3 Απρ 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους! 2-4-13

Posted: 02 Apr 2013 01:18 PM PDT
Η Θεολογική σχολή της Χάλκης είναι πρόβλημα της Τουρκίας και όχι της Ελλάδας
Τον Ιούλιου περασμένου έτους, στο περιθώριο της επίσημης επισκέψεώς του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο κ. Γκιορμέζ (πρόεδρος της Διευθύνσεως Θρησκευτικών Υποθέσεων) δήλωσε ότι «δεν ταιριάζει στο μέγεθος της Τουρκίας οποιαδήποτε θρησκευτική κοινότητα να έχει την ανάγκη άλλων χωρών για να εκπαιδεύσει τους ιερωμένους της». Ο κ. Τσελίκ δήλωσε μάλιστα ότι «το κλείσιμο της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης το 1971 ήταν λάθος και το μη άνοιγμά της άλλο ένα λάθος».

Σήμερα, εννέα μήνες μετά, η εθνικιστική πολιτική της Άγκυρας μέσω του γνωστού (υπόπτου για δηλώσεις που δεν είναι μόνο γεμάτος θράσος αλλά και ηλιθιότητα) αντιπροέδρου της τουρκικής κυβέρνησης Μπεκίρ Μπόζνταγ, το άνοιγμα της Σχολής της Χάλκης γίνεται αιχμή του δόρατος για την τουρκική εξωτερική πολιτική, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ μέσω των συγκεκριμένων δηλώσεων ο τούρκος κυβερνητικός αξιωματούχος θέτει θέμα συσχετισμού της Σχολής της Χάλκης με την Ελληνική Θράκη και την μουσουλμανική μειονότητα, την οποία σε μία ευθεία πρόκληση χαρακτηρίζει αυτάρεσκα ως «τουρκική».
Έτσι, ο Μπεκίρ Μποζντάγ δήλωσε:
«Η μουσουλμανική-τουρκική μειονότητα στη δυτική Θράκη δεν απολαμβάνει τα δικαιώματα της και παραβιάζονται οι όροι της συνθήκης της Λοζάνης. Σύμφωνα με τη συνθήκη αυτή οι Μουσουλμάνοι - Τούρκοι της περιοχής μπορούν να εκλέγουν τους δικούς τους μουφτήδες. Όμως η Ελλάδα έβγαλε έναν νέο νόμο και αποφάσισε να εκλέγει η ίδια τους μουφτήδες. Υπάρχουν οι διορισμένοι μουφτήδες, υπάρχουν κι αυτοί που έχει εκλέξει η τουρκική κοινότητα. Εξέδωσαν νόμο για τους 240 ιμάμηδες. Κι αυτός ο νόμος παραβιάζει τη συνθήκη της Λοζάνης. Με το νόμο αυτό μια επιτροπή που αποτελούνταν από Χριστιανούς εξέλεγε τους ιμάμηδες. Αν η Ελλάδα δεν κάνει πίσω στα θέματα αυτά η απόφαση (σ.σ. για τη Θεολογική Σχολή) μπορεί να αργήσει».
Βέβαια, ο λαλίστατος αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης ξέχασε πως ακόμη και στην Τουρκία οι μουφτήδες διορίζονται από την εκάστοτε κυβέρνηση, όπως ξέχασε πως στην συνθήκη της Λοζάνης στη Θράκη υπάρχουν Έλληνες μουσουλμάνοι και όχι Τούρκοι. Ψιλά γράμματα για την τουρκική προκλητική πολιτική, η οποία όμως δυστυχώς μένει αναπάντητη από την φοβική Αθήνα, αφού οι υπεύθυνοι της Ελληνικής κυβέρνησης εξακολουθούν να ματαιοπονούν πως θα υπάρξει βελτίωση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις εάν διατηρήσουν την πολιτική χαμηλών τόνων, δηλαδή να μην απαντάνε με την ίδια ποσότητα και ποιότητα επιχειρημάτων στις τουρκικές προκλήσεις.

Τι συμβαίνει, όμως, τελικά με την περιβόητη Θεολογική Σχολή της Χάλκης; 

Γιατί η Ελλάδα πρέπει να υποκύψει στις απαιτήσεις της Άγκυρας (οι οποίες γίνονται ολοένα και περισσότερες, αλλά ποτέ δεν λείπει η Σχολή της Χάλκης), τη στιγμή που το κλείσιμο της Θεολογικής Σχολής αποτελεί πρόβλημα της Τουρκίας, αφού η ίδια παρανόμως και αδικαιολογήτως την έκλεισε;
Γιατί η Ελλάδα πρέπει να υποκύψει σε απειλές και εκβιασμούς προκειμένου η Τουρκία να επανέλθει στην τάξη και να κάνει δεκτές τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κοινότητας μέσω των οποίων η Άγκυρα έχει καταδικασθεί για το κλείσιμο της συγκεκριμένης θεολογικής σχολής;
Γιατί η Ελλάδα πρέπει να θυματοποιηθεί απέναντι στην θρασύτατη Τουρκία, τη στιγμή που η θεολογική Σχολή της Χάλκης ανήκει στο Ορθόδοξο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως και ως εκ τούτου δεν υπόκειται σε καμία αρμοδιότητα ή ευθύνη της Ελλάδας;
Γιατί μόνο η Ελλάδα πρέπει να είναι αυτή που θα «πληρώσει» την Άγκυρα και γιατί η Άγκυρα έχει απαιτήσεις μόνο από την Ελλάδα τη στιγμή που υπάρχουν και άλλες ορθόδοξες χώρες οι οποίες υπόκεινται θρησκευτικά στο πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης;
Γιατί, για παράδειγμα, η Τουρκία δεν ζητά από την Ρωσία και τον πρόεδρο Πούτιν μία υποχώρηση σε θέματα σχετικά με "τούρκους μουσουλμάνους" που μένουν στην Ρωσία και το κάνει μόνο απέναντι στην Ελλάδα…;
Η απάντηση βρίσκεται στο ότι η Τουρκία βρήκε «καλό έδαφος» απέναντι σε Έλληνες πολιτικούς (οι οποίοι από ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων πολιτών αποκαλούνται ως ελληνόφωνοι και ελληνώνυμοι) και κατορθώνει για «πιέζει» και να περνά εκβιαστικά θέσεις της απέναντι στην άφωνη (κυριολεκτικά) εκάστοτε κυβέρνηση της Ελλάδας.

Η Ελλάδα οφείλει να διατυμπανίσει σε όλους τους τόνους και με κάθε μέσο (χρησιμοποιώντας το σύνολο του διπλωματικού της σώματος και ενεργοποιώντας ακόμη και τους μη εν ενεργεία Έλληνες διπλωμάτες) τις ευθύνες της Άγκυρας και την μη σχέση της Ελλάδας με το άνοιγμα ή όχι της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, η οποία τονίζουμε πως έκλεισε με παράνομη απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης γι αυτό και η ίδια φέρει την αποκλειστική ευθύνη αποκατάστασης της ανωμαλίας που η Τουρκία προξένησε. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε πως η Θεολογική Σχολή της Χάλκης αποτελεί το "κύριο πιάτο" της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, είναι δηλαδή βασικό θέμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και γι αυτόν ακριβώς τον λόγο η Αθήνα πρέπει να καταστρέψει σε διεθνές επίπεδο τους εξωφρενικούς ισχυρισμούς - εκβιασμούς της Άγκυρας.

Έχουν εκδοθεί διεθνείς καταδικαστικές αποφάσεις που αφορούν το κλείσιμο της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και αυτές ακριβώς απαιτείται η Αθήνα να τις συμπεριλάβει στο διπλωματικό της οπλοστάσιο για να αποστομώσει –επιτέλους- τους μικρόνοους τούρκους πολιτικούς, οι οποίοι –έχοντας προφανώς «καβαλήσει το καλάμι»- προκαλούν και απαιτούν υλοποίηση των εξωφρενικών τους θέσεων από την Ελλάδα, εντάσσοντας μάλιστα σε αυτές τις θέσεις την Ελληνική Θράκη.

Εάν ο κ. Αβραμόπουλος δεν μπορεί να κατανοήσει το μέγεθος της ιστορικής ευθύνης του απέναντι στην προκλητικότητα και τους εξωπραγματικούς ισχυρισμούς της Άγκυρας, το καλύτερο που μπορεί να κάνει είναι να παραιτηθεί άμεσα. Δεν είναι δυνατόν για την Θεολογική Σχολή της Χάλκης να ανατραπεί το Σύνταγμα της χώρας σε ένα γεωγραφικό διαμέρισμα της Ελλάδας. Ούτε, φυσικά, είναι δυνατό να εξυπηρετηθούν απαιτήσεις της Άγκυρας οι οποίες θα ισχυροποιήσουν ακόμη περισσότερο την Τουρκία στην ευρύτερη περιοχή και θα γιγαντώσουν συγκεκριμένου τύπου προβλήματα στο εσωτερικό της Ελλάδας.

Η Αθήνα οφείλει να στείλει ένα ισχυρό «όχι», αφού οποιαδήποτε πλέον υποχώρηση απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα θα ισοδυναμεί με εθνική ήττα… Εξάλλου, η σημερινή κυβέρνηση θα πρέπει να κατανοήσει πως υπάρχει ημερομηνία λήξης και πως μετά από αυτήν θεωρείται βέβαιο πως για πάμπολλες περιπτώσεις υπουργοί και λοιποί κυβερνητικοί αξιωματούχοι θα κληθούν να δώσουν λόγο ενώπιον της Δικαιοσύνης για τις όποιες ενέργειες ή παραλείψεις τους που ζημίωσαν την χώρα. Ας φροντίσει, λοιπόν, ο κ. Αβραμόπουλος, να μην είναι η Θεολογική Σχολή της Χάλκης μέσα στην ατζέντα που θα απασχολήσει την Ελληνική Δικαιοσύνη…
Posted: 02 Apr 2013 12:28 PM PDT
Επειδή ο Ελληνισμός δεν είναι «θνητός» για να πεθάνει, ας προσέξουμε τις τρεις προϋποθέσεις ανάπτυξης

Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος

Η περιπέτεια της Κύπρου και η καταδίκη που της επιφύλαξε το Eurogroup, δηλαδή η Γερμανία, πρέπει να μας προβληματίσει και να μας βάλει σε βαθιές σκέψεις, ως προς τις απώτερες προθέσεις των «εταίρων» μας. Όταν αυτοί οι «εταίροι» μας καταδικάζουν έτσι εύκολα, έτσι απλά ένα κράτος-μέλος, ωσάν άλλος Σουλτάνος, ή Μουσολίνι, για να μην πούμε Χίτλερ, τότε αν δεν βρεις ακλόνητους αιτιολογημένους λόγους, στα πλαίσια της αλληλεγγύης, της αμοιβαιότητας και της υποτιθέμενης κοινής μοίρας, είναι φυσικό να σκεφτείς ποιος έχει τώρα σειρά για εκτέλση.

Επειδή δεν υπάρχει ένας τέτοιος ακλόνητος λόγος, αν υπάρχει όποιος τον ξέρει ας μας τον πει, συμπεραίνεται ότι, είτε έχουν αποφασίσει να διαλύσουν την Ευρωζώνη και στο μεταξύ ό,τι κερδίσουν, είτε αποκαλύπτεται ο κρυφός τους στόχος να επωφεληθούν της δήθεν Ενωμένης Ευρώπης και της Ευρωζώνης, του κακώς εννοούμενου κοινού νομίσματος, από την παραπέρα αποδυνάμωση των ήδη οικονομικά αδύναμων κρατών-μελών, για να καταστούν απόλυτα προτεκτοράτα. Μια αποδυνάμωση η οποία θα επερχόταν νομοτελειακά, με ένα δυνατό κοινό νόμισμα μεταξύ άνισων και μη ανταγωνίσιμων οικονομιών, στο οποίο ανοήτως και άσκεφτα (;) προσχωρήσαμε. Ενώ μετά την κοινή νομισματική πολιτική θα έπρεπε να επακολουθήσει, αν όχι να προηγηθεί, η κοινή οικονομική πολιτική όπως επιβαλλόταν και στη συνέχεια, έστω εν καιρώ, η ολοκλήρωση και της πολιτικής ενοποίησης.

Τούτων δοθέντων, η Ελλάδα, ως η επόμενη πιο αδύναμη οικονομικά χώρα, έχει υποχρέωση να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα και τις δέουσες αποφάσεις, ώστε να αποφύγει τη δική της ερήμην καταδίκη. Είτε μόνη της, είτε σε συνεννόηση με την Ιταλία και Ισπανία, ακόμη και τη Γαλλία, η οποία σύντομα θα βρεθεί στον όμιλο των αδύναμων χωρών, να θέσουν ωμά και ευθέως το ερώτημα στο επόμενο Eurogroup, σε τι αποβλέπουν πράγματι οι τέτοιες τραγικές για κράτος-μέλος αποφάσεις, οι οποίες οδηγούν σε καταστροφικά αποτελέσματα και οι οποίες πόρω απέχουν από τις αρχές και τους σκοπούς ίδρυσης της Ενωμένης Ευρώπης, για να μην αναφερθούμε πως την οραματίστηκε ο Jean Monnet και ονειρεύτηκε με τη διακήρυξή του ο Robert Schuman.

Θα πρέπει να τους αναγκάσουμε να πουν την αλήθεια! Η αβελτηρία ενεργειών και αποφάσεων, θα ήταν η επιεικέστερη εκδοχή. Ως δεύτερη επιεικής εκδοχή θα είναι η κ.Μέρκελ να ομολογήσει ότι ενεργεί προεκλογικά, έστω και υπερβαίνουσα τα εσκαμμένα, οπότε ενδεχομένως θα πρέπει να υπομείνουμε μέχρι τον Σεπτέμβρη και να αξιώσουμε, έστω και σιωπηλά, την χαλάρωση των απάνθρωπων μέτρων τα οποία μας έχουν επιβάλλει, όπως π.χ. τα χρήματα των αποκρατικοποιήσεων να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη, έτσι ώστε να δυνηθούμε να επιβιώσουμε μέχρι τότε. Αν όμως η στάση και η ανταπόκριση των εταίρων μας, είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε που λέει ο λαός μας, τότε οφείλουμε να επανεξετάσουμε τη θέση μας, με σύνεση και ψυχραιμία μεν, να αναθεωρήσουμε τις αποφάσεις μας, με σθένος δε για το μέλλον της χώρας μας, ένα μέλλον ζοφερό και αβέβαιο, αν η πολιτική του Eurogroup δεν διαφοροποιηθεί σε ελπιδοφόρα κατεύθυνση.

Το πρώτο αποφασιστικό βήμα το οποίο η Ευρωζώνη οφείλει να λάβει τώρα, είναι η ενοποίηση του τραπεζικού συστήματος, με κεντρικό έλεγχο και κατεύθυνση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ο έλεγχος, συνεπικουρούμενος από τις τοπικές κεντρικές Τράπεζες, οφείλει κατ΄ αρχήν να διασφαλίζει την εμπιστοσύνη των καταθέσεων των πολιτών, ασχέτως ύψους, ως αναγκαίο εχέγγυο των οικονομιών τους, οικονομίες μιας ζωής πολλές φορές, Δεν είναι δυνατό να περιμένουμε από τον απλό πολίτη και όχι μόνο, να γνωρίζει και να διακρίνει την όποια τραπεζική φερεγγυότητα ή αδυναμία, ούτε βέβαια η άνω των 100.000 Ευρώ να θεωρείται επένδυση και όχι κατάθεση εξασφαλισμένη όπως κάθε κατάθεση, όπως ανοήτως και ύποπτα ελέχθη από κάποια χείλη υψηλά ισταμένων. Ο καθήκον επίσης της Ε.Κ.Τ. είναι να κρίνει την ανάγκη, αλλά και την ορθότητα ανακεφαλαιοποίησης Τραπεζών των κρατών-μελών, απ' ευθείας και όχι μέσω δανεισμού των κρατών-μελών, καταβαραθρώνοντάς τα ακόμη βαθύτερα. Τούτο μπορεί να γίνει και πριν τις γερμανικές εκλογές, έστω και εξαιρούμενες προσωρινά των γερμανικών Τραπεζών για τους γνωστούς λόγους, αν οι προθέσεις τους είναι ειλικρινείς προς όφελος και την επιβίωση της Ευρωζώνης.

Αν τελικά αποφασιστεί να παραμείνουμε ελπίζοντας, κάτι που φοβάμαι είναι δεδομένο, οφείλουμε να πείσουμε τους εταίρους μας και όχι τους υπαλλήλους της Τρόϊκα, ότι σε μια οικονομία στην οποία βαθαίνει η ύφεση λόγω των σκληρών αλλά μάλλον λανθασμένων μέτρων που μας έχουν επιβάλλει, δεν υπάρχει δυνατότητα να εισπραχθούν τα περισσότερα χρήματα τα οποία έχουν προϋπολογίσει. Όσο δε ζητούν περισσότερα μέτρα, τόσο λιγότερα θα εισπράττονται. Και πρωτοετής οικονομικών το αντιλαμβάνεται. Επομένως δεν είναι πως δεν το αντιλαμβάνονται οι περίεργοι της Τρόϊκα, αλλά κάπου αλλού αποβλέπουν και τούτο δεν μπορεί ούτε πρέπει να γίνεται δεκτό. Αν θέλουν πράγματι να συμπαρασταθούν να ανακάμψουμε θα πρέπει να μας βοηθήσουν για ανάκαμψη, δηλαδή ανάπτυξη με επενδύσεις και επενδύσεις δεν γίνονται με υφεσιακά μέτρα και περικοπές που εξαθλιώνουν τους πολίτες και πρέπει η κυβέρνηση να αντιδράσει έντονα και αποφασιστικά. Η υποχωρητικότητα στην Τρόϊκα με μόνο «όφελος» τη νέα δόση, εγγυημένου πλέον δανείου, για να πληρωθεί η δόση του παλαιού μη εγγυημένου δανείου, ίσως δεν είναι πρόσφορη.

Όμως επειδή ο Ελληνισμός δεν είναι «θνητός» για να πεθάνει, οφείλουμε να βρούμε το δικό μας δρόμο της ανάπτυξης. Στο προηγούμενο σημείωμά μας αναφέραμε επιγραμματικά τις τρεις προϋποθέσεις για να προσελκύσουμε επενδύσεις. Σήμερα θα αναπτύξουμε περιληπτικά τις τρεις αυτές προϋποθέσεις:

1. Η εξάλειψη της γραφειοκρατίας. Πέραν όποιων προσπαθειών της κυβέρνησης για την απρόσκοπτη αδειοδότηση όπου ανθεί η γραφειοκρατία, το πρόβλημα επιλύεται αμέσως με την υπογραφή μιας υπεύθυνης δήλωσης, στην οποία θα αναφέρονται οι υποχρεώσεις του επενδυτή και ο χρόνος επίτευξής τους και η άδεια θα δίνεται επί τόπου.

2. Αντικειμενική χρηματοπιστωτική στήριξη. Οι εμπορικές Τράπεζες να επανακεφαλαιοποιηθούν τόσο όσο χρειάζεται για την εξασφάλιση των καταθέσεων, διότι πιστώσεις δίνουν αυτές κυρίως με εγγυήσεις ακινήτων, ασχέτως επενδυτικού προγράμματος. Η απάντηση είναι να δημιουργηθεί μια εύρωστη κρατική επενδυτική Τράπεζα, με εντολή να χρηματοδοτεί με βάση τη μελέτη και έγκριση του επενδυτικού προγράμματος ΜΟΝΟ.

3. Εξασφάλιση σταθερού νομικού πλαισίου. Τούτο επιτυγχάνεται με συμπλήρωση του άρθρου 107 του Συντάγματος, το οποίο προστατεύει τα κεφαλαία εξωτερικού, με απλό νόμο σε πρώτο στάδιο, επεκτείνοντας την ισχύ του και για κεφάλαια εσωτερικού.
Posted: 02 Apr 2013 11:56 AM PDT
Τα πρόσφατα εντυπωσιακά περιστατικά στην Κύπρο έχουν τονίσει τη θεμελιώδη αδυναμία στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και την ακραία αστάθεια των τραπεζικών αποθεματικών.

Οι Κυπριακές τράπεζες είχαν επενδύσει τεράστια ποσά σε ελληνικά κρατικά ομόλογα, και η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέουςτο περασμένο καλοκαίρι οδήγησε σε απώλειες που ισοδυναμούν με περισσότερο από το 25 % του ΑΕΠ της Κύπρου ».

Οι τράπεζες στη συνέχεια, μετέφεραν τις κακές επενδύσεις τους στην κυβέρνηση, απαιτώντας μια διάσωση από ένα ήδη πολιορκούμενο κυπριακό θησαυροφυλάκιο. Η κυβέρνηση της Κύπρου στη συνέχεια στράφηκε προς την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) για ένα σχέδιο διάσωσης.

Οι όροι που επέμεινε η τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) πριν από τη χρηματοδότηση της διάσωσης δεν ήταν τίποτα άλλο από ληστεία.

Ενώ οι καταθέτες τραπεζών παραδοσιακά προστατεύονται σε περίπτωση πτώχευσης ή εκκαθάρισης, η τρόικα επέμεινε όλοι οι καταθέτες να καταβάλλουν φόρο που κυμαίνεται μεταξύ 6,75 και 10 % του συνόλου των καταθέσεων τους για να βοηθήσουν τη χρηματοδότηση της διάσωσης. Ενώ κάποιος μπορεί να συμπάσχει με τους φορολογούμενους της ΕΕ, δεν θέλει να χρηματοδοτήσει μια ακόμη διάσωση μιας κακής διαχείρισης τραπεζικού σύστηματος, αναγκάζοντας τον Κυπριακό λαό να πληρώσει για τους ανόητους κινδύνους που λαμβάνονται από την κυβέρνηση και τους τραπεζίτες ..κάτι που είναι επίσης ποινικό.

Στην επιθυμία τους να τιμωρήσουν έναν "φορολογικό παράδεισο" δήθεν για να Ρώσους ολιγάρχες, οι ελίτ της ΕΕ διασφάλισαν ότι οι απλοί πολίτες θα υποφέρουν, όπως ακριβώς και οι ξένοι καταθέτες. Φανταστείτε την αντίδραση εάν το Σεπτέμβριο του 2008, η κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε χρηματοδοτήσει 700 δισεκατομμύρια δολάρια με πακέτο διάσωσης τράπεζας, με την άμεση λεηλασία των τραπεζικών λογαριασμών Αμερικανών φορολογούμενων.

Ενώ το κυπριακό κοινοβούλιο απέρριψε την πρώτη πρόταση, δεν είχαν κανένα λόγο στην τελική πρόταση που διατυπώθηκε από την ΕΕ και το ΔΝΤ: σε καταθέσεις πάνω από 100.000 ευρώ είναι πιθανό να δούμε τις απώλειες τουλάχιστον 40 τοις εκατό και, ενδεχομένως, όσο το 80 τοις εκατό. "Προσωρινός" έλεγχος στην κίνηση κεφαλαίων, που υποτίθεται ότι θα διαρκέσει για ημέρες, θα διαρκέσει τώρα τουλάχιστον ένα μήνα και ενδέχεται να παραμείνει σε ισχύ για τα επόμενα χρόνια. Ιδιαίτερα επηρεάζονται οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι δεν ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσουν ΑΤΜ ή να μεταφέρουν χρήματα ηλεκτρονικά. Παρά το γεγονός ότι το ΑΤΜ περιορίζει σημαντικά το μέγεθος των αναλήψεων…Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και από το κλείσιμο δύο τραπεζών, εκθέσεις έδειξαν ότι οι κάτοχοι λογαριασμών που είχαν πρόσβαση στα κυπριακά υποκαταστήματα τραπεζών στο Λονδίνο και την Αθήνα, ήταν σε θέση να αποσύρουν το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων τους, που οδηγεί σε εικασίες ότι δεν θα είναι διαθέσιμα όλα τα χρήματα όταν οι τράπεζες τελικά άνοιξουν και πάλι. Με άλλα λόγια, η υποτιθέμενη ρωσική οικονομική ολιγαρχία μπορεί να έχει ήδη φύγει. Να θυμάστε ότι κάτω από ένα κλασματικό αποθεματικό τραπεζικό σύστημα μόνο ένα μικρό ποσοστό των καταθέσεων παραμένει σε ετοιμότητα για τη διασπορά των καταθετών. Το υπόλοιπο των χρημάτων είναι εξωτερικός δανεισμένος. Δεν είναι μόνο ότι πολλά από τα δάνεια που χορηγήθηκαν από τις τράπεζες πηγαίναν άσχημα, αλλά η υποχρέωση τήρησης ελάχιστων αποθεματικών των χωρών στο ευρωσύστημα είναι μόνο το 1 %!

Αν μόνο ένα ευρώ από κάθε εκατό αποσύρεται από τις τράπεζες, τα τραπεζικά αποθέματα θα εξαντληθούν τελείως και το όλο σύστημα θα καταρρεύσει.

Οι ελίτ της ΕΕ και το ΔΝΤ απέτυχαν να μάθουν το μάθημά τους από τη λαϊκή αντίδραση σε αυτές τις φορολογικές προτάσεις, και έχουν μιλήσει ανοιχτά για τη χρήση της Κύπρου ως ένα πρότυπο για τις μελλοντικές διασώσεις τραπεζών. Αυτό δημιουργεί την προοπτική της επιδρομής σε τραπεζικούς λογαριασμούς, τα συνταξιοδοτικά ταμεία, και τις επενδύσεις, τα οποία η κυβέρνηση μπορεί να πάρει στα χέρια του.

Με άλλα λόγια, τα χρήματα δεν είναι ασφαλή σε οποιοδήποτε χρηματοπιστωτικό ίδρυμα στην Ευρώπη. Τα bank runs είναι τώρα μια βεβαιότητα σε μελλοντικές κρίσεις, καθώς οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι δεν κατέχουν πραγματικά τα χρήματα στους λογαριασμούς τους.

Δυστυχώς, όλα αυτά είναι το προβλέψιμο αποτέλεσμα ενός τρελού συστήματος χάρτινου χρήματος του αέρα…σε συνδυασμό με κλασματικά αποθεματικών των τραπεζών.

Όταν οι κυβερνήσεις και οι τράπεζες συνωμοτούν για να μονοπωλήσουν το νομισματικό σύστημα, έτσι ώστε να μπορούν να δημιουργούν χρήμα από το πουθενά, το αποτέλεσμα είναι ένας επιχειρηματικός κύκλος που καταστρέφει την οικονομία.

Η κατάσταση στην Κύπρο θα πρέπει να είναι τόσο ένα μάθημα όσο και μια προειδοποίηση προς τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πρέπει να σταματήσει η Federal Reserve, να στηρίζει το ευρώ και να επιστρέψει σε ένα άλλο νομισματικό σύστημα.
Posted: 02 Apr 2013 09:27 AM PDT
Το δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης κήρυξε σήμερα σε πτώχευση τον τουρκικό κολοσσό Goldas.

Η έναρξη της κατάρρευσης του κολοσσού έγινε το 2008 όταν η γαλλική εταιρεία Societe Generale έδωσε 500 εκατ. δολάρια για να αγοράσει 15 τόνους χρυσού από την Goldas. Τα λεφτά έφτασαν στην Τουρκία, ωστόσο ο χρυσός… χάθηκε μυστηριωδώς κατά τη μεταφορά του στη Γαλλία! Έκτοτε ξεκίνησε η καθοδική της πορεία, με έναυσμα την εμπορική διαφωνία μεταξύ των Γάλλων και των Τούρκων.

Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι «αλυσιδωτές» πτωχεύσεις μεγάλων εταιρειών στην Τουρκία γεγονός που αποτέλεσε τροχοπέδη στην ανάπτυξη της χώρας. Χαρακτηριστικό είναι ότι παρά τις προβλέψεις για ανάπτυξη 4% το 2012, τελικά το ίδιο έτος το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 2,2%.

Να σημειωθεί ότι η Τουρκία μαζί με την Κίνα βρίσκονταν στη λίστα των χωρών με την πιο ταχεία ανάπτυξη με προβλέψεις που άγγιζαν ακόμη και το 9% (ρυθμός ανάπτυξης), παρόλα αυτά η κατάρρευση εταιρικών κολοσσών στη γείτονα χώρα προκάλεσε απότομο «φρένο» εκτοπίζοντας την Τουρκία από τη λίστα αυτή.

Posted: 02 Apr 2013 09:01 AM PDT
Μετά από 90 χρόνια μουσουλμάνοι προσευχήθηκαν στο κτίριο Χαμιντιγέ
Το κάλεσμα του ιμάμη σε προσευχή ακούστηκε για πρώτη φορά έπειτα από 90 χρόνια στο πρώην Γενί Τζαμί της Θεσσαλονίκης, που χρησιμοποιείται χθες ως εκθεσιακό κέντρο του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Ο χώρος παραχωρήθηκε στους σπουδαστές της Ιερατικής Σχολής, του γνωστού Μεντρεσέ, της Κομοτηνής από το Δήμο Θεσσαλονίκης, με πρωτοβουλία του δημάρχου Γιάννη Μπουτάρη.

Τους περίπου 50 σπουδαστές και τη συνοδεία τους υποδέχτηκε στην είσοδο του ιστορικού κτιρίου στις 30 Μαρτίου ο ίδιος ο δήμαρχος.
Ακολούθησε παρουσίαση του χώρου από ξεναγό και στη συνέχεια τελέστηκε η μεσημβρινή προσευχή.

Στην όλη εκδήλωση παρών εκτός από τον κ. Μπουτάρη ήταν και ο συντονιστής μειονοτικής εκπαίδευσης Ροδόπης-Έβρου, Νίκος Παπαγεωργίου.
Οι σπουδαστές του Μεντρεσέ και οι καθηγητές τους επισκέφθηκαν επίσης στη Θεσσαλονίκη το Λευκό Πύργο και τη Ροτόντα.

Σε μας, τους ΠΟΝΤΙΟΥΣ, όμως, ο τουρκολάγλος Βεζύρης της ΣΕΛΑΝΙΚ, αρνήθηκε την πλατεία Αγ. Σοφίας για να τιμήσουμε τα 353.000 θύματα της Κεμαλικής θηριωδίας.
Γιάννη Μπουτάρη, να μη σε δω μπροστά μου, γιατί το μόνο που θα επιθυμούσα σ' αυτήν την περίπτωση, θα ήταν να σε φτύσω…

Δημοτικός Σύμβουλος
Επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Δήμου Καλαμαριάς

Posted: 02 Apr 2013 06:50 AM PDT


Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας 

Ο γκρίζος λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου βλέποντας τα οικονομικά προβλήματα της Κύπρου προέβη σε δηλώσεις, που καταλήγουν με απειλή για οριστική διχοτόμηση της Μεγαλονήσου. Δεν με εκπλήσσει αυτή η στάση, διότι η Τουρκία πάντα επιτίθεται, διπλωματικά ή στρατιωτικά, όταν μυρίζεται αδυναμία του αντιπάλου. Αλλωστε ο κ. Νταβούτογλου στο βιβλίο του «Το στρατηγικό βάθος» προειδοποιεί και προτείνει επικίνδυνες για τον Ελληνισμό δράσεις με έμφαση στην Κύπρο και τη Θράκη.

Πιστεύω ότι δεν πρέπει να μένουμε σε φραστικό επίπεδο διαμαρτυριών και απαντήσεων. Είναι καιρός να δείξουμε εμπράκτως ότι η Ελλάδα και η Κύπρος, παρά τα οικονομικά μας προβλήματα, δεν είμαστε διατεθειμένοι να αποδεχθούμε τη γεωπολιτική, οικονομική και πολιτιστική μας εξαφάνιση από τον χάρτη ούτε θα δεχθούμε να υποταχθούμε στα νεοοθωμανικά σχέδια των Ερντογάν και Νταβούτογλου.

Προτείνω, λοιπόν, τα εξής:

Η προκλητικότητα Νταβούτογλου οφείλεται συν τοις άλλοις και σε μηνύματα ηττοπάθειας που στέλνουν κάποια πρόσωπα, ομάδες ή ιδιωτικά συμφέροντα από τη χώρα μας. Είναι καιρός να σταματήσει αυτή η τουρκολαγνεία, που αποθρασύνει την Αγκυρα. Η κρατική μας τηλεόραση να γίνει αντίβαρο στα τουρκικά σίριαλ των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών και να αρχίσει να προβάλλει σωστά ιστορικά ντοκιμαντέρ για την Τουρκοκρατία, το 1821, τη γενοκτονία των Μικρασιατών, Ποντίων και Αρμενίων, για τις καταστροφές και τα εγκλήματα του Αττίλα στην Κύπρο. Είναι απαράδεκτο να προβάλλεται στην Τουρκία ταινία που παραδέχεται την ύπαρξη κρυπτοχριστιανών στον Πόντο και στην ελληνική τηλεόραση να μην έχει προβληθεί ποτέ.

Να αποσυρθούν τα σχολικά βιβλία που καλλιεργούν εθνική μειονεξία και ηττοπάθεια στο πνεύμα του Πρωτοκόλλου Τζεμ - Γ. Παπανδρέου. Μπορούμε να διδάξουμε αφανάτιστα και με εθνική αξιοπρέπεια την Ιστορία μας. Κλασικό παράδειγμα, το νέο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού, το οποίο δεν επαναλαμβάνει τον συνωστισμό της κυρίας Ρεπούση, αλλά αποδίδει την αλήθεια με σεβασμό στους ήρωες και τους μάρτυρες. Υπάρχουν βιβλία Νέων Ελληνικών και Ιστορίας που αποδομούν την εθνική συνείδηση και έχουν επανειλημμένως επισημανθεί.

Να αυξηθεί σε 12 μήνες η στρατιωτική θητεία. Το εννεάμηνο δεν επαρκεί για τις αμυντικές μας ανάγκες και το έχουν δηλώσει οι πιο ειδικοί, όπως ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Μ. Κωσταράκος, ο ακαδημαϊκός και απόστρατος στρατηγός Δ. Σκαρβέλης και άλλοι. Θα είναι ένα καλό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση ότι η Εθνική Αμυνα είναι για τους Ελληνες ιερή υποχρέωση.

Να επαναλειτουργήσει ο ενιαίος αμυντικός χώρος Ελλάδας - Κύπρου. Οι Τούρκοι μας αντιμετωπίζουν ως ενιαίο έθνος και ως ενιαίο αντίπαλο από τον Εβρο ως και την Κύπρο. Ο Ελληνισμός σήμερα ειδικά πρέπει να είναι περισσότερο ενωμένος από κάθε άλλη περίοδο, διότι και οι κίνδυνοι είναι κοινοί και οι ευκαιρίες είναι κοινές (π.χ. ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου).

Να καταστήσουμε σαφές με δήλωσή μας στον ΟΗΕ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση ότι δεν συζητούμε οποιαδήποτε αμφισβήτηση για το Καστελόριζο. Είναι ελληνικό έδαφος και θα υπολογισθεί ως σημείο μέτρησης της ελληνικής ΑΟΖ. Για συμβολικούς λόγους και για τόνωση του ηθικού των κατοίκων, να πυκνώσουν οι επισκέψεις πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών στο νησί και να φιλοξενούμε εκεί Ευρωπαίους διπλωμάτες και ευρωβουλευτές, που θα δέχονται την κατάλληλη ενημέρωση.

Να απομακρύνουμε, επιτέλους, τους Πομάκους από την τουρκική παιδεία που λαμβάνουν, χωρίς να το θέλουν, στη Θράκη. Να αλλάξει ριζικά η εκπαίδευση της μειονότητας ώστε να μαθαίνουν ότι είναι Ελληνες μουσουλμάνοι και όχι υποχείρια του τουρκικού προξενείου. Να διαμηνυθεί στον Τούρκο πρόξενο ότι και η παραμικρή ενέργειά του έξω από τα αυστηρώς διπλωματικά του καθήκοντα θα αποτελέσει αιτία απελάσεώς του, χωρίς να αποκλείεται ακόμη και η κατάργηση του προξενείου Κομοτηνής.

Έργα, λοιπόν, όχι μόνο λόγια.
Posted: 02 Apr 2013 06:20 AM PDT

  • Αυτό ονομάζεται αντικατάσταση υπάρχοντος πληθυσμού και εντολή εξόδου από την χώρα των Ελλήνων
  • Τελικά ήταν πολύ σοφός εκείνος που είπε πως "αν δεν μπορείς να κυβερνήσεις έναν λαό, τότε άλλαξε λαό"
Δημοσιεύθηκε η Κοινή Υπουργική Απόφαση ... ΚΥΑ 4426/117/12.03.2013 (ΦΕΚ 681/22.03.2013 τεύχος Β') η οποία υπογράφεται από τον Υπουργό Εξωτερικών Αβραμόπουλο, εσωτερικών Αθανασίου και υφυπουργό Εργασίας Κοιν. Ασφάλισης και Πρόνοιας Παναγιωτόπουλο, σύμφωνα με την οποία πρόκειται να έρθουν με τη μέθοδο της μετάκλησης, δηλαδή μετακλητούς εργάτες από τρίτες χώρες, η οποία λειτουργεί ως Δούρειος Ίππος εισόδου λαθρομεταναστών οι οποίοι νομιμοποιούνται κανονικότατα.!

Στην Ελλάδα του 2013 που οι Έλληνες, οι κληρονόμοι αυτής της πλούσιας γης και του πιο λαμπρού πολιτισμού, εξαθλιωμένοι αναζητούν φαγητό στα συσσίτια και στα σκουπίδια πολλές φορές ενώ ταυτόχρονα αναζητούν μια οποιαδήποτε δουλειά και οπουδήποτε. Οι κύριοι της κυβέρνησης ενώ πάρα πολύ καλά γνωρίζουν ότι υπάρχουν πάρα πολλοί άνεργοι αλλοδαποί από τρίτες χώρες οι οποίοι δεν έχουν ούτε ασφάλιση επειδή δεν εργάζονται ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιούν τζάμπα τις δομές του κράτους μας από ΟΑΕΔ, επιδόματα, νοσοκομεία κλπ.

Γιατί δεν τους δίνει την ευκαιρία να δουλέψουν, να μπορούν να πληρώνουν τα ένσημά τους κλπ.; εφ όσον θέλουν σώνει και καλά αλλοδαπούς οι κυβερνώντες και εφ όσον υπάρχουν κενές θέσεις εργασίας γιατί δεν τις δίνουν σε άνεργους αλλοδαπούς; γιατί θέλουν σώνει και καλά να μας κουβαλήσουν κι άλλους λαθρομετανάστες; Ντροπή! Ζητούν από αλιεργάτες οι οποίοι είναι συνήθως Αιγύπτιοι και μεγάλο ποσοστό αυτών είναι άνεργοι μέσα στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή ή υποαπασχολούνται. Ζητούν οικιακές βοηθούς από τη στιγμή που υπάρχουν πάρα πολλές άνεργες ξένες, ζητούν νοσηλεύτριες, μέχρι δικηγόρο, μέχρι μασατζούδες κλπ.. από τη στιγμή που υπάρχουν πάρα πολλοί άνεργοι και Έλληνες και ξένοι μέσα στην Ελλάδα.

Μην τρώμε το παραμύθι ότι θα μείνουν για λίγο και θα φύγουν γιατί από τη στιγμή που θα έρθουν με μετάκληση και μείνουν ένα χρόνο, ο νόμος τους δίνει το δικαίωμα να ανανεώνουν άδειες διαμονής για πάντα στην Ελλάδα. Μπορείτε να το επιβεβαιώσετε αυτό το τελευταίο από οποιαδήποτε Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Αυτοί που θα έρθουν για έξι μήνες μήνες δεν έχουν το δικαίωμα να αποκτήσουν άδεια διαμονής αλλά με μαθηματική ακρίβεια γνωρίζουμε ότι θα παραμείνουν ως λαθρομετανάστες ενισχύοντας τη μαύρη εργασία.

Με άλλα λόγια τους φέρνουν για να μείνουν μη υπολογίζοντας ότι έτσι δημιουργούν νέες στρατιές μελλοντικών ανέργων οικονομικών μεταναστών οι οποίοι θα αρχίσουν κι αυτοί να επιδίδονται σε κάθε είδους παράνομη πράξη ενώ παράλληλα θα χρησιμοποιούν τον ΟΑΕΔ, επιδόματα κλπ.! Εκείνο που προκαλεί απορία είναι το ότι ο αλλοδαπός που ενδιαφέρεται για μια θέση στην Ελλάδα θα πρέπει να το δηλώσει στον αντίστοιχο ΟΑΕΔ της Αλβανίας π.χ. Μετά η Ελλάδα, αν δεν βρει π.χ. κηπουρό που να ενδιαφέρεται να δουλέψει κάπου τότε μπορεί να καλέσει τον Αλβανό κηπουρό με μετάκληση. (Μετά από αίτηση του μελλοντικού εργοδότη).

Άρα λοιπόν, τι παίζεται πίσω από τις θέσεις των κηπουρών, των οικιακών βοηθών, των μασέρ κλπ.; Αφού υπάρχουν αμέτρητοι τέτοιοι στο δικό μας ΟΑΕΔ εγγεγραμμένοι που θέλουν δουλειά; Έτσι εξηγούνται και οι πολύ εξιδεικευμένες θέσεις εργασίας όπως ο "καλλιεργητής φυτών Νεπάλ" στον Έβρο.!

Αξίζει να διαβάσετε το ΦΕΚ να δείτε τι είδους οικονομικούς μετανάστες θα μας φέρουν! 
Posted: 02 Apr 2013 05:58 AM PDT
Γράφει ο Γιώργος Τσακίρης

Με αφορμή τα τελευταία και άκρως σημαντικά γεγονότα που έλαβαν χώρα, τόσο λόγω της απόφασης του Eurogroup για την Κύπρο, όσο και γενικότερα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, θα πρέπει κανείς, για να μπορέσει να βγάλει τα συμπεράσματά του, να προσπαθήσει να αποστασιοποιηθεί από τις όποιες πολιτικές του καταβολές και ιδεολογίες, λαμβάνοντας συγχρόνως υπ' όψιν του όλα τα δεδομένα (οικονομικά, ιστορικά, διεθνών σχέσεων, γεωπολιτικών συμμαχιών κλπ)

Μια ματιά και στον χάρτη της περιοχής, δεν θα έβλαπτε!

Ξεκινώντας από το δεδομένο ότι η Κύπρος αποτελεί το τελευταίο κράτος της ΕΕ στο οποίο υφίσταται ακόμη η εισβολή και κατοχή του Βόρειου τμήματος της επικράτειάς του από ξένη δύναμη, αντιλαμβανόμαστε αμέσως ότι αυτή η κατάσταση, παρά τα 40 περίπου χρόνια της πραγματικότητάς της (τα 10 από τα οποία εντός της ΕΕ !), δεν μπορεί να διαιωνίζεται, προσδοκώντας να τελεσφορήσουν οι προσπάθειες διαλόγου μεταξύ των νόμιμων εκπροσώπων ενός αναγνωρισμένου κράτους-μέλους Διεθνών Οργανισμών και των πολιτικά, γεωστρατηγικά και οικονομικά εξαρτωμένων από τους εξ Ανατολών γείτονές μας, εκπροσώπων της αντίθετης πλευράς.

Ας μην ξεχνάμε ότι η Κύπρος (όπως και η Κρήτη) αποτελούν δύο τεράστια και «αβύθιστα αεροπλανοφόρα» στην ευρύτερη περιοχή, ο έλεγχος των οποίων αποτελεί σημαντικό γεωστρατηγικό πλεονέκτημα.

Αποκλείοντας την περαιτέρω στρατιωτική επέμβαση από οποιονδήποτε για την οριστική λύση του μεγάλου αυτού προβλήματος, η μόνη άλλη οδός δεν μπορεί παρά να είναι η ... οικονομική.

Θα πρέπει επίσης να λάβουμε υπ' όψιν μας ότι η ανακάλυψη των μεγάλων (κατ' άλλους τεράστιων) κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στο θαλάσσιο χώρο Νότια της Κύπρου, μια «ανακάλυψη» που πρέκυψε μετά τη γνωστοποίηση, εδώ και χρόνια, αρκετών ειδικών επιστημόνων ότι τα κοιτάσματα στις χώρες της Αραβικής χερσονήσου βαίνουν διαρκώς μειούμενα με ορίζοντα εξάντλησης μέσα στα επόμενα 40-50 χρόνια, έδωσε το έναυσμα σ' εκείνους οι οποίοι καθορίζουν τις τύχες του κόσμου, να σχεδιάσουν (ή απλά να θέσουν σε εφαρμογή) τα βήματα τα οποία θα έπρεπε να ακολουθηθούν ώστε :

Α) να δοθεί οριστική λύση στο ζήτημα της διχοτόμησης του νησιού, χωρίς να χαθεί ο έλεγχός του
Β) τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων αλλά και οι «οδοί διοχέτευσής τους» στην αγορά, σε καμία περίπτωση να μην αφεθούν στα χέρια «ευεπίφοβων» ή –έστω – έχοντας ευήκοα ώτα σε αντίπαλες δυνάμεις, κρατών, ανθρώπων εταιριών κλπ

Ανεξάρτητα με την σειρά στην οποία θα βάλει κανείς τα ανωτέρω («ανακάλυψη» κοιτασμάτων, επίλυση Κυπριακού), τα δεδομένα δεν αλλάζουν.

Συγχρόνως, και λόγω των δυσκολιών οι οποίες θα πρέπει να αντιμετωπιστούν, τόσο λόγω του χώρου στον οποίο βρίσκονται τα κοιτάσματα, μεταξύ δηλαδή ενός νοητού τριγώνου μεταξύ Κύπρου – Ισραήλ – Ελλάδος, αλλά και της ίδιας της φύσης τους, σε θαλάσσιο δηλαδή χώρο και σε μεγάλο –σε κάποιες περιπτώσεις – βάθος, οι όποιες ενέργειες εκμετάλλευσής τους (εξόρυξης, διύλισης, επεξεργασίας, μεταφοράς κλπ) θα έπρεπε να είναι απόλυτα προστατευμένες.

Η προστασία φυσικά επιτυγχάνεται με δύο, επίσης, τρόπους:

Α) εμπλέκοντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερες εταιρίες του χώρου, οι οποίες, λόγω του συστημικού χαρακτήρα τους, είναι ικανές να επηρεάζουν τις πολιτικές αποφάσεις των χωρών τους
Β) εμπλέκοντας επίσης κράτη ή συνασπισμούς κρατών, τα ευρύτερα συμφέροντα των οποίων, απολαμβάνουν της προστασίας των ισχυρών της γης (ή όσων τους εκπροσωπούν)

Έτσι μπορεί να εξηγηθεί τόσο η επιλογή της ισραηλινών συμφερόντων Noble από την Κυπριακή κυβέρνηση για το οικόπεδο 12 της ΑΟΖ της, όσο και των Ιταλικών ENI (σε σύμπραξη με τον Κορεατική Kogas) και της Γαλλικής Total, για τα επόμενα οικόπεδα που βγήκαν προς εκμετάλλευση.
Θα πρέπει εδώ να επισημάνουμε ότι, το όνομα και το μέγεθος των εταιριών αυτών, επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο τρόπο τις προβλέψεις για την αξία των κοιτασμάτων.

Στο ίδιο επίπεδο κινείται και η δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού περί «ευρωπαϊκής ΑΟΖ και Ευρωπαϊκών κοιτασμάτων», στην (πρόωρη, εκτός πραγματικότητας και άκαιρη κατά τη γνώμη μου) προσπάθειά του δηλαδή να «εμπλέξει» την ΕΕ στην προστασία της ΜΗ θεσμοθετημένης ακόμη ΑΟΖ της Ελλάδος.

Σε αυτό το σημείο επιτρέψτε μου να σημειώσω ότι ούτε η Νορβηγία, ούτε η Δανία, ούτε (καν) η Κύπρος μέσω των ανωτάτων εκπροσώπων τους, δεν έχουν κάνει παρόμοιες δηλώσεις. Προφανώς διότι τα κοιτάσματά τους ΔΕΝ θεωρούνται ... Ευρωπαϊκά!

Ανακεφαλαιώνοντας τα μέχρι στιγμής δεδομένα, έχουμε α) την ύπαρξη του Κυπριακού προβλήματος η οποία,εκ των πραγμάτων, εμπλέκει τον Τουρκικό παράγοντα, β) την βεβαιωμένη ύπαρξη μεγάλων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, γ) την απόφαση των ισχυρών ομίλων,κρατών κλπ να εκμεταλλευθούν τα κοιτάσματα αυτά και δ) λόγω της ιδιόμορφης γεωπολιτικά περιοχής στην οποία εντοπίζονται, την ανάγκη προστασίας τους

Κάπου εδώ, θα πρέπει να κάνουμε και κάποιες άλλες παραδοχές, όπως:

Α) η Ρωσία, μέχρι στιγμής, αποτελεί τον μεγαλύτερο τροφοδότη φυσικού αερίου της ΕΕ (και φυσικά της ... Γερμανίας)
Β) σήμερα βρίσκονται υπό κατασκευή, ή υπογράφονται διακρατικές συμφωνίες για την κατασκευή ανταγωνιστικών (για τα συμφέροντα ΗΠΑ - ΡΩΣΙΑΣ) μεταξύ τους, αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου
Γ) πάρα πολλοί Έλληνες (ή και άλλοι) εφοπλιστές, επενδύουν, εδώ και χρόνια, δισεκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή πλοίων μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG)

Λαμβάνοντας υπ' όψιν και τους ανωτέρω παράγοντες, δεν είναι καθόλου παράξενη η στάση της Ρωσικής κυβέρνησης (το αντίθετο, θα έπρεπε να είναι αναμενόμενη) όσον αφορά τη βοήθειά της προς την Κύπρο, χωρίς η τελευταία να παραχωρήσει συγκεκριμένα ανταλλάγματα που θα ενέπλεκαν σε έντονα ενεργό ρόλο τη Ρωσία στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της ΑΟΖ της Κύπρου (πέραν των όποιων άλλων... ζητημάτων ή και ανταλλαγμάτων τα οποία πιθανόν να συζητήθηκαν)

Για ποιο πολιτικά ορθό λόγο άλλωστε, η Ρωσία θα βοηθούσε ένα κράτος το οποίο είναι πιθανό να υλοποιούσε το σχεδιασμό αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου ή και πετρελαίου, προς την ΕΕ, με υποθαλάσσιους αγωγούς μέσω Ελλάδος, που θα λειτουργούσαν ανταγωνιστικά ή, τουλάχιστον, θα υποβάθμιζαν τους ήδη υπάρχοντες αλλά και τους υπό σχεδιασμό;

Και όχι μόνο η Ρωσία, αλλά και οι ΗΠΑ...

Με τα δεδομένα λοιπόν της μεταφοράς του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου της Κύπρου, τόσο μέσω των αγωγών, όσο και μέσω πλοίων, να μην ελέγχονται άμεσα από εκείνους οι οποίοι καθορίζουν τις τύχες του κόσμου, το αποτέλεσμα των συναντήσεων των Κυπρίων προς αναζήτηση βοήθειας, ήταν προδιαγεγραμμένο.

Θα μπορούσε κανείς σε αυτό το σημείο να αναρωτηθεί «και ποιος ο ρόλος της ΕΕ, της Γερμανίας, σε όλο αυτό το πλαίσιο;»

Εδώ, θα πρέπει επίσης να κάνουμε και κάποιες άλλες παραδοχές, όπως:

Α) το ευρώ (€), τόσο ως νόμισμα, όσο και ως ... εμπορεύσιμο προϊόν στα χρηματιστήρια του κόσμου, στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία του σήμερα, λειτουργεί ανταγωνιστικά, τόσο ως προς (και κυρίως) το δολάριο ($), όσο και ως προς τα άλλα «ισχυρά» νομίσματα (ρούβλι, γιεν, γουάν, λίρα Αγγλίας)
Β) το δολάριο αποτελεί το κύριο μέσο, τόσο συναλλαγής, όσο και αποτίμησης, του πετρελαίου παγκοσμίως
Γ) κανένα νόμισμα σήμερα δεν έχει το ακριβές αντίτιμό του στην ισοτιμία του με το χρυσό της χώρας (ή του συνασπισμού χωρών) από την οποία το ίδιο... παράγεται
Δ) είναι κοινά παραδεκτό πως η αξία ενός νομίσματος, καθορίζεται πλέον από τις πράξεις συναλλαγής του στα χρηματιστήρια του κόσμου, κάτι το οποίο έχει άμεση σχέση με τη δυνατότητα αυτών των κρατών να έχουν και να διατηρούν μία ανθηρή και αναπτυσσόμενη οικονομία.

Με βάση τα παραπάνω, η οικονομική ανάπτυξη της ΕΕ και της Ευρωζώνης ειδικότερα, υποστηριζόμενης μάλιστα με τα εξόχως χαμηλά επιτόκια δανεισμού της ΕΚΤ (η οποία δεν ενστερνίζεται απολύτως τις απόψεις των υπολοίπων δύο της τρόικα παρουσίαζε μία έντονη δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια, κάτι που δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να περάσει απαρατήρητο από τους ανταγωνιστές της.
Ένα ισχυρό ευρώ, αποτελεί εν δυνάμει «κίνδυνο» για τα υπόλοιπα νομίσματα, και κυρίως του δολαρίου.
Μπορεί πρόσκαιρα οι εξαγωγές των χωρών οι οποίες χρησιμοποιούν τα άλλα νομίσματα, να παρουσιάζουν ανοδικές τάσεις, μακροπρόθεσμα όμως, ποιος εγγυάται ότι η υπέρμετρη ισχυροποίηση του ευρώ, δεν απειλεί τις ίδιες τις οικονομίες τους, άρα και την καθεαυτή ύπαρξή τους στην παγκόσμια οικονομία;

Και ποιος μπορεί να είναι ο προσφορότερος παράγοντας ισχυροποίησης ενός νομίσματος, από αυτόν της άνθησης μιας οικονομίας η οποία το χρησιμοποιεί, μέσω της εκμετάλλευσης του ορυκτού της πλούτου;

Με άλλα λόγια, εάν η ΕΕ και ειδικότερα η Ευρωζώνη (και η χώρα η οποία την ελέγχει), καταφέρει να εκμεταλλευθεί και να εντάξει στην ευρύτερη οικονομία της, τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων, τόσο της Κύπρου, όσο και της Ελλάδος αργότερα, ποια μπορεί να είναι η τύχη (πχ) της Αγγλικής λίρας ή του δολαρίου στα ανά τον κόσμο χρηματιστήρια;

Απλά, θα έχαναν τη σημερινή τους αξία, με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία των χωρών τους.

Ο βασικότερος παράγοντας λοιπόν για τον οποίο η Γερμανία προσπαθεί με νύχια και με δόντια να πάρει στα χέρια της την οικονομική πολιτική της Ευρωζώνης (κατ' αρχήν) και της ΕΕ γενικότερα, και κατά συνέπεια να παίξει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, είναι η προσπάθειά της, είτε για να γίνει η ίδια κυρίαρχος του «παιχνιδιού» μέσω του ευρώ ή, σύμφωνα με τους... συνωμοσιολόγους, να οδηγήσει στην οριστική κατάρρευσή του και τη διάλυση της Ευρωζώνης, εφόσον α)ήδη έχει εξασφαλίσει τη δική της οικονομική σταθερότητα μέσω των τραπεζών της, οι οποίες «ξεφορτώθηκαν» τα δισεκατομμύρια ευρώ των τοξικών ομολόγων που κατείχαν μέχρι και το 2009 και είναι πλέον οι μόνες οι οποίες κερδίζουν από την οικονομική κρίση και β) έχει αποδυναμώσει τις οικονομίες των ... ανταγωνιστικών προς αυτή κρατών της ΕΕ, όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία και αυτό ακόμη το Ηνωμένο Βασίλειο.

Η Ελλάδα, απλά επιλέχθηκε να δεχθεί το πρώτο πλήγμα, ως ο «αδύναμος οικονομικά κρίκος», από όλους εκείνους που είχαν συμφέρον να μην ισχυροποιηθεί ή, απλά... να μην υπάρχει το ευρώ.
Ας μου επιτραπεί σε αυτό το σημείο να επισημάνω ότι, τόσο ιστορικά, όσο και λαμβάνοντας υπ' όψιν κάθε άλλο παράγοντα, οι Γερμανικές επιδιώξεις στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, δεν υπολόγιζαν ποτέ το συλλογικό καλό, λόγο του έμφυτου ηγεμονισμού τους, ο οποίος τις χαρακτηρίζει.

Ένα ακόμη παράδειγμα του οικονομικού πολέμου ο οποίος (εν ολίγοις) βρίσκεται σε εξέλιξη, όσο κι αν αυτό φαντάζει περίεργο, είναι και η με κάθε επισημότητα εξαγγελία από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα πριν λίγους μήνες, της έναρξης του διαλόγου μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ για τη δημιουργία μιας Ζώνης Ελεύθερου Εμπορίου μεταξύ των δύο οικονομιών.
Η έναρξη ενός τέτοιο διαλόγου, θα καταλήξει ουσιαστικά σε ένα διάλογο «συνεργατικού μπρα ντε φερ» μεταξύ των ΗΠΑ και της ισχυρότερης εξαγωγικής οικονομίας της ΕΕ, που δεν είναι άλλη από τη Γερμανία, η οποία φυσικά θα έπαιζε και τον ισχυρό παράγοντα συγκράτησης, της οικονομικής επέκτασης της Ρωσίας !

Κι αυτό διότι, ποιο άλλο νόμισμα θα είναι ισχυρότερο ή και... διάδοχο του ευρώ, εάν αυτό καταρρεύσει, από το ... μάρκο, το οποίο α) ήταν το μόνο που η ισοτιμία του κατά την έναρξη χρήσης του ευρώ ως κοινού νομίσματος στην Ευρωζώνη, ήταν ένα προς ένα και β) θα (;) το χρησιμοποιεί η μοναδική ανθούσα οικονομία της Ευρώπης;

Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που κάθε συζήτηση η οποία ξεκινά με τα στερεότυπα ερωτήματα «Ευρώ ή Δραχμή» ή «Ευρώ πάση θυσία», ουσιαστικά πριμοδοτεί έναν ευρύτερο σχεδιασμό απαξίωσης του ίδιου του νομίσματος, πάνω στο οποίο, σήμερα, στηρίζεται η οικονομία της χώρας.

Δεν θα πρέπει να παραξενεύουν επίσης και οι κατά καιρούς τοποθετήσεις διαφόρων διεθνούς φήμης οικονομολόγων, χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ή και οίκων αξιολόγησης, οι οποίες, απροκάλυπτα ή συγκαλυμμένα προτείνουν την επιστροφή της χώρας μας στο Εθνικό της νόμισμα. Οι περισσότεροι από αυτούς, είχαν ή έχουν θέσεις σε Διοικητικά Συμβούλια εταιριών οι οποίες έχουν ποντάρει μακροπρόθεσμα στην απαξίωση του ευρώ. Εξαιρουμένων βέβαια όσων προτείνουν κάτι τέτοιο από καθαρά... ιδεολογική άποψη, η οποία, κακά τα ψέματα, δεν έχει καμία θέση στην οικονομική αλλά και την γεωπολιτική ανάλυση .

Αυτό που πρέπει να γίνει, είναι ο συνασπισμός των ανταγωνιστικών προς τη Γερμανία οικονομιών, οι οποίες σήμερα είτε βρίσκονται σε παρόμοια με τη χώρα μας οικονομική κατάσταση, είτε προβλέπεται να υποστούν και οι ίδιες τα απότοκα της επεκτατικής Γερμανικής οικονομικής πολιτικής. Αυτές θα πρέπει να αναλάβουν και τη στήριξη του κοινού μας νομίσματος, με μοναδικό στόχο αυτό να γίνει ο συνδετικός κρίκος μεταξύ τους, που θα ενδυναμώσει τη συνεργασία τους και θα τονώσει παράλληλα τις οικονομίες τους, καθιστώντας το ένα ισχυρό μέσο συναλλαγής και όχι επιρροής και επιβολής πολιτικών αποφάσεων.

Με όλο και περισσότερες οικονομίες στην Ευρωζώνη να παρουσιάζουν υφεσιακούς δείκτες, κάτι που σημαίνει ότι οι χώρες αυτές δεν πληρούν πλέον τα standards της Συνθήκης του Μάαστριχτ και θα πρέπει να λάβουν μέτρα, η από καιρό αναμενόμενη γενικευμένη αναταραχή στην Ευρώπη, πιθανό να μην είναι μακριά. Κάτι τέτοιο όμως, χωρίς την απαραίτητη προετοιμασία, συμφέρει μόνον εκείνον που, ή το έχει σχεδιάσει ή έχει προετοιμαστεί κατάλληλα, θωρακίζοντας την οικονομία της χώρας του.

Κάπως έτσι, το «όχι» του Κυπριακού Κοινοβουλίου, αποτελεί την απαρχή μιας προσπάθειας η οποία, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, πέτυχε. Πέτυχε να αναταράξει τα λιμνάζοντα νερά της οικονομικής ελίτ της Ευρωζώνης, πέτυχε να... ξεμπροστιάσει την ηγεμονική συμπεριφορά ανθρώπων, που χρόνια τώρα καθορίζουν με τις αποφάσεις τους τις τύχες των λαών της Ευρώπης, πέτυχε να ξεκινήσει, ακόμη και εντός της Γερμανίας, ο διάλογος για το κατά πόσο οι καταθέσεις των πολιτών της, κάτι ιερό και σκοπό ζωής για τους ίδιους, κινδυνεύουν ή όχι, με ότι προεκτάσεις μπορεί να έχει μια τέτοια συζήτηση στη Γερμανία.

Το «όχι» της Κύπρου, βλασταίνει. Όσο κι αν απαξιώνεται, όσο κι αν πολεμιέται, η αρχή έχει γίνει.

Στο χέρι των λαών, είναι η προσπάθεια αυτή να καρποφορήσει, το δυνατόν συντομότερα.

ΥΓ. Όσον αφορά τη θέση της Τουρκίας αλλά και του Ισραήλ στην ανωτέρω ανάλυση, ίσως αποτελέσει το αντικείμενο ενός επόμενου άρθρου.

Posted: 02 Apr 2013 05:27 AM PDT
Γράφει η Μαρία Παναγιώτου

Πρόσθετα μέτρα ύψους 351.000.000 ευρώ ή 2,1% του ΑΕΠ της χώρας περιέχει το μνημόνιο 2 της Κύπρου, του οποίου το πλήρες κείμενο αποκάλυψε χθες η εφημερίδα «Φιλελεύθερος». Σε απλή μετάφραση, το κυπριακό μνημόνιο περιέχει τη γνωστή συνταγή: μειώσεις μισθών και συντάξεων, αύξηση της φορολογίας και, φυσικά, σε ό,τι αφορά την Κύπρο, δέσμευση των εσόδων που θα προκύψουν από το φυσικό αέριο. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Στυλιανίδης ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση δεν διαβουλεύεται ένα νέο μνημόνιο, αλλά επέκταση του συμφωνηθέντος από την προηγούμενη κυβέρνηση.

Το μνημόνιο θέτει ως στόχο για την Κύπρο την εμφάνιση πρωτογενούς ελλείμματος έως 2,4% του ΑΕΠ το 2013, ενώ μεσοπρόθεσμος στόχος είναι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος στο 4% του ΑΕΠ έως το 2017.

Σε ό,τι αφορά το φυσικό αέριο, θα δημιουργηθεί ειδικό ταμείο, στο οποίο θα καταλήγουν όλα τα μελλοντικά δημόσια έσοδα από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Ενδεχόμενα έκτακτα έσοδα της κυπριακής κυβέρνησης που θα υπερβαίνουν τον στόχο του μνημονίου θα κατευθύνονται κατά προτεραιότητα στη μείωση του κρατικού χρέους της Μεγαλονήσου.

Ανάμεσα στα μέτρα που προβλέπει το κυπριακό μνημόνιο είναι: μειώσεις μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και συντάξεων με βάση την εξής κλίμακα: 0% για 0-1.000 ευρώ, 6,5% για 1.001-1.500 ευρώ, 8,5% για 1.501-2.000 ευρώ, 9,5% για 2.001-3.000 ευρώ, 11,5% για 3.001-4.000 ευρώ και 12,5% για ποσά άνω των 4.001 ευρώ (πρόκειται για μέτρο του 2012). Πρόσθετα έσοδα τουλάχιστον 70.000.000 ευρώ από τη φορολόγηση ακινήτων. Αύξηση του φορολογικού συντελεστή για τις επιχειρήσεις στο 12,5% (από 10% που είναι σήμερα). Αύξηση της φορολόγησης τόκων και μερισμάτων στο 30%.

Για το 2014 προβλέπεται περαιτέρω μείωση όλων των μισθών και συντάξεων κατά 3% και μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων τουλάχιστον κατά 5.000 έως το 2016. Αυτό θα γίνει μέσω του «παγώματος» νέων προσλήψεων, της αύξησης της κινητικότητας, αλλά και της εφαρμογής ενός τετραετούς προγράμματος που θα στοχεύει στην κατάργηση τουλάχιστον 1.800 μόνιμων θέσεων.

Προβλέπει ακόμη: αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης κατά δύο χρόνια για διάφορες κατηγορίες εργαζομένων και αύξηση του ορίου για τις μειωμένες συντάξεις κατά έξι μήνες κάθε χρόνο, ώστε να ευθυγραμμιστεί με το κανονικό όριο. Αποκρατικοποιήσεις ύψους τουλάχιστον 1,4 δισ. ευρώ στο διάστημα 2013-2016. Αύξηση των φόρων σε τσιγάρα, ποτά και βενζίνη. Αύξηση του ΦΠΑ από το 17% στο 19%. Φορολόγηση των κερδών άνω των 5.000 ευρώ από τα παιχνίδια του ΟΠΑΠ και το εθνικό λαχείο κατά 20%. Και αύξηση των τιμολογίων των δημόσιων υπηρεσιών, τουλάχιστον κατά 17%.

Όπως ανέφεραν δημοσιεύματα, η Κύπρος θα πάρει την πρώτη δανειακή δόση στα μέσα Μαΐου, ενώ οι διαπραγματεύσεις της κυπριακής κυβέρνησης με την τρόικα αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί πριν από το Σαββατοκύριακο.

Posted: 02 Apr 2013 04:58 AM PDT

Το κουβάρι των γεωπολιτικών αντιθέσεων έχει αρχίσει να ξετυλίγεται. Αργά, αλλά σταθερά, οι νέες συμμαχίες, οι κόντρες και τα συμφέροντα έρχονται στο φως αλλάζοντας σε επικίνδυνο βαθμό τις ισορροπίες.

 Το κέντρο βάρους των εξελίξεων, βεβαίως, παραμένει στην ανατολική Μεσόγειο, αλλά οι αποφάσεις λαμβάνονται πολύ μακριά από την περιοχή μας, εκεί όπου σχεδιάζεται ο νέος κόσμος, αυτός που θα αναδειχθεί αμέσως μετά τον καταστροφικό σεισμό της οικονομικής κρίσης. Εκείνο που παραμένει άγνωστο ακόμη είναι το τι περιλαμβάνει ο τελικός σχεδιασμός των δυνάμεων εκείνων που συγκρούονται για να αποκτήσουν τον απόλυτο έλεγχο των ενεργειακών διαδρόμων και των περιοχών που διαθέτουν πλούσιο υπέδαφος.
Είναι βέβαιο, πάντως, πως σε αυτό το κουβάρι, που μοιάζει με Γόρδιο Δεσμό, βρίσκονται μπλεγμένες πολλές υποθέσεις: ο μίτος ξεκινά από τα παράλια της Αττικής και τις εγκαταστάσεις του ΔΕΣΦΑ (κάπου εκεί είναι και η ΔΕΠΑ), περνάει από τα όρια της κυπριακής ΑΟΖ, κατευθύνεται προς τα ισραηλινά παράλια και ξαφνικά στρέφεται βόρεια, προς τον Βόσπορο και τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας.
Οι εξελίξεις με την κυπριακή κρίση είναι γνωστές. Εκείνο που παραμένει στο παρασκήνιο είναι οι κινήσεις που έχουν να κάνουν με τους υδρογονάνθρακες που... αναπαύονται στον βυθό της ανατολικής Μεσογείου και οι ποσότητες των οποίων, όπως όλα δείχνουν, είναι τόσες, ώστε να προκαλούν την αντιπαράθεση κολοσσιαίων δυνάμεων.

 Η περιοχή... βράζει
Σε επίπεδο διακρατικών σχέσεων, η πιο σοβαρή εξέλιξη είναι η προσπάθεια εξομάλυνσης των σχέσεων του Τελ Αβίβ με την Άγκυρα, υπό την παρουσία και με την αιγίδα του Μπαράκ Ομπάμα. Εξέλιξη που, όπως λένε ειδικοί αναλυτές και τεχνοκράτες, δεν είναι καθόλου μικρής σημασίας τη στιγμή που ολόκληρη η περιοχή… βράζει.
Με τη «συγγνώμη» του Νετανιάχου προς τον Ερντογάν για τη σφαγή στο πλοιάριο «Μαβί Μαρμαρά» δόθηκε το φιλί της ζωής σε ένα σχέδιο που είναι εδώ και αρκετό καιρό κλεισμένο στα συρτάρια των μεγάλων ενεργειακών παικτών: Η μεταφορά των μελλοντικών ποσοτήτων πετρελαίου και φυσικού αερίου με αγωγό μέσω Τουρκίας. Το μόνο «εμπόδιο» στην παρούσα φάση φαίνεται να είναι η Συρία, αλλά γι' αυτήν φροντίζουν άλλες δυνάμεις να την αποσπάσουν από τις αγκάλες της Μόσχας.
Τώρα φαίνεται πιο καθαρά γιατί ο αμερικανικός παράγοντας τηρούσε στάση αναμονής όλη την προηγούμενη περίοδο και κυρίως δεν είχε άμεση και καθοριστική παρέμβαση στις εξελίξεις στην Κύπρο.
Από την άλλη πλευρά, το Βερολίνο επιδιώκει με τον δικό του (άγαρμπο, κατά ορισμένους αναλυτές) τρόπο να επιβάλει την κυριαρχία του στην περιοχή, μέσω της Κύπρου, εκμεταλλευόμενο την ηγετική θέση που έχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Θα αναρωτηθεί κάποιος: Ποια συμφέροντα σπρώχνουν τους Γερμανούς να ακολουθήσουν αυτή την τακτική; 
Τα στοιχεία από την ετήσια έκδοση της BP (Statistic Review) ρίχνουν φως σε ορισμένες πτυχές του θέματος: Η Γερμανία δεν διαθέτει σχεδόν καθόλου δικά της αποθέματα πετρελαίου, ενώ το φυσικό αέριο φτάνει για να καλύψει τις ανάγκες της για μόλις ενάμιση χρόνο, καθώς χρειάζεται περίπου 230 εκατ. κυβικά μέτρα την ημέρα!
Τα μέχρι στιγμής αποθέματα στο λεγόμενο «οικόπεδο 12» της Κύπρου είναι βέβαιο ότι δεν είναι αρκετά από μόνα τους για να καλύψουν τις ανάγκες των Γερμανών, αλλά οι έρευνες στα υπόλοιπα «οικόπεδα» μόλις άρχισαν. Θεωρείται βέβαιο πως οι αξιωματούχοι στο Βερολίνο ξέρουν πολύ περισσότερα απ' όσα όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί...

 Δυναμικές κινήσεις
Εν τω μεταξύ, τα τελευταία χρόνια η Ρωσία καταγράφει σοβαρές απώλειες σε συμμάχους και συνεργάτες στην ευρύτερη περιοχή, με αποτέλεσμα να αισθάνεται πως χρειάζονται πιο δυναμικές κινήσεις, ώστε να μη χάσει όλα τα ερείσματά της στην περιοχή. Η άρνησή της να βοηθήσει τη Λευκωσία έχει να κάνει και με τη διαχρονική κόντρα που υπάρχει με τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών.
Η «επίθεση» των Γερμανών εναντίον των ρωσικών κεφαλαίων στην Κύπρο αποτέλεσε αφορμή για το Κρεμλίνο να πιέσει τους κοινοτικούς και στα υπόλοιπα «ανοικτά» θέματα που υπάρχουν μεταξύ των δύο πλευρών, όπως για παράδειγμα η έρευνα που έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετούς μήνες η Κομισιόν για την Gazprom και τη δεσπόζουσα θέση της στην ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου.
Με ανοικτό το θέμα αυτό και με δεδομένη τη σύγκρουση για την υπόθεση της ΔΕΠΑ (τον τελευταίο λόγο στην αποκρατικοποίηση θα τον έχει η Κομισιόν), οι Ρώσοι επιχειρούν ένα επικίνδυνο παιχνίδι: Να ξεκαθαρίσουν τις σχέσεις (πάθους και μίσους) με τους Ευρωπαίους και την ίδια στιγμή να διατηρήσουν την ισχυρή παρουσία τους σε δύο κοινοτικές χώρες (Ελλάδα και Κύπρο), ώστε να κάνουν το δικό τους μελλοντικό ενεργειακό «παιχνίδι».
Ορισμένοι θεωρούν ότι το φιτίλι της έντασης στην περιοχή δεν το άναψε το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου ούτε τα (πόσο;) τεράστια κεφάλαια στις κυπριακές τράπεζες. Όλες οι εξελίξεις επιταχύνθηκαν από το τέλος Φεβρουαρίου, όταν έγινε γνωστό το προσύμφωνο μεταξύ Ρώσων και Ισραηλινών για την εμπορική εκμετάλλευση του πεδίου Tamar, που γειτνιάζει με την κυπριακή ΑΟΖ!

 Η Αίγυπτος
Μέσα σε όλες αυτές τις εξελίξεις θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι η κυβέρνηση της Αιγύπτου υπό τον νέο (ισλαμιστή) πρόεδρο Μοχάμεντ Μόρσι έχει αρχίσει να διαμηνύει προς πάσα κατεύθυνση (και κυρίως προς την Κύπρο) ότι οι προηγούμενες συμφωνίες για τον καθορισμό των ορίων των ΑΟΖ δεν ισχύουν. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να αρχίσει νέος γύρος διαβουλεύσεων για την αναζήτηση κοινά αποδεκτών θαλασσίων συνόρων...
Με άλλα λόγια, στην περιοχή γίνεται μύλος! Όλα είναι ανοικτά και κανείς δεν μπορεί να βεβαιότητα να προβλέψει την πλευρά στην οποία θα γείρει η πλάστιγγα. Μέσα σε αυτόν τον γενικό χαμό η Ελλάδα φαίνεται πως παρακολουθεί αμέτοχη και αδύναμη να παρέμβει.
Αυτή η αδυναμία δεν προέρχεται από την οικονομική κρίση, που πλήττει τη χώρα εδώ και μία τριετία, αλλά κυρίως από το γεγονός ότι σε καμία φάση των εξελίξεων, ούτε τώρα ούτε παλαιότερα, όταν τα πράγματα ήταν σαφώς καλύτερα, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν φρόντισαν να σχηματίσουν τις κατάλληλες συμμαχίες που θα μας επέτρεπαν να διεκδικήσουμε μία θέση κύρους στην περιοχή, αλλά και θα μας έδιναν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε τον ορυκτό μας πλούτο προς όφελος της ελληνικής οικονομίας...
Τώρα, στριμωγμένοι στη γωνία, περιμένουμε μπας και περάσει κανείς και μας δώσει λίγη σημασία... Κι όμως, το δικό μας οικόπεδο είναι γωνιακό και με θέα!



Posted: 02 Apr 2013 04:27 AM PDT
Μετά την «εκκωφαντική» σιωπή που κράτησε η ελληνική κυβέρνηση όλο το τελευταίο χρονικό διάστημα, από τη στιγμή δηλαδή που ξέσπασε το θέμα της Κύπρου και μετά, τώρα φτάνει η ώρα της κρίσης. Οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι, μέσα από διαρροές, χλιαρές ανακοινώσεις και αντιφατικές δηλώσεις, προσπαθούν να αξιολογήσουν το ευρωπαϊκό πεδίο μέσα στο οποίο κινούνται.

Ερωτήματα, όπως το τι έμεινε μετά το κυπριακό «Όχι» στην πρόταση του Eurogroup, τι επιπτώσεις θα έχει η νέα συμφωνία για την Ελλάδα αλλά και το εάν είμαστε η επόμενη «ειδική περίπτωση» στην οποία θα κουρευτούν οι καταθέσεις των πολιτών, πρέπει να απαντηθούν.

Η κυβέρνηση Σαμαρά, έντρομη και απελπιστικά ανήμπορη, κατέγραφε όλο αυτό το διάστημα τις διαθέσεις και την άκαμπτη στάση των δανειστών έναντι των οικονομικά ευάλωτων χωρών. Δόγμα της, το «μην εκνευρίζετε τους δανειστές μας» και επιχειρηματολογία της το «κοιτάξτε τι θα παθαίναμε εάν είχαμε πει και εμείς "όχι"». Υποτελείς, προσπαθούν να κάνουν την αδυναμία τους ιδεολογία.

Ο φόβος έχει εγκατασταθεί στο κυβερνητικό επιτελείο, αφού δεν είναι λίγοι εκείνοι που προβλέπουν σκλήρυνση της στάσης των δανειστών στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις της Αθήνας για την εκταμίευση της επόμενης δόσης των 2,8 δισ. ευρώ, αλλά και των 6 δισ. ευρώ. Όπως άλλωστε είναι γνωστό, προϋπόθεση για την καταβολή των 6 δισ. είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές πάνω στις οποίες έχουν καταγραφεί πολλά προβλήματα.

«Δεν γίνεται αλλιώς»
Όπως ισχυρίζονται οι παροικούντες το Μέγαρο Μαξίμου, ο πρωθυπουργός γνωρίζει πλέον πολύ καλά ότι την επόμενη φορά που θα βρεθεί η τρόικα στην Αθήνα τα πράγματα θα είναι ιδιαίτερα δύσκολα για την Ελλάδα και γι' αυτό κανείς – ούτε οι κυβερνητικοί εταίροι – δεν θα μπορεί να θέσει «κόκκινες γραμμές».

Με λίγα λόγια, η επικοινωνιακή ομάδα του πρωθυπουργού προετοιμάζει την κοινή γνώμη για νέα μέτρα, απολύσεις και μειώσεις μισθών με το επιχείρημα ότι «η αντίθετη τακτική από τη συνεργασία με την τρόικα και την υποταγή στα μνημόνια απέτυχε».

Ακόμη και όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας διαφοροποιήθηκε από τον κυβερνητικό εφησυχασμό, χαρακτηρίζοντας τη συμφωνία για την Κύπρο «μη ανεκτή και επιλεκτική», οι συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά έκαναν ότι δεν άκουσαν καλά και μεθοδικά υποβάθμισαν αυτήν τη διαφοροποίηση. Τρέμουν άλλωστε μήπως η τοποθέτηση του Προέδρου δώσει το έναυσμα σε στελέχη της τρικομματικής κυβέρνησης που διαφωνούν με τη στάση της κυβέρνησης να προχωρήσουν σε δηλώσεις διαφοροποίησης.

Εξ άλλου όλο το τελευταίο διάστημα έφταναν στο Μέγαρο Μαξίμου μηνύματα από στελέχη της Ν.Δ. που έλεγαν ότι, παρά τις προφανείς παλινωδίες της κυπριακής κυβέρνησης – που είχαν αποτέλεσμα την κακή έκβαση αυτής της ιστορίας –, οι πολίτες είναι εξαγριωμένοι με την αλαζονική και αυταρχική συμπεριφορά των Γερμανών.

Το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» της Άνγκελα Μέρκελ λειτούργησε πολύ αρνητικά στο θυμικό των Ελλήνων, οι οποίοι, κουρασμένοι από τις ύβρεις και τους υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς των Ευρωπαίων, είναι έτοιμοι να αντιδράσουν, έλεγαν στελέχη της κυβέρνησης. Η λογική ακόμα του «θα τους λιώσουμε προκειμένου να μην έχουμε και με άλλα κράτη τα ίδια προβλήματα» έχει δημιουργήσει ένα έντονα αντιευρωπαϊκό κλίμα στην Ελλάδα.

Μοιραίος άνθρωπος και πάλι ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, γύρω από τον οποίο το Μέγαρο Μαξίμου έχει χτίσει ένα τείχος προστασίας. Ο πρωθυπουργός επιθυμεί να προστατεύει τον Στουρνάρα από την κριτική του ΣΥΡΙΖΑ και την ενδοκυβερνητική γκρίνια με το σκεπτικό ότι το υπουργείο Οικονομικών έχει να σηκώσει το μεγάλο βάρος των «αλλαγών».

Συμφέροντα
Μείζον θέμα για την κυβέρνηση είναι πάντως ο συντονισμός της. Όπως λένε υπουργοί, τις επόμενες εβδομάδες η κυβέρνηση θα χρειαστεί να συγκρουστεί με διάφορα... «συμφέροντα» και γι' αυτό θα πρέπει να υπάρχει ένα πλάνο για τη διαχείριση των κοινωνικών εντάσεων και μια στρατηγική αναζήτησης συμμαχιών.

Η πίεση της τρόικας προκαλεί ήδη εντάσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης μεταξύ των υπουργών. Πολλοί λοιπόν ισχυρίζονται ότι, εάν ο πρωθυπουργός δεν δείξει πυγμή και αποφασιστικότητα για να προχωρήσει τις δεσμεύσεις των μνημονίων, πέρα από τα όποια προβλήματα προκύψουν με την τρόικα, θα πρέπει να καταβάλει προσπάθειες για να διατηρήσει τη συνοχή των μελών της κυβέρνησης.

Άλλωστε δεν είναι λίγοι εκείνοι στη Ν.Δ. που ισχυρίζονται ότι εξ αιτίας των πιέσεων που ασκούνται στους υπουργούς – για την εφαρμογή του μνημονίου – προκαλούνται συχνά σοβαρά προβλήματα στις μεταξύ τους σχέσεις. Την ίδια στιγμή, αναστάτωση επικρατεί και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος της Ν.Δ., αφού κάποιοι από τους βουλευτές θεωρούν πλέον αδιέξοδη την πολιτική των μνημονίων, ενώ δεν βρίσκουν καθόλου πειστικά τα επιχειρήματα του Στουρνάρα.

Όπως προβλέπουν οι κυβερνητικές «Κασσάνδρες», η ενδοκυβερνητική έκρηξη είναι απλώς θέμα χρόνου...
Posted: 02 Apr 2013 04:15 AM PDT
Η Ιστορία συχνά τείνει να επαναλαμβάνεται, σαν φάρσα ή σαν τραγωδία. Ας θυμηθούμε ένα παλιό σενάριο. Ένα κραχ προκαλεί μια παγκόσμια κρίση.
Η ύφεση οδηγεί σε μια τεράστια ανεργία. Τα σκάνδαλα διαφθοράς πολλαπλασιάζονται. Η νομιμότητα των δημοκρατιών υπονομεύεται.
Η πολιτική ζωή λαμβάνει μια βίαιη τροπή. Τα αντισυστημικά κόμματα κερδίζουν τις εκλογές. Οι ανισότητες τροφοδοτούν τη λαϊκή οργή.
Οι ελίτ μειώνουν τους μισθούς με τη λιτότητα. Ο αποπληθωρισμός οξύνει την κρίση και καθιστά την κοινωνική κατάσταση ανεξέλεγκτη.
 Βρισκόμαστε στη δεκαετία του '30. Μια τελείως διαφορετική εποχή, δηλαδή. Η μήπως όχι;
Το σενάριο των τεσσάρων τελευταίων ετών, γράφει ο Λοράν Ζοφρέν στον Nouvel Observateur, είναι σε κάθε περίπτωση πολύ ανησυχητικό. Το κραχ του 2008 προκαλεί μια παγκόσμια κρίση. Η στασιμότητα που ακολουθεί οξύνει την ανεργία.
Η κρίση της Κύπρου δείχνει ότι η παράνοια του χρήματος δεν έχει ακόμη αντιμετωπιστεί. Σε πολλές χώρες της νότιας Ευρώπης, η ανεργία φτάνει σε ύψη όπου δεν είχε φτάσει ποτέ μετά τη δεκαετία του '30. Με πρότυπο τη Γερμανία, διάφορες χώρες προσπαθούν να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά τους μειώνοντας τους μισθούς και να ξαναβρούν την εμπιστοσύνη των αγορών καταπολεμώντας το χρέος.
Ο αποπληθωρισμός μειώνει τη ζήτηση στην Ευρώπη και φέρνει ύφεση. Τα σκάνδαλα διαφθοράς πολλαπλασιάζονται. Μόνο στη Γαλλία, παραιτήθηκε την ίδια εβδομάδα ένας υπουργός και διατάχθηκε έρευνα για έναν πρώην πρόεδρο.
Οι ελίτ έχουν χάσει το κύρος τους καθώς δείχνουν κυνισμό και αδυναμία. Τα παραδοσιακά κόμματα υποχωρούν, ενώ αυξάνεται η δύναμη ακραίων κομμάτων, μεταξύ των οποίων και ενός νεοναζιστικού στην Ελλάδα.
Όλα αυτά δημιουργούν μια ασφυκτική ατμόσφαιρα που μας παραπέμπει ογδόντα χρόνια πίσω.
Θα απαντήσει κανείς ότι οι δημόσιες ελευθερίες είναι σεβαστές, ότι έχουμε διδαχθεί από τα μαθήματα της Ιστορίας, ότι η ήπειρος παραμένει ενωμένη, ότι οι σχέσεις μεταξύ των χωρών είναι ειρηνικές, ότι το κοινωνικό κράτος παίζει ένα σταθεροποιητικό ρόλο, ότι οι οικονομικές αρχές έμαθαν να αποφεύγουν το χειρότερο στηρίζοντας την ανάπτυξη.
Όλα αυτά είναι αλήθεια. Η κρίση του 2010 δεν οδηγεί στο φασισμό ή στον πόλεμο. Το κακό είναι ότι δεν ξέρουμε πού ακριβώς οδηγεί.

Για να βγούμε από την κρίση, συνεχίζει ο γάλλος αρθρογράφος, οι ελίτ πρέπει να θέσουν το εξής ερώτημα: είναι τόσο σίγουρες ότι δεν διαπράττουν τα ίδια ιστορικά λάθη με τη δεκαετία του '30; Ένα παράδειγμα: παρά τον πολλαπλασιασμό των σκανδάλων, οι ελίτ δεν δείχνουν ιδιαίτερη προθυμία να καταπολεμήσουν τη διαφθορά. Το αποδεικνύουν οι ετήσιες εκθέσεις της Διεθνούς Διαφάνειας.

Πιο σοβαρό ακόμα είναι ότι οι ηγέτες της Ευρώπης αναπαράγουν με τραγικό τρόπο στον οικονομικό τομέα τον μηχανισμό που λειτουργούσε τη δεκαετία του '30. Εφαρμόζουν έναν αποπληθωρισμό σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες στο όνομα της ανταγωνιστικότητας.
Η στρατηγική αυτή όμως, που είναι αποτέλεσμα πιέσεων από τις αγορές και την Ευρώπη, οδηγεί στο αντίθετο αποτέλεσμα. Η μείωση της ζήτησης στερεί ευκαιρίες από τις επιχειρήσεις, οι οποίες αναγκάζονται να μειώσουν τη δραστηριότητά τους. Η ανεργία αυξάνεται συνεχώς. 

Η απελπισία των καταναλωτών μεγαλώνει και η ζήτηση μειώνεται ακόμη περισσότερο. Οι ειδικοί υποστηρίζουν, όπως και τότε, ότι η εμπιστοσύνη θα αποκατασταθεί, ότι οι θυσίες είναι χρήσιμες, ότι η ανάκαμψη θα έρθει σύντομα. Ας θυμηθούμε μόνο κάτι: όταν ξεχνάμε το παρελθόν, είμαστε καταδικασμένοι να το ξαναζήσουμε.

Πηγή Le Nouvel Observateur
Posted: 02 Apr 2013 03:55 AM PDT

Ολόκληρος ο ευρωπαϊκός Νότος εξακολουθεί – έχοντας κερδίσει κρίσιμο, αλλά άγνωστης διάρκειας, χρόνο – να θεωρεί εγγυημένες τις καταθέσεις κάτω από 100.000 ευρώ. Δηλαδή τις καταθέσεις των λιγότερο ή καθόλου πλούσιων καταθετών. Αυτό οφείλεται στο «Όχι» του λαού και της Βουλής της Κύπρου.
Επιπλέον αυτό το «Όχι» είναι ο λόγος για τον οποίο δεν προκλήθηκε εκτεταμένο bank run σε καμιά από τις χώρες του Νότου, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα.

Οι Κύπριοι, παίρνοντας ένα μεγάλο ρίσκο για τον εαυτό τους, έσωσαν πολλούς, μεταξύ των οποίων και κάποιους απίθανους «δικούς μας», που σήμερα, ειδικά στην Ελλάδα, τους κατηγορούν ότι επιχείρησαν να σώσουν τους... Ρώσους «ολιγάρχες».

Παρεμπιπτόντως οι εν λόγω «ολιγάρχες», όπως έγινε γνωστό τις τελευταίες μέρες, πρόλαβαν το «κούρεμα» και έδιωξαν από την Κύπρο τα κεφάλαιά τους πριν απομειωθούν. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα και για τους συνήθεις άσχετους και για τους συνειδητούς συκοφάντες.

Και προφανώς τα λεφτά δεν τα έδιωξαν –με... κλειστές τις τράπεζες, όπως θρυλείται– οι Κύπριοι πολίτες, οι οποίοι πίεσαν για να υπερασπιστούν τράπεζες, καταθέσεις και το δικαίωμά τους να μην λεηλατηθούν...

Κατά τον ίδιο τρόπο κάμποσοι Κύπριοι πολιτικοί, πριν από το τραπεζικό αδιέξοδο, είχαν προλάβει να «κουρέψουν» τα δάνειά τους και, όπως έδειξε η λίστα που δημοσίευσε το «Έθνος», μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται κάποιοι που είχαν καταλάβει κορυφαία πόστα – των οποίων τα κόμματα μάλιστα είτε οδήγησαν στο μνημόνιο είτε είπαν «ναι σε όλα».

Και καλά, ίσως οι εγχώριοι προπαγανδιστές, με δεδομένη την αγωνία τους να καταπνίξουν, να συκοφαντήσουν και να εξαφανίσουν όχι μόνο το «όχι» του κυπριακού λαού (διότι αυτός το είπε), αλλά και κάθε ιδέα για κάθε είδους «όχι» στον γερμανικό σιδερόφρακτο χρηματοπιστωτικό όλεθρο, να παίρνουν σβάρνα ό,τι βρουν.

Είναι όμως άκομψο εκ μέρους τους να μην ακούν, έστω, κάποιους ομοϊδεάτες τους, όπως για παράδειγμα τον Κύπριο νομπελίστα οικονομολόγο Χριστόφορο Πισσαρίδη.

Ο εν λόγω νομπελίστας, αλλά και επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Οικονομίας της Κύπρου, καθ' όλα οπαδός και της Ευρώπης και του ευρώ, με άρθρο του στους Financial Times, υποστηρίζει ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η Κύπρος από τους εταίρους της αποκαλύπτει πως η Ευρωζώνη είναι μια «ασύνδετη ομάδα χωρών όπου τα εθνικά συμφέροντα των μεγάλων κρατών υπερτερούν των συμφερόντων του συνόλου».

Κατά τον ίδιο τρόπο φαίνεται να μην λαμβάνουν υπόψιν ότι ο περίφημος «ευρωσκεπτικισμός» δεν είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό των... «ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ» ή των Ελλήνων γενικώς ή των Νοτίων ευρύτερα:

● Περιλαμβάνει και τον σκληρό πυρήνα των στενών εταίρων και δορυφόρων της Γερμανίας (π.χ. Ολλανδία και Φινλανδία).
● Περιλαμβάνει τις κεντρικές τράπεζες των ανεπτυγμένων χωρών του πλανήτη, οι οποίες μειώνουν τα αποθέματά τους σε ευρώ στερώντας δυναμική από το ευρωνόμισμα.
  1. Πόση σοφία χρειάζεται ώστε οι Ελλαδίτες «φωστήρες» να συνειδητοποιήσουν πως το κυπριακό «όχι» δεν ευθύνεται για τη σφαγή της Κύπρου, η οποία περιγραφόταν όχι μόνο στην πρώτη απόφαση του Eurogroup, αλλά και στο κυπριακό μνημόνιο, το οποίο συστηματικά και άκομψα παραλείπεται από την ελλαδική «συζήτηση» και του οποίου οι λεπτομέρειες δείχνουν πως η Κύπρος μπαίνει σε μια προαποφασισμένη πορεία ανεξέλεγκτης καταστροφής;
  2. Πόση σοφία χρειάζεται για να αποκωδικοποιήσουν την προειδοποίηση του επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ ότι το κυπριακό μοντέλο «κουρέματος» των καταθέσεων είναι πρότυπο για όλη την Ευρώπη και, κατά πάσαν πιθανότητα, για την Ελλάδα; Ή μήπως και αυτό θα το αποδώσουν οι άσχετοι και οι συκοφάντες στο κυπριακό «όχι»;
  3. Πόση σοφία χρειάζεται για να... ερμηνεύσουν την προειδοποίηση του Ολλανδού στελέχους της ΕΚΤ Klaas Knot ότι ούτε οι τραπεζικές καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ είναι ούτε εγγυημένες; Και γι' αυτό φταίει το κυπριακό «Όχι»;
Κάτι που ακόμη αγνοούν ή αποσιωπούν εσκεμμένα – σχετικοί και άσχετοι – τελάληδες της άνευ όρων υποταγής στην τρόικα (με το κουτοπόνηρο και κλαψιάρικο «ε, και τι να κάνουμε;») είναι ότι η Ελλάδα, ύστερα από τεσσεράμισι χρόνια κρίσης, δεν έχει επιχειρήσει ποτέ, σε κανένα επίπεδο, να διερευνήσει καμιά δυνατότητα:
  • ούτε για Plan B – το οποίο πρέπει πάντα να υπάρχει ακόμη και αν ποτέ δεν χρησιμοποιηθεί
  • ούτε για διεθνείς συμμαχίες εντός και εκτός του ευρώ, οι οποίες θα μπορούσαν να τους προσφέρουν περισσότερα διαπραγματευτικά χαρτιά, ειδικά τώρα που η γερμανική κυριαρχία στην Ευρώπη παράγει μόνο αδιέξοδα και αμφισβητείται από όλες τις μεγάλες χώρες και οικονομίες, που πλέον απειλούνται και οι ίδιες με κατάρρευση.
Αλήθεια, από τις συνεχείς ζυμώσεις και διαβουλεύσεις μεταξύ των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας γιατί η Ελλάδα είναι μονίμως απούσα;

Το ίδιο συμβαίνει και με την Κύπρο, το πολιτικό σύστημα της οποίας – αφού πρώτα είχε προετοιμάσει και αποδεχτεί το μνημόνιο – βρέθηκε απροετοίμαστο (αν όχι και απρόθυμο) να διαχειριστεί το απολύτως φυσιολογικό λαϊκό «όχι» σε μια άνευ προηγουμένου ληστεία.

Αν κάποιοι θα πρέπει (μεταφορικώς, εννοείται...) για κάποιο λόγο να «στηθούν στον τοίχο», αυτοί είναι οι πολιτικές ηγεσίες στην Αθήνα και τη Λευκωσία, επειδή εγκατέλειψαν επί χρόνια – τέσσερα οι Κύπριοι και πάνω από έξι οι Ελλαδίτες – τις χώρες τους να κατρακυλούν προς το χάος χωρίς ακόμη και σήμερα να έχουν δείξει την ελάχιστη αντίδραση ή, έστω, μια υποψία σχεδιασμού. Άσχετα με το αν αυτά τα σχέδια θα ήταν εφαρμόσιμα και με ποιους όρους.

Δυστυχώς, τέλος, για τους οπαδούς της πλήρους προσαρμογής τα «όχι» στη βαρβαρότητα μεγαλύνουν τους λαούς και ισχυροποιούν τα έθνη. Όποιος διαφωνεί, ας ζητήσει να διαγραφούν από την ελληνική Ιστορία οι «μάταιες» αποκοτιές και οι θυσίες των Ελλήνων, όπως του 1821 και του 1940.

Φαντάζομαι πως στο αίτημά τους αυτό θα βρουν πολλούς πρόθυμους υποστηρικτές για να γυρίσουν τα ανάλογα – ελληνικά και τουρκικά – τηλεοπτικά σίριαλ και «έρευνες».

Αυτά τα καταραμένα «Όχι» όμως μπορούν όμως να απαξιώσουν και να εξαφανίσουν τους ανίκανους να τα διαχειριστούν, αλλά και τους ολίγιστους, που τρέμει το φυλλοκάρδι τους ακόμη και να τα ακούσουν. Ακόμη και σε αυτήν εδώ την κρίση, αρκεί κάποιος να μετρήσει πόσες κυβερνήσεις και ηγεσίες στην Ευρώπη εξαφανίστηκαν υπό το βάρος της χλεύης...
Posted: 02 Apr 2013 03:25 AM PDT
Τι είναι Ιδέα;
Ιδέα είναι ο φονιάς του Ιδανικού. Το κατασκεύασμα του ανθρώπου για να κάνει την μοιρασιά. Και πάντα η μοιρασιά είναι απλή και πάντα πετυχημένη: Εις το όνομα της Ιδέας, τη μια θα πάρουν οι πολλοί και θα είναι όλα ήσυχα για λίγο, την άλλη θα πάρουν οι λίγοι-για όσο θέλουν- και μετά θα γυρίσουν πάλι τον τροχό για να νομίσουν οι πολλοί ότι κέρδισαν τον πόλεμο και να κοιμούνται ήσυχοι, ενώ οι λίγοι  κοιμούνται ακόμα πιο ήσυχοι με την ηθελημένη τους ήττα εις το όνομα πάντα μιας Ιδέας.
Θα μου πεις για τα κόμματα;
Έχεις δει το φεγγάρι να «σκάει» από τον Ερύμανθο;
Αυτή δεν είναι απάντηση.
Αυτή είναι η απάντηση,  διότι τα αιώνια ποτέ δεν χώρεσαν σε παρατάξεις.  Υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν για αυτούς που θέλουν να τα δουν. Για όσους δεν θέλουν , ας βλέπουν τα μούτρα του κάθε μελλοντικού σκουληκοφαγωμένου πολιτικάντη.
 
Τι είναι πολιτική;
Γελάω πικρά αλλά θα στο πω όσο πιο απλά μπορώ. Πολιτική είναι μια πόρνη που θεωρούν όλοι δεδομένη από την γέννησή τους  αλλά αυτή θα ξεπουλά πάντα ολόκληρες γενιές διότι για τον λόγο αυτό δημιουργήθηκε. Να σε βάλει σε τάξη, να σε ορίσει, να σε κάνει να την θεωρείς απόλυτο δείγμα πολιτισμού.
Πολιτισμός;
Η τραγικότερη εφεύρεση του ανθρώπου. Η απόδειξη ότι είναι ένα άχρηστο ζώο που πρέπει να επιβιώσει φτιάχνοντας έναν πλανήτη πάνω στον πλανήτη. Είναι ο  λόγος που φθάσαν τα πράγματα στο σημείο που ζούμε. Καταδικάστηκε η Βία ως απολίτιστη για να μπορείς πολιτισμένα να ανέχεσαι τον άρρωστο εγκέφαλο του κάθε βιαστή των Ιδανικών σου.
Πώς καταδικάζεις τον Πολιτισμό όταν έχει στηρίξει ολόκληρη την ανθρωπότητα;
Ο Πολιτισμός που εννοείς σε τέσσερις  λέξεις είναι γραμμένος: "Πόλεμος πάντων πατήρ εστί...".
 
Δεύτερη φορά που αναφέρεσαι στα Ιδανικά.
Είναι γιατί είναι στα μόνα που πιστεύω. Αυτά που σε ορίζουν Άνθρωπο χωρίς σε κάνουν να ξιπάζεσαι γι' αυτό. Είναι αυτά που σε κάνουν να παλεύεις όπως ένα ζώο παλεύει για την διαιώνιση του είδους του. 
Τι είναι Ιδανικό τελικά;
Αυτό που ποτέ δεν θα χαρείς όσο είσαι ζωντανός. Πρέπει να το πληρώσεις  με την ανάσα σου για να μπορέσει να διαιωνιστεί. Αυτό το καθιστά και ως ύψιστο γι' αυτό και τον ανήφορο, να το αγγίξεις τουλάχιστον,  μόνο λίγοι έχουν τα πνευμόνια να τον ανεβούν.
Φοβάσαι τον θάνατο;
Αν δεν τον φοβόμουν δεν θα τον είχα σε εκτίμηση. Κι εγώ τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση. Τον θεωρώ αδελφό γιατί από την ώρα που είδα την πραγματική ζωή είναι πάντα δίπλα μου. Ο θάνατος μού δίδαξε την αξία του να είσαι για ακόμα λίγο ζωντανός. 
Έχεις όνειρα;
Ναι, έχω μόνο ένα όνειρο: Να πεθάνω ως Άνθρωπος  
Μια τελευταία απορία έχω. Τι είναι πατρίδα;
Έχεις δει το φεγγάρι να «σκάει» στον Ερύμανθο;  Χαϊντού το λένε οι ντόπιοι. Αυτό είναι Πατρίδα. 

Posted: 02 Apr 2013 02:58 AM PDT
Έχει χυθεί άπειρο "ηλεκτρονικό" μελάνι για όσα συμβαίνουν στο μαρτυρικό νησί. Απ' αυτό το διαδικτυακό μετερίζι έχουν γραφεί άπειρες απόψεις και γνώμες οι οποίες αφενός συμβάλλουν αποφασιστικά στη καλλιέργεια ενός εποικοδομητικού διαλόγου αφετέρου βοηθούν στην ενημέρωση όλων μας. Όμως, δεν φτάνει αυτό. Δεν αποφασίζει κανένας από εμάς. Το ζήτημα είναι τι θα κάνει η πολιτική ηγεσία της χώρας και οι ηγεσίες ΟΛΩΝ των κομμάτων, από δω και πέρα.

Ζούμε σε μια άγρια νομισματική θύελλα. Ο Ελληνισμός βάλλεται. Πρώτα η Ελλάδα από την άνοιξη του 2010 που εισήλθε στο Μνημόνιο και τώρα η Κύπρος που πλήττεται από τον οικονομικό "βομβαρδισμό" των Γερμανών. 
Τις συνέπειες του Μνημονίου τις ζούμε καθημερινά και δεν θα τις αναλύσω. Εξάλλου το έχω κάνει κατά κόρον στο παρελθόν. Το ζήτημα είναι η στάση της κομματικής, πολιτικής, πολιτειακής ηγεσίας της πατρίδας μας, ειδικά τώρα όπου η Κύπρος ισοπεδώνεται από τα οικονομικά "αιμοσταγή" μαχαίρια των Γερμανών.

Επιστρέφω γρήγορα στο τίτλο του κειμένου. ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ή υποταγμένοι; Η ηγεσία της χώρας οφείλει να απαντήσει και μάλιστα ΑΜΕΣΑ. Θα ισχυριστεί κάποιος "χρειάζεται πλάνο Α, Β, πρέπει να υπάρξει λογική και περίσκεψη. Τα πράγματα δεν είναι απλά, βλέπεις καμία άλλη κυβέρνηση να διαμαρτύρεται;" 
Ωραία όλα αυτά, αλλά δεν πείθουν. Τίθενται τα παρακάτω  ερωτήματα διότι υπάρχει και ο αντίλογος: Η Ελευθερία μιας χώρας μπαίνει σε διαπραγμάτευση; Είναι ποτέ δυνατόν (μετά από έναν ΑΝΗΛΕΗ οικονομικό διωγμό της ελληνική κοινωνίας να ακολουθεί, τώρα και ο οικονομικός ΣΦΑΓΙΑΣΜΟΣ των Κυπρίων), η πολιτική ηγεσία και οι κομματικές ηγεσίες να παραμένουν απαθείς, ήρεμες, ατάραχες, μερικώς ή ολικώς σιωπηλές; 
Είναι δυνατόν στο όνομα της οικονομικής "εξυγίανσης" και της "δημοσιονομικής ορθότητας" να ΤΣΑΛΑΚΩΝΟΝΤΑΙ,ΝΑ ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ οι πολίτες;

ΟΛΕΣ οι κομματικές ηγεσίες ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ να αντιληφθούν ΤΑΧΙΣΤΑ πως όσο παραμένει ο Ελληνισμός ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΟΣ και ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΣ όχι μόνο δεν θα βρει προκοπή, αλλά θα ζήσει μεγάλες και ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ περιπέτειες.  
Γι αυτό πρέπει να καθίσουν όλοι κάτω και να διαβάσουν ΚΑΛΑ το ΜΑΘΗΜΑ που τους δίδαξε η ΝΕΑ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ. Και ποιο είναι αυτό; ΚΥΡΙΟ ΜΕΛΗΜΑ ΟΛΩΝ των κομματικών ηγεσιών πρέπει να είναι ΠΩΣ θα βγούμε από το ΑΔΙΕΞΟΔΟ, προς ΟΦΕΛΟΣ των πολιτών και ΟΧΙ των ξένων δανειστών.  
Η πολιτική του "βλέποντας και κάνοντας, σιγά-σιγά, αναβολές επί αναβολών, σκέψεις επί σκέψεων, να περάσουν οι γερμανικές εκλογές και θα δούμε" και όλα αυτά ΠΟΥ οδηγούν; Σε ΣΚΟΠΙΜΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΥ της χώρας από το ΤΡΑΓΙΚΟΤΑΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ στο οποίο έχει περιέλθει.  
Εδώ χρειάζονται ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ!!  
Τι θέλουμε; Να μείνουμε για πάντα όπως τώρα (μη ξεγελιόμαστε σβήνει η πατρίδα -τα έχω ξαναγράψει στο παρελθόν) ή να κοιτάξουμε ΝΑ ΑΠΕΜΠΛΑΚΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ;

Το μήνυμα - SOS που εκπέμπεται από την ελληνική κοινωνία είναι το εξής ΑΠΛΟ: ΚΑΘΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΕ ΕΝΑ ΤΡΑΠΕΖΙ και μη σηκωθείτε εάν δεν βρείτε ΛΥΣΗ ΔΙΕΞΟΔΟΥ της χώρας. Τρία χρόνια η χώρα αργοπεθαίνει, οι πολίτες έχουν εξοντωθεί, ο Ελληνισμός ΜΑΧΑΙΡΩΝΕΤΑΙ ΠΙΣΩΠΛΑΤΑ… 
 Ίσως θεωρηθώ ρομαντικός, αιθεροβάμων ή οτιδήποτε άλλο. Αλλά πλέον, ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ…

Είχα τονίσει σε μικρά σχόλιά μου πως είμαστε παραμονές μεγάλων εξελίξεων. Τα σύννεφα που έχουν μαζευτεί είναι πολλά. Και άλλοι καλοί φίλοι, εδώ μέσα,έχουν περιγράψει τους κινδύνους που έχουν αρχίσει να κυκλώνουν τη πατρίδα.  
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ -εν όψει των κινδύνων που είναι μπροστά μας- ισχυρότατη εθνική ενότητα, διότι τα γεγονότα πιθανόν να μας βρουν απροετοίμαστους.  
ΑΛΛΑ ΠΩΣ θα επιτευχθεί ΕΑΝ οι κομματικές ηγεσίες δεν επιδείξουν ΠΡΩΤΕΣ το καλό παράδειγμα;
Η μακαριότητα της πολιτικής σκηνής πρέπει να σταματήσει. 
Ο Ελληνισμός, η κοιτίδα του Πολιτισμού και της Δημοκρατίας, πρέπει να ΞΑΦΝΙΑΖΕΙ ΘΕΤΙΚΑ τη παγκόσμια κοινή γνώμη και να εξακολουθεί να είναι ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ - ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΣ - ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ της ελευθερίας, βαδίζοντας ΓΕΝΝΑΙΑ και ΟΧΙ να σκύβει κάτω, γονατισμένος, εξουθενωμένος…


ΥΓ: Υπάρχει το επιχείρημα πως "είδες τι έπαθε η Κύπρος; Είπε στην αρχή όχι και μετά τα μάζεψε".
Θα απαντούσε κάποιος: Το ΟΧΙ ήταν της κυπριακής κοινής γνώμης. Οι πολιτικοί, κάτω στο νησί, αποδείχθηκαν κατώτεροι των κρίσιμων περιστάσεων. Διαχειρίστηκαν το ΟΧΙ άνθρωποι που μέσα τους φώλιαζε το χατζηαβάτικο ΝΑΙ πασπαλισμένο με κόκκους της κλασικής, ανούσιας, μίζερης πολιτικής ατολμίας…
Posted: 02 Apr 2013 02:54 AM PDT
Με αντικείμενο το έργο του ΤΑΙΠΕΔ, τη διαδικασία λήψης αποφάσεων και την ηγεσία του, ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε σήμερα επίκαιρη ερώτηση στον πρωθυπουργό, ζητώντας να ενημερωθεί η Βουλή με ποια μέθοδο έγινε η αποτίμηση της δημόσιας περιουσίας σε μόλις 9,4 δισ. και για το αν η κυβέρνηση θα επιμείνει στην εκχώρηση στρατηγικών τομέων της οικονομίας σε επιχειρηματικά συμφέροντα και «αν θα συνεχίσει να καλύπτει την έκνομη λειτουργία του ΤΑΙΠΕΔ».

Ο κ. Τσίπρας καταγγέλλει ότι «το ΤΑΙΠΕΔ αποτελεί φορέα υλοποίησης του πιο ακραίου προγράμματος ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας» και ότι «λειτουργεί με αδιαφανείς διαδικασίες παρακάμπτοντας ακόμη και τον ιδρυτικό νόμο και καταστατικό του».

Ταυτόχρονα, χαρακτηρίζει πρωτοφανή μεθόδευση την «άρνηση να έχουν πρόσβαση τα κόμματα της Βουλής στα πρακτικά των συνεδριάσεων του ΔΣ του Ταμείου, αλλά και την εκπαραθύρωση μέλους του ΔΣ, επειδή διαφωνούσε με τις αποφάσεις και είχε την αξίωση η διαφωνία να καταγράφεται στα πρακτικά».

Posted: 02 Apr 2013 02:40 AM PDT
"Τι το καλό έχει να προσφέρει ένα κοινωνικό σύστημα, εάν στην τελική δεν προάγει τη συνύπαρξη της ευτυχίας και της ειρήνης"
 
Τρία χρόνια μνημονίου! Τρία χρόνια Κατοχής.
Ας δούμε κάποια από τα στοιχεία της "ανάπτυξης", όπου κάθε πέρυσι και καλύτερα και "βοηθάτε χριστιανοί" για αυτά που έρχονται...
Σύμφωνα με τη Eurostat, υπάρχουν σήμερα 1.300.000 άνθρωποι που ξεπέρασαν τις "υψηλές φιλοδοξίες" του ΓΑΠ στη ΔΕΘ το 2011, όταν μιλούσε για έναν(!) εργαζόμενο σε κάθε οικογένεια. Ζούνε σε νοικοκυριά (το "ζουν" είναι σχετικό) όπου κανείς ενήλικος δεν εργάζεται. Συγχρόνως, αυξάνονται κατακόρυφα τα συσσίτια σε κάθε γειτονιά, για ανθρώπους κάθε ηλικίας.

Η ανεργία στους νέους άγγιξε το 61% (εφιαλτικό πραγματικά νούμερο) και το ρεύμα μετανάστευσης θυμίζει άλλες εποχές, καθώς πτυχιούχοι, ειδικευμένοι εργαζόμενοι κι άνεργοι επιβιβάζονται στο τρένο της μεγάλης φυγής. Επίσης, πάνω από το 50% των απόφοιτων πανεπιστημίων του εξωτερικού δεν επιστρέφουν στο εργασιακό δουλεμπορικό των μνημονίων. Οι επίσημοι άνεργοι (η ημιαπασχόληση με ψίχουλα θεωρείται εργασία;) φθάνουν τους 1.350.000 όταν το 2009 δεν ξεπερνούσαν τους 460.000.
Η φοροκαταιγίδα για τους ιδιοκτήτες ακινήτων έγινε 6 φορές μεγαλύτερη (η ιδιοκατοίκηση απροκάλυπτα στο στόχαστρο!), που τους ζητάνε να πληρώσουν 42 διαφορετικούς φόρους! Οι έκτακτοι φόροι, από ένας πριν 3 χρόνια, έχουν αυξηθεί σε εννιά! Οι φόροι, από το 2009, αυξήθηκαν 70 φορές και βάλε. Η γνωστή ρήση "ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος" φαίνεται εξελίσσεται σε δολοφονία των "μη εχόντων!"...
Οι μισθοί κατρακυλούν ανεξέλεγκτα προς τα κάτω, με μείωση κατά 22% του κατώτατου μισθού και 32% για τους...άτυχους που λέγονται νέοι κάτω των 25. Οι τιμές των προϊόντων όμως θυμίζουν Ελβετία, ενώ πληρώνουμε μια από τις ακριβότερες βενζίνες της Ευρώπης. Τα καρτέλ και τα ολιγοπώλια αλωνίζουν και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί φυτοζωούν. Η επίσκεψη σε ιδιώτη γιατρό είναι όνειρο θερινής νυχτός για το 40% των Ελλήνων, τα δε δημόσια νοσοκομεία συγχωνεύονται και υπολειτουργούν, εντατικές καταργούνται και στερούνται βασικότατων υποδομών (ακόμη και μεγάλα πανεπιστημιακά νοσοκομεία!). 
Σύμφωνα με το πλέον έγκυρο βρετανικό ιατρικό περιοδικό "Λάνσετ", η υγειονομική περίθαλψη στο Ελλάντα εξελίσσεται στη χειρότερη της Ευρώπης!
Πάμε στους συνταξιούχους, όπου πάνω από 1.350.000 εισπράττουν πλέον κάτω από 500 ευρώ το μήνα, ζώντας κάτω από το όριο της φτώχειας.
Αυτά τα λίγα και βασικά. Η πιο λεπτομερής ανάλυση, σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής, οδηγεί σε μανιοκατάθλιψη, αλλά πού να βρεις λεφτά για να πάρεις αντικαταθλιπτικά...
Συμπέρασμα: ορμώμενοι από την εισαγωγή αυτού του άρθρου, καταλήγουμε στη διαπίστωση ότι αυτή η βίαιη μεταμόρφωση της εγχώριας πραγματικότητας σε κρανίου τόπο, δεν έχει σε τίποτα να κάνει με οργανωμένη και δημοκρατικά θεσμισμένη κοινωνία.
 Αλλά μ' ένα μεγάλο "στάλαγκ", ένα σύγχρονο "Νταχάου" ή "Άουσβιτς Μπιρκενάου" (η επιλογή των ονομάτων μόνο τυχαία δεν είναι) ή μ'ένα "γκούλαγκ" της Σιβηρίας την εποχή της εδραίωσης του (αν)υπαρκτού "σοσιαλισμού". Με τους τροφίμους-πειραματόζωα, τους φρουρούς, το διοικητικό και διευθυντικό προσωπικό που υπόκειται στο κόμμα-εκκλησία του "χιλιόχρονου Ράιχ" (οι αποφάσεις της ΕΕ στην ουσία λαμβάνονται από το Βερολίνο).
Και μια πινακίδα στην είσοδο του στρατοπέδου (βλέπε Άουσβιτς) να γράφει:
"Η εργασία απελευθερώνει!"
Όπως εννοούν αυτοί την "εργασία", που απελευθερώνει τα ανδράποδα από κάθε έννοια αξιοπρέπειας και σιγά σιγά από τις ίδιες τις σάρκες τους.
Αυτά και "χάιλ ενωμένη Ευρώπη!"
"Αουφίντερζεν" στους έγκλειστους μέσα στη μεγάλη ευρωπαϊκή αγκαλιά του ισχυρού ευρώ!
Από antidras μοντάζ Γρέκι

Posted: 02 Apr 2013 02:45 AM PDT
  • Με διάταγμα Πούτιν στρατολογούνται πάνω από 150.000 το επόμενο τρίμηνο
  • Επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου και του υπ. Άμυνας στο πεδίο διεξαγωγής στρατιωτικών ασκήσεων στη Μαύρη Θάλασσα

Μετά από την έκδοση σχετικού διατάγματος του Ρώσου Προέδρου Vladimir Putin, το Ρωσικό υπουργείο Άμυνας σχεδιάζει την στρατολόγηση 153.200 Ρώσων ηλικίας 18-27 χρόνων στις Ένοπλες Δυνάμεις στα πλαίσια της εαρινής στρατολόγησης, η οποία θα διεξαχθεί από την 1η Απριλίου έως τις 15 Ιουλίου. Αυτό δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ο Vasiliy Smirnov, υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας. 
 
«Ο αυξημένος αριθμός των κληρωτών θα μας επιτρέψει να διατηρήσουμε την κατάλληλη επάνδρωση και τα επίπεδα πολεμικής ετοιμότητας στα σώματα και τις υπηρεσίες των Ενόπλων Δυνάμεων», δήλωσε ο στρατηγός Smirnov.


«Οι 49.700 από τους νεοσύλλεκτους οι οποίοι θα αποσταλούν σε μονάδες του Στρατού είναι εξειδικευμένοι και 46.800 από αυτούς έχουν εκπαιδευτεί σε ειδικές εγκαταστάσεις του Συλλόγου Εθελοντικής Βοήθειας προς τις Ένοπλες Δυνάμεις (Voluntary Association for Assistance to the Army, Air Force and Navy / DOSAAF)», διευκρίνισε ο στρατηγός.
Στόχος του Ρώσου Προέδρου και του υπουργού Άμυνας είναι να αυξηθεί ο αριθμός των νεοσύλλεκτων με παρατεταμένη σύμβαση σε 240.000 άτομα μέχρι το τέλος του 2013, και σε 425.000 μέχρι το 2017. 

Το σχετικό διάταγμα υπέγραψε ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin. Το έγγραφο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Κρεμλίνου και τίθεται σε ισχύ από την ημέρα της δημοσίευσής του.
Aιφνίδια άσκηση με πραγματικά πυρά στη Μαύρη Θάλασσα κατ" εντολή Πούτιν 
Περίπου 7.000 στρατιωτικοί, 250 τεθωρακισμένα οχήματα και περισσότερα από 30 πλοία του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού συμμετείχαν σε μεγάλης κλίμακας ασκήσεις του Νότιου Στρατιωτικού Τομέα, που πραγματοποιήθηκαν στην ρωσική περιφέρεια του Κρασνοντάρ. 


Ο αιφνίδιος έλεγχος της μαχητικής ετοιμότητας των στρατευμάτων στο νότο της χώρας άρχισε στις 28 Μαρτίου κατ" εντολή του Προέδρου της Ρωσίας . Την Παρασκευή, ο Πρόεδρος Putin, o οποίος είναι και Γενικός Αρχιστράτηγος των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας, έφθασε στο πεδίο βολής Ραγιέφσκι, στην περιοχή του Κρασνοντάρ, συνοδευόμενος από τον υπουργό Άμυνας, προκειμένου να ελέγξουν προσωπικά την πρόοδο των ασκήσεων. 

Οι ασκήσεις αυτές έλαβαν χώρα στην περιοχή όπου σε λιγότερο από ένα χρόνο θα διεξαχθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, η ασφάλεια των οποίων έχει κηρυχθεί από την ηγεσία της χώρας ως μια από τις προτεραιότητες τόσο για τα όργανα της δημόσιας τάξης, όσο και για τις ένοπλες δυνάμεις. Στα πλαίσια του ελέγχου αυτού, πολεμικά πλοία πραγματοποίησαν ασκήσεις για την απόκρουση επιθέσεων από αέρος ή θαλάσσης. Περισσότερες από 20 πτήσεις έγιναν από τις δυνάμεις της Πολεμικής Αεροπορίας. 

«Παρόμοια μέτρα επιτρέπουν να εντοπιστούν τυχόν ελλείψεις, ειδικά στο σύστημα διεύθυνσης, την στρατηγική και άμεση κινητικότητα των στρατευμάτων, καθώς και να αυξηθεί η ικανότητα επιχειρησιακών χειρισμών», επισημαίνει ο διευθυντής του περιοδικού για θέματα άμυνας, Viktor Murahovski. 

«Στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας διεξάγεται έλεγχος της μαχητικής ετοιμότητας ενός διακλαδικού σώματος στρατευμάτων. Έχουν επιστρατευτεί εκεί και τμήματα χερσαίων δυνάμεων και δυνάμεις αλεξιπτωτιστών και μονάδες του πολεμικού Στόλου. Για τον σκοπό αυτό και δημιουργήθηκαν νέοι στρατιωτικοί τομείς, επιχειρησιακές στρατηγικές διοικήσεις, ώστε να μπορούν να δράσουν με διακλαδικές στρατιωτικές δυνάμεις σε περίπτωση δύσκολης κατάστασης, μεταξύ άλλων και στο ενδεχόμενο μιας αιφνίδιας επίθεσης ενός πιθανού εχθρού».
 
Αιφνιδιαστικό διάταγμα Πούτιν για αύξηση νεοσύλλεκτων στον ρωσικό στρατό Τα γυμνάσια αποτελούν την δεύτερη μεγάλης κλίμακας άσκηση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας φέτος. Τον Φεβρουάριο για πρώτη φορά στα τελευταία 20 χρόνια έγινε στον στρατό αιφνίδιος έλεγχος ετοιμότητας, καθώς σήμανε συναγερμός στα στρατεύματα του Κεντρικού και Νότιου Στρατιωτικού Τομέα.
«Στις ασκήσεις που ολοκληρώθηκαν την Κυριακή, 31/03, συμμετείχαν περίπου 7.000 στρατιωτικοί. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, τα γυμνάσια με αυτόν τον αριθμό συμμετεχόντων δεν υπόκεινται σε υποχρέωση προειδοποίησης άλλων χωρών», διευκρίνισε ο διευθυντής του Κέντρου Στρατηγικών Συνθηκών, Ivan Konovalov. 

«Από τη μία πλευρά, η Ρωσία πραγματοποιεί ασκήσεις σε μια περιοχή, όπου οι συνθήκες είναι πάντοτε δύσκολες, αφού η Μαύρη Θάλασσα είναι η τομή των συμφερόντων πολλών κρατών. Τα γυμνάσια δεν στρέφονται εναντίον οποιουδήποτε. Από την άλλη πλευρά, είναι μια κατάσταση ρουτίνας όταν οι ξένοι εταίροι εκφράζουν τις ανησυχίες τους, πότε για την μία και πότε για την άλλη άσκηση. Αλλά κοιτάξτε, όπου και να κάναμε τα γυμνάσια, δεν υπάρχει περίπτωση να μην υπήρχε ανησυχία, διότι κάποιου τα συμφέροντα πάντοτε θίγονται. Αυτό όμως τί σημαίνει; Ότι δεν πρέπει να κάνουμε ασκήσεις;»

Κατά τη γνώμη των ειδικών, η διεξαγωγή παρόμοιων αιφνίδιων ασκήσεων θα αυξήσει σημαντικά το επίπεδο μαχητικής ετοιμότητας των μονάδων και σχηματισμών, ιδιαίτερα αν πραγματοποιούνται σε τακτική βάση. 


Posted: 02 Apr 2013 01:50 AM PDT

Διακόσιους νέους ναούς σχεδιάζει να κατασκευάσει στη ρωσική πρωτεύουσα η Ορθόδοξη Εκκλησία. Το σχέδιο έχει προκαλέσει τη δυσαρέσκεια όσων δεν πιστεύουν, αλλά και των εκπροσώπων άλλων θρησκειών. Να σημειωθεί πως οι μουσουλμάνοι ζητούν την κατασκευή και άλλων τζαμιών. Σήμερα υπάρχουν τέσσερα.

Tης Αnna Vasilieva  
Kommersant-Dengi

Στα πλαίσια του προγράμματος «200 ναοί», το οποίο ενέκρινε η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία (ΡΟΕ) πριν από δύο χρόνια, έχουν κτιστεί ήδη 8 εκκλησίες σε 5 περιοχές της Μόσχας, 13 βρίσκονται υπό κατασκευή, ενώ για άλλους 36 ναούς έχουν ολοκληρωθεί τα σχέδια.

Στην ανάγκη να κτιστούν όλοι αυτοί οι ναοί, είχε αναφερθεί το καλοκαίρι του 2010 ο πατριάρχης Κύριλλος. Μιλώντας με αριθμούς, είχε πει ότι ενώ σε όλη τη Ρωσία ένας ναός αντιστοιχεί σε 11-13 χιλιάδες άτομα, στη Μόσχα, ένας ναός (υπάρχουν περίπου 650 μεγάλοι και μικροί ναοί, και παρεκκλήσια) αντιστοιχεί στον διπλάσιο ή και τριπλάσιο αριθμό πιστών. Ωστόσο, πολλοί την εκλαμβάνουν αυτό το σχέδιο της Εκκήσίας ως ιδεολογική εξάπλωση της ΡΟΕ. Μάλιστα, αυτό το μεγαλεπίβολο σχέδιο έχει προκαλέσει αμηχανία ακόμη και σε μερίδα των Ορθοδόξων πιστών.

Εκτός των άλλων, δυσαρεστημένοι είναι και οι κάτοικοι των περιοχών όπου αναγείρουν ή πρόκειται να κτίσουν εκκλησίες. Επί της ουσίας, δεν είναι αντίθετοι στην κατασκευή των ναών, προτείνουν όμως να γίνει μια πιο προσεκτική επιλογή και να μείνουν ανέγγιχτα τα πάρκα και οι μικρές πλατείες. Πολλοί Μοσχοβίτες γενικά δεν κατανοούν για ποιό λόγο πρέπει να κτιστούν νέοι ορθόδοξοι ναοί, αφού υπάρχουν σχεδόν σε όλες τις περιοχές της πρωτεύουσας, ενώ δεν γεμίζουν ακόμη και στη διάρκεια των μεγάλων εορτών της Ορθοδοξίας. Κατά την άποψή τους, θα ήταν πολύ πιο λογικό αν η ΡΟΕ δαπανούσε αυτά τα χρήματα για εστίες αστέγων και για τη βοήθεια όσων αντιμετωπίζουν προβλήματα.

Οι εκπρόσωποι της ΡΟΕ επιμένουν ότι οι δυσαρεστημένοι είναι μια μειοψηφία. Ο επικεφαλής του κοινωνικού κινήματος υποστήριξης των κατασκευής ορθόδοξων εκκλησιών, Φιλίπ Γκριλ, επισημαίνει ότι «επί Σοβιετικής Ένωσης καταστράφηκαν στη Μόσχα 1000 ναοί, και η τωρινή ανέγερση 200 ναών αποτελεί μόνον ένα τμήμα της επιστροφής των οφειλόμενων προς την Εκκλησία». 

Τα τζαμιά 

Πάντως, η Ορθόδοξη Εκκλησία τυγχάνει προνομιακής μεταχείρισης από τις Αρχές της πόλης. Παρά τις διακηρύξεις ότι η Μόσχα είναι μια πολυθρησκευτική πόλη, οι άλλες θρησκείες διαθέτουν ελάχιστους τόπους λατρείας. Την πρώτη θέση μεταξύ των υπολοίπων θρησκευμάτων καταλαμβάνει η Καθολική Εκκλησία με 2 ναούς και 12 ενορίες. Ακολουθούν οι Εβραίοι με 5 συναγωγές, οι μουσουλμάνοι με 4 τζαμιά, και οι λουθηρανοί που έχουν 3 ναούς.

Το ζήτημα της κατασκευής τζαμιών είναι και το πιο οξύ, σύμφωνα με τους ειδικούς. Στη Μόσχα ζουν τουλάχιστον 2 εκατ. μουσουλμάνοι. Πέρυσι, το Ισλαμικό Ενωμένο Κέντρο Μουσουλμανικών Οργανώσεων της Ρωσίας, έλαβε τελικά την άδεια για την κατασκευή ενός νέου τζαμιού. Όμως οι κάτοικοι της περιοχής στην οποία προοριζόταν να γίνει η ανέγερση, τάχθηκαν εναντίον και το σχέδιο ματαιώθηκε. Ο δήμαρχος Σεργκέι Σομπιάνιν πιστεύει ότι «τα δύο τρίτα των μουσουλμάνων που προσέρχονται στα τζαμιά, δεν είναι εγγεγραμμένοι ως διαμένοντες στην πρωτεύουσα. Γι' αυτό, δεν είναι ακόμη σίγουρο ότι η Μόσχα χρειάζεται νέα τζαμιά. Αν στο τζαμιά πήγαιναν μόνο Μοσχοβίτες, τότε πιθανότατα αυτά δεν θα είχαν τόσο πολύ κόσμο».

Οι κάτοικοι της Μόσχας συμφωνούν σε γενικές γραμμές με αυτή την προσέγγιση, ωστόσο οι ειδικοί υποστηρίζουν οι μουσουλμάνοι δεν θα γίνουν λιγότεροι από την έλλειψη τζαμιών, ενώ την ίδια ώρα, οι σχέσεις μεταξύ των εθνοτήτων χρόνο με το χρόνο επιδεινώνονται όλο και πιο πολύ. «Οι Μοσχοβίτες έχουν γίνει αιχμάλωτοι από κάποιες φοβίες τους απέναντι στους μουσουλμάνους», ήταν το σχόλιο του προέδρου του Ισλαμικού Πολιτιστικού Κέντρου της Ρωσίας, Αμπντούλ-Βαχίντ Νιγιάζοφ, σχετικά με την ιστορία του τζαμιού που τελικά δεν κτίστηκε στην περιοχή Μίτινο της Μόσχας.

Αλλες θρησκείες

Οι εκπρόσωποι των υπολοίπων θρησκειών, είναι και αυτοί δυσαρεστημένοι. Η Ομοσπονδία Εβραϊκών Κοινοτήτων της Ρωσίας έχει ενημερώσει επανειλημμένα τις αρχές ότι πέρα από τις υπάρχουσες 5 συναγωγές είναι αναγκαίο να κτιστούν ακόμη μερικές. Συναγωγές προς το παρόν δεν κτίζονται, ωστόσο πέρυσι ο Βλαντίμιρ Πούτιν άνοιξε στη Μόσχα το μεγαλύτερο στον κόσμο μουσείο εβραϊκής ιστορίας.

Δεν είναι ικανοποιημένες με την κατάσταση στην οποία βρίσκονται και οι εντελώς μικρές θρησκείες. Οι οπαδοί του Κρίσνα για παράδειγμα, εδώ και δέκα χρόνια προσπαθούν να αντισταθμίσουν την απώλεια του κτιρίου, το οποίο από το 1991 ήταν ο μοναδικός γι' αυτούς χώρος λατρείας, αλλά κατεδαφίστηκε το 2004. Όμως, παρά την έντονη υποστήριξη ξένων πολιτικών και εκπροσώπων της τέχνης, η κατασκευή ναού Κρίσνα δεν έχει ξεκινήσει μέχρι τώρα.

Πάντως και στην περίπτωση των ορθοδόξων εκκλησιών, οι διαμαρτυρίες των πολιτών έφεραν κάποιο αποτέλεσμα. Οι κάτοικοι της Μόσχας κατάφεραν να επιτύχουν 19 αρνητικές αποφάσεις στις δημόσιες ακροάσεις που πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια του προγράμματος «200 ναοί». Ωστόσο, οι αρχές της πρωτεύουσας πρότειναν στη ΡΟΕ διπλάσιες άλλες περιοχές, προκειμένου να επιλέξουν.


Posted: 02 Apr 2013 01:25 AM PDT
Σε συναγερμό έχουν τεθεί όλες οι εμπλεκόμενες με την Τρόικα κυβερνητικές υπηρεσίες, καθώς όσα έγιναν στην Κύπρο αποτελούν ένα εξαιρετικά αρνητικό προηγούμενο, το οποίο θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστρεπτικό για την Ελλάδα από κάθε άποψη. Και εξηγούμαστε…

Τι έγινε στην Κύπρο; Ο Κυπριακός λαός πίεσε τον πολιτικό του κόσμο και απέρριψε την πρώτη πρόταση που υπεβλήθη από το Eurogroup. Πιστεύουμε, ότι παρά το γεγονός ότι η συμφωνία που συνομολογήθηκε τελικά ήταν ακόμα χειρότερη, το «όχι» έχει τη δική του συμβολική αξία.

Κι αυτό, διότι απέδειξε ότι δεν θα είναι σε όλες τις περιπτώσεις το ίδιο κι εάν η ίδια πρακτική γενικευθεί, όπως ξεκάθαρα υπονοήθηκε σε δηλώσεις Ευρωπαίων επισήμων, σπέρνοντας τον πανικό σε χρηματοπιστωτικούς κύκλους αφού έστειλε το μήνυμα απόσυρσης των καταθέσεων από μέρος της Ευρωζώνης που θεωρείται πλέον μη ασφαλής προορισμός, οι εξελίξεις θα μπορούσαν να είναι διαφορετικές, τέτοιες που να κλονίσουν σοβαρά το «καράβι» του κοινού ευρωπαϊκού μας νομίσματος.

Ο λόγος που εξαντλήθηκε στην Κύπρο η σκληρότητα – ή ακόμα και εκδικητικότητα – των Ευρωπαίων, είναι ότι το περίφημο «Σχέδιο Β'» απλώς δεν υπήρχε, οπότε η άλλη πλευρά της διαπραγμάτευσης θεώρησε ότι έχει το περιθώριο να πιέσει ασφυκτικά, καθυποτάσσοντας ουσιαστικά την Κύπρο σε όλα τα επίπεδα. Κάτι που πλέον θα μετεξελιχθεί σε ασφυκτικές πολιτικές πιέσεις για την υιοθέτηση κάποιου σχεδίου επανένωσης, «τύπου Ανάν», το οποίο θα παραδίδει την «κηδεμονία» της Κύπρου στην Τουρκία.

Κατά συνέπεια, ο κυπριακός λαός θα έχει πιθανότατα, πολύ σύντομα, ακόμα δυσκολότερο έργο. Το να κληθεί να λάβει απόφαση για το μέλλον του, όχι μόνο το οικονομικό. Οπότε, έστω και αυτή την ώρα, επείγει η εκπόνηση ενός ρεαλιστικού «Σχεδίου Β'», ώστε να αποφύγουν την δορυφοροποίηση από την Άγκυρα και ότι αυτό συνεπάγεται. Εξάλλου, ο Εγκεμέν Μπαγκίς «βρήκε» τη λύση, με την υιοθέτηση της τουρκικής λίρας. Όσο και να ψάχνουμε δεν μπορούμε να βρούμε υπό ποιες συνθήκες θα δεχόταν ένας Έλληνας (Ελλαδίτης ή Κύπριος) να χρησιμοποιεί νόμισμα με τη φάτσα του σφαγέα Ατατούρκ…

Πάμε πάλι στην Ελλάδα. Τις επόμενες μέρες «υποδεχόμαστε» για μια ακόμη φορά την Τρόικα. Οι πιέσεις που ασκούνται είναι ως γνωστόν ασφυκτικές. Από πολλές πλευρές ακούγονται υποδείξεις ότι η Ελλάδα έχει έρθει η ώρα να πει και κάποιο «όχι» στους γραφειοκράτες, τους οποίους υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να αρνείται να συναντά ο πρωθυπουργός.

Με το προηγούμενο της Κύπρου, η προδιάθεση της Τρόικας θα είναι πολύ αρνητική. Κι αυτό διότι το μήνυμα που έχουν λάβει είναι το ακόλουθο: «Μπορεί να αντιδρούν, ωστόσο, ΔΕΝ έχουν στο τραπέζι ως ρεαλιστική επιλογή την εγκατάλειψη του ευρώ και την έξοδο από την Ευρωζώνη, άρα, όσο και να τους πιέσουμε στο τέλος θα υποκύψουν για να μη φύγουν από το ευρώ».

Κατά συνέπεια, καλό θα ήταν να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα. Η συγκυρία είναι εξαιρετικά δυσμενής. Οι πολιτικοί αρχηγοί της συγκυβέρνησης οφείλουν να αντιληφθούν ότι ο κίνδυνος είναι θανάσιμος και πως περιθώριο για μπλόφες ΔΕΝ υπάρχει. Οπότε ας είναι έτοιμοι για κατά μέτωπο σύγκρουση με την Τρόικα.
Θα προτείναμε να κινηθούν προληπτικά και να θέσουν τις κόκκινες γραμμές, όχι στην τρόικα, αλλά σε άλλες δυνάμεις (τονίζεται ο πληθυντικός), οι οποίες επηρεάζουν τα ευρωπαϊκά δρώμενα, σε μια προσπάθεια να οικοδομηθεί τοίχος αποτροπής.

Ασφαλώς θα πρέπει προληπτικές κινήσεις να γίνουν και προς την πλευρά της Γερμανίας και της Γαλλίας, ενδεχομένως και προς τις υπόλοιπες χώρες του ευρωπαϊκού νότου, οι οποίες θα αντιληφθούν αμέσως, ότι εάν υποκύψει η Ελλάδα, στη σειρά έρχονται αυτές, μηδέ της Γαλλίας εξαιρουμένης…


Posted: 02 Apr 2013 01:10 AM PDT
«Ευκρινείς και ενδιαφέρουσες γεωλογικές δομές για τον εντοπισμό πιθανών κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων» προκύπτουν, σύμφωνα με το ΥΠΕΚΑ, από τις πρώτες απεικονίσεις των δεδομένων από τις σεισμικές έρευνες στο Ιόνιο και τη θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης.

Το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε ενημερωτική σύσκεψη υπό τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Ευάγγελο Λιβιεράτο, με τα στελέχη της Δ/νσης Πετρελαϊκής Πολιτικής του ΥΠΕΚΑ, για την πορεία, το χρονοδιάγραμμα και τα επιμέρους στάδια υλοποίησης του προγράμματος επεξεργασίας και ερμηνείας των γεωφυσικών δεδομένων που συνέλεξε το ερευνητικό σκάφος «Nordic Explorer» της εταιρίας PGS στη θαλάσσια περιοχή όπου πραγματοποιήθηκαν οι έρευνες.

Υπενθυμίζεται ότι η συλλογή των δεδομένων ολοκληρώθηκε την 25η Φεβρουαρίου 2013 και ήδη γίνει το 30% της πρώτης φάσης επεξεργασίας επιλεγμένων γραμμών (fast track), που θεωρούνται ως αντιπροσωπευτικές της περιοχής που διερευνήθηκε.

Οι δύο γεωεπιστήμονες - στελέχη της Διεύθυνσης Πετρελαϊκής Πολιτικής που είχαν μεταβεί στο Λονδίνο για μετεκπαίδευση, στο πλαίσιο των συμβατικών υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η Νορβηγική εταιρεία PGS, παρουσίασαν στον Υπουργό και τα μέλη της Ομάδας Υδρογονανθράκων που έχει συσταθεί, τα πρώτα παραδείγματα των μετρήσεων, από τα οποία προκύπτει το ενδιαφέρον στις γεωλογικές δομές.

Στόχος τόσο του Δημοσίου όσο και της PGS παραμένει να προκηρυχθούν οι διαγωνισμοί για την παραχώρηση θαλάσσιων «οικοπέδων» για έρευνα κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014.

Από την ίδια σύσκεψη προκύπτει ότι οι συμβάσεις για τη παραχώρηση των τριών περιοχών (Ιωάννινα, Πατραικός Κόλπος και Κατάκολο) που είχαν προκηρυχθεί το 2011, αναμένεται να υπογραφούν σύντομα, καθώς οι διαπραγματεύσεις με τις εταιρίες που έχουν επιλεγεί θα ολοκληρωθούν στα τέλη Μαΐου.

Ο Υπουργός ΠΕΚΑ, Ευάγγελος Λιβιεράτος, αφού εξέφρασε την ικανοποίησή του για τα μέχρι τώρα αποτελέσματα και την εργασία των επιστημονικών στελεχών του Υπουργείου και της αρμόδιας Επιτροπής, δήλωσε ότι «οι ρυθμοί του έργου σχετικά με την αναζήτηση Υδρογονανθράκων στον θαλάσσιο και ηπειρωτικό χώρο της Δυτικής Ελλάδας και νότια της Κρήτης, συνεχίζονται απρόσκοπτα και μεθοδικά, σύμφωνα με τον προγραμματισμό μας, με εμπιστοσύνη στους στόχους και τις δυνατότητές μας».
Posted: 02 Apr 2013 12:50 AM PDT
Διώτης και Μπίκας τηλεφωνήθηκαν πριν την κατ' αντιπαράσταση εξέταση, αλλά δεν τιμωρήθηκαν για πιθανή προσυνεννόηση!
Για άγνωστους λόγους ο κ. Μαρκογιαννάκης δεν είχε να κάνει ερωτήσεις στους εξεταζόμενους!

Διαφωνία για την εμπλοκή ή όχι των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και συμφωνία για την ενημέρωση του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου προέκυψε χθες κατά την κατ' αντιπαράσταση εξέταση των κ. Διώτη και Μπίκα, η οποία διακόπηκε «βίαια» ύστερα από μία ακόμα επεισοδιακή κόντρα με φραστικές επιθέσεις και ύβρεις μεταξύ του προέδρου της επιτροπής Χρ. Μαρκογιαννάκη, της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του Π. Ρήγα.

Ι. ΔΙΩΤΗΣ: Από αυτά που μου είχε πει τόσο ο Κ. Μπίκας όσο και ο Γ. Παπακωνσταντίνου, σχημάτισα την πεποίθηση πως οι μυστικές υπηρεσίες εμπλέκονται στην έλευση της «λίστας Λαγκάρντ» στην Ελλάδα.

Κ. ΜΠΙΚΑΣ: Κατέθεσε πως η ΕΥΠ δεν είχε καμία εμπλοκή στη «διαδρομή» της λίστας, ενώ επανέλαβε πως επικοινώνησε με τον Γ. Παπανδρέου, ωστόσο χωρίς, όπως τόνισε, να μπουν στην ουσία της υπόθεσης.

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ για μία ακόμα φορά με τη συμπεριφορά της τίναξε στον αέρα την εξέταση των δύο μαρτύρων, αφού σύμφωνα με τους παριστάμενους βουλευτές επιχείρησε να υποβάλει τους μάρτυρες -έπειτα από ατελείωτες ώρες κατά μόνας εξέταση- σε νέο πολύωρο γύρο ερωτήσεων, προκειμένου να κερδίσει μόνο και μόνο τις εντυπώσεις.

Ολα ξεκίνησαν όταν ο κ. Μαρκογιαννάκης στη διάρκεια της κατ' αντιπαράσταση εξέτασης εκτίμησε πως δεν υπάρχουν «άγνωστες» αντιφάσεις μεταξύ των δύο μαρτύρων, με τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ να αντιδρά έντονα και να τον χαρακτηρίζει ως «αρχιερέα της συγκάλυψης» και «έκθετο», ισχυριζόμενη πως δεν ήθελε ο ίδιος να γίνουν αποκαλύψεις εν όψει της -προσυνεννοημένης, όπως είπε- κατάθεσης του Ευ. Βενιζέλου την Πέμπτη.

Ο πρόεδρος της επιτροπής αντέδρασε λέγοντας «δεν έχω ξανακούσει τόσες ύβρεις», ενώ εξερχόμενη από την αίθουσα ρώτησε με ένταση αν θα διακοπεί η συνεδρίαση με αποτέλεσμα να της επιτεθεί φραστικά ο Π. Ρήγας λέγοντας: «Νούμερο, δεν θα μας πεις εσύ τι θα κάνουμε, νούμερο;».

Σφοδρή ήταν η αντιπαράθεση του προέδρου της Επιτροπής Χρ. Μαρκογιαννάκη με τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ζ. Κωνσταντοπούλου
Στη συνέχεια και αφού από τις φωνές οι υπάλληλοι στον πρώτο όροφο της Βουλής είχαν βγει από τα γραφεία τους για να δουν τι είχε συμβεί, ο Χρ. Μαρκογιαννάκης, όπως είπε, διέκοψε τη διαδικασία λόγω των ύβρεων προς το πρόσωπό του. Σε κοινή δήλωση που έκαναν αργά το βράδυ οι τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τονίζουν πως «απόψε μεθοδεύτηκε με τον πλέον προκλητικό τρόπο η ακύρωση της κατ' αντιπαράσταση εξέτασης των μαρτύρων κ. Μπίκα και Ι. Διώτη που είχε ζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ».

Πριν από το «θερμό επεισόδιο», ο μεν Κ. Μπίκας φέρεται να ισχυρίστηκε πως η ΕΥΠ δεν είχε καμία εμπλοκή στη «διαδρομή» της λίστας Λαγκάρντ από τη Γαλλία προς την Ελλάδα αλλά και στην αξιοποίησή της, ενώ αντίθετα ο Γ. Διώτης αντέκρουσε τον ισχυρισμό του Κ. Μπίκα, αφού φέρεται να είπε πως «από αυτά που μου είχε πει τόσο ο Κ. Μπίκας όσο και ο Γ. Παπακωνσταντίνου, σχημάτισα εδραία την πεποίθηση πως οι μυστικές υπηρεσίες εμπλέκονται στην έλευση της λίστας Λαγκάρντ στην Ελλάδα».

Διαφωνίες για τον ρόλο της ΕΥΠ
Αναφορικά δε με την ενημέρωση του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου από τον Κ. Μπίκα, η οποία καταγράφεται στα e-mails που είχε καταθέσει ο Γ. Διώτης, ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ επανέλαβε πως επικοινώνησε με τον κ. Παπανδρέου, δεν θυμάται τι ακριβώς συζήτησαν, πάντως δεν μπήκαν σε καμία περίπτωση στην ουσία της υπόθεσης και πολύ περισσότερο στα ονόματα που περιέχονταν στη λίστα Λαγκάρντ.
Οι δύο μάρτυρες, όπως φέρεται να είπε ο κ. Μπίκας, είχαν τηλεφωνική επικοινωνία την Παρασκευή, προκειμένου να ρωτήσει τον Γ. Διώτη για το περιεχόμενο των e-mails που κατέθεσε στις αρχές της περασμένης εβδομάδας στην Προανακριτική.

Νωρίτερα, με αίτημά του ο βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων και μέλος της Προανακριτικής Β. Καπερνάρος ζήτησε να κληθεί εκ νέου να καταθέσει στην επιτροπή ο επικεφαλής της αρχής για την καταπολέμηση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος Π. Νικολούδης με αφορμή την κατάθεσή του στον αρμόδιο εισαγγελέα, στον οποίον επί της ουσίας «αθώωσε» τα συγγενικά πρόσωπα του Γ. Παπακωνσταντίνου, λέγοντας πως «θεωρώ εξαιρετικά απίθανο το ενδεχόμενο τα πρόσωπα αυτά να έχουν τελέσει αδίκημα φοροδιαφυγής και σε κάθε περίπτωση, με βάση τα εισοδήματα που τα πρόσωπα αυτά δήλωσαν, όχι απλώς δικαιολογούνται-καλύπτονται τα ποσά που φέρονται ορισμένοι από αυτούς να έχουν καταθέσει στην ελβετική τράπεζα HSBC, αλλά και υπερκαλύπτονται και δικαιολογούνται».

Εν τω μεταξύ, τα πρακτικά της κατάθεσης του πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ Ιωάννη Διώτη ζητά με επιστολή του από την Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής που ερευνά την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ ο οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης.
Εντός της χθεσινής ημέρας ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης αναμενόταν να αποστείλει στη Βουλή τη λίστα με τα ονόματα που είχε δημοσιεύσει στο περιοδικό «Hot Doc».

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ - Καταθέτει την Πέμπτη
Την Πέμπτη το πρωί θα καταθέσει στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος, ανοίγοντας επί της ουσίας με τον τρόπο αυτό τον κύκλο καταθέσεων των πολιτικών προσώπων. Την επόμενη δε εβδομάδα αναμένεται να κληθεί για κατάθεση ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου (με πιθανότερη ημερομηνία την επόμενη Τρίτη), ωστόσο είναι άγνωστες οι προθέσεις του πρώην πρωθυπουργού, αν δηλαδή θα προσέλθει στην επιτροπή ή θα αποφασίσει να αποστείλει υπόμνημα.

Σήμερα
Κατά τα λοιπά, σήμερα αναμένεται να περάσει το κατώφλι της Προανακριτικής ο Στ. Γιαννικόπουλος, συνεργάτης του πρώην γ.γ. του υπουργείου Οικονομικών Δημήτρη Γεωργακόπουλου ο οποίος, σύμφωνα με τον κ. Γεωργακόπουλο, ήταν εκείνος τον οποίο προσέγγισε κάποιος για να του «πουλήσει» αντί ενός εκατ. ευρώ λίστα με τα στοιχεία Ελλήνων καταθετών σε τράπεζες του εξωτερικού, ενώ αύριο αναμένεται να καταθέσει ο σύμβουλος του Α. Σαμαρά, Στ. Παπασταύρου, ο οποίος φέρεται να εμπλέκεται με την ιδιότητα του νομικού στον λογαριασμό των 550 εκατ. δολαρίων που περιλαμβάνεται στη λίστα Λαγκάρντ.

Posted: 02 Apr 2013 12:29 AM PDT

Θρήνος και οδυρμός στα σοβαρά μέσα ενημέρωσης της Γερμανίας για την κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού στη Μολδαβία και την ανατροπή του πρωθυπουργού αυτής της σχεδόν «αόρατης» μικρής βαλκανικής χώρας, Βλαντ Φιλάτ, μετά την υπερψήφιση στο κοινοβούλιο πρότασης μομφής που κατέθεσαν οι κομμουνιστές. «Ναυάγησε η κυβέρνηση της Μολδαβίας», «Κυβερνητική κρίση στη Μολδαβία», «Η αστάθεια μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ» είναι μερικοί μόνο από τους τίτλους που αναφέρονται στο θέμα της συντηρητικής «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».

Το περιοδικό «Σπίγκελ» προσπαθεί να... «εξευρωπαΐσει» το ζήτημα της Μολδαβίας: «Ηττα για την Ευρώπη» τιτλοφορεί σχόλιό του. Ενα σχόλιο εξαιρετικά εύστοχο και περιεκτικό, το οποίο εξηγεί πώς έβλεπε το Βερολίνο τη Μολδαβία, ενταγμένη δηλαδή σε ένα πολύ ευρύτερο πλαίσιο, ανεξάρτητο από το ασήμαντο πληθυσμιακό της μέγεθος καθώς οι κάτοικοι της χώρας αυτής μόλις και μετά βίας υπερβαίνουν τα 4 εκατομμύρια άτομα. «Με την ανατροπή της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Βλαντ Φιλάτ καταρρέει ένα φιλόδοξο ευρωπαϊκό σχέδιο: το όνειρο της εταιρικής σχέσης με την Ανατολή» ομολογεί το γερμανικό περιοδικό και εξηγεί τι εννοεί: «Εξι κράτη έπρεπε να συνδεθούν στενότερα με την ΕΕ. Το σχέδιο όμως δεν προχώρησε ούτε με την Αρμενία, τη Γεωργία ή το Αζερμπαϊτζάν ούτε με τις αυταρχικά κυβερνώμενες Λευκορωσία και Ουκρανία. Ολες οι ελπίδες βασίζονταν λοιπόν στη μικρή Δημοκρατία της Μολδαβίας. Η καγκελάριος της Γερμανίας επισκέφθηκε την πρωτεύουσα Τσισινάου. Φέτος το φθινόπωρο έπρεπε να υπογραφεί μία συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ και να συμφωνηθεί η ελεύθερη κίνηση (των κατοίκων της Μολδαβίας στην ΕΕ) χωρίς βίζα. Τώρα όμως ανατράπηκε η κυβερνητική ''Συμμαχία για την Ενσωμάτωση στην Ευρώπη'' του Φιλάτ μέσω της υπερψήφισης πρότασης μομφής από τους κομμουνιστές αλλά και οπαδούς του πρωθυπουργού» αναλύει με εμφανή απογοήτευση το «Σπίγκελ».

Δύο μόλις χρόνια, από το 2011, βρισκόταν στην εξουσία ο δεξιός Βλαντ Φιλάτ, αλλά κατόρθωσε στα δύο αυτά χρόνια να γίνει αντιπαθής στην πλειοψηφία των Μολδαβών με την πολιτική που άσκησε. Το κόμμα του έχει σήμερα μόλις 31 έδρες στο μολδαβικό κοινοβούλιο με τις 101 συνολικά έδρες. Το ισχυρότερο κόμμα είναι το κατ' όνομα κομμουνιστικό, με 34. Κυβέρνηση είχε φτιάξει ο Φιλάτ με τους 15 βουλευτές του Δημοκρατικού Κόμματος και τους 12 των Φιλελεύθερων. Στην ψηφοφορία για την πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνησή του όμως οι 15 βουλευτές των Δημοκρατικών συμπαρατάχθηκαν με τους 34 των κομμουνιστών και με τη βοήθεια άλλων 5 από τους 9 βουλευτές που έχουν ανεξαρτητοποιηθεί υπερψήφισαν τη μομφή με 54 ψήφους στους 101.

Ο πρωθυπουργός απομονώθηκε πλήρως πολιτικά, καθώς και οι 12 βουλευτές των Φιλελεύθερων δεν καταψήφισαν τη μομφή επειδή δεν ήθελαν να συμπαραταχθούν μαζί του, προτιμώντας έτσι να απέχουν. Οι αποκαλύψεις ότι η Μπάνκα ντε Εκονομί, η τράπεζα δηλαδή που έχει τις καταθέσεις του το 80% των Μολδαβών, αφενός παρείχε αφειδώς δάνεια στους γνωστούς του πρωθυπουργού και αφετέρου χρηματοδότησε εξίσου αφειδώς τον προεκλογικό αγώνα του, αμαύρωσαν την εικόνα του νεαρού Φιλάτ (μόλις 43 ετών) και τον ενέταξαν στο κάδρο των απίστευτα διεφθαρμένων Μολδαβών πολιτικών, με ολέθριες πολιτικές συνέπειες για το πολιτικό του μέλλον. Ο πρόεδρος της Μολδαβίας Νικολάε Τιμόφτι έχει στη διάθεσή του χρόνο μέχρι τα μέσα Απριλίου για να σχηματίσει κυβέρνηση που να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή, διαφορετικά είναι υποχρεωμένος να προκηρύξει εκλογές. Σύσσωμος ο γερμανικός σοβαρός τύπος παραδέχεται ότι σε περίπτωση νέων εκλογών η πιθανότερη έκβαση θα είναι η επικράτηση των κομμουνιστών. «Οι κομμουνιστές αξιοποίησαν τη διχόνοια των κυβερνητικών κομμάτων για την πρόταση μομφής που υπέβαλαν. Τώρα επιδιώκουν νέες εκλογές, από τις οποίες προσδοκούν την επιστροφή τους στην εξουσία» ομολογεί απρόθυμα η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».

Το «Σπίγκελ» είναι ειλικρινέστερο: «Τώρα παρατηρητές φοβούνται ότι σε νέες εκλογές, αντί για τους ''Ευρωπαίους'' θα μπορούσαν να αναλάβουν πάλι την εξουσία οι κομμουνιστές» τόνιζε στο σχόλιό του. Η υπερψήφιση της πρότασης μομφής «εγείρει ερωτήματα γύρω από το αν η Μολδαβία, πρώην σοβιετική Δημοκρατία, θα απομακρυνθεί από την ΕΕ και θα αναζητήσει στενότερους δεσμούς με τη Ρωσία» έγραψαν και οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» στην παγκόσμια έκδοσή τους. Οψόμεθα λοιπόν.

Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)