λευκού Οίκου και Αγκυρας είναι η ανάγκη απομάκρυνσης του προέδρου Ασαντ. Η Ουάσινγκτον θεωρεί, δικαίως, ότι ο κ. Ερντογάν είναι αδιανόητο να ενισχύει τους Αδελφούς Μουσουλμάνους ή το Μέτωπο Αλ Νούσρα, που είναι μεν ο ισχυρότερος φορέας κατά του Ασαντ, αλλά χαρακτηρίζεται από τις ΗΠΑ (από τον Δεκέμβριο 2012) τρομοκρατική οργάνωση συνδεόμενη με την Αλ Κάιντα, ενώ ολοκληρώνονται οι διαβουλεύσεις παρόμοιας αντιμετώπισής του και από τον ΟΗΕ. - Δεύτερον, η ιδιόμορφη τακτική του κ. Ερντογάν έναντι του Ιράν με ανεξήγητες (;) αλλαγές άλλοτε υπέρ του σεβασμού των κυρώσεων του ΟΗΕ κι άλλοτε υπέρ διευκολύνσεων στην Τεχεράνη. - Τρίτον, η δρομολόγηση της νέας εμπορικής συμφωνίας Ε.Ε. - ΗΠΑ, που ακυρώνει, ντε φάκτο, το αίτημα Ερντογάν για ένα ανάλογο πλαίσιο μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας, ενώ θα δυσχεράνει και τις διαπραγματεύσεις της Αγκυρας με τις Βρυξέλλες. Σημαίνουν όλα αυτά αυτόματο όφελος για την Ελλάδα; Η θετική κατάληξη θα εξαρτηθεί από τις κινήσεις της ίδιας της Αθήνας και από τα πιθανά, πρόσθετα, λάθη του κ. Ερντογάν, ενώ, ειδικά για το Κυπριακό, η συγκυρία μάλλον επιβαρύνεται.  |
| Posted: 06 Jun 2013 03:20 AM PDT  Το άρθρο που ακολουθεί είναι η ελάχιστη υποστήριξη που θα μπορούσα να προσφέρω στην πρωτοβουλία των συμπατριωτών μας που ζητούν την υπογραφή μας στο αίτημα για την πληρωμή των Γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου σαν ελάχιστη απόδοση δικαιοσύνης για την καταστροφή της πατρίδας μας από τους Γερμανούς και τα μαζικά τους εγκλήματα κατά του Ελληνικού λαού. Αυτές τις μέρες γιορτάζουμε την 69η επέτειο της τραγικής σφαγής του Δίστομου και όλοι ι μας έχουμε ιερή υποχρέωση να δείξουμε με την υπογραφή μας την απαίτηση του Ελληνικού λαού για δικαιοσύνη. Ας διώξουμε λοιπόν την ηττοπάθεια που μας επιβάλουν ότι δήθεν δεν πρόκειται να πάρουμε μια, πέρασε ο καιρός και διαγράφτηκαν τα δικαιώματά μας κλπ. Τα εγκλήματα και οι ζημιές δεν σβήνουν ποτέ και κανένα δικαστικό σύστημα δεν θα τολμήσει να αγνοήσει το αίτημα δικαιοσύνης όταν αυτό είναι υπογεγραμμένο από εκατομμύρια Έλληνες και ξένους φίλους. Αυτό το άρθρο είναι μετάφραση του αρχικού πού φιλοξένησε η παγκόσμιας κυκλοφορίας εφημερίδα Huffington Post. Μπορείτε να διαβάσετε το αρχικό πατώντας εδώ Απογοητευμένοι με την επί δεκαετίες επίμονη άρνηση της Γερμανίας να πληρώσει στην Ελλάδα τις από τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο αποζημιώσεις, απλοί Έλληνες πολίτες έχουν οργανώσει μια προσπάθεια συγκέντρωσης υπογραφών για την διεκδίκηση των Γερμανικών οφειλών.  Για να προλάβουμε τους σκεπτικιστές και τους επικριτές, αν και η Ελλάδα σήμερα υποφέρει από μια προσωρινή οικονομική κρίση, δεν πρέπει να παραιτηθεί από το δικαίωμά της να απαιτήσει την πληρωμή των αποζημιώσεων, και δεν μπορεί κανένας να απαιτήσει την παραίτηση της από την υποχρέωση της να διεκδικεί δικαιοσύνη για τον λαό της. Τον Οκτώβριο του 1940, η Βορειοδυτική Ελλάδα δέχτηκε την απρόκλητη επίθεση της Ιταλίας, που αποκρούστηκε νικηφόρα από τον Ελληνικό στρατό. Τον Απρίλιο του 1941, για να προλάβει μια τελική ήττα της Ιταλίας, η Γερμανία εισέβαλε και κατέλαβε την Ελλάδα για τέσσερα χρόνια διαπράττοντας μαζικά εγκλήματα εναντίον του Ελληνικού λαού και καταστρέφοντας ολοσχερώς τις υλικοτεχνικές υποδομές της χώρας. Στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου η Ελλάδα είχε χάσει το 13 % του πληθυσμού της. Οι Γερμανοί έκαψαν περισσότερα από 1700 χωριά και πόλεις, εκτέλεσαν τους περισσότερους από τους κατοίκους τους, και άφησαν την χώρα ένα σωρό από ερείπια (Δοξιάδης σελ. 38, Ηλιαδάκης σελ. 137).  Και ενώ οι κατεχόμενοι Έλληνες πέθαιναν κατά χιλιάδες από την πείνα, η Γερμανία ανάγκασε την Ελλάδα να της παράσχει ένα επαχθές δάνειο ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων Αμερικανικών δολαρίων το οποίο εξακολουθεί να παραμένει απλήρωτο. Επί πλέον, στη διάσκεψη των Παρισίων το 1946, από την καλά τεκμηριωμένη Ελληνική απαίτηση 14 δισεκατομμυρίων δολαρίων για πολεμικές αποζημιώσεις μόνο 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια έγιναν επίσημα αποδεκτά, τα οποία επίσης παραμένουν μέχρι σήμερα απλήρωτα. (Blytas σελ, 344, Δοξιάδης σελ. 37, Mazower σελ. 23).Ο Μουσολίνι της Ιταλίας παραπονέθηκε στον τότε υπουργό του των Εξωτερικών Κόμη Τσιάνο ότι "Οι Γερμανοί έχουν πάρει από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους." (Τσιάνο σελ. 387) Παρά τις ασταμάτητες Ελληνικές προσπάθειες για τη διευθέτηση των αποζημιώσεων το 1945-47, 1964-66, 1974, 1987 και 1995, η Γερμανία αποφεύγει συστηματικά την ευθύνη της και καθυστέρει την εξόφληση των οφειλών της. Το 1964, ο Γερμανός Καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την πληρωμή των αποζημιώσεων μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, η οποία πραγματοποιήθηκε το 1990, αλλά η εξόφληση ακόμη εκκρεμεί. Αντιμέτωπη με αναμφισβήτητες αποδείξεις, η Γερμανία ουδέποτε αρνήθηκε τις ζημιές και τα εγκλήματα κατά του Ελληνικού λαού, αλλά συστηματικά χρησιμοποιεί νομικές μηχανορραφίες για την καθυστέρηση της εξόφλησης. Από την άλλη πλευρά, μέχρι σήμερα το διεθνές νομικό σύστημα έχει αποτύχει να κλείσει τα νομικά «παραθυράκια» που επιτρέπουν την διαιώνιση της αδικίας.  Ένα καθαρό παράδειγμα είναι η περίπτωση του Διστόμου (μια κωμόπολη στην κεντρική Ελλάδα). Στις 10 Ιουνίου του 1944 οι Γερμανοί κατακτητές, εφαρμόζοντας την βάναυση πολιτική της συλλογικής τιμωρίας, εκτέλεσαν 218 πολίτες (άνδρες, γυναίκες και παιδιά) σε αντίποινα για το σκοτωμό τριών Γερμανών από τοπικούς αντάρτες, αν και οι χωριανοί δεν είχαν καμία σχέση με το συμβάν. Δεκαετίες αργότερα, ένα Ελληνικό δικαστήριο διέταξε την αποζημίωση των θυμάτων, αλλά η Γερμανική κυβέρνηση πίεσε πολιτικά την Ελλάδα να ακυρώσει την δικαστική απόφαση.Για να εκτελεστεί η απόφαση του Ελληνικού δικαστηρίου, η υπόθεση αυτή παρουσιάστηκε ενώπιον ενός Ιταλικού δικαστηρίου, όπου οι δικαστές επιδίκασαν στις οικογένειες των θυμάτων τη βίλλα Vigoni στο Μπελάτζιο Ιταλίας, ιδιοκτησία ενός Γερμανικού μη κερδοσκοπικού ιδρύματος υπό την αιγίδα της Γερμανικής κυβέρνησης. Η Γερμανική κυβέρνηση άσκησε έφεση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης εναντίον της απόφασης του Ιταλικού δικαστηρίου ισχυριζόμενη κρατική ασυλία. Μετά από 15 χρόνια αγώνα για δικαιοσύνη, το διεθνές δικαστήριο της Χάγης κατακεραύνωσε τους 232 συγγενείς των θυμάτων του Δίστομου με την ετυμηγορία: "Τα θύματα του Διστόμου δεν μπορούν να κατασχέσουν Γερμανικά ακίνητα στην Ιταλία." Δυστυχώς, η περίπτωση του Διστόμου ξεσκέπασε τις πολύ σοβαρές ελλείψεις στην απονομή δικαιοσύνης από το διεθνές νομικό σύστημα. Με την απόφαση αυτή, το διεθνές δικαστήριο της Χάγης δημιούργησε ένα σκανδαλώδες προηγούμενο μεροληψίας σε αντίφαση με προηγούμενες αποφάσεις του. Η χορήγηση κρατικής ασυλίας στην Γερμανία θέτει σε αμφισβήτηση το ηθικό κύρος του δικαστηρίου όταν επιδιώκει την δίωξη ατόμων για εγκλήματα που έχουν διαπράξει σε άλλες χώρες.  Η χαλάρωση της ακαμψίας του νόμου για να διευκολυνθούν τα αβάσιμα επιχειρήματα της Γερμανίας, ισοδυναμεί με την παραχώρηση άδειας σε ένα ισχυρό κράτος να αντικαταστήσει την σταθμισμένη ζυγαριά της αρχαίας θεάς της δικαιοσύνης Θέμιδας με μία κάλπικη που γέρνει μονόπλευρα. Με αυτή την πράξη του το διεθνές δικαστήριο μετετράπει σε ασφαλή λιμένα για την προστασία μιας ισχυρής χώρας. Η Γερμανία, που ισχυρίζεται ότι είναι ένθερμος υποστηρικτής του κανόνα της δικαιοσύνης, πρέπει να αποδεχθεί την ευθύνη της, να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα και να κλείσει αυτό το σκοτεινό κεφάλαιο της ιστορίας της. Η άρνηση της να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της αφήνει αθεράπευτες τις αιμορραγούσες πληγές που προκάλεσε στην Ελλάδα και κηλιδώνει για πάντα την ιστορία της παγκόσμιας δικαιοσύνης.  Μόλις πριν από μερικούς μήνες, τρία θύματα της φυλής Mau-Mau της Κένυας, πού βασανίστηκαν από τους Βρετανούς αποικιοκράτες στις αρχές της δεκαετίας του 1950, κέρδισαν μια δίκη ορόσημο για αποζημιώσεις στα Αγγλικά δικαστήρια. Ενώ Έλληνες, θύματα της Γερμανίας, παρά τις αναμφισβήτητες αποδείξεις των ζημιών, για περισσότερα από εξήντα χρόνια δεν έχουν δικαιωθεί όχι μόνο από τα Γερμανικά δικαστήρια, αλλά και από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Βασικό ερώτημα: Θα επιτρέψουμε στη Γερμανία να επικαλεστεί ασυλία για φρικτά μαζικά εγκλήματα και να κλαδώνει τα βιβλία της ιστορίας του διεθνούς νομικού συστήματος, ή θα ενωθούμε στον αγώνα για την απαίτηση αμεροληψίας και δικαιοσύνης; Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ: www.greece.org/blogs/wwii/ Βιβλιογραφία: 1. Blytas, George C., Η πρώτη νίκη, Η Ελλάδα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αθήνα: Εκδόσεις Cosmos, 2009. 2. Τσιάνο, Galeazzo, Ημερολόγια του Τσιάνο, 1939-1943, Hugh Gibson Editor. Νέα Υόρκη: Doubleday & Co, 1946. 3. Δοξιάδης, Κωνσταντίνος, οι Θυσίες της Ελλάδος στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αθήνα: Υπουργείο Ανοικοδόμησης, 1946. 4. Ηλιαδάκης, Τάσος, Μ., Οι Επανορθώσεις, και το Γερμανικό κατοχικό δάνειο. Αθήνα: Εκδόσεις Δετοράκη 1997. 5. Mazower, Marc. Μέσα στην Ελλάδα του Χίτλερ, Η Εμπειρία της Κατοχής 1941-1944. New Haven και Λονδίνο: Yale University Press, 1993. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.