12 Αυγ 2013

Ας μιλήσουμε επιτέλους! 11-8-13


 
Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Ας μιλήσουμε επιτέλους!


Posted: 11 Aug 2013 01:18 PM PDT
Οι Έλληνες Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου Ζεϊμπέκ Χουσεΐν (ΣΥΡΙΖΑ) και Αχμέτ Χατζηοσμάν (ΠΑΣΟΚ) υποδέχονται και συνομιλούν με τον Τούρκο Υπουργό Υγείας στην παράνομη Τουρκική ένωση Ξάνθης.

Θα πάρουν άραγε θέση τα κόμματα τους, για τις ανθελληνικές ενέργειες των βουλευτών τους;

Υπενθύμιση: Ο Τούρκος υπουργός Υγείας προκαλεί ξανά στη Θράκη λέγοντας: «Εδώ είναι το κομμένο χέρι μας»

Ο κ. Ζεϊμπέκ είναι βουλευτής όλων των Ξανθιωτών (Χριστιανών και Μουσουλμάνων) όπως λέει το ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης.
Τα παρακάτω είναι αυτούσια η δήλωση του ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης.
«Η νομαρχιακή και ο βουλευτής μας έχει ανταποκριθεί στις προσδοκίες των ψηφοφόρων αλλά και της κοινωνίας γενικότερα, αφού η δράση του μέσα και έξω από το κοινοβούλιο αφορούσε όλη την κοινωνία και δεν περιορίστηκε στη μειονότητα»
ανέφερε η Γ. Χατζηγεωργίου, που σημείωσε ότι αυτό το απέδειξε ο Ζεϊμπέκ Χουσεΐν, χαρακτηρίζοντας δίκαιο το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε στην Ξάνθη το μεγαλύτερο ποσοστό του στην Ελλάδα και θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο.
Παρόντες στην συγκέντρωση και ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μάντατζη Τσετίν μαζί με τον Δήμαρχο Μύκης, Τσουκάλ.

Χαράλαμπος Ευστρατίου





-->
Posted: 11 Aug 2013 11:58 AM PDT

Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Επειδή ζούμε στην Ελλάδα της απίστευτης «συμφιλίωσης» ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με την «ευγενή χορηγία της τρόικα» και καταντήσαμε ελέω ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ «επιλήσμονες - μνημονικοί λωτοφάγοι» με αφορμή τα προχθεσινά γεγονότα στo Κέντρο Αλλοδαπών Αμυγδαλέζας φέρνω ξανά στη δημοσιότητα το παρακάτω κείμενό μου που δημοσιεύθηκε εδώ και σε άλλα blogs Οκτώβριο του 2012.
*************

Πριν έξι μήνες, τον Μάρτιο του 2012 ο τότε Υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Χρυσοχοϊδης, που ανήκει στους 33 «επιβιώσαντες» την δοκιμασία των Εθνικών Εκλογών της 17ης Ιουνίου 2012 Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, είχε ανακοινώσει τη δημιουργία 30 «Κέντρων Φιλοξενίας Λαθρομεταναστών» σε 10 Περιφέρειες της Ελλάδας (εκτός των νησιών μας).

Εάν δεν με απατά η μνήμη μου, ένα από τα επιχειρήματα που είχε χρησιμοποιήσει ο κ Χρυσοχοϊδης ήταν και η δημιουργία περίπου 1,000 νέων θέσεων εργασίας σε κάθε περιοχή που θα εγκατασταθεί τέτοιο Κέντρο.

Το «δέλεαρ» πιθανής απασχόλησης σε μια εποχή τραγικά δραματικής ανεργίας «ακούγεται καλά» έστω και εάν ΔΕΝ ειπώθηκε με ποιες διαδικασίες και με ποια «κριτήρια» θα γίνουν οι σχετικές προσλήψεις…
Πάντως παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της FRONTEX, όπως όλοι μας μαθαίνουμε, η προσέλευση λαθρομεταναστών στην Ελλάδα (τώρα λένε ότι είναι από τη Συρία) συνεχίζεται κανονικά.

Σε κάθε ένα από τα 30 αυτά Κέντρα, σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο του κ Χρυσοχοϊδη, ο αριθμός των φιλοξενουμένων λαθρομεταναστών θα έφτανε (ίσως και να ξεπερνούσε λίγο) τα 1000 (ΧΙΛΙΑ) άτομα.
Δηλαδή μιλούσε ο κ Χρυσοχοϊδης στο σχέδιό του (που δεν γνωρίζω εάν το συνεχίζει απαράλλακτο ή με κάποιες αλλαγές ο κ. Δένδιας) για εγκατάσταση ενός ΤΑΓΜΑΤΟΣ ή ίσως αριθμητικά και ενός ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ νεαρών αλλοδαπών στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνων λαθρομεταναστών σε 30 διαφορετικά σημεία της Ελληνικής Επικράτειας.

Δεν υποκρύπτει ΚΑΜΙΑ εθνοτικά ή θρησκευτικά μισαλλόδοξη διάθεση το σημερινό μου άρθρο και ΔΕΝ έχω λόγους να πιστεύω ότι κάθε λαθρομετανάστης είναι εν δυνάμει ένας πιθανός «αντάρτης πόλεων» κόντρα στους Έλληνες και την Ελλάδα…

Αλλά ΔΕΝ μπορώ να πιστέψω ότι και οι ΑΡΧΕΣ μας διαθέτουν ακριβή στοιχεία για τον κάθε λαθρομετανάστη που κυκλοφορεί ελεύθερα στο Κέντρο της Αθήνας και θα μεταφερθεί οσονούπω σε ένα από τα 30 «Κέντρα Φιλοξενίας Μεταναστών».
Υποθέτω, καλόπιστα, ότι οι άνθρωποι που κρατούν στα χέρια τους τις Τύχες του Έθνους τα έχουν σκεφτεί, και τα έχουν μελετήσει όλα και δεν υπάρχει ΟΥΔΕΙΣ λόγος για δική μας ανησυχία.

Στο μεταξύ, βέβαια, η «εγχώρια» τρόικα και μαζί ΟΛΟΙ οι Έλληνες αναμένουμε με αγωνία τις αντιδράσεις της «εισαγόμενης» τρόικας για τις περικοπές των αρχικά 11,5 δις ευρώ που τώρα αρχίζει να μοιάζει μάλλον με 14,5 δις ευρώ (ενώ βλέπουμε δυσκολίες αποδοχής μέτρων μερικών δις που προτείνει η «εγχώρια τρόικα» και μάλλον απορρίπτει η «εισαγόμενη τρόικα»).

Καθώς μπήκαμε ήδη στον Οκτώβριο μήνα και θα συζητηθεί στη Βουλή ο επόμενος ετήσιος προϋπολογισμός που αναμένεται να δημιουργήσει αρκετή ένταση κατά τη συζήτησή του και ιδιαίτερα κατά την ψήφισή του επέλεξα να θυμίσω στους φίλους αναγνώστες του blog το θέμα των Κέντρων Φιλοξενίας Λαθρομεταναστών που ζούνε στην Ελλάδα…

Βλέποντας πώς εξελίσσεται η «Ισλαμική Άνοιξη», παρακολουθώντας στις τηλεοπτικές μας οθόνες τις σκηνές όπου 3 ή 5 ή 8 άνδρες με ελαφρά όπλα πολεμούν τις Δυνάμεις της Εξουσίας (ιδιαίτερα εδώ και 18 μήνες στη Συρία) και έχοντας στο νου ότι ΟΛΑ μοιάζει να ανατρέπονται στα δεδομένα της νέας και δυναμικά εξελισσόμενης γεωπολιτικής στρατηγικής θέτω υπόψη σας και μερικά στοιχεία δημοσιευμένα στην ελληνική και αγγλόφωνη διαδικτυακή βιβλιογραφία.

Ο όρος «Ασύμμετρη απειλή» είναι σύγχρονος στρατιωτικός όρος που καθιερώθηκε κυρίως από στρατιωτικούς αναλυτές πολεμικών επιχειρήσεων μόλις στις δύο τελευταίες δεκαετίες. Ο όρος αυτός περιέχεται στα σενάρια νατοϊκών και εθνικών ασκήσεων καθώς και σε περιορισμένες κατά τόπους δραστηριότητες αμυντικής ανάπτυξης. Σήμερα λαμβάνεται σοβαρά υπόψη σε ανάπτυξη ειδικών μέτρων ασφαλείας.

Γενικά, ασύμμετρος θεωρείται ο πόλεμος που διενεργείται από οργανωμένες μη-συμβατικές ομάδες, βασίζεται στην αναίρεση των κανόνων του δικαίου και του δικαίου του πολέμου, ενώ χρησιμοποιεί κυρίως χαμηλού σχετικά κόστους όπλα και επιχειρησιακή δράση που προκαλεί όμως, δυσανάλογα, μεγάλου (ασύμμετρου) κόστους αποτελέσματα στον υπέρτερο αντίπαλο, τόσο σε ανθρώπινες ζωές και υλικό όσο και σε ψυχολογικό και κοινωνικό κόστος. Κύριος σκοπός του είναι η εξασθένιση/κάμψη της αποφασιστικότητας και της αποτελεσματικής χρήσης των συντελεστών ισχύος του υπέρτερου αντιπάλου.

Στις ασύμμετρες απειλές/συγκρούσεις συγκαταλέγονται ακόμη και οι επιθέσεις ανταρτών, τρομοκρατικών ομάδων ή άλλων οργανωμένων οντοτήτων που ενστερνίζονται τα ανωτέρω, και μπορεί να χρησιμοποιούν από συμβατικά ή αυτοσχέδια όπλα μέχρι όπλα μαζικής καταστροφής WMD (Weapons of Mass Destruction), πχ μικρά πυρηνικά (mini πυρηνικές βόμβες πλουτωνίου), ραδιολογικά (π.χ. dirty bombs), χημικά και βιολογικά όπλα. Ιστορικά, τέτοιες μεθόδους ακολούθησαν ασθενέστερες δυνάμεις εναντίον πολύ ισχυρότερων αντιπάλων (κυβερνήσεων κρατών ή πολυεθνικών οντοτήτων, πχ συλλογικών οργανισμών άμυνας και ασφάλειας).

Για να έχετε περισσότερη ενημέρωση διαβάστε:
http://en.wikipedia.org/wiki/Asymmetric_warfare
http://www.meforum.org/1696/asymmetrical-threat-concept-and-its-reflections



Posted: 11 Aug 2013 12:04 PM PDT
Με αφορμή την υπόθεση Snowden, η κυβέρνηση των ΗΠΑ υποχρέωσε μια εταιρεία παροχής υπηρεσιών κρυπτογραφημένης ηλεκτρονικής αλληλογραφίας να κλείσει και να της παραδώσει όλα τα e-mails των χρηστών της.

Τι ακριβώς σημαίνει η κίνηση αυτή για τους χρήστες του διαδικτύου σε όλο τον κόσμο;

Activist Post
11 Αυγούστου 2013 
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Ο πρώην υπάλληλος της NSA Edward Snowden χρησιμοποιούσε, όπως είναι γνωστό, ένα λογαριασμό κρυπτογραφημένης ηλεκτρονικής αλληλογραφίας για να επικοινωνεί μέσω απόρρητων μηνυμάτων με τον Glenn Greenwald και άλλους δημοσιογράφους.

Λίγο διάστημα αφού αποκαλύφθηκε ότι ο Snowden έκανε χρήση των υπηρεσιών της εταιρείας Lavabit, η κυβέρνηση των ΗΠΑ την εξανάγκασε σε κλείσιμο μετά από δέκα χρόνια παροχής υπηρεσιών.

Ο ιδιοκτήτης της Lavabit, Ladar Levison, έλαβε δικαστική εντολή να παραδώσει στις αρχές τα προσωπικά δεδομένα της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας όλων των χρηστών. Ο Levison αρνήθηκε, δηλώνοντας ότι δεν πρόκειται να γίνει «συνεργός σε εγκλήματα κατά του αμερικανικού λαού», όπως είπε χαρακτηριστικά.

Ο Levison ισχυρίζεται ότι του είχαν δοθεί δύο επιλογές: να συνεργαστεί με τις αρχές ή να κλείσει την εταιρεία του. Πήρε τη γενναία απόφαση, όπως λέει, να αποχαιρετίσει την επιχείρηση που ο ίδιος έφτιαξε σε ένδειξη διαμαρτυρίας εναντίον του ψηφιακού αστυνομικού κράτους.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επιστολής του προς τους χρήστες σχετικά με το κλείσιμο της Lavabit:


Φίλοι χρήστες της Lavabit,
Αναγκάστηκα να πάρω μια δύσκολη απόφαση, αφού μου έθεσαν το εξής δίλημμα: ή να γίνω συνεργός σε εγκλήματα κατά του αμερικανικού λαού ή να εγκαταλείψω ό, τι έκτισα με δέκα σχεδόν σκληρής δουλειάς και να κλείσω την Lavabit. Μετά από αρκετή σκέψη, αποφάσισα να αναστείλω τη λειτουργία της υπηρεσίας. Μακάρι να υπήρχε κάποια νόμιμη οδός που θα μου επέτρεπε να μοιραστώ μαζί σας τα γεγονότα που οδήγησαν στην απόφασή μου. Δεν υπάρχει. Νομίζω ότι δικαιούστε να γνωρίζετε τι συμβαίνει, αφού η τροπολογία υπ' αριθμόν 1 του Συντάγματος υποτίθεται ότι μου εγγυάται το δικαίωμα να μιλάω ελεύθερα σε περιπτώσεις όπως η παρούσα. Δυστυχώς, όμως, το Κογκρέσο έχει ψηφίσει νόμους που εξασφαλίζουν το αντίθετο. Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, δεν μου επιτρέπεται να μοιραστώ μαζί σας τις εμπειρίες μου κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι εβδομάδων, αν και έχω υποβάλει δύο φορές σχετικό αίτημα.

Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Έχουμε ήδη ξεκινήσει την απαιτούμενη διαδικασία η οποία θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για το Σύνταγμα στο Δ' Εφετείο. Αν κερδίσουμε τη δίκη, η ευνοϊκή απόφαση θα μου επιτρέψει να επαναλειτουργήσω την Lavabit με προφίλ αμερικανικής εταιρείας.

Η εμπειρία αυτή με δίδαξε ένα πολύ σημαντικό μάθημα, το οποίο, κατά την άποψή μου, όλοι θα πρέπει να έχουμε υπ' όψιν:

Εάν δεν κινητοποιηθεί κατάλληλα το Κογκρέσο και εάν δεν υπάρξει κάποιο ισχυρό δεδικασμένο, θα ήθελα να συστήσω ρητά σε όλους τους χρήστες του διαδικτύου, σε όποια γωνιά του πλανήτη και αν βρίσκονται, να μην εμπιστεύονται τα προσωπικά δεδομένα τους σε οποιαδήποτε εταιρεία διατηρεί φυσικούς δεσμούς με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Με εκτίμηση,

Ladar Levison
Ιδιοκτήτης και Διαχειριστής, Lavabit LLC

Υ.Γ. Η υπεράσπιση του Συντάγματος δυστυχώς κοστίζει. Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε τον δικαστικό αγώνα μας ενισχύοντας την προσπάθεια της Lavabit. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ.


Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η προστασία των προσωπικών δεδομένων και της ιδιωτικής ζωής έχει ήδη ποινικοποιηθεί, χωρίς κανείς να το γνωρίζει, και η κυβέρνηση κάνει ό, τι μπορεί για να αποκρύψει το γεγονός αυτό. 

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Η αναδημοσίευση ενυπόγραφων άρθρων και μεταφράσεων του ιστολογίου επιτρέπεται μόνο με έγγραφη ενεργή αναφορά στο ιστολόγιο, ως ένδειξη σεβασμού προς τον γράφοντα, αλλά και ως αναγνώριση, έστω και δια της αντιγραφής, πως γινόμαστε καλύτεροι...



Posted: 11 Aug 2013 12:01 PM PDT

Είναι γεγονός πως όποτε επανέρχεται στην «επιφάνεια» το όνομα Καραμανλής, κάποιοι αλλάζουν χρώμα και ελπίζουν πως η καλοστημένη προπαγάνδα θα (ξανα)λειτουργήσει για να νιώσουν οι ίδιοι καλύτερα. Πέρα από την αυτό-αποδόμησή του που πέτυχε ο Κώστας Καραμανλής μέσα από την στήριξη του Αντώνη Σαμαρά και τα συνεχή «ναι» στα μνημόνια και στους όρους υποταγής της χώρας και εξαθλίωσης του Λαού, αξίζει να προσπαθήσουμε να δούμε ποιοι κινούσαν τα νήματα της προπαγάνδας κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του και γιατί κάποιοι ήθελαν νεκρό τον Κώστα Καραμανλή.

Οι μηχανισμοί προπαγάνδας που γκρέμισαν την κυβέρνηση Καραμανλή, παίζουν το τελευταίο τους χαρτί απαξιώνοντας όχι μόνο τη δικαστική έρευνα, αλλά και όποιον τολμήσει να αναφερθεί στο παρασκήνιο τεράστιας σημασίας γεγονότων που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του Κώστα Καραμανλή. Οι συκοφάντες, έμμισθοι κλακαδόροι του συστήματος Παπανδρέου έχουν εξαπολύσει οχετό ειρωνείας για την συγχώνευση των γνωστών υποθέσεων των υποκλοπών, των πυρκαγιών κλπ γεγονότων και του σχεδίου «Πυθία».

Διαρροή της απόρρητης πρωθυπουργικής ενημέρωσης!

Γιατί κανείς δεν συζητά αυτά που κατατέθηκαν, μεταξύ άλλων φοβερών που συνέβησαν στην Ε.Υ.Π. επί ΓΑΠ, σε Δικαστήριο της Αθήνας προ 5 μηνών (περίπου) τα οποία αποκάλυψαν οι εφημερίδες «Επενδυτής» και «Η Ελλάδα αύριο» και με βάση τα οποία ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ήταν θύμα υποκλοπής και διαρροής σε αναρμόδιους, άκρως απόρρητων πληροφοριών της Ε.Υ.Π.;

Άραγε, πόσο τυχαίο μπορεί να είναι ένα γεγονός -το οποίο τονίζουμε πως κατατέθηκε σε αίθουσα Ελληνικού Δικαστηρίου και όχι σε Δικαστήριο της Μανάγκουα- μέσα από το οποίο αποκαλύπτεται η συστηματική διαρροή άκρως απόρρητων πληροφοριών από το θεσμικό όργανο (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών) προς τον πρωθυπουργό της χώρας;

Εξ όσων γνωρίζουμε, δεν έχει κινηθεί καμία ενέργεια από κάποιον αρμόδιο Εισαγγελέα! Κανείς δεν ενδιαφέρεται για ένα κύκλωμα ανθρώπων το οποίο μεθοδευμένα υπέκλεπτε και παρέδιδε σε αναρμόδια πρόσωπα, άκρως απόρρητες πληροφορίες (προφανώς μείζονος εθνικού ενδιαφέροντος) που είχαν σαν αποδέκτη τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή.
Γιατί, άραγε, δεν αποτελεί σημείο εισαγγελικής έρευνας η συγκεκριμένη παράνομη ενέργεια;
  • Μήπως επειδή εμπλέκονται -πιθανότατα- υψηλά πολιτικά πρόσωπα;
  • Μήπως επειδή εμπλέκονται -πιθανότατα- ξένες μυστικές υπηρεσίες;
  • Μήπως επειδή εμπλέκονται -πιθανότατα- άνθρωποι των Ελληνικών μυστικών υπηρεσιών;
Σαφέστατα, τόσο οι υποκλοπές, όσο και η αποκάλυψη για παρακολούθηση και σχεδιασμό δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή, όσο και γενικότερο το σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας, αποτελούν πολύ σοβαρά θέματα με τα οποία είναι υποχρεωμένη η Ελληνική Δικαιοσύνη να ασχοληθεί, να αποκαλύψει τους εμπλεκόμενους και να τους οδηγήσει (τουλάχιστον όσους από αυτούς είναι Έλληνες πολίτες γιατί με τους ξένους θα είναι πράγματι λίγο δύσκολο) στο εδώλιο του κατηγορουμένου για να δικασθούν για άκρως ειδεχθείς (προδοτικές) ενέργειες που αποσκοπούσαν στην δημιουργία ανωμαλίας στο εσωτερικό της Ελλάδας.

Όμως, η υποκλοπή και η διαρροή άκρως απόρρητων πληροφοριών της Ε.Υ.Π., οι οποίες αποστέλλονταν (και αποστέλλονται) μόνο στον πρωθυπουργό, δεν αποτελεί μείζον θέμα;

Οι μυστικές υπηρεσίες και ο ρόλος τους

Το να πιστεύει ή να θέλει κανείς να πείσει τους πολίτες, ότι οι μυστικές υπηρεσίες (τουλάχιστον εκείνες που λειτουργούν σε σοβαρά κράτη και με σοβαρή δομή και ηγεσίες) περιορίζονται μόνο στην γεωγραφική επικράτεια των χωρών τους, αν δεν είναι κακό ανέκδοτο, τότε είναι «εισαγωγή πληροφορίας» η οποία δεν μπορεί να σταθεί ούτε στη λογική, ούτε στην πραγματικότητα και γεννά πλήθος ερωτηματικών για τις σκοπιμότητες που υποκρύπτονται πίσω από εκείνους που τις διαδίδουν (συνήθως δημοσιογράφοι που έχουν ετήσια 1-2 μεγάλες αποκαλύψεις «χαμηλού βάρους», δηλαδή ακίνδυνες για το πολιτικό κατεστημένο).

Οι μυστικές υπηρεσίες σκοπό έχουν την συλλογή πληροφοριών, αλλά και την δημιουργία συνθηκών που θα ωφελήσουν τα συμφέροντα εκείνων των χωρών που εκπροσωπούν.

Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε μία καταιγίδα ειδήσεων σχετικά με τον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών. Αυτή η καταιγίδα, μάλιστα, αφορά την Ρωσία, τη Γερμανία (κατ' επέκταση ολόκληρη την Ε.Ε.), τη Λατινική Αμερική και τις ΗΠΑ. Προφανώς, οι μυστικές υπηρεσίες λειτουργούν, παρακολουθούν, παρεμβάλλονται και αν μπορούν υλοποιούν σειρά συγκεκριμένων δράσεων, πάντα για το συμφέρον των κρατών τους.

Για κάποιους, στην Ελλάδα, αυτά μπορούν να συμβαίνουν παντού, εκτός από τη χώρα μας. Δηλαδή, ισχυρίζονται ότι είναι δυνατόν αμερικανοί πράκτορες να έχουν διεισδύσει στα άδυτα της Γερμανίας, αλλά δεν είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο στην Ελλάδα...!

Αυτοί που προχωρούν σε αυτόν τον ισχυρισμό είτε είναι ηλίθιοι είτε… «βαλτοί» (και φυσικά δεν αποκλείεται να έχουν και τα δύο χαρακτηριστικά), αφού ακόμη και στις μυστικές υπηρεσίες είναι γνωστό πως ενίοτε (αν όχι πάντα) υπάρχουν «ασθενείς κρίκοι» (για λόγους οικονομικούς, προσωπικούς, πολιτικούς κ.α.) που "παίζουν" - εργάζονται για δύο ή περισσότερα «στρατόπεδα», ενώ είναι επίσης γνωστό ότι κατά πάγια τακτική υπάρχουν συγκυριακές ανταλλαγές πληροφοριών μεταξύ ξένων μυστικών υπηρεσιών για μείζονος σημασίας γεγονότα, μέσα στα πλαίσια των ενεργειών καλής θελήσεως, αλλά και μίας ευρύτερης -και πάντα άτυπης- συνεργασίας, για την δημιουργία ή την διατήρηση «διαύλων επικοινωνίας» για εξυπηρέτηση τυχόν μελλοντικών αναγκών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη βομβιστική ενέργεια στη Βοστώνη όπου αποκαλύφθηκε ότι οι Ρωσικές υπηρεσίες είχαν παράξει ανάλογη ενημέρωση -όπως έπραξαν κι εδώ- στις Αμερικάνικες υπηρεσίες. Και δεν πρέπει να μας προκαλεί καθόλου εντύπωση το γεγονός της ανάπτυξης δικτύων συλλογής πληροφοριών και ομάδων ασφαλείας από τις μεγάλες ξένες υπηρεσίες πληροφοριών για την προστασία των δικών τους αποστολών και επισήμων στο εξωτερικό ιδιαίτερα όταν υπάρχει επίσκεψη κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων…

Μέσα σε αυτό ακριβώς το μοτίβο και μέσα στα πλαίσια δημιουργίας ενός ψυχρού κλίματος λειτουργούν οι ξένες μυστικές υπηρεσίες και στην Ελλάδα, τα στελέχη των οποίων ενίοτε προσπαθούσαν να συντηρήσουν ένα ψυχροπολεμικό κλίμα μεταξύ Δύσης και Ανατολής.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια της «αγαστής» συνεργασίας και «συμμαχίας», γίνονται συχνά απόπειρες «πώλησης» τεχνολογικού εξοπλισμού προκειμένου να εξυπηρετείται η απρόσκοπτη και συνεχής παρακολούθηση της ροής πληροφοριών (μέσω λογισμικών), αλλά και σχεδιασμών και εκτέλεσης επιχειρήσεων της υπηρεσίας που αγοράζει το «προϊόν» (χαρακτηριστικό παράδειγμα για την περίπτωση της Ελλάδας, η αγορά του C4I -της αμερικανικών συμφερόντων εταιρείας SAIC- για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004).

Η απομάκρυνση Καραμανλή από τις «συμμαχικές» οδηγίες

Με την αλλαγή της Κυβέρνησης το 2004 και κυρίως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, διακρίναμε όλοι μια αλλαγή στάσης της κυβέρνησης. Έτσι, το ότι πιθανότατα οι Αμερικανοί παρακολουθούσαν κυβερνητικά στελέχη εκείνης της εποχής δεν προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση… Άλλωστε αυτό το ομολόγησε και ο ίδιος ο Πρέσβης τους (Ρις) όπως αποκάλυψαν και τα "Wikileaks".

Την ίδια περίοδο θεωρούμε ότι οι Αμερικανοί πρέπει να ήταν πολύ δυσαρεστημένοι που η Ελληνική Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή δεν στήριξε, όπως θα ήθελαν, το σχέδιο Ανάν για την επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος… Όλως τυχαίως (σε σχέση με την διαδοχή Καραμανλή) ο μόνος που υποστήριζε θερμά το σχέδιο Ανάν και την πανθομολογούμενη τουρκική επικυριαρχία που αυτό θα επέβαλε, ήταν ο Γιώργος Α. Παπανδρέου.

Τον Απρίλη του 2008, ο Κώστας Καραμανλής εκφράζοντας το αίσθημα της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού είπε το μεγάλο ΟΧΙ, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, για την ένταξη της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Είχε βέβαια προειδοποιήσει μήνες πριν τον αμερικανικό παράγοντα για την στάση του αυτή (Νίμιτς και ΣΙΑ) και οι Αμερικανοί ήταν ήδη έξαλλοι από τις αρχές του έτους (2008) όταν υπεγράφη στο προεδρικό μέγαρο της Σόφιας η συμφωνία των μετόχων και το καταστατικό της διεθνούς εταιρείας για τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης. Η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ εθεωρείτο «λίαν σημαντικό» ζήτημα για την πολιτική παρακαταθήκη του Μπους Τζούνιορ όπως άλλωστε, σύμφωνα με δημοσιεύματα, ανέφερε και ο Έλληνας Πρέσβης στις ΗΠΑ κ. Αλέξανδρος Μαλλιάς σε τηλεγράφημά του προς το ΥΠΕΞ. Λέγεται μάλιστα ότι ο έμπειρος διπλωμάτης δέχθηκε «συμβουλές» από την τότε αναπληρώτρια σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ κυρία Τζούντυ Άσλευ ότι Ελληνική αρνησικυρία «θα σήμαινε ατυχή επιλογή με συνέπειες» και προανήγγειλε την αναβολή κάθε εξέλιξης στο πρόγραμμα Visa Waiver. Υπενθυμίζουμε ότι οι ΗΠΑ τελικά αρνήθηκαν τη χορήγηση Βίζας μόνο στους Έλληνες πολίτες από όλους τους άλλους πολίτες χωρών της Ε.Ε.
Το ΟΧΙ στο Βουκουρέστι σε συνδυασμό με την επίσκεψη Καραμανλή αργότερα τον ίδιο μήνα στη Μόσχα για να συζητήσει με τον Βλαντιμίρ Πούτιν τον αγωγό "Southstream" έκανε έξαλλους τους αμερικανούς (που προωθούσαν τον αγωγό της "Nabucco") και κάποιους ευρωπαίους… Δεν συγχώρησαν ποτέ την πατριωτική (και όχι συμμαχική) στάση του τότε Έλληνα Πρωθυπουργού.

Χαρακτηριστικό είναι έγγραφο που διέρρευσε από την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Βερολίνο στις 23/4/2008 στα περίφημα "Wikileaks" και που αναφέρει πως η Γερμανία αντιλαμβάνεται την απογοήτευση των ΗΠΑ για το βέτο της Ελλάδος προς την ένταξη της «Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ. Μάλιστα οι συντάκτες του εγγράφου υπογράμμισαν ότι προσωπικώς η καγκελάριος δραστηριοποιήθηκε ιδιαίτερα τις ημέρες πριν από τη Σύνοδο για να πείσει τον Καραμανλή να βάλει νερό στο κρασί του.

Εμείς θεωρούμε ότι δεν είναι τυχαίο πως στο έγγραφο αυτό υπάρχει και μια έμμεση αναφορά για το Σκοπιανό και την ανατροπή της Κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1993.
«Τουλάχιστον μία κυβέρνηση έχει καταρρεύσει εξαιτίας του ονόματος» αναφέρει και προσθέτει «και έτσι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να είναι πολύ προσεκτική…».

Τα σκάνδαλα και η απόπειρα δημιουργίας κλίματος ανωμαλίας

Στη συνέχεια ακολούθησαν πολλά γεγονότα που κλόνισαν την τότε Κυβέρνηση όπως το θέμα της "Siemens" και η περίεργη εμπλοκή των Γερμανών τον Ιούλιο, η εμμονή κάποιων συγκεκριμένων κομματικών και δημοσιογραφικών κύκλων να βρουν σκάνδαλο στην υπόθεση Βατοπεδίου τον Σεπτέμβριο (αν και δικαστικά δεν διαπιστώθηκε ζημία του Δημοσίου και ενώ η υπόθεση βρισκόταν σε εξέλιξη πολλά χρόνια πριν) και τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς παραδόθηκε η Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις σε σχέδιο ανωμαλίας, που όπως έχουμε διαβάσει αλλά και όπως λένε κάποιοι παλιότεροι θύμιζε έντονα το ξενοκίνητο παρακράτος τον Μάιο του 1963…

Φημολογείται έντονα ότι έγινε «ο κακός χαμός» με χιλιάδες πακέτα καρτοκινητών μέσα σε λίγα λεπτά για την κινητοποίηση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων κυρίως μαθητών… Λέγεται ότι μόνο στα μέλη των 15μελών συμβουλίων των σχολείων είχαν σταλεί με μαζική αποστολή δεκαπέντε χιλιάδες SMS γεγονός που όπως λένε αρμοδιότεροι αυτή η πρωτοβουλία ξεπερνούσε κατά πολύ τις οργανωτικές δυνατότητες οποιασδήποτε ομάδας ή Κόμματος στήριξε εκείνες τις μεγάλες κινητοποιήσεις. Προφανώς οι τότε κινητοποιήσεις είχαν σχεδιαστεί από καιρό πριν για να αναπτυχθούν με την κατάλληλη ευκαιρία και αυτό συνέβη επ΄ ευκαιρία της δολοφονίας του άτυχου παιδιού.

Το γεωπολιτικό παιχνίδι για μία ισχυρή Ελλάδα

Κυριότερο όμως απ΄ όλα αυτά για την έντονη δυσαρέσκεια των αμερικανών θεωρούμε πως ήταν οι συμφωνίες και τα ανοίγματα Καραμανλή προς την Ρωσία και την Κίνα. Άλλωστε τα τηλεγραφήματα των αμερικανών πρέσβεων της Αθήνας προς την Ουάσιγκτον που αποκάλυψαν τα "Wikileaks" αλλά και οι δημόσιες δηλώσεις αμερικανών αξιωματούχων εκείνης της εποχής είναι χαρακτηριστικά.

Ιδιαίτερα τα θέματα της ενεργειακής πολιτικής, οι αμυντικές συμφωνίες για την προμήθεια ρωσικών οπλικών συστημάτων αλλά και το Δορυφορικό «Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών Διασυνοριακής Ασφάλειας κατά την Μετακίνηση Ανθρώπων και Αγαθών» της Ε.Υ.Π. με το ρώσικο λογισμικό πρέπει να ενόχλησαν πάρα πολύ τους αμερικανούς, γιατί εξυπηρετούσαν άριστα τα Εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας, την απέκοπταν από τον συνεχή έλεγχο, της έδιναν μίας ιδιαίτερη δυναμική και ανεξαρτησία σχεδιασμών, κινήσεων και αποφάσεων, άλλαζαν δραματικά τη γεωπολιτική ισορροπία στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, αποδυνάμωναν τη στρατηγική σημασία των Δαρδανελίων και της Τουρκίας, περιόριζαν την εξάρτηση της Πατρίδας μας από το πετρέλαιο, καθιστούσαν τη χώρα μας «ελεγκτή» της ροής του φυσικού αερίου προς Αλβανία και Σκόπια, οχύρωναν την Ελλάδα από περαιτέρω εισβολή κυμάτων λαθρομεταναστών και το κυριότερο καθιστούσαν την Πατρίδα μας χώρα με ειδικό γεωπολιτικό βάρος στην Ε.Ε. και στην ευρύτερη περιοχή γενικότερα.

Αυτό όμως που φοβήθηκαν περισσότερο οι αμερικανοί ήταν ότι με αυτόν τον τρόπο η Ρωσία καθίστατο και πάλι ένας δυνατός παίκτης στην παγκόσμια γεωπολιτική σκηνή. Να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι ο αγωγός "South Stream" θα συνέδεε την Ρωσία με την Ιταλία παρακάμπτοντας την Τουρκία. Θα ξεκίναγε από την Νότια Ρωσία και μέσω της Μαύρης Θάλασσας, της Βουλγαρίας (Μπουργκάς) και Ελλάδας (Αλεξανδρούπολη) θα κατέληγε στην Ιταλία, αφού θα τροφοδοτούσε μέσω Ελλάδας και τις υπόλοιπες Βαλκανικές χώρες.

Ο ύποπτος ρόλος συγκεκριμένων αμερικανών αξιωματούχων όπως του προξένου Θεσσαλονίκης Μπράιαν Χόι Λι με την «έντονη» δραστηριότητα σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα (και με έμφαση στις επαφές του με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής αλλά και τις απόπειρές του να δημιουργήσει ανθελληνικό «πυρήνα» στους Ρομά της Κομοτηνής), αλλά κυρίως του τότε βοηθού υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάθιου Μπράιζα και της τουρκικής καταγωγής συζύγου του Ζεϊνό Μπαράν έπαιξαν κατά τη γνώμη μας πολύ ειδικό και σπουδαίο ρόλο στις μετέπειτα εξελίξεις.

Για παράδειγμα η Μπαράν «εκπόνησε» το 2008 μια «μελέτη» υπό την αιγίδα του γνωστού αμερικανικού "Hudson Institute" που κοινοποιήθηκε στα μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου και ήταν ένας λίβελος κατά του Κ. Καραμανλή και της Κυβέρνησής του. Η «μελέτη» αυτή διοχετεύθηκε σε όλα τα Δυτικά Κέντρα λήψης αποφάσεων.

Η τουρκάλα δημοσιογράφος και σύζυγος του Μπράιζα ανέφερε μεταξύ άλλων στην «μελέτη» της αυτή για τις συχνές συναντήσεις Καραμανλή – Πούτιν, χαρακτήριζε τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης ως «αντιδραστικό» έργο που θα λειτουργούσε ως «γέφυρα» επιρροής της Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή, ότι η Ρωσία μέσω του τερματικού σταθμού στην Αυστρία θα αποκτούσε σημαντικές πληροφορίες για τα ενεργειακά αποθέματα της Ε.Ε. και ότι η πολιτική και οικονομική της επιρροή θα αυξανόταν κατακόρυφα ενώ θα είχε και τη δυνατότητα να διαθέτει τον πρώτο λόγο στη διαμόρφωση των τιμών παγκοσμίως.

Οι Αμερικάνοι που μάλλον είχαν αιφνιδιαστεί με τον γερμανορωσικό "Nord Stream" πανικοβλήθηκαν στην ιδέα και ενός αντίστοιχου, του "South Stream". Χαρακτηριστικό του πανικού των Αμερικανών ήταν και η έκφραση της δυσφορίας τους αυτής και δημοσίως. Ο Μπράιζα από το καλοκαίρι του 2007 σε μια προσπάθειά του να υποβαθμίσει τον Νότιο αγωγό δήλωσε ότι: «περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η αντίδραση της Ε.Ε. με όρους πολιτικής ανταγωνισμού», ενώ σε τηλεγράφημά του (17/12/2007) προς τον Έλληνα Πρέσβυ κ. Μαλία ανέφερε με τον γνωστό αμερικανικό υπεροπτικό τρόπο:
«Πρόκειται για μια ολέθρια ενέργεια του Πρωθυπουργού Καραμανλή. Δεν συνεργαζόμαστε στα ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας. Αν ναι, τότε δεν έπρεπε τουλάχιστον να μας είχατε στείλει μια προειδοποίηση; Τι συμβαίνει; Αποφάσισε η Ελλάδα να ρίξει λευκή πετσέτα ως προς τον TGI και να σφυρηλατήσει στρατηγική συνεργασία με τη Ρωσία για το φυσικό αέριο, με συνέπεια το μερίδιο της Gazprom στην αγορά φυσικού αερίου στην Ελλάδα να συνεχίσει να είναι 100%; Βρισκόμαστε σε σύγχυση»,
ενώ η υπεύθυνη εξωτερικών υποθέσεων της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα σε τηλεγράφημά της προς την Ουάσιγκτον (22/8/2008) ανέφερε:
«Μια ομάδα Ρώσων, στελέχη της αμυντικής βιομηχανίας, είναι προγραμματισμένο να επισκεφθεί την Αθήνα για να συζητήσει με Έλληνες αξιωματούχους την προμήθεια ρωσικών αρμάτων μεταφοράς προσωπικού. Τον Σεπτέμβριο η Ελληνική Βουλή αναμένεται να επικυρώσει τη συμφωνία για τον αγωγό "South Stream". Έχουμε εργαστεί ώστε να ανατρέψουμε και τις δύο αυτές αρρωστημένες κινήσεις, όμως περαιτέρω συζητήσεις με Έλληνες διπλωμάτες στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον για το θέμα θα βοηθούσαν».
Για όλα αυτά κυβερνητικά στελέχη της εποχής έκαναν πρόσφατα σχετικές αποκαλύψεις στον Τύπο για τις πιέσεις και τις νουθεσίες που εδέχθησαν από αμερικανούς αξιωματούχους της εποχής εκείνης.

Το ότι οι αμερικανοί είναι συνηθισμένοι σ΄ αυτές στις πρακτικές φαίνεται και από τις πρόσφατες αποκαλύψεις στον Τύπο για τις δημόσιες δηλώσεις τους για το θέμα της πώλησης της ΔΕΠΑ σε ρωσική εταιρεία.

Όλα τα παραπάνω όπως και άλλα γεγονότα που έλαβαν χώρα την περίοδο 2004 – 2009 έπαιξαν το δικό τους ρόλο στην αποσταθεροποίηση της Κυβέρνησης και της χώρας.
Γεγονότα, όπως η προσπάθεια αποσταθεροποίησης της ελληνικής επιχειρηματικής δραστηριότητας μέσω και απαγωγών μεγαλοεπιχειρηματιών όπως του Μυλωνά τον Ιούνιο του 2008 και του Παναγόπουλου τον Ιανουάριο του 2009, όπως η κοινωνική – εκκλησιαστική αναταραχή με την κρίση στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων που παραλίγο να εκθρονίσει και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Μακαριστό Χριστόδουλο δημιουργώντας έτσι τεράστια προβλήματα σε Εκκλησία και Πολιτεία.

Εξίσου σημαντικό είναι και το γεγονός της πτώσης του ελικοπτέρου με τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας την 11η Σεπτεμβρίου 2004 και αυτό γιατί δύο ημέρες μετά ανατινάχθηκε στο αεροδρόμιο του Καΐρου το αυτοκίνητο δύο λογιστών του Πατριαρχείου. Και αν όντως ήταν εγκληματική – δολοφονική ενέργεια μήπως επελέγη το Άγιο Όρος ως στόχος για να περαστεί και ένα μήνυμα προς την πλευρά Πούτιν που τότε το επισκεπτόταν συχνά πυκνά;

Βέβαια ήταν και οι «συμπτωματικές» φονικές και καταστροφικές πυρκαγιές του Ιουνίου και του Αυγούστου του 2007 που δεν είναι δυνατόν να έγιναν χωρίς καλά οργανωμένο σχέδιο -ακούγεται πως οι αμερικανοί αρνήθηκαν να παράσχουν βοήθεια μέσω των δορυφόρων τους χρησιμοποιώντας γελοία επιχειρήματα-, για δολοφονικές τρομοκρατικές επιθέσεις και κτυπήματα κατά της αμερικανικής πρεσβείας με εντυπωσιακό τρόπο, αλλά και για σχεδιασμό από την Τουρκία πρόκλησης «θερμού» επεισοδίου τύπου Ιμίων στο νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν νέες «γκρίζες ζώνες».

Ο πρόθυμος Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Ειδικής βαρύτητας και -φυσικά- σπουδαιότητας, είναι και η στάση της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (Γιώργος Παπανδρέου και συγκεκριμένων στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) με την εμμονή της σε θέματα όπως της «υπόθεσης» Πακιστανών, προμήθειας συστημάτων υψηλής τεχνολογίας από Ε.Δ., ΕΛ.ΑΣ., Λ.Σ., Π.Υ. και την Ε.Υ.Π., αλλά και οι αποκαλύψεις των "Wikileaks" για το ρόλο του Γιώργου Παπανδρέου που δήλωνε ευθαρσώς στους Αμερικανούς «Νιώθω πολύ κοντά σας, κάντε με μεσολαβητή σας…».

Επίσης, η στάση του ίδιου του κ. Παπανδρέου και στελεχών της Κυβέρνησής του αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους που έσπευσαν να δώσουν πλήρη «αναφορά» στον αμερικανό πρέσβη της Αθήνας (Χρυσοχοΐδης, υπουργός και σήμερα στην κυβέρνηση Σαμαρά και Μπίκας πρέσβης της κυβέρνησης Σαμαρά στην Αγγλία) για τα συμβαίνοντα στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και την Ε.Υ.Π.

Αξιομνημόνευτη είναι και η στάση, του ίδιου του Γιώργου Παπανδρέου στη συνάντησή του τον Φεβρουάριο του 2010, με τον Πούτιν στην Μόσχα (όπου ο κ. Παπανδρέου μιλούσε για πράσινη ενέργεια και κέρδισε την απέχθεια του κ. Πούτιν), σύμφωνα με δημοσιεύματα που αναφέρονται και σε σχετική επιστολή του ομογενούς Βουλευτή της Ρωσικής Δούμας και επικεφαλής της 5ης Περιφέρειας του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού κ. Ιβάν Σαββίδη.

Ιδιάζουσας σημασίας είναι και πρόσφατα δημοσιεύματα και αναλύσεις έγκυρων ξένων αναλυτών όπως του Γερμανού «γκουρού» επί των Χρηματιστηριακών Ντιρκ Μιούλερ, γνωστού και ως "Mr Dax", που στο νέο βιβλίο του, με τίτλο "Showdown" αλλά και σε πρόσφατες συνεντεύξεις του αναφέρει ξεκάθαρα ότι
«Ο Παπανδρέου ήταν η εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑ και αποστολή του ήταν με κάθε τρόπο να επιφέρει τη ρήξη στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπη… Θα πρέπει να τεθεί το ερώτημα , τι ρόλο έπαιξε ο Παπανδρέου. Για λογαριασμό ποιου έδρασε;» 
ενώ ταυτόχρονα ισχυρίζεται με απόλυτη σαφήνεια ότι το θέμα με τα ελληνικά κοιτάσματα που είναι πλουσιότατα σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο –όπως άλλωστε αποκάλυψε μόλις προχθές και ο Σαμαράς στην συνάντησή του με τον Ομπάμα- είναι γνωστό και πως το ΔΝΤ θέλει να στύψει την Ελλάδα πριν την ξεπουλήσει για τα κοιτάσματά της.

Έτσι λοιπόν εξηγείται γενικά ο τρόπος μέσω του οποίου οι ΗΠΑ έσπειραν τη διχόνοια μαζί με την κρίση στην Ευρώπη, για να «θερίσουν»… πετρέλαιο και φυσικό αέριο και πως όλως «τυχαίως» και ακριβώς στην κρισιμότατη φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Καραμανλή, αλλά και η μετέπειτα η ανάληψη της εξουσίας από τον Γιώργο Παπανδρέου και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων που οδήγησε την χώρα στην πολιτική, οικονομική και γεωπολιτική άβυσσο.

Όλα αυτά καταδεικνύουν την ύπαρξη ενός εγκληματικού σχεδίου σε βάρος των συμφερόντων της Πατρίδας μας, το οποίο ήταν πολυεπίπεδο και με κεντρικό στόχο την προσπάθεια Καραμανλή με τα ανοίγματα στα θέματα εξωτερικής πολιτικής η οποία έπρεπε να σταματήσει με κάθε τρόπο.

Η δυσαρέσκεια των «συμμάχων» μας ήταν δεδομένη, όπως δεδομένη ήταν και η παρέμβασή τους στην αποσταθεροποίηση της τότε Κυβέρνησης και της χώρας γενικότερα, αλλά και δεδομένη θεωρείται η ύπαρξη και η συμμετοχή στο σχέδιο αυτό «πρόθυμων» ιθαγενών συνεργατών. Πολιτικών και μη…

Μετά από όλα αυτά αναρωτιόμαστε:
  • Είναι μόνο οι υποκλοπές που έγιναν στη διάρκεια διακυβέρνησης της χώρας από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή;
  • Είναι μόνο η παρακολούθηση και η σχεδιαζόμενη απόπειρα δολοφονίας Έλληνα πρωθυπουργού που αποκαλύφθηκε από τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες;
  • Είναι μόνο ο «στρατηγός άνεμος» που κατέκαψε την χώρα σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο;
  • Είναι μόνο τα Δεκεμβριανά του 2008 στα οποία μετείχαν με μετέπειτα δηλώσεις τους «φοιτητές» από την Αίγυπτο, την Λιβύη και άλλες «προοδευτικές» χώρες οι οποίες αργότερα «επαναστάτησαν» με «εμπειροπόλεμα» στελέχη στο δυναμικό τους;
  • Είναι μόνο τα όσα αποκάλυψαν τα περίφημα "Wikileaks" για τα τηλεγραφήματα των αμερικανών πρέσβεων στην Αθήνα προς την Ουάσινγκτον, για την προσπάθεια των αμερικανών να σταματήσουν κάθε (ενεργειακή, αμυντική, εμπορική κ.α.) συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας αλλά και για την στρατολόγηση δυσαρεστημένων «πασόκων» υπαλλήλων των μυστικών υπηρεσιών μας που ήταν επιρρεπείς στις «διαρροές»; Και με την ευκαιρία, αλήθεια, έχει γίνει κάποια έρευνα από τον αρμόδιο Εισαγγελέα και γι αυτό το τεράστιο θέμα που μάλλον όλοι αποφεύγουν να το ακουμπήσουν και το σκεπάζουν όπως η γάτα τα σκ@@ά της;
Τα εγχώρια «εργαλεία»

Πάει καιρός από τότε που απολαμβάναμε τους χαρακτηρισμούς τύπου «Βούδας» (χαρακτηρισμός που όλως τυχαίως εμφανίσθηκε στα "Wikileaks" σε αναφορά για τον Κώστα Καραμανλή) για τον τέως πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, σε «ρεπορτάζ» εφημερίδων και τηλεπαράθυρα.
Χαρακτηρισμούς που όπως εμβρόντητοι διαπιστώσαμε μετά τις αποκαλύψεις των "Wikileaks", εφευρίσκοντο σε χαλκεία πρεσβειών και απόρρητα τηλεγραφήματα.

Προφανώς κάποιοι ταγοί της ενημέρωσης είχαν ταυτόσημη φαντασία με υπαλλήλους ξένων υπηρεσιών, που ορθότατα προάσπιζαν τα δικά τους εθνικά συμφέροντα, εις βάρος των δικών μας, όπως αποδεικνύεται σήμερα.

Η Δικαιοσύνη διαβλέπει πίσω από το σχέδιο δολοφονίας Καραμανλή, τις υποκλοπές αλλά και διάφορα άλλα «τυχαία» γεγονότα, αυτό που βιώνει σήμερα κάθε ελληνική οικογένεια στο πετσί της: Ένα στυγνό σχέδιο καταλήστευσης της χώρας, που ολοκληρώθηκε με την οικονομική της καταστροφή.

Το ποιούς θα καταδείξει η έρευνα ως φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς, δεν είμαστε σε θέση να το γνωρίζουμε. Εάν αυτό το δόλιο σχέδιο θα συνδεθεί και με την άλλη δικαστική έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη και αφορά την χάλκευση των στοιχείων για την υπαγωγή της χώρας στο μνημόνιο θα φανεί τους επόμενους μήνες.

Η ελληνική τραγωδία όμως παραμένει δεδομένη και οι πολίτες διψούν για δικαιοσύνη. Αυτός είναι και ο λόγος που μόλις έγινε γνωστή η είδηση για τις ενέργειες της Δικαιοσύνης, επήλθε τρόμος σε όσους πρωταγωνίστησαν επικοινωνιακά σε αυτή την πορεία εξαθλίωσης.
Επιστρατεύουν για ακόμα μία φορά τον κιτρινισμό και την απαξίωση της Δικαιοσύνης και το χειρότερο, την ειρωνεία και την «συνωμοσιολογία»! Όλως τυχαίως, είναι εκείνοι που χειροκροτούσαν τον Πάγκαλο όταν αποκαλούσε «γραφικούς» όσους μιλούσαν για ενεργειακό ορυκτό πλούτο της Ελλάδας, είναι οι ίδιοι που «αποκάλυπταν» τα ανύπαρκτα «σκάνδαλα» τύπου Βατοπαιδίου, είναι οι ίδιοι που σαν καλοί τελάληδες διαλαλούσαν το «ή ευρώ ή το χάος», είναι οι ίδιοι που έβλεπαν τα μνημόνια σαν μία ευκαιρία σωτηρίας…! Όλως τυχαίως είναι οι ίδιοι που συμμετείχαν (λόγω ή έργω) στον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας και επέλεγαν να αποσιωπούν τα εγκλήματα εις βάρος του Σερβικού λαού, είναι οι ίδιοι που ακόμη και σήμερα δεν καταδικάζουν τους ισλαμοφασίστες που σφάζουν τον λαό της Συρίας (με ιδιαίτερη προτίμηση τους χριστιανούς) και συνεχίζουν να αποκαλούν «αντάρτες» τους ισλαμοναζί και να στηρίζουν το δικαίωμά τους στην… δημοκρατία!

Η αντίδραση της κοινωνίας όμως πλέον είναι άμεση και σκληρή:
  • Πως τολμάτε να μας λέτε για «συνωμοσιολογίες» όταν εμείς χάνουμε τις δουλειές μας;
  • Είναι «ευφάνταστο σενάριο» η χαμένη μας αξιοπρέπεια; Η ανεργία των παιδιών μας; Τα λουκέτα στην γειτονιά μας;
  • Τολμάτε να ψελλίζετε εσείς που μας λέγατε ότι τα 45 λεπτά του πετρελαίου θέρμανσης είναι υπερβολική τιμή, όταν κατάπιατε αμάσητα τον τριπλασιασμό;
  • Έχετε το θράσος να ειρωνεύεστε εσείς που μας αφήσατε χωρίς φάρμακα, χωρίς γιατρούς, μας δηλητηριάζετε με γενόσημα την ώρα που σιωπήσατε στην ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων;
  • Μιλάτε για «συκοφαντίες» εσείς που συκοφαντούσατε εργολαβικά κάθε απεργό τα τελευταία 3 χρόνια, όταν κατά την διάρκεια της κυβέρνησης Καραμανλή, όποιος απεργούσε «είχε δίκιο»;
Η δολοφονία Καραμανλή απέτυχε, η χώρα όμως…

Κλείνοντας, θα θυμίσουμε πως όποιος πιστεύει στην τύχη, την ατυχία ή την σύμπτωση, μπορεί να ασχοληθεί με τον τζόγο. Αλλά το βέβαιο είναι πως δεν μπορεί να ασχοληθεί με την σοβαρή πολιτική, με την σοβαρή οικονομία, με τις σοβαρές μυστικές υπηρεσίες, όπου η λέξη «σύμπτωση», καταδεικνύει σύμπτωμα προβλήματος που απαιτεί άμεσης διερεύνησης και λύσης. Ειδάλλως, το διακύβευμα είναι τεράστιο.

Εξάλλου, η μηδενική σοβαρότητα, οι πρόθυμοι «χρήσιμοι ηλίθιοι», οι κομπορρημονούντες της πολιτικής, της πνευματικής και της δημοσιογραφικής ελίτ, φέρουν ακέραιη την ευθύνη για τα όσα σήμερα βιώνει η χώρα.

Και αν η δολοφονία του Καραμανλή απέτυχε, θεωρείται δεδομένο πως η δολοφονία της Ελλάδας έχει σχεδόν επιτύχει. Εκτός εάν κάποιοι αποφασίσουν να κάνουν την δουλειά για την οποία πληρώνονται από όλους τους πολίτες, οι οποίοι σήμερα οδηγούνται στο απόλυτο μηδέν και στην απόλυτη εξαθλίωση…

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Η αναδημοσίευση ενυπόγραφων άρθρων και μεταφράσεων του ιστολογίου επιτρέπεται μόνο με έγγραφη ενεργή αναφορά στο ιστολόγιο, ως ένδειξη σεβασμού προς τον γράφοντα, αλλά και ως αναγνώριση, έστω και δια της αντιγραφής, πως γινόμαστε καλύτεροι...

Διαβάστε επίσης:
Ποιους "δείχνει" το πόρισμα Ορνεράκη πίσω από το σχέδιο δολοφονίας του Κ.Καραμανλή




Posted: 11 Aug 2013 07:58 AM PDT
200.000 είναι οι Σύριοι (μουσουλμάνοι – χριστιανοί - καθολικοί κ.α.) που έχει συλλάβει η Τουρκία και τους κρατά έγκλειστους κάτω από τον καυτό ήλιο της νότιας Τουρκίας, σε αντίσκηνα με την τούρκικη ημισέληνο πάνω τους και σε κοινούς χώρους συμβιώνουν γυναίκες, γέροι και παιδιά, χωρίς ρεύμα και με κοινά μπάνια και τουαλέτες...

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με αυτούς που έχει συλλάβει η Ιορδανία. Και αυτοί κρατιούνται έγκλειστοι σε τεράστιες εκτάσεις μέσα στην έρημο, σε κοινούς χώρους, άντρες, γυναίκες, γέροι και παιδιά…

Βέβαια, γι αυτούς ούτε λόγος γίνεται για το δικαίωμα τους να ζητήσουν πολιτικό άσυλο ή να τους δοθεί ελευθερία για μετακίνηση εντός των αδελφών τους μουσουλμανικών κρατών, με την ταυτότητα των θυμάτων του πολέμου…

Οι δικοί μας παράνομοι εισερχόμενοι στην Ελλάδα και τώρα κρατούμενοι σε άριστες συνθήκες στην Αμυγδαλέζα, ξεσηκώθηκαν γιατί τα κοντέινερ, τα οποία έχουν κλιματισμό και εσωτερική τουαλέτα, τους είναι άβολα…!

Ευτυχώς που δεν υπήρχαν πολλοί Πακιστανοί – Αφγανοί κ.α. στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια που είχαμε τους μεγάλους σεισμούς, γιατί θα αρνιόταν να μένουν σε κοντέινερ, όπως επί χρόνια ζούσαν μερικοί Έλληνες σεισμόπληκτοι…

Αλλά, είναι όλοι αυτοί οι μετανάστες – λαθρομετανάστες; Είναι αθώα πλάσματα που περιπλανιούνται ανά την γη για να μπορέσουν να ζήσουν, ή πρόκειται για καιροσκόπους, τυχοδιώκτες και ατομιστές;

Ποιά η διαφορά του Λένιν, του Γκάντι, του Κολοκοτρώνη ή του Καραϊσκάκη από τους σύγχρονους φυγόμαχους μετανάστες δειλούς, τους οποίους ο Τσίπρας τόσο συμπαθεί;
Θα μπορούσε αλήθεια και ο Λένιν να εγκαταλείψει τα πιστεύω του και να ζητήσει πολιτικό άσυλο εκτός Ρωσίας, διαμένοντας και αυτός σε κάποιο αντίσκηνο, αφήνοντας τους συντρόφους του μόνους τους πίσω στην Ρωσία;
Θα μπορούσε και ο Γκάντι, να περάσει στο Πακιστάν και να κρυφτεί ως πολιτικός πρόσφυγας, εγκαταλείποντας την μάχη, όπως τώρα πράττουν οι Σύριοι, με την βοήθεια του ΣΥΡΙΖΑ;

Αν υπήρχε αριστερά στην ελληνική επανάσταση, πολύ πιθανόν να είχαν φύγει ο Κολοκοτρώνης και ο Καραϊσκάκης εκτός Ελλάδας, εγκαταλείποντας τους Έλληνες και ζητώντας πολιτικό άσυλο στην Τουρκία, ως θύματα του πολέμου, όπως τώρα κάνουν οι Σύριοι…

Κάποτε πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους και στην περίπτωση της μετανάστευσης:
Ναι, δεν πρόκειται για αθώα, άβουλα πλάσματα, όπως τα πουλιά που μεταναστεύουν άδολα για τροφή. Πρόκειται για σκεπτόμενους συνειδητοποιημενους καιροσκόπους, τυχοδιώκτες, φυγόμαχους, οι οποίοι εγκαταλείπουν την μάχη.

Ας πάρουμε το παράδειγμα του Ισραήλ με τους Παλαιστίνιους.
Οι Ισραηλίτες γύρισαν, πολέμησαν και έφτιαξαν μία πατρίδα, ενώ αντίθετα οι παλαιστίνιοι φεύγουν, εγκαταλείπουν το μέτωπο, ως δειλοί μετανάστες πρόσφυγες και δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσουν πατρίδα.

Ομοίως οι Κούρδοι με τους Σύριους.
Οι μεν Κούρδοι ατελείωτα χρόνια τώρα πολεμούν εναντίων τριών κρατών, ενώ αντίθετα οι Σύριοι (ένας σημαντικός αριθμός) μετά από δύο χρόνια πολέμου έχουν εγκαταλείψει την πατρίδα τους ως φυγόμαχοι – μετανάστες και ψάχνουν στέγη στου εχθρού τους τα αντίσκηνα, περιμένοντας ως καιροσκόποι την λήξη του πολέμου για να ταυτιστούν με τον νικητή.

Όσο και αν κάποιοι εξακολουθούν να βλέπουν τους μετανάστες ως θύματα, αυτό δεν αλλάζει την πραγματικότητα.
Ευτυχώς που υπάρχουν πάντα σε όλα τα έθνη οι άξιοι που μένουν πίσω και πολεμούν για την αξιοπρέπεια την δική τους αξιοπρέπεια, αλλά και για την αξιοπρέπεια των προδοτών συμπατριωτών τους οι οποίοι ως φυγόμαχοι μετανάστες ζητούν άσυλα στις Αμυγδαλέζες, έχοντας συμπαραστάτες την ουτοπική αριστερά.

Τον κόσμο τον αλλάζουν προς το καλύτερο αυτοί που μένουν και πολεμούν και σε αυτούς θα έπρεπε να αποδίδουμε τιμές και τίτλους τιμής. Όχι στους φυγόμαχους δειλούς δήθεν προοδευτικούς μετανάστες τύπου Αμυγδαλέζας.

Ο κτηνοτρόφος από την Κρήτη


Posted: 11 Aug 2013 07:30 AM PDT
Εκεί που μας χρωστάγανε...

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

Ασχοληθήκαμε με την υπόθεση της σύλληψης στη Χίο δύο υπηκόων Τουρκίας για απόπειρα εισαγωγής όπλων από τη χώρα μας στην Τουρκία. Μάλιστα, έπειτα από αυτήν την περίεργη υπόθεση, ο Ελληνας υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Δένδιας, σύμφωνα με το Πρακτορείο Ανατολή, φέρεται να συμφώνησε να έλθει στην Ελλάδα ομάδα Τούρκων αξιωματούχων της ΜΙΤ και της Αντιτρομοκρατικής για να εποπτεύσει τις επιχειρήσεις των ελληνικών αρμόδιων υπηρεσιών εναντίον της οργάνωσης Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο (DHKP-C), στην οποία ανήκουν οι συλληφθέντες.

Προτού αναφερθούμε στο θέμα της σύλληψης και πάλι στη Χίο ενός Γερμανού υπηκόου, που έκανε επιθετική κατασκοπία εις βάρος της Ελλάδος επ' ωφελεία της Τουρκίας, θα μοιραστούμε με τους αναγνώστες μας την εξής απορία: Αφού ειδικά ο κ. Δένδιας είναι αυτός που γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον την εμπλοκή της Τουρκίας και του Γκιουλέρ στο σχέδιο ισλαμοποίησης της Ελλάδας, γιατί δεν είπε το εξής απλό:

«Ναι, δέχομαι να έλθει η ομάδα της ΜΙΤ και της Αντιτρομοκρατικής στην Ελλάδα, υπό την προϋπόθεση η τουρκική κυβέρνηση να δεχτεί ομάδα Ελλήνων αξιωματικών να εγκατασταθεί στην Τουρκία για να ελέγχει τη δράση των κυκλωμάτων που προωθούν λαθρομετανάστες στην Ελλάδα, καθώς και την εφαρμογή της συμφωνίας επαναπροώθησης όλων των λαθρομεταναστών, που μας στέλνει ο κ. Γκιουλέρ, μια συμφωνία που έχει υπογράψει η Τουρκία και αρνείται να εφαρμόσει!»

Σημειώνοντας ότι τέτοιες ενέργειες πλήττουν βάναυσα την εθνική κυριαρχία της πατρίδας μας, να πάμε στην υπόθεση του Γερμανού ο οποίος επί δύο και πλέον χρόνια, εγκατεστημένος στη Χίο, που μέχρι και οι πέτρες γνωρίζουν ότι είναι ο πρώτος στόχος των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, δρούσε κάτω από τη μύτη των ελληνικών υπηρεσιών, οι οποίες, σπαρασσόμενες από τον κομματισμό και τον παραγοντισμό, αποκάλυψαν την υπόθεση μάλλον κατόπιν εορτής!

Οσον αφορά το «έργο» του Γερμανού κατασκόπου, μπορεί να χαρακτηριστεί εξόχως επιθετικό, αφού είχε ως στόχο την πλήρη καταγραφή με σκοπό και τη στοχοποίηση όλων των μονάδων των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων που εδρεύουν στο μαρτυρικό νησί, αλλά και των σημαντικότερων πολιτικών στόχων, όπως καίρια δημόσια κτίρια, μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, εγκαταστάσεις επικοινωνιών κ.λπ.
Δηλαδή, με απλά λόγια, ο Γερμανός κατάσκοπος κατέγραψε τους στόχους, για να ακολουθήσει η στοχοποίηση από την τουρκική πολεμική αεροπορία, το πυροβολικό, τα επιθετικά ελικόπτερα, τις δυνάμεις ανορθόδοξου πολέμου και καταδρομών!

Για όσους αναρωτιούνται ποιο είναι το επόμενο βήμα, να τους ενημερώσουμε ότι είναι το πάτημα της σκανδάλης, για να ακολουθήσει η καταστροφή των στόχων και στη συνέχεια η απόβαση και κατάληψη του νησιού.
Ναι, έτσι ακριβώς και δεν υπάρχει δόση υπερβολής για όσους μέχρι σήμερα έβρισκαν υπερβολικές σχετικές αναφορές που κάναμε για την απειλή στο Αιγαίο. Τώρα υπάρχουν και οι αποδείξεις.

Για όσους βρεθούν να πουν ότι δουλειά των μυστικών υπηρεσιών είναι να κάνουν κατασκοπία και ότι το ίδιο κάνουν και οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες, να υπογραμμίσουμε ότι ακόμα και στην περίπτωση που γίνεται κάτι τέτοιο, η Ελλάδα έχει ιερή υποχρέωση να το κάνει, γιατί είναι δικαίωμά της να προστατεύσει την επικράτειά της και να αμυνθεί, ενώ η πράξη της Τουρκίας έχει σαφώς επιθετικό χαρακτήρα και γίνεται για να καταστήσει τα επιθετικά της σχέδια για κατάληψη ελληνικών νησιών πιο εύκολα εφαρμόσιμα!

Τέλος, αφού αναφερθούμε στην άκρως απαράδεκτη κίνηση του κ. Δένδια να συμπεριφερθεί ως ένοχος απέναντι στον εγκληματία Γκιουλέρ (ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του Αρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ), που εφαρμόζει σχέδιο ισλαμοποίησης της Ελλάδας μέσω της λαθρομετανάστευσης, την οποία συντονίζει, και να δεχτεί εποπτικό ρόλο Τούρκων αξιωματούχων στην Ελλάδα, να υπενθυμίσουμε κάτι που ίσως διέφυγε της προσοχής των αρμοδίων!

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Ομπάμα ακύρωσε προγραμματισμένη συνάντησή του με τον πρόεδρο της Ρωσίας κ. Πούτιν στη Σύνοδο των G-20 επειδή η Ρωσία παραχώρησε για ανθρωπιστικούς λόγους πολιτικό άσυλο ενός έτους στον Σνόουντεν, συνεργάτη των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.
Δηλαδή, για μια μη επιθετικού χαρακτήρα ενέργεια της Ρωσίας οι ΗΠΑ απάντησαν πολιτικά σε κορυφαίο επίπεδο.

Η Ελλάδα, αντί να σηκώσει διεθνώς το θέμα της επιθετικής κατασκοπίας της Τουρκίας, αναδεικνύοντας το ζήτημα της απειλής και τα επιθετικά σχέδια των Τούρκων για το Αιγαίο, παγώνοντας παράλληλα τις συνόδους κορυφής και τα κοινά υπουργικά συμβούλια με την Τουρκία μέχρι να δείξει εμπράκτως ότι παραιτείται των επιθετικών σχεδίων και ενεργειών, συμπεριφέρθηκε ραγιαδίστικα, προσφέροντας στην ουσία γην και ύδωρ με την απαράδεκτη συμφωνία Δένδια – Γκιουλέρ.

Αναρωτιέται κανείς, δεν αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση ότι με τέτοιες ενέργειες πλήττονται καίρια τα εθνικά μας συμφέροντα, ενώ δίνεται διεθνώς η εντύπωση ότι η Ελλάδα στην ουσία δεν θέλει να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της στο Αιγαίο;



Posted: 11 Aug 2013 05:05 AM PDT
Στα όνειρα μου έρχεται συχνά η μακρινή φωνή της μάνας τρελής στους έρημους δρόμους(1) και με ρωτάει με παράπονο αν κλαίνε ακόμα τα ματοπήγαδα (2). Με ρωτάει για κάποιους πραγματικούς ήρωες του ποδοσφαίρου. Ήταν παιδιά της γης του Πόντου. Δεν έπαιξαν πότε σε μεγάλες οργανώσεις. Δε λατρεύτηκαν ποτέ ως θεοί από το αφιονισμένο πλήθος, δεν είδαν ποτέ τους οπαδούς να γεμίζουν πλατείες και να κλείνουν δρόμους για να εκδηλώσουν την εθνική υπερηφάνεια τους (τι χυδαίες που φαίνονται, ορισμένες φορές, οι λέξεις).

Οι ήρωες (αν ακόμα έχουν, ακόμα, νόημα οι λέξεις) της ομάδας "Πόντος" ήταν καθηγητές, μαθητές και απόφοιτοι του κολεγίου Ανατολία (3) της Μερζιφούντας .

Οι μαθητές αποφασίσαν να τιμήσουν τη φανέλα τους και γι αυτό, παρά την τρομοκρατία και τις απειλές των Κεμαλικών, αγωνίστηκαν με εμφάνιση που θυμίζει τη γαλανόλευκη (άσπρες και γαλάζιες ρίγες) και στη μέση το γράμμα Π. Αυτό θα αποτελέσει τη βασική κατηγορία των Κεμαλικών, οι οποίοι θα οδηγήσουν τους Έλληνες αθλητές στο "δικαστήριο" με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας (12 Φεβρουαρίου 1921) και τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου θα απαγχονιστούν στην Αμάσεια (4).

Η μάνα τρελή στους έρημους τους δρόμους με ρωτάει απεγνωσμένα αν μιλάνε για αυτούς τους ήρωες του ποδοσφαίρου και της πατρίδας στις δεκάδες τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Μήπως αναφέρουν ένα μονόστηλο οι δεκάδες αθλητικές εφημερίδες ή τους μνημονεύουν όλα εκείνα τα τέρατα της μνήμης, που θυμούνται ακόμα και το δευτερόλεπτο που σημειώθηκε κάποιο γκολ, σε κάποιον αγώνα, πριν τριάντα χρόνια (ήταν, βλέπετε, πολύ σοβαρό γεγονός για τη μετέπειτα ζωή τους).

Μήπως κάποια κινηματογραφική ταινία; κάποιο βιβλίο; ή έστω κάποιο τραγουδάκι τους αναφέρει;Κατεβάζω ντροπιασμένος το κεφάλι μου.

Μου λέει και μου ξαναλέει τα ονόματα, μήπως και τα έχω ακούσει σε κάποια ιαχή των φιλάθλων

Γ. Θεοχαρίδης,
Χ. Γεωργίου,
Α. Συμεών,
Α. Παυλίδης,
Σ. Ανανιάδης

Κατεβάζω ακόμα πιο ντροπιασμένος το κεφάλι μου. Τότε εκείνη ανεβάζει το τόνο της φωνή της και ωρύεται: "Τι ηρωικότερο έχει να επιδείξει το Ελληνικό και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο απ αυτούς τους ήρωες; Καλά οι ξένοι, αλλά τι θα πείραζε, όλες τις ελληνικές ομάδες, να αγωνιστούν για μία μόνο αγωνιστική, με ένα περιβραχιόνιο με το γράμμα Π;

Κατεβάζω και άλλο το κεφάλι μου. Κάθε 19 Μαΐου, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων, θα ξανάρθει η μάνα τρελή στους έρημους τους δρόμους και με τον αλαφροήσκιωτο τρόπο της θα με ξαναρωτήσει: "γιατί κλαιν τα ματοπήγαδα;" και ακόμα δεν έχω βρει απάντηση. Μήπως κανένας από σας γνωρίζει; Τι είδανε και κλαίνε αυτά τα πεγαδομάτε;

Σημειώσεις(1) στίχος από το ποίημα στο Νίκο Ε… 1949 (Παρενθέσεις), του Μανόλη Αναγνωστάκη.(2) κλαίν τα πεγαδομάτε (: ματοπήγαδα, τα στόμια των πηγάδιων) στίχος από τον ιερότερο θρήνο του Ελληνισμού: το "Τσάμπασιν" (Πόντος).

(3) Το Αnatolia college in Merzifon ιδρύθηκε το 1886. Το 1924 διέκοψε τη λειτουργία στη Μερζιφούντα και μεταφέρθηκε στη Θεσαλλονίκη, όπου και λειτουργεί ως και σήμερα. Η Μερζιφούντα (Μερζιφώνη, Ηλιούπολις) αναφέρεται από τον Στράβωνα για τα περίφημα ιαματικά λουτρά της.Χτίστηκε το 222 π.Χ., στα ερείπια της πόλης Φαζιμούντας, ανάμεσα στους ποταμούς Σκύλακα και Άλυ. Πολλοί τη θεωρούν και ως τη γενέτειρα της Αγίας Βαρβάρας.
(4) Πρόκειται για την πατρίδα του αρχαίου Έλληνα γεωγράφου Στράβωνα (63π.Χ – 23μ.Χ)

Γιώργος Δαμιανός

Πρόταση του ιστολογίου: Ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος να γίνεται πάντα αυτή την ημερομηνία σε ένδειξη τιμής και εις τη μνήμη αυτών των ανθρώπων που τοποθέτησαν τα ιδανικά τους αλλά και την αγάπη τους για τον αθλητισμό παραπάνω και από την ίδια τους τη ζωή...



Posted: 11 Aug 2013 03:06 AM PDT
Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ καταγράφουν μόνο τους δηλωμένους ανέργους και όχι τους αδήλωτους. Καταγράφουν μόνο ένα μεγάλο κομμάτι του ιδιωτικού τομέα και όχι τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αγρότες, τους αλιείς.

Ένα από τα πιο εμφαντικά χαρακτηριστικά της θέσης που βρίσκεται η χώρα είναι η διαπίστωση ότι η διαρκώς κλιμακούμενη αύξηση του αριθμού των ανέργων έχει πάψει πλέον να αποτελεί είδηση από αυτές που ξαφνιάζουν και εξεγείρουν.

Τα στοιχεία για την ανεργία, που δίνει η ΕΛΣΤΑΤ, κάθε φορά είναι χειρότερα από τα προηγούμενα. Μέσα σε πέντε χρόνια, το ποσοστό της επίσημης ανεργίας έχει τετραπλασιαστεί. Από το 7,3% του Μαΐου του 2008, έφθασε στο θηριώδες 27,6% του ίδιου μήνα, φέτος.

Η αύξηση αυτή είναι μακράν η μεγαλύτερη στις χώρες της Ευρωζώνης, όπως άλλωστε και ο ποσοστιαίος αριθμός. Τα επιμέρους νούμερα είναι συνταρακτικά! Ο συνολικός αριθμός των ανέργων πλησιάζει το 1,5 εκατομμύριο, ενώ δύο στους τρεις νέους έως και 24 ετών είναι εκτός παραγωγικής διαδικασίας! Κι όμως, η εικόνα αυτή δεν αποδίδει την πραγματικότητα. Διότι η πραγματικότητα είναι ακόμη χειρότερη!

Στη χώρα αυτή, οι φορείς της πολιτικής εξουσίας, ιδιαίτερα τα τελευταία 15-20 χρόνια, συνηθίζουν να διαστρεβλώνουν το πραγματικό νόημα των λέξεων και των εννοιών, ή ακόμη και να εφευρίσκουν νέες. Το κωμικοτραγικό «0+0=14%» της εποχής Μητσοτάκη φαντάζει πταίσμα μπροστά στα όσα ακολούθησαν.

Επί κυβερνήσεων Σημίτη, η ελληνική κοινωνία έμαθε ότι «ενοικιάζονται εργαζόμενοι». Εμαθε ότι υπάρχει και «ελαστική εργασία». Εμαθε επίσης τη λέξη «απασχολησιμότητα». Ο εργαζόμενος έγινε «απασχολήσιμος». Δηλαδή, κάποιος που μπορεί να απασχολείται. Αλλά μπορεί και όχι.

Η ΕΛΣΤΑΤ δίνει στοιχεία με βάση τις ευρωπαϊκές νοοτροπίες για το τι είναι εργαζόμενος και τι άνεργος. Αυτό νομιμοποιείται να κάνει. Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική.

Τα στοιχεία της καταγράφουν μόνο τους δηλωμένους ανέργους και όχι τους αδήλωτους. Καταγράφουν μόνο ένα μεγάλο κομμάτι του ιδιωτικού τομέα και όχι τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αγρότες, τους αλιείς.

Τα στοιχεία καταγράφουν τους απασχολουμένους έστω και μία μέρα τη βδομάδα ως εργαζομένους. Δεν περιλαμβάνουν τους στρατιώτες και τους φοιτητές. Και, επιτέλους, δεν νοούν την εργασία σαν αυτό που αυτονόητα εννοούν όλοι οι Ελληνες: τουλάχιστον πέντε μέρες τη βδομάδα, τουλάχιστον 25 ώρες.

Ανεργία είναι και να μην παίρνεις τα στοιχειώδη για να ζήσεις. Να υποαπασχολείσαι. Αυτή, όμως, η πραγματική ανεργία δεν υπάρχει στις έντεχνα μαστορεμένες νόρμες της ευρωπαϊκής κεφαλαιοκρατίας, που κυβερνάει και εντέλλεται τις ελληνικές στατιστικές αρχές.

Εμείς, όμως, δεν μπορούμε να κοροϊδεύουμε τον ελληνικό λαό. Και πρέπει να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους.




Posted: 11 Aug 2013 02:35 AM PDT
Η κυβέρνηση της Άνγκελα Μέρκελ αναγκάζει τη Νότια Ευρώπη να κάνει βαθιές μεταρρυθμίσεις, ενώ ταυτόχρονα αρνείται την ευθύνη για τις συνέπειες της πολιτικής της για την κρίση. Η Γερμανία διακινδυνεύει μια ιστορική αποτυχία με την κοντόφθαλμη αντιμετώπιση της κρίσης, γράφει ο Γιούργκεν Χάμπερμας στο Spiegel.

Υπό τον ικετευτικό τίτλο «Εμείς οι Γερμανοί δεν θέλουμε μια γερμανική Ευρώπη», ο  Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αρνήθηκε πρόσφατα σε ένα δοκίμιο που δημοσιεύθηκε ταυτόχρονα σε εφημερίδες στη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία, την Πολωνία, την Ιταλία και την Ισπανία, ότι η Γερμανία επιδιώκει έναν πολιτικό ηγετικό ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Σόιμπλε, ο οποίος μαζί με την υπουργό Εργασίας Ούρσουλα φον ντερ Λέγιεν, είναι το μόνο εναπομείναν μέλος του υπουργικού συμβουλίου της Καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ που μπορεί να χαρακτηριστεί ως «Ευρωπαίος» στη μούχλα της Δυτικής Γερμανίας, ξέρει καλά τι λέει. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι ένας ρεβιζιονιστής που επιδιώκει να αντιστρέψει την ενσωμάτωση της Γερμανίας στην Ευρώπη, καταστρέφοντας έτσι τη βάση για τη σταθερότητα της μεταπολεμικής τάξης. Γνωρίζει το πρόβλημα ότι οι Γερμανοί θα πρέπει να φοβούνται κάτι τέτοιο.
Μετά την ίδρυση της γερμανικής αυτοκρατορίας το 1871, η Γερμανία ανέλαβε μια καταστροφική και εν μέρει ηγεμονική θέση, η οποία, σύμφωνα με τα λόγια του αποθανόντος ιστορικού Ludwig Dehios, ήταν «πολύ αδύναμη για να κυριαρχήσει στην ήπειρο, αλλά πολύ ισχυρή για να ευθυγραμμιστεί». Και αυτό βοήθησε να ανοίξει το δρόμο για τις καταστροφές του 20ού αιώνα. Χάρη στην επιτυχημένη μεταπολεμική ευρωπαϊκή ενοποίηση, τόσο η διαιρεμένης Γερμανία όσο και η ενωμένη Γερμανία εμποδίστηκαν από το να σκοντάψουν στο ίδιο, παλιό δίλημμα. Είναι σαφώς προς το συμφέρον της Γερμανίας το ότι η κατάσταση παραμένει η ίδια. Αλλά δεν έχει αλλάξει η κατάσταση;
Ο Σόιμπλε αντιδρά σε μια τρέχουσα απειλή. Είναι αυτός που πιέζει μέσω της πεισματικής πορείας της Μέρκελ στις Βρυξέλλες και ο οποίος μπορεί να αισθάνεται τις ρωγμές που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη διάλυση του πυρήνα της Ευρώπης. Είναι αυτός που, κατά τη συνάντηση με τους Υπουργούς Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης, συναντά την αντίσταση των «δικαιούχων χωρών» κάθε φορά που εμποδίζει να επιφέρουν οι ανανεωμένες προσπάθειες μια αλλαγή στην πολιτική. Η απόφραξη της τραπεζικής ένωσης, η οποία θα αμοιβαιοποιούσε το κόστος που συνδέεται με την εκκαθάριση προβληματικών τραπεζών, είναι μόνο το πιο πρόσφατο παράδειγμα.
Ο Σόιμπλε δεν παρεκκλίνει ούτε ένα χιλιοστό από τη γραμμή της καγκελαρίου, ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι δεν θα επιβαρυνθούν περισσότερο από όσο ακριβώς προβλέπουν οι δεσμεύσεις δανεισμού που χρειάζονται οι αγορές για τη διάσωση του ευρώ – και που  έχουν λάβει πάντα, ως συνέπεια μιας ανοιχτά φιλικής προς τους επενδυτές «πολιτικής διάσωσης». Φυσικά, αυτή η σταθερά που επιδιώκεται δεν αποκλείει μια χειρονομία των € 100 εκατ. για δάνεια προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, τα οποία ο πλούσιος θείος από το Βερολίνο παρέδωσε πρόσφατα στα πληγέντα ξαδέλφια στην Αθήνα από το θησαυροφυλάκιο της εθνικής τράπεζας.

Ένα διπρόσωπο παιχνίδι
Το γεγονός είναι ότι η κυβέρνηση Μέρκελ επιβάλει το αμφιλεγόμενο πρόγραμμα της για την κρίση στη Γαλλία και τις «χώρες του Νότου», ενώ η αγοραστική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) παρέχει μη αναγνωρισμένη υποστήριξη. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, η Γερμανία αρνείται την πανευρωπαϊκή ευθύνη για τις επιπτώσεις της πολιτικής της για την κρίση -μια ευθύνη που αναλαμβάνει σιωπηρά με την αποδοχή (μερικοί θα έλεγαν κάτι απόλυτα φυσιολογικό) του ρόλο της ως ηγετική δύναμη. Αρκεί να σκεφτούμε τη φρικτή ανεργία των νέων στη Νότια Ευρώπη ως μία από τις συνέπειες της πολιτικής λιτότητας που επηρεάζει περισσότερο τα πιο αδύναμα μέλη αυτών των κοινωνιών.
Υπό αυτό το πρίσμα, το μήνυμα «δεν θέλουμε μια γερμανική Ευρώπη» μπορεί επίσης να ερμηνευθεί με λιγότερο ευνοϊκό τρόπο, δηλαδή ότι η Γερμανία παραμελεί τις ευθύνες της. Τυπικά, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο λαμβάνει αποφάσεις με ομοφωνία. Ως ένα από τα 18 μέλη της Νομισματικής Ένωσης μόνο, η Μέρκελ μπορεί να ακολουθήσει ανεπιφύλακτα τα εθνικά συμφέροντα, ή τουλάχιστον αυτά που πιστεύει ότι είναι τέτοια. Η γερμανική κυβέρνηση αντλεί όφελος από την οικονομική κυριαρχία της χώρας, και μάλιστα ένα δυσανάλογα μεγάλο όφελος, για όσο χρονικό διάστημα οι συνεργάτες της δεν αρχίσουν να αμφισβητούν την πολιτικά φιλόδοξη πίστη των Γερμανών στην Ευρώπη.
Αλλά πώς μπορεί μια χειρονομία ταπεινότητας να φαίνεται αξιόπιστη, δεδομένης της εμφάνισης μιας πολιτικής που επωφελείται ανεπιφύλακτα από την οικονομική και δημογραφική υπεροχή της χώρας; Όταν, για παράδειγμα, οι αυστηρότεροι νόμοι για τις εκπομπές της νεόπλουτης επίδειξης των σεντάν πολυτελείας – εξ ολοκλήρου στο πνεύμα της απομάκρυνσης της ομοσπονδιακής κυβέρνησης από την πυρηνική ενέργεια και της προσπάθειας για πράσινη ενέργεια – απειλούν να επηρεάσουν αρνητικά τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, η ψηφοφορία στην Βρυξέλλες αναβάλλεται, μετά την παρέμβαση της καγκελαρίου, μέχρι το λόμπι να ικανοποιηθεί ή να τελειώσουν οι βουλευτικές εκλογές. Μου φαίνεται ότι το άρθρο του Σόιμπλε απευθύνεται στις απογοητεύσεις που προκαλούνται από το διπρόσωπο παιχνίδι του Βερολίνου στους ηγέτες των άλλων κρατών της ευρωζώνης.

Πλασματική εθνική κυριαρχία
Στο όνομα των επιταγών της αγοράς στις οποίες δεν υφίσταται καμία απολύτως εναλλακτική λύση, μία όλο και πιο απομονωμένη γερμανική κυβέρνηση επιβάλει σκληρές  πολιτικές λιτότητας στη Γαλλία και στις χώρες της ευρωζώνης που έχουν εγκλωβιστεί στην κρίση. Σε αντίθεση με την πραγματικότητα, προϋποθέτει ότι όλα τα μέλη της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης μπορούν να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις σχετικά με τη δημοσιονομική και οικονομική πολιτική. Αναμένεται να «εκσυγχρονίσουν» τη διοίκησή τους και την οικονομία τους και να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους μόνες τους – και εάν είναι απαραίτητο με δάνεια βοήθειας από το ταμείο διάσωσης.
Αυτή η πλασματική εθνική κυριαρχία είναι βολική για τη Γερμανία, γιατί γλιτώνει τον ισχυρότερο εταίρο από την υποχρέωση να λαμβάνει υπόψη τις αρνητικές συνέπειες που μπορεί να έχουν ορισμένες πολιτικές για τους ασθενέστερους εταίρους. Πρόκειται για μια κατάσταση για την οποία ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας πρόεδρος Μάριο Ντράγκι προειδοποίησε πριν ένα περίπου χρόνο, λέγοντας ότι «δεν είναι ούτε βιώσιμο ούτε θεμιτό για τις χώρες, να συνεχίσουν τις εθνικές πολιτικές που μπορούν να προκαλέσουν οικονομική ζημία στους άλλους» (Die Zeit, 30 Αυγ. 2012) .
Αξίζει να επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά: οι υποβαθμισμένες συνθήκες υπό τις οποίες η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση λειτουργεί σήμερα είναι το αποτέλεσμα ενός ελαττωματικού σχεδιασμού, του ότι δηλαδή η πολιτική ένωση δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Γι' αυτό το να πιέζουμε τα προβλήματα στους ώμους των χωρών που μαστίζονται από την κρίση με τη χρηματοδότηση πιστωτικών δεν είναι η απάντηση. Η επιβολή των πολιτικών λιτότητας δεν μπορεί να διορθώσει τις υφιστάμενες οικονομικές ανισορροπίες στη ζώνη του ευρώ. Η εξομοίωση των διαφορετικών επιπέδων παραγωγικότητας μεσοπρόθεσμα θα μπορούσε μόνο να αναμένεται από μια κοινή, ή τουλάχιστον στενά συντονισμένη, δημοσιονομική, οικονομική και κοινωνική πολιτική. Και αν εμείς, στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια των αντισταθμιστικών πολιτικών, δεν επιθυμούμε να μετατραπούμε εντελώς σε μια τεχνοκρατία, θα πρέπει να ρωτήσουμε το λαό τι σκέφτεται για ένα δημοκρατικό πυρήνα της Ευρώπης. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε το γνωρίζει αυτό. Το δηλώνει σε συνεντεύξεις του SPIEGEL, οι οποίες όμως δεν έχουν συνέπειες για την πολιτική συμπεριφορά του.
Η ευρωπαϊκή πολιτική έπεσε σε μια παγίδα που ο πολιτικός κοινωνιολόγος Claus Offe έχει αναδείξει: αν δεν θέλουμε να εγκαταλείψουμε τη νομισματική ένωση, η θεσμική μεταρρύθμιση, η οποία απαιτεί χρόνο, είναι αναγκαία και μη δημοφιλής. Γι' αυτό οι πολιτικοί που ελπίζουν να επανεκλεγούν αναζητούν άμεσες λύσεις. Η γερμανική κυβέρνηση, ειδικότερα, έχει μια διπλή δέσμευση, διότι έχει ήδη αναλάβει την πανευρωπαϊκή ευθύνη μέσω των ενεργειών της. Είναι επίσης η μόνη κυβέρνηση που μπορεί να πάρει μια πολλά υποσχόμενη πρωτοβουλία για ένα βήμα προς τα εμπρός – και θα πρέπει να επιδιώκει την υποστήριξη της Γαλλίας για μια τέτοια διαδικασία. Εξάλλου, δεν είναι ένα ασήμαντο έργο, αλλά ένα έργο στο οποίο οι πλέον εξέχοντες πολιτικοί της Ευρώπης έχουν επενδύσει τις καλύτερες προσπάθειές τους, για περισσότερο από μισό αιώνα.

Οι πολιτικοί θα πρέπει να είναι ειλικρινείς
Από την άλλη πλευρά, τι ακριβώς σημαίνει «αντιλαϊκό»; Αν μια πολιτική λύση είναι λογική, θα πρέπει να είναι λογικό να ζητήσουν από ένα δημοκρατικό εκλογικό σώμα να την αποδεχθεί. Και όταν πρέπει κάποιος να το κάνει αυτό, πριν από τις κοινοβουλευτικές εκλογές; Οτιδήποτε άλλο είναι συγκαταβατική εξαπάτηση. Είναι πάντα λάθος να υποτιμούμε και να ζητάμε πολύ λίγα από τους ψηφοφόρους. Θεωρώ ότι είναι μια ιστορική αποτυχία των πολιτικών ελίτ στη Γερμανία, αν συνεχίσουν να κλείνουν τα μάτια τους και να συμπεριφέρονται σαν να πρόκειται για συνηθισμένες δουλειές – δηλαδή, εάν επιμένουν στην κοντόφθαλμη λογομαχία τους για τα ψιλά γράμματα πίσω από κλειστές πόρτες, η οποία είναι η τρέχουσα προσέγγιση.
Αντ' αυτού, οι πολιτικοί θα πρέπει να είναι ειλικρινείς με τους ολοένα και πιο ανήσυχους πολίτες, που δεν έχουν αντιμετωπίσει ποτέ σημαντικά ευρωπαϊκά θέματα. Θα πρέπει να αναλάβουν ηγετικό ρόλο σε μια αναπόφευκτα πολωτική διαμάχη σχετικά με τις εναλλακτικές λύσεις, καμία από τις οποίες δεν είναι διαθέσιμη δωρεάν. Και δεν θα πρέπει πλέον να παραμένουν σιωπηλοί σχετικά με τις αρνητικές συνέπειες αναδιανομής, τις οποίες οι «δωρήτριες χώρες», για το δικό τους μακροπρόθεσμο συμφέρον, θα πρέπει να αποδεχθούν βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα, ως τη μόνη εποικοδομητική λύση για την κρίση.
Γνωρίζουμε την απάντηση της Άνγκελα Μέρκελ: ληθαργικά ενθουσιώδης. Η δημόσια περσόνα της φαίνεται να στερείται κανονιστικού πυρήνα. Δεδομένου ότι η ελληνική κρίση ξέσπασε το Μάιο του 2010 και οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ έχασαν τις εκλογές του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, έχει εξαρτήσει καθένα από τα προσεκτικά βήματά της στον οπορτουνισμό για την παραμονή της στην εξουσία. Από τότε, η έξυπνη καγκελάριος πραγματοποιεί ελιγμούς με καθαρό μυαλό, αλλά χωρίς αναγνωρίσιμες αρχές, και, για δεύτερη φορά, στερεί από τις  ομοσπονδιακές εκλογές κάθε αμφιλεγόμενο θέμα, για να μην αναφέρουμε την προσεκτικά απομονωμένη ευρωπαϊκή πολιτική της. Μπορεί να διαμορφώσει την ατζέντα, γιατί η αντιπολίτευση, αν πίεζε για το θέμα της Ευρώπης, θα δεχόταν χτύπημα από το ρόπαλο τους «χρέους της Ένωσης» – από τους ίδιους ανθρώπους που δεν θα μπορούσαν παρά να συμφωνήσουν αν ποτέ έλεγαν κάτι.
Η Ευρώπη βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και η πολιτική εξουσία πηγαίνει σε όποιον αποφασίζει σχετικά με την αποδοχή ή την αδειοδότηση των θεμάτων που θα συζητηθούν από το λαό. Η Γερμανία δεν χορεύει. Έχει  αποκοιμηθεί πάνω σε ένα ηφαίστειο.
Έχουν αποτύχει οι ελίτ; Κάθε δημοκρατική χώρα έχει τους πολιτικούς που της αξίζει. Και υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στο να αναμένουμε μια συμπεριφορά πέρα ​​από τη συνηθισμένη από τους εκλεγμένους πολιτικούς. Είμαι στην ευχάριστη θέση να ζω σε μια χώρα η οποία, από το 1945, δεν είχε καμία ανάγκη για ήρωες. Επίσης, δεν πιστεύω στη δήλωση ότι τα άτομα κάνουν την ιστορία, τουλάχιστον όχι σε γενικές γραμμές. Αλλά συνειδητοποιώ ότι υπάρχουν έκτακτες καταστάσεις στις οποίες η γνωστική ευαισθησία, η φαντασία, το θάρρος και η προθυμία να αναλάβουν την ευθύνη οι υπεύθυνοι έχει αντίκτυπο στην εξέλιξη των πραγμάτων.
Πηγή



Posted: 11 Aug 2013 02:15 AM PDT
Πάνω από 50 δισ. ευρώ υποχρεώσεων έχουν ρυθμίσει ήδη τα πιστωτικά ιδρύματα
Τα «κλειδιά» για να εξασφαλίσετε την πιο ευνοϊκή συμφωνία

Κατενάτσιο με τα «κόκκινα» δάνεια και… φουλ επίθεση με τις ρυθμίσεις παίζουν οι τράπεζες, προσπαθώντας να μετριάσουν την απειλή των επισφαλειών, η οποία έχει άμεσες επιπτώσεις στα κεφάλαιά τους.
Οι τράπεζες δέχονται να ρυθμίσουν ακόμη και δάνεια σε καθυστέρηση, ιδιαίτερα καταναλωτικά και πιστωτικές κάρτες, προκειμένου να ανακόψουν το «τσουνάμι» των επισφαλειών.
Επίσης, κατά περίπτωση μπορεί να «κουρέψουν» και μέρος του χρέους, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που έχει καταβληθεί το μεγαλύτερο μέρος των προβλεπόμενων τόκων», ενώ, πλέον, οι ρυθμίσεις είναι αλά καρτ, ανάλογα με το πιστοληπτικό προφίλ του δανειολήπτη, το ύψος της οφειλής και το είδος του δανείου.

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εγγραφή προσημείωσης/υποθήκης σε ακίνητο, αφού έτσι μπορούν να «συμμαζευτούν» όλα τα χρέη σε ένα δάνειο, μειώνοντας σημαντικά το επιτόκιο, άρα και τη δόση.

Πάνω από 1,5 εκατ. στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια έχουν ρυθμιστεί τους τελευταίους 18 μήνες, σύμφωνα με εκτιμήσεις των τραπεζών, υπερβαίνοντας με συντηρητικούς υπολογισμούς σε αξία τα 50-55 δισ. ευρώ. Μόνο στο πρώτο τρίμηνο του 2013 σε επαναδιαπραγμάτευση και αναχρηματοδότηση μπήκε το 5,6% του συνολικού χαρτοφυλακίου χορηγήσεων, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ελλάδα, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 12,78 δισ. ευρώ. Ανάλογη ήταν η επίδοση και το τέταρτο τρίμηνο του 2012.

Εάν σε αυτά προσμετρηθούν και οι αναδιαρθρώσεις επιχειρηματικών δανείων, το ποσό φτάνει σε δυσθεώρητα ύψη, τρανή απόδειξη του οικονομικού αδιεξόδου που βιώνουν φυσικά και νομικά πρόσωπα λόγω της ύφεσης. Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο ασφυκτική, καθώς πλέον σχεδόν τρία στα δέκα δάνεια δεν εξυπηρετούνταν στο πρώτο τρίμηνο του 2013, ανεβάζοντας τις επισφάλειες στο 29% ή στα 66,2 δισ. ευρώ.

Το 60% των μη εξυπηρετούμενων δανείων αφορά σε επιχειρηματικές χορηγήσεις, ενώ ξεπερνούν τις 500.000 τα νοικοκυριά που δεν πληρώνουν τις δόσεις των στεγαστικών, καταναλωτικών δανείων και πιστωτικών τους καρτών.

«Δεν έχει σημασία πόσο θα μειωθεί η δόση, αρκεί να αποπληρώνεται», ανέφερε στο «Εξυπνο Χρήμα» κορυφαίο τραπεζικό στέλεχος, καθώς τον προηγούμενο χρόνο το 50% των ρυθμισμένων δανείων παρουσίασε εκ νέου καθυστέρηση μέσα σε διάστημα λιγότερο των τριών μηνών.

Αλλά και η τρόικα έχει στείλει σαφές μήνυμα στις διοικήσεις των τραπεζών να ρυθμίσουν όλα τα δάνεια που βρίσκονται σε καθυστέρηση ακόμα και 30 ημερών. Στόχος είναι με την έλευση του 2014 να έχει περιοριστεί το ποσοστό των καθυστερούμενων δανείων.

Τι προσφέρουν οι τράπεζες
Είτε πρόκειται για δάνεια σε καθυστέρηση είτε για «ενήμερους» πελάτες, τα πιστωτικά ιδρύματα «κόβουν και ράβουν» στα μέτρα του δανειολήπτη λύσεις για να μειωθεί η μηνιαία δόση, ώστε να εξασφαλίσουν ότι οι οφειλές του θα συνεχίσουν να αποπληρώνονται ή θα αποκατασταθεί η εξόφληση. Στις περιπτώσεις, δε, πελατών που δεν έχουν μπει στην «κόκκινη ζώνη», η μεταχείριση είναι σαφώς καλύτερη σε σχέση με αυτούς οι οποίοι έχουν καθυστερήσει να καταβάλουν δύο ή και περισσότερες δόσεις.

Εάν κάποιος είναι άνεργος, τότε οι περισσότερες τράπεζες προτείνουν προγράμματα που απαλλάσσουν το δανειολήπτη από κάθε υποχρέωση καταβολής οποιουδήποτε ποσού για ένα χρονικό διάστημα, το οποίο όμως δεν θα υπερβαίνει τους 12-18 μήνες.

Το «Ε.Χ.» παρουσιάζει σήμερα κάποιες από τις επιλογές που προσφέρουν οι τράπεζες, ανάλογα με το ύψος των χρεών, το προφίλ του πελάτη και τις δυνατότητες που έχει να πληρώνει.

1. Καταναλωτικά και κάρτες ρυθμίζονται μόνο με προσημείωση.
Οι τράπεζες, όταν πρόκειται για καταναλωτικά δάνεια και οφειλές από πιστωτικές κάρτες, προτείνουν μία και μοναδική λύση: την προσημείωση ακινήτου.
Η εγγραφή υποθήκης είναι προαπαιτούμενο για να προχωρήσει η ρύθμιση, προκειμένου να έχουν οι ίδιες την «εγγύηση» της εμπράγματης εξασφάλισης και η δόση να μειωθεί αισθητά.
Σήμερα τα επιτόκια στα καταναλωτικά δάνεια είναι της τάξης του 14% με 15%, ενώ στις πιστωτικές κάρτες φτάνουν ακόμα και το 20%. Με την προσημείωση ακινήτου, ουσιαστικά τα καταναλωτικά δάνεια συγκεντρώνονται σε ένα… στεγαστικό με επιτόκιο της τάξης του 4%.
Σε ό,τι αφορά χρέη μόνο από πιστωτικές κάρτες, η λύση που προτείνεται είναι κατάργηση του… πλαστικού και μεταφορά της οφειλής σε καταναλωτικό δάνειο, με χαμηλό επιτόκιο και μεγάλη διάρκεια αποπληρωμής, με την προϋπόθεση της υποθήκης.

2. Επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής με μέγιστη διάρκεια τα 45 έτη και όριο ηλικίας τα 85 έτη.
Το πόσο θα επιμηκυνθεί το δάνειο εξαρτάται από την τρέχουσα ηλικία του δανειολήπτη. Αν για παράδειγμα είναι 40 ετών και το δάνειο που αποπληρώνει σήμερα έχει διάρκεια 20 ετών, τα 20 αυτά χρόνια μπορεί να αυξηθούν σε 45. Αν κάποιος είναι σήμερα 65 και το δάνειο έχει 15 χρόνια διάρκεια αποπληρωμής, μπορεί να επιμηκυνθεί το μέγιστο κατά 20 χρόνια (δηλαδή από 15 στα 35 χρόνια). Η τράπεζα δεν θα σας διευκολύνει περισσότερο, καθώς θα έχετε ήδη υπερβεί το 85ο έτος. Το ηλιακό όριο των 85 είναι «τραβηγμένο» που προσφέρεται από κάποιες τράπεζες, αλλά το συνηθέστερο όριο είναι τα 75 έτη.

3. Καταβολή μόνο τόκων για 18 μήνες με επιτόκιο κυμαινόμενο Euribor τριμήνου προσαυξημένο με περιθώριο 1,85%-2%.
Με το πρόγραμμα αυτό για ενάμιση χρόνο, οι τόκοι του δανείου σταματούν να υπολογίζονται με το επιτόκιο που προβλέπει η αρχική σύμβαση και «κλειδώνουν» με Euribor τριμήνου (σήμερα 0,227%) συν περιθώριο προσαύξησης 1,85%-2%. Αυτό το επιτόκιο σήμερα δεν ξεπερνά το 2,2%.
Αν ένα δάνειο 100.000 ευρώ με 20 χρόνια διάρκεια και επιτόκιο 3,25% έχει σήμερα δόση 573 ευρώ, την περίοδο 2007-2008 είχαν δοθεί και δάνεια με επιτόκιο 1,5%, οπότε η δόση είναι 488 ευρώ. Με τη ρύθμιση, θα πληρώνετε 193 ευρώ, όσα και οι τόκοι. Εννοείται ότι μόλις συμπληρωθεί το 18μηνο, η δόση θα είναι υψηλότερη από την αρχική.
Σε αυτή την περίπτωση, ο δανειολήπτης θα πρέπει να γνωρίζει εξαρχής αν η διάρκεια του συνολικού δανείου θα παραταθεί κατά τη διάρκεια της περιόδου χάριτος (18 μήνες) και ποιο θα είναι το επιτόκιο μετά το 18μηνο.
Υπάρχουν τράπεζες που δέχονται να μην αλλάξουν το αρχικό επιτόκιο προς το δυσμενέστερο.

4. Καταβολή μόνο των τόκων για τρία χρόνια χωρίς αύξηση στη διάρκεια αποπληρωμής του δανείου και χωρίς αλλαγή του επιτοκίου.
Από τα δημοφιλέστερα προγράμματα ρύθμισης δανείων που προσφέρουν οι τράπεζες. Στο δάνειο των 100.000 ευρώ, η καταβολή μόνο των τόκων για τρία χρόνια θα μειώσει τη δόση στα 135 ευρώ, αντί για τα 488. Και μετά την τριετία, θα μένουν άλλα 17 χρόνια για να αποπληρωθεί το κεφάλαιο των 100.000 ευρώ με δόση 561 ευρώ.
Αυτού του τύπου η ρύθμιση, χωρίς δηλαδή αύξηση της συνολικής διάρκειας αποπληρωμής, συμφέρει κυρίως αυτούς που έχουν ήδη μεγάλη διάρκεια αποπληρωμής του δανείου (π.χ. 30-35 χρόνια), καθώς το ποσό του κεφαλαίου που δεν θα πληρωθεί στην τριετία θα επιμεριστεί σε πολλές δόσεις.

5. Καταβολή κλασματικής δόσης για τρία έτη σε ποσοστό 40% για το πρώτο έτος, 60% για το δεύτερο έτος και 80% για το τρίτο έτος.
Είναι μια πολύπλοκη πρόταση γι' αυτό θα πρέπει η τράπεζα να δώσει στον ενδιαφερόμενο ένα αναλυτικό δοσολόγιο τόσο για τα τρία χρόνια της ρύθμισης όσο και για το χρονικό διάστημα μετά και μέχρι την οριστική αποπληρωμή του δανείου. Εστω ότι υπάρχει δάνειο 100.000 ευρώ με επιτόκιο 1,5% και 20ετή περίοδο αποπληρωμής. Αντί για 488 ευρώ, η δόση τον πρώτο χρόνο θα είναι 195,23 ευρώ, εκ των οποίων περίπου 135 ευρώ θα καλύπτουν τους τόκους, αλλά για την εξόφληση του κεφαλαίου θα διατίθενται μόλις 60-62 ευρώ.
Το δεύτερο χρόνο η δόση θα είναι 293 ευρώ το μήνα, εκ των οποίων τα 158 – 160 ευρώ θα μειώνουν το κεφάλαιο και τα υπόλοιπα θα καλύπτουν τους τόκους. Τον τρίτο χρόνο η μηνιαία καταβολή θα είναι 390 ευρώ, εκ των οποίων περίπου τα 260 ευρώ θα πηγαίνουν για το κεφάλαιο.
Μόλις τελειώσει η περίοδος της ρύθμισης, το χρέος θα έχει διαμορφωθεί στα 94.219 ευρώ (αντί των 100.000 ευρώ που ήταν αρχικά). Κομβικό σημείο είναι εάν στο τέλος της τριετίας η διάρκεια θα μετρήσει για 20 ή 17 χρόνια (δηλαδή την αρχική διάρκεια μείον τα τρία χρόνια της ρύθμισης). Στην πρώτη περίπτωση, η δόση θα διαμορφωθεί στα 459,87 ευρώ, ενώ στη δεύτερη περίπτωση η δόση θα είναι 528,69 ευρώ.

6. Η νομοθετική ρύθμιση της κυβέρνησης για καταβολή του 30% της δόσης.
Υπάρχει η δυνατότητα υπαγωγής στο πρόγραμμα ρύθμισης των δανείων που καθιέρωσε ο νόμος 4161/2013 του υπουργείου Ανάπτυξης και προβλέπει περίοδο χάριτος 48 μηνών με μηνιαία δόση στο 30% του μηνιαίου οικογενειακού εισοδήματος.
Οι δανειολήπτες που θέλουν να υπαχθούν στη ρύθμιση των τραπεζικών δανείων θα πρέπει να έχουν προηγουμένως ρυθμίσει τα χρέη τους προς την εφορία, καθώς απαιτείται στα δικαιολογητικά η προσκόμιση φορολογικής ενημερότητας.

Οι ρυθμίσεις δανείων
  • 50 δισ. ευρώ και πλέον υπολογίζονται τα υπό ρύθμιση δάνεια την περίοδο 2012-Ιούνιος 2013
  • 5,6% των χορηγήσεων αναδιαρθρώθηκε στο πρώτο τρίμηνο του 2013, αντιστοιχώντας σε 12,788 δισ. ευρώ
  • 60% των «κόκκινων» δανείων είναι επιχειρηματικά
  • 1,5 εκατ. χορηγήσεις αναδιαρθρώθηκε τους τελευταίους 18 μήνες
  • 66,2 δισ. ευρώ δανείων βρέθηκαν σε καθυστέρηση στο πρώτο τρίμηνο εφέτος
  • 569.806 δάνεια ιδιωτών είχαν ρυθμιστεί στο τέλος του 2011, αξίας 17,87 δισ. ευρώ
ΡΟΗ ΧΑΪΚΟΥ
Δημοσιεύεται στο ένθετο Έξυπνο Χρήμα του Τύπου της Κυριακής


Posted: 11 Aug 2013 01:55 AM PDT

Ότι η Ελλάδα είναι μια σκηνή εγκλήματος διατυμπανίζει ο έγκριτος δημοσιογράφος και οικονομολόγος της βρετανικής εφημερίδας «Τhe Observer» Gregory Palast.

Εξαπολύοντας ένα λίβελο εναντίον των ακολουθούντων πολιτικών επιλογών, ο G. Palast, διαμηνύει πως «η Ελλάδα πεθαίνει και η λιτότητα είναι ένα από τα πράγματα που την
σκοτώνουν».

Αποδομώντας το «success story» της ελληνικής οικονομίας, το χαρακτηρίζει «δίχως λογική», επισημαίνοντας πως «η λιτότητα καταστρέφει την Ελλάδα και το ευρώ καταστρέφει την Ελλάδα.
Η λιτότητα εντός ύφεσης είναι μία επιλογή θανάτου» προσθέτει με γλαφυρό ύφος, ο Αμερικανός δημοσιογράφος. Ένα από τα πολλά αρνητικά της λιτότητας, συμπληρώνει, είναι οι ιδιωτικοποιήσεις.

«Ο αντίκτυπος των ιδιωτικοποιήσεων στη Λατινική Αμερική μας μαθαίνει πολλά. Η Ελλάδα χρειάζεται το νερό και το ρεύμα.
Εάν ιδιωτικοποιήσει αυτά τα αγαθά, τότε θα αναγκαστεί να τα αγοράσει από γερμανικές, αμερικανικές και καναδικές εταιρείες» παρατηρεί.

Μάλιστα, ως παράδειγμα παραθέτει τις Σκουριές Χαλκιδικής και την εμπλοκή της καναδικής εταιρείας «Eldorado Gold», η οποία επιδιώκει να «λιμάζει» ευάλωτες χώρες, όπως η Ελλάδα.

«Η τακτική τους είναι γνωστή. Αναμένουν μία χώρα να αποδυναμωθεί και ύστερα υφαρπάζουν τον ορυκτό της πλούτο. Το ίδιο έπραξαν και στην Τανζανία, υπό την αιγίδα μάλιστα, του ΔΝΤ» αποκαλύπτει ο Αμερικανός.

Καταλήγοντας, θεωρεί πως η μοναδική λύση που απομένει στην Ελλάδα, είναι να εγκαταλείψει το ευρώ. «Η Ελλάδα δεν χρειάζεται να είναι στο ευρώ.

Το να παραμείνει στην Ευρωζώνη είναι σαν να λέμε πως παραμένει σε μία κοινότητα… κλεπτών. Το ευρώ είναι μία τερατώδης κατασκευή και αποτελεί το 4ο Ράιχ» υπερθεματίζει.




Posted: 11 Aug 2013 01:50 AM PDT
Εξέγερση ξέσπασε το βράδυ του Σαββάτου στο κέντρο κράτησης μεταναστών στην Αμυγδαλέζα.
Κρατούμενοι έβαλαν φωτιά σε κοντέινερ, εκτοξεύοντας παράλληλα πέτρες και αντικείμενα εναντίον των ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων που έσπευσαν στο σημείο και οι οποίες έκαναν χρήση κρότου λάμψης.

Στο κέντρο κράτησης μετέβησαν και πέντε οχήματα της Πυροσβεστικής με 15 πυροσβέστες.
Την ίδια ώρα, αστυνομικοί διενεργούν έρευνες στην ευρύτερη περιοχή για τον εντοπισμό τυχόν κρατουμένων που ενδέχεται να έχουν αποδράσει.

Σύμφωνα με την Αστυνομία, όλα ξεκίνησαν την ώρα διανομής του φαγητού, όταν αλλοδαποί επιτέθηκαν κατά των σκοπών, βάζοντας στη συνέχεια φωτιά σε στρώματα και κοντέινερ, διαμαρτυρόμενοι για την παράταση του χρόνου κράτησής τους. Από τα επεισόδια που ακολούθησαν τραυματίστηκαν δέκα αστυνομικοί.

Σε δήλωσή του ο δήμαρχος Αχαρνών Σωτήρης Ντούρος χαρακτήρισε αναπόφευκτη εξέλιξη την εξέγερση και υπενθύμισε ότι η δημοτική αρχή είχε προειδοποιήσει το κράτος από καιρό για τον κίνδυνο τέτοιων επεισοδίων, καθώς όπως είπε, οι συνθήκες κράτησης στο κέντρο ήταν ανυπόφορες.

Η εξέγερση θα πρέπει να σημειωθεί πως είναι ιδιαίτερα "κρίσιμη", δεδομένης της αυξανόμενης πίεσης που δέχεται η κυβέρνηση Σαμαρά, ιδιαίτερα μετά την ανακοίνωση για την επανέναρξη πλειστηριασμών και πρώτης κατοικίας. Μπορεί, άραγε, να είναι μία "εξέγερση" που στήθηκε για να τραβήξει το ενδιαφέρον των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων; Ή μήπως είναι μία εξέγερση που -δεδομένης της αποφασιστικότητας των λαθρομεταναστών- αποτελεί προοίμιο μίας άλλης και μεγαλύτερης "εξέγερσης" των λαθρομεταναστών έξω από τα κέντρα κράτησης;



Posted: 11 Aug 2013 01:17 AM PDT

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας… Δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή. Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης».

Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και… μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.

Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάζαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπευθύνους». Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν «έτρεχε τίποτα». Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξίδι..

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα – μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Τότε, το κρυφτό ήταν «υπερπαραγωγή»: ξεκινούσε απόγευμα, αφού είχες διαβάσει και σε άφηνε η μαμά να βγεις στη γειτονιά, και τελείωνε μαζί με τις ειδήσεις της ΕΡΤ, στις 10 το βράδυ!

Παίζαμε ποδόσφαιρο ατελείωτες ώρες… Χάσαμε χιλιάδες μπάλες. Άσε που όλοι είχαμε τα γόνατά μας καταχτυπημένα, αλλά δεν μας ένοιαζε! Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στον σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.

Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους… βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ;) :D :P>!!!!!
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»… συγχαρητήρια!

Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...

Spiros Likiardopoulos

Πηγή: www.kostasxan.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.