Ας μιλήσουμε επιτέλους! |
- Bloomberg: Καμία χώρα εν καιρώ ειρήνης δεν έχει ζήσει τέτοια καταστροφή
- Πολυπολιτισμικές κοινωνίες και η περίπτωση της Τουρκίας
- Ανάκαμψη και πράσινα άλογα…
- Αφού μας κάνουν σκλάβους χρέους, ας τους ξεπληρώσουμε όπως τους αξίζει...
- Τά τζάμια καί τά... τζαμιά!
- Αντέχεις Δημοκρατία;
- Όταν η πολιτική διαφθορά είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη...
- Ομολογία σοκ από τον Σαμαρά: Οι λαθρομετανάστες στην Ελλάδα είναι 2 εκατομμύρια...!
- Η Ρωσία αναγνωρίζει το Κουρδιστάν ως ανεξάρτητη χώρα;
- Πού οδηγεί η κοινωνική εξέγερση στην Τουρκία;
- Προς μία Ελλάδα που δεν θα ανήκει στους Έλληνες
- Στόχος του Ερντογάν μια μεγάλη Ισλαμική Τουρκία
- Κουίκ προς Ρεν: Εκτός από υπάλληλος της Μέρκελ είστε και υπάλληλος των Αμερικανών;
- Ο Γιούνκερ "αδειάζει" την Κομισιόν
- Τουρκία - Αλ Κάιντα: Σχέσεις πάθους
- Αστάθεια χωρίς σύνορα
- Όλα θα γίνουν ξαφνικά...
- "Παράθυρο ευκαιρίας" οι ρωγμές στην τρόικα
- Sorry... αλλά δεν φταίμε που σας καταστρέψαμε!
- Ένα μεγάλο gay pride είμαστε όλη η Ελλάδα, Γιάννη Μπουτάρη
- Ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της Ελληνικής Διάσωσης
- Τουρκία: Η "σχιζοφρένεια" του μοντέλου Ερντογάν
- Η υποκρισία περισσεύει στην Ενωμένη Ευρώπη
- «Εμμονή» από το ΔΝΤ με τις κατασχέσεις!
- Κύπρος: Όταν η αφέλεια περισσεύει...
Posted: 07 Jun 2013 02:58 PM PDT «Οι Ελληνες δεν έχουν πολλές επιλογές πέρα από το να κάνουν υπομονή. Οι επενδυτές, όμως, θα περιμένουν τόσο πολύ;», διερωτάται αρθρογράφος του Blοomberg, που εκφράζει αμφιβολίες για το κατά πόσο η συγκρατημένη αισιοδοξία για την ανάρρωση του Ελληνα ασθενή είναι αρκετή για να δημιουργήσει κλίμα εμπιστοσύνης στους επενδυτές. Ο Μάθιου Κλάιν κάνει λόγο για μια καταστροφή που «καμία χώρα εν καιρώ ειρήνης δεν έχει ζήσει, από την εποχή της Μεγάλης Υφεσης» και αναρωτιέται αν όντως η ελληνική οικονομία είναι έτοιμη να πραγματοποιήσει την πολυαναμενόμενη στροφή. «Ηρθε η ώρα να επιστρέψουν οι επενδυτές στην Ελλάδα, ποντάροντας σε ένα «Greekovery» (ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας) που θα δώσει τη θέση του στο διαβόητο «Grexit»;», γράφει χαρακτηριστικά. Η ανάλυσή του περί καταστροφής βασίζεται, βεβαίως, στους αμείλικτους αριθμούς. «Αυτή μπορεί να μην φαίνεται η καλύτερη στιγμή για να επενδύσει κανείς στην Ελλάδα. Η οικονομία έχει συρρικνωθεί πάνω από 1/5 από το 2008 και αν οι αναλυτές που ερωτήθηκαν από το Bloomberg δεν κάνουν λάθος, θα δούμε συγκεντρωτικά μια πτώση της τάξης του 25% σε μια περίοδο επτά ετών». O αρθρογράφος επισημαίνει, πάντως, ότι ναι μεν υπάρχει η ελπίδα για αντιμετώπιση των «διαρθρωτικών ανισορροπιών» από την ελληνική κυβέρνηση και για μεγαλύτερη «ευλυγισία» στην αγορά εργασίας, ωστόσο τονίζει το καυτό ερώτημα. «Πώς θα μπορέσει να χρηματοδοτηθεί μια τέτοια επένδυση, πώς θα γίνει η προσέλκυση κεφαλαίων από επιχειρήσεις;». Ο Μάθιου Κλάιν επικαλείται και την εκτίμηση του Διευθυντή Οικονομικών Μελετών της Alpha Bank Μιχάλη Μασουράκη, ότι «όλες οι βελτιώσεις του κόσμου δεν θα βοηθήσουν αν δεν επιστρέψει η ρευστότητα». «Ο Ντανιέλ Αντονούτσι, οικονομολόγος στη Morgan Stanley», αναφέρεται στο άρθρο, «πιστεύει ότι η Ελλάδα θα σημειώσει ανάπτυξη με ετήσιο ρυθμό περίπου 2,8% αρχής γενομένης από το 2015 και θα συνεχίσει σε αυτό το μονοπάτι». «Αυτή η πρόβλεψη υπονοεί ότι το ελληνικό ΑΕΠ δεν θα επιστρέψει στα επίπεδα του 2007 παρά στα τέλη της δεκαετίας του 2020. Αν η ΕΚΤ και ο ''πυρήνας'' της ευρωζώνης με επικεφαλής τη Γερμανία, δεν δράσουν αποφασιστικά, οι Ελληνες δεν έχουν πολλές επιλογές πέρα από το να κάνουν υπομονή. Αλλά (το ερώτημα είναι) οι επενδυτές θα περιμένουν τόσο πολύ;», καταλήγει το δημοσίευμα. Πρώην στέλεχος του ΔΝΤ καταγγέλλει την ΕΕ για την παρατεταμένη κρίση στην Ελλάδα Tο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) αντιλαμβάνεται πλήρως -αλλά δεν μπορεί να μιλήσει ανοικτά- μία βαθύτερη και πιο σοβαρή αδυναμία της Ευρωζώνης, που αφορά στη χαμηλή κεφαλαιοποίηση των τραπεζών της, αναφέρει ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του Ταμείου Σάιμον Τζόνσον (το 2007 και το 2008) σε άρθρο του στο πρακτορείο Bloomberg με αφορμή την έκθεσή του με την αυτοκριτική για το πρώτο ελληνικό μνημόνιο. Το άρθρο έχει τίτλο: «Η έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα κάνει λάθος. Η ΕΕ τα έκανε ακόμη χειρότερα» και σημειώνει ότι είναι σωστή η κριτική που διατύπωσε το ΔΝΤ ότι η ΕΕ καθυστέρησε πολύ τη χορήγηση βοήθειας στην Ελλάδα και την απόφαση για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους. Το άρθρο εστιάζει στη χαμηλή κεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών, η οποία απειλεί, όπως αναφέρει, όχι μόνο την Ελλάδα αλλά όλη την περιφέρεια της Ευρώπης. Ο κ. Τζόνσον σημειώνει ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες λειτουργούν με πολύ μικρό μετοχικό κεφάλαιο, με αποτέλεσμα να έχουν πολύ μικρή δυνατότητα απορρόφησης ζημιών. Οι Ευρωπαίοι, προσθέτει ο αρθρογράφος, ζουν με τον φόβο ότι θα έχουν μια δική τους στιγμή, αντίστοιχη με αυτή της Lehman Brothers. Για το λόγο αυτό, συνεχίζει, όταν προτάθηκε για πρώτη φορά η σημαντική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, η οικονομική ελίτ της Ευρωζώνης αντέδρασε ενωμένη. Οι Γερμανοί και οι Γάλλοι αξιωματούχοι ήταν μεταξύ εκείνων που ανησυχούσαν περισσότερο από το τι θα συνέβαινε, αν η Ελλάδα χρεοκοπούσε ή προχωρούσε σε μία συντεταγμένη αναδιάρθρωση. Ακόμη και οι χειρότερες αμερικανικές τράπεζες, ισχυρίζεται ο κ. Τζόνσον, είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τις περισσότερες ευρωπαϊκές τράπεζες. «Η Deutsche Bank, η BNP Paribas και η Credit Agricole συνήθως λειτουργούν με ένα μετοχικό κεφάλαιο μεταξύ 50 δισ. δολάρια και 100 δισ. δολάρια, ενώ έχουν ισολογισμούς πάνω από 2,5 τρισ. δολάρια. Η διαχείριση του κινδύνου είναι κακή σε αυτές τις τράπεζες και από τις εποπτικές τους αρχές» αναφέρεται χαρακτηριστικά. Ο Τζόνσον σημειώνει ότι στην έκθεσή του για την Ελλάδα το ΔΝΤ εμποδίζεται να πει όλη την αλήθεια, λόγω της μεγάλης συμμετοχής των ευρωπαϊκών χωρών στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου. «Είναι η γαλλική και η γερμανική κυβέρνηση που πρέπει να θεωρούνται υπεύθυνες για την ένταση της ύφεσης στην Ελλάδα - και τον υπερβολικό βαθμό ταλαιπωρίας που επιβλήθηκε στους ευάλωτους πολίτες σε όλη την περιφέρεια της Ευρωζώνης. Πολλά είναι τα λόγια για αλληλεγγύη, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι αποφάσεις για τη μακροοικονομική πολιτική καθοδηγήθηκαν από μία μη σοφή προσέγγιση όσον αφορά το τραπεζικό σύστημα» σημειώνει ο Τζόνσον. Από iefimerida, μοντάζ Γρέκι |
Posted: 07 Jun 2013 02:20 PM PDT Του Πάνου Μητρονίκα Οι δυτικές κοινωνίες τα τελευταία χρόνια διακατέχονται από μια «πολυπολιτισμική» μόδα. Ένα μοντέλο που πολλοί θεωρούν αποτυχημένο ενώ πολλοί άλλοι το βλέπουν σαν την φυσική εξέλιξη της παγκοσμιοποιημένης νέας πραγματικότητας. Οι περισσότεροι υποστηρικτές της «πολυπολιτισμικότητας» αναφέρονται στην θετική δυναμική που παρέχει η πρόσμιξη διαφορετικών πολιτισμών, το μπόλιασμα διαφορετικών χρωμάτων και τρόπων ζωής, που αναμφίβολα ομορφαίνει και ίσως αναβαθμίζει μια κοινωνία. Τουλάχιστον ως προς το πολύ σημαντικό κομμάτι των τεχνών και των γραμμάτων που θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελούν το «συναίσθημα» μιας κοινωνίας. Καλώς ή κακώς όμως, πολιτισμός δεν είναι μόνο η κουζίνα, η μουσική, οι τέχνες και οι καθημερινές συνήθειες. Όλα αυτά είναι βέβαια πολιτισμικά στοιχεία, αλλά στοιχεία που σχετίζονται κατά κυριότερο λόγο με τον τόπο κάθε λαού, το κλίμα, την γεωγραφία και όλα όσα καθορίζουν την καθημερινότητα μας. Αν περιορίσουμε τον πολιτισμό σε αυτά τα χαρακτηριστικά τότε η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να θεωρηθεί μια «πολυπολιτισμική» κοινωνία μόνο και μόνο αν αναλογιστεί κάποιος τους Ευρωπαίους κατοίκους της και τα διαφορετικά πολιτιστικά χαρακτηριστικά που έχουν μεταξύ τους. Δεν είναι όμως. Είναι απλά πολυφυλετική.Όχι «πολυπολιτισμική». Η ουσία του όρου πολιτισμός δεν είναι οι τέχνες και οι καθημερινές συνήθειες. Δεν είναι το «συναίσθημα» που αναφέραμε πιο πάνω, είναι η «λογική» που αποτελεί και τον κορμό. Είναι ένας πολύ συγκεκριμένος πυρήνας αξιών που καθορίζουν τους κανόνες μιας κοινωνίας, την συμπεριφορά των μελών της ανάμεσα τους και ως προς την κοινωνία, και βάζουν τις βάσεις για το «πολιτισμικό περιτύλιγμα» των τεχνών και των γραμμάτων. Εδώ βλέπουμε ότι οι δυτικές κοινωνίες ορίζονται από μια σειρά αξιών όπως η Ισότητα, η Ισονομία, το Κράτος Δικαίου, η Ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, η Δημοκρατία, η Ανεξιθρησκία, η ιδιωτική περιουσία, και ο διαχωρισμός Πολιτικής, Στρατιωτικής και Θρησκευτικής εξουσίας. Ας δούμε τώρα τον πυρήνα αξιών της άλλης κυρίαρχης πολιτισμικής παρουσίας στο «πολυπολιτισμικό» μοντέλο που παρατηρούμε στις δυτικές κοινωνίες σήμερα. Τον Ισλαμικό πολιτισμό. Το Ισλάμ είναι χτισμένο γύρω από την Θρησκεία. Δεν έχει ισότητα για τις γυναίκες και τους αλλόθρησκους, δεν έχει Κράτος Δικαίου αλλά έχει τον Ισλαμικό νόμο, την Σαρία. Έχει επίσης βαθιά στο αξιακό του σύστημα διάχυτη μια φυσική (για το Ισλάμ) ανισότητα με ανώτερες και κατώτερες τάξεις και κάστες. Δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός πολιτικής και θρησκευτικής εξουσίας και όπου υπάρχει η θρησκευτική είναι πάντα υπεράνω στα μάτια του κόσμου. Φυσικά και οι ελευθερίες στον λόγο, την έκφραση και τις ιδεολογικές επιλογές είναι κάτι που καθορίζεται αυστηρά από την θρησκεία. Είναι λίγο πολύ προφανές ότι τα δύο αυτά αξιακά συστήματα είναι ασύμβατα και αδύνατον να συνυπάρχουν σε μια κοινωνία. Αυτό με την σειρά του κάνει και τον όρο «πολυπολιτισμική» για μια κοινωνία οξύμωρο. Πολυφυλετική ναι, πολυπολιτισμική όχι. Το παράδειγμα της Τουρκίας Η Τουρκία είναι το μόνο κράτος που θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχει, ή τουλάχιστον προσπαθεί, να εφαρμόσει ένα πολυπολιτισμικό μοντέλο που παντρεύει τον κοσμικό χαρακτήρα του Δυτικού πολιτισμού με τον Ισλαμικό χαρακτήρα του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού της. Έχοντας από την ίδρυση της ένα μίγμα πολιτών και από τα δύο πολιτισμικά συστήματα, αρχικά η Τουρκία έκανε την επιλογή του κοσμικού μοντέλου ως κυρίαρχου για την κοινωνία της. Αυτό μοιραία οδήγησε σε μια καταπίεση του Ισλαμικού στοιχείου, το οποίο δεν θέλησε ποτέ να περάσει στο Δυτικό αξιακό σύστημα, και παρέμενε σιωπηλό, μην έχοντας τρόπο έκφρασης ή χάνοντας τον με καταπιεστικό τρόπο όποτε έκανε αισθητή την παρουσία του. Αρχικά αυτό το μοντέλο, και για όσο υπήρχαν στην Τουρκία μεγάλες μη Μουσουλμανικές πληθυσμιακές ομάδες (Έλληνες, Αρμένιοι, Εβραίοι), με πλούτο και άρα δύναμη στα χέρια τους, μπορούσε να ισορροπήσει. Όμως με την πάροδο του χρόνου και την απομάκρυνση των μη Μουσουλμανικών πληθυσμών και την αντικατάσταση της αρχικά μη Μουσουλμανικής και δυτικής προέλευσης και σκέψης Τουρκικής μεσαίας τάξης από μια νέα πιο Ισλαμική, οι ισορροπία αυτή άρχισε να αλλάζει. Μοιραία τα τελευταία χρόνια, λόγω αυτής της ανατροπής της ισορροπίας ανάμεσα στην δύναμη των Δυτικών και Ισλαμικών δυνάμεων στην Τουρκία, οι τελευταίες ήρθαν στην εξουσία πράγμα που αναβάθμισε και ισχυροποίησε την θέση τους περισσότερο. Το αποτέλεσμα ήταν η αναστροφή πλέον της κυρίαρχης αξιακής βάσης στην κοινωνία από Δυτική σε Ισλαμική και μαζί με αυτή και της δημιουργίας μια τάσης καταπίεσης από το νέο κυρίαρχο Ισλαμικό στοιχείο, προς το παλαιό Δυτικό. Τα τελευταία γεγονότα στης Τουρκία ήταν απρόσμενα για πολλούς, όμως καλώς ή κακώς αποτελούν τη φυσική εξέλιξη μιας κοινωνίας που προσπαθεί να ισορροπήσει πάνω σε δύο απομακρυσμένες και σταθερά απομακρυνόμενες βάρκες. Αργά ή γρήγορα αναγκάζεσαι να διαλέξεις βάρκα ή πέφτεις. Το «πολυπολιτισμικό» μοντέλο και οι Δυτικές κοινωνίες Τα γεγονότα στην Τουρκία, μαζί με τις εξεγέρσεις των Μουσουλμάνων στην Σουηδία αποτελούν ένα καλό λόγο για προβληματισμό στις υπόλοιπες Δυτικές κοινωνίες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Είναι πλέον προφανές και πέραν κάθε αμφισβήτησης ότι όσο το Ισλαμικό στοιχείο αυξάνει σε αριθμούς και αποκτά δύναμη σε μια «πολυπολιτισμική» κοινωνία, τόσο περισσότερο το σύστημα γίνεται ασταθές και το ένα αξιακό μοντέλο προσπαθεί να επιβληθεί του άλλου. Κατά κανόνα όμως στην φύση και στην ιστορία, βλέπουμε ότι τα πιο ανελαστικά και «σφιχτά» μοντέλα, παρουσιάζουν την δυναμική που χρειάζεται για να επιβιώνουν και να επικρατούν σταδιακά των πιο ελευθέρων, ανεκτικών και ελαστικών. Αυτό ακριβώς μας δείχνει και η περίπτωση της Τουρκίας με την σταδιακή επικράτηση του Ισλαμισμού. Μας χτυπά το καμπανάκι με τον πιο σαφή τρόπο για το ότι δεν είναι μακριά η στιγμή που εμείς οι Ευρωπαίοι, μπορεί να βρεθούμε στους δρόμους των πόλεων μας παλεύοντας έναν Γάλλο, Άγγλο, Γερμανό ή Έλληνα Ερντογάν και το Ισλαμικό 50% του. Πηγή Εν Κρυπτώ |
Posted: 07 Jun 2013 01:58 PM PDT Γράφει η Μιχαλού Και ενώ ο Σαμαράς παίζει το βιολί βιολάκι του σε ότι αφορά το Success Story… επιμένοντας δηλαδή ότι η Ελλάδα "έχει πρόοδο που την αναγνωρίζουν και οι ξένοι" το ΔΝΤ παραδέχεται λάθη στη διαχείριση του ελληνικού προγράμματος. Όπως υποστηρίζει, οι λανθασμένες εκτιμήσεις από μέρους του Ταμείου που συνέτειναν σε βαθύτερη του αναμενόμενου ύφεση, καθώς και σε μεγάλη αύξηση της ανεργίας. Σημειώνει δε ότι «αν και μία έγκαιρη αναπροσαρμογή των στόχων θα είχε μετριάσει την ύφεση, σε μια τέτοια περίπτωση το πρόγραμμα θα απαιτούσε πρόσθετη χρηματοδότηση και εκείνη την στιγμή, το ΔΝΤ και οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης δεν ήταν προετοιμασμένες να δανείσουν περισσότερα από 110 δισεκατομμύρια για τη διάσωση της Ελλάδας». Το Μέγαρο Μαξίμου αντί να αναζητήσει ευθύνες για την κατάντια μας μιλάνε για επιτυχίες και πράσινα άλογα!!! Την ίδια ώρα το επικοινωνιακό επιτελείο της Κυβέρνησης αντί να αδειάσει το ΔΝΤ τονίζοντας ότι εδώ και χρόνια με τις πολιτικές του κάθε άλλο παρά βοήθα την χώρα μας να ορθοποδήσει, κάνει τουμπέκι ψιλοκομμένο.. Γνωρίζει καλά ότι είναι ένα εργαλείο των τραπεζών, πτωχυμένο ιδεολογικά, που η εγχώρια ελίτ το έβαλε στο παιχνίδι και δεν τα βάζει μαζί τους σε καμία περίπτωση. Προτιμά να αφήνει την χώρα μας να διατηρείται σε κατάσταση ασθενούς υπό μηχανική υποστήριξη, ώστε να εξαρτιέται (το κράτος-θύμα) από αυτό. Δεν νοιάζονται για τίποτα. Ούτε από το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην Ε.Ε. μετά την Λετονία. Επίσης, το 9,2% των κατοίκων δεν μπορεί να εξασφαλίσει γεύμα για δεύτερη σερί μέρα και το 62,6% των νοικοκυριών αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ενώ 597.000 περίπου παιδιά μαστίζονται από φτώχεια και αποκλεισμό, σύμφωνα με έκθεση της FSO. Με τέτοιου είδους λογικές το μίζερο και συννεφιασμένο μέλλον μας δεν έχει τέλος!!! Πηγή Ποντίκι |
Posted: 07 Jun 2013 01:35 PM PDT Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος Αναμφίβολα, εάν έπρεπε να κηρύξουμε στάση πληρωμών, ο κατάλληλος χρόνος ήταν πριν από την εισβολή του ΔΝΤ – όπως είχαμε τότε επισημάνει. Εάν θεωρούσαμε τώρα πως είναι αναγκαία η λογιστική έρευνα του χρέους, έτσι ώστε να απαιτήσουμε τη διαγραφή του πιθανού επαχθούς μέρους του, ο κατάλληλος χρόνος ήταν πριν από το PSI – όταν οι δανειστές μας δεν ήταν τα άλλα κράτη της Ευρωζώνης, αλλά οι αγορές. Περαιτέρω, εάν έπρεπε να επιστρέψουμε στη δραχμή, ο κατάλληλος χρόνος ήταν είτε πριν από την επέλαση των συνδίκων του διαβόλου και της πρωσικής Γερμανίας (μαζί με την κήρυξη της στάσης πληρωμών), είτε, το αργότερο, πριν από την υπαγωγή του χρέους μας στο αγγλικό δίκαιο και τη «μετάλλαξη» του σε ενυπόθηκο – αφού έκτοτε δεν έχουμε πλέον τη δυνατότητα μετατροπής του σε δραχμές, όπως την είχαμε προηγουμένως, με μία απλή απόφαση της Βουλής. Σήμερα, μετά από όλες τις διαδικασίες που μεσολάβησαν, καθώς επίσης μετά από τα εγκληματικά προγράμματα λιτότητας που αποδεχθήκαμε χωρίς καμία συλλογική εξέγερση ή, έστω, φυσιολογική αντίδραση, όλες οι παραπάνω δυνατότητες μας έχουν δυστυχώς εξαλειφθεί – η χώρα μας έχει μετατραπεί σε αποικία και εμείς σε σκλάβους χρέους. Για να μπορέσουμε πλέον να ξεφύγουμε από την παγίδα, στην οποία μόνοι μας πέσαμε χωρίς καθόλου να διαμαρτυρηθούμε ή να προβούμε έγκαιρα σε ενέργειες αποφυγής της, ο μοναδικός δρόμος που απομένει είναι η ανάπτυξη μέσω του τουρισμού, της γεωργίας (εξαγωγές), της ναυτιλίας κοκ. – γενικότερα, μέσω της εργατικότητας και της επιχειρηματικότητας μας, παράλληλα με την κάθαρση του διεφθαρμένου κομματικού συστήματος μας. Εάν τα καταφέρουμε, τότε μπορούμε να απαιτήσουμε τη μακροπρόθεσμη εξυπηρέτηση του χρέους μας, με το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ – κάτι που πολύ δύσκολα δεν θα πετυχαίναμε, ενώ δεν θα μας κόστιζε ακόμη περισσότερα ανταλλάγματα, όπως το τρίτο «κούρεμα» του χρέους που ανόητα επιδιώκουμε. Όλα αυτά προϋποθέτουν φυσικά αισιοδοξία, αυτοπεποίθηση, θάρρος και εμπιστοσύνη στις τεράστιες δυνατότητες της χώρας μας, καθώς επίσης των πολιτών της. Εάν δεν το κάνουμε, θα έχουμε χάσει δυστυχώς μία ακόμη ευκαιρία, όπως αυτές του παρελθόντος, τις οποίες αναφέραμε στην αρχή του κειμένου μας – μία ευκαιρία που ίσως είναι όμως η τελευταία. Από την άλλη πλευρά, εάν η πρόθεση μας είναι να συνεχίσουμε απλά να παραπονιόμαστε μονότονα, μίζερα και από τους καναπέδες μας, κατακρίνοντας κάποια στιγμή στο μέλλον τον αφελληνισμό των τραπεζών μας (τον οποίο μπορούμε ακόμη να αποφύγουμε), τη λεηλασία της δημοσίας περιουσίας (την οποία μπορούμε επίσης να αποφύγουμε), την κατάσχεση της ιδιωτικής, την εξαθλίωση, τη γενοκτονία, την προδοσία των κυβερνώντων κοκ., τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας – κάτι που ελπίζουμε πως δεν θα συμβεί ποτέ. Διαβάστε περισσότερα εδώ |
Posted: 07 Jun 2013 12:57 PM PDT Γράφει ο Σαράντος Ι. Καργάκος Ιστορικός, φιλόλογος καί δοκιμιογράφος «Ὅλα τά 'χει ἡ Μαριορή, ὁ φερετζές τῆς ἔλειπε»! Ἡ παροιμιακή φράση βρίσκει ἐπιβεβαιωτική πληρότητα στό Δῆμο Ἀθηναίων. Ὁ κ. Καμίνης καί τά «καμινέτα» του, ἀφοῦ ἔλυσαν τό πρόβλημα τῶν σκουπιδιῶν, τό πρόβλημα τῆς βεβηλώσεως τοίχων καί μνημείων, τό πρόβλημα κλοπῆς προτομῶν, τό πρόβλημα τῶν ζητιάνων (παρότι αὐτό ἦταν τουριστική «ἀτραξιόν»), τό πρόβλημα τῆς νεκρώσεως τοῦ ἱστορικοῦ κέντρου, τό πρόβλημα τῆς δημόσιας τάξης, το πρόβλημα τοῦ θορύβου, το πρόβλημα τῆς ἀλητείας καί τῆς ἀσχημοπρέπειας, ἔδωσαν λύση καί στό πρόβλημα τῶν θρησκευτικῶν ἀναγκῶν τῶν μουσουλμάνων πού ἔχουν «κατακτήσει» ὁλόκληρες περιοχές τῶν Ἀθηνῶν. Θά κτίσει, λέει, ἕνα τζαμί σέ κάθε διαμέρισμα τῶν Ἀθηνῶν. Ἄφεριμ! Περισσέψαν στό Δῆμο τά λεφτά, ὅταν στά δημοτικά ἰατρεῖα δέν ὑπάρχουν οὔτε γάζες; Ἄς τό σκεφθοῦμε κι ἀλλιῶς: Σέ ποιούς μουσουλμάνους θά δοθοῦν τά ἐν λόγῳ τζαμιά; Στούς Σουνίτες ἤ στούς Σιίτες; Δέν μᾶς φθάνουν οἱ ἄλλες συμφορές, θέλουμε αὔριο νά προσθέσουμε καί τούς «καμικάζι», ὅπως γίνεται στό Ἰράκ; Κι ἄν αὔριο κάποιοι κρανιόκενοι δικοί μας θρησκομανεῖς ἤ προβοκάτορες βεβηλώσουν κάποιο τζαμί, τί θά γίνει; Δέν θά μείνει οὔτε τζάμι οὔτε τζαμί. «Μή κίνει τόν ἀνάγυρον», ἔλεγαν οἱ Ἀρχαῖοι, πού ἦσαν σοφοί. Τά τζαμιά, ἀντί νά λύσουν, θά δημιουργήσουν μύρια προβλήματα. Σέβομαι τό Ἰσλάμ καί τόν κόσμο τοῦ Ἰσλάμ καί γι' αὐτό δέν θά ἤθελα μία ρήξη, πού δέν ξέρει κανείς ποῦ θά μᾶς ὁδηγήσει. |
Posted: 07 Jun 2013 12:45 PM PDT Γράφει η Θάλεια Χούντα Χιλιάδες χρόνων πολιτικής ιστορίας της χώρας μας έχουν αναδείξει διάφορα πολιτεύματα, όπως τυρρανία, ολιγαρχία, δημοκρατία, βασιλεία … και όλοι έχουμε την εμπειρία τους είτε σε επίπεδο διαβάσματος είτε σε επίπεδο δια ζώσης γνώσεως. Τα τελευταία εκατό χρόνια βιώσαμε σχεδόν τα πάντα, όπως βιώσαμε και τα αποτελέσματα της εκάστοτε πολιτικής. Μεγάλη Ελλάδα, μικρότερη Ελλάδα, σκλαβωμένη Ελλάδα, ελεύθερη Ελλάδα, όμως στην καρδιά μας πάντα Ελλάδα. Στο όνομά της έχουν γίνει όλα, έχει χυθεί ηρωικό αίμα, έχουν γραφεί χρυσές σελίδες ιστορίας και πάντα πρωταγωνιστής ήταν ο Έλληνας, όμως ο γνήσιος Έλληνας που αγαπάει και πονάει τον τόπο, που έχει γαλουχηθεί με αρχές και δεν διστάζει να αναδείξει τις αρετές του. Ο απλός καθημερινός άνθρωπος που δεν μάχεται για τους πολιτικούς αλλά για την ιδέα. Σαράντα σχεδόν χρόνια ζούμε την νεότερη δημοκρατία, την πιο «εξελιγμένη» εκδοχή της, η οποία όπως εφαρμόστηκε από τους πολιτικούς, κατόρθωσε το ακατόρθωτο! Όλοι να έχουν παράπονα. Στην κοινωνική πολιτική, στην εθνική πολιτική, στην οικονομική πολιτική, στην στρατηγική πολιτική. Συγκυρίες δημιούργησαν πολιτικούς σχηματισμούς, ανέδειξαν άλλους και άλλους καταβαράθρωσαν. Η πραγματική ουσία είναι, ότι υπάρχει μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων, το οποίο μετακινείται αναζητώντας μόνιμη πολιτική εγκατάσταση και μέχρι να του παρουσιαστεί, θα βιώνουμε ετερόκλητες καταστάσεις. Σε ρεαλιστική βάση ας παρατηρήσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ και την Χρυσή Αυγή. Ο ΣΥΡΙΖΑ που τόσα χρόνια είχε ένα ποσοστό τέτοιο, που πάλευε κυριολεκτικά να μπεί οριακά στην Βουλή, σήμερα είναι αξιωματική αντιπολίτευση. Παρουσίασε κάποιον πολιτικό λόγο διαφορετικό από το παρελθόν ή έκανε κάτι πρωτοποριακό; Όχι, απλώς συγκέντρωσε το ποσοστό των μετακινούμενων οπαδών του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι δυσαρεστήθηκαν και έφυγαν. Όπως ήρθαν όμως, αύριο μπορεί να φύγουν και πάλι. Η Χρυσή Αυγή επίσης, παρουσιάζει ένα ποσοστό ψηφοφόρων, το οποίο έχει μετακινηθεί από τη Νέα Δημοκρατία και τον ΛΑΟΣ, το οποίο τύποις υπάρχει και χάριν των ευρωβουλευτών που ακόμη διαθέτει. Αν παρουσιαστεί μία σοβαρή πρόταση από ένα ΝΕΟ φορέα, είναι δεδομένο, ότι θα ξαναγυρίσει στο σταθερό ποσοστό της κάτω του ένα τοις εκατό. Με αυτά όμως τα δεδομένα καλούμαστε να βιώσουμε και να υπερασπιστούμε μία Δημοκρατία, η οποία αγκομαχάει υπό το βάρος των πολιτικών σκανδάλων, της διαπλοκής και της οικονομικής εξαθλίωσης του κόσμου. Δύσκολοι καιροί και πρέπει πάντα να έχουμε δεύτερες σκέψεις για τον κάθε πολιτικό ή πολιτική. Πρέπει όμως να έχουμε την σκέψη μας στην Πατρίδα και να αναρωτηθούμε, αν η Δημοκρατία αντέχει άλλο αυτό το βάρος που της φόρτωσαν. Μπορούμε και πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο, για να βρει και πάλι την αρχική αγνή μορφή της, την άμεση δημοκρατία, όπου ο λαός αποφάσιζε και όχι κάποιοι αντιπρόσωποι. Η Αγορά, η Πνύκα και τόσα ιστορικά μέρη υπάρχουν, αποδεικνύουν και περιμένουν να βιώσουν τον σημερινό Χρυσό Αιώνα. Πηγή Διάλογοι |
Posted: 07 Jun 2013 12:20 PM PDT Πως η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία Έχει μείνει στην ιστορία ως το "Βρώμικο '89". Ταιριαστός τίτλος, όχι όμως για τον λόγο που δόθηκε αλλά για την πραγματικότητα. Το σκάνδαλο της Τράπεζας Κρήτης, που έμεινε στην ιστορία ως "Σκάνδαλο Κοσκωτά", ήταν η τελευταία ευκαιρία της Ελλάδας να γλιτώσει την καταστροφή. Σε αυτή την μάχη, λίγοι ήταν αυτοί που στάθηκαν όρθιοι. Toυ Β. Αποστολίδη Όρθιοι απέναντι στις απειλές, στις συκοφαντίες, στον διωγμό από μία κουστωδία συνεργών στην διασπάθιση του δημοσίου χρήματος και τέλος από ολόκληρο το πολιτικό σύστημα που αποφάσισε ότι η συγκάλυψη θα βοηθούσε στην διατήρηση ενός σάπιου εξουσιαστικού συστήματος που θα πλούτιζε εις βάρος της χώρας. Είχαν απόλυτο δίκιο, το ζει σήμερα κάθε Έλληνας στο πετσί του. Δεκαοκτώ χρόνια μετά, αποκαλύπτεται για πρώτη φορά όλη η αλήθεια, από έναν άνθρωπο που έζησε από κοντά όλο το παρασκήνιο της δίκης και περιγράφει με σαφήνεια τα γεγον ότα, όπως ακριβώς συνέβησαν εκείνη την περίοδο, τόσο πρίν, όσο και μετά την δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο. Πρόκειται για έναν ανώτατο δικαστικό, ο οποίος ήταν μέλος του Ειδικού Δικαστηρίου που δίκασε τον Ανδρέα Παπανδρέου και τους τρείς συγκατηγορούμενούς του υπουργούς Τσοβόλα, Πέτσο και Κουτσόγιωργα. Ο ίδιος άνθρωπος ήταν συγχρόνως και ο ανακριτής που είχε ορισθεί για την υπόθεση αυτή από τον τότε Πρόεδρο του Αρείου Πάγου. Είναι ο αρεοπαγίτης (επίτιμος σήμερα) κ. Σπυρίδων Σπύρου που σε ένα ογκώδες βιβλίο, με τίτλο: ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΑΘΩΩΘΗΚΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ και ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΕ Η ΕΛΛΑΔΑ αποτελούμενο από 624 σελίδες, περιγράφει με αδιαμφισβήτητη καθαρότητα όλα τα γεγονότα αλλά και το πολιτικό, δικαστικό και δημοσιογραφικό παρασκήνιο της εποχής, χωρίς κανένα δισταγμό, ενώ συγχρόνως δίνει απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που μέχρι σήμερα κανένα ΜΜΕ δεν έφερε στην δημοσιότητα για ευνόητους λόγους. Στις ιστορικές στιγμές του βιβλίου είναι πασιφανές με ποιο τρόπο και για ποιους λόγους όλοι οι άμεσα και έμμεσα εμπλεκόμενοι έκαναν πίσω. Για τις απειλές, τα αργύρια, το συμβιβασμό. Όλοι, εκτός από έναν. Τον Ηρακλή Σηφακάκη, 28χρονο υπεύθυνο ασφαλείας του Κοσκωτά. Ένα παιδί από την Κρήτη που προσπάθησε να πάρει όλη την Ελλάδα στους ώμους του, υπογράφοντας την καταδίκη των επίορκων παρά το έντονο κλίμα τρομοκρατίας, προς έκπληξη ακόμα και του ίδιου του εισαγγελέα. Χαρακτηριστική η ερώτηση που του απηύθυνε: "Παιδί μου", του είπε αμέσως μετά την κατάθεσή του. "Με αυτή την κατάθεση, στέλνεις έναν πρωθυπουργό και ισχυρούς ανθρώπους στην φυλακή. Αυτό μπορεί να το πληρώσεις πολύ ακριβά. Είσαι σίγουρος ότι θέλεις να το υπογράψεις; "Το παλικάρι από τον Ψηλορειτη έκλεισε τα μάτια. Μετά από λίγες στιγμές, κοίταξε σταθερά τον εισαγγελέα και τον ρώτησε με την αφέλεια της αλήθειας: "Μα είναι αλήθεια αυτά που λέω κύριε εισαγγελέα. Εάν πω την αλήθεια τι θα πάθω; Την αλήθεια πρέπει να πω". - Ο εισαγγελέας σιώπησε. Ο σύγχρονος Ηρακλής υπέγραψε για να καθαρίσει τους κόπρους του Αυγεία και ο εισαγγελέας συγκινημένος, ακούμπησε πατρικά στον ώμο του και του είπε σαν σε μελλοθάνατο "Τώρα παιδί μου, εύχομαι να σε βοηθήσει ο Θεός".Ήξερε πολύ καλά τι έλεγε. Από τότε, το σύστημα της διαπλοκής δεν συγχώρησε ποτέ αυτή την υπογραφή και επιστρατεύοντας κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο προσπαθεί μέχρι σήμερα να "εξοντώσει" έναν ήρωα των καιρών μας. Έπρεπε να παραδειγματίσει σκληρά όποιον θα σκεφτόταν να σπάσει την ομερτά των διεφθαρμένων. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και ο Άκης στην απολογία του στο ελληνικό κοινοβούλιο, είπε: "Λυπάμαι, γιατί το ΠΑΣΟΚ σήμερα επαναλαμβάνει τα λάθη των άλλων. Ξεχάσατε τόσο εύκολα, ιδιαίτερα οι παλαιότεροι σε αυτή την αίθουσα, ότι με τις ψευδομαρτυρίες του Σηφακάκη έστειλαν το βρώμικο ʼ89 τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο; Επειδή εγώ γνωρίζω ποια είναι η αλήθεια, όσον αφορά στο πρόσωπό μου, σας λέω: Χτυπήσατε λάθος πόρτα. Ψάξτε αλλού για μίζες. Όλα αυτά δεν με αφορούν, δεν με αγγίζουν". Σήμερα ο ίδιος είναι φυλακή. Οι "συνάδελφοι" του τότε γλίτωσαν. Η επιταγή των 2,5 εκ. δολαρίων στο όνομα του Γιώργου Παπανδρέου θεωρήθηκε πλαστή. Τα Πάμπερς, έγιναν πάλι πάνες. Ο Κουτσόγιωργας "πέθανε" γλιτώνοντας όλο το πολιτικό σύστημα. Ας δούμε όμως, μερικά από τα ερωτήματα, στα οποία απαντά με στοιχεία ο συγγραφέας: 1) Τί περιείχε ο ογκώδης φάκελος του Κοσκωτά την πρώτη ημέρα της δίκης του και γιατί δεν τον άνοιξε ποτέ ενώπιον του δικαστηρίου; Ποιοί τον εμπόδισαν να το κάνει; 2) Γιατί όταν επανήλθε ο Κοσκωτάς την επόμενη φορά και μέχρι το τέλος της δίκης δεν έφερε μαζί του ποτέ άλλοτε τον συγκεκριμένο φάκελλο; 3) Πόσο «τυχαία» ήταν εκείνη την ημέρα η απεργία που κήρυξε ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών με πρόεδρο τον πασοκογενή αείμνηστο Τάκη Παππά που είχε σαν αποτέλεσμα να αναβληθεί η δίκη από την πρώτη συνεδρίαση του Ειδικού Δικαστηρίου; 4) Γιατί δέχθηκε ο ίδιος ο Κοσκωτάς να παρουσιάσει στο δικαστήριο μία πλαστή επιστολή προς τον Ανδρέα Παπανδρέου για ένα άσχετο θέμα με το σκάνδαλο της Τράπεζας Κρήτης που είχε σαν αποτέλεσμα να θεωρηθεί ως αναξιόπιστος μάρτυς ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου; 5) Γιατί η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη με ειδικό νόμο που έφερε στην Βουλή, λίγο πριν την έναρξη της δίκης, δεν επέτρεψε στο Δικαστήριο να λάβει υπόψη του μαγνητοφωνημένα αποσπάσματα από συνομιλίες του Κοσκωτά με τον Ανδρέα Παπανδρέου; 6) Γιατί η υπεράσπιση των κατηγορουμένων δεν υπέβαλε στο Δικαστήριο αίτημα διεξαγωγής πραγματογνωμοσύνης από ειδικούς γραφολόγους σχετικά με τον γραφικό χαρακτήρα του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν ο Κοσκωτάς παρουσίασε επιστολή του πρώην πρωθυπουργού προς αυτόν, ενώ την ίδια χρονική περίοδο το συγκρότημα Λαμπράκη με δική του πρωτοβουλία δημοσίευσε ανάλογη πραγματογνωμοσύνη που διεξήχθη στο εξωτερικό από, κατά δήλωσή τους γραφολόγους, για να αποδείξει ότι ο γραφικός χαρακτήρας στην εν λόγω επιστολή δεν ήταν του Ανδρέα Παπανδρέου; 7) Πόσο συμπτωματικός ήταν ο θάνατος του Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα, επιστήθιου φίλου του Ανδρέα Παπανδρέου κατά την διάρκεια της διεξαγωγής της δίκης, λίγο καιρό μετά τη δήλωσή του σε μερίδα του τύπου ότι ήταν διατεθειμένος να αποκαλύψει την αλήθεια για την υπόθεση Κοσκωτά; 8) Ποιός ήταν ο ρόλος των Αμερικανών στην υπόθεση Κοσκωτά; 9) Γιατί ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης ως Γενικός Γραμματέας την εποχή εκείνη του ΚΚΕ δεν επέτρεψε την παραπομπή σε δίκη του Ανδρέα Παπανδρέου για την υπόθεση της αγοραπωλησίας των αεροπλάνων ΜΙΡΑΖ 2000 που σύσσωμος ο τύπος είχε κατονομάσει ως την "αγορά του αιώνα" μαζί με πολλά υπονοούμενα για την υπόθεση αυτή; 10) Γιατί ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προσπαθούσε με επιμονή να απαλλαγεί ο Ανδρέας Παπανδρέου από τις κατηγορίες για τις οποίες παραπέμφθηκε συγκαλώντας για τον σκοπό αυτό τότε την κυβερνητική επιτροπή και τι διεμήνυσε προς τούς δικαστές του Ειδικού Δικαστηρίου; 11) Γιατί ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής διεμήνυσε πρός το Δικαστήριο, μέσω ενός δικαστή μέλους του Ειδικού Δικαστηρίου, ο οποίος τον επισκεπτόταν συχνά και τον ενημέρωνε για την πορεία της δίκης, πως σε περίπτωσης καταδίκης του Ανδρέα Παπανδρέου έστω και για μία ώρα την ίδια στιγμή θα του έδινε χάρη; 12) Ποιός δικαστής, μέλος του Ειδικού Δικαστηρίου, που ψήφισε να αθωωθεί ο Ανδρέας Παπανδρέου διορίσθηκε μετά το πέρας της δίκης με παχυλή αμοιβή στο Δημόσιο; 13) Πόσο τυχαίο είναι ότι ο εν λόγω δικαστής, κατά την διάρκεια της δίκης, επισκεπτόταν συχνά το ξενοδοχείο ΧΙΛΤΟΝ των Αθηνών και ενημέρωνε διάφορους οικονομικούς και άλλους παράγοντες της χώρας για την πορεία της δίκης; 14) Πόσο συμπτωματικό είναι το γεγονός, ότι ο γιός του εν λόγω δικαστή, επίσης δικηγόρος, έχει υπερασπισθεί μέχρι σήμερα κατ' επανάληψη στελέχη του ΠΑΣΟΚ ενώπιον της Δικαιοσύνης; 15) Γιατί μετά την απαλλαγή του Ανδρέα Παπανδρέου για το σκάνδαλο Κοσκωτά φούντωσε απότομα η διαφθορά ορισμένων πολιτικών και γιατί το πολιτικό σύστημα θορυβημένο έσπευσε να τροποποιήσει τον νόμο περί ευθύνης των υπουργών, με πρωτεργάτη τον Ευάγγελο Βενιζέλο θέτοντας τέτοιες προϋποθέσεις που να καθιστούν πολύ δύσκολη έως αδύνατη την παραπομπή στο μέλλον πολιτικών προσώπων ενώπιον της δικαιοσύνης; 16) Γιατί μέχρι σήμερα, 18 χρόνια μετά την δίκη Κοσκωτά, δεν έχει παραπεμφθεί ούτε ένας πολιτικός από κανένα κόμμα ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου, ενώ έχουν συμβεί σκάνδαλα που δύσκολα μπορούν να δικαιολογηθούν ενώπιον της ελληνικής κοινωνίας; Σε όλα αυτά τα ερωτήματα καθώς και σε πολλά άλλα, δίνει κατατοπιστικές απαντήσεις στο βιβλίο του ο αρεοπαγίτης κ. Σπ. Σπύρου. Αξίζει να αναφερθεί εδώ μία παράγραφος από τον επίλογο του εν λόγω βιβλίου, όπως την αναφέρει, επί λέξει ο κ. Σπύρου: «Η διαφθορά των πολιτικών στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, είναι «Συνταγματικά κατοχυρωμένη» και δεν πρόκειται να εκλείψει αν δεν αλλάξει το Σύνταγμα. Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα, ενώ με το άρθρο 4 του Συντάγματος αυτής, καθιερώνεται η ισότητα όλων των Ελλήνων ενώπιον του Νόμου και με το άρθρο 26 αυτού καθιερώνεται η διάκριση των κρατικών λειτουργιών σε νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική, από τις οποίες η τελευταία ασκείται από τα δικαστήρια, τα οποία, κατά το άρθρο 87 του εν λόγω Συντάγματος, συγκροτούνται από τακτικούς δικαστές που απολαμβάνουν λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία, υποκείμενοι μόνο στο Σύνταγμα και στους συνάδοντες με αυτό νόμους, με τα άρθρα 61, 62 και 86 του ιδίου Συντάγματος τίθενται ορισμένοι φραγμοί στην ανεξαρτησία αυτή των δικαστών, όταν αυτοί πρόκειται να κρίνουν ποινικά αδικήματα των βουλευτών και των υπουργών...". Άραγε, όλα αυτά τα χρόνια, που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα, πόσα κεφάλαια έχουν κάνει «φτερά» από τα δημόσια ταμεία με την σύμπραξη ενδεχομένως πολιτικών προσώπων, με αποτέλεσμα να αυξηθεί το δημόσιο χρέος της χώρας; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του. |
Posted: 07 Jun 2013 11:40 AM PDT Στην ομιλία του στην εκδήλωση «Economic Ideas Forum» που διοργανώνει το Centre of European Studies, με θέμα «Future Steps in the Strengthening of the EU» ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αντώνης Σαμαράς, δήλωσε: "Και ενώ έχουμε πάνω από 1,5 εκατομμύρια άνεργους, έχουμε και ένα ποτάμι παράνομων μεταναστών – περίπου 2 εκατομμύρια – που εισρέουν μέσω των συνόρων μας, κυρίως από τη Βόρεια Αφρική, καθώς και από τα ταραχώδη σημεία της Μέσης Ανατολής και τη Νοτιοανατολικής Ασίας". Τι παραδέχτηκε (που επί χρόνια έκρυβαν οι "ελληνικές" κυβερνήσεις) ο φερόμενος ως πρωθυπουργός της Ελλάδας Αντώνης Σαμαράς; Μήπως ότι οι λαθρομετανάστες στην Ελλάδα είναι 2 εκατομμύρια; Και αν ο Αλέξης βγει πρωθυπουργός θα μας φέρει και τις οικογένειές τους... οπότε με έναν πολλαπλασιασμό (με ελάχιστους αριθμούς) με τέσσερα άτομα οικογένεια να αντιστοιχούν σε κάθε λαθρομετανάστη... μας βγαίνει το μαγικό νούμερο 8+2= 10 εκατομμύρια (λαθρο)μετανάστες στην Ελλάδα (ισλαμιστές σε ποσοστό 98%)!!! Μα, έτσι οι ισλαμιστές (λαθρο)μετανάστες θα είναι περισσότεροι από τους γηγενείς κατοίκους της χώρας!!! Μα, έτσι η Ελλάδα θα γίνει χώρα ισλαμική...!!! Μα, έτσι οι εισαγόμενοι θα βγάζουν ό,τι και όποιον θέλουν στην κυβέρνηση...!!! Μα, έτσι η χώρα μεταλλάσσεται, χάνει τα πάγια εθνικά, πολιτιστικά και άλλα χαρακτηριστικά της...!!! Απορείτε γιατί συνέβη αυτό; Έτσι αλλάζει η Νέα Τάξη τον πληθυσμό που δεν της ταιριάζει... Έτσι βρίσκουν οι πολιτικοί τους ψηφοφόρους που επιθυμούν... Έτσι βρίσκουν οι πολυεθνικές και οι βιομηχανίες τους φτηνούς εργάτες... Και όλα αυτά, επειδή εσύ κι εγώ, οι Έλληνες, αρχίσαμε να τους αμφισβητούμε, αρχίσαμε να τους καταλαβαίνουμε, αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε για να σωθούμε από τους "διασώστες" μας... Υπάρχει καμία άλλη απορία μήπως; Κάποιος δεν κατάλαβε κάτι; Σήμερα υπάρχουν πωλητικές και πωλητικοί. Τα άλλα που ξέραμε να τα ξεχάσουμε. Σήμερα δεν υπάρχουν χώρες, αλλά χώροι... Σήμερα δεν υπάρχουν πολίτες, αλλά εργάτες πληρωμής χρέους και φτηνά εργατικά χέρια για την μεγιστοποίηση των κερδών του κεφαλαίου... Σήμερα υπάρχει ένας δρόμος... Της υποταγής... Ή την αποδέχεσαι ή... μπορείς να πεθάνεις από την πείνα ή στην ξενιτεία... Εαν σκέφτεσαι να απαλλαγείς έγκαιρα από τους δυνάστες σου, άργησες... Εάν σκέφτεσαι να πολεμήσεις για να διασώσεις την αξιοπρέπειά σου και να σώσεις την πατρίδα σου, τότε και πάλι έχεις αργήσει... Σε έχουν νικήσει προ πολλού, μέσα στο ίδιο σου το μυαλό, όταν με αλλεπάλληλα εξόφθαλμα ψέματα σε έπειθαν ότι αυτοί ξέρουν καλύτερα από εσένα, για... εσένα... Μόνο που δεν είχες καταλάβει τι ακριβώς σχεδίαζαν και ήθελαν να κάνουν με εσένα, με εμένα... Τώρα που άρχισες να καταλαβαίνεις, πρέπει να καταλάβεις και ποιές είναι οι πραγματικές λύσεις... Πρέπει να καταλάβεις ποιά είναι η μοναδική λύση που σου απέμεινε στην φυλακή που σε βάλανε... Πρέπει να καταλάβεις πως δεν πρόκειται να σου επιστρέψουν ή να σου δώσουν τίποτε, εάν δεν τους εξαναγκάσεις... Άλλες απορίες υπάρχουν; Αν ναι, λυπάμαι... Δεν έχεις καταλάβει πως γι αυτούς είσαι απλά ένας αριθμός... Δεν έχεις καταλάβει πως είσαι απλά αναλώσιμος... Δεν έχεις καταλάβει πως είσαι απλά μία παράπλευρη (και ίσως επιθυμητή) απώλεια... Δεν έχεις καταλάβει πως ο μόνος τρόπος για να σωθείς, είναι να τους τσακίσεις αλύπητα, όπως αυτοί σε τσακίζουν χρόνια τώρα, όπως αυτοί θα σε τσακίσουν και αύριο... Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους Η αναδημοσίευση ενυπόγραφων άρθρων και μεταφράσεων του ιστολογίου επιτρέπεται μόνο με έγγραφη ενεργή αναφορά στο ιστολόγιο. |
Posted: 07 Jun 2013 11:22 AM PDT Συνάντηση τώρα αντιπροσωπείας Κούρδων του DBK στο Ρωσικό ΥΠΕΞ! Η συνάντηση είναι σε ανώτατο επίπεδο αλλά δεν έχει ανακοινωθεί. Μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς που θα βάλει νέα φωτιά στην Τουρκία. Οι πληροφορίες μας λένε πως ακόμα και τις επόμενες ημέρες, η Ρωσία ενδέχεται να ανακοινώσει έναρξη διπλωματικών σχέσεων με το… Κουρδιστάν! Ποιό Κουρδιστάν άραγε; Να σημειωθεί ότι οι Κούρδοι στάθηκαν στο πλευρό της Συρίας, πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος. Ίσως αυτό να είναι και μία ανταμοιβή από τον Πούτιν που θα βάλει φωτιά στην Τουρκία. Η φωτιά στη Μέση Ανατολή φαίνεται πως εξαπλώνεται και η Τουρκία φαίνεται πως διαμελίζεται. Άραγε θα υπάρξει κάποιο συνταρακτικό γεγονός που θα σταματήσει αυτές τις εξελίξεις; |
Posted: 07 Jun 2013 10:58 AM PDT Εκεί που όλα έδειχναν ότι η Τουρκία διεκδικεί με αξιώσεις τον ρόλο της περιφερειακής δύναμης, με αφορμή ένα ζήτημα μικρής και κυρίως τοπικής σημασίας αναδείχθηκαν μια σειρά από ζητήματα που, σε κάθε περίπτωση, επηρεάζουν τα μεγαλεπήβολα σχέδια του διδύμου Ερντογάν - Νταβούτογλου. Ολα ξεκίνησαν από την απόφαση οικοδόμησης ενός εμπορικού κέντρου στο πάρκο Γκεζί, για το οποίο, εκτός της οικολογικής διάστασης, που κινητοποίησε τους οικολόγους της περιοχής αυτής της Κωνσταντινούπολης, διακινήθηκαν στους δημοσιογραφικούς και πολιτικούς κύκλους πληροφορίες για οικονομικά συμφέροντα του περιβάλλοντος του πρωθυπουργού, που εξυπηρετούνται από την απόφαση αυτή. Να σημειωθεί ότι το διάστημα αυτό βρίσκονται σε εξέλιξη διαδικασίες δρομολόγησης έργων όπως το τρίτο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, το εμπορικό λιμάνι του Γαλατά και η τρίτη γέφυρα του Βοσπόρου, αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων, για τα οποία και πάλι υπάρχουν φήμες για εμπλοκή του συγγενικού περιβάλλοντος του Ερντογάν. Μια που αναφερθήκαμε στην τρίτη γέφυρα του Βοσπόρου, να υπογραμμίσουμε ότι ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι θα φέρει το όνομα του Γιαβούζ Σουλτάν Σελίμ, που έμεινε στην Ιστορία ως ο μεγαλύτερος σφαγέας των Αλεβιτών. Οι Αλεβίτες, που αποτελούν περίπου το 25% του συνόλου του πληθυσμού της Τουρκίας, έχουν σφαγιαστεί και κατά το πρόσφατο παρελθόν από σουνιτικούς κύκλους που υποκινούνταν από το βαθύ κράτος. Το τελευταίο διάστημα δημιουργείται ένα σουνιτικό μπλοκ, το οποίο, με πρωταγωνιστή την Τουρκία και με τις ευλογίες της Ουάσινγκτον, καλείται να ανατρέψει τον Αλαουίτη Ασαντ και να εξουδετρώσει την επιρροή που ασκεί διά του σιιτισμού το Ιράν στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Το γεγονός αυτό έχει αυξήσει την επιθετική ρητορική της σουνιτικής κυβέρνησης Ερντογάν εναντίον των Αλαουιτών και των Αλεβιτών, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των εις βάρος τους ρατσιστικών διακρίσεων στην τουρκική επικράτεια, οι οποίοι ανησυχούν ότι οι εξελίξεις οδηγούν στη μόνιμη πολιτική εδραίωση των σουνιτών στην Τουρκία και άρα και στη δική του μόνιμη κοινωνική, πολιτισμική και πολιτική περιθωριοποίηση! Και ενώ υπήρχαν συζητήσεις για το βάσιμο των φόβων, ήλθε η απόφαση του Ερντογάν για την ονομασία της γέφυρας, που εδραίωσε τους φόβους τους για ένα μαύρο και αβέβαιο μέλλον. Στους οικολόγους, που ανησυχούσαν για την οικοδόμηση εμπορικού κέντρου σε ένα από τα τελευταία πάρκα της περιοχής Ταξίμ, στον δημοσιογραφικό και τον πολιτικό κόσμο, αλλά και σε μέρος της κοινωνίας που αντιλαμβάνεται ότι η διαφθορά αγγίζει πλέον τον ίδιο τον πρωθυπουργό, και στους Αλεβίτες, που είναι σίγουροι πλέον ότι η κυβέρνηση Ερντογάν κινείται με αποφασιστικότητα προς την περιθωριοποίησή τους. Αν προσθέσουμε και τους αστούς, αλλά και τη νεολαία της Κωνσταντινούπολης, που δεν επιθυμεί να δει την κοινωνία να γυρνά στο ισλαμικό σκοτάδι, τότε συμπληρώνουμε την εικόνα εκείνων που κατέκλυσαν πρώτα την πλατεία Ταξίμ και στη συνέχεια τις πλατείες στην Αγκυρα, τη Σμύρνη, αλλά και άλλων πόλεων της Τουρκίας. Φυσικά, όσο περνούσαν οι μέρες, στις διαδηλώσεις συμμετείχαν αριστερές και ακροαριστερές οργανώσεις, στις οποίες ούτως ή άλλως ασκούν μεγάλη επιρροή οι Αλεβίτες, οι κεμαλιστές, οι «άστεγοι» του παλαιού βαθέος κράτους και όσοι είχαν συμφέρον από την αποδυνάμωση του Ερντογάν και του ΑΚΡ. Από την εικόνα λείπουν οι Κούρδοι, οι οποίοι, αν και ενεπλάκησαν στην αρχή που ξέσπασε η διαδήλωση, στη συνέχεια αποσύρθηκαν και ήταν απόντες επί μέρες, για να μη θέσουν σε κίνδυνο τις συνομιλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη με την κυβέρνηση για την πολιτική επίλυση του Κουρδικού. Εμφανίστηκαν στο προσκήνιο τις τελευταίες μέρες, με μεγάλη διακριτικότητα, για να δώσουν «παρών» στους κοινωνικούς αγώνες, χωρίς όμως να συμμετέχουν με τα μαχητικά στελέχη τους, τα οποία θα μπορούσαν να μετατρέψουν σε εφιάλτη τις διαδηλώσεις και να οδηγήσουν μέχρι και στην ανατροπή της κυβέρνησης. Αν θέλαμε να συνοψίσουμε λοιπόν τις αιτίες που οδήγησαν στις διαδηλώσεις στην Τουρκία, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτές είναι η ρατσιστική συμπεριφορά της κυβέρνησης Ερντογάν απέναντι στους Αλεβίτες, η διαφθορά, που αρχίζει πλέον να αγγίζει όχι μόνο το οικογενειακό του περιβάλλον, αλλά και τον ίδιο, η ισλαμική ατζέντα, την οποία ανασύρει δειλά δειλά από το σουνιτικό του συρτάρι, και, τέλος, η αλαζονική του συμπεριφορά προς άπαντες τους ανωτέρω και κυρίως προς τους νέους. |
Posted: 07 Jun 2013 10:30 AM PDT Στόχος πλέον η ακίνητη περιουσία των Ελλήνων! Γράφει ο Δημήτρης Παπαγεωργίου Στις 29 Ιανουαρίου ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του Γ. Παπαδάκη, δήλωσε ότι είναι υπέρ ενός φόρου στα ακίνητα. Τον οποίο κάλεσε τον Έλληνα πολίτη, εάν δεν έχει να πληρώσει να πουλήσει (το σπίτι προφανώς εννοούσε). Πρόκειται για μία βαρύτατη πολιτική θέση, η οποία καταδεικνύει την κατεύθυνση προς την οποία θέλει να κινηθεί ένα τουλάχιστον κομμάτι της Νέας Δημοκρατίας, αυτό των φιλελεύθερων στο οποίο ανήκει ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης και το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά με τους "εκσυγχρονιστές" του πάλαι πότε Σημίτη, που εκπροσωπούνται σήμερα στην κυβέρνηση από τον υπουργό Οικονομικών Στουρνάρα. Γιατί είναι τόσο βαρύτατη αυτή η πολιτική θέση; Ως είναι γνωστόν η Ελλάδα αποτελεί "ανωμαλία" στον ευρωπαϊκό κανόνα περί ιδιοκατοίκησης. Η ιδιοκατοίκηση στην Ελλάδα, είναι πανάρχαια έννοια στον τόπο μας και άμεσα συνδεδεμένη με την κουλτούρα του Έλληνα. Η ελληνική οικογένεια είναι συνδεδεμένη με το Πατρικό σπίτι, το σπίτι μας – το σπίτι που μεγαλώσαμε. Η ιδιοκατοίκηση ως μόνιμη κατοικία, από τον ορισμό της είναι μία ζημιογόνος επένδυση. Είναι επένδυση που δεν μας αποδίδει οικονομικό κέρδος. Απαιτεί κεφάλαια για την αγορά της ή την εκ βάθρων κατασκευή της, απαιτεί κεφάλαια αέναης ολοκλήρωσή της, όπως επίσης και κεφάλαια συντήρησή της. Με λίγα λόγια το σπίτι μας, από την πρώτη στιγμή δημιουργίας του, απαιτεί να το χρηματοδοτούμε. Σημειωτέων ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις τα προαναφερόμενα κεφάλαια είναι δανεικά, οπότε έχουν επιπλέον χρηματοοικονομικό κόστος. Μέσα στο πλαίσιο του φιλελευθερισμού όμως που θέλει ο κ. Βαρβιτσιώτης, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η ιδιοκατοίκηση ως μέρος της κουλτούρας, του δεσίματος ενός λαού με τον τόπο του. Οι φιλελεύθεροι διεθνιστές – επί της ουσίας – τύπου Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη αδυνατούν να καταλάβουν την σχέση του Έλληνα με το σπίτι του. Και ως εκ τούτου τον καλούν να το ... πουλήσει. Η εκτεταμένη λαϊκή και μικροαστική ιδιοκτησία γης και κατοικίας στις προηγούμενες δεκαετίες εκτόνωσε μεταπολεμικές ταξικές πιέσεις και να ενσωμάτωσε διεκδικήσεις στο σύστημα. Όμως εδώ και πολλά χρόνια περιορίζει την δυνατότητα δράσης του κατασκευαστικού κεφαλαίου και δεν διευκολύνει την κερδοφορία του. Και μάλιστα την στιγμή που η μικροαστική τάξη καταστρέφεται ολοκληρωτικά από το όλο πλαίσιο που έχει να κάνει με τα μνημόνια, η έντονη φορολογία της ιδιοκτησίας γής ή κατοικίας έρχεται ως χαριστική βολή. Όμως όσοι λειτουργούν προς αυτή την κατεύθυνση δεν το κάνουν για ιδεολογικούς λόγους. Ουσιαστικά τόσο η κυβέρνηση Βενιζέλου, όσο και η νύν κυβέρνηση Σαμαρά έχει μία σαφή κατεύθυνση "απαλλοτρίωσης" της έγγειας ιδιοκτησίας των λαϊκών και μικροαστικών στρωμάτων από το κεφάλαιο (το ελληνικό κατ' αρχήν αλλά πλέον ολοένα και περισσότερο και το ξένο). Ο μηχανισμός που οδηγεί εκεί είναι η αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων σε συνδυασμό με την αύξηση της φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας. Αυτό αυξάνει το κόστος της ακίνητης περιουσίας για τα προαναφερθέντα στρώματα. Το αποτέλεσμα αρχίζει να είναι ήδη ορατό: οι τάξεις και τα στρώματα αυτά αρχίζουν, αργά αλλά σταθερά, να εκποιούν την ακίνητη περιουσία τους. Τα πρόσφατα "παιχνίδια" με την υποβάθμιση του κέντρου της Αθήνας (φασαρίες, εγκληματικότητα κλπ.) έρχονται να ενισχύσουν την τάση αυτή. Και ήδη μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα (ελληνικά και σιγά-σιγά και ξένα) μπαίνουν στο παιχνίδι αυτό. Φυσικά οι εξελίξεις αυτές ανατρέπουν δραματικά την μεταπολεμική ταξική δομή του ελληνικού καπιταλισμού και μπορεί να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες εξελίξεις. Δεν θέλουν μόνον τα σπίτια μας, αλλά και τα χωράφια μας! Και ενώ όλα τα παραπάνω ισχύουν με τις κατοικίες, έρχεται μόλις χτές ο Υπουργός Οικονομικών Στουρνάρας και καταθέτει πρόταση στην τρικομματική επιτροπή. Στο πλαίσιο της κατάργησης του φορομπηχτικού μηχανισμού γνωστού και ως "χαράτσι" από την ΔΕΗ, η κυβέρνηση έρχεται να προτείνει την αντικατάστασή του από έναν άλλον μηχανισμό, ο οποίος όχι μόνο δεν ελαφρύνει τις οικογένειες, αλλά αντιθέτως προσθέτει ακόμη περισσότερα βάρη, αφού εκτός από τις κατοικίες φορολογούνται πλέον και τα αγροτεμάχια. Η πρόταση Στουρνάρα προβλέπει: Την φορολόγηση των ιδιοκτητών με βάση το τετραγωνικό για τα εντός σχεδίου κτίσματα και οικόπεδα και με βάση το στρέμμα για τις εκτός σχεδίου εκτάσεις (αγροτεμάχια). Ο φόρος θα υπολογίζεται με ευρώ ανά τετραγωνικό για τα κτίσματα και με ευρώ ανά στρέμμα για τα αγροτεμάχια. Δεν θα υπάρχει κανένα αφορολόγητο Μπορούν να θεσπιστούν μόνο εξαιρέσεις από τον φόρο Ο φόρος θα επιβληθεί και στα χωράφια των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών καθώς δεν θα υπάρχει αφορολόγητο και για εισπρακτικούς λόγους δεν είναι δυνατή η εξαίρεσή τους. Την επιβολή φόρου ανά τετραγωνικό το ύψος του οποίου θα καθορίζεται με βάση 33 κριτήρια(!). Ουσιαστικά ο φόρος θα ξεκινάει από 2 ή 3 ευρώ ανά τετραγωνικό για τα κτίσματα και με βάση τα χαρακτηριστικά του ακινήτου όπως είναι η τιμή ζώνης στην οποία βρίσκεται, ο όροφος, το αν έχει πρόσοψη, ο συντελεστής εμπορικότητας κ.ά. ο φόρος ανά τετραγωνικό θα αυξάνεται. Η πρόταση αυτή προβλέπει ουσιαστικά τη δημιουργία ενός φόρου που θα προσομοιάζει με το «χαράτσι» (ΕΕΤΗΔΕ) και όπως είπε ο ΥΠΟΚ στην τρικομματική επιτροπή εξασφαλίζει την εισπρακτική απόδοση του νέου φόρου μετά την κατάργηση του «χαρατσιού». Ο φόρος, με τον τρόπο που θα λειτουργεί, δεν επιτρέπει την θέσπιση αφορολόγητου ορίου καθώς δεν υπολογίζεται με βάση την αξία, αλλά μόνο εξαιρέσεις από αυτόν όπως π.χ. για τις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες. Την επιβολή φόρου ανά στρέμμα που θα κλιμακώνεται από το 1 ή 2 ευρώ και θα ξεπερνάει ακόμη και τα 20 ή 25 ευρώ ανά στρέμμα για τις εκτός σχεδίου εκτάσεις. Η πρόταση του ΥΠΟΙΚ δεν προβλέπει την απαλλαγή των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών (απόφαση που είχε λάβει η τρικομματική επιτροπή την περασμένη εβδομάδα) αλλά την φορολόγησή τους με ένα συμβολικό ποσό, π.χ. 1 ή 2 ευρώ ανά στρέμμα. Το ποσό του στρεμματικού φόρου θα κλιμακώνεται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του αγροτεμαχίου και έτσι οικοδομήσιμες εκτός σχεδίου εκτάσεις (π.χ. 5 στρέμματα στη Μύκονο) θα φορολογούνται με πολύ υψηλό συντελεστή ανά στρέμμα (π.χ. 20 – 25 ευρώ). Στην ουσία η κυβέρνηση προχωρά στο αντίθετο ενός "αναδασμού". Χρησιμοποιώντας την φορολογική της εξουσία προσπαθεί να μαζέψει "έσοδα" δημιουργώντας όμως στην ουσία έναν μηχανισμό αναδιανομής της γής. Από τους πολλούς την μαζεύει στα χέρια των λίγων. Οι οποίοι επωφελούμενοι επί τόσες δεκαετίες από το διεφθαρμένο κράτος, κατάφεραν να έχουν αυτή την στιγμή "ζεστό χρήμα" στα χέρια τους. Και τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή – εκμεταλλευόμενοι την φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης, να μετατρέψουν το χρήμα σε ακίνητη περιουσία, αφού αυτή γίνεται "βάρος" για τους μη έχοντες. Φυσικά δεν είναι μόνον η "ανάγκη" και οι "ιδεολογικές" πεποιθήσεις που οδηγούν την κυβέρνηση και τα κόμματα που την στηρίζουν σε αυτή την κατεύθυνση. Είναι και το γεγονός του ότι οι πολιτικοί συγχρωτίζονται – με διάφορους τρόπους – με αυτούς που έχουν το χρήμα. Και κάποιοι από αυτούς ίσως έχουν πολλά να κερδίσουν εάν εξυπηρετούνται τα σχέδια των "φίλων" τους! |
Posted: 07 Jun 2013 11:58 AM PDT Γράφει ο Κωνσταντίνος Πηγή GrCitizen Όταν ο Ερντογάν αποφάσισε να πρωταγωνιστήσει στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας, είχε να αντιμετωπίσει ένα και μόνο δίλημμα: Τι θα έθετε ως βασική προτεραιότητα της πολιτικής του ατζέντας και τι πρόσωπο θα είχε ο πολιτικός του προσανατολισμός, απέναντι στην Κεμαλική Τουρκία που προέτασσε έναν φιλοδυτικό τρόπο ζωής. Στο ερώτημα αυτό, κι επειδή δεν μπορούσε να γίνει "χαλίφης στη θέση του χαλίφη" και να υπερκαλύψει - αντικαταστήσει ο ίδιος την εικόνα των στρατηγών και του βαθέως κεμαλικού κράτους, αποφάσισε πως με όπλο το Ισλάμ (να τονίσουμε πως το Ισλάμ δεν είναι μόνο θρησκεία) θα μπορούσε να τοποθετηθεί κατάλληλα στην πολιτική σκηνή και να βρει τους κατάλληλους ισχυρούς φίλους που θα χρηματοδοτούσαν το εχείρημά του. Στο Ισλάμ, λοιπόν, οφείλει ο Ταγίπ Ερντογάν την πολιτική του επιτυχία. Και το Ισλάμ στηρίζει και από αυτό στηρίζεται ακόμη και σήμερα για να παγιώσει οριστικά και αμετάκλητα το καθεστώς του. Έτσι, και με δεδομένη την κατοχή της βόρειας Κύπρου, το καθεστώς Ερντογάν δεν επιχειρεί με βάση τη μυστική του ατζέντα, η οποία βγαίνει σιγά - σιγά στην επιφάνεια να οδηγήσει μόνο την Τουρκία στον Ισλαμισμό, αλλά και την κατεχόμενη Κύπρο, ανεγείροντας παντού τζαμιά και ισλαμικά σχολεία, όπως κατάγγειλε η Ελληνοκύπρια ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους στη διάρκεια συζήτησης που πραγματοποιήθηκε σήμερα στην Επιτροπή Εξωτερικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με θέμα τις ταραχές στην Τουρκία. Η κ. Θεοχάρους, όπως και άλλοι συνάδελφοί της, άσκησε κριτική προς τις Υπηρεσίες Εξωτερικών Υποθέσεων της Βαρόνης Άστον, την οποία κατηγόρησε πως η στάση της στηρίζεται στον όγκο των εμπορικών συναλλαγών της ΕΕ με την Τουρκία και στη γεωστρατηγική θέση της χώρας αυτής αντί να βασίζεται στις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας. Σύμφωνα με την κ. Θεοχάρους, ο Ταγίπ Ερντογάν δεν οδηγεί τη χώρα του προς την Ευρώπη αλλά προς το Ισλάμ με ακραίες μορφές δράσης, με περιορισμούς των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών και του δικαιώματος έκφρασης (καταστολή Τύπου, διαδικτύου, πληροφόρησης, παρέμβαση στην προσωπική ζωή, τρόπος ένδυσης και συμπεριφοράς), καθώς και με τη δημιουργία ισλαμικών ιερατείων παντού και κυρίως στην κατεχόμενη Κύπρο. Στόχος του πρόσθεσε είναι η ηγεμονία του όχι μόνο στην Τουρκία αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Όμως, ο Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι μόνος του. Ισχυροί παράγοντες (θρησκευτικοί και οικονομικοί) βρίσκονται στο πλευρό του και τον στηρίζουν προκειμένου να επιτευχθούν και οι δικοί τους στόχοι, προκειμένου να μπορέσει η Τουρκία να συνεχίσει την πορεία της προς την εγκαθίδρυση ενός ισλαμικού κράτους. Έτσι, με μία δήλωση γεμάτη συμβολισμούς παρενέβη στην υπόθεση των μαζικών διαδηλώσεων και διαμαρτυριών στην Τουρκία, ο αμφιλεγόμενος ιμάμης Φετχουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος είναι και ένθερμος υποστηρικτής (φυσικά και οικονομικός χορηγός) του Ταγίπ Ερντογάν. «Υποχρεούμεθα να δράσουμε έξυπνα και να αντιμετωπίσουμε τα μικρότερα προβλήματα σα να είναι πολύ μεγάλα και πρέπει να τα χειριστούμε με έξυπνο τρόπο. Όταν αντιμετωπίζεις μια εισβολή από μυρμήγκια, δεν μπορείς να τα παραβλέψεις συλλογιζόμενος ότι είναι μυρμήγκια»…Κατηγόρησε την τουρκική κυβέρνηση ότι απέτυχε να διακρίνει ότι ορισμένοι από τους διαμαρτυρόμενος διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους, τα «αθώα δικαιώματα, αθώων ανθρώπων», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε. Τέλος, ανέφερε ότι αν αρχίσεις τον πόλεμο δεν μπορείς να τον σταματήσεις εκεί που εσύ θέλεις, ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει, ότι οι διαδηλωτές πρόκειται για μια κατεστραμμένη γενεά, συμβουλεύοντας τους οπαδούς του (μετριούνται σε εκατομμύρια) ότι «καθήκον» είναι να εργαστούν να αποκαταστήσουν ψυχές! Ο δρόμος που επέλεξε ο σημερινός τούρκος πρωθυπουργός, είναι ουσιαστικά ένας μονόδρομος πολιτικής (ίσως και φυσικής πλέον) επιβίωσης. Εάν τις επόμενες ημέρες αποφασίσει ο Ερντογάν να κάνει κάποιο βήμα πίσω, για να ηρεμήσει τους τούρκους πολίτες, θα εκκινήσει την διαδικασία της απομάκρυνσής του και της πολιτικής του εξόντωσης και ισοπέδωσης, αφού γνωρίζει πολύ καλά πως τα "στρατόπεδα" έχουν χωριστεί με δική του πρωτοβουλία και ευθύνη. Καμία αμφιβολία δεν υπάρχει, πλέον, για το όραμα του Ταγίπ Ερντογάν για μία μεγάλη νεο-οθωμανική Τουρκία που θα είναι δεμένη και θα σύρεται σε όλες τις κοινωνικές της εκφάνσεις από το άρμα του Ισλαμισμού, αλλά και για τις "δυνάμεις" που τροφοδοτούν την ισχύ της πολιτικής του ατζέντας. Βέβαια, οι στρατηγοί δεν έχουν "μιλήσει" ακόμη. Και ίσως η δική τους παρέμβαση, όποτε αυτή γίνει, να είναι ιδιαίτερης βαρύτητας και ισχύος, με καταλυτικά αποτελέσματα για την γενική μορφή της Τουρκίας, όπως την γνωρίζουμε μέχρι σήμερα... |
Posted: 07 Jun 2013 09:18 AM PDT Ο βουλευτής Επικρατείας των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Τέρενς Κουίκ, «απάντησε» στον «Επίτροπο των Μνημονίων» Όλι Ρεν, με επίσημη ανακοίνωσή του. «Διαβάζω ότι επιτεθήκατε σε ΔΝΤ και Λαγκάρντ για την Ελλάδα. Σημαντικό να αποδέχεστε πάλι, ότι στην ελληνική κρίση δουλέψατε και εσείς προσωπικά, εξίσου ισοπεδωτικά, για να "σωθεί" η Ελλάδα με τα Μνημόνια. Εξάλλου μας είχατε ευχηθεί "Καλό κουράγιο" και μάλιστα μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Τέτοιο θράσος χιλίων πιθήκων» ανέφερε. «Αλλά απ' ότι αντιλαμβάνομαι από τις σημερινές δηλώσεις σας, συμβουλεύεσθε και τους Αμερικανούς; Όπως, π.χ., για τις όποιες διευρύνσεις της Ε.Ε.; Δηλαδή και υπάλληλος της Μέρκελ (γνωστό) και υπάλληλος της Ουάσιγκτον; Άξιος ο μισθός σας... Γι αυτούς που σας εμπιστεύονται» ανέφερε ο κ. Κουίκ. |
Posted: 07 Jun 2013 09:10 AM PDT Οι προβλέψεις της δεν είχαν επαφή με την πραγματικότητα! Οι οικονομικές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που πλαισίωναν τα «πακέτα» διάσωσης της Ελλάδας «δεν είχαν επαφή με την πραγματικότητα», δήλωσε στο ΜΝΙ ο πρώην πρόεδρος του Eurogroup και πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, Jean-Claude Juncker, αφού όπως είπε δεν στηρίζονταν σε επιστημονικά δεδομένα! Ερωτηθείς για το ποιος φέρει την ευθύνη, ο Juncker απάντησε: «Δεν ρίχνω το φταίξιμο σε κανέναν αλλά θα πρέπει να παραδεχτώ πως η Κομισιόν απέδειξε πως δεν επρόκειτο για ένα αυστηρά μαθηματικό ζήτημα. Έχουμε να κάνουμε με προβλέψεις. Όχι με αποτελέσματα. Είναι μια δύσκολη περίπτωση». Πότε θα γυρίσει η Ελλάδα στις αγορές; Σε μερικά χρόνια από τώρα ήταν η απάντηση του Γιούνκερ… Κυνική ομολογία ΔΝΤ: Ιφιγένεια η Ελλάδα για να σωθεί η Ευρώπη Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ομολογεί κυνικά μεγάλα λάθη κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών στον χειρισμό της διάσωσης της Ελλάδας. Σε εσωτερικό έγγραφο που φέρει τη σήμανση «αυστηρά εμπιστευτικό», το ΔΝΤ παραδέχεται ότι υποτίμησε σοβαρά τη ζημιά που θα έκαναν στην ελληνική οικονομία οι συνταγές της λιτότητας. Ωστόσο, το ταμείο υπογραμμίζει ότι η συνταγή που ακολουθήθηκε στην Ελλάδα, σε συντονισμό με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αγόρασε χρόνο για το υπόλοιπο της Ευρωζώνης. Το ΔΝΤ υποστήριξε ότι χαλάρωσε τους δικούς του κανόνες για να καταστήσει το χρέος της Ελλάδας να φαίνεται βιώσιμο και ότι, εκ των υστέρων, η χώρα απέτυχε σε τρία από τα τέσσερα κριτήρια που το ίδιο θέτει ως προϋποθέσεις για να παράσχει οικονομική βοήθεια. Μια έκδοση του εγγράφου, που εκπονήθηκε από το προσωπικό του ΔΝΤ και περιήλθε στην κατοχή της Wall Street Journal, αναμενόταν να κυκλοφορήσει δημοσίως την Πέμπτη. Κατά τα τελευταία τρία χρόνια, μια σειρά από ανώτερα στελέχη του ΔΝΤ, συμπεριλαμβανομένης της τρέχουσας επικεφαλής Κριστίν Λαγκάρντ, έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι το επίπεδο του χρέους της Ελλάδας ήταν «βιώσιμο» και ενδέχεται να αποπληρωθεί στο ακέραιο και στην ώρα του. Όμως, το έγγραφο περιγράφει τις αβεβαιότητες γύρω από την ελληνική διάσωση ως «τόσο σημαντικές, που το προσωπικό του ΔΝΤ δεν ήταν σε θέση να εγγυηθεί ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος ήταν βιώσιμο με υψηλή πιθανότητα». Το ΔΝΤ ανάφερε επίσης ότι ήταν υπερβολικά αισιόδοξο για τις προοπτικές της Ελλάδας να επιστρέψει στις αγορές για χρηματοδότηση, καθώς και για την πολιτική ικανότητά της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει τους όρους του προγράμματος διάσωσης. Εκπρόσωπος του ΔΝΤ αρνήθηκε να σχολιάσει σχετικά με την έκθεση, όπως άλλωστε έκανε και το ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών. Υπενθυμίζεται ότι νωρίτερα εντός του έτους ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, είχε ζητήσει από το ΔΝΤ να εξηγήσει γιατί οι προηγούμενες οικονομικές προβλέψεις του αναφορικά με τις επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας στην οικονομία ήταν τόσο εκτός στόχου. Το έγγραφο αυτό είναι το πιο σημαντικό σε μια σειρά αναλύσεων του ΔΝΤ κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, που προσπαθούν να αξιολογήσουν τη συμμετοχή του οργάνου στην ευρωπαϊκή οικονομική κρίση. Ωφελημένη η Ευρώπη όχι η Ελλάδα Ο μεγαλύτερος ωφελημένος της διάσωσης του 2010 δεν ήταν τόσο η Ελλάδα όσο η Ευρωζώνη, υποστηρίζεται στο έγγραφο. Το ΔΝΤ περιγράφει τη διάσωση της Ελλάδας ως «επιχείρηση διατήρησης», η οποία «έδωσε στην Ευρωζώνη το χρόνο να χτίσει ένα τείχος για την προστασία άλλων ευάλωτων μελών και απέτρεψε πιθανές σοβαρές συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία». Το ΔΝΤ ένωσε τις δυνάμεις του με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το 2010, συνθέτοντας τη λεγόμενη τρόικα, με σκοπό να διαχειριστεί το πρώτο πακέτο διάσωσης στην Ελλάδα, ύψους € 110 δισεκατομμυρίων -μία από τις μεγαλύτερες διεθνείς διασώσεις όλων των εποχών. Ενώ το ταμείο έχει βάλει σε δεύτερη μοίρα τις νέες δεσμεύσεις του για χρηματοδότηση άλλων οικονομιών της ευρωζώνης, έχει βάλει στο τραπέζι συνολικά 47 δισ. δολ. για την Ελλάδα, το μεγαλύτερο δάνειο που έχει κάνει ποτέ το ΔΝΤ σε σύγκριση με το μέγεθος της οικονομίας μιας χώρας. Το ταμείο επέκρινε την καθυστέρηση στην αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας, η οποία τελικά πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2012, δύο χρόνια μετά την αρχική διάσωση. Παραδέχτηκε, ωστόσο, ότι η μείωση πριν από τότε ήταν «πολιτικά δύσκολη» λόγω της αντίστασης από ορισμένες χώρες της ευρωζώνης, των οποίων οι τράπεζες είχαν στην κατοχή τους πολύ ελληνικό χρέος. Οι χώρες αυτές είχαν επίσης την ανησυχία ότι η μείωση του ελληνικού χρέους θα εφησύχαζε την Αθήνα καθυστερώντας τις μεταρρυθμίσεις στην ελληνική οικονομία. Μια άμεση αναδιάρθρωση θα ήταν φθηνότερη για τους ευρωπαίους φορολογούμενους, καθώς οι πιστωτές του ιδιωτικού τομέα αποπληρωνόντουσαν πλήρως για δύο χρόνια πριν από το 2012, χάρη στα χρήματα που δανείστηκε η Αθήνα. Το επίπεδο του χρέους της Ελλάδας, παρέμεινε υπερβολικά υψηλό, όμως πλέον έπεφτε στους ώμους του ΔΝΤ και των φορολογουμένων της ευρωζώνης αντί να το πληρώσουν αντί στων τραπεζών και των hedge funds που γλίτωσαν με το πρώτο «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων. Πάντως, το ΔΝΤ παραδέχθηκε ότι η δική του ανάλυση για τη μελλοντική εξέλιξη του χρέους ήταν λάθος «σε μεγάλο βαθμό».Η ανάλυση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους από το ΔΝΤ -κρίσιμο κομμάτι της πρόβλεψης- «περιλάμβανε τα τεστ αντοχής των τραπεζών, όμως αυτά αποδείχθηκε ότι ήταν ήπια σε σύγκριση με τα πραγματικά αποτελέσματα». Το ζήτημα του λεγόμενου δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή -μια εκτίμηση για το πόσο η οικονομία θα συρρικνωθεί για κάθε ευρώ σε περικοπές δαπανών ή αυξήσεις φόρων, έχει γίνει μέρος του οπλοστασίου της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις της με την τρόικα. Σε συνομιλίες με την επίσκεψη της Τρόικας στην Αθήνα την επόμενη εβδομάδα, η Ελλάδα θα ζητήσει την άδεια να μειώσει τον ΦΠΑ σε ορισμένες περιπτώσεις, με το επιχείρημα ότι η αύξηση των φόρων στα εστιατόρια, για παράδειγμα, έχει δημιουργήσει λιγότερα και όχι περισσότερα των έσοδα, πλήττοντας σοβαρά τις καταναλωτικές δαπάνες. Αντίθετα μια μείωση του φορολογικού συντελεστή για τα εστιατόρια, λέει η κυβέρνηση, θα μπορούσε να ενισχύσει πραγματικά τα έσοδα. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, οι υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν ήταν διόλου ένθερμοι με αυτήν την ιδέα. Επίθεση κατά Κομισιόν Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δέχεται ιδιαίτερη κριτική στο έγγραφο του ΔΝΤ. Η έκθεση αναφέρει ότι η Επιτροπή έτεινε να εκπονεί πολιτικές με συναίνεση και περιορισμένης αποτελεσματικότητας, ενώ δεν είχε καμία εμπειρία με τη διαχείριση των κρίσεων. Προσθέτει ότι η Επιτροπή επικεντρώθηκε περισσότερο στη «συμμόρφωση με τους κανόνες της ΕΕ από ό, τι με τις επιπτώσεις στην ανάπτυξη» και «δεν ήταν σε θέση να συμβάλει σημαντικά στον εντοπισμό ενισχύουν την ανάπτυξη οι επιβαλλόμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις». Κανένας εκπρόσωπος της Επιτροπής δεν ανταποκρίθηκε άμεσα στα αιτήματα για σχολιασμό. Όπως αναφέρεται στο εσωτερικό έγγραφο του ΔΝΤ, κανένας από τους εταίρους της τρόικας δεν την θεωρούσαν ιδανικό σχήμα, με τους συντάκτες του εγγράφου να χαρακτηρίζουν την τρόικα «ασυνήθιστη» ρύθμιση, επισημαίνοντας ότι «υπάρχουν σημαντικές διαφορές απόψεων στο πλαίσιο της τρόικα, ιδίως όσον αφορά τις προβλέψεις για την ανάπτυξη». Οι προβλέψεις για την ανάπτυξη ήταν εξωφρενικά εκτός στόχων, όμως η Ελλάδα να έπρεπε μονίμως να εκπληρώνει τους ίδιους στόχους μείωσης του ελλείμματος, τονίζει το ΔΝΤ αναφέροντας: «Οι δημοσιονομικοί στόχοι έγιναν ακόμα πιο φιλόδοξοι αφού η ύφεση ξεπέρασε τις προβλέψεις. Επιπλέον, το σημείο εκκίνησης μετακινηθεί». Το έγγραφο πρόσθεσε ότι οι στόχοι και οι βασικές μακροοικονομικές προβλέψεις δεν αναθεωρήθηκαν για να αντανακλούν ό, τι πραγματικά συμβαίνει στην Ελλάδα για 18 μήνες, μέχρι τον Δεκέμβριο του 2011. Το ΔΝΤ είχε αρχικά προβλέψει ότι η Ελλάδα θα έχανε το 5,5% της οικονομικής παραγωγής της μεταξύ 2009 και 2012. Αντ' αυτού, έχει χάσει το 17% του πραγματικού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της. Το σχέδιο διάσωσης προέβλεψε 15% το ποσοστό ανεργίας το 2012. Έχει ξεπεράσει το 25%. Η επιβράδυνση του ρυθμού της λιτότητας θα είχε βοηθήσει την ελληνική οικονομία, αλλά δεν ήταν πολιτικά εφικτή, σημειώνει το Ταμείο. «Ενώ νωρίτερα η αναπροσαρμογή των στόχων θα μπορούσε να μετριάσει τη συρρίκνωση, το πρόγραμμα θα απαιτούσε στη συνέχεια πρόσθετη χρηματοδότηση», ανέφερε το έγγραφο. Τόνισε ότι ούτε το ίδιο ούτε οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης ήταν διατεθειμένοι να δώσουν περισσότερα χρήματα στην Ελλάδα. Το έγγραφο επικρίνει τις ελληνικές κυβερνήσεις για την μη υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών στην οικονομία που θα μπορούσαν να τονώσουν τον ιδιωτικό τομέα και υποστηρίζει ότι ο πόνος της προσαρμογής «κατανεμήθηκε άνισα σε ολόκληρη την κοινωνία». |
Posted: 07 Jun 2013 09:02 AM PDT Από το Φθινόπωρο του 2011, όταν η Άγκυρα αποφάσισε να ταχθεί στο πλευρό των αντικαθεστωτικών της Συρίας, υιοθέτησε διάφορα μέσα για την ανατροπή του Άσαντ. Ένα από αυτά ήταν το ότι επέτρεψε και την διείσδυση ξένων μισθοφόρων συμπεριλαμβανομένου και τζιχαντιστών στο εσωτερικό της. Αναπόφευκτα οι τζιχαντιστές που διέρχονται από την Τουρκία προς την Συρία αφήνουν το στίγμα τους εκεί, είτε μέσω επικοινωνίας τους με άλλα τρομοκρατικά δίκτυα, είτε ανοίγοντας τραπεζικούς λογαριασμούς με ψεύτικα ονόματα, είτε λαμβάνοντας και χρηματοδότηση από τα διάφορα κέντρα αποφάσεων. Το 2005 η Αλ Κάιντα εξαπέλυσε τρομοκρατική επίθεση στο εσωτερικό της Τουρκίας ενώ σύμφωνα με πληροφορίες που πρόσφατα διέρρευσαν από την τουρκική Αστυνομία πίσω από πολλές δολοφονίες «υψηλών προσώπων» στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια βρίσκεται η Αλ Κάιντα. Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι οι τζιχαντιστές της Αλ Κάιντα δεν θα ξανά επιτεθούν στην Τουρκία λόγω των πρόσφατων διευκολύνσεων που τους παρείχε το τουρκικό κράτος. Η Τουρκία βρίσκεται σε πραγματικό κίνδυνο όσον αφορά την τρομοκρατία. Οι τζιχαντιστές τα τελευταία χρόνια λόγω των πολλών διελεύσεων τους από τα τουρκικά εδάφη, γνωρίζουν σημαντικά στοιχεία για το σύστημα Ασφάλειας της Τουρκίας, καθώς και τις όποιες αδυναμίες υπάρχουν. Σύμφωνα με το geopolitics.com.gr όταν ανώτατος τούρκος Αξιωματούχος ρωτήθηκε για το αν ανησυχεί σχετικά με το θέμα της Αλ Κάιντα, απάντησε: «Η Τουρκία γνωρίζει τους τζιχαντιστές και σκοπεύει να ασχοληθεί σοβαρά μαζί τους, μετά την πτώση του Άσαντ». Με άλλα λόγια η Τουρκία χρησιμοποιεί τους τζιχαντιστές για την πτώση του Άσαντ ενώ οι τζιχαντιστές επωφελούνται από αυτή της την απόφαση. Μια ακόμα σημαντική παράμετρος είναι ότι οι τούρκοι Αξιωματούχοι έχουν ελάχιστη εμπειρία στην αντιμετώπιση των ομάδων τζιχάντ. Όσο καθυστερεί η πτώση του Άσαντ, τόσο μεγαλώνει και ο χρόνος παραμονής των τζιχαντιστών στο εσωτερικό της Τουρκίας, με το τουρκικό σύστημα Ασφαλείας να γίνεται ολοένα και πιο «γνώριμο» σε αυτούς. Πληροφορίες από το THE WASHINGTON INSTITUTE Πηγή "Μακελειό" |
Posted: 07 Jun 2013 08:50 AM PDT Στη Συρία πέθανε η Αραβική Ανοιξη, καθώς η εσωτερική σύγκρουση στη χώρα εδώ και δύο και πλέον χρόνια πήρε σταδιακά τον χαρακτήρα θρησκευτικής σύγκρουσης όχι μόνον στον πόλεμο για την εξουσία στη Δαμασκό, αλλά και για όλες τις χώρες της περιοχής: Η Αίγυπτος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας του Μόρσι στην αρχή και τώρα η Τουρκία και ο Λίβανος. Η παρατεταμένη σύγκρουση στη Συρία, σε συνδυασμό με τον παρεμβατισμό των Ερντογάν Νταβούτογλου, όξυνε και ανέδειξε αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις εντός Τουρκίας που είχαν στο πρόσφατο παρελθόν κρατηθεί υπό έλεγχο σε πολύ χειρότερες στιγμές: Οταν το 2007 η στρατιωτική ηγεσία και το Βαθύ Κράτος, μαζί με τα πολιτικά τους παρακολουθήματα το Κεμαλικό Κόμμα CHP και το Εθνικιστικό ΜΗΡ δοκίμασαν να οργανώσουν λαϊκές κινητοποιήσεις κατά του Ερντογάν έμειναν χωρίς ανταπόκριση. Αυτοί που βγαίνουν σήμερα στους δρόμους στην Κωνσταντινούπολη και σε άλλες πόλεις δεν φοβήθηκαν το 2007 την εκλογή του Γκιουλ στην Προεδρία. Σήμερα η υπερευαισθητοποίηση των κοσμικών οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στα όσα καταγράφονται στην Τυνησία, στην Αίγυπτο, αλλά κυρίως τη Συρία. Το ίδιο ισχύει και για τους Αλεβήδες της Τουρκίας -μεταξύ 10 και 15 εκατομμυρίων- οι οποίοι στην δεκαετία του 1930 υπήρξαν το ισχυρότερο έρεισμα των μεταρρυθμίσεων του Ατατούρκ: Εδωσαν σιωπηρή ανοχή και στήριξη στον Ερντογάν για μια δεκαετία και προφανώς ένιωσαν να απειλείται η ταυτότητα και η υπόστασή τους όταν η Αγκυρα ενεπλάκη στη σύγκρουση της Συρίας ως η προστάτης των Σουνιτών, με στόχο την ανατροπή του Αλαουιτικού καθεστώτος Ασαντ. Αν στα παραπάνω προσθέσουμε και την εμπλοκή της Χεζμπολάχ στη Συρία που προαναγγέλλει εσωτερική ανάφλεξη στο Λίβανο-τότε μιλάμε για μια περιφερειακή κρίση που σβήνει εθνικά σύνορα. Εύλογα, λοιπόν, τίθεται το ερώτημα αν μια Διάσκεψη για την ειρήνευση στη Συρία σαν αυτή που αναμένεται να συγκληθεί στη Γενεύη εντός του Ιουνίου θα μπορεί να είναι αποτελεσματική χωρίς σταθεροποιητική προσέγγιση σε περιφερειακή διάσταση. Η Τουρκία παγιδεύτηκε στην κινούμενη άμμο της Μέσης Ανατολής, βυθίσθηκε στο τέλμα των θρησκευτικών-κοινοτικών συγκρούσεων του Αραβικού Κόσμου, πληρώνοντας με πολύ ακριβό τίμημα την επιστροφή της στους περιφερειακούς συσχετισμούς για πρώτη φορά μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1918. Ο Ατατούρκ υπήρξε πολύ πιι προσεκτικός από τους Ερντογάν-Νταβούτογλου στο παρελθόν. Η σύγκρουσή του με τη Βρετανία δεν τελείωσε με τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923, καθώς διεκδικούσε στο όνομα του κοινού κράτους Κούρδων -Τούρκων το Βόρειο Ιράκ και κυρίως την πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή της Μοσούλης, μια αντιπαράθεση που το 1926 παραλίγο να τον φέρει σε πολεμική αντιπαράθεση με το Λονδίνο. Οταν κατάλαβε ότι κινδυνεύει να πληρώσει τη διεκδίκηση της Μοσούλης με υποκινούμενη από τη βρετανική διοίκηση στη Βαγδάτη κουρδική εξέγερση αναδιπλώθηκε, δέχθηκε την υπέρ του Ιράκ απόφαση διαιτησίας της Κοινωνίας των Εθνών και επικεντρώθηκε στις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις. Η Ατζέντα των εσωτερικών και των περιφερειακών εξελίξεων υπήρξε εξαιρετικά ατυχής για τον Ερντογάν: Η συριακή σύγκρουση εξελίχθηκε σε παρατεταμένο αδιέξοδο και τροφοδότησε την οργή των ΗΠΑ, την εσωτερική ανάφλεξη, με αποτέλεσμα σήμερα να απειλείται να ακυρωθεί το φιλόδοξο σχέδιό του για συνταγματική-καθεστωτική αλλαγή το 2014, που θα κατοχύρωνε θεσμικά την πολιτική του προσωπική κυριαρχία. Το δίλημμα του Ερντογάν δεν είναι αναδίπλωση ή φυγή προς τα εμπρός, αλλά ότι τίθεται σε δύο επίπεδα ταυτόχρονα τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική του πολιτική. Κινούμενη άμμος Η Τουρκία παγιδεύτηκε στην κινούμενη άμμο της Μέσης Ανατολής, βυθίσθηκε στο τέλμα των θρησκευτικών-κοινοτικών συγκρούσεων του Αραβικού Κόσμου, πληρώνοντας με πολύ ακριβό τίμημα την επιστροφή της στους περιφερειακούς συσχετισμούς για πρώτη φορά μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1918. Πηγή "Ημερησία" |
Posted: 07 Jun 2013 08:32 AM PDT Έφτασε λοιπόν η Μεγάλη Ώρα, κατά την οποία η ιστορία και πάλι θα επανεκκινηθεί στον χώρο του Αιγαίου πελάγους και της Ανατολικής Μεσογείου. Στο έτος «1» της περιβόητης Νέας Εποχής, για την οποία τόσα και τόσα είχαμε ακούσει τις τελευταίες δεκαετίες και την οποία η ανθρωπότητα ήδη έχει αρχίσει να ζει στο «πετσί» της. Το έχουμε ξαναγράψει, ότι στα νέα αυτά πλανητικά δεδομένα, που θα είναι λίαν δύσκολα, θα επικρατήσει ένας απίστευτος μαλθουσιανισμός... Λίγοι θα κατορθώσουν να επιβιώσουν και ελάχιστοι θα μπορέσουν να διακριθούν και να είναι ευτυχισμένοι. Ο γαλαξίας μας ολόκληρος, και όχι βεβαίως μόνο ο πλανήτης μας, έχει ήδη εισέλθει σε εντελώς καινούριες, πρωτόγνωρες, χωροχρονικές συνθήκες και συνεπώς τα πράγματα γύρω μας θα αλλάξουν δραματικά. Εμείς βέβαια μιλήσαμε έγκαιρα. Και προειδοποιήσαμε. Εδώ και χρόνια είμαστε πλήρως ενήμεροι για τις επερχόμενες ραγδαίες και τραγικές εξελίξεις. Αλλά και η μελέτη μας πάνω στα παρασκηνιακά κυρίως δρώμενα, τα οποία και αναλύσαμε ενδελεχώς, έδειχνε ακριβώς το ίδιο πράγμα. Ότι δηλ. η δική μας η γενιά θα είναι που θα ζήσει αυτή την τεράστια αλλαγή, που θα μεταβάλλει άρδην τον τρόπο σκέψης μας και, γενικότερα, την αντίληψή μας για τα πράγματα! Κεντρικός πυρήνας του σκεπτικού μας επί των νέων εξελίξεων: δεν μπορούμε να αποφύγουμε τη μετάβαση στη Νέα Εποχή, συνεπώς καλούμαστε να επιβιώσουμε στο πλαίσιό της και να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες. Ειδικότερα επί των γεωπολιτικών δε εξελίξεων, κάναμε σαφή λόγο για το αξονικό σχέδιο «Φάρος της Ανατολής», το οποίο είναι σε πλήρη εφαρμογή και το οποίο οδηγεί στη ριζική ανακατάταξη της περιοχής μας, κάτι που μάλιστα θα έχει αντίκτυπο και στον κόσμο ολόκληρο (εφόσον η περιοχή μας είναι ουσιαστικά το κέντρο των πλανητικών δρώμενων)! Το είπαμε εξαρχής ότι οι εξελίξεις στην Ελλάδα εξαρτώνται από την κατάσταση στο εσωτερικό της Τουρκίας, διότι η ελλαδική πραγματικότητα επηρεάζεται άμεσα από τα όσα συμβαίνουν στη γειτονική χώρα, που δεν αποτελεί παρά το έτερον ήμισυ του Αιγαιακού χώρου. Γι' αυτό και τα τωρινά δραματικά γεγονότα στην Τουρκία θα έχουν άμεση αντανάκλαση και στη χώρα μας. Τι έπεται να συμβεί λοιπόν; Είναι βέβαιο για τους «μυημένους» ότι όλα θα γίνουν ξαφνικά! Έστω και αν τα «σημεία» και τα «προμηνύματα» είναι ήδη εδώ και καιρό σαφή. Όμως στην Ελλάδα έχει πια διαμορφωθεί μία κατάσταση πλήρους αδιεξόδου. Μεγάλη μερίδα των λαθρομεταναστών που εισέβαλαν στον ελλαδικό χώρο είναι πανέτοιμη όταν πέσει το μεγάλο «σύνθημα» να επιτεθούν κατά των Ελλήνων! Θα ακολουθήσει η «νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου» και νέα εμφύλια σύρραξη (αστικός πόλεμος) ανάμεσα στους Έλληνες πατριώτες και τους προδότες Γραικύλους. Τα γεγονότα θα λάβουν άκρως δραματική μορφή. Όμως τη στιγμή της απόλυτης δυστυχίας για τον ελληνικό λαό θα εμφανιστεί απότομα η μορφή Εκείνου που Πρέπει, ο οποίος θα εκστομίσει τη φοβερή κουβέντα που περιμένει το έθνος με αγωνία: «Δεν υπακούω σε νόμους και συντάγματα, διότι εγώ είμαι ο Νόμος»! |
Posted: 07 Jun 2013 07:15 AM PDT Η κόντρα Ευρώπης–ΔΝΤ για τα λάθη και το νέο σκηνικό στο ελληνικό πρόγραμμα. Τα περιθώρια ελιγμών και η πίεση για αλλαγές στο μοντέλο. Πού ποντάρει η κυβέρνηση. Η προσπάθεια να πέσουν οι τόνοι και οι διαφωνίες επί της… αρχής Παράθυρο για μετρημένες παραχωρήσεις προς όφελος της Ελλάδας αφήνει η κόντρα μεταξύ του ΔΝΤ και της Κομισιόν για τα λάθη στο ελληνικό πρόγραμμα που ήρθε και επίσημα στην επιφάνεια τις τελευταίες ημέρες. Παρά τις προσπάθειες που έγιναν χθες εκατέρωθεν ώστε να πέσουν οι τόνοι, το βέβαιο είναι, λένε πολιτικοί παρατηρητές, ότι συν τω χρόνω οι διαφορές μεταξύ της Ευρώπης και του ΔΝΤ θα παγιώνονται, με το τελευταίο να επιθυμεί τη σταδιακή απαγκίστρωσή του από τις ευρωπαϊκές διασώσεις ή τουλάχιστον από τη χρηματοδότησή τους - ενώ η Ευρώπη θα δυσανασχετεί για τις παρενέργειες της μέχρι τώρα εμπλοκής του. Για την Ελλάδα, σημειώνουν οι ίδιοι, οι εξελίξεις δημιουργούν... ευκαιρία να διεκδικήσει όσο το δυνατόν νωρίτερα την... εκλογίκευση σημείων του προγράμματος που έχουν από καιρό αποδειχθεί αντιπαραγωγικά. Παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι υπό τις παρούσες συνθήκες αυτό είναι εφικτό χωρίς, όμως, αυτό να σημαίνει ότι υπάρχουν περιθώρια αποκλίσεων σε τομείς όπως οι μεταρρυθμίσεις, το Δημόσιο και ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός (με έμφαση και στη φοροδιαφυγή). Άλλωστε παρά την κόντρα, τόσο από τις Βρυξέλλες (έκθεση της Ε.Ε., δηλώσεις του αρμόδιου επιτρόπου για τη φορολογία κ. Σεμέτα), όσο και από την Ουάσιγκτον (Λαγκάρντ, Τόμσεν) εστάλη σαφές μήνυμα ότι τα σενάρια για μείωση φόρων πρέπει να μπουν προς ώρας στο συρτάρι. Χαμηλά κρατά τον πήχη και η ελληνική κυβέρνηση, παρότι γνωρίζει ότι οι τελευταίες εξελίξεις ήταν βούτυρο στο ψωμί για την αντιμνημονιακή αντιπολίτευση, που βρίσκει πλέον τη βάση για να αμφισβητήσει το πρόγραμμα συνολικά. Πηγές του υπουργείου Οικονομικών διαμήνυαν ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα στο ελληνικό πρόγραμμα όσον αφορά τους βασικούς του στόχους. Άφηναν όμως ανοιχτό το ενδεχόμενο να γίνουν «διορθώσεις» στο πρόγραμμα υπό τον όρο ότι δεν θα υπάρξουν αποκλίσεις στα έσοδα, η Ελλάδα θα παρουσιάσει πρωτογενή πλεονάσματα και παράλληλα θα αποδείξει ότι προχωρά τις διαρθρωτικές αλλαγές. Υπό αυτό το πρίσμα, κρίσιμη θεωρείται η εξέταση του προγράμματος το φθινόπωρο, οπότε και θα τεθούν καυτά θέματα όπως το πώς μπορεί να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό τα επόμενα χρόνια. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος χαράζοντας την κυβερνητική στάση απέναντι στις εξελίξεις εμφανίστηκε πολύ συγκρατημένος. Ο πρωθυπουργός περιορίστηκε στο να σημειώσει ότι η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει ήδη τα λάθη που αναφέρονται στην έκθεση του ΔΝΤ. «Εάν διαβάσετε την πρόσφατη έκθεση, πιθανόν να θυμηθείτε ότι τόνιζα και ουσιαστικά ασκούσα κριτική από την αρχή για τα λάθη που αναφέρει το ΔΝΤ. Και διορθώνουμε αυτά τα λάθη εδώ και έναν χρόνο», δήλωσε. Ωστόσο, η συγκυρία δείχνει πως φέρνει περιθώρια κινήσεων, δεδομένου ότι η Κομισιόν και στην πράξη οι ηγεσίες του σκληρού πυρήνα, με πρώτη τη Γερμανία, που βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο, τοποθετούνται στη γωνία από την έκθεση του ΔΝΤ. Κι αυτό σε μια στιγμή όπου η πολιτική της σκληρής λιτότητας η οποία εν πολλοίς εφαρμόζεται σε μεγάλο μέρος της ευρωζώνης βάλλεται πανταχόθεν. Όσοι ηγήθηκαν αυτής της πολιτικής έχουν τώρα ανάγκη να προβάλουν νίκες στο μέτωπο των διασώσεων. Εδώ, η Ελλάδα αποτελεί το καλύτερο πεδίο δράσης, δεδομένου του μικρού μεγέθους της οικονομίας της, αλλά και του ότι ήταν η πρώτη χώρα που μπήκε σε πρόγραμμα και αυτή που δοκιμάστηκε σκληρότερα. Από την άλλη πλευρά, στο εσωτερικό μέτωπο τα περιθώρια ελιγμών για την κυβέρνηση στενεύουν. Με δεδομένη τη διαφωνία των ίδιων των εισηγητών του προγράμματος για την ορθότητά του, τα πολιτικά περιθώρια για επιβολή νέων μέτρων στενεύουν επικίνδυνα. Ήδη η αντιπολίτευση σήκωσε το γάντι. Ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε πως «από τη μια, έχουμε το ΔΝΤ να λέει λάθος και από την άλλη έχουμε τον πρωθυπουργό να λέει η Ελλάδα είναι η ιστορία της επιτυχίας. Ή είναι λάθος ή είναι επιτυχία. Εκτός αν κάποιοι θεωρούν επιτυχία το γεγονός ότι εφαρμόζουμε το λάθος». Με ανακοίνωσή του το ΠΑΣΟΚ εγκάλεσε τον κ. Τσίπρα ότι δίνει πάτημα με τις δηλώσεις του σε όσους υποστηρίζουν ότι η αποτυχία του προγράμματος οφείλεται σε κακή εφαρμογή του από τη χώρα μας, τάση που πράγματι δεν έχει εκλείψει, τουλάχιστον στη βόρεια Ευρώπη. Η επιχείρηση «μπάλωμα» Xθες επιχειρήθηκε να πέσουν οι τόνοι αλλά η κόντρα συνεχίστηκε την Παρασκευή με τον Ολι Ρεν να δηλώνει πως είναι άδικο το ΔΝΤ να προσπαθεί να νίψει τας χείρας του και τον γερμανό υπουργό οικονομικών κ. Σόιμπλε να δηλώνει σε γερμανούς βουλευτές πως η Γερμανία δεν έχει δεσμευτεί για κούρεμα του ελληνικού χρέους. Το γάντι από την πλευρά της Ευρώπης σήκωσε την Πέμπτη ο εκπρόσωπος του Όλι Ρεν, ο οποίος μίλησε για «θεμελιώδη διαφωνία» με την έκθεση του ΔΝΤ, προσθέτοντας ότι «μία αναδιάρθρωση το 2010 του ιδιωτικού χρέους θα είχε σοβαρές πιθανότητες να προκαλέσει φαινόμενο ντόμινο». Το ΔΝΤ διά του δικού του εκπροσώπου τήρησε πιο ήπια στάση. «Η τρόικα έχει εργαστεί και εργάζεται καλά», δήλωσε ο Τζέρι Ράις, αναφερόμενος στις συνεργασίες του Ταμείου με τις ευρωπαϊκές αρχές για το ελληνικό πρόγραμμα. «Νομίζω ότι όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι κάποια πράγματα θα μπορούσαν να είχαν γίνει διαφορετικά. Επίσης, μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι μαζί με τους Ευρωπαίους εταίρους μας μάθαμε και προσαρμοστήκαμε». Από την πλευρά της, η Γερμανία, επιλέγοντας τη στρατηγική της διαρροής από το υπουργείο Οικονομικών υποστηρίζει ότι το δεύτερο πακέτο στήριξης κατέστη αναγκαίο λόγω των καθυστερήσεων στην εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων από την Ελλάδα. "Από τότε όλοι χρειάστηκε να μάθουμε", σημειώνεται χαρακτηριστικά. Πηγή Euro2day |
Posted: 07 Jun 2013 06:45 AM PDT Της Ζέζας Ζήκου Οταν... η Le Monde σοκάρεται από την αποκάλυψη της μυστικής έκθεσης που αποκαλύπτει το mea culpa του ΔΝΤ στην περίπτωση του πρώτου Μνημονίου προς την Ελλάδα το 2010, στο οποίο αναγνωρίζει «τραγικά λάθη», η στήλη επιβεβαιώνεται στο ακέραιο. Δυστυχώς, όμως, η χώρα έχει καταστραφεί και θα συνεχίσει να καταστέφεται! Εύχομαι οι μνημονιακοί να έχουν παρόμοια «τύχη», όπως το ίνδαλμά τους ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Χθες, η Βουλή με μία σπουδαία απόφαση ψήφισε υπέρ της επέκτασης της προκαταρκτικής εξέτασης για το «αξιόποινο αδίκημα της απιστίας στην υπηρεσία» κατά του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, αυτού δηλαδή που διαπγραγματεύτηκε (!) και υπέγραψε το μέγα έγκλημα κατά της Ελλάδας: το Μνημόνιο. Συγκεκριμένα, ψήφισαν 266 βουλευτές, εκ των οποίων οι 234 υπέρ και οι 21 κατά. «Παρών» ψήφισαν 7 βουλευτές, ενώ βρέθηκαν 1 «άκυρο» και 3 «λευκά» ψηφοδέλτια στην κάλπη. Πριν από την ψηφοφορία, επιτέθηκε με σφοδρότητα απέναντι στον κ. Βενιζέλο, επιχειρώντας να τον διασύρει... Βεβαίως, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η εισηγητική έκθεση που συνοδεύει τη δανειακή σύμβαση των 110 δισ. και το πρώτο Μνημόνιο, που έφερε στη Βουλή προς ψήφιση η κυβέρνηση Παπανδρέου, υπογράφεται από τους κ. Βενιζέλο και Παμπούκη. Πάντως, θλιβερή περίπτωση ο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος αδίστακτα έκρυψε τους φοροφυγάδες εις βάρος των συμφερόντων της χώρας του. Λοιπόν, με την ένδειξη «άκρως απόρρητον» το ΔΝΤ παραδέχεται ότι υποτίμησε σημαντικά τη ζημία που προκάλεσε η συνταγή σκληρής λιτότητας στην ελληνική οικονομία, υπογραμμίζοντας ωστόσο πως η αντίδραση στην κρίση με το πρώτο Μνημόνιο προς την Ελλάδα ήταν να δώσει χρόνο στην Ευρωζώνη να περιορίσει τις επιπτώσεις για την υπόλοιπη Ευρώπη. Παράλληλα, στο ίδιο έγγραφο το ΔΝΤ παραδέχεται κάποια από τα λάθη του, για τις εκτιμήσεις βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, αλλά και για τη συνταγή λιτότητας που εφαρμόστηκε, ενώ πετάει και τα βέλη του προς την Κομισιόν. Ουσιαστικά, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αφήνει να εννοηθεί πως στόχος ήταν η διάσωση της Ευρωζώνης και των τραπεζών της, που της «έδωσε χρόνο να χτίσει ένα τείχος προστασίας που θα προστάτευε τα υπόλοιπα ευάλωτα κράτη-μέλη από τη μόλυνση». Οι προβλέψεις του ΔΝΤ για το δημόσιο χρέος της Ελλάδας ξεπεράστηκαν κατά πολύ και το χρέος θα είναι φέτος πάνω από το 170% του ΑΕΠ. Το ΔΝΤ εκτιμούσε ότι η χώρα θα έμπαινε σε ανάπτυξη το 2012 ενώ στην πραγματικότητα η Ελλάδα βυθίζεται στην ύφεση και το 2013, για έκτη συνεχή χρονιά και παρά το δεύτερο πακέτο βοήθειας. Η Le Monde δίνει έμφαση στο άρθρο της και στις διχογνωμίες που παρατηρούνται στο εσωτερικό της τρόικας. Ολα αυτά, βεβαίως, σας είναι γνωστά από τη στήλη επί σειρά μηνών. Το ΔΝΤ θεωρούσε από την αρχή μη βιώσιμο το ελληνικό χρέος και ήθελε ριζοσπαστικές λύσεις με άμεσο «κούρεμα», αλλά οι Ευρωπαίοι επέβαλαν τελικά τις επιλογές τους στο πρώτο Μνημόνιο, που χρησιμοποιήθηκε προς «παραδειγματισμό» άλλων χωρών και απεδείχθη ανεπαρκές. Tο Ταμείο παραδέχεται ότι αναγκάστηκε να παραβεί τους κανονισμούς του για να δοθεί στην Ελλάδα και ότι δεν υπολόγισε σωστά τη ζημία που θα προκαλούσε στην ελληνική οικονομία η αυστηρή λιτότητα. Αναγνωρίζει επίσης ότι έκανε εσφαλμένους χειρισμούς στην προσπάθεια αντιμετώπισης της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Υποστηρίζει πάντως ότι, παρά τα λάθη και την ηθελημένη «αγνόηση της πραγματικότητας», οι χειρισμοί του έδωσαν χρόνο στην Ευρώπη να προετοιμαστεί για να περιορίσει τις επιπτώσεις από την κρίση. Το ΔΝΤ καταλογίζει ευθύνες και στην κυβέρνηση, επισημαίνοντας ότι «κατένειμε άνισα στην κοινωνία» το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής και ότι δεν υλοποίησε τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα στήριζαν τον ιδιωτικό τομέα . Το ΔΝΤ καταλογίζει στην Κομισιόν ευθύνες, καθώς, όπως αναφέρει στο έγγραφο, επικεντρώθηκε περισσότερο στη «συμμόρφωση με τους κανόνες της Ε.Ε. από ό,τι στις επιπτώσεις της ανάπτυξης». Το ΔΝΤ παραδέχεται ότι υπερέβαλε ως προς τις προοπτικές εξόδου της Ελλάδας στις αγορές, όπως και για την πολιτική ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει τους όρους του προγράμματος διάσωσης. Οπως αναφέρεται: «Μια άμεση αναδιάρθρωση θα ήταν φθηνότερη για τους Ευρωπαίους φορολογούμενους, καθώς δεν θα είχαν αποπληρωθεί με λεφτά της βοήθειας χρέη ιδιωτών για δύο χρόνια έως το 2012». |
Posted: 07 Jun 2013 06:35 AM PDT Του Στρατή Μαζίδη Θίγεται μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού επειδή σκληροί άνδρες όπως αυτοί της φωτογραφίας θα παρελάσουν στη Θεσσαλονίκη στα μέσα του μήνα. Από την άλλη πλευρά, όμως, πόσοι από αυτούς που σήμερα διαμαρτύρονται δεν ψήφισαν Μπουτάρη στις εκλογές; Προσωπικά είμαι εναντίον τέτοιων παρελάσεων και μάλιστα με διοργανώτρια αρχή έναν κρατικό φορέα. Δηλαδή για να παρελάσουν τα "παλληκάρια" θα το πληρώσουν οι Θεσσαλονικείς; Καλό! Μάλλον (μ)πούστικο θα έλεγα! Αλλά και πάλι, τι μας πειράζει; Ένα μεγάλο gay pride δεν είναι όλη η Ελλάδα; Δηλαδή δεν είναι (μ)πουστιά να σου λένε σε μια νύχτα ότι θα πληρώσεις επασφάλιστρο (χαράτσι) για το σπίτι σου; Κι όταν μια μεθεπόμενη νύχτα αυτό το …ειδικό επασφάλιστρο διπλασιάζεται πάλι (μ)πουστιά δεν είναι; Αν κάποιος βγει στο μπαλκόνι και σου τάξει 18 σημεία αλλά κάνει τα ακριβώς αντίθετα, αν δεν είναι (μ)πουστιά τι είναι; Σε περίπτωση πάλι που σου λένε δε σου κόβω τα δώρα αλλά 20% από τις αποδοχές, δεν είναι καρά(μ)πουστιά; Ή όταν ανακοινώνονται οι προϋποθέσεις εξαίρεσης του χαρατσιού που είναι τέτοιες ώστε να μην μπορεί κανείς να γλυτώσει, τι άλλο μπορεί να είναι εκτός από (μ)πουστιά; Σε όλες όμως αυτές τις (μ)πουστιές αλλά και άλλες που δεν ανέφερα υπάρχει μια σταθερά. Χρειάζονται δύο. Αυτός που την κάνει και αυτός που τη δέχεται. Κι εμείς τις δεχόμαστε. Καθόμαστε και…τις τρώμε. Κανονικά λοιπόν κι αφού ανήκουμε στους "δέκτες" πρέπει να φορέσουμε όλοι φούξια σορτσάκια και να πάμε Θεσσαλονίκη! Γιατί η χώρα γουστάρει, δήμαρχε Μπουτάρη! Πηγή: Free Pen |
Posted: 07 Jun 2013 06:15 AM PDT Αλλαγή ιδιοκτησίας του Ελληνικού χρέους ώστε να Σωθούν οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες και οι Πιστωτές της Ελλάδας Όπως είχε γράψει ο οκονομικός αναλυτής Παναγιώτου ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ , που είχαν επισημάνει τι σήμαινε Μνημόνιο, οι ευρωπαϊκές τράπεζες το 2010, έχουν επενδύσει περισσότερο από 240 δις ευρώ στο ελληνικό δημόσιο χρέος, με το μερίδιο των γαλλικών τραπεζών να ανέρχεται στα 55 δις, των ελβετικών στα 47 δις και των γερμανικών στα 30 δις, ενώ οι ελληνικές τράπεζες έχουν μερίδιο 40 δις στο χρέος (από έρευνα της Morgan Stanley)Τόσο το ΔΝΤ όσο και η ΕΕ είναι σίγουρο ότι έχουν πραγματοποιήσει τους υπολογισμούς που κάναμε σε αυτήν την έρευνα και αναγνωρίζουν ότι είναι απίθανο το πακέτο σωτηρίας τους να αφήσει την Ελλάδα σε ένα σταθερό οικονομικό δρόμο. Υπό αυτήν την έννοια το πακέτο δε βαδίζει στα πλαίσια ενός τυπικού προγράμματος του ΔΝΤ το οποίο υποτίθεται ότι πρέπει να είναι δημοσιονομικά αξιόπιστο και έτσι να αποκαταστήσει την πρόσβαση της χώρας στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Στην περίπτωση της Ελλάδας το ΔΝΤ και η ΕΕ γνωρίζουν πως το πρόγραμμα τους, παρά τα σκληρά μέτρα, δε θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών στην Ελλάδα. Αυτό ίσως εξηγεί την αύξηση του από τα 40 δις στα 110 στην τελική του έκδοση, ώστε η Ελλάδα να παραμείνει εκτός αγορών για τα επόμενα δύο με τρία χρόνια. Αυτό εγείρει το καίριο ζήτημα που πηγάζει από το αποκαλούμενο πακέτο σωτηρίας: αν η εμπιστοσύνη των χρηματοπιστωτικών αγορών στην Ελλάδα δεν αποκατασταθεί και την ίδια ώρα η ελληνική οικονομία ωθείται στην ύφεση, σε διψήφια ανεργία και αύξηση της φτώχιας, ποιο είναι το νόημα του; Ποιος ή τί ακριβώς σώζεται; Τελικά, ο σκοπός του πακέτου είναι να αποπληρωθούν τράπεζες και επενδυτικά σχήματα που έχουν στα χέρια τους ελληνικό χρέος. Οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές και τα συνταξιοδοτικά ταμεία είναι οι πραγματικοί αποδέκτες του πακέτου στήριξης και όχι η Ελλάδα. Και η υπάρχει μία ευρωπαϊκή διάσταση σε όλο αυτό το θέμα καθώς το 80% του ελληνικού κρατικού χρέους δεν επιβαρύνει το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά τους ισολογισμούς Γερμανικών, Γαλλικών και Βρετανικών τραπεζών. Η Ευρώπη και το ΔΝΤ δεν παρέχουν φρέσκια ρευστότητα στην Ελλάδα αλλά, πάνω από όλα, δημιουργούν μία ασπίδα προστασίας του ευρωπαϊκού χρηματιστηριακού συστήματος από τα 200 δις απωλειών που μπορούν να προκύψουν από το ενδεχόμενο μίας ελληνικής πτώχευσης. Περιέργως, περίπου το 25% του ελληνικού χρέους βρίσκεται στο Βρετανικό (και το Ιρλανδικό) χρηματιστηριακό σύστημα. Οι προφανείς ευνοημένοι του πακέτου που παρέχεται από τα κράτη της Ευρωζώνης δεν είναι οι Έλληνες εργαζόμενοι και οι πολίτες που θα υποφέρουν από τις σκληρές περικοπές και από την ύφεση αλλά τα χρηματιστηριακά κέντρα όπως το City του Λονδίνου. |
Posted: 07 Jun 2013 05:45 AM PDT Η "ηδονιστική" διάσταση του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος του Ερντογάν και το Ισλάμ. Ποιο είναι το δομικό πρόβλημα στην αναπτυξιακή στρατηγική και πώς επιχειρείται να κρυφτεί κάτω από το... χαλί Γράφει ο Κώστας Μελάς Ενώ κατά κόρον έχουν μελετηθεί οι πολιτικές διεργασίες και οι συντελεσθείσες αλλαγές στην Τουρκική πολιτική σκηνή, παρουσιάζονται μεγάλα κενά στη μελέτη των οικονομικών και κοινωνικών διεργασιών και συνεπώς της εγκαθίδρυσης νέων κοινωνικών συμπεριφορών οι οποίες συντελέσθηκαν υπό το βάρος όλου του φάσματος των παγκοσμιοποιητικών διαδικασιών. Η ενσωμάτωση της τουρκικής οικονομίας στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας με τους γνωστούς όρους της παγκοσμιοποίησης (αυτό που συνηθίζεται να αποκαλείται νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα ανάπτυξης), πραγματοποιήθηκε από τις κυβερνήσεις του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (KΔA) και με την ισχυρή παρουσία του Ερντογάν. Όχι μόνο πραγματοποιήθηκε αλλά νομιμοποιήθηκε και θεωρητικά κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μην προκύπτουν αντιθέσεις με τον ισλαμισμό, όπως γίνεται κατανοητός από το συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα. Σύμφωνα με τις διακηρύξεις του ΚΔΑ, η καπιταλιστική ανάπτυξη σύμφωνη με τις παγκοσμιοποιητικές διαδικασίες δεν βρίσκεται σε αντίθεση με τις παραδοσιακές αξίες της τουρκικής κοινωνίας. Το αντίθετο μάλιστα, κάλλιστα μπορούν να προχωρήσουν pari passo και μόνο τότε το αποτέλεσμα θα είναι βέλτιστο. Ο εκσυγχρονισμός είναι η ανανέωση της κοινωνίας με τις δικές της δυναμικές. Με τον τρόπο αυτόν, ο Ερντογάν και το ΚΔΑ επανέφεραν στο προσκήνιο τις παραδοσιακές αξίες της κοινωνίας (προφανώς ισλαμικής προέλευσης) με μια νέα όμως ερμηνεία η οποία συνεπάγεται τη συμμετοχή τους ως απαραίτητο στοιχείο της διεύρυνσης του «εκσυγχρονισμού» ο οποίος στην παρούσα ταυτίζεται με την προσαρμογή στα προτάγματα της παγκοσμιοποίησης και του βασικού της πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού υποδείγματος. Σήμερα, μετά την εξέγερση στη Κωνσταντινούπολη και σε άλλες πόλεις της τουρκικής επικράτειας, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι το συγκεκριμένο θεωρητικό σχέδιο Ερντογάν έρχεται αντιμέτωπο με την κοινωνική πραγματικότητα στην δημιουργία της οποίας ο ίδιος ο Ερντογάν συνέβαλε αποφασιστικά να δημιουργηθεί και να δυναμώσει. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας στηρίζεται στην εξάπλωση, σε πλανητικό επίπεδο, της μαζικοδημοκρατίας η οποία δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς τη μαζική κατανάλωση. Η ανάπτυξη της μαζικοδημοκρατίας λαμβάνει υβριδικές μορφές ως αντανάκλαση των εγγενών ιδιομορφιών των διαφόρων περιοχών του πλανήτη. Όλες οι κοινωνίες στην παγκοσμιοποιημένη εποχή δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως χώροι μαζικής κατανάλωσης αν τα μέλη τους δεν κατανοήσουν αντίστοιχα των εαυτό τους, ως φορείς ηδονιστικών στάσεων και ιδεολογιών, οι οποίες άλλωστε αποτελούν τις κατευθυντήριες γραμμές της κοινωνικής δράσης. Ο ηδονισμός, ο οποίος χρειάζεται να κατανοηθεί με την ευρεία έννοια του όρου, βρίσκεται στον αντίποδα των ανθρωπολογικών και κανονιστικών αντιλήψεων συνδεδεμένων με την «ασκητική ηθική» ενός πουριτανικού καπιταλισμού ο οποίος ,αν υπήρξε, ανήκει πλέον στην ιστορία , δεδομένου ότι η διαδικασία του συνεχούς «εκσυγχρονισμού» τον έχει υπερβεί εδώ και πολύ καιρό. Δεν μπορεί να υπάρξει παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός σε εποχή μαζικοδημοκρατίας ο οποίος να συνοδεύεται με κοινωνικές συμπεριφορές «πουριτανικής εποχής». Είναι αδύνατον. Εκτός αν το πολιτικό καθεστώς είναι απολύτως αυταρχικό – δικτατορικό και εκλείπει παντελώς το δημοκρατικό παιχνίδι που η ίδια η μαζικοδημοκρατία προϋποθέτει. Κάτι τέτοιο συμβαίνει π.χ στην Κίνα, στο Ιράν, στη Σαουδική Αραβία. Όμως σε χώρες οι οποίες έχουν μια κάποια παράδοση στο δημοκρατικό παίγνιο, είναι δύσκολο να επιβληθεί ένας πολιτικός αυταρχισμός χωρίς αντίδραση. Ο Ερντογάν και το ΚΔΑ, ενσωματώνοντας την τουρκική οικονομία ευθέως και χωρίς κανένα ενδοιασμό στις παγκοσμιοποιητικές διαδικασίες δεν αντελήφθησαν(;) ότι με τον τρόπο αυτό ενσωματώνουν στην κοινωνία «ηδονιστικές» συμπεριφορές (κατανάλωση, επίδειξη, αυτοπραγμάτωση, εύκολος πλουτισμός). Διαφορετικά το συγκεκριμένο υπόδειγμα δεν μπορεί να αποδώσει. Όμως όλες αυτές τις συμπεριφορές τις οποίες η δικιά του πολιτική εξέθρεψε, θα πρέπει να τις «κρύψει» αν θέλει να συνεχίσει να υποστηρίζει την αρχική του θεώρηση για το ρόλο των παραδοσιακών πολιτισμικών αξιών της κοινωνίας. Υποστηρίζω ότι θέλει να τις κρύψει και όχι να τις καταργήσει, διότι η απαγόρευση αγοράς μπύρας κατά τη διάρκεια ορισμένων ωρών της ημέρας αποτελεί περισσότερο συμβολική πράξη παρά επιβολή «ασκητικής – ηθικής αντίληψης». Η παράδοση πρέπει να συνεχίσει να είναι το πέπλο το οποίο καλύπτει τον διακαώς επιζητούμενο εκσυγχρονισμό της χώρας, ο οποίος στην εποχή της παγκοσμιοποίησης δεν έχει τίποτε να κάνει με την παράδοση. Άλλωστε ο υβριδικός χαρακτήρας εμφάνισης των παγκοσμιοποιητικών διαδικασιών είναι κυρίαρχος σε όλες τις χώρες εκτός του πυρήνα των χωρών από τις οποίες εκπορεύεται. * Ο κ. Κώστας Μελάς είναι Δρ Οικονομίας, Όμιλος Κοινωνικού - Οικονομικού Προβληματισμού και Πολιτικής Δράσης. Πηγή Euro2day |
Posted: 07 Jun 2013 05:20 AM PDT Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα Ο Γάλλος συγγραφέας Λα Ροσφουκό έλεγε: '' Αποκτήσαμε τη συνήθεια να υποκρινόμαστε μπροστά στους άλλους σε τέτοιο βαθμό ώστε στο τέλος ν' αρχίζουμε να υποκρινόμαστε μπροστά στον εαυτό μας''. Υποκρινόμενοι, λοιπόν τόσο μπροστά στους άλλους όσο και μπροστά στον καθρέφτη του εαυτού τους βγήκαν οι ευρωπαίοι ηγέτες προκειμένου να αντικρούσουν το έγγραφο του ΔΝΤ περί παραδοχής λαθών. Ένα έγγραφο που κακώς γράφτηκε ότι ήταν απόρρητο στα Ελληνικά ΜΜΕ μια και διαβάζοντας προσεκτικά την αγγλική μετάφραση, διαπιστώνουμε ότι ήταν απλά εσωτερικό. Εσωτερικό έγγραφο που όλως τυχαίως έγινε εξωτερικό και δημοσιοποιήθηκε τη δεδομένη χρονική. Μια χρονική στιγμή κατάλληλη για να αρχίσουν οι διαμάχες ΔΝΤ - ΕΕ και ακατάλληλη για την Άνγκελα Μέρκελ που καλείται να δικαιολογήσει τα ''αδικιολόγητα'' στους Γερμανούς ψηφοφόρους. Έσπευσε το γερμανικό υπουργείο οικονομικών με επικριτικούς τόνους να ρίξει την ευθύνη στην Ελλάδα. Διότι όταν δεν πάει καλά η επέμβαση ως γνωστόν φταίει ο ασθενής στο ιατρείο της ενωμένης Ευρώπης. Η υποκρισία περισσεύει από την γερμανικό οικονομικό επιτελείο. Πρώτος και μέγας υποκριτής ο υπουργός Β. Σόιμπλε που δε είχε διστάσει να πει με βλέμμα υπεροψίας ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ζηλεύουν τους καλούς μαθητές Γερμανούς. Σόιμπλε, ο υποστηρικτής του στρατοπέδου Γκουαντάναμο. Σόιμπλε, ο γερμανός που σε συνέντευξή του στο Σπίγκελ το 2007 ως Υπουργός Εσωτερικών, πρότεινε την αύξηση της εξουσίας της γερμανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης με στόχο την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας και ζήτησε προληπτική σύλληψη υπόπτων για θέματα τρομοκρατίας και χρησιμοποίηση του γερμανικού στρατού για επιχειρήσεις τήρησης της τάξης στο εσωτερικό της Γερμανίας. Σόιμπλε, ο απόγονος εκείνων που αιματοκύλησαν 2 φορές την Ευρώπη... Ακολούθησε η δήλωση του Μάριο Ντράγκι, προέδρου της ΕΚΤ, για ''στερνή γνώση''. Ντράγκι, ο τραπεζίτης που υποκριτικά όταν ρωτήθηκε εάν και η Ευρωτράπεζα θα πρέπει να παραδεχθεί τυχόν λάθη στα οποία έχει υποπέσει αναφορικά με την Ελλάδα, απάντησε λιτά και ξερά «Όχι». Μάριο Ντράγκι, άνθρωπος των τραπεζών. Χρόνια διοικητής στην Κεντρική Τράπεζα της Ιταλίας και στο παρελθόν διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs που έσπευσε να υπερασπιστεί υποκριτικά την αδυναμία να υπάρξει τελικά μια ενωμένη Ευρώπη. Και ενώ το ΔΝΤ ρίχνει τους τόνους δια στόματος του εκπροσώπου Τζέρι Ράις, «Η τρόικα έχει λειτουργήσει καλά, και εξακολουθεί να λειτουργεί καλά» σημείωσε χαρακτηριστικά, το ''πανηγύρι'' στη Γερμανία ξεκίνησε. «Η κυρία Μέρκελ έχει πει ότι η Ελλάδα πρέπει να μείνει στο ευρώ. Τώρα θα πρέπει να μας πει και πόσο θα κοστίσει αυτή η υπόσχεση. Η αλήθεια πρέπει να ειπωθεί πριν από τις εκλογές», δήλωσε στην κάτω Βουλή Μπούντεσταγκ ο υπεύθυνος των Σοσιαλδημοκρατών για την δημοσιονομική πολιτική, Κάρστεν Σνάιντερ. Και είμαστε ακόμη μόνο στην αρχή... |
Posted: 07 Jun 2013 05:05 AM PDT Να επιτραπούν οι πλειστηριασμοί από 1ης Σεπτεμβρίου ζητάει στην πρόσφατη έκθεσή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, φέρνοντας τέσσερις μήνες πιο κοντά (η παράταση της αναστολής των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας που έχει δοθεί με νομοθετική πράξη πέρυσι λήγει 31.12.2013) τον εφιάλτη του ξεσπιτώματος για παραπάνω από 200.000 νοικοκυριά. Ειδικότερα, αναφέρεται ότι η σημερινή αναστολή των πλειστηριασμών θα πρέπει να διακοπεί όταν το νέο νομοθετικό πλαίσιο για τη διευκόλυνση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών θα είναι πλήρως λειτουργικό και σαφώς όχι πέραν του τέλους Αυγούστου 2013. Οπως τονίζεται, ο νόμος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά είναι ένα ευπρόσδεκτο ξεκίνημα για μια συντονισμένη στρατηγική με στόχο την αντιμετώπιση των επισφαλών στοιχείων ενεργητικού, η οποία ωστόσο θα πρέπει να ακολουθείται από μια παρόμοια προσέγγιση και στην αντιμετώπιση των αυξανόμενων μη εξυπηρετούμενων δανείων των επιχειρήσεων, ιδίως των μικρομεσαίων, ζητώντας εμμέσως αναθεώρηση του Πτωχευτικού Δικαίου. Προειδοποιεί, πάντως, ότι δεν πρέπει να υπονομεύεται η «κουλτούρα πληρωμής». Η πρόταση για άμεση άρση της αναστολής των πλειστηριασμών από το ΔΝΤ εκθέτει ακόμη περισσότερο τον υφυπουργό Ανάπτυξης Θανάση Σκορδά, που δίκην λαγού άνοιξε τις προηγούμενες ημέρες το θέμα, καθώς πέραν των άλλων ισχυρίστηκε ότι «κάποια στιγμή θα μπει αναγκαστικά ένα τέλος στην αναστολή των πλειστηριασμών. Μα σε πέντε χρόνια, μα σε 15 χρόνια;» Απ' ό,τι φαίνεται, τα «χρόνια» έγιναν μέσα σε λίγες ώρες ελάχιστοι μήνες. Ειδικά όσον αφορά τα μέτρα που ήρθαν στη Βουλή (για τα «κόκκινα» δάνεια) και αφορούν μόνο τους ενήμερους δανειολήπτες, η καταναλωτική οργάνωση ΕΚΠΟΙΖΩ τα χαρακτήρισε απαράδεκτα, επαναλαμβάνοντας ότι «απειροελάχιστο ποσοστό οφειλετών» θα υπαχθεί στις σχετικές ρυθμίσεις. Συμμετέχοντας στην ακρόαση των φορέων από την Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου για το επίμαχο νομοσχέδιο, η ΕΚΠΟΙΖΩ επεσήμανε ότι η πλειοψηφία των δανειοληπτών μένει εκτός των ρυθμίσεων, ζητώντας παράλληλα βελτιώσεις του προγράμματος. Συγκεκριμένα πρότεινε:
|
Posted: 07 Jun 2013 04:58 AM PDT Όσοι την τελευταία δεκαετία στήριξαν την επιχειρηματολογία τους για μια όπως-όπως διευθέτηση του κυπριακού στον διαλλακτικό Ερντογάν, αυτές τις μέρες μας κάνουν άλλα περίεργα μαθήματα: Ότι δεν μπορούμε να κρίνουμε τις εξελίξεις στην Τουρκία με τη δυτική μας σκέψη, ότι οι αντιθέσεις εκεί είναι πολύπλοκες και δεν τις κατανοούμε εύκολα, ότι πρέπει να τον χειροκροτούμε και να τον θαυμάζουμε διότι πέτυχε να παραμερίσει τους στρατηγούς και τους κεμαλιστές. Χτες διαβάσαμε και κύριο άρθρο ελληνοκυπριακής εφημερίδας που υμνεί κυριολεκτικά τον Τούρκο πρωθυπουργό. Κατάφερε, λέει, να εντάξει στο πολιτικό σύστημα της χώρας το 40% του λαού, που απέκλειαν οι κεμαλιστές, «κάνοντας πολιτική του την ιδεολογία ενός μετριοπαθούς ισλάμ». Και το κορυφαίο: «Ο Ερντογάν από το 2003 αποδέχτηκε τη λογική της ομοσπονδίας στην Κύπρο», επομένως είναι καλύτερος από τους κεμαλιστές και τους στρατοκράτες. Γιατί να περιμένουμε κάτι διαφορετικό από τους ξένους, όταν εμείς που ζούμε το πρόβλημα μέσα στα σπίτια μας, κτίζουμε αυταπάτες για να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας; Αν ο Ερντογάν αποδέχτηκε τη λογική της ομοσπονδίας, ποιος δεν την αποδέχεται και μένει άλυτο το κυπριακό; Ο Κληρίδης; Ο Χριστόφιας; Ο Αναστασιάδης; Γιατί δεν μας λένε όμως, ποιαν ομοσπονδία αποδέχθηκε ο Ερντογάν; Του σχεδίου Ανάν ή των τουρκικών προτάσεων στις συνομιλίες και σε όλες τις παρεμβάσεις του ίδιου και των ανθρώπων του; Αυτήν δηλαδή, που θέλει δύο κράτη, δύο λαούς και δύο θρησκείες; Αυτήν που θέλει να συνεχίσει την εσαεί τουρκική ομηρία της Κύπρου; Αυτήν που θέλει τη γενοκτονία των Κυπρίων διά του εποικισμού; Δεν έχει όρια πλέον ο αυτοεξευτελισμός μας. Να αποκρύβουμε εμείς οι ίδιοι τα πραγματικά σχέδια της Τουρκίας (και του Ερντογάν, που ουδόλως διαφέρουν από τα σχέδια των στρατηγών) για την πατρίδα μας, μόνο και μόνο για να καλλωπίσουμε και να αποδεχθούμε την κατοχή. Να λέμε στον κόσμο ότι ο Ερντογάν κινείται στη λογική της ομοσπονδίας, κι ας ξέρουμε ότι αυτό που επιδιώκει είναι μόνο ένα πειραματικό, ρευστό και ανασφαλές καθεστώς, που θα το ελέγχει και που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στον αφελληνισμό του νησιού. Η λογική του για διευθέτηση του Κυπριακού, είναι ακριβώς η ίδια με τη λογική του για δημοκρατία. Που εμείς οι φωστήρες την ονομάζουμε για να την εξωραΐσουμε «ιδεολογία ενός μετριοπαθούς ισλάμ». Το μετριοπαθές ισλάμ του Ερντογάν είναι αυτό που έχει τις περισσότερες καταγγελίες από πολίτες του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. 16.000 προσφυγές! Είναι αυτό που μόλις τον περασμένο μήνα έστειλε στη φυλακή συγγραφέα τουρκοαρμενικής καταγωγής για προσβολή στον Μωάμεθ μέσω του μπλογκ του. Αυτό που σύμφωνα με έκθεση της Επιτροπής Προστασίας των Δημοσιογράφων, η οποία εδρεύει στη Νέα Υόρκη, εξακολουθεί να κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στον αριθμό φυλακισμένων δημοσιογράφων. Από τις 27 χώρες που φυλάκισαν δημοσιογράφους το 2012, σύμφωνα με την έκθεση, οι δέκα πρώτες είναι: Τουρκία 49, Ιράν 45, Κίνα 32, Ερυθραία 28, Συρία 15, Βιετνάμ 14, Αζερμπαϊτζάν 9, Αιθιοπία 6, Σαουδική Αραβία 4 και Ουζμπεκιστάν 4. Σ΄ αυτό το κλαμπ ανήκει η ευρωπαϊκή Τουρκία του Ερντογάν, με την οποία αρκετοί αφελείς Ελληνοκύπριοι πιστεύουν ότι θα κινηθούν μαζί της στη λογική της ομοσπονδίας. Πηγή "Φιλελεύθερος" |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.