17 Ιουν 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους! 16-6-13

Ας μιλήσουμε επιτέλους!

Posted: 16 Jun 2013 08:20 PM PDT
Του Μιχάλη Σοφοκλέους

Ομολογώ είμαι θυμωμένος. Όχι γιατί κινδυνεύει η δημοκρατία, ο Ελληνικός πολιτισμός, ή επειδή θα μείνουν συνάνθρωποι μου άνεργοι – κάποιοι φίλοι κιόλας. Δεν μου προκαλεί χαρά, αλλά η εξυγίανση του Ελληνικού δημοσίου πρέπει επιτέλους να γίνει πράξη και για να γίνει κάποιοι θα χάσουν τη δουλειά τους. Είμαι και πεποισμένος ότι σκοπός της κυβέρνησης ήταν από την αρχή η ΕΡΤ να επαναλειτουργήσει. Θυμωμένος είμαι γιατί με αυτή την ενέργεια, ο Αντώνης Σαμαράς υπονομεύει και θέτει σε κίνδυνο την μεγάλη προσπάθεια στην οποία ο ίδιος πρωταγωνιστεί, για να σωθεί και να ορθοποδήσει η Ελλάδα. Δεν έπρεπε να το κάνει αυτό, ειδικά σήμερα.

 Στην Ελλάδα, η κατάργηση άχρηστων δημοσίων οργανισμών, η εξυγίανση των υδροκέφαλων και η απομάκρυνση του "λίπους" των αργόσχολων και υπεράριθμων υπαλλήλων του δημοσίου, αποτελεί την μάχη των μαχών για κάθε υγιώς και φιλελεύθερα σκεπτόμενο, κάθε πραγματικό εκσυγχρονιστή. Μια μάχη που έχει να δοθεί από τον καιρό της κυβέρνησης Μητσοτάκη, εφόσον κανείς πολιτικός δεν την ήθελε και δεν τολμούσε καν να την διανοηθεί.

 Είναι αυτονόητο, ότι το εγχείρημα θα έπρεπε να αναληφθεί με αποφασιστικότητα και καθαρότητα, χωρίς κανένα άλλο βαρίδι, σε μια χώρα που γαλουχήθηκε ολόκληρη για να ζει από το δημόσιο, η για να συναλλάσσεται με αυτό πλουτίζοντας εις βάρος των επόμενων γενιών. Μια τόσο σημαντική ατζέντα δεν θα έπρεπε να συνοδεύεται από καμία άλλη παράλληλη.

 Το αυτονόητο όμως μπήκε στη άκρη. Ίσως λόγω της "μέθης" του "success story" που όντως ακούστηκε να σφυρίζει από μακρυά αλλά δεν πρόλαβε ακόμη να το νοιώσει κανείς, ίσως εξαιτίας του κλασσικού εγκλεισμού στον μικροκομματικό μικρόκοσμο, που ταλαιπωρεί όλες σχεδόν τις κυβερνήσεις. Αντί η μάχη να δοθεί στο προνομιακό πλέον επίπεδο της εξυγίανσης του δημοσίου και του τερματισμού της απάνθρωπης αγκύλωσης όπου λίγοι φορολογούμενοι δουλεύουν για να πληρώνονται χιλιάδες που κάθονται, επιχειρήθηκε μέσω της ΕΡΤ να ξεκαθαρίσουν και άλλα ζητήματα όπως η αίσθηση του πολέμου από τους δημοσιογράφους της που κυριαρχεί στο επίπεδο του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, ή του επαναπροσδιορισμού της τρικομματικής συνεργασίας, που κυριαρχεί στο κομματικό επίπεδο.

 Πόσο λάθος Θεέ μου… Όσο δίκιο κι αν έχουν αυτοί που δακτυλοδείχνουν τις απεργίες σε κάθε κυβερνητική επιτυχία, ή στα πισωγυρίσματα των βουλευτών ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ σε δύσκολα θέματα, δεν ξεκινάς να κλείνεις δημόσιο φορέα με την ΕΡΤ. Με ένα οργανισμό που όλη η Ελλάδα και η ομογένεια έζησαν μαζί χαρές και λύπες, που συνδέεται με τον πολιτισμό, τη δημοκρατία και την πολυφωνία, που την βλέπουν και σήμερα με τα μάτια τους να δουλεύει παρά τα πανθομολογούμενα προβλήματά της. Που θα βάλει απέναντι σου όλο τον δημοσιογραφικό κόσμο στην Ελλάδα και το εξωτερικό, που θα σε θέσει στο στόχαστρο της παγκόσμιας διανόησης, που θα δώσει σε όλους, φίλους και εχθρούς, την ευκαιρία να λεν το μακρύ και το κοντό τους. Που θα προκαλέσει συναισθηματική φόρτιση και συζητήσεις περί δημοκρατίας, από την ώρα που η δημόσια τηλεόραση είναι ιστορικά στους πρώτους 2-3 στόχους κάθε προσπάθειας κατάλυσης της.

 Δεν ξεκινάς από την ΕΡΤ όπου και η παρούσα κυβέρνηση ελέγχεται για διορισμούς και διαφθορά. Την ώρα μάλιστα που υπάρχουν τόσοι άλλοι οργανισμοί χωρίς αντικείμενο και τόσες χιλιάδες που αμείβονται χωρίς καν να πατάνε στη δουλειά τους. Και σίγουρα δεν ξεκινάς με αυτό τον τρόπο, με τελεσίγραφα ωρών, αμφίβολη συνταγματική νομιμότητα, χωρίς πλάνο για την αμέσως επόμενη μέρα, αλλά και βάζοντας να κουνάει το δάκτυλο ο πολιτικός της προϊστάμενος που ένα χρόνο τώρα δεν επιχείρησε καμία προσπάθεια εξυγίανσης. Η ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, θα μείνει στην ιστορία ως μνημείο επικοινωνιακής αποτυχίας. Απέλυε από αέρος ανθρώπους, κατηγορώντας τους με τις βαρύτερες κουβέντες για πράγματα που ο ίδιος είχε πιο μεγάλη ευθύνη.

 Η τακτική σοκ και δέους που ακολουθήθηκε, κάθε άλλο παρά τροφοδοτεί το αίσθημα της ασφάλειας, της σταθερότητας και της διακυβέρνησης από κάποιον που ξέρει τι κάνει και γιατί το κάνει. Τα συστατικά δηλαδή με τα οποία ο πρωθυπουργός μέχρι σήμερα κέρδιζε το στοίχημα. Σε ένα λαό που εδώ και χρόνια ταλαιπωρείται βλέποντας το βιωτικό του επίπεδο να κατρακυλά, απαιτείται να εκφράζεσε με στοργή και επίγνωση την ώρα που του δυσκολεύεις και άλλο τη ζωή του.

 Η Ελλάδα είναι σε κρίσιμη καμπή. Εκλογές δεν σηκώνει. Ούτε και αντέχει μονοκομματική κυβέρνηση, ακόμη και εάν αυτή προέρχεται από την Νέα Δημοκρατία. Εδώ είναι που χάθηκε η μεγάλη εικόνα. Διότι η τρικομματική εξασφαλίζει την κοινωνική ανοχή σε επώδυνες αποφάσεις, παρά τα περιφερειακά της προβλήματα. Θα μπορέσει αυτό να το πετύχει μια καθαρά δεξιά κυβέρνηση ανάγκης, έχοντας το 65-70% του λαού εναντίον της; Εξαιρετικά δύσκολο κατά τη γνώμη μου. Το σενάριο από την άλλη επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ, εξακολουθεί να θυμίζει ταινία τρόμου.

 Ασφαλώς και δεν μπορεί σήμερα να υπάρξει ισπανική υποχώρηση. Θα είναι το ίδιο λαβωμένος ο πρωθυπουργός με το εαν επιμείνει στην λάθος απόφαση. Απαιτείται συμβιβασμός και δυο βήματα πίσω. Από όλους. Η ΕΡΤ πρέπει να επαναλειτουργήσει με μειωμένο προσωπικό και κόστη το συντομότερο. Σε διάστημα μίας-δύο εβδομάδων. Η κυβέρνηση να δείξει έμπρακτα ότι αντιλήφθηκε το βήμα παραπάνω που έκανε, διαφυλάσσοντας τον τρικομματικό χαρακτήρα της. Ίσως απιτηθεί και "ανθρωποθυσία" γι αυτό. Η αλαζονεία δεν είναι καλός σύμβουλος, ούτε και αρετή. Ειδικά από την ώρα που έχεις 1,5 εκατομμύριο ανέργους και μια γενιά χαμένη. Από την άλλη όμως, η Ελλάδα δεν αντέχει να μπει ξανά στον φαύλο κύκλο της ακυβερνησίας και της αβεβαιότητας. Η παρτίδα πρέπει να σωθεί, έστω και με απώλειες.

 * Όσα αναφέρω σε αυτό το άρθρο, δεν αποτελούν "μετά Χριστόν προφητείες" αλλά ανάλυση όσων έλεγα δημοσίως από την πρώτη στιγμή
Posted: 16 Jun 2013 05:11 PM PDT
Πεδίο μάχης θυμίζουν δρόμοι και πλατείες στην Κωνσταντινούπολη από χθες το βράδυ. Η εκρηκτική κατάσταση παίρνει διαστάσεις. Οι διαδηλωτές επιμένουν, ενώ η κυβέρνηση απαντά με αστυνομικά μέτρα και συγκεντρώσεις του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP).

Σε εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης μίλησε το απόγευμα ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στην Κωνσταντινούπολη και υπογράμμισε γι άλλη μια φορά τη «λαϊκή βούληση». Την ίδια ώρα, ήταν σε εξέλιξη η επέμβαση της αστυνομίας σε πολλές περιοχές της Κωνσταντινούπολης εναντίον διαδηλωτών. Οι πληροφορίες είναι συγκεχυμένες, αλλά γίνεται λόγος για έναν σημαντικό αριθμό τραυματικών και έναν ακόμη μεγαλύτερο αριθμό προσαγωγών.
Ο Ρ. Τ. Ερντογάν ανακοίνωσε ότι θα συνεχιστούν οι συγκεντρώσεις του κόμματός του υπό τον γενικό τίτλο «σεβασμός προς τη λαϊκή βούληση». Μετά τη χτεσινή συγκέντρωση στην Άγκυρα και τη σημερινή στην Κωνσταντινούπολη, ανέφερε ότι στις 22 και 23 Ιουνίου θα γίνουν συγκεντρώσεις στην Ερζουρούμ και τη Σαμψούντα.
Ο Τούρκος πρωθυπουργός εξαπέλυσε επίθεση εναντίον των διαδηλωτών, της αξιωματικής αντιπολίτευσης (Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα) και των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Απευθυνόμενος ονομαστικά στο BBC, το CNN και το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς, είπε «να δείξετε και αυτή την εικόνα», εννοώντας το πλήθος στην πλατεία Καζλίτσεσμε, όπου γινόταν η συγκέντρωση.

Ο Ρ. Τ. Ερντογάν επέκρινε, επίσης, την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αναφερόμενος στο ψήφισμα που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την κατάσταση στην Τουρκία, είπε «μην υπερβαίνετε τα όριά σας. Δεν είστε αρμόδιοι να εκδίδετε αποφάσεις για την Τουρκία. Δεν αναγνωρίζουμε την απόφασή σας. Η Τουρκία αυτή τη στιγμή δεν είναι μέλος της ΕΕ. Εάν είστε ειλικρινείς, σας λέω ότι στην Ελλάδα έγιναν διαδηλώσεις και επεισόδια, όπου σκοτώθηκαν πολίτες, αλλά τους δώσατε οικονομική βοήθεια δισεκατομμυρίων ευρώ».

Τα επεισόδια και η αστυνομική βία συνεχίζονται ειδικά στην Κωνσταντινούπολη από τις 8.30 προχτες το βράδυ, όταν η αστυνομία εισέβαλε στο πάρκο Γκεζί στην πλατεία Ταξίμ. Χρησιμοποίησε πεπιεσμένο νερό, πλαστικές σφαίρες και δακρυγόνα, με αποτέλεσμα να αδειάσει σε λίγα λεπτά το πάρκο και να σκορπιστούν οι διαδηλωτές στους διάφορους γύρω δρόμους.

Έκτοτε συνεχίζονται οι βίαιες επεμβάσεις της αστυνομίας, αφού από χτες τη νύχτα, χιλιάδες πολίτες σε διάφορες περιοχές συγκεντρώνονται, προσπαθώντας να προχωρήσουν προς το κέντρο. Η νομαρχία κάνει λόγο για 44 τραυματίες, ενώ ο φορέας «Αλληλεγγύη Ταξίμ» που θεωρείται η οργανωτική επιτροπή των διαδηλώσεων, το απόγευμα έκανε λόγο για 151 τραυματίες. Ωστόσο, οι αριθμοί είναι συνεχώς προσωρινοί, αφού τα επεισόδια συνεχίζονται. Υπάρχουν δύο περιπτώσεις σοβαρού τραυματισμού.

Ο φορέας «Αλληλεγγύη Ταξίμ» σε σημερινή του ανακοίνωση χαρακτηρίζει τη στάση της κυβέρνησης «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» και καλεί τον τουρκικό λαό και τη διεθνή κοινότητα «να σταθούν αλληλέγγυοι για να δοθεί τέλος στη βία».

Η αστυνομία προχωρά σε προσαγωγές, ο αριθμός των οποίων είναι πλέον άγνωστος.

Η εργατική συνομοσπονδία DISK, η συνομοσπονδία δημοσίων υπαλλήλων KESK, η Ένωση Ιατρικών Συλλόγων Τουρκίας, η Ένωση Οδοντιάτρων Τουρκίας και η Ένωση Μηχανικών Τουρκίας με κοινή ανακοίνωσή τους κάλεσαν τα μέλη τους να πάνε αύριο στις δουλειές τους, αλλά στη συνέχεια να αποχωρήσουν και να συμμετάσχουν στις διαδηλώσεις.

Η Ένωση Δικηγορικών Συλλόγων Τουρκίας αποφάσισε να προσφύγει στη Συμβούλιο της Ευρώπης, προκειμένου να ζητήσει «επείγουσα επέμβαση» από πλευράς Συμβουλίου.
Posted: 16 Jun 2013 04:31 PM PDT
Μπορεί να μην το γνωρίζετε, αλλά τα μέλη του Κοινοβουλίου αυτής της αποικίας χρέους, μπορούν να ψηφίζουν κατά των συμφερόντων της χώρας χωρίς τον φόβο της τιμωρίας...

Με πλειοψηφία 151 βουλευτών αλλάζουν τα σύνορα της χώρας.

Άρθρο: 27 Παράγραφος 1.

Με πλειοψηφία 151 βουλευτών ξένα στρατεύματα εγκαθίσταται στη χώρα.

Άρθρο: 27 Παράγραφος 2.

Με πλειοψηφία 180 βουλευτών εκχωρούνται συνταγματικές αρμοδιότητες σε διεθνή όργανα.

Άρθρο: 28 Παράγραφος 2

Με πλειοψηφία 151 βουλευτών γίνεται περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας.

Άρθρο: 28 Παράγραφος 3.

Απαγορεύεται πρόταση νόμων από τους πολίτες που δεν είναι Βουλευτές ή μέλη της κυβέρνησης.

Άρθρο: 73 Παράγραφος 1.

Απαγορεύονται δημοψηφίσματα με πρωτοβουλία πολιτών.

Άρθρο: 44 Παράγραφος 2.

Απαγορεύονται δημοψηφίσματα για νόμους που έχουν ήδη ψηφιστεί και αφορούν δημοσιονομικά θέματα.

Άρθρο: 44 Παράγραφος 2.

Μόνο η Βουλή αναθεωρεί το Σύνταγμα.

Άρθρο: 110 Παράγραφος 2.

Η αστυνομία μπορεί να απαγορεύσει τις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις.

Άρθρο 11. Παράγραφος 2.

Η Βουλή με πλειοψηφία 180 βουλευτών κηρύσσει κατάσταση πολιορκίας και αναστέλλει άρθρα του Συντάγματος που αφορούν ατομικά δικαιώματα.

Άρθρο 48. Παράγραφοι 1,6.

Η κάθε κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει όπως θέλει το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
Άρθρο 22. Παράγραφος 5.

Η κάθε κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει όπως θέλει τον εκλογικό νόμο.

Άρθρο 54 Παράγραφος 1.

Η κάθε κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει όπως θέλει το νόμισμα της χώρας.

Άρθρο 80. Παράγραφος 2.

Η κυβέρνηση επιλέγει τους προέδρους και αντιπροέδρους του Συμβουλίου Επικρατείας, Αρείου Πάγου και Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Άρθρο: 90 Παράγραφος 5.

Η κυβέρνηση μπορεί να προσβάλλει τις προαγωγές,τοποθετήσεις, μεταθέσεις, αποσπάσεις και μετατάξεις των δικαστικών λειτουργών.

Άρθρο: 90 Παράγραφος 3.

Μόνο η Βουλή αποφασίζει για τη δίωξη των Βουλευτών.

Άρθρο 61 Παράγραφος 2.
Άρθρο 62 Παράγραφος 1.

Μόνο η Βουλή αποφασίζει για τη δίωξη μελών της κυβέρνησης ή όσων στο παρελθόν διετέλεσαν μέλη της κυβέρνησης.

Άρθρο 86 Παράγραφος 1.

Μόνο η Βουλή αποφασίζει για το ύψος των αποδοχών των Βουλευτών.

Άρθρο 63 Παράγραφοι 1, 2.

Παρέχει ειδική προστασία στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις και στα κεφάλαια εξωτερικού που εισάγονται στη χώρα μας.

Άρθρο 107 Παράγραφος 1.

Δεν προβλέπεται καμία κύρωση σε Βουλευτές που ψήφισαν αντισυνταγματικούς νόμους.
Posted: 16 Jun 2013 05:21 PM PDT
Ξεκίνησε ο εκλογικός σχεδιασμός στο Μέγαρο Μαξίμου

Η πληροφορία προέρχεται από αξιόπιστη πηγή που είναι σε θέση να γνωρίζει τους σχεδιασμούς του Αντώνη Σαμαρά. Από τα όσα συζητούνται τις τελευταίες ώρες στο Μέγαρο Μαξίμου, προκύπτει ότι ο πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές, στην περίπτωση που κατά την διάρκεια της αυριανής σύσκεψης δεν επιτευχθεί συμφωνία. 

Όπως, αναφέρουν οι γνωρίζοντες το παρασκήνιο θα ακολουθήσει όλα όσα προβλέπει το Σύνταγμα. Με βάση λοιπόν, τις ημερομηνίες ως πιθανότερη ημερομηνία για να στηθούν οι κάλπες θεωρείται η 21η Ιουλίου. Αρχικώς, είχε ακουστεί ως πιθανή ημερομηνία διεξαγωγής εκλογών η 14η Ιουλίου.

Όμως, όπως, αποδείχθηκε ο χρόνος δεν επαρκούσε για να την ολοκλήρωση των διαδικασιών, με αποτέλεσμα οι κάλπες να στηθούν μια βδομάδα αργότερα. Ανεξάρτητα πάντως από τον χρόνο των εκλογών αξίζει να σημειωθεί ότι ήδη οι συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά, έχουν ξεκινήσει την προετοιμασία, προκειμένου να ετοιμαστεί ο μηχανισμός για να δώσει την κρίσιμη αναμέτρηση.

Η απόφαση σχετικά με την ημερομηνία των εκλογών, ελήφθη σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε αργά το απόγευμα υπό την προεδρία του Αντώνη Σαμαρά.
Posted: 16 Jun 2013 01:58 PM PDT
Το κείμενο που ακολουθεί είναι του Γιώργου Τράγκα και το ανάρτησε ο ίδιος στη σελίδα του στο facebook. Διαβάστε:

«Πάμε σε πρόωρες εκλογές; Θα έχουμε προεκλογική περίοδο διαλύοντας την τουριστική περίοδο και κάποιες ελπίδες ότι θα πέσουν φέτος περισσότερα ευρώ στα ταμεία των τουριστικών επιχειρήσεων;

Θα βρεθεί μία μεταβατική περίοδος για την υπόθεση της ΕΡΤ? Ή μόλις τελειώσει η συνάντηση των τριών αρχηγών –τη Δευτέρα- Ο Σαμαράς θα πάει στον πρόεδρο να υποβάλλει την παραίτηση του, πετώντας το μπαλάκι της ευθύνης σους δύο άλλους και στον Σύριζα, που αγκυλωμένος δημοσκοπικά και φοβισμένος γι' αυτά που έρχονται δεν τολμάει να καταθέσει- μέχρι στιγμής- ούτε πρόταση μομφής!

Ο Σαμαράς έχει ένα μεγάλο πAρόβλημα που ενδεχομένως τον οδηγεί πιο κοντά στην έξοδο του Μαξίμου: Οι Αμερικανοί δεν τον θέλουν πλέον στο τιμόνι της τριμερούς κυβέρνησης και το δείχνουν με τη σιωπή τους και με την επιδεικτική άρνηση τους να τον δεχθούν στο Λευκό Οίκο. Οι Αμερικανοί δεν συγχωρούν στο Σαμαρά ότι συνάντησε περισσότερες από μία φορές τον Αλεξέι Μίλερ της Γκάζπρομ (δεξί χέρι του Πούτιν), παρά τις προειδοποιήσεις του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα και όχι μόνον. Δεν συγχωρούν στο Σαμαρά, ότι παρέκαμψε τις οδηγίες τους και ότι συζήτησε κατ' ιδίαν με τον απεσταλμένο του Κρεμλίνου, χωρίς καν την παρουσία διερμηνέως… Η «εξαφάνιση» του Σίμου Κεδίκογλου , έως την ώρα που βγήκε να ανακοινώσει το κλείσιμο της ΕΡΤ, ήταν ενδεικτική. Η αμερικανική πρεσβεία τον θεωρεί «άνθρωπο του Κρεμλίνου», με γραφείο ακριβώς από κάτω από το γραφείο του πρωθυπουργού της Ελλάδος.

Ο Σαμαράς, έχει ένα δεύτερο μεγάλο πρόβλημα. Ξέρει, διαισθάνεται, βλέπει, ότι μετά τις γερμανικές εκλογές το «success story», συνοδεύεται από haircut, Μνημόνιο 3, πιθανότατο κούρεμα ακόμη και στις καταθέσεις των τραπεζών, σχέδιο Κόφι Ανάν 2, αναγνώριση των Σκοπίων ως ''Βόρεια'' ή ''Άνω Δημοκρατία της Μακεδονίας'' και ένα θρίλερ στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που θα έχουν θερμοκρασία ανάλογη της πορείας των σχέσεων Ερντογάν-Ουάσιγκτον.

«Μυρίζει» ότι υπάρχουν διεργασίες εξόδου του Σαμαρά από το πολιτικό σκηνικό με αντικατάσταση του έως τον Οκτώβριο. Αναζητείται ένας νέος «Παπαδήμος» με τις ευλογίες του ίδιου και των δύο συνεταίρων που δεν επιθυμούν να πάνε στις κάλπες, αλλά θέλουν και μία «νίκη» μέσα στην τριμερή κυβέρνηση που να δικαιώνει την ύπαρξη τους και να αναχαιτίζει την φθορά τους. Αυτό μπορεί να συμβεί εάν η ΕΡΤ επαναλειτουργήσει υπό την παρούσα μορφή της. Δύσκολο. Η τρόικα θέλει 2.500 υπαλλήλους στο δρόμο, μέχρι το τέλος Ιουνίου. Άλλωστε η δόση δεν έχει δοθεί ακόμη- απ' ότι μαθαίνω- για «τεχνικούς λόγους». Δεν αποκλείεται ο Αβραμόπουλος, που θεωρείται «κολλητός» των Αμερικανών, και προ ημερών είχε πάει (στη θέση του Σαμαρά), στο εβραϊκό λόμπι τν ΗΠΑ, να είναι ο επόμενος εγκάθετος «Παπαδήμος».

Κανείς δεν θέλει εκλογές, αλλά μπορεί και να προκύψουν! Ο Αβραμόπουλος, θεωρείται μία πολιτική μετάλλαξη που προσαρμόζεται παντού και μέχρι τώρα λέει τα καλύτερα λόγια για όλους τους ξένους…. που εδρεύουν στο εδώ πεδίον βολής! Τα πάει πολύ καλά με τον Τσίπρα και την απαράμιλλη γερμανική λογική του και επειδή έχουμε περάσει σε μέρες πολιτικών συμπράξεων και συγκυβερνήσεων, μερικοί φίλοι «πολιτικών χολυγουντιανών σεναρίων» δεν αποκλείουν να συμβεί εδώ, ότι συμβαίνει στην Γερμανία. Γιατί π.χ. το CDU μπορεί να κάνει κυβέρνηση με το SPD και δεν μπορεί να κάνει στην Ελλάδα η Νέα Δημοκρατία με τον Σύριζα που τα ποσοστά τους εξασφαλίζουν αταλάντευτη πορεία εν μέσω Μνημονίου και κατοχής. Μην πείτε «Μα τι είναι αυτά που λες»; Αυτό που βλέπω είναι ότι η προστάτιδα δύναμη προωθεί Τζίμη και φυσικά Αλέξη…»
Πηγή:  olympia.gr
Έξαλλος ο Αβραμόπουλος με τον Τράγκα

Δεν έκρυψε την οργή του ο υπουργός Εξωτερικών και αντιπρόεδρος της ΝΔ, μόλις διάβασε το προβοκατόρικο σχόλιο του γνωστού Τράγκα, ο οποίος ούτε λίγο, ούτε πολύ, εμφάνιζε τον Δ. Αβραμόπουλο έτοιμο να «ανατρέψει» τον πρωθυπουργό. 
Ο υπουργός Εξωτερικών και στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού αντέδρασε αστραπιαία, και μιλώντας με τους συνεργάτες του, τόνισε τα εξής: 
«Αυτά που γράφονται είναι έξω από τις αρχές, το ήθος και την ιστορία μου. Μακριά από μένα όλα αυτά τα σενάρια αποσταθεροποίησης. 
Αρχή της πολιτικής μου θα είναι πάντα η εντιμότητα και η ειλικρίνεια. Αυτά ισχύουν και στην σχέση μου με τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά». Η αλήθεια πάντως είναι ότι πολλοί μουστερήδες της πολιτικής , μερικοί μέσα κι απ΄ τη ΝΔ, διακινούσαν αυτό το σενάριο που ήθελε τον Δ. Αβραμόπουλο να «αναλαμβάνει» πρωθυπουργός στη θέση του Αντ. Σαμαρά. Ο στόχος, όπως λένε κυβερνητικές πηγές, προφανής: να δείξουν ότι αφενός υπάρχει «θέμα» πρωθυπουργού και αφετέρου ότι έχει ξεσπάσει κρίση κορυφής στη ΝΔ. Ο Δ. Αβραμόπουλος σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του, δήλωσε το εξής: «οι σχέσεις μου με τον πρωθυπουργό ήταν και παραμένουν άριστες. Τα υπόλοιπα είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας».
Posted: 16 Jun 2013 01:28 PM PDT
Μετά την αυταρχική και αντισυνταγματική πράξη κλεισίματος της ΕΡΤ η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου ξεσηκώθηκε εναντίον του Σαμαρά. Ο τελευταίος έκανε μια προσπάθεια να αποφύγει τη δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει με την συμβιβαστική μεταβατική λύση που πρότεινε στους Βενιζέλο – Κουβέλη για στην ΕΡΤ. 

Η πρόταση αυτή φυσικά απορρίφθηκε αμέσως, καθόσον δεν είναι πολιτικά αφελείς οι κυβερνητικοί συνεταίροι. 
Πρώτη φορά τους δόθηκε η ευκαιρία να θέσουν υπό πολιτική ομηρία τον πρωθυπουργό και δεν πρόκειται να την αφήσουν. Ήδη έχει απομονωθεί ακόμα και από την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Μόνη ελπίδα για μια εύσχημη υποχώρηση του Σαμαρά είναι πλέον η αναμενόμενη αύριο απόφαση του ΣτΕ για αναστολή της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. 
Μπορεί όμως αυτή η απόφαση να διασώσει τον Σαμαρά προς στιγμήν, αλλά θα αποδείξει σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό ότι η ΠΝΠ ήταν αντισυνταγματική και αυθαίρετη.

Σε κάθε περίπτωση ο Σαμαράς τίθεται πλέον αναγκαστικά σε ένα καθεστώς ιδιότυπης πολιτικής κηδεμονίας από τα υπόλοιπα κόμματα συγκυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης και καμία στο εξής πράξη του δεν θα μπορεί να περάσει, χωρίς να συμφωνούν και οι άλλοι.
 Διαφορετικά θα χαρακτηρίζεται αμέσως ως αυταρχική και αντισυνταγματική.

Εμείς θα συμβουλεύαμε τον κ. Σαμαρά να προσφύγει αμέσως στο λαό είτε με εκλογές είτε με δημοψήφισμα για την ΕΡΤ (γιατί άραγε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα δεν μιλάει για δημοψήφισμα;), διαφορετικά η από εδώ και πέρα παραμονή του στην πρωθυπουργία υπό πολιτική ομηρία, κάνει κακό (εκτός από τον ίδιο) στη χώρα και στην παράταξή του.
Posted: 16 Jun 2013 02:45 PM PDT
Της Φαίης Καραβίτη 
 
Αν η Αθήνα βρισκόταν ως τώρα υπό συνεχή παρακολούθηση από το Βερολίνο, από την περασμένη Τρίτη οι συνεργάτες της Άγκελα Μέρκελ που ασχολούνται με την Ελλάδα βρίσκονται σε κατάσταση κόκκινου συναγερμού. Η απειλή πρόωρων εκλογών και κοινωνικής αναταραχής έχουν εκνευρίσει τη γερμανική κυβέρνηση, η οποία,...
παρά τις διαβεβαιώσεις που λαμβάνει από την Αθήνα, ανησυχεί ότι χάνεται σταδιακά ο έλεγχος των κοινωνικών αντιδράσεων και ότι η κατάσταση προσλαμβάνει ήδη ευρύτερα πολιτικά χαρακτηριστικά.

Η κυρία Μέρκελ δεν δήλωσε ποτέ ότι αγάπησε ξαφνικά τον Αντώνη Σαμαρά. Δεν ξεχνά άλλωστε ότι επί δύο χρόνια, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απέρριπτε κάθε απόπειρα μεταρρύθμισης και δεν έδειχνε να συγκινείται ούτε με τις δικές της νουθεσίες μέσω του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Η στήριξη που του παρέχει τον τελευταίο χρόνο είναι αναγκαστική και βεβαίως δεν ήλθε παρά μόνο μετά την πλήρη και έμπρακτη συμμόρφωσή του. Οι επιφυλάξεις ωστόσο ουδέποτε εξαλείφθηκαν πραγματικά, ενώ συνεργάτες της καγκελαρίου μιλούν συχνά για ανάγκη η οποία εξελίχθηκε σε... φιλοτιμία.
Η εκλογική αναμέτρηση του Σεπτεμβρίου εντείνει βεβαίως τις ευαισθησίες από την πλευρά του Βερολίνου, που δεν κρύβει ότι μέχρι τότε θέλει απόλυτη ησυχία σε όλα τα μέτωπα. Προκειμένου μάλιστα να διασφαλίσει αυτή την ησυχία, έχει κινητοποιήσει και τον μηχανισμό του ώστε τόσο οι Γερμανοί πολιτικοί όσο και ο Τύπος να διαπιστώνουν κάθε τόσο βήματα προόδου που σημειώνονται στην Αθήνα, αναγορεύοντας σε «επιτυχία» την πολιτική λιτότητας που επεβλήθη στον ευρωπαϊκό Νότο.

Ο αιφνιδιασμός με το κλείσιμο της ΕΡΤ ξύπνησε στη Γερμανία αντανακλαστικά που... λαγοκοιμούνταν. Ακόμη και αν τελικά η τρικομματική κυβέρνηση επιβιώσει, οι Γερμανοί θεωρούν ότι άνοιξε βίαια ένα διαφορετικό κεφάλαιο στην ελληνική κοινωνία, η οποία, παρά τα σκληρά μέτρα, επεδείκνυε ως τώρα αξιοθαύμαστη αν(τ)οχή. Πιστεύουν μάλιστα ότι, όσο και αν η απόλυση 2.600 δημοσίων υπαλλήλων ικανοποιεί κάποια εντολή της τρόικας, μπορεί τελικά να στοιχήσει πολύ ακριβότερα, αν αποτελέσει το έναυσμα για κοινωνική αντίδραση, προκαλώντας επικίνδυνους συνειρμούς στους Έλληνες. Επισημαίνουν δε ότι δεν υπήρχε στην ουσία λόγος για όσα έγιναν και δεν δέχονται ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος να εξυγιανθεί η δημόσια τηλεόραση. Στέλεχος της καγκελαρίας μίλησε σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους στο Real.gr, κάνοντας λόγο για κίνηση «υψηλού πολιτικού ρίσκου, αν όχι τυχοδιωκτισμού» και τονίζοντας ότι η κυρία Μέρκελ «στηρίζει 100% τον Έλληνα ομόλογό της, αλλά δεν είναι διατεθειμένη να συγχωρήσει οποιονδήποτε αντιπερισπασμό». Ο ίδιος αξιωματούχος πρόσθεσε μάλιστα με βεβαιότητα - και νόημα - ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη λάβει το μήνυμα του Βερολίνου για «άμεση» και «αναίμακτη» λύση. Εξίσου αντίθετη με το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών στην Ελλάδα είναι πάντως και η γερμανική αντιπολίτευση.

Επισήμως, η γερμανική κυβέρνηση επιμένει ότι δεν επιθυμεί να αναμιχθεί στα εσωτερικά θέματα της Ελλάδας και ότι δεν βλέπει γιατί θα πρέπει το Βερολίνο να έχει άποψη για το πώς θα επιλέξει η Αθήνα να εξυγιάνει μια δημόσια επιχείρηση. Η αντίδραση ωστόσο πολλών γερμανικών μέσων, που δεν έδειξαν να ερμηνεύουν όλα την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης ως τολμηρή μεταρρυθμιστική τομή, δεν βοηθά στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης κατά ευνοϊκό τρόπο. Και αν η οικονομική «Handelsblatt» χαιρέτισε την «πολιτική τόλμη» του Αντώνη Σαμαρά που «θα σώσει εκατομμύρια ευρώ και θα συμβάλει αποφασιστικά στην ενίσχυση της δημοκρατίας στην Ελλάδα», την ίδια ώρα η Sueddeutsche Zeitung γράφει ότι «αυτές οι γρήγορες κινήσεις με λοστό δεν είναι δείγμα μιας καλά μελετημένης πολιτικής», ενώ υποστηρίζει ότι «οι δημοσιογράφοι στο δημόσιο γίνονται θύματα διότι ο Α. Σαμαράς, όπως και οι περισσότεροι προκάτοχοί του, δεν τόλμησε να κάνει απολύσεις στον διογκωμένο δημόσιο τομέα». Το ίδιο ανησυχητικές θεωρεί η γερμανική κυβέρνηση και τις διαστάσεις που λαμβάνει πανευρωπαϊκά η συμπαράσταση στους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Μεταξύ των επικεφαλής ευρωπαϊκών δημόσιων σταθμών που ζητούν την άμεση επαναλειτουργία της ΕΡΤ βρίσκεται άλλωστε και το αφεντικό της γερμανικής τηλεόρασης.

Στην Γερμανία πάντως, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, δείχνουν να ξαφνιάζονται όταν, λόγω των τελευταίων εξελίξεων, πληροφορούνται ότι στην Ελλάδα η ΕΡΤ διαθέτει πολιτικό προϊστάμενο, ο οποίος είναι μάλιστα και κυβερνητικός εκπρόσωπος. Στην Γερμανία είναι σχετικά πρόσφατο το σκάνδαλο με τον εκπρόσωπο των Βαυαρών Χριστιανοκοινωνιστών και τις παρεμβάσεις του μεταξύ άλλων στο κρατικό ZDF, η αποκάλυψη των οποίων τον υποχρέωσε σε παραίτηση. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει, σύμφωνα με άρθρο του Spiegel, ότι και στην Γερμανία δεν συνηθίζεται οι πολιτικοί να «διορίζουν» ευνοούμενούς τους στα δημόσια ΜΜΕ. 

Πηγή:  real.gr
Posted: 16 Jun 2013 12:42 PM PDT
Tελικά η ομελέτα θέλει μαγκιά. Κι εγώ που νόμιζα πως ήταν η εύκολη λύση και του πλέον ατάλαντου μάγειρα έκανα λάθος. Όχι φίλε μου. Η ομελέτα θέλει αποφασιστικότητα, θέλει θάρρος, θέλει πυγμή, θέλει δύναμη και τσαμπουκά. Η πετυχημένη ομελέτα αγαπητέ πελάτη, εξαρτάται από το στιβαρό χέρι που θα σπάσει τα αυγά χωρίς να αναλογιστεί το κόστος της συνταγής.
Το αυγό πρέπει να χτυπηθεί δίχως κανέναν οίκτο. Το αυγό πρέπει να τσακιστεί. Τα τσόφλια πρέπει να θρυμματισθούν ανελέητα και να πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων χωρίς δεύτερη σκέψη. Τα τσόφλια του σπασμένου αυγού δεν έχουν καμία αξία. Είναι περιττά και επιβλαβή. Ακόμη και αν αυτά τα τσόφλια αναπνέουν. Ακόμη κι αν αυτά τα τσόφλια έχουν οικογένειες και παιδιά.

Στη συνταγή της καλής ομελέτας τα τσόφλια δεν χωράνε. Το μόνο απαραίτητο για την γεύση της ομελέτας είναι η κατάλληλη δόση «αλατοπίπερου» που πρέπει να προστεθεί από τον «μάστερ σεφ».

Για ακόμη πιο ελκυστική γεύση προτιμούνται τα «χρυσά» αυγά. Και καλή σας όρεξη.

Του Πέτρου Κατσάκου
Απο left, μοντάζ antistachef
Posted: 16 Jun 2013 11:46 AM PDT
Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Αποφασίστηκε η αποστολή αμερικανικών όπλων στους αντάρτες ενώ ένα άρθρο του Ράλφ Πέτερς αποκαλύπτει ποιοι είναι οι σχεδιασμοί των ΗΠΑ για την αναδιάταξη ολόκληρης της περιοχής!

Στην τακτική των «ματωμένων συνόρων» φαίνεται να διολισθαίνει ο πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Μπάρακ Ομπάμα, όσον αφορά στη Μέση Ανατολή. Η παροχή εξοπλισμών στους (υποτιθέμενα Σύρους) αντάρτες εκτιμάται ότι θα προκαλέσει νέα κλιμάκωση στην περιοχή, η οποία σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στην Τουρκία πιθανώς να αλλάξει το ψηφιδωτό του χάρτη από την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι το Πακιστάν!

 Όταν η κυβέρνηση Ομπάμα εξέφρασε την πρόθεσή της να παράσχει άμεση στρατιωτική βοήθεια προς τις δυνάμεις που προκαλούν αποσταθεροποίηση στη Συρία προκειμένου να ρίξουν το καθεστώς του προέδρου κ. Μπασάρ Αλ Άσαντ πολλοί δημοσιογράφοι αναζήτησαν τις «ιερές μορφές» της αμερικανικής διπλωματίας για να εκφράσουν τις εκτιμήσεις τους.

 Ως τώρα ο κ. Χένρυ Κίσσινγκερ δεν έχει εκφράσει επισήμως τις απόψεις του περί των όσων συμβαίνουν. Από την άλλη, ο κ. Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκυ δεν δείχνει ικανοποιημένος από την εξέλιξη αυτή. Είναι αρνητικός με οποιασδήποτε μορφής εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών στη Συρία από τη στιγμή που υπάρχουν αφ' ενός οι ανοικτές πληγές στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, ενώ αφ' ετέρου κανείς δεν εγγυάται πως ό,τι προκύψει στη Συρία δεν θα προκαλέσει πολεμικές εμπλοκές στον Λίβανο, την Ιορδανία, την Τουρκία.

 Η απόφαση για την αμερικανική εμπλοκή είναι ειλημμένη. Όπως εξηγούν διπλωματικοί παράγοντες ήταν η κατάλληλη συγκυρία για κάτι τέτοιο εφ' όσον και η κυβέρνηση Ερντογάν στην Άγκυρα δεν διαθέτει την ισχύ που είχε έστω και δύο εβδομάδες πριν. Ο σύμβουλος Υποθέσεων Ασφαλείας του Αμερικανού Προέδρου, ο κ. Μπεν Ρόουτς, δήλωσε ότι η απόφαση για την ενίσχυση των ανταρτών ελήφθη κατόπιν βασίμων ενδείξεων, σύμφωνα με τις οποίες ο στρατός της Συρίας υποτίθεται πως χρησιμοποίησε χημικά όπλα έναντι των ανταρτών.

 Η δικαιολόγηση της εμπλοκής
Αίσθηση προκαλεί πάντως και η υπενθύμιση που κάνουν οι σχολιαστές της "Deutsche Welle". Πριν από ένα χρόνο ο κ. Μπαράκ Ομπάμα είχε διαμηνύσει ότι η χρήση χημικών όπλων στη Συρία θα αποτελούσε την αδιαπραγμάτευτη «κόκκινη γραμμή», η υπέρβαση της οποίας θα επέφερε «σοβαρές συνέπειες στη συριακή κυβέρνηση». Ο ειδικός στις ΗΠΑ από το Αυστριακό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (OIIP) κ. Χάιντς Γκέρτνερ δήλωσε σχετικά: «Ο αμερικανός Πρόεδρος περιέγραψε τη χρήση χημικών όπλων ως κόκκινη γραμμή πριν από πολλούς μήνες, και μόλις τώρα δηλώνει έτοιμος να κάνει κάτι».

 Το προσκήνιο της διεθνούς διπλωματίας αποτελεί, όπως σοφά έχει πει ο κ. Μπρεζίνσκυ, τη «μεγάλη σκακιέρα» τα πιόνια έχουν παραταχθεί και το παίγνιο έχει μετατραπεί σε αγώνα απόλυτης επικράτησης. Ύστερα από αιματηρό αγώνα, ο στρατός της Συρίας φαίνεται πως επικρατεί έναντι των αποκαλούμενων «ανταρτών» ο οποίος αποτελείται από μπουλούκια φονταμενταλιστών και τυχοδιωκτών μισθοφόρων που διατάχθηκαν από κάποιους να ρίξουν το καθεστώς Άσαντ.

 Το πλεονέκτημα του Άσαντ
Η κυβέρνηση της Συρίας ωστόσο έχει ανακτήσει τόσο το ψυχολογικό, όσο και το ηθικό πλεονέκτημα έναντι των «ατάκτων». Η βιαιότητα με την οποία εκφράζουν το μίσος τους εναντίον αλαουϊτών, χριστιανών και μετριοπαθών μουσουλμάνων δεν έχει προηγούμενο. Όπως παρατήρησε το περιοδικό "Time", οι επιχειρήσεις στη Συρία μοιάζουν με πόλεμο αίματος και αλόγιστης βίας που μεταδίδεται σε συνέχειες από το YouTube. Η ρωσική πλευρά επανειλημμένως έκανε λόγο για Τσετσένους «ισλαμοφασίστες» που μάχονται στη Συρία και συνέδεσε τη δράση τους με την τρομοκρατική ενέργεια κατά τον μαραθώνιο της Βοστώνης.

 Οι εκτελέσεις, οι βιασμοί, οι εν ψυχρώ δολοφονίες και οι απαγωγές συνιστούν μια εικόνα χάους την οποία επιχειρούν να επιδεινώσουν κέντρα που σχεδιάζουν την πλήρη αναδιάταξη του χάρτη στη Μέση Ανατολή. Χαρακτηριστική είναι η ερμηνεία που έδωσε η διευθύντρια του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων της Ρώμης κ. Νάταλι Τότσι. «Το διακύβευμα τώρα έγκειται στην ουσιαστική αποδυνάμωση των δυνάμεων Άσαντ, οι οποίες τελευταία έχουν ανακτήσει πλεονέκτημα χάρη στη συστηματική βοήθεια της Χεζμπολάχ», εκτίμησε στο γερμανικό ραδιόφωνο.

 Το Βερολίνο παρακολουθεί αυτές τις εξελίξεις αλλά και τις προσεκτικές ενέργειες της Ρωσίας επί του Συριακού. Λίγο πριν από την επικράτηση των δυνάμεων Άσαντ στην πόλη Κουσέιρ, η ομοσπονδιακή μυστική υπηρεσία της Γερμανίας BND απέστειλε έκθεση προς την καγκελαρία στην οποία μιλούσε περί ισχυροποιήσεων των δυνάμεων Άσαντ και για σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των ατάκτων.

 Ποιος είναι ο σχεδιασμός για τη Μέση Ανατολή
Διπλωματικοί αναλυτές αποκαλύπτουν δύο στοιχεία:

 α) Τα περιθώρια αντίδρασης για την κυβέρνηση Ομπάμα άρχισαν να στενεύουν, ενόψει μάλιστα του δεύτερου γύρου διαπραγματεύσεων για το Συριακό, που αναμένεται στα τέλη Ιουλίου. Μία επικράτηση του Άσαντ ως τότε, έστω και παροδική, ενδέχεται να ανατρέψει τη μέχρι τώρα πορεία των διαπραγματεύσεων.

 β) Οι εξελίξεις στην Τουρκία και η δεδομένη αδιαλλαξία του κ. Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να προωθηθεί η τακτική των «ματωμένων συνόρων» που θα επηρεάσει καίρια και τη γειτονική χώρα. Αυτό συμβαίνει παρά τις αντιρρήσεις του κ. Ομπάμα σχετικώς με το πλήγμα που θα δεχθεί το κύρος του Τούρκου πρωθυπουργού. Ωστόσο, θα εξανεμιστεί μια και καλή ο μεγαλοϊδεατισμός του υπουργού Εξωτερικών κ. Αχμέτ Νταβούτογλου περί της «οθωμανικής κληρονομίας».

 Η θεωρία των «ματωμένων συνόρων» αποτελεί μελέτη και σχεδιασμό του κ. Ράλφ Πέτερς, την οποία δημοσιοποίησε στην αμερικανική «Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων» (AFJ, Armed Forces Journal) πριν από μια επταετία, τον Ιούνιο του 2006. Χωρίς να κάνουμε ιδιαίτερη ανάλυση προς το παρόν στους αντικειμενικούς σκοπούς αυτού του σχεδίου είναι σκόπιμο να τονίσουμε ότι ο κ. Πέτερς επιχειρεί να σχεδιάσει το χάρτη της νέας Μέσης Ανατολής όχι έτσι όπως κάποτε εξυπηρέτησε την πολιτική του Ουΐστον Τσώρτσιλ αλλά όσους θέλουν να κυριαρχήσουν στα νέα γεωπολιτικά και ενεργειακά δεδομένα της περιοχής.

 Κουρδικό κράτος και καντονοποίηση Συρίας
Σύμφωνα με τον κ. Πέτερς, οποιαδήποτε αλλαγή στη Μέση Ανατολή θα βοηθήσει στην προοπτική δημιουργίας ανεξαρτήτου κουρδικού κράτους υπό τη στέγη του οποίου θα στεγαστούν 27 εκατομμύρια Κούρδοι από τις νοτιοανατολικές επαρχίες της Τουρκίας και άλλοι 37 εκατομμύρια που ζουν στο βόρειο Ιράκ και ευρύτερα. Αυτό το κράτος θα έχει τρεις μεγάλες πόλεις το Κιρκούκ, το Ντιγιάρμπακιρ και την Ταυρίδα εντός της επικράτειάς του. Όπως υποστηρίζουν οι Αμερικανοί, ένα τέτοιο κράτος θα αποτελεί το προκεχωρημένο ανάχωμα της Δύσης μετά τη Βουλγαρία και την Ιαπωνία!

 Μια τέτοια εξέλιξη θα προκαλέσει διάσπαση στο Ιράκ, το οποίο θα χωριστεί στο «Σουνιτικό Ιράκ» και σε μία «Σιϊτική Αραβική Πολιτεία» που θα καταλαμβάνει και περιοχές της Σαουδικής Αραβίας γύρω και κάτω από το Κουβέιτ. Αυτή η ενέργεια αναμένεται, σύμφωνα με τον κ. Πέτερς, να συρρικνώσει τη Συρία.

 Ήδη στελέχη του Στέητ Ντηπάρτμεντ μελετούν σενάρια «καντονοποίησης» της Συρίας εφ' όσον ηττηθεί ο πρόεδρος Άσαντ και θα συρθεί (εκείνος ή οι διάδοχοι του) σε διαπραγματεύσεις αναδιανομής γαιών. Τα «καντόνια» θα είναι τρία και θα αποτελούνται από i) αλαουΐτες και χριστιανούς, ii) σουνίτες μουσουλμάνους και iii) σιΐτες μουσουλμάνους. Όπως ισχυρίζεται ο κ. Πέτερς στα «ματωμένα σύνορα», «η Συρία θα απολέσει το επίνειό της προς Μεσόγειο επειδή θα συσταθεί ο Μέγας Λίβανος, που θα θεωρηθεί αναγέννηση της Φοινίκης».

 Το «σούπερ» μουσουλμανικό Βατικανό
Από μια τέτοια εξέλιξη ωφελημένες θα είναι η Ιορδανία και η Υεμένη, αφού προβλέπεται να αυξήσουν την εδαφική κυριαρχία τους ενώ θα υλοποιηθεί και ένα αίτημα των Σαουδαράβων, θα συγκροτηθεί το «μουσουλμανικό Βατικανό» ("Muslim super - Vatican" αναφέρει) που θα περιλαμβάνει τις ιερές πόλεις της Μεδίνας και της Μέκκας.

 Αλλαγές θα σχεδιάζονται και πιο ανατολικά όπου το Ιράν αναμένεται να χάσει εδάφη υπέρ του «Μεγάλου Αζερμπαϊτζάν» αν και θα ελέγξει τις δυτικές επαρχίες του Αφγανιστάν στη Χεράτ. Ο μεγάλος χαμένος από τις εξελίξεις στην περιοχή θα είναι το Πακιστάν, το οποίο μάλλον θα χάσει τις δυτικές επαρχίες του και θα αποκοπεί ολόκληρο το νότιο τμήμα του (μαζί με τις νοτιοδυτικές επαρχίες του Ιράν) προκειμένου να εγκαθιδρυθεί το ανεξάρτητο Μπαλουχιστάν με πρωτεύουσα την Γκάνταρ.

 Αυτό είναι το βασικό σχέδιο, τις προεκτάσεις του οποίου δεν μπορούμε ακόμα να γνωρίζουμε.

 Το σίγουρο είναι πως η αλλαγή της στρατηγικής του προέδρου Ομπάμα οδηγεί στην τακτική των «ματωμένων συνόρων» με αυτούς τους αντικειμενικούς σκοπούς σε ένα ιδανικό περιβάλλον, όπου οι ΗΠΑ θα έχουν την υποστήριξη της Βρεταννίας, της Γαλλίας και του Ισραήλ. Κανείς ωστόσο δεν μπορεί να υπολογίσει ποιες θα είναι οι αντιδράσεις της Ρωσίας, της Κίνας και της Ινδίας σ' αυτό το στάδιο ενώ κανείς δεν εκφράζει άποψη για τη στάση της Γερμανίας, μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Κρατήστε επίσης το παιχνίδι με τις θρησκείες και τα δόγματα. Οι δαίμονες της μισαλλοδοξίας μπορούν να προκαλέσουν εκρηκτικό μείγμα αντιδράσεων σε Τουρκία, Βαλκάνια αλλά και στην καρδιά της Ε.Ε.

 Πηγή
Posted: 16 Jun 2013 02:52 PM PDT
Οι αρχές δεν επιτρέπουν στους διαδηλωτές να εισχωρήσουν στην πλατεία Ταξίμ

Αστυνομικές δυνάμεις έχουν αποκλείσει την πλατεία Ταξίμ και χρησιμοποιούν δακρυγόνα και κανόνια νερού, ώστε να μην πλησιάσουν οι διαδηλωτές.

Ο κυβερνήτης της Κωνσταντινούπολης, Χουσεΐν Αβνί Μουτλού, δήλωσε πως η είσοδος στην Ταξίμ απαγορεύεται προς το παρόν για το κοινό. Οι διαδηλωτές αναγκάστηκαν να κινηθούν σε γύρω δρόμους.

Ωστόσο, τη νύχτα οι διαδηλωτές έστησαν οδοφράγματα και αύξησαν τη χρήση δακρυγόνων στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης ως απάντηση στην ρίψη δακρυγόνων και νερού από την αστυνομία για να φύγουν οι διαμαρτυρόμενοι από το πάρκο Γκεζί.


Σύμφωνα με όσα ανέβαιναν στο Twitter, ασθενοφόρα παρέλαβαν τραυματίες, ενώ μεταξύ των παρόντων στην πλατεία ήταν ηλικιωμένοι και παιδιά. Η επέμβαση της αστυνομίας έγινε δύο ώρες μετά το τελεσίγραφο του Ερντογάν προς τους διαδηλωτές να εκκενώσουν την πλατεία.

Σήμερα, Κυριακή, θα έχουν συγκέντρωση κατά των διαμαρτυριών οι οπαδοί του κόμματός του. Ο Ερντογάν είναι πλέον αντιμέτωπος με την μεγαλύτερη πρόκληση της δεκαετούς θητείας του. Για περισσότερο από δύο εβδομάδες οι διαδηλώτες δείχνουν να αδιαφορούν για τις προειδοποιήσεις Ερντογάν.

Σύμφωνα με πληροφορίες από την Κωνσταντινούπολη, ο Ερντογάν τραβάει το σχοινί χωρίς να φοβάται το αίμα. Έβγαλε τον στρατό στους δρόμους για να χτυπήσει και εαν παραστεί ανάγκη να πυροβολήσει τους διαδηλωτές της πλατείας Ταξίμ. Κανείς δεν έχει καταλάβει ποια ήταν η ανάγκη αυτή καθώς οι διαδηλωτές του πάρκου Γκεζί είναι απλοί πολίτες, άοπλοι με μοναδικό όπλο τα πανώ και τις ντουντούκες.

 8 φορτηγά της στρατοχωροφυλακής εμφανίστηκαν στην περιοχή Μετζιντιγιέκιογ, σε απόσταση αναπνοής από την πλατεία Ταξίμ, κοντά στην περιοχή Κουρτουλούς(κάποτε σφύζουσα ελληνική κοινότητα)και τώρα μέρος που σου προκαλεί κατάθλιψη βλέποντας μερικούς εκατοντάδες ηλικωμένους Έλληνες.

 100 άνδρες του στρατού περίμεναν με τα όπλα στα χέρια κάποια εντολή για να επέμβουν. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε η συνδρομή τους στις επιχειρήσεις της αστυνομίας. Μόνο η παρουσία τους όμως έδειξε τις προθέσεις της κυβέρνησης και τον σκληρό τρόπο αντιμετώπισης των διαδηλωτών που εδώ και 19 ημέρες πραγματοποιούσαν ειρηνική διαδήλωση.
Posted: 16 Jun 2013 09:44 AM PDT
Γράφει ο Ακρίτας

Η ολοκλήρωση ωφελεί πρωτίστως τα μεγάλα και οικονομικά ισχυρά κράτη και θα οδηγήσει τελικά σε μια Ευρώπη υπό γερμανική ηγεμονία. 
Αυτό το ανέφερε ο Andrew Heywood πριν... 10 χρόνια σχεδόν, προφητικά μάλλον όταν μιλούσε για τα κατά της ομοσπονδιοποίησης της ΕΕ.

***

Προσωπικά, ήμουν και είμαι υπέρ μίας μορφής ομοσπονδίας κρατών σε επίπεδο συνομοσπονδίας(confederation) ή ενώσεως(union) κατά την οποία τα κράτη που συμμετέχουν διατηρούν την ανεξαρτησία και την κυριαρχία τους. 
Είμαι φυσικά εναντίον με αυτό που γίνεται σήμερα και προσπαθεί να επιβληθεί μέσω του νεοφιλελεύθερου γκλομπαλισμού και του Γερμανικού νεομερκαντιλισμού. 
Το τι πιστεύω σε ότι αφορά το διεθνές στερέωμα και την σχέση μεταξύ των εθνών και των κρατών, είναι αυτό όπως έχει αναλυθεί διεξοδικά από τον Ρωλς στο «Δίκαιο των Λαών». 
Με Γερμανικές αρχές δικαίου δεν γίνεται να υπάρξει Ομοσπονδιοποίηση της ΕΕ.

***

Εάν η λέξη ομοσπονδιοποίηση σημαίνει εναρμόνιση και συντονισμός της οικονομικής πολιτικής είμαι απολύτως σύμφωνος. 
Η εγκαθίδρυση όμως ενός υπουργού Οικονομικών και αύριο μιας κυβέρνησης, της ευρωζώνης είναι κάτι τελείως διαφορετικό η οποία δεν θα λαμβάνει υπόψη τις εθνικές ανάγκες ενός κράτος και ενός λαού. 
Είδαμε πως οι Ευρωπαίοι μας συμπεριφέρθηκαν όχι μόνο με τα Μνημόνια αλλά και με το Δουβλίνο 2 και την λαθρομετανάστευση. 
Οι λαοί είναι κυρίαρχοι, όπως υπενθυμίζει κάθε τόσο το Συνταγματικό Δικαστήριο στη Γερμανία.
Posted: 16 Jun 2013 08:40 AM PDT
Με το χαρτί της κατάσχεσης ανά χείρας βρίσκονται πολλοί ιδιοκτήτες ακινήτων σε παραθεριστικές περιοχές. Τα δάνεια που πήραν τα προηγούμενα χρόνια για να κτίσουν εξοχικά ή συγκροτήματα ενοικιαζόμενων δωματίων έχουν «κοκκινίσει» προ πολλού και, με δεδομένο ότι δεν υπάρχει προστασία για τη δεύτερη κατοικία από τους πλειστηριασμούς, οι τράπεζες ετοιμάζονται για κατασχέσεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στην Κρήτη εκατοντάδες ιδιοκτήτες αναζητούν αγοραστές για να πουλήσουν όσο όσο, προτού η τράπεζα προχωρήσει σε κατάσχεση της περιουσίας τους.

Χαρακτηριστική, επίσης, η περίπτωση ιδιώτη που ξεκίνησε να κτίζει συγκρότημα κατοικιών έξω από το Ναύπλιο. Τέσσερα διαμερίσματα συνολικά 264 τ.μ. και 115 τ.μ. υπόγεια. Η μέχρι στιγμής κατασκευή του έχει κοστίσει, μαζί με την αγορά του οικοπέδου, 353 χιλ. ευρώ και πωλείται αυτή τη στιγμή 250.000 ευρώ και με το κλειδί στο χέρι αντί 500.000 ευρώ.
Επίσης, εργολάβος που πουλά συγκρότημα τεσσάρων μεζονετών 1.000 τ.μ. στη Μύκονο από 6 εκατ., που ήταν η αρχική τιμή, κάτω από 3 εκατ.
Στην Κέρκυρα, συγκρότημα 16 επιπλωμένων διαμερισμάτων με πισίνα πωλείται 750.000 ευρώ.
Στην Τήνο, 3 ανεξάρτητες κατοικίες (2 ημιτελείς και 1 πλήρως επιπλωμένη) σε οικόπεδο 4 στρεμμάτων πωλούνται 670 χιλ. ευρώ.
Στην Κέρκυρα, τριώροφο κτίριο 6 διαμερισμάτων 600 τ.μ. πωλείται 780 χιλ. ευρώ.
Στη Σαντορίνη σε οικόπεδο 4 στρεμμάτων πωλείται συγκρότημα 3 αυτοτελών κτιρίων, εκ των οποίων κάθε ένα αποτελείται από 4 διαμερίσματα. 2 ισόγεια 66 τ.μ. και 47 τ.μ. και 2 διαμερίσματα 1ου ορόφου 46 τ.μ. έκαστο. Συνολικά 12 διαμερίσματα με τιμή 810 χιλ. ευρώ.
Posted: 16 Jun 2013 08:15 AM PDT

Τα επιτεύγματα της τεχνολογίας, οσοδήποτε συναρπαστικά ή και ιλιγγιώδη, αλλάζουν τις συνθήκες του βίου, τρόπους, συνήθειες, πρακτικές του βίου. Δεν αλλάζουν τη φύση του ανθρώπου. H φύση μένει πάντα φθαρτή και θνητή, πάντα ίδιες οι ενστικτώδεις ενορμήσεις που αντιπαλεύουν τη φθαρτότητα και τη θνητότητα – ορμή της αυτοσυντήρησης, ορμή της κυριαρχίας, ορμή της ηδονής. Πάντα ανοιχτή και η δυνατότητα αντίστασης στη νομοτέλεια των ενστίκτων (όχι ίδια σε όλους, αλλά σε όλους δοσμένη): Δυνατότητα σχετικής ελευθερίας από τις φυσικές αναγκαιότητες, ενεργητικής ετερότητας από τη φυσική ομοείδεια – ειδοποιός διαφορά του ανθρώπου η ελευθερία, «το κυρίως ανθρώπινον» γνώρισμα.

Oι κάποτε Eλληνες γέννησαν την «πόλιν», την «πολιτικήν τέχνην», γιατί είχαν κοινή και κοινωνούμενη την ανάγκη για προτεραιότητα της ελευθερίας: H ελευθερία πραγματώνεται στη σχέση όχι στη χρήση, η χρήση υπηρετεί το ένστικτο, την υποταγή στην ανάγκη, στη νομοτέλεια της φύσης. Tο άθλημα της σχέσης παράγει την «πόλιν», την ελευθερία από την αναγκαιότητα, τον «πολιτισμό».

Στους αντίποδες ο σημερινός πρωτογονισμός: να εκλαμβάνεται η ελευθερία ως ατομικό «δικαίωμα», να ταυτίζεται με τη συμβατικά κατασφαλισμένη ευχέρεια απεριόριστων εγωτικών επιλογών. Eνδιαφέρει η θωράκιση του ατόμου (κάθε αδιαφοροποίητης μονάδας της φυσικής ομοείδειας), η ικανοποίηση των ενστικτωδών ενορμήσεων κυριαρχίας και ναρκισσιστικής ηδονής. «Πολιτισμός» με αντεστραμμένους τους όρους του ελληνικού αθλήματος.

Oμως καμιά συλλογικότητα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς κάποιο χαλινό στη ζούγκλα των ενστικτωδών απαιτήσεων του φυσικού ατόμου. Aκόμα και τα οργανωμένα εθνοφυλετικά μορφώματα που προέκυψαν από τον δυτικό βαρβαρικό Mεσαίωνα (the barbarian West), συλλογικότητες συνεπέστατα υποταγμένες στην προτεραιότητα της χρείας (της θρησκευτικής, νομικής, ιδεαλιστικής ή ιστορικο-υλιστικής χρησιμοθηρίας) υποχρεώθηκαν εκ των πραγμάτων να αναζητήσουν κάποιους «υπερβατικούς» άξονες συνοχής της συλλογικότητας ως χαλινό του αντικοινωνικού ατομοκεντρισμού. Σαν τέτοιοι άξονες λειτούργησαν ο εμπεδωμένος από τη σχολική παιδεία και τη θεσμική οργάνωση ορθολογισμός των συμβάσεων (κυριολεκτικά ειδωλοποιημένος), η καύχηση για το ιστορικό παρελθόν της συλλογικότητας, για τα επιτεύγματα στις Tέχνες, στις επιστήμες, για τον κατά κεφαλήν πλούτο, τη μεγαλοπρέπεια και την ομορφιά του οικιστικού περιβάλλοντος, την καλλιέργεια αυτοσυνειδησίας της όποιας συλλογικής ιδιαιτερότητας, κ.ά.π.

Kοινωνίες που βγήκαν από μακραίωνη υποδούλωση σε αλλοεθνή κυριαρχία ή από πολύχρονο αποικιοκρατικό καθεστώς, αφέθηκαν κατά κανόνα στην ψευδαίσθηση ότι αρκεί να αντιγράψουν κάποιο από τα μοντέλα εφαρμογής του δυτικού «παραδείγματος» για να γευθούν αυτόματα τους ηδονικούς καρπούς της απολυτοποιημένης χρησιμοθηρίας. Tο ελλαδικό κράτος είναι μια τέτοια περίπτωση. Oι Bαυαροί που το έστησαν, συνεπικουρούμενοι από τους ξιπασμένους αυτόμολους της κοραϊκής δυτικολαγνείας, προσπάθησαν να προσδώσουν στον πιθηκισμό της Δύσης από τον ελλαδισμό στοιχεία διακοσμητικής ιδιαιτερότητας: Tη νεοκλασική αρχιτεκτονική, το μουσειακό ενδιαφέρον για το αρχαιοελληνικό κυρίως παρελθόν και το λαογραφικό ενδιαφέρον για το μεταβυζαντινό. Oπως και τον πλουτισμό της σημερινής γλώσσας με νεοπαγή σημαίνοντα αρχαιοελληνικής καταγωγής: Λέμε «ταχυδρομείο», όχι «η πόστα», «λεωφορείο», όχι «μπούσι», «υπουργός», όχι «μινίστρος», κ.λπ.

Oσο εξασθενούσε η επίδραση του φιλελληνικού ρομαντισμού και κυριαρχούσε η (επίσης δάνεια και μιμητική) «εθνική» ιδεολογία, τόσο γινόταν αχαλίνωτος ο επαρχιωτικός μεταπρατισμός της ευρωλαγνείας, ο αποχρωματισμός από κάθε πολιτισμική ελληνικότητα. H απρόσωπη ετοιματζίδικη πολυκατοικία, εφιαλτικά πολυώροφη ακόμα και σε στενωπούς ή σοκάκια, η φιγουρατζίδικη ακαλαισθησία της «χρηστικότητας», ομοιομορφοποίησε οικιστικά την Eλλάδα από άκρη σε άκρη – καθορίζει σήμερα ανεπανόρθωτα την τριτοκοσμική ταυτότητα της χώρας. Aδύνατο να ξεχωρίσεις αν βρίσκεσαι στο Pέθυμνο ή στην Kαβάλα, στην Πάτρα ή στον Bόλο, στην Aλεξανδρούπολη ή στην Kαλαμάτα. Tερατώδη ξενοδοχειακά συγκροτήματα, απρόσωπα, πανομοιότυπα με της Σιγκαπούρης ή της Kόστα Mπράβα, έχουν οριστικά καταστρέψει το απαρόμοιαστο κάλλος τόσο των ακτών όσο και του ορεινού τοπίου. O μισός πληθυσμός της χώρας συγκεντρωμένος στην πρωτεύουσα, όπως σε όλες τις υπανάπτυκτες κοινωνίες – η Aθήνα συναγωνίζεται σε ασχήμια, μόλυνση και συνθήκες ανοργανωσιάς του βίου, το Kάιρο, τη Bαγδάτη, το Nέο Δελχί.

O μαζοποιημένος πια, από τη μονοδιάστατη τηλεοπτική «πληροφόρηση» και «ψυχαγωγία», ελληνώνυμος πληθυσμός, ζει και ενεργεί με μοναδικό στόχο και «νόημα» βίου το χρήμα, την καταναλωτική λιγούρα, την κρετινική «διασκέδαση». Mε ακαταμέτρητους τους «λειτουργικά αναλφάβητους», αλλά επιδεικτικά, δίχως την παραμικρή μειονεξία ακκιζόμενους στα «μήντια», στην πολιτική, στον συνδικαλισμό, με το σχολειό εξευτελισμένο από τις «διευκολύνσεις» της ημιμάθειας, των «μιας χρήσεως» γνώσεων, της χυδαίας «φροντιστηριακής» χρησιμοθηρίας – την απόκτηση πτυχίου μόνο για εξασφάλιση μισθού με την ελάχιστη δυνατή απασχόληση. Oι περιγραφές της παρακμής τέλος δεν έχουν, ούτε ο απελπισμός που προκαλούν έχει όρια.

Oλοι όσοι κυβέρνησαν τον τόπο από το 1974 ώς σήμερα, όλοι, δίχως εξαίρεση και ανεξάρτητα από την ιδεολογική τους λεοντή («οικονομικού φιλελευθερισμού» ή «σοσιαλισμού» ή των φενακισμένων τους αποχρώσεων), ήταν συνεπέστατοι ενσαρκωτές του Iστορικού Yλισμού, στην πιο χονδροειδή, επαρχιώτικη εκδοχή του. Στόχος και αποκλειστικό περιεχόμενο της πολιτικής τους: η μεγιστοποίηση της καταναλωτικής ευχέρειας – να ρέει χρήμα, έστω και δανεισμένο, με παροχές για εξαγορά ψηφοφόρων, να ψηφοθηρούν τα φαυλεπίφαυλα κόμματα πουλώντας ψευδαισθήσεις ευζωίας.

H εγκληματική τους, όλων, αφροσύνη, ιδιοτέλεια και απαιδευσία μάς οδήγησε στον σημερινό εφιάλτη καταστροφής της ζωής μας και των ονείρων μας. Tουλάχιστον, με την πείρα τώρα πια του πανικού και της απόγνωσης, οφείλουμε στον εαυτό μας, επιτέλους, ρεαλιστικές επιγνώσεις: «Kαραμανλικός» ή «παπανδρεϊκός», «προοδευτικός» ή «ριζοσπαστικός», ο Iστορικός Yλισμός συγκεφαλαιώνει την αποτυχία μας, το εφιαλτικό μας αδιέξοδο. Eίναι ο μονόδρομος της χρήσης, όχι η προτεραιότητα της σχέσης, ο εταιρισμός των συμφερόντων, όχι το κατόρθωμα κοινωνίας της ζωής. O Iστορικός Yλισμός εξομοίωσε πολιτικά τον Kαραμανλή με τον Aνδρέα, τον Σημίτη με τον Mητσοτάκη, τον Σαμαρά με τον Kουβέλη.

Mε άλλα λόγια: το ζητούμενο δεν είναι να μας «εμπιστευθούν» και πάλι οι μαφίες των δανειστών τοκογλύφων. Eίναι να βρούμε οι Eλληνες τον εαυτό μας: αν κρύβεται ξεχωριστή ποιότητα ζωής στο να είσαι Eλληνας, αν είναι εμπειρικά ψηλαφητός ο ρεαλισμός του Kαβάφη: «ιδιότητα δεν έχ' η ανθρωπότης τιμιωτέραν».

Nα είναι πολιτική αυτή η ψηλάφηση, μέσα από θεσμούς.
Posted: 16 Jun 2013 07:50 AM PDT

Του Μενέλαου Γκίβαλου 
Αναπληρωτή καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών

Η συνταγή του θανάτου, της ιστορικής καταστροφής που επιβλήθηκε στην Ελλάδα και στον λαό της κάτω από τον ψευδεπίγραφο τίτλο της διάσωσης, αποκαλύπτεται τώρα και επισήμως μέσα από την έκθεση του ΔΝΤ.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΘΗΚΕ ΕΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ. Συνεργός, συνυπεύθυνος και συνένοχος σ' αυτό το έγκλημα είναι η ελληνική πολιτική-μνημονιακή τάξη, οι πολιτικές ηγεσίες -με πρώτον υπεύθυνο τον Γ. Παπανδρέου- και τα κόμματα, τα οποία μέσα από ένα καθεστώς τρομοκρατίας επέβαλαν στον ελληνικό λαό ένα «πρόγραμμα» που οδήγησε στην εξαθλίωση της μεγάλης πλειονότητας της κοινωνίας και στην καταστροφή της οικονομικής και παραγωγικής βάσης της χώρας.

Το έγκλημα ήταν συνειδητό γιατί όλοι γνώριζαν ότι ο υπερδανεισμός της χώρας θα οδηγούσε de facto σε χρεοκοπία. Τώρα παραδέχεται το ΔΝΤ επισήμως ότι θα έπρεπε να είχε προηγηθεί η γενναία μείωση του χρέους πριν υπάρξει οποιαδήποτε εφαρμογή ενός μνημονιακού προγράμματος.

Γιατί δεν «μίλησε» τότε το ΔΝΤ; Γιατί έρχεται τώρα να αναφερθεί επίσημα, όταν ήδη έχει επέλθει η καταστροφή;

Το Μνημόνιο του 2010 και η υπερχρέωση της χώρας αποτέλεσε ένα «δώρο» που έδωσε χρόνο στη Γερμανία και στις τράπεζες να «ξεφορτωθούν» τα ελληνικά ομόλογα εγκαίρως. Την οποιαδήποτε συζήτηση για μια συμφωνημένη απομείωση του χρέους την είχε απαγορεύσει στη χώρα μας ρητά το εγκληματικό πολιτικά, «δίδυμο» των Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου. Όποιος τολμούσε να αναφέρει κατά τη διετία 2010-2011 το πρόβλημα της αδυναμίας αντιμετώπισης του χρέους, καταγγελόταν από την ηγετική ομάδα της τότε κυβέρνησης ως εθνικός δολιοφθορέας…

Όταν όμως έφθασε η ώρα του PSI, που επιβλήθηκε με τους χειρότερους όρους στην Ελλάδα, ένα τεράστιο κόστος κατέβαλαν οι θεσμοί του κοινωνικού κράτους, τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια… Αυτή υπήρξε η πρώτη «νόμιμη» αφαίρεση κοινωνικών πόρων, που προηγήθηκε της κατάσχεσης των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες…

Τώρα, με την έκθεσή του το ΔΝΤ δηλώνει ευθέως στη Γερμανία ότι ο χρόνος που της παρεσχέθη τελείωσε… Ότι από εδώ και πέρα το αναγκαίο «κούρεμα» του χρέους της Ελλάδας θα πρέπει να προέλθει αναγκαστικά από τα κράτη της Ευρωζώνης...

Πρόκειται άραγε για μια συνολική αναπροσαρμογή ή μήπως για μια μετάθεση ευθυνών και επίλυση εσωτερικών λογαριασμών μεταξύ του ΔΝΤ αφενός και της Γερμανίας και της ΕΚΤ αφετέρου;

Κατά πρώτον, δύσκολα η Γερμανία, μετά τις επερχόμενες εκλογές, θα δεχθεί μια παρόμοια «λύση». Ήδη ο κ. Β. Σόιμπλε μας έχει προειδοποιήσει σαφώς ότι το νέο «κούρεμα» θα αρκείται στη γενναία μείωση των επιτοκίων δανεισμού και ίσως σε μια ακόμα παράταση του χρονικού ορίου αποπληρωμής…

Αυτό σημαίνει ότι η DE FACTO ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΠΑΡΑΤΕΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ και ότι Η «ΤΡΟΪΚΑ» ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.

Κατά δεύτερον, η έκθεση του ΔΝΤ, παρότι αναγνωρίζει κανονικά ότι το μνημονιακό πρόγραμμα ήταν προφανές εξαρχής ότι θα οδηγούσε στην καταστροφή της Ελλάδας, ως «αντίτιμο» της σωτηρίας της Ευρωζώνης, εν τούτοις δεν παρεκκλίνει ούτε κατά κεραία από τις επιλογές και τους στόχους των Μνημονίων… Ο κύκλος του θανάτου συνεχίζεται χωρίς διακοπή.

Επειδή μάλιστα προβλέπεται νομοτελειακά μια νέα αποτυχία στους στόχους, προβλέπονται νέα μέτρα και νέο Μνημόνιο μετά το 2015…

Τώρα τα ψέματα, τα προσχήματα, τα «αισιόδοξα μηνύματα» και οι ψευδαισθήσεις τελείωσαν και μάλιστα με τον πλέον επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει πια το δικαίωμα να προσποιείται ότι δεν καταλαβαίνει… Δεν μπορεί ο «θύτης» να ομολογεί δημοσίως το έγκλημα που προσχεδιασμένα εκτέλεσε και το «θύμα» να παριστάνει τον αδιάφορο… Να μη διεκδικεί το δίκιο του, να μην απαιτεί να σταματήσει, έστω και την ύστατη ώρα, η πορεία της ολοσχερούς καταστροφής.

Μέχρι τώρα ο Αντ. Σαμαράς παρίστανε το «θύμα» του Γ. Παπανδρέου και των Μνημονίων… Τώρα, αντί να χαριεντίζεται με τη Χρυσή Αυγή, αντί να καλλιεργεί ψευδαισθήσεις, οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του μπροστά στη νέα αδήριτη πραγματικότητα… Εάν δεν έχουν το κουράγιο, αυτός και οι κ. Ευάγγ. Βενιζέλος και Φ. Κουβέλης να διεκδικήσουν το δίκιο και την επιβίωση της χώρας και του λαού της, υπάρχει η έντιμη λύση… Να το δηλώσουν δημόσια και να παραιτηθούν, αφού και το τελευταίο «φύλλο συκής» έχει πλέον αφαιρεθεί. Και ας αναλάβει ο ίδιος ο ελληνικός λαός την ευθύνη για το μέλλον του.



Posted: 16 Jun 2013 07:40 AM PDT


Η Πολιτική Δημοσκόπηση ως ένα ακόμα σύμπτωμα (ιδιαίτερης) ελληνικής πολιτικής παθογένειας…

Του Κωνσταντίνου Μπάσιου, 
υπ. διδάκτορα, Πανεπιστήμιο Αθηνών

Οι δημοσκοπήσεις, ειδικά των τελευταίων ημερών, ένα μόνο πράγμα επιτυγχάνουν: να επηρεάσουν το εκλογικό σώμα προς την κατεύθυνση που εξυπηρετεί διαφόρους εντολείς των δημοσκοπικών εταιρειών.

Στην Ελλάδα, ως χώρα και ως κοινωνία, είναι διάχυτη μια τάση (με την έννοια της πολιτικής ψυχολογίας) του ανικανοποίητου και του ανεκπλήρωτου. Και αυτό προκύπτει γιατί οι φαντασιακές προβολές της συλλογικότητάς μας εντοπίζονται σε χώρες που διαθέτουν εντελώς διαφορετικές ιστορικές διαδρομές.

Η αναμενόμενη συγκριτική διαδικασία, φαινόμενο ούτε σπάνιο ούτε κακό, που θα είχε νόημα, που – τέλος πάντων – θα εδικαιολογείτο είτε λόγω γεωγραφικής γειτνίασης, είτε λόγω κοινής ή ομόλογης πορείας μέσα στο χρόνο, θα έπρεπε να αναφέρεται στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιανατολικής Ευρώπης ή της Μεσογείου. Αντίθετα, οι προβολές μας γίνονται σε χώρες εντελώς πέρα από μας. Και μόνο αν είναι να δείξουμε ανωτερότητα και υπεροχή, αναφερόμαστε στους γεωγραφικούς μας γείτονες.

Έτσι, λοιπόν, προκύπτει αναγκαστικά συνεπόμενο ότι «είμαστε πίσω». Πολλοί θεωρητικοί μάλιστα κωδικοποίησαν αυτήν την οπισθοδρόμηση με όρους όπως, «περιφέρεια της Δύσης/του καπιταλισμού», «υπανάπτυξη», «δομικές ιδιαιτερότητες». Αυτοί οι όροι είναι εκπληκτικοί, όχι μόνο γιατί ενδεχομένως περιγράφουν προσφυώς ένα ζήτημα, αλλά γιατί εμπεριέχουν – παρά την πρόθεση να ταξινομήσουν αναλυτικά το θέμα στο οποίο αναφέρονται – και αποκαλύπτουν την ιδεοληπτική αποδοχή αυτής της πολιτικής ψυχολογίας: ότι δεν είμαστε σαν τους άλλους.

Πώς συνέχεται όλη αυτή η «φιλολογία» με τις δημοσκοπήσεις; Μα από το γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, ας πούμε από το 1955 και ύστερα, εξελίσσεται με αποκλειστικό γνώμονα το ιδεολόγημα της ανάπτυξης. Μια κοινωνία όμως δεν μπορεί να αλλάζει μόνο επειδή της επιβάλλονται κάποια πράγματα εκ των άνω και εκ των έξω. Το μείζον είναι να αλλάζει, γιατί μέσα σ' αυτήν την κοινωνία υπάρχουν άνθρωποι και υφίστανται διεργασίες που σταδιακά, σχετικά ψύχραιμα, «εν τω άμα του χρόνου» θα αξιώσουν ανακατατάξεις, αναθεωρήσεις, βελτιώσεις.

Τι συμβαίνει στη χώρα μας: όταν – επιτέλους – από το καλοκαίρι του 1974 εισήλθαμε στην εποχή της μεταπολίτευσης, άρχισε μια περίοδος πολιτικής ομαλότητας. Οι περισσότεροι πολίτες αξιολόγησαν την κατάσταση θετικά. Οι πολιτικές συνθήκες – σε σχέση με το αγκυλωμένο παρελθόν – είχαν κάποια χαρακτηριστικά που, επιτέλους, έπειθαν ότι τουλάχιστον δεν θα αντιμετωπίζαμε δυσλειτουργίες. Όλα αυτά πιστοποιήθηκαν μόλις το 1981, όταν μια κυρίαρχη αρχή του αστικού κοινοβουλευτικού πολιτεύματος έγινε πράξη: η εναλλαγή κομμάτων (με ιδεολογικές αποκλίσεις) στην εξουσία.

Ωστόσο στο διάστημα 1981-2004, οι πολιτικές συνθήκες εμπλουτίστηκαν και με άλλα δεδομένα. Αυτό και φυσιολογικό μπορεί να θεωρηθεί και θεμιτό. Το θέμα όμως έγκειται στο ότι δεν ήταν αναμενόμενα τα νέα αυτά δεδομένα. Τα παραδείγματα είναι πολλά, αποκαλυπτικά της όλης παθογένειας του ελληνικού πολιτικού συστήματος: η λειτουργία των κομμάτων, ο ρόλος της Βουλής, η κυριαρχική επιβολή του θεσμού του πρωθυπουργού είναι μερικά από αυτά τα παθογενή συμπτώματα.

Όπως είναι φυσικό, οι πολίτες που είχαν εμπειρίες και βιώματα από την προηγούμενη, πρόσφατη, πολιτική ιστορία και ζωή δεν αντιμετώπιζαν τα παραπάνω λεχθέντα παραδείγματα ως συνθήκες που θα μπορούσαν να κλονίσουν το αίσθημα γαλήνης που ίσως ένιωθαν.

Ωστόσο, σύμφωνα με τη αρχικά διατυπωθείσα διάχυτη τάση του ανικανοποίητου, έπρεπε να μετέλθουμε – ως κοινωνία – και άλλων, νέων μέσων, μεθόδων και προσεγγίσεων που ήταν παντελώς άγνωστα στην ελληνική πολιτική κουλτούρα. Έτσι στην ευρύτερη σφαίρα του πολιτικού συστήματος εντάσσονται και άλλα στοιχεία, όπως τα ΜΜΕ (έντυπα, ραδιόφωνο και τηλεόραση) και το όλο πλέγμα οικονομικών σχέσεων που τα διέπει, η πολιτική επικοινωνία (προεκλογικά προγράμματα, φυλλάδια, έντυπα, αφίσες, πολιτική διαφήμιση) και οι δημοσκοπήσεις.

Όλες αυτές οι δυνατότητες που είναι δανεισμένες από άλλες χώρες της Δύσης, επέπεσαν σαν μια λαίλαπα, επάνω στο δύσμοιρο εκλογικό σώμα. Και αν υποθέσουμε ότι αυτό διέθετε ίσως την κατάλληλη παιδεία, τότε θα μπορούσαμε να είμαστε λιγότερο προβληματισμένοι. Αλλά, δυστυχώς, ούτε τα γνωστικά εφόδια παρέχονται, ούτε η ελληνική κοινωνία εξελίχθηκε τόσο ώστε να αξιώσει, κατά κάποιο τρόπο, την εισαγωγή και υιοθέτηση όλων αυτών των τεχνικών μέσων.

Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια έξαρση στην επίκληση των δημοσκοπήσεων. Γεγονός που μας υποχρεώνει σε μια πιο αναλυτική προσέγγιση αυτού του φαινομένου.

Πιο ειδικά, η δημοσκόπηση είναι μια τεχνική που αποσκοπεί στο να καταμετρήσει, στατιστικά, την άποψη που έχει το εκλογικό σώμα για ένα θέμα (και μπορεί, βέβαια, να καταμετρήσει και περισσότερα). Το θέμα αυτό οι εταιρείες δημοσκοπήσεων το επιμερίζουν σε ερωτήσεις, οι οποίες υποβάλλονται σ' ένα πολύ μικρό αριθμό πολιτών, ο οποίος με τη σειρά του απαρτίζει το λεγόμενο «δείγμα». Από εκεί και πέρα αρχίζουν τα προβλήματα, που δεν σχετίζονται μόνο με την επιστημολογική φύση της στατιστικής μεθόδου, αλλά και με τους κοινωνικούς εταίρους που συνέχονται με την καταμέτρηση αυτή.

Για παράδειγμα: Ποιος είναι αυτός που καθορίζει ότι αυτό και όχι κάποιο άλλο είναι το θέμα για το οποίο πρέπει να υπάρξει σφυγμομέτρηση; (Προφανώς είναι ο πελάτης, κάποιος που έχει ίδιον συμφέρον από αυτήν την καταμέτρηση).

Πώς διατυπώνονται τα ερωτήματα, σε ποια πράγματα δίνεται έμφαση και με ποια σειρά υποβάλλονται σε αυτούς που παίρνουν μέρος στη σφυγμομέτρηση; (Χαρακτηριστικό είναι το ερώτημα για το ποιος είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός, όταν ο ένας είναι ήδη στο αξίωμα αυτό, ενώ ο άλλος/ή οι άλλοι δεν είναι).

Πόσα πρόσωπα απαρτίζουν το δείγμα και με ποια κριτήρια αυτά τα πρόσωπα επιλέγονται; Τα πρόσωπα αυτά κατοικούν σε αστικές, ημιαστικές ή αγροτικές περιοχές; (Η ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο, η οικονομική επιφάνεια, η επαγγελματική κατάσταση είναι πολύ λεπτά θέματα για να αγνοηθούν).

Ποιος είναι ο εντολέας, ποια σχέση διέπει τον τελευταίο με την εταιρεία δημοσκοπήσεων, και ποια οικονομικά συμφέροντα σχετίζονται στενά με ορισμένες εταιρείες δημοσκοπήσεων;

Όλα αυτές οι απορίες έχουν ρητορικό χαρακτήρα. Και αυτό γιατί, είτε δεν μπορούν να απαντηθούν εύκολα, είτε γιατί και μόνο που διατυπώνονται προκύπτει, εύλογα, κάποια κριτική διάθεση στον αναγνώστη. Και ίσως αυτή η κριτική διάθεση να έχει τη μεγαλύτερη αξία και σημασία διότι:

Α. Το εκλογικό σώμα μαθαίνει μόνο για τις δημόσιες δημοσκοπήσεις. Άρα, όχι για τις μυστικές. Επομένως, το επίμαχο στοιχείο είναι: γιατί κάποιος με πληροφορεί για ένα θέμα, όταν εγώ δεν έχω νοιαστεί; Προφανώς γιατί λέγοντάς μου ό,τι εκείνος θέλει, επιδιώκει να διαμορφώσει μια πραγματικότητα όπως, πάλι, εκείνος θέλει.

Β. Όταν μια δημοσκόπηση διενεργείται από μια εταιρεία ή από έναν επιστημονικό φορέα (όπως το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών) και πάντως σε περιόδους χρονικά αδιάφορες και άσχετες με εκλογικές αναμετρήσεις, τότε αυτή ανήκει στο λεγόμενο «καταγραφικό τύπο». Πρόκειται για μια δημοσκόπηση που προσπαθεί να καταγράψει, να αποτυπώσει γνώμες, τάσεις και προτιμήσεις ενός πληθυσμού. Όταν όμως η δημοσκόπηση διενεργείται (φυσικά από εταιρείες) σε περιόδους χρονικά ευκαιριακές (όπως είναι κατά τη διάρκεια μιας προεκλογικής εκστρατείας), τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος να ανήκει στον λεγόμενο «δημιουργικό τύπο».

Τούτων δοθέντων, ακροθιγώς πάντα, προκύπτει ότι οι περισσότερες δημοσκοπήσεις αυτής της περιόδου κινδυνεύουν να χαρακτηρισθούν ως «δημιουργικές». Είναι η περίπτωση όπου μια δημοσκόπηση παραγγέλλεται από μια εφημερίδα ή έναν τηλεοπτικό σταθμό. Πριν δημοσιοποιηθεί το αποτέλεσμα της σφυγμομέτρησης, προαναγγέλλεται η μέρα στη διάρκεια της οποίας θα ανακοινωθεί, ωσάν να πρόκειται για μια τηρηθείσα υπόσχεση. Την κρίσιμη μέρα το αποτέλεσμα είναι πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα ή πρώτη είδηση στα κανάλια.

Τότε όμως «δημιουργείται» ένα γεγονός εκ των ενόντων, το οποίο όμως είναι αυτοπαθές ως προς το αίτιο που το προκάλεσε. Ακολουθούν αναλύσεις, σχολιασμοί, συζητήσεις, αντιπαραθέσεις και αμφισβητήσεις, που με τη σειρά τους ανατροφοδοτούν το όλο πολιτικό κλίμα. Εκεί πλέον η δημοσκόπηση έχει καλλιεργήσει αναμονές, οι οποίες επιζητούν την επικύρωση αυτής που μόλις έχει δημοσιοποιηθεί. Στο μεταξύ έχουν ήδη σχηματισθεί οι πρώτες βεβαιότητες και έχουν ήδη προκύψει οι πρώτοι κλονισμοί.

Όπως αντιλαμβάνεσθε, ένας φαύλος κύκλος είναι σε εξέλιξη και περιμένει νεότερα στοιχεία και εντυπώσεις για να τροφοδοτηθεί. Είναι πλέον, ήδη, αργά. Με άλλα λόγια, οι δημοσκοπήσεις ειδικά των τελευταίων ημερών ένα μόνο πράγμα επιτυγχάνουν: να επηρεάσουν το εκλογικό σώμα προς την κατεύθυνση που εξυπηρετεί διαφόρους εντολείς των εταιρειών δημοσκοπήσεων.

Από την αποτύπωση της άποψης της κοινής γνώμης καταλήξαμε στον επηρεασμό. Με άλλα λόγια, το εκλογικό σώμα όχι μόνο ενημερώνεται, αλλά κατευθύνεται προς τα κάπου, πολύ πιο συγκεκριμένα. Αλλά γι' αυτό το θέμα ας αναφερθούμε μετά τις εκλογές.

Στο μεταξύ, ένα πράγμα μόνο μας σώζει: να προκύψει τέτοια πληθώρα δημοσκοπήσεων, από τη μανία ορισμένων να δείξουν πόσο έχουν «πάει μπρος», έτσι ώστε στο τέλος να μειωθεί η πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν τα αποτελέσματα «δημιουργικά».

Σχόλιο Terra Papers:

Έτσι για να ξερουμε ποιος κοροιδεύει ποιόν, όπως επισημαίνει ο επίτιμος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ, Νικόλαος Σταύρου...


«Οι αήθεις ελίτ των μάνατζερ της νέας εποχής, εντός κι εκτός κυβέρνησης, είναι σίγουρες ότι μια φοβισμένη παγκόσμια κοινωνία, μπορεί να οδηγηθεί μέσω σοκ στη συμμόρφωση, μόνο εάν η κριτική σκέψη δεν αναμιχθεί στις προσχεδιασμένες σκευωρίες. Και ελάχιστοι άνθρωποι θέτουν ερωτήματα σε μια ατμόσφαιρα κρίσης. Τελικώς, όλες οι κρίσεις -είτε πρόκειται για χρηματοπιστωτικές ληστείες υψηλής τεχνολογίας, είτε για τυφώνες, τσουνάμι ή πολέμους- μπορούν να μετατραπούν σε ευκαιρίες, συνήθως για εκείνους που τις προκάλεσαν».


Πηγή: Terra Papers 
Posted: 16 Jun 2013 07:33 AM PDT
Η βρετανική εφημερίδα Independent στο κυριακάτικο φύλλο της ότι το Ιράν ετοιμάζει την αποστολή 4.000 στρατιωτών του, στο πλευρό των δυνάμεων του Ασαντ ώστε ο τελευταίος να διατηρηθεί στην εξουσία. Μάλιστα, σύμφωνα πάντα με την εφημερίδα η απόφαση είχε ληφθεί πριν από τις εκλογές.

Κατά το παρελθόν Ιρανοί αξιωματούχοι είχαν δηλώσει ότι η χώρα τους δεσμεύεται να βοηθήσει το Σύρο πρόεδρο να παραμείνει στην εξουσία ακόμη και με τη δημιουργία μετώπου με τους ισραηλινούς στα υψώματα του Γκολάν. 

Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι η Αγγλία στέλνει άνδρες των ειδικών της δυνάμεων στα σύνορα Ιορδανίας - Συρίας. Προφανώς, οι παίκτες - αντίπαλοι, τοποθετούνται για μία αναμέτρηση, η οποία δεν θα είναι απλά σκληρή, αλλά απόλυτα επικίνδυνη για όλη την περιοχή.

Posted: 16 Jun 2013 04:05 AM PDT

 Η ελληνική αγορά έχει χάσει την ιδιότητα της «αναπτυγμένης» χώρας

Τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας εξακολουθούν να ταράζουν τη σκέψη των εμπειρογνωμόνων του κόσμου στα δημοσιονομικά ζητήματα. Μερικά χρόνια μετά το ξέσπασμα της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης σ'αυτή τη μεσογειακή χώρα, η Υπηρεσία MSCI World έχει στερήσει από τους Έλληνες το καθεστώς «ανεπτυγμένης αγοράς», που της είχε απονείμει το 2001. Ανάμεσα στους λόγους για τη λήψη τέτοιας απόφασης ήταν η συντριπτική πτώση των χρηματιστηριακών δεικτών της Ελλάδας, η γενική στασιμότητα στην τοπική χρηματιστηριακή αγορά, οι δυσκολίες στην προσέλκυση κεφαλαίων και η εξάπλωση του αντιπραγματισμού.

Του Pyotr Iskenderov*
The Voice of Russia

Ο χρηματιστηριακός δείκτης Morgan Stanley Capital International World (MSCI World) υπολογίζεται από το 1969. Κατά τη διάρκεια του χρόνου αυτού έγινε γνωστός ως ένας από τους σημαντικότερους και συντηρητικότερους ταυτόχρονα. Δεν αλλάζει μερικές φορές το χρόνο, - όπως οι δείκτες της γνωστής «τρόικας» Fitch, S & P και Moody's - αλλά χρησιμεύει ως ένα σαφές κριτήριο, που δείχνει ότι το ένα η το άλλο κράτος ανήκει σε κάποιο συγκεκριμένο κλάστερ (συστάδα) της αγοράς.

Σήμερα, στην κατηγορία των «ανεπτυγμένων» αγορών, ο δείκτης MSCI World Index κατατάσσει τις ακόλουθες χώρες και περιοχές: την Αυστραλία, την Αυστρία, το Βέλγιο, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γερμανία, το Χονγκ Κονγκ, τη Δανία, την Ιρλανδία, το Ισραήλ, την Ισπανία, την Ιταλία, τον Καναδά, την Ολλανδία, τη Νέα Ζηλανδία, τη Νορβηγία, την Πορτογαλία, τη Σιγκαπούρη, τις ΗΠΑ, τη Φινλανδία, τη Γαλλία, την Ελβετία, τη Σουηδία και την Ιαπωνία.

Σ΄αυτή την κατηγορία, όπως βλέπουμε, κατατάχθηκαν και μερικές από τις λεγόμενες «προβληματικές» χώρες της ΕΕ και συγκεκριμένα, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, ενώ η Ελλάδα στερήθηκε τέτοιο προνόμιο. Οι ειδικοί της υπηρεσίας Morgan Stanley Capital International αποφάσισαν να ρίξουν μια πιο προσεκτική ματιά στην Ελλάδα τον Ιούνιο του 2012 - στο αποκορύφωμα της οικονομικής κρίσης στη χώρα αυτή. Από τότε, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ κατάφεραν, όπως θα έλεγε κανείς, να αντιμετωπίσουν την οξύτερη φάση της ελληνικής κρίσης, η οποία απειλούσε την ακεραιότητα όλης της Ευρωζώνης. Ωστόσο, ένα χρόνο μετά την έναρξη της «επιθεώρησης» ο δείκτης MSCI World Index για την Ελλάδα υποβαθμίστηκε κατά μία βαθμίδα.

Εξάλλου, ο καθηγητής της Ρωσικής Ακαδημίας Οικονομικών Μπορίς Ρουμπτσόφ σε συνέντευξη στο ΡΣ «Η Φωνή της Ρωσίας» έκανε έκκληση να μην απολυτοποιηθούν οι εκτιμήσεις και τα συμπεράσματα, ακόμα και των μεγαλύτερων Οίκων Αξιολόγησης. Είναι σημαντικό επίσης ότι οι ειδικοί τους μάλλον καταγράφουν μόνο την υφιστάμενη κατάσταση και δεν κάνουν αξιόπιστες και ολόπλευρες προβλέψεις για την ανάπτυξη της κατάστασης, ούτε προτείνουν να επιλεχθεί το ένα ή το άλλο μοντέλο αντιμετώπισης της κρίσης.

Ο Ρουμπτσόφ διευκρινίζει:


«Αυτό εξαρτάται ήδη από τη συγκεκριμένη χώρα και τη θέση της στην Ευρώπη και στον κόσμο. Αυτός είναι ο κύριος παράγοντας. Το αν είναι καλύτερη ή χειρότερη κατάσταση στη χώρα, είτε το ένα ή το άλλο προτεινόμενο σ΄αυτήν μοντέλο – είναι ζήτημα της απόφασης του ίδιου του κράτους για κάποια βέλτιστη για την οικονομία του λύσης».

Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα, η θέση της οποίας στην παγκόσμια οικονομία της αγοράς είχε αναθεωρηθεί. Μαζί με την Ελλάδα οι εμπειρογνώμονες της Morgan Stanley Capital International υποβάθμισαν και το Μαρόκο. Η χώρα αυτή, κατά τη γνώμη τους, δεν αξίζει να ονομάζεται ακόμα ούτε καν χώρα «αναδυόμενης» οικονομίας.

Το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αντίθετα, αναβαθμίστηκαν, αν και εξακολουθούν να μην φτάνουν στην κατηγορία των ανεπτυγμένων χωρών της αγοράς. Είναι αστείο το γεγονός ότι στην ίδια ομάδα με το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα η MSCI World Index έχει κατατάξει και χώρες-μέλη της ομάδας BRICS - τη Ρωσία, τη Βραζιλία, την Ινδία και την Κίνα, κάτι, που δείχνει ακόμα μια φορά την αντικειμενική συμβατικότητα τέτοιων μεθόδων ταξινόμησης.



Posted: 16 Jun 2013 02:58 AM PDT

Το μεταφέρουμε με κάθε επιφύλαξη επειδή θεωρούμε πως είναι μάλλον ακραίο σενάριο, παρότι επιμένουν πηγές από τη ΝΔ που το διαρρέουν ότι είναι "εξαιρετικά ισχυρό". Ας το εξετάσουμε λοιπόν, έστω και ως σενάριο...

 Σύμφωνα με πηγές της... ΝΔ, το δίδυμο Βενιζέλου- Κουβέλη, που νοιώθει (και είναι) εγκλωβισμένο στις επιλογές Σαμαρά, ψάχνει να βρει μια λύση ώστε να "μαζέψει" τις αντιδράσεις που τους έχουν διαλύσει δημοσκοπικά, δίχως να πέσει η κυβέρνηση. Άλλωστε, αν η χώρα πάει σε εκλογές, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ θα έχουν να μετρούν ζημιές. Τόσο εκλογικά, όσο και ως "εικόνα", αφού θεωρούν ότι...

Θα τους "χρεωθεί" αποτυχία στο κυβερνητικό τους έργο. Γι' αυτό άλλωστε και υποχωρούν στον εκβιασμό Σαμαρά για εκλογές.

 Όπως επισημαίνουν οι ίδιες πηγές, όταν θα έρθει προς ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο για το κλείσιμο της ΕΡΤ και το άνοιγμα της ΝΕΡΙΤ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ θα επιλέξουν να μην το ψηφίσουν. Σε αυτή την περίπτωση, με 132 ψήφους, το νομοσχέδιο δεν θα περάσει και η κυβέρνηση θα κλονιστεί.

 Η επόμενη κίνηση στη σκακιέρα, θα είναι των Βενιζέλου και Κουβέλη, που θα μεταβούν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και θα του ζητήσουν να τους δώσει τη δυνατότητα να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση με τα ίδια κόμματα, αλλά με άλλο πρόσωπο επικεφαλής. Θυμηθείτε: Είναι το ίδιο σενάριο που πρότεινε ο ΓΑΠ, όταν έβλεπε ότι η εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του είχε κλονιστεί.

 Στο επόμενο "επεισόδιο", οι δύο εταίροι της σημερινής κυβέρνησης, θα ζητήσουν να μην πάει η χώρα σε εκλογές και αποσταθεροποιηθεί το πρόγραμμα και θα προτείνουν να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση στην οποία θα μετάσχουν, με πρόσωπο για πρωθυπουργό "κοινής αποδοχής". Μιας και στο νέο σχήμα που θα προκύψει, η ΝΔ θα έχει τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη, θα προτείνουν ο πρωθυπουργός να προέρχεται από τις τάξεις της. Προς το παρόν "ψιθυρίζεται" πως οι Βενιζέλος- Κουβέλης θα προτείνουν για να αναλάβει τη θέση του πρωθυπουργού, η Ντόρα Μπακογιάννη, ή ο Δημήτρης Βενιζέλος.

 Όσο ακραίο και αν μας φαίνεται αυτό το σενάριο, επισημαίνουμε κάποια γεγονότα που έχουν τη σημασία τους:
  1. Ο Αντώνης Σαμαράς είναι πρόσωπο που δεν είναι αποδεκτό από τους Αμερικανούς. Είναι ο μοναδικός πρωθυπουργός της Ελλάδας που δεν έχει γίνει ως σήμερα δεκτός στον Λευκό Οίκο (ούτε αντίστοιχα δέχθηκε Αμερικανό αξιωματούχο εδώ). Ουσιαστικά, επί πρωθυπουργίας του, οι Ελληνοαμερικανικές σχέσεις έχουν βυθιστεί στο χειρότερο σημείο της ιστορίας τους.
  2. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, αντίθετα, είναι αρεστός στους Αμερικανούς. Στην τελευταία επίσκεψή του στις ΗΠΑ, ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, δεσμεύθηκε δημοσίως πως οι ΗΠΑ θα παρέχουν δωρεάν στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ελλάδα.
  3. Καλές οι σχέσεις που έχει με τον Λευκό Οίκο και η Ντόρα Μπακογιάννη.
  4. Βενιζέλος – Κουβέλης δεν θέλουν η χώρα να πάει σε εκλογές.
  5. Οι σχέσεις του Α. Σαμαρά με τους Βενιζέλο- Κουβέλη, δεν βρίσκονται και στο καλύτερό τους σημείο…
Πηγή
Posted: 16 Jun 2013 02:28 AM PDT
Ένα μόλις βήμα πριν τον αποκαλέσουν «επικίνδυνο ψυχοπαθή» σταματάνε οι επίσημες αμερικανικές αναλύσεις που ασχολούνται με την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, πρωθυπουργού της Τουρκίας, ενώ δεν εκφράζονται και με ιδιαίτερη θέρμη, ούτε για τον Αμπντουλάχ Γκιουλ που ίσως να τον θεωρούν «σιγανό ποταμάκι» υπό προϋποθέσεις πιο επικίνδυνο και από τον πρωθυπουργό, ενώ ο τελευταίος περιτριγυρίζεται από ανίκανους και διεφθαρμένους υπουργούς και συνεργάτες! Και οι δυο ανήκουν σε ισλαμικά τάγματα – αδελφότητες… Από τη μπόρα δεν γλιτώνει ούτε ο Νταβούτογλου.

Σοκαριστικά στην κυριολεξία είναι όσα περιέχονται σε τηλεγραφήματα της αμερικανικής διπλωματικής αποστολής στην Τουρκία, κυρίως λόγω της τεράστιας απόστασης μεταξύ των πεποιθήσεων της γραφειοκρατίας και της επίσημης πολιτικής, όπως τουλάχιστον αυτή φαίνεται από τη διακηρυκτική πολιτική των ΗΠΑ και τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται οι Αμερικανοί επίσημοι στους ισλαμιστές της Άγκυρας.

Το σχετικό δημοσίευμα βρίσκεται στον ιστοχώρο «turkishnews.com» και επικαλείται το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, αν και το σχετικό κείμενο έχει μεταφραστεί από τη γερμανική γλώσσα (από το Der Spiegel), όπως διευκρινίζεται σχετικά. Προσπαθώντας να το αποδώσεις όσο το δυνατόν πιο πιστά, το αδιέξοδο είναι απόλυτο, αφού δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις, τι να πρωτοαναφέρεις.

Οι Αμερικανοί φέρονται να πιστεύουν ότι ο Ερντογάν δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένας «πεινασμένος» για εξουσία και ισχύ ισλαμιστής, περιτριγυρισμένος από διεφθαρμένους, αγράμματους και ανίκανους υπουργούς, ενώ η κυβέρνησή του είναι διαιρεμένη! Επίσης, οι ΗΠΑ δεν πιστεύουν ότι υπάρχει ποτέ πιθανότητα η Τουρκία να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρεμπιπτόντως, οι Αμερικανοί χαρακτηρίζουν ως «γελοία» και την τουρκική αντιπολίτευση.
Τηλεγράφημα της πρεσβείας προς το State Department τον Μάιο του 2005, αναφέρει ότι ο Ερντογάν δεν έχει καν μια ρεαλιστική κοσμοθεωρία. Πιστεύει ότι τον έχει επιλέξει ο θεός να ηγηθεί της Τουρκίας. Την πληροφόρησή του την λαμβάνει αποκλειστικά από ισλαμιστικές εφημερίδες. Το στράτευμα και οι μυστικές υπηρεσίες δεν του στέλνουν κάποιες από τις εκθέσεις τους (υπενθυμίζουμε, μιλάμε για το 2005). Δεν εμπιστεύεται απολύτως κανέναν, τόσο πολύ που κάποιος καλός γνώστης του Τούρκου πρωθυπουργού, φέρεται να έχει πει στους Αμερικανούς, «ο Ταγίπ πιστεύει στον Θεό… δεν τον εμπιστεύεται όμως»!

Τα έγγραφα αυτά αναφέρονται και στις αναπόδεικτες καταγγελίες για διαφθορά σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και στην οικογένεια Ερντογάν, παρά τις περί του αντιθέτου προεκλογικές διακηρύξεις. Οι καταγγελίες που δέχθηκαν οι Αμερικανοί δεν αποδείχθηκαν και δεν αποκλείεται οι πληροφοριοδότες να ήθελαν να συκοφαντήσουν τον Ερντογάν. Ωστόσο, οι πληροφορίες και μόνο, αναφέρει το δημοσίευμα, βοήθησαν στη διαμόρφωση της αμερικανικής εικόνας για την Τουρκία.

Ανώτατος κρατικός σύμβουλος φέρεται να έχει αναφέρει σε Αμερικανό συνομιλητή του, ότι ο Ερντογάν πλούτισε από την αποκρατικοποίηση κρατικού διυλιστηρίου, ενώ πηγή στο υπουργείο Ενέργειας, ανέφερε ότι ο Ερντογάν πίεσε τους Ιρανούς να υπογράψουν συμφωνία με για την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου με τουρκική εταιρία που εξειδικεύεται στη κατασκευή λιμένων (!) την οποία έχει παλιός φίλος του από το σχολείο.

Άλλες κατηγορίες τον ήθελαν να βρίσκεται πίσω από οχτώ λογαριασμούς σε ελβετικές τράπεζες και άλλες ότι Τούρκος επιχειρηματίας πληρώνει για τις σπουδές των παιδιών του στις ΗΠΑ. Για τον πλούτο του πρωθυπουργού, από το AKP αναφέρουν πως ό,τι κατέχει είναι από δώρα των καλεσμένων στον γάμο του γιου του! Πώς να μην αναφέρουν μετά στις εκθέσεις τους οι Αμερικανοί ότι οι εξηγήσεις χωλαίνουν…

Άλλη εικασία – κατηγορία αφορά την ομάδα Τραμπζονσπόρ στην οποία φέρεται να έστειλε δικό του πρόεδρο τον οποίο χρηματοδοτούσε από μυστικά κονδύλια για να παίρνει καλύτερους ποδοσφαιριστές και να διακριθεί, με στόχο να… ξεπεράσει σε δημοτικότητα τον δήμαρχο που είχε κατορθώσει να νικήσει τον υποψήφιο του AKP στις δημοτικές εκλογές! Τρελά πράγματα… Ο Ερντογάν φέρεται να αμφισβητεί και την αξιοπιστία των Wikileaks που έφεραν στο φως της δημοσιότητας τις αμερικανικές εκθέσεις για τον ίδιο και την κυβέρνησή του…

Εν κατακλείδι, εντυπωσιακό είναι το ότι οι Αμερικανοί φέρονται να πιστεύουν ότι ο Ερντογάν ίσως και να μην είναι όσο επικίνδυνος είναι ο Γκιουλ, που είναι ο πιο «ιδεολόγος ισλαμιστής» και πιο αντι-δυτικός ανάμεσα στους δυο πολιτικούς! Εκμεταλλεύεται το ότι μιλάει αγγλικά και προβάλλει τον εαυτό του ως μετριοπαθή πολιτικό, ενώ υπονομεύει τον Ερντογάν με κάθε ευκαιρία.

Ούτε ο Νταβούτογλου γλιτώνει όμως από τη σφοδρή αμερικανική κριτική. Δεν καταλαβαίνει και πολλά από πολιτική πέραν της Άγκυρας, αναφέρεται χαρακτηριστικά. Ο νεοθωμανισμός του είναι πολύ πιο επικίνδυνος στα μάτια των Αμερικανών από ότι… στα δικά μας! 

Δεν φαίνεται να διαφωνεί και πολύ όταν στελέχη του AKP εμφανίζονται να υποστηρίζουν την τουρκική ένταξη στην ΕΕ για να προωθήσουν το Ισλάμ στην Ευρώπη! Τηλεγράφημα στα τέλη του 2004 περιέγραφε τις απόψεις μέλους του AKP που έβλεπε ως ρόλο της Τουρκίας να… ανακαταλάβει την Ανδαλουσία (στην Ισπανία!!!) και να εκδικηθεί για την ήττα κατά την πολιορκία της Βιέννης το 1683!!!

Δεν χρειάζονται σχολιασμό όσα προηγήθηκαν. Κι εάν κανείς πει «περσινά ξινά σταφύλια», δηλαδή λίγο ως πολύ έχουν ξαναγραφτεί, μένει το ερώτημα για ποιον λόγο έρχονται στην επιφάνεια ξανά, σε αυτή τη συγκυρία. Το πραγματικό ερώτημα είναι για τους Έλληνες πολιτικούς και όσους υποστηρίζουν την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλήθεια, εάν διαβάσουν το ανωτέρω κείμενο με τα στοιχεία που δίνουν οι σύμμαχοί τους Αμερικανοί, πόσο άνετα θα αισθανθούν με τις πεποιθήσεις τους; Ή μήπως προβάλλουν τις επιθυμίες τους ξεχνώντας ότι η πολιτική δεν είναι η τέχνη του ευκταίου, αλλά του εφικτού; Πόσο θα διαρκέσει ακόμα η αφασία στην Ελλάδα;

Πηγή Defence-Point
Posted: 16 Jun 2013 01:58 AM PDT

Ενώ στην Ουάσιγκτον παρακολουθούν με αγωνία τις εξελίξεις στην Τουρκία και απαιτούν αυτοσυγκράτηση από την κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν και σεβασμό του δικαιώματος της έκφρασης γνώμης, στην Κωνσταντινούπολη σημειώθηκαν αιματηρές συμπλοκές τη νύχτα του Σαββάτου μεταξύ των διαδηλωτών και της Αστυνομίας. Οι δυνάμεις ασφαλείας του Ερντογάν κτύπησαν με δακρυγόνα και αντλίες νερού στην πλατεία Ταξίμ και το πάρκο Γκεζί, απομακρύνοντας τους συγκεντρωθέντες.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η αμερικανική πρεσβεία στην Αγκυρα ενημέρωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι η κατάσταση είναι επικίνδυνη ενώ ενημερώθηκε και ο Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα, μετά την επιστροφή του στο Λευκό Οίκο από αγώνα γκόλφ.

Ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι "όποιος μπαίνει στην πλατεία Ταξίμ θα αντιμετωπίζεται ως τρομοκράτης". Πάντως, εκατοντάδες άνθρωποι προσπαθούσαν να περάσουν τη γέφυρα του Βοσπόρου στην ευρωπαϊκή πλευρά της Πόλης αντιμετωπίζοντας τους φανατισμένους αστυνομικούς, οι περισσότεροι εκ των οποίων ανήκουν στο κόμμα του Ερντογάν.

Στην Άγκυρα, διαδηλωτές έκαναν καθιστική διαμαρτυρία με σημαίες, πανό και φωνάζοντας συνθήματα εναντίον του Τούρκου Πρωθυπουργού. Για εκατοντάδες τραυματίες και πολλές προσαγωγές κάνει λόγο η Πλατφόρμα Αλληλεγγύης Ταξίμ. Αναφέρει πως στην έφοδο της αστυνομίας ασκήθηκε «βία που αρμόζει σε κατάσταση πολέμου».

Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης εκκένωσης στην Κωνσταντινούπολη επικράτησε πανικός. Μεταξύ των διαδηλωτών ήταν και οικογένειες με παιδιά. Στο πλευρό των διαδηλωτών βρίσκονται τα συνδικάτα, που προγραμματίζουν απεργία για την Δευτέρα.

Οι διαδηλωτές ετοιμάζουν νέα μαζική διαμαρτυρία στην πλατεία Ταξίμ για το απόγευμα της Κυριακής. Εκείνη την ώρα στην πλατεία Καλιτσεσμέ, θα γίνει συγκέντρωση οπαδών του Πρωθυπουργού Ερντογάν.

Σύμφωνα με το ΕΘΝΟΣ, δεν πέρασαν παρά μερικές ώρες από το τελεσίγραφο του Τούρκου πρωθυπουργού, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς τους διαδηλωτές και η τουρκική αστυνομία μπήκε στην πλατεία Ταξίμ και στο πάρκο Γκεζί, ρίχνοντας δακρυγόνα και νερό για να απομακρύνει τον κόσμο, ενόψει της συγκέντρωσης του κυβερνώντος κόμματος στην Κωνσταντινούπολη την Κυριακή. Ακολούθησαν συγκρούσεις σε διάφορα σημεία της πόλης, μετά την επιχείρηση εκκένωσης.

Αστυνομικοί με υποστήριξη τεθωρακισμένων απέκλεισαν την πλατεία Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη, ενώ από τα μεγάφωνα οι αρχές καλούσαν τον κόσμο να αποχωρήσει. Έπειτα, οι δυνάμεις ασφαλείας μπήκαν στο διπλανό πάρκο Γκεζί όπου έχουν κατασκηνώσει οι διαδηλωτές εδώ και πάνω από δυο εβδομάδες, όταν ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες.

Ανταποκριτής του BBC μεταδίδει ότι οι αστυνομικοί προχώρησαν αργά, φορώντας αντιασφυξιογόνες μάσκες και κρατώντας ασπίδες εν μέσω νέφους από δακρυγόνα. Οι περισσότεροι διαδηλωτές επέλεξαν να φύγουν γρήγορα για να μην τραυματιστούν. Κάποιοι συγκεντρώθηκαν εκ νέου σε κοντινούς δρόμους, αλλά η αστυνομία έριξε και άλλα δακρυγόνα για να τους διαλύσει, ενώ κυνήγησε τους διαδηλωτές που βρήκαν καταφύγιο σε κοντινά ξενοδοχεία. Μάλιστα ορισμένοι ακτιβιστές κατήγγειλαν ότι από τις αντλίες νερού και τα δακρυγόνα δεν γλίτωσε ούτε ο ιατρικός εξοπλισμός.

Συγκρούσεις ξέσπασαν σε διάφορα σημεία της πόλης, με τους διαδηλωτές να ανάβουν φωτιές και να ξηλώνουν πεζοδρόμια και μεταλλικούς φράχτες, ώστε να τους χρησιμοποιήσουν σαν οδοφράγματα, ενώ φώναζαν «Ταγίπ, παραιτήσου!».

Σύμφωνα με μάρτυρες, η χθεσινή, ήταν μια από τις χειρότερες νύχτες από την έναρξη της κατάληψης του πάρκου πριν από 18 ημέρες. Διαμαρτυρίες διοργανώθηκαν και στην Άγκυρα, όπου χιλιάδες άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους σε ένδειξη συμπαράστασης προς τους διαδηλωτές στην Κωνσταντινούπολη.
Σύμφωνα με το ΕΘΝΟΣ, ιατρικές πηγές εκτιμούν ότι τέσσερις άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και περίπου 5000 άνθρωποι έχουν τραυματιστεί από τις 31 Μαΐου όταν ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες.

Αντιδρώντας στην επέμβαση της αστυνομίας, η συνομοσπονδία δημοσίων υπαλλήλων (KESK) καλεί σε πανεθνική απεργία την Δευτέρα, ενώ και άλλο συνδικάτο εξετάζει την συμμετοχή του στις κινητοποιήσεις.

Η τελευταία αστυνομική επιχείρηση ήρθε λίγες μόλις ώρες αφότου ο Ερντογάν προειδοποίησε τους διαδηλωτές να εκκενώσουν την πλατεία πριν την προγραμματισμένη για την Κυριακή συγκέντρωση του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ.
«Αύριο έχουμε την συγκέντρωσή μας στην Κωνσταντινούπολη. Το λέω ξεκάθαρα: η πλατεία Ταξίμ πρέπει να εκκενωθεί, αλλιώς οι δυνάμεις ασφαλείας ξέρουν πώς να την εκκενώσουν» είχε δηλώσει το Σάββατο ο Ερντογάν, μιλώντας σε οπαδούς του, σε συγκέντρωση στην Άγκυρα.

Προηγουμένως, οι διαδηλωτές, είχαν αποφασίσει να συνεχίσουν την κατάληψη του πάρκου Γκεζί, το οποίο βρίσκεται κοντά στην Ταξίμ, παρά την υπόσχεση που απέσπασε αντιπροσωπεία τους από τον Τούρκο πρωθυπουργό, ότι βάζει προσωρινά «στον πάγο» τα σχέδια ανάπλασης που έγιναν και η αφορμή για να ξεσπάσουν οι διαμαρτυρίες.
«Θα συνεχίσουμε την αντίσταση για χάρη κάθε αδικίας που λαμβάνει χώρα στην πατρίδα μας» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η πλατφόρμα αλληλεγγύης Ταξίμ, τα μέλη της οποίας συνάντησαν τον Ερντογάν. Η απόφαση ελήφθη τα ξημερώματα του Σαββάτου μετά από πολύωρες συζητήσεις.

Πηγές: Εθνος (και φωτογραφία), CNN, BBC, Euronews, http://www.cna.org.cy/
Posted: 16 Jun 2013 01:35 AM PDT
Στον εξοπλισμό των σύρων ανταρτών θα προχωρήσει η Ουάσιγκτον, έχοντας πλέον καταλήξει ότι ο Μπασάρ αλ Άσαντ έχει ξεπεράσει επανειλημμένως την «κόκκινη γραμμή» της χρήσης χημικών όπλων. Ο Ramzy Mardini σχολιάζει γιατί αυτό δεν είναι και τόσο καλή ιδέα για τον Ομπάμα.
Σύμφωνα με τον Μπιλ Κλίντον, ο Μπαράκ Ομπάμα κινδυνεύει να μοιάζει με «ανόητο» αν αποφασίσει να μην επέμβει στρατιωτικά στον συνεχιζόμενο εμφύλιο πόλεμο στη Συρία.
Παρομοιάζοντας την κατάσταση με την απόφασή του να παρέμβει στο Κοσσυφοπέδιο το 1999, ο Κλίντον δήλωσε προ ημερών ότι αν δεν είχε χρησιμοποιήσει βία για να σταματήσει την εκστρατεία εθνοκάθαρσης της Σερβίας, οι επικριτές του θα έλεγαν: «Θα μπορούσε να σταματήσει ρίχνοντας μερικές βόμβες. Γιατί δεν το έκανε;» Ο Κλίντον πιστεύει ότι ο Ομπάμα θα μπορούσε να καταλήξει να μοιάζει με «κότα» αν δεν παρέμβει. Και έτσι φαίνεται ότι θα δράσει.

Η πρόσφατη ανακατάληψη της στρατηγικής πόλης Κουσέιρ από δυνάμεις πιστές στην κυβέρνηση του Μπασάρ αλ-Άσαντ και η δημόσια αναγνώριση του Λευκού Οίκου ότι έχουν χρησιμοποιηθεί χημικά όπλα από το συριακό καθεστώς – ξεπερνώντας έτσι την «κόκκινη γραμμή» – έπεισαν τον Ομπάμα να υιοθετήσει το δόγμα της παρέμβασης και να παρέχει όπλα στους αντάρτες. Δεν θα έπρεπε.

Μην έχοντας μια μεγάλη στρατηγική, ο Ομπάμα έχει γίνει θύμα της ρητορικής παγίδευσης κατά τη διάρκεια της Αραβικής Άνοιξης – από το να καλεί τους ξένους ηγέτες να φύγουν (χωρίς σχέδιο εκδίωξής τους διά της βίας) ως το να τραβά κόκκινες γραμμές σχετικά με τη χρήση των χημικών όπλων και στη συνέχεια να είναι υποχρεωμένος να εκπληρώσει την απειλή.

Επί δύο χρόνια σχεδόν, η κυβέρνηση Ομπάμα υποστηρίζει ότι  το συριακό καθεστώς «έχει χάσει κάθε νομιμότητα» και «έχει προσκολληθεί στην εξουσία». Και όμως, έχει αντέξει εκπληκτικά. Αυτό συμβαίνει γιατί κανείς ισχυρισμός δεν είναι πραγματικά ακριβής. Ο Άσαντ εξακολουθεί να έχει ισχυρή υποστήριξη από πολλούς Σύριους, συμπεριλαμβανομένων μελών της σουνιτικής αστικής τάξης. Ενώ η βοήθεια που δέχεται η Συρία από εξωτερικούς συμμάχους της, όπως το Ιράν και η Ρωσία, είναι σημαντική.

Όσοι υποστηρίζουν την παρέμβαση τείνουν να αποσπάνε τις ενέργειές τους από τις μακροχρόνιες συνέπειες. Η μυωπία αυτή συνυπάρχει συχνά με τη διαδεδομένη παρανόηση του πολιτικού και πολιτιστικού πλαισίου του τόπου που θέλουν να παρέμβουν. Και τα δύο αυτά προβλήματα υπάρχουν στην σημερινή προσέγγιση των ΗΠΑ στη Συρία. Η συριακή επανάσταση δεν είναι δημοκρατική ή κοσμική. Τα περισσότερα από 90.000 θύματα είναι το αποτέλεσμα του εμφυλίου πολέμου, δεν είναι γενοκτονία – και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν διαπραχθεί και από τις δύο πλευρές.

Επιπλέον, οι επαναστάτες δεν έχουν την υποστήριξη ή την εμπιστοσύνη μιας σαφούς πλειοψηφίας του πληθυσμού και η αντιπολίτευση δεν είναι ούτε αξιόπιστη ούτε αντιπροσωπευτική. Η εθνοκάθαρση κατά των μειονοτήτων είναι πιο πιθανό να συμβεί υπό την ηγεσία των ανταρτών της κυβέρνησης παρά υπό τον Άσαντ. Επίσης, η πιθανότητα να πέσουν τα χημικά όπλα στα χέρια των τρομοκρατικών ομάδων γίνεται όλο και μεγαλύτερη καθώς το καθεστώς εξασθενεί. Και τέλος, μια νίκη των ανταρτών είναι πιο πιθανό να αποσταθεροποιήσει το Ιράκ και τον Λίβανο, ενώ η αναπόφευκτη αποσταθεροποίηση στην μετα-Άσαντ  εποχή αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για το Ισραήλ από το status quo.

Από την εισβολή του 2003 στο Ιράκ η αμερικανική εξωτερική πολιτική έχει να βιώσει μία  τόσο σημαντική στρατηγική πρόκληση.

Ο υπεύθυνος ρόλος μιας μεμονωμένης υπερδύναμης δεν είναι να διαλέξει πλευρά σε έναν εμφύλιο πόλεμο. Είναι να βοηθήσει στην επίλυση των συγκρούσεων, διατηρώντας παράλληλα μια πολιτική ουδετερότητας. Αντ 'αυτού, οι Ηνωμένες Πολιτείες πήραν το μέρος της μιας πλευράς σε μια  περιφερειακή θρησκευτική σύγκρουση, υποδαυλίζοντας ακούσια την ύβρη των Σουνιτών και τον φόβο των Σιιτών – τα ίδια αποτελέσματα (αλλά αντίστροφα) που προκλήθηκαν από τη συμμετοχή της Αμερικής στον πόλεμο του Ιράκ.

Σε αντίθεση με την Τυνησία, την Αίγυπτο και τη Λιβύη, η επανάσταση στη Συρία αφορά την υποβάθμιση μιας σεχταριστικής πολιτικής τάξης και συνεπώς διαταράσσει την εύθραυστη θρησκευτική ισορροπία στην περιοχή. Η απουσία επίγειων δυνάμεων, η προμήθεια όπλων στους αντάρτες ή η θέσπιση ζώνης απαγόρευσης πτήσεων είναι ημίμετρα τα οποία είναι απίθανο να δώσουν ένα τέλος που εξυπηρετεί τα αμερικανικά συμφέροντα ή να αλλάξουν γνώμη στον Άσαντ και να παραιτηθεί – ενώ παράλληλα κάνουν ακόμα πιο θανάσιμη τη σύγκρουση χωρίς να συμβάλλουν σε ένα αποφασιστικό τέλος. Και το πιο σημαντικό, εξοπλίζοντας τους αντάρτες ο Ομπάμα, όχι μόνο τοποθετεί τις Ηνωμένες Πολιτείες σε ανοικτό διαμεσολαβητικό πόλεμο με τη Ρωσία και το Ιράν, αλλά και αυξάνει τις  προκλήσεις και κατά συνέπεια θέτει σε κίνδυνο ευρύτερα και πιο σημαντικά αμερικανικά συμφέροντα.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η αποδυνάμωση των συμμάχων του  Άσαντ, όπως το Ιράν και η Χεζμπολάχ, είναι προς το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών. Αλλά η παρέμβαση στη Συρία θα μπορούσε να βλάψει επίσης πολύ πιο σημαντικούς αμερικανικούς στόχους, όπως την εξασφάλιση της συνεργασίας της Ρωσίας για την αντιμετώπιση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και τη διατήρηση της σταθερότητας στο Ιράκ. Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος η παρέμβαση να γίνει αντιπαραγωγική. Η ενδυνάμωση των ευνοημένων από τις ΗΠΑ επαναστατικών δυνάμεων ώστε να αντιμετωπίσουν την επιρροή των σκληροπυρηνικών ισλαμικών ομάδων που επίσης αγωνίζονται εναντίον του Άσαντ, μπορεί να αποτύχει και να εντείνει τις αντιπαλότητες, ανοίγοντας ακόμη περισσότερο τα ρήγματα του εμφυλίου πολέμου και στρέφοντας τους ολοένα και πιο κυρίαρχους σκληροπυρηνικούς ισλαμιστές εναντίον των ανταρτών που υποστηρίζονται από τη Δύση. Αν συμβεί αυτό, ο Άσαντ θα πολεμά τους αντάρτες που θα πολεμούν μεταξύ τους.

Περιέργως, παρά το γεγονός ότι δεσμεύθηκε να εξοπλίσει τους αντάρτες, ο Ομπάμα δεν έχει ακόμη εξαντλήσει τις διπλωματικές προσπάθειες, οι οποίες ήταν ανεπαρκείς από την αρχή. Οι ενέργειες και η ρητορική του Λευκού Οίκου στερούνται βασικές προϋποθέσεις της διπλωματίας. Από τη στιγμή που ζήτησαν την παραίτηση Άσαντ τον Αύγουστο του 2011, οι Ηνωμένες Πολιτείες παραιτήθηκαν πλήρως από τον ρόλο ενός αξιόπιστου διαιτητή – το βασικό συστατικό για να κινηθεί τελικά ένας εμφύλιος πόλεμος προς τον καταμερισμό των εξουσιών. 
Στη συνέχεια, η Ουάσιγκτον επέμεινε ότι η αποχώρηση του Άσαντ ήταν απαραίτητη για μια πολιτική μετάβαση. (Η θέση της εξελίχθηκε μόλις πρόσφατα: τώρα η Αμερική πιστεύει ότι οι διαπραγματεύσεις πρέπει να τελειώσουν με την αναχώρηση του Ασαντ). Αλλά ποιο είναι το νόημα των διαπραγματεύσεων για μια πολιτική διευθέτηση εάν το αποτέλεσμα είναι ήδη προκαθορισμένο; Προκειμένου να κερδίσει έδαφος η διπλωματία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, και όχι η Ρωσία, πρέπει να κάνουν το μεγαλύτερο συμβιβασμό και να ανακαλέσουν την απαίτησή τους να παραιτηθεί ο Άσαντ ως προκαθορισμένο αποτέλεσμα.

Η τρέχουσα θητεία του ως πρόεδρος λήγει τον Μάιο του 2014, κάτι που θα μπορούσε να προσφέρει έναν αξιόπιστο μηχανισμό για να πραγματοποιηθεί μια πολιτική μετάβαση, διατηρώντας παράλληλα τα θεσμικά όργανα του κράτους ανέπαφα. Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία συμφωνούσαν σε αυτό, οι διαπραγματεύσεις θα μπορούσαν στη συνέχεια να επεκταθούν με τη συμμετοχή των περιφερειακών σουνιτικών και σιϊτικών δυνάμεων, που θα μπορούσαν να χαλιναγωγήσουν τους αντιπροσώπους τους στη Συρία, και, τέλος, σε τοπικό επίπεδο, να μεσολαβήσουν μεταξύ του Άσαντ και των ανταρτών.

Ο Ομπάμα θα ήταν σοφό να δώσει πρώτα μια ισχυρή διπλωματική ώθηση και μετά να υποκύψει στην αφέλεια των υποστηρικτών της παρέμβασης και επικριτών του. Η παρέμβαση στη Συρία δεν θα τελειώσει όπως τελείωσε το Κοσσυφοπέδιο για τον Κλίντον. Η Συρία είναι σαν το Ιράκ, μόνο που είναι χειρότερη.
Posted: 16 Jun 2013 01:14 AM PDT

Η τρικομματική-μνημονιακή-προδοτική Κυβέρνηση επί μακρόν χρονικό διάστημα μας «παπάριασε» το κεφάλι με τα αναπτυξιακά και επενδυτικά ταξίδια του Σαμαρά στο Κατάρ και την Κίνα. Δυο ταξίδια που όπως, αποδείχτηκε ήταν άνθρακες ο θησαυρός και στο τέλος της διαδρομής τους είχαν το κλείσιμο του ματιού στους Αμερικανούς, οι οποίοι δεν δέχονται στις ΗΠΑ τον Πρωθυπουργό μας μέχρις ότου τους δείξει δείγματα συνέπειας και υποταγής στις πολιτικές τους. Σ΄ αυτό το πλαίσιο υποταγής στον Αμερικανικό παράγοντα εντάσσεται η παταγώδης αποτυχία πώλησης της ΔΕΠΑ στους Ρώσους της Gazprom, που ήταν και οι μόνοι που πραγματικά είχαν δείξει έμπρακτο ενδιαφέρον (*). Αυτό το ενδιαφέρον υποδηλώθηκε και από τα τρία αλλεπάλληλα ραντεβού που είχε ο Σαμαράς με τον ισχυρό άντρα της Gazprom (Μίλερ) στην Αθήνα και στο Μέγαρο Μαξίμου. Αλλά πώς να υλοποιηθεί αυτή η συμφωνία, από τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είχε δώσει την έγκρισή της και το Ελληνικό κράτος είναι υπό την απόλυτη κυριαρχία της; Αυτό το ναυάγιο είναι συνέχεια της αθέτησης και τελικά ακύρωσης, από την κυβέρνηση Παπανδρέου που προέκυψε από τις εκλογές του 2009, δυο μεγάλων ενεργειακών συμφωνιών, οι οποίες θα μας προσέδιδαν πολλαπλά οικονομικά και πολιτικά οφέλη από τη στιγμή που θα κάναμε ισότιμο ενεργειακό εταίρο μας (50% ΔΕΣΦΑ,50% Gazprom) τη διαχρονικά ομόδοξη και ομόθρησκη, με πολλά κοινά σημεία στις παραδόσεις και τον πολιτισμό, χώρα της Ρωσίας. Ταυτόχρονα, θα ετίθετο κόκκινη γραμμή στο φθαρμένο και ξεπερασμένο από το χρόνο περιβόητο «ανήκομεν εις την δύση», του πρεσβύτερου, Κωνσταντίνου Καραμανλή και θα οροθετείτο πως ανήκουμε εκεί όπου είναι το συμφέρον της πατρίδος μας.

Πιο συγκεκριμένα: Στις 7 Φεβρουαρίου 2007 στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας, συμφωνήθηκε μεταξύ Ρωσίας, Ελλάδος και Βουλγαρίας η κατασκευή του διαβαλκανικού αγωγού μεταφοράς αργού πετρελαίου από το Βουλγαρικό λιμάνι του Μπουργκάς στην Αλεξανδρούπολη. Ακολούθως, στις 17 Μαρτίου 2007 στην Αθήνα, οι τρεις χώρες υπογράφουν την τελική συμφωνία κατασκευής του αγωγού που το χρονοδιάγραμμα όριζε την αποπεράτωσή του στο τέλος του 2010. Στη συνέχεια στις 25 Ιουλίου 2007, στην Κωνσταντινούπολη, συμφωνήθηκε από τους Πρωθυπουργούς της Ελλάδος (Καραμανλή) και της Ρωσίας (Πούτιν) η κατασκευή και εκμετάλλευση του αγωγού φυσικού αερίου South Streem. Στις 30 Ιουνίου 2008, στη Μόσχα, οι Πρωθυπουργοί των δυο παραπάνω χωρών υπέγραψαν την επίσημη διακρατική συμφωνία του South Streem. Ο Ρωσικός αγωγός φυσικού αερίου θα διερχόταν στον Ελληνικό χώρο από τη Βουλγαρία και μέσω της Μακεδονίας και της Ηπείρου θα κατέληγε στην Ηγουμενίτσα. Είχε προβλεφθεί πως το 2014 θα είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή του και θα άρχιζε άμεσα η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου που τελικό προορισμό θα είχε την Ιταλία. Ο αγωγός θα παρείχε δέκα δις κυβικά μέτρα φυσικό αέριο το χρόνο και την εκμετάλλευση θα είχαν κατά 50% οι εταιρείες ΔΕΣΦΑ και η Gazprom (Ρωσική). Οι επίσημες αυτές διακρατικές συμφωνίες ήταν τεράστιο βήμα για την Ελλάδα και τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό ως προς την οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας, μιας και αποτελούσαν τότε τα μεγαλύτερα αναπτυξιακά έργα της Νότιας και Κεντρικής Ευρώπης.

Από την άλλη μεριά το μεγάλο ερώτημα που τίθεται, όσον αφορά την πώληση της ΔΕΣΦΑ, είναι εάν η κυβέρνηση θα ενδώσει στην μοναδική προσφορά (που ακούγεται πως είναι πολύ χαμηλή) που κατατέθηκε από την Αζέρικη SOCAR. Η αποδοχή αυτής της πρότασης είναι το εκβιαστικό δίλλημα προς την κυβέρνηση, προκειμένου να «περάσει» από τη χώρα μας ο αγωγός ΤΑP. Όμως, μια τέτοια συμφωνία, ελλοχεύει μέγα Εθνικό κίνδυνο, από τη στιγμή που οι Αζέροι είναι Τούρκοι και κινδυνεύουμε να μετατραπούμε σε ενεργειακό δορυφόρο της Τουρκίας με τις ευλογίες των Αμερικανών.

Συνεπώς, διαπιστώνουμε πως η τρικομματική-μνημονιακή-προδοτική Κυβέρνηση Σαμαρά, όπως η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι δέσμιοι και δεν μπορούν να απαλλαγούν από το «Αμερικάνικο όνειρο» που οδηγεί την Ελλάδα τόσες δεκαετίες. Το σκληρό πόκερ στο γεωστρατηγικό πεδίο πολιτικής καλά κρατεί και ο ορυκτός μας πλούτος θα πρέπει να είναι ελεγχόμενος από τη Δύση. Το σχέδιο των «εταίρων μας» της ΕΕ και των Αμερικανών βαδίζει προς το τέλος του. Η ώρα της εξόρυξης των πετρελαίων και του φυσικού αερίου θα πρέπει να δοθεί στους Αμερικανούς, προκειμένου να χτιστεί η νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία, που πάντοτε τους ήτανε πιστή. Η διχοτόμηση του Αιγαίου προς όφελος Αμερικανών και Τούρκων είναι προ των πυλών, όταν η πατρίδα μας καθημερινά παραχωρείται όλο και πιο πολύ στις διεθνείς αγορές και μειώνονται οι αμυντικές της αντιστάσεις. Και οι κύριοι της τρικομματικής πανηγυρίζουν επειδή πέτυχαν τον σκοπό τους, που ήταν να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη και το ευρώ. Πανηγυρίζουν επειδή πέτυχαν τους στόχους τους, που ήταν η απεμπόληση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και η παντελής εξαθλίωση των πολιτών. Πανηγυρίζουν επειδή ενώ φτωχοποίησαν την κοινωνία, κανείς πολιτικός λιγδιάρης δεν τιμωρήθηκε για τα εγκλήματά του. Αυτό το πολιτικό σύστημα ζει και βασιλεύει για να υπηρετεί τα Αμερικανικά συμφέροντα.

Ωστόσο, μέσα σε αυτό το ομιχλώδες τοπίο που διαμορφώνεται από την τρικομματική-μνημονιακή-προδοτική Κυβέρνηση Σαμαρά, δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα άλλη αξιόπιστη λύση που θα προστατεύσει την Εθνική κυριαρχία της χώρας, που θα μπορέσει να καταργήσει τα μνημόνια και θα δημιουργήσει προϋποθέσεις ανάπτυξης προκειμένου να επαναφέρει τους μισθούς και τις συντάξεις σε αξιοπρεπή επίπεδα διαβίωσης. Άλλωστε, ποιός Έλληνας μπορεί να πειστεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ (που δημοσκοπικά αρκετές φορές έρχεται πρώτο κόμμα) και ο Mister Alexis θα υλοποιήσουν τα παραπάνω, όταν έχουν διαφοροποιήσει τις προεκλογικές θέσεις τους μετά την επιστροφή τους από τα ταξίδια σε Γερμανία και ΗΠΑ; Όταν στην πρόταση για τη συγκρότηση Επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης για τη λίστα Λαγκάρντ, ζητήθηκε η διερεύνηση των ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών για τους Γ. Παπακωνσταντίνου και Ε. Βενιζέλου και όχι για τον Γ.Παπανδρέου, ο οποίος απολαμβάνει διεθνούς ασυλίας για τα εγκλήματά που διέπραξε κατά του Ελληνικού λαού;

Βέβαια, το παραπάνω συμπέρασμα, δηλαδή περί της μη αξιόπιστης πολιτικής μετεκλογικής λύσης από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ δεν σημαίνει πως ο Σαμαράς και ο Τσίπρας επιθυμούν τις εκλογές. Επειδή όμως, τα προβλήματα της κοινωνίας αυξάνουν δραματικά και συσσωρεύεται μεγάλη οργή στον κόσμο, πιθανότατα να θελήσει να πάρει αυτό το αποστεωμένο πολιτικό σύστημα χρόνο ζωής, διορίζοντας στα πρότυπα της Κυβέρνησης Παπαδήμου, μια νέα Κυβέρνηση ειδικού σκοπού. Μια κυβέρνηση που θα στηριχτεί σε τεχνοκράτη, όπως επί παραδείγματι ο Προβόπουλος ή και σε πολιτική λύση που θα ακούει στο όνομα του πλέον, αγαπημένου παιδιού των Αμερικανών, της Ντόρας Μπακογιάννη (ως γνωστόν την Ελλάδα κυβερνούν οι επί πολλά χρόνια παροπλισμένοι από το σύστημα, πολιτικοί)!

(*) αν και τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία όπως, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ κ.α. δεν κοστολογούνται και θα έπρεπε να παραμείνουν στο Ελληνικό Δημόσιο, από τη στιγμή που αποτελούν στρατηγικού χαρακτήρα οργανισμούς για την άμυνα της χώρας μας!

Επικοινωνία με τον συντάκτη
twitter: @egerssi
E-mail: egerssi@otenet.gr

Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)