η φωτογραφία από http://antigoldgreece.wordpress.com/2013/05/17/anastrofi-poreia/
Μια νέα πρόταση νόμου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θεωρεί παράνομη την "καλλιέργεια, την αναπαραγωγή ή την εμπορία" σπόρων κηπευτικών που δεν έχουν "αξιολογηθεί, εγκριθεί και γίνει αποδεκτοί" από μια νέα ευρωπαϊκή γραφειοκρατία το λεγόμενο "Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φυτικών Ποικιλιών". Το σχέδιο νόμου με την ονομασία “Plant Reproductive Material Law”, επιτρέπει στην κυβέρνηση να αποφασίζει αυτή για όλα σχεδόν τα φυτά και τους σπόρους. Αν ένας "ερασιτέχνης" αγρότης, του Σαββατοκύριακου, καλλιεργεί στον κήπο του φυτά από σπόρους που δεν έχουν εγκριθεί, σύμφωνα με το νόμο αυτό, τότε θα μπορεί να καταδικαστεί ως εγκληματίας. Ο νόμος αυτός, διαμαρτύρεται ο Ben Gabel του “Real Seed Catalogue”,στοχεύει στο να καταπνίξει τους παραγωγούς των τοπικών ποικιλιών,τους βιοκαλλιεργητές και τους αγρότες που δραστηριοποιούνται σε μικρή κλίμακα. "Όπως μπορούμε να υποπτευθούμε - δήλωσε ο Mike Adams του Natural News - η κίνηση αυτή είναι η ”τελική λύση” της Monsanto, της DuPont και των άλλων πολυεθνικών που πουλάνε σπόρους, οι οποίες εδώ και χρόνια έχουν βάλει στόχο, να κυριαρχήσουν πλήρως σε όλους τους σπόρους και φυτά του πλανήτη. "
Ποινικοποιώντας τους μικρούς καλλιεργητές κηπευτικών, σαν εν δυνάμει εγκληματίες - προσθέτει ο Adams "η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία θα μπορεί επιτέλους να παραδώσει τον πλήρη έλεγχο της τροφικής αλυσίδας στα χέρια τεράστιων εταιρειών όπως η Monsanto" .Το πρόβλημα,όμως, όπως το αποσαφηνίζει ο Gabe είναι ότι: ""Οι μικροί αγρότες έχουν πολύ διαφορετικές ανάγκες από αυτές των πολυεθνικών - για παράδειγμα, καλλιεργούν χωρίς να χρησιμοποιούν μηχανές και δεν θέλουν να χρησιμοποιήσουν χημικά σπρέι". Επομένως, "δεν υπάρχει τρόπος να καταγραφούν οι ποικιλίες που ταιριάζουν σε ένα μικρό χωράφι,επειδή δεν πληρούν τα αυστηρά κριτήρια του "Οργανισμού Φυτικών Ποικιλιών ",ο οποίος ασχολείται μόνο με την έγκριση των τύπων σπόρων που χρησιμοποιούν οι βιομηχανικοί αγρότες ". Πρακτικά, από τώρα και στο εξής, όλα τα φυτά, οι σπόροι, τα λαχανικά και οι καλλιεργητές θα πρέπει να καταγραφούν. "Οι κυβερνήσεις δείχνουν ενθουσιασμένες με την ιδέα να καταγράψουν τους πάντες και τα πάντα", λέει ο Adams.Πόσο μάλλον που "οι μικροκαλλιεργητές θα πρέπει να πληρώνουν και ένα ειδικό φόρο στην ευρωπαϊκή γραφειοκρατία για να καταγράψουν τους σπόρους." Την επεξεργασία των αιτημάτων,τις τυπικές εξετάσεις, τις τεχνικές αναλύσεις, τους ελέγχους, την ονομασιών των ποικιλιών, τα έξοδα για όλα αυτά, θα τα φορτώνονται οι μικροπαραγωγοί, έτσι που να αποτρέπονται ακόμα περισσότερο να καλλιεργούν τη γη.
"Ακόμα και αν αυτός ο νόμος αρχικά θα αφορά μόνο στους μεγαλοαγρότες - λέει ο Adams – δημιουργείται ένα προηγούμενο που ούτως ή άλλως, αργά ή γρήγορα,θα ζητήσουν, και από τους μικρούς γεωργούς να συμμορφωθούν με τους ίδιους τρελούς κανόνες."Μια-παρανοϊκή κυβέρνησης τεχνοκρατών. "Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας ανεξέλεγκτης γραφειοκρατίας ", λέει ο Ben Gabel. "Αυτό που γίνεται είναι ότι δημιουργείται μια νέα σειρά υπαλλήλων της ΕΕ, που πληρώνονται για να μετακινούν βουνά από χαρτιά κάθε μέρα, ενώ ο ίδιος ο νόμος σκοτώνει την καλλιέργεια με σπόρους που παράγουν οι ίδιοι οι αγρότες στις μικρές καλλιέργειες τους και έρχεται κόντρα στο δικαίωμα τους να καλλιεργούν ό, τι θέλουν. " Επίσης, προσθέτει ο Gabel, είναι πολύ ανησυχητικό το ότι παραχωρείται το δικαίωμα αδειοδότησης για όλα τα είδη φυτών κάθε είδους, για πάντα - όχι μόνο για τα κηπευτικά, αλλά και για πρασινάδες, βρύα, λουλούδια, τα πάντα - χωρίς να υποβάλλονται οι αυστηροί αυτοί περιορισμοί στην κρίση του Συμβουλίου.
Και όπως πάντα, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες: "Το πρόβλημα του νόμου βρίσκεται στον υπότιτλο, όπου αναφέρονται πολλά περί διατήρησης της βιοποικιλότητας και απλοποίηση της νομοθεσίας", λες και ο νέος αυτός μηχανισμός θα κάνει τα πράγματα πιο εύκολα, "στα άρθρα,όμως, του νόμου περιλαμβάνονται τα ακριβώς αντίθετα", προειδοποιεί ο Adams. Ένα παράδειγμα είναι ότι στο σημείο που αναφέρεται με ποιο τρόπο "απλοποιούνται" οι διαδικασίες για τις ερασιτεχνικές ποικιλίες, δεν γίνεται καμία αναφορά στην λεπτομερειακή ταξινόμηση που έχει ήδη κάνει η Defra, το Βρετανικό Υπουργείο Γεωργίας το οποίο δεσμεύτηκε να διατηρήσει τις ερασιτεχνικές ποικιλίες. Στην πραξη, λέει ο Adams, με τη νέα νομοθεσία,οι περισσότεροι από τους παραδοσιακούς σπόρους θα βγουν εκτός νόμου. "Αυτό σημαίνει ότι η συνήθεια να φυλάει ο αγρότης τους σπόρους μιας συγκομιδής για την επόμενη σπορά – ο ακρογωνιαίος λίθος της αειφόρου διαβίωσης - θα θεωρείται εγκληματική πράξη." Επιπλέον, λέει ο Gabel, ο νόμος αυτός "καταργεί τελείως την όποια ανάπτυξη μικρών μποστανιών στον κήπο κατοικιών σε όλη την Ευρωπαϊκή Κοινότητα", ώστε να επωφελούνται τα μονοπώλια που πουλάνε σπόρους.
Και τι κάνουν οι κυβερνήσεις, Adams επιμένει: " Χρόνο με το χρόνο παίρνουν υπό τον έλεγχο τους, και ένα διαφορετικό τομέα, μέχρι να μην υπάρχει πλέον κανένα περιθώριο ελευθερίας", σε σημείο " που να ζουν οι πληθυσμοί σε ένα καθεστώς δουλείας, μιας παγκόσμιας δικτατορίας ". Ο εφιάλτης φαίνεται πως γίνεται πραγματικότητα ", λέει ο Mike Adams. " Στο εξής, όποιος θέλει να παράγει τη τροφή του, θα θεωρείται εγκληματίας. " Αυτό, καταλήγει ο Adams, σημαίνει απόλυτη κυριαρχία στην τροφική αλυσίδα. "Όλες οι κυβερνήσεις επιδιώκουν τον απόλυτο έλεγχο στις ζωές των πολιτών τους." Έτσι, σήμερα, "συνωμοτούν με τις πολυεθνικές εταιρείες, όπως η Monsanto," και είναι αποφασισμένες να απαλλοτριώσουν την πιο στοιχειώδη ελευθερία, δηλαδή, το δικαίωμα να παράγει ο καθένας την τροφή του. "Δεν θέλουν με κανένα τρόπο να υπάρχουν άνθρωποι που να καλλιεργούν οι ίδιοι τη τροφή τους."
Ποινικοποιώντας τους μικρούς καλλιεργητές κηπευτικών, σαν εν δυνάμει εγκληματίες - προσθέτει ο Adams "η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία θα μπορεί επιτέλους να παραδώσει τον πλήρη έλεγχο της τροφικής αλυσίδας στα χέρια τεράστιων εταιρειών όπως η Monsanto" .Το πρόβλημα,όμως, όπως το αποσαφηνίζει ο Gabe είναι ότι: ""Οι μικροί αγρότες έχουν πολύ διαφορετικές ανάγκες από αυτές των πολυεθνικών - για παράδειγμα, καλλιεργούν χωρίς να χρησιμοποιούν μηχανές και δεν θέλουν να χρησιμοποιήσουν χημικά σπρέι". Επομένως, "δεν υπάρχει τρόπος να καταγραφούν οι ποικιλίες που ταιριάζουν σε ένα μικρό χωράφι,επειδή δεν πληρούν τα αυστηρά κριτήρια του "Οργανισμού Φυτικών Ποικιλιών ",ο οποίος ασχολείται μόνο με την έγκριση των τύπων σπόρων που χρησιμοποιούν οι βιομηχανικοί αγρότες ". Πρακτικά, από τώρα και στο εξής, όλα τα φυτά, οι σπόροι, τα λαχανικά και οι καλλιεργητές θα πρέπει να καταγραφούν. "Οι κυβερνήσεις δείχνουν ενθουσιασμένες με την ιδέα να καταγράψουν τους πάντες και τα πάντα", λέει ο Adams.Πόσο μάλλον που "οι μικροκαλλιεργητές θα πρέπει να πληρώνουν και ένα ειδικό φόρο στην ευρωπαϊκή γραφειοκρατία για να καταγράψουν τους σπόρους." Την επεξεργασία των αιτημάτων,τις τυπικές εξετάσεις, τις τεχνικές αναλύσεις, τους ελέγχους, την ονομασιών των ποικιλιών, τα έξοδα για όλα αυτά, θα τα φορτώνονται οι μικροπαραγωγοί, έτσι που να αποτρέπονται ακόμα περισσότερο να καλλιεργούν τη γη.
"Ακόμα και αν αυτός ο νόμος αρχικά θα αφορά μόνο στους μεγαλοαγρότες - λέει ο Adams – δημιουργείται ένα προηγούμενο που ούτως ή άλλως, αργά ή γρήγορα,θα ζητήσουν, και από τους μικρούς γεωργούς να συμμορφωθούν με τους ίδιους τρελούς κανόνες."Μια-παρανοϊκή κυβέρνησης τεχνοκρατών. "Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας ανεξέλεγκτης γραφειοκρατίας ", λέει ο Ben Gabel. "Αυτό που γίνεται είναι ότι δημιουργείται μια νέα σειρά υπαλλήλων της ΕΕ, που πληρώνονται για να μετακινούν βουνά από χαρτιά κάθε μέρα, ενώ ο ίδιος ο νόμος σκοτώνει την καλλιέργεια με σπόρους που παράγουν οι ίδιοι οι αγρότες στις μικρές καλλιέργειες τους και έρχεται κόντρα στο δικαίωμα τους να καλλιεργούν ό, τι θέλουν. " Επίσης, προσθέτει ο Gabel, είναι πολύ ανησυχητικό το ότι παραχωρείται το δικαίωμα αδειοδότησης για όλα τα είδη φυτών κάθε είδους, για πάντα - όχι μόνο για τα κηπευτικά, αλλά και για πρασινάδες, βρύα, λουλούδια, τα πάντα - χωρίς να υποβάλλονται οι αυστηροί αυτοί περιορισμοί στην κρίση του Συμβουλίου.
Και όπως πάντα, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες: "Το πρόβλημα του νόμου βρίσκεται στον υπότιτλο, όπου αναφέρονται πολλά περί διατήρησης της βιοποικιλότητας και απλοποίηση της νομοθεσίας", λες και ο νέος αυτός μηχανισμός θα κάνει τα πράγματα πιο εύκολα, "στα άρθρα,όμως, του νόμου περιλαμβάνονται τα ακριβώς αντίθετα", προειδοποιεί ο Adams. Ένα παράδειγμα είναι ότι στο σημείο που αναφέρεται με ποιο τρόπο "απλοποιούνται" οι διαδικασίες για τις ερασιτεχνικές ποικιλίες, δεν γίνεται καμία αναφορά στην λεπτομερειακή ταξινόμηση που έχει ήδη κάνει η Defra, το Βρετανικό Υπουργείο Γεωργίας το οποίο δεσμεύτηκε να διατηρήσει τις ερασιτεχνικές ποικιλίες. Στην πραξη, λέει ο Adams, με τη νέα νομοθεσία,οι περισσότεροι από τους παραδοσιακούς σπόρους θα βγουν εκτός νόμου. "Αυτό σημαίνει ότι η συνήθεια να φυλάει ο αγρότης τους σπόρους μιας συγκομιδής για την επόμενη σπορά – ο ακρογωνιαίος λίθος της αειφόρου διαβίωσης - θα θεωρείται εγκληματική πράξη." Επιπλέον, λέει ο Gabel, ο νόμος αυτός "καταργεί τελείως την όποια ανάπτυξη μικρών μποστανιών στον κήπο κατοικιών σε όλη την Ευρωπαϊκή Κοινότητα", ώστε να επωφελούνται τα μονοπώλια που πουλάνε σπόρους.
Και τι κάνουν οι κυβερνήσεις, Adams επιμένει: " Χρόνο με το χρόνο παίρνουν υπό τον έλεγχο τους, και ένα διαφορετικό τομέα, μέχρι να μην υπάρχει πλέον κανένα περιθώριο ελευθερίας", σε σημείο " που να ζουν οι πληθυσμοί σε ένα καθεστώς δουλείας, μιας παγκόσμιας δικτατορίας ". Ο εφιάλτης φαίνεται πως γίνεται πραγματικότητα ", λέει ο Mike Adams. " Στο εξής, όποιος θέλει να παράγει τη τροφή του, θα θεωρείται εγκληματίας. " Αυτό, καταλήγει ο Adams, σημαίνει απόλυτη κυριαρχία στην τροφική αλυσίδα. "Όλες οι κυβερνήσεις επιδιώκουν τον απόλυτο έλεγχο στις ζωές των πολιτών τους." Έτσι, σήμερα, "συνωμοτούν με τις πολυεθνικές εταιρείες, όπως η Monsanto," και είναι αποφασισμένες να απαλλοτριώσουν την πιο στοιχειώδη ελευθερία, δηλαδή, το δικαίωμα να παράγει ο καθένας την τροφή του. "Δεν θέλουν με κανένα τρόπο να υπάρχουν άνθρωποι που να καλλιεργούν οι ίδιοι τη τροφή τους."
[--->]
Τι λέει ο Ben Gabel για το σχέδιο νόμου,οι απόψεις του οποίου είναι και η ουσία του άρθρου :
You cannot just read the first 5 pages or so that are an ‘executive summary’, and think you know what this law is about. The executive summary is NOT what will become the law. [...]
The problem with this law has always been that the Summary says lots of nice fluffy things about preserving biodiversity, simplifying legislation, making things easier etc etc – things we all would love – but the Articles of the law don’t really have the promised effects. And the Summary is not what becomes the law.
So, be warned. By all means, read it yourself. But you have to pretty much ignore the Summary as that is not the Law, and does not reflect what is in the Law. The actual meat of it starts around about Page 25. Some of the more important articles are 2, 3, 14, and 36 but you do need to read all the rest as well to see how they fit together.
Τι λέει ο Ben Gabel για το σχέδιο νόμου,οι απόψεις του οποίου είναι και η ουσία του άρθρου :
You cannot just read the first 5 pages or so that are an ‘executive summary’, and think you know what this law is about. The executive summary is NOT what will become the law. [...]
The problem with this law has always been that the Summary says lots of nice fluffy things about preserving biodiversity, simplifying legislation, making things easier etc etc – things we all would love – but the Articles of the law don’t really have the promised effects. And the Summary is not what becomes the law.
So, be warned. By all means, read it yourself. But you have to pretty much ignore the Summary as that is not the Law, and does not reflect what is in the Law. The actual meat of it starts around about Page 25. Some of the more important articles are 2, 3, 14, and 36 but you do need to read all the rest as well to see how they fit together.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.